uporządkowanie informacji – prezentacja całościowa

Uporządkowanie informacji – prezentacja całościowa

Samoświadomość

poczucie JA –

czyli poczucie tego, za kogo się uważasz, jest wewnętrznie zróżnicowane.

Samoświadomość

Możesz mieć wyobrażenie, dotyczące tego

kim pragniesz być (tzw. JA idealne),

kim powinieneś być (JA powinnościowe),

kim powinieneś byś w przekonaniu innych ludzi, czyli jakie są oczekiwania społeczne

względem Ciebie (JA normatywne),

a kim aktualnie jesteś (JA realne).

Samoświadomość

Rozbieżności pomiędzy „JA” mogą pełnić ważna role w regulacji działania oraz spełniać

funkcję motywacyjną.

Częstym motorem, który motywuje Cię do działania, jest JA idealne. A ściślej rozbieżność

między Ja realnym a Ja idealnym.

A zatem porównujesz stan idealny, do tego, co obecnie posiadasz, i dzięki temu

przeprowadzasz zmianę.

Samoświadomość

Kim jesteś dla siebie, a kim dla innych?

To zagadnienie wyjaśnia koncepcje

JA prywatnego i JA publicznego.

Człowiek jest jak aktor w teatrze, często jego role muszą być odgrywane na użytek innych.

Samoświadomość

Skupienie uwagi na JA publicznym powoduje, iż koncentrujesz się na oczekiwaniach płynących z

zewnątrz.

Nie potrafisz rozpoznać własnych potrzeby i pragnień. Koncentrujesz się na tym, czego od

Ciebie oczekuje otoczenie.

Samoświadomość

mechanizmy podtrzymujące

dobre mniemanie o sobie

są potrzebne, gdy masz poczucie,

że to, co robisz, czy jak się zachowujesz jest zupełnie inaczej widziane przez innych,

niż przez Ciebie

Mechanizmy podtrzymujące dobre mniemanie o sobie

Porównywanie społeczne - Zawsze przecież znajdzie się ktoś, kto może

mieć jeszcze gorzej niż my


Pławienie się w cudzej chwale - takie rozumowanie polega na

identyfikowaniu się z osobą/osobami, którym coś osiągnęły, którym się udało, lub są po prostu ładne bądź

mądre.


Istnieje również możliwość, że zadziała mechanizm swoistej pętli,

a więc pragnąc wydawać się kimś innym, niż jesteś podejmujesz takie działania, które potwierdzają to

pragnienie.

Twoje zachowanie może spowodować, iż będziesz postrzegany jako ktoś inny, niż w rzeczywistości

jesteś.

W końcu nawet i Ty możesz uwierzyć w to, że jesteś takimi, jakim siebie ukazujesz


Przykład:

wywiad z Agnieszka Maciąg – znaną modelką

na zdjęciach i w reklamach jawisz się jako pewna siebie kobieta.

Agnieszka Maciąg: rzeczywiście bywam tak odbierana. Kiedyś nawet wymyśliłam sobie siebie, jako osobę zdecydowaną i przebojową. Typ dynamicznej Agnieszki z „człowieka z marmuru”, którą grała Krystyna Janda. Zaczęłam udawać, bo myślałam, że muszę taka być, żeby przetrwać w świecie show-biznesu. Takie oszukiwanie wydaje mi się typowe dla ludzi nieśmiałych. Często ludzie z pozoru niezwykle pewne siebie i przebojowe są w środku nieźle pokręcone i nieśmiałe.


Jak to się skończyło?

AM: Nie można siebie oszukiwać. Pogubiłam się i miałam pogmatwane relacje z ludźmi. Potem musiałam to wszystko odkręcać, przyznać się do własnej kruchości. Dotarło do mnie, że ta droga jest niedobra. Warto przełamywać swoja nieśmiałość, natomiast nie można udawać kogoś, kim się nie jest.

Poradnik psychologiczny Sens nr 4/2007/2008

Samoświadomość

Które ze stwierdzeń bardziej do Ciebie pasuje:

„jeśli umiesz liczyć - licz na siebie”

czy raczej

„niech się dzieje wola nieba, z nią się zawsze zgadzać trzeba”

Samoświadomość

W zależności od tego jaką strategię reagowania wybierzesz,

będziesz mógł określić swój

sposób umiejscowienia kontroli.

Umiejscowienie kontroli

Wymiar umiejscowienia poczucia kontroli dzieli ludzi na tych o

wewnętrznym i zewnętrznym umiejscowieniu kontroli.

Umiejscowienie kontroli - wewnętrzne

Ludzie o wewnętrznym umiejscowieniu poczucia kontroli interpretują sytuacje jako od nich

zależne,

czyli są przekonani, że sytuacja jest pod kontrolą, uważają, że mają na nią wpływ, niezależnie od tego czy obiektywnie rzecz biorąc taki wpływ rzeczywiście posiadają.

Umiejscowienie kontroli – osoby z wewnętrznie umiejscowioną

kontrolą

cechuje

wysoka samoocena i akceptacja własnej osoby.

Są oni bardzo ambitni i nastawieni na osiągnięcie celu.

Umiejscowienie kontroli – osoby z wewnętrznie umiejscowioną

kontrolą

wysoko oceniają prawdopodobieństwo osiągnięcia sukcesu i robią w tym kierunku

wszystko by go odnieść.

A gdy już osiągną to, co siebie założyli, wszelkie zasługi sukcesu przypisują sobie,

natomiast, gdy spotka ich porażka obwiniają za to czynniki zewnętrzne

Umiejscowienie kontroli – osoby z zewnętrznie umiejscowioną

kontroląsą przekonane, że nie mają wpływu na

zdarzenia.

Uważają, że to, co ich spotyka zależy od okoliczności zewnętrznych - losu, szczęścia bądź

nieszczęścia, przeznaczenia etc.

Ta grupa osób nie dostrzega związku między swoim zachowaniem, a konsekwencjami

zdarzeń.

Umiejscowienie kontroli – osoby z zewnętrznie umiejscowioną

kontrolą

asekurując się, nie oczekują sukcesu,

a skoro już im się przytrafił, to uważają, że zadziałał tu szczęśliwy przypadek.

Z kolei porażkę zawsze przypisują swoim działaniom lub cechom osobowym.

Umiejscowienie kontroli

Jeśli więc jesteś osobą z wewnętrznym umiejscowieniem kontroli - jesteś nastawiony

na osiąganie sukcesu,

a gdy odkryłeś w sobie osobę z zewnętrznym - jesteś zmotywowany do unikania porażek.

„Boże pomóż mi zmienić to, co mogę zmienić,

zaakceptował to, czego nie mogę zmienić

i umiał odróżnić jedno od drugiego”

Schematy

Człowiek wymaga żeby wszystko było logiczne, to, co nielogiczne jest

odrzucane, bo nie mieści się w głowie.

Schematy i stereotypy pozwalają w niezwykle spójny sposób kształtować

wiedzę.

Schematy

Schemat czy stereotyp bardzo upraszcza cały proces poznawania, spostrzegania i

doświadczania.

Oznacza to, że spotykając osobę, która figuruje w naszej głowie pod etykietą złodziej, oszust, cwaniak - spostrzegamy rzeczywistość przez

pryzmat tych przekonań.

Przez to, ograniczasz sobie dostęp do rzeczywiście wysyłanych informacji.

Schematy

Schemat to ograniczenie,

a każde ograniczenie nie pozwala poczuć się wolnym a przez to

szczęśliwym.

Jak powstają schematy

Tworzą się poprzez przekaz rodzinne, „mądrości życiowe” przekazywane z

pokolenia na pokolenie.

Dzięki telewizji, filmom, bajkom również możemy łatwo nauczyć się wpadać w

schematy.

Tak jak wyglądamy, wpływa na to jak się czujemy

Co wpływa na nastrój:

W tym miejscu możesz zastanowić się i wymienić według kategorii,

co i w jaki sposób, w twoim wypadku, wpływa na nastrój

• Strój:

• Fryzura:

• Buty:

• Zapach:

• Jedzenie:

• Zaspokojenie potrzeb (np. jedzenia, snu, potrzeb seksualnych itp.):

• Postawa ciała:

• Inne:

Emocje

Emocja jest to energia z wewnątrz wysyłana na zewnątrz.

Emocja

jest twoją subiektywną i całościową reakcją w danej sytuacji.

Emocje

Emocje pełnią rolę komunikatu.

Każda, bez wyjątku ma za zadanie powiedzieć, że oto dzieje się z Tobą

coś niezwykłego.

Emocje

Emocje są sygnałem informującym, że dane zdarzenie jest dla Ciebie ważne.

Sytuacje nieistotne nie wywołują emocji.

Tak więc jeśli doświadczasz jakieś emocji może to wskazywać w jakiej mierze dane zdarzenie

było/ jest ważne lub nieważne dla ciebie.

Emocje

Niekorzystne jest myślenie o pozbywaniu się emocji.

To trochę tak, jakbyś zamykał się przed dopływem informacji, lub starał się by informacje, które

otrzymujesz miały zupełnie inną treść.

Źródła emocji

Źródłem emocji są wszystkie odbierane przez zmysły bodźce: ciepło słońca, zapach tulipanów, dotyk sierści, lekki powiew wiatru na rozgrzanej

skórze, dźwięki relaksującej muzyki, dźwięk skrzypiącego styropianu po szybie, zapach

siarkowodoru.

Źródła emocji

Źródłem mogą być potrzeby,

np. niezaspokojenie ważnej potrzeby powoduje pojawienie się złości

Źródłem bywa również kontakt z samym sobą, np. możesz siebie lubić lub nienawidzić, możesz

czuć wstyd za siebie lub dumę

Źródła emocji

Środkiem do wzbudzania emocji jest najczęściej słowo.

Przez słowne sygnały możesz wywołać

u siebie lub innych pewne emocje

Źródła emocji

Źródłem są Twoje wartościujące sądy na temat emocji –

i tak, gdy przeżywasz lęk przed rozmową w sprawie podwyżki określasz w swoim umyśle tę

emocję jako negatywną.

Nie masz ochoty odczuwania czegoś przykrego, więc bardzo chcesz pozbyć się lęku, rzadko

zdarza się, że chcesz zamienić ten „negatywny” na coś pozytywnego

Czy jesteś w stanie kontrolować swoje emocje?

To, że prezentujesz nieadekwatny sposób reagowania (udajesz że nic się nie dzieje, że jesteś spokojny) skądinąd nie oznacza, że już

danej emocji nie odczuwasz.

Spychanie tego, co doświadczasz do wewnątrz, lekceważenie lub próba kontroli każdej

nieprzyjemnej emocji

jest prostą drogą do

wyparcia się tego, kim jesteś.


Kontrola emocji powinna zakładać naukę plastyczności. Nie da się wyeliminować pewnych

emocji. Raczej staraj się je zamienić na te pozytywne.


Aby zminimalizować wystąpienie niechcianego uczucia, można przed nim „uciec”.

Unikając nieprzyjemnej sytuacji lub osoby, chronisz siebie przed przeżywaniem danego

stanu.


Możesz również wyhamować ekspresję emocji, co nie oznacza, że przestaniesz ją odczuwać.

Możesz zagłuszać przeżywane uczucia poprzez odwrócenie uwagi.

Możesz zająć się czymś, kimś lub sobą, co nie eliminuje doznań, ale sprawia, że uczucia nie

przysłania Ci całego pola uwagi.

Co się dzieje z gromadzonymi emocjami?

Nie da się bez końca, kumulować w sobie emocji,

nie odczuwając związanych z tym konsekwencji.

Co się dzieje z gromadzonymi emocjami?

Emocje wydostają w postaci chorób fizycznych (np. nowotwór często ujawnia się u tych osób,

które tłumiły złość) lub wypaczonych form ekspresji np. wybuchów agresji, odrętwienie,

wycofanie.

Mity dotyczące emocji – Mit o tym, że wszyscy jesteśmy

jednakowi

Czyli, że wszyscy „normalni” i „zdrowi” ludzie powinni reagować

jednakowo.

Mit o tym, że wszyscy jesteśmy jednakowi

przy wystąpieniach publicznych trema jest pożądana, natomiast lęk silniejszy od

„właściwego” uważany jest za niezdrowy, świadczy o brakach, jest nienormalny.

Mit o tym, że wszyscy jesteśmy jednakowi

Nie bierzesz pod uwagę jednak tego, że jedna osoba występując na forum czuje się obnażona, trochę tak jak

gdyby ktoś wchodził z butami w jej sferę prywatną.

Inna natomiast w tej samej sytuacji czuje się jak ryba w wodzie. Lubi mówić o sobie, lubi się chwalić, potrafi

oczarować publiczność.

Te osoby są po prostu różne. Nie oznacza to, że jedna ma wyższe kwalifikacje czy umiejętności od drugiej, po

prostu pierwsza lepiej wypada przemawiając.

Mit o dobrych i złych emocjach

Zamiast odsuwać od siebie pewne emocje, zacznij traktować je jako nauczyciel, jako

drogowskaz, który wskazuje jak w przyszłości zmienić reakcję by konsekwencje były

pozytywne.

Mit o dobrych i złych emocjach

I tak, jeśli odczuwasz złość i jednocześnie masz przekonanie, że nie powinieneś takiej emocji

doznawać.

Możesz przyznać, że istnieje w Tobie takie uczucie i zastanowić się, co z nim zrobić np.

następnym razem ustal jasne reguły, żeby ktoś wiedział, że narusza twoje granice.

Mit o doskonałości

Obecne przekazy kulturowe skłaniają do tego, abyś ciągle, i za każdą cenę rozwijał się,

udoskonalał.

Idea rozwoju, sama w sobie, jest pozytywna, jednak, jeśli Twoje aspiracje i dążenia przybiorą postać celu, który z przyczyn różnych nie jesteś

w stanie osiągnąć, wywoła to frustrację.

Mit o doskonałości

skłania Cię do stawiania coraz to nowych, trudniejszych celów, do podejmowania ryzyka,

do perfekcyjnego działania bez prawa do pomyłek.

Ustalasz sobie nieosiągalne normy, a przez to skazujesz siebie na niezadowolenie i porażkę.

Odkrywanie siebie

Analizować siebie jest niezwykle trudno, gdyż pewne sprawy mogą nieświadomie zostać przez Ciebie przeoczone. Dlatego tak istotne jest by

czasem spojrzeć na siebie z perspektywy reżysera - z dystansem.

Odkrywanie siebie

Proponuję Ci abyś spojrzał na siebie z boku. Istnieją zdarzenia, nad którymi nie masz kontroli, nie

możesz ich zmienić, a mimo to czujesz złość, denerwujesz się.

Tak się często dzieje, gdy bardzo się śpieszysz, a stoisz w korku i nie możesz jechać ani do przodu ani się cofnąć.

Warto wtedy zdystansować się do całej sytuacji, spytać siebie: czy mam na to wpływ? Czy mogę tę sytuację

zmienić?

Jeśli nie, to nic tu po Twoich nerwach.

Odkrywanie siebie

Ważne jest, aby w odkrywaniu siebie przyjrzeć się granicom, jakie ustaliłeś

sam ze sobą oraz z innymi.

Jeśli jeszcze, w jakieś dziedzinie swojego życia, nie ustaliłeś granic -

- zrób to jak najszybciej

Odkrywanie siebie - przeszkody

Jednym z powodów, który skutecznie może powstrzymać Cię przed odkrywaniem siebie,

a tym samym przed zmianą jest - lęk.

Lęk powoduje, że rezygnujesz z wytyczonego celu, uciekasz, lekceważysz coś, co miało dla

ciebie znaczenie.

Odkrywanie siebie - przeszkody

Twoje zaangażowanie w zgłębianie siebie może być przeszkodą do

analizy własnego wnętrza.

Oznacza to, że możesz tak koncentrować się na tym, co czujesz, widzisz, albo, czego nie czujesz lub nie widzisz, że masz ograniczony

dostęp do tego, co dzieje się dookoła.

Pozytywne myślenie

Pozytywne myślenie wymaga od Ciebie kreatywnej postawy i życia

chwila obecną.

Skoncentruj się na sposobie rozwiązania problemu, a nie na

samym problemie

Pozytywne myślenie

Nie wpadnij w pułapkę, bo samo pozytywne myślenie nie rozwiąże Twoich problemów.

Z drugiej strony może pomóc we wprowadzenie planu działania.

Gdy widzisz sens, wtedy łatwiej jest zmobilizować się, nawet do ciężkiej pracy.

Na problem (wyzwanie) łatwiej jest spojrzeć bez z góry założonych ocen, obaw, które nie muszą

być rzeczywistymi trudnościami

Pozytywne myślenie

By, podtrzymywać pozytywny obraz siebie staraj się doszukiwać pozytywnych stron we

wszystkim, co Ci się przydarza.

Każde doświadczenie nawet to z pozoru negatywne, uczy Cię czegoś ważnego.

Przyjrzyj się mu i wyciągnij to, co najbardziej wartościowe.

Pozytywne myślenie

Przestań poszukiwać uniwersalnych recept, które wszystkim pomagają na dany problem.

Staraj się stworzyć swój własny, prywatny przepis dostosowany do Twoich potrzeb, zalet i

wartości.

Wtedy masz szansę stać się bardziej autentyczny, żyć w zgodzie z samym sobą,

nabrać więcej szacunku do siebie oraz pewności, co do własnych umiejętności.

Pozytywne myślenie

Myśl o sobie dobrze.

Ty sam wiesz o sobie najwięcej, więc mów sobie komplementy przy każdej nadarzającej się okazji nie czekaj, aż ktoś łaskawie zauważy, że zrobiłeś

coś dobrze. Czasem jest tak, że mierzysz sukces przez opinię, ocenę

innych ludzi. Jeśli ktoś uważa, że dałeś z siebie wszystko, to jest to dla ciebie informacja, że tak rzeczywiście jest. A

co w sytuacji, gdy masz poczucie wywiązania się najlepiej jak umiałeś z zadania, a ktoś tego nie doceni?

Cele

Planowanie życia jest zajęciem wymagającym trudu i przemyśleń krok po kroku każdego z

elementów.

Nie wystarczy zaplanować „chcę być bogaty”, tak naprawdę brakuje tutaj wielu szczegółów

tj., co dla mnie znaczy być bogatym (czy wystarczy mi kawalera, czy apartament w najdroższej

dzielnicy)?

W jaki sposób to zrobić (jak można zarabiać więcej) ?

Ile czasu mi to zajmie? Itp.

Dobrze sformułowany CEL

Określony pozytywnie,

tzn. opisuje stan pożądany

np. chcę podczas wystąpień czuć się spokojny i zmobilizowany

zamiast

nie chcę czuć się zestresowany

Cel określony pozytywnie

To, co popycha Cię do zrealizowania celu jest -głębokie, osobiste przeświadczenie, że

osiągniecie go jest realistyczne, czyli jego realizacja jest możliwa.

A więc w cokolwiek wierzysz (szczerze), będzie Twoją rzeczywistością.

”Kiedy sądzisz że możesz... i kiedy sądzisz że nie możesz... w obu przypadkach masz rację” Henry Ford


Wyrażony w jednym zdaniu w trybie bezwarunkowym,

czyli nie chciałbym, tylko chcę. Chciałbym zakłada, że może Ci się nie udać, że coś stoi na

przeszkodzie; chciałbym..., ale.


Zależny od Ciebie.

Czyli podjęcie i kontynuacja celu jest zależna od Ciebie i pozostaje pod Twoją kontrolą

Cel zależny od Ciebie

Zajmuj się sprawami, które od Ciebie zależą, bo zmienianie świata innych - to walka z

wiatrakami.


Sprawdzalny.

Czyli jest opisywany w kategoriach zmysłowych; pomocne pytanie, by ten warunek

był zachowany to:,

Po czym (konkretnie) poznasz, że osiągnąłeś swój cel?

Co będziesz wtedy widzieć, słyszeć, czuć?


Powiązany z określonym kontekstem,

czyli gdzie, kiedy, z kim, w jakiej sytuacji go zrealizujesz


Ekologiczny.

Czyli, czy osiągnięcie celu może spowodować ujemne skutki dla Ciebie lub Twojego

otoczenia? Czy uzyskałbyś jakieś korzyści nie osiągając celu?

Ekologiczny cel

Może się wydawać, że dobry cel to taki, który prowadzi do osiągnięcia szczęścia osobistego,

wewnętrznego wzbogacenia się i nie jest związany z krzywdzeniem innych.

Często jest tak, że to, co jest dobre dla Ciebie nie koniecznie będzie dobre dla innych.

Trzeba marzyć

Marzenia pomagają w realizacji stawianych sobie celów, wzbogacają o dozę wyobraźni

wizję końcowego efektu.

Jednak uważaj, bo jeśli marzenia nazbyt wybiegają poza Twoje uwarunkowania fizyczne i psychiczne, abstrahują od warunków, w jakich

żyjesz, mogą stać się źródłem frustracji.

historia o Walt’cie Disney’u – producencie bajek animowanych.

Podobno, gdy wymyślał on nowe pomysły, odnośnie swojej firmy i realizowanych projektów, miał zwyczaj dokładnego analizowania

marzeń. Walt miał do tego przeznaczone trzy pokoje. Najpierw wchodził do jednego pokoju, był to „pokój marzeń”. Tutaj rozwijał swoja wyobraźnię, kreśląc coraz to nowe wizje odnośnie obranego

celu. Następnie udawał się do „pokoju krytyka”. Tutaj w wyobraźni krytykował wszystko, co było niedorzeczne, co należało

zmodyfikować, ulepszyć. Był to pokój konstruktywnej krytyki. Potem szedł do pokoju „realisty” a tu starał się realistycznie

opracować plan działania. Tutaj myślał o tym, co po kolei należy wykonać by zrealizować obrany cel. Choć sposób, w jaki Disney określał cel może wydawać się dość zabawny, jednak jak miałeś

okazję się przekonać bajki Disney’a były dopracowane do ostatniego szczegółu.

Asertywności

To sztuka mówienia „nie”, umiejętność odmawiania.

Ale asertywność, to również umiejętność pełnego wyrażania siebie w kontaktach z drugą

osobą czy osobami.

5 praw asertywnego zachowania

1. Masz prawo do wyrażania siebie, swoich opinii, potrzeb, uczuć – tak długo do póki nie

ranisz innych.

Prawo do bycia sobą, prawo do wyrażania własnej opinii.

2. Masz prawo do wyrażania siebie – nawet, jeśli rani to

kogoś innego – dopóki twoje intencje nie są agresywne.

3. Masz prawo do przedstawiania innym swoich

próśb – dopóki uznajesz, że oni mają prawo odmówić

Jak asertywnie poprosić kogoś, by zmienił niepożądana dla

Ciebie zachowanie.

4 etapy stopniowania reakcji

Etap pierwszy - udzielić konkretnej rzeczowej informacji.

W sytuacji, gdy przeszkadza Ci pewne postępowanie zwracasz uwagę

i prosisz, by osoba zachowała się inaczej.

Etap drugi - wyrażanie uczuć

Jeśli ktoś nie zmienia swojego zachowania, mimo iż zdaje sobie

sprawę, że jest ono uciążliwe, możesz po raz drugi naciskać na zmianę

zachowania.

Etap trzeci - przywołanie zaplecza

Jeśli ktoś mimo informacji, że jego zachowanie przeszkadza Tobie i

wywołuje gniew, nadal je kontynuuje, możesz powiadomić go, co masz zamiar zrobić, jeśli nadal go nie

zmieni

Etap czwarty - korzystanie z zaplecza

Czyli jeśli po informacji z twojej strony nic się nie zmieniło, robisz to,

co zapowiedziałeś.

A więc, wzywasz odpowiednich ludzi, wychodzisz itp. Ważne jest

wybieranie takiego zaplecza, z którego będziesz gotowy skorzystać.

4. Są sytuacje, w których kwestia praw poszczególnych osób nie jest jasna. Zawsze jednak masz prawo do przedyskutowania tej

sytuacji z druga osobą

5. Masz prawo do korzystania ze swoich praw.

Sztuka Komunikacji

Komunikacja jest to pewien proces, który zakłada wymianę informacji między

uczestnikami rozmowy.

Sztuka Komunikacji

Nie można się nie komunikować. Nawet, jeśli nie porozumiewasz się za pośrednictwem słów

i tak Twoje uczucia i postawa dają pewną informację otoczeniu.

Jeśli milczysz to z reguły chcesz, aby druga strona zrozumiała, że np. jesteś obrażony, jest

Ci przykro lub jesteś zdenerwowany.

Sztuka Komunikacji

Ludzie porozumiewają się używając języka (komunikacja werbalna),

ale również przekazując informacje

poprzez gesty, mimikę

(komunikacja niewerbalna).

Sztuka Komunikacji

Jeśli uważasz, że język jest najbardziej podstawowym narzędziem do przekazywania informacji oraz, że inni

odbierają dokładnie to, co do nich mówisz?

Nic bardziej mylnego.

To, co zostało powiedziane (słowa) odbierane jest zaledwie w 7 % z całego znaczenia komunikatu.

Resztę stanowi:

38% głos (jego siła, wysokość, dźwięk)

55% mowa ciała (głównie wyraz twarzy)

Sztuka Komunikacji

Sygnały niewerbalne są bardziej wiarygodne niż te werbalne.

Przekaz słowny charakteryzuje się tym, że zazwyczaj mówimy to, co chcemy powiedzieć, a

nie to, co rzeczywiście jest do przekazania.

I tak, jeśli Twój przyjaciel na pytanie:, „co się stało” wzrusza ramionami, spuszcza wzrok, marszczy brwi,

zamyka się w sobie i mówi „nic takiego” –zapewne nie uwierzysz jego słowom i będziesz nalegał, by

powiedział, czym się martwi.

Sztuka Komunikacji

Niezwykle ważną kwestią jest

spójność komunikacji.

Aby Twój komunikat był odebrany w sposób jednoznaczny, musi współgrać to, co mówisz z

tym, co pokazujesz (słowa i mowa ciała).

I tak, jeśli Twój przyjaciel całym sobą pokazuje Ci, że jest przygnębiony, nie dasz się nabrać na słowa. Warto jest, więc być uważnym obserwatorem by wyłapywać

niespójności w komunikacji.

Sztuka Komunikacji - ciało

Kinetyka - komunikowanie się ciałem, jest w dużej mierze, (ale nie całkowicie) wyuczona.

Sztuka Komunikacji - ciało

Dobry kontakt z druga osobą opiera się na odzwierciedleniu. Odzwierciedlanie to nic

innego jak przyjmowanie podobnych póz do rozmówcy.

Do niewerbalnych sygnałów pomagających w komunikacji należą regulatory, czyli sygnały,

dzięki którym możesz pokazać, że monitorujesz i kontrolujesz wypowiedź drugiej osoby. Należą

do nich takie gesty jak kiwanie głową czy wokalne mhu.

Sztuka Komunikacji - mimika twarzy

Twarz należy do najbardziej ekspresyjnych części ciała.

Sztuka Komunikacji - gesty

Zapewne znasz osoby, które rozmawiają rękoma.

Nawet, gdy jest to rozmowa telefoniczna nieświadomie tłumaczą

ilustrując wypowiedź rękami.


Nie tylko ruchy rąk czy dłoni odzwierciedlają to, co mówisz.

Podobną funkcję pełnią również Twoje nogi i stopy.

Kiedy siedzisz nie krzyżujesz i nie łączysz ciasno nóg – komunikujesz otwartość.


Siedzenie okrakiem na krześle zawiadamia innych o Twojej dominacji.

Położenie jednej nogi na poręczy krzesła sugeruje obojętność.

Założenie łydki jednej nogi na kolano drugiej lub siedzenie ze skrzyżowanymi łydkami może

oznaczać opór.

Założenie jednej nogi na druga i machanie nią może być oznaka znużenia, złości lub frustracji.

Sztuka Komunikacji – postawa i oddech

Wygląd mówi wiele o człowieku.

Zanim nawiążesz kontakt werbalny często robisz natychmiastowy osąd pewnych cech dostrzegalnych na zewnątrz tzw. pierwsze

wrażenie.

Pierwsze wrażenia

warto przyjrzeć się, w jakie pułapki wpadasz, gdy dokonujemy osądu na

podstawie pierwszego wrażenia:

Ograniczenie postrzeganiaUogólnianie założeńWybiórcza percepcja

Pierwsze wrażenia – ograniczone postrzeganie

Polega na upraszczaniu i eliminowaniu niepotrzebnych danych.

Jesteś ciągle bombardowany przez otoczenie różnego rodzaju bodźcami, a przecież nie wszystkie są ważne

czy na tyle intensywne byś mógł je dostrzec.

Twój organizm by sobie poradzić z przeciążeniem, eliminuje sprzeczne dane z pola twojego postrzegania.

Dlatego warto modyfikować pierwsze wrażenie

Pierwsze wrażenia – uogólnianie założeń

Czyli, by uzupełnić brakujące informacje,

a przy tym stworzyć pewną logiczna całość, wyciągasz pochopne wnioski, które zazwyczaj

są spójne z Twoimi wcześniejszymi doświadczeniami,

ale nie muszą być bezbłędnym odzwierciedleniem rzeczywistości

Pierwsze wrażenia – wybiórcza percepcja

Wybiorcza percepcja sprawia, że zauważysz to, co chcesz zauważyć

lub to, czego oczekujesz. Nagle możesz stwierdzić, że masz najlepszą

pracę pod słońcem, gdy kilku z Twoich kolegów dostało

wypowiedzenie.

Sztuka Komunikacji – postawa ciała

Jeśli garbisz się, opuszczasz ramiona lub trzymasz pochyloną głowę – może być to odebrane jako znak małej pewności siebie.

Wyprostowana, elastyczna sylwetka wysyła informację, że znasz swoja wartość.


Jeśli chodzisz i stoisz z podniesiona głową nie tylko jesteś lepiej odbierany przez innych, ale również czujesz się pewniej i jesteś bardziej

naelektryzowany.


To samo tyczy się siadania.

Gdy usiądziesz na skraju krzesła twoja postawa będzie informowała o niepewności, tak jak byś był przygotowany do ucieczki na wyznaczony

sygnał.

Ale gdy rozsiądziesz się wygodnie sprawi to wrażenie, że wiesz, po co przyszedłeś, masz

konkretną sprawę i chcesz ja rozwiązać.

Sztuka Komunikacji – oddech

Oddech jest ważnym czynnikiem obrazującym uczucia i nastroje.

Jeśli szybko oddychasz może to być utożsamiane z podekscytowaniem, lękiem, irytacją, ogromną

radością lub niepokojem. Powstrzymywanie oddechu to oznaka niepokoju i skumulowanego

napięcia.

Sztuka Komunikacji – oddech

Płytki oddech, w którym powietrze zatrzymuje się w górnej części płuc może sygnalizować, że

proces myślenia odcięty jest od uczuć, w przeciwieństwie do oddechów głębokich

przeponowych.

Sztuka Komunikacji - mity

Mitem jest myślenie, że gesty w każdej sytuacji znaczą to samo. Np. skrzyżowane ręce na pierwsi

oznacza postawę zamkniętą, wycofaną. Nic bardziej mylnego, w niektórych sytuacjach po

prostu nie masz, co zrobić z rękami i zakładasz je, bo jest Ci tak wygodnie.

Weźmy pod uwagę gest zakrycia ust ręką.

Gest ten może oznaczać przerażenie, gdy widzisz jak samochód uderza w tył twojego auta; może być wyrazem znudzenia, gdy słuchasz jak starsza osoba opowiada Ci

historię swojego dzieciństwa po raz dziesiąty

Sztuka Komunikacji - Proksemika

Proksemika - czyli nauka o zależnościach przestrzennych.

Informuje otoczenie, co chcesz przekazać poprzez wykorzystywanie przestrzeni.


Strefa intymna –

to najbardziej bliska strefa, w której dotykamy inną osobę lub pozwalamy

jej się dotknąć.

Przestrzeń ta zajmuje od 0 do 45 centymetrów


Strefa osobista –

Ta przestrzeń rozciąga się wokół Ciebie na wyciągnięcie ramion,

w niej zazwyczaj podajemy komuś rękę.


Strefę społeczną –

zachowujemy w większości codziennych spotkań.

Najczęściej stoimy od innych w odległości od 1.2 do 3,6 metra


Przestrzeń publiczna –

rozciąga się powyżej 3,6 metra od Ciebie.

To dystans, jaki staramy się zachować wobec obcych.

Sztuka Komunikacji - Magia NIE

dla Twojego umysłu nie ma większego znaczenia czy powiesz „nie myśl o kocie” czy

„myśl o kocie” –

na poziomie nieświadomym wykonujesz to samo poleceni.

Sztuka Komunikacji - Magia SPRÓBUJ

Nieświadomy umysł potrzebuje bardzo precyzyjnie sformułowanych, jasnych

komunikatów.

Jaka jest różnica pomiędzy tym, gdy mówisz

„zrób to” a tym, gdy komunikujesz „spróbuj to zrobić”.

Sztuka Komunikacji - Magia SPRÓBUJ

W tym pierwszym wypadku komunikat jest precyzyjny i nie ma miejsca na inna

interpretację tego stwierdzenia, istnieje tutaj duża szansa, że polecenie zostanie wykonane.

Gdy mówisz „spróbuj” nieświadomy umysł również sumiennie wykona to polecenie, a więc

próbuje i próbuje.

Sztuka Komunikacji - magia „ALE”

„Jesteś niezwykle inteligentnym człowiekiem, ale...”

Sztuka Komunikacji - magia „ALE”

Słowo „ale” kasuje, na poziomie nieświadomym tę część zdania, która się przed nim znajduje.

Oczywiście na poziomie świadomy zauważyłeś i nawet zaakceptowałeś, że ktoś określił Ciebie jako osobę inteligentną, jednak podświadomie

wykasowałeś tą pierwszą część zdania, by zrobić miejsce dla drugiej, która stanowi zaprzeczenie

pierwszej.

Sztuka Komunikacji – wzorce językowe zakłócające

komunikacje

Bardzo często porozumiewasz się na tzw. skróty, z założeniem, że rozmówca wie, co

masz na myśli,

Każdy komunikat jest próbą przekazania innym Twojej reprezentacji zmysłowej (i umysłowej)

własnego doświadczenia.

Sztuka Komunikacji – wzorce językowe zakłócające

komunikacje

Istnieją cztery wzorce językowe, które utrudniają Ci porozumiewanie, czyli rozumienie

komunikatu.

1. usunięcia

2. nieokreślone zaimki

3. nieokreślone czasowniki

4. uogólnienia

Sztuka Komunikacji - USUNIĘCIA

Polegają na usunięciu z wypowiedzi jakieś części zdania. Komunikat tego rodzaju informuje Cię o

stanie wewnętrznym nadawcy, ale nie zawiadamia, co dokładnie ten stan spowodowało.

Zawiodłem się - z jakiego powodu?

Nie zgadzam się - z kim? Z czym? Na co? itd.

Jestem rozczarowany - z jakiego powodu? Czym? Kim?

Ja już swoje wiem - co konkretnie wiesz

Sztuka Komunikacji - NIEOKREŚLONE ZAIMKI

Polegają na tym, że pomijasz w zdaniu podmiot lub dopełnienie. Może to wywołać

nieporozumienie lub spowodować niewłaściwą interpretację.

To niesprawiedliwe - co jest niesprawiedliwego?

To takie proste - co dokładnie jest proste?

Zlekceważono mnie - kto to zrobił?

Decyzja została podjęta - jaka decyzja? Przez kogo została podjęta?

To bez znaczenia - co dokładnie?

To trudny sposób na znalezienie szczęścia - co takiego robisz, że trudno Ci

osiągnąć szczęście?

Sztuka Komunikacji - NIEOKREŚLONE CZASOWNIKI

Czasowniki nieokreślone są wieloznaczne, często maja charakter przenośni.

Ona sprawia, że jestem wściekły - jak ona to robi?

Moi rodzice nalegali abym został lekarze - co konkretnie robili, że pchnęli Cię w kierunku medycyny

Podlizuje się nam - w jaki sposób? Co konkretnie robi?

Sztuka Komunikacji - UOGÓLNIENIA

Polega na tworzeniu rzeczowników abstrakcyjnych, które pozornie odnoszą się do

konkretnych spraw.

Nasz sposób komunikowania się nie jest najlepszy - co jest nie tak w sposobie, w jaki się porozumiewamy?

Praca to same problemy - A dokładnie, jakich problemów doświadczasz?

Nie ma rozwiązania - w jaki sposób próbowałeś rozwiązać ten problem?

Sztuka Komunikacji - UOGÓLNIENIA

Posługując się uogólnieniami często stosujesz takie słowa jak:

Zawsze, ciągle

Ty zawsze masz jakiś problem- czy są, bywają wyjątki?

Nigdy

Ty nigdy nie przychodzisz na czas- czy nie zdarzyło się, chociaż raz, że przyszedłem punktualnie?

Wszyscy, każdy, nikt, żaden

Ta dzisiejsza młodzież!!!- doprawdy czy każdy nastolatek jest źle wychowany, znasz przykład dobrze wychowanego?

Osoby optymistyczne

Co powoduje, że nie rezygnują łatwo z własnej motywacji – przez to, są

bardziej wydajne i skuteczne,

odczuwają wiele radości?

Osoby optymistyczne

Bagatelizują niepowodzenia,

chyba, że stają się one stałym elementem rzeczywistości

Osoby optymistyczne

Nie porównują się z innymi,

wolą oceniać siebie według własnych kryteriów

Osoby optymistyczne

Bardziej cenią wysiłek i zaangażowanie, a nie umiejętności

czy możliwości

Osoby optymistyczne

Nie przywiązują wagi do negatywnych wydarzeń i

okoliczności, nie zachowują ich na długo w pamięci

Możesz wzmocnić pozytywne myślenie przez świadome

przejęcie poglądów optymistów

Musisz tylko:

•Koncentrować się na sukcesie - przyjmować je i cieszyć się nimi

•Umniejszać znaczenie niepowodzeń - oddalając je od siebie

Empatia

Pozwala Ci podtrzymywać rozmowę, współczuć, doznawać cudze uczucia.

Dzięki empatii dostosowujesz swoją reakcję do sytuacji np. zachowujesz milczenie, kiedy słowa nic nie dadzą lub udzielasz porady, kiedy istnieje

taka potrzeba.

Empatia

Empatia wynika ze samoświadomości.

Empatia to nic innego jak troska o drugiego człowieka, ma ona źródło w umiejętności dostrojenia się, czyli utożsamiania się z

innym człowiekiem.

Empatia – dopasowanie do rozmówcy

Zaobserwuj jak zachowują się osoby, które są ze sobą w dobrej relacji.

Takie osoby przejawiają podobny sposób zachowania, czyli podobnie układa się ich ciało na krześle, prawie w tych samych momentach

podnoszą szklankę, lub rękę żeby się podrapać, ich oddech współgra ze sobą.


By nawiązać dobry kontakt

Konieczne jest znalezienie takich cech, do których będziesz się dostosowywał

np. ton głosu, szybkość mówienia, czy gestykulacja.


Kolejna fazą dopasowanie jest prowadzenie.

Polega ono na tym, że pozostając nadal w kontakcie, stopniowo zmieniasz swoje

zachowanie, tak żeby druga osoba intuicyjnie zaczęła Cię naśladować.

Który z poruszanych tematów był według Ciebie najtrudniejszy,

a który nie sprawił Ci większych problemów.

Podziel się ze mną opinią.Czekam na e-malie

uporządkowanie informacji – prezentacja całościowa

Documents