Содржина:

1. Вовед ................................................. .............................................................. 3

2. Процесот на комуницирање во организацијата .......................................... 5

3. Елементи на процесот на комуницирање...................................................... 6

4. Видови на комуникација ......................................................... ....................... 7

5.Типови на комуникација ............................................................. .................... 9

6. Комуникација со вработените ...................................................................... .10

7. Ефективна комуникација со вработените ..................................................... 11

8. Не ја потценувајте внатрешна комуникација во компанијата .................... 11

9. Потешкотии во процесот на комуникација ................................................... 12

10. Отстранување на тешкотиите во процесот на комуникација .................... 14

11. Заклучок ................................................. ........................................................ 18

12. Извори и литература ............................................... ....................................... 20

 

Вовед

Комуникацијата е комплексна човечка активност која ја формира основата на

човечкиот живот, односот меѓу луѓето и ефикасноста на секоја активност или процес во

кој е вклучен човекот. Комуникацијата е основа на заедничката работа на една група. Без

комуникација не постои заеднички реализирана работа, нема реализација на сложени

активности кои вклучуваат различни поединци. Комуникација овозможува управување од

страна на менаџерите или менаџирање со работите и процесите, и во краен случај

комуницирањето овозможува извршување на процесот на управување.

Комуникацијата овозможува изведување на менаџерските активности, генерираат

можности за воспоставување врски и односи меѓу луѓето, или помеѓу менаџерите и

подредените. Затоа комуникацијата е основа на процесот на управување во секоја

организација и во секоја компанија, во секој потфат и проект со кој се управува.

Процесот на комуникација е комплексен процес кој вклучува голем број на под-

процеси, фази и индивидуални акции. Процесот вклучува одредени елементи и учесници,

и може да се одвива на различни начини и со помош на различни методи и техники.

Процесот на комуникација се состои од четири основни елементи:

•комуникатор/испраќач

•порака

•медиум

•примач

Имајќи во предвид дека вработените претставуваат умствен капитал на

компанијата, нивното насочување или , како што обично се вели, менаџирање со

вработените е важен фактор за квалитетно работење на претпријатието. Во оваа смисла, во

работата постојано се укажува на важноста на добрата комуникација помеѓу вработените

во двете насоки, како со надредените така и со подредените. Во традиционалните

претпријатија застапен е традиционалниот начин на комуникација. Традиционалниот

начин на комуникација подразбира дека вработените на повисоки позиции во

компанијата, со конкретни задачи, на своите подредени им дава детални инструкции и

насоки за реализација на зададените задачи. Исто така, работниците кои се во подредена

позиции мора да го информираат својот претпоставен за текот и исходот на спроведените

задачи. Сепак, практиката покажа дека овој метод на комуникација не ги дава саканите

резултати, а со цел да се постигнат подобри резултати мора да дојде до промена на

начинот на кој тие комуницираат. Модерниот начин на комуникација подразбира дека

подредените, освен извештај за работа, треба да обезбедат и информации врз основа на

кои надредените треба да донесат добри одлуки; а од друга страна, претпоставените треба

да им дадат инструкции на подредените/ извршителите, така што тие ќе можат успешно

да ги спроведат донесените одлуки . Добра комуникација со соодветна мотивација на

запослените, обезбедува донесување на добри одлуки и нивна понатамошна успешна

реализација.

 

Процесот на комуницирање во организацијата

Една од најважните теми во психологијата, социологијата, организацијата на

работата, управувањето, како и во другите научни дисциплини е процесот на

комуницирање. Значењето на оваа појава е од голема важност , бидејќи комуникацијата е

најважната животна вештина. Човекот во текот на својот живот поголемиот дел од

времето го поминува во комуницирање, без разлика дали е тоа директно или индиректно.

Оваа вештина е присутна во речиси сите човечки активности .

Комуникација може да се одреди на неколку начини.

"Комуникацијата е пренесување на информации и значења од едно на друго лице,

преку разбирливи симболи. Тоа е начин за размена на идеи, ставови, вредности, , факти ...

Во суштина, комуникација е процес кој бара испраќач, кој иницира процес и на примател,

кој ја комплетира комуникациската врска ".1

Квалитетна комуникација е есенцијален предуслов за успех во секој бизнис.

Нејзината важност е посебно нагласена во некои професии, како раководни,

комерцијални, дистрибутерски и други. Гледана во процесот на работа комуникацијата е

најчестиот начин за размена на информации помеѓу колеги на работа, или помеѓу

организацијата и деловното опкружување. Во таа смисла, можеме да направиме разлика

помеѓу комуникациите што ги воспоставуваат соработниците, кои се од

внатрешен/интерен карактер, и оние кои се испраќаат до одредена целна група, како што е

на пример пазарот, и таа комуникација е од надворешната/екстерна природа. Суштината

на колективните напори е соработката , а за успешна соработка клучот е во успешната

комуникација.

Односите меѓу луѓето не можат да се воспостават без вистински остварена

комуникација. Во овие односи меѓусебно се разменуваат смислени и јасни пораки кои им

значат нешто на целните групи. Успешната соработка меѓу бизнис партерите не може да

се оствари без реализирана комуникација. Но, соработката или комуникацијата не

секогаш одат глатко и без никакви проблеми, тешкотии се јавуваат поради неможноста на

луѓето да воспостават соодветна комуникација.

Затоа, уметноста на комуникацијата е способност која мора постојано да се усовршува и

подобрува.

Потребата за совршена комуникација е многу силна, и сите воспитно-образовни

процеси се неразделно поврзани со неа. Секој од нас во текот на својот живот поголемиот

дел од напорите ги вложува во стекнување на комуникациски вештини. Во најраните

години учиме да зборуваме и слушаме , подоцна да читаме и пишуваме, а тие се всушност

четирите основни видови на процесот на комуникација. Способноста успешно да ги 1 Hellriiegel, Slocum, 1989, str. 503.

користиме овие вештини е од клучно значење за нашиот понатамошен општ успех.

Процесите на научната и технолошката револуција заедно со брзата примена на

научното знаење во практиката изискуваат усовршување на процесот на комуникација

меѓу луѓето. Овие напори за усовршување започнуваат со потекло на јазикот и писмото

па се до појавата на модерната комуникација - како телефон, факс машина, компјутер,

модем, електронска пошта и интернет.

Елементи на процесот на комуникација

Процесот на комуникација на прв поглед изгледа многу едноставен, но тоа е во

суштина многу комплексна интеракција меѓу луѓето. За да ја запознаеме и усовршиме ние

мора да ги идентификуваме сите нејзини чинители.

Основните елементи на процесот на комуникација се:

1.Испраќач(енкодер);

2.Приемник(декодер);

3.Порака(информација);

4.Канал(посредник/медијатор);

5.Повратна информација (фидбек), и

6. Набљудување (перцепција).

Испраќачот е лицето кое го иницира процесот на комуникација и ги соопштува

пораките. Од начинот на кој комуницира и ги пренесува пораките зависи важноста и

значењето на пораката. Исто така, од начинот на пренесување на пораката зависи дали ќе

успее да ги убеди слушателите за содржината и значењето на пораката .

Примателот на пораката е лице кое учествува во процесот на комуникацијата така

што ја прима пораката. Процесот на комуникација може да се реализира само кога

примачот ја прифаќа пораката и го свати нејзиното значење.

Пораката како елемент на процесот на комуникација, може да се состои од мисли,

чувства или идеи. Пораката мора да биде сведена на код или лозинка. Кодот треба да биде

така направен да биде разбирлив и за испраќачите и за примателите на пораката.

Каналот е средство или метод со кој пораките се пренесуваат. Начинот на

пренесување на пораката има значително влијание врз самата порака и крајниот ефект на

пораката. Јасна и концизна гласовна порака презентирана на некоја средбата ќе има

далеку поголем ефект од порака напишана со нејасен стил.

Повратната информација е добиена како одговор на приемот на понудата.Само со

добиени повратни информации пораката е завршена.

Перцепцијата е неизбежен придружник на процесот на комуникација што се

среќава кај двете страни. Обично перцепцијата е содржана во значењето која на пораката

и го даваат испраќачот и примачот. Различната перцепција на пораката е најчест

причинител за проблеми и неуспеси во комуникацијата.

Видови на комуникација

Комуникација е најчестата активност која се сретнува во работните организаците и

луѓето поголемиот дел од своето работно време го минуваат во овие процеси. Овој процес

се манифестира на многу начини , а самата комуникација може да има различни форми,

изрази, посредници, типови и видови. За организација на работата и управувањето од

посебно значење се формалната и неформалната комуникација.

Формални комуникации се оние комуникации што се пренесуваат по однапред

одредени канали во организацијата. Учесниците се општо познати, иако некогаш може да

има извесни отстапувања. Таквите комуникации, во принцип, се стабилни и непроменливи

и се одвиваат на вообичаен начин. Елементи на овој процес се однапред одредени со

организациска шема и хиерархиска структура. Овие процеси се деперсонализирани и

учесниците во нив се појавуваат како извршители на некои организациски цели и задачи.

Формалната комуникација се карактеризира со хиерархиска условеност. Таа

обично се одвива помеѓу учесниците на различни нивоа на хиерархијата, и може да има

еднонасочен и двонасочен тек. Тие обично претставуваат извештаи за некоја работа. Се

воспоставена меѓу директните вработени и менаџментот, но исто така и помеѓу различни

управувачки структури. За целосна комуникација на формално ниво неопходни се

повратни информации со кој се воспоставува интеракција. Се појавуваат преку разни

форми на комуникација како што се зборување и слушање, читање и пишување.

Формалната комуникација се одвива и на хоризонтално ниво. Тогаш тоа се односи

кои се воспоставуваат помеѓу соработниците на работа и на исто хиерархиско ниво. Тие

ги споделуваат информациите со цел да ги решат заедничките задачи и да ги

координираат заедничките активности. Се појавуваат како едносмерни и повратни

информации.

Формалната комуникација се простира по каналите на формалната организација.

Тие се однапред планирани и дефинирани, и на тој начин протокот на информации се

постабилни и помалку подложни на промени. Се одвиваат меѓу познати учесници и не

само што се предвидени тековите , туку и содржините на информациите се предвидливи.

Во таа смисла, нивната информативни вредност е помала, но е предуслов за успешно

функционирање на организацијата. Нивната содржина е таква што ја прати реализацијата

на организациските цели, и во нив нема содржини кои би можеле да бидат насочени кон

задоволување на индивидуалните потреби на учесниците.

Неформални комуникацији се оние комуникации што се среќаваат надвор од

формалните канали на организацијата. Тие се присутни во секоја организација и одат вон

"официјалните патеки." Тие претставуваат дополна на вообичаените системи на

комуникација , се јавуваат спонтано и се свртени кон неформалната димензија на

организацијата и ја задоволуваат потребата за дружење, врски, меѓучовечки односи и

размена на информации помалку важни за работата. Неформални информации редовно се

појавуваат на хоризонтално ниво и имаат двонасочна проток.

Иако се од мало значење за организацијата неформалните комуникации често биле

предмет на научно истражување. Споредувајќи ги со формалната комуникација, се

покажа дека неформалната комуникација е:

- помалку стабилна,

- помалку сигурен, и

- помалку исполнета.

Информациите кои течат преку неформални канали се производ на лични импулси

на учесниците и се обоени со лични интереси, емоции, вредности и интереси. Како такви,

тие имаат помалку веродостојност, бидејќи тие работат со делумно вистини или

невистини (предрасуди, озборувања, озборувања ...).

Типови на комуникација

Членовите на организацијата мешусебно но и со опкружувањето комуницираат на

различни начини. Во бројните напори за интеракции се забележани карактеристични

врски т.е мрежи на комуникација.

Најчестите се два основни типа на мрежа на комуникација:

- Тип "ѕвезди",

- Тип "круг" на комуникација.

Тип ѕвезди се јавува кога неколку соработници кои се на иста хиерархиско ниво

пренесуваат информации само на еден член (раководител) а при тоа тие не комуницираат

едни со други. Овој тип може да се манифестира и кога учесниците се на различни

хиерархиски нивоа, но при тоа карактеристично е нивното намалено меѓусебно

контактирање.

Ѕвездестиот тип на комуникациска мрежа се карактеризира со еднонасочни

информации со јасно дефинирани патеки и учесници. Обично се вертикално насочени со

или без повратни информации. Предноста на оваа мрежа е брзиот и сигурен пренос на

пораки, кој гарантира ефикасност во функционирањето на организацијата. Нејзините

недостатоци се намалената можност за проверка на информациите, бидејќи не постои

можност за нивно споредби помеѓу членови на групата.

Тип на „круг“ комуникацијата е создадена кога сите или повеќето од членовите на

групата комуницираат едни со други, така што секој член може да биде лидер во

зависност од работна задача која ја има во групата. Во оваа мрежа се воспоставени

двонасочни комуникации со што се зголемува нивната веродостојност. Членовите на

групата можат да ги проверат информациите , да ги преиспитаат решенијата и да ги

корегираат настанатите грешки.

Предноста на овој тип е што создава поголеми можности за прилагодување на

групата кон задачите, вклучување на повеќе поединци и ја поттикнува нивната

иницијатива и креативност. Овој метод на комуникација го подига нивото на мотивација

на вработените и дава можност за учество во донесувањето на одлуки.

Комуникација со вработените

I. Вербална комуникација: директна (состаноци и убедување) и индиректна (писмено)

комуникација:

√ Состаноци на менаџерите со вработените

• Каскадни состаноци

• Организација и подготовка на состаноци: материјали и информации

√ Убедување на вработените - комуникација'' еден на еден'', примена на "водачи на

мислењето", лидер на синдикатот, итн

√ писмена комуникација - пренесување на пораката до вработените дека се потребни

промени преку интерни списанија, билтени, ѕидни весници, e-mail, интранет.

II Невербална комуникација: однесувањето на менаџерите во нивната секојдневна

работа.

III Симболична комуникација

√ Јазични симболи

√ ритуали и церемонии - укинување на ритуалот за прослава на успехот

√ материјал симболи: штедење, отстранување на видливи знаци на успех

Ефективна комуникација со вработените

Често не е доволно само да им се каже на вработените дека треба да комуницираат

едни со други и со клиентите. Ако сте лидер на тимот, состојбата е иста како во

семејството, треба да се воспоставите модел на комуникација и ќе треба да бидете пример.

Само тогаш може да очекувате од другите членови да ве следат.

Однесувајте се кон вработените,онака како што очекувате од нив да се однесуваат кон

клиентите.

• Слушајте ги со целосно внимание. Остварете контакт со очите. Слушајте ги нивните

коментари и прашајте ги дали добро сте го разбрале она што сакале да ви го кажат..

• Бидете опуштени и пријателски настроени. Не дозволувајте грижите за другите

проблеми да ви попречат во слушањето на извештајот.

• Било да седите, стоите или разговарате на телефон, остварете отвореност во својот став.

Обрнете внимание на говорот на вашето тело и глас.

• Секогаш бидете конкретни во своите барања и бидете сигурни дека вработените ги имаат

сите расположиви ресурси потребни за постигнување на целите.

• Бидете љубезни, но одлучни.

• Разговорот завршувајте го така што ќе им дадете јасен приказ и мислење за ситуацијата и

заблагодарете им се за нивното време.

Во случај да не се обрнувате внимание на комуникација со подредените, дајте им

пример дека комуникацијата не е важна и тогаш не очекувајте од нив да се однесуваат

поинаку кон своите подредени или клиенти.

Не ја потценувајте интерната комуникација во фирмата

Внатрешна комуникација - скриена богатство

Намерната опструкција, прекините на работата, штрајковите се појавуваат како

крајна последица , а сето тоа започнува со гласини, недостаток на мотивација, слабата

комуникација помеѓу искусните и помладите менаџери, билтените кои никој не ги чита,

корпоративните вредности во кои никој не верува, директори кои на вработените им се

обраќа само преку соопштенија . На кратко ... - запоставена внатрешна комуникација.

Непочитување на оваа важна функција во секојдневното работење на организацијата

неизбежно води кон слаба продуктивност и слаби резултати на пазарот, што во кризни

ситуации и за време на големи промени може да резултира со голем крах и колапс на

целиот систем. Дали е ова она што го сакате?

Функционално значење на внатрешна комуникација

Функционалното значењето на внатрешната комуникација се гледа од практичните

ефекти што интерната комуникации нужно мора да да ги оствари за да се овозможи

зачувување и обновување на организираната човечка заедница. Функционалното значење

на внатрешната комуникација има динамичен карактер, бидејќи се остварува преку

конкретни и видливи активности кои имаат свој почеток, свое траење и завршница во

реално време и простор и ги реализираат вработените во организацијата.

Тешкотии во процесот на комуникација

Комуникацијата е многу деликатен процес, кој го попречуваат многу тешкотии и

пречки. Посебни проблеми се поврзани со соодветната перцепција на пораката. Тие

произлегуваат од самата организација, актерите во комуникацијата и начинот на кој тоа

се врши. Познавањето на потешкотии во комуникацијата е важен предуслов за нивно

подобрување.

Тешкотиите и пречките кои се јавуваат во процесот на комуникација може да се

класифицираат во три групи:

- Организациски препреки,

- Потешкотии во врска со формулирањето на пораки, и

- Потешкотии во врска со психолошки профил на учесниците.

- Организациски препреки

Организациски пречки и тешкотии се многу честа причина за блокирање и

искривување на пораката. Често се случува информациите што минуваат низ

организацијата, од најниските до највисоките нивоа да задржат само 20% од своите

информативни вредности. При секоја транзиција од еден канал во друг информации губат

малку од својата важност. Доколку овие канали се недефинирани и невообичаени

искривувањето на пораките се поголеми.

Организациските тешкотии се јавуваат поради недефинираната организационата

структура. Во многу организации, не се знае од кого доаѓа пораката и за кого е наменета.

Не е прецизирана одговорноста за информациите и активностите во процесот. Оваа

двосмисленост може да се прошири во едно општо тврдење дека никој не знае кој што

треба да направи. Со двосмислена улога во комуникацијата организациски тешкотии се

зголемуваат.

Тешкотии поврзани со формулацијата на пораката

Бариери поврзани со текстот на пораката се појавуваат поради фактот дека

зборовите се најчестите елементи на пораките кои немаат исто значење за различни

учесници. Самите зборови може да се протолкуваат поинаку. Таков слуѕчај е кога тие се

во различни контексти. Еден збор кога се изговара и пишува во различен контекст и за

истиот слушател може да добие различно значење. Зборовите, па дури и речениците и

фразите често се несовладливи пречки во процесот на комуникација.

Во оваа група може да се класифицираат и тешкотии во толкувањето на

невербалните знаци, говорот на телото и гласовните сигнали. Со нив често се разменуваат

повеќе информации отколку со зборови. Истиот гест во различни околности, со различни

расположенија на учесниците во комуникацијата може дури да доведе до целосно

спротивно сфаќање на пораката.

Тешкотии поврзани со психолошкиот профил на учесниците

Најделикатни тешкотии во процесот на комуникација се оние што се јавуваат како

последица на личниотпрофилот на учесниците. Врз комуникацијата може да влијаат

општите особини на учесникот како пол, возраст, етничка припадност, култура, професија

и голем број на особини што припаѓаат на професијата, возраста, генерацијата,

општествената класа или полот. Тоа се гледа од фактот дека постарите и помладите

генерации имаат свој жаргон, така што пензионерите тешко можат да ја разберат

пораката на адолесцентите и обратно.

Личните карактеристики на учесниците во процесот на комуникација се дури и

меѓу поважните причини за пречки и тешкотии. Тие се особено погодени од емоции,

потреби и мотиви на испраќачот и примателот на пораки. Раководени од сопствените

желби и потреби на учесниците во комуникациската линија ги деформираат

информациите. Некои студии покажале дека работниците кои покажуваат несигурност,

особено деформираат пораки кои се испраќаат до повисоки нивоа на управување.

Вработени, со нагласена потреба за успех во бизнисот, исто така, ја нарушуваат пораката,

и тоа многу повеќе од оние вработени кај кои овие потребите се помалку изразени.

Психичкиот живот на човекот има големо влијание врз личноста на таквите

контакти со нивната социјална средина. На комуникацијата може значително да влијае

параноична, агресивна, вознемирена, депресиваи и егоцентричен личност. Такви

индивидуални црти ја нарушуваат перцепцијата на пораката и придонесуваат за неточно

толкување на истата..

Отстранување на тешкотиите во процесот на комуникација

Клучното прашање во изучувањето на комуникацијата е насочено кон

подобрување и елиминирање на бариерите . Во оваа смисла, неколку автори предлагаат

различни методи на поедноставување на јазикот, воведувањето на повратни информации,

активно слушање, користење на невербалните знаци и неформални канали. Рен и Војч

предлагаат подобрување на испраќањето и примањето на пораките, повторување и

праќање повратни информации и корекција на организациона структура.

Сепак, се чини дека сите неопходни мерки за да се отстранат пречките треба да се

поврзат со самите пречки, односно со нивната природа.

Елиминирање на организациските бариери

Квалитетот на комуникацијата е првенствено одговорност на организацијата.

Структурата на организацијата може да биде подобрена со следниве постапки:

- Определување на канал за комуникација,

- Утврдување на обврски и одговорности на учесниците, и

- Намалување на бројот на канали на потребно ниво.

Отстранување на пречките поврзани со пораки

Комуникацијата има две фази: праќање и примање пораки. Во секоја од нив може

да се направи обид да се отстранат пречките и тешкотиите кои се јавуваат во врска со

формулирањето на пораката.

Подобрување на ипратените пораки треба да се направи со прочистување на

текстот. Во оваа насока треба да користат едноставни зборови и едноставни зборовни

конструкции, да се избегнуваат сложени и помалку разбирливи зборови и премноку

едноставни јазични комбинации. Треба да се обезбедиме дека пораката ќе се протолкува

само во еден и не повеќе од еден начин.

Рен и Војч предлагаат пораките да се подобрат така што ќе:

- ја соопштите со едноставни зборови со недвосмислено значење,

- се соопштуваат битни а не небитни податоци

- се повторат клучните места на пораката

Подобрување на примањето на пораката може да се постигне со подобрување на

вештината за слушање- активно слушање. Повеќето луѓе не слушаат со намера да

разберат, туку со намера да одговорат. Со цел да се избегне ова, потребно е да се насочите

на техниката на активно слушање.

Пораките на другите слушателот ги прати на еден од четирите нивоа:

- Ги игнорира и не ги слуша,

- Се преправа дека ги слуша,

- слуша селективно, или

- внимателно слуша фокусирајќи се на изговорените зборови

Највисоко ниво на слушање може да се постигне со техниката за емпатичко

слушање. Тоа е слушање со намера да се разбере . Тоа е обид да се види светот на начин

на кој го гледа лицето кое ги пренело пораките до нас. Притоа, се обидуваме да ги

разбереме и интелектуално и емоционално. За да успее во ова мора да се фокусираме и на

невербалната комуникација, која често има поголема информативна вредност.

Отстранување на пречките поврзани со одредени психолошки профил

Проблемите на комуникација во секое поле, па дури и на работа, се повеќе од

комплицирани за да може да се надмине со практични упатства. Во процесите на

комуникација се наоѓаат учесници со различни лични ставови и способности . Овие

фактори во голема мера влијаат врз квалитетот на комуникација. Ќе опишеме некои

типични профили на личности кои ја кочат комуникацијата како и начини за нивно

ублажување и елиминирање.

Агресивното однесување главно се среќава во организациите. Овој вид на

однесување може да се манифестира од латентна до нескриени вербални и физички

напади. Манифестацијата на агресивни поединци може да се манифестира во форма на

пасивна агресија, заборавеност, конфузија, одложувања во извршувањето на задачите и

правење многу грешки. Понекогаш ја попречуваат и прекинуваат комуникацијата.

Во комуникација со таквите луѓе треба да се избегнуваат јавните критики поради

тоа што ќе се зголеми нивната тврдоглавост, воедно да не се толкува нивното однесување

бидејќи може да предизвика натамошна агресија. Најдобро е да се примени мотото: "Ако

не можеш ти, тоа ќе го стори некој друг."

Егоцентрични луѓе исто така имаат тешкотии во комуникацијата со работната

средина. Тие можат да се препознаат по нивната ароганција, театралност , посебната

потреба за почитување, признавање и пофалби. Овие лица ги "филтрираат" информациите

и во комуникацијата ги истакнуваат своите заслуги и успеси. Значи деформираат

информации и ги оддалечуваат од нивната суштина.

Егоцентрични луѓе не треба да се критикуваат, туку комуникацијата да се

канализира кон конкретни задачи.Треба да им се даде награда за нивните вистински

резултати и значајни квалитети.

Да се воспостави подобрена комуникација со различни типови на личности треба да се

имаат во предвид неколку правила:

- да не се влегу во вербална дуели со соговорници,

- да не се носат избрзани заклучоци,

- да не се обвинуваат соговорници,

- да не се ветува она што не може да се направи, и

- да не се прекинува соговорникот во средината на зборови.

 

Заклучок:

Организациите кои комуницираат со вработените се повеќе профитабилни,

привлекуваат и задржуваат подобри работници и клиенти или корисници на услуги,

воедно го зајакнуваат својот углед. Без стратешки управувана комуникација со

вработените, страдаат бизнис резултатите . Комуникација со вработените е најважниот

тип на комуникација во која една компанија може да вложи. Денес, кога организациите се

повеќе се потпираат на информации , менаџерите се повеќе ја препознаваат потребата да

комуницираат со вработените, но сепак сеуште не се сигурни како да ја имплементираат

комуниокацијата со цел да се постигнатмерливи резултати на една организација.

Фирмата претставува збир на ресурси, кои, меѓу другото, го сочинуваат и човечките

ресурси. Специфичноста на човечките ресурси произлегува од самата суштина на човекот

како општествено битие, кој е нужно насочен кон другите луѓе, како во работата така и во

животот воопшто. Со цел вработените во компанијата да го дадат максималниот

придонес за добро функционирање на претпријатието треба пред сè, слободна

комуникација. Улогата наменаџерите, како најодговорни лица за организацијата на работа

и насочување на другите вработени во компанијата, во процесот на комуникација е од

огромно значење . Менаџерите мора први да ја разберат важноста на добрата

комуникација помеѓу вработените, а потоа тоа да го истакнат и на другите вработени.

Меѓутоа, во многу компании се уште е застапен традиционалниот начин на комуникација

помеѓу претпоставени и подредените, кој всушност не подразбира комуникација. Имено,

во такви компании комуникацијата е еднаква на издавање наредби од претпоставените и

давање извештаи од подредените. Сепак, комуникацијата во современи услови подразбира

размена на мислења и идеи на вработените, без оглед на тоа дали тие се во инфериорен

или супериорен однос со соговорникот . Со оглед дека кај подредените вработени обично

постои страв или срам од изнесување сопствени идеи и ставови поради можната критика,

менаџерите мора јасно да ги охрабрат подредените дека секој предлог е добредојден и

дека сите вработени се еднакви соговорници. На овој начин тие помагаат да се направи

слободна комуникација, а притоа се зголемува чувството на припадност на вработените и

нивната мотивација за квалитетно извршување на задачите. Значи, целта е да се обезбеди

управувањесо вработените, како и насочување на вработените преку двонасочна

комуникација, а не во традиционален начин преку нарачување и ригорозни контрола.

Дури и кога менаџерите ги контролираат своите потчинети, целта на нивната контрола не

треба да биде во откривање на грешка за да се казнат вработените, туку во откривање на

грешки за нивното навремено отстранување и спречување на нивното повторување и

проширување. Затоа, менаџерите во случај на откривање на грешки на нивните потчинети

не треба да осмислуваат казна за истиот, туку да осмислуваат начинот кој може да

помогне да не се повтори грешката.

ЛИТЕРАТУРА И ИЗВОРИ:

[1] Adkins B., 7 Ways Management Can Improve Communication, Fort Worth

[2] Business Press, November, 2003.

[3] Shel Holtz, Korporativni razgovori: vodič za provedbu učinkovite i prikladne interne

komunikacije;

[4] Jovanović M., O menadžmentu, Beograd, 1997.

[5] Prof. dr Dobrivoje Mihailović, Psihologija u organizaciji, Beograd, 2006.

[6] Stefanović, V., Menadžment ljudskih resursa, Poslovna škola Megatrend,

[7] Beograd, 2000.

[8] 6.http://www.brlaub.com/2007/12/18/efektivna-komunikacija-sa-zaposlenima/

[9] 7.http://www.poslovnaskola.com/cms/mestoZaUploadFajlove/

Poziv_za_seminar_Poslovna_komunikacija_Vas_put_ka_najboljoj_formi_.pdf