narodowy bank polski - zespół szkół ekonomicznych w ... · narodowy bank polski kredyt bankowy...

59
NARODOWY BANK POLSKI Kredyt bankowy jako źródło finansowana działalności Materiał opracowany przez NBP w ramach projektu „Przedsiębiorczość w praktyce” Rzeszów, 31 października 2015

Upload: dodat

Post on 27-Feb-2019

226 views

Category:

Documents


0 download

TRANSCRIPT

NARODOWY BANK POLSKI

Kredyt bankowy jako źródło finansowana działalności

Materiał opracowany przez NBP w ramach projektu „Przedsiębiorczość w praktyce”

Rzeszów, 31 października 2015

1

Spis treści

1. Źródła finansowania i instytucje wspierające działalność gospodarczą .................................. 4

1.1. Pojęcie kapitału własnego i kapitału obcego ......................................................................... 4

1.2. Kryteria wyboru i podział źródeł pozyskiwania kapitału .................................................. 4

1.3. Gdzie szukać środków finansowych na założenie lub finansowanie działalności ............... 5

1.3.1. Pożyczki .................................................................................................................................. 6

1.3.2. Kredyty kupieckie ................................................................................................................. 7

1.3.3. Pożyczki z sektora pozabankowego – fundusze pożyczkowe ....................................... 7

1.3.4. Pożyczki z sektora pozabankowego – parabanki ............................................................. 7

1.3.5. Fundusze Unijne ................................................................................................................... 9

1.3.6. Dotacje .................................................................................................................................... 9

1.3.7. Emisja dłużnych papierów wartościowych .................................................................... 10

1.3.8. Leasing .................................................................................................................................. 10

1.4. Alternatywne (niekonwencjonalne) źródła finansowania działalności firmy ............... 12

1.4.1. Faktoring .............................................................................................................................. 13

1.4.2. Forfaiting .............................................................................................................................. 14

1.4.3. Franczyza ............................................................................................................................. 15

1.4.4. Inkubatory przedsiębiorczości .......................................................................................... 16

1.4.5. Akademickie Inkubatory Przedsiębiorczości .................................................................. 16

1.4.6. Aniołowie Biznesu .............................................................................................................. 19

1.4.7. Private equity, venture capital i fundusze kapitału zalążkowego (seed capital)....... 20

2. Kredyt bankowy – podstawowe definicje ............................................................................. 22

2.1. Rodzaje kredytów bankowych .............................................................................................. 23

2.2. Przykładowe kredyty w ofercie banków komercyjnych ........................................................ 26

3. Wybrane aspekty oceny zdolności kredytowej .................................................................... 29

3.1. Pojęcie zdolności kredytowej ................................................................................................ 29

3.2. Przykładowe czynniki uwzględniane w procesie oceny zdolności kredytowej ............ 29

3.3. Czynniki, które mogą wpłynąć na zdolność kredytową ................................................... 30

2

3.4. Ustalanie zdolności kredytowej przez bank........................................................................ 31

3.5. Źródła informacji wykorzystywane przez bank przy ocenie zdolności kredytowej .... 31

3.5.1. Biuro Informacji Kredytowej (BIK) - źródło informacji o kredytobiorcach ................ 32

3.5.2. Scoring – narzędzie wykorzystywane przez BIK do oceny zdolności kredytowej ... 33

3.5.3. Biuro informacji gospodarczej (BIG) – baza informacji o zaległym zadłużeniu

osób i firm............................................................................................................................................. 34

3.6. Bankowe metody oceny zdolności kredytowej – scoring bankowy ............................... 35

4. Dokumenty wymagane w procesie ubiegania się o kredyt ............................................... 37

4.1. Wniosek kredytowy ................................................................................................................ 37

4.1.1. Prezentacja wypełnionego wniosku kredytowego ........................................................ 42

4.2. Biznesplan – jeden z podstawowych załączników do wniosku kredytowego .............. 42

4.2.1. Narzędzia wykorzystywane w biznesplanie – Analiza SWOT .................................... 43

5. Całkowity koszt kredytu a rzeczywista roczna stopa oprocentowania kredytu ............ 45

5.1. RRSO – definicja ustawowa i wynikające z niej najważniejsze kwestie .......................... 45

5.2. RRSO – definicje i komentarze ekspertów oraz pracowników banków ......................... 50

5.3. Ćwiczenie na obliczanie RRSO ............................................................................................. 53

6. Podsumowanie ........................................................................................................................... 54

6.1. Ścieżka kredytowa .................................................................................................................. 54

6.2. Program pn. Sprawdź Zanim Podpiszesz ........................................................................... 55

Bibliografia .......................................................................................................................................... 56

Spis tabel i rycin ................................................................................................................................. 57

Spis załączników ................................................................................................................................ 58

3

4

1. Źródła finansowania i instytucje wspierające działalność gospodarczą

1.1. Pojęcie kapitału własnego i kapitału obcego

Przedsiębiorcy finansują swoją działalność pozyskując kapitał z różnorodnych źródeł.

Kapitał, jakim dysponuje przedsiębiorca na finansowanie majątku i rozwój firmy

dzielimy na kapitał własny i obcy.

Kapitał własny może być pozyskiwany zarówno ze źródeł wewnętrznych, do których zalicza

się np. zatrzymanie w całości wypracowanego zysku przez przedsiębiorstwo lub jego część oraz

ze źródeł zewnętrznych takich jak wpływy z emisji akcji, czy powiększenie udziałów.

Kapitał obcy pozyskiwany jest jedynie ze źródeł zewnętrznych. Podstawowymi

źródłami kapitału obcego są zaciągane przez przedsiębiorstwo pożyczki i kredyty

bankowe, a także wpływy z emisji papierów dłużnych oraz leasing finansowy.

1.2. Kryteria wyboru i podział źródeł pozyskiwania kapitału

Wybór źródła finansowania zależy m.in. od następujących kryteriów:

Formy działania i wielkości przedsiębiorstwa (dostępność do różnorodnych

źródeł finansowania rośnie wraz ze wzrostem wielkości przedsiębiorstwa,

dużemu podmiotowi znacznie łatwiej jest pozyskać kapitał niż średniemu,

małemu czy mikroprzedsiębiorstwu).

Stopnia jego rozwoju (inne potrzeby posiada przedsiębiorstwo w fazie

powstawania i początkowego rozwoju, wzrostu czy dojrzałości i schyłku).

Kosztu pozyskania środków (dążenie do minimalizowania kosztów działalności).

Elastyczności danego źródła finansowania, która oznacza szybkość pozyskania

i wielkość dostępnych środków, czas spłaty, łatwość zmniejszania i zwiększania

wartości zadłużenia, możliwość renegocjacji terminu spłaty.

Niezależności finansowej przedsiębiorcy i minimalizacji ryzyka.

Pożądanej struktury i kosztu kapitału (dążenie do optymalizacji struktury kapitału w

celu osiągnięcia maksymalizacji korzyści finansowych, co sprowadza się do

podejmowania wyborów między podwyższaniem kapitału własnego

a wzrostem zadłużenia1.

Przedsiębiorcy wykorzystują głównie źródła łatwiej dostępne (np. pożyczki od rodziny

i znajomych, kredyty od dostawców, pożyczki z sektora pozabankowego).

1 A. Szyguła, Finansowanie działalności przedsiębiorstw ze źródeł bankowych. Zastosowanie sytemu wczesnego

ostrzegania ZH w ocenie zdolności kredytowej, Difin, Warszawa 2012, s. 18.

5

W początkowym okresie działalności przedsiębiorstwa finansowane są najczęściej ze

środków własnych założycieli oraz z wypracowanych zysków. W miarę rosnących

potrzeb inwestycyjnych źródła te okazują się niewystarczające, dlatego przedsiębiorcy

podejmują decyzję o pozyskaniu alternatywnych form finansowania2.

Źródła pozyskiwania kapitału można zaliczyć do jednej z dwóch grup3:

A. Finansowania wewnętrznego.

B. Finansowania zewnętrznego.

1.3. Gdzie szukać środków finansowych na założenie lub finansowanie działalności

Tabela 1. Źródła pozyskiwania kapitału

kapitał własny kapitał obcy

źródła wewnętrzne

wkłady właścicieli

przedsiębiorstwa, wspólników,

udziałowców, akcjonariuszy

zysk zatrzymany

amortyzacja

źródła zewnętrzne

emisja akcji

zwiększanie udziałów

pożyczki od rodziny i znajomych

kredyty bankowe

kredyty kupieckie

pożyczki z sektora

pozabankowego

fundusze unijne

dotacje

emisja dłużnych papierów

wartościowych

leasing finansowy

Źródło: opracowanie własne na podstawie A. Czajkowska, op. cit., s. 50; R. Rębilas, op. cit., s. 142; J. Duda, Działalność

finansowa i inwestycyjna polskich MSP w kontekście międzynarodowym [w]: Prace naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego

we Wrocławiu, Zarządzanie finansami firm – teoria i praktyka, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we

Wrocławiu, Wrocław 2014, s. 29; Strona internetowa [dalej: SI], Portalu Infor.pl, ksiegowosc.infor.pl, 22.10.2015r.

2 A. Czajkowska, Kredytowanie przedsiębiorców indywidualnych, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 2013, s. 49. 3 R. Rębilas, Koszt i struktura kapitału a wartość przedsiębiorstwa, [w:] Kreacja wartości przedsiębiorstw – nowe

trendy i kierunki rozwoju, red. M. Jabłoński i K. Zamasz, Wyższa Szkoła Biznesu w Dąbrowie Górniczej,

Dąbrowa Górnicza 2012, s. 142.

6

1.3.1. Pożyczki

Przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność

biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,

a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego

samego gatunku i tej samej jakości. Umowa pożyczki, której wartość przenosi pięćset

złotych, powinna być stwierdzona pismem4.

Pożyczka gotówkowa (ang. loan agreement) to umowa, na podstawie, której

pożyczkodawca udostępnia na określony czas pożyczkobiorcy określoną sumę środków

pieniężnych, zaś pożyczkobiorca zobowiązuje się w umówionym terminie zwrócić

pożyczoną sumę środków pieniężnych, oraz (zazwyczaj) wynagrodzenie (opłatę, odsetki)

dla pożyczkodawcy z tytułu ich udostępnienia5.

Pożyczki mogą udzielić wszystkie podmioty mające zdolność do czynności prawnych, zarówno

osoby fizyczne, osoby prawne, jak i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej.

Jeśli pożyczkodawcą jest podmiot gospodarczy świadczący usługę w ramach prowadzonej

działalności gospodarczej (np. bank, inna instytucja finansowa, czyli tzw. firma pożyczkowa,

spółdzielcza kasa oszczędnościowo-kredytowa), należy zwrócić uwagę na szersze znaczenie

pojęcia pożyczka. Zgodnie z przepisami ustawy o kredycie konsumenckim – stosuje się do niej

takie same zasady jak przy kredycie konsumenckim. Przed zawarciem umowy instytucja

pożyczająca środki ma obowiązek dokonania oceny ryzyka kredytowego. Konsument chcąc

uzyskać pożyczkę musi, zatem udzielić informacji na temat swojej sytuacji finansowej i

przedstawić dokumenty, zaś pożyczkodawca może korzystać także z informacji o konsumencie

zawartych w bazie danych lub zbiorze danych. Jeśli pożyczkodawcą jest bank, ocena ryzyka

kredytowego dokonywana jest także przy uwzględnieniu przepisów ustawy Prawo bankowe.

Główne zalety pożyczki:

Jest łatwa i szybka do otrzymania.

Może jej udzielić każda osoba fizyczna lub prawna.

Nie ma jasno określonego celu.

Może być udzielona jako pożyczka pieniężna lub rzeczowa.

Może być nieodpłatna (bez oprocentowania),

Uregulowana jest przez postanowienia prawa cywilnego6.

4 Kodeks cywilny, Dz. U. 1964 nr 16 poz. 93, art. 720, par. 1 i 2. 5 SI Narodowego Banku Polskiego, https://www.nbportal.pl, 11.10.2015r. 6 SI Encyklopedii Zarządzania, http://mfiles.pl, 12.10.2015r.

7

1.3.2. Kredyty kupieckie

Kredyty kupieckie dają możliwość zakupu niezbędnych produktów przy odroczeniu

płatności na późniejszy termin, ustalony z dostawcą. Dla dostawców sprzedaż na kredyt

jest jednym z instrumentów zwiększenia sprzedaży i zysku. Umożliwia

zjednanie klientów, którzy nie dysponują odpowiednimi środkami na gotówkowe

zakupy. Kredyt kupiecki wykorzystywany jest przez przedsiębiorstwa, które nie mają

możliwości skorzystania z kredytu bankowego. Stanowi on dla nich źródło

pozyskiwania środków na finansowanie bieżącej działalności, zwłaszcza, gdy dysponują

zbyt małym kapitałem własnym. Dostawcy niejednokrotnie wydłużają okres

kredytowania w stosunku do oferowanego przez innych dostawców, aby w ten sposób

pozyskać nowych klientów. Udział kredytów kupieckich w finansowaniu działalności

polskich przedsiębiorstw przekracza znacznie udział kredytu bankowego. W małych i

średnich przedsiębiorstwach stanowi on podstawowe źródło finansowania majątku

obrotowego7.

1.3.3. Pożyczki z sektora pozabankowego – fundusze pożyczkowe

Są to głównie pożyczki z funduszu pożyczkowego - instytucji, która nie jest bankiem,

a której działalność koncentruje się na zapewnieniu dostępu do zewnętrznych źródeł

kapitału przez udzielanie pożyczek. Wśród organizacji i instytucji pozabankowych

działających w Polsce są powiatowe urzędy pracy, regionalne agencje rozwoju, fundacje,

instytucje mikropożyczkowe.

Przykładowe fundusze pożyczkowe na podkarpaciu to Regionalna Izba Gospodarcza

Stalowa Wola, Rzeszowska Agencja Rozwoju Regionalnego S.A., Małopolski Instytut

Gospodarczy Rzeszów.

1.3.4. Pożyczki z sektora pozabankowego – parabanki

Są to popularne pożyczki bez sprawdzania historii kredytowej, oferowane wyłącznie

w firmach pożyczkowych tzw. parabankach, definiowanych jako podmiot prowadzący

działalność charakterystyczną dla banków w oparciu o inne przepisy niż Prawo

bankowe.

Instytucje te mogą prowadzić bardziej liberalną politykę udzielania pożyczek, ponieważ

ich działalność nie jest objęta nadzorem Komisji Nadzoru Finansowego. Ceną za bardziej

liberalne podejście do klienta jest wysokość oprocentowania, wysokie prowizje, ryzyko

wpadnięcia w zamknięte koło zadłużenia.

7 SI Encyklopedii Zarządzania, http://mfiles.pl, 12.10.2015r.

8

Tabela 1.Przykłady pożyczek z instytucji parabankowych – tzw. Chwilówkach

Rodzaj pożyczki Chwilówka I Chwilówka II

Pierwsza

pożyczka Kolejna pożyczka

Pierwsza

pożyczka Kolejna pożyczka

Kwota pożyczki 1000 zł 1050 zł 750 zł 750 zł

Czas spłaty 30 dni 30 dni 30 dni 30 dni

Prowizja 0 zł 295,13 zł 10 zł 218,32 zł

RRSO* 0,00% 1936,31% 33,50% 2045,31%

Kwota do spłaty 1000 zł 1345,13 zł 760 zł 968,32 zł

Koszty: 0 zł 295,13 zł 10 zł 218,32 zł

Przedłużenie

terminu spłaty:

7 dni 150 zł 157,5 zł - -

14 dni 200 zł 210 zł - -

30 dni 300 zł 315 zł - -

Koszty

dodatkowe:

Odsetki ustawowe wg prawa za każdy

dzień zwłoki.

Koszt powiadomień: 5 zł za każdy

wysłany SMS (max 4 upomnienia = 20 zł)

oraz 10 zł za upomnienie pisemne.

Monity i wezwania wysyłane od 1 do 31

dnia przeterminowanej spłaty pożyczki.

Maksymalny koszt opłat za wysłane

powiadomienia (łącznie 170 zł)

od 1 do 3 dnia po terminie spłaty –

40 zł;

od 4 do 31 dnia po terminie spłaty - 130

zł.

Koszt upomnienia w formie:

SMS - 3 zł

e-mail - 2 zł

telefonicznego upomnienia - 35 zł

listu - 10 zł.

Pamiętaj, że przedłużenie pożyczki nie

odbywa się automatycznie. W celu

przedłużenia należy złożyć stosowny

wniosek i wnieść opłatę za konkretny

okres.

Dodatkowe

informacje

W przypadku braku spłaty pożyczki firma może podjąć działania windykacyjne,

których koszty uzależnione są od czasu trwania opóźnienia, naliczonych odsetek oraz

rodzaju podjętych czynności.

Źródło: opracowanie na podstawie SI Chwilowo.pl, https://chwilowo.pl, 9.10.2015r.

Uwagi: RRSO – Rzeczywista roczna stopa oprocentowania, definicja RRSO i sposób obliczania omówione

zostały szczegółowo w cz. 5 opracowania.

9

1.3.5. Fundusze Unijne

Unia Europejska wydaje pieniądze za pośrednictwem różnych funduszy, programów

i instrumentów finansowych. Pięć głównych funduszy wspiera rozwój gospodarczy

wszystkich krajów Unii zgodnie z celami strategii Europa 2020. Są to8:

Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego - jego celem jest zmniejszanie różnic

w poziomie rozwoju regionów w Unii i wzmacnianie spójności gospodarczej,

społecznej i terytorialnej UE jako całości. Z funduszu pochodzi m.in. wsparcie

inwestycji produkcyjnych i infrastrukturalnych oraz wsparcie udzielane małym

i średnim przedsiębiorcom.

Europejski Fundusz Społeczny - głównym celem funduszu jest walka

z bezrobociem w krajach członkowskich.

Fundusz Spójności - jest to fundusz przeznaczony dla państw członkowskich,

których dochód narodowy brutto (DNB) na mieszkańca wynosi mniej niż 90%

średniej w UE.

Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich - fundusz ten

zajmuje się wspieraniem przekształceń struktury rolnictwa oraz wspomaganiem

rozwoju obszarów wiejskich.

Europejski Fundusz Morski i Rybacki - fundusz wspiera restrukturyzację

rybołówstwa państw członkowskich.

Polska jest największym beneficjentem pomocy unijnej. W latach 2014-2020 Unia

Europejska przeznaczyła dla naszego kraju 82,5 mld euro. Największe kwoty Polska

zainwestuje w infrastrukturę transportową (drogową i kolejową), ale największy wzrost

wydatków nastąpi w sferze innowacyjności i wsparcia przedsiębiorców. Obok

bezzwrotnych dotacji Unia Europejska udostępnia także tzw. instrumenty zwrotne, czyli

pożyczki i kredyty. Korzystać z nich mogą zarówno przedsiębiorcy, jak i samorządy.

1.3.6. Dotacje

Dotacje definiowane są, jako podlegające szczególnym zasadom rozliczania środki

z budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz z państwowych

funduszy celowych przeznaczone na podstawie ustawy o finansach publicznych,

odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych, na finansowanie lub dofinansowanie

realizacji zadań publicznych. Środki przeznaczone na dopłaty do określonych rodzajów

wyrobów lub usług, kalkulowane według stawek jednostkowych stanowią dotacje

przedmiotowe. Dotacje przedmiotowe mogą być udzielane na podstawie odrębnych

8 SI Fundusze Europejskie, http://www.funduszeeuropejskie.gov.pl, 27.09.2015r.

10

ustaw lub przepisów Unii Europejskiej, z uwzględnieniem równoprawności, dla

przedsiębiorców wytwarzających określone rodzaje wyrobów lub świadczących

określone rodzaje usług oraz dla podmiotów wykonujących zadania na rzecz rolnictwa.

Stawki dotacji przedmiotowych, szczegółowy sposób i tryb udzielania i rozliczania tych

dotacji, w tym formę składania wniosków, informowania o ich przyjęciu lub odrzuceniu,

warunki przekazywania i rozliczenia dotacji, a także termin zwrotu dotacji określają

przepisy wykonawcze. Należą do nich m.in. rozporządzenie Ministra Finansów z dnia

20 grudnia 2010 r. w sprawie stawek, szczegółowego sposobu i trybu udzielania

i rozliczania dotacji przedmiotowych do posiłków sprzedawanych w barach mlecznych

(Dz.U. Nr 254, poz. 1705); rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 3 września 2010 r. w

sprawie szczegółowego sposobu i trybu udzielania i rozliczania dotacji przedmiotowych

(Dz. U. Nr 166, poz. 1123), które odnosi się do dotacji udzielanych dla przedsiębiorców

wytwarzających określone rodzaje wyrobów lub świadczących określone rodzaje usług9.

1.3.7. Emisja dłużnych papierów wartościowych

Emisja dłużnych papierów wartościowych stanowi źródło finansowania działalności

bieżącej lub/i inwestycyjnej stanowiące alternatywę lub uzupełnienie dla kredytu

bankowego.

Emitentami są znane firmy o niskim ryzyku kredytowym. Wykup papierów dłużnych

może być także gwarantowany przez spółkę o wysokiej wiarygodności kredytowej.

Emitenci papierów dłużnych pozyskują środki finansowe z rynku kapitałowego

w ramach jednej emisji papierów dłużnych lub wielokrotnych emisji w ramach tzw.

programów emisji papierów dłużnych.

1.3.8. Leasing

Leasing podobnie jak kredyt to forma finansowania inwestycji, ale korzystniejsza dla

przedsiębiorcy ze względów podatkowych. Leasing opiera się na umowie

cywilnoprawnej dwóch stron, w której strona finansująca, czyli leasingodawca

przekazuje stronie drugiej zwanej leasingobiorcą prawo do korzystania z rzeczy

stanowiącej przedmiot finansowania na ustalony okres. W ramach umowy

leasingodawca pobiera w zamian ustaloną opłatę zwaną ratą leasingową10.

9 SI Leksykonu Budżetowego, http://www.sejm.gov.pl, 29.09.2015r. 10 SI Pekao Leasing, http://www.pekaoleasing.com.pl, 20.10.2015r.

11

W leasing można wziąć jedynie środki trwałe, w szczególności: nieruchomości: np.

budynki, grunty, lokale spółdzielcze będące odrębną własnością, własnościowe prawo

do lokalu mieszkalnego; maszyny i urządzenia; środki transportu.

W przypadku leasingu operacyjnego firma leasingowa ujawnia przedmiot w swoich

aktywach i to ona jest odpowiedzialna za dokonanie odpisów amortyzacyjnych.

Wymiernymi korzyściami dla przedsiębiorcy są: możliwość wliczenia w koszty

uzyskania przychodu całej opłaty wstępnej, wszystkich rat leasingowych (w części

kapitałowej i odsetkowej), a także opłat związanych z bieżącą eksploatacją przedmiotu

leasingu. Warunkiem jest zawarcie umowy zgodnej z wytycznymi przewidzianymi w

prawie podatkowym: umowa leasingu musi być zawarta na czas określony i trwać

minimalnie 40% czasu amortyzacji środka trwałego, co np. w przypadku samochodu

osobowego daje dwa lata11.

W leasingu operacyjnym po upływie terminu umowy, własność przedmiotu leasingu

może, ale nie musi, zostać przeniesiona na leasingobiorcę. W zdecydowanej większości

przypadków mamy jednak do czynienia z przeniesieniem praw własności po zapłacie

przez klienta wcześniej ustalonej kwoty (kwoty wykupu), ale wszystko zależy od

zapisów w umowie.

Leasing operacyjny w ramach podatku VAT traktowany jest jako usługa. W związku z

tym, podstawę opodatkowania w tym przypadku stanowi wartość netto raty

leasingowej, płaconej przez leasingobiorcę. Podatek VAT jest naliczany wraz z każdą

opłatą leasingową, co powoduje, że zapłata VAT-u - w porównaniu z zakupem

przedmiotu - jest także rozłożona dla przedsiębiorcy w czasie. Czynsze leasingowe

podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w wysokości 23%, niezależnie od stawki jaką

opodatkowany jest leasingowany przedmiot.

Jeśli przedsiębiorca wybierze leasing finansowy, to przedmiot zostanie zaliczony do

jego majątku, co daje możliwość samodzielnego dokonywania odpisów

amortyzacyjnych. Kosztem uzyskania przychodu dla przedsiębiorstwa w tym

przypadku są właśnie odpisy amortyzacyjne, część odsetkowa raty leasingowej oraz

codzienne koszty użytkowania. Zaletą leasingu finansowego jest brak ograniczeń

dotyczących minimalnej wartości końcowej oraz minimalnego okresu trwania umowy.

11 SI Bankier.pl, http://www.bankier.pl, 21.10.2015r.

12

Warunkiem jest, aby umowa została podpisana na czas określony, ustalony między

stronami. Po zakończeniu okresu leasingu dany przedmiot przechodzi na własność

korzystającego i można go wykorzystywać dalej w firmie lub odsprzedać. W przypadku

tego rodzaju leasingu mamy do czynienia z dostawą towaru, stąd podatek VAT od sumy

płatności leasingowych należy zapłacić w całości wraz z pierwszą ratą leasingową. Dla

wielu firm, szczególnie tych rozpoczynających działalność, może okazać się to sporym

obciążeniem.

Obie formy leasingu, zarówno finansowy, jak i operacyjny, mają inne zalety, stąd

porównując korzyści wynikające z wyboru danego rodzaju finansowania, przedsiębiorca

powinien wziąć pod uwagę specyfikę prowadzonej przez siebie działalności oraz to, jaki

środek trwały jest przedmiotem inwestycji. Zaleca się np. wybór leasingu operacyjnego,

jeżeli przewidywany okres użytkowania przedmiotu jest stosunkowo krótki. Dzięki

temu możliwe jest zwiększenie bieżących kosztów działalności, a co za tym idzie

zmniejszenie podstawy opodatkowania12. Poza korzyściami natury podatkowej zarówno

leasing operacyjny jak i finansowy, to dla przedsiębiorców maksymalnie uproszczone

procedury oraz wyższa dostępność uzyskania finansowania.

1.4. Alternatywne (niekonwencjonalne) źródła finansowania działalności firmy

Tabela 2. Alternatywne (niekonwencjonalne) źródła pozyskiwania kapitału

kapitał własny kapitał obcy

źródła zewnętrzne

fundusze typu private equity,

venture capital, fundusze

kapitału zalążkowego (seed

capital)

faktoring

forfaiting

franczyza

inkubatory przedsiębiorczości

Aniołowie Biznesu

Źródło: opracowanie własne na podstawie A. Czajkowska, op. cit., s. 50; R. Rębilas, op. cit., s. 142; J. Duda,

Działalność finansowa i inwestycyjna polskich MSP w kontekście międzynarodowym [w]: Prace naukowe

Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, Zarządzanie finansami firm – teoria i praktyka, Wydawnictwo

Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, Wrocław 2014, s. 29; Strona internetowa [dalej: SI], Portalu

Infor.pl, ksiegowosc.infor.pl, 22.10.2015r.

12 SI Cena Biznesu, http://cenabiznesu.pl, 21.10.2015r.

13

1.4.1. Faktoring

Faktoring to rodzaj działalności finansowej polegającej na wykupie

nieprzeterminowanych wierzytelności przedsiębiorstw, należnych im od odbiorców

z tytułu dostaw towarów lub usług, połączony z finansowaniem klientów oraz

świadczeniem na ich rzecz dodatkowych usług13. Strony, uczestnicy tej usługi to faktor

i faktorant. Faktorem nazywa się wyspecjalizowaną instytucję faktoringową np. bank

lub przedsiębiorstwo faktoringowe, na rzecz, którego dokonuje się cesji należności

handlowych. Faktorant to klient faktoringowy, czyli przedsiębiorstwo, jednostka

samorządu terytorialnego lub osoba fizyczna wykonująca wolny zawód, bądź inna

instytucja, która cechuje na rzecz faktora swoje należności14.

Faktorant (dostawca) otrzymuje zapłatę bezpośrednio po zrealizowaniu sprzedaży

i przesłaniu do Faktora kopii faktur wraz z dokumentami potwierdzającymi odbiór

towaru. Na początku Faktorant (dostawca) otrzymuje zaliczkę (jej wysokość uzależniona

jest od warunków umowy faktoringowej i może wynieść 90% kwoty faktury brutto)

a pozostałą część - fundusz gwarancyjny w momencie, kiedy odbiorca ureguluje

płatność na rachunek bankowy Faktora.

Faktoring oferowany jest w obrocie krajowym i zagranicznym, z przejęciem i bez

przejęcia ryzyka niewypłacalności odbiorcy15. Ze względu na kryterium umiejscowienia

ryzyka wypłacalności dłużnika faktoringowego wskazać można faktoring pełny,

niepełny i mieszany. W przypadku faktoringu pełnego, faktor przejmuje na siebie całe

ryzyko związane z wypłacalnością dłużnika. W faktoringu niepełnym ryzyko to

spoczywa na faktorancie, który w przypadku nieuregulowania wierzytelności przez

dłużnika faktoringowego, musi dokonać zwrotu odpowiedniej kwoty faktorowi.

Faktoring mieszany charakteryzuje się tym, że ryzyko związane z przelewaną

wierzytelnością obarcza zarówno faktora jak i faktoranta16.

Faktoring przeznaczony jest dla:

Firm stosujących odroczone terminy płatności (kredyt kupiecki).

Firm poszukujących alternatywnych źródeł finansowania bieżącej działalności.

Przedsiębiorstw chcących zabezpieczyć się przed niewypłacalnością odbiorców.

13 SI Polskiego Związku Faktorów, http://www.faktoring.pl, 5.10.2015r. 14 M. Sosnowski, Analiza płynności w procesie oceny zdolności kredytowej, [w:] Kreacja…, red. M. Jabłoński i K.

Zamasz, Wyższa Szkoła Biznesu w Dąbrowie Górniczej, Dąbrowa Górnicza 2012, s. 212. 15 SI BZWBK, http://www.bzwbk.pl, 13.10.2015r. 16 M. Sosnowski, Analiza płynności w procesie oceny zdolności kredytowej, [w:] Kreacja…, red. M. Jabłoński i K.

Zamasz, Wyższa Szkoła Biznesu w Dąbrowie Górniczej, Dąbrowa Górnicza 2012, s. 213.

14

Firm szukających sposobów na zdyscyplinowanie swoich kontrahentów do

terminowego regulowania zobowiązań.

Podmiotów gospodarczych poszukujących elastycznych i kompleksowych usług

finansowych17.

Zalety faktoringu:

Zapewnia szybki dostęp do środków finansowych do tej pory zamrożonych

w fakturach z odroczonym terminem płatności.

Bezpieczna współpraca z kontrahentem - faktoring poprawia bezpieczeństwo

obrotu handlowego i współpracy z kontrahentami, zdecydowanie wzrasta

terminowość regulowania zobowiązań przez odbiorców niż ma to miejsce poza

usługą.

Mniejsze koszty administrowania należnościami - Faktor przejmuje na siebie

obowiązki związane z zarządzaniem należnościami Faktoranta. Faktor przyjmuje

zapłatę od odbiorcy, monitoruje go w przypadku opóźnień lub braku zapłaty,

w porozumieniu z Faktorantem podejmuje niezbędne działania mające na celu

odzyskanie należności od odbiorcy.

Zakres usług, które faktor świadczy swoim klientom jest uregulowany

międzynarodowym porozumieniem w ramach Organizacji Narodów Zjednoczonych. W

Polsce nie ma odrębnych regulacji prawnych odnoszących się do faktoringu.

Wykorzystywane są przepisy "Kodeksu prawa cywilnego" i "Kodeksu prawa

handlowego"18.

1.4.2. Forfaiting

Forfaiting jest prostym technicznie, akceptowanym na całym świecie instrumentem

finansowania handlu zagranicznego, polegającym na dyskontowaniu lub

redyskontowaniu przez bank wierzytelności z tytułu transakcji handlowych19.

Etapy forfaitingu: Pierwszym krokiem jest sprzedaż towarów za granicę. Importer

następnie płaci za towary wekslem, zachowując tym samym możliwość korzystania z

nich. Eksporter sprzedaje następnie otrzymany weksel bankowi, za co otrzymuje

zdyskontowaną wartość wierzytelności. W dniu płatności weksla bank w kraju

eksportera sprzedaje weksel, następnie bank importera przelewa należne środki. Ryzyko

17 SI BZWBK, http://www.bzwbk.pl, 13.10.2015r. 18 SI Polskiego Związku Faktorów, http://www.faktoring.pl, 10.10.2015r. 19 SI Bankier.pl, http://www.bankier.pl, 9.10.2015r.

15

w tego typu transakcjach jest niewielkie gdyż weksel najczęściej musi być poręczony

przez bank importera20.

Korzyści forfaitingu: Transakcje forfaitingowe niosą wiele korzyści zarówno dla

eksportera, jak i dla importera. W wypadku eksportera przed wszystkim pozwalają na

natychmiastowe uzyskanie gotówki za zrealizowany kontrakt, i to w pełnej wartości

kontraktu, co pozwala na wyliczenie jego wartości netto. Dzięki transakcji forfaitingowej

eliminuje się ryzyka związane z rozliczeniem kontraktu, tj. ryzyko transakcyjne, ryzyko

transferu, ryzyko polityczne oraz ryzyko walutowe. Importer, dostarczając instrumenty

dłużne podlegające zdyskontowaniu, zyskuje szansę otrzymania kredytu o stałej stopie

procentowej w pełnej wartości kontraktu z możliwością dopasowania spłat rat

kredytowych do własnych potrzeb.

Koszty forfaitingu: Koszty forfaitingu składają się z dyskonta naliczanego od dnia

wykupu do dnia płatności, oraz prowizji, płatnej z góry. Wysokość prowizji waha się do

3% kwoty wierzytelności. Instytucja finansowa wykupująca wierzytelności osiąga zysk

dzięki marży, oraz zamianie weksli w papiery wartościowe i sprzedaży ich na rynku

wtórnym21.

Z forfaitingu mogą korzystać:

osoby prawne,

jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej,

osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą.

1.4.3. Franczyza

Franczyza (Franchising - franchise - przywilej, koncesja) – sposób współpracy

podmiotów gospodarczych, z których jeden posiada kapitał (franczyzobiorca), drugi zaś

dysponuje sprawdzonymi metodami działania (franczyzodawca). Inaczej mówiąc,

określone przedsiębiorstwo udostępnia swoją wiedzę, technologię, znak firmowy i

pomoc w zastosowaniach innemu przedsiębiorstwu, które otrzymując od

franczyzodawcy „sposób na przedsiębiorczość" zobowiązuje się do działania zgodnie z

wynegocjowanymi i zapisanymi w umowie zasadami. Przedmiotem franczyzy może być

procedura działalności usługowej, receptura i organizacja produkcji (know-how), marka

firmy oraz inne elementy22

20 SI Encyklopedii Zarządzania, http://mfiles.pl, 10.10.2015r. 21 Ibidem. 22 SI Portalu Wiedzy, http://portalwiedzy.onet.pl, 14.10.2015r.

16

Sam angielski termin „to franchise” oznacza udzielenie przez jedną firmę innej firmie

zezwolenia na sprzedaż dóbr lub świadczenie usług na określonym terytorium.

W Europie i w Polsce stosuje się węższe rozumienie pojęcia franczyzy. Franczyzą

nazywa się długookresową, stałą umowną współpracę między niezależnymi

przedsiębiorcami, franczyzodawcą a franczyzobiorcą, podczas której franczyzodawca

przekazuje franczyzobiorcy wiedzę na temat prowadzenia firmy i użycza swojej marki23.

Dla celów odróżnienia prowadzonej działalności w oparciu o franczyzę od innych

systemów dystrybucji oraz rozróżnienia franczyzodawców od innych przedsiębiorców

przyjmuje się, że cechami wyróżniającymi franczyzę, są m.in.:

Trwały, kontraktowy stosunek umowny łączący franczyzodawcę

i franczyzobiorcę, z którego wynika obowiązek franczyzodawcy przekazywania

franczyzobiorcy „know-how” w sposób ciągły, przez cały okres obowiązywania

umowy i który nakłada na franczyzobiorcę obowiązek uiszczania na rzecz

franczyzodawcy opłat franczyzowych, lub innych świadczeń, w sposób

uzgodniony pomiędzy stronami,

Niezależność gospodarcza, prawna oraz organizacyjna franczyzobiorcy

względem franczyzodawcy (czego odzwierciedleniem na gruncie polskiego

systemu prawnego jest m.in. w przypadku działalności w ramach franczyzy

adresowanej do konsumentów - posiadanie własnych kas rejestrujących).

1.4.4. Inkubatory przedsiębiorczości

Inkubator przedsiębiorczości to instytucja, której celem jest wspieranie

przedsiębiorczości. W zależności od grupy docelowej wyróżnia się kilka rodzajów

inkubatorów przedsiębiorczości, których oferta jest skierowana do:

Początkujących przedsiębiorców z sektora małych i średnich przedsiębiorstw.

Rozpoczynających lub dopiero zamierzających rozpocząć działalność

gospodarczą.

Młodzieży i studentów (akademickie inkubatory przedsiębiorczości).

Podmiotów ekonomii społecznej (inkubatory przedsiębiorczości społecznej).

1.4.5. Akademickie Inkubatory Przedsiębiorczości

Główną ideą AIP jest budowanie sprzyjających warunków dla rozwoju

przedsiębiorczości. Dzięki współpracy z AIP każda osoba może założyć firmę

mniejszym kosztem, w łatwy sposób oraz przy minimalnym ryzyku. Dzięki pomocy

specjalistów z inkubatora można skupić się na promocji swoich produktów, ich

23 SI Franchising.pl, http://franchising.pl, 13.10.2015r.

17

sprzedaży oraz na rozwijaniu firmy. To bardzo ważne, bo prowadzenie biznesu od

strony prawnej czy księgowej dla młodych przedsiębiorców jest dosyć skomplikowane.

Co zyskuje się działając w Akademickich Inkubatorach Przedsiębiorczości?

Można się nauczyć dobrych wzorców w biznesie.

Założenie biznesu nie wymaga większego wkładu własnego.

Biznes może założyć każda osoba, również taka, która już pracuje i ma etat.

Nie trzeba wpisywać swojej firmy do KRS.

Korzysta się z osobowości prawnej Akademickich Inkubatorów

Przedsiębiorczości. Firma otrzymuje prawo do posługiwania się danymi AIP

podczas wystawiania faktur i umów, dzięki czemu może prowadzić rozliczenia

ze swoimi klientami budując własną markę.

Wszystkie zarobione pieniądze trafiają na indywidualne konto firmowe. AIP nie

rości sobie żadnych praw do udziałów oraz żadnego procentu z zysków czy

praw do marki tworzonej przez firmę24.

Dostaje się prawne wsparcie.

Jest zapewniona księgowość i administracja.

Nie płaci się miesięcznych obowiązkowych składek na ZUS.

Dostęp do biura i sprzętu biurowego.

Możliwość korzystania z sali konferencyjnej.

Możliwość uczestniczenia w szkoleniach.

Specjalistyczne doradztwo.

Możliwość pokazania się na targach, sympozjach, konferencjach czy konkursach

startupów.

Kontakty z innymi firmami.

W AIP można spotkać różne firmy, które początkowo świadczą usługi sobie nawzajem.

Umożliwia to zdobycie doświadczenia przy realizacji projektów, oraz uzyskanie wielu

towarów czy usług, na przykład firmowej strony internetowej poniżej ceny rynkowej, co

przyczynia się do ograniczenia początkowych kosztów działalności firmy.

Kto działa w Akademickich Inkubatorach Przedsiębiorczości?

Wśród firm działających w inkubatorach możemy znaleźć przedsiębiorców

z różnych branż ale najwięcej jest tych z branży informatycznej. Oprócz tego są np.

firmy dekoratorskie, zajmujące się organizacją eventów i wesel, budowlane, czy

24 SI Strefy Biznesu, http://www.strefabiznesu.nowiny24.pl, M. Motor, „Inkubatory w Rzeszowie przyciągają

coraz więcej młodych przedsiębiorców”, 11.10.2015r.

18

szeroko pojętym doradztwem, mediami, „pijarem", a nawet tradycyjnymi

kulinariami.

Ważne jest też prawne wsparcie: na początku działalności nie każdy umie dobrać

właściwych kontrahentów. W razie pojawienia się problemów z płatnościami

za wykonane usługi, początkujący przedsiębiorcy liczyć mogą na wsparcie

Akademickich Inkubatorów Przedsiębiorczości. Jedną z największych barier przy

zakładaniu firmy jest obawa czy przedsiębiorca będzie w stanie opłacić wszystkie

wymagane składki.

Listę działających inkubatorów znajdziemy w serwisie inkubatory.pl Można wybrać

inkubator, który znajduje się blisko naszego miejsca zamieszkania, ale nie ma takiego

obowiązku. Wystarczy wypełnić formularz zgłoszeniowy, lub umówić się na

spotkanie, na którym dopełni się wszystkich formalności. Działalność w ramach

inkubatorów to najbezpieczniejszy model biznesowy dla początkujących firm. Z

takiej możliwości skorzystało już w Polsce kilka tysięcy osób.

Dodatkowa pomoc z Akademickich Inkubatorów Przedsiębiorczości

Niektóre inkubatory pomagają młodemu przedsiębiorcy w zdobyciu środków na

rozwinięcie biznesu, nawet do 100 tysięcy złotych na atrakcyjnych warunkach25.

Minusy AIP

Duży stopień sformalizowania, dokumenty prawne muszą być zatwierdzone przez

dyrektora oddziału. Każdą umowę podpisywaną z klientem trzeba wysłać do działu

prawnego, który ją weryfikuje i następnie ewidencjonuje.

Należy dostarczać prawidłowo opisane faktury, co na początku może stanowić

problem.

Brak możliwości rozliczania kosztów: użytkowania samochodu, zużycia paliwa,

telefonu czy delegacji26.

25 SI Regio Praca, http://www.regiopraca.pl, K. Piojda, „Akademickie inkubatory przedsiębiorczości nie tylko

dla studentów”, 12.10.2015r. 26SI Bankier.pl, http://www.bankier.pl, 13.10.2015r.

19

Tabela 3.Porównanie kosztów prowadzenia firmy samemu i w AIP

Usługa WARIANT

OPTYMISTYCZNY WARIANT REALISTYCZNY AIP

Księgowość Księgowość online

45,00 zł

Biuro rachunkowe

1042,46 zł fakultatywnie

ZUS ZUS preferencyjny

431,18 zł

ZUS (styczeń 2014)

200,00 zł w pakiecie

Porada prawna 2,5

godziny 200,00 zł 200,00 zł w pakiecie

Biuro coworkingowe

(bez limitu w miesiącu)

100,00 zł

Biuro Warszawa

400,00 zł

Biuro Kraków w pakiecie

Dostęp do Sali

konferencyjnej

10 zł/ godzinę

Biuro Warszawa

35 zł/ godzinę

Biuro Kraków w pakiecie

Kontakty nie do kupienia nie do kupienia w pakiecie

Szkolenia W zależności od szkolenia W zależności od szkolenia w pakiecie

Raz na 1 miesiąc 776,18 zł

bez Sali konferencyjnej

1842,46 zł

bez Sali konferencyjnej 250,00 zł

Źródło: SI Akademickich Inkubatorów Przedsiębiorczości, http://aiprzeszow.pl, 12.10.2015r.

Akademickie Inkubatory Przedsiębiorczości w Rzeszowie

1. Wyższa Szkoła Informatyki i Zarządzania pokój nr 41, ul. Sucharskiego 2,

35-225 Rzeszów, mail: [email protected], tel. (17) 860 57 61.

2. Al. Rejtana 16C, 35-959 Rzeszów, pok. 014 podziemia, mail:

[email protected], tel./fax. +48 17 872 10 61.

Dodatkowe informacje można uzyskać na stronach internetowych:

http://aiprzeszow.pl oraz http://inkubatory.pl.

1.4.6. Aniołowie Biznesu

Anioł Biznesu jest to prywatny inwestor wspierający wybrane pomysły biznesowe,

zazwyczaj w początkowej fazie ich działalności (start-up). Angażuje on nie tylko środki

finansowe, ale również swoją wiedzę, kontakty i doświadczenie biznesowe, które

posiada. Dla wielu przedsiębiorców wsparcie merytoryczne i zwiększenie

wiarygodności przedsięwzięcia, dzięki obecności inwestora o dobrej reputacji, jest

równie wartościowe, jak otrzymane środki finansowe. Na tle innych form finansowania

(np. bank, fundusz venture capital, giełda) jedynie Anioł Biznesu oferuje indywidualne

zaangażowanie w przedsięwzięcie oraz współpracę z pomysłodawcą w bieżącej

działalności czy rozwoju firmy. Najczęściej zaangażowanie Anioła w projekt trwa od

20

3 do 6 lat, natomiast zysk otrzymuje on „wychodząc z inwestycji”, czyli odsprzedając

swoje udziały.

Anioł Biznesu:

Jest gotowy podejmować ryzyko związane z inwestowaniem w małe, startujące

firmy.

Oczekuje wysokich zysków.

Ma doświadczenie zdobyte jako przedsiębiorca lub manager.

Wspiera merytorycznie rozwój dofinansowywanej firmy.

1.4.7. Private equity, venture capital i fundusze kapitału zalążkowego (seed capital)

Private equity - to pojęcie obejmuje wszelkie inwestycje na niepublicznym rynku

kapitałowym, w celu osiągnięcia średnio- i długoterminowych zysków z przyrostu

wartości kapitału27. Kapitał private equity inwestowany jest w przedsiębiorstwa będące

na wczesnych etapach rozwoju łącznie z fazą ekspansji bądź wręcz rozpoczynające

działalność biznesową. W pojęciu tym mieści się również finansowanie inwestycji

w pomysł „pod zasiew”, czyli w koncept, z myślą o testowaniu go pod kątem

utworzenia firmy. Private equity jest terminem pojemniejszym od venture capital.

Dotyczy zarówno venture capital (faza zasiewu – seed, faza rozruchu – start-up, faza

ekspansji – expansion stages), jak i wykupów menedżerskich oraz zastąpienia kapitału

lub wtórnego nabycia28.

Dla młodej lub dopiero, co zakładanej spółki fundusze kapitału zalążkowego są

właściwym źródłem kapitału, ponieważ na początku działalności firma nie zawsze jest

w stanie pozyskać kredyt bankowy ze względu na brak zabezpieczeń i brak historii

kredytowej. Kapitał oferowany przez fundusze to kapitał długoterminowy, z którego

korzystanie nie jest obciążone bieżącą spłatą odsetek, dzięki czemu młode, szybko

rozwijające się, ale kapitałochłonne spółki mają możliwość utrzymania płynności

finansowej (szczególnie te, które działają w obszarach nowych technologii)29.

Fundusze mogą dokonywać inwestycji zarówno w mikro, małych jak i średnich

przedsiębiorców znajdujących się we wczesnej fazie rozwoju prowadzonej działalności.

27 SI Polskiego Stowarzyszenia Inwestorów Kapitałowych, http://www.psik.org.pl, 17.10.2015r. 28 L. Lewandowska, Wybrane koncepcje finansowania innowacyjności, [w:] Zeszyty Naukowe nr 9, Polskie

Towarzystwo Ekonomiczne Uniwersytet Łódzki, Kraków 2011, s.93. 29 SI Podkarpackiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości, http://www.parp.gov.pl, 16.10.2015r.

21

Fundusze venture capital, zwane także funduszami podwyższonego ryzyka są

przykładem kapitału własnego pochodzącego spoza przedsiębiorstwa,

wykorzystywanego przez małe i średnie jednostki gospodarcze borykające się z brakiem

kapitału. Fundusz, poprzez objęcie nowych akcji bądź udziałów, staje się udziałowcem

lub akcjonariuszem przedsiębiorstwa. Inwestowanie w niesprawdzony produkt stwarza

wysokie ryzyko niepowodzenia inwestycji, ale jednocześnie w przypadku sukcesu

przedsięwzięcia, zapewnia wysoki przyrost zainwestowanego kapitału, który jest

realizowany poprzez sprzedaż udziałów.

Fundusze venture capital inwestują w przedsiębiorstwa, które według ich oceny mają

dobre perspektywy rynkowe, sprecyzowaną wizję rozwoju, a przede wszystkim są

świetnie zarządzane. Wspieranie rozwoju firmy następuje nie tylko przez dopływ

środków pieniężnych, lecz również poprzez know-how w zakresie zarządzania. Dawca

venture capital aktywnie uczestniczy w zarządzaniu firmą, aby pomóc jej w takim

wejściu na rynek z określonym produktem, które pozwoli na realizację spodziewanego

dochodu.

Kapitał założycielski venture capital może pochodzić z różnych źródeł, np. od instytucji

finansowych, towarzystw ubezpieczeniowych, firm konsultingowych, agend

rządowych, dużych firm prowadzących działalność gospodarczą oraz prywatnych

inwestorów krajowych i zagranicznych30.

Istotnymi cechami funduszy venture capital są:

Inwestowanie w przedsięwzięcia wysoce innowacyjne, a zatem również bardzo

ryzykowne.

Oczekiwanie relatywnie wysokich stóp zwrotu z zaangażowanego kapitału.

Aktywne uczestnictwo w zarządzaniu inwestowanym przedsiębiorstwem.

Wpływanie na poprawę szans pomyślnego rozwoju przedsięwzięcia poprzez

wnoszenie know-how.

Selekcja projektów inwestycyjnych według kryterium wiarygodności dobrego

pomysłu, udokumentowanej analizą rynku, wysokimi kwalifikacjami

wykonawców i przedsiębiorców, a ostatecznie spodziewaną stopą zysku.

Finansowanie inwestycji w przedziale 5–10 lat, a następnie dezinwestycje.

Zwracanie uwagi na poziom rozwoju przedsięwzięć potencjalnych nabywców

kapitału (VC interesują wczesne fazy rozwoju, i to głównie MŚP)31.

30 B. Granosik, Wybrane Formy Finansowania Przedsiębiorstwa, Katedra Mikroekonomii i Ekonomii Stosowanej,

Politechnika Koszalińska, http://www.konferencja.edu.pl, s. 2. 31 L. Lewandowska, op. cit., s. 93.

22

Po kilku latach, gdy firma rozwinie się zgodnie z oczekiwaniami, fundusz przystępuje

do wyjścia ze spółki, tj. dezinwestycji, która może się odbywać m.in. poprzez

Sprzedaż udziałów inwestorowi zagranicznemu.

Sprzedaż udziałów pozostałym właścicielom przedsiębiorstwa lub jego

kierownictwu (dotyczy zwłaszcza firm małych i średnich).

Sprzedaż udziałów innemu funduszowi venture capital lub inwestycyjnemu.

Wprowadzenie przedsiębiorstwa na giełdę i sprzedaż jego akcji w obrocie

publicznym.

Likwidację firmy, którą stosuje się wtedy, kiedy suma wartości jej aktywów

sprzedawanych oddzielnie jest większa niż przedsiębiorstwo jako całość.

2. Kredyt bankowy – podstawowe definicje

Definicja umowy kredytowej i okresu kredytowania

Przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas

oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel,

a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w

umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych

terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu32.

Okres kredytowania to określony w umowie kredytowej okres od chwili wypłaty

pieniędzy do dnia spłaty ostatniej raty kredytu. Maksymalny okres kredytowania zależy

z reguły od rodzaju kredytu. Pożyczki gotówkowe udzielane są najczęściej na

maksymalnie pięć-sześć lat, samochodowe na osiem-dziewięć, a kredyty hipoteczne

nawet na 50 lat33.

Wydłużając okres kredytowania, można obniżyć wysokość miesięcznych rat, ale

automatycznie rośnie koszt odsetkowy, bo dłużej korzystamy z bankowego kredytu.

Załóżmy, że pożyczamy 1 tys. zł, które będziemy spłacać w 12 ratach. Jeżeli

oprocentowanie kredytu wynosiłoby 10 proc., w ciągu roku musielibyśmy oddać blisko

55 zł samych odsetek. Jeżeli spłatę rozbilibyśmy nie na 12, ale na 24 raty, wówczas

kredyt kosztowałby nas już blisko 107,50 zł (odsetki). Pożyczamy tyle samo, ale oddać

musimy prawie dwa razy więcej. Dlatego kredyt warto spłacać jak najszybciej.

32 Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe Dz.U. 1997 Nr 140 poz. 939, art. 69. 33SI Gazety Wyborczej – Biznes, Ludzie, Pieniądze, http://wyborcza.biz, 8.10.2015r.

23

2.1. Rodzaje kredytów bankowych

Decydując się na zaciągnięcie kredytu bankowego na potrzeby rozpoczęcia działalności

gospodarczej lub jej finansowania warto wiedzieć, jakie rodzaje kredytów dla firm

oferują banki.

W krajowym systemie bankowym nie istnieje kompleksowy, jednolity podział czy

nazewnictwo kredytów udzielanych przez banki. Podmioty będące stronami umowy,

mogą same wpływać na kształt umowy i formę kredytu a każdy bank może w dowolny

sposób nazywać zawierane umowy. Ze względu jednak na istotne elementy, które

zawierają umowy kredytowe, można wyodrębnić kilka ich typów i dokonać klasyfikacji

kredytów według określonych kryteriów.

Wybrane rodzaje kredytów34:

I. Ze względu na przedmiot (przeznaczenie) kredytu wyróżniamy:

1) kredyty dla przedsiębiorstw przeznaczone na finansowanie działalności

gospodarczej:

a. obrotowe – np. w rachunku bieżącym i w rachunku kredytowym,

złotowe i walutowe, dyskontowy, akceptacyjny, lombardowy,

komercyjne i preferencyjne,

b. inwestycyjne – w tym komercyjne i preferencyjne na finansowanie

projektów inwestycyjnych, budowlano-mieszkaniowe,

samochodowe, na zakup papierów wartościowych, sezonowe,

eksportowe.

2) kredyty udzielane na cel nieokreślony, do swobodnego wykorzystania przez

kredytobiorcę.

II. Ze względu na okres kredytowania wyróżniamy kredyty:

1) krótkoterminowe, udzielane z reguły do 1 roku,

2) średnioterminowe, udzielane od 1 roku do 3 lub 5 lat,

3) długoterminowe, udzielane powyżej 3-5 lat.

III. Ze względu na formę kredytu wyróżniamy kredyty:

1) w rachunku bieżącym,

2) w rachunku kredytowym,

3) dyskontowy – w formie doraźnych transakcji dyskonta weksla lub w formie

linii odnawialnej lub nieodnawialnej kredytu dyskontowego,

4) akceptacyjny – jednorazowy – w formie doraźnych transakcji akceptowania

weksla bądź w formie linii kredytu akceptacyjnego (odnawialnej lub

nieodnawialnej),

34 Opracowano na podstawie A. Czajkowska, op. cit., s. 59-62.

24

5) tzw. kredyty kartowe,

6) związane ze skupem faktur,

7) w formie linii kredytowej nieodnawialnej i odnawialnej,

8) rolowane, jeżeli bank wielokrotnie przedłuża termin jego spłaty, terminy te

mogą być ustalane z góry, oprocentowanie jest zmienne, ustalane

w terminach kolejnych rolowań,

9) pomostowe – poprzedzające udzielenie kredytu zasadniczego

(inwestycyjnego, hipotecznego, na realizację inwestycji z funduszy

strukturalnych) i spłacane z tych kredytów; kredyt pomostowy udzielany

jest przed udzieleniem kredytu zasadniczego w wysokości pełnej sumy

docelowej lub jej części; spłacany z kredytu zasadniczego lub z wpływów

funduszy strukturalnych do przedsiębiorstwa po zakończeniu inwestycji.

IV. Ze względu na stawkę procentową:

1) o stałym oprocentowaniu, tzn. kredyt zachowuje jednakową stopę

procentową przez cały okres obowiązywania umowy, najczęściej dotyczy to

kredytów krótkoterminowych oraz gdy odsetki są naliczane z góry,

2) o zmiennym oprocentowaniu, tj. stawka rosnąca lub malejąca w zależności

od zmian, jakim ulega oprocentowanie kredytu, przy czym bank musi z góry

określić warunki zmiany stopy procentowej w umowie,

3) o stało-zmiennej stopie procentowej, tzn. stała stopa stosowana jest

w określonych podokresach (ustalana arbitralnie przez bank).

V. Ze względu na preferencyjność:

1) komercyjne, przy których koszt ponoszony przez klienta wynika z rachunku

ekonomicznego banku, uwzględniającego m.in. koszt pozyskiwania

pieniędzy, ryzyko oraz konkurencję innych banków,

2) preferencyjne, udzielane na warunkach korzystniejszych niż wynikałoby to

z rachunku opłacalności – klient płaci w tym wypadku tylko część odsetek,

reszta odsetek jest pokrywana przez różne instytucje np. budżet państwa,

Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, Państwowy Fundusz

Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, Narodowy Fundusz Ochrony

Środowiska i Gospodarki Wodnej, Bank Gospodarstwa Krajowego,

międzynarodowe organizacje finansowe, np. Bank Światowy, Europejski

Bank Inwestycyjny, Bank Rozwoju Rady Europy, rządy i instytucje rządowe

innych krajów, fundusze strukturalne Unii Europejskiej.

Kredyty preferencyjne mogą przewidywać:

ulgi podmiotowe, np. dla absolwentów szkół średnich czy wyższych

lub osób niepełnosprawnych rozpoczynających działalność

gospodarczą, dla wybranych grup zawodowych, np. na wyposażenie

gabinetu osób mających wolne zawody, dla przedsiębiorców

realizujących inwestycje zapewniające nowe miejsca pracy

25

w szczególności zatrudniających bezrobotnych absolwentów, osoby

niepełnosprawne, osoby w dojrzałym wieku (50 +),

ulgi przedmiotowe np. dla sektora MMSP, na inwestycje

proekologiczne, energooszczędne, na innowacje, badania i rozwój,

agroturystykę, stworzenie nowych miejsc pracy dla wybranych grup

społecznych lub w regionach zagrożonych bezrobociem

strukturalnym, na popieranie rozwoju przedsiębiorczości na wsi

i przemysłu rolno-spożywczego, dla zakładów pracy chronionej.

VI. Ze względu na walutę kredytu:

1) złotowe - udzielane i spłacane w walucie krajowej,

2) dewizowe (walutowe) wyrażone w określonych walutach obcych, zwykle

EUR, CHR, USD, w tym:

a) kredyty nominowane w złotych - są wypłacane przez bank w złotych,

po kursie z dnia wypłaty i spłaty (tzn. koszt kredytu dewizowego

równa się kosztowi oprocentowania i prowizji powiększonemu

o stratę na deprecjacji złotego,

b) kredyty denominowane lub indeksowane – udzielane w walucie

zagranicznej, natomiast wypłata jest w walucie krajowej jako

równowartość kwoty kredytu wg kursu obowiązującego w dniu

wypłaty, najczęściej kursu danego banku,

c) wpłacane i spłacane w dewizach - głównie kredyty na import

towarów i usług z zagranicy mogą być spłacane w innej walucie niż

waluta kredytu, jeżeli przedsiębiorca prowadzi działalność

importowo-eksportową,

d) mieszane, np. dwuwalutowe.

VII. Ze względu na sposób przekazywania środków pieniężnych:

1) gotówkowe – kredytobiorca otrzymuje kwotę kredytu bezpośrednio z kasy

banku lub zostaje ona przelana na jego rachunek,

2) bezgotówkowe – kwota kredytu zostaje przelana przez bank na rachunek

kontrahenta kredytobiorcy lub dostawcy dóbr i usług, których zakup został

sfinansowany.

VIII. Ze względu na sposób spłaty kredytu (kapitału i odsetek):

1) w stałych bądź zmiennych ratach kapitałowych,

2) o stałej lub zmiennej stopie procentowej,

3) annuitetowe, w których łączne spłaty kapitału i odsetek są jednakowe, przy

czym początkowo kredytobiorca płaci większe odsetki i mniejsze raty

kapitałowe, następnie wraz z upływem czasu na skutek zmniejszenia się

zadłużenia część odsetkowa zmniejsza się a zwiększa się udział raty

kapitałowej w okresowej spłacie,

4) kredyty, w których odsetki są płacone „z góry” bądź „z dołu”, o ustalonych

ratach w trakcie trwania umowy kredytowej.

26

IX. Ze względu na sposób wykorzystania sumy kredytowej

1) jednorazowo, kredyty w całości wykorzystywane są w określonym

w umowie terminie,

2) w transzach – środki finansowe stawiane są do dyspozycji w ratach,

w określonych w umowie kwotach i terminach,

3) w ciągnieniach, gdy kwota kredytu wykorzystywana jest w dowolnych

kwotach i terminach, zależnie od potrzeb kredytobiorcy.

W praktyce banki coraz częściej oferują przedsiębiorcom różnego rodzaju pakiety,

w ramach, których mogą zaciągać kredyty lub korzystać z innych form pomocy

finansowej. Najważniejszą zaletą tych pakietów są różnorodne możliwości

kredytowania, od prostego zadłużenia na rachunku bieżącym, poprzez kredyt

obrotowy, na specjalistycznych formach finansowania, jak leasing i faktoring kończąc.

2.2. Przykładowe kredyty w ofercie banków komercyjnych

Tabela 4. Przykładowy kredyt obrotowy dla przedsiębiorstw w ofercie banku komercyjnego

Kredyt obrotowy dla Małych i Średnich Przedsiębiorstw

Dla kogo przeznaczony Dla przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą albo rolniczą

posiadających rachunek bieżący w Banku lub osób, które założą taki rachunek.

Przeznaczenie kredytu

Kredyt można przeznaczyć na pokrycie bieżących zobowiązań, w szczególności

związanych z: 1) procesem rozliczeń pieniężnych wynikających z prowadzenia

bieżącej działalności gospodarczej albo rolniczej; 2) zaopatrzeniem, produkcją,

sprzedażą i świadczeniem usług; 3) pokryciem składek ZUS, US; 4) spłatą

zadłużenia wobec innego Banku; 5) wypłatą wynagrodzeń.

Forma postawienia do

dyspozycji

Kredyt obrotowy może być postawiony do dyspozycji w formie:

1) kredytu o charakterze odnawialnym /kredyt w rachunku bieżącym, kredyt

obrotowy odnawialny/,

2) kredytu o charakterze nieodnawialnym - kredyt obrotowy nieodnawialny.

Forma i sposób uruchomienia

kredytu

Kredyt jest wypłacany jednorazowo albo w transzach w formie bezgotówkowej

lub gotówkowej.

Forma i sposób spłaty kredytu

Forma i sposób spłaty kredytu uzależniona jest od rodzaju kredytu:

1) odnawialny - jednorazowo na koniec okresu kredytowania

2) nieodnawialny - w ratach miesięcznych albo kwartalnych.

Okres kredytowania

Okres kredytowania dla kredytów o charakterze odnawialnym wynosi do 12

miesięcy. Dla kredytu obrotowego nieodnawialnego okres kredytowania wynosi

max. do 36 miesięcy.

Oprocentowanie

Na wniosek Klienta Bank może udzielić kredytu oprocentowanego według stałej

albo zmiennej stopy procentowej.

Źródło: Opracowanie własne na podstawie danych ze stron internetowych banków.

27

Tabela 5. Przykładowy kredyt inwestycyjny dla przedsiębiorstw w ofercie banku komercyjnego

Kredyt inwestycyjny dla Małych i Średnich Przedsiębiorstw

Dla kogo przeznaczony Dla wszystkich przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą

albo rolniczą.

Przeznaczenie kredytu

Na finansowanie przedsięwzięć inwestycyjnych związanych z prowadzoną

działalnością, w szczególności na: 1) finansowanie nowych, odtworzenie

zużytych bądź modernizację istniejących środków trwałych oraz pierwszego

wyposażenia w środki obrotowe; 2) finansowanie innych zobowiązań

inwestycyjnych klienta, np. powstałych z tytułu działalności leasingowej, na

spłatę zadłużenia wobec innego banku z tytułu kredytu inwestycyjnego, na

spłatę pożyczek zaciągniętych od osób fizycznych i osób prawnych; 3)

refinansowanie wydatków związanych z realizacją przedsięwzięć

inwestycyjnych poniesionych ze środków własnych klienta.

Forma i sposób uruchomienia

kredytu

Kredyt jest wypłacany jednorazowo albo w transzach.

Forma wypłaty bezgotówkowo: 1) na pokrycie płatności kredytobiorcy - w

formie przelewu środków na rachunek wskazany w dokumencie płatności; 2)

w formie przelewu środków na rachunek bieżący kredytobiorcy - w

uzasadnionych przypadkach wynikających np. z charakteru i celu kredytu, 3)

w formie przelewu środków na rachunek wierzyciela - w przypadku spłaty

zadłużenia z tytułu kredytu lub pożyczki.

Forma i sposób spłaty

kredytu

Kredyt inwestycyjny jest spłacany w walucie polskiej albo w walucie kredytu.

Kredyt spłacany w ratach miesięcznych lub kwartalnych w drodze obciążenia

przez Bank rachunku bieżącego kredytobiorcy albo rachunku prowadzonego

w walucie kredytu (rachunku pomocniczego).

Okres kredytowania Maksymalny okres kredytowania nie może przekroczyć 25 lat.

Oprocentowanie

Na wniosek Klienta Bank może udzielić kredytu oprocentowanego według

stałej albo zmiennej stopy procentowej.

Źródło: Opracowanie własne na podstawie danych ze stron internetowych banków.

28

Tabela 6. Przykładowy kredyt pomostowy w ofercie banku komercyjnego

Kredyt pomostowy

Dla kogo przeznaczony Dla Klientów, którzy realizują lub zamierzają realizować inwestycje

współfinansowane ze środków pomocowych UE, w tym: jednostki rządowe i

samorządowe, przedsiębiorstwa - klienci korporacyjni oraz należący do

sektora MSP, rolnicy, instytucje

i organizacje niekomercyjne.

Przeznaczenie kredytu

Kredyt przeznaczony na finansowanie inwestycji współfinansowanych ze

środków pomocowych UE. Kredyt pomostowy zapewnia beneficjentowi

dostęp do środków pieniężnych od momentu poniesienia pierwszych

wydatków związanych

z realizacją projektu aż do chwili otrzymania refundacji. Jest skierowany do

wszystkich grup beneficjentów pomocy unijnej.

Forma i sposób uruchomienia

kredytu

Kredyt może być wypłacony jednorazowo lub w transzach.

Wykorzystanie kredytu następuje w formie bezgotówkowej w drodze

realizacji dyspozycji pokrycia płatności wynikających z umowy dotacji.

Wypłata kredytu następuje po ustanowieniu zabezpieczeń spłaty kredytu.

Forma i sposób spłaty

kredytu

Jednorazowa spłata kapitału z otrzymanej dotacji lub

spłata ze środków własnych. Odsetki płatne miesięcznie lub kwartalnie.

Okres kredytowania Kredyt krótkoterminowy, spłacany z dotacji lub ze środków własnych

kredytobiorcy.

Oprocentowanie

Zmienna lub stała stopa procentowa (suma stawki referencyjnej i marży

banku).

Źródło: Opracowanie własne na podstawie danych ze stron internetowych banków.

29

3. Wybrane aspekty oceny zdolności kredytowej

3.1. Pojęcie zdolności kredytowej

Zdolność kredytowa oznacza zdolność do spłaty zaciągniętego kredytu wraz

z odsetkami w terminach określonych w umowie35.

W odniesieniu do podmiotów gospodarczych zdolność kredytową posiadają te firmy,

których stan majątkowy oraz poziom efektywności finansowej prowadzonej działalności

gospodarczej stwarzają pełne zabezpieczenie wykonania zobowiązań nie tylko wobec

banku, ale wobec wszystkich wierzycieli.

Kredyty dla podmiotów nieposiadających zdolności kredytowej

Prawo bankowe przewiduje także możliwość udzielenia kredytów klientom

nieposiadającym zdolności kredytowej: „Osobie fizycznej, prawnej lub jednostce

organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, o ile posiada zdolność prawną, które nie

mają zdolności kredytowej, bank może udzielić kredytu pod warunkiem:

1) ustanowienia szczególnego sposobu zabezpieczenia spłaty kredytu;

2) przedstawienia niezależnie od zabezpieczenia spłaty kredytu programu naprawy

gospodarki podmiotu, którego realizacja zapewni – według oceny banku – uzyskanie

zdolności kredytowej w określonym czasie36”.

3.2. Przykładowe czynniki uwzględniane w procesie oceny zdolności kredytowej

W procesie analizy zdolności kredytowej brane są pod uwagę m.in. następujące

czynniki:

w przypadku osoby fizycznej: wiek, stan cywilny, liczba osób będących na

utrzymaniu, majątek, dochody, zatrudnienie, informacje o innych kredytach,

w przypadku podmiotów gospodarczych: analiza wyników finansowych

(rentowność, wypłacalność), ocena płynności finansowej, ocena sprawności

działania, historia współpracy z bankami.

Liczbę i rodzaje dokumentów oraz informacji dołączanych do wniosku kredytowego

przedsiębiorcy indywidualnego określają banki w zależności od charakteru jego

gospodarstwa domowego, formy ewidencyjno-rozliczeniowej działalności gospodarczej,

rodzaju przedsięwzięcia finansowanego kredytem, wysokości i okresu kredytu.

35 Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe Dz.U. 1997 Nr 140 poz. 939, art. 70, ust. 1. 36 Ibidem, art. 70, ust. 2.

30

Kredytobiorca jest obowiązany przedłożyć na żądanie banku dokumenty i informacje

niezbędne do dokonania oceny zdolności kredytowej. Komplet dokumentów obejmuje

m.in. rachunek zysków i strat, przepływy pieniężne, bilans, informacje uzupełniające

(np. wybrane elementy biznesplanu), lub wybrane elementy tych sprawozdań

sporządzone na podstawie księgi przychodów i rozchodów, ewidencji środków

trwałych i innych.

Wybór obszarów uwzględnianych przez banki w procesie analizy zdolności kredytowej

wynika z zapisów zawartych w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 16 grudnia

2008 r. w sprawie zasad tworzenia rezerw na ryzyko związane z działalnością banków.

3.3. Czynniki, które mogą wpłynąć na zdolność kredytową

Długość okresu spłaty kredytu – dłuższy okres kredytowania, wiąże się z niższą

comiesięczną ratą kredytu. W związku z tym oznacza to dla kredytobiorcy niższe

comiesięczne obciążenie finansowe, natomiast dla banku wyższą zdolność

kredytową wnioskodawcy.

Rodzaj rat - zdolność kredytową wylicza się na podstawie pierwszej raty.

W przypadku wyboru rat malejących całkowite koszty kredytu są niższe, jednak

pierwsza rata do spłaty ma wyższą wartość niż ta w wariancie kredytu

zakładającym stałe raty. W związku z tym obciążenie kredytobiorcy w

pierwszych miesiącach spłaty kredytu jest wyższe, co wiąże się z wyższym

ryzykiem kredytowym z perspektywy banku. Z kolei raty stałe, z perspektywy

banku cechuje niższe ryzyko kredytowe.

Wybór waluty kredytu – kredyty w walucie obcej zwiększają ryzyko spłaty

zobowiązania, ze względu na niestabilność notowań kursów walut.

Zapytania o kredyt do banków - duża liczba zapytań może obniżyć nasz scoring

punktowy w BIK i zmniejszyć szansę na uzyskanie kredytu. Najlepiej nie składać

więcej niż trzy wnioski do trzech różnych banków.

Wysokość comiesięcznych wydatków - banki przy określaniu kosztów

utrzymania gospodarstwa domowego kierują się z góry ustalonym minimum.

Zaniżenie kosztów do akceptowalnego poziomu zmniejszy nasze comiesięczne

koszty brane pod uwagę przy wyliczaniu zdolności kredytowej. Banki biorą pod

uwagę również inne koszty związane z naszym utrzymaniem. Regularne

dokonywanie płatności kartą lub przelewem informuje bank o naszych średnich

comiesięcznych wydatkach.

Ciągłość dochodów - osoby osiągające dochody z tytułu umowy o pracę są

postrzegane lepiej niż klienci z grupy podwyższonego ryzyka, tj. pracujący na

umowę o dzieło czy samozatrudnienia. Jednak taka forma zatrudnienia nie

31

dyskwalifikuje ich. Bank weźmie pod uwagę niezmienny stosunek pracy oraz

dokumenty świadczące o stabilność dochodów37.

3.4. Ustalanie zdolności kredytowej przez bank

Bank ustala Twoją zdolność kredytową na podstawie:

Raportu z Biura Informacji Kredytowej - w trakcie rozpatrywania wniosku

kredytowego wszystkie banki zgłaszają się z zapytaniem o historię kredytową

potencjalnego kredytobiorcy do Biura Informacji Kredytowej.

„To ile mamy, a ile potrzebujemy” - na wstępie warto się zastanowić nad tym,

jaka kwota kredytu jest niezbędna, ile wynoszą koszty utrzymania gospodarstwa

domowego, jakim zabezpieczeniem i oszczędnościami się dysponuje, ile wynoszą

posiadane zobowiązania itp. Dokładne planowanie to klucz do sukcesu.

Biznesplanu i Twoich kalkulacji – im bardziej innowacyjny i unikatowy pomysł

na biznes lub wróżący spory sukces rynkowy tym przychylniejszym okiem Bank

spojrzy na wnioskodawcę.

Twoich poręczycieli – dołączenie dodatkowego kredytobiorcy posiadającego

zdolność kredytową może pomóc w uzyskaniu pozytywnej decyzji kredytowej.

Innym rozwiązaniem może być również znalezienie poręczyciela, który przejmie

na siebie odpowiedzialność prawną.

Twoich zobowiązań oraz możliwości ich zwiększenia – wyższa wartość

zaciągniętych zobowiązań to wyższe ryzyko nie spłacenia ich. Karty kredytowe,

kredyty odnawialne na rachunku bieżącym pozwalają w szybki sposób pozyskać

środki pieniężne, dlatego warto z nich zrezygnować decydując się na kredyt.

Banki, bowiem przy wyliczaniu zdolności kredytowej dodają 3-5% wartości

dostępnego limitu do miesięcznych zobowiązań. Pozbycie się tych produktów

również może okazać się pomocne.

3.5. Źródła informacji wykorzystywane przez bank przy ocenie zdolności

kredytowej

Przykładowe źródła informacji, z których korzysta bank przy ocenie zdolności

(wiarygodności) kredytowej:

Informacje innych banków na temat: solidności kredytobiorcy, przebiegu spłaty

dotychczas zaciągniętych kredytów, rozmiarów i rozwoju działalności

gospodarczej.

37 W. Boczoń, „Jak poprawić swoją zdolność kredytową?”, http://www.bik.pl, 19.10.2015r.

32

Informacje dostarczane przez wywiadownie gospodarcze, czyli

wyspecjalizowane przedsiębiorstwa zajmujące się zbieraniem informacji

z oficjalnie dostępnych, legalnych źródeł, ich oceną i przygotowaniem na ich

podstawie raportów handlowych o badanych przedsiębiorstwach.

Informacje (dotyczące kredytów udzielonych przez banki i SKOK-i) pozyskane

z Biura Informacji Kredytowej: www.bik.pl.

Informacje pozyskane z Biura Informacji Gospodarczej (BIG), w tym

bezpośrednio przez poniższe strony internetowe:

- Europejski Rejestr Informacji Finansowej, https://erif.pl,

- Krajowy Rejestr Długów, http://krd.pl,

- Biuro Informacji kredytowej, https://www.bik.pl,

- InfoMonitor (mający dostęp do listy dłużników Związku Banków Polskich),

http://www.infomonitor.pl.

3.5.1. Biuro Informacji Kredytowej (BIK) - źródło informacji o kredytobiorcach

BIK to instytucja powołana w 1997 r. przez Związek Banków Polskich i banki

w celu gromadzenia, udostępniania i przechowywania informacji

o aktualnych zobowiązaniach oraz historii kredytowej klientów banków.

Kredyty, karty kredytowe, oferty „na raty", poręczane kredyty, debet na koncie –

te wszystkie zobowiązania składają się na historię kredytową. Jeśli spłaca się je

w terminie informacje są pozytywne i ułatwiają uzyskanie kolejnego kredytu. Tworzy

się w ten sposób indywidualny finansowy autoportret, który jest potwierdzeniem

rzetelności i wiarygodności.

Jak działa BIK?

1. Składasz wniosek o przyznanie kredytu.

2. Bank rozpatrując wniosek, wysyła zapytanie do BIK o Twoją historię kredytową.

3. BIK dostarcza bankowi raport kredytowy dotyczący Twojej historii kredytowej.

4. Jeśli masz pozytywną historię kredytową bank może udzielić Ci kredytu.

5. Spłacasz raty swojego kredytu.

6. Bank odnotuje wszystkie Twoje wpłaty i prześle do BIK informacje, że terminowo

spłacasz kredyt.

7. BIK przechowuje informacje o Twojej pozytywnej historii kredytowej.

BIK ocenia wnioskodawcę za pomocą metody punktowej, w której zwraca uwagę na:

Jakość kredytów, czyli przede wszystkim terminowość ich spłacania -

to kategoria mająca największy wpływ na ostateczną ocenę.

33

Aktywność kredytową - czyli liczbę spłaconych do tej pory czy posiadanych

aktualnie kredytów. Im dłuższa historia poprawnie spłacanych kredytów, tym

lepiej, nie można jednak mylić jej z liczbą kredytów.

Należy jednak pamiętać, że:

Dużo zaciągniętych zobowiązań w krótkim czasie może zadziałać w drugą

stronę, a więc obniżyć ocenę.

Jeżeli limity kredytowe w rachunkach osobistych wykorzystywane są często

i prawie w całości, dla BIK takie zachowanie oznacza wyższe ryzyko

kredytowe38.

3.5.2. Scoring – narzędzie wykorzystywane przez BIK do oceny zdolności

kredytowej

„Scoring jest metodą punktowej oceny ryzyka kredytowego. Polega ona na określeniu

wiarygodności kredytowej klienta na podstawie porównania jego profilu z profilem

klientów, którzy już otrzymali kredyty. Im bardziej profil danego klienta jest podobny

do profilu klientów terminowo spłacających swoje kredyty w przeszłości, tym wyższą

ocenę punktową otrzyma ten klient”39.

Ocena punktowa (score) to suma wszystkich zdobytych punktów uzyskanych przez

klienta w wyniku zastosowania metody punktowej oceny ryzyka kredytowego.

Wyliczana jest na podstawie danych o kliencie. Scoring oferowany przez biura

kredytowe (takie jak BIK) oblicza się na podstawie danych przekazywanych przez banki.

Wyliczenie oceny punktowej następuje za pomocą starannie opracowanej formuły

matematycznej. Na wynik oceny składają się wszystkie punkty uzyskane przez klienta,

przyznane za każdy z elementów jego profilu (charakterystyki). Przykładem takiego

elementu może być np. największe opóźnienie w spłatach kredytów posiadanych przez

klienta. Osoba, który nigdy nie miała żadnych opóźnień w spłatach, dostanie za tę

charakterystykę więcej punktów niż np. ktoś, komu zdarzyło się nie płacić przez dwa

lub trzy kolejne miesiące40.

38 SI Biura Informacji Kredytowej, http://www.bik.pl, 19.10.2015r. 39 Ibidem. 40 SI Biura Informacji Kredytowej, „Wszystko, co chcielibyście wiedzieć o ocenie punktowej”,

http://www.bik.pl, 19.10.2015r.

34

3.5.3. Biuro informacji gospodarczej (BIG) – baza informacji o zaległym zadłużeniu

osób i firm

Biuro informacji gospodarczej – to najogólniej mówiąc instytucja gromadząca dane

o nierzetelnych dłużnikach. Działa na podstawie Ustawy o udostępnianiu informacji

gospodarczych i wymianie danych gospodarczych z dnia 9 kwietnia 2010 r. Obsługuje

wszystkie podmioty gospodarcze41.

BIG prowadzi bazę różnego rodzaju zadłużeń niebankowych. Z baz biur informacji

gospodarczej może korzystać właściwie każdy. Do takiej bazy można wpisać zarówno

firmę, jak i osobę fizyczną. Jeśli dług jest potwierdzony umową lub wyrokiem sądu,

konsument może trafić do rejestru, za co najmniej 200 zł zaległości, a przedsiębiorca - za

500 zł. Od terminu płatności musi jednak upłynąć, co najmniej 60 dni.

Do rejestru prowadzonego przez BIG można trafić m.in. za niezapłacone: alimenty,

czynsz, kredyt, abonamenty telefoniczne, telewizyjne, mandaty (od policji, straży

miejskiej/gminnej itp. a nawet za brak biletu w autobusie), itp.

Najbardziej znanym BIG-iem jest Krajowy Rejestr Długów (KRD). Figurowanie w bazie

danych KRD znacząco obniża wiarygodność finansową i może być przyczyną odmowy

udzielenia kredytu. Podejmując działania zmierzające do zaciągnięcia kredytu, najlepiej

sprawdzić czy nie ma się niespłaconych zaległości.

Biura informacji gospodarczej w Polsce mogą zamieniać się danymi dotyczącymi

wiarygodności płatniczej z innymi instytucjami dysponującymi takimi danymi, m.in.

z jednostkami mającymi siedzibę w państwach członkowskich Europejskiego

Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA), Konfederacji Szwajcarskiej lub państwach

członkowskich Unii Europejskiej. Oznacza to, że każda osoba pracująca za granicami

kraju lub prowadząca działalność gospodarczą może zostać sprawdzona w bazach

danych BIG-ów. Informacje w bazie BIG są przechowywane przez 10 lat.

Celem istnienia biur informacji gospodarczej w Polsce jest:

Stworzenie ogólnodostępnych rejestrów nierzetelnych klientów,

przedsiębiorców.

Zarządzanie danymi, tzn. pośredniczenie pomiędzy osobami zgłaszającymi

osoby nierzetelne oraz składającymi zapytania o wiarygodność podmiotów.

dyscyplinowanie konsumentów i podmiotów gospodarczych do regulowania

zobowiązań.

41 M. Bekas, Windykacja należności w praktyce. Jak weryfikować zdolność kredytową klientów i odzyskiwać pieniądze

od dłużników, Wolters Kluwer Polska SA, Warszawa 2013, s. 130-131.

35

Aby sprawdzić i pozbyć się negatywnych informacji z KRD należy:

1. Zarejestrować się na www.krd.pl.

2. Pobrać raport.

3. W przypadku, gdy widnieje się, jako dłużnik, należy:

udać się do instytucji/osoby, która zgłosiła osobę zalegającą z płatnościami,

uregulować zadłużenie i złożyć wniosek – w takiej sytuacji wierzyciel ma

obowiązek złożyć do KRD wniosek o usunięciu informacji o zadłużeniu (ma

na to 14 dni od daty otrzymania pieniędzy. Usunięcie informacji w KRD może

zająć maksymalnie 7 dni42.

3.6. Bankowe metody oceny zdolności kredytowej – scoring bankowy

Podstawowym narzędziem wykorzystywanym w bankowych modelach oceny ryzyka

kredytowego jest system scoringowy.

Scoring bankowy – ocena zdolności kredytowej ze względu na klasyfikację jakościową i

klasyfikację ilościową. Metoda ta zakłada, że wybranym kryteriom zostają przydzielone

ustalone wagi. Wielkościom poszczególnych wskaźników charakteryzujących

działalność podmiotów gospodarczych oraz czynnikom subiektywnym przypisuje się

określoną liczbę punktów43. Dla poszczególnych wyników oraz dla wyszczególnionych

obszarów przyjmowane są odpowiednie wagi. W wyniku obliczeń punktów za

poszczególne czynniki obiektywne i subiektywne po pomnożeniu przez wagę badanego

obszaru uzyskuję się ocenę, która powinna w sposób syntetyczny i wymierny obrazować

potencjał ryzyka kredytowego. Skala możliwych wyników dzieli się na kilka

przedziałów podporządkowanych klasom zdolności kredytowej44.

Klasyfikacja jakościowa – ocena czynników subiektywnych, które można wyrazić

opisowo, jakościowo, np. jakość zarządzania, pozycja badanego podmiotu na rynku (np.

nowe kontrakty lub nowe rynki zbytu).

Pozycja przedsiębiorcy na rynku [waga 3pkt]

1. Możliwości zbytu.

2. Produkt/usługa a konkurencja.

3. Uzależnienie firmy od dostawców i odbiorców w tym powiązania organizacyjne i

kapitałowe.

42 Ustawa z dnia 9 kwietnia 2010 r. o udostępnianiu informacji gospodarczych i wymianie danych gospodarczych

Dz.U. 2010 Nr 81 poz. 530, art. 30-31. 43 A. Czajkowska, op. cit., s. 129. 44 Ibidem, s. 147.

36

4. Nowoczesność wyposażenia technicznego i technologii.

5. Charakter branży.

Zarządzanie i wiarygodność przedsiębiorcy [waga 2 pkt]

1. Styl zarządzania i kwalifikacje zarządzania.

2. Historia funkcjonowania przedsiębiorstwa.

3. Stosunki (współpraca) z bankami.

Klasyfikacja ilościowa – ocena czynników obiektywnych, są one wymierne, można je

wyrazić liczbowo na podstawie tabeli określającej pożądane wartości wskaźników, np.

stopień zadłużenia kredytobiorcy, wskaźnik płynności, rentowność sprzedaży.

Bank ocenia sytuację finansową za pomocą ściśle ustalonej i przyjętej metody na

podstawie informacji o przedsiębiorstwie oraz jego sprawozdań finansowych

ze względu na wskaźniki:

1. Płynności – oceniają realną zdolność badanej firmy do spłaty zobowiązań

krótkoterminowych.

2. Aktywności – informują o poziomie efektywności wykorzystania majątku firmy

oraz o zdolności zamiany zapasów i należności na środki pieniężne.

3. Zadłużenia – mówią o poziomie zadłużenia majątku oraz o realnej zdolności

do spłaty zaciągniętych zobowiązań.

4. Rentowności – informują o opłacalności prowadzenia działalności45.

Warto zapamiętać

1. Zdolność kredytowa jest nie tylko niezbędnym warunkiem uzyskania kredytu,

ale również głównym czynnikiem decydującym o wysokości, cenie i żądanych

formach zabezpieczenia kredytu, wpływając tym samym na warunki umowy

kredytowej. Im większa zdolność kredytowa tym bank może udzielić wyższego

kredytu.

2. Na wniosek ubiegającego się o kredyt przedsiębiorcy, bank przekazuje, w formie

pisemnej, wyjaśnienie dotyczące dokonanej przez siebie oceny zdolności

kredytowej. Opłata za sporządzenie takiego wyjaśnienia powinna być

odpowiednia do wysokości kredytu. Przepis ten stosuje się odpowiednio do

przedsiębiorcy ubiegającego się o pożyczkę pieniężną.

45 J. Kitowski, Analiza finansowa, Wydawnictwo Małopolskiego Instytutu Gospodarczego, Rzeszów 2001, s.

77-107.

37

4. Dokumenty wymagane w procesie ubiegania się o kredyt

4.1. Wniosek kredytowy

Wnioski kredytowe różnią się od siebie szczegółowością wymaganych informacji.

W załączeniu przykładowe wnioski kredytowe z dwóch różnych banków (załącznik nr 1

i załącznik nr 2).

Podstawowe elementy łączące przedstawione przykładowe wnioski:

1) Informacje o firmie:

Status prawny

W świetle ustawy z dnia 2 lipca 2004 roku o swobodzie działalności gospodarczej

(DZ.U. z 2015 r, poz 584 z późn.zm.):

Art. 4. 1. Przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy jest osoba fizyczna, osoba prawna

i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa

przyznaje zdolność prawną - wykonująca we własnym imieniu działalność

gospodarczą.

2. Za przedsiębiorców uznaje się także wspólników spółki cywilnej w zakresie

wykonywanej przez nich działalności gospodarczej.

UWAGA! Warto zaznajomić się z ustawą o swobodzie działalności gospodarczej, jeśli

myślimy o rozpoczęciu działalności gospodarczej.

W polskim prawie istnieją również inne definicje przedsiębiorcy (m.in. są one zawarte w

ustawie Kodeks cywilny czy ustawie o ochronie konkurencji i konsumentów).

Status przedsiębiorcy może przysługiwać zarówno osobom fizycznym, jak i osobom

prawnym oraz jednostkom organizacyjnym niebędącym osobami prawnymi, ale

mającym zdolność prawną.

Osoba fizyczna

Firma jednoosobowa lub indywidualna działalność gospodarcza to przedsiębiorstwo,

którego właścicielem jest jedna osoba – osoba fizyczna. Każda osoba może prowadzić

swoją własną działalność gospodarczą pod warunkiem, że:

jest pełnoletnia,

ma pełne zdolności prawne, czyli nie zostały one ograniczone, na przykład przez

sąd.

38

Inne formy działalności:

Spółki prawa handlowego – działają na podstawie Kodeksu spółek handlowych i mają

osobowość prawną. Zaliczamy do nich dwie grupy: spółki osobowe oraz spółki

kapitałowe.

Spółki osobowe to:

spółka jawna,

spółka komandytowa,

spółka komandytowo-akcyjna,

spółka partnerska,

Spółki kapitałowe to:

spółka akcyjna,

spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.

Są to bardziej skomplikowane formy działalności gospodarczej, najczęściej istnieje

tu więcej niż jeden właściciel, a założenie niektórych z nich wymaga znacznie większych

nakładów finansowych.

Istnieje jeszcze jedna forma spółki - spółka cywilna.

Spółka cywilna nie ma osobowości prawnej oraz działa na podstawie Kodeksu

cywilnego46.

Numer Identyfikacji Podatkowej

Numer Identyfikacji Podatkowej (NIP) to numer nadawany każdemu polskiemu

obywatelowi z mocy ustawy z dnia 13 października 1995 r. „O zasadach ewidencji

i identyfikacji podatników oraz płatników podatków i składek ubezpieczeniowych”.

Numer Identyfikacji Podatkowej:

Składa się z 10 cyfr (trzy pierwsze to kod danego US, zaś ostatnia to cyfra

kontrolna).

Służy do ewidencji płatników i podatników.

Nadawany przez naczelnika Urzędu Skarbowego (aby go uzyskać, należy złożyć

odpowiedne zgłoszenie identyfikacyjne na formularzu dostępnym w każdym

US).

Nadanie numeru dla danego podmiotu jest bezpłatne i dokonuje się go

jednorazowo.

46SI eGospodarka.pl, http://www.firma.egospodarka.pl, 21.10.2015r.

39

W przypadku jakichkolwiek zmian dotyczących danego podatnika np. nazwiska,

nazwy firmy, adresu zamieszkania czy też miejsca wykonywania działalności –

należy dokonać zgłoszenia aktualizacyjnego.

Ustawowy obowiązek podawania NIP obejmuje zarówno wszystkie dokumenty

podatkowe jak i niepodatkowe, które są związane z poborem należności przez

organy podatkowe lub celne, a także w przypadku tego rodzaju żądania –

dokumenty składane w organach administracji samorządowej i rządowej,

bankach, organach kontroli skarbowej oraz u przedstawicieli Najwyższej Izby

Kontroli.

Od września 2011 r. osoby fizyczne, które nie prowadzą własnej działalności

gospodarczej bądź nie są zarejestrowane jako podatnicy podatku VAT od towarów i

usług mogą zastąpić NIP numerem PESEL.

Osoby fizyczne będące przedsiębiorcami są zobowiązane do dołączenia do wniosku o

nadanie im NIP wniosku CEIDG-1. Natomiast osoby nie będące przedsiębiorcami, które

prowadzą samodzielnie działalność gospodarczą są zobowiązane dokonać zgłoszenia

identyfikacyjnego za pomocą formularza NIP-3, który jest składany na ręce naczelnika

właściwego Urzędu Skarbowego.

Podatnicy, którzy nie stanowią osób fizycznych są zobowiązani do zastosowania

formularza NIP-2. Podmioty podlegające wpisowi do KRS, do formularza NIP-2

dołączają wniosek o wpis do rejestru przedsiębiorców w najbliższym sądzie

rejestrowym47.

REGON

REGON (krajowy rejestr urzędowy podmiotów gospodarki narodowej) jest to

niepowtarzalny numer identyfikacyjny. Wszelkie czynności związane z uzyskaniem

numeru REGON - prowadzone przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego - są

BEZPŁATNE. Jest to bieżąco aktualizowany zbiór informacji o podmiotach gospodarki

narodowej prowadzony w systemie informatycznym w postaci centralnej bazy danych.

REGON składający się z 9 cyfr jest przypisany:

osobie prawnej,

jednostce organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,

lub osobie fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą.

47SI Firmy 24, http://www.firmy-24.pl/nip/, 14.10.2015r.

40

Osiem pierwszych cyfr numeru stanowi liczbę porządkową, a dziewiąta cyfrę kontrolną.

REGON składający się z 14 cyfr jest przypisany:

jednostce lokalnej – przy czym 9 pierwszych cyfr stanowi numer identyfikacyjny

osoby prawnej, jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej lub

osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, która utworzyła jednostkę

lokalną, cztery kolejne są liczbą porządkową przypisaną utworzonej jednostce

lokalnej, a czternasta jest cyfrą kontrolną całego numeru identyfikacyjnego

jednostki lokalnej.

Wpisowi do rejestru podlegają wszystkie:

osoby prawne,

jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej,

osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą (w tym prowadzące

indywidualne gospodarstwa rolne),

jednostki lokalne wyżej wymienionych podmiotów48.

Zgodnie z art. 42 ust. 5 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U.

Nr z 2012 r. poz. 591, z póżn. zm.) podmiot gospodarki narodowej ma obowiązek

rejestracji w krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej

(REGON) prowadzonej działalności.

Wpis lub zmiana wpisu w rejestrze REGON

a) Przedsiębiorcy będący osobami fizycznymi:

Wpis lub zmiana wpisu w rejestrze REGON następuje na podstawie danych z wniosku

o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG).

Wniosek do CEIDG przedsiębiorca może złożyć:

za pośrednictwem formularza elektronicznego dostępnego na stronie

internetowej CEIDG,

w Biuletynie Informacji Publicznej ministra właściwego do spraw gospodarki,

za pośrednictwem elektronicznej platformy usług administracji publicznej

ePUAP,

w wybranym urzędzie gminy osobiście lub wysłany listem poleconym.

CEIDG przesyła do GUS odpowiednie dane zawarte we wniosku o wpis do CEIDG

niezbędne dla uzyskania, zmiany albo skreślenia wpisu w krajowym rejestrze

urzędowym podmiotów gospodarki narodowej (REGON).

48 SI BIP GUS, http://bip.stat.gov.pl, 11.10.2015r.

41

b) Podmioty wpisane do Krajowego Rejestru Sądowego:

Wpis lub skreślenie z rejestru REGON, z wyłączeniem rejestru dłużników

niewypłacalnych i podmiotów, o których mowa w art. 49a ust. 1 o Krajowym Rejestrze

Sądowym, następuje na podstawie danych przekazywanych do rejestru REGON drogą

elektroniczną z KRS (Krajowy Rejestr Sądowy), a w zakresie danych uzupełniających

wymienionych w art. 42, ust. 3a, pkt 2 ustawy o statystyce publicznej - z CRP KEP

(Centralny Rejestr Podmiotów – Krajowa Ewidencja Podatników)49.

2) Podstawowe informacje o prowadzonej działalności:

Udziałowcy.

Rodzaj działalności.

Informacje o posiadanym majątku.

Posiadane rachunki bankowe.

Kredyty bankowe.

Zobowiązania.

3) Informacje na temat kredytu:

Rodzaj kredytu.

Kwota kredytu.

Okres kredytowania.

Na co zostanie przeznaczony.

4) Zabezpieczenie spłaty kredytu

5) Oświadczenia

Przykład dodatkowych informacji, które mogą być wymagane przez bank /wniosek 2/:

Struktura działalności.

Rodzaj prowadzonej księgowości.

Majątek trwały posiadany przez kredytobiorcę.

Stałe kontakty handlowe.

Struktura należności i zobowiązań.

Ubezpieczenie.

49 Ibidem.

42

4.1.1. Prezentacja wypełnionego wniosku kredytowego

W załączniku nr 3 został przedstawiony przykład uzupełnionego wniosku kredytowego.

Do wniosku zostały dołączone biznesplan (załącznik nr 4) oraz zestawienie przychodów

i kosztów (załącznik nr 5).

4.2. Biznesplan – jeden z podstawowych załączników do wniosku kredytowego

Biznesplan jest wymagany jako załącznik do wniosku kredytowego, zwłaszcza

w przypadku wniosku o kredyt inwestycyjny, w celu uzyskania przez bank informacji

czy planowane przedsięwzięcie będzie rentowne. Biznesplan pozwala również

oszacować ryzyko udzielenia kredytu przedsiębiorstwu.

W biznesplanie jest zawarty spis celów oraz zadań przedsiębiorstwa, który pozwala na

ocenę opłacalności przedsięwzięcia. O potrzebie tworzenia biznesplanu mówi prawo

Shapero, które brzmi następująco: „Przedsiębiorstwa, które planują, pracują lepiej niż

przedsiębiorstwa, które tego nie robią, nawet, gdy nigdy nie działają zgodnie z

planem”50.

W ten sposób w tym planie powinny znajdować się aktualne, oparte na rzeczywistych

wskaźnikach informacje na temat profilu przedsiębiorstwa i planowanego

przedsięwzięcia, a w szczególności następujące dane:

branża przedsiębiorstwa (trendy, ocena konkurencji),

określenie zasobów materialnych,

określenie działań i sposobów realizacji: produkcji, sprzedaży, dystrybucji oraz

logistyki,

informacja o kosztach w zestawieniu porównawczym z przychodami,

informacja o polityce marketingowej, w tym polityce cenowej danego segmentu.

W ten sposób biznesplan możemy określić jako szczegółowy projekt przedsięwzięcia,

którego realizację przedsiębiorca chce dofinansować ze środków kredytowych. Na

elementy tak pojmowanego biznesplanu składają się:

a) Streszczenie – zawiera przejrzyście sformułowany cel napisania biznesplanu,

charakterystykę przedsięwzięcia i określenie potrzeb finansowych.

b) Charakterystyka przedsiębiorstwa – misja i cele oraz plan organizacyjny.

50 Zob. Publikacja dostępna na SI pn. ATW Doradztwo Biznesowe, http://atwdb.pl, „Biznesplan dla

rozpoczynających działalność gospodarczą”, 17.10.2015r.

43

c) Dokładny opis produktu – charakterystyka składowych produktu, a także

funkcje jakie spełnia i oferowane korzyści (innowacyjność na tle konkurencji).

d) Otoczenie przedsiębiorstwa – informacja o wielkości rynku i możliwościach

rozwoju, a także segmentacja rynku, ocena konkurencji, opis dostawców i analiza

SWOT.

e) Plan Marketingowy – pozycjonowanie produktu, sposoby jego dystrybucji i

promocji, a także polityka cenowa.

f) Plan Finansowy – źródła i możliwości finansowania wraz z prognozą wyników

działalności.

g) Harmonogram realizacji przedsięwzięcia – ustalenie etapów przedsięwzięcia

i terminów ich realizacji ukierunkowanych na osiągnięcie celu.

h) Analiza ryzyka – ustalenie możliwości wystąpienia czynników ryzyka, np.

niekorzystnych trendów lub spadku potencjału i kwalifikacji siły roboczej.

4.2.1. Narzędzia wykorzystywane w biznesplanie – Analiza SWOT

Analizę SWOT to elastyczne narzędzie wykorzystywane w celu oceny słabych

i mocnych stron oraz szans i zagrożeń przedsięwzięcia, będące częścią biznesplanu lub

też odrębną analizą obszarów działalności człowieka. Analiza SWOT to zarazem

podstawowe narzędzie oceny sytuacji firmy – na jej podstawie w sposób przekrojowy

można dokonać analizy wszystkich obszarów działalności przedsiębiorstwa oraz jego

otoczenia. Prowadzona w formie uproszczonej Analiza SWOT zestawia ze sobą:

mocne i słabe strony (czynniki wewnętrzne),

szanse i zagrożenia (czynniki zewnętrzne).

Można ją stosować w poszczególnych sferach funkcjonowania firmy. Przykładowe

obszary wykorzystywania Analizy SWOT to:

Kapitał ludzki (właściciel, rodzina, pracownicy).

Zasoby firmowe (usytuowanie, aktywa trwałe, prawa autorskie i patenty, dostęp

do mediów, baza surowców, produktów).

Jakość produktu, jego innowacyjność i dostęp do nowych technologii.

Udział w rynku, nasycenie rynku oraz struktura popytu i podaży.

Trendy, cykl życia produktu i zjawisko sezonowości.

Uzależnienie od dostawców.

Konkurencja.

Public Relations, Marketing.

Otoczenie ekonomiczne, demograficzne, polityczne, prawne i fiskalne.

44

Tabela 7. Przykładowa analiza SWOT

Mocne Strony Słabe strony

- produkt/usługa najwyższej jakości,

- posiadanie nowoczesnych technologii produkcji,

- doświadczona kadra zarządzająca,

- wyłączność na najlepsze surowce,

- zdywersyfikowana baza dostawców.

- słabo rozwinięte działania marketingowe,

- wewnętrzne problemy organizacyjne,

- niewielka baza stałych klientów,

- wysokie koszty produkcji.

Zagrożenia Szanse

- pojawienie się nowych konkurentów na rynku,

- recesja gospodarcza, zmniejszenie popytu,

- podwyższenie stóp procentowych i wzrost cen surowców,

- nieprzychylna polityka rządu

- niekorzystne zmiany na rynku dóbr komplementarnych.

- rozszerzenie działalności na nowe rynki

lub segmenty,

- wzrost gospodarczy,

- spadek stóp procentowych i cen surowców,

- obniżenie podatku VAT,

- rozszerzenie oferty o nowe produkty i usługi.

Źródło: Opracowanie na podstawie Zob. Publikacja dostępna na SI pn. ATW Doradztwo Biznesowe,

http://atwdb.pl, „Biznesplan dla rozpoczynających działalność gospodarczą”, 17.10.2015r .

Uzupełnieniem Analizy SWOT jest rozszerzona analiza, która zajmuje się odwrotnymi

współzależnościami od wymienionych, m.in. dostarcza danych w następujących

obszarach zagadnień:

Czy dana mocna strona pozwoli nam wykorzystać szanse lub też czy nasza słaba

strona nie zniweczy owych szans?

Czy zagrożenia mogą mieć negatywny wpływ na nasze słabe strony lub też czy

nasze mocne strony pomogą uchronić nas przed zagrożeniami?

Warto więc, opierając się na badaniach naukowych Tadeusza Napierały, powtórzyć, że

Analiza SWOT stanowi cenne narzędzie w procesie ustawicznego monitorowania

rozwoju organizacji. To właśnie dzięki stosowaniu tego narzędzia strategiczne

zarządzanie przedsiębiorstwem przebiega w sposób systematyczny, uporządkowany i

przy uwzględnieniu wszystkich czynników związanych z zagrożeniami oraz szansami

leżącymi u podstaw rozwoju organizacji51.

W załączniku nr 6 przedstawiono szczegółowy przykład Analizy SWOT odnoszącej się

do analizowanego przykładu firmy „Koszenie i Odśnieżanie”.

51 T. Napierała, Analiza SWOT w małym przedsiębiorstwie turystycznym. Nowe spojrzenie na starą metodę, [w:]

„Turystyka i Hotelarstwo”, nr 4, 2008, s. 33-51.

45

5. Całkowity koszt kredytu a rzeczywista roczna stopa oprocentowania kredytu

Wbrew pozorom koszt kredytu nie jest sprawą oczywistą i jego obliczenie może

nastręczać różne wątpliwości. Szczególnie ważne miejsce pod tym względem zajmuje

problematyka związana ze wskaźnikiem RRSO, czyli rzeczywistą roczną stopą

oprocentowania kredytu. Jednak omówienie tego wskaźnika warto poprzedzić

scharakteryzowaniem elementów, które składają się na całkowity koszt kredytu. Zatem

są nimi następujące zmienne:

prowizje i opłaty,

odsetki,

koszty zabezpieczeń,

dodatkowe koszty.

Przy czym na koszty podstawowe składają się trzy pierwsze wymienione zmienne.

Tak oto w katalogu prowizji i opłat można wymienić opłatę za rozpatrzenie wniosku

(opłatę przygotowawczą), w katalogu odsetek – koszt naliczany za używanie

pożyczonego kapitału (mierzony stopą procentową), zaś w katalogu kosztów

zabezpieczeń – koszty ubezpieczenia kredytu i ustanowienia zabezpieczeń. Ponadto na

koszty kredytu składają się także dodatkowe koszty, tj. opłaty za aneksy do umowy,

zaświadczenia, zestawienia, monity i/lub prowizje od wcześniejszej spłaty kredytu,

zmiany kwoty kredytu, waluty kredytu lub okresu kredytowania.

W ten sposób, mając na uwadze tyle zmiennych, RRSO często pozostaje najlepszym

wskaźnikiem do ustalenia całkowitego kosztu kredytu. W dwóch kolejnych częściach

rozdziału zostały omówione definicje tego wskaźnika w różnych perspektywach, a w

trzeciej przedstawione ćwiczenia na obliczenie i zastosowanie RRSO w odniesieniu do

problematyki kredytów bankowych.

5.1. RRSO – definicja ustawowa i wynikające z niej najważniejsze kwestie

Według ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim rzeczywista roczna

stopa oprocentowania została określona jako: „Całkowity koszt kredytu ponoszony

przez konsumenta, wyrażony jako wartość procentowa całkowitej kwoty kredytu w

stosunku rocznym”52.

52 Ustawa z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim (Dz. U. z 2011 r., nr 126, poz. 715, zał. 4.

46

Sposób obliczania rzeczywistej rocznej stopy oprocentowania określa załącznik nr 4 do

ustawy, w którym został wyznaczony odpowiedni wzór. Tak oto rzeczywistą roczną

stopę oprocentowania kredytodawca lub pośrednik kredytowy oblicza zgodnie

z następującym, ustawowo przyjętym, wzorem matematycznym:

Rycina 1. Wzór matematyczny na obliczenie RRS zgodnie z ustawą o kredycie konsumenckim

Źródło: Ustawa z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim (Dz. U. z 2011 r., nr 126, poz. 715, zał. 4.

Tabela 8. Wyjaśnienie liter i symboli wzoru zaprezentowanego w równaniu 1

Litera / symbol Oznaczenie

X rzeczywista roczna stopa oprocentowania

m numer kolejny ostatniej wypłaty raty kredytu

k numer kolejny wypłaty (zatem 1 ≤ k ≤ m)

CK kwota wypłaty k

tK okres, wyrażony w latach lub ułamkach lat, między dniem pierwszej wypłaty a

dniem każdej kolejnej wypłaty (zatem t1 = 0)

m' numer kolejny ostatniej spłaty lub wnoszonych opłat

l numer kolejny spłaty lub wnoszonych opłat;

Dl kwota spłaty lub wnoszonych opłat

Sl okres, wyrażony w latach lub ułamkach lat, między dniem pierwszej wypłaty a

dniem każdej spłaty lub wniesienia opłat

Źródło: Ustawa z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim (Dz. U. z 2011 r., nr 126, poz. 715.

W każdym razie w celu obliczenia rzeczywistej rocznej stopy oprocentowania należy

przyjąć następujące założenia:

Umowa o kredyt będzie obowiązywać przez czas, na który została zawarta oraz

że kredytodawca i konsument wypełnią zobowiązania wynikające z umowy

o kredyt w terminach określonych w tej umowie.

Kwoty wypłacane i spłacane przez strony umowy o kredyt konsumencki nie

muszą być równe ani nie muszą być płacone w równych odstępach czasu,

Datą początkową będzie data pierwszej wypłaty raty kredytu.

47

Odstępy czasu między datami używanymi w obliczeniach wyrażone będą

w latach lub w ułamkach roku, przy czym rok liczy 365 dni, a w przypadku lat

przestępnych 366 dni, 52 tygodnie lub dwanaście równych miesięcy. Przyjmuje

się, że równy miesiąc ma 30,41666 dni.

Wynik obliczeń podaje się z dokładnością do co najmniej jednego miejsca po

przecinku, przy czym jeżeli cyfra występująca po wybranym przez obliczającego

miejscu po przecinku jest mniejsza niż 5, cyfrę tę pomija się, gdy zaś jest większa

albo równa 5, cyfrę poprzedzającą zwiększa się o 1.

Równanie to może być zapisane w postaci jednej sumy z wykorzystaniem

koncepcji przepływów (AK), które mogą być dodatnie lub ujemne– zapłacone lub

otrzymane w okresach 1 do k, wyrażonych w latach53.

Ponadto, jeżeli jest to niezbędne w celu obliczania rzeczywistej rocznej stopy

oprocentowania, przyjmuje się następujące założenia dodatkowe:

Jeżeli umowa o kredyt przyznaje konsumentowi swobodę dokonywania wypłat,

przyjmuje się, że całkowita kwota kredytu została wypłacona od razu i w całości.

Jeżeli umowa o kredyt przewiduje różne sposoby dokonywania wypłat

z zastosowaniem różnych opłat lub różnych stóp oprocentowania kredytu,

przyjmuje się, że całkowita kwota kredytu jest wypłacana z zastosowaniem

najwyższej możliwej opłaty i stopy oprocentowania mającej zastosowanie do

najbardziej rozpowszechnionych mechanizmów dokonywania wypłat w danym

rodzaju umowy o kredyt.

Jeżeli umowa o kredyt daje konsumentowi ogólnie swobodę dokonywania

wypłat, ale przewidując różne sposoby dokonywania tych wypłat a umowa

ta wprowadza ograniczenie w odniesieniu do kwoty i czasu, przyjmuje się, że

kwota kredytu została wypłacona w najwcześniejszym przewidzianym

w umowie terminie i zgodnie z tymi limitami wypłat.

Jeżeli nie został ustalony harmonogram spłat, przyjmuje się, że:

- kredyt jest udzielany na okres jednego roku, oraz

- kredyt będzie spłacany w dwunastu równych miesięcznych ratach począwszy

od miesiąca następującego po wskazanej dacie.

Jeżeli został ustalony harmonogram spłat, ale kwota takich spłat jest elastyczna,

przyjmuje się, że kwota każdej spłaty jest najniższą kwotą przewidzianą

w umowie.

53 Ibidem, zał. 4.

48

Jeżeli nie określono inaczej, w przypadku gdy umowa o kredyt przewiduje

więcej niż jeden termin spłaty, należy przyjąć najwcześniejsze przewidziane w

umowie terminy udostępnienia kredytu i dokonywania spłat.

Jeżeli maksymalny pułap kredytu nie został ustalony, przyjmuje się, że wynosi

on w walucie polskiej równowartość 1 500 euro, ustaloną przy zastosowaniu

średniego kursu tej waluty ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski, z dnia

obliczania rzeczywistej rocznej stopy oprocentowania.

W przypadku kredytu w rachunku bieżącym przyjmuje się, że całkowita kwota

kredytu została wypłacona w całości i na cały okres obowiązywania umowy

o kredyt. Jeżeli okres obowiązywania umowy o kredyt nie jest znany, obliczenia

rzeczywistej rocznej stopy oprocentowania dokonuje się przy założeniu, że czas

obowiązywania kredytu wynosi 3 miesiące.

Jeżeli dla danego okresu lub kwoty oferuje się różne stopy oprocentowania

i różną wielkość opłat, za stopę oprocentowania i opłaty w całym czasie

obowiązywania umowy o kredyt przyjmuje się stopę najwyższą i najwyższe

opłaty.

W przypadku umów o kredyt konsumencki, w których ustalono stałą stopę

oprocentowania kredytu w odniesieniu do początkowego okresu, na koniec

którego ustala się nową stopę oprocentowania, zmienianą następnie okresowo

zgodnie z uzgodnionym w umowie wskaźnikiem, obliczenia rzeczywistej rocznej

stopy oprocentowania dokonuje się w oparciu o założenie, że po zakończeniu

okresu, w którym obowiązuje stała stopa oprocentowania kredytu, stopa

oprocentowania jest taka sama jak w chwili obliczania rzeczywistej rocznej stopy

oprocentowania i opiera się na wartości uzgodnionego wskaźnika

obowiązującego w tym czasie54.

Warto równocześnie zauważyć, że na mocy ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie

konsumenckim (Dz. U. z 2011 r., nr 126, poz. 715) wprowadzone zostały następujące

przepisy odnoszące się bezpośrednio do RRSO:

Kredytodawca lub pośrednik kredytowy w reklamach dotyczących kredytu

konsumenckiego zawierających dane dotyczące kosztu kredytu konsumenckiego

podaje konsumentowi w sposób jednoznaczny, zrozumiały i widoczny m.in.

rzeczywistą roczną stopę oprocentowania (art. 7, ust. 1, pkt 3). Ponadto jeżeli do

zawarcia umowy o kredyt konsumencki, na warunkach określonych w reklamie,

niezbędne jest zawarcie umowy dodatkowej, w szczególności umowy

ubezpieczenia, to kredytodawca lub pośrednik kredytowy podaje konsumentowi

54 Ibidem.

49

w sposób jednoznaczny, zrozumiały i widoczny informację o tym obowiązku

wraz z rzeczywistą roczną stopą oprocentowania (art. 7, ust. 3)55.

Kredytodawca lub pośrednik kredytowy przekazuje konsumentowi na trwałym

nośniku m.in. informację o rzeczywistej rocznej stopie oprocentowania przed

zawarciem umowy o kredyt konsumencki (art. 13, ust. 1, pkt 7), a także

przekazuje m.in. informację o rzeczywistej rocznej stopie oprocentowania wraz

z założeniami przyjętymi do jej obliczenia przed zawarciem umowy:

- o kredyt w rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowym, który jest spłacany

przez konsumenta w terminie do jednego miesiąca (art. 17, ust. 4, pkt 2),

- o kredyt w umowie przewidującej odroczenie płatności lub zmianę sposobu

spłaty w przypadku gdy konsument jest w zwłoce ze spłatą zadłużenia

wynikającego z umowy o kredyt (art. 18, ust. 1, pkt 4)56.

W przypadku przekazywania konsumentowi informacji w formie głosowych

komunikatów telefonicznych, kredytodawca lub pośrednik kredytowy, jest

zobowiązany przekazać konsumentowi m.in. informację o rzeczywistej rocznej

stopie oprocentowania w formie reprezentatywnego przykładu (art. 15, ust. 2,

pkt 2)57.

Jeżeli informacja przekazywana jest konsumentowi w formie głosowych

komunikatów telefonicznych to kredytodawca lub pośrednik kredytowy jest

zobowiązany przekazać konsumentowi, co najmniej rzeczywistą roczną stopę

oprocentowania przedstawioną w formie reprezentatywnego przykładu wraz

z założeniami przyjętymi do jej obliczenia w przypadku, gdy:

- konsument wnosi o niezwłoczne udostępnienie kredytu w rachunku

oszczędnościowo-rozliczeniowym, (art. 20, ust. 2, pkt 2),

- umowa dotyczy odroczenia płatności lub zmiany sposobu spłaty,

a konsument jest w zwłoce ze spłatą zadłużenia wynikającego z umowy

o kredyt (art. 21, ust. 2, pkt 3)58.

Istotny jest także art. 24 cytowanej ustawy o kredycie konsumenckim, który mówi,

że kredytodawca lub pośrednik kredytowy ustala rzeczywistą roczną stopę

oprocentowania oraz całkowitą kwotę do zapłaty przez konsumenta na podstawie

informacji uzyskanych od konsumenta dotyczących składników preferowanego przez

konsumenta kredytu, w szczególności, co najmniej co do czasu obowiązywania umowy

o kredyt konsumencki i całkowitej kwoty kredytu. Natomiast jeżeli konsument nie

udzieli takich informacji to kredytodawca lub pośrednik kredytowy ustala rzeczywistą

55 Ibidem, art. 7. 56 Ibidem, art. 7, art. 17, art. 18. 57 Ibidem, art. 15. 58 Ibidem, art. 20, art. 21.

50

roczną stopę oprocentowania oraz całkowitą kwotę do zapłaty przez konsument na

podstawie reprezentatywnego przykładu.

Według art. 25 cytowanej ustawy o kredycie konsumenckim kredytodawca lub

pośrednik kredytowy przy ustalaniu rzeczywistej rocznej stopy oprocentowania

uwzględnia:

całkowity koszt kredytu ponoszony przez konsumenta, z wyłączeniem opłat

z tytułu niewykonania swoich zobowiązań wynikających z umowy o kredyt oraz

opłat innych niż cena nabycia towaru lub usługi, które konsument jest

zobowiązany ponieść bez względu na sposób finansowania tego nabycia,

koszty prowadzenia rachunku, z którego realizowane są spłaty, koszty

przelewów i wpłat na ten rachunek, oraz inne koszty związane z tymi

transakcjami, chyba że otwarcie rachunku nie jest obowiązkowe, a koszty

rachunku zostały w sposób jasny, zrozumiały i widoczny podane w umowie

o kredyt lub w innej umowie zawartej z konsumentem59.

Jeżeli z postanowień umowy o kredyt wynika możliwość zmiany stopy oprocentowania

kredytu i opłat uwzględnianych przy ustalaniu rzeczywistej rocznej stopy

oprocentowania, których nie można określić w chwili jej ustalenia – rzeczywistą roczną

stopę oprocentowania ustala się w oparciu o założenie, że stopa oprocentowania kredytu

i opłaty te pozostaną niezmienione przez cały czas obowiązywania umowy o kredyt.

Warto pamiętać, że umowa o kredyt konsumencki powinna zawsze określać rzeczywistą

roczną stopę oprocentowania oraz całkowitą kwotę do zapłaty przez konsumenta

ustaloną w dniu zawarcia umowy o kredyt konsumencki wraz

z podaniem wszystkich założeń przyjętych do jej obliczenia (art. 30, ust. 1, pkt 7)60.

5.2. RRSO – definicje i komentarze ekspertów oraz pracowników banków

Definicja RRSO w bardziej przystępnej formie jest prezentowana przez ekspertów

finansowych, a także pracowników urzędów i banków. Tak oto w opracowaniu

autorstwa Joanny Mielczarek, przygotowanego dla biura Rzecznika Praw

Obywatelskich, pt. „Usługi Finansowe. Poradnik dla osób starszych” RRSO zostało

zdefiniowane jako: „wyrażony w procentach koszt kredytu po uwzględnieniu

wszystkich […] kosztów kredytu, które zapłaci kredytobiorca, decydując się na zawarcie

umowy o kredyt. RRSO (rzeczywista roczna stopa oprocentowania) jest wyliczana

indywidualnie dla każdego kredytu i zależy m.in. od kwoty kredytu i czasu, w jakim

59 Ibidem, art. 25. 60 Ibidem, art. 30.

51

będzie spłacony. Znajomość wartości RRSO pomaga klientom w porównywaniu ofert

kredytów poszczególnych banków”61.

Natomiast według jednego z wiodących liderów bankowości elektronicznej:

„Rzeczywista roczna stopa procentowa (RRSO) jest to stopa procentowa wyliczona

zgodnie ze wzorem określonym w ustawie z dnia 20 lipca 2001 r. o kredycie

konsumenckim. RRSO pozwala klientowi na łatwiejsze porównanie ofert banków,

ponieważ oprócz oprocentowania uwzględnia ona także pozostałe koszty kredytu (np.

prowizje, odsetki i ubezpieczenia). Banki udzielające kredytów konsumenckich

zobowiązane są do podania tej stopy, dotyczy to kredytów i pożyczek przeznaczonych

dla klientów indywidualnych, których kwota nie przekracza 80 tys. zł lub

równowartości tej kwoty w obcych walutach”62.

Tymczasem definicja RRSO według portalu pn. „Czas na Finanse” brzmi następująco:

„To rzeczywista roczna stopa oprocentowania ukazująca całkowity koszt pożyczki w

skali roku. Przy wyznaczaniu RRSO uwzględnia się: okres trwania pożyczki, wysokość

odsetek, prowizje, opłaty oraz inne koszty ponoszone z tytułu zaciągniętego

zobowiązania. Do podania oprocentowania rzeczywistego zobowiązane są nie tylko

banki, ale także firmy pożyczkowe, spółdzielcze kasy oszczędnościowo-pożyczkowe

oraz sklepy oferujące kredyty ratalne”63.

Wokół problematyki RRSO wypowiedział się także ekspert portalu Wirtualna Polska –

Finanse Sebastian Ogórek. Warto w tym miejscu przytoczyć fragment jego wypowiedzi

szczególnie w kontekście znaczenia RRSO. Ekspert mówi: „Dlaczego tak ważna jest

wysokość RRSO? Bo to najlepszy wskaźnik tego, ile kosztuje nas pieniądz. Pożyczka to,

bowiem nic innego jak pójście na zakupy. Dzięki niej kupujemy sobie gotówkę odłożoną

w czasie. Za taką usługę musimy zapłacić. Banki, ale i firmy pożyczkowe, kuszą nas

głównie informacją o oprocentowaniu kredytu. To jednak czysty marketing. Do sumy,

którą pożyczamy doliczana jest bowiem najczęściej prowizja czy ubezpieczenie. […]

Dlatego właśnie przy porównywaniu kosztów pożyczki dużo ważniejsza od

oprocentowania nominalnego jest rzeczywista roczna stopa procentowa. To najlepsza

prezentacja <<ceny>> pieniądza. Dzięki niej możemy sprawdzić, ile naprawdę kosztuje

nas pożyczka. I porównać oferty wielu banków czy instytucji finansowych”64.

61 J. Mielczarek, Usługi Finansowe. Poradnik dla osób starszych, Warszawa 2012, s. 33-34. 62 SI mBanku, http://www.mbank.pl, „Słownik pojęć- kredyt gotówkowy", 16.10.2015r. 63 SI portalu Czas Na Finanse, http://czasnafinanse.pl, 14.10.2015r. 64 SI Finanse WP, http://finanse.wp.pl, S. Ogórek „RRSO prawdę powie. Szczególnie o chwilówkach”,

15.10.2015r.

52

Cytowany ekspert równocześnie dodaje: „Warto pamiętać, że zgodnie z ustawą

o kredycie konsumenckim oferujący pożyczki powinien w swoich reklamach i ofertach

prezentować kwotę kredytu, oprocentowanie oraz dodatkowe opłaty i właśnie RRSO.

Mało która z firm pożyczkowych to robi”65.

Ważną opinię w dyskusji na temat RRSO przedstawiła również Marzena Kazbieruk,

ekspert portalu Comperia.pl, która w artykule zatytułowanym „Różnice między

oprocentowaniem nominalnym a RRSO” odniosła się do problematyki stosunku

oprocentowania nominalnego wobec RRSO. Ekspert stwierdziła, że: „Konsument, który

chce zaciągnąć kredyt, powinien już na starcie dokładnie wiedzieć, na czym polega

różnica między RRSO a oprocentowaniem nominalnym. […] Oprocentowanie

nominalne to wartość, która ukazuje tylko oprocentowanie kredytowanego kapitału. Ten

wskaźnik zgodnie z polskimi przepisami nie może być wyższy niż czterokrotność

wartości aktualnej stopy kredytu lombardowego NBP. Tę kwestie reguluje ustawa

antylichwiarska. Jej celem jest zapobieganie sytuacji, w której banki narzucają swoim

klientom zbyt wysokie odsetki. Każdy bank jest zobowiązany respektować tę zasadę pod

groźbą kary. Drugim wskaźnikiem jest RRSO. Pod tym skrótem kryje się określenie

rzeczywistej rocznej stopy oprocentowania. Krótko mówiąc, to właśnie RRSO jest sumą

wszystkich kosztów kredytu. W nim zawiera się również oprocentowanie nominalne.

Co istotne, RRSO jest podawane w ujęciu procentowym”66.

Następnie cytowana ekspert dokonała porównania obu wskaźników: „Jeśli chcemy

porównać oba wskaźniki, to po pierwsze – RRSO jest wskaźnikiem bardziej pojemnym.

Po drugie, jest to wskaźnik zawierający więcej i bardziej istotnych dla klienta informacji.

Załóżmy, że porównujemy dwa kredyty. Jeżeli skupimy się tylko na oprocentowaniu

nominalnym, to nie będziemy tak naprawdę wiedzieć, ile na końcu będzie nas

kosztować dana pożyczka. Ten wskaźnik nie uwzględnia przecież opłat dodatkowych,

prowizji, ani kosztu składki ubezpieczeniowej. Te wymienione elementy są zawarte w

RRSO. Podsumowując, dla osób zainteresowanych kredytami wiedza na temat relacji

między RRSO a oprocentowaniem nominalnym jest wiedzą podstawową. Bez niej nie

zrozumiemy tak naprawdę, ile będzie nas kosztować skorzystanie z usług kredytowych

danego banku. W procesie wyboru kredytu należy przy tym sugerować się przede

wszystkim wysokością RRSO”67.

Równocześnie warto pamiętać, że na podstawie ustawy z dnia

20 maja 1971 r. – Kodeks wykroczeń (Dz. U. z 2010 r. Nr 46, poz.275, z późn. zm.) w art.

65 Ibidem. 66 SI Comperia.pl, http://www.comperia.pl, M. Kazbieruk, „Różnice między oprocentowaniem nominalnym

a RRSO”, 16.10.2015r. 67 Ibidem.

53

138c § 2 został zawarty zapis o następującej treści: „Kto w reklamach dotyczących

kredytu konsumenckiego zawierających dane dotyczące kosztu kredytu

konsumenckiego, nie podaje: 1) stopy oprocentowania kredytu wraz z wyodrębnieniem

opłat uwzględnianych w całkowitym koszcie kredytu; 2) całkowitej kwoty kredytu oraz

3) rzeczywistej rocznej stopy oprocentowania, podlega karze grzywny”68.

5.3. Ćwiczenie na obliczanie RRSO

Sens i znaczenie RRSO dobrze pozwalają poznać ćwiczenia, na podstawie których

możemy prześledzić zmieniające się wartości wymienionego wskaźnika w zależności od

wprowadzonych zmiennych, tj. kwoty kredytu, okresu kredytowania, oprocentowania

nominalnego, typu rat, prowizji za udzielenie kredytu, a także ubezpieczenia kredytu.

Zaprezentowana na następnej stronie Tabela X, będąca przykładem porównania czterech

różnych ofert kredytowych, dobrze odzwierciedla owe zmiany. Warto prześledzić

i porównać zmienne we wszystkich czterech propozycjach kredytowych (A, B, C i D),

aby uświadomić sobie, jakie zmiany pociąga to w odniesieniu do wysokości wskaźnika

RRSO, a także innych kosztów kredytu, tj. kosztów dodatkowych. To ćwiczenie

uświadomi nam ile w istocie wynosi całkowita kwota spłaty kredytu przy

uwzględnieniu różnych zmiennych, a także wskaże dodatkowe koszty kredytu

(związane np. z prowizją od udzielonej kwoty).

Tymczasem inne ćwiczenie w wyżej wymienionym zakresie polega na samodzielnym

zaproponowaniu zmiennych dla dowolnego kredytu w specjalnie przygotowanym

kalkulatorze kredytowym. Tymi zmiennymi są kwota kredytu, okres kredytowania,

oprocentowanie nominalne, prowizja od kredytu i opłata manipulacyjna. Pozwala to

nam na obliczenie rzeczywistych kosztów zaciągniętego kredytu – zarówno na poziomie

wskaźnika RRSO, jak również w wartości PLN. Wynik naszego ćwiczenia stanowi

również obliczenie przykładowej raty kredytu (raty stałej), a także wartości odsetek.

Spróbujmy więc uruchomić interaktywny program zawarty w prezentacji do naszego

skryptu, a następnie obliczyć koszty kredytu dla kwoty 30 000 złotych, pożyczonej na 12

miesięcy i oprocentowanej na 12% w skali roku z dodatkową prowizją 1% za udzielnie

kredytu oraz opłatą manipulacyjną w wysokości 200zł . Wprowadźmy też inne dowolnie

zaproponowane przykłady.

68 Ustawa z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim (Dz. U. z 2011 r., nr 126, poz. 715), art. 60.

54

Tabela 9. Przykład porównywania ofert kredytowych

Źródło: opracowanie własne na podstawie na podstawie kalkulatora kredytowego udostępnionego na SI serwisu

Total Money, http://www.totalmoney.pl/kalkulatory/kredyt-gotowkowy-kalkulator-rrso, 10.10.2015r.

6. Podsumowanie

6.1. Ścieżka kredytowa

Typowa ścieżka kredytowa potencjalnego kredytobiorcy obejmuje: porównanie ofert

banków, wybór banku, złożenie wniosku, złożenie załączników, podpisanie umowy.

Na co zwracać uwagę na ścieżce kredytowej – wybór banku

i wniosek kredytowy

Wybór banku

Porównaj oferty kilku banków.

Sprawdź czy zasady uzyskania kredytu przedstawiane w reklamach

w rzeczywistości nie są zależne od spełnienia określonych warunków - stosuj

zasadę ograniczonego zaufania do ofert przedstawianych w reklamach.

Dowiedz się, jakie dokumenty będą wymagane.

Spróbuj porównać całkowite koszty kredytu.

55

Złożenie wniosku

Zwróć uwagę na podstawowe elementy i informacje zawarte we wniosku.

Pamiętaj o zasadach wypełnienia wniosku, tj. nie spiesz się, przeanalizuj wniosek

samodzielnie, pytaj o niejasności; wypełnij wniosek rzetelnie i kompletnie.

Na co zwracać uwagę na ścieżce kredytowej – załączniki do wniosku o kredyt

Załączniki to podstawowe wymagane dokumenty przy wniosku o kredyt,

pamiętaj aby:

zapytać doradcę, jakie dokumenty będą potrzebne,

dowiedzieć się o sposobie ich uzyskania,

ustalić koszty ich otrzymania.

Skompletuj je w miarę możliwości wcześniej – przyspieszy to proces rozpatrzenia

wniosku o kredyt.

6.2. Program pn. Sprawdź Zanim Podpiszesz

Kampania społeczna zrealizowana pod patronatem siedmiu instytucji: Bankowego

Funduszu Gwarancyjnego, Komisji Nadzoru Finansowego, Ministerstwa Finansów,

Ministerstwa Sprawiedliwości, Narodowego Banku Polskiego, Policji, Urzędu Ochrony

Konsumentów.

Cztery podstawowe zasady kampanii:

a) Sprawdź wiarygodność firmy – przed podpisaniem umowy zweryfikuj

dokładnie pożyczkodawcę i oferowane przez niego usługi, chociażby

w sieci internetowej.

b) Dokładnie przeczytaj umowę – czytając umowę, zwróć przede wszystkim

uwagę na oprocentowanie pożyczki, dodatkowe opłaty, zabezpieczenia i koszty

związane z jej obsługą, oraz inne zapisy, zwłaszcza te pisane „drobnym

druczkiem”.

c) Policz całkowity koszt pożyczki – masz prawo wiedzieć, ile wynosi całkowita

kwota do zapłaty od pożyczki, którą zamierzasz wziąć.

d) Nie podpisuj, jeśli nie rozumiesz – jeśli firma, od której pożyczasz pieniądze nie

potrafi lub nie chce wyjaśnić ci usług, które oferuje, nie powierzaj jej swojego

zaufania. To Ty podejmujesz decyzję!

56

Bibliografia

A. Źródła

Akty prawne:

Kodeks cywilny (Dz. U. 1964 nr 16 poz. 93)

Ustawa z dnia 9 kwietnia 2010 r. o udostępnianiu informacji gospodarczych i

wymianie danych gospodarczych (Dz.U. 2010 nr 81)

Ustawa z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim (Dz. U. z 2011 r., nr 126,

poz. 715)

Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (Dz.U. 1997 nr 140)

Strony internetowe:

ATW Doradztwo Biznesowe, http://atwdb.pl

Bankier.pl, http://www.bankier.pl

Bank Zachodni WBK, http://www.bzwbk.pl

Biuro Informacji Kredytowej, http://www.bik.pl

Cena Biznesu, http://cenabiznesu.pl

Comperia, http://www.comperia.pl

Encyklopedia Zarządzania, http://mfiles.pl

Finanse WP, http://finanse.wp.pl

Firma 24, http://www.firmy-24.pl

Franchising, http://franchising.pl

Fundusze Europejskie, http://www.funduszeeuropejskie.gov.pl

Gazeta Wyborcza – Biznes, Ludzie, Pieniądze, http://wyborcza.biz

Leksykon Budżetowy, http://www.sejm.gov.pl

mBank, http://www.mbank.pl

Narodowy Bank Polski, https://www.nbportal.pl

Pekao Leasing, http://www.pekaoleasing.com.pl

Podkarpacka Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości, http://www.parp.gov.pl

Polskie Stowarzyszenie Inwestorów Kapitałowych, http://www.psik.org.pl

Portal Czas Na Finanse, http://czasnafinanse.pl

Portal Wiedzy, http://portalwiedzy.onet.pl

Regio Praca, http://www.regiopraca.pl

Strefa Biznesu, http://www.strefabiznesu.nowiny24.pl

Total Money, http://www.totalmoney.pl

Związek Faktorów Polskich, http://www.faktoring.pl

57

B. Literatura

Bekas M., Windykacja należności w praktyce. Jak weryfikować zdolność kredytową

klientów i odzyskiwać pieniądze od dłużników, Warszawa 2013

Czajkowska A., Kredytowanie przedsiębiorców indywidualnych, Łódź 2013

Granosik B., Wybrane Formy Finansowania Przedsiębiorstwa, Koszalin 2007

Kitowski J., Analiza finansowa, Wydawnictwo Małopolskiego Instytutu Gospodarczego,

Rzeszów 2001

Lewandowska L., Wybrane koncepcje finansowania innowacyjności, [w:] Zeszyty

Naukowe nr 9, Kraków 2011

Mielczarek J., Usługi Finansowe. Poradnik dla osób starszych, Warszawa 2012

Rębilas R., Koszt i struktura kapitału a wartość przedsiębiorstwa, [w:] Kreacja wartości

przedsiębiorstw – nowe trendy i kierunki rozwoju, red. M. Jabłoński i K. Zamasz,

Dąbrowa Górnicza 2012

Sosnowski M., Analiza płynności w procesie oceny zdolności kredytowej, [w:] Kreacja

wartości przedsiębiorstw – nowe trendy i kierunki rozwoju, red. M. Jabłoński i K.

Zamasz, Dąbrowa Górnicza 2012

Szyguła A., Finansowanie działalności przedsiębiorstw ze źródeł bankowych.

Zastosowanie sytemu wczesnego ostrzegania ZH w ocenie zdolności kredytowej,

Warszawa 2012

Spis tabel i rycin

Tabela 1. Źródła pozyskiwania kapitału ......................................................................................... 5

Tabela 2. Przykłady pożyczek z instytucji parabankowych – tzw. Chwilówkach .......................... 8

Tabela 3. Alternatywne (niekonwencjonalne) źródła pozyskiwania kapitału ............................. 12

Tabela 4. Porównanie kosztów prowadzenia firmy samemu i w AIP ........................................... 19

Tabela 5. Przykładowy kredyt obrotowy dla przedsiębiorstw w ofercie banku komercyjnego ...... 26

Tabela 6. Przykładowy kredyt inwestycyjny dla przedsiębiorstw w ofercie banku komercyjnego 27

Tabela 7. Przykładowy kredyt pomostowy w ofercie banku komercyjnego ................................... 28

Tabela 8. Przykładowa analiza SWOT ......................................................................................... 44

Tabela 9. Wyjaśnienie liter i symboli wzoru zaprezentowanego w równaniu 1 .......................... 46

Tabela 10. Przykład porównywania ofert kredytowych ................................................................ 54

Rycina 1. Wzór matematyczny na obliczenie RRS zgodnie z ustawą o kredycie konsumenckim.46

58

Spis załączników

Załącznik nr 1. Wniosek kredytowy

Załącznik nr 2. Wniosek kredytowy (2)

Załącznik nr 3. Wniosek kredytowy uzupełniony

Załącznik nr 4. Biznesplan

Załącznik nr 5. Zestawienie kosztów i przychodów

Załącznik nr 6. Analiza SWOT odnosząca się do analizowanego przykładu firmy „Koszenie i

Odśnieżanie”