listopad studeni prosinac 2013. sveti„teme utim, tijekom krπÊanske povijesti poruka svetiπta...

1

KR©∆ANSKAADVENTISTI»KACRKVA

Poukeiz BiblijeLISTOPADSTUDENIPROSINAC2013.

150 1863.—2013.

Ujedinjeni za misiju

SvetiπteSvetiπte

2

Sadræaj01. Svetiπte na Nebu

02. Nebo na Zemlji

03. Ærtve

04. Pouke iz Svetiπta

05. Pomirenje: ærtva za oËiπÊenje

06. Dan pomirenja

07. Krist — naπa Ærtva

08. Krist — naπ SveÊenik

09. Predadventni ili istraæni sud

10. Eshatoloπki Dan pomirenja

11. Naπa proroËka vijest

12. KozmiËki sukob oko Boæjeg karaktera

13. Opomene iz Svetiπta

Martin Pröbstle

Svetiπte

Pouke iz Biblije

Listopad, studeni i prosinac 2013.

3

UVOD

Slika spasenjaNema nikakve sumnje da je najveÊe otkrivenje Boæje ljubavi i karak-

tera kriæ na Golgoti, gdje je sam Bog u Osobi Isusa Krista prinio sebena ærtvu za grijehe svijeta. Da bi nam pomogao da bolje razumijemo πtoje znaËila ta velika ærtva, Bog je odredio da se podigne zemaljsko Sveti-πte kao slikoviti prikaz plana spasenja. Ovo zemaljsko Svetiπte, meu-tim, bilo je samo model nebeskog Svetiπta koje je srediπte Boæje pri-sutnosti i aktivnosti u svemiru.

Bog je podigao Svetiπte na Zemlji kao sredstvo za pouËavanje ljudi.Izraelsko Svetiπte i njegove sluæbe prikazuju vaæne istine o otkupljenju,o Boæjem karakteru i konaËnom uniπtenju grijeha.

Svetiπte je model koji nam pomaæe da razumijemo Isusa kao naπuveliku Ærtvu i naπeg SveÊenika. Kada je Ivan Krstitelj rekao svojim uËe-nicima za Isusa: “Evo Jaganjca Bo-æjeg koji uzima grijeh svijeta” (Ivan1,29.36), oni su razumjeli πto imje htio reÊi jer su poznavali Sve-tiπte. Poslanica Hebrejima zahtijevapoznavanje pravila starog hebrej-skog sveÊenstva, tako da su iskon-ski Ëitatelji Poslanice Hebrejimamogli shvatiti πto Isus Ëini za njihna nebesima. Terminologija Sveti-πta posluæila je da se objave istineo krπÊanskom naËinu æivota. Ukra-tko, poznavanje sustava Svetiπtapostalo je temelj za Radosnu vi-jest o spasenju u Kristu.

Meutim, tijekom krπÊanske povijesti poruka Svetiπta gotovo je sa-svim pala u zaborav. Tek Êe sredinom devetnaestog stoljeÊa adventnipokret ponovno ukazati na Boæji plan spasenja u kontekstu predvent-nog suda, i novo svjetlo obasjat Êe istinu o Svetiπtu.

“Predmet Svetiπta bio je kljuË kojim je otkljuËana tajna razoËaranja1844. godine. Ovaj je predmet razotkrio savrπen sustav istine, povezani usklaen, pokazujuÊi da je Boæja ruka upravljala velikim adventnimpokretom i otkrila sadaπnju duænost koja je rasvijetlila poloæaj i djelova-nje Boæjeg naroda.” (Ellen G. White, Velika borba, str. 335)

Kao kljuË cjelokupnog sustava istine, nauk o Svetiπtu i KristovojsveÊeniËkoj sluæbi ostao je temelj vjere adventista sve do danas. PorukaSvetiπta jedinstveni je adventistiËki nauk. Istodobno, nijedna druga dok-

Kao kljuËcjelokupnog sustavaistine, nauk oSvetiπtu i KristovojsveÊeniËkoj sluæbiostao je temelj vjereadventista sve dodanas. PorukaSvetiπta jedinstvenije adventistiËki nauk.

4

trina adventista sedmoga dana — izuzev, moæda, doktrine o suboti —nije se suoËila s toliko mnogo izazova. Hvala Bogu, s godinama smo nesamo odoljeli svim tim napadima, veÊ i bolje upoznali i shvatili ovutemeljnu istinu produbivπi tako i svoje razumijevanje nauka o spasenju.

Ellen G. White preporuËuje da doktrini o Svetiπtu posvetimo najve-Êu pozornost, zato πto je “Svetiπte na Nebu samo srediπte Kristovogdjela za ljude. Ono se tiËe svake duπe koja æivi na Zemlji. Ono namotvara pogled na plan otkupljenja, vodeÊi nas do samog zavrπetka vre-mena i otkrivajuÊi slavan kraj sukoba izmeu pravde i grijeha. Od naj-veÊe je vaænosti da svi temeljito istraæe ovaj predmet i budu spremniodgovoriti svakome tko ih zapita za njihovu nadu.” (Ellen G. White,Velika borba, str. 386) Na taj naËin mi moæemo “iskazati prijeko potreb-nu vjeru za ovo vrijeme” i “zauzeti mjesto πto ga je Bog za (nas) predvi-dio” (isto, str. 386).

Nauk o Svetiπtu otkriva nam misao Boæjeg srca. ProuËavajuÊi nauko Svetiπtu, mi Êemo se pribliæiti Sveviπnjem Bogu i naπem Spasitelju, itako uspostaviti dublji, osobni odnos s Njim.

Prema tome, predmet naπeg prouËavanja tijekom ovog tromjeseËjabit Êe Boæje Svetiπte, njegov model na Zemlji i original na Nebu.

Martin Pröbstle æivi u Austriji sa svojom suprugom Marianne injihova dva sina Maxom i Jonathanom. On je profesor hebrejske Bib-lije na AdventistiËkom teoloπkom fakultetu Bogenhofen u Austriji.

5

POUKA 1 28. rujna — 5. listopada

Svetiπte na Nebu“Usliπi s neba, gdje prebivaπ, njihovu molbu i njihove pro-

πnje, uËini im pravdu.” (1. o kraljevima 8,49)

Biblijski tekstovi: Jeremija 23,23.24; Psalam 11,4-7; 89,15;Otkrivenje 4.5; Ponovljeni zakon/5. Mojsijeva 25,1; Hebrejima 8,1.2.

“Gdje Bog æivi?” Ovo bezazleno pitanje πestogodiπnjaka moæe vaspriliËno zbuniti, zar ne? Ono moæe pokrenuti i mnogo teæa pitanja kaoπto su: “Ako Bog æivi na jednom mjestu, kako je moguÊe da bude nasvim mjestima istodobno?” ili: “Je li Bogu uopÊe potrebno mjesto sta-novanja?” ili: “Ako Mu nije potrebno, zaπto ga onda uopÊe ima?” ili:“Ako Mu je doista potrebno, zaπto Mu je potrebno?”

Dobra su to pitanja na koja, uzevπi u obzir koliko malo znamo ikoliko ne znamo, nije nimalo lako odgovoriti.

Bilo kako bilo, odgovoriti moæemo samo na temelju onoga πto zna-mo. Kao krπÊani, znamo iz Biblije da Bog prebiva na Nebu, da aktivnodjeluje u naπu korist tamo gore i da je srediπte Njegovog djelovanjanebesko Svetiπte.

Sveto pismo jasno nauËava da je nebesko Svetiπte stvarno mjestokoje nas uËi velikim istinama o Boæjem karakteru i djelovanju. Stoga Êese pouka za ovaj tjedan usredotoËiti na nebesko Svetiπte i djelo kojeGospodin u njemu obavlja za nas, jer je sve πto On Ëini u Svetiπtuusmjereno na nas i za naπe je dobro.

Ovog tjedna Ëitamo 30. poglavlje iz knjige Velika borba / Velika nada.

6

NEDJELJA 29. rujna

BOÆJE PREBIVALI©TE

»esto govorimo da je Bog svuda i na svakom mjestu, ili da je “sve-prisutan”, πto znaËi da je istodobno prisutan u cijelom svemiru. “Ta, zarsam ja Bog samo iz blizine — rijeË je Jahvina — zar iz daljine nisam viπeBog? Moæe li se tko skriti u skroviπtima da ga ja ne vidim? — rijeË jeJahvina. Ne ispunjam li ja nebo i zemlju? — rijeË je Jahvina.” (Jeremija23,23.24) I David je shvatio da nitko ne moæe pobjeÊi od Gospodina(Psalam 139). Kao πto tvrdi Pavao, Bog je blizu svakome, bar u duhov-nom smislu (Djela 17,27.28).

Osim πto je sveprisutan, Bog je i vjeËno postojeÊi. Bog nema nipoËetka ni kraja (Psalam 90,2). On je uvijek bio i uvijek Êe biti (Juda1,25).

»itajte 1. o kraljevima 8,49; Psalam 102,20. ©to nam ti tekstovigovore o Boæjem prebivaliπtu? Kako da razumijemo znaËenje tihtekstova? Moæemo li ih uopÊe razumjeti?

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

Pismo je puno tekstova koji govore da je Boæje boraviπte na Nebu(1. o kraljevima 8,30.43.49). ZnaËi li to da je Bog prisutniji na Nebu negona nekom drugom mjestu? OËigledno je da Bog boravi na Nebu na nekiposeban naËin, da je tamo prisutan u slavi i neokaljanoj svetosti. Boæjaprisutnost najizrazitije se pokazuje na Nebu.

Meutim, postoji razlika izmeu Boæje “opÊe” i “posebne” prisutno-sti. Bog je u opÊem smislu prisutan na svakom mjestu; ali On se otkrivana poseban naËin na Nebu i, kao πto Êemo vidjeti, u nebeskom Svetiπtu.

Naravno, moramo priznati da smo ograniËeni u svojem razumijeva-nju Njegove fiziËke naravi. On je Duh (Ivan 4,24) i kao takav ne moæe bitiobuhvaÊen bilo kakvom strukturom ili dimenzijom (1. o kraljevima 8,27).Iako je tako, Biblija prikazuje Nebo (Ivan 14,1-3) i nebesko Svetiπte kaostvarna mjesta (Hebrejima 8,2) u kojima se Bog moæe vidjeti (Djela 7,55.56;Otkrivenje 4,2.3). Moramo zakljuËiti da se Bog susreÊe sa svojim stvo-renjima Ëak i na Nebu i u nebeskom Svetiπtu.

Mnogo toga teπko moæemo zamisliti ili razumjeti, poput mjestagdje prebiva Bog. Ipak, Biblija kaæe da je to mjesto stvarno. Kakomoæemo imati povjerenja u sve πto Biblija nauËava, koliko god namje to teπko razumjeti? Zaπto je vaæno da nauËimo imati povjerenjei u one rijeËi Biblije koje ne razumijemo?

7

PONEDJELJAK 30. rujna

PRIJESTOLNA DVORANA

»itajte Psalam 47,7-10; 93,1.2; 103,19. ©to nam ti tekstovigovore o Bogu i Njegovom prijestolju?

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

U Bibliji je opisano nekoliko vienja o nebeskom prijestolju. VeÊinaopisuje neku vrstu nebeskog skupa s Bogom kao Kraljem. Zanimljivo jeda se veÊi dio tih skupova bavi ljudskim problemima, obiËno prikazujuÊiBoga kako djeluje ili govori u prilog pravednih.

Biblija osim toga prikazuje Boga kao Vladara. Na primjer, opis Go-spodina kao Kralja stalna je tema u Psalmima. Bog nije samo Kralj naNebu, veÊ je i Kralj cijele Zemlje (Psalam 47,8). On je Kralj, ali ne samou buduÊnosti, veÊ sada i ovdje (Psalam 93,2).

»injenica da je Boæje prijestolje utvreno na nebesima ima mnogoimplikacija. Jedna od njih je da je Bog nezavisan i nad svim u svemiru.

»itajte Psalam 89,15; 97,2. ©to nam ovi redci govore o Boæjemkarakteru i naravi Njegove vladavine?

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

Boæja vladavina obuhvaÊa pravednost i praviËnost, ali i ljubav i isti-noljubivost. Ove moralne kvalitete opisuju naËin na koji On vlada uljudskom svijetu i naglaπavaju Njegov poloæaj u cijelom svemiru. OnoËekuje da i Njegov narod pokaæe ove iste osobine Njegove vladavine usvojem æivotu (Mihej 6,8; Izaija 59,14). Naπa je sveta prednost da ihpokaæemo.

“Kao πto Êe posluπnoπÊu Njegovim prirodnim zakonima Zemlja datisvoje plodove, tako Êe i posluπnoπÊu Njegovom moralnom Zakonu srcaljudi odraæavati osobine Njegovog karaktera.” (Ellen G. White, Temeljisretnog doma, str. 126)

Kako bismo mogli bolje prikazati dobrotu, poπtenje i pravdu usvijetu koji je ispunjen zlom, nepoπtenjem i nepravdom? Zaπto takotreba biti?

8

UTORAK 1. listopada

BOGOSLUÆJE NA NEBU

»itajte Otkrivenje 5; 6. ©to nam ta dva poglavlja kaæu o Boæjemnebeskom prebivaliπtu? Na koji se naËin u njima prikazuje planspasenja?

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

Vienje o nebeskoj prijestolnoj dvorani zapravo je vienje o nebe-skom Svetiπtu. To je jasno na temelju izraza koji se odnose na hebrejskiobredni sustav. Na primjer, rijeËi za “vrata” i “trubu” u Otkrivenju 4,1Ëesto se pojavljuju i u Septuaginti — starom grËkom prijevodu Starogazavjeta — i to u vezi sa Svetiπtem. Tri draga kamena u Otkrivenju 4,3 diosu naprsnika velikog sveÊenika. Sedam svijeÊnjaka podsjeÊaju nasvijeÊnjake u Salomonovom hramu. Dvadeset Ëetiri starjeπine podsje-Êaju na dvadeset Ëetiri reda sveÊenika koji su se tijekom godine smje-njivali na sluæbi u Hramu, i na molitve prinesene u zlatnim posudamaza “tamjan” (Psalam 141,2). Svi ti redci podsjeÊaju na starozavjetnobogosluæje u zemaljskom Svetiπtu.

KonaËno, zaklano Janje iz petog poglavlja Otkrivenja ukazuje, na-ravno, na Kristovu ærtvenu smrt. Krist, Janje, jedini je Posrednik spase-nja koje dolazi od Boga; On je proglaπen dostojnim jer je pobijedio(Otkrivenje 5,5), jer se ærtvovao (Otkrivenje 5,9.12), jer je Bog po svojojnaravi (Otkrivenje 5,13.14).

“Krist je uzeo na sebe ljudsku narav, poloæio je svoj æivot na ærtvuda bi Ëovjek sudjelovao u Boæjoj naravi i mogao dobiti vjeËni æivot.”(Ellen G. White, Selected Messages, sv. 3, str. 141)

Ono πto vidimo u ovim dvama poglavljima usmjerenim na Boæjeprijestolje, opis je Boæjeg djela spaπavanja ljudskog roda. Osim toga,vidimo gdje se Boæje djelo prikazuje drugim razumnim biÊima na Nebu,πto je jedna od glavnih tema u velikom sukobu izmeu Krista i Sotone.

Sjetite se da je Krist, i sam Bog, uzeo na sebe ljudsku naravi umro kao vaπ Zamjenik, tako da sva zla koja ste uËinili i za kojabiste morali biti kaænjeni padnu na Njega umjesto na vas. Zaπto bivas ova istina trebala pokretati u svemu πto Ëinite?

9

SRIJEDA 2. listopada

SUDSKA DVORANA

»itajte Psalam 11,4-7; Habakuk 2,20. ©to Bog joπ Ëini u svojemnebeskom Hramu i zaπto je vaæno da i mi to znamo?

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

Mnogi psalmi otkrivaju da Bog nije ravnoduπan prema potrebamapravednih i prema nepravdama s kojima se Ëesto suoËavaju. On djelujei rjeπava sluËajeve koji vape za pravdom. On Êe opravdati pravednog iosuditi krivca, kao πto bi to uËinio svaki pravedni sudac (Ponovljenizakon 25,1).

Kada Bog sudi, Njegova prijestolna dvorana postaje sudska dvora-na, dok nebesko prijestolje postaje sudaËka stolica. Na prijestolju sjedisudac (vidi Psalam 9,5-9); ta je slika dobro poznata na Bliskom istoku,gdje je vladar Ëesto bio i sudac.

Boæji sud obuhvaÊa i bezakonike i pravednike. Dok bezakonici do-bivaju kaznu, sliËnu onoj koju su dobili gradovi Sodoma i Gomora,“Ëestiti Êe gledat’ lice njegovo” (Psalam 11,6.7). KlasiËna kombinacijaprijestolne i sudske dvorane sreÊe se u Danielu 7,9-14. Ovaj znaËajantekst bit Êe predmet kasnijeg prouËavanja. I tu se suenje zavrπavadvjema presudama: osloboenjem svetih i osudom Boæjih neprijatelja.

U Knjizi proroka Habakuka, na prorokovo pitanje Bogu zaπto πutina nepravde (Habakuk 1), Bog odgovara da Êe sigurno suditi (Habakuk2,1-5). Dok idoli nemaju “duha” ili “daha” (Habakuk 2,19), Bog Stvoriteljje na prijestolju u svojem Hramu, nebeskom Svetiπtu, spreman da sudi.

ProroËki poziv glasi: “Nek’ zemlja sva zaπuti pred njime!” (Habakuk2,20) Ponaπanje prikladno u odnosu prema Bogu koji vlada i sudi jesttiπina puna strahopoπtovanja i poboænosti.

Mjesto na kojem Bog pokazuje svoju posebnu prisutnost i na kojemGa slave sva nebeska biÊa, ono je isto mjesto gdje On obavlja svojepravedno suenje — nebesko Svetiπte. Bog je pravedan, i na sva svojapitanja o pravdi naÊi Êemo odgovor u vrijeme koje Êe odrediti Bog, a nemi.

Koliko god mi vapili i traæili pravdu, nemamo tako Ëesto prilikuda odmah doæivimo njezino izvrπenje. Zaπto se onda moramo oslonitina Boæju pravdu? Bez tog obeÊanja, kakvu bismo nadu uopÊe imali?

10

»ETVRTAK 3. listopada

MJESTO SPASENJA

»itajte Hebrejima 8,1.2. ©to Krist Ëini pred Boæjim prijestoljem?

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

Poslanica Hebrejima tvrdi da Krist sluæi u nebeskom Svetiπtu kaonaπ Veliki sveÊenik. Njegov rad je usredotoËen na naπe spasenje jerposreduje “za nas pred licem Boæjim” (Hebrejima 9,24). On suosjeÊa snama, uvjerava nas da neÊemo biti odbaËeni, veÊ Êemo dobiti milost(Hebrejima 4,15.16) zahvaljujuÊi onome πto je On uËinio za nas. Kao iu zemaljskom Svetiπtu, u nebeskom se odvija “pomirenje” greπnika sBogom (Hebrejima 2,17). Isus koji je umro za nas sada sluæi na Nebu “zanas”.

»itajte Otkrivenje 1,12-20; 8,2-6; 11,19; 15,5-8. Koje opiseSvetiπta nalazimo u tim tekstovima?

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

Ovo su samo neki tekstovi u kojima se pojavljuje opis Svetiπta ilisluæbi u njemu. VeÊina glavnih dijelova Otkrivenja zapoËinje prizorom uSvetiπtu ili ga bar sadræi.

Prvi uvodni prizor prikazuje Krista odjevenog u velikosveÊeniËkuhaljinu kako hoda izmeu sedam svijeÊnjaka (Otkrivenje 1,12-20). Drugiprikazuje nebesku prijestolnu dvoranu, navodeÊi πiroku lepezu pojmovapovezanih sa Svetinjom: prijestolje, æiπci, more, zaklano janje, krv, zlatneposude za tamjan (Otkrivenje 4 i 5). TreÊi prizor opisuje svagdaπnjusluæbu posredovanja u kontekstu prve prostorije nebeskog Svetiπta (Ot-krivenje 8,2-6). »etvrti i najvaæniji prizor omoguÊuje nam pogled u druguprostoriju Svetiπta (Otkrivenje 11,19). Peti prizor prikazuje cijelo nebe-sko Svetiπte (Otkrivenje 15,5-8). ©esti prizor jedinstven je po tome πtone sadræi nikakvo izriËito pozivanje na Svetiπte, vjerojatno kako bi po-kazao da je Kristovo djelo u njemu zavrπeno (Otkrivenje 19,1-10). Zavr-πni prizor opisuje slavni sveti grad na Zemlji, koji kao “πator” “silazi sNeba” (Otkrivenje 21,1-8). Pozorno prouËavanje ovih prizora otkriva dasu meusobno povezani, prikazujuÊi postupno napredovanje procesaspasenja koje je Bog omoguÊio: od Krista na Zemlji do Njegove nebeskesluæbe u prvom i drugom dijelu Svetiπta, Njegove velikosveÊeniËke slu-æbe do Svetiπta na novoj Zemlji.

11

PETAK 4. listopada

ZA DALJNJE PROU»AVANJE

“Pavao je vidio Nebo, i najbolje πto je mogao uËiniti bilo je da nepokuπa opisivati nebesku slavu. Umjesto toga, on nam kaæe da oko nijevidjelo ni uho Ëulo, niti je u srce Ëovjeku doπlo ono πto Bog pripremaonima koji Ga ljube. Prema tome, koliko god napregnuli svoju maπtu,koliko god sposobnosti uloæili kako biste otkrili i razmotrili veliËinuvjeËne slave, ipak vaπa ograniËena osjetila, slaba i iscrpljena od napora,neÊe moÊi shvatiti jer Êe se pred vama i dalje pruæati beskraj. Krozcijelu vjeËnost sagledavat Êemo slavu Boæju i otkrivati dragocjena blagaBoæje rijeËi.” (Ellen G. White, The SDA Bible Commentary, sv. 6, str.1107)

“Prebivaliπte Kralja nad kraljevima, gdje Mu sluæe tisuÊe tisuÊa i’mirijade stajahu pred njim’ (Daniel 7,10); taj hram ispunjen slavomvjeËnog prijestolja, u kome serafini, njegovi bljeπtavi Ëuvari, u iskaziva-nju oboæavanja pokrivaju svoje lice, mogao je u najveliËanstvenijoj gra-evini πto su je ikada podigle ljudske ruke naÊi tek blijedi odsjaj svojeveliËine i slave. Ali su zemaljsko Svetiπte i njegova sluæba ipak uËiliznaËajne istine o nebeskom Svetiπtu i o velikom djelu koje se u njemuobavljalo za Ëovjekovo spasenje.” (Ellen G. White, Velika borba, str. 328)

PITANJA ZA RAZMI©LJANJE

1. ProËitajte joπ jednom posljednji navod Duha proroπtva. ©toEllen G. White misli kada kaæe da su mnoge “velike istine” o naπemspasenju objavljivane putem zemaljskog Svetiπta i njegovih sluæbi?Koje su te istine i zaπto su tako vaæne?

2. ©to znaËi da Bog “stanuje” na Nebu? Kako razumijete tumisao?

3. Pouka za ovaj tjedan naglasila je misao da svemir promatrasa zanimanjem djelo koje Bog obavlja u korist ljudskog roda. Zaπtoje upravo to kljuËna misao koju treba shvatiti? Kako nam ta misaopomaæe da razumijemo veliku borbu i mjesto koje ona ima u planuspasenja? ©to nam to govori o Boæjem karakteru, kada svoje putovepruæa na uvid stvorenim biÊima?

12

Dnevnik posredniËke molitve

Moj molitveni popis:

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

Moja molitvena iskustva:

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

“Razvijajte naviku da razgovarate sa Spasiteljem. ... Neka se vaπesrce uvijek diæe u tihoj molitvi za pomoÊ, za svjetlost, za snagu, zamudrost. Neka svaki vaπ dah bude molitva.” (Ellen G. White, Put u boljiæivot, str. 328)

13

POUKA 2 5.—12. listopada 2013.

Nebo na Zemlji“Oni sluæe (samo) slici i sjeni nebeskih stvarnosti, kako je

Bog pouËio Mojsija kad se ovaj spremao da napravi πator: ‘Pa-zi! — veli, naime, Bog — naËini sve prema uzorku koji ti jepokazan na gori!’” (Hebrejima 8,5)

Biblijski tekstovi: Postanak/1. Mojsijeva 1,31-2,3; Izlazak/2.Mojsijeva 39,32.43; 25,9; Hebrejima 8,5; Ivan 2,19-21; 1. Korin-Êanima 3,16.17; Otkrivenje 21,1-22.

Iako je Svetiπte na Nebu veliki original, mjesto gdje sam Bog sluæi“za nas”, Gospodin je istine o tom Svetiπtu na razne naËine prikazaonama koji æivimo na Zemlji.

Bog je stvorio vrt u Edenu kao simbol Svetiπta. Nebesko Svetiπte injegova uloga u procesu spasenja prikazani su zemaljskim Svetiπtem iopÊom strukturom izraelskih hramova.

Bez sumnje, u Isusu Kristu se pokazao hram u ljudskom obliku. IkonaËno, nebeski hram spustit Êe se na obnovljenu Zemlju.

Kao πto Êemo vidjeti, Bog je otkrivao istinu koristeÊi se pojmovimapovezanim s nebeskim Svetiπtem. Tijekom ovog tjedna prouËavat Êemoneke od ovih pojmova.


14

NEDJELJA 6. listopada

PRVO “SVETI©TE” NA ZEMLJI

ProuËavatelji Biblije zapazili su da mnoge karakteristike Edenskogvrta odgovaraju kasnijim svetiπtima u Izraelu, πto ukazuje na to da jeEden bio prvo simboliËko “Svetiπte” na Zemlji. Navest Êemo neke paraleleizmeu Edena i kasnijih svetiπta:

1. Na kraju izvjeπtaja o stvaranju i izvjeπtaja koji opisuje izgradnjuSvetiπta u pustinji, pojavljuju se ista tri elementa — potvrda, dovrπenjei blagoslov — izraæena istim kljuËnim rijeËima (usporedite izraze “sve”,“dovrπi” i “blagoslovi” u Postanku 1,31-2,3 s izrazima u Izlasku 39,32.43;40,33).

2. Isto onako kao πto je Bog “πetao” po Vrtu (Postanak 3,8), takoje bio i usred svojega naroda u Svetiπtu (2. Samuelova 7,6.7).

3. Adam je trebao “obraivati” i “Ëuvati” Edenski vrt (Postanak2,15). Ista dva glagola upotrebljavaju se za sluæbu levita u ©atoru sastan-ka (Brojevi 3,7.8).

4. Eden kao simbol pojavljuje se u cjelokupnom Svetiπtu (Izlazak25,31-36; 1. o kraljevima 6,18).

5. Kerubini su Ëuvali Vrt (Postanak 3,24); dva kerubina bila supostavljena u Svetinji nad svetinjama (Izlazak 25,18-22).

6. Isto onako kao πto je stvaranje trajalo πest dana i svaki dan biozapoËet rijeËima “I reËe Bog”, kao πto je nakon πest dana stvaranja bilauspostavljena subota, tako se i πest puta ponavljaju rijeËi “Jahve reËeMojsiju” u uputama koje su se odnosile na Svetiπte (Izlazak 25,1;30,11.17.22.34; 31,1). Nakon njih dolazi sedmi dio koji se odnosi nasubotu (Izlazak 31,12-17).

7. Svetiπte je bilo dovrπeno prvoga dana prvoga mjeseca (Izlazak40,17), na hebrejsku Novu godinu, πto podsjeÊa na dovrπenje svijetaprigodom stvaranja.

Drugo poglavlje Postanka nije ni moralo naglaπavati ove paralele jersu ih stari Hebreji razumjeli. Na primjer, jedan hebrejski pisac iz drugogstoljeÊa prije Krista istiËe: “Edenski je vrt bio Svetinja nad svetinjamai Gospodnje boraviπte.”

Edenski vrt nazvan je i “Vrtom Jahvinim” (Izaija 51,3; Ezekiel 28,13;31,9). On je bio Boæje boraviπte na Zemlji, mjesto na kojem su se naπipraroditelji klanjali Bogu i druæili se s Njime. Prema tome, najveÊi gubi-tak koji su Adam i Eva doæivjeli nakon pada u grijeh nije bilo njihovoprotjerivanje iz Vrta, veÊ gubitak prilike da borave u Boæjoj neposrednojblizini.

Na πto vas podsjeÊa rijeË “Svetiπte”? Na koje predmete pomiπ-ljate kad razmiπljate o Svetiπtu? Kako vam razumijevanje razliËitihsvetiπta kroz povijest pomaæe da shvatite πto nam znaËi Svetiπte?

15

PONEDJELJAK 7. listopada

KOPIJA I UZOR

»itajte Izlazak 25,9.40; Hebrejima 8,5; 9,23.24. Kako se odnosezemaljsko i nebesko Svetiπte?

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

Biblija jasno objavljuje da Mojsije nije izmislio Svetiπte — ©atorsastanka, veÊ ga je naËinio u skladu s Boæjim odredbama dobivenim nagori (Izlazak 26,30; 27,8; Brojevi 8,4). Zemaljsko Svetiπte moralo je bitinaËinjeno prema “uzorku” (Izlazak 25,9.40). Hebrejska rijeË za “uzorak”(tabnit) oznaËava preslikavanje izvornika u kopiju; stoga moæemo za-kljuËiti da je Mojsije vidio neku vrstu umanjenog modela nebeskog Sve-tiπta i da mu je taj model posluæio kao uzor za zemaljsko Svetiπte.

Prema tome, nebeski Hram je original, polazni model za izraelskoSvetiπte. Osim toga, oËigledno je da ne moæemo izjednaËiti nebeskoSvetiπte sa samim Nebom. Nebeski Hram se nalazi na Nebu (Otkrivenje11,19; 14,17; 15,5) i Nebo ga obuhvaÊa. Ova dva pojma nisu sinonimi.

Poslanica Hebrejima objaπnjava nedvosmisleno da je nebesko Sve-tiπte stvarno. Svetiπte na Nebu zove se i “istinski ©ator” (Hebrejima 8,2),ali i “veÊi i savrπeniji ©ator” (Hebrejima 9,11), dok je zemaljsko samo“slika i sjena” nebeskoga (Hebrejima 8,5). BuduÊi da je sjena uvijeksamo slika neËeg stvarnoga, i to nesavrπena i blijeda, zemaljsko Svetiπteje, dakle, samo slika nebeskoga. Meutim, bez obzira na svoju ograni-Ëenost, zemaljsko Svetiπte odraæava stvarnost nebeskog na nekolikovaænih naËina.

Odnos izmeu ovih dvaju Svetiπta naziva se “tipologijom”. Tipolo-gija je od Boga odreena simbolika s proroËkim sadræajem koja obuhva-Êa dvije srodne povijesne Ëinjenice, osobe, predmete ili pojave, od kojihje jedna “pralik” (original), a druga “protulik” (kopija). BuduÊi da sesliËnost prenosi s originala na kopiju, u Hebrejima vidimo da se nebeskimodel koji je Mojsije vidio naziva “pralikom”, odnosno tipom (Hebrejima8,5), dok se zemaljsko Svetiπte opisuje kao “slika” prave, odnosno njezin“protulik” ili kopija (Hebrejima 9,24). Ova je Ëinjenica novi dokaz da jenebesko Svetiπte postojalo prije zemaljskog. Mi se zato kao Crkva nala-zimo na Ëvrstom biblijskom tlu kada naglaπavamo fiziËku stvarnost ne-beskog Svetiπta.

16

UTORAK 8. listopada

ISUS KAO SVETI©TE

»itajte Ivan 2,19-21. Zaπto je Isusovo tijelo usporeeno s hra-mom? Vidi i Ivan 1,14.

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

Izmeu ostalog, Ivan naglaπava da nam je s Isusom doπao i “bolji”Hram. Simbolika Svetiπta javlja se veÊ u Ivanu 1,14. Isus Krist je RijeËkoja “boravi” meu ljudima; oni mogu vidjeti Njegovu “slavu”. GrËkarijeË koja se prevodi kao “boravi” (skeneo) samo je glagolski oblik grËkeimenice “svetiπte”, tj. “πator” (skene); prema tome, “nastani se meunama” iz 14. retka doslovno moæemo prevesti kao “razape πator meunama”. U tom kontekstu, rijeË “slava” podsjeÊa na Boæju slavu koja jeispunjavala i Svetiπte u pustinji (Izlazak 40,34.35) i Salomonov hramprigodom posveÊenja (2. Ljetopisa 7,1-3). Prema tome, kada se Kristpojavio na Zemlji kao Ëovjek, ispunio je Boæje obeÊanje o hramu putemkojeg Êe boraviti meu ljudima.

Kao πto gornji tekst pokazuje, Isus je sebe prikazao kao hram,najavljujuÊi time i kraj znaËenja zemaljskog Hrama nakon svoje smrti(Ivan 2,19-21; Matej 27,51). Kada je Isus rekao da je Kruh æivota (Ivan6,35) i da je Svjetlo svijeta (Ivan 8,12), moæda je ukazivao ne samo namanu, veÊ i na stol s postavljenim kruhovima i na svijeÊnjak, predmeteu zemaljskom Svetiπtu. IzriËito pozivanje na Svetiπte oznaËava Isusakao “Janje Boæje” koje Êe ponijeti grijehe svijeta (Ivan 1,29).

“Svi koji su obavljali sluæbu povezanu sa Svetiπtem, neprestano sudobivali pouke o Kristovom posredovanju u korist ljudskog roda. Tasluæba je imala za cilj da u svakom srcu probudi ljubav prema Boæjemzakonu, koji je Zakon Njegovog kraljevstva. Prinesena ærtva trebala jebiti praktiËan primjer Boæje ljubavi pokazane preko Krista — te napaÊe-ne i umiruÊe ærtve, nevinoga koji je postao grijeh radi nas uzevπi nasebe grijeh za koji je Ëovjek kriv.” (Ellen G. White, Odabrana svjedoËan-stva, sv. 1, str. 233)

Zbog naπe greπne naravi tako nam je lako pomisliti da se Bogljuti na nas. Kako nam otkrivenje Boæje ljubavi u æivotu i smrtiIsusa Krista pomaæe da uvidimo da nas Bog ljubi usprkos naπimpogreπkama? Na koji nas naËin to razumijevanje treba ohrabriti dapostignemo pobjedu nad samima sobom?

17


CRKVA KAO SVETI©TE

Nakon Kristovog uznesenja na Nebo i sveËanog preuzimanja sluæbeVelikog sveÊenika u nebeskom Svetiπtu, hram na Zemlji viπe nije imaonikakvu stvarnu svrhu u planu spasenja (vidi Matej 27,50.51). Meutim,Bog i dalje æeli prebivati usred svojeg naroda na Zemlji, πto je sadamoguÊe preko Svetoga Duha. Apostoli se sluæe simbolikom hrama da biobjasnili ovu istinu.

»itajte 1. KorinÊanima 3,16.17; 6,19.20; 2. KorinÊanima 6,16;Efeæanima 2,19-22. Pronaite simbole koji upuÊuju na Svetiπte.Koju nam istinu Biblija ovdje naglaπava?

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

Pavao se u 1. KorinÊanima 3,16.17 obraÊa Crkvi kao zajednici vjer-nika i iznosi, sluæeÊi se simbolikom hrama, naËela Boæjeg vlasniπtva (1.KorinÊanima 3,16) i svetosti (1. KorinÊanima 3,17). Pavao primjenjujeova ista naËela (1. KorinÊanima 6,19.20) i na vjernike kao pojedince.Kao Boæji hram, vjernik je sveta graevina i zato je kao takav duæanæivjeti Bogu svetim æivotom. Pavao se sluæi simbolom hrama da bi joπviπe naglasio svoj poziv na Ëist i svet æivot, πto se u ovom kontekstuizjednaËuje sa spolnom ËistoÊom i pobjedom nad nemoralom (1. Korin-Êanima 6,15-18). Zadnji tekst gdje se Pavao poziva na Crkvu kao naBoæje Svetiπte uklapa se u ovaj sustav. Nema zajednice izmeu vjernikai nevjernika (2. KorinÊanima 6,14—7,1) jer se Crkva nalazi u zavjetnomodnosu s Bogom, zbog Ëega pripada samo Bogu (2. KorinÊanima 6,18).

U isto vrijeme, Crkva nije samo Boæji Hram, veÊ i sveto sveÊenstvo(1. Petrova 2,5.9). Nema nikakve sumnje da su s takvim prednostimapovezane i vaæne odgovornosti. Koliko je znaËajno da predamo svojæivot u vjeri i posluπnosti Gospodinu koji nam je tako mnogo dao i koji,upravo zato, mnogo i traæi od nas!

Mi se spaπavamo Kristovom pravednoπÊu koja nas potpunopokriva. Meutim, upravo zbog onoga πto smo u Kristu dobili mi-loπÊu, πto Gospodin traæi od nas zauzvrat? I, πto je joπ vaænije,kako na najbolji naËin moæemo uËiniti ono πto On traæi od nas?

18


NOVO STVORENJE

»itajte Otkrivenje 7,15-17. Gdje se nalaze otkupljeni i kako ihovaj tekst opisuje?

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

Ovi tekstovi opisuju otkupljene kao kraljeve i sveÊenike koji sluæeu Boæjoj palaËi u hramu (Otkrivenje 1,6; 5,10; 20,6). ObeÊanje da Êe“Onaj koji sjedi na prijestolju raπiriti svoj πator nad njima” (Otkrivenje7,15 — hebrejski izvornik) poziva se na Boæju prisutnost u Svetiπtu upustinji, gdje je On prebivao meu starim Izraelom kao njegov Voa. Nanovoj Zemlji, Svetiπte joπ jednom postaje savrπeno mjesto za uspostav-ljanje meusobnih odnosa, mjesto na kojem Êe se sretati Bog i otkuplje-ni ljudi. Ono osigurava zaklon, zaπtitu i konaËno ispunjenje æivota uprisutnosti Boga i Krista. Onaj koji je nekada “raπirio πator” meu ljudima(Ivan 1,14) sada πiri svoj πator nad svojim svetima tako da i oni mogubiti u Njegovom πatoru.

»itajte Otkrivenje 21,1-22. Kako se opisuje novi Jeruzalem?Koju paralelu izmeu Svetog grada i Svetiπta nalazite u ovom tek-stu?

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

Ivan ne vidi hram u novom Jeruzalemu (Otkrivenje 21,22), ali to neznaËi da hrama uopÊe nema. Umjesto toga, sam novi Jeruzalem je hrami “©ator Boæji” (Otkrivenje 21,3). U novom Jeruzalemu spominje se ne-koliko elemenata vezanih za Svetiπte: on je “svet” i nebeskog podrijetla(Otkrivenje 21,2.10); ima isti kubiËni oblik kao i Svetinja nad svetinjama(Otkrivenje 21,16; 1. o kraljevima 6,10); kao πto “niπta neËisto” ne smijeuÊi u hram, tako neÊe ni u grad (Otkrivenje 21,27); πto je najvaænije, Bogje prisutan u njemu. U Boæjem Svetiπtu moæemo æivjeti s Njim u naj-bliskijem odnosu (Otkrivenje 21,3.7). Upravo je to cilj spasenja.

Cijela vjeËnost u neposrednoj blizini Boga! Zaπto je onda takobitno da hodimo veÊ sada, kao πto Duh proroπtva stalno ponavlja,“u uskoj zajednici s Bogom”?

19

PETAK 11. listopada


“Strah da buduÊa baπtina ne izgleda previπe materijalno, naveo jemnoge na simboliËno tumaËenje upravo onih istina koje nas navode dau njoj vidimo svoj dom. Krist je svojim uËenicima potvrdio da im idepripremiti stanove u kuÊi svog Oca. Oni koji prihvate uËenja Boæje rijeËineÊe biti potpuno neupuÊeni u vezi s nebeskom domovinom. A ipak ’πtooko nije vidjelo, πto uho nije Ëulo, na πto ljudsko srce nije pomislilo: toje Bog pripravio onima koji ga ljube’ (1. KorinÊanima 2,9). Ljudski jeziknije sposoban opisati nagradu pravednih. Ona Êe biti poznata samoonima koji je budu vidjeli. Nijedan ograniËeni um ne moæe shvatiti slavuBoæjeg Raja.” (Ellen G. White, Velika borba, str. 531)


1. Zaπto je vaæno da razumijemo da je Boæje nebesko Svetiπtestvarno mjesto? U isto vrijeme, zaπto ne smijemo zemaljsko i nebe-sko Svetiπte usporeivati previπe detaljno?

2. Razmislite u razredu o Crkvi kao svetiπtu. Kako razumijemotu istinu? Kako bismo mi kao Crkva mogli bolje ostvariti tu kljuËnudoktrinu?

3. “Ne znate li da ste hram Boæji i da Duh Boæji prebiva uvama? Ako tko razara hram Boæji, njega Êe Bog razoriti, jer je svethram Boæji, a taj ste vi.” (1. KorinÊanima 3,16.17) ©to nas uËe ovitekstovi i kako bismo ih mogli primijeniti na svoj naËin æivota?

4. Razmiπljajte malo viπe o tvrdnji da smo mi sad sveÊenici ida Êemo imati tu duænost i poslije drugog Kristovog dolaska. ©tota duænost podrazumijeva sad, a πto nakon Kristovog dolaska?Kako nam Ëak i sama rijeË sveÊenici pokazuje koliko je SvetiπteznaËajno u planu spasenja?

20



..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................


..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

“Molbe ponizna srca i skruπena duha On neÊe prezreti. Otvaranjesrca naπem nebeskom Ocu, priznavanje naπe potpune ovisnosti, izra-æavanje naπih æelja i iskazivanje zahvalne ljubavi — to je prava molitva.”(Ellen G. White, Signs, 1. srpnja 1886.)

21

POUKA 3 12.—19. listopada

Ærtve“Zaklinjem vas, braÊo, milosrem Boæjim da prinesete sebe

kao ærtvu æivu, svetu i ugodnu Bogu — kao svoje duhovnobogoπtovlje.” (Rimljanima 12,1)

Biblijski tekstovi: Postanak/1. Mojsijeva 3,9-21; 22,1-19; Izla-zak/2. Mojsijeva 12,21-27; Levitski zakonik/3. Mojsijeva 2,1-3;17,10.11; Filipljanima 4,18.

Srediπnji pojam Evanelja je ærtva. Biblijski jezik rijeËju za “ærtvu”Ëesto obuhvaÊa i ideju pribliæavanja ili donoπenja neËega Bogu. OsnovnoznaËenje hebrejske rijeËi za “prinos” ili “ærtvu” jest pribliæavanje, izno-πenje neËega pred Boga. OdgovarajuÊa rijeË na grËkom jeziku oznaËava“dar” i opisuje prinoπenje ærtve.

Tijekom ovog tjedna prouËavat Êemo neke ærtve koje su vjerniciprinosili Bogu. Otkrit Êemo da je Bog oduvijek pozivao na ærtvu i da toi danas Ëini.

Naravno, najvaænije od svega jest da se Bog pobrinuo za konaËnuærtvu koju je Nebo prinijelo u Osobi Isusa Krista na kriæu.


22


PRVA ÆRTVA

»itajte Postanak/1. Mojsijeva 3,9-21. Kako je Bog odgovorio nagrijeh Adama i Eve?

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

Adam i Eva æivjeli su u savrπenom svijetu, u Vrtu koji je liËio naSvetiπte, a Bog im je omoguÊio da se licem u lice sastaju sa svojimStvoriteljem. Njihov prvi grijeh stvorio je skoro nepremostiv jaz izmeunjih i Boga. Meutim, Bog je veÊ bio odluËio kako Êe se suoËiti s takvimzidom nepovjerenja: Ëak i prije nego πto im je bila izreËena bilo kakvakazna, On im je dao nadu u Spasitelja (Postanak 3,15).

“Adam i Eva stajali su pred Bogom kao zloËinci, oËekujuÊi presuduzbog prijestupa koji su uËinili. Ali prije nego πto Êe Ëuti za trnje i korov,za æalosti i brige koje Êe im pasti u dio i za prah u koji Êe se vratiti, Ëulisu rijeËi koje su ih morale nadahnuti nadom. Iako Êe morati stradati (...)mogli su gledati naprijed prema konaËnoj pobjedi.” (Ellen G. White,That I May Know Him, str. 16)

Gospodin im je pokazao temelj te pobjede time πto im je, neposre-dno nakon izricanja osude, naËinio odjeÊu od koæe kojom su pokrilisvoju golotinju i sramotu. Iako to nije reËeno, logiËno je da je nekanevina æivotinja morala umrijeti zbog toga, i moæda bismo i to trebalishvatiti kao prinoπenje neke vrste ærtve (Postanak 3,21).

»injenica da se sam Bog pobrinuo za odjeÊu krivaca moæe se shva-titi kao simboliËki Ëin. Isto onako kao πto su ærtve u Svetiπtu u pustinjiomoguÊavale Boæjem narodu da uspostavi poseban odnos s Bogom, takoje i ovo odijevanje u Edenu uvjerilo krivce da je Bog na njihovoj stranii da im je naklonjen.

Tako su ærtve od najranijih dana ljudske povijesti govorile da greπniËovjek moæe ostvariti jedinstvo s Bogom, ali samo preko Isusove smrti,simboliËki prikazane tim ærtvama.

ProËitajte ponovno Postanak 3,9-21. ©to vam govori Ëinjenicada je Bog, prije nego πto je izgovorio rijeËi osude greπnom paru,izrekao obeÊanje o “konaËnoj pobjedi”? ©to nam to govori o Boæjemdræanju prema nama Ëak i u greπnom stanju?

23


VRSTE ÆRTAVA

U starozavjetna vremena vjernici su prinosili ærtve u raznim pri-godama i iz razliËitih osobnih razloga. Mogli su “prinijeti” GospodinuËiste æivotinje, æitarice, piÊe i drugo. Æivotinjske ærtve najstariji su diosluæbe u Svetiπtu, koji je, zajedno sa sveÊeniËkom sluæbom, sræ izrael-skog bogosluæja. Vjerski æivot bez ærtve nije se mogao ni zamisliti.

Koje su vrste ærtava opisane u sljedeÊim tekstovima? Izlazak/2. Mojsijeva 12,21-27; 25,2-7; Levitski zakonik/3. Mojsijeva 2,1-3; 4,27-31.

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

Bog je uspostavio sustav prinoπenja ærtava kako bi vjernici mogliuspostaviti bliski odnos s Njime. Upravo zato su se ærtve mogle prinositiu raznim okolnostima i prilikama: iz zahvalnosti, kao izraz radosti ilislavljenja, kao dar, kao molba za oprost, kao izraz pokajanja, simbolposveÊenja ili nadoknada.

Meu najvaænije vrste ærtava ubrajale su se ærtve paljenice (Levitskizakonik 1), ærtve u æitaricama (Levitski zakonik 2), ærtve zahvalnice(Levitski zakonik 3), ærtve za grijeh ili oËiπÊenje (Levitski zakonik 4) iærtve za prijestup (Levitski zakonik 5,14-6,7). Prve tri vrste ærtava bilesu dobrovoljne, πto je trebalo podsjetiti greπnika — i nas — da sve πtojesmo i πto imamo pripada Bogu. Ærtva paljenica simboliËki je prikazi-vala potpuno posveÊenje onoga koji prinosi ærtvu. Ærtve u æitaricamasimboliËki su prikazivale posveÊivanje svih materijalnih dobara Bogu,bez obzira na to radi li se o hrani, æivotinjama ili neËemu drugome.Ærtve zahvalnice bile su jedine ærtve Ëiji je dio prinositelj dobivao zasvoju osobnu upotrebu.

Posljednje dvije vrste ærtava bile su obvezne. One su podsjeÊale na-rod da zla djela imaju svoje posljedice i da se ta zla djela mogu ispraviti.Ærtve za grijeh ili ærtve za oËiπÊenje prinosile su se zbog obredne neËi-stoÊe ili kada bi Ëovjek uvidio svoju moralnu okaljanost zbog grijeha.

Ærtve su se prinosile u vrlo razliËite svrhe, πto pokazuje da sveaspekte æivota trebamo staviti pod Boæju upravu. Kako moæemopredati Bogu sve πto imamo, pa i same sebe? ©to se dogaa kadato ne uËinimo?

24

UTORAK 15. listopada

ÆRTVA NA BRDU MORIJI

»itajte Postanak/1. Mojsijeva 22,1-19. ©to je Abraham iz ovogdogaaja nauËio o ærtvama?

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

S kojom je namjerom Bog stavio Abrahamovu vjeru na ovako nevje-rojatnu kuπnju? Abrahamov æivot s Bogom uvijek je bio praÊen obeÊa-njima: obeÊanjem o zemlji, o potomcima, o blagoslovima, o sinu, o tomeda Êe se Bog pobrinuti i za Jiπmaela. Abraham je prinosio ærtve, ali seto uvijek dogaalo u svjetlu nekog obeÊanja. Meutim, u dogaaju kojije opisan u Postanku 22, Abraham nije dobio nikakvo Boæje obeÊanje;umjesto toga, bilo mu je reËeno da ærtvuje ispunjenje obeÊanja, svojegasina. OdluËivπi ispuniti Boæji zahtjev, Abraham je pokazao da mu je Bogvaæniji od svega.

“Bog je Abrahamu zapovjedio da prinese svog sina kako bi u njegovum utisnuo stvarnost Evanelja, a isto tako da iskuπa njegovu vjeru. Bolkoju je iskusio tijekom mraËnih dana tog straπnog iskustva bila je do-puπtena da bi na temelju vlastita iskustva razumio veliËinu ærtve kojuje Bog prinio za Ëovjekovo otkupljenje. Nijedna druga kuπnja nije moglatoliko izmuËiti Abrahamovu duπu kao ærtvovanje njegovog sina. Bog jesvog Sina predao agoniji i sramoti smrti.” (Ellen G. White, Patrijarsi iproroci, str. 121)

©to se tiËe ærtava, Abraham je razumio dva vaæna naËela. Prvo,nitko osim Boga ne moæe prinijeti istinsku ærtvu kao sredstvo spasenja.Upravo je Bog onaj koji Êe se pobrinuti i koji se mora pobrinuti. Abrahamje ovjekovjeËio ovo naËelo kada je to mjesto nazvao “Jahve provia” —JHWH jireh. Drugo, prinesena ærtva ima zamjeniËku ulogu; ta je ærtvaspasila Izakov æivot (Postanak 22,13). Ta æivotinja za koju se Bog pobrinuosimboliËki je prikazivala Boæje Janje, Isusa Krista, na kojeg je Bogstavio “bezakonje nas sviju” (Izaija 53,6.7; Djela 8,32).

Kako nas zadivljuje Abrahamova predaja Bogu! Tko moæe shva-titi πto je to iskustvo znaËilo Abrahamu? Sjetite se kada ste posljednjiput morali djelovati u vjeri i uËiniti neπto πto vam je zadavalomnogo briga? ©to ste nauËili iz tog iskustva i koliko vam je tapouka bila znaËajna?

25


ÆIVOT ZA ÆIVOT

»itajte Levitski zakonik/3. Mojsijeva 17,10.11. Koju je uloguBog namijenio krvi?

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

Tekst u kojem Bog traæi od Izraelaca da ne jedu krvi navodi i zanim-ljiv razlog za tu zabranu. Krv je isto πto i æivot, a Bog je uËinio da krværtava bude otkupnina za ljudski æivot. Jedan æivot, prikazan krvlju,otkupljuje drugi æivot. NaËelo zamjene, koje se oËitovalo na brdu Morijikada je Abraham prinio krv ovna u zamjenu za krv svojega sina, Ëvrstoje ukorijenjeno u zahtjevima Boæjih zakona danih starom Izraelu.

Kao i u Postanku 22, Bog pokazuje da jedino On moæe osiguratisredstvo za pomirenje; na hebrejskom jeziku naglaπena je rijeË “ja”: “jasam vam je odredio” (Levitski zakonik 17,11). Mi se ne moæemo pobri-nuti za svoj otkup. Bog nam ga mora providjeti.

Ova misao jedinstvena je u odnosu na shvaÊanja svih drugih religijakoje prinose ærtve. U Bibliji nije Ëovjek taj koji se pribliæava Bogu i kojizna kako Ga umilostiviti; naprotiv, sam Bog osigurava naËin na koji senetko moæe pojaviti u Njegovoj svetoj prisutnosti. U Kristu On samosigurava i krv za otkupninu.

»itajte 1. Samuelova 15,22 i Mihej 6,6-8. Koje su opasnostipovezane s obrednim sustavom?

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

Bog nikada nije namjeravao da sustav prinoπenja ærtava postanezamjena za stanje srca; nasuprot tome, ærtve su trebale otvoriti srcevjernika prema Gospodinu. Ako izgubimo iz vida Ëinjenicu da ærtve izra-æavaju duhovni odnos izmeu Boga i nas, i da sve ukazuju na mnogoveÊu ærtvu, na Isusa Krista, vrlo lako moæemo pogreπno shvatiti da jeobred prinoπenja ærtava neki automat za postizanje pomirenja. Osimærtava, Bog u stvarnosti æeli da naπe srce bude u miru s Njim (Psalam51,18.19). Izraelski proroci dosljedno su osuivali narod zbog laænepoboænosti i pozivali ga “Ëiniti pravicu, milosre ljubiti i smjerno sasvojim Bogom hoditi” (Mihej 6,6-8; Izaija 1,10-17).

Na koji se naËin i mi suoËavamo s opasnoπÊu koju smo upravospomenuli? Zaπto nam je Ëesto tako teπko shvatiti da na tom podruËjuËinimo istu pogreπku kao nekada Izraelci? Kako je moæemo izbjeÊi?

26


DANA©NJE ÆRTVE I ÆIVA ÆRTVA

Iako nakon Kristove ærtve nije viπe bilo potrebe za æivotinjskimærtvama, Novi zavjet govori o ærtvama koje i danas trebamo prinositiGospodinu!

U skladu s ovim tekstovima, kakvu vrstu ærtava trebamo prino-siti Gospodinu i danas? Rimljanima 12,1.2; Filipljanima 4,18; Hebre-jima 13,15.16; 1. Petrova 2,5.

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

Terminologija koja se odnosi na sustav prinoπenja ærtava vrlo dobroopisuje kako su prvi krπÊani razumijevali æivot koji je potpuno posveÊenBogu. »ak i kada je mislio na svoje muËeniπtvo, Pavao opisuje sebe kaoærtvu koja se prinosi Bogu (Filipljanima 2,17; 2. Timoteju 4,6).

Koja nam je posebna poruka upuÊena u Rimljanima 12,1? Nakoji naËin trebamo prikazati tu istinu u svojem æivotu?

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

“Ærtva æiva” znaËi da se cijelo biÊe predalo Bogu. Takva ærtva obu-hvaÊa posveÊenje tijela (Rimljanima 12,1), ali i promjenu unutarnjegbiÊa (Rimljanima 12,2). Mi moramo biti odvojeni, sveti, s jedinom svr-hom da sluæimo Gospodinu. KrπÊani se trebaju potpuno predati Gospo-dinu, kao πto stoji u Rimljanima 12,1-11, gdje se Krist prikazuje kaonaπa ærtva, kao sredstvo naπeg spasenja.

U ovom kontekstu Pavao poziva krπÊane da oponaπaju Krista. Pra-vilno razumijevanje Boæjeg milosra navodi krπÊanina na æivot posveÊenBogu i sluæbu ljubavi bliænjima. Predaja samoga sebe i svojih æelja Bo-æjoj volji jedini je razuman odgovor na Kristovu konaËnu ærtvu za nas.

Na kraju krajeva, potreban je sklad izmeu naπeg razumijevanjaduhovne i doktrinarne istine i sluæbe bliænjima. Svaki aspekt æivotatreba izraæavati istinsku predaju vjernika Bogu. Pravo bogosluæje nikadanije samo unutarnje i duhovno; ono mora obuhvatiti djela nesebiËnesluæbe. Uostalom, razmislite malo o tome πto je naπ Gospodin uËinio zanas!

27

PETAK 18. listopada


“»ak je i anelima bilo teπko shvatiti tajnu spasenja — razumjetida Zapovjednik Neba, Boæji Sin, mora umrijeti za grjeπna Ëovjeka. Zapo-vijed Abrahamu da prinese svog sina pobudila je zanimanje cijelog Neba.Ono je s velikom ozbiljnoπÊu pratilo svaki korak u ispunjenju ove za-povijedi. Kad je na Izakovo pitanje: ‘... ali gdje je janje za ærtvu paljeni-cu?’ Abraham odgovorio: ’Bog Êe veÊ providjeti janje za ærtvu paljenicu’,i kad je oËeva ruka zastala prije nego πto je htio zaklati svog sina, iprinesen ovan za kojeg se Bog pobrinuo umjesto Izaka — tada je svjet-lost rasvijetlila tajnu otkupljenja, i Ëak su i aneli jasnije shvatili divniplan πto ga je Bog naËinio za ËovjeËje spasenje (1. Petrova 1,12).” (EllenG. White, Patrijarsi i proroci, str. 122)


1. “Naπe Êe noge hodati Njegovim putovima, naπe Êe usne iz-govarati istinu i πiriti Evanelje, naπ Êe jezik donositi ozdravljenje,naπe Êe ruke podizati one koji su pali, obavljat Êe i mnoge ze-maljske poslove kao πto su kuhanje i ËiπÊenje, pisanje i poprav-ljanje; naπe Êe ruke grliti usamljene i nevoljene, naπe Êe uπi sluπativiku oËajnika i naπe Êe oËi gledati skromno i strpljivo prema Bogu.”(John Stott, Poslanica Rimljanima, str. 322) Na koji naËin ovajnavod pokazuje πto znaËi biti “æiva ærtva”? ©to znaËi da samoumiranjem sebi moæemo æivjeti na taj naËin?

2. Kao πto smo vidjeli u pouci za ovaj tjedan, jedan od velikihproblema s kojim su se ljudi suoËavali sastojao se u tome πto susustav prinoπenja ærtava shvaÊali kao da je sam sebi svrha, umjestokao sredstvo s odreenim ciljem — da se æivot potpuno posvetiBogu, da se posveÊenje izraæava sluæbom ljubavi prema bliænjima.Na koji smo naËin mi danas u opasnosti da krenemo istim putem,misleÊi moæda da su velike istine koje smo dobili same sebi svrha,umjesto da budu sredstvo postizanja cilja — spasenje duπa?

3. Razmiπljajte viπe o izvjeπtaju o Abrahamu i Izaku na brduMoriji. Koliko god nas taj izvjeπtaj uznemirava, moæemo pretposta-viti da je i zamiπljen da uznemirava, da izaziva u nama zapanjenosti nemir. »ime bi se, po vaπem miπljenju, mogla opravdati tvrdnja daje cilj ove pripovijesti da izazove takve osjeÊaje u Ëitateljima?

28



..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................


..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

“Moramo provoditi puno vremena na molitvi ako æelimo napredo-vati u poboænom æivotu. Koliko smo se viπe molili kad je vijest istineprvi put doprla do nas. Kako se Ëesto Ëuo glas posredniËke molitve usobi, u sjeniku, u voÊnjaku ili u nekom πumarku. »esto smo provodilisate u usrdnoj molitvi, dvoje ili troje zajedno, pozivajuÊi se na obeÊanja;Ëesto se Ëuo glas plaËa, kao i glas zahvalnosti u pjesmi hvale. (Ellen G.White, Testimonies, sv. 5, str. 161,162)

29

SVETINJA NADSVETINJAMA

Oltar za ærtvepaljenice

Kadioniærtvenik

SvijeÊnjak

Zavjesa

Stol s kruhovimaStupovi

KovËegsvjedoËanstvas kerubinima

Umivaonik

SVETINJA

POUKA 4 19.—26. listopada 2013.

Pouke iz Svetiπta“Neka mi sagrade Svetiπte da mogu boraviti meu njima.”

(Izlazak 25,8)

Biblijski tekstovi: Izlazak/2. Mojsijeva 31,2-11; 40,9.10; Levit-ski zakonik/3. Mojsijeva 19,2; 1. Petrova 1,14-16; Rimljanima 3,25-28; 1. o kraljevima 8,31-53; Psalam 73,1-17.

Svetiπte je jedno od Boæjih osnovnih sredstava pomoÊu kojih namotkriva znaËenje Evanelja. Dok ovaj tjedan budemo prouËavali o Sveti-πtu, bit Êe nam korisno prouËiti njegov plan:

NACRT SVETI©TA U PUSTINJI


Pouka za ovaj tjedan usredotoËuje se na neke vaæne pouke kojenam pruæa zemaljsko Svetiπte. Poslije Êemo prouËavati i sam sustavprinoπenja ærtava.

30


BOÆJE PREBIVALI©TE

U skladu s tekstom u Izlasku/2. Mojsijevoj 25,8, koja je bilasvrha zemaljskog Svetiπta u pustinji? Koju zadivljujuÊu istinu oBoæjoj ljubavi prema nama saznajemo na taj naËin?

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

U Edenskom vrtu grijeh je raskinuo bliski odnos izmeu Boga iËovjeka. OnemoguÊio je nesmetanu vezu izmeu naπih praroditelja iBoga. Meutim, Stvoritelj nas je i dalje nastojao privuÊi k sebi i ostvaritiduboki zavjetni odnos s greπnim rodom. On je tu namjeru poËeo ostva-rivati joπ u Edenu. Mnogo stoljeÊa poslije, izbavljajuÊi Izraela iz Egipta,te postavljajuÊi Svetiπte i sustav prinoπenja ærtava, Bog je poduzeo slje-deÊi korak kako bi ËovjeËanstvo pribliæio sebi.

Svetiπte, prema tome, svjedoËi o Boæjoj neprestanoj æelji da prebivameu svojim narodom. To je Boæja zamisao (Psalam 132,13.14). NjegovkonaËni cilj je meusobni odnos, a Svetiπte je Njegovo izabrano sred-stvo da se to postigne. Svetiπte je opipljiv dokaz Boæje prisutnosti usredsvojeg naroda na Zemlji.

Iz opisa u Brojevima 2 proizlazi da je ©ator sastanka bio podignutusred kvadratnog tabora, na mjestu gdje bi drevni bliskoistoËni vladariobiËno podizali svoj πator. Prema tome, ©ator sastanka je simboliËkiprikazivao Ëinjenicu da je Bog vladar Izraela.

Leviti su podizali svoje πatore oko Svetiπta (Brojevi 1,53), a ostalaplemena bila su smjeπtena na priliËno velikoj udaljenosti od njih uskupinama po tri plemena (Brojevi 2,2). Sve to je bilo vidljiva slika Boæjeistodobne blizine i udaljenosti.

Druga svrha Svetiπta bila je da se osigura mjesto za centraliziranisustav bogosluæja kojim je upravljao Bog. BuduÊi da je Boæja prisutnostusred Njegovog naroda bila ugroæena njihovim bezakonjem i moralnimnedostacima, Bog je odredio sustav prinoπenja ærtava i prinosa putemkojeg su nesveti ljudi mogli i dalje æivjeti u prisutnosti svetoga Boga.

U tom kontekstu, Svetiπte otkriva dijelove plana otkupljenja kojiobuhvaÊaju ne samo ærtve, veÊ i sluæbu sveÊenika, kao sastavni dioplana otkupljenja.

Stvoritelj svemira, koji je stvorio sve πto je stvoreno (vidi Ivan1,1-3), siπao je u Svetiπte podignuto za Njega da boravi meu bes-kuÊnicima u pustinji. Kako nam ta Ëinjenica pomaæe da ne nje-gujemo etniËke, klasne ili kulturne predrasude protiv bilo koga?

31


“BUDITE SVETI”

“Zatim uzmi ulja za pomazanje pa pomaæi Prebivaliπte i sve πtoje u njemu; posveti ga i sav njegov pribor, i svetim Êe postati.Pomaæi potom ærtvenik za ærtve paljenice i sav njegov pribor; posvetiærtvenik, i presvetim Êe ærtvenik postati.” (Izlazak 40,9.10)

Tekst u Izlasku 40,9.10 pokazuje da se Svetiπte moralo smatrati“svetim”. Osnovno razumijevanje svetosti podrazumijeva odvojenost ijedinstvenost, zajedno s pripadnoπÊu Bogu.

“SimboliËka sluæba bila je veza izmeu Boga i Izraela. Ærtve i prinosibili su odreeni da simboliËki prikazuju Kristovu ærtvu i da tako usrcima Izraelaca saËuvaju nepokolebljivu vjeru u Otkupitelja koji ÊedoÊi. Prema tome, da bi Gospodin mogao prihvatiti njihove ærtve, da binastavio prebivati meu njima i da bi narod, s druge strane, mogaostjecati pravilno znanje o planu spasenja, da bi pravilno shvatio i svojuduænost, bilo je izuzetno vaæno da se meu svima koji su povezani saSvetiπtem odræi neporoËnost æivota, poπtovanje prema Bogu i strogaposluπnost Njegovim zahtjevima.” (Ellen G. White, SDA Bible Commen-tary, sv. 2, str. 1010)

»itajte Levitski zakonik/3. Mojsijeva 19,2 i 1. Petrova 1,14-16. Zbog kojeg osnovnog razloga ljudi trebaju biti sveti?

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

Boæja svetost preobraæava nas i odvaja. Njegova svetost je vrhunskipoticaj za moralno ponaπanje Njegovog naroda na svim podruËjima æi-vota (vidi Levitski zakonik 19), bilo da se radi o poπtovanju pravilaprehrane (Levitski zakonik 11,44.45), o poπtovanju sveÊenika (Levitskizakonik 21,8) ili o odbacivanju nekadaπnjih strasti i prohtjeva (1. Petro-va 1,14). Bog æeli da rastemo u svetosti i da se pribliæavamo Njemu. Tapromjena moæe se dogoditi jedino ako predamo sebe i svoju greπnunarav Bogu, i Ëinimo ono πto je pravo bez obzira na posljedice.

Sagledajte sebe, svoje navike, svoje ukuse, svoje postupke itd.Koliko se od onoga πto jeste i πto Ëinite moæe smatrati “svetim”?Ovo je osjetljivo i teπko pitanje, zar ne?

32


PREDMETI U SVETI©TU

»itajte Izlazak/2. Mojsijeva 31,2-11. ©to nam ovi redci govoreo izradi predmeta u zemaljskom Svetiπtu? Koja je veza ovog tekstas Postankom/1. Mojsijevom 1,2? (Vidi i Izlazak 25,9)

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

Od svih predmeta u Svetiπtu, KovËeg saveza ili svjedoËanstva bio jenajviπi simbol Boæje prisutnosti i svetosti. Ime dolazi od dvije kameneploËe Zakona ili “ploËe svjedoËanstva” (Izlazak 32,15.16), i koje su bilestavljene u KovËeg (Izlazak 25,16.21).

Na vrhu KovËega nalazilo se “prijestolje milosti” s dva kerubinakoji su zaklanjali poklopac svojim krilima (Izlazak 25,17-21). Ovaj po-klopac je nosio prikladno ime “Pomiriliπte” jer je izraæavao misao da jenaπ Bog, pun suÊuti i milosti, pomirio svoj narod sa sobom i osiguraomu sve pogodnosti da odræi zavjetni odnos s Njime.

Ovo je bilo mjesto na kojem je jednom godiπnje, na Dan pomirenja(hebrejski Jom kipur) odræavana sluæba oËiπÊenja naroda i Svetiπta(Levitski zakonik 16,14-16). U Rimljanima 3,25 Pavao govori o Isusu kaoo “prijestolju milosti” ili “Pomiriliπtu” (obiËno se prevodi kao “ærtvapomirnica”), jer je sam Isus mjesto pomirenja, preko koga je Bog oËistionaπe grijehe.

U prvom odjelu Svetiπta, svijeÊnjak je osiguravao trajnu svjetlost(Levitski zakonik 24,1-4), a s kadionog ærtvenika uzdizao se miomiriskoji je πtitio sveÊenika zaklanjajuÊi od njega Boæju prisutnost (Levitskizakonik 16,12.13). Na stolu za postavljene kruhove nalazilo se dvanaestkruhova, koji su prikazivali dvanaest izraelskih plemena. Posue, tave,lonci i zdjele (Izlazak 25,29.30) stajali su na stolu. Iako imamo malopodataka o znaËenju svih tih predmeta, izgleda da su oni prikazivalidijelove zavjetnog obroka (Izlazak 24,11) i da su stavljani kao stalnipodsjetnici na Boæji savez s Njegovim narodom.

»itajte tekst u Rimljanima 3,25-28. Koju veliku nadu moæemosteÊi iz obeÊanja o spasenju “vjerom bez djela Zakona”?

33


SREDI©TE BOÆJEG I DRU©TVENOG DJELOVANJA

»itajte 1. o kraljevima 8,31-53. ©to nas joπ ovaj tekst uËi oulozi Svetiπta?

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

Prigodom posveÊenja novoizgraenog Hrama, kralj Salomon je na-veo sedam vrsta posebnih molitava koje Êe se upuÊivati u Hramu. Ovihsedam funkcija prikazuju izuzetnu ulogu Hrama u æivotu Izraelaca. Hramje bio mjesto za traæenje oprosta (1. o kraljevima 8,30), za zavjetovanje(redci 31.32), za molbe pobijeenih (redci 33.34), za molbe kada sesuoËe sa suπom (redci 35.36) ili drugim nevoljama (redci 37-40). Bilo jeto i mjesto gdje se trebaju moliti stranci (redci 41-43), ali i mjesto zamolitve za pobjedu (redci 44.45).

Da je Hram bio zamiπljen kao “Dom molitve za sve narode” (Izaija56,7) postaje oËito na osnovi Ëinjenice da je Salomon predvidio da se tumole Izraelci kao pojedinci, kao i stranci i cijeli narod.

Svetiπte je bilo duhovno srediπte gotovo svih aktivnosti u Izra-elu. Vjera nije bila dio æivota vjernika, nije bila Ëak ni njegovnajveÊi dio; ona je bila cjelokupni æivot! ©to nam to govori o ulozikoju naπa vjera treba imati i u naπem æivotu?

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

Kada su ljudi æeljeli dobiti savjet ili presudu, ili kada su se kajalizbog svojih grijeha, odlazili su u Svetiπte. Svetiπte je bilo srediπte æivotau godinama provedenim u pustinji. Kada je Bog æelio razgovarati sasvojim narodom, On je to Ëinio preko Svetiπta (Izlazak 25,22). Zato je ibilo prikladno nazvati Svetiπte “©atorom sastanka” (Levitski zakonik1,1).

Razmislite o svojem molitvenom æivotu. Koliko je intenzivan ikoliko bogat, koliko potvruje vaπu vjeru ili mijenja vaπ æivot?Moæda biste prije svega trebali sebi postaviti pitanje koliko vre-mena provodite u molitvi.

34


“SVE DOK NE NA–OH ULAZ U BOÆJE SVETINJE”

Psalmi nam neprestano pokazuju da je Svetiπte imalo znaËajnuulogu u odnosima izmeu vjernika i Boga. Dobro je poznato Ëvrstouvjerenje koje David izraæava na kraju Psalma 23: “U Jahvinu Êu domuprebivati kroz dane mnoge.” (Psalam 23,6) NajveÊa æelja koju Davidizraæava u Psalmu 27 jest da bude u blizini SvemoguÊega, blizini kojase najbolje osjeÊa u Svetiπtu. Da bi pokazao koliko cijeni Svetiπte, Davidse sluæi πirokom lepezom izraza, nazivajuÊi ga Domom Jahvinim, Hra-mom i ©atorom. Upravo tamo Ëovjek moæe razmiπljati o Bogu i “uæivatimilinu Jahvinu” (Psalam 27,4).

Boæje aktivnosti u Svetiπtu pokazuju neke znaËajne Ëinjenice: Onvjernika Ëuva i sakriva u svojem Svetiπtu, Ëak i u teπka vremena (Psalam27,5). Bog osigurava sigurno utoËiπte i duπevni mir svima koji dolaze uNjegovu prisutnost. Ovi izrazi povezuju Boæju ljepotu s onim πto On Ëiniza svoj narod. Osim toga, sluæbe u Svetiπtu sa svojim simboliËkim zna-Ëenjima pokazuju Boæju dobrotu i pravednost.

NajveÊa æelja Davidovog srca nije bila da samo bude u Svetiπtu, veÊi da Gospodin bude s njim. Zato David odluËuje “traæiti” Gospodina(Psalam 27,4.8).

»itajte Psalam 73,1-17. Do kakvih je spoznaja doπao Asaf kadaje uπao u Svetiπte?

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

U Psalmu 73 Asaf se bavi problemom patnji. Kaæe da ne moæerazumjeti prividni uspjeh bezakonika (73,4-12), dok se pravednici muËe.On sam je skoro posrnuo (73,1-3), ali je odlazak u Svetiπte donio pro-mjenu (73,13-17). Tamo je Asaf vidio istu Boæju silu i slavu koju i Davidspominje u Psalmu 63,3, i prepoznao da Êe se sadaπnje stanje i okolno-sti promijeniti jednoga dana i da Êe pravda pobijediti. On je ponovnomogao razmiπljati o istini i ponovno se uvjeriti da se bezakonici nalazena klizavom tlu (Psalam 73,18-20), dok su vjerni sigurni (Psalam 73,21-28). Za one koji traæe Gospodina, Svetiπte postaje mjesto sigurnosti,utvrda æivota, gdje Êe ih Jahve postaviti “na hridinu” (Psalam 27,5). Natemelju istina koje objavljuju sluæbe u Svetiπtu, moæemo se oslanjati naGospodina i Njegovu dobrotu i pravdu.

35

PETAK 25. listopada

ZA DALJNJE POU»AVANJE

»itajte u knjizi Ellen G. White Patrijarsi i proroci poglavlje podnaslovom “©ator sastanka i njegove sluæbe” (str. 280—292).

“Za gradnju Svetiπta nuæne su bile velike i skupe pripreme, potre-bna je bila i velika koliËina najskuplje i najdragocjenije grae, a Gospo-din je prihvaÊao dragovoljne darove. ‘... a vi primajte ove darove u mojuËast od svakoga koji daje od srca’, bila je boæanska zapovijed koju jeMojsije ponovio narodu. PosveÊenje Bogu i duh ærtve bili su prvi zahtjeviu pripremi prebivaliπta za Sveviπnjega.” (Ellen G. White, Patrijarsi iproroci, str. 280,282)


1. Dodatno razmotrite pitanje Boæje pravde. U ovom svijetuvidimo tako malo pravde. Da nije konaËne nade u Boæju pravdu,zaπto ne bismo mogli oËekivati nikakvu pravdu?

2. Netko je napisao: “Svetiπte je dio svetog tla u svijetu koji seizgubio na putu!” ©to to znaËi?

3. »itajte 1. Petrovu 1,14-16. Na koji naËin razumijete Boæjusvetost? ©to za vas znaËi biti svet? Kako moæemo postati sveti?

4. Helijevi sinovi primjer su ljudi koji su bili “blizu” Boga i kojisu izgubili poπtovanje Njegove svetosti (1. Samuelova 2,12-17).Kako moæemo saËuvati svijest o Boæjoj svetosti?

5. “Najvaæniji dio dnevne sluæbe bila je sluæba koja se obavljalau korist pojedinaca. Pokajani greπnik donosio je svoju ærtvu dovrata ©atora i stavljajuÊi svoju ruku na glavu ærtve ispovijedaosvoje grijehe i tako ih slikovito prenosio sa sebe na nevinu ærtvu.Æivotinju je klao svojim vlastitim rukama, a sveÊenik je krv unosiou Svetiπte i njome πkropio ispred zavjese iza koje se nalazio KovËegsa Zakonom koji je greπnik prestupio. Ovim obredom grijeh je krv-lju prenoπen u Svetiπte.” (Ellen G. White, Patrijarsi i proroci, str.354) Kako nam ovaj citat pomaæe da razumijemo na koje se naËine“spasenje vjerom” otkrivalo u sluæbi u Svetiπtu?

36



..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................


..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

“Molitva dopire do SvemoguÊega i donosi nam pobjedu.” (Ellen G.White, The Bible Echo, 1. listopada 1889.)

37

POUKA 5 26. listopada—2. studenoga 2013.

Pomirenje: ærtva za oËiπÊenje“Znajte da niste otkupljeni neËim raspadljivim — srebrom

ili zlatom — od svoga bezvrijednog, od otaca baπtinjenog naËi-na æivota, nego skupocjenom krvi Krista kao nevina i bez maneJanjeta.” (1. Petrova 1,18.19)

Biblijski tekstovi: 2. Ljetopisa 33,12.13; 2. Samuelova 14,1-11; Levitski zakonik/3. Mojsijeva 4,27-31; 10,16-18; Jeremija 17,1;Mihej 7,18-20.

Sustav prinoπenja ærtava vjerojatno je najpoznatiji dio sluæbe u Sve-tiπtu, jer je to dio koji neposredno ukazuje na Krista i Njegovu Ærtvu.Krv æivotinje koja je umrla za greπnika postaje simbol krvi Isusa Krista,koji je umro za nas.

Tijekom ovoga tjedna mi Êemo prouËavati nekoliko pojmova pove-zanih sa ærtvom okajnicom (“ærtvom za oËiπÊenje”), kojom nam je Bogæelio pomoÊi da bolje razumijemo kako nas On miri sa sobom putemjedine prave Ærtve, Isusa Krista. Ponekad se u ovoj pouci upotrebljavaizraz “ærtva za oËiπÊenje” umjesto “ærtva okajnica” ili “ærtva za grijeh”da bi se, na primjer, izbjegao zakljuËak da je raanje moralni prijestupzato πto je svaka porodilja bila pozvana da prinese upravo ovakvu ærtvu(Levitski zakonik 12,5-8). Ova se ærtva mora shvatiti kao ærtva za oËiπÊe-nje od obredne neËistoÊe porodilje, a ne kao ærtva za neki njezin grijeh.


38


GRIJEH I MILOST

Kao πto svatko tko poznaje Gospodina moæe posvjedoËiti, grijehnas odvaja od Boga. Radosna vijest glasi da je Gospodin uspostaviosustav da bi se premostila provalija izazvana grijehom i da bismo se mivratili Njemu. U srediπtu tog sustava je, naravno, ærtva.

Uglavnom se mogu navesti tri vrste grijeha koje opisuje Stari zavjet,od kojih svaka odgovara stupnju svjesnosti greπnika prigodom sagre-πenja: nehotiËan ili nenamjeran grijeh, hotimiËan ili namjeran grijeh igrijeh iz pobune. “Ærtva okajnica”, propisana u Levitskom zakoniku 4,1-5,13 odnosi se na nehotiËan ili nenamjeran grijeh, ali i na neke sluËa-jeve namjernog grijeha (Levitski zakonik 5,1). Dok je postojala ærtva zaove prve dvije kategorije, niπta nije navedeno za grijeh iz pobune, tunajteæu vrstu grijeha. Grijeh iz pobune Ëini se Gospodinu “u lice”, po-dignute pesnice, a buntovnik ne zasluæuje niπta drugo osim da budeistrijebljen iz naroda (Brojevi 15,29-31). Meutim, izgleda da je Ëak i utakvim sluËajevima, poput Manaπeovog, Bog nudio oprost (vidi 2. Ljeto-pisa 33,12.13).

»itajte Ponovljeni zakon/5. Mojsijeva 25,1.2. i 2. Samuelova14,1-11. ©to tekst u 2. Samuelovoj 14,9 govori o milosti, pravdii krivnji?

..................................................................................................................................

Ima li Bog pravo opraπtati greπniku? Uostalom, zar greπnik nijenepravedan i kao takav zasluæuje osudu? (Vidi Ponovljeni zakon 25,1.)

Izvjeπtaj o æeni iz Tekoe moæe rasvijetliti odgovor. PretvarajuÊi seda je udovica, ona je iziπla pred kralja Davida i zatraæila da on donesepresudu. Ona je izmislila priËu o dvojici svojih sinova, od kojih je jedanubio drugoga. Izraelski zakon zahtijevao je smrt ubojice (Brojevi 35,31),Ëak i u sluËaju kada bi bio jedina muπka glava u obitelji. Æena je traæilaod Davida — koji je djelovao kao sudac — da krivog sina pusti naslobodu. Tada je, zanimljivo, rekla sljedeÊe: “Neka na me i na moj oËin-ski dom padne krivica; kralj i njegovo prijestolje neduæni su u tome!”(2. Samuelova 14,9) I æena i David znali su da Êe kralj, ako odluËiosloboditi ubojicu, sam na sebe prebaciti krivnju za ubojstvo i da Êenjegovo pravedno prijestolje — njegov ugled suca — biti ugroæeno. Su-dac je bio moralno odgovoran za svoje odluke. Upravo zato je æenaponudila da sama na sebe preuzme krivnju.

SliËno tome, Bog preuzima na sebe krivnju greπnika da bi ga mogaoproglasiti pravednim. Da bi se nama krivnja mogla oprostiti, sam Bogmora preuzeti kaznu za grijeh. Upravo je to pravni razlog zaπto je Kristmorao umrijeti da bismo se mi mogli spasiti.

39


POLAGANJE RUKU

»itajte Levitski zakonik/3. Mojsijeva 4,27-31. Koje su obrednedjelatnosti bile obavljane zajedno s prinoπenjem ærtve?

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

Cilj prinoπenja ærtava bio je da se grijeh i krivnja uklone s greπnika,da se odgovornost prenese na Svetiπte i da greπnik dobije oprost i oËiπ-Êenje. U izuzetno rijetkim sluËajevima greπnik je donosio i izvjesnukoliËinu bijeloga braπna kao ærtvu okajnicu, ali se, mada je ta ærtvaokajnica bila beskrvna, ipak smatralo da “bez prolijevanja krvi nemaoproπtenja” (Hebrejima 9,22).

Sam obred je obuhvaÊao polaganje ruku, smrt æivotinje, prinoπenjekrvi, paljenje sala, jedenje mesa æivotinje. Greπniku koji je prinosioærtvu bio je osiguran oprost, ali tek nakon obreda s krvlju.

KljuËni trenutak ovog procesa bio je polaganje ruku (Levitski zako-nik 1,4; 4,4; 16,21). To se Ëinilo zato da bi ærtva bila primljena i da bise postiglo pomirenje za greπnika (Levitski zakonik 1,4). Ærtva se odno-sila samo na onoga koji bi stavio svoje ruke na glavu æivotinje. PremaLevitskom zakoniku 16,21, uz polaganje ruku iπlo je priznanje grijeha;time se proglaπavalo prenoπenje grijeha s greπnika na nevinu æivotinju.

Klanje æivotinje je, naravno, bilo osnova prinoπenja æivotinjskihærtava. Kad bi æivotinja bila zaklana, prolivena krv upotrebljavala se zaobred pomirenja na ærtveniku (Levitski zakonik 17,11). BuduÊi da segrijeh prenosio na æivotinju polaganjem ruku, smrt æivotinje treba shva-titi kao zamjeniËku smrt. Æivotinja je umirala umjesto greπnika. Toobjaπnjava zaπto je Ëin klanja æivotinje morao obaviti sam greπnik, kri-vac, a ne sveÊenik.

Kada sljedeÊi put budete u kuπnji da sagrijeπite, zamislite Isu-sovo umiranje na kriæu i sebe kako polaæete ruke na Njegovu glavui priznajete svoje grijehe. Kako vam takva misao moæe pomoÊi darazumijete cijenu za koju ste dobili oprost? Kako vam razmiπljanjeo tome moæe pomoÊi da se oduprete kuπnji da sagrijeπite?

40


PRIJENOS GRIJEHA

“Grijeh Judin upisan je æeljeznom pisaljkom, urezan dijaman-tnim vrπkom u ploËicu njihova srca i u rogove njihovih ærtvenika.”(Jeremija 17,1)

Nakon polaganja ruku i smrti æivotinje, sljedeÊi obredni postupakprigodom prinoπenja ærtava bio je rukovanje krvlju. SveÊenik je ærtvova-nom krvlju pomazivao rogove ærtvenika. BuduÊi da je u pitanju bila krv,ovaj dio obreda bio je povezan s pomirenjem (Levitski zakonik 17,11).Ako je greπnik bio obiËan graanin ili starjeπina u Izraelu, krvlju sepomazivao ærtvenik za ærtve paljenice (Levitski zakonik 4,25.30); ako seradilo o velikom sveÊeniku ili cjelokupnom narodu kao greπniku, krvljuse pomazivao ærtvenik za miomirisni kâd koji se nalazio u Svetiπtu(Levitski zakonik 4,7.18).

©to je znaËilo πkropljenje krvlju rogova ærtvenika? Rogovi su bilinajistaknutiji dijelovi ærtvenika i kao takvi trebali su obiljeæavati verti-kalnu dimenziju spasenja. Krv se tako iznosila pred Boga.

Tekst u Jeremiji 17,1 posebno je vaæan za razumijevanje onoga πtose ovdje dogaa: Judin grijeh urezan je u ploËice njihovog srca, u rogovenjihovog ærtvenika. Iako tekst govori o ærtvenicima koji su sluæili zaidolopokloniËko bogosluæje, naËelo ostaje isto: ærtvenik odraæava moral-no stanje naroda. Krv prenosi krivnju za grijeh. Krv poπkropljena porogovima ærtvenika prenosi grijeh s greπnika na Svetiπte, a to je kljuËnaistina za razumijevanje plana spasenja onako kako je prikazan u slu-æbama u zemaljskom Svetiπtu. Ove sluæbe simboliËki prikazuju sluæbukoju Krist obavlja za nas na Nebu.

BuduÊi da krv prenosi grijeh, ona kalja Svetiπte. Primjer ovakvogoneËiπÊenja Svetiπta nalazimo u sluËajevima kada bi krv ærtve okajnicesluËajno pala na odjeÊu. OdjeÊa se morala oËistiti, i to ne bilo gdje, negosamo na “svetom mjestu” (Levitski zakonik 6,27).

KonaËno, spaljivanje sala na ærtveniku pokazivalo je da sve vezanoza ærtvu okajnicu pripada Bogu (Levitski zakonik 3,16).

ZahvaljujuÊi Isusovoj smrti, simboliËki prikazanoj svim tim ærtva-ma, i naπ grijeh je skinut s nas, stavljen na Njega i prenesen u nebeskoSvetiπte. To je osnovna misao plana spasenja.

Kako nam sluæba u Svetiπtu pomaæe da shvatimo svoju krajnjuovisnost o Boæjem oprostu naπih grijeha? Kakvu utjehu nam ovaistina donosi? U isto vrijeme, koje vaæne odgovornosti naglaπava?(Vidi 1. Petrova 1,22.)

41


NO©ENJE GRIJEHA

»itajte Levitski zakonik/3. Mojsijeva 6,18.19 (DK 25.26); 10,16-18. Koja je kljuËna istina ovdje prikazana?

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

Jedenjem ærtve na svetom mjestu, sveÊenik na sluæbi “skinut Êekrivicu” s prijestupnika. Meso ove ærtve nije bilo samo plaÊa sveÊenikuza njegovu sluæbu — jer se u protivnom Mojsije ne bi toliko ljutio kadaje saznao da Aronovi sinovi nisu jeli meso ærtve — veÊ je bilo kljuËnidio pomirenja.

Na koji je naËin jedenje ærtve za grijeh doprinosilo procesu po-mirenja? Jedenje se zahtijevalo samo za one ærtve Ëija krv nije bilaunoπena u Svetiπte, πto znaËi samo za ærtve obiËnih ljudi i starjeπina.Biblija izriËito kaæe da Êe jedenjem mesa sveÊenici ponijeti krivnju, πtoÊe donijeti pomirenje greπniku. Ponijeti krivnju greπnika znaËilo je daje greπnik sada postao Ëist.

U hebrejskom izvorniku u Izlasku 34,7 stoji da Bog “podnosi opa-Ëinu” (“opraπta krivnju” — ©ariÊ), a taj je izraz upotrijebljen i u Levit-skom zakoniku 10,17, pa postaje jasno da su sveÊenici odnoπenjemgrijeha omoguÊavali oprost grijeha greπniku. Bez tog prenoπenja gre-πnik bi morao sam nositi svoj grijeh (Levitski zakonik 5,1) i to bi ga,naravno, ubilo (Rimljanima 6,23).

SveÊenikovo djelo noπenja tuih grijeha prikazuje ono πto je KristuËinio za nas. On je umro umjesto nas. Prema tome, zakljuËujemo daje postupanje sveÊenika u zemaljskom Svetiπtu simboliËki prikazivaloKristovo djelo za nas, jer je upravo On uzeo na sebe krivnju za naπegrijehe.

“Blagoslov dolazi zbog oprosta; oprost dolazi vjerom da je grijehkoji smo priznali i za koji smo se pokajali ponio veliki Nositelj grijeha.Prema tome, od Krista dolaze svi naπi blagoslovi. Njegova smrt je ærtvapomirnica za naπe grijehe. On je veliki Posrednik preko kojeg primamoBoæju milost i naklonost. Prema tome, On je ZaËetnik i Tvorac, ali iZavrπitelj naπe vjere.” (Ellen G. White, Manuscript Releases, sv. 9, str.302)

Zamislite da stojite pred Bogom na sudu. Na πto Êete se osloniti:na svoja dobra djela, na svetkovanje subote i sve ljubazne postupke,na sva zla djela koja niste uËinili? Mislite li da bi to sve bilodovoljno da vas opravda pred savrπenim i svetim Bogom? Ako ne,πto je vaπa jedina nada na tom sudu?

42


OPROST

»itajte Mihej 7,18-20. Koju sliku o Bogu nalazimo u ovimredcima?

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

Posljednja tri retka u Knjizi proroka Miheja usredotoËuju se naodnos izmeu Boga i Njegovog naroda. Tekst prekrasno opisuje zaπto jeBog neusporediv: zbog veliËine svoje ljubavi i milostivog oprosta. Istak-nutu Boæju osobinu pokazuje Njegova spremnost da oprosti, kao πto jeprikazano u Knjizi proroka Miheja i drugdje. Mihej se sluæi raznimizrazima kad opisuje Boæje osobine (Mihej 7,18) i djela (Mihej 7,19.20).Njegove osobine i djela iskazani su jezikom izraelskog kreda u Izlasku34,6.7, tekstu koji se smatra jednim od najomiljenijih biblijskih opisaBoæjeg karaktera.

Zanimljivo je da se nekoliko kljuËnih izraza u Miheju 7,18-20 po-javljuju i u Izaiji 53, naglaπavajuÊi tako Ëinjenicu da je oprost omoguÊioOnaj koji je postradao za ljude.

Na nesreÊu, neÊe svi uæivati u Boæjoj spasonosnoj milosti. Boæjioprost nije ni jeftin ni automatski. On zahtijeva vjernost. Oni koji suiskusili Njegovu milost odgovaraju ljubazno, kao πto se vidi u Miheju6,8, srediπnjem tekstu Ëitave knjige. Isto onako kao πto Bog uæiva “upostojanoj ljubavi” (engleski prijevod), tako poziva i pripadnike svojegOstatka da “ljube milost”. Njegov Êe narod graditi karakter sliËan Nje-govom. Njihov æivot odraæavat Êe Njegovu ljubav, suosjeÊanje i ljubaz-nost.

Nakon Miheja 7,18-20, gdje se naglaπava oprost, u Bibliji odmahslijedi Nahum 1,2.3, gdje se naglaπava sud. To nam otkriva dvije dimenzijeBoæjeg postupanja prema nama: opraπtanje onima koji se kaju i kaæ-njavanje zlih. Obje ove dimenzije obiljeæavaju Boga. On je Spasitelj iSudac. Ova se dva aspekta Boæjeg karaktera dopunjuju i ne proturjeËejedan drugome. SuosjeÊajni Bog istodobno je i pravedni Bog. ZnajuÊi to,moæemo se osloniti na Njegovu ljubav, Njegov oprost i u Njegovu kona-Ënu pravdu.

»itajte Mihej 6,8. Koliko je korisno ispovijedanje vjere bez ovihnaËela koja trebaju pokazati istinitost tog ispovijedanja? ©to jelakπe: tvrditi da vjerujete u Isusa ili æivjeti po vjeri izraæenoj uMiheju 6,8? Kako biste to mogli postiÊi?

43

PETAK 1. studenoga


U knjizi Ellen G. White Patrijarsi i proroci Ëitajte poglavlje podnaslovom “©ator sastanka i njegove sluæbe” (280—292).

“Kao πto se Krist nakon svog uzaπaπÊa pojavio u Boæjoj prisutnostida prinese svoju krv za pokajane greπnike, tako je sveÊenik tijekomdnevne sluæbe πkropio krv ærtve u Svetiπtu u korist greπnika.

Kristova krv, premda je oslobaala pokajniËkog greπnika od osudeZakona, nije uklanjala grijeh. On je ostajao zapisan u Svetiπtu sve dokonaËnog pomirenja, a tako se i tipskom krvlju ærtve za grijeh pokajanigreπnik oslobaao grijeha, ali je on ostajao u Svetiπtu do Dana pomire-nja.” (Ellen G. White, Patrijarsi i proroci, str. 291)


1. Neki se æale da je cjelokupna zamisao o zamjeni nepravedna.Zaπto bi nevini umro umjesto krivoga? Meutim, buduÊi da je taistina ne samo jasno objavljena u Bibliji, veÊ je i jedna od osnovnihistina Svetoga pisma, kako moæemo odgovoriti na taj prigovor?Moæe li nam “nepravednost” tog postupka pomoÊi da bolje shvatimomilost koja se pokazala da bi nam donijela oprost? Na koje namnaËine ta “nepravednost” pomaæe da pokaæemo koliko je velik, mi-lostiv i pun ljubavi Bog kojem sluæimo?

2. U razredu Ëitajmo Mihej 6,8. ©to nam je tu reËeno? ©to jejoπ vaænije, kako moæemo ispuniti tu jasnu zapovijed? Kako moæe-mo Ëiniti sve to, ukljuËujuÊi i to da hodimo “smjerno sa svojimBogom”? ©to to znaËi? Kako nam “smjerno sa svojim Bogom hoditi”moæe pomoÊi da “smjerno hodimo sa svojim bliænjima”?

3. Razmislite malo o tome πto znaËi da se moæemo spasitijedino smrÊu Isusa Krista. ©to nas ta zadivljujuÊa istina uËi o tomekoliko je grijeh straπan i koliko je uzaludan svaki naπ napor da sespasimo svojim naporima?

4. U razredu ponovite zavrπno pitanje na kraju odsjeka zasrijedu. Razgovarajte o svojim odgovorima i vaænosti tih odgovoras obzirom na propovijedanje Evanelja i sve ono πto je GospodinuËinio da bi nas spasio!

44



..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................


..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

“Nakon πto iznesemo svoje molbe, na njih trebamo odgovoriti samikoliko god je to moguÊe i ne Ëekati na Boga da uËini za nas ono πtomoæemo sami. Boæja pomoÊ Ëeka u priËuvi za sve koji je traæe.” (EllenG. White, The Bible Echo, listopad 1887.)

45

POUKA 6 2.—9. studenoga 2013.

Dan pomirenja“Tko je Bog kao ti koji praπta krivnju, koji grijeh opraπta

i prelazi preko prekrπaja Ostatka baπtine svoje, koji ne ustrajedovijeka u svome gnjevu, nego uæiva u pomilovanju? Joπ jed-nom, imaj milosti za nas! Satri naπe opaËine, baci na dno morasve grijehe naπe!” (Mihej 7,18.19)

Biblijski tekstovi: Levitski zakonik/3. Mojsijeva 16; 23,27-32;Ponovljeni zakon/5. Mojsijeva 19,16-21; Matej 18,23-35; Izaija 6,1-6.

Dan pomirenja ili Jom Kipur, opisan u 16. poglavlju Levitskog za-konika, najsveËaniji je starozavjetni obred. On je namjerno postavljen usamo srediπte Levitskog zakonika, knjige koja je i sama u srediπtuPetoknjiæja ne bi li se joπ viπe naglasio “najsvetiji” karakter tog obreda.Nazvan i “subota nad subotama” (πabat πabaton, “subotnji poËinak”;Levitski zakonik 16,31), ovaj dan je obvezivao na prestanak svakog rada,πto je jedinstven sluËaj meu ostalim hebrejskim godiπnjim blagdanima.Ova Ëinjenica jasno pripisuje ovom danu smisao subote — to je vrijemeodmaranja u onome πto je Bog, Stvoritelj i Otkupitelj, uËinio za nas i πtoÊe uËiniti.

Ovoga Êemo tjedna prouËavati πto se dogaalo na Dan pomirenja uzemaljskom Svetiπtu, s naglaskom na obredima koji ukljuËuju dva jarca,πto Êe nam pomoÊi da bolje razumijemo duboke istine koje se odnosena spasenje i konaËno uklanjanje grijeha.


46

NEDJELJA 3. studenoga

GODI©NJE »I©∆ENJE

»itajte Levitski zakonik/3. Mojsijeva 16,16.30. ©to se Ëistilona Dan pomirenja?

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

Tijekom godine grijesi i obredne neËistoÊe raznih vrsta unoπeni suu Svetiπte. Dan pomirenja odreen je za njihovo uklanjanje. Obredi naDan pomirenja dijele se na tri osnovna dijela:

1. Ærtva za grijeh (oËiπÊenje) sveÊenika. Veliki sveÊenik je klaobika za svoje grijehe i na taj je naËin postajao obredno Ëist kada jeulazio u Svetiπte i obavljao obred pomirenja.

2. Prinoπenje ærtve za grijeh (oËiπÊenje) — jarca odreenog Jahvi(Levitski zakonik 16,8). Preko godine su ærtve za grijeh “unosile” svegrijehe Izraelaca u Svetiπte. Na Dan pomirenja ti grijesi trebali su seukloniti iz Svetiπta; ovo se obavljalo krvlju jarca “odreenog Jahvi”.

3. Obred uklanjanja grijeha preko æivog jarca odreenog Azazelu.Bog je æelio da se grijesi Njegovog naroda uklone iz Svetiπta i tabora.Zato je drugi, æivi jarac bio otjeran u pustinju.

»itajte Levitski zakonik 16,15. ©to se dogaalo s jarcem zaAzazela i πto je on simboliËki prikazivao?

..................................................................................................................................

BuduÊi da nije bilo priznavanja grijeha niti polaganja ruku na glavujarca odreenog Jahvi, njegova krv nije prenosila grijehe. Prema tome,ona nije kaljala, nego je Ëistila. Ovo je jasno opisano u Levitskom zako-niku 16,16.20. Veliki sveÊenik je obavljao obred pomirenja krvlju jarcaodreenog Jahvi, ËisteÊi cjelokupno Svetiπte. Istim postupkom oËiπÊa-van je i narod tako da je, poπto je Svetiπte bilo oËiπÊeno od svih grijehanaroda, i sam narod bio oËiπÊen. U tom je smislu Dan pomirenja biojedinstven, jer su se jedino toga dana Ëistili i Svetiπte i narod.

Dan pomirenja oznaËavao je drugu fazu oËiπÊenja i pomirenja. Uprvoj fazi, tijekom godine, Izraelci su dobivali oprost. Njihovi grijesinisu bili brisani, veÊ su se prenosili na samoga Gospodina, koji je obe-Êao da Êe ih ukloniti. Druga faza nije se toliko odnosila na oprost; narodje veÊ dobio oprost. Naime, glagol “oprostiti” uopÊe se ne pojavljuje ucijelom 16. poglavlju Levitkog zakonika, a ni u 23,27-32. To nam poka-zuje da se cijeli plan spasenja bavi neËim πto je daleko πire od oprostanaπih grijeha. Ovakvo razumijevanje dobiva na teæini kada se sagleda uodnosu na veliku borbu izmeu dobra i zla.

47

PONEDJELJAK 4. studenoga

VI©E OD OPROSTA

»itajte Levitski zakonik/3. Mojsijeva 16,32-34. Koja je bilaglavna zadaÊa velikog sveÊenika na Dan pomirenja?

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

Osnovna zadaÊa velikog sveÊenika bila je da posreduje izmeu Bogai ljudskog roda. ©to se tiËe Svetiπta, on je rukovodio sustavom i obavljaorazne obrede prilikom prinoπenja ærtava i prinosa (Hebrejima 8,3). Nje-gova zadaÊa na Dan pomirenja bila je neobiËno znaËajna. On je obavljaoskoro sve obrede, osim πto nije odvodio jarca odreenog Azazelu upustinju, iako je izdavao naredbu da se jarac odvede.

Na Dan pomirenja “veliki” sveÊenik postajao je æiva slika IsusaKrista. Isto onako kao πto je sva pozornost naroda bila usmjerena navelikog sveÊenika, tako Isus treba biti iskljuËivo srediπte naπe pozorno-sti. Kao πto su postupci velikog sveÊenika na Zemlji donosili pomirenjenarodu, tako i Isusovo djelovanje u nebeskom Svetiπtu postiæe to istoza nas (Rimljanima 8,34; 1. Ivanova 1,9). Kao πto je jedina nada narodana Dan pomirenja bila u velikom sveÊeniku, tako je i naπa jedina nadau Isusu Kistu.

“Kristova krv, premda je oslobaala pokajniËkog greπnika od osudeZakona, nije uklanjala grijeh. On je ostajao zapisan u Svetiπtu sve dokonaËnog pomirenja, a tako se i tipskom krvlju ærtve za grijeh pokajanigreπnik oslobaao grijeha, ali je on ostajao u Svetiπtu do Dana pomire-nja.” (Ellen G. White, Patrijarsi i proroci, str. 291)

Prema Levitskom zakoniku 16,16-20, veliki sveÊenik trebao je uÊiu Svetinju nad svetinjama i oËistiti je od obredne neËistoÊe, prijestupai svih grijeha Izraelaca, prenoseÊi ih na æivog jarca i πaljuÊi ih prekonjega u pustinju. Na taj su naËin uklanjani svi moralni nedostaci Izra-ela. Time se postizao jedinstveni cilj Dana pomirenja: moralno oËiπÊenjekoje je nadilazilo sam oprost. Toga dana narodu nije bio potreban nika-kav novi oprost. Bog je veÊ bio oprostio grijehe svojem narodu.

Dok se borimo svom snagom dobivenom od Gospodina daodbacimo svoje grijehe, kako se moæemo potpuno osloniti na Kristovezasluge kao svoju jedinu nadu u spasenje?

48

UTORAK 5. studenoga

AZAZEL

»itajte Levitski zakonik/3. Mojsijeva 16,20-22. ©to se dogaalosa æivim jarcem odreenim Azazelu?

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

Obred sa æivim jarcem nije bio ritual prinoπenja ærtve. Poπto bikocka odredila koji Êe od dva jarca biti za Jahvu, a koji za Azazela,jedino se o jarcu za Jahvu govorilo kao o ærtvi za grijeh (Levitski zako-nik 16,9.15). Suprotno tome, jarac za Azazela naziva se “æivim jarcem”.On se nikada nije klao, vjerojatno zato da bi se izbjegla svaka misao dase radi o prinoπenju ærtve. Æivi jarac pojavljuje se na pozornici dogaajatek poπto je veliki sveÊenik oËistio cijelo Svetiπte (Levitski zakonik16,20). Ova se Ëinjenica ne moæe dovoljno naglasiti: obred sa æivimjarcem nema nikakve veze sa stvarnim ËiπÊenjem Svetiπta ili naroda.Oni su veÊ oËiπÊeni.

Tko ili πto je Azazel? Rani hebrejski tumaËi izjednaËavali su Aza-zela s anelom koji je prvi sagrijeπio i zaËetnikom zla, starjeπinom zlihanela. Mi u njemu prepoznajemo simbol samog Sotone.

Obredom sa æivim jarcem postizalo se konaËno uklanjanje grijeha.Grijeh Êe biti stavljen na onoga tko je odgovoran za nj na prvom mjestu,i onda zauvijek uklonjen iz ljudske sredine. “Obred pomirenja” vrπio sena njemu u smislu kaænjavanja (Levitski zakonik 16,10), buduÊi da jetaj jarac nosio konaËnu odgovornost za grijeh.

Ima li onda Sotona neku ulogu u naπem spasenju, kao πto nas nekinepravedno optuæuju da nauËavamo kao Crkva? Naravno da nema! Soto-na nikada, ni na koji naËin, nije ponio naπ grijeh kao naπ zamjenik.Samo je Isus to uËinio, pa je bogohuljenje i pomisliti da bi Sotona imaobilo kakvu ulogu u naπem otkupljenju.

Obred sa æivim jarcem paralelan je sa zakonom o laænim svjedo-cima (Ponovljeni zakon 19,16-21). I optuæeni i tuæitelj stoje pred Bogom,koga predstavljaju sveÊenici i suci. Istraga je u tijeku; ako se ustanovida je tuæitelj bio laæan svjedok, primit Êe kaznu koju je namijenio nevi-nom (na primjer, zlonamjerni Haman je zavrπio na vjeπalima koja jenamijenio nevinom Mordokaju).

Joπ jednom zahvalite Bogu πto vam je milostivo oprostio i πtoviπe nikada neÊe spominjati vaπe grijehe (Jeremija 31,34). Kakobismo mogli nauËiti ne sjeÊati se svojih grijeha poπto nam ih je Bogoprostio? Zaπto je to tako vaæno?

49

SRIJEDA 6. studenoga

NA DAN POMIRENJA

“Tako je u sluæbi u ©atoru, i u Hramu koji je kasnije zauzeo nje-govo mjesto, narod svakodnevno uËio o velikim istinama u vezi s Kri-stovom smrÊu i sluæbom, a jednom godiπnje njihovi su umovi usmjera-vani za zavrπne dogaaje u velikoj borbi izmeu Krista i Sotone, kona-Ëno ËiπÊenje svemira od grijeha i greπnika.” (Ellen G. White, Patrijarsii proroci, str. 292)

»itajte Levitski zakonik/3. Mojsijeva 16,29-31; 23,27-32. ©toje Bog traæio od Izraelaca da Ëine na Jom Kipur, Dan pomirenja?Kako bi se ova ista naËela mogla primijeniti na nas danas, kojiæivimo u vremenu koje se naziva “antitipskim Danom pomirenja”?

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

Ako netko u starom Izraelu ne bi slijedio ove upute, trebao je bitiuklonjen iz Izraela i ubijen (Levitski zakonik 23,29.30). Dan pomirenjaodluËivao je o æivotu i smrti i niπta manje od toga! On je zahtijevaovjernikovu potpunu i nepodijeljenu odanost Bogu.

To znaËi da i osoba koja je izrazila svoju vjeru u Boga i dalje moæeizgubiti spasenje. Kao krπÊani koji oËekuju dolazak Isusa Krista, mi nevjerujemo u teoriju “jednom spaπen, zauvijek spaπen” jer to nije biblij-ska doktrina. Mi smo sigurni u Kristu sve dok æivimo u vjeri, dok sepokoravamo Njemu traæeÊi Njegovu snagu za pobjedu kada se naemou kuπnji i Njegov oprost kada padnemo.

»itajte Matej 18,23-35. Koju pouku trebamo izvuÊi za sebe izove snaæne usporedbe?

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

50

»ETVRTAK 7. studenoga

IZAIJIN OSOBNI DAN POMIRENJA

U Izaiji 6,1-6 prorok vidi nebeskog Vladara kako sjedi u Hramu “naprijestolju visoku i uzviπenu”. Ovo je prizor suda koji prikazuje Bogakako dolazi da sudi (Izaija 5,16). Izaija vidi pravog Kralja, koji se u Ivanuprikazuje kao Isus Krist (Ivan 12,41).

Iako je Izaija bio Boæji prorok i pozivao druge na pokajanje, shvatioje u Boæjoj prisutnosti da je osuen na propast. SuoËen s Boæjom sve-toπÊu i slavom, Izaija shvaÊa svoju greπnost i okaljanost svojega naroda.Svetost i grijeh ne idu zajedno. SliËno Izaiji, svi mi trebamo doÊi dozakljuËka da se ne moæemo pojaviti na Boæjem sudu sami, u svojoj sili.Naπa je jedina nada Zamjenik.

Koje paralele s Danom pomirenja nalazite u Izaiji 6,1-6?

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

Hram ispunjen dimom, ærtvenik, suenje, neËistoÊa i ËiπÊenje grije-ha snaæno podsjeÊaju na Dan pomirenja. Izaija kao da je doæivio jedin-stven osobni Dan pomirenja.

PostupajuÊi kao sveÊenik, serafin (doslovno “onaj koji gori”), uzimaraspaljeno ugljevlje sa ærtvenika, πto ukazuje na neku vrstu ærtve, injime Ëisti prorokov grijeh. To je prikladna slika oËiπÊenja od grijehakoje je postalo moguÊe Isusovom ærtvom i Njegovom sveÊeniËkom sluæ-bom posredovanja. Izaija prepoznaje sve to kao obred pomirenja i zatomirno dopuπta da æerava dotakne njegove usne. Time je njegova “krivicaskinuta” i “grijeh oproπten” (Izaija 6,7). Pasivni oblik glagola u sedmomretku pokazuje da je oprost osiguran preko Onoga koji sjedi na prijesto-lju. Sudac je, dakle, Spasitelj.

Boæje djelo oËiπÊenja vodi nas iz “teπko meni” u “evo me, menepoπalji”. Razumijevanje Boæjeg postupanja na Dan pomirenja Ëini nasspremnim da objavljujemo istinu, jer istinsko razumijevanje navodi nasigurnost i mir. To je zato πto znamo da na sudu imamo Zamjenika,Isusa Krista, Ëija nas pravednost (simboliËki prikazana krvlju) jedinamoæe osposobiti da stojimo bez straha od osude (Rimljanima 8,1). Za-hvalnost nadahnjuje na aktivnost. Pridobiveni greπnici najbolji su Boæjiposlanici (2. KorinÊanima 5,18-20) jer znaju od Ëega ih je Gospodinizbavio.

51

PETAK 8. studenoga


“Sad se zbiva dogaaj koji je bio predoËen posljednjom sveËanomsluæbom na Dan pomirenja. Kad je zavrπena sluæba u Svetinji nad sve-tinjama a grijesi Izraela uklonjeni iz Svetiπta putem krvi ærtve okajnice,pred Gospodina je doveden æivi jarac i u prisutnosti naroda veliki jesveÊenik nad njim ispovjedio ’sve krivnje Izraelaca, sve njihove prije-stupe i sve njihove grijehe’ (Levitski zakonik 16,21) i poloæio ih na glavujarca. Na isti naËin, kada djelo pomirenja u nebeskom Svetiπtu budedovrπeno, u prisutnosti Boga, svetih anela i mnoπtva otkupljenih, gri-jesi Boæjeg naroda bit Êe stavljeni na Sotonu; on Êe biti proglaπen krivimza sva zla koja ih je naveo da uËine. I kao πto je jarac za Azazela bioposlan u nenastanjenu zemlju, tako Êe i Sotona biti prognan na opu-stoπenu Zemlju, nenapuËenu i zastraπujuÊu pustoπ.” (Ellen G. White,Velika borba, str. 517,518)


1. Zaπto bi svako tumaËenje plana spasenja bilo nepotpunokada bi se izostavilo ili umanjilo djelo koje Krist kao naπ VelikisveÊenik obavlja u nebeskom Svetiπtu? ©to nas Svetiπte uËi o vaænostiKristovog posredovanja u nebeskom Svetiπtu za cjelokupni planspasenja? NajveÊi dio novozavjetne Poslanice Hebrejima posveÊen jeKristovom djelu u nebeskom Svetiπtu. UzimajuÊi to u obzir, kolikoje vaæno to djelo?

2. Jednom je netko napisao da je Kristovo djelo, od Njegovesmrti do sluæbe u nebeskom Svetiπtu, samo dio “Boæje metodepostupnog rjeπavanja” problema grijeha tako da dobijemo odgovorena sva pitanja o Njegovoj pravednosti, poπtenju i ljubavi. Razmiπ-ljajte o vaænosti te misli, posebno u svjetlu velike borbe izmeudobra i zla i svega Ëemu nas ona uËi o velikim pitanjima koja suukljuËena u straπnu povijest grijeha.

3. Mnogi adventisti gledaju na Dan pomirenja na naËin koji imuskraÊuje sigurnost u spasenje. Takvo glediπte je posljedica pogre-πnog razumijevanja svrhe Dana pomirenja. Razmislite o samoj rijeËi“pomirenje”. ©to to znaËi? Kako se pomirenje postiæe? Tko obavljadjelo pomirenja? Na koji naËin? Kako Êe nam odgovori na ovapitanja pomoÊi da shvatimo zaπto je istina o Danu pomirenja rado-sna vijest?

52



..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................


..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

“Aneli zapisuju svaku ozbiljnu i iskrenu molitvu. ... Moramo izdvo-jiti vrijeme za molitvu. Ako svojim mislima dopustimo da ih zaokupesvjetovni interesi, Gospodin nam moæe dati vremena oduzimajuÊi naπeidole od zlata, kuÊa ili plodne zemlje.” (Ellen G. White, Velika borba, str.489,490)

53

POUKA 7 9.—16. studenoga

Krist — naπa ærtva“On koji osobno u svom tijelu naπe grijehe uznese na kriæ

da mi, umrijevπi svojim grijesima, æivimo pravednosti; on Ëijimste modricama izlijeËeni.” (1. Petrova 2,24)

Biblijski tekstovi: Izaija 53,2-12; Hebrejima 2,9; 4,15; 9,12.26-28; Izlazak/2. Mojsijeva 12,5.

Rimo katoliËki sveÊenik Maximilian Kolbe bio je odveden u logorAuschwitz zato πto je pruæao utoËiπte izbjeglicama iz Poljske, meukojima je bilo i dvije tisuÊe Æidova. Kada je jedan zatvorenik iz njegovebarake nestao ili moæda pobjegao, esesovci su za kaznu izabrali desetzatvorenika koji Êe biti muËeni glau dok ne umru. Jedan od njih jeuskliknuo: “Jadna moja æena, jadna moja djeca, nikada ih viπe neÊuvidjeti!” U tom trenutku Kolbe se ponudio da zamijeni osuenika, ponu-dio se da umre umjesto tog Ëovjeka koji je imao obitelj. IznenaeniËasnik se sloæio i Kolbe se pridruæio osuenicima, spasivπi æivot drugo-me bar za neko vrijeme.

Koliko god bila potresna, Kolbeova ærtva samo je sjenka ærtve Ono-ga koji je dragovoljno zauzeo naπe mjesto, Ëije je djelo simboliËki prika-zano sluæbom u Svetiπtu. Novi zavjet sjedinjuje u Kristu dva osnovnaelementa starozavjetnog sustava prinoπenja ærtava: On je naπa Ærtva(Hebrejima 9,10) i naπ Veliki sveÊenik (Hebrejima 5-10).

Ovog Êemo tjedna prouËavati razne aspekte velike Kristove ærtve isaznati πto je Njegova ærtva jednom za svagda uËinila za nas.


54


KRIST U IZAIJI 53

»itajte Izaija 53,2-12. ©to nam ti redci govore o onome πto jeKrist uËinio za nas?

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

Tekst u Izaiji 52,13—53,12 donosi potresan opis Kristove smrti zagrijehe svijeta. Nekoliko elemenata ovog teksta pruæa jasan dokaz da jeIsusova smrt pomirenje putem zamjene osuenika, πto znaËi da je Onuzeo na sebe kaznu koju su drugi zasluæili; drugim rijeËima, umro jekao njihova Zamjena. Evo nekih poruka teksta o Isusovoj sluæbi za nas:

1. Isus je stradao za druge. On je preuzeo njihove tuge i æalosti,prijestupe, bezakonje i grijeh.

2. On donosi velike blagoslove onima za koje strada: mir, iscjeljenjei opravdanje.

3. Bila je Boæja volja da Isus strada i da bude ubijen. Bog je stavionaπa bezakonja na Njega, jer je po Boæjem planu On trebao umrijeti zanas.

4. Isus je pravedan, u Njemu nije bilo nasilja ni prijevare.5. On je bio ærtva za krivnju, ærtva pomirnica za grijeh.»itajte Luka 22,37; Djela 8,32-35; 1. Petrova 2,21-25. Kako

su ovi novozavjetni pisci tumaËili tekst u Izaiji 53?

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

Novozavjetna pozivanja na tekstove u Izaiji 53 potvruju bez imalosumnje da je Isus ispunio ovo proroËanstvo. »ak je i On sam ukazao nasebe kao na osobu o kojoj govori ovaj tekst (Luka 22,37). Krist je uzeonaπe grijehe na sebe kako bi nama bilo oproπteno i kako bismo se moglipromijeniti.

Razmiπljajte o svemu πto tekst u Izaiji 53 govori o Isusu ionome πto je uËinio za nas. Kako poruke ovog teksta moæete pri-mijeniti na sebe bez obzira na to πto ste uËinili, znajuÊi da ÊeGospodin na vama ispuniti svoja obeÊanja ako Mu se predate uvjeri?

55


DOVOLJNA ZAMJENA

»itajte Hebrejima 2,9. Kako je to Krist “okusio smrt za sve”?(Vidi i Hebrejima 2,17; 9,26-28; 10,12.)

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

Isus je umro za greπnike. On je bio bez grijeha (Hebrejima 4,15),tako da je ærtvujuÊi svoj æivot umirao za grijehe drugih, a ne za svojegrijehe. On “ponese grijehe mnogih” (Hebrejima 9,28), “uËini pomirenjeza grijehe naroda” (Hebrejima 2,17) i zauvijek je uklonio grijeh (Hebre-jima 9,26).

U skladu s tekstom u Hebrejima 2,9, Isus je postao “manji odanela” da bi mogao pretrpjeti smrt. Trebalo je objasniti zaπto je Isusovasmrt nezaobilazni uvjet za Njegovo uzviπenje. Jednostavno reËeno, da bise ljudski rod mogao spasiti, Isus je morao umrijeti. Nije bilo drugognaËina.

Prema ovom tekstu, cilj utjelovljenja je smrt Sina. Jedino putemstradanja i smrti Isus je mogao postati zaËetnik naπeg spasenja (He-brejima 2,10).

Zaπto je Bog dopustio da Isus strada? Tekst u Hebrejima 2,14-18tvrdi da je Isusova smrt bila nuæna da bi se Boæja djeca izbavila izropstva smrti i od straha od smrti, da bi pobijedila avla i da bi Isuspostao “veliki sveÊenik milostiv (prema ljudima) i vjeran”.

Ukratko, kriæ je trebao prethoditi kruni.“Na Krista kao naπu zamjenu i jamstvo poloæeno je bezakonje svih

nas. On se ubrojio u prijestupnike, da bi nas otkupio od osude Zakona!Krivnja svakog Adamovog potomka optereÊivala je Njegovo srce. Boæjignjev prema grijehu, straπni izraz Njegova nezadovoljstva zbog neprav-de, ispunjavali su uæasom duπu Njegova Sina.” (Ellen G. White, Isusovæivot, str. 624,625)

Krist, Stvoritelj svemira, umro je kao ljudsko biÊe za naπegrijehe! Sagledajte znaËenje te Ëinjenice. Razmislite kakva nam jepredivna vijest time upuÊena. Zamislite kakvu to nadu pruæa sva-kom od nas osobno. Kako ova zadivljujuÊa istina moæe postatiosnovni pokretaË svega πto Ëinite?

56

UTORAK 12. studenoga

KRISTOVA KRV

Pojam krvi otkupljenja proæima cijelu Bibliju. PoËevπi od najranijihærtava nakon sagreπenja Adama i Eve, krv je uvijek pratila prinoπenjeæivotinjskih ærtava. Obredi gdje se prolijevala krv bili su karakteristikaizraelskog sustava prinoπenja ærtava da bi se izrazila kljuËna istina daje bez krvi nemoguÊ oprost grijeha i prebivanje u Boæjoj blizini. Samoprolijevanjem krvi ljudi su mogli primiti Boæju milost i povezati se sNjime.

»itajte sljedeÊe tekstove iz Poslanice Hebrejima o Kristovojkrvi i o krvi starozavjetnih ærtava. ©to nam oni govore o krvi?

Hebrejima 9,12 ...................................................................................................

Hebrejima 9,14 ...................................................................................................

Hebrejima 9,18 ..................................................................................................

Hebrejima 9,22 ..................................................................................................

Hebrejima 10,19 ................................................................................................

Hebrejima 12,24 ................................................................................................

Hebrejima 13,12 ................................................................................................

Hebrejima 13,20 ................................................................................................

Kristova krv ne prikazuje Njegov æivot, nego je simbol Njegove za-mjeniËke smrti, i opisuje rezultate Njegove smrti. Krist je prolijevanjemkrvi postigao zadivljujuÊe mnogo: zadobio je vjeËno Otkupljenje, osigu-rao oËiπÊenje od grijeha, omoguÊio oprost i posveÊenje i opravdao uskrs-nuÊe.

Poslanica Hebrejima objavljuje vrlo znaËajnu Ëinjenicu da Kristovakrv viπe vrijedi od bilo koje druge krvi. Nijedna druga krv ne moæeosigurati oprost; Kristova smrt je jedini razlog zaπto su nam grijesioproπteni, i prije i poslije kriæa (Hebrejima 9,15). Kristova prolivena krvi rezultati tog Ëina jasan su dokaz da je Kristova smrt bila zamjeniËkapo svojoj naravi, πto znaËi da je On preuzeo kaznu koju smo mi zaslu-æili.

Kako nam pravilno razumijevanje Kristove smrti pomaæe da seoslobodimo svake pretpostavke da nam naπa djela mogu donijetispasenje?

57


ÆRTVA BEZ MANE

Koje je uvjete morala zadovoljavati æivotinja za ærtvu? »itajteIzlazak/2. Mojsijeva 12,5; Levitski zakonik/3. Mojsijeva 3,1; 4,3.

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

Izbor æivotinje za ærtvu zahtijevao je veliku pozornost. Nije bilomoguÊe uzeti bilo koju æivotinju i prinijeti je na ærtvu; æivotinja je mo-rala ispuniti nekoliko uvjeta, ovisno o vrsti ærtve.

Meutim, postojao je jedan uvjet koji su morale ispuniti sve ærtve.Trebale su biti “bez mane”. Hebrejska rijeË tamim moæe se prevesti ikao “potpuna”, “neoπteÊena”, “bez mane” ili “savrπena”. Sve to podra-zumijeva da je morala ispuniti najviπa moguÊa mjerila. Samo je najboljebilo dovoljno dobro.

Kada se odnosila na ljude, rijeË je obiljeæavala njihov odnos premaBogu kao “bez mane” (Postanak 6,9; 17,1).

Kako sljedeÊi tekstovi opisuju Isusa? Hebrejima 4,15; 7,26;9,14; 1. Petrova 1,18.19. Zaπto je bilo kljuËno da Krist bude bez-greπan?

..................................................................................................................................

Isus, “Jaganjac Boæji koji uzima grijeh svijeta” (Ivan 1,29), savrπenoispunjava starozavjetna mjerila savrπene ærtve. Njegov besprijekoran æi-vot Ëini Ga savrπenom ærtvom. To je jamstvo naπeg spasenja jer je samobezgreπni mogao ponijeti naπe grijehe. Njegova savrπena pravednost naspokriva sada i na sudu. Ta pravednost je naπa nada u spasenje.

Poput hebrejske, i grËka rijeË za “bez mane” (amomos) upotreb-ljava se ne samo da opiπe Isusa i Njegovu savrπenu ærtvu, veÊ i karakterNjegovih sljedbenika.

“UsporeujuÊi svoj æivot s Kristovim karakterom, oni Êe moÊi otkritigdje su propustili zadovoljiti zahtjeve Boæjeg svetog Zakona, i potruditÊe se da postanu savrπeni u svojoj sferi kao πto je Bog savrπen u svojoj.”(Ellen G. White, The Paulson Letters, str. 374)

ZahvaljujuÊi Kristovoj smrti i sluæbi, mi pred Boga izlazimo “bezmane” (Juda 24). To je moguÊe jedino tako πto Bezgreπni staje na naπemjesto.

Zaπto nam izraz “sveti i bez mane” moæe stvoriti nelagodu? Nakoji nam naËin znanje da je Krist naπa Zamjena moæe pomoÊiprihvatiti da smo i mi “sveti”? Kako naπ novi poloæaj pred Bogommoæe utjecati na nas i na naπ naËin æivota?

58


VELIKA OPASNOST

U Poslanici Hebrejima Pavao se usredotoËuje ne samo na teoloπkorazumijevanje Kristove ærtve, veÊ objaπnjava i neke njezine praktiËneposljedice. Na nekoliko mjesta on pokazuje πto se dogaa kada netkozanemaruje ili odbacuje tu ærtvu.

»itajte Hebrejima 6,4-6; 10,26-31. Na koju opasnost Pavaoovdje upozorava? Koju vrstu ponaπanja opisuje?

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

U Poslanici Hebrejima Pavao pokazuje koliko je veliËanstvenospasenje koje dobivamo od Boga, na koji naËin nam se Bog otkrio i πtoje uËinio i Ëini za one koji vjeruju u Njega. Meutim, postoji bar jednaproblematiËna tema o kojoj Pavao æeli raspravljati. To je opasnost dapodcjenjujemo vrijednost Kristove ærtve. On opisuje tu opasnost kao“otpad”, kao zanemarivanje cilja (Hebrejima 2,1) iznijevπi sliku brodakoji je skrenuo s kursa i zato neÊe stiÊi do svojeg odrediπta. Naπ jenajvaæniji zadatak da ostanemo na pravom putu.

Neki od onih koji odbacuju Boga Ëine to namjerno, πto znaËi da jenjihov æivot nakon primanja Evanelja ostao isti kao i prije toga. Takviljudi ne prinose nikakvu djelotvornu ærtvu za svoje grijehe (Hebrejima10,26-31). Meutim, Ëini se da nema mnogo vjernika koji Êe otvorenoodbaciti Kristovu ærtvu ili Ëak samo pomisliti da to uËine. Meutim,Pavao nam upuÊuje jasno upozorenje. Opasnost da se ne poπtuje iliodbaci Kristova ærtva sastoji se u tome πto se to dogaa na nevidljivnaËin i postupno. Prijelaz moæe biti potpuno nezapaæen. Kristovo djelocijeni se sve manje i manje, kao πto Ezav nije dovoljno cijenio svojeprvorodstvo (Hebrejima 12,15-17). Kristova velika ærtva nikada nam nebi smjela postati tako obiËna i svakodnevna da se pretvori u banalnost.

Pavao ne æeli uplaπiti svoje Ëitatelje, ali im mora predoËiti poslje-dice udaljavanja od Boga. On ne æeli da se to dogodi i zato ohrabrujesvoje Ëitatelje da se “Ëvrsto dræe” svojega spasenja (Hebrejima 3,6.14;10,23) i da pogled usmjere prema Isusu (Hebrejima 12,2).

Kako je s vama? Jeste li se jednostavno “navikli” na zadivljuju-Êe istine o kriæu? Zaπto je to tako straπno? Kako moæemo zaπtititisebe od opasnosti na koju nas Pavao upozorava?

59

PETAK 15. studenoga


Ono πto Martin Luther Ëesto naziva “prekrasnom razmjenom” ili“radosnom razmjenom” Kristove pravednosti za ljudske grijehe, Duhproroπtva opisuje sljedeÊim rijeËima: “S Kristom se postupalo onakokako mi zasluæujemo, da bi se s nama postupalo kako On zasluæuje. Onje bio osuen zbog naπih grijeha, u kojima nije imao udjela, da bismomi mogli biti opravdani Njegovom pravednoπÊu u kojoj nemamo udjela.Pretrpio je smrt koja je bila naπa, da bismo mogli primiti æivot koji jebio Njegov. ’Njegove nas rane iscijeliπe.’” (Ellen G. White, Isusov æivot,str. 12)

“Samo Kristova smrt mogla je Njegovu ljubav za nas uËiniti djelo-tvornom. Jedino zahvaljujuÊi Njegovoj smrti radosno moæemo oËekivatiNjegov drugi dolazak. Njegova ærtva je srediπte naπe nade. Na njoj mora-mo uËvrstiti svoju vjeru.” (Ellen G. White, Isusov æivot, str. 548)


1. Nekima se ne dopada zamisao o Isusu kao naπoj ærtvi. Onimisle da time prikazujemo Boga kao osvetoljubivog i krvoæednog,sliËnog neznaboæaËkim boæanstvima iz proπlosti. (Neki, naime, tvr-de da je cijela priËa o krvi i ærtvama u Bibliji samo odraz tihpoganskih shvaÊanja.) ©to je pogreπno u takvom razumijevanju kri-æa? Kako nam pojam smrti, ærtve i krvi pomaæe da shvatimo kakoje grijeh ozbiljan i kako su njegove posljedice straπne? Kako namrazumijevanje cijene grijeha pomaæe da traæimo silu od Boga iizbacimo grijeh iz svojeg æivota?

2. Neki ljudi se bore s pitanjem koje mjesto djela imaju unaπem spasenju. Kako nam razmiπljanje o Kristovoj posredniËkojsmrti i onome πto je On postigao za nas tom smrÊu pomaæe da nepadnemo u zamku laæne doktrine o spaπavanju vlastitim djelima?©to bi naπa djela mogla dometnuti onome πto je Krist veÊ uËiniokada je umro umjesto nas?

3. Duh proroπtva nas poziva da provodimo bar jedan sat svako-ga dana u razmiπljanju o æivotu Isusa Krista, posebno o Njegovimposljednjim trenucima. Kako nam takva navika moæe pomoÊi daojaËamo svoj odnos s Kristom, ali i da viπe poπtujemo sve ono πtoje uËinio za nas?

60



..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................


..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

“Prava molitva iznesena u vjeri, za molitelja je sila. Bilo da je moljenana javnom skupu, na obiteljskom oltaru ili u tajnosti, molitva dovodimolitelja u izravnu Boæju prisutnost. Stalnom molitvom mladeæ moæesteÊi tako Ëvrsta naËela da ih ni najsnaænije kuπnje neÊe odvuÊi odzajedniπtva s Bogom.” (Ellen G. White, The Youth’s Instructor, 15. veljaËe1900.)

61

POUKA 8 16.—23. studenoga

Krist — naπ SveÊenik“Glavno je u ovom izlaganju: imamo takva velikog sveÊe-

nika koji sjede s desne strane prijestolja VeliËanstva na nebe-sima, sluæbenik Svetiπta i pravog ©atora, onoga koji podiæeGospodin, a ne Ëovjek.” (Hebrejima 8,1.2)

Biblijski tekstovi: Psalam 110,1-5; Postanak/1. Mojsijeva 14,18-20; Hebrejima 2,17.18; 3,6; 7,1-3; 8,6; 10,1-14; Rimljanima 8,31-34; 1. Timoteju 2,4-6.

Nakon svojeg uskrsnuÊa i ulaska u nebesko Svetiπte, Krist je zapoËeonovu fazu plana otkupljenja (Hebrejima 2,17). Poπto je ispunio prijekopotrebni zahtjev plana spasenja da prinese svoju ærtvu, bio je postavljenza SveÊenika i zapoËeo sluæbu za one koji su vjerom pokriveni Njego-vom krvlju. Njegova sveÊeniËka sluæba ukljuËuje dvije faze, obje simbo-liËki prikazane sluæbom u zemaljskom Svetiπtu: svakidaπnju sluæbu igodiπnji Dan pomirenja.

Ovog Êemo tjedna prouËavati djelo koje Isus obavlja tijekom svojesvakidaπnje sluæbe i sagledati neke dijelove od kojih se sastoji Njegovasluæba za nas. Mi moæemo naÊi veliku utjehu u spoznaji da se Isus sadanalazi u Boæjoj prisutnosti prinoseÊi zasluge svoje ærtve za nas. PorukaSvetiπta donosi nadu i ohrabrenje Ëak i najslabijim Njegovim sljedbe-nicima.


62


NA© VELIKI SVE∆ENIK

Poslanica Hebrejima novozavjetna je knjiga koja najviπe govori oKristu kao sveÊeniku. Osnovni starozavjetni tekst na kojem se temeljiPoslanica Hebrejima sastoji se od dva retka iz Psalma 110. Prvi redakse navodi zato da se potvrdi da je Krist iznad svih, jer sjedi s desnestrane Oca. To je tema koja se stalno ponavlja u Poslanici Hebrejima,koja naglaπava Isusovo boæanstvo i mesijanstvo (Hebrejima 1,3; 4,14;7,26; 8,1; 12,2). Drugi redak, Psalam 110,4, upotrebljava se da pokaæekako je Kristova sveÊeniËka sluæba bila simboliËki nagovijeπtena prekoMelkisedeka (Hebrejima 5,6).

Na koje sve naËine Krist ispunjava Boæje obeÊanje o sveÊenikupo redu Melkisedekovu? Usporedite Postanak/1. Mojsijeva 14,18-20 i Psalam 110,4 s Hebrejima 7,1-3.

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

Biblija nam ne iznosi mnogo podataka o Melkisedeku. Ipak, ono πtoimamo ukazuje na znaËajne sliËnosti s Isusom. Melkisedek je vladargrada Salema (Salem znaËi “mir”, pa je on zato “kralj mira”). Njegovoime znaËi “kralj pravde”, πto govori o njegovom karakteru. On ne pripadapovijesti i njegovo se rodoslovlje nigdje ne navodi; njegovo roenje ismrt se ne spominju; prema tome, izgleda kao da nema ni poËetka nikraja, a navodi se da je “sveÊenik Boga najviπega”. Melkisedekovo sve-Êenstvo viπeg je reda od levitskog jer je preko Abrahama Levi dao svojudesetinu Melkisedeku (Hebrejima 7,4-10). Melkisedek je, prema tome,simbol Isusa Krista.

Meutim, Krist je Ëak i iznad Melkisedeka. Aron je bio prvi velikisveÊenik u Izraelu. Tekst u Hebrejima 5,1-4 opisuje idealiziranu veliko-sveÊeniËku sluæbu po redu Aronovu: imenovan od Boga, predstavnikljudi, posrednik pred Bogom, saæaljiv, prinosi ærtve za narod i za sebe.

Poslanica Hebrejima opisuje Krista kao novog Velikog sveÊenika.On je pripadnik boljeg reda nego Aron; ne samo da ispunjava uvjetesveÊeniπtva po redu Aronovu, veÊ ih i premaπuje. Isus nije imao grijeha,bio je savrπeno posluπan i nije imao potrebe prinositi ærtve za samogasebe. Suprotno tome, On sam je postao ærtva — najsavrπenija moguÊaærtva.

Isus je ispunio uvjete za velikog sveÊenika i po redu Aronovu i poredu Melkisedekovu viπe nego ijedan pripadnik bilo kojeg od ova dvareda. Oba ova tipa sveÊenika naπla su svoj antitip (ispunjenje) u Kristu.

63


NA© ZASTUPNIK I BRANITELJ

»itajte tekst u Rimljanima 8,31-34. Koju veliku nadu i kojeveliko obeÊanje nudi ovaj tekst?

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

U pozadini teksta u Rimljanima 8,31-34 nalazimo prizor suenja nakojem zamiπljamo da se sudi nama. Pavao pita: Tko je protiv nas? TkoÊe iznijeti optuæbu protiv nas? Tko Êe nas osuditi? Takve okolnosti lakonas mogu uplaπiti. Uostalom, zar nismo svi svjesni svojega ljudskognesavrπenstva i greπnosti?

Meutim, nemamo se razloga plaπiti. ObeÊanje da nas niπta i nitkone moæe odvojiti od Boæje ljubavi ukljuËuje nekoliko vaænih Ëinjenica:Bog je s nama (Rimljanima 8,31); Bog je dao svojeg Sina za nas (Rim-ljanima 8,32); Bog nam obilno daje sve πto nam je potrebno (Rimljanima8,32); Bog nas opravdava (Rimljanima 8,33). Isus Krist je na naπoj stra-ni. Isus je odgovor na svaki strah ili osudu jer je umro, ustao i sadaneprestano posreduje za nas u nebeskom Svetiπtu stojeÊi s desne stra-ne Ocu (Rimljanima 8,34).

Kada bi netko otiπao tako daleko da dobrovoljno umre za nas, mibismo bili sigurni u njegovu ljubav. ObeÊanje u Rimljanima 8,31-39 po-kazuje nam kakvog Boga imamo i u kakvog Boga vjerujemo. Ako shva-timo da nas naπ Bog ljubi i da Ga niπta nije moglo odvratiti od namjereu vezi s nama (Rimljanima 8,35-39), Boæja sudnica postat Êe mjestoradosti i slavljenja.

Ova istina postaje joπ jasnija u 1. Ivanovoj 2,1.2. GrËka rijeË para-kletos oznaËava zakonskog zastupnika ili odvjetnika, nekoga tko sepojavljuje u ulozi branitelja ili posrednika. Isus je naπ Branitelj koji nasbrani, jer u protivnom ne bismo imali nikakve nade da se obranimo.

Naπ Branitelj je “pravedan”, πto nam ulijeva sigurnost da Êe OtacËuti Njegovo posredovanje, jer Krist ne moæe uËiniti niπta πto bi Njegovpravedni Otac odbacio. Krist posreduje za one koji su sagrijeπili, pred-stavljajuÊi sebe — Onoga koji nikada nije sagrijeπio — kao Pravednikakoji stoji i odgovara umjesto nas.

Kako moæemo dublje iskusiti Ëudesnu istinu da nas niπta nemoæe rastaviti od Boæje ljubavi? Kako nam to obeÊanje moæe poslu-æiti kao poticaj da æivimo onako kako Bog æeli, a ne onako kao πtodanas æivimo?

64


POSREDNIK

“Koji hoÊe da se svi ljudi spase i dou do potpune spoznajeistine. Jer — jedan je Bog, jedan je posrednik izmeu Boga i ljudi,Ëovjek Krist Isus koji dade samog sebe kao otkup mjesto sviju —to πto je u svoje vrijeme objavljeno.” (1. Timoteju 2,4-6) Kako namovi tekstovi pomaæu da razumijemo πto Krist upravo sada Ëini zanas na Nebu?

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

Krist je nazvan jedinim Posrednikom izmeu Boga i ljudi. OsimNjega nema nijednoga drugoga — nijedan drugi nije ni potreban. PrekoKrista kao Posrednika, spasenje i spoznaja istine dostupni su svakome(1. Timoteju 2,4). KljuËno pitanje koje se postavlja svima nama glasijesmo li iskoristili prednost koju nam svima Krist nudi bez obzira nanaπ poloæaj, rasu, karakter ili proπla djela.

“Posrednik” je izraz koji dolazi iz starog grËkog trgovaËkog i prav-nog svijeta. Njime se opisuje osoba koja pregovara ili djeluje kao po-srednik izmeu dvije strane da bi se uklonilo neslaganje ili da bi sepostigao zajedniËki cilj, potpis sporazuma ili ugovora.

U Poslanici Hebrejima, Krist kao Posrednik povezan je s novimSavezom (Hebrejima 8,6; 9,15; 12,24). On je izvrπio pomirenje. Iako jegrijeh prekinuo usku vezu izmeu ljudskog roda i Boga, iako je mogaoprouzroËiti potpuno uniπtenje svih ljudi, Krist je doπao i obnovio njiho-vu vezu. To je pomirenje. Jedino je Krist veza izmeu Boga i ljudi, ipreko te veze mi moæemo uæivati u punom zavjetnom odnosu s Gospo-dinom.

Pavlovo pozivanje na “Ëovjeka Krista Isusa” naglaπava Njegovu je-dinstvenost kao Boga i Ëovjeka u isto vrijeme (1. Timoteju 2,5). Spasenjei posredniπtvo temelje se na Isusovoj ljudskoj naravi i dobrovoljnojærtvi. BuduÊi da je Bog i Ëovjek, Isus povezuje Nebo i Zemlju vezamakoje se nikada ne mogu prekinuti.

“Isus Krist je doπao da poveæe smrtnog Ëovjeka s beskrajnim Bo-gom, i da poveæe Zemlju i Nebo koje su grijeh i prijestup rastavili.”(Ellen G. White, Sermons and Talks, str. 253)

Na Nebu upravo sada Isus posreduje u naπu korist. ©to vam togovori o vaπoj vaænosti u Boæjim oËima? Kako ova istina utjeËe navaπ æivot i naËin na koji postupate prema bliænjima?

65


UZVI©ENI VELIKI SVE∆ENIK

©to sljedeÊi tekstovi otkrivaju o Kristovoj velikosveÊeniËkoj slu-æbi? Hebrejima 2,17.18; 3,6; 4,14.15; 7,24-28; 8,1-3.

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

Isus je “uzviπeni Veliki sveÊenik” (Hebrejima 4,14). On je veÊi odsvih velikih sveÊenika i vladara na Zemlji. Biblija navodi neke osobineIsusa kao Velikog sveÊenika:

Milostiv i vjeran. Ove dvije karakteristike (Hebrejima 2,17) ukla-paju se u Kristovu ulogu Posrednika jer On izlijeva svoje darove na nas(“milostiv”) i vjeran je svojem Ocu i nama (“vjeran”).

S nama. Isus moæe suosjeÊati s nama (Hebrejima 2,18; 5,2.7).BuduÊi da je æivio kao Ëovjek, moæemo biti sigurni da je On savrπenPomoÊnik, pun suosjeÊanja. Ipak, On nije u istom poloæaju kao mi, jerje “bez grijeha” (Hebrejima 4,15).

Iznad nas. Isus kao Veliki sveÊenik ne pripada zajednici vjernikakao πto je pripadao Aron; On je iznad nas, kao πto sin upravlja domomsvojeg oca (Hebrejima 3,6). Krist uæiva punu vlast meu svetima.

Kao πto smo mi. Isusovo boæansko podrijetlo nije Mu dalo nika-kva posebna prava. On je bio kuπan kao i mi (Hebrejima 4,15). Kuπnjeu Judejskoj pustinji pokazuju da je bio kuπan u tjelesnom, duπevnomi duhovnom pogledu (Matej 4,1-11).

Za nas. Krist “za nas” izlazi pred Oca u nebeskom Svetiπtu (He-brejima 9,24) i posreduje za nas (Hebrejima 7,25). Hvala Bogu πto imamoboæanskog Predstavnika koji nas zastupa na sudu.

Isus je na Nebu “za nas”. ©to to znaËi? Kako moæete steÊisigurnost i ohrabrenje na temelju te prekrasne istine?

66


JEDINA ÆRTVA

Kao πto smo vidjeli, kljuËna svrha zemaljskog Svetiπta i njegovesluæbe bila je da prikaæe — u simbolima, slikama i proroËanstvima umalom — smrt i velikosveÊeniËku sluæbu Isusa Krista. Grijeh je odviπestraπan da bi se mogao prevladati pukom smrÊu æivotinja (koliko god jei smrt æivotinja æalosna). Umjesto toga, sva ta prolivena krv trebala jeukazati na jedino rjeπenje problema grijeha, na smrt samoga Isusa Kri-sta. »injenica da je bila potrebna Njegova smrt, smrt Onoga koji jejednak Bogu (Filipljanima 2,6) da bi se izvrπilo pomirenje, samo poka-zuje koliko je grijeh straπan.

»itajte Hebrejima 10,1-14. Na koji naËin ovaj tekst usporeujesvrhu i sluæbe u zemaljskom Svetiπtu sa smrÊu i velikosveÊeniËkomsluæbom Isusa Krista?

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

Mnoge kljuËne istine izranjaju iz ovih tekstova, a jedna od najvaænijihgovori da smrt svih tih æivotinja nije bila dovoljna da ukloni problemgrijeha. “NemoÊna je, naime, krv bikova i jaraca da uzme grijehe.” (He-brejima 10,4) One su samo ukazivale na rjeπenje, ali same nisu bilerjeπenje. Rjeπenje je bio Isus — Njegova smrt, a onda i sluæba u nebes-kom Svetiπtu za nas.

Zapazite joπ jednu kljuËnu Ëinjenicu u ovim tekstovima: savrπenudovoljnost Kristove smrti. Iako se prinoπenje æivotinjskih ærtava moralostalno ponavljati, iz dana u dan, iz godine u godinu, Isusova ærtva bilaje dovoljna (uostalom, pomislite tko se ærtvovao!) da pokrije grijehecijelog ËovjeËanstva. Bog je naglasio tu kljuËnu istinu kada se unutraπ-nja zavjesa zemaljskog Svetiπta natprirodno rascijepila poslije Isusovesmrti (Matej 27,51).

Pogledajte oko sebe po svijetu, pogledajte na razaranje koje jegrijeh prouzroËio, na bol, gubitke, strah, beznae. Kako se moæemoiz dana u dan, iz trenutka u trenutak uhvatiti za Isusa kao jedinorjeπenje problema grijeha u naπem æivotu?

67

PETAK 22. studenoga


“Sklonite se izvan domaπaja Sotoninog glasa, prestanite ispunjavatinjegovu volju i stanite na Isusovu stranu; stecite Njegove osobine jer jeOn pun duboke i njeæne osjeÊajnosti koja sluËajeve progonjenih i na-paÊenih prihvaÊa kao svoje. Onaj komu je mnogo oproπteno, pokazat Êei mnogo ljubavi. Isus je suosjeÊajni Posrednik, milostiv i vjeran VelikisveÊenik. On, VeliËanstvo Neba — Kralj slave — gleda na smrtnoga Ëovjekakoji je podloæan Sotoninim kuπnjama, znajuÊi da je i sam osjetio snaguSotoninog lukavstva.” (Ellen G. White, Christian Education, str. 160)

“Savjest se moæe osloboditi osude. Vjerom u Njegovu krv svi mogupostati savrπeni u Kristu Isusu. Hvala Bogu πto nemamo posla s neËimnemoguÊim. Mi moæemo teæiti posveÊenju. Moæemo uæivati Boæju naklo-nost. Ne trebamo se pitati πto Krist i Bog misle o nama, veÊ πto Bogmisli o Kristu, naπem Zamjeniku.” (Ellen G. White, Odabrana svjedo-Ëanstva, sv. 2, str. 32,33)


1. »itajte Hebrejima 2,17. Zaπto je bilo nuæno da Isus postaneËovjek i da strada prije nego πto Êe postati naπ Veliki sveÊenik?

2. ProuËite drugi navod iz pera Ellen G. White u odsjeku poukeza petak. Posebno se zadræite na rijeËima: “Ne trebamo se pitatiπto Krist i Bog misle o nama, veÊ πto Bog misli o Kristu, naπemZamjeniku.” Kako nam to pomaæe da bolje razumijemo ono o Ëemuona govori prije toga, napominjuÊi da svi mogu postati “savrπeni uKristu Isusu”?

3. Naπ Veliki sveÊenik, Isus Krist, Zalog je naπeg spasenja. Onna nas izlijeva darove i blagoslove koje je zadobio svojom ærtvomi prolijevanjem krvi. Kad je On na naπoj strani, nemamo se Ëegaplaπiti. Kako moæemo te prekrasne istine, tako snaæno izraæene uPoslanici Hebrejima, primijeniti na sebe, posebno u trenucima naj-veÊih kuπnji?

4. Poslanica Hebrejima vrlo jasno kaæe da je Kristova ærtva,prinesena jednom za svagda, sve πto je potrebno za rjeπenje proble-ma grijeha. ©to nam to govori o bilo kojem vjerskom obredu kojinavodno ponavlja Kristovu ærtvu ne bi li vjernici dobili oprostgrijeha?

68



..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................


..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

“Nema vremena niti mjesta koje ne bi bilo prikladno za upuÊivanjemolitve Bogu. Ne postoji niπta πto bi nas moglo sprijeËiti da podignemosvoje srce u duhu iskrene molitve. U mnoπtvu na ulici, zaokupljeniposlovnim obvezama, moæemo uputiti molitvu Bogu i zatraæiti boæanskovodstvo.” (Ellen G. White, Put Kristu, str. 86.)

69

POUKA 9 23.—30. studenoga 2013.

Predadventni ili istraæni sud“A kraljevstvo, vlast i veliËanstvo pod svim nebesima dat Êe

se puku Svetaca Sveviπnjega. Kraljevstvo njegovo kraljevstvo jevjeËno, i sve vlasti sluæit Êe mu i pokoravati se njemu.” (Daniel7,27)

Biblijski tekstovi: Daniel 7; Postanak/1. Mojsijeva 3,8-20; 2.Timoteju 2,19; Psalam 51,6; 96,11-13; 2. KorinÊanima 5,10.

Kao πto Poslanica Hebrejima jasno pokazuje, Isus je nakon svojesmrti i uskrsnuÊa zapoËeo novu fazu svojeg djela za nas. On je postaonaπ Veliki sveÊenik u nebeskom Svetiπtu. Vienja zapisana u Danielu 7i 8 pokazuju da u odreenom povijesnom trenutku ovo Kristovo nebe-sko djelo za nas ulazi u sljedeÊu fazu suda. Ta faza se ponekad naziva“eshatoloπki Dan pomirenja”; eshatoloπki, jer se odnosi na posljednjevrijeme; Dan pomirenja, zato πto je unaprijed simboliËki prikazana slu-æbom na Dan pomirenja u zemaljskom Svetiπtu.

Sedmo poglavlje Knjige proroka Daniela, koje Êe ovog tjedna biti usrediπtu naπeg razmiπljanja, objavljuje redoslijed kraljevstava, simbo-liËki prikazanih Ëetirima zvijerima, ponavljajuÊi redoslijed iz drugog po-glavlja iste knjige: Babilon, Medo-Perzija, GrËka i Rim.

Dok budemo prouËavali, vidjet Êemo da je sud radosna vijest zatoπto Gospodin radi za svoj narod. On donosi presudu u korist svojegnaroda pred cijelim svemirom, i osigurava mu pristup u Kristovo vjeËnokraljevstvo, πto je vrhunac svih nada koje su polagali u Boga kao Njegovisljedbenici.


70


VI–ENJE I SUD

“Rijeka ognjena tekla, izvirala ispred njega. TisuÊu tisuÊa slu-æahu njemu, mirijade stajahu pred njim. Sud sjede, knjige se otvo-riπe.” (Daniel 7,10)

»itajte Daniel 7,1-14. ©to se tu opisuje?

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

Poπto je vidio Ëetiri nemani, Daniel promatra novi rog koji izrastaizmeu rogova Ëetvrte nemani. Ovaj “mali rog” postaje glavni Boæji ne-prijatelj i neprijatelj Njegovih svetih. A onda, iznenada, pozornost pro-roka Daniela prelazi s mraËne Zemlje na blistavi prizor suda u nebeskojprijestolnoj dvorani (Daniel 7,9-14).

Prizor suda je vrhunac cjelokupnog vienja i obuhvaÊa dvije kljuËneosobe, Pradavnog i Sina »ovjeËjeg. I aneli su prisutni kao svjedoci nasudu. Prizor se odvija u tri koraka: najprije gledamo prizor suenja(Daniel 7,9.10), zatim dolazi sudska odluka za kraljevstva na Zemljiprikazana nemanima (Daniel 7,11.12) i, konaËno, prijenos vlasti ikraljevstva na Sina »ovjeËjeg (Daniel 7,13.14). Bog Otac je prikazan kaoveliËanstveni i dostojanstveni Pradavni, koji je mudar i pravedan Sudacnad sucima. “Sin »ovjeËji” sam je Isus Krist, koji predstavlja ljudski rodna nebeskom sudu. Sam Isus se sluæi tim nazivom mnogo puta dapredstavi sebe, a najmanje dvaput se poziva na prizore iz Knjige prorokaDaniela (Matej 24,30; 26,64).

Dan pomirenja najprirodnije je tipoloπko okruæenje za ovaj prizoru nebeskom Hramu. Ovaj dogaaj prikazuje kako nebeski Veliki sveÊe-nik izlazi, okruæen oblakom mirisnog kada, pred Pradavnoga. U Danielu7,10 stoji da su se knjige otvorile. Knjige imaju glavnu ulogu na nebe-skom sudu. Ima nekoliko knjiga nebeskog podrijetla koje se spominjuu Bibliji: “knjiga æivota” (Psalam 69,29; Filipljanima 4,3; Otkrivenje 3,5;13,8), “knjiga spomenica” (Malahija 3,16), knjiga “djela” (Otkrivenje 20,12)i Boæja “knjiga” (Izlazak 32,32.33; Psalam 56,9).

Zamislite da vam se sudi na Boæjem sudu. (Tako Êe i biti!)Zamislite da se sudi svemu πto ste ikada uËinili. (Tako Êe i biti!)Ako se budete morali osloniti na izvjeπtaj o sebi, na svoje postupke,na svoja dobra djela, Ëemu se moæete nadati? ©to je onda vaπajedina nada na sudu?

71


REDOSLIJED SU–ENJA

»itajte Postanak/1. Mojsijeva 3,8-20. ©to je Bog uËinio prijenego πto je objavio presudu?

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

Pojam o predadventnom ili istraænom sudu potjeËe iz Biblije. Boæjisudski postupak obiËno sadræi i fazu istrage ili ispitivanja. Prvi put seo tome izvjeπtava u Postanku 3, kada Bog istraæuje sluËaj prije nego πtoÊe izreÊi presudu (Postanak 3,8-19). Boæje postupanje prema Kajinu(Postanak 4), Babilonu (Postanak 11), i Sodomi (Postanak 18; 19) odvijase istim redoslijedom. Vidimo da Bog poduzima iste radnje koje zahti-jeva i od sudaca u Izraelu: “Tada dobro istraæi, raspitaj se i temeljitoizvidi. Bude li istina ...” (Ponovljeni zakon 13,15; vidi i 19,18)

Istraga zahtijeva promiπljenost i poπtenje. Ona se Ëesto obavlja ja-vno. Bog dopuπta drugima da sami vide πto On Ëini. Na taj su naËinpromatraËi, kada Bog objavi presudu — spasenje ili osudu, sigurni da jeBog postupio na najbolji i najpravedniji naËin. To je razlog zaπto se nanebeskom sudu u Danielu 7 pojavljuju knjige. Knjige nisu tu zbog Boga— da bi se On lakπe sjetio svih dogaaja — veÊ zbog nebeskih biÊa okoNjega koja, za razliku od Boga, ne znaju sve.

Kako zavrπava sud svetima? Daniel 7,22.

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

RazmatrajuÊi pitanje suda, Ellen G. White piπe: “»injenica da priznatiBoæji narod stoji pred Gospodinom u prljavim haljinama, treba navestina poniznost i duboko ispitivanje srca sve one koji se nazivaju Njegovimimenom. Oni koji Ëiste svoju duπu posluπnoπÊu istini imat Êe najskrom-nije miπljenje o sebi. ... Meutim, iako trebamo uvidjeti svoje greπnostanje, trebamo se osloniti na Krista kao naπu pravednost, naπe posve-Êenje i naπe otkupljenje. Mi ne moæemo poreÊi optuæbe koje Sotonaiznosi protiv nas. Jedino Krist moæe uloæiti uspjeπan priziv u naπukorist. On je u stanju uπutkati tuæitelja dokazima koji nisu utemeljenina naπim zaslugama, veÊ na Njegovim.” (Testimonies for the Church, sv.5, str. 471,472)

Kako nam ove rijeËi pomaæu da razumijemo zaπto je sud takoradosna vijest?

72


VRIJEME SUDA

»itajte Daniel 7,7-10.21.22.25.26. Kada se odræava sud opisanu ovom poglavlju?

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

I u vienju i u aneoskom tumaËenju, sud dolazi nakon Boæjegodgovora na drske zahtjeve malog roga i doæivljava vrhunac u prijenosukraljevstva na Boæje svete. Biblija prikazuje da se sud odvija dok je malirog joπ na vlasti (Daniel 7,8.9). Vladavina malog roga prestaje tek poπtozasjedne sud, kada sudski postupak zavrπi, a zemaljska kraljevstva bu-du uniπtena (Daniel 7,26).

To jasno znaËi da se suenje mora odigrati prije drugog Kristovogdolaska. To je dakle predadventni sud koji zapoËinje negdje nakon raz-doblja oznaËenog izrazom “jedno vrijeme, i dva vremena i polovinu vre-mena” (Daniel 7,25). Kako bi i moglo biti konaËne nagrade ili kazne akoprije toga ne bi bilo suda?

I doista, sveti primaju nagradu u vrijeme Kristovog drugog dolaska,πto pretpostavlja da im je veÊ bilo sueno. SliËno tome, bezakonicima,ukljuËujuÊi i demonske sile, bit Êe sueno tijekom milenija, prije negoπto im Bog izreËe i izvrπi konaËnu kaznu (vidi Otkrivenje 20).

Zaπto je Bogu potreban ovaj sud? Zar Gospodin ne poznajesvoje? 2. Timoteju 2,19.

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

Naravno da naπ sveznajuÊi Bog vrlo dobro zna tko pripada Njego-vom vjernom narodu. Njemu nije potreban sud da bi odluËio tko Êe bitispaπen. Predadventni sud umjesto toga pokazuje da je ovaj Sudac pra-vedan kada spaπava one koji pripadaju Njegovom narodu. Nebeska biÊamoraju biti sigurna da su sveti s pravom spaπeni. Dok nastojimo razum-jeti znaËenje suda, trebamo imati na umu stvarnost velike borbe izmeudobra i zla, na koju ukazuju i ovi tekstovi, jer vidimo aneoske vojskekao svjedoke na sudu. I druga stvorena biÊa zanima konaËni ishodplana spasenja.

“Gospodin poznaje svoje.” Kako moæete biti sigurni da ste i viNjegovi? Na koji jedini naËin moæete biti sigurni? (Rimljanima 8,1)

73


KADA SUD ZAVR©AVA?

»itajte Daniel 7. Kakvi su rezultati predadventnog suda?

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

Sud ima za rezultat nekoliko dalekoseænih postupaka:1. Krunjenje Sina »ovjeËjeg. On prima “vlast, Ëast i kraljevstvo”

(Daniel 7,14).2. Sveti primaju kraljevstvo za sva vremena. Sud se odræava

na blagoslov svetima koji primaju kraljevstvo od Boga (Daniel 7,22).OËigledno je da sveti i Sin »ovjeËji imaju vrlo blizak odnos. Kada Sin»ovjeËji primi kraljevstvo, poziva svete da Mu se pridruæe. Njegovo kra-ljevstvo je i njihovo kraljevstvo (Daniel 7,27). Ovaj sud nas vodi u vrijemekada Êe se vjeËni Kralj sjediniti sa svojim narodom. To je Njegova injihova najveÊa nagrada.

3. Pobuna je svladana i iskorijenjena. Neprijatelji Boæjeg na-roda su osueni. BuduÊi da je mali rog ratovao protiv Boæjeg naroda,doæivio je poraz i uniπten je za svu vjeËnost (Daniel 7,25.26).

4. Pokazuje se savrπena Boæja pravednost. BuduÊi da je su-enje na nebeskom sudu javno i buduÊi da aneli prisustvuju istraæiva-nju ljudskih postupaka, svi mogu vidjeti da je Bog pravedan u svimsvojim postupcima. On uzdiæe ljubav i pravdu. Tako Êe na kraju i samBog biti opravdan, i svi Êe priznati da je On istodobno Bog pravde i Bogljubavi. Cjelokupan postupak omoguÊava da Ëitav svemir postane zauvi-jek siguran (vidi Psalam 51,6; Rimljanima 3,4).

Predadventni sud ispunjava nade Boga i vjernika. Boæja je æelja daspasi svoj narod i ukloni grijeh, ne ostavljajuÊi nikakve sumnje u svojuljubav i pravednost. Ljudski rod Ëezne za izbavljenjem od grijeha i nje-gove tiranije u svakom obliku, i za vjeËnim æivotom u prisutnosti Onogakoji je dokazao svoju ljubav prema ljudima. Sud na taj naËin postajejamstvo vjeËnog i povjerljivog odnosa izmeu Boga i Njegovih stvorenja.

“Veliki je sukob zavrπen. Grijeha i greπnika viπe nema. Cijeli jesvemir Ëist. Bilo neizmjerna svemira kuca istim otkucajem sklada iradosti. Od Njega koji je sve stvorio teËe æivot, svjetlost i radost krozprostranstva beskrajnog svemira. Od najmanjeg atoma do najveÊeg svije-ta, sve — æivo i neæivo, u svojoj nepomuÊenoj ljepoti i savrπenoj radostiobjavljuje da je Bog ljubav.” (Ellen G. White, Velika borba, str. 534)

74


ODGOVORNO UVJERAVANJE

»itajte Psalam 96,11-13. Zaπto se cjelokupno stvaranje trebaradovati?

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

Zaπto bi netko traæio: “O Jahve, dosudi mi” (Psalam 7,9)? Razlog jejednostavan. Sud znaËi spasenje: “Spasi me, Boæe, svojim imenom ijakoπÊu svojom izbori mi pravdu!” (Psalam 54,2) Psalam 26 savrπenoizraæava misao da je Bog Sudac na strani svojega vjernog naroda i da jeNjegov sud i viπe nego poæeljan (Psalam 26,1; 35,24; 43,1; 54,3). SudobuhvaÊa obranu i osloboenje.

Prema tome, ugroæava li predadventni sud naπu sigurnost u spa-senje? Ne, zato πto je ishod tog suenja siguran i izvjestan. On “dosu-uje pravdu Svecima” (Daniel 7,22). Boæji sud potvruje odluku o naπemoprostu i jaËa naπu sigurnost, jer briπe naπe grijehe za svu vjeËnost.Sud je zapravo samo joπ jedna potvrda sigurnosti naπeg spasenja. Tonije vrijeme kada Bog odluËuje hoÊe li nas prihvatiti ili odbaciti; umje-sto toga, to je vrijeme kada Bog konaËno potvruje naπu odluku hoÊemoli Ga prihvatiti ili odbaciti, izbor koji smo potvrdili svojim djelima.

Sud, prema tome, samo jaËa sigurnost vjernika. Da se izrazimo joπjasnije, sud je sræ nauka o krπÊanskoj sigurnosti.

»itajte Rimljanima 14,10-12; 2. KorinÊanima 5,10. Kako stvar-nost suda treba utjecati na naπ naËin æivota?

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

Biblija ne uËi da su pravednici osloboeni od suda. Iako su oniopravdani na sudu i njihovi grijesi zauvijek izbrisani, oËekivanje sudanavodi ih da æive æivotom vjernosti i odgovornosti. Sigurnost u spasenjepraÊena je, dakle, poticajem na moralno ponaπanje. BuduÊi da je BoguËinio tako mnogo za nas, mi Ga ljubimo i nastojimo tu ljubav izrazitivjernoπÊu u svemu πto od nas traæi.

Neki vjernik je izrazio svoj strah od Boga i posebno od Njegovogsuda. Kako biste mu pomogli da shvati da je sud radosna vijest ida donosi sigurnost u Boæje obeÊanje o spasenju?

75

PETAK 29. studenoga


“On, koji boravi u nebeskom Svetiπtu, sudi pravedno. On viπe uæivau svojem narodu koji se bori s kuπnjama u ovom svijetu grijeha, negou Ëetama anela koje okruæuju Njegovo prijestolje.” (Ellen G. White,Isusove usporedbe, str. 114)

“Sotona vodi toËne izvjeπtaje o svim grijesima na koje je naveopripadnike Boæjeg naroda, pa zato sada podiæe optuæbe protiv njih izjav-ljujuÊi da su svojim grijesima izgubili pravo na boæansku zaπtitu i da ihon ima pravo uniπtiti. On tvrdi da su jednako kao i on nedostojni Boæjenaklonosti. ... Meutim, iako su Kristovi sljedbenici grijeπili, ipak senisu prepustili vlasti sotonskih sila. Oni su se pokajali za svoje grijehe.Oni su traæili Gospodina ponizno i skruπeno, i boæanski je Zastupnikpodigao glas u njihovu korist. On, koji je zbog njihove nezahvalnostipretrpio najveÊe muke, koji zna njihove grijehe, ali i njihovo pokajanje,izjavio je: ‘Suzbio te Jahve, Satane! Ja sam dao svoj æivot za te duπe.Oni su urezani na dlanove mojih ruku. Oni su moæda nesavrπeni pokarakteru; moæda su neuspjeπni u svojim pokuπajima, ali su se poka-jali, i ja sam im oprostio, ja sam ih prihvatio!’” (Ellen G. White, Izraelskiproroci i kraljevi, str. 374,375)


1. Gdje se prvi put pojavilo pitanje o Boæjoj pravednosti, Za-konu i poπtenju, na Zemlji ili na Nebu? U Ëemu je vaænost vaπegodgovora, posebno kada je rijeË o naπem razumijevanju zaπto setreba odræati nebeski sud bilo koje vrste?

2. Naπa Crkva veÊ mnogo godina objavljuje vijest o sudu. Kristse joπ nije vratio. Kako reagiramo na ono πto izgleda kao vrlo dugovrijeme? Zaπto je tako vaæno prisjetiti se da kao ljudi imamo vrloograniËeno razumijevanje vremena? Sjetite se nekih vrlo dugih vre-menskih proroËanstava u Bibliji i pomislite kako su mnogi koji suæivjeli u to vrijeme mogli biti obeshrabreni, bar sa svojeg glediπta.

3. Mnogi krπÊani vjeruju u biblijsko razumijevanje suda. Kakone bi vjerovali kada se o tome govori u cijeloj Bibliji! Kako, sa svojestrane, povezivanje suda sa Svetiπtem pomaæe da se otkriju kljuËneistine o naravi suda i o sigurnosti koju nam sud pruæa?

76



..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................


..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

“Kad bi se glasnici koji svijetu objavljuju posljednje sveËano upo-zorenje molili za Boæji blagoslov — ne hladno, nehajno i lijeno, veÊgorljivo i s vjerom kao Jakov — imali bi na mnogim mjestima priliku dakaæu: “Vidjeh Boga licem u lice, i na æivotu ostadoh.” (Postanak 32,31)Nebo bi ih ubrojilo meu knezove buduÊi da imaju snage nadvladati uborbi s Bogom i s ljudima.” (Ellen G. White, Velika borba, str. 490)

77

POUKA 10 30. studenoga — 7. prosinca

Eshatoloπki dan pomirenja“Odgovori: ’Joπ dvije tisuÊe i tri stotine veËeri i jutara: tada

Êe Svetiπte biti oËiπÊeno.’” (Daniel 8,14)

Biblijski tekstovi: Daniel 8; 9,24-27; Otkrivenje 14,6.7; Brojevi/4. Mojsijeva 14,34.

Da biste bolje razumjeli poruku Svetiπta, prouËite ovu tablicu kojapokazuje da je veliki prizor suda u Danielu 7 isti dogaaj kao i ËiπÊenjeSvetiπta u Danielu 8,14.

Daniel 7 Daniel 8 TumaËenje

Lav — Babilon

Medvjed Ovan Medo-Perzija

Leopard Jarac GrËka

»etvrta neman Mali rog Poganski RimMali rog KrπÊanski Rim

Predadventni sud »iπÊenje Svetiπta Eshatoloπki dan pomirenja

Sveti preuzimaju kraljevstvo — Drugi Kristov dolazak i poslije(Drugi dolazak)

Ovaj tjedan mi Êemo prouËavati osmo poglavlje Knjige prorokaDaniela. Otkrit Êemo pravi uzrok sukoba izmeu sile malog roga i Boga,i vidjet Êemo zaπto je ËiπÊenje Svetiπta, koje je zapoËelo 1844. godine,savrπeni Boæji odgovor na taj izazov.


78

NEDJELJA 1. prosinca

NAPAD MALOGA ROGA

»itajte Daniel 8, posebno se usredotoËujuÊi na retke 9-14; 23-25. ©to napada sila maloga roga?

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

Sila malog roga upliÊe se u bogosluæje “Zapovjednika Vojske” (Da-niel 8,11; usporedi Joπua 5,13-15). Ona mu otima “svagdaπnju” (Daniel8,11.12 — hebrejski tamid) — πto se odnosi na svagdaπnju sluæbu pri-noπenja ærtava u zemaljskom Svetiπtu. BuduÊi da je aktivnosti vezane zatamid u Svetiπtu vrπio sveÊenik, Ëesto veliki sveÊenik, mali rog poku-πava preoteti ulogu sveÊenika ili velikog sveÊenika, zapovijedati svojomlaænom “vojskom” i preoteti “svagdaπnju”. U ovom sluËaju, uzevπi uobzir proroËki kontekst (vrijeme krπÊanskog Rima) oËigledno se napadaKristova velikosveÊeniËka sluæba.

Prema tome, sila malog roga preotima odgovornosti nebeskog Sve-Êenika i prekida trajno bogosluæje Bogu na Zemlji. Ona se ponaπa kaojoπ jedan “zapovjednik vojske”, vodeÊi vjerski rat protiv nebeskog Kne-za, Njegovog Svetiπta i Njegovog naroda. Ona postaje sotonsko zemalj-sko orue za koje se kaæe: “Sila Êe mu biti jaka, ali ne od njegovejaËine” (Daniel 8,24), a njezine aktivnosti odraæavaju kozmiËki rat kojise vodi na dvije razine, zemaljskoj i nebeskoj.

Mali rog se pojavljuje neposredno nakon “ovna” (Medo-Perzija) ijarca (GrËka); prema tome, povijesno gledano, u njemu prepoznajemoRim koji se pojavljuje nakon kraljevstava Medo-Perzije (Daniel 8,20) iGrËke (Daniel 8,21). Iako je mali rog zapoËeo svoju aktivnost kao Rim-sko Carstvo, snaæniji naglasak stavljen je na krπÊanski Rim, koji jeprimarni fokus vienja.

Kao πto je veÊ bilo reËeno, “svagdaπnja” (tamid) se odnosi na Kristovoneprekidno sveÊeniËko posredovanje u nebeskom Svetiπtu (Hebrejima7,25; 8,1.2). “Uzimanje svagdaπnje” znaËi uvoenje takvih inovacija kaoπto je posredovanje sveÊenstva, misa, ispovijed ili kult Marije, Ëime jeuspjeπno skrenut pogled ljudi sa stalne Kristove sluæbe u nebeskomSvetiπtu i oslanjanje na nju.

Nitko od nas nije otporan na kuπnju da se pokuπa igrati Boga.Kako i sami, iako vrlo prikriveno i neprimjetno, moæete Ëiniti toisto?

79

PONEDJELJAK 2. prosinca

KOLIKO JO©?

Drskost malog roga i njegovi postupci navode iskrene vjernike daËeznu za Boæjim sudom. Kao πto su ovan i jarac postali veliki i ondanestali (Daniel 8,4.7.8), tako se i sila malog roga sama uzdiæe (Daniel8,9-11). Stoga se postavlja vaæno pitanje: Koliko dugo Êe trajati ovovienje?

Koji su posebni problemi naveli “svete” da u Danielu 8,13postave pitanje o trajanju vienja?

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

Iako pitanje izdvaja neke postupke sile malog roga, moæda onenajteæe, ono i dalje zahtijeva odgovor o trajanju cijelog vienja; drugimrijeËima, zahtijeva da se objasne dogaaji pokazani u vienju u Danielu8.

Kad se u Bibliji postavi pitanje: “Dokle Êe trajati?” uvijek se zahtijevapromjena sadaπnjeg stanja. Pitanje postavlja vrlo Ëesto sam Bog prekosvojih proroka svojem narodu (Izlazak 10,3; Brojevi 14,27; 1. o kraljevima18,21). Meutim, dogaa se i da Boæji narod, ali i aneo Gospodnji, istopitanje postavlja Bogu (Psalam 94,3; Otkrivenje 6,10). Aneoski usklik:“Dokle Êe trajati?” (Daniel 8,13; 12,6) tuæbalica je zbog stalnih patnji; toje molba za promjenu, poziv na Boæji sud. Takvo pitanje izraæava oËe-kivanje da Êe Bog na kraju pobijediti.

Kao i u Zahariji 1,13, gdje Gospodin odgovara “utjeπnim rijeËima”,odgovor na pitanje u Danielu 8,13 dolazi odmah: popravljanje πtete kojuje uËinio mali rog poËet Êe po isteku razdoblja od “dvije tisuÊe i tristotine veËeri i jutara” (Daniel 8,14).

Kada shvatimo stanje Ëovjeka i proroËko vrijeme u kojem æivimo,ne moæemo viπe πutjeti. Usklik: “Dokle Êe trajati?” mora se Ëuti. Dokgledamo oko sebe po svijetu, kako da ne zavapimo Gospodinu da doei uspostavi novi svijet “gdje prebiva pravednost” (2. Petrova 3,13)! Iakoje Bog i sada na djelu, kao πto je obeÊano u Danielu 8,14, æelimo daokonËa vladavinu zla na Zemlji i da se vrati u slavi kao πto je mnogoputa obeÊao.

Kada ste vi zatraæili od Boga da vam odgovori na pitanje:“Dokle Êe trajati”? Kako uspijevate saËuvati vjeru da Bog doistavlada iako su trenutaËne okolnosti nepodnoπljive?

80

UTORAK 3. prosinca

»I©∆ENJE SVETI©TA

»itajte Daniel 8,14. ©to se dogaa na kraju razdoblja od 2300dana i noÊi?

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

Izraz “veËer i jutro” podsjeÊa na jezik koji je upotrijebljen prilikomstvaranja i odnosi se na dan (Postanak 1,5.8). On govori da Êe Bog,sluæeÊi se svojom stvaralaËkom silom, zaustaviti ruπilaËku djelatnostmalog roga i njegove vojske. Stvoritelj mijenja stanje, na πto Ga i pozivausklik i pitanje u Danielu 8,13.

Odgovor u Danielu 8,14 moæe se prevesti i ovako: “Do 2300 veËeri-jutara; tada Êe Svetiπte biti obnovljeno (oËiπÊeno).” ProuËavanje izrazau kojem se upotrebljava rijeË “obnoviti” (od hebrejskog korijena cdk)pokazuje da ona ima tri osnovna znaËenja: u kontekstu odnosa, uka-zuje na “obnavljanje” (Izaija 10,22); u kontekstu Svetiπta, ukazuje na(o)ËiπÊenje (Job 4,17; 25,4); u pravnom kontekstu, ova rijeË znaËi “oprav-dati” (Job 34,5). Isti glagol se upotrebljava kada Bog posreduje na sudu,kada su pravedni opravdani ili proglaπeni pravednima (1. o kraljevima8,32; Izaija 50,8). RijeË koju prevodimo kao “Svetiπte”, u Danielu 8,14u izvorniku znaËi “svet, Ëist, odvojen” i upotrebljava se u vezi sa svetimljudima (Daniel 12,7). Tekst u Danielu 8,24 objaπnjava da sila malogroga, kao i sila malog roga u Danielu 7, napada Boæji “sveti” narod.

Prema tome, obnovljenje “Svetiπta” ili “svetih” u Danielu 8,14 obu-hvaÊa rjeπenje svih prethodno spomenutih problema. Ne samo da Êe sesuditi sili malog roga, veÊ Êe i Svetiπte biti oËiπÊeno, a Boæji narod iBoæje Svetiπte dobit Êe mjesto koje im pripada. Sve to ukazuje na onoπto se dogaalo na levitski Dan pomirenja (Levitski zakonik 16,20.30).

Djelo obnavljanja ili oËiπÊenja u Danielu 8 isto je πto i djelo nebes-kog suda u sedmom poglavlju iste knjige, gdje se presuda donosi ukorist svetih, a protiv zle sile malog roga.

Svijet treba znati da Êe pravda i sud proreËeni u Danielu 8,14 uistinudoÊi i da je sada vrijeme da prihvatimo spasenje koje nam je ponuenou Isusu.

»itajte Otkrivenje 14,6.7. Kako se ovaj tekst neposredno nadove-zuje na sud u Danielu 7 i na ËiπÊenje Svetiπta u Danielu 8?

81

SRIJEDA 4. prosinca

DAN POMIRENJA U DANIELU 8

Cilj napada malog roga je Boæje nebesko Svetiπte i Njegov narod.©to im donosi buduÊnost? To je odgovor koji traæi pitanje u Danielu8,13. Meutim, jedino Dan pomirenja moæe vratiti Svetiπte i Boæji narodu njihovo pravo stanje i tako opravdati Boæje postupanje. Prema tome,odgovor koji daje Daniel 8,14 treba ukljuËiti postupke koje podrazumi-jeva Dan pomirenja. Dan pomirenja jedini je blagdan koji pokazuje istukombinaciju glavnih tema koju sadræi i vrhunac vienja u Danielu 8:slike koje ukazuju na Svetiπte, ËiπÊenje Svetiπta i naroda, sud i stvaranje.

Osim toga, nekoliko izraza u Danielu 8 podsjeÊa na Dan pomirenja.Mali rog stvara “otpad” (Daniel 8,12.13), πto je pojam koji se pojavljujeposebno u Levitskom zakoniku 16,16.21. Njime se opisuje grijeh po-bune od kojeg se moguÊe oËistiti samo na dan ËiπÊenja Svetiπta. Izraz“Svetiπte” (kodeπ) neposredno povezuje tekst u Danielu 8,14 s Levit-skim zakonikom 16, gdje se kodeπ pojavljuje u znaËenju Svetinje nadsvetinjama (Levitski zakonik 16,2.3.16.17.20.23.27.33). Izjava da je “Sve-tiπtu” vraÊeno njegovo pravo mjesto podsjeÊa na Dan pomirenja, kada se“Svetiπte” Ëistilo od “prijestupa” (Levitski zakonik 16,16). SpecifiËnaupotreba simbola æivotinja (“ovan” i “jarac”) takoer ukazuje na Danpomirenja (Levitski zakonik 16,5), kao i kasniji opis jarca kao “rutavog”(Daniel 8,21), πto se kaæe i za dva jarca na Dan pomirenja.

Rat malog roga na vjerskom podruËju omest Êe i skratiti Boæjesudjelovanje u kontekstu eshatoloπkog Dana pomirenja. Tako konaËnodolazi kraj strahoti, a Boæjem narodu, pravom bogosluæju i SvetiπtuvraÊa se njihova prava, zakonita uloga, dok, u konaËnom smislu, i samBog biva obranjen i opravdan. Kao πto je na Dan pomirenja Bog pokazi-vao da je pravedan u svojim postupcima i sudovima opraπtajuÊi vjernimai osuujuÊi nevjerne i buntovne, tako i eshatoloπki Dan pomirenja po-tvruje da je Bog pravedan i kada spaπava i kada kaænjava.

Sve πto bismo joπ mogli nauËiti iz Daniela 8,14 trebalo bi nampokazati da ni poslije svih proteklih vjekova Bog nije zaboravioobeÊanja koja nam je dao da Êe kazniti zle i nagraditi svoje vjernei odane sluge. Kako se moæete dræati ovih obeÊanja, posebno uvremenima nevolje? Bez ovih obeÊanja, kakvu bismo nadu uopÊeimali?

82

»ETVRTAK 5. prosinca

DANIEL 8; 9

Izraz preveden kao “vienje” (hebrejski hazon) iz pitanja postavlje-nog u Danielu 8,13 odnosi se na cjelokupno vienje u Danielu 8,3-11(vidi i Daniel 8,1.2.13.15) i obuhvaÊa vrijeme Medo-Perzije (ovan), GrËke(jarac) i krπÊanskog Rima (mali rog). Kada se za trajanje vienja navodiizraz “dvije tisuÊe i tri stotine veËeri i jutara”, moramo, prema tome,razumjeti da ona pokriva vrijeme od Medo-Perzije do vremena svrπetka.Tekst nekoliko puta naglaπava da se vienje odnosi na “vrijeme po-sljednje” (Daniel 8,17) i za “daleke dane” u buduÊnosti (Daniel 8,26). Sobzirom na to, doslovnih 2300 dana i noÊi ni izdaleka ne traju dovoljnodugo da pokriju vremensko razdoblje najavljeno u vienju. Upravo zatose ova brojka mora tumaËiti prema naËelu “dan za godinu” kao 2300godina, prema primjeru u Ezekielu 4,5.6 i u Brojevima 14,34.

Ipak ostaje pitanje: Otkad je potrebno raËunati poËetak ovog raz-doblja od 2300 godina?

Biblijski struËnjaci, i hebrejski i krπÊanski, ustanovili su da postojisnaæna veza izmeu Daniela 8,14 i 9,24-27, teksta za koji se veÊ dugonaglaπava da je snaæno proroËanstvo koje ukazuje na dolazak Mesije,Krista.

»itajte Daniel 9,24-27. ©to se dogaa u ovim redcima? Na kojisu naËin ovi tekstovi povezani s tekstom u Danielu 8,14?

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

Dok se izraz “vienje” (hazon) odnosi na cjelokupno proroËanstvou Danielu 8, drugi izraz mareh, takoer preveden kao “vienje”, poseb-no ukazuje na “vienje (mareh) o veËerima i jutrima” (Daniel 8,26).Upravo mareh, izraz koji se odnosi na 2300 veËeri i jutara, Daniel nijemogao razumjeti (Daniel 8,27). Aneo mu je objasnio sve ostalo.

Nekoliko godina nakon toga, isti aneo Gabriel pojavljuje se predDanielom da mu objavi poruku kako bi mogao razumjeti “vienje (ma-reh)” o 2300 veËeri i jutara (Daniel 9,23). ProroËanstvo o sedamdeset“sedmica” koje nalazimo u tim redcima pomaæe nam da razumijemoproroËki vremenski odsjeËak iz Daniela 8,14. Glagol “odreeno” na po-Ëetku teksta u Danielu 9,24, koji se najbolje moæe prevesti kao “od-mjereno” ili “odsjeËeno”, nagovjeπtava da je sedamdeset “sedmica” sa-mo dio duæeg razdoblja od 2300 veËeri i jutara. Prema tome, proroËan-stvo o sedamdeset “sedmica” odsjeËeno je od veÊeg proroËanstva o 2300veËeri i jutara iz Daniela 8,14. To nam daje poËetnu toËku za proroËkovremensko razdoblje opisano u Danielu 8,14.

83

PETAK 6. prosinca


»itajte u knjizi Ellen G. White Velika borba poglavlja pod naslovom“©to je Svetiπte”, str. 324, i “U Svetinji nad svetinjama”, str. 335.

U Danielu 9,24-27, poËetak razdoblja od 70 tjedana odreen je rije-Ëima “od Ëasa kad izae rijeË ‘Neka se vrate i neka opet sagrade Jeru-zalem.’” Ezra izvjeπtava o tri proglasa koji se odnose na Jeruzalem iHram, ali samo je treÊi, o kojem se govori u 7,12-26, imao prave rezultate.Perzijski kralj Artakserkso I. izdao je ovaj proglas 457. g. pr. Kr. Unjemu se govori i o gradnji Hrama i Jeruzalema kao politiËkog i uprav-nog srediπta (Ezra 7,25.26). Biblijski pisac samo poslije ovog proglasaizraæava zahvalnost kojom se slavi Bog πto je nadahnuo kralja (Ezra7,27.28). Jedino s godinom 457. pr. Kr. kao poËetkom razdoblja od 70tjedana (πto znaËi 490 godina) dolazimo do Kristovog vremena, do vremenaMesije, Kneza iz Daniela 9,25-27. To proroËanstvo daje nam toËno vrijemepoËetka 2300 veËeri i jutara, koje poËinje 457. g. pr. Kr. i zavrπavaistekom 2300 godina, dakle 1844. g. po Kr.


1. Objasnite vezu izmeu Daniela 8,14 i Daniela 9,24-27. ©too vaænosti proroËanstva u Danielu 8,14 govori Ëinjenica da je takotijesno povezan s prevaænim proroËanstvom iz Daniela 9,24-27?

2. “Boæji narod treba jasno razumjeti predmet Svetiπta i istra-ænog suda. Svima je osobno potrebno poznavanje poloæaja i djelanaπeg Velikog sveÊenika. U protivnom Êe im biti nemoguÊe iskazatiprijeko potrebnu vjeru za ovo vrijeme ili zauzeti mjesto πto ga jeBog za njih predvidio.” (Ellen G. White, Velika borba, str. 386)Zaπto je toliko vaæno da dobro razumijemo sva ova zbivanja?

3. Kad govore o malom rogu, proroËanstva u Danielu 7 i 8 bavese samo Rimom, i niËim drugim — ne komunizmom, niti islamom.Kako, meutim, moæemo ostati vjerni ovim uËenjima a da nikoga neranjavamo nepotrebno? Zaπto moramo istaknuti da mi ukazujemona sustav, a ne na pojedince koji su njegov dio?

2300 dana (2300 godina

70 tjedana (490 godina) 1810 godina

457. prije Krista 1844.34.

84



..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................


..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

“Svaka usrdna molitva za milost i snagu bit Êe usliπana. ... Kadtraæite ono πto je nuæno za dobrobit vaπe duπe, vjerujte da Êete to dobitii dobit Êete. Prihvatite Njegove darove cijelim svojim srcem jer je Isusumro da biste vi mogli imati dragocjenosti Neba i konaËno naÊi dom snebeskim anelima u Boæjem kraljevstvu.” (Ellen G. White, The Youth’sInstructor, 7. srpnja 1892.)

85

POUKA 11 7.—14. prosinca 2013.

Naπa proroËka vijest“Uto spazih nekoga drugog anela gdje leti u najviπem di-

jelu neba noseÊi jednu neprolaznu radosnu vijest koju mu jetrebalo navijestiti stanovnicima zemlje: svakom narodu i ple-menu, jeziku i puku. Vikao je jakim glasom: ’Bojte se Boga izahvalite mu, jer je doπao Ëas njegova Suda! Poklonite se Stvo-ritelju neba i zemlje, mora i izvora voda!’” (Otkrivenje 14,6.7)

Biblijski tekstovi: Otkrivenje 10; 11,17.18; 13; 14; Daniel 12,4-9; Postanak/1. Mojsijeva 7,11; 11,1-9; Jeremija 50,51.

Vijest o sudu u sedmom i osmom poglavlju Daniela neposredno jepovezana sa scenarijem velike borbe izmeu Krista i Sotone opisanimu Otkrivenju 12—14. Tu nalazimo vijesti trojice anela koje naglaπavajustvaranje, sud i Evanelje (Otkrivenje 14,6-12). Ovi tekstovi objavljujuBoæji æurni, zavrπni poziv ljudima da se pripreme za drugi dolazak IsusaKrista.

Vijest prvog anela je “neprolazna radosna vijest”, jer je to istaistina koju su apostoli propovijedali kada su pozivali ljude da se “obrateod tih ispraznih stvorova æivome Bogu, koji stvori nebo, zemlju, morei sve πto je u njima” (Djela 14,15; usporedite s Djelima 4,24). Vaænostove poruke naglaπena je Ëinjenicom da se i sama rijeË “radosna vijest”(Evanelje) pojavljuje samo ovdje u cijelom Otkrivenju. Kada god pro-povijedamo o dogaajima na svrπetku vremena, moramo voditi raËuna otome da “radosna vijest” bude u srediπtu naπeg propovijedanja.


86


VRIJEME RAZO»ARANJA

»itajte Otkrivenje 10. Koju vijest donosi aneo s knjiæicom?©to znaËi da apostol treba “ponovno prorokovati”?

..................................................................................................................................

Opis anela podsjeÊa na opis Isusa Krista (Otkrivenje 1,13-16) i naËovjeka “odjevena u lanene haljine” iz Danielovog posljednjeg vienja(Daniel 10,5.6; 12,5-7), πto pokazuje da se radi o jednoj te istoj osobi.U Danielu 12,6.7 on se zaklinje imenom Onoga koji vjeËno æivi da Êe seispuniti proroËanstvo o tri i pol vremena (1260 godina), koje upravoobjavljuje. To je ponavljanje kljuËnog proroËanstva iz Daniela 7,25; 12,7,koje govori da Êe se Boæji narod suoËiti sa straπnim progonstvom.

Bilo je odreeno da Knjiga proroka Daniela ostane zapeËaÊena svedo svrπetka vremena. Tada treba biti otvorena i tada Êe mnogi steÊi novespoznaje na temelju njezinih tekstova (Daniel 12,4-9). Kad je zavrπiloproroËko razdoblje od 1260 godina, doπlo je i vrijeme da se knjiga otvorii da se znanje poveÊa. Sve je to simboliËki prikazano otvorenom knji-gom u ruci anela iz Otkrivenja 10. Od tada nadalje, Danielova Êe seproroËanstva sve pravilnije tumaËiti i sve Êe viπe ljudi saznati za njih.

U isto vrijeme, Otkrivenje 10 pokazuje da to iskustvo neÊe biti ugo-dno. Ivan je progutao knjigu kao πto mu je bilo zapovjeeno, i ona mu jebila slatka u ustima, ali gorka u utrobi. Ivan ovdje simboliËki prikazujeljude koji su prihvatili Knjigu proroka Daniela kao dio svojeg unutarnjegosvjedoËenja. Vjerujemo da se ovaj proroËki opis odnosi na proroËkipokret Williama Millera, koji se pojavio u prvoj polovini 19. stoljeÊa kaorezultat opÊeg zanimanja za dogaaje posljednjeg vremena. On takoeropisuje i gorko razoËaranje onih koji su vjerovali da se dugoroËno Da-nielovo proroËanstvo odnosi na njihovo vrijeme, ali na drugaËiji naËin.ProroËanstvo o 2300 dana i noÊi nije najavljivalo drugi dolazak IsusaKrista, veÊ poËetak odigravanja velikih prizora suda iz Daniela 7.

Neposredno nakon ovog gorkog iskustva, Ivanu je bilo reËeno damora “ponovo proricati o mnogima pucima, narodima, jezicima i kra-ljevima” (Otkrivenje 10,11). Ovo se ispunilo sveopÊim propovijedanjem“neprolazne radosne vijesti” svim narodima na Zemlji, propovijedanjemu kojem svi mi sudjelujemo u okviru evaneoskih napora naπe Crkve.

RazoËaranje nije strano krπÊanima, posebno kada pogreπno shvateznaËenje nekih dogaaja. Svakako je i iskustvo uËenika u razdobljuizmeu UËiteljeve smrti i uskrsnuÊa bilo porazno. Takvo je bilo i isku-stvo milerita 1844. godine. Kako se moæemo boriti s razoËaranjem negubeÊi vjeru? Koje nam biblijsko obeÊanje pomaæe da izdræimo kada sei sami suoËimo s razoËaranjem?

87


BOJTE SE BOGA!

Vijest prvog anela poziva nas da se bojimo Boga. ©to to znaËi?Vidi i Psalam 34,8-23.

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

Strah se moæe shvatiti na dva naËina. Prvo, postoji strah koji seiskazuje strahopoπtovanjem i pokornoπÊu. Na tu vrstu straha prvi aneoæeli privuÊi naπu pozornost. Oni koji se boje Boga Njegovi su istinskivjernici (Otkrivenje 11,18). Bojati se Boga znaËi poπtovati Ga (Otkrivenje14,7), slaviti Ga (Otkrivenje 19,5), sluπati Ga (Otkrivenje 14,12) i proslav-ljati Njegovo ime (Otkrivenje 15,4). Strah od Boga u vijesti prvog anelaznaËi priznati Boga kao Suca i Stvoritelja i oboæavati Ga.

Drugo, postoji i strah u smislu da se plaπimo πto Êe Bog prije iliposlije suditi svijetu. Za bezakonike vijest o sudu je vijest uæasa. Upravozato vijesti trojice anela nazivamo i Boæjim posljednjim upozorenjemsvijetu. Pojam “opomene” ukazuje na neπto Ëega se treba bojati. Onikoji su izgubljeni doista se imaju Ëega plaπiti.

Meutim, sve dok nam milost stoji na raspolaganju, sve dok Bogpokuπava izgubljene pokrenuti na pokajanje, Boæji strah moæe biti po-buda da poËnemo traæiti Boga (vidi Otkrivenje 11,13). Iako je spasonosniodnos s Bogom utemeljen na ljubavi, ponekad je ljudima potrebna idobra doza straha da bi im otvorila oËi. Ako je opomena nuæan naËin daim se privuËe pozornost, zaπto ne?

Mi znamo da je Bog ljubav i da niπta nije tu ljubav pokazalotako jasno kao kriæ. Osim toga znamo da Bog ljubi ovaj svijet i daBogu nanosi neizmjernu bol kada vidi πto je grijeh naËinio od njega.Bog ljubavi i pravednosti neÊe dovijeka sjediti mirno ostavljajuÊigrijeh nekaænjenim. “Straπno je upasti u ruke Boga æivoga.” (Hebre-jima 10,31) Kako stvoriti ravnoteæu u razumijevanju Boæje ljubaviprema nama i Njegovog gnjeva protiv zla koje nas je toliko ranilo?

88

UTORAK 10. prosinca

GNJEV NARODA

»itajte Otkrivenje 14,7. O kojem sudu govori ovaj redak?

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

Sud o kojem se ovdje govori zapoËeo je prije Kristovog drugogdolaska, koji je opisan u Otkrivenju 14,14-20. Prema tome, radi se opredadventnom ili istraænom sudu iz Daniela 7. Njegov poËetak, kojiDaniel 8,14 stavlja u 1844. godinu, podudara se s Ëinjenicom da trojicaanela svojim vijestima pozivaju narod da se pokloni Bogu i da odbacizvijer i njezin kip. Ovaj kip je mogao nastati samo nakon proroËka 42mjeseca ili 1260 dana, jer se radi o istom razdoblju koje zavrπava 1798.godine (Otkrivenje 13,3-5.12-14).

Kada odjekne zavrπni poziv u Otkrivenju 14,6-12, vrata milosti joπÊe biti otvorena jer se narod i dalje poziva da odbaci Babilon i da sepokloni æivome Bogu.

©to je sve obuhvaÊeno Boæjim sudom? Otkrivenje 11,17.18.

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

Bog odgovara na gnjev naroda time πto pokazuje svoju moÊ. Ot-krivenje 13 opisuje ovaj gnjev koji je Sotona izazvao svojim gnjevom(Otkrivenje 12,17). Iz perspektive tlaËenih vjernika, taj stalni vapaj upuÊenje kao poziv na Gospodnji sud (Otkrivenje 6,10), jer im izgleda da je sudjako zakasnio. Meutim, on poËinje u proreËeno vrijeme, a eshatoloπkiDan pomirenja odvija se onako kako je predvieno Gospodnjim planom.

Otkrivenje 11,17.18 pruæa kratak pregled Boæjeg suda. On poËinjena Nebu i prenosi se na Zemlju, kada Bog uniπtava zle sile koje suiskvarile ljudski rod (Otkrivenje 19,21). Boæji gnjev pojavljuje se u nebe-skom Svetiπtu i izlijeva se na Zemlju u obliku sedam zala (Otkrivenje15-18).

O drugom Kristovom dolasku Bog Êe nagraditi vjerne (Otkrivenje22,12). KonaËno, Bog sudi mrtvima i iskorjenjuje zlo (Otkrivenje 20,11-15). Kada sve zavrπi, Boæji karakter bit Êe obranjen i opravdan predoËima cijelog svemira. Svi Êe moÊi vidjeti da je On pravedan i poπten nasvim svojim putovima. Dotad se trebamo dræati Njega cijelim srcem,duπom i umom, uzdajuÊi se da Êe sve proteÊi prema Boæjem odreenomplanu.

89

SRIJEDA 11. prosinca

POKLONITE SE STVORITELJU

Sræ Otkrivenja je bogosluæje, oboæavanje. Dok Zmaj, Zvijer iz morai Zvijer sa zemlje (Ëesto ih nazivaju i “laænim trojstvom”) udruæujusnage da bi ujedinili svijet oko laænog bogosluæja (vidi i Otkrivenje13,4.8.12.15; 14,9.11), Bog poziva ljudski rod da se pokloni Stvoritelju(Otkrivenje 14,7). Oni koji se ne klanjaju “kipu Zvijeri”, izlaæu se opas-nosti da izgube svoj zemaljski æivot (Otkrivenje 13,15; vidi i Daniel 3),dok oni koji se klanjaju tom kipu gube vjeËni æivot (Otkrivenje 14,9-11).Kakvog li izbora!

»itajte Otkrivenje 14,12. ©to nam to govori o ulozi Boæjihzapovijedi u zavrπnom sukobu?

..................................................................................................................................

Oboæavanje je neraskidivo povezano s Boæjim zapovijedima. Trinae-sto i Ëetrnaesto poglavlje Otkrivenja mnogo puta spominju Deset zapo-vijedi: “kip” (Otkrivenje 13,14.15; 14,9.11), idolopoklonstvo (Otkrivenje13,4.8.12.15; 14,9.11), bogohuljenje (Otkrivenje 13,1.5.6), subota (Otkri-venje 14,7), ubojstvo (Otkrivenje 13,10.15) i preljub (Otrkivenje 14,4.8).Zavrπni “sukob izbit Êe ... izmeu Boæjih zapovijedi i zapovijedi ljud-skih” (Ellen G. White, Izraelski proroci i kraljevi, str. 120).

Nakon pojave teorije evolucije, postalo je posebno vaæno da uzdig-nemo i potvrdimo svoje vjerovanje u stvaranje od πest dana. Taj nauk jetemelj naπeg oboæavanja Gospodina i Stvoritelja. Teorija evolucije, Ëaki u onom dijelu za koji se tvrdi da slijedi Bibliju, odbacuje sva osnovnavjerovanja naπe Crkve. Bez stvaranja, vjerovanje u “neprolaznu radosnuvijest” i u niz drugih doktrina, kao πto je na primjer sedmi dan odmora,subota, ozbiljno se dovodi u pitanje, Ëak i odbacuje.

ReËenica u kojoj se Bog opisuje kao Onaj koji je stvorio nebozemlju i more kao da poziva na svetkovanje sedmog dana po Boæjojzapovijedi (Izlazak 20,11). Subota je srediπnje pitanje u sukobu okoBoæjih zapovijedi. Viπe od bilo koje druge zapovijedi, odredba o odree-nom danu bogosluæja prikladna je za ispit vjernosti jer se ne moæepotvrditi nikakvim logiËnim razlozima. Mi je svetkujemo jedino zato πtonam je Bog tako zapovjedio. Stvaranje ide ruku pod ruku sa sudom.Izraz “izvori vodeni” (Otkrivenje 14,7) podsjeÊa na potop (Postanak 7,11)i ukazuje na Boga kao pravednog Suca svijeta (2. Petrova 3,5-7).

Niπta od onoga u πto vjerujemo ne bi imalo nikakvog smisla kadne bi bilo vjere u Boga kao Stvoritelja, i niπta u Bibliji nije takojasno kao znak Boæje stvaralaËke moÊi — subota. Koliko ozbiljno vishvaÊate subotu? Kako moæete steÊi dublje iskustvo s Gospodinomputem posluπnosti ovoj Njegovoj zapovijedi?

90


POSTOJANOST (STRPLJIVOST) SVETIH

Druga i treÊa aneoska vijest u Otkrivenju 14,6-12 upuÊuju opo-mene svima koji ne sluπaju Boæji poziv upuÊen preko prvog anela. Akoljudi nastave iÊi svojim zlim putem, imat Êe dio u sedam zala Boæjegagnjeva, koja se nazivaju i “vinom gnjeva Boæjega” (Otkrivenje 14,10). ToÊe se vino izliti na one koji ostanu u Babilonu.

U Bibliji je Babilon simbol pobune protiv Boga (Postanak 11,1-9;Jeremija 50,51). Babilon drsko zauzima Boæje mjesto i ponaπa se kaoneprijatelj Boæjeg naroda. U novozavjetno vrijeme Babilon postaje sim-bol Rima (1. Petrova 5,13). U Otkrivenju bludnica Babilon je vjersko-politiËka sila koja se protivi Bogu i Njegovom narodu, i koja pokuπavazavladati svijetom. Tekst u Otkrivenju 13,15-17 opisuje babilonsku kri-zu, kada se sile Zvijeri iz Otkrivenja 13 pridruæe silama progoniteljaOstatka Boæjeg naroda. Babilon je tako simbol saveza otpalih crkavaposljednjeg vremena s iskvarenim politiËkim silama u svijetu.

Kao πto smo juËer prouËavali, tekst u Otkrivenju 14,12 jasno opi-suje Boæji vjerni Ostatak. Izraz “postojanost” ili “strpljivost” svetih neopisuje toliko pasivno trpljenje neprijateljskih aktivnosti, veÊ ustrajnoËekanje Isusa Krista. Vjernici ne samo da dræe zapovijedi, veÊ ih i ob-javljuju svijetu.

U isto vrijeme, “vjera Isusova” moæe se odnositi na vjeru vjernikau Isusa, ali i na Isusovu vjernost koja pomaæe vjernicima da izdræe unevoljama. Kraj vijesti treÊeg anela usmjerava naπ pogled na Isusa.Njegovim zaslugama i Njegovom vjernoπÊu, Boæji narod je ustrajao iodræao Njegove zapovijedi. “Nekolicina mi je pisala raspitujuÊi se je liporuka o opravdanju vjerom vijest treÊeg anela, i ja sam odgovarala: ’Toje doista vijest treÊeg anela!’” (Ellen G. White, Odabrana svjedoËan-stva, sv. 1, str. 372)

Iako Boæje zapovijedi zauzimaju srediπnje mjesto u konaËnomsukobu, Duh proroπtva kaæe da je opravdanje vjerom prava bitvijesti treÊeg anela. Kako nam to pomaæe da razumijemo zaπto seprije svega trebamo oslanjati jedino na Isusa i Njegove zasluge zanaπe spasenje kao svoju najveÊu nadu, koja nas treba provesti krozzavrπne sukobe na svrπetku vremena?

91

PETAK 13. prosinca


Za daljnje informacije o tumaËenju vijesti trojice anela iz peraEllen G. White, Ëitajte u knjizi Velika borba poglavlja “PreteËe jutra”,“Jedan ameriËki reformator”, “Svjetlo πto svijetli u tami” i “Veliko vjer-sko buenje” u vezi s prvom aneoskom vijeπÊu.

O vijesti drugog anela Ëitajte u knjizi Velika borba poglavlja podnaslovom “Ispunjena proroËanstva”, “©to je Svetiπte?” i “U Svetinji namsvetinjama”. O vijesti treÊeg anela Ëitajte u Velikoj borbi poglavlja podnaslovom “Nepromjenjivost Boæjeg zakona” i “Djelo reforme”.

“Od svih koji sebe smatraju krπÊanima, adventisti sedmoga danatrebali bi biti meu prvima koji Êe uzdizati Krista pred svijetom. Objav-ljivanje treÊe aneoske vijesti poziva na iznoπenje istine o suboti. Ovuistinu treba objavljivati zajedno s drugima koje su obuhvaÊene vijeπÊu;ali veliko privlaËno srediπte poruke, Isus Krist, ne smije se izostavljati.Upravo su se pod Kristovim kriæem srele milost i istina, a pravednost imir se poljubili. Greπnik mora biti naveden da gleda na Golgotu; jedno-stavnom vjerom malog djeteta on se mora osloniti na zasluge Spasitelja,prihvaÊajuÊi Njegovu pravednost, vjerujuÊi u Njegovu milost.” (Ellen G.White, Gospel Workers, str. 156,157)

PITANJA ZA RAZMI©LJANJE1. Upozorenja igraju znaËajnu ulogu u naπem druπtvu i naπim

svakidaπnjim meusobnim odnosima. U najveÊem broju sluËajeva,upozorenja se daju na dobro onima koje upozoravamo. Kako moæemoozbiljne opomene sadræane u treÊoj aneoskoj vijesti uputiti natakav naËin da se prikaæe prekrasna nada koju pruæaju?

2. Niπta od onoga πto vjerujemo nema nikakvog smisla ako seteorija evolucije prihvati kao temelj naπih vjerovanja. Jedan ateistje rekao da je evolucija kiselina koja nagriza sve πto dotakne. To bise posebno moglo odnositi na vijesti trojice anela iz Otkrivenja14, Ëija je srediπnja tema stvaranje i otkupljenje. Zaπto kao Crkvane smijemo dopustiti da evolucija prodre u naπa vjerovanja?

3. U naπoj Crkvi vijesti trojice anela iz Otkrivenja 14 dragocjenisu putokaz koji sadræi sve Boæje poruke za posljednje vrijeme kojetrebamo objavljivati. Iako su mnogi vjernici Crkve dobro upoznatis tim porukama, sigurno ima i onih koji imaju nekih pitanja u vezisa znaËenjem ovog ili onog teksta. Kako biste ukratko objasniliznaËenje posljednjeg Boæjeg poziva ovom svijetu i πto on znaËi zaljude?

4. Zdrav pogled na æivot ukljuËuje i zdravu dozu straha. Misliteli da se to moæe odnositi i na krπÊanski æivot? Zaπto tako mislite?

92



..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................


..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

“Dio je Boæjeg plana da nam kao odgovor na molitvu vjere dade onoπto nam ne bi dao da Ga nismo molili.” (Ellen G. White, Velika borba,str. 415)

93

POUKA 12 14.—21. prosinca

KozmiËki sukob oko Boæjegkaraktera

“I Ëuh gdje ærtvenik govori: ‘Da, Gospodaru, Boæe, Svemo-guÊi, istiniti su i pravedni tvoji sudovi!’” (Otkrivenje 16,7)

Biblijski tekstovi: Ezekiel 28,12-17; 36,23-27; Izaija 14,12-15; Ivan 1,6-12; Zaharija 3,1-5; 1. Ivanova 4,10; 2. Timoteju 4,8.

Mi krπÊani promatramo stvarnost kroz naoËale biblijskog otkrive-nja o velikoj borbi izmeu Krista i Sotone, izmeu dobra i zla. Da seposluæimo izrazom iz filozofije — pojam velike borbe je “meta-narativ”Biblije, velika, sveobuhvatna priËa koja nam pomaæe da objasnimo svijetu kojem æivimo i dogaaje koji se odigravaju u njemu.

Srediπnje mjesto u toj borbi zauzima Svetiπte koje, kao πto smovidjeli, simboliËki prikazuje srediπnju temu Biblije, temu koja se pro-vlaËi kroz njezine stranice od samog poËetka pa sve do kraja povijestispasenja — otkupljenje ljudskog roda smrÊu Isusa Krista. Kada se pra-vilno shvati, poruka Svetiπta pomaæe nam da upoznamo Boæji karakterkoji Sotona napada od trenutka kada je velika borba zapoËela na Nebu.

Tijekom ovog tjedna prouËavat Êemo neke odrednice u tom velikomsukobu izmeu Krista i Sotone koje nam otkrivaju istinu o Boæjemkarakteru i koje razobliËuju Sotonine laæi.


94


POBUNA U NEBESKOM SVETI©TU

»itajte Ezekiel 28,12-17 i Izaija 14,12-15. ©to nam ovi tekstoviotkrivaju o Luciferovom padu?

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

Na prvi pogled, tekst u Ezekielu 28,11 kao da govori o nekomzemaljskom vladaru. Meutim, nekoliko nas razloga navodi na zaklju-Ëak da je ovdje rijeË o Sotoni.

Za poËetak, o ovom se biÊu govori kao o pomazanom kerubinuzaπtitniku (Ezekiel 28,14), πto nas podsjeÊa na Svetinju nad svetinjamana Zemlji, u kojoj su dva kerubina zaklanjala KovËeg saveza i prisutnostsamoga Gospodina (Izlazak 37,7-9). Ovo nebesko biÊe hodalo je usredognjenog kamenja, na “svetoj gori Boæjoj” (Ezekiel 28,14) i usred “Ede-na, vrta Boæjeg” (Ezekiel 28,13): oba ova mjesta podsjeÊaju nas na Sve-tiπte. “Resio te dragulj svaki” iz 13. retka opisuje dio naprsnika velikogsveÊenika (Izlazak 39,10-13), tako da se Ëak i tu naπe misli vraÊajuSvetiπtu.

Poπto je opisao nadmoÊni sjaj kerubina, tekst prelazi na njegovmoralni pad. Slava mu je udarila u glavu. Ljepota ga je uzoholila, njegovsjaj je pokvario njegovu mudrost, a njegova “trgovina” (vjerojatno semisli na klevetanje Boæjeg karaktera i nagovaranje anela na pobunu)uËinila je njegov karakter nasilnim.

Nadalje, dok ohole zemaljske sile pokuπavaju nakon Zemlje pokori-ti i Nebo, u Izaiji 14,12-15 “sin Zorin” (latinski Lucifer) kreÊe se usuprotnom smjeru: pada s Neba na Zemlju, πto ukazuje na njegovoizvanzemaljsko podrijetlo. Drugi izrazi, kao πto su “povrh zvijezda Bo-æjih prijesto Êu sebi diÊi” i “na zbornoj Êu stolovati gori na krajnomsjeveru” samo pojaËavaju dojam da se radi o nebeskom biÊu. Dok suredci 12 i 13 u proπlom vremenu, 15. redak iznenada prelazi u buduÊevrijeme. Ova promjena vremena ukazuje na pad s Neba na Zemlju kojise dogodio u proπlosti (Izaija 14,12), ali da Êe doÊi i do drugog pada, sazemlje u grob, ali u buduÊnosti (Izaija 14,15). Ovo se svakako ne odnosini na kakvog babilonskog kralja, veÊ je jasno da se govori o samomLuciferu.

Savrπeno biÊe koje je stvorio savrπeni Bog pada u grijeh? ©tonam to govori o stvarnosti moralne slobode u Boæjem svemiru? ©tonam ta sloboda otkriva o Boæjem karakteru?

95


OPTUÆBE

Nakon pada s Neba, Sotona pokuπava oklevetati Boæji karakter. Onto Ëini u Edenu (Postanak 3,1-5), usred prvog Svetiπta na Zemlji. Sotonaje svoju pobunu, koja je poËela na Nebu, prenio dolje, u zemaljskoSvetiπte u Edenu. Poπto je isplanirao susret s Evom putem zmije kaoposrednika, otvoreno je otrovao njezin um miπlju da im je Bog uskrationeπto πto bi za njih bilo veoma dobro, da im je uskratio neπto πto impripada. Na taj je naËin, mada podmuklo, pogreπno prikazao Boæji kara-kter.

Pad Adama i Eve privremeno je postavio Sotonu na prijestolje ovogsvijeta. Nekoliko tekstova nagovjeπtava da je Ëak ponovno zadobio ipristup nebeskim dvorima, ali sada kao “knez ovoga svijeta” (Ivan 12,31),kao onaj koji poput lopova vlada Zemljom iako nije njezin vlasnik.

»itajte Job 1,6-12 i Zaharija 3,1-5. Kako se velika borba otkrivau ovim tekstovima?

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

Ovi nam tekstovi daju uvid u onaj dio velike borbe koji se odvija naNebu. Sotona prikazuje Jobovu pravednost kao sebiËno sluæenje vlasti-tim probicima (“Ako budem dobar, Bog Êe me blagosloviti.”). Time na-govjeπtava da Job ne sluæi Bogu zato πto je Bog toga dostojan, veÊ zatoπto je to u Jobovom interesu, πto Êe mu sluæenje Bogu donijeti blago-slove. Ako se to ne ostvari, Job Êe odbaciti svoju vjeru.

U sluËaju Joπue, velikog sveÊenika, i u sluËaju drugih vjernika (vidiOtkrivenje 12,10), Ellen G. White kaæe da Sotona “optuæuje Boæju djecutrudeÊi se da njihov sluËaj prikaæe u πto oËajnijem svjetlu. On predGospodinom navodi njihova zla djela i njihove nedostatke.” (Isusoveusporedbe, str. 109)

Ipak, u oba sluËaja Boæja pravda na kraju pobjeuje. Nakon svih tihoptuæbi nameÊe se samo jedno pitanje: je li Bog pravedan i poπten usvim svojim postupcima? Boæji karakter se stavlja na ispit. Je li Bogpravedan kada spaπava greπnike? Je li pravedan kada nepravednogaproglaπava pravednikom? Ako je pravedan, onda ga mora kazniti; ako jemilostiv, mora mu oprostiti. Kako moæe biti i jedno i drugo?

Kada bi Bog bio samo Bog pravde, kakva bi bila vaπa sudbinai zaπto biste je zasluæili?

96

UTORAK 17. prosinca

OBRANA KRIÆA

Od samog poËetka Bog nije ostavljao nikakve sumnje da Êe doka-zati neosnovanost Sotoninih optuæbi i da Êe pokazati svoju beskrajnuljubav i pravednost. Njegova pravednost zahtijeva da kazna za Ëovjekovegrijehe bude izvrπena. U svojoj ljubavi On æeli vratiti ljudski rod u zajed-niπtvo sa sobom. Kako Êe Bog to uspjeti ostvariti?

Na koji je naËin Bog pokazao svoju ljubav i pravednost? 1.Ivanova 4,10; Rimljanima 3,21-26.

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

Boæji karakter pun ljubavi i pravednosti otkrio se na najpotpunijinaËin u Isusovoj smrti. Bog nas je ljubio i poslao svoga Sina da budeærtva pomirnica za naπe grijehe (1. Ivanova 4,10; Ivan 3,16). BuduÊi daje sam platio kaznu za krπenje Zakona, Bog je pokazao svoju praved-nost; zahtjevi Zakona su se morali ispuniti i oni su bili ispunjeni nakriæu. Sam Krist ih je ispunio!

U isto vrijeme, ovim pravednim Ëinom Bog je pokazao svoju milosti svoju ljubav jer je Kristova smrt bila zamjeniËka. On je umro za nas,umjesto nas, tako da se mi ne moramo suoËiti sa smrÊu. To je zadivljujuÊedostignuÊe Evanelja — da sam Bog nosi na sebi kaznu koju je Njegovapravednost zahtijevala, kaznu koja je po Zakonu bila odreena nama.

Tekst u Rimljanima 3,21-26 biblijski je dragulj kad je rijeË o Boæjojpravednosti i otkupljenju u Isusu Kristu. Kristova ærtva na kriæu jeotkrivenje Boæje pravednosti, “da dokaæe da je pravedan i da opravdavaonoga koji vjeruje u Isusa” (Rimljanima 3,26).

Simbolika Svetiπta donosi okvir Kristove smrti. Tijekom prethodnihtjedana vidjeli smo da je Njegova smrt savrπena zamjeniËka ærtva i da jeKrist “Pomiriliπte po vjeri” (Rimljanima 3,25). Ukratko, i Stari i Novizavjet otkrivaju da je Kristovo poslanje bilo simboliËki prikazano sluæ-bom u zemaljskom Svetiπtu.

“S neizmjernim zanimanjem stanovnici svjetova koji nisu palioËekivali su da vide Jahvu kako ustaje i uniπtava stanovnike Ze-mlje. ... Meutim, umjesto da uniπti svijet, Bog je poslao svoga Sinada ga spasi. ... U trenutku krize, kad je izgledalo da Êe Sotonapobijediti, Boæji Sin je doπao kao Poslanik boæanske milosti.” (EllenG. White, Isusov æivot, str. 22) ©to nam ovaj navod govori o Boæjemkarakteru?

97


OPRAVDANJE NA SUDU

Kao πto Biblija pokazuje, Boæji sud je radosna vijest za nas kojivjerujemo u Njega, koji se uzdamo u Njega i koji smo Mu vjerni iako nemoæemo “odgovoriti na optuæbe koje Sotona podiæe protiv nas” (Ellen G.White, Testimonies for the Church, sv. 5, str. 472). Meutim, sud se neodræava samo radi nas. On Êe opravdati Boga i Njegov karakter predcijelim svemirom.

Kako je Boæji karakter prikazan u sljedeÊim tekstovima o su-du? Psalam 96,10.13; 2. Timoteju 4,8; Otkrivenje 16,5.7; 19,2.

..................................................................................................................................

Boæji karakter otkrit Êe se na Njegovom sudu. Ono πto je veÊ Abra-ham razumio, na kraju Êe se pokazati pred cijelim ËovjeËanstvom: “Zarda ni Sudac svega svijeta ne radi pravo?” (Postanak 18,25) Razne fazesuda, s istragom na temelju otvorenih knjiga, omoguÊuju anelima (napredadventnom sudu) i pravednicima (na milenijskom sudu) da ispitajui uvjere se da je Bog pravedan u svojem postupanju s ljudima i da je usvakom sluËaju pokazao koliko je milostiv.

»itajte Filipljanima 2,5-11. Koji zadivljujuÊi dogaaj opisujuovi redci?

..................................................................................................................................

Tekst u Filipljanima 2,9-11 proriËe proslavljanje Isusa Krista. Dvijenajvaænije radnje naglaπavaju istu misao: Isus je Gospodin, i cjelokupnodjelo stvaranja priznat Êe Ga za Kralja. Prva je “da se Isusovu imenupokloni svako koljeno” (Filipljanima 2,10). Priklanjanje koljena uobiËa-jeni je opis priznavanja autoriteta nekog vladara. Ovdje se odnosi naklanjanje Kristu, na priznavanje Njegovog vrhovnog autoriteta. OdavanjepoËasti je sveopÊe: “na nebu, na zemlji, pod zemljom” (Otkrivenje 5,13).ObuhvaÊena su sva æiva stvorenja, nezemaljska biÊa na Nebu, oni kojiæive na zemlji i uskrsli. Oni koji Êe tako pokazati poπtovanje izgleda danisu samo spaπeni. Svi Êe priznati da je Bog Gospodin, Ëak i izgubljeni.

Druga radnja podrazumijeva da Êe svi priznati: “Gospodar je IsusKrist” (Filipljanima 2,11). Na kraju Êe svi priznati da je Bog bio pravedankada je uzvisio Krista kao Gospodina. Na taj Êe naËin sva stvorenjapriznati da je Boæji karakter, koji je bio u samom srediπtu optuæbitijekom velike borbe, pravedan i vjeran. »ak i sam Sotona, najveÊi Boæjineprijatelj, morat Êe priznati da je Bog pravedan i morat Êe se poklonitiKristovoj premoÊi. (proËitajte u knjizi Velika borba 42. poglavlje, “Sukobje zavrπen”, str. 521)

98


KOZMI»KI PRIZOR

U svojem Govoru na gori, Isus je izrekao ove zadivljujuÊe rijeËi:“Vaπe svjetlo neka tako zasja pred ljudima da vide vaπa djela ljubavi teslave vaπeg Oca nebeskog.” (Matej 5,16) Ovim je rijeËima Krist prikazaonaËelo koje se, premda ga je lako pogreπno protumaËiti, nalazi u cijelojBibliji. On govori da mi, kao Kristovi sljedbenici, moæemo biti na slavuili na sramotu Bogu svojim djelima.

»itajte Ezekiel 36,23-27. Kako je Bog branio Ëast svojega ime-na u starom Izraelu?

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

Ovo je jedan od klasiËnih tekstova koji govore o novom Savezu. Bognajavljuje da Êe djelovati na dramatiËan naËin i dovesti do kljuËne pro-mjene u svojem narodu. On Êe ih oËistiti (Ezekiel 36,25), dat Êe im novosrce i nov duh (Ezekiel 36,26) tako da Êe postati sveti narod koji Êeslijediti Boæje zapovijedi. Bog æeli opravdati i posvetiti vjernike kako bise preko njihovog æivota proslavio On i sve πto Ëini. (Ezekiel 36,23).

Naravno, kljuËni element u obrani Boæjeg karaktera pred svemiromjest kriæ. “Sotona je uvidio da je njegova laæ razobliËena. Njegova jevladavina otkrivena pred bezgreπnim anelima i svemirom. Otkrio jesebe kao ubojicu. Prolivπi krv Boæjeg Sina, izgubio je svaku naklonostnebeskih biÊa.” (Ellen G. White, Isusov æivot, str. 632)

U isto vrijeme, za novozavjetne Kristove sljedbenike kaæe se da su“gledanje svijetu, anelima i ljudima” (1. KorinÊanima 4,9). To znaËi dasve πto Ëinimo ne vide samo drugi ljudi, veÊ i nebeske sile. KakvosvjedoËanstvo dajemo? Svojim æivotom mi moæemo objaviti “mnogolikuBoæju mudrost” (Efeæanima 3,10) ili moæemo nanijeti sramotu i uvreduimenu Gospodina kojem prividno sluæimo.

Kakav prizor drugim ljudima i anelima pruæa vaπ æivot? Pro-slavlja li se njime Gospodin? Ili je to æivot kojim se uzdiæe Sotona,posebno zato πto tvrdite da slijedite Isusa?

99

PETAK 20. prosinca


U knjizi Ellen G. White Patrijarsi i proroci proËitajte poglavlje podnaslovom “Zaπto je dopuπtena pojava grijeha?”, str. 15.

“Pred svijetom je stajao savrπeni predstavnik svojega Oca, Onaj kojije svojim karakterom i obiËajima odbacivao Sotonino pogreπno pred-stavljanje Boga. Sotona je Bogu pripisivao osobine koje je sam pokazi-vao. Sada je u Kristu vidio Boga koji se otkrivao svojim pravim karak-terom — saæaljivog, milosrdnog Oca koji ne æeli da itko pogine, veÊ dase svi vrate Njemu u pokajanju i da dobiju vjeËni æivot.” (Ellen G. White,Selected Messages, sv. 1, str. 254)

“Sluæba Isusa Krista, tako maglovito i nejasno shvaÊena, koja Ga jepozvala od Boæjeg prijestolja do nepojmljivog ærtvovanja na kriæu naGolgoti, sve viπe i viπe Êe se razotkrivati umu dok se ne pokaæe da seu Kristovoj ærtvi nalazi izvor i naËelo svake druge sluæbe ljubavi.” (EllenG. White, In Heavenly Places, str. 319)


1. Razmiπljajte o tome da Êe u trenutku kada zavrπi velikaborba svako razumno biÊe, ukljuËujuÊi i Sotonu i izgubljene, pri-znati da je Bog pravedan i poπten u svojem postupanju s grijehomi buntovnicima. Iako nam je to vrlo teπko razumjeti, πto nam togovori o Boæjem karakteru? ©to nas to uËi o stvarnom postojanjumoralne slobode, i koliko je ta sloboda sveta i neizostavna u sve-miru kakvim ga je Bog stvorio?

2. Ima mnogo krπÊana koji ne vjeruju u postojanje Sotone, kojiga smatraju samo nekim prastarim praznovjerjem primitivnih ljudikoji su na taj naËin objaπnjavali zlo i stradanje u svijetu u kojemsu æivjeli. Razmislite o tome kakva je straπna zabluda takvo miπ-ljenje. Teπko je i zamisliti kakvo je to krπÊanstvo koje odbacujepostojanje sile koja se u Bibliji, a posebno u Novom zavjetu, takoËesto prikazuje kao stvarno biÊe. ©to nam to govori o utjecaju podkojim se nalaze neke vjerske zajednice proæete duhom modernizmai svjetovnosti? ©to bismo mogli mi, Ëekaoci drugoga Kristovog do-laska, nauËiti na temelju pogreπaka drugih kako ne bismo upali uistu zamku? Da Sotona ne postoji, oko Ëega i protiv koga bi sevodila velika borba?

100



..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................


..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

“Iskoristite svaku priliku da idete na mjesta odreena za molitvu.Oni koji se doista trude odræavati vezu s Bogom, vidjet Êe se na moli-tvenim skupovima, vjerni u izvrπavanju svoje duænosti, iskreni i æeljnida poæanju sve blagoslove koji se mogu steÊi. Oni Êe iskoristiti svakupriliku da se izloæe zrakama svjetlosti s Neba.” (Ellen G. White, PutKristu, str. 85.)

101

POUKA 13 21.—28. prosinca 2013.

Opomene iz Svetiπta“I buduÊi da imamo velikog sveÊenika koji je postavljen

nad kuÊom Boæjom, pristupajmo k njemu iskrena srca i sa si-gurnim uvjerenjem poπto smo oËistili srca od zle savjesti i opra-li tijelo Ëistom vodom.” (Hebrejima 10,21.22)

Biblijski tekstovi: Hebrejima 4,16; 10,19-25; Izlazak/2. Mojsi-jeva 24,8; Jakov 4,7.8; Ivan 13,34.

U cijeloj Poslanici Hebrejima tekstovi o krπÊanskoj vjeri izmjenjujuse s tekstovima o krπÊanskom æivotu. Drugim rijeËima, teologija imasvoju praktiËnu primjenu. Teoloπko “πto” vodi k praktiËnom i æivotnom“kako”, tj. primjeni vjere. U Poslanici Hebrejima, poπto je naslikao veli-Ëanstvenu sliku Krista kao naπe Ærtve i Velikog sveÊenika, Pavao hrabrii potiËe vjernike da æive u skladu sa svim πto proistjeËe iz tih istina. Topoticanje posebno se jasno vidi u Hebrejima 10,19-25.

Na grËkom jeziku ovaj je tekst uobliËen kao jedna duga sloæenareËenica. Ona sadræi dvije osnovne Ëinjenice, iz kojih proizlaze tri opo-mene, od kojih svaka zapoËinje veznikom i pozivom, i svaka sadræipoznato trojstvo vjere, nade i ljubavi. Svaki dio koji poËinje veznikomoznaËava novu stranicu krπÊanske vjere.

Ovog Êemo tjedna prouËavati tekst u Hebrejima 10,19-25 i njegovopraktiËno znaËenje u krπÊanskom æivotu.


102


PRISTUP U NEBESKO SVETI©TE

»itajte Hebrejima 4,16; 6,19.20 i 10,19-21. Kamo vjerniciimaju pristup i πto to znaËi za nas? Kakva se nada ovdje nudi i,πto je joπ vaænije, kakav utjecaj ta nada treba imati na naπ æivot ivjeru?

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

Vjernici imaju duhovni pristup u nebesko Svetiπte, pred Boæje ne-besko prijestolje. Mi se moæemo pribliæiti Bogu zato πto nam je “prolaz”omoguÊen Kristovom krvlju i Njegovom posredniËkom velikosveÊeniË-kom sluæbom u naπu korist. Tekst nas uvjerava da naπa duπa im duhov-no sidro u Isusu Kristu, koji se nalazi u neposrednoj blizini Oca (Heb-rejima 4,14-16; 6,19.20). Sigurnost nam pruæa Ëinjenica da je Krist ste-kao potpuni pristup Bogu nakon proglaπenja za nebeskog Velikog sve-Êenika (Hebrejima 6,20). Prilikom sveËanog postavljanja na ovu duænost,Krist je sjedio na nebeskom prijestolju, πto pokazuje Njegov kraljevskipoloæaj (Otkrivenje 3,21).

Radosna vijest za nas je Ëinjenica da se naπ Predstavnik nalazi uprisutnosti Oca. Za nas viπe ne sluæi neki zemaljski sveÊenik, koji je isam greπan. Mi imamo boljeg sveÊenika. Niπta ne odvaja Oca od Njego-vog Sina. BuduÊi da je Krist savrπen i bezgreπan, nije viπe potrebnazavjesa koja Êe Boæju svetost zaklanjati od Isusa, naπeg Velikog sveÊe-nika (Hebrejima 10,20).

“©to posredovanje obuhvaÊa? To je zlatni lanac koji povezuje ogra-niËenog Ëovjeka s prijestoljem beskrajnog Boga. »ovjek za kojeg je Kristumro da bi ga spasio iznosi svoje molbe pred Boæje prijestolje, i njegovumolbu preuzima sam Isus Krist koji ga je otkupio svojom krvlju. NaπVeliki sveÊenik svojom pravednoπÊu podupire iskrenog molioca i Kri-stova molitva se stapa s molitvom Ëovjeka.” (Ellen G. White, That I mayknow Him, str. 78)

Usku vezu s Ocem moæemo odræavati zahvaljujuÊi onome πto jeIsus uËinio i πto i sada Ëini za nas.

Razmislite o tome πto znaËi Isusovo posredovanje za vas naNebu. Zaπto vam je to posredovanje toliko potrebno?

103


O»I©∆ENI I UMIVENI

»itajte Hebrejima 10,22. Koje uvjete trebamo ispuniti da bismose pribliæili Bogu u nebeskom Svetiπtu?

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

Prema ovom tekstu, vjernici trebaju ispuniti Ëetiri uvjeta da bi semogli pribliæiti Bogu:

1. Trebaju doÊi s iskrenim srcem. Srce podrazumijeva naπeunutarnje biÊe, naπe misli, pobude, emocije, volju i karakter. Bog æeli dabudemo iskreni. Meutim, srce moæe postati iskreno jedino ako se oËi-sti. To ne znaËi da smo savrπeni, veÊ samo da teæimo da se u namaizgradi Kristov karakter.

2. Trebamo doÊi u punoj sigurnosti i vjeri. Kao πto smo vidjeliu juËeraπnjem dijelu pouke, nemamo viπe nikakvog razloga sumnjati daÊemo dobiti pristup Bogu.

3. Trebamo doÊi sa srcem koje je oËiπÊeno od zle savjesti.Izvorni izraz “πkropljenje srca”, preveden u Hebrejima 10,22 kao “iskre-na srca”, pripada jeziku Svetiπta, i podsjeÊa nas na πkropljenje narodau Svetiπtu u pustinji (Izlazak 24,8; Levitski zakonik 8,23.24), πto ga jeuËinilo obredno Ëistim, iako nije moglo oËistiti i njegovu savjest (Heb-rejima 9,9.13). Meutim, ËiπÊenje pravog Svetiπta na Nebu znaËi i ËiπÊe-nje savjesti Kristovom krvlju (Hebrejima 9,14). Opravdanje pokajanoggreπnika simboliËki je prikazano ovim ËiπÊenjem. On moæe imati Ëistusavjest zato πto su mu grijesi oproπteni.

4. Trebamo doÊi opranog “tijela Ëistom vodom”. »ini se daovo ukazuje na krπÊansko krπtenje, ali se moæe razumjeti i u prenese-nom smislu kao “kupelj vode uz pratnju rijeËi” (Efeæanima 5,26), kaoËitanje Biblije i primjenjivanje njezinih naËela u praktiËnom æivotu.

U Jakovu 4,7.8, Jakov se bori s “nepostojanoπÊu” svojih Ëitatelja.»ini se da su ti ljudi izgubili sigurnost u svojem opredjeljenju za Boga.Postali su skloni dogovorima i nalaze se u neposrednoj opasnosti. Ja-kov se sluæi izrazima kojima se opisuje ËistoÊa Svetiπta. ShvaÊanje pre-ma kojem se Bogu moæemo pribliæiti jedino poπto se duhovno oËistimokarakteristiËno je za Svetiπte.

Mora nam biti jasno da jedino Bog moæe oËistiti naπe srce.Zato se postavlja pitanje: Koje bolne odluke moramo donijeti kakobismo omoguÊili Bogu da obavi to djelo milosti u naπem æivotu?

104

UTORAK 24. prosinca

VJERA: BUDITE PUNI POVJERENJA

Ponovno proËitajte Hebrejima 10,19-25. Jedna tema se stalnoponavlja, a to je naπe povjerenje. GrËka rijeË koja se ovdje koristiznaËi smjelost, hrabrost i neustraπivost, kojima se u Novom zavjetuopisuje naπ novi odnos s Bogom.

Izvorno se ova rijeË odnosila na otvorenost u govoru, πto se u ovomkontekstu posebno odnosi na slobodu da se u molitvi pribliæimo Bogu.

Ova vrsta otvorenosti u odnosu prema Bogu stvara radosno povje-renje. Razlog i cilj naπeg povjerenja leæi u tome πto imamo VelikogsveÊenika na nebesima preko kojeg se moæemo pribliæiti Bogu. Ovajpristup je neograniËen i ne moæe ga omesti niπta osim nas samih inaπih pogreπnih odluka. UpuÊen nam je trajni poziv da uemo u nebe-sko Svetiπte.

Odakle dolazi ovo povjerenje? Ono ne potjeËe od nas, veÊ se javljakada shvatimo da nam je Kristova krv osigurala pristup u Boæju blizinu.

Koji drugi tekstovi u Poslanici Hebrejima govore o povjerenjui sigurnosti? Hebrejima 3,6.14; 4,16; 6,11; 11,1. Koju vrstu povje-renja i sigurnosti opisuju ovi tekstovi?

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

Sigurnost i povjerenje ne temelje se na nama samima, veÊ samo naKristu. Ovo stanje ne ovisi o tome tko smo mi, veÊ tko je naπ Posrednik.Zanimljivo je da se ne spominje da vjernici mogu imati iπta manje od“sigurnog uvjerenja” (Hebrejima 6,11; 10,22). OËigledno, novi put kojinam je za sva vremena otvoren Isusovom smrÊu dovest Êe nas bezizuzetka do punog povjerenja, do pune sigurnosti. Ne oËekuje se niπtamanje od toga.

Postoje dva naËina da se dostigne krπÊanska sigurnost i da se onaodræi vjerom. Jedan je putem same vjere (Efeæanima 3,12), a drugi vjer-nom krπÊanskom sluæbom bliænjima (1. Timoteju 3,13). Oba aspekta supotrebna i vaæna. Osim toga, u Poslanici Hebrejima sigurnost u vjeri ipozivanje da se dokaæemo kao krπÊani idu ruku pod ruku. KrπÊanskoæivljenje nikad se ne moæe odvojiti od krπÊanske vjere.

©to u æivotu postavlja izazov za naπe povjerenje u Boga ili naπupunu sigurnost u Njegovu dobru volju prema nama? ©to bismomogli uËiniti da sebe zaπtitimo od ove duhovne opasnosti?

105


NADA: BUDITE USTRAJNI I NEPOKOLEBLJIVI

Pregledajte sljedeÊe tekstove. ©to im je svima zajedniËko? »egase vjernici trebaju dræati?

Hebrejima 3,6 .....................................................................................................

Hebrejima 3,14 ...................................................................................................

Hebrejima 4,14 ...................................................................................................

Hebrejima 6,18 ...................................................................................................

Hebrejima 10,23 .................................................................................................

Osim sigurnosti u spasenje, vaæno je da pokaæemo ustrajnost i dauzdiæemo nadu koja nam je svima ponuena. U Poslanici Hebrejima“Ëvrsto se dræati” znaËi ozbiljan poziv. Moæe se steÊi dojam da su nekivjernici polako odustajali od svoje krπÊanske vjere i nade i da ih jeapostol morao ohrabriti da izdræe. Tekst navodi i πto treba Ëuvati: nadu,povjerenje, sigurnost i priznanje. Svi ovi izrazi odnose se u objektivnomsmislu na krπÊansko vjerovanje. Sve nam je ovo moguÊe zato πto naπanada nije utemeljena na nama, veÊ na Isusu i na onome πto je On uËinioza nas. Onog trenutka kada zaboravimo ovu kljuËnu istinu, sigurnoÊemo izgubiti sigurnost i povjerenje.

Ovi nas tekstovi pozivaju da budemo Ëvrsti “od poËetka” (Hebrejima3,14) “do kraja” (Hebrejima 3,6.14; 6,11). Dræati se toga “nepokolebljivo”(Hebrejima 10,23) znaËi da moramo imati nepromjenjivu i ustrajnu vje-ru. Bez obzira na okolnosti, naπa nada ostaje ista, naπa predanost Boguje nepromjenjiva jer se moæemo pouzdati da je On vjeran i da Êe uËinitiono πto je obeÊao.

Nema nikakve sumnje da je Bog vjeran svojoj RijeËi. On je ispunioobeÊanja koja je dao Abrahamu i Sari (vidi Rimljanima 4,19-21); On jeispunio obeÊanje o Kristovom prvom dolasku (GalaÊanima 3,19) i ispunitÊe svoje obeÊanje o Kristovom drugom dolasku (Hebrejima 12,26). Me-utim, Boæje konaËno obeÊanje je obeÊanje o vjeËnom æivotu, koje jedao Ëak i prije nego πto je vrijeme poËelo teÊi (Titu 1,2; 1. Ivanova 2,25).

Boæja vjernost je nepokolebljiva. “Ako smo nevjerni — on ostajevjeran! Ne moæe se, naime, odreÊi sam sebe!” (2. Timoteju 2,13) Naπanevjernost ili naπe nevjerovanje neÊe promijeniti Boæju namjeru s nama.Njegova obeÊanja ostaju nepromijenjena unatoË naπim moralnim po-razima. ObeÊanja Êe nam i dalje biti dostupna zato πto je vjernost dioBoæje naravi.

Tako se lako obeshrabrimo zbog svojih grijeha. Kako moæemonadvladati svoje grijehe a da ipak, u isto vrijeme, ne odustanemoni kada doæivimo poraz? Zaπto se moramo uhvatiti za ova obeÊa-nja, posebno onda kada doæivimo poraz, kada padnemo?

106


LJUBAV: HRABRITE JEDAN DRUGOGA

“I pazimo jedan na drugoga da se potiËemo na ljubav i dobradjela!” (Hebrejima 10,24)

Iako se savjet u Hebrejima 10,23 odnosi na pojedinaËno ponaπanje,sljedeÊi, u Hebrejima 10,24, ima u vidu zajednicu vjernika. Mi nismosami na svojem putu s Kristom. Moramo se dosljedno brinuti jedni odrugima. Poziv da ljubimo jedni druge tradicionalna je komponentakrπÊanskog ponaπanja (Ivan 13,34.35; GalaÊanima 5,13). Ali meusobnaljubav se ne javlja prirodno, sama od sebe. Poziv da uloæimo trud da topostignemo ukazuje na potrebu usmjerenog i pomnjivog razmiπljanja.Pozvani smo da pokaæemo paænju naπim suputnicima u vjeri i da raz-miπljamo kako bismo ih mogli pokrenuti da ljube svoje bliænje i Ëinedobra djela. Na nesreÊu, mnogo je lakπe nekoga navesti da ustane protivdrugoga, nego ga potaknuti da se ponaπa u skladu s krπÊanskom ljubav-lju, zar ne? Usmjerimo svoje napore na djelovanje za dobro svoje dru-πtvene zajednice, jer ako sugraane pokrenemo svojom ljubavlju, ninjima neÊe preostati niπta drugo nego da ljube bliænje i Ëine dobra djela.

»itajte Hebrejima 10,24.25. Kakve veze ljubav i dobra djelaimaju s naπim okupljanjima?

..................................................................................................................................

Poslanica Hebrejima snaæno naglaπava Ëinjenicu da mi moæemomeusobno pokazivati krπÊansku ljubav na svojim okupljanjima. Akonetko ne æeli dolaziti na bogosluæja, kako Êe uspjeπno ispuniti Kristovzakon ljubavi? Ljudi mogu misliti da imaju neke svoje “dobre” razlogeda ne dolaze na krπÊanska bogosluæna okupljanja, ali Poslanica Hebre-jima naglaπava osjetljivu istinu da ih, na kraju krajeva, moæda samonjihova vlastita ravnoduπnost navodi na takve misli. Ako netko æeli,uvijek moæe naÊi razlog da izbjegava crkvena bogosluæja ili druga krπ-Êanska okupljanja. Meutim, svi ti razlozi postaju nevaæni kada se uzmeu obzir pravi razlog dolaæenja: da budemo na blagoslov bliænjima.

Ovakvo ponaπanje, nadahnuto ljubavlju, postaje sve nuænije πto seviπe pribliæavamo danu Kristovog dolaska. Na poËetku teksta u Hebreji-ma 10,19-25, Pavao poziva vjernike da se pribliæe Bogu u nebeskomSvetiπtu, a na kraju ih podsjeÊa da se dan Gospodnji sve viπe pribliæava.Kristov dolazak treba uvijek biti osnovni poticaj svima nama da se krπ-Êanski ponaπamo.

Koga u svojoj crkvi æelite ohrabriti svojim rijeËima i djelima ilimakar samo svojom prisutnoπÊu? Ako ste iskreni u svojim nasto-janjima, moæete dovesti do velikih promjena u æivotu svojih bliæ-njih, a i sami Êete dobiti velike blagoslove.

107

PETAK 27. prosinca


“U svojoj sluæbi i radu, Posrednik Êe dostojanstvom i slavom silnonadmaπiti zemaljsko sveÊeniπtvo, koje je samo slika nebeskoga. ... OvajSpasitelj je morao biti posrednik, stati izmeu Viπnjega i Njegovog naro-da. Na taj je naËin otvoren put da krivac i greπnik moæe pristupati BoguzahvaljujuÊi posredovanju nekoga drugoga. Greπnik se ne moæe pojavitiosobno s krivnjom koja poËiva na njemu, bez ikakvih veÊih zasluga odonih koje sam ima. Samo Krist moæe otvoriti put, prinoseÊi ærtvu kojazadovoljava zahtjeve Boæjeg zakona. On je bio savrπen, nepokvaren gri-jehom. Bio je bez ikakve mane ili nedostatka. Nikada ne bismo uvidjeliveliËinu straπnih posljedica grijeha da lijek koji je za to ponuen nijeimao tako beskrajnu vrijednost.” (Ellen G. White, The Spirit of Proph-ecy, sv. 2, str. 11)

“Vjera u pomirenje i Kristovo posredovanje odræat Êe nas Ëvrstimai nepokolebljivima usred kuπnji s kojima se suoËavamo u crkvi koja sebori.” (Ellen G. White, The SDA Bible Commentary, sv. 7A, str. 484)

PITANJA ZA RAZMI©LJANJE1. Prelistajte cijelu Poslanicu Hebrejima. Zaπto nas ta Poslanica

neprestano poziva da se ponaπamo na odreeni naËin, koji neposre-dno proizlazi iz naπe vjere?

2. Razmislite o Ëinjenici da imamo potpuni pristup Bogu. ©toto znaËi? Kako to treba utjecati na naπ æivot, posebno u vrijemekuπnji ili u trenucima razoËaranja naπim duhovnim stanjem?

3. U Ëemu je razlika izmeu “sigurnog uvjerenja” i drske smje-losti u ponaπanju?

4. Razmislite o rijeËima Ellen G. White u odsjeku pouke zapetak: “Nikada ne bismo uvidjeli veliËinu straπnih posljedica grije-ha da lijek koji je za to ponuen nije imao tako beskrajnu vrijed-nost.” ©to nam to govori o tome koliko je grijeh straπan kada je zanjegovo uklanjanje trebalo dati tako “beskrajnu vrijednost”, æivotBoæjeg Sina, Isusa Krista? Kako razumijemo pojam “beskrajne vri-jednosti”? Kako nam Ëinjenica da je Isus Stvoritelj pomaæe dashvatimo ovu zadivljujuÊu istinu? NeÊe li se naπ æivot preobrazitikada se suoËimo s ovom velikom istinom? Moæemo li poznavati ovevelike istine a da ih ne poæelimo objaviti drugima?

5. Kako moæemo razvijati duhovna prijateljstva u kojima Êemohrabriti jedni druge da viπe ljubimo bliænje i æivimo æivotom punimdobrih djela? Koje duhovne blagoslove dobivate na zajedniËkim okup-

108



..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................


..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

..................................................................................................................................

“Zaπto Boæji sinovi i kÊeri oklijevaju moliti, kad je molitva kljuË urukama vjere koji otvara nebeske riznice u kojima se Ëuvaju neograni-Ëena bogatstva SvemoÊnoga?” (Ellen G. White, Put Kristu, str. 82)

109

NAJNOVIJE!

NaruËite preko

povjerenika za literaturu

u svojoj mjesnoj crkvi ili

izravno kod nakladnika

www.znaci-vremena.com

tel. 01 2361-920

110

01 U Luka 2,40 Kao πto je Isus rastao02 S Marko 4,28 Boæanski redoslijed rasta03 » 2. Petrova 3,18 Kako da rastemo04 P Filipljanima 1,9-11 Uvjeti za krπÊanski rast05 S Izaija 61,9 Tajanstvena sila

06 N Marko 10,14 Od djetinjstva07 P Psalam 127,1 U domu08 U Luka 9,23 Svakidaπnja molitva09 S 1. Ljetopisa 16,11 Molitva na tihom mjestu10 » 1. Solunjanima 4,3 Trajno djelo11 P 1. Timoteju 1,14 U jednostavnoj vjeri, punoj pouzdanja12 S Ivan 15,5 Prebivati u Kristu

13 N 3. Ivanova 2 Tjelesno i duhovno14 P Izreke 4,23 »uvanje srca15 U Marko 12,30.31 Prvo treba osloboditi srce16 S 1. Ivanova 2,16 Zamke koje treba izbjeÊi17 » 1. Petrova 5,5 U poniznosti18 P Koloπanima 3,12 U ljubaznosti19 S Hoπea 6,3 Stalno upoznavati Boga

20 N Efeæanima 4,29 Odraæavati Isusov lik21 P Mihej 7,8 Kada doæivimo neuspjeh22 U Djela 20,32 Gostiti se Njegovom RijeËju23 S Ivan 1,17 Samo iz jednog izvora24 » Izreke 11,25 Pomagati bliænjima25 P 1. KorinÊanima 16,13 Stalne duhovne vjeæbe26 S 2. Solunjanima 1,12 Boæanska uputa

27 N Luka 11,23 Nema mjesta za nerad28 P Djela 20,24 Potrebne æivotne duænosti29 U Propovjednik 9,10 Skromne prilike30 S Malahija 3,3 Zaπto nevolje?31 » Efeæanima 3,19 Boæja punina

JUTARNJI STIHOVI — LISTOPAD 2013.

Rast u milosti

111

01 P Rimljanima 6,23 PlaÊa ili dar?02 S Filipljanima 3,7 Odrediti cijenu

03 N Ivan 3,14.15 Pogledaj i æivi!04 P Psalam 34,19 Kada je Sotona nemoÊan?05 U Matej 5,6 Gladnima i æednima06 S Jeremija 29,13 Iz cijelog srca07 » Efeæanima 2,8 To ne dolazi od vas08 P Koloπanima 1,2 Obnovljeni mir09 S Rimljanima 13,14 Zajedniπtvo s Kristom

10 N 2. KorinÊanima 4,6 ©to je Boæja slava?11 P Izaija 17,7 PosveÊeno duhovno oko12 U 1. Petrova 5,10 Sræ krπÊanstva13 S Izaija 63,7 Hvala Bogu!14 » Psalam 84,12 Niπta nam nije uskraÊeno15 P 1. Petrova 1,13 Vladanje mislima16 S Matej 6,12 Mi smo duænici

17 N Psalam 32,8 U Kristovoj πkoli18 P Psalam 26,2 Dan ispita19 U Efeæanima 2,10 ©to reÊi o dobrim djelima?20 S Marko 14,38 Bdijte!21 » Juda 24 SaËuvani od grijeha22 P 2. Solunjanima 2,16.17 Utvreni23 S 1. Solunjanima 2,19.20 Radost u dijeljenju

24 N 2. KorinÊanima 4,7 Bogu neka je slava!25 P Efeæanima 2,7 Æetva26 U 2. KorinÊanima 4,15 Svijet Ëeka27 S Matej 24,14 Krist Ëeka28 » Luka 14,23 Svemir Ëeka29 P 1. Ivanova 3,2 Boæji sinovi30 S Filipljanima 3,14 Nadomak cilju

JUTARNJI STIHOVI — STUDENI 2013.

Samo miloπÊu

112

01 N Izaija 6,3 Boæja slava u Njegovim djelima02 P 1. KorinÊanima 10,31 »ovjek stvoren Bogu na slavu03 U Rimljanima 5,21 Boæji veliËanstveni plan04 S Matej 17,1.2 Nebesko kraljevstvo u malome05 » Matej 6,10 Joπ u buduÊnosti06 P Jeremija 31,34 Zaπto ne sada?07 S Luka 21,28 Pogled prema vjeËnosti

08 N Izreke 3,35 Tko je dostojan?09 P Rimljanima 12,1 Spremni za æivot s anelima10 U Izlazak 15,1 Sada nauËi pobjedniËku pjesmu11 S Luka 12,35.36 Dok Ëekamo12 » Matej 25,34 Idemo kuÊi!13 P 1. KorinÊanima 3,14 Kakve li nagrade!14 S Matej 25,31 Kristov slavni dolazak

15 N 1. Solunjanima 4,16.17 Pobjeda nad smrÊu16 P Izaija 35,10 VjeËna radost17 U 1. KorinÊanima 2,9 Kod kuÊe!18 S Otkrivenje 2,7 Obnovljeni Eden19 » Otkrivenje 21,4 Sve patnje su proπle20 P Izaija 65,21.22 Obnovljen edenski æivot21 S Psalam 16,11 VjeËna sreÊa

22 N Matej 18,10 S mojim anelom Ëuvarom23 P Izaija 54,13 Nebeska πkola24 U Izaija 52,6 Krist naπ vjeËni UËitelj25 S 1. KorinÊanima 13,9.10 Naπ nastavni plan26 » 1. KorinÊanima 13,12 Istraæivanje svemira27 P Otkrivenje 21,2 “Radujte se s Jeruzalemom!”28 S Zaharija 14,9 VjeËna sigurnost

29 N Hebrejima 10,35-37 Puna nadoknada30 P Izaija 40,1.2 Podignite pogled!31 Rimljanima 14,11 Boæja pravednost obranjena

JUTARNJI STIHOVI — PROSINAC 2013.

Kraljevstvo slave

113

NaruËite preko povjerenika zaliteraturu u svojoj mjesnoj crkviili izravno kod nakladnika:www.znaci-vremena.comtel. 01 2361-920

114

VE»ERNJE BOGOSLUÆJE U OBITELJI

LISTOPAD

01. Psalam 84.02. Psalam 85.03. Psalam 86.04. Psalam 87.05. Psalam 88.

06. Psalam 89,1-1507. Psalam 89,16-3008. Psalam 89,31-5309. Psalam 90.10. Psalam 91.11. Psalam 92.12. Psalam 93.

13. Psalam 94.14. Psalam 95.15. Psalam 96.16. Psalam 97.17. Psalam 98.18. Psalam 99.19. Psalam 100.

20. Psalam 101.21. Psalam 102,1-1222. Psalam 102,13-2923. Psalam 103.24. Psalam 104,1-1825. Psalam 104,19-3526. Psalam 105,1-15

27. Psalam 105,16-3228. Psalam 105,33-4529. Psalam 106,1-1530. Psalam 106,16-3331. Psalam 106,34-48

STUDENI

01. Psalam 107,1-2202. Psalam 107,23-43

03. Psalam 108.04. Psalam 109,1-1905. Psalam 109,20-3106. Psalam 110.07. Psalam 111.08. Psalam 112.09. Psalam 113.

10. Psalam 114.11. Psalam 115.12. Psalam 116.13. Psalam 117.14. Psalam 118.15. Psalam 119,1-2416. Psalam 119,25-48

17. Psalam 119,49-8018. Psalam 119,81-9619. Psalam 119,97-13620. Psalam 119,137-16021. Psalam 119,161-17622. Psalam 120.23. Psalam 121.


PROSINAC


08. Psalam 136.09. Psalam 137.10. Psalam 138.11. Psalam 139,1-1212. Psalam 139,13-2413. Psalam 140.14. Psalam 141.

15. Psalam 142.16. Psalam 143.17. Psalam 144,1-1118. Psalam 144,12-1519. Psalam 145.20. Psalam 146.21. Psalam 147.


29. Psalam 5.30. Psalam 6.31. Psalam 7.

115

»ITANJE BIBLIJE REDOM

LISTOPAD

01. Mihej 1-402. Mihej 5-703. Nahum 1-304. Habakuk 1-305. Sefanija 1-3

06. Hagaj 1-207. Zaharija 1-408. Zaharija 5-809. Zaharija 9-1110. Zaharija 12-1411. Malahija 1-312. Matej 1-3

13. Matej 4-714. Matej 8-1015. Matej 11-1316. Matej 14-1617. Matej 17-1918. Matej 20-2219. Matej 23-25

20. Matej 26-2821. Marko 1-322. Marko 4-723. Marko 8-1024. Marko 11-1325. Marko 14-1626. Luka 1-3

27. Luka 4-728. Luka 8-1029. Luka 11-1430. Luka 15-1631. Luka 17-18

PROSINAC

01. 2. KorinÊ. 7-1002. 2. KorinÊ. 11-1303. GalaÊanima 1-304. GalaÊanima 4-605. Efeæanima 1-606. Filipljanima 1-407. Koloπanima 1-4

08. 1. Solunj. 1-509. 2. Solunj. 1-310. 1. Timoteju 1-611. 2. Timoteju 1-412. Titu i Filemonu13. Hebrejima 1-314. Hebrejima 4-6

15. Hebrejima 7-916. Hebrejima 10-1317. Jakov 1-318. Jakov 4-519. 1. Petrova 1-520. 2. Petrova 1-321. 1. Ivanova 1-2

22. 1. Ivanova 4-523. 2. i 3. Ivanova24. Judina poslanica25. Otkrivenje 1-326. Otkrivenje 4-627. Otkrivenje 7-928. Otkrivenje 10-12

29. Otkrivenje 13-1530. Otkrivenje 16-1931. Otkrivenje 20-22

STUDENI

01. Luka 19-2102. Luka 22-24

03. Ivan 1-304. Ivan 4-605. Ivan 7-906. Ivan 10-1207. Ivan 13-1508. Ivan 16-1809. Ivan 19-21

10. Djela 1-311. Djela 4-612. Djela 7-1013. Djela 11-1314. Djela 14-1615. Djela 17-1916. Djela 20-22

17. Djela 23-2518. Djela 26-2819. Rimljanima 1-320. Rimljanima 4-721. Rimljanima 8-1022. Rimljanima 11-1323. Rimljanima 14-16

24. 1. KorinÊ. 1-325. 1. KorinÊ. 4-726. 1. KorinÊ. 8-1027. 1. KorinÊ. 11-1328. 1. KorinÊ. 14-1629. 2. KorinÊ. 1-330. 2. KorinÊ. 4-6

116

PO»ECI SUBOTA U LISTOPADU, STUDENOM I PROSINCU 2013.

LISTOPAD STUDENI PROSINACMJESTO 4.10. 11.10. 18.10. 25.10. 1.11. 8.11. 15.11. 22.11. 29.11. 6.12. 13.12. 20.12. 28.12.

Beli Manastir 18.22 18.09 17.56 17.45 16.35 16.26 16.17 16.11 16.07 16.04 16.04 16.05 16.10Biograd 18.35 18.23 18.11 18.01 16.51 16.43 16.35 16.29 16.25 16.23 16.23 16.25 16.29Bjelovar 18.29 18.16 18.04 17.52 16.43 16.33 16.25 16.18 16.14 16.11 16.11 16.13 16.17Borovo 18.21 18.08 17.56 17.44 16.35 16.25 16.17 16.11 16.07 16.04 16.04 16.05 16.10BraË 18.31 18.19 18.07 17.56 16.47 16.39 16.31 16.26 16.22 16.19 16.19 16.22 16.26Cres 18.39 18.26 18.14 18.03 16.53 16.44 16.36 16.30 16.26 16.23 16.23 16.25 16.29Crikvenica 18.38 18.25 18.13 18.01 16.52 16.42 16.34 16.28 16.23 16.21 16.20 16.23 16.26»akovec 18.30 18.17 18.04 17.52 16.42 16.32 16.24 16.17 16.12 16.10 16.09 16.11 16.15Dalj 18.21 18.08 17.56 17.44 16.35 16.25 16.17 16.11 16.06 16.04 16.03 16.05 16.09Daruvar 18.27 18.14 18.02 17.50 16.40 16.31 16.23 16.16 16.11 16.09 16.09 16.11 16.15Delnice 18.38 18.25 18.13 18.01 16.51 16.41 16.34 16.27 16.23 16.20 16.20 16.22 16.26Dubrovnik 18.25 18.13 18.02 17.51 16.43 16.34 16.26 16.21 16.17 16.16 16.16 16.17 16.22Dugi Otok 18.36 18.23 18.12 18.01 16.52 16.43 16.35 16.29 16.25 16.22 16.22 16.24 16.28–akovo 18.22 18.10 17.58 17.46 16.36 16.26 16.19 16.12 16.08 16.05 16.05 16.07 16.11Gareπnica 18.29 18.16 18.04 17.52 16.43 16.33 16.25 16.19 16.14 16.11 16.11 16.13 16.17GospiÊ 18.35 18.23 18.11 17.59 16.50 16.41 16.33 16.27 16.23 16.20 16.20 16.22 16.26Grubiπno Polje 18.27 18.14 18.02 17.50 16.40 16.31 16.23 16.16 16.11 16.09 16.09 16.11 16.15Hvar 18.32 18.19 18.08 17.57 16.48 16.40 16.32 16.26 16.22 16.20 16.20 16.22 16.26Ilok 18.19 18.06 17.53 17.42 16.32 16.23 16.15 16.08 16.04 16.01 16.01 16.03 16.07Karlovac 18.34 18.21 18.09 17.57 16.47 16.38 16.30 16.23 16.19 16.16 16.16 16.18 16.22Knin 18.31 18.19 18.07 17.56 16.47 16.38 16.30 16.24 16.20 16.17 16.17 16.20 16.23Koprivnica 18.29 18.16 18.03 17.51 16.41 16.31 16.23 16.16 16.11 16.09 16.08 16.11 16.14KorËula 18.29 18.17 18.05 17.55 16.46 16.37 16.30 16.25 16.20 16.19 16.19 16.21 16.25Kornat 18.35 18.23 18.12 18.01 16.52 16.43 16.35 16.29 16.25 16.23 16.23 16.25 16.29Krapina 18.33 18.20 18.07 17.55 16.45 16.35 16.27 16.20 16.16 16.13 16.13 16.14 16.19Kriæevci 18.30 18.17 18.04 17.52 16.42 16.32 16.24 16.17 16.13 16.10 16.10 16.11 16.16Krk 18.38 18.25 18.13 18.02 16.52 16.43 16.35 16.28 16.24 16.22 16.21 16.23 16.27Kutina 18.29 18.17 18.04 17.53 16.43 16.34 16.25 16.19 16.14 16.12 16.12 16.14 16.18Lastovo 18.31 18.19 18.08 17.57 16.48 16.40 16.32 16.27 16.23 16.21 16.22 16.23 16.28Lipik 18.27 18.14 18.02 17.50 16.41 16.31 16.23 16.17 16.12 16.10 16.10 16.11 16.16Loπinj 18.39 18.26 18.14 18.03 16.54 16.44 16.37 16.31 16.26 16.24 16.24 16.26 16.30Makarska 18.28 18.16 18.05 17.54 16.45 16.36 16.29 16.23 16.19 16.17 16.17 16.19 16.23Maruπevec 18.31 18.17 18.05 17.53 16.43 16.33 16.25 16.18 16.13 16.10 16.10 16.12 16.16MetkoviÊ 18.27 18.15 18.04 17.53 16.44 16.35 16.28 16.22 16.18 16.16 16.16 16.18 16.22

117

PO»ECI SUBOTA U LISTOPADU, STUDENOM I PROSINCU 2013.

LISTOPAD STUDENI PROSINACMJESTO 4.10. 11.10. 18.10. 25.10. 1.11. 8.11. 15.11. 22.11. 29.11. 6.12. 13.12. 20.12. 28.12.

Mljet 18.28 18.16 18.05 17.54 16.45 16.37 16.29 16.24 16.20 16.18 16.18 16.20 16.25Naπice 18.23 18.10 17.58 17.46 16.37 16.27 16.19 16.13 16.08 16.05 16.05 16.07 16.11Nova Gradiπka 18.26 18.14 18.01 17.50 16.40 16.31 16.23 16.16 16.12 16.10 16.09 16.11 16.15Novska 18.29 18.16 18.04 17.52 16.43 16.33 16.25 16.19 16.14 16.12 16.11 16.14 16.17Opatija 18.38 18.26 18.14 18.02 16.52 16.43 16.35 16.28 16.24 16.22 16.21 16.23 16.27Osijek 18.22 18.09 17.56 17.45 16.35 16.26 16.17 16.11 16.07 16.04 16.04 16.06 16.10OtoËac 18.35 18.23 18.11 17.59 16.50 16.41 16.33 16.26 16.22 16.20 16.20 16.22 16.26Pag 18.36 18.23 18.11 18.00 16.51 16.41 16.34 16.28 16.23 16.21 16.21 16.23 16.27Pakrac 18.27 18.14 18.02 17.50 16.41 16.31 16.23 16.17 16.12 16.10 16.09 16.11 16.16Peljeπac 18.28 18.16 18.05 17.54 16.45 16.37 16.29 16.24 16.20 16.18 16.18 16.20 16.24Petrinja 18.31 18.18 18.05 17.54 16.44 16.35 16.27 16.20 16.16 16.13 16.13 16.15 16.19PloËe 18.28 18.16 18.04 17.53 16.44 16.35 16.28 16.22 16.19 16.16 16.17 16.19 16.23PoreË 18.42 18.29 18.17 18.05 16.56 16.46 16.38 16.32 16.28 16.25 16.25 16.27 16.31Poæega 18.26 18.13 18.01 17.49 16.40 16.30 16.22 16.16 16.11 16.08 16.08 16.10 16.14Pula 18.42 18.29 18.17 18.06 16.56 16.47 16.40 16.33 16.29 16.26 16.26 16.28 16.32Rab 18.38 18.26 18.13 18.02 16.53 16.44 16.36 16.29 16.25 16.23 16.23 16.25 16.29Rijeka 18.38 18.26 18.13 18.02 16.52 16.43 16.35 16.28 16.23 16.21 16.21 16.23 16.27Rovinj 18.42 18.29 18.17 18.05 16.56 16.46 16.38 16.32 16.28 16.25 16.25 16.27 16.31Sinj 18.31 18.19 18.07 17.56 16.47 16.38 16.31 16.25 16.21 16.19 16.19 16.21 16.25Sisak 18.31 18.17 18.05 17.54 16.44 16.35 16.26 16.20 16.16 16.13 16.13 16.15 16.19Slatina 18.26 18.13 18.01 17.49 16.39 16.29 16.21 16.15 16.10 16.08 16.07 16.10 16.13Slavonski Brod 18.23 18.11 17.58 17.47 16.37 16.28 16.20 16.13 16.09 16.07 16.07 16.08 16.13Slunj 18.34 18.22 18.09 17.58 16.48 16.38 16.31 16.24 16.20 16.17 16.17 16.19 16.23Split 18.31 18.19 18.08 17.57 16.48 16.39 16.32 16.26 16.22 16.20 16.20 16.22 16.26©ibenik 18.35 18.23 18.11 18.01 16.51 16.43 16.35 16.29 16.25 16.23 16.23 16.25 16.29Varaædin 18.30 18.17 18.04 17.52 16.42 16.32 16.24 16.17 16.13 16.10 16.10 16.11 16.16Vinkovci 18.22 18.09 17.56 17.45 16.35 16.26 16.18 16.11 16.07 16.04 16.04 16.06 16.10Virovitica 18.26 18.13 18.01 17.49 16.40 16.30 16.22 16.16 16.11 16.08 16.08 16.10 16.14Vis 18.32 18.20 18.09 17.58 16.49 16.40 16.33 16.28 16.23 16.21 16.22 16.23 16.28Vukovar 18.21 18.08 17.56 17.44 16.35 16.25 16.17 16.11 16.06 16.04 16.04 16.05 16.10Zadar 18.35 18.23 18.11 18.00 16.51 16.41 16.34 16.28 16.24 16.22 16.22 16.23 16.28Zagreb 18.33 18.20 18.08 17.56 16.46 16.37 16.28 16.22 16.17 16.15 16.14 16.17 16.20Æupanja 18.22 18.09 17.57 17.46 16.36 16.26 16.19 16.12 16.08 16.05 16.05 16.07 16.11

(Vremena u ovoj tablici navedena su po zimskom raËunanju)

118

UPOZNAJTE SE S BIBLIJOM!Dopisnim putem upoznajte

njezine junake, proroke, pisce, pjesnike...

Dopisni biblijski teËajBIBLIJA GOVORI

26 lekcija biblijskoga gradiva iz kojih Êete na brz i jednostavannaËin steÊi najosnovnija znanja iz Biblije ili Svetog pisma —

najstarije, najviπe Ëitane i najviπe izdavane knjige. ProuËavajteovu jedinstvenu i svetu Knjigu Boæje objave — dopisnim putem,

besplatno i bez obveze, u vrijeme koje Vam odgovarate naËinom i brzinom koju sami odredite.

NaruËite joπ danas na naslov:ZNACI VREMENA, DOPISNA BIBLIJSKA ©KOLA

Prilaz Gjure DeæeliÊa 75 (p.p. 925), 10001 ZAGREB

Dopisna biblijska πkola online:http://biblija-govori.hr/otkrijmo/

www.biblija.hr

119

NaruËite preko povjerenika za literaturu u svojojmjesnoj crkvi ili izravno kod nakladnika:

www.znaci-vremena.com • tel. 01 2361-920

ILUSTRIRANO

IZDANJE U BOJI!

120

POUKE IZ BIBLIJE — izdanje za odrasle — 4/2013.

Pouke iz Biblije — izdanje za odrasle priprema Odjel za crkvenesluæbe Generalne konferencije adventista sedmog dana. Pouke se pripre-maju pod nadzorom proπirenog odbora za subotnjoπkolske pouke, Ëiji suËlanovi konzultativni urednici. Tiskana biblijska pouka pridonos je odbora.

Nakladnik: ZNACI VREMENA, Prilaz Gjure DeæeliÊa 77, 10 000 Zagreb, Hr-vatska • Odgovorni urednik: Neven KlaËmer • Urednik: Mario ©ijan • Pri-jevod: Milan ©uπljiÊ • Lektura: Marijan MalaπiÊ • Korektura: Ljiljana

–idara • Prijelom: Brankica VukmaniÊ • Tisak: Tiskara Velika Gorica

znaci-vremena.comadventisti.hr

CROATIAN ADULT SSQ — 4/2013Martin Pröbstle, The Sanctuary

121

Unije Crkve Skupine Vjernika StanovnikaJadranska unija 103 13 3.707 9.654.000BaltiËka unija 89 0 6.531 6.768.000Britanska unija 257 42 33.878 67.560.000Danska unija 45 1 2.527 5.681.000Finska unija 70 5 4.952 5.387.000Maarska unija 105 18 4.700 9.972.000Nizozemska unija 56 8 5.059 16.694.000Norveπka unija 62 2 4.555 4.952.000Poljska unija 116 32 5.781 38.222.000JugoistoËnoeuropska unija 210 8 7.968 16.080.000©vedska unija 36 3 2.757 9.447.000Misijska polja (Cipar, GrËka, Island) 18 12 1.111 12.462.000Ukupno 1.167 144 83.526 202.879.000

Reykjavik

Atlantski ocean

GRENLAND

ISLAND

NORVE©KA

©VEDSKA

FINSKA

DANSKAIRSKA

ENGLESKA

POLJSKA

ESTONIJA

LATVIJA

LITVA

NIZOZEMSKA

Dublin

London

København

Oslo

Stockholm

Helsinki

Tallinn

Riga

Vilnius

Varπava

Sjevernomore

BaltiËkomore

MA–ARSKA

SRBIJA

SLOVENIJA

HRVATSKA

BOSNA IHERCEGOVINA

CRNAGORA

MAKEDONIJAALBANIJA

GR»KA

MISIJSKI PROJEKTIDarovi trinaeste subote u ovom tromjeseËju pomoÊi Êe ostvarenjuprojekata u Transeuropskoj diviziji:

1. Obnova æenskog internata u Newbold Collegeu, Engleska.

2. Osnivanje evaneoskog centra za obuku u Ateni, GrËka.

3. Osnivanje evaneoskog centra za obuku u Ohridu, Makedonija.

DJE»JI PROJEKT: Osnivanje djeËjih crkava sa slobodnimpristupom diljem Traseuropske divizije.

Viπe: www.AdventistMission.org

BJELORUSIJA

UKRAJINA

RUMUNJSKA

BUGARSKA

SLOVA»KA

»E©KA

AUSTRIJA

ITALIJA

NJEMA»KA

FRANCUSKA

©VICARSKA

RUSIJA

BELGIJA

LUKSEMBURG

PORTUGAL

©PANJOLSKA

TURSKA

Sredozemno more

Transeuropska divizijaTranseuropska divizija

Biskajskizaljev

listopad studeni prosinac 2013. sveti„teme utim, tijekom krπÊanske povijesti poruka svetiπta...

Documents