amor, amor, amor
Embed Size (px)
DESCRIPTION
Breve historia do amorTRANSCRIPT
-
1
Amor, amor, amor.
DEBUSSY: Claro de luna. Suite bergamasque PROFESOR/A 1 :
A poesa a forma mis mxica que o ser humano pose para exteriorizar os seus
sentimentos, as sas frustracins, os seus proxectos... aquilo que, ao fin e ao cabo, o
diferencia do animal, a expresin mis sublime e mis nobre da que somos capaces
mediante palabra. A poesa quizais a arte mis prxima, mis comprensbel, aquela
que nos reafirma nos nosos propios medos e fracasos, nin tan distantes nin tan dispares
a outros semellantes. Cada palabra nosa susceptbel de ser convertida en poesa. Cada
mirada rompida, cada bgoa esvarada, cada amor esquecido, cada ledicia trasnoitada...
a nosa poesa.
s veces, tamn, a vida poesa; conseguimos esquecer o seu lado mis escuro e
afrontmola con ledicia inusitada, afrontmola con versos que falan de amor, mesmo de
esperanza; outras moitas, as mis, a negrume apodrase de ns, a tristura desprega o seu
manto ilextimo e as faces recollen versos de desesperanza.
PROFESOR/A 2:
Hoxe o motivo, ou mis ben a escusa, para falar de Amor con Poesa que 14 de
febreiro. Amor e Poesa van da man. Ambos forman parte das nosas vidas. Porque o
Amor sentimento, e os humanos somos iso: un cmulo de sentimentos. Pero ns non
sempre atopamos as palabras axeitadas, aquelas que adoitan ser cruciais para a maiora
de ns en determinados momentos. Por sorte, estn os POETAS. Que extraordinario e
que difcil atrapar as emocins con palabras!
E para falar de amor, para falar de poesa, imos procurar un pouco de historia:
MONTEVERDI: Orfeo. Coro de ninfas ALUMNO/A 1:
Na antigidade, os mitos ofrecan un tipo de resposta similar que hoxe en da nos
proporcionan as teoras cientficas.Existen numerosos mitos sobre o amor, pero os mis
coecidos son os de Orfeo e Eurdice , e Cupido e Psique, procedentes da mitoloxa
clsica, que a mis prxima a ns. Neles podemos ver reflectidos moitos aspectos do
amor.
O mito de Orfeo un dos mis escuros e mis cargados de simbolismo de cantos
rexistra a mitoloxa helnica. A historia mis coecida sobre Orfeo a que se refire
sa esposa Eurdice.
Cupido era o deus e o arqueiro do amor. Un deus novo e malicioso que propagaba a
vida e a ledicia pola Terra. Exerca o seu encanta e o seu dominio sobre o corazn dos
mortais e os deuses. Grazas a el, os seres humanos coecan a ledicia da amizade e da
tenrura do amor, pero tamn a dor que estes causan. Lanzaba frechas con puntas de ouro
para prender os corazns, ou de chumbo para apagar o lume do amor. Divertase
-
2
asemade facendo xurdir o amor ao mesmo tempo que as bgoas. Pero un da Cupido
feriuse cunha das sas propias frechas e caeu preso do encanto da fermosa Psique.
ALUMNO/A 2:
O emperador romano Marco Aurelio Flavio prohibiu aos seus soldados o matrimonio ao
considerar que os homes casados eran malos guerreiros. San Valentn, por entn bispo,
opxose convidando s parellas a acudir a el para casalos en segredo.
Informado o emperador, intentou convencelo do contrario, so pena de ser executado.
Valentn negouse e tratou de converter a Claudio II ao cristianismo.
O 14 de febreiro do ano 270 Valentn foi lapidado e decapitado. Conta a lenda que
mentres agardaba o cumprimento da sa sentenza, namorou no crcere da filla cega do
carcereiro, Asterius, e que grazas sa fe devolveulle milagrosamente a vista.
Douscentos anos despois, o papa Gelasio instituu a festividade que hoxe leva o seu
nome, o que andando o tempo dara lugar ao Da dos namorados.
ALUMNO/A 1:
Porn, hai outra da para celebrar o Amor en Galicia, que o 2 de febreiro. O refrn
que se conserva di pola Candeloria, casan os paxarios e mais a galiola. A Candeloria ten a sa orixe nos cultos pagns, celebrada polos celtas (Brigantia) e os
romanos (Lupercales). O nome Brigantia deriva de Brigid, deusa celta moi poderosa,
que era a figura da nova la e do lume sagrado que liberaba a terra, propiciando a
fertilidade e o espertar do sol, despois de fro e o gris inverno. Os ritos de predicin e
matrimonio celebrbanse nestas datas baixo a proteccin dos espritos benficos que
visitaban a terra durante esta festividade. O feito de sentrense no aire os primeiros
abrollos do que axia ser a primavera outrgalle outro simbolismo, do mesmo xeito
que acostuma a dicirse que o tempo do casamento dos paxarios e que, de Candeloria
en diante, "ningunha ave voa soa" e at onde a memoria da xente chega, flase deste da
como a "festa da luz". Escribiu Lus Amado Carballo:
ENGLISH MEDIEVAL SONG 2
ALUMNO/A 3
A CANDELORIA
Na catedral do abrente
hoxe casan os paxaros,
con nubes de neve e ouro
est o ceo engalanado.
Ficou o da ancorado
na ra donda do ceo.
Os roibns soben no lonxe
como rosarios de incienso.
O xantar do casamento,
roibo, na palma da man
-
3
das eiras madrugadoras
xa est arranxado no val.
Vai tocando polo campo
a sa zanfona o rego
e canta o vento nas farpas
sonorosas dos pieiros.
O campo as montaas ruzas
envolve en capa pluvial
co hisopo do sol mollado
dlles a beizn nupcial.
Do casebre nugalln
soben os vivas dos galos
e na festa desta noite
estrea un luar o campo.
ALUMNO/A 2:
Pero... para falar de algo, temos que, cando menos, coecelo. Que o Amor?:
Hai moitas definicins do Amor. Unha das mis vellas topmola na Biblia:
ALUMNO/A 4:
O amor sufrido, benigno; o amor non ten envexa, o amor non xactancioso, non se
envaidece; non fai nada indebido, non busca o seu, non se irrita, non garda rancor; non
goza da inxustiza, mais goza da verdade. Todo o sofre, todo o cre, todo o agarda, todo o
soporta. O amor nunca deixa de ser.
ALUMNO/A 1:
E no Cantar dos Cantares de Salomn, segundo a versin de Quevedo:
ADRIAN LE ROY: Nouvime Brante de Bourgogne
ALUMNO/A 5:
Es hielo abrasador, es fuego helado,
es herida que duele y no se siente,
es un soado bien, un mal presente,
es un breve descanso muy cansado.
Es un descuido que nos da cuidado,
un cobarde con nombre de valiente,
un andar solitario entre la gente,
un amar solamente ser amado.
Es una libertad encarcelada,
que dura hasta el postrero paroxismo;
-
4
enfermedad que crece si es curada.
ste es el nio Amor, ste es su abismo.
Mirad cul amistad tendr con nada
El que en todo es contrario de s mismo!
ALUMNO/A 2:
Se en algo estn de acordo os poetas que o amor non se sofre, gzase; o amor non se di, sntese. Pero a pesar destas palabras, os escritores falan unha e outra vez deste sentimento universal.
ALUMNO/A 1:
O Amor como sentimento de unin, o Amor como sentimento fraternal, filial, maternal,
humanitario, ertico, apaixoado...no Amor todo cabe, ata o odio, o martirio, a pena.
Como na poesa.
E como sentimento universal que nace canda o ser humano, remontmonos ao sculo
VII a.C. para deleitarnos cun poema de Safo:
MISTERIO DAS VOCES BLGARAS: Svatba
ALUMNO/A 6:
(LE O POEMA EN GREGO, AQU NON O PODO TRANSCRIBIR, ESTA A
TRADUCIN)
Parece un deus ese home
que senta fronte a ti escoitndote moi preto
mentres falas docemente e ris cun xeito encantador.
Mais a min o corazn bteme no peito sen parar
e con s mirarte un intre enmudezo,
a lingua rmpeme,
un lene lume acndeseme baixo a pel,
non vexo cos ollos, enxrdanme os odos,
asolgame a suor, un tremor sacdeme enteira,
sntome mis plida que a herba seca e perceme que vou morrer.
Pero todo pode soportarse...
ALUMNO/A 2:
Catulo, no sculo I a.C. fala do paradoxo de amor como martirio:
ALUMNO/A 7:
Odi et amo. Quare id faciam, fortasse requiris.
Nescio, sed fieri sentio et excrucior.
(Odio e amo. Como o consigo, seguro que preguntas.
-
5
Non o sei, pero sinto que as e martirzame)
ALUMNO/A 2:
Ou como paixn:
ALUMNO/A 7:
Vivamus, mea Lesbia, atque amemus,
rumoresque senum severiorum
omnes unius aestimemus assis.
Soles occidere et redire possunt;
nobis cum semel occidit brevis lux,
nox est perpetua una dormienda.
Da mi basia mille, deinde centum,
dein mille altera, dein secunda centum,
deinde usque altera mille, deinde centum.
Dein, cum milia multa fecerimus,
conturbabimus illa, ne sciamus
aut ne quis malus invidere possit,
cum tantum sciat esse bassiorum.
(Vivamos, mia Lesbia, e ammonos,
as faladuras dos vellos severos
que nos importen todas o que nada.
O sol de cada da pode morrer e renacer,
Pero ns teremos que durmir unha noite perpetua
as que a breve luz se apague.
Dme mil beixos, despois cen,
outros mil despois, de segundas cen,
despois outros mil mis, para rematar, cen.
Por fin, cando sumemos moitos miles,
enguedellarmolos para non saber,
aou para que ningn malvado poida envexarnos
se sabe que houbo tantos beixos.)
ALUMNO/A 1:
O amor unha forza tan poderosa que se abre paso ante calquera escollo. Pode nacer en
calquera lugar e en calquera persoa, adquire a forma do corazn que o anhela.
O Latn evole e as linguas romnicas brense paso, o amor prosegue o seu camio
nelas. A lingua galego-portuguesa a lingua de prestixio na pennsula na Idade Media e
nela fanse cantigas de amor tan fermosas coma esta:
MILLADOIRO: As fadas de estrao nome
-
6
ALUMNO/A 8:
JOAO GARCIA DE GUILHADE
Amigos, nom poss'eu negar
a gram coita que d'amor hei,
ca me vejo sandeu andar,
e com sandece o direi:
os olhos verdes que eu vi
me fazem ora andar assi.
Pero quem quer x'entender
aquestes olhos quaes som,
e dest'algum se queixar;
mais eu, j quer moira quer nom:
os olhos verdes que eu vi
me fazem ora andar assi.
Pero nom devia a perder
home que j o sem nom h
de com sandece rem dizer,
e com sandece dig'eu j:
os olhos verdes que eu vi
me fazem ora andar assi.
ALUMNO/A 2:
Amor apaixoado, afervoado... o amor entre humanos ou amor a Deus nos poemas de
San Juan de la Cruz:
GREGORIO ALLEGRI: Misere
ALUMNO/A 9:
La noche oscura
En una noche oscura,
con ansias en amores inflamada,
(oh dichosa ventura!)
sal sin ser notada,
estando ya mi casa sosegada.
A oscuras y segura,
por la secreta escala disfrazada,
(oh dichosa ventura!)
a oscuras y en celada,
estando ya mi casa sosegada.
En la noche dichosa,
-
7
en secreto, que nadie me vea,
ni yo miraba cosa,
sin otra luz ni gua
sino la que en el corazn arda.
Aqusta me guaba
ms cierta que la luz del medioda,
adonde me esperaba
quien yo bien me saba,
en parte donde nadie pareca.
Oh noche que me guiaste!,
oh noche amable ms que el alborada!,
oh noche que juntaste
amado con amada,
amada en el amado transformada!
En mi pecho florido,
que entero para l solo se guardaba,
all qued dormido,
y yo le regalaba,
y el ventalle de cedros aire daba.
El aire de la almena,
cuando yo sus cabellos esparca,
con su mano serena
en mi cuello hera,
y todos mis sentidos suspenda.
Quedme y olvidme,
el rostro reclin sobre el amado,
ces todo, y dejme,
dejando mi cuidado
entre las azucenas olvidado.
VAUGHAN WILLIAMS: Greensleeves.
ALUMNO/A 1:
Como o amor universal, marchamos s Illas Britnicas onde Shakespeare, famoso polas sas atormentadas obras de teatro, escribe fermosos sonetos amorosos coma este:
ALUMNO/A 10:
Shall I compare thee to a summer's day?
Thou art more lovely and more temperate:
Rough winds do shake the darling buds of May,
And summer's lease hath all too short a date:
-
8
Sometime too hot the eye of heaven shines,
And often is his gold complexion dimm'd;
And every fair from fair sometime declines,
By chance or nature's changing course untrimm'd;
But thy eternal summer shall not fade
Nor lose possession of that fair thou owest;
Nor shall Death brag thou wander'st in his shade,
When in eternal lines to time thou growest:
So long as men can breathe or eyes can see,
So long lives this and this gives life to thee. (Poda compararte coa leda primavera
se en ti mis constante a grcil fermosura?
Em maio rudos ventos abalan tenras xemas,
e a renda dese tempo um breve instante dura.
s veces moi ardente o ollo do ceo brilla,
e outras escurece esse fulgor dourado;
e todo o que fermoso algn da declina,
por mor da natureza, ou polo azar, mirrado.
Mais nunca vers murcha a ta primavera,
nin perders tampouco esa ta beleza,
nin se ha gabar a morte de que unha sombra sexas,
cando en eternos versos o nome teu floreza.
Mentres respire un home e a vista non o impida,
tern vida estes versos, e a ti daranche vida.)
ALUMNO/A 2:
O amor traspasa fronteiras, mesmo vai mis al da morte, como afirma Francisco
de Quevedo y Villegas:
TREVOR JONES: O ltimo dos mohicanos.
ALUMNO/A 11:
Cerrar podr mis ojos la postrera
Sombra que me llevare el blanco da,
Y podr desatar esta alma ma
Hora, a su afn ansioso lisonjera;
Mas no de esotra parte en la ribera
Dejar la memoria, en donde arda:
Nadar sabe mi llama el agua fra,
Y perder el respeto a ley severa.
Alma, a quien todo un Dios prisin ha sido,
Venas, que humor a tanto fuego han dado,
Mdulas, que han gloriosamente ardido,
-
9
Su cuerpo dejar, no su cuidado;
Sern ceniza, mas tendr sentido;
Polvo sern, mas polvo enamorado.
ALUMNO 1:
Pero o amor tamn traizn, covertndose en desazn e en desamor. As escribe a nosa
Rosala de Castro, basendose en cantigas populares que falan disto:
THE CHIEFTAINS: Santiago
ALUMNO 12:
"Quxente tanto, menia,
tvenche tan grande amor
que para min eras la,
braca aurora e craro sol;
auga limpa en fresca fonte,
rosa do xardin de Dios,
alentio do meu peito,
vida do meu corazn."
As che faln un da
camiio de San Lois,
todo oprimido de angustia,
todo ardente de pasin,
mentras que ti me escoitabas
depinicando unha frol
porque eu non vise os teus ollos
que refrexaban traicis.
Dempis que s me dixeches,
en proba de teu amor,
dcheme un caravelio
que gardn no corazn.
Negro caravel maldito,
que me firu de dolor!
Mais, a pasar polo ro,
o caravel afondu...!
Tan bo camio ti leves
como o caravel levou.
ALUMNO/A 2:
En 1942 Paul luard publica un poema que ter de se converter nun smbolo de amor... pola humanidade. Un Himno da Resistencia que ser lanzado en paracadas
sobre Francia pola aviacin inglesa.
-
10
WAGNER: Obertura Tannhauser
ALUMNO/A 13:
Libert
Sur mes cahiers d'colier
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J'cris ton nom
Sur toutes les pages lues
Sur toutes les pages blanches
Pierre sang papier ou cendre
J'cris ton nom
Sur les images dores
Sur les armes des guerriers
Sur la couronne des rois
J'cris ton nom
Sur la jungle et le dsert
Sur les nids sur les gents
Sur l'cho de mon enfance
J'cris ton nom
Sur les merveilles des nuits
Sur le pain blanc des journes
Sur les saisons fiances
J'cris ton nom
Sur tous mes chiffons d'azur
Sur l'tang soleil moisi
Sur le lac lune vivante
J'cris ton nom
Sur les champs sur l'horizon
Sur les ailes des oiseaux
Et sur le moulin des ombres
J'cris ton nom
Sur chaque bouffe d'aurore
Sur la mer sur les bateaux
Sur la montagne dmente
J'cris ton nom
Sur la mousse des nuages
Sur les sueurs de l'orage
Sur la pluie paisse et fade
J'cris ton nom
-
11
Sur les formes scintillantes
Sur les cloches des couleurs
Sur la vrit physique
J'cris ton nom
Sur les sentiers veills
Sur les routes dployes
Sur les places qui dbordent
J'cris ton nom
Sur la lampe qui s'allume
Sur la lampe qui s'teint
Sur mes raisons runies
J'cris ton nom
Sur le fruit coup en deux
Du miroir et de ma chambre
Sur mon lit coquille vide
J'cris ton nom
Sur mon chien gourmand et tendre
Sur ses oreilles dresses
Sur sa patte maladroite
J'cris ton nom
Sur le tremplin de ma porte
Sur les objets familiers
Sur le flot du feu bni
J'cris ton nom
Sur toute chair accorde
Sur le front de mes amis
Sur chaque main qui se tend
J'cris ton nom
Sur la vitre des surprises
Sur les lvres attentives
Bien au-dessus du silence
J'cris ton nom
Sur mes refuges dtruits
Sur mes phares crouls
Sur les murs de mon ennui
J'cris ton nom
Sur l'absence sans dsirs
Sur la solitude nue
Sur les marches de la mort
J'cris ton nom
-
12
Sur la sant revenue
Sur le risque disparu
Sur l'espoir sans souvenirs
J'cris ton nom
Et par le pouvoir d'un mot
Je recommence ma vie
Je suis n pour te connatre
Pour te nommer
Libert.
Liberdade
Sobre os meus cadernos de colexial
Sobre o pupitre e as rbores
Sobre a area sobre a neve
Escribo o teu nome
Sobre todas as pxinas lidas
Sobre todas as pxinas en branco
Pedra, sangue, papel ou cinza
Escribo o teu nome
Sobre as imaxes douradas
Sobre as armas dos belicosos
Sobre a coroa de reis
Escribo o teu nome
Sobre a selva e o deserto
Sobre os nios sobre as xestas
Sobre o eco da mia infancia
Escribo o teu nome
Sobre as marabillas das noites
Sobre o pan branco dos das
Sobre as temporadas desposadas
Escribo o teu nome
Sobre todos os meus trapos de azul
Sobre o estanque sol balorado
Sobre o lago la viva
Escribo o teu nome
Sobre os campos sobre o horizonte
Sobre as s dos paxaros
E sobre o muo das sombras
Escribo o teu nome
Sobre cada soplo de aurora
Sobre o mar nos barcos
Sobre a montaa luntica
Escribo o teu nome
-
13
Sobre a espuma das nubes
Sobre as suores da tormenta
Sobre a choiva grosa e inspida
Escribo o teu nome
Sobre as formas que centellean
Sobre as camps das cores
Sobre a verdade fsica
Escribo o teu nome
Sobre as sendas espertadas
Sobre as estradas despregadas
Sobre os lugares que desbordan
Escribo o teu nome
Sobre a lmpada que se prende
Sobre a lmpada que se apaga
Sobre as mias casas reunidas
Escribo o teu nome
Sobre o froito cortado en dous
Espello e a mia habitacin
Sobre a mia cama baleira
Escribo o teu nome
Sobre o meu can cobizoso e tenro
Sobre as sas orellas elaboradas
Sobre a sa perna torpe
Escribo o teu nome
Sobre o trampoln da mia porta
Sobre os obxectos familiares
Sobre o mar do lume bendito
Escribo o teu nome
Sobre toda carne concedida
Sobre a fronte dos meus amigos
Sobre cada man que se tende
Escribo o teu nome
Sobre o cristal das sorpresas
Sobre os labios atentos
Ben sobre silencio
Escribo o teu nome
Sobre os meus refuxios destrudos
Sobre os meus faros aplastados
Sobre as paredes do meu problema
Escribo o teu nome
Sobre a ausencia sen desexos
Sobre a soidade na
Sobre as marchas da morte
Escribo o teu nome
-
14
Sobre a sade volta de novo
Sobre o risco desaparecido
Sobre a esperanza sen lembranzas
Escribo o teu nome
E polo poder dunha palabra
Reinicio a mia vida
Nacn para coecerte
Para nomearte
Liberdade
ALUMNO/A 1:
Hai un silencio namorado que existe entre as cousas, entre ns; un silencio no que calan
os amantes e non se oe nin pasar o vento. Ese silencio namorado flase en todas as
linguas:
ALUMNO/A 14:
Cuidado. O amor
um pequeno animal
desprevenido, uma teia
que se desfia
pouco a pouco. Guardo
silncio
para que possam ouvi-lo
desfazer-se.
Casimiro de Brito Intensidades, 1995
ALUMNO/A 2:
Cando todo parece naufragar, s veces, s necesitamos que nos collan a man. Unha
man que aloumia, protexe, dnos seguridade, arrstranos cara adiante, une ... unha
man que nos ama.
FREDO VIOLA: Sad song
ALUMNO/A 15:
Si el mn s'ensorra
avisa'm,
per mentrestant,
agafa'm la m!
(Xelo Llopis Roca)
-
15
(Se o mundo se derruba
avsame,
pero mentres tanto,
clleme a man!)
ALUMNO/A 1:
E quen dixo que un matemtico non pode falar de amor sa maneira?:
RIGHTHEOUS BROTHERS: Meloda desencadenada
ALUMNO/A 16:
A= (a+i+x)k
Amor(A) a suma do apego persoal(a), o investimento parenteral ou familiar(i) e a
sexualidade(x), e todo iso afectado polo mbito(k).
Matemtico y geomtrico
Volver a ser entero y racional
quiero desde que te quiero,
pues convertido en feliz decimal
mi unidad slo es deseo.
Y soy tangente que te toca,
mediatriz que te divide,
un vector entre tus rosas,
el sustraendo que te pide.
Soy la raz de la potencia
del beso ensimo que te d,
un polinomio de urgencias,
un subconjunto de ti.
Soy comps en torno a tu boca,
soy el arco de tus ojos,
soy la cuerda que cortas
con el radio de tu antojo.
Volver a ser entero y racional
puede resultar igual a cero.
La cordura no puede hacerme mal,
si y slo si, la recobro y no te pierdo.
-
16
Mario Daniel Casas
ALUMNO/A 2:
Inda que non saibamos contar:
ALUMNO/A 17:
Dame, Amor, besos sin cuento,
asida de mis cabellos,
y mil y ciento tras ellos
y tras ellos mil y ciento,
y despus
de muchos millares, tres;
y porque nadie lo sienta,
desbaratemos la cuenta
y contemos al revs.
CRISTBAL DE CASTILLEJO
THOMAS NEWMAN: American Beaty
ALUMNO/A 2:
O amor entre persoas do mesmo sexo, amor lsbico, amor homosexual, por fin un
dereito acadado coa lei do matrimonio:
ALUMNO/A 18:
Todo empez con un s quiero.
S quiero aceptarme a m misma/o.
S quiero que en el instituto me entiendan.
S quiero que mis amigos me apoyen.
S quiero compartir mi vida contigo.
S quiero que mi familia me acepte.
S quiero que en mi trabajo me respeten.
S quiero tener hijos.
S quiero casarme contigo.
(Este texto adoita lerse durante a celebracin de vodas entre persoas do mesmo sexo no concello de
Campillo de Ranas en Guadalajara)
ALUMNO/A 2:
-
17
De todos os amores, non hai Amor mis grande que o amor dunha nai ao seu fillo.
Xela Arias escribe un poemario completo sobre este sentimento:
JERRY GOLDSMTH: Lullaby
ALUMNO/A 19:
Daro a diario.
Invasin que se me convn fantstica.
Invasin sen ocasin.
Invaduseme a vida de cueiros e biberns,
de roupias pequenas e xoguetes de colores,
de risas, choros, agarimos, agarimos.
Daro a diario.
A ta man ocupa un cuarto da mia xigante,
por iso detesto un pouco tantas palabras.
Todas para ti, son a raa parlante!,
emperatriz de sonidos guturais en diante!
ALUMNO/A 1:
O amor tamn pode inventarse, pode ser un amor inesperado, un desexo que cambia
todos os plans e programas, unha relacin de entregarse un ao outro.
CHOPIN: Nocturno, op. 9, n 2
ALUMNO/A 20:
GONZALO NAVAZA
Algrate que vn a noite
e o seu prodixio de enganosas sombras.
A tnica nocturna acomoda os desexos
no recanto mis teu
e escintila a razn na bveda de estrelas.
O amor, o milagroso amor
ascende flor do sangue
e os humanos levantan
co seu cantar o universo.
ALUMNO/A 2:
Asemade, o amor pode ser egosta, posesivo:
-
18
GRIEG: Danza de Anitra
ALUMNO/A 21:
MARIO BENEDETTI:
Te quiero
Tus manos son mi caricia,
mis acordes cotidianos;
te quiero porque tus manos
trabajan por la justicia.
Si te quiero es porque sos
mi amor, mi cmplice, y todo.
Y en la calle codo a codo
somos mucho ms que dos.
Tus ojos son mi conjuro
contra la mala jornada;
te quiero por tu mirada
que mira y siembra futuro.
Tu boca que es tuya y ma,
Tu boca no se equivoca;
te quiero porque tu boca
sabe gritar rebelda.
Si te quiero es porque sos
mi amor mi cmplice y todo.
Y en la calle codo a codo
somos mucho ms que dos.
Y por tu rostro sincero.
Y tu paso vagabundo.
Y tu llanto por el mundo.
Porque sos pueblo te quiero.
Y porque amor no es aureola,
ni cndida moraleja,
y porque somos pareja
que sabe que no est sola.
Te quiero en mi paraso;
es decir, que en mi pas
la gente viva feliz
aunque no tenga permiso.
Si te quiero es por que sos
-
19
mi amor, mi cmplice y todo.
Y en la calle codo a codo
somos mucho ms que dos.
ALUMNO/A 1:
A poesa e o amor convrtense en puro erotismo, no espello dos sentimentos mis
apaixoados:
ROBBIE WILLIAMS & NICOLE KIDMAN: Something stupid
ALUMNO/A 22:
Deixei que el me tocase
porque me gustaba ser tocada.
Como unha frauta para un indio.
Como un instrumento dun pas libre.
Lupe Gmez
ALUMNO/A 2:
O amor e a poesa permtenos expresar todo tipo de amor e de sentimentos. Mesmo, o
amor polos libros.
NICOLA PIOVANI: La vida es bella.
ALUMNO/A 23:
Para fugarnos de la tierra
un libro es el mejor bajel;
y se viaja mejor en el poema
que en el ms brioso y rpido corcel.
Aun el ms pobre puede hacerlo,
nada por ello ha de pagar:
el alma en el transporte de su sueo
se nutre slo de silencio y paz.
Emily Dickinson
ALUMNO/A 1:
-
20
O amor como escusa, como comparacin; tamn, como sentimento de unin coa
humanidade, como peticin de igualdade, de xustiza. O amor supremo.
PROKOFIEV: Capuletos e Montescos
ALUMNO 24:
"A TORTURA
DICIMOS da xustiza que cega,
como o amor.
Preparamos o berro.
Incendiamos as tempas.
Baleiramos os ollos."
(Mara do Cebreiro, OS HEMISFERIOS)
ALUMNO/A 2:
Non podemos rematar este repaso potico sen lembrar a Celso Emilio Ferreiro, de
quen este ano celebramos o centenario do seu nacemento; ese que soubo converter un
nome en todo un smbolo do amor, que soubo expresar tanto con tan pouco:
DANNY ELFMAN: Eduardo Manostijeras
ALUMNO/A 25:
Cando quero vivir
digo Moraima.
Digo Moraima
cando semento a espranza.
Digo Moraima
e ponse azul a alba.
Cando quero soar
digo Moraima.
Digo Moraima
cando noite pechada.
Digo Moraima
e ponse a luz en marcha.
Cando quero chorar
digo Moraima.
Digo Moraima
cando a anguria me abafa.
-
21
Digo Moraima
e ponse a mar en calma.
Cando quero surrir
digo Moraima.
Digo Moraima
cando a ma crara.
Digo Moraima
e ponse a tarde mansa.
Cando quero morrer
non digo nada.
E mtame o silencio
de non dicir Moraima.
PROFESOR/A 1 :
Namorarse amar as coincidencias, amar namorarse das diferenzas.
O amor non fantasa, o amor poesa.
E por iso,
hoxe,
estamos aqu.
PROFESOR/A 2:
E por iso agasallmosvos un poema propio de voso:
Se ti ests en Forcarei
en Forcarei non hai ningun mis
e se non ests en Forcarei
en Forcarei non hai ningun
(versin propia de Epigramas de Ernesto Cardenal)