1Dom na Skale

Koœció³ œw. Jana � 12

Orêdzie Papie¿a � 2

ks. S³awomir�10

WIELKI POST 2017 nr 236

www.kolbe.diecezja.gda.pl

PISMO

PARAFII

ŒW. MAKSYMILIANA

KOLBEGO

w Gdañsku

Ewa�8

¯o³nierze Wyklêci � 9

Dom na Skale2

Drodzy Bracia i Siostry!Wielki Post to nowy pocz¹tek, to droga prowadz¹ca

do bezpiecznego celu: Paschy Zmartwychwstania, zwy-ciêstwa Chrystusa nad œmierci¹. Okres ten zawsze kie-ruje ku nam stanowcz¹ zachêtê do nawrócenia: chrze-œcijanin jest wezwany, by powróci³ do Boga „ca³ymswym sercem” (Jl 2,12), aby nie zadowala³ siê ¿yciemprzeciêtnym, ale wzrasta³ w przyjaŸni z Panem. Jezusjest wiernym przyjacielem, który nas nigdy nie opusz-cza, bo nawet kiedy grzeszymy, czeka cierpliwie na naszpowrót do Niego, a wraz z tym oczekiwaniem, ukazujeswoje pragnienie przebaczenia (por. Homilia podczasmszy œw., 8 stycznia 2016).

Wielki Post jestczasem sprzyjaj¹cymzintensyf ikowaniu¿ycia duchowego po-przez œwiête œrodki,jakie oferuje nam Ko-œció³: post, modlitwêi ja³mu¿nê. U podstawwszystkiego jest S³o-wo Bo¿e, do któregos³uchania i bardziejpilnego rozwa¿ania je-steœmy w tym okresiezachêcani. Chcia³bymzw³aszcza zatrzymaæsiê tutaj nad przypo-wieœci¹ o bogaczui £azarzu (por. £k 16,19-31). Pozwólmy siê zainspiro-waæ t¹ tak znamienn¹ kart¹, która daje nam klucz dozrozumienia, jak dzia³aæ, aby osi¹gn¹æ prawdziwe szczê-œcie i ¿ycie wieczne, zachêcaj¹c nas do szczerego na-wrócenia.

1. Druga osoba jest darem Przypowieœæ rozpoczyna siê od przedstawienia

dwóch g³ównych bohaterów, ale to cz³owiek ubogi jestopisany bardziej szczegó³owo: jest on w stanie rozpacz-liwym i nie ma si³y, aby siê podnieœæ, le¿y u bramy bo-gacza i je okruszyny, które spadaj¹ z jego sto³u, ca³ejego cia³o jest pokryte ranami a psy przychodz¹ je lizaæ(por. ww. 20-21). Obraz jest wiêc ponury, a cz³owiekjest powalony na obie ³opatki i poni¿ony.

Scena okazuje siê jeszcze bardziej dramatyczna, je-œli weŸmiemy pod uwagê, ¿e ubogi nazywa siê £azarz:jest to imiê pe³ne obietnic, które dos³ownie oznacza„Bóg pomaga”. Zatem nie jest to osoba anonimowa,ma wyraŸnie okreœlone rysy i ukazuje siê jako cz³owiek,z którym nale¿y ³¹czyæ jak¹œ historiê osobist¹. Chocia¿dla bogacza jest on jakby niewidoczny, dla nas staje siêznany i niemal bliski, staje siê obliczem; a jako takie -

darem, bezcennym bogactwem, istot¹ chcian¹, kochan¹,zapamiêtan¹ przez Boga, nawet je¿eli jej konkretna kon-dycja jest sytuacj¹ odrzucenia przez ludzi (por. Homiliana mszy œw., 8 stycznia 2016).

£azarz uczy nas, ¿e druga osoba jest darem. W³a-œciwa relacja z ludŸmi polega na uznaniu z wdziêczno-œci¹ ich wartoœci. Równie¿ ubogi przy bramie bogaczanie jest irytuj¹c¹ przeszkod¹, ale wezwaniem do pokutyi przemiany swojego ¿ycia. Pierwsz¹ zachêt¹ jak¹ kie-ruje ta przypowieœæ jest wezwanie do otwarcia drzwinaszego serca na drug¹ osobê, poniewa¿ ka¿dy cz³o-wiek jest darem, czy jest to ktoœ nam bliski, czy te¿obcy biedak. Wielki Post jest czasem sprzyjaj¹-

cym otwarciudrzwi ka¿demupotrzebuj¹cemui rozpoznaniuw nim, czy te¿w niej, obliczaChrystusa. Ka¿dyz nas spotyka ich naswojej drodze. Ka¿de¿ycie, które napotyka-my, jest darem i zas³u-guje na akceptacjê,szacunek, mi³oœæ.S³owo Bo¿e pomaganam otworzyæ naszeoczy, aby przyj¹æ¿ycie i je umi³owaæ,

zw³aszcza gdy jest s³abe. By jednak móc to uczyniæ,trzeba potraktowaæ powa¿nie tak¿e to, co Ewangeliamówi nam o bogaczu.

2. Grzech nas zaœlepia Przypowieœæ bezlitoœnie podkreœla sprzecznoœci,

w których znajduje siê bogacz (por. w. 19). Cz³o-wiek ten, w przeciwieñstwie do ubogiego £azarzanie ma imienia, jest okreœlony jedynie jako „bogacz”.Jego bogactwo przejawia siê w noszonych ubraniach,przesadnym luksusie. Purpura by³a rzeczywiœcie bar-dzo ceniona, bardziej ni¿ srebro i z³oto, i dlatego by³azastrze¿ona dla bogów (por. Jer 10,9) i królów (por.Sdz 8,26). Bisior by³ specjalnym rodzajem tkaniny,która sprawia³a, ¿e ubiór nabiera³ niemal sakralnegocharakteru. Zatem bogactwo tego cz³owieka by³oprzesadne, równie¿ dlatego, ¿e okazywane by³o co-dziennie, rutynowo: „dzieñ w dzieñ œwietnie siêbawi³” (w. 19). Dostrzega siê w nim dramatyczniezepsucie grzechu, które dokonuje siê w trzech nastê-puj¹cych po sobie etapach: umi³owanie pieniêdzy,pró¿noœæ i pycha (por. Homilia podczas mszy œw.,20 wrzeœnia 2013).

ORÊDZIE NA WIELKI POST 2017 PAPIEE¯A FRANCISZSKA

S³owo jest darem. Druga osoba jest darem.

3Dom na Skale

Aposto³ Pawe³ powiedzia³, ¿e „korzeniemwszelkiego z³a jest chciwoœæ pieniêdzy” (1 Tm6,10). Jest ona g³ównym powodem korupcji i Ÿró-d³em zawiœci, konfliktów i podejrzeñ. Mo¿e dojœæ dotego, ¿e pieni¹dz mo¿e nad nami zapanowaæ tak bar-dzo, i¿ stanie siê tyrañskim bo¿kiem (por. Adhort, ap.Evangelii gaudium, 55). Zamiast byæ narzêdziem, któ-re nam s³u¿y, by czyniæ dobro i realizowaæ solidarnoœæz innymi, pieni¹dz mo¿e podporz¹dkowaæ nas i ca³yœwiat egoistycznej logice, która nie pozostawia miejscadla mi³oœci i stanowi przeszkodê dla pokoju.

Przypowieœæ ukazuje nam ponadto, ¿e chci-woœæ bogacza czyni go pró¿nym. Jego osobo-woœæ spe³nia siê w pozorach, w pokazywaniu innym,na co mo¿e sobie pozwoliæ. Pozory jednak maskuj¹wewnêtrzn¹ pustkê. Jego ¿ycie jest uwiêzione w ze-wnêtrznoœci, najbardziej powierzchownym i ulotnymwymiarze egzystencji (por. tam¿e, 62).

Najni¿szym szczeblem tego upadku moralnego jestpycha. Bogacz ubiera siê jak by by³ królem, udajezachowanie Boga, zapominaj¹c, ¿e jest po prostuœmiertelnikiem. Dla cz³owieka zdemoralizowanegoumi³owaniem bogactwa nie ma nic oprócz w³asne-go „ja”, i dlatego jego spojrzenie nie dostrzega ota-czaj¹cych go osób. Owocem przywi¹zania do pie-niêdzy jest zatem pewien rodzaj œlepoty: bogacz niewidzi g³odnego biedaka, poranionego i le¿¹cegow swym upokorzeniu.

Patrz¹c na tê osobê mo¿emy zrozumieæ, dlacze-go Ewangelia tak wyraŸnie potêpia mi³oœæ pieniê-dzy: „Nikt nie mo¿e dwom panom s³u¿yæ. Bo albojednego bêdzie nienawidzi³, a drugiego bêdzie mi³o-wa³; albo z jednym bêdzie trzyma³, a drugim wzgar-dzi. Nie mo¿ecie s³u¿yæ Bogu i Mamonie” (Mt 6,24).

3. S³owo jest darem Ewangelia o bogaczu i ubogim £azarzu pomaga

nam dobrze przygotowaæ siê na zbli¿aj¹ce siê ŒwiêtaPaschalne. Liturgia Œrody Popielcowej zaprasza nasdo prze¿ycia doœwiadczenia podobnego, do tego,jakie w sposób bardzo dramatyczny by³o udzia³embogacza. Kap³an, nak³adaj¹c popió³ na g³owê, po-wtarza s³owa: „Pamiêtaj, ¿e prochem jesteœ i w prochsiê obrócisz”. Rzeczywiœcie zarówno bogacz jaki ubogi umieraj¹, a zasadnicza czêœæ przypowieœcima miejsce w zaœwiatach. Obie postacie nagle od-krywaj¹, ¿e „nic nie przynieœliœmy na ten œwiat; nicte¿ nie mo¿emy [z niego] wynieœæ” (1 Tm 6,7).

Równie¿ nasze spojrzenie otwiera siê na zaœwia-ty, gdzie bogacz prowadzi d³ugi dialog z Abrahamem,którego nazywa „Ojcem” (£k 16,24.27), wykazuj¹c,¿e nale¿y do ludu Bo¿ego. Ten szczegó³ czyni jego¿ycie jeszcze bardziej niespójnym, poniewa¿ do tejpory nic nie powiedziano na temat jego relacji z Bo-giem. W istocie w jego ¿yciu nie by³o miejsca dlaBoga, bo jego jedynym bogiem by³ on sam.

Dopiero poœród udrêk zaœwiatów bogacz rozpo-zna³ £azarza i chcia³by, aby biedak ul¿y³ jego cier-pieniom przez odrobinê wody. Gesty, o które prosi

£azarza s¹ podobne do tych, których bogacz sam móg³dokonaæ, ale których nigdy nie dope³ni³. Abraham jed-nak wyjaœnia jemu: „za ¿ycia otrzyma³eœ swoje dobra,a £azarz przeciwnie, niedolê; teraz on tu doznaje po-ciechy, a ty mêki cierpisz” (w. 25). W zaœwiatach zo-staje przywrócona pewna sprawiedliwoœæ i cierpienia¿yciowe s¹ równowa¿one przez dobro.

Przypowieœæ idzie dalej i tak przedstawia przes³a-nie dla wszystkich chrzeœcijan. Bogacz bowiem, któryma braci jeszcze ¿yj¹cych, prosi Abrahama, aby pos³a³do nich £azarza, aby ich przestrzec. Lecz Abraham od-par³: „Maj¹ Moj¿esza i Proroków; niech¿e ich s³uchaj¹”(w. 29). A wobec sprzeciwów bogacza doda³: „JeœliMoj¿esza i Proroków nie s³uchaj¹, to choæby kto z umar-³ych powsta³, nie uwierz¹” (w. 31).

W ten sposób ukazuje siê prawdziwy problem bo-gacza: Ÿród³em jego nieszczêœæ jest nie s³ucha-nie S³owa Bo¿ego. To go doprowadzi³o do tego, ¿eju¿ nie kocha³ Boga, a zatem gardzi³ innymi. S³owo Bo¿ejest ¿yw¹ si³¹, zdoln¹ do wzbudzenia nawrócenia ludz-kiego serca i do ponownego ukierunkowania cz³owie-ka ku Bogu. Konsekwencj¹ zamkniêcia serca na darprzemawiaj¹cego Boga jest zamkniêcie serca na darbrata.

Drodzy bracia i siostry, Wielki Post jest czasemsprzyjaj¹cym odnowieniu siebie w spotkaniu z Chry-stusem ¿yj¹cym w Jego S³owie, w sakramentachi w bliŸnim. Pan — który podczas czterdziestu dni spê-dzonych na pustyni zwyciê¿y³ podstêpy kusiciela —wskazuje nam drogê, któr¹ trzeba pójœæ. Niech DuchŒwiêty prowadzi nas do podjêcia prawdziwej piel-grzymki nawrócenia, by odkryæ na nowo dar S³owaBo¿ego, by zostaæ oczyszczonymi z grzechu, który naszaœlepia i s³u¿yæ Chrystusowi obecnemu w braciach po-trzebuj¹cych. Zachêcam wszystkich wiernych do wyra-¿enia tej duchowej odnowy poprzez uczestnictwow Kampaniach Wielkopostnych, promowanych przezwiele organizacji koœcielnych, w ró¿nych czêœciachœwiata, aby rozwijaæ kulturê spotkania w jednej rodzi-nie ludzkiej. Módlmy siê za siebie nawzajem, abyœmyuczestnicz¹c w zwyciêstwie Chrystusa umieli otworzyænasze drzwi dla osób s³abych i ubogich. Wówczas bê-dziemy mogli w pe³ni ¿yæ i œwiadczyæ o radoœci pas-chalnej. W Watykanie, 18 paŸdziernika 2016 r., w Œwiêto œw. £ukasza

Ewangelisty

O d p i s y p o d a t k o w e

Wszystkim przypominamy i sugerujemy,

¿e istnieje mo¿liwoœæ dokonania odpisów po-

datkowych do 6% od dochodu na cele kul-

tu religijnego oraz na cele dobroczynne.

Warto skorzystaæ z takiej mo¿liwoœci na

rzecz naszego koœcio³a i parafii.

D Z I Ê K U J E M Y

Dom na Skale4

„Mizerna cicha, stajenka licha, pe³na niebieskiej chwa³y, oto le¿¹cy przed nami œpi¹cy w promieniach - Jezus ma³y …”

Na czas Bo¿ego Narodzenia¿yczymy naszym Czytelnikom

obfitoœci Bo¿ych £ask, b³ogos³awieñstwa odDzieci¹tka. Zdrowia, radoœci, wiary, nadziei i

mi³oœci,otwartoœci na drugiego cz³owieka i odwagi

w pokonywaniu trudnoœci.Niech Bo¿a Dziecina nas strze¿e i darzy ³aska-

miw nadchodz¹cym Nowym Roku 2017.

Redaktor naczelnaz kolegium redakcyjnym

Niedziela 02 kwietnia 2017r.Godz. 7.00; 8.00; 9.30 ( m³odzie¿ ); 11.00 ( dzieci );12.30; 18.00 – Msze œw. z nauk¹ rekolekcyjn¹

Poniedzia³ek, wtorek, œroda,03 — 05 kwietnia 2017r.Godz. 9.00, 18.00 - Msza œw. z kazaniem dla doros³ych.14.00 - Nauka dla dzieci przedszkolnych i z klas 0 - III.16.00 - Nauka dla dzieci z klas IV - VI.17.00 - Rozwa¿anie dla m³odzie¿y gimnazjalnej.19.30 - Rozwa¿anie dla m³odzie¿y akademickiej i pracuj¹cej.20.30 – Nabo¿eñstwo ró¿añcowe (niedziela, poniedzia³eki wtorek)

21.00 - Apel Jasnogórski (niedziela, poniedzia³ek i wtorek)

Œroda - okazja do spowiedzi œw.W godz.: 6.30 -7.30; 8.30 -10.00; 11.00 – 19.30 -

wg planu.

Rekolekcje dla m³odzie¿y szkó³ œrednichzasadniczo odbywaj¹ siê w szko³ach. Alternatywniedla tej m³odzie¿y s¹ rekolekcje w poniedzia³ek,

wtorek i œrodê o godz. 19.30 w koœciele.

Z A P R A S Z A M Y

ZAPRASZAMYNA NABO¯EÑSTWA PASYJNE

DROGA KRZY¯OWAPI¥TEK

GODZ. 17.00 — DZIECIGODZ. 18.00 — DOROŒLI

GODZ. 19.30 — M£ODZIE¯GORZKIE ¯ALE Z KAZANIEM PASYJNYM

NIEDZIELA GODZ. 17.00

IdŸcie i g³oœcie

REKOLEKCJE WIELKOPOSTNE 02 — 05 kwietnia 2017 r.

5Dom na Skale

25-lecie obecnoœci Figury Matki Bo¿ej Fatimskiejw naszym koœciele

Nasza parafia bêdzie prze¿ywa³a w tym roku 100. lecie objawieñ MatkiBo¿ej Fatimskiej. Od oœmiu lat uczestniczymy w Wielkiej Nowennie Fatim-skiej przygotowuj¹cej do tego Jubileuszu.

Rok 2017 jest dla nas równie¿ jubileuszem 25-lecia obecnoœci FiguryMatki Bo¿ej Fatimskiej w naszym koœciele. Przez 25 lat, ka¿dego 13. dniamiesi¹ca odbywaj¹ siê nabo¿eñstwa fatimskie, a od maja do paŸdziernikarównie¿ ró¿añcowe procesje z figur¹ Matki Bo¿ej. Przez ten d³ugi czas, 25lat wielu z nas bra³o udzia³ w tych nabo¿eñstwach, odmawiaj¹c ró¿anieczanosz¹c proœby i intencje do Boga za wstawiennictwem Matki Bo¿ej Fatim-skiej. Na skutek próœb i modlitw otrzymaliœmy wiele ³ask za przyczyn¹ MatkiNajœwiêtszej.

Proszê wszystkich, którzy uwa¿aj¹, ¿e zostali wys³uchani, do-znali szczególnego orêdownictwa Matki Najœwiêtszej o pisemnelub ustne zg³oszenie tych faktów i cudów. Jest nam to potrzebnejako œwiadectwo do przygotowania uroczystoœci Jubileuszu.

W ten sposób w³¹czymy siê w prze¿ywany rok duszpasterski z has³em:„IdŸcie i g³oœcie”, wielkie rzeczy uczyni³ nam Pan, Jemu chwa³a, czeœæi uwielbienie. Pani Nasza Fatimska, dziêkujemy, orêduj za nami.

ks. proboszcz

TRASA: Lizbona, Fatima, Nazare, Batalia, Santiago de Compostela, Burgos, San Sebastian,Lourdes, La Salette, Einsiedeln, Altotting. Dok³adny program pielgrzymki znajduje siê na plakaciew gablocie oraz na stronie internetowej parafii, w aktualnoœciach i og³oszeniach.

CENA: 620 euro + 1400 z³ŒWIADCZENIA: przelot na trasie Warszawa – Lizbona; przejazd autokarem turystycznym

zgodnie tras¹ pielgrzymki; noclegi w pokojach 2 osobowych z WC i ³azienk¹; œniadania zgodniez programem; obiadokolacje zgodnie z programem; ubezpieczenie KL, NNW i baga¿u w SignalIduna – obejmuje choroby przewlek³e; opieka pilota na ca³ej trasie; przewodnicy miejscowi zgod-nie z programem.

CENA NIE ZAWIERA: biletów wstêpów do zwiedzanych obiektów (ok. 60 euro), napojówdo obiadokolacji, indywidualnego nag³oœnienia (12 euro).

ZAPISY: w zakrystii po ka¿dej mszy œw. i w biurze parafialnym podczas godzin urzêdowania.

PIELGRZYMKAPARAFIALNA

„SANKTUARIA MARYJNE EUROPY”Z OKAZJI 100 ROCZNICY OBJAWIEÑ

FATIMSKICH 19-30.09.2017r.

ZAPRASZAMY NA DROGÊ KRZY¯OW¥W PI¥TEK 07 kwietnia o godz. 19.30

ulicami naszego osiedla. Przynosimy œwiece.

Dom na Skale6

Blisko Ewangelii

¯y³ pewien cz³owiek bogaty, który ubiera³ siê w purpurê i bisiori dzieñ w dzieñ ucztowa³ wystawnie. U bramy jego pa³acu le¿a³¿ebrak pokryty wrzodami, imieniem £azarz. Pragn¹³ on nasyciæsiê odpadkami ze sto³u bogacza. A tak¿e psy przychodzi³y i liza³yjego wrzody. Umar³ ¿ebrak, i anio³owie zanieœli go na ³ono Abra-hama. Umar³ tak¿e bogacz i zosta³ pogrzebany. Gdy cierpi¹c mêkiw Otch³ani, podniós³ oczy, ujrza³ z daleka Abrahama i £azarza najego ³onie. I zawo³a³: „Ojcze Abrahamie, ulituj siê nade mn¹i przyœlij £azarza, aby koniec swego palca umoczy³ w wodziei och³odzi³ mój jêzyk, bo strasznie cierpiê w tym p³omieniu”. LeczAbraham odrzek³: „Wspomnij, synu, ¿e za ¿ycia otrzyma³eœ swojedobra, a £azarz w podobny sposób – niedolê; teraz on tu doznajepociechy, a ty mêki cierpisz. A ponadto miêdzy nami a wamizionie ogromna przepaœæ, tak ¿e nikt, choæby chcia³, st¹d do wasprzejœæ nie mo¿e ani stamt¹d nie przedostaj¹ siê do nas”. Tamtenrzek³: „Proszê ciê wiêc, ojcze, poœlij go do domu mojego ojca.Mam bowiem piêciu braci: niech ich ostrze¿e, ¿eby i oni nie przy-szli na to miejsce mêki”. Lecz Abraham odpar³: „Maj¹ Moj¿eszai Proroków, niech¿e ich s³uchaj¹!” „Nie, ojcze Abrahamie – od-rzek³ tamten – lecz gdyby ktoœ z umar³ych poszed³ do nich, to siênawróc¹”. Odpowiedzia³ mu: „Jeœli Moj¿esza i Proroków nie s³u-chaj¹, to choæby ktoœ z umar³ych powsta³, nie uwierz¹”.

Tematem spajaj¹cym ten pozornie wielow¹tkowy rozdzia³ Ewangeliiwed³ug œwiêtego £ukasza jest wykorzystanie bogactwa dla dobra innych, szcze-gólnie potrzebuj¹cych. Przypowieœæ o bogaczu i £azarzu to nie tylko poucze-nie, jak nale¿y korzystaæ z dóbr materialnych. Stanowi tak¿e ilustracjê b³ogo-s³awieñstwa ubogich i przekleñstwa bogaczy, jakie Jezus wyg³osi³ wczeœniej(£k 6, 20-25), i s³ów o niemo¿liwoœci równoczesnego s³u¿enia Bogu i mamo-nie. Przypowieœæ ta sk³ada siê z dwóch scen. Pierwsza z nich rozgrywa siê naziemi. Druga po œmierci jej bohaterów. Szczegó³owy opis ¿ycia pozagrobo-wego wziêty jest z wyobra¿eñ póŸnego judaizmu. Jezus korzysta z nich, abyw sposób obrazowy, ¿ywy i dobitny przekazaæ swoj¹ naukê, ale i ostrze¿enie:jeœli masz bogactwa i bêdziesz siê nimi dzieliæ z innymi, bêdziesz zbawiony;je¿eli zatrzymasz je tylko dla siebie, bêdziesz ich nadu¿ywaæ – zginiesz. Bogaczjest œlepy na Boga, On staje siê mu niepotrzebny. ¯ebrak znosi sw¹ nêdzêi choroby cierpliwie, poniewa¿ ca³¹ sw¹ nadziejê z³o¿y³ w Bogu. Jego losprzypomina cierpliwego Hioba. Imiê £azarz – „Bóg pomaga” ma znaczeniesymboliczne. Przypowieœæ jest wezwaniem do mi³osierdzia wzglêdem ubogich,biednych i cierpi¹cych. Dla niemi³osiernych na ziemi nie bêdzie mi³osierdziaw ¿yciu wiecznym.

ks.GrzegorzNa podstawie „Ewangelie z komentarzem duszpasterskim”

7Dom na Skale

Jezus mówi do dzieciJezus mówi do dzieciJezus mówi do dzieciJezus mówi do dzieciJezus mówi do dzieci

Mar

ta K

.

Dom na Skale8

.

Dziecko jest darem. Dziecko jest mi³oœci¹.

Dok¹d zmierzamy…¯yjemy w czasach, w których wielu

doros³ych odnosi siê do dzieci w spo-sób naiwny albo cyniczny. Jest moda na tworzenie no-wych fundacji, instytucji na rzecz dzieci. Coraz wiêcejs³yszymy o prawach dzieci, ¿e ich rozwój jest sponta-niczny, co chc¹ to siê im daje. Mog¹, jak chc¹, rozwijaæsiê bez Boga, bez zasad moralnych, bez dyscypliny.Lansuje siê bezstresowe wychowanie. Dok¹d zmierza-my….

Dzieci sta³y siê w naszej cywilizacji, jak piszeks. Marek Dziewiecki w gazecie „Idziemy” ofiarami roz-pieszczania mylnego z mi³oœci¹ lub ekonomicznej eks-ploatacji ze strony niektórych grup spo³ecznych. Dzie-ci s¹ te¿ pierwszymi i najbardziej okrutnie drêczonymiofiarami rozwodu ich rodziców.

Dok¹d zmierzamy…. Te sytu-acje prowadz¹ do œwiata, w któ-rym dzieci szybko dorastaj¹, alejest w nich rana, i to bardzo bole-sna. Niejednokrotnie prowadzi todo samobójstw, œwiata przestêp-czoœci, zaburzeñ psychicznych,niezrozumienia, poczucia krzyw-dy.

STOP – dziecko nie jestw³asnoœci¹ rodziców

Ka¿de dziecko jest darem od Boga, jest zadaniemdla obojga rodziców. Dziecko od momentu poczêcia,w fazie rozwoju prenatalnego, jest ju¿ cz³owiekiem.Choæ i tutaj znajd¹ siê doroœli, którzy g³osiæ bêd¹, ¿ekobieta ma prawo do w³asnego brzucha. Doskonalewiemy, ¿e biologia mówi g³oœno inaczej. Kobieta stajêsiê matk¹ w chwili poczêcia siê w jej ³onie, a nie dopie-ro wtedy, kiedy dziecko przyjdzie na œwiat. Wtedy ju¿nie mo¿e decydowaæ za dziecko czy chce byæ matk¹.Ju¿ ni¹ jest. I od tego momentu bierze odpowiedzial-noœæ za nie wraz z ojcem dziecka.

Aborcja to przemoc dokonana na rodzinie. Jeœli ro-dzice s¹ w stanie skazaæ dziecko na œmieræ, to ju¿ niepowstrzyma to ich od innych przejawów przemocywobec niego. Niech tylko dziecko doroœnie, wyczujebrak mi³oœci. Ka¿da pora¿ka, nawet drobna, stanie siêokazj¹ do przemocy. Dziecko swoim zachowaniem bê-dzie wo³a³o innych doros³ych, prosz¹c w tym o pomoc.Ka¿de dziecko ma prawo do ¿ycia i dlatego25 marca dzieñ Zwiastowania NMP jest dniem œwiêto-œci ¿ycia. Podejmijmy siê duchowej adopcji za dzieckopoczête, ale jeszcze nienarodzone. Przez 9 miesiêcyodmawiajmy dziesi¹tkê ró¿añca i specjaln¹ modlitwê.

Pamiêtajmy – odpowiedzialne rodzicielstwoMi³oœæ – dar – wzajemna mi³oœæ ma³¿onków chroni

dziecko. Jeœli dziewczyna i ch³opak s¹ kochani i do-brze wychowani przez swoich rodziców, to jako m³o-dzi ludzie bêd¹ szukaæ i dorastaæ do wiernej mi³oœci.Nigdy nie dopuszcz¹ myœli, by poczête dziecko niemog³o przyjœæ na œwiat, by po³ykaæ tabletkê „dzieñ po”.Jak¿e wa¿ne jest m¹dre i odpowiedzialne rodzicielstwo.Za ¿ycie i los dziecka w równym stopniu odpowiedzial-ni s¹ oboje rodzice, nie tylko matka.

Bóg jest Mi³oœci¹Patrz¹c na codziennoœæ dostrzegam te¿ inne zagro-

¿enie – ubóstwo duchowe. Wielu nastolatkom grozi dziœniebezpieczeñstwo – i to z winy, nas doros³ych. Czê-

sto zabiegani nie dostrzegamypotrzeb m³odego cz³owieka. A tow obrazie dziecka tworzy mito istnieniu pozornego szczêœcia.¯ycia bez autorytetów, bez pra-cy nad sob¹, bez rodziny. Wielum³odych puka do naszych drzwi– choæby wtedy, kiedy np. wszkole zaczynaj¹ siê problemy nietylko zwi¹zane z nauk¹, ale g³ów-nie z zachowaniem. Czêsto wo-³aj¹ tym o pomoc, o zaintereso-wanie sob¹. Pamiêtajmy, ¿e tyl-

ko z Bogiem damy radê pomóc dziecku. Razem z nimidŸmy do koœcio³a w niedzielê na mszê œw. Dajmy samiprzyk³ad i to czyñmy od ma³ego. Od nas zale¿y przy-sz³oœæ naszych dzieci. Módlmy siê za nie nieustanie,proœmy Boga o pomoc, o potrzebne si³y. Nie pozwól-my, by dzieci w naszych rodzinach czu³y siê samotne,by rezygnowa³y z marzeñ i aspiracji, by mog³y spe³-niaæ swoje marzenia. Nie zamykajmy serc, dziecko jestdarem, jest mi³oœci¹.

Ewa Kopernik-Ambroziak

Syn Bo¿y sta³ siê cz³owiekiem, by byæ blisko nas. Jako bezbronne dziecko przysz³ona œwiat, choæ nie by³o dla Niego miejsca w gospodzie. Trudno by³o œw. JózefowiznaleŸæ dom dla syna. A dziœ … Rodzi siê pytanie o postawê nas, ludzi doros³ych, czyjesteœmy gotowi na przyjêcie daru, jakim jest nowonarodzone dzieciê.

Zaadoptuj duchowodziecko poczête.

Obowi¹zki z tego wynikaj¹cenie zajm¹ Tobie wiêcej

ni¿ 5 – 7 minut dziennie.Zostañ obroñc¹ ¿ycia.

Modlitwa codziennaPanie Jezu, za wstawiennictwem Twojej Mat-

ki, Maryi, która urodzi³a Ciê z mi³oœci¹, oraz za wsta-wiennictwem œw. Józefa, cz³owieka zawierzenia,który opiekowa³ siê Tob¹ po narodzeniu, proszêCiê w intencji tego nie narodzonego dziecka, któreduchowo adoptowa³em, a które znajduje siê w nie-bezpieczeñstwie zag³ady. Proszê, daj rodzicommi³oœæ i odwagê, aby swoje dziecko pozostawiliprzy ¿yciu, które Ty sam mu przeznaczy³eœ. Amen.

9Dom na Skale

¯O£NIERZE WYKLÊCI

Dzieñ 1 marca jest poœwiêco-ny ¯o³nierzom Wyklêtym - cho-cia¿ osobiœcie raczej nazwa³bym ichniez³omnymi, nie lubiê okreœlenia wy-klêci. W 2011r. ustanowi³ go parla-ment „w ho³dzie ¯o³nierzom Wyklê-tym - bohaterom antykomunistyczne-go podziemia, którzy w obronie nie-

podleg³ego bytu Pañstwa Polskiego, walcz¹c o prawodo samostanowienia i urzeczywistnienia d¹¿eñ demo-kratycznych spo³eczeñstwa polskiego, z broni¹ w rêku,jak i w inny sposób przeciwstawili siê sowieckiej agre-sji i narzuconemu si³¹ re¿imowi komunistycznemu” (uza-sadnienie do³¹czone do projektu uchwa³y zg³oszonejprzez œp. prezydenta L. Kaczyñskiego ). Data œwiêta -1 marca - upamiêtniarocznicê stracenia z r¹kfunkcjonariuszy Urzê-du Bezpieczeñstwakierownictwa IV Ko-mendy Zrzeszenia„Wolnoœæ i Niezawi-s³oœæ”. 1 III 1951r.w piwnicach domkugospodarczego w wiê-zieniu na Mokotowiezamordowano, w 5 -10 minutowych odstê-pach 7 - miu cz³onkówIV Zarz¹du organizacjiWolnoœæ i Niezawi-s³oœæ, ostatniego ogólnopolskiego koordynatora po AKpolskiego wojska prowadz¹cego „Walkê o wolnoœæi niezawis³oœæ Polski z now¹ sowieck¹ okupacj¹”. Bylito:pp³k. £ukasz Ciepliñski, Prezes IV Zarz¹du WiN,mjr. Adam Lazarowicz „Klamra”, - Z-ca Prezesa IV Za-rz¹du WiN,mjr. Mieczys³aw Kawalec „¯bik” cz³onek, IV Zarz¹duWiN,kpt. Józef Batory „Argus”, cz³onek. IV Zarz¹du WiN,kpt. Franciszek B³a¿ej „Roman”, cz³onek IV Zarz¹duWiN,por. Karol Chmiel „Zygmunt”, cz³onek. IV Zarz¹duWiN,por. Józef Rzepka „Znicz”, cz³onek IV Zarz¹du WiN.

W zbrodni zabójstwa IV Zarz¹du WiN bezpoœred-nio uczestniczyli prokuratorzy: pp³k. Jerzy Tramer i mjr.Mieczys³aw Dytry, a wyrok œmierci wydali p³k. Alek-sander Warecki (Warenhautp) - przewodnicz¹cy, mjr.Zbigniew Turtak i mjr. W³adys³aw Tryliñski.

Skargê rewizyjn¹ w Najwy¿szym, S¹dzie Wojskowymutrzymuj¹c¹ wyrok w mocy rozpatrywali p³k. WilhelmŒwi¹tkowski - przewodnicz¹cy, pp³k. Alfred Janowski,pp³k. Leo Hochberg. W wykonaniu wyroku uczestni-

czyli mjr. Arnold Rak - wiceprokurator Naczelnej Pro-kuratury Wojskowej, mjr. Alojzy Grabicki - naczelnikwiêzienia, kpt. Kazimierz Jezierski - lekarz, st. sier¿.Aleksander Drej - dow. plutonu egzekucyjnego. Dopie-ro w niepodleg³ej Polsce 17 IX 1992r. S¹d Warszaw-skiego Okrêgu Wojskowego wyda³ postanowienieo uniewinnieniu skazanych wyrokiem WojskowegoS¹du Rejonowego z 14 X 1950r.

¯o³nierze Wyklêci walczyli o Polskê niepodleg³¹ poII wojnie œwiatowej, stawiaj¹cych opór próbie sowiety-zacji Polski i podporz¹dkowania jej ZSRR w latach 40.XX wieku. Akcje wiêkszoœci oddzia³ów podziemia an-tykomunistycznego by³y wymierzone w oddzia³y zbroj-ne UB, KBW, MO. Ostatni ¿o³nierz wyklêty to JózefFranczak ps. „Lalek” z oddzia³u kpt. Zdzis³awa Broñ-

skiego „Uskoka” –zgin¹³ w ob³awiew Majdanie Kozic Gór-nych pod Piaskami(woj. lubelskie) prawiedwadzieœcia lat po woj-nie – 21 paŸdziernika1963 roku. Uczestnicyruchu partyzanckiegookreœlani s¹ jako „¿o³-nierze wyklêci”, „¿o³-nierze drugiej konspira-cji” czy jako „¿o³nierzeniez³omni”. W czasachPRL ogó³ jednostek an-tykomunis tycznych

okreœlany by³ jako reakcyjne podziemie. Propagandanazywa³a ich „bandytami” i „zaplutymi kar³ami reak-cji”, a ich rodziny komuniœci przeœladowali d³ugie lata.Okreœlenie „¿o³nierze wyklêci” powsta³o w 1993 – u¿ytogo pierwszy raz w tytule wystawy ¯o³nierze Wyklêci –antykomunistyczne podziemie zbrojne po 1944 r., or-ganizowanej przez Ligê Republikañsk¹ na Uniwersyte-cie Warszawskim.

Dochowuj¹c wiernoœci ¿o³nierskiej przysiêdze i za-wo³aniu „Bóg - Honor - Ojczyzna” wojskowi ginêliw nierównej walce. Tropieni, torturowani, poni¿ani, wy-szydzani, skazywani na œmieræ w sfingowanych proce-sach oddawali ¿ycie za woln¹ Polskê. Wielu z nich niema grobów, ich cia³a funkcjonariusze NKWD, UB czys³u¿by wiêziennej zakopywali w tajemnicy.

Zdaniem prof. Jana ¯aryna ponad 20 tysiêcy ¿o³-nierzy zginê³o b¹dŸ zosta³o zamordowanych skrytobój-czo lub w wiêzieniach NKWD i ubeckich, czêœæ wy-wieziono na Wschód, wielu skazano na kary pozbawie-nia wolnoœci. W koñcu lat 40-tych i na pocz¹tku 50-tych ponad 250 tys. ludzi wiêziono i przetrzymywanow obozach pracy.

Inka w oddziale

ci¹g dalszy na str. 11

Dom na Skale10

Kto myœli o œmierci zaczyna ¿yæJak siê pójdzie na cmentarz i zoba-

czy groby sprzed 50, 100 lat, mo¿naz nich wyczytaæ g³êbok¹ teologiê,streszczenie chrzeœcijañskiej nadziei.Od oko³o 30 lat ludzie jakby nie mieliju¿ nic na ten temat do powiedzenia –mówi ks. prof. dr hab. Jan Perszon,gdañski kap³an oraz wyk³adowca teo-

logii fundamentalnej UMK w Toruniu.

Nadzieja i profesjonalizmChrzeœcijañsk¹ nadziejê mo¿na odnaleŸæ ju¿ w rzym-

skich katakumbach. Tam bowiem pierwsi chrzeœcija-nie na p³ytach nagrobnych ryli znaki, takie jak chocia¿-by wizerunki go³êbicy z ga³¹zk¹ oliwn¹ w dziobie czykotwicy z uwypuklonym kszta³tem krzy¿a. – Wszystkoto œwiadczy³o o wierze w ¿ycie przysz³e, w zmartwych-wstanie – mówi ks. Jan. Tak¿e groby na naszych cmen-tarzach, ale te starsze, czêstokroæzawieraj¹ proste napisy: „Prze-chodniu, westchnij”, „Ja jestemZmartwychwstaniem i ¯yciem”,„Zmar³y prosi o Zdrowaœ Mario”.Dawniej na pomorskich nagrob-kach znajdowali siê i ChrystusFrasobliwy, i postaæ anio³a. Dzi-siaj zmar³y opisany jest jedyniedwoma datami.

– W swoim testamencie niezaznaczy³em, jaki napis chcia³-bym mieæ na swoim grobie. Mamnadziejê, ¿e ci, którzy mnie bêd¹chowaæ, coœ m¹drego wymyœl¹.Mo¿e: „Jezu, ufam Tobie”? Napewno nie powinni dawaæ: „IdŸi ty czyñ podobnie”, bom w ¿yciutrochê nagrzeszy³ – œmieje siêks. Jan. – Wspó³czesny cz³owiekz chêci¹ kupuje drogie marmu-ry, ale do g³owy mu nie przyjdzie,¿e warto poœwiêciæ chwilê na re-fleksjê, ¿eby j¹ póŸniej wyraziæ w krótkim napisie. Tonie powinno kosztowaæ wiêcej ni¿ 200 z³ – mówiz uœmiechem.

– Wspó³czeœnie wielu z nas myœl o w³asnej œmierciwypiera ze swojej œwiadomoœci, a sam pomys³, ¿ebysiê do niej zawczasu przygotowaæ, traktuje co najmniejniepowa¿nie – dodaje. Dlaczego? Je¿eli cz³owiek chcezbudowaæ most czy dom, to nie tylko wzywa in¿ynie-rów, specjalistów, lecz tak¿e opracowuje szczegó³oweprojekty, wykonuje obliczenia. Sprawdza ponadto re-ferencje i dyplomy czy licencje. Pomy³ka mo¿e tu bo-wiem kosztowaæ zbyt du¿o... – Tymczasem wtedy, gdyludzie zamierzaj¹ zawrzeæ zwi¹zek ma³¿eñski, budowaæ

rodzinê albo projektuj¹ sobie ¿ycie wraz z wiecznoœci¹,s¹dz¹, ¿e wystarczy trochê marzeñ oraz zdanie siê naspontanicznoœæ i wielki baga¿ naiwnoœci – podkreœla.

Umieranie jest sztuk¹Dawniej o oczywistoœci œmierci nikogo nie trzeba

by³o przekonywaæ. Wi¹za³o siê to z ulotnoœci¹ ¿yciaw czasach wojen, zaraz, g³odu. – Warto pamiêtaæ, ¿eprzez setki lat ludnoœæ w Europie nie zwiêksza³a siê,a tak zwana eksplozja demograficzna to zjawisko do-piero XIX-wieczne – zauwa¿a ks. prof. Perszon. Do tegoczasu wydaje siê, ¿e lêk przed œmierci¹ mobilizowa³ na-wet najwiêkszego zbója. – To nie z mi³oœci do Boga, aleze strachu przed potêpieniem wielu ludzi zapisywa³oswoje maj¹tki na klasztory, na dzie³a, które przynosi³ypo¿ytek wielu innym, na przyk³ad ubogim – mówi.Oczywiœcie taka postawa, choæ nie najw³aœciwsza, po-wodowa³a jednak dobro, pewnie tak¿e to najwa¿niej-

sze, jakim by³o zadoœæuczynienieza grzechy, a wiêc dawa³a nadzie-jê na zbawienie. Dzisiaj wahad³owychyli³o siê niebezpieczniew drug¹ stronê. – Bóg mnie ko-cha, Bóg mnie zbawi, bo nie mainnego wyjœcia, tak jakby przesta³ju¿ byæ sêdzi¹ – mówi ks. Jan. Coza problem zatem zmieniaæ naprzyk³ad ¿ony jak rêkawiczki?

W ci¹gu wieków chrzeœcijañ-stwo stworzy³o konkretny idea³„dobrego umierania”. Chrzeœci-janin przeznaczony do ¿yciaw chwale nie móg³ umieraæ nadziko, w sposób nieprzygotowa-ny. Naukê wypracowa³y szko³yzakonne, a utwierdzili kaznodzie-je. Obok œwiadomoœci nieuchron-noœci œmierci i braku pewnoœcico do w³asnej potêpieñczej lubniebieskiej przysz³oœci, ludzie sto-sowali swoiste koœcielne receptyna dobr¹ œmieræ. Nale¿a³y do nich

dawne modlitewniki, zawieraj¹ce codzienn¹ wieczorn¹modlitwê o dobr¹, szczêœliw¹ œmieræ. Na terenie Po-morza takie modlitewniki, a tak¿e œpiewniki, które czê-sto mia³y i 1000 stron, drukowano w XIX w. m.in.w Che³mie, Grudzi¹dzu czy w Pelplinie.

Cierpienie i walka ostatnia– Pamiêtam postawê ks. Zygmunta Trelli z Mecho-

wa. Wspó³czuliœmy mu, nawet poprzez s³owa, ale onnigdy siê nie skar¿y³. Raz powiedzia³: „To dobrze, boodprawiam pokutê za swoje grzechy” – mówi ks. Jan.Profesor przytoczy³ jeszcze jeden przyk³ad œmierci gdañ-

11Dom na Skale

skiego kap³ana, ks. Janusza Witkowskiego, który swo-je cierpienie „zapisa³” za Koœció³ i biskupów gdañskich.Dzisiaj cz³owiek cierpieæ nie potrafi i nie rozumie cier-pienia. Gdy nie ma ju¿ œrodków przeciwbólowych, zo-staje... samobójstwo. Temu sprzyja „radosny” model¿ycia, lansowany przez wiele mediów. – Dzisiaj corazczêœciej m³odzi ludzie s¹ s³abi, nieodporni na stres,a przez to infantylni – mówi ks. Jan. Przera¿aj¹ce s¹tak¿e badania socjologiczne. Oko³o 50 proc. studen-tów uniwersytetów medycznych w Polsce dopuszczamo¿liwoœæ... eutanazji. Dobrej œmierci „po ludzku”, bez-bolesnej, nag³ej i najlepiej bez obci¹¿ania kogokolwiek.No bo je¿eli nie mo¿na wyeliminowaæ cierpienia, to naj-lepiej wyeliminowaæ cierpi¹cego... Zanik³a ekspiacyj-na funkcja cierpienia nie tylko fizycznego, ale i ducho-wego; tymczasem twarde ¿ycie, ciê¿ka praca fizyczna,mê¿ne znoszenie bólu – to narzêdzia zbawienia.

W procesie przechodzenia momentem najwa¿niej-szym jest agonia. Dawniej ludzie umierali w domach.Rodziny by³y zwykle wielopokoleniowe i to w nich prze-kazywano sobie wiedzê o postêpowaniu wobec osóbodchodz¹cych. – Na pomorskich, kaszubskich wsiachistnieli specjaliœci od asystowania przy konaj¹cych –mówi ks. Perszon. Obok wizyty ksiêdza, który jedna³umieraj¹cych z Bogiem, ale i z bliŸnimi, udziela³ Wiaty-ku, to w³aœnie owi swoiœci pomocnicy konaj¹cych od-mawiali ró¿aniec, akty strzeliste, koronkê do Bo¿egoMi³osierdzia, litanie i Credo, kropili umieraj¹cego wod¹œwiêcon¹, czytali pocz¹tek Ewangelii œw. Jana, trzyma-li za rêkê, a tak¿e w zasiêgu wzroku umieraj¹cegoumieszczali krucyfiks z odpustami czy obraz Maryi.

Po co te wszystkie czynnoœci? – Dlatego ¿e wierzo-no, i¿ wtedy rozgrywa siê ostateczna œmiertelna walka,podczas której dusza konaj¹cego staje siê jakby aren¹rozgrywki pomiêdzy demonami a wys³annikami Boga.Cz³owiek w ostatnim akcie woli móg³by bez wsparciapo prostu zw¹tpiæ w Boga, Jego mi³osierdzie – mówiks. Jan.

Wspó³czeœnie nies³ychanie mocno star³y siê ze sob¹dwa modele umierania: biologiczny i teologiczny. Po-³o¿enie nacisku na ten pierwszy, bez uwzglêdnieniaw³asnego powo³ania do wiecznoœci, mo¿e zaowoco-waæ sytuacjami absurdalnymi. Tak oto ktoœ, nie licz¹csiê z kosztami, jedzie w dowolny zak¹tek ziemi na prze-szczep. Albo gdy cz³owiek zaczyna umieraæ, natych-miast wzywa siê karetkê, a nikt nie pomyœli o kap³anie.– Sam kiedyœ ledwo dopcha³em siê do ludzi umieraj¹-cych w wypadku samochodowym, udzielaj¹c im abso-lucji – mówi ks. Jan. Zatraciliœmy w³aœciwy wymiar ludz-kiego ¿ycia, umiejêtnoœæ zachowania siê wobec œmier-ci, osoby konaj¹cej. By³a to m¹droœæ przekazywana przezpokolenia na terenie Kaszub, Pomorza, ale i pewniejako wartoœci uniwersalne – na terenie ca³ej Polski. Dotej wiary i m¹droœci warto na pewno wracaæ. Wszak tonie ¿ycie na tej ziemi jest wartoœci¹ absolutn¹, tylkodobre ¿ycie. Tyle, ile da nam dobry Bóg.

ks. S³awomir Czalej

Po II wojnie œwiatowej ponad 250 tys. osób walcz¹-cych w podziemiu znalaz³o siê w dramatycznej sytu-acji. Nowe komunistyczne w³adze Polski nie mia³y dlanich litoœci. Zobacz, kim byli i za co zginêli „¿o³nierzewyklêci”.Danuta Siedzikówna „Inka”

Po tym jak Gestapo po brutalnym œledztwie zabi³ojej matkê, 15-letnia Danuta Siedzikówna zg³osi³a siêwspólnie z siostr¹ do Armii Krajowej. Z³o¿y³a przysiê-gê w grudniu 1943 roku, przesz³a szkolenie i zaczê³as³u¿bê jako sanitariuszka. W 1944 roku, gdy na obszardzia³añ jej oddzia³u wkroczy³a Armia Czerwona, podfa³szywym nazwiskiem podjê³a pracê jako kancelistkaw nadleœnictwie Hajnówka. W radzieckich ¿o³nierzachi nowej w³adzy nie widzia³a wyzwolicieli - w 1940 rokujej ojciec zosta³ wywieziony na Syberiê, nie prze¿y³. PoII wojnie œwiatowej nadal wspó³pracowa³a z partyzan-tami z AK, by³a ich sanitariuszk¹ i kurierk¹.

20 lipca 1946 roku zosta³a zatrzymana przez UB,gdy wykonywa³a zadania w Gdañsku. Partyzanci wy-s³ali j¹ po zaopatrzenie medyczne, mia³a te¿ nawi¹zaækontakt z jednym z ¿o³nierzy podziemia. Mimo trwaj¹-cego ponad miesi¹c brutalnego œledztwa, nie przyzna-³a siê do winy i nie obci¹¿y³a nikogo zeznaniami.

W liœcie do sióstr przemyconym z celi pisa³a: po-wiedzcie mojej babci, ¿e zachowa³am siê jak trzeba.Mimo, ¿e podczas potyczek pomaga³a równie¿ rannymfunkcjonariuszom s³u¿b bezpieczeñstwa, Wojskowy S¹dRejonowy w Gdañsku nie mia³ dla niej litoœci, 21 sierp-nia 1946 skaza³ j¹ na karê œmierci. Egzekucjê zaplano-wano na 28 sierpnia - 6 dni przed jej 18 urodzinami.O godz. 6.15, razem z innym skazanym na œmieræ ¿o³-nierzem 5 Brygady Wileñskiej AK - Feliksem Selmano-wiczem, stanê³a przed plutonem egzekucyjnym.

Na wykonawców wyroku wybrano 10 ¿o³nierzyKBW (wiêkszoœæ s³u¿¹cych w tej formacji odbywa³aobowi¹zkow¹ s³u¿bê wojskow¹). Ka¿dy z nich otrzyma³10 sztuk amunicji do pistoletu maszynowego. Strzelaliz odleg³oœci ok. 3 metrów - wszyscy zgodnie chybili.Po nieudanej egzekucji do dziewczyny podszed³ do-wódca plutonu ppor. Franciszek Sawicki i zabi³ j¹ strza-³em w g³owê z najbli¿szej odleg³oœci.

oprac. DarekBibliografia

http://historia.wp.pl/gid,15372378,title,ZolnierzeWykleci

ci¹g dalszy ze str. 9

¯O£NIERZE WYKLÊCI

Pamiêtaj!Pamiêtaj!Pamiêtaj!Pamiêtaj!Pamiêtaj!W Œrodê Popielcow¹ oraz

w Wielki Pi¹tek obowi¹zuje postœcis³y (jeden posi³ek do sytaw ci¹gu dnia; obowi¹zuje miê-dzy 18 a 60 rokiem ¿ycia) !!!

Dom na Skale12

Koœció³ œw. JanaKoœció³, w którym sacrum wspó³gra

z profanum. O³tarz i scena zamkniêtew jednej przestrzeni, nadaj¹ miejscuwyj¹tkowy charakter. Zapraszamy doCentrum œw. Jana w Gdañsku.

Budowlana katastrofa?Centrum œw. Jana mieœci siê w za-

bytkowym koœciele œw. Jana, które na-le¿y do Archidiecezji Gdañskiej, ale u¿ytkowane jestprzez Nadba³tyckie Centrum Kultury. Mo¿na tu przyjœæna msze œwiêt¹, ale czêœciej trafimy na koncert, czyprzedstawienie. Fotele s¹ dostosowane to dwóch funk-cji obiektu, mo¿na usi¹œæ przodem do o³tarza lub dosceny. Nowoczesnoœæ zapakowana jest tu niejakow piêkn¹ gotyck¹ architekturê. Koœció³ œw. Jana po-wsta³ ju¿ w XIVwieku. To trójna-wowa œwi¹tyniahalowa (wszyst-kie nawy maj¹ tasam¹ wysokoœæ)z transeptem, czy-li naw¹ po-przeczn¹. Obiektzbudowano napodmok³ym tere-nie, a ¿e nie za-dbano o funda-menty, w XVIIwieku trzebaby³o ratowaæ pre-zbiterium przedzawaleniem siê.Do dziœ podzi-wiaæ mo¿nakrzyw¹ œcianê(najlepiej widaæ to z zewn¹trz). Œwi¹tyniê zdobi wie¿az tarczami zegarowymi z³oconymi wizerunkami S³oñ-ca. Zanim powsta³a trzeba by³o z miasta wygoniæ Krzy-¿aków, którzy nie zgadzali siê na jej wzniesienie.

Strefa sacrumSkarbem œwi¹tyni jest kamienny o³tarz g³ówny. Jego

wysokoœæ wynosi a¿ 12 metrów. O³tarz wykona³ mistrzAbraham van den Block, ten sam, któremu zawdziê-czamy Fontannê Neptuna, Z³ot¹ Bramê, czy fasadêDworu Artusa. RzeŸbiarz pracowa³ nad dzie³em kilka-naœcie lat, bo prace utrudni³a szalej¹ca w mieœcie epi-demia. Zadanie zakoñczy³ w 1612 roku. Sceny ukaza-ne na o³tarzu nawi¹zuj¹ do patrona œwi¹tyni – œw. JanaChrzciciela. Widzimy Chrzest Jezusa w Jordanie, Janajako proroka zapowiadaj¹cego przyjœcie Chrystusa, czywreszcie œciêt¹ g³owê œwiêtego niesion¹ w misie. O³-tarz g³ówny nie zosta³ wyniesiony ze œwi¹tyni przed1945 rokiem, a jedynie zabezpieczony. Przetrwa³w p³on¹cym koœciele, ale uleg³ zniszczeniu. Swój obec-ny wygl¹d zawdziêcza pracom przeprowadzonym w la-

tach dziewiêædziesi¹tych. Po prawej stronie prezbite-rium wzrok przykuwa kolejne monumentalne dzie³o. Todziewiêciometrowy barokowy nagrobek gdañszczani-na Nathanela Schrödera z 1668 roku. Sk³ada siê sar-kofagu z inskrypcjami, o które opiera siê z lewej stronykobieta symbolizuj¹ca Walecznoœæ, a z prawej – Spra-wiedliwoœæ. Na p³ycie le¿y lew ze skrzyd³ami, który trzy-ma otwart¹ ksiêgê – symbolizuje on Ewangelistê Mar-ka. Nathanel wyobra¿ony zosta³ na tle wielkiej pirami-dy, która opiera siê na muszlach. Ca³oœæ wieñczy po-staæ Chronosa.

Pieni¹dze i rozpacz ZachariaszaKoœció³ œw. Jana mia³ szczêœcie do fundatorów. Naj-

s³ynniejszym by³ Zachariasz Zappio – kupiec ¿yj¹cyw Gdañsku w XVII wieku. Prowadzi³ przy koœciele fun-

dacjê wspiera-j¹c¹ najubo¿-szych. Sam zga-dza³ siê a¿ sie-demdziesi¹t razyzostaæ ojcemchrzestnym sieroti najbiedniej-szych dzieci. Tenbogaty patrycjuszzapisa³ œwi¹tynisumê, która wy-starczy³a koœcio-³owi na… dwie-œcie lat . Po jegoœmierci uda³o siêdziêki tym pie-ni¹dzom otwo-rzyæ przyko-œcieln¹ bibliote-kê. Przypomina

o niej dziœ kamienny kartusz z inskrypcj¹ „BibliothecaA. 1690”. Mo¿na go zobaczyæ w nawie pó³nocnej pre-zbiterium. Zachariasz i jego ¿ona Katarzyna prze¿yli tra-gediê utraty jedynego dziecka. Ich córka Adelgundazmar³a w wieku 10 lat. Na epitafium namalowana zo-sta³a dziewczynka, której blond loczki opadaj¹ na rêcez³o¿one w geœcie modlitwy. Dooko³a obrazu anio³kiprzypominaj¹ce lalki, którymi bawi³a siê Adelgunda.W scenie g³ównej ubiczowany Chrystus, a przed nimanio³ek – wydawa³oby siê beztrosko dmuchaj¹cy bañkimydlane – tutaj jednak symbolizuj¹ one przemijanie. Epi-tafium zdobi¹ te¿ figury symbolizuj¹ce Wiarê i Nadziejêoraz portrety rodziców Adelgundy. Koœció³ œw. Janamo¿e cieszyæ siê dziœ posiadaniem dwóch zau³ków.Pierwszy nosi nazwê w³aœnie Zachariasza Zappio – in-formuje o nim tabliczka od strony ulicy Minogi. Drugito Zau³ek Poca³unków. Oficjalnie otrzymuje ten tytu³na czas Jarmarku Dominikañskiego – poza sezonemzainteresowani znajd¹ go od strony ulicy Œwiêtojañskiej.

Marta Szag¿dowiczartyku³ ukaza³ siê w piœmie „Pomerania”

13Dom na Skale

DROGIE DZIECI i RODZICE!

Rozpoczynaj¹c czas Wielkiego Postu wyruszmy razem z dzieæmi w 40 dniow¹ podró¿,aby stawaæ siê coraz lepszymi. Potrzebne jest wiêc Nam wyciszenie i refleksja, zatrzymaniesiê w codziennej gonitwie oraz postawienie sobie pytania o sens i cel naszego ¿ycia. OjciecŒwiêty Franciszek napisa³, ¿e Wielki Post to czas porz¹dkowania swoich serc i ,,czas ³aski”.Co wiêc zrobiæ, by tego czasu nie zmarnowaæ? Co zrobiæ, aby te 40 dni nie by³y takie, jakzwykle? Wiele zale¿y od naszej dobrej woli, chêci i mi³oœci.

Zmartwychwstanie Pañskie jest najwiêkszym œwiêtem i najbardziej uroczystym dniemw ci¹gu roku. Tego dnia z ca³¹ rodzin¹ udajemy siê do Koœcio³a po to, by – jak Piotr i Jan,upewniæ siê, ¿e grób jest pusty, ¿e Jezusa nie ma wœród zmar³ych, lecz, ¿e ¿yje i ¿e mo¿e-my spotkaæ siê z Nim w Eucharystii. Warto upewniæ dzieci, ¿e gdy jesteœmy zaprzyjaŸnieniz panem Jezusem, gdy Go kochamy, we wszystkim s³uchamy, to wtedy nigdy nie umrzew nas radoœæ, a my ka¿dego dnia bêdziemy stawaæ siê coraz bardziej podobnymi do Boga,czyli szczêœliwi i œwiêci.

Jak przygotowaæ nasze serca na spotkanie z Jezusem Zmartwychwsta³ym?♦ W tym szczególnym czasie nie zapominajcie o wieczornej modlitwie, która tak czêsto jestzaniedbywana.♦ Czas przeznaczony na zabawê wykorzystajmy na naukê modlitwy np. ,,B¹dŸ mi³oœciwmnie grzesznemu”.♦ Zachêcajmy do podejmowania postanowieñ, które trwale zmieni¹ dzieci na lepsze, nietylko na 40 dni. Wsparciem w podejmowaniu tych wysi³ków niech bêdzie wyt³umaczenie,¿e nie musz¹ martwiæ siê o to, czy sobie z nimi poradz¹, bo w³aœnie w tym okresie otrzy-muj¹ wyj¹tkowe wsparcie Koœcio³a, ich Anio³ów Stró¿ów, i nasze. Myœlê, ¿e najlepsz¹ za-chêt¹ dla dzieci do wielkopostnych wyrzeczeñ bêdzie nasz w³asny wk³ad. Jeœli sami zrezy-gnujemy z przyjemnoœci lub podejmiemy walkê ze s³aboœciami oka¿e siê, ¿e dziecko samobêdzie chcia³o uczyniæ te¿ coœ w tym kierunku. Dajmy mu jednak wolnoœæ w wyborze.Zbieranie drobnych postanowieñ przez dzieci mo¿e siê odbywaæ poprzez kolekcjonowanieserduszek czy kwiatków, poniewa¿ w edukacji najm³odszych bardzo wa¿n¹ rolê spe³niaj¹symbole. Czerwone serduszko z imieniem dziecka zawieszone na ,,Drzewku dobrych uczyn-ków” bêdzie mu przypomina³o o z³o¿onejobietnicy. Wœród postanowieñ mo¿e byæ np.:sprz¹tanie zabawek, pos³uszeñstwo i bezkon-fliktowe zachowanie, zadbanie o eleganckiezachowanie przy stole czy wstanie ,,praw¹”nog¹ uœmiechaj¹c siê lub przynajmniej niemarudz¹c i pokonuj¹c chêæ dalszego spania.♦ Uczêszczajmy z dzieæmi na Drogê Krzy¿o-w¹.Wracaj¹c do domu rozmawiajcie z dzieæ-mi o tym, co wydarzy³o siê w Jerozolimie 2000lat temu. Zwróæmy uwagê na to, by nie zaga-daæ dzieci, a raczej ws³uchaæ siê w ich pyta-nia i refleksje.♦ Starsze dzieci zachêcajmy do sakramentupokuty, który ma byæ radosnym spotkaniemz przebaczaj¹cym Chrystusem.♦ Uczestniczcie w rekolekcjach i pamiêtajcieo mo¿liwoœci spowiedzi.

Dom na Skale14

ZADANIE 1

ZADANIE 2

Okres Wielkiego Postu ma byæ czasem poprawy. Trzeba jednak kilku warunków, abyzmieniæ swój sposób postêpowania. Nale¿y uznaæ w sobie, ¿e nie jesteœmy doskonali, ¿eka¿da nawet niewielka zmiana na lepsze wymaga wysi³ku, ¿e nie zawsze wszystko siêudaje, bo jesteœmy s³abi. O tych rzeczach przypomina nam Œroda Popielcowa. W tym dniukap³an posypuje nam g³owy popio³em na znak przypomnienia, ¿e zawsze musimy siê po-prawiæ.

Po³acz ze sob¹ cyfry tego szyfru, zaczynaj¹c zawsze od 1, a odkryjesz jakie s³owa mo¿ewypowiadaæ ksi¹dz, posypuj¹c g³owy popio³em.

S³owa wypisane w ramce wpisz w odpowiednie miejsca w diagramie tak, by powsta³akrzy¿ówka. Nastepnie z ponumerowanych kratek odczytaj has³o. Przeczytaj tê przypo-wieœæ: £k 16, 19-31.

nagroda, zebra, kara, purpura, blok, miasto, Abraham, truskawka, brama, proboszcz, z³oto, woda

M

B

B

15Dom na Skale

ZADANIE 3

„Gdy¿ i Chrystus raz za grzechy cierpia³, sprawiedliwy za niesprawiedliwych, abywas przywieœæ do Boga; w ciele wprawdzie poniós³ œmieræ, lecz w duchu zosta³ przywróco-ny ¿yciu.”To cytat z Listu Œw. Piotra 3, 18.

ZnajdŸ wszystkie wyrazy z tego wersetu w rozsypance.

ZADANIE 4

Rozwi¹¿ zagadki.

Gdy nierozs¹dne bieg³ykupowaæ oliwêOblubieñca wita³ym¹dre i szczêœliwe.

Mt 25, 1-13

Swoi — kap³an i lewita —bliŸniego minêli.On zaœ o nic nie pyta³pomocy udzieli³

£k 10, 30 -37

Dom na Skale16

przygotowa³a Marzena Plichta

Pokoloruj rysunek Ostatniej Wieczerzy. W kratkach wpisz imiona 12 Aposto³ów,a u góry napisz miejsce, w którym j¹ spo¿yto. Opowiedz co siê wtedy wydarzy³o.

ZADANIE 5

17Dom na Skale

KRZY¯ÓWKAPoziomo:4) ...Ojciec, Syn Bo¿y i Duch Œwiety 9) budynek zgromadzenia zakonnego 10) legendarna ¿ona Piasta

11) poprzednik papie¿a Franciszka 12) chrzeœcijañski wielonawowy koœció³ zbudowany na planie prostok¹ta14) specjalista z dziedziny ochrony œrodowiska 17) wspólnota ludzi wierz¹cych w Chrystusa 20) truskawkowyw s³oiku 21) wiosenny miesi¹c 23) przep³ywa przez Wroc³aw 24) biblijny symbol Boga 25) talerz dlaAzora 26) smaczna ryba s³odkowodna 28) wyró¿nia slonia 29) dziesiêæ przykazañ objawionych Moj¿eszowi nagórze Synaj 31) trójk¹t lub kwadrat 32) pokonal Goliata 33) ¿yczliwa wskazówka.

Pionowo:1) pas ziemi spod p³uga 2) metalowe naczynie kuchenne 3) z premierem na czele 4) Kain dla Abla 5) miejsce

pochówku zmar³ego 6) rozgrywany na boisku 7) naczynie liturgiczne 8) czêœæ koœcio³a miêdzy prezbiteriuma krucht¹ 13) ...Niebieskie 14) solenizantka z 20 lutego 15) odrzucenie propozycji 16) planszowa z kostk¹18) sposób sprawowania liturgii 19) stosunek cz³owieka do ¿ycia 21) pomost spacerowy prostopad³y dobrzegu morza lub jeziora 22) Chrzciciel lub Ewangelista 25) oficer starszy rang¹ od kapitana 27) obchodziimieniny 5 czerwca 30) wypatrywany z bocianiego gniazda.

Dom na Skale18

Czas na BibliêBiblia to fascynuj¹ca Ksiêga. Naj-

czêœciej wydawana na œwiecie. Zo-sta³a przet³umaczona na 457 jê-zyków, a Nowy Testament a¿ na1211! Jako ciekawostkê mo¿napodaæ fakt, ¿e s¹ adaptacje NowegoTestamentu na: gwary, regionalne lubœrodowiskowe odmiany jêzyka pol-

skiego:· œl¹sk¹ (Biblia Œl¹zoka)· góralsk¹ (Nowy Testament w przek³adzie na gwarêgórali Skalnego Podhala)· hip-hopow¹ (Dobra Czytanka wg œw. ziomka Janka)

Trzeba nadmieniæ, ¿e Rada Jêzyka Polskiego uwa¿atego typu t³umaczenia za niestosowne. Zwraca uwagêna niezgodne z terminologi¹ stosowan¹ w Koœciele ka-tolickim u¿ycie okreœlenia „przek³ad”, które zgodniez zaleceniami Soboru Watykañ-skiego II przys³uguje tylko prze-k³adom z jêzyków oryginal-nych. Wed³ug RJP takie ada-ptacje gro¿¹ „prywatyzacj¹”Biblii dla okreœlonego œrodowi-ska oraz godz¹ w jej sakralnyi kulturotwórczy charakter.

Powróæmy jednak do po-cz¹tków „Dobrej Nowiny”.Ewangelie nie zosta³y spisanebezpoœrednio po œmiercii zmartwychwstaniu Jezusag³ównie dlatego, ¿e nie by³o ta-kiej potrzeby. Pocz¹tkowo na-uczanie Jezusa by³o g³oszone ustnie w Judzie i Galilei, atamtejsi mieszkañcy byli naocznymi œwiadkami wydarzeñ.Jednak gdy Aposto³owie dotarli do innych miejsc, w któ-rych nie by³o mo¿liwoœci bezpoœredniego odwo³ania siêdo bezpoœrednich uczestników historii, pojawi³a siê po-trzeba spisania relacji dotycz¹cych ¿ycia i dzia³alnoœci Je-zusa, tak aby mogli siê o Nim dowiedzieæ inni ludzie. Zda-niem wiêkszoœci biblistów Ewangelie zosta³y spisane wokresie od 30 do 60 lat po œmierci Jezusa.

Œwiêty £ukasz pozwala nam uzyskaæ pojêcie o tymprocesie, wyjaœniaj¹c na pocz¹tku swojej Ewangelii,dlaczego j¹ napisa³: „Wielu ju¿ stara³o siê u³o¿yæ opo-wiadanie o zdarzeniach, które siê dokona³y poœród nas,tak jak nam je przekazali ci, którzy od pocz¹tku byli na-ocznymi œwiadkami i s³ugami s³owa. Postanowi³emwiêc i ja zbadaæ dok³adnie wszystko od pierwszych chwili opisaæ ci po kolei, dostojny Teofilu, abyœ siê móg³przekonaæ o ca³kowitej pewnoœci nauk, których ci udzie-lono”. (£k 1, 1-4)

Równie¿ œw. Jan przedstawia powód napisania Ewan-gelii: „I wiele innych znaków, których nie zapisano w tejksi¹¿ce, uczyni³ Jezus wobec uczniów. Te zaœ zapisano,abyœcie wierzyli, ¿e Jezus jest Mesjaszem, Synem Bo¿ym,i abyœcie wierz¹c mieli ¿ycie w imiê Jego”.(J 20, 30-31)

Pierwsze trzy Ewangelie czyli Marka, Mateuszai £ukasza s¹ ³¹czone razem ze wzglêdu na znaczne po-dobieñstwo relacji. S¹ one nazwane EwangeliamiSynoptycznymi. (Ewangelia œw Jana jest zupe³nie od-mienna.) Wskazywane jest przede wszystkim podobieñ-stwo treœci, uk³ad materia³u, jêzyka, s³ownictwa i stylu.Bibliœci t³umacz¹ te zbie¿noœci istnieniem pierwotnegozapisu tzw. Ÿród³a Q, z którego czerpali wszyscy auto-rzy Ewangelii synoptycznych. Poniewa¿ hipotezê te sfor-mu³owali po raz pierwszy uczeni niemieccy, nazwaliowo hipotetyczne Ÿród³o po prostu „Ÿród³em” – po nie-miecku Quelle. Niestety rêkopis „Ÿród³a Q” nie zacho-wa³ siê i nie wiemy co w nim zosta³o napisane. Teoriaistnienia „Ÿród³a Q” zak³ada, ¿e autorzy: Mateuszi £ukasz pisz¹c swoje Ewangelie korzystali z dwóchg³ównych Ÿróde³: Ewangelii Marka i „Ÿród³a Q”, z któ-rego zaczerpnêli 250 identycznych wersów obejmuj¹-

cych wypowiedzi Jezusa. Po-nadto, ka¿dy z nich korzysta³jeszcze z innych informacji,sk¹d uzyska³ dane obecne tyl-ko w jego Ewangelii.

Ewangelia œw. MarkaEwangelia œw. Marka jest

napisana najwczeœniej oko³o60 -70r w Rzymie. Autor by³przyjacielem i towarzyszem œw.Piotra i swoj¹ ewangeliê napi-sa³ pod jego wp³ywem. Praw-dopodobnie œw. Piotr nieumia³ pisaæ, (by³ tylko ryba-kiem) dlatego œw. Marek zosta³

jego sekretarzem. Ewangelia zosta³a napisana dla lu-dzi nieznaj¹cych jêzyka aramejskiego oraz zwyczajów¿ydowskich. W przeciwieñstwie do Mateusza terminyaramejskie zawsze s¹ objaœniane, podobnie jak zwycza-je ¿ydowskie. Jest ona krótka, w której akcja jest dyna-miczna. Ewangelia Marka zawiera ma³o mów Jezusa,natomiast szczegó³owo relacjonuje Jego uczynki. Przed-stawia je w taki sposób, by mówi³y same za siebie.G³ównym tematem ksiêgi jest m¹droœæ i moc Jezusaoraz w³adza nad z³ymi duchami. Mateusz ukazuje Jezu-sa przemawiaj¹cego, Marek natomiast – dzia³aj¹cego.Bóg objawia siê w s³owach i czynach. Marek w swojejkrótkiej Ewangelii opisuje 18 cudów Jezusa oraz za-mieszcza 4 wzmianki o nich. Oko³o 31% tekstu drugiejEwangelii to opisy cudów Jezusa. Marek wiêksz¹ wagêprzywi¹zuje do cudów, jak i znaczenia wiary, traktowa-nej jako warunek cudu. W Ewangelii Marka centralnemiejsce zajmuje wyzwanie Piotra: „Ty jesteœ Chrystus"(8,29).

Ewangelia œw. MateuszaTradycja wczesnochrzeœcijañska przypisuje autor-

stwo ksiêgi Lewiemu Mateuszowi, synowi Alfeusza,jednemu z dwunastu aposto³ów, wczeœniejszemu po-borcy podatkowemu. Zwróæmy uwagê, ¿e w tej Ewan-

19Dom na Skale

gelii wystêpuje mnogoœæ okreœleñ monet: drachmy,dwudrachmy, sykle, pó³sykle, denary, srebrniki. Roz-maite nazwy pieniêdzy u¿ywanych w Syrii, Palestynie,Grecji przez Rzymian Tak¹ wiedzê móg³ mieæ tylko ktoœ,kto na co dzieñ mia³ do czynienia z pieniêdzmi W tejEwangelii mamy te¿ ogromne przywi¹zanie do cyfr. Jestto charakterystyczne dla ludzi, którzy na co dzieñ musz¹dokonywaæ zestawieñ, bilansów, wykazów itd. Z pozo-ru nieinteresuj¹ce jest wymienienie ca³ej genealogii Je-zusa, ale wykaz tych imion jest bardzo istotny dla¯ydów. Mateusz napisa³ Ewangeliê dla Izraelitów. Obec-nie uwa¿a siê, ¿e autor najprawdopodobniej by³ ̄ ydem,gdy¿ k³adzie wielki nacisk na pos³uszeñstwo wobecPrawa, czêsto odwo³uje siê do Starego Testamentu, nazwyczaje ¿ydowskie oraz stosuje s³ownictwo charakte-rystyczne dla ¯ydów. Najprawdopodobniej posiada³znajomoœæ jêzyka hebrajskiego lub aramejskiego. Sze-reg danych wskazuje na to, ¿e autor by³ poborc¹ podat-ków, aposto³em i naocznym œwiadkiem. Prawdopodob-nie zosta³a spisana pomiêdzy rokiem 60 a 80 po Chry-stusie.

Ewangelia ta zosta³a nazwana „¿ydowsk¹", ponie-wa¿ szczególn¹ uwagê zwraca na sprawy le¿¹ce w krê-gu zainteresowañ chrzeœcijan pochodzenia ¿ydowskie-go. Myœl przewodnia ca³ej Ewangelii jest nastê-puj¹ca: w osobie, w ¿yciu, w czynach i w nauceJezusa urzeczywistni³y siê wszystkie proroctwamesjañskie Starego Testamentu. Jezus jest Me-sjaszem.

Œwiêty Mateusz ¿ycie publiczne i dzia³alnoœæ nauczy-cielsk¹ Jezusa opisuje w piêciu wielkich mowach (Ka-zanie na Górze: rozdz. 5-7; mowa misyjna: Mt 10,5-42; przypowieœci: Mt 13,1-52; mowa do uczniów:rozdz. 18 i mowa eschatologiczna: rozdz. 24-25), któ-re s¹ przeplatane opowiadaniami o czynach Jezusa.Ka¿da z tych czêœci koñczy siê powtarzaj¹c¹ siê formu³¹:„I sta³o siê, gdy Jezus dokoñczy³ tych mów". Taki uk³adtreœci ma przypominaæ Torê, czyli Piêcioksiêg i Moj¿e-sza, który dla ¯ydów jest najwa¿niejsz¹ postaci¹.

Ewangelia ta umieszczana jest jako pierwsza, ponie-wa¿ ³¹czy Stary Testament z Nowym.

Ewangelia œw. £ukaszaEwangelia wed³ug œw. £ukasza i Dzieje Apostolskie

s¹ dwiema czêœciami jednego dzie³a. Tradycja chrze-œcijañska siêgaj¹ca po³owy II wieku n.e. przypisuje au-torstwo Trzeciej Ewangelii i Dziejów £ukaszowi, towa-rzyszowi podró¿y misyjnych œw. Paw³a, którego Pawe³wymienia w liœcie do Kolosan jako „ukochanego leka-rza" (Kol.4,14). £ukasz by³ z pochodzenia Grekiemz Antiochii, z zawodu lekarzem. W odró¿nieniu od po-zosta³ych Ewangelistów, £ukasz nie zna³ osobiœcie Je-zusa, nie by³ naocznym œwiadkiem wydarzeñ, które opi-sa³ w swej Ewangelii. Podkreœli³ to bardzo mocno ju¿we wstêpie do niej. Natomiast w wielu zdarzeniachopisanych w Dziejach Apostolskich bra³ udzia³ osobi-œcie, jako przyjaciel œw. Paw³a Aposto³a podczas jegopodró¿y. Da³ to wyraŸnie do zrozumienia, podkreœlaj¹cswoje wspó³uczestnictwo i u¿ywaj¹c formy „my" (np.Dz 16,11.16).

Ewangeliê napisa³ pomiêdzy rokiem 70 a 85 poChrystusie. Choæ £ukasz poœwiêci³ swoje dzie³o „do-stojnemu Teofilowi”, z analizy treœci wynika, ¿e adreso-wa³ je do poganochrzeœcijan (do wspólnot chrzeœcijañ-skich za³o¿onych przez œwiêtego Paw³a m. in.: w Gre-cji, Azji Mniejszej). Podj¹³ próbê przybli¿enia nauki Je-zusa Chrystusa do kultury hellenistycznej. Przedsta-wia Jezusa jako mi³osiernego Zbawiciela bied-nych, pogardzanych i odrzuconych. £ukasz sta-wia sobie zadanie powiedzenia ca³ej prawdy o ¿yciuJezusa i póŸniejszych wydarzeniach. Informacje mia³dok³adne od „naocznych œwiadków i s³ug s³owa" (£k.1,2). Ewangelia wed³ug œw. £ukasza rozpoczyna siêi koñczy w Jerozolimie. Jednym z jej najlepiej znanychi najbardziej charakterystycznych fragmentów opowia-da o ostatniej podró¿y Jezusa z Galilei do Jerozolimy.£ukasz przekazuje nam wiele unikalnych opowieœci,miêdzy innymi o synu marnotrawnym, dobrym Sama-rytaninie, faryzeuszu i celniku i Zacheuszu.

Ewangelia œw. JanaPrawdopodobnie jest to ewangelia chronologicznie

najpóŸniejsza ze wszystkich ewangelii nowotestamen-towych. Jej autorem, jak wskazuje analiza tekstu, by³¯yd palestyñski ze œrodowiska jerozolimskiego, znaj¹-cy dobrze jêzyk grecki, œwiadek ukrzy¿owania Jezusa.Identyfikacja z Janem Aposto³em, synem Zebedeusza,siêga ojców Koœcio³a. Ewangelia wed³ug œw. Jana ró¿-ni siê znacznie od pozosta³ych trzech Ewangelii. Poka-zuje ¿ycie i naukê Jezusa z innej perspektywy. Autorzwraca uwagê czytelnika na jego wiarê „aby-œcie wierzyli, ¿e Jezus jest Mesjaszem, SynemBo¿ym" (J 20,31).

Czwarta Ewangelia jest swoist¹ gloryfikacj¹ Jezusa.Pokazuje relacjê miêdzy Ojcem i Synem, tworz¹c pod-stawê dla dogmatu o Trójcy Œwiêtej. Wskazuje te¿ mi-³oœæ Boga do ludzi. Podkreœlone to zosta³o w jednymz najpopularniejszych wersetów biblijnych, który te¿ sta-nowi kwintesencjê przekazu ewangelicznego „Albo-wiem tak Bóg umi³owa³ œwiat, ¿e Syna Jedno-rodzonego da³, aby ka¿dy, kto w niego wierzy,nie zgin¹³, ale mia³ ¿ywot wieczny” (J 3,16).

Ewangelia wed³ug œw. Jana podaje informacje nie-zale¿ne od pozosta³ych trzech Ewangelii, uwa¿a siê, ¿eka¿da data od oko³o 60 r. po Chrystusie jest mo¿liw¹dat¹ jej napisania. Do ró¿nic pomiêdzy t¹ Ewangeli¹a pozosta³ymi zaliczyæ mo¿na miejsce akcji - pierwszetrzy Ewangelie rozgrywaj¹ siê g³ównie w Galilei, pod-czas gdy akcja tej Ewangelii dzieje siê przewa¿niew Jerozolimie - oraz czêœciowo styl narracji. U Jana niema przypowieœci, a Jezus podejmuje d³u¿sze dialogii rozmowy, ni¿ jest to u Mateusza, Marka i £ukasza.

Ewangelia œw.Jana szybko sta³a siê popularna i by³anajczêœciej kopiowan¹ Ewangeli¹. We wspó³czesnejbiblistyce– obok Listu do Rzymian – bywa uwa¿ana zanajwa¿niejsz¹ ksiêgê dla teologii Nowego Testamentu.Ukazuje g³êbiej tajemnicê Boga objawionego w swoimSynu ni¿ Ewangelie synoptyczne.

Maryla

Dom na Skale20

ROZWA¯ANIE MÊKI PAÑSKIEJChcê Ci pomóc nieœæ krzy¿ ciê¿ki,Chcê byæ z Tob¹ w Twojej mêce,Byæ Szymonem, Weronik¹,Ul¿yæ trochê Twej udrêce.

W niezmierzonych utrapieniach,W Twoich uczniów opuszczeniu,Drwinach ludzkich, wyœmiewaniu,Pragnê ul¿yæ Twym cierpieniom.

Wype³ni³eœ wolê OjcaA¿ do œmierci najstraszniejszej,Nie ¿a³uj¹c swego ¿ycia,Boœ ukocha³ najgorêcej.

Czy jest inna taka mi³oœæ,Serce, co a¿ tak kocha³o,¯e dla grzesznego cz³owiekaPrzebiæ siê na krzy¿u da³o?

Dziêki Ci, o dziêki Panie,Za wszystko, coœ mi uczyni³,Przepraszam za moje grzechy,Wystêpki straszne, przewiny.

Chce rozwa¿aæ Twoj¹ mêkê,Wyœpiewywaæ hymn wdziêcznoœci,Za Twój krzy¿ i Twe cierpienie,Chcê Ci z³o¿yæ ho³d mi³oœci.

Teresa Zajewska

JAK¯E WIELKA TA MI£OŒÆ!By ratowaæ cz³owieka przed ciê¿arem z³ych czynów,zes³a³ Syna na Ziemiê, swoj¹ mi³oœæ jedyn¹.Z czystej Panny zrodzony, pe³ni³ misjê wœród ludzi.Jak ¿yæ wszystkich naucza³ i szacunek tym budzi³.

Gdy pytali kim jesteœ – odpowiada³ – Syn Ojca,tego co mieszka w Niebie. I zadziwia³ bez koñca.A gdy wieœæ siê roznios³a, ¿e i cuda te¿ czyni,wówczas król ¯ydów, Herod – kaza³ szukaæ przewi-nieñ.

Judasz zdradza Jezusa, Piotr wypiera siê Mistrzai w Ogrodzie Oliwnym czarna chwila ta przysz³a.Tam pojmali ¿o³dacy, oznajmili, ¿e Pi³atwyrok da³ – ukrzy¿owaæ! G³os przebija³ na wylot.

Jezus bierze krzy¿, niesie, pod ciê¿arem upada.Matka jest przy nim w t³umie, choæ podchodzi bez-radna,

pomóc nic Mu nie mo¿e. Tylko wzdycha – o Bo¿e.Cyrenejczyk siê schyla, dŸwiga krzy¿ choæ przezmoment.

Weronika twarz zwil¿a, swoj¹ chust¹ ociera.Drugi raz Jezus pada. Ciê¿ar drzewa doskwiera.Pokrzykuj¹ ¿o³dacy i p³acz niewiast spotkanych...Jezus wszystkich pociesza o ten œwiat zatroskany.

Po raz trzeci upada, po czym z szat jest odartyi do krzy¿a przybity. Dobry ³otr siê lituje.Jezus s³ysz¹c w nim wiarê, a nie kpiny i ¿arty,mówi doñ – jeszcze dziœ dusza twa bêdzie w raju.

Przed skonaniem bok przebito, octem napojono.Koron¹ cierniow¹ ozdobiono boskie skronie.Nim wyzion¹³ ducha, s³owa kr¹¿y³y jak ptaki –„Bo¿e Mój, Bo¿e Mój, czemuœ mnie opuœci³”..O zachodzie s³oñca, cia³o zdjêto z krzy¿a,do grobu z³o¿ono.Smutek trawi³ serca bliskich i uczniów w rozterce,a najbardziej krewnych w tym Maryi Matki.I my dziœ maluczcy – Twoje Jezu dziatki,prosimy o ³askê – odpuœæ nam i przebacz.

Maria Szafran

NASZE LEKARSTWO I BROÑMyœli karmione samotnoœci¹, nabrzmia³e têsknot¹,g³êboko zapuszczaj¹ korzenie depresji.

Jak s³aby i dr¿¹cy p³omieñ ¿ycia bez Twoich ³ask, Panie.Duchu œwiêty wspomó¿ darami, aby ich œwiat³o rozprasza³o wszelkie ciemnoœci, doda³o si³y ducha i cia³u,by moc dzia³ania spe³nia³a siê we mnieprzynosz¹c ulgê bliŸnim.

Odgrzebmy zakopane talenty,jeszcze nie za póŸno,w œwiat ponieœmy radoœæ.My - dzieci Boga,nigdy nie jesteœmy sami.

Nasz¹ broni¹ modlitwa.

CIʯAR KRZY¯ACo roku dŸwigasz drzewo krzy¿a,ka¿dego roku ciê¿sze.Co roku broczysz krwi¹w bólu i mêce.Co roku umierasz na krzy¿u, dla mnie.

Jezu, co roku...a ja wci¹¿ grzeszê.

21Dom na Skale

Tyle razy p³aka³em,tyle razy przyrzeka³em,tyle pielgrzymeksumienie - serce... i wci¹¿ grzeszê.

Im s³absza moja wola,tym ciê¿szy dŸwigasz krzy¿.

Bo¿e w Trójcy Przenajœwiêtszejprzebacz mi w swoim mi³osierdziu,pomó¿ trwaæ z Wol¹ Twoj¹.

El¿bieta Ciszewska-Wliz³a

OSTATNIA WIECZERZAOstatnia wieczerzajest piêknym przes³aniem,Jezus zaprasza na ofiarowanie.W chleb przemienia swoje cia³o,szczerze dziel¹c siê z nami,jak przed wiekami siê dzia³ogdy przebywa³ z aposto³ami.Chrystus tak nas umi³owa³,¿e krwi¹ odkupi³ nasze winy,w podziêce chyl¹c g³owêz pokor¹ to zdarzenie czcijmy.

ŒWIADECTWO MI£OŒCIW³o¿yli Jezusowi koronê cierniow¹i ciê¿ki krzy¿ na ramiona,poszed³ z g³ow¹ pochylon¹,przez drogê krzy¿ow¹.Biczowali Go i drwili,a On szed³ w pokorze,upada³ trac¹c si³y- có¿ im uczyni³em mój Bo¿e?Ukrzy¿owany skona³wybawiaj¹c lud z grzechu s³aboœci,Chrystus okrutn¹ œmieræ pokona³,daj¹c nam œwiadectwo mi³oœci.

El¿bieta Nowak

M I N I S T R A N C IZapraszamy do wspólnoty ministranckiej ch³opców, którzy chc¹ Panu s³u¿yæ przy o³tarzu,

którzy pragn¹ dzieliæ radoœæ bycia chrzeœcijaninem w ramach tej wspólnoty. Byæ ministrantem— to przywilej, zadanie, odpowiedzialna s³u¿ba, która daje wiele radoœci i satysfakcji.

Chêtnych, kandydatów na ministrantów, którzy pragn¹ s³u¿yæ Panu Boguprzy o³tarzu zapraszamy na zbiórki w soboty o godz. 09.30 (m³odsi) i 10.30(starsi) do domu katechetycznego.

P O D Z I Ê K O W A N I E

Pani le¿a³a na ³ó¿ku i dawa³a mi znaæ jedynie ocza-mi. Pomimo cierpienia, uœmiecha³a siê. Uca³owa³apodany krucyfiks. Mê¿czyzna, alkoholik, pop³aka³ siêna mój widok, nie chc¹c wypuœciæ moich r¹k ze swo-ich. Wszed³em z b³ogos³awieñstwem pomimo wahañrodziny. Uwa¿am, ¿e dobrze siê sta³o. Podobne sytu-acje by³y udzia³em nas, wszystkich kap³anów, pracuj¹-cych w suchaniñskiej parafii. Oczywiœcie przytoczonesytuacje egzystencjalne nale¿a³y do wyj¹tkowych.W wiêkszoœci przyjêliœcie nas z b³ogos³awieñstwem ko-lêdowym z dzieæmi, z wnukami, ale i ze wspomnieniemzmar³ego niedawno wspó³ma³¿onka czy kogoœ bliskie-go. Dziel¹c siê doœwiadczeniem w³asnego ¿ycia, mo-mentami radosnymi i tymi smutnymi.

Za te wszystkie spotkania, w imieniu wszystkich ka-p³anów, chcia³bym wam, drodzy wspó³gospodarzenaszej parafii, podziêkowaæ. Przede wszystkim zaogromn¹ ¿yczliwoœæ. Za z³o¿one ofiary. Za s³owa, któ-re pozwalaj¹ nam zrewidowaæ widzenie wielu proble-mów, a tak¿e w³asne postêpowanie. Za otwartoœæ. Je-¿eli coœ by³o z mojej strony niew³aœciwego, przepra-szam. Do zobaczenia w koœciele!

Z pamiêci¹ w modlitwie, ks. S³awek

ZAPRASZAMY NA FILM PT. „ZERWANYK£OS” – w kinach od 17 lutego, film fabularnyo b³. Karolinie Kózkównie

Film „Zerwany K³os” niesie przes³anie o sensie cier-pienia i zwyciêstwie mi³oœci nad nienawiœci¹. W obli-czu przeœladowania katolików w ca³ym œwiecie, b³.Karolina pozostaje szlachetnym wzorem do naœladowa-nia dla ka¿dego z nas. Ta prosta, wiejska dziewczynaw heroiczny sposób ustrzeg³a swej godnoœci, a tak¿edochowa³a wiary w Jezusa Chrystusa. Jest drogowska-zem dla œwiata, w którym Boga próbuje zatrzeæ siêw ludzkim sercu, a samego cz³owieka odrzeæ z jego god-noœci.

Twórcami filmu s¹ studenci i absolwenci Wy¿szejSzko³y Kultury Spo³ecznej i Medialnej w Toruniu, a tak-¿e wyrastaj¹cy z niej pracownicy TV Trwam. Produ-centem jest Fundacja Lux Veritatis.

Informacje o filmie, jak równie¿ o miejscach jegowyœwietlania mo¿na znaleŸæ na stronie: www.zerwany-klos.pl.

Dom na Skale22

ccccc o , go , go , go , go , g d zd zd zd zd z iiiii e , ke , ke , ke , ke , k iiiii eeeee dddddyyyyy

KANCELARIAPARAFIALNA

CZYNNAponiedzia³ek i œroda

16.00 — 18.00sobota

10.00 — 12.00

MSZE ŒWIÊTEniedziela

7.00; 8.00; 9.30 (m³odzie¿); 11.00 (dzieci szkolne — koœció³ górny,przedszkolaki — koœció³ dolny); 12.30; 18.00;

dni powszednie6.30; 7.00 i 18.00

Okazja do spowiedzi œwiêtej 15 minut przed ka¿d¹ msz¹ œwiêt¹.Adoracja Najœwiêtszego Sakramentu

w 15. dzieñ miesi¹ca w godz. 18.30 — 21.00.

PORADNICTWORODZINNE

czwartekgodz 19.00

(dom parafialny)Po wczeœniejszym

umówieniu.

DNI EUCHARYSTYCZNEPIERWSZY CZWARTEK MIESI¥CAMsza œw. i nabo¿eñstwo za powo³anych i o powo³ania do s³u¿by Bo¿ej— godz. 18.00PIERWSZY PI¥TEK MIESI¥CAOkazja do spowiedzi œwiêtej w godz.:6.30 — 7.15; 9.00 — 10.00; 16.00 — 17.00; 17.45 — 18.15; 19.00—19.30. Msza œwiêta i nabo¿eñstwo do Najœwiêtszego Serca Pana Jezusao godz. 18.00Dodatkowe msze œwiête o godz. 17.00 dla dzieci i 19.30 dla m³odzie¿yPIERWSZA SOBOTA MIESI¥CAOdwiedziny chorych z pos³ug¹ sakramentaln¹ od godz. 9.00.Msza œw., nabo¿eñstwo do Matki Bo¿ej i œw. Maksymiliana Kolbeo godz. 18.00

APEL JASNOGÓRSKI: we wszystkie dni maja

i paŸdziernikao godz. 21.00,

ka¿dego 15-go dniamiesi¹ca o godz. 21.00

POKUTNY RÓ¯ANIECFATIMSKI

13-go dnia ka¿degomiesi¹ca po mszy œwiêtej

o godz. 18.00

Przez ca³y rok w ka¿dyPIERWSZY

PONIEDZIA£EKmiesi¹ca msza œwiêta

za zmar³ychpolecanych w wypominkach

i za zmar³ych parafianw ostatnim miesi¹cu

o godz. 18.00

GRUPY I WSPÓLNOTY

Akcja Katolicka — 1. œroda miesi¹ca, godz. 19.00;Chór parafialny „Laudate Dominum” — wtorek i czwartek, godz.19.00;Franciszkañski Zakon Œwieckich — 3. sobota m-ca, godz. 16.00;Koœcielna S³u¿ba Mê¿czyzn (KSM) „Semper Fidelis” —3 wtorek m-ca, godz. 19.00;Krêgi Rodzin — 1. pi¹tek m-ca, godz. 19.30 (msza œw. w koœciele);Liturgiczna S³u¿ba O³tarza (ministranci)-1. œroda m-ca (msza œw. w koœciele dla ministrantów i rodziców) —godz. 18.00; - zbiórki ministranckie — sobota, godz. 9.30 (m³odsi) i 10.30 (starsi);Muzyczny Zespó³ M³odzie¿owy „Jordan” — œroda, godz. 19.30;Oaza dzieci Bo¿ych — sobota, godz. 10.00;Oaza m³odzie¿owa— poniedzia³ek, godz. 19.00;Redakcja „Dom na Skale” — ostatni pi¹tek m-ca, godz. 19.30;Rycerstwo Niepokalanej (doroœli) — 2. œroda m-ca, godz. 16.00;Schola dzieciêca „Templum Domini” — niedziela, godz. 10.00;Wspólnota Mi³osierdzia Bo¿ego —3. czwartek m-ca, godz. 17.00;Zespó³ Charytatywny „Caritas” —2. poniedzia³ek m-ca, godz. 19.00;¯ywy Ró¿aniec — 1. sobota m-ca, godz. 18.00 (w koœciele).

23Dom na Skale

kkkkk rrrrr ooooo nnnnn iiiii kkkkk a fa fa fa fa f ooooo ttttt ooooo ggggg rrrrr aaaaa fffff iiiii ccccc zzzzz nnnnn aaaaa

Koncert kolêd w wykonaniu naszego parafialnego chóru „Laudate Dominum” wraz z orkiestr¹.

B³ogos³awieñstwo Najœwiêtszym Sakramentem wiernych w Dniu Chorych.

Dom na Skale24

Spotkanie op³atkowe w Œwiêto Trzech Króli dla: Caritasu, Akcji Katolickiej i redakcji „Domu na Skale”.

Ministranci na kuligu.

25Dom na Skale

zzzzz ¯ Y ¯ Y ¯ Y ¯ Y ¯ Y CCCCC IIIII A A A A A PPPPP AAAAA RRRRR AAAAA FFFFF IIIII IIIII

Non nobis, Domine, sed nomini Tuo da gloriam(Nie dla nas Panie, lecz dla chwa³y Twego imienia)

DOM na SKALE. Kolegium redakcyjne: ks. Piotr Toczek, Ewa Kopernik Ambroziak - redaktor naczelna, Maryla Bertrand - sk³ad, ks. S³awomir Czalej.

Adres redakcji: Parafia œw. Maksymiliana Kolbego ul. Otwarta 1,80 —169 Gdañsk, tel.58 302-09-84; fax 58 302-47-05;

e-mail: kolbe@diecezja.gda.pl; redakcjadns@wp.pl:www.kolbe.diecezja.gda.pl ; Millenium nr 4411602202 00000000 50690369

Redakcja zastrzega sobie prawo do redagowania i skracania nades³anych artyku³ów.

Decyzj¹ Ksiêdza Arcybiskupa Metropolity Gdañskiego z dniem 21 grudnia pos³ugê duszpastersk¹ w naszejparafii rozpocz¹³ ks. dr S³awomir Czalej. Serdecznie witamy i ¿yczymy opieki naszego patrona w realizacji powo-³ania kap³añskiego.

W styczniu czas kolêd – wizyty duszpasterskiej. Dziêkujemy za wspóln¹ modlitwê i godne przyjêcie kap³anaw domach rodzinnych.

Wspólne œpiewanie kolêd w ka¿dy pi¹tek stycznia, przy ¿³óbku w koœciele zorganizowane przez Akcjê Kato-lick¹.

W grudniu i styczniu odbywa³y siê spokania wspólnot parafialnych, które zawsze s¹ okazj¹ do wzajemnejintegracji.

29 stycznia — odby³o siê wspólne œpiewanie kolêd i koncert w wykonaniu naszego parafialnego chóru„Laudate Dominum” wraz z orkiestr¹.

2 lutego — Ofiarowanie Pañskie; obchodziliœmy tego dnia Œwiatowy Dzieñ ¯yciu Konsekrowanego modl¹csiê o powo³ania zakonne i za Zakony; szczególnie za pos³uguj¹ce w naszej parafii Siostry Dominikanki.

11 lutego — w Œwiatowym Dniu Chorego obchodzonym we wspomnienie Matki Bo¿ej z Lourdes pamiêci¹modlitewn¹ ogarnialiœmy osoby starsze i schorowane; mszê œw. dla seniorów i chorych sprawowaliœmy w³aœniew ten dzieñ o godzinie 10.00; po Eucharystii odby³o siê spotkanie w domu parafialnym przy wspólnym stole.

21 lutego — odby³a siê comiesiêczna katecheza parafialna nt. „Rok œw. Brata Alberta”.22 lutego — w œwiêto Katedry œw. Piotra Aposto³a modliliœmy siê szczególnie w intencji papie¿a Franciszka.23 lutego — wspominaliœmy rocznicê œwiêceñ biskupich Ksiêdza Arcybiskupa Metropolity S³awoja Leszka

G³ódzia modl¹c siê w Jego intencji; obchodziliœmy „T³usty Czwartek”.25 lutego — Koœcielna S³u¿ba Mê¿czyzn „Semper Fidelis” œwiêtowa³a XXX rocznicê powo³ania. Dziêkuje-

my za ich pos³ugê w Koœciele.1 marca — Œroda Popielcowa; rozpoczêliœmy okres Wielkiego Postu, tego dnia – post œcis³y, by z wiar¹

i umartwieniem wejœæ w ten szczególny czas; narodowy dzieñ „¯o³nierzy Wyklêtych” – pamiêtaliœmy o tych,którzy oddali wszystko dla Ojczyzny.

26 luty – 4 marca — obchodziliœmy 50.tydzieñ modlitw o trzeŸwoœæ narodu.

MODLITWA KONGRESOWA O TRZEŸWOŒÆ NARODUBo¿e nieskoñczonego mi³osierdzia, b³ogos³aw naszej OjczyŸnie w roku Narodowego Kongresu TrzeŸwoœci.

Wspieraj wszystkie wysi³ki w d¹¿eniu ku trzeŸwoœci Polaków, aby z Twoj¹ pomoc¹ przynios³y dobre i trwa³eowoce.

Spraw, by troska Koœcio³a, w³adz pañstwowych i samorz¹dowych, a tak¿e troska rodziców, wychowawców,pracowników mediów i wszystkich ludzi dobrej woli zaowocowa³a abstynencj¹ dzieci i m³odzie¿y, cnot¹ trzeŸwo-œci doros³ych Polaków oraz odzyskiwaniem wolnoœci przez tych, którzy popadli w uzale¿nienia. Maryjo, KrólowoPolski, zawierzamy Ci sprawê trzeŸwoœci i odnowy moralnej naszego Narodu. Amen.

4 marca – wspominaliœmy œw. Kazimierza Królewicza; odwiedziliœmy chorych z pos³ug¹ sakramentaln¹.

Niech rozbrzmiewa wieœæ o tym, ¿e wiara w Jezusa Chrystusa potrafi nieustannie odmieniaæ ¿ycie ka¿dego z nas.

Dom na Skale26

wwwww iiiii aaaaa ddddd ooooo mmmmm o œ co œ co œ co œ co œ c iiiii

W OKRESIE WIELKIEGO POSTU W NASZEJ PARAFII:

ZMARLICHRZTY

Wieczny odpoczynek racz im daæ Panie...

12 marca 2017r — II Niedziela Wielkiego Postu – Ad Gentes – Dzieñ Solidarnoœci z Misjonarzami.13 marca 2017r — dzieñ fatimski – modlimy siê na ró¿añcu przygotowuj¹c siê do 100-lecia objawieñ

w Fatimie a jednoczeœnie 25-lecia obecnoœci figury Matki Bo¿ej w naszym koœciele.15 marca 2017r — po wieczornej mszy œw. Adoracja Najœwiêtszego Sakramentu, któr¹ zakoñczy Apel

Jasnogórski o godz. 21.00.19 marca 2017r — uroczystoœæ Oblubieñca Najœwiêtszej Maryi Panny i Opiekuna Koœcio³a Œwiêtego –

œw. Józefa.21 marca 2017r — podczas mszy œw. wieczornej - katecheza parafialna: „Roznosiæ woñ Chrystusa” -

refleksja o sakramencie bierzmowania.22 marca 2017r — uroczyste przyjêcie sakramentu bierzmowania przez m³odzie¿ klas III gimnazjalnych.25 marca 2017r — uroczystoœæ Zwiastowania Pañskiego; Dzieñ Œwiêtoœci ¯ycia; w tym patronalnym

dniu obroñców ¿ycia modlimy siê za dzieci nienarodzone oraz o dobre korzystanie z daru ¿ycia dla nas samych;bêdziemy obchodziæ 25 rocznicê ustanowienia naszej Archidiecezji.

2 kwietnia 2017r — wspominamy 12 rocznicê œmierci b³. Jana Paw³a II; V Niedziela Wielkiego Postu –rozpoczynamy rekolekcje wielkopostne, które poprowadzi dla nas ks. dr Franciszek Gomu³czak, pallotyn z Rzy-mu.

9 kwietnia 2017r — Niedziela Palmowa, zwana te¿ Kwietn¹, Ró¿d¿kow¹ i Wierzbn¹. Tego dnia obchodzi-my pami¹tkê uroczystego wjazdu Jezusa do Jerozolimy. Lud na znak czci i ho³du rzuca³ ga³¹zki palmowe podnogi osio³ka, nios¹cego Pana. Dziêkujemy Paniom ze wspólnot za przygotowanie palm na tê uroczystoœæ.

13 kwietnia 2017r — Wielki Czwartek. Rozpoczêcie Triduum paschalnego Msz¹ œw. Wieczerzy Pañskiejo godz. 18.00.

14 kwietnia 2017r — Wielki Pi¹tek. Dzieñ œmierci Jezusa. Droga Krzy¿owa o godz. 15.00.O godz. 18.00 Liturgia Wielkiego Pi¹tku.

15 kwietnia 2017r — Wielka Sobota. Poœwiecenie pokarmów od godz. 10.00 do 17.00 co pó³ godzinyw górnym koœciele. Przynosimy w darze nasze wyrzeczenia, ofiary na wsparcie ubogich — skarbonki ja³mu¿nywielkopostnej. Uroczystoœæ Wielkiej Soboty o godz. 20.00. Przynosimy ze sob¹ œwiece.

16 kwietnia 2017r – Niedziela Zmartwychwstania Pañskiego. Rezurekcja o godz. 6.00. To najstarszei najwa¿niejsze œwiêto chrzeœcijañskie.

+ Teresa Rudziñska l.75+ Mieczys³aw Sobczyñski l.78+ Eugeniusz Zyskowski l.69+ Andrzej GniaŸ l.62+ Krystyna Nowak, l.66+ Krystyna Grabowicz – Poœlad l.71+ Marian Lubiatowski l.97+ Krystyna Maria Dziuba l.70+ Edward Kotylak l.79+ Kazimiera Burzyñska 6 miesiêcy+ Józef Szymanik l.84+ Alfons Liczmañski l. 85+ Józef Korzeniewski l. 100+ Michalina Go³oœ 69+ Józef Gawêda l.76+ Pawe³ Bichowski l. 94+ Jan Borucki l. 89+ Elza Hinc l. 86

Hanna Jadwiga Kulma,Igor Seweryn Jankowski,Iga Wiktoria Ochremczuk,Mateusz Radzieñski,Mia £o¿yñska,Jan Tomasz Rewucki,Hanna Stanis³awa Dolata,Franciszek Micha³ Krygier,Karol Jakub Ciechanowicz,Jan Tomasz RogowskiIga Karolina Falandysz,Filip Marcel Cichosz,Tomasz Zbigniew Ko³odziejczyk,Franciszek Krzysztof Wiliñski,Natalia Kikolska.

27Dom na Skale

KONKURS SZOPEK I LAMPIONÓW

Dom na Skale28

KONKURS KOLÊD

W niedzielê 8 stycznia 2017r. w œwiêto Chrztu Pañskiego odby³ siê konkurs kolêd dzieci przy akompaniamencie rodziców.