“Lorelei…” weerklinkt er een

mannenstem. Alwin en Lorelei

staan tegenover elkaar, oog in oog,

“ik moet je iets vragen…”

Jonathan*, Marie, Lorelei, Alwin & Amata

Lorelei kijkt hem verward toe. “Er

is toch niets ergs?” stamelt ze.

Lachend schudt hij zijn hoofd.

“Nee. Het is misschien te vroeg om

dit te vragen maar…” Dan stopt hij

ineens. Dat maakt haar zo

nieuwsgierig!

Vervolgens gaat hij op zijn knieën

en kijkt Lorelei liefkozend aan. Hij

haalt een doos met een ring erbij.

“Sinds de geboorte van onze

dochter… besef ik wat voor een

vrouw je écht bent.” zegt Alwin,

“daarom vraag ik je… wil je mijn

vrouw worden?”

Dan kan Lorelei niet geloven, wat

voor een vraag Alwin gesteld

heeft. Haar hart bonkt in haar

keel. Tegen deze vraag zegt ze

geen „nee‟ tegen en pakt de ring

snel uit de doos om rond haar

vinger te schuiven.

“Ik wil je vrouw worden, Alwin.” is

haar antwoord en springt snel in

zijn armen, “sinds ik zwanger

werd, besefte ik hoe serieus dit

was. Toen ik onze dochter zag, was

ik compleet verkocht.”

Even later horen ze Amata uit haar

kamer krijsen. Alwin is al snel ter

plaatse. “Je bent echt de moeders

mooiste.” smelt hij, hoe mooi zijn

eigen dochter is en hoe zijn

dochter uitstraalt, “heb je honger?

Ik zal je iets geven voor de

honger.”

Met Amata in zijn armen loopt

Alwin naar de keuken en haalt een

flesje voor Amata uit de koelkast.

“Amata wil het flesje?” plaagt hij

haar wat, “natuurlijk krijgt ze het

flesje!” Vervolgens steekt Alwin

het uiteinde van het flesje in haar

mond en zie hoe Amata ervan

geniet.

Ondertussen zijn Marie en Alwin

elk naar hun werk vertrokken. Er

blijven Lorelei, Amata en ik alleen

over thuis. Tegen de „verveling‟

schilder ik een portret voor Lorelei

en Alwin.

Laat in de avond komt Marie terug

thuis van haar werk met een

promotie op zak.

De volgende dag is het weer

maandag en dat betekent: de

kinderen en tieners moeten weer

naar school! Ook voor Alwin en

Lorelei. Op dezelfde moment

wordt Marie afgehaald door de

carpool naar haar werk.

Deze avond is het tijd voor Amata

om op te groeien tot een hele

mooie peuter.

Op dezelfde dag zijn Lorelei en

Alwin ook opgegroeid tot

volwassenen en delen het „ja-

woord‟ al met elkaar.

Lorelei leert haar dochter van

alles: lopen, praten en nog dingen

die ze later nodig heeft.

Zwanger of niet, Chiara moet toch

werken voor haar studieprestaties.

Zelfs moet ze vandaag naar een

examen gaan en ze komt thuis met

8,5. Niet genoemd tot een

studiebol, toch heeft ze het goed

gedaan!

Cody*, Silvana & Chiara

Silvana en ik hebben een tijdje

later onze examens ook gehad.

Allebei hebben we 8,5 gehaald.

Niet van de hoogte maar het

voornaamste van allemaal is dat

we door zijn naar het vierde jaar.

Het is vooral mijn laatste jaar en

dat betekent: ik moet hard werken

voor mijn studieprestaties, om

door te mogen raken.

Wanneer Silvana en ik „s avonds

college hebben, zit Chiara alleen

thuis. Het ergste: ze moet meteen

bevallen.

Niet veel later krijgt ze een mooie

dochter in haar armen. “Jou noem

ik Caitlin.” kijkt Chiara liefdesvol

naar haar dochter, “en wij gaan

deze campus verlaten.”

Op het moment dat ik thuis ben

gekomen, is het doodstil in huis. Ik

kijk even rond waar Chiara is, in

haar slaapkamer en de badkamer is

ze ook niet. Wat me opvalt, is een

stuk papier op de eettafel…

Liefste Cody en Silvana

Het is om te zeggen dat ik gestopt ben met studeren en dat ik terug naar onze thuisbuurt ben vertrokken. Ik ben deze avond bevallen van een dochter genaamd Caitlin. Een kind opvoeden en studeren samen gaat niet voor mij. Ik kon niet wachten met vertrekken tot één van jullie thuis komen dus ik schrijf deze brief. Ik ga jullie enorm missen en als jullie tijd hebben, kom maar op bezoek. Het adres kan ik jullie niet geven, ik moet nog een huis of een appartement regelen. Als ik dan klaar ben, stuur ik jullie het adres.

Hopelijk zie ik jullie eens!

xxChiara en Caitlin.