ncode designlife programi İle yorulma analİzİ

55
TC. TRAKYA ÜNİVERSİTESİ MÜHENDİSLİK MİMARLIK FAKÜLTESİ MAKİNE MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ PROJE 3 METAL MALZEMELERDE YORULMA ABDULLAH YILDIZ 2090201372 DANIŞMAN YRD.DOÇ.DR.VEDAT TAŞKIN 1

Upload: trakya

Post on 26-Jan-2023

0 views

Category:

Documents


0 download

TRANSCRIPT

TC.

TRAKYA ÜNİVERSİTESİ

MÜHENDİSLİK MİMARLIK FAKÜLTESİ

MAKİNE MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ

PROJE 3

METAL MALZEMELERDE YORULMA

ABDULLAH YILDIZ

2090201372

DANIŞMAN YRD.DOÇ.DR.VEDAT TAŞKIN

1

HAZİRAN 2014

EDİRNE

TC.

TRAKYA ÜNİVERSİTESİ

MÜHENDİSLİK MİMARLIK FAKÜLTESİ

MAKİNE MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ

PROJE 3

METAL MALZEMELERDE YORULMA

ABDULLAH YILDIZ

2090201372

DANIŞMAN YRD.DOÇ.DR.VEDAT TAŞKIN

2

HAZİRAN 2014

EDİRNE

ÖZET

Tekrarlı gerilmeler altında çalışan metalik parçalarda,

gerilmeler parçanın statik dayanımından küçük olmalarına

rağmen, belirli bir tekrarlanma sayısı sonunda genellikle

yüzeyde bir çatlama ve bunu takiben kopmasına neden

olurlar. Yapı parçalarının yorulma dayanımını etkileyen pek

çok parametre vardır. Bunlar, gerilme (yük), parçanın

geometrisi ve özellikleri ve dış çevreyle ilgili

parametrelerdir.

Malzemelerin ömürleri hakkında bilgi sahibi olabilmek için

çeşitli deneyler ve deney düzenekleri vardır. Ancak yapılan

bu deneyler ve düzenekleri çoğu zaman ekonomiklikten

uzaktır, ergonomik değildir yani deneyin yapıldığı durumdan

biraz farklı bir durum için tekrar deney yapmamız

gerekebilir ya da kıyas edilerek ile tahmin yöntemi

düşünülebilir ki bu da mühendisliğin ilgi alanı dışındadır.

Bu deneyleri ve çeşitli başka analizleri yapmak için sonlu

elemanlar metodunu kendisine ilke edinmiş yazılımlar

mevcuttur. Bu yazılımla gerçek ortam şartları altında

gerçek analizleri uygulamak mümkündür. Üstelik bütün

3

deneyler için tek düzeneğiniz bilgisayarınız olacaktır.

Yani mühendisliğin aradığı iki temel ilke olan ekonomiklik

ve ergonomiklik bu şekilde sağlanmış olur.

4

5

ÖNSÖZ

Sürekli artan bilimin yanında buna paralel olarak gelişen

teknolojinin de insanoğluna sunduğu imkanlar her geçen gün

artmaktadır. Bu imkanlardan bir tanesi de yazılım ve

mühendislik alanlarında kendisine yer bulan analiz amaçlı

bilgisayar programlarıdır. Mühendisler bu gün eskiye

nazaran çok daha kolay ve hızlı bir biçimde tasarım ve

uygulamaya dair hesaplarını bu programlar sayesinde

yapabilmektedir.

Bu amaçlar ile beni bu projeyi hazırlamaya teşvik eden

değerli hocam Yrd.Doç.Dr.Vedat Taşkın’a teşekkürü bir borç

bilirim.

6

İÇİNDEKİLERÖZET...............................................................3

SUMMARY............................................................4ÖNSÖZ..............................................................5

İÇİNDEKİLER........................................................61.METAL MALZEMELERDE YORULMA.......................................8

1.1 ÇATLAK OLUŞUMU...............................................91.2 ÖMÜR HESAPLAMA YÖNETMLERİ....................................9

1.3 GERİLME ÖMÜR EĞRİLERİ.......................................101.4 YORULMA DAYANIMINA ETKİ EDEN FAKTÖRLER....................11

7

1.5 YÜKLEME DURUMLARI...........................................13

1.6 ORTALAMA GERİLME EĞRİLERİ...................................141.7 SONLU ELEMANLAR YAZILIMLARI İLE YORULMA ANALİZİ.............15

2. ÖRNEK ÇALIŞMA..................................................172.1 SONLU ELEMANLAR YÖNTEMİ İLE YORULMA ANALİZİ.................21

2.1.1 ANSYS WORKBENCH İLE STATİK ANALİZ........................212.1.1.1 Mazleme Özelliklerinin Belirtilmesi..................22

2.1.1.2 Geometri.............................................232.1.1.3 Sonlu Eleman Ağı Oluşturulması.......................26

2.1.1.4 Sınır Şartları ve Yüklerin Girilmesi.................272.1.1.5 : Çözüm ve Sonuçlar..................................29

2.1.2 nCode DesigneLife İLE YORULMA ANALİZİ..................322.1.2.1 Sonlu Eleman Modelinin Eklenmesi.....................33

2.1.2.2 Malzeme Özelliklerinin Girilmesi.....................352.1.2.3 Yükleme Koşullarının Belirtilmesi....................37

2.1.2.4 Çözüm ve Sonuçlar....................................383. SONUÇ..........................................................43

KAYNAKÇA..........................................................44

ŞEKİLLER DİZİNİŞekil 1: Yorulma hasarına maruz kalmış bir parça...................8Şekil 1.3.1: Wöhler Eğrisi........................................10Şekil 1.3.2 : Yaklaşık Wöhler Diyagramı...........................11Şekil 1.4.1 : Yükleme Çeşitleri...................................13Şekil 1.6.1 : Sürekli mukavemet diyagramları......................14Şekil 2.1 : nCode DesigneLife programı görüntüsü..................15Şekil2.2 :nCode DesigneLife işlem şeması..........................16Şekil 2.1 :Malzemenin Soderberg Diyagramı.........................18

8

Şekil 2.2 :Yükleme koşullarının Soderberg diyagramı üzerinde gösterilişi.......................................................20Şekil 2.1.1.1 ANSYS Workbench çalışma sayfası.....................21Şekil 2.1.1.1.1 Mazleme kütüphanesi...............................23Şekil 2.1.1.2.1 Designe Modeler programının açılması..............23Şekil 2.1.1.2.2 : Designe Modeler programında çizilen parça.......24Şekil 2.1.1.2.3: Solidwork programında çizilen parça..............24Şekil.2.1.1.2.4: Parçanın farklı formatta kaydedilmesi...........25Şekil 2.1.1.2.5 : Designe Modeler’da import edilmiş parça.........25Şekil 2.1.1.3.1 : Mechanical programının açılması.................26Şekil 2.1.1.3.2 : Sonlu eleman ağının oluşturulması...............26Şekil 2.1.1.3.3 : Parçanın sonlu elemanlara ayrılmış görüntüsü....27Şekil 2.1.1.4.1 : Kuvvet eklenmesi işlemi.........................27Şekil 2.1.1.4.2 : Kuvvete ait özellikler tablosu..................28Şekil 2.1.1.4.3 :Parçanın kuvvet eklenmiş haldeki görüntüsü.......28Şekil 2.1.1.4.4 : Parça üzerine kuvvet eklenmesi..................29Şekil 2.1.1.5.1 : Çözüm seçeneklerinin seçilmesi..................30Şekil 2.1.1.5.2 : VonMisses gerilmeleri sonucu....................30Şekil 2.1.1.5.3 : Maksimum çekme gerilmesi sonucu.................31Şekil 2.1.1.5.4 : Toplam deformasynlar sonucu.....................31Şekil 2.1.2.1 nCode DesigneLife programı çalışma ekranı...........33Şekil 2.1.2.1.1 : Programa FE model’in eklenmesi..................34Şekil 2.1.2.1.2 :Sonlu eleman modeli özellikleri..................34Şekil 2.1.2.1.3 : FE input VonMisses gerilmeleri görüntüsü........35Şekil 2.1.2.2.1 : nCode DesigneLife malzeme özellikleri tablosu. .36Şekil 2.1.2.2.2. : nCode DesigneLife malzeme ekleme kütüphanesi. .37Şekil 2.1.2.3.1 : nCode DesigneLife yükleme tipi seçimi ve büyüklüğü.........................................................38Şekil 2.1.2.4.1 : nCode DesigneLife analiz platformu özellikleri. 39Şekil 2.1.2.4.2 : nCode DesigneLife analiz platformu işlem anı. . .39Şekil 2.1.2.4.3 : İşlem sonucu ekran resmi........................40Şekil 2.1.2.4.4 : 2.yükleme durumuna göre analiz sonucu........41Şekil 2.1.2.4.5 : FE Display ekranında sonuç çeşitleri seçimi.....41Şekil 2.1.2.4.6 : FE Display ekranında ömür sonucu................42

9

1.METAL MALZEMELERDE YORULMA

Yorulma, dinamik yükleme altında malzemenin veya parçanın

mekanik özelliklerindeki azalma olarak

tanımlanabilir.Genellikle makine elemanları değisken

yüklere ve gerilmelere maruzdur. Yükler statik olsa dahi

çalısma esnasında elemanın kesitinde meydana gelen

gerilmeler değişken olabilir. Statik bir yük altında dönen

bir mil bu duruma örnek olarak verilebilir.

Dinamik yüklemeye maruz bir makine elemanında meydana

gelen değisken gerilmelerin maksimum ve/veya minimum

değerleri, malzemenin mukavemet sınırlarından (Sy , Su , ...)

küçük olsa dahi parçada kırılma gözlenebilir. Bu sekilde

meydana gelen göçmenin (failure) en belirgin özelliği, bir

çok defa tekrarlayan değisken gerilmelerdir. Bu sekilde

meydana gelen göçme, yorulma kırılması olarak tanımlanır.

Bu tür göçmenin baslangıç noktası, malzeme içerisindeki

tekillik ve süreksizliklerdir. Tekillikler yapısal (kalıntı

veya ikinci faz parçacıkları) veya geometriksel (basamaklar

gibi) olabilir. Bu tür süreksizlik ve tekillikler, malzeme

dayanım değerlerinden daha az yüklenmis olmasına karsılık,

etraflarında yüksek gerilme yığılmalarına yol açmakta,

değisken gerilmelerle birlikte büyümekte ve kritik bir

büyüklüğe eristikleri anda parçanın aniden kırılmasına

sebep olmaktadırlar.

10

Şekil 1: Yorulma hasarına maruz kalmış bir parça

1.1 ÇATLAK OLUŞUMU

Yorulma hasarı olayı üç aşamada değerlendirilebilir:

1.Çatlak Başlangıcı: Genellikle yüksek gerilme

yığılmalarının oluştuğu bölgelerde veya kristal yapıdaki

hatalı bölgelerden çatlak başlar.

2.Çatlak İlerlemesi: Çatlak genellikle yüzeyden

başlayıp,kayma hatları ile orta kısımlara iletilir.Ayrıca

malzeme içerisinde mikro çatlaklar var ise ve çatlak ucunda

oluşan gerilme yığılması çatlağı ilerletebilecek seviyede

ise çatlak ilerler.Uygulanan gerilme çatlağı

ilerletebilecek seviyede değil ise yrulma görülmez.Gerilme

çatlağın ilerlemesini sağlayacak kadar büyük ise çatlak

gevşek yerlerden ilerler.Böylece yıpranma yavaş yavaş tüm

keside yayılır.Ayrıca büyük ve haber verici bir uzama veya

büzülme görülmez.

11

3.Kırılma: Yıpranma nedeniyle ayrışma yeter derecede

ilerledikten sonra kesidin geri kalan kısmı yükü taşıyamaz

hale gelir ve malzeme aniden kopar.

1.2 ÖMÜR HESAPLAMA YÖNETMLERİ

Yorulma analizinin temel amacı malzemenin ömrü süresince

hangi sayıda bir çevrime dayanabileceğini karakterize

etmektir. Yorulma analizinde genel olarak 3 ana metot

mevcuttur.

Strain Life yaklaşımı günümüzde oldukça yaygın bir şekilde

kullanılmaktadır ve yorulmanın düşük çevrim sayılarını

karakterize eden, tipik olarak çatlak başlangıcını kapsayan

bir metottur. Diğer yandan Stress Life ise parçanın toplam

ömrü ile ilgilenir bunun için çatlak başlangıcını ve çatlak

ilerleyişini kapsamaz. Analizleri çevrim sayılarına göre

sınıflandırırsak Strain Life düşük sayılı çevrimler için

kullanırız bu yüzden Low Cycle Fatigue (LCF) olarak bilinir

aynı zamanda yüksek sayıdaki çevrimler içinde

kullanılabilir. LCF genellikle 105 ve bundan daha düşük

çevrimleri kapsar. Stress Life SN( Stress-Cycle Curves)

diagramına dayanır ve genellikle yüksek çevrimleri kapsar

bundan dolayı High Cycle Fatigue (HCF) diye bilinir. 105 ve

üzeri çevrimleri kapsar.

Fracture Mechanics(Kırılma Mekaniği) varsayılan bir kusur

veya boyutu bilinen bir hasar ile başlar ve çatlağın

ilerlemesini inceler bu yüzden bazen de ‘’Crack Life’’

12

(Çatlak Ömrü) diye bilinir. Çatlağın büyüme hızı, çatlağın

ömrü sürecindeki bölgeler ve kritik çatlak boyu hakkındaki

bilgileri kapsar.

1.3 GERİLME ÖMÜR EĞRİLERİ

Makine parçalarının dinamik zorlanmalarında mukavemet

sınırlarının bilinmesi için, deneyler yapılması ve buna

göre gerilme-ömür değerlerinin bulunması gerekmektedir. Bu

amaç ile çeşitli gerilme seviyelerinde değisken gerilmeye

maruz numuneler, çevrim sayılarına göre (S-N) logaritmik

bir çizimle gösterilebilir. Bu tür eğriler Wöhler eğrisi

olarak da adlandırılır.

13

Şekil 1.3.1: Wöhler Eğrisi

Çoğu çelik malzeme için Wöhler eğrisinde bir dirsek olusur.

Bu esik değerinden sonra parçanın ömrü sonsuz olarak

düsünülür. Bu esik değeri, malzemenin sürekli mukavemet

sınırı olarak Se(σD) adlandırılır.

Yorulma deneylerinin yapılması zor, pahalı ve zaman

alıcıdır. Bu nedenle araştırmacılar tarafından yorulma

dayanımının daha pratik ve kolay biçimde elde edilmesi,

mekanik özelliklere bağlı olarak yorulma dayanımını

tanımlayabilmek, aralarındaki ilişkiyi tanımlayabilmek her

zaman ilgi çekici olmuştur. Bu amaçla yapılan

araştırmalardan görülmüştür ki ; pratik olarak çelik

malzemeler için yorulma dayanımı değeri çekme dayanımının

yarısı kabul edilebilir.Dolayısı ile yaklaşık olarak Wöhler

diyagramı şekildeki gibi çıkarılabilir.

Şekil 1.3.2 : Yaklaşık Wöhler Diyagramı

14

1.4 YORULMA DAYANIMINA ETKİ EDEN FAKTÖRLER

1 – Malzeme Boyutu : Malzeme boyutu arttıkça malzemelerin

statik ve yorulma dayanım değerleri değişebilmektedir.

Genel olarak malzemenin boyutu arttıkça (malzeme çapı

büyüdükçe) malzemenin yorulma dayanımı düşer. 10 mm çaptan

daha büyük makine elemanların tasarımında çap düzeltme

katsayısı Kb kullanılır.

2 – Yüzey Faktörü : Malzeme üzerindeki pürüzlülükler çentik

etkisi yaptığı için yorulma dayanımını düşürür. Düşüş

miktarı, pürüzlülük ve çekme dayanımı artarken artar.

3 – Çentik Etkisi : Malzeme üzerindeki ve içindeki

çentikler gerilme yığılmaları meydana getirir. Çentiklerden

dolayı malzemelerde gerilme yığılmaları oluşur. Bu yüzden

de malzemelerde yorulma dayanımı düşmektedir.

Çentik faktörü,bahsedildiği gibi hem çentik geometrik

etkisini (Kt) ve hem de malzemenin çentik hassasiyetini

içeren bir faktördür. Bu değerler belirnenip Kf değeri

hesaplanır.

Kf=1+(Kt-1)q

4 – Sıcaklık : Makine elemanları oda sıcaklığından daha

düşük sıcaklıklarda çalışıyor ise gevrekleşme problemi

vardır. Malzemenin çentik darbe geçiş sıcaklığı makine

elemanlarının çalışma sıcaklığından daha düşük değerlerde

olmalıdır. Sıcaklığın oda sıcaklığının üstüne çıkması

15

durumunda malzemenin akma sınırı, çekme dayanımı ve yorulma

dayanımı düşer.

1.5 YÜKLEME DURUMLARI

16

Şekil 1.4.1 : Yükleme Çeşitleri

Daha önce de belirtildiği gibi, yorulma tekrarlanan yükler

sonucu meydana gelir. Bu durumda parçaya uygulanan maksimum

ve minimum gerilmelerin değişmediği yani sabit kaldığı

uygulamalara sabit genlikli yükleme adı verilir.

Maksimum gerilme (σmaks) : Uygulanan gerilmeler arsında en

büyük cebirsel değeri olan gerilmedir.

Minimum gerilme (σmin) : Uygulanan gerilmeler arasında en

küçük cebirsel değeri olan gerilmedir.

Ortalama gerilme (σm) : Maksimum ve minimum gerilmelerin

cebirsel ortalamasıdır.

σm=σmax+σmin

2

Gerilme genliği (σa): Gerilme aralığının yarısına

eşittir. Maksimum ve minimum gerilme ile ortalama

gerilme arasındaki farktır.

σa=σmax−σmin2

1.6 ORTALAMA GERİLME EĞRİLERİ

17

Şekil 1.6.1 : Sürekli mukavemet diyagramları

Yorulma eğrisi sabit bir ortalama gerilme dedeğişken

gerilme genliğinde çizilmektedir.

Herhangi bir ortalama gerilme için yorulma eğrisi elde

etmek yeniden yorulma deneylerinin yapılması gerekir. Yada

Soderberg, Godman, Gerber teoremleri gibi belirli

yaklaşımlar kullanılır.

18

1.7 SONLU ELEMANLAR YAZILIMLARI İLE YORULMA ANALİZİ

Sonlu elemanlar yönteminin güvenilirliği ve pratikliği

konusunda yapılan araştırmalar ve deneylerden sonra bu

yöntemin gerçekle örtüşen sonuçlar verdiği gözlenmiştir.

Dolayısı ile bu fikrin endüstriyel ürün olarak ortaya

çıkması çok uzun zaman almamıştır. Yani, kişinin, deney

ortamı olmaksızın bilgisayarını bir deney düzeneği gibi

kullanması fikri cazip gelebilirdi. Çok geçmeden sonlu

elemanlar prensibini ilke edinmiş yazılımlar piyasa

sürülmeye başlandı. Bunlardan başlıcalar, FLUENT, LS-DYNA,

LINFLOW, CivilFEM, AUTODYN ve ANSYS yazılımlarıdır. Bahsi

geçen bu yazılımlar çeşitli bilim dallarına hizmet veren

yazılımlar olarak dikkat çekmektedirler.

Son yıllarda ANSYS, adından sıkça bahsedilmeye başlanan

yazılımdır. Özellikle statik gerilme problemlerinin çözümü

ve hatırı sayılır şekilde dinamik problemlerin çözümünde

gösterdiği başarı kayda değer seviyelerdedir. Genel-geçer

olma özelliğini de kazanmış olmanın verdiği güvenle sürekli

geliştirilmekte ve en iyiye doğru ilerlemektedir.

19

Şekil 2.1 : nCode DesigneLife programı görüntüsü

DesignLife ise, piyasadaki kullanımı en kolay, güçlü ve

esnek bilgisayar destekli yorulma ve dayanıklılık analizi

yazılımıdır. Sonlu eleman analizlerinden elde edilen

gerilme dağılımı kullanılarak analiz yapılmaktadır.

nCode DesigneLife programı ile yorulma analizi yapılırken

takip edilmesi gereken işlem şeması ağaşıdaki resimde

görünmektedir.

İlk olarak harici bir programdan parçanın sonlu

elemanlara ayrılmış, kuvvetlerin eklenmiş olduğu parça

modelinin DesigneLife’a entegre edilmesidir.

Daha sonra malzeme seçimi ve malzemeye ait analizi

etkileyebilecek parametrelerin tanımlanmasıdır.

Son olarak yapılması gereken yükleme şartlarının ve

oranlarının analiz platformuna eklenmesidir.

20

nCode DesigneLife programı bu veriler eşliğinde

parçaya ait yorulma ömrü, bu ömür değerindeki

deformasynlar gibi sonuçları elde etmemize olanak

sağlar.

Şekil2.2 :nCode DesigneLife işlem şeması

2. ÖRNEK ÇALIŞMA

Şekilde verilen eleman

1.F= -10500 ….+10500 daN

2.F= 0…..31500daN

3.F= -1500…+12000 daN

Kuvvetlerle çekmeye zorlanmaktadır. Elemanın boyutları D=40

mm, d=35 mm, r=7 mm, elemanın malzemesi 1050, kopma

21

mukavemeti 63,7 daN/mm2, akma sınırı 47,5 daN/mm2 çentik

hassasiyet faktörü 0.7, yüzey pürüzlülük faktörü 0.85,

boyut faktörü 0.86 olarak verilmektedir. Sodeberg

diyagramında;

a)Deney çubuğunu mukavemet sınır doğrusu, ve sodeberg

emniyet doğrusunu çiziniz.

b)Yukarıda verilen yükleme durumlarını Sodeberg

diyagramında gösteriniz ve emniyet açısından

değerlendiriniz.

σyo =0,5. σç

σyo = 0,5 . 63,7 = 31,85 daN/mm’2

kç = 1+q(kt-1)

Geometriye ait çentik faktörü kt değeri ilgili tablolardan 1,8 olarak okunur.

Kç=1+0,7(1,8-1)=1,56 bulunur.

σyo =31,85.ky.kb/kç

σyo = 31,85.0,86.0,85/1,56

σyo =14,92daN/mm’2

σak = 47,5 daN/mm’2

22

Şekil 2.1 :Malzemenin Soderberg Diyagramı

Verilen yükleme koşullarına ait gerilmelerin bulunması:

σ=F/AA =352 .π/4 = 962mm2

Birinci durumda ;

σmax =10500/962 = 10,9 daN/mm2

σmin = -10,9 daN/mm2

σa = σmax−σmin2 =10,9−(−10,9)2 =10,9 daN/mm2

σm=σmax+σmin2 =10,9+(−10,9)

2 =0

23

İkinci yükleme durumunda:

σmax = 31500/962 =32,74 daN/mm2

σmin = 0

σa = 32,74−02 =16,3 daN/mm2

σm=32,74+02 =16,3 daN/mm2

Üçüncü yükleme durumunda:

σmax=12000/962 = 12,7 daN/mm2

σmin = -1500/962 = -1,55 daN/mm2

σa = 12,5−(−1,55)2 =7,0 daN/mm2

σm = 12,5+(−1,55)2 =5,5 daN/mm2

Elde edilen ortalama gerilme ve genlik gerilmeleri

değerleri elemana ait soderberg diyagramına yerleştirilip

emniyet durumları incelendi.

24

Şekil 2.2 :Yükleme koşullarının Soderberg diyagramı üzerindegösterilişi

Bu durumda 1 ve 3 numaralı yükleme değerlerinde elemanın

sonsuz ömre sahip olacağı, 2 numaralı yükleme durumunda ise

belirli bir ömre sahip olacağı gözlemlendi.

Daha sonra ki aşama ise bilgisayar programları yardımı ile

bu sonuçların kontrol edilmesidir.

25

2.1 SONLU ELEMANLAR YÖNTEMİ İLE YORULMA ANALİZİ

2.1.1 ANSYS WORKBENCH İLE STATİK ANALİZ

ANSYS yazılımı mühendislerin mukavemet, titreşim,

akışkanlar mekaniği ve ısı transferi ile elektromanyetik

alanlarında fiziğin tüm disiplinlerinin birbiri ile olan

interaksiyonunu simüle etmekte kullanılabilen genel amaçlı

bir sonlu elemanlar yazılımıdır.

Bu sayede gerçekleştirilen testlerin ya da çalışma

şartlarının simüle edilmesine olanak sağlayan ANSYS,

ürünlerin henüz prototipleri üretilmeden sanal ortamda test

edilmelerine olanak sağlar. Ayrıca sanal ortamdaki 3

boyutlu simülasyonlar neticesinde yapıların zayıf

noktalarının tespiti ve iyileştirilmesi ile ömür

hesaplarının gerçekleştirilmesi ve muhtemel problemlerin

öngörülmesi mümkün olmaktadır.

Dolayısıyla programı açtığımızda ilk olarak yapılması

gereken hangi tür analiz yapılacak ise o analiz sistemini

seçmek olmalıdır.Konumuz gereği statik analiz yapacağımız

için, toolbox içerisinden static structural’ı fare ile

seçip çalışma ekranına sürüklememiz gerekmektedir.

26

Şekil 2.1.1.1 ANSYS Workbench çalışma sayfası

Static structural sisteminde karşımıza çıkan aşamalar;

engineering data, geometry, model, setup, solution ve

results’dur.Analiz sistemini seçtiğimiz andan itibaren bu

aşamalar birbirleri ile entegre bir şekilde çalışmaya

başlarlar.Herhangi bir tanesinde değişiklik yapıldığı zaman

bütün işlemler güncellenir ve diğer aşamalar bundan

etkilenirler.Örnek olarak geometride yada malzeme seçiminde

bir değişiklik yapıldığı zaman sonuçlar kolaylıkla yeniden

hesaplanabilir.

2.1.1.1 Mazleme Özelliklerinin Belirtilmesi

Çoğu zaman Workbench bünyesinde özellikleri mevcut

bulunmayan malzemelerin kullanılması gerekebilir.Böyle bir

27

durumda ANSYS Workbench yazılımına yeni malzeme eklenerek

işlemler sürdürülür.

Malzeme seçimi yada malzeme ekleme işlemi engineering data

kısmında yapılır. Bu bölüm malzemelere ait özelliklerin

tanımlı olduğu malzeme kütüphanesi formatıdındadır.

Yapacağımız statik analizde kullanacağımız SAE 1050 karbon

çeliği kütüphanede bulunmadığı için malzemeye ait

özellikleri girmemiz gerekli.Bu özellikler statik analiz

için gerekli olan akma dayanımı,çekme dayanımı young modülü

ve poison oranıdır.

Engineerin data’ çift tıklanarak aşağıdaki ekran açılır.Bu

aşamada tanımlı malzemenin altındaki kutuya tıklanarak yeni

malzeme adı girilir.Yeni malzeme adı girildikten sonra sol

tarafta bulunan malzeme özellikleri sekmeleri aktif hale

gelir ve hangi özelliği gireceksek , çift tık ile seçilir

değeri girilir. SAE 1050 karbon çeliğini ait girilen bu

değerler ekran resminde gözükmektedir.

28

Şekil 2.1.1.1.1 Mazleme kütüphanesi

2.1.1.2 GeometriÇalışma sayfasına geri dönüldüğünde Engineering Data’ dan

sonraki işlem olarak geometry sekmesi görülür.Analiz yapacağımız

parçaya ait geometri bu aşamada belirnenir.New geometry

sekmesine tıklandığında Designe Modeler programı açılır.Bu

programda çizilen parça analizimizde kullanacağımız parçadır.

29

Şekil 2.1.1.2.1 Designe Modeler programının açılması

Şekil 2.1.1.2.2 : Designe Modeler programında çizilen parça

Bir diğer işlem import işlemidir. Farklı CAD programlarında

çizilen geometriler workbench bünyesine entegre edilir.

30

Şekil 2.1.1.2.3: Solidwork programında çizilen parça

Şekil.2.1.1.2.4: Parçanın farklı formatta kaydedilmesi

Solidwork programı ile çizilen parça workbench’in tanıyabileceği

Parasolid (*.x_t) uzantısı ile kaydedildi.İmport edilen geometri

açılmaya çalışıldığında ekranda görünmez.İşlem ağacında 0 Parts

31

0 Bodies olarak gözükür.Generate tuşuna basıldığında geometri

aktif hale gelir.

Şekil 2.1.1.2.5 : Designe Modeler’da import edilmiş parça

2.1.1.3 Sonlu Eleman Ağı OluşturulmasıModel sekmesinden mechanical programı açılır ve bu program

içerisinde mesh işlemi yapılarak sonlu eleman ağı oluşturulur.

Şekil 2.1.1.3.1 : Mechanical programının açılması

32

Mesh işlemi sonlu elemanlar metodunun uygulamasıdır. Ayrıca mesh

işlemi, yapılacak çalışmaya direk etki eder dolayısı ile mesh

işleminin kaliteli yapılması doğru ve güvenilir sonuçlara

yaklaşılmasını sağlayacaktır.

Şekil 2.1.1.3.2 : Sonlu eleman ağının oluşturulması

Eleman ağı örmenin bir çok yöntemi vardır. Bu çalışmada

‘’sizing’’ komutu ile dairesel yüzey seçilerek , 1mm

aralıklar ile nodlar ve elemanlar oluşturuldu.

33

Şekil 2.1.1.3.3 : Parçanın sonlu elemanlara ayrılmış görüntüsü

2.1.1.4 Sınır Şartları ve Yüklerin GirilmesiÖrnek uygulamamızda parça geometrisinin her iki dairesel

yüzeyinden eşit F kuvveti uygulanmakta.Şekilde de gözüktüğü gibi

,işlem ağacı üzerindeki static structural/insert açılarak

seçeneklerden Force komutu aktif hale getirilmiştir.

Şekil 2.1.1.4.1 : Kuvvet eklenmesi işlemi

34

Force komutunda iken daha sonra yapılması gereken kuvvetin hangi

yüzeye etki edeceğinin ve büyüklüğünün belirtilmesidir.

Uygulanan geometri olarak dairesel yüzey seçildi ve apply

tuşuna tıklandı. Daha sonra X yönünde 10500 N değeri girildi.

Şekil 2.1.1.4.2 : Kuvvete ait özellikler tablosu

Şekil 2.1.1.4.3 :Parçanın kuvvet eklenmiş haldeki görüntüsü

Kuvvet eklemek için diğer bir yöntem ise parça geometrisine yada

yüzeyine sağ tıklayarak Insert/Force seçeneklerinin

35

seçilmesidir. Bu işlem sonrasında sadece kuvvetin yönü ve

bileşke değeri olan x yönünde -10500 N değerinin girilmesidir.

Şekil 2.1.1.4.4 : Parça üzerine kuvvet eklenmesi

2.1.1.5 : Çözüm ve Sonuçlar

Çözüme geçilmeden önce çözülmesi istenilen problemleri

belirlemek için işlem ağacında bulunan “Solution” dalında

sağa tıklayıp “Insert” sekmesinden istenilen analiz

çeşitleri seçilir. Aşağıdaki ekran resminde göründüğü

üzere vonmisses gerilmelerinin, asal gerilmelerin ve toplam

deformasyonun çözülmesi istendi. Daha sonra yapılması

gereken tek işlem solve komutuna tıklamaktır.

36

Şekil 2.1.1.5.1 : Çözüm seçeneklerinin seçilmesi

37

Şekil 2.1.1.5.2 : VonMisses gerilmeleri sonucu

Şekil 2.1.1.5.3 : Maksimum çekme gerilmesi sonucu

38

Şekil 2.1.1.5.4 : Toplam deformasynlar sonucu

Bu aşamada parçanın bu yük etkisinde statik analizi yapıldı

ve sonuçlar incelendi.Von misses gerilmeleri, asal

gerilmeler ve deformasyonlar incelendiğinde parçanın

elastik şekil değiştirdiği, gerilmelerin akma dayanımının

çok altında olduğu gözlemlendi.

Parçaya ait sonlu eleman ağına ve statik analizine sahip

olduğumuzdan dolayı bundan sonra projemizde ikinci aşama

olarak nCode DesigneLife programı ile yorulma analizine

başlıyacağız.

2.1.2 nCode DesigneLife İLE YORULMA ANALİZİ

39

Program açıldığında karşımıza boş bir çalışma sayfası

çıkmaktadır.Ekranın sağ tarafında ise çeşitli menüler

bulunmakta.Yorulma analizini hangi parametrelere bağlı

olarak yapıcağımıza yada verileri hangi formatlarda

programa dahil edeceğimize göre bu menülerden gerekli

işlemleri seçmemiz gerekmektedir.

Sonlu eleman verilerimiz ANSYS Workbench bünyesinde hazır

olarak bulunduğunda, ilk olarak ‘‘input’’ menüsünden ‘’FE

input’’ kutucuğunu fare ile sürükleyerek çalışma sayfasına

bırakıyoruz.Yorulma analizini Stress Life methodu ile

yapacağımızdan dolayı ‘’DesigneLife’’ menüsünden ‘’SN CAE

Fatigue’’ analiz platformunu fare ile seçerek çalışma

sayfasına bırakıyoruz.Veriler bu platformda işlenecek ve

sonuçları başka platformlardan inceleyeceğiz. Sonuçları hem

liste halinde hemde sonlu eleman görüntüsü halinde

inceleyebilmek için iki adet platformu ekrana sürüklememiz

gerekmekte.Bunlar ‘’Display’’ menüsünden ‘’Data Values

Display’’ ve ‘’FE-Display’’ platformlarıdır.Aşağıdaki

ekran görüntüsünde bu platformlar gözükmektedir.

Bu platformları birbirleri ile, girdi-çıktı şeklinde

ilişkilendirerek ana platformumuzu oluşturmuş oluruz.

40

Şekil 2.1.2.1 nCode DesigneLife programı çalışma ekranı

2.1.2.1 Sonlu Eleman Modelinin Eklenmesi

Yorulma analizini bu platformlar ile yapacağız. Şimdiki işlem

ise Workbench’te yaptığımız FE model’i nCode DesigneLife’ a

entegre etmek.Bunun için ekranın sol üstünde bulunan ‘‘File’’

menüsünden ‘’Open Data Files’’ sekmesi tıklanır.Açılan ekranda

‘’Browse’’ sekmesinden daha önce yapılan sonlu eleman modeli

bulunur ve ’’ Add To File List’’ tuşu ile programa eklenir.

Artık Ekranın sol tarafında ‘’Available Data ’’ kısmında bu

modeli görebiliriz.Fare ile bu modeli sürüklenip FE model

kutucuğuna bırakılarak işlem tamamlanır.

41

Şekil 2.1.2.1.1 : Programa FE model’in eklenmesi

Ekran görüntüsünde göründüğü üzere ‘’FE input’’ a sağ tuş

ile tıklayarak properties menüsü açılmıştır.Buradan da

‘’Result Case’’ seçeneklerinden birini seçerek ANSYS’ de

yapmığız analizleri aynı şekilde sonlu elemanlar üzerinde

görebiliriz.

42

Şekil 2.1.2.1.2 :Sonlu eleman modeli özellikleri

Şekil 2.1.2.1.3 : FE input VonMisses gerilmeleri görüntüsü

43

2.1.2.2 Malzeme Özelliklerinin Girilmesi

SN Analiz platformu üzerinde sağ tuşa basarak açılan menüde

‘’Edit Material Mapping’’ sekmesi seçilir. Açılan menüde ’’

Material Type’’ seçeneklerinden Standart SN malzemeleri

seçilir.Bu listede uygulamamızda kullandığımız Carbon Steel

SAE 1050 malzemesi seçilecektir.Malzeme üzerine fare ile

çift tıklandığında malzeme özellikleri klasörü açılır.

’’Properties’’ kısmında çekme ,akma dayanımı gibi

özellikler tanımlıyken ‘’Graph’’ kısmında malzemeye ait

Stress Life diyagramı görülebilir.

44

Şekil 2.1.2.2.1 : nCode DesigneLife malzeme özellikleri tablosu

İstenilen malzemenin analizde kullanılabilmesi için Fare

ile seçilip ‘’Default Material ’’satırına taşınması

gerekmektedir. Malzemeye ait yüzey pürüzlülük ,çentik

hassasiyeti ve boyut faktörü gibi parametreler bu aşamada

belirtilir. ’’Default Material’’ satırındaki seçilmiş

malzeme üzerine fare ile çift tıklayarak ‘’Material Group

Parameters ’’ dosyası açılır.Aşağıdaki ekran görüntüsünde

de göründüğü üzere bu kısımda ; çentik hassasiyet faktörü

0.7, yüzey pürüzlülük faktörü 0.85, boyut faktörü 0.86

olarak belirtildi.

45

Şekil 2.1.2.2.2. : nCode DesigneLife malzeme ekleme kütüphanesi

2.1.2.3 Yükleme Koşullarının Belirtilmesi

Uygulamamızdaki yükleme durumları sabit genliklidir.Bunun

için yapılması gereken tek şey max gerilme ve min

gerilmenin oranlarının belirtilmesidir. nCodeDesigneLife

programı Workbench de girdiğimiz kuvvet değerlerini,

gireceğimiz katsayılar ile oranlayarak sabit genlikli bir

yükleme durumu oluşturur.

Malzeme seçiminde yapıldığı gibi burada da yapılması

gereken SN Analiz platformuna sağ tıklayarak açılan menüden

‘’Edit Load Mapping’’ sekmesinin açılmasıdır.Ekran

görüntüsünde göründüğü gibi ‘’Loading Type’’

46

seçeneklerinden ‘’Constant Amplitude’’ seçeneğinin

seçilmesidir.

Workbench bünyesinde statik analizi yaparken kuvvet

değerlerini 105000 N olarak girmiştik.Soruda verilen

1.yükleme durumunda min ve max kuvvet değerleri ise, -

10500….+10500 daN ‘dır.Dolayısıyla ‘’Max Factor’’ değerini

‘1’ , ’’Min Factor ’’ değerini ‘-1’ girmemiz

gerekmektedir.

Şekil 2.1.2.3.1 : nCode DesigneLife yükleme tipi seçimi vebüyüklüğü

2.1.2.4 Çözüm ve Sonuçlar

Stress Life yöntemi ile ömür hesabı yaparken ‘‘SN

Analysis’’ platformuna bazı parametreleri tanımlamamız yada

değiştirmemiz gerekebilir.Bunlar ortalama gerilmeleri

düzeltme yöntemi (Godman,Gerberg,İnterpolation) ,gerilme

47

birimi (Pa), gerilmelerin bileşkeleri teoremi(Von

Misses)gibi.

Bunlar gibi birçok paramemetreyi ‘’SN Analysis’’ platformu

üzerine sağ tuş ile açılan menüden Properties sekmesi

seçilerek ekran resminde göründüğü gibi değişiklikler

yapılabilir.

Şekil 2.1.2.4.1 : nCode DesigneLife analiz platformu özellikleri

Sonlu eleman modeli ,malzeme seçimi , yükleme koşullarının

ve analiz parametrelerinin belirlenmesinden sonra yorulma

hesabı yapılabilir.Yapılması gereken tek işlem ekranın

üzerindeki komutlardan run tuşuna basmak tır.

48

Şekil 2.1.2.4.2 : nCode DesigneLife analiz platformu işlem anı

Örnek soruda verilen 1. yükleme koşullarına göre, yorulma

analizi sonucu ekran görüntüsü aşağıda verilmiştir.’’Data

Value Display’’ kısmında bütün nod’lara ait sonuçlar liste

halinde verilmektedir.Resimde göründüğü üzere ömür sonucu

Beyonde Cutoff olarak yani sonsuz olarak çıkmıştır.

Şekil 2.1.2.4.3 : İşlem sonucu ekran resmi

49

2. numaralı yükleme durumu için yeniden ‘’Edit Load

Map’’dosyası açılarak ‘’Max factor’’ değeri 3 ‘’Min

factor’’ değeri 0 olarak verilmiştir ve analiz tekrar

edilmiştir. Analiz sonucunda elemanın belirli bir ömür

değerine sahip olduğu görülmüştür.Analiz sonucuna göre

nod’lar arasında en düşük çevrim değeri 2,54 E+5 olarak

çıkmıştır.

Şekil 2.1.2.4.4 : 2.yükleme durumuna göre analiz sonucu

Analiz sonuçlarını liste halinde görebildiğimiz gibi sonlu

elemanlar ağı üzerinden de görebiliriz. Bunun için ‘’FE

Display’’ platformuna bakabiliriz.Bu kutucuğu büyülterek

sonuçlar daha net olarak görülebilir.Ömür sonuçlarının en

az hangi noktalarda olduğu, hasar değerlerinin hangi

kısımlarda daha fazla olduğu daha net görülebilir.Farklı

50

sonuçları eleman ağı üzerinden görmek için yapılması

gereken ‘’Fe Display Properties’’ den sonuç tiplerini

değiştirmektir.

Şekil 2.1.2.4.5 : FE Display ekranında sonuç çeşitleri seçimi

Şekil 2.1.2.4.6 : FE Display ekranında ömür sonucu

51

3.yükleme koşulunda da elemanın sonsuz ömre sahip olduğu

sonucu ortaya çıktı.Bu koşullarda Soderberg Teoremine göre

yapılan klasik çözüm ile sonlu elemanlar yöntemi ile

dijital ortamda yapılan analiz sonuçlarının birbirleri ile

tutarlılık gösterdiği gözlemlendi.

3. SONUÇ

Sonlu elemanlar yöntemi ile gerçekleştirilen yorulma

analizi, modellemenin doğru

olarak yapılması koşulu ile gerçekle örtüşen sonuçlar

verecektir. Bu sonuçlar sayesinde,

malzemenin ömrü için gerekli ön bilgiye sahip olunacak ve

lüzum görülen emniyet52

katsayıları da hesaba katılarak malzemeden optimum süre

boyunca istifade edilecektir.

Günümüzde sonlu elemanlar yöntemi ile analiz yapan pek çok

program mevcuttur.Bu programlar da kendi aralarında ihtisas

konularına yönelmiştir.nCode DesigneLife programı spesifik

olarak yorulma analizi üzerinde durmaktadır.Bu yaklaşım

sonuçların hızlı ve güvenilir bir şekilde elde edilmesi

noktasında önemlidir.Çünkü mühendislik dallarında her

birinde pek çok farklı hesaplamalar mevcuttur ve tek bir

programın bütün bunlara cevap verebilmesi için bazı

şeylerden feragat edilmesi gereklidir.Örnek olarak ANSYS

programı ile de yorulma analizi yapılabilmetedir fakat bazı

parametreleri değiştirme imkanı bulunmamaktadır, kendi

kabulleri içerisinde çözümü yapmaktadır.

Programlardan elde ettiğimiz sonuçların klasik çözümler ile

birbirini doğrulaması hem sonlu elemanlar programına güveni

hemde yaptığımız hesaplamaların doğruluğuna olan güveni

arttıracaktır.

53

KAYNAKÇA

1-www.youtube.com/fatigue

2- METALİK MALZEMELERDE YORULMA DAYANIMINI İNCELEMEK İÇİN KULLANILANYORULMA MAKİ NALARI Ögr. Gör. Nurcan KUMRU (Celal Bayar Üniversitesi)

3- http://www.ex-en.com.tr/357E7FD959F44C5FA49A69F6B0A736EF/designlife

4- SONLU ELEMANLAR YÖNTEMİ İLE YORULMA MEKANİĞİ VE UYGULAMALARI (KARADENİZ TEKNİK ÜNİVERSİTESİ MÜHENDİSLİK FAKÜLTESİ )

5- MALZEMELERİN YORULMA MUKAVEMETİ (ZONGULDAK ÜNİ DERS NOTU )

6-YORULMA DERS NOTLARI – YRD.DOÇ.DR. NUSRET MEYDANLIK –TRAKYA ÜNİVERSİTESİ

7- YORULMA DERS NOTLARI-YRD.DOÇ.DR ERSOY ERİŞİR –KOCAELİ ÜNİVERSİTESİ

8-YORULMA DERS NOTLARI-PROF.DR.HATEM AKBULUT-SAKARYA ÜNİVERSİTESİ

9-YORULMA DERS NOTLARI-BALIKESİR ÜNİVERSİTESİ

10-YORULMA DERS NOTLARI-PROF.DR. İRFAN KAYMAZ

11- http://www.ncode.com/en/products/ncode-designlife/features-at-a-glance/

54

ABDULLAH YILDIZ [email protected]

55