PROMIEŃMisjonarze Świętej Rodziny. Parafia pw. św. Teresy od Dzieciątka Jezus w Świdrze.

numer 04/09

05-402 Otwock ul. Kołłątaja 80/82 tel. 022 779-24-53

GAZETKA PARAFIALNA

2 Promień - kwiecień 2009

KĄCIK ŻYCZEŃDrodzy moi!

Bóg przemawiał do człowieka na różne sposoby i na różne sposoby okazywał swą Miłość. Najpełniej, jednak, ukazał się w Chrystusie – swoim Umiłowanym Synu. Przez Chrystusa, Jedynego Pośrednika, Bóg przemawia do każdego z nas, jako do umiłowanego dziecka. Przez Chrystusa prowadzi nas różnymi drogami do siebie – o ile wierzymy w Niego i wierzymy Jemu, a Jezusowi pozwalamy się prowadzić. „Bóg tak umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał…” (J 3,16) Ta Miłość przyszła na świat w ubogim żłobie, w stajni i naga zawisła na krzyżu, aby udowodnić, że w oczach Bożych liczysz się tylko ty i ja. Chrystus, zmartwychwstając, daje nam dowód na to, że oprócz miłości Bóg pragnie też, abyś był z Nim w wieczności, abyś żył i wielbił Boga.

Zmartwychwstały Chrystus niech wlewa w nasze serca tę radość, jaką mieli uczniowie i Maryja , gdy ujrzeli Go żywego. Niech radość, płynąca z faktu Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa, opromienia naszą Pa-rafię, każdą Rodzinę i każdego z Was. Niech wiara w obecność Żywego Chrystusa pomoże nam przezwyciężać smutek, beznadzieję i wszelkie trudności. Zmartwychwstały Pan obdarza swymi łaskami, a zatem życzę Wam wszystkim – i sobie również – abyśmy potrafili otwierać serca na wszelkie łaski, jakich Bóg udziela nam przez Jezusa. Życzę, aby każdy smutek przemieniał się w radość – tak jak Chrystus przeszedł ze śmierci (smutku) do życia (radości). Aby ta nadzieja, jaką daje Jezus, napełniała nasze serca, i umacniała naszą wiarę. Niechaj Zmartwychwstały Jezus udziela Wszystkim swojej mocy! Radosnych, spokojnych i błogosławionych Świąt Zmartwychwstania Pańskiego!

W imieniu własnym i całej świderskiej Wspólnoty Misjonarzy Świętej RodzinyKs. Proboszcz

Józef Bobeł MSF.„…Tobie musi wystarczyć Chrystus, więc nie szukaj pieszczotliwych słówAni rąk podejrzanie usłużnych, ni uśmiechów przebiegłych tak jak wąż……Twa samotność jest błogosławieństwem, jasnym domem, gospodą bez ścian.Każdy nędzarz skosztuje ciepłej strawy, każdy pielgrzym skurzoną przetrze twarz…!”

KAPŁANOM pracującym w naszej Wspólnocie Parafialnej – dziękując za troskę, życzliwość, czas nam po-święcany, otwartość i ojcowską opiekę - PARAFIANIE

„…Chrystus Zmartwychwstał! Alleluja!Chwalmy Pana! Śmierć zwyciężona mocą Bożą tego rana!...”

Radosnych, zdrowych, spokojnych i błogosławionych ŚWIĄT ZMARTWYCHWSTANIA PANA naszego JEZUSA CHRYSTUSA – Redakcja „PROMIENIA”

Dzisiaj myślałem o życzeniach świątecz-nych... Dziwny to był poranek...Sobota. Obudziłem się jak zwykle tylko jakoś tak dziwnie cicho było. Spojrzałem przez okno. Zupełnie nic. Drzewa stały nieporuszone i jakby zasłuchane w to co się dzieje, pewnie nie mogły zasnąć od wczo-raj...no tak tylko ja ciągle żyje swoim czasem i prze-strzenią. A przecież wczoraj "wykonało się!" Cały ko-smos patrzy na grób. Patrzy. Milczy. Czeka. Już wiem, dlaczego jest tak cicho. Siedząc do południa przy Twoim Grobie Panie, przeszła mi przez głowę straszna myśl: ...a gdybyś nie zmartwychwstał? usły-szałem w odpowiedzi wycie wiatru, którego przecież miało nie być - według ludzkich prognoz...Czym bliżej Tego Wieczoru, wyczuwam dziwne na-

pięcie, ale wiem co się stanie...i ciągle nie mogę się na-dziwić, że to się stało! A jeśliby się zdarzyło, że ktoś wzruszy ramionami po poranku Wielkiej Nocy - wi-chrze wiej z wszystkich sił i zarycz okrutnie w odpo-wiedzi.

***Życzę Ci Drogi Bracie, abyś w tym Świętym

Czasie miał odwagę spojrzeć do pustego grobu i za To-maszem niewiernym powiedzieć potem: "Pan mój i Bóg mój"(J 20,28) a resztę zostaw Zwycięz-cy. Niech Boża radość zagości w Twoim sercu. Tego życzę Tobie i wszystkim Twoim bliskim.Alleluja Pan prawdziwie zmartwychwstał!

dk. Łukasz MSF

kwiecień 2009 - Promień 3

W KRĘGU LITURGIIŚwięte dni

WIELKI CZWARTEK - to pamiątka ustanowienia dwóch bardzo ważnych i nierozerwalnie ze sobą połączonych sakramentów: Eucharystii i Kapłań-stwa. W tym dniu zmienia się całko-wicie nastrój w liturgii. Pokutny kolor fioletowy ustępuje miejsca bieli. Wie-czorem we wszystkich kościołach sprawowana jest Msza św. Wieczerzy Pańskiej. „…Tego wieczoru cały Ko-ściół gromadzi się w wieczerniku. Po-wraca Pan, by wyznać i dać świadec-two, że stale w nim trwa i nigdy odejść nie może…” (Jan Paweł II) W czasie radosnego śpiewu „Chwała na wysokości Bogu…” rozdzwaniają się wszystkie dzwony w świątyni, aby zaraz potem umilknąć aż do soboty. Po zakończeniu liturgii Mszy św. ka-płan przenosi Najświętszy Sakrament do kaplicy wystawienia, którą daw-niej zwano ciemnicą. Pozwólmy te-raz, aby przemawiała cisza… by zago-ściła ona w naszych sercach i domo-stwach. WIELKI PIĄTEK-to pamiątka męki i śmierci Chrystusa na drzewie Krzy-ża. To dzień modlitewnej ciszy, ale nie żałoby. Stajemy przed Krzyżem Jezusa, stajemy wobec milczenia Bo-ga, który stał się posłuszny aż do śmierci-a była to śmierć krzyżowa. Przeżycia liturgii Wielkiego Piątku wyciskają w duszy niezatarty znak Chrystusowego uczucia. W godzinach wieczornych ponownie gromadzimy się w naszych świątyniach, aby brać udział w uroczystościach wielkopiąt-kowych. Składają się one z uroczystej procesji, leżenia krzyżem przed obna-żonym ołtarzem, liturgii słowa oraz modlitwy powszechnej. Drugą część liturgii stanowi adoracja Krzyża, trze-cią komunia św. Jest to jedyny dzień w roku, w którym nie odprawia się

Mszy św. Zakończeniem liturgii Wiel-kiego Piątku jest przeniesienie Naj-świętszego Sakramentu do Grobu Pań-skiego, gdzie w modlitwie i zadumie trwamy aż do Mszy rezurekcyjnej. Starajmy się przeżywać ten dzień jak uczniowie Ukrzyżowanego Mistrza. O godzinie piętnastej (godzinie śmier-ci Jezusa) w naszych domach zapal-my świecę i postawmy obok krzyża. W miarę możliwości na liturgię Wiel-kiego Piątku udajmy się całą rodziną.WIELKA SOBOTA-to dzień spoczyn-ku Pana w grobie. Dzień cichej na-dziei i modlitewnego oczekiwania na Zmartwychwstanie. W kościele, przy Grobie Chrystusa na modlitewnej ado-racji zginają się kolana, by pocałun-kiem uczcić stopy Ukrzyżowanego. Przez cały dzień trwa pielgrzymka ro-dzin z koszyczkami, w których niosą pokarmy do poświęcenia. Wszystkie drogi miast, osiedli i wsi prowadzą do kościoła. Wieczorem tego dnia groma-dzimy się na liturgii Wielkiej Soboty, którą rozpoczyna liturgia światła. A gdy zbudzi nas niedzielny świt za-kończymy święte dni Triduum Pas-chalnego Mszą św. rezurekcyjną wchodząc w Niedzielę Zmartwych-wstania Pańskiego. WIELKANOC jest najstarszym, a za-razem największym świętem chrześci-jańskim. Gdyby bowiem Chrystus nie powstał z grobu, nie byłoby wspólno-ty Chrześcijan, której fundament sta-nowi przecież Zmartwychwstanie Chrystusa. Święta Wielkiej Nocy wzięły swój początek od żydowskiej Paschy, czyli wyjścia Narodu Wybra-nego z niewoli egipskiej do Ziemi Obiecanej. Dziś Chrystus jednoczy swoich uczniów i jako Baranek Boży składa samego siebie w ofierze. Zapra-

sza na ucztę, na której daje spożywać swoje Ciało i pić swoją Krew. Chrze-ścijanie w tym dniu pozdrawiają się słowami: CHRYTUS ZMARTWYCH-WSTAŁ! Odpowiedź brzmi: ZMAR-TWYCHWSTAŁ PRAWDZIWIE! O północy lub o świcie we wszystkich kościołach odprawiana jest Rezurek-cja, czyli Msza św. o Zmartwychwsta-niu Pańskim. Przed nią kapłan udaje się do Grobu Pańskiego, odprawia krótki obrzęd rezurekcyjny, bierze Najświętszy Sakrament i wyrusza z ra-dosną procesją dookoła świątyni. Pro-cesji towarzyszy radosny śpiew: „…Wesoły nam dzień dziś nastał…” Po zakończeniu Mszy św. rezurekcyj-nej radość ze Zmartwychwstania Jezu-sa Chrystusa zanosimy do naszych ro-dzin i wspólnie dzielimy się nią przy uroczystym śniadaniu.Godziny przedpołudniowe PONIE-DZIAŁKU WIELKANOCNEGO przeżywamy pod znakiem wody, tak święconej jak i zwykłej. W Polsce zna-ny jest przecież ŚMIGUS-DYNGUS – oblewanie się nawzajem wodą, czę-sto prosto ze studni lub kranu. Dla nas, Chrześcijan, pozostaje to zna-kiem, że wszyscy zostaliśmy obmyci wodą Chrztu św. i nie możemy zapo-minać o swojej godności chrześcijań-skiej i o tym, że zanurzeni w śmierć Chrystusa, wraz z Nim powstaliśmy z martwych i wkroczyliśmy „w nowe życie” (Rz 6,4)Popołudnie tego dnia spędzane na spa-cerach, z rodziną, niech stanie się oka-zją do odwiedzania osób chorych, star-szych i samotnych. Przyczynimy się w ten sposób do tego, by radość Zmar-twychwstania stała się udziałem ludzi najbliższych Chrystusowi – słabych i cierpiących.

opr. B. S.

Chociaż to cudowne odkupienie dopełniło się w niedzielę wczesnym rankiem, to jednak szczyt liturgii całego roku kościelnego stanowią TRZY ŚWIĘTE DNI WIELKIEGO TYGODNIA. Nie rozpoczyna ich zegar bijący o północy, ale Msza św. Wieczerzy Pańskiej w Wielki Czwartek. Wielki Czwartek, Wielki Piątek i Wielka Sobota z Niedzielą Paschalną-to dni szczególnie uprzywilejowane w kalendarzu liturgicznym. Posiadają one bogatą i równie piękną liturgię. To bogactwo przeżywamy zarówno we wspólnocie parafialnej, jak i w zaciszu własnego sanktuarium domowego - w rodzinie.

4 Promień - kwiecień 2009

SYLWETKI, ŚWIĘCI, GOŚĆ SPECJALNY

Kobiety: zwiastunki zmartwychwstania

Wszyscy Ewangeliści zgodnie przekazują, że „pierwsze-go dnia po szabacie” do grobu Je-zusa udały się kobiety. Było ich prawdopodobnie kilka. Według Ewangelii św. Marka: Maria Mag-dalena, Maria, matka Jakuba, i Sa-lome, nakupiły wonności i szły że-by namaścić ciało Jezusa (Mk.16,1). Po wejściu do grobu ujrzały młodzieńca, ubranego w białą szatę, przestraszyły się, lecz młodzieniec rzekł: „Nie bój-cie się! Szukacie Jezusa z Nazare-tu, ukrzyżowanego; powstał, nie ma Go tu.” Kazał im iść oznajmić Piotrowi i uczniom, żeby ci udali się do Galilei. Według św. Mate-usza: Maria Magdalena i druga Maria poszły „obejrzeć grób”(Mt.28,1), ukazał im się anioł, który przemówił do nich: „[…] wiem, że szukacie Jezusa Ukrzyżowanego. Nie ma Go tu, bo zmartwychwstał, jak powie-dział”, kazał im iść do Galilei, bo tam miał się im ukazać. Kobiety w „bojaźni i wielkiej radości” po-biegły oznajmić tę nowinę uczniom. U św. Łukasza: Maria Magdalena, Joanna i Maria, matka Jakuba i inne, poszły do grobu skoro świt „niosąc przygotowane wonności” (Łk.24,1). Przy grobie zobaczyły dwóch mężczyzn w lśniących szatach, którzy zapy-tali się: „Dlaczego szukacie żyją-cego wśród umarłych? Nie ma Go tutaj; zmartwychwstał.” O tym wydarzeniu opowiedziały Aposto-łom. Z kolei św. Jan pokazuje nam postać Marii Magdaleny, któ-ra „udała się do grobu i zobaczyła odsunięty kamień” (J20,1) i pobie-gła do Szymona Piotra i drugiego ucznia, by powiedzieć, że „zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono.” Gdy wróciła z Piotrem i drugim

uczniem do grobu, ujrzała dwóch aniołów w bieli, którzy zapytali czemu płacze, odpowiedziała, że zabrano jej Pana, wtedy ujrzała Je-zusa, ale nie rozpoznała Go. Ma-ria Magdalena jako pierwsza otrzymała szansę porozmawiania ze zmartwychwstałym Jezusem, który polecił jej, by oznajmiła uczniom, że Chrystus Pan wstępu-je do Ojca swojego i ich.Relacje ewangelistów różnią się, ale zgodnie podkreślają oni rolę kobiet, jako tych, którym było da-ne przekazać Dobrą Nowinę o Zmartwychwstaniu Jezusa. Fakt ten jest o tyle istotny, że w trady-cji judaistycznej świadectwo nie-wiast było bez znaczenia, od nich nie przyjmowano żadnych zeznań, ponieważ kobiety uważano za isto-ty lekkomyślne i zbyt emocjonal-nie postrzegające rzeczywistość. Ewangeliści znając realia świata judaistycznego specjalnie podkre-ślili rolę kobiet, jako zwiastunek zmartwychwstania, ponieważ świadectwo to uwiarygadnia praw-

dę o pustym grobie i Zmartwych-wstaniu Syna Bożego Jezusa Chrystusa. Niewiasty jako pierw-sze poznały prawdę o zmartwych-wstaniu, ponieważ jest to również konsekwencją powierzenia Maryi -kobiecie tajemnicy Wcielenia Sy-na Bożego. W wyborze kobiet na zwiastunki Zmartwychwstania można dostrzec to, że Jezus jest Panem wszystkich. W swej nauce nie czyni różnicy między kobietą a mężczyzną w ich relacjach do Boga. Niewiasty zostały posłane, by głosić Dobrą Nowinę, ponie-waż należały do grona Jego uczniów, bowiem tak samo jak mężczyźni słuchały Słowa Boże-go, doznają mesjańskiego zbawie-nia i będą miały udział w przy-szłym Królestwie Bożym. Głosze-nie Zmartwychwstania jest potęż-nym wyzwaniem dla apostolstwa, jest misją chrześcijan, którzy bez różnicy płci mają być „światłością dla narodów”.

Małgorzata Nowak

kwiecień 2009 - Promień 5

Siostra Faustyna

Helena Kowalska urodziła się 25 sierpnia 1905 r. jako trzecie z dziesięciorga dzieci w ubogiej, rolniczej rodzinie. Do szkoły cho-dziła niecałe 3 lata. Mając 16 lat zaczęła pracować w mieście jako służąca, by zarobić na własne utrzymanie i pomóc rodzicom. Jak ważne było dla niej życie du-chowe, pokazuje fakt, że w umo-wie o pracę zastrzegła sobie pra-wo odprawiania dorocznych reko-lekcji, codzienne uczestnictwo we Mszy św. oraz możliwość odwie-dzania chorych i potrzebujących pomocy. W 1925 r., po czterech la-tach pracy i wielu rozterkach, mi-mo sprzeciwu rodziców i braku posagu, wstąpiła do Zgromadze-nia Sióstr Matki Bożej Miłosier-dzia w Warszawie. Pracowała w kilku domach zgromadzenia, najdłużej w Krakowie, Płocku i Wilnie. Pełniła obowiązki ku-charki, ogrodniczki i furtianki.W tym czasie wielokrotnie obja-wiał jej się Jezus przekazując orę-dzie miłosierdzia, które Faustyna spisywała w swoim „Dziennicz-ku”. Swe przeżycia zapisywała w przerwach między ciężką pracą fizyczną, a innymi zajęciami – po-mimo zmęczenia obowiązkami,

ciężkiej choroby i braku wykształ-cenia. Oprócz przełożonych i kil-ku spowiedników, nikt nie zdawał sobie sprawy z niezwykłości jej przeżyć. Wtajemniczeni zaś, któ-rym zwierzyła się ze swych wizji, wcale nie odnosili się do niej przy-chylnie. Od spowiedników często słyszała: „Niech siostra sobie wy-bije z głowy, żeby Pan Jezus miał z siostrą tak poufale przestawać, z taką nędzną, z taką niedoskona-łą. Pan Jezus tylko ze świętymi du-szami obcuje”. Również ks. Mi-chał Sopoćko – który potem sze-rzył przesłanie Bożego Miłosier-dzia i założył zgromadzenie Sióstr Jezusa Miłosiernego – początko-wo chciał zrezygnować z funkcji spowiednika s. Faustyny, a nawet posłał ją na badania psychiatrycz-ne. Wybranie przez Boga na pew-no nie ułatwiało Faustynie drogi powołania w zakonie.W ostatnich latach życia s. Fausty-na bardzo cierpiała: chorowała na gruźlicę. Zmarła w opinii święto-ści 5 października 1938 roku w wieku 33 lat. Kontrowersje wo-kół osoby i przesłania s. Faustyny trwały także po jej śmierci. W 1959 roku Święte Oficjum wy-dało dekret stwierdzający, iż do-świadczenia polskiej zakonnicy nie mają charakteru nadprzyrodzo-nego. Również księdzu Sopoćce zakazano szerzenia informacji o przesłaniu Siostry Faustyny i propagowania „Dzienniczka”. Zakaz odwołał w 1978 r dopiero Jan Paweł II. 18 kwietnia 1993 ro-ku s. Faustyna została beatyfiko-wana, a 30 kwietnia 2000 r. – ogłoszona świętą. Druga Niedzie-la Wielkanocna została w całym Kościele ogłoszona Świętem Bo-żego Miłosierdzia. 17 sierpnia 2002, w czasie pamiętnej piel-grzymki do Polski Ojciec Święty konsekrował nową świątynię w Łagiewnikach – światowe cen-trum kultu Miłosierdzia Bożego.

PLAN WIELKIEGO TYGODNIA

SPOWIEDŹ WIELKANOCNA

W Wielkim Tygodniu spowiadamy się :od poniedziałku do środy – podczas Mszy św. rano i wieczorem oraz w środę do godz. 20.00w Wielki Czwartek od godz. 9.00 do 12.00 oraz po Ceremonii do godz. 22.00w Wielki Piątek od godz. 9.00 do 12.00w Wielką Sobotę NIE MA OKAZJI DO SPOWIEDZI (czas przygotowania ko-ścioła do Uroczystości)

TRIDUUM PASCHALNE

WIELKI CZWARTEKMsza św. Wieczerzy Pańskiej – godz. 18.00Adoracja Pana Jezusa w Ciemnicy do godz. 22.00

WIELKI PIĄTEKAdoracja Pana Jezusa w Ciemnicy od godz. 8.00Liturgia Męki Pańskiej – godz. 18.00Adoracja Pana Jezusa w Grobie do godz. 24.00

WIELKA SOBOTAAdoracja Pana Jezusa w Grobie od godz. 8.00Święcenie pokarmów od godz. 9.00 do 12.00 co 15 min. oraz o godz. 13.00Z KOSZYCZKAMI WCHODZIMY DO ŁAWEK!Uroczystość Wigilii Paschalnej – godz. 20.00

NIEDZIELA WIELKANOCNAMsza św. REZUREKCYJNA – godz. 6.00Nie ma Mszy św. o godz. 8.00Porządek Mszy św. jak w każdą niedzielę

PONIEDZIAŁEK WIELKANOCNYPorządek Mszy św. jak w każdą niedzielę

6 Promień - kwiecień 2009

W wierszu pt. "Od końca" ksiądz Jan Twardowski tak pisał:Zacznij od Zmartwychwstania, od pustego grobu, od Matki Boskiej Radosnej wtedy nawet krzyż ucieszy jak perkoz dwuczuby na wiosnę anioł sam wytłumaczy jak trzeba choć doktoratu z teologii nie ma grzech ciężki staje się lekki gdy się jak świntuch rozpłacze — nie róbcie beksy ze mnie mówi Matka Boska to kiedyś teraz inaczej zacznij od pustego grobu od słońca ewangelie czyta się jak hebrajskie litery od końca. Również i my zaczynamy „od końca”, rozpoczynamy Drogę Światła od pustego grobu. Niech w spotykaniu ze Zmartwychwstałym Panem pomaga nam w swej prostocie i wrażliwości ks. Jan Twardowski.

Droga światłaDLA SZUKAJĄCYCH DROGI

Spotkanie I Jezus tryumfuje nad śmiercią- Witaj Jezu Chryste Zmartwych-wstały- Albowiem przez Swą Śmierć i Zmartwychwstanie odkupiłeś nas PanieAnioł Pański zstąpił z nieba, pod-szedł, odsunął kamień i usiadł na nim. Postać jego jaśniała jak bły-skawica, a szaty jego były białe jak śnieg. Ze strachu przed nim zadrżeli strażnicy i stali się jakby umarli. Anioł zaś przemówił do niewiast: «Wy się nie bójcie! Gdyż wiem, że szukacie Jezusa Ukrzyżowanego. Nie ma Go tu, bo zmartwychwstał, jak powie-dział. Chodźcie, zobaczcie miej-sce, gdzie leżał. A idźcie szybko i powiedzcie Jego uczniom: Po-wstał z martwych i oto udaje się przed wami do Galilei. Tam Go uj-rzycie. Oto, co wam powiedzia-łem». Najczęściej mówią i piszą, że w poranek wielkanocny anioł z wielkim hukiem odwalił kamień grobu, a przerażeni strażnicy, kie-dy Pan Jezus zmartwychwstał, z krzykiem pouciekali. Ale mogło być zupełnie inaczej i nikt mógł się nie połapać, co się stało. Straż-nicy mogli spać, a Pan Jezus wła-śnie wtedy mógł opuścić grób, bo to, co jest najważniejsze, dzieje się zawsze po cichu i jest niewi-doczne. Cud im bardziej trudny, tym bardziej prawdziwy. Pamię-tam, po śmierci mojej matki wi-działem, jak znoszono na dół po schodach trumnę. Nawet mi przez myśl nie przeszło, że w tej trum-nie jest moja matka. Wiedziałem,

że wyszła z domu i więcej do nie-go nie wróci, że jest u Pana Boga i jej odejście z ziemi i przybycie do nieba jest otoczone tajemnicą i wielką ciszą. Jezus po cichu wstał z grobu, po cichu wstąpił do nieba.Spotkanie IINiewiasty i uczniowie przy pu-stym grobie- Witaj Jezu Chryste Zmartwych-wstały- Albowiem przez Swą Śmierć i Zmartwychwstanie odkupiłeś nas PanieWtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwie-rzył. Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, [które mówi], że On ma powstać z martwych. Wiel-ka Noc to wielka ciemność, ciem-ność ludzkiej rozpaczy, ludzkiej wątpliwości, ludzkiego smutku i płaczu. Mówią, że w Wielką Noc tylko Matka wierzyła w zmar-twychwstanie, bo pierwszy episko-pat w ogóle stracił wiarę. Właśnie wtedy, kiedy ludzi ogarnęła tak wielka ciemność, gdy wszystko się załamało - Bóg okazał swoją moc i potęgę: Pan Jezus zmar-twychwstał.Spotkanie IIIZmartwychwstały Jezus ukazuje się Marii Magdalenie- Witaj Jezu Chryste Zmartwych-wstały- Albowiem przez Swą Śmierć i Zmartwychwstanie odkupiłeś nas PanieMaria Magdalena natomiast stała przed grobem płacząc. A kiedy

[tak] płakała, nachyliła się do gro-bu i ujrzała dwóch aniołów w bie-li, siedzących tam, gdzie leżało ciało Jezusa - jednego w miejscu głowy, drugiego w miejscu nóg. I zekli do niej: «Niewiasto, czemu płaczesz?» Odpowiedziała im: «Zabrano Pana mego i nie wiem, gdzie Go położono». Gdy to po-wiedziała, odwróciła się i ujrzała stojącego Jezusa, ale nie wiedzia-ła, że to Jezus. (cisza)Radość wielkanocna Jezusa jest tak nieoczekiwaną radością, że można się jej na początku napraw-dę przestraszyć. To jest radość Te-go, któremu po ludzku nie powio-dło się w życiu. Głosił Ewangelię, którą nie wzruszył Piłata, Kajfa-sza ani wszystkich faryzeuszów po kolei. Czynił cuda, ale nie wszyscy wierzyli. Mówił o przy-jaźni, a jeden z przyjaciół sprzedał Go za gotówkę jak towar na świę-ta. Mówił o miłości, a ludzie po-przybijali Go gwoździami. Przy-szedł jako Mesjasz, a zabili Go ja-ko nieudanego Mesjasza. Czym jest radość, która z pozoru nie wy-daje się radością? Radością Jezusa jest to, że w najgorszych chwilach swego życia, w niepowodzeniach, cierpieniach, ufał Panu Bogu i ko-chał ludzi, chociaż wydawało się, że na świecie panują złość i niena-wiść.Spotkanie IV Zmartwychwstały Jezus ukazuje się uczniom idącym do Emaus- Witaj Jezu Chryste Zmartwych-wstały- Albowiem przez Swą Śmierć i Zmartwychwstanie odkupiłeś

kwiecień 2009 - Promień 7

nas PanieJezus rzekł do uczniów: «O niero-zumni, jak nieskore są wasze ser-ca do wierzenia we wszystko, co powiedzieli prorocy! Czyż Me-sjasz nie miał tego cierpieć, aby wejść do swej chwały?» I zaczyna-jąc od Mojżesza poprzez wszyst-kich proroków wykładał im, co we wszystkich Pismach odnosiło się do Niego. Jeżeli ogarnie nas kiedy smutek, zwątpienie, roz-pacz, lęk, wtedy pamiętajmy, że Bóg jest najbliżej nas. Jeden krok od nadziei. Tylko Bóg wydobę-dzie nas z naszej matni i dna. Był czas, kiedy wiele chmur gromadzi-ło się nad Polską i święconka w koszyku była skąpa, baranek schudł i wydawało się, że nie utrzyma chorągiewki na swych chudych nogach. Właśnie wtedy, kiedy wydawało się, że jest źle, Ewangelia mówiła nam do ucha: Jest dobrze, bo można liczyć tylko na Pana Boga, Jego miłosierdzie, Jego wielkość i w obliczu zmar-twychwstania wszystkie nasze smutki, rozpacze, płacze, wątpli-wości są bezsensowne.Spotkanie V Zmartwychwstały Jezus objawia się przy łamaniu chleba- Witaj Jezu Chryste Zmartwych-wstały- Albowiem przez Swą Śmierć i Zmartwychwstanie odkupiłeś nas PanieGdy zajął z nimi miejsce u stołu, wziął chleb, odmówił błogosła-wieństwo, połamał go i dawał im. Wtedy oczy im się otworzyły i po-znali Go, lecz On zniknął im z oczu. I mówili nawzajem do sie-bie: «Czy serce nie pałało w nas, kiedy rozmawiał z nami w drodze i Pisma nam wyjaśniał?» W tej sa-mej godzinie wybrali się i wrócili do Jerozolimy. Tam zastali zebra-nych Jedenastu i innych z nimi, którzy im oznajmili: «Pan rzeczy-wiście zmartwychwstał i ukazał się Szymonowi». Oni również

opowiadali, co ich spotkało w dro-dze, i jak Go poznali przy łamaniu chleba. Jak poznać Pana Jezusa? Możemy przeczytać o Nim wiele książek, napisać pracę doktorską na Jego temat i wcale Go nie znać. Możemy go poznać tylko wtedy, jeśli się z Nim zaprzyjaźni-my i stanie się nam tak bardzo bli-ski, że będziemy budować na Jego wierności w stosunku do nas. Nie pisz do Niego listu, bo nie ma ta-kiej poczty, która by go zaniosła do nieba. Nie dzwoń, bo do nieba nie ma telefonu. Zamiast listu po-myśl o Nim. Zamiast telefonu, po-wiedz: Panie, oto jestem! Chcę po-mówić z Tobą, usłyszeć Twój głos. I usłyszysz Jego głos albo w sumieniu, albo w Ewangelii, al-bo z ust kogoś, kto niespodziewa-nie do ciebie przyjdzie.Spotkanie VI Zmartwychwstały Jezus ukazuje się uczniom w wieczerniku- Witaj Jezu Chryste Zmartwych-wstały- Albowiem przez Swą Śmierć i Zmartwychwstanie odkupiłeś nas PanieGdy uczniowie rozmawiali, On sam stanął pośród nich i rzekł do nich: «Pokój wam!» Zatrwożo-nym i wylękłym zdawało się, że widzą ducha. Lecz On rzekł do nich: Czemu jesteście zmieszani i dlaczego wątpliwości budzą się w waszych sercach? Popatrzcie na moje ręce i nogi: to Ja jestem. Je-steście w rękach Boga; nie zamy-kajcie się ze strachu przed nikim. Ten, który was posyła, jest z wami i nie pozostawi was samych. Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam (J 20, 21). A więc i ty nie uciekaj, lecz idź w te pędy w ogień, w burzę, w trudności, w jakie cię Bóg posyła. Kochać Je-zusa - to strzec Jego poleceń, któ-re są nie tylko wypełnieniem obo-wiązków, ale pełnieniem miłości. Kochać Jezusa - to zdobywać się stale na coś więcej, niż potrzeba,

oddać wszystko, co się ma, ufając Boskiej Opatrzności. Kiedy ktoś przestaje kochać Jezusa? Kiedy zaczyna się skarżyć, że mu źle, że go krzywdzą, że nie ma tego, co mu się należy.Spotkanie VII Zmartwychwstały Jezus przekazu-je uczniom władzę odpuszczania grzechów- Witaj Jezu Chryste Zmartwych-wstały- Albowiem przez Swą Śmierć i Zmartwychwstanie odkupiłeś nas PanieA Jezus znowu rzekł do nich: «Po-kój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam». Po tych sło-wach tchnął na nich i powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzyma-cie, są im zatrzymane». Niesienie pokoju, zwłaszcza w dzisiejszym świecie, gdy panuje wiele konflik-tów, jest niemożliwe bez posiada-nia go samemu. To chce wyrazić Chrystus powtarzając zwrot: „Po-kój wam!”. Widząc potrzebę po-wszechnego kapłaństwa Kościoła weźmijmy Ducha Świętego i szu-kajmy pojednania oraz odpuszcze-nia grzechów przez spowiedź.ZakończenieNaszą wędrówkę zaczęliśmy od pustego grobu, do którego będzie-my stale powracać by umocnić swą wiarę. Nie jesteśmy jednak sa-mi gdyż Jezus ciągle nam towarzy-szy i błogosławi w naszym tru-dzie. Przyjmując Boże błogosła-wieństwo trwajmy w obecności Pana.Ks. Jan kiedyś napisał: Jakie to piękne słowa: „Idź z Bogiem". Ciągłe chodzenie z Bogiem w świadomości, że Bóg jest przy nas. Największa, najłatwiejsza mo-dlitwa. Człowiek może nie mó-wić, nie śpiewać, tylko mieć świa-domość, że jest przy Panu Bogu, że On jest z nami, naszej duszy da-je wielkość…

PRZY STOLE SŁOWA BOŻEGO

Kancelaria parafialna czynna: wtorek - piatek godz. 16.00 - 17.30; poniedziałek, sobota, niedziela kancelaria nieczynna.Msze święte: niedziela godz. 8.00, 10.00, 11.30, 13.30, 18.00; dni powszednie godz. 7.00 i 18.00.

Przeznaczone do użytku wewnętrznego.

05.04 NIEDZIELA PALMOWAI czyt.: Iz 50, 4-7

II czyt.: Flp 2, 6-11EWANGELIA: Mk 14, 1-15, 47 (Mk 15, 1- 39)

09.04 WIELKI CZWARTEKI czyt.: Wj 12, 1-8.11-14II czyt.: 1 Kor 11, 23-26EWANGELIA: J 13, 1-15

10.04 WIELKI PIĄTEKI czyt.: Iz 52, 13-53, 12II czyt.: Hbr 4, 14-16; 5, 7-9EWANGELIA: J 18, 1-19, 42

11.04 WIELKA SOBOTAWIGILIA PASCHALNA:I czyt.: Rdz 1, 1-2, 2 (Rdz 1, 1.26-31a)II czyt.: Rdz 22, 1-18 (Rdz 22, 1-2.9-13.1518)III czyt.: Wj 14, 15-15, 1IV czyt.: Wj 15V czyt.: Iz 54, 4a.5-14VI czyt.: Iz 55, 1-11VII czyt.: Iz 12VIII czyt.: Ba 3, 9-15.32-4, 4IX czyt.: Ez 36, 16-17a.18-28X czyt.: Rz 6, 3-11EWANGELIA: Mk 16, 1-8

12.04 NIEDZIELA WIELKANOCNAI czyt.: Dz 10, 34a.37-43II czyt.: Kol 3, 1-4 (1 Kor 5, 6b-8)

EWANGELIA: J 20, 1-9 (Łk 24, 13-35)13.04 PONIEDZIAŁEK WIELKANOCNY

I czyt.: Dz 2, 14.22-33EWANGELIA: Mt 28, 8-15

19.04 II NIEDZIELA WIELKANOCNAŚWIĘTO MIŁOSIERDZIA BOŻEGOI czyt.: Dz 4, 32-35II czyt.: 1 J 5, 1-6EWANGELIA: J 20, 19-31

23.04 UROCZYSTOŚĆ ŚW. WOJCIECHA,BISKUPA I MĘCZENNIKA, PATRONA POLSKII czyt.: Dz 1, 3-8II czyt.: Flp 1, 20c-30EWANGELIA: J 12, 24-26

25.04 ŚWIETO ŚW. MARKA, EWANGELISTYI czyt.: 1 P 5, 5b-14EWANGELIA: Mk 16, 15-20

26.04 III NIEDZIELA WIELKANOCNAI czyt.: Dz 3, 13-15.17-19II czyt.: 1 J 2, 1-5aEWANGELIA: Łk 24, 35-48

29.04 ŚWIĘTO ŚW. KATARZYNY SIENENSKIEJ, DZIEWICY I DOKTORA KŚCIOŁA, PATRONKI EUROPYI czyt.: 1 J 1, 5-2, 2EWANGELIA: Mt 11, 25-30

CHRZTY„...Wszyscy, bowiem w jednym Duchu zostali ochrzczeni (aby stanowić) jedno ciało..”

(1 Kor 12, 13)

Maja Bergiel (5.02.2009r.)Kewin Kacper Prządka (15.02.2009r.)Pola Anna Różewska (22.02.2009r.)

POGRZEBY„...jeśli umarliśmy razem z Chrystusem, wierzymy, że z Nim również żyć będziemy...”

(Rz 6,8)

Stefan Kozłowski (l. 66)Teresa Urszula Nowak (l. 57)

Halina Sabina Pariaszewska (l. 85)Karol Antolak

Jadwiga Całczyńska (l. 91)Henryk Zbrzeźniak (l. 81)