Rudarstvo i energetika

            Energetska privreda u Italiji ostvarila je veliki progres. Do drugog svjetskog rata gotovo sve 

potrebe u energiji obezbeđivale su hidrocentrale Alpa i uvezeni ugalj. Sa podizanjem kapaciteta za

preradu nafte i eksploatacijom metana udio nafte u potrošnji energijeporastao je na 44 % a metana

je 13% . Proizvodnja prirodnog gasa u Italiji povećana je na 7 milijardi metara kubnih. Eksplotira ga

AGIP ( filijala ENI ) oko Plezansa ( Kortemađore ) i u Emiliji između Bolonje i Ravene. Ukupna dužina

plinovoda kojim se razvodi plin u niz gradova sjeverne Itlaije iznosi 6 hiljada kilometara. 

Proizvodnja električne energije U Italiji iznosi oko 65 milijardi kilovat sati. Oko 75 % termocentrale ,

a ostalo je geotermička energija dobijena od tople vulkanske pare i vode. U blizini Firence radi oko

25 električnih centrala koje koriste vulkansku paru. Najpoznatija među njima je LARDORELO. Tri 

četvrtine proizvedene energije dolazi na sjevernu Italiju, od koje je oko 25 % pod kontrolom

monopola Edison. Naftu i ugalj Italija uvozi jer je u njima deficitarna. Godišnja

proizvodnja nafte iznosi dva miliona tona ( uglavnom kod Raguze i Djele na Siciliji), a

uglja  milion tona . Zbog toga Italija kupuje oko 30 miliona tona nafte i 9 miliona

miliona uglja godišnje. U eksperimentalnoj fazi nalaze se atomske centrale u Goriljanu i

Latini. Crna metalurgija daje godišnje 3,7 miliona tona sirovog gvožđa i 9,5 miliona tona

čelika. Preovlađuju preduzeća male i srednje veličine. Glavne željezare i čeličane su

raspoređene u primorskim mjestima preko kojih se dovoze sirovine i ugalj. To su

Korniljano kod Đenove, Pombino u blizini Elbe, Banjoli kod Napulja. Ima ih i u

unutrašnjosti u Lombardiji i Piemontu.

Italija koristi svoje zalihe boksite, cinka, olova za razvoj obojene metalurgije. Godišnja

proizvodnja boksita iznosi 300 hiljada tona , te se u velikoj mjeri ova ruda i uvozi. Sa

godišnjom proizvodnjom od 85 hiljada tona Italija je jedan od velikih proizvođača

aluminijuma u svijetu. Od sedam aluminijskih kombinata najveći su u Boleanu, Porto

Magieri i Mori.

Oko 70 % proizvodnje aluminijuma je pod kontorolom mopola Montekatini. Po proizvodnji

žive ( 2000 tona ) Italija je zajedno sa Španijom vodeća zemlja u svijetu. Eksploatacija i

topljenje ovog metala je u oblasti Toskane ( rudnik Monte Amiata ).