© Stichting SKIP Nieuwsbrief november 2016 1

Jannah,

kom naar buiten met je geheim: het MOET de wereld in!

Samen met Filmgroep het Accent is er een film gemaakt met het verhaal

van Jannah.

De film is te bekijken via deze link, op onze website.

© Stichting SKIP Nieuwsbrief november 2016 2

Lotgenotendag SKIP

zaterdag 17 december 2016

Locatie:

‘Geniet in de Weerd’, Weerdjesstraat 168 Arnhem

10.30 Inloop, ontvangst met koffie en thee

11.00 Welkomstwoord

11.15 Bewegende expositie 'Dwaalspoor'

Hiervoor wordt u/je gevraagd een zelf gemaakt kunstwerk, een voorwerp met een

positieve herinnering/gevoel eraan, bijvoorbeeld een knuffeltje, een onderweg

gevonden steen, een schilderij, een paddenstoel, een boek, een foto, een schoentje, een......noem maar op, mee te nemen.

Ook een positief gedicht is welkom, zonder zware inhoud en tot 10 regels.

13.00 ‘High Tea’

16.00 Einde

U/jullie zijn van harte welkom!

We hopen u/je te ontmoeten of weer terug te zien!

* Protocol Lotgenotendagen

© Stichting SKIP Nieuwsbrief november 2016 3

Prelude

is het ‘t licht van deze dag waarin jij je gekend wilt weten

of gaat het verder dieper gaat het om het schijnsel

van de allereerste dag

is dat het wat jij wilt waar je zo naar verlangt

dat het licht van de oudste dag haar aangezicht over jou

zal doen schijnen

is het dat donker van eeuwen dat zich in jou genesteld heeft

de duisternis van voor alle tijden

waarin jij je gevangen weet is dat het zwart van jouw nachten

is het de schemer in jouw bestaan

die je doet hunkeren naar ’t lichtend vuur is het dat grijze dat grauwe

dat als een sluier jouw gloed bedekt waardoor jij leeft in ’t deemster

ik zou mijn leven voor jou willen geven

ik zou willen delen in jouw duisternis jouw zwart kan ik niet voor je dragen

maar ik kan wel jouw sluier oplichten zodat jij kunt wandelen in ’t licht

© InekeWolf

© Stichting SKIP Nieuwsbrief november 2016 4

Een brief over Verlangen

Verlangen, droom en verbeelding zijn belangrijke ingrediënten om aan ons innerlijk

te werken. Verlangen zet ons altijd aan tot altijd verder, maar het stoot zich ook

tegelijkertijd aan de realiteit die niet altijd meegeeft.

Door erkenning en acceptatie van het

gemis, voorbij de wrok en bitterheid, opent

het verlangen onze ogen. We weten dan

waar we naar toe willen en wat verloren is

gegaan en wat we onszelf toewensen.

Gehoor geven aan ons verlangen geeft ook

onrust. Alsof we ons leven moeten

overdoen, terwijl het gaat om het

ontdekken van de nieuwe weg. En soms

duwt het leven ons verlangen naar de

achtergrond, maar het dooft nooit uit.

Dikwijls komen we bij ons verlangen terug als het leven ons er op soms pijnlijke

wijze weer op wijst.

Door alleen te rennen en te vliegen, of met sleur, zonder werkelijke aandacht- de

gewone dagelijkse dingen te doen, kunnen we ons verlangen vergeten. De bezieling

is dan weg, en zonder deze is het leven vlak als een landkaart. Dan is het alleen nog

maar een afbeelding van de weg-niet de weg zelf.

Maar gelukkig blijft in een hoekje van

onze ziel het verlangen bewaard. Als

we weer verlangen, begint ons

innerlijk verhaal opnieuw, rijst er een

nieuwe horizon, en kunnen we,

behalve met onszelf, ook een

werkelijke verbinding met de ander

leggen.

Verlangen kan ons bezielen en ziek

maken. Vanuit bezieling gaan we op

weg en geven we het verlangen

vorm. Het maakt ons ziek als we blijven verlangen naar hoe het was. We willen ons

verhaal dan niet verder leven.

De uitdaging blijft, voor ieder mens, in het opnieuw vinden van een vervulling in ons

leven. Het oude mag sterven om het nieuwe geboren te laten worden. Het verlangen

leren omarmen betekent het afscheid nemen van: de ander, een ideaal, een

levensfase of het beeld van hoe het leven had kunnen of moeten zijn.

© Stichting SKIP Nieuwsbrief november 2016 5

Het project LEAP Sinds enige tijd neem ik deel aan het project LEAP.

LEAP staat voor: Life skills, Leadership, Empowerment, Advocacy through Participation Against Sexual violence. Dit internationale project zal twee jaar lopen

(van november 2015 tot november 2017). Andere deelnemende landen zijn: Engeland, Roemenië en Bulgarije. Voor Nederland coördineert Stichting Alexander het

project.

Een belangrijke doestellingen van LEAP is het bewerkstelligen dat organisaties beter in staat zijn om op een veilige en ethisch verantwoorde wijze met jongeren samen te

werken waar het gaat om jongeren die seksueel geweld hebben ervaren en met

jongeren die daar risico op lopen. Tevens wil men bewerkstelligen dat organisaties beter in staat zijn om die jongeren, met goede begeleiding, hun ervaringsdeskundigheid in

te laten zetten. Jongeren zouden daarbij ook hun eigen participatieve activiteiten op kunnen zetten, uiteraard met goede begeleiding en op een manier die veilig is voor de

jongeren. Het gaat om participatie in preventie, behandeling, beleid en/of onderzoek.

Om dit alles van de grond te krijgen heeft Stichting Alexander binnen Nederland een Leernetwerk voor professionals en ervaringsdeskundigen opgezet. Vanuit SKIP nemen

drie ervaringsdeskundigen deel aan dit Leernetwerk.

Naast het Leernetwerk zijn er twee adviesgroepen in het leven geroepen. Eén

adviesgroep met jongeren van Fier uit Friesland en één adviesgroep van volwassenen die werkzaam zijn binnen allerlei organisaties waarbij (ook) met jongeren gewerkt

wordt. Vanuit SKIP maak ik deel uit van deze adviesgroep.

Het bleek niet mogelijk te zijn om alle deelnemers aan de adviesgroep van volwassenen voor een eerste bijeenkomst op eenzelfde tijdstip bij elkaar te krijgen. Daarom werd

de eerste bijeenkomst in drie bijeenkomsten gesplitst. De eerste bijeenkomst bestond

vooral uit kennis maken met elkaar, een introductie op het project, een introductie op het doel van de adviesgroepen en het Leernetwerk en het maken van praktische

afspraken.

In een volgende nieuwsbrief zal ik graag meer vertellen over LEAP.

Meer informatie over Stichting Alexander en LEAP is te vinden via:

http://www.st-alexander.nl

http://www.st-alexander.nl/leernetwerk-leap/

Ineke Teisman

© Stichting SKIP Nieuwsbrief november 2016 6

Het project LEAP 2

Leernetwerk LEAP

Sanne, Jannah en Jeannette nemen deel aan het project LEAP om participatie te

versterken van jongeren die seksueel geweld hebben meegemaakt, of die risico

lopen. Leernetwerk LEAP bestaat uit 20 professionals die werken met jongeren die

seksueel misbruik hebben meegemaakt of risico hierop lopen. Zij worden de komende

twee jaar samen getraind, gaan in hun eigen organisaties aan de slag en wisselen

vervolgens gedurende anderhalf jaar hun praktijkervaringen gestructureerd uit (on-

en offline).

Waarom is participatie en inzet ervaringsdeskundigheid zo belangrijk?

Ongeveer één op de drie (jaarlijks 62.300) kinderen in Nederland maakt tijdens zijn

minderjarigheid een vorm van seksueel geweld mee. Slechts 9% hiervan krijgt

uiteindelijk behandeling.

Wettelijk is participatie van jongeren die seksueel misbruik meemaken goed geregeld,

maar in de praktijk blijkt het lastiger vorm te geven. Hoofdoorzaken hiervan zijn:

De wens om jongeren te beschermen; Het taboe op praten over seksueel misbruik, en het dominante medisch model van expertise bij hulpverlening, dat hulpverleners

positioneert als ‘experts’ en cliënten als hulpbehoevend en onmachtig.

Toch zijn er veel professionals die jongeren wel actief betrekken, maar die dit nog

beter willen doen, die meer inzicht willen in de kans, mogelijkheden en beperkingen en risico’s. Er zijn ook professionals die niet goed weten hoe het zou moeten, die

koudwatervrees hebben. Dit project is bij uitstek geschikt voor een mix van professionals.

De presentaties die wij met Skip en Zorgbelang aan diverse organisaties hebben

gegeven werpen hun vruchten af. Ze zijn boeiend, leerzaam en we hebben het gevoel dat het aankomt.

Sanne, Jannah en Jeannette.

© Stichting SKIP Nieuwsbrief november 2016 7

Terug in de collegebanken, dankzij SKIP

Eind jaren 80 werkte ik aan de Keizersgracht in Amsterdam, en naast mijn werk

studeerde ik rechten aan de Universiteit van Amsterdam. Ik woonde in Arnhem en

reisde dus zes dagen in de week naar Amsterdam, want ja op zaterdag was er nog

een college te volgen.

Ik kwam ook vaak in de bibliotheek van de UvA, aan de Singel. Ik kwam daar graag,

tussen alle studenten, nieuwe kennis opsnuiven, want daar kan ik nooit genoeg van

krijgen.

Toen SKIP een uitnodiging kreeg van de UvA om deel te nemen aan een symposium

over de invloed van het lobbyen, hoefde ik niet lang na te denken om mij als

vrijwilliger aan te melden. Een internationaal symposium aan mijn universiteit. Maar

nog belangrijker in mijn bibliotheek!

Ik liet tram 1 dan ook gaan en liep vanaf het Centraal Station naar de grachten.

Heerlijk om bijvoorbeeld te zien dat veel restaurants, die ik bijna 30 jaar geleden

tijdens het overwerken bezocht, nog steeds hun gerechten serveerden. Ik voelde me

weer helemaal terug in de tijd.

Dat ik nog geen ras lobbyist ben bleek al gauw. Toen ik om half twee aankwam bij de

bibliotheek voegde ik mij direct bij een gezelschap dat genoot van een luxe lunch. Na

een tiental minuten en zes snacks verder vroeg ik aan mijn buurman wanneer het

programma vervolgd werd. Toen het antwoord luidde dat Marianne om 15 uur haar

afscheidsspeech hield wist ik dat ik de verkeerde zaal had uitgezocht. Ik

verontschuldigde mij snel, nam nog een snack, en kwam dankzij een hulpvaardige

portier toch in de juiste zaal terecht.

Het twee-daagse symposium was gericht op academici, maar op de vrijdagmiddag

was er een deel voor de praktijkmensen. De universiteit is duidelijk op zoek naar de

klik tussen onderwijs en praktijk. Want wat ze weten willen ze delen, en dat geldt dus

niet alleen voor SKIP.

In de zaal zaten een tiental praktijkmensen en een dubbel aantal academici, die drie

stellingen bespraken.

1. heeft lobbyen effect,

2. is lobby een zegen of een last voor de democratie en

3. wat is de toegevoegde waarde van lobbyen?

Een professor en twee lobbyisten gingen de discussie vanuit de zaal voor en wat

bleek?

1. ja lobbyen heeft zin; je weet alleen niet van te voren hoeveel zin en achteraf

weet je niet of jouw gelobby zin heeft gehad!

2. het is een zegen; want je kunt meer kennis overbrengen aan de beleidsmakers,

maar het werkt ook niet want is die kennis niet te eenzijdig?

3. jazeker heeft lobbyen een toegevoegde waarde; maar je kunt deze niet altijd

goed aangeven.

© Stichting SKIP Nieuwsbrief november 2016 8

Mij werd direct duidelijk dat alleen academici hier een goed gevoel bij kunnen

hebben, omdat alles was onderbouwd met empirisch onderzoek. Gelukkig werd er ook

een slag gemaakt naar de praktijk en was de algemene conclusie dat je met een

goede, gestructureerde aanpak van je lobby, relevante informatie kunt overdragen,

je kennis kunt delen met beleidsmakers, je deze ook kunt inspireren en je

draagvlak kunt creëren.

De effecten zijn niet altijd op korte termijn meetbaar, en je moet altijd rekening

houden met wat er in het gehele maatschappelijke veld speelt, maar mocht het

vandaag geen effect hebben, grote kans dat men in de toekomst wel rekening met je

gaat houden.

Dus deze vrijdagmiddag was wel besteedt, niet alleen was ik weer even terug in de

tijd, maar ook heb ik ook veel ideeën opgedaan waar SKIP van kan profiteren in haar

profilering naar ministeries en andere politieke organisaties.

Overigens heb ik mijn studie rechten niet afgemaakt. Als vader van een jong gezin en

vaak van huis was de tol te zwaar. Maar zo’n middagje terug op de universiteit heeft

me wel weer aan het denken gezet, je bent immers nooit te oud om te leren en die

kans kreeg ik vandaag weer dankzij SKIP!

Stefan

© Stichting SKIP Nieuwsbrief november 2016 9

Roos Haase op facebook:

Het kleine meisje kijkt mij aan hoe zal het verder in mijn leven gaan?

Zullen mensen mij willen geloven over de pijn die mij is aangedaan?

Ik zie haar tranen haar stil verdriet maar niemand die het werkelijk ziet!

Klein meisje ik kon jou niet beschermen maar geloofde je zeker wel, ik zal voor je blijven vechten en knokken voor je rechten!

Het beheerst je hele leven je lijf je ziel, wil nou niemand geloven hoe hard jij viel!

Je zwoegt en ploetert door het leven, klein meisje hoe kan ik je moed en vertrouwen

geven?

Je ploetert door maar overwint je bent niet meer dat kleine kind

Maar trots en sterk waardoor ik merk samen zijn wij nu heel sterk!!

Lief klein meisje ik zeg je nou dat ik heel veel van je hou!

❤ ❤ ❤ ❤ ❤ ❤ ❤ ❤ ❤

SMALL VICTIMS, LARGE NUMBERS - Glow Eindhoven

© Stichting SKIP Nieuwsbrief november 2016 10

Verdriet in mijn hoofd

Wanhoop in mijn hart Pijn in mijn hele lijf

Drama overal Tranen die niet meer stoppen

Mensen die blijven zoeken De liefde niet meer vinden

De zoektocht blijft maar duren Er komt geen einde aan!

Waarom toch altijd zwijgen

Verbreek de stilte deze keer Het breekt mijn hart toch telkens weer

Het woekert door je leven lang

Het maakt je ook voor altijd bang Elke dag opnieuw dit niet willen geloven

Gooit onze wereld steeds weer onderste boven!

Wat blijft is!!!!

Verdriet in mijn hoofd

Wanhoop in mijn hart Pijn een leven lang!

❤ ❤ ❤ ❤ ❤ ❤

Contactgegevens:

Stichting SKIP

Postbusnummer 63 3940 AB Doorn

Email: info@stichtingskip.nl

Telefoon: 088SKIPLYN/ 088-7547596

Website: www.stichtingskip.nl Twitter: @StichtingSKIP