monumenta1196302/fulltext01.pdf · 2018. 4. 9. · monumenta politico ecclesiastica, exarchiv0...

20
MONUMENTA POLITICO ECCLESIASTICA, Ex ARCHIV0 PALM, NUNC PRIMUM IN LUCEM EDIT A, Quorum CONT. VI:am, Confent. Ampluf. Facultate In llluftri Academia XJp[altenfit Sub PRJLSIDIO ADMODUM REVEK. iS CELEBERRTMI V1RT, Mag. OLAVI O. CELSII, HISTOR. PROFESS. REG, & ORD. nec non R. A. S, MEMBRI, fullico canåiåorum examini mode[le fuhnittit LAURENTIUS IHRSTADIUSAnd.F. DA LEKARLUS In Auditorio Carol. Maj ad diem VIII Maji Anni MDCCLI. Horts, ante meriaiem, ßlitis. ~ U Ρ S A L I JE.

Upload: others

Post on 08-Feb-2021

4 views

Category:

Documents


0 download

TRANSCRIPT

  • MONUMENTAPOLITICO

    ECCLESIASTICA,Ex ARCHIV0 PALM,NUNC PRIMUM IN LUCEM EDITA,

    Quorum CONT. VI:am,Confent. Ampluf. Facultate

    In llluftri Academia XJp[altenfitSub PRJLSIDIO

    ADMODUM REVEK. iS CELEBERRTMI V1RT,

    Mag. OLAVI O.CELSII,

    HISTOR. PROFESS. REG, & ORD.nec non

    R. A. S, MEMBRI,fullico canåiåorum examini mode[le fuhnittit

    LAURENTIUS IHRSTADIUSAnd.F.DALEKARLUS

    In Auditorio Carol. Maj ad diem VIII MajiAnni MDCCLI.

    Horts, ante meriaiem, ßlitis.~

    U Ρ S A L I JE. "Γ

  • VIRO Plurimm Reverendo tf Clariffhn·Dn. ANDREJ IHRSTADIO iJEccIeiläc, quse Deo in Ahl colligitur, PASTOR!

    Vigilaatiilinio, PARENTI Optimo.

    hJOmine fant filii haud dignus ten,fever, /7, hat dataoccctfione, gratum erga le, Parens lndulgentiffimey

    tion declararem animumy pr· lua in mc benevolentiaprorjns fingulari, cujus tot tantaque, usque ab incu-nabulis, expertus [um documenta, ut majora a Ρa*rente non proficifci, nedum [perari potuerint. EtenimTibi, Cf Matri me& carißimee, adeo cordi fuit falusmea, ut, ejus promovenda gratia, nullis laboribusTiuUtsque unquam peperceritis fumtibus. Haec cum a-tiimum [ubeunt, jubeunt vero feepius, ardet ilJe pr&fe-£to amore Veftri plane mirißco. Ceterum quidy pr·lanto favöre, rependam ? präter gratam & piam meu¬tern , ego nihil ntique babeo , {cio etjam Vos a me ni-bil aliud ex[pe£taturos. Accipiatis itaque, bumiUimusorΦ, in pignus mea in Vos perennatur

  • fgreximio Pr^ßantifflmoqueD:o RESPONDENTI.

    Ce modo per vlfum nobis Tritonia Pallas^ Obtulit t in folio gemmis auroque nitenti,Brachiaque ad juvenum protendit l>tta catervam,'Queis grave non eilet Pindi confcendere culmen»Ecce cohors ingens dulcedine Palladis a&a.,InceiTus tentat celeres & prsemia captat.His Dea confeftim, magnus quorum eminet ardor,Agmine in hoc Clario, merifos difpertit honores.Nemo tarnen poteratffic ohfervarc lieebat)FaiTus per ientos ipfam contingere inetam,Stemmata virtutis «i ferret peccore fan&o,Et libros gremio do&os, monumenta Sophorum»Aft ego commotus forma facieque Minerv«,Huc volui quoque ferre pedem propiusque venire,Conanti pafTus vix contigitunus & alter,Cum baculus, quo nixus eram, ceu fulminefiflus,Illico lapfantes me cogit fiftere greiTus;Caetera turba ruit, fcandit potifurque cupitis.Hos inter licuit carum cognofcerc amicum.Scilicet acer adeft nobis IHRSTADIUSj flleDignum ieque probat confcendere culmlaa Divusa,His breviter vifis, nox me fomnusque reliquit:Somnia nec penitus mentem lufiiTe videbana.Indicium nobis facit haee Tua pagina, AmiccvPalladis amplexus cailos qui qussris & artes.Perge Camenarum ftudiis, & laurea fpectajGratulor incepto» meritos quod fpondet honores,Et decus & nomen longe poftfata futurum.Semper cro Fylades Tibi ?^ui & mihi fidus Grelles*

    H. LINDBLA0J

  • COROBMIA RESPOND'ENTISEx fequentibus.

    I. Permagni certe intereH:, Principem veram Scaccuratam legum divinarum iibi compararenotitiam, ne quid admittat, qnod illis quo-dammodo repugnet.

    IL Quam oh cauflam Gl. mem. Rex GÜSTA-"^VLJS I., in rebus difficilioribus, qu# ad re-ligionem fpe&abant, non intermiiit, meu¬tern & cofifilium diligenter explorare eorum,quibus competebat! fenfum fcriptune rite Scfideliter examinare.

    III. Cum vero in explicatione Scripturse nonconvenirent interpretes, conventus Sc col-loquia pnblica inftitui curavit GUSTAVUS,quo ita conitaret, quinam verum aflecutieflent fenfum, quique a vero tramite aber-raßent.

    IUI, Ad obfequium legibus divinis prasftandum,Princeps non minori 'obiiri&us eft obliga-tione, quam cives.

    y. Exempla in Hiftoriis facris occurrentia, quidfa&um omiffumve fit, oftendunt, non ve¬ro femper quid fieri oporteat.

    VI. Pew erfa interpretatio legum divinarum haudraro incaufla eft, cur, qnod in uno regnoeft permiflum, in alio illicicum fit.

  • POLITICO ECCLESIASTICA.

    ut ha&enus, fovere ne dedignetur; Ego cum me o-mnium, quotquot funt, S. M:ti V. devin&ifiimumprofiteor ac gaudeo, icl quod in mea eft poteftate ,hoc eft 9 fidem meam & labores indefeftos S. M:tiVtr* humillirne promitto, arétiffimeque adftringo.Deus opt. Maximus S. Mtem V. in multam Eetatemadflidae patriae folatio ae emoiumento confervet,Dabantur e Prsediolo meoTydoö die ^O&ob* A:o 1616

    A&a circa matrimonium Illuftriftlmi PrincipjsD. GOSTAU] Suecorum &e Regis qvod an¬no Dni /551. contraxit cum nobili perfona D.CATARINAH nepte ex forore confortis fuaclam defunéhe fe fselicis ac gloriofe recordatio-nis D# MARGARETA Suecorum &c. Reginas,quae eatenus per me LAURENTIUM Uplniemcolle&a funt, quatenus a me & aliis nonnullismeis collegis res ipfa concernebatur.

    Principio cum hoc matrimoniale negotium Arofiasagitari eeepit, atque Ep:us eiusdem loci V. D.HE1NRICUS fubinde negotij illius caufiaa nonnulliscompellaretur, cumque ille vt in re noua hefitaffet,feripfit tandem ad me, cognofcendae caufa meae fen-tentiae, in hunc modum:

    Pater Reuerende, cogor nunc meis l:ris confi-lium & judicium veftrac paternitatis, de quodam ca-fu matrimoniali quoerere. Quidam infignis pruden-tias vir me accesnt interrogando dicens: eoniux me»mortua eft, licet me igitur mihi ducere in uxoremfiliam fororis coniugis meas mernoratse» fine offen!»dei? Ego autem ad hanc interrogationem, Sc mihi

    Ε utcun-

  • 94 MONUMENTA

    vtci'nquefic fubito fadam ? perplexus & conftemafus,diftuli eidem dåre relponium, donec v. prr fenten*tia & iudicium mihi iieret noüficatum. Ratione cu-liis humiliter & obnixe peto p. veiiram bonitatem &humanitatem informarj & certificarj, an fe facra feri·ptura hoc admittat vel non? Digneroini igitur periiteras v. p. me in hcc negotio. reddere certiorern ,dabo & ego vicisfim operan* v:rx dignattbni ficublgyorero gratificari, His paucis v. paternitatem femp»©ptime valere ad gloriam dei, falutemque multorum,«χ corde deiidero, Ex Aroiia D.nica pasfionis, vfita-to fub figiilow

    Ego vero his L:rU aeeeptis ledisque etfi pp,febres quibus p. dimidium anni afflidus fueram, δ?adhue affligerer , debilior eram quam ut libros in-fpicere ac fcriptorum fententias fup. hoc negotiacolligere valerem, tarnen quia vtcunque olfaciebamquorfurn fubjeda haec qusefiio pertineret, ftatim arrc*pto calamor eidem D:no Epifcopo Aroiienfi ad hunejnodum refcripfi.

    yEternam in Domino noftro Jefii Chrto ialiitem,XLedis Pater venerande V:ris ltrfs, queri a me anun-iduerti, quidnam in coniugijs fecundi gradus ciir*dei offeafam fieri pofTe, ac p. canonicam icripturamtlcere vel non Ilcere fentiam? &c, Igitur etfi qul-dem exiiiimo hoc genus quceftionum nunc nifi ten-tandi caufa nobis pponi non pofie, (neque n. facilecrediderim quenquam nunc in prsefenti inueniri„squi hane fibi contrahendi coniugij licentiam feriadäri expetatj attamen quia vrra Keuerentia me fup,hac re eomunicandum compeliandumque efie exifii-mavit, nec ego vicisfim grauabör meam fententiam?1(licet alioqui vobis non ignotam) vt nunc vafe®7 acipaucis hls infinuate. Ac primum quidem förlitan fa¬

    ten-

  • POLITICG ECCLESIASTICA.

    tendum eft, quod nec in i po Leuitico vbi de con-fanguinitatis & affinitatis gradibus ex p:feiTo agitur»nec ctiam in vniuerfa fcriptura reiiqua, fecundi gra-dus matrimonia p&ibita fint, Ιανό ante legem Mo-faicam quosdam ex patribus eilam in prima linea tamconfanguinitatis quam affinitatis matrimonia contraxifTelegimus, verum tamen quia ipa rurfus fcriptura ma-gillra difcimus non efie ftandum exemplis, aut cer-tarum perfonarum temporumue priuilegiis, fed pofiusJuftis honeftisque fiue Mofaicis fme alijs quibuscun-que legibus, non video quo paito ve! primi vel et-lam fecundi gradus Matrimonia videri queant chri-fliano homini iam effe concefla , Narn primi gradusmatrimonia ipa lex Mobs exprefte prohibet» fecund!vero gradus ( vt interim nunc aliud non dicam) fsl-tem ipa totius Ecclae tam primitivse quam modernselmp:bat ipfa conftantishma obferuatio, quam vt nonfru ilra caepifle & obtinuiiTe ita & vim legis In hocgenere eandcm habere, merito cenferj debet. Pre-terea nec ignorat prudentia veftra, quod iuxta Pau¬li Apoftoli fententiam, non ftatim expedit, quic-quid aliqua ratione licere exiftimatur. Gseterurn le¬gat (ii placetj reuerentia vra 16 cap. 15 librl beatiAuguilini de ciuitate Dej, ibi n, author il!e de hacmateria vt eruditiflime, ita & (mea quidem tenuifcntentia) chriftianiilime diiTerit, Porro quo minusego in prsdentiarum de hoc negotio fcribam latiuSfin caufa eft, tum notierca mea, nempe quartana,qua; etiarrmum fubinde recurrens me diuexrt, tumIn primis quod exiftimem hane quaeftronem p. uos-met ipfum etiam tacilius ac melius quam ρ. me pof-fe diiudicarj. Valeat ergo reuerenda paternitas veftrain clir:o iemp. feliciflime. Ex Vplia 6 Aprilis annod'tiicx incarnationis i j 52 rneo folico fub figdlo*

    Ρ ι Ita-

  • 96 MONUMENTA

    Itaque, Ctfi hacc cum inter nos uliro citroquéfcriberentur, primum quidem p. fufpittonem, moxetiam farna rem ubique iam diuulgante, certo co-gnoverim ad Regiam Maieftatem hane coniugii quoe-ftionem pertinere, tarnen an aliquid in re adhucconclufum eflet, haudquaquam ego icire potui, us-que dum poft menfes duos cum dimidio facelianusRegis V. D. PETRUS! ANDREA: emiflisex regia com-fnifiione Pris ad uniuerfos Regni Epifcopos rem i»pfam apertius quidem, attamen non quaii pro con-clufam enunciaret Erat autem forma krarum quasmihi tum fcripfit^idem D.PETRUS, hsec quse fequitur,

    Hi/Te diebus Humaniiiirne ac reuerendiflime D»pater, propofita eft mihi a Regia Maiefiate queftiofatis ardua de fuoe Maieilatis nouo Matrimonio ,quod decreuit (fi dno deo vifum fuerit) cum neptedefun&se Conjugis contrahere. Cuius equidem quneftio-nis refponfio, cum gravior mihi vifa effet , quamme® tenuitatis ingenium eidem fufficere queat, dixime foium definitius refpondere non poiTe, Quare iuffitfua maieitas me hane quseftionem vrac paternitatl vnacum Dnis Stregnenfi: & Arofienfi: fignificare, cu-piens v. p. quam primum confulere de hac re pro iuadignitate conferendo, & coniun&im veftram conelufio-ne m definitiuam fuis rationibus confirmatarru veilris li¬teris ad ipfamfuae Maieitatis pfonam ,1 aut ad me dire&isaperire, Oremus etiam dnum deum vt po chtna*filium fuum dignetur f. fanfto mentes noltras il Iu fira re,ac femp in veritate verbifui confirmare, & vt reg immentem in ijs quae diuinac fuae voluntati compla-itafunt,in aeternum cuftodiat, qui & paternitarem vraronobis diu ineolumem tueatur. Ex Örebro i * Junij An¬no 15f i. Ex hoc igitur fcripto re fimu! Regia volun-tate pfpicué eognita, fcripfi contiauo D. Epifeopis

    Sire-

  • POLITICOECCLESIASTICA.

    Stregnenfi & Aroiienfi vt fefe quam primum Enecö-piam, tanquam ad locum o:nibus nobis mäxiine opor-tunum, conferrent, me quoque e ueüigio iSlsc af-futurum fignificans, quoci & ita fa&um eil, nempead natalem S. Johannis Baptiftce, qui fult 24 meniisJunij,

    Incipientes Itaque de qiieAione propofita tra&a-re, textum Leuitici 18 primo pro viriii expendimus,deinde infpe&is etiam tam veterum quam neoterico-rum Cquos tum ad manus habebamus) commentarijs,tum tandem nec aliud inuenire, nec etiam ipiiiudi-care potuimus, quam q. fcriptura hoc genus matri-monia omnino non permittat, faéta fnter nos con~clufioeft de kris mernorato D. PETRÖ (ficutimpera-tum fuerat^) remittendis, rrox agere ineepimus, quastandem & in hane formam confciiptas ad eundemcontinuo pferrj curabamus.

    iEternam in Domino falutcm,iihaffue for någre fåå daghar fédhanfD. PETREvntongit idhor fcriffuelfe, lydande om ett

    Spörfmål, thet K. M- W. Α. Ν Herre fkulle h?ffuébefalat giffue οίΓ fore, therfore at i ailene iafom ifcriffuen, icke betröfte edher thertilat fuara. &c. Såendogh wij ic kie betröfte eff heller til att giffua herpå iå fulkomiigh fuar, fem therm vichtige fa kenkråffver^ och formode att högbemHre K rngh . Maittzvel haffuer the perforier for handene ion til famrnkfporsnäl bettre fuara kunneenvij, Litkuei medhan(fåiom i fkriffur ) thetta år ham K: n énfaUeliga tiiki nne, forfeendesofs thet tili Gudh och hans Kongl, Maieftet, att bkåwill forn vij nu och eftes altidb v^hlke aff gudi hierte-liga begått·, han K. M. welftrdh och euige beftånfth

  • 98 MONUMENTAbode till liff och fiel,

  • POLITICO ECCLES ? ÄST ICA,

    taga til eckta fadersbroder huftru, förbinder honoch med thet famma til eckta tagha modherbroderhöllru t faderfyfters man och moderfyfters man 3 tytefie 4 perfoner fomj åro, faderbroder huflru ochmoderbrodhers huftru, faderfyfters rnan> modherfy-Iters man, åro alla lika i fuågfkap, thet år, the årevti annan ledh, linea in aequaii, cuius gradus pbi-bitio, citra controuerfiam eft iuris diuini, non ob-ftante quod quaedam aiia Regula habet $ Quoto gra-du quisque diilat a cornmuni ftirpite , toto Inter fediftant. Etenirn illa Regula femper quidern eil vera,quantum ad formam diifantiae graduurii, fed proptercafus in Textu expreffos , neceffe eil ab ea excipigradum fecundum insequatis linese , quantum ad autho-ritatem prohibitionis, prohibitus n. eft |hic graduslege diuina , cum alii inferiores feu remotiores gra-dus, imo cum & ille ipfe fcdus gradus in linea te·quali prohibiti tanium funt iure pofitiuo,

    Huar nu man och feija wille, att åtikilnat moftegöras folke emillan, få wel i tefse aeckteikaps fakerfom i andhra, nemliga att hége pfoner låthes någotmereeffter ån andhra ringhe, fom åro aff menighhopen, Thå fuarasther fäå till, attfilikt kanvelack-tet wardha ther intet annat fårbodh påferde år, enthet mennifkior giordt haffua, men méd guds forbodhhaffuer thet ftgh annorlundha, Ty ther kan' inghenhuarken hcghom eller lågbom wadha effterlåtit,

    Så må man ickie heller gåå emcth Guds befol-ninghoch göra thett ondtt år, vti then forhopninghatt theraff något gott komma må, Ja ther man feerpå (krifftena, fa fkal han vel ther aff förnimma, attaff guds bods offuertrådeife kommer alrigh något gott,Vtan heller iemmer, plåghor och al11 ondtt, fåfomoch fcriffurt ftåår Deut. xj förbannat vari then fomicke fulkompnar thenna lagfens ordk.

  • 100 MONUMENTA

    icke will thet och hielpa i fakene, att någre affthe Gamle fådher fom man haffuer in Genefi, togoill eckta fina nefte blods frenkor, etiam primoautfe-cundogradu, Quia legibus noη Exem pl i s Idandum effeRegula quaedam indicat. Terföre endogh Gudh fåghgenom fingher medh forberörde gamble fådrar, gaffhan likuell -fedhan i laghen clarlige tilkierina, therhan flijkhandhel forbödh, att hon honom inthet warbehageligh

    Så mofthe man och thett Ieggia på fmnet fomGudhfåå hrengeligaforbudit haffuer, nemligha forargelfen,och att han få forfårligahothar allom them fom förärgelfe åitadh komma. Men huad och huru ffoor forargclfekomma vill affthetta ascktefkapet fom fpörsmålet omlydher, år nepligh någhor fåå fåkunnigh, att han thet ickieilrax kan formerkia.Therfore hvar her inthet annat wo-re på ferde fom hindrade,tycktes thet wara hindher nogh,

    Och år her medh nu klariiga nogh D. PETRE tii-kienne giffuit huadh beflutningen och fuarett till thet-ta aff idher foregiffne Spörfmåll wara will 9 nemlighaatt fådhana secktenfkap forn fåå klarliga lydher emoothScrifftene och emoth Guds bodh, thett kan iu inga-lunde wara Gud behageligit, annat kunne wij ickiemerkie eller forftåå, ofs få gudh hielpe till euigh ti lfi,

    Dcgh huar hans Konge Matt ickie kan medhthenne fkål wara tilfredst få art het thå wår ödmiuke-lige begäran, att hans nådb hgh thå vti fremmandelandh, medh the mån fom högre förftåndh och meraforfarenhet vti ilijka faker haffua, granneliga forfpör-ia willj att hans N: få motte her om underuifth war-dhay att hoos hans nådh inghen tuiffelsmål lengrebliffuandes wordho,*

    Then alsmectige Gudh for fina ftora och grund-löfa barmhertighett foruara och beikerme Η* N. for altt

    ondtf>

  • POLITICO ECCLESIA8TICA,

    ondtt, och ingiffue vti Η. N. hierta thet rååd TomHans N. och menige riket, kunne wara til trofthoch hugnat, och Gudi til prijs och årho. Then vijIdher befalle.Ex Enecopia 25 Junii anno C. 52

    Ego LAURENTIUS Vplnfismanuppria fbicr.

    Et Ego BOTHUIDUSEp:us Strengn:ffEt Ego HENRICUS Aroiienfis iubf,

    His ergo ad hunc modum peradtis, redimusquisq; nqftrum ad fua ; ceterum hasc qux ita l;riscomplexaremifimuSjaccepitipfeD. PETRUS, cum Re¬gia Maieftas iarn peruenerat adOftrogothian;. Cumq/iliaipii Regia* Maieftati legenda effent tradita, adeoq;perle&a, mox iuflit parari I:ras, quibus euocatiquam-primum Lincopiam nos confeiremus, ubi vero unacum aiijs eo quoq; vocatis, latius de negotio ifto ef-fer tra&andum, iicut copia hrarum illarum ad mernif-farurn hic fubiedta te/htur , Vår gunith tilförende &c·Yether Kåre Bifcop LARS, att vij medh the godhemen aff wort råådh fom her tilftådes åre , haffue j cff-uerieedt the fcrifttliga iuai,fom J och the andre Bi-icoper ther vppe i landet haffua giffuit wår Cappellanher PEDHER, på thet serende och fporfmjj fom hanidher på wåre wegno nu fenell tilfcriffuit hadhe IOch effter vij vti lika måtto haffua låtit framfetia fam-jma årende for theffe lerde mån her vti Öftergöts-landb, huilke och iigh emillan berådflagit och forhand-lat haffua, och bekicnne aff tberas fuar , att the ic-kie akleles offuereens Hemma och concordera, medthe fuar fom i ther på giffuit haffua, Så effter vijgerna et famdregtigt och iamfeltt fuar på famma seren-de aff idher och (lere lerde men her i rijket haffuaAVeie, therfore haffua vij låtit 'forikriffua alle Bifpneher vti niket,huth neder till Öftergåtslandh, ii att

    Q» fhe

  • MONUMENTA

    the (kola wara tilftådes i Linkåpingh i daagh 14 da-ghar, fom år then 1$ Julij, ther fammafteds (amma å-rende till att berådflåå och förhandla, Huarfore årwir nådigewilie och befalningh,att iipååferrilmde tijdhoch ftadh ochfå tilftådes komma vete, Görandes thervtinnan thet oiT liufftt och behageligit år. Datum påvår gårdhNorby f. Julijanno IJ52»

    His ergo regiis kris acceptis continuo me itine·rl accinxi, atque eodem ipfo die quo illas accepi,,fc 11. Julii loluens Vpfalia» ac 16 die menfis eiusdemSudercopiam ptingens, tandem 10* Lincopiam ingref-fus fum. Nam pp. febres quibus p. integrum fereannum affliftus fueram , coaitus eram dies aliquotSudercopiae refpirare. Quum ergo Lincopiam (vt di-xi> pueniflem, renunciabant qui illic tum aderant,,rurfus mandatum, vtjfufpenfo negotiojomnesnos prope¬re Vaftenum conferremus, quod coram fenatu illicagenti res traétanda eifet, id quod & ita faéhim eft:joifi quod tantum lemel ante exitum noftrutn de Lin-copla fuper negotio Ifta inter nos colloquebamur,neci tum aliud intelligt potuit, quam quod omnes e-jusdem effemus fententiae, aftipulante ctiam ipfo or-dinario loeL Demum inde pfedti, Vaftenum puenimus23·. Julij, vbi &. biduo poit noftrumaduentum in dieS„ JACOBI Apli, cepta eft traétatio in monalterioVir-ginum , praefidentibus ducibus D; ERICO St D. JO-HANNE, fimul & bona parte Senatus regni. Sur¬gens itaqj, D. NORMANNUS caufam hane Regi«Maieftatis agere csepit, habita autem declamationebene longa ,, id efficere conatus eft, quo videreturnan eile contra feripturam contrarius ifte„ quamRegia Maieftas animo conceperat, videbatur quoqjrefutare velie fcripta noftra quae. Enecopir confecta,,

    PETRQ Regia SacelUna iam pridero transmifimus»Cete~

  • POLITICO ECCLESIASTICÄ

    Cetcrum quia D:ni duces vna cum Senatu, liberamnobis difputationem Regige Maieftatis nomine coneei*fe re, primum ab eisdem poftulauimus, vt quse D-ΝORMANNUS plixius in.caufa differuerat Genrjanice,(Nam lingua Germanica locurus eratj eadem nobisbreulus complexa fcriptö, lingua quoque vel latina velvulgari pponerentur. Quia vero tale fcripturolam dudum in hoc paratum ad manum tum etiam e-rat, vt nobis daretur, a Senatu Imperatum eft, ea ta¬rnen conditione, vt poft diem vnum, nobis ad delibe-randum folummodo conceiTum, fcriptum huiusmodivna cum refponficne noilra fiue fcripta liue vina vo¬ce reläte, redd! curaremus.

    Seqiritur Scriptum NormanniirThetta år Spörsmålet, om någrom må forloffuatl■* wardha att tagha figh till aeckta huftru, linsFramlidne huftrus lyfter dotter, och om fcripten thettillåther eller eij ?

    Therpå fuaras till thet forfte, att Gudh alsmee«tigh haffuer uppenbarat och förklarat figh genom finguddomlige ordh, huadh honom behageligit eller ickebehageligit år, therutaff vij vifteligavti allahanda fa*ker fom vorafiels falighet pårörandes år , clarlighawetha,måghe , huadh fom vij göra eller låtha ikola,på thet att inghen fkall haffua föreuendha eller orfa-ka figh, att han ickie thet vifte, eller att vandra vtlnåghon tuiffuelactighef, om man gör rett eller oretlOch thet år S; PAULI meningh til the Romare i thet10. cap. ther han indrager vtaff MOSE, att Gudhhaffuer ftelttofs fin ordh for öghonen, och giffuit ofs ,them i munnen» att vij ickie behoffue fei ja 3 Ja hu·ru kan jagh wetha guds wilia? kan Jagh upftighahimmelen och Forfara &c Och effter fcrifften åtnu allenaft then rette Latern eller lyffta,

    Q 2 ßioia

  • MONUMENTÄ

    fSfom pfalmen iagher, ther effter vij wandra fkole,bör vti allahandra feil och faker, uti huilka man med Iiet gott famuett gerna handla will, fcrifften foretagas,-till att henne ranfaka och befee, huadh ther vti vt-tryckeliga effterlåtit elier forbudit år.

    Men nu kan iu ingehn ieija, att vti fcrifftene >antingen vti thet Nya eller Gamla Teftamentet fe-dhana aecktenfkaps fticktan med klar och vttryfcelighordh förbudin wara fkail, och for thenfkull effter vijfkyllige och pligtige åre retta of? effter fcrifftene ,och hon fådhana ickie vttryckelige forbiudher, willthå till beiluuth effterfölia, att forbemelte conjugi-um er et irijdt timeligit, fåfom och andre adiapho-riik bodh , ther till vij icke bundne åro,itil att nå?got ther effter antinghen låtha eller göra. Ther påhaffua och the Gamble fatt thenna Reglan, effterman kan intz meerwetha aff Gudh, en huad fom Iordhet vttryckt år: Quicquid non phibet admittitur»Iiuad fom icke år forbodit, thet femma år effterlåtit,

    Dogh att her emoth kan indragit wardha affthen texten Leuitici cap; 18, till att beuifa fådhanacontradl lkall förbudin wara, ther MOSES Guds aiff-uarliga befolningh vttrycker fåiandes: Tu fkall ickievpteckia tinj faders brors fkam, osk ickie trädha iratill hans huiiru, forty han år tigh med Suågerfkapforaanth,

    Till then famma text fågher man få diredle fnörett,att platt inghen contradicffion år, fe myrkit themtilkommer, huilka Gudh till fedhana bodh förbundithaffuer, huilka han och ffåiom han ther i capitlensbegynnelfe vttuifer:) therigenom frå snnor folck, li¬ka fom med en vttuertes difciplin, haffuer afffyn lrawelat

    O-h

  • POLITICO ECCLESIASTICA.

    Och endogh MOSES aff Guds befolningh teffebodh om acktefkaps faker lika fåforn annor faftftrengeliga androg, mecih thet ordh: Ego fum locutus,Jag fom år Herren haffuer thetta fagdtt, vill ochatt the ikola utan medel hollin wardha, iå år doghher vti ( på thet att confcientierne ickie letteligamåghe bebundne bliffua) vidare betenkiande for nö¬dhenne, och till att befee, huru vidt MOSELaagh ofsbebindher, och att vij iu ickie medh the JudiikaCeremonials eller Juditlals bodh, eller medh thettfom Adiaphoron år, ikola beladde wardha, icke hel¬ler ofs (fåfom man förnimmer aff thet 15 Cap. Adt.)fortyngia låta , allenaft at vij thet forfta inplantadenaturlige bodhet fom Gudh alsmechtig med klar ochdifputerligh ordh genom MOSEN, menniikiones fleck¬te åther uppenbarade, thet åro the 10. bodordh,huilken gudh will vtan all geenfegn hollas ikola,och wndher huilken vij alle beflutne åro, och utomall medhel till att fölia ikyllige åro, theruti ochflett inthet foruandlas, tilegnas eller fortagas måå.

    Men nu effter therta andragna budh, nemligaTu ikall ickie tagha faderbroders huftru &c. for effter-foliande orf ker ikull, medh thett moral, guddomli-ga och naturltgha budh ickie må tilhopa liknat war¬dha, ia fkal thet ickie heller ois Chriftna fa noghacffuer halfen draghit wardha, och beuifar figh thetfamrna aff thet förra vti iå måtto; att eifter the io*Guds bodh Ladt rg. om affit itet eller ftiågerikap 5åro offta vti ky kionnes difpenfation tilifadd vordin,fåfom decretales och nogh exempel beuifa, få η ånu th tta ickie ytt -iügare for guds bodh aUegeratwardha, och år eij heller acktandes, att thetta or¬dh et Ego Ornus &c Par her forefatt, Ty thetfinnes iu v el fåå Itride annorifådes, ther dogh in-

  • to6 MONUMENTA

    thet annat effterfölier ån Ceremonlal bodb, om vt-uertes tingh fom år om klådher, offerhögtider &e.medh huiiken Gudh dogh ickie wille nogra andhraÅn judarna in til figh haffua forpiicktade. Och årthetta korttelig beflutet her aff, att effter thet få-dhana mandat Leuit. i8> forbemelte cafum ickie li¬teraliter forbiuder j ther till och att famma kan enlijdha difpenfationem-, och for thenikul for thet al-menneliga Guds bodh, ther uti inghen forandringhfkee roåå, kan acktat bliffua, la kan ickie hellerfagtt wardha, att iadhana Coniugium emot fcriffte-na wara ikall. Men ther man dogh feija wille, attendogh thet icke få vttryckeliga i ikrifftene forbu-dit år 5 få år dogh parium par iuditium, och fåfornthen gamla Region lydher: Ybi par gradus, 6c eademratio eil 6cc. Therutaff man klarligha förnimma ochratiocinera måå, att fåforn forbudit wara ikall til åck-ta tagha fadherbroder huftru, iå kan ickie heller til¬låtit wardha tagha modherfyflers man &c.

    Ther uppå iuaras till thet förfte, at confeientiavti tuiffuelachtige iaker, medh rationation förutan vp-penbara fkrifftt och vttryckeligh beuijs aff Guds ordb,ickie må befuårat wardha, fåforn vij och ther till flettinthet förbundne åre Ther till motte och then förbe¬rörde menige Regla vel forftonden, och vti alla hennesclaufuler rett accomoderat wardha, forty att lika fomther ftåår par gradus, få flår ther och hoos eadem ra¬tio, och vil iu i fynnerhet vel wara til merkiande, attMOSES orfaken till thetta bodh vti affinitetet nu ickiefå ftoor gör, fom tilförene vti Confaguinitetet, fortyTexten flåår ther clar, och giffuer tilkienna, huar-fore eckteikaps ftichtning i blods foruandningh fåhårdh forbudin år, nemliga , tu fkalt for thenikull ic¬ke befogha tigh, till tins blods foruantha, ty thet år

    ickie

  • FOLITICQ ECCESIÄSTICA.

    ickie? år ligit, non eft honeftum fed turpe, och titteghit kiötts wanhedher, mendier vti fuågherfkaps for«budh, dragher MOSES ingaledes fådhana rationes in,utan fagher allenaft, tin faderbroders huftru är tighmedh Suågfkap foruant, och fågher ickie* thett år tur¬pe aut ignominioium eller iådhant annat. Så effterthet ickie bevifas kan, att her ikall wara, iåfom ^Re¬gien lydher, eadem ratio mandati» myckit mindreatt iådhan Regel vtaff then helge fcrifft taghin år,,ikaljjhon lika fom aff mennifkiom fticktat, och) iäfominconveniens til thetta fally att förbinda confcientiamyingalunde accommoderat vardha,

    Så wille och elies abfurditas fölia, huar thettail fkulle wara forbudit» Ty ther följer nu ftrax påfamma ftadh effter,, att ektefkap medh huftrunnesSyfter effter hennes dödh ickie förbuden årr Ty therftåår iu fåå,, Tu ikall ickie befogha tigh till tins hu¬ftru Sylter, medhan tin huftru Ieffuer, hvilken clau-fula figh fielff iu nogfampt förklarar.. Skall tbå effterTexten? formågha medh huftrunes Syfter, ickie vt-tryckellgh forbudhit wara, ser felfynt medh huftrun¬nes Syfter dotter iådhant förbiudha ,Men thett och ytterligare forekaftat wardher, rhuru-ledes Gudh ofs undher Laghen i fåå måtto forknippar,att huar vij ickie wardha hollandes, altt thett fomthervtfnnan fcriftuit ftåår» ikoie wij thå alle waraformaledicerede Deut'17. Så år thetta fafth for ftrengttoch myckit når offuer thenna faak indragit, fortyhu r iådhant om allMOSIlagh vtan åcikilnat Ikallförftåndit wardha,. tå will följa,, att vij fkole plattbliffua till Judhar , ofs omikåra låta , tuetta frrörja,offra, o

  • tog MONUMENTAkan iuiådhana andragne fkriffts eller fproks for-ftåndh, vti inghen måtto fåå widtt wtffrekt vardha»utan år klarliga till bevifandhe, att wi till the ju-defke ftaddgar (endogh the åre och vel Guds Laagh)oforbundne åro, och ther medh flett inthet ikaffahafve. Så år och thenne text Deut. %*j. itt inenigttbefluth till thet fom tilforene flår, alrameft om Mo¬ral , guddomeliga naturliga och oforvanfkeligh GudsWilia i the thijo bodordh» och iå ther fan maftådsutcrycktt, thervti Gudh inthet foisndhrat haffver,utan flett vtom all medhel vil fulgiordt haffva , el¬ler och medh euigh formaledielfe ffraffa låtha, och iår texten ther hedh n ftellt, att effter Guds alffvar-lige och euigha wilie år, att man honom oftr alltingh och vraff altt hierta elil