podstawowe informacje o interfejsie użytkownika · przeglądinterfejsuużytkownika...

SIEMENSSIEMENSSIEMENS

Podstawoweinformacjeo interfejsieużytkownika

spse01501

Informacje o prawach własności i ograniczeniach praw

Oprogramowanie i powiązana dokumentacja są własnością firmy Siemens Product LifecycleManagement Software Inc.

© 2014 Siemens Product Lifecycle Management Software Inc.

2 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

Spis treści

Informacje o prawach własności i ograniczeniach praw . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2

Przegląd interfejsu użytkownika . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1-1

Korzystanie z ekranu startowego Solid Edge . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1-2Tworzenie dokumentów i wykorzystywanie szablonów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1-3

Omówienie interfejsu użytkownika Solid Edge . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1-5Opcje pomocy dla użytkownika w programie Solid Edge . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1-11

Zasoby do nauki programu Solid Edge . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1-13

Pokaż menu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2-1

Zmiana kierunku widoku modelu przy użyciu klawiszy skrótów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2-2Sterowanie sześcianem szybkiego podglądu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2-3Obracanie widoku . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2-4Powiększanie i zmniejszanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2-6Przesuwanie widoku . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2-8

Polecenia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3-1

Wyszukiwanie poleceń w Solid Edge . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3-2Korzystanie z narzędzia wyszukiwania poleceń . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3-3

Pasek podpowiedzi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3-5Manipulowanie paskiem podpowiedzi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3-6

Menu kołowe . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3-9Obsługa paska poleceń . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3-10Używanie paska poleceń . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3-11

Manipulowanie paskiem poleceń . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3-15

Uchwyty wyboru . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4-1

Uchwyty - przegląd . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4-2Kursory - przegląd . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4-9Wybieranie elementów i obiektów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4-11Koło sterujące - informacje ogólne . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4-19Uchwyt graniczny (koło sterujące 3D) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4-28Menedżer wyboru . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4-29

Menedżer wyboru . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4-29Menedżer wyboru - informacje ogólne c.d. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4-31

Tworzenie i edytowanie modelu części . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 5-1

Tworzenie synchronicznych elementów wyciąganych przy użyciu Narzędzia zaznaczania . . . . . 5-2Praca z Regułami . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 5-3

PathFinder . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6-1

spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 3

Spis treści

Używanie karty PathFinder w modelu części . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6-2Karta PathFinder w złożeniach . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6-9Wiele obiektów na karcie PathFinder . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6-21

Windows . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 7-1

Change the window background color . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 7-2Zarządzanie oknami dokowanymi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 7-3

Obsługa okien dokowanych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 7-5Zmiana położenia okna za pomocą zaczepów dokowania . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 7-9

Ćwiczenie: Używanie okien dokowanych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 8-1

Czynność: Używanie okien dokowanych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 8-2Otwieranie pliku części . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 8-3Dokowanie okna na obwodzie okna aplikacji . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 8-4Dokowanie okna wewnątrz innego okna . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 8-6Dodawanie okna dokowanego jako karty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 8-9Przywracanie zamkniętego okna dokowanego . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 8-11Podsumowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 8-12

Dostosowywanie obszaru roboczego . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9-1

Przegląd opcji dostosowywania Solid Edge . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9-2Motywy Solid Edge . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9-3Dostosowywanie układu interfejsu użytkownika . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9-6Dostosowywanie paska szybkiego dostępu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9-8Dostosuj pasek poleceń . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9-11Dostosowywanie skrótów klawiaturowych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9-14Dostosowanie menu kołowego . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9-16

4 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

Spis treści

Lekcja

1 Przegląd interfejsu użytkownika

spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 1-1

Lekcja 1: Przegląd interfejsu użytkownika

Korzystanie z ekranu startowego Solid EdgeNa ekranie startowym dostępne są podstawowe funkcje, takie jak tworzenie i otwieranie dokumentóworaz zarządzanie szablonami.

• Po wskazaniu dokumentu na liście Ostatnio otwierane dokumenty zostanie wyświetlona miniaturaz obrazem modelu i jego położenia.

• Po kliknięciu prawym przyciskiem myszy dokumentu na liście Ostatnio otwierane dokumentymożna użyć menu podręcznego, aby otworzyć folder, w którym znajduje się dany plik, lub usunąćnazwę pliku z listy na ekranie startowym.

• Polecenie Edytuj listę... umożliwia otwarcie okna dialogowego Tworzenie listy szablonów,aby wybierać, edytować i utworzyć szablony.

• Polecenie Edytuj powiązania... służy do dodawania i usuwania powiązań na liście Powiązania.

• Powiązanie Społeczność zapewnia dostęp do forów dyskusyjnych Solid Edge.

• Powiązania znajdujące się po prawej stronie ekranu startowego zapewniają dostęp do pomocy imateriałów szkoleniowych:

o Wybierz opcję Wybierz ścieżkę szkoleniową, aby wyświetlić wszystkie samouczki isamodzielne kursy szkoleniowe.

o Kliknij opcję Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika, aby obejrzeć krótkąprezentację wideo interfejsu użytkownika.

o Wybierz opcję Szukaj w Pomocy, aby znaleźć odpowiednie zasoby w Pomocy lubmateriałach szkoleniowych.

1-2 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501


Przegląd interfejsu użytkownika

Tworzenie dokumentów i wykorzystywanie szablonów

Nowy dokument możesz stworzyć za pomocą następujących metod:

• Na ekranie startowym programu Solid Edge w obszarze Utwórz dostępne jest łącze umożliwiająceutworzenie nowego dokumentu przy użyciu domyślnego szablonu danego środowiska.

• W menu Aplikacji można wybrać polecenie Nowy i w oknie dialogowym Nowy wybrać szablonokreślonego środowiska.

Dla każdego z wymienionych środowisk Solid Edge dostępne są zarówno szablony z systememmetrycznym, jak i angielskim:

• Środowisko zespołu• Środowisko rysunków• Środowisko części• Środowisko części blaszanych

W programie Solid Edge dostępne są szablony obsługujące następujące normy: ANSI, DIN, ESKD,GB, ISO, JIS i UNI.

Tworzenie, modyfikowanie i zapisywanie nowych dokumentów

Podczas tworzenia nowego dokumentu określana jest tymczasowa nazwa pliku i rozszerzenieodpowiadające wybranemu środowisku. Na przykład podczas tworzenia dokumentu nowej części zapomocą szablonu domyślnego dodawana jest nazwa tymczasowa z rozszerzeniem .par.

Jakiekolwiek zmiany, które wprowadzasz, są tymczasowo zapisywane w pamięci. Aby je zachowaćna stałe, musisz dokument zapisać. Podczas pierwszego zapisu dokumentu możesz - za pomocąokna dialogowego Zapisz jako - zdefiniować jego ostateczną nazwę oraz folder, w którym dokumentzostanie zapisany.

Wykorzystywanie szablonów jako zbiorów predefiniowanych danych

Niezależnie od metody tworzenia dokumentu, jego szablon jest wykorzystywany do zdefiniowaniapoczątkowych ustawień. Szablon jest dokumentem zawierającym domyślne ustawienia tekstów,formatów, geometrii, wymiarów, jednostek miar oraz stylów, wykorzystywanych przy tworzeniunowego dokumentu.

Możesz edytować standardowe szablony, aby wprowadzić nowe domyślne wartości istniejącychwłaściwości lub dodawać własne właściwości, potrzebne do zarządzania Twoimi dokumentami.Przykładowo: aby ułatwić tworzenie rysunków odpowiadających normom stosowanym w danejfirmie, można utworzyć dostosowany szablon dokumentu rysunku ze zdefiniowanymi standardamiwymiarowania i tworzenia adnotacji.




Foldery szablonów

Po utworzeniu niestandardowych szablonów można je zapisać w folderze Solid Edge ST7\Template.Można też utworzyć nowy folder, w którym będą przechowywane szablony wykorzystywane w danejfirmie. W przypadku utworzenia nowego folderu szablonów powinien on być podfolderem w folderzeSolid Edge ST7\Template. Jeśli na przykład firmowy folder szablonów nazywa się Custom Templates,ścieżka do niego powinna być następująca: Solid Edge ST7\Template\Custom Templates. Podczastworzenia podfolderu w folderze Solid Edge ST7\Template w oknie dialogowym Nowy dodawany jestnowy szablon standardowy o nazwie Custom Templates, który ma taką samą nazwę jak podfolder.Ułatwia to dostęp do szablonów użytkownika.




Omówienie interfejsu użytkownika Solid EdgeNazwy i przeznaczenie poszczególnych elementów sterujących w interfejsie użytkownika możnaszybko poznać, analizując poniższe dwie ilustracje w oknie aplikacji Solid Edge. Na pierwszejilustracji przedstawiono ekran wyświetlany w środowisku modelowania sekwencyjnego (na podstawiehistorii). Na drugiej ilustracji przedstawiono dodatkowe narzędzia dostępne w modelowaniusekwencyjnym i synchronicznym.

Wiele z tych elementów sterujących jest również dostępnych w środowisku rysunku.

Poniżej tych ilustracji zamieszczono tabele, w których wymieniono i opisano każdy element sterujący.Podano również łącza do tematów zawierających wyjaśnienia sposobów używania poszczególnychelementów sterujących.

Podstawowy interfejs użytkownika




Obiekt interfejsu użytkownika Opis funkcji Zapoznaj się z tym tematemPomocy

Przycisk aplikacji

Wyświetla menu Aplikacji, którezapewnia dostęp do wszystkichfunkcji, szablonów i norm napoziomie dokumentu.

Przycisk Opcje Solid Edgeznajdujący się w dolnejczęści menu Aplikacji służydo określania jednostek,położeń plików, kolorów istylu wymiarowania. Możnakontrolować pomoce, wyświetlaćfilmy wideo zawarte wpodpowiedziach i wybraćlokalny lub internetowy systempomocy.

Tworzenie dokumentów iwykorzystywanie szablonów

Pasek szybkiego dostępu

Wyświetlenie najczęściejużywanych poleceń. Kliknijstrzałkę Dostosuj pasekszybkiego dostępu widocznąponiżej, aby wyświetlićdodatkowe opcje.

Dostosowanie paska szybkiegodostępu za pomocą oknadialogowego Dostosuj.

Wstążka

Organizuje polecenia na kartachi w grupach dla każdegośrodowiska.

Niektóre przyciski sądwuczęściowe, zawierająokienka wyboru lub też strzałkii inne elementy rozwijającedodatkowe menu lub listywyboru.

Wskazówka

Można skorzystać zpolecenia Dostosuj pasekszybkiego dostępu →Minimalizuj wstążkę, abyzmniejszyć przestrzeńzajmowaną przez pasekwstęgowy.

Obsługa paska wstęgowego

Dostosowywanie paskawstęgowego





Pasek podpowiedzi

Przewijane, ruchome oknodokowania, w którymwyświetlane są podpowiedzii komunikaty związane zwybranym poleceniem.

Manipulowanie paskiempodpowiedzi

Karta PathFinder

Umożliwia szybkiezidentyfikowanie i wybranieelementów modelu.

Umożliwia przechodzenie międzyśrodowiskiem sekwencyjnym isynchronicznym.

Wskazówka

Kartę PathFindermożna zadokować lubprzestawiać. Domyślnieokno PathFinder jestprzezroczyste. Wyglądkarty PathFindermożna określić w okniedialogowym Opcje SolidEdge, na karcie Pomoce.

Znaczenie ikon na karciePathFinder zostało opisanew temacie Używanie kartyPathFinder w modelu części.

Wyszukiwanie poleceń

Lokalizuje polecenie w interfejsieużytkownika.

Korzystanie z narzędziawyszukiwania poleceń

Narzędzia widoku

Zapewnia szybki dostęp dopoleceń kontrolujących widok,takich jak powiększanie,dopasowywanie, obracanie, stylewidoków oraz zapisane widoki.

Zmiana kierunku widoku przyużyciu klawiszy skrótów

Powiększanie i zmniejszanie

Sześcian szybkiego podglądu

Zmienia orientację widokumodelu w oparciu o kliknięcie nasześcianie. Ikona Głównypowoduje przywróceniestandardowej orientacji widokuizometrycznego.

Sterowanie sześcianemszybkiego podglądu

Pomoc dla użytkownika

Zapewnia dostęp do PomocySolid Edge, samouczkówi samodzielnych kursówszkoleniowych.

Zasoby do nauki programu SolidEdge





Menu kołowe Od wersji Solid Edge ST3 możnakorzystać z menu kołowego douzupełnienia opcji na wstążcepoleceń i łączenia poleceń, któremają zostać użyte w danymprzebiegu pracy.

Dostosowanie menu kołowego




Więcej narzędzi (środowiska sekwencyjne i synchroniczne)


Narzędzie zaznaczania

Umożliwia wybranie geometrii ielementów 2D i 3D. Wyświetladodatkowe narzędzia wzależności od wybranegoelementu.

Zaznaczanie elementów iobiektów

Tworzenie elementówsynchronicznych przy użyciuNarzędzia zaznaczania

Kursory

Różnią się w zależności odpolecenia, kroku w sekwencjipolecenia oraz elementuwskazywanego i wyróżnianegoprzez kursor.

Narzędzie QuickPick jestwyświetlane przy kursorze

, gdy można wybrać wieleelementów.

Kursory - przegląd





Uchwyty

Umożliwiają tworzenie,modyfikowanie i obsługęwybranych elementów 2D i 3D wmodelu.

Uchwyty - przegląd

Koło sterujące

Umożliwia tworzenie iedytowanie geometrii modelu.Koło sterujące jest wyświetlanew konfiguracjach 2D i 3Dw zależności od wybranegoelementu.

Uchwyt sterujący - informacjeogólne

Uchwyt graficzny (koło sterujące3D)

Pasek poleceń

Wyświetlane są na nim opcjepoleceń oraz pola wprowadzaniadanych dla poleceń w toku.

Wskazówka

Pasek poleceń możeprzybierać formęzmiennego paskapoziomego lub pionowegookna dokowanego. Nakarcie Pomoce w okniedialogowym Opcje SolidEdge można określić,która forma ma byćużywana.

Używanie paska poleceń

Manipulowanie paskiem poleceń

Panel Reguły

Rozpoznaje relacje międzygeometrią modelu. Podczasedytowania można dodawać iwstrzymywać więzy zgodnie zzamierzeniem projektowym.

Praca z regułami

Okno dokowane

Umożliwia zarządzanieobszarem roboczym. Zawiera iorganizuje narzędzia w postacikart tworzących zestaw kart.

Obsługa okien dokowanych

Zmiana położenia okna zapomocą zaczepów dokowania




Opcje pomocy dla użytkownika w programie Solid EdgeOkno dokowane pomocy dla użytkownika Poznaj Solid Edge

Dostępne karty zostały rozmieszczone wzdłuż obwodu okna aplikacji. Domyślnie są one zwinięte,jeśli włączony jest tryb automatycznego ukrywania .

• Okienko Poznaj Solid Edge (1) i okienko filmów wideo z serwisu YouTube (2) są otwierane naosobnych kartach po ustawieniu na nich kursora.

• Jeśli zostanie wyłączona funkcja automatycznego ukrywania i okno zostaniezablokowane w pozycji otwartej, karty będą wyświetlane razem w zestawie kart znajdującym sięw oknie dokowanym pomocy dla użytkownika.

• Jeśli polecenie Indeks tematów pomocy zostało uaktywnione , można go użyć, aby szybkootworzyć ponownie kartę pomocy dla użytkownika Poznaj Solid Edge.

• Zamkniętą kartę można otworzyć w sposób selektywny, używając przycisku listy w dowolnymotwartym oknie dokowanie:

• Podobnie jak w przypadku innych okien dokowanych można zmieniać układ kart, dzielić je iponownie łączyć. Więcej informacji dotyczących wykonywania tych czynności zawarto w temacieObsługa okien dokowanych.

Etykietki narzędziowe

Objaśnienia pomagają identyfikować elementy interfejsu użytkownika, np. ikony poleceń, przyciskiopcji i inne elementy. Po wskazaniu kursorem elementu interfejsu użytkownika zostanie wyświetlonaetykieta z nazwą polecenia oraz krótki opis jego działania.

Podpowiedzi można włączać i wyłączać, używając następujących opcji na karcie Pomoce w okniedialogowym Opcje Solid Edge.

• Pokaż podstawowe podpowiedzi - wyświetla krótki opis poleceń, przycisków i gadżetówdostępnych w interfejsie użytkownika. Podane są także klawisze skrótów, jeśli zostałyzdefiniowane.

• Pokaż rozszerzone podpowiedzi - wyświetla dodatkowe informacje na temat niektórych poleceń.Zawiera tekst i obraz.

• Pokaż filmy wideo - wyświetla taki sam tekst jak w przypadku powyższej opcji, ale zastępujeobraz filmem wideo.

Uwaga

Do odtwarzania filmów wideo w podpowiedziach potrzebny jest zainstalowanyw przeglądarce w postaci wtyczki program Adobe Flash Player w wersji 10lub nowszej. Program Flash Player (bezpłatny) można pobrać pod adresemhttp://get.adobe.com/flashplayer/.



http://get.adobe.com/flashplayer/


Porady

Porady zapewniają pomoc kontekstową podczas pracy z Solid Edge. Można je włączyć, używającopcji Pokaż porady dostępnej na karcie Pomoce w oknie dialogowym Opcje Solid Edge.

Przykład

Opis sposobu używania tej płaszczyzny odniesienia jest wyświetlany w tej poradzie (1).




Zasoby do nauki programu Solid Edge

Z poziomu programu Solid Edge można uzyskać dostęp do następujących zasobów szkoleniowych.

Znajdź

Jeśli używany jest internetowy system pomocy, wyszukiwanie można przeprowadzić we wszystkichzasobach pomocy i w zasobach szkoleniowych w całym zbiorze. Więcej informacji można znaleźć wtemacie Przeszukiwanie internetowego systemu pomocy.

Jeśli używana jest pomoc lokalna, informacje można wyszukiwać tylko w pliku pomocy. Istniejejednak wiele mało znanych sposobów pozwalających szczegółowo zdefiniować i znaleźć żądaneinformacje. Te wskazówki i techniki można znaleźć w temacie Przeszukiwanie pomocy lokalnej.

Pomoc Solid Edge

W Pomocy Solid Edge znajdują się tematy o charakterze teoretycznym, procedury krokowe iinformacje dotyczące poleceń i opcji dostępnych w oknach dialogowych. Aby uzyskać dostęp do tychzasobów, naciśnij klawisz F1, gdy uruchomiony jest program Solid Edge, lub kliknij łącze Otwórz

pomoc Solid Edge w okienku dokowanym Poznaj Solid Edge .

• Jeśli używany jest internetowy system pomocy, wówczas strona główna Pomocy Solid Edge jestmiejscem, w którym można znaleźć łącza do działu Nowości, prezentacji interfejsu użytkownika,zalecanych ścieżek szkoleniowych dla użytkowników z różnym doświadczeniem, a także dofilmów wideo.

• Jeśli używana jest pomoc lokalna, wówczas łącza do okienka Poznaj Solid Edge są otwierane woknie pomocy lokalnej lub w dokumencie .pdf w zależności od wybranej opcji.

Portal nauczania

Portal nauczania to pierwszy krok pozwalający nauczyć się korzystania z programu Solid Edge.Niezależnie od tego, czy dopiero zamierzasz rozpocząć pracę z narzędziami CAD, jesteśdoświadczonym użytkownikiem systemów CAD, czy od wielu lat używasz programu Solid Edge ichcesz w jeszcze większym stopniu wykorzystać jego możliwości, znajdziesz odpowiednie dla siebieścieżki szkoleniowe, które pozwolą lepiej zrozumieć i biegle opanować program Solid Edge.

Portal nauczania jest dostępny tylko za pośrednictwem Internetu. Portal nauczania można otworzyć,wybierając łącze Wybierz ścieżkę szkoleniową w jednej z następujących lokalizacji:

• Ekran startowy Solid Edge.

• Okienko Poznaj Solid Edge .

Samouczki (ćwiczenia do samodzielnej nauki)

Samouczki dotyczące poszczególnych zadań pozwalają wykorzystać wszystkie możliwości, jakie dajeoprogramowanie Solid Edge. Te ćwiczenia interaktywne umożliwiają szybkie opanowanie podstawmodelowania. Bez zbędnych wyjaśnień samouczki prowadzą przez popularne przebiegi pracy, copozwala nabrać pewności podczas poznawania produktu i samodzielnego eksperymentowania.




Pełny zbiór samouczków jest dostępny w Internecie. W przypadku braku dostępu do Internetu możnaskorzystać z samouczków, które zostały zainstalowane razem z programem Solid Edge.

• Rozpocznij od podstawowych samouczków, wybierając łącze Wypróbuj pełny przebieg pracy(PDF) w okienku Poznaj Solid Edge. Zostanie otwarty dokument .dpf zawierający czterysamouczki.

• Więcej samouczków można pobrać z Internetu. Można je znaleźć, wybierając łącze Wybierzścieżkę szkoleniową, a następnie wybierając odpowiedni program Co chcesz zrobić? wPortalu nauczania.

• Można również przejść do obszaru Samouczki, używając spisu treści w internetowym systemiepomocy.

Biblioteka szkoleń Solid Edge (program nauczania i kursy)

Biblioteka szkoleń Solid Edge jest dostępna tylko za pośrednictwem Internetu. W ramach kursówdo samodzielnej nauki zawierających kilkadziesiąt tematów prezentujemy przeglądy i ćwiczeniapozwalające nauczyć się podstaw modelowania brył, składania komponentów, tworzenia rysunków iwielu innych czynności. Wielu naszych partnerów używa tych właśnie materiałów podczas szkoleństacjonarnych. Mamy świadomość, że szkolenia stacjonarne to najlepsze rozwiązanie, ale wiemyteż, że wielu użytkowników woli uczyć się samodzielnie. Jeśli zaliczasz się do tej grupy, to będzieszwielokrotnie wracać do Biblioteki szkoleń Solid Edge.

Aby uzyskać dostęp do Biblioteki szkoleń Solid Edge:

• Na ekranie startowym Solid Edge lub w okienku Poznaj Solid Edge wybierz łącze Wybierzścieżkę szkoleniową. Po wyświetleniu Portalu nauczania wybierz opcję Przejdź do bibliotekiszkoleń Solid Edge.

• W internetowym systemie pomocy znajdź łącze do Biblioteki szkoleń Solid Edge znajdującesię na stronie głównej Pomocy Solid Edge.

Dostosowywanie programu Solid Edge

Wykorzystując narzędzia programistyczne, takie jak Microsoft Visual Basic, można dostosowaćprogram Solid Edge do swoich potrzeb przy użyciu pakietu Software Development Kit (SDK) SolidEdge.

W okienku dokowanym Poznaj Solid Edge, w obszarze Inne dokumenty, kliknij opcję Programowaniew Solid Edge.

Społeczność Solid Edge

Dołącz do społeczności Solid Edge. Tutaj znajdują się następujące zasoby:

• Baza wiedzy Solid Edge, która zawiera porady i podpowiedzi oraz inne praktyczne informacje.

• Forum dyskusyjne Solid Edge, na którym można publikować pytania i uzyskiwać indywidualneodpowiedzi w grupach dyskusyjnych Solid Edge.

• Blog społeczności Solid Edge, w którym tematy są pisane przez członków i dla członkówspołeczności.




Na ekranie startowym Solid Edge kliknij opcję Społeczność.

Strona internetowa Solid Edge

Na stronie internetowej prod-se-long; można dowiedzieć się więcej na temat produktów z rodziny SolidEdge. Znajdziesz tam również informacje dotyczące szkolenia, opisy wdrożeń i inne wiadomości.



http://www.solidedge.com/

Lekcja

2 Pokaż menu


Lekcja 2: Pokaż menu

Zmiana kierunku widoku modelu przy użyciu klawiszy skrótówKlawisze skrótu mogą służyć do zmiany widoku modelu i dopasowania zawartości modelu doaktywnego okna.

Aby wyświetlić ten widok Naciśnij następujące klawisze skrótutop Ctrl+TZ przodu Ctrl+FZ prawej Ctrl+Rbottom Ctrl+Bback Ctrl+Klewy Ctrl+Lizometryczny Ctrl+Iwidok aksonometryczny dwuwymiarowy Ctrl+Jwidok aksonometryczny trójwymiarowy Ctrl+Mzablokowana obecnie płaszczyzna szkicu lubpłaszczyzna polecenia

Ctrl+H

Wskazówka

• Kierunek widoku można również zmienić za pomocą polecenia Orientacja widoku ,które można znaleźć na pasku stanu widocznym w prawym dolnym rogu okna aplikacji.

• Kierunek widoku można też dostosować do zablokowanej płaszczyzny szkicu za pomocą

polecenia Widok szkicowy .



Pokaż menu

Sterowanie sześcianem szybkiego podgląduElement sterujący Sześcian szybkiego podglądu służy do obracania widoku poprzez wybranieokreślonych miejsc na sześcianie.

Uwaga

Aby wyświetlić sześcian, w oknie dialogowym Opcje Solid Edge, na karcie Widok, należyustawić tryb aplikacji Obsługa sprzętowa (zaawansowana).

1 Lico - wybierz dowolne lico - model zostanie obrócony w taki sposób, aby to licobyło widoczne.

2 Widok izometryczny

3 Krawędź - umożliwia zorientowanie widoku pod kątem 45 stopni względem dwóchlic mających wspólną krawędź.

4 Obróć zgodnie z zegarem5 Obróć przeciwnie do ruchu wskazówek zegara6 Główny - umożliwia obrócenie do standardowego widoku ISO.

7Standardowy rzut prostokątny - umożliwia obrócenie widoku w taki sposób, abywyświetlany był widok izometryczny odpowiedni dla lic, które schodzą się w wybranymnarożu.

Uwaga

Wyświetlanie elementu sterującego można dostosować w oknie dialogowym Sześcianszybkiego podglądu. Z menu podręcznego Sześcianu szybkiego podglądu wybierz polecenieOpcje, aby otworzyć okno dialogowe.


Pokaż menu


Obracanie widokuNa karcie Widok, w grupie Orientacja, znajdują się inne polecenia umożliwiające obrócenie widoku.

Przykładowo, za pomocą polecenia Obróć na karcie Widok→grupa Orientacja można wybrać oś X,następnie wpisać 180 na pasku poleceń, aby określić obrót widoku o 180 stopni względem osi X.

Aby zdefiniować punkt obrotu, można także użyć geometrii modelu. Można na przykład wybraćkrawędź liniową na modelu, aby obrócić widok względem krawędzi części.

Wśród pozostałych poleceń orientacji widoku należy wymienić:

• Narzędzie Sześcian szybkiego podglądu służy do obracania widoku do dowolnej orientacjigłównej lub izometrycznej geometrii modelu.

• Można użyć polecenia Popatrz na lico, aby zdefiniować orientację widoku za pomocą licapłaskiego lub płaszczyzny odniesienia. Widok jest obracany w taki sposób, że wybrane licoznajduje się w pozycji normalnej do kierunku widoku i równolegle do ekranu komputera.



Pokaż menu

• Można użyć polecenia Obróć wokół, aby obrócić widok wokół wybranego lica. Po wybraniu lica,w kierunku, który został wybrany na licu, zostanie wyświetlone narzędzie obrotu. Narzędzieobrotu składa się z dwóch osi liniowych, których można użyć, aby obrócić wokół nich widok.Można na przykład wybrać oś znajdującą się w pozycji normalnej do lica i przeciągnąć kursor,aby obrócić widok lub wprowadzić dokładną wartość na pasku poleceń.

Widok można obrócić w dowolnej chwili jednym z poleceń widoku 3D, nawet w trakcie wykonywaniainnego polecenia. Można na przykład rozważyć następujący przebieg pracy.

Krok 1: Wybierz polecenie Żebro.

Krok 2: Zdefiniuj żebro do punktu, w którym chcesz wybrać stronę odsunięcia.

Krok 3: Wybierz polecenie Obróć, a następnie obróć widok. Po zakończeniu polecenia Obróćpolecenie Żebro będzie nadal aktywne, więc można wznowić pracę w tym samymmiejscu, w którym została przerwana.

Krok 4: Kontynuuj tworzenie żebra, wybierając stronę odsunięcia.

Obracanie przy użyciu urządzeń wejściowych 3D

Solid Edge obsługuje urządzenia wejściowe 3D. Narzędzia te umożliwiają dynamiczne obracaniemodelu na ekranie za pomocą polecenia Obróć. Aby dynamicznie obracać widok, można na przykładużyć urządzenia SpaceBall. Więcej informacji na temat urządzenia SpaceBall można znaleźć wtemacie pomocy Obracanie widoków za pomocą urządzenia SpaceBall.


Pokaż menu


Powiększanie i zmniejszanieRozmiar obrazu wyświetlanego w oknie aplikacji można zmieniać, używając suwakapowiększania/zmniejszania, klawiszy skrótów lub polecenia Powiększ/zmniejsz (zoom).

Powiększenie i zmniejszanie przy użyciu suwaka powiększania/zmniejszania

Aby Wykonaj jedną z następujących czynności

Powiększanie i zmniejszanie dynamiczne

• Przesuń suwak w prawo (aby powiększyć)lub w lewo (aby zmniejszyć).

• Naciśnij i przytrzymaj przycisk plus (+) ,aby wykonać powiększenie dynamiczne.

• Naciśnij i przytrzymaj przycisk minus

(–) , aby wykonać zmniejszeniedynamiczne.

Powiększanie i zmniejszanie przyrostowe

• Kliknij przycisk plus (+) , aby wykonaćjeden krok powiększenia.

• Kliknij przycisk minus (–) , aby wykonaćjeden krok zmniejszenia.

• Kliknij suwak z prawej strony, aby wykonaćjeden krok powiększenia, lub kliknij suwakz lewej strony, aby wykonać jeden krokzmniejszenia.

Powiększanie i zmniejszanie przy użyciu skrótów klawiaturowych

• Naciśnij klawisze Ctrl+strzałka w dół lub Ctrl+strzałka w prawo, aby zmniejszyć.

• Naciśnij klawisze Ctrl+strzałka w górę lub Ctrl+strzałka w lewo, aby powiększyć.

Powiększanie i zmniejszanie przy użyciu polecenia Powiększ/Zmniejsz

1. Na pasku stanu w prawej dolnej części okna aplikacji kliknij przycisk Powiększ/Zmniejsz .

2. Kliknij widok, aby powiększyć/zmniejszyć, lub przeciągnij myszą, aby uzyskać dynamicznepowiększenie/zmniejszenie.



Pokaż menu

Wskazówka

Aby zakończyć działanie tego polecenia, kliknij prawym przyciskiem myszy i naciśnijklawisz Esc lub wybierz inne polecenie.

Powiększanie i zmniejszanie przy użyciu kółka myszy

W środowiskach złożenia, części i części blaszanej widok można powiększać i zmniejszać,używając kółka myszy.

1. Kliknij przycisk Powiększ/Zmniejsz .

2. Wykonaj jedną z następujących czynności:

• Obracaj kółkiem do tyłu, aby powiększyć widok w bieżącym położeniu kursora.

• Obracaj kółkiem do przodu, aby zmniejszyć.

Wskazówka

Aby zmienić kierunek powiększania/zmniejszania przez kółko myszy, ustawopcję Odwróć kierunki powiększania/zmniejszania na stronie Widok w okniedialogowym Opcje Solid Edge

Do innych opcji powiększania należą polecenia Powiększ obszar, Powiększ do (dla złożeń) iNarzędzie powiększania (w środowisku rysunku).


Pokaż menu


Przesuwanie widoku

Przesuwanie widoku za pomocą skrótów

• Aby przesunąć widok, należy przytrzymać naciśnięty klawisz Shift podczas przeciągania kursoraśrodkowym przyciskiem myszy.

• Aby przesunąć widok w górę, naciśnij kombinację klawiszy Shift+Ctrl+strzałka w górę.

• Aby przesunąć widok w dół, naciśnij kombinację klawiszy Shift+Ctrl+strzałka w dół.

• Aby przesunąć widok w lewo, naciśnij kombinację klawiszy Shift+Ctrl+strzałka w lewo.

• Aby przesunąć widok w prawo, naciśnij kombinację klawiszy Shift+Ctrl+strzałka w prawo.

Przesuwanie widoku za pomocą polecenia Przesuń

1. Wybierz kartę Widok→grupę Orientacja→Przesuń .

2. Kliknij na widoku, który chcesz przesunąć.

3. Kliknij ponownie na widoku, aby wskazać odległość przesunięcia.

Wskazówka

• Przeciągając myszką możesz dynamicznie przesuwać widok.

• Aby opuścić te polecenie, kliknij prawy klawisz myszy, naciśnij klawisz Esc lub wybierzinne polecenie.



Lekcja

3 Polecenia


Lekcja 3: Polecenia

Wyszukiwanie poleceń w Solid EdgeKorzystanie z narzędzia Wyszukiwanie poleceń

Aby szybko wyszukać polecenie, można użyć narzędzia Wyszukiwanie poleceń znajdującego się napasku stanu. Polecenia można wyszukiwać według nazwy lub ich funkcji.

Narzędzie wyszukiwania poleceń ułatwia zaawansowanym użytkownikom przeprowadzenie procesumigracji z innych produktów do Solid Edge. Wpisanie zapytania lub słowa kluczowego typowego dlaproduktu konkurencji umożliwia wyszukanie odpowiadającego mu polecenia w Solid Edge.

Po wpisaniu zapytania i kliknięciu opcji Znajdź w oknie dialogowym Wyszukiwanie poleceńzostaną wyświetlone wyniki spełniające kryteria zapytania.

Wyniki wyszukiwania dostępnych poleceń wyświetlonych w oknie dialogowym Wyszukiwanie poleceńumożliwiają wykonanie następujących czynności:

• Zlokalizowanie polecenia w interfejsie użytkownika.

• Zapoznanie się z powiązanym tematem pomocy.

• Uruchomienie polecenia.

• Aby zobaczyć wyniki w innych środowiskach, można w oknie dialogowym użyć opcji Wyświetlpasujące elementy w innych środowiskach.

• Aby zapoznać się z powiązanym tematem pomocy, kliknij przycisk pomocy znajdujący się woknie dialogowym Wyszukiwanie poleceń. Pomoc uwzględnia także polecenia niedostępne wbieżącym środowisku.

• Narzędzie wyszukiwania poleceń można włączyć lub wyłączyć za pomocą opcji Wyszukiwaniepoleceń znajdującej się w menu podręcznym Dostosuj pasek stanu.

Aby dowiedzieć się więcej, zapoznaj się z tematem pomocy Korzystanie z narzędzia wyszukiwaniapoleceń.3-2 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

Lekcja 3: Polecenia

Polecenia

Korzystanie z narzędzia wyszukiwania poleceńWyszukiwanie polecenia

1. Na pasku stanu w polu Wyszukiwanie poleceń wpisz termin, który chcesz znaleźć.

Wskazówka

• Można wpisywać zarówno wyrazy stanowiące część nazwy polecenia, jak i wyrazyopisujące jego funkcję.

• Można wpisać nazwę polecenia lub termin używany w innym produkcie CAD, abyuzyskać odpowiadającą mu nazwę w Solid Edge.

2. Kliknij opcję Idź .

Zostanie wyświetlone okno dialogowe Wyszukiwanie poleceń z wynikami. Zawiera ono opistekstowy polecenia i odpowiadającą mu ikonę, jeśli taka występuje.

3. W oknie dialogowym Wyszukiwanie poleceń wykonaj jedną z następujących czynności:

Aby Należy

Sprawdzenie, gdzie znajduje się dane polecenie

Przesuń kursor nad opis polecenia lub ikonę naliście wyników. Funkcja Wyszukiwanie poleceńwyróżni następnie polecenie w interfejsieużytkownika.

Uruchomienie polecenia

Kliknij ikonę lub opis polecenia.

Wskazówka

Można uruchamiać tylko te polecenia,które są dostępne w bieżącymśrodowisku. Są one wyświetlane tekstemw kolorze czarnym.

Zapoznanie się z tematem Pomocy dla danegopolecenia

Kliknij przycisk Pomoc przed ikonąpolecenia.

Włączanie i wyłączanie funkcji Wyszukiwaniepoleceń

a. Kliknij prawym przyciskiem pasek stanu wdolnej części okna aplikacji.

b. W menu Dostosuj pasek stanu zaznaczlub usuń zaznaczenie opcji Wyszukiwaniepoleceń.

Interfejs użytkownika zostaniezaktualizowany po zamknięciu menu.


Polecenia

Lekcja 3: Polecenia

Wskazówka

• Jeśli polecenia odpowiadające wyszukiwanej frazie są dostępne w innychśrodowiskach, można kliknąć łącze Wyświetl pasujące elementy w innychśrodowiskach, które jest wyświetlone w dolnej części okna dialogowego Wyszukiwaniepoleceń.

• Nawet jeśli polecenie nie jest dostępne w bieżącym środowisku, można kliknąćprzycisk Pomoc, aby zapoznać się z tematem Pomocy, a funkcja Wyszukiwaniepoleceń wyróżni polecenie w interfejsie użytkownika.


Lekcja 3: Polecenia

Polecenia

Pasek podpowiedziPasek podpowiedzi to obszar podpowiedzi i komunikatów, w którym można wyświetlić wiele liniitekstu, ilustracje, obrazy, a także łącza do dodatkowych informacji. Jest on domyślnie położonybezpośrednio pod głównym oknem programu, ale można go przenieść i zmienić jego rozmiarstosownie do potrzeb. Można go również wyłączyć.

Po prawej stronie okna paska podpowiedzi znajdują się elementy sterowania sposobem wyświetlaniatekstu.

• Można zmienić rozmiar czcionki podpowiedzi klikając przyciski Zwiększ czcionkę lub Zmniejszczcionkę.

• Można również zwiększyć lub zmniejszyć liczbę linii tekstu dostępnych do wyświetlania informacjiklikając strzałkę zmiany liczby wyświetlanych linii.

• Można także skorzystać z funkcji autoukrywania, aby zwiększyć obszar roboczy głównego oknaprogramu, a jednocześnie nadal korzystać z podpowiedzi. Funkcja Autoukrywanie minimalizujeokno do karty, do chwili najechania na nią kursorem.

Pasek podpowiedzi jest oknem dokowanym, którym można zarządzać w sposób identyczny doinnych okien.


Polecenia

Lekcja 3: Polecenia

Manipulowanie paskiem podpowiedzi

Pasek podpowiedzi jest domyślnie położony bezpośrednio pod głównym oknem programu, alemożna go przenieść i zmienić jego rozmiar stosownie do potrzeb. Można także zmienić rozmiartekstu lub go wyłączyć.

Poniższe instrukcje dotyczą następujących formantów paska poleceń:

(1) Pasek uchwytu(2) Przycisk Zwiększ rozmiar czcionki(3) Przycisk Zmniejsz rozmiar czcionki(4) Wyświetlaj wiele wierszy tekstu(5) Przycisk Lista wyświetlania okna dokowanego(6) Przycisk Autoukrywanie (lub Odkryj)(7) Przycisk Zamknij

Oprócz tego program wykorzystuje zaczepy dokowania przy wszystkich oknach dokowanych.Zaczepy dokowania ułatwiają rozmieszczanie okien dokowanych. Aby dowiedzieć się więcej,zapoznaj się z tematem Pomocy: Zmienić położenie okna za pomocą zaczepów dokowania.

Zwiększanie lub zmniejszanie tekstu podpowiedzi

Wykonaj jedną z następujących czynności:

• Kliknij przycisk Zmniejsz rozmiar czcionki (3), aby zmniejszyć tekst podpowiedzi o jedenrozmiar czcionki. Rozmiar czcionki zmniejsza się o jeden po każdym kliknięciu przycisku.

• Kliknij przycisk Zwiększ rozmiar czcionki (2), aby zwiększyć tekst podpowiedzi o jedenrozmiar czcionki. Rozmiar czcionki zwiększa się o jeden po każdym kliknięciu przycisku.

Automatyczne ukrywanie paska podpowiedzi

• Aby ukryć pasek podpowiedzi podczas pracy, kliknij przycisk Autoukrywanie (6).

W rezultacie pasek podpowiedzi zostanie zwinięty do postaci karty.

• Aby zobaczyć podpowiedzi i komunikaty, gdy pasek podpowiedzi znajduje się w trybieautomatycznego ukrywania, zatrzymaj kursor myszy nad kartą Pasek podpowiedzi. Poodsunięciu kursora z karty pasek podpowiedzi zostanie ponownie ukryty.


Lekcja 3: Polecenia

Polecenia

• Aby przywrócić pasek podpowiedzi do stanu pełnego wyświetlania i przypiąć go w tym miejscu,należy kliknąć przycisk Odkryj .

Wyświetlanie wielu wierszy tekstu

• Kliknij opcję (4).

Można wyświetlić maksymalnie trzy wiersze tekstu.

Przenoszenie i dokowanie paska podpowiedzi

• Naciśnij pasek uchwytu (1) podczas przeciągania paska podpowiedzi w nowe położenie.

o Pasek podpowiedzi można zadokować nad oknem, pod nim lub z lewej albo z prawej stronyokna.

o Pasek podpowiedzi, podobnie jak inne okna dokowane, można przeciągnąć do innego oknazawierającego karty, np. na kartę PathFinder lub pasek poleceń.

Więcej informacji na temat okien dokowanych i użycia zaczepów dokowania można znaleźć wtemacie pomocy: Zarządzanie oknami dokowanymi.

Zmniejszanie paska podpowiedzi

1. Przesuń pasek podpowiedzi poza ramę okna Solid Edge.

2. Zatrzymaj kursor nad jedną z krawędzi, a gdy zostanie wyświetlony wskaźnik zmiany rozmiaru,kliknij i przeciągnij krawędź, aby zmienić rozmiar.

Przywracanie domyślnego położenia paska podpowiedzi

• Kliknij dwukrotnie pasek tytułu paska podpowiedzi.

Wskazówka

Nie można przywrócić domyślnego rozmiaru i położenia paska podpowiedzi, jeżeli zostałon dodany do innego zestawu kart. Można natomiast użyć zaczepów dokowania iprocedury podanej w temacie pomocy Manipulowanie oknami dokowanymi.

Wyłączanie paska podpowiedzi

1. Kliknij przycisk Wyświetl menu okna dokowanego (5).

2. Usuń zaznaczenie pola wyboru Pasek podpowiedzi w menu Ekran.

3. Kliknij przycisk Zamknij (7).

Pasek podpowiedzi zostanie usunięty z interfejsu użytkownika.


Polecenia

Lekcja 3: Polecenia

Włączanie paska podpowiedzi

1. Kliknij przycisk Wyświetl menu okna dokowanego (5) w dowolnym widocznym oknie dokowanym,np. w oknie Wyszukiwanie podpowiedzi lub na karcie PathFinder.

2. Zaznacz pole wyboru Pasek podpowiedzi w menu Ekran.


Lekcja 3: Polecenia

Polecenia

Menu kołoweMenu kołowe to menu w kształcie okręgu, zawierające polecenia ułożone dookoła kursora.

Te polecenia są pogrupowane w regionach przypominających wyglądem kliny. Aby wybrać poleceniez menu kołowego:

• Przytrzymaj prawy przycisk myszy, aby wyświetlić menu kołowe.

• Trzymając naciśnięty prawy przycisk myszy, przeciągnij kursor na dany klin.

• Zwolnij przycisk myszy, aby uaktywnić polecenie umieszczone na tym klinie.


Polecenia

Lekcja 3: Polecenia

Obsługa paska poleceńAby zmniejszyć do minimum ilość miejsca zajmowanego przez pasek wstęgowy, można zwinąćten pasek i pozostawić same karty.

Minimalizowanie paska wstęgowego

Aby zminimalizować wstążkę, należy wykonać jedną z poniższych operacji:

• Kliknij prawym przyciskiem myszy nazwę grupy lub pusty obszar wstążki, a następnie wybierzopcję Minimalizuj wstążkę.

• Kliknij strzałkę Dostosuj umieszczoną po prawej stronie paska szybkiego dostępu

, a następnie wybierz opcję Minimalizuj wstążkę.

Pasek poleceń zostanie zwinięty - jedynie jego karty pozostaną widoczne.

Wskazówka

Aby wybrać polecenie, gdy wstążka jest zminimalizowana, najpierw należy kliknąć kartę wcelu wyświetlenia poleceń, a następnie kliknąć polecenie.

Przywracanie paska poleceń

Aby przywrócić pełny rozmiar wstążki, należy wykonać jedną z poniższych operacji:

• Kliknij prawym klawiszem nazwę grupy lub pusty obszar wstążki, a następnie odznacz opcjęMinimalizuj wstążkę.

• Kliknij strzałkę Dostosuj umieszczoną po prawej stronie paska szybkiego dostępu

, a następnie usuń zaznaczenie opcji Minimalizuj wstążkę.


Lekcja 3: Polecenia

Polecenia

Używanie paska poleceńPasek poleceń zawiera kontekstowy zestaw opcji poleceń. Opcje poleceń umożliwiają określeniesposobu zastosowania danego polecenia.

Pasek poleceń może przybrać dwie różne formy. Wygląd paska poleceń można ustawić na karciePomoce w oknie dialogowym Opcje Solid Edge. Według ustawień domyślnych pasek ma formępoziomą. Pasek można również przekształcić w pionowe okno dokowane.

Pionowy pasek poleceń zawiera pasek tytułu, na którym wyświetlana jest nazwa wykonywanegopolecenia. Na poziomym pasku poleceń wyświetlana jest ikona powiązana z wykonywanympoleceniem.

Każda opcja polecenia jest oznaczona etykietą, która ułatwia jej rozpoznanie. Ustawienie kursora naopcji powoduje wyświetlenie podpowiedzi zawierającej opis sposobu użycia opcji.

W oknie dokowanym (A) przy poleceniach zawierających szereg opcji pogrupowano je wedługkategorii. Każda z tych grup została oddzielona od innych za pomocą przycisku grupy.


Polecenia

Lekcja 3: Polecenia

Przykład

Poniżej przedstawiono sposób wyświetlania opcji poleceń na pasku poleceń podczasdodawania wymiaru Smart Dimension.

(A) pionowe okno dokowane

(B) poziomo


Lekcja 3: Polecenia

Polecenia

Aby ukryć lub pokazać opcje dla danej grupy na pionowym pasku poleceń (A), np. grupę Formatlub Właściwości, kliknij ikonę widoczną na przycisku grupy. Kierunek wskazywany przez ikonęinformuje, czy opcje zostaną zwinięte i ukryte w przycisku grupy czy też rozwinięte i pokazane.

Używanie przycisków grupy pionowego paska poleceń w procesie

W niektórych przypadkach przycisk grupy na pionowym oknie dokowanym lub poziomym paskupoleceń oznacza kroki opcji w procesie wielokrokowym.

• Przycisk grupy oznaczony żółtym kolorem jest aktywnym krokiem procesu. Aby wprowadzić danew procesie, wybierz opcję pod przyciskiem.

• Przycisk grupy oznaczony niebieskim kolorem jest zakończonym krokiem procesu. Mimo tonadal można uaktywnić krok i zmienić wprowadzone dane. Aby to zrobić, wystarczy kliknąćdany przycisk grupy.

Przykład

Poniżej przedstawiono sposób grupowania opcji poleceń okna dokowanego w przyciskachgrup paska poleceń podczas przeciągania lica. Krok Rozciągnięcie jest krokiem aktywnym.


Polecenia

Lekcja 3: Polecenia

Dostosowywanie okna dokowego zawierającego pasek poleceń

Możesz dostosować rozmiar i widoczność paska poleceń, dopasowując go do potrzeb wykonywanejpracy. Więcej informacji na ten temat można znaleźć w temacie Pomocy Manipulowanie paskiempoleceń.

Według ustawień domyślnych pasek poleceń znajduje się po lewej stronie w głównym oknieprogramu, lecz można go przesuwać i zarządzać nim tak samo jak innymi oknami dokowanymi.Więcej informacji na ten temat można znaleźć w temacie pomocy Zarządzanie oknami dokowanymi.


Lekcja 3: Polecenia

Polecenia

Manipulowanie paskiem poleceń

Pasek poleceń jest wyświetlany w głównym oknie programu po wybraniu obszaru szkicu, lica lubinnego elementu graficznego. Pasek poleceń jest także wyświetlany po wybraniu niektórych poleceń,jak np. Otwór, Zaokrąglaj i Cienkościenność.

W razie potrzeby można przenosić, zwijać i ukrywać pasek poleceń. Poniższe instrukcje odnoszą siędo tych zawsze dostępnych kontrolek:

(A) Pasek uchwytu(B) Przycisk Pokaż/Ukryj(C) Przycisk Zwiń(D) Przycisk menu Czynność(E) Opcje czynności

Wybierz żądaną czynność.

Czynności (polecenia) i opcje wyświetlane na pasku poleceń zależą od wybranych elementówlub polecenia.


• Aby wykonać sugerowaną czynność pokazywaną na przycisku menu Czynność (D),przejdź do kroku 2.

• Aby wybrać inną czynność, kliknij przycisk menu Czynność (D) i wybierz dostępnączynność z menu.

2. Ustaw żądane opcje czynności (E) na pasku poleceń.

3. Postępuj zgodnie z instrukcjami wyświetlanymi na pasku podpowiedzi.


Polecenia

Lekcja 3: Polecenia

Pasek poleceń Przenieś

• Naciśnij pasek uchwytu (A) podczas przeciągania paska poleceń w nowe miejsce.

Wskazówka

o Pasek poleceń można przenieść w dowolny róg w głównym oknie programu.

o Pasek poleceń pozostaje w danym miejscu aż do ponownej zmiany jego położenia.

Ukrywanie lub wyświetlanie paska poleceń

Przycisk Ukryj umożliwia ukrycie lub wyświetlenie paska poleceń w pionie. Wykonaj jedną znastępujących czynności:

• Kliknij jeden raz przycisk Pokaż/Ukryj (B), aby ukryć pasek poleceń. Pozostanie widocznytylko przycisk Pokaż/Ukryj na pasku uchwytu.

• Kliknij przycisk Pokaż/Ukryj (B) po raz drugi, aby wyświetlić pasek poleceń.

Zwijanie lub rozwijanie paska poleceń

Przycisk Zwiń zwija lub rozwija pasek poleceń w poziomie. Wykonaj jedną z następującychczynności:

• Kliknij jeden raz przycisk Zwiń (C), aby zwinąć pasek poleceń.

Pozostaje widoczny tylko przycisk menu Czynność.

• Kliknij przycisk Zwiń (C) po raz drugi, aby rozwinąć pasek poleceń i wyświetlić jego wszystkieopcje.


Lekcja 3: Polecenia

Lekcja

4 Uchwyty wyboru


Lekcja 4: Uchwyty wyboru

Uchwyty - przeglądPo wybraniu niektórych typów elementów w Solid Edge wyświetlony zostanie jeden lub kilkauchwytów. Uchwytów można używać do modyfikowania wybranego elementu lub manipulowanianim. W przypadku niektórych geometrii można także za pomocą uchwytów tworzyć nową geometrię.

Wyświetlany typ uchwytu zależy od typu wybranego elementu. Można na przykład użyć Narzędziazaznaczania, aby wybrać kontur 2D, np. łuk, a następnie użyć uchwytów manipulowania (A) dozmiany rozmiaru, kształtu lub położenia łuku.

W niektórych przypadkach można użyć uchwytu, aby utworzyć nowe elementy. Można na przykładużyć Narzędzia zaznaczania, aby wybrać obszar szkicu (A), a następnie użyć uchwytu wyciągania(B) do utworzenia elementu wyciąganego, który dodaje lub usuwa materiał z modelu (C), (D).

W niektórych przypadkach można wybierać różne opcje modyfikacji z paska poleceń.

Uchwyty elementów 2D

Elementy 2D, np. linie, łuki i okręgi, mają uchwyty (A) w punktach charakterystycznych. Wybranyelement można modyfikować, umieszczając kursor nad uchwytem, a następnie przeciągając uchwyt,aby zmienić rozmiar, kształt lub położenie elementu.



Uchwyty wyboru

Uchwyty modyfikacji wymiarów

Dla wymiarów udostępniono dwa typy uchwytów: uchwyt edycji wartości wymiaru oraz uchwytformatowania wymiaru.

Uchwyt edycji wartości wymiaru

Po kliknięciu tekstu wymiarowego znajdującego się na wymiarze (A) w pobliżu wybranegowymiaru zostanie wyświetlony uchwyt edycji wartości (B). Uchwyt edycji wartości wymiaruwyświetla okno dialogowe (C) umożliwiające modyfikację wartości oraz kontrolki kierunkowe.

Strzałka 3D (A) zostanie wyświetlona po stronie modelu, która zostanie zmodyfikowana, a kula(B) zostanie wyświetlona po stronie modelu, która pozostanie nieruchoma.

Aby określić sposób reakcji modelu na edycję wymiarów, można także użyć opcji znajdującychsię w oknie dialogowym. Użyj strzałek kierunku, aby określić, która strona modelu zostaniezmodyfikowana (A), a która strona pozostanie nieruchoma (B).


Uchwyty wyboru


Można także określić, która strona modelu będzie modyfikowana po wybraniu wymiaru,umieszczając kursor na tekście wymiarowym bliżej strony, która ma być modyfikowana. Poprzeniesieniu kursora wyświetlanie zakończenia 3D zostanie zaktualizowane.

Uchwyty formatowania wymiaru

Po kliknięciu linii wymiarowych lub pomocniczych linii wymiarowych na wymiarze (A) zostanąwyświetlone uchwyty formatowania podobne do uchwytów elementów 2D (B). Można ich użyć dozmiany długości linii wymiarowych i pomocniczych linii wymiarowych.

Aby uzyskać więcej informacji, można zapoznać się z następującymi tematami pomocy:

• Opcje edycji wartości wymiaru

• Edycja modelu przy użyciu wymiarów PMI



Uchwyty wyboru

Uchwyt przeciągania

Po kliknięciu obszaru szkicu (A) zostanie wyświetlony uchwyt wyciągania (B).

Po kliknięciu dowolnej strzałki na uchwycie wyciągania (A) można utworzyć element wyciągany(B), który dodaje lub usuwa materiał z modelu.

Uchwyt obrotu

Gdy wyświetlony jest uchwytu wyciągania (A), kliknij początek uchwytu wyciągania (C) i przeciągnijgo do elementu szkicu, który definiuje oś obrotu (B). Uchwyt zmieni się w uchwyt obrotu.

Uchwyt obrotu można także uzyskać, wykonując następujące czynności:

Gdy wyświetlony jest uchwyt wyciągania (A), kliknij polecenie Obróć na pasku poleceń (B), abywyświetlić uchwyt obrotu (C). Uchwytu jest używany do tworzenia elementów obrotowych.


Uchwyty wyboru


W celu utworzenia elementu obrotowego najpierw przeciągnij początek uchwytu obrotu (A) w takisposób, aby uchwyt obrotu był wyrównany z elementem szkicu, który definiuje oś obrotu (B).

Następnie kliknij torus (A) na uchwycie obrotu, aby utworzyć element obrotowy, który dodaje lubusuwa materiał (B).



Uchwyty wyboru

Uchwyt sterujący

Po kliknięciu jednego lub kilku lic modelu bądź elementów (A) zostanie wyświetlony uchwyt sterujący(B).

Uchwytu sterującego można użyć do edytowania modelu za pomocą przenoszenia lub obracaniaelementów w zbiorze zaznaczeń. Można na przykład kliknąć strzałkę osi głównej (A), aby przenieśćwybrane lico (B). Położenie przylegających lic zostanie automatycznie zaktualizowane.

Uwaga

Po kliknięciu pojedynczego lica płaskiego zostanie wyświetlony tylko punkt początkowy i ośgłówna uchwytu sterującego. W przypadku kliknięcia wielu lic zostanie wyświetlony całyuchwyt sterujący.

Więcej informacji można znaleźć w temacie Modyfikowanie modeli za pomocą uchwytu sterującegoi uchwytu sterującego 2D.

Uwaga

Uchwytu sterującego można użyć do przenoszenia lub obracania szkiców, elementów szkicu,płaszczyzn odniesienia lub grup lic.

Uchwyt sterujący 2D

Uchwyt sterujący 2D to uchwyt na ekranie, który wygląda i zachowuje się podobnie do uchwytusterującego. Uchwyt sterujący 2D (A) jest wyświetlany po wybraniu elementów proceduralnych, np.otworów, wgłębień itd. Jest on także wyświetlany po wybraniu lica walcowego. Jest także często


Uchwyty wyboru


wyświetlany w połączeniu z uchwytem edytowania definicji (B). Aby przesunąć lub obrócić wybraneelementy, należy użyć komponentów uchwytu sterującego 2D.

Uchwyt edytowania definicji

Po wybraniu elementu produkcyjnego, np. otworu z pogłębieniem walcowym, wyświetlane są dwauchwyty: uchwyt sterujący 2D (A) oraz uchwyt edytowania definicji (B).

Po kliknięciu uchwytu edytowania definicji (A) zostanie on uaktywniony i obok zaznaczonego tekstuwyświetlone zostanie okno dialogowe (B). Opcji tego okna dialogowego można użyć do edycjiwłaściwości powiązanych z elementem, np. średnicy, głębokości itp.

Uwaga

Uchwyt edytowania definicji jest wyświetlany również wtedy, gdy zaznaczy się wzór,zaokrąglenie, bryłę cienkościenną, lub gdy zaznaczy się część w zespole.



Uchwyty wyboru

Kursory - przeglądW Solid Edge używane są różne rodzaje symboli graficznych kursora. Niepowtarzalne symbolegraficzne kursora są wyświetlane w następujących typach przebiegów pracy:

• Aby wskazać aktywne polecenie, jak np. w poleceniach Wybór, Powiększ obszar i Przesuń.

• Podczas wyróżniania lub wybierania pewnych typów elementów.

• Aby wskazać bieżący krok w aktywnym poleceniu.

Następujące tabele przedstawiają przykłady symboli kursorów.

Kursory poleceńObraz kursora Nazwa polecenia Kiedy wyświetlany?

Wybierz Po uruchomieniu poleceniaWybierz.

Powiększ obszar Po uruchomieniu poleceniaPowiększ obszar.

Powiększ Po uruchomieniu poleceniaPowiększ/Zmniejsz.

Pan Po uruchomieniu poleceniaPrzesuń.

Kursory operacjiObraz kursora Typ kursora Kiedy wyświetlany?

QuickPickGdy dostępne są wielokrotnezaznaczenia, jak np. w poleceniuWybierz.

Rysunek 2DPodczas rysowania elementów2D, takich jak linie, łuki, okręgi, iprzy wstawianiu wymiarów.

Płaszczyzna pochyleniaPodczas definiowaniapłaszczyzny pochylenia wpoleceniu Dodaj pochylenie.

Lica do pochyleniaPodczas definiowania lic dopochylenia w poleceniu Dodajpochylenie.

Dodaj/Usuń

Dostępne w dokumentachsynchronicznych, gdy jakotryb zaznaczania wybranoDodaj/Usuń.


Uchwyty wyboru


Aby wskazać, który uchwyt sterujący jest aktualnie dostępny, domyślny kursor zaznaczania jestaktualizowany podczas umieszczenia go nad różnymi elementami na uchwycie sterującym.

Kursory uchwytu sterującegoObraz kursora Operacja Kiedy wyświetlany?

Przenieś wybrane elementy.Kursor znajduje się nad osiągłówną, osią pomocniczą lubpłaszczyzną podstawową.

Obróć wybrane elementy. Kursor znajduje się nad torusem.

Zmień orientację osi głównej lub pomocniczej.Kursor znajduje się nad punktempoczątkowym osi głównej lub osipomocniczej.

Utwórz zagięcie na części blaszanej. Kursor znajduje się nad osiąpomocniczą.

Aby wskazać, która operacja edycji wymiaru PMI jest aktualnie dostępna, domyślny kursorzaznaczania jest aktualizowany podczas umieszczenia go nad różnymi elementami na wymiarze.

Kursory edycji wymiaru PMI

Obraz kursora Operacja Kiedy wyświetlany?

Edytuj wartość wymiaru. Kursor na tekście wymiarowym.

Przesuń zakończenie linii do wewnątrz lub pozapomocnicze linie wymiarowe.

Kursor poza zakończeniem liniiwymiaru.

Zmodyfikuj właściwości wymiaru.Kursor znajduje się nad liniąwymiarową lub pomocniczą liniąwymiarową.



Uchwyty wyboru

Wybieranie elementów i obiektówZaznaczenie elementów i obiektów - linii, łuków, wymiarów, adnotacji, operacji, płaszczyznodniesienia, osi odniesienia, części, podzłożeń itp. - informuje program Solid Edge o zamiarzewykonania operacji na tych elementach. Niektóre polecenia są dostępne dopiero po wybraniupierwszego elementu. Przykładowo: przed wywołaniem polecenia Kopiuj należy wybrać elementydo skopiowania. W przypadku innych poleceń wyświetlane jest żądanie zaznaczenia elementów.Na przykład po wywołaniu polecenia Przytnij program prosi o zaznaczenie jednego lub większejliczby elementów do przycięcia.

Po zaznaczeniu elementu lub obiektu mają miejsce następujące efekty:

• Kolor elementu lub obiektu zmienia się na kolor zaznaczenia. Kolor ten można zmienić zapomocą polecenia Opcje dostępnego w menu Aplikacji.

• W przypadku niektórych typów elementów wyświetlany jest uchwyt lub uchwyty umożliwiającemanipulację elementem.

• Właściwości i operacje dotyczące niektórych typów elementów są wyświetlane na pasku poleceń.

Uwaga

Dodatkowe informacje na temat dostępnych typów uchwytów i ich używania opisano wtemacie pomocy: Uchwyty - przegląd.


Uchwyty wyboru


Narzędzie zaznaczania

Za pomocą tego narzędzia można wybierać elementy, na których zostaną przeprowadzonemanipulacje. Narzędzie zaznaczania znajduje się na karcie Narzędzia główne w grupie Wybór.

Po kliknięciu przycisku Wybór kursor przybiera postać strzałki. Po ustawieniu kursora wyboru naobiekcie zostaje on wyróżniony, co oznacza, że kliknięcie obiektu spowoduje jego wybranie.

Uwaga

Poza kursorem strzałki używane są również inne kursory wskazujące na korzystanie z innychtrybów wyboru, typ elementu, na którym znajduje się kursor, i aktywne polecenie widoku.Dodatkowe informacje są dostępne w temacie pomocy Kursor - przegląd.



Uchwyty wyboru

Strefa lokalizowania dla obiektów 2D

W środowisku rysunku kursor ma kształt strzałki zakończonej wskaźnikiem strefy lokalizowania.

Podczas przesuwania kursora elementy znajdujące się w strefie lokalizowania są wyróżniane innymkolorem. Kliknięcie elementu wyróżnionego powoduje jego zaznaczenie.

W środowisku rysunku można ograniczyć typy elementów, które są lokalizowane, przy użyciu oknadialogowego Opcje zaznaczania dostępnego na pasku poleceń Narzędzie zaznaczania.

Zbiór zaznaczeń

Można zaznaczyć za jednym razem dowolną liczbę elementów i obiektów. Takie operacje,jak usunięcie, przeniesienie, kopiowanie i obrót są wykonywane jednocześnie na wszystkichzaznaczonych elementach. Zbiór elementów lub obiektów, które są aktualnie zaznaczone jestnazywany zbiorem zaznaczeń.

Wybieranie za pomocą kursora

Aby wybrać element przy użyciu kursora, kliknij Narzędzie zaznaczania, przesuń kursor na elementdocelowy w celu wyróżnienia i kliknij. Aby zaznaczyć jednocześnie wiele elementów, podczasklikania należy przytrzymać klawisz Shift lub Ctrl.


Uchwyty wyboru


Zaznaczanie za pomocą narzędzia QuickPick

Jeżeli chce się zaznaczyć element, który trudno jest wyróżnić za pomocą kursora, można użyćnarzędzia QuickPick. Przykładowo, gdy kilka elementów zachodzi na siebie, można przesunąć kursorna te elementy i przestać poruszać myszką. Gdy obok kursora strzałki zostanie wyświetlony monitQuickPick (A), należy kliknąć, aby wyświetlić listę QuickPick (B). Podczas przesuwania kursora nadkolejnymi pozycjami listy QuickPick (C), wyróżniane są kolejne z nakładających się elementów. Abyzaznaczyć wyróżniony element, kliknij reprezentujący go wpis na liście.

Podpowiedź QuickPick wskazuje także, którym przyciskiem myszki należy kliknąć (A), aby wyświetlićlistę QuickPick.

Można skorzystać z okna dialogowego Opcje QuickPick, aby określić, czy lista QuickPick ma byćwyświetlana po kliknięciu prawego, czy też lewego przycisku myszki. Można również określić innewłaściwości narzędzia QuickPick takie, jak liczba wpisów wyświetlanych na liście, szerokość listy,itp. Aby wyświetlić okno dialogowe Opcje QuickPick, należy kliknąć przycisk Opcje (A) znajdującysię na liście QuickPick.

Zaznaczanie za pomocą okna lub obramowania

Można przeciągnąć kursor, aby wybrać elementy przy użyciu okna. W środowiskach części, złożeniai części blaszanej można użyć okna dialogowego Opcje zaznaczania, aby określić typy elementów,które mają być rozpoznawane przez Narzędzie zaznaczania.



Uchwyty wyboru

W środowisku rysunku na pasku poleceń Narzędzie zaznaczania można ustawić opcje wyboruokreślające przykładowo, czy element musi znajdować się w całości wewnątrz lub na zewnątrz okna,aby mógł zostać wybrany.

Do dodawania lub usuwania elementów ze zbioru zaznaczeń utworzonego przez zdefiniowanie oknamożna używać również klawiszy SHIFT oraz CTRL.

Można przeciągnąć kursor, aby wybrać elementy przy użyciu okna. Do dodawania lub usuwaniaelementów wybranych przy użyciu okna można używać również klawiszy Shift oraz Ctrl.

Metoda wyboru różni się w zależności od środowiska.

• W środowiskach części, złożenia i części blaszanej można użyć okna dialogowego Opcjezaznaczania, aby określić typy elementów, które mają być rozpoznawane przez Narzędziezaznaczania.

• W środowisku rysunku na pasku poleceń Narzędzie zaznaczania można ustawić opcje wyboruokreślające przykładowo, czy element musi znajdować się w całości wewnątrz lub na zewnątrzokna, aby mógł zostać wybrany.

Wybór okna kierunkowego

W środowisku rysunku i szkicowania sekwencyjnego w innych środowiskach za pomocą oknakierunkowego można w wydajny sposób wybierać geometrię.

Przeciągnięcie z lewej strony do prawej powoduje wybranie tylko geometrii w pełni znajdujących sięw obrębie okna, tak jak na poniższym rysunku.

Przeciągnięcie z prawej strony do lewej powoduje wybranie geometrii wewnętrznych i przecinającychw oknie, tak jak na poniższym rysunku.


Uchwyty wyboru


Uwaga

Nieprzejrzystość i kolor ustawień cieniowania okna kierunkowego są przechowywane wopcjach Solid Edge → na karcie Kolory.

Zaznaczanie za pomocą obramowań wielokątnych

W środowisku rysunku można kliknąć Narzędzie zaznaczania i wybrać opcję Obramowaniewielokątne dostępne na pasku poleceń Narzędzie zaznaczania, aby utworzyć obramowaniewielokątne wokół elementów. Aby utworzyć obramowanie wielokątne, należy kliknąć w celuzdefiniowania wszystkich wierzchołków obramowania. Po umieszczeniu ostatniego wierzchołkanależy kliknąć prawym przyciskiem myszy lub kliknąć przycisk Akceptuj dostępny na pasku poleceń,aby zakończyć wybieranie obiektu.

Użytkownik może nacisnąć klawisz Alt, aby ponownie utworzyć obramowanie po zdefiniowaniuzbioru zaznaczeń, gdy pasek poleceń Narzędzie zaznaczania nie jest wyświetlany. Do dodawanialub usuwania elementów w zbiorze zaznaczeń utworzonym przez zdefiniowanie obramowaniawielokątnego można używać również kombinacji klawiszy Alt+Shift oraz Alt+Ctrl. Po umieszczeniupunktu pierwszego wierzchołka obramowania nie ma już potrzeby przytrzymywania klawiszy Alt+Shiftani Alt+Ctrl.

Filtry wyboru

Za pomocą opcji dostępnych w grupie Wybór na karcie Narzędzia główne można sterowaćwybieraniem elementów. Na przykład podczas wybierania przy użyciu okna można kliknąć opcjęUsuń zaznaczenie wszystkich, aby usunąć wszystkie elementy ze zbioru wybranych elementów, anastępnie wybrać tylko te elementy, które mają zostać uwzględnione. Można również kliknąć opcjęResetuj, aby przywrócić domyślny stan wszystkich elementów, dzięki czemu będzie można określić,które obiekty mają zostać wykluczone.



Uchwyty wyboru

Wybieranie części w złożeniach

Do dyspozycji użytkownika jest kilka opcji dotyczących wybierania części w złożeniach. Przykładowo:można użyć opcji Zaznacz części małe i Zaznacz części widoczne dostępnych na karcie Narzędziagłówne w grupie Wybór, aby wybrać części w oparciu o ich rozmiar lub widoczność.

Można również użyć menu Narzędzie zaznaczania oraz kursora w celu utworzenia ramki wyboru3D wokół części, co umożliwia zdefiniowanie zestawu części przyległych do części wybranej.Aby utworzyć trójwymiarową ramkę wyboru, najpierw należy kliknąć i wybrać pojedynczą część,

a następnie należy kliknąć symbol Menedżer wyboru w celu wyświetlenia menu Narzędziezaznaczania. W menu Narzędzie zaznaczania należy kliknąć opcję Zaznaczanie oknem 3D.Następnie można otoczyć ramką 3D kolejne części, leżące w sąsiedztwie pierwszej części.

Dodatkowe informacje na temat definiowania zbiorów zaznaczeń za pomocą Menedżerawyboru opisano w temacie pomocy Definiowanie zbiorów zaznaczeń w częściach i złożeniachsynchronicznych.

Wybieranie części przyległej

Przeciągając kursor w środowisku rysunku, można utworzyć ramkę wyboru 3D wokół wybranejczęści, co umożliwia zdefiniowanie zestawu części przyległych do części wybranej. Aby utworzyćramkę wyboru 3D, najpierw należy kliknąć i wybrać pojedynczą część, a następnie kliknąć przyciskRamka wyboru dostępny na pasku poleceń Narzędzie zaznaczania. Następnie możesz otoczyćramką kolejne części, leżące w sąsiedztwie pierwszej.

Wybieranie części w oparciu o rozmiar

Części w złożeniu można również wybierać w oparciu o ich rozmiar. W tym celu należy kliknąćprzycisk Zaznacz części małe dostępny na pasku poleceń, a następnie za pomocą opcji rozmiaruobramowania dostępnej na pasku poleceń należy zmienić rozmiar wyróżnianych części.


Uchwyty wyboru


Zaznaczanie za pomocą narzędzia SmartSelect

W środowisku rysunków można używać narzędzia SmartSelect, aby zaznaczyć w aktywnymoknie wszystkie elementy posiadające podobne atrybuty. Jest to bardzo użyteczne, gdy chce sięwprowadzić zmiany we wszystkich podobnych elementach na arkuszu rysunkowym. Aby utworzyćzbiór zaznaczeń za pomocą funkcji SmartSelect, należy kliknąć przycisk Narzędzie zaznaczaniadostępny na pasku poleceń, a następnie przycisk SmartSelect. Po wybraniu elementu za pomocąokna dialogowego Opcje SmartSelect można ustawić dodatkowe opcje wyboru.

Po utworzeniu zbioru zaznaczeń za pomocą opcji dostępnych na pasku poleceń Edytuj definicjęmożna wprowadzić zmiany w elementach. Możesz na przykład:

• Zmienić rozmiar tekstu wszystkich wybranych elementów za pomocą okna Skala tekstu.

• Zmienić kolor elementów lub tekstu za pomocą przycisku Właściwości.

Wybieranie części widocznych

Części w zespole można zaznaczać również w zależności od tego, czy są one całkowicie lubczęściowo widoczne. Aby wybrać wszystkie widoczne części, kliknij przycisk Zaznacz częściwidoczne na pasku poleceń.

Wybieranie przy użyciu kryteriów wyszukiwania

Możliwe jest zaznaczanie części w zespole poprzez zdefiniowanie kryteriów wyszukiwania, opartychna właściwościach dokumentów części. Przykładowo, można w ten sposób zaznaczyć wszystkieczęści wykonane z konkretnego materiału - na przykład ze stali nierdzewnej. Aby wyszukać wedługkryteriów, użyj okna dialogowego Zapytanie i zdefiniuj najpierw żądane kryteria zapytania. Zapytaniejest zapisywane pod podaną przez użytkownika nazwą i dodawane do karty Narzędzia zaznaczania.Aby skorzystać z zapytania w celu znalezienia i wybrania części spełniających podane kryteria,kliknij dwukrotnie nazwę zapytania na karcie Narzędzia zaznaczania. Części spełniające kryteriazapytania zostaną wyróżnione w oknie zespołu.

Wykorzystanie uchwytów do operowania wybranymi elementami 2D

Uchwyty to wypełnione okręgi wyświetlane w charakterystycznych punktach wybranego elementurysunkowego, na przykład na jego końcu lub pośrodku. Za pomocą uchwytów można bezpośredniomodyfikować element, przeciągając jego uchwyt w celu zmiany kształtu. Można wybrać jednocześniewiele elementów, ale tylko dla jednego z nich zostaną wyświetlone uchwyty.



Uchwyty wyboru

Koło sterujące - informacje ogólneUchwyt sterujący jest narzędziem graficznym lub uchwytem, którego można użyć do przesuwanialub obracania wybranej geometrii 2D lub 3D.

Można użyć uchwytu sterującego do przenoszenia lub obracania następujących typów elementów:

• Płaszczyzny odniesienia (z wyjątkiem podstawowych płaszczyzn odniesienia)

• Układy współrzędnych (z wyjątkiem głównych układów współrzędnych)

• Szkice

• Elementy szkicu

• Krzywe

• Faces

• Elementy

• Obiekty bryłowe

Progresywna ekspozycja

Wyświetlanie uchwytu sterującego zależy od elementów w zbiorze zaznaczeń. Tę zależnośćwyświetlania jest nazywana progresywną ekspozycją. Oznacza to, że w wielu scenariuszachtworzenia modelu po wybraniu elementu wyświetlane są tylko niektóre komponenty uchwytusterującego.

Jeśli przykładowo klikniesz pojedyncze lico modelu (A), na uchwycie sterującym zostaną wyświetlonetylko punkt początkowy i oś główna (B).


Uchwyty wyboru


Można następnie kliknąć strzałkę osi głównej na uchwycie sterującym, aby przesunąć wybrane lico.Przylegające lica są aktualizowane automatycznie.

Po kliknięciu w celu zakończenia operacji przenoszenia wszystkie komponenty są wyświetlane nauchwycie sterującym.



Uchwyty wyboru

Kliknięcie punktu początkowego spowoduje wyświetlenie wszystkich komponentów uchwytusterującego i przeniesienie kursora do początku, co umożliwia swobodne przesuwanie uchwytusterującego.

Komponenty uchwytu sterującego i podstawowe funkcje

Można użyć różnych komponentów uchwytu sterującego do określenia sposobu modyfikacjielementów w zbiorze zaznaczeń. Poniższe ilustracje przedstawiają nazwę oraz podstawową funkcjękażdego komponentu uchwytu sterującego klikniętego lewym przyciskiem myszy.


Uchwyty wyboru


Płaszczyzna narzędzia uchwytu sterującego

Płaszczyzna narzędzia umożliwia przenoszenie lub kopiowanie wyboru, przy zachowaniu kierunkuruchu w ramach płaszczyzny.

Poniżej pokazano przykład wykorzystania płaszczyzny narzędzia do przeniesienia wyboru.

Płaszczyzna narzędzia umożliwia zmianę orientacji uchwytu sterującego. Zastosowanie kombinacjiShift + kliknięcie na płaszczyźnie narzędzia spowoduje zmianę orientacji osi, jak pokazano poniżej.



Uchwyty wyboru


Uchwyty wyboru


Punkt początkowy uchwytu sterującego

Punkt początkowy umożliwia zmianę położenia uchwytu sterującego. Początek porusza się policach, w związku z czym osie będą wyrównywane względem prawidłowej geometrii. Aby zachowaćoryginalną orientację uchwytu sterującego podczas zmiany jego położenia, należy użyć kombinacjiShift + kliknięcie na punkcie początkowym.

Punkt początkowy osi uchwytu sterującego

Punkt początkowy osi umożliwia zorientowanie osi w kierunku przeniesienia lub skopiowania wyboru.

Użycie kombinacji Shift + kliknięcie na punkcie początkowym osi umożliwia obrót orientacji uchwytusterującego w płaszczyźnie torusa.



Uchwyty wyboru

Użycie kombinacji Ctrl + kliknięcie na punkcie początkowym osi umożliwia obrót orientacji uchwytusterującego w płaszczyźnie prostopadłej do torusa.


Uchwyty wyboru


Oś uchwytu sterującego

Kliknięcie osi spowoduje przeciągnięcie wyboru w kierunku osi.

Użycie kombinacji Shift + kliknięcie spowoduje przeniesienie uchwytu sterującego w kierunkuwybranej osi.



Uchwyty wyboru

Torus uchwytu sterującego

Torus umożliwia przeniesienie lub skopiowanie wyboru wzdłuż osi torusa. Można go również użyć doutworzenia wyciągnięcia obrotowego z lica lub regionu.

Użycie kombinacji Shift + kliknięcie na torusie spowoduje zmianę położenia uchwytu sterującegopoprzez obrót wokół osi torusa.


Uchwyty wyboru


Uchwyt graniczny (koło sterujące 3D)

(1) torus (2) płaszczyzna narzędzia(3) środek (4) oś X(5) oś Y (6) uchwyt(7) oś Z (oś normalna)



Uchwyty wyboru

Koło sterujące jest wyświetlane w wariancie minimalnym podczas wybierania lica (1), natomiastpodczas wybierania elementu (2) jest ono wyświetlane w wariancie w pełni odsłoniętym. W wariancieminimalnym wyświetlana jest tylko oś główna. Aby wyświetlić koło sterujące w pełnym wariancie,kliknij środek i przesuń go na krawędź, punkt charakterystyczny lub lico modelu.

Menedżer wyboru

Menedżer wyboru

Menedżer wyboru pozwala dodawać elementy do wybranego zestawu i je z niego usuwać,korzystając z danych topologicznych i danych atrybutów wybranego obiektu.

W trybie Menedżera wyboru do kursora dołączana jest zielona kropka .

Kliknięcie lica powoduje wyświetlenie menu Menedżer wyboru.

Relacje topologiczne dotyczą wyłącznie lica, na którym wskazano zieloną kropkę.


Uchwyty wyboru


Relacje topologiczne wymienione w menu Menedżer wyboru zależą od wybranego typu lica (płaskie,niepłaskie, cylindryczne, częściowo cylindryczne).

Można również wybrać tryb Menedżer wyboru. Na karcie Narzędzia główne w grupie Wybierz naliście Wybierz kliknij polecenie Tryb menedżera wyboru . Tryb Menedżer wyboru można równieżwybrać za pomocą klawiszy Shift + spacja. Aby zakończyć tryb Menedżera wyboru, naciśnij spację.



Uchwyty wyboru

Menedżer wyboru - informacje ogólne c.d.

W trybie Menedżera wyboru kliknięcie lica powoduje wyświetlenie menu menedżera wyboru, któreumożliwia dodanie innych elementów do bieżącego zbioru zaznaczeń.

Podczas przesuwania kursora po poszczególnych pozycjach menu Menedżera wyboru, lica w modeluodpowiadające kryteriom wybranym w menu są wyróżniane w głównym oknie programu.

Przykładowo, możesz użyć Menedżera wyboru do zaznaczenia wszystkich lic wchodzących w składwycięcia, do którego należy aktualnie zaznaczone lico.


Uchwyty wyboru

Lekcja

5 Tworzenie i edytowanie modelu części


Lekcja 5: Tworzenie i edytowanie modelu części

Tworzenie synchronicznych elementów wyciąganych przy użyciuNarzędzia zaznaczaniaAby utworzyć element wyciągnięty w środowisku synchronicznym, skorzystaj z Narzędziazaznaczania. Wybranie prawidłowego elementu szkicu, na przykład regionu szkicu, spowodujewyświetlenie paska poleceń Przeciągnij (1) oraz uchwytu przeciągania (2).

Na pasku poleceń można znaleźć opcje umożliwiające tworzenie różnorodnych wyciąganychelementów. Aby rozpocząć proces tworzenia elementu, umieść kursor na strzałce uchwytuwyciągania i kliknij myszą (3).

Ta czynność będzie skutkować zmianą kształtu kursora w celownik i wyświetleniem dynamicznegoodwzorowania elementu wraz z dynamicznym polem wprowadzania danych, w którym możnawprowadzić precyzyjną wartość elementu (4).

Aby zakończyć definiowanie elementu (5), kliknij lub wpisz wartość i naciśnij klawisz Enter.

Uwaga

Elementy szkicu użyte do zdefiniowania tego elementu zostaną przeniesione do listy Użyteszkice na karcie PathFinder, a następnie zostaną ukryte. Wymiary szkicu są migrowane doodpowiednich krawędzi modelu.



Tworzenie i edytowanie modelu części

Praca z RegułamiZa pomocą opcji Reguły można zlokalizować i wyświetlać relacje geometryczne między licami wbieżącym zbiorze zaznaczeń oraz pozostałymi elementami modelu. Następnie za pomocą tychinformacji można sterować sposobem wykonywania modyfikacji synchronicznych.

Przykładowo: podczas przenoszenia lica płaskiego można użyć Reguł do zlokalizowania iwyświetlenia wszystkich lic modelu, które leżą w jednej płaszczyźnie z przenoszonym licem.Następnie dzięki Regułom można określić, czy niektóre lub wszystkie z tych lic mają być przenoszonewraz z zaznaczonym licem.

Reguły są dostępne dla następujących rodzajów modyfikacji w modelowaniu synchronicznym:

• Przenoszenie lub obracanie lic lub elementów modelu w synchronicznym dokumencie części lubzłożenia.

• Definiowanie relacji geometrycznych 3D pomiędzy licami modelu w dokumencie częścisynchronicznej przy użyciu polecenia Relacje lic.

• Edytowanie wartości wymiaru 3D w dokumencie części synchronicznej lub złożenia.

• Edytowanie wartości zablokowanego wymiaru 3D za pomocą tabeli zmiennych.

Uwaga

Reguł nie stosuje się podczas edytowania otworu i elementów okrągłych za pomocą uchwytuEdytuj definicję.

Opcje Reguł

Reguły pojawiają się automatycznie podczas przenoszenia lic, definiowania relacji 3D lub edytowaniawymiarów. Aktywne opcje Reguł określają reakcję pozostałych składników modelu na wprowadzanezmiany.

Przykładowo: podczas przenoszenia pojedynczego lica płaskiego za pomocą uchwytu sterującego(1) można użyć Reguł w celu określenia zachowania współpłaszczyznowości innych licwspółpłaszczyznowych, które nie znajdują się w wybranym zbiorze zaznaczeń podczas przenoszenia.




W tym przykładzie, gdy w Regułach została wybrana opcja Współpłaszczyznowo , odznaczonelica współpłaszczyznowe nie zmieniają swojego ustawienia (2) podczas przenoszenia wybranego lica.Gdy opcja Współpłaszczyznowo w Regułach jest wyłączona, odznaczone lica współpłaszczyznowepozostają nieruchome (3) podczas przenoszenia wybranego lica.




Wskaźniki wykrywania relacji w Regułach

Wykryte i aktywne

Gdy w Regułach zostanie wykryta geometria modelu, która odpowiada aktywnym ustawieniom(1) w Regułach, ustawienie to jest wyświetlane w kolorze zielonym (2).




Wykryte i nieaktywne

Gdy w Regułach zostanie wykryta geometria modelu, która odpowiada nieaktywnym ustawieniom(1) w Regułach, ustawienie to jest wyświetlane w kolorze czerwonym (2).

Przywracanie reguł

Opcje Reguły wybierane lub odznaczane dla bieżącej operacji edycji są zachowywane dowykorzystania podczas przyszłych operacji edycji w bieżącej sesji projektowania. Po zamknięciuSolid Edge ustawienia opcji Reguły wracają do wartości domyślnych.

Aby przywrócić domyślne opcje Reguł, należy kliknąć przycisk Przywróć domyślne .




Zawieszanie relacji

Oprócz tego można zwiesić relacje wykryte dla bieżącej operacji edycji.

Opcje zawieszania dla kategorii relacji znajdują się w panelu Reguły. Podczas edycji synchronicznejrozwiązanie opiera się na tych opcjach. Zawiesić można:

• (1) relacje reguł,

• (2) zablokowane wymiary,

• (3) trwałe relacje.

Po zawieszeniu kategorii relacji przycisk zmieni się, jak pokazano.



Lekcja

6 PathFinder


Lekcja 6: PathFinder

Używanie karty PathFinder w modelu częściPodczas pracy w modelu części można użyć karty PathFinder ułatwiającej korzystanie z elementówsynchronicznych i sekwencyjnych tworzących części Solid Edge. Karta PathFinder stanowi zbiórelementów, szkiców, płaszczyzn odniesienia, wymiarów i układów współrzędnych składających się namodel. Drzewo PathFinder jest podzielone na część synchroniczną i sekwencyjną.

Karta PathFinder może być używana w pionowym oknie dokowanym (A) lub w postaci ruchomej woknie dokumentu (B). Strona Pomoce w opcjach Solid Edge steruje formularzem PathFinder.



PathFinder

Narzędzie PathFinder umożliwia wyświetlanie elementów w inny sposób niż w głównym oknieprogramu i pozwala na zmianę sposobu tworzenia części. Funkcje wyświetlania są szczególnieużyteczne podczas pracy z modelami utworzonymi przez innego użytkownika; pozwalają wtedy na


PathFinder


dokładne prześledzenie procesu tworzenia modelu i zidentyfikowanie elementów określającychposzczególne cechy części.

Symbole szkicu karty PathFinder

Symbole w lewej kolumnie karty PathFinder zawierają informacje na temat statusu szkiców. Wponiższej tabeli wyjaśniono znaczenie tych symboli:

LegendaSzkic bez możliwości łączeniaSzkic z możliwością łączeniaSzkic aktywny (przedstawiono szkic aktywny z możliwością łączenia)Szkic z problemem (wybierz szkic na karcie PathFinder i zapoznaj się zeszczegółami na pasku podpowiedzi)

Symbole części karty PathFinder

Symbole w lewej kolumnie karty PathFinder zawierają informacje na temat statusu elementów części.W poniższej tabeli wyjaśniono znaczenie symboli części stosowanych na karcie PathFinder:

LegendaZablokowany element częściElement z problemem (wybierz szkic na karcie PathFinder i zapoznaj się zeszczegółami na pasku podpowiedzi)Nieudana operacja na elemencieElement został zwinięty (kliknij element prawym przyciskiem myszy i wybierzpolecenie Idź do, aby go rozwinąć)Zmienny punkt początkowy elementu występuje wtedy, gdy lico, na którympierwotnie umieszczono funkcję, już nie istnieje. Aby to naprawić, kliknij prawymprzyciskiem myszy punkt początkowy elementu, a następnie kliknij polecenieZmień położenie elementu w celu zdefiniowania nowego lica dla elementu.

Używanie karty PathFinder

Podczas pracy z modelem części na karcie PathFinder można używać następujących operacji:

• Wybieranie elementów, płaszczyzn odniesienia, szkiców, powierzchni konstrukcyjnych, układówwspółrzędnych, wymiarów PMI.

• Zmiana kolejności elementów, płaszczyzn odniesienia, szkiców i powierzchni konstrukcyjnych.

• Wyświetlanie i ukrywanie płaszczyzn odniesienia, szkiców, powierzchni konstrukcyjnych, układówwspółrzędnych, elementów odłączonych i innych w głównym oknie programu.



PathFinder

Zaznaczanie elementów

Gdy przesuwa się kursor przez poszczególne pozycje na liście, odpowiadające im elementy sąwyróżniane w głównym oknie programu. Aby zaznaczyć element kliknij lewym przyciskiem myszy.

Na karcie PathFinder można zaznaczyć wiele elementów, trzymając naciśnięty klawisz Ctrl izaznaczając poszczególne elementy. Za pomocą klawisza Shift można wybrać wszystkie elementypomiędzy pierwszym i ostatnim wybranym elementem. Aby usunąć element z listy wielu elementów,przytrzymaj naciśnięty klawisz Ctrl i wybierz element, który chcesz usunąć z zestawu.

Zmiana kolejności elementów

Karta PathFinder pozwala na przeciąganie wybranego elementu do innego położenia na liście.Podczas przeciągania wyświetlana jest strzałka informująca, w które miejsce można przenieśćelement.


PathFinder


Jeśli zmiana wywoła błędy w innych operacjach zostaną one wyświetlone w oknie dialogowymAnaliza błędów. Można użyć polecenia Błędy dostępnego na karcie Narzędzia, aby wyświetlić oknodialogowe Analiza błędów umożliwiające wyszukanie i naprawienie problemów.

Usuwanie elementów

Aby usunąć element na karcie PathFinder, zaznacz go i naciśnij klawisz Delete. Można usunąćjednocześnie kilka elementów, wybierając je i trzymając naciśnięty klawisz Shift.

Element można również usunąć po kliknięciu prawym przyciskiem myszy i wybraniu poleceniaUsuń w menu podręcznym.

Zmiana nazw elementów

W programie Solid Edge domyślnie nadawane są nazwy wszystkim tworzonym elementom. Abyzmienić nazwę wcześniej utworzonego elementu, kliknij dany element prawym przyciskiem myszy i zmenu podręcznego wybierz polecenie Zmień nazwę. Wprowadź nową nazwę na karcie PathFinder.

Odłączanie elementów

Gdy element został wybrany na karcie PathFinder lub w głównym oknie programu, można odłączaćelementy synchroniczne stanowiące część modelu bryłowego, używając polecenia Odłączdostępnego w menu podręcznym. Po odłączeniu elementu jest on usuwany z modelu bryłowego,zamieniany na powierzchnię konstrukcyjną i ukrywany w głównym oknie programu. Powierzchniękonstrukcyjną można wyświetlić ponownie za pomocą karty PathFinder.

Aby dowiedzieć się więcej, zobacz temat Odłączanie i dołączanie lic oraz elementów.

Grupowanie pozycji na karcie PathFinder

Na karcie PathFinder można zdefiniować nazwaną grupę dla zestawu wpisów. Przykładowo: możnazdefiniować grupy dla zestawów elementów, które określają bryłę główną, położenia montażowe izaokrąglenia części.



PathFinder

Utworzenie grupy dla zestawu pozycji PathFinder pomaga zgrupować długie drzewo elementów orazułatwia lokalizowanie i wybieranie zestawu pozycji PathFinder jako jednostki oraz manipulowanie nim.

W środowisku synchronicznym pozycje, które użytkownik chce zgrupować, nie muszą być ciągłe,ale muszą znajdować się w obrębie tego samego typu zbioru. Przykładowo: nie można zdefiniowaćgrupy, która zawiera pozycje ze zbioru Elementy i Wymiary.

Grupę można zdefiniować za pomocą polecenia Grupuj dostępnego w menu podręcznym powybraniu ciągłego zestawu pozycji. Za pomocą polecenia Zmień nazwę dostępnego w menupodręcznym można zmienić nazwę pozycji w grupie.

Używając polecenia Rozgrupuj dostępnego w menu podręcznym, można rozgrupować zdefiniowanągrupę.

Tworzenie na karcie PathFinder zestawów zdefiniowanych przez użytkownika

Na karcie PathFinder można zdefiniować nazwany zestaw pozycji. Przykładowo: można zdefiniowaćzestaw elementów, które określają bryłę główną, położenia montażowe i zaokrąglenia części.

Aby dowiedzieć się więcej na ten temat, zapoznaj się z tematem Praca z zestawami zdefiniowanymiprzez użytkownika.


PathFinder


Sortowanie synchronicznego zbioru na karcie PathFinder

Gdy kursor znajduje się na tytule Zbiór, to za pomocą polecenia Sortuj dostępnego w menupodręcznym można posortować zbiór według nazwy lub typu. Przykładowo: pozycje w zbiorzeElementy można posortować według funkcji, aby ułatwić znalezienie danego wycięcia. W drzewiehistorii modelu synchronicznego nie obowiązuje określona kolejność, którą należy zachować, dlategokolejność pozycji na liście nie ma znaczenia.

(A) nieposortowany widok pathfinder, (B) sortowanie wg nazwy widoku pathfinder, (C) sortowaniewg typu widoku pathfinder



PathFinder

Karta PathFinder w złożeniachKarta PathFinder pomaga w pracy z komponentami tworzącymi złożenie. Umożliwia ona alternatywnespojrzenie na skład i strukturę zespołu, uzupełniając informacje widoczne w oknie graficznym.Karta PathFinder może także służyć do aktywowania z dokumentu części lub podzłożenia w celuwprowadzenia w nich zmian przy jednoczesnym podglądzie całego złożenia.

Karta PathFinder jest dostępna podczas pracy w złożeniu lub w podzłożeniu wchodzącym w składaktywnego złożenia.

W środowisku złożeń karty PathFinder można ponadto użyć do przeglądania, modyfikowania iusuwania relacji w złożeniu, określających położenie części i podzłożeń, zmiany kolejności części wzłożeniu oraz do wykrywania niektórych problemów.

W środowisku złożeń karta PathFinder jest podzielona na dwie części. W górnej części wyświetlanajest lista elementów bieżącego zespołu w postaci drzewa struktury. Lista może zawierać następująceelementy: części, podzłożenia, płaszczyzny odniesienia złożenia oraz szkice złożenia.

W dolnej części karty PathFinder zespołu wyświetlane są relacje dotyczące części lub podzespołówzaznaczonych w górnej części karty.

Korzystanie z górnej części karty

Za pomocą górnej części karty PathFinder można:

• Oglądać składniki w postaci zwiniętej lub rozwiniętej. Przykładowo, po rozwinięciu podzespołumożna oglądać wszystkie jego części.

• Wyróżniać, zaznaczać i usuwać zaznaczenie części wybranych do dalszych czynności.

• Określać aktualny status części i podzespołów zespołu.

• Określać sposób konstrukcji zespołu.


PathFinder


• Zmieniać kolejność części w zespole.

• Zmieniać nazwy płaszczyzn odniesienia, szkiców, układów współrzędnych.

• Umieść komponent, przeciągając go do złożenia z karty PathFinder, a nie z Biblioteki części.

Po przesunięciu kursora nad komponent w górnej części karty PathFinder, jest on wyświetlanyw głównym oknie programu przy użyciu koloru wyróżnienia. Po kliknięciu komponentu jest onwyświetlany przy użyciu koloru zaznaczenia. Umożliwia to powiązanie wpisu komponentu na karciePathFinder z odpowiadającym mu komponentem w głównym oknie programu.

Umieszczenie kursora na komponencie w oknie złożenia powoduje nie tylko wyświetleniekomponentu w narzędziu PathFinder przy użyciu koloru wyróżnienia. Jeśli komponent znajduje się wpodzłożeniu, wyświetlone zostaną również wszystkie złożenia nadrzędne jaśniejszym odcieniu koloruwyróżnienia. Ta sama reguła obowiązuje po wybraniu komponentu. Komponent wyświetlany jest wnarzędziu PathFinder przy użyciu koloru wyboru, natomiast złożenia nadrzędne wyświetlane są wjaśniejszym odcieniu koloru wyboru.

Rysunek A przedstawia narzędzie PathFinder w kolorze wyróżnienia, natomiast rysunek B narzędziePathFinder w kolorze wyboru, przy złożeniach nadrzędnych wyświetlonych w jasnych odcieniachtych kolorów.

Uwaga

Po przesunięciu kursora nad złożenie najwyższego poziomu lub kliknięciu go na karciePathFinder nie zostanie ono wyświetlone w kolorze wyróżnienia lub zaznaczenia. Zwiększa towydajność podczas pracy z dużymi zespołami.

Ponieważ wyróżnianie i zaznaczanie komponentów w dużych złożeniach może mieć wpływ nawydajność, na karcie Złożenie w oknie dialogowym Opcje dostępne są opcje, które umożliwiająpoprawienie wydajności podczas pracy z dużymi złożeniami. Są dostępne przykładowo opcje, które



PathFinder

umożliwiają uproszczenie wyświetlania wyróżnionych i zaznaczonych komponentów w głównymoknie programu, a także wyłączenie wyróżniania komponentów w głównym oknie programu poprzesunięciu na nie kursora na karcie PathFinder.


PathFinder


Określanie statusu komponentu

Bieżący status komponentów w złożeniu przedstawiają specjalne symbole wyświetlane na karciePathFinder. W poniższej tabeli przedstawione są symbole stosowane w górnej części kartyPathFinder:

LegendaCzęść aktywnaCzęść nieaktywnaCzęść usunięta z pamięciCzęść o nie w pełni określonym położeniuCzęść, dla której zdefiniowano sprzeczne relacjeCzęść powiązanaKopia złożeniaZłożenie uproszczoneCzęść w wariancie uproszczonymBrakujący komponentKomponent alternatywnyPołożenie części jest sterowane relacją 2D w szkicu złożeniaZespół wyświetlanyCzęść nastawnaZespół nastawnyOdniesienie sterowaneCzęści złączneWzórElement wzoruPłaszczyzny odniesieniaPłaszczyzna odniesieniaSzkicSzkic bez możliwości łączenia (tylko synchroniczny)Szkic z możliwością łączenia (tylko synchroniczny)Szkic aktywny (tylko synchroniczny)Środowisko konstrukcji spawanychGrupa części i podzłożeńSilnikDostępnyW opracowaniuW ocenieWydanyZastrzeżony

NieaktualnyWłączona opcja Ograniczona aktualizacja lub Ograniczony zapis.

Uwaga



PathFinder

Symbole na karcie PathFinder mogą również reprezentować kombinacje różnych stanów.Przykładowo, symbol może oznaczać, że część jest ukryta, a jej położenie nie jest w pełniokreślone:

Określanie sposobu konstrukcji złożenia

Kolejność wyświetlania komponentów w górnej części karty PathFinder odpowiada kolejności ichumieszczania w złożeniu. Taki sposób prezentacji może być użyteczny podczas sprawdzania zmianwprowadzonych do projektu. Przykładowo, jeżeli z części usunięto pojedynczą relację, symboleinnych części również mogą ulec zmianie, aby pokazać, że położenie części nie jest już w pełniokreślone. Dzieje się tak, ponieważ położenia innych części są zależne od położenia części, z którejusunięto relację. W omawianym przykładzie ponowne zdefiniowanie relacji powinno spowodowaćponowne pełne określenie położenia pozostałych części.

Wprowadzanie zmian w komponentach złożenia

Górną część karty PathFinder można wykorzystać do otwierania części i podzłożeń lub aktywowaniaich z dokumentu złożenia w celu wprowadzania w nich zmian. Można przykładowo zaznaczyć częśćna karcie PathFinder, a następnie za pomocą polecenia Edytuj - dostępnego w menu podręcznym- aktywować ją z dokumentu złożenia. Pozwala to na dodawanie, usuwanie lub modyfikowanieelementów części, przy jednoczesnym podglądzie całego zespołu. Można również wykorzystywaćgeometrię innych składników zespołu, aby ułatwić sobie tworzenie lub modyfikowanie elementówczęści. Jeżeli do otworzenia składnika zespołu użyje się polecenia Otwórz, to nie ma możliwościpodglądu pozostałych składników.

Gdy aktywuje się podzłożenie w kontekście złożenia, zmienia się sposób wyświetlania kartyPathFinder, aby łatwiej było określić bieżącą pozycję w strukturze złożenia. Jeśli przykładowo wzłożeniu najwyższego poziomu A1.asm uaktywnisz z poziomu dokumentu złożenia podzłożenieS1.asm:1, podzłożenie S1.asm:1 jest wyświetlane pogrubioną czcionką, a kontrastujący kolor tła jestużyty w odniesieniu do podzłożenia i jego komponentów.

Jeżeli aktywowano część do edycji z dokumentu zespołu, nie jest konieczny powrót na poziomzespołu w celu aktywowania innej części lub podzespołu.

Umożliwia to wybranie innej części lub podzłożenia na karcie PathFinder i aktywowania go do edycjiw dokumencie za pomocą polecenia Edytuj dostępnego w menu podręcznym. Po zakończeniuwprowadzania zmian można powrócić do złożenia za pomocą polecenia Zamknij i powróć,dostępnego na karcie Narzędzia główne.


PathFinder


Gdy edytuje się część lub podzłożenie w kontekście złożenia, na karcie PathFinder nie ma możliwościzwijania struktury złożenia, do której należy ta część lub podzłożenie. Na przykład na poniższejilustracji część P2.par:1 została uaktywniona w dokumencie złożenia i znajduje się w podzłożeniuS1.asm. Jeżeli kliknie się symbol minus (-) przyległy do wpisu zespołu S1.asm w celu zwinięcia jegostruktury, to pozostanie ona rozwinięta.

Zmiana sposobu wyświetlania komponentów złożenia

Za pomocą górnej części karty PathFinder można sterować sposobem wyświetlania poszczególnychkomponentów złożenia. Przykładowo, można ukrywać części i podzespoły aby ułatwić sobiezdefiniowanie położenia nowej części umieszczanej w zespole. Można użyć pól wyboru, znajdującychsię obok komponentów złożenia na karcie PathFinder, do sterowania sposobem wyświetlaniakomponentów lub poleceń menu podręcznego po wybraniu jednego lub kilku komponentów.

Kolor tekstu na karcie PathFinder wskazuje także, czy komponent jest wyświetlany lub ukryty.

Zmiana kolejności części w złożeniu

Karta PathFinder umożliwia przeciąganie części w inne położenie w strukturze złożenia. Podczasprzeciągania części na karcie PathFinder wyświetlany jest symbol wskazujący, w które miejscew strukturze złożenia można przenieść część. Część zostanie umieszczona poniżej elementuwyróżnionego na karcie PathFinder.



PathFinder

Grupowanie części i podzłożeń w złożeniu

Karta PathFinder umożliwia wybranie zestawu części lub podzłożeń w aktywnym złożeniu, anastępnie określenie, że zaznaczone komponenty są grupą przy użyciu polecenia Grupa w menupodręcznym. Zestaw komponentów jest następnie zbierany w grupę na karcie PathFinder. Grupęmożna rozwijać, zwijać lub nadać jej bardziej logiczną nazwę. Zdefiniowanie grupy części umożliwiazredukowanie wymagań dotyczących miejsca dla zestawu części. Umożliwia też zebranie zestawupodobnych części w grupę logiczną. Ułatwia to wybieranie części do innych operacji, jak np.wyświetlanie i ukrywanie zestawu części.

Nie można zaznaczać części lub podzespołów zagnieżdżonych.

Grupowanie komponentów jest także użyteczne podczas pracy z dużymi złożeniami, które zawierająniewiele podzłożeń lub nie zawierają ich wcale. Można wybrać zestaw części, zdefiniować gojako grupę przy użyciu polecenia Grupa w menu podręcznym karty PathFinder, a następnie użyćpolecenia Zmień nazwę do nadania jej logicznej nazwy.

Uwaga

Niektóre polecenia zespołu automatycznie tworzą grupy komponentów. Przykładowopolecenie Przenieś komponenty tworzy wpis grupy na karcie PathFinder, gdy na paskupoleceń włączy się opcję Kopiuj.

Można rozgrupować grupę przy użyciu polecenia Rozgrupuj w menu podręcznym po wybraniugrupy na karcie PathFinder.

Po wybraniu wpisu grupy na karcie PathFinder polecenie Zaznacz komponenty w menu podręcznymaktywuje dodatkowe polecenia i opcje służące do manipulowania grupami, które w innym wypadkubyłyby wyłączone. Przykładowo, po wybraniu grupy poleceniem Zaznacz komponenty możnanastępnie zastosować styl lica do grupy części lub przenieść grupę części do innego złożenia.

Zmiana nazw wpisów na karcie PathFinder

Karty PathFinder można użyć do zmiany nazwy wpisu płaszczyzny odniesienia złożenia, szkicu,grupy lub układu współrzędnych. Aby zmienić nazwę wpisu, wybierz go na karcie PathFinder, kliknijprawym przyciskiem myszy i wybierz opcję Zmień nazwę. W polu nazwy wpisz nową nazwę wpisu.


PathFinder


Wyszukiwanie części

W przypadku złożonych lub nieznanych złożeń czasami może być trudno określić, w którympodzłożeniu jest zawarta dana część. Można użyć polecenia Znajdź w PathFinder, aby szybkoznaleźć część na karcie PathFinder. Po zaznaczeniu części w oknie złożenia można wywołać zmenu podręcznego polecenie Znajdź w PathFinder - powoduje ono odnalezienie i wyróżnienie nakarcie PathFinder zaznaczonej części. Jeżeli część ta znajduje się w podzespole, jego lista zostanierozwinięta tak, aby część została wyświetlona.

Aby automatycznie znaleźć wybraną część, ustaw opcję Automatyczne przewijanie na karciePathFinder złożenia, na karcie złożenia opcji Solid Edge. Po ustawieniu tej opcji narzędziePathFinder znajdzie wybraną część, dzięki czemu będzie ona widoczna w tym narzędziu. Jest toprzydatne podczas pracy w dużych złożeniach.

Zastępowanie nazwy pliku wartością formuły nazwy dokumentu

Można użyć okna dialogowego Formuła nazwy dokumentu do zastąpienia nazwy pliku, która jestwyświetlana na karcie PathFinder, na wartość złożoną z właściwości dokumentu. Instrukcje możnaznaleźć w temacie pomocy Zastępowanie nazwy pliku wartością właściwości.

Można łączyć właściwości z dodatkowymi znakami w celu zastąpienia nazwy pliku. Możnaprzykładowo rozdzielić dwie właściwości myślnikiem, jak np. Numer dokumentu-Numer rewizji.

Jeśli właściwość nie istnieje lub nie ma wartości, nazwa właściwości jest wyświetlana zamiast jejwartości, a nazwa pliku jest wyświetlana w nawiasach po wartości.

Uwaga

Lista Właściwość wyświetla właściwości, których można użyć do zastąpienia nazwy pliku.Można dodać właściwość, która nie występuje w aktywnym dokumencie, wpisując: [nazwawłaściwości] w polu Formuła.



PathFinder

Korzystanie z dolnej części karty

Po zaznaczeniu części lub podzłożenia w górnej części karty PathFinder można wykorzystać częśćdolną do przeglądania i modyfikowania relacji wiążących zaznaczoną część z innymi częściamizłożenia. W dolnej części karty wyświetlana jest nazwa dokumentu oraz symbol reprezentujący typrelacji. W poniższej tabeli przedstawione są symbole stosowane w dolnej części karty PathFinder:

LegendaRelacja utwierdzeniaRelacja przylegania

Relacja wyrównania płaszczyzn

Relacja współosiowościRelacja połączeniaRelacja kątaRelacja stycznościRelacja krzywkiRelacja zestawu sztywnegoRelacja płaszczyzny środkowejRelacja przekładniRelacja zablokowanaRelacja błędnaRelacja sterująca, na przykład element części sterowany przezpowiązane złożenie.

Po zaznaczeniu relacji w dolnej części karty można:

• Sprawdzić, które elementy były wykorzystane przy definiowaniu relacji.

• Edytować wartość stałego odstępu relacji.

• Zmienić typ odstępu relacji.

• Usunąć relację.

• Zablokować relację.

Kliknij dwukrotnie relację, aby wyświetlić okno dialogowe edycji dla tej relacji.

Menu podręczne relacji

Menu podręczne relacji w dolnym okienku na karcie PathFinder udostępnia następujące polecenia:

• Pokaż

• Pokaż tylko

• Powiększ do


PathFinder


Uwaga

Polecenie Powiększ do jest przydatne do wyszukiwania geometrii używanej dozdefiniowania relacji w dużych złożeniach.

• Zaznacz komponenty

Uwaga

Polecenie Zaznacz komponenty umożliwia umieszczenie dwóch komponentów użytych dozdefiniowania relacji w zbiorze zaznaczeń.

Przeglądanie relacji w złożeniu

Po zaznaczeniu relacji w dolnej części karty, w oknie zespołu wyróżnione zostają elementywykorzystane przy definiowaniu relacji. Przykładowo, jeżeli zaznaczy się relację wyrównaniapłaszczyzn, wyróżnione zostaną lica płaskie lub płaszczyzny odniesienia, które zostały wykorzystanedo jej zdefiniowania. Może to okazać się pomocne w określeniu, w jaki sposób należy wprowadzaćzmiany w zespole.

Modyfikowanie relacji w złożeniu

Po zaznaczeniu relacji w dolnej części karty można skorzystać z paska poleceń relacji, aby dokonaćedycji wartości odstępu stałego lub zmienić typ odstępu. Przykładowo, można zmienić typ odstępurelacji przylegania ze stałego na zmienny.

Uwaga

Zmiana opcji odstępu ze stałego na zmienny może spowodować konieczność edytowaniainnych relacji tak, aby położenie części pozostało w pełni określone.

Usuwanie relacji w złożeniu

Po usunięciu relacji symbol umieszczony obok części w górnej części karty zmienia się na znak,że położenie części nie jest już w pełni określone. Ta część jest także umieszczana na liście oknadialogowego Analiza błędów. Po usunięciu relacji zalecane jest jak najszybsze zastąpienie jej nową.Jeżeli usunie się zbyt wiele relacji i nie zdefiniuje się w ich miejsce nowych, może to spowodowaćtrudności w określaniu położeń części, na które usunięcie relacji miało wpływ. W rezultacie możewystąpić konieczność usunięcia niektórych części z zespołu i ponownego ich umieszczenia.

Zastępowanie relacji

Po umieszczeniu części w zespole można zastąpić dowolną jej relację. W tym celu zaznacz częśćna karcie PathFinder lub w głównym oknie programu, a następnie kliknij przycisk Edytuj definicjęznajdujący się na pasku poleceń. Następnie z Listy relacji, znajdującej się na pasku poleceń, możnawybrać relację do zastąpienia. Na koniec, za pomocą przycisku Typy relacji, możesz wybrać nowąrelację do zdefiniowania.

Uwaga

Bieżącą relację można usunąć również w dolnej części karty PathFinder, a nową relacjęzdefiniować za pomocą paska poleceń złożenia.



PathFinder

Relacje sprzeczne

Po zmianie modelu części zespołu, niektóre relacje mogą stać się niemożliwe do zastosowania. Wtakim wypadku symbol wyświetlany obok części lub podzłożenia w górnej części karty PathFinderzostanie zmieniony, aby odzwierciedlić fakt istnienia sprzecznych relacji, a część zostanieumieszczona na liście okna dialogowego Analiza błędów.

Po zaznaczeniu części lub podzłożenia zawierającego sprzeczne relacje, symbole tych relacji będąwyświetlane w dolnej części karty PathFinder w kolorze czerwonym. Można wówczas przeanalizowaćposzczególne relacje, aby określić sposób skorygowania zespołu. Można na przykład usunąć relacjepowodujące konflikt i zastosować nowe, aby w pełni określić położenie części.

Blokowanie relacji w złożeniu

Za pomocą polecenia Blokuj, dostępnego w menu podręcznym, można tymczasowo zablokowaćrelację. Umożliwia to korzystanie z polecenia Przeciągnij część w celu dokonania oceny charakteruwspółpracy danej części z innymi częściami w złożeniu. Po zablokowaniu relacji złożenia symbolumieszczony obok części w górnej części karty PathFinder zmienia się wskazując, że położenieczęści nie jest już w pełni określone. Ponadto w dolnej części karty, obok zablokowanej relacji,dodawany jest symbol oznaczający jej zablokowanie.

Uwaga

Element można odblokować za pomocą polecenia Odblokuj, dostępnego w menu podręcznym.

Wyświetlanie statusu dokumentu na karcie PathFinder

Można wyświetlić status dokumentu dla komponentów na karcie PathFinder. W przypadkudokumentu zarządzanego z poziomu Insight status może być Dostępny, W opracowaniu, W ocenie,Wydany, Podstawowy lub Nieaktualny. Polecenie Status→Wyświetl status w menu podręcznymkarty PathFinder umożliwia włączanie lub wyłączanie symboli obok nazw dokumentów na karciePathFinder.

LegendaDostępny

W opracowaniu

W ocenie

Wydany

Zastrzeżony

Nieaktualny


PathFinder


Linia przerywana w dolnej części karty

Zdarza się, że w dolnej części karty PathFinder - pomiędzy grupami relacji - wyświetlana jestlinia przerywana. Relacje ponad tą linią to relacje, które zostały zdefiniowane w odniesieniu doczęści znajdujących się w górnym obszarze karty PathFinder powyżej zaznaczonej części. Relacjeponiżej linii przerywanej to relacje, które zostały zdefiniowane w odniesieniu do części znajdującychsię w górnym obszarze karty PathFinder poniżej zaznaczonej części. Można edytować zarównorelacje znajdujące się powyżej, jak i poniżej linii przerywanej. Przykładowo, po wybraniu złożeniaValve01.asm relacje nad linią przerywaną zostały zastosowane do części Body01.par, która znajdujesię nad złożeniem Valve01.asm w górnej części karty PathFinder. Relacje poniżej linii przerywanejzostały zastosowane do części Handle01.par i NutM15.par, które znajdują się poniżej złożeniaValve01.asm w górnej części karty PathFinder.

Zarządzanie relacjami w złożeniach zagnieżdżonych

Na karcie PathFinder mogą być wyświetlane relacje zastosowane poza aktywnym złożeniem. Relacjęmożna wyświetlić, klikając część na karcie PathFinder.



PathFinder

Wiele obiektów na karcie PathFinderGdy w pliku części lub części blaszanej istnieje więcej niż jeden obiekt projektowy, PathFinderwyświetla dodatkowe grupy. Można ich użyć do zarządzania obiektami projektowymi. Głównagrupa nosi nazwę Obiekty projektowe. Znajdują się w niej wszystkie obiekty projektowe bryły. Pozmianie typu obiektu projektowego na konstrukcję wyświetlana jest grupa Obiekty konstrukcyjne.Wyświetlanie dowolnego obiektu projektowego lub konstrukcyjnego można włączyć albo wyłączyć.

Grupa Obiekty projektowe

Grupa Obiekty konstrukcyjne

Operacje obiektów projektowych

Operacje obiektów konstrukcyjnych

Aktywny obiekt projektowyNieaktywny obiekt projektowyAktywny obiekt projektowy w złożeniuAktywny element konstrukcyjnyNieaktywny element konstrukcyjny

Grupy i zestawy zdefiniowane przez użytkownika

Tworzenie w programie PathFinder grup i zestawów zdefiniowanych przez użytkownika zawierającychobiekt projektowy nie jest obsługiwane. Można tworzyć grupy i zestawy zdefiniowane przezużytkownika zawierające operacje obiektów projektowych.


PathFinder

Lekcja

7 Windows


Lekcja 7: Windows

Change the window background colorYou can change the background color and remove the gradient shading for better visibility of textand for printing.

1. Do one of the following:

• Right-click and choose Background/View Overrides.

• Choose View tab→Style group→View Overrides .

2. In the View Overrides dialog box, click the Background tab.

3. On the Background tab, click Solid.

4. Select a color from the color list.

Wskazówka

View styles are stored in each file. To make each new file you create use your preferred viewoverrides, edit the view style of the templates you use.


Lekcja 7: Windows

Windows

Zarządzanie oknami dokowanymi

Czym są okna dokowane?

Okna dokowane można dodawać do innych okien lub z nimi grupować. Można także przesuwaćje indywidualnie. Gdy okno dokowane zostanie upuszczone do odpowiedniego okna kontenera,narzędzia zawarte w upuszczanym oknie zostaną dodane do okna kontenera, a w zestawie kartzostanie wyświetlona ikona oznaczająca nowo upuszczone okno.

Przykłady okien dokowanych

• W środowiskach 3D karta PathFinder znajduje się w dokowanym oknie z kartami i zawiera np.bibliotekę operacji, rodzinę części, warstwy oraz okienko sensorów. Każde okienko zawierającekarty jest samodzielnym oknem, które można przeciągnąć w nowe położenie.

• W środowiskach 2D biblioteka znajduje się w oknie dokowanym, które także zawiera okienka zkartami: Grupy, Warstwy i Zapytania.

• Inne okna dokowane to pasek podpowiedzi, pasek poleceń i okno Pomoc. Nie zawierają onezestawów kart, ale można je dodać do zestawu kart w innym oknie dokowanym.

Manipulowanie oknami dokowanymi

Każde okno dokowane posiada swój własny zestaw formantów służących do ich przesuwania,zmiany rozmiaru i ukrywania. W ten sposób można łatwiej sprawować kontrolę nad dostępnąprzestrzenią w głównym oknie programu.

Oto kilka sposobów manipulowania oknem dokowanym:

• Zwinąć je automatycznie do postaci kompaktowej i ponownie je rozwinąć, gdy jest potrzebne.

• Przeciągnąć jedno okno dokowalne do innego w celu połączenia je w jedną całość.

• Zmienić rozmiar indywidualnie dla każdego okna dokowalnego.

• W przypadku okna dokowalnego z kartami - zmienić kolejność wyświetlania kart.

• Włączać i wyłączać okna dokowalne.

• Przenosić okna w całości poza główne okno programu.

Stosowanie zaczepów dokowania do precyzyjnego przesuwania okna

Zaczepów dokowania można użyć w przypadku, gdy wymagana jest precyzja podczas przesuwanialub łączenia okien dokowanych z innymi oknami dokowanymi. Zaczepy dokowania są wyświetlanetylko wtedy, gdy okno dokowane jest przesuwane.


Windows

Lekcja 7: Windows

Zmiana rozmieszczenia zestawów kart

Zestaw kart to okno dokowane, które zawiera inne okna. Przykładem zestawu kart jest kartaPathFinder (w środowiskach 3D) i biblioteka (w środowisku rysunku).

Karty w oknie zbiorczym umożliwiają przełączanie się między oknami w zestawie za pomocą klawiszaTab. Można zmienić kolejność zestawu kart i dodać do zestawu kart kolejne okno dokowane.

Można także odłączyć poszczególne karty i rozmieścić je na ekranie tak jak niezależne okna.


Lekcja 7: Windows

Windows

Obsługa okien dokowanych

Okna dokowane można obsługiwać, używając następujących metod:

Aby Użyj NależyPrzenieść oknodokowane.

(A) pasek tytułu, pasekuchwytu

1. Umieść kursor na pasku tytułu (A) znajdującym się wlewym górnym rogu okna.

2. Podczas przeciągania okna w nowe miejsce przytrzymajlewy przycisk myszy.

Okno można zadokować wewnątrz okna programu lubpoza nim. Można także pozostawić okno bez dokowania wdowolnym miejscu.

Ponownieotworzyć oknodokowane.

PrzyciskWyświetl menuokna dokowanego (B)

Pokazuje listęwszystkich dostępnychokien dokowanych.

1. Kliknij w dowolnym oknie dokowanym przycisk Wyświetlmenu okna dokowanego (B).

2. Zaznacz w menu pole wyboru lub ikonę znajdującą sięprzed nazwą zamkniętego okna dokowanego, które mabyć wyświetlone.

Wskazówka

Okno dokowane można również ponownieotworzyć za pomocą polecenia Okienka na karcieWidok w grupie Pokaż.

Oddokować okno. Wykonaj jedną z następujących czynności:

• Kliknij dwukrotnie pasek tytułu okna dokowanego.

• Podczas przeciągania okna naciśnij klawisz Ctrl.

Spowoduje to wyłączenie zaczepów dokowania, abymożna było przestawić okno w pobliżu obramowania,które normalnie spowodowałoby zadokowanie okienka.


Windows

Lekcja 7: Windows

Automatycznieukryć oknodokowane.

Przycisk Autoukrywanie(C)

• (Włączenie autoukrywania) Kliknij raz przyciskAutoukrywanie (C) , aby zwinąć okno do karty.

W stanie zwiniętym można nadal używać funkcji okna,umieszczając kursor nad kartą.

Przykład

• (Wyłączenie autoukrywania) Gdy karta jest w pełniwidoczna, kliknij przycisk Odkryj , aby przywrócić oknoi przypiąć je na miejscu.

Przywrócićpoprzedni rozmiari położenie oknadokowanego.

Kliknij dwukrotnie pasek tytułu okna przestawnego lub oknazadokowanego w nowym położeniu.

Wskazówka

Ta metoda nie przywraca domyślnego rozmiaru ipołożenia okna dokowanego, jeżeli dodano je dozestawu kart w innym oknie. Aby zmienić położenietych okien, użyj precyzyjnych narzędzi, czyli zaczepówdokowania.

Więcej informacji można znaleźć w temacie pomocyZmiana położenia okna za pomocą zaczepówdokowania.

Zmienićrozmiar oknadokowanego.

rozdzielacz 1. Umieść kursor nad jednym z szarych separatorówznajdujących się między oknami dokowanymi.

2. Po wyświetleniu formantu rozdzielacza, jak pokazanona ilustracji, naciśnij i przytrzymaj lewy przycisk myszypodczas przeciągania krawędzi okna, aby określićwymagany rozmiar okna.


Lekcja 7: Windows

Windows

Oddzielićkartę od oknadokowanego.

1. Umieść kursor nad kartą, którą należy oddzielić.

2. Naciśnij i przytrzymaj lewy przycisk myszy podczasprzeciągania karty z okna dokowanego.

Dodać oknodokowane dozestawu kartw innym okniedokowanym.

Uwaga

Okrągły zaczepreprezentujezestaw kart.

1. Wyłącz automatyczne ukrywanie w oknie docelowym. (Topowoduje osadzenie okien na miejscu.)

2. Przeciągnij kartę lub inne okno dokowane do oknadocelowego.

3. Jeśli grupa zaczepów dokowania jest wyświetlana, jakpokazano na przykładzie, przesuń kursor na okrągłyzaczep znajdujący się w środku grupy.

4. Zwolnij przycisk myszy.

Zmienić kolejnośćkart w okniedokowanym.

1. Umieść kursor nad kartą, którą należy przenieść, anastępnie naciśnij lewy przycisk myszy.

2. Przeciągnij kartę przed lub za inną kartę w okniedokowanym.


Zamknąć oknodokowane.

PrzyciskWyświetl menuokna dokowanego (B)

Przycisk Zamknij (E)

1. Kliknij przycisk Wyświetl menu okna dokowanego (B).

2. Usuń w menu zaznaczenie pola wyboru lub ikonęznajdującą się przed nazwą okna dokowanego.

3. Kliknij przycisk Zamknij (E).

Maksymalizowaćokno dokowanepionowo.

Przycisk Maksymalizuj(D)

Maksymalizowanie okna dokowanego pionowo pozwalaszybko wyświetlić długą listę pozycji, np. geometrię modelu wokienku PathFinder lub relacje modelu na pasku poleceń.

• W oknie dokowanym pionowo, które należyzmaksymalizować, kliknij przycisk Maksymalizuj (D).

Spowoduje to rozwinięcie żądanego okna i zwinięcieokna dokowanego pionowo nad lub pod tym oknem.

Wskazówka

Opcja ta jest dostępna tylko wtedy, gdy okno jestdokowane pionowo z innym oknem nad lub podnim.


Windows

Lekcja 7: Windows

Odtworzyćokno dokowanepionowo.

Przycisk Odtwórz (D) Użyj opcji Odtwórz po zakończeniu pracy w rozwiniętym okniedokowanym, aby powrócić do okien dokowanych pionowow ich pierwotnym rozmiarze.

• W oknie dokowanym pionowo, które zostało wcześniejrozwinięte, kliknij przycisk Odtwórz (D).

Wskazówka

Opcja ta jest dostępna tylko po zmaksymalizowaniuokna dokowanego pionowo.


Lekcja 7: Windows

Windows

Zmiana położenia okna za pomocą zaczepów dokowania

Zaczepy dokowania są wyświetlane zależnie od położenia kursora podczas przeciągania jednegookna dokowanego na drugie lub w głównym oknie programu.

Wypróbuj samodzielną czynność Używanie okien dokowanych.

Dokowanie okna na obwodzie okna aplikacji

1. Umieść kursor nad paskiem uchwytu lub paskiem tytułu okna, które chcesz przesunąć.

2. Naciśnij i przytrzymaj lewy przycisk myszy podczas przeciągania okna dokowanego do żądanegomiejsca na krawędzi okna aplikacji Solid Edge.

3. Zwolnij przycisk myszy, gdy kursor jest ustawiony nad zaczepem dokowania wzdłuż tej krawędzi.

Wskazówka

Jeśli wynik nie jest satysfakcjonujący, przeciągnij okno z powrotem do poprzedniegopołożenia i użyj najbliższego zaczepu dokowania do przywrócenia go do stanupoczątkowego.

Umieszczanie okna wewnątrz drugiego okna

1. Umieść kursor nad paskiem uchwytu lub paskiem tytułu okna, które chcesz przesunąć.

2. Naciśnij i przytrzymaj lewy przycisk myszy podczas przeciągania okna do żądanego miejscaw drugim oknie.

Grupa zaczepów dokowania jest wyświetlana w środku okna docelowego.

3. Umieść kursor nad jednym z czterech zaczepów kierunkowych w grupie zaczepów dokowania.

Przykład

Cieniowany obszar pokaże położenie okna po użyciu strzałki kierunkowej skierowanejw prawo.

Cieniowany obszar pokaże również, że okno będzie się w całości mieściło w granicachokna docelowego.


Windows

Lekcja 7: Windows

4. Zwolnij przycisk myszy po wyświetleniu podglądu.

Wskazówka

Aby zadokować okno, tak aby rozciągało się na całą długość okna aplikacji - Umieść kursornad zaczepem kierunkowym w formie strzałki wzdłuż obwodu okna aplikacji.

Dodawanie okna dokowanego jako karty

1. Kliknij ten przycisk w oknie docelowym, aby przypiąć okno w danym miejscu, i wyłączautomatyczne ukrywanie.

2. Przeciągnij okno dokowane do okna docelowego w miejsce, do którego ma być dodane - doistniejącego zestawu kart lub jako nowa karta.

3. Jeżeli wyświetlane są zaczepy dokowania, przesuń kursor na okrągły zaczep w środku grupy.


Lekcja 7: Windows

Windows

Okrągły zaczep reprezentuje zestaw kart.

Cieniowany podgląd karty zostanie wyświetlony wewnątrz okna docelowego.


Karta pojawi się jako dodatkowa karta w zestawie kart.

Wyłączanie zaczepów dokowania

• Aby wyłączyć zaczepy dokowania, naciśnij i przytrzymaj klawisz Ctrl podczas przeciągania okna.

Oddokowanie okna

Wykonaj jedną z następujących czynności:



Wskazówka

Umożliwi to swobodne ustawienie okna w pobliżu obramowania w takiej pozycji, wktórej w innym wypadku okno byłoby zadokowane.

Przywracanie poprzedniego położenia okna swobodnego

• Kliknij dwukrotnie pasek tytułu okna swobodnego.


Windows

Lekcja

8 Ćwiczenie: Używanie okien dokowanych


Lekcja 8: Ćwiczenie: Używanie okien dokowanych

Czynność: Używanie okien dokowanychZostanie zaprezentowany sposób zmiany położenia okien dokowanych przy użyciu zaczepówdokowania.



Ćwiczenie: Używanie okien dokowanych

Otwieranie pliku częściNa potrzeby tego ćwiczenia utwórz plik nowej części.

▸ Kliknij przycisk aplikacyjny.

▸ W menu Aplikacji kliknij opcję Nowy.

▸ W oknie dialogowym Nowy wybierz szablon iso metric part.par, a następnie kliknij przycisk OK.

Zostanie utworzony pusty dokument części Solid Edge. Ten plik będzie oparty na szablonie ISO.Zostanie on otwarty w środowisku synchronicznym.

Uwaga

Można otworzyć plik części korzystający z szablonu ANSI. Wybierz normę ANSI metrycznelub ANSI calowe z listy Szablony standardowe w oknie dialogowym Nowy, a następniewybierz odpowiedni szablon ANSI, ansi inch part.par lub ansi metric part.par.




Dokowanie okna na obwodzie okna aplikacjiZaczepy dokowania umieszczone na obwodzie okna aplikacji umożliwiają precyzyjne zadokowanieokien wzdłuż górnej, dolnej, lewej i prawej krawędzi okna aplikacji. Po przeciągnięciu okna nadzaczep dokowania zostanie wyświetlony dynamiczny podgląd rozmiaru oraz lokalizacji okna wzacienionym prostokącie.

Uwaga

Położenia okien wymienionych w tym ćwiczeniu różnią się w zależności od wybranego motywuobszaru roboczego oraz używanej wersji produktu Solid Edge. Mogą się one znajdować poprawej lub po lewej stronie okna aplikacji bądź przy jego górnej lub dolnej krawędzi. Mogą byćone zwinięte do postaci karty lub w pełni rozwinięte.

▸ Umieść kursor na pasku tytułu okna Pasek podpowiedzi.

▸ Przytrzymaj lewy klawisz myszy i przeciągnij okno Pasek podpowiedzi w kierunku prawej stronyokna aplikacji Solid Edge.

Kiedy kursor zostanie umieszczony nad zaczepem dokowania po prawej stronie, należyobserwować cieniowany podgląd, a następnie zwolnić przycisk myszy.

Uwaga

Gdy używany jest zaczep dokowania umieszczony wzdłuż obwodu okna aplikacji,dokowane okno, które użytkownik przenosi, rozciąga się na pełną wysokość (lubszerokość) okna aplikacji. Inne dokowane okna są skracane tak, aby się w nim zmieścić.




▸ Przywróć początkowe położenie i początkowy rozmiar paska podpowiedzi, wykonującnastępujące czynności:

1. Kliknij dwukrotnie pasek tytułu paska podpowiedzi, aby umożliwić jego swobodneprzemieszczanie.

2. Rozpocznij przeciąganie paska podpowiedzi w kierunku jego pierwotnego położenia. Poaktywowaniu zaczepu dokowania wokół obwodu okna zwolnij przycisk myszy.

Przykład




Dokowanie okna wewnątrz innego oknaZaczepy dokowania umieszczone wewnątrz grupy w środku głównego okna programu lub innegookna kontenera umożliwiają precyzyjne zadokowanie przenoszonego okna w tym kontenerze.

Uwaga

W zależności od używanego motywu obszaru roboczego okno Warstwy może być zwinięte dopostaci karty znajdującej się przy krawędzi okna aplikacji lub może być już otwarte i przypiętena swoim miejscu. Jeśli jest ono przypięte, karta Warstwy jest wyświetlana w oknie dokowaniawraz z powiązanymi kartami, takimi jak karta Rodzina części i karta Sensory.

▸ Znajdź kartę Warstwy lub okno (1).

Sprawdź, czy tryb autoukrywania jest wyłączony (2).

Umieść kursor na pasku tytułu okna Warstwy (3).

▸ Przeciągnij okno Warstwy w kierunku środka głównego okna programu. Zwróć uwagę na grupęzaczepów dokowania, która jest wyświetlana w tym miejscu.

1. Przenieś kursor nad każdy z zaczepów dokowania i zobacz, jak zmieni się podgląd okna.

2. Kiedy kursor zostanie umieszczony nad zaczepem dokowania wskazującym prawą stronę izostanie wyświetlony podgląd, jak pokazano na poniższej ilustracji, zwolnij przycisk myszy.




▸ Przeciągnij okno Warstwy z powrotem do pierwotnego położenia po lewej stronie okna aplikacji.W tym celu użyj zaczepu dokowania wskazującego w lewo, tak jak pokazano na poniższejilustracji.




Wskazówka

Grupy zaczepów dokowania są dostępne w innych oknach, a także w środku okna aplikacji.




Dodawanie okna dokowanego jako kartyOkno dokowane można dodać jako nową kartę w oknie dokowanym, które zawiera już grupę kart. Wtym celu można użyć okrągły zaczep dokowania znajdujący się w środku grupy zaczepów dokowania.

Okno Poznaj Solid Edge (okno pomocy dla użytkownika) zostanie dodane jako nowa karta do okna,które zawiera między innymi kartę Warstwy. Jest to okno docelowe.

▸ Sprawdź, czy docelowe okno dokowane (okno, które zawiera między innymi kartę Warstwy) jestotwarte i przypięte na swoim miejscu tak, jak pokazano na poniższej ilustracji. W przeciwnymrazie wyłącz tryb autoukrywania.

▸ Wyświetl okienko Poznaj Solid Edge , które zwykle znajduje się po prawej stronie oknaaplikacji, i wyłącz tryb autoukrywania, aby przypiąć je na swoim miejscu.

Teraz powinna być widoczna zawartość dwóch otwartych okien dokowanych.

▸ Umieść kursor na pasku tytułu okna Poznaj Solid Edge (1), a następnie przeciągnij je do oknadocelowego (2), przytrzymując lewy przycisk myszy.




▸ Gdy następująca grupa zaczepów dokowania zostanie wyświetlona w oknie docelowym, przesuńkursor na okrągły zaczep znajdujący się pośrodku grupy.

Podczas wykonywania tej czynności wewnątrz okna docelowego będzie wyświetlany cieniowanypodgląd nowej karty.

▸ Zwolnij przycisk myszy.

Okno Poznaj Solid Edge zostało dodane jako kolejna karta do zestawu kart. Znajdź ikonę znakuzapytania przedstawioną w poniższym przykładzie. Wszystkie karty w zestawie kart możnaprzewijać, używając przycisków strzałek w prawo i w lewo.

▸ Karty można ponownie rozdzielić na poszczególne okna, przeciągając okno Poznaj Solid Edgena zaczep dokowania znajdujący się po przeciwnej stronie okna.

Wskazówka

• Po dodaniu karty do zestawu kart lub oddzieleniu karty z takiego zestawu można ponownieużyć opcji Autoukrywanie.

• Do zestawu kart można również dodać okno dokowane, przeciągając je na pasek tytułuzestawu kart znajdujący się między dwiema istniejącymi kartami. Zwolnij przycisk myszypo wyświetleniu podglądu karty.




Przywracanie zamkniętego okna dokowanegoPrzedmiotem tego ćwiczenia są dalsze eksperymenty z oknami dokowanymi. W tym celu należywykonać poniższe instrukcje.

Ponowne otwarcie zamkniętego okna

Aby przywrócić okna, które zostały zamknięte i nie można ich znaleźć, użyj jednej z następującychtechnik.

• Wybierz kartę Widok→grupę Pokaż→Okienka , a następnie kliknij w menu nazwę oknadokowanego, które chcesz ponownie otworzyć.

• W jednym z pozostałych otwartych okien dokowanych kliknij przycisk Wyświetl menu okna

dokowanego , a następnie kliknij nazwę okna, które chcesz otworzyć ponownie.

Oddokowanie okna

Po przeciągnięciu okna dokowanego na zewnątrz okna aplikacji staje się ono oknem niezależnym(oddokowanym).

Aby oddokować okno, wykonaj jedną z następujących czynności:



Wskazówka

Naciśnięcie klawisza Ctrl umożliwia oddokowanie okna w pobliżu obramowania, wmiejscu, w którym normalnie okno zostałoby zadokowane.

Przywrócenie okna oddokowanego do ostatniej pozycji

Aby przywrócić okno oddokowane do ostatniej pozycji:

• Kliknij dwukrotnie pasek tytułu okna swobodnego.

Wyłączanie zaczepów dokowania

Aby wyłączyć zaczepy dokowania:

• Naciśnij klawisz Ctrl podczas przeciągania okna dokowanego.




PodsumowanieW tym ćwiczeniu przedstawiono sposób użycia zaczepów dokowania do zarządzania oknami wobszarze roboczym.

• Okna dokowalne można dodawać do innych okien lub z nimi grupować. Można także przesuwaćje indywidualnie. Gdy okno dokowane zostanie upuszczone do odpowiedniego okna kontenera,narzędzia zawarte w upuszczanym oknie zostaną dodane do okna kontenera, a w zestawie kartzostanie wyświetlona ikona oznaczająca nowo upuszczone okno.

• Przykładowe okna dokowane to Pasek podpowiedzi, pasek poleceń, Biblioteka elementów ipanel Symulacja, a także każdy panel z kartami w oknie-kontenerze.

• Każde okno dokowane ma własny zestaw elementów sterujących umożliwiających automatyczneukrywanie, zmienianie wielkości, zwijanie w pionie lub w poziomie oraz zamykanie okna.

• Można także skorzystać z dostępnych globalnie zaczepów dokowania, które pozwalająprecyzyjnie zmieniać położenie okien dokowalnych. Są one wyświetlane tylko podczasprzesuwania okna dokowalnego.



Lekcja

9 Dostosowywanie obszaru roboczego


Lekcja 9: Dostosowywanie obszaru roboczego

Przegląd opcji dostosowywania Solid EdgeMożna zwiększyć wydajność pracy poprzez dostosowanie funkcji Solid Edge.

• Można użyć polecenia Dostosuj na pasku szybkiego dostępu, aby utworzyć nowy temat interfejsuużytkownika lub zastosować zmiany do jednego z tematów dostarczonych wraz z Solid Edge.

Więcej informacji zawiera temat Tematy Solid Edge.

• Można użyć karty Układ (okno dialogowe Dostosuj), aby zdefiniować domyśle rozmieszczenie,lokalizację i pokazać lub ukryć status okien dokowanych, narzędzia pomocy dla użytkownikaoraz paski poleceń.

• Dodaje i usuwa polecenia na pasku szybkiego dostępu.

• Utwórz niestandardowe paski wstęgowe w celu zwiększenia własnej wydajności pracy.

• Utwórz nowe skróty klawiaturowe, odpowiadające potrzebom użytkownika.

• Zmień lub usuń domyślne skróty klawiaturowe.

• Użyj makr, aby przyspieszyć rutynowe zadania.

• Utwórz niestandardowe szablony, które zawierają właściwości często tworzonych dokumentów.

• Zmień kolor menu Solid Edge lub opcji interfejsu użytkownika przy użyciu okna Opcje Solid Edge.

Można użyć polecenia Dostosuj pasek szybkiego dostępu, aby uzyskać dostęp do okna dialogowegoDostosuj, w którym można dodawać i usuwać polecenia z paska szybkiego dostępu, tworzyćwłasne paski wstęgowe, a także dodawać i usuwać skróty klawiaturowe. Można także zresetowaćdostosowane narzędzia i przywrócić ich początkowy stan.

Można użyć polecenia Uruchom makro w menu Aplikacji, aby uzyskać dostęp do okna dialogowegoUruchom makro, którego można użyć do tworzenia, uruchamiania, aktualizowania lub usuwania makr.



Dostosowywanie obszaru roboczego

Motywy Solid EdgeW Solid Edge jest dostępny zestaw motywów interfejsu użytkownika, które zapewniają wstępniezdefiniowane rozplanowanie narzędzi graficznych, narzędzi pomocy dla użytkownika, poleceń i okiendokowanych, dostosowane do poziomu doświadczenia z Solid Edge lub innymi produktami CAD.

Motywy Solid Edge pozwalają zrównoważyć ilość przestrzeni roboczej, dostępnej do wyświetlaniamodelu lub rysunku, z rozstawieniem pasków poleceń i okien dokowanych (takich jak PathFinder)w oknie aplikacji. Narzędzia pomocy dla użytkownika, takie jak Pasek podpowiedzi i funkcjaPodpowiedzi, są włączane lub wyłączane zależnie od tego, dla jak zaawansowanych użytkownikówjest przeznaczony dany motyw.

Każdy motyw Solid Edge zakłada dopasowanie układu interfejsu użytkownika (motyw interfejsuużytkownika) i doświadczenia typowego dla danego typu użytkownika (motyw typu użytkownika).

Wybór motywu

Motyw można wybrać na dwa sposoby.

1. Można wybrać motyw interfejsu użytkownika na początku pierwszej sesji po zainstalowaniunowej wersji Solid Edge.

2. Jeśli wybrany pierwotnie motyw okaże się niedostosowany do preferowanego stylu pracy, możnawybrać inny motyw, używając okna dialogowego Dostosowywanie w Solid Edge. W okniedialogowym Dostosowywanie motywy są wymienione według nazwy motywu typu użytkownika.

Okno dialogowe Dostosowywanie pozwala też utworzyć własny motyw.

Wybór motywu podczas uruchamiania

W pierwszej kolumnie poniższej tabeli są wymienione nazwy motywów interfejsu użytkownika,podawane w pierwszej sesji pracy z Solid Edge.

Nazwa motywu interfejsuużytkownika

Zalecane dla Najważniejsze cechy motywu

Maksymalna pomoc Początkujących użytkownikówrozwiązań komputerowegowspomagania projektowania(CAD).

Włącza funkcję Podpowiedzi orazczytelne porady i rozszerzonepodpowiedzi.

Ograniczona pomoc Klientów mającychdoświadczenie z innymiproduktami CAD, szczególnieSolidWorks.

Zapewnia pewien zakres pomocydla użytkownika, np.:

• Rozszerzone podpowiedzi.

• Porady i opcje poleceń.

• Tekst opisowy obokelementów graficznychna przyciskach.




Nazwa motywu interfejsuużytkownika

Zalecane dla Najważniejsze cechy motywu

Maksymalny obszar roboczy Klientów, którzy korzystali z SolidEdge i mogą wygodnie pracowaćze zwiniętymi elementamiinterfejsu użytkownika.

Zwija okna narzędzi i udostępniaprzyciski graficzne oraz poziomypasek poleceń, aby zwiększyćprzestrzeń roboczą projektu.

Filmy wideo w podpowiedziachzostały wyłączone.

Zbalansowany Klientów, którzy korzystali zdomyślnej wersji interfejsuużytkownika Solid Edge.

Zapewnia równowagę międzywiększą przestrzenią roboczą apełnym wyświetlaniem narzędziinterfejsu użytkownika.

Jest to domyślny motyw SolidEdge.

Użyj mojego motywuniestandardowego z poprzedniejwersji Solid Edge

Klienci mający niestandardowymotyw firmowy mogą go wybraćprzy użyciu tej opcji.

Motyw firmowy może zostaćudostępniony użytkownikomSolid Edge przez administratora.

Uwaga

Niezależnie od wybranego na początku motywu można korzystać z opcji znajdujących się woknie dialogowym Opcje Solid Edge i na karcie Pomoce, aby włączać i wyłączać objaśnienia.Ponadto można kontrolować poziom wyświetlanej zawartości objaśnienia (podstawowa, tekstrozszerzony i obraz, tekst rozszerzony i filmy wideo).

Rozszerzone objaśnienia można dodać do motywu obszaru roboczego w oknie dialogowymDostosuj, na karcie Układ.

Wyświetlanie filmów wideo w rozszerzonych podpowiedziach wymaga zainstalowania aplikacjiAdobe Flash Player.

Wybór motywu w oknie dialogowym Dostosowywanie

Można przełączać się między motywami, używając menu Motywy, które jest dostępne po wybraniustrzałki Dostosuj na Pasku szybkiego dostępu, tak jak to pokazano poniżej:

W oknie dialogowym Dostosowywanie motywy są wymienione według nazwy typu użytkownika, dlaktórego jest zaprojektowano. W poniższej tabeli zestawiono nazwy motywów typów użytkownika znazwami motywów interfejsu użytkownika.

Nazwa motywu typu użytkownika Przyporządkowuje do tego tematu interfejsuużytkownika

Rozpoczynasz pracę z oprogramowaniem CAD Maksymalna pomocDoświadczenie z SolidWorks Ograniczona pomocEkspert Solid Edge Maksymalny obszar roboczy




Nazwa motywu typu użytkownika Przyporządkowuje do tego tematu interfejsuużytkownika

Domyślny Solid Edge Zbalansowany

Ten krótki film wideo, dostępny w internetowym system pomocy, przedstawia, w jaki sposóbposzczególne motywy zmieniają obszar roboczy:

Wybieranie predefiniowanego motywu interfejsu użytkownika (wideo)

Uwaga

Jeśli używana jest pomoc lokalna, film można odtworzyć, klikając dwukrotnieplik, themes_intro.htm, który znajduje się w podfolderze produktu Solid Edge,\Program\ResDLLs\0009\PersonaThemes.

Dostosowywanie tematów Solid Edge

Układ dostarczonych tematów Solid Edge można dopasować przy użyciu polecenia Dostosuj napasku szybkiego dostępu. Po wyświetleniu okna dialogowego Dostosowywanie można wprowadzićzmiany w temacie, zmieniając opcje na karcie Układ.

Zmiany układu można zapisać w gotowych tematach przy użyciu przycisku Zapisz. Nie dotyczy tozmian wstążki poleceń, paska szybkiego dostępu, menu kołowego ani ustawień klawiatury. Abyoprócz tematów Solid Edge dostosować również te elementy interfejsu użytkownika, użyj przyciskuZapisz jako.

Można również utworzyć temat zdefiniowany przez użytkownika i zastosować do niego zmiany,używając wszystkich kart w oknie dialogowym Dostosowywanie.

Więcej informacji zawiera temat Dostosowywanie układu interfejsu użytkownika.

Sterowanie tematami za pośrednictwem narzędzia SEAdmin

W Administratorze Solid Edge (SEAdmin.exe) znajdują się dwie opcje sterujące wyświetlaniemtematów Solid Edge.

• Opcja Wyłącz wyświetlanie okna dialogowego wyboru tematu interfejsu użytkownika umożliwiazablokowanie wyświetlania okna dialogowego wyboru tematu na początku sesji nowej wersjiproduktu Solid Edge.

• Opcja Nie twórz folderów ani plików tematów interfejsu użytkownika umożliwia zablokowanietworzenia folderów i plików predefiniowanych tematów. Wyjątkiem są foldery i pliki domyślnegotematu - Zbalansowany - Domyślny Solid Edge, które są zawsze tworzone.

Więcej informacji o narzędziu SEAdmin.exe zawiera temat Zarządzanie uprawnieniami użytkownikai położeniem dokumentów.




Dostosowywanie układu interfejsu użytkownikaZa pomocą karty Układ dostępnej w oknie dialogowym Dostosuj można tworzyć nowe tematyinterfejsu użytkownika lub wprowadzać zmiany w tematach dostarczonych wraz z programem SolidEdge.

1. Na pasku szybkiego dostępu kliknij strzałkę Dostosuj , a następnie

wybierz pozycję Dostosuj .

2. W oknie dialogowym Dostosuj kliknij kartę Układ.

Uwaga

Tematy Solid Edge w oknie dialogowym Dostosuj są uszeregowane według osób, dlaktórych zostały zaprojektowane. W poniższej tabeli przedstawiono powiązania międzynazwami tematów osób i nazwami tematów interfejsu użytkownika widocznymi pozainstalowaniu nowej wersji programu Solid Edge.

Nazwa tematu osoby Przyporządkowuje do tego tematuinterfejsu użytkownika

Rozpoczynasz pracę z oprogramowaniemCAD Maksymalna pomoc

Doświadczenie z SolidWorks Ograniczona pomocEkspert Solid Edge Maksymalny obszar roboczyDomyślny Solid Edge Zbalansowany

3. Na karcie Układ (w oknie dialogowym Dostosuj) można wykonać poniższe czynności:

Wprowadzanie zmian w temacie Solid Edge

a. Na liście Temat wybierz temat, który chcesz zmodyfikować.

b. Zaznacz lub odznacz opcje układu interfejsu użytkownika.

c. Kliknij Zapisz.

Tworzenie niestandardowego tematu interfejsu użytkownika

a. Na liście Temat wybierz temat, który zostanie użyty jako podstawa do utworzenia nowegotematu.

b. Zaznacz lub odznacz opcje układu interfejsu użytkownika.

c. Kliknij przycisk Zapisz jako.

d. W oknie dialogowym Zapisz Temat jako wprowadź niepowtarzalną nazwę nowego tematu.




Wskazówka

• Podczas tworzenia niestandardowego tematu na karcie Układ można również stosowaćzmiany w temacie, korzystając z kart Klawiatura, Pasek szybkiego dostępu, Wstążka iPromieniowy dostępnych w oknie dialogowym Dostosuj.

• Modyfikując temat Solid Edge, można zmieniać tylko opcje dostępne na karcie Układ.Jeśli wprowadzone zmiany są nieodpowiednie, za pomocą przycisku Resetuj dostępnegona karcie Układ można przywrócić opcje interfejsu użytkownika:

o Tematy Solid Edge: przywracana jest konfiguracja domyślna interfejsu użytkownika wzakresie danego tematu.

o Tematy niestandardowe: na karcie Układ są przywracane domyślne ustawienia tematuSolid Edge, na podstawie którego opracowano temat niestandardowy.




Dostosowywanie paska szybkiego dostępuPasek szybkiego dostępu można dostosować, aby efektywniej wykonywać różne czynności.

• Można dodawać i usuwać polecenia tak, aby na pasku szybkiego dostępu znajdowały sięnajczęściej używane polecenia.

• Można organizować polecenia, zmieniając ich kolejność, i grupować je, dodając separatory.

• Można także przenieść pasek szybkiego dostępu nad lub pod pasek wstęgowy.

Dodawanie poleceń do paska szybkiego dostępu

1. Otwórz okno dialogowe Dostosuj przy użyciu jednej z następujących metod:

• Kliknij prawym przyciskiem myszy polecenie na pasku wstęgowym i wybierz opcję Dostosujpasek szybkiego dostępu.

• Kliknij strzałkę Dostosuj i z menu wybierz opcję Więcej poleceń.

2. W oknie dialogowym Dostosuj kliknij kartę Szybki dostęp.

3. Wybierz odpowiednie środowisko z listy Środowisko do dostosowania.

4. Wybierz kategorię zawierającą żądane polecenie, które ma być dodane do paska narzędzi,korzystając z karty Szybki dostęp i listy Wybierz polecenia.

5. Z listy Polecenia wybierz polecenie.

6. Kliknij Dodaj.

Wskazówka

• Szybszą metodą dodania pojedynczego polecenia do paska szybkiego dostępu jestkliknięcie ikony polecenia na pasku wstęgowym prawym przyciskiem myszy i wybraniepolecenia Dodaj do paska szybkiego dostępu.

• Zmiany są wprowadzane oddzielnie dla każdego środowiska, dzięki czemu można ustawićodmienne ustawienia dla różnych środowisk. To zachowanie sprawia, że np. przyprzenoszeniu dokumentów między środowiskiem części i rysunku należy dostosowaćustawienia w obu tych środowiskach, aby zapewnić dostęp do tych samych opcji.




Usuwanie poleceń z paska szybkiego dostępu



• Kliknij strzałkę Dostosuj i z menu wybierz opcję Dostosuj.



4. Na karcie Szybki dostęp wybierz z kolumny po prawej stronie polecenie, które należy usunąć zpaska narzędzi.

5. Kliknij przycisk Usuń.

Wskazówka

Szybszą metodą usunięcia polecenia lub grupy poleceń z paska szybkiego dostępu jestkliknięcie polecenia na pasku szybkiego dostępu prawym przyciskiem myszy i wybraniepolecenia Usuń z paska szybkiego dostępu.

Organizowanie poleceń na pasku szybkiego dostępu



• Kliknij strzałkę Dostosuj pasek szybkiego dostępu , a następniewybierz z menu pozycję Dostosuj.



4. Na karcie Szybki dostęp wybierz z kolumny po prawej stronie polecenie, które należy przenieść.

5. Klikaj przycisk Przenieś w górę lub przycisk Przenieś w dół do momentu, gdy polecenie zostanieumieszczone w wybranym położeniu.

Polecenia dodawane do paska narzędzi można także organizować, grupując je za pomocąseparatora pionowego lub rozdzielacza.




1. Z kolumny po prawej stronie wybierz polecenie, które ma być wyświetlane przed separatorem lubrozdzielaczem.

2. Kliknij przycisk Separator lub Rozdzielacz.

Na liście poleceń w oknie dialogowym Dostosuj zostanie wyświetlona przerywana pozioma linia.

Na pasku szybkiego dostępu zostanie wyświetlony pionowy separator, który będzie wyglądaćnastępująco:

Wskazówka

• Separatory i rozdzielacze są wstawiane po wybranym poleceniu.

• Separator lub rozdzielacz nie może być umieszczony jako pierwsza lub ostatniapozycja na liście, ale można je przenosić za pomocą przycisków Przenieś w górę iPrzenieś w dół.

• Separator lub rozdzielacz można usunąć za pomocą przycisku Usuń.

Przenoszenie paska szybkiego dostępu

• Kliknij pasek wstęgowy prawym przyciskiem myszy i wykonaj jedną z następujących czynności:

o Wybierz polecenie Pokaż pasek szybkiego dostępu poniżej wstążki.

Spowoduje to przeniesienie paska narzędzi bezpośrednio nad główne okno programu.Jednocześnie zostanie także zwolnione miejsce, co umożliwi dodanie poleceń do paskaszybkiego dostępu.

o Wybierz polecenie Pokaż pasek szybkiego dostępu powyżej wstążki.

Spowoduje to przywrócenie paska szybkiego dostępu w położeniu domyślnym na górzeokna aplikacji.




Dostosuj pasek poleceńPasek wstęgowy można dostosować, aby efektywniej wykonywać różne czynności.

• Można dodawać i usuwać polecenia tak, aby na pasku wstęgowym znajdowały się najczęściejużywane polecenia.

• Można organizować polecenia, zmieniając ich kolejność, i grupować je, dodając separatory.

• Można organizować karty, zmieniając ich kolejność.

• Można sterować rozmiarem przycisków wstążki i wyświetlaniem tekstu na nich.

Dodawanie poleceń do paska wstęgowego


• Kliknij prawym przyciskiem myszy polecenie na pasku wstęgowym, a następnie wybierzpozycję Dostosuj pasek wstęgowy.

• Kliknij strzałkę Dostosuj , a następnie wybierz z menu pozycjęDostosuj wstążkę.


3. Korzystając z listy Wybierz polecenia z wybierz kategorię zawierającą żądane polecenie, którema być dodane do wstążki.

4. Aby wybrać polecenie, rozwiń kategorie znajdujące się na liście poleceń.

5. Kliknij Dodaj.

Wskazówka

• Zmiany są wprowadzane oddzielnie dla każdego środowiska, dzięki czemu można ustawićodmienne ustawienia dla różnych środowisk. To zachowanie sprawia, że np. przyprzenoszeniu dokumentów między środowiskiem części i rysunku należy dostosowaćustawienia w obu tych środowiskach, aby zapewnić dostęp do tych samych opcji.

Usuwanie poleceń z paska wstęgowego








3. Z kolumny po prawej stronie wybierz polecenie, które ma być usunięte z paska wstęgowego.

4. Kliknij przycisk Usuń.

Organizowanie poleceń na pasku wstęgowym





3. Z kolumny po prawej stronie wybierz polecenie, które należy przenieść.


• Klikaj przycisk Przenieś w górę lub przycisk Przenieś w dół do momentu, gdy poleceniezostanie umieszczone w wybranym położeniu.

• Kliknij przycisk Separator.

Na liście poleceń w oknie dialogowym Dostosuj zostanie wyświetlona przerywana pozioma linia.

Na pasku wstęgowym zostanie wyświetlony pionowy separator, który będzie wyglądać w ten sposób:




Wskazówka

• Separatory są wstawiane po wybranym poleceniu.

• Separator nie może być umieszczony jako pierwsza lub ostatnia pozycja na liście, alemożna go przenosić za pomocą przycisków Przenieś w górę lub Przenieś w dół.

• Separator można usunąć za pomocą przycisku Usuń.

Organizowanie kart na pasku wstęgowym





3. Z kolumny po prawej stronie wybierz kartę, którą należy przenieść.

4. Kliknij przycisk Przenieś w górę lub Przenieś w dół do momentu, gdy karta zostanie umieszczonaw wybranym położeniu.

Można sterować rozmiarem przycisków wstążki i wyświetlaniem tekstu na nich.





3. W prawej części okna dialogowego w pustym obszarze kliknij prawym przyciskiem myszy iwybierz pozycję Opcje przycisku dostępną w menu podręcznym, aby wyświetlić okno dialogoweOpcje przycisku.

4. W oknie dialogowym Opcje przycisków wybierz odpowiednie opcje.




Dostosowywanie skrótów klawiaturowychMożesz tworzyć niestandardowe skróty klawiaturowe, które usprawniają pracę. Możesz takżeprzypisać nowe skróty klawiaturowe do poleceń. Istniejące skróty klawiaturowe można usunąć. Mogąto być skróty domyślne lub skróty utworzone przez użytkownika.

Tworzenie skrótu klawiaturowego


• Kliknij prawym przyciskiem myszy pasek wstęgowy lub pasek szybkiego dostępu, anastępnie wybierz opcję Dostosuj pasek szybkiego dostępu.

• Kliknij strzałkę Dostosuj pasek szybkiego dostępu i wybierzopcję Dostosuj.

2. W oknie dialogowym Dostosuj kliknij kartę Klawiatura.

3. Na stronie Klawiatura wybierz odpowiednie środowisko z listy Środowisko do dostosowania.

4. Korzystając z listy Wybierz polecenia z, wybierz kategorię zawierającą polecenie, które mazostać przypisane do skrótu klawiaturowego.

Uwaga

Lista poleceń zostanie zaktualizowana w zależności od wybranej kategorii.

Uwaga

W przypadku zaznaczenia opcji Wszystkie wstążki rozwiń wstążki i grupy, aby wyświetlićposzczególne polecenia.

5. Kliknij pole Zmodyfikowany, a następnie ponownie je kliknij, aby przejść do listy prawidłowychmodyfikatorów i wybrać odpowiedni element.

Uwaga

Aby użyć klawisza funkcji, nie trzeba definiować modyfikatora.

6. W polu Klawisz naciśnij dowolny klawisz, klawisz numeryczny lub klawisz funkcji, który ma byćużywany jako skrót.

Uwaga

Jeśli pole Zmodyfikowany nie zostanie zdefiniowane, kliknij pole Klawisz, aby wyświetlićlistę prawidłowych klawiszy funkcji.

7. W sekcji Wykorzystanie wybierz jedną z następujących opcji:

• Użyj tylko w określonym środowisku: skrót będzie używany tylko w środowiskuzdefiniowanym w polu Środowisko do dostosowania.




• Użyj we wszystkich środowiskach: skrót będzie używany spójnie we wszystkichśrodowiskach.

Wskazówka

• Listę domyślnych skrótów klawiaturowych można wyświetlić, wybierając pozycję Wszystkieprzypisane skróty klawiaturowe dostępną na liście Wybierz polecenia z.

• Klikając przycisk Drukuj, można wydrukować przypisania klawiszy.

Usuwanie skrótu klawiaturowego

• Kliknij pole Klawisz, a następnie naciśnij klawisz Delete. Kliknij inne pole.

Skrót zostanie usunięty.




Dostosowanie menu kołowegoMożna dostosować menu kołowe, aby efektywniej wykonywać różne czynności.

• Można dodawać i usuwać polecenia z menu kołowego, aby na paskach narzędzi znajdowały sięczęsto używane polecenia.

• Można organizować polecenia, zmieniając zajmowane przez ich miejsca.

Dodawanie poleceń do menu kołowego


• Kliknij prawym przyciskiem polecenie na pasku wstęgowym i wybierz opcję Dostosuj pasekszybkiego dostępu lub Dostosuj pasek wstęgowy.

• Kliknij strzałkę Dostosuj pasek szybkiego dostępu , a następniewybierz z menu pozycję Dostosuj.

2. W oknie dialogowym Dostosuj kliknij kartę Menu kołowe.


4. Z listy Choose commands from wybierz kategorię zawierającą polecenie, które ma zostaćdodane do menu kołowego.

5. Aby wybrać polecenie, rozwiń kategorie znajdujące się na liście poleceń.

6. Przeciągnij polecenie na obraz menu kołowego.

7. Upuść polecenie w odpowiednim miejscu na obrazie menu kołowego.




Wskazówka

• Zmiany są wprowadzane oddzielnie dla każdego środowiska, dzięki czemu można ustawićodmienne ustawienia dla różnych środowisk. Oznacza to również, że podczas zmianydokumentów pomiędzy dokumentem rysunku i części należy dostosować ustawienia wobu miejscach.

Usuwanie poleceń z menu kołowego

1. Otwórz okno dialogowe Dostosuj.

2. Wybierz kartę Menu kołowe.


4. Wybierz miejsce zawierające polecenie do usunięcia.

5. Przeciągnij polecenie na białą przestrzeń w otoczeniu menu.

Organizowanie poleceń w menu kołowym

1. Otwórz okno dialogowe Dostosuj.

2. Wybierz kartę Menu kołowe.





4. Z obrazu menu kołowego wybierz polecenie, które chcesz usunąć.

5. Przeciągnij polecenie w inne docelowe miejsce.

Uwaga

Jeśli miejsce docelowe jest zajęte przez istniejące polecenie, ich położenia zostanązamienione.



Siemens Industry Software

CentralaGranite Park One5800 Granite ParkwaySuite 600Plano, TX 75024USA+1 972 987 3000

Ameryka Pn. i Płd.Granite Park One5800 Granite ParkwaySuite 600Plano, TX 75024USA+1 314 264 8499

EuropaStephenson HouseSir William Siemens SquareFrimley, CamberleySurrey, GU16 8QD+44 (0) 1276 413200

Azja i PacyfikSuites 4301-4302, 43/FAIA Kowloon Tower, Landmark East100 How Ming StreetKwun Tong, KowloonHong Kong+852 2230 3308

Polskaul. Żupnicza 1103-821 WarszawaTel.: +48 22 339 36 85Faks: +48 22 339 36 99E-mail:[email protected]

Informacje o firmie Siemens PLM Software

Firma Siemens PLM Software, jednostka biznesowa firmySiemens Industry Automation Division, to wiodący w skaliglobalnej dostawca oprogramowania i usług z zakresuzarządzania cyklem życia produktu (PLM). Dotychczasfirma sprzedała 7 mln licencji na swoje produkty, z którychkorzysta ponad 71 000 klientów na całym świecie. Siedzibafirmy Siemens PLM Software mieści się w Plano w Teksasie.Siemens PLM Software współpracuje z wieloma firmamiw celu dostarczania otwartych rozwiązań pomagającychprzekuwać pomysły na cieszące się zainteresowaniemklientów produkty. Więcej informacji na temat produktówi usług firmy Siemens PLM Software można znaleźć podadresem www.siemens.com/plm.

© 2014 Siemens Product Lifecycle ManagementSoftware Inc. Wszelkie prawa zastrzeżone. Siemens ilogo Siemens są zastrzeżonymi znakami towarowymifirmy Siemens AG. D-Cubed, Femap, Geolus, GOPLM, I-deas, Insight, JT, NX, Parasolid, Solid Edge,Teamcenter, Tecnomatix oraz Velocity Series sąznakami towarowymi lub zastrzeżonymi znakamitowarowymi firmy Siemens Product LifecycleManagement Software Inc. lub podmiotów od niejzależnych w Stanach Zjednoczonych i innych krajach.Pozostałe występujące w niniejszej publikacji logo,znaki towarowe, zastrzeżone znaki towarowe i znakiusług należą do odpowiednich właścicieli.

podstawowe informacje o interfejsie użytkownika · przeglądinterfejsuużytkownika...

Documents