wereld in perspectief januari 2013
DESCRIPTION
Een maandelijkse visie voor de clienten van SNS SecuritiesTRANSCRIPT
1
• Inleidende samenvatting • Wereldeconomie aan beterende hand • Begrotingsravijn (fiscal cliff) op het nippertje vermeden • China komt groei dip te boven • Recessie in eurozone niet nog dieper; winstverbetering op komst • Opwaartse potentie voor aandelen • Het rommelt in obligatieland • Uitgelicht! • Colofon •
Een maandelijkse visie voor de cliënten van SNS Securities
Inleidende samenvatting Inleiding De wereldeconomie verloor vorig jaar aan snelheid, maar een groeiopleving ligt in de lijn van de verwachting. Dat is gunstig voor aandelen, temeer omdat de waardering van met name de Europese markt nog altijd aantrekkelijk is. Obligatiebeleggers hebben een jaar van stijgende koersen achter de rug, maar in 2013 kunnen de rendementen gemakkelijk tegenvallen. Uitgelicht! In ‘uitgelicht’ zoomen we in op de winstvoorspellingen van analisten. Misschien wat laat, maar wij wensen al onze lezers een voorspoedig en renderend 2013. Met vriendelijke groet,
SNS Securities NV
Sep Van de Voort Cees Rijsdijk Macro-econoom en strateeg Macro-econoom en strateeg
p1 p2 p2 p4 p5 p7 p7 p9 p10
Januari 2013 16e editie De Wereld in perspectief
2
Wereldeconomie aan beterende hand
De wereldwijde economische situatie is nog steeds niet om over naar huis te schrijven, maar de
richting is goed en dat is wat telt voor beleggers. In 2012 vertraagde de groei van de
wereldeconomie voor het tweede achtereenvolgende jaar, maar het dieptepunt lijkt inmiddels
gepasseerd. In de Verenigde Staten is de onzekerheid over het begrotingsravijn voor een
belangrijk deel verdwenen, in China blijkt de angst voor een harde landing van de economie
onterecht en in Europa – hoe beroerd het daar ook gaat – verdiept de recessie zich in elk geval
niet nog verder.
Begrotingsravijn (fiscal cliff) op het nippertje vermeden
Het Amerikaanse begrotingsakkoord van
nieuwjaarsdag verdient geen schoonheidsprijs. Het
voorkomt rigoureuze stopzetting van
stimuleringsmaatregelen die aanvankelijk tijdelijk
waren, maar voor een belangrijk deel zijn de
problemen ook vooruitgeschoven. Nadere afspraken
over uitgavenvermindering zijn nodig om te
voorkomen dat automatische bezuinigingen (die bij
de jaarwisseling uit hoofde van eerdere afspraken al
dreigden) straks alsnog doorgevoerd moeten
worden. Veel Republikeinen voelen zich verliezers bij de recente onderhandelingen met de
Democraten en zijn er op gebrand om eind februari wel politieke punten te scoren.
Los van deze verwikkelingen moeten beleidsmakers het heel binnenkort eens worden over de
verhoging van het schuldenplafond. We weten nog goed hoeveel onrust de onderhandelingen
over dat plafond teweeg brachten in de zomer van 2011.
Het goede nieuws van het Nieuwjaars akkoord is dat voor alle niet-grootverdieners (99% van de
inkomenstrekkers) de verlaging van de inkomstenbelasting die voormalig president George W.
Bush doorvoerde, permanent wordt. Ongunstig is dat de
korting van 2% op sociale premies die werkenden betalen
wordt teruggedraaid. Voorts is niet onbelangrijk dat de
verlenging van werkloosheidsuitkeringen niet afloopt, zoals
dreigde. Per saldo zal er nog steeds een remmend effect van
de begrotingsmaatregelen uitgaan. Vooral in het eerste
kwartaal zal de groei gedrukt worden. De Amerikaanse economie heeft echter een redelijk sterk
momentum en zal er niet door tot stilstand gebracht worden. Uiteindelijk is zelfs een
groeiversnelling mogelijk: door de vermindering van de klifangst zullen burgers wat gemakkelijker
3
tot besteden overgaan. Voorts zijn de investeringen (buiten woningen) de laatste tijd ingezakt en
zullen bedrijven hier vermoedelijk een inhaalslag gaan maken.
Banenmachine stoomt gewoon door
Een duidelijke opsteker is dat de banenmachine goed op
stoom komt. Private bedrijven breidden hun
personeelsbestand in het vierde kwartaal van vorig jaar
met 550.000 personen uit, hetgeen aanmerkelijk meer was
dan in de kwartalen daarvoor. Ook hier is het verminderde
klifgevaar een opsteker, omdat minder onzekerheid
bedrijven er gemakkelijker toe brengt nieuw personeel in te
huren. De sterkere banengroei betekent meer koopkracht
op macroniveau, zodat naast een hoger vertrouwen ook de
middelen om te besteden aanwezig zijn. Positief is dat
Amerikanen de afgelopen jaren hun schulden flink hebben weten af te bouwen; de schulden van
gezinnen zijn teruggezakt tot onder de 100% van het beschikbare inkomen en daarmee terug op
het niveau van zo’n 10 jaar geleden. Omdat ook de rente naar beneden is gekomen (met dank
aan de Fed) zijn de rentelasten nog eens extra gedaald.
Intussen blijft de woningmarkt verbeteren. De huizenprijzen daalden tot begin vorig jaar en
trekken sindsdien weer aan. De verkoop van woningen zit al wat langer in de lift.
Huizenbouwactiviteiten liggen inmiddels een kleine 20% hoger dan een jaar geleden. Jarenlang
vormde de huizenmarkt de grote molensteen voor de economie, maar nu is die juist een
aandrijver geworden.
Niet alles is OK
Natuurlijk is er ook van alles mis met de Amerikaanse economie. Bovenaan het lijstje staat de
overheidsschuld. Deze is op termijn onhoudbaar. Met name de ziektekosten voor ouderen en de
pensioenen worden bij ongewijzigd beleid onbetaalbaar. Voor een gezonde economische
ontwikkeling op langere termijn is essentieel dat de beleidsmakers met een geloofwaardig plan
komen voor structurele uitgavenvermindering. Ook
belastingverhoging is onvermijdelijk. Naar Europese begrippen
zijn de belastinginkomsten als percentage van het BBP bijzonder
laag. De huidige politieke verhoudingen maken de kans klein dat
Democraten en Republikeinen spoedig tot een ‘deal’ zullen
komen die uitzicht biedt op verbetering van de financiën.
De verslechtering van de overheidsfinanciën is echter al jaren gaande en het is als belegger
moeilijk in te spelen op een dergelijke lange termijn ontwikkeling. De kortere termijn
4
golfbewegingen van de economische conjunctuur bieden in de regel meer houvast. En het
gegeven dat de conjunctuurvooruitzichten voor de VS momenteel redelijk goed zijn, kan
aandelenbeleggers enig vertrouwen geven.
China komt groei dip te boven
Intussen wint de Chinese economie aan vaart, waar er een aantal maanden geleden nog
wijdverbreid de angst heerste voor een recessie op z’n Chinees: dat wil zeggen een groei van
minder dan 7% (!). Het gaat bepaald niet goed met de export (hoewel het allerlaatste cijfer wel
goed was), maar daar staat tegenover dat de consumptiegroei sterker wordt. De vrees dat de
bouwwoede tot het ineen klappen van de woningmarkt zou leiden en uiteindelijk tot een harde
landing van de economie lijkt niet terecht geweest te zijn. Hypotheekvoorwaarden zijn versoepeld
en we zien dat na een periode
van daling, de woningverkoop
weer aantrekt. Sinds vorig jaar
zomer stijgen ook de prijzen
weer. Waarschijnlijk zal de
opleving van de Chinese
economie geleidelijker gaan
dan in 2009, omdat de
stimulans die de overheid en
de centrale bank nu
doorvoeren vrij mager is. Die
geleidelijkheid betekent ook
dat het lijntje minder snel
breekt ofwel dat het
groeiherstel langer houdbaar
is. Vertrouwenwekkend is dat
de leidende indicatoren een keer ten goede gemaakt hebben, een beeld dat we ook in veel
andere opkomende landen zien.
Heel wat minder vrolijk is de stand van zaken in Japan. In dat land wordt de forse terugval van de
export naar Europa (slechte economie) en China (boycot Japanse producten) niet
gecompenseerd door de binnenlandse vraag. Wellicht dat de stimuleringsinitiatieven van de
nieuwe regering Abe zoals investeringen in infrastructuur soelaas zullen bieden, maar het is
allemaal hoogst onzeker. Lichtpunt is wel dat de yen in korte tijd zeer scherp gedaald is, omdat
de Bank of Japan mogelijk gedwongen wordt haar beleid van ruim geld nog veel harder aan te
zetten. De lagere yen maakt Japanse spullen op de buitenlandse markten goedkoper waardoor
en er een einde aan de krimp van de export zou kunnen komen.
5
Recessie in eurozone niet nog dieper
De eurozone blijft voorlopig in recessie. Zelfs Duitsland kan zich als meest robuuste economie
niet volledig aan de malaise onttrekken. Hoopgevend is echter dat de bekende IFO-index de weg
omhoog is ingeslagen. Die stijging valt wel enkel toe te schrijven aan de verwachtingen voor de
komende zes maanden en niet aan het oordeel over de huidige situatie, maar toch, hoop doet
leven. En een meer concreet signaal is dat de orders van buiten de eurozone voor Duitse
fabrieken in november tot een recordniveau stegen. In Zuid-Europa trekt het bezuinigingsbeleid
een zware wissel op de economie, waarbij als lichtpunt geldt dat deze zogenaamde ‘fiscal drag’
in 2013 wel iets minder zal zijn dan in voorgaande jaren. Voor de Franse economie is dit laatste
niet het geval, omdat er daar dit jaar extra fors bezuinigd wordt.
Per saldo zien we voor de zone als geheel de kansen langzaam keren. De inkoopmanagers-
indices staan nog steeds op een recessieniveau, maar zijn inmiddels wel aan een klein klimmetje
begonnen vanaf de dieptepunten van enkele maanden geleden. Daarmee lijkt het erop dat de
recessie zich in elk geval niet verder verdiept. Nog niet zo lang geleden bestond de vrees dat de
slechte gang van zaken in de eurozone de totale wereldeconomie in het moeras zou trekken,
maar
inmiddels lijkt
het scenario
dat de zone
zich optrekt
aan andere
regio’s een
stuk
kansrijker.
We gaan
ervan uit dat
de economie
van Euroland
de recessie
in de loop
van dit jaar
geleidelijk
achter zich
zal laten.
Winstverbetering op komst
De wereldeconomie komt er beter voor te staan en voor Europa komt er zicht op een einde aan
de recessie. Dat schept een gunstig perspectief voor aandelen. Nu kunnen we ons voorstellen
dat u sceptisch bent. Europese aandelen (MSCI Europe) zijn in 2012 immers al 12% gestegen en
wat omhoog kan, kan ook weer omlaag. De waardering van aandelen is echter nog altijd
6
aantrekkelijk. De koers ten opzichte van de gerealiseerde winst staat op 12 en is daarmee amper
hoger dan het gemiddelde niveau sinds de Lehman-crisis (en veel lager dan in de jaren
daarvóór).
Kennelijk zit er in de markt veel twijfel over de houdbaarheid van de winsten en wordt er per
saldo op winstdaling gerekend. Afgaande op de leidende indicator is daar echter geen reden
voor. In onderstaande grafiek is de winst per aandeel afgezet tegen de leidende indicator met
een ‘time lag’. De
leidende indicator lijkt een
goede voorspeller van de
winsten negen maanden
later en geeft nu het
signaal dat na de
achterliggende periode
van winstdaling, de
winsten weer zullen
aantrekken. Relevant is
hier ook dat veel
Europese bedrijven een
groot deel van hun omzet
buiten de zone halen. Met
name door de dynamiek
7
van de opkomende landen zullen bedrijven winstgroei op basis van hogere omzetten kunnen
realiseren (de winstmarges zijn al erg hoog). In ‘Uitgelicht’ gaan we nader in op de
winstverwachtingen.
Opwaartse potentie voor aandelen
Naarmate het jaar vordert zal het vertrouwen van beleggers in de economie en in de
houdbaarheid van de winsten toenemen. Dat zal waarschijnlijk tot een hogere waardering van
aandelen leiden, hetgeen zich vertaald in stijgende koersen.
Naast de verwachting van lagere winsten, zou onzekerheid
die voortvloeit uit de Europese schuldencrisis een
verklaring voor de relatief lage koers-winstverhouding
kunnen vormen. Dit effect zal naar verwachting echter
minder zwaar gaan wegen nu Europese leiders stap voor
stap de weg naar integratie vervolgen en de muntunie
stabieler maken. Als teken dat de ergste stress in de
muntunie voorbij is, geldt dat de staatsrentes in de
periferie sterk gedaald zijn en dat er tevens een grote
belangstelling is voor bedrijfsobligaties in de periferie. In
de vorige editie zijn we nog ingegaan op enkele andere
zaken die verkeerd zouden kunnen gaan, zoals een vertrek van Groot-Brittannië uit de Europese
Unie, een algeheel wantrouwen in het financiële systeem door monetaire experimenten in Japan
of oplaaiende onrust in het Midden-Oosten. Het is allemaal niet onmogelijk, maar beleggen
zonder risico is dat nadrukkelijk wèl. Naar onze beste inschatting is een beheerste opwaartse
potentie voor aandelen momenteel groter dan het neerwaartse risico.
.
Het rommelt in obligatieland
De Fed is al langere tijd bezig met een beleid van zogenaamde kwantitatieve verruiming. De
centrale bank houdt niet alleen via het zeer lage Fed-fundstarief de geldmarktrentes laag, maar
tracht door het opkopen van obligaties ook de lange rentes laag te houden en zo de economie
extra te stimuleren. De meeste beleggers gingen ervan uit dat de obligatieaankopen nog lange
tijd door zouden gaan en velen schrokken begin januari dan ook
toen bleek dat daar binnen de Fed een discussie over is. Een aantal
beleidsmakers noemde eind 2013 als einddatum voor de
opkoopoperaties, anderen spraken zelfs over een eerdere datum en weer anderen noemden
helemaal geen datum.
Indien de Fed zou stoppen valt er een belangrijke vrager op de markt weg. (Vorige maand
spraken we al over de mogelijkheid van een voortijdig einde van de obligatieaankopen door de
8
Fed, maar we hadden niet verwacht dat dit thema een maand later al zo concreet zou spelen.)
De Fed koopt op de markt voor Amerikaanse staatsobligaties elke maand voor $ 45 mrd aan
papier met een lange looptijd. Dat is dus meer dan $ 500 mrd op jaarbasis. Een bedrag waarmee
de federale overheid de helft van haar begrotingstekort zou kunnen financieren. Het zit er dan
ook dik in dat de lange rente zich naar een hoger niveau gaat bewegen indien de Fed
daadwerkelijk met haar aankopen stopt. De rentebeweging zet zich zelfs mogelijk al eerder in,
omdat beleggers op de beleidswijziging van de Fed zullen anticiperen.
In reactie op de Fed discussie maakte de Amerikaanse tienjaarsrente een sprongetje van tien
basispunten tot 1,92%, het hoogste niveau in acht maanden. De internationale obligatiemarkten
staan niet los van elkaar en we zagen dat ook hier in Europa de
toonaangevende staatsrentes stegen. Als we met wat meer afstand naar
de grafieken kijken, stelt het allemaal niet zoveel voor (hoewel ‘chartisten’
melden dat sommige rentes al ‘uitgebroken’ zijn) maar het sprongetje
vormt wel een waarschuwing dat obligatiebeleggingen niet zonder risico
zijn. Na jaren van dalende rentes en stijgende obligatiekoersen zouden we
dit laatste gemakkelijk kunnen vergeten.
9
Analisten en winstvoorspellingen
De vooruitzichten voor de aandelenmarkten staan of vallen onder andere met de vraag hoe de
bedrijfswinsten zich zullen ontwikkelen. We proberen hier vat op te krijgen door onder andere te
kijken naar het verloop van macro-economische factoren als economische groei(veranderingen)
en ontwikkeling van loonkosten. Dit is uiteraard niet zonder risico; een verkeerd economisch
scenario betekent ondeugdelijke winstvoorspellingen en dus een verkeerde marktvisie. Dit roept
de vraag op of het niet beter is om te kijken naar wat de bedrijfsanalisten van de
winstontwikkeling vinden. Bij een zogenaamde ‘bottom-up’ benadering tellen we de
winstverwachtingen van de bedrijvenexperts per bedrijf bij elkaar op en dat zou dan tot een meer
trefzekere winstvoorspelling voor de markt als geheel moeten leiden, zou je kunnen denken. Dat
valt in de praktijk echter nogal tegen. Zo is het opvallend dat bedrijfsanalisten in de praktijk vrijwel
nooit een winstdaling voorspellen, terwijl er in de afgelopen 25 jaar wel een flink aantal perioden
van winstdalingen zijn geweest. Bijgaande grafiek voor de MSCI Europe laat het verschil tussen
de verwachtingen en de feitelijke winstontwikkeling duidelijk zien. Alleen in 2009 voorspelden
analisten een winstdaling, maar pas nadat de feitelijke winsten instortten. De voorspellingen van
de winsten twaalf maanden vooruit blijken in de praktijk veel sterker samen te hangen met de
feitelijke winst op het moment van de voorspelling dan met de feitelijke winst twaalf maanden
later. Dus toch ook vooral maar naar de economie blijven kijken. Maar ja, had u verwacht dat wij
als macro-economen iets anders zouden vinden?
10
COLOFON SNS Securities NV Nieuwezijds Voorburgwal 162 1012 SJ Amsterdam Postbus 235 1000 AE Amsterdam T +31 (0)20 550 84 96 E [email protected] snssecurities.nl Editie 16, December ‘13
Disclaimer De in dit document aangeboden informatie is opgesteld door SNS Securities NV (SNS Securities). De in dit document aangeboden informatie is bedoeld als informatie in algemene zin en is niet toegespitst op uw persoonlijke situatie. De informatie mag daarom nadrukkelijk niet beschouwd worden als een advies of als een voorstel of aanbod tot 1) het aankopen of verhandelen van financiële instrumenten en/of 2) het afnemen van beleggingsdiensten noch als een beleggingsadvies. Beslissingen op basis van de informatie uit dit document zijn voor uw eigen rekening en risico. De informatie en de voorwaarden die van toepassing zijn op beleggingsdiensten verleend door SNS Securities kunt u vinden in de Voorwaarden Effectendienstverlening SNS Bank N.V. Hoewel SNS Securities tracht juiste, volledige en actuele informatie uit betrouwbaar geachte bronnen aan te bieden, verstrekt SNS Securities expliciet noch impliciet enige garantie dat de aangeboden informatie in dit document juist, volledig of actueel is. SNS Securities aanvaardt geen aansprakelijkheid voor druk- en zetfouten. De in dit document opgenomen informatie kan worden gewijzigd zonder voorafgaand bericht. SNS Securities is niet verplicht de hierin opgenomen informatie te actualiseren of te wijzigen. SNS Securities aanvaardt geen enkele aansprakelijkheid ten aanzien van enige schade (met inbegrip van gederfde winst), die op enigerlei wijze voortvloeit uit de informatie die u in dit document wordt aangeboden of het gebruik daarvan. SNS Securities, of de rechthebbende, behoudt alle rechten (waaronder auteursrechten, merkrechten, octrooien en andere intellectuele eigendomsrechten) met betrekking tot alle in dit document aangeboden informatie (waaronder alle teksten, grafisch materiaal en logo’s). Het is toegestaan de informatie uit dit document te kopiëren of op enigerlei wijze openbaar te maken, te verspreiden of te vermenigvuldigen mits daarbij de bron (SNS Securities) wordt vermeld.