revista escolar alborada nº 64

REVISTA ESCOLAR Nº 64

CEIP SAN ROQUE - DARBO

CURSO 2011 - 2012

ESTACIÓN ESPACIAL SAN ROQUE (Deixa de emitir comunicacións ata o curso que vén)

Baixo o proxecto de centro “Estación Espacial San Roque”, desenvolvéronse ao longo deste curso numerosas actividades en todos os eidos do ensino. A maioría delas estiveron expostas por distintas zonas do centro e outras desenvolvéronse nas aulas, conformando un senfín de coñecementos e actividades sobre o tema.

Agora remata este proxecto e tamén remata o curso 2011-2012, agradecéndolle a todos (profesores, alumnos e pais) o seu esforzo e colaboración. Tamén, como todos os anos, a nosa cordial despedida aos alumnos que promocionan á ESO, desexán-dolles a maior ventura e éxito neste novo periplo formativo. E aos que ainda seguen no centro, o desexo de todo o profesorado de que disfruten e aproveiten o periodo estival de descanso.

EDUCACIÓN INFANTIL 3 Anos- A

OS HELICÓPTEROS

OS HELICÓPTEROS INVESTIGAN

SOBRE O ESPAZO

FACEMOS

DECORADOS

DE SILUETAS PARA

FOTOS:

UN FOGUETE

E DOUS

ASTRONAUTAS

3

OS HELICÓPTEROS INVESTIGAN

SOBRE O ESPAZO

OS HELICÓPTEROS FAN

UN SOL E UNHA TERRA

4

EDUCACIÓN INFANTIL 3 Anos- A

EDUCACIÓN INFANTIL 3 Anos- B

Ao longo de todo o curso temos traballado moitos centros de interese:

estacións, o corpo, as festas e celebracións… Pero profundizamos no pro-

xecto do centro: Estación Espacial San Roque, empregando o espazo como

eixe vertebrador das nosas actividades e da vida da aula.

Estas actividades foron moi variadas (busca e recollida de materiais e

recursos, contos e cancións, visionado de constelacións a través dun plane-

tario portátil, e da lúa a través dun telescopio que trouxo a familia dunha

alumna; formación do noso Sistema Solar con bolas de porespán, etc. Pero o

que foi más interesante foi a construción dun “foguete espacial” coa axuda e

aportación das familias, nun taller que se levou a cabo durante o primeiro e o

segundo trimestre.

Esta idea do “cohete” xurdiu d@s nen@s, pois querían viaxar ao espazo,

xunto co seu amigo o Marciano Morro (mascota da clase). Mantivemos varias

conversas sobre as cousas que poderíamos precisar para a súa construción,

chegando as seguintes conclusións.

A CLASE DOS MARCIANOS

5


E unha vez que tiñamos claro que necesitabamos e como organizarnos,

puxémonos mans á obra:

Un pai fixo os planos do “foguete” e explicounos como facer as distintas

partes: chan, paredes e teito. Así, medimos, marcamos, fixemos liñas,

cortamos…

Unha vez que tiñamos todas as partes, había que pintalas, segundo as cores

que viñan no plano:

Cando a pintura secou era o momento de poñer as ventás e comezar coa

ensamblaxe da nave:

A CLASE DOS MARCIANOS

6


A CLASE DOS MARCIANOSAgora era o turno da decoración por dentro: os botóns, o volante…

E unha vez que estaba todo listo… xa estabamos preparados para a nosa

primeria viaxe espacial! Xa tiñamos o “cohete” preparado para despegar.

Pero… decatámonos que faltaba unha cousa moi importante: o traxe de

astronauta! Estaba na nosa lista, pero esquecéusenos. Ou non? Menos mal

que a profe sí que se acordou e… fixéranos uns traxes de tea, para poder

comenzar as nosas viaxes:

Pásamolo moi ben viaxando polo universo: ata a lúa ou ata Xúpiter, fomos a

Marte de picnic, viaxamos por outras galaxias para ir visitar á familia de

Morro, etc.

Se queredes saber máis sobre este proceso de construcción dun foguete

espacial uo sobre o universo, podedes visitar o noso blogue:

Un saúdo dos Marcian@s

anacosdocole.blogspot.com.

7

EDUCACIÓN INFANTIL 4Anos - A -B

8


9


10


11

EDUCACIÓN INFANTIL 6 Anos A - B

O CÍRCULO ESTELAR

CADA MERCORES REUNÍMONOS EN TORNO AO CÍRCULO ESTELARCOLLEMOS UNHA TARXETA DA CAIXA E BUSCAMOS NO CÍRCULO A SUA IGUAL

PRESENTAMOS A PALABRA DA TARXETA. FALAMOS E COMENTAMOS. GARDAMOS UNHA DAS TARXETAS. -DIRIXÍMONOS Á MESA DE TRABALLO.-O ENCARGADO REPARTE O MATERIAL PARA REALIZAR A ACTIVIDADE.

12

ESCRIBIMOS A PALABRA PARA FORMAR UNHA COLECCIÓN DE TARXETAS

TRABALLAMOS EN EQUIPOS

EQUIPOS DOS PLANETAS

EQUIPOS DO SOL


13

EQUIPOS DA LUA

VISITANDO UN PLANETARIO

MOSTRANDO UNHA COMPOSICIÓNDO ESPAZO

DESCUBRINDO O UNIVERSO


14

FALAMOS DO SOL, A LUA, OS PLANETAS...

CREATIVIDADE


15

PRIMEIRO CICLO PRIMARIA 1º A

O MAGO

16


Visita ao castelo

de Vilasobroso

17


EXCURSIÓN AO ZOO DA MADROA

O martes 27 de Marzo. os alumnos de primeiro fomos visitar o zoo de Vigo

No autobús pasámolo moi ben cantando

Despois de merendar xa estabamos listos para empezar a visita

Había moitos animais: Lobos, leóns, tigres, pan-teiras, osos, xabaríns,cervos, aves, tartarugas,

insectos, serpes e moitos máis...

18


EXCURSIÓN AO ZOO DA MADROA

As monitoras explicáronnos cousas moi in-teresantes: Como son os cornos dun cervo...

Ensináronos como é o pelo do xabarín...

Pasámolo moi ben!

19

O ESPAZOComo xa sabedes, este curso o adicámonos a investigar e traballar sobre o Espazo.

Estes son algúns dos traballos que fixemos e que podedes ver expostos no vestíbulo

do colexio. Agardamos que vos gusten!

SISTEMA SOLAR - EVA

ESTRELA - GABRIEL

NAVE ESPACIAL

UXÍA

SISTEMA SOLAR

JAIRO

AURORAS BOREAIS

NICOLÁS

MÓBIL DO

SISTEMA

SOLAR

PRIMEIRO CICLO PRIMARIA 1º B

20

O ESPAZO

LAIKA

CORPO

CELESTE

ALMUDENA

ESTRELA

AGUSTÍN

ÁRBORE

DE NADAL

SISTEMA

SOLAR

CYNTHIA

NAVE

ESPACIAL

CARLOS


21

TRABALLOSEXPOSICIÓN

1º CICLO

PRIMEIRO CICLO PRIMARIA

22


AISLIN ANTÍA

HUGO

CARLOS

FABIÁN

ANDREA NEUS

Gustoume facer o mural porque aprende- O mural é chulísimo. Custounos moito fa-

mos moito e foi moi divertido. celo pero aprendemos moitas cousas sobre o

universo e gustoume moitíiiiisimo.

Aprendín moito en internet buscando a pa- A min tocoume facer a e a .

labra porque entrei en moitas páxinas e tiven

que ler sobre moitas palabras.Traballei moi- Gustoume porque me divertín elixindo a foto

to e ao final elixín unha palabra que se chama e puxen a de e outra distinta.

. Nun papel de cor escribimos sobre as fo-

tos.

Gustoume porque escribimos cousas do es- Cando terminamos pegámolo e encan-tou-

pazo como e . me.

A min gustoume porque aprendín moito e foi É moi bonito e gustoume facelo porque ri-

moi divertido facer o mural. mos moito.

E E

Xúpiter

Deimos

astronomía Marte

ABECEDARIO SOBRE O UNIVERSO

A clase de 2º A opinou sobre este traballo

23


ENMA NICOLÁS

MIGUEL

DANIEL

IRENE

SANDRA

KEVIN

AINHOA

MARTA

ADELÍN

AINARA

MARTÍN

Fixémolo con esforzo e a min gústame tra- A min gustoume porque foi un traballo en

ballar, por iso gustoume. Todos fixemos algo grupo, e non individual, e os traballos dos

e aprendemos. Ao final quedou bonito e gus- meus compañeiros entusiasmáronme. É por

tounos a todos. Algúns fixeron máis, outros iso polo que me gustou este abecedario.

menos, e pasámolo moi ben. Eu fixen cinco

letras, a miña amiga fixo catro, e a min en- A min gustoume moito escribir. O que máis

cantoume. me gustou foi o porque é brillante e

relucente, e dá calor á nosa .

Este traballo fixémolo todos en equipo, a

quendas e sen pelexas, por iso gustoume.

Os nenos de 2º A traballamos todos xuntos

no abecedario. Buscamos información, pin-

tamos e escribimos. A todos nos gustou e o

meu moito. Poderiamos facer dous, tres ou

moitos máis pero... Non existen máis letras

no abecedario!

A todos nos encantou o do universo!

Gustoume moito porque aprendín cousas

sobre os planetas, as constelacións...

Eu fixen o e o . Colaboramos moito to-

dos.

Xenial, foi xenial. Encantoume.

O meu gustoume porque é onde vivimos, no

Eu fixen , un planeta. Pintei unha letra e planeta .

quedou moi bonito. Fixémolo entre todos, O mural é moi bonito porque hai moitos

cada un fixo un planeta. planetas e a min gústame o universo. E sabes

Gustoume moito o de Sandra, a constela- cal fixen eu? Pois fixen .

ción, e todo o mural.

Gustoume moito cando pintamos todo o

O que máis me gustou sobre o alfabeto foi fondo das cartolinas e cando fixemos con

pintar a miña letra, que foi o , e o debuxo plastilina de cores os planetas.

que fixen. Sobre todo, o que máis me gustou

foi pór a letra no mural e pegala. O de Neus gustoume moito e tamén o de

Que guay é compartir as cousas! Enma.

Sol

Terra

Z P

Ío Terra

Marte

X

ABECEDARIO SOBRE O UNIVERSO

24

O MERCADO

Este ano os nenos e nenas de fixemos un mercado coa axuda

dos pais de Elia e Marcela (alumnas da nosa clase). Consistía nun in-

tercambio e cada neno/a trouxo xoguetes, libros ,cromos ,etc. con-

seguindo “órbitas” segundo o valor das cousas que traía. As órbitas

eran o noso diñeiro. Con eses cartos, outro día,

cada un mercou o que quixo.

Algúns dos produtos que mercamos

foron: unha lavadora, o automóbil de

Spiderman, bakugans, unha mochila

de Hello Kity...

2ºB


25


Este ano os nenos e

nenas de 2ºB decidimos

facer unha horta. Pri-

meiro plantamos na aula

as sementes de calaba-

cíns e deixamos que cre-

ceran un pouco para des-

pois transplantalas na

nosa horta, que está pre-

to do patio de infantil.

Ese día veu o avó da nosa

profe Raquel,chamábase

Joaquín, e axudounos en

todo o que fixemos. Primeiro preparamos a terra ,

despois fixemos uns buratos, colocamos neles os

calabacíns, botámoslle abono e auga e agora, pasados

uns meses, xa temos as plantas moito máis grandes.

Que ben o fixemos! (Este texto foi elaborado e

escrito no ordenador por todo o

alumnado da aula)

A NOSA HORTA

26

SEGUNDO CICLO 3º A

A Raíña

e a Bruxa

27

SEGUNDO CICLO 3º A

A

Raíña

e a

Bruxa

28

ESTACIÓN ESPACIAL DE

SAN ROQUE HAI VERDADEIRAS E

VERDADEIROS ESCRITORES...AQUÍ O

PODEDES COMPROBAR.

PERO...

NESTA

TEDE MOITO

COIDADO, NON

VAIA SER QUE

VOS CREZA O

NARIZ!!!!

SEGUNDO CICLO 3º B

29

“ VIAXE Á LUA”

“ AROA E LADY GAGA”

Hai dous anos invitáronme a ir á Lúa nun cohete espacial.Aínda que non me

entrenei, fun igual. Ía nervioso.

Foi unha experiencia que nunca esquecerei. Puxérnme un traxe espacial e ao

chegar a Lúa decidín sair da nave para explorar. Alí había moita calor.

Pouco despois viñeron buscarme uns seres estraños

que tiñan sete ollos, cinco orellas e tres linguas. Con

eles visitei a Lúa e antes de marchar, regaláronme

un traxe con poderes.

Ao chegar á Terra, comín todo o que na Lúa non

puidera comer!!!

ARIEL 3ºB

-Romi, Romi! Esta fin de semana coñecín a Lady Gaga. A coñecín no seu

concerto e regaloume catro entradas máis para o de Madrid. Ademais,

deixoume gravar un disco con ela facendo os coros. A ela déronlle un premio e a

min outro.

A parte de todo isto, deume unha das súas perrucas, uns zapatos de tacón e un

dos seus vestidos.

Fun na súa limusina rosa e púrpura, e tamén no seu avión privado.

Firmoume un autógrafo e os seus fans tamén pedían o meu.

Esa fin de semana o pasei.............. super, super ben!!!

AROA 3º

SEGUNDO CICLO 3º B

30

“GALÁPAGO”

“O MARCIANO”

O domingo pasado fun ao zoo de Vigo coa miña

familia.

Había un animal moi estraño. Tiña a cabeza de

porco, escamas de réptil, un corpo rechoncho e

longo, patas longas e peludas, cola de gavial,

ollos moi grandes e de cor laranxa e orellas de

burro. O seu corpo era todo de cor azul.

Empezou a falarme e díxome que se chamaba

Galápago e que vivía no zoo cos seus curmáns. Viñan dun país onde todos camiñan

coas mans pola estrada;as casas estaban postas do revés e todas elas con raias

verdes, balcóns e tellados de pizarra.

Estes animais comen pasta con atún e moito sal tódolos días.

HUGO 3º B

O outro día pola noite,mentres durm ía, escoitei un ruído, mirei o reloxo e vin

que eran as dúas da mañá.

Unha luz entraba pola miña ventá, asomeime e vin un marciano que saía dunha

nave espacial. O marciano invitoume a ir ao seu planeta que era Marte porque

non tiña familia. Eu díxenlle que non pero que podiamos ser amigos para sempre

e que podía visitarme cando quixera.

Entón, o marciano marchou e eu volvín durmir.

SANDRA 3º B

SEGUNDO CICLO 3º B

31

SEGUNDO CICLO SAÍDAS DIDÁCTICAS

O CASTELO DE SOBROSO

32

O CASTELO DE SOBROSO


33

FAVUM: O Lagar da Cera


34


VISITA Á ESCOLA NAVAL (Marín)O 12 de abril de 2012 fomos de visita á Es-

cola Naval de Marín. Ao sair subimos direc-

tamente ao autobús e colocámonos en pare-

llas. Dentro do autobús xogamos un pouco

ata chegar a

Marín. Cando baixamos do autobús puxémo-

nos en ringleira para entrar á Escola. Primei-

ro fomos a unha sala cun simulador enorme

dunha fragata. O simulador estivo moi ben.

Ao sair, fomos andando ata o Museo. De ca-

miño, vimos o que lle chamaban pañol que es-

taba no peirao.

O que máis me

gustou foi un barco

aco i razado cun

montón de canóns.

Ao chegar ao pañol

vimos tres canóns

que disparaban sal-

vas: Cando vén o rei de España lánzanse 21 sal-

vas e cando vén o príncipe de Asturias lánzanse

dazanove. No interior había unha maqueta que

representaba toda a Escola Naval.

A continuación, entramos nunha sala de armas.

Ao final fomos ao Planetario onde nos ensinaron

as constelacións,

as estrelas, etc. Despois merendamos. Cando

rematamos, subímonos ao autobús para volver

ao cole. O que máis me gustou foi a sala de

armas. Tamén me chamou a atención ver aos

cadetes como ían correndo dun edificio a

outro.

35

Había unha vez unha clase moi, Ao ver que que era inofensivo, deci-moi... aburrida. Era tan aburrida que dimos presentarnos e el díxonos que un día, de repente, o mesmo pro- o seu nome era Mariano, o marciano fesor caeu desplomado ao chan por- Mariano e que sabía do problema que que se quedara durmido. María, Cla- tiñamos na clase. Tamén nos dixo ra e Rosalía eran as únicas alumnas que iso podíase arranxar colocán-un pouco despexadas e foron rapi- dolle un microchip ao profesor. Pero damente a despertar ao profesor, como o facíamos?axudándoo a levantarse. Mais o pro- Pois moi fácil: Aproveitando que no fesor, ainda aturdido, reaccionou moi recreo o profesor seguía a durmir, en-enfadado e botounas fóra da clase. tramos na clase e Mariano colocou- Ainda estaban sen saber o que lle o chip ao profesor...pasara e sen entender a actitude A s e g u r á n d o n o s do profesor cando, de repente, que con aquilo ía escoitaron un extraño son, mudar a situa-acompañado dun gran c i ó n , destello. Por curiosi-dade, achegáron-se a ver que

era aquilo. Moi sorprendidas, Mari, démoslle as grazas, despediuse, Clara e Rosalía descubriron que se montou na nave e partiu a lume de trataba dunha nave espacial. Entón carozo cara o espazo. A verdade é abriuse unha porta nun costado que non confiabamos moito nos po-daquel extraño aparello e nela deres daquel “anano” con antenas e apareceu como un anano verde con ainda por riba de cor verde.duas antenas na cabeza. Mais o certo é que logo as clases Pero non era un anano... Era un foron máis divertidas grazas a Ma-“marciano”! E o máis curioso era que riano, o noso novo amigo do espazo, aquela “cousa” non paraba de repetir especialmente as de Astronomía.insistentemente: “Estropeado, estro-

Marta Rodríguez 5º Bpeado, profesor”.

O MARCIANO MARIANOCREACIÓN LITERARIA 5º B

36

Érase unha vez un neno chamado Xulio. Desde moi pequeno sempre tei-mou en que quería viaxar ao espazo exterior. A culpa disto tívoa a NASA. Si, a Axencia Espacial Norteamerica-na que colocara no espazo ao astro-nauta Neil Armstrong. Desde aquela naceu a teima de Xulio e así permane-ceu cando estudaba Primaria, Secun-daria, Bacharelato ata chegar á Uni-versidade. E aquí, claro, a carreira que fixo foi... a de astronauta.

Anos máis tarde, a NASA solicitou astronautas para facer unhas probas e seleccionar dous deles que tiñan que viaxar a Marte. Durante as probas, Xu-lio coñeceu a unha moza chamada Merche: era guapísima e xa non lle quitou o ollo de enriba. Rematadas as probas, a NASA anunciou que ía facer públicos os nomes dos astronautas seleccionados para levar a cabo a misión a Marte. Xulio fixera moi ben as probas, non obstante estaba moi ner-voso... Por fin, o encargado da selec- vos. Ao chegaren a Marte a sua relación ía ción, moi solemne anunciou que Xulio Car- xa moi avanzada pero a Xulio o que lle im-balleira e Merche Piñeiro, os científicos portaba máis nese intre era o éxito da proviñentes de Galicia, foran os escolleitos misión. Como comandante da misión, Xulio para tan importante misión. foi o primeiro en baixar da nave e pisar o

Xulio non o podía crer e peliscouse para chan de Marte. comprobar que non era un soño. E ade- Unha vez reunidos os dous, abrazáronse máis acompañado de Merche. Incríble! E (como puideron) conscientes de seren as claro, o seu primeiro impulso foi correr ca- duas primeiras persoas humanas en che-ra ela para felicitala... gar a Marte.

Semanas máis tarde, logo dun complexo e Durante vinte intensas horas viaxaron po-exhausto entrenamento, Merche e Xulio xa las rutas sinaladas desde a NASA monta-se atopaban na cabina de mando do fo- dos no Marsrover e recollendo numerosas guete F-721997, preparados para o despe- mostras e datos que enviaban a través do gue: 9,-8,-7,-6,-5,-4,-3,-2,-1,-0, GO OFF! aparello inventado na universidade galega

O foguete, con Merche e Xulio dentro, onde estudaran os dous e motivo principal pronto alcanzou o espazo exterior e ambos da sua escolla como astronautas.ían vendo como a Terra se alonxaba máis e E chegou o momento do retorno á Terra máis ata que se fixo no exterior unha es- que transcorreu sen incidentes. Bueno, sen curidade total. Durante unhas semanas via- incidentes non, pois Xulio e Merche decidi-xaron cara a Marte sempre co control re- ron casar cando foron recibidos na base moto da NASA coa que mantiñan comuni- entre parabéns e condecoracións pola sua cación permanente, enviando datos de fazaña. todo o que ían vendo no camiño. Merche e Xulio seguirían a traballar na

Neste longo tempo coñeceron moitas NASA agardando unha nova misión. cousas novas, mais tamén se coñeceron mellor entre eles, tanto que se fixeron noi-

UN AMOR ESPACIALE

Brais Guardado 5º B

CREACIÓN LITERARIA 5º B

37

Brais Guardado Collazo

TRABALLO COLECTIVO 3º CICLO

38

TRABALLOS SOBRE O ESPAZO

PROXECTO XEL (Xentes, Espazos e Lugares)

Baixo este proxec-to do COAG (Cole-xio de Arquitectos de Galicia), esta foi a proposta que en-viamos coa colabo-

ración dalgúns alumnos

39

TRABALLOS SOBRE

O ESPAZO

40

LETRAS GALEGAS: Valentín Paz AndradeXurista, xornalista, académico, conferenciante, Rif. Durante esta campaña, enviou crónicas desde

político, poeta ou empresario, a proteica e rica Marrocos para o xornal coruñés El Noroeste que personalidade de Valentín Paz Andrade resiste cimentaron a súa fama como xornalista, unha das calquera tentativa de redución a un único aspecto súas facetas máis recoñecidas. da súa personalidade que non sexa o do seu En 1922, contando vinte e tres anos, recibiu compromiso cun país, Galicia, que el mesmo pro- unha baixa médica, grazas aos seus contactos, puxo como tarefa. que lle permitiu abandonar África e volver a Ga-

Descendente da licia, onde se entrevistou, na Coruña, co cónsul burguesía local por chileno, Cádiz Vargas, co fin de botar a andar o liñaxe paterna, e da proxecto dun xornal que acabou sendo o Galicia, pequena fidalguía subtitulado, Diario de Vigo, do que Paz Andrade pontevedresa por foi director. O xornal saíu do prelo por vez pri-parte de nai, o pro- meira o 25 de xullo de 1922, contando con Ro-tagonista do Día das berto Blanco Torres, Francisco Pita ou Lustres Letras deste 2012 Rivas na redacción; con Luís Ksado no deseño naceu un 23 de abril gráfico; co Castelao caricaturista nas ilustracións de 1898 na aldea de da portada e cun feixe de sinaturas como as de Lérez, moi preto de Antón Villar Ponte, Vicente Risco, Fermín Bouza Pontevedra. Aos Brey, Otero Pedrayo, Armando Cotarelo Valledor oito anos ficou orfo ou Amor Ruibal. Esta prestixiosa nómina, que de nai, un feito que o exerceu un xornalismo de calidade cunha mar-marcou profun- cada liña progresista e galeguista, converteu de damente. Cursou os inmediato o nunha referencia xornalística a ni-

primeiros estudos e mais o bacharelato en Ponte- vel galego, mais, a partir de 1923, sofre persecu-vedra, onde xa amosou unha inclinación precoz ción e censura so a Ditadura de Primo de Rivera, cara ás letras sen dúbida fomentada polo seu tío, o ata o seu peche definitivo en 1926. Paz Andrade, ilustre poeta Juan Bautista Andrade que, ademais, como director do xornal, viuse encarcerado na foi presentarlle a Castelao en 1916. Do trato co cadea da rúa Príncipe, en Vigo, durante un mes no senlleiro líder nacionalista naceu unha longa ami- ano 1924. A partires de 1927, Paz Andrade come-zade que se mantivo acesa ata a morte do político zou a prestar servizos como avogado da patronal rianxeiro en 1950, pero tamén un firme compro- pesqueira viguesa radicada en Bouzas e fundou a miso con Galicia desenvolvido en moi diversas revista especializada do sector, Industrias Pes-áreas. queras, co financiamento do industrial de orixe

Baixo o consello do seu pai, trasladouse a catalá José Barreras Massó. Esta relación co mun-Compostela para estudar a carreira de Dereito, e do do mar e da pesca converterase, en adiante, na foi nesta época cando deu comezo á súa mili- súa principal actividade profesional, así como o tancia activa no nacionalismo participando como obxecto de numerosos estudos, ensaios e con-orador, xunto con Euxenio Montes, na II Asem- ferencias, dos que o primeiro exemplo é Los blea Nacionalista, celebrada en Compostela en 1919, e participando na fundación do Grupo Au-tonomista Universitario, vinculado á Irmandade da Fala de Santiago, da que foi electo presidente.

A súa xeira universitaria deixoulle, asemade, tempo para colaborar esporadicamente coa pren-sa local santiaguesa, nomeadamente na Gaceta de Galicia e no semanario pontevedrés La Pro-vincia. Culminou, finalmente, os seus estudos coa cualificación de sobresainte.

Non ben rematada a carreira, debutou como avogado en Pontevedra xa en 1921, xusto antes de ser chamado a filas para participar na Guerra do

Valentín Paz Andrade de neno

EDLGEDLG

41

didatos na coalición por Pontevedra, Castelao, de tal maneira que, ante o ofrecemento do centrista Portela Valladares, Paz Andrade concorreu ás eleccións co partido deste último, o Partido de Centro Democrático, sen saír electo deputado tampouco nesta ocasión. Aínda así, a influencia do noso homenaxeado sobre Portela Valladares abondou para que o xornal do centrista, El Pue-blo Gallego, fixese campaña a prol da aprobación do Estatuto de Autonomía do 36, acollendo mes-mo afervoados editoriais en favor da causa re-dactados por Paz Andrade.

Tras o golpe militar, a implicación política de Valentín Paz Andrade no bando republicano le-vouno a axudar na fuxida a varios dos seus ca-maradas, así como tamén a interceder, en balde, pola salvación de Alexandre Bóveda.

puertos nacionales de pesca. Aportación de Vigo al estudio del problema, de 1928.

Xa en 1930, fundou en Vigo o Grupo Autono-mista Galego e deu comezo a unha febril acti- En setembro do 36 padeceu el mesmo a re-vidade política. Participou -con Lois Tobío, Car- presión franquista sendo desterrado a Verín, onde ballo Calero e Vicente Risco, membros do Semi- sofreu un atentado a mans dunha cuadrilla falan-nario de Estudos Galegos- na elaboración do xista do que sae ileso. Pouco despois nese mesmo Anteproxecto do Estatuto de Galicia -o título ano, foi enviado a Requeixo de Queixa para en-orixinal era Exposizón presentada pol-a poñenza durecemento da súa condena. Malia todo, moi encarregada de redactar o Antreproyeito de Es-tatuto de Galiza- e, coa proclamación da Repú-blica en 1931, integrouse no Partido Galeguista formando parte da súa dirección. Nas eleccións a Cortes Constituíntes de 1931, Paz Andrade con-correu en terceira posición na lista de Candi-datura Galleguista por Pontevedra, tras Castelao e Cabanillas, malia saír só Castelao como depu-tado por mor dunha fraude electoral. En 1932, o seu traballo como asesor legal da patronal va-leulle tamén a Paz Andrade un atentado anar-quista do que saíu vivo, aínda que non ileso. Xa no 36, tras os acordos para concorrer ás eleccións conxuntamente coa Fronte Popular, o Partido Ga-leguista só conseguiu incluír un dos seus can-

Paz Andrade con Castelao

Paz Andrade nun mitin

Paz Andrade e Blanco Amor

LETRAS GALEGAS: Valentín Paz Andrade EDLGEDLG

42

considerado crítico co réxime franquista. En 1960 participa na fundación, con capital do

industrial lucense Xosé Fernández López, da em-presa Pescanova, da que foi designado vicepre-sidente e á que en moi pouco tempo consegue, grazas ao seu profundo coñecemento do sector, converter na maior armadora europea de buques conxeladores. Nesta época publica tamén o en-saio literario La anunciación de Valle Inclán (Bos Aires, 1967); o seu segundo poemario, Se-menteira do vento (Vigo, 1968) e o ensaio polí-tico-económico La marginación de Galicia

preto de alí, en Trives, coñeceu a súa futura es- (Madrid, 1970), que recunca e amplía os temas xa posa, Dona Pilar Rodríguez Prada, coa que tivo o recollidos en . En 1964 foi seu único fillo en 1940, Alfonso, así chamado en proposta a súa entrada na Real Academia Galega homenaxe a Castelao. por Otero Pedrayo, Domingo García-Sabell, Xe-

sús Ferro Couselo e Francisco Vales Villamarín. Empresario e intelectual No entanto, o seu ingreso non foi posible ata o 11 En 1940 regresou a Vigo de xeito irregular desde febreiro de 1978, cando leu o discurso A gale-

de un segundo desterro en Extremadura, que nun- cidade na obra de Guimaraes Rosa, ao que deu ca foi levantado oficialmente. Entón, o seu gran- resposta Álvaro Cunqueiro.de prestixio como avogado permítelle reiniciar as Coa restauración democrática, Paz Andrade re-súas actividades profesionais no sector marítimo gresou á area política participando na Xunta De-e, a partir de 1942, fíxose cargo de novo da revista mocrática de Galicia e na Comisión Negocia-Industrias Pesqueras, acollendo na súa nómina dora da Oposición Democrática, a chamada Co-galeguistas xa insignes daquela como Francisco misión dos Dez, en representación de Galicia. del Riego. Asemade, organizou un faladoiro no Saíu elixido senador en 1978 por Pontevedra na Café Alameda frecuentado pola intelectualidade Candidatura Democrática Galega Independente. viguesa da altura: Maside, Laxeiro, Lugrís, os ir-máns Álvarez Blázquez ou Antón Beiras entre ou-tros. Na década dos cincuenta foi comisionado pola FAO (Organización das Nacións Unidas para a Alimentación e a Agricultura) para favore-cer o desenvolvemento da pesca en Latinoamé-rica. Así, impartiu cursos sobre economía e xu-risprudencia pesqueira, ao tempo que escribiu nu-merosos ensaios sobre a cuestión e colaborou asi-duamente en xornais da época so os pseudónimos M., Xan Quinto ou Mareiro. A estadía en América foi, ademais, aproveitada para recuperar o con-tacto co galeguismo do exilio, especialmente co Centro Gallego de Bos Aires, que, en 1955, pu-blicou o seu libro de poemas Pranto Matricial, en memoria de Castelao, e, en 1959, Galicia co-mo tarea, unha escolma das súas conferencias sobre a situación económica e política de Galicia impartidas no mesmo Centro Gallego, e que cons-tituíu un verdadeiro manifesto político naciona-lista de signo progresista. Unha vez máis, en 1957, ingresa no cárcere por mor da publicación dun artigo da súa autoría en Industrias Pesqueras,

Galicia como tarea

LETRAS GALEGAS: Valentín Paz AndradeEDLGEDLG

43

Fiel ás teses daquel nacionalismo republicano da súa xuventude , tomou par te nas reivindicacións dunha maior autonomía para Galicia frecuentes nesta época. En 1978 publicou o libro de poemas Cen chaves de sombra e, no 1982, deu ao prelo Castelao na luz e na sombra, froito dunha de-longada investigación sobre a vida e obra do político rianxeiro.

Ao longo da súa vida, ademais de dirixir Galicia e Industrias Pesqueras, colaborou asiduamente en La Correspondencia Gallega, Alma Galaica, El Noroeste, Gaceta de Galicia, Vanguardia Galle-ga, El Pueblo Gallego, El Sol, La Calle, Indus-trias Conserveras, La Noche, Faro de Vigo, La Voz de Galicia, Emigrante, Informaciones, Infor-mación Comercial Española, Vieiros, Grial, El mo (1984), a Medalla de Ouro da Cidade de Vigo País, etc. (1986) e o Premio Trasalba da Fundación Otero

Ademais, foi honrado con numerosos premios e Pedrayo (1986). homenaxes no outono da súa vida entre os que se Valentín Paz Andrade, unha personaxe funda-contan o premio Pedrón de Ouro (1975), a Cruz mental para entender a historia de Galicia no sé-de San Raimundo de Peñafort (1978), a Medalla culo vinte, finou na cidade de Vigo un 19 de maio da Cidade de Pontevedra (1979), a Medalla Cas- de 1987 e foi soterrado no panteón familiar en Lé-telao (1984), a Medalla ao Mérito Social Maríti- rez, Pontevedra.

ALGÚNHAS DAS OBRAS DE E SOBRE V. PAZ ANDRADE

LETRAS GALEGAS: Valentín Paz Andrade EDLGEDLG

44

CREACIÓN LITERARIA 5º A

A CREACIÓN E MONTAXE DO RECITAL AUDIOVISUAL

SOBRE O POETA CELSO EMILIO FERREIRO

45

O pasado 15 de xuño, os alumnos de

5ºA fixemos no ximnasio un recital

sobre a vida e algúns poemas do poeta

Celso Emilio Ferreiro.

Fixémolo a última hora aproximada-

mente. Para aprender o recital en-

saiamos unha hora cada dous días na

clase, agás os tres últimos ensaios,

que foron no escenario que estaba

posto no ximnasio. Costounos moito

ensaiar, pero ao final fixémolo ben.

No recital, estabamos moi nerviosos, a algúns latíanos o corazón a cen por

hora. Cando comezamos a recitar, todos os nenos e nenas dos outros cursos

estábannos mirando, e cos traxes

que levábamos, estábamos moito

máis nerviosos e nerviosas. Algúns

amigos cando recitamos, empeza-

ron a saudarnos, e era case imposi-

ble non botar algunha risa polo bai-

xo.

Algunhas nenas que vamos a teatro fixe-

mos unha obra, e ao acabar a obra, fomos

correndo ao vestiario para cambiarnos os

disfraces, case sen tempo.

Volvendo aos poemas, foi bastante difícil

aprendelos e bastante máis recitalos mar-

cando o ritmo rápido ou lento, ou en voz al-

ta ou máis baixa.

En resumen, foi difícil, pero tamén diver-

tido. Gustounos moito a experiencia.

COMIC 6º A

46

FIN DE CURSO

LEMBRANZAS 6º A

47

DESPEDIDAAlejandro Álvarez Morandeira:

Daniel Calvar Parada:

Andrés Guitián González:Ivana Mª Carballo García:

Paula Lagos Febles:Gabriel Fernández González:

Yeray León González:

Pablo González Fernández:

En San Ro- clase ou traballando en equipo. Tamén tiven que todos os cursos que pasei foron moi diver- uns amigos fantásticos que me apoiaron moití-tidos. simo, e profesores moi bos que se portaron moi

O meu paso polo co- ben comigo. Oxalá puidera seguir aquí pero lexio foi moi divertido e fixen moitos amigos. non pode ser. Voume co recordo de que o pasei Acórdame que unha vez un neno da miña clase moi ben con todos e botarei a todos moito de quedouse durmido enriba da mesa mentres a menos.profesora explicaba a lección. Estiven moi

Estes dous anos contento neste colexio, foron todos moi bos que estiven en San Roque paseino moi ben, (alumnos e profesores). aprendín e divertinme moito cos meus com-pañeiros.

Estou moi contento polo traballo feito e por todo o meu esforzo.

Empecei neste colexio Acórdome so- con cinco anos. Adapteime bastante ben. Al-

bre todo cando estaba eu no comedor, comen- gúns cursos e algunhas clases foron divertidas, do tranquilamente carne con patacas, e, de re- alegres e tamén as houbo algo tristes. O meu pente, atraganteime, quedeime sen respira- paso por San Roque gustoume moito e sempre ción, levanteime e o director, o marabilloso di- o recordarei.rector, salvoume a vida. Fun ao médico porque O meu paso por este aínda notaba algo, mandáronme a Vigo e ao colexio foi curto pero recordo cousas como as final vomitei e expulsei o anaco de carne. José excursións, as actividades lectivas e os xogos Antonio, o director, salvoume porque nese mo- cos meus compañeiros. O primeiro día “fasti-mento eu non respiraba xa que tamén tiña un dioume” non estar na mesma clase que Izan, pedazo de pataca. Dende ese día case non pero pouco a pouco adapteime. Á miña profe-volvín comer carne. sora Chelo estoulle moi agradecido por todo o

O meu paso por que me ensinou e todo o que aprendín xunto a San Roque foron moitas horas de traballo en ela e aos meus compañeiros e compañeiras.

LEMBRANZAS 6º A

DESPEDIDAMª Dolores Villar Portela: David Mariño Fernández:

Sara Piñeiro Cordeiro:

Leticia Costa Rodríguez:Helena Santos Rodríguez:

Iván Malvido Ríos:

Yago Malvido Ríos:Kevin Ortube Bermúdez:

Andrea Regueiro Saá:

Mauro Rodríguez Pousada:Martina Ucha Altamirano:

Julián Villa Carracelas:

Ainda que cheguei O meu paso por de pequena, xa era feliz, tan feliz coma unha este colexio foi interesante porque fixemos moi-perdiz. E agora que vou marchar para outro co- tos traballos e aprendemos a comportarnos le, por certo moi chulo, vou estrañar a todos os ben. Aprendemos a sumar, a restar, a multipli-meus profesores: Chelo, Charo, Alberto, José car, a dividir, a analizar oracións, etc...Antonio, Ana, Montse, Mercedes,... O meu paso por San

Para todos un monte de bicos e apertas. Ata Roque foi marabilloso, xa que os "profes" ensi-sempre. nan moi ben e os meus compañeiros compór-

Os meus recordos tanse comigo bastante ben.de San Roque son moi bos pero ao cabo de 7 O meu paso por anos teño moitas ganas de marchar. San Roque foi curto porque cheguei no medio

O meu paso por San Ro- de 5º e acolléronme moi ben. Paseino moi ben que foi indescriptible. Tiven momentos bos, pe- cos meus compañeiros e fixen amigos. Agora ro tamén tiven malos, aínda que a maioría foron estamos en 6º, e o ano que ven iremos para a bos. Non teño queixa. E.S.O, cando esteamos alí vamos estrañar es-

O meu paso por San Ro- tar neste colexio.que foi moi longo pero educativo, xa que apren- Estes anos no San dín moitas cousas. Doulles as grazas a todos os Roque foron moi divertidos para min. Tivemos profesores aos que lles tocou aturarme. moitos profesores, pero todos foron moi bos.

O meu paso por San Cando estea na ESO, estrañarei moito San Ro-Roque foi moi especial, sempre me sentín moi que.querida e nunca o vou a esquecer. Estes anos que

O meu paso por estiven en San Roque foron moi bos sobre todo San Roque empezou en 4º, cando cheguei. A os titores que tiven: Olga, Mª José, Felisindo e primeira impresión do colexio e dos profesores Chelo. Cando estea na ESO os botarei de me-foi boa. nos. Grazas por ensinarme, volo agradezo de

Agora estou en 6º, a punto de rematar. Todos corazón. Moitas grazas!!!botaremos de menos a Chelo, por moitas ra- O meu paso por San zóns pero, sobre todo, porque xa non teremos Roque foi moi divertido porque aprendín moitas mestres comprensivos e agarimosos, senón cousas e aprendín a convivir cos amigos. E ta-gritóns e estritos. Botarei de menos ao colexio e mén lle dou as gracias aos profesores por dar-a Chelo e todo o ambiente de primaria. me clase .

48

A Profesora Chelo: Para min este fin de curso é dobremente especial. Dígolle adeus a unha

magnífica promoción, a un grupo de nenos e nenas que sempre se queda-rán no meu corazón, sobre todo pola súa bondade e alegría, que espero se me contaxiaran un pouquiño. Pero ademais teño que despedirme de San Roque despois de quince anos traballando aquí.

Se volvo a mirada atrás os recordos agólpanse uns sobre outros sen des-canso ata facerme doer a cabeza. Recordo todo con tanta nitidez... Miradas de nenos e nenas, sorrisos, cancións de Entroido e da Paz, excursións, fes-tas, amigos invisibles, familias agradecidas, proxectos educativos (Biblio-teca, Coast Watch, Comenius, Normalización Lingüística, Xornada Conti-

nuada, As vodas de prata de San Roque, Comedor,...). E tamén lembro aos compañeiros e compañeiras cos que compartín estes “curtos” quince anos e aos que agradezo o seu camiñar ao meu lado, a súa compañía, tan necesaria nesta profesión tan apaixonante pero ás veces tan dura e pouco recoñecida.

Pero como son xeneticamente optimista penso que aínda quedan moitas cousas por vivir e, ao igual que os meus pupilos, que se enfrontan aos medos da Secundaria sentindo ao mesmo tempo que é preciso dar ese paso , eu tamén avanzo... cun sorriso e agardando que os ventos nos sexan favorables.

DESPEDIDA 6º A

49

DESPEDIDA 6º A

50

DESPEDIDA 6º A

51

DESPEDIDA DO COLEXIO 6º B

52

INFANTIL

PRIMARIA

Recordo en infantil á nosa querida profesora Olga, que sempre nos lía historias ás que eu, en particular, aten-día cun forte e intenso entu-siasmo.Recordo cando a miña

compañeira Andrea e eu xogabamos aos animali-ños e así aprendín a com-partir. Recordo a Paula e a min mesma pelexando por ir de primeiras na fila para ter o a técnica da perspectiva e honor de lle dar a man a Olga e ir que meu pai enmarcou e segue con ela ata o patio, onde tamén colgado alí na miña habitación.teño bonitos recordos, como cando faciamos pan de area en-tre todos ou como cando com- Recordo en 1º de primaria ao petiamos para ver quen facía a noso querido “mago” Mateo que mellor torta. sempre nos facía trucos de ma-Recordo aqueles grosos lapis xia e críase un auténtico profe-

cos que aprendín a escribir; gus- sional, as risas que botabamos tábame facer debuxos como cando rompía o xiz e se enfada-aquel no que, inconscientemen- ba, ou o absoluto silencio que se te para nós, Olga ensinounos facía na clase

cando nos lía o conto das letras.

Recordo en 2º, con Tálida, o día que o noso traste compañeiro Is-mael quedara f o n d a m e n t e durmido e a pro-fesora dixo que non o espertá-

RECORDOS


RECORDOSsemos para poder ter un peque-no tempo de tranquilidade.Recordo en 3º e en 4º, con Mar-

garita, aquela maqueta de Ma-ssó que fixeramos con caixas de medicamentos e que non logra-mos rematar, ou a inmensa ár-bore de Nadal feita con polies-pán na que todos participamos para decorala cuns simples cír- nosa profesora de inglés, culos de papel pintado e que tampouco estivo presente, xa semellaban esferas. que se tivera que operar. Nese Fago memoria de 5º, curso no tempo veu un profesor chamado

que houbo grandes cambios no Víctor, era moi simpático e nos profesorado. Nese ano, come- divertiamos moito con el. zou a ensinarnos, Luís, el fíxonos Fago memoria de 5º e vexo a-pasar un ano moi divertido, tra- quel enorme mosaico que que-ballabamos moito cos ordena- dou como proba do noso paso

polo colexio, pasámolo xenial pe-gando, por parellas, todas aque-las peciñas.E fago memoria de 6º, o noso

último curso no colexio: os novos compañeiros deste ano, Izan, Sabela e Insafe; os traballos cos que Luís nos obrigaba a experi-mentar, buscar, interpretar... foi moi divertido facelos, sobre todo

dores, e porque a maioría eran en grupo e encargábanos traballos dos podiamos quedar cos amigos, sucesos máis importantes como aínda que fose para traballar; os terremotos de Xapón e Haití aquelas interesantes excur-ou os Óscar. sións... pero creo que podemos Tamén, nese ano volveu Alber- dicir que recordaremos espe-

to, o noso profesor de música, xa cialmente unha, a nosa última que o curso anterior estivera de excursión no colexio, a de Man-licencia por estudos. Montse, a zaneda.

53


RECORDOS

Fago memoria do noso último curso no colexio, un ano inesquecible.*En 5º e 6º fixemos varias excur-

sións: En Allariz visitamos os museos e estivemos nas termas de Ourense, pasámolo moi ben.*Nas illas Cíes fixemos unha

ruta e coñecimos a súa natureza, fo-mos tamén á praia e eu nin me atrevín a bañarme do fría que es-taba.*En Manzaneda, a actividade de

tiro con arco non me gustou por-que non acertei en ningún tiro, nos

karts non choquei e iso que había moitísimo tempo que non ía aos karts. As nenas e os nenos fixeron unha festa, menos eu, que non quixen ir do canso que estaba. E xa na discoteca empecei aburrido pero acabei bailando; bueno, en xeral, estou moi contento por pasar polo colexio e ter tan bos compañeiros. Alumnado de 6º B

54

EXCURSIÓN FIN DE PRIMARIA 6º B

55

Ao saír do colexio en autobús cara

Manzaneda Ana e eu sentimos e-

moción por chegar, e ela sentiu á

vez algo de tristura por deixar aos

seus pais. Paramos no mosteiro de

San Pedro de Rochas para tomar

un aperitivo de media mañá, subi-

mos a un vello campanario dende

onde, cun pouco de vertixe, podíase ver un gran bosque ao lonxe.

Entramos na igrexa, escavada na pedra, e alí puidemos ver unhas

tumbas na rocha; tiñamos, ao tempo, un pouco de medo e curio-

sidade porque estaba todo escuro e había, polos arredores, camiños

que parecían interminables. Despois dun tempo volvemos ao autobús

bastante cansas por explorar tanto e ver cousas fascinantes.

Cando chegamos a Manzaneda es-

tabamos un pouco sufocadas polas

catro horas de autobús. Sentamos

nunhas mesas e bancos a comer.

Despois os profes leváronnos coas

maletas a cadanseu apartamento.

Cando chegamos estábamos todos

moi excitados, Chelo explicounos as

normas e díxonos o número das habitacións. Algúns nenos subiron

ata o último piso, cando se deron conta de que a súa habitación se

atopaba no primeiro andar tiveron que baixar todas as escaleiras...

e cargando coas maletas.

Eu pensei que un apartamento só ía ter as camas, pero descubrín

que tiña cociña, baños, armarios, teléfono...! Durminos Ana, Lore-

na, Teresa, Claudia, Yasmín, Sabela, Sofía e Évora, eu fíxenme

cargo das chaves, tiven unha sensación rara ao ter un apartamento

para nós soas, facíame sentir maior.

MANZANEDA


MANZANEDA

Había un apartamento

no que durmían as no-

sas compañeiras de

Sexto A; tiña unha es-

caleira de caracol que

daba a un segundo piso,

no que se atopaba unha

porta pechada. Elas ti-

ñan medo do que podía

haber tras aquela por-

ta.

As actividades que fixemos foron:

-Tiro con arco: foi a nosa primeira actividade. Tirar co arco foi di-

vertido, difícil si, pero divertido.

-Sendeirismo: nesta actividade iamos moi dispersos, parecía cal-

quera excursión normal, sentiámonos... tranquilos.

-Karts: cando montamos nos karts sentíamos... a velocidade.

-Piscina: na piscina pasámolo moi ben. As nenas estivemos nun lado

e os nenos noutro. Eles xogaron ao brilé, mais nos realizamos di-

versas actividades pola nosa con-

ta.

-Discoteca: foi unha das cousas

máis divertidas para as nenas, en

cambio, os nenos quedáron sen-

tados na mesa de billar, ou fóra

do local. Un monitor ensinounos

Break Dance... Para eles, un

aburrimento.

-Cabalos: o último día pola mañá, cando montamos a cabalo, fixo

moito frío e foi aburrido esperar a nosa quenda porque non estaba-

mos preparados para aguantar ese frío.

56


MANZANEDA

57

-Escalada: a pesar de estar

máis abrigados na escalada, se-

guiamos tendo moito frío. Moitos

de nós non subimos toda aquela

enorme parede, bastantes por

vertixe. Cando se chega arriba

sénteste moi contento de ti mes-

mo, aínda que tés as mans con-

xeladas e dóenche.

-Béisbol: eu sentínme moi contenta xogando, foi moi divertido.

Penso que ambos equipos pasámolo moi ben, gañase quen gañase, non

nos enfadamos, como pasa cando xogamos na clase. Tamén foi es-

gotador, aínda que eu quería seguir xogando.

Non puidemos terminar o partido porque xa pasaba da hora de

comer e había fame. Creo que todos, ou case todos, botamos de

menos un partido aínda sen rematar, o marcador parecía estar cla-

ro, máis aínda podía cambiar.

-A actividade que menos

gustou foi a velada. Orienta-

ción tamén foi aburrida.

-Aula de natureza non estivo

moi ben xa que soamente vimos

unha película, actividade al-

ternativa debido ao mal tempo.

Con respecto ao béisbol, hai

moita variedade de opinións: a algúns pareceulles unha das mellores

e a outros a peor.

Esta foi, polo momento, a mellor excursión da miña vida. Foi moi di-

vertido estar cos nosos compañeiros. Penso que esta experiencia non

a imos esquecer xamais. Foi.... INESQUECIBLE.

Évora Parcero e Ana de Sa

Astarot é un grupo can-gués de heavy metal e hard rock. Naceu en 1983 coa idea de facer versións heavys para tocar nos lo-cais rockeiros do Morra-zo. Actualmente está for-mado por: Carlos Rodal (Baixo); Carlos Gandón (Guitarra); Tebi (Bate-ría); Tony (Teclados) e Wes (Voz).

O quinto disco é O sentir dunha terra. É o disco da consagración do grupo, e serve de homenaxe á cultura musical galega, con ver-sións rocanroleiras de todo tipo de autores. Conta con colabora-cións como Suso Vaamonde, Los Tamara, Mini (A Quenlla), Su-sana Seivane, Fuxan os Ventos, Javi (Heredeiros da Crus), Sa-raibas ou Xocas.

O sexto disco é Longa noite de pedra, onde se musican poemas de grandes autores galegos, como Rosalía de Castro, Curros Enrí-quez, Celso Emilio Ferreiro, Baldomero Iglesias, Bernardino Graña, Méndez Ferrín, Castelao ou Darío Xohán Cabana.

Un dos seus compoñentes, C. Gandón veu ao noso centro para contarnos a sua traxectoria e sobretodo a sua aposta final por cantar en Galego.

Despois de varios anos cantando as suas letras en castelán, comezaron a utilizar o Galego a partir do terceiro disco Apuesta y Gana no que inclúen dous temas na nosa lingua.

ASTAROT

Casilda García - ActrizNa segunda xornada tivemos a visita da actriz Casilda (Silda)

García moi relacionada con Cangas onde forma parte dun grupo de teatro. A sua traxectoria nesta profesión xa é moi longa e son numerosas as montaxes teatrais nas que tén in-tervido. Como prolongación deste traballo son as intervencións en series de televisión e en películas, así como a sua contribu-ción ao ensino das artes actorais e do teatro en xeral.

Todas estas cousas fóronnos explicadas por ela mesma despois de que se nos proxectasen diversos videos sobre a sua partici-pación en diferentes obras. Ao remate da charla, todos quixe-mos ter unha lembranza do seu paso polo noso colexio e pedí-moslle autógrafos.

SEMANA CULTURAL 2012 EDLG

58

SEMANA CULTURAL 2012 EDLGRaquel Queizás

Durante case unha hora, Raquel contounos tres fermo- sas historias baseadas en contos de diferentes países.Pasámolo moi ben porque Raquel tiña moita arte para recrear estas historias cunha atractiva posta en escea que atraeua nosa atención a base de voces, xestos e

música.

Cando Raquel abre a sua Maletra para coller as suas cousas todas as letras saen correndo bailando e formando palabras que xogan á roda e lle contan ao ouvido bonitas historias. Historias que levan moito tempo polo mundo, de boca en boca, de soño en soño.

o a n os

C nt co t

TEATRO ESCOLAROs alumnos e alumnas do

Taller de Teatro, montado e dirixido por nas Activida-des Extra-escolares da ANPA presentaron duas obras este ano.

Unha foi baseada no conto do

mesmo nome e a outra unha comedia de situación titulada

.

Rosi

"O pastor menti-reiro"

"O maquinista Antón"

Ambas obras foron moi ben acollidas por todos os alumnos presentes e os grupos actorais estiveron moi ben nos seus papeis. Cabe destacar que estes exercicios teatrais contribúen non só a promover a efección sobre esta arte senón que tamén supoñen un grande recurso para desenvolver a personalidade dos alumnos.

59

SEMANA CULTURAL 2012 EDLGHOMENAXE A CELSO EMILIO FERREIRO

Os alumnos de 5º A baixo a

dirección do seu mestre Xosé

Manuel Pazos presentaron un

recital poético, apoiado con

música e imaxes, sobre este

poeta ao que se lle adica en

Galicia este ano. O resultado

foi de moita plasticidade e non

cabe dúbida que impactou nos

alumnos pola forza poética dos

textos e imaxes.

CINE O primeiro día da Semana Cultural asistimos á pro-xección da película sobre a condesa de Pardo Bazán na que interveñen moitos actores galegos como

que nos visitou un destes días, no papel principal, ...A película conta a vida de , unha muller galega intelectual, escritora, xornalista e crí-tica literaria, introdutora do naturalismo en España.

Na película queda perfectamente reflectida a loita de Emilia Pardo Bazán por conseguir as suas metas: converterse en Directora da Sección de Literatura do Ateneo de Madrid, conseguir unha Cátedra na Uni-versidade e ser Membro da Real Academia Española.

Esta sería a única aspiración que non vería cumpri-da, ao se atopar coa hexemonía masculina, que naque-la época de comezos do século XX, gobernaba as prin-cipais institucións culturais do país.

Casil-da García Susana Dans

MorrisEmilia Pardo Bazán

60

CONCERTO PESDELÁN Moi boas a todos! Durante

este curso estivemos traballando

algúns bailes do disco “Na punta

do pé” pertencente ao grupo Pes-

delán...

Coincidindo co concerto, tamén

asistimos ás actividades que es-

taban programadas no

que este ano se celebrou en Moaña...

Alí coincidimos con outros colexios...

E músicos que ambientaban a festa... Durante o con-

certo todos participamos bailando... e

cantando... vivímolo con moito entusiasmo!

Correlin-

gua 2012

61

1

2

3

4 5

6 78

9

10

11

12

CONCERTO PESDELÁN

MOITAS GRAZAS A TODOS OS QUE O FIXERON POSIBLE

62

BIBLIOTECAAínda que este ano a biblioteca estivo aberta polas

tardes, non puidemos levar libros porque estivemos dándolle voltas a unha nova organización para que o acceso aos fondos sexa algo máis doado. Agora imos agrupar os libros por temáticas: literatura, bio-grafías, linguas, ciencias, enciclopedias... coa CDU (Clasificación Decimal Universal) que se basa na ordeación do coñecemento a través de díxitos. Nestes momentos xa eliminamos libros que non

usabamos ou estaban deteriorados e empezamos a organizar polo novo sistema. Teremos, ademáis da nova organización: novas ideas para

que queirades axudar (xa que sodes imprescindibles nesas horas de lecer); novos carnés que iremos cambiando ao longo do curso e temos que atopar entre unha nova imaxe para a biblioteca que podamos usar no selo do carné e dos libros. E por suposto seguiremos coas animacións á lectura e actividades varias que dende a biblioteca se propoñen.Respecto ás actividades levadas a cabo este ano

tivemos visitas que gozamos moito. Estivo con-nosco, grazas a unha das nais dunha nena de sexto,

coa súa vitalidade contaxiosa respondendo a miles de preguntas que nos xurdiron.

e para o terceiro ciclo. E para rematar, co seu

e as marabillosas imaxes e fabu-losas palabras en forma de poesía que fan imaxinar un mundo de cores.

@s volun-tari@s

Cullarapo Croque

tod@s

Xosé Neira Vilas

Anxo Fariña Xabier DocampoMiguel Ángel Alonso

ANXO FARIÑAiLUSTRADOR, DESEÑADOR E ÁS

VECES... ESCRITOR.

???????????????

??????????????????

????????????????

63

BIBLIOTECA No en Educa-

ción Infantil eliximos un con-

to escondido detrás de cada

porta de cada unha das aulas

e atopamos diversas histo-

rias: “Disparates”, “Qué es

el amor”, “ A vella na botella”,

“A lúa ladroa”...

Día do Libro

Ademáis espuxéronse os pa-

raugas decorados co tema do

e de cada

paraugas colgan fotos do

alumnado e algunha mestra,

lendo en diferentes lugares e

posturas (que saibades que

aínda estades a tempo de ir a

botarlle unha ollada).

Proxecto de Centro “Estación

espacial San Roque”

Neste día na hora

do recreo compartí-

ronse lecturas, xa

que podiamos coller

libros ubicados no

patio.

64

BIBLIOTECA

O

celebrámolo con tres

días de contancontos,

teatro, música... Co tema

do Universo, as mestras

e mestres e nalgunha

ocasión tamén @s alum-

n@s contaron contos, fi-

xeron teatro, mimo, mú-

sica... “El marciano azul”,

“O Sistema solar”, “La

fiesta del sol y la luna”,

“Viaxando polos plane-

tas”, “Twinkle, twinkle li-

ttle star”, “Viaxe espa-

cial”... Pasámolo moi ben,

tanto o alumnado como o

profesorado.

Día das Bibliotecas

Se queredes ver máis no

blog da biblioteca podedes

entrar en:

E así ,remata esta aventura

espacial na E.E.S.R. (Estación

Espacial San Roque).

¡¡¡ 10-9-8-7-6-5-4-3-2-1 !!!

“Disfrutade do verán"

http://

pingaapinga.blogspot.com

65

Dende o departamento de Educación Física tamén fi-xemos a nosa colaboración co Equipo de Biblioteca. Participamos no Proxecto de Centro elaborando un

a grande escala.Para poñelo en marcha, contamos coa axuda dos

nenos de 6º A e B.

-No 1º trimestre fíxose a 1ª fase:

Os alumnos divididos por grupos, foron buscando información acerca das constelacións que lles tocaba estudar: Osa Maior, Menor, Orión, Casiopea, Perseo, Hércules, Bollero, Hidra, ...

Ademáis foron fixándose nas estrelas máis impor-tantes do ceo como a estrela Polar, Vega, Sirio, Altair, Polus , Castor, etc.

Ao tempo mercouse a madeira, un círculo de dous metros de diámetro, e pintouse de cor azul.

-No 2º trimestre veu a segunda fase: Xa con todos datos ben interiorizados fixeron unha

posta en común na biblioteca, onde cada grupo ex-púñalle aos demais a sua parte ao tempo que o situa-ba no planetario pinchado con chinchetas e enlazando as constelacións con fíos de la.

Situáronno así, de xeito non fixo, para que poidese ser revisado e aliñado con máis precisión con respecto as demais constelacións.

Pouco a pouco foise rematando este complexo cír-culo celeste que correspondía ao hemisferio celeste norte ou boreal.

Logo de telo todo conformado pasouse a pintalo.

No 3ª trimestre:

Rematada a parte mais in-telectual do proxecto, che-gou a puramente manual.

No lugar de cada estrela faciamos unha perforación para poñer unha luceciña.

Finalmente colgamos dito planisferio no recinto de entrada ao centro baixo as escaleiras que nos soben as nosas aulas no segundo andar. Cada mañá cando entramos no colexio, prén-dense as luces, e satisfeitos vemos lucir o noso

PLANETARIO

RECOLLIDA DE DA-TOS:

ELABORACIÓN:

ILUMINA-CIÓN

PLANE-TARIO.

PLANETARIO SAN ROQUE 2012APORTACIÓN EDUCACIÓN FÍSICA ALUMNOS 6º A / 6º B

66

FIN DE CURSO

Este ano, o final do curso estivo moi

axitado. Xa na víspera do último día,

os alumnos de Sexto, que acaban o

seu tránsito polo Ensino Primario, ce-

lebraron unha gran festa á que con-

vidaron a profesores e alumnos.

O último día, ademáis da entrega

das notas, traballos de clase e aga-

sallos, tiveron lugar desde media ma-

ñá unha serie de competicións rotati-

vas de Baloncesto, brilé e futbol en-

tre os distintos cursos do centro.

Despois do recreo e no ximnasio ti-

vemos como agasallo do centro, unha

sesión de maxia a cargo do

que durante case unha hora nos

fixo pasar un rato agradable e diver-

tido cos seus trucos.

Nalgúns deles interviron varios alumnos e xa cara

o final contou coa colaboración de Ana, a profe de

ximnasia que fixo este ano un dos exercicios máis

sorprendentes da sua especialidade: Levitar!

Se non o credes, podedes velo nas fotos. Ana está

suspendida (non suspensa) no aire sen nada en que

apoiarse...!!! Cousas da maxia, do mago e...

Mago Ale-

ssio

67

NOVAS NO COLEXIO

Ubuntu é un sistema operativo enfocado á facilidade de uso e instalación, á liberdade dos usuarios, e aos lanzamentos regulares (cada 6 meses). O nome provén do concepto africano ubuntu, que significa "humanidade cara a outros" ou "eu son porque nós somos". Ubuntu aspira a impregnar desa mentalidade ao mundo das computadoras e o seu slogan é "Linux para seres humanos" que resume unha das súas metas principais: facer un sistema operativo máis accesible e fácil de usar.

A filosofía de Ubuntu baséase nos seguintes principios: O usuario debe ter a liberdade de descargar, executar,

copiar, distribuír, estudar, compartir, cambiar e mellorar o seu software para calquera propósito, sen ter que pagar dereitos de licenza.

Debe ser capaz de utilizar o seu software no idioma da súa elección. Debe ser capaz de utilizar todo o software independentemente da súa discapacidade. Ao instalar Ubuntu pódese estar seguro de que todo o software cumpre con estes ideais.

Ademais, asegura que calquera programa que sexa necesario estea dispoñible baixo unha licenza que ofreza esas liberdades.

Ubuntu é Software Libre O proxecto Ubuntu está totalmente baseado nos principios do Software Libre e anima a

que a xente use, mellore e distribúa software libre. Segundo a Free Software Foundation, o software é libre cando os seus usuarios gozan

das seguintes liberdades: A liberdade de usar o programa, con calquera propósito. A liberdade de estudar como funciona o programa e modificalo, adaptándoo a cada

necesidade. A liberdade de distribuír copias do programa, co cal se pode axudar ao próximo. A liberdade de mellorar o programa e compartir esas melloras cos demais, de modo que

toda a comunidade benefíciese. A filosofía do software libre establece que a xente poida usar o software de todas as

formas que considere "socialmente útiles": o código está dispoñible para poder descargalo, modificalo e usalo do modo máis conveniente. Por tanto, ademais do feito de que o software libre normalmente pode conseguirse sen custo algún, esta liberdade tamén ten vantaxes técnicas: ao desenvolver programas pode utilizarse o traballo dos demais e construír a partir deste.

Principios de Ubuntu

QUE É O LINUX UBUNTU?

Foi este un curso de mudanzas tecnoló-xicas e quizais a novidade máis tanxible sexa a adopción do sistema operativo Li-nux para todos os computadores do cen-tro. Non cabe dúbida que isto supuxo un esforzo de adaptación e manexo por parte do profesorado a este sistema operativo li-bre e aberto.

Noutro orde de cousas e menos visibles tamén se ampliou a instalación de novas pizarras adaptadas para os ordenadores e algunhas delas dixitais. Tamén a instala-ción da infraestrutura axeitada ás esixen-cias do programa Abalar supón o principal elemento para a concesión deste proxec-to ao centro.

68

Baixo a desculpa da Crise Económica, os Gobernos de-cidiron aplicar unha serie de “recortes” presupostarios que lle afectan particularmente a un sector, tan funda-mental para o progreso dos países, como é o Ensino.Aparentemente, parece que todo segue igual, mais como

vedes esta Revista non podemos editala en papel como outros anos. Son outras as áreas tamén afectadas pola falta de cartos (saídas, proxectos, exposicións, actos cul-turais, reparacións...) pero neste caso non é de recibo que colexios privados da zona si que poden editar os seus boletíns e revistas a toda cor: Eis aquí un exemplo (mí-nimo, si) de por onde van os tiros. Entanto, os mestres

seguimos a tentar suplir as carencias con imaxinación e traballo (I+T) para minimizar no posible o impacto nun intre no que o En-sino Público estaba a alcanzar uns niveis óp-timos de modernización e avance en cues-tións que semellaban endémicas do sistema educativo. Agora ven o parón e logo, loxicamente o

retroceso a niveis de antano, iso si co “aba-lamento” tecnolóxico máis moderno.

FUTURO ???

PASADO

PRESENTE

Equipo deDinamización da Lingua Galega

revista escolar alborada nº 64

Documents