spoŁe zne gimnazjum nr 7 im. juliusza sŁowakiego
TRANSCRIPT
1
2
SPOŁECZNE GIMNAZJUM NR 7 IM. JULIUSZA SŁOWACKIEGO
W KRAKOWIE
Hanna Czajka, Maria Mizerska,
Vanessa Olendrowicz,
Luiza Świerzawska
Temat projektu:
Dolny Śląsk jako skansen
techniki i laboratorium
nowych technologii
Promotor: Sławomir Zaczyński
Kraków 2014
3
4
Spis treści
WSTĘP ...................................................................................................................................................... 6
Przemysłowe Dzieje Dolnego Śląska ....................................................................................................... 8
XIII wiek .............................................................................................................................................................................. 8
XV wiek ............................................................................................................................................................................... 8
XVI wiek .............................................................................................................................................................................. 9
XVII – XVIII wiek ............................................................................................................................................................ 10
XIX wiek ........................................................................................................................................................................... 10
XX wiek ............................................................................................................................................................................ 11
Dolny Śląsk jako skansen techniki – podsumowanie............................................................................. 14
Współczesny przemysł i technika na Dolnym Śląsku ............................................................................ 18
Mosty we Wrocławiu ................................................................................................................................................. 18
Młyny we Wrocławiu .................................................................................................................................................. 22
Elektrownie wiatrowe .............................................................................................................................................. 24
Kopalnia złota .............................................................................................................................................................. 26
KGHM Polska Miedź .................................................................................................................................................. 27
Huta Miedzi „Legnica” ................................................................................................................... 30
Huta Miedzi „Głogów” ................................................................................................................... 31
PGE Elektrownia Turów ............................................................................................................................................. 33
Elektrownia Wodna „Leśna” ..................................................................................................................................... 35
Rozwój regionu, a rozwój technologiczny ....................................................................................................... 40
Summary ............................................................................................................................................... 46
Zakończenie ........................................................................................................................................... 48
Bibliografia: ........................................................................................................................................... 50
5
6
WSTĘP
W tym roku pojechałyśmy na obóz jesienny na Dolny Śląsk. Przez
dziesięć dni miałyśmy możliwość pobytu we Wrocławiu oraz we wsi Kliczków, w
powiecie bolesławskim. Postanowiłyśmy wspólnie zrealizować projekt pod
tytułem „Dolny Śląsk jako skansen techniki i laboratorium nowych technologii”
pod kierownictwem Pana Sławomira Zaczyńskiego. W skład naszej grupy
wchodzą: Hanna Czajka, Maria Mizerska, Vanessa Olendrowicz i Luiza
Świerzawska z klas drugich Społecznego Gimnazjum nr 7 w Krakowie. Wspólnie
doszłyśmy do wniosku, że Dolny Śląsk to wyjątkowe pod względem
przemysłowym województwo w Polsce, dlatego postanowiłyśmy wybrać ten
temat, by zgłębić wiedzę o tym regionie. Bardzo zainteresowała nas historia
rozwoju techniki na Dolnym Śląsku oraz to, jak zmieniła się ona do dnia
dzisiejszego. Chciałyśmy poznać najnowsze technologie w Polsce oraz
dowiedzieć jak są one na co dzień wykorzystywane. Postaramy się także
odszukać budowle oraz urządzenia przemysłowe na terenie Dolnego Śląska
i znajdziemy wytłumaczenie, jaki miały one wpływ na rozwój tego terenu? Aby
wykonać naszą prace jak najlepiej, zebrałyśmy przed obozem informacje na
temat regionu Polski do którego się wybierałyśmy, oraz podzieliłyśmy się
obowiązkami. Zadałyśmy sobie także trzy pytania badawcze, które pomogą
nam w pełni zrealizować temat projektu:
Dlaczego akurat Dolny Śląsk nazywany jest skansenem techniki?
Jak zmieniały się ośrodki przemysłowe?
Jak przemiany ośrodków wpłynęły na rozwój regionu?
Dołożymy wszelkich starań, żeby wyczerpująco oraz konkretnie
przedstawić odpowiedź na pytania badawcze oraz postaramy się, aby jak
najwięcej wynieść z owego projektu. Ponieważ jest to praca grupowa
starałyśmy się pracować zawsze razem oraz mieć równy podział obowiązków.
Poniżej przedstawiłyśmy mapę Polski wraz ze zaznaczonym województwem
dolnośląskim, w którym przebywałyśmy przez 10 dni.
7
8
Przemysłowe Dzieje Dolnego Śląska
Województwo dolnośląskie jest największym skupiskiem zabytkowych
obiektów przemysłowych w Polsce. Zabytki techniki województwa stanowią
integralną część dziedzictwa kulturowego.
Dolny Śląsk jest położony w dolinie Odry, u stóp Sudetów, w sąsiedztwie Czech i
Niemiec. W ciągu wieków przechodził z rąk do rąk. Pod koniec X wieku na
kilkaset lat trafił pod panowanie książąt i królów z rodu Piastów, by później stać
się częścią Czech. Kolejne wieki to rządy Austrii, Prus i Niemiec. Ziemie Dolnego
Śląska pozostawały poza granicami Polski aż do zakończenia II wojny światowej.
Początków Dolnego Śląska można doszukiwać się na początku XII wieku, kiedy
w wyniku rozgrywek między Piastami został wyodrębniony obszar dolnośląski.
Od starożytności na tych terenach rozwijało się górnictwo kruszcowe m.in.
srebra i ołowiu oraz górnictwo rudy żelaza.
XIII wiek
W XIII wieku na Śląsk przybyli cystersi, zajmowali się górnictwem
i hutnictwem, posiadali kuźnice w Trachach i Stanicy. Za sprawą cystersów
rozwinęło się także hutnictwo szkła.
Tradycje górnicze Śląska sięgają czasów Piastów Śląskich. Już w 1012r. Henryk
Brodaty nadał Złotoryi, obfitującej w pokłady złota prawa miejskie
i przywilej miasta górniczego. Kolebką polskiej miedzi jest Leszczyna. Tutaj
w połowie XII wieku wybudowano pierwszą sztolnię i zaczęto wytapiać metale
przy użyciu węgla drzewnego.
XV wiek
Dolny Śląsk jako odrębna jednostka administracyjna, ukształtował się pod
koniec XV wieku, pod rządami Macieja Korwina. W momencie swych oficjalnych
narodzin w XV wieku Dolny Śląsk był już regionem zurbanizowanym
i gospodarczo rozwiniętym. Odległość pomiędzy miastami nie przekraczała
18km (jeden dzień wędrówki, nawet w krótkie zimowe dni ).
Silnie rozwiniętymi gałęziami gospodarki było m.in.:
9
tkactwo ( Pogórze Sudeckie )
papiernictwo ( Legnica, Wrocław, Świdnica, Nysa )
piwowarstwo ( Świdnica, Wrocław, Lwówek Śląski )
poligrafia (W 1475 roku we Wrocławiu powstała pierwsza na Śląsku
oficyna drukarska )
huta szkła ( Szklary, Szklarki )
inie wodociągowe, należące do najdłuższych w Europie.
górnictwo – wydobycie:
- złoto ( Złotoryja, Złoty Stok )
- srebro ( Srebrna Góra )
- węgiel brunatny ( Wałbrzych )
- miedź
- bazalt
- piaskowiec
- wapień
- baryt
XVI wiek
Dolny Śląsk i jego stolica leżały w centrum nowoczesnego świata.
„Wiek szesnasty był dla Wrocławia tym, czym fin de siecle dla Wiednia
i „złote lata dwudzieste” dla Berlina. To właśnie wtedy nad odrzański gród
cieszył się sławą jednych z największych i najznamienitszych miast europejskich”
Gregor Thum1
U schyłku średniowiecza i progu epoki nowożytnej, Europa Środkowa
celebrowała swój Złoty Wiek XVI. Obszar pomiędzy Lipskiem, Pragą,
Wrocławiem, Krakowem i Gdańskiem był bogaty, rozwinięty cywilizacyjnie
i stosunkowo bezpieczny. Zmiany na rynkach światowych przybierały jednak
niekorzystny obrót. Centrum gospodarczym kontynentu stawały się Anglia
i Niderlandy, zasilane towarami kolonialnymi z Nowego Świata i dalekiej Azji.
Przez kolejne 200 lat, cały region centralnej Europy, a wraz z nim Dolny Śląsk,
tracił na znaczeniu. Dodatkowym ciosem dla tego regionu był wybuch wojny
religijnej. Dolny Śląsk znalazł się w oku cyklonu nazwanego później wojną
trzydziestoletnią
1 G. Thum, Obce Miasto. Wrocław 1945 i potem, Wrocław 2007, s.27
10
XVII – XVIII wiek
Stagnacja na Dolnym Śląsku
W XVIII wieku, gdy Europa Zachodnia wkraczała na nową ścieżkę rozwoju
nowoczesnego przemysłu, w otoczonych średniowiecznymi murami
dolnośląskich miastach nadal funkcjonowały średniowieczne cechy
rzemieślników. Przedsiębiorczość była krępowana statutami cechowymi. Aż do
końca XVII wieku nie było na Dolnym Śląsku ani jednej drogi bitej. W XVII i XVIII
wieku Dolny Śląsk rozwijał się powoli, tracąc dystans do Europy Zachodniej.2
XIX wiek
Na początku XIX wieku na terenie Prus, do których należał Dolny Śląsk,
wprowadzono wolną przedsiębiorczość. Rewolucja przemysłowa w końcu
wpłynęła na rozwój gospodarczy Śląska i wkrótce stał się on najbardziej
uprzemysłowionym regionem w Prusach.
Dolny Śląsk stał się znany z przemysłu lekkiego. Tkactwo stało się stało się
najważniejszą gałęzią tamtej gospodarki. Z czasem zaczęło rozwijać się
rolnictwo. Na wsi zaczęto uprawiać rzepak, kartofle i buraki cukrowe. W 1802r.
w Konarach koło Wołowa wybudowano pierwszą na świecie cukrownię
przetwarzającą buraki cukrowe. Zaczął rozwijać się też przemysł ciężki. W
pierwszej połowie XIX wieku produkowano silniki parowe, maszyny tkackie i
lokomotywy. W latach 1842-1847 dokonano gigantycznych inwestycji
kolejowych. Powstały połączenia do Berlina, Drezna, Wiednia, Krakowa i
Poznania. Rozwijano również drogi oraz żeglugę śródlądową. Dzięki
żeglowności Odry rzeka stała się dogodnym miejscem do transportu wielu
towarów. W pierwszej połowie XIX wieku uruchomiono żeglugę parową, a
statki docierały między innymi z Wrocławia do Hamburga.3
2 http://www.zabytkidolnegoslaska.com.pl/index.php/zabytki-artykuly/historia/1044-gawda-o-dolnym-lsku
3 http://www.se.pl/wydarzenia/kraj/dolny-slask-dawniej-i-dzis-dzieje-regionu_407655.html
11
XX wiek
Po burzliwych i zmiennych dziejach cały Śląsk znalazł się w granicach Polski
dopiero po zakończeniu II wojny światowej, a zamieszkująca te tereny ludność
niemiecka została przymusowo wysiedlona. Już w pierwszych latach
powojennych ruszyła odbudowa polskiego Dolnego Śląska. W 1945r. zaczęli tu
docierać polscy osadnicy, głównie z kresów wschodnich. Odgruzowano miasta,
uruchomiono instalacje elektryczne oraz wodociągowe, odbudowano
i wyremontowano zakłady pracy. Przywrócono połączenie kolejowe i
wyremontowano zakłady pracy, otwarto szkoły, szpitale i polskie uczelnie.
Jednak początki Dolnego Śląska po powrocie do Polski nie były łatwe.
Odbudowę zniszczeń utrudniała Armia Czerwona. Rosyjscy żołnierze
demontowali i wywozili do Związku Radzieckiego wszystko co miało jakąkolwiek
wartość: maszyny, zakłady przemysłowe, samochody, meble, a nawet windy
z budynków i tory kolejowe. Z drugiej strony – potrzebne były materiały na
odbudowę Warszawy. Wiele budynków, często reprezentacyjnych, na Śląsku,
nadających się do odbudowy zostało rozebranych, a miliony cegieł wywieziono
do stolicy. Znaczne obszary Dolnego Śląska nigdy nie dźwignęły się już w pełni
z ówczesnego upadku.
Pod koniec 1945r. w działało wiele zakładów przemysłowych. Ruszyły pierwsze
kopalnie miedzi – „Lena”, „Nowy Kościół” i „Konrad”. Wystartował PAFAWAG
produkujący wagony towarowe, odbudowana została Fabryka Wodomierzy,
zaczęły wydobycie kopalni w Wałbrzychu. Uruchomiono zakłady włókiennicze
między innymi w Bielawie. Równocześnie zmieniła się struktura przemysłu,
rozwijać się zaczął przemysł chemiczny, maszynowy
i elektromaszynowy. Powstał nowy, potężny przemysł wydobywczy. W 1957r.
w okolicach Legnicy i Głodowa odkryto ogromne złoża rud miedzi i w latach 60.
zbudowano tu potężny okręg przemysłowy. 4
Przełom 1989 r. był wstrząsem dla Dolnego Śląska.
Węgiel, miedź, rudy żelaza, złoto, srebro i wiele innych budowały potęgę
gospodarczą tej ziemi. Odzwierciedlało się ono w budowlanych miastach,
świątyniach, zamkach i pałacach, które podziwiamy do dzisiaj. Z wydobycia
4 http://www.kghm.pl/index.dhtml?category_id=190
12
węgla rosła fortuna Hochbergów, a wraz z nią Wałbrzych, tuż obok bogactwo
innym rodom zapewniały zakłady włókiennicze, mieszczanie Strzegomia
budowali swoje miasto drążąc kolejne kamieniołomy, a Świdnica słynęła
z handlu. Nie zapominajmy o dominującym rolnictwie, któremu sprzyjały żyzne
ziemie.
Przestarzałe zakłady nie wytrzymały jednak konkurencji z tanimi produktami
pochodzącymi z dalekiego wschodu. Mieszkańcy stracili źródło dochodów,
zakłady przemysłowe zamieniły się w ruiny. Wszystko to spowodowało
gigantyczne bezrobocie. W 1990r. zapadła decyzja o zamknięciu
eksploatowanych dotąd starych poniemieckich kopalń. Pracę straciło wówczas
kilkadziesiąt tysięcy osób. Bieda i bezrobocie spowodowały upadek wielu miast
i wsi.
Kopalnia Miedzi w Bolesławcu
Źródło: http://wolow.fotopolska.eu/kopalnie,500,20/woj.dolnoslaskie.html
13
14
Dolny Śląsk jako skansen techniki
„Istotną cechą rozwoju cywilizacyjnego człowieka jest wykształcenie techniki
rozumianej jako celowe zdobycie umiejętności i sposobów wykonywania
określonych czynności, dla wytworzenia dóbr materialnych. Technika
ewoluowała, doskonaliła i wzbogacała się o nowe rozwiązania. Dotychczasowe
narzędzia, którymi się posługiwano, stawały się bezużyteczne i popadały w
zapomnienie lub całkowitą likwidację. Te jednak, które ocalały, stanowiły i
stanowią świadectwo dawnych umiejętności i możliwości wytwórczych
człowieka, stając się świadectwem określonego etapu rozwoju cywilizacyjnego i
jego charakterystyki kulturowej”5
Pojęcie „zabytek”, których skanseny są pełne, jest to wytwór człowieka
pochodzący z przeszłości. Myślę, że obiekty przemysłowe, które utraciły dla
współczesnych ludzi swoją funkcjonalność i użyteczność, możemy śmiało
nazwać „zabytkami techniki”. Dla potwierdzenia tej teorii przytoczmy słowa
cenionego historyka architektury, Stanisława Żaryna: „Jednak nie tylko dzieła
sztuki godne są zachowania, równie cenne okażą się standardowe maszyny czy
prymitywne narzędzia pracy, świadczące o etapach myśli technicznych”6
Na Dolnym Śląsku możemy spotkać wiele takich miejsc. Jak pisałam
wcześniej region ten był w przeszłości wysoko rozwinięty technicznie.
Powstawało tu wiele zakładów przemysłowych, które w ówczesnych czasach
były osiągnięciami techniki tj. pierwsza cukrownia, pierwsza drukarnia, huty i
kopalnie. Przemiany i rozwój na przestrzeni wieków spowodowały wyłączenie z
„życia” tych miejsc. Pociągało to za sobą wiele negatywnych skutków
ekonomicznych tj. bieda czy bezrobocie. Beztroska władz w stosunku do tych
osobliwych, ale jakże ważnych pomników cywilizacji, niedostrzeganie ich
wartości ponadczasowych, doprowadziły do zagłady wielu z nich. Jako
przykłady skutków takiego postępowania możemy przytoczyć decyzję
prezydenta Wrocławia w 1975r. o wysadzeniu resztek średniowiecznych
młynów Świętej Klary, czy dwadzieścia lat później zabudowań rzeźni i
najstarszej wówczas cukrowni liczącej ponad 160 lat.
5 F. Midura, Społeczna opieka nad zabytkami na ziemiach polskich od 1918r., Warszawa 2004, s.38
6 S. Żaryn, Dlaczego chronimy zabytki, Warszawa 1966, s.7
15
Obecnie zaczęto doceniać te obiekty jako dobra kultury, dzięki którym rejony
te stają się atrakcyjniejsze turystycznie.
Ocalała resztka pierwszej cukrowni na świecie z 1802r. znajdująca się w
Konarach koło Wołowa. Została ona uratowana i zabezpieczona w 1964r.,
niestety bez wyposażenia
Wspaniałym zabytkiem jest najstarsza papiernia w Europie z 1605r., tym
bardziej, że przetrwało jej wyposażenie techniczne. Po odrestaurowaniu w
latach 1962 - 1966 mieści się tu Muzeum Papiernictwa, w którym prowadzona
jest produkcja papieru czerpanego – także w formie pokazowej dla
zwiedzających.
Zabytkiem innego typu jest Lisia Sztolnia w Wałbrzychu, wykuta w latach
1791–1794 z inicjatywy hrabiego Fryderyka Wilhelma von Reden dla
odwodniania powstałej nieopodal kopalni „Fuchs”. Sztolnia szybko stała się
atrakcją turystyczną. Odwiedzało ją wiele znamienitych ludzi, m.in. w 1816 roku
księżna Izabela Czartoryska. Podziemna trasa udostępniona była do zwiedzania
już w XIX wieku. Przechodziła ona różne koleje losu, aż ostatecznie w 2001 roku
udostępniono do zwiedzania część sztolni od strony szybu „Julia”.
W 1996 roku, po 35 latach zaprzestania działalności górniczej, otwarto w
Złotym Stoku niezwykle atrakcyjną Kopalnię Złota.
Często obiekty, które mogły być zabytkami techniki, stały się zabytkami
architektury z powodu usunięcia z nich maszyn i całego przemysłowego
wyposażenia. Powstały w nich biura lub mieszkania, tak atrakcyjne obecnie
lofty. Stało się tak z wrocławskim Młynem Maria z XVIII wieku. Innym
pozytywnym przykładem zagospodarowania obiektów przemysłowych , które
utraciły swoją funkcję, jest wapiennik w Starej Morawie przekształcony w
Galerię Sztuki.7
Szczególne miejsce w historii przemysłu śląskiego zajmuje wydobycie
węgla kamiennego. Obniżenie efektywności ekonomicznej po przemianach
politycznych w naszym kraju pod koniec XX wieku doprowadziło do
sukcesywnego zamykania kopalń. Z Kopalni Węgla Kamiennego „Julia” ostatni
wózek z węglem wyjechał 20.09.1996 roku. Jak już wspominałam wcześniej
7 A.Grochowski, E.Wiśniewski, Przewodnik geologiczny po Parku Krajobrazowym Chełmy, Wrocław 1995, s.83
16
decyzje te pociągały za sobą poważne konsekwencje społeczne. Na Dolnym
Śląsku zapanowało porażające bezrobocie a zamknięte kopalnie niszczały i były
rozkradane. Po pewnym czasie postanowiono zabezpieczyć choć część z nich i
tak na bazie kopalni „Julia” zorganizowano Muzeum Przemysłu I Techniki,
jedno z największych i najbogatszych w eksponaty tego typu w kraju. W
Wałbrzychu powstaje podziemna trasa turystyczna w kształcie pętli łącząca
różne obiekty.8
Nieprzewidywalne są koleje losu. Jestem przekonana, że ludzie którzy
przyczyniali się do rozwoju przemysłowego Dolnego Śląska nigdy nie
przypuszczali, że zagłębie węglowe i przemysłowe przekształci się kiedyś w
zagłębie zabytkowe o wielkim znaczeniu kulturowym i turystycznym a potomni
będą nazywać to miejsce „skansenem techniki”.
Kopalnia Węgla Kamiennego „Julia” w Wałbrzychu
Żródło:http://turystyka.wp.pl/gid,15741916,img,15742473,kat,1036541,page,10,title,Walbrz
ych-stara-kopalnia-Julia,galeria.html?ticaid=1139f5&_ticrsn=3
8 M. Wasiak, Koncepcja trasy turystycznej „Droga Kultury Przemysłowej” w Wałbrzychu, w: Terra incognito w
turystyce, red. M.K. Leniartek, Wrocław 2009, s.509 - 517
17
18
Współczesny przemysł i technika na Dolnym Śląsku
Mosty we Wrocławiu
Jedną z rzek przepływających przez bogate w życie centrum Wrocławia jest
Odra, którą można podzielić na Odrę Północną oraz Południową. Poza nią przez
miasto przepływają również Bystrzyca, Dobra, Oława, Widawa oraz Zielona.
Poruszanie się po mieście nie przekraczając żadnej z wyżej wymienionych rzek,
było by nie możliwe. Można powiedzieć, iż mosty miały charakter
miastotwórczy. Wrocław jest jednym z miast, które powstały na przeprawie
przez rzekę.
W Średniowiecznej technologii budowa mostu, przypominającego nieco kładkę
przerzuconą przez rzekę, opierała się na drewnianych balach wbijanych w dno
rzeki. Najczęściej most o najprostszej drewnianej konstrukcji nadawał się do
użytku przed około 25 lat, po tym czasie należało dokonać przeglądu obiektu.
Dopiero w XIX wieku drewniane mosty zostały zastąpione przez metalowe lub
kamienne konstrukcje.
Mosty można pogrupować ze względu na ich budowę, ale także przyglądając się
ich zastosowaniu. Konstrukcje we Wrocławiu miały służyć mieszkańcom,
umożliwiając im przedostanie się na drugi brzeg rzeki. Ułatwiły także transport,
który dzięki nim, nie musiał odbywać się drogą wodną.
Poza mostami, na których nie spoczywał obowiązek utrzymania wszystkich,
nawet tych cięższych pojazdów, do dziś istnieją mosty kolejowe. Muszą być one
znacznie wytrzymalsze od tych, o których wspominałam wcześniej ze względu
na ciężar pociągu, który ma się po nich poruszać. Sama lokomotywa ważąca
około 70 ton, stanowi na tyle duże obciążenie, że zwykły most nie byłby w
stanie jej utrzymać. Dlatego właśnie mosty kolejowe najczęściej budowane są z
żelaza, zapewniając w ten sposób bezpieczeństwo
i dając pewność, ze wytrzymają przejazdy wielu pociągów. Ponad to, pojazd
poruszający się po torach wywoływałby wstrząsy oraz drgania, które
niewątpliwie nie wpłynęłyby pozytywnie na utrzymanie konstrukcji. Przykładem
takiego mostu we Wrocławiu jest most Poznański.
19
Przykłady mostów we Wrocławiu:
Most Piaskowy (przechodzący przez Odrę Południową)
Most Tumski (przechodzący przez Odrę Północną)
Most Młyński Południowy (przechodzący przez Odrę Północną)
Most Młyński Północy (przechodzący przez Odrę Południową)
Most Słodowy (przechodzący przez Odrę Północną)
Most Pomorski (przechodzący przez Odrę)
Źródło: http://investmap.pl/galeria/wroclaw-most-redzinski/38821.html
20
Przykładem kładki we Wrocławiu jest Żabia Kładka, czyli stalowa konstrukcja
wisząca, która w 1975 roku połączyła Wyspę Bielarską z miastem, zastępując
drogowy most stalowy. Obecnie jest przeznaczona tylko dla pieszych.
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Mosty_i_kladki_we_Wroclawiu
21
Kanał Młyna Maria Fot. Hanna Czajka
Budynek Młyna Maria Fot. Hanna Czajka
22
Młyny we Wrocławiu
We Wrocławiu, poza mostami warto zwrócić uwagę także na młyny. Obecnie
możemy oglądać jedynie pozostałości po młynach. Kiedyś w mieście znajdowały
się między innymi dwa młyny: Młyn Świętej Klary, oraz Młyn Maria. Poza nimi
było jeszcze parę tego typu budowli, ale ja z projekcie postanowiłam zająć się
opisem tylko tych dwóch.
„Młyn to budowla z urządzeniem do przemiału ziarna na mąkę i kaszę,
poruszanym za pomocą koła wodnego lub turbiny wodnej, usytuowana nad
rzekami.” 9
Młyn Świętej Klary znajdował się przy moście św. Klary. W XVI wieku miały
konstrukcję drewnianą. Wielokrotnie zostały dotknięte przez pożary.
Najbardziej dotkliwy okazał się pożar z 1789 roku, kiedy młyn spłonął,
a odbudowany został murowany. W 1975 roku, ówczesny prezydent Wrocławia
podjął decyzję o wysadzeniu młyna w powietrze. Na jego polecenie młyn został
wysadzony przez saperów. O ile na początku nie było widać szczególnego
zainteresowania mieszkańców tą sprawą, później, zwłaszcza poza granicami
Wrocławia, a nawet Polski, decyzja podjęta przez Mariana Czulińskiego spotkała
się z powszechną krytyką.
Młyn Maria stoi we Wrocławiu już prawie 800 lat. Obudowę rynien kanału
Młyna Maria stanowi ceglany mur wsparty na rusztowaniu
z drewnianych pali. Kiedyś w torze wodnym znajdowały się dwa koła wodne,
ale niestety do dziś nie zachowało się żadne z nich.
Konstrukcja młynów jest bardzo prosta. Na brzegach po obu stronach kanału
znajdują się budynki młyna, natomiast w torze wodnym, którego ściany
stanowią ceglane mury, zamontowane jest przynajmniej jedno, najczęściej
drewniane, koło. Woda płynąca kanałem wprawia w ruch koło, które
napędzane energią kinetyczną wody porusza przekładnią. System przekładni
przenosi ten ruch na żarna, które mielą ziarno na mąkę.
9 http://pl.wikipedia.org/wiki/Mlyn_wodny
23
Farma wiatraków w Bolesławcu Fot. Hanna Czajka
Farma wiatraków w Bolesławcu Fot. Hanna Czajka
24
Elektrownie wiatrowe
Podczas obozu odwiedziliśmy również farmę wiatrową, na której
znajdowały się dwa wiatraki, wybudowane na ok. 30 lat. W tym
czasie są oczywiście konserwowane. Jest to bardzo prosta metoda
produkcji prądu, stawiamy wiatrak, a wiatr nim kręci. Oczywiście
oprócz zwolenników takiej formy jest wielu przeciwników. Większe
farmy mogą mieć negatywny wpływ na środowisko. Z tego też
względu mieszkańcy gminy nie zgodzili się na znaczne powiększenie
elektrowni wiatrowej, tylko na dosłownie kilka generatorów.
25
Kopalnia Miedzi w Złotoryi Fot. Hanna Czajka
26
Kopalnia złota
W 1660 roku w Złotoryi, w górze Świętego Mikołaja odkryto żyłę złota. Zaraz po odkryciu zaczęto eksploatację. Górnicy zaopatrzeni w narzędzia kruszyli skały kując ręcznie metr po metrze. Urobek był wynoszony na zewnątrz i ten, który zawierał drobinki złota był składany osobno, po czym poddawano go obróbce. Dzisiaj z tony urobku można wyzyskać tylko 0,02g złota. W tej chwili kopalnia stała się tylko atrakcją turystyczną dla Złotoryi. Kopalnia posiada szyb wentylacyjny, który wychodzi na powierzchnię ziemi o średnicy sześciu metrów i dwudziestu ośmiu metrów wysokości. Obiekt administrowany jest przez złotoryjski ośrodek kultury i rekreacji.
27
KGHM Polska Miedź
KGHM Polska Miedź S.A. to jedna z największych spółek i czołowy producent
miedzi i srebra rafinowanego10 w Polsce. Posiada trzy zakłady górnicze:
Zakład Górniczy „Lubin”
Zakład Górniczy „Polkowice – Sieroszowice”
Zakład Górniczy „Rudna”
My na obozie odwiedziliśmy oddział Zakłady Górnicze „Polkowice –
Sieroszowice”, powstały w 1961r. Jego obszar górniczy zajmuje 174,56 km2
i pracuje tam około 4,5 tys. ludzi. Technologia jest na bardzo wysokim
poziomie. Oczywiście, w pełni zmechanizowana. Na dole kopalni pracuje prawie
pół tysiąca, przystosowanych do warunków geologicznych oraz klimatycznych,
maszyn. Zakład wykorzystuje różne materiały wybuchowe, ponieważ stosuje
technikę strzelniczą. Podziemną część kopalni i powierzchnię łączy jedenaście
szyb, czyli pionowy otwór, dzięki któremu możemy dostać się pod ziemię.
Technologiczny proces wydobycia miedzi zaczyna się w kopalni.
Następnie wydobyta ruda miedzi trafia do Zakładów Wzbogacania Rud, które
znajdują się przy wszystkich trzech zakładach górniczych. Następnym etapem
jest dostarczenie koncentrat miedzi do huty. KGHM posiada trzy huty:
Huta Miedzi „Legnica”
Huta Miedzi „Głogów”
Huta Miedzi „Cedynia”
10
Rafinacja – nadanie substancji odpowiednich właściwości poprzez oczyszczanie (metodą fizyczną lub
chemiczną).
28
Teren zakładu KGHM Fot. Hanna Czajka
Budynek zakładu KGHM Fot. Hanna Czajka
29
Huta Miedzi „Legnica”
Źródło: http://fakty.lca.pl/legnica,news,41788,Huta_przygotowuje_sie_do_zlomowej_rewolucji.html
30
Huta Miedzi „Legnica”
Huta została utworzona w 1951 roku pod nazwą Legnickie Zakłady
Metalurgiczne. Swoją działalność rozpoczęła w 1953 roku. Sześć lat później
Legnickie Zakłady Metalurgiczne zostały przekształcone w Hutę Miedzi
„Legnica”, jej zdolność produkcyjna wynosiła wtedy 12 tysięcy ton miedzi
rocznie. W 1960 roku odkryto nowe złoża miedzi w związku z czym
wybudowano nowe kopalnie „Lubin” i „Polkowice” skutkowało to rozbudową
Huty i zwiększeniem zdolności produkcyjnej do 60 tys. ton rocznie. Od kiedy
w 1970 roku huta stała się częścią Kombinatu Górniczo-Hutniczego Miedzi, jej
modernizacja jest nieprzerwanym procesem, adekwatnym do postępu
technologicznego i standardów produkcyjnych na całym świecie, a zwłaszcza
w pod względem dbania o środowisko. Obecnie huta zajmuje obszar 105 ha.
Jeszcze parę lat temu zatrudniała 1000 osób, obecnie pracuje tam 920.
31
Huta Miedzi „Głogów”
Budowę huty rozpoczęto w 1968 roku. Przez rok zdolność produkcyjna
wynosiła 80 tysięcy ton miedzi rocznie. W 1969 roku postanowiono
przebudować rozbudować hutę, zwiększając tym jej zdolność produkcyjną do
160 tysięcy ton rocznie. W 1971 roku huta została przekazana do eksploatacji.
Trzy lata później podjęto decyzję o ponownej przebudowie huty. Wybudowano
trzecią część, której zdolność produkcyjna wynosiła 150 tysięcy ton miedzi
rocznie. Podczas uruchamiania jej w 1978 roku zastosowano nowoczesną,
pierwszą tego typu na świecie, jednostadialną technologię wytopu miedzi
w piecu zawiesinowym.
W latach 2000-1001 zmodernizowano istniejący wydział ołowiu. Jego zdolność
produkcyjna wynosi 30 tysięcy ton ołowiu rocznie
0
50000
100000
150000
200000
250000
300000
350000
1968 1969 1974
ton miedzi rocznie
rok
zdolność produkcyjna
32
Produkcja jest oparta na technologii przetopu koncentratów miedzi, za pomocą
pieców szybowych. Proces wytwarzania miedzi dzieli się na 5 faz:
Brykietowanie (formatowanie sypkich substancji w zwięzłe bryły)
koncentratów miedzi
Wytop kamienia miedziowego w piecach szybowych
Konwertorowanie (usuwanie niechcianych domieszek poprzez utlenianie)
kamienia
Rafinację ogniową w piecach anodowych wraz z odlewaniem anod
Elektrorafinacja (oczyszczanie metali otrzymanych drogą hutniczą)
miedzi anodowej
Ośrodek ten jest jedną z najczystszych hut ,która wyznacza dzisiaj standardy
ekologiczne dla wielkich kompleksów przemysłowych na świecie. Dowodem na
nowoczesność Huty Miedzi „Głogów” są nie tylko innowacyjne technologie, ale
także ścisłe przestrzeganie wymagań ochrony środowiska. Przez ostatnie 17 lat
wydatki na inwestycje ekologiczne wyniosły 450 mln zł.
W wyniku podjętych działań stopień uciążliwości hut w zakresie ścieków,
odpadów poprodukcyjnych oraz emisji pyłowo-gazowej zmalał do poziomu
osiągalnego przez wiodące na świecie przedsiębiorstwa. Dzięki tak dużym
wydatkom mającym na celu zmniejszenie szkód wyrządzanych środowisku
przez hutę, ilość emitowanego pyłu oraz dwutlenku siarki uległa znacznemu
zmniejszeniu.
33
PGE Elektrownia Turów
„Oddział Kopalnia Węgla Brunatnego Turów jest nowoczesnym
i perspektywicznym zakładem stosującym najnowsze osiągnięcia techniki. Przez
następne dziesięciolecia będzie realizować swoje cele techniczne i funkcje
społeczne przy pełnym poszanowaniu środowiska naturalnego.
Budowa geologiczna złoża węgla brunatnego Kopalni Turów jest niezwykle
zróżnicowana i skomplikowana. Proces technologiczny wydobycia oparty jest
na 13 koparkach wieloczerpakowych i 4 zwałowarkach połączonych ze sobą 92-
kilometrowym układem ciągów wielkogabarytowych przenośników taśmowych
tworzących układy transportowe. Układ technologiczny kopalni poddawany jest
ciągłej przebudowie i modernizacji zarówno pod względem technicznym jak i
technologicznym, wynikającym z warunków eksploatacji złoża i postępu
technicznego w przemyśle.”
Dnia 22 września nasza grupa projektowa miała przyjemność odkryć tajemnice
jednej z 6 grup wchodzących w skład największych firm energetycznych w
kraju. Przedmiotem ich działalności jest wydobywanie węgla brunatnego oraz
wytwarzanie energii elektrycznej i ciepła. Kopalnia Turów jest najstarsza i druga
co do wielkości w Polsce. Od 1962r. elektrownia pracuje nieprzerwanie i nie
było sytuacji, w której kotły i turbiny zostały wygaszone. Nawet powódź w
2010r., która zalała całą Bogatynię (w tym kopalnię), nie przeszkodziła PGE w
pracy i po odpompowaniu kopalni wszystko wróciło do normy.
Źródło:http://energiamax.pl/energia/elektrownia-turow-ponad-3-mld-zl-na-nowy-blok-energetyczny
34
Dzięki ciężkiej pracy dużej grupy ludzi powstały różne konstrukcje takie jak
chłodnie, maszynownie czy kominy, które pomagają w rozwoju elektrowni
Zasobnik szczelinowy Zanim węgiel zostaje spalany trzeba go zmagazynować w
bunkrze szczelinowym o pojemności 16000t węgla. Jest to ilość, którą można
zasilić 1555 domów jednorodzinnych. Niestety elektrownia zużywa go więcej,
bo aż od 8 do 12 milionów ton węgla rocznie (zależy jaka jest produkcja energii
elektrycznej i jakie są potrzeby). Na przykład podczas surowej zimy PGE musi
zwiększać produkcję, ponieważ każdy wtedy dogrzewa się elektrycznie. W lecie
również nie jest łatwo ze względu na klimatyzację.
Elektrofiltr Jest to rodzaj odpylacza. Ma sprawność ponad 99%, co oznacza, że
pył, który idzie z kotła jest w bardzo dobrym stopniu wyłapywany.
Turbina W niej następuje zamiana energii zmagazynowanej w parze na energię
elektryczną poprzez ruch obrotowy turbiny (3000 obrotów na minutę).
Chłodnia W najgrubszym miejscu ma 40 cm. Przepływa przez nią 35m6 wody
w ciągu godziny.
Komin Wybudowany w 3 miesiące o wysokości 150m, który wyrzuca spaliny na
dużą wysokość. Dzięki rozproszeniu szkodzą środowisku w mniejszym stopniu.
Biomasa to najstarsze i najszerzej współcześnie wykorzystywane odnawialne
źródło energii.11Jest to masa pochodzenia roślinnego, którą uzyskuje się przy
wytworze oleju rzepakowego, słonecznika lub słomy w postaci zrębek albo
żwirku. Instalacja, którą posiada PGE jest w stanie dostarczyć do spalania aż 180
000 ton biomasy rocznie. Biomasa ma większą kaloryczność, czyli w jednostce
objętości ze spalenia uzyskujemy więcej energii niż z węgla.
11
http://www.biomasa.org/index.php?d=artykul&kat=49&art=1
35
Elektrownia Wodna „Leśna”
Kompleks budowli stopnia wodnego „Leśna”, wraz z elektrownią znajduję się w
miejscowości Leśna na rzece Kwista. Budowę zbiornika rozpoczęto
w 1901 roku, cztery lata po wielkiej powodzi, która bardzo dotknęła tamte
rejony. Budowę elektrowni natomiast rozpoczęto w 1905 roku. Znajdująca się
tam zapora wraz z elektrownią są najstarszymi tego rodzaju ośrodkami na
Dolnym Śląsku.
Powódź stała się przyczyną opracowania przez inżynierów projektów
zabezpieczeń przeciwpowodziowych, aby sytuacja z końca lipca 1897 roku się
nie powtórzyła. Z czasem zaczęły powstawać ambitne plany na rozwiązanie
problemów zabezpieczeń przeciwpowodziowych takich jak zapory, progi, mury,
czy zbiorniki retencyjne.12 Jednak wybudowanie tak wielu obiektów
hydrotechnicznych było bardzo kosztowne. Zainwestowanie w coś takiego nie
było możliwe bez wystarczających na to środków finansowych. Jednak po
przegranej przez Francję wojnie z Prusami, Francuzi zmuszenie byli zapłacić
Prusom kontrybucję, czyli swego rodzaju odszkodowanie, w wysokości 5 mld
franków w złocie, co było kwotą równoważną kilku rocznych budżetów
pruskiego państwa.13 Dzięki zapłacie Francuzów plany na umacnianie oraz
budowę zabezpieczeń przeciwpowodziowych na terenie Dolnego Śląska można
było zrealizować.
Pierwsze tego typu budowle były wznoszone przez niemieckich budowniczych
w konstrukcji kamienno- betonowej. Eksploatacja zbiornika rozpoczęła się wraz
z jego napełnieniem w 1905 roku. Budowę obiektów elektrowni rozpoczęto w
1906 roku, a zakończono dwa lata później. Budynki znajdują się 100 m poniżej
zapory.
Elektrownia wykorzystuje energię kinetyczną wody (energię ciała związaną z
ruchem masy).
12
http://www.tauron-ekoenergia.pl/elektrownie/energia-wodna/zew-jelenia-gora/Strony/lesna.aspx#ad-image-0 13
http://www.tauron-ekoenergia.pl/elektrownie/energia-wodna/zew-jelenia-gora/Strony/lesna.aspx#ad-image-0
36
Składa się z:
Zbiornika
Zapory
Kanału
Odpływu
Turbiny
Generatora
Transformatora
Linii przesyłowych
Zapora może być ziemna, betonowa, a czasem nawet kamienna.
W Polsce najczęściej występują zapory betonowe. Gdy woda ze zbiornika ma
wpłynąć do kanału, zapora jest zwalniana, lub przesunięta, aby umożliwić
swobodny przepływ wodzie. Woda wpływa do kanału, poruszając turbiną,
a następnie płynie odpływem. Poruszana turbina zamienia energię kinetyczną
na mechaniczną, natomiast podłączony do turbiny generator z energii
mechanicznej wytwarza, inaczej mówiąc generuje, energię elektryczną.
Następnie linie przesyłowe transmitują wyprodukowaną w elektrowni energię
elektryczną na miejsce odbioru.
Źródło: http://energiaodnawialna.net/
37
Turbiny w elektrowni wodnej „Leśna” Fot. Hanna Czajka
Hala z turbinami Fot. Hanna Czajka
38
Zbiornik wodny fot. Hanna Czajka
Zapora wodna fot. Hanna Czajka
39
40
Rozwój regionu, a rozwój technologiczny
Nie można jednoznacznie określić zmian zachodzących w ośrodkach
przemysłowych na terenie Dolnego Śląska. Znaczna większość ośrodków została
wybudowana w XX wieku, ale wszystkie z nich ulepszają się poprzez
modernizację technologii aż do dzisiaj. Generalnie patrząc na ośrodki
przemysłowe oczami turysty przebywającego na Dolnym Śląsku, można
powiedzieć, iż modernizacja ta źle wpływa na przykład na czystość powietrza.
Nie zgłębiając tematu, można pomyśleć, że im większa jest zdolność
produkcyjna danego obiektu, tym większe będzie zanieczyszczenie powietrza.
Jednak po dokładnej analizie, chociażby wykresu załączonego w rozdziale
poświęconym hucie miedzi w naszym projekcie, można wywnioskować, iż
postawiona w poprzednim zdaniu teza jest błędna. Akurat w tym przypadku
modernizacja technologii Huty Miedzi nie zgadzała się ze stereotypem. Niestety
problem zanieczyszczenia atmosfery spowodowany przez ośrodki przemysłowe
jest coraz bardziej dotkliwym dla ludzkości problemem na skalę światową. Na
wykresie poniżej przedstawiono udział poszczególnych sektorów gospodarki
w emisji dwutlenku siarki w Polsce.
41
Źródło: http://biurose.sejm.gov.pl/teksty_pdf_92/i-19.pdf
Źródło:http://www.kobize.pl/materialy/Inwentaryzacje_krajowe/2013/Bilans_emisji-
raport_syntetyczny_%202011.pdf
49%
16%
24%
8%
3%
Udział poszczególnych sektorów gospodarki w emisji SO2 (w Polsce, 1990r.)
energetyka zawodowa
energetyka przemysłowa
sektor komunalno-bytowy
technologie przemysłowe
pojazdy mechaniczne
53%
27%
20%
0% 0%
Udział największych sektorów w emisji SO2 (w Polsce, w 2011r)
procesy spalania w sektorzeprodukcji o transformacji energii
procesy spalania pozaprzemysłem
procesy spalania w przemyśle
procesy produkcyjne
transport drogowy
42
Chcąc odpowiedzieć na pytanie, jak wpłynęły zmiany ośrodków przemysłowych
na rozwój regionu, można dokonać analizy podziału na sektory ekonomiczne
na Dolnym Śląsku.
Źródło: http://obserwatorium.cmsiko.pl/sites/default/files/2011-07-26-13-24-53.pdf
Z wykresu wynika, że zatrudnienie w sektorze przemysłowym wzrosło, wraz z
przemianami technologicznymi na przestrzeni pięciu lat. Co oznacza, ze
przemiany te pozytywnie wpływają na region pod tym względem. Dodatkową
informacją, zobrazowaną na wykresie, jest malejąca ilość zatrudnionych
w sektorze rolniczym, oraz wzrastająca liczba zatrudnionych w sektorze
usługowym.
Idąc dalej narzuca się pytanie o bezrobotnych. W tej części odwołam się do
wykresu przedstawiającego informację o stopie bezrobocia w latach 2005-2008
na Dolnym Śląsku.
43
Źródło: http://obserwatorium.cmsiko.pl/sites/default/files/2011-07-26-13-24-53.pdf
Na wykresie można zaobserwować, iż liczba bezrobotnych wraz
z postępem technologicznym na przestrzeni trzech lat maleje. Można by
powiedzieć, że z jednej strony ciągłe ulepszanie maszyn oraz ośrodków
przemysłowych, nie wpłynie pozytywnie na liczbę bezrobotnych. Ludzie będą
zastępowani maszynami i coraz mniej będzie zatrudnianych, przez co ilość
bezrobotnych wzrośnie. Wykres jednak pokazuje, że nawet mimo błyskawicznie
ulepszającym się systemom, liczba bezrobotnych nie wzrasta, a nawet
przeciwnie, maleje.
44
Należy jednak pamiętać, że jednym z ważniejszych gałęzi przemysłu na Dolnym
Śląsku jest przemysł wydobywczy, który opiera się na wydobywaniu surowców
mineralnych. Ten rodzaj przemysłu opiera się o zasoby wyczerpywalne. W
perspektywie kilkudziesięciu lat, zasoby stopniowo zaczną się wyczerpywać, co
może zmusić niektóre zakłady pracy do likwidacji,
w przypadku nie podjęcia decyzji o eksploatacji nowych złóż. „Przemysł
wydobywczy może jednak stanowić dobrą bazę do rozwoju pokrewnych gałęzi
przemysłu, o większym zaawansowaniu technologicznym, a zarazem
o większym potencjale rozwoju, które w przyszłości mogą zastąpić przemysł
wydobywczy.”14
Zagadnienia, o których wspomniałam wyżej to tylko nieliczne z tych, które
należałoby przeanalizować aby odpowiedzieć na zadane pytanie badawcze.
Jednak wydaje mi się, ze te wymienione przeze mnie są najważniejsze. Jeśli
ośrodki przemysłowe nadal będą modernizować swoje technologie, region
będzie się rozwijał wraz z nimi.
14
http://obserwatorium.cmsiko.pl/sites/default/files/2011-07-26-13-24-53.pdf
45
46
Summary
This year at school camp we started to make our project titled ”Lower Silesia
as an open-air museum of laboratory techniques and new technologies”. We
asked ourselves three questions:
1. Why Lower Silesia is called the open-air museum of technique?
2. How the industrial centers changed?
3. How transformation centers influenced the development of the region?
We worked on the camp as well as later at home. When we were in Lower
Silesia we went to many mines and power stations and collected information to
our project. Then in our free time we wrote about what we saw and what we
learned from it. After the camp our work didn’t stop. We met often when the
school ended and worked on the project. To make the work little bit easier we
used the Internet and voice memos we recorded from the people at camp, of
course, with their consent. Mr. Sławomir Zaczyński helped us and gave us
some really helpful advices, for what we are very grateful. We are satisfied
from our project and we hope you’ll like it.
47
48
Zakończenie
Na tegorocznym obozie jesiennym zwiedzaliśmy malowniczy Dolny Śląsk. Wiele
dowiedziałyśmy się o tym regionie i zebrałyśmy informację do naszego projektu
naukowego. Cały czas pracowałyśmy w grupie przez co nauczyłyśmy się lepiej
współpracować ze sobą oraz także zacieśniłyśmy nasze więzi. Pomimo
nieobecności na obozie jednej koleżanki z grupy projektowej współpraca
układała się świetnie, a obowiązki zostały dobrze rozdzielone. Był to nasz drugi
rok w gimnazjum, więc wiedziałyśmy co nas czeka. Oczywiście, musiałyśmy
ciężko pracować, by nasz projekt był satysfakcjonującą nas pracą. Chciałybyśmy
bardzo podziękować naszemu promotorowi panu Sławomirowi Zaczyńskiemu
za ogromną pomoc, cierpliwość oraz przydatne rady i mamy nadzieję, że dobrze
je zastosowałyśmy.
49
50
Bibliografia:
1. Grocholski Andrzej, Przewodnik geologiczny po Parku Krajobrazowym Chełmy, Wrocław ,Wydawnictwo PIG, 1995, ISBN 8390370409 9788390370408
2. http://obserwatorium.cmsiko.pl/sites/default/files/2011-07-26-13-24-53.pdf 3. http://pl.wikipedia.org/wiki/Mlyn_wodny 4. http://www.kghm.pl/index.dhtml?category_id=190 5. http://www.mazurski.pavlizm.pl/krm/files/Zabytki_techniki_Dolnego_Slaska.pdf 6. http://www.mazurski.pavlizm.pl/krm/files/Zabytki_techniki_Dolnego_Slaska.pdf 7. http://www.se.pl/wydarzenia/kraj/dolny-slask-dawniej-i-dzis-dzieje-
regionu_407655.html 8. http://www.tauron-ekoenergia.pl/elektrownie/energia-wodna/zew-jelenia-
gora/Strony/lesna.aspx#ad-image-0 9. http://www.tauron-ekoenergia.pl/elektrownie/energia-wodna/zew-jelenia-
gora/Strony/lesna.aspx#ad-image-0 10. http://www.zabytkidolnegoslaska.com.pl/index.php/zabytki-artykuly/historia/1044-
gawda-o-dolnym-lsku 11. Midura Franciszek, Społeczna opieka nad zabytkami na ziemiach polskich, Warszawa,
Wydawnictwo Wyższa Szkoła Turystyki i Hotelarstwa, 2004, ISBN 83-914560-5-6 12. Thum Gregor, Obce Miasto. Wrocław 1945 i potem, Wrocław, Wydawnictwo Via
Nova, 2008, ISBN 978-83-60544-07-5 13. Żyran Stanisław, Dlaczego chronimy zabytki, Warszawa, Wydawnictwo Arkady, 1966