zorgkrant "zusters in de dop!"

24

Upload: roc-rivor

Post on 21-Jul-2016

226 views

Category:

Documents


3 download

DESCRIPTION

Een vakblad voor de zorg gemaakt door studenten van de opleiding Verpleegkunde.

TRANSCRIPT

Page 1: Zorgkrant "Zusters in de dop!"
Page 2: Zorgkrant "Zusters in de dop!"

Wel of niet reanimeren...

Hoe zit het eigenlijk? Pag. 8 - 9

Page 3: Zorgkrant "Zusters in de dop!"

Welkom! Studiegenoten, familie, docenten, werkgevers! Ga er maar even voor zitten, want voor jullie ligt de eerste uitgave van Zuster in de dop. Uitgegeven door klas BVP4L11 van het ROC Rivor uit Tiel. Wat een code! Maar wat een geweldige groep! Enthousiaste zusters vanuit allerlei organisaties, leeftijden en plaatsen die er samen twee jaar hard voor geknokt hebben om hun opleiding Verpleegkundige MBO te behalen. Helaas hebben we van een paar studiegenoten halverwege de opleiding afscheid moeten nemen, maar we zijn toch met deze groep overgebleven. Als hoofd- en eindredacteur zijn we trots op de mooie artikelen die door iedereen zijn geschreven. Ook de mooie foto's van de fotoshoot zijn een leuke terugblik. Het is een mooie omlijsting van ons werk voor dit magazine en onze behaalde opleiding! Pak een kop thee, koffie. Nestel je in de bank of een goede stoel en lees dit blad maar in één ruk uit. Want dat gaat er zeker gebeuren! Het leest waarschijnlijk heeeeerlijk! Namens de hele redactie, heel veel leesplezier! Astrid van Dorland en Laura Rooijackers

Hygiëne & infectiepreventie binnen verschillende

zorginstellingen!

Pag. 10 - 11

Wondzorg Pag. 14-15 Arteriële en veneuze insufficiëntie

Medicatieveiligheid Pag. 18

Page 4: Zorgkrant "Zusters in de dop!"

Veranderingen in de zorg

Per één januari is er het één en ander veranderd. De AWBZ vervalt en er is een nieuwe wet gekomen: de Wet Langdurige Zorg. ( WLZ ).

Deze wet gaat de zorg leveren voor mensen die 24/7 toezicht nodig hebben. Gemeenten ( WMO) moeten ervoor zorgen dat mensen zo lang mogelijk thuis kunnen blijven wonen.

Zij gaan ondersteuning bieden bij het zelfstandig wonen en het participeren in de maatschappij. _________________________________________________________________________________________________ Tekst: Annette, José, Franka en Karin

“ik voel mij soms een beetje eenzaam” Mw. H, 86 jaar, weduwe met 2 dochters en 4 kleinkinderen. Mw. heeft al jaren reuma hierdoor is ze beperkt in haar dagelijkse levensbehoeften. Mw. krijgt op dit moment hulp bij wassen en kleden. Tijdens huisbezoek van de wijkverpleegkundige i.v.m. met een herindicatie komt naar voren dat mw. zich regelmatig eenzaam voelt. Mw. geeft ook aan dat de reumatische klachten verergeren en dat geeft problemen met het verzorgen van de maaltijden. De wijkverpleegkundige gaat in gesprek met mw. over haar gevoelens van eenzaamheid. Zij geeft aan dat er diverse mogelijkheden zijn om andere mensen te ontmoeten. Van het dorp waar mw. woont is een sociale kaart gemaakt. Hierdoor wordt inzichtelijk waar de mogelijkheden voor mw. liggen. De wijkverpleegkundige gaat een signaal afgeven aan de WMO dat er behoefte is bij deze mw. voor ondersteuning bij de maaltijden. Wie komt in actie! De wijkverpleegkundige gaat de zorg coördineren. Na een uitgebreide anamnese heeft zij een goed beeld van mw. gekregen. Met de methode klinische redeneren kan de wijkverpleegkundige de zorg verantwoorden. Met de zorgverzekeraar heeft de cliënt een contract, de premie zorgverzekering, hierdoor heeft zij recht op zorg. De zorgverzekeraar gaat uit van de deskundigheid van de wijkverpleegkundige. De WMO is in deze verantwoordelijk voor de maaltijdvoorziening en om zo ondersteuning te bieden in de zelfredzaamheid. Hierin is een duidelijke taak voor de WMO om dit soort hulpvragen te faciliteren. Per gemeente kan het verschillend zijn hoe de zorg hierin geleverd gaat worden. Hoe is de overgang verlopen? José, Karin, Franka en Annette werken alle vier in de thuisverpleging. Zij vertellen hun ervaringen en wat voor effect dit heeft op hun werkzaamheden. En wat betekend dit voor de cliënt? José: omdat wij zelf nu moeten indiceren kunnen wij bij deze cliënt geen controle moment doen i.v.m. pijnklachten reuma. Voor dit stukje hebben we een vrijwilliger ingeschakeld. Het resultaat is dat de vrijwilliger veel meer tijd heeft voor de cliënt en meer kan plannen wanneer de vrijwilliger bij deze cliënt komt bezoeken. Deze vrijwilliger komt nu 2 keer in de week een half uur bij deze cliënt en gaat leuke dingen met de cliënt doen. Het effect is dat de cliënt de ondersteuning krijgt die ze nodig heeft. Tevens krijgt mw. Voldoende aandacht dit, uit zich in minder eenzaam zijn. Hier wordt mw. meer gestimuleerd in ondernemen van activiteiten. Annette, José, Franka en Karin: bovenstaand voorbeeld is een van de vele. Het is leuk om samen met de cliënt te bekijken welke zorg er nodig is en wie deze gaat invullen. We zijn alle drie erg enthousiast. Cliënten hebben het gevoel dat ze samen met ons tot zorg komen en dat dit niet gedaan wordt door iemand van achter een bureau. Ondanks de angst voor het stoppen van de zorg zijn cliënten ook realistisch. Er is begrip voor kostenbesparing. Ze hebben het vertrouwen dat ze de zorg krijgen die echt voor hun nodig is.

Page 5: Zorgkrant "Zusters in de dop!"

Belevingsgerichte zorg met een +

Interview met een echte miMakkus Clown!

Door: Franka

Wat is haar werkelijke naam? En wie heeft haar miMakker naam gekozen? Haar werkelijke naam is Laura Rooijackers en Klaartje is een naam die zij zelf tijdens haar opleiding gekozen heeft, deze naam moet passen bij je karakter. Laura heeft eerst een tijd aan Kaatje gedacht maar Klaartje klinkt wat liever en daarom beter bij haar als miMakker past. Wat houdt dit in, miMakker zijn? Je stapt als maatje in de belevingswereld van iemand met dementie of een verstandelijke beperking. Er zij geen grenzen of verwachtingen, de dementerende hoeft zich niet aan onze wereld aan te passen maar de miMakker past zich aan de wereld van de dementerende aan. Belangrijk hierbij is dat de miMakker niet uit is op een lach maar op contact. Een lach is natuurlijk altijd welkom. Is daar een opleiding voor? Ja er bestaat een opleiding van een jaar. Dit gaat uit van stichting miMakkus. Er wordt les gegeven doorgastdocenten (Circus directeur, mime- speler). Nadat je geschoold bent moet je ieder jaar twee verplichte scholingsdagen volgen om je

certificaat te behouden. Mag zij zelf de kleding kiezen ? Ja kleding mag je zelf kiezen. Dit ontstaat ook tijdens de opleiding. Er is een docent die les geeft over

kleding en welke kleuren bij je passen (les: uiterlijk). Daarna is Laura (Klaartje) een dag gaan winkelen in Amsterdam en heeft gezocht naar kleding die bij haar karakter als miMakker past, kleding die makkelijk zit, praktisch is en goed uitwasbaar. Hoe is zij op het idee gekomen om miMakker te worden? Binnen de stichting waar Laura werkt waren al twee miMakkers werkzaam. Laura keek hier altijd met veel bewondering naar. Toen een van die twee miMakkers een baan elders ging aanvaarden besloot Laura de stoute schoenen aan te trekken en te vragen of zij deze opleiding (tot miMakker) kon gaan volgen. Dit werd goedgekeurd. Laura ging naar twee "selectiedagen" waar gekeken werd of je het in je had om deel te nemen aan de opleiding om een miMakker te kunnen worden. Daarna werd ze in een opleidingsgroep geplaatst die een paar maanden later van start ging. Wat vind zij leuk als ze in de miMakker rol zit? Als ze mensen in het laatste stadium van dementie toch kunt bereiken . Dat je aan hen ziet dat ze je opmerken door een glimlach of het meezingen van een lied. Dat zij niet meer alleen zijn in de wereld van dementie. Heb je ook wel eens een negatieve ervaring meegemaakt? Nee: Alles is een cadeautje. Ik omarm elke situatie en probeer er altijd iets van te maken. Ga je altijd alleen op pad of werk je samen met andere miMakkers? Vorig jaar ging Laura vaak met een andere miMakker op pad maar dit jaar gaat zij alleen. Haar collega miMakker is ermee gestopt. Nu zoekt zij wel regelmatig contact met een andere miMakker om zo nu en dan samen op pad te gaan. Tot slot: "Samen zijn we samen". Kijk jij bij me mee?

Page 6: Zorgkrant "Zusters in de dop!"

6

Het beste

medicijn is

een lach!

Al

Page 7: Zorgkrant "Zusters in de dop!"

7

Koken met zuster Anja

ENCHILADA

Mexicaans Hoofd- gerecht 30-60 min. 4 personen

Ingrediënten: 1 rode ui 1/2 rode, groene en gele paprika 500 gr kipfilet 1 blik /pakje tomaten,blokjes 400gr 2 eetlepels creme fraiche 75 gram feta in blokjes 1 teentje knoflook 8 tortilla wraps (kleinste formaat) 2 eetl. olijfolie Verse koriander, fijn gesneden 4 groene pepers uit pot 4 eelt geraspte kaas Bereidingswijze: Hak de knoflook en de ui fijn en fruit deze een minuutje aan in een pan met olijfolie. Snijd de groene pepers fijn en voeg deze samen met de koriander en tomatenblokjes toe en paprika stukjes. Breng de saus op smaak met peper en zout en laat 15 minuutjes zachtjes pruttelen en indikken. Snijd ondertussen de kip in dobbelstenen en bestrooi met peper en zout. Verhit in een andere pan olijfolie en bak de kip lichtbruin en gaar. Schep de kip in een kom en laat een paar minuten afkoelen. Voeg de witte kaas of feta toe aan de kip en roer de creme fraiche er door. Verwarm de tortilla volgens de verpakking. Schep het kipmengsel op de tortilla's en rol ze strak op. Leg ze in een ingevette ovenschaal met de naad naar onderen. Schenk de tomatensaus er over en bestrooi met wat kaas. Zet de schaal nog 15 minuten in de oven totdat de kaas mooi gesmolten is.

Column Ivonne Kwint is werkzaam in de thuiszorg als verpleegkundige in opleiding. Een ochtendje op pad. Om half 8 start de dag bij de eerste cliënt. Het is een cliënt met een spierziekte. Zijn jongere zus heeft dezelfde spierziekte en is de vorige dag opgenomen in het hospice. Mijnheer is erg ontdaan hierover en daardoor verloopt de verzorging minder soepel dan normaal. Ik bied een luisterend oor en we praten over de impact die dit op dhr heeft. Een beetje beladen verlaat ik iets later de woning van dhr en ga naar de volgende cliënt. Dit is een Turkse mevrouw die zeer beperkt Nederlands spreekt. Haar zoon logeert op dit moment bij haar en is vol lof over ons als thuiszorgmedewerkers. Glimlachend neem ik de complimentjes in ontvangst en met een keukenrolpapiertje vol Turks fruit ga ik de deur weer uit. Iets vrolijker gestemd ga ik naar een man die op het woonwagenkamp woont. Elke dag dat ik werk kom ik bij hem en we hebben een goed contact. Dhr zit aan tafel in de woonkamer en begint meteen grapjes te maken als ik binnen kom. Dhr wil altijd rustig aan beginnen dus ik begin met het zetten van een kopje thee voor ons beide. Rustiger kan niet mijn inziens….. Na het kopje thee gaan we aan de slag en na anderhalf uur heeft dhr insuline, medicatie en ontbijt gehad en is dhr gewassen, gekleed, de wonden verzorgd en de benen gezwachteld. Met een vrolijk “ajuus en tot straks” ga ik de deur weer uit. Volgende cliënt een man van 94 jaar oud die nog geheel zelfstandig is. Hij heeft Alzheimer en vraagt daardoor elke dag dezelfde dingen. “Goedemorgen heb je goed geslapen? Ja hoor mijnheer u ook?” Het enige wat ik hier kom doen is een exelon pleister vervangen. Dit gaat volgens een vast plakpatroon waarop hij ook elke dag zegt dat hij niet weet waar de oude pleister zit en de nieuwe geplakt moet gaan worden. Mijn antwoord: “ach gaat u maar weer lekker uit de kleren dan zal ik eens ff kijken!” Waarop hij begint te lachen en vraagt of ik op oude mannen val. Ach mijnheer u moet eens weten waar ik allemaal op val!! Haha Lachend ga ik de deur weer uit. Deze Belgische mevrouw begint al te huilen als ik binnen kom. Nee, ze heeft geen hekel aan me maar roept: “ik ben zo content dat gij er bent!” Ze heeft 2 jaar geleden een CVA gehad en is daardoor af en toe emotioneel flink ontremd. Met een grapje ga ik aan het werk en na een uur zit ze gewassen en gestreken in de rolstoel. Volgende cliënt is een mw die ernstig ziek is geweest en daardoor haar structuur en ritme kwijt geraakt is. Ik stuur haar aan tijdens het wassen en aankleden. Na de zorg drinken we samen een kopje koffie en bespreken de zorg. We besluiten dat de zorg afgebouwd kan worden waarop mw zegt het prettig te hebben ervaren dat we dagelijks bij haar aankwamen en ons zal gaan missen. Terug naar de man op het woonwagenkamp om nog even insuline en medicatie te geven en dan... weer voldaan naar huis. Ja hoor werken in de zorg is heerlijk en ik hoop het nog lang vol te kunnen houden!

Page 8: Zorgkrant "Zusters in de dop!"

8

Wel of niet

reanimeren...

Hoe zit het eigenlijk?

Als verpleegkundige is het belangrijk om te weten dat er verschillen zijn in het reanimatiebeleid in de gezondheidszorg. _____________________________________ Tekst: Teunie, Annet en Karin

CASUS Boze zoon na reanimatie moeder

Tijdens de verzorging van een cliënt op hoge

leeftijd werd cliënt aangetroffen met een

hartstilstand. Nadat 112 gebeld was, werd direct gestart met reanimeren. Mevrouw is na

reanimatie, met hartslag naar het ziekenhuis vervoerd. Dit werd door de zoon niet in dank afgenomen. Erg

boos is hij dat zijn moeder gereanimeerd is. Was deze wens goed op papier gezet zodat wens rechtsgeldig was,

had dit voorkomen kunnen worden. Hieruit blijkt wat het belang is van een rechtsgeldige reanimatiewens van

de cliënt.

Professionele hulpverleners en artsen zijn verplicht zich aan de wilsverklaring te houden. Dit kan door het dragen van een penning die is voorzien van pasfoto, naam, handtekening en geboortedatum en zichtbaar (om de hals) wordt gedragen. Behandelaars hoeven niet op zoek te gaan naar de penning; bij hartfalen telt elke seconde. Wat nog beter is : Een tatoeage op je borst, waarop de mededeling Not To Be Resuscitated(NTBR) in schrifttekens te lezen is. In Nederland is dit rechtsgeldig.

Hoe is het geregeld in de extramurale setting,

intramurale setting en het ziekenhuis?

Medewerkers binnen een extramurale setting,

kunnen in de uitvoering van hun werkzaamheden

geconfronteerd worden met cliënten die een

hartstilstand krijgen. In deze levensbedreigende

situatie wordt van alle medewerkers verwacht te

handelen volgens het beleid van de organisatie.

Het geldende beleid is: Wij reanimeren tenzij….

de cliënt in een ondertekende niet-reanimatie

verklaring heeft aangegeven niet gereanimeerd te

willen worden. Medewerkers in de

gezondheidszorg zijn niet beschermd en zelfs

strafbaar als zij nalaten een reanimatiepoging in

gang te zetten en 112 te bellen. Indien de

medewerker na het volgen van een reanimatie- of

BHV training bevoegd is wordt meteen 112

gebeld en gestart met reanimeren. Medewerkers

die niet bevoegd zijn om te reanimeren dienen

meteen deskundige hulp in te schakelen door 112

te bellen en de instructies van de 112-

zorgcentralist op te volgen. Indien de cliënt

beschikt over een niet- reanimeer penning is de

juridische status hiervan identiek aan de

papieren verklaring. Wanneer een cliënt niet

gereanimeerd wenst te worden dient de cliënt dit

zelf vast te leggen in een (schriftelijke) niet-

Page 9: Zorgkrant "Zusters in de dop!"

9

reanimeer verklaring (wilsverklaring). Het is

hierbij van belang dat de cliënt deze

wilsverklaring ook bespreekt met de (huis)arts

en naaste familie, zodat zij ook hierover geïnformeerd zijn.

Ziekenhuisbeleid:

Reanimatiebeleid in het ziekenhuis Het reanimatiebeleid in het rivierenland ziekenhuis moet vastgelegd worden bij opname van een patiënt. De arts bespreekt met de patiënt wat hij wil als er plotseling een hartstilstand plaats vindt. Soms is de wens van de patiënt om niet gereanimeerd te worden. De arts is dan verplicht een NTBR formulier te tekenen. Het kan ook zijn dat de arts op medische gronden een NTBR formulier tekent. De arts ziet dan op medische gronden een reanimatie niet zitten. De arts behoort dit aan de patiënt en familie uit te leggen. Vaak wordt dit getekend als de patiënt terminaal of plotseling ernstig ziek is. De laatste tijd vragen de artsen altijd aan de patiënt wat hun wens is. Voorheen was dit niet het geval. Dan moest de verpleegkundige er zelf achteraangaan. Deze regel is veranderd in het ziekenhuis en nu hoeft de verpleegkundige alleen nog te checken of de arts het aan de patiënt gevraagd heeft. Bij het bespreken van het NTBR beleid worden de volgende keuzes voorgesteld aan de patiënt:

- Reanimeren ja/nee. - Invasief/ non- invasief beademen ja/nee. - Wel of niet opereren. - Naar de IC ja/ nee. - Optimaal beleid op de afdeling ja/nee.

Sommige patiënten willen niet gereanimeerd maar wel beademd worden. Dit noem je dan Niet Reanimeren. De laatste jaren is het flink vooruitgegaan betreft het vastleggen van het reanimatiebeleid. Het is nu

voor de verpleegkundige bij bijna alle patiënten duidelijk wat het beleid is! Reanimatiebeleid in de verpleeghuiszorg:

De resultaten van een reanimatie zijn vaak minder rooskleurig dan gedacht wordt. In het verpleeghuis zal vaak de afspraak gemaakt worden af te zien van een reanimatie bij een ademhalings- of circulatiestilstand. Reanimatie is een ingrijpende behandeling waarbij het de vraag is of de grote belasting opweegt tegen de vaak kleine kans op succes. Deze afweging ligt in de eerste plaats bij de patiënt , maar de arts hoort ook een afweging te maken. Aangezien de beperkte kans van slagen en de disproportionaliteit zal bij een groot deel van de verpleeghuisbewoners, maar ook bij een grote groep verzorgingshuisbewoners besloten worden om niet te reanimeren. Instellingsbeleid: Afspraken rond reanimeren worden primair gemaakt in het kader van een individueel zorgplan. Er zijn echter ook bewoners bij wie een reanimatie een redelijke kans op succes heeft. Bijv.revalidanten of jonge cliënten. Indien zich een situatie voordoet waarin nog geen individuele afspraak is gemaakt, wordt er bij een verpleeghuisbewoner voor gekozen om niet te reanimeren. De instelling heeft ook te maken met personeel en bezoekers, dan wordt er een actief beleid gehanteerd ten aanzien van reanimatie. In het kader van de Arbowet draagt de instelling zorg voor beschikbaarheid van personeel met de vaardigheid om te reanimeren. Registratie reanimeren: De dossiers van alle cliënten met een reanimatiewens worden gemarkeerd met een sticker op de rug van het dossier en een vermelding in het zorgleefplan. Bronnen: intranet St.Zorgcentra de Betuwe intranet STMR intranet Ziekenhuis Rivierenland

Page 10: Zorgkrant "Zusters in de dop!"

10

Hygiëne & infectiepreventie

binnen verschillende zorginstellingen!

Een goede hygiëne is van belang om de kans op overdracht van infecties tijdens het verblijf binnen een zorginstelling, ziekenhuis of bij cliënten thuis te voorkomen. Infectieziekten kunnen zich verspreiden als hygiëneregels ontbreken of niet worden nageleefd en dit kan gevolgen hebben voor de gezondheid en veiligheid van patiënten. Ook voor medewerkers en mantelzorgers. ______________________________________________________________________________ Tekst: Franka, Francis en josé

Door regels te handhaven kan verspreiding beperkt worden. Hierbij kan je denken aan een schone leefomgeving, persoonlijke verzorging, schoonmaak en desinfectie. Wanneer er sprake is van een verhoogd risico, door bijvoorbeeld een open wond kan een goed beleid op gebied van hygiëne tijdens wondverzorging, denkend aan het dragen van handschoenen en een schort, risico’s van infectie tot een minimum beperkt worden. Als er sprake is van een infectieziekte bij een patiënt/ cliënt kunnen protocollen nageleefd worden om verdere uitbraak bij over de afdeling/ locatie bij patiënten, cliënten, medewerkers, mantelzorgers en vrijwilligers worden voorkomen.

Thuiszorg Ik werk bij STMR, dit is een thuiszorgorganisatie, dus ik kom bij de mensen thuis. In de dorpen waar ik werk hebben wij ongeveer 20 cliënten in zorg. In de thuissituatie ligt de hygiëne vaak wel anders dan in een instelling. Maar handen wassen blijft natuurlijk altijd belangrijk. Op intranet “de website van onze organisatie zijn heel veel protocollen en richtlijnen te vinden over allerlei verpleegtechnische handelingen die ook regelmatig in de thuissituatie uitgevoerd worden. Bijvoorbeeld katheteriseren, sonde inbrengen, subcutaan of intramusculair spuiten. Franka Ziekenhuis Ik werk in het ziekenhuis op de kinderafdeling. Een goede hygiëne is van groot belang in het ziekenhuis. Ziekenhuispatiënten zijn immers extra gevoelig voor bacteriën. Daarom is het belangrijk dat zowel patiënten als bezoekers hier rekening mee houden wanneer zij in het ziekenhuis verblijven. Op de kinderafdeling worden veel kinderen opgenomen met bijv. gastro enteritis (buikgriep). Buikgriep is voor kleine kinderen erg besmettelijk. Omdat wij met nog veel meer kleine en premature kinderen werken wordt er druppel en contact isolatie toegepast op de boxen waar de kinderen verpleegd worden. Dit om te voorkomen dat wij een ander kind besmetten. Contact en druppelisolatie houdt kort gezegd in dat je de kamer betreedt met een pak aan, met handschoenen aan en met een mondkapje op. Wanneer je klaar bent met het verplegen van de patient trek je je pak uit, gooi je je handenschoenen weg en je mondkapje. Je was grondig je handen en daarna desinfecteer je je handen. Francis

Verzorgingshuis

Ik werk in Zorgcentrum Oranjehof in Buren. In Oranjehof wonen 15 cliënten op de psychogeriatrische afdeling, 24 cliënten duurzaam, 2 tijdelijke opnames en 11 EMZ cliënten. Bij ons is hygiëne & infectie preventie een belangrijk item. We hebben sinds 2013 de hygiëne verscherpt en er zijn verschillende protocollen en werkwijze opgezet en die worden nu gevolgd. D.m.v. onze hygiënecommissie en interne audits worden controles uitgevoerd en van daaruit weer verbeterpunten en acties opgezet en besproken in de teams. Als ik voor mezelf spreek was het erg wennen om verschillende afspraken na te leven, zoals het dragen van handschoenen en een schort bij persoonlijke zorg. Ik weet hoe belangrijk het is om infectieverspreiding te voorkomen en daarom doe ik dit graag voor de cliënten. José

Page 11: Zorgkrant "Zusters in de dop!"

11

.

Persoonlijke hygiëne Belangrijk bij de persoonlijke hygiëne blijft de handhygiëne, handschoenen en schorten dragen als het protocol dit voorschrijft, wanneer je aan het werk bent geen sieraden dragen, haar verzorging en het op een juiste wijze dragen van werk-/beschermende kleding. Ziekenhuis: Geen shirts met lange mouwen onder het pak. Jasjes altijd helemaal gesloten. Geen sieraden. Geen nagellak of kunst nagels. Haar op een staart.

Thuiszorg: Haar verzorging , geen sieraden dragen, handen wassen en het dragen van handschoenen bij een aantal handelingen

Verzorgingshuis: Deze regels worden bij ons strikt gevolgd. Ook nieuwe medewerkers en stagiaires worden vooraf geïnformeerd.

Handhygiëne Micro-organisme kunnen makkelijk worden overgedragen via de handen van de (zorg)medewerker Daarom is het belangrijk dat je je handen op de juiste wijze en het juiste moment wast. Hiervoor dienen de juiste materialen aanwezig te zijn: vloeibare zeep in dispensers en papieren handdoekjes en handalcohol. Ziekenhuis: Op iedere kamer hebben we zeep- en alcohol dispensers hangen. Ook papieren handdoekjes zijn altijd aanwezig. Na ieder contact met de patiënt, maar bijv. ook na het opmaken van een bed, dienen de handen goed gewassen te worden en te worden gedesinfecteerd.

Thuiszorg: Als wij een cliënt in zorg krijgen staat het in de reglementen dat de cliënt altijd handzeep en een schone handdoek moet hebben voor de verzorgende- verpleegkundige. Voor mijzelf heb ik in mijn auto ook een flesje handalcohol

Verzorgingshuis: Bij elke cliënten hangen papieren handdoeken en zeep en alcoholdispensers en worden continu gebruikt.

Hygiëne bij lichaamsverzorging Om overdracht van micro-organismen, ziekten te voorkómen, moeten bij de omgang met lichaamsvloeistoffen bij lichamelijke verzorging regels in acht worden genomen. Dit is zeker aan de orde wanneer er sprake is van wondverzorging. Ziekenhuis: Altijd handschoenen aan. Eventueel een plastic schort aan die daarna weggegooid kan worden. Na de handeling wederom je handen grondig wassen en desinfecteren.

Thuiszorg: In de thuiszorg werken wij altijd met onderzoeks handschoenen als we cliënten gaan verzorgen waarbij je met lichaamsvloeistoffen in aanraking kan komen.

Verzorgingshuis: Wij dragen ten alle tijden handschoenen en een schort als we in aanraking kunnen komen met lichaamsvloeistoffen.

Desinfectiebeleid Materialen kunnen huishoudelijk worden gereinigd, tenzij er verontreiniging is met bloed of infectie- ziekten. Desinfectie is dan belangrijk om te voorkomen dat micro- organismen blijven bestaan. Ziekenhuis: Voorwerpen dienen altijd met alcohol te worden schoongemaakt. Voor het desinfecteren van bijv. de huid van een patiënten dient chloorhexidine te worden gebruikt.

Thuiszorg: Hiervoor zijn protocollen te vinden op intranet. Thuis is vaak alleen huishoudelijk schoonmaak materiaal voor handen

Verzorgingshuis: Bij besmetting van bloed worden materialen met alcohol ontsmet.

Hygiënisch beheer van ruimten en materialen Opslag en beheer van materialen dient op een hygiënische manier te gebeuren. Dit voorkomt dat vuil en micro-organismen via materialen worden overgedragen. De opslag van schone en soms steriele materialen wordt gescheiden van opslag van vuile materialen.

Ziekenhuis: In het ziekenhuis hebben wij een schone (steriele) werkruimte en de onsteriele werkruimte. In de schone werkruimte worden bijv. de antibiotica ‘s klaargemaakt. Ook liggen hier alle steriele voorwerpen zoals steriele handschoenen, gaasjes, katheters enz. Ook hebben wij op iedere kamer een naaldencontainer staan. Zo hoef je niet met je ‘vuile naald’ over de gang te lopen.

Thuiszorg: Voor naalden hebben cliënten altijd wel een naaldencontainer verder wordt afval gescheiden in de daarvoor bedoelde container gedaan Bij wondzorg gebruiken we een afvalzakje dat na de wondzorg gelijk weggegooid kan worden.

Verzorgingshuis: Binnen onze instelling hebben we verschillende ruimtes hiervoor in gericht.

Page 12: Zorgkrant "Zusters in de dop!"

12

Boekrecensie:

Werken bij ZZG zorggroep

Wil je in een prima werksfeer samen met ruim 3.000 collega’s professionele en

betrouwbare zorg bieden? Kom dan bij ZZG zorggroep. Er is een grote kans dat

je bij ons een interessante baan vindt. Werken

We hebben veel verschillende functies en werkplekken. Werk je graag zelfstandig of juist in teamverband? In je eigen

dorp of misschien in de stad? Bij ons is veel mogelijk. We bieden onze medewerkers veel kansen om zich te blijven

ontwikkelen en door te stromen naar een hoger niveau of een andere functie. Je kunt je deskundigheid onderhouden en

vergroten door bij- en nascholingstrajecten. Kijk voor meer informatie en actuele vacatures op

www.werkenbijzzgzorggroep.nl

Ziekenhuis Rivierenland Tiel

Op de afdeling Kind & Jeugdzorg ontstaat een vacature voor een

VERPLEEGKUNDIGE KNOG(m / v) VOOR

TENMINSTE 24 UUR PER WEEK

Over de afdeling Op de vernieuwde afdeling Kind & Jeugd werken ± 35 medewerkers. Er is plaats voor 18 patiënten (en inroomende ouder) in de leeftijd van 0 tot 18 jaar, voor alle specialismen. Daarnaast is er een dag opname - unit. De afdeling biedt ook moeder- en kindzorg, dat wil zeggen dat de kraamvrouw naast haar zieke baby wordt verzorgd. Je wordt op alle werkplekken van de afdeling ingezet. Wat wij vragen Vervolgopleiding kinderverpleegkunde succesvol afgerond, in staat tot het scheppen van een prettig klimaat voor zowel ouders als kinderen, bij het verpleegkundig handelen inleven in de gedachtewereld van het kind, verbindend binnen een team. Inzet, flexibiliteit, verantwoordelijkheid en zelfstandigheid zijn voor jou vanzelfsprekend. Wat wij bieden De arbeidsovereenkomst wordt in eerste instantie aangegaan voor bepaalde tijd, met de intentie tot een vast dienstverband. Het salaris bedraagt, afhankelijk van opleiding en ervaring, maximaal € 3.264,00 bruto per maand op fulltime basis (FWG 50). Meer informatie Inlichtingen worden graag verstrekt door Sabine Quadvlieg, unitmanager B5. Hebben wij je interesse kunnen wekken? Stuur dan je brief met cv vóór 15 maart a.s., bij voorkeur per email, naar [email protected] of naar Ziekenhuis Rivierenland t.a.v. afdeling P&O, Postbus 6024, 4000 HA Tiel. Briefselectie vindt plaats op 16 maart a.s. en een eerste selectiegesprek op 17 maart.

Voor zorgcentrum Lingewaarde in Tiel zijn wij op zoek naar een

VERPLEEGKUNDIGE 32-36 uur per week

Functieomschrijving

Verzorgende, verplegende en begeleidende activiteiten volgens het Zorgleefplan; Verrichten van verpleegtechnische handelingen; Kunnen adviseren en handelen bij complexe cliëntvragen; Coachen vakbekwaamheid van zorgmedewerkers; Bevorderen kwaliteit zorg- en dienstverlening; Randvoorwaarden organiseren voor het leveren van complexe zorg; Organiseren van deskundigheidsbevording.

Functie-eisen

Opleiding Verpleegkundige, niveau 4; BIG geregistreerd; Zelfstandig kunnen werken; Kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van een zelfstandig team; Flexibel, vindingrijk en oplettend; In kunnen spelen op onverwachte situaties; Goede mondelinge en schriftelijke uitdrukkingsvaardigheid; Bereidheid tot draaien van bereikbare diensten.

Overige informatie

Het betreft een dienstverband voor de duur van een jaar met uitzicht op een vast dienstverband. De CAO VVT is van toepassing. De functie is ingedeeld in FWG 40, inschaling is afhankelijk van leeftijd en ervaring.

Inlichtingen en solliciteren

Voor nadere informatie kun je contact opnemen met Tom Dijkman, manager, bereikbaar via telefoonnummer 06 83 21 73 48. Je sollicitatiebrief, onder vermelding van vacaturenummer 1502l12 kun je vóór 13 maart aanstaande bij voorkeur mailen naar [email protected] of sturen naar Zorgcentra De Betuwe, Postbus 225, 4100 AE Culemborg, t.a.v. PO&O.

Page 13: Zorgkrant "Zusters in de dop!"

13

MBO- HBO verpleegkundige

Wát is nu het verschil?

Er is op dit moment veel discussie over de beroepsprofielen. De werkgroep beroepsprofielen 2020 is druk bezig met het opstellen van de nieuwe beroepsprofielen die beter aansluiten op de praktijk, en hebben met hun ideeën al veel stof doen opwaaien (denk maar aan de term ‘zorgkundige’). Door deze hele discussie ontstaat de vraag; wat is nu het verschil tussen een MBO en HBO geschoolde verpleegkundige? Hoe zien de profielen van de twee niveaus er op dit moment in de praktijk eigenlijk uit?________________________________________________________________________________________________________________________________ Tekst: Astrid en Laura

De niveau 5 verpleegkundige is een hbo-v opgeleide verpleegkundige, een deskundige en bekwame zorgprofessional die in staat is bij multi-problematiek af te stemmen met anderen, samen met de patiënt prioriteiten kan stellen, bespreken en omzetten in geïntegreerde zorgplannen en kan bijdragen aan praktijkonderzoek. Daarbij heeft zij oog voor preventie en continuïteit van zorg en samenwerking in de 1e, 2e en 3e lijn. Het hbo-profiel heeft de volgende competenties:

Het HBO profiel heeft de volgende competenties:

- Naast de rol van verpleegkundig expert, spelen klinisch redeneren, kritische zelfreflectie, communicatieve vaardigheden, interdisciplinair samenwerken, kennis en wetenschap, maatschappelijk handelen, organisatie en professionaliteit een grote rol. (Dit is op basis van de zeven Canmeds rollen.1)

- Een bijdrage kunnen leveren aan praktijkgebonden onderzoek, met als uitkomst versterking van evidence-

based practice. - Kennis/kunde van technologische mogelijkheden die van toepassing zijn voor de zorg.

- Aandac- Aandacht voor de coördinerende rol, kennis vermeerdering, afstemming, samenwerking en leiderschap.

- De hbo-verpleegkundige heeft functiewaardering schaal 50.

De niveau 4 verpleegkundige is een mbo-v opgeleide verpleegkundige, een deskundige en bekwame zorgprofessional die handelt in zorgsituaties die in het algemeen relatief stabiel zijn. Het handelen verloopt in die situaties grotendeels volgens (professionele) standaarden en richtlijnen. Van de mbo-verpleegkundige wordt verlangd dat zij in die context de patiënt lichamelijke, emotionele en geestelijke ondersteuning biedt. Het mbo-profiel heeft de volgende competenties: - Professioneel handelen en professioneel gedrag, goed communicatievermogen en vermogen tot samenwerken. - Kennis, kunde en vaardigheden voor het uitvoeren van minder complexe zorg conform (evidence-based) richtlijnen. - Vermogen om risico's in te schatten, zodat zorg kan worden opgeschaald wanneer dat nodig. - De mbo-verpleegkundige heeft functiewaarderingschaal schaal 45. Is er dus verschil tussen een MBO en HBO verpleegkundige? Ja zeker! Er is een duidelijk verschil! 1) Zie artikel pag. 19 over de Canmeds rollen Geschreven aan de hand van de bronnen: Nursing, VenVN

Page 14: Zorgkrant "Zusters in de dop!"

14

Wondzorg

Arteriële en veneuze insufficiëntie _____________________________________________________________________________________________________________________________ Bijdrage van José, Jet en Corina

Voor het geven van een goede wondzorg is het belangrijk om het verschil te weten tussen veneuze en arteriële insufficiëntie.

Veneuze insufficiëntie Bij een veneuze insufficiëntie kunnen de aders hun taak om het bloed terug naar het hart te transporteren niet meer voldoende uitvoeren. De oorzaken hiervoor zijn voornamelijk een beschadiging van de vaatkleppen na een trombose of een zwak bindweefsel rond de beenaders zodat de aders verwijd zijn en de aderkleppen niet meer goed kunnen sluiten. Beide oorzaken zorgen ervoor dat het bloed niet meer volledig naar het hart gepompt kan worden en deels weer terugzakt naar de aders. Als gevolg daarvan ontwikkelen zich uit de permanent verwijde aders uitstulpingen in de aders, zogenaamde spataders. Of er ontstaan zwellingen door vochtophoping (oedeem). Later verdikt het weefsel en de huid, treden er pijnlijke ontstekingen op, sterft het weefsel af en worden er veneuze open wonden gevormd, het 'open been'. De eerste verschijnselen van een chronische veneuze insufficiëntie zijn vaak zichtbaar aan de enkel, er vormt zich een netwerk van kleine adertjes. Zware benen, jeuk, tintelingen en kuitkrampen tijdens de nacht volgen. Een bruinachtige verkleuring van de huid, rode plekken die aan wondroos doen denken en kleine witte vlekjes op

de huid zijn tekenen voor een reeds gevorderde aandoening. (Bron: http://www.medi.nl/ gezondheid/vaatproblemen/veneuze-insufficientie .html) Arteriële insufficiëntie Bij arteriële insufficiëntie is er verminderde bloedtoevoer of het ontbreken van de bloedstroom door de aderen. Slagaders zijn bloedvaten die het bloed wegvoeren vanuit je hart, naar weefsels en organen. Aderen zijn bloedvaten die zuurstof vervoeren naar alle cellen van je lichaam, maar terugvoeren. Arteriële insufficiëntie treedt op wanneer slagaders vernauwd of geblokkeerd zijn/worden door een onderliggende ziekte of aandoening. Vernauwing van een slagader wordt ook wel stenose genoemd. Zonder voldoende bloedtoevoer en zuurstof kunnen cellen en weefsels niet goed functioneren en zelfs afsterven. De meest voorkomende oorzaak van arteriële insufficiëntie is atherosclerose of aderverkalking. Aderverkalking wordt veroorzaakt door het opstapelen van vetten in de wand van de slagaders. Met het ouder worden, gebeurt dit bij iedereen in meer of mindere

mate. De opeenstapeling van vet kan zo erg worden, dat er een zogenaamde plaque ontstaat, waar ook kalk in gaat zitten. Een plaque is een soort korstachtige beschadiging van de binnenkant van de vaatwand. Aderverkalking kan om drie redenen gevaarlijk zijn: - Ten eerste vernauwt de plaque het bloedvat. Bloed kan daardoor minder goed doorstromen. Het bloedvat kan zelfs geheel dichtslibben waardoor de plek waar het vat naartoe leidt, geen bloed meer krijgt en afsterft. Dit noemen we een infarct.

- Ten tweede kan de plaque gemakkelijk beschadigen. Zelfs een kleine beschadiging zorgt voor het ontstaan van een bloedstolsel. Wanneer zo’n stolsel losschiet, wordt deze meegevoerd met de bloedstroom en kan deze op een andere plek vast komen te zitten en een vat afsluiten. - Ten derde bestaat het risico dat de vaatwand verslapt. Door de veranderingen in de vaatwand kan het bloedvat ook wijder worden in plaats van nauwer. Dit wordt ook wel aneurysma genoemd..

Arteriële insufficiëntie in de benen of onderbuik is vaak te wijten aan perifeer arterieel vaatlijden (PAD). PAD veroorzaakt een slechte

Page 15: Zorgkrant "Zusters in de dop!"

15

circulatie en kramp in benen en voeten.

De meest voorkomende oorzaak van arteriële insufficiëntie, atherosclerose, kan worden behandeld met medicijnen, een gezonde voedingen een levensstijl veranderingen. Behandeling van andere oorzaken van arteriële insufficiëntie is ook mogelijk. De behandeling is afhankelijk van de specifieke oorzaak, de betrokken slagaders, en de symptomen.

(Bron: http://o.elobot.eu/artikel/arteriele-insufficientie/symptomen-2)

Bij het ulcus cruris wordt in een groot aantal gevallen veneuze insufficiëntie (verminderde doorstroming van de aderen in de benen) gevonden als belangrijkste oorzaak. Daarnaast kan bij een ulcus cruris sprake zijn van arteriële insufficiëntie, diabetes mellitus, vasculitis, maligniteiten, infecties en andere minder frequente oorzaken. De chronische veneuze insufficiëntie wordt vaak veroorzaakt door het posttrombotisch syndroom: de lange termijn complicatie van diepe veneuze trombose. Behandeling Het doel van de behandeling bij een ulcus cruris is dat de wond geneest en het voorkomen dat er nieuwe wonden ontstaan. Hierbij is het belangrijk is dat de huid- doorbloeding wordt verbeterd en de bloedsomloop zo goed mogelijk wordt hersteld.

Wondbehandeling De arts, verpleegkundige of de doktersassistente maakt de wond regelmatig schoon en verbindt hem opnieuw. Zit de wond op de voet en bovendien op een plek waar bij het staan en lopen druk op komt (hak, bal, wreef, enkel), dan moet de druk ontlast worden. Dit heet ‘polsteren’. Hierbij worden drukplekken vrijgelegd waardoor het verband overal gelijke druk geeft. Zwachtelen ACT (ambulante compressie therapie) De arts, de verpleegkundige of de dokters- assistente zwachtelt de wond als ader- problemen de oorzaak zijn van een open been. Hij zwachtelt het been in van de voorvoet tot de knie. Doel van het zwachtelen is dat het vocht (oedeem) uit het been verdwijnt. Dit komt doordat de kuitspier door lopen en beweging in combinatie met de druk door de zwachtels het vocht uit de benen pompt. Voldoende blijven lopen is daarom belangrijk. Therapeutische elastische kousen (TEK) Waarschijnlijk kan de onderliggende oorzaak van een open been (de aderproblemen) niet worden verholpen. Er zijn dan permanente hulpmiddelen nodig om de bloedsomloop in het

been op gang te houden. Een voorbeeld hiervan is een therapeutische elastische kous (TEK). Deze kous wordt op maat gemaakt. Wanneer kousen nodig zijn voor beide benen is het belangrijk dat de linker- en rechterkous goed uit elkaar worden gehouden omdat deze verschillend zijn. Ook wordt er onderscheidt gemaakt in verschillende soorten therapeutische kousen. Zo zijn er de in vlakbrei- (met naad) en rondbreikousen (zonder naad). Daarnaast worden bij therapeutisch elastische kousen aan de benen er 4 verschillende druk- klassen onderscheiden, I t/m IV, waarbij IV de hoogste drukklasse is. Behandeling bij slagaderproblemen Eventuele behandeling van een stoornis van de bloedaanvoer gebeurt door een vaatchirurg. Hij bekijkt of een operatie of dotteren mogelijk is. 'Dotteren' is het oprekken van een vernauwing in een bloedvat met behulp van een ballonkatheter. De medische benaming hiervoor is 'Percutane Transluminale Angioplastiek' (letterlijk: via de huid, door het bloedvat heen, het bloedvat oprekken). (Bron: http://www.startwondver zorging.nl/Ulcus_Cruris/ulcus_cruris

.html)

Page 16: Zorgkrant "Zusters in de dop!"

16

Begeleiden van studenten

Doen of laten?

Door het dreigende tekort aan stageplaatsen wordt er steeds vaker een beroep gedaan op instellingen om een leerplek te bieden. Maar…………is er altijd wel een goed overzicht over wat zoiets allemaal kost? Niet alleen op financieel gebied maar ook op het gebied van begeleiding. Hieronder een aantal voorwaarden waaraan te voldoen voor een goede begeleiding. ________________________________________________________________________________________________________________________________ Tekst: Jet en Ivonne

Directie / management: stelt het opleidingsbeleid en het volume vast. Opleidingscoördinator: is belast met beleids- en ontwikkeltaken op het gebied van de praktijkopleiding en deskundigheidsbevordering. Tot de taken van deze persoon behoren: ° het realiseren van voorwaarden voor de praktijkopleiding binnen de instelling ° leiding geven aan de praktijkopleiding ° het realiseren van voorwaarden voor competentiegericht onderwijs ° het bewaken van de kwaliteit van de praktijkopleiding en het aanpassen van de praktijkopleiding aan onderwijsvernieuwing en ontwikkeling binnen de eigen instelling ° het ontwikkelen en uitvoeren van opleidingsbeleid in de praktijkinstelling. Praktijkopleider: is verantwoordelijk voor de directe opleiding en begeleiding van B PV -deelnemers. Het takenpakket omvat onder meer: ° het scheppen van voorwaarden voor een volwaardige opleidings- en begeleidingssituatie in de praktijk van het beroep ° het zelfstandig uitvoeren van opleidings-, begeleidings- en beoordelingsactiviteiten ° het coördineren van, en verantwoordelijkheid dragen voor begeleidingsactiviteiten voor het team. Werkbegeleider: draagt zorg voor de directe begeleiding op de werkvloer, instrueert en begeleidt de B PV -deelnemer bij het verwerven van de nodige vaardigheden, beroepshouding, kennis en inzicht in de concrete praktijksituatie. Het takenpakket bestaat uit: ° het introduceren van de deelnemer op de afdeling ° het scheppen van voorwaarden voor het leren op de afdeling ° het instrueren en begeleiden van de deelnemer bij het aanleren van vaardigheden en beroepshouding ° het verstrekken van informatie over het leerproces van de deelnemer aan de praktijkopleider. Afdelingshoofd / teamleider / coördinator: draagt zorg voor vervanging bij afwezigheid van de werkbegeleiding en is indirect bij de begeleiding betrokken Teamleden: het coachen van deelnemers en het ondersteunen van werkbegeleiders B PV -deelnemer: leert volgens de principes van het competentiegericht onderwijs. ° het integreren van kennis, houding en vaardigheden ° het leren in de beroepscontext met de focus op toepassing en probleemoplossend handelen ° het verstrekken van informatie aan de werkbegeleider. Als er sprake is van een BBL-route: Personeelsadviseur: is betrokken bij de selectie Managementassistent: draagt zorg voor het contract van de leerling Administratie: draagt zorg voor de financiën.

Page 17: Zorgkrant "Zusters in de dop!"

17

Prijsvraag !!!!!! Win een gratis jaarabonnement !!!!!!

Voor onze eerste oplagen hebben wij de werktitel : Zusters in de dop gekozen.

Wie weet er een passendere titel en wint daarmee een jaarabonnement? Stuur je ideeën op voor 30 juli en maak kans op deze grandioze prijs ter waarde van € 49,95. Het mail adres

is [email protected] . De winnaar krijgt voor 15 augustus bericht. Of kijk op onze website www.zustersindedop.nl

P U Z Z E L

A

G

I

N

A

Page 18: Zorgkrant "Zusters in de dop!"

18

Medicatieveiligheid “In het ziekenhuis mocht ik niet eens zelf een paracetamol innemen van de zuster”.

________________________________________________________________________________________________________________________________ Tekst: Nienke, Jet, Annette Dhr. W. is een man van 81 jaar, weduwnaar en woont zelfstandig. Door flinke artrose in vooral zijn handen en de knieën heeft hij 1x per week hulp bij douchen van de thuiszorg ivm valgevaar. Zijn medicatie verzorgt hij zelfstandig via het baxtersysteem. Voor de pijn in de gewrichten mag dhr. paracetamol. Hij neemt deze alleen als de pijn te heftig wordt. Dhr. weet dat het beter is om deze regelmatig in de nemen maar wil hier nog niet aan. De laatste tijd neem hij 2 maal paracetamol in de avond, dhr. zegt dan beter te slapen. Tip van de buurvrouw! Dhr. koopt de paracetamol bij de drogist en regelt de inname zelf. Ivm exc. COPD wordt dhr. opgenomen in het ziekenhuis. Hier wordt direct de medicatie toediening overgenomen uitgaande van de gegevens van de huisarts/apotheek. Hierdoor kan dhr. niet meer zelf de regie voeren over zijn paracetamol inname waardoor dhr. slecht slaapt. Dhr. verteld verdrietig: de zuster zegt dat het een fabeltje is dat ik van de paracetamol lekker kan slapen, moet dit nu allemaal zo?

Waarom is dit eigenlijk allemaal zo geregeld? De 3 studenten Nienke, Jet en Annette gaan op onderzoek uit. Nienke werkt in het ziekenhuis en verteld waarom dit een bekend verhaal is: “In het ziekenhuis zien we dit regelmatig, het vervelende aan dit verhaal is dat wij als verplegend personeel geen medicatie aan patiënten mogen geven die niet door de arts is ingevoerd. Dit zorgt er namelijk voor dat er bij de arts en apotheker een duidelijk overzicht is van de medicatie die de patiënt gebruikt. Ook zorgt dit ervoor dat bijv. pijn goed geregistreerd kan worden. De

pijnscore moet in het ziekenhuis 3x dgs geregistreerd worden. Als patiënten vanuit thuis medicatie in gaan nemen is er geen goed beeld meer over de pijn van de patiënt en hiermee dus ook of het effect van de mogelijke behandeling. Wel wordt er bij iedere opname een anamnese gesprek gedaan bij de patiënt door de apotheek waarin ook naar medicatie gevraagd wordt die de patiënt mogelijk vanuit thuis gebruikt deze wordt dan allemaal ingevoerd, dit kan alleen soms wel een dag duren voordat de apotheek er is, zeker als de patiënt wordt opgenomen met spoed. Dit resulteert er dan in dat wij voorgaande casus regelmatig voorbij zien komen.” Jet en Annette werken beide in de thuiszorg, zij vertellen hoe dit bij hun is: “Wij lopen tegen allerlei protocollen en voorschriften aan ten aan zien van medicatieveiligheid. En per instelling zijn de afspraken en de procedures ook weer heel verschillend. Als wij een rol hebben in de medicatie toedienen en/ of aanreiken moet er bv. altijd afgetekend worden op de toedieninglijst die geleverd wordt door de apotheek. De inspectie heeft als taak om de medicatieveiligheid te bewaken In deze heeft de inspectie eisen die per instelling protocollair zijn vastgelegd. Hierdoor wordt inzichtelijk hoe het een en ander is geregeld.”

Page 19: Zorgkrant "Zusters in de dop!"

19

De Canmeds rollen In het beroepsprofiel van de van de verpleegkundige wordt gebruik gemaakt van de ordening in zeven

competentiegebieden, gebaseerd op de systematiek van de CanMEDS (Canadian Medical Education Directions for Specialists).

De systematiek bestaat uit één centrale rol (de zorgverlener met vakinhoudelijke competenties) en zes rollen die daarmee samenhangen. Samen vormen zij de zeven CanMEDS-rollen.

Bij elke rol hoort een competentie. Wat houden die zeven rollen nu precies in?

Met andere woorden; welke competenties moet een moderne verpleegkundige nu eigenlijk beheersen? ________________________________________________________________________________________________________________________________ Tekst: Astrid Competentiegebied 1: Verpleegkundig handelen De kern van het competentiegebied verpleegkundig handelen betreft het gebruiken van vakdeskundigheid in de directe patiëntenzorg. Verpleegkundigen zijn in alle fases van het verpleegkundig proces vaardig in het klinisch redeneren en in het uitvoeren van verpleegkundige handelingen. Verpleegkundig handelen vormt het centrale competentiegebied van verpleegkundigen. Competentiegebied 2: Communicatie De kern van het competentiegebied communicatie betreft het opbouwen van een vertrouwensrelatie en een effectieve informatie-uitwisseling. Verpleegkundigen stemmen communicatie af op de persoon waarmee gecommuniceerd wordt. Competentiegebied 3: Samenwerking De kern van het competentiegebied samenwerking betreft monodisciplinaire en multidisciplinaire samenwerking ten dienste van optimale patiëntenzorg. Verpleegkundigen bieden 24-uurszorg. Dit betekent dat zij werken in teamverband waarin zij elkaar ondersteunen en gebruik maken van ieders deskundigheid. Uiteraard bevat dit competentiegebied ook de samenwerking met patiënt, familieleden en naasten. Competentiegebied 4: Kennis en wetenschap De kern van het competentiegebied kennis en wetenschap betreft enerzijds het actueel houden van de eigen kennis en anderzijds het benutten van deze kennis voor de patiëntenzorg en de deskundigheidsbevordering van collega’s. Verpleegkundigen geven er blijk van levenslang te leren, passen de principes van Evidence

BasedPpractice (EBP) toe en dragen bij aan innovatie. Een belangrijk aspect binnen de deskundigheidsbevordering van collega’s is het geven van werkbegeleiding. Competentiegebied 5: Maatschappelijk handelen De kern van het competentiegebied maatschappelijk handelen betreft belangen-behartiging en overstijgt hierbij het niveau van de individuele patiëntenzorg. Verpleegkundigen hebben een maatschappelijke verantwoordelijk-heid. Zij signaleren ethische problemen en structurele gezondheidsproblemen binnen de eigen patiëntenpopulatie waarvoor nog geen passend zorgaanbod is en bevorderen dat daar een oplossing voor komt.

Page 20: Zorgkrant "Zusters in de dop!"

20

Competentiegebied 6: Organisatie De kern van het competentiegebied organisatie betreft het functioneren in een organisatie ten dienste van de patiëntenzorg. Verpleegkundigen leveren een bijdrage aan continuïteit, coördinatie en kwaliteit van het totale zorgproces. Daarbij denken zij zo nodig in zorgketens. De verpleegkundige neemt leiderschap in het verpleegkundig handelen, de samenwerking en de organisatie. Competentiegebied: 7 Professionaliteit De kern van het competentiegebied professionaliteit betreft de mate waarin de specifieke kennis, vaardigheden en gedrag van het beroep eigen zijn gemaakt en worden uitgedragen. Een belangrijk component in de professionaliteit is de verpleegkundige beroepshouding. Verpleegkundigen streven naar het continu perfectioneren van hun vakkennis en handelen volgens de waarden en normen van het beroep. Daarnaast dragen verpleegkundigen bij aan de behartiging van de belangen van de eigen beroepsgroep.

Bronnen: https://www.kwaliteitsregistervenv.nl

www.hva.nl

________________________________________________________________________________________________________________________________ --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Te koop aangeboden Grote partij uniformjasjes, leverbaar in alle maten. Kleur : lichtblauw. Degelijke kwaliteit, slijtvast en wasbaar op hoge temperatuur. Lijkt het je wat, neem contact op met Teunie, tel. 0684638837

Te koop aangeboden

Page 21: Zorgkrant "Zusters in de dop!"

21

De dokter en de dood

optimale zorg in de laatste levensfase bijdrage van Teunie Hoiting

Optimale zorg rond levenseinde

De fysiologie van het sterven is grotendeels onbekend, schrijft internist-oncoloog Alexander de Graeff in zijn bijdrage voor De Dokter en de dood. ‘Dat betekent dat de klinische blik het enige diagnosticum is om vast te stellen of de stervensfase is aangebroken.’ Alleen al door dat ‘feit’ zijn dokters – ofschoon opgeleid om mensen beter te maken – ook altijd betrokken bij de laatste levensfase.

De auteurs bespreken verschillende dilemma’s in de laatste levensfase. Hoe ga je om met een familie die bang is voor morfine? Welke invloed heeft een pacemaker of ICD op het naderende levenseinde? Moet een ICD worden uitgezet om te voorkomen dat het sterven ontaardt in een lijdensweg? Wat doe je met een patient die telkens wakker wordt , ondanks palliatieve sedatie? Hoe verloopt de procedure rond orgaandonatie? Op herkenbare wijze worden casussen besproken met een informatief karakter en geven duidelijkheid betreffende deze lastige vragen. Het laatste deel bevat persoonlijke ervaringen van artsen. Ik sta positief achter dit boek, het enige waar ik moeite mee heb is dat euthanasie gezien wordt als een vorm van goed medisch handelen in de laatste levensfase. Vanuit mijn levensovertuiging heb ik daar moeite mee. Het boek geeft helaas geen antwoord op mijn dilemma. Een boek dat voor verpleegkundigen veel informatie verschaft. De dokter en de dood, Lia van Zuylen e.a. (red.), Diagnosis Uitgevers 2015, 320 blz.

Paperback 35 euro | Hardcover 35 euro

Page 22: Zorgkrant "Zusters in de dop!"

22

Onze volgende uitgave verschijnt medio augustus.

De volgende artikelen kun je daarin verwachten:

Baanbrekend onderzoek door oud-studenten van ROC Rivor-Tiel

Nieuwe ontwikkelingen in vergevorderd stadium

Interview met: Staatssecretaris van

Martin van Rijn

Hoe ver gaan de bezuinigingen in de zorg?

Reportage over het dragen van

uniformen met een vooruitblik op de nieuw wintercollectie

Page 23: Zorgkrant "Zusters in de dop!"

23

Zusters in de dop is een kwartaal uitgave van klas BVP4L11 van het ROC Rivor te Tiel, voor hun werkgevers, docenten, familieleden en medestudenten. Redactie: Nienke Talsma Francis van Haarlem Annet van Binsbergen Ivonne Kwint Liesbeth Geurts José Timmer Teunie Hoiting Corina Gijsbers Anja de Keijzer José Lok Franka van Hordragen Jet Buyk Annette Smits Karin Janssen Astrid van Dorland Laura Rooijackers

Pag. 6 (cartoons) : http://www.loesje.nl/posters/0904druk/ https://familyhotrose.wordpress.com/2012/01/05/lol/ http://stefringoot.com/?attachment_id=969 Pag. 7 (recept) : http://www.smulweb.nl/recepten/1423423/Enchilada Pag. 17 (puzzel) : http://www.woordzoekers.org/ Pag. 22 (staatssecretaris portret) : http://en.wikipedia.org/wiki/Martin_van_Rijn Pag. 22 (zorgkleding) : http://www.zorgkleding.nl/ Achterkant streepjescode: http : http://www.manssen.nl/2011/07/04/

Voor artikelen, bijdragen, aankondigingen uiterlijk de laatste zaterdag van de even maanden, en wel 14 dagen voor de uiterlijke verschijningsdatum, toesturen. Verantwoordelijkheid De verantwoordelijkheid voor deze pagina's ligt bij de redactie. De redactie behoudt zich het recht voor artikelen, berichten enz. in te korten of niet te plaatsen. U wordt verzocht de aankondigingen zo kort mogelijk te houden. Overname artikelen zijn niet toegestaan! Abonnementen: Abonnementsprijs 2015 per jaar: € 49,95. Per halfjaar: € 24,95. Voor zorginstellingen zijn pakabonnementen mogelijk. Prijsopgave per aanvraag. Opgave abonnementen en adreswijzigingen bij ROC Rivor-Anders B.V. Beëindiging van het abonnement kan alléén schriftelijk plaatsvinden, drie maanden vóór het aflopen van de abonnementsperiode.

Page 24: Zorgkrant "Zusters in de dop!"

24