LUTY 2013 (7)

Przedstawiamy Państwu siódmy — lutowy — Biuletyn AKE. W porównaniu z poprzednimi wydaniami zostałon rozbudowany w związku z inauguracją drugiej edycji projektu, w ramach której konsensusy będą otwarte naprognozy wszystkich studentów SGH.

W naszym biuletynie przedstawiamy prognozy akademickie na nadchodzący miesiąc. Analitycy akademic-cy oczekują dalszego spadku inflacji CPI do 2,1%, czyli spadku poniżej celu inflacyjnego RPP, a także wzrostuśredniego kursu EURPLN do 4,17.

Na drugiej stronie znajdziecie Państwo podsumowanie prognoz studentów i instytucji finansowych a natrzeciej komentarz Marka Rozkruta, Głównego Ekonomisty Ernst & Young.

Na piątej stronie zostało zaprezentowane podsumowanie prognoz sprzed miesiąca, natomiast na szóstej li-sta najlepszych analityków akademickich. W styczniu najdokładniej prognozował Tomek Miklewicz. Pierw-sze miejsce w klasyfikacji generalnej utrzymał Michał Antoszewski. Przed nami ostatnia runda pierwszej edycjikonkursu. W związku z tym za miesiąc okaże się, czy Michał zdoła utrzymać pozycję lidera i tym samym wygrakonkurs.

Prognozy Tomka Miklewicza na grudzień zostały zaprezentowane na piewszej stronie wraz z przewidywaniamistudentów i rynku.

Serdecznie zapraszamy do lektury!

Od lutego w konkursie w ramach Akademickiego Konsensusu Ekonomicznegobędzie mógł wziąć każdy student SGH1.

O co chodzi?

Wysyłajcie prognozy wskaźników makroekonomicznych i rynkowych publikowanych w nadchodzącym miesiącui rywalizujcie z innymi studentami na najlepsze przewidywania.

Pamiętajcie, że różne modele mogą być przydatne, ale często intuicja potrafi pokonać najbardziej skompliko-wane metody ekonometryczne. W związku z tym do dzieła!

Szukajcie podstawowych informacji na stronie drugiej oraz szczegółów, które wkrótce pojawią się na stronachwww.sknfm.pl i www.konsensus.edu.pl

1Każdy student studiów licencjackich, magisterskich i doktoranckich

1

Zasady:

• Konkurs polega na prognozowaniu wskaźników makroekonomicznych i rynkowych, które są publikowane wnadchodzącym miesiącu kalendarzowym.

• Zbieranie prognoz odbywa się w ostatnim tygodniu poprzedzającym dany miesiąc. Pierwsza runda zbieraniaprognoz rozpocznie się 21 lutego (prognozy na marzec).

• Przesyłanie prognoz będzie się odbywać poprzez stronę www.konsensus.edu.pl. Tam też znajdziecie formu-larz rejestracyjny do konkursu oraz jego szczegóły.

• Aby wziąć udział w Konkursie należy także zlajkować fanpejdż SKN Finansów Międzynarodowych na FB(www.facebook.pl/SKNFM), gdzie będą podawane bieżące informacje odnośnie AKE.

• W obecnej edycji konkursu będzie 8 rund — należy wysłać prognozy osiem razy (tzn. nie ma obowiązkubrania udziału we wszystkich ośmiu rundach, ale taki scenariusz zmniejsza szansę na wygraną).

• Na zwycięzców będą czekać atrakcyjne nagrody — dokładniejsze informacje na ten temat będą podane wciągu kilku tygodni.

Tomaszwskaźnik okres data instytucja AKE Rynek Miklewicz

Stopa referencyjna NBP II stopa % 6 II NBP 3,75 3,75 3,75

Saldo rachunku obrotów bieżących XII mln euro 12 II NBP -1000 -851 -1000

Inflacja CPI I % rdr 15 II GUS 2,1 1,9 2,1

Zatrudnienie w sektorze przedsiębiorstw I % rdr 18 II GUS -0,5 -0,9 -0,8

Płace w sektorze przedsiębiorstw I % rdr 18 II GUS 1,6 1,0 2,0

Produkcja przemysłowa I % rdr 19 II GUS -4,5 -2,8 -8,0

Inflacja PPI I % rdr 19 II GUS -1,2 -1,1 -2,0

Sprzedaż detaliczna I % rdr 25 II GUS -2,0 0,4 -5,0

Bezrobocie rejestrowane I stopa % 25 II GUS 14,0 14,2 14,2

EURPLN II poziom 28 II — 4,17 4,20 4,20

WIG20 II punkty 28 II — 2550 2500 2525

WIBOR3M II stopa % 28 II — 3,82 3,90 3,80

W najbliższą środę, 6 lutego, RPP ogłosi swoją decyzję odnośnie przyszłych stóp procentowych. Analitycyakademiccy oczekują, że stopy zostaną obniżone o 25pb, co jest zgodne z oczekiwaniami rynku. Byłaby to czwartaobniżka stóp procentowych z rzędu.

W lutym poznamy też kolejne dane na temat procesów inflacyjnych. Analitycy akademiccy i rynkowi przewidująspadek inflacji CPI do odpowiednio 2,1% i 1,9%. W przypadku innej miary wzrostu cen — inflacji PPI —oczekiwana jest stabilizacja. Konsensus akademicki wynosi -1,2% (vs. -1,1% rynek). W przypadku wynagrodzeńprzewidywany jest spadek wzrostu do 1,5% według analityków akademickich (vs. 1,0% rynek)

W przypadku sektora realnego gospodarki analitycy akademiccy oczekują poprawy sytuacji w lutym. Przewidują

2

oni wzrost stopy wzrostu produkcji przemysłowej w styczniu do -4,5% oraz dynamiki sprzdaży detalicznej do-2,0%.

AKE dla kursu EURPLN na luty wynosi 4,17. Jest to zbliżony kurs do tego prognozowanego przez rynek (4,20).W przypadku WIG20 analitycy studenccy oczekują lekkiego spadku do 2550 punktów. Natomiast analitycyrynkowi spodziewają się trochę mocniejszej zmiany — do 2500 punktów.

Marek Rozkrut,Adiunkt w Katedrze Finansów Międzynarodowych SGH,Główny Ekonomista Ernst & Young .....................................................................................

Opublikowane przez GUS wstępne dane o PKB w 2012 r. potwierdziły postępujące spo-wolnienie w polskiej gospodarce. Na podstawie tych danych można szacować (na danekwartalne GUS musimy jeszcze poczekać do końca lutego), że w IV kw. 2012 r. wzrostPKB spowolnił do ok. 1% r/r.

Ostatnie dane nie tyle potwierdziły dalsze osłabienie konsumpcji prywatnej w Polsce, cojej silne załamanie. Szacowany spadek konsumpcji w IV kw. o ok. 1% r/r jest pierwszymspadkiem tej kategorii w historii publikacji danych (od połowy lat 90-tych). Co ciekawe,początkowo publikowane przez GUS w kolejnych kwartałach 2012 r. dane (w ujęciu kw/kwsa2) nie wskazywały na tak silne spowolnienie konsumpcji. Co innego pokazywały nato-miast wpływy z tytułu podatku VAT, które były znacząco gorsze od planów budżetowych.

Z czasem jednak GUS dokonywał kolejnych rewizji danych kwartalnych, które w coraz większym stopniu byłyspójne z historią odczytywaną z informacji Ministerstwa Finansów. Do oceny bieżącej sytuacji warto zatem wy-korzystywać dane o wpływach podatkowych.

W najbliższych kwartałach konsumpcji będzie sprzyjać spadek inflacji, zwiększający realny dochód do dyspo-zycji gospodarstw domowych. W tym samym kierunku będzie oddziaływać relatywnie wysoka waloryzacja renti emerytur (o ok. 4%), która będzie mieć miejsce w marcu. W II półroczu konsumpcję wspierać będzie takżenieznaczna poprawa dynamiki płac. Z kolei konsumpcji nie będą sprzyjać ograniczone możliwości dalszego redu-kowania już bardzo niskiej stopy oszczędności gospodarstw domowych (przy dodatkowo ograniczonej możliwościfinansowania konsumpcji za pośrednictwem kredytu), a przede wszystkim dalsze pogorszenie sytuacji na rynkupracy. Przed nami bowiem kolejne miesiące wzrostu stopy bezrobocia, która na przełomie I i II kw. br. osiągniemaksimum, znacząco przekraczając 14%. Na koniec br. prognozowany przeze mnie poziom stopy bezrobocia bę-dzie wyższy niż w 2012 r. i bliski 14%. Na ”statystyczne” obniżenie stopy bezrobocia mogą wpływać zwiększonewydatki z Funduszu Pracy.

W 2013 r. będziemy mieć do czynienia ze spadkiem inwestycji, zarówno prywatnych, jak i publicznych. W przy-padku tych ostatnich spadek nie powinien być jednak tak głęboki, jak pierwotnie oczekiwano. Niewykonanieniektórych inwestycji w ub.r. będzie oznaczać odpowiednio większe wydatki w roku bieżącym, dlatego oczeku-ję spadku, ale ”tylko” jednocyfrowego, inwestycji publicznych. Niewiadomą pozostają projekty realizowane wramach programu Inwestycje Polskie, przy czym w br. nie oczekiwałbym jeszcze znaczących nakładów inwe-stycyjnych z tego źródła. Warto przy tym pamiętać, że wydatki z tego programu nie będą wydatkami sektorafinansów publicznych.

Po raz kolejny dodatni wkład we wzrost gospodarczy w Polsce powinien mieć eksport netto. Będzie to wynikiemszybszego wzrostu eksportu (wspieranego stopniowym ożywieniem u naszych partnerów handlowych) niż impor-tu, którego dynamika będzie ograniczana słabością popytu krajowego.

Wskaźniki koniunktury potwierdzają, że dno spowolnienia powinno mieć miejsce w I kw. br., kiedy wzrost PKB

2sa — po odsezoniwaniu (redakcja AKE)

3

może być wyraźnie niższy niż 1% r/r. W kolejnych kwartałach spodziewam się już stopniowego ożywienia, a wcałym 2013 r. oczekuję wzrostu PKB na poziomie ok. 1,5%. Tym samym nie wpisuję się w nurt bardziej pesymi-stycznie oceniających bieżący rok ekonomistów, którzy w I połowie br. spodziewają się recesji. Skala ożywieniaw Polsce będzie w znacznej mierze zależeć od sytuacji w otoczeniu zewnętrznym. W szczególności dotyczy togospodarki Niemiec, która jest odbiorcą ponad 1/4 naszego eksportu. Chociaż w IV kw. 2012 r. nasz zachodnisąsiad odnotował zapewne spadek PKB w ujęciu kw/kw, to w kolejnych kwartałach sytuacja powinna być jużlepsza. Negatywnie na sytuację gospodarki Niemiec będzie oddziaływać przewidywana przeze mnie w br. recesjaw całej strefie euro, w tym we Francji (najważniejszy partner handlowy Niemiec). Niemniej, wciąż dynamicznywzrost w Chinach i ożywienie w Stanach Zjednoczonych będą czynnikami wspierającymi niemiecki eksport, aco za tym idzie — także polską produkcję. Scenariusz ten uprawdopodobniają coraz lepsze odczyty wskaźnikówkoniunktury, takich jak ZEW, Ifo czy PMI.

Efekty spowolnienia gospodarczego już od dłuższego czasu widać w danych o inflacji. Wcześniej niż wskaźnikCPI, na osłabienie popytu wskazywały odczyty inflacji bazowej, a przede wszystkim projekcja inflacji, któradla banków centralnych powinna być podstawowym źródłem informacji. Niestety, Rada Polityki Pieniężnej nieuwierzyła projekcjom inflacji przygotowywanym przez analityków NBP i zdecydowanie za późno i zbyt nieśmiałorozpoczęła cykl obniżek stóp procentowych. Dopiero bieżące słabe dane gospodarcze i spadająca inflacja przeko-nały większość członków Rady do obniżek stóp. Po spadku inflacji CPI poniżej celu NBP (2,5%), czeka nas dalszeobniżenie dynamiki cen. W II kw. br. inflacja może tymczasowo spaść nawet poniżej dolnej granicy odchyleńod celu (1,5%), a w całym br. utrzymać się poniżej celu. Ukształtowanie się inflacji na wyższym poziomie jestmożliwe, ale wówczas byłoby to wynikiem oddziaływania czynników podażowych (kosztowych), a te nie powinnymieć zasadniczego znaczenia dla polityki stóp procentowych w sytuacji, gdy ryzyko wystąpienia tzw. efektówdrugiej rundy jest marginalne (ewentualny wzrost oczekiwań inflacyjnych nie powinien w warunkach wysokiegoi wciąż rosnącego bezrobocia doprowadzić do wzrostu płac).

Odnośnie do najbliższych decyzji Rady, warto przywołać listopadową projekcję NBP, zgodnie z którą do 2014r. powinniśmy mieć do czynienia z systematycznym pogłębieniem się ujemnej luki popytowej. Oznacza to nietyle utrzymującą się, co nasilającą się presję dezinflacyjną ze strony czynników popytowych. Takie same, jak wprojekcji ekonomistów NBP, pogłębienie ujemnej luki popytowej dla polskiej gospodarki przedstawiono w jesien-nej prognozie Komisji Europejskiej. Co ciekawe, według KE, to pogorszenie cykliczne (a tym samym nasileniepresji dezinflacyjnej) jest w Polsce najsilniejsze spośród wszystkich krajów UE. Nawet uwzględniając dotychczasdokonane obniżki stóp przez RPP, w tym (niemal) pewną redukcję stóp o kolejne 25 punktów bazowych podczaslutowego posiedzenia, najbliższa (marcowa) projekcja NBP powinna pokazać przestrzeń do dalszych obniżek.Uwzględniając bowiem gorsze ostatnie dane gospodarcze i niższą inflację niż przewidywano w projekcji listo-padowej, obniżenie prognoz wzrostu dla strefy euro, w tym Niemiec (zgodnie z opublikowaną w lipcu 2012 r.reestymacją modelu NECMOD, wpływ sytuacji gospodarczej u naszych partnerów handlowych na gospodarkęPolski jest silniejszy niż wcześniej sądzono), a także wpływ dotychczasowych obniżek na zmniejszenie luki po-pytowej (na podstawie opublikowanych własności modelu NBP), luka popytowa na koniec 2014 r. powinna byćnadal ujemna. Z kolei, aby luka ta domknęła się w 2015 r., prognozowany wzrost PKB w tym okresie musiałbybyć bardzo silny (zapewne blisko 4%). W rezultacie, uważam, że Rada również w marcu dokona obniżki stópo 25 punktów bazowych, a kolejne (dwie?) obniżki będą tym bardziej prawdopodobne, im większą wagę RPPbędzie przykładać do projekcji.

Spowolnienie gospodarcze w br. nie pozostanie bez wpływu na sytuację finansów publicznych. W szczególno-ści należy spodziewać się wyraźnie niższych dochodów podatkowych niż przewidziano w ustawie budżetowej.Ubytek dochodów budżetu państwa (czyli części całego sektora) z tego tytułu może być bliski nawet 20 mldzł. Nie oznacza to jednak, że obecny budżet jest nie do zrealizowania. Prawdopodobne są bowiem ”tradycyjne”oszczędności wydatkowe, gdyż zapisany w ustawie budżetowej poziom wydatków to nieprzekraczalny limit, a niefaktycznie prognozowane wydatki, które są nieraz nawet ponad 10 mld zł niższe (np. w ostatnich dwóch latach).Inne możliwości dotyczą już nie prawdziwych oszczędności, ale księgowego przesunięcia wydatków budżetu pań-stwa do innej części sektora finansów publicznych. Przykładem jest ograniczenie dotacji z budżetu państwa doFUS i pozyskanie tych środków przez ZUS poprzez zadłużenie się (powoduje to zmniejszenie deficytu budżetupaństwa, ale równocześnie zwiększenie deficytu podsektora ubezpieczeń społecznych — w efekcie, dla wynikucałego sektora finansów publicznych operacja ta jest praktycznie neutralna). Po stronie dochodowej nie możnanatomiast wykluczyć wyższej niż zaplanowano wpłaty z zysku NBP. Uważam natomiast, że nie należy dążyć

4

do zrealizowania budżetu państwa poprzez zwiększenie obciążeń podatkowych lub dalsze cięcia po stronie wy-datków. Warto bowiem zaznaczyć, że od 2011 r. mamy do czynienia z bardzo dużym zacieśnieniem fiskalnym,które — wbrew często powielanym opiniom — dokonuje się przede wszystkim poprzez ograniczanie wydatków.W rezultacie, w 2013 r. po raz kolejny będziemy mieć do czynienia z ujemnym wkładem popytu publicznegowe wzrost PKB. W sytuacji silnego spowolnienia gospodarczego, dalsze zacieśnienie fiskalne jest zatem daleceniepożądane.

Rozczarowujące dane gospodarcze i — w konsekwencji — obniżone wpływy podatkowe w ostatnim kwartale 2012r. wskazują równocześnie, że deficyt sektora instytucji rządowych i samorządowych w ub.r. mógł być wyższy niżprognozowane w jesiennej notyfikacji fiskalnej 3,4% PKB. Oznacza to, że oczekiwana w połowie br. decyzja ozdjęciu z Polski procedury nadmiernego deficytu może nie dojść do skutku. Nie byłoby to jednak wynikiem nie-konsekwentnie realizowanej konsolidacji, lecz głębszego niż prognozowano spowolnienia, a więc niekorzystnychczynników cyklicznych. Taka sytuacja utrzyma się również w br. Z punktu widzenia średnio i długookresowejstabilności finansów publicznych ważniejsze jest jednak to, że strukturalne saldo sektora finansów publicznychsystematycznie się poprawia, a w br. strukturalne saldo pierwotne (tj. oczyszczone o czynniki cykliczne i kosztyobsługi długu) po raz pierwszy w historii powinno odnotować nadwyżkę. Mając to na uwadze, a także wciąż wy-raźnie dodatni wzrost gospodarczy oraz prawdopodobne ograniczenie nierównowagi zewnętrznej, nie wykluczam,ze w br. nastąpi poprawa ratingu polskiej gospodarki.

BOŚ Tomaszwskaźnik okres odczyt AKE Rynek Bank Miklewicz

Stopa referencyjna NBP I 4,00 4,00 4,00 4,00 4,00

Inflacja CPI XII 2,4 2,5 2,5 2,6 2,4

Inflacja bazowa XII 1,4 1,5 1,6 1,6 1,5

Saldo rachunku obrotów bieżących XI -1490 -750 -802 -1061 -750

Zatrudnienie w sektorze przedsiębiorstw XII -0,5 -0,3 -0,4 -0,5 -0,7

Płace w sektorze przedsiębiorstw XII 2,4 2,2 2,0 2,0 2,4

Produkcja przemysłowa XII -10,6 -1,0 -6,9 -6,5 -5,0

Inflacja PPI XII -1,1 -0,5 -0,6 -0,8 -1,0

Sprzedaż detaliczna XII -2,5 2,6 1,1 1,4 2,0

Bezrobocie rejestrowane XII 13,4 13,2 13,4 13,4 13,6

EURPLN I 4,14 4,09 4,10 4,14 4,11

WIG20 I 2561 2535 2552,5 2506 2535

WIBOR3M I 4,03 4,05 4,00 3,95 3,85

Styczniowe dane pokazały dal-sze pogorszenie sytuacji gospo-darczej. Wzrost sprzedaży deta-licznej spadł do -2,5%, czego niespodziewali się zarówno anality-cy akademiccy akademicki jak irynkowi. Także produkcja prze-mysłowa znacząco spadła. Tutajrynek był bliżej zaobserwowanejwartości niż analitycy akademic-cy, jednak nawet on nie przewidy-wał takiego spadku produkcji.

W styczniowych danych zostałodnotowany kolejny już spadektempa wzrostu cen w gospodar-ce. Główny wskaźnik cen spadłz 2,8% w listopadzie do 2,4% wgrudniu. Spadła także inflacja ba-zowa, inflacja PPI oraz dynamikawynagrodzeń w sektorze przed-siębiorstw.

W styczniu nastąpiła nieznaczna deprecjacja złotego względem euro do 4,14. Od sierpnia kurs ten waha sięw przedziale 4,09-4,14. W przypadku styczniowego kursu analitycy akademiccy i rynkowi mylili się podobnie.Progoznowali oni odpowiednio 4,09 i 4,10. Na giełdzie w styczniu nastąpił wzrost, a WIBOR3M znacząco spadłmdm w związku oczekiwaniami na kolejne obniżki stóp procentowych przez RPP. W styczniu RPP po raz trzeciz rzędu obniżyła stopy procentowe.

Porównując dokładność prognoz AKE i konsensusu rynkowego w styczniu okazuje się, że analitycy akademiccymylili się bardziej niż rynek (stosując ten sam system oceniania prognoz jak w przypadku klasyfikacji studen-tów). W ciągu miesiąca AKE było zgodne z realizacją wskaźnika jeden raz (stopy procentowe RPP), natomiast

5

konsensus rynkowy dwa razy (stopy procentowej RPP, stopa bezrobocia).

Najlepszym analitykiem w grudniu został Tomek Miklewicz (nazdjęciu obok), student ostatniego semestru studiów magisterskichna SGH na kierunku Metody Ilościowe w Ekonomii i Systemy In-formacyjne. Drugie miejsce zajął Mikołaj Raczyńśki, który w ze-szłym miesiącu był na pierwszym miejscu w klasyfikacji miesięcz-nej. Natomiast na trzecim miejscu uplasował się Piotr Szczer-ba. W klasyfikacji generalnej trzy pierwze miejsca zajmują od-powiednio Michał Antoszewski, Ania Pankowiec i Marcin Pie-trzak.

Przed nami ostatnia runda pierwszej edycji Akademickiego Konsen-susu Ekonomicznego. Przekonamy się, czy Michał Antoszeski utrzy-ma pozycję lidera w klasyfikacji generalnej (na pierwszym miejscujest już trzeci miesiąc z rzędu), czy jednak dogonią go inni. Wszyst-ko okaże się 28 lutego po zamknięciu dnia na rynkach w Polsce.Na następnej stronie przedstawiony jest wykres prezentujący 11 naj-lepszych analityków akademickich (należy jednak pamiętać, że niewszyscy z nich brali udział we wszystkich rundach prognostycz-nych).

Klasyfikacja generalna Klasyfikacja styczniowapoprzedni poprzedni

pozycja imię i nazwisko punkty proc. ranking pozycja imię i nazwisko punkty proc. ranking

1 Michał Antoszewski 40,66 48,99% 1 1 Tomasz Miklewicz 7,05 54,23% 4

2 Ania Pankowiec 39,34 47,4% 3 2 Mikołaj Raczyński 6,78 52,15% 1

3 Marcin Pietrzak 38,82 46,77% 2 3 Piotr Szczerba 6,25 48,08% 7

6

Konsensusy studenckie w ramach Akademickiego Konsensusu Ekonomicznego (AKE) są medianami prognoz wskaźników makroekonomicz-

nych i rynkowych, które są publikowane w nadchodzącym miesiącu (wyjątkiem jest stopa referencyjna NBP, której konsensus jest dominantą

prognoz). Osobami ankietowanymi są studenci, absolwenci oraz inne osoby związane ze Studenckim Kołem Naukowym Finansów Międzyna-

rodowych, które działa przy Szkole Głównej Handlowej w Warszawie. Ankietę z prognozami wysłało 11 osób. Prognozy na grudzień zostały

zebrane w okresie od 25 do 31 stycznia 2012 r. Biuletyn został opublikowany 5 lutego 2013 r. Konsensusy rynkowe są medianami prognoz

polskich instytucji finansowych oraz są zbierane i publikowane przez Gazetę Giełdy Parkiet.

Organizatorzy: Marcin Chrostowski, Przemysław Siemaszko

Kontakt: ma.chrostowski@gmail.com

Więcej informacji można znaleźć na: www.konsensus.edu.pl, www.sknfm.pl/konsensus oraz www.facebook.pl/sknfm

Szczegółowy opis zmiennych publikowanych w ramach AKE:

Przeciętne miesięczne nominalne wynagrodzenie brutto w sektorze przedsiębiorstw (stopa wzrostu), Przeciętne zatrudnienie w sektorze

przedsiębiorstw (stopa wzrostu % rdr), Produkcja sprzedana przemysłu ogółem (ceny stałe) (stopa wzrostu % rdr), Wskaźnik cen towarów

i usług konsumpcyjnych (stopa wzrostu % rdr), Wskaźnik cen produkcji sprzedanej w przemyśle (stopa wzrostu % rdr), Inflacja bazowa po

wyłączeniu cen żywności i energii (stopa wzrostu % rdr), Saldo rachunku obrotów bieżących (mln euro), Bezrobocie rejestrowane (stopa %

na koniec miesiąca), Sprzedaż detaliczna towarów (ceny bieżące) (stopa wzrostu % rdr), Kurs EURPLN (średni miesięczny poziom), Wartość

indeksu WIG20 na zamknięciu sesji (średnia miesięczna, punkty), Stopa WIBOR 3M (średnia miesięczna stopa %), Stopa referencyjna NBP

(stopa % na koniec miesiąca), Produkt krajowy brutto (ceny średnioroczne roku poprzedniego) (stopa wzrostu % rdr), Spożycie indywidualne

(ceny średnioroczne roku poprzedniego) (stopa wzrostu % rdr), Nakłady brutto na środki trwałe (ceny średnioroczne roku poprzedniego)

(stopa wzrostu % rdr).

W tabelach z prognozami na nadchodzący miesiąc oraz z podsumowaniem prognoz z poprzedniego miesiąca poza AKE, konsensusem rynko-

wym, prognozą banku i ewentualnie realizacją wskaźników przedstawione są prognozy osoby, który zajmuje pierwszą pozycję w klasyfikacji

generalnej. W przypadku nie wysłania przez tę osobę prognoz przedstawione są prognozy kolejnej osoby w klasyfikacji.

7

8