AhA! t w e e m a a n d e l i j k s e u i t g a v e | m a a r t 2 0 1 0 | n r . 2 | 1 , 5 e u r o

vo o r m ensen m e t g e zo n d v er s tan d

alter-ego | Vlaams parlementslid jurgen Verstrepen is een echte tweeling, hard en soft in één

Onze Veiligheidsexpert

Kris dAels over politie en justitie‘Is er 15 jaar na Dutroux iets veranderd?’

Pokerhype in Vlaanderen

LDD-lid getuigt ‘Mijn kind heeft ADHD’

CEO Inge Geerdens ‘Ons land straft wie onderneemt’

proficiat anne

Hoi anne, proficiat met jullie nieuwe blad aha! voor mensen met gezond verstand. goede lay-out, steengoede teksten die aanspreken. stukken zijn niet té moeilijk om lezen, wat prettig is voor elke lezer. Geert De Backer

perfecte lijn

op die lijn blijven verder werken en het wordt perfect. groetjes!Michael Van Loock

Vlaming in de wereld

Het interview met dedecker en torfs was heerlijk, hopelijk meer van dat. en blij dat ik dat als vlaming in de wereld ook online kon lezen.Herman Marginet

Helpende hand

Het ledenblad aha! ziet er zeer mooi uit. ik kan mij zeer goed voorstellen dat er veel tijd in kruipt en dat jullie wel een helpende hand zullen kunnen gebruiken. ik woon in kalmthout en zit al ongeveer een jaartje in de partij. ik ken senator lieve van ermen zeer goed. ik ben 19 jaar oud en studeer communicatiewetenschappen aan de universiteit van antwerpen. meewerken aan het blad is dus zeer nuttig voor het afwerken van mijn studies. ik hoop dat er interesse is.Stefan Haes

Ontoereikende pensioenen

een hard en kritisch stuk over onze pensioenen in het eerste nummer van aha! ik heb mijn hele leven elke dag gewerkt maar zag me door omstandig-heden daartoe verplicht - ziekte van mijn vrouw - op mijn zestigste als zelfstandige met pensioen te gaan. indien ik geen beetje had gespaard tijdens mijn actieve leven dan zat ik nu ver onder de leefloon-grens. toch heb ik mijn best gedaan om een gezin groot te brengen en heb ik al die jaren werk gegeven aan anderen. Het kan toch niet dat wij een land met meer dan 500 politici en tienduizenden ambtenaren zijn terwijl de kleine zelfstandige aan het eind van zijn leven nauwelijks rondkomt? ik hoop dat lijst dedecker op die nagel zal blijven kloppen.Jozef Vernimmen

Waarheen islam?

ik was blij verrast in het eerste nummer van ons nieuwe ledenblad ook ene rik torfs tegen het lijf te lopen. en wat blijkt: net als onze eigen voorzitter jean-marie dedecker maakt ook hij zich wel eens zorgen over de toekomst van de islam in vlaanderen, België en europa. torfs heeft gelijk wanneer hij stelt dat we met onze kritiek op de islam niet elke moslim in europa mogen stigmatiseren. maar torfs zal niet ontkennen dat er in alle grote europese steden veel problemen met de dagelijkse praktijk van de islam rijzen. als in mijn eigen stad antwerpen een lesbisch marokkaans meisje een gebedsgenezer/imam op bezoek krijgt teneinde de duivel bij haar uit te drijven, dan hou ik mijn hart vast voor de vrijheid en vrijheden waar we zelf zo hard hebben moeten voor vechten.Mieke Vande Velde

dank voor uw talloze enthousiaste reacties op onze eerste aha!

'hOpelijK meer VAn dAt' Het eerste nummer van AhA! was nog niet koud van de persen, of onze ouderwetse brievenbus, hippe mailbox en LDD-site liepen vol met uw enthousiaste, kritische en verwachtingsvolle reacties. Een kleine bloemlezing.

lezers blijVen AAn het wOOrdOok in de volgende nummers van AhA! willen we graag plaats maken voor uw reacties, meningen en kritische kijk op wat er reilt en zeilt in politiek en samen - leving. Zeg maar: een interactief discussieplatform voor leden, sympathisanten en andere geëngageerde burgers.

coverstory

Buitenbenen. Dat is het minste wat we over professor/kerkjurist/BV Rik Torfs en LDD-voorzitter Jean-Marie Dedecker kunnen zeggen. Wij brachten beide heren bij elkaar voor een openhartig gesprek over de heikele politieke en maatschappelijke hangijzers die ook in 2010 aan de orde zullen zijn.

Waarom? Waarom ik? Maar er kwam geen antwoord. Ik heb dat drama zelf, op eigen kracht moeten overwinnen.'

De idee mag dan wel leven dat u beiden op meer dan één geestelijk terrein sterk van elkaar verschilt, er is ook aardig wat dat u bindt. Beiden herkent u een groot onbehagen dat tot diep in de samenleving is

doorgesijpeld. U, mijnheer Torfs, gaat daar � loso� sch mee aan de slag. U, voorzitter, eerst en vooral politiek.Jean-Marie Dedecker: 'Het onbe hagen, de onvrede die zich van de mensen heeft meester gemaakt - in meer of mindere mate - is een veelkantig gegeven dat bovendien niet zo makkelijk te duiden is. Allereerst is er de naakte vaststelling dat de kennis, de informatie die elke burger, waar hij zich ook op de sociale of intellectuele ladder bevindt, enorm is toegenomen. De grens van het weten bleef vroeger beperkt tot de grens van de familie, het dorp, de wetenschap van mijnheer pastoor en mijnheer doktoor. De horizon van de meeste mensen reikte niet verder dan de pagina's van hun verzuilde krant. De informatietechnologie heeft dat oude vertrouwde model � naal stuk geslagen. Dat heeft zo zijn voor- en zijn nadelen.'

Welke voor- en nadelen?Jean-Marie Dedecker: 'We weten vandaag meer. Maar alles wat we

weten bedrukt ons ook. Oorlog, honger, armoede: onmachtig en hulpeloos zitten we elke avond, elke ochtend, de klok rond tegen de via alle kanalen binnenstromende ellende aan te kijken. Een minstens even groot aandeel in het maat-schappelijke onbehagen dicht ik de afgunstmaatschappij toe. Media, reclame, geld, consumeren, succes: een ander heeft altijd meer, soms onbereikbaar meer. Maar puur politiek situeer ik het onbehagen in de hoek van de machteloosheid, de machteloosheid van de burger die wordt geconfronteerd met een vierkant draaiende overheid. Een overheid die haar kerntaken ver-waarloost - justitie, veiligheid, pensioen en ik vergeet er - maar zich wel met elk detail van het bestaan, van het ondernemen wenst te bemoeien. Een Europese CO2-taks, een belasting op de privé-gesprekken met de gsm van de baas en - niet vergeten - een extra belasting op het genieten van een ijskoude Cola! Maar ondertus-sen moet Lijst Dedecker wel achter de waarheid over corruptie en

malversaties bij de Vlaamse admi-nistratie Bruggen en Wegen aan. En dan is het establishment ver-baasd dat de burger een gevoel van onbehagen en onvrede niet kan onderdrukken, ook niet in het stemhokje? Ik niet hoor.'

Opgepast voor populisme, Jean-Marie.Rik Torfs: 'Mij zul je niet zo makkelijk op het gebruik van het woord populisme betrappen. Populisme is plakplaatje, net als de begrippen conservatief en progressief. Of links

en rechts. Ik vind het juist belangrijk dat we politici

hebben die met een volgehouden, consistent discours naar de tribune gaan en door het volk ook worden begrepen. Maar: dat is toch nog iets anders dan de mensen naar de mond praten. Het is mijn stellige overtuiging dat een politicus de moed moet hebben de mensen tegen te spreken, niet naar de mond te praten, de mensen over een drempel helpen. Neem nu de doodstraf: die is gelukkig goeddeels afgeschaft, ook op plekken waar de doodstraf nog een minderheid voorstanders had. Nog eentje: het milieu. Politici moeten de moed hebben tegen de burger te zeggen dat het niet de bedoeling is dat wij de aarde, de natuur, de lucht, het water en de kosmos zo snel mogelijk om zeep helpen.'Jean-Marie Dedecker: 'We zijn in een cultuur van de angst terechtge-komen, angst die voortdurend wordt gevoed en gekweekt. Het eco logisme moet niet langer worden vertaald als een bezorgdheid voor de natuur, het ecologisme is de nieuwe staatsgodsdienst. Compleet met de bijbelse begrippen zond-

vloed en zondebesef. Helaas: wie daar een kritische kanttekening bij wenst te maken, wordt als een verderfelijke populist weggezet. Het zal me niet beletten grote vraagte-kens te blijven zetten bij de klimaat-hysterie. Want dat is het toch?'

Rik Torfs: 'Wat goed en waardevol is, kan ook tot excessen leiden. Kijken we maar naar het geloof. Als religie betekent dat we dieper gaan nadenken in plaats van bij alles wat zich aandient domweg aan de oppervlakte te blijven, vind ik religie een prachtige vinding. Maar wanneer in naam van het geloof wordt gemoord en gebrand, dan betreur ik dat. Verabsoluteren is

altijd fout. Of het nu om ecologie of het geloof gaat. Geloof waar Jean-Marie niet veel mee heeft, heb ik uit zijn boek over de hoofddoek begrepen. Zijn geloof bevindt zich blijkbaar in een dipje.'Jean-Marie Dedecker: 'Dipje? Ravijn, zul je bedoelen. Ja, ik ben een voor-stander van de lekenstaat. Wie zijn geloof wil belijden, betaalt voor zijn eigen God. En 't wordt altijd maar ingewikkeld. Na het geworstel met het christendom en het katholi-cisme, dient zich in Europa de islam aan. Ik ga even naar Zwitserland waar een volksraadpleging over de wenselijkheid van minaretten heeft plaatsgevonden. Minaretten boven op de moskee waren vroeger noodzakelijk om op te roepen tot het gebed, om de mensen te wekken, zeg maar. Zoals de klokken bij ons. Om het uur van het gebed aan te geven, heb je op de keper beschouwd geen minaret meer vandoen.'

Nogal wat mensen maken zich grote zorgen over de posities die de islam in onze samenleving zal innemen.

Het is even schrikken om te lezen dat een jonge Antwerpse lesbienne met een Marokkaanse achtergrond een duiveluitdrijver op bezoek krijgt. Of dat de moslimexecutieve niet in gesprek wil met Gaia want: de messen om een o� erschaap de keel mee over te snijden zijn scherp genoeg. Hoe kijkt u daar tegenaan?Rik Torfs: 'Misschien eerst even opmerken dat het debat over de combinatie migratie/islam vrij recent is. Wanneer de eerste gastarbeiders hier kwamen, werd er over hun geloof met geen woord gerept. Gastarbeiders waren mensen uit een warm land die het hier 's winters koud had-den en net als de trekvogels gauw

weer andere oorden opzoeken. Daarna hebben we de periode van de ontkenning van de problemen gekend. Handtasdie� es waren sociaal-economisch achterge-stelde slachto� ertjes, die redene-ring. Nu zijn we in het omgekeerde terechtgekomen. Van eenzijdig preventief-naïef naar een al even eenzijdig repressief. Voor mij is het essentieel dat iedereen - ook de moslims - zich aan de afspraken onder onze democratische rechts-staat houdt. Dat ook de moslims het recht hebben om zich van hun geloof los te maken zoals heel veel christenen zich van hun God hebben losgemaakt. Nee, ik ben niet zo somber. Het is mijn overtui-ging dat ook uit die gemeenschap verlichte geesten zullen opstaan. In Istanbul zie je nauwelijks hoofddoeken. Ik vind het ook geen goed idee om als over heid nog slechts met gematigde moslims te praten. Dan maak je de extremisten pas echt sexy. Ik ben een beetje bang dat we moslims te snel op hun geloof, op de islam vastpinnen. Iemand kan moslim

RIK TORFS EN JEANMARIE DEDECKER WIKKEN EN WEGEN POLITIEKE EN MAATSCHAPPELIJKE HANGIJZERS

Z e strijden om de hoogste plaats in de boekentop-tien. Rik Torfs (1956) met de beschouwende bundel 'Wie gaat er dan de wereld redden?'. Jean-Marie Dedecker (1952) met de bundel polemische opstellen en overpeinzingen 'Hoofddoek of blinddoek. De migratie ontsluierd'. Ze delen dezelfde uitgever André Van Halewyck en soms ook elkaars mening. Wanneer we het gesprek hieronder afronden, wisselen ze samen zelfs van gedachten over God en zijn hemel. Torfs, die troost en warmte vindt in de bedding van geloof, spiritualiteit en religie hoopt

dat het bestaan niet vergeefs is geweest en de Heer voor ons allen nog iets in petto heeft. Maagden zullen er voor hem niet bij zijn, beseft Jean-Marie Dedecker maar al te goed. De LDD-voorzitter en fractieleider in de Kamer vindt dat niet eens zo erg. 'Ik leef met de eenzaamheid van de atheïst', zegt Dedecker. 'Ik heb gevloekt en gehuild toen een kind van me stierf.

'Ik had een poster van Che Guevara aan de muur. Gelukkig is mijn gezond verstand inmiddels gevoelig toegenomen'Jean-Marie Dedecker'WE MOETEN VERMIJDEN DAT WE HET ISLAM EXTREMISME SEXIER MAKEN'

Rik Torfs

en rechts. Ik vind het juist belangrijk dat we politici

'Ik had een poster van Che Guevara aan de muur. Gelukkig is mijn gezond verstand

8

9

56652_Magazine.indd 8-9

09-03-2010 14:59:38

Beste lezer,u heeft massaal en positief gereageerd op de geboorte van ons nieuwe ldd-ledenblad 'aha! voor mensen met gezond verstand'. dat doet deugd en bevestigt wat we al langer aanvoelden: ondanks het internet en Facebook blijven mensen behoefte hebben aan een papieren drager, een blad dat ons als partij op de kaart zet, dat een link vormt tussen de leden en een visitekaartje wil zijn voor alle vlamingen die ldd'er zijn maar het nog niet weten. Hopelijk brengt dit maartnummer daar verandering in.

de politieke lente is nog veraf, de financiële en economische crisis blijft dreigend boven ons land hangen en de tewerkstelling zit nog steeds gevangen in een negatieve spiraal. niet alleen grote bedrijven moeten afslanken om te overleven, vooral honder-den kleine en middelgrote ondernemingen proberen met de grootste moeite overeind te blijven. terwijl snelle en daadkrachtige beslissingen van de federale en vlaamse regering uitblijven. onze ondernemers smeken al jaren om minder lasten op arbeid in plaats van nog maar eens een banenplan. Ze hebben niet alleen goed opgeleide, maar ook gemotiveerde medewerkers nodig. in die context verwijs ik in deze tweede aha! naar onze studiedag in het vlaams Parlement waar de topbeslissers inzake onderwijs en ondernemen, op uitnodiging van ldd brainstormden over doeltreffende recepten voor de crisis op de arbeidsmarkt. vandaag kunnen duizenden vacatures in vlaanderen niet worden ingevuld bij gebrek aan goed opgeleide werkkrachten met voldoende praktijkervaring. jonge afgestudeerden uit het beroeps- en technisch onderwijs die mee de welvaart en het welzijn van onze volgende generatie moeten veilig stellen.

de economische crisis is voor ldd geen drogreden om de schouders te laten zakken, integendeel. juist nu moeten we durven vooruitkijken op de heropleving van de economie, op de massale uitstroom van de babyboomers en de uitdagingen van de vergrijzing. daarom hebben we nood aan een bescheiden maar slagvaardige overheid die zich concentreert op haar kerntaken. Helaas is dit niet het geval. verderop in dit blad stelt onze veiligheidsspecialist kris daels vast dat er sinds de affaire dutroux nu bijna 15 jaar geleden weinig is veranderd. de malaise bij politie en justitie bleek eens te meer uit de bedenkelijke beslissingen in het onderzoek naar de moord op annick van uytsel, en shana en kevin, waarover onze partij volledige opheldering wil.

ldd zal de kritische waakhond van onze Belgische en vlaamse instanties blijven. meer dan ooit roep ik u dan ook op om enthousiast onze verfrissende no-nonsense recepten voor een gezonde, toekomstgerichte economie, voor een hogere arbeidsparticipatie en minder uitkeringsafhankelijkheid uit te dragen. Het kan echt niet langer - zoals ondernemer inge geerdens in deze aha! vertelt - dat ondernemers de paria's van de samenleving zijn geworden. daarom deze uitsmijter: 'it's the economy, stupid!'

anne de Baetzelier Hoofdredacteur – ldd ondervoorzitterreageren? anne.debaetzelier@ldd.be

inhoudstafel

voor

woo

rd

3 voorwoord 4 alter-ego vlaams volksvertegenwoordiger jurgen verstrepen 6 verslag onderwijsdag 2 februari 2010 7 scherp gesteld de regisseur heeft de set verlaten 8 coverstory hervormde politie draait vierkant 10 LDD getuigt mijn kind heeft adHd 11 in het parlement 14 dossier pokerhype in vlaanderen 16 brandpunt ondernemer inge geerdens trekt aan de alarmbel 18 agenda 19 djepp + LDD mobiel 20 life@ldd

3

Het is misschien moeilijk te geloven, maar als kind was ik verlegen en de verschoppeling van de

klas. ik werd uitgemaakt voor duitse mof, want mijn moeder is afkomstig uit de streek van keulen en nürnberg. waarom draag jij geen ‘lederhosen’? slingerden ze naar mijn kop. in duitsland was ik dan weer een ‘scheiss ausländer’. wat was ik eigenlijk? vlaming of duitser? ik viel tussen 2 stoelen. voor een stuk heeft dat mijn karakter bepaald. op mijn 15 ben ik uit de kast gekomen, dankzij de radio. ik begon bij een piepklein zendertje in sint-katelijne-waver, waar ik de jongste was. na 6 maand vond ik ze niet commercieel genoeg en vertrok naar reflex in mechelen, waar toen ook Yves desmet (politiek commentator de morgen, nvdr), mark uytterhoeven en jacques vermeire presenteerden. tussen 6 en 8 u zat ik al in de studio en fietste daarna naar school. ik bleef mijn grenzen verder verleggen en werkte later bij lokale zenders die met de regelmaat van de klok in beslag werden genomen wegens een te groot zendbereik. de

politiecommissaris verklaarde ‘nooit zend jij nog 1 noot uit van op mijn grondgebied’, maar ik lapte die bedreiging aan mijn laars. toen ze ‘fully armed’ met 4 combi’s opnieuw alles kwamen aanslaan heb ik de Belgische staat gedagvaard, want ik had een vergunning.

mee knikkeren in de arenamijn rebelsheid speelde ik ook uit door talkradio in vlaanderen te introduceren. in ‘Zwart-wit’ konden luisteraars voor het eerst live een politicus aan de tand voelen. ik werd verketterd tot en met, mijn programma werd zelfs van antenne gehaald, maar ik ben trots dat ik die pioniersrol heb gespeeld. ik zweefde vaak op het randje van de illegaliteit waardoor velen mij willen terugpakken, en dat verklaart meteen mijn kritische geest en mijn groot wantrouwen tegenover de mens. maar door die mokerslagen heb ik ook geleerd om niet stil te blijven staan en te groeien. ‘jij bent een vechter en geeft niet snel op’ vind ik 1 van de mooiste compli-menten. geloof me, ik zou geld willen geven om een on/out knop in mijn hoofd te hebben, want ik

leef constant in overdrive. maar ik heb bewust voor de moeilijke weg gekozen. via radio probeerde ik tegen het establishment in te gaan. omdat de politiek me daarin dwarsboomde ben ik zelf gaan knikkeren in die arena. mijn stap naar het vlaams Belang wordt me nog altijd verweten. Het aantal haatmails is niet te tellen, ‘je bent nog minder dan niks’ schrijven ze en dat raakt me. maar in 2004 was dat de meest trendy partij die voor verandering zou zorgen, zelfs sommige journalisten dachten er zo over. ik werd binnengehaald als de verruimer, de scherpe kantjes zouden verdwijnen. maar na een half jaar dacht ik ‘wat heb ik gedaan’. ik ben op mijn gezicht gegaan, maar ze zullen me nooit kunnen verwijten dat ik het niet geprobeerd heb. toen de bruggen met het vB waren opgeblazen heeft jean-marie me echt moeten overtuigen om in de politiek te blijven. Hadden we de kiesdrempel in 2007 niet gehaald, dan was ik een jaar lang een wereldreis gaan maken om pers en politiek te ontlopen, want dan was ik de grote mislukkeling geweest.

leasingcontract in romemijn vrouw anja was niet meteen gewonnen voor mijn politieke carrière, maar ze stond wel achter de keuze voor ldd. Zij is mijn klankbord en voorzichtigheidsfactor, strategische pistes en ideeën zal ik eerst bij haar aftoetsen. Ze was al jaren een vriendin toen we op mijn 30 een koppel werden. ik zat toen nog in mijn mediawereldje van gebakken lucht en zij was mijn tegenpool. na 3,5 jaar vroeg ik haar tijdens een citytrip in rome ten huwelijk. ik had alles tot in de puntjes voorbereid. in een paarden- koets bood ik haar een ‘leasing-contract’ aan om de rest van de weg samen met mij af te leggen. op huwelijksreis reden we in een cabrio van la naar las vegas, waar we logeerden in ‘the venetian’, een superromantisch hotel in italiaanse stijl. onze 10e huwelijksverjaardag vierden we in het echte venetië. ik verras graag mijn omgeving en vind nestwarmte heel belangrijk. Zelf heb ik nooit die sterke familieband ervaren omdat iedereen langs moederskant in duitsland woont. maar op familiemomenten als kerstmis laat ik me helemaal gaan,

alter-egoOp de schoolbanken ging Vlaams volksvertegenwoor-diger Jurgen Verstrepen al in de clinch met zijn leerkrach-ten. Verouderd onderwijs vond hij zinloos. Als 15-jarige presenteerde hij op illegale radiozenders en zette zich zo af tegen ‘het establishment’. ‘Ik heb altijd alles in vraag gesteld, met het risico dat je tegen de muur loopt. Anderzijds kan ik wenen bij een emotionele scène op TV. Ik kreeg een krop in de keel toen mijn dochter van 8 me haar eerste email verstuurde. Die dualiteit vormt de rode draad in mijn leven. Het is alles of niets. Ik begin nooit zelf een oorlog, maar als anderen beginnen, mag van mijn part alles ontploffen, dan ga ik over lijken.’

rebel en emo-man in één

tweelIng Jurgen Verstrepen

politici hebben vrij veel vakantie, die momenten zijn heilig voor mij, dan wil ik er helemaal zijn voor mijn gezin.

4

anarchistische tijden als 17-jarige. uitzenden met 1 kilowatt was om problemen vragen. we zijn dan ook meerdere keren in beslag genomen door de politie.

ik ben de kok in huis, de itialiaans-geïnspireerde keuken is mijn specialiteit: vb. op vel gebakken zee- baarsfilet met geprakte aardappeltjes in olijfolie en kruiden en tomatencompot.

onze 10e huwelijksverjaar-dag vierden anja en ik in venetië. anja is personeels-manager in een it bedrijf.

2 weken ben ik dan bezig met alle voorbereidingen, ik koop de grootst mogelijke kerstboom en versier die elk jaar in een ander thema, ik stel het kerstmenu samen, decoreer het huis en wil dat cocongevoel ook aan mijn 2 kinderen meegeven. Ze moeten beseffen dat het gezin de kern is van alles, de basis waarop je altijd kan terugvallen.

leven met een verschoppelingwaarom zijn we hier? stopt het hierna? ik probeer veel te rationa- liseren, maar toch zijn het vragen die me bezighouden. ik hoop dat er meer is, zeker op momenten dat je dicht bij het leven en de dood staat, zoals bij het overlijden van mijn vader na een slepende zieke, nu 10 jaar geleden. in ettelijke

discussies over euthanasie verdedigde ik altijd een rationele mening. tot ik plots in het uZ in antwerpen stond waar hij in coma lag en iedereen zei dat het niet meer goed kwam. dan neemt de emotionele kant over en denk je ‘ik kan die stekker niet uittrekken’. sinds zijn dood voer ik het euthanasiedebat helemaal anders. waarom overkomen sommige dingen ons? Bepaalde situaties beleefde ik al eens in een droom, zelfs heel tastbare, zoals de aankoop van een huis. dus ja, ik geloof in déjà-vus. ik heb een mentaal gehandicapte broer die 4 jaar jonger is. toen mijn moeder zwanger was nam ze een medicijn dat achteraf van de markt verdween. vermoedelijk heeft dat er iets mee te maken, maar niemand zet dat op papier. leven met een gehandicapte is als leven met een verschoppeling, je raakt geïsoleerd en krijgt een stempel. ‘daar is dat gezin weer met die gehandicapte’. Het heeft me gemaakt tot wie ik ben, een vechter. ik zal altijd ijveren voor betere leef- omstandigheden voor mindervali-den, maar vanuit de luwte. anders zeggen ze nog dat ik mijn emotio- nele situatie politiek uitbuit.

de creatieve tak en de olijfboomanja en ik hebben heel lang getwijfeld om aan kinderen te beginnen. we lieten alle mogelijke

onderzoeken uitvoeren. wat als bleek dat? ik ben er nog steeds niet uit hoe ik dan gereageerd zou hebben. alexia is nu 8, alexander 5. Hij heeft mijn koppigheid en zij stelt continu dingen in vraag en is daardoor heel leergierig. Ze was nog geen 4 toen ze al op het internet surfte. net als mijn ouders wil ik mijn kinderen opvoeden met een ruime interesse en kijk op de wereld en hen meegeven dat het goede niet altijd wint. alexia heeft de creativiteit van mijn vader geërfd. in zijn tak van de familie zitten allemaal schilders, fotografen, beeldhouwers en ontwerpers. ook ik heb vroeger veel

tekenwedstrijden gewonnen en met fotografie bezig geweest. op een bepaald moment was ik in onder - handeling met de Bertelsmann groep om mee een multimedia-project op te zetten in Berlijn. Het heeft toen niet veel gescheeld of ik was vertrokken. toen ik nog voor de radio werkte heb ik ook vaak in la verbleven. weet je wat me zo aanspreekt aan de states? die open heid waarmee er gediscus-sieerd wordt, grenzen worden er continu verlegd zonder dat het arrogant overkomt. Zelfs wie faalt wordt er niet afgemaakt. dat is knap. de mens kan maar evolueren door

Jurgen Verstrepen° 12/06/1966 gekend van personalityshow ‘ZwartWit’ op Topradio en KanaalTwee, later ‘Zwart of Wit’ op Liberty TV, Radio Contact en 4FM, ‘Zwart of Wit Europa’ analoog verspreid vanuit Ruslandconsultant voor nieuwe media, webprojecten, digitale strategie en mediaregelgeving.politiek sinds 2004: Vlaams Belang – LDDAntwerps gemeenteraadslid sinds oktober 2006 Vlaams volksvertegenwoor-diger kieskring Antwerpen sinds 2004, eerst bij VB, later bij LDD

‘ik kom misschien heel hard en cru over, maar ik verstop de dingen die mij raken, want dat is de achillespees van de mens.’

dromen na te streven en alles in vraag te stellen. ik droom van een tweestromenpolitiek, links en rechts. Het zou toch mooi zijn mocht die befaamde Forza Flandria, die eenmaking rechts van het centrum er ooit komen. Privé droom ik van mijn olijfboom. ooit wil ik hier weg om iets op te starten in een zonniger klimaat, griekenland of amerika. met een hoge snelheidsverbinding voor internet, een schotelantenne, een ontvanger en alles erop-en-eraan een nieuwe multimedia-omgeving creëren. was ik niet in de politiek gestapt had ik het al gedaan. maar het is nog niet te laat. ■ (adb)

5

‘BeDrIJVen en scholen moeten In De toekomst nauwer samenwerken’

verslag

Op de studiedag ‘Onderwijs en Ondernemen’ die LDD op 2 februari in zaal De Schelp van het Vlaams Parlement organiseerde is duidelijk gebleken dat er behoefte is aan een open dialoog tussen de verschillende actoren betrokken bij het beroeps- en technisch onderwijs en de doorstroming van afgestudeerde vaklui naar de bedrijfswereld. De overheid, de werkgeversorganisaties VOKA en UNIZO, het katholiek en het gemeenschapsonderwijs, en de middenveldorganisaties VDAB, Syntra en het VCLB wisselden ervaringen uit en zochten naar oplossingen om het imago van vaklui in een positiever daglicht te stellen en hun opleidingen beter af te stemmen op de reële noden op de arbeidsmarkt.

we stellen vast dat nog te weinig jongeren positief kiezen voor een beroeps- of technische opleiding omdat ouders van oordeel zijn dat een opleiding in het aso automa-tisch leidt tot een volwaardiger betrekking. maar de economie kan niet draaien zonder goed opgeleid technisch personeel dat met de snel evoluerende techniek mee groeit via levenslange scholing. Het gebrek aan voldoende geschoolde vaklui blijkt trouwens alsmaar duidelijker uit het groeiend aantal vacatures voor de meer dan tweehonderd knelpuntberoepen.

alle sprekers waren het erover eens dat er nood is aan een hechtere samenwerking tussen het onderwijs en de bedrijfswe-reld. vandaag bestaan hieromtrent al enkele initiatieven via de regionaal-technische centra (rtC’s) die stages voor leerlingen en leerkrachten organiseren en toezien op een betere schoolinfra-structuur. de vdaB-ClB-taskforce stemt opleidingskeuzes af op de

arbeidsmarkt en via syntra bestaan er leerovereenkomsten waardoor schoolvermoeide kinderen sneller een plaats in de bedrijfswereld vinden.

Het Hoger Beroepsonderwijs en het secundair-na-secundair die dit schooljaar werden ingevoerd zijn een stap in de goede richting wat arbeidsmarktgerichte opleidingen betreft, maar deze maatregelen gaan niet ver genoeg. vaak is de samenwerking tussen scholen en bedrijven vandaag te danken aan de individuele inzet en gedreven-heid van de schooldirectie die interessante stages weet te organiseren in fabrieken uit eigen streek en afgestudeerden zodoende naar een interessante job weet te loodsen. maar er is nood aan een meer gestructureerde aanpak.

naast structurele hervormingen in het secundair onderwijs, waarbij het rapport monard een eerste aanzet vormt, is er ook een mentaliteits-wijziging nodig opdat ambachtslui

positief in beeld worden gebracht en jongeren bewuster kiezen voor een beroeps- of een technische richting in plaats van er terecht te komen door het watervalsysteem. imagocampagnes in de media kunnen hierin zeker een positieve rol spelen, maar we zullen ook onze attitudes moeten bijschaven en de winnaarmentaliteit aanmoedigen. gemotiveerde jongeren met de juiste ingesteldheid zijn immers gedreven om hun opleiding te vervolledigen en een vast contract te bemachtigen.

Praktijkleraren moeten inzien dat nascholing onontbeerlijk is in onze snel evoluerende hoogtechnolo-gische wereld en ervaringsdeskun-digen uit de privésector moeten makkelijker de weg naar het onderwijs vinden. technische scholen moeten blijvend investeren in moderne machine-parken en een netwerk aan stageplaatsen waar aan werkplek-leren kan worden gedaan. Bedrijven moeten zich dan weer

realiseren dat investeren in jongeren die stage lopen zoveel betekent als investeren in de eigen toekomst. leerlingen moeten de kans krijgen om, mits de nodige begeleiding, zelfstandig een project uit te werken waarbij ze niet alleen hun vaardigheden en kennis kunnen demonstreren, maar ook de juiste werkattitudes en sociale omgang op de werkvloer verwerven. van essentieel belang tenslotte voor een betere aansluiting van het onderwijs op de arbeidsmarkt is het stimuleren van ondernemerszin in de opleiding, om zo de competen-ties inzake zelfsturing en creativiteit te versterken en jonge mensen aan te zetten om verantwoordelijkheid op de nemen voor een bedrijf. initiatieven zoals de mini-onderne-mingen in de scholen of een project als ‘de leeronderneming’ dat door unizo werd opgezet moeten in de toekomst dan ook verder worden uitgewerkt.

nog sterker dan vandaag moeten onderwijzend en ondernemend vlaanderen de handen in elkaar slaan, want de vraag naar samen- werking werd duidelijk uitgespro-ken door alle aanwezigen op onze studiedag. ldd zal er als politieke partij dan ook alles aan doen om deze dialoog verder te blijven stimuleren. ■ (adb)

mieke Van hecke van het katholiek onderwijs boudewijn bouckaert in gesprek met guy prenen en maria willems van het damiaaninstituut in Aarschot

Karel Van eetvelt van Unizo

6

scherp gesteldzijn om de logistieke draaischijf van europa en bij uitbreiding de hele wereld te wezen. Zijn ambitieuze woorden zijn nog niet helemaal koud of het journaal laat halluci-nante beelden zien: langsheen de verouderde en door strooizout gegeselde e313 wordt - door twee man - met een truweel een emmertje dampende tarmac aan het dempen van putten en kraters gewerkt. een chauffeur zegt: antwerpen-sint-niklaas heeft net zo lang geduurd als malmö-aken. Hoe valt dit alles te rijmen met de bijna euforische sfeer die de eeuwwisseling kleurde? met de paarse droom van de modelstaat België? de architect van deze virtuele realiteit, de denker van mariakerke en hereboer van

toscane gooit zich als een lemming in het Franse identiteitsdebat. Hij meent zelfs sarkozy de levieten te moeten lezen. want, meent de co-auteur van talloze Burger-manifesten, er is ‘somethin’ rotten’ bij onze jacobijnse buren. over de verrafeling en desintegratie van ons eigen sociaal-economische weefsel en het publieke domein rept guy verhofstadt met geen woord.

niet alleen op de weg staat alles stil. niks wappert nog, niks inspireert, niks bougeert. Qua remedies en oplossingen voor het zieke België blijft het onder leterme aanmod-deren. Zelfs de meest nabije voorzieningen en vanzelfsprekende overheidsengagementen krijgen we niet meer rond. een leger politici, zuilen en ambtenaren bijt de tanden stuk op kinderopvang en vrije schoolkeuze - we beperken ons tot deze twee.

nog voor hun kind is geboren, lopen ouders te piekeren over een plek en een potje in de kinderop-vang. de kampeertaferelen die zich aan de poorten van onze scholen afspelen, verwacht je niet in vlaanderen en zeker niet in een vlaanderen dat - dixit haar 'leiders' - de ambitie heeft een topregio in europa en de wereld te willen zijn. de grootste hap uit het vlaamse

budget gaat naar onderwijs. minister na minister hebben zich als keizer kosters ingelaten met de pedagogische opdracht van ons onderwijzend personeel, tot in het krankzinnige toe. leerplannen, eindtermen, evaluatie, revaluatie, de managerssantenboetiek zou ons onderwijs naar nog grotere hoogte tillen. maar op het bouwen van nieuwe scholen en het energie-zuinig maken van het bestaande patrimonium heeft niemand geanticipeerd, bij zoverre dat de vrije schoolkeuze in het gedrang komt. tweelingen van drie worden uit elkaar gerukt, koters moeten helemaal naar de andere kant van de stad of er is domweg geen plaats. dat een opstand der ouders uitblijft, verbaast in hoge mate.

de topzwaar belaste burger krijgt voor zijn centen geen duurzaam product of performante dienst terug. wie in dit land geen eigen huis bezit wanneer hij met pensioen gaat of tot in lengte van dagen een alleenstaande vrouw met kinderen blijft, is tot de armoede veroordeeld. je vraagt je af waar al dat geëmmer over het rijnlandmodel en de verzorgings-staat toe dient. van een vrije samenleving met een grote zelfredzaamheid zijn we na twee keer paars en met de liberalen in de federale regering leterme in het omgekeerde terechtgekomen: een onvrije samenleving die onder-nemen en ondernemers verstikt, met een dramatisch hoge uitkeringsafhankelijkheid.

ondertussen zakken we in alle europese en internationale rankings steeds verder weg. we hebben geen grootbanken meer, geen headquarters, we maken te weinig slimme spullen die de wereld van ons wil kopen. we vijzen auto’s in elkaar en vullen winkelrekken van een Franse warenhuisketen die de trend en de tijdsgeest heeft gemist. met alle sociale en menselijke drama’s van dien. inzake asiel, regularisatie en integratie zijn we helemaal de trappers kwijt.

in de kamer heeft jean-marie dedecker de absurditeit en het surreële Belgische asielbeleid - nou ja, beleid - nog maar eens aangekaart. Het rijk keert asiel- zoekers die geen onderdak vinden een dwangsom uit, in 55 gevallen het bedrag van 500 euro. Het is heel simpel: er is geen vlaming die daar met zijn gezond verstand bij kan. Zelfs politicoloog Carl devos stelt voor zijn doen erg scherp: 'omdat sommigen die hier hun leven lang werken, minder pensioen of een andere uitkering krijgen dan wie hier net door mensensmokkelaars is gedumpt'. ook luc van der kelen stelt dat het hek van de dam is sinds asiel en migratie in Franstalige handen zijn gekomen.

Zelfs socialistische excellenties, burgemeesters en oCmw-voorzitters zoals monica de Coninck in antwerpen zitten met de handen in het haar. eén: er is geen maatschappelijk draagvlak om nog eens duizenden en duizenden gelukszoekers te ontvangen, sociaal te herbergen en te verzorgen. twee: elk duizendtal dient vermenigvul-digd te worden met de factor volgmigratie, gezins hereniging, nataliteit en huwelijken met iemand uit het land van herkomst. vlaanderen dreigt andermaal een onaanvaardbaar hoge prijs te betalen voor het uitgekookte migratiebeleid van de Ps.

Politici verliezen grip op de gebeurtenissen. de regisseur heeft de set verlaten. in combinatie met de hysterische emo-media die de angstige burger 24 uur op 24 heen en weer slingeren tussen Buizingen, Haïti, Frankrijk, Chili en rechtstreeks terug naar ronald janssen, opel en Carrefour; kan het niet anders of somberheid maakt overal nest.

terwijl het voor onze partij net andersom moet. we hebben een nieuwe horizon nodig, een gedurfd vergezicht, een haalbare droom. we moeten naar de lente durven verlangen. naar opwaaiende zomerjurken. ■

De regIsseur heeft De set Verlatendoor mathias danneels

‘wegens hevige sneeuwval verzakt’, zegt een niet onaardig duifje wanneer het elkaar moeilijk kruisen is op de antwerpse groenplaats. een paar vierkante meter schots en scheef losliggende plavuizen is met rood-witte linten afgezoomd. een stap of wat verder heb ik weer prijs. de roltrap die me tot bij de pre-metro moet brengen doet het – alweer – niet. gedwongen ochtendgymnastiek voor mij, minder prettig voor de vergrijsde sinjoor, de dubbele buggy met baby gevuld of stramme benen vol suiker. met groot gemak kan ik dit ergernislijstje veel langer maken. u ook. natuurlijk is de verslonzing en verloedering van de openbare ruimte niet exclusief op het conto van ‘de’ politiek te schrijven. de incivieke barbarij graffiti geheten, de half aangevreten, achtergelaten hamburgers op de tram en het spugen naar alles en iedereen, doen net zo goed een stevige duit in de zak. maar we kunnen er niet langer naast kijken: het gaat niet goed met de staat van dit land. onze knoken kraken, artritis flakkert op en we laten het hoofd maar zo’n beetje hangen. kris Peeters blijft maar zeggen dat het onze ambitie moet

7

coverstory

Je zou hem niet beter kunnen casten. Stoppelbaard van een dag of wat, forse tred, stevige

handdruk: een 'stille' die de onder-en de bovenwereld kent. Kris Daels, ex-undercoveragent en informantenrunner is sinds

2008 parlementair medewerker justitie en politie van LDD en

van voorzitter Jean-Marie Dedecker in 't bijzonder. De zorgwekkende toestand in

sommige Brusselse wijken en de aarzelende weigering van de

zittende politici om daar echt iets aan te doen, dwingt Daels

tot een vlijmscherpe analyse: 'De jubelkreten over de politiehervorming slaan

nergens op. En ook bij Justitie werkt de inertie

allesverlammend.'

na Dutroux zeg maar - en de vele plannen bij Justitie de grote verwachtingen van toen eens tegen het licht te houden. Een scherp en helder licht.

In mijn vorig leven heb ik meer dan één minister van Justitie en van Binnenlandse Zaken geïnterviewd. Van Verwilghen, over Dewael tot De Clercq: allen zouden geschiedenis schrijven door justitie en politie op de schop te nemen. Vijftien jaar na Dutroux staan we geen stap verder. Hoe komt dat?'Hebben we een paar uur tijd? laat me bij de politie beginnen. elke beleidsmaker die het over de politiehervorming van tien jaar geleden heeft, voegt er heel snel aan

toe dat die wel degelijk is gelukt. is dat zo? als je gaat spreken met de mensen op het terrein, krijg je een heel ander plaatje dan het officiële kiekje. ja, er zijn ideeën die in de praktijk zijn omgezet en die we ook geslaagd kunnen noemen. van de werkzaamheden van de Commissie verwilghen weerhoud ik als politieman op het terrein twee dingen: de gebrekkige informatie-stromen en de naijver tussen de politiediensten. die informatiestro-men willen nog wel eens haperen zoals ik begin februari weer heb moeten aantonen bij een zware overval op het grondgebied Brussel. onze hoofdstad met zijn zes zones is nog lang geen eenheid - letterlijk - waarmee de misdaad efficiënt kan

worden bestreden. verwilghen heeft tevens de aik's opgestart, de arrondissementele informatie kruispunten. ook die werken nog lang niet naar behoren omdat er onvoldoende medewerking is om dat systeem te voeden. als er geen informatie in de aik's wordt gestopt, kan ze er ook niet worden uitgehaald. Her en der hoor ik opnieuw praten over zonale informatiekruispunten, terug naar vroeger, zeg maar. Hoe dat komt? Binnenlandse zaken mag dan wel bevoegd zijn voor de federale politie, op het terrein zijn het de burgemeesters die over 'hun' politie waken. we hebben 196 politiezones in dit land. is dat een vooruitgang? niet meteen.'

kris daels ma ak t de bal ans op van de hervormingen bij de 'eengema ak te' pOlitie

U kent Kris Daels (1964) ongetwijfeld nog op een andere manier. Over zijn speurders-

jaren bij de gerechtelijke politie schreef hij de bestseller 'Alpha 20', een even spannend als onthullend boek over de interne keuken van het veiligheids-apparaat en het schimmige milieu van zware jongens, soms met een lederen jack, ook wel eens in maatpak die de kluit belazeren. Weinigen zijn beter geplaatst dan hij om meer dan een decennium na het 'Octopus-overleg' - de politiehervorming

'de politie moet niet buurten, de politie moet de criminaliteit aanpakken'

'mexicAAns leger AAn de tOp, ‘KAnOnnenVlees’ Op het terrein'

foto

conc

entra

med

ia: b

ert h

ulse

lman

s

8

Waarom niet?'voeger had je drie korpsen: de rijkswacht, de gemeentelijke politie en de gerechtelijke politie. die raakten vaak slaags met elkaar, 'la guerre des flics' weet je wel. vandaag hebben we geen 3 korpsen maar 197: 196 zones en een federale politie. die 196 zones nemen vaak eigenhandig beslissingen voor problemen die in de zone naast de deur op een heel andere manier worden aangepakt. de ene zone wil de hondenpoep weg, een andere zone probeert de drugs terug te dringen. vergeet ook niet dat burgemeesters moeten herverkozen worden en - minstens zo belangrijk - niet alleen lokaal. onze parlementen zitten tjokvol burgemeesters en schepenen die ook in Brussel gefocust blijven op lokale dossiers, ook dossiers die veiligheid en politie aanbelangen. dat merk ik ook aan de vragen in de commissies die met justitie en politie te maken hebben. een parlementslid uit de ardennen vraagt waarom luxemburg geen politieschool heeft, onze mensen moeten helemaal naar luik of Charleroi. Crazy toch! we hebben verdomme al 13 scholen voor één eengemaakte politie.

Om de haverklap organiseert de politie een persmoment om met statistieken in de hand te bewijzen dat het met onze veiligheid de goede kant opgaat. Ja toch?'ik trap een open deur in wanneer ik zeg dat je met statistieken alles kunt bewijzen. neem nou de eindejaars-periode en de receptiemaand 2010. de politie kondigt aan dat er flink zal moeten worden doorgeblazen, op elk moment van de dag. de ploegen op het terrein moeten X -aantal alcoholtesten doen. door het slechte weer was er minder verkeer op de weg en wat gebeurt er dan? om het vereiste aantal testen te halen gaan ze 's ochtends op een carpoolpar-king staan en laten chauffeurs blazen die bloednuchter naar hun werk vertrekken! Zo kan ik ook mooie cijfers in de strijd tegen de alcohol halen.'

Een rare paradox: we hebben qua getalsterkte flink wat politie maar de veiligheid wordt er niet beter op. Bovendien voelt Justitie niet, wanneer raddraaiertjes bij de lurven worden gepakt.'de meest recente cijfers van januari 2009 zijn duidelijk: dit land telt 49.000 politiemensen, een toename

met 20 procent. toch blijven de vakbonden zeggen dat er in dit land politie te weinig is. ik vraag hen dan: waar zitten die 49.000 jongens en meisjes dan? ik heb er zelf wat onderzoek naar gedaan. van een representatief aantal zones hebben ik het aantal ploegen op het terrein in kaart gebracht, de gemiddelde leeftijd, de anciënniteit en de graad.'

Welke conclusies kunnen daaruit worden getrokken?'dat het de nieuwbakken agenten met weinig anciënniteit zijn die de straat worden opgestuurd en de laagste graden. we hebben niet alleen minder kwantiteit op straat maar er is ook minder kwaliteit.'

't Is niet meer maar minder blauw op straat.'dat er meer blauw op straat zou zijn is een regelrechte leugen. en ik weet ook niet altijd waar ze zitten, hoor. of toch? Het is onthutsend hoeveel mankracht onze politie vrijmaakt voor management, doorlichting, evaluatie, vergade-ren, nog eens vergaderen en nog eens vergaderen. wat hebben we na de rellen in kuregem weer eens vastgesteld. de zes politiezones in Brussel functioneren niet. onze manier van werken - niet-werken in dit geval - bestaat ook nergens anders ter wereld. new York, londen, Parijs: die steden worden politioneel door één team, door één visie aangestuurd. twee: de pampercultuur bij de politie is nog lang niet uitgeroeid. er gaat weer veel geld en mankracht naar zachte initiatieven zoals politie-wijkwerking en dies meer. ik ben daar niet tegen, nee. maar men moet toch eens goed luisteren naar hetgeen de burger wil. op zaterdag een kopje koffie drinken met de wijkagent of een snelle aanrijtijd wanneer twee gure types plots in de gang lijken te staan? er zijn zones waar het een half uur vergt om van de ene kant naar de andere te rijden, de zone Pajottenland is daar een goed - slecht - voorbeeld van. de inzet van het politiedebat moet zijn: hoeveel mensen van die 49.000 zijn er nu eigenlijk nog politieman? wie bewaakt het terrein en wie zit waar op kantoor wat te doen. in de stapels documenten en audits in verband met onze politie wemelt het van managementtermen à la trajectbegeleiding, werkvergade-ring, 'community police'. daar heb

je niks aan wanneer je in elkaar wordt geramd. de sukkelaars bij de politie zijn vandaag de uitvoerders. de man of vrouw die in een moeilijke wijk of problematische situatie moet afstappen - met gevaar voor het eigen vege lijf - terwijl een hoop politiebazen ergens zitten te vergaderen.'

Geeft men budgettair voldoende voorrang aan het terrein?'er wordt nog altijd veel geld vermorst in wat ik de zelfbedie-ningszaak van de politie noem. Het circuit waarin het hoger kader allerlei mandaten krijgt toegescho-ven die een aardige stuiver opleveren. Het Comité P is daar een goed voorbeeld van. de leden van het Comité P krijgen èn gratis eerste klasse en een dienstwagen onder de kont, vermeerderd met een forfetair onkostenbedrag. Zo kweek je vazallen natuurlijk, politiek gekleurde aanhorigen die er altijd

alles zullen aan doen groter onheil voor de partij of politicus aan wie ze een stap hogerop te danken hebben te vermijden. Het hele korps zit vol schatplichtigen. dit land blijft tot in al zijn vezels, tot op het bot gepolitiseerd. voor elke benoeming van enig niveau heb je een politieke hefboom nodig.'

Is Justitie er even erg aan toe?'dat ken ik minder goed van binnenuit maar het is ook daar niet moeilijk om de politieke kleurtjes te herkennen. Politie en justitie zijn bovendien onvoldoende op elkaar

afgestemd. Ze zullen dat wel counteren, hoor. door te zeggen dat er overleg is tussen politie en parket en meer van die dingen. maar je hoeft geen justitiespecialist te zijn om te zien dat we tegen de bierkaai vechten. straffen worden niet uitgevoerd, jonge gastjes worden bij gebrek aan plaats weer de straat opgestuurd: het is alsof we maar laten betijen. we laten ook betijen. en die jongetjes weten dat. Ze stijgen in de pikorde wanneer ze weer vrij zijn, wanneer ze de politie een hak hebben gezet, wanneer ze straffeloos wegkomen.'

Wie kan dit kluwen ontwarren?'ik weet het niet. aan de top van politie en justitie lijkt het een mexicaans leger, de politiemensen op het terrein wordt van tijd als ‘kanonnenvlees’ gebruikt. soms krijg ik het gevoel dat een tabula rasa nog het beste zou zijn, hele - maal herbeginnen. Helaas is dat

geen realistisch patroon. maar dat mag ons als partij niet beletten misstanden te blijven aanklagen. en haalbare alternatieven naar voren te schuiven. dat is de reden waarom ldd meteen na de rellen in kuregem de aBt - de cel anti- Banditisme- en terrorisme - weer van stal heeft gehaald want die is vandaag nog altijd nuttig. wanneer losgeslagen crimineeltjes die goed getrainde kerels in de gaten krijgen, zullen ze twee keer nadenken alvorens op het dievenpad te gaan. de tijd van de pamperpolitie moet definitief voorbij zijn. ■ (mda)

kris daels ma ak t de bal ans op van de hervormingen bij de 'eengem a ak te' pOlitie

'de politietop stikt van de politiek aanhorige vazallen'

9

ldd getuigt

help! mijn kind heeft adhd/odd‘uw zoon is tegendraads en vliegt regelmatig uit de klas. we hadden het te druk om dit eerder te melden’. B. zat toen vier maand in het eerste jaar secundair.

ik wist dat hij een moeilijk opvoedbaar kind was. ook het jaar voordien had de leraar hem al constant geviseerd maar hij mocht toch naar het aso. met vallen en opstaan strompelde hij door zijn eerste middelbaar. Het eindverdict was echter onverbiddelijk: jaar dubbelen. nadien en veel te laat werd de diagnose gesteld: mijn zoon had adHd/odd in de hoogste graad en moest naar tso.

op de nieuwe school ‘wisten ze wel hoe met adHd'ers om te springen’ en effectief, dankzij een uitstekende klastitularis behaalde hij in de grafische richting een mooie 70%. Hij begon te dromen van een carrière als ontwerper, want mooie designs op de computer maken is zijn lang leven.

Het jaar nadien was rampzalig. Zijn nieuwe titularis beweerde dat adHd’ers mensen van slechte wil zijn en dus viel er met mijn zoon niets aan te vangen. de draagkracht van de leerkrachten werd overschreden, en dus moest hij - middenin het schooljaar - op-nieuw van school veranderen. Het ClB deed niets, terwijl leer - krachten helpen omgaan met leerstoornissen toch 1 van hun kerntaken is. niemand nam zijn verantwoordelijkheid op, en dus werd mijn kind weggestuurd.

ik stapte naar de beroepscommissie om uit te maken hoe ‘objectief’ de uitsluiting was verlopen. eerst werd de school gehoord, daarna mocht ik mijn versie geven. maar aangezien de woorden van een schooldirectie niet in twijfel wor- den getrokken stond de Beroeps-commissie achter de beslissing van de klassenraad. van vooringeno-menheid gesproken. ik mocht dus opnieuw een andere school zoeken.

nr. 3 stond bekend als een goede zorgschool. eindelijk een plek waar ze op de juiste manier met mijn zoon zouden omgaan! Zijn zelfvertrouwen was intussen zodanig ondermijnd dat faalangst hem serieus parten speelde. maar ‘elvis Presley en napoleon hadden ook adHd en zie hoe ver zij het schopten’ probeerde ik hem op te beuren. de lat lag hoog. te veel leerstof die hij verondersteld werd te kennen uit zijn vorige school, een onterechte beschuldiging van een gsm-diefstal en een vergetelheid van de school om ons tijdig te verwittigen dat zijn cijfers ondermaats waren. Het heeft er allemaal toe geleid dat hij opnieuw buisde.

Begin dit schooljaar zat mijn 15-jarige zoon tussen 13-jarigen. op de eerste rij, want ‘hij moest nauwlettend in de gaten gehouden worden’. een leerkracht merkte op ‘dat er een dief in de klas zat’. niet echt bevorderlijk voor de goede sfeer. en dus werd de draagkracht van de leerkrachten na amper 6 weken opnieuw overschreden. waarom kwam niemand op het idee om mijn zoon te laten begeleiden door een vertrouwens-persoon die hem geduldig uitlegde wat er van hem verwacht werd. voor een adHd’er moet je niet 100 maar 1000 x iets herhalen. leerkrachten weten het zo vaak beter en denken nooit fouten te maken. de meesten nemen zelfs de tijd niet om een boek te lezen over adHd. mijn zoon kreeg de kans niet om te bewijzen dat hij zich kon gedragen. de zorgcoördinator had hem bijvoorbeeld geleerd de klas te verlaten wanneer hij een uitbar-sting voelde opwellen. maar de leerkrachten wisten hier niets van en steigerden wanneer hij plots naar buiten liep. Foute communica-tie dus. achteraf gaf de pedagogi-sche directeur toe dat zij gefaald hadden als zorgschool. Hij raadde me aan om in de nieuwe school niet te melden dat hij adHd had. en zo is het ook gebeurd.

tso werd Bso, vanaf oktober volgde hij mechanica. Zijn motivatie raakte zoek, hij voelde zich slecht in zijn vel, veinsde ziekte om niet naar school te moeten en spijbelde heel regelmatig. ook sociaal zakte hij dieper weg, de meeste van zijn vrienden volgden deeltijds onderwijs, en dat wou hij ook wel. de psycholoog had dit voorspeld: de carrière van een adHd'er gaat van aso naar tso, dan Bso, deeltijds leren, werk zoeken, buiten gegooid worden, opnieuw werk zoeken, opnieuw buiten gegooid worden. 10 stielen, 13 ongelukken.

de beroepsschool kwam na een tijdje te weten dat ik niet eerlijk was geweest en de directrice vond er niets beters op dan mijn zoon voor de hele klas een flinke uitbrander te geven. Hij is toen volledig uit de bol gegaan en heeft zelfs een paar uur in een politiecel moeten doorbren-gen. wat dus weer tot uitsluiting leidde en een nieuwe zoektocht naar een andere school, waar je met het schaamrood op de wangen moet meedelen dat het al de derde van dit schooljaar is.

als moeder van een adHd-er kan ik alleen maar vaststellen dat mijn zoon geen gelijke onderwijs kansen krijgt. een ommekeer kan er alleen maar komen wanneer de school zijn verantwoordelijkheid opneemt en intensieve begeleiding voorziet door een persoonlijke psycholoog en een leerlingbegelei-der, in samenspraak met de ouders.

er moet dus een grondige her- vorming komen om die vicieuze cirkel te doorbreken. ik duw mee aan die kar want ik maak, als enige ouder, deel uit van het loP (lokaal overlegplatform) in gent en praat regelmatig met directeurs, leraars, zorgcoördinatoren en ClB-medewerkers. ik wijs hen op hun fouten en vertel uit eigen ervaring hoe ze moeten omspringen met adHd. er wordt naar mij geluisterd en dat is een eerste stap. ik merk stilaan een mentaliteitsverandering en kinderen worden nu al in het kleuter en lager onderwijs getest om adHd zo snel mogelijk te detecteren en op te vangen.

adHd'ers moeten leren op de juiste manier te reageren, anders blijft hen dat achtervolgen. Binnen het loP word ik geprezen om mijn inzet en mijn gedrevenheid. soms heb ik het gevoel tegen een bierkaai te vechten, maar ik zet door. mijn zoon is mijn belangrijkste drive. al 3 jaar lang ben ik met die loP-werking bezig, het is een part time job, die ik vrijwillig uitvoer, zelfs mijn benzine wordt niet terugbetaald. maar als niemand in het loP de stem van de ouders vertegenwoordigt, is dat een gemiste kans. ik maak misschien maar een klein beetje verschil, maar elk stapje, hoe klein ook, is een stapje vooruit. ■ (adb)Ludwina Reyniers, moeder van B., LDD Evergem

Wil jij ook jouw aangrijpend verhaal met ons delen, mail dan naar anne.debaetzelier@ldd.be

10

in het parlement

ivan sabbe is vlaamse Parlements-lid, en vertegenwoordigt er west-vlaanderen. nog voor de verkiezingen had hij zich voor ldd al verdiept in enkele streekdossiers, zoals de verbreding van het schipdonkkanaal. een megalo-maan, duur en bovendien nutte - loos project, vindt sabbe, en daar heeft hij argumenten voor.

Wat is er mis met het Schipdonkkanaal? Helemaal niets, dat is het juist, het is van de meest, authentieke land- schappen van vlaanderen, met de wereldberoemde bomendreef aan weerskanten van het water. eigenlijk een soort werelderfgoed, dat door de verbreding zou worden vernietigd.

Maar waarom wil de haven van Zeebrugge dat zo nodig verbreden?grootheidswaanzin, en de illusie scheppen dat Zeebrugge op de schelde ligt. een breder kanaal zou zogezegd de waterweg naar Frankrijk en zelfs spanje openen, maar dat is prietpraat, als je weet dat de binnenwateren verderop,

zowel in vlaanderen en zeker in Frankrijk, helemaal niet ingericht zijn om grote schepen te ontvan-gen. de containerslepers zouden nauwelijks tot aan de Franse grens geraken, en daar helemaal niet meer door kunnen, want de bruggen zijn er te laag.

Zijn er dan geen economische redenen om het bestaande kanaal te verbreden? als ik cynisch wil antwoorden, ja, dat is de verbreding zelf, die volgens berekening van Prof. allaert (ugent) om en bij de 2 miljard euro zou kosten en dus werkgelegenheid oplevert. maar het economisch rendement is te vergelijken met dat van de beruchte sluizen van strépy in wallonië, nul komma nul dus. Het geld kan beter worden besteed aan andere mogelijkheden om de containertrafiek uit Zeebrugge te bevorderen.

Welke zijn die dan? in plaats van te graven in dat uniek mooi binnenlands kanaal, wat talloze onteigeningen vereist en de verzilting van de binnenwateren

ontzaglijk zal doen toenemen, kan het bestaande kanaal gent-terneuzen beter benut worden. de vlaamse regering bouwt een tweede zeesluis in terneuzen waardoor het kanaal met een omweg van amper 22 mijl over zee de haven van Zeebrugge kan ontsluiten. daarnaast kan er ook worden geïnvesteerd in de estuaire vaart, kruiplijncoasters, en short sea shipping.

In de wat? de estuaire vaart is gespecialiseerd in het afvaren van de kustlijnen, zo’n estuaire boten kunnen tot 450 ton containers vervoeren. van Zeebrugge vaar je dan de westerschelde op, via antwerpen bereik je dan het veel bredere albertkanaal, of kan je rechtstreeks de schelde opvaren. economisch is dit veel rendabeler. kruiplijn-coasters zijn kleinere schepen die zowel op zee als op de rivieren

kunnen varen. Ze hebben een zeer uitgebreid vaargebied en kunnen ook kleinere havens bedienen. short sea shipping is dan weer gespecialiseerd in het transporteren van containers tussen verschillende havens. dat gebeurt trouwens nu al tussen Zeebrugge en antwerpen.

Waar ligt de politieke knoop dan? Het verbreden van het schipdonk-kanaal is de natte droom van directeur joachim Coens (Cd&v) van de Brugse Zeehaven, en hij rekent op zijn partijgenote minister Crevits om het door te duwen. maar ik begrijp niet dat de Cd&v bereid is om het milieu van Zeebrugge, over damme, tot in nevele schipdonk op een blijvende manier te verminken. dit prestigeproject kan de belasting- betaler miljarden euro kosten,en niemand weet of het ooit een euro opbrengt. gooi het geld dan meteen in de schelde, dan worden de vissers er nog beter van. ■ (pds)

geld in Het Water! Help!

11

in het parlement

Wie dokter wil worden spreekt beter Frans!

Het leed van Buizingen, of de dubbele klap in het gezicht van de politiek

'Tussen haakjes'

"Brussel is een vredelievende stad waar 'faits divers' helaas dramatisch kunnen aflopen."Philippe Moureau, PS senator

“De racismewet wordt veel te ruim en vaak ongrondwettelijk toegepast. Daarom schiet ze haar doel voorbij.”Jochum Vrielink, rechtsantropo-loog, in zijn doctoraatsthesis over de Belgische rechtspraak over racisme sinds 1981

"Jean-Luc Dehaene is het van zelfvoldane beginselloosheid barstende personage dat door CD&V werd uitgezonden om Vlaanderen te doen betalen voor datgene waar het recht op heeft."Mark Grammens, Vlaams journalist en uitgever van het 'eenmansblad' Journaal

"De tijd van 'ni gauche ni droite' (door links traditioneel geklas- seerd als een a-politiek en dus in wezen 'rechts' sentiment) loopt blijkbaar op zijn laatste benen. Vlaanderen heeft zijn keuze gemaakt, en spijtig voor links, die is steeds meer rechts."Walter Pauli Journalist De Morgen

“Sinds 2000 werkte ik ook als plaatsvervangend rechter. Dat beviel mij. En ik kreeg steeds meer zin om voor de staat te gaan werken. Uit idealisme. Omdat geld niet alles is in het leven. Omdat het idee van “de onafhankelijkheid van de magistraat” die in eer en geweten een beslissing neemt, mij ongelooflijk aantrok. Dat klinkt cynisch in de huidige omstandigheden, ik weet het, maar dat is de waarheid.”Fortisrechter Mireille Salmon in De Standaard

"Alles heeft zijn goeie kanten: van een werkloze kan je de carrière niet breken."Wijlen Johan Anthierens, Vlaams kritisch journalist

"Beloftevolle jonge mensen moeten in de politiek gaan, zodat ze de rest van hun leven kunnen blijven beloven." Robert Byrne, Amerikaans schaker

“Sinds ik weet dat passief roken zeer gevaarlijk is, rook ik mijn eigen sigaretten”Gunter Lamoot, Vlaams stand-upcomedian

in de senaat blijft lieve van ermen zich voor ldd hardnekkig verzetten tegen de onrechtvaardige discrimi- natie tussen vlaamse en Franstalige kandidaat artsen. de Franse gemeenschap laat dit jaar 2.608 eerstejaars geneeskunde toe, tegenover 1.034 in vlaanderen. dat is niet alleen 2,5 keer zoveel terwijl ze maar 40% van de Belgen ver -

net als heel België heeft ldd verbijsterd gereageerd op de treinramp die bij het begin van de krokusvakantie in Halle het leven heeft gekost aan 19 mensen. voor kamerlid Paul vanhie was de verwondering nog groter toen hij in de bevoegde commissie moest aanschouwen hoe niemand in dit land verantwoordelijk bleek voor de mogelijke oorzaken van het ongeluk. de nmBs is een bedrijf dat volledig in handen is van de overheid of van haar aangestelden. sinds de ramp in Pécrot in 2001 waren negen ministers en staatssecretarissen uit vijf verschillende partijen verant-woordelijk voor het spoor en de mobiliteit. er wordt van alle kanten gewezen op een gebrek aan opleiding, de slechte samenwerking binnen de nmBs-groep en op de hoge werkdruk. de nmBs wijst met de vinger naar europa, europa wijst terug naar de nmBs, en minister vervotte (Cd&v) en staatssecretaris schouppe (Cd&v) verstoppen zich achter het gerechtelijk onderzoek om niets te moeten zeggen. Paul vanhie: “we kunnen niet

tegenwoordigen, het is bovendien 5 keer zoveel als de norm die beantwoordt aan de werkelijke behoefte. de medische overcon-sumptie wordt in Franstalig België dus de regel, terwijl de vlaamse universiteiten hun studenten zeer drastisch blijven selecteren. dat ziet men ook aan de resultaten na het eerste jaar, aan vlaamse kant slaagt 85 % van de studenten, aan Frans - talige kant ligt dat onder de 50 %. ondanks de enorme verspilling aan opleiding zullen er uiteindelijk toch nog 1.000 Franstaligen hun diploma halen, tegenover 800 aan vlaamse kant. als het eerlijk wordt gespeeld zal de helft van die 1.000 Franstalige artsen geen riZiv nummer krijgen, terwijl de vlamingen zich bijna allemaal kunnen vestigen. tenzij minister onkelinx (Ps) van

vooruitlopen op het gerechtelijk onderzoek. maar uit alle getuigenis-sen blijkt nu al dat het treinongeval in Buizingen nooit had mogen gebeuren. in de buurlanden bestaan er al jaren systemen die treinen doen stoppen of vertragen wanneer ze de signalisatie negeren. maar 9 jaar na het treinongeluk in Pécrot is in België nog steeds geen afdoend systeem operationeel. de nmBs-groep (nmBs-holding, infrabel en nmBs) is al jaren het typevoorbeeld van een slecht functionerend bedrijf. Het voortdurend afwegen van politieke, syndicale en af en toe economische factoren drukt niet alleen zwaar op de toekomst van het bedrijf zelf, maar blijkbaar nu ook op de veiligheid van de passagiers en het personeel.” zegt vanhie.ldd vroeg om een parlementair onderzoek, maar nu is sprake van een commissie die de treinramp zal onderzoeken. dat wordt een maat voor niks als ze niet wordt geleid door buitenlandse experts. de Belgisch politiek is veel te nauw verweven met de nmBs. nmBs-top

volksgezondheid er vroeg of laat een mouw aan past, en ‘haar’ artsen extra gaat erkennen. Het oneerlijke verhaal stopt daar trouwens niet want de Franstalige universiteiten trekken als magneten ook nog eens buitenlandse artsen aan die buiten de contingentering van dokters in opleiding vallen. door de Bologna richtlijn zijn de buitenlandse diploma’s gelijk in alle europese lidstaten. op die manier kunnen die bijkomende buitenlandse artsen aan de slag op kosten van een federale verplichte ziekteverzekering, die vooral door vlaamse lonen wordt gespijsd. voor dr. lieve van ermen is het dan geen wonder dat bij een hartinfarct in luik en namen 3 echo- cardio’s worden genomen, en in de provincies antwerpen en limburg gemiddeld één. ■ (pds)

jannie Haek (nmBs groep), marc descheemaecker (nmBs) en luc lallemand (infrabel) zijn daar allemaal gedropt door hun politieke partij. ook de raden van bestuur en directieraden zijn zuivere politieke benoemingen. welke onafhankelijk-heid kan je dan van een zuiver Belgische onderzoekscommissie verwachten?Het signaal dat de politiek intussen heeft gekregen van de slachtoffers en hun nabestaanden is niet mis te verstaan. terwijl een prins, ontelbare ministers en staatssecretarissen, en alle kopstukken van de spoorwegen en vakbonden zich verdrongen voor een plechtige en politiek correcte herdenking in het Paleis van schone kunsten in Brussel, verkozen de gewone mensen hun leed alleen te verwerken. de klassieke muziek klonk hen wellicht te vals in de oren. alleen jammer voor de talloze hulp- en politiediensten die de plechtigheid wat verweesd hebben bijgewoond. Zij hebben zich in Buizingen wel van hun beste kant laten zien, en verdienden deze blamage niet. ■ (pds)

12

Vrt profiteert van rood ‘knipperlicht’Hoewel jurgen verstrepen al eerder de knipperlichtprocedure voor de financiering van de vrt had aangeklaagd zal dat on- waar schijnlijke mechanisme de vlaamse belastingbetaler dit jaar € 9,4 miljoen extra kosten. de vrt had namelijk bedongen dat ze boven haar jaarlijkse dotatie een extra-subsidie zou krijgen als de radioreclame niet opbrengt wat er

was begroot. en dit jaar komt dat neer op bijna 10 miljoen euro. op die manier is het natuurlijk comfortabel om ‘zaken te doen’. de radioreclame van de vrt is op zich al een vervalsing van de markt. maar als het commerciële doel niet wordt gehaald mag de vlaamse regering het imaginaire ‘verlies’ bijpassen. grotere onzin is moeilijk denkbaar, en uiteraard zal

ldd deze clausule proberen te weren uit de nieuwe beheers-overeenkomst van de openbare omroep. als er al knipperlichten nodig zijn op de vrt, slaan die beter aan als er met de objectieve berichtgeving een loopje wordt genomen. die lichten zouden dan wel meer op rood kunnen springen, maar die kleur heeft ldd niet zelf uitgevonden. ■ (pds)

'Tussen haakjes'

Het spook van de zaak dutrouxjean-marie dedecker zoekt de waarheid, niets dan de waarheid

“De staatsschuld is vanzelf gekomen en zal vanzelf weggaan”wijlen Guy Mathot, PS kopstuk

"België is een land van taboes, heilige huisjes en slechte gewoonten geworden. De automatische loonindexering, de in de tijd onbeperkte werkloosheidsuitkeringen, het ambtenarenpensioen - ze zijn onbespreekbaar. Maar we kunnen ons niet meer veroorloven dat je in België een levenslange carrière in de werkloosheid kan uitbouwen. Het is modify or mummify.”Rudi Thomaes, gedelegeerd bestuurder van het VBO

“Hier zijn federale ministers per definitie bedriegers. Ze vervalsen begrotingen, vertellen niks of te weinig of beliegen de burgers. Achterbaksheid is de gedeelde achternaam van Guy en Freya.”Frans Crols, voorzitter van de adviesraad van Trends

“Vlaamse liberalen met enig zelfrespect mogen niet onderhandelen over BHV, maar moeten gewoon over de splitsing stemmen, indien Franstalige partijen zich onredelijk en ongrondwettelijk blijven gedragen.”Joost Somers, vader van Bart Somers nav de voorzittersverkie-zingen bij Open VLD

“Als de Belgische overheid even zuinig zou werken als de Nederlandse of de Duitse overheid, dan zou de Belgische industriearbeider bij de goedkoopste in euroland zijn, en niet de duurste, zoals vandaag het geval is.”Geert Noels, makro-econoom, ex-Petercam

“De commanditaire loftsocialist, de commanditaire marketeer, de partijgefinancierde Paul Goossens, en de maçonnieke Propagandaführer van de VRT, dat moeten zo stilaan de laatste vier figuren op aarde zijn die niet beseffen hoe weinig Guy Verhofstadt politiek nog voorstelt.”Koen Meulenaere, Knack

“Stilaan wordt duidelijk dat Brussel zelf geen oplossingen biedt voor dit soort problemen. Brussel is het probleem. Omdat op elk niveau van het hoofd-stedelijke gebied politieke tapijtenzwendelaars de kaarten verdelen.”Rik Van Cauwelaert, Knack

justitie maakt al jaren geen beste beurt, maar de manier waarop de moord op annick van uytsel is onderzocht dreigt opnieuw voor een dieptepunt te zorgen. Het onderzoek ‘naar het onderzoek’ moet nog worden gevoerd, maar politiek en justitie reageren nu al zo nerveus dat de werkelijke gang van zaken weer dreigt de fictie te overtreffen. waarom anders speelt het parket van leuven in haar eerste communicatie over de zaak al vals, alsof de naam van ronald janssen niet klaar en duidelijk is genoemd in de zaak van uytsel. de man heeft 2 jaar na de moord op annick nog een jong koppel doodgeschoten, en de hamvraag is of deze dubbele moord te voorkomen was.

jean-marie dedecker heeft om een parlementaire onderzoekscommis-sie gevraagd, en dat is inderdaad zwaar geschut om achter de waarheid te komen. maar de ervaring leert hoe weinig middelen de burgers nog hebben om hun politieke en gerechtelijke overheden te controleren. Bij interne onderzoeken lijkt de politiek nooit ver weg, dat heeft de Fortiszaak ons geleerd. Het Comité P kan zich alleen uitspreken over de politie. de Hoge raad van justitie is nog een laatste reddingsboei, maar ldd blijft aandringen op een parlementair onderzoek. omdat iedereen aanvoelt dat de ‘good news show’ die telkens over de politiehervor-ming wordt opgevoerd, niet

strookt met ons aanvoelen van toenemende criminaliteit en straffeloosheid. de politie werd hervormd toen de zaak dutroux in het parlement werd uitgebeend, en toen bleek dat de onderschei-den politiekorpsen en het gerecht zeer slecht communiceerden en onder elkaar wedijverden. nu blijkt dat de nieuwe structuren voordelen, maar ook veel nadelen hebben opgeleverd, en dat dezelfde basisfouten zijn blijven bestaan. ldd wil die structuren toetsen zodat de burger zich veiliger gaat voelen, met een doeltreffende recherche, een kordaat parket, en een gerechtelijk apparaat dat oplossingen dichterbij brengt, en niet verhindert. ■ (pds)

13

Poker is op dit moment wellicht een van de bekendste en populairste kaartspelen ter wereld. koning voetbal voelt de hete adem in de nek. door die populariteit is poker meteen ook big business geworden. overal rijzen pokerclubs en pokertornooien als paddenstoelen uit de grond. waar komt dit succes precies vandaan, hoe wettelijk is het allemaal en is poker wel zo onschuldig als het lijkt?

dossier

Hoe oud is het pokerspel eigenlijk ? sommigen beweren dat het is ontstaan in de 10e eeuw, bij de Chinese sung dynasty. anderen menen dat de beginselen afstammen van het Perzische spel as nas dat dateert uit de 16de eeuw. door de geschiedenis heen heeft het spel heel wat veranderin-gen ondergaan, maar de basisprin-cipes van psychologische strategievorming, een dosis geluk en de kaartwaarden zijn altijd dezelfde gebleven.

de versie die het dichtst aanleunt bij het hedendaagse spel, is Poque dat in de 17e eeuw in Frankrijk werd gespeeld. later stak het spel de oceaan over met de Franse kolonisten die de stad new orleans stichtten. vanaf de 18e eeuw werd het verder verspreid langs de mississippi en het bloeide helemaal open met de westelijke uitbreiding van amerika. daarom wordt de geschiedenis van poker zo vaak geassocieerd met het "wilde westen".

pOKerhYpe in VlAAnderen

er ontstonden verschillende varianten van het spel, maar de bekendste, Texas Hold'em, ontwikkelde zijn status pas in de jaren `70 toen het gespeeld werd tijdens de world series of Poker en er de eerste grote geldprijzen mee te verdienen waren.

it’s so popularje kan er niet omheen, poker is immens populair. die opmars is vooral te danken aan de introductie van online poker. door de uit vin - ding van de hole-card camera in pokertafels is een klassiek spelletje pokeren veranderd in een echte sport voor toeschouwers. ook films zoals Casino Royale en Rounders hebben wereldwijd tot een her - ontdekking van het spel geleid.

een andere belangrijke succesfactor is de lage toegankelijkheidsdrempel om te spelen. een boek kaarten en wat pokerchips volstaan.

dat ook in vlaanderen het pokerspel aan een geweldige opmars bezig is bleek uit de organisatie van de eerste editie van de Pokerkampioen van Vlaanderen in november 2009. er waren maar liefst 8.000 inschrijvingen, verdeeld over 124 horecazaken. wereldwijd wordt het aantal spelers geschat op zo'n 100 miljoen. een gewaarschuwd man: sport of kansspel?Pro: poker is een sportFanatici beweren dat psychologi-sche strategievorming (inschatting tegenspelers, bluffen,…), behendigheid en mathematische berekeningen de belangrijkste eigenschappen zijn van een professionele pokerspeler. Ze ontkennen niet dat je de kaarten in je hand niet kan kiezen, maar volgens hen zijn deze niet bepalend voor het verdere verloop van het spel.

14

de pokerwereld kent verschillende living legends, spelers die vaak de eindronde (final table) van een tornooi gehaald hebben. voor sommigen is dat ook een ‘bewijs’ dat het om meer dan toeval gaat. aangezien het slechts over een relatief beperkt aantal spelers gaat lijkt dit eerder een kromme redenering.

Contra: poker is een kansspelCritici houden halsstarrig staande dat poker voornamelijk wordt bepaald door de sterkte van de kaarten in je hand en dat deze sterkte louter en alleen op een ‘kans’ berust.daarnaast wordt ook stevig ge waar- schuwd voor het verslavend aspect van poker, zeker wanneer er voor geld gespeeld wordt. Precies door de lage toegankelijkheidsdrempel en de commercialisering - online en in de media - denken vele spelers ten onrechte makkelijk geld te kunnen verdienen.

marc Callu van de kansspelcom-missie is duidelijk: “Kansspelen die schijnbaar ook behendigheid vereisen, kunnen zeer gevaarlijk zijn. Jongeren denken dat ze door goed te spelen, veel geld zullen verdienen. Dat is niet zo. Ze zijn afhankelijk van de kaarten die ze krijgen. Omdat ze denken het spel te kunnen beïnvloeden, blijven ze spelen.”

Wat zegt de wet?Pokerspelen beantwoorden aan de definitie van een ‘kansspel’ wanneer:- er een inzet is van om het even

welke aard, - er een mogelijkheid is van winst

(van om het even welke aard) - er een mogelijkheid is van verlies

(van de inzet)- en waarbij toeval een zelfs

bijkomstig element is in het spelverloop, de aanduiding van de winnaar of de bepaling van de winstgrootte (kaarten zijn toevalsgenerators).

volgens de Belgische wetgeving wordt poker dus beschouwd als een kansspel. om spelers te bescher-men tegen verslaving, valsspelen en

andere ontsporingen in het gokcircuit, bepaalt de wet dat pokerspelen enkel in casino's en speelautomatenhallen georgani-seerd mogen worden.

in elk ander geval is het uitbaten van pokertornooien, al dan niet via internet, strafbaar. wie een illegaal pokerspel organiseert, riskeert in

theorie tot 5 jaar cel, een boete tot 100.000 euro en het gokgeld van de spelers wordt in beslag genomen. ook wie reclame maakt voor illegale kansspelen is strafbaar.

Begin dit jaar stelde ldd kamerlid Rob Van de Velde in de kamer-commissie justitie een vraag over het aantal uitgevoerde controles hieromtrent. uit het antwoord bleek dat de kansspelcommissie vorig jaar 17 fysieke controles heeft uit - gevoerd tegen private pokertoer-nooien en 5 tegen poker op het internet. Bij interventies in illegale zalen legde ze in 2009 beslag op 160.000 euro. van de 17 fysiek gecontroleerde pokertoernooien werden er 13 als illegaal bestem-peld. de internetpokerspelen werden zelfs allemaal als onwettig beschouwd.

méér, ik wil méér!verschillende studies tonen aan dat iedereen aan het spel verslaafd kan raken. de meeste dwangmatige spelers kampen met onopgeloste onderliggende problemen, zoals stress, verveling en depressie. Zij vluchten weg in de magie van het spel. daar leven ze in een droomwereld en hebben ze de illusie van rijkdom, welzijn en sociale erkenning.

een gokverslaving bestaat meestal uit 3 fases.

1. De winnende fase: de speler voelt zich gelukkig, gewaardeerd en zelf - zeker. verliezen wordt bes chouwd als "brute pech". Hij zet in om te winnen en dit geloof wordt onder- houden door min of meer regel- matige kleine of grotere winsten. de combinatie van toeval en wat volgens de speler bedrevenheid is, maakt het spel des te opwindender. Hij denkt de situatie meester te zijn en wordt stilaan het slachtoffer van een statistische illusie. daardoor heeft hij enkel aandacht voor de tekenen die zijn geloof bevestigen en ontkent hij de signalen die zijn vertrouwen aantasten.

2. De verliezende fase: de verliezen stapelen zich op en de speler verliest stilaan zijn vertrouwen. Hij begint te lenen en verbergt zijn probleem. liegen, bedriegen, werkverzuim en veelvuldige familiale twisten zijn typische gedragingen voor deze fase.

3. De wanhopige fase: de speler probeert geen winst meer te maken,

maar is geobsedeerd door het idee zijn verlies te compenseren. Hij is dan ook geneigd nog grotere bedra gen in te zetten.

een echte gokverslaafde verliest alle controle over zijn gedrag. Hij speelt tot hij niets meer heeft, werkt zich nog dieper in de schulden en verwaarloost zijn omgeving. wanneer hij probeert te stoppen vertoont hij ontwenningsverschijn-selen zoals nervositeit, geprikkeld-heid, slapeloosheid en depressie. opletten dus wanneer u dit herkent.

gezond verstandondanks de immense populariteit is voorzichtigheid en waakzaamheid dus aangewezen. Poker moet aan een duidelijke wettelijke regulering onderworpen worden en blijven, met als belangrijkste doelstelling de bescherming van minderjarigen. maar aan de andere kant mag de wetgever ook niet blind zijn voor de vele amateurverenigingen die op kleine schaal af en toe een poker - tornooitje wil organiseren. er moet dus opgetreden worden naar de geest van de wet en niet naar de letter. ■ (jvd)

'jongeren denken dat ze veel kunnen verdienen door goed te spelen, maar ze vergeten dat de kaarten die ze krijgen winst of verlies bepalen.'

'een echte gokverslaafde verliest alle controle over zijn gedrag.'

15

brandpunt

Ze is boos wanneer iemand haar boodschap pessimis-tisch noemt. 'Ik ben een realist die zegt waar het op staat', kaatst Inge Geerdens de bal terug. 'Mijn dochter van 12 heeft uit de krant geleerd dat veel ambtenaren-pensioenen hoger dan 2000 euro liggen. Hoe wil je dan jonge mensen motiveren om in de privé aan de slag te gaan of zelf een onderneming uit de grond te stampen?'Een bericht van op de werkvloer en de directiekamer met een zeer hoog 'red alert'-gehalte.

eerder dit jaar hielden de Belgische werkgeversorganisaties een belangwekkend persmoment. de boodschap 'laat ons ondernemen!' - met uitroepteken - werd er driewerf onderlijnd. en ook: het is niet omdat de economie sputtert, dat we het hoofd moeten laten hangen, wel integendeel. meer dan ooit heeft onze samenleving - en onze sterk vergrijzende bevolking - nood aan creatieve, innovatieve ondernemers en sterke ondernemingen die voldoende winst draaien om de nv België te stutten. inge geerdens is Ceo van Cvwarehouse.com, een online rekrutersingsplatform. geerdens is allerminst op haar mond gevallen en mengt zich bij tijd en wijle enthousiast, tegendraads en eigenzinnig in het brede maatschap-pelijke debat omtrent economie, samenleving en een enkele keer ook 'de politiek' waar ze niet bepaald een hoge pet van op heeft. in haar columns voor de krant de tijd en haar Franstalige zus l'echo of in Z.o.magazine, het ledenblad van

onDernemers zIJn De parIa's Van De samenleVIng geworDeninge geerdens - ceo cvwarehouse - trekt aan de alarmbel

zelfstandigenorganisatie unizo, windt ze er geen doekjes om: je moet net niet krankzinnig zijn om in dit land een onderneming op te starten. en zelfs wie er in tijden van crisis alles aan doet om werkplekken te bevrouwen/bemannen, zal moeten leren leven met het negatieve klimaat dat ook in de 'hardwerkende topregio' vlaanderen rond ondernemen wordt geweven. 'vooral door lieden die nog nooit één baan hebben gecreëerd', bijt geerdens van zich af.

Als je sommige vakbondslui moet geloven of het oor te luisteren legt in de kroeg om de hoek, lijkt er wel iets fout met ondernemer en onderne-ming in Vlaanderen? Hoe is het zo ver kunnen komen?'terwijl het de ondernemingen zijn die voor welvaart en welzijn zorgen, moet de ondernemer zich net niet de hele tijd verantwoorden voor het naakte feit dat hij ondernemer is. dat hij wakker ligt van de crisis, zich suf piekert hoe zoveel mogelijk

werknemers aan de slag kunnen blijven en of er voldoende cash zal zijn om de lonen correct en op tijd uit te betalen, dat krijg je met moeite verkocht. niet in de media, niet op een feestje, niet aan de schoolpoort. ik zal zoals altijd heel eerlijk zijn: ik lig er 's nachts wakker van. door de crisis moet ik het zelf met heel wat minder doen maar ik blijf koppig doorvechten. we komen hier wel uit, daar zijn we ondernemers voor. wat me wel stoort is dat terwijl we vechten om te overleven de indruk wordt gewekt dat elke Ceo met miljoenenbonussen gaat lopen. erger nog: wanneer we het onjuist vinden dat ondernemers na een leven van hard werken en vol risico's een pensioen ter grootte van een aalmoes krijgen, heet het dat we toch heel ons leven in het zwart hebben gewerkt. nog een dooddoener: dat we van de crisis profiteren om mensen af te danken. onzin, rabiate onzin maar je moet er wel continu tegen opboksen. dat is lastig, ook emotioneel. wij

ondernemers zijn de paria's van de samenleving geworden. terwijl we er de motor van zijn.'

De motor sputtert. Hoe ernstig is deze crisis?'ernstig. maar toch mag de crisis geen alibi zijn om de vinger op de wonde te leggen: het wordt ondernemers in dit land verdomd moeilijk gemaakt. wat hebben we in deze barre tijden de voorbije maanden allemaal gehad? en met een indexverhoging van 4,5 procent stijgen lonen automatisch mee. Het parkeren in deze buurt (Park spoor noord, nvdr) is 4 keer duurder geworden en loopt op tot 12 euro per dag. dat is wel wat voor onze mensen die van buiten antwerpen komen en hier willen werken. de vlaamse regering heeft voor een jobkorting gekozen, een plus voor de werknemer, een min voor de werkgever. nog een plus: de ecotaks. en aan het eind van het jaar vinden veel medewerkers het gek dat er geen netto-loonopslag is

16

onDernemers zIJn De parIa's Van De samenleVIng geworDen

geweest! echt waar: ik heb daar gewoon geen ruimte voor.'

Mag ik Lenin citeren: 'Wat te doen?''in elk geval ophouden met palaveren, veel gepalaver door diegenen die niet weten wat ondernemen is. nu al jaren wordt dit land geteisterd door werkgroe-pen en plannenmakers die het over het belang van ondernemen hebben. ik ben de eerste om toe te geven dat ook ondernemers fouten maken. wie niks doet kàn geen fouten maken, zo simpel is het. maar het is toch ontstellend om vast te stellen hoe een ondernemer als gabriel Fehervari van het multimediabedrijf alfacam en televisiestation eXQi in de pers wordt afgemaakt! dat soort giftige stukken kom je in een ander land dan het onze niet tegen over ondernemers, echt niet. dit land heeft een minister van onder-nemen, vincent van Quickenborne, die zelfstandigen verwijt dat ze niet flexibel genoeg zijn en dag en nacht open zijn of op zondag een seconde rust willen voor hun gezin. maar, het zijn wel de ondernemers

die het zwangerschapsverlof, het tijdskrediet, het sabbatjaar en al die andere zogenaamde verworven rechten moeten faciliteren en financieren. de balans is echt wel uit evenwicht. maar, en dat is jammer, wij hebben geen stem, wij moeten zwijgen, ook omdat iedereen meeleest. onze eigen medewerkers, onze klanten: dan ga je niet zitten zeuren. toch kan ik het af en toe niet laten omdat de toestand veel ernstiger is dan heel veel burgers denken, aanvoelen of

juist helemaal niet voelen. ik ga naar de kern van de zaak.'

Wij luisteren.'de waarheid over de toestand van onze economie en onze werkzaam-heidsgraad is onthutsend: slechts 1 op de 4 Belgen is aan de slag! Bij dat kwart van het geheel van de bevolking dat toch aan de slag is, zijn ook diegenen geteld die door de overheid worden tewerkgesteld en door die overheid - wij dus - worden betaald. dit dreigt, zeker wanneer we tegen de vergrijzingsgolf aan- kijken, een drama te worden. de boekhouding van onze over - heden is totaal ontspoord. al die geleende miljarden zullen vroeg of laat door onze kinderen en klein- kinderen moeten worden terug- betaald. ondertussen kost een werknemer mij alles inbegrepen 42 euro terwijl die op heel veel plekken elders in de wereld 8 dollar kost! Hoe wil je dan dat onze economie competitief blijft?'

Een oud zeer: onze bruto-loonkost is te hoog. Maar, zeggen de bonden, onze productiviteit scoort veel beter

dan de buurlanden die onze belangrijkste handelspartners zijn.'onzin. Hoe kan de productiviteit van een land goed zitten wanneer maar 1 op de 4 mensen aan het werk is? daar geven de bonden geen antwoord op. Bovendien stellen we vast dat tewerkstelling bij de overheid elke dag toeneemt. ook in vlaanderen, dat het zogezegd beter zou doen dan België. de aanwas van het ambtenarenkorps neemt gigantische proporties aan. en nog vreselijker: noch een kmo, noch een

middelgroot bedrijf kunnen jonge mensen bieden wat de overheid hen biedt. werken bij de overheid is synoniem geworden voor veel vakantie, vastheid van betrekking en - niet vergeten - een prima pensioen. mijn dochter van 12 leest ook de krant. uit een pensioenver-gelijking tussen werkgevers, werknemers in de privé en ambtenaren had ze meteen begrepen dat je in dit land beter ambtenaar kunt worden. want dan maak je kans op een pensioen van meer dan 2000 euro! op die manier zuigt de overheid niet alleen veel talent uit de markt, ze zorgt ook voor het beeld dat wie beschutting zoekt onder de vleugels van vadertje staat, beter af is. dit is voor onze ondernemingen en voor de arbeidsmarkt een nefaste evolutie.'

U klinkt somber.'nee. ik zal me wel redden. maar ik maak me zorgen over het onder- nemersklimaat, over de bedrijven van morgen. Hoeveel grote spelers hebben België al verlaten? Hoeveel multinationals willen hier nog investeren? ons bier? Braziliaans.

onze energie? Frans. onze banken? Hebben we niet meer. ik somber helemaal niet maar 't is wel mijn plicht om de waarheid te zeggen.'

Hoe kunnen we deze neerwaartse spiraal keren?'ik stel voor dat alle politici die zeggen met ondernemen bezig te zijn de vergaderzaal en het halfrond verlaten om op het terrein te gaan kijken en luisteren wat er schort. niet alleen bij buitenlandse bedrijven, maar vooral bij de eigen kmo’s. overheden moeten ondernemers eindelijk maar eens laten doen datgene waar ze goed in zijn: ondernemen. twee: maak het ondernemen aantrekkelijk en zorg voor een maatschappelijk klimaat waarin een bedrijfsmatige mislukking of bankroet geen blok beton is dat de gefailleerde zijn hele leven achter zich aan moet slepen. Het is te gek voor woorden dat de werknemers recht hebben op een sabbatjaar en al die andere leuke dingen voor de mensen maar dat de ondernemer die faalt - om welke reden dan ook - zonder kleren of

centen op straat blijft staan. als we jongeren willen motiveren om een eigen zaak op te starten, zullen we daar toch eens moeten over nadenken. want allemaal bij de overheid gaan werken: dat gaat niet.'

Uw analyse beperkt zich niet tot het puur bedrijfsmatige maar is tevens een maatschappelijke diagnose.'we zijn in een samenleving terechtgekomen waarin iedereen rechten heeft maar de plichtenleer totaal is vergeten. werken en

ondernemen kunnen niet zonder een positieve attitude ten aanzien van de arbeid, de taak zelf. wanneer jonge werknemers nog voor ze goed en wel zijn begonnen al dromen van tijdskrediet op kosten van de zaak, zijn we niet goed bezig. en doen we niks anders dan het schrappen en uit de markt gooien van nog meer banen. iedereen wil zo snel mogelijk ophouden met werken maar we leven allemaal veel langer. dus ook onze loopbaan zal langer moeten worden. men zegt dat de vlaming een reiziger is. Het is niet moeilijk om vast te stellen dat er buiten europa veel harder gewerkt wordt dan bij ons. veel mensen hebben meer dan één baan en langere werkweken dan onze werkweek van nog geen veertig uur. landen met een hoge loonkost snijden niet alleen in banen maar ook in service. in azië hoef je niet te wachten om geholpen te worden, daar zijn geen rijen voor de kassa of onbemande balies: daar wordt gewerkt. dat arbeidsethos dreigt bij ons verloren te gaan en dat is beangstigend voor onze hele samenleving.'. ■ (mda)

17

zaterdag 27 maart 2010: eerste interne bestuursverkiezingen

op 6 februari werden de partijstatuten door de algemene ledenvergadering van ldd tegen het licht gehouden en werden de procedures voor deze interne verkiezingen vastgelegd.

Wie verkiezen?elk lid van ldd kon zich kandidaat stellen tot 15 maart, als bestuurslid (lokaal/provinciaal/nationaal), en/of als voorzitter ( lokaal/regionaal/provinciaal/nationaal)

Hoe stemmen?alle leden krijgen een persoonlijke brief met een login en paswoord om elektronisch hun stem uit te brengen. voor wie interesse heeft om het verloop van deze verkiezingen van nabij te volgen, zijn meer details en dagelijkse updates te verkrijgen op de ldd- website, www.ldd.be

Waarom deze verkiezingen?voor een piepjonge partij als ldd is deze oefening in partijdemocratie geen eenvoudige opdracht. Het correct en volledig indienen van de kandidaturen vergt nogal wat discipline van alle deelnemers. de spelregels zijn uiteraard voor iedereen dezelfde, en zij garanderen objectiviteit en neutraliteit. tegelijk wordt er alle ruimte gelaten aan het individueel initiatiefrecht van de kandidaten, van wie een hoffelijke, constructieve campagne verwacht wordt.

Eerste reacties?vanuit alle partijgeledingen van ldd zagen we de voorbije weken alleszins heel wat positieve energie vrijkomen en ontvingen wij reeds talrijke enthousiaste reacties. Het is duidelijk dat de verwachtingen bij iedereen hooggespannen zijn. ldd is de frisse, jonge speler met echt nieuwe ideeën op het politieke veld. ldd bewijst nu tegelijk een professionele gestructureerde en georgani-seerde politieke partij te zijn aan wie de vlaming in volle vertrouwen zijn stem kan geven.

uitkijken dus naar 27 maart, een grote dag voor ldd !

agendacolofon

AhA! Voor mensen met gezond verstand

Adres Bellevue 5 B-9050 gent (ledeberg) Algemeen nummer 09 210 03 80

Fax 09 210 03 89

E-mailaha@ldd.be

Hoofdredacteuranne de Baetzelier

Senior writermathias danneels

Directeur communicatie Piet deslé

Kernredactiemathias danneels, anne de Baetzelier, Piet deslé, els jacobs, luc rochtus, jan vandenbussche

Medewerkers joeri Casteleyn, kris daels, Carl decoster, moniek denhaen, rinus deruelle, karel deruwe, derk jan eppink, jill lauwers, ellen simoens, jan van Brussel

Lay-out en druk Colorstudio gent - new goff gent

Advertentiesjill lauwers, jill.lauwers@ldd.beAbonnementenellen simoens, ellen.simoens@ldd.beabonnement: 5 €/jaarrekeningnummer: 738-0255309-27 vZw gezond verstandtroonstraat 388400 oostende Verantwoordelijke uitgeverPiet deslé voor de vzw gezond verstandtroonstraat 38 8500 oostende

sluit aan bij ldd

‘aha! voor mensen met gezond verstand’ is het vernieuwende politieke tijdschrift van ldd.

wie wenst aan te sluiten bij de politieke partij die vrij en gedurfd opkomt voor de belangen van alle mensen met gezond verstand, kan een lidkaart kopen. Het volstaat minstens € 10,00 te storten op rekeningnummer 738-0202529-15 en een briefkaart of mail te sturen naar het secretariaat van ldd, Bellevue 5, in 9050 gent, secretariaat@ldd.be.

wenst u voortdurend op de hoogte te blijven van de standpunten van ldd, dan kan u abonneren op de persberichten van de partij. stuur een e-mail naar persdienst@ldd.be met als onderwerp “abo”, en u ontvangt alle persberichten in uw elektronische bus, gratis, voor niks, ongesubsidieerd.

18

ldd mobiel

djepp

met guy verhofstadt, de voorzitter van de europese liberalen, wordt het steeds erger. Hij joeg de Fransen in de gordijnen met een stuk in le monde waarin hij zei dat het debat over nationale identiteit hem deed denken aan het regime van vichy. de Franse minister van Buitenlandse Zaken, Bernard kouchner, verklaarde hem daarop 'gek'. en kouchner is arts van oorsprong, hij kan het weten.

ook in vlaanderen kan verhofstadt een therapie krijgen. in de standaard schreef hij dat de uiterste consequentie van het denken over identiteit leidt naar de gaskamers van auschwitz. vlaamse politici, onder wie die van ldd, denken geregeld over waar vlaanderen heen moet, hoe vlaamse autonomie eruit moet zien en waar identiteit voor staat. Zijn zij de wegbereiders van een Holocaust? in navolging van kouchner verklaarden verschillende vlaamse politici verhofstadt voor 'gek'.

vijftien jaar al zijn vlaamse regeringen bezig met studies en discussies over de beruchte ooster - weelverbinding. ondertussen kreunen de antwerpse ring en de daarop aansluitende snelwegen onder de toenemende verkeers-druk. e313, e17, e19, a12, e34 behoren tot de traagwegen die de twijfelachtige eer genieten dagelijks te figureren in de lijst van files. kennedy staat al lang niet meer voor een bekend amerikaans president maar voor frustraties en tijdverlies in een overjaarse tunnel. dit alles terwijl de gehaaste mobi listen de liefkens hoektunnel links laten liggen omdat ze er tol moeten betalen zoals bij de poorten van een middeleeuwse nederzetting.

een aantal “autofobe” politici hebben blijkbaar nog steeds niet begrepen dat burgers, die zich al blauw beta len voor hun vehikel op vier wielen, niet bereid zijn om nog meer te betalen dan de 13,1 miljard euro die ze jaarlijks in de schatkist

verhofstadt schrijft die artikelen niet zelf. dat doet zijn broer. guy is geen schrijver maar een 'laat schrijver'. Zijn laatste boek dat uitkwam vlak voor de europese verkiezingen werd zelfs geschreven door 5 auteurs. Zo kan ik het ook. Zijn hofschrijver, dirk verhofstadt, is al jaren bezig met de lessen van de verlichting waarin hij alles wat te maken heeft met nationalisme of denken over nationale identiteit in de zak doet. Zowel nationale identiteit als religie krijgt het zwaar te verduren, zeker het katholicisme. Het vaticaan wordt medeplichtig-heid aan de Holocaust verweten. Hun haat tegen de 'tsjeven' is onbeperkt. slechts de islam kan op hun steun rekenen.

Het is toch een enorme werdegang van een politicus die ooit begon als Baby thatcher en bij de oprichting van de vld probeerde gerolf annemans van het vlaams Belang binnen boord te halen. in zijn eerste Burgermanifest wees verhofstadt op de spanningen

deponeren. de laatste twintig jaar waren autobelastingen goed voor 181 miljard euro! een “peulschil” van 3 miljard euro voor een mobiliteitsoplossing op de antwerpse ring, waar dagelijks duizenden chauffeurs nagelbijtend aanschuiven, blijkt echter een onoverbrugbaar struikelblok.

voor die duizelingwekkende 181 miljard hebben we recht op een vijfsterren wegennet. Helaas toonden televisiebeelden de voorbije weken aan dat de kwaliteit van dat wegenpatrimo-nium een pijnlijke affaire is. gapende kraters van alle breedten en diepten toverden de wegen om tot een hindernissenparcours dat een bijzondere behendigheid van de chauffeurs vereist tenzij ze hun banden naar de vaantjes willen helpen. alleen ervaren rallypiloten voelen zich in hun sas op zo’n terrein. en dan waren er de hilarische beelden van de e313 waarbij men met een emmertje asfalt en truweel in de aanslag die

Verhofstadt steeds gekker

Let op met Antwerpse bretellen!

door Derk Jan EppinkNederbelg in Europawww.derkjaneppink.eu

door Moniek Denhaen

tussen islam en westerse waarden en klaagde daarbij de onverdraag-zaamheid van de islam aan. verhofstadt pleitte ook voor meer vlaamse autonomie, zoals regionalisering van de vennoot-schapsbelasting. een journalist die het eerste Burgermanifest, geschreven door Frans verleyen, nu citeert kan een boze reactie van verhofstadt verwachten. of zelfs de eis tot ontslag.

nu is hij het omgekeerde: Belgicist, multi-culturalist, cultuur-relativist, neo-socialist. in het europees Parlement krijgt hij steevast applaus van socialisten en groenen. als iemand vlaanderen heeft verkocht voor een bord linzensoep is hij het. in België liet hij chaos achter; in europa wil hij die nu creëren met een europese belasting en europese schulden.

in de plenaire zaal van het europees parlement zit ik op tien meter afstand van verhofstadt. Het is echter een oceaan van verschil. ■

talloze gapende wonden in de weg in een mum van tijd zou wegwer-ken. Het deed me spontaan denken aan de beroemde echo-reportage van weleer waarbij niet-gehaaste gemeentewerkers onder de klanken van louis neefs’ “als ik ooit eens vijf minuten tijd heb” staan te kijken op een gat in de weg als een konijn naar een lichtbak.

mobiliteit is in vlaanderen, dat de logistieke draaischijf van europa wil worden, op vele wegen geëvolueerd tot immobiliteit. maar voor de antwerpse ring is er weer hoop. Het plan van het Forum 2020 gaat de concurrentie aan met de lange wapper om het belangrijk-ste vlaamse infrastructuurwerk te realiseren. in dat plan moeten twee bretellen het verkeer rond antwerpen in goede banen leiden. er zit wel een angeltje onder het asfalt: we zullen met z’n allen nog moeten betalen voor die bretellen èn voor een tochtje op de ring. een voorsmaakje van een

kilometerheffing? wie dus in de (verre) toekomst langs antwerpen wil passeren, kan zich best schrap zetten want of het nu de wapper wordt of de bretellen, ze staan steeds voor “geld neertellen”. ■

19

life@ldd

Federaal medewerker, jurist joren Vermeersch volgt vooral de dossiers asiel en migratie.

ldd event organiser jan Vandenbussche en luc rochtus, rechterhand van europarlementslid derk jan eppink, mijmeren over de volgende ldd activiteit.

de ldd website beheren, het partijbestuur verslaan, uitnodigingen ontwerpen, nieuwsbrieven uitsturen, … één adres: jill lauwers.

Federaal parlementslid rob Van de Velde op weg naar de commissie Financiën.

Onze professionele communicatie-tandem piet deslé en joeri castelyen.

Kamerlid paul Vanhie en ondervoorzitter stef goris zijn hard aan het werken.

Kamerlid martine de maght in gesprek met david Vandenberghe, parlementair medewerker van kamerlid dirk Vynck.

een glaasje bubbels na het werk, om bij te kletsen. Vlnr thomas Van lancker, ellen simoens, carl de coster, rinus deruelle en marjolein de wit.

els jacobs coördineert ondermeer de schriftelijke en mondelinge vragen op de federale fractie.