ENTREVISTA

MIGUEL CORTIZOdelegado do Goberno en Galicia

Marcos Pérez Pena ':.:::'::'r,:i Carlos de Paz , ,.

Dende que tomouposesión como delegadodo Goberno o pasado mesde m0rzo; Míguel Cortizoconverteuse nun aríeteque día a día vixía e

fustríga as accíóns doexecutivo de Núñez Feijoo,en contraposición coaac c íó n -m tíis ins t itucio nal-do seu predeceso4AntónInuro. Coñizo, un dospesos pesados da vellagarda do PSdeG-PSOE,regresa a Galícía, enprincípío sen grandesam b íció ns p o líticas, nunmomento no que o seupartído procura un perfilmdis de.finído.

súa actividade como delega-do semella máis política e

con maior presenza mediática cáde Antón Louro. Responde unica-mente a que vostedes teñen uncarácter diferente ou é un cambiode estratexia consciente?

Louro e eu debemos ter máis ou

menos a mesma idea do que debe sera actividade do delegado do Goberno,pero ao final o que marca a diferenzaé a forma de ser de cada un, sen que

eu pense que unha forma de actuar émellor cá outra. Creo que aDelegación é esencialmente unha ins-titución que ten unha carga política

notable, pois represéntase un gober-no e a política dese goberno.

Pero dende o goberno de NúñezFeijoo acúsano de utilizar o seucargo de xeito partidista, servindoos intereses do PSOE...

lso paréceme unha estupidez. Os pri-

meiros días algún membro do gober-no criticou que eu era pouco institu-cional. E eu dixen dende o primeiro

momento que ser institucional non

significaba ser xordomudo: non podo

non escoitar o que se di sobre a polí-

tica do goberno central, e despois nonpodo ser mudo, a miña función é

defender a acción do goberno e res-postar cando o critican. Feijoo dedicaunha boa parte do seu tempo a des-cualificar e agredir o Goberno Centrale nomeadamente o seu presidente.

En cambio, non hai unha soa declara-ción miña sobre asuntos de políticainterna, digamos, sobre cuestións que

se debaten no Parlamento galego.

Como valora a xestión de NúñezFeijoo nos seus dous primeirosanos?Sorpréndeme que unha alta porcenta-

xe das cousas que di Feijoo teñancomo elemento condutor a crítica aogoberno central, renunciando a todasas súas responsabilidades. Feijóodixo nalgunha entrevista que atribuír-lles responsabilidades aos gobernos

autonómicos sobre o déficit sanitarioé cuestionar o modelo autonómico.En modo ningún ! Transfírense compe-tencias e transfírense responsabilida*

des e hai que facerlles fronte. Hai

comunidades que din que non poden

facer fronte á débeda, como Valencia,pero en cambio gastan 180 millóns naFórmula1. En Castela-A Mancha,Valencia e Catalunya hai aeroportosnos que o único que voan son osmillóns que gastaron en construílos.Hai que ser responsables porqueactuar coma eles é o que leva ao des-prestixio da política.

i

I

I

I

I

Feijóo dedica unha boa

parte do seu temPo a

descualificar e agredir

o Goberno Central e o

seu presidente, A miña

función é defender a

acción do goberno e

respostar cando o

critican.

CÚ

ct)'=o)

G)

ToOcCD

(gU)'=q)

q)

TOC)ots(¡)

A alternativa ten que

ser conxunta, e iso

significa que non se

pode conformar ungoberno no que cada

un vai polo seu lado.

Non se hai que poñer

de acordo para

desbancar ao PB senónpara levar adiante un

proxecto político.

Como valora o resultado do PSOE

nas eleccións do 22 de maio?

Foi unha derrota sen paliativos, durísi-

ma. Pero non hai que converter as

derrotas en dramas. Debería servir

para facer autocrítica.

E cre que houbo autocrítica abondano PSOE galego?En política cando hai derrotas nunca

hai a suficiente autocrítica. Cal é a

causa deste resultado? É todo explica-

ble pola crise? Ou é tamén que o parti-

do da oposición leva moito tempo insta-

lado nunha estratexia de desgaste?

Esa estratexia hai que contrarrestala.

Hai que facer autocrítica na incapacida-

de de contrarrestar esa estratexia e

tamén na xestión que o goberno fixo

fronte á crise. Aí está o famoso erro de

Zapalero, xa recoñecido, de non querer

pronunciar a palabra crise.

Como ve o futuro do PSOE? Se

perde as eleccións xerais ficaríaapenas sen poder institucional por

primeira vez dende 1979... Que vías

ten o PSOE para recuperar a capa-

cidade de crear discurso e de sedu-

cir os cidadáns?Primeiro, non sumirse na depresión nin

converter iso nun drama. Ten que facer

análise e converter esa sensación nun

acicate. Sería moi malo Para o Paísque o poder ficase concentrado nunha

dereita que ademais é moi voraz co

poder e que ademais pode Poñer en

perigo o Estado do Benestar. Agora

están falando do copagamento sanita-

rio. É un debate interesado ao fío da

crise. Pódese combater a crise sen

necesidade de atacar os servizospúblicos. Houbo varias crises no pasa-

do e ninguén se atreveu a cuestionar

iso, e agora si que o están cuestionan-

30 0/,11

Rubalcaba?A mellor cabeza da política española.

Feiióo?Núñez Queijoo.

PachiYázquez?Un bo amigo.

Xosé Blanco?Un gran ministro.

Francisco Caamaño?

Practicamente non o coñezo.

Emilio Pérez Touriño?Paso.

Coas eleccións autonómicasno hor¡zonte

Como valora o labor de oposiciónque está realizando PachiYázquez?

O discurso de 'Pachi'como alternativa

de goberno está por chegar. O que tivo,

polo de agora, foi un discurso forzado

polas circunstancias. 'Pachi' é un tíolisto, que vale, que moita xente non o

coñece aínda e aínda non transmite

esa sensación de alternativa de gober-

no. Pachi t¡vo que coller o padido des-

pois dunha derrota inesperada" E

cando se produce unha derrota inespe-

rada nos partidos a xente saca os coi-

telos. Nesas circunstancias fai falla tra-

ballar a nivel interno e amañar a casa.

Agora que xa fixo a primeira pafte, está

empezando a facer a segunda.

Blanco perdeu forza no PSOE gale-

go despois da derrota do 22M e coaperspectiva dunha derrota nas

xerais?Coñezo a Pepe Blanco dende que el

tiña .l I anos, estivemos de acordo en

moitas cousas e en desacordo nou-

tras, de feito el apoiou a Touriño no

congreso aquel no que eu perdín. Eu

tiña a seguridade de que o ía facer

do. O padido ten que reorganizarse

para defender esas conquistas sociais

e nesa loita conectará cos sectores cos

que perdeu o contacto. E nesa loita

haberá unha recuperación de Poder

institucional, que é moi necesario, pois

como dicía Ramón Ruibal, a revolución

faise dende o BOE.

Agora voulle pedir que def ina

nunha palabra ou nunha frase cuda

os seguintes líderes políticos:

Tapalero?Unha boa persoa que ao final termina

abrasada.

Rajoy?

Un descoñecido.

Fe de vida

Miguel Corlizo (Santiago de

Compostela, 1951), é doutor en

Bioloxía pola USC, da que chegou

a ser vicerre¡tor. Traballou no

executivo de Felipe González

como asesor do Ministerio de

Educación e no Hórreo foi

deputado de lingua afiada e

frecuentes enfrontamentos

dialécticos con Manuel Fraga

entre 1990 e 2004, cando

marchou a América latina Para

desempeñar distintos cargos. En

1998 optou á Secretaría Xeral do

PSdeG-PSOE (co apoio de Pachi

Vázquez), pero foi denotado por

Emilio Pérez Touriñ0. En marzo

tomou posesión como delegado

do Goberno.

Cü(t)'=o)

(¡)

To(JOCCD

francamente ben como ministro, e

fíxoo. Demostrouno en moitos asun-

tos: controladores, operativos inver-

nais, AVE..., é un tiPo áxil. E con

Galicia mollouse moito, Pelexou

moito, nunca o Ministerio investiu

tanto en Galicia coma nestes últimos

anos. Blanco non é un home que

dependa da xestión de ZaPatero.

Ve a Blanco na Política galega a

partir do ano que vén?

lso sería adiantar acontecementos e

nin sei o que el prefire. E unha persoa

moi válida. Vivimos nunha sociedade

na que non se recoñecen os méritos e

por exemplo hai tendencia a ningune-

ar a Blanco.

E vostede vese na Primeira liña da

política galega?

Non. Nin na primeira nin na segunda.

Rotundamente non. O meu tempo xa

pasou.

En Galicia a alternativa ao PP Pasa

por un entendemento entre PSOE e

BNG. Pero dá a imPresión de que

dende o 2009 hai nos dous Partidosa tentación de ir cada un Polo seu

lado. Está de acordo?

Ten que haber entendemento, son

os números. A xente non é imbécil,

non podes saír dicindo que nós aspi-

ramos a gobernar sós. Hai uns anos

o Bloque creceu da man de Beiras'

mal pagado desPois. Crece Porque

todos os seus votantes eran nacio-

nalistas? Non, crece Porque había

moita xente que quería unha alterna-

tiva seria ao PP e o PSOE en Galicia

non ofrecía esa alternativa seria. Os

votantes do BNG eran os ProPios

dun partido socialdemócrata ben

organizado. Os votantes dos dous

móvense nas mesmas coordenadas

ideolóxicas, o espazo é común, oque non sei é se os dirixentes dos

dous partidos son conscientes de

que existe este denominador común.

A alternativa tense que construír

conxuntamente e iso significa que

non se pode conformar un goberno,

dando un esPectáculo lamentable,

no que cada un vai Polo seu lado.

Non se hai que Poñer de acordo Para

desbancar o PP, haise que Poñer de

acordo para levar adiante un proxec-

to político. Nos gobernos de coali-

ción debe haber confianza e lealda-

de. Cando haxa iso e a xente o vexa,

non haberá desafección, e Poderan-

se facer mellor as cousas.

Que opina de que unha das Primei-ras medidas adoPtadas PorNegreira sexa o traspaso das com-

petencias municiPais en servizos

sociais a unha fundación?Hai diferenzas entre esquerda e

dereita, hai diferenzas entre PSOE e

PP, seguramente debería haber

máis, e hai diferenzas na concepción

dos servizos públicos e na interven-

ción que o Estado debe ter en deter-

minadas cuestións que non se

poden deixar en mans da iniciativa

privada. No PP hai unha Pulsión

neoliberal desreguladora perigosa

para os servizos sociais. lmos per-

der calidade de vida.

Cre que estamos vivindo un Proce'so de recentralización no Estado,

un intento de debilitar o Estado das

Autonomías, utilizadas como chibo

expiatorio da crise?Hai que fuxir da instantaneidade'

Créase un estado de histeria e bóta-

07.11 31

ñ.9G)

o)

ToC)o

F

o.)

selles a culpa de todo ás autonomí-

as. Haberá que racionalizar o que

haxa que racionalizar, pero iso con

modelo autonómico ou sen modelo

autonómico, pero ese non é o fondo

do problema. Até o de agora todo o

mundo falaba marabillas do modelo

autonómico, que ten demostrado a

súa eficacia e a súa caPacidade de

achegar a administración ao cidadán.

Alemaña, Estados Unidos ou Suíza

están cuestionando os seus modelos

federais? Non. Aquí Parece que hai

grandes intereses detrás.

Houbo críticas ao funcionamento

dos centros de internamento de

inmigrantes, referidas á ausencia

de regulamentos claros, que Pode-ría estar provocando un mal funcio-

namento de moitos deles. Como

está ese tema?

Hai que ter coidado con ese tema,

non se pode xeneralizar. España é un

país que acolle ben e o goberno está

achegando moitos medios Para axu-

dar aos inmigrantes. Pode haber cou-

sas que funcionen mal nos CIES?

Seguro. Haberá fallos, pero tratemos

de corrixilos dentro do diálogo.

Como valora a xestión da Policíacatalá, de Felip Puig no intento de

desaloxo de Plaga CatalunYa e na

protesta fronte ao Parlament?

Co tema das acampadas hai que ser

prudentes e intelixentes, hai que

defender os dereitos de todos.

Cando houbo unha concentración

diante de San Caetano, eu dei ins-

trucións de que se lles permitise aos

indignados estar alí, facer cazolada

e o que quixesen, pero que a Policíatiña que garantir que o goberno gale-

go e todas as persoas que están no

32 07.11

0s partidos deberíanperder poder e

desprazalo cara aos

cidadáns. No é doado e

vai máis alá das listas

abertasn hai que

repensar a soc¡edade,

dende o papel da

lgrexa católica nun

estado laico ate o das

institucións financei ras.

edificio puidesen saír. Polas boas ou

polas malas. Eu sempre recomendo

que haxa moitos policias, porque iso

sempre axuda, e que se forme un

espazo de separación. Que os políti-

cos escoiten o que teñan que escoi-

tar, pero que os manifestantes non

crucen ese espazo de seParación. A

min pedíronme que desaloxase o

Obradoiro: Bugallo, Conde Roa, en

privado e en público. Eu Podo man-

dar desaloxar, pero á media hora

van volver estar aí. Entón, montas

unha boa e non consegues nada. Eu

estou no arame Porque se un

Concello me pide que interveña,

teño que facelo.

0 15M

Que opina do movemento 15M?

Eu estou a favor da indignación, pero

á indignación hai que poñerlle nomes

e apelidos. Cando a indignación é

xenérica, non serve de nada. Pode

ocorrer o que ocorreu en Arxentina:

na crise do 2001 houbo un movemen-

to moi forte que dicía que se vayan

fodos. Resultado? Non se foi ninguén,

máis ou menos segue todo igual. Non

poden ser tratados igual todos os polí-

ticos. Eu miro para lnglaterra, onde

pola máis mínima desviación no com-

portamento un político ten que deixar

o seu cargo. Debería haber unha pre-

sión social inmediata que forzase a

estes políticos a abandonar o seu

cargo, pero aquí non Pasa nada. Hai

unha enfermidade social que vai máis

aló dos políticos.

Pero a crítica que se fai si é con'creta e vai máis aló da organización

das estruturas políticas; critícaseprincipalmente que o poder político

democrático xa non controle o

poder económico, senón que é á

inversa...Se a crítica vai contra ese estado de

cousas polo que o sistema económico

ten primacía sobre o poder político, eu

estou de acordo, pero entón precise-

mos. Porque o que pode acabar

pasando é que esa crítica xeral pro-

duza unicamente unha sociedade

máis conservadora, na que gañen

peso as forzas que promoven la leY Y

el orden fronte á inestabilidade.

Pero non cre que Partidos, sindi-catos, medios de comunicación e

outras estruturas do sistema fun'cionan do mesmo xeito que hai

l

I

L

T(E

.ao)L

P

(D

rd"¿q

;,:ru!j.l,,i;l '/qr ","'

#,;;¡l:"

'' :fY,,,rtfl, *'r#;r,

décadas, mentres que a sociedadeque din representar é moi distinta,está moito máis fragmentada?Non cre que hai unha crise de

representación?Si, eu tamén creo que na sociedade

hai unha crise de valores tan enorme

que vai acabar modificando as súas

estruturas. Hai moitas cuestións que

nos deberían facer reflexionar, coma o

dispendio e o exceso de consumismo.

Efectivamente, en Europa dende 1945

e en España dende 1977 as cousas

empezaron a cambiar a unha gran

velocidade, pero moitas estruturas non

se souberon adaptar, os padidos non

evolucionaron á mesma velocidade

que a sociedade e tamén adquiriron

vicios de comportamento. A sociedade

debe recuperar un alto nivel de esixen-

cia con respecto aos partidos e os par-

tidos deben repensar certas cuestións

que se cadra nalgún momento foron

útiles, coma o sistema electoral, pero

igual agora necesitan ser cambiados.

Os partidos deberían perder poder e

capacidade de decisión e ese Poder

debería desprazarse cara aos cida-

.d

dáns. Non é doado e vai moito máis aló

da cuestión de se as listas deben ser

abertas ou pechadas. Hai que repen-

sar moitos elementos da sociedade,

dende o papel da lgrexa Católica nun

Estado laico que aínda non somos ou

o papel das institucións financeiras.

Que papel cumpre a socialdemo-cracia neste proceso?Fálase de que hai que reinventar a

socialdemocracia. Eu creo que non

hai que reinventar nada, hai que

recuperar o que xa está, hai que

recuperar modos de facer política

que se perderon ou que se perverte-

ron. En relación coa socialdemocra-

cia, creo que a intervención do

Estado na economía é fundamentalpara manter o equilibrio. A desregula-

mentación foi a que nos conduciu a

esta crise, o que demostra que as

receitas socialdemócratas son máis

necesarias ca nunca. O mercado sen

regular é unha selva, e na selva

dominan os máis poderosos.

Pero é innegable que a socialdemo-cracia atravesa unha fonda crise en

toda Europa. Cal é o motivo?

É O¡tic¡l dicir onde está o erro. Parece

que a medida que a sociedade se volve

máis desenvolvida e se amplía o

Estado do Benestar, a xente vólvese

máis conservadora. E hai un certo reflu-

xo, comeza a analizarse negativamen-

te a intervención do Estado, por exem-

plo no tema dos impostos. En paralelo,

a socialdemocracia abandona moitos

dos seus sinais de identidade, o Estado

retírase e ese espazo é ocupado. A

batalla pérdese aí.

A xente tamén detecta que os parti-

dos son estruturas moi pechadas eque, ademais, os propios políticos

'profesionais' cada vez teñenmenos nivel...

Os partidos son moi endogámicos e

esa endogamia péchalle a porta a moi-

tÍsima xente. Os padidos convértense

nun mundo illado no que se esquece a

vida civil e consolídase o fenómeno da

profesionalización. E non só non se

favorece que se incorpore xente,

senón que se ao contrario, bloquéase

a súa entrada porque esa é a maneira

de que esas capelas sigan gozando do

poder que agora teñen.

07,11 33