werkplezier werkdruk maureen tirtotaroeno
DESCRIPTION
TRANSCRIPT
BURNED OUT!Werkplezier en werkdruk:
Hoe houd ik balans
ONDERZOEK MOVIR 2012
Arbeidsongeschiktheidsverzekeraar Movir constateerde een toename van burn-outklachten bij met name vrouwelijke en jonge huisartsen
Dit was aanleiding om een onderzoek onder huisartsen te starten met als doel, meer inzicht te krijgen in factoren die deze toename veroorzaken en wellicht aanknopingspunten te vinden om arbeidsongeschiktheid te voorkomen.
ONDERZOEK MOVIR 2012
Het onderzoek richtte zich op arbeidstevredenheid en werkdruk onder huisartsen
40% van de huisartsen gaf aan dat dienstbelasting bijdraagt aan overspanning
Overige aspecten Managen personeel
Omgang overheid en verzekeraars
Veranderde regelgeving en beleid
Karakter huisarts
takenpakket
ONDERZOEK MOVIR 2012
Huisartsen zijn tevreden over hun werk( geven 7,6)
Voornaamste energie-gever is patiëntenzorg
Ervaren een forse werkdruk( 70% wel eens signalen van overspannenheid)
ONDERZOEK MOVIR 2012
Geslacht niet van invloed op voorkomen van overspannenheid
Beginnende huisarts ervaart een drempel om (oudere) collega aan te spreken
Solist die ouder is, meer uren werkt, hogere werkdruk ervaart en ontevreden is , bespreekt zijn eigen functioneren minder
BURNED OUT!
Casus
BURNED OUT!
Bijna vakantie……
BURNED OUT!
Overspannen of burn-out!
ONTSTAAN OVERSPANNENHEID OF BURN-OUT
GEWOON OVERSPANNEN?
Bij zowel overspanning als burn-out is er sprake van ernstige distressklachten, verlies van controle en sociaal disfunctioneren
Er is een relatie met stress (overbelasting zowel privé als werk gerelateerd)
Burn-out is een vorm van overspanning waarbij een negatieve attitude t.o.v. werk een belangrijke rol speelt.
GEWOON OVERSPANNEN?
Burn-out heeft een meer chronisch beloop dan overspanning en kenmerkt zich door emotionele uitputting, verlies van betrokkenheid bij het werk of verminderd gevoel van competentie.
Overspanning kenmerkt zich door een kortere duur van de klachten en een gunstige prognose. (80% binnen 12 weken weer volledig aan het werk)
BURNED OUT!WANNEER?
Aanhoudende lichamelijke e/o geestelijke vermoeidheid van 6 maand tot een jaar of langer
Sneller vermoeid na mentale inspanning dan voorheen, of uitputting na een relatief geringe lichamelijke inspanning
BURNED OUT!WANNEER?
Ten minste 2 van de volgende klachten Spierpijn, rug, nek en gewrichtspijn
Duizeligheid
Spanningshoofdpijn
Slaapstoornissen
Moeite met ontspannen
Maag- of darmklachten
Toegenomen prikkelbaarheid
BURNED OUT!WANNEER?
Geen angst- of depressieve stoornis
De klachten zijn gerelateerd aan werkomstandigheden
Twee van de volgende verschijnselen
Cynisme (mentale distantie)
Gevoel dat de prestaties verminderd zijn
VERSCHIL DEPRESSIE
Burn-out: stemming boos, mat, verdrietig, ongelukkig, maar niet depressief
Inactiviteit en besluitloosheid, gebrek aan energie, maar niet door stemming
Minder plezier in activiteiten bij burn-out door gebrek aan energie
Schuldgevoelens bij burn-out meestal in actuele situatie , bv collega’s in de steek laten
Burn-out patiënt geeft vitalere indruk dan depressieve patiënt
OVEREENKOMSTEN EN VERSCHILLEN
overspannen Burn-out depressie
klachten, ernstige distress, disbalans draagkracht draaglast
ernstige distress, m.n. relatie met werk
ernstige distress, meestal oorzaak in verleden/genetisch
verlies van controle + + +
sociaal disfunctioneren
+ + +
beloop 80% binnen 12 weken weer volledig aan het werk)
chronisch 60% na een half jaar hersteld
stemming Snel geïrriteerd, emotioneel, slaapproblemen
boos, mat, verdrietig, ongelukkig
sombere stemming gedurende het grootste deel van de dag
Inactiviteit en besluitloosheid,
- Door gebrek aan energie door stemming
Schuldgevoelens actueel verleden
duur klachten in totaal
<6 mnd >6 mnd klachten gedurende minstens 2 wk.
2 SOORTEN HUISARTSEN GEVOELIG VOOR BURN-OUT
DE PSYCHASTENE PERSOONLIJKHEID
Moeite met nee zeggen
Neigt tot perfectionisme
Plichtsgetrouw
Toegewijd idealistisch
Offert zichzelf op
Doet meer dan hij kan en heeft moeite met delegeren
Vindt het heel erg dat hij door de klachten niet kan werken
DE NARCISTISCHE PERSOONLIJKHEID
Zegt graag ja
Heeft behoefte zichzelf te bewijzen
Is doelgericht
Kent zijn eigen grenzen onvoldoende
Doet meer dan hij kan en heeft moeite te delegeren
Is vaak woedend op het bedrijf dat hem dit is aangedaan.
MOGELIJKE OORZAKEN VAN BURN-OUT
Ervaren werkdruk, tijdsdruk en interferentie werk en thuissituatie rolproblemen en emotionele belasting
Afwezigheid van energiebronnen: m.n. gebrek aan sociale steun collega’s en leidinggevende en gebrek aan feedback over eigen prestaties
Gebrek aan participatie in de besluitvorming
BURNED OUT!
Houd werkplezier en werkdruk in balans door erop te letten als je merkt dat je leeft van vakantie naar vakantie, zonder echt energie op te doen.
En ga er niet van uit dit overkomt mij niet!
Collega’s wijs je mede collega’s erop als je ziet dat er rooksignalen zijn, je hebt het meestal eerder door dan betrokkene zelf dat er brand zit aan te komen.
BURNED OUT!
The end!
LANDELIJK ONDERZOEK NAAR LANGDURIGE STRESSFACTOREN BIJ HUISARTSEN
Gemiddeld werken huisartsen vier dagen per week.
Slechts een derde van de huisartsen werkt fulltime.
De gemiddelde omvang van de aanstelling is weliswaar deeltijd, wel bedraagt de gemiddelde werkweek 48 uur.
Een werkdag is gemiddeld 12 uur. Hoe kleiner de aanstelling, hoe langer de werkdag.
LANDELIJK ONDERZOEK NAAR LANGDURIGE STRESS FACTOREN BIJ HUISARTSEN
Huisartsen zijn tevreden met hun werk. Werken als solist, in een duo praktijk of in een groepspraktijk is niet van invloed op de arbeidstevredenheid.
Waarnemers rapporteren een iets hogere gemiddelde tevredenheid dan (mede)praktijkhouders en huisartsen in loondienst.
Het aantal jaren werkervaring is van invloed op de arbeidstevredenheid: hoe langer in het vak, hoe lager de waardering.
LANDELIJK ONDERZOEK NAAR LANGDURIGE STRESS FACTOREN BIJ HUISARTSEN
Huisartsen rapporteren een forse werkdruk
Waarnemers rapporteren een lagere werkdruk dan zelfstandig gevestigde huisartsen
LANDELIJK ONDERZOEK NAAR LANGDURIGE STRESS FACTOREN BIJ HUISARTSEN
Op de vraag in welke mate aspecten energie geven dan wel kosten:
blijkt patiëntenzorg de meeste energie te geven en de belasting van de diensten de meeste energie te kosten.
LANDELIJK ONDERZOEK NAAR LANGDURIGE STRESS FACTOREN BIJ HUISARTSEN
Ruim 70% van de huisartsen rapporteert weleens signalen van overspannenheid bij zichzelf te hebben geconstateerd.
Bijna 15% van de huisartsen zegt zelf wel eens burn-out te zijn geweest.
Van de beginnende huisartsen (<40 jaar) antwoordt 10% reeds burn-out of overspannen te zijn geweest.
LANDELIJK ONDERZOEK NAAR LANGDURIGE STRESS FACTOREN BIJ HUISARTSEN
Er bestaat geen relatie tussen burn-out en geslacht.
Tweederde van de huisartsen geeft aan dat administratieve handelingen bijdragen aan het veroorzaken van overspannenheid
Het eigen functioneren en de tevredenheid met het werk als huisarts wordt door bijna 60% van de huisartsen besproken in intercollegiaal overleg.
LANDELIJK ONDERZOEK NAAR LANGDURIGE STRESS FACTOREN BIJ HUISARTSEN
Jongere huisartsen doen dit vaker.
Ruim de helft is het eens met de stelling dat het onderwerp burn-out onder huisartsen moeilijk bespreekbaar is.
Als huisartsen bij zichzelf signalen van overspannenheid bemerken, zoeken zij vrijwel allemaal hulp en steun bij de ‘inner circle’ (partner, vriend, collega uit de praktijk).
LANDELIJK ONDERZOEK NAAR LANGDURIGE STRESS FACTOREN BIJ HUISARTSEN
70% van de huisartsen overweegt professionele hulp in te roepen bij signalen van overspannenheid door het raadplegen van een psycholoog, de eigen huisarts of de arbeidsongeschiktheidsverzekeraar.
Een kwart van de huisartsen geeft aan zeker geen beroep te doen op externe hulp(verlening) wanneer zij bij zichzelf signalen zouden zien van overspannenheid of burn-out
LANDELIJK ONDERZOEK NAAR LANGDURIGE STRESS FACTOREN BIJ HUISARTSEN
De groep die zegt te overwegen contact op te nemen met de arbeidsongeschiktheidsverzekeraar is ruim een kwart, terwijl maar 4,5% zegt dit zeker te doen.
Minstens van even groot belang is, dat één op de acht huisartsen verwacht zeker niets te doen en gewoon door te gaan met het werk.
Daarenboven zou bijna een derde overwegen de signalen te negeren.