oor tram- en busreizigers zijn regelmaaten betrouwbaarheid essentieel. Dit blijkteens te meer uit de (on)tevredenheids -meting. Vermits de tevredenheid deeerste operationele doelstelling van DeLijn in de beheersovereenkomst is, steltzich voor De Lijn een immens probleem.

Het lijkt er sterk op dat De Lijn dezestrategische doelstelling op verre na niet meerrealiseert.Het is evident dat de stiptheid,waarover slechts 44 procent tevreden is, meerdan een pijnpunt is: nooit lag de tevredenheidvan de Lijn-klanten zo laag. Terecht vraagt deLijn-directie de wegbeheerders om ingrependie de doorstroming van tram en busverbeteren. De stiptheid loopt echter ook terugwegens de door de Vlaamse regering verlaagdeexploitatiebudgetten. Gevolg: grotere tramskomen minder vaak langs. Op de Gentse lijn 1ligt het plaatsaanbod in de ochtend-schoolspitsvan station naar centrum in 2018 een derdelager dan in 2007. Tegen zestien vijfdeligehermelijntrams met vier dubbele deurendestijds rijden er nu nog acht, de helft grotere,zevendelige albatrostrams met vijf dubbeledeuren. Meer reizigers, minder plaatsaanbod,verhoudingsgewijs minder deuren: bijgevolgstappen de reizigers trager in en uit. De totalehaltestilstand én de ritduur nemen toe.

Reizigers verleidenIn april 2017, bij de start van het circulatieplan inGent, zette De Lijn nog een tiental kleine PCC-tram-metjes in, terwijl er even veel grote, rijklare her-melijntrams ongebruikt in de stelplaats bleven. Defeitelijke reizigersdoorstroming verslechtert doorhet lagere exploitatiebudget. Hierdoor wordt inspe-len op het beschikbaar rollend materieel ondanksde toenemende reizigersvraag in Gent (raming DeLijn: +28 procent) onmogelijk. Dit is in strijd metde beheersovereenkomst van de Vlaamse overheid,die De Lijn oplegt om reizigers te verleiden om voortram en bus te kiezen.

Het tekort aan stiptheid is voor een deel te ver-klaren door moeilijke doorstroming op de wegmaar dit is niet de enige verklaring.

De Lijn zorgt zelf voor vertragingen waardoorde stiptheid in het gedrang komt. Deze huisge-maakte vertragingen kan De Lijn met een goede

organisatie onder controle krijgen en vergenmeestal niet veel extra middelen.

Zo rijden in Antwerpen en Gent hermelijntramsmet slechts vier dubbele deuren, terwijl de tramsdie de MIVB inzet (dezelfde lengte en leverancier),de helft meer deuren hebben. Logisch dat het in-en uitstappen in Brussel minder lang duurt. Tramsen bussen met meer deuren bestellen is reizigers-vriendelijker dan ‘tijdrovende’ haltes te schrappen,zoals onder meer in Gent gebeurt.

De verplichting voor alle Lijn-abonnees om hunchipkaart aan boord te valideren (Yes you scan!)vertraagt eveneens het instappen. In Straatsburgvalideert men op het tramhalteperron vooraleerin te stappen. Waarom verplicht De Lijn haar klan-ten om op gelede bussen uitsluitend aan de voorstedeur in te stappen, terwijl aan de uitstapdeurenverderop ook valideertoestellen staan, en de MIVBop haar gelede bussen het instappen langs alle bus-deuren wél toelaat?

In Gent verlopen sommige vervoerbewijscon-troles tergend traag (soms 5 minuten) – terwijltram of bus stilstaat op een eigen bedding, noch-tans aangelegd om vlot op te schieten. Logischdat deze ongewild stilstaande reizigers ontevre-den zijn. Zij betalen om te worden vervoerd.

Wanneer De Lijn te weinig of onoordeelkundigmaterieel – bijvoorbeeld kleine PCC in plaats vanhermelijnen/albatrossen – inzet, geraken vele rei-zigers niet op de tram en is het drummen gebla-zen, met veel tijdverlies voor in- en uitstappen.

Veel reizigers missen hun aansluiting omdateen aflostijd van bestuurders soms 5 minutenduurt.

Een andere huisgemaakte vertraging vormt deontwaarding en het gebrek aan telgegevens. Hetis zonneklaar dat het door minister Weyts (N-VA)en de Vlaamse regering opgelegde verminderdeexploitatiebudget De Lijn steeds meer in adem-nood brengt. Evenwel, waarom bestelt De Lijn nunog CAF-trams zonder automatische telappara-tuur, nochtans door de leverancier standaardvoorzien? Dan zou De Lijn meteen onbetwistbarereizigersaantallen kunnen voorleggen, zonder tewachten op Godot noch op haar vertraagde – éninstapvertragende – registratiesysteem RETIBO.

De Lijn zou de slogan “Yes, we can” vooreerstbinnen de eigen organisatie moeten waarma-ken.

26 DeMorgen.VRIJDAG 27/04/2018

Johan De Mol isverkeers -deskundige(UGent); Luc Desmedtis bestuurslidvan vzwReizigers -bond.

De Lijn zit met immens probleem

V

Meer opinie? Krijg op woensdag en zondag gratis onze nieuwsbrief OPINIEMAKERS.Inschrijven kan via demorgen.be/opiniemakers

POH

LMAN

N

JoachimPohlmannis woord -voerder vanBart DeWever (N-VA)en schrijvervan Een unievan heteigen. Zijncolumnverschijntwekelijks.

orige zondag was het Erfgoeddag en aange-zien mijn eega in die sector werkzaam is,was ik van dienst om op de kleine te letten.Als nieuwe man is die taak mij uiteraard nietvreemd, en dus nam ik hem mee op een uitjenaar het Duits militair kerkhof in Lommel.Gewoon, uit pure nostalgie.

Vooraleer u de karikaturen over mezelf en mijnideologie voor werkelijkheid neemt, wil ik erop wij-zen dat het kerkhof zich bevindt in het geboortedorpvan mijn grootvader. Als kind ging ik met hem optrektocht in de bossen van dat dorp en dan kwamenwe op die begraafplaats uit.

Vandaar het nostalgische karakter van ons tripje;want het maakte een enorme indruk op mijn jon-gere ik. Bijna veertigduizend lichamen liggen ergeborgen in een golvende zee van betonnen kruisjes,een afgrijselijk imposant zicht.

Je bereikt dat kerkhof niet zomaar. Het ligt ver-borgen in de naaldwouden. Met opzet, om beden-kelijke figuren weg te houden van de nagedachtenisvan de gesneuvelden. Per toeval zul je er niet snelop stoten, je moet er enige moeite voor doen.

Veel meer dan in Tyne Cot of Henri-Chapelleheerst er in Lommel een enorme terughoudendheidin de omkadering. Van heroïsme of verering, laatstaan nationale trots, is geen spoor. Er is enkel plaatsvoor ingetogenheid en nederigheid.

De bescheidenheid van de verliezer wellicht, enomdat er een aantal problematische gevallen liggen.Al waren het overgrote merendeel van de gesneu-velden in Lommel dienstplichtigen die ervan uit-gingen dat hun strijd gerechtvaardigd was.

Oorlog is het uitvoeren van het beleid van je rege-ring met geweld. Of zoals Carl von Clausewitz hetzei: de voortzetting van politiek met andere mid-delen. Een soldaat vraagt niet naar het waarom,enkel naar het hoe.

Het offer van de lijken in Lommel was nodeloosen nutteloos. Net zoals dat van de jongens die neer-gemaaid werden op de slagvelden van de EersteWereldoorlog en in elk Frans dorp herdacht wor-den met een standbeeld waarop “Mort pour lapatrie” prijkt. Ze zijn er vet mee.

En toch is die zinloosheid geen algemene regel.Dat oorlog onzinnig is, zal niemand betwisten.Maar het bestaat en zal niet snel verdwijnen.Onvermijdelijk zullen mensen opnieuw en tegenhun wil geconfronteerd worden met de vraag:welke prijs zijn wij bereid te betalen?

Bij de landing op Normandië ging de gealli-eerde staf ervan uit dat de meeste soldaten in deeerste aanvalsgolf zouden sneuvelen nog voor zede duinen konden bereiken. Zij moesten de Duitsetroepen lang genoeg bezighouden opdat detweede aanvalsgolf zou kunnen landen.

In die eerste boten zaten ongetwijfeld jongensdie wisten dat ze niets meer waren dan kogelvan-gers. De enige reden waarom zij toch in die lan-dingsvaartuigen stapten, was het geloof dat watze deden juist was, dat het zinvol was, dat hetnoodzakelijk was.

Het is beter te leven dan te sterven, maar het isook beter staand te sterven dan op je knieën temoeten leven. Ergens daartussen moet er een kan-telpunt liggen: wanneer is het offer het waard?Wanneer is het zinvol?

Neville Chamberlain was in 1939 niet bereid deprijs te betalen. Hij keerde terug van Hitler metde belofte van “peace in our time”. WinstonChurchill antwoordde: “You were given the choicebetween war and dishonour. You chose dishonour,you will have war.” De geschiedenis gaf hem gelijk.

Mijn zoontje liet er in de kinderwagen zijn slaapniet voor. Hij is ook te jong. Het is aan mij omervoor te zorgen dat hij nooit voor de keuze komtte staan.

VColumn

Welke prijs zijn wijbereid te betalen?

brieven

Het eredoctoraatvan Ken LoachCharles Michel vindt dat hij zijnalma mater moet veroordelenvoor het eredoctoraat dat die gaatuitreiken aan Ken Loach. Hijmoest zich schamen.

Ik kan hem verwijzen naar hetuitstekende werk van Gie van denBerghe uit de jaren 80, De ontken-ning van de Holocaust.

Het is niet omdat je bepaaldevragen stelt bij de Holocaust datje die ontkent of minimaliseert,noch dat je een negationist bent.Het is niet omdat je de politiek

van de staat Israël versus dePalestijnen veroordeelt dat je eenantisemiet bent.

Shame on you, Charles. Alweereen kans gemist om te zwijgen ophet juiste moment.

Myriam Roeland, Sint-Amandsberg

EkonomikaGeen wonder dat het kruim vanonze Vlaamse economische enfinanciële fine fleur zich bij tijd enwijle laat opmerken door eengebrek aan fatsoen en moreel

besef. Al van op de unief wordenbeide deugden afgeleerd. 

Studentenvereniging Ekono -mika Leuven maakt van wat eendemocratisch feest zou kunnenzijn – een presesverkiezing – eendecadent festival en een smake-loze klucht waarbij het geld vro-lijk uit deuren en ramen wordtgegooid. Trouwens, wie denieuwe preses wordt ligt al vast.“All the way up is mijn motto”, kondeze krant (DM 26/4) uit zijn 21-jarige mond optekenen. 

Mooie samenvatting van waarhet volgens vrijemarktfunda-mentalisten om te doen is. Grote

bedrijven als ING, Jupiler, Coca-Cola, Brussels Airlines zien ergeen graten in dit hele gebeurenroyaal te sponsoren. De toekom-stige preses en zijn entouragekunnen zich nu al verheugen opeen CEO-functie in een vanbovengenoemde bedrijven. 

Dan kunnen ze daar toepassenwat ze in hun studententijdgeleerd hebben: de grote jan uit-hangen, met geld gooien, zeep-bellen laten uiteenspatten en debelastingbetaler er voor latenopdraaien. Jong geleerd...

Rik Lefevere, Geluwe

Slimme meters

Waarom wil Tommelein per sedie online digitale meter dooronze strot rammen? Laat meeens een heel stoute gok wagen.De enigen die er eigenlijk betervan worden zijn de netbeheer-ders en de producenten. Die eer-ste zijn in handen van steden engemeenten. Met andere woor-den: de Vlaamse regering voerteen maatregel in die slecht isvoor de privacy, gezondheid,portefeuille en veiligheid vanburgers. Maar die maatregel iswel goed voor de collega’s van het

lokale niveau. En voor de ener-gieproducenten, want die verdie-nen natuurlijk veel te weinig.Met andere woorden: de burgerszijn kies-, melk- en dataveegeworden.

Elke dag zie ik mijn energie-meter als ik naar mijn werk ver-trek. En ik vraag me af of ik kanleven zonder elektriciteit, waterof gas. Want ik ben niet bereid ommijn recht op privacy op te gevenen te gaan leven in een huis waarBig Brother Tommelein elke han-deling meet. En weet.

Johan Janssens

DE

MO

L &

DES

MED

T

Waarom bestelt De Lijn nu nog trams zondervolautomatischetelapparatuur?

► Een tramvan De Lijn inAntwerpen-Centraal.‘Huis -gemaakte vertragingenverslechterennog de stipt-heidscijfersvan De Lijn’,stellen De Molen Desmedt.© BENOIT

DE FREINE