PS nr 78 Białystok Strona 1 z 22

PAŹDZIERNIK 2019 WYDANIE 1/19

Przedszkole

Samorządowe nr78 ul. Zagórna 2/3 15-820 Białystok

www.przedszkole78.bialystok.pl Tel: 85 6534 648

GAZETKA PRZEDSZKOLNA dla dzieci i rodziców

OPTYMISTYCZNY PRZEDSZKOLAK

Serdecznie witamy naszych drogich czytelników małych i dorosłych. W kolejnym

wydaniu gazetki przedszkolnej nie zabraknie tematów i zabaw dla każdego czytelnika.

Życzymy przyjemnej lektury

W numerze: ● „Czy wszystkie dzieci na całym świecie są takie same?”– wypowiedzi dzieci, s. 2 ● „Moja bajka/mój wierszyk” – kreatywny przedszkolak, s. 4 ● „Kuchnia podlaska”, s. 8 ● „Jak przekonać dziecko do jedzenia warzyw”, s. 9 ● Nowa piramida zdrowia - komentarz do zmian, s. 10 ● English corner, s. 11 ● Kącik przedszkolaka, s. 15 ● Kącik logopedyczny s. 20

● Kącik optymisty - anegdotki z przedszkola, s. 21

PS nr 78 Białystok Strona 2 z 22

„Czy wszystkie dzieci na całym świecie

są takie same?” - wypowiedzi dzieci

Gosia: - „Różnimy się kolorami i bluzkami, można różnić się buźkami. Mamy takie same zabawy

np. zumbę, a tamte dzieci mają inne zabawy. Rozmawiamy w takim samym języku.

Potrawy są: ogórki też, grzanki i zupa”.

Lila: - „Wszyscy wyglądamy tak samo. Różnimy się oczami. Mamy zabawy np. w basenie i może

jakieś robimy prace i jeszcze się bawimy zabawkami. Rozmawiamy w takim samym

języku. Moje potrawy są: sałatka, winogrona, pomidory i ogórki. Lubię jeść kanapkę”. Marysia:

- „Różnimy się buźkami i jeszcze się różnimy bluzkami. Bawimy się zabawkami i nie wiem.

Rozmawiamy w takim samym języku. Lubię rosołek i jeszcze tylko rosołek”.

Ewelinka:

- „Dzieci czymś się różnią np. fryzurami, włosami niektóre dzieci mają krótkie, długie np. bawią się w pieska albo panią, albo w kota albo wilka nie rozmawiają w takim samym

języku jedna dziewczynka do drugiej dziewczynki mówi w innym języku. Ja mówię w

jednym języku.

Julia:

- „Różnimy się bluzką, spodniami, włosami. Różnią się zabawy w klocki, samochody, gry,

układanki. Mówimy po polsku. Jemy czerwoną zupę pomidorową, burakową, makaronową, pizzę, spaghetti”.

Natalia:

- „Różnią się, bo inne dzieci nie przynoszą naszyjników, bo nie mają takich jak ja. Zabawy nie różnią się, bo inni chcą się bawić sami. Tak naprawdę lubię kuchenki: gotować jaja,

wodę, zabawę wózkami, klockami, samochodami. Rozmawiamy po polsku. Jemy pizzę,

naleśniki, mięso”.

Piotr:

- „Nie, bo dzieci są inne. Inne nie mają jedzenia, inne mają. Dzieci są czarne, inne mają

jasną skórę. Dzieci bawią się torami, zabawkami. Inne dzieci jedzą kanapki. Gdybym spotkał kolegę, który mówi innym językiem to powiedziałbym po angielsku”.

Weronika:

- „Każde dziecko może być inne, złe, dobre. Albo nie chce się przyjaźnić, albo chce. Na przykład dzieci z Afryki są opalone. Dzieci bawią się w takie zabawy np. „Kto znajdzie

pierwszy małpkę”, „Kto zobaczy pierwszy węża”. Dzieci mówią po indiańsku, a w Polsce

mówi się po polsku, po afrykańsku mówi się inaczej. Chińskie dzieci jedzą chińskie sałaty i ryż, a w Afryce dzieci jedzą banany, arbuzy i my też jemy banany. Gdybym spotkała

inne dziecko to bym powiedziała: - naucz mnie mówić w twoim języku i z którego jesteś kraju?”.

Przemek: - „Dzieci ze świata wyglądają jak wszyscy. Mają czarną skórę. Dzieci z Afryki nie chodzą

do przedszkola, pilnuje je mama i tata. Dzieci mówią w innym języku”.

PS nr 78 Białystok Strona 3 z 22

Lila: - „Dzieci na całym świecie nie są takie same. Dziewczynki w ciepłych krajach noszą

ubrania z krótkim rękawem i na ramiączkach. Chłopcy noszą to samo. Dzieci mają żółtą,

brązową, czarną, białą skórę. Włoskie dzieci jedzą pizzę, dzieci w Afryce jedzą banany, arbuzy. Ja jem granaty. Rozmawiam po polsku. Dzieci rozmawiają po grecku, po włosku,

po angielsku. Dzieci bawią się w zabawy zagraniczne. Gdybym spotkała koleżankę z

innego kraju to bym jej pokazała, albo powiedziała po angielsku”.

Hania:

- „Niektórzy są chudsi, bo mniej jedzą. Różnimy się z powodu wyglądu twarzy. Czasem

zdarzają się bliźniaki. Ale to bardzo rzadko. Najczęściej jesteśmy do siebie niepodobni. Każdy ma inną cechę. Niektórzy w różnych krajach mają różne możliwości do życia.

Dzieciom w Afryce jest trudniej przeżyć, bo tam nie ma wody do picia. Na Antarktydzie

jest trudniej przeżyć, bo są zamarznięte jeziora, rzeki, góry, niedźwiedzie polarne. Dzieci mają trudne warunki do przeżycia. Na pustyni jest mało os, są ruchome piaski, nie ma

wody i są niebezpieczne istoty".

Hubert: - „Niektórzy różnią się, bo mają okulary, albo nie mają. Albo są grzeczni lub niegrzeczni.

Czasem się dzieci bawią innymi zabawkami. Mamy różnych rodziców i innych dziadków.

Niektórzy nie potrafią rysować. Nie jemy takich samych obiadów. Niektórzy nie mają

zamków dmuchanych. Niektórzy nie mają wszystkiego w sklepach”. Natalia:

- „Różnimy się oczami, bo każdy ma inny kolor, rozmiarem stopy. W innych krajach nie

ma prądu i jest biedniej. W niektórych krajach nie mają jedzenia. A niektórzy żyją w ładnych krajach”.

Maks: - „Dzieci na świecie nie są takie same. Mają inny kolor włosów i oczu. Skórę też mogą

mieć inną. Nie wiem czym dzieci w innych krajach mogą się bawić. Jedni lubią się bawić

samochodami, inni lalkami, a jeszcze inni klockami lub lubią rysować. Niektórzy rozmawiają po chińsku, po rosyjsku, po hiszpańsku, po angielsku. Chińskie dzieci jedzą

dużo ryżu. Ja najbardziej lubię jeść kaszę mannę”.

Hubert: - „Różnimy się kolorem oczu, włosami. Dzieci mogą pytać, kto wymyślił jaką zabawę i

razem się bawić. Bawimy się np. w kąciku i klockami. Rozmawiamy w takim samym

języku. Na wakacjach widziałem dużo osób co mówią inaczej”. Sebastian:

- „Różnimy się kolorami oczu i wielkością, no i jeszcze kolorem skóry. Mamy różne

zabawy. Często bawimy się klockami. Myślę, że w innych krajach dzieci też bawią się klockami. Rozmawiamy w innym języku. Ja trochę znam angielski. Ja najbardziej lubię

makaron i gofry. Jem też pizzę, tylko jednego rodzaju. To danie lubią też dzieci w innym

kraju”. Maja:

- „Różnimy się oczami, kolorem włosów. Nie mamy takich samych zabaw. Chłopcy bawią

się samochodami dziewczyny lalkami. No i jeszcze w berka. Inne dzieci mogą tego nie znać. Rozmawiamy w takim samym języku. Ale znam dziewczynkę z gr. 5, która nie mówi

po polsku, tylko trochę. Bawimy się z nią na placu i razem się śmiejemy. Bardzo lubię

jeść kluski”.

PS nr 78 Białystok Strona 4 z 22

Hania: - „Różnimy się kolorem włosów, wyglądem i kolorem oczu. Możemy się bawić klockami i

lakami. Dzieci na świecie nie mogą bawić się takimi zabawkami jak w Polsce, bo tam nie

ma sklepów i nie ma pieniędzy. My nie rozmawiamy w takim samym języku. Znam język angielski i znam Svetlanę, ona nie mówi po polsku, ale ja potrafię się z nią porozumieć.

Mają ulubioną potrawą jest spaghetti, to chyba jest polska potrawa”.

„MOJA BAJKA/MÓJ WIERSZYK”

– kreatywny przedszkolak

Dzieci lubią fantazjować i tworzyć pomysłowe, niestworzone historie - bajeczki.

Zamiast oglądać bajki w TV warto poświęcić trochę czasu na opowiadanie sobie historii.

Wielu znanych pisarzy zaczynało właśnie w ten sposób. Pamiętajmy, z czasem dziecko nie tylko nauczy się pięknie opowiadać, ale również wzbogaci swoje słownictwo. W

konsekwencji może ujawnić się skrywany dotąd talent pisarski.

Poniżej proponujemy Państwu poznanie fantazji i marzeń dzieci z naszego przedszkola.

„MOTYLEK I PANI JESIEŃ”

Pewnego razu pani Jesień szukała dla siebie domu i w ogóle nie znalazła. Zaczęła,

więc zbierać dużo pięknych rzeczy: listki,

jabłka, kasztany, grzybki i kwiatki na jesienny wianek. Potem spotkała motylka.

Motylek machał swoimi kolorowymi

skrzydełkami, bo odlatywał do ciepłych krajów i powiedział:

- Jestem dziewczynką i znalazłam domek,

możesz w nim zamieszkać, bo ja już

odlatuję. A Jesień odpowiedziała:

- Dziękuję motylku.

Pani Jesień przypomniała motylkowi: - Odlatuj już do ciepłych krajów, bo już

będzie zima.

- Tak już odlatuję, żegnaj. Pani Jesień zamieszkała w tym domku, bo

miała 56 lat. Urządziła domek i mieszka w

nim na zawsze. Autorka: Lila z gr.5

PS nr 78 Białystok Strona 5 z 22

„SPOTKANIE Z JEŻEM”

Była sobie pani Jesień, kotek i

jeżyk. Pani Jesień zebrała listki i zebrała 4

jabłuszka. Potem poszła na spacer, wzięła

ze sobą kotka. Razem poszli do lasu i spotkali jeżyka. Jeżyk był schowany w

kolorowych liściach, które spadały z drzew.

Pani Jesień prawie nadepnęła na jeżyka. Wtedy jeżyk się obudził i pani jesień go

poznała.

Autorka: Gosia z gr.5

„CHORY JEŻYK POZNAJE PRZYJACIÓŁ”

Samochód ze schroniska przywiózł jeżyka z gipsikiem. Chorego

jeżyka powitała wiewióreczka i jelonek, i

wilczek. Jeżyk zamieszkał w lesie ze

zwierzętami. Bardzo je polubił i zostali przyjaciółmi. Słoneczko radośnie

świeciło i zwierzątka się cieszyły. Jeżyk

wyzdrowiał, polubił las i zamieszkał w dziupli z wiewiórką.

Autorka: Magda z gr.5

„PANI JESIEŃ” Pani Jesień przyszła do

lasu. W lesie zobaczyła liska. Lisek

uśmiechnął się i przywitał się z jesienią. Słoneczko też spotkało panią Jesień i

powiedziało: „bawcie się, a ja będę was

ogrzewać”.

Autor: Mateusz z gr.5

PS nr 78 Białystok Strona 6 z 22

JESIENNA ZAGADKA

Co to za pani

chodzi po świecie,

rozrzuca liście, czy wy już wiecie?

Autorka: Emilia z gr.5

Twórczość dzieci z grupy VI

Zagadka Wiktorii

Kwaśnie, rumiane, turla się jak piłka.

(jabłko)

Zagadka Gabrysi

Jest okrągła, pomarańczowa,

smaczne pestki w sobie chowa.

(dynia)

Zagadka Natalki

Ma kształt żarówki lecz nie świeci.

Chętnie jedzą ją rodzice i dzieci.

(gruszka)

PS nr 78 Białystok Strona 7 z 22

Zagadka Majki

Długa, pomarańczowa, ma ogonek zielony.

Chrupią ją dzieci, każdy jest zadowolony.

(marchewka)

Zagadka Gabrysi

Ten owoc jest jak księżyc, koloru żółtego,

coś bardzo słodkiego.

(banan)

Zagadka Hani

Są czerwone i soczyste. Zjeść je to przyjemność czysta.

Kształtem przypominają serduszko.

(truskawki)

Zagadka Gabrysi

Choć dojrzały, zielony jest cały.

Środek miękki i czerwony.

Ma mnóstwo czarnych pestek.

(arbuz)

Zagadka Majki

Skórka fioletowa, a miąższ pod nią złoty.

Smakuje wybornie, wszyscy wiedzą o tym.

(śliwka)

Zagadka Natalki

Co to za warzywa?

Rośnie w ziemi, brązowy ma mundurek.

(ziemniak)

PS nr 78 Białystok Strona 8 z 22

Zagadka Natalki

Kwaśna mina jak...

(cytryna )

Zagadka Hani

Jestem żółty z wielkim pióropuszem. To jest łobuz jakich mało,

lecz każde dziecko zjeść by go chciało.

(ananas)

KUCHNIA PODLASKA Kuchnia podlaska to przede wszystkim potrawy z ziemniaków, bardzo popularnych

w naszym regionie. Równie smaczne i polecane są kołduny, kartacze, bliny, babka i kiszka ziemniaczana. Podlasie to także tradycyjne wędliny, których smak znany jest w całej

Polsce.

Chcemy podzielić się przepisem na babkę ziemniaczaną pochodzącym z własnych zbiorów kulinarnych, który jest wersją fit lub zdrowszą wersją popularnej babki.

Wiadomo, że w każdym domu inaczej się babkę serwuje… ale w wielu domach

tradycyjnie zajada się ją z … popijając zimnym mlekiem. Polecamy. Smacznego!

BABKA ZIEMNIACZANA

Składniki:

2 kg ziemniaków, 2 torebki kaszy gryczanej,

sól,

1 cebula,

skwarki z boczku (może być bez skwarek) 3 łyżki mąki pszennej,

2 łyżki kaszy manny,

½ szklanki oleju kujawskiego

PS nr 78 Białystok Strona 9 z 22

Wykonanie:

Ziemniaki zetrzeć na tarce ręcznej (lepsze) lub na tarce elektrycznej, dodać wszystkie składniki, i wymieszać. Na blachę wlać trochę oleju kujawskiego, wyłożyć całość na blachę.

Polać jeszcze brzegi olejem. Wstawić do nagrzanego piekarnika. Piec 1 godzinę.

Smacznego

Jak przekonać dziecko do jedzenia warzyw?

Dzieci z grupy VI biorą udział w programie „Zdrowo jem, więcej wiem”, który

honorowym patronatem objęła Pierwsza Dama, Agata Kornhauser - Duda. Głównym celem projektu jest wykształcenie u dzieci postaw prozdrowotnych poprzez uczenie

zasad zdrowego odżywiania. Ważnym celem jest również uświadomienie związku

pomiędzy żywieniem, a występowaniem wielu chorób i dolegliwości oraz podkreślenie roli

codziennej aktywności fizycznej w profilaktyce zdrowotnej. Warzywa i owoce

Owoce i warzywa mają tak wielką wartość odżywczą, że nie można ich pomijać w

codziennej diecie. Zawierają składniki odżywcze i substancje bioaktywne o działaniu leczniczym, dlatego ich jedzenie jest jednym z najskuteczniejszych sposobów zapobiegania

chorobom, a czasem także ich leczenia.

Powinniśmy zapewnić dziecku możliwie jak największą ilość warzyw. Warto, aby były one serwowane do każdego posiłku. Właśnie warzywa i owoce są najlepszym źródłem witaminy

C. Wielkie jej bogactwo występuje w owocach dzikiej róży, czarnej porzeczce, owocach kiwi,

papryce, owocach cytrusowych np. cytrynie, grapefruicie, natce zielonej pietruszki. Ta ostatnia, podobnie jak inne warzywa i owoce o kolorze zielonym dostarcza kwasu

foliowego, który stymuluje syntezę przeciwciał, stąd jego szczególna rola we wzmacnianiu

funkcji układu odpornościowego. Bardzo cenne i niezastąpione w jesiennym i zimowym

jadłospisie powinny być warzywa kwaszone, nie tylko kapusta, ale również buraki, selery. Dostarczają one witaminy C, jak również witamin z grupy B, zapewniają też korzystny

skład bakterii w przewodzie pokarmowym.

Jak przekonać dziecko do jedzenia warzyw? Dziecko w wieku przedszkolnym dobrze wie, jakie potrawy lubi jeść i nie jest szczególnie

chętne do poznawania nowych smaków (na ogół łatwiej jest zachęcić do próbowania

nowości dzieci młodsze). Jeśli chcemy wprowadzić warzywa do diety naszego dziecka, musimy uzbroić się w cierpliwość i wytrwale przestrzegać kilku sprawdzonych zasad:

1. Nowe warzywa dołączajmy do diety dziecka stopniowo, nie więcej niż jedno nowe

warzywo podczas jednego posiłku. Jeżeli wprowadzimy ich więcej, dziecko może stracić poczucie bezpieczeństwa i odmówić jedzenia.

2. Pozwólmy, aby dziecko samo nakładało sobie posiłek na talerz lub też zapytajmy, ile

mamy mu nałożyć. Możliwość wyboru sprawi, że z czasem dziecko samo zacznie chętniej

sięgać po nowe smaki. 3. Pamiętajmy, że większość dzieci, aby przekonać się do nowego smaku, musi spróbować

dane warzywo co najmniej trzy razy. Dlatego nie martwmy się po pierwszej, nieudanej

próbie. Co jakiś czas wprowadzajmy nowe dania, aż w końcu dziecko zdecyduje się na ich spróbowanie. Namawianie i zmuszanie dziecka do jedzenia warzyw nie przynosi efektów,

a jedynie zniechęca do kolejnych prób.

4. Posiłki powinny być urozmaicone, ładnie podane i kolorowe. Zwiększy to zainteresowanie dziecka jedzeniem i pobudzi jego apetyt.

PS nr 78 Białystok Strona 10 z 22

5. Zadbajmy o to, aby podczas posiłku panowała miła i spokojna atmosfera, a jedzenie

warzyw będzie się dziecku dobrze kojarzyło. 6. Dziecko bardzo chce być traktowane jak dorosły – pozwólmy mu więc, aby sam wybrał

warzywa, które chciałby zjeść. Świetnym pomysłem na zachęcenie dziecka do jedzenia

warzyw jest wspólna wyprawa do sklepu po warzywa, a następnie w domu wspólne z dzieckiem przyrządzanie z nich posiłku dla całej rodziny.

7. Pamiętajmy, że dzieci najlepiej uczą się przez obserwację. Jeżeli chcemy, aby nasze

dziecko jadło warzywa, sami powinniśmy je jeść i dawać dobry przykład, odżywiając się

zdrowo. Gdy jemy ten sam posiłek, dziecko czuje się bezpiecznie i ma większą odwagę do próbowania nowych smaków.

Gdy cierpliwie wprowadzimy powyższe zasady w życie, to okaże się, że nie musimy już

namawiać naszej pociechy do zdrowego jedzenia, a warzywa jako pierwsze zaczną znikać z dziecięcego talerza.

Opracowała : Anna Kalata Źródło: www.zdrowojem.fundacjabos.pl

Nowa piramida zdrowia - komentarz do zmian

Podczas IV Narodowego Kongresu Żywieniowego naukowcy z Instytutu Żywności i Żywienia zaprezentowali nową Piramidę Zdrowego Żywienia i Stylu Życia Dzieci i

Młodzieży. Dużą rewolucją była już ostatnia zmiana sprzed 2 lat, kiedy okazało się, że to

nie produkty zbożowe, a warzywa i owoce powinny stanowić podstawę diety. Co i dlaczego zmieniło się w tym roku?

Aktywność fizyczna to nie wszystko

Oczywiście ruch i aktywność fizyczna nadal stanowią podstawę utrzymania dobrego

zdrowia i samopoczucia najmłodszych, ale w ostatnich latach naukowcy zidentyfikowali kolejne czynniki związane ze stylem życia, które mają znaczący wpływ na zdrowie. Stąd

zmiana nazwy samej Piramidy. Spostrzegawczy już zapewne zauważyli, że od dziś

będziemy mówić nie o Piramidzie Zdrowego Żywienia i Aktywności Fizycznej Dzieci i Młodzieży, ale o Piramidzie Zdrowego Żywienia i Stylu Życia Dzieci i Młodzieży. Na jakie

zatem czynniki powinniśmy dodatkowo zwracać uwagę?

Myjemy zęby Niestety próchnica stanowi dość istotny problem wśród polskich dzieci. Prawie 70%

siedmiolatków i 85% dwunastolatków ma próchnicę! Te przerażające dane pokazują tylko

jak duża jest potrzeba uświadamiania najmłodszych (i ich opiekunów) o konieczności regularnego mycia zębów. Prawidłowa higiena jamy ustnej ma znaczący wpływ na ogólny

stan zdrowia.

Wysypiamy się

Odpowiednia długość i jakość snu mają niezaprzeczalny wpływ na rozwój i funkcjonowanie młodych ludzi. Zbyt krótki sen bardzo negatywnie wpływa na zdrowie fizyczne, zdolności

poznawcze (szkoła!) oraz nastrój. Udowodniono ,że zbyt mała ilość snu zwiększa

prawdopodobieństwo wystąpienia nadmiernej masy ciała. Przyjmuje się, że dzieci w wieku 6-12 lat powinny spać minimum 10 godzin na dobę. Zatem wyłączamy komputery,

telewizory, zabieramy smartfony i tablety i pilnujemy, aby najmłodsi domownicy kładli się

spać wcześniej. Mniej urządzeń elektronicznych

Zaleca się, aby dzieci i młodzież codziennie spędzały minimum 60 minut na aktywności

fizycznej. Niestety w ostatnich czasach ruch i zabawa na świeżym powietrzu wypierane są

PS nr 78 Białystok Strona 11 z 22

przez bardziej stacjonarne atrakcje – telewizor i komputer. Co więcej, wykazano, ze czas

spędzany przed tego typu urządzeniami sprzyja podjadaniu produktów niezalecanych w codziennym żywieniu. Dlatego w nowej Piramidzie uwzględniono ograniczenie oglądania

telewizji, korzystania z komputera i innych urządzeń elektronicznych do maksymalnie 2

godzin dziennie. Ważymy się regularnie

Regularne kontrolowanie wzrostu i masy ciała pozwalają na wczesne wykrycie i

eliminowanie niekorzystnych zmian w rozwoju fizycznym dzieci i młodzieży. Dotyczy to

zarówno nadmiaru, jak i zbyt niskiej masy ciała! Najlepiej, jeśli robić to będzie lekarz, pielęgniarka lub dietetyk. Wówczas mamy pewność, że wyniki będą prawidłowo

interpretowane w oparciu o siatki centylowe i tabele norm rozwoju określane dla wieku i

płci. Opracowała : Anna Kalata

Źródło: www.zdrowojem.fundacjabos.pl

PS nr 78 Białystok Strona 12 z 22

English corner

Kącik języka angielskiego

1. Autumn leaves - jesienne liście

Colour leaves:

1- yellow 2- orange 3- red 4 – brown

Źródło: www. johnsimpkins.com

PS nr 78 Białystok Strona 13 z 22

2. Autumn nursery rhyme

Leaves are falling,

Leaves are falling,

from the trees,

from the trees.

Red and yellow,

orange and brown,

in the breeze,

in the breeze.

3. Circle autumn objects (zaznacz kółkiem obiekty związane z jesienią)

Źródło: busyteacher.org

PS nr 78 Białystok Strona 14 z 22

4. Autumn maze (jesienny labirynt)

Źródło: www.kindergartenworksheets.net

5. Song „Leaves are falling” (na melodię „Jingle

bells”)

Leaves are falling

Leaves are falling

One fell on my nose!

Leaves are falling,

Leaves are falling,

One fell on my toes!

Leaves are falling,

Leaves are falling,

One fell on my head!

Leaves are falling,

leaves are falling,

Yellow, orange and red!

PS nr 78 Białystok Strona 15 z 22

KĄCIK PRZEDSZKOLAKA

Pomóż robaczkowi odnaleźć drogę do jabłka

PS nr 78 Białystok Strona 16 z 22

Zabierz 6 zapałek tak, aby powstały 2 kwadraty

Czy wiesz, że…

Witamina C Ma kwaśny smak i znajduje się w surowych warzywach i owocach: cytrynach, jabłkach, malinach, truskawkach, porzeczkach, śliwkach, pomarańczach, natce pietruszki,

kapuście i rzodkiewkach.

Witamina C chroni Cię przed katarem i przeziębieniem.

PS nr 78 Białystok Strona 17 z 22

ZAGADKA

Ładnie pachną żółtą skórką, Kwaśny mają smak.

Zawierają witaminy, Wiemy, że to są ...

Niedaleko od drzewa pada, Każdy je z ochotą zjada.

Okrąglutkie i rumiane, W szarlotce podawane…

Te owoce – jesienią latem, ani wiosną,

o żadnej porze, na wierzbie nie rosną…

Pokoloruj owoce

REBUS: jakie to warzywo?

PS nr 78 Białystok Strona 18 z 22

Pokoloruj obrazki

Źródła: www.modowo.pl www.docplayer.p

www.You Tube.com www.mjakmama.pl

www.maluchy.pl

PS nr 78 Białystok Strona 19 z 22

PS nr 78 Białystok Strona 20 z 22

KĄCIK LOGOPEDYCZNY

Mutyzm - utrata zdolności mówienia

Mutyzm występuje w każdym wieku, u dzieci, młodzieży i dorosłych. Mutyzm

wybiórczy (selektywny) występuje częściej u dziewczynek niż u chłopców, inaczej niż w

większości innych rodzajów zaburzonej zdolności komunikacyjnej. Problem występuje w

tym, że dziecko nie potrafi i nie może mówić, a nie w tym, że nie chce.

Mutyzm definiuje się zwykle jako milczenie. To może powodować zaburzenie relacji

społecznych. Bywa, że dziecko w niektórych sytuacjach wykazuje zdolność mówienia , ale

w innych (definiowalnych) sytuacjach odmawia mówienia.

Przyczyny, które mogą spowodować mutyzm, są bardzo różnorodne. Współczesna

literatura rozważa współdziałanie kilku przyczyn, które na siebie oddziałują, warunkują

się wzajemnie i wzmacniają:

- dyspozycja genetyczna niechęci do mówienia, objawiająca się jako bariera,

unikanie kontaktów komunikacyjnych i społecznych

- zaburzenia metabolizmu,

- zwiększona pobudliwość mózgowa w rejonie migdałka

- lęk społeczny,

- depresja,

- pre-, pri- i postnatalne zaburzenia rozwojowe,

- traumy psychiczne, ewentualne konflikty lub sytuacje zagrożenia,

- przeciążenie w wyniku stresu,

- czynniki związane z procesem edukacyjnym

- wpływy środowiska np. społeczne odizolowanie, nagła zmiana w życiu

dziecka, niezaspokojenie potrzeb.

Mutyzm selektywny grozi dzieciom z rodzin imigranckich - konieczność opanowania

nowego języka i poczucie obcości w nowej kulturze mogą nasilać rozwój mutyzmu

selektywnego.

Przy mutyzmie selektywnym lub całkowitym występuje unikanie jakiegokolwiek przejawu

głosowego, również kaszlu, śmiechu, kichania. Często obserwuje się płacz bezgłośny, z

małą ilością łez lub nawet bez nich. Mimika robi wrażenie zdystansowania lub

przygnębienia, usta są zwykle zamknięte. Mowa ciała wyraża otępienie, a nawet strach.

PS nr 78 Białystok Strona 21 z 22

Korzystne jest wczesne rozpoznanie, ukierunkowane na przyczynę pierwotną. Celem

specyficznego programu terapeutycznego jest integracja ze środowiskiem społecznym. Na

pierwszym miejscu powinna być terapia psychiatryczna, psychologiczna. Logopeda

powinien zająć się odbudowywaniem zdolności komunikacyjnych zgodnie z naturalnymi

okresami rozwoju mowy, we współpracy z rodzicami.

Opracowała: Małgorzata Rynkiewicz Źródło: „Wprowadzenie do logopedii” G. Gunia, V. Lechta

KĄCIK OPTYMISTY

ANEGDOTKA Z PRZEDSZKOLA

Pani prosi dzieci, aby pobiegały na placu zabaw

pomimo, że pada drobniutki deszcz. Łukasz jest

zdziwiony, myśli „można biegać po deszczu?”

Pani z uśmiechem mówi:

-Taki deszcz to nie deszcz.

Zaciekawiony chłopiec pyta:

- A co to?

Pani odpowiada:

- Mżawka.

***

- Masz dziewięć cukierków.

Trzy dałeś Ani i trzy Zosi.

Ile cukierków zostanie dla Ciebie? - pyta nauczycielka.

- Za mało.

***

- A my mamy w domu wszystko! - chwali się koleżankom mała Ala.

- Skąd wiesz?

- Bo jak tata przywiózł z delegacji gitarę, to mama powiedziała że tylko tego brakowało.

***

PS nr 78 Białystok Strona 22 z 22

Zuzia, gr. 5

Rozwiązanie łamigłówki: