E c h o

Onder de indruk van de Matthäuspassion

De Stille WeekEen uitleg van dag tot dag

Wat hebben christenen toch met dat kruis?

4

10

14

12

‘Jezus is veel dichterbij dan je vaak denkt’

2 3nze dochter (4) zei pas tegen ons:

‘Mama, ik wil graag dat papa eerst dood

gaat, dan ik en dan jij. Want, als ik dood ga,

dan is papa al in de hemel en dan kom jij later.’

Een klein voorbeeld van een diep verlangen naar veilig-

heid en vertrouwen, voorbij de dood. Ook volwassenen

zijn hiermee bezig. Hoe borg je je gevoel van veiligheid

en vertrouwen, als je over die ongrijpbare dood nadenkt?

Grote mensen vermijden dat liever. Waarom eigenlijk?

De dood komt toch onvermijdelijk? Voelen wij soms de

grond onder onze voeten wegzakken, als wij hier al te

kinderlijk-concreet over nadenken? Ik hecht mij liever

niet aan iets waarvan ik van te voren weet dat ik het

verlies.

In mijn pubertijd had ik verschillende ‘verlieservaringen’.

Mijn eerste verkering ging uit, wat zorgde voor diep verdriet.

Een gevoel alsof er iets in je sterft. Onze hond ging dood,

waarna ik dacht: ‘Ik kan nooit meer zoveel van een hond

houden’. Mijn eerste begrafenis was die van mijn oma.

Niet eerder huilde ik zo hartverscheurend. ‘Dit laat ik mij

nooit meer gebeuren’, besloot ik...

Dit soort ‘verlies-ervaringen’ horen bij het leven, vertellen

de psycho-bladen mij, evenals de littekens die ze achterlaten

in je ziel. Ik vermijd dit liever, als dat even kan. Kan dat?

Jazeker, door je niet teveel of zo weinig mogelijk te hechten

aan wat je lief is. Dat leert onder andere het boeddhisme.

Hoe minder je je aan iemand hecht, hoe minder pijn je

lijdt, bij het mysterie van de dood.

Als ik ’s avonds mijn dochter op bed heb gelegd, roept

ze mij nog een keer bij zich. ‘Ik heb nog geen knuffel

gehad’, liegt ze. Ze slaat haar armpjes voor de tweede

keer die avond stevig om mij heen en zegt: ‘Ik hou

zóóóveel van jou’, waarna ze rustig gaat slapen.

Wilde God mij, via haar, een diepe les leren over

geloof, hoop en liefde? Ik nam mij voor om die avond,

en elke avond, degenen die mij lief zijn te

omhelzen en daarna gerust te gaan slapen.

Kan dat? Ja, dat kan, omdat Jezus de angel

uit de dood haalde. Dat is Pasen voor mij.

Christiaan Dekker

In vrede ga ik liggen en slaap terstond,

U alleen, HEER, laat mij leven,

ongestoord, vol vertrouwen.

[ Psalm 4:9, willibrord vertaling ]

Vertellen met zandHet zou een origineel visitekaartje zijn: Gert van der Vijver, zandtovenaar. De Friese kunstenaar

vertelt verhalen met zand. Geef hem een lichtbak met een paar kilo zand en je gelooft je ogen niet.

Met vloeiende vegen toveren zijn handen het ene na het andere beeld op

het scherm. Met een paar korte vingerbewegingen voegt hij sprekende

details toe. Het gemak waarmee hij alles presenteert doet vermoeden

dat hij al vele jaren in dit vak zit, maar dat blijkt niet het geval. Hij heeft

de kunstvorm pas op latere leeftijd ontdekt. Als theaterman heeft hij wel

veel ervaring met mime-spelen. En daar zit wel een overeenkomst: met

minimale middelen weet hij zijn publiek te boeien.

Want laten we wel zijn: als je vijfhonderd jongeren adem loos kunt laten kijken naar je kunst, doe

je iets uitzonderlijks. Sinds een aantal jaren is Gert van der Vijver te zien op televisie. Op een

fascinerende manier ‘vertelde’ hij het bijbelverhaal van Kerst en Pasen.

Jezus is zijn voorbeeld, zei Gert in een interview. ‘Hij ver telde op straat, en schilderde mooie

taferelen die mensen nooit vergeten. Dus als mensen het evangelie in zand willen zien, kan dat,

maar andere thema’s doe ik met evenveel passie.’

Bekijk het Paasverhaal: http://www.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1247865Of klik op http://www.kerstmetdezandtovenaar.nlof op http://www.gertvandervijver.nl

Met Pasen vieren wij pas echt oud en nieuw

Dick de Bruijn is 66 en toch zit hij al meer

dan 50 jaar in het kwekersvak. ‘Op m’n

dertiende werkte ik al in de kwekerij in Boskoop.

Daarnaast ging ik tweeënhalve dag per week

naar de lagere tuinbouwschool. Twee en een

halve dag ja, omdat in die tijd zaterdag ook nog

als een werkdag werd beschouwd…’

Dick is een van de bijna 800 kwekers in Boskoop,

het dorp in het Groene Hart dat (inter)nationaal

bekend staat om zijn sierteelt. In de afgelopen

decennia specialiseerde hij zich in heide. Heide?

‘Ja, vergis je niet, daar zijn wel meer dan 1000

soorten van.’ Hij wijst naar een klein wit

bloempje in de voortuin. ‘Je kunt het hele jaar

door bloeiende heide in de tuin hebben. Op het

hoogtepunt van ons bedrijf verkochten we er wel

een kwart miljoen per jaar van. We hebben nog

prijzen gewonnen met versierde stands op de

Floriade.’

Op dit moment richt het bedrijf zich meer

op groenbeplanting. Dick doet het inmiddels

rustiger aan, hij draagt zijn werk in etappes over

aan zijn kinderen.

In een terugblik op zijn leven komen ook inkt-

zwarte bladzijden voorbij. ‘Mijn vader overleed

plotseling, toen ik 20 was, ik zat in militaire

dienst. 53 jaar werd hij. Zoals iedereen die

met de dood te maken krijgt, bleef ik met

onbeantwoorde vragen achter. Waarom hij?

Waarom zo jong?’

Vele jaren later zou Dick in de naaste familie-

kring nog eens te maken krijgen met de dood.

Zijn eerste vrouw, Anneke, overleed aan de

gevolgen van borstkanker. In april werd het

ontdekt, in februari stierf ze, 51 jaar oud. ‘Die

gebeurtenissen slaan littekens in je leven, die

altijd blijven schrijnen. Soms kan het zomaar in

een flits door me heen schieten, als ik met

de kleinkinderen gezellig rond de tafel zit:

Anneke heeft hen nooit gezien.’

Hoe diep de dalen in zijn leven ook waren,

als er geen Pasen bestond, dan zou het

pas echt uitzichtloos zijn geweest, zegt

Dick. ‘Pasen betekent voor mij véél meer

dan het Kerstfeest. Van jongsaf aan ben ik

geïnteresseerd geweest in zaken die met

het geloof te maken hadden. Als klein jochie

kwam ik vaak bij een oude buurvrouw die me

over het geloof vertelde. Eén van de mooiste

verhalen gaat over Jezus die, na zijn opstanding

uit de dood, een eindje meeloopt met de

Emmaüsgangers. Ze zitten helemaal in de put,

en hebben daardoor niet in de gaten dat Jezus

hun reisgenoot is. Dat vind ik fascinerend,

omdat dat ook zo vaak onze ervaring is. Hij is

veel dichterbij dan je vaak denkt.

Dat de dood is overwonnen, is even onbe-

grijpelijk als vreugdevol. De dood is niet het

eindpunt. Het leven stopt niet bij onze zwarte

bladzijden. Dat is de kern van het christelijk

geloof. In welke godsdienst vind je dat nou?’

‘Astronaut André Kuipers heeft ons vanuit de

ruimte foto’s laten zien van de aarde. Prachtige

plaatjes, die kleine planeet in dat onmetelijke

heelal. Met Kerst hebben we gevierd dat de

Schepper zelf naar deze aarde is gekomen, in

de geboorte van Jezus Christus. Hij heeft het

leven met ons gedeeld. En Hij heeft de zwarte

schaduw van de dood weggenomen, waardoor

er eeuwig leven is. Dat is het perspectief van

Pasen!’

4 5

‘Jezus is veel dichterbij dan je vaak denkt’

Pasen: tijd om op te staan...

Grieks Paasbrood (Tsoureki)8 eierenrode eierverf0,5 theelepel olie500 gram bloem30 gram gist100 gram suiker100 gram boter1 mespuntje zoutgeraspte schil van 1 sinaasappel1 theelepel anijspoeder1 eierdooier50 gram sesamzaad

boter voor het invetten

Kook 5 eieren 5 minuten en verf ze rood. Wrijf ze met de olie glanzend.

Doe het bloem in een kom en maak een kuiltje.

Maak een gistpapje met de gist, 6 eetlepels warm water en 1 theelepel suiker.

Giet het papje in het kuiltje, meng het doorelkaar en laat 30 minuten rijzen op een warm plekje.

Smelt boter en werk de suiker, het zout, de sinaasappelrasp, de anijspoeder en de resterende eiren door het deeg.

Kneden tot er een zacht, elastisch deeg ontstaat.

Als het deeg blijft kleven, even de handen met wat olie insmeren.

Als het deeg te vast wordt, een scheutje melk toevoegen.

Laat op een warm plekje 1,5 uur rijzen.

Kneed alles nog eens goed door, en leg 1/3 van het deeg opzij.

Maak een ovaal van ca 5 cm hoog en leg het op een bakblik (blik invetten!)

Verdeel het andere stuk in vieren. Maak van de vier stukken strengen ter lengte van het brood.

Draai twee strengen om elkaar en leg dat om het brood. Iets aandrukken.

Klop een ei los met 1 eetlepel water en smeer het brood hier mee in.

Bestrooi met sesamzaad.

Laat nog 15 min rijzen.

Zet de 5 rode eieren bovenop het brood.

Bak het brood 30-40 minuten in het midden van de oven.

Op een rooster laten afkoelen.

Paasbloem

Paaskaars

Paasei

Paasbest

PaasvurenWanneer?

Paashaas6 7

‘Op zijn paasbest’ Vroeger trokken mensen met Pasen nieuwe kleren aan als ze naar de kerk gingen. De zegswijze verwijst naar het gebruik om met Pasen nieuwe kleren aan te trekken.

PaasvurenHet aansteken van een paasvuur is een oud ritueel dat in delen van Europa voorkomt. Op eerste of tweede Paasdag worden in een deel van Europa paasvuren aangestoken. Hiervoor wordt - vaak weken of vaak zelfs maanden tevoren - veel hout verzameld en op een grote bult gelegd die soms tientallen meters hoog is. Als het duister invalt wordt het geheel aangestoken. Het spektakel trekt vaak veel toeschouwers en meestal is het een echt dorpsgebeuren.

PaaseiIn het joodse feest Pesach, waarin de uittocht uit Egypte wordt herdacht, wordt een hardgekookt en daarna gebraden ei neergelegd op de seiderschotel, een schotel die op de seideravond tijdens de vertelling over de uittocht uit Egypte op tafel staat, samen met onder meer drie matses en een gebraden botje van een lam. Het lamsbot verwijst naar het lamsoffer dat de joden de avond van de uittocht brachten. Het gebraden ei staat symbool voor het feestoffer dat met Pesach werd gebracht.

In onze omgeving zijn ‘paaseieren’ voor het eerst opgedoken tijdens de middeleeuwen. De vastentijd was nou net de tijd dat de kippen extra veel eieren legden, en deze ‘paaseieren’ stapelden zich op. De tijd erna werden dus extra veel eieren gegeten. Het verstoppen van de eieren komt voort uit een oude gewoonte om eieren in akkers te begraven om deze vruchtbaar te maken. Nog steeds staan ouders op Paaszondag voor dag en dauw op om eieren te verstoppen die de kinderen even later met veel plezier en ijver mogen zoeken.

PaasbloemIn de volksmond kunnen zowel de narcis, de sleutel bloem en het madeliefje paasbloem worden genoemd, omdat ze rond de Pasen bloeien.

Wanneer is het Pasen?De berekening van die paasdatum was in de eerste eeuwen van het Christendom niet eenduidig. Pas in de achtste eeuw kwamen er algemene regels, gebaseerd op hetgeen in het jaar 325 op het Concilie van Nicea was voorgesteld. Een eenvoudige formulering voor de paasregel is de volgende: Pasen valt op de eerste zondag na de eerste volle maan van de lente. Een volle maan op de eerste dag van de lente telt ook, maar indien de eerste volle maan van de lente op een zondag valt, wordt Pasen de volgende zondag gevierd.

PaaskaarsDe paaskaars wordt in de paasnacht voor het eerst ontstoken en symboliseert in de kerkdienst het licht van de verrezen Christus en wortelt in de traditie van het lucernarium (een lichtceremonie). Het is een grote kaars, versierd met het kruis, de Griekse letters alfa en omega en het jaartal.

PaashaasVeel mensen denken dat de paashaas afkomstig is uit de Romeinse of Germaanse mythologie en dat het Paasfeest door de kerk wordt gevierd op het moment van vroegere heidense voorjaarsfeesten. De haas zou symbool staan voor vruchtbaarheid. Er zijn echter geen betrouwbare bronnen voor deze aannames. De paashaas is een verzonnen kinderritueel, met een pedagogisch karakter. Hij schenkt oorspronkelijk slechts eieren aan kinderen die zich goed gedragen. In Duitsland wordt al in 1682 een ‘paashaas’ genoemd, die het voor elkaar zou hebben gekregen gekleurde eieren te leggen.

Pasen, daar is Hans Klok niks bij.

8 9

Uit de Bijbel, de brief van Paulus aan de kerk in Korinte,

hoofdstuk 15, vers 12 tot 20

Maar wanneer nu over Christus wordt verkondigd dat hij uit de

dood is opgewekt, hoe kunnen sommigen van u dan zeggen dat

de doden niet zullen opstaan? Als de doden niet opstaan, is ook

Christus niet opgewekt; en als Christus niet is opgewekt, is onze

verkondiging zonder inhoud en uw geloof zinloos. Dan blijkt dat

wij als getuigen van God over hem hebben gelogen, omdat we

verklaard hebben dat hij Christus heeft opgewekt – want als

er geen doden worden opgewekt, dan kan hij dat niet hebben

gedaan. Wanneer de doden niet worden opgewekt, is ook Christus

niet opgewekt. Maar als Christus niet is opgewekt, is uw geloof

nutteloos, bent u nog een gevangene van uw zonden en worden

de doden die Christus toebehoren niet gered. Als wij alleen voor

dit leven op Christus hopen, zijn wij de beklagenswaardigste

mensen die er zijn. Maar Christus is werkelijk uit de dood

opgewekt, als de eerste van de gestorvenen.

Passie is mooi.

Maar het kan ook iets heel tragisch hebben.

Mensen jagen soms dromen na.

Luchtkastelen.

Iedereen weet het: dit wordt niks.

Alleen de betrokkenen zelf zijn nog vol vuur….

In de kerk van Korinte in de jaren 50 van de eerste eeuw

werd openlijk getwijfeld aan de opstanding van de doden.

Wat Paulus daarover had verteld botste met hun gedachten.

Een werkelijke opstanding van het lichaam van een dode

daar konden zij niet bij.

Paulus legt een stukje verderop in 1 Korintiërs 15 uit

dat de verschijningsvorm van het vernieuwde leven

anders zal zijn dan het gestorven lichaam.

Hij gebruikt het beeld van de graankorrel die sterft

maar er verschijnt een groene scheut.

Zaaien van het oude leven in vergankelijkheid

maar opstanding in nieuwe kracht en schoonheid.

Voordat Paulus toe is aan deze uitleg

barst zijn passie rondom de opstanding los.

Worden er geen doden opgewekt?

En Christus dan?

Vele ooggetuigen hebben Hem levend en wel gezien

nadat Hij was gestorven.

Als Christus niet zou zijn opgestaan

dan zouden Paulus en de andere apostelen leugenaars zijn!

Dan was de hele christelijke boodschap waardeloos.

Op een bepaalde manier een mooie droom

maar in werkelijkheid een diep tragische illusie.

Maar -zegt Paulus vol passie-

Christus is echt uit de dood opgestaan!

Hij is gestorven om de straf te dragen over onze zonden.

Wij mogen als we bij Hem aankloppen

verlossing ontvangen

in plaats van ons verdiende loon.

Wat een fantastische werkelijkheid!

Wat een goddelijke goedheid en liefde!

Paulus is er helemaal vol van:

een droom die helemaal echt waar is!

Carravagio,

De ongelovige Thomas.

Michelangelo Caravaggio,

1571 — 1610

Passie

Het graf van Christus is beroemd om wat het niet bevat. - Sam Morris

1 0 1 1

Het is maandagavond en donker. Het regent. De

keitjes op het kerkpad glimmen. Aan het eind

van het pad, boven de deur, brandt een klein lichtje.

Binnen is het niet veel lichter. Alleen in het midden zie

ik een flauw schijnsel. Daar komen de koorleden bij

elkaar. Ze vormen een kring van licht, om hen heen is

het donker.

Eerst wordt er ingezongen. De toonladders kruipen

langs de gewelven: aa-aa-aa-aa-aa-aa-aa-aa-aa.

Een heldere open A. Ze zetten in, de eerste strofen

klinken, de dirigent slaat af, de betovering wordt

wreed verbroken. ‘Het kan iets slepender.’ Opnieuw

nu, dramatischer. ‘Een s, een t, allemaal tegelijk!

Punctueel!’

Het moet een hoogtepunt in het bestaan van het koor

worden: de uitvoering van de Matthäus…

Opmerkelijk dat zo’n gruwelijke gebeurtenis, want zo

kan je de dood van Jezus wel noemen, zoveel moois

teweeg heeft gebracht. Stuk voor stuk zijn ze onder de

indruk van de Matthäuspassion van Johann Sebastian

Bach. Ik sprak vier koorleden en de dirigent van het

christelijk kamerkoor Fiori Musicali, voor de repetitie

in de Hervormde Kerk van Middelharnis. Onmogelijk

eigenlijk, om over muziek te praten. Je moet het

horen, ervaren. Muziek maakt van alles in je los, raakt

je, ontroert je. Zodra we naar woorden zoeken om dat

uit te drukken, schieten die tekort.

Sytze (dirigent van het koor): ‘Het is een omvangrijke

en kostbare onderneming, om zo’n groot werk te

gaan uitvoeren. Het is ook hard werken. Ik moet elke

toon, elke combinatie leren kennen. Volgens Bach kan

iedereen het, zo bescheiden was hij wel, maar hij heeft

het toch op onnavolgbare wijze tot stand gebracht.’

Dirkjan: ‘Ik weet dat het een stuk van eeuwen oud

is, maar als ik het zing raakt het me direct. Als ik het

‘Buß und Reu’ hoor en zing, dan voel ik hoe het hart in

tweeën breekt van verdriet. Ik besef dan dat het ook

om mijn zonden is dat Jezus moest lijden.’

‘Mensch, bewein dein Sünden groß’. Zo zonder orkest

komen de tekst en de melodie rechtstreeks binnen:

‘Mens, ween om je zonden groot.’ Tweemaal, driemaal

klinkt het. Het raadselachtig drama wordt vertolkt en

begrepen. Jezus legde Zijn leven niet zomaar af, het

enorme offer was nodig, vanwege ‘onze zonden groot’.

Sytze: ‘De tekst van het Evangelie is weerbarstig en

vreemd. Bach maakt door de emoties die hij in de

muziek legt het verhaal toegankelijk.’

Martine: ‘Voor mij heeft de muziek zelf kracht. Ik kan

dit niet mechanisch zingen. Het moet met hart en

ziel.’

Sytze: ‘Tekst en klank vallen vaak meesterlijk samen.

De Mattheuspassion is een echt vocaal stuk. Bach zet

de tekst van het Evangelie voorop.’

Paul: ‘O Mensch, bewein dein Sünden groß’, het

slotkoraal van het eerste deel, dat is zo

mooi. Het is een stuk in majeur, maar

heel veel tonen zijn in mineur. Prachtig!’

http://tinyurl.com/aetwl54

Sytze: ‘Ja, als het daar over de dood van Jezus gaat,

zie ik heel veel kruisen op de bladmuziek. Dat zie je

en dat hoor je. Het klinkt schril.’

Dirkjan: ‘Als ik zing ‘Ich bin’s, ich sollte bußen…’

dan ben ik het zelf. Ik ben niet beter dan Judas. Ik

sla moeiteloos de brug tussen wat ik zing en wat ik

geloof.’

Ich bin’s, ich sollte büßen, An Händen und an FüßenGebunden in der Höll. Die Geißeln und die BandenUnd was du ausgestanden, Das hat verdienet meine Seel.

http://tinyurl.com/bavgh3r

Paul: ‘Met alle respect, maar ik merk dan ook

dat ik niet leef in de tijd van Bach, dat ik toch

anders geloof. Het ligt er soms duimendik

bovenop, zo krullerig.’

Suzanne: ‘Ik heb het meeste gevoel met de

muziek bij het studeren, als we het langzaam

inzingen. De pareltjes van de tonen die tegen

elkaar schuren.’

‘En ‘Wir setzen uns in Tränen nieder…’? Iedereen

knikt. ‘Het is een cliché, maar daar is het

eigenlijk veel te mooi voor! Elke keer gaat het

door merg en been. Het is verdriet en hoop in

één lied. Je hoort en voelt dat het goed is. Dat

het goed gekomen is’.

Het is de hoogste tijd om verder te repeteren.

Nog meer koorleden zijn binnengekomen en

sluiten zich aan bij de cirkel in het midden van

de kerk. ‘O Mensch, bewein dein Sünden groß…’

De tenoren klagen, slepen. Stilletjes schuif ik een

bank in. De muziek overweldigt me, keer op keer.

Op 16 maart voert Fiori Musicali

de Matthäuspassion van Bach uit.

Waar woorden tekort schieten... ze vormen een kring van licht, om hen heen is het donker.

Sytze, dirigent van Fiori Musicali: ‘Het is hard werken’.

Ik ben het, die moet boeten,Aan handen en aan voeten,Gebonden in de hel.De geseling, die boeien,En wat U hebt doorstaan:Mijn ziel heeft dat verdiend.

Sinds Pasen hangt er een lang rood met wit gestreept lint om de wereld: Herstelwerkzaamheden.

1 2 1 3

Hoe kan nu uitgerekend zo’n martelinstrument

het logo worden van de kerk? Hoe kan zoiets nu

inspireren?

In het boekje ‘De kern’ speelt de auteur, Reinier Sonneveld,

even de rol van reisleider door het ‘land’ van het christen-

dom. Onder weg passeert hij stations als ‘Waarom een

God?’, ‘Wat betekent zo’n kruis?’, ‘Is er bewijs?’ en ‘Heb ik

er wat aan?’

Het gaat ook over de opstanding van Jezus uit de dood.

Sonneveld schrijft: ‘Het klinkt op het eerste gezicht uiter-

aard belachelijk, en dat klonk het ook in Jezus’ tijd al –

maar als de eerste christenen hier niet ondanks alles in hadden geloofd, was er nooit enige kerk ontstaan. In de

jaren ’30 van de eerste eeuw treffen we namelijk de volgende situatie aan: een ongeorganiseerd groepje, hun

leider is net gruwelijk geëxecuteerd, ze worden door iedereen uitgekotst en zelfs al snel systematisch vervolgd.

Van elke enigszins vergelijkbare groep horen we later nooit meer iets. Maar je hoeft maar uit het raam te kijken

om te weten wat we in dit geval zelfs tweeduizend jaar later nog aantreffen: de grootste wereldreligie. Hoe kan

zoiets miserabels zoiets veelomvattends voortbrengen?’

Wil je meer lezen? Mail je adres naar echo@izb.nl, dan sturen we je gratis een exemplaar van het boekje toe.

Wat hebben christenen toch met dat kruis?

Leven en dood

Het is makkelijk gezegd:

met Pasen viert de kerk

dat Jezus opstond uit de

dood. Dat heeft alles te

maken met onze dood. En

met ons leven.

Een paar jaar geleden

groef een studentenpre-

dikant een graf in de tuin

van zijn kerk. Hij nodigde

studenten uit om er een

half uur tot maximaal

drie uur in te gaan liggen.

‘Studenten zijn niet of

nauwelijks met de dood

bezig’, legde hij in de

media uit. ‘Sterfelijkheid

wordt vaak weggewim-

peld. In het graf kunnen

studenten op een heftige

manier, maar in alle rust

nadenken over de dood

en het leven.’ Je moet er

dan ook wel de tijd voor

nemen. Als je er maar vijf

minuten in gaat liggen,

zal het weinig effect heb-

ben, zei hij er nog bij.

Het is opmerkelijk dat

de dominee aangaf dat

de studenten in het graf

nadenken over dood én

leven. Beide hebben veel

met elkaar te maken. Wie

de dood liever verdringt,

zegt daarmee ook iets

over het leven dat er aan

voorafgaat.

Christelijk gesproken

heeft de dood niet al-

leen maar betrekking op

het einde van het leven.

Dood-zijn is volgens de

Bijbel het echte leven

missen, jezelf een god

wanen in het diepst van

je gedachten en daar

genoeg aan hebben. Het

eeuwige leven is God

leren kennen en Jezus

Christus, die Hij gezonden

heeft.

Dat is de moeite waard

om vandaag bij stil te

staan. Je hoeft er niet

per se voor in een graf te

gaan liggen.http://tinyurl.com/b7awmcl

Het staat in ons land op een bord bij de ingang van een

autotunnel: ‘Ontsteek uw lichten’. Dat is ook wel nodig. Als

je overdag vanuit het zonlicht een tunnel inrijdt, schiet je

ineens een donker gat in.

Voor wie gelooft, is sterven als het binnengaan van een tunnel. Je

weet dat je niet terug kunt. Maar het is wél een tunnel. Met een

ingang en een uitgang. We zullen worden begraven, maar we zullen

ook opstaan. Dat is wat Pasen ons leert. De dood heeft niet het

laatste woord. Pasen betekent dat Jezus uit de dood is opgewekt en

uit het graf is opgestaan. Jezus is de dood ingegaan. Maar Hij is ook

de doodstunnel doorgegaan. Hij is er als het ware aan de andere kant

weer uitgegaan. Aan de kant van het licht.

Een tunnel is geen spelonk. Een spelonk heeft alleen maar een ingang

en geen uitgang. Voor wie niet gelooft in de opstanding, is de dood

als zo’n spelonk: een zwart gat waar je nooit meer uitkomt.

Wat met Jezus Christus is gebeurd, zal met ieder, die in Hem gelooft

gebeuren. Hij heeft gezegd: ‘Wie in Mij gelooft, zal leven, ook al is hij

gestorven’.

Ooit zullen alle graven opengaan. Hoe goed is het om dat te weten.

Om deze beloften uit de Bijbel je elke dag voor ogen te houden. Dat

doen is, voordat je de tunnel inrijdt, ‘het ontsteken van je licht’.

Doe de lichten aan.

Doe het op tijd.

Kom’s langs op internetJe hebt het je al vaker voorgenomen,

eigenlijk zou je je meer willen

verdiepen in het christelijk geloof,

maar het is er tot nog toe niet van

gekomen. En om nu zomaar een keer

naar de kerk te gaan… Eerst maar’s

wat rondsurfen op internet dan?

Er zijn heel wat sites die je verder

kunnen helpen. Neem bijvoorbeeld

www.vragenovergeloven.nl. Met

behulp van Youtube-filmpjes en

korte teksten vind je daar veel over

wat christenen

geloven, over

de Bijbel, over

de christelijke

feesten, over

bidden en nog

veel meer. Je vindt er tips als je de

Bijbel wilt gaan lezen en daar weinig

of geen ervaring mee hebt. En vragen

staat vrij. Je kunt rechtstreeks mailen

met een internetpastor. Kom gerust ’s

langs.

Ontsteek uw lichten!

Geboren op Paasdag

In Nederland wonen meer dan

10.000 mannen en 700 vrouwen

die luisteren naar de naam Pascal.

De naam komt van het Latijnse

Paschalis, wat weer een afleiding is

van het Aramese pascha, Pasen. De

betekenis is: geboren op Paasdag.

Sinds de 14e eeuw is de naam in

ons taalgebied in gebruik, ook in

varianten als Pasqual of Paskal, of

(voor vrouwen) Pascale, Pascala,

Pasqualla.

1 4 1 5

Witte DonderdagOp deze donderdag wordt herdacht dat Jezus voor

het laatst het paasmaal eet met Zijn volgelingen.

Een Joods gebruik dat terug gaat op de maaltijd in

de nacht voor hun vertrek uit Egypte. Omdat Jezus

in de gaten kreeg dat één van zijn volgelingen hem

zou verraden en in de handen van zijn tegenstanders

wilde laten vallen, moesten enkele volgelingen op

een geheime plaats de paasmaaltijd voorbereiden.

In de stad Jeruzalem volgden zij een man met

een waterkruik op het hoofd. Heel vreemd, alleen

vrouwen haalden water. Op die manier kan Jezus

ongestoord voor het laatst met Zijn volgelingen

dit feest vieren. In veel kerken wordt op deze

dag het Avondmaal gevierd.

Goede VrijdagIn de Olijftuin buiten Jeruzalem nemen Jezus’

tegenstanders op aanwijzing van Judas hem toch

gevangen. Na een aantal oneerlijke processen en

vreselijke martelingen wordt Hij door de Romeinse

overheersers aan een kruis gespijkerd. Waarom is

het toch een Goede Vrijdag? Omdat Zijn dood een

offer is. Hij geeft zich vrijwillig over aan deze dood,

zodat wij niet meer veroordeeld hoeven worden,

hoewel wij, in tegenstelling tot Hem, wel van

alles op onze kerfstok hebben. Hij neemt onze

plaats in en draagt onze straf. In de kerk is voor

die dag geen ‘kleur’, behalve zwart.

Stille ZaterdagOp vrijdagavond voor zonsondergang is

Jezus begraven, vlak voor de sabbat, de

zesde dag, waarop de Joden rusten van alle

werk. Jezus rust die dag in het graf. Jezus’

ziel was echter al in het paradijs. Het is de

laatste vastendag voor die gelovigen die

vanaf Aswoensdag vasten.

PaaswakeDe Stille week eindigt met de Paaswake, op de

avond van Stille Zaterdag. In de nacht wordt

gewaakt en gebeden. In de kerk is het donker,

totdat de Paaskaars, symbool van het licht en

van het nieuwe leven, wordt binnengebracht

met de woorden: ‘De Heer is waarlijk op-

gestaan!’

PaaszondagDe eerste dag van de nieuwe week, de derde

dag, vrijdag meegerekend, de dag waarop

Jezus Christus verrees uit de dood, veruit het

belangrijkste feest voor christenen. Het is de

reden waarom niet langer de zesde dag, de

sabbat, wordt gevierd, maar de eerste dag,

de dag van de opstanding.

Als je de kerkdeur niet platloopt, weet

je niet altijd wat er in de kerk gevierd

wordt. Want wat is dat precies, de ‘Stille

Week’? Soms wordt het ook de Goede

Week genoemd, of de Heilige Week.

In de kerk wordt de week voor het

Paasfeest, waarop we herdenken dat

Jezus uit de dood verrees, stilgestaan

bij het feit dat Hij geleden heeft en

gestorven is.

week

Kijk eens bij een kerk bij u in de buurt wat die organiseert

rondom de Stille Week. Het zijn vaak kleine en eenvoudige

vieringen, van korte duur. Mooie momenten om tot rust en

bezinning te komen. U bent van harte welkom.

En Aswoensdag dan?Dat is de dag waarop de zogenaamde

veertigdagentijd begint. In de katholieke kerk

ontvangen gelovigen een kruisje van as op hun

voorhoofd, een teken van inkeer en boete voor

de zonden. Op die dag moeten ze ‘vasten’, zich

onthouden van bepaald voedsel en bepaalde

drank. Jezus vastte 40 dagen in de woestijn,

zijn volgelingen mogen Zijn voorbeeld volgen.

Na 40 dagen is het Pasen, dus Aswoensdag

valt niet in de Stille Week...

Geef jezelf niet prijs aan wanhoop. Wij zijn Paasmensen en Halleluja is ons lied. - Paus Johannes Paulus II

Mrt13

1 6E c h o Uitgave van IZB – voor zending in Nederland en de Christelijke Gereformeerde Kerken in Nederland ISSN 0012-9119

Deze Echo is u aangeboden door:

Redactie en administratie:Joh. v. Oldenbarneveltlaan 103818 HB AmersfoortTel. 033-4611949E-mail: echo@izb.nlECHO 02-2013

Abonnementen:Abonnementsprijs € 10,00 per jaar bij vooruitbetaling.

Reacties:Voor reacties op de inhoud kunt u zich wenden tot de bezorger of de redactie.

Redactie:Ds. L.C. Buijs, K. van Noppen, J.J. Timmer (eindredacteur), mw. J. de Waard.

Bij de tekst ‘Leven en dood’ is gebruik gemaakt van ‘Dood voor onze ogen’, van Herman Paul en Wilke de Braal (red.). uitg. Kok, pag. 207/208

De tekst ‘Ontsteek uw lichten’ is af-komstig uit het boek ‘Dit is de dag!’ van ds. Arie van der Veer en Ellen Laninga, uitg. Kok, 2011.

Vormgeving:Hans van Eck (Impressio Communicatie)

Foto’s:Hayo Deinum (pag.2), Koos van Noppen, www.shutterstock.com