margret eicher catalogue2 - yay gallery...rəssam qəsdən ənənəvi və bahalı qobelenləri öz...

Y A Y G A L L E R Y

Margret EicherTəsvirlər quruluşu29 yanvar > 19 mart 2015

Y A Y G A L L E R Y

Margret EicherRegime of Images29 January > 19 March 2015

Y A Y G A L L E R Y

Margret EicherRegime of Images29 January > 19 March 2015

obelen sənəti ilk dəfə Homerin Q'Odisseya'sında qeyd olunur. Ovidinin 'Metamorfozlar'ında isə qobelen üçün

toxucu dəzgahlar və onların üzərində həkk olunmuş naxışlar da təsvir olunmuşdu. Səlib yürüşləri dönəmində avropalılar xalı istehsalı ilə yaxından tanış oldular; Şərq ustalarının qobelen və ya şpaler adlanan toxuculuq əsərləri də qənimət kimi buraya daşınıb-gətirilirdi. Şərq ölkələrində qobelenlər gündəlik həyata aid bir əşya idilərsə, Qərbdə onlar yeni bir anlama gələrək, zadəgan nəsil-nəcabətinin, zəngin sərvətin, hakimiyyətin, savadın rəmzi kimi qəbul edilirdi. Tədricən qobelenlər saray və qəsr bəzək-düzəyinin əsas elementinə çevrildilər. O vaxtın estetikasına uyğun olaraq, qobelenlər memarlıq mühitinin ayrılmaz tərkib hissəsi oldular və bu mühitdən kənarda təsəvvür edilə bilməzdilər. Onlar incəsənət əsərləri olsalar da, bədii təsvirlərindən asılı olmayaraq bir növ daşınan bəzək əşyaları kimi saray mədəniyyətində özünəməxsus yer tutdular – saray əhli qobelenlərin arasında daha möhtəşəm görünürdü.

Marqret Ayher qobelen sənəti üzrə ixtisaslaşan almaniyalı konseptual rəssamdır. O, informasiya əsrimizdə geniş yayılmış və hamıya tanış olan obrazları barokko obrazları ilə birləşdirən iri qobelenlərin müəllifi kimi məşhurdur. Onun qobelenləri, əsasən, çap və elektron formatda mövcud olan foto-jurnalizm və reklam obrazlarını əks etdirirlər. Müasir informasiya cəmiyyətimizin nişanələri müxtəlif mənbələrdən götürülmüş obrazların konseptual hala gətirilmiş piratlığı kimi həmin əsərlərdə təsvir edilirlər. Marqret Ayherin əsərləri yalnız ona xas

Marqret AyherTəsvirlər quruluşu

Margret EicherRegime of Images

olan tərzdə müasirliklə klassik irsin simbiozunu, sintezini, vəhdətini təqdim edirlər. Bu cəhət onun qobelenlərini bu gün olduqca yerinə düşən edir.

Onun sənətkar mövqeyi heç də yaradan şəxsin mövqeyi deyil, əsərin hədəfi olan şəxsin mövqeyidir. Hər-hansı mədəni və ya siyasi müddəanı təsvir etdikdə o, mövcud olan obrazlardan istədiyini seçib istifadə edir. Necə ki kollaj və montaj təsvirlərinin inkişaf dövrü XX əsrin əvvəllərinə təsadüf etmişdir, ‘iqtibas’ da bir mədəni və bədii üsul kimi bizə elə o vaxtdan məlumdur. Marqaret Ayherin əsərlərində isə bu cür dırnaqarası ‘piratlıq’, rəssamın tənqidi və siyasi mövqeyini təşkil edir.

Rəssam bu sənətin əsaslarına sadiq olduğunu öz qobelenlərində sübut edir. O, mərkəzi kompozisiyanın çərçivəsini, ənənəvi olaraq, tarixi simvollardan və məlum semantik rəmzlərdən quraraq, müəyyən müasirlik əlamətlərini də qanuna salınmış qobelen üsulları ilə əsərinə daxil edir (trafaret vasitəsilə).

Marqret Ayherin media-qobelenləri ucuz başa gələn, lakin, bununla yanaşı, yüksək texnologiyalara söykənən sənaye məhsuludurlar. Saray qobelenləri sənətinin vətəni sayılan Flandriyanın (müasir Fransa, Belçika və Niderland ərazilərini əhatə edən tarixi bölgə) tekstil müəssisələri böyük fəallıq nümayiş etdirərək, köhnə motivlərin yeni-yeni surətlərini istehsal edib dünya bazarında suvenir kimi satırlar. Rəssam qəsdən ənənəvi və bahalı qobelenləri öz əsərləri ilə əvəz etmək yolunu seçmişdir, axı ənənələrə qarşı yönəlmiş bu saxtakarlıq bizim zəmanə üçün səciyyəvi olan elə əyləncələri təmsil edir ki, onlar intellektual mülkiyyətin kollektiv istifadəsinə əsaslanıblar.

apestry was first mentioned in Homer's TOdyssey, and, in Metamorphoses, Ovid describes tapestry looms and subjects

embroidered on them. Europeans became acquainted with the art of rug manufacturing during the Crusades, when the works of the Oriental masters - the tapestries, also called espaliers, were taken back as trophies. In Eastern countries, tapestries are part of everyday life, however in the West they took on a new meaning and became a symbol of aristocracy, wealth, power and education. They were transformed into an essential element of decoration in palaces and castles. According to the esthetics of the time, tapestries were eternally linked to the architectural environment, and could not exist outside of it. They became a type of movable artistic inventory, thanks to which the court would appear in all its beauty in a multitude of palaces, and being not only imagery, it would occupy a common space.

Margret Eicher is a German conceptual artist specializing in tapestry. Margret is famous for her enormous tapestries, in which she combines baroque imagery with well-known and familiar images of our information society. The central motifs of her tapestries relate to current images of photojournalism and advertising from print and digital media. The icons of our modern information society are reproduced in a conceptually well-founded piracy of images, taken from a wide range of sources. Her art is its own kind of symbiosis, a synthesis and a blend of classical traditions and

modernity. This quality makes her tapestries extremely relevant today.

Her artistic position is not that of a creator, but of a creative recipient. Through a selective use of imagery, the artist reproduces a cultural or political statement. 'Borrowing' as a cultural and artistic act dates back to the twentieth century with the emergence of collages and montages. In Margret's works, this takes on a critical and political stance.

In her tapestries, the artist adheres to the predominant pillars of tapestry manufacture. Preserving the frame of the central composition, created according to the historical and traditional functional symbols and semantics, Eicher introduces hints of modernity in a canonized form (with stencil).

Margret Eicher's media-tapestries are high-tech industrial products and inexpensive handiwork. In Flanders, the birthplace of court tapestries, the textile industry is very active manufacturing copies of old images to sell as souvenirs on the international market. The artist deliberately chooses to replace traditional and expensive tapestries because this falsification of traditions is an example of amusements typical of our time, based on the collective use of intellectual property.