magazine van de GZB#2 mei 2012

Thema: Frankrijk - meer dan een leuk vakantieland Kerk en christen zijn in een geseculariseerde omgeving

Zending verbindt Leerdam met Frankrijk

“Harriëttes zoektocht om jongeren te bereiken confronteert ons met vragen

naar ons eigen getuigenis onder leeftijdsgenoten.”

Erik in Frankrijk “Je kunt ontzettend veel

leren als je verder kijkt dan je eigen omgeving.”

Op vakantie

naar Frankrijk?

Bezoek een

Franse dienst!

Kijk op

pagina 12.

gzb inhoudDe GZB is een zendingsorganisatie binnen de Protestantse Kerk in Nederland. Wij geloven dat elke gemeente, waar ook ter wereld, geroepen is om het Evangelie uit te dragen, in woord en daad. De GZB wil gemeenten helpen om aan deze roeping handen en voeten te geven. Door kerken in binnen- en buitenland met elkaar te verbinden, kunnen wij een middel zijn tot redding van mensen en tot vorming en opbouw van de plaatselijke gemeente. Alle Volken is het magazine van de GZB. Het wordt gratis verspreid onder GZB-leden.

Een bijzondere jongerenvakantie in

Zuid-Frankrijk p6

“De kerk speelt in Frankrijk geen enkele rol. De meeste christenen weten niet beter dan dat geloven een privé-aangelegenheid is.” Hoe gaat het met de kerk in Frankrijk?

Wat is de rol van de kerk en van een christen persoonlijk in een seculiere, geïndividualiseerde samenleving? Vier ‘Europawatch-ers’ reageren.

Zending verbindt Leerdam met Frankrijk

Overzicht van GZB-projecten

GZB-project in Albanië

Nuran Bikhan van het Bijbelhuis in Antwerpen: “Ik leerde een andere God kennen”

Enthousiast voor zending: het thuisfront doet mee!

GZBlogs: zendingswerker online

De GZB in Israel

Cuba bidt voor Nederland: theologische toerusting door ds. Hans de Groot

De GZB heeft een nieuwe website!

Even voorstellen: prof. dr. W. Ver-boom, spreker op de GZB-dag 2012

verder in dit nummerOverdenking Informatie over zendingswerkers/overzicht zendingswerkers met verlof GZB-nieuws GZB Wereldkids

4

8

10

14

15

16

18

22

24

26

27

29

In elk nummer van Alle Volken

staat een speciaal projectenkatern

p13

Op vakantie naar Frankrijk? Bezoek een Franse kerkdienst!

p12

colofon

Alle VolkenJaargang 105, nummer 2, mei 2012Oplage: 35.000Verschijnt 4 keer per jaarISSN: 0022-5666

Contributie/donatie: minimaal € 10,- per jaar

Redactie: Gerdi van Eck, Mathilde Schouwstra-van Hoorn (eindredacteur), Harry Fikse (hoofdredacteur)

Medewerkers: Nuran Bikhan, Jean-Philippe Bru, Peter Cimala, Iwan Dekker, Jan van Dijk, Marius van Duijn, Johan Flikweert, Hans de Groot, Bert den Hertog, Hans Kuijpers, Erik den Nederlanden, Diane Palm, Noëmí Poldervaart, A. Schroten, Harriëtte Smit, Margreet van Spronsen, Niek Tramper, Arjan Vaders, W. Verboom, Leo Verheugen, Fred Westerik

Grootletterdruk: Alle Volken is voor visueel gehandicapten ook verkrijgbaar in grootletterdruk. Voor meer informatie: CBB te Ermelo, tel. 0341 - 56 54 99

© GZB - Het kopiëren of overnemen van artikelen is toegestaan, mits met bronvermelding.

Druk: Senefelder Misset, DoetinchemVormgeving: D&DJ, Montfoort

Bestuur: Ds. K. van Meijeren, Ede (1e voorzitter), Ds. J.C. van Trigt, Papendrecht (2e voorzitter), Ds. M. van Duijn, Rijnsburg (1e secretaris), Drs. C. Moerdijk-den Toom, Goes (2e secretaris), Dhr. P.J. Oudshoorn RA, Veenendaal (1e penningmeester), Dhr. N.A. de Waal, Waddinxveen (2e penningmeester), Mw. H.J. de Fijter-Schouten, Kampen

Ledenadviesraad: Dhr. M. Boer, Voorthuizen, Dhr. A.J. ten Brinke, Veenendaal, Mw. K.F.C. Bulten-van Dijk, Leusden, Dhr. M. Catsburg, Veenendaal, Ds. C.M.A. van Ekris, Zeist, Ds. A.A. Floor, Barendrecht, Dr.mr.ir. R.J. Hoff, Hilversum, Ds. A. de Lange, Dordrecht, Dhr. H.J.A. Lubbers jr., Huizen, Dhr. G.P. Madern MSc, Veenendaal, Mr. W. Oudshoorn-de Boo, Pijnacker, Dhr. P. den Oudsten RA, Waddinxveen,Drs. J. Smelt-Hazeleger, Bodegraven, Ds. P.J. Teeuw, Papendrecht, Ds. J.A. van der Velden, IJsselmuiden, Ds. J.A.W. Verhoeven, Leerdam

Kantoor GZB (tevens ledenadministratie):GZB, Postbus 28, 3970 AA DriebergenFaunalaan 249, 3972 PP Driebergen0343 - 51 24 44, info@gzb.nl, www.gzb.nlBank: 69.07.62.445 of 28016Kantooruren: van 8.30 tot 17.00 uurDagelijkse leiding: ds. Jan Ouwehand

Als god in Frankrijk?

“Verhalen van vragen en uitdagingen. Verhalen van hoop.”

Een zwoele zomeravond. Je zit voor je tent, kaarsen erbij, een glas wijn en een goed boek. Zo’n moment waarop je denkt: het leven heeft z’n mooie kanten! Frankrijk: de ultieme vakantiebestemming, de plek waar elk jaar weer miljoenen Nederlanders genieten van een paar mooie weken. ‘Leven als God in Frankrijk’, we hebben er zelfs een uitdrukking voor. Maar in hoeverre leeft God eigenlijk nog onder de bevolking van Frankrijk? Daarover gaat dit nummer van Alle Volken.

Het gaat over de vraag hoe je als kerk in een seculiere context als Frankrijk iets van Gods Koninkrijk kunt laten zien. Jean-Philippe Bru, predikant in St.Girons, vertelt hoe kerken in Frankrijk volgens hem het verschil kunnen maken. En als u toch deze zomer naar Frankrijk gaat, bezoek dan eens een dienst van onze Franse broeders en zusters. Ds. Flikweert zet zeven argumenten voor zo’n bez-oek op een rijtje. Kijk op gzb.nl voor de adressen.

In dit nummer staat Frankrijk centraal. Tegelijk is het zo dat de vragen waar de kerk in Frankrijk voor staat, ook in veel andere landen in Europa spelen. Daarom vroegen we vier ‘Europawatchers’ wat volgens hen de uitdagingen voor de kerken in Europa zijn. Ook voor de kerk in ons eigen land! Soms kunnen ervaringen in het buitenland je helpen om weer zicht te krijgen op je eigen situatie. Het bezoek dat Erik aan Béthanie bracht, werd een inspirerende leerervaring.

Kerk zijn in een westerse context. Verhalen van vragen en uitdagingen. Verhalen van hoop, die laten zien dat God aan het werk is. In Europa, in Nederland, in Frankrijk. Ontdek het als u daar deze zomer misschien weer uw tent opslaat. Waar u ook heen hoopt te gaan: bon voyage!

Iwan Dekker, landencoördinator Frankrijk en andere landen in Europa

Kom naar de GZB-dag

p32

Dit jaar staat

zenDingswerk

in Frankrijk

centraal!

boodschap spreekt ook veel jongeren aan. Het feit dat deze groep van 400.000 mensen een minderheid is, moedigt hen aan om de krachten te bundelen en daardoor meer zichtbaar te zijn in de samenleving. Ook kunnen ze hun evange-lisatiewerk coördineren. De UNEPREF, hoe klein ook, heeft een sterk missionaire agenda.

kunnen wij in nederland iets leren van de situatie in Frankrijk?Een van de fouten van de kerk in Frankrijk was dat het te lang heeft geduurd voordat ze be-sefte dat ze een minderheid was geworden. Ze heeft het belang van evangelisatie onderschat. Toen de kerk zich van haar positie bewust werd, was de secularisatie inmiddels een feit.

Het is niet makkelijk om christen te zijn in een geseculariseerde maatschappij en daarin trouw te blijven aan Gods woord. Tegelijkertijd kan het ook iets moois met zich meebrengen. In onze tijd is christen zijn een bewuste keuze en niet meer iets wat we zijn uit gewoonte of omdat nu eenmaal iedereen het is. Dit betekent dat christenen van nu ook gemotiveerd zijn om een verschil te maken, op welke manier dan ook.

Een bemoedigende bijbeltekst voor christenen anno nu vind ik: “Wees niet bevreesd, kleine kudde, want het is het welbehagen van Uw Vader om u het Koninkrijk te geven (Lukas 12 vers 32).”

Hoe gaat het met de kerk in Frankrijk?Frankrijk is een van de meest geseculariseerde landen van Europa. Nog steeds twee op de drie Fransen zeggen rooms-katholiek te zijn, maar slechts heel weinig mensen gaan naar de kerk of doen iets met hun geloof. Degenen die nog naar kerk gaan, zijn ouderen. Het lukt de kerk niet om nog jongeren te trekken. In Frankrijk is 2 procent van de bevolking protes-tants. Voor een deel van de protestantse kerken geldt hetzelfde als voor de rooms-katholieke kerken. Dat zijn vooral de vrijzinnige kerken. Hun boodschap spreekt geen zoekers aan.

Hoe is het zover gekomen?Frankrijk is het land van de Verlichting. Nergens in Europa is de scheiding tussen kerk en staat zo strict doorgevoerd als in Frankrijk. Gods-dienst is overal uit het openbare leven verdwe-nen. Bij openbare debatten hebben christenen geen stem. De kerk speelt in Frankrijk geen enkele rol. De meeste christenen weten niet beter dan dat geloven een privé-aangelegenheid is. Daardoor gaat er ook niets wervends van de kerk uit.

Maar er is ook positiefs nieuws…Van de 1,3 miljoen protestanten in Frankrijk, zijn er zo’n 400.000 ‘evangelisch-reformatorisch’. Met deze term doel ik op positief-christelijke, betrokken mensen. De Union Nationale des Églises Protestantes Réformées Évangéliques de France (UNEPREF), partnerkerk van de GZB, behoort ook tot deze categorie. Het geloof en de levensinstelling van deze men-sen contrasteren met de moderne samenleving. Daardoor zijn ze aantrekkelijk voor mensen die zoeken naar een houvast dat verdwenen is. Hun

“Het geloof en de levensinstelling van christenen contrasteren met de moderne samen­leving. Daardoor zijn ze aantrekkelijk voor mensen die zoeken naar een houvast dat verdwenen is.”

Zending is niet ver weg. Het is meer dan ooit heel dichtbij: in ons eigen werelddeel, in ons eigen land, in onze eigen straat. Wij zijn als christenen in Europa een minderheid geworden. Wat betekent dat voor de kerk, en voor ons? In dit themanummer over zending in Frankrijk vertelt de Franse predikant Jean-Philippe Bru over de kerk en de christenen in zijn land.

christenen in frankrijk

“te lang gewachtmet evangelisatie”

UnePreF: kleine, BijzonDere kerkDe GZB is in Frankrijk verbonden met de Union Nationale des Églises Protestantes Réformées Évangéliques de France (UNEPREF), een klein kerk-genootschap dat zich rond Parijs, in het zuidoosten en in het zuidwesten (Ceven-nen) van Frankrijk bevindt. De kerk heeft ongeveer 40 gemeenten waaronder 10 evangelisatieposten. Namens de GZB werkt Harriëtte Smit als (regionaal) missionair jongerenwerker in Bordeaux (lees meer over Harriëtte op pagina 10).De UNEPREF is een bijzondere kerk. Ze is maar klein en slechts in de marge van de samenleving aanwezig, maar opvallend is hoe positief de predikanten en veel gemeenteleden zijn. Ze hebben hoop en verwachting voor Frankrijk.De leden van de UNEPREF vinden het leuk en bemoedigend als Nederlandse christenen in de vakantie hun kerkdien-sten bezoeken! De GZB heeft daarom alle gegevens UNEPREF-gemeenten op www.gzb.nl gezet. Kijk hiervoor ook op pagina 12.

Partnerkerk van de GZB in Frankrijk

is de UNEPREF. Deze kerk heeft

ongeveer 40 gemeenten.

wie JEAN-PHILIPPE BRU, PREDIKANT VAN DE UNION NATIONALE DES ÉGLISES PROTESTANTES RÉFORMÉES ÉVANGÉLIqUES DE FRANCE (UNEPREF)

“Wees niet bevreesd, kleine kudde, want het is het welbehagen van Uw Vader om u het Koninkrijk te geven.”

4 5

ga mee!

“Als je op vakantie bent in bijvoorbeeld Frankrijk, ga dan eens naar een lokale kerk­dienst. De christenen die ik heb ontmoet, waren altijd erg gastvrij en vonden het leuk dat wij naar hun dienst kwamen.”

Contact met christenen uit een ander land is heel verrijkend. Ze hebben vaak een andere manier van geloven. Wij kunnen van ons geloof soms een hele wetenschap maken. Daardoor zijn we te weinig bezig met waar het echt over gaat, en te veel met randzaken. Je kunt ontzet-tend veel leren als je verder kijkt dan je eigen omgeving. Bovendien kun je elkaar steunen in je geloof, dat is ook belangrijk!Ik zou alle jongeren willen oproepen om ook eens zo’n reis te maken, of om in elk geval con-tact te zoeken met christenen in andere landen. Als je op vakantie bent in bijvoorbeeld Frankrijk, ga dan eens naar lokale kerkdienst. De christe-nen die ik heb ontmoet, waren altijd erg gastvrij en vonden het leuk dat wij naar hun dienst kwamen. Je hoeft helemaal niet vloeiend Frans te spreken, het feit alleen al dat je er al bent, betekent heel veel voor Franse christenen.”

franse en nederlandse jongeren samen op vakantieBéthanie is een plaats in Zuid-Frankrijk waar Franse en Nederlanse jongeren samen vakantie vieren – en meer dan dat. Erik den Nederlanden vertelt wat er zo bijzonder is aan Béthanie.

“Ik ben twee keer mee geweest naar Béthanie. De eerste keer vroeg iemand die zich al had opgegeven of ik ook mee wilde. Ze zochten nog mannelijke deelnemers. Het leek me best leuk: anderhalve week met Nederlandse en Franse jongeren optrekken en samen toe werken naar een concert. Het jaar daarna heb ik me weer op-gegeven. Het eerste jaar was ontzettend goed bevallen, ondanks dat zingen niet mijn grootste hobby is. Je kunt de reis omschrijven als een kamp, maar het programma is toch wel anders dan een regu-lier kamp. Elke dag ben je bezig met zingen en oefenen voor de concerten. Daarnaast worden er natuurlijk genoeg andere dingen gedaan. De eerste paar dagen staan in teken van ken-nismaking. Allerlei spelletjes, bijbelstudies en maaltijden dragen daaraan bij. Daarna bezoch-ten we een Franse kerkdienst (wat trouwens een bijzondere ervaring is) en zijn we naar het strand en naar dorpjes in de omgeving geweest. De laatste paar dagen staan helemaal in het teken van de concerten. Die vonden in verschil-lende dorpen plaats. Elk concert was weer een ervaring op zich. Erg leuk.

Doordat wij de Franse taal niet goed beheers-ten, was het eerste contact met de Franse jongeren best lastig. Als Nederlandse deelne-mers hadden wij elkaar van tevoren al ontmoet en ook door de reis kenden wij elkaar al redelijk. Gelukkig ging al tijdens de eerste maaltijd ieder-een zo goed als het ging met elkaar in gesprek. Eenmaal aan het eind van de vakantie, was de groep een hecht geheel. De eerste keer dat we in kleine groepjes uiteengingen voor een bijbelstudie, kwamen we erachter dat er qua geloof grote verschillen zijn tussen Nederlandse en Franse jongeren. Als Nederlandse jongere heb je ontzettend veel dingen die je verder kunnen helpen in je geloof. Vaak zit je met leeftijdsgenoten in de kerk, op de club, op de jeugdvereniging of op school. In Frankrijk is dit veel minder: de kerken zijn heel klein en er zijn geen christelijke scholen. Het is dus voor Franse jongeren best moeilijk om te geloven, ze hebben bijna geen leeftijdsgenoten met wie ze over hun geloof kunnen praten. De reis naar Béthanie heeft mij bewuster gemaakt van wat wij als christenen in Nederland alle-maal hebben en kunnen.

wie ERIK DEN NEDERLAN-DEN, 20 JAAR, STUDENT BEDRIJFSWETENSCHAPPEN AAN DE KMA, TOEKOMSTIG OFFICIER BIJ DE LUCHT-MACHT

“Bewuster van wat christenen in Nederland allemaal hebben en kunnen”

Yasmine (19) uit Frankrijk: “Béthanie is voor mij een onvergetelijke er-varing geworden. Door het contact met gave mensen, maar ook omdat ik door de vakantie heen heb gezien dat God ons leven leidt – ook het mijne! Door de muziek heeft God tot ons gesproken en Hij heeft ons één team gemaakt.”

Myriam (19) uit Frankrijk: “De muziek was een goede manier om contact te leggen. De muziek was onze ‘taal’. Zo begrepen we elkaar veel beter dan we gedacht hadden. Ook de bijbelstudies waren heel goed. Franse en Nederlandse jongeren mixten goed met elkaar en iedereen voelde zich vrij om te vertellen hoe hij zijn geloof beleefde.”

Onvergetelijke ervaring

De muziek was onze taal

Wil jij meer dan een gewone vakantie naar Zuid-Frankrijk? Dan is dit jouw reis! Je maakt kennis met het Franse leven zo-als je het nog niet kent. Je viert je vakantie namelijk met Franse leeftijdsgenoten en samen deel je je geloof.Uniek aan deze reis is de muziek. Onder leiding van een Franse muzikant worden jullie klaargestoomd voor een paar

onvergetelijke concerten, onder andere in het gezellige stadje Anduze. Geïnteresseerd? Je kunt nog mee! Kijk snel op www.hgjb.nl/voor-jou/activitei-ten/vakanties/hgjb-vakanties

(De HGJB organiseert deze reis samen met Dienstverlening Jongeren Wereldwijd (DJW) en Stichting Steun Gereformeerde Kerken in Frankrijk (SSCKF).)

Je kunt nog mee naar Béthanie!

6 7

“De kerk is geroepen om de geestelijke nood van de tijd te begrijpen én om intens te luisteren naar de Schriften. Voor dit ‘dubbele luisteren’ is de Heilige Geest nodig die in alle waarheid leidt. De wester-se samenleving raakt steeds meer los van de levende God. De situatie van christen is te vergelijken met die van Daniël en zijn vrienden in Babel. Dat betekent: 1) het goede zoeken voor de samenleving en bid-den voor haar welzijn en 2) bij Christus en bij de waarheid van het Evangelie blijven. Secularisatie en ‘nieuw heiden-dom’ zijn het probleem niet, maar de verdeeldheid onder christenen en het ontbreken van eendrachtig gebed. De Heere wil zijn zegen schenken

waar christenen over muren van denominaties, van taal en cultuur heen, schuld belijden over het verleden, Zijn leiding zoeken en opstaan om met één stem het zwijgen in de pu-blieke ruimte te doorbreken. Meer dan ooit geldt voor onze samenleving: niemand heeft God gezien. Echter, als wij el-kaar liefhebben, blijft God in ons (1 Johannes 4 vers 12). Dat is de enige Bijbel die seculiere mensen lezen en begrijpen.”

“Het is vrijwel onmogelijk een algemene uitspraak over Eu-ropa te doen. Als een ding dui-delijk is: elk land heeft zijn ei-gen (kerkelijke) geschiedenis die grote invloed heeft op zijn (missionaire) positie. In alge-mene zin zie je in veel landen kerkelijke betrokkenheid (dra-matisch) afnemen en onder jongeren de leegte toenemen. Er ontstaat meer en meer een (geestelijk) vacuüm. Dit biedt nieuwe kansen voor de kerk.

Er zijn miljoenen studenten in Europa die het Evangelie nog nooit hebben gehoord. Zij zijn op zoek naar echte hoop, die het leven zin geeft. Door bijvoorbeeld bijbelgetrouwe studentenbewegingen kan het Evangelie – opnieuw – op de universiteiten verkondigd worden, zodat er studenten opgroeien (net als destijds Luther en Calvijn) die zich door het zuivere Woord van God laten leiden. De kerk zal meer en meer een verzame-ling van interkerkelijke en in-ternationale gideonsbenden worden. Daarom is er voor al-les behoefte aan nieuwe, door God gevormde leiders van kerk en samenleving – en mensen die hen ondersteunen. Zal het een kleine rest zijn of een nieuwe mosterdzaadboom worden? De Heilige Geest weet het. Een ding is zeker: de velden zijn wit om te oogsten. Wie laat zich uitstoten?”

“West-Europa begint bij de bu-ren. Kerken en individuele gelo-vigen leven in dezelfde levens-sfeer als de mensen om hen heen. Het schip van de kerk is daarbij niet het pontje dat heen en weer vaart tussen een veilig eiland en een boze wereld. Zij is als een praam die door de wirwar van de tijd heen gaat en mensen ruimte biedt; een plat-bodem met een open toegangs-mogelijkheid. Het gaat daarbij om verbinding met de vragen die leven in de maatschappij. Dat is een spannend gebeuren, want intern zijn we wellicht meer van hetzelfde seculiere, individualistische nat overgo-ten dan we voor waar houden. In deze samenleving nemen we

als kerk onze plaats in. Hoe? De roeping van de gemeente is een ontdek-plek van Gods liefde te zijn: individueel en gezamen-lijk. Jezus zond zijn leerlingen vanuit de bovenzaal de wijde wereld in met de woorden: aan jullie liefde voor elkaar zal iedereen zien dat jullie Mijn leerlingen zijn (Johannes 13 vers 34/35).Liefde maakt de kerk en de christen creatief. Liefde ziet het diepst van ons menselijk zijn, in schoonheid en schuld. Liefde durft het aan vuile handen te maken, vindt de moed tot het offer voor de ander. Waar deze liefde luistert, zal God ant-woord geven op de vragen van de West-Europese buur.”

“Noordwest-Europa loopt voor- op in secularisatie en individu-alisering van de samenleving, de rest volgt in versneld tem-po. De pijnlijke ervaring van West-Europese kerken met post-modernisme en kerkver-lating heeft betekenis voor de zusterkerken in Europa die nu op de drempel van hun eigen secularisatieproces staan. Hoewel contextualisering van oudsher wordt gezien als een belangrijk beginsel voor gemeentestichting, schuilen er ook gevaren in het zoeken naar aansluiting bij de mo-derne mens in zijn plaatse-lijke omgeving. Het Evangelie vraagt niet alleen om aanslui-ting, maar ook om confron-

tatie. Het ‘nog-niet-westerse’ Europa zou wel eens meer ge-baat kunnen zijn met een kerk die niet zo zeer wil aansluiten, maar in de context waarin ze kerk is richtingwijzer wil zijn, trendsettend: een kerk die perspectief biedt in de lokale context, maar ook een samen-leving als geheel kan sturen in haar ontwikkeling. De ex-perimentele West-Europese kerkelijke stroom – nieuwe vormen van gemeenschap – tegen de doorgeslagen indivi-dualisering kan een waarde-volle inspiratiebron voor heel Europa zijn. Zowel voor eigen land als voor de vaak nog klei-ne (protestantse) kerk in de rest van Europa.”

Ds. niek traMPer ALGEMEEN SECRETARIS EUROPESE EVANGELISCHE ALLIANTIE

ir. Bert Den Hertog DIRECTEUR IFES-NEDERLAND Ds. MariUs van DUijn SECRETARIS GZB Mr. Hans kUijPers DIRECTEUR EUROPEAN CHRISTIAN MISSION NEDERLAND

kerk en christen in geseculariseerd west-europa De situatie van de kerken in West-Europa is de afgelopen decennia veranderd. Kerken staan voor de vraag hoe ze zich moeten verhouden tot een seculiere, individualistische samenleving. Hoe kan de kerk haar plaats in deze context innemen? En wat is de rol van ons als christen persoonlijk? Alle Volken vroeg het aan vier ‘Europawatchers’.

de enige Bijbel die seculiere mensen lezen en begrijpen

“Het Evangelie vraagt niet alleen om aansluiting, maar ook om confrontatie.”

“Er ontstaat meer en meer een (geestelijk) vacuüm. Dit biedt nieuwe kansen voor de kerk.”

liefde:8 9

zending verbindt leerdam met frankrijkZending verbindt op allerlei manieren. Dit verhaal gaat over hoe zending een gemeente in Nederland verbindt met zendingswerk in Frankrijk. Harriëtte Smit en de predikant en zendingscommissie van Deelgenotengemeente Leerdam vertellen wat het onderlinge contact en betrokkenheid bij zending betekent.

“je verspilt geen tijd als je iets voor god doet”

“Frankrijk verlangt naar geluk, liefde en een hoopvolle toekomst en ten diepste is het God die dat verlangen kan vervullen! Daarom zijn er zendingswerkers nodig om in navolging van Jezus het Evangelie door te geven in woorden en daden en lief te hebben zoals Jezus deed! Jezus ziet mensen in nood, maar tegelijkertijd ziet hij mensen met een verlangen om gered te worden. Dat motiveert om hier aan de slag te zijn in Bordeaux.

Een betrokken thuisfront is daarbij een belangrijke steun in de rug. Missionair werk is geen privéproject. Het

behoort tot het wezen en de taak van de gemeente van Christus. Zonder thuisfront heeft zendingswerk weinig kans. Het is daarom voor mijn leven en werk hier in Bordeaux belangrijk dat het gesteund en gedragen wordt door gemeen-ten in Nederland.

Ik ben met Leerdam in contact gekomen omdat zij als Deel-genotengemeente bij mijn project betrokken wilden zijn. Voor mijn vertrek in 2011 en tijdens mijn verlofperiode ben ik een avond op de catechi-satie geweest en heb ik met de tieners nagedacht over getuige zijn in Nederland en in Bordeaux. Hoe werkt dat? Wat kunnen we van elkaar leren en hoe kunnen we voor elkaar van betekenis zijn? Het was een waardevolle ontmoeting waarin zending concreet werd en dichtbij kwam. Voor mezelf was het een bemoediging te weten dat deze tieners en deze gemeente voor me bidden en mijn project ondersteunen.

In Gods hart zijn kerk en zen-ding onlosmakelijk met elkaar verbonden. God liefhebben betekent vurig houden van Zijn kerk en gepassioneerd zijn over Zijn missie voor een gebroken wereld. Vurig houden van God betekent dat je liefhebt wie en wat Hij liefheeft. Hoe intiemer onze omgang met God wordt, des te meer zullen we de kerk en de verloren mensen gaan liefhebben. Ik denk dat het steeds belangrijker voor chris-tenen wordt om zichtbaar en herkenbaar te zijn in onze maatschappij en te laten zien waar we staan in onze liefde voor Hem en voor elkaar! God is aan het werk, mid-den tussen alle ellende en gebrokenheid en Hij heeft een bedoeling met jou als burger, medemens en als collega. Je verspilt geen tijd als je iets voor God doet. Als jij in het leven van een ander iets betekent voor de eeuwigheid, heb je een geschenk van onschatbare waarde doorgegeven.”

wie HARRIëTTE SMIT, MISSIONAIR JONGEREN-WER KER IN BORDEAUx, FRANKRIJK

wie DS. A. SCHROTEN (PREDIKANT WIJKGE-MEENTE CENTRUM-OOST), JAN VAN DIJK EN LEO VERHEUGEN (LID EN VOORZITTER ZENDINGSCOMMISSIE) VAN DE HERVORMDE GEMEENTE TE LEERDAM

“De Hervormde Gemeente van Leerdam is sinds 2011 Deelgenotengemeente van Harriëtte Smit. Onze twee wijkgemeenten waren op zoek naar twee projecten. We vonden het belangrijk dat er daarvan één met name op de jeugd gericht was. Zodoende viel ons oog al snel op Harriëtte, die als voormalig jeugdwerker zou worden uitgezon-den om de jongeren in Bordeaux te bereiken met het Evangelie. In februari 2011 heeft ze zich op een gezamenlijke catechisatieavond voorgesteld aan alle jongeren en overige belangstellenden en verteld over de situatie in Bordeaux en haar toekomstige werk. Voor onze jeugd is zending veel concreter nu het een gezicht heeft. Mede vanwege haar leeftijd en achtergrond weet Harriëtte de jongeren echt aan te spreken. Toen ze tijdens haar verlof in januari opnieuw bij ons langskwam, vertelde ze ook eerlijk over de moeilijke dingen die ze tegenkomt. Zo kunnen we de ontwikkeling van het door haar op-gezette werk echt volgen en merken de jongeren ook dat zending niet alleen uit succesverhalen bestaat, maar ook geregeld zorgen kent. Daardoor krijgt ook het gebed voor de zending veel meer diepgang en vergroot het de betrokkenheid bij de

diverse inzamelingen die we voor haar houden. Daarbij vinden we haar setting in Bordeaux heel leerzaam voor onze jongeren. Onze Leerdamse jeugd was sowieso al erg betrokken op zending en hulpverlening: deze zomer vertrekken er weer zo’n vijftig jongeren om aan de slag te gaan in Servië, waar er met een bevriende gemeente diverse pro-jecten zijn geselecteerd. Wij zijn daar erg dankbaar voor. Het is prachtig om die enorme betrokken-heid van onze jongeren te zien. Tegelijk toont dat nog wel de ‘klassieke zendingssituatie’: wij rijk, zij arm. Onze betrokkenheid met Harriëttes werk geeft daar een leerzame aanvulling op: zij werkt in een moderne stad onder jongeren die als het ware de vrienden en klasgenoten van onze jongeren zouden kunnen zijn. Harriëttes zoektocht om hén te bereiken confronteert ons ook met vragen naar ons eigen getuigenis onder leeftijdsgenoten. Te-gelijk geeft het ons allemaal een heel ander zicht op Frankrijk. We kennen het natuurlijk als een leuk vakantieland, maar Harriëtte toont ons ineens een stuk geestelijke armoede, waar we eerst misschien wel blind voor waren. Met diezelfde blik kijk je vervolgens ook weer naar je eigen samenleving. Waar leven de mensen eigenlijk voor?”

“Wat is ons eigen getuigenis onder leeftijdsgenoten?”

ook belangstelling voor gzB-Deelgenoten? Bel naar Jaap van der Ham, 0343-701010, mail naar cenf@gzb.nl of kijk op www.gzb.nl

10 11

“Hang je geloof niet aan de kapstok in de zomer!”

“in Het BijBelHUis leerDe ik een Heel anDere goD kennen: EEN GOD DIE DICHTBIJ WIL ZIJN EN ZIJN HAND UITREIKT. DAT HAD EEN GROTE INVLOED OP MIJN LEVEN. IK LEEFDE NIET MEER EEN LEVEN WAARIN GOD EEN VANZELFSPREKENDHEID WAS, MAAR EEN LEVEN WAARIN GOD EEN NOODZAAK WERD.” NURAN BIKHAN VAN HET BIJBELHUIS, OP PAGINA 16/17.

# 4 13

De gzB heeft opnieuw voor 3 jaar het cBF-keurmerk gekregen! Het CBF kijkt vooral naar de financiële betrouwbaarheid van een organisatie. Om het keurmerk te krijgen, moeten bijvoorbeeld de kosten van fondsenwerving beperkt blijven. De GZB zit ver onder de norm die daarvoor gesteld is.

Kijk voor een overzicht van alle GZB-projecten op www.gzb.nl

Fietsen langs protestantse gemeenten in zuid-FrankrijkDe GZB is bezig met het ontwikkelen van een fietsroute die langs een aantal gemeenten van de UNEPREF in Zuid-Frankrijk voert. De route, door heuvelachtig landschap, is een sportieve uitdaging voor geroutineerde fietsers. Lengte circa 200 km. Houd onze website in de gaten voor meer informatie.

De GZB is verbonden met de Union Nationale des Églises Protestantes Réformées Évangéliques de France (UNEPREF), een klein kerkgenootschap dat zich rond Parijs, in het zuidoosten en in het zuidwesten (Cevennen) van Frankrijk bevindt. De UNEPREF (voorheen EREI) heeft ongeveer 40 gemeenten. Gaat u deze zomer op vakantie naar Frankrijk? Ds. Johan Flikweert uit Gorinchem, zelf de laatste jaren te gast in de gemeente van Bordeaux, noemt zeven redenen om een dienst van de UNEPREF bij te wonen.

kerkdiensten in frankrijk

een Franse dienst is een ervaring!“Een Franse kerkdienst is een bijzondere ervaring. Waarom? 1. Een taalervaring: bijbelgedeelten,

verkondiging, psalmen en liederen, die je (her)kent – maar nu in het Frans!

2. Een bemoedigende ontdekking: de Heere is ook hier aan het werk.

3. Een verrassende continuïteit: God gaat met jou in het buitenland gewoon verder waar Hij thuis met je gebleven was.

4. Een onverwachte bonus: drie weken lang delen in de tekenen van brood en wijn – wat een genade!

5. Een verrijkende ontmoeting: de contacten met broeders en zusters in Frankrijk, die juist ook hen bemoedigen.

6. Een diepe herkenning: Gods genade en roeping zijn wereldwijd.

7. Een fantastische dankbaarheid bij terugkeer: het tellen van de zegeningen in je thuisgemeente.

Re-creatie betekent letterlijk her-schepping. Het is God immers Die ons vernieuwt naar het beeld van Jezus Christus. Juist in je vakantie is daar extra ruimte voor. Hang je geloof niet aan de kapstok in de zomer! Ware recreatie is gratis. Je hebt er het hele jaar wat aan. Welke onvergetelijke zegeningen gaan u en jij in 2012 in Frankrijk brengen en opdoen? “

Op www.gzb.nl vind u de gegevens van alle UNEPREF-gemeenten in Frankrijk. Wij raden u aan om van tevoren tijd en locatie te checken.

“Welke onvergetelijke zegeningen gaan u en jij in 2012 in Frankrijk brengen en opdoen?”

ds. johan Flikweert hervormd

predikant in Gorinchem

12 13

katernp13-17

wilt u een van deze projecten steunen? Maak een gift over op bankrekening 69.07.62.445 t.n.v. GZB, Driebergen o.v.v. het projectnummer. Hartelijk dank!

rwanda

chilicl.1.001 evangelisatie onDer zigeUners € 3.225,-Binnen de Chileense samenleving vormen de zigeuners door hun taal en cultuur een aparte groep. Zij trekken rond in hun tenten. Velen van hen zijn nominaal rooms-katholiek. Carlos Hernández trekt als evan-gelist rond en woont bij de zigeuners. Voor de komende jaren liggen er allerlei plan-nen: men wil het Nieuwe Testament in het Romana - de taal van de zigeuners - verspreiden, bijbelstudie-boekjes uitgeven, zigeuners leren lezen en schrijven, etc. Graag steunen we het evan-gelisatiewerk onder deze moeilijk bereikbare groep.

MexicoMX.1.004 BijBelscHool voor De tzeltal inDianen: € 9.000,-Onder de Tzeltal indianen is er veel belangstelling voor het evangelie. De kerk groeit, maar het is ook een gebied waar veel weerstand tegen het protestantisme is. Ondanks dat zijn er maar liefst 437 preekplaatsen en heeft de kerk 33.700 leden. Aan de Bijbelschool Bet-El worden studenten opgeleid tot pastoraal werker of pre-dikant. De studenten komen uit arme gezinnen. Als zij af-studeren is dit dankzij grote inspanningen en offers van hun familieleden. Onze bijdrage wordt ge-bruikt voor het salaris van drie docenten.

rw.1.002 toerUstingsPrograMMa Binnen De anglicaanse kerk van rwanDa: € 19.500,-Dankzij de afdeling Mission & Training, die is opgezet door Ad Verwijs, zijn er de afgelopen jaren mooie dingen gebeurd binnen de Anglicaanse Kerk van Rwanda. Honderden predikanten zonder theologische opleiding zijn de afgelopen jaren beter toegerust voor hun taak in de kerk. En tijdens een grote evangelisatieactie in 2009 zijn heel veel mensen tot geloof gekomen en zijn er maar liefst 700 Bijbelstudiegroepen gestart. Door onze bijdrage aan het werk van de afdeling Mission & Training investeren we in de kerk in Rwanda. Helpt u mee?

gzb-projecten

keniake.2.004 kinDerteHUis in lokicHar: € 7.500,-Het kindertehuis in Lokichar bevindt zich in Turkana, een van de armste gebieden van Kenia. Er worden zo’n 80 weeskinderen en gehandicapte kinderen opgevangen. Onze bijdrage wordt gevraagd voor het onderwijs aan de kinderen. De kinderen mogen in het tehuis blijven tot ze een opleiding hebben afgerond en daarmee in hun eigen onder-houd kunnen voorzien.

indonesiëiD.2.004 inricHting oPeratiekaMer ziekenHUis eliM: € 15.000,-Elim is een ziekenhuis van de Torajakerk, een kerk die is voortgekomen uit zendingswerk van de GZB. De medische apparatuur op de operatiekamer is oud en versleten. We wil-len het ziekenhuis steunen bij het verbeteren van de situatie door geld beschikbaar te stellen voor nieuwe apparatuur.

Eduart Leka is een voormalige crimineel die nu gevangenispastor is in Albanië. Elke keer als hij met gevangenen in gesprek gaat, weet hij hen te boeien. Door hen te vertellen over een God die omziet naar gevangenen, zijn al veel mensen tot geloof gekomen. Voor Alle Volken vertelt Eduart over zijn leven en werk.

project in albanië

“God zij dank zijn er veel

gevangenen die tot geloof

komen. Hun getuigenis heeft impact.”

eerst crimineel, nu gevangenispredikant

“Het was 1996 en ik was 22 jaar oud. Ik zat in de gevangenis. Ik wist niet wat ik met mijn leven aan moest, ik was bang en las voor het eerst in mijn leven in een Bijbel. Ik bad. Af en toe kreeg ik ook bezoek van familieleden die al in Jezus geloofden en van zendelingen die gevangenen opzochten om met hen te spreken. In 1998 kwam ik tot geloof. Toen ik uit de gevangenis kwam, heb ik mezelf aangegeven bij de Griekse politie voor een moord die ik negen jaar daar-voor had gepleegd. Ik werd opnieuw gevangen gezet, maar ik 2007 mocht ik terug naar Albanië.

Ik wilde graag in de gevangenis gaan werken. Ik kende het leven en de gedachtenwereld van gevangenen: dat het recht van de sterkste regeert, dat het niet uitmaakt om iemands leven te nemen. Maar ik wist ook van hun pijn: verlaten te zijn door je familie, de leegheid. Ik wilde hun graag vertellen dat er met God een ander, vernieuwd leven mogelijk is.Ik ben nu gevangenispastor. Ik praat veel met gevangenen en organiseer allerlei activiteiten zoals een Alphacursus. Het leuke is dat hierbij veel vrijwilligers uit de kerk betrokken zijn.

Albanië is een arm land. Het merendeel van de gevangenen in Albanië zijn jongeren. Vanwege werkeloosheid zijn zij actief op zoek gegaan naar onrechtmatige manieren om aan geld te komen en daardoor in de gevangenis beland.Ik geloof dat er veel mensen zijn die iets in hun leven moeten veranderen, maar de mensen die ik hier tegenkom, moeten hun hele leven veranderen. Onze doelstelling is om verloren

zielen te winnen voor het Koninkrijk van God. Daarbij is je houding als pastor heel belangrijk. Als je spreekt over een liefhebbende God, wil-len gevangenen weten of je als volgeling van Hem oprecht hetzelfde bent. God zij dank zijn er veel gevangenen die tot geloof komen. Hun getuigenis heeft impact op hun familie en op andere gevangenen.”

In 2002 hebben zende-lingen van verschillende organisaties de Christelijke Vereniging voor Albanese Gevangenen opgericht. Doel is gevangenen te dienen en hen de liefde van Christus te laten zien. Binnen de 21 gevangenis-sen die Albanië telt werken momenteel twee pastors. De GZB steunt één van hen: Eduart Leka. Helpt u mee? Maak een gift over naar de GZB, rekeningnummer 69.07.62.445 o.v.v. ‘project AL.1.001’. Hartelijk dank!

14 15

Zending in multi-cultureel Antwerpen

Het Bijbelhuis in Antwerpen is een plek waar iedereen welkom is. Jong, oud, blank, zwart, er is voor allemaal een luisterend oor én een Blijde Boodschap. Jongerenwerker Nuran Bikhan, vroeger zelf een trouwe bezoeker van de kinderclub, vertelt wat het Bijbelhuis doet en hoe het haar leven veranderd heeft.

project in belgië

“In het Bijbelhuis leerde ik een God kennen die dichtbij is en Zijn hand uitreikt”

Nuran: “Het Bijbelhuis staat in Antwerpen-Noord, een multiculturele buurt die ‘verdeeld’ is in verschillende wijken. Zo heb je een Marokkaanse, een Chinese, een Afrikaanse wijk en een Turkse wijk. Het Bijbelhuis staat in de ‘Turkse wijk’.

Het Bijbelhuis is erg bekend in de buurt, het staat er al veertig jaar. Daardoor heeft het ook vertrou-wen bij de mensen. We hebben doordeweeks allerlei activiteiten, er is voor elk wat wils. Op dinsdag organiseren we bijbelstudies voor mensen van 18 jaar en ouder. Op woensdag gaan mannelijke diaconaal werkers van het Bijbelhuis voetballen in een buurtsporthal waar Marok-kaanse en Turkse moslimjongens komen. Zo willen we contacten verdiepen en uitleggen wie Jezus is. ’s Avonds zijn de jongens uit de buurt welkom in het Bijbelhuis waar de ene week een bijbelstudie en de andere week een uitstapje wordt georganiseerd (zwemmen, bowlen, …).Om de drie weken mogen op donderdag de vrouwen uit de buurt langskomen om alle beslommeringen even van zich af te schudden en samen te praten met een kopje koffie en iets lekkers. De vrouwen vinden het heerlijk om een knutselwerkje te maken. De Bijbel neemt een centrale plaats in tijdens de vrouwenclub. Er komen verschillende bijbelse thema’s aan bod en hoe je hier in de opvoeding van je kinderen mee om kunt gaan.

Vrijdag is een dag voor de meiden, dan is geen enkele jongen of man welkom. In de Oosterse cultuur zijn de omgansvormen tussen mannen en vrouwen wat ingewikkelder. Ook de meisjesclub is de ene keer inhoudelijk en de andere keer ontspannen. Zowel voor de jongens- als de meidenclub gebruiken we materiaal van de HGJB.

Op zaterdagmiddag rijdt een oranje Bijbelhuisbus rond in de buurt om de kinderen op te halen voor de kinderclub. De meeste kinderen toveren een brede glimlach tevoorschijn als ze het feloranje busje zien aankomen. Met zo’n 40 kinderen zingen we liedjes, spelen we spelletjes en luisteren we naar prachtige verhalen over Jezus.

Een keer in de maand op zondagmiddag vieren we tijdens een bijeenkomst met alle mensen die de doordeweekse activiteiten bezoeken en andere contacten uit de buurt dat we een prachtige God hebben. Zo hebben we een paar weken geleden samen met 60 kinderen en 100 ouders en kennissen gevierd dat Jezus is opgestaan.Een belangrijk onderdeel van het werk van het Bijbelhuis is bezoekwerk. De vrienden en kennissen van het Bijbelhuis openen gastvrij hun deuren voor ons. Tijdens bezoeken kunnen we mensen beter leren kennen. Kinderen en jongeren die naar het Bijbelhuis komen, begrij-pen we beter als we de thuissituatie kennen. Vaak vertellen mensen intieme of persoonlijke zaken, wat een bewijs is van vertrouwen in het Bijbelhuis.

Hoe ben je zelf in aanraking gekomen met het Bijbelhuis?Mijn grootouders woonden een straat verder dan het Bijbelhuis. Wij gingen daar elk weekend op bezoek. Mijn tante ging dan vaak naar de kinder-club en ik ging een keertje mee. Daarna was ik er niet meer weg te slaan.

welke invloed heeft het Bijbelhuis op jouw leven gehad?Hoewel ik uit een christelijk gezin kom, had ik altijd een soort angst voor een verre, afstandelijke God. Geloven hield voor mij in dat je je goed moest gedragen, anders zou God misschien straffen. In het Bijbelhuis leerde ik een heel andere God kennen: een God die dichtbij wil zijn en Zijn hand uitreikt. Dat had een grote invloed op mijn leven. Ik leefde niet meer een leven waarin God een vanzelfsprekendheid was, maar een leven waarin God een noodzaak werd. wat zijn jouw dromen met betrekking tot het Bijbelhuis?Ik droom ervan dat de jongeren in het Bijbelhuis net als ik God leren kennen en ervaren in hun leven en Hem willen dienen.”

* Een uitgebreide versie van dit interview staat op www.gzb.nl

nUran BikHan KINDER- EN JONGERENWERKER BIJBELHUIS

wilt u nuran ondersteunen bij haar mooie werk in het Bijbelhuis? Maak dan een gift over naar de GZB, rekeningnummer 69.07.62.445 o.v.v. ‘project BE.1.002’. Hartelijk dank!

Van boven naar onder:

Voetbalclub; bezoekers

samenkomst; meisjesclub;

zondagse dienst

Het Bijbelhuisteam

16 17

Zendingswerk is niet mogelijk zonder een thuisfront dat meeleeft, meegeeft en meedoet. Met de hulp van gemeenteleden en andere betrokkenen kan de GZB in woord en daad het evangelie doorgeven. Een paar voorbeelden van spontane en creatieve inzet!

enthousiast voor zending

Diner voor ThailandLExMOND - Op zaterdag 28 januari heeft de zendingscommissie van Lexmond het ‘Voor-hofrestaurant’ georganiseerd (Voorhof is de naam van het verenigingsgebouw). Een aan-tal gemeenteleden hebben een driegangen-diner bereid voor bijna 90 gemeenteleden. Het was een gezellige en geslaagde avond. De avond bracht € 425,- op voor kinderwerk in Isaan (Thailand). Ook de opbrengst van de kerkbussen in het eerste kwartaal van 2012 is voor dit project bestemd.

kringloop-winkel voor zendings-werkBODEGRAVEN - Al 28 jaar bestaat er in Bodegraven een kringloopwinkel. De opbrengst van de winkel is bestemd voor het zendingswerk. De winkel mag zich verheugen in een stijgende omzet. En ook over het aantal vrijwilligers heeft men niet te klagen. Maar liefst 45 mensen zetten zich in om de winkel tot een succes te maken. En ze doen dat niet voor niets. Het afgelopen jaar was de omzet maar liefst € 32.674,-. Een prachtig bedrag! Een deel van de opbrengst van dit jaar zal worden bestemd voor het werk van Anne-Marie Kool in Hongarije.

OUDDORP - Adrianne Grinwis uit Ouddorp maakt zelf foto-kaarten en verkoopt die onder andere via haar webshop. De opbrengst is voor het werk van ds. Peter Kleinbloesem, die in april samen met zijn gezin door de GZB is uitgezonden naar Peru. Adrianne maakt prachtige kaarten! Neem een kijkje op www.jacomijntje.nl en bestel. U steunt daarmee het zendingswerk in Peru.

ook actie gevoerd voor de gzB? Laat het ons weten. Mail naar gvaneck@gzb.nl. We vinden het leuk om er in Alle Volken over te schrijven. Wie weet brengt het anderen op een idee!

Bolidrums voor Indonesië

Fotokaarten voor Peru

Ds. Peter Cimala (1976) is

predikant en docent aan

het Evangelisch Theologisch

Seminarie (ETS) in Praag.

“Een belangrijk aspect van weder-

kerigheid is de overtuiging en het

vertrouwen dat iedereen een

bepaalde gave van God gekregen heeft

die dienstbaar kan zijn voor anderen.

Tegelijkertijd is niemand volmaakt.

We hebben elkaar nodig.”

bezinning op zendingIn elk nummer van Alle Volken reflecteert een predikant of zendingswerker op het thema zending. Dit keer: ds. Peter Cimela uit Tsjechië.

Graag wil u vanuit mijn eigen leven iets vertellen over ‘zending verbindt’. Zending heeft op mijn leven een belangrijke invloed gehad. Dankzij zending is mijn leven op verschillende terreinen beïnvloed, veranderd en verbonden.

Allereerst heeft mijn bekering met internationale zendingsactiviteiten te maken. Ik was een jonge zoeker van bijna achttien uit een atheïstische familie. Mijn ver-langen om Jezus persoonlijk te leren kennen ontstond tijdens een dienst van een Amerikaanse predikant in Tsjechië. Na mijn bekering en doop werd ik lid van een kerk die veel samenwerkt met buitenlandse kerken. Het contact met christenen uit andere landen hielp me te ontdekken hoe leden van het Lichaam van Christus verbonden zijn door continenten, naties en culturen heen. Het was heel bemoe-digend ons om te weten dat de christelijke kerk veel groter is dan onze eigen gemeente of zelfs ons kerkgenootschap. We hebben broeders en zusters over de hele wereld!

Later, tijdens mijn studie theologie op het Evangelisch Theologisch Seminarie in Praag, ontmoette ik veel buitenlandse docenten die deze jonge school kwamen ondersteunen. We ontvingen allerlei hulp vanuit het buitenland op het gebied van onderwijs en financiële en praktische ondersteuning.

Het contact met buitenlandse christenen heeft ons in Tsjechië veel geleerd. We hebben geleerd om 1) hulp te accepteren, 2) anderen te helpen omdat wij net zo goed iets te bieden hebben en 3) partners te zijn en samen te werken aan de zendingsopdracht.

Zending is als een brug die twee delen verbindt en waar overheen mensen elkaar kunnen bereiken. De brug biedt de mogelijkheid om te geven en te ontvangen. Dat is eigenlijk niets nieuws. De apostel Paulus maakt duidelijk dat partnerschap en wederzijdse hulp onmisbaar is in kerk en zending. Paulus legt de nadruk op deze wederkerigheid – in gebeden, financiële steun, collectes of praktische hulp – in bijvoorbeeld Filippenzen 4 vers 10-19. Een belangrijk aspect van wederkerigheid, op welk terrein in ons leven ook, is de overtuiging en het vertrouwen dat iedereen een bepaalde gave van God gekregen heeft die dienstbaar kan zijn voor anderen. Tegelijkertijd is niemand volmaakt. We hebben elkaar nodig.

“U hebt mij een- en andermaal iets gestuurd voor wat ik nodig had”

VEENENDAAL - Marlies van Zetten, Timon van Harde-veld, Henrik Bloemendal en Pieter Wolswinkel richt-ten een paar maanden geleden het bedrijf ‘Bolidrums’ op. De vier scholieren van het Ichthus College (6 VWO) deden dit in het kader van hun profielwerkstuk. Een bolidrum is een decoratieve drum, handgemaakt van olievaten door mensen uit Bali. Marlies, Timon, Henrik en Pieter verkochten ruim 30 exemplaren. En het mooie is dat ze 20 procent van de opbrengst bestem-men voor een project van de GZB in Indonesië.

(Paulus, in zijn brief aan de gemeente van Filippenzen)

18 19

onze zendingswerkersDe GZB heeft – soms samen met een andere organisatie – zo’n zeventig zendingswerkers uitgezonden. Zij werken in meer dan veertig landen over de hele wereld. Wie komen er binnenkort terug naar Nederland?

welkom thuis

Arjan & Carolina Vaders zijn in 2006 uitgezonden naar het noorden van Peru, waar evangelisten van de Evangelische Presbyteriaanse Reformatorische Kerk van Peru (IEPRP) een aantal gemeenten hadden gesticht. Er was behoefte aan ondersteu-ning bij gemeenteopbouw en jongerenwerk. Na een paar jaar hebben Arjan en Carolina het werk overgedragen aan Peruaanse collega’s en zijn zij naar Chiclayo in Noordwest-Peru verhuisd om daar een kleine gemeente nieuw leven in te blazen en het kerkplantingswerk in Noordwest-Peru te coördineren. Inmiddels is er in Chiclayo een groeiende gemeente met onder andere veel jongeren: de gemeente Shalom. In vier andere plaatsen zijn nieuwe gemeenten ontstaan.

wie ARJAN EN CAROLINA VADERS UIT PERUBesteMMing NEDERLAND wanneer JUNI 2012

Heeft de periode in Peru jullie veranderd? We zijn meer wereldburgers geworden. We zijn kritischer geworden op de Nederlandse cultuur. We hebben andere vormen van gemeente zijn leren kennen, die evengoed rekening houden met Bijbelse en reformatorische principes.

wat waren momenten om nooit te vergeten? Een triest moment was toen

Arjan een kist kocht om een moeder van vijf kinderen te kunnen begraven. De jongste twee werden opgehaald door de vader, de oudste drie ver-trokken naar een weeshuis. Een leuk moment was toen er een groep jongeren uit Vee-nendaal kwam om een kerkje te bouwen en een vakantiebij-belweek te organiseren. Een aantal van die jongeren zijn later voor langere tijd naar het zendingsveld gegaan.

en nu weer terug naar nederland…Ja, het is moeilijk om voor onbekende tijd afscheid te nemen van onze Peruaanse vrienden. Graag hadden we de verdere ontwikkelingen in gemeentestichting meege-maakt. Ook onze kinderen laten goede vriendschappen achter. Maar we richten ons op een nieuwe start in een nieuwe plaats. We zoeken naar een ‘zendingscontext’

om de kerk te helpen concreet missionair te zijn. Er zijn steeds meer initiatieven en projecten op het gebied van gemeentestichting in de gro-tere steden van Nederland. We zijn bereid om daar in mee te helpen en zo onze zendingser-varingen in te brengen. Het is spannend om als gezin weer in de Nederlandse situatie terug te keren, maar we weten dat God bij ons is, onze Hemelse Vader die voor ons zorgt.

Terug uit Peru

wie NOëMí POLDERVAART (22)wat THEOLOGIE AAN DE EVANGELISCHE THEOLOGISCHE FACULTEIT IN LEUVENstage KENIA

stagelopen via de gzB

Uitgebreide informatie over de zendings-werkers van de gzB vindt u op de nieuwe website. Neem snel een kijkje op www.gzb.nl

Wil uw gemeente een zendingswerker uitnodigen? Kijk op pagina 23 wie er met verlof zijn.

wat hebben jullie in Peru mogen betekenen? We hebben vooral in de persoon-lijke contacten wat kunnen be-tekenen. Ons christelijke gezins-leven had een voorbeeldfunctie voor veel Peruanen. We hebben prachtige mensen leren kennen van wie we zelf ook veel geleerd hebben. Op het kerkpolitieke vlak lopen zaken vaak stroef. Je steekt daar energie en tijd in, maar het levert niet altijd verbetering op. Dat is niet makkelijk.

Nieuw bij de GZB zijn korte uitzendingen en stagemogelijkheden. Zo kunnen jongeren kennismaken met het zendingswerk. Noëmí Poldervaart (22): “Ik studeer theologie aan de Evangelische Theologisch Faculteit in Leuven. Het laatste jaar van mijn bachelor moet ik stagelopen. Als kind had ik al het verlangen om de Heere te dienen in de zending. Daarom ben ik vorig jaar naar de GZB gegaan om te kijken wat er mogelijk was. Ik kon op stage naar Kenia. Ik ben hier nu al weer 8 weken (van de 12). Ik werk op het hoofdkantoor van de RCEA (Reformed Church of East Africa), binnen het CML team (Centre for Mission and Leadership). Samen met mijn team ga ik het veld in om lokale kerkleiders te trainen. Ik train voornamelijk in pastorale

zorg. Naast het werk bij de RCEA geef ik les op het RITT (Reformed Institute for Theological Training). Studenten worden hier opgeleid tot predikant of evangelist. Ik geef les over pasto-rale zorg en over de Apostolische geloofsbelijde-nis. Door middel van deze stage hoop ik meer duidelijkheid te krijgen over een daadwerkelijke uitzending. Als u meer van mijn ervaringen wilt lezen, kunt u kijken op http://poldervaart.gaatverweg.nl.”

Nico en Janny van Steensel komen half juli van-uit Angola terug naar Nederland. Nico heeft de afgelopen zes jaar als docent aan het interker-kelijk protestants seminarie ISTEL gewerkt. Bin-nen de protestantse kerken van Angola is er een groot gebrek aan goed opgeleide voorgangers. ISTEL wil daar iets aan doen door studenten op te leiden en bij te scholen. Het werk van Nico wordt overgenomen door een Angolese collega.

Jerry en Mireille Mostert en hun dochter Manuelle keren in juli terug naar Nederland. Ze hebben dan bijna een jaar in Kenia gewoond, waar Jerry heeft lesgegeven aan de theologie op-leiding van de Hervormde Kerk van Oost-Afrika, het RITT. In dat jaar hebben ze ook hun tweede kindje geadopteerd: Abigail.

Anita is teruggekeerd uit een land – in Centraal-Azië – waar zendingswerk verboden is. In persoonlijke contacten heeft ze het Evangelie met mensen gedeeld. Ook rustte zij kerkleiders en gemeenteleden toe.

“Peter en Ruth” hebben ruim elf jaar in een boeddhistische omgeving in Zuidoost-Azië ge-werkt, in een land waar zendingswerk verboden is. Daarom kunnen we hun echte namen niet noemen. Ze runden er een ICT-bedrijf en deelden in persoonlijke contacten het Evangelie met de mensen om hen heen. Eind juni keren zij terug naar Nederland.

Ad & Lisette Verwijs komen in juli terug naar Nederland. Ze waren acht jaar lang als toe-rusters in dienst van de Anglicaanse Kerk van Rwanda. Onder leiding van Ad zijn er zo’n 300 kerkleiders opgeleid, is er een grote evangelisa-tieactie gehouden waardoor 700 bijbelstudie-groepen zijn ontstaan en komt er binnenkort een studiebijbel beschikbaar in het Kinyar-wanda, de taal van Rwanda. Lisette werkte als pastoraal hulpverlener, met name op het gebied van huwelijk en gezin. In het volgende nummer van Alle Volken vertellen Ad en Lisette over hun ervaringen in Rwanda.

“Van betekenis zijn...”

20 21

* In sommige

landen ligt

zendingswerk

gevoelig. Het is

daarom beter om

niet in alle geval-

len de volledige

naam en het land

te vermelden.

voor een afspraak kunt u contact opnemen met Margreet van Spronsen, e-mail: cenf@gzb.nl of tel. 0343 -70 10 10.

gzblogs - zendingswerkers online

zendingwerkers met verlofnaam Functie/taak voorlichtingsperiode

Erwin en Lisette Kint Evangelisatie en gemeentestichting in Bangkok, Thailand 5 - 18 juni

Jan Pieter en Angelique* Jan Pieter werkt op een vertaalbureau en Angelique werkt met gehandicapte

kinderen in Centraal-Azië.

4 juni - 11 juni en

28 juni - 4 juli

Jaap en Mirjam Haasnoot Jaap is docent aan de predikantenopleiding van de Episcopal Church in

Soedan.

24 augustus - 7 september

Pieter en Hanna-Ruth* Studentenwerkers in Centraal-Azië 25 augustus - 8 september

Ilse en Arjan Visser Ilse is betrokken bij bijbelvertaalwerk in Malawi 27 augustus - 9 september

Geert en Eline de Boo Kerkplanting in het centrum van Tokio, Japan 31 augustus - 13 september

Peter en Ruth* 'Tentenmakers' in Zuidoost-Azië 1 - 14 september

Willem-Jan de Wit Theologisch onderwijs in Egypte 1 - 15 september

Ad en Lisette Verwijs Ad is coördinator van een toerustingsprogramma en Lisette is betrokken bij

pastorale hulpverlening in Rwanda.

2 - 16 september

Nico en Janny van Steensel Nico is docent aan de theologische opleiding ISTEL in Angola. 4 - 30 september

Arjan en Carolina Vaders Gemeentestichting in Peru 17 - 30 september

Michiel en Sandra Vastenhout Michiel is docent Bijbelse vakken en Sandra geeft les aan de muziekopleiding

van een seminarie in Mexico.

18 november - 2 december

Nanda Smeenk Nanda was als onderwijskundige betrokken bij (gezondheids)ontwikkelings-

projecten en vrouwenwerk in Soedan.

het hele jaar door

Diane Palm Diaconaal consulent bij het Centrum voor Israëlstudies (CIS) het hele jaar door

Steeds meer zendingswerkers praten hun thuisfront bij via een internetblog. Alle Volken ging het web op, op zoek naar bijzondere ervaringen in het zendingswerk.

Hoog kindersterftecijferWilma Malaba, gezondheidszorg in Ethiopië

“De meisjes in ons werkgebied trouwen vaak op jonge leeftijd. Dat houdt dan meestal ook in dat ze al jong kinderen krijgen en zo kan het gebeuren dat vrouwen met gemak tien of meer zwangerschappen doormaken. Maar ook het kindersterftecijfer is hoog. Veel kinderen sterven door ziekte of ondervoe-ding. Gisteren kwam er een zwangere vrouw voor onderzoek, zwanger van haar tiende kind, maar er waren er nog maar zes van in leven. Je moet je dan niet voorstellen wat zo’n vrouw meegemaakt heeft om tot drie keer toe een kind af te moeten staan aan de dood. Gelukkig zijn er steeds meer vrouwen die gebruik maken van de gezondheidszorg, zowel voor de bevalling als tijdens ziekte. Ook maken ze gebruik van vaccinaties. Daardoor hopen we toch dat het kindersterftecijfer naar beneden gaat.”lees meer http://familymalaba.wordpress.com

De eerste doopdienst in nong rua David en Grea van der Lee, evangelisatie en gemeentestichting in Thailand

“Afgelopen zondag zijn broeder Uan en zuster Daa gedoopt. Zij zijn de eerste gelovigen die in Nong Rua worden gedoopt. De dienst zou gehouden worden bij Uan en Daa thuis, want op loopafstand van hun huis is een klein watertje waar de doop plaats kon vinden. Erg bijzonder tijdens deze dienst was het getuigenis dat Uan en Daa allebei gaven en waarin ze duidelijk aangaven dat ze echt Jezus willen volgen. Al zingend zijn we daarna naar het watertje gelopen waar Uan en Daa - na het beant-woorden van de doopvragen - zijn gedoopt. Toen ze uit het water kwamen, kregen ze van iedereen rozen en zijn we zingend weer teruggelopen naar hun huis. Daar kregen ze het doopbewijs en heb-ben we met elkaar het Heilig Avondmaal gevierd. Deze zondag was een bijzondere dag waar we erg dankbaar voor zijn. Het is erg mooi om te zien hoe Uan en Daa zijn gegroeid in hun geloof. God gaat door met Zijn werk! We willen jullie hartelijk danken voor jullie meeleven en gebed en jullie vragen om voor deze mensen te blijven bidden. Dat zij hun licht mogen schijnen in ons dorp, waar nog zoveel duisternis is.”lees meer www.zendmij.blogspot.com

kans op een betere toekomstJan-Maarten Goedhart, kerkplanting en toerusting in Lima, Peru

“Deze week bezocht ik een kerk in het district Chorillos, in het zuiden van Lima.Chorillos heeft de hoogste statistieken voor depressiviteit en suïcide onder jongeren. De wijk is berucht om de jeugdbendes, de vele drugs- en alcoholverslaafden en de criminaliteit. In deze wijk is in 1990 de presbyeriaanse gemeente San Genaro ontstaan.Vorige week was er een vakantiebijbelweek voor 400 kinderen (en dat terwijl de gemeente maar 40 leden heeft). Ook is San Genaro betrokken bij een centrum enkele straten verderop, waar iedere dag 80 kinderen uit de wijk een warme maaltijd krijgen na schooltijd. Voor 55 kinderen is er huis-werkbegeleiding, en een scala aan andere activiteiten die hun sociale en intellectuele ontwikkeling ondersteunen. Het lijkt een druppel op de gloeiende plaat, maar voor ieder kind dat deelneemt, is het een kans op een betere toekomst. Want de kwaliteit van het onderwijs is op de staatsscholen erbarmelijk en aangezien beide ouders moeten werken, worden veel kinderen aan hun lot over gela-ten. Zo krijgt de liefde van Christus echt handen en voeten in Chorillos.”lees meer www.familiegoedhart.nl

De hele Bijbel klaarAgatha van Ginkel, lees- en schrijfonderwijs voor taalgroepen in Afrika

“Toen ik weer in Nairobi kwam, hoorde ik het. Het goede nieuws. De eerste twee exemplaren van de hele Sabaot Bijbel waren aangekomen in Nairobi. Na 30 jaar werk is de hele Bijbel klaar! Ik wist niet waar te beginnen. Het was geweldig om Psalm 42 in de Sabaottaal te kunnen lezen en toen verder te kunnen bladeren naar Jesaja en dan weer terug naar Prediker om nog wat verzen op te zoeken in Handelingen. Wat een wonder! Wat een genade! Wat een zegen!”lees meer www.groetenuitnairobi.blogspot.com

Beroep uit HomsJaap Hansum, theologisch onderwijs in Libanon

“Aan de Near East School of Theology (NEST) studeert een jonge predikant uit Syrië.Naast het werk in zijn eerste gemeente komt hij regelmatig naar de NEST om zich verder te verdie-pen in het Nieuwe Testament. Kort geleden ontving hij een beroep uit Homs, een stad die de laatste maanden vaak in het nieuws is. Homs is momenteel een van de brandhaarden van de Syrische revolutie en vrijwel volledig in puin geschoten door de troepen van het Syrische regime. Tegen alle logica in heeft deze collega met zijn jonge gezin besloten dit beroep aan te nemen en de kerk te gaan dienen op de puinhopen van een grotendeels vernietigde stad. Wat een geloof! Laten we onze broeders en zusters in Syrië niet vergeten in onze gebeden.”lees meer www.famhansum.nl

“Na 30 jaar werk is de hele Bijbel klaar! Ik wist niet waar te beginnen.”

Wie zijn voor voor -lichting beschikbaar?

22 23

Door DIANE PALM, DIACONAAL CONSULENT CISover DIACONALE VERBONDENHEID MET ISRAëL

Ruim twee jaar geleden werd het werk van het Centrum voor Israëlstudies (een samenwerkings-verband van de GZB, de Christelijke Gereformeerde Kerken en de Christelijke Hogeschool Ede) uitgebreid met een diaconale gerichtheid op Israël. De kerk is namelijk niet alleen op een theologische manier verbonden met dit land en volk, maar kan ook daadwerkelijk iets betekenen voor de mensen die er nu wonen.

de gzb in israël

In de wereld en in de kerk wordt regelmatig over de politieke situatie van Israël gesproken. Maar wat veel mensen niet weten, is dat er in Israël zelf ook veel wordt gesproken over de sociale ontwikkelingen in het land. Veel mensen hebben moeite om hun hoofd boven water te houden. Eén op de drie gezinnen in Jeruzalem leeft onder de armoedegrens. Vooral de nieuwe immigranten, de ultra-orthodoxe Joden en de Arabische bevolking loopt het risico in de cirkel van de armoede te belanden.

Yad elieTegen deze achtergrond kwamen we een aantal jaren geleden in contact met de Joodse orga-nisatie Yad Elie en ontstond er een bijzondere samenwerking. Yad Elie laat het niet bij cijfers over armoede, maar biedt concreet hulp aan kinderen uit deze kwetsbare gezinnen. Op ver-schillende Joodse én Arabische scholen zorgt ze ervoor dat leerlingen een gezonde en voedzame maaltijd krijgen. Maar Yad Elie doet meer; ze stimuleert de ontmoeting tussen Joodse en Arabische leerkrachten en ouders. Op deze manier wordt er in het klein ook gebouwd aan verzoening.

Drie voorbeeldenWat betekent het voedselproject van Yad Elie voor de ontwikkeling van een kind? Drie voor-beelden uit de praktijk…

Op een Joodse basisschool is het tijd voor de lunch. Een deel van de leerlingen heeft van thuis niets meegekregen. Aan één van de tafeltjes zit een meisje dat zich schaamt voor haar situatie. Yad Elie zorgt ervoor dat juist deze kinderen een volwaardige maaltijd krijgen en na de pauze weer met volle aandacht in de klas kunnen zit-ten. Ondertussen krijgen de ouders voorlichting over het belang van (gezond) voedsel voor de ontwikkeling van hun kind.

Op een Arabische meisjesschool in het oosten van Jeruzalem komen dagelijks 1600 leerlingen door de poort. Dankzij de steun van Yad Elie is

één leslokaal ingericht als keuken. De meisjes leren hier een gezonde maaltijd bereiden. Een deel van het voedsel wordt meegegeven aan kinderen van de armste gezinnen in de buurt.

Op een Joodse avondschool wordt lesgegeven aan jongeren die door persoonlijke omstandig-heden niet (meer) deelnemen aan het ‘normale’ onderwijssysteem. Met hulp van Yad Elie staat er iedere avond een maaltijd klaar voordat de lessen beginnen. Sommige jongeren hebben een lange werkdag achter de rug, zonder een volwaardig ontbijt of lunch. Eén van de leer-lingen zegt: ‘Ik kan met drie woorden zeggen wat deze maaltijd voor mij betekent: voedsel is leven.’ Drie redenenVan de praktijk in Jeruzalem naar de lessen die we in Nederland de afgelopen jaren geleerd heb-ben. Waarom is de GZB (onder andere) via het Centrum voor Israëlstudies actief op diaconaal terrein? Drie redenen:

- In de eerste plaats is de noodzaak van een diaconale betrokkenheid op Israël gebleken. Onderzoeken tonen aan dat de armoede in Is-raël groeit: circa 20 procent van samenleving leeft onder de armoedegrens (= de helft van het gemiddeld beschikbare inkomen). Veel

ToerusTingAls diaconaal consulent heb ik in de afgelopen periode de kans gekregen om in gemeenten te vertellen over de noodzaak en de betekenis van diaconale pre-sentie in Israël. Gemeenteleden geven aan dat deze toerusting hen op een andere manier naar Israël heeft leren kijken. Graag ben ik bereid om ook in uw gemeente iets te vertellen over het werk dat we in Israël doen. Neem daarvoor gerust contact op met de GZB of via www.centrumvoorisraelstudies.nl.

diverse projectenDe GZB is op diverse manieren betrokken op Israël. Zo verleent Corrie van Maanen mede namens de GZB al jarenlang zorg voor de Russische Joden die als immigranten in Israël kwamen. In overleg met de diaconaal consulent van het CIS wordt steeds gekeken welke concrete projecten gesteund kunnen worden. In 2011 en 2012 heeft de GZB bijgedragen aan projecten van Musalaha, een organisatie die zich inzet voor verzoening tussen (messiaanse) Joden en Palestijnse christenen. Ook het kinderwerk van de Anglicaanse kerk in Nablus wordt financieel ondersteund.

mensen – zowel aan Joodse als Arabische zijde – zijn niet in staat om de stijgende kosten van het dagelijks levensonderhoud het hoofd te bieden. Israël heeft een armoedeproblema-tiek die we niet zomaar voor kennisgeving kunnen aannemen.

- In de tweede plaats levert de diaconale presentie een wezenlijke bijdrage aan de Joods-christelijke ontmoeting. Daar waar de kerk op een onvoorwaardelijke manier laat zien dat ze betrokken is op Israël, groeit het vertrouwen en ontstaan er openingen voor (wederkerige) relaties. Dat is ook gebleken uit die contacten die we via het diaconale werk hebben opgebouwd. In de diaconale presen-tie krijgt het ‘luisteren, dienen en getuigen’ (de kernwoorden van het Centrum voor Israël-studies) een natuurlijke eenheid.

- In de derde plaats geeft de diaconale presen-tie een gedifferentieerde kijk op Israël. Onze verbondenheid krijgt concreet een gezicht in mensen van zowel Joodse als Arabische afkomst. In het diaconaat kom je in het bijzonder op plekken waar de pijn van het land gevoeld wordt. Het is goed dat de kerk daar is en luistert naar zowel het verhaal van Joodse gelovigen als van Arabische/ Palestijnse christenen.

Israël, land van mElk En honing?

“Ik kan met drie woorden zeggen wat deze maaltijd voor mij betekent: voedsel is leven.”

Diana Palm,

diaconaal consulent

24 25

Oud-GZB’er ds. Hans de Groot en zijn vrouw Jeannet zijn vorig jaar op Cuba geweest om predikanten en hun vrouwen toe te rusten voor hun taak in de kerk. Ook evangelisten en zondagsschoolleiders nemen deel aan de cursussen. Enkele passages uit hun reisverslag.

de gzb op cuba

“We zullen op Cuba voor

Holland bidden. Het

is nu onzebeurt om

aan jullie te denken en

jullie te steunen!”

cuba bidt voor nederland

“Het is op Cuba erg arm. Daar moet je als (rijke) westerling steeds weer aan wennen. En je altijd weer de vraag stellen: wie is wezenlijk rijk (in God)? Arm zijn en toch rijk, rijk zijn en toch arm, dat kan!”

“Hoewel de protestantse gemeenten op het rooms-katholieke Cuba marginaal zijn, zijn ze zeer missionair. Baptistenkerken hebben vorig jaar zestig nieuwe gemeenten gesticht! Je ziet in de kerk veel jonge mensen. Veel predikanten werken fulltime, terwijl hun gemeente soms maar zestig leden telt. Wat heb je er dan veel voor over om een eigen predikant te hebben!”

“Elke morgen is hier op het seminarie een dag-opening. Naast de gebeden zijn er meditaties. Vanmorgen was Deuteronomium 17 aan de beurt. We leerden dat we als voorgangers niet op kracht en overvloed moeten vertrouwen, maar op God. Er ontstond een gesprek over afhankelijkheid. Een student vertelde dat hij vaak uren moet lopen, zelfs door rivieren heen, om ergens te gaan preken. Na de dienst mag hij mee-eten en daarna loopt hij weer terug. Ik dacht: ik heb in Nederland mijn auto, ik rijd ergens heen om voor te gaan en ik krijg nog een preek- en kilometervergoeding ook.Wat vooral opvalt is dat de Heere God voor de voorgangers hier een heerlijke realiteit is. Er wordt van Zijn aanwezigheid getuigd. Er is geen leegheid, zoals dat soms het geval is in onze westerse cultuur. De decaan zegt steeds tegen de studenten en voorgangers: ‘stel je vertrouwen in alles (!) volledig en steeds op de Heere God, oefen je erin en je zult niet

beschaamd worden’. Ook voor ons een goed en Bijbels advies.”“Afgelopen woensdag was er diploma-uitrei-king: twintig studenten studeerden af. Dat gebeurde in een kerkdienst met veel familie en vrienden. Op een bepaald moment knielden ze allen neer voor in de kerk, terwijl ook hun vrou-wen en kinderen naar voren kwamen en kniel-den. Alle dienstdoende predikanten (onder wie ook ik) mochten naar voren komen voor de handoplegging, terwijl er intens gebeden werd. Daarna werd aangekondigd waar de nieuwe voorgangers zouden gaan werken. Dat wordt hier van bovenaf beslist. Ik vroeg later aan een van hen: ‘had je daar zelf ook nog inspraak in?’ Hij zei: ‘ nee, want overal waar God je heen stuurt, is het goed’. Ik dacht: wat een gehoor-zaamheid en navolging!”

“Wat bleef haken was een opmerking van een voorganger: ‘wij hebben aan jullie het Evange-lie te danken, uit Europa komt de Reformatie, en nu horen we dat er bij jullie zoveel secu-larisatie is, dat kerkgebouwen veranderen in disco’s. Hoe is dat mogelijk?’ Daar sta je dan. Wat moet je zeggen? Maar beschaamd het hoofd buigen? Wat is er in Nederland en in West- Europa gebeurd? Ik moest denken aan de zeven brieven uit Openbaring 2 en 3: hebben we de eerste liefde verlaten? Zijn we te lauw geweest? Hebben we de heiliging niet serieus genomen? Wat is er over van ‘gij geheel anders’? Een troost voor mij was dat een voor-ganger zei: ‘We zullen op Cuba voor Holland bidden. Het is nu onze beurt om aan jullie te denken en jullie te steunen!’”

Tijdens de diploma-uitreiking kregen

de studenten een Bijbel en een fiets.

26 27

Zelfbediening op onze nieuwe website

Onze nieuwe website biedt u niet alleen meer informatie en een beter overzicht van ons werk, maar ook de mogelijkheid om uw persoonlijke gegevens aan te passen. Op de site krijgt u, na het invullen van uw gegevens, toegang tot ‘mijn GZB’. Hier kunt u:• uw persoonlijke gegevens wijzigen, bijvoorbeeld bij een verhuizing.• uw betaalgegevens aanpassen. De GZB heeft een sterke voorkeur

voor automatische incasso van giften en contributies. Via ‘mijn gzb’ houdt u het overzicht en kunt u uw giften of contributies aanpassen.

• gericht geven voor projecten of zendingswerkers. De online geefmogelijkheid is eenvoudig te gebruiken.

Welkom!

De gzB heeft een nieuwe website!kijk op www.gzb.nl

niEuw!

welkom

gzb-nieuwsNieuwe uitgaven, activiteiten die de GZB in de komende tijd organiseert en andere dingen waarvan u op de hoogte moet zijn: u leest het hier!

Van harte welkom op de Algemene Vergadering donderdagavond 31 mei 2012.Locatie: gebouw Eben Haëzer, Schoutstraat 8a, WoudenbergAanvang: 19.30 uur

Wilt u voorafgaand aan de vergadering deelnemen aan de broodmaaltijd (lopend buffet, aanvang 18.00 uur), laat het ons dan uiterlijk donderdag 24 mei weten (0343 - 51 24 44 of directie@gzb.nl).

Op de website vindt u de concept-notulen van de vergadering van 16 juni 2011.

Donderdag 31 mei: algemene vergadering

Programma- Opening door ds. K. van

Meijeren, 1e voorzitter GZB

- Presentatie over het werk van de GZB en een bijdrage van een zen-dingswerker op verlof

- Pauze met ruimte voor ontmoeting

- Bijdrage van de afgevaar-digde van het moderamen van de Protestantse Kerk

- Bestuursverkiezing, leden-adviesraadverkiezing, jaarverslag, jaarrekening en rondvraag

- Afsluiting door ds. J.C. van Trigt, 2e voorzitter GZB

jaarverslag en notulenBegin mei ontvangen zendingscommissies en kerkenraden het jaarverslag 2011. Anderen kunnen het verslag downloaden via www.gzb.nl. Ontvangt u hem liever per post? Bel dan naar 0343 - 51 24 44.

verkiezingen Bestuur Mevrouw C. Moerdijk-den Toom (Goes) is aftredend en niet herkiesbaar. Het be-stuur draagt mevrouw A.F. Visscher-Hofman (Gouda) voor als haar opvolger. Ter versterking van het bestuur wordt daarnaast mevrouw E.F. Lagerwerf-Vergunst (Ridderkerk) voorgedragen. LedenadviesraadDs. A. de Lange (Dordrecht) en ds. J.A. van der Velden (IJsselmuiden) zijn aftre-dend en herkiesbaar. Er is geen gebruik gemaakt van de mogelijkheid hier een kandidaat aan toe te voegen. Hierbij is de enkelvoudige voordracht vastgesteld.

“Het lijkt me een ontzettend leuke

uitdaging om mij in te mogen zetten

voor de zending in het bestuur van de

GZB. Direct na mijn studie ben ik met

mijn echtgenoot Frans als buitenge-

woon zendingsarbeider van de GZB

naar Afrika vertrokken. Daar hebben we

ongeveer 10 jaar gewerkt in Congo en

Mozambique. We hebben vier kinderen.

Toen we terugkwamen wilde ik me

graag blijven inzetten voor de zending.

Dat heb ik gedaan als voorzitter van

de zendingscommissie van de Goudse

PKN-gemeente en in het onderwijs

als docent scheikunde. Als docent

op een algemeen christelijke school

werd mij duidelijk dat Nederland ook

zendingsland is geworden en dat God

ons roept om overal van Hem te getui-

gen in woord en daad. De Afrikaanse

zendingservaring komt mij daarbij nog

steeds goed van pas. De nieuwe slogan

van de GZB ‘Zending verbindt’ spreekt

me dan ook erg aan. Ik hoop dat ik in

het bestuur een bijdrage kan leveren

aan de goede uitvoering van het werk

van de GZB, en daarmee aan de op-

dracht van Jezus het Evangelie bekend

te maken over de hele wereld.”

“Ik ben getrouwd met Sjaak en wij

hebben twee zonen en een dochter. Wij

wonen in Ridderkerk en leven mee met

de Singelkerk. Ik ben werkzaam als vice-

president bij de rechtbank Rotterdam.

Naast rechtsprekende taken verricht

ik daar leidinggevende activiteiten. Ik

vind het belangrijk om naast de taak in

het gezin en het werk, ook anderszins

dienstbaar in het Koninkrijk van God

te zijn. Zo heb ik in het verleden in een

aantal besturen (m.n. van onderwijs-

instellingen) geparticipeerd en ben ik

politiek actief geweest, tot afgelopen

zomer als lid van de Eerste Kamer voor

de ChristenUnie.

Ik ben dan ook blij dat er een beroep

op mij is gedaan om deel uit te maken

van het bestuur van de GZB. Al op jonge

leeftijd kwam ik in aanraking met de

GZB omdat mijn vader in die tijd deel

uitmaakte van het bestuur. Als gezin

bezochten wij trouw de jaarlijkse

zendingsdag.

Ik vind het verrijkend om te ervaren dat

mensen vanuit verschillende culturen

het geloof in Christus gemeen hebben.

Ik hoop mijn bijdrage te kunnen leveren

aan het belangrijke werk van de GZB

om de roeping van gemeenten in Neder-

land en wereldwijd om het Evangelie

door te geven, te ondersteunen.”

wie ARIEKE VISSCHER-HOFMAN wie FLORA LAGERWERF-VERGUNST

Wie zijn wij...

wie PROF. DR. W. VERBOOM, SPREKER OP DE GZB-DAG OP D.V. 25 AUGUSTUS

even voorstellen

wat zijn uw eerste herinneringen aan zending?Ik herinner me een zendings-bijeenkomst in Driesum, vlak bij Kollum, waar ik opgroeide. Een openluchtbijeenkomst, waar ds. Doornenbal uit Oene sprak. Ik begreep er niet veel van, maar ik dacht: dat komt later wel als ik bekeerd ben.

europa en ook nederland zijn qua geestelijk klimaat de laatste decennia veran-derd. wat vind u opvallende verschillen tussen vroeger en nu?Vroeger was er een ge-meenschappelijk besef van waarden en normen. Vooral in de dorpen werd het leven gedragen door een gezamen-lijke christelijke levensover-tuiging. Dat is grotendeels weggevallen. Het individua-lisme heeft grote verdeeld-heid gebracht. Zelfs buren kennen elkaar vaak niet meer. Vroeger moest men uitleggen waarom men niet naar de kerk ging. Nu is dat andersom.

is er verschil tussen chris-ten zijn toen u jong was en christen zijn nu? wat zijn de verschillen?Toen ik jong was behoorde iedereen zo’n beetje bij de kerk. Dat bracht - naast het positieve - met zich mee dat het minder een bewuste keus was om christen te zijn. Nu betekent gelovig zijn dat je ergens voor staat. Als we dat besef weten te intensi-veren, kan er een vormende kracht van uitgaan. Tegelijk is het zo dat christen zijn vandaag ook onbegrepen en eenzaam maakt.

wat moet volgens u de positie van de kerk zijn in onze geseculariseerde, indi-vidualistische samenleving?De kerk is wel in de cultuur, maar niet van de cultuur. Laat de kerk een duidelijke boodschap hebben en niet sjoemelen als het gaat om het Evangelie van de Heere Jezus. Tegenover het individualisme, dat mensen en verbanden van mensen stuk maakt, moet de kerk proberen mensen te leren dat zij een roeping hebben tegenover elkaar. We moeten weer leren wat het betekent dat het verbond van God mensen verbindt. We zijn geen gemeenschap van gelijkgezinden, maar van gelijkbeminden.

en wat moet de rol van een christen individueel zijn? Het is de roeping van ieder christen om zich een gezon-dene te weten. Dat begint al in het gezin. De ouders die-nen daarin een voorbeeld te geven. De kinderen moeten aan hun ouders zien hoe dat werkt. Zendeling zijn behoort dus tot de opvoeding. Vol-gens mij is dat te veel aan de kerk overgelaten.

wat vindt u van de nieuwe slogan van de gzB: zending verbindt?Het is goed dat we in het zendingswerk de huidige wereldsituatie integreren. Wij geven niet alleen, maar ontvangen ook. Theologisch gaat het daarbij om een wederzijds leerproces.

U komt op de gzB-dag spreken over ‘zending verbindt mensen met god’. wat is de belangrijkste boodschap in uw bijdrage?Ik denk dat het er vooral om zal gaan dat God zelf in de zending mensen met Hem ver-bindt. Het verbindende gaat van God uit en leert mensen leven in Zijn verbond(enheid). We worden samen verbonden in het besef dat we zelf be-delaars zijn en elkaar mogen wijzen op Christus die het Brood van het Leven is.

U komt elk jaar naar de gzB-dag. geniet u ervan?Ik vind de GZB-dag een dag vol Zon, het Licht der wereld, ook al regent het. Vooral nu je elkaar goed kunt zien, met ge-bruik van moderne communi-catiemiddelen. Je staat er niet alleen voor. God gaat door. Kom allemaal naar de GZB-dag! Je ontvangt er zoveel. Samen zijn om het Woord, samen zingen en samen horen wat God doet vandaag. Je knapt er geestelijk echt van op. En dan al die kinderen…

“Kom allemaal naar de GZB­dag! Je ontvangt er zoveel.Je knapt er geestelijk echt van op.”

“Ik vind de GZB­dag een dag vol Zon,

het Licht der wereld, ook al

regent het.”

28 29

PrijswinnaarsDe winnaars van de vorige puzzel zijn:

Laurens Both, Lekkerkerk; Jurian Korevaar,

Brandwijk; Gerlieke Tempert, Wierden; Jasper

Gunter, Sint-Annaland; Amy Hofstede,

IJsselmuiden; Jessica Hubach, Kampen; Maarten

Hooikammer, Rouveen; Marije de Vries, Huizen; Eliza

Meulenberg, Wezep; Tiemen Bakker, Genemuiden

Bij zending denk je al snel aan

landen heel ver weg, in Afrika bij-

voorbeeld. Maar de GZB heeft ook

zendingswerkers vlak bij Nederland,

zelfs in Frankrijk en België. Dat is

dus best dicht bij huis. Je leest er

over in deze Alle Volken.

Thera:

Thera van Dam werkt in de stad Peja

in Kosovo. Kosovo ligt in Oost-Euro-

pa. Thera is evangeliste en werkt in

kerken om daar bijbelstudies te ge-

ven en zondagsschool. Ook geeft ze

elke week kinderclub voor de buurt-

kinderen die vlakbij de kerk wonen.

Zodra de school uit is, om vijf uur ’s

middags, rennen de kinderen direct

naar de club in de kerk. Eerst gaan ze

leuke activiteiten en spelletjes doen,

daarna luisteren de kinderen naar

een bijbelverhaal en gaan ze een

knutselwerkje maken. Veel kinderen

weten niet wie de Heere Jezus is, en

dat legt Thera dan aan hen uit. Zo

hoopt en bidt Thera dat deze kinde-

ren ook in God gaan geloven.

Fiona (Rechts in de foto):

“Vrijdag is een mooie dag, omdat ik

dan weet dat ik ‘s middags weer naar

de kinderclub van de kerk ga, samen

mijn vriendinnen. We doen leuke

spelletjes en we dansen op muziek.

Dit doen we allemaal samen met

Thera. Zij houdt er van om met ons

samen te zijn. Het is een bijzondere

plek om te zijn en het gaat allemaal

fantastisch.”

denis:“Ik vind het fijn om verhalen over

Jezus te horen en hiervan te leren.

Na het verhaal krijgen we een

werkblad met een kleurplaat en een

puzzel, soms een woordzoeker of

iets anders. Dat vind ik het leukste

om te doen! Verder vinden we al-

lemaal het bowlingspel heel erg leuk

om te doen.”

Door MARGREET VAN SPRONSEN

wereldkids

a d d u b l i n s be m a d r i d w t op t s k o p j e o er a i t k i e v c di e r r e g v r k as o f i a r a i h pt s n v j n d g o ei l r e d s a a l s

n o p r a a g e m ta t h e n e r o m e

Puzzel Streep de namen van de hoofdsteden door in de puzzel. Zet de letters die over blijven achter elkaar. Die woorden vormen de naam van de kerk waar Thera werkt. Dat is de oplossing die je kunt insturen. Stuur je oplossing in voor 1 juli a.s. naar GZB-puzzel, Postbus 28, 3970 AA Driebergen of mail naar cenf@gzb.nl. Vergeet niet je naam en adres erbij te zetten.

Amsterdam, Athene, Boedapest, Dublin, Kiev, Madrid, Oslo, Parijs, Praag, Pristina, Riga, Rome, Skopje, Sofia, Stockholm, Tirana

In Kosovo wonen ook veel arme mensen. Door de oorlog zijn veel

mannen overleden en zijn er veel problemen ontstaan. Daarom

helpt de kerk de arme mensen door spullen te geven. Aan het gezin

op de foto heeft Thera medicijnen, luiers en kleertjes gegeven voor

de pasgeboren baby. De ouders konden dat zelf allemaal niet beta-

len en zijn dus ontzettend blij met alle hulp die ze krijgen.

gefeliciteerd!

3130

Vive la F

rance!

Vrijdag 24 augustus // 19.30 uur // Hydepark, driebergsestraatweg 50 // doorn

Zending in Frankrijk

dabar-band

bijbelstudie

GZBsamen met Hgjb

jongeren-event2012

ReseRveeR gratis kaaRten: WWW.GZB.nL/JOnGeRenevent

Kom naar de gzb-dag 2012! D.V. zaterdag

25 augustusthema: Zending verbindt

Ga Voor meer informatie naar www.GZb.nl

Dit jaar staat

zenDingswerk

in Frankrijk

centraal!

Bijbelstudies Zending verbindt mensen met God

prof. dr. W. Verboom (Hierden) Zending verbindt gemeenteleden met elkaar

ds. L. de Wit (Bleskensgraaf) Zending verbindt christenen wereldwijd

ds. Marc Toureille (Frankrijk)

en verderSamenzang | Info- en verkoopmarkt | Interviews met zendingswerkers | Ook kinderen en tieners zijn welkom. Voor hen zijn er de hele dag door speciale programma’s.

tijd 9.45 uur tot 15.45 uur | Locatie: Hydepark, Driebergsestraatweg 50, Doorn

InfO: