Vol.4 No. 2 (July - December 2009)Journal of Management Science Chiangrai Rajabhat University 87
ภาพลักษณ์ขององค์กรปกครองท้องถิ่นจังหวัดเชียงรายและพะเยา
: บทสังเคราะห์จากงานวิจัย
Local Administrations Image in Chiang Rai and Phayao
Provinces :The Synthesis of the Research.
เสริมศิริ นิลด�า*
บทคัดย่อ
งานวจิยันีเ้ป็นการสงัเคราะห์ข้อค้นพบจากรายงานวจิยัทีศ่กึษาสภาพการณ์ของภาพลกัษณ์องค์กรปกครองส่วนท้องถิน่ในการรบัรูข้องประชาชนทัง้ในระดบัเทศบาลเมอืงเทศบาลตำาบล และองค์การบริหารส่วนตำาบล โดยเป็นการสังเคราะห์งานวิจัยเชิงคณุลกัษณะหรอืเชงิบรรยายมวีตัถปุระสงค์คอื(1)เพือ่ศกึษางานวจิยัเกีย่วกบัภาพลกัษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ในด้านวัตถุประสงค์การวิจัย กรอบแนวคิดที่ใช้ในการวิจัย วิธีวิทยาการวิจัย และผลการวิจัย และ (2) เพื่อสังเคราะห์ข้อค้นพบจากงานวิจัยเกี่ยวกับภาพลักษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น และเสนอแนวทางในการแก้ไขและพัฒนาภาพลักษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น วิธีศึกษาใช้วิธีการวิจัยเอกสารจากรายงานการศึกษาอิสระของนักศึกษาหลักสูตรบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการทั่วไปมหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงรายปีการศึกษา2552จำานวน13เรื่องโดยมีพื้นที่ศึกษาคือจังหวัดเชียงรายและพะเยา ผลการศึกษาพบว่า ลักษณะงานวิจัยเกี่ยวกับภาพลักษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงปริมาณโดยใช้วิธีการสำารวจจากประชาชนในเขตขององค์กรปกครองส่วนทั้งถิ่นนั้นๆ จำานวนกลุ่มตัวอย่างอยู่ระหว่าง 363 - 400 คนเครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ แบบสอบถาม มีการวิเคราะห์ข้อมูลโดยสถติเิชงิพรรณนาและสถติเิชงิอ้างองิข้อค้นพบจากผลการศกึษาพบว่าองค์ประกอบของภาพลักษณ์องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นที่ถูกรับรู้มากเป็นอันดับแรกคือ ด้านบุคลากรรองลงมาคือ ด้านผู้บริหาร ส่วนภาพลักษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นที่ถูกรับรู้น้อยที่สุดจากประชาชนคือภาพลักษณ์ด้านการบริการ
ค�าส�าคัญ :ภาพลักษณ์องค์กร,องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น
*นิเทศศาสตรดุษฎีบัณฑิต(นิเทศศาสตร์)จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย(2550)ปัจจุบันเป็นอาจารย์ประจำา
โปรแกรมวิชานิเทศศาสตร์คณะวิทยาการจัดการมหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย
ปีที่ 4 ฉบับที่ 2 (กรกฎาคม - ธันวาคม 2552)วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงราย88
Abstract
Theresearchwasthesynthesisofthefindingsontheresearchof
the status of local administrations image in Chiang Rai and Phayao
Provinces under people perception in Muang Municipality, District
MunicipalityandSub-districtMunicipality.Thisqualitativesynthesisstudy
aimedto(1)studytheimageoflocaladministrationsintermsofresearch’s
objectives,conceptualframework,andfindingsand(2)tosynthesizethe
findingsontheimageoflocaladministrationsandtofindsuggestionsand
developtheimageoflocaladministrations.Theresearchwasstudiedusing
documentary research from 13 of independent studies in Business
Administration Master Degree of Chiang Rai Rajabhat University in
academicyearof2009andbasedontheareaofChiangRaiandPhayao
Provinces.
Theresultsofthestudyindicatedthattheresearchmethodwas
usedasurveyresearchfrom363-400samples.Theinstrumentwasused
byquestionnaireandanalyzedbydescriptiveandinferentialstatistics.The
findings on the image of local administrations showed that the people
acknowledgedthemosttwoelements;personnelandtheadministrators,
inrespectively.Inaddition,theimageoflocaladministrationsintermsof
servicewasacknowledgedtheleast.
Keywords:OrganizationalImage,LocalAdministration
บทน�า การปกครองท้องถิ่นเป็นหัวใจและรากฐานของการปกครองในระบอบ
ประชาธปิไตยเพราะเป็นรปูแบบการปกครองในลกัษณะการกระจายอำานาจจากส่วนกลาง
ไปให้ท้องถิน่ดำาเนนิการซึง่มคีวามสำาคญัและจำาเป็นอย่างยิง่ต่อการพฒันาชมุชนกล่าวคอื
เป็นการเปิดโอกาสให้ประชาชนมส่ีวนร่วมในการบรหิารท้องถิน่ของตนเองอย่างเป็นอสิระ
ตามวถิทีางประชาธปิไตยเป็นการยอมรบัในคณุค่าศกัดิศ์รีและความสำาคญัของประชาชน
Vol.4 No. 2 (July - December 2009)Journal of Management Science Chiangrai Rajabhat University 89
ต่อการมส่ีวนร่วมในการปกครองตนเองเนือ่งจากมคีวามเชือ่ว่าประชาชนเจ้าของท้องถิน่
นั้นย่อมมีความรักความหวงแหนและความผูกพันในท้องถิ่นภูมิลำาเนาของตนเองย่อม
ต้องการมีส่วนร่วมในการกำาหนดวิถีชีวิตของ ตนเองและประชาคมให้เป็นทิศทางที่
ปรารถนาอนัเป็นสทิธอินัชอบธรรมของประชาชนในระบอบประชาธปิไตยจากเจตนารมณ์
ดังกล่าวจึงมีการจัดตั้งองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นรูปแบบต่างๆ อาทิ องค์การบริหาร
ส่วนจังหวัดองค์การบริหารส่วนตำาบลเทศบาลฯลฯ
เทศบาลเป็นองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น พระราชบัญญัติสภาเทศบาล พ.ศ.
2496กำาหนดให้มีฐานะเป็นนิติบุคคลจึงมีบทบาทอำานาจหน้าที่อย่างกว้างขวางความ
เป็นอิสระใน การปกครองตนเองตามเจตนารมณ์ของประชาชน ขณะที่องค์การบริหาร
ส่วนตำาบลถูกจัดตั้งขึ้นโดยการปรับฐานะการบริหารราชการในระดับตำาบลจากสภาตำาบล
เป็นองค์การบริหารส่วนตำาบล(อบต.)ตามพระราชบัญญัติสภาตำาบลและองค์การบริหาร
ส่วนตำาบลพ.ศ.2537มีฐานะเป็นนิติบุคคลมีอำานาจหน้าที่ในการพัฒนาตำาบลในด้าน
เศรษฐกิจ สังคมและวัฒนธรรม ภายใต้บังคับแห่งกฎหมายแต่มีความเป็นอิสระในการ
กำาหนดนโยบาย การปกครอง การบริหารงานบุคคล การเงินและการคลัง เพื่อแก้ไข
ปัญหาและสนองตอบความต้องการของประชาชนในท้องถิ่น มีรายได้ งบประมาณเป็น
ของตนเอง และอำานาจหน้าที่ในการพัฒนาตำาบลเพื่อความเจริญก้าวหน้าในทุกๆ ด้าน
(บัญญัติพุ่มพันธ์,2546:61)องค์กรปกครองท้องถิ่นเหล่านี้ล้วนถูกจัดตั้งขึ้นเพื่อให้
มบีทบาทหน้าทีใ่นการแก้ไขปัญหาและตอบสนองความต้องการของประชาชนในท้องถิน่
ของตนเองตลอดจนสนองนโยบายแห่งรัฐแบ่งเบาภาระของรัฐบาลในการบริหารประเทศ
และการนำาทรัพยากรท้องถิ่นมาใช้อย่างมีประสิทธิภาพและประสิทธิผล
องค์กรปกครองส่วนท้องถิน่รปูแบบต่างๆจงึมคีวามสำาคญัอย่างยิง่ต่อการดำารง
ชีวิตของประชาชนในท้องถิ่นที่ต้องมุ่งดำาเนินงานตามหลักกฎหมายและเจตนารมณ์ของ
รฐัธรรมนญูโดยยดึผลประโยชน์ของประชาชนเป็นสำาคญัอย่างไรกต็ามแม้องค์กรปกครอง
ส่วนท้องถิ่นต่างๆ จะมีอำานาจหน้าที่อย่างสมบูรณ์ในการบริหารจัดการแก้ไขปัญหาและ
พัฒนาท้องถิ่นตามกฎหมายแต่ความสำาเร็จราบรื่นในการดำาเนินงานจะเกิดขึ้นไม่ได้หาก
ปราศจากความเชื่อถือ ความนิยมชมชอบความไว้วางใจ และการเข้ามามีส่วนร่วมของ
ภาคประชาชน ทั้งนี้ การที่ประชาชนจะเกิดทัศนคติในทางบวกหรือเกิดความเชื่อถือไว้
วางใจในองค์กรปกครองท้องถิน่ได้นัน้โดยทัว่ไปแล้วพบว่ามาจากการรบัรูข้องประชาชน
ต่อภาพลักษณ์(Image)ขององค์กรแห่งนั้นๆ
ปีที่ 4 ฉบับที่ 2 (กรกฎาคม - ธันวาคม 2552)วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงราย90
ClaudeRobinsonและWalterBarlowได้ให้ทศันะเกีย่วกบัคำาว่าภาพลกัษณ์
หมายถงึภาพทีเ่กดิขึน้ในจติใจซึง่บคุคลมคีวามรูส้กึนกึคดิต่อองค์การสถาบนัภาพในใจ
ดงักล่าวของบคุคลนัน้ๆ อาจจะได้มาจากทัง้ประสบการณ์ทางตรง(directexperience)
และประสบการณ์ทางอ้อม(indirectexperience)ของตัวเขาเช่นได้พบประสบมาด้วย
ตนเองหรอืได้ยนิได้ฟังมาจากคำาบอกเล่าของผูอ้ืน่เพือ่นฝงูญาตมิติรหรอืจากกติตศิพัท์
เล่าลือต่างๆนานาเป็นต้น(วิรัชอภิรัตนกุล,2544:77)จากนิยามดังกล่าวจะเห็นได้
ว่า ภาพลักษณ์องค์กรเป็นการรับรู้ที่ถูกสั่งสมจากการที่ฝ่ายประชาชนผู้รับข่าวสารมี
ปฏิสัมพันธ์กับองค์กรและสิ่งที่ได้รับรู้นั้นอาจเป็นสิ่งที่องค์กรเจตนาจะสื่อสารหรือไม่ก็ได้
ภาพลกัษณ์จงึมคีวามสำาคญัสำาหรบัทกุองค์กรเป็นอย่างยิง่โดยเฉพาะภาพลกัษณ์
ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นซึ่งจะมีความสัมพันธ์กับระดับความสำาเร็จในการ
ดำาเนินงานบริหารจัดการในพื้นที่ โดยภาพลักษณ์ที่ดีขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นจะ
นำาไปสู่การเกิดทัศนคติทางบวกและกระตุ้นให้เกิดความร่วมมือร่วมใจจากประชาชนใน
พื้นที่ นำาไปสู่ความราบรื่นในการบริหารจัดการและผลประโยชน์ในการพัฒนาชุมชน ซึ่ง
จากการสำารวจแนวคิด ทฤษฎีและงานวิจัยในเอกสารตำาราต่างๆ อาจประมวลได้ว่า
องค์ประกอบสำาคัญที่ส่งผลต่อการรับรู้ภาพลักษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นได้แก่
ด้านผู้บริหารด้านบุคลากรด้านการจัดการงบประมาณด้านการบริการด้านการมีส่วน
ร่วมของประชาชนด้านพืน้ทีใ่ห้บรกิารและอาคารสถานที่ฯลฯซึง่จากการสำารวจงานวจิยั
ที่เกี่ยวข้องกับภาพลักษณ์องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นพบว่า มีการศึกษาไว้จำานวนหนึ่ง
เพื่อให้งานวิจัยดังกล่าวมีประโยชน์ยิ่งขึ้น ผู้วิจัยจึงสนใจที่จะสังเคราะห์งานวิจัยเกี่ยวกับ
ภาพลักษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นที่เป็นรายงานการศึกษาอิสระในหลักสูตร
บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย ในช่วงปี
พ.ศ. 2552 เพื่อศึกษาว่างานวิจัยเหล่านั้นมีวัตถุประสงค์การวิจัย กรอบแนวคิดที่ใช้ใน
การวิจัยวิธีวิทยาการวิจัยและผลการวิจัยเป็นอย่างไรและเพื่อสังเคราะห์ว่างานวิจัยเหล่า
นัน้มข้ีอค้นพบเกีย่วกบัภาพลกัษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิน่อย่างไรบ้างตลอดจน
เสนอแนวทางในการแก้ไขและพัฒนาภาพลักษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นจาก
รายงานการวิจัยต่างๆ
วัตถุประสงค์การวิจัย 1. เพื่อศึกษางานวิจัยเกี่ยวกับภาพลักษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นใน
ด้านวัตถุประสงค์การวิจัยกรอบแนวคิดที่ใช้ในการวิจัยวิธีวิทยาการวิจัยและผลการวิจัย
Vol.4 No. 2 (July - December 2009)Journal of Management Science Chiangrai Rajabhat University 91
2.เพือ่สงัเคราะห์ข้อค้นพบจากงานวจิยัเกีย่วกบัภาพลกัษณ์ขององค์กรปกครอง
ส่วนท้องถิ่น
การทบทวนวรรณกรรม บทความนี้มุ่งเน้นการสังเคราะห์รายงานการวิจัยที่เกี่ยวข้องกับการรับรู้ภาพ
ลักษณ์ของประชาชนที่มีต่อองค์กรปกครองท้องถิ่นจังหวัดเชียงรายและพะเยา จากงาน
วิจัยของนักศึกษาหลักสูตรบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต ได้ประมวลแนวคิดและงานวิจัยที่
เกี่ยวข้องดังนี้
1. แนวคิดเกี่ยวกับการสังเคราะห์งานวิจัย
นงลกัษณ์วริชัชยั(2542)ให้ความหมายว่าการสงัเคราะห์งานวจิยั(research
synthesis)หรอืการปรทิศัน์งานวจิยั(researchreview)เป็นระเบยีบวธิกีารศกึษาตาม
ระเบยีบวธิทีางวทิยาศาสตร์เพือ่ตอบปัญหาวจิยัเรือ่งใดเรือ่งหนึง่โดยการรวบรวมงานวจิยั
เกี่ยวกับปัญหานั้นๆมาศึกษาวิเคราะห์ด้วยวิธีการทางสถิติ หรือวิธีการวิเคราะห์ข้อมูล
เชิงคุณภาพและนำาเสนอข้อสรุปอย่างมีระบบให้ได้คำาตอบปัญหาวิจัยที่ต้องการ
สนุาณสโุหลง(2545)ให้ความหมายของการสงัเคราะห์งานวจิยัสรปุได้ว่าการ
สงัเคราะห์งานวจิยัเป็นการนำาหน่วยย่อยๆหรอืส่วนต่างๆของผลการวจิยัทีเ่ป็นข้อความรูจ้าก
งานวจิยัหลายๆเรือ่งทีศ่กึษาปัญหาเดยีวกนัหรอืใกล้เคยีงกนัทัง้ทีเ่ป็นข้อความรูท้ีส่อดคล้อง
กันหรือขัดแย้งกันมาสังเคราะห์อย่างมีระบบ และนำามาบรรยายสรุปรวมกัน ให้เป็นเรื่อง
เดยีวกนัจนเกดิเป็นองค์ความรูใ้หม่และเป็นข้อสรปุของปัญหานัน้ๆอย่างชดัเจน
จากความหมายต่างๆข้างต้นสามารถสรปุความหมายของการสงัเคราะห์งานวจิยั
ได้ดังนี้ การสังเคราะห์งานวิจัย หมายถึง การรวบรวมงานวิจัยหลายๆเรื่อง มาศึกษา
วเิคราะห์ด้วยวธิกีารทางสถติิหรอืวธิกีารเชงิคณุภาพและนำาเสนอข้อสรปุอย่างเป็นระบบ
เพื่อให้ได้ข้อค้นพบที่เป็นองค์ความรู้ใหม่และเป็นคำาตอบของปัญหาวิจัยที่ต้องการ
การสังเคราะห์งานวิจัยสามารถจำาแนกได้2ประเภทได้แก่(1)การสังเคราะห์
เชงิคณุลกัษณะหรอืเชงิบรรยาย(qualitativesynthesis)ได้แก่การอ่านรายงานการวจิยั
แล้วนำามาสรปุเข้าด้วยกนัและ(2)การสงัเคราะห์เชงิปรมิาณ(quantitativesynthesis)
เป็นการวเิคราะห์ตวัเลขหรอืค่าสถติทิีป่รากฏในงานวจิยัทัง้หลายการสงัเคราะห์เชงิปรมิาณ
จงึเป็นการวเิคราะห์ผลวเิคราะห์(analysisofanalysis)หรอืการวเิคราะห์เชงิผสมผสาน
(integrativeanalysis)หรอืการวจิยังานวจิยั(researchofresearch)(อทุมุพรจามร
มาน,2531)
ปีที่ 4 ฉบับที่ 2 (กรกฎาคม - ธันวาคม 2552)วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงราย92
ทั้งนี้ การวิจัยนี้จะใช้การสังเคราะห์งานวิจัยเชิงคุณลักษณะหรือเชิงบรรยายซึ่ง
จะใช้หลักการสรุปย่อรายงานวิจัยที่นำามาสังเคราะห์แต่ละเรื่อง จากนั้นจะพิจารณาเปรียบ
เทียบผลการวิจัยแต่ละเรื่องว่ามีส่วนเหมือน หรือต่างกันอย่างไร แล้ววิเคราะห์ว่าความ
แตกต่างของผลการวิจัยระหว่างงานวิจัยแต่ละเรื่องนั้นเป็นเพราะงานวิจัยนั้นมีลักษณะ
ต่างกันอย่างไรโดยกำาหนดประเด็นว่าจะพิจารณาจากคุณลักษณะของตัวแปรในงานวิจัย
ในการสังเคราะห์
2. แนวคิด และงานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับภาพลักษณ์ของประชาชนที่มีต่อ
องค์กรปกครองท้องถิ่น
เนื่องจากงานวิจัยนี้มุ ่งสังเคราะห์รายงานการวิจัยที่ศึกษาภาพลักษณ์ของ
ประชาชนที่มีต่อองค์กรปกครองท้องถิ่น ซึ่งมีสาระสำาคัญของแนวคิดและงานวิจัยที่
เกี่ยวข้องดังนี้
2.1แนวคิดเกี่ยวกับภาพลักษณ์
แนวคิดเกี่ยวกับภาพลักษณ์ส่วนใหญ่ให้ความหมายสอดคล้องกันว่า
ภาพลักษณ์หมายถึงภาพที่เกิดขึ้นภายในจิตใจซึ่งบุคคลมีความรู้สึกนึกคิดต่อองค์กร
หรือสถาบันนั้นๆ(อำานวยวีระวรรณ,2540:90;พรทิพย์ฃวรกิจโภคาทร,2540
:51)การรบัรูภ้าพลกัษณ์อาจได้มาจากประสบการณ์ทัง้ทางตรงและทางอ้อมของบคุคล
(อำานวยวีระวรรณ,อ้างแล้ว:90)ภาพลักษณ์ที่บุคคลหรือประชาชนมีต่อองค์กรหรือ
สถาบันจะเป็นอย่างไร ย่อมขึ้นอยู่กับประสบการณ์ข้อมูลข่าวสารที่ประชาชนได้รับหรือมี
ปฏิสัมพันธ์ด้วย
ทั้งนี้หน่วยงานสถาบันหรือบุคคลใดก็ตามหากมีภาพลักษณ์เป็น
ไปในทางทีเ่สือ่มเสยีแล้วย่อมไม่ได้รบัความเชือ่ถอืหรอืไว้วางใจจากประชาชนประชาชน
จะระแวงสงสัยหรือเกลียดชังหน่วยงานหรือบุคคลนั้น และไม่ให้ความร่วมมือสนับสนุน
แต่ในทางตรงกันข้ามหากหน่วยงาน สถาบัน หรือบุคคลใดมีภาพลักษณ์ที่ดี ภาพที่
เกิดขึ้นในจิตใจของประชาชนย่อมเป็นภาพที่ดีมีความน่าเชื่อถือน่าศรัทธาน่าไว้วางใจ
(นิธีสตะเวทิน,2542:60)ดังนั้นภาพลักษณ์จึงมีความสำาคัญเป็นอย่างมากต่อองค์กร
หรอืสถาบนัในสงัคมทางด้านช่วยเสรมิสร้างความสำาเรจ็ให้เกดิขึน้แก่กจิการต่างๆได้เป็น
อย่างดี
2.2แนวคิดเกี่ยวกับผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น
สุเทพพงศ์ศรีวัฒน์(2544:4)ได้ให้ความหมายว่าผู้นำาคือบุคคล
Vol.4 No. 2 (July - December 2009)Journal of Management Science Chiangrai Rajabhat University 93
ที่ได้รับมอบหมายซึ่งอาจโดยการเลือกตั้งหรือแต่งตั้งและเป็นที่ยอมรับของสมาชิกของ
กลุ่มรวมพลังเพื่อปฏิบัติภารกิจต่างๆของกลุ่มให้สำาเร็จในที่นี้ผู้บริหารองค์กรปกครอง
ท้องถิน่ถอืเป็นผูน้ำาขององค์กรซึง่มทีีม่าแตกต่างจากหน่วยงานราชการและองค์กรเอกชน
ประเภทอื่นๆ คือ มีที่มาจากการเลือกตั้งโดยตรงจากประชาชนตามวิธีการของระบอบ
ประชาธปิไตยเพือ่เป็นตวัแทนให้กบัประชาชนในการบรหิารงานตามนโยบายทีไ่ด้แถลงไว้
คุณลักษณะของผู้บริหารที่สำาคัญซึ่งจะส่งผลต่อความสำาเร็จในการ
บริหารจัดการและภาพลักษณ์ขององค์กร โดยทั่วไปประกอบด้วย (1) คุณลักษณะของ
ผู้นำาด้านความรู้ความสามารถอาทิความมีพลังและความทะเยอทะยาน(Energyand
ambition)ความปรารถนาทีจ่ะนำาผูอ้ืน่(Thedesiretolead)ความซือ่สตัย์มจีรยิธรรม
ยึดมั่นหลักการ(Honestyandintegrity)ความเชื่อมั่นตนเอง(Self–confidence)
ความเฉลียวฉลาด(Intelligence)ความรอบรู้ในงาน(Job–relevantknowledge)
ฯลฯ(จรัสสุทธิกุลบุตร,2550:215)และ(2)ด้านคุณธรรมหมายถึงการยึดมั่น
ความถูกต้องดีงามส่งเสริมสนับสนุนให้ประชาชนพัฒนาตนเองเพื่อให้มีความซื่อสัตย์
จริงใจขยันอดทนมีระเบียบวินัยประกอบอาชีพสุจริต(ระเบียบสำานักนายกรัฐมนตรี
ว่าด้วยการสร้างระบบบริหารกิจการบ้านเมืองและสังคมที่ดีพ.ศ.2542)
ผูบ้รหิารองค์กรปกครองส่วนท้องถิน่เป็นองค์ประกอบสำาคญัของการ
รับรู้ภาพลักษณ์ขององค์กรซึ่งทำาหน้าที่ขับเคลื่อนกิจกรรมต่างๆขององค์กรนั้นรวมถึง
การสร้างกจิกรรมหรอืนโยบายใหม่ทีส่ร้างสรรค์เพือ่การพฒันาในทกุด้านของท้องถิน่นัน้ๆ
ผู้บริหารองค์กรปกครองท้องถิ่นจึงต้องมีคุณสมบัติของผู้นำาการเมืองและความสามารถ
ในเชิงกลยุทธ์ในการบริหารจัดการด้วย คุณลักษณะเหล่านี้จะถูกรับรู ้ในสายตาของ
ประชาชนและเป็นส่วนหนึ่งของการรับรู้ภาพลักษณ์ขององค์กร
2.3แนวคิดเกี่ยวกับบุคลากรขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น
บคุลากรขององค์กรเป็นองค์ประกอบสำาคญัทีส่่งผลต่อภาพลกัษณ์ของ
องค์กร ในที่นี้ หมายถึง ข้าราชการ เจ้าหน้าที่ ลูกจ้างที่ปฏิบัติงานในองค์กรปกครอง
ส่วนท้องถิ่นโดยทั่วไปแล้วบุคลากรในสายงานบริการต้องถูกคัดสรรจากผู้ที่มีคุณสมบัติ
เหมาะสมกับสายงาน มีความรู้ความสามารถในการทำางาน รู้เท่าทันเหตุการณ์ข่าวสาร
ในท้องถิ่นมีมนุษยสัมพันธ์ดีมีพฤติกรรมเหมาะสมกับตำาแหน่งหน้าที่ปฏิบัติงานด้วย
ความซือ่สตัย์สจุรติมคีวามตัง้ใจทำางานเพือ่ส่วนรวมมคีวามขยนัและกระตอืรอืร้นในการ
ทำางาน(พนัสหันนาคินทร์,2542:21)ตลอดจนพฤติกรรมส่วนบุคคลบุคลิกภาพ
เหล่านี้มีส่วนในการสะท้อนความมีประสิทธิภาพของบุคลากรและการบริหารจัดการที่มี
ปีที่ 4 ฉบับที่ 2 (กรกฎาคม - ธันวาคม 2552)วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงราย94
ระบบตลอดจนมีบทบาทมากในการที่จะสร้างความประทับใจหรือภาพลักษณ์ต่างๆต่อ
องค์กรปกครองท้องถิ่นแห่งนั้นๆ
2.4 แนวคิดเกี่ยวกับการบริหารงบประมาณขององค์กรปกครอง
ส่วนท้องถิ่น
งบประมาณขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นมีรายได้ 2 ทาง คือ
งบประมาณที่ได้รับการอุดหนุนจัดสรรจากรัฐบาลและจากการจัดเก็บภาษีต่างๆในพื้นที่
เช่น เงินภาษีบำารุงท้องที่ ภาษีโรงเรือนและที่ดิน (ไพรัช ตระการศิรินนท์, 2548 :
152-154) งบประมาณดังกล่าวจะเป็นปัจจัยที่จะทำาให้องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น
สามารถนำาไปบริหารจัดการและจัดทำาโครงการต่างๆ เพื่อแก้ปัญหาและพัฒนาคุณภาพ
ชีวิตของประชาชนในพื้นที่ให้ได้รับประโยชน์อย่างทั่วถึงและเป็นธรรมตามลำาดับ
ความสำาคัญของปัญหา
อย่างไรกต็ามเนือ่งจากงบประมาณดงักล่าวล้วนมทีีม่าจากเงนิภาษขีอง
ประชาชน ดังนั้นการบริหารจัดการด้านงบประมาณจึงต้องเป็นไปตามหลักธรรมาภิบาล
คือ มีความโปร่งใส ตรวจสอบได้ และดำาเนินไปเพื่อประโยชน์สุขของสังคม (บัญญัติ
พุ่มพันธ์,อ้างแล้ว)ทั้งนี้ความสามารถในการบริหารจัดการงบประมาณเพื่อแก้ไขปัญหา
และตอบสนองความต้องการของประชาชนในท้องถิ่นได้อย่างมีประสิทธิภาพย่อมส่งผล
ต่อภาพลักษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นด้วยเช่นกัน
2.5 แนวคิดเกี่ยวกับการให้บริการสาธารณะขององค์กรปกครอง
ส่วนท้องถิ่น
เนื่องจากองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นมีบทบาทหน้าที่ที่ต้องเอาใจใส่
ให้บรกิารแก่ประชาชนในพืน้ที่โดยจะเกีย่วข้องกบัการรบัชำาระภาษีได้แก่ภาษบีำารงุท้องที่
ภาษป้ีายภาษโีรงเรอืนฯลฯขณะเดยีวกนัยงัต้องมหีน้าทีแ่ก้ไขปัญหาแก่ชมุชนโดยปัญหา
ต่างๆจะสะท้อนหรอืส่งผ่านมาทางประชาคมหมูบ้่านเช่นปัญหาการจดัเกบ็ภาษีปัญหา
ด้านสาธารณูปโภค ปัญหาด้านการประกอบอาชีพ ฯลฯ บุคลากรขององค์กรปกครอง
ส่วนท้องถิ่นจึงมีหน้าที่ให้บริการรับเรื่องร้องทุกข์และนำาเสนอปัญหาสู่ผู้บริหารให้มีหน้าที่
จัดการแก้ไขภาระหน้าที่ดังกล่าวจึงเป็นลักษณะของการให้บริการสาธารณะ
การให้บรกิารสาธารณะจงึถอืเป็นหวัใจสำาคญัทีจ่ะส่งผลภาพลกัษณ์ของ
องค์กรดังที่หัทกาญจน์อดุลถิรเขตต์(2548:22)กล่าวว่าการให้บริการขององค์กร
ปกครองส่วนท้องถิ่นเป็นการให้บริการที่เป็นสาธารณะและลักษณะการดำาเนินงานโดย
ระบบราชการมุง่ประโยชน์สขุและสวสัดภิาพของประชาชนเป็นสำาคญัเช่นการให้บรกิาร
Vol.4 No. 2 (July - December 2009)Journal of Management Science Chiangrai Rajabhat University 95
ด้านสาธารณสขุโดยการแจกทรายอะเบทในการกำาจดัลกูนำา้ยงุลายอย่างทัว่ถงึการให้เงนิ
สวสัดกิารเบีย้ยงัชพีผูส้งูอายุผูพ้กิารผูต้ดิเชือ้การส่งเสรมิกลุม่อาชพีผลติสนิค้าออกขาย
ภายในหมู่บ้านเพื่อก่อให้เกิดรายได้ที่เพิ่มขึ้นฯลฯการให้บริการด้วยความเสมอภาคและ
ยุติธรรม อย่างทันเวลาตามลักษณะความจำาเป็นเร่งด่วนและความต้องการของผู้มารอ
รับบริการสิ่งเหล่านี้ล้วนส่งผลต่อทิศทางของภาพลักษณ์องค์กร
2.6แนวคิดเกี่ยวกับพื้นที่ให้บริการและอาคารสถานที่
พืน้ทีใ่ห้บรกิารและอาคารสถานทีเ่ป็นองค์ประกอบหนึง่ทีส่่งผลต่อภาพ
ลักษณ์องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น เนื่องจากต้องมีหน้าที่ให้บริการด้านการชำาระภาษี
แก่ประชาชนดงันัน้จงึต้องมกีารจดัเตรยีมพืน้ทีใ่ห้เอือ้ต่อประชาชนทีเ่ข้ามาตดิต่อราชการ
สะดวกต่อการติดต่อประสานงานของประชาชน(อรรจน์ สีหะอำาไพ,2546:1)จาก
การประมวลแนวคิดพบว่า พื้นที่ให้บริการประชาชนควรมีการแบ่งส่วนงานเป็นสัดส่วน
ติดต่อได้ง่ายจัดทำาป้ายแสดงขั้นตอนในการให้บริการอย่างชัดเจนในด้านอาคารสถานที่
ควรมกีารจดัสภาพแวดล้อมให้มคีวามสะอาดมบีรรยากาศทีร่่มรืน่มคีวามปลอดภยัของ
ตัวอาคารมีที่จอดรถบริการสำาหรับประชาชนที่มาติดต่อฯลฯปัจจัยเหล่านี้ย่อมส่งผลที่
ดก่ีอให้เกดิความประทบัใจและชืน่ชมต่อการดแูลจดัการอาคารสถานทีข่ององค์กรปกครอง
ส่วนท้องถิ่น สามารถนำาไปสู่ทัศนคติและภาพลักษณ์ที่ดีต่อองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น
แห่งนั้นได้
2.7แนวคิดเกี่ยวกับการมีส่วนร่วมของประชาชน
ในการบรหิารราชการเพือ่ประโยชน์สขุของประชาชนตามรฐัธรรมนญู
แห่งราชอาณาไทยพ.ศ.2540 ให้ความสำาคัญต่อการบริหารราชการอย่างโปร่งใส สุจริต
เปิดเผยข้อมลูโดยการเปิดโอกาสให้ประชาชนได้เข้ามามส่ีวนร่วมในการกำาหนดนโยบาย
สาธารณะการตัดสินใจทางการเมือง รวมถึงการตรวจสอบการใช้อำานาจรัฐในทุกระดับ
การมีส่วนร่วมของภาคประชาชนจึงมีความสำาคัญต่อการบริหารงานขององค์กรปกครอง
ส่วนท้องถิ่น
ทั้งนี้ ต้องอยู่บนพื้นฐานของการที่ประชาชนจะต้องมีอิสระในทาง
ความคดิมคีวามรู้ความสามารถในการกระทำาและมคีวามเตม็ใจทีจ่ะเข้าร่วมกจิกรรมนัน้ๆ
โดยที่การมีส่วนร่วมของประชาชนจะต้องมีลักษณะการเข้าร่วมอย่างครบวงจรตั้งแต่ต้น
จนถงึทีส่ดุคอืเริม่ตัง้แต่การเกดิจติสำานกึในตนเองและถอืเป็นภาระหน้าทีข่องตนร่วมคดิ
ร่วมวางแผนงาน ร่วมดำาเนินการ ร่วมติดตามประเมินผล ร่วมรับผลประโยชน์ (อรทัย
ก๊กผล,2548:32)ถ้าองค์กรเหน็คณุค่าของการมส่ีวนร่วมของประชาชนและประชาชน
ปีที่ 4 ฉบับที่ 2 (กรกฎาคม - ธันวาคม 2552)วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงราย96
ได้มกีารเข้าร่วมกจิกรรมกบัองค์กรอย่างแท้จรงิส่งผลให้การดำาเนนิงานตามโครงการต่างๆ
ตรงกบัความต้องการของประชาชนและสามารถแก้ไขปัญหาในพืน้ทีไ่ด้อย่างประสทิธภิาพ
การเปิดโอกาสให้เกดิการมส่ีวนร่วมอาจอยูใ่นรปูแบบของการสะท้อน
ปัญหาตรวจสอบการทำางานและการดำาเนินกิจกรรมขององค์กรเช่นการเข้าร่วมประชุม
สภา การเข้าร่วมการประชุมประชาคม การได้แสดงความคิดเห็นในการจัดทำาโครงการ
ต่างๆการร่วมเป็นคณะกรรมการเปิดซองสอบราคาร่วมเป็นคณะกรรมการตรวจรับงาน
จ้างฯลฯ(ชูชาติพ่วงสมจิตร์,2540:12)กิจกรรมเหล่านี้มุ่งเน้นให้ประชาชนได้รับรู้
ข้อมลูข่าวสารและความเคลือ่นไหวในการดำาเนนิงานตลอดจนเป็นการแสดงความโปร่งใส
ในการบรหิารงานทำาให้ประชาชนไว้เนือ้เชือ่ใจเกดิความภมูใิจในการมส่ีวนของตนเองใน
การร่วมกจิกรรมกบัองค์กรปกครองส่วนท้องถิน่ตลอดจนเกดิความไว้วางใจในการทำางาน
ย่อมเป็นส่วนหล่อหลอมให้เกิดภาพลักษณ์ที่ดีต่อองค์กรต่อไป
2.8 แนวคิดที่สัมพันธ์กับนโยบายการบริหารขององค์กรปกครอง
ส่วนท้องถิ่น
ผูน้ำาและผูบ้รหิารองค์กรปกครองส่วนท้องถิน่มทีีม่าจากการลงคะแนน
เสียงเลือกตั้งของประชาชนตามระบอบประชาธิปไตย มีวาระการดำารงตำาแหน่งคราวละ
4ปีซึ่งผู้บริหารแต่ละชุดย่อมมีการเน้นยำ้านโยบายสำาคัญเร่งด่วนที่ตนเองจะยึดเป็นหลัก
ในการบริหารงานและดำาเนินโครงการ อาทิ การจัดการศึกษาในพื้นที่ การส่งเสริม
การเกษตรการบริหารจัดการพื้นที่ท่องเที่ยวการอนุรักษ์และส่งเสริมวัฒนธรรมประเพณี
ท้องถิ่นฯลฯโดยแต่ละส่วนมีแนวคิดดังนี้
2.8.1 แนวคิดเกี่ยวกับการจัดการศึกษาขององค์กรปกครอง
ส่วนท้องถิ่น
องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นมีบทบาทหน้าที่ในการดำาเนินโครงการ
ต่างๆเพือ่ส่งเสรมิคณุภาพชวีติและแก้ไขปัญหาของประชาชนในท้องถิน่ด้วยการส่งเสรมิ
การศึกษารูปแบบต่างๆทั้งการศึกษาในระบบ การศึกษานอกระบบ และการศึกษาตาม
อัธยาศัย เพื่อให้ประชาชนสามารถนำาความรู้ที่ได้รับมาพัฒนาบุคคล ครอบครัว ชุมชน
องค์กรชมุชนและส่งเสรมิความเข้มแขง็ของชมุชนอนัจะนำาไปสูเ่ป้าหมายทีส่ำาคญัของการ
จัดการศึกษาท้องถิ่นคือการสร้างคนสร้างชุมชนและสร้างชาติ(เกษมวัฒนชัย,2551
:13)การส่งเสริมโครงการต่างๆที่พัฒนาการเรียนรู้ของประชาชนทุกระดับในพื้นที่ย่อม
ส่งผลต่อการรับรู้ภาพลักษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น
2.8.2แนวคิดเกี่ยวกับการพัฒนาคุณภาพสินค้าทางการเกษตร
Vol.4 No. 2 (July - December 2009)Journal of Management Science Chiangrai Rajabhat University 97
นอกจากนีภ้าพลกัษณ์ของประชาชนองค์การบรหิารส่วนตำาบลยงัอาจ
มาจากการดำาเนิน โครงการต่างๆ เพื่อช่วยเหลือและสนับสนุนภาคการเกษตร ซึ่งเป็น
อาชีพที่สำาคัญของประชาชนในพื้นที่ โดยต้องให้ความช่วยเหลือและสนับสนุนเกษตรกร
ในการประกอบอาชีพทางการเกษตรโดยการส่งเสริมให้เกษตรกรเกิดความรู้ความเข้าใจ
มีทัศนคติที่ดีต่ออาชีพมีนักวิชาการทางการเกษตร เข้ามาให้คำาปรึกษาแนะนำา และให้
ความรู้ทางการเกษตรด้านเทคโนโลยีใหม่ๆ เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการผลิตสินค้า
ทางการเกษตรให้มีปริมาณเพิ่มมากขึ้นและมีคุณภาพดีเป็นที่ยอมรับของผู้บริโภคทำาให้
ประชาชนมีอาชีพและรายได้เพิ่มมากขึ้น (ชัยชาญ วงศ์สามัญ, 2543 : 51) ส่งผลให้
ภาพลักษณ์ขององค์การบริหารส่วนตำาบลในสายตาประชาชนเป็นไปในทางบวกมากขึ้น
2.8.3แนวคิดเกี่ยวกับการบริหารจัดการพื้นที่ท่องเที่ยว
ชุมชนแต่ละแหล่งล้วนมีสภาพภูมิอากาศและภูมิประเทศที่สามารถ
จัดการให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวได้ อาทิเช่น นำ้าตก ภูเขา ถำ้า อ่างเก็บนำา้ ฯลฯ เนื่องจาก
แหล่งท่องเทีย่วนีช้มุชนไม่ต้องลงทนุเพยีงแต่มกีารบรหิารจดัการในแหล่งท่องเทีย่วอย่าง
เป็นระบบและปลอดภัยก็จะส่งผลให้แหล่งท่องเที่ยวของชุมชนกลายเป็นแหล่งพักผ่อน
หย่อนใจและก่อเกิดรายได้ของชุมชนในเวลาเดียวกัน
องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นเป็นหน่วยงานสำาคัญที่มีบทบาทหน้าที่
ในการส่งเสริมและพัฒนาการท่องเที่ยวในพื้นที่ หากองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นมีการ
ปรบัปรงุและพฒันาส่งเสรมิสถานทีท่่องเทีย่วในเรือ่งการเดนิทางสะดวกปลอดภยัสะอาด
และสวยงามรวมถงึมสีิง่อำานวยความสะดวกครบถ้วนและส่งเสรมิแหล่งท่องเทีย่วให้เป็น
ที่นิยมมีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักของนักท่องเที่ยว ทำาให้ปริมาณการท่องเที่ยวเพิ่มมากขึ้นเป็น
แหล่งสร้างงานสร้างรายได้ให้กับประชาชนก่อให้เกิดรายได้จากการขายสินค้าและบริการ
ย่อมส่งผลให้ประชาชนมีวิถีชีวิตที่ดีขึ้นขณะเดียวกันก็ก่อให้เกิดความประทับใจและเกิด
ภาพลักษณ์ที่ดีต่อองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น
2.8.4แนวคดิเกีย่วกบัการอนรุกัษ์และส่งเสรมิวฒันธรรมประเพณท้ีองถิน่
นอกจากบทบาทหน้าที่ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นจะเกี่ยวข้อง
กับการให้บริการและแก้ไขปัญหาต่างๆ แล้ว ยังต้องมีบทบาทในการสร้างเสริมความ
ภาคภูมิใจในวิถีชีวิต วัฒนธรรมประเพณีของแต่ละชุมชนโดยการการกระตุ้นให้ท้องถิ่น
เหน็ถงึความสำาคญัของการมส่ีวนร่วมในการดำาเนนิงานหรอืกจิกรรมอนัจะเป็นการเผยแพร่
สืบสาน อนุรักษ์และพัฒนาท้องถิ่นให้ยังคงดำารงอยู่อย่างยั่งยืนท่ามกลางกระแสการ
เปลี่ยนแปลงของโลกและก่อประโยชน์ให้กับท้องถิ่น
ปีที่ 4 ฉบับที่ 2 (กรกฎาคม - ธันวาคม 2552)วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงราย98
องค์กรปกครองส่วนท้องถิน่บางแห่งจงึมกีารชนูโยบายในการอนรุกัษ์
วัฒนธรรมประเพณีท้องถิ่นโดยเฉพาะในเขตภาคเหนือตอนบนจะเป็นวัฒนธรรมล้านนา
รวมทัง้วฒันธรรมชาวไทยภเูขาชนเผ่าต่างๆองค์กรปกครองส่วนท้องถิน่จงึต้องมบีทบาท
ในการให้การส่งเสรมิและอนรุกัษ์วฒันธรรมประเพณท้ีองถิน่เหล่านีด้้วยการส่งเสรมิการจดั
กจิกรรมต่างๆการให้ความรูท้ีถ่กูต้องเกีย่วกบัวฒันธรรมประเพณีเพือ่สร้างความพงึพอใจ
และความภาคภูมิใจแก่ชุมชน ตลอดจนสร้างภาพลักษณ์ที่ดีต่อองค์กรปกครองส่วน
ท้องถิ่นได้เช่นกัน
3. งานวิจัยที่เกี่ยวข้อง
จากการทบทวนงานวจิยัทีเ่กีย่วข้องกบัภาพลกัษณ์ขององค์กรพบว่ามกีารศกึษา
วิจัยเกี่ยวกับภาพลักษณ์ในบริบทต่างๆเช่น
- บริบททางการศึกษา ได้แก่ งานวิจัยเกี่ยวกับภาพลักษณ์ขององค์กรสถาบัน
การศึกษาทั้งในระดับอุดมศึกษาและมัธยมศึกษา อาทิ ด้านหลักสูตรการสอน
คณาจารย์นักศึกษาคุณภาพบัณฑิตฯลฯ
- บริบทขององค์กรเอกชน ได้แก่ งานวิจัยเกี่ยวกับภาพลักษณ์ขององค์กร
สายการบิน บริษัทประกันภัย ธนาคาร องค์การสหประชาชาติ สำานักงาน
คณะกรรมการส่งเสริมการลงทุนสำานักงานคณะกรรมการกำากับหลักทรัพย์และ
ตลาดหลักทรัพย์
- บริบทขององค์กรราชการและองค์กรทางการเมืองได้แก่งานวิจัยเกี่ยวกับภาพ
ลักษณ์ขององค์กรตำารวจ กองทัพ พรรคการเมือง สำานักอัยการสูงสุด ศาล
ปกครองโรงพยาบาล
นอกจากนั้น ยังพบว่ามีการศึกษาตัวแปรที่เกี่ยวข้องกับภาพลักษณ์ อาทิ
คุณลักษณะต่างๆของผู้นำาองค์กรและบุคลากรที่ส่งผลต่อภาพลักษณ์บทบาทของผู้นำา
ที่ส่งผลต่อการรับรู้ภาพลักษณ์ปัญหาในองค์กรที่ส่งผลกระทบต่อภาพลักษณ์ฯลฯ
ระเบียบวิธีศึกษา งานวิจัยนี้เป็นลักษณะการวิจัยเอกสาร(DocumentaryResearch)ประชากร
ในการวิจัยได้แก่ รายงานการศึกษาอิสระของนักศึกษาหลักสูตรบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต
สาขาวิชาการจัดการทั่วไปมหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงรายที่ศึกษาไว้ในปีการศึกษา2552
จำานวน13 เรื่อง โดยมีพื้นที่ศึกษาคือ จังหวัดเชียงรายและพะเยา เครื่องมือที่ใช้ในการ
Vol.4 No. 2 (July - December 2009)Journal of Management Science Chiangrai Rajabhat University 99
วิจัยได้แก่แบบบันทึกข้อมูลโดยดำาเนินการวิจัยตามขั้นตอนดังนี้
1.อ่านและจดบันทึกงานวิจัยเกี่ยวกับคุณลักษณะการวิจัยในประเด็นเกี่ยวกับ
วตัถปุระสงค์การวจิยักรอบแนวคดิและทฤษฎทีีใ่ช้ในการวจิยัการออกแบบวธิดีำาเนนิการ
วิจัยและผลการวิจัยโดยพิจารณาจากตัวรายงานวิจัย
2. วิเคราะห์เนื้อหาเพื่อให้ได้ข้อสรุปตามหลักการสังเคราะห์งานวิจัย และสรุป
ผลการสังเคราะห์
3.สรุปรายงานผลการสังเคราะห์อภิปรายผลและให้ข้อเสนอแนะ
สรุปผลการศึกษา จากการศึกษางานวิจัยเกี่ยวกับภาพลักษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นพบ
ผลการศึกษาดังนี้
1. วตัถปุระสงค์การวจิยั กรอบแนวคดิทีใ่ช้ในการวจิยั วธิวีทิยาการวจิยัและ
ผลการวิจัยในงานวิจัยเกี่ยวกับภาพลักษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น
1.1วัตถุประสงค์การวิจัย ในงานวิจัยเกี่ยวกับภาพลักษณ์ขององค์กรปกครอง
ส่วนท้องถิ่น
ผลการศึกษาพบว่า งานวิจัยเกี่ยวกับภาพลักษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้อง
ถิ่นในจังหวัดเชียงรายและพะเยาจำานวน13เรื่องมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการรับรู้ภาพ
ลักษณ์ของประชาชนที่มีต่อองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ทั้งที่เป็นองค์การบริหารส่วน
ตำาบลเทศบาลเมอืงและเทศบาลตำาบลโดยมุง่เปรยีบเทยีบองค์ประกอบทีส่่งผลต่อการรบั
รู้ภาพลักษณ์องค์กรในด้านต่างๆ ได้แก่ด้านผู้บริหารด้านบุคลากรด้านการจัดการงบ
ประมาณด้านการบริการด้านพื้นที่ให้บริการและอาคารสถานที่ด้านการมีส่วนร่วมของ
ประชาชนด้านการส่งเสริมการศึกษาด้านการพัฒนาคุณภาพสินค้าทางการเกษตรและ
ด้านการส่งเสริมการท่องเที่ยวด้านการส่งเสริมวัฒนธรรมประเพณีโดยงานวิจัยแต่ละชิ้น
จะศกึษาองค์ประกอบทีส่่งผลต่อภาพลกัษณ์5องค์ประกอบขึน้อยูก่บัลกัษณะเฉพาะของ
พื้นที่การปกครองท้องถิ่นที่ศึกษา
งานวิจัยดังกล่าวยังมีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบลักษณะประชากรของ
ประชาชนในด้านต่างๆได้แก่เพศช่วงอายุระดับการศึกษากลุ่มอาชีพและรายได้ว่า
ส่งผลทำาให้การรบัรูภ้าพลกัษณ์ของประชาชนทีม่ต่ีอองค์กรปกครองส่วนท้องถิน่แตกต่าง
กันหรือไม่
ปีที่ 4 ฉบับที่ 2 (กรกฎาคม - ธันวาคม 2552)วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงราย100
1.2 กรอบแนวคิดที่ใช้ในงานวิจัยเกี่ยวกับภาพลักษณ์ขององค์กรปกครองส่วน
ท้องถิ่น
ผลการศึกษาพบว่า งานวิจัยเกี่ยวกับภาพลักษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้อง
ถิ่นประมวลแนวคิดที่เกี่ยวข้องสัมพันธ์กับตัวแปรที่ศึกษาในแต่ละงานวิจัยประกอบด้วย
แนวคดิเกีย่วกบัการรบัรูภ้าพลกัษณ์แนวคดิเกีย่วกบัผูบ้รหิารองค์กรปกครองส่วนท้องถิน่
แนวคิดเกี่ยวกับบุคลากรขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นแนวคิดเกี่ยวกับการบริหารงบ
ประมาณขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น แนวคิดเกี่ยวกับการให้บริการสาธารณะของ
องค์กรปกครองส่วนท้องถิน่แนวคดิเกีย่วกบัพืน้ทีใ่ห้บรกิารแนวคดิเกีย่วกบัอาคารสถาน
ที่ แนวคิดเกี่ยวกับการมีส่วนร่วมของประชาชน แนวคิดเกี่ยวกับการจัดการศึกษาของ
องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น แนวคิดเกี่ยวกับการพัฒนาคุณภาพสินค้าทางการเกษตร
แนวคดิเกีย่วกบัการบรหิารจดัการพืน้ทีท่่องเทีย่วแนวคดิเกีย่วกบัการอนรุกัษ์และส่งเสรมิ
วัฒนธรรมประเพณีและแนวคิดเกี่ยวกับการพัฒนาพื้นที่
1.3 วิธีวิทยาการวิจัยในงานวิจัยเกี่ยวกับภาพลักษณ์ขององค์กรปกครอง
ส่วนท้องถิ่น
ผลการศึกษาพบว่า งานวิจัยทั้งหมดใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงปริมาณโดยใช้วิธีการ
สำารวจ(SurveyResearch)จากกลุม่ตวัอย่างทีเ่ป็นประชาชนในเขตขององค์กรปกครอง
ส่วนท้องถิ่นนั้นๆจำานวนกลุ่มตัวอย่างอยู่ระหว่าง363-400คนเครื่องมือที่ใช้ในการ
เกบ็รวบรวมข้อมลูได้แก่แบบสอบถามมกีารวเิคราะห์ข้อมลูโดยสถติเิชงิพรรณนาได้แก่
ค่าความถี่ค่าร้อยละค่าเฉลี่ยค่าความเบี่ยงเบนมาตรฐานและใช้สถิติเชิงอ้างอิงได้แก่
การทดสอบค่าเฉลี่ยระหว่างกลุ่มตัวอย่าง (IndependentSample t – test)และการ
เปรียบเทียบค่าเฉลี่ยโดยใช้สถิติแบบการวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบทางเดียว
(One-wayANOVA)แล้วนำาเสนอข้อมูลในรูปตารางประกอบความเรียง
1.4ผลการวจิยัในงานวจิยัเกีย่วกบัภาพลกัษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิน่
ในภาพรวมของผลการวิจัยพบว่างานวิจัยแต่ละเรื่องมีการศึกษาองค์ประกอบ
ที่เกี่ยวข้องกับการรับรู้ภาพลักษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ผลการศึกษาพบว่า
กลุ่มตัวอย่างมีการรับรู้โดยรวมอยู่ในระดับปานกลางจนถึงระดับมาก เมื่อพิจารณาจาก
ค่าเฉลี่ยของแต่ละองค์ประกอบพบว่า ส่วนใหญ่กลุ่มตัวอย่างมีการรับรู้ภาพลักษณ์ของ
องค์กรปกครองส่วนท้องถิน่ด้านบคุลากรมากเป็นอนัดบัแรกจำานวน5เรือ่งด้านผูบ้รหิาร
จำานวน4เรือ่งด้านพืน้ทีใ่ห้บรกิารและอาคารสถานที่จำานวน2เรือ่งและด้านการอนรุกัษ์
ส่งเสริมวัฒนธรรมประเพณีจำานวน2เรื่อง
Vol.4 No. 2 (July - December 2009)Journal of Management Science Chiangrai Rajabhat University 101
ภาพลักษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นที่ถูกรับรู้มากเป็นอันดับที่2ได้แก่
ภาพลักษณ์ในด้านผู้บริหารมีจำานวน5เรื่องด้านบุคลากรจำานวน3เรื่องส่วนด้านการ
จดัการงบประมาณด้านการบรกิารด้านการมส่ีวนร่วมของประชาชนด้านนโยบายในการ
พัฒนาพื้นที่และด้านการอนุรักษ์ส่งเสริมวัฒนธรรมประเพณีจำานวนอย่างละ1เรื่อง
ขณะที่ภาพลักษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นที่ถูกรับรู้มากเป็นอันดับ 3
ได้แก่ภาพลักษณ์ด้านบุคลากรจำานวน4เรื่องด้านผู้บริหารด้านการจัดการงบประมาณ
และด้านการให้บริการจำานวนเท่ากันคือ 2 เรื่อง ส่วนด้านพื้นที่ให้บริการ ด้านการมี
ส่วนร่วมของประชาชนและด้านการส่งเสริมการศึกษาจำานวนเท่ากันคือ1เรื่อง
ส่วนภาพลักษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นที่ถูกรับรู ้น ้อยที่สุดคือ
ภาพลักษณ์ด้านการบริการจำานวน5เรื่องด้านการจัดการงบประมาณจำานวน4เรื่อง
ด้านผู้บริหาร จำานวน 2 เรื่อง และด้านการส่งเสริมการเกษตรและด้านการส่งเสริมการ
ท่องเที่ยวจำานวนเท่ากันคือ1เรื่อง
เมื่อแยกพิจารณาองค์ประกอบของภาพลักษณ์ในแต่ละด้านพบผลการศึกษาใน
ภาพรวมดังนี้
1.4.1ภาพลักษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นด้านผู้บริหาร
ผลการศึกษาพบว่า คุณสมบัติและคุณลักษณะต่างๆ ของผู้บริหารส่งผลทำาให้
รบัรูภ้าพลกัษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิน่แตกต่างกนัโดยภาพลกัษณ์ด้านผูบ้รหิาร
องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นที่ถูกรับรู้มากเป็นอันดับที่1คือด้านความมีมนุษยสัมพันธ์
จำานวน5เรือ่งความรูเ้ท่าทนัเหตกุารณ์ข่าวสารในท้องถิน่จำานวน4เรือ่งความสามารถ
ด้านการบริหารงาน จำานวน 3 เรื่อง และความมีวิสัยทัศน์หรือมองการณ์ไกลด้านการ
วางแผนบริหารงานจำานวน1เรื่อง
ภาพลกัษณ์ด้านผูบ้รหิารองค์กรปกครองส่วนท้องถิน่ทีถ่กูรบัรูม้ากเป็นอนัดบัที่
2 ได้แก่ ความมีประสบการณ์ด้านการบริหาร และความสามารถด้านการบริหารงาน มี
จำานวนเท่ากนัคอื4เรือ่งความเป็นประชาธปิไตยจำานวน3เรือ่งความรูเ้ท่าทนัเหตกุารณ์
ข่าวสารในท้องถิ่นและมีความสามารถในการทำางานร่วมกับผู้อื่นมีจำานวนเท่ากันคือ 2
เรื่องและความมีมนุษยสัมพันธ์จำานวน1เรื่อง
อันดับที่3ได้แก่ความมีประสบการณ์ด้านการบริหารจำานวน3เรื่องความรู้
เท่าทันเหตุการณ์ข่าวสารในท้องถิ่น จำานวน 2 เรื่อง ความมีมนุษยสัมพันธ์ ความเป็น
ประชาธิปไตย ความซื่อสัตย์สุจริต ความตั้งใจในการบริหารงานเพื่อส่วนรวม ความคิด
ปีที่ 4 ฉบับที่ 2 (กรกฎาคม - ธันวาคม 2552)วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงราย102
รเิริม่สร้างสรรค์ในการบรหิารงานและมคีวามสามารถในการทำางานร่วมกบัผูอ้ืน่มจีำานวน
เท่ากันคือ1เรื่อง
ขณะที่ภาพลักษณ์ด้านผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นที่ถูกรับรู้น้อยที่สุด
คือ ความซื่อสัตย์สุจริต จำานวน 2 เรื่อง ความรู้เท่าทันเหตุการณ์ข่าวสารในท้องถิ่น
ความคิดริเริ่มสร้างสรรค์ในการบริหารงาน และความมีวิสัยทัศน์หรือมองการณ์ไกลด้าน
การวางแผนบริหารงานมีจำานวนเท่ากันคือ1เรื่อง
1.4.2ภาพลักษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นด้านบุคลากร
ผลการศกึษาพบว่าภาพลกัษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิน่ด้านบคุลากรที่
ถูกรับรู้มากเป็นอันดับ 1 ได้แก่ ความสามารถด้านการปฏิบัติงานในสายงานที่ตนเอง
รับผิดชอบจำานวน5เรื่องความมีมนุษยสัมพันธ์จำานวน4เรื่องปฏิบัติงานด้วยความ
ซื่อสัตย์สุจริต จำานวน 2 เรื่อง และใช้เวลาปฏิบัติงานอย่างเต็มเวลา และมีพฤติกรรม
เหมาะสมกับตำาแหน่งหน้าที่มีจำานวนเท่ากันคือ1เรื่อง
อันดับ2ได้แก่บุคลากรปฏิบัติงานด้วยความซื่อสัตย์สุจริตจำานวน4เรื่องมี
ความสามารถด้านการปฏบิตังิานในสายงานทีต่นเองรบัผดิชอบมมีนษุยสมัพนัธ์มจีำานวน
เท่ากนัคอื3เรือ่งมพีฤตกิรรมเหมาะสมกบัตำาแหน่งหน้าที่และรูเ้ท่าทนัเหตกุารณ์ข่าวสาร
ในท้องถิ่นมีจำานวนเท่ากันคือ1เรื่อง
ภาพลักษณ์ด้านบุคลากรที่ถูกรับรู้มากเป็นอันดับ 3 ได้แก่ มีพฤติกรรม
เหมาะสมกับตำาแหน่งหน้าที่ จำานวน 5 เรื่อง มีมนุษยสัมพันธ์ และมีความสามารถ
ด้านการปฏบิตังิานในสายงานทีต่นเองรบัผดิชอบมจีำานวนเท่ากนัคอื2เรือ่งการใช้เวลา
ปฏิบัติงานอย่างเต็มเวลาและความรู้เท่าทันเหตุการณ์ข่าวสารในท้องถิ่นมีจำานวนเท่ากัน
คือ1เรื่อง
ผลการศึกษายังพบว่า ภาพลักษณ์ของบุคลากรที่ถูกรับรู้น้อยสุด ได้แก่ การ
ปฏิบัติงานด้วยความซื่อสัตย์สุจริต จำานวน 3 เรื่อง ความรู้เท่าทันเหตุการณ์ข่าวสาร
ในท้องถิ่นและการใช้เวลาปฏิบัติงานอย่างเต็มเวลามีจำานวนเท่ากันคือ2เรื่อง
1.4.3ภาพลักษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นด้านการจัดการงบประมาณ
ผลการศกึษาพบว่าภาพลกัษณ์ด้านการจดัการงบประมาณขององค์กรปกครอง
ส่วนท้องถิน่ทีถ่กูรบัรูม้ากเป็นอนัดบั1ได้แก่การให้เงนิสวสัดกิารเบีย้ยงัชพีในเขตอบต.
เช่นผู้สูงอายุผู้พิการผู้ป่วยติดเชื้อเอดส์จำานวน6เรื่องการสนับสนุนการสาธารณสุข
เช่น การแจกทรายอะเบท การพ่นหมอกควันกำาจัดยุงลาย ฯลฯ อย่างทั่วถึง จำานวน 5
เรื่อง และการส่งเสริมการจัดงานวัฒนธรรมประเพณีท้องถิ่น เช่น จัดงานลอยกระทง
Vol.4 No. 2 (July - December 2009)Journal of Management Science Chiangrai Rajabhat University 103
สงกรานต์อย่างเหมาะสมจำานวน1เรื่อง
อันดับ2ได้แก่การสนับสนุนการศึกษาเช่นจัดอาหารกลางวันอาหารเสริม
(นม)สร้างอาคารเรียนอุปกรณ์การเรียนฯลฯอย่างเหมาะสมจำานวน5เรื่องการส่งเสริม
การจัดงานวัฒนธรรมประเพณีท้องถิ่น เช่น ลอยกระทง สงกรานต์ฯลฯ อย่างเหมาะสม
จำานวน3เรื่องการให้เงินสวัสดิการเบี้ยยังชีพในเขตอบต.เช่นผู้สูงอายุผู้พิการผู้ป่วย
ตดิเชือ้เอดส์ฯลฯจำานวน2เรือ่งส่วนการสนบัสนนุการกฬีาเช่นจดัซือ้อปุกรณ์กฬีาจดั
สถานที่ออกกำาลังกายอย่างเหมาะสม การสนับสนุนการสาธารณสุข เช่น การแจกทราย
อะเบทการพ่นหมอกควนักำาจดัยงุลายฯอย่างทัว่ถงึการสนบัสนนุช่วยเหลอืผูป้ระสบภยั
ธรรมชาติ เช่น ภัยหนาว นำ้าท่วม ไฟไหม้ พายุ อย่างเป็นธรรม และการก่อสร้างและ
ซ่อมแซมด้านสาธารณูปโภคเช่นประปาไฟฟ้าถนนอย่างทั่วถึงพบจำานวนเท่ากันคือ
1เรื่อง
ภาพลักษณ์ด้านการจัดการงบประมาณที่ถูกรับรู้มากเป็นอันดับ 3 ได้แก่ การ
สนับสนุนการศึกษาเช่นจัดอาหารกลางวันอาหารเสริม(นม)สร้างอาคารเรียนอุปกรณ์
การเรยีนฯลฯจำานวน3เรือ่งการสนบัสนนุช่วยเหลอืผูป้ระสบภยัธรรมชาติเช่นภยัหนาว
นำ้าท่วม ไฟไหม้พายุ อย่างเป็นธรรมและการให้เงินสวัสดิการเบี้ยยังชีพ เช่นผู้สูงอายุ
ผู้พิการและผู้ป่วยติดเชื้อเอดส์ในเขตเทศบาลอย่างเหมาะสมการก่อสร้างและซ่อมแซม
ด้านสาธารณูปโภคเช่นประปาไฟฟ้าถนนฯลฯอย่างเหมาะสมและการสนับสนุนการ
สาธารณสุข เช่น การแจกทรายอะเบท การพ่นหมอกควันกำาจัดยุงลายฯ อย่างทั่วถึง
มีจำานวนเท่ากันคือ 2 เรื่อง ส่วนการสนับสนุนช่วยเหลือผู้ประสบภัยธรรมชาติ เช่น
ภัยหนาว นำ้าท่วม ไฟไหม้ พายุ อย่างเป็นธรรม และการส่งเสริมการจัดงานวัฒนธรรม
ประเพณท้ีองถิน่เช่นลอยกระทงสงกรานต์ฯอย่างเหมาะสมมจีำานวนเท่ากนัคอื1เรือ่ง
ส่วนภาพลกัษณ์ด้านการจดัการงบประมาณทีถ่กูรบัรูน้้อยทีส่ดุได้แก่การจดัทำา
และการใช้จ่ายเงนิงบประมาณโดยเปิดโอกาสให้มกีารตรวจสอบและรายงานผลสูป่ระชาชน
จำานวน3เรือ่งและการสนบัสนนุช่วยเหลอืผูป้ระสบภยัธรรมชาติเช่นภยัหนาวนำา้ท่วม
ไฟไหม้พายุฯลฯอย่างเป็นธรรมจำานวน1เรื่อง
1.4.4ภาพลักษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นด้านการบริการ
ผลการศึกษาภาพลักษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นด้านการบริการที่ถูก
รับรู้เป็นอันดับ 1 ได้แก่ การปฏิบัติงานด้วยความรวดเร็ว จำานวน 3 เรื่อง ส่วนการ
ให้บริการอย่างเหมาะสม ยินดีให้คำาแนะนำาเมื่อเกิดปัญหา การปฏิบัติต่อประชาชนที่มา
ใช้บริการด้วยความเสมอภาคและไม่มีอคติ การให้บริการนอกสถานที่ และการนำา
ปีที่ 4 ฉบับที่ 2 (กรกฎาคม - ธันวาคม 2552)วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงราย104
เทคโนโลยีมาช่วยในการปฏิบัติงานอย่างเหมาะสมมีจำานวนเท่ากันคือ1เรื่อง
อันดับ 2 ได้แก่ ความเป็นกันเองในการให้บริการ จำานวน 4 เรื่อง เข้าใจ
ความต้องการของประชาชนทีม่าใช้บรกิารจำานวน3เรือ่งความเอาใจใส่และให้ความเป็น
มิตรและยินดีให้คำาแนะนำาเมื่อเกิดปัญหาจำานวน2 เรื่อง ส่วนการนำาเทคโนโลยีมาช่วย
ในการปฏิบัติงานอย่างเหมาะสมและภายในหน่วยงานมีการจัดทำาป้ายแสดงขั้นตอนให้
บริการอย่างชัดเจนมีจำานวนเท่ากันคือ1เรื่อง
ภาพลักษณ์ด้านการบริการที่ถูกรับรู้เป็นอันดับ3 ได้แก่ ปฏิบัติงานด้วยความ
รวดเร็วและความเป็นกันเองในการให้บริการมีจำานวนเท่ากันคือ4เรื่องการปฏิบัติต่อ
ประชาชนที่มาใช้บริการด้วยความเสมอภาคและไม่มีอคติ จำานวน 2 เรื่อง ส่วนภายใน
หน่วยงานมีการจัดทำาป้ายแสดงขั้นตอนให้บริการอย่างชัดเจน และมีการให้บริการ
นอกสถานที่มีจำานวนเท่ากันคือ1เรื่อง
ภาพลักษณ์ด้านการบริการที่ถูกรับรู้น้อยที่สุดคือ ยินดีรับฟังความคิดเห็นของ
ผูใ้ช้บรกิารจำานวน2เรือ่งภายในหน่วยงานมกีารจดัทำาป้ายแสดงขัน้ตอนให้บรกิารอย่าง
ชัดเจนและการให้บริการนอกสถานที่มีจำานวนเท่ากันคือ1เรื่อง
1.4.5ภาพลักษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นด้านอาคารสถานที่
ผลการศึกษาพบว่า ภาพลักษณ์ด้านอาคารสถานที่ขององค์กรปกครอง
ส่วนท้องถิ่นที่ถูกรับรู้ในอันดับ1คืออาคารสถานที่มีความสะอาดจำานวน5เรื่องส่วน
ทีจ่อดรถเพยีงพอสำาหรบัผูม้าตดิต่องานหน่วยงานมกีารจดัทำาป้ายแสดงขัน้ตอนให้บรกิาร
อย่างชัดเจน จัดให้มีห้องนำ้าสะอาดถูกสุขลักษณะและอาคารสถานที่มีความสวยงาม
มีจำานวนเท่ากันคือ1เรื่อง
อันดับ 2 คือ อาคารสถานที่มีความสวยงามและจัดให้มีการบริการนำ้าดื่มให้
ประชาชนที่มารับบริการ มีจำานวนเท่ากันคือ 2 เรื่อง ส่วนการจัดที่นั่งพักอย่างเพียงพอ
สำาหรับผู้มาติดต่องาน จัดให้มีห้องนำ้าสะอาดถูกสุขลักษณะและจัดพื้นที่เป็นสัดส่วน
ง่ายต่อการติดต่อประสานงานมีจำานวนเท่ากันคือ1เรื่อง
ส่วนอันดับ 3 ได้แก่ ภายในอาคารมีอากาศเย็นสบายเหมาะสมกับผู้มารอรับ
บริการ พื้นที่ให้บริการมีความสะอาด มีการจัดภูมิทัศน์ ได้แก่ สนามหญ้า สวนหย่อม
บริเวณอาคารสำานักงานได้อย่างเหมาะสมโดยมีจำานวนเท่ากันคือ1เรื่อง
ภาพลักษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นด้านอาคารสถานที่ที่ถูกรับรู้จาก
ประชาชนน้อยทีส่ดุคอื ภายในอาคารมอีากาศถ่ายเทสะดวกเหมาะสมกบัการรอรบับรกิารมี
การตกแต่งบรเิวณอาคารสำานกังานทีส่ะท้อนเอกลกัษณ์ท้องถิน่โดยมจีำานวนเท่ากนัคอื1เรือ่ง
Vol.4 No. 2 (July - December 2009)Journal of Management Science Chiangrai Rajabhat University 105
1.4.6 ภาพลักษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นด้านการมีส่วนร่วมของ
ประชาชน
ผลการศึกษาพบว่า ภาพลักษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นด้านการมี
ส่วนร่วมของประชาชนที่ถูกรับรู้เป็นอันดับ 1 คือ การเปิดโอกาสให้ประชาชนเข้ามี
ส่วนร่วมในการดำาเนนิงานในโครงการต่างๆขององค์กรการเปิดโอกาสให้ประชาชนได้มี
ส่วนร่วมในการเสนอแนะแนวทางการบรกิารให้มปีระสทิธภิาพการเปิดโอกาสให้ประชาชน
มีส่วนร่วมในการจัดงานต่างๆโดยมีจำานวนเท่ากันคือ1เรื่อง
อันดับ 2 คือ การเปิดโอกาสให้ประชาชนได้รับการแต่งตั้งร่วมเป็นกรรมการ
จัดซื้อจัดจ้างจำานวน2เรื่องการเปิดโอกาสให้ประชาชนเข้ามีส่วนร่วมในการดำาเนินงาน
ในโครงการต่างๆจำานวน1เรื่องส่วนอันดับ3ได้แก่การเปิดโอกาสให้ประชาชนได้มี
ส่วนร่วมในการเสนอแนะแนวทางการบริการให้มีประสิทธิภาพจำานวน1เรื่อง
ขณะที่ภาพลักษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นด้านการมีส่วนร่วมของ
ประชาชนที่ถูกรับรู้น้อยที่สุดคือ การเปิดโอกาสให้ประชาชนติดตามความก้าวหน้า
ตามแผนการดำาเนนิงานการเปิดโอกาสให้ประชาชนเสนอแนะแนวทางแก้ไขพฒันาและ
เข้าร่วมในกระบวนการวางแผนเพื่อแก้ไขปัญหาของชุมชนการเปิดโอกาสให้ประชาชน
สามารถตรวจสอบการดำาเนินงานในโครงการต่างๆโดยมีจำานวนเท่ากันคือ1เรื่อง
1.4.7ภาพลักษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นด้านการส่งเสริมการศึกษา
ผลการศกึษาพบว่าภาพลกัษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิน่ด้านการส่งเสรมิ
การศกึษาทีถ่กูรบัรูม้ากทีส่ดุคอืมกีารจดัหาอปุกรณ์สือ่การเรยีนให้โรงเรยีนต่างๆจำานวน
1เรื่องอันดับ2ได้แก่มีการสนับสนุนเงินทุนการจัดกิจกรรมต่างๆของโรงเรียนเช่น
การจัดงานวันเด็กการจัดงานแข่งขันกีฬา จำานวน1 เรื่อง และอันดับ3 ได้แก่ มีการ
จัดสรรทุนการศึกษาแก่นักเรียนในโรงเรียนทุกระดับการศึกษาจำานวน1เรื่องส่วนภาพ
ลักษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นด้านการส่งเสริมการศึกษาที่ถูกรับรู้น้อยที่สุดคือ
มีการจัดสรรทุนเงินทุนในการพัฒนาอาคารสถานที่ด้านการศึกษาจำานวน1เรื่อง
1.4.8ภาพลกัษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิน่ด้านการพฒันาคณุภาพสนิค้า
ทางการเกษตร
ผลการศกึษาพบว่าภาพลกัษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิน่ด้านการพฒันา
คุณภาพสินค้าทางการเกษตรที่ถูกรับรู้มากเป็นอันดับ1คือมีการสนับสนุนเงินอุดหนุน
ให้เกษตรในการจดังานด้านเกษตรกรในการจดังานด้านเกษตรกรรมจำานวน1เรือ่งอนัดบั
2คือมีงบประมาณช่วยเหลือเกษตรกรเมื่อประสบภัยพิบัติทางธรรมชาติอย่างเป็นธรรม
ปีที่ 4 ฉบับที่ 2 (กรกฎาคม - ธันวาคม 2552)วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงราย106
และเหมาะสมจำานวน1เรื่องและอันดับ3คือมีการจัดทำาเอกสารข้อมูลข่าวสารเพื่อ
เผยแพร่และให้ความรู้แก่เกษตรกรให้ทันต่อเหตุการณ์จำานวน1 เรื่องส่วนภาพลักษณ์
ที่ถูกรับรู้น้อยที่สุดคือ มีการช่วยเหลือพยุงราคาสินค้าไม่ให้ตกตำ่าหรือขาดทุน จำานวน
1เรื่อง
1.4.9ภาพลักษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นด้านการพัฒนาพื้นที่
ผลการศกึษาพบว่าภาพลกัษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิน่ด้านการพฒันา
พื้นที่ภายในชุมชนที่ถูกรับรู้มากที่สุดคือ การจัดลานเอนกประสงค์สำาหรับให้ประชาชน
ทำากิจกรรม จำานวน 1 เรื่อง รองลงมาคือ การปรับปรุงสวนหย่อมให้สวยงาม จำานวน
1เรือ่งและอนัดบั3ได้แก่การปรบัปรงุถนนให้ดขีึน้จำานวน1เรือ่งส่วนภาพลกัษณ์ของ
องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นด้านการพัฒนาพื้นที่ที่ถูกรับรู้น้อยที่สุดคือ การจัดระเบียบ
การค้าขายในพื้นที่ต่างๆจำานวน1เรื่อง
1.4.10 ภาพลักษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นด้านการส่งเสริมการ
ท่องเที่ยว
ผลการศกึษาพบว่าภาพลกัษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิน่ด้านการส่งเสรมิ
การท่องเที่ยวในพื้นที่ที่ถูกรับรู้มากเป็นอันดับ1ได้แก่การสนับสนุนงบประมาณในการ
พัฒนาปรับปรุงสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆ จำานวน 1 เรื่อง รองลงมาคือ การจัดให้ภายใน
สถานทีท่่องเทีย่วมสีิง่อำานวยความสะดวกครบถ้วนเช่นทีจ่อดรถนำา้ดืม่นำา้ใช้ห้องสขุาฯ
จำานวน1เรื่องอันดับ3ได้แก่มีการพัฒนาให้การเดินทางไปยังแหล่งท่องเที่ยวมีความ
สะดวกมีป้ายบอกทางชัดเจนและมีจุดประชาสัมพันธ์จำานวน1เรื่อง
ภาพลกัษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิน่ด้านการส่งเสรมิการท่องเทีย่วทีถ่กู
รับรู ้น้อยที่สุดคือ มีการจัดการดูแลความปลอดภัยสถานที่ท่องเที่ยว เช่น มียาม
รักษาความปลอดภัยจำานวน1เรื่อง
1.4.11ภาพลกัษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิน่ด้านการส่งเสรมิวฒันธรรม
ประเพณี
ผลการศกึษาพบว่าภาพลกัษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิน่ด้านการส่งเสรมิ
วัฒนธรรมประเพณีที่ถูกรับรู้มากเป็นอันดับ1คือมีนโยบายเกี่ยวกับการส่งเสริมอนุรักษ์
วฒันธรรมประเพณล้ีานนามกีารกำาหนดช่วงเวลาในการจดักจิกรรรมเกีย่วกบัการอนรุกัษ์
วัฒนธรรมประเพณีไทลื้ออย่างต่อเนื่องตลอดปีโดยมีจำานวนเท่ากันคือ1เรื่อง
อันดับ 2 ได้แก่ มีการสนับสนุนงบประมาณเกี่ยวกับการส่งเสริมอนุรักษ์
วัฒนธรรมประเพณีล้านนา มีการกำาหนดนโยบายเกี่ยวกับการส่งเสริมอนุรักษ์วัฒนธรรม
Vol.4 No. 2 (July - December 2009)Journal of Management Science Chiangrai Rajabhat University 107
ประเพณี(ไทลื้อ)โดยมีจำานวนเท่ากันคือ1เรื่องขณะที่อันดับ3ได้แก่มีการเผยแพร่
และประชาสัมพันธ์การจัดกิจกรรมวัฒนธรรมประเพณีล้านนาจำานวน1เรื่อง
ภาพลกัษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิน่ด้านการส่งเสรมิวฒันธรรมประเพณี
ทีถ่กูรบัรูน้้อยทีส่ดุคอืมกีารให้ความรูค้วามเข้าใจอย่างถกูต้องเกีย่วกบัวฒันธรรมประเพณี
(ไทลื้อ)แก่บุคคลในพื้นที่หรือชุมชนจำานวน1เรื่อง
ผลการศกึษาในภาพรวมยงัพบว่าลกัษณะประชากรของกลุม่ตวัอย่างได้แก่เพศ
และอายุไม่มคีวามแตกต่างกนัอย่างมนียัสำาคญัทางสถติใินการรบัรูภ้าพลกัษณ์ขององค์กร
ปกครองส่วนท้องถิ่น ขณะที่ตัวแปรด้านระดับการศึกษา อาชีพ และรายได้ มีความ
แตกต่างกันอย่างมีนัยสำาคัญทางสถิติในการรับรู ้ภาพลักษณ์ขององค์กรปกครอง
ส่วนท้องถิ่นโดยเฉพาะในด้านผู้บริหารด้านบุคลากรและด้านการจัดการงบประมาณ
2. ข้อค้นพบจากงานวจิยัเกีย่วกบัภาพลกัษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิน่
ผลจากการสังเคราะห์งานวิจัยเกี่ยวกับภาพลักษณ์ขององค์กรปกครอง
ส่วนท้องถิ่นในพื้นที่จังหวัดเชียงรายและพะเยา ปรากฏข้อค้นพบและสามารถเสนอ
แนะแนวทางในการแก้ไขและพัฒนาภาพลักษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นใน
ภาพรวมและองค์ประกอบแต่ละด้านได้ดังนี้
2.1 งานวิจัยเกี่ยวกับภาพลักษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัด
เชียงรายและพะเยา จำานวน 13 เรื่องมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการรับรู้ภาพลักษณ์ของ
ประชาชนที่มีต่อองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ทั้งที่มีรูปแบบองค์การบริหารส่วนตำาบล
เทศบาลเมอืงและเทศบาลตำาบลโดยมุง่เปรยีบเทยีบองค์ประกอบด้านต่างๆขององค์กร
ที่ส่งผลต่อการรับรู้ภาพลักษณ์ ได้แก่ ด้านผู้บริหาร ด้านบุคลากร ด้านการจัดการ
งบประมาณ ด้านการบริการ ด้านพื้นที่ให้บริการและอาคารสถานที่ ด้านการมีส่วนร่วม
ของประชาชน ด้านการส่งเสริมการศึกษา ด้านการพัฒนาคุณภาพสินค้าทางการเกษตร
และด้านการส่งเสริมการท่องเที่ยวด้านการส่งเสริมวัฒนธรรมประเพณี
ผลจากการศึกษาแสดงให้เห็นว่า จากสมมติฐานของงานวิจัยล้วนมีความเชื่อ
เบื้องต้นว่า โครงสร้างการบริการจัดการในองค์กรซึ่งเป็นโครงสร้างตามพระราชบัญญัติ
การปกครองส่วนท้องถิ่น ผนวกกับนโยบายของผู้บริหารแต่ละชุดเป็นองค์ประกอบที่
สำาคัญของการรับรู้ภาพลักษณ์องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นแต่ละแห่ง
2.2แนวคดิทีใ่ช้ในงานวจิยัเกีย่วกบัภาพลกัษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิน่
ประกอบด้วยแนวคดิเกีย่วกบัการรบัรูภ้าพลกัษณ์แนวคดิเกีย่วกบัผูบ้รหิารองค์กรปกครอง
ปีที่ 4 ฉบับที่ 2 (กรกฎาคม - ธันวาคม 2552)วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงราย108
ส่วนท้องถิ่นแนวคิดเกี่ยวกับบุคลากรขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นแนวคิดเกี่ยวกับ
การบริหารงบประมาณขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น แนวคิดเกี่ยวกับการให้บริการ
สาธารณะขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น แนวคิดเกี่ยวกับพื้นที่ให้บริการ แนวคิด
เกีย่วกบัอาคารสถานที่แนวคดิเกีย่วกบัการมส่ีวนร่วมของประชาชนนอกจากนัน้ยงัพบ
การสำารวจแนวคิดต่างๆ ซึ่งสัมพันธ์กับนโยบายขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นแต่ละ
พื้นที่ เช่น แนวคิดเกี่ยวกับการจัดการศึกษาขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น แนวคิด
เกี่ยวกับการพัฒนาคุณภาพสินค้าทางการเกษตรแนวคิดเกี่ยวกับการบริหารจัดการพื้นที่
ท่องเที่ยว แนวคิดเกี่ยวกับการอนุรักษ์และส่งเสริมวัฒนธรรมประเพณี และแนวคิด
เกี่ยวกับการพัฒนาพื้นที่
2.3งานวจิยัทัง้หมดใช้ระเบยีบวธิวีจิยัเชงิปรมิาณโดยใช้วธิกีารสำารวจ(Survey
Research)จากประชาชนในเขตขององค์กรปกครองส่วนทัง้ถิน่นัน้ๆจำานวนกลุม่ตวัอย่าง
อยู่ระหว่าง363-400คนเครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลได้แก่แบบสอบถาม
มีการวิเคราะห์ข้อมูลโดยสถิติเชิงพรรณนาได้แก่ค่าความถี่ค่าร้อยละค่าเฉลี่ยค่าความ
เบีย่งเบนมาตรฐานและใช้สถติเิชงิอ้างองิได้แก่การทดสอบค่าเฉลีย่ระหว่างกลุม่ตวัอย่าง
และการเปรียบเทียบค่าเฉลี่ยโดยใช้สถิติแบบการวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบทางเดียว
ผลจากการศึกษาสรุปได้ว่า การศึกษาภาพลักษณ์ขององค์กรปกครองท้องถิ่น
ซึ่งส่วนใหญ่เป็นการวิจัยนำาร่อง ใช้ระเบียบวิธีศึกษาที่มุ่งสำารวจการรับรู้ภาพลักษณ์จาก
ประชากรในแต่ละพื้นที่โดยใช้กลุ่มตัวอย่างเพื่ออ้างอิงไปยังประชากรจริงและมีความเชื่อ
เบือ้งต้นว่าลกัษณะประชากรของประชาชนในพืน้ทีย่่อมส่งผลต่อการรบัรูภ้าพลกัษณ์ของ
องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นแตกต่างกัน
2.4ข้อค้นพบจากผลการวจิยัเกีย่วกบัภาพลกัษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้อง
ถิ่น
2.4.1องค์ประกอบของภาพลักษณ์องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นที่ถูก
รับรู้มากเป็นอันดับแรกด้านบุคลากร รองลงมาคือ ด้านผู้บริหาร ส่วนภาพลักษณ์ของ
องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นที่ถูกรับรู้น้อยที่สุดจากประชาชนคือ ภาพลักษณ์ด้านการ
บริการ
ผลการศึกษาแสดงให้เห็นว่า บุคลากรขององค์กรปกครองส่วน
ท้องถิน่เป็นองค์ประกอบสำาคญัต่อการรบัรูภ้าพลกัษณ์ทัง้ด้านคณุสมบตัแิละบทบาทหน้าที่
ของผู้บริหารและเจ้าหน้าที่ในระดับต่างๆ จะถูกประกอบสร้างขึ้นเป็นภาพลักษณ์ของ
องค์กรระหว่างผู้กำาหนดนโยบายและผู้สนองนโยบาย
Vol.4 No. 2 (July - December 2009)Journal of Management Science Chiangrai Rajabhat University 109
2.4.2 ภาพลักษณ์ของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นที่ถูก
รับรู้มากที่สุดคือด้านความมีมนุษยสัมพันธ์อันดับที่2ได้แก่ความมีประสบการณ์ด้าน
การบริหารและความสามารถด้านการบริหารงานอันดับที่3ได้แก่ความมีประสบการณ์
ด้านการบรหิารขณะทีภ่าพลกัษณ์ด้านผูบ้รหิารทีถ่กูรบัรูน้้อยทีส่ดุคอืความซือ่สตัย์สจุรติ
ผลการศกึษาสอดคล้องกบัทีม่าของผูน้ำาองค์กรปกครองส่วนท้องถิน่
ซึ่งมาจากการเลือกตั้งของประชาชนในพื้นที่ ขณะที่ภาพลักษณ์ด้านผู้บริหารองค์กร
ปกครองส่วนท้องถิน่ทีถ่กูรบัรูน้้อยทีส่ดุคอืความซือ่สตัย์สจุรติจากผลการศกึษาดงักล่าว
องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นจึงควรมีการประชาสัมพันธ์โครงการหรือแนวทางการปฏิบัติ
งานในท้องถิน่ให้ประชาชนรบัทราบข้อมลูการดำาเนนิงานของผูบ้รหิารโดยผ่านผูน้ำากลุม่
ต่างๆ เช่น กำานัน ผู้ใหญ่บ้าน ประธานกลุ่มแม่บ้าน ประธานกลุ่มอาสาสมัครหมู่บ้าน
ประธานกลุ่มอาชีพผู้นำาชุมชนฯลฯเพื่อเป็นการเพิ่มการรับรู้ภาพลักษณ์ด้านผู้บริหาร
ให้มากยิ่งขึ้น รวมทั้งอาจมีการแต่งตั้งประชาชนเข้ามามีส่วนร่วมการจัดซื้อ การจัดจ้าง
หรือควรแต่งตั้งคณะกรรมการจากภาคประชาชนให้เข้าร่วมมีบทบาทในการประชุมและ
ดำาเนินงานต่างๆ เพื่อเป็นการให้บุคคลต่างๆ เหล่านี้ทำาหน้าที่ตรวจสอบความซื่อสัตย์
โปร่งใสในการบริหารจัดการของผู้บริหารและเผยแพร่ข้อมูลสู่ประชาชนอีกทอดหนึ่ง
2.4.3ภาพลกัษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิน่ด้านบคุลากรทีถ่กู
รับรู้มากที่สุด ได้แก่ ความสามารถด้านการปฏิบัติงานในสายงานที่ตนเองรับผิดชอบ
อันดับ2ได้แก่บุคลากรปฏิบัติงานด้วยความซื่อสัตย์สุจริตอันดับ3ได้แก่มีพฤติกรรม
เหมาะสมกับตำาแหน่งหน้าที่ ส่วนภาพลักษณ์ของบุคลากรที่ถูกรับรู้น้อยสุด ได้แก่ การ
ปฏิบัติงานด้วยความซื่อสัตย์สุจริต
จากผลการศึกษาข้างต้นเพื่อให้ภาพลักษณ์ด้านบุคลากรมีระดับการ
รับรู้ภาพลักษณ์ในทางที่ดีอย่างต่อเนื่องมากยิ่งขึ้นองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นต่างๆจึง
ต้องยึดหลักในการคัดเลือกบุคลากรให้เหมาะสมกับตำาแหน่งหน้าที่ที่จะปฏิบัติงาน ควร
กำาหนดขอบเขตหรือแนวทางการปฏิบัติงานของบุคลากรควรเน้นคุณลักษณะพิเศษของ
บคุลากรแต่ละฝ่ายให้ชดัเจนเพือ่ให้เกดิทกัษะความรูค้วามชำานาญในงานทีร่บัผดิชอบมาก
ยิ่งขึ้น ขณะเดียวกันบุคลากรฝ่ายต่างๆ ต้องมีโอกาสได้เข้ารับการอบรมในตำาแหน่งที่
ตนเองปฏิบัติหน้าที่อย่างสมำ่าเสมอ เพื่อเพิ่มพูนความรู้ความสามารถและประสิทธิภาพ
ในการปฏิบัติงานให้มีความเป็นเลิศและส่งเสริมภาพลักษณ์ขององค์กร
ผลการศกึษายงัพบว่าภาพลกัษณ์ของบคุลากรทีถ่กูรบัรูน้้อยสดุได้แก่
การปฏิบัติงานด้วยความซื่อสัตย์สุจริต ซึ่งอาจมีเหตุผลมาจากประชาชนขาดการรับรู้
ปีที่ 4 ฉบับที่ 2 (กรกฎาคม - ธันวาคม 2552)วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงราย110
ข่าวสารหรือการมีส่วนร่วมในการดำาเนินกิจกรรมต่างๆ กับองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น
ในพื้นที่ดังนั้นการแก้ไขปรับปรุงภาพลักษณ์จึงควรเปิดโอกาสให้ภาคประชาชนเข้ามามี
ส่วนร่วมในการดำาเนนิกจิกรรมต่างๆร่วมเจ้าหน้าทีข่ององค์กรขณะเดยีวกนัองค์กรต้อง
มีการดำาเนินการตามหลักธรรมมาภิบาล เช่น ความโปร่งใส สามารถตรวจสอบได้ ฯลฯ
เพื่อให้ภาพลักษณ์ที่ปรากฎออกไปสามารถเชื่อถือได้จริง
นอกจากนัน้องค์กรปกครองส่วนท้องถิน่ยงัต้องให้ความสำาคญัในการ
ทำากิจกรรมมวลชนสัมพันธ์และการประชาสัมพันธ์กิจกรรม/โครงการที่ได้ดำาเนินการไป
แล้วให้ประชาชนในพืน้ทีท่ราบหรอืเข้าใจเพือ่เผยแพร่นโยบายและผลการดำาเนนิงานเช่น
งบประมาณทางการเงิน แผนพัฒนาตำาบล ฯลฯ โดยผ่านผู้นำาชุมชนในการประชุมเวที
ชาวบ้าน เพื่อให้ประชาชนรับทราบข้อมูลเป็นการแสดงความโปร่งใสในการดำาเนินงาน
อีกช่องทางหนึ่ง
2.4.4 ภาพลักษณ์ด้านการจัดการงบประมาณขององค์กรปกครอง
ส่วนท้องถิน่ทีถ่กูรบัรูม้ากเป็นอนัดบั1ได้แก่การให้เงนิสวสัดกิารเบีย้ยงัชพีในเขตอบต.
เช่นผู้สูงอายุผู้พิการผู้ป่วยติดเชื้อเอดส์ฯลฯอันดับ2ได้แก่การสนับสนุนการศึกษา
เช่น จัดอาหารกลางวัน อาหารเสริม (นม) สร้างอาคารเรียน อุปกรณ์การเรียน ฯลฯ
ส่วนภาพลักษณ์ด้านการจัดการงบประมาณที่ถูกรับรู้น้อยที่สุดได้แก่ การจัดทำาและการ
ใช้จ่ายเงินงบประมาณโดยเปิดโอกาสให้มีการตรวจสอบและรายงานผลสู่ประชาชน
ทั้งนี้ เพื่อเป็นการแก้ไขและปรับปรุงภาพลักษณ์ ตลอดจนเพิ่มการ
รับรู้ภาพลักษณ์ในทางบวก องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นจึงควรจัดให้มีช่องทางการ
ประชาสัมพันธ์เพื่อรายงานผลการดำาเนินงาน เช่น งบประมาณทางการเงิน แผนพัฒนา
ตำาบลโดยผ่านช่องทางต่างๆให้หลากหลายอาทิป้ายประกาศสือ่มวลชนท้องถิน่ผูน้ำา
ชุมชนหอกระจายข่าวฯลฯเพื่อให้ประชาชนรับทราบข้อมูลด้านการจัดการงบประมาณ
อย่างสมำ่าเสมอสะท้อนถึงความโปร่งใสและสามารถตรวจสอบผลการดำาเนินงานได้
นอกจากนั้นผลการศึกษายังพบว่างบประมาณส่วนใหญ่ขององค์กร
ปกครองส่วนท้องถิน่ถกูใช้ในการดำาเนนิโครงการด้านการพฒันาปรบัปรงุเส้นทางคมนาคม
และสาธารณปูโภคต่างๆในพืน้ที่องค์กรปกครองส่วนท้องถิน่จงึควรเผยแพร่ข้อมลูในการ
ดำาเนินโครงการต่างๆ โดยการติดป้ายแสดงรายละเอียดของโครงการต่างโดยเฉพาะ
ด้านการจัดการงบประมาณในการก่อสร้าง รายละเอียดของโครงการ วันเริ่มต้น
สัญญา วันสิ้นสุดสัญญา ชื่อผู้รับจ้าง ฯลฯ เพื่อให้ประชาชนสามารถตรวจสอบผล
การดำาเนินงานก่อให้เกิดภาพลักษณ์ด้านความโปร่งใสในการบริหารจัดการงบประมาณ
Vol.4 No. 2 (July - December 2009)Journal of Management Science Chiangrai Rajabhat University 111
2.4.5 ภาพลักษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นด้านการบริการที่
ถูกรับรู้เป็นอันดับ1ได้แก่การปฏิบัติงานด้วยความรวดเร็วอันดับ2ได้แก่ความเป็น
กนัเองในการให้บรกิารอนัดบั3ได้แก่ปฏบิตังิานด้วยความรวดเรว็และความเป็นกนัเอง
ในการให้บริการ ขณะที่ภาพลักษณ์ด้านการบริการที่ถูกรับรู้น้อยที่สุดคือ ยินดีรับฟัง
ความคิดเห็นของผู้ใช้บริการ
จากผลการศึกษาเพื่อให้เกิดภาพลักษณ์ที่ดียิ่งขึ้น จึงควรพัฒนา
ประสิทธิภาพการให้บริการ โดยเพิ่มความชัดเจนในขั้นตอนการให้บริการแก่ประชาชน
ทีม่าตดิต่อมกีารจดัทำาป้ายแสดงขัน้ตอนให้บรกิารอย่างชดัเจนมองเหน็ได้ง่ายเพือ่ความ
สะดวกและรวดเร็วของประชาชนผู้มาใช้บริการ ขณะเดียวกันต้องสร้างจิตสำานึกการให้
บรกิารแก่บคุลากรฝึกฝนการใช้วจิารณญาณและไหวพรบิในการแก้ปัญหาส่วนงานบรกิาร
ที่ต้องใช้ระยะเวลาในการปฏิบัติงาน เช่นงานพัสดุ งานจัดซื้อจัดจ้างควรจัดทำาป้าย
แสดงขั้นตอนและระยะเวลาให้ละเอียดมากขึ้น และเจ้าหน้าที่ควรอธิบายให้ผู้รับบริการ
เข้าใจอย่างถ่องแท้เพือ่ให้ประชาชนทีม่าใช้บรกิารเกดิความพงึพอใจและเพิม่การรบัรูภ้าพ
ลักษณ์องค์กรในด้านประสิทธิภาพการบริการมากยิ่งขึ้น
2.4.6ภาพลกัษณ์ด้านอาคารสถานทีข่ององค์กรปกครองส่วนท้องถิน่
ที่ถูกรับรู้ในอันดับ 1คือ อาคารสถานที่มีความสะอาดอันดับ 2คือ อาคารสถานที่มี
ความสวยงามและจดัให้มกีารบรกิารนำา้ดืม่ให้ประชาชนทีม่ารบับรกิารส่วนอนัดบั3ได้แก่
ภายในอาคารมอีากาศเยน็สบายเหมาะสมกบัผูม้ารอรบับรกิารส่วนภาพลกัษณ์ด้านอาคาร
สถานที่ที่ถูกรับรู ้จากประชาชนน้อยที่สุดคือ ภายในอาคารมีอากาศถ่ายเทสะดวก
เหมาะสมกบัการรอรบับรกิารและมกีารตกแต่งบรเิวณอาคารสำานกังานทีส่ะท้อนเอกลกัษณ์
ท้องถิ่น
อาคารสถานทีข่ององค์กรปกครองส่วนท้องถิน่กเ็ป็นส่วนหนึง่ของการ
ส่งเสรมิภาพลกัษณ์ทีด่ใีนการรบัรูข้องประชาชนผลการศกึษาสะท้อนให้เหน็ว่าประชาชน
มคีวามภาคภมูใิจในอตัลกัษณ์ด้านวฒันธรรมและชาตพินัธุข์องตนอาทิอตัลกัษณ์ล้านนา
วัฒนธรรมชาวไทลื้อ ฯลฯ ดังนั้น นอกจากต้องเพิ่มพูนประสิทธิภาพการให้บริการและ
พัฒนาอาคารสถานที่แล้ว ยังควรต้องมีการตกแต่งบริเวณอาคารสำานักงานสะท้อน
เอกลักษณ์วัฒนธรรมของท้องถิ่น เป็นการแสดงให้เห็นถึงการให้ความสำาคัญกับท้องถิ่น
และเป็นการสร้างความภาคภมูใิจของประชาชนในท้องถิน่ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิน่
2.4.7ภาพลกัษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิน่ด้านการมส่ีวนร่วม
ของประชาชนทีถ่กูรบัรูเ้ป็นอนัดบั1คอืการเปิดโอกาสให้ประชาชนเข้ามส่ีวนร่วมในการ
ปีที่ 4 ฉบับที่ 2 (กรกฎาคม - ธันวาคม 2552)วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงราย112
ดำาเนนิงานในโครงการต่างๆขององค์กรการเปิดโอกาสให้ประชาชนได้มส่ีวนร่วมในการ
เสนอแนะแนวทางการบริการให้มีประสิทธิภาพ การเปิดโอกาสให้ประชาชนมีส่วนร่วม
ในการจัดงานต่างๆอันดับ2คือการเปิดโอกาสให้ประชาชนได้รับการแต่งตั้งร่วมเป็น
กรรมการจัดซื้อจัดจ้างอันดับ3ได้แก่การเปิดโอกาสให้ประชาชนได้มีส่วนร่วมในการ
เสนอแนะแนวทางการบรกิารให้มปีระสทิธภิาพขณะทีภ่าพลกัษณ์ด้านการมส่ีวนร่วมของ
ประชาชนที่ถูกรับรู้น้อยที่สุดคือ การเปิดโอกาสให้ประชาชนติดตามความก้าวหน้าตาม
แผนการดำาเนินงาน การเปิดโอกาสให้ประชาชนเสนอแนะแนวทางแก้ไข พัฒนาและ
เข้าร่วมในกระบวนการวางแผนเพื่อแก้ไขปัญหาของชุมชน การเปิดโอกาสให้ประชาชน
สามารถตรวจสอบการดำาเนินงานในโครงการต่างๆ
ภาพลักษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นจะสามารถพัฒนาและ
รักษาไว้ได้ด้วยการเพิ่มช่องทางการสื่อสารให้กว้างขวางและหลากหลายเพื่อให้ประชาชน
ได้เข้ามามส่ีวนร่วมทกุขัน้ตอนทีส่ามารถทำาได้เช่นการเข้าร่วมตรวจงานกบัคณะกรรมการ
ตรวจรบังานจ้างการตรวจสอบผลการทำางานขององค์กรฯขณะเดยีวกนัองค์กรปกครอง
ส่วนท้องถิ่นต้องส่งเสริมวิถีทางต่างๆในการสร้างจิตสำานึกแก่ประชาชนหรือตระหนักถึง
ศักยภาพของตนเองในการที่จะมีบทบาทเพื่อพัฒนาท้องถิ่น
2.4.8 ภาพลักษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นด้านการส่งเสริม
การศึกษาที่ถูกรับรู้มากที่สุดคือมีการจัดหาอุปกรณ์สื่อการเรียนให้โรงเรียนต่างๆอันดับ
2ได้แก่มกีารสนบัสนนุเงนิทนุการจดักจิกรรมต่างๆของโรงเรยีนเช่นการจดังานวนัเดก็
การจดังานแข่งขนักฬีาฯลฯและอนัดบั3ได้แก่มกีารจดัสรรทนุการศกึษาแก่นกัเรยีนใน
โรงเรยีนทกุระดบัการศกึษาส่วนภาพลกัษณ์ด้านการส่งเสรมิการศกึษาทีถ่กูรบัรูน้้อยทีส่ดุ
คือมีการจัดสรรทุนเงินทุนในการพัฒนาอาคารสถานที่ด้านการศึกษา
2.4.9 ภาพลักษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นด้านการพัฒนา
คุณภาพสินค้าทางการเกษตรที่ถูกรับรู้มากเป็นอันดับ1คือมีการสนับสนุนเงินอุดหนุน
ให้เกษตรในการจัดงานด้านเกษตรกรในการจัดงานด้านเกษตรกรรม อันดับ 2 คือ
มีงบประมาณช่วยเหลือเกษตรกรเมื่อประสบภัยพิบัติทางธรรมชาติอย่างเป็นธรรมและ
เหมาะสมและอันดับ3คือมีการจัดทำาเอกสารข้อมูลข่าวสารเพื่อเผยแพร่และให้ความรู้
แก่เกษตรกรให้ทันต่อเหตุการณ์ ส่วนภาพลักษณ์ด้านการพัฒนาคุณภาพสินค้าทางการ
เกษตรที่ถูกรับรู้น้อยที่สุดคือมีการช่วยเหลือพยุงราคาสินค้าไม่ให้ตกตำ่าหรือขาดทุน
2.4.10 ภาพลักษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นด้านการพัฒนา
พืน้ทีภ่ายในชมุชนทีถ่กูรบัรูม้ากทีส่ดุคอืการจดัลานเอนกประสงค์สำาหรบัให้ประชาชนทำา
Vol.4 No. 2 (July - December 2009)Journal of Management Science Chiangrai Rajabhat University 113
กจิกรรมอนัดบั2คอืการปรบัปรงุสวนหย่อมให้สวยงามและอนัดบั3ได้แก่การปรบัปรงุ
ถนนให้ดีขึ้นส่วนภาพลักษณ์ด้านการพัฒนาพื้นที่ที่ถูกรับรู้น้อยที่สุดคือการจัดระเบียบ
การค้าขายในพื้นที่ต่างๆ
2.4.11ภาพลักษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นด้านการส่งเสริม
การท่องเที่ยวในพื้นที่ที่ถูกรับรู้มากเป็นอันดับ1ได้แก่การสนับสนุนงบประมาณในการ
พัฒนาปรับปรุงสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆอันดับ2คือการจัดให้ภายในสถานที่ท่องเที่ยว
มีสิ่งอำานวยความสะดวกครบถ้วนเช่นที่จอดรถนำ้าดื่มนำ้าใช้ห้องสุขาฯลฯอันดับ3
ได้แก่ มีการพัฒนาให้การเดินทางไปยังแหล่งท่องเที่ยวมีความสะดวก มีป้ายบอกทาง
ชัดเจน และมีจุดประชาสัมพันธ์ ส่วนภาพลักษณ์ด้านการส่งเสริมการท่องเที่ยวที่ถูกรับรู้
น้อยที่สุดคือมีการจัดการดูแลความปลอดภัยสถานที่ท่องเที่ยว
2.4.12ภาพลักษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นด้านการส่งเสริม
วัฒนธรรมประเพณีที่ถูกรับรู้มากเป็นอันดับ1คือมีนโยบายเกี่ยวกับการส่งเสริมอนุรักษ์
วฒันธรรมประเพณล้ีานนามกีารกำาหนดช่วงเวลาในการจดักจิกรรรมเกีย่วกบัการอนรุกัษ์
วัฒนธรรมประเพณีท้องถิ่นอย่างต่อเนื่องตลอดปี อันดับ 2 ได้แก่ มีการสนับสนุน
งบประมาณเกีย่วกบัการส่งเสรมิอนรุกัษ์วฒันธรรมประเพณล้ีานนามกีารกำาหนดนโยบาย
เกีย่วกบัการส่งเสรมิอนรุกัษ์วฒันธรรมประเพณีส่วนภาพลกัษณ์ด้านการส่งเสรมิวฒันธรรม
ประเพณทีีถ่กูรบัรูน้้อยทีส่ดุคอืมกีารให้ความรูค้วามเข้าใจอย่างถกูต้องเกีย่วกบัวฒันธรรม
ประเพณีท้องถิ่นแก่บุคคลในพื้นที่หรือชุมชน
จึงอาจสรุปได้ว่า ประชาชนในพื้นที่มีความภาคภูมิใจในอัตลักษณ์
ของตนและต้องการให้องค์กรปกครองส่วนท้องถิน่ในพืน้ทีม่กีารอนรุกัษ์วฒันธรรมทีเ่ป็น
รากฐานประเพณีต่างๆของชุมชนทั้งการจัดกิจกรรมโดยตรงการสนับสนุนงบประมาณ
แก่องค์กรอื่นๆและการสอดแทรกอัตลักษณ์ชุมชนในสิ่งปลูกสร้างของทางราชการต่างๆ
เนื่องจากเจตนารมณ์ของการจัดตั้งองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นคือ
การส่งเสริมศักยภาพของชุมชนในการพัฒนาท้องถิ่นตามวิถีชีวิตที่ประชาคมปรารถนา
ดังนั้น แนวทางในการปรับปรุงพัฒนาการรับรู้ภาพลักษณ์ดังกล่าวจึงควรมุ่งเน้นพัฒนา
จุดเด่นของแต่ละบริบทพื้นที่อาทิด้านการส่งเสริมการท่องเที่ยวซึ่งเป็นแหล่งท่องเที่ยว
ตามธรรมชาติองค์กรปกครองส่วนท้องถิน่ควรมนีโยบายในการปรบัปรงุและพฒันาแหล่ง
ท่องเที่ยวให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์นิเวศและจัดกิจกรรมทางการท่องเที่ยวที่ใช้
ธรรมชาตเิป็นพืน้ฐานโดยนำาศลิปวฒันธรรมพืน้บ้านทีเ่ป็นเอกลกัษณ์ตลอดจนประเพณี
ของชนเผ่าต่างๆ เป็นจุดดึงดูดใจ ฯลฯ กิจกรรมเหล่านี้จะส่งต่อการสร้างเสริมรายได้แก่
ปีที่ 4 ฉบับที่ 2 (กรกฎาคม - ธันวาคม 2552)วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงราย114
ประชาชนในพืน้ที่มผีลทำาให้คณุภาพชวีติของประชาชนดขีึน้ขณะเดยีวกนักส็ามารถดแูล
พัฒนาให้แหล่งท่องเที่ยวไม่เสื่อมโทรมองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นก็สามารถจัดเก็บราย
ได้เพื่อพัฒนาชุมชนได้อย่างต่อเนื่องรวมทั้งมีภาพลักษณ์ที่ดีในการรับรู้ของชุมชนยิ่งขึ้น
สำาหรบังานวจิยันีม้ข้ีอจำากดัด้านความหลากหลายของประเดน็การศกึษาในแง่มมุด้านภาพ
ลักษณ์และพื้นที่การศึกษาซึ่งเป็นการศึกษาภาพลักษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น
เฉพาะพื้นที่จ.เชียงรายและจ.พะเยาอย่างไรก็ตามหากได้มีการเปรียบเทียบข้อค้นพบ
ของงานวิจัยเกี่ยวกับการรับรู ้ภาพลักษณ์ในองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นที่มีรูปแบบ
แตกต่างกันได้แก่ องค์การบริหารส่วนจังหวัดองค์การบริหารส่วนตำาบล เทศบาลฯลฯ
ตลอดจนได้มกีารศกึษาข้อมลูด้านภาพลกัษณ์แต่ละด้านในเชงิลกึจะทำาให้การสงัเคราะห์
งานวจิยัเกีย่วกบัภาพลกัษณ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิน่ให้ภาพรวมทีค่รอบคลมุยิง่ขึน้
รายการอ้างอิง
เกษม วัฒนชัย. (2546) . ธรรมาภิบาลกับบทบาทของคณะกรรมการสถานศึกษา
ขั้นพื้นฐาน. กรุงเทพมหานคร:สำานักนโยบายและแผนการศึกษา.
เกสรีแก้วทิตย์.(2552).การรับรู้ภาพลักษณ์ของประชาชนที่มีต่อองค์การบริหาร
ส่วนต�าบลทุง่รวงทอง อ�าเภอจนุ จงัหวดัพะเยา.การศกึษาอสิระบรหิารธรุกจิ
มหาบัณฑิตสาขาวิชาการจัดการทั่วไป.มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย.
คมสนัยนืยงั.(2552).การรบัรูภ้าพลกัษณ์ของประชาชนทีม่ต่ีอองค์การบรหิารส่วน
ต�าบลสระ อ�าเภอเชียงม่วน จังหวัดพะเยา.การศึกษาอิสระบริหารธุรกิจมหา
บัณฑิตสาขาวิชาการจัดการทั่วไป.มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย.
จรัสสุทธิกุลบุตร.(2550).พฤติกรรมองค์การ.เชียงราย:นครนิวส์การพิมพ์.
จารุวรรณวงศ์มณีวรรณ.(2552).การรับรู้ภาพลักษณ์ของประชาชนที่มีต่อองค์การ
บริหารส่วนต�าบลบ้านใหม่ อ�าเภอเมือง จังหวัดพะเยา. การศึกษาอิสระ
บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการทั่วไป. มหาวิทยาลัยราชภัฏ
เชียงราย.
จลิดาปงรงัส.ี(2552).การรบัรูภ้าพลกัษณ์ของประชาชนทีม่ต่ีอเทศบาลเมอืงพะเยา
อ�าเภอเมือง จังหวัดพะเยา. การศึกษาอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขา
วิชาการจัดการทั่วไป.มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย.
Vol.4 No. 2 (July - December 2009)Journal of Management Science Chiangrai Rajabhat University 115
ชัยชาญ วงศ์สามัญ. (2543).การวางแผนการสอน. ขอนแก่น : ภาควิชาส่งเสริม
การเกษตรคณะเกษตรศาสตร์มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ชูชาติพ่วงสมจิตร์.(2540).การวิเคราะห์ปัจจัยที่ส่งเสริมและปัจจัยที่เป็นอุปสรรค
ต่อการมีส่วนร่วมของชุมชนกับโรงเรียนประถมศึกษาในเขตปริมณฑล
กรุงเทพมหานคร. กรุงเทพมหานคร : ปริญญาคุรุศาสตร์ดุษฎีบัณฑิต
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นงคราญฟักแก้ว.(2552).การรับรู้ภาพลักษณ์ของประชาชนที่มีต่อองค์การบริหาร
ส่วนต�าบลแม่ลาว อ�าเภอเชยีงค�า จงัหวดัพะเยา.การศกึษาอสิระบรหิารธรุกจิ
มหาบัณฑิตสาขาวิชาการจัดการทั่วไป.มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย.
นงลกัษณ์วริชัชยั.(2542).การวเิคราะห์อภมิาน.กรงุเทพมหานคร:โรงพมิพ์จฬุาลงกรณ์
มหาวิทยาลัย.
นิธีสะตะเวทิน.(2542).การประชาสัมพันธ์.กรุงเทพมหานคร:สถาบันเทคโนโลยี
ราชมงคลวิทยาเขตบพิตรพิมุขกรวรรดิ.
บัญญัติ พุ่มพันธ์. (2546). รวมกฎหมายเกี่ยวกับองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น
รวมทั้งที่แก้ไขเพิ่มเติมจนถึงพ.ศ. 2546.พิมพ์ครั้งที่2.กรุงเทพมหานคร
:บพิธการพิมพ์.
พนสัหนันาคนิทร์.(2542).ประสบการณ์ในการบรหิารงานบคุคล.กรงุเทพมหานคร
:จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ไพรัชตระการศิรินนท์.(2544).งบประมาณแผ่นดิน.กรุงเทพมหานคร:โรงพิมพ์
อาสารักษาดินแดน.
ลฎาภาทำาดี.(2552).การรับรู้ภาพลักษณ์ของประชาชนที่มีต่อองค์การบริหารส่วน
ต�าบลจ�าป่าหวาย อ�าเภอเมือง จังหวัดพะเยา.การศึกษาอิสระบริหารธุรกิจ
มหาบัณฑิตสาขาวิชาการจัดการทั่วไป.มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย.
วรรณศรีวัดเกตุ.(2552).การรับรู้ภาพลักษณ์ของประชาชนที่มีต่อเทศบาลต�าบล
แม่ค�า อ�าเภอแม่จนั จงัหวดัเชยีงราย.การศกึษาอสิระบรหิารธรุกจิมหาบณัฑติ
สาขาวิชาการจัดการทั่วไป.มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย.
วาสนาธรรมชยักลุ.(2552).การรบัรูภ้าพลกัษณ์ของประชาชนทีม่ต่ีอองค์การบรหิาร
ส่วนต�าบลป่าแฝก อ�าเภอแม่ใจ จังหวัดพะเยา.การศึกษาอิสระบริหารธุรกิจ
มหาบัณฑิตสาขาวิชาการจัดการทั่วไป.มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย.
ปีที่ 4 ฉบับที่ 2 (กรกฎาคม - ธันวาคม 2552)วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงราย116
วาสนาหงส์ทอง.(2552).การรับรู้ภาพลักษณ์ของประชาชนที่มีต่อองค์การบริหาร
ส่วนต�าบลร่มเยน็ อ�าเภอเชยีงค�า จงัหวดัพะเยา.การศกึษาอสิระบรหิารธรุกจิ
มหาบัณฑิตสาขาวิชาการจัดการทั่วไป.มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย.
วิรัช อภิรัตนกุล. (2544). การประชาสัมพันธ์ฉบับสมบูรณ์. กรุงเทพมหานคร :
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วีณาพรหมเผ่า. (2552). การรับรู้ภาพลักษณ์ของประชาชนที่มีต่อเทศบาลต�าบล
ท่าวงัทอง อ�าเภอเมอืง จงัหวดัพะเยา.การศกึษาอสิระบรหิารธรุกจิมหาบณัฑติ
สาขาวิชาการจัดการทั่วไป.มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย.
ศันศนีย์กิจสดับ.(2552).การรับรู้ภาพลักษณ์ของประชาชนที่มีต่อองค์การบริหาร
ส่วนต�าบลบ้านมาง อ�าเภอเชียงม่วน จังหวัดพะเยา. การศึกษาอิสระ
บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการทั่วไป. มหาวิทยาลัยราชภัฏ
เชียงราย.
สุเทพพงศ์ศรีวัฒน์.(2544).ภาวะผู้นำา:ทฤษฎีและภาคปฏิบัติ.เชียงราย:สถาบัน
ราชภัฏเชียงราย.
สวุมิลพรมสรุนิทร์.(2552).การรบัรูภ้าพลกัษณ์ของประชาชนทีม่ต่ีอเทศบาลต�าบล
บ้านต๋อม อ�าเภอเมอืง จงัหวดัพะเยา.การศกึษาอสิระบรหิารธรุกจิมหาบณัฑติ
สาขาวิชาการจัดการทั่วไป.มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย.
สุนาณสุโหลง.(2545).การสังเคราะห์งานวิจัยปฏิบัติการในชั้นเรียนของครูประถม
ศึกษา สังกัดส�านักการศึกษากรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ปริญญา
มหาบัณฑิต.จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
แสงทวนวงศ์ราษฏร์.(2552).การรับรู้ภาพลักษณ์ของประชาชนที่มีต่อเทศบาลตำาบล
หงส์หนิอำาเภอจนุจงัหวดัพะเยา.การศกึษาอสิระบรหิารธรุกจิมหาบณัฑติสาขา
วิชาการจัดการทั่วไป.มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย.
หทักาญจน์อดลุถริเขตต์.(2548).ความพงึพอใจของผูร้บับรกิารต่อ 10 บรกิารฉบัไว
จากใจ สพฐ. กรณีศึกษา : ส�านักงานเขตพื้นที่การศึกษาพะเยา เขต 1.
การค้นคว้าอิสระศิลปศาสตรมหาบัณฑิต(การบริหารการศึกษา).พิษณุโลก:
มหาวิทยาลัยนเรศวร.
อรทัยก๊กผล.(2548).คู่มือการเข้ามามีส่วนร่วมของประชาชน ตามระเบียบส�านัก
นายกรั ฐมนตรี ว ่ าด ้ วยการรับฟ ั งความคิด เห็นของประชาชน.
กรุงเทพมหานคร:สำานักนายกรัฐมนตรี.
Vol.4 No. 2 (July - December 2009)Journal of Management Science Chiangrai Rajabhat University 117
อรรจน์สีหะอำาไพ.(2546).เจตคติและความพึงพอใจในงานบริการ.นครราชสีมา
:มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา.
อุทุมพรจามรมาน.(2531).การสังเคราะห์งานวิจัย : เชิงปริมาณ.กรุงเทพมหานคร:
ห้างหุ้นส่วนจำากัดฟันนี่พับลิชชิ่ง.
อำานวย วีรวรรณ. (2540). “การแก้ไขวิกฤตการณ์และการสร้างภาพพจน์ของ
องค์การ” ใน ภาพพจน์นั้นสำาคัญยิ่ง : การประชาสัมพันธ์กับภาพพจน์,
บรรณาธิการ โดย พรทิพย์ พิมลสินธุ์. กรุงเทพมหานคร : สำานักพิมพ์
ประกายพรึก.