1 1

ISSN 2082-8454

Konfraternia Turystyczna

Czasopismo Wyższej Szkoły Turystyki i Języków Obcych w Warszawie

o badaniach i dydaktyce w turystyce

R.11: 2013, nr 7 (384)

18 lutego 2013 roku __________________________________________________________________________

Aktualności „Konfraterni Turystycznej” znajdziesz na Facebooku !!!!

http://www.facebook.com/pages/Konfraternia-Turystyczna/174569065948556

Spis rozdziałów

● Konferencje naukowe i branżowe – zapowiedzi ……. s. 1

● Konferencje naukowe i branżowe – relacje ……..…… s. 5

● Nowości wydawnicze ……………………………………… s. 6

● Szkolenia …………….……………………………………… s. 11

● Ekspertyzy i wyniki badań ……………………………… s. 13

● Informacje dla fachowców ………………………………. s. 19

KONFERENCJE NAUKOWE I BRANŻOWE – zapowiedzi

Zabezpieczenia na rzecz klientów a turystyczny fundusz gwarancyjny – spotkanie dyskusyjne, Łódź, 22 lutego 2013 roku

W ramach Forum Organizatorów Turystyki i Agentów Turystycznych planowane jest zorganizowanie spotkania poświęconego problematyce zabezpieczenia finansowego “biur podróży”: “Zabezpieczenia na rzecz klientów, a turystyczny fundusz gwarancyjny“.

Spotkanie odbędzie się w piątek 22 lutego 2013 roku, w g. 13.00 – 15.00. Będzie prowadzone przez Marka Traczyka. Jego organizatorem są Izba Turystyki Rzeczypospolitej Polskiej oraz Travel Tra-de Gazette.

W informacji o spotkaniu organizatorzy podają: “Problem zabezpieczeń finansowych organiza-torów turystyki to w obecnej chwili niewątpliwie jeden z najbardziej gorących tematów branży tury-stycznej. Toczy się dyskusja, jak powinno być zmienione prawo turystyczne, aby nie dopuścić do zja-wisk jakie wystąpiły w 2012 roku. Jakie zmiany należy dokonać w systemie zabezpieczeń, aby odbu-dować wizerunek biur podróży w Polsce oraz zaufanie klientów a jednocześnie nie wprowadzić destabi-lizacji na rynku usług turystycznych.

Organizatorzy Forum zapraszają do dyskusji i próby znalezienia odpowiedzi na pytania: ● czy uszczelnienie obecnego prawa wystarczy, aby rozwiązać problem zabezpieczeń finansowych orga-nizatorów turystyki ? Jakie należy wprowadzić zmiany? ● czy i o ile należy podnieść gwarancje dla organizatorów turystyki? ● czy system zabezpieczeń finansowych organizatorów turystyki w Polsce winien być stworzony od podstaw ? ● czy jest konieczność wprowadzenie dodatkowego zabezpieczenia organizatorów turystyki w postaci Turystycznego Funduszu Gwarancyjnego i w jakim kształcie?

Liczymy na Państwa głos w dyskusji oraz pomoc w wypracowaniu racjonalnych wniosków, któ-re zostaną wykorzystane w procesie kształtowania prawa z zakresu zabezpieczeń finansowych organi-zatorów turystyki”.

2 2

● Więcej informacji znajdziesz na stronie 19. Międzynarodowych Targów Turystycznych „Na styku kul-tur”: http://www.mtl.lodz.pl/targi/234-xix-targi-regiony-turystyczne-na-styku-kultur/3280-seminaria-branzowe/forum-organizatorow-turystyki/ Źródło: Prawo Turystyczne – Piotr Cybula, data dostępu 10.02.2013.

Nowe trendy w turystyce konferencja branżowa, Gdańsk, 13 marca 2013 roku

Gdańska Organizacja Turystyczna zaprasza na konferencję „Nowe trendy w turystyce”, która odbędzie się 13 marca 2013 o godz. 9.00 w Hotelu Radisson Blu przy ulicy Długi Targ 17 w Gdańsku. Konferencja adresowana jest do branży turystycznej z całej Polski. Blogi, questing, działania CSR, promocja i komercjalizacja produktów turystycznych to główne tematy konferencji. ● Szczegóły programowe i organizacyjne znajdziesz na stronie konferencji: www.trendywturystyce.pl

Izabela Koch Specjalista ds promocji,

Gdańska Organizacja Turystyczna, tel. 58 305 70 80 w.15,

email: koch@gdansk4u.pl Źródło: Izabela Koch, korespondencja nadesłana 13.02.2013

3 3

Ogólnopolskie Forum Młodych Gladiatorów Hotelarstwa Wrocław, 8-9 kwietnia 2013 roku

8 i 9 kwietnia 2013 roku w Centrum Kongresowym hotelu „Haston” we Wrocławiu odbędzie się pierwsze Ogólnopol-skie Forum Młodych Gladiatorów Hotelarstwa. Hasłem przewodnim Forum jest parafraza tytułu książki Julesa Verne’a: „…w 80% dookoła obłożenia Twojego Hotelu”.

I Ogólnopolskie Forum Młodych Gladiatorów Hote-larstwa to dwudniowe branżowe wydarzenie planowane z myślą o: młodych, ambitnych i „walecznych” menedże-rach niskiego, średniego i wyższego szczebla, i o dojrzałych hotelarzach, gastronomikach, kulinarykach, jak też pry-watnych inwestorach z ich generacyjnymi następcami oraz

firmach poszukujących kadr kierowniczych do hoteli a także dostawcach nowoczesnych i ciekawych rozwiązań obsługowych, podczas którego to eventu nawiążą wzajemne, niezapomniane branżowe rela-cje.

Po wielu próbach udało się do Polski, zaprosić Super Hospitality Heros/ prawdziwych hotelar-skich „Gladiatorów” z Austrii – ludzi, których obiekty zatrudniają najlepszych menedżerów w kraju a obłożenie w ich obiektach nie spada poniżej 80 – 85 %. Rok rocznie inwestują w rozwój swoich obiek-tów i w ludzi setki tysięcy Euro.

Celem Forum jest zainicjowanie programu podniesienia rangi zawodów gościnnych w Polsce; udzielenie odpowiedzi nt. miejsca z gościnności usługowej w hotelarstwie oraz zachęcenie do dyskusji, dlaczego warto być zaangażowanym i ambitnym hotelarzem, gastronomikiem czy też kulinarykiem w Polsce. Przyjęta formuła zakłada możliwość udziału „młodych gladiatorów” w dyskusji z ekspertami podczas paneli dyskusyjnych oraz w ramach panelu referatów.

Organizatorzy Polska Akademia Gościnności Międzynarodowa Fundacja Branżowa i Proeduka-cyjna oraz gospodarz Forum – dyrekcja Hotelu i Centrum Kongresowego „Haston” we Wrocławiu za-praszają już dziś do udziału w Forum. ● Więcej informacji oraz kontakt: www.forumgladiatorow.pl Źródło: HotelInfo24.pl, data dostępu 13.02.2013

Roweratura: rzecz o rowerze w literaturze i kulturze interdyscyplinarna studencko-doktorancka konferencja naukowa, Poznań,19 kwietnia 2013 roku

Miejsce: Wydział Filologii Polskiej i Klasycznej UAM w Poznaniu, Colle-gium Maius, ul. Fredry 10; sala 218

Na warsztat, a nie jak zazwyczaj – do warsztatu, bierzemy pojazd zupełnie (nie)zwykły – rower. Proponujemy wieloaspektowy oraz interdy-scyplinarny namysł nad machiną istniejącą w zasadzie od niedawna, funkcjonującą jednak na wiele sposobów, w kilku formach i w niemałej ilości przestrzeni znaczących/interpretacyjnych.

The bicycle is the noblest invention of mankind (…). Who say so? I say so – William Saroyan, pisarz i rowerzysta obłędny. I tym moc-nym słowem, stanowczym i prawdziwym gestem chcemy rozpocząć. Choć, rzecz jasna, jednego początku tu nie ma; trudno o niego, gdy spra-

wa zasadza się na kole, więcej – na dwóch co najmniej kołach. Dlatego zależy nam na odczytywaniu – wielokrotnym, dynamicznym – przede wszystkim literackich i kulturowych kontekstów roweru.

Data konferencji nie jest przypadkowa. 19 kwietnia to tzw. Bicycle Day, święto powstałe na pamiątkę pewnego specjalnego, ekstremalnego wydarzenia. Otóż 19 kwietnia 1943 roku dr Albert Hofmann pierwszy raz przyjął LSD i postanowił wtedy zbadać się na rowerze. Jazda – dziwaczna, sza-leńcza, niezwykła – to pole do badań, więcej – do autoanalizy. Taki więc chcemy mieć ten Bicycle Day: uwikłany w różnorakie i nieoczywiste konteksty, jakie przywozi ze sobą skądinąd rower.

Poruszać będziemy się świadomie, choć nierzadko w szybkim pędzie (intelektualnym). Będzie-my pytać, po wielokroć. A czy rower, ten niewiele ważący pojazd, może być emblematem współczesnej kultury? Czy będzie symbolem grup wykluczonych czy jedynie znakiem kultury alternatywnej? Pytać też chcemy, gdzie jest miejsce roweru w kulturze i literaturze: na poboczu czy w mainstreamie, może gdzieś pomiędzy? Gdzie i którędy wjeżdżał i wjeżdżać będzie rower, jeśli pozwolimy sobie stwierdzić, że wjedzie na salony współczesnych dyskursów? I jeśli tak, to którymi drzwiami?

Rzecz jasna, rower to nie monolit. Co zatem wyjdzie, gdy rozłożymy rower na części? Dłonie ja-kiej istoty umażą się w smarze, pielęgnacja jaka okaże się prze-trwaniem? W rowerze – by wyabstra-hować niektóre części – mamy dwa pedały, niezłe szprychy, jest oczywiście i rama (modalna) – ta, która tworzy oś roweru.

4 4

W ramach konferencji organizujemy także – w tym samym dniu – projekcję filmu dokumental-nego o rowerze oraz dyskusję, a w dniu następnym (20.04.2013) rowerową wycieczkę po Poznaniu śla-dami kobiet, organizowaną wraz z kolektywem Aleje Bibianny.

Akces do wzięcia w udziału w konferencji prosimy dokonać poprzez nadesłanie wypełnionego formularza zgłoszeniowego (zamieszczonego na facebookowej stronie Roweratura: http://www.facebook.com/pages/Roweratura/325743967530357) do 1 marca 2013 roku na adres roweratura@gmail.com.

Oto proponowane zagadnienia: ● rower wobec emancypacji i feminizmu/gender studies, ● rower jako katalizator/wyzwoliciel fikcji (casus kryminałów, literatury młodzieżowej, literatu-

ry tzw. kobiecej i in.), ● rower jako świadek czasu (reportaż, dziennik, esej i in.), ● rower w akcji (filmowe i serialowe ujęcia roweru), ● gdzie rower ma początek?, czyli historia roweru interdyscyplinarnie, ● stereotypy i fantazmaty rowerowe, ● rower na językach (ujęcia językoznawcze), ● (po)nowocześni homo viatorzy (antropologia i filozofia wobec roweru), ● rower wyobrażony / rower przeobrażony (poezja, sztuki wizualne, muzyka).

Opieka naukowa: prof. dr hab. Przemysław Czapliński, prof. UAM dr hab. Katarzyna Kuczyńska-Koschany Organizatorki konferencji: Katarzyna Kończal (Zakład Antropologii Literatury, WFPiK UAM), Zuzanna Kołupajło (Genderowe Koło Literaturoznawcze, WFPiK UAM) Korespondencja: roweratura@gmail.com Plan działań wokół Roweratury: 1) konferencja naukowa: 19.04. (piątek), godz. 10:00-17:00, 2) pokaz filmu o rowerze + dyskusja: 19.04. (piątek), godz. 18:00, klubokawiarnia Głośna (ul. Św. Mar-cin 30), 3) rowerowa wycieczka po Poznaniu śladami kobiet: 20.04. (sobota), godz. 10:00 Współpraca: Genderowe Koło Literaturoznawcze, Międzywydziałowe Koło Filmoznawców i Medioznaw-ców, Kolektyw Aleje Bibianny, kluboksięgarnia Głośna, Stowarzyszenie Poznańska Masa Krytyczna, Czasopisma: „Pro Arte” i „Podteksty” Źródło: Roweratura, data dostępu 11.02.2013

Edukacja przygodą ogólnopolska konferencja, Warszawa, 24-25 maja 2013 roku

Już po raz drugi mamy przyjemność zaprosić Państwa do udziału w ogólnopolskiej konferencji „Edu-kacja przygodą” poświęconej zagadnieniom outdoor&adventure education w Polsce (zwanego czasem wychowaniem przez przygodę, pedagogiką przygody, wychowaniem plenerowym, turystyką aktywną lub pedagogiką przeżyć). Zapraszamy przedstawicieli środowisk akademickich (badaczy, teoretyków) i środowisk oświatowych (kadra kształcąca nauczycieli, wychowawców i opiekunów dzieci i młodzieży), praktyków „pedagogiki przygody” (nauczycieli, edukatorów, twórców programów i projektów, działaczy stowarzyszeń), doktorantów, studentów.

Pierwsza edycja konferencji, w 2011 roku, zakończyła się sukcesem – otrzymaliśmy od Pań-stwa wiele pochlebnych i krytycznych uwag – za wszystkie bardzo dziękujemy. Tworząc program tego-rocznej konferencji, uwzględniliśmy liczne wnioski płynące z ewaluacji poprzedniej – mamy nadzieję, że zmiany sprawią, że kolejna konferencja będzie jeszcze lepsza, choć nie pozbawiona entuzjazmu, który towarzyszył pierwszej edycji.

W drugiej edycji mamy nowego współorganizatora Akademię Wychowania Fizycznego w War-szawie (Wydział Turystyki i Rekreacji, Katedra Rekreacji). Mamy nadzieję, że pozwoli to na poszerzenie tematyki konferencji o zagadnienia związane z tzw. wychowaniem plenerowym. AWF będzie gospoda-rzem konferencji – dlatego, tym razem, zapraszamy do Warszawy!

Tematyka konferencji ● analiza polskich źródeł, inspiracji, tradycji „pedagogiki przygody” i ich umiejscowienie w perspekty-

wie europejskiej. ● dyskusja wokół pojęcia „pedagogiki przygody”, „edukacji przez przygodę”, „wychowania plenerowego”,

„pedagogiki przeżyć”. ● odpowiedź na pytanie jak w Polsce jest rozumiane i realizowane pojęcie outdoor education, adventu-

re education? ● wymiana doświadczeń praktyków i teoretyków, którzy dostrzegają znaczenie przygody w kształceniu.

● przegląd istniejących i minionych projektów w tym zakresie. ● perspektywy badawcze dla „pedagogiki przygody”; teorie i metody prowadzenia badań w tym zakre-

sie. ● edukacja przyrodnicza jako przykład outdoor education.

5 5

Prezentowanym referatom naukowym towarzyszyć będą warsztaty praktyczne (w tym w plene-rze) oraz prezentacje projektów i metod praktycznych inspirowanych tematyką konferencji.

Program. Wystąpienia zaproszonych gości, referaty uczestników, warsztaty praktyczne z zakre-su „pedagogiki przygody” (kilka tematów do wyboru) i edukacji ekologicznej. Zwrócenie uwagi na rolę zajęć terenowych w edukacji przyrodniczej dzieci, młodzieży i dorosłych Ważnym celem konferencji jest spotkanie osób zainteresowanych tą tematyką dlatego zaplanowano również spotkanie integracyjne oraz prezentację projektów. Dokładny rozkład godzinowy znajduje się tu: http://edukacjaprzygoda.pl/?page_id=6

Więcej informacji programowych i organizacyjnych na stronie internetowej Konferencji: http://edukacjaprzygoda.pl/

Organizatorzy ● Kontakt z organizatorami konferencji:

mgr Agnieszka Leśny (Pracownia Nauki i Przygody, UW): pracownia@naukaprzygoda.edu.pl, tel. 501 783 923

● Kontakt z komitetem naukowym: dr Katarzyna Dzioban (AWF) – sekretarz: katarzyna.dzioban@awf.edu.pl

● Kontakt w sprawach finansowych (płatności, faktury): mgr Maria Lipko (AWF): maria.lipko@awf.edu.pl

Źródło: Edukacja Przygodą, data dostępu 11.02.2013

Terminarz konferencji naukowych i branżowych znajdziesz:

● w „Aktualnościach Turystycznych”, dokument online: http://www.aktualnosciturystyczne.pl/kalendarz-konferencji-naukowych/

KONFERENCJE NAUKOWE i BRANŻOWE – relacje

Warszawa przyjazna turystyce: szanse i bariery konferencja branżowa, Warszawa, 13 listopada 2012 roku

Na konferencji Polskiego Stowarzyszenia Turystyki przedyskutowano temat „Warszawa przyjazna tury-styce. Szanse i bariery”.

W ciągu ostatnich pięciu lat samorządy wydały na projekty związane z turystyką 600 mln zł – mówiła Katarzyna Sobierajska. To więcej niż kiedykolwiek w historii. Znaczna część tych pieniędzy za-siliła infrastrukturę polskich miast, bowiem związana z nimi turystyka kulturowa nadal jest głównym (80 proc.) motywem podejmowania decyzji o podróży. Bartłomiej Walas przedstawił rankingi rozpozna-walności miast, w których Warszawa wypada niestety beznadziejnie. W naszym regionie prym wiedzie czeska Praga, której wyrazistość przykrywa całe Czechy. Polska ma tylko dwie światowe marki: Oświę-cim i Kraków. Wciąż trudno określić wyrazistą markę Warszawa. POT przy budowie wizerunku pol-skich miast i regionów chce łączyć swoje wysiłki z samorządami. Wydawnictwa promocyjne będą miały oprócz lokalnych wyróżników graficznych także logo „Polska”.

Rodem warszawianin. Z badań Wyższej Szkoły Psychologii Społecznej wynika, że największy potencjał do budowy marki Warszawa mają Fryderyk Chopin i Stadion Narodowy. O ile ten drugi składnik ewentualnego logotypu może budzić wątpliwości, o tyle nasz wielki kompozytor już przysłużył się promocji stolicy. Jak mówiła Barbara Tekieli, dyrektor Stołecznego Biura Turystyki, w Roku Chopi-nowskim po raz pierwszy więcej turystów przyjechało do Warszawy niż do Krakowa. W roku Euro 2012 nastąpił dramatyczny spadek. Po Roku Chopinowskim zostały grające ławeczki (wciąż zachwycają ob-cokrajowców), aplikacje o Warszawie Chopina do pobrania na komórkę czy mp3 i Port Lotniczy im. Fryderyka Chopina. Ważne, że produkt turystyczny Warszawa Chopina zaistniał w katalogach polskich i zagranicznych biur podróży (choćby TUI). Ale czy się utrzyma? Branża nie wykorzystuje w pełni po-tencjału sławy wielkiego kompozytora. Nie dzieli się uwagami, co zmieniać w szopenowskim produkcie turystycznym. Produkcie, który powinien być wciąż ulepszany i modyfikowany, inaczej zacznie nudzić.

Parkingi i muzea. W imieniu branży głos zabrał warszawski przewodnik Mieczysław Janiszew-ski. Wymienił bolączki dobrze znane jeszcze z czasów PRL: brak parkingów dla autokarów i przyzwo-itych toalet przy miejscach postojowych. Do tego doszedł zakaz ruchu po najatrakcyjniejszych tury-stycznie szlakach miasta (Podwale, Trakt Królewski) i rozkopanie części Warszawy (centrum Pragi), czyniące karkołomnym autokarowe zwiedzanie stolicy. Muzea tak się przejęły zyskiem, że każą płacić za wstępy warszawskim przewodnikom. Ci, którzy przywożą klientów, nie są zawiadamiani o zmianach ekspozycji.

Statkiem do Młocin. Optymizmem mogła natchnąć prezentacja Marka Piwowarskiego (pełno-mocnik ds. zagospodarowania nabrzeża Wisły), który przedstawił studium realizacji i stan zaawanso-wania Warszawskiego Węzła Wodno-Rowerowego „Pedałuj i płyń”. Park fontann, cztery plaże i cztery promy to zaledwie wstęp w procesie wracania miasta ku Wiśle. Trwa rewitalizacja Portu Czerniakow-skiego, w grudniu zostanie podpisana umowa na realizację lewobrzeżnego bulwaru (koszt 123 mln zł),

6 6

z nasadzeniem drzew, urządzeniem dolnego poziomu spacerowego, miejsc cumowniczych, punktów widokowych, placów zabaw dla dzieci.

Nie ma powodów, by wstydzić się stolicy. Pytanie, czy potrafimy ją wypromować na świecie i sprzedać, pozostało bez odpowieedzi. Najlepiej mogłaby stolicę zrecenzować branża turystyczna. Nie-stety z zaproszenia skorzystało tylko kilka biur, przysyłając na konferencję skromną reprezentację.

LOK Źródło: Wiadomości Turystyczne, data dostępu 11.0.2013

NOWOŚCI WYDAWNICZE

Łącko i gmina łącka

Łącko i gmina łącka / pod red. Juliana Dybca; [aut. Julian Dybiec et al.]. – Kraków: Oficyna Wydawniczo-Drukarska „Secesja”: staraniem Urzędu Gminy Łącko, 2012. – 784, [2] s., [54] s. tabl.: il. (gł. kolor.); 30 cm. Nazwy aut. na s. [54] tabl. Indeksy. ISBN 978-83-61926-09-2

Od kilku tygodni w bardzo ograniczonym „obiegu” czytelniczym jest absolutnie unikatowa monografia (nakład tylko 500 egz.) Łącko i gmina łącka - wydana przez ten urząd. Na 784 stronach (plus dodatek ukazujący na około stu barwnych ilustracjach zabytki świeckie i sakralne), jest wszystko, co poznano od XIII wieku do 2011 roku, a co ma swoje potwierdzenie w setkach badań naukowych, w archiwaliach kościelnych i świeckich, publikacjach prasowych z XIX i XX wieku, księgach rodowodowych, sądo-wych, literaturze pięknej i wszelkich innych źródłach. Pradzieje ziemi łąckiej sięgają - są na to dowody z wykopalisk - 10-12 tys. lat wstecz. Jest to udane pod wieloma względami dzieło zapoczątkowane (dwa razy nieskutecznie) przez Towarzystwo Miłośników Ziemi Łąckiej (działające dopiero 20 lat !!!), ilustrowane setkami zdjęć archiwalnych i plonem wieloletniej pracy 13 autorów pod redakcją prof. dr Juliana Dybca, historyka z Uniwersytetu Jagiellońskiego, rodowitego łąckowianina, ukazujące wszelkie aspekty życia społecznego, kulturalnego, gospodarczego, miejscowości nad Dunajcem i Kamienicą Gorczańską z początkami sięgającymi 1251 roku położonej w dolinie wspomnianych rzek i na stokach wzniesień Beskidu Sądeckiego, Gorców, Beskidu Wyspowego. To - innymi słowy - Kraina Kwitnącej Jabłoni, z regionalnym świętem o tej samej nazwie obchodzonym od ponad 75 lat, i jeden z kilku w Polsce regionów uznanym za zagłębie owocowe z początkami w XVII wieku. W Łącku i na terenie dzi-siejszej gminy w 1937 roku było 3376 sadów owocowych z 520 tys. drzew, a w 1900 roku zebrano 60 ton śliw, w 1923 roku - 600 ton i 300 ton jabłek. Owoce świeże i przetwory (suszone i powidła) w XIX wieku płynęły Dunajcem i Wisłą na jarmarki do Torunia i Gdańska, podobnie jak drewno, i inne płody z bogatych lasów. Niestety, obrośnięta ponad stuletnią legendą „łącka śliwowica” co dawniej „krasiła lica” (zwana też „krasilicą”) - to obecnie niegodna tej nazwy coraz częściej ordynarnie fałszo-wana „podróbka” grożąca zatruciem. Łącko leży na pradawnym szlaku handlowym a z czasem tury-stycznym, ze Lwowa, Krakowa i Tarnowa do znanych uzdrowisk w Krościenku i Szczawnicy, położo-nych w Pieninach.

Ta potężna Monografia jest dowodem, że coraz szersze kręgi badań i ambicje do popularyzo-wania dziejów obejmują nie tylko wielkie metropolie, jak Kraków, Poznań czy Warszawa, a lokalnie po-wiatowy Nowy Sącz, w którym jedna z gmin jest Łącko, typowa mała ojczyzna etnicznej grupy górali białych, zwanych też lachami. Historię tej krainy pisali nieświadomi znaczenia dokumentów dawni kronikarze, a jeszcze bardziej liczni przekazywali tylko słowami. Na piśmie dawno temu czynił tak m.in. Jan Długosz, a dziś liczni młodzi ożywiani pasjami poszukiwaczy badacze swoich rodzinnych stron, dokumentujący ich jakże burzliwe, jakże ciekawe, a często bardzo tragiczne, dzieje i swoich przodków. Kilka stuleci temu powstało kilkadziesiąt tzw. „fundamentalnych” opracowań o niejednoli-tym zasięgu i rozmaitej problematyce. „Łącko i gmina łącka” z 2012 roku wpisuje się do tego indeksu jako praca na wiele lat źródłowa i pomocna w kolejnych dociekaniach historyków, ale także ważna dla regionalistów, turystów, krajoznawców, a zwłaszcza dla nauczycieli i uczniów kilkudziesięciu szkół z tradycjami w tej gminie w Beskidach i nad Dunajcem.

Tomek Kowalik Źródło: Tomasz Kowalik, korespondencja nadesłana 22.01.2013

Od redakcji. Od wydawcy nie otrzymałem informacji o sposobie rozpowszechniana publikacji. Jednocześnie dziękuję redaktorowi Tomaszowi Kowalikowi za rekomendowanie książki czytel-nikom Konfraterni Turystycznej.

7 7

Krajobraz i turystyka: o wzajemnych relacjach

Krajobraz i turystyka: o wzajemnych relacjach / Sylwia Kul-czyk. Warszawa: Wydział Geografii i Studiów Regionalnych Uniwersytetu Warszawskiego, 2013, 188 s.

Książka stanowi kompleksowe studium relacji pomiędzy turystyką i krajobra-zem. Autorka, mając do wyboru napisanie monografii opartej na literaturze lub wykonanie typowej pracy badawczej, wybrała najtrudniejszą drogę po-średnią. Powstało zatem gruntowne opracowanie, oparte na bogatych, zagra-nicznych i polskich źródłach, z licznymi autorskimi ujęciami. W miejscach, gdzie danych literaturowych zabrakło, autorka wykonała własne badania, których wyniki harmonijnie włączyła w tok dzieła” – z recenzji dr. hab. Jaro-sława Balona

Spis treści ● Wstęp 1 Krajobraz jako przedmiot badan geografii turyzmu 1.1 Definicja krajobrazu 1.2 Przestrzeń, środowisko i miejsce — pokrewne koncepcje badawcze 1.3 Zastosowanie koncepcji krajobrazu na gruncie geografii turyzmu 1.4 Krajobraz — zasób, walor czy atrakcja turystyczna? 2 Właściwości krajobrazu 2.1 Zakresy pojęcia „krajobraz” 2.2 Zasięg krajobrazu 2.3 Skala przestrzenna krajobrazu 2.4 Dynamika krajobrazu 2.5 Autentyczność krajobrazu 3 Krajobraz jako struktura 3.1 Struktura krajobrazu w badaniach nad turystyka 3.2 Elementy strukturalne krajobrazu a jego wykorzystanie na potrzeby turystyki 3.3 Typologia elementów strukturalnych krajobrazu na potrzeby badan nad turystyka 4 Relacje turystyka – krajobraz; próba identyfikacji 4.1 Krajobraz turystyczny czy turystyka krajobrazowa? 4.2 Indywidualizacja jako nowy (?) trend w turystyce 4.3 Polscy turyści indywidualni na przykladzie uczestników OSOTT 4.4 Krajobraz jako część doświadczenia turystycznego; zmysły, motywy, preferencje 5 Fotografowanie jako sposób postrzegania krajobrazu 5.1 Paradygmaty percepcji a badania nad turystyka 5.2 Fotografowanie jako świadectwo doświadczenia turystycznego 5.3 Metody fotograficzne w badaniach krajobrazu 6 Struktura krajobrazu postrzeganego przez turystów 6.1 Struktura krajobrazu postrzeganego przez turystów — metodyka przeprowadzonych badan 6.2 Charakterystyka ogólna wyników badan 6.3 Struktura różnych typów krajobrazów w oczach turystów ● Podsumowanie ● Literatura ● Spis rycin, tabel i ramek ● Landscape and tourism – the mutual relations. Summary ● Załączniki

Zamówienia realizuje Wydziału Geografii i Studiów Regionalnych Uniwersytetu Warszawskiego. Książ-kę w cenie 30 zł (+ koszt wysyłki zgodnie z cennikiem Poczty Polskiej) można zamówić w wydawnictwie Wydziału Geografii i Studiów Regionalnych Uniwersytetu Warszawskiego, ul. Krakowskie Przedmieście 30, 00-927 Warszawa, pok. 4, tel. (48) 22 552 06 24; mgr Michał Tomczuk - redaktor, e-mail: michaltomczuk@wp.pl Źródło: Sylwia Kulczyk, korespondencja nadesłana 12.02.2013

8 8

Kreowanie wartości dla klienta przez obszar recepcji turystycznej

Kreowanie wartości dla klienta przez obszar recepcji tury-stycznej / Renata Seweryn. Kraków: Wydawnictwo Uniwersy-tetu Ekonomicznego w Krakowie, 2012,– 291 s.; ISBN: 978-83-7252-602-1. Zeszyty Naukowe / Uniwersytet Ekonomicz-ny w Krakowie. Seria Specjalna, Monografie, nr 220

Podstawowy problem badawczy, który autorka postanowiła w pracy roz-wiązać, to próba odpowiedzi na pytanie, czy możliwe jest zastosowanie w praktyce koncepcji kreowania wartości dla klienta przez tak heteroge-niczny strukturalnie obiekt rynkowy, jakim jest obszar recepcji turystycz-nej. Rozwój nauk o zarządzaniu (w tym zarządzania strategicznego), eko-nomiki konsumpcji, handlu, marketingu, psychologii, socjologii czy eko-nomii instytucjonalnej pozwolił już bowiem wypracować metody oraz wska-zać reguły, prawa i prawidłowości dotyczące budowania wartości dla klien-ta. Należy się jednak zastanowić, czy podmioty działające w destynacji mo-

gą je zaadaptować do własnych potrzeb, by usatysfakcjonować swoich gości i zbudować ich lojalność. Z problemu badawczego wynika główny cel niniejszej rozprawy, którym jest zaprezentowanie istoty, znaczenia i możliwości praktycznego zastosowania koncepcji kreowania wartości dla klienta w zarządzaniu obszarem recepcji turystycznej. Cele szczegółowe pracy sformułowano następująco: do-konanie przeglądu literatury światowej i krajowej odnoszącej się do istoty wartości dla klienta, okre-ślenie specyfiki wartości dla klienta turysty, sposobów jej kalkulacji i jej wpływu na proces wyboru miejsca docelowego podróży, przeprowadzenie pogłębionej diagnozy wzajemnych uwarunkowań między wartością, satysfakcją, jakością i lojalnością na rynku turystycznym, zidentyfikowanie wartości obsza-ru recepcji dla turysty, jej źródeł i twórców, scharakteryzowanie procesu zarządzania obszarem recep-cji turystycznej przez wartość dla klienta, jego etapów i warunków skuteczności, przedstawienie mode-lu procesu kreowania wartości dla klienta turysty przez miasto Kraków. Rozprawa ma charakter teore-tyczno-empiryczny. Podstawowa jej hipoteza badawcza brzmi: koncepcję kreowania unikatowej warto-ści dla klienta można zastosować w zarządzaniu obszarem recepcji turystycznej pod warunkiem posia-dania stosownej bazy danych o zachowaniach i opiniach odwiedzających. (fragment tekstu)

Wszystkie nasze książki można kupić w Księgarni Akademickiej UEK w Krakowie, mieszczącej się na terenie Uczelni, oraz w księgarniach naukowych na terenie całego kraju. Hurtownie, księgarze i nabywcy indywidualni mogą zamówić poszczególne pozycje w Księgarni Akademickiej UEK: 31-510 Kraków, ul. Rakowicka 27, tel. 12 293-50-11, 12 293-57-40, fax 12 293-50-11, e-mail: ksiegarnia@uek.krakow.pl. Księgarnia mieści się w budynku biblioteki, I p., pok. 108 i czynna jest od poniedziałku do piątku w godz. 9-17:30 oraz w soboty w godz. 9–14. Hurtowniom i księgarzom udzielamy rabatu. Prowadzimy również sprzedaż wysyłkową dla indywidualnych odbiorców. Źródło: Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, data dostępu 10.02.2013

Rynek lotniczy 2012

Rynek lotniczy 2012:: Air Transport Market 2012: raport / To-masz Dziedzic. Warszawa: Instytut Turystyki, 2012,– 71 s.; tab., wykr.; 24 cm. ISBN 978-83-62460-32-8

Ukazał się drukiem raport „Rynek lotniczy 2012”. To już dziesiąta edycja, ju-bileuszowa. Autorem opracowania i analiz jest Tomasz Dziedzic, wydawcą In-stytut Turystyki.

Raport zawiera aktualne dane i ocenę głównych zjawisk zachodzących w branży lotniczej. Podzielony jest na dwie grupy zagadnień. Jedna odnosi się do zjawisk na świecie, druga poświęcona jest szczegółowej charakterystyce rynku polskiego. Czytelnik znajdzie również prognozy dla świata i Polski. Ubiegły rok charakteryzował się pogarszaniem sytuacji ekonomicznej w skali globalnej. Nie pozostaje to bez wpływu na branżę lotniczą. Przewidywany zysk netto linii skurczy się w 2012 roku do zaledwie 4 mld USD, a rentowność net-

to nie przekroczy 0,6 proc. Europę ocenia się znacznie gorzej i szacowana jest strata netto linii prze-kraczająca 1 mld USD. Ujemny wynik przewiduje się także dla linii europejskich w 2013 roku. Inne regiony świata radzą sobie na rynku lotniczym lepiej, szczególnie dotyczy to Azji i Pacyfiku oraz Ame-ryki Łacińskiej. Co do sytuacji w Polsce, to w 2012 roku liczba pasażerów osiągnęła poziom około 24,65 mln pas., co stanowi wzrost o ok. 2,75 mln, tj. 12,6 proc. w stosunku do roku poprzedniego. Samolot utrzymał swoją pozycję najczęściej wybieranego środka transportu przy wyjeździe za granicę. W 2012 roku wszystkie polskie lotniska komunikacyjne odnotowały wzrost ruchu, przy czym jego ska-

9 9

la była silnie zróżnicowana. W 2011 roku w wartościach bezwzględnych największy wzrost był w War-szawie o ponad 600 tys. pas., Gdańsku ok. 240 tys., Krakowie ok. 150 tys. pas. i Katowicach prawie 120 tys. W 2012 roku największy wzrost wolumenu odnotowały lotniska w Gdańsku, wzrost o 440 tys. pas., Krakowie, wzrost o 420 tys. pas., Wrocławiu, wzrost o 340 tys. pas. I Warszawie wzrost o 240 tys. pas. W 2012 roku nastąpił ok. 50 proc. wzrost ruchu krajowego. Było to skutkiem nie tylko krótko-trwałych, choć bardzo aktywnych operacji OLT Express, ale także efektem działania innych przewoźni-ków i większego zainteresowania pasażerów. Aktualna prognoza Instytutu Turystyki przewiduje, że w 2013 roku w polskich portach odprawi się 26,3 mln pasażerów, o 6,8 proc. więcej niż w 2012 roku. W dłuższym horyzoncie czasowym Instytut Turystyki zakłada, że w 2015 roku będzie na polskich lot-niskach ruch na poziomie 30 mln, a w 2020 roku - 41 mln. Dla tych lat ULC — wg prognozy z kwietnia 2012 roku — szacuje, że będzie odpowiednio 28,5 mln i 38 mln pasażerów. Zamówienia realizuje Instytut Turystyki: http://www.intur.com.pl/sklep/index.php?p=productsMore&iProduct=135 Źródło: Aktualności Turystyczne, data dostępu 10.02.2013

Raport lotniczy 2012

Raport lotniczy 2012:: Air Transport Marker 2012: dynamika, wskaźniki, prognozy / Dariusz Tłoczyński. Warszawa: Wiado-mości Turystyczne, 2012, – 48 s.; il., tab., wykr.

Raport przedstawia wyniki branży w Polsce i na świecie, opisuje zachodzące zmiany, charakteryzuje trendy, przedstawia prognozy na lata następne. Zamówienia realizuje wydawca: Eurosystem: wydawnictwo prasy branżowej, dokument online: http://www.eurosys.pl/geografia/70-raport-rynek-

lotniczy-2012.html, data dostępu 10.02.2013

Rynek niskokosztowych przewozów lotniczych a rozwój sektora turystyki

Rynek niskokosztowych przewozów lotniczych a rozwój sekto-ra turystyki / Joanna Hawlena. Radom: Instytut Naukowo-Wydawniczy Spatium, 2012,– 225 s.; ISBN: 978-83-62805-40-2

W książce zaprezentowano zagadnienia teoretyczne dotyczące rynku usług transportowych i turystycznych oraz zachodzące na nich relacje ekonomicz-ne. Przestawiono genezę i rozwój lotniczych przewoźników niskokosztowych i hybrydowych, procesy deregulacji i liberalizacji rynku przewozów lotni-czych oraz międzysegmentową rywalizację. Przedstawiono także wyniki ba-dań wpływu przewoźników niskokosztowych na rozwój portów regionalnych i aktywizację ruchu turystycznego, konkurencję pomiędzy lotniskami oraz znaczenie rozwoju turystyki w procesie zwiększenia natężenia ruchu lotni-czego w portach regionalnych Polski. Omówiono efektywność niskokoszto-

wych przewozów pasażerskich na rynku usług lotniczych ze szczególnym uwzględnieniem problematy-ki związanej z przychodami pozabiletowymi oraz ekonomicznymi przesłankami dążenia do akcesji w sojusze partnerskie. W końcowej części publikacji, wykorzystując wyniki autorskich badań ankieto-wych, zaprezentowano znaczenie działalności turystycznej w rozwoju gospodarczym. W konsekwencji badań rynku usług turystycznych przeprowadzonych przez instytuty badawcze na świecie, dotyczące rynku globalnego i europejskiego, a także przeprowadzonych przez autorkę, określono preferencje do-tyczących miejsc, form i długości wyjazdów oraz związanych z wyborem środka transportu. W publika-cji zawarto również światowe trendy rozwoju turystyki biorąc pod uwagę różne kryteria. ● Spis treści: http://www.autobusy-test.com.pl/images/stories/Ksiazki/2012/sthawlena.pdf Zamówienia realizuje księgarnia internetowa Instytutu Naukowo-Wydawniczego „Spatium”, dokument online: http://www.autobusy-test.com.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=593&Itemid=103, data dostępu 10.02.2013

10 1

Turystyka kulturowa w dobie przyspieszonej zmiany

Turystyka kulturowa w dobie przyspieszonej zmiany: proble-my organizacji, promocji i badań turystyki kulturowej w Pol-sce / Armin Mikos von Rohrscheidt. Poznań: Kultour.pl, 2013. ISBN 978-83-930211-3-0

Wersja elektroniczna - PDF oraz E-BOOK na płycie CD Format: pudełko SLIM 135 x 190 x 9 mm

Na monografię składa się szersze omówienie szeregu problemów posiadają-cych kluczowe znaczenie dla turystyki kulturowej w Polsce. Tłem poszcze-gólnych analiz jest stanowiąca środowisko i tło aktywności turystycznej płynna rzeczywistość i nieustannie zmieniające się potrzeby turystów. W podziale na kilkadziesiąt szczegółowych elementów (rozdziałów) zobrazo-wane zostały wyzwania i trudności, szanse i niezbędne działania, z którymi

aktualnie są i nadal będą konfrontowani twórcy oferty turystyczno-kulturowej, administratorzy obiek-tów i organizatorzy eventów stanowiących jej atrakcje, prowadzący badania naukowe w jej zakresie, pomysłodawcy i liderzy projektów i produktów, organizatorzy podróży i kadra ich obsługi. Zamieszczo-ne analizy, diagnozy i postulaty są odniesione do polskiej rzeczywistości, przykłady spoza krajowej przestrzeni i oferty turystycznej mają za zadanie ilustrować sprawdzone lub chybione rozwiązania omawianych problemów.

Niezależnie od zachowania naukowej formy opracowania (odwoływanie się do wyników badań, referencje wykorzystanych źródeł, w tym wyników badań pierwotnych, aparat przypisów) oraz języka wypowiedzi, dla ułatwienia przekazu i uproszczenia poszukiwania przez Czytelników interesujących ich zagadnień zaprezentowano je w formie pytań i odpowiedzi, rozbudowanych i szerzej uzasadnionych w systematycznym wywodzie. Tytułowe pytania poszczególnych rozdziałów są skróconymi wersjami tych, które postawili uczestnicy Gnieźnieńskiego Forum Ekspertów Turystyki Kulturowej, moderowa-nego przez autora gremium ponad dwudziestu specjalistów, wywodzących się ze środowisk badaczy, dydaktyków i praktyków organizacji wypraw kulturowych, przez co zbiór wyartykułowanych kwestii jest reprezentatywny dla aktualnej sytuacji turystyki kulturowej w Polsce a zawartość książki odbija rzeczywiste problemy, wpływające aktualnie na kształtowanie oferty i na poziom organizacji turystyki kulturowej, zagospodarowanie jej rozmaitych walorów, kształcenie kadr, współpracę podmiotów i śro-dowisk, informację i promocję, badania naukowe i dydaktykę istotnych dla niej treści.

Książka jest przeznaczona dla kilku grup adresatów. Jedną z nich są badacze zagadnień zwią-zanych z turystyka oraz uczestnictwem w kulturze: znajdą tu szereg wskazówek odnośnie tematów i problemów nie poddawanych dotychczas analizie i krytyczne omówienie niektórych metod badaw-czych, analizę potrzeb w zakresie metodologii wraz z omówieniem kryteriów, które powinny być uwzględniane w badaniach. Z kolei twórcy oferty turystyczno kulturowej w obiektach (muzea, atrakcje tematyczne, obiekty zabytkowe) miejscowościach (pakiety lokalne, trasy turystyczne, eventy) oraz w regionach (szlaki turystyczne, wyprawy regionalne), a także pracownicy struktur samorządowych odpowiedzialni w nich za rozwój i promocję turystyki ora za upowszechnianie oferty kulturalnej. Mogą się oni zapoznać z szeregiem problemów, o których istnieniu wiedzą, lub które dopiero napotkają reali-zując swoje przedsięwzięcia i z propozycjami rozwiązań szczegółowych kwestii, proponowanych i wdra-żanych gdzie indziej w podobnych warunkach. Wykładający i studiujący turystykę kulturową w ra-mach studiów turystyki i kulturoznawstwa oraz szkolący kadry dla wypraw i produktów (m.in. prze-wodników i pilotów wycieczek), wreszcie twórcy i realizatorzy regionalnej edukacji turystycznej w for-mie szkolnej i pozaszkolnej znajdą tu zestawienie kluczowych zagadnień i propozycje programów. Wszyscy interesujący się zawodowo rozlicznymi dziedzinami kultury, a szczególnie jej upowszechnia-niem mogą z korzyścią dla tworzonych przez siebie programów i ofert zapoznać się z istotnymi elemen-tami funkcjonowania tej skomplikowanej rzeczywistości: zbioru idei, ludzi, miejsc i złożonych syste-mów, jaką jest – w ujęciu globalnym i lokalnym – organizacja podróży kulturowych.

Spis treści Wstęp 1. Szanse Polski jako destynacji turystyki kulturowej 2. Masowość czy elitarność - dokąd zmierza turystyka kulturowa? 3. Nowe typy atrakcji turystycznych a turystyka kulturowa 4. Cena dziedzictwa – problem opłat za zwiedzanie walorów kultury 5. Literackie opisy podróży a współczesne produkty turystyczne 6. Perspektywy rozwoju turystyki pielgrzymkowej i religijnej w Polsce i Europie 7. Zasadność wspólnej polityki Unii Europejskiej w zakresie turystyki kulturowej 8. Ile powinien wiedzieć i co umieć przewodnik i pilot wypraw kulturowych? 9. Modernizacja i urozmaicanie oferty polskich szlaków tematycznych

11 1

10. Formy promocji turystyki kulturowej 11. Kształtowanie przestrzeni i organizacja ruchu turystycznego w kurortach 12. Wykorzystanie źródeł internetowych w publikacjach naukowych z dziedziny turystyki 13. O rzeczywistej możliwości kontaktu z kulturowym autentykiem w turystyce 14. O sensowności nazywania i klasyfikowania w turystyce kulturowej 15. Kompetencje pilotów i przewodników jako pośredników kulturowych 16. Współpraca kreatorów oferty, środowiska naukowego i samorządów w tworzeniu produktów tury-styki kulturowej 17. Polskie muzea regionalne a problem wzbogacania oferty turystyczno-kulturowej 18. Jak daleko można się posunąć w odrębnej analizie form turystyki kulturowej? 19. Turystyka kreatywna czy kreatywne elementy w turystyce kulturowej? 20. O porównywalnych narzędziach mierzenia efektywności turystycznej eventów 21. Jak studia turystyki przygotowują na jej współczesne wyzwania? 22. Uwzględnianie turystyki kulturowej w życiu gmin, powiatów i województw 23. W jakim kierunku rozwijać struktury szlaków dziedzictwa kulturowego? 24. Rozwój nowych typów atrakcji a szanse klasycznej oferty turystyki kulturowej 25. O odrębnym zarządzaniu turystyką kulturową w samorządach 26. „Skansenizacja” dziedzictwa kulturowego w turystyce: zagrożenie czy szansa? 27. Czy i jak wyróżniać i promować sztandarowe atrakcje turystyczno-kulturowe? 28. O sensowności i skutkach deregulacji zawodów przewodnika i pilota wycieczek 29. Czy musimy wiedzieć, że mówimy prozą czyli o samoświadomości turysty 30. Wytyczanie granic między turystyką kulturową a innymi formami turystyki 31. Edukacja regionalna a turystyka kulturowa 32. Wpływ międzynarodowych imprez sportowych na rozwój turystyki kulturowej 33. Białe plamy w naukowej refleksji na temat turystyki kulturowej 34. Znaczenie turystyki kulturowej dla procesów zmiany społecznej 35. Eskapizm czy inscenizacja: w którym kierunku podąży turystyka żywej historii? 36. Rola instytucji oświatowych w kreowaniu potrzeby odkrywania świata 37. Problem finansowania złożonych produktów turystyczno-kulturowych Zakończenie

Zamówienia realizuje biuro Kultour.pl, składanie zamówień biuro@kultour.pl. KulTour.pl Organizator Turystyki Kulturowej i Edukacyjnej, ul. Wyspiańskiego 16/1, 60-750 Poznań; tel/fax (+48) 61 879-50-62, tel. kom. (+48) 601 871 661 Źródło: Turystyka kulturowa: portal naukowy, data dostępu 10.02.2012

Więcej informacji o nowościach wydawniczych znajdziesz

● w „Aktualnościach Turystycznych”, dokument online: http://www.aktualnosciturystyczne.pl/wydawnictwa/

SZKOLENIA

Restauracyjny marketing mix dla zarządzających lokalami gastronomicznymi

Organizator XVII Międzynarodowych Targów Gastronomicznych EuroGastro zapewnia szeroki wachlarz szkoleń z zakresu marketingu, promocji i budowa-nia wizerunku lokalu. W trakcie pierwszych dwóch dni Targów odwiedzający będą mogli wziąć udział w warsztatach prowadzonych przez specjalistów z branży, a także wysłuchać porad i skorzystać z doświadczenia autorytetów kulinarnych, m.in. Marty Gessler, właścicielki warszawskiej Qchni Artystycz-

nej. Precyzyjne określenie celów marketingowych, rola spójnego wizerunku oraz dobrze zaplanowa-

ne działania promocyjne, które pomogą wyróżnić ofertę restauracji na tle konkurencji, to elementy de-cydujące o sukcesie lokalu. Targi EuroGastro, które odbędą się 20-22 marca br. W Centrum Targowo-Kongresowym MT Polska w Warszawie przy ul. Marsa 56c, to dobra okazja do zdobycia bądź uporząd-kowania tej wiedzy.

Goście specjalni. Na konferencji „Aranżuj, gotuj, zarabiaj, czyli jak z sukcesem wykreować re-staurację…” organizowanej przez Food Service Magazyn HoReCa omówiona zostanie tematyka dotyczą-ca tworzenia marketingowej i kulinarnej wizji lokalu oraz sposobów budowania charakterystycznego i spójnego wizerunku restauracji. Uczestnicy dowiedzą się także jakimi sposobami przyciągnąć i utrzymać uwagę gości oraz mediów. Dodatkowo obecni będą goście specjalni, którzy podzielą się swo-im doświadczeniem. Będą to trzy zdobywczynie tytułu „sukces marketingowy” przyznawanego w trzech kategoriach. Laureatkami są: Marta Gessler – założycielka „Qchni Artystycznej” (kategoria „Autorytet kulinarny”), Justyna Kosmala z „Charlotte chleb – wino” („Trendsetter”) oraz Justyna Zdunek z „Meta-morfozy” („Regionalizm”).

12 1

Naukowe spojrzenie. Specjalistki z Katedry Organizacji i Ekonomiki Konsumpcji SGGW w ra-mach seminarium „Wybrane aspekty strategii marketingowej lokalu gastronomicznego” poprowadzą trzy spotkania poświęcone wyróżnieniu oferty lokalu na tle konkurencji. W trakcie wykładów „Główne trendy w ofercie kulinarnej gastronomii: Jak wyróżnić się na tle konkurencji”, „Kreacja marek w ga-stronomii” oraz „Innowacyjne formy promocji w gastronomii” przybliżą słuchaczom tematykę najnow-szych trendów kulinarnych, a także najskuteczniejsze strategie stosowane przy tworzeniu identyfikacji marek w gastronomii, m.in. nazwy, logotypu, które przełożyły się na rozpoznawalność restauracji. Uwzględnione zostaną także nowoczesne działania promocyjne z zakresu reklamy, promocji sprzedaży, PR oraz marketingu bezpośredniego.

Uzupełnieniem seminarium SGGW będą jeszcze dwie prezentacje: „Usługi gastronomiczne w zaspokajaniu potrzeb żywieniowych współczesnego turysty” oraz „Zarządzanie rotacją stolików w lokalu gastronomicznym”.

Umiejętne planowanie. Warsztaty „Jak umiejętnie przygotować kalendarz promocji restaura-cji”, które zostaną poprowadzone przez ekspertów z firmy AF Media, właściciela Serwisu Gdzie-zjesc.info®, na przykładach wskażą jak mogą wyglądać cele marketingowe w różnych okresach funk-cjonowania restauracji oraz jak zaplanować działania promocyjne na przestrzeni roku. Uczestnicy szkolenia pod okiem specjalistów przygotują wstępny kalendarz promocji swojej restauracji. Dodatko-wo będzie można pozyskać wiedzę, jak umiejętnie wykorzystać budżet przeznaczony na kampanię re-klamową, uwzględniając przy tym potrzeby i możliwości lokalu.

Warunki uczestnictwa. Koszt warsztatów organizowanych przez Food Service Magazyn HoReCa wynosi 49 zł, pozostałe są bezpłatne. O uczestnictwie decyduje kolejność zgłoszeń. Wymagana jest wcześniejsza rejestracja i wypełnienie formularza zgłoszeniowego na stronie organizatora szkolenia.

Więcej informacji o warsztatach: ● Warsztaty Food Service:

http://www.eurogastro.com.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=172&Itemid=641&lang=pl

● Warsztaty SGGW: http://www.eurogastro.com.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=171&Itemid=640&lang=pl

● Warsztaty AF Media, Gdziezjesc,info®: http://www.eurogastro.com.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=168&Itemid=639&lang=pl

Szkolenia odbędą się na terenie Targów EuroGastro, na które obowiązuje oddzielna rejestracja. Można jej dokonać na miejscu lub on-line na www.eurogastro.com.pl/rejestracja.

Dogodny dojazd. Na targi będzie można dostać pociągiem SKM w pociągiem Kolei Mazowiec-kich z dworca Warszawa Śródmieście, Warszawa Wschodnia lub Warszawa Zachodnia. Stacja docelo-wa - Warszawa Gocławek - znajduje się w odległości około 700 metrów od Centrum MT Polska. Czas dojazdu pociągiem z centrum Warszawy do stacji docelowej nie powinien przekroczyć 20 minut.

Joanna Kuźma, Lawenda Public Relations, email: joanna@lawendapr.com, tel. 502 096 072

Źródło: Joanna Kuźmina, korespondencja nadesłana 13.02.2013

Grupa eholiday.pl wprowadza certyfikowane szkolenia dla hotelarzy

W ramach projektu edukacyjnego Travel 2.0 grupa eholiday.pl zaprosiła Krzysztofa Głąbińskiego, prezesa Yieldplanet.com, do wspólnego uruchomienia warsztatów szkoleniowych dla hotelarzy. Pierwszy z przewidzianego na ten rok cyklu obejmuje zagadnienia Revenue Management.

Szkolenia sygnowane są przez American Hotel & Lodging Educational Institute (EI), który jest częścią American Hotel & Lodging Association (AH&LA). EI jest największym na świecie centrum edukacji hotelarskiej i szkoleń.

Szkolenia certyfikowane przez EI są nowością na rynku polskim. Ich wdrożeniem i propagowa-niem zajęli się Krzysztof Głąbiński, prezes Yieldplanet.com oraz grupa eholiday.pl.

Zajmuję się zagadnieniami Revenue Management i Dystrybucji od ponad 20 lat. Dla większości hotelarzy doświadczenie jest jedyną formą zdobycia tej konkretnej wiedzy. Stąd pomysł na certyfiko-wane szkolenia, które łączą wiedzę i doświadczenie z teorią najlepszej na świecie instytucji edukacyjnej dla hotelarzy AH&LA EI – powiedział Krzysztof Głabiński, prezes Yieldplanet.com.

Cykl szkoleń w Polsce rozpoczyna program „Revenue Management. Jest on adresowany do właścicieli obiektów noclegowych, osób zarządzających hotelami, dyrektorów i managerów hoteli, a także do działów sprzedaży, marketingu i Revenue Managerów oraz osób myślących o własnym obiekcie noclegowym. Dla zainteresowanych przewidziany jest oficjalny egzamin, którego zaliczenie uprawnia do otrzymania certyfikatu ukończenia szkolenia wydanego przez EI. ● Więcej informacji na temat szkolenia oraz instytucji certyfikującej można znaleźć na stronie www.travel20.pl. Źródło: Dziennik Turystyczny, data dostępu 15.02.2013

13 1

EKSPERTYZY I WYNIKI BADAŃ

Komentarz: turystyka seniorów to wyzwanie dla firm turystycznych

Z roku na rok wzrasta liczba osób po 55 roku życia decydująca się na wyjazdy zagraniczne. Osoby po 70 roku życia nadal jednak rzadko po-dejmują decyzję o wyjeździe. Biuro podróży otwarte dla seniora to wyzwanie dla branży tury-stycznej, jednak przykład zachodnich sąsiadów pokazuje, że gra jest warta świeczki. Polska tury-styka idzie w dobrym kierunku.

Owoce morza i palmy droższe niż karp i choinka. Wyjazdy na urlop zagraniczny mają swoje plusy, wiedzą o tym przede wszystkim osoby, które pomimo wysokich, utrzymujących się cen w czasie minionych Świąt Bożego Naro-

dzenia i Sylwestra zdecydowały się skorzystać z uroków krajów, w których temperatura w tym okresie sięga powyżej 25 stopni Celsjusza.

Zainteresowanie wyjazdami zagranicznymi osób w wieku 20–55 lat w okresie świątecznym było tak duże, że niektóre biura podróży klientów czekających na ostanie wolne miejsca zmuszone były wy-syłać z kwitkiem. W ubiegłym roku najatrakcyjniejsze świąteczne oferty wyjazdowe w atrakcyjnej cenie kupiły osoby, które zarezerwowały miejsca w hotelach na początku listopada ubiegłego roku. Szczegól-nie dużym zainteresowaniem w tym roku cieszył się Egipt, co zresztą nie powinno nikogo dziwić. Egipt w okresie zimowym jest najbliższym, bo oddalonym zaledwie około 4,5 godziny lotu od Polski i zarazem najcieplejszym krajem w tej odległości od Europy. U naszych zachodnich sąsiadów z Niemiec wyjazd do Egiptu do hotelu 5 gwiazdkowego na ostatnią chwilę „Last minute” w rozsądnej cenie w grudniu był nie możliwy.

Nasi zachodni sąsiedzi podróżują chętniej i częściej, jednak i u nas w kraju powoli zwiększa się ilość deklarująca chęć wyjazdu za granicę, choć dotyczy to jedynie określonej grupy wiekowej.

Na wakacje po sześćdziesiątce. Jak przekonuje Raport z badania „Preferencje osób starszych dotyczące wyjazdów turystycznych” opublikowany na stronie Ministerstwa Turystyki i Sportu, można wnioskować, że coraz więcej Polaków decyduje się na wyjazd poza miejsce swojego zamieszkania. Do-tyczy to jednak wciąż osób młodych i w średnim wieku. Osoby starsze nadal niechętnie decydują się na jakiekolwiek wyjazdy, podczas gdy niektórzy organizatorzy wycieczek wychodzą do nich z inicjatywą zorganizowania wyjazdu i zakwaterowania dostosowanego do ich potrzeb.

Przykłady takich ofert dotyczą np. Hiszpanii. Pod hasłem „Travel Senior” kryją się dofinanso-wania nie tylko dla hoteli ale i samych organizatorów. Osoby starsze korzystają z takich wjazdów naj-częściej poza sezonem.

Obecnie wyjazdy zorganizowane dla seniorów oferują tacy organizatorzy jak: Exim Tours, Funclub, Rainbow Tours czy Neckermann.

Przemysław Jackiewicz z Fostertravel.pl widzi postęp w rozwoju turystyki skierowanej dla osób starszych.

Pozytywne jest to, że o projekcie „Travel Senior” jest coraz głośniej. Niestety nadal jeszcze po-zostajemy w tyle za naszymi zachodnimi sąsiadami z Niemiec pod względem częstotliwości wyjazdów, których klientami są seniorzy. Rozwój turystyki idącej w kierunku aktywizacji osób starszych do wypo-czynku poza granicami kraju idzie w odpowiednim kierunku, jednak nie należy zapominać, że nie małe znacznie ma tu również sytuacja finansowa polskich emerytów różniąca się od tej zza granicy z Niem-cami. Jest to jedno z głównych utrudnień, które hamuje zapał osób na emeryturze do wyjazdów za granicę – powiedział.

Idą zmiany. W 2012 roku chęć wyjazdu za granicę zadeklarowało 27 proc. Polaków, przy czym na wyjazd zagraniczny wskazało 17 proc. badanych. Osoby chcące spędzić urlop w kraju stanowiły mniejszość. Osobami, które wykazały największą chęć podróżowania była grupa ludzi w wieku 60–64 lat, ludzie po 70 roku życia wolały w większości pozostać w domu. Dla porównania w roku 2010 nigdzie nie wyjechało 67 proc. osób będących w wieku 65 lat i więcej. 75 proc. osób po 75 roku życia zadeklarowało, że nie wyjeżdżało nigdzie. W 2010 roku na urlop zagra-niczny zdecydowało się 12 proc. mieszkańców Polski w wieku 60 – 65 lat. Wśród grupy osób, która wyjechała poza miasto, w którym mieszka jedynie 10 proc. stanowili turyści. Pozostałe osoby wyjechały do rodziny lub z konieczności uregulowania spraw osobistych. Mieszkańcy wsi stanowili w 2010 roku najmniej aktywną grupę turystów. Warto zauważyć, że najmniej aktywni turystycznie byli przede wszystkim mieszkańcy województw: podlaskiego, zachodniopomorskiego i podkarpackiego. Jak wynika z powyższych danych w ciągu ostatnich dwóch lat można zaobserwować zwiększenie się liczby ludzi około 60 roku życia zainteresowanych ofertami wyjazdowymi.

Zdaniem Przemysława Jackiewicza z Fostertawel.pl zmiana ta przede wszystkim wynika z fak-tu, że ludzie starsi stają się atrakcyjnym klientem dla biur podróży. Przykładowo oferta „Travel Senior”

14 1

kierowana jest do osób w określonym przedziale wiekowym. Turyści, którzy z niej korzystają zostają zakwaterowani w jednym, ewentualnie dwóch hotelach, co sprawia, że czują się swobodnie. Takie roz-wiązanie pozwala na pełne dostosowanie różnych form spędzania czasu podczas urlopu do turystów w określonej grupie wiekowej. Zarówno animacje jak i wycieczki są dostosowane tematycznie do zain-teresowań i możliwości osób starszych. Obserwujemy, że dużo osób starszych w okresie zimowym wy-jeżdża w ciepłe strony Egipt, Tunezja i nie są to tylko wyjazdy na tydzień. Polscy seniorzy coraz częściej wybierają dwa tygodnie lub nawet miesiąc.

Zwiększenie się w porównaniu do lat poprzednich zainteresowania osób starszych wyjazdami zagranicznymi wynika również z przemian kulturowych. Ponadto, osoby w wieku emerytalnym są bar-dziej otwarte towarzysko co szybciej pozwala im na przełamanie bariery językowej w obcym kraju. Po-woli zanika stereotyp osoby starszej spędzającej jesień życia w domu przed telewizorem.

Zmienia się niewątpliwie kwestia mentalna. Mamy klientów którzy za naszym pośrednictwem wyjeżdżają co rok w inne miejsce. Widać, że podróże to ich pasja, która sprawia im wiele radości. Klienci z zainteresowaniem przeglądają katalogi, oglądają zdjęcia, kontaktują się z doradcami, rozma-wiają. Sporym zainteresowaniem cieszą się również wycieczki objazdowe pozwalające na poznawanie świata. Są pewnego rodzaju formą spełniania marzeń – dodał Jackiewicz.

Wakacje z zapomogą. Jak wynika z badania opublikowanego przez Ministerstwo Spotu i Re-kreacji najważniejszym aspektem, który ma decydujący wpływ na podjęcie decyzji o wyjeździe jest sy-tuacja zdrowotna i finansowa polaków i możliwości jakie ma dana osoba w związku z możliwością otrzymania dofinansowania na wyjazd. Okazuje się, że około 40 proc. naszych rodaków rezygnuje z wyjazdu, ponieważ ma problemy ze zdrowiem, 38 proc. ma trudności finansowe. Więcej niż 30 proc. polaków byłoby skłonnych zmienić swoją decyzję o wyjeździe, gdyby mogła uzyskać 30 proc. dofinan-sowanie do wyjazdu w kraju lub za granicą.

Na liczebność ludzi decydujących się na wyjazd w określonej grupie wiekowej mają wpływ oczekiwania wakacyjne potencjalnych klientów. Największą popularnością cieszą się przede wszystkim wyjazdy zorganizowane, grupowe. Mieszkańcy miast najbardziej preferują samolot jako środek trans-portu, podczas gdy osoby mieszkające na wsi najchętniej podróżują autokarem.

Polska będąca krajem, w którym stale rośnie liczba osób starszych powinna dopasowywać sta-le propozycje skierowane do starszego odbiorcy. Dla wielu firm oznacza to często zmianę prowadzenia kampanii reklamowej oraz zwiększenia swojej elastyczności na rynku usług, również turystycznych. Branża turystyczna jest miejscem szczególnym, klienci udający się do biura podróży oczekują, że wy-jazd jaki zostanie im zaproponowany w zupełności spełni ich oczekiwania a nawet czymś ich zaskoczy. Klienci biur podróży wybierając się w wymarzoną podróż pragną wrócić z niej zadowoleni i zachęceni do kolejnych wyjazdów.

Osoby w wieku dojrzałym i starszym są trudnymi klientami. Najczęściej mają oni ściśle okre-ślone oczekiwania co do wyjazdu, dlatego oferty wyjazdowe jakie proponują im współcześni organizato-rzy muszą być dopasowane do ich indywidualnych potrzeb i preferencji. Zwiększenie liczby chętnych do wyjazdów, którzy jeszcze do niedawna podchodzili raczej sceptycznie do tego pomysłu świadczy o stałym rozwoju branży turystycznej.

Jesteśmy dojrzalsi i wymagamy więcej. Z roku na rok klient staje się bardziej „dojrzały” i „wy-magający”, co wynika głównie ze znajomości swoich preferencji i chęci ich zaspokojenia. Klienci biur podróży coraz częściej oczekują od agentów wysokiego poziomu obsługi, co sprawia, że istnieje ko-nieczność stałego podnoszenia swoich kwalifikacji przez osoby sprzedające wyjazdy zorganizowane.

Dziś doradca musi być profesjonalistą a nie przypadkową osobą sprzedającą wycieczki. Nie trudno zauważyć, że klienci coraz częściej wybierają dobre hotele 4*-5* z opcją wyżywienia All Inclu-sive. W porównaniu dla lat ubiegłych hotele 3* ze śniadaniami nie są już tak popularne. Zwiększa się również poziom obsługi oferowany przez biura podróży, co podyktowane jest wyższymi wymaganiami klientów.

Justyna Wrzochul–Stawinoga Fostertravel.pl

Źródło: Dziennik Turystyczny, data dostępu 11.02.2013

15 1

Podsumowanie badań ruchu turystycznego w województwie łódzkim za 2012 rok

W imieniu Regionalnej Organizacji Turystycznej Województwa Łódzkiego oraz zespołu naukowego Katedry Geografii Miast i Turyzmu Uniwersytetu Łódzkiego pod kierownictwem prof. Bogdana Włodarczyka zapraszamy serdecznie do wzięcia udziału w corocznym podsumowaniu badań ruchu turystycz-nego w województwie łódzkim za 2012 rok.

Już tradycyjnie odbędzie się ono w trakcie pierwszego dnia targów turystycznych Na Styku Kultur w Łodzi (22 lute-go), o godzinie 12.00 w Centrum Konferencyjno-Wystawienniczym Międzynarodowych Targów Łódzkich (al. Politechniki 4, sala B na 1. piętrze).

Badania ruchu turystycznego przeprowadzane rok po roku już od kilku lat pozwalają nam na wskazywanie tendencji w zachowaniu turystów odwiedzających nasz region – zarówno

tych pozytywnych, jak i negatywnych. Takimi tendencjami jest choćby zwiększający odsetek osób od-wiedzających (bez noclegu w regionie) czy wzrost roli Internetu jako głównego źródła Informacji dla osób przyjeżdżających do Łódzkiego – mówi Tomasz Koralewski, zastępca dyrektora ROT Województwa Łódzkiego – naszym zadaniem jest potem dokonanie dogłębnej analizy tych danych i dostosowanie na-szych działań do zmieniającego się rynku i wciąż zwiększających się potrzeb turystów”.

Skrót raportu z podstawowymi danymi będzie można otrzymać w trakcie podsumowania lub znaleźć go będzie można już 23 lutego na stronie Regionalnej Organizacji Turystycznej Województwa Łódzkiego.

Badania są współfinansowane ze środków Urzędu Marszałkowskiego w Łodzi. Źródło: Regionalna Organizacja Turystyczna Województwa Łódzkiego, data dostępu 11.02.2013

PZOT: rośnie sprzedaż wszystkich rodzajów imprez, dojazd własny bardzo popularny

Polski Związek Organizatorów Turystyki zaprezentował kolejny raport tygodniowy (06/2013). To był kolejny bardzo dobry tydzień.

Źródłem danych raportu PZOT jest system rezerwacyjny MerlinX. Dane zawarte w raporcie ba-zują na rezerwacjach dokonanych przez 2592 agentów. Liczba agentów spadła o 8,6 proc. w stosunku do ubiegłego roku.

Zima i Lato zyskały w szóstym tygodniu 2013 roku po kilkanaście procent klientów: Zima 16,8 proc. a Lato 11,3 proc. Sprzedaż wszystkich rodzajów imprez rośnie, informuje PZOT. Od tygodni utrzymuje się bardzo wysoka dynamika wzrostu imprez z dojazdem własnym – tym razem jest ich aż o 69,7 proc. więcej.

Sezon Lato 2013 sukcesywnie zbliża się do poziomu sprzedaży przed rokiem. Spadek wynosi obecnie tylko 4,7 proc. Więcej informacji w raporcie, który prezentujemy poniżej. Wcześniejsze raporty znaleźć można pod tym adresem: http://dziennikturystyczny.pl/tag/raport-pzot/. ● Booking Report 06 2013 [http://www.scribd.com/doc/125255133/Booking-Report-06-2013] by nuAurora Źródło: Dziennik Turystyczny, data dostępu 13.02.2013

16 1

Dokąd w tym roku na narty? Enovatis sprawdza ceny i popularne kierunki

Włochy, Austria, Czechy, Słowacja – tak wygląda pierwsza czwórka najpopularniejszych kierunków wybieranych przez narciarzy przez serwisy spółki Enovatis.

Grupa Enovatis sprawdza popularne zimowe kierunki i ceny. Niezmiennie od czterech lat na narty najchętniej wybierano stoki alpejskie, przyciągające dobrymi wa-runkami pogodowymi i cenami. Te ostatnie pozostają w stosunku do zeszłego roku niemal bez zmian.

Jeżeli mówimy o popularności kierunków wybieranych przez polskich narciarzy, niezmiennie od czterech lat numerem jeden pozostają Włochy, na drugim miejscu wybieramy Austrię. Wynika to głównie z tego, że te dwa kraje mają najbogatszą infrastrukturę narciarską, są relatywnie blisko i umożliwiają wiele opcji dojazdu, od samochodu, przez autokar po transport samolotem – powiedział Michał Sawka z Wakacje.pl.

Więcej niż rok temu zapłacą narciarze wybierający się w Alpy szwajcarskie, co jest wynikiem niezmiennego kursu franka. Subtelne spadki cen odnotowano natomiast w popularnym we Włoszech rejonie Trentino.

Na podstawie rezerwacji w sezonie 2012/2013 widać natomiast, że coraz chętniej odkrywano Bałkany. Do popularnych już dzisiaj kierunków należy Burgas w Bułgarii czy tureckie Erzurum.

Jak co roku klienci bardzo chętnie decydują się na szusowanie na polskich stokach, do popu-larnych kierunków niezmiennie należą Karpacz, Zakopane, Szczyrk czy Szklarska Poręba. I chociaż ceny urlopu na nartach w kraju z roku na rok są coraz wyższe, chętnych nie brakuje. Przeciętny turysta na wyjazd na narty w sezonie 2012/13 wydaje 1612 zł, w ubiegłym roku 1543 zł, a w sezonie 2010/11 wydał 1375 zł. Za najchętniej wybierany kierunek – Włochy – rodzina z dzieckiem zapłaci średnio 4022 zł. Takie same rodzinne ferie w Polsce to koszt 2035 zł. Tyle samo co w ubiegłym roku zapłacić trzeba za wyjazd do Czech, Słowacji i Francji (średnio 2287 zł).

W ile osób wyjeżdżano? ● 46,91 proc. – rezerwacje dla 2 osób;

● 12,7 proc. – rezerwacje 2+1; ● 7,92 proc. – dla 4 osób; ● 6,16 proc. – dla 3 osób;

● 5,5 proc. – rezerwacje 2+2; ● 3,08 proc. – rezerwacja dla 1 osoby; ● 1,23 proc. – rezerwacja powyżej 6 osób.

Kierunki najczęściej wybierane przez polskich narciarzy (zagranica): ● Włochy; ● Austria; ● Czechy;

● Słowacja; ● Francja; ● Szwajcaria.

Przy okazji raportu Enovatis warto również sprawdzić analizy rezerwacji ferii, które przygoto-wał Travelplanet.pl: http://dziennikturystyczny.pl/2013/02/travelplanet-pl-ferie/ Źródło: Dziennik Turystyczny, data dostępu 15.02.2013

Rozwija się rynek rejsów wycieczkowych. Coraz częściej wybierają się w nie Polacy

Na całym świecie rocznie na rejsy wyciecz-kowe udaje się ponad 20 milionów osób, z czego Polacy to wciąż zaledwie od 6 do 12 tysięcy. Rynek jednak rozwija się dyna-micznie. Jako wyjazdy motywacyjne w rejsy wycieczkowe swoich pracowników wysyłają zagraniczne firmy, ale coraz chętniej udają się w nie także klienci indywidualni.

– Największe statki wycieczkowe zabierają na pokład ponad 6 tys. osób, gdzie 2 tys. osób to sama załoga, która ob-sługuje gości – mówi Agencji Informacyjnej Newseria Maciej Szymański, prezes firmy Veniti S.A., właściciela serwisu kruzy.pl.

Rozwojowi rynku sprzyjają promocje. Dzięki pojawiającym się kilka razy w roku specjalnym ofertom, na ośmiodniowy rejs wycieczkowy można popłynąć za tysiąc złotych. Takie ceny dotyczą na-wet najbardziej luksusowych statków, porównywalnych standardem do cztero- i pięciogwiazdkowych hoteli.

Drugim czynnikiem sprzyjającym wzrostowi tego rynku są wyjazdy motywacyjne. Zagraniczne koncerny, które mają swoje oddziały w Polsce, chętnie zapraszają pracowników na właśnie tego typu podróże.

– Rejsy wycieczkowe nie bez powodu nazywam wakacjami bez pakowania. Kupując taką wy-cieczkę można popłynąć np. w rejs po basenie Morza Śródziemnego, budzić się codziennie w innym porcie, zwiedzać przez cały dzień, a w nocy rozkoszować się rozrywkami na statku – wyjaśnia Maciej

2

Szymański i dodaje: – Takie statki to w zasadzie pływające miasteczka. Są na nich baseny, kasyna, kina, sale koncertowe, ściany wspinaczkowe i wiele innych zaskakujących atrakcji.

Statystyki mówią, że w 2013 roku w podróż statkiem wycieczkowym uda się na całym świecie niemal 21 milionów osób. Najwięcej spośród nich to Amerykanie – około 11,7 miliona. W Europie w ten sposób najchętniej wypoczywają Brytyjczycy (1,7 miliona) oraz Niemcy (1,4 miliona). W ciągu najbliż-szych czterech lat liczba osób wybierających ten sposób wypoczynku może wzrosnąć nawet do prawie 24 milionów rocznie. Choć statystyki wskazują, że najchętniej w rejs udają się starsi, zamożni turyści, Maciej Szymański podkreśla, że oferta jest skierowana do wszystkich. – Praktycznie nie ma żadnych ograniczeń, na rejsy wyjeżdżają zarówno osoby młode, osoby z rodzinami, ludzie starsi – mówi prezes Veniti S.A.

Według statystyk Cruise Market Watch łączna pojemność statków wycieczkowych na świecie to ok. 440 tys. osób. Niekwestionowanymi liderami rynku są koncerny Carnival Corporation (48,4 proc. udziału jako cały koncern) oraz Royal Carribean (23,3 proc.). Do tego drugiego koncernu należą dwa największe, siostrzane statki wycieczkowe świata: MS Allure of the Seas i MS Oasis of the Seas. Obydwa mają 362 m długości, 72 m wysokości ponad lustrem wody oraz mogą maksymalnie za-brać6296 pasażerów na 16 pokładów.

Przeciętnie turysta biorący udział w rejsie wycieczkowym wydaje ok. 1728 dolarów, czyli ok. 5400 zł. Większość z tej kwoty stanowi cena biletu, kształtująca się średnio na poziomie 1300 dolarów (ok. 4000 zł).

Na raczkującym polskim rynku rejsów wycieczkowych Veniti S.A. jest jednym z liderów. – Stworzyliśmy silny ekspercki dział, który zajmuje się u nas wyjazdami motywacyjnymi. Spe-

cjalizujemy się też w wyjazdach motywacyjnych na pokładzie statków wycieczkowych – podkreśla Ma-ciej Szymański.

Firma Veniti S.A., właściciel m.in portalu kruzy.pl, sprzedaje rejsy na statkach należących między innymi do firm Carnival Cruise Line, Costa Cruises oraz MSC Cruises. Oferta obejmuje cały świat, w tym Morze Śródziemne, norweskie fiordy oraz Karaiby. Notowana na rynku New Connect spółka osiąga dobre wyniki.

– W ostatnim kwartale udało nam się osiągnąć break point. Czwarty kwartał 2012 roku to po-nad 230 tys. złotych zysku netto przy poziomie sprzedaży 1,3 mln. Te wyniki są konsekwencją realizo-wanej przez nas strategii, polegającej na zbudowaniu silnej firmy, która specjalizuje się w niszach tu-rystycznych – podkreśla Szymański.

Prezes Veniti S.A. mówi, że jego firma wyspecjalizowała się w rynkach o wysokim potencjale rozwoju. Stąd między innymi koncentracja na wyjazdach motywacyjnych. Maciej Szymański jest prze-konany, że ułatwiona sprzedaż tego typu wyjazdów pomoże w dynamicznym rozwoju rynku.

– W momencie, kiedy wdrożymy naszą ofertę online do standardowych systemów multiagen-cyjnych, z których agenci korzystają na co dzień, jestem przekonany, że łatwość sprzedaży, dostęp-ność, aktualność oferty spowoduje, że agenci dużo chętniej będą sięgali po ten produkt – przekonuje prezes Veniti S.A i dodaje, że wysokie marże powinny zachęcić agentów do sprzedaży rejsów wyciecz-kowych. Źródło: Newseria.pl, data dostępu 14.02.2013

Podróże poprawiają relacje i… seks

Za chwilę Walentynki, warto więc sięgnąć po wyniki najnowszych badań, które mówią wprost – pary, które podróżują wspólnie są bardziej zadowolone ze swoich relacji. Także tych intymnych.

Zamiast kupować drogie gadżety czy biżuterię, dla zwiększenia zadowolenia ze swego związku warto wybrać się w podróż. Tak przynajmniej sugerują wyniki badań przeprowadzonych przez U.S.

3

Travel Association. Badacze przekonują, że pary, które wspólnie podróżują są o wiele bardziej zadowo-lone ze wzajemnej relacji oraz życia seksualnego. Wystarczy jedna wyprawa rocznie, twierdzą autorzy badania.

Co ciekawe, pary wolą krótkie, weekendowe wyprawy od mniejszych i większych podarunków – odpowiedziało tak 63 proc. badanych. Tylko 15 proc. twierdzi, że biżuteria czy inne kosztowne prezenty są równie ważne dla relacji jak wspólne podróże.

Podróże naprawdę działają. 83 proc. respondentów stwierdziło, że romantyczna miłość wciąż jest obecna w ich relacjach, a 72 proc., że turystyka sprzyja uniesieniom. Podróże pomagają również w życiu seksualnym: 77 proc. badanych, którzy podróżują pozytywnie ocenia swoje życie seksualne; wśród osób, które nie wybierają się razem w podróż wskaźnik ten jest niższy, 63-proc. ● Więcej informacji o badaniu znaleźć można pod tym adresem: http://traveleffect.com/sites/traveleffect.com/files/fact-sheets/NJI_UST_TravelEffect_FactSheet_Romance%20Ex%20Summary_20130204_v2.pdf Źródło: Dziennik Turystyczny, data dostępu 11.02.2013

Miliony na Szlaku Zabytków Techniki

W 2012 roku obiekty zlokalizowane na Szlaku Zabytków Techniki województwa śląskiego odwiedziło ponad pół miliona osób.

fot. archiwum BP Tomasz Żak

To o prawie 44 tysiące turystów więcej niż rok wcze-śniej. W sumie w ciągu ostatnich 4 lat szlak odwie-dziły ponad 2 miliony osób, czyli tyle, co połowa mieszkańców województwa śląskiego.

Szlak Zabytków Techniki to flagowy produkt turystyczny województwa. Łączy najważniejsze i najciekawsze obiekty przemysłowe w regionie. Obiekty znajdujące się na Szlaku związane są z tra-dycją górniczą, hutniczą, energetyką, kolejnictwem, łącznością, produkcją wody oraz przemysłem spo-żywczym. Tylko tu w tak łatwy sposób można do-tknąć, poczuć i zobaczyć przemysłowe korzenie wo-

jewództwa śląskiego. Liczba osób gotowych do odkrywania Szlaku Zabytków Techniki ciągle rośnie. W 2012 roku

szlakowe obiekty odwiedziło ponad 580 tys. osób, czyli ponad 40 tys. więcej niż w roku 2011. „W ciągu ostatnich czterech lat zajrzały do nas ponad 2 miliony turystów. Aby przewieźć taki tłum zwiedzają-cych, trzeba by było prawie 29 tysięcy autobusów. Gdyby wszystkie te osoby złapały się za ręce, utwo-rzyłyby łańcuch sięgający z Katowic prawdopodobnie aż do Madrytu” - mówi Jerzy Gorzelik, członek Zarządu Województwa Śląskiego.

Obiekty szlaku zapraszają cały rok, a szczególną okazją do ich poznania jest odbywająca się od trzech lat INDUSTRIADA. Czwarta edycja Święta Szlaku Zabytków Techniki odbędzie się 8 czerwca br. W roku ubiegłym tylko tego jednego dnia w imprezach organizowanych w obiektach szlaku uczestni-czyło ponad 62 tys. osób. Źródło: Śląskie: pozytywna energia, data dostępu 11.02.2013

Największe marki hotelowe Europy 2013

Ibis, Best Western, Mercure - to trzy największe marki hotelowe w Europie. Przyłączają co roku kolejne obiekty, udzielając hotelarzom franczyzy lub oddając im w dzierżawę swoje logo

Wyniki tegorocznego rankingu Top 10 brandów hotelowych w Europie pokazują, że rozwój sieci w oparciu o umowy franczyzowe z indywidualnymi inwestorami nie jest jedyną drogą do osiągnięcia szybkiego wzrostu. Alternatywą okazuje się dobrze przemyślana oferta dzierżawy.

Ibis Mega Brand jest niekwestionowanym liderem wśród marek hotelowych w Europie. Drugie miejsce zajmuje Best Western, potem jest... mała przerwa i trzecią pozycję zajmuje Mercure, kolejna marka hotelowa grupy Accor. W sumie Accor w Top 10 hotelowych brandów Europy zestawionym przez firmę MKG Hospitality, ulokował aż trzy marki – obok Ibisa i Mercurego również Novotel.

Gdyby nie manewr Accoru łączący trzy marki: ibis, Etap i All Seasons w mega markę ibis, Ac-cor miałby w zestawieniu aż cztery sieci (marki). Jednak żadna z nich osobno nie mogłaby pokonać sieci Best Western. Sam Best Western stracił wprawdzie w Europie trzy obiekty, ale wraz z nowo przy-łączonymi zyskał (wzrost o 1,1 proc.) liczbę pokojów.

4

W Top 10 dynamiką wyróżniają się dwie brytyjskie sieci: Premier Inn i Travelodge. Obie zacie-kle rywalizują ze sobą na rodzimym rynku, a wybijająca się ponad przeciętność dynamika wzrostu jest rezultatem ogólnie wysokiego wzrostu podaży na rynku noclegowym Wielkiej Brytanii związanego z organizacją igrzysk olimpijskich. Więcej pokojów, bo ponad 5,1 tysiąca włączył w roku 2012 do sieci Premier Inn. Travelodge dodał tylko 3,3 tysiąca, jednak powiększył się o 39 obiektów wobec 28 nowych Premier Inn.

Obie sieci pokazują też trend, który przeczy tezie, że jedyną strategią szybkiego rozwoju sieci hotelowych jest przyjmowanie do niej nowych hoteli na podstawie umów franczyzowych. W sieciach budżetowych Premier Inn i Travelodge franczyza jest zmarginalizowana lub wręcz niemożliwa. Obie rozwijają się bądź dzięki inwestycjom własnym, bądź dzięki dzierżawie obiektów przygotowanych wcze-śniej przez inwestorów wg standardów sieci. Pozwala to nie tylko na ścisłe utrzymanie określonych standardów w zakresie wyposażenia, ale także daje w efekcie bardziej efektywną – bo prostszą – ścież-kę zarządzania.

Z drugiej strony marki zajmujące trzy pierwsze miejsca w rankingu, to marki przede wszyst-kim franczyzowe. Jednak w przypadku ibisa, Mercure i Best Western nie jest to typowa franczyza wiel-kich międzynarodowych sieci, polegająca na przyłączaniu obiektów zbudowanych i wyposażonych we-dług ściśle określonych wymagań, lecz franczyza miękka, pozwalająca rozciągnąć markę na obiekty niezależne, niestandaryzowane, pozostawiająca ich indywidualny charakter i wyposażenie.

A pozornie niższy, wyrażany w procentach, wzrost Ibis-a jest tylko efektem osiągniętej już skali działania. Bo przecież w rzeczywistości sam ibis przyłączył niewiele mniej nowych hoteli niż Premier Inn i Travelodge razem wzięte, a pod względem liczby pokojów, o które zwiększyła się sieć ( było ich niemal 5,8 tysięcy) jest niezaprzeczalnym liderem.

Andrzej Szafrański Źródło: Turystyka.rp.pl, data dostępu 15.02.2013

INFORMACJE DLA FACHOWCÓW

Kwestionariusze badań na licencji CC BY – świetna pomoc dla studentów i doktorantów

Warto dokładać cegiełki do „gmachu narzędzi i wiedzy”. Uwa-żam, że leży to w szeroko pojętym wspólnym interesie (m.in. dlatego udostępniłem ostatnio swój poradnik: http://ekulczycki.pl/warsztat_badacza/poradnik/). Trzeba też pamiętać, że oprócz „zawodowych” badaczy są jeszcze ci, którzy nimi już prawie są albo zaraz będę: czyli studenci i doktoranci. Na „Warsztacie badacza” do tej pory nie pojawiło się zbyt wiele wpisów z narzędziami dla studentów (chociaż warto rzucić okiem na generatory bibliografii [http://ekulczycki.pl/warsztat_badacza/jak-zrobic-bibliografie-internetowe-generatory-dla-studentow-i-uczniow/] oraz funkcje z Google Scholar) [http://ekulczycki.pl/warsztat_badacza/nowa-funkcja-w-google-scholar-pokazcie-to-studentom/] – powód jest prosty: w sieci łatwiej znaleźć ofertę pisania pra-cy magisterskiej, czy doktorskiej niż prawdziwe pomoce naukowe dedykowane młodym adeptom. Tym

5

bardziej cieszą wszelkie inicjatywy, które promują nie tylko rzetelne narzędzia, ale również ich otwar-tość i możliwość dalszego wykorzystania.

Serwis badania.net. Każdy, kto kiedykolwiek szukał blogów czy serwisów naukowych prowa-dzonych w języku polskim, na pewno trafił na serwis badania.net [http://badania.net/]. Nic w tym dziwnego, skoro jest to najlepsze miejsce w polskiej sieci, w którym można zapoznać się ze streszcze-niami najnowszym badań naukowych (jak komuś mało takich omówień, to polecam jeszcze polskie wpisy z ResearchBlogging.org: http://researchblogging.org/). Jednakże oprócz samych badań serwis promuje jeszcze idee otwartości. Jak piszą sami redaktorze: „przygotowane streszczenia udostępniamy internautom na licencji wspólnego dobra” – czyli na licencji CC BY.

Kwestionariusze badań na CC BY. Jednakże to, co jest przedmiotem tego wpisu, to „Kwestio-nariusze badań” dostępne w zakładce Metody [http://badania.net/kwestionariusze-metody/]: „W tym miejscu udostępniamy pełne brzminie oraz dokładny opis walidacji kwestionariuszy, które czytelnicy badania.net [http://badania.net/] mogą za darmo (na licencji CC: http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/3.0/pl/) wykorzystywać w projektowanych przez sie-bie badaniach. Poniższe kwestionariusze są udostępniane na tej stronie za zgodą autorów”.

Zapytałem redaktora naczelnego serwisu, dra Michała Parzuchowskiego, co dokładnie udo-stępniane jest w serwisie i dlaczego w ogóle warto to robić.

Dr Michał Parzuchowski, redaktor naczelny badania.net [http://badania.net/]: Przygotowanie metody kwestionariuszowej i następnie udowodnienie jej właściwości psychometrycznych (rzetelności, trafności kryterialnej, zewnętrznej i wewnętrznej), czyli zbadanie czy dane pytania się ze sobą łączą, czy skala mierzy to, co ma mierzyć i czy nie mierzy niczego innego, z reguły kosztuje przynajmniej kil-ka miesięcy pracy i kilkuset badanych. Zwieńczeniem takich prac jest publikacja w prasie naukowej i oddanie swojej skali (w postaci publikacji pełnej treści kwestionariusza) innym badaczom. Problem w tym, że część zainteresowanych wykorzystaniem tego rodzaju metody stanowią badacze, którzy nie wiedzą, jak przeszukiwać zawartość papierowych numerów czasopism naukowych, a lepiej poruszają się w zasobach sieci. Studenci i magistranci, pragnący poszukać metody badawczej z reguły pierwsze swoje kroki kierują do profesora Google. Postanowiliśmy wyjść naprzeciw młodszym adeptom metodo-logii psychologicznej. Stworzyliśmy repozytorium sprawdzonych metod kwestionariuszowych. Na na-szej stronie popularyzujemy tylko takie metody, których autorzy chcą się podzielić swoją pracą z inter-nautami. Popularyzujemy tylko takie metody, których rzetelność została poparta badaniami nauko-wymi i opublikowana w literaturze fachowej. Magistranci i doktoranci poszukujący sprawdzonych miar np. nastroju lub samooceny mogą je pobrać bezpośrednio z naszej strony (wraz z podstawowymi da-nymi psychometrycznymi). Baza metod konsekwentnie się powiększa i obecnie zawiera 12 metod kwe-stionariuszowych. Zapraszamy.

Wyręczamy studentów? Momentami można się przerazić, gdy czyta się takie zdanie: „Problem w tym, że część zainteresowanych wykorzystaniem tego rodzaju metody stanowią badacze, którzy nie wiedzą jak przeszukiwać zawartość papierowych numerów czasopism naukowych a lepiej poruszają się w zasobach sieci”. Niestety zgadzam się z tym stwierdzeniem: akurat wczoraj na łamach Edukatora Medialnego [http://edukatormedialny.pl/] ukazał się mój tekst Idzie nowe, czyli studenci bez kompe-tencji medialnych [http://edukatormedialny.pl/2013/02/11/idzie-nowe-czyli-studenci-bez-kompetencji-medialnych/], w którym piszę m.in.: „Studenci, którzy przychodzą teraz na studia, mają kompetencje komunikacyjno-medialne rozwinięte na poziomie co najmniej niezadowalającym. Nie oszukujmy się: w wielu wypadkach są to kompetencje tragiczne, jeśli w ogóle są to jakieś kompeten-cje”. Czy to oznacza, że powinniśmy jeszcze bardziej wyręczać studentów i podsuwać im pod nos rzetelne kwestionariusze do badań? Pytanie jest źle postawione. Odwołując się do tak prostej dystynkcji jak cyfrowi tubylcy i cyfrowi imigranci, trzeba sobie jasno przyznać, że obecni studenci to w dużej mierze: ani tubylcy, ani imigranci. A ich kompetencje medialne zostały pogrzebane w czasie edukacji formal-nej: ze szkoły wynieśli… wiedzę na temat budowy komputera i dysków twardych. Nikt ich nie uczy wy-szukiwania materiałów. No prawie nikt.

Jak wygląda taki kwestionariusz? Jeden z kwestionariuszy zamieszczonych w serwisie to Skala Orientacji Pozytywnej [http://badania.net/kwestionariusze-metody/]. Udostępniony kwestionariusz składa się: z opisu (kolorowa tabela poniżej) oraz dwóch plików z (1) pełnym opis kwestionariusza oraz (2) pełnym brzmieniem kwestionariusza.

6

Czy takie udostępniane jest potrzebne? Oczywiście! Udostępniane w ten sposób narzędzie ma co najmniej dwa pozytywne rezultaty: przede wszystkim promuje sprawdzone i rzetelne narzędzia ba-dawcze. Studenci nie wykorzystującą „cudów na kiju”, tylko mogą od razu podejrzeć i użyć dobrych metod. Po drugie, równie ważne, całość jest udostępniana na wolnej licencji. To też pokazuje studen-tom, że istnieje coś więcej niż „kopyrajt” i że można pracować oraz udostępniać wyniki swoich prac innym. Innymi słowy: więcej takich inicjatyw jest potrzebnych.

Photo: Some rights reserved by lanuiop Źródło: Warsztat badacza, data dostępu 12.02.2013

Czarna lista czasopism naukowych. Redakcjo, ogarnij się!

Niektóre redakcje polskich czasopism naukowych nie odrobiły żadnej lekcji: ani tej wynikającej z projakościowej ankiety mi-nisterialnej, ani tej z reform szkolnictwa wyższego. Albo ina-czej: nie wiedzą, jak się dobrze prowadzi redakcję. Zapomina-ją o tym, że czasopismo nie służy do tego, aby Janek, Wacek i Gienek w nim publikowali, a wtedy redaktor będzie publi-kować u Mietka, Anki, Danki. Czasopismo naukowe jest na-rzędziem komunikacji naukowej.

Redakcje zachowują się jak wsobne twory albo raczej – nowotwory. Nie jest żadną tajemnicą, że w korytarzach uczelnianych jednym z najczęściej poruszanych tematów jest: „Gdzie warto wysłać swój artykuł?”. Pomijam tutaj wszelkiej

maści próby „wejścia” do czasopisma tylnymi drzwiami lub też poszukiwania czasopism, które biorą wszystko jak leci. Nie chodzi mi też o poszukiwanie czasopism prestiżowych i czytanych w swojej dzie-dzinie – ktoś, kto pracuje w swojej działce, powinien to wiedzieć albo nie jest na bieżąco z tym, co się dzieje na świecie. Koniec kropka.

Poważne redakcje. Mi chodzi natomiast o poszukiwanie takich czasopism, które traktują auto-rów poważnie. Co to znaczy poważnie? Odpowiadają na maile, jasno wyznaczają zasady, trzymają się

7

ustalonych terminów, informują o wszelkich opóźnieniach (już o takich „oczywistościach” jak rzetelne recenzje nie wspomnę). Pomijam też w tym wypadku kwestię otwartego dostępu – chociaż może nie powinienem.

Jak gorący jest to temat, to Czytelnicy zapewne sami wiedzą. We własnej dziedzinie w dużej mierze wiadomo, kto odpisuje, kto nie. Chociaż niekiedy warto skonsultować się z większą liczbą zain-teresowanych (polecam wpis na forum „Doktorat – nauka – uczelnia”: http://forum.gazeta.pl/forum/w,87574,137011699,,czarna_lista_czasopism_punktowanych.html?v=2). Takie lokalne czarne listy powstają. I bardzo dobrze: nie potrzeba, aby wielu autorów dowiadywało się na własnej skórze o niekompetencji redakcji. Na pewno sami wiecie, do jakich czasopism na pewno nie wyślecie tekstów, prawda?

Są jeszcze takie czasopisma, które „jadą na renomie”. Wszyscy „wiedzą, że są dobre”, ale nikt ich nie czyta, nikt nie widział ich w księgarni, w czytelni. A znalezienie kontaktu do nich w sieci, grani-czy z cudem. Jak w końcu znajdziemy stronę internetową (zrobioną w 1999 rok przez szalonego infor-matyka), to okazuje się, że sekretarz redakcji przyjmuje w budynku X, w godzinach XYZ i trzeba się do niego udać osobiście. Przypominam: mamy rok 2013 roku.

Ja naprawdę wiem, że praca w czasopiśmie naukowym (szczególnie jak nie idzie za tym wyna-grodzenie) nie jest czymś łatwym. Co więcej, od czasu gdy część polskich naukowców zrozumiała lub została zmuszona do publikacji w czasopismach naukowych, te zaczynają przeżywać istne oblężenie redakcyjne: skrzynki emailowe się gotują, a redaktorzy nie wyrabiają z odpisywaniem na maile. Wszystko rozumiem; jednak wówczas trzeba: (1) albo zainwestować i rozwijać redakcję oraz system zarządzania procesem wydawniczym; albo (2) zwijać kramik nim zła (zasłużona) opinia zniszczy wszystko to, co było dobrego w całym działaniu.

To jest niepoważne. Spotykając się z różnymi naukowcami na seminariach, konferencjach, szkoleniach, usłyszałem już tyle historii z imienia, nazwiska i „tytułu czasopisma”, że spokojnie mógł-bym napisać na ten temat książkę. Nie chodzi mi jednak o to, aby wytykać kogoś palcami. Tak jest łatwo, kiedy nie jest się na pierwszej linii frontu, czyli nie było się autorem, którego tak potraktowano. Ale mnie również w ostatnich tygodniach potraktowano w niezwykle niepoważny sposób. Po raz kolej-ny. Z resztą nie tylko mnie, wczoraj usłyszałem o kolejnych przypadkach „wyśmienitości” redakcji cza-sopism naukowych.

Ile można czekać? Redakcje – często po wprowadzeniu nowych zasad oceny czasopism – zapi-sały na swoich stronach internetowych, ile czasu czeka się na recenzje. I chwałą im za to! Tylko, jeżeli jest napisane, że termin nie przekracza 2–3 miesięcy, a ja przez 5 miesięcy nie otrzymuję żadnego ma-ila, to co wtedy? No oczywiście – piszę maila. I czego się dowiaduję? Ano tego, że redakcja nie potrafi znaleźć recenzenta do mojego tekstu i sugeruje posłanie go gdzieś indziej. No świetnie! Pięć miesięcy z ponagleniem było trzeba czekać, aby dojść do takich wniosków? Albo coś się robi dobrze, albo lepiej nic nie robić.

Przykład usłyszany wczoraj: po roku czekania na odpowiedź z redakcji (w międzyczasie kilka maili wysłanych) nadeszła odpowiedź. Tekst nie pasuje do profilu. No jasne, że może nie pasować – to się zgadza (są różne „wyobrażenia” autora i redaktora). Ale żeby rok na to czekać? Bez jaj. Żeby nie było: oba czasopisma to nie były beniaminki z listy B, tylko „polskie zasłużone periodyki z listy C”.

Usłyszałem od kilku redakcji, że one nie wyrabiają się z odpisywaniem na maile. To oznacza, że redakcje źle pracują. Powinny sobie lepiej zorganizować pracę: najprostszym sposobem jest wdroże-nie systemu zarządzania pracą redakcyjną. To naprawdę ułatwia i usprawnia pracę oraz podnosi jej jakość. Tylko trzeba chcieć się rozwijać. Czasami wydaje mi się, że redakcje zapominają o tym, że takie wieści pocztą pantoflową rozchodzą się błyskawicznie. I dobrze – może ktoś zaoszczędzi sobie trochę nerwów.

Na szczęście nie jestem frustratem: mam czas, ponieważ gdzie indziej traktują mnie poważnie. Po dwóch miesiącach od wysłania tekstu, otrzymałem dwie recenzje oraz czas na revision. W między-czasie redaktor wszystko ze mną konsultował – kontakt świetny. Tylko, że to nie było polskie czasopi-smo. Oczywiście nie jest tak, że w Polsce nie ma świetnych czasopism. Są, ale w wielu komunikacja szwan-kuje. Na szczęście można wskazać wiele dobrych wzorców: ostatnio świetnie współpracowało mi się ze „Studiami Humanistycznymi AGH”, w których ukazał się mój tekst (miałem okazję obserwować dzięki temu cały proces) oraz z „Kulturą i Edukacją”, która odrzuciła szybko mój tekst ze względu na niedo-pasowanie do numeru. Bo mi naprawdę nie chodzi o takie „czarne czasopisma”, które nie przyjęły mo-jego tekstu. Przecież to jest normalne: tekst mógł być po prostu kiepski. Mi chodzi tylko o szacunek do mojego czasu. I nie jest to moje widzimisie…

I weź tu, Panie, nazbieraj dorobek… A dlaczego tak się pieklę, skoro w mojej działce artykuły nie dezaktualizują się tak szybko jak np. u prawników? Mogę czekać? Nie, nie mogę. Po pierwsze, po co czekać? Po drugie: mam X lat na habilitację i muszę przedstawić tam swój dorobek. Jak mam na-zbierać swój opublikowany dorobek, jak traktuje się mnie niepoważnie?

Redakcje, ogarnijcie się, bo autorzy gotowi są jeszcze pomyśleć, że jesteście dla nich. Co zrobić jak redakcja nie odpowiada. Z tym wszystkim łączy się jedna sprawa. Co zrobić, jak

redakcja od kilku miesięcy, roku itd. nie odpowiada na Wasze maile, a Wy wiecie, że już nie chcecie z nią współpracować? Pamiętajcie, że dopóki nie podpiszecie umowy, redakcja nie ma prawa opubliko-wać waszego tekstu. Dlatego można wysłać oficjalnego maila o rezygnacji z publikacji (koniecznie go

8

zachować) i wysłać tekst do innego periodyku. Jeżeli – jakimś cudem (bo jak inaczej skoro nawet nie odpowiadają?) – redakcja opublikowałaby artykuł, to zrobiłaby to bezprawnie – a wtedy jesteście na wygranej pozycji.

Łatwo mi pisać, skoro sam czekam na publikację w pracy zbiorowej sześć lat [http://ekulczycki.pl/teoria_komunikacji/a-ty-ile-czekasz-na-swoja-publikacje-moj-rekord-to/] – ale nie wycofuję jej już z jednego powodu – jestem ciekawy, jak długo to wszystko potrwa. Cały ten proces obserwuję niczym pleśń rosnącą na kanapce – bo inne porównanie nie pasuje to takich praktyk.

License Some rights reserved by certifiable.nl Źródło: Warsztat badacza, data dostępu 14.02.2013

M. Boni: bezpłatne udostępnianie zasobów edukacyjnych nie pozbawi twór-ców prawa własności

Cyfryzacja i udostępnianie dóbr kultury, nad którym pracuje Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji, budzi zastrzeżenia organizacji, które zarządzają prawami au-torskimi i samych twórców. Ich przedstawiciele oba-wiają się, że pełne i bezpłatne udostępnienie dzieł w sieci pozbawi ich możliwości zarabiania. Minister Michał Boni uspokaja, że dyskutowana ustawa stworzy jedynie ramy prawne, w ramach który twórcy będą mogli sami decydować, w jakim stopniu z efektów ich pracy będą mogli korzystać internauci i instytucje pu-bliczne. W pełni otwarte mają być jedynie zasoby edu-

kacyjne i naukowe. Zgodnie z założeniami ustawy o otwieraniu zasobów kultury w internecie, Ministerstwo Admi-

nistracji i Cyfryzacji chce, by powszechnie dostępne w sieci były te zasoby, które powstają z pieniędzy publicznych. Dotyczyć to będzie przede wszystkim zasobów edukacyjnych i zasobów wiedzy, których powstanie w części przekraczającej 50 proc. sfinansowało państwo.

– To jest potrzebne dla rozwoju społeczeństwa. Na pewno chcemy stworzyć lepsze warunki dla otwierania zasobów dziedzictwa kulturowego. Co do tego chyba nie ma większych wątpliwości – przedstawia argumenty ustawodawców Michał Boni, minister administracji i cyfryzacji.

W trakcie konsultacji społecznych, dotyczących projektu, zastrzeżenia zgłaszali twórcy i organizacje zbiorowego zarządzania prawami autorskimi, takie jak Stowarzyszenie Artystów ZAiKS. Jak argumentowali twórcy, nowe przepisy nie mogą łamać obowiązującej zasady, że twórca ma prawo do wynagrodzenia za każdym razem, gdy jego dzieło jest odtwarzane czy reprodukowane. W przeciw-nym wypadku autorzy zostaną pozbawieni możliwości czerpania korzyści finansowych z własnej pracy.

Stowarzyszenia obawiają się także sytuacji, w której dzieła udostępnione w internecie będą przerabiane lub wykorzystywane w celach zarobkowych przez osoby trzecie lub firmy. MAC uspokaja, że państwo nie ma zamiaru wywłaszczać twórców.

– Jeśli chodzi o udostępnianie tych zasobów twórczości współczesnej, to trzeba znaleźć rozwią-zania, które będą rozwiązaniami akceptowanymi przez twórców. Jedni będą chcieli się umawiać, co do większego otwierania swoich dzieł i udostępniania, inni będą chcieli to robić w mniejszej skali. Ale to będzie na pewno prawo wyboru, z pełnym respektowaniem prawa własności podmiotowego, czyli kto jest twórcą, autorem, i przedmiotowego, czyli w sensie materialnym – wyjaśnia w rozmowie z Agencją Informacyjną Newseria Michał Boni.

Ministerstwo chce, by wszystkie instytucje, które dotychczas zarządzały prawami autorskim lub udostępniały zasoby w sieci zachowały swoje prawa. Jako przykład podaje Zachętę, która w ramach projektu Otwarta Zachęta pozwala oglądać dzieła zakupione przez tę instytucję w internecie.

– Otwieranie zasobów jest także drogą do tego, żeby ograniczyć to, co jest nagminne, czyli de facto nielegalne pobieranie różnych dzieł. Jeśli one będą otwarte albo dostępne przy takich rozwiąza-niach, które będą tanie, to wtedy większa ilość osób będzie z nich korzystała – podkreśla Boni. Źródło: Newseria, data dostępu 12.02.2013

9

Expo Sweet 2012: targi dla branży cukierniczej i lodziarskiej Warszawa, 19-21 lutego 2013 roku

W warszawskim Centrum Targowo-Kongresowym MT Polska zorga-nizowana zostanie jubileuszowa, piąta edycja największych w Polsce targów dla branży cukierniczej i lodziarskiej - Expo Sweet 2013.

Swoje najnowsze propozycje zaprezentują tu producenci i dystrybutorzy zaopatrujący cukiernie, kawiarnie, lodziarnie i pie-karnie. Poza tym, targom towarzyszyć będą różnorodne mistrzostwa, które pozwolą wyłonić najlepszych polskich cukierników i lodziarzy. Przez trzy dni imprezy zorganizowane zostaną również ciekawe se-minaria poświęcone zagadnieniom związanym z prowadzeniem biz-nesu w tym sektorze. Organizatorem targów, które odbędą się

w dniach 19-21 lutego br. przy ul. Marsa 56c w Warszawie, jest Europejskie Zgrupowanie Interesów Gospodarczych Expo Sweet, zrzeszające przedsiębiorców działających na rynku cukierniczo-piekarskim.

- Przez pięć lat mieliśmy okazję obserwować jak rozwijają się targi Expo Sweet, bowiem od pierwszej edycji organizowane były w naszym centrum. Wydarzenie powstało w wyniku wspólnej inicja-tywy firm działających w sektorze cukierniczo-lodziarskim, czyli de facto samych wystawców. Tym większą jest dla nas satysfakcją, że to właśnie oni od samego początku wybierają nasz nowoczesny obiekt na lokalizację dla swojej imprezy. W tym roku czeka nas jednak wyjątkowa edycja, bo razem z przedstawicielami branży będziemy świętować pięciolecie Expo Sweet - mówi Bartosz Sosnowski, pre-zes zarządu MT Polska.

Podczas jubileuszowej edycji Expo Sweet, obok wszechstronnej oferty dla przedstawicieli bran-ży cukierniczej i lodziarskiej, na uczestników czekać będzie szeroki program spotkań merytorycznych. Eksperci opowiedzą m.in. o prowadzeniu biznesu w modelu franczyzowym, unikatowej obsłudze klien-ta, która pozwoli zwiększyć sprzedaż czy trendach na rynku cukierniczym. Ponadto w trakcie targów odbywać się będą konkursy, które wyłonią najzdolniejszych polskich lodziarzy i cukierników. W ra-mach jubileuszowej edycji Expo Sweet zaplanowano V Lodziarskie Mistrzostwa Polski, Mistrzostwa Polski Cukierników, a także III Mistrzostwa Polski Uczniów Szkół Cukierniczych. Ponadto w tym roku zorganizowany zostanie również Konkurs Tortów Okolicznościowych połączony z wystawą.

Nowoczesne Centrum Targowo-Kongresowe MT Polska w Warszawie, w którym odbędzie się pięciolecie Expo Sweet położone jest w odległości 9 km od Dworca Centralnego, 6 km od Dworca Wschodniego i 14 km od lotniska im. Fryderyka Chopina. Przy obiekcie znajduje się 1500 miejsc par-kingowych oraz stały postój taksówek. Poza tym w sąsiedztwie kursuje 11 miejskich linii autobuso-wych z różnych punktów Warszawy, a także pociągi Kolei Mazowieckich i SKM ze Śródmieścia oraz Dworca Wschodniego. Źródło: Tur-Info, data dostępu 12.02.2013

Audyt czyli jak kontrolować działalność gastronomiczną

Jakość obsługi i dań oraz poczucie bezpieczeństwa gościa stanowią o sukce-sie naszej restauracji. Co możemy zrobić, aby pozytywnie wyróżniać się na mapie gastronomicznej? To z pozoru trudne zadanie nie jest poza naszym zasięgiem. Ważne są procedury, a kontrolować je możemy za pomocą audytu.

Spójrzmy z perspektywy gościa. Czego oczekujemy? Wielu z nas chce skorzystać z czystej, klimatyzowanej restauracji, gdzie szybko i sprawnie zo-staniemy obsłużeni, będziemy czuć się mile widziani, a oferta tego lokalu odpowiada naszym oczekiwaniom. Gość musi mieć pewność, że to bezpiecz-na restauracja, czyli przestrzegająca zasad HACCP naprawdę, a nie pod ką-tem zaskakującej kontroli sanepidu, że produkty z których przygotowywane będą dania są świeże, obsługa miła i sprawna, ceny niewygórowane, zarówno na zapleczu, jak i w toaletach jest czysto i nie strach dotknąć klamki. Tylko tyle i… aż tyle. […] ● Cały artykuł znajdziesz na stronie internetowej czasopisma „Restauracja”,

dokument online: http://www.e-restauracja.com/artykul/2166/audyt-czyli-jak-kontrolowac-dzialalnosc-gastronomiczna.html, data dostępu 13.02.2013

10

Sukces czy porażka? Oferty serwisów zakupów grupowych

Klient – chce dobrze zjeść i zapłacić niewiele. Restaurator – kupić tanio, zrobić dużo i smacznie oraz sprzedać tak, aby dobrze zarobić. Cała sztuka w tym, aby pogodzić oba dążenia. Portale typu Citeam, Mydeal czy Groupon mają w osiągnięciu tych obu celi pomóc, oferując restauratorom promocję, zarob-ki i rzesze zadowolonych gości.

Jestem zwykłą klientką. Wyjeżdżam ze znajo-mymi na imprezę do Łodzi. Szukamy dobrego jedzenia. Może Groupon ma jakąś ciekawą ofertę? W ten właśnie sposób staliśmy się po-siadaczami bonu za 40 zł dla 4 osób z magicz-nym hasłem „Jesz, ile chcesz” w Naleśniczów-ce. Wszystko byłoby piękne, gdyby nie haczyk – rezerwacja bez której nie można wykorzystać bonu z Groupona. Stolik był nam potrzebny na sobotę. Dzwonimy: „Nie da rady, najwcześniej wtorek”. Kolejny telefon: „Nie da rady, najwcze-śniej środa”. […] ● Cały artykuł znajdziesz na stronie interneto-wej czasopisma „Restauracja”, dokument onli-ne: http://www.e-

restauracja.com/artykul/2192/sukces-czy-porazka-oferty-serwisow-zakupow-grupowych.html, data dostępu 13.02.2013

Catering: jasne i ciemne strony

Klienta pozyskać jest łatwo, ale trudniej go zatrzymać. Bez doświadczonego zespołu ludzi i zaufania do nich nie będzie to możliwe. Ważna jest otwartość i elastyczność. Nie można działać szablonowo, cza-sem warto pójść na kompromis, wiedząc, że to zaprocentuje i klient wróci, polecając nas dalej.

Reakcja na wpadki. Planując bardzo duży bankiet w ogrodzie hotelowym, zdarzyło nam się zapo-mnieć wyłączyć zraszacze trawy, które automatycznie uruchamiają się każdej nocy. Goście w garniturach i sukniach koktajlowych zostali bardzo – i niekoniecz-nie pozytywnie... – zaskoczeni. Na szczęście było po północy i manager ds. gastronomii był na miejscu, bardzo szybko reagując. Udało się opanować sytuację, zastosować dodatkowe przywileje dla gości i bonusy podczas wieczoru. Mogę powiedzieć, że bardzo ważny w tym momencie był także zleceniodawca i jego reak-cja. Razem z nim udało się zapanować nad wszystkim. W konsekwencji włączenie zraszaczy zostało potrakto-wane jako dodatkowa niespodzianka dla gości i szybko

zostali wyłonieni i nagrodzeni miss mokrej sukni wieczorowej i mister mokrego krawata. Odetchnęli-śmy z ulgą, jednak na początku nie było nam wcale do śmiechu… Jak wiadomo, diabeł tkwi w szczegó-łach, ale i w kreatywności, a trochę w znajomości ludzkiej natury. […] ● Cały artykuł znajdziesz na stronie internetowej czasopisma „Restauracja”, dokument online: http://www.e-restauracja.com/artykul/2203/catering-jasne-i-ciemne-strony.html, data dostępu 13.02.2013

Przewoźnicy się biją, turysta korzysta

Miniony tydzień był dla polskich pasażerów bardzo ciekawy. Sko-rzystali na walce między przewoźnikami lotniczymi, którą zapo-czątkowały linie Emirates. Do rywalizacji o polskiego pasażera na-tychmiastowo stanęli Qatar Airways, Air France i KLM. Efekt? Pol-

scy turyści polecą na urlop do Bangkoku, Singapuru i na Malediwy za połowę ceny. W czasie trwania promocji linii Emirates, Qatar Airways, Air France i KLM, polscy turyści mo-

gli dostać zawrotu głowy. Rezerwując bilet na Malediwy pasażerowie oszczędzali nawet 1500 zł, donosi Fru.pl.

W czasie promocji najtańszy bilet na dwutygodniowy pobyt na Malediwach kosztował 1416 zł, obecnie ceny zaczynają się od trzech tysięcy złotych. Z kolei bilet do Bangkoku można było kupić już za 1474 zł, teraz wybierać można się tam za co najmniej 500 zł więcej. Czołówkę destynacji, do których turyści, podczas promocji, najchętniej rezerwowali bilety, stanowią: Bangkok, Singapur, Male (Maledi-wy), Stambuł i Tokio. Z danych serwisu wynika, że do Bangkoku poleci 17 proc. turystów korzystają-

11

cych z promocji, do Singapuru wybierze się co dziesiąty turysta, tyle samo na Malediwy. Nieco mniej, 9 proc., spędzi urlop w Istambule oraz 6 proc. w Tokio.

Co trzeci klient serwisu Fru.pl korzystający z promocji linii lotniczych zarezerwował bilet na podróż jeszcze w lutym. Najwięcej turystów poleci w tym miesiącu do Bangkoku i spędzi tam od dwóch do trzech tygodni. Duża grupa turystów zarezerwowała bilety na loty w marcu (22 proc.), kwietniu (17 proc.) oraz w maju (25 proc.).

Turyści entuzjastyczne rezerwowali loty, dzięki którym spędzą święta wielkanocne lub majów-kę na kontynencie azjatyckim. Natomiast duże zainteresowanie podróżami w lutym być może wynika z faktu, że turyści mieli wcześniej zaplanowany urlop zimowy, a promocja linii lotniczych zachęciła ich do spontanicznego wyboru kierunku podróży – powiedziała Bogumiła Sowa z Fru.pl. Źródło: Dziennik Turystyczny, data dostępu 12.02.2013

Najwyższy czas odkurzyć hotelowe gwiazdki

Zmiana archaicznych zasad przyznawania gwiazdek hotelom wyjdzie wszystkim na dobre. Hotelarze będą mieli mniejsze koszty, a turyści jaśniejszą sytuację, jeśli chodzi o wybór miejsca noclegu

W Polsce działa ponad 2,1 tysiąca hoteli. Ich liczba mogłaby z dnia na dzień wzrosnąć nawet o połowę, gdyby zmieniono archaiczne zasady kategoryzacji obiektów noclegowych. Wprowadzenie re-gulacji podobnych do obowiązujących m.in. w Szwajcarii, Niemczech, czy Austrii, zwiększyłoby też do-stępność polskich obiektów noclegowych dla zagranicznych turystów.

Czy zdobywające coraz więcej klientów, działające m.in. w Londynie, niskokosztowe hotele Tu-ne mogłyby w Polsce zostać uznane za hotele? Nie. Dlaczego? Bo nie mają... recepcji. Dlaczego war-szawski Hyatt Regency, w świetle obowiązującego w Polsce prawa, pozostaje hotelem trzygwiazdko-wym, chociaż w powszechnej świadomości i na międzynarodowych portalach rezerwacyjnych figuruje jako hotel pięciogwiazdkowy? Bo zgodnie ze standardami sieci Hyatt, a wbrew polskim przepisom, pod-czas nadawania mu kategorii nie miał w pokojach odpowiedniego „fotelika”. Dlaczego wiele komforto-wych obiektów noclegowych urządzonych w obiektach nietypowych, np. zamkach i pałacowych pawi-lonach, pozostaje tylko „obiektami noclegowymi” a nie hotelami? Bo, ze względu np. na brak daszka nad wejściem czy też połączenie poszczególnych części mieszkalnych wspólnym korytarzem (co często jest konieczne ze względu na wymogi konserwatora zabytków), mogłyby dostać co najwyżej trzy gwiazdki i ich właściciele nie chcą „deklasować” marketingowo swych obiektów. […]

Andrzej Szafrański ● Cały artykuł znajdziesz na portalu „Turystyka.rp.pl”, dokument online: http://www.rp.pl/artykul/705174,979762-Najwyzszy-czas-odkurzyc-hotelowe-gwiazdki.html, data dostępu 11.02.2013

Turyści polubili śląskie zabytki techniki

Ok. 580 tys. turystów odwiedziło w 2012 roku. obiekty Szlaku Zabytków Techniki Woj. Śląskiego. To ponad 40 tys. osób więcej niż rok wcześniej - podały władze samorządowe województwa.

Odrębne działania kierowane będą do nauczycieli śląskich szkół. Zajęcia muzealne dla uczniów śląskich szkół w obiektach wpisanych na listę Szlaku przygotował bowiem - we współpracy z urzędem marszałkowskim - Klub Nauczyciela Regionalisty z Katowic. Dobiegają już końca prace nad scenariuszami zajęć poświęconymi dziesięciu obiektom Szlaku m.in. Galerii Szyb Wilson w Katowi-cach, Zabytkowej Stacji Wodociągową „Zawada” w Karchowicach, robotniczej Kolonii „Ficinus” w Ru-dzie Śląskiej z 1867 roku.

Scenariusze mają zostać upowszechnione w początku marca. Zajęcia nie będą dotyczyły wy-łącznie historii; będą to scenariusze zajęć z różnych przedmiotów - języka polskiego, fizyki, chemii. Pierwsze zajęcia planowane są na wiosnę tego roku. Udział w nich będą mogli wziąć uczniowie szkół podstawowych, gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych.

W tym roku być może uda się wzbogacić ekspozycje dwóch obiektów Szlaku - Muzeum Energe-tyki w Łaziskach oraz zabytkowej stacji wodociągowej w Zawadzie. Zaplanowano m.in. rozmowy samo-rządów z ich właścicielami odnośnie współfinansowania tego przedsięwzięcia.

Szlak Zabytków Techniki od kilku lat łączy najciekawsze obiekty dziedzictwa przemysłowego w woj. śląskim, m.in. Kopalnię „Guido” w Zabrzu, robotnicze osiedla Nikiszowiec i Giszowiec w Katowi-cach czy Muzeum Piwowarstwa w Tychach.

Z początkiem stycznia dwa dotychczasowe obiekty Szlaku zostały z niego wykreślone. Chodzi o dworce kolejowe w Bielsku-Białej i Sosnowcu, które nie spełniały minimalnych kryteriów Szlaku. W ich miejsce przyjęte zostały Browar Obywatelski w Tychach i Park Tradycji w Siemianowicach Ślą-skich.

Dzięki unijnej dotacji (ok. 5 mln zł) remontowany wkrótce będzie też (łącznie za 6 mln zł) za-niedbany i niszczejący XIX-wieczny młyn w Żarkach (Śląskie). Po zakończeniu prac ma tam powstać muzeum młynarstwa i innych rzemiosł. Władze gminy chciałyby, aby również ten zabytek trafił wów-czas na listę Szlaku. Źródło: Portal Samorządowy, data dostępu 10.02.2013

12

Zmiany w obowiązku meldunkowym zagrażają wpływom z opłaty uzdrowi-skowej

Zmiany w obowiązku meldunkowym zagrażają wpływom z opłaty uzdrowiskowej. W związku ze znie-sieniem od tego roku czasowego meldunku właściciele kwater czy pensjonatów nie mają obowiązku ewidencji turystów czy wczasowiczów.

Wcześniej wypoczywający wpisywali swoje dane do ksiąg meldunkowych, uiszczając przy tej okazji opłatę uzdrowiskową, która następnie trafiała do budżetu gminy. Władze uzdrowisk obawiają się, że nowe przepisy spowodują rozrost szarej strefy co odbije się w konsekwencji na finansach kuror-tu - tłumaczy Jan Golba, prezes Stowarzyszenia Gmin Uzdrowiskowych w Polsce. Jak mówi teraz trud-no będzie udowodnić właścicielowi kwatery czy w obiekcie był turysta czy nie. Jego zdaniem najlep-szym rozwiązanie byłoby tutaj naliczanie opłaty uzdrowiskowej od liczby miejsc noclegowych w obiek-cie wypoczynkowym.

Wysokość opłaty uzdrowiskowej waha się w uzdrowiskach od 2- do 3 złotych od 1 osoby za je-den dzień pobytu. Z tego tytułu na przykład w budżecie Kołobrzegu jest to dodatkowe 7 milionów zło-tych rocznie a w budżecie Krynicy Zdrój około 3 miliony złotych. Środki te muszą być jednak wydane głównie na inwestycje związane z poprawą infrastruktury uzdrowiskowej. Źródło: Dziennik: Gazeta Prawna, data dostępu 10.02.2013

Bez dofinansowań NFZ - wizja na najbliższe lata: od kuracji u wód po aktyw-ność prozdrowotną

- Dla rozwoju polskich uzdrowisk kluczowe znaczenie będzie miało spodziewane ograniczenie dofinansowania świadczeń z Narodowe-go Funduszu Zdrowia, co uczyni je bardziej podatnymi na nowe trendy w turystyce uzdrowiskowej, spowodowane koniecznością pozyskania klienta komercyjnego - mówi Daniel Lisak, kierownik biura Krynickiej Organizacji Turystycznej.

Organizacja dostrzega ciemne strony takiego scenariusza, ale nie widzi powodów do paniki. Uważa, że dobre przygotowanie do zmian pozwoli złagodzić ich skutek.

Uzdrowiska polskie położone są w najbardziej atrakcyj-nych regionach turystycznych i wypoczynkowych. Rozwój turystyki uzdrowiskowej w Polsce wspierany jest też kilkusetletnią tradycją

„kuracji u wód” w naszym kraju. Poszczególne uzdrowiska związane są ze słynnymi ludźmi: lekarzami, którzy odkryli walory źródeł leczniczych, propagatorami idei kuracji oraz pasjonatami miejscowości uzdrowiskowych. Krynica Zdrój ma szczęście do pobytu w niej słynnych ludzi, wśród nich Marszałka Piłsudskiego czy prezydenta Vaclava Havla… Najczęściej kojarzona jest z twórcą prymitywistą Nikifo-rem Krynickim oraz wielkim śpiewakiem operowym Janem Kiepurą. Coroczne spotkania w ramach Forum Ekonomicznego przyciągają wiele osobistości ze świata polityki, ekonomii, biznesu.

Ale to nie oni są podstawowym klientem uzdrowiska. Typowy kuracjusz, który przez cały rok zapełnia pokoje bazy noclegowej, to ten skierowany tu na turnus sanatoryjny. Nie ma on wielkiego wpływu na miejsce, do którego został przypisany. Dziś zakładom uzdrowiskowym nie leżą na sercu działania marketingowe. Większość odbiorców usług to kuracjusze skierowani przez NFZ, którzy dosta-ją „przydział” do danej miejscowości ze względu na indykacje zdrowotne i profil uzdrowiska. Towarzy-szy im znacznie mniej liczna grupa kuracjuszy „komercyjnych”, korzystających z pełnopłatnych usług uzdrowiskowych. Najważniejszą domeną uzdrowisk jest, rzecz jasna, infrastruktura zdrojowa i leczni-cza, taka jak pijalnie wód mineralnych, zakłady przyrodolecznicze, przychodnie zdrojowe czy termalne baseny kąpielowe. Tymczasem Krynica Zdrój, podobnie jak inne uzdrowiska, obrosła w liczne atrakcje turystyczne przyciągające amatorów wypoczynku w górach.

Nowoczesność wymaga zmiany wizerunku. Należy się spodziewać, że grupa kuracjuszy komer-cyjnych będzie rosnąć wraz ze zmianami w dofinansowaniu usług zdrowotnych. Powstanie rynek tury-styki uzdrowiskowej rządzący się prawami popytu i podaży, jak każda inna dziedzina gospodarki. Oprócz walorów naturalnych i leczniczych uzdrowiska będą musiały przekonać potencjalnych klientów konkurencyjną jakością usług turystycznych i poziomem infrastruktury. Z potrzeby konkurencyjności powstają piękne parki zdrojowe i specjalne plenerowe tereny spacerowe, rozbudowana zostaje infra-struktura sportowa i rekreacyjna. Przyszłość uzdrowisk małopolskich wiąże się z ich renomą jako ośrodków turystyki aktywnej, centrów sportów zimowych, wodnych oraz górskiej turystyki kwalifiko-wanej.

- Dlatego jednym z najważniejszym wyzwań, przed którymi stoi nasza gmina uzdrowiskowa, jest zmiana zakresu świadczonych usług poprzez wykraczanie poza te związane tylko z lecznictwem zdrowotnym – uważa Daniel Lisak. - Trzeba nastawić się na budowanie komplementarnej oferty z za-kresu turystyki aktywnej i kulturowej, na dobrym poziomie i zgodnej z oczekiwaniami konsumentów. Trzeba docenić możliwości, jakie stwarza korzystanie z lokalnych atrakcji, infrastruktury sportowej, ale też dziedzictwa kulturowego, regionalnej kuchni, folkloru i innych walorów niszowych, specyficznych

13

dla danego obszaru. Szansy rozwoju polskich uzdrowisk upatrywać należy również w otwarciu się na turystykę biznesową i specjalistyczną – rysuje perspektywiczny obraz rozmówca.

Według Daniela Lisaka struktura pobytów w polskich uzdrowiskach zmieni się w kierunku pobytów krótszych, za to z bardziej intensywnym programem. Krynica Zdrój powoli zmienia swój wize-runek. Kolej gondolowa na Jaworzynę Krynicką i inne ośrodki narciarskie, lodowisko oraz tor sanecz-kowy wspierane są przez liczne oferty turystyki kwalifikowanej, stadniny, ośrodki jeździeckie, szlaki rowerowe i piesze.

Można się spodziewać, że wraz ze wzrostem świadomości prozdrowotnej coraz większy segment wśród bywalców uzdrowisk będą stanowić ludzie młodzi i dynamiczni, co pozwoli na zmianę wizerunku uzdrowiska jako miejsca gromadzącego głównie ludzi w podeszłym wieku i nie w pełni sprawnych.

Elżbieta Tomczyk-Miczka Źródło: Aktualności Turystyczne, data dostępu 13.02.2013

Podnoszenie gwarancji to nie rozwiązanie

Proponowane przez Ministerstwo Sportu i Turystyki i Ministerstwo Finansów zwiększenie gwarancji biur podróży zaszkodzi branży turystycznej, a nie poprawi sytuacji klientów - podnoszą we wspólnym stanowisku PIT i ITRP

Nie wiadomo ciągle, kiedy i w jakim kształcie powstaną w Ministerstwie Finansów nowe rozpo-rządzenia do ustawy o usługach turystycznych, mające poprawić system zabezpieczania klientów biur podróży.

Sprawa ciągnie się już kilka miesięcy. Jesienią wiceminister sportu i turystyki Katarzyna So-bierajska przewidywała, że rozporządzenia będą gotowe na początku tego roku. Teraz jednak okazuje się, że obydwa ministerstwa nie są gotowe z dokumentami. Wymieniają się pismami i opiniami, kon-sultują z kolejnymi partnerami branżowymi. Ostatnio, na początku lutego, z Polską Izbą Turystyki, Izbą Turystyki RP, Ogólnopolskim Stowarzyszeniem Agentów Turystycznych czy Polską Izbą Ubezpie-czeń (czytaj „Branża kontra ministerstwo w sprawie gwarancji”: http://www.rp.pl/artykul/705167,978168-Branza-kontra-ministerstwo-w-sprawie-gwarancji.html). A do tych konsultacji chciałby być jeszcze włączony Polski Związek Prywatnych Pracodawców Turysty-ki, działający przy Lewiatanie.

MSiT: Podnieśmy wszystkim. Generalnie chodzi o to, że Ministerstwo Sportu i Turystyki na-mawia ministra finansów do podniesienia progu minimalnej gwarancji dla firm rozpoczynających dzia-łalność na rynku turystycznym. Nazywa to „uszczelnieniem systemu”, a chodzi o niedopuszczanie to-uroperatorów nieprzygotowanych finansowo do takiej działalności.

Tylko że, jeśli podnieść wymagania dla firm, które dopiero się rejestrują, to trzeba też podnieść tym, które mają już rok lub dwa lata. Dlaczego? Po pierwsze dlatego, że trudno, żeby w drugim roku działalności gwarancja była mniejsza niż w pierwszym, a po drugie – jak dowodzi Ministerstwo Sportu i Turystyki – wśród firm, które upadały w zeszłym roku najwięcej było takich, które miały dopiero dwa lub trzy lata, jest to więc grupa szczególnego ryzyka.

Tak więc wyższe minimalne gwarancje powinny de facto obejmować wszystkie firmy. Dla tych, którzy z racji wielkości i tak muszą mieć gwarancje idące w miliony, to nie ma znaczenia. Nowe rozpo-rządzenie może jednak zmienić sytuację większości małych firm turystycznych, którym w dotychcza-sowej działalności wystarczyło zabezpieczenie wysokości kilkudziesięciu czy kilkuset tysięcy złotych. Gwałtowne podniesienie minimalnej gwarancji – w wersji skrajnej nawet o 380 procent - oznaczałoby dla nich też gwałtowny wzrost kosztów działalności.

Działajmy systemowo. Polska Izba Turystyki i Izba Turystyki RP, reprezentujące razem naj-większą liczbę podmiotów w turystyce, bo 1300, wspólnie sprzeciwiają się tym pomysłom. Zgłosiły więc do Ministerstwa Finansów swoje uwagi.

Podnoszą na wstępie, że problemu zabezpieczeń klientów biur podróży nie można rozwiązać za pomocą mechanicznego, a do tego drastycznego, podniesienia gwarancji minimalnych (według projektu nawet o 380 procent). Reformę zabezpieczeń powinno się zrobić systemowo, nie jednym dokumentem. „Przyspieszone prace wyłącznie nad projektami rozporządzeń mogą doprowadzić do daleko idących, trwałych zmian na rynku biur podróży w postaci eliminacji z niego wielu mikro i małych przedsiębior-ców, którzy jak widać z historii upadków nie stanowią zagrożenia” – zwracają uwagę.

Ich zdaniem podniesienie gwarancji „w żadnej mierze nie rozwiązuje problemu zbyt niskich gwarancji” a „jednocześnie wprowadza znaczny wzrost sum gwarancyjnych dla podmiotów osiągają-cych przychód niższy niż 5 milionów złotych, a więc dla większości z ponad 3000 funkcjonujących na rynku organizatorów turystyki i pośredników turystycznych”.

Równo, nie znaczy sprawiedliwie. Izby proponują inne rozwiązanie - wprowadzenie mechani-zmu, dzięki któremu wysokość gwarancji zależałaby od dochodów touroperatora, ale nie od dochodów z zeszłego roku, jak jest teraz, lecz od bieżących. Na początku roku obrachunkowego przedsiębiorca deklarowałby więc, jaki planuje osiągnąć dochód (nie mniejszy niż w roku poprzednim) i przedstawiał-by marszałkowi województwa odpowiednią do tej deklaracji gwarancję. Jeśliby natomiast w trakcie roku jego obroty okazały się większe niż deklarowane, musiałby podnieść gwarancję (przed przekro-czeniem tej granicy, a nie po). Kto by się nie dostosował byłby karany.

14

Jak wyjaśnia Turystyce.rp.pl sekretarz generalny PIT Tomasz Rosset, w tej koncepcji na straży przestrzegania tego przepisu staliby urzędnicy urzędów marszałkowskich.

Izbom turystycznym nie podoba się również, że proponowane przez Ministerstwo Finansów rozporządzenia zakładają, że w sytuacji, gdy organizator turystyki prowadzi różne usługi musi zapew-nić sobie gwarancję według stawki obejmującej usługę o większym ryzyku. – Krótko mówiąc, jeśli ktoś ma biuro podróży, które zajmuje się turystyką przyjazdową, a raz w roku zrobi wycieczkę do Pragi dla 30 osób to będzie musiał mieć kosztowne zabezpieczenie, jakby wysyłał ludzi za granicę cały rok – wy-jaśnia Rosset. – To niesprawiedliwe, takie sytuacje powinny być uwzględnione w przepisach, a gwaran-cja powinna być wyliczona proporcjonalnie do zakresu różnych usług świadczonych przez organizatora – zauważa.

Aby przedsiębiorca mógł skorzystać z tego rozwiązania musiałby prowadzić odpowiednią ewi-dencję.

Sprzeciw budzi również zasada zrównania organizatorów turystyki, którzy korzystają przy or-ganizacji imprez turystycznych z regularnych przewozów lotniczych z ich kolegami opierającymi się na przelotach czarterowych. Ryzyko jednych i drugich jest nieporównywalne, bo klienci wylatujący na im-prezę liniami regularnymi mają z góry opłacony bilet powrotny. „Zatem największa część kosztu powro-tu klienta do kraju, na wypadek niewypłacalności organizatora, jest już opłacona. Ci organizatorzy po-winni być traktowani tak, jak organizatorzy wyjazdów wykorzystujących inne środki transportu” – za-znaczają izby w swoim stanowisku.

Początek sezonu to niedobry moment. Pozostała jeszcze kwestia, kiedy przepisy o wyższych gwarancjach miałyby wejść w życie. Ministerstwo Finansów proponuje zostawienie dwóch miesięcy (tzw. vacatio legis) jako czasu wystarczającego do zastosowania się do nowych regulacji.

To również krytykują izby. - Rozporządzenia zostaną opublikowane najwcześniej w kwietniu a to znaczy, że przedsiębiorcy musieliby do czerwca załatwiać sobie dodatkowe gwarancje – komentuje sekretarz generalny PIT Tomasz Rosset. – To absolutnie niewykonalne. Po pierwsze branża stoi wtedy u progu sezonu i ma co innego na głowie, po drugie touroperatorów są trzy tysiące, a biur ubezpiecze-niowych jest kilka. Wszyscy nie zdążą przeprowadzić negocjacji w sprawie nowych zabezpieczeń - zwraca uwagę Rosset.

- Nie można przedsiębiorców zaskakiwać w trakcie roku dodatkowymi obciążeniami. Nawet wi-cepremier i minister gospodarki Janusz Piechociński zwracał niedawno uwagę, że zmiany o charakte-rze podatkowym powinny następować w określonych terminach – np. na koniec półrocza lub na koniec roku – dodaje.

Filip Frydrykiewicz Źródło: Turystyka.rp.pl, data dostępu 14.02.2013

Komentarz: systemowe zarządzanie animacją czasu wolnego

Jakiś czas temu, miałem okazję spotkać się z kil-koma dyrektorami hoteli i przedstawicielami biur podróży. Jako, że miałem swój wykład na tej konfe-rencji, pojawiła się okazja by zapytać: „Jaki jest główny cel wprowadzenia animacji czasu wolnego do hotelu?”. To zdumiewające, ale spośród licznych odpowiedzi nie padła ta, którą uważam za popraw-ną.

Dyrektorzy hoteli i managerowie biur podró-ży odpowiadali, że animacja ma służyć gościom, którzy nie wiedzą jak zorganizować sobie czas (zim-no), że ma na celu opiekę nad dziećmi (zimno), że ma zwiększyć sprzedaż gadżetów hotelowych (cie-plej) czy też sprawić, żeby goście wracali do danego

hotelu za rok (bardzo ciepło). Nikt jednak nie wypowiedział na głos jedynego słusznego powodu syste-mowego wprowadzenia animacji czasu wolnego do hotelu, który brzmi: Celem animacji czasu wolnego jest zwiększenie zysków netto hotelu / biura podróży (gorąco!).

Gdyby przyjąć, że animatorzy mają tylko wywołać uśmiech na twarzach dzieci, wywołać miłe wspomnienia z wakacji, sprawić by ludzie tańczyli i bawili się wieczorem to… nie polecam, szkoda pie-niędzy! Jeśli jednak założeniem jest zwiększenie zysków, gdzie różnica między zyskiem w zeszłym roku a zyskiem w przyszłym jest znacznie bardziej atrakcyjna niż cena wprowadzenia animacji to polecam zdecydowanie! Jeśli ten cel ma być jednak realny to animację trzeba wprowadzać systemowo.

I tutaj na sali zapanowała cisza… Widziałem, że dyrektorzy kiwają głowami, że managerowie przytakują i wspierając podbródki na dłoniach spodziewają się puenty. Ja z kolei czekam na jedno od-ważne pytanie – pytanie, na które odpowiadałem już wielokrotnie za granicą, ale niewiele jeszcze razy w Polsce: Czym jest systemowe zarządzanie animacją czasu wolnego? Otóż to! To jest podstawowe py-tanie, a ten artykuł niech będzie próbą odpowiedzi.

15

Systemowe zarządzanie animacją czasu wolnego to proces, którego celem jest zwiększenie zy-sków hotelu / biura podróży poprzez zaproponowanie jego klientom usług wolnoczasowych. Najczęściej na proces ten składa się kilka etapów: ● Diagnoza – określenie stanu obecnego i perspektyw rozwoju, określenie infrastruktury hotelu i moż-

liwości prowadzenia animacji, rozmowy z osobami decyzyjnymi i badanie „klimatu” danego miejsca.

● Koncepcja – generowanie pomysłów na animacje w ścisłym oparciu o diagnozę (czyli tworzenie logo, nazwy i ogólnej filozofii klubu animacyjnego dla danego hotelu). Musi się ona wyróżniać spo-śród innych, spotykanych na rynku lokalnym.

● Program animacyjny – stworzenie dedykowanego, dostosowanego do infrastruktury i możliwości ho-telu programu zajęć, który będzie trafiał bezpośrednio w potrzeby i zainteresowania najważ-niejszej grupy klientów.

● Rekrutacja – wybór animatorów do realizacji tego programu, w oparciu o konkretne zapotrzebowanie, profil psychologiczny, wiek, płeć, a nawet wygląd kandydata. Z reguły jest to rekrutacja mini-mum 3-etapowa (niekiedy nawet 5-cio, by wyeliminować błędne wybory).

● Szkolenie – przekazanie wiedzy, umiejętności i postaw które są gwarantem realizacji programu ani-macyjnego, ale też głównego celu istnienia klubu animacyjnego. Uwaga: także przekazanie kompetencji z zakresu public relations!

● Wdrożenie – rozpoczęcie działań klubu animacyjnego pod okiem mentora, specjalisty, który na bieżą-co koryguje błędy i szuka optymalnych rozwiązań dla danego hotelu. Mentor jest obecny w trakcie pierwszego tygodnia animacji by dopilnować jego kształtu na kolejne tygodnie.

● Ewaluacja – ocena i sprawdzenie skuteczności działań, w odniesieniu do celu i postawionych na po-czątku założeń. Także diagnoza problemów, tak zwanych „wąskich gardeł” i szans na dalszy rozwój (zawsze jakieś są).

Oczywiście uzbrojeni w wyniki ewaluacji, doświadczenia i obserwacje, jesteśmy gotowi do pla-nowania animacji na kolejny rok i tu proces zaczyna się od nowa, czyli od diagnozy (w każdym kolej-nym roku są to już jednak etapy krótsze, mniej kosztowne i czasochłonne, bo bazują na systemie z roku poprzedniego). Animacja zarządzana w ten sposób przynosi korzyści – bardzo konkretne i mie-rzalne. Trudno zresztą znaleźć jakikolwiek hotel w Hurghadzie, Hammamecie, Alanyii czy na Majorce, Rodos lub Teneryfie, który by takiego systemu nie prowadził.

Zdradzę Państwu teraz tajemnicę (choć być może dla wielu nie będzie tajemnicą), jak często wprowadzają animacje hotele i biura podróży… Otóż dyrekcja przekazuje taki „prikaz” do działu mar-ketingu, tam tworzone jest ogłoszenie „na animatora” i pojawia się ono na stronie internetowej w dziale „Współpraca” lub tym podobne… Zgłaszają się studenci, którzy chcą dorobić w czasie wakacji i piszą w swoich CV, że kochają dzieci i że byliby super animatorami. Na rozmowie okazuje się, że student jest wesoły, otwarty i komunikatywny, podpisuje się więc z nim umowę, wymyśla na szybko jakiś program (bądź też ściąga się go z internetu) i… sezon się zaczyna. Okazuje się jednak, że nasz wesoły student, a właściwie w 90 proc. przypadków – studentka, wcale nie jest aż tak komunikatywna jak wyglądało to na rozmowie. Okazuje się, że dzieci na jej zajęciach jest mało, okazuje się też, że w ankietach nie poja-wia się ani słowo o jej pracy (no, chyba, że ironicznie). Sezon się kończy, hotel jest „szczuplejszy” o trzy wypłaty i wydatki na mini klub animacyjny, a sprzedaż… Sprzedaż właściwie bez zmian… Było fajnie, „za rok znowu spróbujemy”. Tylko na litość boską – po co?!

Animacja nie powinna być kosztem. Animacja powinna być inwestycją – w marketing, w PR, w lojalność klientów, w rozpoznawalność na rynku lokalnym, w wizerunek, w strategię biznesową a nawet w wydłużenie sezonu (tu ukłon w stronę osób, które twierdzą, że animacja w Polsce nie ma sensu bo sezon jest krótki i w dodatku deszczowy). Trzeba jednak wiedzy i doświadczenia, żeby fak-tycznie czerpać z niej korzyści. Trzeba zaangażowania, obecności i… pasji! Bo nie nazwałbym animato-ra pracownikiem – to musi być pasjonat, inaczej nie porwie za sobą turystów.

Jakub B. Bączek, ekspert animacji czasu wolnego,

autor sześciu książek na ten temat, wyróżniony tytułem „Mecenasa Edukacji”

Źródło: Dziennik Turystyczny, data dostępu 15.02.2013

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Prośba o wzajemność

Będę wdzięczny niezmiernie za aktywne redagowanie naszego elektronicznego czasopisma informacyj-nego, czyli o nadsyłanie informacji: ● o planowanych konferencjach i seminariach naukowych (wraz z adresem strony internetowej), ● o nowościach wydawniczych z zakresu nauk o turystyce, w tym o materiałach pokonferencyjnych

będę wdzięczny za elektroniczną wersje: okładki oraz spisu treści), o sposobie ich bezpłatnego pozyskania lub o warunkach zakupu,

● o zakończonych badaniach naukowych, ● o zakończonych przewodach doktorskich i habilitacyjnych.

16

● o innych faktach, które można zamieścić w kronice dokumentującej działalność naukowo-badawczą w turystyce.

Zapewniam rozpowszechnienie informacji: ● w formie elektronicznego tygodnika „Konfraternia Turystyczna”, ● umieszczenie ich na blogu Konfraterni Turystycznej.

Serdecznie dziękuję i pozdrawiam Wojciech Rozwadowski

Uwaga! Bieżące informacje Konfraterni Turystycznej, aktualizowane w zasadzie codziennie, znajdziesz pod adresem: http://konfraternia.bloog.pl oraz na Facebooku:

http://www.facebook.com/pages/Konfraternia-Turystyczna/174569065948556?sk=wall

Konfraternia Turystyczna: czasopismo o badaniach i dydaktyce w turystyce jest dostępna na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 3.0 Polska

http://creativecommons.org/licenses/by/3.0/pl/. ___________________________________________________________________________________________________

Patronat merytoryczny: Sekcja Bibliotek Niepaństwowych Szkół Wyższych Zarządu Głównego Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich

Redakcja „Konfraterni Turystycznej”. Redaktor naczelny: Wojciech Rozwadowski. Adres redakcji: ul. Renesansowa 13, lok. 38, 01-905 Warszawa, tel. 503.382.910, email: wojciech.rozwadowski@gmail.com * konfraternia.turystyczna@gmail.com *

http://konfraternia.bloog.pl. ____________________________________________________________________________________________________

Redakcja „Konfraterni Turystycznej” dokłada wszelkich starań, aby nie rozsyłać niechcianej poczty. Uprzejmie informujemy, iż Państwa adres email został pozyskany bezpośrednio z Państwa strony in-ternetowej lub z oficjalnych i ogólnie dostępnych baz danych i w związku z tym, w myśl art.10 par. 2 Ustawy z dnia 18 lipca 2002 roku, o świadczeniu usług drogą elektroniczną (Dz. U. 2002 144.1204) niniejszy email nie stanowi przesyłki mającej znamiona spamu. Jeżeli jednak nie życzycie sobie Pań-stwo dalszych informacji na temat naszej oferty prosimy o odpowiedź z NIE w tytule.