odw 3:6= z 3árfnx · inauguracja roku akademickiego 1990/2000 - ... w ramach obchodów Światowego...

15 lat PWSZ w Płocku

2

SPIS TREŚCI Z ŻYCIA UCZELNI

1. 15 lat PWSZ w Płocku…….…………...3 2. „Wiosenne spotkania z Zajączkiem”…...9 3. Spotkania metodyczne z nauczycielami-

opiekunami praktyk pedagogicznych w placówkach edukacyjnych w roku akademickim 2012/213……………..…10

4. W kilku słowach………….…………....13 KONFERENCJE, SEMINARIA

1. II Ogólnopolskie Sympozjum Naukowe „Demokratyczne ścieżki edukacji”……17

2. Nauczyciel XXI wieku. Ogólnopolskie Sympozjum Naukowe…………………18

3. II Międzynarodowe Sympozjum Naukowe z cyklu: Edukacja a rynek pracy pod hasłem: „Kompetencje a rynek pracy”………………………………….24

4. „Refleksja w nauczaniu języka, literatury i kultury”……..…………………………26

5. Sprawozdanie z V Międzynarodowej Konferencji Naukowej „Kształcenie pedagogów – strategie, koncepcje idee” pod hasłem: Kształcenie i wychowanie w reformowanej szkole – pytania o jakość………………………………......29

6. III Międzynarodowa Konferencja Studenckich Kół Naukowych „Przemiany współczesnej rodziny"………….……...38

7. „Rzeczywistość w krzywym zwierciadle” – w refleksji studentów……………..…40

8. Relacja z Konferencji „Banki, przedsiębiorstwa i społeczeństwo w warunkach niepewności”………………43

SPRAWY STUDENCKIE

1. Warsztaty taneczne z udziałem studentów PWSZ…………………………………..45

2. Działalność sportowa studentów………46 W KRĘGU NAUKI

1. Korczak zmusza do myślenia………….49 2. Biblioteka a bibliothèque – impresje ze

szkoleń we francuskich książnicach…...55 3. Warsztaty Naukowe ”Jak skutecznie uczyć

się języka angielskiego?” …………...…60 4. Nowości Wydawnictwa PWSZ w

Płocku……..…..……………………….70 5. Biuro Karier szansą na lepszy start do

kariery………………………………….71

Studentom

i Pracownikom PWSZ w Płocku życzę, żeby rok

akademicki 2013/2014 przyniósł nam wszystkim

same sukcesy

Rektor PWSZ prof. Jacek Grzywacz

CYTUJEMY TUWIMA1

„Żyj tak, aby twoim znajomym zrobiło się nudno, gdy umrzesz”

„Plan - coś co potem wygląda absolutnie inaczej”

„Błogosławiony ten, co nie mając nic do powiedzenia, nie obleka tego faktu w słowa”

„Mężczyzna pozostaje zazwyczaj bardzo długo pod wrażeniem, jakie zrobił na kobiecie”

„Jaka to oszczędność czasu zakochać się od pierwszego wejrzenia”

„Świat należy do entuzjastów, którzy umieją zachować zimną krew”

„Odyseusz: Król Itaki i owaki” „Głupstwa można mówić, byle nie

uroczystym tonem”

1 Zgodnie z uchwałą Sejmu rok 2013 został

ogłoszony rokiem Juliana Tuwima. Decyzja Parlamentu jest hołdem składanym wielkiemu poecie, który w tym roku obchodzi dwie istotne rocznice. Pierwsza z nich dotyczy sześćdziesiątej rocznicy śmierci wieszcza. Natomiast druga wiąże się z poetyckim debiutem Juliana Tuwima („Prośba”), który miał miejsce sto lat temu w "Kurierze Warszawskim".

3

Z życia Uczelni

15 LAT PWSZ W PŁOCKU

PODSUMOWANIE DZIAŁALNOŚCI Rok akademicki 1999/2000

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Płocku powołana została w 1999 roku na mocy ustawy dnia 26. czerwca 1997 roku o wyższych szkołach zawodowych oraz Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 czerwca 1999 roku (Dz. U. Nr 55, poz. 557).

Na stanowisko rektora ówczesny minister Edukacji Narodowej Mirosław Handke mianował prof. dr. hab. Kazimierza Włodarczyka, który sprawował swoją funkcję do 31 sierpnia 2000 roku.

7. października 1999 roku miała miejsce pierwsza w historii Uczelni Inauguracja Roku Akademickiego.

W 2000 w Uczelni odbyły się

wybory na kadencję 2000-2004, w wyniku których rektorem został prof. dr hab. Aleksander Kozłowski, prorektorem ds. studenckich dr Ewa Waniek-Klimczak, a prorektorem ds. promocji i rozwoju uczelni dr Ewa Wiśniewska.

26.09.2000 roku utworzono Instytut Neofilologii, Instytut Pedagogiki, Instytut Matematyki i Informatyki, Wydawnictwo Uczelniane, Bibliotekę Uczelnianą i Biuro Praktyk Pedagogicznych.

Rok akademicki 2000/2001

W maju 2001 roku odbyła się pierwsza konferencja naukowa zorganizowana przez Instytut Neofilologii „Dydaktyka fonetyki języka obcego na poziomie licencjackim”.

25.09.2001 roku utworzono Instytut Nauk Ekonomicznych, Studium Praktycznej Nauki Języków Obcych oraz Studium Wychowania Fizycznego i Sportu. Rok akademicki 2001/2002 W październiku 2001 roku utworzono Pozainstytutowe Studium Informatyki. W czerwcu 2012 roku wręczono pierwsze dyplomy absolwentom PWSZ w Płocku.

Inauguracja roku akademickiego 1990/2000 - przemówienie Ministra Edukacji Narodowej Mirosława Handke

4

Z życia Uczelni

Rok akademicki 2002/2003 W maju 2003 roku powołano Akademicki Związek Sportowy, który miał za zadanie organizować życie sportowe studentów. Działa w oparciu o Statut AZS Środowisko Warszawa oraz w jej strukturach. Rok akademicki 2003/2004 W październiku 2003 roku powstało Biuro Karier Zawodowych, którego głównym celem jest pomoc studentom i absolwentom PWSZ w Płocku w efektywnym wejściu na rynek pracy oraz pomoc w wyborze magisterskich studiów uzupełniających.

W 2004 roku odbyły się wybory na kadencję 2004-2008. Rektorem został ponownie wybrany prof. dr hab. Aleksander Kozłowski, a prorektorami dr Ewa Czarnecka i dr Marek Sygulski. Rok akademicki 2004/2005

W 2004 roku podjęto starania związane z ufundowaniem Sztandaru Uczelni, których zwieńczeniem było jego poświęcenie Mszy Świętej inaugurującej rozpoczęcie roku akademickiego 2004/2005. Na sztandarze widnieje maksyma Scientia nulla res praestantior (Żadna rzecz nie jest cenniejsza od wiedzy).

W styczniu 2005 roku Instytut

Pedagogiki zorganizował Ogólnopolską Konferencję Naukową z udziałem gości zagranicznych „Kształcenie Pedagogów. Strategie, koncepcje, idee”.

Także w styczniu podpisano Porozumienia o współpracy z pierwszą uczelnią zagraniczną – Humańskim Pedagogicznym Uniwersytetem im. P. Tyczyny na Ukrainie. Rok akademicki 2005/2006

W listopadzie 2005 roku władze uczelni podpisały Porozumienie o współpracy z Uniwersytetem Trzeciego Wieku w Płocku.

W maju 2006 roku PWSZ w Płocku była głównym organizatorem XI Płockich Targów Pracy.

5

Z życia Uczelni


W lutym 2007 roku odbyła się II Ogólnopolska Konferencja Naukowa „Kształcenie pedagogów – strategie, koncepcje, idee. Nauczyciel – zawód czy powołanie?” zorganizowana przez Instytut Pedagogiki.

W kwietniu 2007 roku Instytut Pedagogiki oraz Studium Wychowania Fizycznego i Sportu byli organizatorami imprezy integracyjnej dla dzieci ze szkół płockich „Wiosenne spotkania z zajączkiem”.

W maju Instytut Neofilologii zorganizował II Ogólnopolską Konferencję Naukową „Interdyscyplinarność w glottodydaktyce. Język, literatura, kultura”.

W czerwcu 2007 roku odbyła się II Ogólnopolska Konferencja Naukowa „Konkurencyjność szkolnictwa wyższego” zorganizowana przez Instytut Nauk Ekonomicznych.

Od 1. września 2007 roku przy PWSZ w Płocku działa Akademickie Liceum Ogólnokształcące. Rok akademicki 2007/2008

W kwietniu 2008 roku Kolegium Elektorów wybrało prof. zw. dr. hab. Jacka Grzywacza na stanowisko Rektora PWSZ w Płocku na kadencję 2008-2012. Prorektorami zostali doc. dr Ewa Wiśniewska i doc. dr Jan Kalinowski.


1. października 2008 roku odbyła się X jubileuszowa inauguracja roku akademickiego.

W październiku 2008 roku władze Uczelni wzięły udział w Jubileuszowej Konferencji z okazji X-lecia PWSZ w Polsce, organizatorem której było PWSZ w Ciechanowie.

W listopadzie 2008 roku w Trzepowie oddano do użytku nowoczesny budynek dydaktyczny.

W lutym 2009 roku odbyła się III

Ogólnopolska Konferencja Naukowa „Kształcenie pedagogów – strategie, koncepcje, idee” pod hasłem ”Język – komunikacja – etyczność – twórczość” zorganizowana przez Instytut Pedagogiki. W tym miesiącu podpisano też Porozumienie o współpracy z Płocką Orkiestrą Symfoniczną.

6

Z życia Uczelni


Już po raz piąty, w auli ratusza od-było się 8. grudnia 2009 r. sympozjum naukowe „Szkoła dla rodziców – rodzice dla szkoły” pod hasłem Partnerstwo – Podmiotowość – Tolerancja. Zorganizował je Zespół Szkół Zawodowych Nr 2 w Płocku pod patronatem Instytutu Pedagogiki PWSZ w Płocku.

Czwarte „Wiosenne spotkania z Zajączkiem”, odbyły się 23. marca 2010 roku, i jak zawsze zostały zorganizowane przez Międzyinstytutowe Studium Wychowania Fizycznego i Sportu oraz Instytut Pedagogiki PWSZ w Płocku. Tym razem zajączek trafił do podwodnego świata.

2. kwietnia 2010 r. minęło 5 lat od momentu, kiedy odszedł od nas wielki Polak – papież Jan Paweł II. Społeczność PWSZ w Płocku pamiętała o tym ważnym dniu, czego wyrazem była wystawa „W hołdzie Janowi Pawłowi II”, którą można było obejrzeć w dniach 20-23. kwietnia 2010 r. w budynku Uczelni przy Placu Dąbrowskiego 2. Organizatorami ekspozycji była Biblioteka Uczelniana oraz Instytut Pedagogiki PWSZ.

Z inicjatywy Instytutu Neofilologii

PWSZ w Płocku odbyła się w dniu 24. maja 2010 r. jednodniowa sesja pracowników naukowo – dydaktycznych wszystkich specjalności pt. „Z warsztatu płockich neofilologów”.

W dniach 10-11. czerwca 2010 roku w auli audytoryjnej Instytutu Nauk Ekonomicznych w Trzepowie odbyła się V Międzynarodowa Konferencja Naukowa pt. „Rozwój przedsiębiorczości w gospodarce rynkowej”. Organizatorem konferencji byli pracownicy i studenci Instytutu Nauk Ekonomicznych PWSZ w Płocku.

Dnia 8. czerwca 2010 roku odbyło się Sympozjum Naukowe „Demokratyczne ścieżki edukacji” pod hasłem „Demokracja w teorii i praktyce pedagogicznej”. Organizatorem Sympozjum był Instytut Pedagogiki PWSZ w Płocku. Rok akademicki 2010/2011

16. listopada 2010 roku w auli In-stytutu Nauk Ekonomicznych w Trzepowie w ramach obchodów Światowego Tygodnia Przedsiębiorczości odbyło się seminarium pt. „Dni Przedsiębiorczości z PWSZ”. Dodatkowo przygotowano dwudniowy cykl warsztatów, w którym udział wzięli studenci, absolwenci oraz uczniowie ostatnich klas szkół ponadgimnazjalnych.

„W stronę dialogu – od teorii do praktyki edukacyjnej” to nazwa VI Sympozjum Naukowego, które odbyło się pod hasłem „Prawo – Koncepcje – Do-świadczenia”. Spotkanie zostało zorganizowane w grudniu 2010 roku przez Instytut Pedagogiki PWSZ w Płocku i Zespół Szkół Zawodowych nr 2 w Płocku. W dniach 17–18. stycznia 2011 roku w Soczewce koło Płocka odbyła się IV Międzynarodowa Konferencja Naukowa „Kształcenie pedagogów - strategie, kon-cepcje, idee” pod hasłem Edukacja jako całożyciowe doświadczenie „Drogi edukacyjne – drogi życiowe” zorga-nizowana przez Instytut Pedagogiki PWSZ w Płocku. 23. marca 2011 roku odbyła się kolejna sesja naukowa pracowników Instytutu Neofilologii pt. „Z warsztatu płockich neofilologów”.

7

Z życia Uczelni

Piąte, „Wiosenne spotkania z Za-

jączkiem”, odbyły się 12. kwietnia 2011 roku, jak zawsze zostały zorganizowane przez Międzyinstytutowe Studium Wychowania Fizycznego i Sportu oraz Instytut Pedagogiki PWSZ w Płocku. Edycja przebiegała pod hasłem „Zajączek w Płocku”.

W dniach 9-10. maja 2011roku zorganizowana została staraniem Instytutu Neofilologii PWSZ w Płocku V Ogólnopolska Konferencja Naukowa pn. ,,Język - literatura - kultura. Konteksty glottodydaktyczne.”

W dniu 26.05.2011 r. w Instytucie Nauk Ekonomicznych odbyła się I Międzynarodowa Konferencja Naukowa Studentów na temat „Internet – szanse i za-grożenia”. Konferencję zorganizowali studenci z Kół Naukowych pod kierunkiem dr Anny Schulz i mgr Edwarda Czarneckiego. Oficjalnego otwarcia konferencji dokonał Rektor PWSZ – prof. zw. dr hab. Jacek Grzywacz.

PWSZ w Płocku w dniu 1 czerwca

2011 roku otrzymała Certyfikat –

„Uczelnia Liderów” w I edycji ogólnopolskiego konkursu szkół wyższych organizowanego przez Fundację Rozwoju Edukacji i Szkolnictwa Wyższego. Patronat honorowy nad konkursem objął Parlament Europejski.

W dniach 9-10. czerwca 2011 roku w Instytucie Nauk Ekonomicznych w Trzepowie odbyła się VI Międzynarodowa Konferencja Naukowa pt. „Przedsiębiorstwo w otoczeniu gospodarczym. Przestępczość gospodarcza”. Organizatorem konferencji byli pracownicy i studenci Instytutu Nauk Ekonomicznych.

Komisja Europejska Edukacja, Kultura i Sektor Audiowizualny, po rozpatrzeniu 675 wniosków uczelni z krajów europejskich, przyznała PWSZ w Płocku Kartę Erasmus. Karta Erasmus uprawnia nas do prowadzenia działań w programie aż do roku akademickiego 2013/2014. Rok akademicki 2011/2012

W październiku 2011 roku uruchomiono nowy kierunek studiów – pielęgniarstwo, który będzie działał w strukturach Instytutu Nauk o Zdrowiu.

8

Z życia Uczelni

Dnia 13. grudnia 2011 roku odbyło się VII Ogólnopolskie Sympozjum Naukowe zorganizowane przez Zespół Szkół Zawodowych im. Marii Skłodowskiej-Curie w Płocku i Instytut Pedagogiki Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku. Było to kolejne – drugie sympozjum proponowane w ramach spotkań naukowych organizowanych pod wspólnym hasłem „W stronę dialogu – od teorii do praktyki edukacyjnej”.

Szóste „Wiosenne spotkania z Zajączkiem”, odbyły się 27. marca 2012 roku, i jak zawsze zostały zorganizowane przez Międzyinstytutowe Studium Wychowania Fizycznego i Sportu oraz Instytut Pedagogiki PWSZ w Płocku. Tematem przewodnim było hasło „Zajączek na tropikalnej wyspie”.

W kwietniu 2012 roku studenci

(członkowie studenckich kół naukowych Instytutu Nauk Ekonomicznych) zorganizowali II Międzynarodową Konferencję Studenckich Kół Naukowych pt. „INTERNET przyjazny ludziom aktywnym”.

W maju 2012 roku Instytut Pedagogiki zorganizował I Międzynarodowe Sympozjum „Edukacja a rynek pracy”.

W dniach 31.05-1.06 2012 roku w auli audytoryjnej Instytutu Nauk Ekonomicznych w Trzepowie koło Płocka odbyła się VII Międzynarodowa Konferencja Naukowa pt. „Gospodarka rynkowa w warunkach kryzysu”.

Rok akademicki 2011/2012 był rokiem wyborczym - Uczelniana Komisja Konkursowa ds. Wyboru Rektora i Prorektorów wybrała prof. zw. dr. hab. Jacka Grzywacza na Rektora PWSZ w Płocku na kadencję 2012-2016. Prorektorem ds. nauki i rozwoju została doc. dr Ewa Wiśniewska, a Prorektorem ds. studenckich i dydaktyki doc. dr Jan Kalinowski. Rok akademicki 2012/2013

1. października 2012 r. w PWSZ w Płocku zaczęła obowiązywać nowa struktura organizacyjna. Istniejący Instytut Pedagogiki oraz Instytut Neofilologii zostały połączone w jeden Instytut Nauk Humanistycznych i Społecznych. Natomiast Instytut Nauk Ekonomicznych oraz Instytut Matematyki i Informatyki utworzyły razem Instytut Nauk Ekonomicznych i Informatyki. Bez zmian funkcjonuje Instytut Nauk o Zdrowiu.

W maju 2013 roku Prorektorem ds. studenckich i dydaktyki została dr Anna Suwalska-Kołecka.

Uczelnia uzyskała zgodę Polskiej Komisji Akredytacyjnej na uruchomienie od roku akademickiego 2013/2014 nowego kierunku – kosmetologii, który będzie funkcjonował w strukturach Instytutu Nauk o Zdrowiu.

9

Z życia Uczelni

7. SPOTKANIE Z ZAJĄCZKIEM

W marcu już po raz siódmy odbyła

się impreza dla dzieci „Wiosenne spotkania z Zajączkiem”. Tym razem tytułowy bohater zaprosił dzieci na wędrówkę po najpiękniejszych polskich miastach. Nie była to zwykła wędrówka. Zajączek chcąc pozbyć się niebieskiego ogonka (to sprawka złośliwego Chochlika) odwiedzał poszczególne miasta szukając osób, do których należały skradzione przez chochlika przedmioty. W ten sposób trafił do Warszawy, gdzie spotkał Syrenkę, której brakowało miecza, do Gdańska, gdzie poznał Neptuna bez swojego charakterystycznego trójzębu, dalej do Poznania, gdzie mieszkają koziołki, którym Chochlik ukradł rogi i wreszcie do Krakowa, gdzie hejnalista nie mógł odegrać tradycyjnego hejnału, ponieważ skradziono mu trąbkę.

Blisko setka dzieci z uwagą obejrzała przedstawioną przez studentów bajkę, a potem chętnie wzięła udział w przygotowanych specjalnie dla nich grach, zabawach, łamigłówkach i ćwiczeniach sportowych. Można było ułożyć gigantyczne puzzle, rysować na piasku, odgadywać miejskie dźwięki, pomalować sobie buźkę, a także tradycyjnie potańczyć przy akompaniamencie studenckiego zespołu muzycznego. Jak zawsze na dzieci czekał słodki poczęstunek i drobny upominek.

Aż trudno uwierzyć, że to już 7

spotkanie, gdyż co roku organizatorzy zaskakują swoich małych gości nowymi pomysłami i atrakcjami. Natomiast dzieci nie zawodzą organizatorów i jak co roku chętnie przybywają na naszą imprezę wraz ze swoimi opiekunami. Cieszymy się, że ta cykliczna impreza tak dobrze przyjęła się w środowiskach naszych adresatów i na stałe wpisała się w kalendarz przedsięwzięć INHiS oraz SWFiS.

Szczególne podziękowania należą się zaangażowanym studentom: aktorom, animatorom, muzykom i dekoratorom, a także wykładowcom – opiekunom, pod kierunkiem których Wiosenne Spotkania z Zajączkiem są realizowane oraz naszym przyjaciołom z Młodzieżowego Domu Kultury im. Króla Maciusia I, Teatru Dramatycznego im. Jerzego Szaniawskiego oraz sponsorowi.

Alicja Skibicka–Piecha

Fotografie – Jacek Znyk [Instytut Nauk Humanistycznych

i Społecznych]

10

Z życia Uczelni

SPOTKANIA METODYCZNE Z NAUCZYCIELAMI-

OPIEKUNAMI PRAKTYK PEDAGOGICZNYCH W PLACÓWKACH EDUKACYJNYCH W ROKU

AKADEMICKIM 2012/2013 W roku akademickim 2012/2013 odbyły się dwa spotkania metodyczne z nauczycielami-opiekunami praktyk pedagogicznych zorganizowane przez Biuro Praktyk Studenckich we współpracy z Instytutem Nauk Humanistycznych i Społecznych oraz Szkołą Podstawową Nr 18 w Płocku. Głównym celem spotkań było poszukiwanie skutecznych strategii współpracy nauczycieli-opiekunów praktyk ze studentami i nauczycielami-metodykami oraz wymiana doświadczeń i poglądów na temat organizacji i realizacji praktyk pedagogicznych. Miejscem tegorocznych spotkań była Szkoła Podstawowa Nr 18 w Płocku, która od lat współpracuje z naszą Uczelnią w ramach organizacji praktyk pedagogicznych. Życzliwość i zaangażowanie Dyrekcji oraz nauczycieli tej szkoły, zaowocowały bardzo interesującymi przedsięwzięciami. Spotkanie w dn. 04.12.2012 r., w związku z ogłoszeniem roku 2012 Rokiem Janusza Korczaka, stało się okazją do popularyzacji idei tego wybitnego pedagoga. W spotkaniu uczestniczyły 133 osoby, w tym: 2 dyrektorów szkół, 34 nauczycieli-opiekunów w placówkach edukacyjnych, 79 studentów oraz 18 przedstawicieli Uczelni, m.in. Dyrektor Instytutu Nauk Humanistycznych i Społecznych – dr inż. Małgorzata Jagodzińska oraz Wicedyrektor Instytutu Nauk Humanistycznych i Społecznych – dr Kinga Przybyszewska.

Na wstępie mgr Maria Matuszewska dokonała wprowadzenia w tematykę spotkania oraz przedstawiła informacje

dotyczące współpracy PWSZ w Płocku ze Szkołą Podstawową Nr 18 w Płocku w ramach realizacji praktyk pedagogicznych studentów w latach 2001-2012, które ilustrowała prezentacja multimedialna. Następnie odbyło się wystąpienie dr Małgorzaty Kamińskiej „Korczak zmusza do myślenia” z udziałem studentów II roku, spec.: pedagogika opiek.-wych. z arteterapią, którzy recytowali wybrane fragmenty z „Pism wybranych” Janusz Korczaka. Podczas „chwili refleksji” prowadzonej przez dr Agnieszkę Głowalę, poruszono humanistyczne aspekty pedagogiki J. Korczaka, które stanowią o aktualności i ponadczasowym znaczeniu idei zawartych w jej treści. W podsumowaniu głos zabrała prowadząca spotkanie, nawiązując do celu spotkania, cytując słowa J. Korczaka: „Dzięki teorii wiem, dzięki praktyce czuję. Teoria wzbogaca intelekt, praktyka zabarwia uczucie.”

Spotkanie metodyczne w dn. 04.12.2012 roku

11

Z życia Uczelni

W korczakowski klimat zgromadzonych

gości wprowadził zespół muzyczny studentów III roku, spec.: pedagogika opiek.-wych. z muzyką, prowadzony przez mgr Romana Kusego. W ich wykonaniu usłyszeliśmy utwory: Ta ostatnia niedziela, Kiedy znów zakwitną białe bzy i Jesienne róże. Krótki recital był wstępem do wspaniałego występu uczniów z Koła Teatralnego Szkoły Podstawowej Nr 18 w Płocku i studentów Koła Naukowego Edukacji Elementarnej „Elemelek” pod kierunkiem Ewy Głodowskiej pt. „Nawet jeśli go nie ma...” Dzięki wyjątkowemu klimatowi, który udało się stworzyć poprzez ogromne zaangażowaniu uczniów i studentów, przedstawienie ilustrujące myśl pedagogiki J. Korczaka wzruszało i inspirowało do refleksji.


Po przerwie, która była okazją do dyskusji i wymiany doświadczeń, uczestnicy spotkania mogli wziąć udział w obserwacji zajęć prowadzonych przez nauczycielki ze Szkoły Podstawowej nr 18 w Płocku. Odbyło się 5 lekcji pokazowych: zajęcia zintegrowane w kl. I u mgr

Elżbiety Gołębiewskiej, lekcja jęz. angielskiego w kl. I u

mgr Elżbiety Ludwikowskiej, lekcja jęz. angielskiego w kl. III u

mgr Renaty Woldan,

zajęcia korekcyjno-kompensacyjne w kl. II u mgr Agnieszki Kaszubskiej,

zajęcia świetlicowe u mgr Elizy Łabarzewskiej.

Zajęcia stanowiły bardzo dobre wzory rozwiązań metodycznych, oscylujących wokół przeniesienia idei pedagogiki J. Korczaka do działań praktycznych. W każdej z 5 obserwacji zajęć uczestniczyło ok. 20 osób.

Kolejne, ósme już spotkanie

metodyczne odbyło się w dniu 09.05.2013r. W myśl hasła przewodniego spotkania Protagorasa z Abdery: „Wszystkich rzeczy miarą jest człowiek”, ponad 170 uczestników, w tym: nauczycieli-opiekunów praktyk, wykładowców oraz studentów, wzięło udział w rozważaniach na temat czynników warunkujących komunikację interpersonalną nauczycieli–metodyków i studentów. Otwarcia spotkania dokonała Pani Prorektor ds. nauki i rozwoju – doc. dr Ewa Wiśniewska, obecna była również Dyrekcja Instytutu Nauk Humanistycznych i Społecznych – Pani Dyrektor dr inż. Małgorzata Jagodzińska oraz Panie Wicedyrektor – dr Kinga Przybyszewska i dr Anna Suwalska-Kołecka.

Podstawą do rozważań było wystąpienie mgr Joanny Nawrockiej-Szmulewicz na temat: „Komunikacja niewerbalna w budowaniu relacji międzyludzkich”, poprzedzone inscenizacją wiersza „Samochwała” Jana Brzechwy w wykonaniu studentek I roku, specjalności: edukacja wczesnoszkolna z wychowaniem przedszkolnym. Prowadząca wystąpienie zwróciła uwagę na różne kanały niewerbalne np. mimika, kontakt wzrokowy, gesty, atrakcyjność fizyczna i ich rolę w budowaniu kontaktów międzyludzkich. Podczas „chwili refleksji” podkreślano szczególną wagę tego rodzaju komunikacji w relacji nauczyciel – uczeń.

12

Z życia Uczelni

Wprowadzenia do prezentacji uczniów dokonała mgr Danuta Pietrzak – wykładowca, wieloletni metodyk języka angielskiego, w aspekcie wcześniejszych dokonań nauczyciela przygotowującego prezentację – mgr Renaty Woldan, która zawsze na zakończenie praktyki pedagogicznej studentów organizuje „pokaz produktów finalnych” projektów realizowanych z udziałem studentów. Tym razem, mgr Renata Woldan, z pomocą studentów II roku, specjalności: filologia angielska, przygotowała przedstawienie muzyczne w angielskiej wersji językowej. Należy podkreślić niezwykłe zaangażowanie występujących uczniów, ciekawą aranżację muzyczną oraz pieczołowicie przygotowaną scenografię i kostiumy.

Kolejnym punktem programu były warsztaty. Pierwsza grupa uczestniczyła w warsztatach z emisji głosu poprowadzonych przez mgr Małgorzatę Tomczak–Banachowicz, wykładowcę Instytutu Nauk Humanistycznych i Społecznych PWSZ w Płocku. Druga grupa poznawała praktyczne aspekty kształcenia nauczycieli w Chorwacji podczas prezentacji Pani Jeleny Simič – nauczyciela języka chorwackiego i asystenta Programu „Comenius”, która właśnie dzięki temu programowi miała okazję gościć w Płocku i prowadzić zajęcia w Szkole Podstawowej Nr 18 w Płocku.

Na zakończenie spotkania odbyły się konsultacje nauczycieli-opiekunów praktyk z nauczycielami metodykami PWSZ, które miały charakter indywidualny lub w małych grupach i dotyczyły bieżących spraw związanych z realizacją praktyki np. wystawiania ocen studentom za praktykę oraz dokumentacji praktyki pedagogicznej. Podsumowania dokonała prowadząca spotkanie, mgr Maria Matuszewska, Pełnomocnik Rektora ds. studenckich praktyk zawodowych, dziękując wszystkim osobom zaangażowanym w organizację i przebieg spotkania.


Maria Matuszewska

[Biuro Studenckich Praktyk Zawodowych]

13

Z życia Uczelni

W KILKU SŁOWACH PIERWSI ABSOLWENCI PIELĘGNIARSTWA

16.10.2012 roku zostały rozdane pierwsze w historii PWSZ w Płocku dyplomy licencjackie na kierunku pielęgniarstwo. Otrzymali je absolwenci dwusemestralnych studiów pomostowych. Studia te są bezpłatne, dzięki dofinansowaniu z funduszy Unii Europejskiej.

OBCHODY DNIA STUDENTA Już po raz drugi Uczelnia świętowała Międzynarodowy Dzień Studenta. W tym roku motywem przewodnim była Jamajka, a gościem specjalnym konsul honorowy Jamajki w Polsce Maria Dembowska. 15. listopada studenci spotkali się z Panią konsul, a wieczorem bawili się w klubie, naturalnie w klimacie Jamajki.

KONFERENCJA STOWARZYSZENIA UNIWERSYTETU TRZECIEGO WIEKU 21. listopada 2012 roku odbyła się konferencja naukowa pt. „Aktywność osób starszych – moda czy konieczność” zorganizowana przez Stowarzyszenie Uniwersytetu Trzeciego Wieku w Płocku pod patronatem PWSZ. Tematyka wystąpień oscylowała wokół rozważań na temat aktywności intelektualnej osób starszych, problemów i złożonych relacji międzypokoleniowych. SPOTKANIE REKTORA Z DYREKTORAMI SZKÓŁ 27. lutego 2013 roku Rektor PWSZ w Płocku spotkał się z dyrektorami szkół ponadgimnazjalnych. W trakcie spotkania podpisano porozumienie między PWSZ w Płocku a Zespołem Szkół nr 3, które zapewnia objęcie opieką dydaktyczną i naukową uczniów, natomiast studentom zapewnia możliwość odbycia praktyk w Zespole Szkół nr 3.

Spotkanie było także okazją do zaprezentowania najnowszej oferty edukacyjnej Uczelni i określenia kierunku współpracy ze szkołami.

14

Z życia Uczelni

WYKŁAD LESZKA BALCEROWICZA 11. kwietnia 2013 roku profesor Leszek Balcerowicz wygłosił w PWSZ w Płocku otwarty wykład pt. „Odkrywając wolność”, w ramach kampanii Forum Obywatelskiego Rozwoju. Wykład poruszał kwestie związków zawodowych, ZUS-u, OFE, różnych rodzajów wolności - politycznej, mediów, słowa, zrzeszania się, gospodarczej. Po wykładzie profesor odpowiadał na pytania słuchaczy, a następnie podpisywał swoją najnowszą książkę.

DESZCZ ZEPSUŁ JUWENALIA Samorządy studenckie PWSZ, płockiej filii Politechniki Warszawskiej i Szkoły Wyższej im. Pawła Włodkowica w maju zaprosiły do dorocznych obchodów święta studentów. Studenci odebrali klucze do bram miasta, zbierali myto na ulicach Płocka. W planach było mnóstwo imprez, niestety z uwagi na ulewne deszcze tylko w jeden dzień można było bawić się przy muzyce hip-hop. Koncerty z pozostałych dni zostały odwołane. BUDYNKI PO REMONCIE Zakończono remont i rozbudowę budynków przy ulicy Gałczyńskiego oraz remont części kompleksu przy Placu Dąbrowskiego. W siedzibie przy Gałczyńskiego znajduje się reprezentacyjna aula oraz czterokondygnacyjne skrzydło dydaktyczne. W odremontowanym skrzydle przy Placu Dąbrowskiego usytuowana jest

multimedialna aula, sala senatu, sale dydaktyczne. W roku akademickim 2013/2014 planowany jest remont pozostałej części kompleksu przy Placu Dąbrowskiego.

15

Z życia Uczelni

NAJLEPSZE PRACE LICENCJACKIE

Konkurs na najlepszą pracę licencjacką w PWSZ w Płocku w roku akademickim 2012/2013 rozstrzygnięty.

Kapituła Konkursu w składzie: dr Anna Suwalska-Kołecka (przewodnicząca Kapituły Konkursu), dr inż. Piotr Michalik (przedstawiciel Instytutu Nauk Ekonomicznych i Informatyki), dr Renata Biernat (przedstawiciel Instytutu Nauk Humanistycznych i Społecznych), dr n. med. Mariola Głowacka (przedstawiciel Instytutu Nauk o Zdrowiu), mgr Mariusz Kubiński – przedstawiciel Instytutu Nauk Ekonomicznych i Informatyki, przedstawiciele Samorządu Studenckiego – Daniel Bieniek, Łukasz Betkowski zapoznała się z 14 pracami licencjackimi zgłoszonymi do konkursu. W wyniku oceny i głosowania Kapituła postanowiła uhonorować następujących studentów: I miejsce – Marika Klimczak (Instytut Nauk Humanistycznych i Społecznych) Tytuł pracy licencjackiej: „Uczeń z niepełnosprawnością ruchową w klasie ogólnodostępnej na przykładzie dziecka z artrogrypozą w kontekście pracy nauczyciela” (promotor - dr Agnieszka Głowala) II miejsce - Agnieszka Karolewska (Instytut Nauk Humanistycznych i Społecznych) Tytuł pracy licencjackiej: „Fiszki jako skuteczny sposób uczenia się słownictwa na poziomie szkoły średniej” (promotor – dr Ewa Chojnacka) III miejsce - Monika Turkowska (Instytut Nauk Ekonomicznych i Informatyki) Tytuł pracy licencjackiej: „Ekonomia dla dzieci klas IV-VI szkoły podstawowej. Koło ekonomiczne w Słupnie” (promotor – dr Włodzimierz Kędziorek)

Kapituła Konkursu wytypowała 4 prace licencjackie do VIII edycji konkursu organizowanego przez Prezydenta Miasta Płocka „Dyplom dla Płocka”:

1. Praca Katarzyny Szałkowskiej - „Strategia promocji Miasta Płocka w latach 2009-2016”

(Instytut Nauk Ekonomicznych i Informatyki. Promotor- dr Elżbieta Gąsiorowska) 2. Praca Sylwii Piestrzeniewicz -

„Problem bezrobocia osób niepełnosprawnych na terenie powiatu płockiego w latach 2008-2012” (Instytut Nauk Ekonomicznych i Informatyki. Promotor – dr Włodzimierz Kędziorek)

3. Praca Sylwii Kowalskiej - „Relacje między nauczycielem i uczniem edukacji wczesnoszkolnej a efekty nauczania, uczenia się w płockich szkołach podstawowych” (Instytut Nauk Humanistycznych i Społecznych. Promotor – dr inż. Małgorzata Jagodzińska)

4. Praca Emilii Niedziałkowskiej - „Niepełnosprawni w życiu zawodowym na przykładzie mieszkańców gminy Płock” (Instytut Nauk Ekonomicznych i Informatyki. Promotor – dr Anna Schulz) Kapituła Konkursu wyróżniła również 4

prace Dyplomem Prorektora ds. Studenckich i Dydaktyki: 1. Praca Eweliny Złotowskiej – „Dzieci

alkoholików i ich dorosłe życie” (Instytut Nauk Ekonomicznych i Informatyki. Promotor – dr Anna Schulz)

2. Praca Sylwii Skirzyńskiej – „Bezrobotna młodzież na rynku pracy w powiecie gostynińskim w latach 2010-2012” (Instytut Nauk Ekonomicznych i Informatyki. Promotor – dr Anna Schulz)

3. Praca Katarzyny Natalii Czerwińskiej - „Capoeira jako zajęcia muzyczno- ruchowe wpływające na rozwój fizyczny i społeczny dziecka” (Instytut Nauk Humanistycznych i Społecznych. Promotor – dr Agnieszka Głowala)

16

Z życia Uczelni

4. Praca Katarzyny Szałkowskiej –

„Strategia promocji Miasta Płocka w latach 2009-2016” (Instytut Nauk Ekonomicznych i Informatyki. Promotor – dr Elżbieta Gąsiorowska)

Wszystkim nagrodzonym – studentom i

promotorom Redakcja „Wiadomości Uczelnianych” składa serdeczne gratulacje i życzy dalszych sukcesów naukowych.

Wręczenie nagród laureatom i

promotorom odbędzie się w dniu 8 października 2013 roku o godz.11.00 podczas uroczystej Inauguracji Roku Akademickiego 2013/2014.

PWSZ W PŁOCKU PO RAZ TRZECI UCZELNIĄ LIDERÓW

12. czerwca 2013 roku na Uniwersytecie Wrocławskim odbyła się uroczystość, która podsumowała III edycję Ogólnopolskiego Programu Certyfikacji Szkół Wyższych „Uczelnia Liderów”, współorganizowanego przez Fundację Rozwoju Edukacji i Szkolnictwa Wyższego.

Program certyfikacji „Uczelnia Liderów” promuje szkoły wyższe dbające o jakość. Certyfikaty otrzymują szkoły wyższe, których absolwenci są dobrze przygotowani do pełnienia ról zawodowych zgodnych z profilem wykształcenia. O przyznaniu certyfikatu decyduje komisja certyfikacyjna złożona z wybitnych przedstawicieli świata polskiej nauki,

którzy specjalizują się w problematyce szkolnictwa wyższego, systemu edukacji i rynku pracy. Komisji przewodniczy prof. zw. dr hab. Dariusz Rott – członek Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego, wykładowca Uniwersytetu Śląskiego, rzeczoznawca Ministerstwa Edukacji Narodowej i ekspert Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

Komisja zdecydowała o przyznaniu w skali kraju 49 certyfikatów. Wyróżniono 7 publicznych uczelni akademickich, 14 państwowych wyższych szkół zawodowych, 25 niepublicznych uczelni magisterskich oraz 3 niepubliczne uczelnie licencjackie. 25 spośród wyróżnionych certyfikatem uczelni otrzymało go już po raz trzeci (certyfikat srebrny) – w tym PWSZ w Płocku. Na gali we Wrocławiu reprezentowała nas dr Anna Suwalska-Kołecka, prorektor ds. studenckich i dydaktyki.

17

Konferencje, seminaria

II OGÓLNOPOLSKIE SYMPOZJUM NAUKOWE „DEMOKRATYCZNE ŚCIEŻKI EDUKACJI”

W dniu 9. października 2012 roku odbyło się II Ogólnopolskie Sympozjum Naukowe „Demokratyczne ścieżki edukacji” pod hasłem „Edukacja w budowaniu społeczeństwa obywatelskiego”. Sympozjum zostało zorganizowane przez Instytut Nauk Humanistycznych i Społecznych. Tematyka sympozjum nawiązuje do procesu demokratyzacji i przemian edukacyjnych w szerokiej i wielokierunkowej refleksji pedagogicznej, psychologicznej, socjologicznej i filozoficznej. Celem sympozjum była wymiana poglądów, opinii i doświadczeń na temat roli edukacji w przemianach demokratycznych, rozważania teoretyczne i prezentacja wyników badań pedagogicznych i społecznych, dotyczących problematyki obywatelskości we współczesnym kształceniu i wychowaniu, charakterystyka środowisk i instytucji edukacyjnych w świetle uwarunkowań i wartości społeczeństwa obywatelskiego.

W sympozjum wzięło udział ponad 50 uczestników, w tym pracownicy naukowi naszej uczelni oraz z różnych ośrodków akademickich w Polsce (Warszawa, Łódź, Poznań, Siedlce, Kraków, Toruń, Radom, Józefów k/Warszawy, studenci i zaproszeni goście. Referat wygłosiła także przedstawicielka Uniwersytetu Gaugavpils z Łotwy mgr Brigita Meija.

W sesji plenarnej wygłoszono następujące referaty: Prof. zw. dr hab. Jacek Piekarski – Uniwersytet Łódzki, Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Płocku – Wprowadzenie do debaty

Prof. zw. dr hab. Maria Szyszkowska – Uniwersytet Warszawski, Wszechnica Polska – Kształtowanie poprzez edukację wyobraźni i empatii jako warunków tworzenia społeczeństwa obywatelskiego Prof. zw. dr hab. Ryszard Rosa – Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach – O prawach człowieka i ich ochronie. Przyczynek do dyskusji o społeczeństwie obywatelskim Prof. dr hab. Halina Gajdamowicz – Uniwersytet Łódzki – Rozwój podmiotowości jako warunek pełnienia ról obywatelskich Prof. zw. dr hab. Kazimierz Żegnałek - Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach – Rola edukacji w przygotowaniu do życia w społeczeństwie obywatelskim Prof. dr hab. Maciej Klakla – Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie, Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Płocku – Edukacja matematyczna społeczeństwa warunkiem rozwoju demokracji

18


Prof. dr hab. Stanisław Lipiński – Wyższa Szkoła Edukacji Zdrowotnej i Nauk Społecznych w Łodzi, Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Płocku – Męskość/kobiecość w kontekście czterech krytycznych sytuacji treningowych we wczesnym dzieciństwie

W ramach obrad zorganizowano trzy sekcje. Pierwsza sekcja obradowała pod hasłem: Wychowanie do obywatelskości. Druga nosiła tytuł Obywatelskie wymiary edukacji, trzecia natomiast przebiegała pod hasłem Partycypacja społeczna w edukacji. W każdej z nich prezentowano referaty problemowe, komunikaty z badań, refleksje praktyczne. Zarówno podczas obrad plenarnych, jak i w trakcie posiedzeń w sekcjach uczestnicy mieli okazję do wymiany myśli i uwag w trakcie interesujących dyskusji. Po zakończonych obradach Prorektor Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku doc. dr Ewa Wiśniewska podziękowała wszystkim uczestnikom za przybycie i wzięcie udziału w spotkaniu naukowym. Przewodniczący Komitetu Naukowego Sympozjum prof. zw. dr hab. Jacek Piekarski wraz z przewodniczącą Komitetu Organizacyjnego dr Małgorzatą Kamińską dokonali podsumowania zakończonego sympozjum i również przekazali podziękowania dla uczestników, zaproszonych gości oraz wszystkich organizatorów.

dr Małgorzata Kamińska [Instytut Nauk Humanistycznych i

Społecznych]

NAUCZYCIEL XXI WIEKU.

VIII OGÓLNOPOLSKIE SYMPOZJUM NAUKOWE

Dnia 11 grudnia 2012 r. w Auli Ratusza Urzędu Miasta Płocka odbyło się VIII Ogólnopolskie Sympozjum Naukowe zorganizowane przez Zespół Szkół Zawodowych im. Marii Skłodowskiej–Curie w Płocku i Instytut Nauk Humanistycznych i Społecznych Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku.

Było to kolejne – trzecie sympozjum proponowane w ramach spotkań naukowych organizowanych pod wspólnym hasłem „W stronę dialogu – od teorii do praktyki edukacyjnej. Patronat honorowy nad przedsięwzięciem objęli: Andrzej Nowakowski – Prezydent Miasta Płocka i prof. zw. dr hab. Jacek Grzywacz – Rektor PWSZ w Płocku.

Od prawej: Andrzej Nowakowski – Prezydent

Miasta Płocka, prof. zw. dr hab. Jacek Grzywacz –

Rektor PWSZ w Płocku

19


W skład Komitetu Honorowego

Sympozjum weszły następujące osoby: doc. dr Ewa Wiśniewska, Prorektor ds. Nauki i Rozwoju PWSZ w Płocku, mgr Agnieszka Wierzchowska, Dyrektor Delegatury w Płocku Kuratorium Oświaty w Warszawie, Marek Bębenista, Dyrektor Wydziału Edukacji i Kultury UMP, dr inż. Małgorzata Jagodzińska, Dyrektor Instytutu Nauk Humanistycznych i Społecznych PWSZ w Płocku oraz mgr Anna Piekarska, Dyrektor Zespołu Szkół Zawodowych im. Marii Skłodowskiej - Curie w Płocku.

Celem sympozjum było: podjęcie szerokiej dyskusji nad

tendencjami, możliwościami i ograniczeniami rozwoju osobowego i zawodowego nauczyciela w aspekcie teoretycznym i praktycznym, w kontekście reform i przemian społecznych;

wypracowanie i poszukiwanie modelu – wzorca prawidłowej organizacji procesu edukacyjnego wspomagającego wielokierunkowy rozwój ucznia i nauczyciela w atmosferze dialogu ze środowiskiem rodzinnym i szkolnym;

zainteresowanie kadry pedagogicznej szkół podstawowych, gimnazjum i szkół ponadgimnazjalnych oraz nauczycieli akademickich blematyką sympozjum.

Złożoność ww. zagadnień, a przede

wszystkim ich znaczenie w aspekcie tworzenia właściwego systemu edukacji i wychowania zgromadziło w Auli Ratusza Urzędu Miasta Płocka przedstawicieli władz Miasta, Starostwa Powiatu Płockiego, przedstawicieli Delegatury w Płocku Kuratorium Oświaty w Warszawie, pracowników naukowych PWSZ w Płocku oraz dyrektorów, nauczycieli, wychowawców, pedagogów i psychologów szkół podstawowych, gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych z powiatu płockiego,

sierpeckiego i gostynińskiego. Wśród 154 zaproszonych gości i uczestników sympozjum znalazła się 18 osobowa grupa studentów PWSZ w Płocku.

Przed oficjalnym otwarciem

Sympozjum nastąpiło podpisanie porozumienia o współpracy pomiędzy Państwową Wyższą Szkołą Zawodową w Płocku a Zespołem Szkół Zawodowych im. Marii Skłodowskiej-Curie w Płocku. Porozumienie dotyczyło podniesienia jakości kształcenia młodzieży oraz zachęcania jej do kontynuowania nauki na poziomie wyższym. Cel ten zamierza się osiągnąć poprzez udział przedstawicieli Stron w ważnych wydarzeniach Uczelni/Szkoły oraz promowanie PWSZ w Płocku na terenie Zespołu Szkół Zawodowych im. Marii Skłodowskiej – Curie w Płocku. Zostały wyznaczone osoby odpowiedzialne za dbałość o należytą realizację porozumienia: ze strony Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku – mgr Agnieszka Grażul - Luft, Kierownik Działu Promocji i Współpracy Międzynarodowej, zaś ze strony Zespołu Szkół Zawodowych im. Marii Skłodowskiej-Curie w Płocku – mgr Dariusz J. Szadkowski.

20


Na zdjęciach od lewej: mgr Anna Piekarska – Dyrektor ZSZ im. Marii Skłodowskiej-Curie w Płocku, mgr Dariusz J. Szadkowski, prof. zw. dr hab. Jacek Grzywacz – Rektor PWSZ w Płocku, oraz uczniowie i studenci

Uroczystej inauguracji VIII Ogólno-

polskiego Sympozjum Naukowego „W stronę dialogu – od teorii do praktyki edukacyjnej” pod hasłem „Nauczyciel XXI wieku” dokonał Rektor PWSZ w Płocku prof. zw. dr hab. Jacek Grzywacz, który

Prof. zw. dr hab. Jacek Grzywacz – Rektor PWSZ w Płocku dokonał uroczystego otwarcia VIII Ogólnopolskiego Sympozjum Naukowego

powiedział między innymi: „Sympozjum nasze stanowi dobry przykład aktywności środowiska nauczycieli uczelni wyższych i przedszkoli, i szkół różnych szczebli, skupionych wokół poszukiwania innowa- cyjnych rozwiązań edukacyjnych. Pragnę zauważyć, że z roku na rok, sympozjum to ma coraz doskonalszą treść i formę, a także cieszy się dużym zainteresowaniem wśród nauczycieli – praktyków.”

Następnie głos zabrał Prezydent Miasta Płocka - mgr Andrzej Nowakowski, który podziękował organizatorom za przygotowanie sympozjum, podkreślając jednocześnie znaczenie tego typu przedsię- wzięć dla wypracowania nowych rozwiązań w aspekcie poprawy i doskonalenia sytemu edukacji w subregionie płockim.

Andrzej Nowakowski – Prezydent Miasta Płocka podczas wystąpienia w ramach Sympozjum

Ponadto, w części oficjalnej spot-

kania zaproszeni goście mieli możliwość wysłuchania wystąpień: mgr Agnieszki Wierzchowskiej – Dyrektora Delegatury w Płocku Kuratorium Oświaty w Warszawie, dr inż. Małgorzaty Jagodzińskiej -Dyrektora Instytutu Nauk Humanistycznych i Społecznych PWSZ w Płocku oraz pani Anny Piekarskiej - Dyrektora ZSZ im. Marii Skłodowskiej - Curie w Płocku.

21


Zarówno pierwszą jak i drugą część

obrad plenarnych poprowadzili: prof. zw. dr hab. Jacka Piekarski - Kierownik Zakładu Pedagogiki Opiekuńczo - Wychowawczej w Instytucie Nauk Humanistycznych i Społecznych w Płocku, dr Dorota Dądzik oraz Dariusz J. Szadkowski.

Prowadzący obrady plenarne Sympozjum (od prawej): prof. zw. dr hab. Jacka

Piekarski, dr Dorota Dądzik, Dariusz J. Szadkowski

Uczestnicy VIII Ogólnopolskiego Sympozjum Naukowego

Różnorodność poruszanych zagadnień miała swoje przełożenie w prezentowanych wystąpieniach pracowników naukowych i wykładowców prestiżowych polskich uczelni oraz absolwentów PWSZ w Płocku:

O kłopotliwym pytaniu o nauczyciela przyszłości – uwagi wprowadzające prof. zw. dr hab. Jacek Piekarski (Uniwersytet Łódzki w Łodzi,

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Płocku)

Status i rola nauczyciela w zreformowanym gimnazjum II stopnia Republiki Federalnej Niemiec doc. dr Andrzej Gałkowski, mgr Edyta Jóźwik (Szkoła Wyższa im. Pawła Włodkowica w Płocku)

Wielokulturowość na progu polskiej szkoły – szanse na podejmowanie międzykulturowego dialogu przez współczesnego nauczyciela dr Aneta Rogalska-Marasińska (Uniwersytet Łódzki w Łodzi)

Motywowanie nauczycieli. Między oddziaływaniem dyrektorów a własnymi oczekiwaniami mgr Małgorzata Kowalska (Collegium Civitas w Warszawie) , dr Krzysztof Dziurzyński (Wyższa Szkoła Gospodarki Euroregionalnej w Józefowie)

Motywacja uczniów w świetle zadowolenia z życia i ich przyszłego wyboru drogi życiowej mgr Michał Czakon (Katolicki Uniwersytet Lubelski im. Jana Pawła II w Lublinie)

Komunikacja i nauczanie wspierane technologią dr Bibianna Bałaj (Katolicki Uniwersytet Lubelski im. Jana Pawła II w Lublinie)

Metody wzmocnień stosowane przez nauczyciela ukierunkowane na poziom twórczości plastycznej dzieci mgr Izabela Grzywacz (Szkoła Podstawowa Nr 63 im. Zawiszy Czarnego w Warszawie). Głównym przesłaniem zaprezentowanych referatów, było wskazanie między innymi na pogłębiający się kryzys roli i funkcji nauczyciela we współczesnych systemach edukacyjnych. Zdaniem autorów, jest to kryzys poważny i społecznie dotkliwy, tkwiący u pod-

22


staw kryzysu szkoły, a przede wszystkim w polityce władz oświatowych, ukierunkowanej na zbiurokratyzowanie pracy dydaktyczno–wychowawczej. Taki stan rzeczy posiada różnorakie źródła i uwarunkowania, różne też są jego przejawy. Zasadniczym jednak wyrazem jest powiększająca się dysproporcja pomiędzy rosnącymi i komplikującymi się zadaniami w zakresie edukacji a możliwościami ich skutecznego wypełniania przez nauczyciela. Ulegająca osłabieniu i ograniczeniu funkcja wychowawcza i kształcąca szkoły wszystkich typów i szczebli, odsłania niedomogi instytucjonalnych i organizacyjnych jej struktur, czy zorganizowanych procesów dydaktyczno-wychowawczych, ale także i niemoc podmiotowej aktywności nauczyciela. Rosnący kryzys zaufania do szkoły rozciąga się na obecnego nauczyciela i instytucje powołane do kształcenia stanu nauczycielskiego. Najostrzej zarysowuje się niezadowolenie społeczne lub wręcz rozczarowanie z wychowawczej i osobowościowo twórczej funkcji obecnej szkoły, w tym – przede wszystkim– nauczyciela.

Kontynuacją rozważań dotyczących wizji nauczyciela XXI wieku przez ww. prelegentów były wystąpienia zaprezentowane w drugiej części obrad. Autorzy referatów zwrócili uwagę na kompetencje i profesjonalność oraz osobowość nauczyciela – wychowawcy. Zaprezentowali badania dotyczące „tworzenia” osobowego wzoru człowieka, który bezpośrednio kształtuje wiedzę i moralność młodych pokoleń, jako sprawy pierwszorzędnej wagi w każdej epoce historycznej. Obok troski o dobre programy nauczania, właściwą organizację systemu szkolonego i jak najlepsze podręczniki, odpowiednią pozycję w hierarchii spraw państwa, musi zająć również problematyka kształcenia i doskonalenia pracy nauczyciela. Podkreślono konieczności przebudowania dotychczasowej dydaktyki

w taki sposób, aby nie tylko pamięć dziecka, ale przede wszystkim myślenie było punktem centralnym i osią, wokół której koncentrują się wszystkie sprawy. Szczegółowa tematyka poruszanych zagadnień przedstawiała się następująco:

W poszukiwaniu nauczycielskiej autonomii dr Agnieszka Głowala (Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Płocku)

Doświadczanie porażki szkolnej w percepcji uczniów i nauczycieli mgr Mateusz Referda (Katolicki Uniwersytet Lubelski im. Jana Pawła II w Lublinie)

O zaufaniu i wiarygodności – z badań nad kapitałem społecznym nauczycieli

dr Małgorzata Kamińska (PWSZ w Płocku) Nauczyciel domowy – pierwszym

nauczycielem dziecka niewidomego mgr Katarzyna Królikowska (Miejskie Przedszkole z Oddziałami Integracyjnymi Nr 3 w Płocku)

Zaburzenia zachowania i emocji - wybrane zagadnienia z zakresu psychiatrii dzieci i młodzieży mgr Barbara Nowakowska (Katolicki Uniwersytet Lubelski im. Jana Pawła II w Lublinie, SWPPZZPOZ w Radomiu)

Fonoholizm – współczesne zagrożenie dla młodzieży mgr inż. Elżbieta Janiszewska (Warszawski Uniwersytet Medyczny w Warszawie, Wojewódzki Szpital Zespolony w Płocku)

Tutoring – powrót do rozmowy mgr Dorota Cichecka (Liceum Ogólnokształcące Zespołu Oświatowo-Konsultacyjnego „Profesor” w Płocku)

Trener sportowy – skuteczny kierownik czy dobry wychowawca

23


mgr Ewelina Zielant (Katolicki Uniwersytet Lubelski im. Jana Pawła II w Lublinie)

Wraz z kształtowaniem się zawodu

nauczyciela wzrasta wiedza opisująca aspekt poznawczy, psychologiczno-pedagogiczny i filozoficzny tego zawodu. Wielowątkowość podjętej tematyki sympozjum zachęcała jego uczestników do dyskusji w następujących obszarach tematycznych:

1. Nauczyciel wobec zmian społeczno-kulturowych i edukacyjnych.

2. Funkcje współczesnego nauczyciela. 3. Relacje nauczyciel – uczeń na tle

przemian społeczno-obyczajowych. 4. Odmiany myślenia nauczycieli i o

nauczycielu. 5. Nauczyciel jako diagnosta i opiekun

ucznia. 6. Szkoła otwarta, samorządna i

innowacyjna. 7. Nauczyciel stale uczący się.

Ostatnia część Sympozjum

poświęcona była jego podsumowaniu. Głos zabrali: jako pierwsza dr Dorota Dądzik oraz prof. zw. dr hab. Jacek Piekarski - opiekun naukowy sympozjum, który bardzo wysoko ocenił wartość merytoryczną wystąpień. Zwrócił również uwagę na bardzo dobrą organizacją całego naukowego przedsięwzięcia.

Sympozjum, podczas którego

wygłoszono 15 referatów, stało się okazją do wymiany poglądów przedstawicieli wszystkich podmiotów i środowisk edukacyjnych na temat funkcjonowania dziecka - ucznia w rzeczywistości szkolnej, zarówno w kontekście koncepcji teoretycznych, jak i refleksji nauczycieli praktyków, a tym samym w przyszłości pozwoli na wypracowanie wspólnych, konstruktywnych wniosków na temat skutecznych rozwiązań edukacyjnych.

Komitet Organizacyjny Sympozjum zaprasza serdecznie do wzięcia udziału w IX Ogólnopolskim Sympozjum Naukowym, które odbędzie się w grudnia 2013 r.

dr Dorota Dądzik

mgr Dariusz J. Szadkowski [Instytut Nauk Humanistycznych i

Społecznych]

24


II MIĘDZYNARODOWE SYMPOZJUM NAUKOWE Z CYKLU: EDUKACJA A RYNEK PRACY POD HASŁEM:

„KOMPETENCJE A RYNEK PRACY” 15 stycznia 2013r. w Auli Ratusza

Urzędu Miasta Płocka odbyło się kolejne międzynarodowe sympozjum naukowe poświęcone determinantom warunkującym sukces na rynku pracy.

Patronat honorowy objęli: Prezydent Miasta Płocka - Andrzej Nowakowski oraz Rektor PWSZ w Płocku - Jacek Grzywacz. Opiekunem naukowym sympozjum była prof. dr hab. Walentyna Łozowiecka, specjalizująca się w dziedzinie rynku pracy, nie tylko w Polsce ale również i na Ukrainie.

Tematyka Sympozjum obejmowała następujące zagadnienia:

Szkoła a rynek pracy Korelacje pomiędzy kształceniem a rynkiem pracy Ramy Kwalifikacji Podstawy programowe na różnych szczeblach przygotowania zawodowego Kwalifikacje, kompetencje, standardy kształcenia Rozwój zawodowy Problemy edukacji zawodowej i prozawodowej Doradztwo i doskonalenie

zawodowe Kompetencje nauczycieli Poprawa jakości kształcenia w kontekście rynku pracy Kształcenie pozaszkolne i ustawiczne

W sympozjum uczestniczyli nie tylko naukowcy, którzy teoretycznie zgłębiają analizę rynku pracy, ale również nauczyciele akademiccy, nauczyciele różnych typów szkół i placówek oświatowych, pracodawcy, pracownicy instytucji rynku pracy, przedstawiciele instytucji społecznych, studenci. Wykład inauguracyjny wygłosił prof. zw. dr hab. Zygmunt Wiatrowski z Wyższej Szkoły Humanistyczno-Ekonomicznej we Włocławku. W swoim wystąpieniu poruszył problematykę rynku pracy w kontekście kompetencji pracowniczych ze szczególnym uwzględnieniem jego europejskiego wymiaru.

W programie przewidziano trzy sesje tematyczne. Część pierwszą poprowadziły: prof. dr hab. Walentyna Łozowiecka i doc. dr Ewa Wiśniewska. Wysłuchano 9 wystąpień: prof. dr hab. Walentyna Łozowiecka

25


zaprezentowała wykład pt. „Kompetencje a adaptacja zawodowa”, prof. nadzw. dr hab. Ryszard Gerlach z Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy poruszył problem rynku pracy jako wyzwanie dla edukacji zawodowej, prof. nadzw. dr hab. Franciszek Szlosek z Akademii Pedagogiki Specjalnej im. M. Grzegorzewskiej w Warszawie – Rynek pracy w Polsce w drugiej dekadzie XXI wieku. prof. dr hab. Urszula Jaruszka również z APS im. M. Grzegorzewskiej w Warszawie, – Wybrane aspekty rynku pracy a prof. dr hab. Ilona Żeber – Dzikowska z Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach - Wizerunek przedsiębiorczego nauczyciela – wychowawcy i jego rola społeczna XXI wieku – nadzieje, obawy i zagrożenia. Pozostałe referaty dotyczyły doradztwa zawodowego oraz kwalifikacji i kompetencji nauczyciela.

Część druga była prowadzona przez doc. dr Ewę Wiśniewską, dr inż. Małgorzatę Jagodzińską i dr Kingę Przybyszewską. Wysłuchano 9 referatów, których tematyka była skoncentrowana wokół problemów współczesnego pielęgniarstwa i turystyki w kontekście polskiego i europejskiego rynku pracy oraz roli pracodawców na terenie powiatu płockiego, Polski i Europy. Walorem sesji była prezentacja opinii mieszkańców subregionu płockiego na temat faktycznego stanu rynku pracy.

Część trzecia była poświęcona zagadnieniom kompetencji zawodowych i humanistycznych pracowników przemysłu ciężkiego, roli kobiet na regionalnym rynku pracy, roli wartości wychowania przez pracę oraz wdrażania Procesu Bolońskiego (Narodowych Ram Kwalifikacji), a także oświacie dorosłych i przedsiębiorczości w dążeniu do sukcesu zawodowego człowieka.

Przemiany zachodzące w XXI

wieku, które dotyczą rynku pracy implikują strukturę zatrudnienia. Pracodawcy zwracają uwagę nie tylko na wykształcenie potencjalnego pracownika zdobyte w toku nauki, ale przede wszystkim na jego kompetencje i umiejętności. Uwzględniając te przemiany należy zwrócić uwagę na takie przygotowanie uczniów i studentów, aby potrafili sprostać wymaganiom i wyzwaniom jakie wymusza współczesny rynek pracy.

Tematyka II Międzynarodowego Sympozjum Naukowego z cyklu: Edukacja a rynek pracy ewoluuje, znajduje swoje odzwierciedlenie w analizach teoretycznych i empirycznych prelegentów i zdaniem uczestników jest wyzwaniem do kolejnych badań, analiz i dyskusji.

dr Kinga Przybyszewska dr inż. Małgorzata Jagodzińska

[Instytut Nauk Humanistycznych i Społecznych]

26


„REFLEKSJA W NAUCZANIU JĘZYKA, LITERATURY I KULTURY”

Umysły są jak spadochrony – działają tylko wtedy gdy są otwarte.

Sir Thomas Dewer

Coroczne sympozjum „Z warsztatu płockich neofilologów” PWSZ w Płocku postanowiliśmy poszerzyć o naukowe prezentacje wychodzące poza nasz ośrodek badawczy. Tematyka tegorocznego spotkania dotyczyła refleksji w nauczaniu języka, literatury i kultury, stąd nie sposób było zamknąć się w kameralnym gronie dotychczasowych warsztatów. Tym bardziej, iż nasze zaproszenie uprzejmie zgodzili się przyjąć specjaliści z kraju i zagranicy: prof. dr hab. Barbara Lewandowska-Tomaszczyk, prof. dr hab. Jadwiga Uchman, prof. dr hab. Ewa Waniek- Klimczak, prof. Teodor Mateoc, prof. Andrada Marinau oraz prof. Atalay Gündüz. Cele sympozjum podzieliliśmy na trzy obszary: wymiana poglądów, opinii i

doświadczeń dotyczących nauczania myślenia, introspekcji, rozumowania i świadomego uczenia się w trakcie realizowania zadań językowych; promowanie wykorzystania

materiałów językowych i literackich skłaniających do refleksji, twórczego myślenia i kreatywności, z uwzględnieniem elementów kulturowych i społecznych; omówienie aspektów

pozwalających na podnoszenie kompetencji językowych i uzyskiwanie postępów zgodnie z ESOKJ. I tak, 8 kwietnia 2013 roku odbyło się Międzynarodowe Sympozjum Naukowe

pod hasłem „Refleksja w nauczaniu języka, literatury i kultury”, zorganizowane przez Instytut Nauk Humanistycznych i Społecznych, pod honorowym patronatem JM Rektora prof. zw. dra hab. Jacka Grzywacza. Spotkanie było adresowane do językoznawców, literaturoznawców, pedagogów, dydaktyków nauczania języków obcych oraz studentów zainteresowanych tą tematyką. Słowo wstępne otwarcia konferencji wygłosiła pani Prorektor doc. dr Ewa Wiśniewska, a dr Anna Suwalska-Kołecka powitała zaproszonych gości i prelegentów, dziękując za przybycie szczególnie profesorom przybyłym z zagranicznych uczelni partnerskich.

Wkład plenarny wygłoszony przez panią profesor Barbarę Lewandowską -Tomaszczyk pt.: „Kompetencja emocjonalna, bilingwalizm i nabywanie języków obcych”, wprowadził słuchaczy w problematykę miejsca uczuć i emocji w kompetencji ludzkiej, w odniesieniu do szeroko pojętego kontekstu językowego i komunikacji. Wyjaśniono w nim miejsce i funkcje emocji w kulturze, z podkreśleniem potrzeby pobudzania świadomości

27

Konferencje, seminaria emocjonalnej ucznia w kontekście dydaktycznym. Zaprezentowana została Hipoteza Zauważania Schmidt’a oraz techniki pochodzące z językoznawstwa korpusowego, dzięki którym można podnieść samoświadomość ucznia również w sferze uczuciowej. Pani profesor podała autentyczne dane językowe na bazie korpusów monolingwalnych i translatorskich.

Kontynuując wątek emocjonalności werbalnej, profesor Paul Wilson przedstawił wyniki badań kontrastywnych dotyczących różnic znaczeniowych w podobnych konceptach semantycznych w językach angielskim i polskim, na podstawie słów wina i wstyd. Poruszył kwestie kompetencji transkulturowej w kategorii interpretacji zdarzeń emocjonalnych i podał praktyczne rozwiązania względem problemu podnoszenia kompetencji emocjonalnej języka obcego. „Umysł, edukacja, przyszłość – świadomość i zderzenie”, wykład dr Ewy Chojnackiej, opisał teorie i praktyki z pogranicza psychologii i neurolingwistyki. Autorka podkreśliła potrzebę budowania świadomości w nauczaniu, tak aby

umożliwić uczącym się rozwijanie „pięciu umysłów” (Gardner), czyli rozwoju potencjału interdyscyplinarnego. Kolejny referat dotyczył refleksji na temat literatury i muzyki anglojęzycznej. Andrzej Dorobek przedstawił kryteria muzyczności w dziele literackim, analizując wybrane utwory E. A. Poe pod względem ich właściwości instrumentalnych, ciekawie ilustrując słowa wybranymi fragmentami muzycznymi.

28

Konferencje, seminaria W drugiej części sympozjum, głos zabrali goście zagraniczni: profesor Andrada Marinau i profesor Teodor Mateoc z Uniwersytetu w Oradea w Rumunii oraz profesor Atalay Gündüz z Uniwersytetu Celal Bayar w Turcji. Refleksje, którymi się z nami podzielili, dotyczyły kultury i literatury; poszerzyły horyzonty interkulturowe, pokazując, że choć są różnice w doborze słów w różnych językach, to w gruncie rzeczy wszystkim chodzi o to samo: o potrzebę komunikacji w duchu tolerancji. Profesorowie, którzy przybyli na konferencję w ramach programu Erasmus prowadzonego przez naszą uczelnię, spędzili kilka dni w Płocku, podczas których przeprowadzili zajęcia ze studentami filologii angielskiej i spotkali się z nauczycielami akademickimi. Rozmowy z nimi pokazały szerszą perspektywę kształcenia filologicznego w Europie; porównując podobieństwa i różnice w naszych systemach edukacyjnych, mogliśmy sporo się od siebie nauczyć. Trzecia część konferencji dotyczyła refleksji nad praktycznymi formami kształcenia językowego studentów. Referaty w tej części konferencji przedstawili pracownicy kierunku Filologia Instytutu Nauk Humanistycznych i Społecznych. Dwa pierwsze dotyczyły kształcenia do zawodu tłumacza: dr Izabela Lis-Lemańska przedstawiła wyniki badań nad oczekiwaniami studentów względem kształcenia zawodowego tłumaczy, ze szczególnym uwzględnieniem oczekiwań względem jego praktycznego wymiaru. Michał Pankowski, z kolei, zastanawiał się nad funkcjonalnością praktycznych technik tłumaczeniowych w nauce języka obcego. W referacie na temat Europejskiego Portfolio dla Studentów, Danuta Pietrzak

podzieliła się obserwacjami dotyczącymi zalet refleksyjnego modelu kształcenia kandydatów na nauczycieli języka angielskiego przy użyciu EPS jako narzędzia kształcenia. Eric Garland natomiast przedstawił temat gospodarki w dobie socjalizmu i kapitalizmu, z perspektywy obcokrajowca od lat mieszkającego w Polsce. Całości spotkania dopełniła inspirująca dyskusja na tematy podejmowane w wystąpieniach konferencyjnych. Podnoszono kwestie ogromnego znaczenia refleksyjności w naukach filologicznych, a co za tym idzie w podnoszeniu samoświadomości w całym obszarze nauk humanistycznych. Świadome podejście do nauki języka, podnosi jakość kształcenia i umożliwia rozwijanie pozajęzykowych sprawności niezbędnych dla prawidłowej komunikacji. Kultura, a szczególnie literatura zajmują kluczowe miejsce w procesie rozwijania kompetencji emocjonalnej osób uczących się języków obcych. Miłym akcentem było wieczorne, pokonferencyjne spotkanie w jednej z płockich kawiarni, już w mniejszym, ale równie miłym gronie, podczas którego mogliśmy kontynuować rozważania i refleksje filologiczne. Językiem konferencji był język angielski; zebrane artykuły zostaną opublikowane w kolejnym roku akademickim. A już dziś zapraszamy razem z Płockim Ośrodkiem Kultury i Sztuki 19 – 20 października 2013r. na dwudniową konferencję pt.: Muzy, kochanki i partnerki: wielkie kobiety w cieniu wielkich mężczyzn.

Danuta Pietrzak [Instytut Nauk Humanistycznych i

Społecznych]

29


Sprawozdanie z V Międzynarodowej Konferencji Naukowej „Kształcenie pedagogów – strategie, koncepcje, idee pod hasłem Kształcenie i wychowanie w reformowanej

szkole – pytania o jakość”

W dniach 15-16. kwietnia 2013 odbyła się V Międzynarodowa Konferencja Naukowa Kształcenie pedagogów – strategie, koncepcje, idee pod hasłem: „Kształcenie i wychowanie w reformowanej szkole – pytania o jakość” organizowana przez Instytut Nauk Humanistycznych i Społecznych Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku w Hotelu TiM w Cekanowie k/Płocka. Tegoroczna konferencja miała dla nas znaczenie szczególne, bowiem w roku 2013 minęło 10 lat od spotkania inicjującego włączenie się naszej Uczelni w szeroką dyskusję nad przeszłością i teraźniejszością nauczyciela w polskiej edukacji, co sprzyjało nawiązaniu wartościowych merytorycznie kontaktów z uczelniami wyższymi z różnych zakątków Polski i zagranicy.

Przyjęcie tematyki pedeutologi-cznej, jako wiodącego wątku naszej konferencji, wynikało z utożsamiania się z kilkudziesięcioletnią tradycją kształcenia nauczycieli w Studium Nauczycielskim, Kolegium Nauczycielskim, a następnie w Instytucie Pedagogiki Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku. Spośród wielu inicjatyw naukowych podjętych przez wówczas Instytut Pedagogiki PWSZ w Płocku najdłuższą tradycją cieszy się właśnie konferencja pedeutologiczna dotycząca kształcenia pedagogów. W roku 2013 mieliśmy przyjemność realizować jej piątą edycję w nowo utworzonym Instytucie Nauk Humanistycznych i Społecznych.

Zwieńczeniem naszych spotkań naukowych są liczne publikacje, które

stanowią dorobek w obszarze badań pedeutologicznych będących źródłem inspiracji do pokonywania trudu edukacyjnego przez studentów Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej i innych ośrodków naukowych.

W roku 2013 dla uczczenia jubileuszu konferencji ukazało się specjalne wydawnictwo Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku, poświęcone jubileuszowi dziesięciolecia dyskusji pedeutologicznych w naszym Instytucie opracowane przez dr Małgorzatę Jagodzińską, dr Agnieszkę Głowalę i dr Lilianę Tomaszewską. Struktura publikacji oparta była o kalendarium spotkań naukowych: Kalendarium konferencji:

1. I Ogólnopolska Konferencja Naukowa: 17-18.01.2005, Płock – Soczewka, Kształcenie pedagogów - strategie, koncepcje, idee.

2. II Ogólnopolska Konferencja Naukowa: 19-20.02.2007, Płock – Soczewka, Kształcenie pedagogów – strategie, koncepcje, idee pod hasłem: „Nauczyciel – zawód czy powołanie” (w kontekście relacji nauczyciel-uczeń).

3. III Ogólnopolska Konferencja Naukowa:, 23-24.02.2009, Płock – Soczewka, Kształcenie pedagogów - strategie, koncepcje, idee pod hasłem: „Język - komunikacja - etyczność - twórczość”.

4. IV Międzynarodową Konferencja Naukowa: Kształcenie pedagogów - strategie, koncepcje, idee, Płock

30


– Soczewka 17 – 18 stycznia 2011 rok, pod hasłem: Edukacja jako całożyciowe doświadczenie „Drogi edukacyjne – drogi życiowe”. 5. V Międzynarodowa Konferencja

Naukowa: Kształcenie pedagogów – strategie, koncepcje, idee, Płock–Cekanowo 15-16 kwietnia 2013 rok, pod hasłem: „Kształcenie i wychowanie w reformowanej szkole – pytania o jakość. Na publikację złożyła się

problematyka poszczególnych spotkań naukowych, wkład władz Uczelni, zaprzyjaźnionych firm i instytucji wspierających naszą inicjatywę naukową oraz praca naukowo - organizacyjna i wydawnicza związana z przedsięwzięciem. Pozyskane środki finansowe pozwoliły na zaproszenie do dyskusji naukowców z zaprzyjaźnionych uczelni zagranicznych z Niemiec, Ukrainy, Rosji i Łotwy oraz znamienitych ośrodków naukowych w Polsce.

Doceniliśmy również wsparcie naukowe, jakiego udzielili nam Profesorowie Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku – prof. zw. dr hab. Edward Wilczkowski, prof. zw. dr hab. Tadeusz Jałmużna oraz opiekun naukowy wszystkich konferencji z cyklu Kształcenie pedagogów- strategie, koncepcje, idee – prof. zw. dr hab. Jacek Piekarski, w zakresie zarówno tworzenia koncepcji Konferencji, jak i realizacji merytorycznych zamierzeń. Jedną z form uczczenia jubileuszu konferencji stała się także wystawa fotografii upamiętniająca historię spotkań naukowych i inicjatorów idei dyskusji pedeutologicznych w naszym Instytucie przygotowana przy ogromnym zaangażowaniu mgr Marii Matuszewskiej – Pełnomocnika Rektora do Spraw Studenckich Praktyk Zawodowych i mgr Anny Pawickiej - pracownika Biura Praktyk Studenckich PWSZ w Płocku.

Tegoroczna konferencja: Kształcenie pedagogów – strategie, koncepcje, idee

zorganizowana została pod hasłem Kształcenie i wychowanie w reformowanej szkole – pytania o jakość.

Tematyka Konferencji dotyczyła istotnych problemów z jakimi boryka się środowisko pedagogiczne. Zmiany na rynku pracy, zmiany w wyborze kierunków studiów, konieczność dostosowania edukacji do szeroko pojętych przemian społecznych warunkują postawienie pytań na temat drogi kształcenia pedagogów w Polsce. Jak pogodzić aksjologiczny wymiar pracy nauczyciela z rozwijającym się systemem kontroli efektów kształcenia nastawionych na „jakość”? Jakie jest miejsce praktyki w kształceniu pedagogów w sytuacji „nadmiaru” pracowników w instytucjach edukacyjnych? Czy mierzenie efektów kształcenia jest rzeczywiście dbałością o jakość edukacji? Tematyka konferencji została ukierunkowana na: Przemiany strategii kształcenia

nauczycieli na tle polskich i międzynarodowych tradycji edukacyjnych.

Pomiar efektów edukacyjnych – pytania o jakość w systemie edukacji

Pytania o to jak stawać się nauczycielem w kontekście uwarunkowań prawnych oraz zmian i oczekiwań społecznych

Wymiar aksjologiczny kształcenia Działania pedagogów w obliczu

problemów wychowawczych Praktyczne wymiary kształcenia

pedagogów – pytania o miejsce praktyki w kształceniu pedagogów

Wizję europejskiego nauczyciela Organizatorzy konferencji zaproponowali tematykę pracy w trzech sekcjach dyskusyjnych:

1. Jakość w edukacji w kontekście reform edukacyjnych i zmian społecznych

2. Pedagog wobec problemów wychowania i kształcenia

31


3. Wymiar formalny i aksjologiczny

w kształceniu nauczycieli

Konferencja cieszyła się dużym zainteresowaniem wśród naukowców wielu ośrodków naukowych w Polsce i zagranicą. Na konferencję przybyły 104 osoby, z których zdecydowana większość głosiła referaty. Goście reprezentowali między innymi takie ośrodki, jak: Państwowy Uniwersytet Pedagogiczny im. P. Tyczyny w Humaniu z Ukrainy, Akademia Nauk Pedagogicznych w Kijowie, Uniwersytet Łódzki, Uniwersytet Warszawski, Akademia Pedagogiki Specjalnej im. M. Grzegorzewskiej w Warszawie, Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie, Uniwersytet Marii Curie–Skłodowskiej w Lublinie, Uniwersytet Przyrodniczo – Humanistyczny w Siedlcach, Wyższa Szkoła Humanistyczno – Ekonomiczna w Łodzi, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu, Studium Doktoranckie Instytutu Badań Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej, Szkoła Wyższa Im. Pawła Włodkowica w Płocku, Uniwersytet im. Jana Kochanowskiego w Kielcach, Salezjańska Wyższa Szkoła Ekonomii i Zarządzania w Łodzi, Kolegium Nauczycielskie w Zgierzu, Wyższa Szkoła Gospodarki Euroregionalnej w Józefowie, Wyższa Szkoła Edukacji Zdrowotnej i Nauk Społecznych.

Znaczenie konferencji dla środowiska Uczelni i miasta Płocka zostało podkreślone poprzez udział w Komitecie Honorowym Konferencji Rektora Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku prof. zw. dr hab. Jacka Grzywacza i Prezydenta Miasta Płocka Andrzeja Nowakowskiego. Do komitetu naukowego konferencji zostali zaproszeni zarówno przedstawiciele reprezentujący zaprzyjaźnione ośrodki naukowe, jak i Naszą Uczelnię. W skład komitetu naukowego weszli: Przewodniczący: prof. zw. dr hab. Jacek Piekarski,

Członkowie: prof. zw. dr hab. Ryszard Rosa, prof. zw. dr hab. Bronisław Siemieniecki, prof. zw. dr hab. Edward Wilczkowski, prof. zw. dr hab. Witold Wojdyło, prof. zw. dr hab. Kazimierz Żegnałek, prof. dr hab. Maciej Tanaś, dr hab. Maciej Klakla, dr hab. Stanislaw Lipiński, dr hab. Walentyna Łozowiecka, dr hab. Włodzimierz Pasicznik, dr hab. Hanna Solarczyk, dr hab. Anna Frąckowiak, doc. dr Ewa Wiśniewska, dr Ewa Bartuś, dr Agnieszka Głowala, dr inż. Małgorzata Jagodzińska, dr Małgorzata Kamińska, dr Kinga Przybyszewska, dr Maria Szymańska, dr Liliana Tomaszewska, dr Wojciech M. Wójtowicz, mgr Maria Matuszewska, mgr Urszula Pankowska, mgr Dariusz J. Szadkowski, mgr Monika Wolińska, mgr Jacek Znyk.

Doc. dr Ewa Wiśniewska – Prorektor Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w trakcie inauguracji V Międzynarodowej Konferencji Naukowej Otwarcie konferencji odbyło się z udziałem zaproszonych gości reprezentujących Konwent Naszej Uczelni, instytucje samorządowe, władze miasta Płocka, instytucje i firmy wspierające działalność PWSZ w Płocku oraz naukowców, nauczycieli i studentów. Gości przywitała Prorektor Uczelni doc. dr Ewa Wiśniewska, zwracając uwagę na uroczysty – jubileuszowy charakter naszych obrad. Wprowadzenie do obrad konferencyjnych i zarazem pierwszy referat w sesji plenarnej na temat: Jakość wiedzy w instytucjonalnych praktykach wygłosił

32


opiekun naukowy konferencji prof. zw. dr hab. Jacek Piekarski, który wraz z prof. zw. dr hab. Józefem Półturzyckim przewodniczył pierwszej sesji plenarnej. Profesor wskazał na dysonans pomiędzy tendencjami formalnego mierzenia jakości wiedzy a faktycznymi możliwościami jej uprawiania w systemie biurokratycznym. Również zwrócił uwagę na kulturę pozorów upowszechniającą się nie tylko w szkołach niższego szczebla, ale rozwijającą się również w szkołach wyższych – czemu sprzyjają nowe wymogi mierzenia efektów pracy nauczycieli akademickich i zdobywania wiedzy przez studentów. Drugim prelegentem sesji plenarnej był prof. dr hab. Franciszek Szlosek, który wygłosił referat dotyczący: Jakości kształcenia - fenomenologiczna analiza pojęcia. Na gruncie koncepcji fenomenologicznej określił podstawowe pojęcia związane z kształceniem na poziomie wyższym. Prelegent przyznał, że kształcenie - to proces kreowania kompetencji uwarunkowany działalnością dydaktyczną nauczyciela oraz postawą osób kształconych. Celem tego procesu (tej specyficznej usługi) zaś są zmiany poznawcze uczącego się (nauczanie) oraz pośrednio zmiany emocjonalne (wychowanie). Kolejnym prelegentem pierwszej części sesji plenarnej był prof. dr hab. Leszek Kopciuch, który wystąpił z referatem na temat: U podstaw aksjologii wychowania – których wartości nie powinniśmy chcieć. Prelegent w atmosferze słusznego stawiania pytań o dobór wartości w procesie wychowania zaznaczył problematyczność określania systemu celów i zarazem ideałów wychowania. Autor zaznaczył przy tym, że istnieją różne konteksty, w jakich stawiamy pytanie: jakich wartości nie powinniśmy chcieć, przedstawił przy tym różne sensy „chcenia” oraz konkretne wartości, których nie możemy chcieć i intencjonalnie wytwarzać w działaniu. Następnie dokonał analizy

wartości „tolerancja” oraz jej różnych znaczeń. Po przerwie pierwszego dnia konferencji obrady plenarne prowadził prof. zw. dr hab. Jacek Piekarski i dr Liliana Tomaszewska jedna z organizatorek cyklicznych spotkań naukowych. Pierwsza prelegentka prof. zw. dr hab. Maria Szyszkowska przedstawiła referat zatytułowany: Właściwy cel edukacji pedagogów a dzisiejsze pospieszne reformy. Prelegentka zwróciła uwagę na konieczność nie tyle dostosowywania edukacji do rynku pracy ile przygotowania społeczeństwa, w tym również osoby kreujące rynek pracy do rzeczywistości edukacyjnej w takim sensie, że pospieszne reformowanie systemu edukacji (dostosowywujące) pełni jedynie rolę czasowego zażegnania problemów społecznych. Wystąpienie prof. zw. dr hab. Olgi Czerniawskiej: Wokół pamięci szkoły, zgodnie z przyjętym tytułem odnosiło się do problematyki badań biograficznych dotyczących wartości pamięci ludzkiej na temat szkoły, warunkującej stosunek do wiedzy i wartości w wychowaniu. Autorka wskazała na konieczność realizacji badań biograficznych w różnorodnych kontekstach życia społecznego Kolejnym prelegentem sesji plenarnej był prof. dr hab. Maciej Tanaś, którego wystąpienie zostało zatytułowane: Media cyfrowe a jakość kształcenia. Autor zwrócił uwagę na zwiększenie znaczenia przestrzeni wirtualnej we współczesnym kształceniu. Jednak Proces kształcenia w cyberprzestrzeni respektować musi wartości pedagogiczne, a nie jedynie techniczne czy informatyczne. Dopiero łączne ich uwzględnienie w planowanych przedsięwzięciach prowadzić może do sukcesu dydaktycznego i – ekonomicznego. Autor postuluje dokonywanie penetracji badawczych w zakresach: wyzwań aksjologicznych dla edukacji, konsekwencjach braku wartości w procesach kształcenia zdalnego, katalogu

33


zadań wychowawczych wynikających z obecności mediów w procesie kształcenia i wychowania. Ostatnią prelegentką sesji plenarnej była prof. dr hab. Inna Rogalska–Yablonska reprezentująca środowisko naukowe na Ukrainie, która wygłosiła referat pod tytułem: Podejście kompetencyjne jako metodologiczna zasada zawodowej działalności pedagoga, wskazując na szereg przyczyn związanych z koniecznością zbliżenia się systemu edukacji na Ukrainie do modelu kompetencyjnego. Zaliczyła do nich między innymi konieczność dostosowywania się do wymogów Unii Europejskiej oraz potrzebę kształcenia w zakresie rozwoju osobowości zdolnej do twórczego i kreatywnego funkcjonowania w przestrzeni społecznej, również poprzez umiejętność działania z wykorzystaniem odpowiedniej wiedzy. W drugim dniu konferencji prowadzenie obrad sesji plenarnej powierzono: prof. dr hab. Walentynie Łozowieckiej i prof. dr hab. Maciejowi Klakli. Pierwszym prelegentem drugiego dnia obrad w sesji plenarnej był prof. zw. dr hab. Józef Półturzycki, który wygłosił referat na temat: Potrzeba rekonstrukcji aksjologii w systemie kształcenia nauczycieli. Profesor odwołując się do obiektywnego systemu wartości uzasadniał konieczność przyjęcia wartości powszechnych, uniwersalnych i ostatecznych jako podstawy systemu kształcenia w Polsce również a może przede wszystkim na poziomie wyższym. Autor wskazywał również na błędy w interpretowaniu dydaktyki szkolnictwa wyższego jako dziedziny, w której jedynie marginalne miejsce zajmuje problematyka aksjologiczna. Kolejnym prelegentem był prof. dr hab. Krzysztof J. Szmidt, którego wystąpienie zostało zatytułowane Szkoła wyższa: kuźnią geniuszy czy buchalterów naukowych? Rozważania krytyczne o jakości kształcenia w świetle teorii geniusza naukowego Deana K. Simontona. Autor

odnosi się krytycznie do różnorodnych metod pomiaru pracy naukowca i zarazem nauczyciela akademickiego. Przywołuje przy tym poglądy twórcy historiometrii jako przykład zastępowania jakości pracy twórczej parametrami typowo ilościowymi. Uważa przy tym, że ilościowe podejście do badania pracy twórczej w przypadku naukowców w Polsce skutkuje wieloma patologiami, do których zaliczył: degradację monografii naukowej, degradację języka polskiego, degradację oceny jakościowej. Prof. zw. dr hab. Kazimierz Żegnałek wystąpił z referatem zatytułowanym: Przygotowanie kadr nauczy- cielskich w aspekcie jakości kształcenia. Autor zwrócił uwagę na konieczność dostrzegania związku pomiędzy sposobami uczenia się młodzieży akademickiej na kierunku pedagogika, a ich stosunkiem do uprawiania zawodu nauczyciela i podejmowania zadań edukacyjnych. Szkoła wyższa staje się zatem wzorcem, modelem do dalszego upowszechniania praktyk pedagogicznych. Z kolei prof. dr hab. Walentyna Łozowiecka w referacie na temat: Aktywizacja zawodowa absolwentów szkół wyższych wskazała na konieczność przygotowania w procesie kształcenia na poziomie wyższym do wypełniania zawodowych ról. Zatem kształtowanie kompetencji psychologicznych, komuni- kacyjnych związanych z umiejętnością radzenia sobie w sytuacjach konfliktowych jawi się jako podstawowa potrzeba kształcenia na poziomie wyższym. Połączenie umiejętności merytorycznych z kompetencjami społecznymi może przynieść pożądane rezultaty społeczne. Prof. dr hab. Hanna Solarczyk-Szwec przedstawiła wystąpienie na temat: Akademickie praktyki rozwijania kompetencji społecznych w krajach niemieckojęzycznych. Autorka zwróciła uwagę na dyskusję w krajach niemieckojęzycznych dotyczącą kompetencji w kontekście ram kwalifikacji. Wskazała na dwa wyraźne nurty rozważań:

34


obywatelski (kształtowania kompetencji pożądanych w społeczeństwie obywatelskim) oraz ekonomiczny (kształtowania kompetencji potrzebnych w pracy zawodowej). Pierwszy z nich faworyzuje teorię krytyczną i jakościową metodologię w analizie kompetencji, rezygnuje z ich szczegółowego rozróżniania i precyzyjnego pomiaru. Takie podejście do kompetencji wysuwane jest na pierwszy plan w pedagogicznej dyskusji, eksponując emancypacyjno-krytyczną funkcję edukacji. Po przerwie w obradach sesji plenarnej pierwsze wystąpienie było autorstwa prof. dr hab. Anny Frąckowiak na temat: Proces oceny jakości kształcenia w szkole wyższej – więcej, wyżej, lepiej? Ze względu na zastosowany w tytule pytajnik wskazuje na wątpliwości autorki dotyczące procesu reformowania szkolnictwa wyższego w Polsce i Europie. W artykule podjęta została dyskusja nad procedurami oceny jakości w szkołach wyższych. Autorka podkreślała także znaczenie oceny jakości kształcenia na poziomie wyższym i przydatność takich procedur dla działalności uczelni. W końcowej części dokonała krytyki wprowadzanych rozwiązań oceny jakości kształcenia, szczególnie wobec rosnącej biurokracji i konsekwencji dla uczelni niepublicznych. Kolejny prelegent prof. dr hab. Maciej Klakla w referacie zatytułowanym: Koncepcja i rola praktyk w kształceniu nauczycieli matematyki zwrócił uwagę na przydatność i wręcz konieczność wzmocnienia działań uczelni na rzecz przygotowania praktycznego przyszłych nauczycieli matematyki do właściwego prowadzenia procesu dydaktycznego i wychowawczego. Autor odnosił się do walorów holistycznego traktowania wiedzy i konieczności łączenia teoretycznych zagadnień z działalnością praktyczną i rozumieniem świata. Autorami następnego referatu zatytułowanego: Formy aktywności fizycznej w systemie wartości młodzieży akademickiej byli prof. zw. dr hab.

Edward Wilczkowski, prof. dr hab. Włodzimierz Pasicznik. Treści wystąpienia oscylowały wokół zagadnienia aksjologicznej pustki odnoszącej się do opinii młodzieży akademickiej na temat wartości w postrzeganiu aktywności fizycznej. Autorzy postulowali wzmocnienie działań na rzecz przywrócenia zajęciom fizycznym znaczącej roli. Ostatnim prelegentem sesji plenarnej był prof. dr hab. Stanisław Lipiński, którego wystąpienie na temat: Pedagog resocjalizacyjny w kontekście cech formalnych i wyższych procesów regulacji zachowania dotyczyło problematyki pedagogiki specjalnej ze szczególnym zwróceniem uwagi na kształcenie pedagoga resocjalizacyjnego w kontekście uwarunkowań jego pracy. Autor podkreślił znaczenie wykształcenia akademickiego w kształtowaniu właściwych postaw dotyczących zachowań w praktycznym działaniu pedagogicznym.

Uczestnicy obrad plenarnych pierwszego dnia

konferencji Obrady konferencyjne zarówno w pierwszym, jak i w drugim dniu konferencji toczyły się w sesjach plenarnych, jak i w trzech sekcjach dyskusyjnych.

Sekcja pierwsza obradowała pod hasłem: Jakość w edukacji w kontekście reform edukacyjnych i zmian społecznych. W pierwszym dniu sekcję prowadziła doc. dr Ewa Wiśniewska i dr Małgorzata Kamińska.

35


Na początku dyskusji podjęto tematykę o charakterze bardziej ogólnym, mianowicie dr Monika Modrzejewska-Świgulska (UŁ) mówiła na temat psychologii pozytywnej w edukacji jako pomocy w odkrywaniu zasobów, natomiast mgr Tetiana Koliada (PUP, Humań, Ukraina) - o elitarności usług edukacyjnych w kontekście doświadczeń Wielkiej Brytanii i Ukrainy. Następnie zdecydowanie wystąpiła tematyka dotycząca szeroko rozumianych kompetencji nauczyciela. I tak, Jurii Pawlov ( Ukraina) wypowiadał się na temat kompetencji prozdrowotnych jako czynniku sukcesu zawodowego, dr Dorota Zawadzka (APS Warszawa, PWSZ Płock) o tanatopedagogu jako nauczycielu lepszego życia, natomiast dr Małgorzata Kamińska (PWSZ Płock) poruszyła dosyć kontrowersyjne zagadnienie dotyczące profesjonalizmu nauczyciela i jakości kształcenia w wersji light. Na zakończenie doc. dr Ewa Wiśniewska (PWSZ Płock) podjęła próbę ukazania kompetencji jako czynnika rozwoju i sukcesu zawodowego nauczyciela. Sekcję pierwszą w drugim dniu prowadziły dr Anna Tyl i dr Liliana Tomaszewska. Wystąpiło sześciu prelegentów usiłujących rozstrzygać o jakości edukacji z uwzględnieniem reform i zmian społecznych. Dr Krzysztof Wereszczyński (MODN Konin) postawił pytanie o model współczesnego nauczyciela: rzemieślnika czy osoby ułatwiającej naukę, dr Wanda Jakubaszek (UP Kraków) wyjaśniała co znaczy uczyć, aby wiedzieć. W kolejnych wystąpieniach mówiono o pewnych uwarunkowaniach procesu edukacji. Dr Anna Tyl (UP Kraków) zwróciła uwagę na prestiż zawodu nauczyciela we współczesnym społeczeństwie, natomiast dr Danuta Topa (UP Kraków) podkreśliła udział nauczycieli akademickich w tworzeniu jakości kształcenia, dr Agnieszka Rumianowska (PWSZ w Płocku) – miejsce kultury popularnej w edukacji, dr Liliana Tomaszewska (PWSZ w Płocku) zaś wskazała na wagę i

możliwości kształtowania kompetencji filozoficznych nauczyciela. Sekcja druga obradowała pod hasłem: Pedagog wobec problemów wychowania i kształcenia. W pierwszym dniu przewodniczącym sekcji byli: prof. dr hab. Włodzimierz Pasicznik i dr inż. Małgorzata Jagodzińska. Podjęto bardzo zróżnicowaną tematykę. Dr Ewa Jakubiak-Zapalska (KN Radom) wypowiadała się na temat indywidualnego toku nauki ucznia zdolnego, dr Andrii Yablonski (PUP Humań, Ukraina) – o kształtowaniu gotowości motywacyjnej przyszłych nauczycieli. Temat indywidualizacji realizował również dr Sergii Stetsyk (PUP, Humań, Ukraina), który wypowiadał się o indywidualnych sposobach podejścia na lekcjach fizyki. Następnie uwzględniono pewne problemy edukacyjne, jak: niedostateczne efekty kształcenia kompetencji matematycznych – mgr inż. Mariusz Portalski (TNP), kierunki i skuteczność oddziaływań rewalidacyjnych wobec uczniów z niepełnosprawnością umysłową - dr Renata Biernat (PWSZ w Płocku), problemy wychowawcze oraz wypalenie zawodowe nauczycieli – dr Dawid Misiak (SWPW Płock). W końcowej części mgr Monika Wolińska (PWSZ Płock) przedstawiła referat o coachingu i mentoringu w przygotowaniu studentów do pracy w zawodzie nauczyciela.

W sekcji drugiej tematyka pedagoga wobec problemów wychowania i kształcenia była kontynuowana w kolejnym dniu pod przewodnictwem dr Ewy Bartuś i dr Agnieszki Głowali. Postawa uczniów wobec zajęć wychowania fizycznego to temat rozważań dr Siniarskiego-Czaplickiego (UŁ), natomiast nauczyciel szkoły specjalnej w roli pracownika socjalnego – mgr Grażyny Zarębskiej (WSEZiNS Łódź). Następnie mgr Dorota Nożewska (KN Zgierz) mówiła na temat roli nauczycieli i rodziców w budowaniu świadomości patriotycznej dzieci w wieku przedszkolnym. W dalszej kolejności mgr

36


Izabela Mikołajewska (EDU-WAY Płock) wygłosiła referat na temat Treningu Zastępowania Agresji jako praktycznym narzędziu pedagoga w pracy wychowawczej, mgr Urszula Pankowska (PWSZ w Płocku) zaś – na temat indywidualizacji procesu nauczania i teorii inteligencji wielorakich Howarda Gardnera. W końcowej części dyskusji dr Beata Cieśleńska (PWSZ Płock) włączyła się do dyskusji omawiając zagadnienie roli pedagoga w procesie pokonywania trudności wychowawczych uczniów, natomiast dr Agnieszka Głowala (PWSZ Płock) - problem kompetencji emocjonalnych nauczyciela.

Sekcji trzeciej nadano temat: Wymiar formalny i aksjologiczny w kształceniu nauczycieli. W pierwszym dniu obradom przewodniczyli: prof. dr hab. Stanisław Łipiński i dr Renata Biernat. Na początku dr Elżbieta Woźnicka (AHE Łodź) wypowiadała się na temat kompetencji nauczyciela edukacji na odległość, a dr Krzsztof Dziurzyński (WSGE Józefów) na temat teoretycznych i metodologicznych aspektów badań nad motywacją nauczycieli. W dalszej części mgr Aleksandra Feliniak (UŁ) przedstawiła miejsce praktyk w kształceniu nauczycieli przedszkoli i edukacji wczesnoszkolnej, a dr Jolanta Rybska-Klapa (UP Kraków) mówiła o współpracy uczelni kształcących nauczycieli ze szkołami w zakresie realizacji specjalnych potrzeb edukacyjnych. Dwa ostanie referaty dotyczyły kompetencji nauczycieli. I tak mgr Agnieszka Pietrzak (PWSZ Płock) wypowiadała się o kompetencjach społecznych nauczycieli, natomiast mgr Jacek Znyk (PWSZ Płock) - o europejskich kompetencjach współczesnego nauczyciela.

W drugim dniu obrad sekcję trzecią prowadzili: dr Dorota Dądzik i mgr Dariusz Szadkowski. Referaty wygłosiło pięciu prelegentów o tematyce dotyczącej głównie przygotowania nauczyciela do

współczesnych zadań edukacyjnych. Na początku mgr Aleksandra Wodzyńska (UŁ) podjęła temat innowacyjnego systemu kształcenia pedagogów-animatorów czasu wolnego w odniesieniu do założeń i praktyki edukacyjnej. Mgr Anna Matusiak (UMK Toruń) przedstawiła temat dotyczący portfolio uczenia jako metody kształcenia pedagogów. Mgr Magdalena Kubat (UP Kraków) nawiązała do studenckich praktyk pedagogicznych i wypowiadała się na ten temat z punktu widzenia przyszłego nauczyciela matematyki. Na zakończenie mgr Małgorzata Tomczak-Banachowicz (PWSZ Płock) wygłosiła referat na temat higieny głosu jako niezbędnego elementu pracy zawodowej nauczyciela, a dr Dorota Dądzik na temat roli narzędzi informatyki w edukacji wczesnoszkolnej w zreformowanym systemie oświaty.

Uczestnicy konferencji z INHiS PWSZ w Płocku

Wzbogaceniem zasadniczych obrad

plenarnych i w sekcjach była interesująca dyskusja, która przyczyniła się do sformułowania następujących wniosków:

1. Podejmowanie tematyki jakości w edukacji na każdym szczeblu kształcenia wskazuje, że jest to kategoria dosyć ważna i aktualna w dyskusjach pedagogicznych , poza tym jest wiele kontrowersji wokół mierzenia jakości kształcenia oraz że generalnie w powszechnym

37


odczuciu poziom jakości edukacji nie jest wysoki. 2. Zaznacza się wyraźna rozbieżność

między teoretycznym ujęciem jakości a aspektem jakości w edukacji w praktyce, co powoduje pewną dezorientację i trudności z oceną wartości działań instytucji i jej podmiotów.

3. Występuje trudność z obiektywizacją kryteriów i narzędzi mierzenia jakości w praktyce edukacyjnej, co sprawia, że obraz poziomu jakości pracy edukacyjnej nasuwa często wątpliwości i nie pełni funkcji motywacyjnej.

4. Zauważa się konieczność poszukiwania możliwości zbliżenia podejścia naukowego i formalnego do zagadnienia jakości edukacji, i wspólnego poszukiwania odpowiedzi na zasadnicze pytanie, czym jest jakość w edukacji, a następnie czy i jak ją mierzyć i jakie są tego konsekwencje.

Wystawa jubileuszowa i publikacje Instytutu Nauk Humanistycznych i Społecznych PWSZ w Płocku

V Międzynarodowa Konferencja Naukowa Kształcenie pedagogów – strategie, koncepcje, idee pod hasłem: Kształcenie i wychowanie w reformowanej szkole – pytania o jakość” to przedsięwzięcie

naukowe bardzo udane pod względem merytorycznym i organizacyjnym. Oprócz dyskusji naukowych i dobrej atmosfery, atrakcją spotkania było także zwiedzanie Bazyliki Katedralnej w Płocku z przewodnikiem oraz koncert Impresje muzyczne w wykonaniu Małgorzaty Tomczak-Banachowicz (mezzosopran) i Wiktora Bramskiego (organy), a następnie uroczysta kolacja, którą swoją obecnością zaszczycili: prof. zw. dr hab. Jacek Grzywacz - Rektor Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku, mgr Radosław Bandera - Kanclerz Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku, a także dr inż. Małgorzata Jagodzińska - Dyrektor Instytutu Nauk Humanistycznych i Społecznych PWSZ w Płocku oraz dr Kinga Przybyszewska - Wicedyrektor Instytutu Nauk Humanistycznych i Społecznych PWSZ Płocku. Pan Rektor – prof. zw. dr hab. Jacek Grzywacz wyraził swoje zadowolenie ze spotkania, nawiązał także do inwestycji realizowanych w Uczelni, podkreślając dążenie do stworzenia jak najlepszych warunków do działalności naukowej, dydaktycznej i organizacyjnej. Organizatorzy Konferencji dziękują serdecznie władzom Uczelni , opiekunowi naukowemu, sponsorom, prelegentom, uczestnikom konferencji i wszystkim, którzy przyczynili się do organizacji spotkania.

dr Liliana Tomaszewska dr Agnieszka Głowala


38


III MIĘDZYNARODOWA KONFERENCJA STUDENCKICH KÓŁ NAUKOWYCH - „PRZEMIANY

WSPÓŁCZESNEJ RODZINY”

Członkowie studenckich kół naukowych Instytutu Nauk Ekonomicznych, wzorem lat ubiegłych zorganizowali międzynarodową konferencję naukową pod hasłem: „Przemiany współczesnej rodziny”. Konferencja odbyła się w dniu 18. kwietnia 2013 roku w auli audytoryjnej Instytutu Nauk Ekonomicznych. Wzięli w niej udział studenci naszej Uczelni, jak również innych uczelni z Płocka wraz z opiekunami (Filia Politechniki Warszawskiej, Szkoła Wyższa im. Pawła Włodkowica), a także Włocławka (PWSZ) oraz studenci z Rosji i Ukrainy.

Na konferencję zgłoszono 22.

artykuły, z czego większą część stanowiły artykuły naszych studentów. 4 referaty ze Szkoły Wyższej im. Pawła Włodkowica oraz 2 referaty z Ukrainy.

Najwięcej referatów dotyczyło zagadnień rodziny i jej społecznych problemów, m.in. jak zmieniała się rodzina, roli kobiety w rodzinie, sytuacji dzieci po rozwodzie rodziców, rodzin wielodzietnych, roli rodziny w społeczeństwie obywatelskim.

W sumie przy opracowywaniu referatów wzięło udział około 60 studentów i 4 opiekunów naukowych. Nie było możliwości, by wszyscy autorzy zaprezentowali swoje referaty. Sesja była podzielona na dwie części. Przedstawiono 10 artykułów, między innymi:

1. Rodzina wczoraj i dziś – Izabela Dachowska (SWPW w Płocku)

2. Kariera czy rodzina? Dylemat współczesnego świata – Kamila Michalak (PWSZ w Płocku)

3. Przemiany obyczajowości seksualnej dwóch pokoleń. Matka -córka – Żaneta Szypuła, Katarzyna Rumińska (WSHE we Włocławku)

4. Sytuacja ekonomiczna polskich gospodarstw domowych – Magdalena Bołtuć, Sylwia Frankowska (Politechnika Warszawska filia w Płocku)

5. Rola rodziny w społeczeństwie obywatelskim – mgr Krzysztof Rygier (SWPW w Płocku)

39


6. Minimum socjalne w latach 2004-2011 – Katarzyna Baniak, Norbert Skrzesiewicz (PWSZ w Płocku)

7. Migracje zarobkowe rodziców a problem eurosieroctwa – Monika Turkowska (PWSZ w Płocku)

8. Dzieci po rozwodzie rodziców – Marzena Buchalska, Magdalena Próchniewska (PWSZ w Płocku)

9. Rodzina wielodzietna - kierunek zmian w polityce państwa – Marcin Alan Jelec (SWPW w Płocku)

10. Kredyty bankowe szansą na zakup mieszkania – Aneta Kokoszczyńska, Anna Ścigocka, Anna Winnicka (PWSZ w Płocku)

W imieniu JM Rektora PWSZ, prof. zw. dr. hab. Jacka Grzywacza, konferencję otworzyli: doc. dr Ewa Wiśniewska, prorektor PWSZ z Płocka oraz doc. dr inż. Sławomir Kowalski, Dyrektor Instytutu Nauk Ekonomicznych PWSZ.

Konferencję poprowadzili

członkowie Studenckiego Koła Naukowego Socjologicznego: Paulina Łaguna i Daniel Bieniek.

Podobnie jak w ubiegłym roku wszystkie referaty zostaną wydane w formie książkowej.

dr Anna Schulz

[Instytut Nauk Ekonomicznych i Informatyki]

40


„RZECZYWISTOŚĆ W KRZYWYM ZWIERCIADLE” – W REFLEKSJI STUDENTÓW

I KONFERENCJA STUDENCKA

ZORGANIZOWANA PRZEZ INSTYTUT NAUK HUMANISTYCZNYCH

I SPOŁECZNYCH PWSZ W PŁOCKU

ŚRODKI MASOWEGO PRZEKAZU – RZECZYWISTOŚĆ W KRZYWYM ZWIERCIADLE.

FAŁSZ W MEDIACH I ŻYCIU SPOŁECZNYM

Spotkanie naukowe zostało zorganizowane dla studentów różnych kierunków i poziomów kształcenia wyższego i było próbą dyskusji nad podstawowymi mechanizmami życia społecznego, które w dużej mierze zależą od misji funkcjonowania środków masowego przekazu. Spotkanie zorganizowali studenci Instytutu Nauk Humanistycznych i Społecznych PWSZ w Płocku działający w Naukowym Kole Filozoficznym, Kole Naukowym Edukacji Elementarnej „Elemelek”, Psychologicznym Kole Naukowym Psychologia i Życie” tego Instytutu. Namysł nad problematyką fałszu w różnorodnych aspektach życia społecznego budzi zainteresowanie młodzieży akademickiej, której nie są obce problemy życia społecznego w Polsce.

Tegoroczna debata skupiała się wokół zagadnienia oddziaływania środków masowego przekazu na sposoby odbioru rzeczywistości społecznej w wymiarze moralnym, filozoficznym, psychologicznym i edukacyjnym. Przyjęliśmy następujące cele konferencji: zapoznanie z problemem „fałszu” w

środkach masowego przekazu, wskazanie na istotne obszary kłamstwa

w środkach masowego przekazu, ujawnienie głównych adresatów

kłamstwa i manipulacji w mediach, ukazanie problemu fałszu w edukacji, pytanie o brak kłamstwa w polityce, zrewidowanie zagadnienia kłamstwa i

sukcesu (sport, biznes, działalność publiczna).

Tematyka konferencji uwzględniała następujące zagadnienia:

Rodzaje fałszu Psychomanipulacja w środkach

masowego przekazu Przekaz podprogowy Reklama jako przekaz manipulacyjny, Wizerunek grup społecznych w

środkach masowego przekazu,

41


McDonalizacja społeczeństwa, Fałsz w różnych formach życia

społecznego, Kłamstwo w wychowaniu dziecka.

Zaproponowana lista zagadnień stanowiła otwartą propozycję, która była rozszerzona o tematy zgłoszone przez uczestników konferencji.

Konferencja odbyła się 22 maja

2013 r. w gmachu Uczelni przy Placu Dąbrowskiego 2 i wzięło w niej udział pięćdziesięciu uczestników, w tym dwunastu prelegentów. Spotkanie zaszczycili swoją obecnością doc. dr Ewa Wiśniewska - Prorektor ds. nauki i rozwoju Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku, Dyrektor Instytutu Nauk Humanistycznych i Społecznych dr inż. Małgorzata Jagodzińska oraz mgr Maria Matuszewska – Pełnomocnik Rektora ds. Studenckich Praktyk Zawodowych. Konferencja odbywała się w konwencji obrad plenarnych, które zostały zainaugurowane przez opiekuna naukowego konferencji dr Lilianę Tomaszewską i prowadzone były przez opiekunów kół naukowych zaangażowanych w organizację konferencji: dr Lilianę Tomaszewską opiekuna

Naukowego Koła Filozoficznego dr Agnieszkę Głowalę i mgr Urszulę

Pankowską opiekunów Koła Naukowego Edukacji Elementarnej „Elemelek”

dr Ewę Bartuś i mgr Dariusza Szadkowskiego opiekunów Psychologicznego Koła Naukowego „Psychologia i Życie”

W trakcie obrad plenarnych głos

zabrali szczególni goście konferencji: doc. dr Ewa Wiśniewska i dr inż. Małgorzata Jagodzińska, które wyraziły aprobatę dla naukowej inicjatywy studentów, poziomu wygłaszanych referatów i wnikliwości, zarówno w obszarze teoretycznym, jak i badawczym prelegentów.

W części pierwszej konferencji

zostało wygłoszonych sześć referatów ujmujących problematykę środków masowego przekazu z perspektywy manipulacji i filozoficzno – psychologicznych aspektów wywierania wpływu na człowieka. I tak, podjęto następujące tematy: Manipulacja w mediach oraz w

Internecie. Ewolucja kłamstwa - Bartosz Umiński, Łukasz Rogala, (INHiS PWSZ w Płocku, Filologia)

Reklama – prawda czy fałsz - Krystian Dobrowolski, Maja Zmysłowska, Dagmara Zarzycka, (INHiS PWSZ w Płocku - Pedagogika)

Promocja, prawda czy fałsz. Co czeka konsumenta w centrach handlowych? - Justyna Bończuł-Jabłońska, (INHiS PWSZ w Płocku - Pedagogika)

Wolność i odpowiedzialność w świecie mass mediów - Anna Cichosz, (INHiS PWSZ w Płocku - Pedagogika)

42


Przekaz podprogowy we

współczesnym świecie - Karolina Makowska, (INHiS PWSZ w Płocku - Pedagogika)

Dlaczego dzieci kłamią. Psychologiczne uwarunkowania kłamstwa - Katarzyna Falkiewicz, (INHiS PWSZ w Płocku - Pedagogika).

Druga część konferencji to dyskusja,

w której podjęto próbę ukazania problematyki kłamstwa w mediach uwypuklając aspekt wychowawczy i edukacyjny. W tym obszarze znalazły się następujące wystąpienia:

Zmienność jako kategoria charakteryzująca współczesne społeczeństwo - Małgorzata Kowalska, (INHiS PWSZ w Płocku Pedagogika)

Medialna kreacja rzeczywistości dziecka poprzez manipulację. Wpływ reklamy telewizyjnej na młodego widza - Agnieszka Dąbrowska, (INHiS PWSZ w Płocku - Pedagogika)

Fałsz w wychowaniu w rodzinie - Magdalena Woźniak, (INHiS PWSZ w Płocku - Pedagogika)

Kreskówki dawniej i dziś. Dlaczego dawne filmy animowane nie przemawiają do współczesnych dzieci? - Milena Kowalska, (INHiS PWSZ w Płocku -Pedagogika)

Macdonalizacja społeczeństwa - Kinga Jóźwik, (INHiS PWSZ w Płocku – Pedagogika)

Kłamstwo w wychowaniu - Anita Brzezińska, (INHiS PWSZ w Płocku - Pedagogika)

Po wystąpieniach podsumowania obrad

dokonała dr Liliana Tomaszewska, zachęcając uczestników konferencji do dyskusji. Dr Tomaszewska nawiązała do filozoficznych rozstrzygnięć związanych z zagadnieniem wolności, która szczególnie w rozwoju środków masowego przekazu staje się zarówno priorytetem współczesnego człowieka, ale również ujawnia wiele patologii, które mogą dezorganizować życie społeczne. Dyskutujący uczestnicy obrad zwrócili uwagę na konieczność realizacji zajęć z zakresu edukacji medialnej i przygotowania przyszłych pedagogów do realizowania zadań związanych ze wzrostem świadomości medialnej dzieci i młodzieży.

Istotą tej konferencji była żywa i spontaniczna dyskusja, w której zaangażowani byli studenci, jak i wykładowcy, co przyczyniło się do poszukiwania rozwiązań teoretycznych i praktyczno – badawczych.

43

Konferencje, seminaria Wynikiem zaprezentowanych referatów, zaplanowanych jak i kuluarowych dyskusji są niżej przedstawione wnioski, które mogą zainspirować dalsze działania naukowe w środowisku studenckim:

istnieje potrzeba włączania tematyki mediów i form dyskusji na ten temat w realizację zajęć dydaktycznych, które często tylko pośrednio dotykają obszaru mediów,

warto podejmować dyskusje na temat zabezpieczania dostępu do środków masowego przekazu nie tylko w formie zewnętrznych ograniczeń, ale przede wszystkim poprzez edukację,

badawczy charakter wielu referatów konferencji sugeruje zasadność podejmowania szerszych projektów badawczych w ramach realizacji działalności dydaktycznej Uczelni,

istnieje potrzeba tworzenia i poszukiwania różnych form wymiany poglądów w zakresie ważnych problemów społecznych.

Obrady konferencyjne odbywały się w życzliwej i ciepłej atmosferze, co pozwoliło zwłaszcza licznie reprezentowanej grupie studentów pierwszego roku z powodzeniem aktywnie uczestniczyć w obradach jako prelegenci i uczestnicy dyskusji.

O dobrej organizacji przedsięwzięcia świadczą także: przygotowanie sali pod względem akustycznym i estetycznym, materiały promocyjne w postaci banerów informujące o tematyce konferencji, obsługa fotograficzna oraz catering kawowy do dyspozycji uczestników. Uczestnicy konferencji bardzo serdecznie dziękują władzom Uczelni za przychylność i pomoc w organizacji spotkania naukowego.

dr Liliana Tomaszewska

dr Agnieszka Głowala mgr Dariusz J. Szadkowski


RELACJA Z KONFERENCJI „BANKI,

PRZEDSIĘBIORSTWA I SPOŁECZEŃSTWO

W WARUNKACH NIEPEWNOŚCI”

„Banki, przedsiębiorstwa i społeczeństwo w warunkach niepewności”, pod takim tytułem odbyła się w dniach 6-7. czerwca 2013 roku VIII Międzynarodowa Konferencja Naukowa, zorganizowana przez pracowników Instytutu Nauk Ekonomicznych i Informatyki Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku.

Oficjalnego otwarcia konferencji

dokonał Rektor PWSZ – prof. zw. dr hab. Jacek Grzywacz, który powitał uczestników oraz przybyłych gości. W odpowiedzi na zaproszenie organizatorów, przybyło wielu gości, reprezentujących ważne ośrodki akademickie tj.: Szkołę Główną Handlową w Warszawie, Politechnikę Warszawską, Wyższą Szkołę Policji w Szczytnie, Państwową Wyższą Szkołę Zawodową w Suwałkach, Polsko – Japońską Wyższą Szkołę Technik Komputerowych, Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu, Uniwersytet w Białymstoku, Wyższą Szkołę Finansów i Zarządzania w Warszawie, Uniwersytet Mikołaja Kopernika

44

Konferencje, seminaria w Toruniu, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Wśród uczestników konferencji była także delegacja Państwowego Uniwersytetu Sadownictwa w Humaniu na Ukrainie. Szerokie grono słuchaczy stanowili pracownicy i studenci Instytutu Nauk Ekonomicznych i Informatyki.

Celem konferencji było stworzenie możliwości wymiany poglądów i dyskusji merytorycznej dotyczącej funkcjonowania banków, przedsiębiorstw i społeczeństwa w warunkach niepewności. Szeroka formuła konferencji miała wpływ na różnorodność tematyczną prezentowanych referatów. To skłoniło organizatorów do podzielenia obrad na cztery części.

W części pierwszej wystąpili przedstawiciele Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie oraz Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Dr Mariusz Lipski przedstawił referat nt. „Inwestowanie nadwyżek gotówkowych przez przedsiębiorstwa w warunkach niepewności na przykładzie KGHM Polska Miedź S.A.”. W dalszej kolejności głos zabrała dr Katarzyna Kreczmańska-Gigol, która zaprezentowała referat nt. „Podaż na rynku windykacyjnym w Polsce”. Ponadto w tej części wystąpili: dr Paweł Kulpaka i mgr Jarosław Pawłowski. Pierwszy referat dotyczył struktury oszczędności finansowych gospodarstw domowych w

Polsce, a drugi – ryzyka inwestycji w rynek obligacji.

W sesji drugiej szeroki panel był przeznaczony dla delegacji z Narodowego Uniwersytetu Sadownictwa w Humaniu. Ponadto w tej części wystąpiła mgr Irena Malinowska z Wyższej Szkoły Policji w Szczytnie, która analizowała zjawisko szarej strefy i jego skalę w Polsce oraz mgr Bogusława Sebastianka z Komendy Miejskiej w Przemyślu, która omówiła istotę procederu przemytu wyrobami akcyzowymi i skutki ich wprowadzenia na polski rynek.

Po zakończeniu drugiej części obrad przyszedł czas na odprężenie. Organizatorzy konferencji zaprosili wszystkich uczestników do sali konferencyjno – bankietowej w Młodzieżowym Centrum Edukacyjno-Wychowawczym „Studnia” w Płocku. Aura była bardzo sprzyjająca i umożliwiła biesiadowanie przy grillu. Oprawa muzyczna, smaczne jedzenie i miłe towarzystwo sprawiło, że uczestnicy wcale nie chcieli wracać do swoich miejsc zakwaterowania.

Drugi dzień obrad został poświęcony problematyce zarządzania w przedsiębiorstwie. Dr Barbara Sypniewska (Wyższa Szkoła Finansów i Zarządzania w Warszawie) zaprezentowała raport z badań własnych dotyczących istoty i przyczyn konfliktów w organizacji. Natomiast mgr Justyna Kulikowska (Uniwersytet w Białymstoku) podjęła próbę udowodnienia tezy, że przedsiębiorstwa, które chcą przetrwać w warunkach niepewności powinny przyjąć strategię zarządzania z naciskiem na jakość, a mgr Natalia Przybylska (Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu) zwróciła uwagę na nowoczesne metody zarządzania wizerunkiem przedsiębiorstwa w sieci. Ostatni referat nt. „Rozwoju sektora usług jako szansy na poprawę sytuacji na rynku

45

Konferencje, seminaria pracy w województwie podlaskim” wygłosiła mgr Ewelina Rutkowska z PWSZ w Suwałkach.

Po każdej prelekcji następował czas na dyskusje i pytania, co było unikalną okazją do wymiany poglądów. Artykuły zgłoszone przez uczestników zostały opublikowane w pracy zbiorowej pt. „Banki, przedsiębiorstwa i społeczeństwo w warunkach niepewności” pod redakcją naukową J. Grzywacza i S. Kowalskiego. Każdy z autorów otrzymał egzemplarz autorski wraz z załączonymi materiałami konferencyjnymi.

Na zakończenie obrad doc. dr Sławomir Kowalski podziękował wszystkim uczestnikom z przybycie i wykazaną aktywność.

Konferencja została uznana za bardzo dobrze zorganizowaną. Była bardzo ciekawa i wniosła wiele nowego. W trakcie obrad doszło do wymiany poglądów oraz prezentacji aktualnych wyników badań naukowych.

dr Anna Nowacka

dr Mariola Szewczyk-Jarocka [Instytut Nauk Ekonomicznych

i Informatyki]

WARSZTATY TANECZNE Z UDZIAŁEM STUDENTÓW

PWSZ

W marcu studenci I i II roku (obecnie II i III) Pedagogiki opiekuńczo – wychowawczej z arteterapią mieli okazję wziąć udział w 5 – godzinnych warsztatach tanecznych z osobami niewidomymi i słabowidzącymi, które odbyły się w Młodzieżowym Centrum Edukacyjno– Wychowawczym STUDNIA przy ulicy Górnej w Płocku. Warsztaty prowadził Jerzy Przybyła, który pracuje z młodzieżą

w Harcerskim Zespole Pieśni i Tańca Dzieci Płocka im. Druha Wacława Milke, natomiast organizatorem było Mazowieckie Stowarzyszenie Pracy dla Niepełnosprawnych „De Facto”. Studentom towarzyszyły mgr Monika Wolińska i mgr Alicja Skibicka – Piechna.

Ideą było, aby partnerami/ partnerkami osób niewidomych lub słabowidzących były osoby widzące. Oprócz szlifowania umiejętności tanecznych, studenci mieli okazję przekonać się, jak świetnie w codziennych sytuacjach radzą sobie osoby z uszkodzonym wzrokiem. Wielu studentów nie spodziewało się, że osoby, które są pozbawione jednego z podstawowych zmysłów, lub nie mogą z niego w pełni korzystać odznaczają się tak dużym poczuciem humoru i sprawnością oraz mają dystans do swojej niepełnosprawności. Studenci otrzymali również od osób prowadzących warsztaty oraz pracowników Mazowieckiego Stowarzyszenia Pracy Dla Niepełnosprawnych wiele cennych uwag i wskazówek dotyczących zachowania w obecności osób niewidomych lub słabowidzących, które będą mogli w przyszłości wykorzystać w kontaktach z takimi osobami i w pracy zawodowej.

46

Sprawy studenckie

Koniecznie trzeba dodać, że studenci świetnie sprawdzili się w roli partnerów osób niewidomych i słabowidzących. Poradzili sobie ze stojącymi przed nimi tego dnia zadaniami: z gracją wykonywali proste ćwiczenia baletowe, które trener zaserwował na rozgrzewkę oraz bez większych kłopotów opanowali przewidziany układ taneczny. Najważniejsze jednak tego dnia było coś innego – zawiązane nowe znajomości i świetnie spędzony czas.

Ilona Rudzińska [Studentka Pedagogiki opiekuńczo–

wychowawczej z arteterapią]

Fotografie wykonała Anna Chyła

DZIAŁALNOŚĆ SPORTOWA

STUDENTÓW

W roku akademickim 2012/2013 nasze zespoły brały udział w wielu turniejach, zawodach i imprezach organizowanych przez Studium Wychowania Fizycznego i Sportu oraz AZS PWSZ Płock i innych organizatorów, odnosząc wiele sukcesów sportowych.

XXI Finał Płockich Ergowioseł

W dniu 1. marca 2013 roku Płockie Towarzystwo Wioślarskie przy współudziale Zespołu Szkół Technicznych w Płocku zorganizowało „XXI Finał Płockich Ergowioseł – 2013 Memoriał Kazimierza Młynarkiewicza”. Do udziału w imprezie organizatorzy zaprosili z terenu miasta Płocka, powiatu płockiego i województwa mazowieckiego reprezentacje szkół gimnazjalnych, ponadgimnazjalnych, wyższych uczelni, zawodników wyczynowych, dziennikarzy płockich masmediów, służby mundurowe, oraz VIP-ów.

Naszą Uczelnię reprezentowały dwa zespoły: Kobiety:

1. Katarzyna Lewandowska 2. Małgorzata Wilczyńska 3. Małgorzata Lewandowska 4. Katarzyna Więckiewicz 5. Agata Lewandowska 6. Maria Cymerman

Mężczyźni: 1. Artur Janowski 2. Michał Janowski 3. Rafał Popiołkowski 4. Mateusz Tomczak

47

Sprawy studenckie

Wśród Uczelni Wyższych zarówno w kategorii kobiet jak i mężczyzn nasi studenci zajęli III miejsca.

Turniej Halowej Piłki Nożnej Szkół Ponadgimnazjalnych

o Puchar Rektora PWSZ Płock

W dniu 6. marca 2013 roku w Hali Sportowej Studium Wychowania Fizycznego i Sportu Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku odbył się Turniej Halowej Piłki Nożnej o Puchar Rektora PWSZ w Płocku dla Szkół Ponadgimnazjalnych. W turnieju wzięło udział 8 szkół: Liceum Ogólnokształcące im. maj. H. Sucharskiego w Sierpcu, III Liceum Ogólnokształcące im. Marii Dąbrowskiej, LO im. Władysława Jagiełły, IV Liceum Ogólnokształcące im. B. Krzywoustego w Płocku, V Liceum Ogólnokształcące w Płocku , Zespół Szkół im. Leokadii Bergerowej w Płocku , ALO przy PWSZ w Płocku, ZS im. St. Staszica w Gąbinie. Ceremonii otwarcia dokonał prof. zw. dr hab. Jacek Grzywacz, Rektor PWSZ w Płocku.

Po zaciętej walce na pierwszym

miejscu uplasowała się drużyna z Liceum Ogólnokształcącego im. Wł. Jagiełły w Płocku, drugie miejsce zajęło Akademickie Liceum Ogólnokształcące przy PWSZ w Płocku, na trzeciej lokacie uplasowało się III LO im. Marii Dąbrowskiej z Płocka.

XIII Turniej Piłki Siatkowej Mężczyzn o

Puchar Rektora PWSZ Płock

W dniu 13 kwietnia 2013 roku w Hali Sportowej Studium Wychowania Fizycznego i Sportu Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku odbyła się XIII edycja Turnieju Piłki Siatkowej Mężczyzn o Puchar Rektora PWSZ w Płocku. W turnieju brały udział 4 zespoły: PWSZ Włocławek, PWSZ Skierniewice, PWSZ Płock, Politechnika Warszawska filia w Płocku. Mecze zostały rozegrane systemem „każdy z każdym”. Ceremonii otwarcia Turnieju w imieniu Pana prof. zw. dr hab. Jacka Grzywacza dokonał Kanclerz Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku mgr Radosław Bandera. Końcowa klasyfikacja turnieju: I miejsce Politechnika II miejsce PWSZ Włocławek III miejsce PWSZ Skierniewice IV miejsce PWSZ Płock

Turniej Piłki Siatkowej Chłopców Szkół

Ponadgimnazjalnych o Puchar Rektora PWSZ Płock

W dniu 17 kwietnia 2013 roku w

Hali Sportowej Studium Wychowania Fizycznego i Sportu Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku odbyła się II Edycja Turniej Piłki Siatkowej Chłopców o

Puchar Rektora PWSZ w Płocku dla Szkół Ponadgimnazjalnych.

48

Sprawy studenckie

W turnieju wzięły udział 4 szkoły:

V Liceum Ogólnokształcące im. Ignacego Łukasiewicza w Płocku, III Liceum Ogólnokształcące im. Marii Dąbrowskiej w Płocku, IV Liceum Ogólnokształcące im. B. Krzywoustego w Płocku i Zespół Szkół im. Leokadii Bergerowej w Płocku. Ceremonii otwarcia dokonał Rektor Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku prof. zw. dr hab. Jacek Grzywacz. Turniej przebiegał w miłej i przyjaznej atmosferze. Został rozegrany systemem „każdy z każdym” do dwóch wygranych setów.

Po zaciętej walce na pierwszym miejscu uplasowała się drużyna z V LO im. Ignacego Łukasiewicza w Płocku. Drugie miejsce zajęło III LO im. Marii Dąbrowskiej, na trzeciej lokacie uplasowało się IV LO im. Bolesława Krzywoustego, a czwarte miejsce zajęła drużyna ZS im. L. Bergerowej .

Turniej Halowej Piłki Nożnej o Puchar Kanclerza PWSZ Płock

W dniu 16 maja 2013 roku w Hali

Sportowej Studium Wychowania Fizycznego i Sportu Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku odbył się Turniej Halowej Piłki Nożnej o Puchar Kanclerza PWSZ w Płocku. W turnieju wzięło udział 6 zespołów składających się zarówno ze studentów PWSZ Płock, jak i uczniów ALO przy PWSZ w Płocku: „Filangersi”, „Luźne Chłopaki”, „Amareno” i „Scyzoryki Trzepowo”, ALO przy PWSZ Płock (dwa zespoły). Mecze zostały rozegrane systemem „każdy z każdym”. Ceremonii otwarcia Turnieju dokonał Kanclerz Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku. Końcowa klasyfikacja turnieju: I miejsce ALO przy PWSZ Płock II miejsce „Filangersi” III miejsce „Scyzoryki Trzepowo”

Królem strzelców został: Wiktor Wiśniewski z zespołu ALO przy PWSZ Płock.

W roku akademickim 2012/2013 w Klubie Uczelnianym AZS PWSZ Płock działały następujące sekcje sportowe:

1. Piłka siatkowa mężczyzn – prowadzący mgr Ewelina Jodłowska-Niemiec

2. Halowa piłka nożna – prowadzący mgr Arkadiusz Krzemiński

3. Aerobik – prowadzący mgr Beata Kulpa

4. Pływanie - prowadzący Beata Kulpa 5. Siłownia (ergometr wioślarski) –

prowadzący mgr Danuta Zarzycka

W roku akademickim 2012/2013 drużyna piłki siatkowej mężczyzn AZS PWSZ Płock po raz kolejny brała udział w Lidze Piłki Siatkowej Mężczyzn o Mistrzostwo PKN ORLEN S.A., której organizatorem była WISŁA Płock. Rozgrywki odbywały się na przełomie listopad 2012 – luty 2013. Ostatecznie drużyna AZS PWSZ Płock w składzie:

1. Krzysztof Kacprzak 2. Kamil Michalak 3. Adrian Jaraczewski 4. Łukasz Bednarek 5. Maciej Strzelecki 6. Rafał Popiołkowski 7. Dawid Nowacki 8. Krzysztof Lichtblau 9. Daniel Klimuk 10. Damian Chojnacki

zajęła II miejsce w swojej grupie i tym samym awansowała do grupy A (I Liga). Opiekunem zespołu była mgr Ewelina Jodłowska-Niemiec.

Ewelina Jodłowska-Niemiec [Studium Wychowania Fizycznego

i Sportu]

49

W kręgu nauki

Korczak zmusza do myślenia… Janusz Korczak - „Nauczyciel z

Warszawy i Treblinki”, „Najlepszy przyjaciel dzieci”, „Smutny przyjaciel ludzkości”, „Dobry człowiek z Krochmalnej”, „Pedagog rzeczywistości i snów”, „Polski Pestalozzi”, „Orędownik dzieci”, „Symbol moralności i religii współczesnego świata”, „Doktor serc i rozumu”. Jakakolwiek rozmowa o Korczaku i jego pedagogice najczęściej opiera się na znanych, ciągle powtarzanych opisach i stwierdzeniach dotyczących dziecka i dzieciństwa. Gdy chcemy charakteryzować Korczaka jako lekarza, pedagoga, opiekuna, ale też doradcę, eksperta, czy jeszcze dalej myśliciela i pisarza rzadko sięgamy bezpośrednio do źródła, do jego dzieł i pism. Wobec tego może warto zatrzymać się na chwilę i odnaleźć myśli Korczaka wymagające głębszego zastanowienia, czasu do namysłu, zatrzymania się w pół drogi. Korczakowskie spojrzenie na dziecko, na wychowawcę, na ich wzajemne relacje widziane poprzez pryzmat jego tekstów popularnonaukowych, prozy pedagogiczno-eseistycznej, opracowań i artykułów o charakterze publicystycznym daje niezwykłą możliwość otwarcia się na świat pedagogiki może trochę mniej oczywistej, bardziej przenikliwej i twórczej. Daje możliwość autentycznego spotkania z Januszem Korczakiem – człowiekiem pełnym dylematów i niepokojów wychowawczych. Czytając Korczaka to tak, jakby się rozmawiało i słuchało samego Korczaka. To tak, jakby znaleźć się pewnego dnia w Domu na Krochmalnej i zaprosić Starego Doktora do zwierzeń.

„Chcę nauczyć rozumieć i kochać: cudowne, pełne życia i olśniewających niespodzianek – twórcze „nie wiem” współczesnej wiedzy w stosunku do dziecka. Chcę by zrozumiano, że żadna książka, żaden lekarz nie zastąpią

własnej czujnej myśli, własnego uważnego spostrzegania.”

(Jak kochać dziecko, proza pedagogiczno-eseistyczna, 1919-1929)

W tych słowach Korczak zawiera

przesłanie dla wszystkich, którzy sięgają po jego wskazania wychowawcze. Ogromny humanizm i najwyższy poziom etycznego myślenia i działania pozwala na zwrócenie się wprost do opiekunów i wychowawców. Nie wystarczy potoczna wiedza o dziecku. Nie wystarczą naukowe opracowania i tomy pedagogiczne. Każde dziecko jest inne, pełne tajemnic i nieskończonych pytań. Trzeba umieć je odkryć i zrozumieć. Korczak zachęca do uczenia się, jak kochać każde dziecko; jak kochać mądrze, bezwarunkowo, zawsze.

Kwestie mądrości wychowawczej i rozumnego podejścia do dziecka są dla Korczaka priorytetowe. Często podkreśla wartość myślenia wychowawczego jako nieodzownego składnika pedagogicznego działania. Jednocześnie zachęca, pobudza do zastanawiania się, stawiania pytań o własne słabości i błędy. Zmusza do refleksji i poszukiwania odpowiedzi na pytanie, jakim jestem wychowawcą: dobrym, czy złym?

„Dobrzy od złego różnią się wychowawcy tylko ilością popełnianych błędów, wyrządzanych krzywd. Są błędy, które dobry wychowawca popełnia tylko raz, a oceniwszy krytycznie nie ponawia, długo błąd popełniony pamięta. Jeśli postąpi niesłusznie, nietaktownie – w znużeniu, wszystkie wysiłki skieruje ku temu, by zmechanizować drobne, a dokuczliwe czynności, bo wie, że źle się dzieje, bo nie ma dość czasu. Zły wychowawca winę własnych pomyłek przypisuje dzieciom.

50

W kręgu nauki

Dobry wychowawca wie, że warto

myśleć nad drobnym epizodem, bo w nim się kryje zagadnienie – nie lekceważy.

Dobry wie, co robi na żądanie tryumfującej władzy, panującego kościoła, mającej moc tradycji, przyjętego zwyczaju, pod żelaznym nakazem warunków. Wie, że nakaz ma o tyle tylko dobro dzieci na celu, że uczy je naginać się, ulegać, obliczać, przyucza do kompromisów przyszłości, gdy dorosną.

Zły wychowawca sądzi, że dzieci w samej rzeczy powinny nie hałasować, nie plamić ubrań, sumiennie wykuwać gramatyczne formułki. Rozumny wychowawca nie dąsa się, że nie rozumie dziecka, ale rozmyśla, poszukuje, wypytuje dzieci. One go pouczą, by ich nie urażał zbyt dotkliwie – byle chciał się uczyć.” (Jak kochać dziecko, proza pedagogiczno-eseistyczna, 1919-1929)

Jego refleksje o własnej niewiedzy, bezradności i wątpliwościach wydają się nierzeczywiste. Korzystanie z wiedzy innych, nieustanne, wytrwałe dążenie do zrozumienia dziecka i jego sytuacji, do doświadczania uczuć i przeżyć – to daje wewnętrzną siłę i przekonanie, że warto każdemu dziecku przebaczyć. Każde dziecko jest tego warte. Wysiłek włożony w rozumienie postępowania dziecka daje wychowawcze owoce, daje dojrzałość i mądrość.

„Rozpoczynam od tego, co wiedzą inni, buduję tak, jak zdolny jestem sam. Pragnę – rzetelnie, gruntownie – nie z zewnętrznego nakazu, pod grozą obcej kontroli, a z własnej nieprzymuszonej dobrej woli pod bacznym dozorem sumienia. Nie dla wygody, a dla wzbogacenia siebie. Nieufny zarówno w stosunku do obcego, jak własnego zdania. Nie wiem, poszukuję, zadaję pytania. W zmęczeniu hartuję się i dojrzewam. Praca jest najcenniejszą częścią treści mego życia najbardziej osobistego. Nie to, co łatwe, a co najwszechstronniej

skuteczne. Pogłębiając komplikuję. Rozumiem, że doświadczać – znaczy cierpieć. Wiele doświadczył – wiele wycierpiał. (…)

(…) Najważniejsze, sądzę – bez złudzeń oceniając fakty, wychowawca winien umieć:

Każdemu w każdym przypadku całkowicie przebaczyć.

Wszystko rozumieć – to wszystko wybaczać.”

(Teoria a praktyka, „Szkoła Specjalna” 1925, nr 2)

„Doktor serc i rozumu” nie mógł

przewidzieć, jak ważne i ponadczasowe okażą się jego przemyślenia dotyczące teorii wychowawczych i praktycznego ich zastosowania w kontaktach z dziećmi. Trafnie zauważa słabość teorii w zderzeniu z prozą życia. Przestrzega przed ślepym naśladownictwem innych i szablonowym podejściem do wychowanków. To co sprawdziło się w przypadku jednego, może być nieskuteczne u drugiego.

„Dzięki teorii wiem, dzięki praktyce czuję. Teoria wzbogaca intelekt, praktyka zabarwia uczucie, trenuje wolę. Wiem – nie znaczy: działam w myśl tego, co wiem. Cudze poglądy obcych ludzi muszą się przełamać we własnym, żywym ja. Z teoretycznych założeń snuję nie bez wyboru. Odrzucam –zapominam – omijam – wykłamuję się – zlekceważam. W wyniku mam własną, świadomą czy nieświadomą teorię, która kieruje działaniem. Wiele, jeśli coś, cząstka teorii, zachowa we mnie swój byt, rację stanu; do pewnego stopnia wpłynęła, poniekąd oddziałała. Zrzekam się po wielekroć teorii, z rzadka siebie.”

(Teoria a praktyka, „Szkoła Specjalna” 1925, nr 2)

51

W kręgu nauki

Jako lekarz, Korczak mocno

akcentuje potrzebę analitycznego spojrzenia na dziecko i akt wychowawczy. Stawia siebie w roli obserwatora, badacza, diagnosty. Słucha, co mówi dziecko. Czerpie wiedzę i mądrość od dziecka. Nie ocenia – analizuje i docenia. Świadomość złożoności natury dziecka i dystans do własnych myśli i zachowań pozwala wychowawcy podejmować trafniejsze decyzje.

„Dziecko daje mi doświadczenie, wpływa na moje poglądy, świat moich uczuć; od dziecka otrzymuję nakazy dla siebie, żądam, oskarżam się, pobłażam lub rozgrzeszam. Dziecko poucza i wychowuje. Dziecko jest dla wychowawcy księgą natury; czytając dojrzewa. Nie wolno lekceważyć dziecka. Ono wie więcej o sobie, niż ja wiem o nim. Ono przestaje z sobą przez wszystkie godziny czuwania. Ja je zgaduję tylko. Więc mylę się, oceniając jego rynkową wartość i braki.”

(Wychowanie wychowawcy przez dziecko, „Szkoła Specjalna” 1926, nr 2)

Korczak zwraca uwagę na kwestię fałszu, obłudy w wychowaniu. Wychowanie do uczciwości wymaga, jego zdaniem, popełniania błędów. Uczciwość obowiązuje również, a może przede wszystkim wychowawcę. Prawda i kłamstwo to dwie strony medalu. Dobro i zło istnieją na równi w życiu codziennym, istnieją w dziecku i poza nim. Dziecko powinno poznać i jedno, i drugie. Nie wolno zamykać go w szklanej kuli prawdy, dobra i piękna. Bo świat dookoła nie zawsze jest uczciwy, dobry i piękny. Dziecko ma prawo do wiarygodnego obrazu rzeczywistości i prawdziwych doznań. Ma prawo przeżywać całe życie, a nie tylko jego wybrany fragment. „Pedagog rzeczywistości i snów” domaga się prawdy w wychowaniu.

„Dziecko ma prawo skłamać, wyłudzić, wymusić, ukraść.

Ono nie ma prawa kłamać, wyłudzać, wymuszać, kraść.

Jeśli ani razu nie miało sposobności jako dziecko wydłubać z placka rodzynków, zjeść je po kryjomu – ono nie jest i nie będzie uczciwe, gdy dojrzeje. (…)A zresztą, czy umiłowanie prawdy może się obejść bez znajomości dróg, którymi chadza fałsz? Czy chcesz, aby otrzeźwienie przyszło nagle, gdy świat brutalną pięścią wyrżnie w ideały? Czy wówczas, dojrzawszy pierwsze twoje kłamstwo, nie przestanie od razu wierzyć we wszystkie twe prawdy? Zresztą, gdy życie wymaga pazurów, czy mamy prawo uzbrajać je li tylko w rumieniec wstydu i ciche westchnienie? Obowiązkiem twym wychować ludzi, nie owieczki, pracowników, nie kaznodziei – zdrowie fizyczne i moralne. A zdrowie nie jest ani tkliwe, ani ofiarne. Pragnę, aby mnie o niemoralność oskarżyła obłuda.”


W wielu tekstach pedagogicznych Korczak stawia siebie w roli pośrednika między światem dorosłych i światem dzieci. Apeluje do dorosłych o pokorę i cierpliwość. Namawia do dawania przykładu. Metoda modelowania jest przecież najskuteczniejsza. Ważną wartością dla Korczaka jest wiarygodność wychowawcy, który bierze na siebie obowiązek bycia autentycznym w sytuacjach wychowawczych. Zgodność myśli, słów i czynów wymaga jednak konsekwencji i silnej woli. Wymaga samokrytycznego podejścia, rzetelnej samooceny i autorefleksji nad własnymi

52

W kręgu nauki

decyzjami i działaniami. Wszelkie rozwiązania wygodne dla wychowawcy, nie służą zazwyczaj wychowankowi. Pokora w patrzeniu na wychowanka podpowiada, aby nigdy pochopnie go nie oceniać, nie doszukiwać się jego winy. Być może to wychowawca nie jest bez winy i powinien przemyśleć swoje „niepewne” oddziaływania pedagogiczne.

„Dzieci nagradzają wychowawcę, ale i karcą, i karzą, godzą się, zapominają lub świadomie wybaczają, ale i mszczą się. Poszczują, wydrwią, zamącą, zbuntują porywczego lub wystawią głuptasa (dlatego tak często ucierpi niewinny). Uparcie się domagają: bądź wzorem. Zgodnie z naczelnym postulatem teorii wychowania: daj przykład. Nie słowa, a czyny. Wychowawca staje wobec dylematu: albo rozpoczyna uciążliwą, znojną i nie kończącą się pracę nad własną niedoskonałością, albo – co zgoła dogodniejsze – wyklina teorię. Więc: książki kłamią, autorytety- szalbierze. Życie – nie biurko uczonego. Dyplom dał mi prawa. Już teraz sam, własnym przemysłem.”

(Wychowanie wychowawcy przez dziecko, „Szkoła Specjalna” 1926, nr 2)

Oswojenie się z niepewnością – to kolejne wskazanie Korczaka dla wychowawcy. Wychowawca nigdy nie może mieć pewności, jakim rezultatem zakończą się jego starania. Niepewność efektu nie może jednak umniejszać tego, co dzieje z dzieckiem tu i teraz. Myślenie o przyszłości nie powinno przesłaniać teraźniejszości. Dziecko już dziś wymaga zainteresowania i troski. Nie wolno odkładać dzieciństwa na później.

„Kwiat jest zapowiedzią przyszłego owocu, pisklę będzie kurą, która znosi jaja, cielę będzie dawało mleko. Tymczasem staranie, wydatek i troska: czy się uchowa, czy nie zawiedzie?

Młode budzi niepokój, długo czekać trzeba: może będzie podpora starości i z nawiązką pokryje. Ale zna życie posuchy, przymrozki i grady, co warzą i niszczą plony.

Szukamy zapowiedzi, pragniemy przewidzieć, zapewnić: niespokojne oczekiwanie, co będzie, zwiększa lekceważenie tego, co jest.

Mała rynkowa wartość młodego. Tylko wobec Prawa i Boga kwiat jabłoni tyle wart – co jabłko, zielona ruń – ile łan dojrzały.”

(Prawo dziecka do szacunku, proza pedagogiczno-eseistyczna, 1919-1929)

Coś ważnego powstaje zawsze w środku: w duszy, w sercu i w umyśle. Przemyślenia Korczaka nad spostrzeganiem dziecka i jego świata wywołują potrzebę samoanalizy osobistych dokonań wychowawczych, wejrzenia w głąb siebie i nazwania własnych emocji w relacjach z dzieckiem. Czy nie jesteśmy takimi nożycami, siecią, balastem obciążającym wolność i spontaniczność dzieci? Czy mamy rację, gdy za wszelką cenę próbujemy udowodnić swoją przewagę, wyższość, dominację? Czy nie tracimy w ten sposób, właśnie w takich sytuacjach poczucia, że jesteśmy dla dzieci oparciem, podporą, wzorem od naśladowania? Czy nie tracimy wówczas sił na udowadnianie sobie ważności, zamiast uwiarygadniać swój autorytet?

„Gdy dostrzegę w dziecku nieśmiertelną iskrę bogom wykradzionego ognia, błysk myśli niekarnej, dostojność gniewu, poryw zapału, smutek jesienny, słodycz ofiarną, lękliwą dostojność, dzielne, radosne, ufne, zaczepne poszukiwanie przyczyn i celów, mozolne próby, groźny odruch sumienia – przyklękam kornie, bom gorszy, słaby i tchórz. Czymże jestem, jeśli nie balastem wolnego lotu, pajęczyną waszych

53

W kręgu nauki

barwnych skrzydeł, nożycami, które mają krwawy obowiązek ścinania bujnych pędów?”


W tekstach Korczaka widać ogromny szacunek dla dziecka i jego umysłu, jego niedojrzałości z jednej strony, mądrości - z drugiej. Korczak podziwia genialne słowotwórstwo dziecięce, wrażliwość, uczuciowość. Jakże często dziwią nas i zaskakują pytania zadawane ad hoc, niby oderwane od rzeczywistych zdarzeń, ale jakże autentyczne i mądre w swej dalekowzroczności. Dociekania dziecięce warte są tego, aby pochylić się nad nimi, nawet jeśli czasem nie potrafimy objąć ich własnym myśleniem. Zachwycić się i docenić.

„Poetą jest człowiek, który bardzo się weseli i bardzo się martwi, łatwo się gniewa i mocno kocha – który silnie czuje, wzrusza się i współczuje. I takie są dzieci.

A filozofem jest człowiek, który się bardzo zastanawia i chce koniecznie wiedzieć, jak wszystko jest naprawdę. I znów, takie są dzieci. Dzieciom trudno powiedzieć, co czują i o czym myślą, bo trzeba mówić wyrazami. A jeszcze trudniej pisać. Ale dzieci są poetami i filozofami.”

(Prawidła życia, proza popularnonaukowa dla dzieci, 1930) Autorytet pedagogiczny Janusza

Korczaka to autorytet oparty na prawdzie, wolności i odpowiedzialności. Nieustanny wewnętrzny dialog wychowawcy z samym sobą powinien przynosić refleksje na temat własnego postępowania. Pokora wobec małego człowieka to szansa na empatyczne zrozumienie i prawdziwą, bezwarunkową miłość. Delikatność i wrażliwość obowiązuje każdego wychowawcę w każdym akcie wychowawczym. Patrzenie na świat oczami dziecka, zauważanie tego, co niewidoczne, pochylanie się nad sprawami oczywistymi – to najlepsza

podstawa porozumienia duchowego z dzieckiem. To wyraz głębokiego pajdocentryzmu korczakowskiego.

„Do dorosłego Czytelnika Powiadacie: - Nuży nas obcowanie z dziećmi. Macie słuszność. Mówicie: - Bo musimy się zniżać do ich

pojęć. Zniżać, pochylać, naginać, kurczyć. Mylicie się. Nie to nas męczy. Ale – że musimy

się wspinać do ich uczuć. Wspinać, wyciągać, na palcach

stawać, sięgać. Żeby nie urazić.”

(Kiedy znów będę mały, powieść dla dzieci, 1925)

Niezwykłym doświadczeniem jest lektura tekstu, w którym Korczak zastanawia nad szkołą, programem kształcenia, nauczycielem. Okazuje się, że diagnoza systemu edukacji sprzed 90 lat jest nadal aktualna. Korczak upomina się o przemyślane, rozważne reformy szkolnictwa. Apeluje o ograniczenie przeładowanych treściowo programów kształcenia, o skierowanie uwagi nauczycieli na to, co dzieje się w grupach rówieśniczych. Ważne są zajęcia dodatkowe rozwijające zainteresowania i samorządność uczniowska, ważne to, aby poznawać struktury grup dziecięcych i mechanizmy nimi rządzące. Nauczyciele nie mają na to czasu. Nauczycielom brakuje umiejętności. Zupełnie jakbyśmy czytali współczesne artykuły publicystyczne i analizy z obszaru polityki oświatowej i edukacji obywatelskiej.

„Na tle olbrzymich zasług można szkołę krytykować i – byle ostrożnie – reformować. Instytucja, które obejmuje wszystkich obywateli, nie może w podskokach zmierzać w niewiadome. Krok każdy oględnie mierzyć trzeba; idzie o wyjątkowo ważną sprawę.”

(Jest szkoła, „Rocznik Pedagogiczny” 1923)

54

W kręgu nauki

„Wychowanie obywatelskie (niezależnie od programu nauk), więc sądy koleżeńskie, kooperatywy, kółka samopomocy, samorządy – to próbuje się, dojrzewa dopiero. Pierwociny te traktuje się jako przygotowanie do „przyszłego” życia, a zapoznaje się fakt, że dzieci i mają potrzeby swego dziecięcego społeczeństwa. One mają swoich drapieżników, bezczelnych, napastniczych, złośliwców, nietaktownych, ordynarnych, nieuczciwych, natrętnych, bandyckie typy, destruktorów ich zabaw i zajęć – i poradzić sobie nie mogą. Nauczyciel nie ma czasu wejrzeć w te „drobiazgi”, przeciążony balastem programowym, nie dość wyposażony, skłopotany i nie dość świadomy obowiązku poważnego traktowania swego młodego społeczeństwa, jak poważnie lekarz traktuje – szpital dziecięcy.”

(Jest szkoła, „Rocznik Pedagogiczny” 1923)

Duża doza samokrytycyzmu i dystans wobec własnej osoby to cechy, które wydają się równie ważne w obrazie autorytetu pedagogicznego Janusza Korczaka. Curriculum vitae Korczaka, napisane podczas starania się o dodatkową pracę wychowawcy, aby utrzymać Dom Sierot, to doskonała autocharakterystyka z elementami humoru i autoironii. Pełna samoświadomość zalet i wad oraz szczerość i uczciwość w ich przedstawianiu pozwala na realistyczne podejście do wymagań wobec siebie i swoich wychowanków. Korczak tworzy swoje świadectwo pedagogiczne. Poznajemy Korczaka jako człowieka.

„Jako obywatel i pracownik jestem posłuszny, ale nie karny. Kary za nieposłuszeństwo przyjmowałem pogodnie (za wypuszczenie ze szpitala nieprawnie internowanej rodziny nie znanego mi

porucznika poczęstowany zostałem durem wysypkowym). Nie jestem ambitny. Proponowano mi spisanie wspomnień z lat dziecięcych Marszałka – odrzuciłem; nie widziałem go ani razu żywego, jakkolwiek współpracowałem z Panią Olą. Jako organizator zupełnie nie umiem być szefem. Przeszkadzały mi bardzo i tu, i wielu innych sprawach krótkowzroczność i zupełny brak pamięci wzrokowej. Starcza dalekowzroczność wyrównała pierwszą wadę, druga wzmogła się. Ma to i swoją dobrą stronę: nie poznając ludzi, skupiam uwagę na sprawie – nie uprzedzam się – nie przechowuję uraz. Safanduła, a więc wyprowadzony z równowagi, i impetyk – dzięki mozolnie wypracowanym hamulcom – nadaję się do pracy w zespole.”

(Podanie do Biura Personalnego Rady Żydowskiej o posadę wychowawcy w

Internacie dla sierot Dzielna 39, dnia 9 lutego 1942r.)

Korczak zmusza czytelnika do

myślenia, zachęca do zastanowienia, namysłu nad światem dorosłych i dzieci, nad wychowaniem, nad naturą ludzką. Zmusza wychowawców i nauczycieli do przypominania przeszłości, odkłamywania fałszywych prawd, poszukiwania własnych dróg. Uczy krytycznego osądu w stosunku do siebie, do dziecka, do świata. Wolność u niego zawsze wiąże się w wyborem, ale i z odpowiedzialnością za ten wybór. Wolność to również godność i szacunek dla życia, ale i dla śmierci. Wolność to posiadanie praw i oczekiwanie ich przestrzegania. Korczak wspominany jest przez byłych wychowanków i ich dzieci jako człowiek poważny, zamyślony, smutny. Rzeczywiście smutek to uczucie charakterystyczne dla Korczaka. Przyznaje się do niego w Modlitwie wychowawcy.

55

W kręgu nauki

„Daj dzieciom dobrą dolę, daj

wysiłkom ich pomoc, ich trudom błogosławieństwo.

Nie najłatwiejszą prowadź ich drogą, ale najpiękniejszą.

A jako prośby mej zadatek, przyjm jedyny mój klejnot: smutek.

Smutek i pracę.” (Modlitwa wychowawcy,27 IV 1936)

Zaduma nad losem dziecka, jego

charakterem, uczynkami, sposobem myślenia to niezbędne cechy dobrego wychowawcy. Korczak doskonale o tym wiedział, jednak uczył się dzieciństwa nieustannie, cierpliwie i wytrwale. Niezwykła więź duchowa z dziećmi, porozumienie emocjonalne, empatyczne współbycie umożliwiało mu stworzenie dziecku przyjaznego otoczenia wychowawczego i opiekuńczego, bez górnolotnych i zbędnych słów. Sięganie do jego pisarstwa pedagogicznego stwarza wrażenie bliskości i przejrzystości. Tożsamość pedagogiczna Korczaka może okazać się bliska każdemu wychowawcy, pod warunkiem, że będzie chciał, tak jak Korczak, „uczyć się rozumieć i kochać.”

Literatura źródłowa do tekstów cytowanych: A. Lewin (red.), Janusz Korczak. Pisma wybrane, t. 1-3, Warszawa 1978-1986

dr Małgorzata Kamińska

[Instytut Nauk Humanistycznych

i Społecznych]

BIBLIOTEKA A BIBLIOTHÈQUE –

IMPRESJE ZE SZKOLEŃ WE FRANCUSKICH

KSIĄŻNICACH

Zgodnie ze stwierdzeniem Ludwika Pasteura: „Nauka nie ma żadnej ojczyzny, gdyż wiedza ludzka obejmuje cały świat”, rok akademicki 2012/2013 zaowocował wydarzeniami naukowymi, które pozwoliły zaistnieć Bibliotece Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej poza granicami Polski. Jako jej przedstawiciel miałam zaszczyt uczestniczyć wraz z bibliotekarzami z całej Polski w szkoleniu dotyczącym bibliotek Paryża oraz nawiązać kontakt z biblioteką Université de Nîmes, co pozwoliło na pobyt szkoleniowy tamże w ramach programu Erasmus. Znajomość języka francuskiego umożliwiła mi aktywne uczestnictwo we wspomnianych kursach, z których wnioski zostaną zaprezentowane poniżej.

Nowoczesność w strukturach sieci bibliotek

Seminarium edukacyjno-szkoleniowe „Biblioteki- centra multimedialne i informacyjne na przykładzie Paryża” w dn. 7-14.10.2012 zgromadziło w Montmorency bibliotekarzy z całej Polski. Codziennie słuchaliśmy kilkugodzinnych wykładów w języku francuskim przedstawicieli bibliotek, następnie zaś mieliśmy szansę na zadawanie pytań, dyskusję i praktyczne przyjrzenie się pracy placówek. W Bibliothèque public d`information (http://www.bpi.fr/fr/index.html) podczas prelekcji zapoznano nas z pracami nad wersją testową nowatorskiego katalogu, łączącego wyszukiwanie materiałów prezencyjnych, jak i zawartości baz elektronicznych, który wykluczałby jedynie udział baz danych zablokowanych przez

56

W kręgu nauki

wydawców. Książnica ta posiada ponad 400 000 dokumentów, w tym książek, czasopism, płyt i filmów ze wszystkich dziedzin, umożliwia korzystanie z internetu, naukę języków obcych, oglądanie telewizji w wielu językach oraz organizuje różnorodne wydarzenia kulturalne. Dysponuje ona ponad 2000 miejsc dla czytelników, którzy korzystają na miejscu ze wszystkich źródeł bez formalności rejestracyjnych i nieodpłatnie, przy czym dziennie przewija się ich około 5 tysięcy, głównie studentów. Poza nowatorskim katalogiem biblioteka zadziwia wieloma użytecznymi rozwiązaniami technicznymi, np. w dziedzinie obsługi osób niepełnosprawnych specjalne kabiny bądź taśmy napodłogowe dla osób niewidomych.

Do dyspozycji czytelników

pozostają bibliotekarze dziedzinowi dyżurujący przy obszarze literatury z danej dziedziny, na dystans zaś można skorzystać z oferty BiblioSésame umożliwiającej

kierowanie pytań dotyczących poszukiwań naukowych.

Bibliothèque nationale de France (http://www.bnf.fr/fr/acc/x.accueil.html) jest usytuowana w 4 wieżowcach symbolizujących otwarte księgi i mieszczących magazyny, w podziemiach zaś znajdują się czytelnie. Książnica, niegdyś dostępna dla wybranych, obecnie odpłatnie oferuje większe możliwości zapisu, jednakże chcąc skorzystać z czytelni dla naukowców należy przejść rozmowę kwalifikacyjną. Biblioteka Narodowa odpowiada za politykę digitalizacji zbiorów i realizuje projekt Gallica- Bibliothèque Numerique, który jest symbolem kooperacji oraz umożliwia promowanie kultury i języka francuskiego.

57

W kręgu nauki

Szczególnie ciekawym wykładem

okazało się spotkanie w centrum kształcenia bibliotekarzy Mèdiadix (http://mediadix.u-paris10.fr/index.php) w Saint Cloud. Dyrektor ośrodka Christophe Pavlides przedstawił sieć kształcenia bibliotekarzy obejmującą również terytoria zamorskie, zarówno naukę stacjonarną jak i poprzez platformy internetowe, skupiając się głównie na bibliotekarstwie uniwersyteckim. Następnie przedstawił stopnie rozwoju kariery bibliotekarza akademickiego, wymogi formalne wstąpienia w szeregi pracowników bibliotek naukowych jak złożenie egzaminu państwowego oraz obowiązkowe odbycie praktyki w wyznaczonej placówce, niekiedy oddalonej od miejsca zamieszkania. Dzięki uprzejmości gospodarza odpowiadającego na każde, nawet najtrudniejsze pytania, polscy bibliotekarze mieli szanse po wykładzie na uzyskanie informacji pozwalających porównać warunki pracy i płacy kolegów znad Sekwany.

Biblioteką uniwersytecką olśniewającą nowoczesnymi rozwiązaniami okazała się BULAC- Bibliothèque universitaires des langues et civilisations (http://www.bulac.fr/), przyjmująca czytelników w nowej siedzibie od niespełna dwóch lat. Zajmująca trzy piętra książnica zawiera źródła naukowe dotyczące języków i cywilizacji wielu obszarów kulturowych

jak Azja, Afryka, Europa centralna, w tym

dokumenty dotyczące języka polskiego. Oferuje ona do dyspozycji pokoje do pracy indywidualnej, które można zarezerwować na okres do 6 dni na wyłączny użytek z możliwością jednoczesnego korzystania z 60 pozycji książkowych. Nowością przygotowywaną do udostępnienia była również „bibliothèque de nuit” oferująca sale dostępne 24h oddzielone od zamykanej na noc części biblioteki. Placówka ta wykorzystuje w głównej mierze bezpłatne oprogramowanie oraz posiada własny dział konserwacji starszych publikacji.

58

W kręgu nauki

Pracę bibliotekarzy z młodzieżą i dziećmi przybliżyli pracownicy CDI Szkoły Alzackiej (http://www.ecole-alsacienne.org/spip/-Le-CDI-du-Grand-college-.html) oraz Bibliothèque Aimé Césaire w Montmorency (http://equipement.paris.fr/bibliotheque-aime-cesaire-1732), otwartej również dla dorosłych czytelników. Wśród udogodnień tej ostatniej wyróżnić można na przykład spory dział literatury o druku dużą czcionką oraz wypożyczane do domu czytniki płyt dla osób niedowidzących.

Z „Erasmusem” we francuskiej

bibliotece Praktycznym sprawdzianem

umiejętności zawodowych, językowych i logistycznych okazało się szkolenie odbyte w bibliotece Université de Nîmes -Bibliothèque Universitaire (http://www.unimes.fr/fr/bibliotheque.html)

– w miejscowości Nîmes na południu Francji, w ramach programu Erasmus STT – oferta Staff Training Mobility. Objęło ono trzydzieści pięć godzin szkoleniowych od 14 do 18 stycznia 2013 roku, zaś językiem używanym podczas pobytu w placówce naukowej był język francuski. Wyjazd poprzedziłam miesiącami poszukiwań uczelni w całej Francji, zaś spośród bibliotek wyrażających chęć współpracy wybór padł na Nîmes, z uwagi na największe prawdopodobieństwo nawiązania kontaktów między uczelniami, nie tylko bibliotekami. W tej naukowej placówce studenci mogą kształcić się w dziedzinie nauk ścisłych, humanistycznych, medycznych, społecznych i artystycznych. Biblioteka i część uniwersytetu mieści się w starym forcie Vauban, który następnie przez wieki wykorzystywany był jako więzienie.

Nowoczesna biblioteka dysponuje większą powierzchnią niż książnica PWSZ, mieści się na 3 piętrach, dzięki czemu oferuje czytelnikom wiele możliwości podczas korzystania, a do większości zbiorów jest wolny dostęp. Celem szkolenia było zapoznanie się z funkcjonowaniem biblioteki z uwzględnieniem jej części składowych, który to cel udało się w pełni zrealizować. Zapoznałam się z procesami: opracowania, udostępniania, przechowywania i konserwacji zbiorów, formacji czytelników, organizowania

59

W kręgu nauki

dostępu do elektronicznych źródeł informacji naukowej oraz prowadzenia działalności informacyjnej, kulturalnej i promocji zbiorów własnych. Uczestniczyłam także w zajęciach dla studentów na terenie biblioteki, zakończonych każdorazowo rozwiązywaniem testów, które również miałam okazję ćwiczebnie wypełniać.

W ramach programu poza szkoleniami z poszczególnymi pracownikami dotyczącymi powyższych zagadnień udało mi się też wziąć udział w otwarciu wystawy prac studentów w bibliotece pt. „Tracer” oraz zobaczyć profesjonalną konserwację książek od podstaw, którą wykonuje się w stosunku do starszych i cenniejszych dzieł.

Dzięki uprzejmości Dyrektora

biblioteki uniwersyteckiej - Pani Valérie Travier i jej męża, możliwa była wizyta w bibliotece miejskiej Nîmes - Bibliothèque Municipale Carrè d`Art (http://bibliotheque.nimes.fr/) – prezentująca zarówno ogromną, nowoczesną powierzchnię biblioteki wraz ze wszystkimi działami oraz usługami oferowanymi czytelnikom, jak i jej drogocenne stare zbiory. Niezatarte wspomnienie jako na bibliotekarzu naukowym pozostawiła wizyta w magazynach i możliwość przyjrzenia się cennym manuskryptom i starodrukom, niestety nie uwieczniona na zdjęciach.

Jako ciekawostkę można odnotować, że pomimo pobytu na południu Francji nie udało się mi uciec przed zimową pogodą. Podczas mojego pobytu w Nîmes padał śnieg, a ponieważ to niezmiernie rzadki widok, pracownicy biblioteki zobligowali mnie do uwiecznienia tego na zdjęciach z okien biblioteki. Zimową aurę pogłębiał jeszcze wiejący mistral.

60

W kręgu nauki

Program wizyty na uniwersytecie w

Nîmes był bardzo bogaty w naukowe zagadnienia, a pobyt na uczelni bardzo intensywny, dzięki czemu zdobyłam wiele informacji i umiejętności. Sądzę, że niektóre konkretne rozwiązania można zastosować w toku pracy w bibliotece uczelni macierzystej, np. związane z formacją czytelników bądź pomysłami na usługi dostępne stacjonarnie lub z witryny bibliotecznej, do innych możemy aspirować, bo wiążą się z zakupem kosztownych baz danych bądź z powiększeniem powierzchni biblioteki. Pobyt zakończyłam zaproszeniem do złożenia rewizyty w naszej uczelni, co pozwoliłoby rozwinąć współpracę z Université de Nîmes.

mgr Ewa Kozłowska

[Biblioteka]

WARSZATY NAUKOWE „JAK SKUTECZNIE UCZYĆ

SIĘ JĘZYKA ANGIELSKIEGO?”

W kwietniu 2013 roku, do INHiS PWSZ w Płocku przybyło liczne grono zaproszonych przez metodyków-anglistów tegoż kierunku – uczniów szkół ponadgimnazjalnych wraz z ich opiekunami, aby uczestniczyć w dorocznych Metodycznych Warsztatach Naukowych prowadzonych przez studentów Koła Metodycznego „Anglomaniacy”, pt. „Jak skutecznie uczyć się języka angielskiego?” Słowo wstępu wygłosiła ówczesna pani wicedyrektor INHiS dr Anna Suwalska-Kołecka, a następnie studenci 3-roku filologii angielskiej występowali z autorskimi prezentacjami multimedialnymi dotyczącymi uatrakcyjniania i udoskonalania procesu uczenia się, a w szczególności wymowy, wykorzystania piosenek i filmów, oraz technik pamięciowych w postaci fiszek. Studenci korzystali głównie z internetu i innych źródeł multimedialnych oraz przewodników po dostępnych programach, dzięki którym można, nie wyjeżdżając do krajów anglojęzycznych, skutecznie nauczyć się wybranego języka. Nasi pełni entuzjazmu studenci doradzali jak udoskonalić własną naukę języka obcego i osiągać szybkie efekty dysponując najróżniejszymi doświadczeniami, zarówno jako uczniowie sami w sobie, jak i nauczyciele-praktykanci i w wielu przypadkach studenci specjalności nauczycielskiej. Wystąpienia zainteresowały przybyłych licznie uczniów, którym nasi studenci zaoferowali konkursy z nagrodami, ufundowanymi przez Biuro Promocji. W dalszej części niniejszego artykułu znajdują się autorskie streszczenia większości wystąpień naszych młodych prelegentów, wraz z fragmentami prezentacji multimedialnych.

61

W kręgu nauki

Prezentacja Agnieszki Karolewskiej, Wiolety Lewandowskiej, Małgorzaty

Bagińskiej, Rozalii Jędrzejewskiej, pt. „Fiszki jako skuteczna metoda uczenia słownictwa”

Bez wątpienia efektywna nauka słownictwa jest dla większości uczniów jednym z najważniejszych elementów nauki języka. Nie ma cudownej metody na naukę słownictwa, gdyby taka istniała, to każdy by ją stosował. Jednak w literaturze i Internecie roi się od wskazówek i sposobów dotyczących nauki słownictwa. Chciałybyśmy zwrócić uwagę na jedną z efektywniejszych, naszym zdaniem, metod, która ostatnimi czasy zdobywa coraz więcej zwolenników ze względu na niskie koszty i łatwość użycia. Mowa o fiszkach, które są niczym innym jak niewielkimi kartonikami ze słówkiem lub wyrażeniem, a jego wyjaśnieniem (a najlepiej ilustracją i/lub zdaniem z tym słówkiem) na drugiej. Fiszki to idealne narzędzie do nauki słówek. Błyskawiczne przyswajanie to zasługa maksymalnej przejrzystości kartoników. Metodę tę docenią z pewnością wzrokowcy - czyli 80 % z nas. Wystarczy kilka razy obrócić kartonik, aby zapamiętać jego treść. Fiszki powinniśmy nosić zawsze przy sobie - pozwoli nam to wykorzystać każdą wolną chwilę na naukę.

W sklepach dostępne są gotowe zestawy fiszek, jednak są one drogie i nie zawsze dopasowane do naszych potrzeb. Możemy je więc przygotować własnoręcznie. Jak robić fiszki? Nic prostszego. Wystarczy przygotować kilka kartoników, w zależności od upodobań mogą być wycięte z bloku z białymi bądź kolorowymi kartkami. Zarówno słówko w języku obcym jak i polskim, może być zapisane przy pomocy kolorowego długopisu i mazaka. Istotne jest by nauce każdego słówka towarzyszył kontekst , dlatego też najlepiej dodać zdanie personalne lub/i obrazek, który pomoże nam skojarzyć dane słówko.

Teoria mówi, że nauka to walka z zapominaniem, dlatego należy wyposażyć fiszki w specjalne pudełko do nauki i powtórek tzw. memobox. Zasady nauki są bardzo proste: pierwszą stronę kartonika należy traktować jako pytanie, rewers zaś - jako odpowiedź. Jeśli odpowiemy poprawnie, przekładamy kartonik do kolejnej przegródki, jeśli nie, wraca on na początek pudełka, zawsze do pierwszej przegródki. Memobox pozwala na wyselekcjonowanie słów sprawiających najwięcej trudności oraz gwarantuje optymalną liczbę powtórek całego materiału. Dodatkowo zapewnia rozłożenie nauki w czasie, dzięki czemu kolejne powtórki następują po odpowiednio długiej przerwie.

62

W kręgu nauki

W dzisiejszych czasach ważnym zadaniem nauczyciela jest korzystanie z nowinek

technologii informacyjnej, gdyż młodzi ludzie chętniej uczą się za pomocą komputera niż z książek. W Internecie jest bardzo dużo programów umożliwiających tworzenie wirtualnych fiszek, my chciałybyśmy skupić się na jednym –Anki. Program Anki jest bardzo łatwy w obsłudze i całkowicie bezpłatny. Wystarczy w wyszukiwarce Google wpisać jego nazwę, a następnie ściągnąć aplikację na nasz komputer. Anki umożliwia tworzenie fiszek w sposób szybki i przyjemny. Co więcej, program oferuje wiele przydatnych aplikacji m.in. dodawanie dźwięku i obrazu – co pozwala doskonalić wymowę i działa na wyobraźnię, umieszczanie zdania zawierającego dane słówko – kontekst ułatwia zapamiętywanie, nowe słówko może być wpisane innym kolorem, aby lepiej rzucało się w oczy. Należy również zaznaczyć, iż uczniowie mogą monitorować swój postęp w nauce dzięki wykresom tworzonym przez program.

Pamiętajmy, że nauka słownictwa to praca, którą musimy wykonać sami, a wybór

odpowiedniej metody znacznie nam tę pracę ułatwi i pozwoli częściej brać czynny udział w zajęciach językowych, dając ogromną satysfakcję i poczucie dobrze wykorzystanego czasu.

63

W kręgu nauki

Prezentacja Marty Rutkowskiej, pt.

„Piosenka jest dobra na wszystko – czyli jak skutecznie uczyć się języka z użyciem

muzyki”. Muzyka jest obecna w życiu

człowieka od zawsze. Pomaga ona nam miło spędzić czas, uspokoić się, wyciszyć lub wzruszyć, ale czy może pomóc nam nauczyć się języka? Po pierwsze, wykorzystywanie muzyki do nauki nie tylko pomaga nam łatwiej zapamiętać nowe słowa, a nawet całe struktury ale przede wszystkim tworzy sympatyczna atmosferę do nauki. Warto rozpocząć swoją przygodę z nauką języka angielskiego od słuchania bardzo podstawowych piosenek, nawet tych przeznaczonych dla dzieci, lub tak zwanych nursery rymes (”Humpty-dumpty”, ”Head and shoulders knees and toes”). Ponadto, pracując w parach możemy nawzajem przygotować dla siebie teksty piosenek, a jako pierwszy krok używamy tylko kilku kluczowych słów, wypisanych na małych kolorowych karteczkach i losujemy po kilka z nich, próbując odgadnąć lub przewidzieć o czym może być dana piosenka. Zabawę wygrywa osoba, która odgadnie tytuł lub przesłanie piosenki, wykorzystując jak najmniejszą liczbę podpowiedzi. Innym sposobem jest powycinanie zdań z piosenek i ułożenie ich w odpowiedniej kolejności przez partnera, po czym odsłuchanie utworu w celu sprawdzenia poprawności naszej układanki. Kiedy już raz przesłuchaliśmy piosenkę, kolega daje nam tekst w którym brakuje np. ostatniego słowa w każdej linijce lub gdzieś w środku – wybór tego słowa zależy od celu jaki chcemy osiągnąć. W sytuacji, gdy chcemy wzbogacić nasze słownictwo najlepiej wybrać nowe, trudne słowa. Na małych karteczkach otrzymujemy te słowa i staramy się dopasować je w odpowiednie miejsce. Słuchając piosenki nawet bez znajomości znaczenia słów świetnie sobie poradzimy z tym zadaniem za pomocą rytmu. W każdym z tych zadań należy jednak pamiętać, że jest to słuchanie, a

słowa „płyną” dość szybko. Nie należy, zatem stawiać przed sobą zbyt trudnego zadania i usuwać zbyt wielu słów z tekstu, lub rozkładać zbyt dużej liczby wersów. Pamiętajmy zawsze, że ma to być przyjemność połączona z nauką, a celem jest również motywacja. Postawmy przed sobą cele, które są do spełnienia i nagradzajmy się za nie. W taki sposób możemy się uczyć nawet gramatyki, uważanej przez wiele osób za nudną, bądź trudną. W Internecie znajdziemy mnóstwo stron oferujących nam piosenki używające każdego z angielskich czasów i zagadnień gramatycznych. Musimy tylko chcieć skorzystać z tego powszechnie dostępnego narzędzia, tak bardzo ułatwiającego nam naukę i zamieniającego ją w zabawę. Kiedy jest nam ciężko zapamiętać konstrukcje pierwszego trybu warunkowego, nie warto jest sto razy sobie powtarzać na przykład: if plus osoba plus czasownik. Bardziej efektywne będzie wysłuchanie piosenki Ronan Keating ”Time after time”. Z pewnością zaśpiewanie fragmentu „If you fall I will catch you” spowoduje, że nie będzie już trzeba powtarzać na pamięć nudnych regułek, lecz z łatwością ten przyjemny kontekst pozwoli na swobodne zbudowanie i użycie pierwszego trybu warunkowego.

Każdy z nas ma ulubioną piosenkę, warto przesłuchać ją uważnie, sprawdzić nowe słowa i konstrukcje, po czym przynieść ja na swoją lekcję angielskiego i pomóc innym uczyć się przyjemnie. Również w domowym zaciszu warto włączyć miły utwór i pozwolić się wciągnąć w magiczny świat krainy dźwięków. Na początek, podczas pracy z nowym utworem należy zatrzymać go po krótkich fragmentach i postarać się zapisać słowa, które słyszysz, a potem sprawdzić je z oryginalnym zapisem, a następnie przejść do kolejnego wyzwania, jakim jest próba przetłumaczenia tekstu. Wiele stron internetowych oferuje gotowe tłumaczenia,

64

W kręgu nauki

które przydadzą się, aby sprawdzić efekt twojego działania. Tekst nie musi być tłumaczony słowo po słowie, wystarczy ogólne pojęcie o czym jest. Powinno się wybrać słowa, zwroty lub wyrażenia, które chcemy znać i podkreślić je kolorowym mazakiem. Nie powinno ich być jednak zbyt wielu, żeby się nie zniechęcić. Jednakże, jeśli piosenka naprawdę przypadnie do gustu można się jej nauczyć na pamięć, zwłaszcza że w niej znajdziesz słownictwo gotowe do użycia, znajdujące się w pamięci podświadomej, którego nie znajdziesz w książkach. Jeśli nie ma pewności, co znaczą podkreślone przez siebie słowa lub zwroty, warto skorzystać ze słownika, a w szczególności sprawdzić wymowę. Po tym wszystkim, aby nauczyć się nowych wyrażeń czy zapoznać z nowym słownictwem, należy jedynie jak najczęściej słuchać swojej ulubionej piosenki. Już dziś posłuchaj piosenki, której tekst wydaje Ci się trudny i spróbuj uzupełnić luki w tekście (wiele takich gotowych zadań znajdziesz w Internecie), a jeśli uda Ci się wykonać poprawnie to zadanie, zobaczysz że zaczniesz bardziej wierzyć w siebie i swoje umiejętności.

Częste słuchanie piosenek w języku angielskim pozwala przyswoić nie tylko słownictwo, ale przede wszystkim całe zwroty i wyrażenia, często idiomatyczne. Ich znajomość bardzo podnosi jakość języka, jakim operujemy. W ten sposób przyswaja się pamięciowo całe zdania, zawierające określoną strukturę gramatyczną. To najlepsza metoda dla osób, które są "słuchowcami" oraz dla tych którzy nie lubią się wysilać, ponieważ pozwala ona w łatwy sposób osiągnąć oczekiwane cele.

Podsumowując zalety użycia piosenek podczas nauki języka angielskiego należy wymienić następujące: słuchanie piosenek sprzyja niezależnemu uczeniu się; pozwala ćwiczyć słuchanie i czytanie (kiedy śledzimy tekst i próbujemy go zrozumieć) oraz wymowę (kiedy śpiewamy, bądź

wymawiamy słowa wraz z wykonawcą); poszerza zasób słownictwa w sposób relaksujący; tego typu słuchanie motywuje do nauki, co sprawia, że szybciej i więcej zapamiętujesz oraz aktywuje podświadomą długoterminową pamięć; pozwala utrwalić gramatykę; innymi słowy, piosenki są gotowym źródłem autentycznego języka i mogą być używane w niezliczoną ilość sposobów do ćwiczenia wielu umiejętności.

Wolniejsze piosenki przydadzą się, gdy chcemy poćwiczyć umiejętności słuchania. Dłuższe zaś, gdy chcemy za pomocą tekstu piosenki podszlifować umiejętności czytania. Teksty, w których są krótkie powtarzające się frazy ułatwią naukę ciekawych struktur oraz pomogą w ćwiczeniu wymowy. Jednakże, jak wszyscy dobrze wiemy, autorzy tekstów ze względu na zwięzłość lub rytm nie zawsze używają poprawnych form gramatycznych. Ma to i wady i zalety – nie można niektórych z nich powielać na zajęciach, ale zaletą jest to, że widzimy w jaki sposób rodzimi rozmówcy języka angielskiego popełniają sami błędy lub poznajemy język potoczny, nie zawsze poprawny. Tu pojawia się kolejne wyzwanie, jakim jest próba odnalezienia i poprawienia tych błędów. Trzeba robić wszystko, aby nauka przestała być dla was uciążliwym zajęciem, ale wspaniałą muzyczna przygodą.

Prezentacja Magdy Kowalskiej

i Eweliny Kacprzak, pt. „Mapowanie - lepszy sposób

na zapamiętywanie”

Czy masz czasem problem ze zrozumieniem notatek, które „na szybko” robiłeś podczas zajęć? Czy nie lubisz uczyć się nowego słownictwa, bo przeraża cię ilość nowego materiału? Czy zniechęcasz się czasem do nauki jakiegoś przedmiotu, bo podręcznik jest grubą księgą zapisaną małym druczkiem? Czy nie znosisz uczyć się odmian czasowników nieregularnych jakiegokolwiek języka obcego?

66

W kręgu nauki

Jeżeli na choćby jedno z tych pytań odpowiedziałeś twierdząco, warto zainteresować się tzw. mapowaniem myśli, po ang . mind map ping. Jest to szczególny rodzaj notowania, sprzyjający myśleniu twórczemu, wielokierunkowemu, a nie nudnemu i odtwórczemu. Celem mapowania myśli jest podniesienie efektywności pracy i uczynienie procesu uczenia się i zapamiętywania prostszym, szybszym i przyjemniejszym. Mapa myśli to innowacyjny sposób przedstawiania niektórych zagadnień ułatwiający naukę, w którym używa się rysunków i krótkich haseł dla przedstawienia pierwszych skojarzeń, które przychodzą do głowy. Mapa powinna być przejrzysta, czytelna, kolorowa, zwracająca uwagę na najważniejsze rzeczy istotne dla twórcy, dla którego będzie jedynie czytelna, dlatego też ciężko będzie pożyczyć swoją „mind mapę” z notatkami z lekcji koleżance która była nieobecna. Oto wskazówki, jak się zabrać do „mapowania”:

1. Weź dużą kartkę papieru (najlepiej A4) i zapisz na środku temat, główną myśl, której mapa ma dotyczyć. Możesz zakreślić ją w kółko lub narysować obok rysunek obrazujący tę ideę. To będzie centrum twojej mapy.

2. Wokół centralnej kategorii zapisz pomniejsze tematy, myśli, które ci się z nią kojarzą. Połącz je liniami z centralną kategorią. Niech powstanie coś w rodzaju drzewka, w którym od każdej kolejnej myśli będą odchodzić gałązki prowadzące do następnych skojarzeń. Przykłady takich drzewek możesz znaleźć w Internecie.

3. Nie używaj linijki. Linie łączące pojęcia mogą (a czasem muszą) być powykrzywiane i nierówne.

4. Tworząc swoją mapę możesz używać różnych kolorów, zmieniać styl i wielkość liter, robić rysunki.

Ważne jest tylko to, żeby mapa była czytelna dla ciebie.

5. Mapy myśli możesz tworzyć ręcznie, na papierze, ale też używając specjalnych programów komputerowych. Pod tym adresem możesz znaleźć kilka darmowych programów do tworzenia map myśli: http://mageia-tweak.blogspot.com/2010/12/mapy-mysli-z-uzyciem-komputera.html. Jeżeli nigdy jeszcze nie korzystałeś/korzystałaś z tej metody notowania, to radzimy jednak zacząć od kartki i długopisu.

6. Pamiętajmy o kolorach, nie ma sensu tworzenie mapy za pomocą tylko ołówka czy czarnego długopisu. Kolory na naszej mapie muszą wręcz krzyczeć „spójrz na mnie”. Poza tym odpowiedni dobór kolorów pozwoli zapamiętać rozmieszczenie elementów na kartce, co z kolei może być niezwykle ważne w samym procesie kojarzenia.

Na początku tworzenie mapy myśli może wydawać się trudne. Nie poddawaj się, jeśli coś ci nie wychodzi, a mapa jest pokreślona i mało czytelna. Z czasem wypracujesz własny styl „mapowania”. Wyobraźmy sobie mapę myśli na której przedstawiamy angielskie nazwy zwierząt wraz ich liczbą mnogą (jeśli jest nieregularna). Kolorem pomarańczowym zapisujemy te nazwy, które mają nieregularną liczbę mnogą. I tym prostym sposobem każdy wzrokowiec będzie kojarzył te szczególne przypadki, bo jak tylko przywoła w pamięci swoją mapę myśli, wyjątki będą jawić się na niej jak pomarańczowe wyspy.

66

W kręgu nauki

Możemy pokusić się o zilustrowanie słówek i nie ma w tej kwestii znaczenia czy umiemy pięknie rysować czy też nie. Ważne, żeby sam autor mapy wiedział i rozumiał o co chodzi w mapie, którą sam stworzył. Za pomocą map możemy ilustrować notatki z wielu różnych przedmiotów. Łatwiej będzie zapamiętać wszystkie bitwy siedemnastowiecznej Rzeczpospolitej szlacheckiej, dokonać podziału kręgowców, usystematyzować epoki literackie itd. Mapy myśli mogą być bardzo przydatne w nauce języków obcych. Przykładowymi zastosowani map myśli w nauce języka obcego są: nauka słownictwa z szerokiego działu np. słownictwo związane ze zdrowiem człowieka; porównanie zastosowania i budowy 2, 3 i więcej czasów

gramatycznych danego języka obcego; porównanie budowy i zastosowania czasów gramatycznych w dwóch językach; uporządkowanie słownictwa i zwrotów niezbędnych podczas konwersacji, dawaniu rad, składaniu propozycji itp., przyswojenie czasowników nieregularnych; nauka nieregularnej formy liczby mnogiej; zasady stosowania i budowa zdań z użyciem okresów warunkowych; oraz właściwie wszystko to, co będzie potrzebne i przyjdzie na myśl.

Tworzenie map myśli może stać się nie tylko bardzo pomocne w szybkim przyswajaniu wiedzy ale bardzo przydatne przy powtarzaniu materiału przed ważnym egzaminem, na przykład maturą.

67

W kręgu nauki

Dzięki systematycznie tworzonym mapom myśli mapy gotowy plan powtórek materiału bez konieczności wertowania opasłych podręczników. Tematyka map

zależy od autora, natomiast wspólne dla nich wszystkich jest to, że są kolorowe i w większości przypadków zrozumiałe tylko dla autora.

68

W kręgu nauki

Prezentacja Karoliny Żelechowskiej, Kingi Franczak i Martyny Modzelewskiej,

pt. „Poprawna wymowa twoją wizytówką”.

Wymowa jest pierwszym atutem, który inni zauważają w języku mówionym, a szczególnie w języku angielskim stanowi „wizytówkę”, niejako etykietkę przypiętą do lat nauki języka. Dlatego też, powinniśmy uczyć się poprawnej angielskiej wymowy jak najszybciej, właściwie od momentu pierwszego zetknięcia się z językiem. Jeśli nie położymy odpowiedniego nacisku na naukę wymowy, będziemy robić błędy, które niestety mogą przekształcić się w złe nawyki. Ludzie uczący się języka popełniają liczne błędy w wymowie, np.: • mówią zbyt szybko, gdyż myślą, że brzmią wtedy jak rodowici użytkownicy języka • pomijają niektóre dźwięki (eg. worl zamiast world) • kładą akcent na nieodpowiednią sylabę (eg. DEvelop zamiast deVELop) • używają nieodpowiednich dźwięków (determine wymawiane tak, by rymowało się z mine) • mylą dwa różne dźwięki (eg. sheep-ship) Nasuwa się zatem pytanie dotyczące skuteczności w uczeniu się angielskiej wymowy - procesu trudnego i czasochłonnego, który na szczęście może okazać się łatwym i przyjemnym. Oto kilka wskazówek: 1. Należy uczyć się dźwięków języka angielskiego i ich symboli w transkrypcji. Wymowa rytmicznego języka angielskiego składa się z innych dźwięków niż wymowa sylabicznego języka polskiego. Aby wymawiać poprawnie, musimy nauczyć się rozpoznawać dźwięki i ćwiczyć ich wymawianie. Musimy ćwiczyć ich rozróżnianie, aby uniknąć pomyłek w samogłoskach (np. beard-bird, cheek-chick), lub w akcencie wyrazowym (np. desert – dessert)

3. Warto też wypracować w sobie nawyk sprawdzania wymowy w słowniku, szczególnie wówczas gdy nie jesteśmy w stu procentach pewni jak wymówić dane słówko. Ważne jest, by sprawdzić poprawną wymowę jeszcze zanim słówko zostanie wypowiedziane lub przynajmniej jak najszybciej, tuż po jego wypowiedzeniu. 4. Zalecane jest czytanie na głos, zadając sobie jednocześnie pytanie: czy wiem jak to wymówić? Czy potrafię zapisać to słówko przy użyciu transkrypcji? Słownik to nasz najlepszy przyjaciel, zwłaszcza wtedy gdy rozpoczynamy przygodę z językiem. Może być w wersji elektronicznej, za pomocą której można odsłuchać wymowę i sprawdzić transkrypcję, co jest dużym ułatwieniem. Oczywiście należy sprawdzić jakość i wiarygodność tego słownika. 5. Uczeniu poprawnej wymowy sprzyja również częste słuchanie tekstu mówionego. Nie muszą to być nagrania z płyty z podręcznika, ale na przykład brytyjskie radio internetowe, piosenki, filmy po angielsku bez lektora i napisów. Dubbing w języku angielskim pozwoli na zaobserwowanie jak dane słówko jest wymawiane w kontekście. 6. Kolejną skuteczną metodą jest naśladowanie, czy nawet „papugowanie”, które w tym wymiarze nabiera pozytywnego znaczenia. Zatem, słuchając wymowy warto wzorować się na rodowitych użytkownikach języka i starać się po nich jak najwięcej powtarzać aby brzmieć jak najbardziej naturalnie, a z czasem produkcja dobrej wymowy stanie się czynnością nie wymagającą wysiłku. Wszystko wskazuje na to, że, wymowa wcale nie musi być nudna, można się nią wprost bawić, nie musi więc być naznaczona długimi godzinami spędzonymi nad grubym słownikiem. Wystarczy, że w filmie obejrzanym bez udziału lektora

69

W kręgu nauki

wystąpi ulubiona aktorka, albo zabawny skecz na chwilę pozwoli zapomnieć o nauce – to są te chwile kiedy uczymy się wymowy podświadomie.

W ćwiczeniu wymowy można również wykorzystać „łamacze językowe” (ang.: „tongue twisters”) oraz pary słów (ang.: „minimal pairs”), które należą do przyjemnych form nauki wymowy. Minimal pairs

bin /bɪn/ - pin /pɪn/

heel /hi�əl/ - hole /həʊl/

beer /bɪə/ - bee /bi�/

bed /bed/ - bad /bad/

cat /kat/ - cut /kʌt/

bag /bag/ - bug /bʌg/

Tongue twisters Peter Piper picked a peck of pickled peppers. A peck of pickled peppers Peter Piper picked. If Peter Piper picked a peck of pickled peppers, Where's the peck of pickled peppers Peter Piper picked? Denise sees the fleece, Denise sees the fleas. At least Denise could sneeze and feed and freeze the fleas. Six sick hicks nick six slick bricks with picks and sticks. Luke Luck likes lakes. Luke's duck likes lakes. Luke Luck licks lakes. Luck's duck licks lakes. Duck takes licks in lakes Luke Luck likes. Luke Luck takes licks in lakes duck likes. How many cookies could a good cook cook If a good cook could cook cookies? A good cook could cook as much cookies as a good cook who could cook cookies.

Through three cheese trees three free fleas flew. While these fleas flew, freezy breeze blew. Freezy breeze made these three trees freeze. Freezy trees made these trees' cheese freeze. That's what made these three free fleas sneeze. Yellow butter, purple jelly, red jam, black bread. Spread it thick, say it quick! Yellow butter, purple jelly, red jam, black bread. Spread it thicker, say it quicker! Yellow butter, purple jelly, red jam, black bread. Don't eat with your mouth full! Sister Sue sells sea shells. She sells sea shells on shore. The shells she sells. Are sea shells she sees. Sure she sees shells she sells. Bibliografia:

1. Harmer, J. 2012. Essential Teacher Knowledge, Essex: Pearson Education Ltd.

2. English Teaching Professional, Issue 72, January 2011. Choosing tunes

3. Armstrong T., Multiple Intelligences in the classroom, ASCD, USA 2009

4. Hayati M., M-learning, English teaching professional 2009, Issue 64

5. Harmer J. 2012. Essential Teacher Knowledge: Core Concepts in English Language Teaching. Pearson Education Ltd., 2012

6. Komorowska H. 2009. Metodyka nauczania języków obcych. Warszawa: Fraszka Edukacyjna

70

W kręgu nauki

Netografia:

1. http://www.englishteachermelanie.com/study-tip-how-to-improve-your-english-pronunciation/

2. http://www.antimoon.com/how/pronunc.htm

3. http://iteslj.org/Articles/Thanasoulas-Autonomy.html

4. www. mindworksresources, 2012

5. web.cortland.edu/andersmd/learning/modalities.htm

6. www.tonybuzan.com 7. http://tygenglishlesson.blogspot.

com/2013/02/past-simple-elementary.html

8. http://englishvillage.wordpress.com/tag/mind-maps/

9. http://learningfundamentals.com.au/resources/

10. http://www.mindtools.com/pages/article/newISS_01.htm

Koordynatorzy: mgr Danuta Pietrzak dr Ewa Chojnacka


NOWOŚCI

WYDAWNICTWA PWSZ W PŁOCKU

„Aktywność edukacyjna – aktywność w zawodzie” pod redakcją naukową J. Piekarskiego, L. Tomaszewskiej, M. Szymańskiej, M. Kamińskiej

„Edukacja a rynek pracy. Od procesów do efektów kształcenia” pod redakcją naukową E. Wiśniewskiej, M. Jagodzińskiej, K. Przybyszewskiej

„Edukacja jako całożyciowe doświadczenie” pod redakcją naukową J. Piekarskiego, L. Tomaszewskiej, A. Głowali

M. Szewczyk-Jarocka, A. Nowacka: „Korepetycje – współczesny problem szarej strefy edukacji szkolnictwa średniego w Polsce”

Studia są ważnym okresem w

życiu człowieka, a ich ukończenie

powoduje zamknięcie etapu

dorastania i wejście we wczesną

dorosłość. Z jednej strony nie jest

się już nastolatkiem, sterowanym

w dużej mierze przez autorytety

rodzicielskie i szkolne, z drugiej

strony nie jest się jeszcze w pełni

samodzielną, niezależnie

finansową osobą. Dziś wielu

studentów funkcjonuje tak, jakby

studia były przedłużeniem okresu

szkolnego, co zdecydowanie

wydłuża start w dorosłość i

rozpoczęcie kariery zawodowej.

Gdyby zapytać przypadkowych

absolwentów lub studentów, czy

są szczęśliwi i zadowoleni ze

swojego życia, to poza

zachwalaniem studenckich

imprez, w większości

usłyszelibyśmy narzekania i listę

wielu trosk, z którymi się

borykają. A na pierwszym

miejscu zapewne byłyby obawy

związane z poszukiwaniem lub

utrzymaniem pracy. W okresie

rosnącego bezrobocia,

niepewności i nieustannych

zmian wydaje się to zupełnie

naturalne. Sytuacja od strony

pracodawców wygląda bardzo

podobnie. Tez narzekają, w

szczególności na brak

atrakcyjnych kandydatów do

pracy. W świetle badań okazuje

się, że pracodawcy mają ogromne

trudności ze znalezieniem

dobrych pracowników. Narzekają

na powszechny brak motywacji

do pracy, inicjatywy, brak

podstawowych kompetencji -

typu praca w grupie,

komunikatywność czy twórczość

i przede wszystkim brak

świadomości siebie. Zatem jak

być atrakcyjnym w oczach

pracodawcy? Samopoznanie -

bez tego ani rusz! Jest to

podstawowy element przy

projektowaniu swojej kariery,

szukaniu pracy czy wyborze

zawodu. Od niego zaczyna się

przygoda z pracą. Przygoda, która

może być fascynująca i

pasjonująca, a nie tylko

wyciskająca z nas frustrację.

Zachęcamy do pracy nad

swoją autentycznością. Czym

ona jest? Przede wszystkim to

stawanie się, bycie sobą. Aby

jednak być sobą, należy najpierw

siebie poznać. Tylko osoba, która

stara się odnaleźć motywy swego

działania, dążenia, swój pakiet

zasobów wewnętrznych, może

cechować się adekwatną wiarą w

swoje możliwości, łatwiej

odkrywa swoje predyspozycje

zawodowe i poszukuje zajęcia,

które będzie dla niej

odpowiednie. Z tego, co dla

każdego z osobna jest właściwe,

rodzi się automatycznie naturalna

dla nas motywacja do działania.

Poznawanie samego siebie jest

nieodłącznie związane z pojęciem

samoświadomości, umiejętnością

wyglądu wewnętrznego.

Człowiek zastanawia się nas sobą

zazwyczaj w sytuacjach

granicznych, np. utrata pracy czy

jej poszukiwanie. Wtedy są to

naturalne momenty, kiedy

ustalamy nowe priorytety, cele i

dążenia. To jednak za mało.

Wiedzę o sobie i świadomość

zdobywamy w ciągu całego

Agata Słowińska - założycielka Klubu Przedsiębiorczych Kobiet, właścicielka firmy szkoleniowej Sztuka Sprzedaży Szkolenia i Doradztwo, trenerka zajęć szkoleniowych w Biurze Karier PWSZ w Płocku.

Fot. Anna Kowalska

Biuro Karier szansą na lepszy start do Kariery*

Biuro Karier Dział Spraw Studenckich i Dydaktyki

ZBUDUJ SWOJĄ DROGĘ KARIERY Z NASZYM WSPARCIEM

Coś motywującego:

Pewien człowiek znalazł jajko orła. Zabrał je i włożył do gniazda kurzego w zagrodzie. Orzełek wylągł się ze stadem kurcząt i wyrósł wraz z nimi. Orzeł przez całe życie zachowywał się jak z podwórka, myśląc, że jest podwórkowym kogutem. Drapał w ziemi, szukając glist i robaków. Piał i gdakał. Potrafił nawet trzepotać skrzydłami i fruwać kilka metrów w powietrzu. No bo przecież, czy nie tak właśnie fruwają koguty? Minęły lata orzeł zastarzał się. Pewnego dnia zauważył wysoko nad sobą, na czystym niebie wspaniałego ptaka. Płynął wspaniale i majestatycznie wśród prądów powietrza, ledwo poruszając potężnymi, złocistymi skrzydłami. Stary orzeł patrzył w górę . - Co to jest? - zapytał kurę stojącą obok. - To jest orzeł, król ptaków - odrzekła kura. - Ale nie myśl o tym. Ty i ja jesteśmy inni niż on. Tak więc orzeł więcej o tym nie myślał. I umarł wierząc, że jest kogutem w zagrodzie.

Anthony de Mello, Przebudzeni

Pomyśl zatem, kim jesteś i kim mógłbyś być, gdybyś chciał…...

Do czego potrzebna jest wiedza o sobie?

Przede wszystkim do tego, aby wyznaczać sobie cele

adekwatne do naszych możliwości, formy działania i

dzięki temu osiągać sukces.

życia, jest to proces

nieustannie otwarty i nigdy

się nie skończy. Warto więc

dbać o samoświadomość cały

czas, codziennie, kontrolując,

czy życie przebiega nam w

zgodzie z nami samymi.

*Fragmenty tekstu pochodzą z Kwartalnika Doradca Zawodowy Nr 2(19) / 2012, 4 kroki do kariery, ja bez tajemnic - jak poznawać samego?

Kontakt z Biurem:

tel. 24 366 54 01 wew. 243 [email protected] Plac Dąbrowskiego 2 parter, pokój 11 Oferta szkoleniowa na: pwszplock.pl - zakładka Biuro Karier

Z nami:

sprecyzujesz swoje cele

zawodowe

poznasz siebie, swoje

mocne i słabe strony

skorzystasz z bezpłatnych

szkoleń i warsztatów

zdobywasz doświadczenie i

umiejętności

zdobywasz nowe

znajomości

Sentencja numeru: „Żyłem między tęsknotą lata a chłodem zimy. Kiedy byłem młodszy, myślałem czasem, że gdy przyjdzie lato, zakocham się w kimś i dopiero wtedy zacznę żyć naprawdę. Kiedy jednak zrobiłem już wszystko, co miałem do zrobienia, lato dobiegło końca i został tylko chłód zimy. Nie o takim życiu myślałem.”

[Leif GW Persson - z książki „Między tęsknotą lata a chłodem zimy”]

INSTYTUTY Nauk Ekonomicznych i Informatyki Nauk Humanistycznych i Społecznych 09-421 Płock-Trzepowo 09-400 Płock, ul. Gałczyńskiego 28 tel. 24 366 54 25 tel. 24 366 54 10

Nauk o Zdrowiu 09-407 Płock, Plac Dąbrowskiego 2

tel. 24 366 54 14

JEDNOSTKI MIĘDZYUCZELNIANE

Studium Praktycznej Nauki Języków Obcych Studium Wychowania Fizycznego i Sportu 09-400 Płock, Plac Dąbrowskiego 2 09-400 Płock, ul. Gałczyńskiego 28 tel. 24 366 54 00 tel. 24 366 54 09 Dział do Spraw Studenckich i Dydaktyki Dom Studenta 09-402 Płock, Plac Dąbrowskiego 2, pok. 121 09 – 400 Płock, Nowowiejskiego 6 tel. 24 366 54 01 tel. 24 366 54 15 Biuro Karier Zawodowych Biuro Praktyk Studenckich 09-402 Płock, Plac Dąbrowskiego , pok. 11 09 – 402 Płock, Plac Dąbrowskiego 2, pok. 4 tel. 24 366 54 03 wew. 243 tel. 24 366 54 20 wew. 247

Biblioteka Wydawnictwo Naukowe 09-402 Płock, Plac Dąbrowskiego 2 09 – 400 Płock, Plac Dąbrowskiego 2 tel. 24 366 54 00 wew. 211 tel. 24 366 54 20 wew. 210

„Wiadomości Uczelniane”. Pismo Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku

Redaktor Naczelny: Katarzyna Atemborska Redakcja: Aneta Kamińska-Krysztofiak, Joanna Nawrocka-Szmulewicz

Rada Redakcyjna: Anna Nowacka, Ewa Wiśniewska Autorzy zdjęć: Tomasz Gawliński, Krzysztof Kolb, Anna Kowalska, Ewa Kozłowska, Piotr Lewandowski,

Dariusz Szadkowski Adres redakcji: 09-402 Płock, Plac Dąbrowskiego 2, tel. (024) 366 54 00 wew. 210

Skład: Mateusz Przybylski

odw 3:6= z 3árfnx · inauguracja roku akademickiego 1990/2000 - ... w ramach obchodów Światowego...

Documents