گزارش مختصر دوم محفل تجلیل از پنجاهمین سالگرد بنیانگذاری جریان دموکراتیک نوین

افغانستان در شهر... پنجاه سال از تاس66یس س66ازمان جوان66ان م66ترقی افغانس66تان1394در سیزدهم میزان سال

، در حقیقت1344 م66یزان س66ال 13گذشت. تاسیس سازمان جوانان م66ترقی افغانس66تان در م66یزان13بنیانگذاری جریان دموکراتیک نوین افغانستان ی66ا جری66ان ش66علۀ@ جاوی66د ن66یز ب66ود.

امس66ال ب66ه عن66وان پنج66اهمین س66الگرد بنیانگ66ذاری جری66ان دموکراتی66ک ن66وین افغانس66تان درشهر... مورد تجلیل قرار گرفت.

محفل تجلیلیه در صحن ساختمان یکی از موسسات آموزشی خصوصی دایر گردیده بود. این محفل که یکی از چندین محفل برگذار شده در شهر ... به مناسبت تجلیل از روز معلم ب66ود، در عین تجلیل از پنجاهمین سالگرد بنیانگ6ذاری جری66ان دموکراتی66ک ن66وین افغانس66تان، ی66اد و

خاطرۀ@ معلم بزرِگ زنده یاد استاد اکرم یاری را نیز گرامی داشت.در کارت دعوت منتشرشده از طرف کمیتۀ@ برگزاری محفل نوشته شده بود:

جریان دموکراتیک نوین افغانس6تان پنج66اه س66اله ش66د. ب66ه مناس6بت این روز خجس6ته و روز» جهانی معلم و به ویژه ی66ادی از معلم ب66زرِگ زن66ده ی66اد اس66تاد اک66رم ی66اری محفلی داریم ک66ه

شامل مقاالت، اشعار و موسیقی می باشد«روی دیوار عقب جایگاه سخنرانی محفل دو شعار ذیل نصب گردیده بود:

»پنجاهمین سالگرد بنیانگذاری جریان دمکراتیک نوین افغانستان را گرامی می داریم!« »گرامی باد یاد و خاطرۀ@ بنیانگذار جریان دموکراتیک نوین افغانستان معلم ب66زرِگ زن66ده ی66اد

استاد اکرم یاری!«

عکس نسبتا بزرگ استاد اکرم یاری بنیانگذار سازمان جوانان م66ترقی در قس66مت پیش روی میز سخنرانی نصب گردیده بود. ه66ر ش66رکت کنن66ده ب66ا ورود ب66ه مح66ل برگ66زاری متوج66ه این

عکس و شعار های دیوار عقب جایگاه سخنرانی می گشت و روی آن مکث می کرد. محفل ساعت پنج بعد از ظهر شروع گردی66د. گردانن66دۀ@ محف66ل پس از خ66وش آم66د گ66ویی ب66ه شرکت کنندگان محفل، اعالمیۀ@ کمیته برگزاری پنجاهمین سالگرد جری66ان دموکراتی66ک ن66وین افغانستان را بخوانش گرفت و بعد از آن هر یک از اجرا کنندگان دیگ66ر برنام66ۀ@ محف66ل را ب66ه

نوبت به جایگاه سخنرانی دعوت کرد. را ب6ه هم66ۀ@ ش66رکت1394 م6یزان 13دستۀ@ هشت مارچ فرارسیدن دختر جوانی از منسوبین

کنندگان در محفل تبریک گفت و یک شعر انقالبی به لهجۀ@ هزارگی را به خوانش گرفت ک66هدر قسمتی از آن گفته شده بود:

دیونگی نوم، دیونگی بلده قپس میده کوعقل و اوشدم ام ده ای حال سگی بد مه میه

)قفس بشکستن ارکار جنون استمن از عقل سگی بیزارم ای دل(

خالصۀ@ سوانح استاد زنده یاد اکرم یاری را بخوانش گرفت. در"ش."دختر جوان دیگری بنام این سند نه تنها روی نقش اساسی استاد زنده یاد اکرم ی66اری در تاس66یس س66ازمان جوان66ان مترقی و جریان دموکراتیک نوین افغانستان و رهبری سازمان و جریان تا زم66ان ص66حتمندی اش، بلکه روی درس های قابل آموختن از ایشان در زم66ان مریض66ی اش از قبی66ل پافش66اری روی تشکیل حزب انقالبی، مخالفت با جبهه سازی های پیش از وقت، ضرورت جدی پیشبرد کار و پیکار انقالبی در میان دهقانان به عنوان نیروی عم66دۀ@ طبق66اتی در جامع66ه و همچن66ان روستا نشین شدنش و یک سلسله اصالحات دموکراتی66ک ب66ه نف66ع دهقان66ان توس66ط خ66ودش، تالش برای دامن زدن به جنبش دهقانی و توده یی و س66ازماندهی جوان66ان انقالبی در مح66ل

نیز تاکید صورت گرفته بود.

رس66ید. ایش66ان اش66عار س66روده ش66ده توس66ط خ666ودش را در"ش."بعد از آن نوبت ب66ه آق66ای مح6فل به خوانش گرفتند و با دکلمۀ@ جاندار به

شور و حال شرکت کنندگان محفل افزودند. یک قطعه شعر به لهج66ه ه66زارگی را ب66ا احساس66ات پ66ر"ک."پس از آن متعلم نوجوانی بنام

شور به خوانش گرفت و توسط شرکت کنن66دگان در محف66ل م66ورد تش66ویق ق66رار گ66رفت ک66هقسمتی از شعر چنین است:

ده رنگی خود خو آر گول خوشنومایه خو تید نکید از رنگی دیگروےبل

اگه غیرد بوده ده شیری آبئوتن خو بور مونی از چنگی دیگرو

هر گلی در رنگ خود زیبایی دارد و نیاز نیست از گلهای دیگری رنگ بگیرد )اگر در شیر مادر غیرتی بوده وطن مان را از چنگال بیگانگان نجات می دهیم(

ب66ود. ایش66ان ب66ه عن66وان یکی از س66ابقه داران جری66ان" ح. "آخ66رین س66خنران محف66ل اس66تاد دموکراتیک نوین افغانستان، چهرۀ@ زنده ای از تاریخ پر از فراز و نشیب جریان هس66تند، ب66ار بار زندان ها و شکنجه های دژخیمان را بجان خری66ده ان66د و ب66ا جانباختگ66ان نام66دار زی66ادی از جریان همدوش و همنبرد بوده اند. ایشان یاد داشت های تهیه شدۀ@ شان را با چن66ان ش66ور و احساسات قلبی به خوانش گرفتند که تمامی شرکت کنندگان در محفل را تحت ت66اثیر ق66رار

داده و یاد و خاطر ه جانباختگان جریان را در اذهان آنها زنده ساخت. گردانندۀ@ محفل در البالی برنامه ب66ه دکلم66ۀ@ اش66عار انقالبی دری و اش66عار انقالبی ب66ه لهج66ۀ@

هزارگی پرداخت و بر شور و احساسات شرکت کنندگان در محفل افزود. آخرین قسمت محفل به موسیقی و سرود خوانی اختصاص یافته بود. هنرمن66د ج66وان جن66اب استاد ... با ص66دای دلن66وازش ب66ه اج66رای س66ه تران66ۀ@ میه66نی پ66رداخت و ب66ا ت66رنم گ6وش ن66واز

موسیقی روح و روان شرکت کنندگان را نوازش داد. دو ساعت می شد که برنامۀ@ محفل ادامه داشت و هنوز اسنادی باقی مانده بود، اما س66اعت

شام را نشان می داد و شرکت کنندگان بخصوص ب66انوان، دیگ66ر ب66رای نشس66تن در محف66ل7وقت نداشتند. به همین جهت گردانندۀ@ محفل ناچار شد ختم برنامه را اعالن نماید.

نفر می رسید ک66ه اک66ثریت ش66ان را زن66ان و120تعداد شرکت کنندگان در محفل به بیش از دختران تشکیل می دادند.

************* به مناسبت تجلیل از

پنجاهمین سال گرد بنیاد گذاری جریان دموکراتیک نوینافغانستان

خورش66یدی، مص66ادف اس66ت ب66ا پنج66اهمین س66ال گرد تأس66یس1394 م66یزان س66ال 13امروز، سازمان جوانان مترقی افغانستان. سازمان جوانان مترقی افغانستان در نشس66ت عم66ومی

خورشیدی اعالم موجودیت کرد. خ66ط و مش66ی1344 میزان سال 13مؤسس آن سازمان در مبارزاتی سازمان یک خ66ط و مش66ی علمی و ض66د ارتج66اعی، ض66د تجدی66د نظ66ر طل66بی و ض66د امپریالیستی و ضد سوسیال امپریالیستی بود. اتخاد این خط و مشی مبارزاتی به پیش گامی رفیق زنده یاد اکرم یاری صورت گ66رفت. ب66ا تکی66ه ب66ر این خ66ط و مش66ی مب66ارزاتی اص66ولی و فعال، سازمان جوانان مترقی به زودی توانست ابتکار راه اندازی جری66ان دموکراتی66ک ن66وین افغانستان را روی دس66ت گ66یرد. از آنجایی ک66ه انتش66ار جری66دۀ@ ش66علۀ@ جاوی66د ب66ه عن66وان ناش66ر اندیشه های دموکراتی66ک ن66وین نقش م66وثری در رش66د و گس66ترش جری66ان دموکراتی66ک ن66وین افغانستان بازی نمود، جریان مذکور به نام جریان شعلۀ@ جاوید معروف گردید، به نح66وی ک66ه تا امروز تمامی شخصیت ها و تشکالتی که ریشه های تاریخی شان از لحاظ فکری و سیاس66ی

به جریان دموکراتیک نوین افغانستان در دهۀ@ چه66ل خورش66یدی می رس66د بن66ام ش66عله یی ی66ادمی شوند.

سازمان جوانان مترقی و جریان دموکراتیک نوین افغانستان در هرسه عرصۀ@ مبارزاتی ض66د ارتجاعی، ضد رویزیونیستی و ضد امپریالیستی و سوسیال امپریالیس66تی ب66ه نح66و اص6ولی و فعاالنه مبارزاتش را پیش می ب66رد. ب66ه همین جهت جری66ان دموکراتی66ک ن66وین افغانس66تان ی66ا جریان شعلۀ@ جاوید به سرعت به بزرگِترین جری66ان سیاس66ی ت66وده یی و کث66یر الملی66تی کش66ور مبدل گردید که بخش بزرگی از روشنفکران، ک66ارگران و خ66رده ب66ورژوازی ش66هری مب66ارز از ملیت های مختلف کشور را در رهبری و ص66فوف خ66ود ج66ای داده ب66ود. ب66ه همین جهت م66ورد کین66ه و نف66رت عمی66ق و گس66تردۀ@ ارتج66اع، تجدی66دنظرطلبان وط66نی و امپریالیس66ت ه66ا و

سوسیال امپریالیست ها قرار گرفت. اولین قربانی حملۀ@ ارتجاع بر جریان دموکراتیک نوین افغانستان زمانی ص66ورت گ66رفت ک66ه این جریان هن66وز ق66د راس66ت نک66رده ب66ود و از طری66ق پخش ش66ب نامه ه66ا و س66ایر ش66کل های فعالیت های مبارزاتی مخفی و نیمه مخفی مبارزاتش را پیش می برد. این رفی66ق جان باخت66ه یکی از منسوبین ک66ارگری جری66ان ب66ود ک66ه حین پخش ی66ک ش66ب نامه توس66ط پ66ولیس ارتج66اع دست گیر گردید و زیر شکنجه های ددمنشانۀ@ قاتالن مرتجع و هار جان باخت. دومین حمله ب66ر جریان که توسط سانسورچیان ارتجاع به منظور غضب یک وسیلۀ@ مهم تبلیغ66اتی آن ص66ورت

1347 ش66مارۀ@ آن در اوای66ل س66ال 11گ66رفت، توقی66ف جری66دۀ@ ش66علۀ@ جاوی66د پس از انتش66ار خورشیدی بود. حملۀ@ سوم ارتجاع بر جریان که به تعقیب حملۀ@ دوم و م66دت کمی بع66د از آن صورت گرفت، حملۀ@ "قوای ضربۀ@" پولیس ارتجاع ب66ر تظ66اهرات روش66نفکری- ک66ارگری تحت رهبری جریان بود. در اثر این حمله، تظاهرات سرکوب گردید و عدۀ@ زی6ادی از روش6ن فکران و کارگران شعله یی و به ویژه عده ای از رهبران جریان دموکراتیک نوین دس66ت گیر گردی66ده

و به زندان انداخته شدند. جنبه های ضعیف خط و مشی عمدتاً اصولی سازمان و سرکوب گری های ارتجاع ظاهر شاهی در قبال جریان دموکراتیک نوین دست به دست هم داده از یک طرف زمینه ساز اولین انشعاب در جریان گردی66د و از ط66رف دیگ66ر ش66کل گیری ی66ک خ66ط و مش66ی متف66اوت ب66ا خ66ط و مش66ی مؤس66س س66ازمان را به ص66ورت درونی ب66اعث گردی66د. ام66ا ایِن انش66عاب آش66کار در جری66ان و شکل گیری درون سازمانی یک خط و مشی متفاوت با خ66ط و مش66ی رفی66ق زن66ده ی66اد اک66رم یاری، نتوانست تأثیرات سوء برجسته و گسترده یی بر فعالیت های مبارزاتی جری66ان داش66ته باشد. ولی فشارهای درونی و ب66یرونی ب66ر س66ازمان و جری66ان زمینه س66از مبتال ش66دن رفی66ق زنده یاد اکرم یاری به یک مریضی جان کاه گردید که در اثر آن دیگ66ر نتوانس66ت به فعالیت ه66ای سازمانی اش ادامه دهد و ناگزیر از سازمان کناره گیری اختیار نمود. پس از آن خط و مش66ی متفاوت با خط رفیق زنده یاد اکرم یاری که از قبل در درون سازمان ش66کل گرفت66ه ب66ود ب66ر

سازمان مسلط گردید. خورش66یدی در1351زمانی که یک گردهم آیی جریان دموکراتیک ن66وین افغانس66تان در س66ال

پوهنتون کابل مورد حملۀ@ ددمنشانۀ@ ارتجاع اخوانی گلبدینی قرار گ66رفت، یکی از رزمن66دگان فع66ال جری66ان یع6نی "س66یدال س66خندان" جان ب66اخت. در همین س66ال مس66ئولیت کش66ته ش66دن مشکوک یکی از متعلمین مکاتب شهر هرات در جریان یکی از تظاهرات در آن ش66هر توس66ط جناح خلق حزب دموکراتیک خلق افغانستان ب66ه دوش ش6عله یی ها انداخت6ه ش6د. به دنب66ال این حوادث، سازمان و جریان ب6ه دو بخش م66دافعین و انتق6ادیون تقس6یم گردی6د. ره66بری جدی6د سازمان جوانان مترقی و خط و مشی غیر اصولی و غیر فع66ال آن نه تنه66ا ق66ادر نگردی66د ب66ر این مشکالت فایق آید، بلکه در مقابل آن سپر انداخت. در نتیجه، سازمان به سرعت به طرف انحالل سوق یافت، جری66ان فروپاش66ید، بخش اعظم منس66وبین س66ازمان و جری66ان غیرفع66ال گردیدند و منحرفین اکونومیست که بخش عمدۀ@ انتقادیون را تشکیل می دادند ب66ر بخش ه66ای زیادی از فعالین باقیماندۀ@ جریان مسلط شدند. جریان دموکراتیک نوین که پراگن66ده ش66ده و

داودخان، که به هم ک66اری1252 سرطان سال 26فروپاشیده بود نه تنها نتوانست از کودتای فعال مزدوران تجدید نظ66ر طلب سوسیال امپریالیس66ت های ش66وروی و م66وافقت و هم ک66اری خود "شوروی ها" صورت گرفت، جلوگیری نماید، بلکه در مواجهه با اس66تبداد داودخ66انی، ک66ه تحت نام و ماسک جمهوریت صورت می گ66رفت، بیش66تر از پیش پراگن66ده و متش66تت گردی66د و بقایاِی آن به طرف انحرافات و انش66عابات بیش66تر پیش رفتن66د و در ص66حنۀ@ مب66ارزات سیاس66ی

افغانستان بیشتر از پیش به حاشیه کشانده شدند. توس66ط م66زدوران تجدی66د نظ66ر طلب سوس66یال امپریالیزم ش66وروی1357 ث66ور 7کودت66ای

به هم ک666اری نزدی666ک مش666اوران نظ666امی و ق666وای ه666وایی متج666اوز "ش666وروی" و آغ666از سرکوب گری های سبعانۀ@ وسیع و گستردۀ@ کودتاچیان علیه تمامی نیروهای سیاس66ی مخ66الف شان در افغانستان- به شمول منسوبین سابق سازمان جوانان م66ترقی، جری66ان دموکراتی66ک

نوین و تشکالت برخاس66ته از متن آنه66ا و ح66تی ش66عله یی های س66ابق غیرفع66ال و غ66یرمربوط به تشکالت موجود- باعث گردید که یک بار دیگر جنب وجوش مبارزاتی در میان بقای66ای جری66ان دموکراتیک نوین افغانستان به وجود آید و خواست عمومی ب66رای وح66دت بخش ه66ای مختل66ف بقایای جریان در میان آن ها شکل بگیرد. اما این خواست مبنای ایدیولوژیک- سیاسی روشن و می66دان ت66وده یی وس66یع نداش66ت. بخش ه66ای مختل66ف بقای66ای جری66ان دموکراتی66ک ن66وین افغانستان نه تنها در صحنۀ@ سیاسی افغانستان سال ها عقب مان66دگی داش66تند بلک66ه در قب66ال انکش66افات جدی66د در جنبش انقالبی بین المللی ن66یز ش66دیداً عقب مان66ده بودن66د و کمب66ودات و انحرافات سابق ش66ان وس66یع تر و عمیق ت66ر گش66ته ب66ود. ط66بیعی ب66ود ک66ه این جنبِش مبتال ب66ه کمب66ودات و انحراف66ات وس66یع و عمی66ق و دچ66ار تش66تت و تفرق66ه نه تنه66ا نتوان66د عکس العم66ل

ث6666وری و س6666پس تج6666اوز و اش6666غال گری7اص6666ولی و نیرومن6666د در قب6666ال کودتاچی6666ان سوسیال امپریالیست های شوروی از خود نشان دهد، بلکه بخش هایی از آن ب6ه دام6ان ناپ6اک تجدید نظرطلبی های جدید در جنبش انقالبی بین المللی سقوط کردند و بطور کلی از دایرۀ@

جنبش دموکراتیک نوین بیرون رفتند. در هرح66ال این جنبش متش66تت و متف66رق ن66ه از لح66اظ ای66دیولوژیک- سیاس66ی آم66ادۀ@ مقابل66ۀ@ اصولی با اشغال گران سوسیال امپریالیست و دست نشاندگان تجدید نظرطلب وطنی ش66ان و رش66د و گس66ترش روزاف66زون نیروه66ای ارتج66اعی وابس66ته ب66ه امپریالیس66ت های غ66ربی و قدرت های ارتجاعی منطقه یی بود و نه از لحاظ ت66وان ت66وده یی س66ازمان یافته و نظ66امی. ب66ا وجود این در مبارزه و مقاومت علیه رژیم کودت66ا و اش66غال گران سوسیال امپریالیس66ت ده ه66ا هزار نفر از رهبران و صفوف خود را قربانی داد. طبیعی بود که فرجام این نبرد چیزی ج66ز شکست تلخ چیز دیگری نمی توانست باشد. زخم های این شکست تلخ آن چنان عمیق است که تا هم اکنون- یعنی پس از گذشت تقریباً سه ده66ه از زم66ان ش66کل گیری مج66دد خ66ط و مش66ی اصولی میراث دار، ادامه دهنده و تکامل دهندۀ@ خط و مش66ی اص66ولی رفی66ق زن66ده ی66اد اک66رم یاری و ارتقا و گسترش آهسته و پیوسته اش تا زم66ان حاض6ر- هم چن66ان ت66ازه اس6ت و درد و

سوز جان کاهش هنوز احساس می شود. ما در جریان چندین تحول پیهم سیاسی- نظامی در طی این سه دهه )خروج ق66وای متج66اوز و اش66غال گر سوسیال امپریالیس66تی از کش66ور و س66پس فروپاش66ی رژیم بازمان66ده از دوران اشغال "شوروی"؛ روی کار آمدن تنظیم های جهادی، تشکیل دولت اسالمی و خانه جنگی های خانمان سوز میان جهادی ها؛ شکل گیری تحریک اسالمی طالبان، گسترش سریع نف66وذ آن ه66ا در کش66ور و تش66کیل ام66ارت اس66المی طالب66ان در اث66ر حمایت ه66ای ارتج66اعی و امپریالیس66تی خ66ارجی و س66رانجام تج66اوز و اش66غال گری امپریالیس66ت های امریک66ایی و متح66دین ش66ان ب66ر افغانستان، سرنگونی امارت اسالمی طالبان توسط آن ه6ا، تش6کیل ح66اکمیت پوش66الی رژیم دست نشانده و سپس آغاز مقاومت های جنگی ارتج66اعی طالب66ان علی66ه اش66غال گران و رژیم دست نشانده و گسترش آن( در سطح یک جنبش ضعیف سیاس66ی مخ66الِف امپریالیس66ت ها و م66رتجعین ب66اقی مان66ده ایم و هن66وز نتوانس66ته ایم ی66ک مق66اومت وس66یع و همه جانب66ه علی66ه اشغال گران کنونی و دست نشاندگان شان را بسیج، س66ازمان دهی و ره66بری نم66اییم. یکی از عوامل مهم ابتالی ما به این وض66عیت نامناس66ب و نامس66اعد آن اس66ت ک66ه هن66وز درد و س66وز زخم های عمیِق شکسِت تلخ جنبش ما در مقاومت ضد سوسیال امپریالیستی جان و تن م66ا را

می آزارد و روح وروان ما را پژمرده می سازد. اما نجات از این درد و پژمرده گی نه تنها مورد نیاز و ضروری است بلکه قطعاً ممکن و قاب66ل حصول نیز می باشد. نباید فراموش ک66نیم ک66ه جنبش م66ا در طی س66ه ده66ۀ@ گذش66ته، عل66یرغم س66قوط ع66دۀ@ زی66ادی از رفق66ای نیم66ه راه و دشمن ش66ادکن ب66ه منجالب تجدی66دنظر طل66بی و خیانت ه66ای طبق66اتی و ملی در قب66ال دش66منان ارتج66اعی و امپریالس66تی، مشخص66اً در قب66ال امپریالیست های اشغال گر امریک66ایی و متح66دین ش66ان و رِژیم پوش66الی دست نش66اندۀ@ ش66ان، پیوس66ته ب66ه موض66ع گیری های ض66د ارتج66اعی و ض66د امپریالیس66تی پرداخت66ه و پیش66اپیش هم66ه نیروهای سیاسی افغانستان به مخ66الفت ب66ا ح66اکمیت ارتج66اعی "جهادی ه66ا"، ام66ارت ق66رون وسطایی و عقب گرای طالبان، تج66اوز و اش66غال گری امپریالیس66ت های امریک66ایی و متح66دین شان و رژیم دست نش66اندۀ@ ش66ان برخاس66ته اس66ت. ب66ه گفت66ۀ@ یکی از نویس66ندگان مرتج66ع، م66ا پیوس66ته "دولت س66تیز" باقی مان66ده ایم. بن66ابرین م66ا از ی66ک پای66ۀ@ فک66ری و سیاس66ی ارتق66ا و گسترش مخالفت ضعیف سیاس66ی کن66ونی علی66ه اش66غال گران و رژیم دس66ت نش66انده ب66ه ی66ک مقاومت همه جانب66ۀ@ ملی م66ردمی و انقالبی علی66ه آن ه66ا برخ66وردار هس66تیم؛ به ش66رط این ک66ه کمبودها و نواقص خود را بزداییم، بر اصولیت ها و درستی های علمی فکری و سیاسی م66ان قاطعانه اتکاء ک66نیم و برمبن66ای خ66ط و مش66ی اص66ولی علی66ه پراگن66ده گی و تفرق66ه در جنبش

قاطعانه مبارزه نماییم.

مب66ارزه علی66ه امپری66الیزم، ارتج66اع و اپورتون66یزم پای66ه و اس66اس مب66ارزۀ@ انقالبی را تش66کیل می دهد. اما این پایه و اساس، در مراحل مختلف تکامل اجتماعی کشور، در اشکال عم66ده و

غیرعمدۀ@ تبارز خود نمایان می گردد. در حال حاضر سلطۀ@ امپریالیزم بر افغانستان از لحاظ نظامی، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی به طور عمده در سلطۀ@ همه جانبۀ@ اشغال گران امپریالیست امریک66ایی و متح66دین شان بر افغانستان متبلور گردی6ده اس6ت، هم چنان ک6ه س6لطۀ@ ارتج6اع عم6دتاً توس6ط س6لطۀ@ پوشالی رژیم دست نشاندۀ@ اشغال گران بر کشور مشخص شده است. برعالوه باید گفت ک66ه متاس66فانه هن66وز اش66غال گران امپریالیس66ت از کش66ور ران66ده نش66ده و رژیم دس66ت نش66انده سرنگون نشده است که تجاوز خزندۀ@ یک دولت ارتج66اعی خ66ارجی )داعش( ب66ر افغانس66تان و گسترده شدن روزافزون دامنۀ@ اشغال گری هایش را شاهد هس66تیم. این ه66ا مجموع66اً در ح66ال حاض66ر دش66منان عم66دۀ@ کش66ور و مردم66ان کش66ور محس66وب می گردن66د و آم66اج مق66اومت ملی مردمی و انقالبی کن66ونی و مق66اومت هم66ۀ@ جانب66ۀ@ ملی م66ردمی و انقالبی آین66ده هس66تند. در واقع اپورتونیست های تسلیم شدۀ@ تجدیدنظرطلب به این دش66مناِن عم66دۀ@ کش66ور و مردم66ان کشور نیز در زمرۀ@ همین دشمنان قرار دارند و بای66د آم66اج مق66اومت ملی م66ردمی و انقالبی

دانسته شوند. عمده دانستن مقاومت علیه این دشمنان عم66دۀ@ کش66ور و مردم66ان کش66ور به مفه66وم نادی66ده گرفتن کامل مبارزه علیه دشمنان غیر عمده نیست و نمی تواند باش66د. ام66ا این مب66ارزه بای66د تابع منافع عمومی مقاومت علیه دشمنان عمده باشد و در هم سویی و هم آهنگی با آن پیش برده شود. مبارزه علیه سایر دولت های امپریالیستی و ارتجاعی خارجی و وابس66تگان ش66ان را باید در زمرۀ@ همین نوع مبارزه به حساب آورد و به پیش برد. برعالوه مب66ارزه علی66ه س66ایر گرایشات اپورتونیس66تی وغ66یر تجدی66دنظرطلب در می66ان منس66وبین کن66ونی جنبش م66ترقی و

انقالبی کشور نیز ضروری و مهم است و نباید به فراموشی سپرده شود. کمیتۀ@ برگزارکنندۀ@ پنجاهمین س6ال گرد تاس66یس س66ازمان جوان66ان م66ترقی، علی رغم تم66امی محدودیت ها و ناتوانی های دست وپاگیر تالش ک66رده اس66ت ک66ه طی چن66دین محف66ل در نق66اط مختلف کشور، تجلیل شایسته ای از این روز به عمل آورد. از تمامی رفقا و دوستانی که در جوانب مختلف این کاروپیکار ما را مدد رسانده اند اظهار امتنان می نماییم و تمامی رفقا و دوستانی را که در محافل امروزی شرکت کرده اند خیرمقدم می گوییم. امیدواریم برگزاری این محافل گام کوچکی باشد در جهت معرفی جنبش ما، جنبشی که علی رغم ض66ربات پیهم وارده بر پیکرش در طی عمر مبارزاتی پنجاه ساله اش و جان باختن باربار کل جمع بزرگ66ان و ره66برانش در مب66ارزه و مق66اومت علی66ه امپری66الیزم و ارتج66اع هم چن66ان زن66ده اس66ت، نفس می کشد و در صحنۀ@ مبارزاتی کشور در خون خفتۀ@ ما کماک66ان حض66ور دارد. اگ66ر ک66ل برنام66ۀ@ برگزاری از پنجاهمین سال گرد بنیادگذاری جنبش دموکراتیک نوین کشور بتواند گام روشنی باشد در جهت تثبیت این حضور و ارتقا و گسترش درست، اصولی و رزمندۀ@ آن در آینده، ما احساس غرور و افتخار می نماییم و اعالم می کنیم که تمامی رفقا و دوستان هم ک66ار م66ا و تمامی رفقا و دوستان حاضر در محافل امروز نیز در این احساس سربلندی مبارزاتی با م66ا

شریک و سهیم هستند. زنده، شگوفا و پیش رونده باد جنبش دموکراتیک نوین در افغانستان!

به پیش در راه برپ66ایی و پیش66برد مق66اومت ملی م66ردمی و انقالبی هم66ه جانب66ه علی66ه اش66غال گران امپریالیس66ت و رژیم دست نش66انده و م66رتجعین متج66اوز و

اشغال گر داعشی! کمیتۀ@ برگزاری پنجاهمین سال گرد بنیاد گذاری جریان دموکراتیک

نوین افغانستان میالدی(2015 اکتوبر 5 خورشیدی )1394 میزان 13

*************سندی که توسط یک دختر جوان بنام "ش." بخوانش گرفته شد

خالصۀ@ سوانح استاد اکرم یاری پس66ر ی66ار خورشیدی، در ولسوالی جاغوری والیت غزنی، در خانوادۀ@ عبدالله،1320در سال

اکرم گذاش66تند. محم66د محمد، که یک متنفذ محلی بود فرزندی به دنیا آمد که نامش را محمد معمول خ66انوادگی از پ66در کالن اکرم در سال های نوجوانی نام خانوادگی خود را طبق رسم

ک66ودکی اش را در هم66ان مح66ل او دوران.پ66دری اش گ66رفت و مع66روف ب66ه اک66رم ی66اری شدزادگاهش سپری نموده و تحصیالت ابتدایی را نیز در

همان محل به پایان رساند. اینک6ه دولت استبدادی ظاهر شاه بخاطر تسلی و دلجویی متنفذین و اهالی منطق6ه و ب66رای

در منطق66ه بتواند از خیزش و شورش در منطق6ه علی6ه خ66ود جلوگ66یری نم66وده و نف66وذش را طفل بزرگتر ش66د و اما وقتی که این.گسترش دهد، اکرم خورد سال را لقب شهزادگی داد

به سنین نوجوانی پا گذاشت، بنا به خواست مکرر ظاهرشاه و ترس و عالیق پدر در واقع به گیری از خانواده های ب66ا نف66وذ و ام66یران حیث گروگان به دربار فرستاده شد. رسم گروگان

تابع سلطنت مرکزی توسط دربار سنت قدیمی ای بود ک66ه ت66ا آن زم66ان هم وج66ود داش66ت و با توجه به سنت دیرپای متذکره و ب66ا توج66ه ب66ه ت66اریخ .بود ظاهری آن فرق کرده فقط شکل

نوجوان مدت چهار سال را در دربار با احساس یک گروگان و حتی ب66دتر گذشتۀ@ کشور، اکرم به گفتۀ@ خودش، با احساس یک برده بسر ب66رد. وق66تی ب66ه س66ن ج66وانی پاگذاش66ت، از آن، بنا

نتوانست با چنان وضعیتی سازگاری نماید. دست به بغاوت زد و علیرغم مخالفت دربار دیگر در میان توده و شاه و مخالفت ترس آلود پدر، از دربار خارج گردید و زندگی سادۀ@ پر افتخار

دربار ترجیح داد. های مردم را به زندگی پر از ناز و نعمت ولی حقیرانه و برده وار در دانشگاه کابل محمد اکرم یاری پس از فراغت از لیسۀ@ حبیبیۀ@ کابل، شامل دانشکدۀ@ ساینس

ی66د و درزګمعلمی را بر ی ساینس پوهنتون کاب66ل، ش66غلځگردید. وی پس از فراغت از پوهن لیسۀ@ رحمان بابا و نادریۀ@ کابل ب6ه ت6دریس مش6غول گردی6د. اک6رم ی6اری ج66وان هن6وز متعلم

یاد صادق علی ی66اری) ب66ا آث66ار انقالبی مکتب بود که با تأثیر پذیری از برادر بزرگترش ( زنده .شد

شمسی که دورۀ@ صدارت استبدادی سردار دیوانه ( داود خان) بود30در آن موقع یعنی دهۀ@ محافل کوچکی از روشنفکران انقالبی در کابل شکل گرفته بود که به مطالعۀ@ آث66ار انقالبی

خود شان به جروبحث های محفلی ادامه می دادند. می پرداختند و در میان کذایی ظ66اهر وقتی دورۀ@ صدارت استبدادی سردار دیوانه به پایان رسید و دورۀ@ دموکراسی

الحال به اصطالح چپ ک66ه شاهی آغاز گردید، تقریبا بالفاصله یک تعداد از چهره های معلوم و سال های بع66د از آن تب66ارز آش66کار کارنامه های خاینانۀ@ شان در مبارزات دورۀ@ هفت شورا

نورمحم66د ت66ره کی و ب66برک کارم66ل در اوای66ل یافته بود، تحت ره66بری عناص66ر فاس66دی چ66ون افغانستان را به مثاب66ۀ@ بلن66دگوی ای66دیولوژیک- سیاس66ی حزب دموکراتیک خلق1343زمستان

امپریالیست ه66ای ت66ازه ب66ه ق66درت رس66یده در ش66وروی تاس66یس رویزیونیست ها و سوسیال که استاد اکرم یاری نقش پیشروندۀ@ تاریخی ای در موضعگیری علیه کردند. در این زمان بود

و سوسیال امپریالیزم شوروی و رویزیونیست های مزدور آنها در افغانستان بر رویزیونیزم ح66زب ن66و عهده گرفت. کسان زیادی از عناصر چپ در آن زمان بنا به سوابق خاینانۀ@ رهبران

تشکیل شدۀ@ رویزیونیست، علیه آنها موضعگیری داشتند. اما این استاد اکرم یاری بود که ب66ا و رویزیونیست های مزدور آنها موضعگیری علیه رویزیونیزم و سوسیال امپریالیزم شوروی

نوس66انات ش66دید سیاس66ی و ح66تی گ66رایش در افغانستان، مخ66الفت مت66ذکره را، ک66ه بعض66ا با سیاسی اص66ولی و مس66تدل بین– پایۀ@ ایدیولوژیک بطرف رویزیونیست ها همراه بود، از یک

جنبش انقالبی راستین را در افغانستان به وجود آورد. المللی و ملی برخوردار نموده و سوس66یال سازمان جوانان مترقی به مثابۀ@ یک سازمان اصولی انقالبی و ضد رویزیون66یزم و

مب66ارزه علی66ه امپریالیزم شوروی و رویزیونیس66ت ه66ای ب66ومی م66زدور آنه66ا، بخ66اطر پیش66برد اس66تاد اک66رم ی66اری در به وج66ود آم66د. معه66ذا1344 میزان سال 13ارتجاع و امپریالیزم ، در

کنگ66رۀ@ موس66س س66ازمان نتوانس66ت موض66عگیری علی66ه رویزیون66یزم و سوس66یال امپری66الیزمشوروی را رسمیت ببخشد. سنتریست های درون سازمان

رابطه ب66ا جوانان مترقی به بهانۀ@ روشن نبودن کافی وضعیت جنبش انقالبی بین المللی در دو س66ال بع66د در درینمورد را ب66ه تعوی66ق انداختن66د. اما انحرافات متذکره، موضعگیری رسمی

که گوی66ا دیگ66ر وض66عیت جنبش انقالبی بین المللی1346نشست عمومی سازمان در میزان خلع سالح ش66ده بودن66د، رس66میت به قدر کافی روشن شده و سنتریست های درون سازمان

موضعگیری متذکره تامین گردید. فیص66له سازمان جوانان مترقی چند ماه بعد از نشست عمومی دوم سازمان و به پ66یروی از

های آن، جریدۀ@ شعلۀ@ جاوید را به عنوان ناشر اندیشه های دموکراتیک نوین ب66ه دس66ت نش66ر

روش66نفکران، ک66ارگران و ت66وده سپرد. این جریده به سرعت به یک نشریۀ@ توده یی در می66ان تا شمارۀ@ یازدهم منتش66ر گ66ردد و پس های فقیر مبدل گردید و علیرغم اینکه صرفا توانست

ش66ده و از نش66ر ب66از مان66د، توانس66ت جری66ان از آن با سرکوب و سانسور ارتجاع حاکم مواجه به مثابۀ@ وسیع ت6رین جری66ان سیاس6ی رزمن66دۀ@ آن جریان شعلۀ@ جاوید) را دموکراتیک نوین (

روز در افغانستان به وجود بیاورد. ی66افت و سیاست سرکوب جریان شعلۀ@ جاوید بعد از توقی66ف جری66دۀ@ ش66علۀ@ جاوی66د ن66یز ادامه

جری66ان ش66علۀ@ ی66ک تظ66اهرات وس66یع ت66وده یی قوای ضربۀ@ پولیس ارتجاع در جریان سرکوب جاوید، اکثریت رهبران جریان را دستگیر کرده و ب66ه زن66دان ان66داخت. عل66یرغم این س66رکوب،

ب66ه عن66وان بزرگ66ترین1348 نف66ری ش66عله یی ه66ا در اول م66اه می150000تظاهرات وس66یع تظاهرات توده یی ثبت تاریخ سیاسی افغانستان گردید. اما از ج66انب دیگ66ر دس66تگیری تع66داد

از ره66بران س6ازمان جوان6ان م6ترقی ن6یز زیادی از رهبران جریان، ک6ه در می66ان آنه66ا بعضی بلک66ه1348سوم سازمان، نه در م66یزان س66ال شامل بودند، باعث گردید که نشست عمومی

بعد از نشست قبلی دایر گردد. یعنی سه سال1349در میزان سال یاری فقط چند ماه بعد از نشست عمومی سوم سازمان جوانان مترقی بود که استاد اکرم

فعالیت برای چند سال توان پیشبرد به مریضی جانکاهی مبتال گردید، مریضی ای که سیاسی و سیاسی منظم را از وی سلب نمود. استاد اجباراً از کار و پیکار ایدیولوژیک-

فعالیت های سازمان سازمانی کناره گیری کرد. در واقع از همان زمان بود کهی تشکیالت عمومی چهارم در میزان نشست جوانان مترقی سیر نزولی را در پیش گرفت و پس از

عمالً و سریعاً با فروپاشی مواجه گردید.1351سال و در استاد بعد از بهبود نسبی وض66عیت ص66حی اش، راه رفتن ب66ه روس66تا را در پیش گ66رفت

آزار می داد، قریۀ@ زادگاهی اش در جاغوری مستقر گردی6د. مریض6ی جانک6اه هن6وز هم او را آموزش آنها را ادام66ه اما علیرغم آن جمعی از روشنفکران محل را گرد خودش جمع کرده و

بیگاری، لغو نوکری خ66انگی داد، در رابطه با حقوق دهقانان، تقلیل میزان بهرۀ@ مالکانه، لغو ق66رار داده و ی66ک ح66رکت دهق66انی اصالحات مهمی را شخصا مورد اجرا زنان دهقان و غیره،

در سطح محل به وجود آورد، برای ایجاد تشکالتتوده یی مبارزه ک66رد و نوش66ته ه66ای انقالبی زندگی اش را از میان ی66ک خ66انوادۀ@ دهق66انی فق66یر، ای را به رشتۀ@ تحریر در آورد. او شریک

و موقعیت اجتماعی با خوانین نداشت، برگزید. هم66ۀ@ این که هیچ پیوندی از لحاظ طایفه یی فعالیت ها و بخصوص دامن خوردن حرکت دهق66انی در مح66ل، ب66ر خ66وانین هم طایف66ه اش و

آمد و این باعث جلب و احضار او توس66ط حک66ومت محلی در زم66ان داود حکومت محلی گران با وجود این، به دلیل ترس از بروز عکس العمل توده یی وسیع علیه حک66ومت شاهی گردید.

نتوانستند او را به محاکمه بکشند و زندانی نمایند. وقت، مب66ارزه استاد اکرم یاری در زمانی که زندگی روستایی را در پیش گرفته بود، م66دافع پیگ66یر

سرس66خت جن66گ برای تشکیل حزب انقالبی، مخالف جبهه سازی ه66ای پیش از وقت، م66دافع موضعگیری هایش مبارزه توده یی طوالنی و مخالف کودتاگری بود و نظراً و عمالً برای این

کرد. توس66ط بود که استاد اکرم یاری1357صرفا چند ماه بعد از کودتای رویزیونیستی هفت ثور

1357در ماه ح66وت کودتاگران دستگیر گردید، اما پس از مدت کوتاهی دوباره رها شد. ولی کسی به درستی نمی 1392مجددا دستگیر گردید و به زندان انداخته شد. تا ماه میزان سال

ه66ای م66زدور سوس66یال توانس66ت ک66ه ش66مع زن66دگی اس66تاد چ66ه زم66انی توس66ط رویزیونیست نفری ای که در ماه م66یزان4500ًامپریالیزم شوروی خاموش گردیده است. در لیست تقریبا

1358 ق66وس 7اس66ت و ت66اریخ جانب66اختنش 4383 منتشر گردی66د، ش66مارۀ@ اس66تاد 1392سال تج66اوز و لش66کر کش66ی سوس66یال امپریالیس66ت ه66ای خورشیدی یعنی تقریبا یک م66اه قب66ل از

روزه66ای حکم66روایی حفی66ظ الل66ه امین، نش66ان داده ش66ده شوروی بر افغانستان، در آخ66رین نف6ر از زن66دانیان توس6ط350فق66ط در همین روز ش6مع زن66دگی است. طبق لیست منتشره

خ66اموش گردی66ده اس66ت. در لیس66ت منتش66ره اته66ام وارده ب66ر رفی66ق کودت66اگران هفت ث66وریآن فقط گفته شده است که: ناروشن است و در

ممعل– مسکونۀ@ جاغوری – محمد اکرم یاری - ولد عبدالله - 4383یادش گرامی و راهش پر رهرو باد!

*************شعر دکلمه شده توسط متعلم نوجوانی بنام "ک."

آتنگی دیگرو

ب موشی ده جنگی دیگرو ٹمو دائیم سر مو آدد کده قد سنگی دیگرو

تتیسره آر قدر منده ده یاد مو ده بنگی دیگروے"وضو" قد خو کد

، نه شوق و اوماغےنه غم از خو درسوجی مو بوره ده آتنگی دیگرو

وتن آر خیل کی دشت بیگانه چور کدمو غیرد تو موشی ده ننگی دیگرو

اگه اید روش نشونه را و منزیل ده دشت میله "اوالغی" لنگی دیگرو

نمیتنی روش بدی و خوبی خود خو چیمای مو کوره ده خگچنگی دیگرو

لبائی رنگی سورخ شولبیدی خود خو ایللنگی دیگرو ڈےناقی موملی مون

ده رنگی خود خو آر گول خوشنومایه خو تید نکید از رنگی دیگرو ےبل

اگه غیرد بوده ده شیری آبئوتن خو بور مونی از چنگی دیگرو

*************متن سخنرانی استاد "ح."

پنجاه سال پیش بنیانگذاری جریان دموکراتیک ن66وین ی66ا س66ازمان جوان66ان م66ترقی در عرص66ۀ@ فعالیت های سیاسی افغانستان نقطه عط66ف و خ66ط قرم66زی ب66ود ک66ه مش66خص س66اخت راه ارتجاعی و واپس نگر، تسلیم طلبی و رویزیونیستی با مسیر حرکت انقالبی ت66وده ه66ا جهت

رهائی از ستم و استثمار تفاوت کلی و بنیادی دارد. گذشت نیم قرن نشان داد که کهنه اندیشی، واپس نگری، رویزیونیزم و س66ازش ک66اری، ج66ز ذلت، خواری، درماندگی و اسارت ارمغان دیگری برای ملت رزمن66ده و ف66داکار این س66رزمین به بار نخواهد آورد ک66ه نی66اورد. هن66وز چن66د ص66باحی از ط66رح این اندیش66ۀ@ ره گش66ا و انقالبی نگذشته بود که برق آس66ا افک66ار ت66رقی پس66ند و بالن66دۀ@ روش66نفکران و گ66روه ه66ای زحمتکش افغانستان باور نکردنی در مسیر ترسیم شدۀ@ این خط فکری سمت و س6و ی66افت و از ک6ران تا کران افغانستان جنبشی به راه افتاد که تخم امید، باورمندی، استقامت و استواری را در

دل مردم ما بارور ساخت. دهۀ@ چهل را دیدیم که فرزندان انقالبی و پاک نهاد این مرز و بوم با دستان خالی و اتکاء به باور انقالبی پیش قراوالنی بودن66د در عرص66ۀ@ سیاس66ی ک66ه انگش66ت اعج66اب برده66ان تم66امی

متولیان کهنه اندیشی و خودفروخته گان سازشکار و ریزه خواران دربار گذاشت. تا جائیک66ه ولی نعمتان و سرداران شان ازین که کار از کار نگذرد مذبوحانه دست به ک66ار ش66دند و گلیم همان دموکراسی را که زیرکانه گسترده بودند دوباره برچیدند. درب66ار ک66ه عم66رش ب66ه پای66ان میرسید و در فرسایش درونی و اختالفات داود و ولی ج66ان میکن66د مذبوحان66ه تالش ک66رد ک66ه این جنبش انقالبی و نوخاسته را مهار کند. رعب و هراس افگندن آغاز ک66رد. س66یدال کش66ته شد و جمعی دیگر از جوان6ان انقالبی روان6ۀ@ زن6دان گردیدن6د، ولی ب6ا آنهم این آتش افرخت6ه فروزان تر و تاب66ان ت66ر وس66عت و گس66ترش می ی66افت، تاجائیک66ه ه66ر دو جن66اح مط66رح کهن66ه اندیشان و سازشکاران که خود را در رویارویی این جنبش عظیم انقالبی ن66اتوان می دیدن66د ناگزیر شدند میخ بقای خود را در آخور ارتج66اع بین المللی و سوس66یال امپری66الیزم ش66وروی

محکم تر بکوبند و کوبیدند. اما ازین دو یکی اقبال آن را یافت که بر اریکۀ@ قدرت نزدیک باشد. داود رویکار آمد و ظ66اهر و ولی جا خالی کردند. سازشکاران بال و پر بیشتری یافتن66د و کهن66ه اندیش66ان غب6ار خفت و خواری بر چهره شان نشست. دوران حکومت داود رکود و درهم شکنی ب66رای جنبش نوپ66ا و

انقالبی رقم زد که بی تحرکی، چند دسته گی و از هم پاشی را به بار آورد. ام66ا ته66اجم ش66وروی ک6ه افت66ادن نق66اب انقالبیگ66ری از چه66رۀ@ ن66وکران سوس66یال امپری66الیزم شوروی را سبب شد، تمامی بنیادگرایان و مشاطه گران واپس نگر مرتجع را صریح و ص66اف در چم66برۀ@ غالمی و کارگ66ذاری تم66امی نیروه66ای اهریم66نی و جه66انخوار امپریالیس66تی و همراهانش قرار داد. با تم66امی ادعاه66ای ع66وام فریبان66ه و رنگارن66گ ه66ر دو جن66اح، معل66وم و مبرهن گشت که اینها نیستند کسانی، مگر دشمنان قسم خ66ورده م66ردم. چنانچ66ه دی66دیم ک66ه خود فروختگی و عبودیت شان به قدرت های خارجی، س66تمگری و وحش66ت ش66ان ب66ر خل66ق و خاک این سرزمین بدیل و مانن66د در ت66اریخ پنج ه66زار س66الۀ@ این س66رزمین ن66دارد، آنچن66ان ک66ه تمامی چهره های خونخوار گذشته، خاض66عانه س66ر تس66لیم در براب66ر وحش66ت و برب66ریت آنه66ا

فرود خواهند آورد. در جریان همین سالهاست که جنبش انقالبی به پاس ادای دین مردمی و میهنی و با تمامی ناتوانی ها، کاستی ها و کمبوده66ایش در کن66ار م66ردم می ایس66تد و ص66ادقانه و ش66رافتمندانه میرزمد و کارنام66ه ه66ای ب66زرگ و فرام66وش ناش66دنی ثبت ت66اریخ مب66ارزات ض66د اس66تعماری و آزادیخواهی کشور ما می نماید. و از همین آزمون بزرگ است که ش66عله یی ه66ا خ66ار چش66م تمامی مرتجعین وطن فروش رنگارنگ و خود فروخته گان سوسیال امپری66الیزم تج66اوزگر و

کاسه لیسان بیمقدار و خوش خدمتان این هر دو جناح و بیگانه پرور گشتند. تا جائیکه دیدیم تمامی هم و غم شان سرکوب نابودی جنبش انقالبی و ش66عله یی ه66ا ب66ود و درین راستا همۀ@ این نیروهای اهریمنی یکسان و یکدست عمل کردند و ص66اف وص66ادقانه در کنار هم ایستادند و نشان دادند که در وطنفروشی و نابودی نیروهای مردمی اساساً از ی66ک تبار و طایفه اند. اما شعله یی ها و فکرشان که از آزمون زمان سربلند ب66یرون آم66ده بودن66د علیرغم تمامی لجن پراگنی ه66ا و لعن و نف66رین نیروه66ای بنی66ادگرا و واپس نگ66ر و برچس66ب ه66ای متع66دد و رنگارن66گ غالم66ان حلق66ه بگ66وش سوس66یال امپری66الیزم در اذه66ان و باوره66ای انس66انهای دردمن66د و پ66اک ان66دیش این جامع66ه منحیث س66مبل و فک66ر ب66زرگ انس66انی و شرافتمندانه و خوب و خیر رسان جهت بهبود و فالح مردم و سرزمین افغانستان گ66رامی و

معظم باقی ماندند. آنطوری که گفتیم نه مفت و رایگان، بلکه با علم برداری ها، پایمردی ها و جانفش66انی ه66ای خوب ترین، محترم ترین و شریف ترین انسانهای این سرزمین چون ستاره های درخشان و تابناک شرافت و انسانیت و ب66زرگی مث66ل ی66اری، لهیب، س66یدال، س66رمد، ج66رئت، رس66تاخیز، مجید، پویا، ضیاء، عمر، میرویس، حسین و هزاران هزار انسان نازنین دیگر که شامل ص66دها زن و دخ66تر قهرم66ان و رزمن66دۀ@ این س66رزمین ب66وده اس66ت نقش خ66ود را ب66ه ص66ورت زرین و تابناک بر تارک سرلوحه های اندیشه های ره گشا و ره66اییبخش این م66رز و ب66وم،ة ف66والدین حک و ماندگار ساخته اند. چنانچه به هیچ دشمن قسم خوردۀ@ این آب و خاک از هر قم66اش و گروهی که باشد مجال آنرا نمی دهد که منکر حقانیت، استواری و انسانی بودن این ب66اور و

اندیشه گردند. امروز که روزگار ابتذال و افول باورها و اندیشه ه66ای "آس66مانی" و زمی66نی دش66منان قس66م خوردۀ@ این سرزمین فرا رسیده و تشت رسوایی هم66ه م66دعیان ح66ق و ع66دالت آنگون66ه ای از آس6مان هفتم ب6ر زمین ذلت و خ66واری افت6اده اس6ت و ن6یز در بحبوح66ۀ@ این ابت6ذال و اف6ول، مغشوش و مکدر شدن اذهان نسل ج66وان و بی ب66اور ش66دن ش66ان ب6ه آین66ده و روش6ن نگ6ری گستردگی و وسعت درد آوری یافته است. این وضع نیز به گونه ای دیگر باز هم آب ف66راوان

به آسیاب ارتجاع و ظلمت نگری میریزد.

الزمۀ@ رسالتمندی و انسانمندی تاریخی افراد متعهد و مهربان و دردمند این س66رزمین از زن و مرد خصوصاً نسل جوان و پر تح66رک ال66وده نش66دۀ@ این وطن اس66ت ک66ه ب66ه دور از ه66ر ن66وع خودخواهی ها و سمت و سو دادن انحرافی مب66ارزه و اس66تقامت، در مس66یر ره66ایی و آزادی افغانستان، متحد و یکپارچه حرکت نمایند و چراغ رهنم6ون ش6وندۀ@ اندیش66ۀ@ انقالبی و فری6اِد رستاخیز برانگیزندۀ@ لهیب وار را با جرئت سرمدی و صداقِت نادری، م66دد رس66اِن راه روش66ن

رهبر و مجید و ابرمرد بزرگ، یاری بزرگوار، گردانند. نهراسید!

همانگونه که این بزرگان نهراسیدند. و این ش66علۀ@ جاوی66دان را روش66ن و تابن66اک ف66را راه م66اقرار دادند.

با تشکر و سپاس

**********دنبوره

هال دمبوره، نغمه پرداز عشقتکان های تار تو آواز عشقبیا جان ببخشا به آهنگ من

که آواز تو سور دمساز عشقکه آواز تو یادگار وطن

صفای دل تنگ سرباز عشقبیا دمبوره، جان من قصه کن

از ایبک، خداوند طناز عشقز قل خویش و پنجاب تا بامیانو از جاغوری، مهد آغاز عشق

تمام وطن را به یاد آوریمغم مردم اش را بجان میخریم

 به بیت ی ترانه و شعر تریبه الفاظ زیبا و در دری

 بیا طبله و غیچک ات ساز کنبه آبه ی میرزای خود ناز کن

که تا رنج غربت ز دوش افکنیمدمی عاشقان را به جوش آوریم

خروشی کند ساز سرزندگیکه جاری شود باز هم زندگینوای تو آرام جان من است

و تار تو روح و روان من استبسی رنج برده وطندار ما

وطن خسته خسته است از کار ماجفاهای بسیار را دیده است

ز خاری به چشمش و تیغی به دست ز خاری به چشمش که ما گشته ایم

به ادوار پارینه بر گشته ایم نه مهرو عطوفت نه حسن کالم

نه خیری به صبح و نه نیکی به شامبه مشتی دالر و ریال و تومن

به سودا گرفتیم مادر وطنو در جای گل مین ها کاشتیم

که امروز دیدیم، چه بر داشتیممهاجر به هرسوی دنیا شدیم

به هر جای بدنام و رسوا شدیم

گداییم، گدای محبت و نانو ناکام گشتیم به هر امتحان

بیا دمبوره قصه ی غم بس استغبار شب و ابر ماتم بس است

بیا شعر آزادگی سر کنیمبیا شوق آغوش مادر کنیم

که در راه مادر فدایی شویمو سرباز گونه به سنگر رویماگر سر ببازیم زیبا تر است

که سر کمترین تحفه بر مادر استبیا دمبوره نغمه پرداز عشق

تو باشی و مادر و آغاز عشقبود آرزویم همین یک کالم

که آباد باشد وطن والسالم

لعنت بر وطنفروشانیا ما بدیم، یا که بدی سرنوشت تو

لعنت به سرنوشت من و خام خشت تو لعنت برآن کسی که شما را فروختهیا آنکه بر جنازه ی تان کیسه دوخته نفرین به آن تبر که به پای چنار زد

ای تف به روی آن که یالن تو دار زدآن شیر های بسته به زنجیر مان چه شد؟

نام آوران منطق و تدبیر مان چه شد؟ لعنت به لحظه ای که پلیگون درست شد

وآن حفره های گود که از خون درست شدپلچرخی، گور جمعی، تالشی خانه هاگردیده روسفید به پیشش فسانه هاکج بوده است روز ازل خشت اولت

شاید که بوده سوی اجانب توکلتدریا دالن به چوبه ی دار بوسه میزنندلیکن به پیش خصم سری خم نمیکنند

ترسو نبوده ایم، که بر صخره ها سوارچون موج سهمگین و بی تاب و بیقراریا سنگ های در کف آبیم که، همزمانصیقل نموده سیل، و طوفان بی امان

اینبار، با صالبت پامیر پر غرورآییم ما، نترس و دلیرانه و جسورتنها نییم و جمع دلیران رسیده اند

عشاق سینه چاک به سنگر خزیده اندصفیه مالله زلمی و صادق سرفرازجویا نوید و گلپری، شیرین ی پاکباز

 سرباز جان فدای دلیر تو میشویمآزادی را برای خودت هدیه میکنیم

با قاتل پدر به تفاهم نمی رسیمبا دشمن وطن به تکلم نمی رسیم

با خشت و سنگ و کوه وطن عهد بسته ایمیعنی که اسب سرکش خود را نبسته ایم

یعنی که وقت رزم و کشاکش هنوز هستفریاد تیر و شیهه ی ترکش هنوز هستآماده شو که خیل عیاران رسیده است

ای رنجدیده، باد بهاری دمیده استمستانه گیر، باز در آغوش و در برمای جان فدای موی پریشان مادرم

زخم تنم اگرچه مهم نیست دیده ای؟یا خود حدیث دوری ما را شنیده ای

زخمی که یادگاری دور از تو بودن استخود داغ غربت است و چکامه سرودن است

این زخم سرخ رنگ برایم مقدس استخاک وطن به روی قبایم مقدس است

**********رقص شعله

میان کوچه ی شب دیر وقتیستنه از مهتاب لبخنِد تصّور

نه چشمک میزند استاره خنداننه از ناهید خندیدن تبلور

فقط شمع است با نور ضعیفشکه در شبها به سختی نور زاید

و نور زرد رنگ نیمه جانشچو رقص َمی، بجانم شور زاید

به جنگ شب چنان دامان آن شمعپر از خون گشته، خون دیدگانشو طوفان پنجه میساید به قلبمکه هر چه زود تر دانم زبانش

که تا از او بپرسم راز عشقشچو میسوزد ولی لبخند بر لب

بغیر شعله نابود است، هیچ استبوقت شعله چون شمشیر در شب

زبانش یافتم، پرسیدم از اوتو گویی درد در پیکر نداری؟میان شعله میسوزد وجودتخیال زندگی در سر نداری؟

بگفتا کی تواند نور بخشدکسی که عشق را باور ندارد

شرار رزم در اندیشه اش نیستو رقص شعله را در سر ندارد

»»»»»«««««

توی آزادی وطنالیگو بل شید از خاو غیدی کارهبلدی سودا کدون مو بیر و باره

چیمای خو واز کنی که خو غدرشدمردومی بیچاره جو جو غدرشد

بی غم ششتو اکو بلدی مو ننگه آارکس قولوخ میزنه جواب شی سنگه

بایید کی جور کنی تقدیر خو الیی کنی زنجیر خو الیٹی مونٹمون

کس و ناکس ره مو واگدار نمیگریبلدی تی پی شودو آشار نمیگری

کاالی رزم ره ده تن کنی مودرگی گوبند ره باید بند کنی مو

آالف و آو ره سرشی قوی کنی موو آزادی وطن ره توی کنی مو

مردوم کنی موےفکری تازه بلدشاغال و گورگه زده گوم کنی مو

دوشموره گورکنی ازدیستی خودخووطن ره جورکنی ازدیستی خودخو

وطن ره جورکنی آبادی آبادوطندارا شونه آزادی آزاد

««»»»»««

شراب وصل آزادیعالج معده سرمایه جنگ استشراب وصل آزادی تفنگ است

فدا گرد ای سرم! بر خاک میهنکه بودن بی هدف ننگ است، ننگ است

به باغ سبز دشمن دل مکن خوشمن و تو ماهی و دشمن نهنگ است

دموکراسی برای خلق در بندشعار پوچ در دنیای رنگ است

وطن نیمی نفس با درد و حسرتمیان پنجه ی دیو فرنگ است

بیا با دید بهتر بین به این خاکبرابر با همه دنیا قشنگ است

اگر آیینه دو رو گشت خوی اشتدوایش قصه و تدبیر سنگ اس

»»»»««««

ره تاریک وباریک استچراغی نیست، اما کاروان عزم سفر دارد

رهی باریک وتاریک است رفتن صد خطردارد

نصیحت گوی می گوید که این ره سخت دشوار استز رفتن دست بردارید، این رفتن ضرر دارد

من از این راه با خورشید چندین بار می رفتمو با آن هم درین ره رفتنش خون جگر دارد

کسی این راه را تا آخرش هرگز نپیمودهکه این راهیست رهگیران و صد ها جانور داردمگر سر کاروان کاروان کی ترسد از مشکل

هدف عالیست، اواز شوق، قصد ترک سر دارد

هدف از رفتن این راه پیوستن به مهتاب استوعشق وصل کی از مرگ یا مشکل خبر دارد

نباید ترس بود از مرگ و از دشواری های رهکه عزم پخته در آخر نهال پر ثمر دارد

»»»»»»»»»»»»»»»«««««««««««««

زنده یاد استاد عبداالله "رستاخیز" شعری از

ش6ع66ر م666ن در ت66ب عشقی ب66ه جان پیچیده ام      ج66ور دژخیمان دشم6ن دی6666ده ام

زدم شع6ل6ه ب66ر قلب پ66666ریش6انم       زدم ب6666وسه ب666ر زنجیر دستان6م

خشمگین دریای م666وج آغ6شته را      درن6وردی66دم ره6ی نارف6ت66ه را

بارها ِخنگ خ6یال از ب6666ن66د رست       از شراب زن6دگی بی باک و مست

در سرودم آت6شی م6اوی گ666666رفت      نغمه ام شور ج666666وانی ها گرفت

شعر من چون اخ6گ6ر جاوی6666د شد     شع66ر م6ن هم سنگر ناه6ی6د شد

شع66ر م66ن منزلگۀ@ حماسه هاست    شعر من افسانه ی افسانه هاست

شعر من عقاب جان فرسای خصم       شعر من این م6رغ آتش بال رزم

نغمه ی آزادگی از س6ر گ66666رفت      روزگاری زین شبستان پر گ66رفت

در سرش سودای ازخ6666ود رفتگی   زی66ر بالش چشمه سار زن66دگی

ای سک66وت گنگ ساحل ه666ای م6ن     شعر من ای ه66م666دم شبهای من

وی غ666ری66و نال666ۀ@ رسوای م6666ن      م6وج خشم آل666وده ی دنیای م6ن

ساغر جان را به خ666ون آل666وده ام     م666ن ب6ه بالت آسمان پ66ی6موده ام

ک666رده غ666وغا در دل ک6666ر و بیان     نغمه ی چنگم ب6666ه ف666رمان زمان

خ66666واب سنگین خ666دا بس6ت66رده ام     از مالیک م6666ن پ66666ی666ام آورده ام

ب666ر ب66666ه یال ک666وه ها غ66لت6یده ام   از ه6666ری666وا تا ب666ه واخ6ان ب6ل6ن666د

م6666رغ بخت م66ن ب66ه پ666رواز آورد   ت666ا خ66دا در ن666غ66م66ه ام ساز آورد

* * *