colson #17

29

Upload: shirley-

Post on 11-Jul-2015

247 views

Category:

Documents


2 download

TRANSCRIPT

Page 1: Colson #17
Page 2: Colson #17

Wanneer Alwin op zijn werk is, breng ik de tijd meestal door met mijn lieve schattige

dochter, Amata. Ik leer haar bijvoorbeeld lopen of praten.

Lorelei*, Alwin & Amata

Page 3: Colson #17

Als Amata te moe is of geen zin meer heeft, dan nodig ik meestal mijn buurman Clarence uit. Hij

is dan ook Chiara haar vriendje, toch komen we elkaar goed overeen.

Page 4: Colson #17

Misschien veel te goed. Clarence valt namelijk voor mijn charmes. “Heb je geen zin om met mij

te relaxeren in mijn jacuzzi?” stel ik voor. Betwijfelend staart Clarence naar de grond. “Zal je

man daar niets tegen op hebben?” Ik haal mijn schouders op. “Hij is niet thuis dus hij kan niets

zeggen.”

Page 5: Colson #17

Als eerste stapt Clarence in de jacuzzi, met zijn belachelijk zwembroek aan. Ik heb geen zin om

naar boven te lopen, om mijn bikini aan te trekken. Wat doe ik dus dan… naakt in de jacuzzi

stappen. “Lorelei… dat kun je niet maken.” stottert hij. Ik leg mijn vinger op zijn mond. “Je

moet alles gedaan hebben in het leven.”

Page 6: Colson #17

Daar is hij ook mee eens en stemt in mijn avances. Ook al ben ik getrouwd en heb ik een

dochter, het voelt toch goed aan om seks te hebben (met een ander).

Page 7: Colson #17

We liggen niet zo lang onder water en ik hoor iemand al woedend schreeuwen en roepen. Nee, ik

heb al mijn vermoeden…

Page 8: Colson #17

“Lorelei!” hoor ik iemand nog een keer roepen. Ik schrik me rot, het is Alwin. Hij grijpt mijn arm

hard vast en trekt me uit de jacuzzi. Tijd om me om te kleden heb ik niet. “Hoe durf je? Ik ben

maar net op mijn werk en je duikt al met iemand anders in onze eigen jacuzzi.” Ik schaam me

rot, ik heb de charmes van Clarence niet kunnen weerstaan en hij de mijne ook niet… waarom

moet dit gebeuren?

Page 9: Colson #17

Dan heeft Alwin uiteindelijk besloten om te vertrekken. Ik wil er niet aan denken dat hij Amata

meeneemt en dat ik haar nooit meer mag zien. Hij heeft wel hoederecht tegenover Amata en

mag haar in het weekend komen opzoeken.

Page 10: Colson #17

“Zo, hartendiefje van me.” fluistert Alwin, “eens zien hoe lang je met mama kunt overleven.”

Page 11: Colson #17

“Doei Alwin.” snauw ik hem af en pak Amata meteen over. De enige wat hij doet, is zijn

schouders ophalen en met zijn koffers de pand verlaten. Hij is geen minuut weg en Amata barst

al in tranen uit. “Waarom papa weg?” brabbelt ze. Ik druk haar kopje zacht tegen mijn schouders

aan. Ze is nog te jong om deze soort dingen te begrijpen… ik zeg dus beter niets.

Page 12: Colson #17

„s Avonds als Cody en Silvana eindelijk ingedommeld zijn, wordt Silvana al gewekt door steken in

haar buik. Eén conclusie: ze moet bevallen!

Jonathan*, Marie, Cody & Silvana

Page 13: Colson #17

Gelukkig zijn Marie en ik nog wakker, dat betekent dat we snel ter plaatse kunnen zijn. Alleen

Cody heeft ietwat moeite om uit zijn bed te kruipen. “Ah, Cody! Doe iets!” blijft Silvana

schreeuwen terwijl Cody wat moppert. Wat een steun… denk ik bij mezelf.

Page 14: Colson #17

“Moeten we niet naar het ziekenhuis gaan?” panikeert Marie. “Ja, hallo! Dan beval ik nog liever

hier… oh nee, ik hou het niet meer uit!!” blijft Silvana maar schreeuwen en puffen. Dan is het

eindelijk zover…!

Page 15: Colson #17

Silvana krijgt een kersverse dochter in haar armen…

Page 16: Colson #17

Even later voelt Silvana nog altijd schoppen in haar buik. “Huh? Dat kan toch niet…” stottert

Cody, omdat hij verward is. Silvana geeft het meisje snel door aan haar wederhelft. “Jawel, we

krijgen nog een kindje…”

Page 17: Colson #17

Na zoveel geroep en gepuf, krijgt Silvana een zoontje in haar armen. Eindelijk… de volgende

stamhouder van de Colsons! Ik krijg toch tranen in mijn ogen, dat ik de geboorte van de

volgende stamhouder mag meemaken.

Page 18: Colson #17

Dan staat de kersverse ouders van de tweeling… genaamd Elias en Liesa.

Page 19: Colson #17

Na Clarence zijn „slippertje‟ bij Lorelei, is hij direct naar zijn werk vertrokken en komt pas laat

in de nacht thuis. Eens kijken wat hij reageert op wat ik te zeggen heb…

Chiara*, Clarence & Caitlin

Page 20: Colson #17

Lorelei heeft me alles laten weten, dat ze goed overeen met hem komt… zelfs te goed. Ook het

feit dat ze zwanger is, van niemand minder dan Clarence. Voor de deur sta ik op hem te

wachten, met Caitlin in mijn armen.

“Zo meneer, is het waar dat je bij mijn zus bent langs geweest?”

Page 21: Colson #17

“Je zus?” kijkt Clarence me vreemd aan. Jeetje, typisch de mannen. Altijd maar ontkennen wat

ze fout hebben gedaan.

“Lorelei bedoel ik, als je niet wist dat ze mijn zus is.”

“Euh… schatje, ik kan alles uitleggen maar…” Hij stopt in midden van zijn zin en gaat naar

buiten.

Page 22: Colson #17

Clarence haalt een frisse neus op de veranda.

“Zo, Lorelei heeft het nieuws al verspreid. Haar zus weet het en wie weet, de rest van haar

familie ook.” zucht Clarence en kijkt voor zich.

Page 23: Colson #17

Even later sta ik achter hem. Deze keer is Caitlin er niet bij, ze moet namelijk gaan slapen want

het is laat genoeg.

“Kijk…” begin ik. Geschrokken kijkt Clarence toe, “normaal gezien tolereer ik dat niet. Nu wel

omdat ik mijn zus ken. Ze heeft normaal gezien een familiewens maar diep in haar blijft ze een

romantiekwens.”

Page 24: Colson #17

“Dus… je vergeeft me?” weet Clarence precies wat ik wil zeggen.

Zelfzeker knik ik. “Natuurlijk maar wel voor één keer. De volgende keer ben je me kwijt.” Hij

zucht heel diep en trekt me al dicht bij hem, “Lorelei heeft vast en zeker je kop gek

gemaakt, met haar charmes.”

“Dat is zo.” knikt hij. Natuurlijk, ik ken Clarence beter als geen ander.

Page 25: Colson #17

Normaal gezien is vandaag de verjaardag van Amata. Ik zucht heel diep bij mezelf, wat worden

de kleine kinderen toch groot. Jammer genoeg moeten we haar verjaardag zonder feest

vieren, helaas ook zonder vader…

“Mama?” jammert ze, “waar is papa?”

Lorelei* & Amata

Page 26: Colson #17

“Die is weg…” zucht ik, “ik ga niet zeggen waarom. Later zal je dit allemaal wel snappen.”

Amata kijkt steeds jammerend toe. “Waarom was hij niet op mijn verjaardag?”

“Hij wil wel maar…” Dan stop ik ineens. Ik wil iets zeggen maar bang dat Amata dat niet zal

begrijpen, bang dat Amata zich vragen gaat stellen, “ik leg je wel eens uit. Nu ga je slapen, het

is al laat en morgen ga je naar school.”

Page 27: Colson #17

Amata is best wel lastig als ze hoort dat ze moet gaan slapen. Uiteindelijk heb ik haar toch zover

kunnen krijgen, op een voorwaarde dat ik haar een verhaal voorlees zodat ze makkelijk in slaap

zal raken.

En diep in mij heb ik schuldgevoelens. Zwanger van een man die ik amper ken. De man van wie

ik veel houd heeft me verlaten. Wat heeft het leven nog allemaal in de petto?

Page 28: Colson #17

STAMBOOM FAMILIE COLSON1. JONATHAN COLSON + MARIE ROMMELDAM-COLSON:

Cody, Chiara, Gwendolyn, Lorelei

2. CODY COLSON + SILVANA UITTENTHUIS-COLSON:

Liesa, Elias

CHIARA COLSON – JOSEF VERBON:

Caitlin

LORELEI COLSON – ALWIN VAN DER VOETEN:

Amata

Legende

HOOFDLETTERS: Ouders

Onderstreept: Stamhouders

+: Getrouwd

-: Niet getrouwd / Gescheiden

†: Gestorven

Page 29: Colson #17