De

Nummer 1Jaargang 2Mei 2013

EINDHOVEN

DE HERNIEUWDE EERSTE EDITIE

The revival!

Het Debat:

Cornelissen vs.

Dasbach

Kerncentrale

Emsland

Door MOK

Praetor - Hét lijfblad van de JOVD Eindhoven! -

Voor u ligt de eerste Praetor onder leiding van de nieuwe redactie. Na een periode van hard werken is het ze gelukt om een zeer mooi, diepgaand en inhoudelijk blad neer te zetten, zoals het een liberaal afdelingsblad beaamd.Het heeft even geduurd sinds de vorige editie van de Praetor. Nadat het blad vorig jaar nieuw leven in is geblazen, kwam er in dit najaar en aan het begin van dit jaar een mindere periode. Helaas is het niet gelukt om een blad neer te zetten in deze periode en er is toen besloten om een nieuwe hoofdredacteur aan te wijzen, Lex Cornelissen. Hij heeft zich vanaf de eerste seconde actief en vol energie ingezet om allereerst een capabele redactie samen te stellen en hierna met deze mensen zo snel mogelijk deze editie uit te brengen.We bevinden ons op dit moment in een bijzondere periode, op verschillende gebieden. Politiek gezien doen we tegenwoordig aan “sociale” akkoorden, wat bewonderenswaardig en verwonderlijk tegelijk is. Verder hebben we een hard roepende ouderenpartij, die volgens allerlei peilingen nog groot zal worden

ook. En we hebben de jongeren, die redelijk stil alles over zich heen laten komen. De jongeren, die volgens twee recente sprekers van onze afdeling, Jan-Antonie Bruyn en Sjoerd Potters, alles als een mak schaapje over zich heen laten komen. De

jongeren wiens toekomst steeds minder rooskleurig wordt, aangezien we opnieuw overwegen af te zien van de “3-procentsnorm”. Dit zou betekenen dat de schuld die onze generatie op zijn bord krijgt alleen maar groter wordt en wij het maar mogen oplossen. Ik sluit me geheel aan bij de twee wijze sprekers van de afgelopen maand met de boodschap dat het tijd wordt dat ook wij ons eens echt gaan verenigen en echt laten horen dat wij geen zin hebben om de rotzooi op te gaan ruimen.

Ook binnen onze vereniging zitten we in een bijzondere periode. Helaas hebben we afscheid moeten nemen van een tweetal bestuursleden, Linda en Huub. Na respectievelijk een ruime maand en een ruim jaar inzet hebben zij het bestuur op de BAV verlaten en hebben er opnieuw mutaties plaatsgevonden. Verder, ondanks deze wissel, is het bestuur hard aan het werk om de vereniging verder vooruit te helpen. Op politiek vlak is het regionaal kernpuntenprogramma inmiddels definitief tot stand gekomen en op organisatorisch vlak hebben we een aantal inhoudelijke activiteiten achter de rug. Wij zullen samen met jullie verder gaan met het sterker maken van onze vereniging en zo zullen wij bijvoorbeeld ook deelnemen aan de kranslegging op 4 mei in Eindhoven en beginnen aan de voorbereidingen van het lustrum. Houd dus de nieuwsbrief, Facebook en Twitter in de gaten, zodat je altijd op de hoogte bent van wat wij voor jullie doen.Als laatste hoop ik dat dit het begin is van opnieuw een succesvolle periode voor de Praetor en wil ik graag alle mensen die hard gewerkt hebben dit te realiseren bedanken voor hun inzet en succes wensen bij het maken van de volgende Praetor!

Met liberale groet,

Justin van HeelVoorzitter van de JOVD Eindhoven

Een hernieuwde Praetor De voorzitter spreekt

“[Het wordt tijd] dat ook wij ons eens echt gaan verenigen en echt laten horen dat wij geen zin hebben om de rotzooi op te gaan ruimen.”

Inhoudsopgave2. Voorwoord hoofdredacteur 3. Column voorzitter Justin van Heel 4. Debat monarchie: Jeroen Dasbach vs. Lex Cornelissen5. Debat monarchie: Jeroen Dasbach vs. Lex Cornelissen6. Onbekend maakt onbemind7. Kerncentrale Emsland: het verslag8. De Bijl: Mark Schroemges9. De menselijke maat10. Een nieuw lid in het zonnetje: Martijn Wijngaards

Beste lezers,

Na een lange afwezigheid is hij eindelijk terug: de Praetor. Het is nu aan mij de taak om te zorgen dat het blad ook daadwerkelijk blijft bestaan.

Het is voor mij een vernieuwende taak om de verantwoordelijkheid voor dit tijdschrift te hebben. Nor-maal gesproken schrijf ik stukjes, meer niet. Het coördineren van een compleet blad, ook van andermans

stukjes, is iets dat mij niet meteen makkelijk afgaat.

Maar: de JOVD is niet voor niets de leerschool van het liberalisme, en het liberalisme is niet voor niets de leerschool van het leven. Plato geloofde dat vrijheid iets is dat je moet leren, dat een vrij leven niet kan

bestaan zonder verantwoordelijkheid.

Gedurende mijn taak als hoofdredacteur heb ik vaak aan Plato gedacht. De vrijheid die het geeft om zelf deadlines neer te zetten en te bepalen wat er in de stukjes komt te staan is groot, maar de verantwoorde-

lijkheid die het met zich meebrengt is iets waar je mee moet leren omgaan. Waar een wil is, is een weg, dus uiteindelijk gaat het me zeker lukken.

Jullie kunnen op mij vertrouwen als hoofdredacteur. Veel plezier met de Praetor!

Met liberale groet,

Lex CornelissenHoofdredacteur van de Praetor

“Wij zullen samen met jullie verder gaan met het sterker maken van onze vereniging“

Voorwoord hoofdredacteur

2 3

Er zijn twee werelden. De ene is de wereld waarin de meeste mensen leven, wonen en werken: het is een transparante wereld waarin democratie voorop staat. In deze wereld is de president van de VS de machtig-ste man op aarde, omdat hij op papier de hoogste functie van het machtigste land heeft. In de andere wereld blijkt dat deze functie maar een radertje in een groot systeem is. Een geenszins onbelangrijk radertje, daar niet van, maar andere mensen zitten daadwerkelijk aan de knoppen. Wie deze mensen precies zijn is niemand duidelijk: het is een decen-traal systeem van hooggeplaatste vriendenkringen. Het is de wereld van de netwerken.

Eén van de meest beruchte van deze vriendenkrin-gen is de Bilderberg-groep. Vorig jaar was er nog ophef over het feit dat premier Rutte en D66-leider Pechtold een vergadering van dit geheime ge-nootschap bij mochten wonen, maar vervolgens niks aan de Tweede Kamer mochten vertellen. De Bilder-berg-groep is vernoemd naar het hotel Bilderberg in Oosterbeek, waar in 1954 de Pool Jozef Retzinger een vergadering wilde houden onder de hoogst ge-plaatste individuen van de Westerse wereld om het opkomende anti-Amerikanisme te tacklen. Hij deed dit in samenwerking met onze eigen prins Bernhard, de Belgische oud-premier Paul van Zeeland en de toenmalige topman van Unilever, de Nederlander Paul Rijkens. Bernhard had lijntjes met de CIA, waar-door hij president Eisenhower van de VS er uitein-delijk ook bij kon betrekken. Er werd een gastenlijst samengesteld en fast forward een halve eeuw is de Bilderberg-groep nog steeds één van de meest beruchte netwerken ter wereld, die na de Illuminati,

Het jaar: 1789. De plaats: Verenigde Staten van Amerika. De net gewonnen onafhankelijkheidsstrijd heeft ervoor gezorgd dat het nieuwe landje op de grens van faillissement staat. Leiders steggelen. In deze staat van alsmaar groeiende chaos werd openlijk gesuggereerd om Opperbevelhebber Washington te kronen tot Koning van Amerika. Dat zou immers rust brengen. Zijn reactie was helder en duidelijk: “I am at a loss, to conceive what part of my conduct could have given encouragement to an idea which to me seems the greatest mischief that could befall our country. If you have any regard for yourself, banish these thoughts from your mind.”

Hierom ben ik republikein, niet omdat ik een diepe persoonlijke haat koester tegen de familie van Oranje zoals sommigen dat hebben. Sterker nog, ik wens onze toekomstig koning sterkte en wijsheid toe. Ik hecht als liberaal echter sterk aan het gelijkwaardigheidsprincipe. Wat ook betekent dat iedereen in staat moet kunnen zijn om in dit geval de functie van staatshoofd te kunnen vervullen. Erfopvolging kan in mijn ogen dus niet. Het hele land zou in rep en roer zijn als mensen banen zouden krijgen niet op basis van hun kwaliteiten maar op wie hun vader of moeder is. Voor de functie van staatshoofd accepteren we dat echter wel. Beetje vreemd.

Geld blijft een omstreden punt. Zowel een monarchie als republiek kan je zo bont maken als je zelf wilt. Toch verdient de majesteit twee keer zoveel als bijvoorbeeld de Amerikaanse President en heeft de familie van Oranje de hoogste onkostenvergoeding vergeleken met andere monarchieën. Wat de familie ons nou precies kost is overigens nog steeds onduidelijk.

Monarchisten zeggen dat die kosten meer dan gerechtvaardigd zijn, omdat de familie als

commerciële ambassadeurs het land ook veel geld oplevert. Toch kan er geen enkele grote economische deal worden aangewezen waarbij hun betrokkenheid een doorslaggevende rol zou hebben gespeeld. Misschien dat het ook wat meer te maken heeft met het vestigingsklimaat en het relatief goed opgeleide Nederland als ook de strategische ligging van ons landje dan aan de majesteit.

Wat ik het meeste hoor: ‘Het is traditie, net zo Nederlands als molens en klompen.’ Ja, slavernij en kinderarbeid waren ook traditie. Laten we ook niet vergeten dat Nederland historisch gezien meestal een republiek is geweest, zelfs als een van de eerste landen in de moderne wereld. Bij het opstellen van de Amerikaanse Grondwet gingen de stichters van de VS voor inspiratie te rade bij het zorgvuldig opgezette Nederlandse voorbeeld, evenals vele van de 165 andere landen die nu een republikeins bestel hebben.

Een republikeinse staatsvorm leek mij bij uitstek geschikt voor het egalitaire, no-nonsensetemperament van de Nederlanders en dat bestel was dan ook stevig verankerd in de 17de eeuw, toen de Lage Landen een wereldmacht waren.

Ik hoop dat wij Nederlanders ooit onze republikeinse traditie weer volop zullen omarmen. In een land van gelijkwaardige mensen krijg ik de rillingen als medeburgers worden aangesproken met ‘uwe Koninklijke Hoogheid’.

Eind april was het dan zo ver: de troonswisseling. Willem-Alexander volgde zijn moeder op als monarch van Nederland. De Oranje-sfeer loopt hoog op en het

koningshuis (dat al vrij geliefd is) krijgt weer een grote populariteitsboost. Oranje prullaria vliegen de winkel uit. Wij als JOVD zijn echter altijd kritisch en schoppen graag tegen paradigma’s aan. Vandaar ook het debat over de volgende stelling:

‘’Het is 2013: weg met de monarchie!’’de Vrijmetselaars en de reptielmensen het vaakst door conspiracy theorists genoemd wordt als het gaat om ambities tot wereldoverheersing.

Onze koninklijke familie was de belangrijkste spil bij het tot stand komen van dit netwerk. Bern-hard, die ook de eerste voorzitter werd, heeft het neergezet, maar tot op de dag van vandaag zijn de Oranjes present, inclusief madame suprême Beatrix. Maar daar houdt het niet op: de Oranjes zijn in alle hoge kringen van de wereld geliefde gasten. Machtige industriëlen en bankiers als de Mellon-familie en zelfs de illustere Rothschild-familie hadden bijvoorbeeld extensief contact met Wilhelmina in haar tijd. De logica achter netwerken geeft aan dat deze vriendschappen naar alle waarschijnlijkheid nog steeds bestaan.

Al met al heeft een eeuwenlange positie van macht, eerst als Stadhouders, daarna als koninklijke familie, de Oranjes tot één van de machtigste families ter wereld gemaakt. Ik durf te wedden dat als Rutte Obama belt hij niet meteen opneemt, maar als Beatrix hem belt hij dat wel doet. Willem-Alexander is sinds hij bezig is met zijn watermanagement (en wellicht al wel eerder) zijn eigen takje van het Oranje-netwerk aan het bouwen. Zo blijft de zaak up-to-date. Een gekozen staatshoofd zou aan het begin van elke termijn bij 0 moeten beginnen met vertrou-wen winnen en vrienden maken.

Nederland is een klein en daarom vaak nietsze-ggend landje. Maar mensen zijn sociale dieren, ook op het hoogste niveau. Het is van ons land letterlijk van onschatbare waarde om een familie te hebben die zoveel contacten heeft om voor Nederlandse belangen te lobbyen. Zelfs als we daarvoor een heel klein beetje tegen onze democratische principes in moeten gaan.

Jeroen DASBACH Lex CORNELISSENVS

4 5

De A67; een voor Nederlandse begrippen rustige snelweg in het landelijke gebied tussen Eindhoven en Venlo. Iedere regelmatige gebruiker van deze weg ‘voelt’ echter dat een groot knelpunt dreigt. Wie naar de cijfers van het Ministerie van Infrastructuur en Milieu kijkt, kan op een andere conclusie uitkomen.

Volgens het ministerie is de A67 helemaal niet druk; laat staan té druk. Gemiddeld rijden er 55.000 voertuigen per etmaal op de rijksweg tussen Eindhoven en Venlo, waarbij het gedeelte tussen knooppunt Leenderheide en aansluiting Geldrop, met 75.300 voertuigen per etmaal, het drukste is. Waar onze Oosterburen bij 55.000 al een structurele verbreding voorbereiden, ‘rijden’ wij nog lekker door; ‘beter benutten’ noemen we dat.

Maar met de A67 is iets ‘vreemds’ aan de hand. Het percentage van vrachtwagens op deze weg is met 35 procent extreem hoog te noemen. Ter vergelijking; op een gemiddelde Nederlandse autosnelweg bedraagt het percentage vrachtverkeer maar 11,3 procent. Met dit gegeven is verkeerskundig gemakkelijk te onderbouwen dat een structurele verbreding naar, ten minste, 2x3-rijstoken noodzakelijk is, wat overeenkomt met de beleving van de frequente weggebruiker; immers een vrachtenwagen staat, verkeerskundig gezien, equivalent aan meerdere personenauto’s.

‘Den Haag’ doet blijkbaar erg haar best om de cijfers haar kant op te krijgen. Jammer, want een eventuele structurele verbreding hoeft bij deze weg maar weinig te kosten. De grond is hier immers goedkoop, kunstwerken zijn grotendeels al voorbereid, en mitigerende en compenserende maatregelen zijn vrijwel niet noodzakelijk. Daarbij heeft de A67 dringend behoefte aan groot onderhoud, iets dat met een verbreding gecombineerd kan worden.

Ik constateer dat deze weg zo onbekend is, dat deze ook onbemind is. Het lijkt gewoon een onbeduidend weggetje ergens in Brabant en Limburg; zeker als je aan ‘Randstad-denken’ doet. Zelfs in de regio is de weg redelijk onbekend, daar de weg te ver van

Helmond ligt, en het regionale verkeer deze weg dan ook links laat liggen. De A67 is vooral een Europese weg. Deze autosnelweg vormt een onmisbare schakel tussen Rotterdam en Antwerpen met het Roergebied en het achterland.

De regio en provincies hebben haar uitstekende best gedaan, tezamen met de transportorganisaties, om de A67 op de landelijke politieke agenda te zetten; en met succes. De A67 zou verbreedt worden, maar voorlopig alleen tussen knooppunt Leenderheide en Geldrop. Helaas heeft de minister enkele maanden geleden aangekondigd dat deze door bezuinigingen geen doorgang zal vinden.

De A67 wordt gelukkig wel steeds bekender, zij het om een minder leuke reden. De A67 wordt geplaagd door talloze zware en minder zware ongevallen. De A67 is een echte dodenweg geworden. Dit is niet vreemd, want, naast de vele vrachtwagens, is de weg op veel punten ook substandaard uitgevoerd. Zou deze weg een voorbeeld gaan worden van een weg waar nog veel meer fout moet gaan, om vervolgens eindelijk beter te worden? De A2 bij Geldermalsen is in de jaren negentig ook verbreedt; niet om de grote files die daar dagelijks stonden, maar om de vele ongevallen bij de oude en smalle Bommelse brug. Hopelijk komt het met de A67 niet zo ver, en zal het bij ‘onbekend maakt onbemind’ blijven. Onlangs vroeg D66 aan de minister om de A67 toch aan te pakken, iets wat onze minister maar beter kan doen besluiten.

Donderdag 21 maart was het zover; een van de hoogtepunten vanuit het politiek commissariaat Infrastructuur en Milieu! Een landelijke activiteit die gezamenlijk met afdeling JOVD Twente georganiseerd is. Nu vraag je je hoogst waarschijnlijk af; wat doet dit artikel nu in de Praetor?De afvaardiging van afdeling Eindhoven was toch opvallend. Van de 20 mensen die in totaal meegingen waren er 3 van de afdeling Eindhoven!’s Morgens vroeg, ver voor enig student zich op de straten waagt ging toch de wekker en ging er een groepje van 3 man richting het oosten van het land. Van daaruit arriveerden we met de rest van de medebezoekers de centrale om 10.00uur.Eerst kregen we een theoretisch verhaal over (kern)energie te horen en vervolgens een rondleiding in de centrale. De meerwaarde van het bezoek was inzage krijgen in hoeveel energie er verbruikt wordt:in hoe summiere mate de duurzame energievarianten bijdragen aan de opwekking van energie, hoe schoon kernenergie is en, als laatste, een gratis les Duits. De presentatie evenals de rondleiding waren volledig Duitstalig.

Het theoretische deel ging eerst over de energieconsumptie in Duitsland en welk patroon hierin terug te vinden is. Hierin viel op dat ’s morgens vroeg en ’s avonds laat pieken waren in het energieverbruik. In de winter zijn deze pieken heviger dan in de zomer.Vervolgens werd er een sprongetje naar onze renewables gemaakt. Hoe wekken die nu weer energie op? Zonnecellen wekken energie op wanneer de zon schijnt. Dit patroon verschilt nogal van het patroon in het consumptieverbruik. De zon schijnt nu eenmaal net op de verkeerde momenten.De windmolens dan? Deze zijn heel leuk op een leeg veld waar niemand last van het uiterlijk, de schaduw van de wiek heeft en waar eigenlijk helemaal geen energie nodig is! Lucht is uiterst licht van massa en kan door de beperkte massa ook geen bergen aan energie opwekken.Deze twee bronnen zouden gezamenlijk ook hun werk kunnen verrichten wordt er geopperd; dit veroorzaakt echter problemen. We krijgen pieken waarvan we niet weten hoe we ervan af moeten komen en dalen waar weer de kolencentrale bijvoorbeeld aangesproken

moet worden. Dit opeens inschakelen kost ongeveer de besparing die de renewables gedaan hebben. Dit helpt dus nauwelijks.

Een kerncentrale echter is schoon; de uitstoot is enkel waterdamp. We hebben wel een hele summiere hoeveelheid radioactief afval waar we ons verschrikkelijk veel zorgen over maken. Ook wordt de tsunami in Japan erbij gehaald. In veel berichten was er bij Fukushima een kernramp.Wat was daar nu werkelijk gebeurd? In de laatste 100 jaren waren daar noodweermetingen gedaan. Elke paar jaar vond er in dat gebied wel een tsunami plaats. Overstromingen van 20 meter, 30 meter konden zo teruggevonden worden in historische data. Tegen beter weten in werd er vlak bij deze kust een kerncentrale gebouwd met een dijk die een tsunami van 10 meter kon weren. Het was dus zeer zeker te voorspellen dat dit mis kon gaan. Maar daar komen de critici van kernenergie niet mee.En hoeveel rampen zijn er gebeurd bij normaal gebruik van kerncentrales en de opslag van kernafval? Juist, geen één!Toch sluit bondskanselier Merkel nog steeds de kerncentrales. Jammer, want het is een schone energievariant welke effectief is en het milieu niet verontreinigt.

Na dit verhaal zijn we de centrale ingegaan en hebben alles op de kernreactor na mogen zien. Na een indrukwekkende dag ging iedereen met een stralend gevoel weer naar huis!

Kerncentrale Emsland: het verslagOnbekend maakt onbemindDoor Eddy Donkers Door Maarten Oude Kempers

6 7

Als docent geschiedenis/maatschappijleer kan ik me ontzettend druk maken met betrekking tot lesmethodes die informatie onvolledig of zelfs onjuist weergeven. Vooral als het gaat om politiek merk ik dat lesmethodes de leerstof niet altijd objectief weergeven. Dit is dan ook de reden waarom ik kort in ga op ‘de weergave van de Nederlandse politiek in het onderwijs’. Ik ben van mening dat we als docenten de leerlingen niet alleen kennis bij moeten brengen maar ook moeten opleiden tot een kritisch, actief en participerend persoon in de samenleving. Wat mijns inziens bij deze visie past is een lesmethode die de weergave van het gehele politieke bestel neutraal en correct weergeeft. In een lesmethode moet geen plaats zijn voor ‘gechargeerde’ casussen, simplistische weergaves die onjuist zijn of ander incorrect materiaal. Helaas komt laatstgenoemde toch te vaak voor. Direct een voorbeeld van een simplistische weergave uit een maatschappijleerboek (Thema’s, Essener) is de afbeelding hieronder. Wat de leerlingen hier zien is dat het liberalisme vooral voor veel ongelijkheid is, in

bepaalde opzichten overeenkomt met het fascisme en voor veel vrijheid is. Over het laatstgenoemde aspect zal weinig discussie over hoeven te ontstaan. Wat mij wel ernstige zorgen baart is dat liberalen hier worden weggezet als mensen die in kleine mate fascistische ideeën hebben.

Een ander voorbeeld komt uit de lesmethode

‘Blikopener maatschappijleer 1’ voor vmbo bovenbouw. Hier komen de volgende citaten in naar voren: ‘De SP en GroenLinks willen veel meer geregeld zien voor zwakke groepen in de samenleving. De welvaart moet eerlijker verdeeld zijn. Dus bijvoorbeeld: goedkopere medische zorg, betere pensioenen. De rijken moeten daar via belasting aan meebetalen. GroenLinks wil ook meer aandacht voor het milieu. ’, en ‘De overheid moet niet zoveel willen regelen, vindt de VVD. Laat de mensen het maar zelf uitzoeken. Wie het niet zelf kan, heeft pech. ’

Met name deze vergelijking en het laatste citaat heeft er toe geleid dat Dhr. Balemans (in 2006 Tweede Kamer lid voor de VVD) er voor heeft gepleit om een meldpunt op te richten voor misleidende schoolboeken. Meerdere mensen zetten vraagtekens bij de neutraliteit van maatschappijleermethodes. In 2006 heeft HP/De Tijd onderzoek naar de neutraliteit van maatschappijleermethodes gedaan. Om te zorgen dat onze leerlingen goed beslagen ten ijs komen met betrekking tot het hele politieke bestel raad ik alle docenten maatschappijleer aan om nog eens zeer kritisch te kijken naar de gehanteerde lesmethode. Objectiviteit en neutraliteit in de lesmethodes is namelijk noodzakelijk om onze leerlingen, waarvan enkele ons later gaan besturen, een eerlijk beeld te geven van het politieke bestel. Wat bij hen past en wat ze goed of fout vinden moeten ze zelf ontdekken! Dit hoeft niet van bovenaf duidelijk gemaakt te worden. Zelf ontdekken is immers jezelf vormgeven en je persoonlijk ontwikkelen!

De Bijl: Mark Schroemges

“Liberalen worden weggezet als mensen die in kleine mate fascistische ideeën hebben. “

Politiek heeft altijd de neiging om achter te lopen op maatschappelijke ontwikkelingen. Dit fenomeen zorgt voor een uniek schouwspel: het touwtrekken tussen schaalvergroting en schaalverkleining.

Zo’n elf jaar geleden was er herrie in Den Haag: de rijzende ster Pim Fortuyn dreigde de gevestigde orde te verpletteren. Pim Fortuyn is toen lang niet alleen door zijn kritiek op de multiculturele samenleving groot geworden. Hij hamerde vooral op de menselijke maat: in alle onderdelen van de collectieve sector moest het beleid zo dicht mogelijk bij de burger staan. Tevredenheid bij zowel de ambtenaren als de burgers moest leiden tot meer effectiviteit én meer betrokkenheid. Maatwerk voor ieder individu moest centraal komen te staan. Dit stond haaks op het geluid van technocratie en schaalvergroting dat de gevestigde orde, inclusief de VVD, destijds liet horen.

Fortuyns visie past bij grotere trends van de ontwikkeling van de samenleving. Dankzij onder andere betere communicatiemiddelen is het nu mogelijk voor een individu om te doen waar vroeger een massa voor nodig was. Langzaam maar zeker zien we de verschuivingen waar Fortuyn over sprak op een natuurlijke manier manifesteren. In het onderwijs is er bijvoorbeeld steeds meer behoefte aan de vorming van leerlingen dan aan leerfabrieken. In Nederland is er (nog) geen structureel probleem met studentenschulden en jongerenwerkloosheid, maar in landen als de VS, waar veel minder subsidie is, valt goed te zien wat de arbeidsmarkt werkelijk verlangt: well-rounded individuals met brede kennis van het bedrijfsleven en grote mate van onafhankelijkheid, in plaats van afgestudeerden zonder ervaring in het echte leven.

Hoe de overheid georganiseerd moet worden is ook deel van het vraagstuk van de menselijke maat. In een samenleving die steeds meer draait om persoonlijke verantwoordelijkheid is het alleen maar vanzelfsprekend dat politiek ook persoonlijker wordt. Schaalvergroting staat hier helaas haaks op. De gemeentelijke herindeling waardoor nóg meer mensen onder hetzelfde bestuur vallen zal de afstand tussen de politiek en de burger alleen

maar groter maken. Tegelijkertijd is er een nóg grotere schaalvergroting bezig: die op Europees niveau. Bestuurders moeten uitkijken dat er geen onherstelbare breuk ontstaat tussen hen en de rest van de samenleving.

Toch is er een manier om de vergroting van gemeentes te gebruiken om juist te zorgen voor grotere politieke betrokkenheid onder burgers. Dit kan gedaan worden door de gemeente omhoog te tillen tot de tweede laag van bestuur. Dit heeft wel tot resultaat dat de provincie als bestuurslaag uiteindelijk verdwijnt. Bevoegdheden van de provincie gaan zo aan de ene kant naar de landelijke overheid en aan de andere kant naar de supergemeentes. Voor een nieuwe onderste bestuurslaag kunnen deelraden en stadsdelen uitkomst bieden. Deze extreem kleinschalige overheden moeten er op gericht zijn dat wijken en buurten hun eigen beslissingen kunnen nemen. Op deze manier staat politiek zo dicht bij de mensen als mogelijk, waardoor besluitvorming goed aan kan sluiten bij de menselijke maat.

De VVD heeft mijns inziens de verantwoordelijkheid de liberale principes van zelfbestuur en individuele verantwoordelijkheid te beschermen. Als bestuurspartij is het natuurlijk moeilijk om al te idealistische plannen na te streven, maar verkeerde en puur op bezuinigen ingestelde schaalvergroting zorgt ervoor dat mensen nog minder grip krijgen op beslissingen die van hogerop over hún levens gemaakt worden. En dat strijkt mij, en zo denk ik nog vele andere liberalen, tegen de haren in.

De menselijke maat Door Lex Cornelissen

8 9

Een nieuw lid in het zonnetjeMartijn Wijngaards

Voor dit blad hopen we uiteraard ook suggesties en artikelen vanuit jullie kant te krijgen. Hoe meer keuze, hoe hoger de kwaliteit. Het is een blad van en voor de leden van de JOVD Eindhoven.

Voor het volgende nummer zal er een compleet nieuw design komen. Elk nummer heeft een eigen uitdrukkelijk thema, maar we zien alles dat leden schrijven graag tegemoet. Stuur daarom jouw stukken en schrijfsels op naar:

praetor@jovdeindhoven.nl.

Colofon

Het nieuwe lid dit keer is Martijn Wijngaards. Martijn komt uit Helmond en is 16 jaar oud. Dit is voor JOVD-begrippen natuurlijk nog erg jong, waardoor het erg interessant is dat hij nu al lid is geworden.

Martijn heeft zich op eigen houtje politiek ontplooit. Zijn ouders zijn in tegenstelling tot hem geen lib-eralen en buiten de JOVD heeft hij ook geen vrienden die geïnteresseerd zijn in politiek.

Martijn’s interesse vond zijn oorsprong bij de maatschappijleer-lessen op school. Daar kwam hij tot het besef dat de overheid alleen moet bijsprin-gen als het echt nodig is en dat mensen uiteindelijk gelukkiger worden als ze hun eigen boontjes kunnen doppen.

Binnen de politiek is Martijn vooral geïnteresseerd in rechten: de manier waarop ons gerechtelijk systeem in elkaar zit. ‘‘Ik vind regels interessant’’, aldus Mar-tijn. Hij is daarom ook van plan om na de middelbare school een studie in die richting te kiezen.

Wij wensen Martijn veel plezier toe binnen de JOVD!

Hoofdredacteur:Lex CornelissenRedactie:Eddy DonkersJeroen DasbachLex JanssenMarc Verdonschot

Eindredactie:Lex CornelissenAuditor:Willem-Jan van de Ven

10