tİp 2 dİyabette insulin tedavi stratejileri · 2016. 6. 27. · n=2395 n=17374 # majör...

57
TİP 2 DİYABETTE INSULIN TEDAVI STRATEJILERI Prof. Dr. Taner Damcı Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Endokrinoloji Diabet ve Metabolizma Bilim Dalı

Upload: others

Post on 08-Feb-2021

5 views

Category:

Documents


0 download

TRANSCRIPT

  • TİP 2 DİYABETTE INSULIN TEDAVI STRATEJILERI

    Prof. Dr. Taner Damcı

    Cerrahpaşa Tıp Fakültesi

    Endokrinoloji Diabet ve Metabolizma Bilim Dalı

  • 20 10 0 10 20 30

    Tip 2 diyabetin doğal seyri

    Adapted from International Diabetes Center (IDC). Minneapolis, Minnesota.

    Yıllar

    Relative -Cell

    Function

    Plasma

    Glucose

    Insulin resistance

    Insulin secretion

    126 mg/dL Fasting glucose

    Postmeal

    glucose

    6-6

  • Beta hücresindeki progressif azalma

    0

    20

    40

    60

    80

    100

    10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 0 1 2 3 4 5 6

    Years

    -C

    ell

    Fu

    nct

    ion

    (%

    )

    Adapted from UK Prospective Diabetes Study (UKPDS) Group. Diabetes. 1995; 44:1249-1258.

    6-4

  • Insulin Intensification Advisory Board

    Tip 2 diyabet ilerleyici seyir gösterir

    Adapted from Holman. Diab Res Clin Pract 1998;40(Suppl):S21–S25

    0

    10

    20

    30

    40

    50

    60

    Tanıda 3 yıl 6 yıl

    Beta

    hüc

    re f

    onks

    iyon

    u (%

    )

  • Insulin Intensification Advisory Board

    İNSÜLİN TEDAVİSİ ERTELENMEKTE VE TAM POTANSİYELİYLE KULLANILMAMAKTADIR

    Smith et al. Diabetes UK conference, 2006

    İngiltere’de insülin tedavisine başlayan hastalarda ortalama HbA1c

    n = 1790

    n = 774

    8.4

    9.8

    7.0

    7.5

    8.0

    8.5

    9.0

    9.5

    10.0

    10.5

    11.0

    İnsülin tedavisine başlama

    İnsülinden 6 ay sonra

    HbA

    1c (%

    )

  • Insulin Intensification Advisory Board

    TOPLUMDA İNSÜLİN KULLANAN HASTALARDA DA GLİSEMİ KONTROL YETERSİZDİR

    n = 3,658 İngiltere ve Almanya’da insülin kullanıcıları

    Ortalama = %8.4

    Medyan = %8.1

    Gough et al.. ADA Abstract 2006

    5.0 7.5 10.0 12.5 15.0

    HbA1c

    0

    100

    200

    300

    400

    500

    Hast

    aların

    sayısı

    %18.2 ≥ HbA1c%10.0

    %32.3 ≥ HbA1c%9.0

    %78.0 ≥ HbA1c%7.0

  • Diabetes Care, Diabetologia.

    19 April 2012 [Epub ahead of print]

  • Adapted Recommendations: When Goal is to Minimize Costs Diabetes Care, Diabetologia. 19 April 2012 [Epub ahead of print]

  • Figure 1 Diabetes Care, Diabetologia. 19 April 2012 [Epub ahead of print] (Adapted with permission from: Ismail-Beigi F, et al. Ann Intern Med 2011;154:554)

  • Basal insülinle başlamanın avantajları

    Tek injeksiyon

    Yavaş güvenli basit titrasyon

    Düşük doz

    Az kilo artışı

    Glisemik kontrolde etkin düzelme

  • Açlık glukozundaki yüksekliğe bağlı hiperglisemik alan

    Zaman

    400

    300

    200

    100

    0

    0600 1000 1400 1800 2200 0200

    Plazma g

    lukoz

    u (m

    g/dl)

    Normal

    Öğün Öğün Öğün

    Açlıktaki düzey: YÜKSEK

    Postprandiyal artış 130 mg/dl

    NORMAL BİREYLER

    Tip 2 diyabet

    Öğün Öğün Öğün TİP 2 DİYABETLİ HASTALAR TİP 2 DİYABETLİ HASTALARDA

    BAZAL İNSÜLİN TEDAVİSİ

    Hirsch IB, et al. Clin Diabetes 2005;23:78-86.

    Bazal insülin tip 2 diyabetli hastalarda tüm glukoz profilini düzeltir

  • Original Article

    Three-Year Efficacy of Complex Insulin Regimens in Type 2 Diabetes

    Rury R. Holman, M.B., Ch.B., F.R.C.P., Andrew J. Farmer, D.M., F.R.C.G.P., Melanie J. Davies, M.D., F.R.C.P., Jonathan C. Levy, M.D., F.R.C.P., Julie L. Darbyshire, M.A.,

    M.Sc., Joanne F. Keenan, B.A., Sanjoy K. Paul, Ph.D., for the 4-T Study Group

    N Engl J Med Volume 361(18):1736-1747

    October 29, 2009

  • 4T 1. yıl protokolü

    Alınma kriterleri: •Type 2 diabetes ≥ 1 yıl

    •4 aydan fazla süredir maksimum doz metformin ve SU alıyor

    •HbA1c >7.0 ≤10%

    Haftalar:

    Biphasic insulin – biphasic insulin aspart 30 BD (n=235)

    Prandial insulin – insulin aspart TD with meals (n=239)

    Basal insulin – insulin detemir OD or BD if required (n=234)

    OAD tedavisi devam

    0 2 6 12 24 38 52

    ×6 visit ve ×9 telephon visiti

  • Primary and Secondary Outcomes at 3 Years

    Holman RR et al. N Engl J Med 2009;361:1736-1747

  • Changes from Baseline to 3 Years in Glycated Hemoglobin, Fasting Plasma Glucose,

    Postprandial Glucose, and Body Weight and the Rate of Hypoglycemia

    Holman RR et al. N Engl J Med 2009;361:1736-1747

  • INITIATE ÇALIŞMA TASARIMI

    Raskin et al. Diabetes Care 2005;28:260–5

    • 28-haftalık, paralel-gruplu çalışma: OAD’lerle yeterli kontrol

    sağlanamayan tip 2 diyabetik hastalarda BIAsp 30 BID ya da insülin glarjin OD başlanması

    n = 233 Metformin ± TZD kullanan tip 2 hastalar

    Glarjin (12 U, yatarken) + metformin ± piyoglitazon

    BIAsp 30, kahvaltı öncesi (6 U) ve akşam yemeği öncesi (6 U) +

    metformin ± piyoglitazon

    4-haftalık hazırlık: Metformin ≥ 1500 mg/gün Rosiglitazondan 30 mg piyoglitazona geçiş

    -4 0 (Haftalar) 28

  • Günde 2 doz BIAsp 30 ile günde 1 doz glarjine göre daha fazla HbA1c düşüşü

    Çalışma sonu HbA1c (%): BIAsp 30 = 6.91 Glarjin = 7.41

    BIAsp 30 n = 100

    Glarjin n = 109

    -2.5

    p < 0.001

    -2.79

    -2.36

    -3

    -2

    Ort

    alama H

    bA

    1c değişimi (%

    ’)

    Raskin et al. Diabetes Care 2005;28:260–5

  • BIAsp 30 Glarjin P

    Kilo artışı

    5.4 ± 4.8 kg 3.5 ± 4.5 kg P < 0.01

    Minör hipoglisemi

    Episod hasta yılı 3.4 ± 6.6 0.7 ± 2.0 < 0.05

    Minör hipoglisemi bildiren hasta oranı

    43% 16% < 0.05

    INITIATE

    Diabetes Care 28:260-265, 2005

  • Janka HU, et al. Diabetes Care 2005;28:254-59.

    HbA1c azalması Noktürnal hipoglisemi olmaksızın

    hedef HbA1c düzeyine ulaşma oranı (%)

    p=0,0013

    2

    1

    0

    60

    50

    40

    30

    20

    10

    0 %-1,31

    %-1,64

    %28 %45

    24 haftalık, çok merkezli, randomize, OAD’nin başarısız olduğu görülmüş 371 hastanın katıldığı klinik çalışma

    Premiks insülin 30/70

    İnsülin glarjin + OAD

    p=0,0003

    LAPTOP Çalışması

  • Schreiber SA, Haak T. Diabetes, Obesity and Metabolism 2007;9:31-38.

    n=11.511 n=11.296 n=6.031 n=2.374

    %7

    n=1.915

    6,0

    6,5

    7,0

    7,5

    8,0

    8,5

    9,0

    Çalışma başlangıcı

    3. ay 9. ay 20. ay 32. ay

    %8,7

    %7,2

    %7 %7 %7

  • Etkinlik HbA1c (%) (EAS)

    9,8

    7,6

    0,0

    2,0

    4,0

    6,0

    8,0

    10,0

    12,0

    N=677

    8.9

    7.5

    0.0

    2.0

    4.0

    6.0

    8.0

    10.0

    12.0-1.3***

    N=9630

    ***p

  • 0

    50

    100

    150

    200

    250

    0.0

    2.0

    4.0

    6.0

    8.0

    10.0

    12.0

    14.0

    Etkinlik APG (mg/dL) (EAS)

    0

    50

    100

    150

    200

    250

    0.0

    2.0

    4.0

    6.0

    8.0

    10.0

    12.0

    14.0-90***

    ***p

  • 7,4%

    32,8%

    0%

    10%

    20%

    30%

    40%

    Etkinlik Glisemik hedef HbA1c

  • N=2395

    N=17374

    # majör hipoglisemi ve/veya CAİR 0 (0.0%) 26 (0.2%)

    Toplam # majör hipoglisemi sayısı 0 olay 0 hastada 31 olay 21 hastada

    Toplam # CAİR 0 olay 0 hastada 23 olay 17 hastada

    Toplam detemir kullanımı

    (hasta-yılı) 1173 8318

    # CAİR/100 hasta-yılı 0.0 0.3

    Güvenlilik CAİR ve majör hipoglisemilerin özeti

    Türkiye de 145 hastanın takip verisi bulunmamaktadır Global olarak 445 hastanın toplam kullanım süresi kaydı yoktur.

  • 0,16

    0,24 0,27

    0,0

    0,1

    0,2

    0,3

    0,4

    0,5

    Baseline Interim Final

    N=14640 N=14377 N=14640

    Toplam günlük insülin dozu

    Başlangıç

    Ara vizit

    Final

    Doz

    (U/k

    g)

    Önemli parametreler

    HbA1c (%)

    APG (mg/dL)

    Toplam hipoglisemi (Hasta-yılı başınar) Kilo

    (kg) Majör Minör

    İnsülin öncesi 9.8 234 0.06 0.37 79.7

    Final 7.6 144 0.00 1.03 79.5

    N=1807 N=1726 N=1807

  • Vücut ağırlığı değişimi

    79.7 79.5

    0

    20

    40

    60

    80

    100-0.2 ad

    N=1813

    Ort

    alama v

    ücut

    ağırlığı (k

    g)

    ad=anlamlı değil

    Başlangıç

    Final

  • Treat to target çalışmalarında HbA1c değişimi

    Philis-Tsimikas 20 weeks

    6.5

    7.0

    7.5

    8.0

    8.5

    9.0

    HbA

    1c (%

    )

    9.5

    1.5 1.7

    8.9 9.2

    7.4 7.4

    NS for

    6.5

    aEstimated differences

    2.0 2.0

    8.6 8.5

    6.6

    Hermansen 24 weeks

    NS for

    Riddle 24 weeks

    8.6 8.6

    7.0 7.0

    1.6a 1.6a

    NS for

    NPH pm

    Detemir pm

    Glargine pm

    Detemir twice-daily

    NPH twice-daily

    8.6 8.6

    Detemir

    Rosenstock 52 weeks

    7.2 7.1

    NS for

    1.4 1.5

  • UKPDS ve hipoglisemi

    UKPDS Study Group. Lancet 1998;352:837.

    Time from randomisation (years)

    Major hipoglisemi

    Conventional policy Intensive policy

    Prop

    ortion

    of

    patient

    s (%

    )

    Time from randomisation (years)

    Tüm hipoglisemiler

    0

    15 12 9 6 3

    2

    8

    0

    6

    4

    0 15 12 9 6 3

    10

    50

    0

    30

    40

    20

  • Treat-to-target çalışmalarında hipoglisemi

    Philis-Tsimikas 20 weeks

    Hermansen 24 weeks

    Riddle 24 weeks

    0

    0.1

    0.2

    0.3

    0.4

    0.5

    0.6

    0.7

    0.8

    0.9

    1

    p

  • 30 Dailey G, et al. Diabetes,Technology&Therapeutics 2010;12:1019-1027

    Bazal insülin glarjin veya detemir başlanan daha önce insülin kullanmamış T2DM hastalarında

    (5379 hasta) yapılan 24 randomize kontrollü çalışmanın meta-analizi

  • Treat to target çalışmalarında kilo artışı Chang

    e in

    weight

    fro

    m b

    ase

    line

    (kg)

    0

    0.5

    1.0

    1.5

    2.0

    2.5

    3.0

    3.5 *p

  • Haftalık titrasyon şeması (Basal insülin)

    10 ünite bazal insülinle başla

    Önceki iki günün açlık şekeri ortalaması İnsülin dozunu artır (Ü)

    >180 mg/dl 8

    140-180 mg/dl 6

    120-140 mg/dl 4

    100-120 mg/dl 2

    Son haftada 72 mg/dl altında değer varsa artırma

    Son haftada 56 mg/dl altında değer varsa veya ağır hipoglisemi oluşmuşsa 2-4 ünite azalt

  • 3 Günlük Titrasyon algoritması

    ATLANTUS Çalışması: Prospektif çok uluslu, çok

    merkezli 24 haftalık randomize çalışmada glisemik

    kontrolleri yeterli düzeyde olmayan 4961 T2DM

    hastasına insülin glargin başlanmış ve titrasyon

    yapılmıştır

    Davies M, et al. Diabetes Care 2005;28:1282–1288.

    3 gün ardarda ölçülen kan şekeri 100 mg/dl nin üzerindeyse 2 ünite artırılır

  • INSIGHT Çalışması: En az 6 aydır T2DM’li, HbA1c %7.5-

    11 arasında ve 0-2 OAD kullanmakta olan 18-80 yaşları

    arasında olan 405 hasta 24 hafta süre ile insülin glargin

    kullanmış ve günde 1U titrasyon yapmış ya da OAD içeren

    konvansiyonel tedavi yapmıştır. Her iki tedavi rejimi AKŞ

    ,HbA1c ve hipoglisemi yönünden karşılaştırılmıştır

    1

    Gerstein HC et al. Diabetic Medicine 2006;23: 736-742

    Günlük ölçülen kan şekeri 100 mg/dl nin üzerindeyse 1 ünite artırılır

    1 Günlük Titrasyon algoritması

  • Hastaların uygulayabildiği kolay bir titrasyon şeması, hekim tarafından uygulanan titrasyona kıyasla glisemik kontrolü iyileştirirken, şiddetli hipoglisemi insidansı düşük kalmaktadır.

    Davies M, et al. Diabetes Care 2005;28:1282–1288.

    Prospektif, çok merkezli, uluslar arası, açık, 24 hafta süreli, randomize, 4961 suboptimal kontrollü tip 2 diyabet hastasının katıldığı AT.LANTUS klinik çalışması (titrasyon şeması 1; N=2493; titrasyon şeması 2; N= 2468)

    İnsülin dozu Titrasyon şeması 1

    Randomizasyondan sonraki haftalar

    AKG

    Titrasyon şeması 2 İnsülin dozu AKG

    50

    45

    40

    35

    30

    25

    20

    AKG (mg/

    dL)

    170

    150

    130

    110

    90 0

    İnsülin dozu ve AKG

    2 4 6 8 10 12 14 16 18 20 24

    İns

    ülin d

    ozu

    (U) P

  • Bazal insulin

    A1c % 7-8 A1c % 8.0

    AKS>110 mg/dl AKS

  • Sequential Insulin Strategies in T2DM Diabetes Care, Diabetologia. 19 April 2012 [Epub ahead of print]

  • Tip 2 diyabetin progresyonu ve bazal plus stratejisi

    Raccah D, et al. Diabetes Metab Res Rev 2007;23:257-264.

    hücresinin fonksiyonunda ilerleyici kötüleşme

    Yaşam biçimi değişiklikleri

    OAD’ler

    Bazal Basal insülin ekleyin ve titre edin

    Bazal plus Ana öğünde prandiyal insülin ekleyin

    HbA1C hedefin üzerinde

    AKG hedefin üzerinde HbA1C hedefin

    üzerinde

  • OPAL Çalışması

    İnsülin Glarjin + OAD Dahil Etme Kriterleri • T2DM • HbA1c >%6.,5 ve < %9 • APG 120 mg/dl •>3 ay süreyle insülin glarjin ve OAD’ler ile ön tedavi • VKİ 31,3 kg/m2

    •Diyabet süresi 10,5 yıl

    Sınıflandırma Randomizasyon

    Ana Öğün

    Sınıflandırma

    Sınıflandırma

    Sınıflandırma

    Kahvaltı Grubu (n=162)* İnsülin glarjin + OAD + günde bir kez

    insülin glulisin

    Ana Öğün Grubu (n=154)* İnsülin glarjin + OAD + günde bir kez

    insülin glulisin

    Ön tarama 1-2 hafta

    Tarama 1-3 hafta

    Tedavi 24 hafta

    Takip 1 hafta

    Titrasyon hedef değerleri: •2 saat TPG: 135 mg/dl •APG: 100 mg/dl

    *Per-protokol analiz seti; T2DM = Tip 2 diabetes mellitus, OAD = oral antidiyabetik ilaç, APG = açlık plazma glukozu, TPG = tokluk plazma glukozu

    n=336

    Lankisch M, et al. Diabetes Obes Metab 2008;10:1178-85.

  • Başlangıç

    Sonlanım

    Kahvaltı grubu

    Ana öğün grubu

    0

    20

    40

    60

    HbA1c < %7,0 hedefine ulaşan hasta yüzdesi

    36,5

    52,2

    p=0,028

    p

  • Raccah D, et al. Diabetes Metab Res Rev 2007;23:257-64.

    hücresinin fonksiyonunda ilerleyici kötüleşme

    Yaşam biçimi değişiklikleri

    OAD’ler

    Bazal Basal insülin ekleyin ve titre edin

    Bazal plus Ana öğünde prandiyal insülin ekleyin

    HbA1C hedefin üzerinde

    AKG hedefin üzerinde HbA1C hedefin

    üzerinde

    Bazal bolus Gerektiğinde ek prandiyal

    dozlar

    AKG hedefte HbA1C hedefin

    üzerinde

  • OSIRIS Çalışması

    Grup 1

    Grup 2

    Grup 3

    Randomizasyon

    Mua.1 Mua. 2 Mua. 3 Mua. 4 Mua. 5 Mua. 6 Mua. 7 Mua. 8 Mua. 9 Mua. 10 Mua. 11 Mua.12

    811 Tip 2 diyabet hastası VKİ ≤40 kg/m² HbA1c >%7

    Bazal insülin glarjin + 3 bolus insülin glulisin + Metformin

    Glarjin + 1 Glulisin

    + Metformin

    Glarjin + 2 Glulisin

    + Metformin

    Glarjin + 3 Glulisin

    + Metformin Glarjin +

    1 Glulisin +

    Metformin + İS

    Glarjin + 2 Glulisin + Metformin

    + İS Glarjin +

    3 Glulisin + Metformin

    + İS

    Glarjin+OAD kullanan, HbA1c>%7, APG ≤ 120 mg/dl olan hastalar

    Raccah D, et al. 555-P ADA 2010.

    6 ay

    12 ay

  • Farklı bazal plus-bazal bolus geçiş gruplarında hedef HbA1c düzeylerine ulaşma oranları arasında istatistiksel fark yoktur

    Raccah D, et al. 555-P ADA 2010.

    HbA1c (%)

  • Raccah D, et al. 555-P ADA 2010.

    Kilo değişimi (kg) HbA1c ≤%7 olan hastalarda semptomatik hipoglisemi - hasta yılında atak sayısı

  • Sequential Insulin Strategies in T2DM Diabetes Care, Diabetologia. 19 April 2012 [Epub ahead of print]

  • Bazal insulin

    A1c % 7-8 A1c % 8.0

    AKS>110 mg/dl AKS

  • Bazal insulin x1

    Bifazik insulin x1

    Bazal plus Bazal +hızlı etkili x 3

    Bifazik insulin x1 Bifazik insulinx2 Bifazik insulin x3

  • BIASP 30 İLE İNSÜLİN TEDAVİSİNİN

    İNTENSİFİKASYONU

  • BAZAL İNSÜLİNDEN GÜNDE 2 DOZ BİFAZİK İNSÜLİN GEÇİŞTE PRATİK ÖNERILER

    • 1:1 doz transferi ile başlanmalıdır • 50:50 doz bölümü uygundur • Tercihen haftada 1 doz titrasyonu yapılmalıdır • Sekratogoglar kesilir • Metformin devam edilmelidir • Tiazolidinedionlar kesilebilir • Insülin yemekten hemen önce yapılmalıdır

  • DOZ TİTRASYON ALGORİTMASI

    • * Önceki 3 günün en düşük preprandial değeri dikkate alınmalıdır

    • Preprandial değerin önceki insülin dozu titre edilmelidir

    • Son 3 günde herhangi bir saatte hipoglisemi varsa doz artırılmamalıdır

    • Doz değişimi haftada bir yapılmalıdır • Her defasında sadece bir doz titre edilmelidir. Tüm

    saatlerdeki ölçümler yüksekse önce akşam dozu sonra sabah dozu ve en son öğle dozu titre edilir.

  • Bazal insulin x1

    Bifazik insulin x1

    Bazal plus Bazal +hızlı etkili x 3

    Bifazik insulin x1 Bifazik insulinx2 Bifazik insulin x3

  • Diabetes Obes Metab. 2009 Nov;11 Suppl 5:14-8

    http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19817779

  • Sonuç

    •Pek çok Tip 2 diabetik hastada insulin tedavisi gerekli

    olmaktadır

    •Iyi glisemik kontrol esastir

    İyi glisemik kontrol saglanirken hipoglisemi ve kilo artışından

    kaçılmalıdır

    •Bu sebeple iyi glisemik kontrolu saglayacak en az agressif

    tedavi biçimi kullanılmalıdır

    •Kılavuzlar hastalarin büyük bölümü icin doğru ve

    uygulanabilir olmakla beraber kural değildir

    •Hekimler uygun gördükleri hastalarda uygun görecekleri

    insulin tedavi stratejisini herhangi bir aşamada uygulayabilir

    •Insulin tedavisi baslanacak hastaya olası yan etkiler ve

    özellikle hipoglisemi ve tedavisi mutlaka ayrıntılı anlatılmalıdır