8. бюллетень верховного суда 2010

НОРМАТИВТІК ҚАУЛЫЛАР

МАЗМҰНЫ

Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының нормативтік қаулысы ...............................................................Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының нормативтік қаулысы ...............................................................Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының нормативтік қаулысы ...............................................................Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының нормативтік қаулысы ...............................................................Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотыны нормативтік қаулысы ...............................................................Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының нормативтік қаулысы ...............................................................Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының нормативтік қаулысы ...............................................................Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының нормативтік қаулысы Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының нормативтік қаулысы ...............................................................Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының нормативтік қаулысы ...............................................................Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының нормативтік қаулысы ...............................................................Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының нормативтік қаулысы ...............................................................Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының нормативтік қаулысы ...............................................................Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының нормативтік қаулысы ...............................................................Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының нормативтік қаулысы ...............................................................Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының нормативтік қаулысы ...............................................................Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының нормативтік қаулысы ...............................................................Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының нормативтік қаулысы ...............................................................Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының нормативтік қаулысы ...............................................................

..........................................................................................СІЛТЕМЕ

№ 1

№ 2

№ 3

№ 4

№ 5

№ 6

№ 7

№ 8

№ 9

№ 10

№ 11

№ 12

№ 13

№ 14

№ 15

№ 16

№ 17

№ 18

№ 19

СОТ ПРАКТИКАСЫНА

СОДЕРЖАНИЕ

Нормативное постановление Верховного Суда Республики Казахстан.......................................................Нормативное постановление Верховного Суда Республики Казахстан.......................................................Нормативное постановление Верховного Суда Республики Казахстан.......................................................Нормативное постановление Верховного Суда Республики Казахстан.......................................................Нормативное постановление Верховного Суда Республики Казахстан.......................................................Нормативное постановление Верховного Суда Республики КазахстанНормативное постановление Верховного Суда Республики Казахстан.......................................................Нормативное постановление Верховного Суда Республики Казахстан.......................................................Нормативное постановление Верховного Суда Республики Казахстан.......................................................Нормативное постановление Верховного Суда Республики КазахстанНормативное постановление Верховного Суда Республики Казахстан.......................................................Нормативное постановление Верховного Суда Республики Казахстан.......................................................Нормативное постановление Верховного Суда Республики Казахстан.......................................................Нормативное постановление Верховного Суда Республики Казахстан.......................................................Нормативное постановление Верховного Суда Республики Казахстан.......................................................Нормативное постановление Верховного Суда Республики Казахстан.......................................................Нормативное постановление Верховного Суда Республики Казахстан.......................................................Нормативное постановление Верховного Суда Республики Казахстан.......................................................Нормативное постановление Верховного Суда Республики Казахстан.......................................................

..............................................................................СУДЕБНОЙ ПРАКТИКИ

УКАЗАТЕЛЬ

НОРМАТИВНЫЕ ПОСТАНОВЛЕНИЯ

№ 1

№ 6

№ 7

№ 8

№ 9

№ 10

№ 2

№ 3

№ 4

№ 5

№ 11

№ 12

№ 13

№ 14

№ 15

№ 16

№ 17

№ 18

№ 19

4ҚАЗАҚСТАН

РЕСПУБЛИКАСЫ

ЖОҒАРҒЫ

СОТЫНЫҢ

БЮЛЛЕТЕНІ

8 / 2

010


ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫ ЖОҒАРҒЫ СОТЫНЫҢ № 1 НОРМАТИВТІК ҚАУЛЫСЫ

2010 жылғы 25 маусым Астана қаласы

Соттардың азаматтық істер бойынша жеке ұйғарымдаршығару тəжірибесі туралы

Соттардың жеке ұйғарымдар шығару кезінде Қазақстан Республикасы Азаматтық іс жүргізу кодексінің нормаларын біркелкі қолдануы мақсатында, Қазақстан Республи-касы Жоғарғы Сотының жалпы отырысы

қаулы етеді:

1. Қазақстан Республикасы Азаматтық іс жүргізу кодексінің (бұдан əрі – АІЖК) 253-бабында көзделген тəртіпте шығарылған жеке ұйғарымдар – соттардың заңдылықты бұзушылық жағдайына назар аудару актісі болып табылады.

2. Сот отырысында анықталған заңдылықты бұзушылық жағдайлар жеке ұйғарымдар шығару үшін негіздемелер болып табылады.

Нормативтік құқықтық актілердің талаптарына сəйкес келмейтін əрекеттерді заңдылықты бұзушылық деп түсінген жөн.

Іске қатысушы тұлғалардың дəлелдеу жөніндегі іс жүргізу міндеттерін тиісінше орындамауы жеке ұйғарымдар шығару үшін жеткілікті негіздеме бола алмайды.

3. Соттар тиісті ұйымдарға, басқару қызметін атқаратын лауазымды немесе өзге де тұлғаларға қатысты жеке ұйғарымдар шығарады.

Мемлекеттік органдарда, жергілікті басқару органдарында, сонымен қатар Қазақстан Республикасының Қарулы Күштерінде, басқа əскерлерде жəне əскери құралымдарда тұрақты, уақытша немесе арнайы өкілеттік бойынша билік өкілінің қызметін жүзеге асы-ратын немесе ұйымдастыру-өкімшілік немесе əкімшілік-шаруашылық қызмет атқаратын тұлғалар лауазымды тұлғалар болып танылады.

Коммерциялық жəне коммерциялық емес заңды тұлғалардың атқару органдарының басшыларын басқару қызметін атқаратын өзге де тұлғалар деп түсінген жөн.

4. Сот жеке ұйғарымды дербес іс жүргізу құжаты түрінде, қаралған іс бойынша сот актісімен бір уақытта, кеңесу бөлмесінде шығарады.

5. Жеке ұйғарымның мазмұны шешілетін істердің жəне жол берілген заңдылық бұзушылықтың сипаты ескеріле отырып, АІЖК-нің 252-бабының талаптарына сəйкес келуі тиіс.

Жеке ұйғарымның дəлелдеме бөлімінде соттардың заңдылық бұзушылыққа жол берілгені туралы тұжырым жасауына негіз болған дəлелдер көрсетіліп, жол беріл-ген заңдылық бұзушылықтың мəні ашылуы, талаптары бұзылған нақты нормативтік құқықтық актілер, сондай-ақ əрекеттері (əрекетсіздіктері) заңдылықтың бұзылуына əкеліп соқтырған тұлғалар көрсетілуге тиіс.

5

БЮЛЛЕТЕН

Ь ВЕРХОВНОГО

СУДА

РЕСПУБЛ

ИКИ

КАЗАХСТАН

8 / 2010


Жеке ұйғарымда іс бойынша мүдделі тұлғалардың əрекеттеріне қатысты нақты нұсқаулар немесе ұсыныстар болмауға тиіс, сондай-ақ кінəлілердің құқықтық жауапкершілігінің түрі мен шаралары да белгіленбеуге тиіс.

Жеке ұйғарымның қарар бөлімінде ұйымдардың атауы мен орналасқан жері көрсетілуге, сондай-ақ жеке ұйғарымды орындамаудың, жауапсыз қалдырудың не-месе жеке ұйғарым бойынша мерзімінде жауап бермеудің салдары, жеке ұйғарымға шағым келтіру құқығы мен тəртібі туралы АІЖК-нің 253-бабы екінші бөлігінің ережелері түсіндірілуге тиіс.

6. Шығарылған жеке ұйғарым қаралатын іс бойынша сот отырысында жарияланады. 7. АІЖК-нің 253-бабының 1-тармағына сəйкес, ұйымдар, басқару қызметін

атқаратын лауазымды немесе өзге де тұлғалар, жеке ұйғарымды алған күннен бастап бір ай мерзім ішінде ол бойынша қабылданған шаралар туралы соттарға хабарлауға міндетті.

8. Жеке ұйғарымдар қараусыз қалдырылған не оларда көрсетілген заң бұзушылықтарды жою жөнінде шаралар қабылданбаған, сондай-ақ жеке ұйғарымдарға жауап дəлелді себептерсіз мерзімінде берілмеген жағдайда, соттар лауазымды тұлғаларды Қазақстан Республикасы Əкімшілік құқық бұзушылықтар туралы кодексінің 520-бабы бойынша əкімшілік жауапкершілікке тартуға құқылы.

Əкімшілік жазаны қолдану жеке ұйғарым бойынша қабылданған шаралар туралы сотқа хабарлау міндетінен тиісті лауазымды тұлғаларды босатпайды.

9. Егер сот жеке ұйғарым шығару үшін негіздердің болғанына жəне жеткіліктілігі-не қарамастан жеке ұйғарым шығармаса, онда келесі сатыдағы сот АІЖК-нің 253-ба-бында бекітілген тəртіпте сот актісінің заңдылығын тексере отырып, өзі жеке ұйғарым шығаруға құқылы.

10. Жеке ұйғарымдарға заңда бекітілген тəртіпте жеке шағымдар, наразылықтар келтірілуі мүмкін.

Егер жеке ұйғарымдар құқықтары мен заңды мүдделерін қозғайтын тұлғалар іс-терді қараған кезде қатыспаса, оларға қатысты жеке ұйғарымдар шығарылғаны туралы білмесе жəне (немесе) заңмен белгіленген шағымдану мерзімін өткізіп алса, олар сон-дай-ақ жеке ұйғарымдарға шағым беруге құқылы.

11. Жеке ұйғарымда көрсетілген заңдылықты бұзушылық анықталмаған жағдайлар-ды қоспағанда, сот актісінің күшін жою жеке ұйғарымның күшін жоюға əкеп соқпайды.

12. «Сыбайлас жемқорлыққа қарсы күрес туралы» Қазақстан Республика-сы Заңының 1-бабына жəне 2-бабының 3-1-тармағына, АІЖК-нің 5-бабына сəйкес, қадағалау жəне кассациялық сот сатылары сыбайлас жемқорлыққа байланысты құқық бұзушылықтарды болдырмау, олардың салдарын жою жəне кінəлілерді жауапкершілік-ке тарту арқылы азаматтар мен заңды тұлғалардың құқықтарын жəне бостандықтарын қорғауға бағытталған мемлекеттік функцияларды жүзеге асырады.

Заңның 4-бабының 3-тармағына сəйкес, судьялар сыбайлас жемқорлық құқық бұзушылықтар жасағаны үшiн Қазақстан Республикасының Конституциясы мен заңдарында қарастырылған негiздер мен тəртiп бойынша жауапты болады.

Тараптардың, басқа да процеске қатысушылардың, лауазымды немесе басқа да тұлғалардың іс-əрекеттерінде қылмыс белгілері анықталған жағдайда, соттар бұл ту-ралы прокурорға хабарлайды.

6ҚАЗАҚСТАН


ЖОҒАРҒЫ

СОТЫНЫҢ

БЮЛЛЕТЕНІ

8 / 2

010


13. Апелляциялық сатыдағы соттар бірінші сатыдағы соттар тарапынан істер-ді қараған кезде заңдылықтың бұзылғанын анықтаған жағдайларда, АІЖК-нің 346-бабының негізінде жеке ұйғарымдар шығара алады.

Егер бірінші сатыдағы соттар шешімнің күшін жоюға негіз болған құқық нормаларының өрескел бұзылуы мен қателіктерге жол берген болса, апелляциялық сатыдағы сот бұл туралы «Қазақстан Республикасының сот жүйесі мен судьяларының мəртебесі туралы» Конституциялық Заңның 39-бабында жəне «Республикалық жəне облыстық тəртіптік-біліктілік сот алқалары туралы» Ереженің 22-24-тармақтарында көрсетілген тəртіпте шешілетін жеке ұйғарымның дəлелдеме бөлімінде көрсете ала-ды.

14. Мыналардың:1) «Соттардың қоршаған ортаны қорғау туралы заңнаманы қолдану тəжірибесі

туралы» Қазақстан Республикасы Жоғарғы Соты Пленумының 2000 жылғы 22 желтоқсандағы № 16 қаулысының 30-тармағының екінші жəне үшінші абзацтарының;

2) «Соттардың бала асырап алу туралы істерді қарау кезінде неке жəне отбасы туралы заңнаманы қолдануының кейбір мəселелері туралы» Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының 2000 жылғы 22 желтоқсандағы №17 нормативтік қаулысының 20-тармағының (Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының 2006 жылғы 25 желтоқсандағы №10 жəне 2008 жылғы 22 желтоқсандағы №14 нормативтік қаулыларымен енгізілген өзгерістерімен жəне толықтыруларымен бірге);

3) «Соттардың жер заңнамасын қолдануының кейбір мəселелері туралы» Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының 2007 жылғы 16 шілдедегі № 6 нормативтік қаулысының 21-тармағының күші жойылды деп танылсын.

15. Қазақстан Республикасы Конституциясының 4-бабына сəйкес, осы норматив-тік қаулы қолданыстағы құқық құрамына қосылады, сондай-ақ жалпыға бірдей міндетті болып табылады жəне ресми жарияланған күнінен бастап күшіне енеді.

Қазақстан РеспубликасыЖоғарғы Сотының Төрағасы М.Əлімбеков

Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының судьясы,жалпы отырыс хатшысы Ж.Бəйішев

7

БЮЛЛЕТЕН


СУДА

РЕСПУБЛ

ИКИ

КАЗАХСТАН

8 / 2010




«Соттардың жер учаскелерін мемлекеттік қажеттіктер үшін алып қою жөніндегі заңдарды қолдануының кейбір мəселелері туралы»

Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының 2006 жылғы 25 желтоқсандағы № 8 нормативтік қаулысына

өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы

Қазақстан Республикасы заңнамасының өзгеруіне жəне сот практикасын қалыптастырудың қажеттілігіне байланысты Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының жалпы отырысы


1. «Соттардың жер учаскелерін мемлекеттік қажеттіктер үшін алып қою жөніндегі заңдарды қолдануының кейбір мəселелері туралы» Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының 2006 жылғы 25 желтоқсандағы № 8 нормативтік қаулысына мынадай өзгерістер мен толықтырулар енгізілсін:

1) тақырыптағы «жер учаскелерін мемлекеттік қажеттіктер үшін алып қою жөніндегі» деген сөздер «мемлекет мұқтажы үшін жер учаскелерін «еріксіз иеліктен шығару жөніндегі» деген сөздермен ауыстырылсын;

2) бүкіл мəтін бойынша «мемлекеттік қажеттіктер, мемлекет қажеттіктері» деген сөздер «мемлекет мұқтажы» деген сөздермен ауыстырылсын;

3) кіріспе мынадай редакцияда жазылсын:«Жер учаскелерін мемлекеттік емес жер пайдаланушыдан немесе жеке мен-

шік иесінен мемлекет мұқтажы үшін еріксіз иеліктен шығару, соның ішінде сатып алу арқылы иеліктен шығару туралы азаматтық істерді қарау кезінде соттардың заңнаманы біркелкі қолдану қажеттілігіне байланысты Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының жалпы отырысы қаулы етеді:»

4) 1-тармақта:«басқару» деген сөзден кейін «өзін-өзі басқару» деген сөздермен

толықтырылсын;«алып қою туралы» деген сөздер «еріксіз иеліктен шығару туралы» деген сөздер-

мен ауыстырылсын;5) 2-тармақта:«алып қоюға» деген сөздер «еріксіз иеліктен шығаруға» деген сөздермен ауысты-

рылсын;

8ҚАЗАҚСТАН


ЖОҒАРҒЫ

СОТЫНЫҢ

БЮЛЛЕТЕНІ

8 / 2

010


«алып қою туралы» деген сөздер «еріксіз иеліктен шығару туралы» деген сөздермен ауыстырылсын;

«меншік иесі немесе» деген сөздерден кейін «мемлекеттік емес» деген сөздермен толықтырылсын;

6) 4-тармақта:1) тармақша мынадай мазмұнда жазылсын:«1) Үкіметтің, жергілікті атқарушы органның мемлекет мұқтажы үшін жер учаскес-

ін еріксіз иеліктен шығару туралы шешімі, қаланың (елді мекеннің) бас жоспарының заңдармен белгіленген ерекше жағдайлар тізбесіне жататын нысандар құрылысы бөлігінің, сондай-ақ мемлекеттік жəне өңірлік бағдарламалармен көзделген құрылыс нысандарының жəне мемлекеттік мүдделерді жəне қоғамдық мəні бар мақсаттарға қол жеткізуді қамтамасыз ететін инвестициялық жобалардың көшірмелерімен бірге;»;

3) тармақша «басқа да» деген сөздерден кейін «сəйкестендіруші» деген сөздермен толықтырылсын:

4) тармақша мынадай редакцияда жазылсын:«4) бағалау туралы есеп не жер учаскесінің жəне онда тұрған жылжымайтын

мүліктің нарықтық құнын растайтын өзге құжат, сондай-ақ жер учаскесін еріксіз иелік-тен шығаруға байланысты жер учаскесінің меншік иесіне немесе мемлекеттік емес жер пайдаланушыға келтірілген барлық шығындарды толық көлемінде қоса алғанда, оның үшінші тұлғалардың алдындағы міндеттемелерінің мерзімінен бұрын тоқтатылуына бай-ланысты көтеретін шығындарын қоса алғанда өтемақының мөлшері туралы есеп;»;

7) 6-тармақта:бірінші абзацта екінші сөйлем мынадай редакцияда жазылсын:«Сондай-ақ егер жер учаскесінің бөлігін иесінен мемлекет мұқтажы үшін еріксіз

иеліктен шығарудан кейін меншік иесі немесе мемлекеттік емес жерді пайдаланушы қалған бөлікті бұрынғы нысаналы мақсаты бойынша пайдалана алмайтын болса, онда бүкіл жер учаскесінің сатылып алынатынын ескеру қажет. Жер учаскесін бұрынғы нысаналы мақсаты бойынша пайдаланудың мүмкін еместігі туралы қорытындыны (мəліметті) жер қатынастары саласындағы уəкілетті орган ұсынады.»;

екінші абзацтың бірінші сөйлеміндегі «заң актілерімен» деген сөздер «Азаматтық кодекспен» деген сөздермен ауыстырылсын;

екінші абзацтағы «Мысалы, АК-нің 249-бабының 2-тармағының 5) тармақшасына сəйкес, мүлікті меншік иесінен ықтиярсыз алуға жылжымайтын мүлікті иеліктен айы-ру жер учаскесін алуға байланысты болғанда жол беріледі.» деген сөйлем алынып тасталсын.

үшінші абзацтағы «мемлекеттiк органның» жəне «жер учаскесiн алып қою туралы» деген сөздер тиісінше «Үкіметтің, жергілікті атқарушы органның» жəне «жер учаскесін мемлекет мұқтажы үшін еріксіз иеліктен шығару туралы» деген сөздермен ауыстырыл-сын.

төртінші абзац мынадай редакцияда жазылсын:«Жер кодексінің 81-бабы 2-тармағының 2) тармақшасына орай, жер учаскесін мем-

лекет мұқтажы үшін еріксіз иеліктен шығару, соның ішінде сатып алу арқылы иеліктен шығару, жер учаскесіне жеке меншік құқығын немесе жер пайдалану құқығын тоқтату үшін негіз болып табылады. Мемлекет мұқтажы үшін жер учаскелерін еріксіз иеліктен

9

БЮЛЛЕТЕН


СУДА

РЕСПУБЛ

ИКИ

КАЗАХСТАН

8 / 2010


2-418

шығару үшін Жер кодексінің 84-бабында келтірілген негіздер түпкілікті болып табыл-майды. Мемлекет мұқтажы үшін жер учаскелерін еріксіз иеліктен шығару үшін басқа негіздердің заңдармен белгіленуі мүмкін екенін назарда ұстаған жөн.»;

бесінші абзац мынадай редакцияда жазылсын:«Егер істі қарау барысында Үкіметтің, жергілікті атқарушы органның жер учаскесін

еріксіз иеліктен шығару туралы шешімі мемлекет мұқтажымен байланысты болмаса не мұндай шешімді уəкілетті емес орган (ұйым, тұлға) қабылдаса, сондай-ақ шешім Жер кодексінің 84-бабының талаптарына сəйкес келмесе сот талапты қанағаттандырудан бас тартады. Жер учаскесінің меншік иесі немесе мемлекеттік емес жер пайдаланушы Үкіметтің, жергілікті атқарушы органның меншік немесе жер пайдалану құқығының тоқтатылуына əкеліп соғатын мемлекет мұқтажы үшін жер учаскесін еріксіз иеліктен шығару туралы шешімімен келіспеген жағдайда дау сот тəртібімен шешілгенге дейін шешімді жүзеге асыру мүмкін болмайды.»;

8) 8-тармақта:бірінші абзацтың алдынан мынадай мазмұндағы абзацпен толықтырылсын:«Жер учаскесін ерекше жағдайларда Үкіметтің, жергілікті атқарушы органның

талабы бойынша мемлекеттің мұқтажы үшін, осы мұқтаждықтарды өзге тəсілмен қанағаттандыру мүмкін болмаған кезде жəне иеліктен шығарылатын мүліктің тең құнын өтеген жағдайда еріксіз иеліктен шығаруға болатынын соттар дауды шешу кезінде ес-кергендері жөн.»;

бірінші жəне екінші абзацтардағы «алып қою туралы» деген сөздер «еріксіз иелік-тен шығару туралы» деген сөздермен ауыстырылсын;

9) 9-тармақтағы «алып қойылған» деген сөздер «еріксіз иеліктен шығарылған» деген сөздермен ауыстырылсын;

10) 10-тармақтағы «Жер учаскесін мемлекеттік қажеттіктер үшін алып қоюға» де-ген сөздер «Мемлекет мұқтажы үшін жер учаскесін еріксіз иеліктен шығаруға» деген сөздермен ауыстырылсын;

11) 11-тармақтағы «Алып қойылатын» деген сөздер «Еріксіз иеліктен шығарылатын» деген сөздермен ауыстырылсын;

12) 12-тармақта:бірінші жəне үшінші абзацтардағы «алып қойылатын» деген сөздер тиісінше

«еріксіз иеліктен шығарылатын» деген сөздермен ауыстырылсын;үшінші абзац «консультациялар беруі» деген сөздерден кейін «не бағалау туралы

жазбаша есеп дайындауы» деген сөздермен толықтырылсын.үшінші абзац «Егер бағаланып отырған жылжымайтын нысанның нарықтық құнының

мөлшері туралы келіспеушілік зерттеліп отырған нысандағы құрылыс материалының анықталмауынан орын алса, онда соттың сот сараптамасын тағайындағаны жөн.» де-ген сөйлеммен толықтырылсын.

сегізінші абзацтағы «болып табылса» деген сөздерден кейін «;» тыныс белгісі қойылып, «бағалаушы бақылауды жүргізе алмайды.» деген сөздер алып тасталсын жəне мынадай мазмұндағы абзацпен толықтырылсын:

«-бағалаушы – заңды тұлғадағы жетекші не ол уəкілеттік берген адам тапсырыс бе-руші – жеке тұлғамен жəне (немесе) жетекшімен не оған өкілдік берген заңды тұлғаның адамымен жақын туыстық немесе жекжаттық байланыстарда болса, бағалаушы бақылауды жүргізе алмайды.»;

1010ҚАЗАҚСТАН


ЖОҒАРҒЫ

СОТЫНЫҢ

БЮЛЛЕТЕНІ

8 / 2

010


13) 13-тармақта:бірінші абзацтағы «жер учаскесінің мемлекеттік қажеттіктер үшін алып қойылуына»

деген сөздер «мемлекет мұқтажы үшін жер учаскесін еріксіз иеліктен шығаруға» де-ген сөздермен, екінші абзацтағы «Егер алынатын» деген сөздер «Егер еріксіз иеліктен шығарылатын» деген сөздермен ауыстырылсын.

екінші абзацтың екінші сөйлемі мынадай редакцияда жазылсын:«Нысанның нарықтық құнын анықтау кезінде «Қазақстан Республикасындағы

бағалау қызметі туралы» Қазақстан Республикасының Заңын жəне бағалауды жүргізуге, пайдаланылатын əдістер мен тəсілдерге, бағалау туралы есептердің мазмұны мен нысанына талаптарды белгілейтін бағалау қызметі саласындағы басқа нормативтік құқықтық актілерді басшылыққа алған жөн»;

бесінші абзац мынадай редакцияда жазылсын: «Жер учаскесін еріксіз иеліктен шығару үшін тұрғын үй кондоминиумы-

на қатысушыға төленетін өтемақы «Тұрғын үй қатынастары туралы» Заңның 31-бабының 3-тармағының күші бойынша, үй-жайдың əрбiр меншiк иесiнiң (өзге құқық иеленушінің) ортақ мүлiктегi үлесi оған тиесiлi үй-жайға жеке (бөлек) меншiктен (өзге заттай құқықтан)

бөлiнбейтіндіктен, егер кондоминиумға қатысушылардың келiсiмiмен өзгеше анықталмаса, жеке (бөлек) меншiкте тұрған тұрғын үй жəне (немесе) тұрғын үй емес үй-жайлардың пайдалы алаңдарының кондоминиумның осы нысанында тұрған барлық тұрғын үйлердің пайдалы алаңдарына жəне тұрғын үй емес үй-жайлардың алаңдарына қатынасымен анықталатыны ескеріле отырып есептеледі.»;

алтыншы абзац мынадай редакцияда жазылсын: «Жер кодексінің 170-бабының 9-тармағына жəне «Жылжымайтын мүлікке жəне

олармен жасалатын мəмілелерге құқықтарды мемлекеттік тіркеу туралы» Қазақстан Республикасы Заңының 60-бабына сəйкес, Жер кодексі қолданысқа енгізілгенге дейін олар жер заңнамасымен белгіленген жылжымайтын мүлікке құқықтардың өзгеруі ес-керіле отырып заңды күшін сақтайтындықтан, меншік иесіне (жер пайдаланушыға) Жер кодексі қолданысқа енгізілгенге дейін бұрын қолданылған заңдарға сəйкес берілген жер учаскесіне құқықты куəландыратын жəне сəйкестендіретін құжаттардың болуы жер учаскесін еріксіз иеліктен шығару үшін меншік иесіне (жер пайдаланушыға) өтемақы төлеуден бас тартуға негіз болып табылмайды.»;

14) 14-тармақта: «алып қою туралы» деген сөздер «еріксіз иеліктен шығару туралы» деген

сөздермен ауыстырылсын;мынадай мазмұндағы екінші абзацпен толықтырылсын:«Талаптары қанағаттандырылған мемлекеттік орган да, сот иеліктен шығарған

мүлік үшін тиісті өтемақы белгілеген жылжымайтын мүлік иесі, мемлекеттік емес жер пайдаланушы да, өндірісінде атқарушылық іс тұрған сот орындаушысы да соттың заңды күшіне енген шешімін мəжбүрлеп орындату, орындалуын кейінге қалдыру жəне біртіндеп орындату, шешімді орындау тəсілі мен тəртібін өзгерту туралы мəселеге бас-тамашы бола алады.»;

1111

БЮЛЛЕТЕН


СУДА

РЕСПУБЛ

ИКИ

КАЗАХСТАН

8 / 2010


15) 15-тармақ мынадай редакцияда жазылсын: «15. Қазақстан Республикасы Конституциясының 4-бабына сəйкес, осы норматив-

тік қаулы қолданыстағы құқық құрамына қосылады, сондай-ақ жалпыға бірдей міндетті болып табылады жəне ресми жарияланған күнінен бастап күшіне енеді.».


Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының Төрағасы М.Əлімбеков

Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының судьясы, жалпы отырыс хатшысы Ж.Бəйішев



ЖОҒАРҒЫ

СОТЫНЫҢ

БЮЛЛЕТЕНІ

8 / 2

010


ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫ ЖОҒАРҒЫ СОТЫНЫҢ№ 3 НОРМАТИВТІК ҚАУЛЫСЫ


«Жауапкершілігі шектеулі жəне қосымша жауапкершілігі бар серіктестіктер жөніндегі заңнаманы қолданудың кейбір мəселелері

туралы» Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының2008 жылғы 10 шілдедегі № 2 нормативтік қаулысына


Шартты жер үлесіне құқықты реттейтін нормативтік құқықтық актілерді сот прак-тикасында біркелкі түсіну жəне қолдану мақсатында Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының жалпы отырысы


1. «Жауапкершілігі шектеулі жəне қосымша жауапкершілігі бар серіктестіктер жөніндегі заңнаманы қолданудың кейбір мəселелері туралы» Қазақстан Республика-сы Жоғарғы Сотының 2008 жылғы 10 шілдедегі № 2 нормативтік қаулысына мынадай өзгерістер мен толықтырулар енгізілсін:

1) 1-тармақта «Қазақстан Республикасының Азаматтық кодексінен» деген сөздерден кейін «(бұдан əрі – АК)» деген сөздермен, ал «Қазақстан Республикасының Заңынан» деген сөздерден кейін «(бұдан əрі – Заң)» деген сөздермен толықтырылсын;

2) 2-тармақта: а) бірінші абзац мынадай редакцияда жазылсын:«1. Жауапкершілігі шектеулі серіктестіктің жарғылық капиталы серіктестік құрыл-

тайшыларының (қатысушыларының) АК-нің 115-бабының 2-тармағында, 117-ба-бында жəне Заңның 23-бабының 3-тармағында көрсетілген мүлкінен жəне мүліктік құқықтарынан, оның ішінде жеке тұлғаның шартты жер үлесіне құқығын енгізуден құралады. Шартты жер үлесiне құқық Қазақстан Республикасы Жер кодексінің 103-бабының 5-тармағында белгіленген тəртіпте берілген куəлікпен расталуға тиіс.

Шартты жер үлесіне құқық деп жекешелендірілген ауыл шаруашылығы ұйымы қызметкерінің жəне өзге де тұлғалардың жекешелендіру туралы заңнамалық актілер-де көзделген негіздер бойынша жəне тəртіпте жекешелендірілген ауыл шаруашылығы ұйымының жер пайдалану құрамында бұрын болған жер учаскесін нақтылы алу құқығы түсініледі.».

б) бесінші абзацтағы «Қазақстан Республикасы Азаматтық кодексінің (бұдан əрі – АК)» деген сөздер «АК-нің» деген сөзбен ауыстырылсын;

3) мынадай мазмұндағы 2-1, 2-2 жəне 2-3-тармақтармен толықтырылсын:

1313

БЮЛЛЕТЕН


СУДА

РЕСПУБЛ

ИКИ

КАЗАХСТАН

8 / 2010


«2-1. Серіктестіктің барлық құрылтайшыларының келісімі немесе серіктестікке қатысушылардың жалпы жиналысының шешімі бойынша серіктестіктің жарғылық ка-питалына қатысушының үлесі ретінде енгізілетін жылжымайтын немесе жылжыма-лы заттар, мүліктік құқықтар, оның ішінде шартты жер үлесіне құқық міндетті түрде ақшалай бағалануға тиіс. Мұндай келісім болмаған кезде, салымның мөлшерін тəуелсіз бағалаушы белгілейді.

Бағалаушының қорытындысы «Қазақстан Республикасындағы бағалау қызметі туралы» Заңда белгіленген талаптарға сəйкес болуға тиіс.

Салымды бағалау жөніндегі шығындарды салымды ақшалай бағалауға мүдделі серіктестік құрылтайшысы (қатысушысы) өтейді.

2-2. Шартты жер үлесіне құқық ауыл шаруашылығы мақсатындағы жерлердің са-наттарына (егістік, шабындық, жайылым, суармалы жерлер жəне т.б.) жəне шартты жер үлесіне құқық туралы куəлікте көрсетілген бонитет балына байланысты ақшалай бағалануға тиіс.

2-3. Егер жылжымайтын мүлік объектілері тұрғызылған жер учаскесіне тұлғаның меншік құқығы серіктестіктің жарғылық капиталына үлес ретінде енгізілсе, онда жер учаскесі, сондай-ақ сол жерде тұрғызылған жылжымайтын мүлік объектілері де ақшалай бағалануға тиіс.

Егер жерді пайдалану құқығы серіктестіктің жарғылық капиталына үлес ретінде енгізілсе, ал сол жер учаскесінде серіктестік шаруашылық қызметінде пайдаланатын жылжымайтын мүлік объектілері тұрғызылған болса, онда жерді пайдалану құқығы, сондай-ақ көрсетілген жылжымайтын мүлік объектілеріне қатысты жалдау ақысының мөлшері де ақшалай бағалануға тиіс.»;

4) 3-тармақтың 1)тармақшасының екінші абзацындағы «серіктестіктің» деген сөздің алдынан «ауыл шаруашылығы мақсатындағы жер учаскесі, ауыл шаруашылығы мақсатындағы жер учаскесін пайдалану құқығы немесе шартты жер үлесіне құқық жарғылық капиталға үлес ретінде енгізілген жағдайларды қоспағанда, » деген сөздермен толықтырылсын;

5) мынадай мазмұндағы 10-1, 10-2, 10-3, 10-4, 10-5-тармақтармен то-лықтырылсын:

«10-1. Серіктестікке қатысушыға берілген жерді пайдалану құқығы мерзімінің аяқталуына байланысты оның тоқтатылуы, сондай-ақ шартты жер үлесіне құқықты серіктестіктің жарғылық капиталына салым ретінде енгізген қатысушының серіктес-тіктен шығуы оның жарғылық капиталы көлемінің азаюына əкеліп соғады. Мұндай жағдайда серіктестіктің қалған қатысушылары Заңның 27-бабында көрсетілген шешім-дерді қабылдауға жəне əрекеттерді жасауға міндетті.

10-2. Серіктестіктің жарғылық капиталына үлес ретінде ауыл шаруашылығы мақсатындағы жер учаскесін берген қатысушы серіктестік құрамынан шаруа (фермер) қожалығын немесе тауарлық ауыл шаруашылығы өндірісін ұйымдастыру үшін шыққан кезде Жер кодексінің 101-бабының 3-тармағына сəйкес, осы жер учаскесін нақтылы алуға құқылы.

Серіктестіктің жарғылық капиталына пайдалану үшін ғана берілген жер учаскесі сыйақысыз нақтылы нысанда қайтарылады.



ЖОҒАРҒЫ

СОТЫНЫҢ

БЮЛЛЕТЕНІ

8 / 2

010


Заңның 48-бабында белгіленген тəртіпте серіктестікке қатысушылардың келісімі-мен бөліп беру жағдайларын есептемегенде, ауыл шаруашылық егістік жұмыстарын жүргізу кезінде ауыл шаруашылығы мақсатындағы жер учаскесін нақтылы бөліп беруге (қайтаруға) жол берілмейді.

Серіктестіктің жарғылық капиталына үлес ретінде ауыл шаруашылығы мақсатын-дағы емес жер учаскесін қосқан қатысушы серіктестіктен шыққан кезде Заңның 29-32-баптарында белгіленген тəртіпті сақтай отырып, серіктестіктің мүлкінен өзінің үлесін оқшаулап алуға құқылы.

10-3. Серіктестіктің жарғылық капиталына салым ретінде шартты жер үлесіне құқықты енгізген қатысушы шаруа (фермер) қожалығын немесе өзге де тауарлық ауыл шаруашылық өндірісін ұйымдастыру үшін серіктестіктен шыққан кезде, көлемі шартты жер үлесі құқығына сəйкес келетін жер учаскесін нақтылы алуға құқылы.

Серіктестіктің жарғылық капиталына үлес ретінде шартты жер үлесіне құқықты енгізген серіктестіктің бірнеше қатысушылары серіктестіктің құрамынан шығуға жəне ауыл шаруашылық өндірісін жүргізу үшін жаңа серіктестік, өндірістік кооператив немесе өзге де ұйым құруға құқылы. Мұндай жағдайда серіктестіктің жерінен бөлінуге жататын жер учаскесінің көлемі осындай қатысушылардың шартты жер үлесіне құқықтарының жиынтық көлеміне сəйкес келуге тиіс.

10-4. Серіктестік құрамынан шығу жəне шаруа (фермер) қожалығын құру немесе өзге де ауыл шаруашылық өндірісін жүргізу үшін нақтылы жер учаскесін бөлу туралы қатысушының өтініші Жер кодексінің 101-бабының 4-тармағында белгіленген тəртіпте серіктестікке қатысушылардың жалпы жиналысында қаралуға тиіс.

Өтініште бөлінуі сұратылып отырған жер учаскесінің орналасқан жері көрсетілуге тиіс.

Жер учаскесінің орналасқан жері деп серіктестіктің жер пайдалану құрамындағы бөліп беру үшін сұратылып отырған учаскенің сəйкестендіру құжаттарына сəйкес тұрған орнын түсіну керек.

10-5. Серіктестіктің жерінен бөлінуге жататын жер учаскесінің орналасқан жері ту-ралы серіктестікке қатысушылардың жалпы жиналысының шешіміне сотқа шағымдануға болады.

Аталған дау бойынша істі сотта қарауға дайындау барысында сот сұратылып отырған жерден жер учаскесін нақтылы бөліп алу мүмкіндігі туралы жер қатынастары саласындағы уəкілетті мемлекеттік орган маманының қорытындысын алуға тиіс. Соны-мен қатар, мүмкіндігінше, жер сервитутын белгілеуді болдырмайтын жерді пайдаланудың технологиялық схемасын, серіктестіктің құрамынан шығатын қатысушының тұратын орнын, тараптардың басқа да назар аударуға тұрарлық дəлелдемелерін ескеру қажет.

Сот өзінің шешімінде жер қатынастары саласындағы уəкілетті мемлекеттік органға бөлінетін жер учаскесінің жергілікті шекарасын белгілеуге мүмкіндік беретін бағдарларды көрсетуге тиіс.»;

6) 16-тармақта:а) екінші абзацтағы «, ЖШС-ға қатысу үлестері рентаны төлеуге берілген жағдайда,

мəміле АК-нің 518-бабына сəйкес, міндетті түрде нотариалдық тəртіппен расталуға жа-тады» деген сөздер алып тасталсын;

б) үшінші абзац алынып тасталсын.

1515

БЮЛЛЕТЕН


СУДА

РЕСПУБЛ

ИКИ

КАЗАХСТАН

8 / 2010


2. Қазақстан Республикасы Конституциясының 4-бабына сəйкес, нормативтік қаулы қолданыстағы құқықтың құрамына қосылады, сондай-ақ жалпыға бірдей міндетті болып табылады жəне ресми жарияланған күнінен бастап күшіне енеді.


Қазақстан РеспубликасыЖоғарғы Сотының судьясы,жалпы отырыс хатшысы Ж.Бəйішев



ЖОҒАРҒЫ

СОТЫНЫҢ

БЮЛЛЕТЕНІ

8 / 2

010


ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫ ЖОҒАРҒЫ СОТЫНЫҢ №4 НОРМАТИВТІК ҚАУЛЫСЫ


«Қылмыстық сот ісін жүргізуде адамның жəне азаматтың құқықтарын, бостандықтарын соттың қорғауы туралы»

Қылмыстық сот ісін жүргізуде адамның жеке бас бостандығына, жеке өмiріне қол сұқпаушылықты, жеке жəне отбасылық құпияны, хат жазысудың, телефон арқылы сөйлесудің, почта, телеграф жəне өзге де хабарламалардың құпиясын қамтамасыз ететін конституциялық нормалар мен заңдарды дұрыс əрі біркелкі қолдану, сондай-ақ оларды соттың қорғауының тиімділігін арттыру мақсатында Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының жалпы отырысы


1. Соттар сот істерін тікелей қараумен қатар, қылмыстық процеске қатысушы адамдардың құқықтары мен бостандықтарын заңсыз, негізсіз шектеуден қорғау, олар-ды қалпына келтіруге бағытталып заңмен қарастырылған шараларды уақытында қабылдау, сондай-ақ келтірілген зиянды өтеу жөнінде сот билігінің функцияларын іске асыруға тиіс екеніне соттардың назары аударылсын.

Қылмыстық процестің сотқа дейінгі сатысында соттың қорғауы қамауға алу жəне үйде қамауда ұстау түріндегі бұлтартпау шараларына санкция беру, сондай-ақ қылмыстық қудалау органдарының Қазақстан Республикасы Қылмыстық іс жүргізу кодексінің (бұдан əрі – ҚІЖК) 109-бабымен, 113-бабының екінші бөлігімен қарастырылған əрекеттеріне (əрекетсіздігіне) жəне шешімдеріне шағымдарды қарау кезінде жүзеге асырылады.

Істі сотта қарауға дайындау жəне басты сот талқылауы барысында соттың қорғауы қылмыстық қудалау органдары жүзеге асырған іс жүргізудің заңдылығын, олардың іске қатысушы адамдардың процессуалдық құқықтарын кепілдендіретін заң талаптарын сақтауын тексеру жолымен жүзеге асырылады.

Үкімдерді, сот қаулыларын орындау сатысында сот бақылауы Қазақстан Респуб-ликасы Қылмыстық-атқару кодексінің 18-бабына сəйкес жүзеге асырылады.

2. ҚІЖК-нің 109-бабының бірінші бөлігіне сəйкес, анықтаушының, анықтау органының, анықтау органы бастығының, тергеушінің, тергеу органы бастығының, прокурордың қылмыс туралы арызды қабылдаудан бас тарту туралы, қылмыстық іс қозғаудан бас тарту туралы жəне қылмыстық істі қозғау туралы, қылмыстық істі тоқтата тұру жəне қысқарту туралы, сот-медициналық сараптама жүргізу үшін медициналық ме-кемеге еріксіз орналастыру туралы, тінтуді жəне (немесе) алуды жүргізу, мүлікке тыйым

1717

БЮЛЛЕТЕН


СУДА

РЕСПУБЛ

ИКИ

КАЗАХСТАН

8 / 2010


3-418

салуды қолдану, кепілді қолдану туралы қаулылары, шешімдері сотқа шағымдануға жататынын соттардың назарда ұстағандары жөн.

Істі сотта қарауға дайындау немесе басты сот талқылауы сатысына дейін заңдылығын тексеруді кейінге қалдыру адамның жəне азаматтың нұқсан келтірілген құқықтары мен бостандықтарын қалпына келтіруді қиындататын жəне оларды қалпына келтіру мүмкін болмайтын өзге əрекеттер (əрекетсіздік) мен шешімдерге, мысалы, қылмыстық қудалау органдарының қорғаушыны тағайындаудан бас тартуы туралы, заңды өкілді қатыстырудан бас тартуы туралы, сезіктіге, айыпталушыға процессуалдық бұлтартпау шараларын (үй қамауына алу мен қамауға алудан басқа) таңдау жəне қолдану туралы қаулысын, адамды жəбірленуші деп танудан бас тартуды, қылмыстың жасалғаны туралы хабарламаларды тексеру кезіндегі əрекетсіздікті жəне басқаларды жатқызуға болады.

Прокурордың жаңадан ашылған мəн-жайлар бойынша іс жүргізуді қозғаудан бас тарту туралы қаулысы да ҚІЖК-нің 109-бабының тəртібімен шағымдауға жатады.

3. ҚІЖК-нің 109-бабының жəне «Жедел-іздестіру қызметі туралы» 1994 жылғы 15 қыркүйектегі № 154-XII Қазақстан Республикасы Заңының (бұдан əрі – «Жедел-іздесті-ру қызметі туралы» Заң) 5-бабының 2-тармағының тəртібінде, егер жедел-іздестіру қызметін жүзеге асыруға байланысты шешімдер мен əрекеттер қылмыстық іс бойынша іс жүргізуге қатысты болса, оларға шағымды тікелей сотқа беруге болады.

4. ҚІЖК-нің 103 жəне 109-баптарына сəйкес, анықтаушының, анықтау органының, анықтау органы бастығының, тергеушінің, тергеу бөлімі бастығының, прокурордың процессуалдық шешімдеріне жəне əрекеттеріне (əрекетсіздігіне) шағымды қылмыстық сот ісін жүргізуге қатысушылар не өзге де адамдар немесе ұйымдар жүргізіліп жатқан процессуалдық əрекеттер мен қабылданып жатқан процессуалдық шешімдер олардың заңды мүдделерін қозғайтын бөлікте бере алады, арыз берушінің мүддесінде əрекет жасап жүрген қорғаушы, заңды өкіл немесе өкіл бере алады.

Шағымның берілуіне байланысты сотқа дейін іс жүргізуге қатыспаған, бірақ арыз беруші шағым беруге жəне (немесе) оны қарауға қатысуға өкілеттік берген адам да арыз берушінің өкілі бола алады.

Заңда белгіленген тəртіппен процеске қатысушылар деп танылмады деген не-гізбен азаматтардың құқықтары мен заңды мүдделеріне қатысты шешімдер мен əрекеттерге (əрекетсіздікке) сотқа шағымдану құқығын шектеуге жол беруге болмайды. Адамның жəне азаматтың Қазақстан Республикасының Конституциясымен (бұдан əрі – Конституция) кепілдендірілген құқықтары мен бостандықтарын қамтамасыз ету тиісті құқықтың қамтамасыз етілуін қажетсінетін адамның нақтылы жағдайынан (мысалы, қылмыстық істі қозғаудан бас тартылған арыз беруші; тінту (алу) кезінде мүлкі алынған немесе бүлінген адам; жəбірленуші деп негізсіз танылмаған қылмыстан зардап шеккен адам жəне т.б.) туындауға тиіс.

5. ҚІЖК-нің 109-бабының мағынасы бойынша, прокурордың, тергеу, анықтау органдарының шешімдері мен əрекеттерінің (əрекетсіздігінің) заңдылығы мен негіз-ділігін тексеру кезінде судья кейін басты сот талқылауының нысанасы болуы мүмкін мəселелерді алдын ала шешпеуге тиіс. Атап айтқанда, судья істің нақтылы мəн-жай-лары, дəлелдемелерге баға беру жəне əрекетті саралау туралы тұжырымдар жасауға құқылы емес.



ЖОҒАРҒЫ

СОТЫНЫҢ

БЮЛЛЕТЕНІ

8 / 2

010


6. Қамауға алу түріндегі бұлтартпау шарасын қолдану жеке бас бостандығына конституциялық құқықты шектеумен ұласады. Осыған байланысты ҚІЖК-нің 150-бабының жетінші бөлігіне сəйкес, соттар өтініштермен бірге берілетін жасалған əрекеттердің мəн-жайлары туралы мəліметтерге қатысты материалдарды, сезіктінің, айыпталушының жеке басы, олардың тағылып отырған əрекетті жасауға қатыстылығы туралы деректерді, осы бұлтартпау шарасын қолдану үшін негіздемелерді мұқият зерт-тегендері, сондай-ақ сезіктіні, айыпталушыны ұстаудың жəне сотқа өтініштерді берудің мерзімдерінің қатаң сақталуын талап еткені жөн.

Қамауға алуға санкция беру туралы өтініштерді қарау кезінде соттар ҚІЖК-нің 141-143 жəне 150-баптарының талаптарын мүлтіксіз сақтаулары қажет жəне қаралып отырған өтініштер бойынша шешімдер қабылдау кезінде сот ең қатаң бұлтартпау ша-расы – қамауға алуды қолдануға санкция беруге міндетті емес, құқылы екенін жəне заңда қарастырылған негіздемелер болған жəне одан жеңілдеу бұлтартпау шарала-рын қолдану ҚІЖК-нің 139-бабында көрсетілген мақсаттарға қол жеткізуді қамтамасыз етпеген жағдайларда ғана санкция беру туралы өтініштерді қанағаттандыратынын ес-керуге тиіс.

Жасалған əрекеттің ауырлығы осы бұлтартпау шарасын таңдау үшін бірден бір жəне сөзсіз негіздеме бола алмайды.

7. ҚІЖК-нің 491-бабының үшінші бөлігіне сай, кəмелетке толмаған сезіктіге, айыпталушыға қатысты бұлтартпау шарасы ретiнде оны жалпы мерзімі 6 айға дейін қамауға алу ерекше жағдайларда ғана жəне ол ауыр немесе ерекше ауыр қылмыс жасаған кезде ғана қолданылатынын соттардың ескергендері жөн. Осы ретте кəмелетке толмаған сезiктiге, айыпталушыға қатысты қамау түріндегі бұлтартпау шарасын таңдауға дейін ҚІЖК-нің 147-бабында көзделген тəртiппен оны қарауға беру тəрiздi шараны белгілеу мүмкіндігін талқылау туралы 491-баптың екінші бөлігінің талаптарын қатаң сақтау қажет.

8. ҚІЖК-нің 150-бабының оныншы бөлігіне сəйкес, сот сезіктіні немесе айыпта-лушыны қамауға алуға санкция беруден бас тартқан кезде сол сот отырысында проку-рордан үйде қамауда ұстау түрінде бұлтартпау шарасын таңдау туралы өтініш түскен жағдайда, сот материалдарды жалпы тəртіппен зерттеуді қайта жалғастырады, оның нəтижелері бойынша сезіктіге, айыпталушыға қатысты үйде қамауда ұстау түрінде бұлтартпау шарасын таңдауға құқылы.

Өтініш прокурордан ауызша түрде түскен жағдайда оны міндетті түрде сот отырысының хаттамасында көрсеткен жөн.

9. Үй қамауына алу түріндегі бұлтартпау шарасына санкция беру кезінде сезіктінің, айыпталушының жүріп-тұру еркіндігін шектеу жəне ҚІЖК-нің 149-бабының екінші бөлігінде қарастырылған тыйымдарды салу олардың жасы, денсаулық жағдайы, отбасылық жағдайы, сондай-ақ жасалған əрекеттің ауырлығы немесе тағылған айып пен басқа да мəн-жайлар ескеріле отырып, ҚІЖК-нің 139-бабында көрсетілген мақсаттарды қамтамасыз ету үшін қажетті ақылға қонымды шектерде қолданылуға тиіс екенін сот-тар ескеруге тиіс.

Жасалған əрекеттің ауырлығы үйде қамауда ұстау түрінде бұлтартпау шарасын белгілеу үшін бірден бір жəне сөзсіз негіз бола алмайды.

1919

БЮЛЛЕТЕН


СУДА

РЕСПУБЛ

ИКИ

КАЗАХСТАН

8 / 2010


10. Қылмыстық іс жүргізу заңнамасында қылмыстық істер бойынша іс жүргізудің бірыңғай тəртібі белгіленген, сонымен бірге соттар «Қазақстан Республикасының сот жүйесі мен судьяларының мəртебесі туралы» 2000 жылғы 25 желтоқсандағы Конституциялық заңда, «Қазақстан Республикасының Парламенті жəне оның депутаттарының мəртебесі туралы» 1995 жылғы 16 қазандағы Конституциялық заңда, «Қазақстан Республикасының Конституциялық Кеңесі туралы» 1995 жылғы 29 желтоқсандағы Конституциялық заңда, «Прокуратура туралы» 1995 жылғы 21 желтоқсандағы Заңда көрсетілген ережелердің судьяларға, Конституциялық Кеңестің мүшелеріне, Парламент депутаттарына, Қазақстан Республикасының Бас прокуроры-на қатысты тергеу, процессуалдық əрекеттер жүргізу кезінде сақталуы міндетті кейбір ерекшеліктерді қарастыратынын соттар ескеруге тиіс.

Артықшылықтары бар адам қылмыс жасалған жерде ұсталмаса, оны онша ауыр емес немесе ауырлығы орташа қылмыстарды жасағаны үшін қылмыстық жауапкер-шілікке тарту туралы мəселені шешу кезінде, оны қылмыстық жауаптылыққа тарту үшін келісім алу қажет.

Егер істі басты сот талқылауында қарау кезінде артықшылықтары бар жəне ауыр жəне (немесе) ерекше ауыр қылмыс жасағаны үшін сотқа берілген сотталушының əрекеттерінде іс жүзінде ауырлығы орташа жəне (немесе) онша ауыр емес қылмыс құрамы болғаны анықталса, онда сот мемлекеттік органдардың осы адамды қылмыстық жауаптылыққа тартуға келісімін алмай-ақ, істі мəні бойынша қарайды.

11. «Қазақстан Республикасы Конституциясының 52-бабы 4-тармағын, 71-бабы 5-тармағын, 79-бабы 2-тармағын, 83-бабы 3-тармағын жəне 15-бабы 2-тармағын ре-сми түсіндіру туралы» Қазақстан Республикасы Конституциялық Кеңесінің 2003 жылғы 30 қаңтардағы № 10 қаулысына сəйкес, қол сұғылмаушылығы Конституциямен баян-ды етілген, қылмыстық қудалау органдары тиісті мемлекеттік ұйымдардың келісімін бұдан бұрын оған қатысты талап етпеген тұлғаның əрекеті ауыр немесе ерекше ауыр қылмыстан жеңілдеу қылмысқа қарай сараланып өзгерген кезде, тұтқынға алынатын жəне қылмыстық жауаптылыққа тартылатын жағдайда қол сұғылмаушылықтан айыру тəртібі туралы ережелерді сақтаудың міндетті екеніне соттардың назар аударғандары жөн.

Осыған байланысты қылмыстық қудалау органы ауыр жəне (немесе) ерекше ауыр қылмыстарды жасағаны үшін жауаптылықты қарастыратын Қазақстан Республикасы Қылмыстық кодексінің баптары бойынша оның əрекетін қате саралаудың нəтижесінде мемлекеттік органдардың келісімінсіз не қылмыстық заң нормаларының бəсекелестік қағидасы ескерілместен онша ауыр емес немесе ауырлығы орташа қылмысты жасағаны үшін қылмыстық жауапқа тартылғанын анықтап, оны қылмыстық жауаптылыққа тарту үшін келісім алу қажеттілігі туралы тиісті ұсынысты Қазақстан Республикасының Бас прокурорына енгізуге міндетті. Егер осы мəн-жайлар істі сотта қарауға дайындау неме-се басты сот талқылауы барысында анықталса, онда сот істі прокурорға қайтарады.

12. Судьялардың тұрғын, қызметтік үй-жайларын, олардың пайдалануындағы жеке жəне қызметтік көлік құралдарын, олардың хат-хабарларын, банкілік шоттарын, бага-жын жəне өзге де мүлкін қарау жəне тінту, құжаттар мен заттарды алу, мүлкін жəне поч-та-телеграф жөнелтілімдеріне тыйым салу, хабарламаларды ұстап алу, сөйлесулерін



ЖОҒАРҒЫ

СОТЫНЫҢ

БЮЛЛЕТЕНІ

8 / 2

010


тыңдау жəне жазып алу Қазақстан Республикасы Бас прокуроры қозғаған қылмыстық іс шеңберінде ғана жүргізілуі мүмкін.

«Жедел-іздестіру қызметі туралы» Заңның 11-бабының 3-бөлігінде көрсетілген арнайы жедел-іздестіру шаралары облыс (қала) прокурорының жəне жоғары тұрған прокурорлардың санкциясымен ғана жүргізілуі мүмкін. «Жедел-іздестіру қызметі ту-ралы» Заңның 12-бабының 7-тармағының арнайы жедел-іздестіру шараларының прокурордың санкциясынсыз жүргізілуі мүмкін екендігі туралы ережесін судьяларға қатысты қолдануға жол берілмейді.

13. Басты сот талқылауын тағайындау туралы мəселені шешу кезінде соттар ҚІЖК-нің 39-тарауында көрсетілген нормаларды негізге ала отырып, сотқа дейін-гі жеңілдетілген іс жүргізу, анықтау жəне алдын ала тергеу барысында басты сот талқылауын тағайындауға кедергі болатын қылмыстық іс жүргізу заңының елеу-лі бұзылуына жол берілген-берілмегенін тексерулері қажет жəне олар анықталған жағдайда ҚІЖК-нің 303-бабының екінші бөлігіне сəйкес жəне ҚІЖК-нің 301 жəне 303-1-баптарымен қарастырылған тəртіппен істі қосымша тергеу жүргізу үшін прокурорға қайтарады.

Судья басты сот талқылауына дайындалу барысында іс материалдарын зерделеу кезінде тараптардың сотқа дейінгі жеңілдетілген іс жүргізу, анықтау немесе алдын ала тергеу барысында олардың құқықтарының заңсыз шектелгені туралы арыздарының не өтініштерінің болған-болмағанын, олардың тиісті түрде шешілген-шешілмегенін, істе тиісті материалдардың бар-жоғын анықтап, материалдар жоқ болса оларды сотқа ұсынуды прокурорға міндеттегені жөн.

14. Судья түскен іс бойынша қылмыстық қудалау органының сотталушының асырауындағы кəмелетке толмаған балаларды, өзге де еңбекке жарамсыз адамдар-ды қорғау, оларды күту, күнкөріс қаражатымен қамтамасыз ету жөніндегі шараларды қабылдаған-қабылдамағанын, сондай-ақ сотталушының қамауға алынуына байланыс-ты қамқорлықсыз əрі қараусыз қалған оған тиесілі мүлік пен жануарлардың қарауға берілуін тексеруі тиіс.

Егер мұндай шаралар қабылданбаса, сот сотталушының немесе қорғаушының арыздары болған жағдайда істі алдын ала тыңдау барысында ҚІЖК-нің 155-бабының негізінде тиісті адамдарға немесе органдарға қажетті шараларды қабылдау жөнінде міндет жүктеу туралы қаулы шығаруға тиіс.

15. Соттар дəлелдемелерге баға беру кезінде куəландыру мен адамның жеке басын тінту кезінде Конституцияның 16 жəне 17-баптарымен белгіленген əркімнің бостандығы мен жеке басына тиіспеушілік құқығы қозғалатынын ескерулері қажет, сондықтан аталған əрекеттерді жасау үшін ҚІЖК-нің 226 жəне 230-баптарымен қарастырылған негіздемелердің, қажетті жағдайларда прокурор санкциялаған əрекеттерді жасау ту-ралы дəлелді қаулының бар-жоғын, əрекеттерді жасау кезінде заң талаптарының сақталуын əрбір нақты жағдайда тексергендері жөн.

Соттар прокурордың сакциясымен жүргізілетін жеке басты тексеруді, ҚІЖК-нің 233-бабының үшінші бөлігімен көзделген жағдайларды қоспағанда, прокурордың сан-кциясынсыз жəне қылмыстық іс қозғалғанға дейін шолып қарау нысанында жүргізілетін адамды тексеруден ара – жігін шектей білулері қажет.

2121

БЮЛЛЕТЕН


СУДА

РЕСПУБЛ

ИКИ

КАЗАХСТАН

8 / 2010


16. Тұрғын үйге кірудің, оны қараудың жəне онда тінту жүргізудің заңдылығын бағалау кезінде соттар Конституцияның 25-бабының жəне ҚІЖК-нің 17-бабының тұрғын үйге қол сұғылмайтыны туралы нормаларын басшылыққа алуға тиіс, сондықтан жоғарыда көрсетілген əрекеттер тек заңмен белгіленген жағдайлар мен тəртіпте ғана жүргізіледі. ҚІЖК-нің 201-203, 221, 222, 227, 230, 232 жəне 234-баптарымен қарастырылған осындай əрекеттерді жүргізудің іс жүргізу тəртібін мүлтіксіз сақтаудың қажеттілігі тек заң талаптарын орындау ретінде ғана емес, сонымен қатар тұрғын үйге қол сұқпаушылықты, жеке өмірді, жеке жəне отбасылық құпияны қорғаудың заңмен кепілдендірілген тетігі деп қарастыру қажет.

Тұрғын үйді қарау жəне тінту оларды жүргізуге онда тұратын адамдардың келісімі болмаған жағдайда, тергеушінің прокурор санкциясы берілген дəлелді қаулысы бойынша жүргізіледі. Бұл ретте тінтуді қылмыстық іс қозғалғаннан кейін ғана жүргізуге болады.

Тұрғын үй-жайды қарау онда тұратын кəмелетке толған адамдардың келісімі болған жағдайда ҚІЖК-нің 221 жəне 222-баптарына сəйкес жүргізіледі.

Егер тұрғын үй-жайы оқиға болған орын болып табылса жəне оны қарауды кейін-ге қалдыру мүмкін болмаса, тұрғын үй-жайды қарау жəне онда тұрған заттарды алу прокурордың санкциясы алдын ала алынбай-ақ жəне қылмыстық іс қозғалғанға дейін анықтау органының, тергеушінің қаулысы бойынша жүргізілуі мүмкін. Мұндай жағдайда анықтау органы, тергеуші жүргізілген əрекеттер мен олардың нəтижелері туралы заңдылықты тексеру мақсатында тиісті қаулы шығаратын прокурорға жиырма төрт сағат ішінде хабарлауы қажет.

Прокурордың оның санкциясынсыз жүргізілген тінтуді, еріксіз қарауды не алуды заңды деп тану туралы қаулысының ҚІЖК-нің 131-бабының төртінші бөлігіне сəйкес, сот үшін міндетті күші болмайды жəне аталған əрекеттерді жүргізу барысында алынған материалдарды дəлелдемелік күші жоқ деп тануы үшін кедергі болып табылмайды.

Егер прокурор аталған əрекеттердің заңсыздығы туралы шешім шығарса, онда сот оның нəтижелерін іс бойынша жарамды дəлелдемелер деп тани алмайды.

17. Азаматтың жеке өміріне, тұрғын үйіне, хат жазысуына, телефон арқылы сөйлесуіне, почта, телеграф жəне өзге де хабарламаларына қол сұғылмаушылық құқығы шектеуге заңда (Конституцияның 18-бабының 1 жəне 2-тармақтары, 25-бабының 1-тармағы жəне 39-бабы) тікелей көрсетілген жағдайларда жəне тəртіпте ғана жол берілетіндіктен, азаматтардың аталған конституциялық құқықтарын шектейтін жедел-іздестіру шараларын жүргізу «Жедел-іздестіру қызметі туралы» Заңның 12-бабында көрсетілген жағдайлар сақталғанда ғана жүргізілуі мүмкін. Жедел-іздестіру қызметін жүргізу құқығы берілген органдардың тізбесі аталған Заңның 6-бабында көрсетілген.

Осы жедел-іздестіру шараларының нəтижелері олар ҚІЖК-нің 130-бабында қарастырылған тəртіппен қылмыстық процеске енгізілгеннен кейін ғана істер бойынша дəлелдемелер ретінде пайдаланылуы мүмкін.

Сөйлесулерді жəне əңгімелерді жасырын тыңдау мен жазу жөніндегі тергеу əрекеттерін жүргізу ҚІЖК-нің 237-бабында қарастырылған негіздерде жəне тəртіппен жүзеге асырылады.



ЖОҒАРҒЫ

СОТЫНЫҢ

БЮЛЛЕТЕНІ

8 / 2

010


Егер жедел-іздестіру шаралары заңда белгіленген тəртіп бұзыла отырып жүргізілсе не оларды жүргізуге құқық берілмеген органдар жүргізсе, олардың нəтижесінде алынған барлық материалдар күші жоқ дəлелдемелер деп танылуға жатады.

18. Қарау, тінту, алу, іс бойынша іс жүргізуге байланысты жедел-іздестіру шарала-ры мен өзге де шараларды өткізу кезінде адамдардың жеке өмірінің мəн-жайларының құпиялылығы мен жария етілмеуін қамтамасыз ету жөнінде шаралардың қылмыстық процестің сотқа дейінгі сатысында қабылданған-қабылданбағанын соттардың тек-сергендері дұрыс. Жоғарыда көрсетілген құқықтарды қорғау бойынша Конституция талаптарының орындалмауына байланысты жолсыздықтар анықталған кезде, соттар оларды қорғау жөнінде заңмен қарастырылған шараларды қабылдаумен қатар, тиісті шаралар қабылдау үшін жеке қаулылар шығаруға тиіс.

19. Жоғары тұрған сот сатылары сот актілеріне шағымдарды, өтініштерді жəне наразылықтарды қарау кезінде, оларда келтірілген дəлелдерді тексерумен қатар, қылмыстық процестің азаматтардың құқықтары мен бостандықтарын өз бетімен шек-теуге тыйым салатын талаптарының сотқа дейінгі жəне сот сатыларында сақталуына тиісті назар аударулары қажет.


Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының Төрағасы М.Əлімбеков

Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының судьясы, жалпы отырыс хатшысы Ж.Бəйішев

2323

БЮЛЛЕТЕН


СУДА

РЕСПУБЛ

ИКИ

КАЗАХСТАН

8 / 2010


ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫ ЖОҒАРҒЫ СОТЫНЫҢ №5 НОРМАТИВТІК ҚАУЛЫСЫ


«Қылмыстардан жəбірленген адамдардың құқықтары мен міндеттерін реттейтін заңнаманы қолдану тəжірибесі туралы»

Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының 1992 жылғы 24 сəуірдегі № 2 нормативтік қаулысына (Қазақстан Республикасы Жоғарғы

Сотының 2008 жылғы 22 желтоқсандағы № 3 нормативтік қаулысымен енгізілген өзгерістерімен бірге) өзгерістер мен

толықтырулар енгізу туралы

Қазақстан Республикасы заңнамасының өзгеруіне байланысты Қазақстан Рес-публикасы Жоғарғы Сотының жалпы отырысы


1. «Қылмыстардан жəбірленген адамдардың құқықтары мен міндеттерін реттейтін заңнаманы қолдану тəжірибесі туралы» Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының 1992 жылғы 24 сəуірдегі № 2 нормативтік қаулысына (Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының 2008 жылғы 22 желтоқсандағы № 3 нормативтік қаулысымен енгізілген өзгерістерімен бірге) мынадай өзгерістер мен толықтырулар енгізілсін:

1) 4-тармақта:бірінші абзацтың екінші сөйлемі «міндеттерін» деген сөзден кейін «, оның ішінде,

білікті заң көмегін алу, ал ҚІЖК-нің 80-бабының екінші бөлігінде көзделген жағдайларда оны тегін алу құқығын» деген сөздермен толықтырылсын;

2) мынадай мазмұндағы 4-1-тармақпен толықтырылсын: «4-1. Сотқа дейінгі іс жүргізудің жеңілдетілген түрін жүзеге асыру кезінде, оған

моральдық, дене немесе мүліктік зиян келтірілгені туралы факт анықталғаннан кейін адам дереу жəбірленуші деп танылады.»;

3) мынадай мазмұндағы 5-1-тармақпен толықтырылсын: «5-1. Егер мүліктік зиян аса ауыр қылмыс жасау нəтижесінде келтірілсе жəне

сотталғанда оны өтеу үшін жеткілікті мүлік болмаса, сот азаматтық талапты қанағаттандыру кезінде, жəбірленушілердің немесе оның құқықтық

мирасқорларының өтініші бойынша ҚІЖК-нің 75-бабының 7-бөлігіне сəйкес олардың əрқайсысына республикалық бюджет қаражаты есебінен толық көлемде, бірақ 150 айлық есептік көрсеткіштен аспайтын, ақшалай өтемақыны төлеу туралы қаулы шығаруға тиіс. Соттың аталған қаулысы атқарушылық іс жүргізу туралы заңнамада белгіленген тəртіпте еріксіз орындалуға жатады.»;



ЖОҒАРҒЫ

СОТЫНЫҢ

БЮЛЛЕТЕНІ

8 / 2

010


4) 8-тармақтың үшінші абзацы мынадай мазмұндағы сөйлеммен толықтырылсын:«ҚІЖК-нің 80-бабының екінші бөлігінде көзделген жағдайларда өкілдердің еңбегіне

ақы төлеу бюджет қаражаты есебінен жүргізіледі.»; 5) 16-тармақ мынадай редакцияда жазылсын:«Қылмыстық процесті жүргізуші орган моральдық, дене немесе мүліктік зиян

келтірілген қылмыс туралы əрбір іс бойынша қылмыстық істе азаматтық талап қоюға жəбірленушінің құқығын түсіндіруге, ал мұндай талап қойылған кезде оны азаматтық талапкер деп тануға жəне оған тиісті құқықтарын түсіндіруге міндетті. Егер талап қойылмаса ҚІЖК-нің 371-бабы бірінші бөлігінің 10) тармағына сəйкес сот үкім шығару кезінде қылмыспен келтірілген мүліктік зиянның өтелуге жататындығы туралы талқылауға міндетті. Аталған мəселе оң шешімін тапқан жағдайда сот ҚІЖК-нің 169-бабының үшінші бөлігіне сəйкес, егер ол азаматтық сот iсiн жүргiзу тəртiбiмен берілсе, жəбірленушінің талабын қанағаттандыру құқығын таниды.»;

6) 23, 24, 25-тармақтар «апелляциялық» деген сөздерден кейін, тиісінше «кассациялық» деген сөздермен толықтырылсын;

7) 26-тармақ мынадай мазмұндағы екінші абзацпен толықтырылсын:«Осыған байланысты соттар қылмыстық істі басты сот талқылауында қарастыру

кезінде де жəне іс бойынша шыққан сот актілерін апелляциялық, кассациялық жəне қадағалау тəртібінде қайта қарау кезінде де, сонымен қатар сотталушыны жаза-ны өтеуден мерзімінен бұрын шартты түрде босату мəселесін қарастыру кезінде жəбірленуші мен оның өкілінің қатысуын қамтамасыз етуі тиіс. Сондай-ақ, сот оларға іс материалдарымен танысу, соның ішінде түскен шағымдармен, наразылықтармен, өтінімдермен танысу, сотқа жазбаша қарсы пікірлерін, өтініштерін жəне өтінімдерін жол-дау, сот отырыстарына қатысу мүмкіндігі болмаған жағдайда өзінің өкілін жіберу неме-се олардың қатысуынсыз істі қарастыру туралы сотқа жазбаша хабарлау құқықтарын түсіндірулері қажет.»;

8) 27-тармақтағы бірінші сөйлем алып тасталсын.

2. Қазақстан Республикасы Конституциясының 4-бабына сəйкес, осы нормативтік қаулы қолданыстағы құқық құрамына қосылады, сондай-ақ жалпыға бірдей міндетті бо-лып табылады жəне ресми жарияланған күнінен бастап күшіне енеді.



2525

БЮЛЛЕТЕН


СУДА

РЕСПУБЛ

ИКИ

КАЗАХСТАН

8 / 2010


4-418

ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫ ЖОҒАРҒЫ СОТЫНЫҢ№6 НОРМАТИВТІК ҚАУЛЫСЫ


«Қылмыстық процесті жүргізген органдардың заңсыз əрекеттері салдарынан келтірілген зиянды өтеу жөніндегі заңнаманы қолдану тəжірибесі туралы» Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының

1999 жылғы 9 шілдедегі №7 нормативтік қаулысына өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы



1. «Қылмыстық процесті жүргізген органдардың заңсыз əрекеттері салдарынан келтірілген зиянды өтеу жөніндегі заңнаманы қолдану тəжірибесі туралы» Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының 1999 жылғы 9 шілдедегі №7 нормативтік қаулысына мынадай өзгерістер мен толықтырулар енгізілсін:

1) 15-тармақта:екінші сөйлем мынадай редакцияда жазылсын:«Сот ақтау үкімін шығарған кезде немесе істі қысқарту туралы қаулы шығарған

кезде ҚІЖК-нің 40-бабында, 371-бабының екінші бөлігінде көрсетілген тұлғалардың та-лаптары бойынша заңсыз қылмыстық жауапкершілікке тартудың жəне соттаудың сал-дарынан келтірілген зиянды өтеу жөнінде шешім қабылдайды.»;

екінші сөйлемнен кейін мынадай мазмұндағы сөйлеммен толықтырылсын: «Сот актісінің күші жойылғаннан кейін қойылған талапты заңсыз актіні шығарған

соттың судьясы сот отырысына мүдделі тұлғаларды шақыра отырып, жеке-дара қарайды.»;

2) 17-тармақта:екінші сөйлем «қаулысына» деген сөзден кейін «апелляциялық,» деген сөзбен

толықтырылсын, «жоғары тұрған сотқа» деген сөздер алып тасталсын;үшінші сөйлемдегі «немесе» деген сөз «немесе/жəне» деген сөздермен ауысты-

рылсын;

2. Қазақстан Республикасы Конституциясының 4-бабына сəйкес, осы нормативтік қаулы қолданыстағы құқық құрамына қосылады, сондай-ақ жалпыға бірдей міндетті бо-лып табылады жəне ресми жарияланған күнінен бастап күшіне енеді. Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының Төрағасы М. Əлімбеков Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының судьясы, жалпы отырыс хатшысы Ж. Бəйішев



ЖОҒАРҒЫ

СОТЫНЫҢ

БЮЛЛЕТЕНІ

8 / 2

010




«Медициналық сипаттағы мəжбүрлеу шараларын қолдану жөніндегі сот тəжірибесі туралы» Қазақстан Республикасының Жоғарғы Сотының 1999 жылғы 9 шілдедегі №8 нормативтік қаулысына (Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының

2002 жылғы 15 тамыздағы №18 жəне 2008 жылғы 22 желтоқсандағы №10 нормативтік қаулыларымен енгізілген өзгерістері мен толықтыруларымен бірге)

өзгерістер мен толықтыру енгізу туралы.



1. «Медициналық сипаттағы мəжбүрлеу шараларын қолдану жөніндегі сот тəжірибесі туралы» Қазақстан Республикасының Жоғарғы Сотының 1999 жылғы 9 шілдедегі № 8 нормативтік қаулысына (Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының 2002 жылғы 15 тамыздағы №18 жəне 2008 жылғы 22 желтоқсандағы №10 нормативтік қаулыларымен енгізілген өзгерістері мен толықтыруларымен бірге) мынадай өзгерістер мен толықтыру енгізілсін:

1) 2-тармақтың екінші сөйлеміндегі «Психатриялық жəрдем жəне оны көрсеткен кезде азаматтардың құқықтарына берілетін кепілдіктер туралы» Қазақстан Республикасының 1997 жылғы 16 сəуірдегі Заңы» деген сөздер «Халық денсаулығы жəне денсаулық сақтау жүйесі туралы Қазақстан Республикасының Кодексі» деген сөздермен ауыстырылсын;

2) 7-тармақтағы екінші сөйлем алып тасталсын;3) 8-тармақта «арнаулы медициналық мекемеге» деген сөздер «психиатриялық

көмек көрсететін ұйымға немесе мамандандырылған медициналық ұйымға» деген сөздермен ауыстырылсын;

4) 9-тармақтағы «арнаулы медициналық мекемелерге», «арнаулы медициналық мекемеге» деген сөздер тиісінше «мамандандырылған медициналық ұйымдарға», «мамандандырылған медициналық ұйымға» деген сөздермен ауыстырылсын;

5) 10-тармақтағы «медициналық мекемеге» деген сөздер «медициналық ұйымға» деген сөздермен ауыстырылсын;

6) 19-тармақта:

2727

БЮЛЛЕТЕН


СУДА

РЕСПУБЛ

ИКИ

КАЗАХСТАН

8 / 2010


бірінші абзацтағы бірінші сөйлем мынадай редакцияда жазылсын:«Медициналық сипаттағы мəжбүрлеу шараларын қолдану туралы қылмыстық іс-

терді ҚІЖК-нің 290, 290-1, 290-2, 290-3-баптарында бекітілген соттылыққа сəйкес бірін-ші сатыдағы соттар қарайды.»;

үшінші абзац «апелляциялық» деген сөзден кейін «, кассациялық» деген сөзбен толықтырылсын;

7) 28-тармақта:бірінші абзацтың бірінші сөйлеміндегі «мəжбүрлеу шараларын қолдану тура-

лы қаулы шығарған сот қарайды: облыстық жəне оған теңестірілген сотта үш судья құрамындағы алқа, аудандық жəне оған теңестірілген сотта – судья жеке-дара жүзеге асырады» деген сөздер «мəжбүрлеу шараларын қолдану туралы қаулыны шығарған соттың судьясы жеке-дара жүзеге асырады.» деген сөздермен ауыстырылсын;

бірінші абзацтың екінші жəне төртінші сөйлемдеріндегі «медициналық мекеме», «медициналық мекемеде» деген сөздер тиісінше «медициналық ұйым», «медициналық ұйымда» деген сөздермен ауыстырылсын;

8) 29-тармақтың екінші сөйлеміндегі «үш судья құрамында облыстық жəне оған теңестірілген сот» деген сөздер «сотталғанды жазадан босату туралы қаулыны шығарған аудандық жəне оған теңестірілген соттың судьясы жеке-дара» деген сөздермен ауыс-тырылсын.



Қазақстан РеспубликасыЖоғарғы Сотының судьясы,жалпы отырыс хатшысы Ж.Бəйішев



ЖОҒАРҒЫ

СОТЫНЫҢ

БЮЛЛЕТЕНІ

8 / 2

010




«Қылмыстық істер бойынша сот ісін жүргізу жариялылығы қағидатын соттардың сақтауы туралы» Қазақстан

Республикасының Жоғарғы Сотының 2002 жылғы 6 желтоқсандағы № 25 нормативтік қаулысына




1. «Қылмыстық істер бойынша сот ісін жүргізу жариялылығы қағидатын соттардың сақтауы туралы» Қазақстан Республикасының Жоғарғы Сотының 2002 жылғы 6 желтоқсандағы № 25 нормативтік қаулысына мынадай өзгерістер мен толықтырулар енгізілсін:

1) 12-тармақтағы «403» деген сандар «396-1, 446-1» деген сандармен ауысты-рылсын, «апелляциялық» деген сөзден кейін «жəне кассациялық» деген сөздермен толықтырылсын;

2) 13-тармақ «апелляциялық» деген сөзден кейін «, кассациялық» деген сөзбен толықтырылсын.

2. Қазақстан Республикасы Конституциясының 4-бабына сəйкес, осы нормативтік қаулы қолданыстағы құқық құрамына қосылады, сондай-ақ жалпыға бірдей міндетті бо-лып табылады жəне ресми жарияланған күнінен бастап күшіне енеді

Қазақстан РеспубликасыЖоғарғы Сотының Төрағасы М. Əлімбеков

Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының судьясы,жалпы отырыс хатшысы Ж. Бəйішев

2929

БЮЛЛЕТЕН


СУДА

РЕСПУБЛ

ИКИ

КАЗАХСТАН

8 / 2010




«Қорғану құқығын реттейтін қылмыстық іс жүргізу заңнамасын қолдану тəжірибесі туралы» Қазақстан Республикасы Жоғарғы

Сотының 2002 жылғы 6 желтоқсандағы№ 26 нормативтікқаулысына өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы



1. «Қорғану құқығын реттейтін қылмыстық іс жүргізу заңнамасын қолдану тəжірибесі туралы» Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының 2002 жылғы 6 желтоқсандағы № 26 нормативтік қаулысына мынадай өзгерістер мен толықтырулар енгізілсін:

1) 4-тармақта:бірінші абзацтағы «немесе» деген сөз «жəне» деген сөзбен, «адвокаттың немесе

ҚІЖК-нің 70-бабының екінші бөлігінде көрсетілген адамдардың, егер олардың арнайы заңгерлік дайындығы жəне білікті заң көмегін көрсетуге қабілеті болса, іске қатысуы қорғану құқығын қамтамасыз етудің маңызды кепілі болып табылады» деген сөздер «адвокат немесе тек кəсіпқой адвокатпен қатар ғана қорғаушылар ретінде қатыса ала-тын ҚІЖК-нің 70-бабының екінші бөлігінде көрсетілген адамдар жіберілуі мүмкін» деген сөздермен ауыстырылсын;

екінші абзац алып тасталсын;.2) 5-тармақ мынадай редакцияда жазылсын:«Адвокат куəлігін жəне осы қылмыстық іс бойынша нақты адамды (адамдарды)

қорғауды жүзеге асыруға өкілеттігін куəландыратын ордерді көрсеткеннен кейін адво-кат қорғаушы ретінде іске қатысуға жіберіледі.

ҚІЖК-нің 70-бабының екінші бөлігінде аталған басқа да тұлғалар қылмыстық про-цесті жүргізуші органға ҚІЖК-нің 72-бабының сегізінші бөлігінде көрсетілген құжаттарды ұсынғаннан сəттен бастап іске қорғаушы ретінде қатысуға жіберіледі.»;

3) 6-тармақ алып тасталсын;4) 23-тармақта:үшінші абзацтағы «апелляциялық сатының соттары» деген сөздер «апелляциялық,

кассациялық жəне қадағалау сатыларының соттары» деген сөздермен ауыстырыл-сын;

мынадай мазмұндағы абзацпен толықтырылсын:



ЖОҒАРҒЫ

СОТЫНЫҢ

БЮЛЛЕТЕНІ

8 / 2

010


«Қорғаушының апелляциялық, кассациялық жəне қадағалау сатыларына қатысуы ҚІЖК-нің 71-бабында көрсетілген жағдайларда жəне тиісінше ҚІЖК-нің 408-бабының төртінші бөлігінде, 446-5-бабының төртінші бөлігінде жəне 467-1-бабында қарастырылған тəртіпте қамтамасыз етіледі.»;

5) 24-тармақтың бірінші абзацы «апелляциялық» деген сөзден кейін «кассациялық» деген сөзбен толықтырылсын жəне бірінші абзацтың үшінші сөйлемінде «апелляциялық» деген сөз алып тасталсын;

6) 26-тармақта «апелляциялық жəне қадағалау сатысының соттары» деген сөздер «апелляциялық, кассациялық жəне қадағалау сатыларының соттары» деген сөздермен ауыстырылсын.


Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының Төрағасы М. Əлімбеков


3131

БЮЛЛЕТЕН


СУДА

РЕСПУБЛ

ИКИ

КАЗАХСТАН

8 / 2010




«Азаматтық талапты қылмыстық процесте қарау туралы» Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының 2005 жылғы

20 маусымдағы № 1 нормативтік қаулысына өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы



1. «Азаматтық талапты қылмыстық процесте қарау туралы» Қазақстан Республи-касы Жоғарғы Сотының 2005 жылғы 20 маусымдағы

№ 1 нормативтік қаулысына мынадай өзгерістер мен толықтырулар енгізілсін:1) 3-тармақ мынадай мазмұндағы абзацпен толықтырылсын:«Сотқа дейінгі жеңілдетілген іс жүргізуді жүзеге асыру кезінде азаматтық талап

қылмыстық қудалау органына қылмыстың жасалуы туралы арызбен қоса, сондай-ақ қылмыстық процестің келесі сатыларында да, бірақ сот тергеуі басталғанға дейін берілуі мүмкін. Егер азаматтық талап берiлмесе, онда сот ҚІЖК-нің 371-бабы бірін-ші бөлігінің 10) тармағына сəйкес, қылмыс нəтижесінде келтірілген мүлiктiк зиянның өтелуге жататынын/жатпайтынын үкім шығарған кезде талқылауға міндетті. Аталған мəселе оң шешімін тапқан кезде сот ҚІЖК-нің 169-бабының үшінші бөлігіне сəйкес, егер ол азаматтық сот ісін жүргізу тəртібінде берілсе, талап арызды қанағаттандыруға жəбірленушінің құқығын таниды.»;

2) 27-тармақтың үшінші абзацы мынадай мазмұндағы сөйлемдермен то-лықтырылсын:

«Егер мүліктік зиян аса ауыр қылмыс жасау нəтижесінде келтірілсе жəне сотталғанда оны өтеу үшін жеткілікті мүлік болмаса, үкім шығарған сот жəбірленушінің немесе оның құқықтық мирасқорының өтініші бойынша ҚІЖК-нің 75-бабының жетін-ші бөлігіне сəйкес республикалық бюджет қаражаты есебінен толық көлемде, бірақ 150 айлық есептік көрсеткіштен аспайтын ақшалай өтемақыны төлеу туралы қаулы шығаруға тиіс. Соттың аталған қаулысы атқарушылық іс жүргізу туралы заңнамада белгіленген тəртіпте еріксіз орындалуға жатады.»;

3) 30-тармақтың бірінші абзацы мынадай мазмұндағы сөйлеммен толықтырылсын:



ЖОҒАРҒЫ

СОТЫНЫҢ

БЮЛЛЕТЕНІ

8 / 2

010


«Осы орайда қылмыстық істі қарайтын сот азаматтық талапкердің азаматтық талап-ты қанағаттандыруға құқығын мойындай отырып, азаматтық сот ісін жүргізу тəртібінде қарауға жататын мəселелерді алдын ала анықтап, олар бойынша тұжырымдарды үкімде көрсетуге құқылы емес.»;

4) 35-тармақтың бірінші абзацындағы «үшінші» деген сөз «екінші» деген сөзбен ауыстырылсын;

5) 37-тармақтың бірінші абзацы мынадай редакцияда жазылсын:«Апелляциялық сатыдағы сот үкімнің азаматтық талап бөлігіндегі заңдылығын

тексере отырып, ҚІЖК-нің 411-1-бабында көрсетілген шешімдердің бірін қабылдауға құқылы. Бұл ретте, азаматтық талап заңсыз қаралмай қалған жағдайда, үкім азаматтық талап бөлігінде жаңадан қарауға жіберіле отырып, күшін жоюға жатады. Осындай шешім үкімнің қарар бөлімінде көрсетілген жағдайда ғана емес, сонымен бірге сот талап арызды зерттемеген, берілген азаматтық талап бойынша талапкер мен жауапкерден жауап алмаған, үкімде азаматтық талап жөнінде ешқандай тұжырым жасамаған жəне қарар бөлімінде азаматтық талап бойынша шешімді мүлде көрсетпеген жағдайларда да бірінші сатыдағы сот азаматтық талапты қараусыз қалдырған деп тану керек.»;

6) 39-тармақ мынадай мазмұндағы абзацпен толықтырылсын:«ҚІЖК-нің 575, 576-баптарына сəйкес, алқабилердің қатысуымен шығарылған

үкім азаматтық талап бөлігінде қадағалау тəртібінде ғана қайта қаралуы мүмкін, бұл ретте ҚІЖК-нің 577-бабына сəйкес, сотталғанның жағдайын нашарлататын шешім қабылдауға жол берілмейді.».




3333

БЮЛЛЕТЕН


СУДА

РЕСПУБЛ

ИКИ

КАЗАХСТАН

8 / 2010


5-418



«Қылмыстық істер бойынша дəлелдемелерді бағалаудың кейбір мəселелері туралы» Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының

2006 жылғы 20 сəуірдегі № 4 нормативтік қаулысына өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы



1. «Қылмыстық істер бойынша дəлелдемелерді бағалаудың кейбір мəселелері туралы» Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының 2006 жылғы 20 сəуірдегі № 4 нор-мативтік қаулысына мынадай өзгерістер мен толықтырулар енгізілсін:

1) 4-тармақтың бесінші абзацы мынадай мазмұндағы сөйлеммен толықтырылсын:

«Бұл ретте сот жарамды дəлелдемелерді іс материалдарынан негізсіз алып тастау, сондай-ақ сот отырысында дəлелдемелер ретінде жол берілмейтін нақты деректерді зерттеу жағдайларына жол бермеуге тиіс.»;

2) 7-тармақтың бірінші абзацы мынадай мазмұндағы сөйлеммен толықтырылсын:

«Соттың дəлелдемелерді жарамсыз не іске қатысы жоқ деп заңсыз тануы нəтижесінде тараптарды сот отырысында материалдарды ұсыну жəне оларды зерттеу мүмкіндігінен айыру, ҚІЖК-нің 415-бабының екінші бөлігіне сəйкес үкімнің күшін жоюға əкеп соғатын, қылмыстық іс жүргізу заңын елеулі бұзу болып табылады.»;

3) 18-тармақта:бірінші абзац мынадай редакцияда жазылсын:«Соттар тергеу əрекеттерінің хаттамаларын бағалау кезінде, ҚІЖК-нің 122, 184,

190-2, 221, 231-баптарында көзделген жағдайларды қоспағанда, хаттамалар қылмыстық іс қозғалғаннан кейін жəне заңда белгіленген анықтау, алдын ала тергеу немесе сотқа дейінгі жеңілдетілген іс жүргізу мерзімінде жасалатынын назарда ұстауы қажет.»;

екінші абзацта «бір айға дейін» деген сөздер «екі айға дейін» деген сөздермен ауыстырылсын жəне «деректер» деген сөзден кейін «, сотқа дейінгі жеңілдетілген іс жүргізуді жүзеге асыру барысында алынғандарды есептемегенде, » деген сөздермен толықтырылсын;

4) 22-тармақта:



ЖОҒАРҒЫ

СОТЫНЫҢ

БЮЛЛЕТЕНІ

8 / 2

010


төртінші абзац «санкциялаған» деген сөзден кейін «, сондай-ақ ҚІЖК-нің 237-бабының бірінші бөлігінде көрсетілмеген істер бойынша» деген сөздермен толықтырылсын;

алтыншы абзац мынадай редакцияда жазылсын: «Егер прокурордың санкциясынсыз жүргізілген арнайы жедел-іздестіру шара-

лары кейінге қалдыруды күтпейтін жəне ауыр, аса ауыр қылмыстардың жасалуы-на əкелуі мүмкін жағдайларда жедел-іздестіру қызметін жүзеге асыратын органның басшыларының бірінің дəлелді қаулысы негізінде, прокурорға хабарланып жəне кейін қаулы шыққан сəттен бастап 24 сағат ішінде санкция алынған болса, олардың мате-риалдары жарамды дəлелдемелер болып танылуы мүмкін. Судья, ауыр немесе аса ауыр қылмыс жасаған не қылмыс жасау үстiнде ұсталған жағдайларды қоспағанда, прокурордың санкциясын алдын ала алмастан судьяларға қатысты жедел-іздесті-ру шараларын жүргізу алынған материалдарды жарамсыз дəлелдемелер деп тануға əкеліп соғады.

«ҚІЖК-нің 213, 216 жəне 218-баптарының талаптары бұзылып ресімделген «түсініктеме», «кінəсін мойындап келу», «куə ретінде жауап алу» немесе өзге де осын-дай нысандарда адамнан ол қылмыс жасаған деген күдікке байланысты алынған жау-аптар ҚІЖК-нің 116-бабына сəйкес қылмыстық іс материалдарына тіркелуге жəне жа-рамды дəлелдемелер деп тануға жатпайды.»;

5) 27-тармақтың екінші абзацы мынадай редакцияда жазылсын: «Егер бірінші сатыдағы сот дəлелдемелер қатарынан материалдарды негізсіз

алып тастап, оларды зерттемесе, онда істі апелляциялық не кассациялық қарау ба-рысында сот аталған іс материалдарын жарамды дəлелдемелер деп тануға, оларды зерттеуге, бағалауға жəне тиісінше ҚІЖК-нің 411 жəне 446-8-баптарында көрсетілген шешімдердің бірін қабылдауға құқылы.».



Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының судьясы, жалпы отырыс хатшысы Ж. Бəйішев

3535

БЮЛЛЕТЕН


СУДА

РЕСПУБЛ

ИКИ

КАЗАХСТАН

8 / 2010




«Соттардың қылмыстық істерді қосымша тергеу жүргізу үшін қайтаруы туралы» Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының

2001 жылғы 13 желтоқсандағы № 19 нормативтік қаулысына (Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының 2008 жылғы

22 желтоқсандағы № 18 нормативтік қаулысымен енгізілген өзгерістерімен бірге) өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы



1. «Соттардың қылмыстық істерді қосымша тергеу жүргізу үшін қайтаруы тура-лы» Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының 2001 жылғы 13 желтоқсандағы № 19 нормативтік қаулысына (Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының 2008 жылғы 22 желтоқсандағы № 18 нормативтік қаулысымен енгізілген өзгерістерімен бірге) мына-дай өзгерістер мен толықтырулар енгізілсін:

1) 2-тармақта:бірінші абзац мынадай мазмұндағы сөйлеммен толықтырылсын: «Істі қосымша тергеу үшін жіберу туралы шешім істі алдын ала тыңдау барысын-

да, сондай-ақ басты сот талқылауы барысында да қабылдануы мүмкін.»;мынадай мазмұндағы абзацтармен толықтырылсын:«ҚІЖК-нің 303-бабының бірінші бөлігінде көрсетілген негіздер бойынша сот ал-

дын ала тыңдау барысында қараған жəне негізді деп таныған тараптардың өтініштері бойынша ғана істі қосымша тергеу үшін жіберуге құқылы.

Сот тергеуін ҚІЖК-нің 363-бабына сəйкес қысқартылған тəртіпте жүргізген кезде сотталушының өз кінəсін мойындамауы істі қосымша тергеуге жіберу үшін негіз болып табылмайды. Сот мұндай жағдайларда сот тергеуін əдеттегі тəртіпте жүргізу туралы қаулы шығарып, барлық іс материалдарын толық көлемде зерттейді.»;

2) 3-тармақта:үшінші абзац «айыптау қорытындысымен» деген сөздерден кейін «, сотқа дейінгі

жеңілдетілген іс жүргізу хаттамасымен» деген сөздермен толықтырылсын;сегізінші абзац «сұрақ алынған» деген сөздерден кейін «жəне белгiлi тұрғылықты

жерi жоқ» деген сөздермен толықтырылсын;3) 4-тармақтың екінші сөйлемі мынадай редакцияда жазылсын:



ЖОҒАРҒЫ

СОТЫНЫҢ

БЮЛЛЕТЕНІ

8 / 2

010


«ҚІЖК-нің 207-бабының талаптары сақталмай, айыпталушы ретiнде жауаптылыққа тарту туралы қаулыда əрбір айыпталушыға қандай нақты əрекеттер үшін айып тағылғаны, осы қылмыс үшін жауаптылық қарастырылған қылмыстық заң көрсетілмеген не осы қаулының, айыптау қорытындысының, сотқа беру туралы қаулының арасында елеулі қайшылықтар болған жəне айыпталушыға тағылған қылмысты жəне сот талқылауының шегін анықтау осыған орай мүмкін болмаған жағдайларда да іс алдын ала тындау са-тысынан қосымша тергеуге жіберілуге жатады.»;

4) 6-тармақтағы «олардың істің мəн-жайын жан-жақтылы, толық əрі шынайы зерт-теу, процеске қатысушылар мен басқа да адамдардың құқықтары мен заңды мүдделерін қамтамасыз ету үшін жіберілген-жіберілмегенін» деген сөздер «заңда көрсетілген қандай негіз бойынша істі қосымша тергеу үшін жіберу ұсынылып отырғанын» деген сөздермен ауыстырылсын;

5) 7-тармақтың бірінші абзацы мынадай мазмұндағы сөйлемдермен то-лықтырылсын:

«Алдын ала тергеудің жеткілікті болмауы, қылмыстық қудалау органдарының тұжырымдамаларын растайтын дəлелдемелердің істе болмауы немесе жеткіліксіз бо-луы, сондай-ақ анықтау немесе алдын ала тергеу іс жүргізуі кезінде іс материалдарын жарамсыз дəлелдемелер деп тануға əкеліп соғатын қылмыстық іс жүргізу заңының елеулі бұзылуына жол беру істі қосымша тергеуге жіберу үшін негіз болып табыл-майды. Мұндай жағдайларда іс қорытынды шешім қабылдана отырып, мəні бойынша қаралуға жатады. Егер айыптау тарабы сот отырысында олқылықтың орнын толтыр-маса, онда сот Қазақстан Республикасы Конституциясының 77-бабының 3-тармағы 8) тармақшасының жəне ҚІЖК-нің 19-бабының үшінші бөлігінің талаптарын сақтай оты-рып, айыпталушының кiнəлiлiгiне сейiлмеген күдiк оның пайдасына түсiндiрiлетіндігі туралы шешім қабылдайды. Егер сотқа дейінгі жеңілдетілген іс жүргізуді жүзеге асыру кезінде істің барлық мəн-жайларын толық жəне жан-жақты зерттеу қамтамасыз етілме-се не іс ҚІЖК-нің 190-1-бабының екінші бөлігінде көзделген мəн-жайлар болған кезде, сондай-ақ ҚІЖК-нің 303-бабында көрсетілген мəн-жайлар анықталған кезде жүргізілсе, сот істі алдын ала тергеу немесе анықтау жүргізу үшін тиісті прокурорға жолдайды.»;

6) 12-тармақ мынадай редакцияда жазылсын:«12. Апелляциялық сатыдағы сот ҚІЖК-нің 303-бабының бірінші бөлігінде

көрсетілген негіздер болған жағдайда бірінші сатыдағы сот үкімінің күшін жойып, тараптардың өтініші бойынша істі қосымша тергеуге жолдайды.»;

7) 13-тармақта:бірінші абзацтағы «5» деген сан «8» деген санмен ауыстырылсын;мынадай мазмұндағы екінші абзацпен толықтырылсын:«Кассациялық саты үкімнің күшін жойған кезде ҚІЖК-нің 303-бабында көрсетілген

негіздер бойынша істі қосымша тергеуге жіберуге құқылы.»;8) 14-тармақтағы «5» деген сан «8» деген санмен ауыстырылсын;9) 15-тармақта:бірінші абзацтағы «ҚІЖК-нің 459-бабында көрсетілген салдарға əкеп соқпайтын-

дықтан, бұзылуға жатпайды.» деген сөздер «қадағалау тəртібінде қайта қарауға жата-ды.» деген сөздермен ауыстырылсын;

3737

БЮЛЛЕТЕН


СУДА

РЕСПУБЛ

ИКИ

КАЗАХСТАН

8 / 2010


екінші абзац мынадай сөздермен толықтырылсын: «, алайда, ҚІЖК-нің 467-бабының алтынша бөлігіне сəйкес, бірінші, апелляциялық жəне кассациялық сатылардағы соттың істі қосымша тергеуге жіберу туралы қаулысын бұзуға құқылы, бұл ретте осын-дай шешімді қабылдау сəтінде іс бойынша қосымша тергеу басталмауға тиіс.».






ЖОҒАРҒЫ

СОТЫНЫҢ

БЮЛЛЕТЕНІ

8 / 2

010




«Соттардың қылмыстық істер бойынша жеке қаулылар шығару тəжірибесі туралы» Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының

2003 жылғы 19 желтоқсандағы № 11 нормативтік қаулысына (Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының 2008 жылғы

22 желтоқсандағы № 21 нормативтік қаулысымен енгізілген өзгеріспен бірге) өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы



1. «Соттардың қылмыстық істер бойынша жеке қаулылар шығару тəжірибесі тура-лы» Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының 2003 жылғы 19 желтоқсандағы № 11 нормативтік қаулысына мынадай өзгерістер мен толықтырулар енгізілсін:

1) 5-тармақтағы «жəне ҚР ҚІЖК-нің 411-бабының 6-тармағына сəйкес апелляциялық жəне қадағалау» деген сөздер «, ҚІЖК-нің 411-бабының үшінші бөлігіне жəне 446-8-бабының 6) тармақшасына сəйкес апелляциялық, кассациялық жəне қадағалау» деген сөздермен ауыстырылсын;

2) 9-тармақтың бірінші абзацындағы «Жеке қаулыға» деген сөздердің алдынан «Істің мəні бойынша шығарылған сот актісіне шағымдану (наразылық келтіру) үшін көзделген тəртіпте жəне мерзімдерде жеке қаулыларға шағымдануға (наразылық кел-тіруге) болады.» деген сөйлеммен жəне «396-бабында» деген сөзден кейін «жəне 403-бабының бесінші бөлігінде» деген сөздермен толықтырылсын:

3) 10-тармақтағы «қадағалау шағымы» деген сөздер «өтініші» деген сөзбен ауыс-тырылсын;

4) 11-тармақтағы «апелляциялық саты» деген сөздер «апелляциялық, кассациялық жəне қадағалау сатысы» деген сөздермен, «бірінші» деген сөз «төменгі тұрған» деген сөздермен ауыстырылсын, «404-бабының 2-бөлігінің» деген сөздерден кейін «, 423-бабы үшінші бөлігінің, 446-2-бабының, 458-бабы екінші бөлігінің» деген сөздермен толықтырылсын;

5) 13-тармақта «жеке қаулы бірінші жəне апелляциялық саты соттарының басқа қаулылары сияқты, » деген сөздер «бірінші жəне апелляциялық саты соттарының жеке қаулысы» деген сөздермен ауыстырылсын;

6) 15-тармақ мынадай мазмұндағы сөйлеммен толықтырылсын:

3939

БЮЛЛЕТЕН


СУДА

РЕСПУБЛ

ИКИ

КАЗАХСТАН

8 / 2010


«Кассациялық сатыдағы соттың жеке қаулысы жарияланған сəттен бастап заңды күшіне енеді.».






ЖОҒАРҒЫ

СОТЫНЫҢ

БЮЛЛЕТЕНІ

8 / 2

010




«Қылмыстық істер бойынша сот сараптамасы туралы» Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының

2004 жылғы 26 қарашадағы № 16 нормативтік қаулысына өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы



1. «Қылмыстық істер бойынша сот сараптамасы туралы» Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының 2004 жылғы 26 қарашадағы № 16 нормативтік қаулысына мынадай өзгерістер мен толықтырулар енгізілсін:

1) 3-тармақтың бірінші абзацында «бірінші бөлігінде» деген сөздер «бірінші жəне екінші бөліктерінде» деген сөздермен, «Сот сараптамасы туралы» деген сөздер «Қазақстан Республикасындағы сот-сараптама қызметі туралы» деген сөздермен ауыстырылсын;

2) 4-тармақтың бесінші жəне алтыншы абзацтары мынадай редакцияда жазыл-сын:

«Егер іс апелляциялық сатыда қаралған кезде сараптамалық зерттеу жүргізу қажет болып танылса, онда осындай жағдайларда сараптаманы жүргізу жəне алынған қорытындыны бағалау ҚІЖК-нің 409-бабының төртінші жəне бесінші бөліктеріне сəйкес жүзеге асырылады.

Сараптама жүргізу кассациялық жəне қадағалау сатылары соттарының құзыретіне кірмейді. Материалдарды, оның ішінде қосымша келіп түскен жəне дұрыс шешім қабылдау үшін маңызы бар материалдарды сараптамалық зерттеу қажет болған кезде, олар сот актілерінің күшін жойып, істі жаңа сот қарауына жібере алады».

3) 10-тармақта:бірінші сөйлемдегі «болмайды» деген сөз «болады» деген сөзбен ауыстырыл-

сын;екінші сөйлемдегі «кейін» деген сөзден кейін «іс бойынша іс жүргізу жаңартылады

жəне» деген сөздермен толықтырылсын;4) 15-тармақта:бірінші абзац мынадай редакцияда жазылсын:

4141

БЮЛЛЕТЕН


СУДА

РЕСПУБЛ

ИКИ

КАЗАХСТАН

8 / 2010


6-418

«ҚІЖК-нің 355-бабына сəйкес сот талқылауы барысында сарапшыдан жауап алу қорытынды жария етiлгеннен кейiн ғана оны түсiндiру, нақтылау немесе толықтыру үшiн жүргiзiлуi мүмкiн.»;

мынадай мазмұндағы абзацпен толықтырылсын:«ҚІЖК-нің 253-бабы үшінші бөлігінің талабына сəйкес, сарапшыдан оның

қорытындысына қатысы жоқ, сот-психиатриялық сараптама өткізуге, сондай-ақ тірі адамдарға қатысты сот-медициналық сараптама жүргізуге байланысты оған белгілі болған мəн-жайлар бойынша жауап алуға тыйым салынады.».






ЖОҒАРҒЫ

СОТЫНЫҢ

БЮЛЛЕТЕНІ

8 / 2

010




«Сот отырысының хаттамасы жөнінде қылмыстық іс жүргізу заңдарының нормаларын қолдану туралы»

Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының 2005 жылғы23 желтоқсандағы № 11 нормативтік қаулысына өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы



1. «Сот отырысының хаттамасы жөнінде қылмыстық іс жүргізу заңдарының нор-маларын қолдану туралы» Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының 2005 жылғы 23 желтоқсандағы № 11 нормативтік қаулысына мынадай өзгерістер мен толықтырулар енгізілсін:

1) 1-тармақ «апелляциялық» деген сөзден кейін «, кассациялық жəне» деген сөздермен толықтырылсын;

2) 5-тармақта:екінші абзац мынадай редакцияда жазылсын:«- ҚІЖК-нің 109-бабындағы тəртіпте прокурордың, тергеу жəне анықтау органда-

ры-ның əрекетіне (əрекетсіздігіне) берілген шағымдарды қарау;» үшінші абзац «ұзартуға» деген сөзден кейін «берілген сот санкциясының» деген

сөздермен толықтырылсын;төртінші абзац мынадай редакцияда жазылсын:«- ҚІЖК-нің 409-бабының жетінші бөлігінде көзделген жағдайларда істі апелляция-

лық сатыда қарау кезінде;»;мынадай мазмұндағы жетінші абзацпен толықтырылсын:«- сезіктіні, айпталушыны қамауға алу жəне үйде қамауда ұстау түріндегі бұлтартпау

шарасына судья санкция бергенде.»;3) 8-тармақ мынадай мазмұндағы абзацпен толықтырылсын:«Аса ауыр қылмыс жасағаны үшін айып тағылған сотталушыға оның ісін алқаби-

лердің қатысуымен қарау туралы өтініш беру құқығының түсіндірілуі, осы мəселе бойын-ша оның ұстанымын, мəлімделген өтініш бойынша тараптардың пікірін істі алдын ала тыңдау хаттамасында көрсету қажет.»;

4343

БЮЛЛЕТЕН


СУДА

РЕСПУБЛ

ИКИ

КАЗАХСТАН

8 / 2010


4) 27-тармақтағы «бейне-, дыбысжазбаларына» деген сөздер «бейне,-аудиожаз-баларына» деген сөздермен ауыстырылсын;






ЖОҒАРҒЫ

СОТЫНЫҢ

БЮЛЛЕТЕНІ

8 / 2

010




«Қадағалау сатысындағы қылмыстық істер жөніндегі өндірістің тəртібі туралы» Қазақстан Республикасы

Жоғарғы Соты Пленумының 2000 жылғы 28 сəуірдегі № 2 нормативтік қаулысына




1.«Қадағалау сатысындағы қылмыстық істер жөніндегі өндірістің тəртібі туралы» Қазақстан Республикасы Жоғарғы Соты Пленумының 2000 жылғы 28 сəуірдегі № 2 нормативтік қаулысына мынадай өзгерістер мен толықтырулар енгізілсін:

1) 1-тармақтағы «жəне қадағалау сатыларындағы» деген сөздер «сатылардағы» деген сөзбен ауыстырылсын жəне «кассациялық тəртіпте», «кассациялық (жеке)» де-ген сөздер алып тасталсын;

екінші сөйлем «келтірмесе,» деген сөзден кейін «ҚІЖК-нің 423-бабының үшінші бөлігінде көрсетілген, жарияланған кезден бастап заңды күшіне енетін апелляциялық қаулыларды қоспағанда,» деген сөздермен толықтырылсын;

төртінші сөйлемдегі «кассациялық (жеке)» деген сөздер алып тасталсын;2) 2-тармақта:бірінші абзацтағы «жəне қадағалау сатыларындағы» деген сөздер «сатылардағы»

деген сөзбен ауыстырылсын;бірінші абзацтың екінші сөйлемі «бірінші,» деген сөзден кейін «апелляциялық,»

деген сөзбен толықтырылсын; екінші абзац мынадай редакцияда жазылсын: «Мемлекеттік жəне жеке айыптаушының айыптаудан бас тартуына байланысты,

қамауға алу түріндегі бұлтартпау шарасына жəне оның мерзімін ұзартуға санкция беру мəселелері бойынша, анықтауды жəне алдын ала тергеуді жүргізетін тұлғалардың əрекеттері мен шешімдеріне немесе прокурордың істі алдын ала тергеу сатысындағы əрекеттері мен шешімдеріне жасалған шағымдарды шешу бойынша шығарылған, заңды күшіне енген сот қаулылары қадағалау тəртібінде қайта қарауға жатпайды.»;

мынадай мазмұндағы абзацтармен толықтырылсын: «Егер істі қосымша тергеуге немесе жаңадан қарауға жіберу туралы заңды

күшіне енген сот қаулысына, ол заңды күшіне енген күннен бастап 15 тəулік ішінде

4545

БЮЛЛЕТЕН


СУДА

РЕСПУБЛ

ИКИ

КАЗАХСТАН

8 / 2010


шағымданса жəне ҚІЖК-нің 459-бабында көзделген негіздер бар болса, ол қадағалау тəртібінда қайта қаралуы мүмкін. Егер істі сот қабылдап алса жəне ол бойынша жаңа сот талқылауы басталса немесе қосымша тергеу жүргізіліп жатса, онда өтініштің неме-се наразылықтың уəждерін тексеру үшін істі сұратып алуға болмайды.

Істі қадағалау тəртібінде қарау нəтижелері бойынша шығарылған Қазақстан Республикасы Жоғарғы Соты алқасының қаулылары ерекше жағдайда ҚІЖК-нің 458-бабының 3-бөлігінде көрсетілген негіздер бойынша қайта қаралуы мүмкін.»;

3) 3-тармақ мынадай редакцияда жазылсын: «Қазақстан Республикасы Бас прокурорының (бұдан əрі мəтін бойынша – про-

курор) наразылығы немесе судьялардың шағым жасалған сот актілерін қайта қарау бойынша қадағалау іс жүргізуін қозғау туралы қаулылары болғанда ғана қадағалау са-тысы сотында істі қарау мүмкін болады. Заңды күшіне енген сот актілерін қайта қарау туралы өтініштерді алдын ала қарау үш судья құрамында жүзеге асырылады.»;

4) 4 жəне 9-тармақтарда «қадағалау арыздар», «қадағалау шағымы» деген сөздер тиісінше «өтініштер», «өтініші» деген сөздермен ауыстырылсын;

5) мынадай мазмұндағы 12-1, 12-2, 12-3, 12-4-тармақтармен толықтырылсын:«12-1. Үкімді орындау тəртібінде жаңадан ашылған мəн-жайлар бойынша не-

месе медициналық сипаттағы мəжбүрлеу шараларын қолдану кезінде қаулыны заңсыз немесе негізсіз шығару азаматтардың конституциялық құқықтары мен бостандықтарының бұзылуына əкеп соғатындықтан, олар қадағалау тəртібімен қайта қарау үшін негіз болады.

12-2. Егер соттар заңды дұрыс қолданбау нəтижесінде қылмыс рецидивінің түрін жəне түзеу колониясы режимінің түрін дұрыс белгілемесе, онда заңды күшіне енген сот үкімдері жəне қаулылары осы бөлігінде қайта қаралуға жатады.

12-3. Соттар қылмыстық істерді қарау барысында материалдық жəне процессуалдық заңдардың талаптары, сондай-ақ «Азаматтық талапты қылмыстық процесте қарау ту-ралы» Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының 2005 жылғы 20 маусымдағы № 1 нормативтік қаулысында берілген түсіндірмелер сақтала отырып, қойылған азаматтық талаптардың дұрыс шешілуін қамтамасыз етуге тиіс.

Азаматтық талаптың дұрыс шешілмеуіне əкеп соққан, заңды дұрыс қолданбау заңды күшіне енген сот үкімдері мен қаулыларын осы бөлігінде қайта қарау үшін негіз болады.

12-4. Сот алқабилердің қатысуымен шығарған заңды күшіне енген үкімдер мен қаулыларды қадағалау сатысында қайта қарау ҚІЖК-нің 576, 577-баптарының талап-тарына сəйкес жүзеге асырылады.»;

6) 13-тармақта:«шағым», «қадағалау шағымын» деген сөздер «өтініш», «өтінішті» деген сөздермен

ауыстырылсын;мынадай мазмұндағы абзацпен толықтырылсын:«Прокурордың наразылықтары ҚІЖК-нің 463-465-баптары ескерілмей, тікелей

қаралады.»;7) 14-тармақ алып тасталсын;8) 15-тармақтың бірінші абзацының бірінші сөйлемінде «қадағалау шағымын» де-

ген сөздер «өтініш» деген сөзбен ауыстырылсын;



ЖОҒАРҒЫ

СОТЫНЫҢ

БЮЛЛЕТЕНІ

8 / 2

010


9) 17-тармақта:«Шағымды», «шағым» деген сөздер тиісінше «Өтініштерді», «өтініш» деген

сөздермен жəне «қорытынды», «қадағалау шағымдары» деген сөздер тиісінше «қаулы», «өтініштер» деген сөздермен ауыстырылсын;

мынадай мазмұндағы 17-1-тармақпен толықтырылсын:«17-1. Егер іс сотталғанның жағдайының нашарлауы туралы мəселе қойылған

жəбірленушінің (азаматтық талапкердің) өтініші, прокурордың наразылығы бойын-ша қаралса немесе іс бойынша сотқа дейінгі іс жүргізу жəне істі бірінші сатыда қарау айыпталушының қатысуынсыз жүзеге асырылса, қадағалау сатысында адвокаттың қатысуы міндетті болып табылады.»;

10) 18-тармақта:бірінші абзацта «шағымды» деген сөз «өтінішті» деген сөзбен, «қорытындысында»,

«қорытындыға» деген сөздер «қаулысында», «қаулыға» деген сөздермен ауыстырыл-сын;

екінші абзацта «Қадағалау шағымы» жəне «қорытындысы» деген сөздер тиісінше «Өтініш» жəне «қаулысы» деген сөздермен ауыстырылсын;

11) 19-тармақта:«сəйкес» деген сөзден кейін «қадағалау өндірісін қозғау туралы,» деген сөздермен

толықтырылсын;«тиісті», «оны жасаған» деген сөздер алып тасталсын;12) 20-тармақта:бірінші абзацтағы «қорытындысы», «қорытынды», «30 тəулік» деген сөздер тиісін-

ше «қаулысы», «қаулы», «бір ай» деген сөздермен ауыстырылсын;бірінші жəне екінші абзацтарда «қадағалау шағымын», «шағымды», «шағымдар»

деген сөздер тиісінше «өтінішті», «өтінішті», «өтініштер» деген сөздермен ауыстырыл-сын;

13) 21-тармақта:«тиісті» деген сөз алып тасталсын жəне «шағым» деген сөз «өтініш» деген сөзбен

ауыстырылсын;«сот мəжілісінің басталуына дейін 14 тəулік бұрын» деген сөздер «сот мəжілісі

өтетін күні, уақыты жəне орны көрсетіліп,» деген сөздермен ауыстырылсын;14) 22-тармақ «бірінші» деген сөзден кейін «жəне апелляциялық» деген сөздермен

толықтырылсын;15) 23-тармақтың бірінші жəне үшінші сөйлемдері «бірінші» деген сөзден кейін

«жəне апелляциялық» деген сөздермен толықтырылсын жəне «Шағымға» деген сөз «Өтінішке» деген сөзбен ауыстырылсын;

16) 24-тармақтың екінші сөйлеміндегі «қадағалау шағымдарында» деген сөздер «өтініштерде» деген сөзбен ауыстырылсын;

17) 25-тармақта:бірінші абзацтағы «қадағалау шағымын», «шағым» деген сөздер «өтінішті»,

«өтініш» деген сөздермен ауыстырылсын;екінші абзацтағы «шағымда», «шағымдануы» деген сөздер тиісінше «өтініште»,

«өтініш беру» деген сөздермен ауыстырылсын;18) 26-тармақтағы «шағымында», «кассациялық немесе қадағалау» деген сөздер

4747

БЮЛЛЕТЕН


СУДА

РЕСПУБЛ

ИКИ

КАЗАХСТАН

8 / 2010


тиісінше «өтінішінде», «апелляциялық немесе кассациялық» деген сөздермен ауысты-рылсын;

19) 27-тармақта:бірінші абзацтағы «шағымы» деген сөз «өтініші» деген сөзбен, «немесе төмен

тұрған қадағалау сатысындағы» деген сөздер «сатыдағы» деген сөзбен ауыстырыл-сын;

екінші абзацтағы «немесе төмен тұрған қадағалау сатысындағы» деген сөздер «сатыдағы» деген сөзбен, «қадағалау арызы» деген сөздер «өтініш» деген сөзбен ауыстырылсын;

20) 28-тармақтағы «немесе төмен тұрған қадағалау сатысындағы» деген сөздер «сатыдағы» деген сөзбен ауыстырылсын;

21) 29-тармақтағы «қадағалау шағымы», «қорытындысы», «шағымы» деген сөздер тиісінше «өтініші», «қаулысы», «өтініші» деген сөздермен ауыстырылсын;

22) 31-тармақтағы «370, 373-баптарында» деген сөздер «370-бабында» деген сөзбен ауыстырылсын.






ЖОҒАРҒЫ

СОТЫНЫҢ

БЮЛЛЕТЕНІ

8 / 2

010




«Сот үкімі туралы» Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының 2002 жылғы 15 тамыздағы №19 нормативтік қаулысына

(Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының 2006 жылғы 9 наурыздағы №2 нормативтік қаулысымен

енгізілген өзгерісімен бірге) өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы



1. «Сот үкімі туралы» Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының 2002 жылғы 15 тамыздағы №19 нормативтік қаулысына (Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының 2006 жылғы 9 наурыздағы №2 нормативтік қаулысымен енгізілген өзгерісімен бірге) мынадай өзгерістер мен толықтырулар енгізілсін:

1) 1-тармақта:бірінші абзац «бірінші» деген сөзден кейін «жəне апелляциялық» деген сөздермен

толықтырылсын;бірінші абзацтан кейін мынадай мазмұндағы абзацпен толықтырылсын: «ҚІЖК-нің 411-бабы бірінші бөлігінің 4)-6) тармақтарында қарастырылған шешім-

дерді қабылдаған кезде, апелляциялық саты бірінші сатыдағы сот үкімінің (қаулысының) күшін жою туралы қаулы шығарады, содан кейін ҚІЖК-нің 44-тарауының талаптарын сақтай отырып, жаңа үкім шығарады.»;

2) 3-тармақтың сегізінші сөйлеміндегі «судьялар» деген сөз «судья» деген сөзбен ауыстырылсын;

3) 11-тармақтың екінші абзацындағы «372», «375-379» деген сандар «375-378» деген сандармен ауыстырылсын;

4) 49-тармақтың бірінші абзацы «34-баптың 1-бөлігінде» деген сөздерден кейін «34-1-бабында,» деген сөздермен толықтырылсын;

5) мынадай мазмұндағы 51-1-тармақпен толықтырылсын: «51-1. Алқабилердің қатысуымен қаралған істер бойынша үкімді ҚІЖК-нің 60-та-

рауында белгіленген тəртіпте төрағалық етуші шығарады. Бұл ретте, үкімнің мазмұны ҚІЖК-нің 571-бабының талаптарына сəйкес болуға тиіс.».

4949

БЮЛЛЕТЕН


СУДА

РЕСПУБЛ

ИКИ

КАЗАХСТАН

8 / 2010


7-418






ЖОҒАРҒЫ

СОТЫНЫҢ

БЮЛЛЕТЕНІ

8 / 2

010




«Қылмыстық істерді апелляциялық тəртіппен қарау тəжірибесі туралы» Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының

2003 жылғы 19 желтоқсандағы №13 нормативтік қаулысына өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы



1.«Қылмыстық істерді апелляциялық тəртіппен қарау тəжірибесі туралы» Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының 2003 жылғы 19 желтоқсандағы № 13 нормативтік қаулысына мынадай өзгерістер мен толықтырулар енгізілсін:

1) 1-тармақтағы «396-бабының 2-бөлігінде» деген сөздер «396-бабының 1-бөлігінде» деген сөздермен ауыстырылсын;

2) 4-тармақтың үшінші абзацындағы «соттың құрамы» деген сөздер «судья» де-ген сөзбен ауыстырылсын;

3) 6-тармақ мынадай мазмұндағы абзацпен толықтырылсын:«Апелляциялық сатыдағы отырысқа сотталғанның/ақталғанның қатысуы ҚІЖК-нің

408-бабының 3-бөлігіне сəйкес қамтамасыз етіледі, қорғаушының қатысуы ҚІЖК-нің 71-бабында көрсетілген жағдайларда жəне ҚІЖК-нің 408-бабының 4-бөлігінде көзделген тəртіпте қамтамасыз етіледі.»;

4) 7-тармақтың екінші абзацында «408-бабының 2-бөлігінде» деген сөздер «408-бабының 2-3-бөліктерінде» деген сөздермен ауыстырылсын, «жəне 410-бабының 2-бөлігінде» деген сөздер алып тасталсын;

5) 9-тармақ мынадай редакцияда жазылсын: «ҚІЖК-нің 58-бабының екінші бөлігіне сəйкес, қылмыстық істерді апелляциялық

тəртіпте қарауды судья жеке-дара жүзеге асырады.»;6) 10-тармақта:үшінші абзац мынадай редакцияда жазылсын:«Апелляциялық сатыдағы сот тараптардың ҚІЖК-нің 409-бабының 3-бөлігіне

сəйкес мəлімдеген өтініштерін қарағаннан кейін, оларды қанағаттандыру немесе қанағаттандырудан бас тарту туралы жеке құжат түріндегі қаулы шығарады. Өтініштерді қанағаттандырған кезде оларды қосымша зерттеу қажеттілігі болса, сот қаулыда сот тергеуін жаңартуы туралы көрсетеді жəне ҚІЖК-нің 409-бабының 5-8-бөліктерінде көзделген əрекеттерді жүзеге асырады.»,

төртінші абзац алып тасталсын;7) 14-тармақта:

5151

БЮЛЛЕТЕН


СУДА

РЕСПУБЛ

ИКИ

КАЗАХСТАН

8 / 2010


бірінші абзац мынадай редакцияда жазылсын:«Апелляциялық саты тараптардың өтініші бойынша немесе өзінің бастама-

сы бойынша шағымдарды, наразылықтарды қарау кезінде ҚІЖК-нің 410-бабында көрсетілген əрекеттерді жүзеге асыруға құқылы.»;

екінші абзацтағы «5-бөлігінің» деген сөздер алып тасталсын;үшінші абзацтың екінші сөйлемі мынадай редакцияда жазылсын: «Апелляциялық

саты отырысында хаттама ҚІЖК-нің 409-бабының 7-бөлігінде көзделген жағдайларда жүргізіледі.»;

8) 15-тармақ бірінші абзацтан кейін мынадай редакциядағы абзацпен толықтырылсын:

«Апелляциялық саты ҚІЖК-нің 411-бабы бірінші бөлігінің 1)-3), 7)-8) тармақтарында көзделген шешімдерді қабылдаған кезде қаулы шығарады. ҚІЖК-нің 411-бабы бірінші бөлігінің 4)-6) тармақтарында көзделген шешімдерді қабылдаған кезде апелляциялық саты бірінші сатыдағы сот үкімінің (қаулысының) күшін жою туралы қаулы шығарады, содан кейін ҚІЖК-нің 44-тарауының талаптарын сақтай отырып, жаңа үкім шығарады. Үкім шығарған кезде ҚІЖК-нің 377-383-баптарының талаптарын қатаң басшылыққа алу қажет.»;

9) 21-тармақтың екінші абзацындағы «1-бөлігінің 3) тармағына» деген сөздер «2-бөлігіне» деген сөздермен ауыстырылсын;

10) 28-тармақтағы «421-бабының 1-бөлігінің 4), 5), 9) тармақтарында» деген сөздер «421-бабында» деген сөздермен ауыстырылсын;

11) 31-тармақтың бірінші абзацы мынадай редакцияда жазылсын:«Сотталушының пайдасына шығарылған ақтау үкімінің, істі қысқарту тура-

лы қаулының немесе өзге де шешімнің күшін прокурордың наразылығы немесе жəбірленушінің не оның өкілінің, сондай-ақ ақтау негіздерімен келіспеген сот ақтаған адамның шағымы бойынша ғана жою мүмкін.»;

12) 34-тармақта:екінші абзацтың бірінші сөйлеміндегі «жеті» деген сөз «он» деген сөзбен ауысты-

рылсын;екінші абзац мынадай мазмұндағы сөйлеммен толықтырылсын: «ҚІЖК-нің 423-1-

бабының 2 жəне 3-бөліктерінің ережелері жеке қаулыларға қолданылмайды.»; мынадай мазмұндағы абзацпен толықтырылсын: «Апелляциялық сатының үкімін

орындауға беру ҚІЖК-нің 423-1-бабының талаптарына сəйкес жүзеге асырылады.»;13) 35-тармақтың екінші сөйлемі мынадай редакцияда жазылсын: «Жаңадан шығарылған қаулы бұрын шығарылған қаулыға қайшы келген

жағдайда, тиісті облыстық немесе оған теңестірілген соттың төрағасы ҚІЖК-нің 423-2-бабының 3-бөлігіне сəйкес, Қазақстан Республикасының Жоғарғы Сотына туындаған қайшылықтарды жою туралы ұсыныс енгізеді.».






ЖОҒАРҒЫ

СОТЫНЫҢ

БЮЛЛЕТЕНІ

8 / 2

010




«Соттардың қылмыстық істерді қысқартылған тəртіппен қарауы туралы» Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының

2004 жылғы 26 қарашадағы №17 нормативтік қаулысына өзгерістер мен толықтыру енгізу туралы



1. «Соттардың қылмыстық істерді қысқартылған тəртіппен қарауы туралы» Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының 2004 жылғы 26 қарашадағы №17 норма-тивтік қаулысына мынадай өзгерістер мен толықтыру енгізілсін:

1) 8-тармақ мынадай мазмұндағы абзацпен толықтырылсын:«Сот, сондай-ақ ҚІЖК-нің 361-бабында қарастырылған негіздер мен тəртіп бойын-

ша сот отырысында дəлелдемелерді зерттеуді шектеу туралы қаулы шығара ала-ды.»;

2) 9-тармақтың бірінші сөйлеміндегі «үшінші» деген сөз «төртінші» деген сөзбен ауыстырылсын, «жаңа» деген сөз алынып тасталсын.

3) 13-тармақтың екінші абзацы алынып тасталсын.2. Қазақстан Республикасы Конституциясының 4-бабына сəйкес, осы нормативтік

қаулы қолданыстағы құқық құрамына қосылады, сондай-ақ жалпыға бірдей міндетті бо-лып табылады жəне ресми жарияланған күнінен бастап күшіне енеді.



5353

БЮЛЛЕТЕН


СУДА

РЕСПУБЛ

ИКИ

КАЗАХСТАН

6 / 2010

СІЛТЕМЕ

СОТ ПРАКТИКАСЫНА СІЛТЕМЕ (2010 жыл, тамыз)

030.000.000030.001.000030.002.000 Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының №1 нормативтік қаулысы бет

Соттардың азаматтық істер бойынша жеке Ұйғарымдар шығару тəжірибесі туралы


«Соттардың жер учаскелерін мемлекеттік қажеттіктер үшін алып қою жөніндегі заңдарды қолдануының кейбір мəселелері туралы» Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының 2006 жылғы 25 желтоқсандағы № 8 нормативтік қаулысына өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы


«Жауапкершілігі шектеулі жəне қосымша жауапкершілігі бар серіктестіктер жөніндегі заңнаманы қолданудың кейбір мəселелері туралы» Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының 2008 жылғы 10 шілдедегі № 2 нормативтік қаулысына өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы


«Қылмыстық сот ісін жүргізуде адамның жəне азаматтың құқықтарын, бостандықтарын соттың қорғауы туралы»


«Қылмыстардан жəбірленген адамдардың құқықтары мен міндеттерін реттейтін заңнаманы қолдану тəжірибесі туралы» Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының 1992 жылғы 24 сəуірдегі № 2 нормативтік қаулысына (Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының 2008 жылғы 22 желтоқсандағы № 3 нормативтік қаулысымен енгізілген өзгерістерімен бірге) өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы

170.000.000180.000.000190.000.000 Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының №6 нормативтік қаулысыбет

«Қылмыстық процесті жүргізген органдардың заңсыз əрекеттері салдарынан келтірілген зиянды өтеу жөніндегі заңнаманы қолдану тəжірибесі туралы» Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының 1999 жылғы 9 шілдедегі №7 нормативтік қаулысына өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы



ЖОҒАРҒЫ

СОТЫНЫҢ

БЮЛЛЕТЕНІ

6 / 2

010

СІЛТЕМЕ

030.000.000030.001.000030.002.000 Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының № 7 нормативтік қаулысы бет

«Медициналық сипаттағы мəжбүрлеу шараларын қолдану жөніндегі сот тəжірибесі туралы» Қазақстан Республикасының Жоғарғы Сотының 1999 жылғы 9 шілдедегі №8 нормативтік қаулысына (Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының 2002 жылғы 15 тамыздағы №18 жəне 2008 жылғы 22 желтоқсандағы №10 нормативтік қаулыларымен енгізілген өзгерістері мен толықтыруларымен бірге) өзгерістер мен толықтыру енгізу туралы.


«Қылмыстық істер бойынша сот ісін жүргізу жариялылығы қағидатын соттардың сақтауы туралы» Қазақстан Республикасының Жоғарғы Сотының 2002 жылғы 6 желтоқсандағы № 25 нормативтік қаулысына өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы


«Қорғану құқығын реттейтін қылмыстық іс жүргізу заңнамасын қолдану тəжірибесі туралы» Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының 2002 жылғы 6 желтоқсандағы № 26 нормативтік қаулысына өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы


«Азаматтық талапты қылмыстық процесте қарау туралы» Қазақтан Республикасы Жоғарғы Сотының 2005 жылғы 20 маусымдағы № 1 нормативтік қаулысына өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы

170.000.000180.000.000190.000.000 Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының № 11 нормативтік қаулысыбет

«Қылмыстық істер бойынша дəлелдемелерді бағалаудың кейбір мəселелері туралы» Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының 2006 жылғы 20 сəуірдегі № 4 нормативтік қаулысына өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы


Соттардың қылмыстық істерді қосымша тергеу жүргізу үшін қайтаруы туралы» Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының 2001 жылғы 13 желтоқсандағы № 19 нормативтік қаулысына (Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының 2008 жылғы 22 желтоқсандағы № 18 нормативтік қаулысымен енгізілген өзгерістерімен бірге) өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы


«Соттардың қылмыстық істер бойынша жеке қаулылар шығару тəжірибесі туралы» Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының 2003 жылғы 19 желтоқсандағы № 11 нормативтік қаулысына (Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының 2008 жылғы 22 желтоқсандағы № 21 нормативтік қаулысымен енгізілген өзгеріспен бірге) өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы

5555

БЮЛЛЕТЕН


СУДА

РЕСПУБЛ

ИКИ

КАЗАХСТАН

6 / 2010

СІЛТЕМЕ


«Қылмыстық істер бойынша сот сараптамасы туралы» Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының 2004 жылғы 26 қарашадағы № 16 нормативтік қаулысына өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы


«Сот отырысының хаттамасы жөнінде қылмыстық іс жүргізу заңдарының нормаларын қолдану туралы» Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының 2005 жылғы23 желтоқсандағы № 11 нормативтік қаулысына өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы


«Қадағалау сатысындағы қылмыстық істер жөніндегі өндірістің тəртібі туралы» Қазақстан Республикасы Жоғарғы Соты Пленумының 2000 жылғы 28 сəуірдегі № 2 нормативтік қаулысына өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы


«Сот үкімі туралы» Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының 2002 жылғы 15 тамыздағы №19 нормативтік қаулысына (Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының 2006 жылғы 9 наурыздағы №2 нормативтік қаулысымен енгізілген өзгерісімен бірге) өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы


«Қылмыстық істерді апелляциялық тəртіппен қарау тəжірибесі туралы» Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының 2003 жылғы 19 желтоқсандағы №13 нормативтік қаулысына өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы


«Соттардың қылмыстық істерді қысқартылған тəртіппен қарауы туралы» Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының 2004 жылғы 26 қарашадағы №17 нормативтік қаулысына өзгерістер мен толықтыру енгізу туралы



ЖОҒАРҒЫ

СОТЫНЫҢ

БЮЛЛЕТЕНІ

8 / 2

010


НОРМАТИВНОЕ ПОСТАНОВЛЕНИЕ №1ВЕРХОВНОГО СУДА РЕСПУБЛИКИ КАЗАХСТАН

25 июня 2010 года город Астана

О практике вынесения судами частных определенийпо гражданским делам

В целях единообразного применения судами норм Гражданского процессуально-го кодекса Республики Казахстан при вынесении частных определений, пленарное заседание Верховного Суда Республики Казахстан

постановляет:

1. Частные определения, выносимые в порядке, установленном статьей 253 Гражданского процессуального кодекса Республики Казахстан (далее - ГПК), явля-ются актами реагирования судов на случаи нарушения законности.

2. Основаниями для вынесения частных определений являются выявленные в судебном заседании случаи нарушения законности.

Под нарушением законности следует понимать деяния, которые не соответс-твуют требованиям нормативных правовых актов.

Не может служить достаточным основанием для вынесения частных опре-делений ненадлежащее выполнение лицами, участвующими в деле, процессу-альных обязанностей по доказыванию.

3. Суды выносят частные определения в адрес организаций, должностных и иных лиц, выполняющих управленческие функции.

Должностными лицами признаются лица, постоянно, временно либо по спе-циальному полномочию осуществляющие функции представителя власти либо выполняющие организационно-распорядительные функции или административно-хозяйственные функции в государственных органах, органах местного самоуправ-ления, а также в Вооруженных Силах, других войсках и воинских формированиях Республики Казахстан.

Под иными лицами, выполняющими управленческие функции, следует по-нимать руководителей исполнительных органов коммерческих и некоммерческих юридических лиц.

4. Частное определение выносится судом в совещательной комнате в виде отдельного процессуального документа одновременно с судебным актом по рассматриваемому делу.

5757

БЮЛЛЕТЕН


СУДА

РЕСПУБЛ

ИКИ

КАЗАХСТАН

8 / 2010


8-418

5. Содержание частного определения должно соответствовать требованиям статьи 252 ГПК с учётом характера разрешаемых дел и допущенных нарушений законности.

В мотивировочной части частного определения должны быть изложены до-воды, по которым суд пришел к выводу о допущенных нарушениях законности, раскрыта суть допущенных нарушений, указаны конкретные нормативные право-вые акты, требования которых нарушены, а также лица, чьи действия (бездейс-твие) привели к нарушению законности.

В частном определении не должны содержаться конкретные предписания или предложения относительно деятельности лиц, интересов которых оно каса-ется, в нем также, не устанавливаются вид и меры правовой ответственности виновных лиц.

В резолютивной части частного определения должны указываться наиме-нование и местонахождение организаций, а также разъясняться положения части второй статьи 253 ГПК о последствиях неисполнения, оставления без ответа либо несвоевременного ответа по частному определению, о праве и порядке обжалования частного определения.

6. Вынесенное частное определение оглашается в заседании суда по рас-сматриваемому делу.

7. Согласно пункту 1 статьи 253 ГПК организации, должностные и иные лица, выполняющие управленческие функции, обязаны в месячный срок со дня полу-чения частного определения сообщать судам о принятых по нему мерах.

8. В случае оставления частных определений без рассмотрения либо непри-нятия мер по устранению указанных в них нарушений закона, а также несвоевре-менного ответа на частные определения без уважительных причин, суды вправе привлекать должностных лиц к административной ответственности по статье 520 Кодекса Республики Казахстан об административных правонарушениях.

Наложение административного взыскания не освобождает соответствующих должностных лиц от обязанности сообщать суду о мерах, принятых по частному определению.

9. В случае если суд не вынес частное определение, несмотря на на-личие и достаточность оснований для его вынесения, последующая судебная инстанция, проверяя законность судебного акта, вправе сама вынести частное определение в порядке, установленном статьей 253 ГПК.

10. На частные определения могут быть поданы частные жалобы, протес-ты в установленном законом порядке.

Если лица, чьи права и законные интересы затронуты частными опре-делениями, не участвовали при рассмотрении дела, не знали о вынесенных в их адрес частных определений и (или) пропустили установленный законом срок обжалования, они также вправе обжаловать частные определения.

11. Отмена судебного акта не влечет отмену вынесенного частного опре-деления, кроме случаев, когда не установлено нарушение законности, указан-ное в частном определении.



ЖОҒАРҒЫ

СОТЫНЫҢ

БЮЛЛЕТЕНІ

8 / 2

010


12. В соответствии со статьей 1 и пунктом 3-1 статьи 2 Закона Республики Казах-стан «О борьбе с коррупцией», статьей 5 ГПК, надзорная и кассационные судебные инстанции осуществляют государственные функции, направленные на защиту прав и свобод граждан и юридических лиц путем предупреждения правонарушений, связан-ных с коррупцией, устранения их последствий и привлечения, виновных к ответствен-ности.

В соответствии с пунктом 3 статьи 4 Закона Республики Казахстан «О борьбе с коррупцией» судьи несут ответственность за совершение коррупционных правонару-шений по основаниям и в порядке, предусмотренном Конституцией и законами Рес-публики Казахстан.

В случае обнаружения признаков преступления в действиях сторон, других участников процесса, должностных и иных лиц, суды сообщают об этом про-курорам.

13. На основании статьи 346 ГПК суды апелляционных инстанций в случаях установления нарушений законности со стороны судов первой инстанции при рассмотрении дел, могут вынести частные определения.

Если при этом судами первой инстанции допущены грубые нарушения норм права и ошибки, которые явились основанием к отмене решения, апелляцион-ная инстанция может указать об этом в мотивировочной части частного опре-деления, которое разрешается в порядке, предусмотренном статьей 39 Конс-титуционного закона «О судебной системе и статусе судей Республики Казахстан» и пунктами 22-24 Положения «О Республиканской и областных дисциплинарно - квалификационных коллегиях судей».

14. Признать утратившими силу:1) абзацы второй и третий пункта 30 постановления Пленума Верховного Суда

Республики Казахстан от 22 декабря 2000 года№16 «О практике применения судами законодательства об охране окру-

жающей среды»;2) пункт 20 нормативного постановления Верховного Суда Республики Казахстан

от 22 декабря 2000 года №17 «О некоторых вопросах применения судами законода-тельства о браке и семье при рассмотрении дел об усыновлении (удоче-рении) детей» (с изменениями и дополнениями, внесенными нормативными постановлениями от 25 декабря 2006 года №10 и от 22 декабря 2008 года №14);

3) пункт 21 нормативного постановления Верховного Суда Республики Казахстан от 16 июля 2007 года №6 «О некоторых вопросах применения судами земельного законодательства».

15. Согласно статье 4 Конституции Республики Казахстан настоящее норматив-ное постановление включается в состав действующего права, а также является обще-обязательным и вводится в действие со дня официального опубликования.

Председатель Верховного СудаРеспублики Казахстан М.Алимбеков

Судья Верховного Суда Республики Казахстан, секретарь пленарного заседания Ж. Баишев

5959

БЮЛЛЕТЕН


СУДА

РЕСПУБЛ

ИКИ

КАЗАХСТАН

8 / 2010


НОРМАТИВНОЕ ПОСТАНОВЛЕНИЕ №2 ВЕРХОВНОГО СУДА РЕСПУБЛИКИ КАЗАХСТАН


О внесении изменений и дополнений в нормативное постановление Верховного Суда Республики Казахстан

от 25 декабря 2006 года №8 «О некоторых вопросах применения судами законодательства об изъятии земельных участков

для государственных надобностей»

В связи с изменением законодательства Республики Казахстан и необходимос-тью формирования судебной практики пленарное заседание Верховного Суда Респуб-лики Казахстан


1. Внести в нормативное постановление Верховного Суда Республики Казахстан

от 25 декабря 2006 года №8 «О некоторых вопросах применения судами законода-тельства об изъятии земельных участков для государственных надобностей» следую-щие изменения и дополнения:

1) в заголовке слова «об изъятии земельных участков для государственных надо-бностей» заменить словами «о принудительном отчуждении земельных участков для государственных нужд»;

2) по всему тексту слова «надобностей» и «надобностями» заменить на слово «нужд» и «нуждами»;

3) преамбулу изложить в следующей редакции:«В связи с необходимостью единообразного применения судами законодатель-

ства при рассмотрении гражданских дел о принудительном отчуждении, в том числе путем выкупа, у негосударственного землепользователя или собственника земельных участков для государственных нужд пленарное заседание Верховного Суда Республи-ки Казахстан»

ПОСТАНОВЛЯЕТ4) в пункте 1:после слова «управлении», дополнить словами «и самоуправлении»;слова «об изъятии» заменить словами «о принудительном отчуждении»;5) в пункте 2:слово «изъятию» заменить словами «принудительному отчуждению»;слова «об изъятии» заменить словами «о принудительном отчуждении», после

слов «собственник или», дополнить словом «негосударственный»;



ЖОҒАРҒЫ

СОТЫНЫҢ

БЮЛЛЕТЕНІ

8 / 2

010


6) в пункте 4:подпункт 1) изложить в следующей редакции: «1) решение Правительства, местного исполнительного органа о принудительном

отчуждении земельного участка для государственных нужд с приложением выписки из генерального плана города (населенного пункта) в части строительства объектов, под-падающих под перечень исключительных случаев, установленных законами, а также строительства объектов, предусмотренных государственными и региональными про-граммами, и инвестиционных проектов, обеспечивающих государственные интересы и достижение общественно значимых целей;»;

в подпункте 3) после слова «другие», дополнить словом «идентификационные,»;подпункт 4) изложить в следующей редакции: «4) отчет об оценке либо иной документ, подтверждающий рыночную стоимость

земельного участка и находящегося на нем недвижимого имущества, а также расчет о размере компенсации, включая все убытки в полном объеме, причиненные собс-твеннику земельного участка или негосударственному землепользователю в связи с принудительным отчуждением земельного участка, включая убытки, которые он несет в связи с досрочным прекращением обязательств перед третьими лицами;»;

7) в пункте 6:в абзаце первом второе предложение изложить в следующей редакции:«Также необходимо учесть, что если после принудительного отчуждения для го-

сударственных нужд части земельного участка, собственник или негосударственный землепользователь не может использовать по прежнему целевому назначению ос-тавшуюся часть, то выкупается весь земельный участок. Заключение (сведения) о не-возможности использования земельного участка по прежнему целевому назначению предоставляет уполномоченный орган в области земельных отношений.».

в абзаце втором первом предложении слова «законодательными актами.» заме-нить словами «Гражданским кодексом.»;

в абзаце втором предложение «Например, согласно подпункту 5) пункта 2 статьи 249 ГК принудительное изъятие у собственника имущества допускается при отчужде-нии недвижимого имущества в связи с изъятием земельного участка.» исключить;

в абзаце третьем слова «государственного органа об изъятии земельного участ-ка,» заменить на слова «Правительства, местного исполнительного органа о принуди-тельном отчуждении земельного участка для государственных нужд,»;

абзац четвертый изложить в следующей редакции: «Основанием прекращения права частной собственности на земельный участок

или права землепользования в силу подпункта 2) пункта 2 статьи 81 Земельного ко-декса является принудительное отчуждение, в том числе путем выкупа, земельного участка для государственных нужд. Приведенный в статье 84 Земельного кодекса перечень оснований для принудительного отчуждения земельных участков для госу-дарственных нужд не является исчерпывающим. Следует иметь в виду, что другие ос-нования для принудительного отчуждения земельных участков для государственных нужд могут предусматриваться законами.»;

абзац пятый изложить в следующей редакции: «Если при разбирательстве дела будет установлено, что решение Правительства,

6161

БЮЛЛЕТЕН


СУДА

РЕСПУБЛ

ИКИ

КАЗАХСТАН

8 / 2010


местного исполнительного органа о принудительном отчуждении земельных участков не обусловлено государственными нуждами либо такое решение принято неуполно-моченным органом (организацией, лицом), а также, если оно не соответствует тре-бованиям статьи 84 Земельного кодекса, суд отказывает в удовлетворении иска. При несогласии собственника земельного участка или негосударственного землепользова-теля с решением Правительства, местного исполнительного органа о принудительном отчуждении земельного участка для государственных нужд, влекущим прекращение права собственности или землепользования, оно не может быть осуществлено до раз-решения спора в судебном порядке.»;

8) в пункте 8:перед первым абзацем дополнить абзацем следующего содержания:«Судам при разрешении спора следует учитывать, что по требованию Правитель-

ства, местного исполнительного органа земельный участок в исключительных случаях может быть принудительно отчужден для государственных нужд при невозможности иного способа удовлетворения этих нужд и при условии равноценного возмещения отчуждаемого имущества.»;

в абзацах первом и втором пункта 8 слова «об изъятии» заменить словами «о принудительном отчуждении»;

9) в пункте 9 слово «изымаемого» заменить словами «принудительно отчуждае-мого»;

10) в пункте 10 слово «изъятием» заменить словами «принудительным отчужде-нием»;

11) в пункте 11 слово «изымаемых» заменить словами «принудительно отчужда-емых»;

12) в пункте 12:в абзацах первом и третьем слова «изымаемый» и «изымаемое» заменить со-

ответственно, словами «принудительно отчуждаемый» и «принудительно отчуждае-мое»;

в абзаце третьем после слово «консультаций» дополнить словами «либо для из-готовления письменного отчета об оценке»;

абзац третий дополнить следующим предложением «Если же разногласия о раз-мере рыночной стоимости оцениваемого объекта недвижимости имеют место из-за неясности использованного строительного материала исследуемого объекта, то суду следует назначить судебную экспертизу.»;

в абзаце восьмом знак препинания «.» заменить на «;»; после абзаца восьмого дополнить абзацем следующего содержания: «– оценщик - юридическое лицо, в котором руководитель либо уполномоченное

им лицо состоит в близких родственных или свойственных связях с заказчиком - физи-ческим лицом и (или) руководителем либо уполномоченным им лицом юридического лица.»;

13) в пункте 13:в абзацах первом и втором слова «изъятием» и «изымаемый» заменить соответс-

твенно, словами «принудительным отчуждением» и «принудительно отчуждаемый»;В абзаце втором второе предложение изложить в следующей редакции:



ЖОҒАРҒЫ

СОТЫНЫҢ

БЮЛЛЕТЕНІ

8 / 2

010


«При определении рыночной стоимости объектов следует руководствоваться нормами Закона Республики Казахстан «Об оценочной деятельности в Республике Казахстан» и другими нормативными правовыми акты в области оценочной деятель-ности, устанавливающими требования к проведению оценки, используемым подходам и методам, содержанию и форме отчетов об оценке.»;

абзац пятый изложить в следующей редакции: «Компенсация за принудительно отчуждаемый земельный участок, подлежащая

выплате участнику жилищного кондоминиума, исчисляется с учетом размера его доли, если иное не установлено соглашением участников кондоминиума, определяемого от-ношением полезных площадей жилых и (или) нежилых помещений, находящихся в ин-дивидуальной (раздельной) собственности (иного вещного права), к сумме полезных площадей всех жилых и площадей всех нежилых помещений, находящихся в данном объекте кондоминиума, поскольку в силу пункта 3 статьи 31 Закона «О жилищ-ных отношениях» доля каждого собственника помещений (иного правообладателя) в общем имуществе неотделима от индивидуальной (раздельной) собственности (иного вещного права) на принадлежащее ему помещение.»;

абзац шестой изложить в следующей редакции:«Не является основанием для отказа собственнику (землепользователю) в вы-

плате компенсации за принудительно отчуждаемый земельный участок, наличие пра-воустанавливающих и идентификационных документов на земельный участок, выдан-ных ему до введения в действие Земельного кодекса в соответствии с ранее действо-вавшим законодательством, поскольку они, согласно пункту 9 статьи 170 Земельного кодекса и статьей 60 Закона Республики Казахстан «О государственной регистрации прав на недвижимое имущество и сделок с ним» сохраняют юридическую силу с учетом изменения прав на недвижимость, установленных земельным законодательством.»;

14) в пункте 14:слова «об изъятии» заменить словами «о принудительном отчуждении»;дополнить абзацем вторым следующего содержания: «Вопросы о принудительном исполнении, об отсрочке и рассрочке исполнения

вступившего в законную силу решения суда, изменении способа и порядка его испол-нения вправе инициировать в установленном законом порядке как государственный орган, чьи требования удовлетворены, собственник недвижимости, негосударствен-ный землепользователь, которому судом определена соответствующая компенсация за отчуждаемое имущество, так и судебный исполнитель, в производстве которого на-ходится исполнительное производство.».

2. Согласно статье 4 Конституции Республики Казахстан настоящее нормативное постановление включается в состав действующего права, а также является общеобя-зательным и вводится в действие со дня официального опубликования.

Председатель Верховного СудаРеспублики Казахстан М. Алимбеков


6363

БЮЛЛЕТЕН


СУДА

РЕСПУБЛ

ИКИ

КАЗАХСТАН

8 / 2010





от 10 июля 2008 года № 2 «О некоторых вопросах применения законодательства о товариществах с ограниченной и

дополнительной ответственностью»

В целях единообразного понимания и применения в судебной практике норма-тивных правовых актов, регулирующих право на условную земельную долю, пленар-ное заседание Верховного Суда Республики Казахстан,


1. Внести в нормативное постановление Верховного Суда Республики Казахстан от 10 июля 2008 года №2 «О некоторых вопросах применения законодательства о товариществах с ограниченной и дополнительной ответственностью» следующие из-менения и дополнения:

1) в пункте 1 после слов «Гражданского кодекса Республики Казахстан» дополнить словами «(далее-ГК)», после слов «1998 года» дополнить словами «(далее - Закон»);

2) в пункте 2:а) абзац первый изложить в следующей редакции:«1. Уставный капитал товарищества с ограниченной ответственностью формиру-

ется его учредителями (участниками) имуществом и имущественными правами, кото-рые перечислены в пункте 2 статьи 115, статье 117 ГК и пункте 3 статьи 23 Закона, в том числе внесением права физического лица на условную земельную долю. Право на условную земельную долю должно быть подтверждено свидетельством, выданным в порядке, установленном пунктом 5 статьи 103 Земельного кодекса Республики Казах-стан.

Под правом на условную земельную долю понимается право работника прива-тизированной сельскохозяйственной организации и иных лиц по основаниям и в по-рядке, предусмотренным законодательным актом о приватизации, получить в натуре земельный участок, ранее входивший в состав землепользования приватизированной сельскохозяйственной организации.».

б) в абзаце пятом слова «Гражданского кодекса Республики Казахстан (далее – ГК)» заменить сокращением «ГК»;

3) дополнить пунктами 2-1, 2-2 и 2-3 следующего содержания:



ЖОҒАРҒЫ

СОТЫНЫҢ

БЮЛЛЕТЕНІ

8 / 2

010


«2-1. Недвижимые или движимые вещи, имущественные права, в том числе право на условную земельную долю, вносимые в уставный капитал товарищества в качестве доли участника, подлежат обязательной денежной оценке по соглашению всех учре-дителей либо по решению общего собрания участников товарищества. При отсутствии такого соглашения размер вклада определяется независимым оценщиком.

Заключение оценщика должно соответствовать требованиям, установленным Законом «Об оценочной деятельности в Республике Казахстан».

Расходы по оценке вклада несет заинтересованный в денежной оценке вклада учредитель (участник) товарищества.

2-2. Право на условную земельную долю подлежит денежной оценке, исходя из категории земель сельскохозяйственного назначения (пашня, сенокос, пастбище, оро-шаемые земли и т.д.) и балла бонитета, указанного в свидетельстве о праве на услов-ную земельную долю.

2-3. Если в качестве доли в уставный капитал товарищества вносится принадле-жащий лицу на праве собственности земельный участок, на котором возведены объ-екты недвижимости, то денежной оценке подлежит как земельный участок, так и воз-веденные на нем объекты недвижимости.

Если в качестве доли в уставный капитал товарищества вносится право земле-пользования, а на земельном участке возведены объекты недвижимости, которые бу-дут использоваться товариществом в хозяйственной деятельности, то денежной оцен-ке подлежит как право землепользования, так и размер арендной платы в отношении указанных объектов недвижимости»;

4) подпункт 1) абзац второй пункта 3 дополнить словами «, кроме случаев, когда в качестве доли в уставный капитал внесен земельный участок сельскохозяйственно-го назначения, право землепользования участком сельскохозяйственного назначения или право на условную земельную долю»;

5) дополнить пунктами 10-1, 10-2, 10-3, 10-4, 10-5 следующего содержания: «10-1. Прекращение права землепользования истечением срока, на который оно

предоставлено участнику товарищества, а также выбытие участника, внесшего в ус-тавный капитал товарищества в качестве вклада право на условную земельную долю, влечет уменьшение размера уставного капитала товарищества. В этом случае остав-шиеся участники товарищества обязаны принять решения и совершить действия, пре-дусмотренные статьей 27 Закона.

10-2. При выходе из состава товарищества для организации крестьянского (фер-мерского) хозяйства или товарного сельскохозяйственного производства участник, внесший в уставный капитал товарищества в качестве доли земельный участок сель-скохозяйственного назначения, вправе в соответствии с пунктом 3 статьи 101 Земель-ного кодекса получить в натуре этот земельный участок.

Земельный участок, переданный в уставный капитал товарищества только в пользование, возвращается в натуральной форме без вознаграждения.

Выдел (возврат) земельного участка сельскохозяйственного назначения в нату-ре не производится в период проведения сельскохозяйственных полевых работ, за исключением случаев, когда такой выдел производится с согласия участников товари-щества в порядке, установленном статьей 48 Закона.

6565

БЮЛЛЕТЕН


СУДА

РЕСПУБЛ

ИКИ

КАЗАХСТАН

8 / 2010


9-418

При выходе из товарищества участник, внесший в уставный капитал товарищес-тва в качестве доли земельный участок не сельскохозяйственного назначения, вправе произвести отчуждение своей доли в имуществе товарищества с соблюдением поряд-ка, установленного статьями 29-32 Закона.

10-3. Участник, внесший в уставный капитал товарищества в качестве вклада право на условную земельную долю, вправе при выходе из товарищества для орга-низации крестьянского (фермерского) хозяйства или иного товарного сельскохозяйс-твенного производства получить в натуре земельный участок, соответствующий по размеру праву на условную земельную долю.

Несколько участников товарищества, внесших в уставный капитал товарищества право на условную земельную долю, вправе выйти из состава товарищества и образо-вать новое товарищество, производственный кооператив или иную организацию для ведения сельскохозяйственного производства. Подлежащий в таком случае выделу из земель товарищества земельный участок по размеру должен соответствовать сово-купному размеру права на условную земельную долю таких участников.

10-4. Заявление участника о выходе из состава товарищества и выделе в нату-ре земельного участка для образования крестьянского (фермерского) хозяйства или ведения иного сельскохозяйственного производства подлежит рассмотрению общим собранием участников товарищества в порядке, установленном пунктом 4 статьи 101 Земельного кодекса.

В заявлении должно быть указано расположение на местности испрашиваемого к выделу земельного участка.

Под местом расположения земельного участка следует понимать место нахож-дения испрашиваемого к выделу участка в составе землепользования товарищества в соответствии с идентификационной документацией.

10-5. Решение общего собрания участников товарищества о месте нахождения земельного участка, подлежащего выделу в натуре из земель товарищества, может быть обжаловано в суд.

При подготовке дела к судебному рассмотрению по указанному спору суду над-лежит получить заключение специалиста уполномоченного государственного органа в области земельных отношений о возможности выдела земельного участка в натуре в испрашиваемом месте. При этом следует учитывать технологическую схему зем-лепользования, исключающую, по возможности, установление земельных сервитутов, место проживания выходящего из состава товарищества участника, другие заслужи-вающие внимание доводы сторон.

Суд должен указать в решении такие ориентиры, которые позволят уполномочен-ному государственному органу в области земельных отношений установить на мест-ности границы выделяемого земельного участка»;

6) в пункте 16:а) в абзаце втором слова «за исключением передачи долей участия в ТОО под

выплату ренты, которая в соответствии со статьей 518 ГК подлежит обязательному нотариальному удостоверению» исключить;

б) абзац третий исключить.



ЖОҒАРҒЫ

СОТЫНЫҢ

БЮЛЛЕТЕНІ

8 / 2

010



Председатель Верховного Суда Республики Казахстан М. Алимбеков


6767

БЮЛЛЕТЕН


СУДА

РЕСПУБЛ

ИКИ

КАЗАХСТАН

8 / 2010




«О судебной защите прав, свобод человека и гражданина в

уголовном судопроизводстве»

В целях правильного и единообразного применения судами в уголовном судо-производстве конституционных норм и законов, обеспечивающих личную свободу, не-прикосновенность частной жизни, личную и семейную тайну, тайну переписки, теле-фонных переговоров, почтовых, телеграфных и иных сообщений, а также повышения эффективности их судебной защиты, пленарное заседание Верховного Суда Респуб-лики Казахстан


1. Обратить внимание судов, что наряду с непосредственным разрешением су-дебных дел, необходимо реализовывать функции судебной власти по защите от неза-конного, необоснованного ограничения прав и свобод лиц, участвующих в уголовном процессе, своевременному принятию предусмотренных законом мер, направленных на их восстановление, а также компенсацию причиненного вреда.

На досудебной стадии уголовного процесса судебная защита осуществляется при санкционировании мер пресечения в виде ареста и домашнего ареста, а также при рассмотрении жалоб на действия (бездействие) и решения органов уголовного преследования, предусмотренных статьей 109, частью второй статьи 113 Уголовно-процессуального кодекса Республики Казахстан (далее - УПК).

В ходе подготовки дела к судебному разбирательству и главного судебного раз-бирательства дела судебная защита осуществляется путем проверки законности про-изводства, проведенного органами уголовного преследования, соблюдения ими тре-бований закона, гарантирующих процессуальные права участвующих в деле лиц.

На стадии исполнения приговоров, постановлений суда судебный контроль осу-ществляется в соответствии со статьей 18 Уголовно-исполнительного кодекса Респуб-лики Казахстан.

2. Судам следует иметь в виду, что в силу части первой статьи 109 УПК судебно-му обжалованию подлежат постановления (решения) дознавателя,

органа дознания, начальника органа дознания, следователя, начальника следс-твенного отдела, прокурора: об отказе в приеме заявления о преступлении, об отказе в возбуждении и о возбуждении уголовного дела, о приостановлении и прекращении уголовного дела, о принудительном помещении в медицинское учреждение для про-



ЖОҒАРҒЫ

СОТЫНЫҢ

БЮЛЛЕТЕНІ

8 / 2

010


изводства судебно-медицинской экспертизы, производстве обыска и (или) выемки, на-ложении ареста на имущество, применении залога.

К иным действиям (бездействию) и решениям, отложение проверки, законности которых до стадии подготовки дела к судебному разбирательству или главного судеб-ного разбирательства делает восстановление ущемленных прав и свобод человека и гражданина затруднительным или невозможным, следует отнести, например, поста-новление органов уголовного преследования об отказе в назначении защитника, об отказе в допуске законного представителя, об избрании и применении к подозревае-мому, обвиняемому мер процессуального принуждения (за исключением домашнего ареста и ареста), отказ в признании лица потерпевшим, бездействие при проверке сообщений о совершенном преступлении и другие.

В порядке статьи 109 УПК подлежит обжалованию и постановление прокурора об отказе в возбуждении производства ввиду вновь открывшихся обстоятельств.

3. Действия и решения, связанные с осуществлением оперативно-розыскной де-ятельности, могут быть обжалованы непосредственно в суд в порядке статьи 109 УПК и пункта 2 статьи 5 Закона Республики Казахстан №154-XII от 15 сентября 1994 года «Об оперативно-розыскной деятельности» (далее – Закон «Об оперативно-розыскной деятельности»), если они имеют отношение к производству по уголовному делу.

4. Жалобу на процессуальные решения и действия (бездействие) дознавателя, органа дознания, начальника органа дознания, следователя, начальника следствен-ного отдела, прокурора, согласно статьям 103 и 109 УПК, вправе подать участники уголовного судопроизводства либо иные лица или организации в той части, в которой производимые процессуальные действия и принимаемые процессуальные решения затрагивают их законные интересы, а также действующие в интересах заявителя за-щитник, законный представитель или представитель.

Представителем заявителя может быть и лицо, не принимавшее участие в досу-дебном производстве, в связи с которым подана жалоба, но уполномоченное заявите-лем на подачу жалобы и (или) участие в ее рассмотрении.

Ограничение права на судебное обжалование решений и действий (бездействия), затрагивающих права и законные интересы граждан лишь на том основании, что они не были признаны в установленном законом порядке участниками процесса, недо-пустимо. Обеспечение гарантируемых Конституцией Республики Казахстан (далее – Конституции) прав и свобод человека и гражданина должно вытекать из фактическо-го положения этого лица, как нуждающегося в обеспечении соответствующего права (например, заявитель, которому отказано в возбуждении уголовного дела; лицо, чье имущество изъято или повреждено в ходе обыска (выемки); пострадавшее от совер-шенного преступления лицо, необоснованно непризнанное потерпевшим и др.).

5. По смыслу статьи 109 УПК при проверке законности и обоснованности реше-ний и действий (бездействия) прокурора, органов следствия, дознания судья не дол-жен предрешать вопросы, которые впоследствии могут быть предметом главного су-дебного разбирательства. В частности, судья не вправе делать выводы о фактических обстоятельствах дела, об оценке доказательств и квалификации деяния.

6. Применение меры пресечения в виде ареста сопряжено с ограничением кон-ституционного права на личную свободу. В этой связи, в соответствии с частью седь-

6969

БЮЛЛЕТЕН


СУДА

РЕСПУБЛ

ИКИ

КАЗАХСТАН

8 / 2010


мой статьи 150 УПК, судам следует тщательно исследовать представляемые вместе с ходатайствами материалы, касающиеся сведений об обстоятельствах совершенного деяния, данных о личности подозреваемого, обвиняемого, их причастности к соверше-нию инкриминируемого деяния, оснований для применения этой меры пресечения, а также требовать строгого соблюдения сроков задержания подозреваемого, обвиняе-мого и представления в суд ходатайств.

При рассмотрении ходатайств о санкционировании ареста судам необходимо не-укоснительно соблюдать требования статей 141-143 и 150 УПК и при принятии реше-ний по рассматриваемым ходатайствам учитывать, что суд не обязан, а вправе санк-ционировать применение самой строгой меры пресечения - ареста и удовлетворять ходатайства о даче санкции на арест лишь при наличии предусмотренных законом оснований и в тех случаях, когда применение менее строгих мер пресечения не обес-печит достижения целей, указанных в статье 139 УПК.

Тяжесть совершенного деяния не может служить единственным и безусловным основанием для избрания данной меры пресечения.

7. Судам следует учитывать, что в силу части третьей статьи 491 УПК арест в ка-честве меры пресечения в отношении несовершеннолетнего подозреваемого, обвиня-емого может применяться лишь в исключительных случаях и только при совершении им тяжкого или особо тяжкого преступления общим сроком до 6 месяцев. При этом необходимо строго соблюдать требования части второй вышеуказанной статьи о том, что до избрания меры пресечения в виде ареста обсудить возможность определения такой меры, как передача несовершеннолетнего подозреваемого, обвиняемого под присмотр в порядке, предусмотренном статьей 147 УПК.

8. В соответствии с частью десятой статьи 150 УПК при отказе судом в санкцио-нировании ареста подозреваемого или обвиняемого в том же судебном заседании в случае поступления ходатайства прокурора об избрании меры пресечения в виде до-машнего ареста, суд возобновляет исследование материалов в общем порядке, по ре-зультатам которого вправе избрать в отношении подозреваемого, обвиняемого меру пресечения в виде домашнего ареста.

При поступлении ходатайства от прокурора в устной форме его следует обяза-тельно отражать в протоколе судебного заседания.

9. При санкционировании меры пресечения в виде домашнего ареста судам над-лежит учитывать, что ограничение свободы передвижения подозреваемого, обвиняе-мого и запреты, предусмотренные частью второй статьи 149 УПК, должны применять-ся в разумных пределах, необходимых для обеспечения указанных в статье 139 УПК целей, с учетом их возраста, состояния здоровья, семейного положения, а также тя-жести совершенного деяния или предъявленного обвинения и других обстоятельств.

Тяжесть совершенного деяния не может служить единственным и безусловным основанием для определения меры пресечения в виде домашнего ареста.

10. Уголовно-процессуальным законодательством установлен единый порядок производства по уголовным делам, в то же время судам необходимо учитывать, что содержащиеся в Конституционном законе Республики Казахстан от 25 декабря 2000 года «О судебной системе и статусе судей Республики Казахстан», Конституционном законе Республики Казахстан от 16 октября 1995 года «О Парламенте Республики



ЖОҒАРҒЫ

СОТЫНЫҢ

БЮЛЛЕТЕНІ

8 / 2

010


Казахстан и статусе его депутатов», Конституционном законе Республики Казахстан от 29 декабря 1995 года «О Конституционном Совете Республики Казахстан», Законе Республики Казахстан от 21 декабря 1995 года «О Прокуратуре» положения предус-матривают некоторые особенности, соблюдение которых при проведении следствен-ных, процессуальных действий в отношении судей, членов Конституционного совета, депутатов Парламента, Генерального прокурора Республики Казахстан обязательно.

При решении вопроса о привлечении к уголовной ответственности лица, облада-ющего привилегиями, за совершение преступлений небольшой или средней тяжести, если это лицо не было задержано на месте совершения преступления, необходимо получить согласие для привлечения его к уголовной ответственности.

Если же в ходе рассмотрения дела в главном судебном разбирательстве будет установлено, что в действиях подсудимого, обладающего привилегиями и преданного суду за тяжкое и (или) особо тяжкое преступление, фактически имеется состав пре-ступления средней и (или) небольшой тяжести, то суд решает дело по существу без согласия государственных органов на привлечение этого лица к уголовной ответствен-ности.

11. Судам следует обратить внимание на то, что в соответствии с постановлени-ем Конституционного Совета Республики Казахстан от 30 января 2003 года №10 «Об официальном толковании пункта 4 статьи 52, пункта 5 статьи 71, пункта 2 статьи 79, пункта 3 статьи 83 и пункта 2 статьи 15 Конституции Республики Казахстан» при изме-нении квалификации деяния с тяжкого или особо тяжкого на преступление меньшей тяжести, совершенного лицом, чья неприкосновенность закреплена в Конституции и в отношении которого ранее не истребовалось согласие соответствующих государс-твенных организаций органами уголовного преследования, соблюдение правил о по-рядке лишения неприкосновенности в случае ареста и привлечения к уголовной от-ветственности обязательно.

В связи с этим, орган уголовного преследования, установив, что лицо привлече-но к уголовной ответственности за совершение преступления небольшой или средней тяжести без согласия государственных органов в результате ошибочной квалифика-ции совершенного им деяния по статьям Уголовного кодекса Республики Казахстан, предусматривающим ответственность за совершение тяжких и (или) особо тяжких пре-ступлений, либо без учета правил конкуренции норм уголовного закона, обязан внести соответствующее представление Генеральному прокурору Республики Казахстан о необходимости получения согласия на привлечение его к уголовной ответственности. Если эти обстоятельства выявлены в ходе подготовки дела к судебному разбиратель-ству или главного судебного разбирательства, то суд возвращает дело прокурору.

12. Осмотр и обыск жилого, служебного помещения судей, используемых ими личных и служебных транспортных средств, их корреспонденции, банковских счетов, багажа и иного имущества, выемка документов и предметов, арест на имущество и почтово-телеграфные отправления, перехват сообщений, прослушивание и запись переговоров могут быть произведены лишь в рамках, возбужденного Генеральным прокурором Республики Казахстан дела.

Специальные оперативно-розыскные мероприятия, перечисленные в пункте 3 статьи 11 Закона «Об оперативно-розыскной деятельности», могут быть проведены

7171

БЮЛЛЕТЕН


СУДА

РЕСПУБЛ

ИКИ

КАЗАХСТАН

8 / 2010


только с санкции прокурора области (города) и вышестоящих прокуроров. Примене-ние положений пункта 7 статьи 12 Закона «Об оперативно-розыскной деятельности» о возможности проведения без санкции прокурора специальных оперативно-розыскных мероприятий в отношении судей не допускается.

13. При решении вопроса о назначении главного судебного разбирательства, су-дам, исходя из норм, содержащихся в главе 39 УПК, надлежит проверять, не допуще-ны ли в ходе упрощенного досудебного производства, дознания или предварительного следствия существенные нарушения уголовно-процессуального закона, препятствую-щие назначению главного судебного разбирательства, и при обнаружении таковых в соответствии с частью второй статьи 303 УПК и в порядке, предусмотренном статьями 301 и 303-1 УПК, возвращать дело для дополнительного расследования прокурору.

В ходе подготовки к главному судебному разбирательству судье при изучении материалов дела следует выяснить, имелись ли заявления либо ходатайства сторон о незаконном ограничении их прав в ходе упрощенного досудебного производства, дознания или предварительного следствия, были ли они надлежащим образом раз-решены, имеются ли в деле соответствующие материалы, при их отсутствии следует обязать прокурора предоставить их в суд.

14. Судья по поступившему уголовному делу должен проверить, приняты ли орга-ном уголовного преследования меры, направленные на обеспечение присмотра, ухо-да и средств к существованию несовершеннолетних детей, иных нетрудоспособных лиц, находившихся на иждивении подсудимого, а также на обеспечение присмотра за имуществом и принадлежащими ему животными, которые остались без попечения и присмотра в связи с его арестом.

Если такие меры не приняты, суд при наличии ходатайства подсудимого или за-щитника на основании статьи 155 УПК в ходе предварительного слушания дела дол-жен вынести постановление о возложении на соответствующих лиц или органы обя-занности по принятию необходимых мер.

15. Судам при оценке доказательств необходимо учитывать, что в ходе освиде-тельствования и личного обыска затрагиваются установленные статьями 16 и 17 Конс-титуции права каждого на свободу и личную неприкосновенность, поэтому в каждом кон-кретном случае следует проверять наличие предусмотренных статьями 226 и 230 УПК оснований для проведения указанных действий, мотивированного постановления об их проведении, санкционированного в необходимых случаях прокурором, соблюдение при их проведении требований закона.

Судам необходимо отграничивать личный обыск, производство которого допус-тимо с санкции прокурора, за исключением случаев, предусмотренных частью третьей статьи 233 УПК, от осмотра личности, который может быть проведен без санкции про-курора и до возбуждения уголовного дела в форме визуального осмотра.

16. При оценке законности проникновения в жилище, производства в нем осмот-ра и обыска, суды должны руководствоваться нормами статей 25 Конституции и 17 УПК о неприкосновенности жилища, поэтому производство вышеуказанных действий может иметь место лишь в случаях и в порядке, установленных законом. Необходи-мость неукоснительного соблюдения, предусмотренного статьями 201-203, 221, 222, 227, 230, 232 и 234 УПК процессуального порядка проведения таких действий должно



ЖОҒАРҒЫ

СОТЫНЫҢ

БЮЛЛЕТЕНІ

8 / 2

010


рассматриваться не только как выполнение требований закона, но и как гарантирован-ный законом механизм защиты неприкосновенности жилища и охраны частной жизни, личной и семейной тайны.

Осмотр и обыск в жилище при отсутствии согласия на их проведение проживаю-щих в нем лиц производится по мотивированному постановлению следователя, сан-кционированному прокурором. При этом обыск возможен только после возбуждения уголовного дела.

Осмотр жилого помещения при наличии согласия проживающих в нем совершен-нолетних лиц может быть произведен в соответствии со статьями 221 и 222 УПК.

Если жилое помещение является местом происшествия и его осмотр не терпит отлагательства, то его осмотр и выемка предметов, находящихся в нем, могут быть произведены по постановлению органа дознания, следователя без предварительного получения санкции прокурора и до возбуждения уголовного дела. В таких случаях о произведенных действиях и их результатах с целью проверки законности орган дозна-ния, следователь в течение двадцати четырех часов, обязаны уведомить прокурора, который выносит соответствующее постановление.

Постановление прокурора о признании законными проведенных без его санкции обыска, принудительного осмотра либо выемки согласно части четвертой статьи 131 УПК не имеет для суда обязательной силы и не является препятствием для признания материалов, полученных в ходе проведения указанных действий, не имеющими силы доказательств.

Если прокурором принято решение о незаконности названных действий, то их результаты не могут быть признаны судом допустимыми доказательствами по делу.

17. Поскольку ограничение права гражданина на неприкосновенность частной жизни, жилища, переписки, телефонных переговоров, почтовых, телеграфных и иных сообщений допускается только в случаях и в порядке, прямо установленных законом (пункты 1 и 2 статьи 18, пункт 1 статьи 25 и статья 39 Конституции), судам следует ис-ходить из того, что оперативно-розыскные мероприятия, ограничивающие указанные конституционные права граждан, могут проводиться лишь при соблюдении условий, указанных в статье 12 Закона «Об оперативно-розыскной деятельности». Перечень органов, которым предоставлено право осуществлять оперативно-розыскную деятель-ность, содержится в статье 6 названного Закона.

Результаты этих оперативно-розыскных мероприятий могут быть использованы в качестве доказательств по делам лишь после их включения в уголовный процесс в порядке, предусмотренном статьей 130 УПК.

Проведение следственных действий по негласному прослушиванию и записи пе-реговоров и разговоров осуществляется на основании и в порядке, предусмотренных статьей 237 УПК.

Если оперативно-розыскные мероприятия проведены с нарушением правил, ус-тановленных законом либо органами, не наделенными правом их проведения, все полученные в результате этого материалы подлежат признанию не имеющими силы доказательств.

18. Судам надлежит проверять, приняты ли на досудебной стадии уголовного процесса меры к обеспечению сохранности в тайне и неразглашению обстоятельств

7373

БЮЛЛЕТЕН


СУДА

РЕСПУБЛ

ИКИ

КАЗАХСТАН

8 / 2010


10-418

частной жизни лиц при осуществлении осмотра, обыска, выемки, проведении опера-тивно-розыскных и иных мероприятий, связанных с производством по делу. При вы-явлении нарушений, связанных с невыполнением требований Конституции по охране вышеуказанных прав, судам, наряду с принятием предусмотренных законом мер по их защите, необходимо выносить частные постановления для принятия соответству-ющих мер.

19. Вышестоящим судебным инстанциям при рассмотрении жалоб, ходатайств и протестов на судебные акты, помимо проверки доводов, приведенных в них, необхо-димо уделять должное внимание соблюдению на досудебной и судебной стадиях уго-ловного процесса требований закона, запрещающих произвольное ограничение прав и свобод граждан.

20. Согласно статье 4 Конституции Республики Казахстан настоящее норматив-ное постановление включается в состав действующего права, а также является обще-обязательным и вводится в действие со дня официального опубликования.


Судья Верховного СудаРеспублики Казахстан, секретарь пленарного заседания Ж. Баишев



ЖОҒАРҒЫ

СОТЫНЫҢ

БЮЛЛЕТЕНІ

8 / 2

010




О внесении изменений и дополнений в нормативное

постановление Верховного Суда Республики Казахстан №2 от 24 апреля 1992 года «О практике применения законодательства, регламентирующего права и обязанности лиц, потерпевших от преступлений» (с изменениями, внесенными нормативным

постановлением Верховного Суда Республики Казахстан №3 от 22.12.08 года)

В связи с изменением законодательства Республики Казахстан пленарное засе-дание Верховного Суда Республики Казахстан


1. Внести в нормативное постановление Верховного Суда Республики Казахстан №2 от 24 апреля 1992 года «О практике применения законодательства, регламенти-рующего права и обязанности лиц, потерпевших от преступлений» (с изменениями, внесенными нормативным постановлением Верховного Суда Республики Казахстан №3 от 22 декабря 2008 года) следующие изменения и дополнения:

1) в пункте 4:в абзаце первом в предложении втором после слова «обязанностей» дополнить

словами «, в том числе и право на получение квалифицированной юридической по-мощи, а в случаях, предусмотренных частью второй статьи 80 УПК, на получение ее бесплатно»;

2) дополнить пунктом 4-1 следующего содержания:«4-1. При осуществлении упрощенного досудебного производства лицо призна-

ется потерпевшим незамедлительно после установления факта причинения ему мо-рального, физического или имущественного вреда.»;

3) дополнить пунктом 5-1 следующего содержания:«5-1. Если имущественный вред причинен в результате совершения особо тяж-

кого преступления и у осужденного отсутствует имущество, достаточное для его воз-мещения, суд при удовлетворении гражданского иска, по заявлению потерпевших либо их правопреемников в соответствии с частью 7 статьи 75 УПК должен вынес-ти постановление о выплате каждому из них денежной компенсации за счет средств республиканского бюджета в полном объеме, но не свыше 150 месячных расчетных

7575

БЮЛЛЕТЕН


СУДА

РЕСПУБЛ

ИКИ

КАЗАХСТАН

8 / 2010


показателей. Указанное постановление суда подлежит принудительному исполнению в порядке, установленном законодательством об исполнительном производстве.»;

4) абзац третий пункта 8 дополнить предложением следующего содержания: «В случаях, предусмотренных частью второй статьи 80 УПК, оплата труда пред-

ставителей производится за счет бюджетных средств.»;5) пункт 16 изложить в следующей редакции:«По каждому делу о преступлении, причинившем имущественный, физический

или моральный вред, орган, ведущий уголовный процесс, обязан разъяснить потер-певшему право на предъявление гражданского иска в уголовном деле, а при предъяв-лении такого иска – признать его гражданским истцом и разъяснить принадлежащие ему права. Если иск не предъявлен, суд в соответствии с пунктом 10) части первой статьи 371 УПК обязан при постановлении приговора обсудить, подлежит ли возмеще-нию имущественный вред, причиненный преступлением. При положительном реше-нии указанного вопроса суд в соответствии с частью третьей статьи 169 УПК признает за потерпевшим право на удовлетворение иска, если он будет предъявлен в порядке гражданского судопроизводства.»;

6) пункты 23, 24, 25 после слов «апелляционного», «апелляционной», «апелля-ционном», «апелляционную» дополнить соответственно словами «, кассационного», «, кассационной», «, кассационном», «, кассационную».

7) пункт 26 дополнить вторым абзацем следующего содержания:«В этой связи судам надлежит обеспечивать участие потерпевшего и его предста-

вителя как при рассмотрении уголовных дел в главном судебном разбирательстве, так и при пересмотре вынесенных по делу судебных актов в апелляционном, кассацион-ном и надзорном порядке, а также и при рассмотрении вопроса об условно-досрочном освобождении осужденного от наказания. При этом судам, необходимо разъяснять им право знакомиться с материалами дела, в том числе с поступившими жалобами, про-тестами, ходатайствами, направлять суду свои письменные возражения, заявления и ходатайства, а при невозможности лично участвовать в судебном заседании -направ-лять своего представителя, либо письменно уведомить суд о рассмотрении дела без их участия.»;

8) в пункте 27 предложение первое исключить.






ЖОҒАРҒЫ

СОТЫНЫҢ

БЮЛЛЕТЕНІ

8 / 2

010


НОРМАТИВНОЕ ПОСТАНОВЛЕНИЕ №6 ВЕРХОВНОГО СУД РЕСПУБЛИКИ КАЗАХСТАН

от 25 июня 2010 года город Астана


№7 от 09 июля 1999 года «О практике применения законодательства по возмещению вреда, причиненного незаконными действиями

органов, ведущих уголовный процесс»




№7 от 09 июля 1999 года «О практике применения законодательства по возмещению вреда, причиненного незаконными действиями органов, ведущих уголовный процесс» следующие изменения и дополнения:

1) в пункте 15:предложение второе изложить в следующей редакции:«При постановлении оправдательного приговора либо вынесения постановления

о прекращении дела суд по требованию лиц, указанных в статье 40, части второй статьи 371 УПК, принимает решение о возмещении вреда, причиненного незаконным привлечением к уголовной ответственности и осуждением.»;

после второго предложения дополнить предложением следующего содержания:«Требование, предъявленное после отмены судебного акта, рассматривается

единолично судьей того суда, который вынес судебный акт, признанный незаконным, с вызовом в судебное заседание заинтересованных лиц.»;

2) в пункте 17: в предложении втором после слов «опротестовано в» дополнить словом «апел-

ляционном», слова «в вышестоящий суд» исключить;в предложении третьем слово «или» заменить словами «или /и»;2. Согласно статье 4 Конституции Республики Казахстан настоящее нормативное

постановление включается в состав действующего права, а также является общеобя-зательным и вводится в действие со дня официального опубликования.

Председатель Верховного СудаРеспублики Казахстан М.Алимбеков

Судья Верховного СудаРеспублики Казахстан, секретарь пленарного заседания Ж.Баишев

7777

БЮЛЛЕТЕН


СУДА

РЕСПУБЛ

ИКИ

КАЗАХСТАН

8 / 2010




О внесении изменений и дополнения в нормативное постановление Верховного Суда Республики Казахстан №8 от 09 июля 1999 года

«О судебной практике по применению принудительных мер медицинского характера» (с изменениями и дополнениями,

внесенными нормативными постановлениями Верховного Суда Республики Казахстан №18 от 15 августа 2002 года и

№10 от 22 декабря 2008 года)




№8 от 09 июля 1999 года «О судебной практике по применению принудительных мер медицинского характера» (с изменениями и дополнениями, внесенными нормативны-ми постановлениями Верховного Суда №18 от 15 августа 2002 года и №10 от 22 дека-бря 2008 года) следующие изменения и дополнение:

1) в пункте 2 в предложении втором слова «Законом Республики Казахстан от 16 апреля 1996 года «О психиатрической помощи и гарантиях прав граждан при ее оказании» заменить словами «Кодексом Республики Казахстан о здоровье народа и системе здравоохранения (ЗРК №194-1V от18.09.09).»;

2) в пункте 7 предложение второе исключить;3) в пункте 8 слова «специальное медицинское учреждение» заменить слова-

ми «организацию или специализированную медицинскую организацию, оказывающую психиатрическую помощь»;

4) в пункте 9 слова «специализированными медицинскими учреждениями», «спе-циализированные медицинские учреждения», заменить соответственно словами «специализированными медицинскими организациями», «специализированные меди-цинские организации»;

5) в пункте 10 слова «медицинское учреждение, оказывающее» заменить слова-ми «медицинскую организацию, оказывающую»;

6) в пункте 19: в абзаце первом предложение первое изложить в следующей редакции:



ЖОҒАРҒЫ

СОТЫНЫҢ

БЮЛЛЕТЕНІ

8 / 2

010


«Уголовные дела о применении принудительных мер медицинского характера рассматриваются судом первой инстанции в соответствии с подсудностью, установ-ленной статьями 290, 290-1, 290-2, 290-3 УПК.»;

в абзаце третьем после слова «апелляционном» дополнить словом «, кассаци-онном»;

7) в пункте 28: в абзаце первом в предложении первом слова «осуществляться судом, вынес-

шим постановление о применении принудительной меры: в областном или прирав-ненном к нему суде в составе коллегии из трех судей, в районном или приравненному к нему суде – единолично судьей» заменить словами «осуществляется единолично судьей суда, вынесшего постановление о применении принудительной меры.»;

в абзаце первом в предложениях втором и четвертом слова «медицинское учреж-дение, осуществляющее», «медицинского учреждения», «медицинском учреждении» заменить соответственно словами «медицинская организация, осуществляющая», «медицинской организации», «медицинской организации»;

8) в пункте 29 в предложении втором слова «областным или приравненным к нему судом в составе трех судей» заменить словами «единолично судьей районного или приравненного к нему суда, вынесшего постановление об освобождении осужден-ного от наказания.».




7979

БЮЛЛЕТЕН


СУДА

РЕСПУБЛ

ИКИ

КАЗАХСТАН

8 / 2010




О внесении изменений и дополнений в нормативное постановление Верховного Суда Республики Казахстан №25 от 06 декабря 2002 года «О соблюдении принципа гласности

судопроизводства по уголовным делам»



1. Внести изменения и дополнения в нормативное постановление Верховного

Суда Республики Казахстан №25 от 06 декабря 2002 года «О соблюдении принципа гласности судопроизводства по уголовным делам»:

1) в пункте 12 цифры «403» заменить цифрами «396-1, 446-1», после слов «в апелляционных» дополнить словами «и кассационных»;

2) в пункте 13 после слова «апелляционной» дополнить словом «, кассацион-ной».






ЖОҒАРҒЫ

СОТЫНЫҢ

БЮЛЛЕТЕНІ

8 / 2

010





№26 от 06 декабря 2002 года «О практике применения уголовно-процессуального законодательства, регулирующего право

на защиту»



1. Внести изменения и дополнения в нормативное постановление Верховного Суда Республики Казахстан №26 от 06 декабря 2002 года «О практике применения уголовно-процессуального законодательства, регулирующего право на защиту»:

1) в пункте 4:в абзаце первом слово «либо» заменить словом «и», слова «если они обладают

специальными юридическими знаниями и способны оказать квалифицированную юри-дическую помощь, что является важнейшей гарантией обеспечения права на защиту» заменить словами «которые могут участвовать в деле в качестве защитников только наряду с профессиональным адвокатом»;

абзац второй исключить;2) пункт 5 изложить в следующей редакции:«Адвокат допускается к участию в деле в качестве защитника по предъявлении

удостоверения адвоката и ордера, удостоверяющего его полномочия на осуществле-ние защиты конкретного лица (лиц) по данному уголовному делу.

Другие лица, перечисленные в части второй статьи 70 УПК, допускаются к учас-тию в деле в качестве защитника с момента предъявления органу, ведущему уголов-ный процесс, документов, указанных в части восьмой статьи 72 УПК.»;

3) пункт 6 исключить; 4) в пункте 23:в абзаце третьем слова «Судам апелляционной инстанции» заменить словами

«Судам апелляционной, кассационной и надзорной инстанций»;дополнить абзацем следующего содержания:«Участие защитника в апелляционной, кассационной и надзорной инстанциях

обеспечивается в случаях, указанных в статье 71 УПК, и в порядке, предусмотренном

8181

БЮЛЛЕТЕН


СУДА

РЕСПУБЛ

ИКИ

КАЗАХСТАН

8 / 2010


11-418

соответственно частью четвертой статьи 408, частью четвертой статьи 446-5 и стать-ей 467-1 УПК.»;

5) в абзаце первом пункта 24 после слова «апелляционной» дополнить словом «, кассационной» и в третьем предложении слово «апелляционное» исключить;

6) в пункте 26 слова «суды апелляционной и надзорной инстанции» заменить словами «суды апелляционной, кассационной и надзорной инстанций»;






ЖОҒАРҒЫ

СОТЫНЫҢ

БЮЛЛЕТЕНІ

8 / 2

010





№1 от 20 июня 2005 года «О рассмотрении гражданского иска в уголовном процессе»



1. Внести изменения и дополнения в нормативное постановление Верховного Суда Республики Казахстан №1 от 20 июня 2005 года «О рассмотрении гражданского иска в уголовном процессе»:

1) пункт 3 дополнить абзацем следующего содержания:«При осуществлении упрощенного досудебного производства гражданский иск

может быть предъявлен как одновременно с подачей в органы уголовного преследо-вания заявления о совершении преступления, так и на последующих стадиях уголов-ного процесса, но до начала судебного следствия. Если гражданский иск не предъ-явлен, то суд в соответствии с пунктом 10) части первой статьи 371 УПК обязан при постановлении приговора обсудить, подлежит ли возмещению имущественный вред, причиненный преступлением. При положительном решении указанного вопроса суд в соответствии с частью третьей статьи 169 УПК признает за потерпевшим право на удовлетворение иска, если он будет предъявлен в порядке гражданского судопроиз-водства.»;

2) абзац третий пункта 27 дополнить предложениями следующего содержания:«Если имущественный вред причинен в результате совершения особо тяжкого

преступления и у осужденного отсутствует имущество, достаточное для его возмеще-ния, суд, постановивший приговор, по заявлению потерпевшего либо его правопреем-ника в соответствии с частью седьмой статьи 75 УПК должен вынести постановление о выплате денежной компенсации за счет средств республиканского бюджета в полном объеме, но не свыше 150 месячных расчетных показателей. Указанное постановле-ние суда подлежит принудительному исполнению в порядке, установленном законо-дательством об исполнительном производстве.»;

3) абзац первый пункта 30 дополнить предложением следующего содержания:

8383

БЮЛЛЕТЕН


СУДА

РЕСПУБЛ

ИКИ

КАЗАХСТАН

8 / 2010


«При этом суд, рассматривающий уголовное дело, признавая за гражданским ис-тцом право на удовлетворение его гражданского иска, не вправе предрешать и ука-зывать в приговоре выводы по вопросам, которые подлежат рассмотрению в порядке гражданского судопроизводства.»;

4) в абзаце первом пункта 35 слово «третьей» заменить словом «второй»;5) абзац первый пункта 37 изложить в следующей редакции:«Суд апелляционной инстанции, проверяя законность приговора в части граждан-

ского иска, вправе принять одно из решений, указанных в статье 411-1 УПК. При этом в случае незаконного оставления гражданского иска без рассмотрения приговор в части гражданского иска подлежит отмене с направлением на новое рассмотрение. Граж-данский иск следует признавать оставленным судом первой инстанции без рассмот-рения не только в тех случаях, когда такое решение указано в резолютивной части приговора, но и в случаях, когда суд не исследовал исковое заявление, не опрашивал истца и ответчика по заявленному гражданскому иску, не привел в приговоре никаких суждений по поводу гражданского иска и в резолютивной части вообще не сформули-ровал решение по гражданскому иску.»;

6) пункт 39 дополнить абзацем следующего содержания:«В соответствии со статьями 575, 576 УПК приговор, постановленный с участием

присяжных заседателей, в части гражданского иска может быть пересмотрен лишь в порядке надзора, при этом принятие решения, ухудшающего положение осужденного, согласно статьи 577 УПК не допускается.».






ЖОҒАРҒЫ

СОТЫНЫҢ

БЮЛЛЕТЕНІ

8 / 2

010





№ 4 от 20 апреля 2006 года «О некоторых вопросах оценки доказательств по уголовным делам»



1. Внести изменения и дополнения в нормативное постановление Верховного Суда Республики Казахстан №4 от 20 апреля 2006 года «О некоторых вопросах оценки доказательств по уголовным делам»:

1) абзац пятый пункта 4 дополнить предложением следующего содержания:«При этом суд не должен допускать случаев необоснованного исключения допус-

тимых доказательств из материалов дела, а также исследования в судебном заседа-нии фактических данных, недопустимых в качестве доказательств.»;

2) абзац первый пункта 7 дополнить предложением следующего содержания:«Лишение сторон возможности представлять материалы и исследовать их в су-

дебном заседании в результате незаконного признания их судом недопустимыми либо не относящимися к делу доказательствами, является существенным нарушением уго-ловно-процессуального закона, влекущего в соответствии с частью второй статьи 415 УПК отмену приговора.»;

3) в пункте 18:абзац первый изложить в следующей редакции:«Судам при оценке протоколов следственных действий необходимо иметь в виду,

что они составляются после возбуждения уголовного дела, за исключением случаев, предусмотренных статьями 122, 184, 190-2, 221, 231 УПК, и в установленный законом процессуальный срок проведения дознания, предварительного следствия или упро-щенного досудебного производства.»;

в абзаце втором слова «до одного месяца» заменить словами «до двух месяцев» и абзац дополнить словами «, за исключением полученных в ходе осуществления уп-рощенного досудебного производства»;

4) в пункте 22:

8585

БЮЛЛЕТЕН


СУДА

РЕСПУБЛ

ИКИ

КАЗАХСТАН

8 / 2010


в абзаце четвертом после слова «прокурором» дополнить словами «, а равно по делам, не указанным в части первой статьи 237 УПК»;

абзац шестой изложить в следующей редакции:«Материалы специальных оперативно-розыскных мероприятий, осуществленных

без санкции прокурора, могут быть признаны допустимыми доказательствами, если они проведены в случаях, не терпящих отлагательства и могущих привести к совер-шению тяжких и особо тяжких преступлений на основании мотивированного поста-новления одного из руководителей органа, осуществляющего оперативно-розыскную деятельность, с уведомлением прокурора и последующим получением от него санк-ции в течение 24 часов с момента вынесения постановления. Проведение оперативно-розыскных мероприятий в отношении судей без предварительного получения санкции прокурора влечет признание полученных материалов недопустимыми доказательс-твами за исключением совершения судьей тяжкого или особо тяжкого преступления либо задержания судьи на месте преступления.

В соответствии со статьей 116 УПК не подлежат приобщению к материалам уго-ловного дела и признанию допустимыми доказательствами показания лица, данные им в связи с подозрением в совершении преступления, оформленные с нарушением требований статей 213, 216 и 218 УПК, в виде «объяснения», «явки с повинной», «до-проса в качестве свидетеля» или иных подобных формах.»;

5) абзац второй пункта 27 изложить в следующей редакции:«Если суд первой инстанции необоснованно исключил из числа доказательств

материалы и не исследовал их, то в ходе апелляционного либо кассационного рас-смотрения дела суд вправе указанные материалы дела признать допустимыми дока-зательствами, исследовать их, оценить и принять одно из решений, указанных соот-ветственно в статьях 411 и 446-8 УПК.».






ЖОҒАРҒЫ

СОТЫНЫҢ

БЮЛЛЕТЕНІ

8 / 2

010





№19 от 13 декабря 2001 года «О возвращении судами уголовных дел для дополнительного расследования» (с изменениями, внесенными

нормативным постановлением Верховного Суда Республики Казахстан №18 от 22 декабря 2008 года)



1. Внести изменения и дополнения в нормативное постановление Верховного

Суда Республики Казахстан №19 от 13 декабря 2001 года «О возвращении судами уголовных дел для дополнительного расследования» (с изменениями, внесенными нормативным постановлением Верховного Суда Республики Казахстан №18 от 22 де-кабря 2008 года):

1) в пункте 2: абзац первый дополнить предложением следующего содержания: «Решение о направлении дела для дополнительного расследования может быть

принято как в ходе предварительного слушания дела, так и в ходе главного судебного разбирательства.»;

дополнить абзацами следующего содержания:«По основаниям, указанным в части первой статьи 303 УПК, суд вправе на-

править дело для дополнительного расследования только по ходатайствам сторон, которые в ходе предварительного слушания были рассмотрены и признаны судом обоснованными.

Непризнание подсудимым своей вины при проведении в соответствии со статьей 363 УПК судебного следствия в сокращенном порядке, не является основанием для направления дела для дополнительного расследования. В таких случаях суд поста-новляет о проведении судебного следствия в обычном порядке и исследует все мате-риалы дела в полном объеме.»;

2) в пункте 3: в абзаце третьем после слов «с обвинительным заключением» дополнить слова-

ми «, протоколом упрощенного досудебного производства»;

8787

БЮЛЛЕТЕН


СУДА

РЕСПУБЛ

ИКИ

КАЗАХСТАН

8 / 2010


в абзаце восьмом после слов «под псевдонимом» дополнить словами «и лиц без определенного местожительства»;

3) в пункте 4 второе предложение изложить в следующей редакции:«Дело подлежит направлению для дополнительного расследования со стадии

предварительного слушания и в тех случаях, когда вопреки требованиям статьи 207 УПК в постановлении о привлечении в качестве обвиняемого не указано, какие конк-ретные действия вменяются каждому обвиняемому, уголовный закон, предусматри-вающий ответственность за данное преступление, либо имеются существенные про-тиворечия между данным постановлением, обвинительным заключением, постанов-лением о предании суду и в силу этого определить инкриминируемое обвиняемому преступление и определить пределы судебного разбирательства невозможно.»;

4) в пункте 6 слова «направлены ли они на всестороннее, полное и объективное исследование обстоятельств дела, обеспечение прав и законных интересов участни-ков процесса и других лиц» заменить словами «, по какому из указанных в законе ос-нованию предлагается направить дело для дополнительного расследования,»;

5) абзац первый пункта 7 дополнить предложениями следующего содержания:«Неполнота предварительного следствия, отсутствие или недостаточность в деле

доказательств, подтверждающих выводы органов уголовного преследования, а также допущенные при производстве дознания или предварительного следствия существен-ные нарушения уголовно-процессуального закона, влекущие признание материалов дела недопустимыми доказательствами, не является основанием для направления дела для дополнительного расследования. В таких случаях дело подлежит рассмот-рению по существу с принятием итогового решения. Если неполнота стороной обвине-ния не восполнена в судебном заседании, то суд принимает решение с соблюдением требований подпункта 8) пункта 3 статьи 77 Конституции Республики Казахстан и час-ти третьей статьи 19 УПК о том, что неустранимые сомнения в виновности подлежат толкованию в пользу подсудимого. Если при осуществлении упрощенного досудебно-го производства не были обеспечены полнота и всесторонность исследования всех обстоятельств дела или когда оно проведено при наличии, предусмотренных в час-ти второй статьи 190-1 УПК обстоятельств, а равно при установлении обстоятельств, указанных в статье 303 УПК, суд направляет дело соответствующему прокурору для проведения предварительного следствия или дознания.»;

6) пункт 12 изложить в следующей редакции:«12. Суд апелляционной инстанции, отменяя приговор суда первой инстанции,

при наличии оснований, предусмотренных частью первой статьи 303 УПК, по хода-тайству сторон направляет дело для дополнительного расследования.»;

7) в пункте 13:в абзаце первом цифру «5» заменить цифрой «8»; дополнить абзацем вторым следующего содержания:«Кассационная инстанция при отмене приговора вправе направить дело для до-

полнительного расследования по основаниям, указанным в статье 303 УПК»;8) в пункте 14 цифру «5» заменить на цифру «8»;9) в пункте 15:



ЖОҒАРҒЫ

СОТЫНЫҢ

БЮЛЛЕТЕНІ

8 / 2

010


в абзаце первом слова «, как не повлекшие последствий, указанных в статье 459 УК, отмене не подлежат» заменить словами «подлежат пересмотру в порядке надзо-ра.»;

абзац второй дополнить словами: «, однако, в соответствии с частью шестой статьи 467 УПК вправе отменить постановление суда первой, апелляционной и кас-сационной инстанций о направлении дела для дополнительного расследования, если к моменту принятия такого решения дополнительное расследование по делу не было начато.».




8989

БЮЛЛЕТЕН


СУДА

РЕСПУБЛ

ИКИ

КАЗАХСТАН

8 / 2010


12-418



О внесении изменений и дополнений в нормативное постановление Верховного Суда Республики Казахстан №11 от 19 декабря 2003 года «О практике вынесения судами частных постановлений по уголовным делам» (с изменением, внесенным нормативным постановлением Верховного Суда Республики

Казахстан №21 от 22 декабря 2008 года)



1. Внести изменения и дополнения в нормативное постановление Верховного Суда Республики Казахстан №11 от 19 декабря 2003 года «О практике вынесения су-дами частных постановлений по уголовным делам»:

1) в пункте 5 слова «и пунктом 6 статьи 411 УПК суд апелляционной и надзорной» заменить словами «, частью третьей статьи 411 УПК и пунктом 6) статьи 446-8 УПК суд апелляционной, кассационной и надзорной»;

2) в абзаце первом пункта 9 перед словами «При определении срока» допол-нить предложением: «Частные постановления могут быть обжалованы (опротестова-ны) в порядке и в сроки, предусмотренные для обжалования (опротестования) судеб-ного акта, вынесенного по существу дела.» и после слов «в статье 396» дополнить словами «и в части пятой статьи 403»;

3) в пункте 10 слова «надзорной жалобы» заменить словом «ходатайства»; 4) в пункте 11 после слова «апелляционная» дополнить словами «, кассационная

и надзорная», слово «первой» заменить словом «нижестоящей», после слов «статьи 404» дополнить словами «части третьей статьи 423, статьи 446-2, части второй статьи 458»;

5) в пункте 13 слова «как и другое постановление» исключить;6) пункт 15 дополнить предложением следующего содержания: «Частное постановление суда кассационной инстанции вступает в законную силу

с момента оглашения.». 2. Согласно статье 4 Конституции Республики Казахстан настоящее нормативное






ЖОҒАРҒЫ

СОТЫНЫҢ

БЮЛЛЕТЕНІ

8 / 2

010



от 25 июня 2010 года город Астана


№16 от 26 ноября 2004 года«О судебной экспертизе по уголовным делам»




№16 от 26 ноября 2004 года «О судебной экспертизе по уголовным делам» следую-щие изменения и дополнения:

1) в абзаце первом пункта 3 слова «в части первой» заменить словами «в частях первой и второй», слова «О судебной экспертизе» заменить словами «О судебно-экс-пертной деятельности в Республике Казахстан»;

2) абзацы пятый и шестой пункта 4 изложить в следующей редакции:«Если при рассмотрении дела апелляционной инстанцией будет признано необ-

ходимым проведение экспертного исследования, то в таких случаях проведение экс-пертизы и оценка полученного заключения осуществляется в соответствии с частями четвертой и пятой статьи 409 УПК.

В компетенцию судов кассационной и надзорной инстанции проведение экспер-тиз не входит. При необходимости экспертного исследования материалов, в том числе и дополнительно поступивших и имеющих значение для принятия правильного реше-ния, судебные акты могут быть ими отменены и дело направлено на новое судебное рассмотрение.».

3) в пункте 10: в предложении первом слово «не» исключить; в предложении втором после слова «заключения» дополнить словами «произ-

водство по делу возобновляется и»;4) в пункте 15:абзац первый изложить в следующей редакции: «В соответствии со статьей 355 УПК, допрос эксперта в ходе судебного разбира-

тельства может быть произведен только после оглашения заключения для его разъяс-нения, уточнения или дополнения.»;

9191

БЮЛЛЕТЕН


СУДА

РЕСПУБЛ

ИКИ

КАЗАХСТАН

8 / 2010


дополнить абзацем следующего содержания:«Допрос эксперта, в соответствии с требованиями части третьей статьи 253 УПК

по поводу обстоятельств, не относящихся к его заключению, ставших ему известными в связи с производством судебно-психиатрической, а также судебно-медицинской экс-пертизы в отношении живых лиц, запрещается».






ЖОҒАРҒЫ

СОТЫНЫҢ

БЮЛЛЕТЕНІ

8 / 2

010





№11 от 23 декабря 2005 года «О применении норм уголовно-процессуального закона о протоколе судебного заседания»

В связи с изменением законодательства Республики Казахстан пленарное засе-

дание Верховного Суда Республики Казахстан

постановляет: 1. Внести в нормативное постановление Верховного Суда Республики Казахстан

№11 от 23 декабря 2005 года «О применении норм уголовно-процессуального закона о протоколе судебного заседания» следующие изменения и дополнения:

1) в пункте 1 после слова «апелляционными» дополнить словом «, кассационными и»;2) в пункте 5:абзац второй изложить в следующей редакции: «- рассмотрении жалоб на действия (бездействие) и решения прокурора, органов

следствия и дознания в порядке статьи 109 УПК;»;в абзаце третьем слова «санкции прокурора» заменить словами «санкции суда»

и после слов «, а также» дополнить словами «санкции прокурора»;абзац четвертый изложить в следующей редакции: «- рассмотрении дела в апелляционной инстанции в случаях, предусмотренных

частью седьмой статьи 409 УПК;»;дополнить абзацем седьмым следующего содержания: «- санкционировании судьей меры пресечения в виде ареста и домашнего ареста

обвиняемого, подозреваемого.»;3) пункт 8 дополнить абзацем следующего содержания:«В протоколе предварительного слушания дела необходимо отражать разъясне-

ние права подсудимому, обвиняющемуся в совершении особо тяжкого преступления, ходатайствовать о рассмотрении его дела с участием присяжных заседателей, ука-зывать его позицию по данному вопросу, мнение сторон по заявленному ходатайству. Принятое судом решение излагается в постановлении.»;

4) в пункте 27 слова «видео,- звукозаписи» заменить словами «видео,- аудиозаписи».2. Согласно статье 4 Конституции Республики Казахстан настоящее нормативное




9393

БЮЛЛЕТЕН


СУДА

РЕСПУБЛ

ИКИ

КАЗАХСТАН

8 / 2010




О внесении изменений и дополнений в постановление Пленума Верховного Суда Республики Казахстан

№2 от 28 апреля 2000 года «О порядке производства по уголовным делам в надзорной инстанции»



1. Внести в постановление Пленума Верховного Суда Республики Казахстан №2

от 28 апреля 2000 года «О порядке производства по уголовным делам в надзорной инстанции» следующие изменения и дополнения:

1) в пункте 1 слово «и надзорной» и слова «в кассационном порядке», «кассаци-онной (частной)» исключить;

предложение второе дополнить словами «, кроме апелляционных постановле-ний, указанных в части третьей статьи 423 УПК, которые вступают в законную силу с момента оглашения.»;

в предложении четвертом слова «кассационная (частная)» исключить;2) в пункте 2:в абзаце первом после слова «кассационной» слово «, надзорной» исключить: в абзаце первом во втором предложении после слов «судов первой» дополнить

словом «апелляционной,»;второй абзац изложить в следующей редакции: «Вступившие в законную силу постановления судов, вынесенные в связи с отка-

зом от обвинения государственного и частного обвинителя, по вопросам санкциониро-вания меры пресечения в виде ареста и продления его срока, по разрешению жалоб на действия и решения лиц, осуществляющих дознание и предварительное следствие, или на действия и решения прокурора в стадии предварительного расследования дела, пересмотру в порядке надзора не подлежат.

дополнить абзацами следующего содержания: «В порядке надзора могут быть пересмотрены вступившие в законную силу пос-

тановления судов о направлении дела для дополнительного расследования или на новое рассмотрение, если они обжалованы в течение 15 суток со дня их вступления в законную силу и имеются основания, предусмотренные статьей 459 УПК. Если дело



ЖОҒАРҒЫ

СОТЫНЫҢ

БЮЛЛЕТЕНІ

8 / 2

010


принято судом и по нему начато новое судебное разбирательство или проводится до-полнительное расследование, то дело не может быть истребовано для проверки до-водов ходатайства или протеста.

Постановления коллегии Верховного Суда Республики Казахстан, вынесенные по результатам рассмотрения дела в порядке надзора, могут быть пересмотрены в исключительных случаях по основаниям, указанным в части 3 статьи 458 УПК.»;

3) пункт 3 изложить в следующей редакции: «Рассмотрение дела в суде надзорной инстанции возможно лишь при наличии

протеста Генерального прокурора Республики Казахстан (далее по тексту – прокурора) или постановления судей о возбуждении надзорного производства по пересмотру об-жалуемых судебных актов. Предварительное рассмотрение ходатайств о пересмотре вступивших в законную силу судебных актов осуществляется в составе трех судей.»;

4) в пунктах 4 и 9 слова «надзорным жалобам» заменить словами «ходатайс-твам»;

5) дополнить пунктами 12-1, 12-2, 12-3, 12-4 следующего содержания: «12-1. Незаконное или необоснованное вынесение постановления в порядке ис-

полнения приговора, по вновь открывшимся обстоятельствам или при применении принудительных мер медицинского характера является основанием для пересмотра их в порядке надзора, поскольку они влекут нарушения конституционных прав и сво-бод граждан.

12-2. Если судами в результате неправильного применения закона неправильно определен вид рецидива преступлений и вид режима исправительной колонии, то при-говоры и постановления судов, вступившие в законную силу, в этой части подлежат пересмотру.

12-3. При рассмотрении судами уголовных дел должно обеспечиваться правиль-ное разрешение предъявленных гражданских исков с соблюдением требований мате-риального и процессуального законов, а также разъяснений, данных в нормативном постановлении Верховного Суда Республики Казахстан №1 от 20 июня 2005 года «О рассмотрении гражданского иска в уголовном процессе». Неправильное применение закона, повлекшее неправильное разрешение гражданского иска, является основани-ем для пересмотра вступивших в законную силу приговоров и постановлений в этой части.

12-4. Пересмотр вступивших в законную силу приговоров и постановлений, вы-несенных судом с участием присяжных заседателей, в надзорной инстанции осущест-вляется в соответствии с требованиями статей 576, 577 УПК.»

6) в пункте 13:слова «жалоб», «надзорную жалобу» заменить словам «ходатайств», «ходатайс-

тво»; дополнить абзацем следующего содержания:«Протесты прокурора рассматриваются непосредственно, без учета правил ста-

тей 463-465 УПК.»;7) пункт 14 исключить;8) в абзаце первом в предложении первом пункта 15 слова «надзорную жалобу»

заменить словом «ходатайство»;

9595

БЮЛЛЕТЕН


СУДА

РЕСПУБЛ

ИКИ

КАЗАХСТАН

8 / 2010


9) в пункте 17:слова «жалоб», «жалобе», «жалоба» заменить соответственно словами «хода-

тайств», «ходатайстве», «ходатайство» и слова «заключения», «надзорным жалобам» заменить соответственно словами «постановления», «ходатайствам»;

слова «должна быть рассмотрена» заменить соответственно словами «должно быть рассмотрено»;

дополнить пунктом 17-1 следующего содержания: «Если дело рассматривается по ходатайству потерпевшего (гражданского истца),

протесту прокурора, в которых ставится вопрос об ухудшении положения осужденного, либо когда досудебное производство по делу и рассмотрение дела в первой инстан-ции осуществлялось без участия обвиняемого, участие адвоката в надзорной инстан-ции обязательно.»;

10) в пункте 18:в абзаце первом слова «заключении», «заключение» заменить словами «поста-

новлении», «постановление» и слова «жалобы» заменить словами «ходатайства»;в абзаце втором слова «Надзорная жалоба и заключение» заменить словами

«Ходатайство и постановление»;11) в пункте 19:слово «заключение» заменить словом «постановление»;после слова «судей» дополнить словами «о возбуждении надзорного произ-

водства»; слова «соответствующей», «составившими его» исключить;12) в пункте 20:в абзаце первом в предложении первом слова «заключением», «30 суток», «заключения» заменить соответственно словами постановлением»,

«одного месяца», «постановления»;в абзаце первом и втором слова «надзорной жалобы», «жалобы», «жалобам» за-

менить соответственно словом «ходатайства», «ходатайства» и «ходатайствам»;13) в пункте 21:слово «соответствующей» исключить и слово «жалобы» заменить словом «хо-

датайства»; слова «за 14 суток до начала» заменить словами «с указанием даты, времени,

места проведения»;14) в пункте 22 после слов «судом первой» дополнить словами «и апелляцион-

ной» и слово «им» заменить словом «ими»;15) в пункте 23 в предложении первом и третьем после слова «первой» дополнить

словом «и апелляционной» и слово «жалобе» заменить словом «ходатайству»; 16) в пункте 24 во втором предложении слова «надзорных жалобах» заменить

словом «ходатайствах»;17) в пункте 25:в абзаце первом слова «надзорных жалоб», «жалоба» заменить соответственно

словами «ходатайств» и «ходатайства»;в абзаце втором слова «жалоба» и «жалобы» заменить соответственно словами

«ходатайство», «ходатайства»;



ЖОҒАРҒЫ

СОТЫНЫҢ

БЮЛЛЕТЕНІ

8 / 2

010


18) в пункте 26 слова «жалобе», «кассационной или надзорной» заменить соот-ветственно словами «ходатайстве», «апелляционной и кассационной»;

19) в пункте 27: в абзаце первом слово «жалобе» заменить словом «ходатайству», слова «или

нижестоящей надзорной» исключить;в абзаце втором слова «либо в нижестоящей надзорной» исключить, слова «над-

зорные жалоба» заменить словом «ходатайство»;20) в пункте 28 слова «или нижестоящей надзорной» исключить.21) в пункте 29 слова «Надзорная жалоба», «жалоба», «заключением» заменить

соответственно словами «Ходатайство», «ходатайство», «постановлением»;22) в пункте 31 слова «ст. ст. 370, 373 УПК» заменить словами «статьей 370

УПК».




9797

БЮЛЛЕТЕН


СУДА

РЕСПУБЛ

ИКИ

КАЗАХСТАН

8 / 2010


13-418



О внесении изменений и дополнений в нормативное постановление Верховного Суда Республики Казахстан №19 от 15 августа 2002 года «О судебном приговоре»

(с изменением, внесенным нормативным постановлением Верховного Суда Республики Казахстан №2 от 9 марта 2006 года)



1. Внести в нормативное постановление Верховного Суда Республики Казахстан №19 от 15 августа 2002 года «О судебном приговоре» (с изменением, внесенным нор-мативным постановлением Верховного Суда Республики Казахстан №2 от 9 марта 2006 года) следующие изменения и дополнения:

1) в пункте 1: в абзаце первом после слово «первой» дополнить словами «и апелляционной»;после первого абзаца дополнить абзацем следующего содержания: «При принятии решений, предусмотренных пунктами 4)-6) части первой статьи

411 УПК апелляционной инстанцией выносится постановление об отмене приговора (постановления) суда первой инстанции и затем с соблюдением требований главы 44 УПК постановляется новый приговор.»;

2) в пункте 3 в предложении восьмом слово «судьями» заменить словом «судьей»;3) в абзаце втором пункта 11 цифры «372», «375-379» заменить цифрами «375-

378»;4) абзац первый пункта 49 после цифр «34» дополнить цифрами «, 34-1»;5) дополнить пунктом 51-1 следующего содержания: «51-1. Приговор по делам, рассмотренным с участием присяжных заседателей,

постановляется председательствующим в порядке, установленном главой 60 УПК. При этом содержание приговора должно соответствовать требованиям статьи 571 УПК.».






ЖОҒАРҒЫ

СОТЫНЫҢ

БЮЛЛЕТЕНІ

8 / 2

010





№13 от 19 декабря 2003 года «О практике рассмотрения уголовных дел в апелляционном порядке»



1. Внести в нормативное постановление Верховного Суда Республики Казахстан №13 от 19 декабря 2003 года «О практике рассмотрения уголовных дел в апелляци-онном порядке» следующие изменения и дополнения:

1) в пункте 1 слова «части второй статьи 396» заменить словами «части первой статьи 396»;

2) в абзаце третьем пункта 4 слова «составом суда» заменить словом «судьей»;3) пункт 6 дополнить абзацем следующего содержания: «Участие в заседании апелляционной инстанции осужденного/оправданного

обеспечивается в соответствии с частью третьей статьи 408 УПК, участие защитника обеспечивается в случаях, указанных в статье 71 УПК, и в порядке, предусмотренном частью 4 статьи 408 УПК.»;

4) в абзаце втором пункта 7 после слова «второй» дополнить словами «и треть-ей», слова «и частью второй статьи 410» исключить»;

5) пункт 9 изложить в следующей редакции: «В соответствии с частью второй статьи 58 УПК рассмотрение уголовных дел в

апелляционном порядке осуществляется судьей единолично»;6) в пункте 10: абзац третий изложить в следующей редакции: «После рассмотрения ходатайств, заявленных сторонами в соответствии с час-

тью 3 статьи 409 УПК, суд апелляционной инстанции выносит постановление в виде отдельного документа об их удовлетворении либо об отказе в удовлетворении. При удовлетворении ходатайств и необходимости дополнительного их исследования суд в постановлении указывает о возобновлении судебного следствия и осуществляет действия, предусмотренные частями 5-8 статьи 409 УПК.»;

абзац четвертый исключить;7) в пункте 14:абзац первый изложить в следующей редакции:«Апелляционная инстанция при рассмотрении жалоб, протестов по ходатайству

сторон или по собственной инициативе вправе осуществить действия, указанные в статье 410 УПК»;

9999

БЮЛЛЕТЕН


СУДА

РЕСПУБЛ

ИКИ

КАЗАХСТАН

8 / 2010


во втором абзаце слова «части пятой» исключить; в абзаце третьем предложение второе изложить в следующей редакции: «Прото-

кол в заседании апелляционной инстанции ведется в случаях, предусмотренных час-тью 7 статьи 409 УПК»;

8) после абзаца первого пункта 15 дополнить абзацем следующего содержания:«Апелляционная инстанция при принятии решений, предусмотренных пунктами

1)-3), 7)-8) части первой статьи 411 УПК, выносит постановление. При принятии ре-шений, предусмотренных пунктами 4)-6) части первой статьи 411 УПК апелляцион-ной инстанцией выносится постановление об отмене приговора (постановления) суда первой инстанции и затем с соблюдением требований главы 44 УПК постановляется новый приговор. При составлении приговора необходимо строго руководствоваться требованиями статей 377-383 УПК.»;

9) в абзаце втором пункта 21 слова «пунктом третьим части первой» заменить словами «частью второй»;

10) в пункте 28 слова «пунктами 4, 5, 9, части первой статьи» заменить словом «статьей»;

11) абзац первый пункта 31 изложить в следующей редакции: «Оправдательный приговор, постановление о прекращении дела или иное решение, вынесенное в пользу подсудимого, могут быть отменены не иначе как по протесту прокурора либо по жало-бе потерпевшего или его представителя, а также оправданного по суду, не согласного с основаниями оправдания.»;

12) в пункте 34: в абзаце втором в предложении первом слово «семи» заменить словом «де-

сяти»;абзац второй дополнить предложением следующего содержания: «Положения

частей 2 и 3 статьи 423 УПК на частные постановления не распространяются». дополнить абзацем следующего содержания:«Обращение к исполнению приговора апелляционной инстанции осуществляется

в соответствии с требованиями статьи 423-1 УПК»;13) в пункте 35 предложение второе изложить в следующей редакции: «В случае, когда вновь вынесенное постановление войдет в противоречие с ра-

нее вынесенным, председатель соответствующего областного или приравненного к нему суда в соответствии с частью третьей статьи 423-2 УПК вносит в Верховный Суд Республики Казахстан представление об устранении возникших противоречий.»






ЖОҒАРҒЫ

СОТЫНЫҢ

БЮЛЛЕТЕНІ

8 / 2

010




О внесении изменений и дополнения в нормативное постановле-ние Верховного Суда Республики Казахстан

№17 от 26 ноября 2004 года «О рассмотрении уголовных дел в сокращенном порядке»




№17 от 26 ноября 2004 года «О рассмотрении уголовных дел в сокращенном порядке» следующие изменения и дополнения:

1) пункт 8 дополнить абзацем следующего содержания:«Суд может также постановить об ограничении исследования доказательств в

судебном заседании по основаниям и в порядке, предусмотренном статьей 361 УПК»;2) в пункте 9 слово «третьей» заменить словом «четвертой», слово «обязательс-

тва» заменить словом «обстоятельства»;3) абзац второй пункта 13 исключить.2. Согласно статье 4 Конституции Республики Казахстан настоящее нормативное




101101

БЮЛЛЕТЕН


СУДА

РЕСПУБЛ

ИКИ

КАЗАХСТАН

4 / 2010

УКАЗАТЕЛЬ

УКАЗАТЕЛЬ СУДЕБНОЙ ПРАКТИКИ (август 2010 года)

030.000.000030.001.000030.002.000 Нормативное постановле-ние №1 Верховного Суда Республики Казахстан стр.

О практике вынесения судами частных определений по гражданским делам

030.000.000030.001.000030.002.000 Нормативное постановление №2 Верховного Суда Республики Казахстан стр.

О внесении изменений и дополнений в нормативное постановление Верховного Суда Республики Казахстан от 25 декабря 2006 года №8 «О некоторых вопросах при-менения судами законодательства об изъятии земель-ных участков для государственных надобностей»

030.000.000030.001.000030.002.000 Нормативное постановление №3 Верховного СудаРеспублики Казахстан стр.

О внесении изменений и дополнений в нормативное постановление Верховного Суда Республики Казахстан от 10 июля 2008 года № 2 «О некоторых вопросах приме-нения законодательства о товариществах с ограничен-ной и дополнительной ответственностью»


«О судебной защите прав, свобод человека и граждани-на в уголовном судопроизводстве»


О внесении изменений и дополнений в нормативное пос-тановление Верховного Суда Республики Казахстан №2 от 24 апреля 1992 года «О практике применения зако-нодательства, регламентирующего права и обязаннос-ти лиц, потерпевших от преступлений» (с изменениями, внесенными нормативным постановлением Верховного Суда Республики Казахстан №3 от 22.12.08 года)


О внесении изменений и дополнений в нормативное постановление Верховного Суда Республики Казахстан №7 от 09 июля 1999 года «О практике применения за-конодательства по возмещению вреда, причиненного незаконными действиями органов, ведущих уголовный процесс»



ЖОҒАРҒЫ

СОТЫНЫҢ

БЮЛЛЕТЕНІ

4 / 2

010

УКАЗАТЕЛЬ


О внесении изменений и дополнения в нормативное постановление Верховного Суда Республики Казахстан №8 от 09 июля 1999 года «О судебной практике по применению принудительных мер медицинского ха-рактера» (с изменениями и дополнениями, внесенными нормативными постановлениями Верховного Суда Рес-публики Казахстан №18 от 15 августа 2002 года и №10 от 22 декабря 2008 года)


О внесении изменений и дополнений в нормативное постановление Верховного Суда Республики Казахстан №25 от 06 декабря 2002 года «О соблюдении принципа гласности судопроизводства по уголовным делам»


О внесении изменений и дополнений в нормативное постановление Верховного Суда Республики Казахстан № 26 от 06 декабря 2002 года «О практике применения уголовно-процессуального законодательства, регулиру-ющего право на защиту»


О внесении изменений и дополнений в нормативное постановление Верховного Суда Республики Казахстан №1 от 20 июня 2005 года «О рассмотрении гражданского иска в уголовном процессе»


О внесении изменений и дополнений в нормативное пос-тановление Верховного Суда Республики Казахстан № 4 от 20 апреля 2006 года «О некоторых вопросах оценки доказательств по уголовным делам»


О внесении изменений и дополнений в нормативное постановление Верховного Суда Республики Казахстан №19 от 13 декабря 2001 года «О возвращении суда-ми уголовных дел для дополнительного расследования» (с изменениями, внесенными нормативным постановле-нием Верховного Суда Республики Казахстан №18 от 22 декабря 2008 года)


О внесении изменений и дополнений в нормативное постановление Верховного Суда Республики Казахстан №11 от 19 декабря 2003 года «О практике вынесения судами частных постановлений по уголовным делам» (с изменением, внесенным нормативным постановлени-ем Верховного Суда Республики Казахстан №21 от 22 декабря 2008 года)

103103

БЮЛЛЕТЕН


СУДА

РЕСПУБЛ

ИКИ

КАЗАХСТАН

4 / 2010

УКАЗАТЕЛЬ


О внесении изменений и дополнений в нормативное постановление Верховного Суда Республики Казахстан №16 от 26 ноября 2004 года «О судебной экспертизе по уголовным делам»


О внесении изменений и дополнений в нормативное постановление Верховного Суда Республики Казахстан №11 от 23 декабря 2005 года «О применении норм уго-ловно-процессуального закона о протоколе судебного заседания»

170.000.000180.000.000190.000.000 Нормативное постановление №16 Верховного Суда Республики Казахстан стр.

О О внесении изменений и дополнений в постановление Пленума Верховного Суда Республики Казахстан №2 от 28 апреля 2000 года «О порядке производства по уго-ловным делам в надзорной инстанции»


О внесении изменений и дополнений в нормативное постановление Верховного Суда Республики Казахстан №19 от 15 августа 2002 года «О судебном приговоре» (с изменением, внесенным нормативным постановлени-ем Верховного Суда Республики Казхстан №2 от 9 марта 2006 года)


О внесении изменений и дополнений в нормативное постановление Верховного Суда Республики Казахстан №13 от 19 декабря 2003 года «О практике рассмотре-ния уголовных дел в апелляционном порядке»


О внесении изменений и дополнения в нормативное постановление Верховного Суда Республики Казахстан №17 от 26 ноября 2004 года «О рассмотрении уголов-ных дел в сокращенном порядке»

ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫ ЖОҒАРҒЫ СОТЫНЫҢ БЮЛЛЕТЕНІресми басылым

БЮЛЛЕТЕНЬ ВЕРХОВНОГО СУДА РЕСПУБЛИКИ КАЗАХСТАН

официальное издание

Беттеуші Абдина Н.Мұқабаның дизайнері Шекен Л.

Басуға 2010 ж. қoл қoйылды. Пішімі 60х84 1/8. Шартты баспа табағы 13. Қаріп түрі “Arial”

Oфсeттік басылыс. Таралымы дана. Тапсырыс № .

Подписано в печать 2010 г.Формат 60х84 1/8. Усл.печ. л. 13. Шрифт “Arial”

Печать офсетная. Тираж экз. Заказ № .

“Астана пoлиграфия” акциoнeрлік қoғамының баспаханасында басылды.010000, Астана қаласы, Брусилoвский көшeсі, 87. Тел.: 37-05-59.

8. бюллетень верховного суда 2010

Documents