interview met maxim piessen

2
Maxim Piessen (17) uit Kapellen is een ambitieuze jongeman. Naast zijn studie Fysica die hij vol- gend jaar wil aanvatten, is hij druk bezig met zijn hobby: het fotograferen van insecten. Zo wist hij vorig jaar een beurs te bemachtigen voor een prestigieuze workshop in de Verenigde Staten. Hoe ben je gefascineerd geraakt door insecten? Ik ben allergisch aan katten en honden. Dus ben ik op zoek gegaan naar iets anders: insecten. In het vierde leerjaar kreeg ik van een leerkracht wandelende takken, die ik in een terrarium onder warmtelampen verzorgde. Later ben ik meer insecten gaan houden: wandelende bladeren, miljoenpoten, duizendpoten, bidsprinkhanen, mieren, schorpioenen en kevers. Als kind vond ik die beestjes fascinerend. En nu nog altijd. Je kan er altijd wel iets anders in ontdekken. Mijn ouders hebben er nooit een probleem van gemaakt dat ik die insecten thuis hield. Ze mochten al- leen niet ontsnappen. En dat is helaas wel eens gebeurd met die mieren. Toen was meteen het hele tapijt proper, want mieren eten alle restjes op (lacht). Wanneer ben je met fotografie begonnen? Ik wou mijn ervaringen met insecten uitwisselen op inter- net, maar daar waren foto’s voor nodig. In het begin was dat louter bedoeld als toevoeging aan de tekst. Nadien wou ik er mij meer op gaan focussen. Daarom ben ik drie jaar geleden gestart met macrofotogra- fie. Ik heb gespaard om alle geschikte fotoapparatuur aan te schaffen: een camera, een speciale lens voor kleine insecten die één tot vijf maal kan vergroten, een grotere lens en flitsers. Een cursus fotografie heb ik eigenlijk nooit gevolgd. Ook in mijn familie zitten er geen fotografen. Maar al doende leert men (lacht). Zijn er insecten die je liever fotografeert dan andere? Ja. Ik vind vooral bidsprinkhanen en mieren interessant. Bidsprinkhanen omdat er verschillende soorten van zijn met allemaal hun eigen kleuren en vormen. Ook leuk om te zien, is dat het roofdieren zijn die andere insecten opeten. Mieren zijn klein en daardoor leuk om te fotograferen. Je kan ze mooi in beeld brengen door er een heel wereldje rond te creëren zonder al te veel benodigdheden. Wanneer je mieren bepaalde vloeistoffen laat drinken, zie je dat wat later in hun achterlijf. Zo kan je ze op beeld vastleggen met verschillende kleurschakeringen. Hoe ga je te werk voor de perfecte foto? Ik heb geen vaste dagen om te fotograferen. De ene week doe ik niets, de andere week heb ik twee goede foto’s. Dat verschilt van periode tot periode. Meestal heb ik al een idee op voorhand en werk ik dat uit. Andere keren bouwt dat zichzelf op wanneer je bezig bent. Een foto nemen duurt gemiddeld anderhalf uur. Maar die tijd gaat snel voorbij, zeker als ik nog werk heb voor school (lacht). Fotografie is vooral een kwestie van uitproberen. Wat vind ik goed aan deze foto? En wat is er slecht aan? Het is al gebeurd dat ik heel snel de perfecte foto heb. Maar meestal blijf ik verder doen tot het eindresultaat is wat ik voor ogen had. Veel macrofotografen gaan naar buiten om te fotograferen. Ik niet. Ik maak thuis mijn foto’s omdat zowel mijn insecten als mijn materiaal hier zijn. En da’s wel handig. Nadien zet ik mijn foto’s op internetfora om te zien wat anderen ervan vinden. Ik promoot ze ook via mijn eigen website (www.mpke.eu) en Facebookpagina (www.facebook.com/mpke94). Voor mezelf maak ik elk jaar een fotoboek. Young & Dynamic | Maxim Piessen Young & Dynamic | Maxim Piessen Het liefst fotografeer ik bidsprinkhanen en mieren Maxim Piessen is gefascineerd door insectenfotografie Living in Style | maart 2012 11 Living in Style | maart 2012 10

Upload: frieda-geeurickx

Post on 11-Mar-2016

226 views

Category:

Documents


0 download

DESCRIPTION

door friedageeurickx

TRANSCRIPT

Page 1: Interview met Maxim Piessen

Maxim Piessen (17) uit Kapellen is een ambitieuze jongeman. Naast zijn studie Fysica die hij vol-gend jaar wil aanvatten, is hij druk bezig met zijn hobby: het fotograferen van insecten. Zo wist hij vorig jaar een beurs te bemachtigen voor een prestigieuze workshop in de Verenigde Staten.

Hoe ben je gefascineerd geraakt door insecten? Ik ben allergisch aan katten en honden. Dus ben ik op zoek gegaan naar iets anders: insecten. In het vierde leerjaar kreeg ik van een leerkracht wandelende takken, die ik in een terrarium onder warmtelampen verzorgde. Later ben ik meer insecten gaan houden: wandelende bladeren, miljoenpoten, duizendpoten, bidsprinkhanen, mieren, schorpioenen en kevers. Als kind vond ik die beestjes fascinerend. En nu nog altijd. Je kan er altijd wel iets anders in ontdekken. Mijn ouders hebben er nooit een probleem van gemaakt dat ik die insecten thuis hield. Ze mochten al-leen niet ontsnappen. En dat is helaas wel eens gebeurd met die mieren. Toen was meteen het hele tapijt proper, want mieren eten alle restjes op (lacht).

Wanneer ben je met fotografie begonnen? Ik wou mijn ervaringen met insecten uitwisselen op inter-net, maar daar waren foto’s voor nodig. In het begin was dat louter bedoeld als toevoeging aan de tekst. Nadien wou ik er mij meer op gaan focussen. Daarom ben ik drie jaar geleden gestart met macrofotogra-fie. Ik heb gespaard om alle geschikte fotoapparatuur aan te schaffen: een camera, een speciale lens voor kleine insecten die één tot vijf maal kan vergroten, een grotere lens en flitsers. Een cursus fotografie heb ik eigenlijk nooit gevolgd. Ook in mijn familie zitten er geen fotografen. Maar al doende leert men (lacht).

Zijn er insecten die je liever fotografeert dan andere? Ja. Ik vind vooral bidsprinkhanen en mieren interessant. Bidsprinkhanen omdat er verschillende soorten van zijn met allemaal hun eigen kleuren en vormen. Ook leuk om te zien, is dat het roofdieren zijn die andere insecten opeten. Mieren zijn klein en daardoor leuk om te fotograferen. Je kan ze mooi in beeld brengen door er een heel wereldje rond te creëren zonder al te veel benodigdheden. Wanneer je mieren bepaalde vloeistoffen laat drinken, zie je dat wat later in hun achterlijf. Zo kan je ze op beeld vastleggen met verschillende kleurschakeringen.

Hoe ga je te werk voor de perfecte foto? Ik heb geen vaste dagen om te fotograferen. De ene week doe ik niets, de andere week heb ik twee goede foto’s. Dat verschilt van periode tot periode. Meestal heb ik al een idee op voorhand en werk ik dat uit. Andere keren bouwt dat zichzelf op wanneer je bezig bent. Een foto nemen duurt gemiddeld anderhalf uur. Maar die tijd gaat snel voorbij, zeker als ik nog werk heb voor school (lacht). Fotografie is vooral een kwestie van uitproberen. Wat vind ik goed aan deze foto? En wat is er slecht aan? Het is al gebeurd dat ik heel snel de perfecte foto heb. Maar meestal blijf ik verder doen tot het eindresultaat is wat ik voor ogen had. Veel macrofotografen gaan naar buiten om te fotograferen. Ik niet. Ik maak thuis mijn foto’s omdat zowel mijn insecten als mijn materiaal hier zijn. En da’s wel handig. Nadien zet ik mijn foto’s op internetfora om te zien wat anderen ervan vinden. Ik promoot ze ook via mijn eigen website (www.mpke.eu) en Facebookpagina (www.facebook.com/mpke94). Voor mezelf maak ik elk jaar een fotoboek.

Young & Dynamic | Maxim Piessen Young & Dynamic | Maxim Piessen

Het liefst fotografeer ik bidsprinkhanen en mieren

Maxim Piessen is gefascineerd door insectenfotografie

Living in Style | maart 2012 11Living in Style | maart 201210

Page 2: Interview met Maxim Piessen

Maxim Piessen is gefascineerd door insectenfotografie

Young & Dynamic | Maxim Piessen Young & Dynamic | Maxim Piessen

Wie zijn je grote voorbeelden? De Amerikaan Thomas Shahan neemt mooie foto’s van spinachtigen. En dichter bij huis de Nederlander Leon Baas. Hij kiest voor creatieve foto’s in zijn eigen stijl. Het is heel belangrijk om een eigen stijl te ontwikkelen. Niet alleen in fotografie, maar in alle kunst. Je moet je kun-nen onderscheiden van de anderen. Alleen dan heb je kans om succesvol te zijn.

Hoe zou je jouw stijl omschrijven? Ik probeer speciale composities te creëren die andere mensen niet maken of niet durven. Daarbij werk ik graag met dramatisch licht of met zwarte achtergronden. Soms krijg ik het compliment: ‘Voordat ik je naam had gelezen, wist ik al dat die foto van jou was’. Dat is heel leuk om te horen!

Vorig jaar in september mocht je deelnemen aan een driedaagse workshop in Amerika. Hoe ben je daar terecht gekomen? Iemand van het Nederlandse mierenforum liet weten dat er drie beurzen wer-den weggegeven voor een workshop met topfotografen in Saint Louis. Ik heb meteen een motivatiebrief geschreven en een portfolio samengesteld. Een paar maanden later kreeg ik positief nieuws. Net voordat ik naar het bal van mijn school ging. Ik heb toen heel de avond gelukkig rondgelopen (lacht). Omdat ik zelf mijn vliegtuigticket moest betalen, ben ik beginnen posters verkopen. En daar heb ik wel wat media mee gehaald; het Journaal, de Stip, Jim, Ketnet, tv Oost en ATV. De workshop ging door begin septem-ber, dus heeft de directeur mij een weekje vrijaf gegeven. Maar noch hij noch mijn klasgenoten hebben daar een probleem van gemaakt. Iedereen steunde mij. We waren met dertig deelnemers en kregen presentaties over alle aspecten van de insectenfotografie. De buitensessies vonden plaats in een natuur-reservaat met verschillende bloemen, planten en grondsoorten (zand, bos, moeras). Daardoor vond je er verschillende soorten insecten.

Was het een toffe ervaring? Ja, absoluut. Het waren leuke dagen. Zeker omdat ik als jongste deelnemer én enige Europeaan nogal verwend werd door iedereen (lacht). Allemaal lieve en toffe mensen. Dankzij de workshop en promotie er rond krijg ik regelmatig opdrachten.

Wil je insecten blijven fotograferen? Of behoren andere dieren ook tot de mogelijkheden? Misschien stap ik later over naar fotografie van wildlife. Dieren in het wild in Afrika. Maar dan moet ik ook iets proberen te vinden waarin ik uniek kan zijn, anders dan de rest. Je ziet vaak een dier in zijn omgeving. Ik ga eens nadenken hoe je dat origineler in beeld kan brengen. Sowieso ga ik er langer voor moeten sparen want de lenzen die je nodig hebt, zijn specialer en duurder.

Zou je naar het buitenland verhuizen mocht je de kans krijgen? Goh, ik zie mij niet voor altijd naar het buitenland gaan. Maar één of twee jaar zou ik wel overwegen. Het hangt er ook van af hoe mijn gezinssituatie er op dat moment uitziet.

Wat wil je als fotograaf graag nog bereiken? Ik zou graag eens in de top drie eindigen van een grote internationale wedstrijd zoals de ‘BBC Wildlife Photographer of the Year’. Daaraan heb ik nu voor het eerst meegedaan. In mei wordt het resultaat bekend gemaakt. Ik ben benieuwd wat er uit de bus gaat komen. Wat ook leuk zou zijn, is eens in een wetenschappelijk tijdschrift staan. National Geographic bijvoor-beeld. Maar dat is wat te hoog gegrepen... misschien moet ik beginnen met EOS Magazine (lacht).

Wie graag de foto’s van Maxim Piessen wil bewonderen, kan van maart tot augustus terecht in het insectenmuseum in Zutendaal. Alle info vind je op www.lieteberg.be.

Living in Style | maart 2012 13Living in Style | maart 201212