Columni en Commotie samen heel sociaal medium

Zoals elke keer als ik weer binnenloop op de Harmonie, overviel me ook onderdag 8 april een gevoel van nostalgie. Gemengd dit keer met een vleugje nieuwsgierigheid naar een nieuw college van Wim Vuijk. Dat was vroeger niet altijd niet zo…. Wat ook anders was, was het zoeken naar de collegezaal. 315, waar zat dat ook alweer? Een beetje onwennig in de lange, op dit tijdstip uitgestorven gangen, zocht ik samen met twee oud-studiegenoten m’n weg naar het lokaal. Een nieuwe vleugel ging voor me open. En aan het eind van de lange wandeling was Hij.

Kersttoespraak HMHet college en/of de docent trok(ken) zo’n twintig bezoekers. Grotendeels Commotie, deels Columni. Jong en oud…-studenten, elkaar opnemend vanaf de andere kant van het lokaal. En daartussen de eeuwig bevlogen Wim Vuijk, die het college als vanouds verrassend begon. Met Hare Majesteit dit keer, die in haar kersttoespraak indirect kritiek had geuit op sociale media. Ze hadden haar zelfs de uitspraak ontlokt dat het ideaal van het bevrijde individu zijn eindpunt heeft bereikt. Op zichzelf al een interessante discussie, maar dat is voor een ander college.

Slim gebruikenWat zijn sociale media? En, zoals het een goed wetenschapper betaamt: zijn er ook niet-sociale, niet-verbindende media? Kranten, telefoon, e-mail, rtv, chat: ieder op hun eigen manier verbindend. En aan ons, vakgenoten, om deze media slim in te zetten. Dat wil zeggen, ze te gebruiken zoals de ontvanger verwacht: eerlijk, betrouwbaar, duidelijk (zoals de oplettende lezer uiteraard herkent, kwamen er een aantal maximes van de heer Grice voorbij), om zo de boodschap over te brengen waarvan we graag willen dat e ontvanger die krijgt. Vandaar dat er nu in kranten advertenties staan, dat je tijdens het eten gebeld wordt over een nieuwe energiemaatschappij en filters moet installeren om je inbox vrij te houden van spam. Ieder medium heeft z’n eigen verleden, heden en toekomst: van persoonlijk en betrouwbaar naar massaal en manipulatief.

Hyves op het menuNa deze nieuwe inzichten in sociale media werden de mouwen opgestroopt. “Het voordeel van een workshop is dat het de spreker van zijn spreektaak ontlast”, aldus de docent. Die was speciaal voor dit college het veld in gegaan om ons onderzoeksobject te verkennen: restaurant Oud Sluis, van chef-kok Sergio Herman, in Sluis, Zeeuws-Vlaanderen. Eén van de twee restaurants in Nederland met 3 sterren (Michelin welteverstaan, de hoogst haalbare eer voor de niet-culinairici onder ons) en behorend tot de mondiale top 5. Of we even wilden bedenken hoe deze gastronomische gigant z’n website en communicatie kan verbeteren. Nou zit meneer Herman een jaar van tevoren volgeboekt, dus echte noodzaak hiertoe leek er vanuit marketingtechnisch oogpunt niet te zijn. Maar voor een restaurant dat de grenzen van het culinair-mogelijke opzoekt, is een eigentijds imago natuurlijk onontbeerlijk. En daarin past een gewaagde inzet van oude en nieuwe media.

Eten als kunstHet bleek enigszins lastig om in de korte tijd die er was een immens briljant idee te verzinnen. Toch brachten de vier groepen waarin Commotie- en Columni-leden dit keer gebroederlijk naast elkaar zaten, heel wat enthousiaste ideeën voort. Van een twitterende Sergio (met hulp van een stagiair CIW natuurlijk), via een speciale community op Hyves en cd’s met symfonieën geïnspireerd op maaltijden tot een galerie waar de Oud Sluis-gerechten tot kunst verheven zijn. Zoals de meester het zelf graag ziet. We zijn benieuwd met welk idee Wim de volgende dag naar Sluis heeft gebeld.

PubquizEn toen was het de hoogste tijd voor een gezellige pubquiz in Pacific. Met rondes als Weetjes over Groningen (je weet wel, wat was er mis met het Peerd van Ome Loeks?), geschiedenis (enige consternatie ontstond toen bleek dat de studiebeurs al sinds de jaren tachtig bestaat, ‘oh, maar wij bedoelden de basisbeurs!’) en spelling (wist u dat je

‘gedweeë’ schrijft zoals het hier staat? Onbegrijpelijk hè?). De ultieme hoofdprijs waarmee het zielsgelukkige team van Wim (hmm….) naar huis mocht, bestond behalve uit de eeuwige roem uit een prinsessentasje (wat zat daar eigenlijk in?) en een lekker slokje alcoholische versnapering. Een geslaagde afsluiting van een hele leuke avond uit op eigen vakgebied. Bedankt Wim en bedankt Commotie! Op naar een volgende samenwerking.