presbiterio 81

4
Nº 81 Agosto de 2016 LA VOZ DEL PAPA EL CORAZÓN DE JESÚS SE CONQUISTA CON LOS CORAZONES QUE SABEN RECONOCER Y LLORAR LAS PROPIAS DEBILIDADES «Aparece en el Evangelio de hoy (cf. Jn 20,19-31) la figura de Tomás, el único discípulo que se menciona. En su duda y su afán de entender —y también un poco terco—, este discípulo se nos asemeja un poco, y hasta nos resulta simpático. Sin saberlo, nos hace un gran regalo: nos acerca a Dios, porque Dios no se oculta a quien lo busca. Jesús le mostró sus llagas gloriosas, le hizo tocar con la mano la ternura infinita de Dios, los signos vivos de lo que ha sufrido por amor a los hombres. Para nosotros, los discípulos, es muy importante poner la humanidad en contacto con la carne del Señor, es decir, llevarle a Él, con confianza y total sinceridad, hasta el fondo, lo que somos. Jesús, como dijo a santa Faustina, se alegra de que hablemos de todo, no se cansa de nuestras vidas, que ya conoce; espera que la compartamos, incluso que le contemos cada día lo que nos ha pasado (cf. Diario, 6 septiembre 1937). Así se busca a Dios, con una oración que sea transparente y no se olvide de confiar y encomendar las miserias, las dificultades y las resistencias. El Corazón de Jesús se conquista con la apertura sincera, con los corazones que saben reconocer y llorar las propias debilidades, confiados en que precisamente allí actuará la divina misericordia. ¿Qué es lo que nos pide Jesús? Quiere corazones verdaderamente consagrados, que viven del perdón que han recibido de Él, para derramarlo con compasión sobre los hermanos. Jesús busca corazones abiertos y tiernos con los débiles, nunca duros; corazones dóciles y transparentes, que no disimulen ante los que tienen la misión en la Iglesia de orientar en el camino. El discípulo no duda en hacerse preguntas, tiene la valentía de sentir la duda y de llevarla al Señor, a los formadores y a los superiores, sin cálculos ni reticencias. El discípulo fiel lleva a cabo un discernimiento atento y constante, sabiendo que cada día hay que educar el corazón, a partir de los afectos, para huir de toda doblez en las actitudes y en la vida. El apóstol Tomás, al final de su búsqueda apasionada, no sólo ha llegado a creer en la Resurrección, sino que ha encontrado en Jesús lo más importante de la vida, a su Señor; le dijo: Señor mío y Dios mío” (v. 28). Nos hará bien rezar, hoy y cada día, estas palabras espléndidas, para decirle: Eres mi único bien, la ruta de mi camino, el corazón de mi vida, mi todo». (SANTO PADRE FRANCISCO, De la Homilía en la Santa Misa con sacerdotes, religiosas, religiosos, consagrados y seminaristas polacos, Santuario de San Juan Pablo II – Cracovia, Jornada Mundial de la Juventud, 30 de julio de 2016). PRESBITERIO Boletín de la Delegación para el Clero del Arzobispado de Santiago JUBILEO EXTRAORDINARIO DE LA MISERICORDIA

Upload: archicompostela

Post on 21-Mar-2017

57 views

Category:

Spiritual


0 download

TRANSCRIPT

Nº 81 Agosto de 2016

LA VOZ DEL PAPA

Este es el primer testimonio: que se vea que Jesús es el centro.

HEMOS VISITADO A …

EL CORAZÓN DE JESÚS SE CONQUISTA CON LOS CORAZONES

QUE SABEN RECONOCER Y LLORAR LAS PROPIAS DEBILIDADES

«Aparece en el Evangelio de hoy (cf. Jn 20,19-31) la figura de Tomás, el único discípulo que se menciona. En su duda y su afán de entender —y también un poco terco—, este discípulo se nos asemeja un poco, y hasta nos resulta simpático. Sin saberlo, nos hace un gran regalo: nos acerca a Dios, porque Dios no se oculta a quien lo busca. Jesús le mostró sus llagas gloriosas, le hizo tocar con la mano la ternura infinita de Dios, los signos vivos de lo que ha sufrido por amor a los hombres.

Para nosotros, los discípulos, es muy importante poner la humanidad en contacto con la carne del Señor, es decir, llevarle a Él, con confianza y total sinceridad, hasta el fondo, lo que somos. Jesús, como dijo a santa Faustina, se alegra de que hablemos de todo, no se cansa de nuestras vidas, que ya conoce; espera que la compartamos, incluso que le contemos cada día lo que nos ha pasado (cf. Diario, 6 septiembre 1937). Así se busca a Dios, con una oración que sea transparente y no se olvide de confiar y encomendar las miserias, las dificultades y las resistencias. El Corazón de Jesús se conquista con la apertura sincera, con los corazones que saben reconocer y llorar las propias debilidades, confiados en que precisamente allí actuará la divina misericordia.

¿Qué es lo que nos pide Jesús? Quiere corazones verdaderamente consagrados, que viven del perdón que han recibido de Él, para derramarlo con compasión sobre los hermanos. Jesús busca corazones abiertos y tiernos con los débiles, nunca duros; corazones dóciles y transparentes, que no disimulen ante los que tienen la misión en la Iglesia de orientar en el camino. El discípulo no duda en hacerse preguntas, tiene la valentía de sentir la duda y de llevarla al Señor, a los formadores y a los superiores, sin cálculos ni reticencias. El discípulo fiel lleva a cabo un discernimiento atento y constante, sabiendo que cada día hay que educar el corazón, a partir de los afectos, para huir de toda doblez en las actitudes y en la vida.

El apóstol Tomás, al final de su búsqueda apasionada, no sólo ha llegado a creer en la Resurrección, sino que ha encontrado en Jesús lo más importante de la vida, a su Señor; le dijo: “Señor mío y Dios mío” (v. 28). Nos hará bien rezar, hoy y cada día, estas palabras espléndidas, para decirle: “Eres mi único bien, la ruta de mi camino, el corazón de mi vida, mi todo”».

(SANTO PADRE FRANCISCO, De la Homilía en la Santa Misa con sacerdotes, religiosas, religiosos, consagrados y seminaristas polacos, Santuario de San Juan Pablo II – Cracovia, Jornada Mundial de la Juventud, 30 de julio de 2016).

PRESBITERIO Boletín de la Delegación para el Clero

del Arzobispado de Santiago

JUBILEO EXTRAORDINARIO DE LA MISERICORDIA

IN MEMORiAM… (*)

D. JOSÉ BANDE: UN HOMBRE AL SERVICIO DE LOS DEMÁS

José Bande de Castro nos ha dejado. Su familia le llora, y sus amigos también. El Obispo José Cerviño, de quien había sido muchos años Secretario, y otras personas que habían dedicado su vida al servicio de los otros, lo habrán recibido con gozo; pero los que caminamos todavía por la senda de esta vida, lo echaremos de menos.

Conocí a José Bande en Carril, cuando iba con otros seminaristas a la isla de Cortegada y acampaban allí. Algún año más tarde, al ingresar yo en el seminario, me pusieron a su lado en el comedor. Recuerdo que, antes de manifestarse sobre algo, reflexionaba, interiorizaba y sólo después se pronunciaba. Cuando terminó el ciclo académico de estudios teológicos, se marchó a Salamanca, para aprender un poco más. Al volver, se le notaba su buena preparación, no sólo en el trato con el clero, sino también, según decían, al impartir sus clases en el Instituto Rosalía de Castro. Allí estuvo hasta que, desde el Arzobispado, le pidieron hacer frente a otros cometidos.

Al nombrarle Delegado de Vocaciones, programaba encuentros con jóvenes, para reflexionar sobre el futuro de sus vidas. Algunas de esas reuniones estaban concebidas desde la preocupación por la vivencia de la fe en general. Los jóvenes que participaban en ellas, constituían los Grupos MAS, título alusivo al ansia de superación constante que debía tener el joven. Otras convocatorias que él coordinaba, recibían el nombre de Mar Adentro, pues se intentaba con ellas iluminar el camino de búsqueda intensa, en orden a una vida de servicio a los demás, mirando hacia una posible entrega en el sacerdocio o en la vida consagrada. Por otra parte, cada año organizaba una “Marcha Vocacional de la Alegría”, que involucrara a un número considerable de jóvenes. En una de ellas, que discurrió por la zona de O Caurel, tuve el gozo de participar, junto a un grupo de mozos y mozas y a D. Manuel Ferreiro, actual Rector del Seminario Menor. Comenzamos en Freixo (junto a Samos) y concluimos en Quiroga.

Con sus clases en el Instituto y sus reuniones y acampadas, D. José no buscaba otra cosa que ofrecer a los jóvenes de entonces algo más de luz y verdadera ilusión. Le he oído decir en muchas ocasiones que Dios no quiere que sea sacerdote aquella persona a quien Él no haya orientado hacia esa meta; y que en cambio, para quien estuviera llamado al servicio sacerdotal, el sacerdocio sería para él una fuente de gozo y de esperanza. Lo importante, pues, es que cada uno siga su camino, el que Dios le indique: eso es lo que ha de intentar conocer el joven de hoy cuando se plantea su futuro: ¿Qué camino quiere Dios que siga?; ¿a qué querrá que dedique yo mi vida?

Ahora el Señor lo ha llamado. No dudo que le habrá dicho: Ven, siervo bueno y fiel: ya que has sido fiel

en lo poco, te constituiré sobre lo mucho. ¡Entra en el gozo de tu Señor!

D. JOSÉ FERNÁNDE LAGO

CANÓNIGO LECTORAL DE LA CATEDRAL

(*) – Artículo publicado en El Correo Gallego (16-8-2016), con motivo del fallecimiento de D. José Bande.

ORAMOS POLOS SACERDOTES ENFERMOS…

En especial, este mes encomendamos a:

- D. Cesáreo Canabal Castro, Párroco de Sta. Uxía de Ribeira.

- D. José Luis Daviña Saavedra, Coengo Emérito da SAMI Catedral.

- D. Bernardo Mesías Vázquez, xubilado da ensinanza, residente na Casa sacerdotal de Santiago.

JORNADAS DE POiO: “O crego nunha Igrexa en saída”

La XXIVª edición del encuentro del Clero de Galicia tendrá lugar del lunes 12 al miércoles 14 de septiembre de 2016 en el monasterio de S. Juan de Poio (Pontevedra). Es posible participar tanto en régimen interno como externo. Se recomienda vivamente hospedarse en el monasterio, por la riqueza que supone la convivencia entre sacerdotes y los momentos de celebración litúrgica.

Lunes, 12 de septiembre:

11:00 – Acogida. Inscripción y recogida de materiales.

11:30 – Oración inicial. Presentación. Presiden Obispos de las Diócesis gallegas.

12:00 – 1ª Ponencia y diálogo. “La Parroquia, oasis de misericordia”. Ponente: D. Jesús Higueras Esteban, Párroco de Sta. María de Caná de Pozuelo (Archidiócesis de Madrid), Misionero de la Misericordia.

14:00 - Comida. Descanso.

16:30 – 2ª Ponencia y diálogo: “Los sacramentos de curación, abrazo de la misericordia del Padre”. Ponente: D. Jesús Higueras Esteban.

18:30 – Talleres, e elegir: Equipos de Nuestra Señora (Dª. Isabel Aguiar - Ourense), Pastoral de la misericordia en los santuarios (D. José Criado Sánchez, Capellán del Corpiño - Lugo ), I.T.V. matrimonial (Comunidad de Caná - Santiago).

20:30 - Vísperas - Eucaristía.

21:30 – Cena. A continuación convivencia – velada festiva.

Martes, 13 de septiembre:

8:30 - Laudes - Eucaristía.

9:30 – Desayuno.

10:30 – 3ª Ponencia y diálogo: “Retos a la familia en la perspectiva de la Amoris laetitia”. Ponente: D. José Manuel Domínguez Prieto, Prof. de Filosofía, Director del Instituto de la Familia (Ourense).

12:30 – Talleres: Se repiten los del día anterior.

14:00 - Comida. Descanso.

16:00 – Tarde: Convivencia – Excursión: Baiona y entorno.

21:30 - Cena.

Miércoles, 14 de septiembre:

8:30 - Laudes - Eucaristía.

9:30 – Desayuno.

10:30 – 4ª Ponencia y diálogo: “Jubileo de la misericordia: logros alcanzados y proyección de futuro ”. Ponente: D. Miguel Lopez Varela, Miembro del Pontificio Consejo para la Nueva Evangelización, Director del Secretariado de Catequesis de la Archidiócesis de Santiago.

12:00 - Descanso.

12:30 - Mesa redonda: “Testimonios de misericordia”. En la enfermedad: D. Marcos Torres Gómez (sacerdote de Lugo) / En el compromiso caritativo: D. Jaime Barrecheguren (Delegado Cáritas de Tui-Vigo) / En la pastoral penitencia: D. Manuel Pérez González (sacerdote de Ourense).

13:30 - Clausura. Presiden Obispos de las Diócesis gallegas.

14:00 - Comida.

Celebraciones litúrgicas: LLevar alba y estola blanca. Alojamiento y comidas: El monasterio ofrece precios económicos para los que deseen dormir o realizar alguna comida en el monasterio.

LEMBRAMOS E ORAMOS…

Polos sacerdotes falecidos no mes pasado:

- D. Juan Sendón Maceiras (+8-8-2016), Párroco Emérito de O Pindo (Carnota) e Ézaro.

- D. José Bande de Castro (+11-8-2016), Capelán do Asilo das “Hermanitas dos Anciáns desamparados” de Santiago e membro da Curia diocesana. ExDirector espiritual do Seminario Menor e ExDelegado de Vocacións.

Polo sacerdote defunto do que se cumprirá o Cabodano do seu pasamento en setembro:

- D. Eliseo López Varela (+6-9-2014), Párroco de Buño e Leiloio (Malpica) (2º Cabodano).

- D. Santiago Vázquez Riveiro (+19-9-2015), Párroco Em de Cícere e Grixoa (Sta. Comba) (1º Cab.)

- D. Luciano Méndez Palle iro (+16-9-2014), Profesor Emérito do I.T.C (2º Cabodano).

D.E.P.

NON ESQUECER…

Exercicios Espirituáis para sacerdotes. Do 18 (comenzando coa cea) ata o 23 de setembro (rematando coa comida), na Casa de Exercicios de Santiago (tlfno. 981 599 637 / 981 592 228). Director: P. Enrique Martín Baena, da comunidade de Cooperadores Parroquiáis de Cristo Rey de Pozuelo, Presidente de la Fundación “Cooperación y misión”. Tanda moi recomendada para empezar con ánimos renovados o novo curso pastoral.

Curso de Teoloxía para sacerdotes no I.T.C. Tódolos mércores, de 10:20 a 13:00, dende o 21 de setembro ata o 31 de maio, nas aulas do I.T.C. Aberto o prazo de inscripción.

Retiros e Formación Permanente nas Vigairías. Comezan no mes de outubro, nos lugares habituáis.

Para estar informado das actividades de formación permanente do Clero e doutras noticias da Igrexa, síguenos en

http://clerocompostela.blogspot.com.es/

¡NORABOA!

A D. Gabriel Pérez Álvarez, veterano sacerdote do noso Presbiterio residente na Casa sacerdotal de Santiago, que cumpriu 92 anos o 3 de agosto.

A D. Antonio Varela Grueiro, Párroco de S. Martiño do Grove, que recibiu unha homenaxe dos seus fregueses con motivo das súas Bodas de Ouro sacerdotáis. O 12 de agosto houbo unha vixilia de oración polas vocacións e un concerto. O día seguinte tivo lugar unha Misa de acción de gracias e unha comida de confraternización. Participaron case 500 fregueses e 30 sacerdotes, entre eles o Vigairo territorial de Pontevedra, D. Calixto Cobo.

A D. Braulio Arce San Juan, Capelán do Cottolengo (Santiago) e Presidente da Comisión Diocesana de Arte Sacro. Celebrou o 50º aniversario da súa ordenación o 13 de agosto no Cottolengo, acompañado por relixiosas, residentes, familiares e amigos. Participou na celebración o Vigairo territorial de Santiago, D. J. Antonio Seoane.

Á Irmá Rocío, carmelita que fixo a súa profesión solemne no Carmelo de Eirís (A Coruña) o día 15. Presidiu a celebración Mons. Barrio, acompañado de 25 sacerdotes e numerosos fiéis que encheron a igrexa conventual.

Á D. Javier Porro Martínez, Delegado de Apostolado Seglar, que realizou unha peregrinación a Polonia do 18 ao 25 de agosto, cun grupo de 50 persoas, incluindo a 6 sacerdotes.

A D. José Antonio Souto Míguez, Párroco de S. Lourenzo de Nogueira e Unidas. O 27 de agosto celebrou na Parroquia o 50º aniversario de Ordenación sacerdotal. Despois dunha emotiva Eucaristía tivo lugar a comida de homenaxe. Participaron nos actos máis de 500 fregueses e uns 30 cregos, entre eles o Vigairo territorial de Pontevedra e moitos que fixeran as súas prácticas como seminaristas nas Parroquias de D. José Antonio.

Á Irmá Yazzmina, das Fillas da Natividade de María, que emitiu os sus votos perpetuos na Capela da Grande Obra de Atocha (A Coruña). A emotiva celebración foi presidida por Mons. Jesús Fernández, o día 30 de agosto, na festa de conmemoración do inicio da Grande Obra, con numerosa presencia de clero, consagradas e leigos.