pdf ut nieuws nr11 - u-today...wiskunde) en erik-jan (informatica) voor een ‘slimme...

Vierduizendbezoekers opLaughing Matters

Maarten Hoes:het is welmooi geweest

UT-team wintzilver op WK-programmeren

102 18

weekblad van de Universiteit Twente

nummer 11 donderdag 29 maart 2007 UT N I E U W S

UT scoort in SmartMix subsidiepot

De trekker van TERM, hoogleraar Clemens van Blit-terswijk, is zeer te spreken over de honorering van het pro-ject, waaraan het consortium zelf nog een ‘eigen bijdrage’ van tien miljoen toevoegt. ‘Het onderzoek in de rege-neratieve geneeskunde komt hiermee nu ook landelijk in een stroomversnelling. Het bevestigt het belang van het Nederlandse onderzoek op dit gebied. We starten bin-nen twee jaar acht biome-dische onderzoeksprojecten, waarin we technologie kli-nisch gaan toepassen.’Andere partners zijn vier spin-off-bedrijven van de UT, enkele

academische ziekenhuizen, de TU Eindhoven en een Eindhovense spin-off. Rege-neratieve geneeskunde, ook wel aangeduid met ‘weef-selhersteltechnologie’, richt zich op lichaamseigen her-stel van beschadigde weefsels en organen. In totaal achttien consortia dongen in de finaleronde mee naar de Smart Mix-sub-sidiegelden, een nieuw initi-atief van de ministeries van Economische Zaken en On-derwijs, Cultuur en Weten-schap. Alleen voorstellen van excellente kwaliteit maakten kans op honorering. De on-derzoekers behoren tot de internationale top van hun vakgebied. Verder moet het onderzoek leiden tot een versterking van de maat-schappelijke en economische positie van Nederland. In de eerste ronde hadden zich 158 groepen aange-meld, die zich alle, conform de spelregels, presenteerden met hooguit 3 A-4tjes. Na

een strenge selectie bleven er slechts achttien (uitvoe-rige) aanvragen over. Daar-van zijn er, volgens een gistermiddag verschenen persbericht van NWO, ze-ven gehonoreerd. In vier daarvan participeert de UT in meer of mindere mate. In de consortia werken univer-sitaire onderzoeksgroepen,instituten, academische zie-kenhuizen en bedrijven met elkaar samen. Begin deze week hebben de achttien aanvragers officieus al te ho-ren gekregen of hun project ter honorering wordt voor-gedragen. De officiële uitslag en de exacte bedragen die er mee gemoeid zijn, zullen binnenkort worden bekend gemaakt door de verdelende instanties NWO en Sen-terNovem.

Behalve TERM vallen ook drie andere projecten waarin UT-onderzoeksgroepen par-ticiperen, in de prijzen. In willekeurige volgorde: MEM-PHIS (wat staat voor merging electronics and micro&nano-photonics in integrated mi-crosystems). Het penvoerder-schap berust bij UT-spinoff Lionix (Hans van den Vlek-kert), met betrokkenheid van de groepen integrated optical microsystems (Alfred Dries-sen en Markus Pollnau) en semiconductor components (Jurriaan Schmitz), beide on-derdeel van MESA+. Doel is een geïntegreerd platform van elektronica en photonica te ontwikkelen, met logi-sche schakelingen in silicium, hoogfrequente elektronica, nano-elektronica en photo-nics. MEMPHIS heeft een groot aantal partners: de drie TU’s, maar ook TNO, IMEC (Leuven), Philips en ASML. In het derde gehonoreerde project, Braingain, bundelen de universiteiten van Nijme-gen, Utrecht, Maastricht en Twente (instituut CTIT, Vel-tink en Nijholt), TNO,

SMARTMIX, vervolg op pagina 3

Van de 100 miljoen die beschikbaar is in de natio-

nale Smart Mix-subsidiepot krijgen de technische

onderzoeksinstituten van de UT een substanti-

eel deel. Alleen al het Translational Regenerative

Medicin program (TERM), ingediend door een

consortium waarvan het biomedisch technolo-

gisch instituut BMTI penvoerder is, kan vijftien

miljoen euro tegemoet zien.

Telder voert marktonderzoek uit.Voor ons callcenter in hartje Enschede zijn wij op zoek naar:

ENQUÊTEURS (V/M)

voor het afnemen van telefonische vraaggesprekken (geen verkoop).Ook mensen die vloeiend Engels, Frans of Spaans spreken worden

verzocht te reageren. Bel om je aan te melden: 053-4802250.

Hardlopers zonder das...

werk maken van kennis

www.kennispark.nl/vacatures

ADVERTENTIES

TOEKOMST. Onder grote belangstelling van de landelijke en regionale pers werd afgelopen dinsdag de auto van de toekomst onthuld op de Amsterdamse AutoRAI. Het voertuig is in opdracht van de Stichting Natuur en Milieu ontwik-keld door studenten van de drie TU’s. Een verslag op pagina 9.

Vooraanmeldingen2007 blijven achter

De vooraanmeldingscijfers van de UT blijven licht achter bij die van 2006. Had de UT vorig jaar rond deze tijd 629 aanmel-dingen, dit jaar blijft de teller steken op 598. Een daling van krap vijf procent. Opvallender is dat zonder meetelling van de maatschappijwetenschappen het aantal vooraanmeldingen zelfs is afgenomen met ruim zeventien procent. WB verliest in vergelijking met vorig jaar,

toen in maart al 83 mensen zich hadden ingeschreven, het meest: tot nu toe meldden 51 mensen zich aan, een daling van bijna veertig procent. Ook de TU Eindhoven kampt met tegenvallende vooraanmel-dingscijfers (zestien procent minder) en is inmiddels een mediacampagne gestart om dat cijfer op te krikken. Delft, de andere 3TU-partner, staat wel in de plus: drie procent.

ADVERTENTIES

ENGLISHEDITION

Page 6

To give your opinionabout the Englishpage, click on www.mijnopinie.nl/english.

ADVERTENTIE

EXPOSITIE. In de Horst is tot medio april werk te zien van de Brabantse illustrator Nanne Meulendijks. Zij ontwierp tien affiches onder de noemer De dictatuur van: dat hoort zo. Lees het interview met Meulendijks op pagina 19.

In Texas wonnen ze

vorig jaar goud, in

Tokyo sleepten ze

deze maand een zilve-

ren medaille binnen.

Voor de UT-studenten

Boris de Wilde (24),

Erik-Jan Krijgsman

(23) en Kamiel

Cornelissen (26) zit

het er nu op. Na twee

succesvolle deelnames

aan de internationale

ACM-ICPC program-

meerwedstrijd (het

WK-programmeren

voor studenten), zijn

ze te ervaren om nóg

eens mee te mogen

doen. ‘Jammer’, vindt

De Wilde. ‘Want van-

uit een verhaaltje een

probleem analyseren,

een wiskundige for-

mule bedenken en het

vervolgens oplossen,

zorgt toch wel voor

een kick.’

Het drietal vloog voor de finale van ACM-ICPC, van 12 tot en met 16 maart, naar Tokyo. Met dank aan sponsor eMAXX, een spin-off bedrijf van de UT, die de tickets betaalde. De studenten arriveerden twee dagen voordat het spektakel begon. ‘Om de stad een beetje te verkennen, Japans te eten en twee Disney-pretparken te bezoeken’, vertelt De Wilde, student informatica. ‘Hoewel de Aziatische cultuur natuurlijk heel anders is dan de onze, voelde dat niet zo. Ik had niet eens het idee dat we zo ver van huis waren.’Ze gokten op een medaille en kregen er een. Een zilveren deze keer. Het jaar daarvoor, toen de finale in Texas was, won het UT-

team nog goud. ‘Dat had nu weer gekund’, verzucht De Wilde. ‘Maar helaas nekten een paar kleine foutjes ons. Welke? Nou ja, knullige typefoutjes zoals de x in plaats van de y intikken.’ Tijdens de finale moesten de studenten binnen vijf uur tijd tien complexe problemen oplossen door middel van een zelf te schrijven computerprogramma. Boris vertelt dat met Kamiel (student toegepaste wiskunde) en Erik-Jan (informatica) voor een ‘slimme taakverdeling’ was gezorgd. ‘Erik-Jan is het beste in programmeren, Kamiel nam de problemen door en ik las en zorgde ervoor dat Erik-Jan geen fouten maakte. Die combinatie werkte heel goed. Je had ook teams waarvan de deelnemers allemaal uitblonken in programmeren. Maar je hebt slechts één pc en daar kan uiteindelijk maar één iemand achter.’

Hun coach, Eljakim Schrijvers, mocht tijdens de wedstrijd geen contact met ze hebben. De regels waren strikt. Even naar het toilet kon wel, maar dan onder begeleiding. ‘Tot een bepaald moment hè’, lacht De Wilde. Een scorebord liet gedurende de wedstrijd precies zien hoe de teams vorderden in het oplossen van de vraagstukken. ‘Wij stonden aan het begin een tijdje op de eerste plaats, omdat we als eerste drie opgaven oplosten.’ Een uur voor de deadline kwam het scorebord stil te liggen. ‘Dan weet je dus niet meer hoe de concurrentie er voor staat. Wel spannend.’ De UT’ers bleken uiteindelijk op een zevende plek geëindigd te zijn. De eerste vier teams wonnen goud, de tweede vier zilver en de derde vier brons. De universiteit van Warschau sleepte de hoofdprijs in de wacht, een geldbedrag van 10.000 dollar. De Twentenaren kregen 2000

dollar. De Wilde: ‘Een zevende plek is geen slechte score, als je bedenkt dat er 88 teams van universiteiten over de hele wereld meededen. We waren dus ook niet teleurgesteld.’ ’s Avonds was er geen groot studentenfeest. Wel een show met allerlei entertainers. Het type feestvierende student loopt daar niet rond, vertelt De Wilde. ‘Euh, het zijn een beetje nerds, ja. Ik denk dat het met ons nog wel meevalt, maar gezellig met wat Polen of Amerikanen bier drinken was er niet bij. Een biertje in het hotel kostte bovendien al snel een tientje. Wij hadden daarom in een supermarkt maar wat gekocht.’De finale was aangekleed met presentaties van hoofdsponsor IBM. ‘Ze vertellen dan wat over de mogelijkheden om stages en afstudeeropdrachten te doen. Gek genoeg heb ik verder niet veel recruiters gezien. Terwijl op zo’n wedstrijd toch heel wat

talent rondloopt. Ikzelf ben in ieder geval niet benaderd.’ Op zijn cv zal het wel leuk staan, de deelnames aan het WK-programmeren. ‘Natuurlijk, daar ben ik ook blij mee, maar dat is niet de reden om mee te doen.’Voor het volgende WK zal een nieuw UT-team gevormd moeten worden. Krijgsman, De Wilde en Cornelissen mogen na twee finaleplaatsen niet meer meedoen. In het najaar, op zaterdag 6 oktober, is er daarom een voorronde op de UT. Het winnende team gaat vervolgens naar de Benelux-voorronde van het WK-programmeren. De Wilde: ‘We zijn dus hard op zoek naar nieuwe mensen. Waarom je mee zou moeten doen? Het reizen en het ontmoeten van andere studenten is leuk en je kunt alle dingen die je tijdens je studie leert een keertje toepassen. Maar het belangrijkste is dat je van puzzelen houdt!’

Wie: Karlijn Knol (23)Studie: Industrieel ontwerpen Op weg naar: De Calslaan voor een vergadering

Op haar zwarte omafiets rijdt Karlijn van gebouw de Horst over het nieuwe fietspad richting Calslaan. Tijd voor een gesprekje heeft ze wel. ‘Ik zit bij Messed Up, de sport-vereniging van floorball en unihockey, en heb zo een bijeenkomst met de promotie-commissie. Half mei organiseren we een vriendentoernooitje en we moeten nog even bespreken wie wat doet.’ Karlijn blijkt een sportief type. Ze keept bij floorball en is veldspeelster bij unihockey. ‘Hardlopen doe ik ook nog. Met Aeolus, een team van UT-studenten, trainen we al flink voor de Batavierenrace. Serieus ook nog. Vorig jaar had-den we onze zinnen gezet op een plek in de top twintig en dat is gelukt. Dit jaar gaan we voor een top drie klassering. Binnen onze loopgroep was er hier en daar nog ruim-te voor verbetering, dat moet lukken dus,’ zegt de vierdejaars IO-student positief. Behalve op de sportvelden is Karlijn regelmatig achter de bar in het Theatercafé te vinden. ‘Daar werk ik in de weekenden. Tijdens Laughing Matters was het topdruk. Wel leuk hoor. Na afloop zijn we met al het personeel naar de Vestingbar vertrokken voor een laatste borrel.’ Karlijn, opgegroeid in Maassluis, achter Rotterdam, koos voor een studie in Enschede vanwege de kleinschaligheid. ‘Leek me wel gezellig. Het studen-tenwereldje is klein. Je leert snel mensen kennen. Erg leuk.’ Haar mobiele telefoon rinkelt. ‘Ze vragen zich vast af waar ik blijf, dus ik ga er snel vandoor.’

Waar gaat dat heen...?Waar gaat dat heen...?

MAAIKE PLATVOET

Foto: Arjan Reef

UTNieuws weekblad van de Universiteit Twente

2 donderdag 29 maart 2007

UT-TEAM WINT ZILVER OP WK-PROGRAMMEREN

Genekt door ‘knullige foutjes’

Door een paar kleine foutjes greep het UT-team naast het goud. Van links af Kamiel Cornelissen, Erik-Jan Krijgsman en Boris de Wilde.

Onafhankelijk weekblad voor personeelen studenten van de Universiteit Twentejaargang 45. Verschijnt donderdag op decampus; vrijdag/zaterdag buiten de UT.

Oplage: 8.500 exemplaren.

Redactie-adres:Vrijhof kamers 215, 216, 217, 228, 219.

Postadres:Postbus 217, 7500 AE Enschede.

Telefoon: (053 – 489) 2029

zie verder onder redactie.Fax: (053 – 489) 3439

E-mail redactie:[email protected].

Internet:http://www.utnws.utwente.nl;of via de homepage van de UT.

Redactie:Bert Groenman (hoofdredacteur, 2030)

[email protected] Benedictus (2028)[email protected]

Joost Blijham (4084)[email protected] Platvoet (3815)

[email protected] Pool (tel. 2936)

[email protected]:

Brigitte Boogaard (2029)[email protected]

Vaste medewerkers:Harold de Boer, Saskia van den Boom,Dirk-Jan van den Broek, Henriëtte van

Dorp, Miriam de Graaff, Egbert vanHattem, Bas Klaver, Hans van de Kolk,Amke van der Linden, Mike Maier, Fransvan der Veeken, Bauke Vermaas, Joanne

Wolters, Kristin Zimmerman.Automatisering/internet:

Martijn BaarsIvar Engel

Foto’s:Arjan Reef / Maurits Diephuis

Redactieraad:prof.dr. E.R. Seydel (vz).

Advertenties:Bureau Van Vliet BV, Postbus 20, 2040 AA

Zandvoort,Tel. 023 – 5714745. Site: www.

bureauvanvliet.com.E-mail: [email protected].

Advertentietarieven op aanvraag.HOP:

UT Nieuws is aangesloten bij het HogerOnderwijs Persbureau (HOP).

Adreswijzigingen:Abonnees (ook studenten) dienen deze

schriftelijk door te geven aan de redactieUT-Nieuws Postbus 217 7500 AE Enschede

of per e-mail: [email protected] of buitenlands studieverblijf:

studenten die op stage gaan of in hetbuitenland gaan studeren kunnen UT-

Nieuws op schriftelijk verzoek opgestuurdkrijgen. Wie prijs stelt op deze (gratis)

service zendt een adreswijziging naar deredactie o.v.v. faculteit, stagelocatie en

periode (zo nauwkeurig mogelijk).Kopij:

Bestemd voor de Infomededelingenrubriekdient per e-mail maandag voor 14.00 uur

in het bezit te zijn van de redactie UTNieuws.

Abonnementen:Jaarabonnement: 35 euro. Abonnementenschriftelijk aan te vragen met vermelding

van naam, adres, postcode, plaats,telefoonnummer en bank-/girorekening.Abonnementen kunnen wekelijks ingaan.Betaling via factuur. Het jaarabonnementwordt automatisch verlengd, tenzij menminimaal 1 maand voor afloop van de

abonnementsperiode schriftelijk opzegt.Technische vervaardiging:

Wegener Huis aan Huiskranten B.V.Bezorging Campus:

Motorsportgroep UT, coördinator IvoPeters, tel. 053-4892029.

E-mail: [email protected] UT Nieuws:

Auteursrecht voorbehouden. Het isverboden zonder toestemming van de

hoofdredacteur artikelen schema’s foto’sof illustraties geheel of gedeeltelijk overte nemen en/of openbaar te maken in

enigerlei vorm of wijze.

UTNieuws



3TU-FEDERATIE ‘GOED VOORBEELD’

Plasterk wil meer focus en massa

Dat zei de bewindsman gis-teren bij de opening van het Netherlands Institute for ICT-research (NIRICT, zie ook het artikel op pagina 5 van deze krant) in de Utrechtse Jaarbeurs, een initiatief van de 3TU-federatie dat bij Eu-ropese onderzoeksaanvragen beter kan concurreren met Franse en Duitse tegenhan-gers. Een mooi voorbeeld van focus en massa dus. En dat kan de Nederlandse we-tenschap goed gebruiken.

Uit de toespraak van Plasterk sprak ambitie: ‘Het standaard beleidsverhaal in Nederland zegt dat de kwaliteit van het onderzoek goed is. Dat het wel oké is. Ik vind dat nog niet zo vanzelfsprekend. Volgens mij behoren we niet over de breedte tot de wereldtop. Hier en daar wel, maar lang niet overal. En daar moeten we wel naartoe.’Financiële toezeggingen deed hij nog niet. Eerst wil hij kijken hoe het extra geld

voor de wetenschap het beste kan worden ingezet. Eén ding is echter duidelijk voor de bewindsman: ‘We kunnen ons doel alleen be-reiken door veel scherper te kijken naar de landen waar de echte wereldtop zit, met name de VS en het Verenigd Koninkrijk.’Of Nederland daarmee ook het Angelsaksische model voor onderzoek zou moe-ten invoeren, weet Plasterk nog niet zeker, al is dat idee wel verleidelijk. In de VS en Groot Brittannië is het onderzoek sterker gecon-centreerd bij een beperkt aantal researchuniversiteiten. ‘Die hebben de kritische massa om Nobelprijzen te genereren en veel bedrijvig-heid om de universiteiten

heen aan te jagen’, aldus de minister. ‘Grotere concentra-tie van het onderzoek zou in Nederland hetzelfde effect kunnen hebben.’Daarbij kan gekozen worden voor de manier waarop de 3TU-federatie het doet, met gezamenlijke ‘centres of ex-cellence’. ‘Dat lijkt me ook een goede route voor onze acht universitaire medische centra.’ Verder denkt Plasterk dat sectorplannen kunnen helpen, ‘maar dan moeten die wel echt iets om het lijf hebben’. Universiteiten moeten bij samenwerkings-plannen overigens niet alleen aan elkaar denken, zei hij, maar ook aan instituten als NWO, KNAW en TNO.

HOP, Thijs den Otter

Minister Plasterk van OCW zou het toejuichen als

ook de universitaire medische centra een federa-

tie en gemeenschappelijke ‘centres of excellence’

vormen. Dan kunnen ze net als de drie technische

universiteiten meer gewicht in de schaal leggen.

Zestien kratten pils ontvreemd

Onbekenden hebben zich in de nacht van zondag 18 op maandag 19 maart toegang weten te ver-schaffen tot Calslaan 12. Ze namen zestien krat-ten (!) bier mee. Een pc in dezelfde ruimte lie-ten ze staan. De schade: dik tweehonderd euro. ‘Verbazingwekkend dat niemand iets gehoord heeft.’

De zestien kratten bier – veertien volle en één leeg krat Amstel en een krat Bavaria met vier sixpacks Hoegaarden – zijn uit de woonkamer weggenomen. Bewoner Tim Blank: ‘Er zit wel een dranger op de voordeur, maar die doet het niet zo goed meer, de deur valt niet in het slot. We vermoeden dat de dieven het bier hebben zien staan en vervolgens de deur geprobeerd hebben.’Blank en zijn medebewoners denken dat er geen (beschonken) studenten achter de diefstal zitten. ‘We hebben op de nieuwsgroepen meteen gezegd: geef het nu terug, dan doen we geen aangifte; een of twee kratjes bier is een geintje, zestien niet. Maar daar is verder niet op gereageerd. Ook niet door eventuele huisgenoten en zestien kratten bier verstop je niet zomaar ergens. Bovendien, om ze allemaal mee te krijgen heb je wel een auto nodig.’De gedupeerde bewoners vermoeden daarom dat ‘men-sen uit de buurt’ verantwoordelijk zijn. Blank: ‘We heb-ben die verhalen al eerder gehoord, het schijnt vaker voor te komen. Sommigen weten goed wat er te halen valt hier.’Dat niemand iets gehoord heeft, wijt Blank aan het feit dat er twintig mensen wonen aan Calslaan 12. ‘Je bent gewend aan geluid, ook van mensen die ’s avonds laat thuiskomen.’Ze hebben inmiddels aangifte gedaan van diefstal. En de dranger? Die is gerepareerd.

Nieuwbouw schiet lekker opDe nieuwbouw in het woon-en leefcentrum van de campus vordert gestaag. De twee gebouwen die in de wandeling Sky en Box heten en huisvesting gaan bieden aan studenten, worden in week 33 (half augustus) opgeleverd. Het hoog-ste pand -Sky-, dat de Bastille letterlijk overschaduwt, krijgt qua gevel dezelfde rode kleur als Box, even verderop. Zeker is dat de campussupermarkt verhuist naar het lage gedeelte van Sky. Onzeker is nog of de huisartsenpraktijk (met tand-arts en fysio) die nu nog in de portakabins huist, haar intrek neemt in Sky of zelf gaat bouwen in het bosje tegenover de Bastille (waar nu de portakabins staan). Het UT staat daar niet onwelwillend tegenover. Het derde project, het centrum voor arbeid en gezondheid bereikt dinsdag 17 april zijn hoogste punt.

CC EN UREKA WIJTEN IMAGOPROBLEEM AAN SLECHTE COMMUNICATIE

Campussy vindt Union een borrelcratieHet nieuwe strategisch plan van de Student Union moet beter aansluiten op de wen-sen van de student, zei Union-voorzitter Remon Tromp vorige week in dit blad. Gezien de resultaten van een niet-representatieve pei-ling op de website van UT-Nieuws – zeventig procent van de twee-honderd stemmers is het oneens met de stel-ling: ik heb het gevoel dat de Student Union mijn belangen als stu-dent goed behartigt – geen slecht idee. Wat vinden de studenten-fracties in de U-raad?

De hervorming van de Student Union was een van de drie speerpunten

van de verkiezingscam-pagne van Campussy-oprichters Pieter Stek en Maarten Fonville. Zij pleiten voor meer demo-cratie en beleidsvrijheid. ‘De Union is met handen en voeten gebonden aan de geoormerkte budget-ten die het college van bestuur hen toekent, hun beleidsvrijheid is daardoor beperkt’, zegt Pieter Stek. Hij wil, naar voorbeeld van de Britse Unions, een vrij besteedbaar budget. Maar, zegt hij, ‘financiële vrijheid eist solide democratische controle.’ Dat mandaat geeft de Student Union draagvlak, denkt Stek. ‘Het is voor mensen makkelijker om een nadelige beslis-sing te accepteren wanneer een democratisch gekozen bestuur die neemt. Mensen

die het niet eens zijn met het beleid, moeten zich verkiesbaar kunnen stellen.’De fractie van UReka is het daar niet mee eens. Volgens Annemiek van der Velde, vicevoorzitter van UReka en van de Uraad, kan dat zelfs averechts werken. ‘Zo’n bestuur moet een goed team zijn. Wanneer je die mensen langs democratische weg kiest, loop je de kans dat ze niet met elkaar overweg kunnen.’Martijn van Andel, frac-tievoorzitter van Campus Coalitie, is evenmin een voorstander van een demo-cratisch gekozen bestuur. ‘Het is belangrijk dat Union-bestuurders capabel zijn, het moet geen popu-lariteitswedstrijd worden. Bovendien, de opkomst tij-

dens de verkiezingen voor de UR is zo’n dertig pro-cent. Ik kan me voorstel-len dat verkiezingen voor een nieuw Union-bestuur nog minder mensen zullen trekken.’ Retorisch: ‘Levert dat dan een representatief bestuur op?’Het ‘populariteitsprobleem’ van de Union is volgens Van Andel en Van der Velde voornamelijk te wijten aan gebrekkige communicatie. Van Andel nam onlangs deel aan een discussie over sport en campus. ‘Daar zei iemand van de Union dat ze vaak niet op de hoogte zijn van bepaalde problemen, omdat studenten hun klachten niet uiten. Dan moet je er dus voor zorgen dat ze dat wél doen, door duidelijk te communiceren hoe dat kan en waar.’

Ook Pieter Stek van Campussy vindt dat de Union zich daarin actiever kan opstellen. ‘De idee bij de Union is vaak: de infor-matie staat online, de bij-eenkomsten zijn openbaar, dus we hebben aan onze verplichtingen voldaan. Als mensen niet willen komen, dan zijn de problemen klaarblijkelijk niet zo groot, dus waar klagen ze dan over?’ Een democratisch bestuur zou voor meer draagvlak en vertrouwen kunnen zorgen, vindt Campussy. Een bor-relcratie, noemt Stek de Union in zijn huidige vorm en hij verwacht op korte termijn geen waterschei-ding. Wel ziet hij mogelijk-heden om snel een begin te maken met democratisering, door jaarlijks een viertal

studentleden te laten kiezen in de raad van toezicht. Die bestaat nu nog alleen uit vier vertegenwoordigers van de koepels, een afgevaardig-de van het CvB, een extern lid vanuit het bedrijfsleven en een extern lid, voorge-dragen door de Union zelf. ‘De RvT kan het bestuur benoemen en ontslaan en het jaarverslag goed- of afkeuren, maar zolang ze het over alles eens zijn, blijft het cirkeltje gesloten en maken, pak ‘m beet, tien mensen de dienst uit’, zegt Stek. ‘De waarde van democratische controle is dat je vragen kan stellen. Nu is het een old boys network en de vraag is: hoe hard pak je je vriendjes aan?’

Joost Blijham

bedrijven en patientengroe-peringen hun krachten op het gebied van Brain-Com-puter en Computer-Brain Interfacing. Doel is om re-cente ontwikkelingen op het gebied van de analyse en be-invloeding van hersenactivi-teit op mensen toe te passen teneinde de levenskwaliteit en prestatie van zowel patiënten als gezonde personen te ver-beteren. Het vierde project, SMART-PIE, is een samenwerkingsver-band van de Mesa+ groepen CE, IMS en TST en onder-zoeksinstituut IMPACT met de TU’s van Eindhoven en Delft, TNO, Océ en de be-drijven Aemics, C2V, d-Switch en Imotec. Projectleider Guus Rijnders (vakgroep anorga-nische chemie) is blij met de

toekenning en noemt de ho-norering van SMARTPIE een ‘erkenning van het technische karakter van de UT’. In het project draait het om funda-menteel onderzoek naar pië-zomaterialen, die onder meer in de automobielindustrie en telefonie worden gebruikt. ‘Pi-ezo’ is het omzetten van elek-trische energie naar mechani-sche energie, om gekeerd. De drie andere gehonoreerde projecten zijn: nano imaging under industrial conditions (TU Delft, NIMIC), a new generation of high-efficiency screens for drugs against major human illnesses (Leiden) en catalysis for sustainable chemi-cals from biomass (Utrecht, CATCHBIO).

Bert Groenman

UT in de prijzen(vervolg van voorpagina)

Box

Sky, gezien vanaf het sportcentrum. Het centrum voor arbeid en gezondheid in aanbouw.

Richard Sanders (47, rechts op de foto) en Erik Schokkin (41) zijn beleidsme-dewerkers arbo & milieu bij de dienst PA&O. Ze delen sinds 2003 kamer 525 in de Spiegel.

Richard: ‘Mooie slingers, hè? Die hangen we elke maandagochtend op! Nee hoor, ik ben zondag 47 geworden.’Erik: ‘En dus heb ik de OINTD gevraagd om voor slingers te zorgen. Dat is de feestcommissie van PA&O. De afkorting staat voor Ons Is Niets Te Dol.’Richard: ‘Ze organiseren ook speciale uitjes. Erik en ik hebben er allebei een jaar ingezeten.’Erik: ‘We zijn eigenlijk halve kamergenoten. We werken beiden een deel van de week bij de Arbodienst Drienerlo.’Richard: ‘Daar hebben we twee kamers náást elkaar.’Erik: ‘Een kamergenoot is vrij belangrijk voor je welzijn.’Richard: ‘Wij hebben geen problemen met elkaar. We zijn elkaars klankbord. Ik ben veiligheidskundige en Erik is arbeidshygiënist en we komen dus wel eens op elkaars terrein.’Erik: ‘Het is hier geen dolle boel, maar wel goed toeven.’Richard: ‘We hebben geen van beiden gekke tics ofzo. Er kan in deze kamer goed gewerkt worden.’Erik: ‘We maken ook wel grappen hoor, het is hier niet ongezel-lig. We informeren naar elkaars weekend, maar vertellen niet elk kleinigheidje. Ik heb ooit een kamergenoot gehad die elke ochtend van die pietluttigheden over haar kinderen ver-telde. Toen was ik zelf nog geen vader, dus dat interesseerde me niks.’Richard: ‘Onze kamer is arbo-technisch niet zo geschikt. Het is een pijpenla en ik heb ook te weinig opbergruimte. Voor ons werk moeten we veel dingen een tijdlang bewaren. Maar waar?’Erik: ‘Deze kast staat bijvoorbeeld in de weg. Ik stoot regelmatig m’n knie aan Richard z’n bureau.’

Richard: ‘We maken allebei een puinhoop van onze bureaus. In die zin passen we goed bij elkaar.’Erik: ‘O ja, wil je bij de foto onze namen goed zetten? Mensen halen ons vaak door elkaar. Dat moet maar eens afgelopen zijn.’

Ook in Kamergenoten? Bel of mail met de redactie!

Foto: Arjan Reef

KamergenotenKamergenoten



Solarteams peilen alvast de concurrentie

Gewapend met zaklamp en een radiografisch bestuurbare zonneauto staan de teams van Amsterdam en Enschede op donderdagavond een-zaam op de Oude Markt. Zij hebben de minirace er al op zitten, maar dan zonder de Delftenaren en de Belgen. ‘Alle vier de teams zouden hier eigenlijk om half acht zijn, maar ja, het is druk

op de weg’, vertelt Timo Spijkerboer, teamleider van het UT-team. ‘We hebben de teams uitgenodigd om elkaar voor het eerst te ontmoeten. Op dit moment is de sfeer nog behoorlijk vriendschap-pelijk, maar vanaf nu zal het steeds spannender worden.’

Het Amsterdamse team, bestaande uit hogeschoolstu-denten, gaat het dit jaar voor het eerst proberen. Captain Wouter ten Velde: ‘We zijn

in maart 2005 begonnen met de opzet van dit idee aan de Hogeschool van Amsterdam. De uitdaging, de uitstraling van de techniek en de combi-natie van theorie en praktijk maken het zo’n interessant project.’ De Amsterdammers zien de meer ervaren racers als geduchte concurrenten, maar denken dit jaar met een eigen aanpak een goede kans te maken.

Het intussen gearriveerde Belgische team Umicore (Leuven Hogeschool) kijkt niet naar anderen, aldus cap-tain Pieter Vangeel. ‘We gaan uit van onze eigen sterkte en proberen daar alles te opti-maliseren en ik denk dat dat ook de beste mentaliteit is. Of de wagen echt compe-titief is, merken we wel in Australië.’De Twentenaren zijn op dit

moment druk bezig met het vullen van de laatste finan-ciële gaatjes. ‘De adopt-a-cell actie, waarbij je voor 25 euro een zonnecel van onze auto kunt adopteren, loopt als een trein, maar we wil-len alle studentenhuizen in Enschede oproepen om nog een steentje bij te dragen. Naast een vermelding op de website maak je ook kans om een ritje te maken in de auto van het Solar Team Twente’, spoort Spijkerboer aan.

De drie teams bergen hun zaklampen op en duiken de kroeg in. Het Nuon Solar Team is er nog steeds niet. De Delftenaren, die de Australische race al drie keer op hun naam schreven, hebben deze eerste klei-ne slag in ieder geval níet gewonnen.

Aan de World Solar Challenge in Australië doen dit

jaar vier Nederlandstalige teams mee: Enschede,

Delft, Amsterdam en Leuven. Het Twentse solar-

team nodigde de drie concurrenten vorige week

donderdag uit voor een mini-zonnerace op de

Oude Markt in Enschede. In oktober treffen de

studenten elkaar Down Under.

BAS KLAVER

De Solarteams van Enschede en Amsterdam doen alvast een wedstrijdje.

Foto: Gijs van Ouwerkerk

Meer dan achthonderd afgevaardigden uit liefst zeventig landen discussieerden tijdens een klimaatconferentie, twee weken terug in Kopenhagen, over hoe het verder moet met het milieu en klimaat. Universitair hoofddocent Margaret Skutsch nam deel aan de discussie en vertelde welke maatregelen je in de bosbouw kunt nemen om uitstoot van CO2 tegen te gaan in ontwikkelingslanden.

Skutsch, werkzaam bij de sectie Technology and Sustainable Development van het Centrum voor Schone Technologie en Milieubeleid (CSTM), houdt zich bezig met bosbouwvraagstukken in ontwik-kelingslanden in het kader van de United Nations Framework Convention on Climate Change. Het driedaagse klimaatcongres, van 13 tot en met 15 maart, werd georganiseerd door Point Carbon, een consultancybedrijf op het gebied van vermindering van de CO2-uitstoot. Skutsch werd via via gevraagd. ‘Ik spreek wel vaker op congressen en werd ook voor deze uitgenodigd.’ Ze vertelt dat er momenteel een brede internationale discussie gaande is over het klimaat na het Kyoto-verdrag dat in 2012 afloopt. ‘De bosbouw in ont-wikkelingslanden, mijn vakgebied, speelt in het toe-komstige beleid een veel grotere rol. Nu is het zo dat Nederland, samen met andere geïndustrialiseerde lan-den, zogeheten carbon credits (een soort compensatie van CO2- uitstoot) kan kopen op basis van het planten van nieuwe jonge bomen op kale stukken land in ont-wikkelingslanden. Elke hectare nieuw bos kun je weer wegstrepen tegen de afgesproken vermindering van CO2-uitstoot.’Volgens Skutsch geen effectieve oplossing. ‘In landen zoals Indonesië en Brazilië is de ontbossing aanzien-lijk, omdat bewoners bomen kappen voor de land-bouw. Dit leidt tot een gigantische uitstoot van CO2. Een boom bestaat voor de helft uit koolstof, als je de gekapte bomen voor vuur gebruikt, komt dit vrij in de lucht. De aanleg van kleine, nieuwe bossen is hier niet opgewassen tegen de grote hoeveelheid CO2-uit-stoot. Een betere oplossing zou zijn: betaal de lokale bewoners voor behoud van het bos en de koolstof zodat ze levensmiddelen kunnen kopen en niet meer zoveel land nodig hebben voor landbouw. Door ‘pay-ment for environmental services’ spaar je niet alleen koolstof, maar ook de biodiversiteit in een gebied.’ In december wordt er weer een groot klimaatcongres opgezet in Bali, Indonesië waar men besluiten gaat nemen voor het klimaatbeleid na het Kyoto-verdrag, vertelt Skutsch.

Sandra Pool

KLIMAATCONFERENTIE

Bomen planten niet voldoende

De bladen

Nog even je e-mail chec-ken voordat het congres begint. ‘Wireless access?’ vraagt iemand in het voor-bijgaan. Inderdaad, als dat bij een ICT-congres al niet voorhanden is, waar dan wel? Veel later op de dag blijkt degene die de vraag stelt, niet zomaar iemand te zijn. Het is Victor Hayes, de ‘godfather’ van WiFi, de standaard die het mogelijk maakt om deze ochtend nog even draadloos verbin-ding te leggen met internet. De rol van Nederland in deze standaard –en bijvoor-beeld ook in Bluetooth- is prominent geweest, blijkt tijdens zijn voordracht. En dat is ook wat weten-schappelijk directeur Peter Apers (tevens directeur van UT-instituut CTIT)met NIRICT beoogt: de Ne-derlandse ICT-onderzoeks-agenda bepalen. ‘Gewicht in de schaal leg-gen’, beschouwt minister Ronald Plasterk (OCW) als de taak van NIRICT. Met het instituut heb je meteen ongeveer de helft van al het Nederlandse ICT-onderzoek te pakken, en daarmee heb je een stem van formaat. Een goed ini-tiatief dus, aldus de minister, want op deze manier kan NIRICT meedraaien in grote EU-projecten en de

concurrentie aangaan met gezaghebbende instituten buiten Nederland. Wel waarschuwt hij voor de versnippering van het ICT-onderzoek en de noodzaak om nog meer tot de top te gaan behoren. Toezeggin-

gen heeft hij niet bij zich, in zijn eerste honderd da-gen als minister: ‘Nu denkt u waarschijnlijk; aha, kassa! Maar daar wil ik het niet over hebben.’ Wel spoort hij het nieuwe instituut aan de schaarse middelen in competitie te verdelen en zo terecht te laten ko-men bij de beste mensen. Meteen ook inzetten op het stichten van bedrijven ziet hij niet als belangrijk-ste ambitie: ‘Als je tot de top behoort, komt dat van-zelf.’ De start van NIRICT, met 1200 onderzoekers in 70 leerstoelen, ziet hij daarin als een goede eerste stap. In zijn gesprekken met de 60 promovendi die hun werk met posters en demo’s laten zien, heeft de minister en passant ook nog wat ideeën meegeno-men voor toepassingen van ICT in zijn oude vak, de biologie: de wetenschapper

kan het even niet laten.Schaars zijn die middelen wel, vindt Paul ’t Hoen van het orgaan ICTRegie dat is ingesteld door EZ en OCW: ‘75 miljoen is na-tuurlijk veel te weinig.’ Hij betoogt dat het wat ‘mod-deren’ blijft in Nederland en hij bedoelt dat eigenlijk nog positief ook: samen met de voeten in de klei. Emile Aarts, vicepresident van Philips Research gooit het over een heel andere boeg. Niks modderen of polderen, excelleren! ‘Om met een Formule 1 cou-reur uit het verleden te spreken: als je alles onder controle hebt, rijd je niet hard genoeg!’ Volgens Aarts doet Nederland het niet goed op het middenveld: ‘Met starters en grote mul-

tinationals doen we het he-lemaal niet slecht. Maar we slagen er niet in om mid-delgrote ondernemingen te stichten.’ De Philips-topman ziet in NIRICT een bron voor talent en voor Philips een attractieve partner in open innovatie. Tussen de regels door no-digt hij Peter Apers uit om maar naar de High Tech Campus in Eindhoven te komen met zijn instituut. Of lokt het nieuwe Ken-nispark Twente toch meer? De onderzoekers zijn in elk geval aan alledrie de universiteiten te vinden.

NIRICT wil om te be-ginnen hoog inzetten op de betrouwbaarheid van ICT-systemen. Dat je een dvd-speler soms uit en weer aan moet zetten om ‘m correct te laten werken, vindt directeur Peter Apers al beschamend, om het nog

maar niet te hebben over fouten in complexe syste-men in de luchtvaart of in andere technologische hoogstandjes zoals storm-vloedkeringen. Voor het onderzoek naar betrouwbare ICT-syste-men is het 3TU.Centre for Dependable ICT-Systems(CeDICT) opgericht; één van de zes centres of excel-lence die met 50 miljoen stimuleringsgeld tot stand komen. ‘Dependable’ be-tekent, kort gezegd, dat het ICT-systeem doet wat je ervan verwacht: je kunt erop bouwen. Dit terwijl de omstandigheden soms verre van ideaal zijn: zo zitten er haken en ogen aan de wireless commu-nicatie waarmee steeds meer systemen werken. ICT-systemen zijn steeds vaker gedistribueerd –ver-deeld over veel computers en netwerken- en worden daarmee erg complex. En dan is er nóg een factor die de betrouwbaarheid niet altijd ten goede komt: de mens. Tegelijk zijn de belangen soms immens, schetst UT-hoogleraar Boudewijn Ha-verkort, één van de trek-kers van het Centre: ‘Als de website voor het autorise-ren van creditcard-betalin-gen ‘down’ gaat, kost dat 2,6 miljoen dollar per uur. Systemen ontwikkelen die wèl ‘dependable’ zijn, bete-kent niet dat het roer ra-dicaal om moet, of dat we heel andere eisen willen stellen aan de gebruikers. Het begint met het accep-teren van de werkelijkheid. Maar dat vraagt wel om goede technieken om fout-kansen te voorspellen en te kwantificeren, om fouten te kunnen voorkomen of een zekere foutkans voor lief te nemen.’ Werk aan de winkel dus. De werving voor de zes nieuwe hoogleraren is in volle gang.

Daar sta je dan met je goede gedrag. Om de negatieve effecten van een eersteklas-studentenleven te bestrijden, slik je braaf dagelijks je vitaminepillen. Die zijn immers gezond. Toch? Niet dus. Volgens een grote Deense studie die onlangs in het medisch tijdschrift Jama verscheen, verhogen toegevoegde vitamines je sterftekans juist, schrijft Resource, het weekblad van de Universiteit van Wageningen. Uit het Deense onderzoek blijkt dat de vitamines A, C en E en bètacaroteen geen positief effect hebben. Wel verhogen bètacaroteen en vitamine A en E de kans op overlijden met vijf procent ten opzichte van mensen die de voedingsstoffen niet slikken. Dat is vergeleken met het effect van roken niet veel. Roken verhoogt de kans op sterfte met enkele honderden procenten. ‘Maar niemand koopt vitaminepillen of verrijkte voedingsmiddelen om eerder te overlijden’, zegt onderzoeker Christian Gluud. ‘Mensen kopen vitamines omdat ze denken dat ze er gezonder door worden.’Het eerste kievitsei werd dit jaar niet gevonden door een Fries, maar door Gerard ten Broeke, een medewerker van de Universiteit Utrecht. Het UBlad interviewt hem. Het eerste kievitsei in Friesland is toch officieel het eerste ei?, vraagt de verslaggeefster. Ten Broeke: ‘Nee, dat denken de Friezen! Zij zijn veel fanatieker in het zoeken, hebben speciale clubs die allerlei plekken afstruinen op zoek naar eieren. Ze waren dus niet echt blij dat het eerste kievitsei in Utrecht werd gevonden. Ik kreeg dezelfde dag zelfs een telefoontje van een fanatieke Fries die bewijzen wilde zien! Sommige media hebben het eerste kievitsei in Friesland, dat een paar uur later is gevonden, genoemd als eerste ei. Maar dat klopt niet!’De anti-rookpolitie heeft op de Universiteit Maastricht handhavend moeten optreden. Twee medewerkers zijn op de vingers getikt, zegt directeur Ingrid Wijk in de laatste vergadering van de faculteitsraad. De ramen stonden open, maar de rookgeur hing onmiskenbaar in de kamers. Niet meteen reden om keiharde sancties af te kondigen, al maakt het personeel van de facilitaire dienst (in het economiegebouw) het wel erg bont. ‘Daar stonden de volle asbakken midden op tafel’, aldus Van Wijk in Observant.In twee bladen, het UBlad en Univers (Tilburg), een special over bijzondere bijbanen. Twee van de geïnterviewden spannen de kroon: ze werken als drager bij begrafenissen. ‘Als er dragers nodig zijn’, zegt Geert Jurrie Schutte, ‘dan krijg je een sms’je. Als je reageert, kan je mee als je wilt.’ Zijn Tilburgse collega Niki Bas Peeters: ‘Meestal zijn we niet bij de kerkdienst zelf. Dan gaan wij juist thee en koffie drinken en praten we een beetje over uitgaan en feesten.’ Een vervelend moment, zegt Peeters, is als een graf niet groot genoeg is gegraven. ‘Dan wordt de familie boos op ons.’Rechtendocent Arno Lodder gaf onlangs het eerste VU-college in Second Life, bericht Ad Valvas. Hij gaf het vak juridische toepassingen vanuit zijn werkkamer. Er kwamen ongeveer tien studenten opdagen in de virtuele collegezaal, maar ook een aantal toevallige passanten voegden zich bij het gezelschap. ‘Het is wel echt anders’, zegt Lodder. ‘Discussies gaan veel sneller omdat ze via de chat verlopen. Dat vond ik erg intensief.’

ww

w.foksu

k.n

l



De kiem was al gelegd vóór de eerste stappen

op weg naar de 3TU-federatie. De tijd was ken-

nelijk al rijp voor nauwere samenwerking in het

ICT-onderzoek. Vorige week donderdag kon het

Netherlands Institute for Research on ICT, dat

meer dan zeventig leerstoelen uit Twente, Delft

en Eindhoven bij elkaar brengt, dan ook een

vliegende start maken. Tijdens de kick-off in de

Utrechtse Jaarbeurs werd ook meteen het eerste

centre of excellence gelanceerd, dat zich gaat

richten op betrouwbare ICT-systemen.

Minister Plasterk noemt ‘gewicht in de schaal leggen’, als belangrijkste taak van NIRICT. Midden: directeur Peter Apers.

NIRICT VAN START MET CENTRE OF EXCELLENCE

Drie TU’s gezamenlijk in betrouwbare ICT-systemen

WIEBE VAN DER VEEN

‘Niks modderen of polderen, excelleren!’


6 Thursday 29 March 2007

Contributors: Mike Maier, Kamran Sheikh and Anindita GangulyGrand Café in Bastille

There will be two ‘lunch corners’ situated in Horst and Citadel/Ravelijn. The latter is especially for the School of Management and Governance which will move there in 2009. In November 2006 the Executive Board decided to shut down the Mensa in the Bastille and to integrate this into a large, central company restaurant in the Waaier. The catering heart of the new Education and Research (O&O) cent-er will be there – where all O&O functions of the UT will be concentrated – as well as in Langezijds, which will get a more commercial look due to its close relationship with the Knowledge Park.The main consequence of these measures is that the canteens in Hogekamp and Capitool will disap-pear in due time and that the Cubicus canteen will be reduced to soda and candy machines. There is still some speculation as to the function of the canteen in the Spiegel. That canteen may become an ‘unmanned catering location with vend-ing machines’ as of 2009. A part of the kitchen would be used as a catering service for the Executive Board and the service departments in the building.The Theatercafé has appar-ently seen its best days; it will no longer be the place where people eat lunch inside, or drink beers outside on the terrace. During the day, the location will be used for private group lunches and social gatherings, usually in conclusion of other events in the Vrijhof. After 4 pm, the supervising cultural organi-zation Apollo may still use the café. The renovation of the Waaier will start in 2008 and will last a year. A proposal has been made by the Executive

Board and will be sent to the University Council. The new restaurant (a ‘food court’ with ‘strong prod-uct presentation and a fresh look, relaxed atmosphere, good lunches, cheap daily menus, free-flow elements, line buffets, front cooking and a multifunctional area to sit’) will open in 2009. The Executive Board estimates 1000 to 1200 customers a day – students, employ-ees and guests. During the renovation, a temporary catering location will be set up in Langezijds. The two ‘lunch corners,’ where peo-ple can also eat their brown-

bag lunch, will get a ‘trendy assortment,’ anticipating the growing number of stu-dents (to ten thousand) and employees. The three cater-ing locations in the O&O center will differ from each other in ‘specific elements of the assortment’ according to the plans.Kees van Ast, the portfo-lio holder in the Executive Board, says the catering function will be outsourced to an external company. The invitation to bid will start next month. ‘Current staff, now UT employees, will be employed by the new caterer, rather than by the UT itself.’ There is also speculation as to whether Ravelijn will be renovated or demolished to make place for a new build-ing. If Ravelijn is sufficient for the School of Management and Governance, Citadel may be used as a temporary location for groups in transit and as a place for students to study, according to Van Ast.

The Executive Board is keeping the Drienerburght hotel and the Faculty Club out of the catering plans. According to Van Ast the hotel is in desperate need of an upgrade and there might be a possibility of a com-bination with the Faculty Club down the road. Both could profit from each oth-er’s company. The director of the Drienerburght has been asked to draw up a plan for this. According to Van Ast it is quite reasonable to think that a new hotel will be placed next to the Faculty Club, ‘for instance at the Drienerlolaan.’ But it may not be that simple, because plans in that direction will first be measured against what the new arrangement in Langezijds will bring. ‘The question that will always sur-face is how commercial we want to be as a university.’

Bert GroenmanTrans. Henriëtte van Dorp

The new catering concept for the UT continues

to develop. Last week, the Executive Board decid-

ed to combine the Mensa and the Stek restaurant

into a Grand Café and to open the Theatercafé

only during the daytime for private lunches and

group events.

CLIMATE CHANGE PROJECTS

Short course aids developing countriesEnergy experts from all over the world are visit-ing the University of Twente to participate in the annual short course Formulating Proposals for Clean Development Mechanisms (CDM) Projectsorganized by the Tech-nology and Sustainable Development section of the Center for Clean Technology and Environ-mental Policy.

The course is sponsored by TSD and its international partners, the International Institute for Geo-Informa-tion Science and Earth Ob-servation in Enschede (ITC) and UNEP Risoe from Denmark. The course, taking place from March 5 – April 5 at the ITC, deals with the public and private sec-tors’ involvement in energy, environmental and climate

change projects.Sixteen course participants from ten different coun-tries are here in Enschede studying causes and effects of climate change, current international policy concern-ing climate change, possible solutions to combat climate change, funding regulations related to CDM, project for-mulation for CDM projects, calculating possible CO2 sav-ings of a project and general aspects of proposal writing.One participant, Mr. Hen-agge Sunil Somathilaka, is visiting the UT for the second time. Somathilaka lives in Ratnapura, Sri Lanka where he works as a chief engineer for the Ceylon Electricity Board in Sri Lan-ka. His research interests are related to energy and water, which he carries out in co-operation with the Interna-tional Water Management

Institution in Sri Lanka. Somathilaka talks about his work experience, ‘In 2001 I participated in the short course on ‘Energy Manage-ment and Cleaner Produc-tion in Small and Medium Scale Industries.’ With the knowledge I gained dur-ing the course, I was able to set up a quality standard within the Ceylon Electricity Board. My employer is the first government institution in Sri Lanka to have quality standards certified with the International Organization of Standards, with ISO 14001 (environmental management) and ISO 9001 (quality man-agement of a system such that it meets applicable regu-latory requirements).Somathilaka is particularly interested in this course be-cause within the Ceylon Electricity Board, at the Samanalawewa Power Sta-

tion where he works, there are many opportunities for CDM projects like mini-hydro projects, water diver-sion to the Samanalawewa reservoir, reduction of irriga-tion releases from the dam and water shed management projects. Another course participant, Ms. Robinah Nanyunja, is a project supervisor for ‘Pilot International’ and ‘Save our Planet Earth’ in Kampala, Uganda. She is visiting the Netherlands for the first time ever, leaving behind her two-year-old son to participate in TSD’s short course.Nanyunja explains why she is here: ‘My goal is to improve my skills in proposal writing, especially for fundable CDM proposals. I hope to improve the contribution of my organization to sustainable development and in the field of environment, energy and

climate change in Uganda. The training course is neces-sary because there are still very few countries that at-tempt CDM projects. Poten-tial investors for these kinds of projects are hard to find. When I return to Uganda I intend to train my research assistants and community development officers so they can improve their skills in proposal writing as well.’ Both participants are im-pressed by the amount at-tention given to energy management and the envi-ronment in the Netherlands. Nanyunja describes the situation in Uganda, ‘At the moment it seems that only the people who studied the environment care about it. However, it is becoming more important in our coun-try. A positive development is that our children learn to be more conservative towards

the environment at school.’ Somathilaka justifies the rela-tive lack of attention shown in Sri Lanka, ‘In developing countries there is more at-tention for economical and political issues. In underde-veloped countries we still have to deal with corruption, hunger and poverty. People who have to cope with these issues survive by the day; they cannot afford to use their energy to think about the future.’Until the day comes that caring for the environment is no longer a luxury for developing countries, courses like the one offered by ITC and UT must suffice to help specialists resolve environ-ment-related issues in their countries.

Wendie Klieverik

Pictured are short course participants hailing from India, Indonesia, Rwanda, Ghana, Uganda, Sri Lanka, China, Colombia, Tanzania and Kenya. Among

those represented are Mr. Somathilaka (front row on the stairs, fourth from the top), Ms. Nanyunja (standing below in the back, fourth from the left),

and the course director Joy Clancy (front row on the stairs, second from the top).

Involved lecturers, satisfied students

The visitation commit-tee has a positive impres-sion of the bachelor’s program Applied Physics and the master’s pro-grams Applied Physics and Nanotechnology. Members of the visitation commit-tee spoke to students, lec-turers and staff members on Wednesday, March 14 and Thursday, March 15.

The visitation committee has the ‘overall impression’ that the quality of the programs is sat-isfactory, that the lecturers are motivated and very approach-able, and that students enjoy themselves. The quality of the lecturers is valued by the stu-

dents. The curriculum is cohe-sive, with a good balance and diversity of working styles. The level of the programs is good. The practical work is modern and ‘the appraisal is exemplary,’ according to the chairman of the committee Dr. Gerard Nienhuis. There was consider-able notice of the unique char-acter of the ‘applied’ physics. Also named as positive points are the quality control, study accompaniment and the pre-master’s course program for higher professional education students.The committee also gave some recommendations. The indi-vidual evaluation for bachelor’s assignments could be better. The ‘entrepreneurial’ character of the university is not espe-cially apparent in the programs. The duration of the programs is a point of concern and the objectives could be more ambitious. The visitation com-mittee thinks nanotechnology is ‘a program with potential’ but it should strive for a higher profile. The definitive report of the committee will be pub-lished in a few months.

Trans. Henriëtte van Dorp

Photo: Arjan Reef

Your opinion about this page The intent of the English page is to serve the inter-national community at the UT. To better gauge the needs and interests of our readers, we are con-ducting a survey. Please help us help you by click-ing on www.mijnopinie.nl/english. The survey site is also available via the UT Nieuws online (www.utnws.utwente.nl/new/ and then click on English). We look forward to serving you even more effectively in the future.



LN.ETNEWTU.ETAUDARG

Technology and Society

Master of Science Programme

Universiteit Twentede ondernemende universiteit

Philosophy of Science,

Study the meaning of

science and technology

in today’s world!

www.unimaas.nl/forum-maastricht2007

Are the absent always in the wrong?

Among the contributors:

Jeremy Rifkin, Frans Timmermans,

John Vinocur, Benjamin W. Mkapa,

Lanxin Xiang,

R. Bauboeck, E. Laszlo,

EUROPE, the Big Absentee? Striving to realize its potential

9 - 11 May 2007, Maastricht

Special

rate for

students!

ADVERTENTIES

STUDIUM GENERALE OVER RUSLAND

Met tolk en trein door Siberië

De voorzitter van de studiereiscommissie Matryoshka (Russisch koosnaampje voor groot-moeder) Arjen Pille (CT) en zijn reisgenoot Justin Dorneanu (TN) hebben zich al aardig voorbereid op de reis. ‘Een aangebo-den drankje móet je altijd opdrinken, anders ben je onbeleefd,’ weet Justin. ‘Ha, vandaar dat alco-holisme,’ begrijpt Arjen. Justin:‘En je mag geen handen schudden als je nog buiten staat. Eerst over de drempel en dan pas begroeten.’ De twee studenten zit-ten op het terras van het Theatercafé, lekker in de

voorjaarszon. Over twee weken zal voor hen de temperatuur een paar graden minder zijn. ‘In Siberië zitten we pre-cies in de overgang van extreme kou naar extreme hitte. Het zal er rond het vriespunt zijn.’ Een groep van bijna dertig man vertrekt op 10 april per vliegtuig naar het eerste reisdoel: Sint Petersburg. Daarna volgt Moskou. Arjen:‘We beginnen in het westerse deel om er een beetje in te komen. Vervolgens nemen we de Trans-Siberië Express naar Irkutsk, de hoofdstad van Siberië en 5100 kilometer ten oosten van Moskou. We nemen een kijkje bij een groot zoetwatermeer. Vanuit biologisch oogpunt

heel interessant. Er leven bijvoorbeeld zoetwaterzee-honden. Onderweg gaan we naar miljoenenstad Novosibirsk en bekijken we Akademgorok, een uni-versiteitsstad. Daar bezoe-ken we het Lavrentyev Hydrodynamica Instituut.’ De studenten wippen ook

aan bij het Amerikaanse Dow Chemical Company, één van de grootste internationale chemische bedrijven in de wereld. Arjan: ‘Ik ben wel nieuws-gierig naar de verschillen tussen Russische bedrijven en Amerikaanse.’ Justin: ‘En naar de wetenschap

en onderzoeksapparatuur. We hoorden al verhalen over onderzoekers die met soldeerbouten eerst hun apparatuur moeten fiksen voordat ze aan de slag kunnen.’ Justin heeft ter voorbereiding een lite-ratuuronderzoek naar de geschiedenis van Rusland

gedaan. ‘Moskou was vroe-ger bijvoorbeeld een heel klein stadje, gelegen op een handelsroute. Dat bracht de stad veel rijkdom, zodat het kon groeien tot was het nu is.’ Arjen: ‘De deel-nemers hebben ook een taalcursus gevolgd. Tien middagen lang, geregeld via de Open Universiteit. Het is een ontzettend moeilijke taal met veel naamvallen die men te pas en te onpas gebruikt. De klemtoon bepaalt de uitspraak. Zo verandert de ‘o’ in een ‘a’ bij het woord ‘gorosho’ wat ‘goed’ betekent. Lastig dus.’ Voor de reis heeft de commissie dan ook een reisorganisatie in de arm genomen, mét tolk. Het Studium Generale begint vanavond om half acht in het Amphitheater van de Vrijhof. Spreekster Marie Thérèse ter Haar is de drijvende kracht achter Empirique, een organi-satie die zakelijke reizen en arrangementen naar Rusland verzorgt. Lisette Harting studeerde elek-trotechniek aan de UT en zal vertellen over de stage die ze in 2003 liep op Tomsk State University of Control Systems and Radioelectronics.

Het Studium Generale staat vanavond in het

teken van Rusland. Aanleiding hiervoor is de

studiereis die studenten chemische techno-

logie en technische natuurkunde begin april

maken naar het land van glasnost en perestrojka.

Ruslandkenner en -liefhebber Marie Thérèse

ter Haar spreekt in het Amphitheater over haar

ervaringen in het uitgestrekte land. Ook EL-

alumna Lisette Harting is er om te vertellen over

haar stage in Siberië.

SANDRA POOL

Arjen (rechts) en Justin zijn klaar voor de studiereis naar Rusland.




ACTIEWEEK KOM IN BEWEGING

‘Even de boel lekker los masseren’

Terwijl je collega’s gebukt gaan onder een naderende deadline, knijp jij er even tus-senuit voor een massage. Dat is heel normaal, in zo’n ac-tieweek. Want door al dat in-tensieve computerwerk hebjij toevallig wel een pijn-lijke nek ontwikkeld. En de schouders voelen ook ietwat stijfjes. Op naar het Sport-centrum dus, voor een gratis massage.Daar staan in de Spelzaal zes fysiotherapeuten in spe, eer-stejaars studenten van Saxion Hogeschool, klaar om UT-medewerkers onder handen te nemen. ‘Je mag uittrekken wat je wilt’, zegt één van hen. ‘Mij maakt het niet uit.’ Het hemdje blijft aan, dat voelt toch wat minder bloot. Met koele handen (net niet te koud) begint ze voorzich-tig de boel een beetje los te masseren. Hier en daar wordt wat gekneed, gestreken en geklopt. Best prettig. Van-

uit de speakers klinkt Bryan Adams met ‘Everything I do’. Met de oogjes dicht blijkt de massage nog fi jner. ‘Ik pak even wat olie’, zegt de mas-seuse zachtjes, en ze kneedt er vervolgens weer lustig op los. Na een kwartiertje zit het erop, helaas. De stijfheid van de nek is verdwenen, de schouders voelen lichter.Ook Alisia Peters, promo-vendus bij chemische tech-nologie, wil graag gebruik maken van de gratis massage. ‘Deze actie komt precies op het goede moment, want ik heb last van nek en schou-ders. Even de boel los mas-seren dus.’ Peters vertelt dat ze de laatste tijd veel achter de computer heeft moeten werken. ‘Normaal is mijn onderzoekswerk wel afwis-selend. Ik sta veel in het la-boratorium.’ Sjoerd Visser, arbo- en milieu-coördinator bij de faculteit EWI, staat met een kop kof-fi e ook te wachten op een plek op de massagetafel. ‘Ge-zien mijn functie mag ik dit

natuurlijk niet missen’, grapt hij. ‘Ik had dit in voorgaande jaren ook al eens willen doen, maar het kwam er niet van. Het lijkt me wel prettig.’ Nee, Visser heeft geen klachten. Soms wel, na een lange dag achter de computer of van wat spitwerk in de tuin. ‘Ook

binnen EWI valt het mee met medewerkers die klagen over rug, nek of schouders’, vertelt hij. ‘Steeds minder ei-genlijk. Dat komt waarschijn-lijk omdat we tegenwoordig bij nieuwe mensen zorgen voor een standaard werk-plekonderzoek. Als arbo- en

milieucoördinator heb je daar ergonomische richtlijnen voor. Dat werkt dus wel preventief. Ontwikkelen mensen alsnog klachten en is hun werkplek in orde, dan verwijs ik ze naar de bedrijfsarts.’ Over zijn eigen massage is Visser na afl oop heel tevreden. ‘Het was erg fi jn.’

Vandaag (donderdag) wordt er van 12.00 tot 13.30 uur nog een klimclinic gegeven in het Sportcentrum. Op het Bastil-leveld staat vandaag en mor-gen een fi etsenmaker klaar om het stalen ros zomerklaar te maken.

35 jaar Bata

Proficiat!Namens alle medewerkers

van Hassink Drukkers

Handelsstraat 1

Postbus 177

7480 AD Haaksbergen

Telefoon 053 5721777

Telefax 053 5726275

[email protected]

www.hassink.nl

Vraag naar:

Jan Nijkrake

06 22 56 66 64

ADVERTENTIE

Sanne Schoon, fysiotherapeut en coördinator bedrijfssport, geeft een massage. Ze werd deze week bijgestaan door studenten fysiotherapie van Saxion.

‘Kom in beweging’, zo heet de voorjaarsactieweek

van het project Gezond en sterk op het werk.

Het heerlijke lentezonnetje lokte de medewerkers

massaal naar buiten voor een rondje kickbiken of

lunchwandelen. In het Sportcentrum konden ze

terecht voor een workshop Salsadansen en een

klimclinic. Gisteren was het zelfs mogelijk om

een ontspannende massage te krijgen.

EL RAHMA GAAT OP IN MSV TWENTE

Moslimvereniging wileen objectiever beeld

El Rahma, de studen-tenvereniging voor moslima’s, bestaat niet meer. Onlangs slo-ten de dames zich aan bij de nieuwe Moslim Studentenvereniging Twente, toegankelijk voor mannelijke én vrou-welijke studenten van UT én Saxion. Kaoutar Kanjaâ en Havva Likoģlu, die een jaar geleden El Rahma oprichtten, zeg-gen nu:‘We willen een vereniging worden voor iedereen.’

De doelstellingen van de nieuwe vereniging zijn ambitieus: niet alleen wil ze de sociale en culturele ontwikkeling van haar leden stimuleren, ze ziet ook een maatschappelijke rol voor zich weggelegd. Kanjaâ: ‘Het wordt tijd dat we mét elkaar in plaats van over elkaar gaan praten.’ Zo was er vorige week woensdag een film- en discussieavond. ‘Veel men-sen kennen de islam alleen uit de krant’, zegt Likoģlu. ‘We zien het als onze taak om een objectiever beeld te schetsen.’Vorige week ging ook een cursus Arabisch van start. Tot verrassing van de studentes was de belangstelling groot. Kanjaâ: ‘Leuk is dat ook Nederlanders en Duitsers aan de cursus meedoen. De klassen zijn een mengelmoes, echt multiculti.’Naast het aanbieden van cursussen en het bevorde-ren van sociale cohesie, gaat

de MSV Twente ook actief meewerken aan een betere instroom van allochtone scholieren in het hoger onderwijs. Onlangs bleek dat allochtonen vaak een te laag studieadvies krijgen. Iets dat Kanjaâ en Likoģlu ook overkwam. Beide kregen ze ooit een mavo-advies. Kanjaâ: ‘Mijn broers ook trouwens. Eén heeft nu een hbo-diploma, de ander twee universitaire diploma’s.’ Likoģlu: ‘Het motto was een beetje: zie eerst maar of je dit redt, dan kijken we daarna wel verder. We willen door voorlichting het signaal afgeven: onderschat je eigen kwaliteiten niet.’Op Saxion studeren veel meer islamieten dan op de

UT. Door de studentenver-eniging ook voor hen open te stellen, zal het ledenaantal sneller groeien, vermoeden ze. Dat heeft echter ook een negatieve consequentie, want de regels van de Student Union zijn duidelijk: een vereniging heeft alleen recht op (financiële) steun als 75 procent van haar leden uit UT-studenten bestaat. En Saxion heeft én meer stu-denten én meer moslims. Kanjaâ: ‘Het zal dus moeilijk worden, maar we gaan alles op alles zetten om toch aan de eisen van de Union te voldoen.’

Meer informatie: www.msvtwente.nl

Havva Liko lu (links) en Kaoutar Kanjaâ

Foto: Arjan Reef

MAAIKE PLATVOET




Autoliefhebbers kunnen vanaf vandaag hun hart weer ophalen op het jaarlijkse au-tofestijn. Tussen alle glitter and glamour van razendsnelle Jagu-ars en strak gelijnde Porsches kunnen bezoekers voor het eerst de auto van de toekomst bewonderen. Vier UT-studen-ten werkten eraan mee: Jeroen Terlouw en Lucien de Baere (beiden civiele techniek) en Gertjan Endeman en Jos Tha-len (industrieel ontwerpen). In maagdelijk witte overalls staan ze op hun dooie gemak in het paviljoen ‘Auto in de toekomst’, dat het hart vormt van de imposante Europahal. Handjes op de rug, een beetje rondscharrelen, wat kletsen. Totaal andere sfeer dan de dag ervoor, verzekeren ze.

Toen was het stressen. Kabels die niet aangesloten konden worden, ontbrekende laptops en niet-werkende appara-tuur. ‘Ongerief op het laatste moment, je kent het wel,’ zegt Jeroen. Maar na even flink doorhalen is de klus geklaard. Drie levensechte automodel-len, mock-ups genaamd, staan te schitteren tussen de gere-nommeerde autodealers en bekende merken. Met gepaste trots praten de studenten over hun futuristische creaties. De aandrijving, blootgelegd in het eerste model, gebeurt door een met waterstof ge-voed brandstofcelsysteem. Gertjan: ‘Eindhoven heeft deze technologie ontwikkeld. Een soort superaccu levert stroom, ondersteund door een hybride aandrijving van vier elektromotoren, verstopt in de wielen. Door te remmen

wekken deze motoren stroom op. Duurzaam in gebruik dus. Superschoon is-ie ook, want de uitstoot is louter water.’ Gertjan ontwikkelde een tooldie aangeeft hoe zuinig je rijdt. ‘Op het dashboard zie je de klassieke kilometerteller en het brandstofniveau. Raak je het scherm aan dan verschijnt er nóg een informatiebron die aangeeft wanneer je als bestuurder efficiënt rijdt.’ Een hooggehakte ‘pitspoes’ in kor-te rok rijdt op een minifietsje lachend voorbij. Ze trekt de aandacht van de mannen. Voor een cameraploeg stapt ze even af. ‘Wat staat er op je rokje,’ vragen ze. ‘Niet zeuren, maar scheuren,’ lacht de blondine. En ze draait gewillig een rondje terwijl de cameraman de tekst gretig vastlegt. Lucien, een echte autoliefhebber, vertelt dat het ICT-gebruik in de auto-industrie een hoge vlucht zal nemen. Een anima-tiefilmpje brengt de moge-lijkheden in beeld. Te zien is een auto die uitwijkt voor een omgevallen boom op de weg. ‘Afwijkend gedrag dus. Met ICT-middelen kunnen we dit gevaar in de toekomst door-geven aan andere automobi-listen zodat ze gewaarschuwd

zijn. Het zal dus veiliger wor-den op de weg.’ Jos gaat ver-der: ‘Gevaar kun je met hulp van een interface weer terug-koppelen aan de bestuurder.’ Met het oog daarop ontwierp hij Karma, soort smiley-pop-petje op het dashboard. ‘Het is een elektronische interface die met stem en gezichtsuitdruk-king informatie geeft. Rijd je te hard, dan kijkt-ie boos; is er gevaar, zoals die omgevallen boom, dan kijkt-ie bang. Heel wat

anders dan de klassieke knipperlichtjes en alarm-pjes, want hierbij gaat het om emotie en gevoel.’Zo’n anderhalf jaar geleden kwamen de vier studenten voor het eerst bij elkaar, be-naderd door hun studiebege-leider.Voor de IO-studenten vormen de ontwerpen hun bacheloropdracht; voor de andere twee is het hun afstu-deeropdracht. De Stichting Natuur en Milieu daagde de drie technische universiteiten uit om een aantrekkelijke, duurzame en toekomstgerich-te auto te ontwerpen en op de AutoRAI te presenteren. Aanvankelijk was het in de vorm van een wedstrijd, maar vanwege de 3TU-federatie werd het omgezet in een ge-zamenlijk project. Jeroen: ‘De vakgroep verkeer, vervoer en ruimte heeft de opdracht op-gepakt en in overleg hebben we de taken verdeeld.’ Kasper van Zuilekom, technisch me-dewerker van die vakgroep, begeleidt het project. ‘Opmer-kelijk zijn de cultuurverschil-len in aanpak. Eindhoven en Delft komen echt met model-len. Wij zijn meer van de con-cepten,’ aldus Van Zuilekom. Met het initiatief wil de stich-ting aantonen dat het allemaal

veel sneller kan en ook moet met het realiseren van milieu-vriendelijke automobielen. Jeroen spoorde de huidige mobiliteitstrends op. ‘Ondanks proeven met gratis openbaar vervoer en fietsplannen, blij-ven mensen

trouw aan hun auto. Er ko-men dus alleen maar meer auto’s bij. De infrastructuur kan dit niet bijhouden, files blijven bestaan. Die tijd zul-len we in de toekomst nuttig willen besteden. Het karakter van de auto verandert daar-door. Je moet denken aan een soort tweede huis of kantoor. In het interieur, door Delft ontworpen, zit een draaiende bestuurdersstoel. Je kunt je dus omdraaien en met de passagiers op de achterbank kletsen. Voor de komende jaren moeten we naar een technologie die het mogelijk maakt tijdens een file een krantje te lezen. Een soort automatische piloot dus.’ Over vijf minuten is de persbriefing, krijgen de stu-denten te horen. Jeroen wijst nog even op de ingeklapte fietsjes boven de auto’s. ‘Heel makkelijk om mee te nemen. De auto parkeer je aan de rand van de stad en je gaat op de fiets verder.’ Een hele meute camera- en geluidsmannen dringt zich rond het autopaviljoen. De persconferentie nadert. De

vier studenten schuiven op richting perscolonne. De mock-ups zijn inmiddels ingepakt in witte doeken. Het geheel ziet er veelbe-lovend uit. De directeur van de Stichting Natuur en

Milieu, Mirjam de Rijk, verhaalt over het

bijzondere van de

mi-

lieuvriendelijke auto op deze RAI. Ze noemt

het 3TU-mobiel de eerste open source auto omdat je als gebruiker kunt inbrengen wat je wilt. Naar eigen wens en inzicht. Dan is het tijd voor de onthulling. Onder neerdwarrelende roodwitte confetti verschijnt het kunst-stoffen exterieur, door Delft ontworpen. De toegesnelde media draaien en flitsen. Na onthulling van de andere twee modellen is de chaos compleet. Studenten bele-ven hun minutes of fame. UT-er Jeroen doet zijn verhaal voor de snorrende camera. Als de rust is teruggekeerd, tanken de studenten bij met wat eten en drinken. Ze moeten nog tot mid-dernacht. ‘Best pittig,’ zegt Lucien. ‘Ik snap ook niet hoe die autodames dat vol-houden op die naaldhakken.’ Minister-president Jan Peter Balkenende opent later op de dag de AutoRAI officieel. De auto van de toekomst blijkt helemaal zijn ding. Gertjan:‘Nee, we hebben zelf niet met hem gepraat. Hij heeft in het interieur gezeten en gesproken met de twee dames van Delft die het model ontworpen heb-ben. De mock-ups trekken alle aandacht. We hebben echt wat te showen en een boodschap te vertellen.’

Hoe ziet een auto er in 2020 uit? Welke brandstof

gebruikt-ie en wat voor technieken en materia-

len zijn er nodig? De Stichting Natuur en Milieu

vroeg studenten van de drie TU’s daarover na te

denken en de auto van de toekomst te ontwik-

kelen. Het resultaat: c,mm,n (common), mag er

zijn. De duurzame, milieuvriendelijke wagen die

afgelopen dinsdag op de Amsterdamse AutoRAI

aan de pers gepresenteerd werd, is een trekpleis-

ter van de eerste orde.

Succes met auto van de toekomst

SANDRA POOL

Voor de camera vertelt Jeroen Terlouw over de auto van de toekomst. In deze mock-up is de aandrijving van de auto te zien. Jos Thalen toont hoe de gezichtsuitdrukking van het Karma-poppetje werkt.

Directeur van de Stichting Natuur en Milieu Mirjam de Rijk staat de pers te woord. Achter haar de betrokken

studenten en begeleiders.



LAUGHING MATTERS

Interactie, timing en verrassing‘Qua organisatie was dit de beste editie ooit, alles liep op rolletjes. Na een paar jaar we-ten we natuurlijk ook hoe het moet. We waren goed voor-bereid.’ Buitink vertelt dat televisie- en radio-omroep BNN, medeorganisator van Laughing Matters, het festi-val heeft ‘omarmd’ en in ie-der geval voor drie jaar heeft bijgetekend. ‘Dat is natuurlijk prachtige reclame voor onze universiteit. Leuk ook dat er veel studenten en personeel onder de bezoekers waren.’ Vooral de extra voorstel-ling van de populaire Lama’s, op woensdagavond in het Sportcentrum, was binnen no time uitverkocht. De eve-nementenmanager weet dat de cabaretiers van de Lama’s zelf ook razend enthousiast waren. ‘Het was het mooiste optreden dat ze ooit hadden gehad, zeiden ze. We bekijken nu of er volgend jaar weer een extra voorstelling van de Lama’s komt. En hopen na-tuurlijk van wel.’ Volgens Buitink deed ook de Vestingbar in de Bastille goede zaken tijdens het vier dagen durende festival. ‘Als ik ’s ochtends vanuit hotel Drienerburght naar de Vrij-hof wandelde, kwamen daar de laatste bezoekers net van-daan. Echt waar.’Buitink is tevreden, het pu-bliek was dat ook. Op vrij-dagavond bleek Men in Coats, een Brits humoristisch duo, een echte publiekstrekker.

Bezoekster Wendy Hen-dricksen vond ze zelfs het ál-lerleukst: ‘Het was een soort clownsact. Het verrassingsef-fect was erg goed, omdat het eens een heel ander soort ca-baret is. Vooral het stuk waar-bij de twee heren samen een soort dwerg speelden, vond ik erg vermakelijk.’ Ook TCW-student Thomas van Ardenne wees Men in Coats aan als de nummer één. ‘De timing van dit visuele theater was echt top. Jason Wood was een goede tweede. Hij deed erg grappige en sterke imita-ties van popnummers, maar helaas waren een aantal daar-van niet echt bekend. Zijn interactie met het publiek was wel erg goed.’ Herwin Pul daarentegen moest voor-al lachen om twee andere cabaretiers.‘De stand-up co-medians Martijn Oosterhuisen Harry Glotzback vond ik erg goed. De snelheid zat er lekker in. Dat kon ik wel waarderen.’ WB-student Johan van Schagen noemt Turkish Delight als de echte topper. Johan doelt hiermee op een verrassingsact waar-bij je als nietsvermoedende bezoeker ineens middenin een sauna staat tussen twee naakte dames. ‘Dat was echt vet, ik noem het de meest confronterende act van de hele avond.’Ook leuk vonden veel men-sen het optreden van Adje, bekend van de tv-show Mooi! Weer de Leeuw van

Paul de Leeuw. Adje trad als gast op in de ‘Not the Dr. Phil Show’. Bezoekster Ma-ria Heimbecker: ‘Een ont-zettend diverse show, met allerlei gasten en dat vind ik erg leuk. De Men in Coats waren mij veel te voorspel-

baar.’ Adje zelf vertelde na afloop van de show waar hij nou om moest lachen tij-dens Laughing Matters: ‘Ik versta natuurlijk geen En-gels, dus veel acts vielen af. Dan is Turkish Delight al snel de beste.’

Ruim vierduizend bezoekers kwamen afgelopen

weekend naar de Vrijhof voor het humorfestival

Laughing Matters. ‘Wederom een groot succes’,

zegt Tonnie Buitink, evenementenmanager van

de UT.

Leugenaar verraadt zichzelfWanneer iemand merkt dat zijn of haar leugen slaagt, gaat hij sneller en harder praten, druk gebaren met zijn armen en uitgebreid lachen. Dat concludeert zesde-jaars TCW Els Hettinga (23) in haar afstudeer-scriptie. Vorige week vrijdag rondde ze daar-mee cum laude haar studie af.

De titel van Hettinga’s scriptie luidt: ‘Glimlach of pokerface; het non-verbale gedrag van een succesvolle, gemotiveerde leugenaar.’ Els: ‘Ik wilde het gedrag nabootsen van een auto-verkoper die vierduizend euro biedt voor een inruil-auto, maar een week later zijn bod terugbrengt tot

drieduizend. Zogenaamd omdat hij is teruggeflo-ten door zijn baas. In zo’n geval stemt de klant meestal alsnog met het aanbod in, omdat hij in zijn hoofd al had bedacht zijn auto aan dat bedrijf te verkopen.’ Voor haar onderzoek liet de TCW-studente hon-derdzeventig proefper-sonen onder valse voor-wendselen naar het labo-ratorium komen, waar zij moesten proberen iemand anders – een assistent van Hettinga, die op de hoogte was van het experiment – door middel van een leugentje te beïnvloeden. Hettinga nam alle gesprek-ken in het laboratorium op met verborgen camera’s en kwam tot een opval-

lende conclusie: ‘Wanneer mijn assistent in de leugen trapte, ging de testpersoon sneller, hoger en harder praten, druk met zijn handen gebaren en veel lachen.’ Maar ook na een mislukte leugen gingen de proefpersonen zich anders gedragen. ‘Ze zakten wat in elkaar, keken weg van mijn assistent of gingen aan zichzelf plukken.’De uitkomsten van haar onderzoek zijn duide-lijk, maar toch vindt de studente het lastig om er harde conclusies aan te verbinden. ‘Je kunt niet zomaar zeggen dat iemand die lacht of wild gebaart, een leugenaar is. Het gaat bovendien om een combi-natie van gedragingen, en de meeste consumenten

zijn niet zomaar in staat die te filteren.’Het predikaat cum laude mag dan binnen zijn, Hettinga is nog niet klaar. ‘Ik moet ook nog afstu-deren voor mijn studie

psychologie. Dat ga ik doen bij de Inspectie Werk en Inkomen in Den Haag. Tegen de zomer hoop ik klaar te zijn.’

Frans van der Veeken

Deze springende dames probeerden het publiek op te warmen. Nena, een oudbewoonster van Tien-programma De Gouden Kooi, was te gast in de Not the Dr. Phil Show.

Men in Coats, een publiekstrekker.

Het optreden van de populaire Adje viel in de smaak.

FoutjeIn het UT-Nieuws van vorige week staat in het voorpagina-arti-kel ‘Betrokken docen-ten, tevreden studenten’ per abuis dat de mas-teropleiding Applied Mathematics is gevi-siteerd. Dat moet de masteropleiding Applied Physics zijn.

ADVERTENTIE

IEDER DIER TELT!

Els Hettinga

Tekst en foto’s: Frans van der Veeken



Academici blikken blijmoedig vooruit

Dat zei Sijbolt Noorda, voor-zitter van universiteitenver-eniging VSNU gisteravond in het VSNU-café. Daar was ook Hans Chang aanwezig, directeur van het natuurwe-tenschappelijke FOM-insti-tuut, dat nauw aan NWO is gelieerd.De uitspraak paste in de opge-togen stemming in het café. Nieuwe bewindslieden, nieu-we kansen, vonden de aanwe-zigen. Weg met al het kijven. Het gestolde wantrouwen tus-sen universiteiten en overheid, waar de veelbesproken com-missie-Chang tegen fulmi-neerde, moet rap verdwijnen.

Changs commissie pleitte voor een forse verhoging van het onderzoeksbudget met 1 mil-jard euro, te verdelen in 500 miljoen voor NWO en 500 miljoen voor de universiteiten. Maar dan moesten de universi-teiten wel met een plan komen voor de besteding ervan.Het miljard is er niet gekomen, maar Chang bleef gisteren optimistisch. Hij zag ruimte voor een verhoging van 300 miljoen van het NWO-bud-get. Bovendien konden vol-gens hem ook de universiteiten meer geld krijgen, dat allereerst aan de alfa-studies zou moeten worden besteed.

Een milde discussie ontstond alleen over de vraag welke nieuwe wetten er nodig zou-den zijn. Sebastiaan den Bak, voorzitter van studentenver-bond ISO en bestuurskunde-student aan de UT, pleitte voor wetten die meer ‘differentiatie’ in het hoger onderwijs moge-lijk zouden maken. Maar er kan al van alles, vond Hans Adriaansens, oprichter en aanjager van de intensieve uni-versity colleges die veel navol-ging krijgen. ‘Kleine groepen, intensief onderwijs, selectie na de poort… Je moet alleen voorkomen dat het geld voor undergraduate onderwijs ergens anders terechtkomt.’ Hij dacht aan bekostiging via de student. Dat zou de nieuwe minister wel mogen regelen.Adriaansens kreeg bijval van Karl Dittrich, voorzitter van kwaliteitbewaker NVAO. ‘We hebben ons wel erg laten weg-

drukken de afgelopen tien jaar, terwijl er veel mogelijk is.’ En met veel nadruk voegde hij eraan toe dat de instellingen de lerarenopleidingen niet moes-ten vergeten: ‘Anders zitten we hier over tien jaar opnieuw en vragen we: hadden we geen andere accenten moeten leg-gen?’Maar de blijmoedigheid over-heerste. Ook een ambtenaar van OCW bespeurde opti-misme onder haar collega’s. ‘De nieuwe minister is een wetenschapper. Iedereen vindt het spannend: wat zal hij van onze plannen vinden?’Uiteindelijk was minister Ronald Plasterk de grote afwe-zige in het café. Veel verwach-tingen werden uitgesproken, maar naar het antwoord van de minister konden de aanwezi-gen slechts gissen.

HOP, Bas Belleman

De universiteiten en onderzoeksfinancier NWO

gaan onderling niet twisten over het onderzoeks-

budget. Wanneer de overheid extra geld vrijmaakt,

gunnen zij elkaar het beheer erover.

De UT-campus is sinds vorige week online te bekijken. Bezoekers krijgen een indruk van wat er allemaal op het terrein te doen en te zien is. Festiviteiten als de Batavierenrace, de introductie en de voor-lichtingsdagen krijgen speciale aandacht en ook studie- en sport-verenigingen kunnen er hun activiteiten op kwijt.

Een eerste stap rich-ting Second Life is het zeker niet, laat projectlei-der Eduard Pupupin van Bureau Communicatie weten. ‘In die virtuele wereld kun je gebouwen bijbouwen en dingen ver-anderen. Op de Oncampus, zoals de virtuele UT-cam-pus heet, kan dat niet. Het

is een online plattegrond waar we allerlei activiteiten initiëren. Onderzoekers kunnen er hun onder-zoeksresultaten op plaat-sen. Bezoekers hebben de mogelijkheid de kunstwer-ken en architectuur op het terrein aan te klikken en het bijbehorende verhaal te lezen. Ook studie- en sportverenigingen plaatsen hun activiteitenagenda op de site.’ De online campus is met name bedoeld voor mid-delbare scholieren, zegt Pupupin. ‘Zij krijgen zo een indruk wat er allemaal op de UT te beleven is. Voor een leerling uit bijvoor-beeld Zeeland is dat ideaal. Hoeft-ie niet helemaal naar Enschede af te reizen.’ De virtuele campus is via www.schoolsite.utwente.nl te bezoeken.

Campus opvirtuele toer

Atletiekvereniging Kro-nos heeft een kleine vierhonderd handte-keningen verzameld om haar pleidooi voor een nieuwe kunststof-fen atletiekbaan kracht bij te zetten. Student Union-bestuurder Vic van Dijk nam de krab-bels maandag in ont-vangst.

Dat er iets moet gebeuren met de sintelbaan, daarvan hoef je Van Dijk, belast met de portefeuille sport & cultuur en academische vorming, niet te overtui-gen. ‘De vraag is alleen wát. En, tegen welke prijs?’ Een kunststof atletiekbaan is duur, wil Van Dijk maar

zeggen. ‘Linksom of rechts-om: we hebben maar een beperkte pot met geld.’De kans dat er een kunst-stof baan komt, lijkt klein, niet in de laatste plaats omdat Van Dijk vindt dat de atleten van Kronos, met het FBK-stadion in Hengelo en de Enschedese atletiekvereniging Tion op fietsafstand, voldoende alternatieven voor handen hebben. ‘Het gebruik van de sintelbaan is bovendien ook weer niet zo intensief.’ Een baan van asfalt lijkt realistischer, maar is zeker nog geen uitgemaakte zaak. Ook afgraven en inzaaien, een sintelbaanloze campus dus, blijft een optie, aldus Van Dijk.

Handtekeningenvoor atletiekbaan


ESKIMOTEREN. Stel: je zit in je kano en je slaat om, wat dan? Zwemmen is een optie natuurlijk, maar dan raak je misschien je kano kwijt. Om maar te zwijgen over andere problemen wanneer je je hoofd in woeste rivieren boven water moet zien te houden. Om die reden is bij kanovereniging Euros onlangs weer een cursus ‘eskimoteren’ van start gegaan. In het binnenbad leren deelnemers met behulp van lichaam en peddel zichzelf zo snel mogelijk weer op te richten na omgeslagen te zijn. Er zijn nog cursussen op 2 en 16 april. Zie voor meer informatie www.euroskano.nl

Leiden lanceert nieuwe rankingTussen alle lijstjes van beste universiteiten duikt een nieuwe op: de Leiden Ranking. De universiteit becijfert de Europese pik-orde van universiteiten op grond van hun weten-schappelijke scores. Negen Nederlandse instellingen halen de top-100.

Eigenlijk levert het CWTS (het Leidse Center for Science and Technology Studies) vier verschillende lijsten. De belangrijkste daarvan meet de impact van wetenschap-pelijke publicaties, rekening houdend met de omvang van de universiteiten en de wetenschappelijke vakgebie-den waarbinnen ze publice-ren. Anders gezegd: wie voert gemiddeld het vruchtbaarste onderzoek uit?In Europa blijken dat

onvermijdelijk Oxford en Cambridge te zijn. Beste Nederlander is de Erasmus Universiteit op de acht-ste plaats. Net buiten de top-10 valt de TU Delft, op nummer 11. Utrecht, de Vrije Universiteit en de UvA pakken de posities 14, 15 en 16. Leiden zelf hangt op 23, Groningen op 24. Alleen Wageningen (26) en Nijmegen (43) halen de honderd beste nog. De ontbrekende universitei-ten zijn Maastricht, Tilburg, Eindhoven en Twente.De andere CWTS-lijsten zijn iets grover. Zo vermeldt het centrum wie de meeste publicaties op zijn conto schrijft. De getallen uit dat rijtje vermenigvuldigen de onderzoekers daarna met de uitkomsten van de impact-score uit het eerste rijtje en

zo komt, in een derde tabel, de totale impact van de uni-versiteiten bovendrijven.In de vierde en laatste lijst staat het aantal citaties per publica-tie per universiteit. Maar die lijst houdt geen rekening met de verschillende vakgebieden. In de geneeskunde, schrijft het CWTS, verwijzen onder-zoekers bijvoorbeeld veel meer naar andere artikelen dan in de technische vakken, dus zijn technische universi-teiten in zo’n ranking in het nadeel.De nieuwe ranglijst, die met steun van de Europese Unie is ontwikkeld, komt aan de vooravond van de veelbe-sproken ranking van het Times Higher Education Supplement. Die hogeron-derwijskrant publiceert jaar-lijks een internationale rang-orde, waarin ook het oordeel

van anonieme deskundigen – peer review - een rol speelt. Er is altijd veel kritiek op ran-kings, vooral van universitei-ten die laag scoren of er zelfs helemaal niet in voorkomen. Zo noemt de Rijksuniversiteit Groningen de Times-ranking ‘ongrijpbaar en discutabel’, vanwege de subjectieve des-kundigenoordelen. Uit pro-test lanceerde de RUG deze week een eigen ranglijst van citatiescores, waarop de RUGwonderbaarlijk goed bleek te scoren en op de dertiende positie terechtkwam (drie posities hoger dan CWTS becijferde in de citatiescore-lijst). Alle universiteiten klei-ner dan de RUG waren bij de berekening weggelaten, dat wel.

HOP, Bas Belleman

Verjaardagsfeestje Sexy en verleidelijk hadden de dames van dispuut Mnemosyne zich vorige week donderdag uitgedost om het elfjarige bestaan van hun club in de Pakkerij te vieren. Thema van de avond: Moulin Blue: diamonds & dildo’s are a girl’s best friend. De kleuren zwart en blauw deden het goed. Ook gespot: hoge hoeden, netpanty’s, boa’s en met kant afgezette gezichtsmaskertjes. Diamonds en dildo’s zijn op deze foto, heel discreet, niet te zien.



BIJNA ALLE SOLLICITANTEN WORDEN ‘GEGOOGELD’

Je bent internet sneller op dan afStaat er ergens op

internet een foto van

jouw dronken hoofd

op dat feestje van

die huisgenoot? Ooit

schandelijk geschol-

den op een weblog?

Heb je een naamge-

noot die paaldanst of

drugs gebruikt? Lastig

als je ergens sollici-

teert.

Ongeveer tachtig procent van de mensen die hun naam intikken op een zoekmachine als Google, krijgt daadwerkelijk een lijstje met treffers. Dat is niet altijd een genoegen: één op de tien ‘zelf-goog-elers’ kan zich niet vinden in het beeld dat oprijst, blijkt uit een recent on-derzoek van EPN, platform voor de informatiesamen-leving. Twee op de vijf ‘hits’ bet-reft websites waar naamge-noten op voorkomen. Er zijn nu eenmaal meer mensen die Jasper de Vr-ies of Anne de Jong heten. Meestal is dat geen pro-bleem, maar het kan akeli-ge gevolgen hebben als die naamgenoten veroordeeld zijn geweest voor drugs-handel of op pedofielen-sites opduiken. Het komt vaker voor dat zelf-googelers ontevre-den zijn over hun eigen imago op internet. Som-migen kiezen de vlucht naar voren en proberen hun blazoen te zuiveren. Onlangs stuurde een af-gestudeerde een e-mail naar een universiteitskrant met het verzoek om zijn naam uit het digitale ar-chief te schrappen. Zijn eerste treffer op Google introduceerde hem name-lijk als trage, twaalfdejaars student. Vond hij niet leuk. Dat schond zijn privacy, meende hij. Anderen zijn bang dat hun te fel aange-zette ingezonden brief nadelig kan uitpakken bij een sollicitatie. Is die angst terecht?Wat werkgevers precies met dergelijke informatie

doen, weet EPN-directeur Tom van der Maas niet. Wel weet hij dat ze Google bijna altijd gebruiken bij sollicitaties. EPN kreeg die informatie tijdens infor-mele gespreken met per-soneelsfunctionarissen van verschillende bedrijven en overheidsinstellingen.Maar on the record willen ze er weinig over kwijt. De meesten ontkennen zelfs met klem dat ze sollici-tanten googelen. Volgens een woordvoerder van Shell heeft het bedrijf geen baat bij een speurtocht op internet. ‘We hebben ja-renlang onderzoek gedaan naar onze sollicitatieproce-dure, inclusief de testen die

we kandidaten afnemen. Google zit niet in het systeem.’Gevraagd of de multinatio-nal soms niet wil weten of een sollicitant bijvoorbeeld actief is bij een rechts-extremistische website, antwoordt de woordvoer-der: ‘Wij gaan niet in op individuele gevallen.’ Om daarna te nuanceren: ‘Als iemands persoonlijkheid niet strookt met wat we bij Shell zoeken, komen we daar in de procedure van-zelf wel achter.’Het grote werving- en selectiebureau YER (Young Executive Recruitment) heeft minder moeite met het googelen van sollici-

tanten. ‘We gebruiken het soms als achtergrondin-formatie’, vertelt Marieke Steffens, manager van YER Campus Recruitment. Haar afdeling zoekt naar talentvolle hbo’ers en aca-demici in de technische, economische of juridische hoek. ‘Maar we hanteren Google zeker niet als selec-tiemiddel.’Haar eigen collega’s ge-bruiken trouwens vaker de populaire netwerksite Hy-ves dan Google. ‘Op Hyves is de informatie duidelij-ker. Je ziet bijvoorbeeld een geboortedatum, zodat je kunt controleren of het wel om de juiste persoon gaat.’Volgens Steffens gebeurt er zelden iets met de in-formatie. ‘Wel hebben we eens iemand op gesprek gehad die beweerde dat hij nog nergens anders had gesolliciteerd, maar op Hy-ves schreef hij over twee andere lopende sollicitaties. Dat is natuurlijk interes-sante informatie.’ Ze gokt dat in ongeveer een kwart van de gevallen de sol-licitant op internet wordt gezocht, ‘zoals zij ook over ons op internet informatie inwinnen.’Maar meer dan een eerste indruk geeft het internet niet, meent Steffens. ‘Soms komt er iemand op gesprek waarvan je in de eerste mi-nuut denkt: die geef ik nog geen stuiver. Maar dan kan in het gesprek blijken dat het eigenlijk om een am-bitieuze, talentvolle afge-studeerde gaat die toevallig snipverkouden is en suf uit zijn ogen kijkt.’

HOP, Bas Belleman en Thijs den Otter

Goede technologie om zelf je privé-gegevens uit zoekmachines te halen, bestaat niet. Een eigen site met ‘schone’ gegevens is mis-schien wel de beste remedie, al heeft die niet meteen het gewenste effect.

Ook volgens internetkenner en jour-nalist Tonie van Ringelestijn zijn men-sen die van internet afwillen goeddeels afhankelijk van sitebeheerders. Werken die mee, dan worden de Google-reser-vebestanden vervolgens nog een tijd-lang opgeslagen in het zogenaamde cachegeheugen. En tot overmaat van ramp bewaart een website als archive.org zo’n beetje alles wat op internet gestaan heeft. ‘Maar die site wordt eigenlijk alleen gebruikt door jour-nalisten.’Het hacken van een gewraakte site is weinig zinvol en bovendien streng verboden. Een eigen website opzet-ten is het beste tegengif, denkt Van

Ringelestijn. ‘Op de plaats van mijn oude weblog is nu mijn cv te vinden. Zakelijk, netjes, niets op aan te mer-ken. Ik kan het iedereen aanraden, maar er is wel geduld voor nodig. Als je vandaag een site begint, staat die morgen niet meteen bovenaan de lijst met google-hits. Het helpt als een groot aantal andere sites naar jouw pagina linken. Maar dan nog kan het weken of maanden duren voor een negatieve site naar de achtergrond is gedrukt.’Wie af en toe een stevig standpunt op een forum wil innemen, kan maar beter gebruikmaken van een moeilijk traceerbaar alias. Tegelijk hoopt en verwacht de internetkenner dat er op termijn minder krampachtig gedaan wordt over persoonlijke informatie op internet: ‘Achtergrondinformatie over sollicitanten is misschien handig voor een p&o-medewerker, maar het moet wel relevant zijn voor het werk dat ze gaan doen.’

Stel, er staat iets vre-selijks over je op het internet. Een foto die nooit onder ogen van een potentiële werk-gever mag komen of een dramatisch slecht werkstuk. Wat kun je daar tegen doen?

Allereerst stuur je de eigenaar van de web-site een bericht. Als die niet reageert, spreek je de provider aan. Als die zich doof houdt voor de klacht, dan neem je een advocaat in de arm. Bijvoorbeeld internet-specialist Peter Kits, advocaat van Holland Van Gijzen Advocaten. ‘Als de foto in jouw opdracht is gemaakt en zonder jouw toestem-ming is gepubliceerd, kun je de eigenaar van de site op basis van het portretrecht aanpakken’, vertelt Kits. ‘Die moet het portret dan van de site halen. Is de foto niet in jouw opdracht gemaakt, dan ligt het wat moeilijker. Als je aannemelijk kunt maken dat je als geportretteerde een redelijk belang hebt bij verwijdering en dat dit opweegt tegen het belang van de vrijheid van informatie, kun je de provider sommeren om mee te werken. Weigert de eigenaar opnieuw, dan kan de provider de site blokkeren.’

Verder kun je een beroep doen op de wet op de bescherming van persoonsgegevens. Als iemand je naam ver-meldt, is dat een gebruik van een persoongege-ven. Dat mag niet altijd, stelt Kits. ‘Maar ook hier geldt dat je moet kun-nen aantonen wat jouw belang is. Als je bijvoor-beeld in een nieuwsbe-richt figureert en uit de digitale archieven wilt worden geschrapt, dan moet je aantonen dat de nieuwswaarde van jouw naam niet opweegt tegen de schending van je privacy.’Providers mogen de gegevens van hun klant niet zomaar openbaar maken, maar ze mogen ook geen onrecht laten geschieden op de web-sites. ‘Voor de rechter blijkt dat laatste zwaar-der te wegen’, aldus Kits. ‘Lasteraars kunnen zich dus niet verschui-len achter een anonie-me website.’Tenzij ze hun website ontraceerbaar maken. Als absoluut niet duide-lijk is van wie de web-site is – bijvoorbeeld als deze in een afgeschermd deel van het internet wordt gemaakt, zoals in delen van China – dan wordt het lastig. Maar websites die eindigen op .nl of .com zijn vrij-wel altijd te traceren.

Technologisch tegengif

De juridische mogelijkheden

Beeld: Bas van der Schot



STUDENTENCHAUFFEURS CENTRALE BREIDT UIT

Lekker rondrijden in dure bolides

Bestuurskundestudent Victor Barnar (28) is één van de drie vennoten die de Studenten Chauffeurs Centrale aan-stuurt. Hij is erg tevreden met de recente verhuizing van de Bastille naar het KPMG-gebouw op het Business en Science Park. ‘We hebben hier veel meer ruimte en deze locatie oogt professio-neler naar onze klanten.’Barnar doet ‘van alles’ bij het bedrijf, maar de automati-sering is één van zijn voor-naamste taken. ‘In een jaar tijd zijn we gegroeid van vijf ritten per dag naar het drie-voudige. Dat is mooi, maar ook het papierwerk groeit mee.’ De onderneming wil toe naar een geautomatiseerd systeem dat zaken als plan-ning en facturering verge-makkelijkt. ‘Dat brengt een behoorlijke investering met zich mee, maar waarschijnlijk zullen we die stap binnen-kort wel moeten maken.’Het geld dat de centrale vorig jaar in een nieuwe website stak, bleek goed besteed. ‘Wanneer je tegen-woordig via internet zoekt naar een ‘studentchauffeur’ kom je direct bij ons terecht, dat levert enorm veel nieu-we klanten op.’ Ook mensen van buiten Twente, die SCC Comfort tot voor kort moest doorverwijzen. ‘Vroeger was de reistijd naar startlocaties in de Randstad te lang, maar nu hebben we studenten voor ons rijden in plaatsen als Utrecht en Amsterdam, maar ook in Groningen, Deventer

en Zwolle,’ vertelt Victor.Voor de Randstad heeft het bedrijf een aparte regiocoör-dinator aangesteld. ‘Hij ver-zorgt de sollicitaties en de rij-analyses,’ legt Victor uit. SCC Comfort neemt name-lijk niet zomaar iemand aan. ‘Je moet studeren aan uni-versiteit of hbo en minstens twee jaar in het bezit zijn van je rijbewijs.’ Maar dan ben je er nog niet. ‘De ideale chauffeur heeft een comfor-tabele rijstijl, en zeker geen negen-tot-vijf mentaliteit. Het gebeurt namelijk nogal eens dat we om elf uur ’s avonds worden gebeld voor een chauffeur die de volgen-

de dag om zeven uur klaar moet staan. Onze mede-werkers zijn dan ook altijd bereikbaar voor ons.’Victor kwam vier jaar geleden bij SCC Comfort terecht via een huisgenoot. ‘Hij vertelde over een twee-daagse reis naar Duitsland en daar werd ik best enthousiast van. Ik vind het niet bepaald erg om in dure auto’s te rijden.’ Na twee jaar werd Victor vennoot. Deze func-tie slokt zijn tijd steeds meer op. ‘Tegenwoordig zitten we fulltime op kantoor en ik kom dan ook nauwe-lijks meer aan studeren toe. Bovendien moet ik zelf ook wel eens een dagje rij-den, als er niemand anders beschikbaar is.’Het chauffeuren vindt Victor nog steeds prachtig. ‘Een tijd geleden moest ik voor een tentoonstelling met spoed een beursdis-play naar Londen brengen. Ik reed in een auto die niet van mij was en had enkel een naam van iemand die ik in de buurt van Londen zou

ontmoeten bij een wegres-taurant. Dat vonden ze bij de douane nogal vreemd en de auto werd binnenstebui-ten gekeerd. Dat was best een bijzondere ervaring.’Victor verwacht dat de onderneming de komende jaren blijft doorgroeien. ‘Het concept is gewoon goed. Studenten kunnen lekker rondrijden in de dure auto’s van onze klan-ten, terwijl die mensen hun reistijd nuttig kunnen besteden. Het grote voor-deel van studenten is dat ze het niet erg vinden om te wachten en redelijk goed-koop zijn.’ Victor zelf hoopt de komende jaren alsnog zijn studie af te ronden, en uiteindelijk weer vennoot-af te worden. ‘Aan de ande-re kant, het is leuk werk en nu het zo goed loopt, kan ik er prima van leven.’

Rijgrage studenten die iets bij willen verdienen als privé-chauffeur kunnen zich melden via www.scccomfort.nl .

Studentchauffeurs die klanten in hun eigen auto

naar afspraken rijden. Een goed concept, zo dach-

ten enkele UT-studenten in 1993. Met de jaren

groeide hun initiatief uit tot een heus bedrijf, en

inmiddels verzorgen zo’n tachtig rijgrage stu-

denten ruim honderd ritten per week. Sinds deze

maand is SCC Comfort ook in de Randstad actief

en heeft de onderneming een nieuw kantoor.

FRANS VAN DER VEEKEN

Victor (rechts) met medevennoot Bas van Eldijk.

Foto: Frans van der Veeken

SCRIPTIEPRIJS INNOVATIES IN DE ZORG

Voorlichting is niet genoeg

Elke ter Huurne won vorige week de scrip-tieprijs Innovaties in de Zorg voor haar afstu-deeronderzoek bij Tactus, de Enschedese instelling voor verslavingszorg. Het leverde de oud TCW-stu-dente 2500 euro op. Ook hield ze aan haar afstu-deren een baan over. Bij Tactus.

De prijs, die dit jaar voor het eerst is uitgereikt, is een initiatief van FWG (func-tiewaardering gezondheids-zorg) en wordt gesteund door het ministerie van VWS. De scriptie van Ter Huurne ‘Op tijd voorbereid’ is samen met een aantal an-dere ingezonden scripties gebundeld in de publicatie Innovaties in de Zorg 2007. De prijs werd uitgereikt tijdens het symposium ‘De zorg op een nieuw spoor’, vorige week donderdag in het Hofpoortziekenhuis in Woerden.

Wat hield je onderzoek in?‘Ik ben door Tactus gevraagd om onderzoek te doen naar de effecten van eene-learningprogramma op de basisschooljeugd. Het gaat om een preventief project dat is bedoeld om kinde-ren voor te bereiden op het moment dat zij worden geconfronteerd met alco-hol en roken. Door middel van spelletjes, filmpjes en testjes krijgen de leerlingen informatie en vaardigheden aangeboden. Voor mijn on-derzoek heb ik drie groepen onderzocht: kinderen die het e-learningprogramma volg-den, kinderen die gastlessen kregen en een controlegroep. In totaal ging het om zo’n 700 kinderen, in de leeftijd van 11 en 12 jaar.’

Wat waren je bevindingen?‘Het e-learningprogramma leidt tot een kennistoename over alcohol en roken, maar heeft geen positief effect op het gedrag van de kinderen.

Toch is het wel belangrijk om op school al vroeg een preventieprogramma aan te bieden, aangezien bijna 85% van de leerlingen al wel eens alcohol had gedronken. Voorlichting is zeker niet nutteloos, maar slaat beter aan als onderdeel van een combinatie van verschillende preventiemethoden, zoals weten regelgeving, accijns-heffing én voorlichting.’

Hoe reageerde Tactus op je on-derzoeksresultaten?‘Ze waren erg tevreden, vooral met de concrete aan-bevelingen. Op dit moment zijn er binnen de instelling al veel veranderingen doorge-voerd. Ook worden er door andere studenten van de UT nieuwe onderzoeken uitge-voerd naar onderdelen van het project ‘Op tijd voorbe-reid’.

En waarom won jij de scriptie-prijs?‘In het juryrapport staat: vanwege het relevante on-derwerp, het knappe onder-zoek en de goede verslagleg-ging.’

Je hebt er een baan aan overge-houden?‘Ik werk nu 24 uur als me-dewerker onderzoek. Mo-menteel doe ik onderzoek naar de effecten van inter-netbehandeling voor mensen met verslavingsproblemen. Sinds twee jaar bestaat de internetbehandeling ‘alcohol de baas’. Gezien de positieve effecten zijn we nu ook bezig met de ontwikkeling van een soortgelijke behan-deling voor problematische gokkers en mensen met een eetstoornis.’

Al een leuk doel voor je geld-prijs gevonden?‘Nog niet, maar het gaat vast een goede bestemming krijgen. Ik moet er nog even over nadenken. Eerst maar eens iedereen bedanken die me geholpen heeft bij deze scriptie.’

Elke ter Huurne ontvangt van juryvoorzitter Han van Dijk de scriptieprijs Innovaties in de Zorg 2007.

PRIJSACTIES BEPALEN CAFÉKEUZE JONGEREN

Ook 15-jarige naar happy hourOpnieuw haalde vorige week een onderzoek van de faculteit GW naar drankgebruik onder jongeren de media. Jongeren van 14 en 15 jaar, stelden de UT-onderzoekers, gaan meer drinken tijdens prijsacties in de horeca. Dat terwijl barpersoneel deze leeftijdscategorie geen alcohol mag schen-ken.

‘Het was druk ja’, zegt Joris van Hoof, één van de onderzoekers. ‘Het is altijd een beetje afwachten of een persbericht wordt opge-pakt door de media. Vanaf het moment dat het op de voorpagina stond bij Trouw ging het hard.’Uit het onderzoek van Van Hoof en zijn collega’s blijkt dat jongeren van 14 en 15

hun cafékeuze regelmatig bepalen op grond van prijs-acties, zoals happy hours. Minstens één op de drie cafés houdt prijsacties, die voornamelijk bestaan uit kortingen op bier en cock-tails. ‘Opmerkelijk’, vindt Van Hoof, ‘want de branche heeft terughoudendheid afgesproken op dit gebied. Maar ja, terughoudendheid is ook een vaag begrip.’Gezien de leeftijdscategorie – de geënquêteerde jonge-ren zijn allemaal 14 of 15 jaar oud en mogen geen alcohol geschonken krijgen – is het opvallend dat van de jongeren die uitgaan in cafés en discotheken maar liefst 82 procent soms tot altijd alcohol drinkt. Van Hoof: ‘Uit eerder onderzoek is gebleken dat iemand van onder de 16 in 93 procent van de geval-

len aan drank kan komen in horeca en supermarkten. De vraag is nu: waarom lukt dat? Winkeliers en caféhou-ders zeggen immers alle-maal: we houden ons aan de regels.’Toch is dat hoge percentage opvallend, niet in de laatste plaats vanwege de hoge boetes die de Voedsel- en Warenautoriteit, verant-woordelijk voor de hand-having, kan opleggen. ‘Maar je moet wel in ogenschouw nemen dat die handhaving gebeurt door in totaal tach-tig inspecteurs’, zegt Van Hoof.‘Het grappige is’, vervolgt hij, ‘dat veel jongeren allerlei trucs uithalen om de regels te omzeilen, bij-voorbeeld met een vals identiteitsbewijs, terwijl dat in de praktijk niet nodig blijkt. Ook met een origi-

nele kaart slagen ze er vaker wel dan niet in om drank te krijgen. Is het onkunde, dommigheid of vindt het barpersoneel het vervelend om politieagent te spelen?’Horecaondernemers moe-ten stoppen met prijsac-ties, daarvoor pleit ook de Stichting Alcohol Preventie STAP, opdrachtgever van het onderzoek. Van Hoof: ‘In Eindhoven heb je een straat waar bijna alleen maar horeca zit. Overal hangen affiches met ‘Bier voor een euro’ of ‘flügel vijftig cent’. Als één het doet, doet iedereen het.’ Hij pleit voor een integraal alcoholbeleid. ‘Daar geloof ik in. De gemeente, politie, brandweer, horeca, super-marktondernemers, ouders en jongeren zelf moeten samen afspraken maken en een oplossing vinden.’

CONGRES. De Stichting Mechatronica Valley Twente houdt op dinsdag 24 april, in samenwerking met KIVI NIRIA, het vierde TValley-congres op de campus. Het congres staat dit jaar in het teken van micro-mechat-ronica en zoomt in op technologische innovaties in de Nederlandse hightech industrie én op de concrete busi-ness die deze opleveren. Verschillende bedrijven presen-teren op 24 april voorbeelden van innovatie, onder meer op het gebied van sensoren, micro-actuatoren en indu-striële inkjettechnologie. Met het oog op business deve-lopment wordt het belang van hightech start-ups en busi-ness accelerators belicht. De dag is bedoeld voor iedereen die te maken heeft met de Nederlandse hightech indu-strie. Tijdens het congres wordt ook de KIVI-NIRIA/UT prijs uitgereikt. Voor meer informatie en inschrijven: www.tvalley.nl.

A lgemeen

S pe

CTW

Alle faculteiten

Medisch centrum

mededelingenrubriek

Electrical Engineering, Mathematics and Computer Science

Gedragswetenschappen

Management en Bestuur

Construction Management and Engineering



EWI

O raties

Universiteitsraad

GW

StudieverenigingenMB

Pakkerij

Internationaal

Diversen



ADVERTENTIES

Cultuur

UT-Catering

Studentenrestaurant

Maandag 2 april

Saté, Hamlapje of Omelet

Satésaus of Mosterdsaus

Bami of Gebakken aardappelen

Tjaptjoi of Voorjaarsgroente

Rauwkostsalade - Dessert naar keuze

Schnitzel, Gepocheerde koolvis of

Gevulde paprika

Champignonroomsaus of

Hollandaise saus

Frites of Aardappelpuree

Savooie kool of Waspeentjes


Schouderfiletlapje, Hamburger met

Uitjes of Vegetarische hamburger

Vleessaus

Frites of Gekookte aardappelen

Mexicaanse groente, Groente of

Sperzieboontjes


Kipsate, Gyros steak of Gevulde tomaat

Satésaus, Tzatzikisaus of

Champignonsaus

Nasi goreng of Pommes parts

Kroepoek of Rode bieten


'De Stek'

For the English menu:

www.utwente.nl/fb/catering/

studentenrestaurant

Voor meer informatie: UT-Catering:www.utwente.nl/fb

Reserveringen Faculty Club en De Stek online via www.utwente.nl

Sport

ADVERTENTIE



Collecteervoor geluk!

ADVERTENTIE

Je hebt er komende maand een jaar opzitten als voorzitter van de Sportraad. Al opgebrand?‘Nee, zeker niet. Maar ik zet er op 19 april wel een punt achter. Niet omdat ik niet verder zou willen, maar om-dat ik nu meer tijd aan mijn studie wil besteden. Ik ben een jaar fulltime vrijgemaakt met fi nanciële dispensatie van de UT. Nu is het de beurt aan een ander. Het is mooi geweest.’

Heb je er wat aan gehad?‘Dat kun je wel zeggen. De theorie die je je als student eigen maakt is één, maar de praktijk is een ander verhaal. Als voorzitter van de sport-raad leer je op hoog niveau te vergaderen en te overtuigen. Maar je maakt ook kennis met de bureaucratie. De bu-reaucratie heeft mij geleerd tot tien te tellen. Vooral bij grotere projecten moet je geduld betrachten. Want dat duurt en dat duurt. Moest ik aanvankelijk behoorlijk aan wennen.’

Noem eens een voorbeeld?‘De vervanging van de sin-telbaan op de campus. Dat speelt al jaren en ik ben er het laatste jaar ook mee bezig geweest. Als sportraad hebben wij een advies geschreven. Ik verwacht dat er een beslissing valt voordat ik stop.’

Wat kost zo’n nieuwe baan?‘Tussen de twee en vier ton. Er zijn meerdere partijen benaderd om geld op tafel te

leggen. Deze partijen gaan straks een advies uitbrengen en daar is nu het wachten op.’

Over welke eigenschappen moet de voorzitter van de sportraad beschikken?‘Geduld dus. Hij of zij moet in staat zijn een vergadering te leiden en te overtuigen. Het is wel handig om draagvlak te kunnen creëren.’Heeft de sportraad draagvlak?.‘Dat kan wel beter. Ik denk dat de besturen van de 37 sportverenigingen wel weten waar we mee bezig zijn en wat we voor hen concreet kunnen betekenen. Maar voor de individuele sporter ligt dat anders. Menig sporter op de UT heeft geen idee wat wij doen.’

Wat doen jullie dan?‘Heel concreet behartigen we de subsidiebelangen van de verenigingen. We zitten rond de tafel met bijvoorbeeld de Student Union en de beleids-makers van het sportcentrum. We trekken hierin samen op. Een ander voorbeeld is dus de sintelbaan of de nieuwe klimwand tussen het Sport-centrum en de Bastille. We schrijven adviezen en doen voorstellen.’

Wanneer komt die klimwand er?‘Ik verwacht dat deze zomer de bouw begint.’

Is Maarten Hoes een visionair?‘Visionair is een groot woord, maar als voorzitter van de sportraad moet je wel in staat zijn om een visie neer te leg-gen.’

Leg ‘m eens neer dan?‘Er studeren hier nu zeven-duizend studenten en het doel van de UT is daar tienduizend van te maken. Dat betekent dat je daar ook met je sportfa-ciliteiten op in moet spelen.’

Hoe dan?‘Door het Sportcentrum uit te breiden. De mogelijkheden zijn er. Naast het sportcen-trum is immers nog ruimte. Die kansen liggen er om be-nut te worden.’

Op welke termijn?‘Als we onze ambities willen

verwezenlijken dan kunnen we daar simpelweg niet te lang mee wachten.’

Wat was het afgelopen jaar je grootste dieptepunt?‘Heb ik niet gehad.’

Nou…?‘Nee echt niet, er zijn wel eens kleine strubbelingen, maar die zijn niet wezenlijk.’

Hoogtepunten?‘Grootste hoogtepunt is zon-der twijfel het groene licht voor het nieuwe subsidiestel-sel. Dat gebeurde op de laatste algemene vergadering. Dat was een mooi moment. We zijn daarin als sportraad samen opgetrokken met de vereni-

gingen en dat hebben we met elkaar goed gedaan.’

Je noemt overtuigingskracht een belangrijke eigenschap voor een voorzitter. Heb jij die kracht?‘Ik denk het wel. Misschien zijn er momenten geweest dat ik harder met de vuist op tafel had moeten slaan. Dat kan best zinvol zijn. Maar zo zit ik niet in elkaar.’

Je vertrek als voorzitter is aan-staande, wat moet er volgens jou nog gebeuren?‘Een positief besluit over de aanleg van de nieuwe sintel-baan. Die baan heeft nu lang genoeg op zich laten wachten. Een mooier afscheidscadeau kan ik me niet bedenken.’

Maarten Hoes: ‘Ik heb geleerd tot tien te tellen.’

Het geduld van Maarten Hoes

Naam: Maarten Hoes

Leeftijd: 22 jaar

Studie: Biomedischetechnologie

Club: Sportraad

Rol: Voorzitter

ADVERTENTIE

Foto: Arjan Reef

Thibats gelijktegen Quick’20

In de strijd tegen degradatie speelde het eerste tafelten-nisteam van Thibats met 5-5 gelijk tegen het Oldenzaalse Quick ‘20 2. Thibats 2 gaat dit jaar voor de titel. De ploeg onderstreept die ambitie door DVO’83 op eigen terrein met liefst 10-0 te verslaan. Hugo Anbeek, Eric Gropstra en Jan van Meerveld maakten de tref-fers. Het derde van Thibats kreeg een 8-2 nederlaag voor de kiezen.

Harambeeaan de leiding

De volleybaldames van Harambee gaan samen met DeVoKo aan de leiding in hun competitie. De ploeg staat daarmee op de drempel van promotie naar de derde divisie. Harambee en rivaal DeVoKo wonnen afgelo-pen weekend beiden hun wedstrijd met 4-0. Ook het eerste herenteam won haar wedstrijd simpel met 4-0. Tegenstander Delphion/DBS Balk kwam er niet aan te pas. De Drienerlose mannen bezetten de vijfde plaats in de competitie.

Promotie oplosse schroeven

De handbalploeg van Cabezota heeft zich afgelo-pen weekend door een gelijk spel (25-25) in de nesten gewerkt Nu is het voor pro-motie mede afhankelijk van de resultaten van andere ploe-gen. Bij rust was er met een 15-10 tegen het Hengelose Donar geen vuiltje aan de lucht, maar na de pauze wist de UT-ploeg de voorsprong toch niet vast te houden. Het tweede herenteam verloor zondag met 26-14 van het tweede van Donar.

Remise voorMessed Up

De unihockeyers van Messed Up speelden afgelopen week-end gelijk tegen Stick 2 (1-1). In een zinderende pot ontza-gen de spelers elkaar niet. Er werd vrij hard gespeeld. Met deze uitslag zijn de promotie-kansen van de mannenploeg van Messed Up nog niet ver-keken, maar wacht de club wel een loodzwaar slot.



WASAUTOMATENVERHUUR “TWENTE”

HUURPRIJZEN v/a 10 p/mnd

SPECIAAL

VOOR

STUDENTEN

Het was zijn moment en het was de enige homerun van de dag. Softballer Alexander Vos De Wael van de High Tech Hitters tekende voor dit bijzondere moment. En dat deed hij uitgerekend in de eerste wedstrijd van dit seizoen tegen stadsrivaal Tex Town Tigers. Mede dankzij deze rake klap van de 22-jarige psycho-logiestudent versloegen de Hitters de Tigers met 19-14. Die uitslag zal hij zich over een paar jaar niet meer kun-nen herinneren, de homerun wel. Want daarvan maak je er normaal gesproken niet zo veel. Voor Vos De Wael was

dit de tweede in zijn spor-tieve loopbaan. Hij sloeg ‘m in z’n derde en laatste slag-beurt.

‘Hoe het voelt? Heerlijk, vooral het rondje daarna en het incasseren van de compli-menten. Dat gebeurt traditi-oneel met handjeklap aan het einde van je zegetocht. Het is speciaal dat ik ‘m maakte in mijn laatste slagbeurt. Dat was een alles-of-niets-klap. Het werd alles. Al aan de klap hoorde ik dat-ie goed

zat. Je hoort dan een volle klunk. Ik kan het niet anders omschrijven. Werkelijk een prachtig geluid. Ik ben ook scheidsrechter en als je klunkhoort, dan weet je dat de bal goed vol op de knuppel zit. Mijn bal verdween uitein-delijk meters achter de hek-ken. En daarna vooral niet te snel lopen, want je moet van elke meter genieten. En als je rondje bijna ten einde is dan even de felicitaties in ontvangst nemen. Helemaal geweldig.’

Alexander Vos De Wael aan slag.

de

KLU

NK

Donderdag 29 maartMuziekcafe de Cactus: Andre Cents Band

(alternatieve rock) een Sallandse progressieve/alternatieve rockband met symfonische & melodieuze rock invloeden en veel eigen werk, 22.00 uur, toegang gratis. Informatie: www.andrecentsband.nl. Zie deze pagina.

Rabotheater Hengelo: Claudia de Breij – ‘Hallo lieve mensen’. Haar derde voorstelling, is vernoemd naar de gevleugelde ope-ningszin van Mies Bouwman. Dát waren nog eens kijkcijfers. Meer Info op: www.claudiadebreij.nl, 20.00 uur, EUR 17,50/12,50.

Vrijdag 30 maartNiX BBBlues: ClubMike Mok (USA), Blues, Rock en Roots

van deze gitaarvirtuoos, 21.45 uur (deur open: 21.00 uur), EUR 10/7.

Zaterdag 31 maartAtak: EHBO presenteert: Dubbel CD ‘Enske Metaal 2’

(metal), 21.00 uur (zaal open 20.30 uur), EUR 5.Rabotheater Hengelo: Wie is er bang voor Virginia Woolf?

Toneelstuk genomineerd voor de toneelpublieksprijs, 20.00 uur, EUR 19,50/14,50.

Muziekcentrum Enschede: Stef Bos – Storm. 20.00 uur.Naast hoogtepunten uit zijn eigen carrière als het bekende ‘Papa’ brengt Stef Bos ook prachtige Brel-vertalingen als ‘Jef’ en ‘De laatste trein’, 20.00 uur, EUR 26,50/24/19. Reserveren: 053-4858500 (ma. t/m za. 12.00-16.00 uur.

Tot en met zaterdag 31 maartGalerie 16 (Molenstr. 16): Karin Hoogesteger: expositie.

De acrylschilderijen van Hoogesteger zijn groot en kleurrijk, met in de hoofdrol vaak kinderen. Wo. t/m vr. 12.00-18.00 uur, za. 11.00-17.00 uur, toegang gratis.

Tot en met zondag 1 aprilCBK Concordia (Langestr. 56): Kunst10Daagse ‘ZIN’.

Informatie en openingstijden op www.concordia.nl, toegang gratis.

Dinsdag 3 en donderdag 5 aprilLatin Heat DC: Salsa Open dagen in Cafë Peanuts. Om 20.00 uur de beginners, om 21.00 uur de instromers. Workshops: gratis.

Dinsdag 3 en woensdag 4 aprilRabotheater Hengelo: Javier Guzman

– Delirium. ‘Het meest grillige cabarettalent van Nederland’. Informatie: www.javierguzman.nl, 20.00 uur, EUR 18,50/13,50.

Woensdag 4 aprilMuziekcentrum Enschede: Haydn in de ‘Goede Week’ door

het Orkest van het Oosten en Consensus Vocalis. (klas-siek). Werk van Hadyn, Messiaen en Hendrik Andriessen, 20.00 uur. Reserveren: 053-4858500 (ma. t/m za. 12.00-16.00 uur), EUR 24/21,50/17,50. Zie deze pagina.

Donderdag 5 april Concordia: Heddy Lester & Myra de Jong, 10.000 Zakdoeken,

20.30 uur (toneel). Na meer dan 25 jaar optreden vertelt Heddy Lester het verhaal van haar en haar ouders. Hoe haar ouders elkaar ontmoetten in Kamp Vught, waar haar moeder overleefde door te zingen. Ze vertelt over de treurnissen én de levensvreugde. Dit verhaal, over een gezin met een ‘mensch durf te leven’-mentaliteit, wordt vervlochten met hedendaagse mensen die weige-ren zich te laten meeslepen door de maalstroom van de alledaagse waanzin, 20.30 uur, EUR 13,50/11.50/10.50.

Zaterdag 14 aprilAtak: Picture of the Moon. Progressieve Enschedese metal-

band van UT-studenten en medewerkers, presenteert haar CD, 21.00 uur, EUR 5.

Rabotheater Hengelo: Frank Boeijen – As (muziek). Boeijen zoekt met zijn muziek de grenzen op tussen chan-son, klassiek, pop en vertellingen, 20.00 uur, EUR 22,50/17,50. Zie deze pagina.

Gebouw de Spiegel: Zwart, wit en een

vleugje kleur is een expositie met kunst uit de BKR-collectie van de UT. Open op werkdagen, toegang gratis.

Audiozaal Vrijhof: elke maandag open

repetitie close harmony koor Musilon (jazz + pop en andere moderne muziek). Iedereen, met of zonder zanger-varing, is welkom. Het koor zoekt vooral naar bassen. Informatie op www.musilon.utwente.nl, 19.30-22.00 uur, toegang gratis.

Agora Vrijhof: Theatergezelschap ONS: Memoires van een Maagd, een monoloog over voor- én tegenspoed en over de God die Maria alles gaf, maar met ogenschijn-lijk hetzelfde gemak ook alles van haar wegnam. Tijdens de voorstelling wordt een bescheiden maaltijd geserveerd. Daarom is reserveren (t/m 29 maart) nood-zakelijk via www.cultuur.utwente.nl, 12.35 uur, EUR 5/3/1.

Amphitheater Vrijhof: Tussen Verlichting en Romantiek:

een analyse van onze cultuur. Studium Generale, 19.30-21.15 uur, toegang gratis. Aanmelden vooraf is niet mogelijk.

Zie deze pagina.

Amphitheater Vrijhof: Fantasten: Fantasten (beeldend the-

ater), 12.35 uur, EUR 5/3/1. Zie deze pagina.Amphitheater Vrijhof: Jazz Podium Drienerlo: Brederode/

Puntin/Eilertsen/Rohre (jazz), 20.15 uur, EUR 10/6/4. Reserveren niet mogelijk. Zie deze pagina.

Amphitheater Vrijhof: UT Most Big Band & Far East Jazz

Orchestra. De Utmost Big Band opent met een pro-gramma bestaande uit onder andere jazzstandards,

funk en zangnummers. Na een korte pauze gaat de Far East Jazz Orchestra verder met een gevarieerd reportoire aan jazzstukken, 20.00 uur, EUR 2/1.

Gebouw Horst centrale hal: fototen-toonstelling ‘De dictuur van: dat hoort zo!’ van Nanne Meulendijks. Tien affiches over de nergens op gebaseerde Nederlandse normen en waarden.

Dagelijks te bezichtigen tijdens reguliere openingstij-den, toegang gratis. Zie deze pagina.

Amphitheater Vrijhof: Wouter Pot: Vera en andere liedjes

(Finalist Nootuitgang - Student Singer/Songwriter Contest 2006), 12.35 uur, EUR 5/3/1.

Amphitheater Vrijhof: voorronde Nootuitgang(4e editie) – Student Singer/Songwriter Contest 2007. Ben je student, heb je een gouden stem of ben je Nederlands beste onbekende songwriter? Dan is dit dé kans om door te breken. De jury van de Enschedese voorronde bestaat uit:Valentijn Smit (dirigent van o.a. Drienerloos Vocaal Ensemble), Rinze van der Wal (directeur poppo-dium Atak) en Emiel Hollander (voorzitter van Apollo, de cultuurkoepel van de UT). Presentator: Martine Thijs (zangeres, performer, zangdocente). De winnaar gaat door naar de landelijke finale op zaterdag 2 juni in het CultuurCafé van de Radboud Universiteit Nijmegen. Je neemt het daar op tegen singer/songwriters van andere universiteiten en hogescholen uit Nederland. Informatie: www.nootuitgang.nl, 20.15 uur, entree: gratis.

Vrijhof Cultuurcentrum heeft een kunstuitleen waar UT-medewerkers en -studenten gratis tekeningen, schilderijen, zeefdrukken, etsen en foto’s voor max. 2 jaar kunnen lenen, Vrijhof vergaderzaal 221 (2e etage). Info: www.cultuur.utwente.nl. Open: elke dinsdag van 12.00-13.30 uur.

C A M P U SC A M P U SS TA DS TA D

We zetten allemaal dezelfde dingen in de ven-

sterbank, huren een zaaltje voor de verjaardag

van oma en hullen ons massaal in oranje als er

weer eens wordt gevoetbald. Waarom? Iedereen

doet het. Dat lijkt vrijheid, maar is gewoon dicta-

tuur. De dictatuur van: dat hoort zo.

In de entreehal van de Horst hangen tot medio april tien affiches van de jonge Brabantse illustrator Nanne Meulen-dijks (21), die in juni vorig jaar afstudeerde aan de AKV St. Joost in Breda, studierichting illustratie. De tien affiches, samengebracht onder de noemer De dictatuur van: dat hoort zo, vormen Meulendijks afstudeerproject. Humoristisch, prikkelend, satirisch, maar ook een beetje sinister, zegt ze zelf. Het opvallendst aan haar werk is dat beeld niet on-dergeschikt is aan tekst, en tekst niet aan beeld; het één kan niet zonder het ander. Meulendijks: ‘Dat was ook het onderwerp van mijn scriptie, die twee moeten elkaar aan-vullen.’ Haar affiches doen denken aan ouderwetse Sovjet-propa-gandaposters. ‘Ik heb het communisme willen linken aan ‘Dat hoort zo’. Het beeld dat communistische propagan-daposters opriepen was dat van vrijheid, blijheid, maar het tegengestelde was het geval. Er was sprake van onderdruk-

king. Het is net als gourmetten met kerst: iedereen doet het en dat is de dictatuur van: dat hoort zo.’UT-student industrieel ontwerpen Bartjan de Bruijn zag haar werk, dat op meerdere plaatsen in Nederland te bewonderen is. Het leek hem meteen iets voor de UT. De contacten waren snel gelegd. Meulendijks: ‘Ik hoefde amper iets te doen. Geweldig dat iemand dat zomaar helemaal voor me regelt.’Haar inspiratie doet ze in het dagelijks leven op. ‘Zaken waaraan ik me erger, waarover ik wat wil zeggen. Pesten op het werk bijvoorbeeld. Ik dacht daar laatst over na en ik vond het zó kin-derachtig. Dan teken ik een grote, lompe vent met een knuffel in z’n armen die de plaats van iemand anders bezet houdt.’ Ze krijgt haar ideeën ook van zeurende mensen. ‘Ik ben er zelf ook één’, lacht ze. ‘Maar wel een vrolijke. Ik geef humoristisch com-mentaar, ik maak satire.’Meulendijks heeft in korte tijd al een aardige naam opgebouwd. Zo ontwierp ze e-cards voor de Volkskrant, maakte illustraties voor een kinderboek en voorzag de columns van schrijfster/arts in opleiding Anne Hermans in de NRC van illustraties. ‘Voor de krant werken, dat vond ik heel leuk, maar ik wil ook graag affiches maken voor bands en theatervoorstellingen enzo. Als ik maar kan tekenen.’ Mét humor, voegt ze er meteen aan toe. ‘Zonder zou ik er geen lol in hebben.’

De tentoongestelde affiches van Nanne Meulendijks hebben een oplage van acht stuks en kosten 169,95. Ze verkoopt ze ook in setjes van tien op het formaat van een ansichtkaart voor

8,95.

JOOST BLIJHAM

DebatDirectheid, emotionaliteit, korte lontjes maar ook nuchterheid, effectiviteit en functionaliteit zijn kenmerken van de Nederlandse cultuur. Daarmee lijkt ze ele-menten uit de Romantiek en Verlichting te combineren. Authenticiteit en efficiëntie scoren hoog en ondertussen zit-ten die elkaar ook nog eens in de weg. In dit debat gaan Maarten Doorman, hoogleraar journalis-tieke kritiek en filosoof, en Arjo Klamer, hoogleraar Economie van Kunst en Cultuur, op zoek naar de diepere wortels van de Nederlandse cultuur, analyseren ze de schijnbare tegenstrijdig-heden in ons dagelijks leven, en ontwikkelen ze wellicht iets van een therapie.Dinsdag 3 april 2007, Amphitheater Vrijhof, 19.30 uur, toegang gratis. Aanmelden vooraf bij Studium Generale is niet mogelijk.

FantastenHet theatergezelschap Fantasten maakt fysiek (muzikaal) theater. Het decor maakt actief onder-deel uit van de voorstelling. Een helder plot. Alledaagse handelin-gen. Bewegingen die een eigen leven gaan leiden. De acteurs Marle Brouwer en Bart Rijnink leerden elkaar kennen op de Amsterdamse Toneelschool en Kleinkunstacademie. Ze beslo-ten samen te gaan werken onder de naam Fantasten. De gelijkna-mige danstheatervoorstelling is hun eerste productie, een zoek-tocht naar geborgenheid, seks en vriendschap.Maandag 16 april 2007, Amphitheater Vrijhof, 12.35 uur, EUR 5/3/1.

JPD presenteert...De Nederlandse pianist Wolfert Brederode combineert de onvoorspelbaarheid van jaz-zimprovisatie én de virtuositeit en nauwkeurigheid van een concertpianist. Samen met de Zwitserse drummer Samuel Rohrer, de Noorse contrabassist Mats Eilertsen en de Zwitserse klarinettist Claudio Puntin, spe-len zij muziek beïnvloed door Debussy, melodieus en abstract tegelijk. Maandag 16 april 2007, orga-nisatie JazzPodium Drienerlo,, Amphitheater Vrijhof, 20.15 uur, EUR 10/6/4.

EXPOSITIE IN DE HORST

Met kerst gourmetten, dat hóórt nu eenmaal zo

De affiches van Nanne Meulendijks zijn tot medio april te zien in de Horst.



Foto: Gijs van OuwerkerkAlternatieve rockDe Sallandse Andre Cents Band combineert invloeden uit de symfonische en melodieuze rock met een eigen stijl. Naast covers van o.a. Jimi Hendrickx, van Halen, Frank Zappa en Rush, speelt de band ook een aantal eigen nummers. Frontman Andre Cents wordt alom gerespecteerd door zijn ingetogen gitaarspel. Zangeres Joke Vruggink zong in het verleden bj bekende lokale bands als De Bloedgroep en Noar De Blixem. Donderdag 29 maart 2007, Muziek-cafe de Cactus, 22.00 uur, toegang gratis.

LijdenstijdIn het thema van de lijdenstijd naar Pasen brengt brengt het Orkest van het Oosten, onder leiding van Etienne Siebens, in samenwerking met Consensus Vocalis werk ten gehore van Messiaen, Haydn, en Andriessen, die met hun muziek het offer van Christus aan het kruis sym-boliseren. Hadyns ‘Die sieben letzten Worte unseres Erlösers am Kreuze’ bestaat uit zeven langzame delen bij Jezus’ laat-ste woorden. De symfonische meditatie ‘Les offrandes oubliées’ van Messiaen sluiten hier goed bij aan, en laten invloeden van Stravinsky horen. Andriessen legde zijn gevoelens over de kruisdood neer in zijn ‘Miroir de peine’, een troostende cyclus van vijf liederen.Woensdag 4 april 2007, Muziekcentrum Enschede, 20.00 uur, EUR 24/21,50/17,50.

AsBij Frank Boeijen is het de zoek-tocht naar de essentie van het lied, die zijn theaterconcerten steeds verrassend en spannend maakt. Boeijen tast met zijn gevarieerde oeuvre de gren-zen af tussen de territoria van het breekbare, intieme chanson, klassiek geïnspireerde muziek, epische vertellingen en catchy popsongs. Het kloppend hart van de voorstelling zijn 30 liedjes die de Nijmeegse dienaar van de muze schreef voor de nieuwe cd As. Voor de live uitvoering wordt Boeijen bijgestaan door o.a. toet-senist Ruud de Grood en bassist Charles Nagtzaam. Zaterdag 14 april 2007, Rabotheater Hengelo, 20.00 uur, EUR 22,50/17,50.

Studentenleven

KoffieHet duurde even en het was zeker niet gemakkelijk. Maanden van noeste arbeid zitten erin. Mislukte creaties werden uitvoerig geëvalueerd en verbannen naar de zwarte lijst. Goed uitgevoerde exer-cities gingen op herhaling. Er kwamen nog net geen reageer-buisjes aan te pas, maar het scheelde niet veel. Soms zat de donkere vloeistof overal: in het haar of op het toetsen-bord. We traceerden zelfs een keer wat druppels op de prin-ter. Ook de geur bleef hangen. Daar kwam weer heel wat volk op af. Wat voor een gezellige aanloop zorgde, maar ook tot achterstand in de experimen-teerfase leidde.Nu is het klaar. En we willen u graag in de feestvreugde laten delen. Want was is er nou fijner dan een heerlijk bakkie troost tappen uit de automaat van Autobar Holland? Toen die apparaten net geplaatst waren, begin november, stond het huilen ons nader dan het lachen. Kwestie van wen-nen, was de reactie van het Facilitair Bedrijf. Kwestie van smaak, vonden wij. Om de juiste melange te vinden die wel lekker is, sloegen we aan het experimenteren. De bevin-dingen:Ochtend: koffie zo sterk moge-lijk (paar keer op + drukken) met een vleugje espresso. Deze combinatie zorgt voor een goede start van de werk-dag. Eventueel te herhalen als u niet direct lekker op gang komt. Tussendoortje: Espres-choc, met extra suiker en extra melk. Voor het opkrikken van de suikerspiegel. Middag: Cappuccino, zonder suiker, afgeblust met wiener melange. Net even die oppep-per om de klok van vijven te halen. Mocht het desondanks blijven tegenvallen, dan raden wij de optie ‘heet water’ aan. Altijd goed.

LiegenVolgens psycholoog en onder-zoeker Robert Feldman van de University of Massachusetts is liegen noodzakelijk voor een beetje fatsoenlijke vrienden-kring. Een beetje bedrog, zegt hij, is onontbeerlijk.Klinkt aannemelijk. Immers, iemand recht in het gezicht zeggen dat-ie uit z’n muil ruft of dat z’n nieuwe vriendin meer weg heeft van Nelly Frijda dan van Monica Bellucci is inderdaad weinig vrucht-baar. Dan maar een leugen-tje om eigen en andermans bestwil. De bekstinker blij, de vriend van Nelly Frijda trots, iedereen gelukkig.Maar, er is altijd wel iemand die er genoegen in schept de ongeschreven regeltjes van intermenselijk contact kapot te analyseren en stuk te onderzoeken. Ook de UT heeft er sinds deze week weer één bij: de op het oog zo sympa-thieke Els Hettinga.Zij vond het nodig om voor haar afstudeeronderzoek het non-verbale gedrag van suc-cesvolle en niet-succesvolle leugenaars bloot te leggen. Iemand die sneller, hoger en harder gaat praten, druk gesticuleert en veel lacht, denkt dat zijn fabeltjes wor-den geloofd, concludeerde ze. Iemand die ineengekrompen, in het luchtledige starend zijn verhaal doet, weet zelf ook wel dat geen mens ‘m gelooft.Als nu alleen Els en haar begeleiders het onderzoek gelezen hadden, dan was er niet veel aan de hand geweest. Maar, mevrouw vond het nodig de publiciteit te zoeken, zodat inmiddels het hele sociale verkeer hier ten burele op z’n gat ligt. Iedereen doorziet iedereen en het gezegde ‘al is de leugen nog zo snel, de waarheid ach-terhaalt hem wel’ is nog nooit zo waar gebleken.Het gevolg?Wij gebruiken alleen nog maar e-mail.

Olivier Pien Karlijn

hoog3

Do

or Y

pe

Drie

ssen

De fotosoap 3hoog volgt drie bewoners van een studenten-

huis: Olivier, een verwaand balletje, Karlijn, een berekenende

vamp en Pien, een sociaal bewuste feministe. Zoals iedereen

die samenwoont worstelen zij met alledaagse problemen over

de afwas en de afstandsbediening, maar ook met grotere

vragen over seks, cultuur, politiek en religie.

Foto: Frans van der Veeken

PaasvuurHoewel het pas over twee weken Pasen is, konden bewo-ners aan de Calslaan het niet laten om afgelopen dinsdag-avond alvast een paasvuurtje te stoken. Niet zoals dat in Twente traditioneel gaat met een hoop brandhout en be-geleid door de plaatselijke pastoor, maar geheel op stu-dentikoze wijze met een oude bank. De bewakingsdienst van de campus was minder blij met deze vroege paas-vreugde van de Calslaanbewoners. Die moest twee keer uitrukken om de boel te blussen.

Loop

Het is de loop van de natuur. Waddeneilanden wandelen naar het oosten. Daar slibt voortdurend nieuw zand aan dat zich ontwikkelt van nieuwe natuur, naar nieuwe cul-tuur, naar wilde camping, naar duf vakantiedorp. Tot het op het westeinde als een navelstaarder ig door inteelt verzwakt vissers-dorp wordt verzwolgen door de zee. De eeuwig-heid huist niet op aarde.In 1984 deed ik mee aan de Wiskunde Olympiade in Praag. Elke afvaardiging kreeg een tolk, dus elke tolk kreeg zes belhamels. Maar Jitka, onze tolk, had pech. Zij moest waken over negen donderstenen. Ons Nederlandse team plus drie Vlamingen. De Belgen hadden een Franstalige tolk, en u begr ijpt, de Vlamingen wensten geen Frans te spreken.Dat was 1984. Maar zater-dag zag ik Bart Peeters op Ketnet. En ik kon mijn oren niet geloven, hij sprak Frans. Dit was een bijzon-dere gebeurtenis. En zo

bleek. Ik keek naar Stars of Europe. Een groot con-cert aan de voet van het Atomium in Brussel, ter ere van de vijftigste ver-jaardag van het Verdrag van Rome. Live uitgezonden in 46 landen. Maar niet in Nederland. Beter valt onze houding ten opzichte van Europa niet te illustre-ren. Eerder spreekt een Vlaming Frans dan dat een Nederlander iets met Europa van doen wil heb-ben.Waar keken wij dan wel naar? De publieke omroep was voor het Nederlandse klootjesvolk. Op 1: Mooi! Weer De Leeuw. Op 2: Tien voor Taal, Rondom 10 en Den Haag Vandaag. En op 3: Bitches, een Neder landse comedy-ser ie. Op de commerci-ele netten kon de inter-nationaal geor iënteerde Nederlander kiezen uit: een Amerikaanse filmkomedie, een Amerikaanse drama-film, een Amerikaanse dra-maserie, een Amerikaanse avonturenkomedie, een Amer ikaanse horrorfilm en, omdat er voor Tien niets meer toe te voegen viel, nog een Amerikaanse filmkomedie. De enige Europese beelden kwa-men van SBS6 met de EK-kwalificatiewedstr ijd Nederland – Roemenië.Wij motten geen Europa. De gedachte dat we naast een Nederlands paspoort ook een Europees paspoort zouden dragen bezorgt ons een hartverzakking. Maar niemand in Europa die zich nog druk over ons maakt. Men ziet de zee-spiegel gestaag stijgen en heeft alle vertrouwen in de loop van de natuur.

UitHetLood

Haro

ld d

e B

oer

Over en...

...sluiten



pdf ut nieuws nr11 - u-today...wiskunde) en erik-jan (informatica) voor een ‘slimme...

Documents