HarryPotterve

AzkabanTutsağı

J.K.Rowling1999

BİRİNCİBÖLÜM:BAYKUŞPOSTASI

HarryPotterbir çokaçıdan sonderece sıradışıbir çocuktu.Her şeydenönce,yaz tatilindenyılınbaşkaherhangibirzamanındannefretettiğindendaha fazlanefretediyordu.Sonragerçektenevödeviniyapmakistiyordu,amageceninbirvaktinde,gizliceyapmakzorundaydı.Ayrıcadabirbüyücüydü.

Saat gece yarısına yaklaşıyordu ve Harry yüzükoyun yatağında yatıyordu.Battaniyeleriçadırgibibaşınınüstüneçekmişti,birelindebirfenervardıvedericiltli büyük bir kitabı (Bathilda Bagshot'un yazdığı Sihir Tarihi'ni) yastığadayamıştı. Harry, kartal tüyünden kaleminin ucunu sayfadan aşağı doğruindirirken, bir yandan da kaşlarını çattı. "On Dördüncü Yüzyılda CadılarınYakılmasıTamamenAnlamsızdı- tartışın"konulukompozisyonuyazmadaonayardımcıolabilecekbirşeyarıyordu.

Tüykalem,işeyarargörünenbirparagrafıntepesindedurakladı.Harryyuvarlakgözlüğünüburnundanyukarıiterek,fenerinikitabadahadayaklaştırdıveokudu:

Büyü-dışı insanlar (ki genellikle “Muggle” diyebilinirler) Ortaçağ'da büyüden özellikle korkarlardı,amaonutanımaktapekdebaşarılıdeğildiler.Gerçekbir cadı ya da büyücüyü yakaladıkları enderdurumlarda,yakmanınhiçmihiçetkisiolmazdı.Cadıya da büyücü basit bir Alev Dondurma Büyüsüuygular, sonra da, bir yandan hafif, gıdıklayıcı birhissin keyfini çıkarırken, bir yandan da acıylahaykırıyor taklidi yapardı. Hatta Acayip Wendelinyakılmaktan öyle hoşlanırdı ki, çeşitli kılıklarabürünmüş olarak tam kırk yedi kere kendisini

yakalamalarınaizinvermişti.

Harrytüykaleminidişlerininarasınasıkıştırıp,mürekkepşişesiylebirparşömentomarı almak için yastığının altına uzandı. Yavaşça ve büyük bir özenlemürekkep şişesinin kapağını açtı, kalemini içine batırdı ve yazmaya başladı.Arada bir durup dinliyordu, çünkü Dursley'lerden biri banyoya giderken tüykaleminin hışırtısını duyarsa, kendini yazın geri kalan bölümünde merdiveninaltındakidolabakilitlenmişbulabilirdi.

Privet Drive 4 Numara'da oturan Dursley ailesi, Harry'nin yaz tatillerindenhoşlanmayışının nedeniydi. Vernon Enişte, Petunia Teyze ve oğulları Dudley,Harry'nin hayattaki tek akrabalarıydı. Hepsi Muggle'dı ve büyüye karşı pekortaçağ usulü bir tavır benimsemişlerdi. Harry'nin cadı ve büyücü olan ölmüşannesiylebabasınınadı,Dursley'lerinçatısıaltındaaslaanılmazdı.PetuniaTeyzeve Vernon Enişte yıllar boyunca Harry'yi mümkün olduğunca ayak altındaçiğneyerek içindeki sihri ezebileceklerini umut etmişlerdi. Ama, hiddettenköpürselerdebaşarıyaerişememişlerdiveşimdideyabirisiHarry'ninhayatınınsonikiyılınıHogwartsCadılıkveBüyücülükOkulu'ndageçirdiğinianlarsadiyedehşet içinde yaşıyorlardı. Bugünlerde Dursley'lerin en fazla yapabildiği şey,Harry'ninbüyükitaplarını,asasını,kazanınıvesüpürgesiniyaztatilininbaşındasaklayarakkomşularlakonuşmasınıyasaklamaktı.

BüyükitaplarındanböyleceayrılmakHarryiçingerçekbirsorunoluşturuyordu,çünkü Hogwarts'taki öğretmenleri tatil için ona bir sürü ev ödevi vermişti.Kompozisyonlardanbirini,Ufalma İksiri hakkındakibaşbelası kompozisyonu,en sevmediği öğretmeni Profesör Snape için yazması gerekiyordu. Snape,Harry'ye bir ay ceza vermek için herhangi bir bahane bulmaktan pekmemnun.kalırdı.Harrydebuyüzdentatilinilkhaftasındaelinegeçenşansasıkısıkıya sarılmıştı. Vernon Enişte, Petunia Teyze ve Dudley, Vernon Enişte'yeşirketin verdiği yeni arabaya hayranlıklarını belirtmek için ön bahçeyegittiklerinde(çokyüksekseslekikomşulardaduyabilsin),Harryusulusulaşağıinmiş, merdivenin altındaki dolabın kilidini açmış, kitaplarından bir kısmınıkaptığı gibi yatak odasına getirip saklamıştı. Çarşaflarda mürekkep lekesibırakmadıkça,Dursley'leronungecelerisihirçalıştığınıaslaanlamazdı.

Harry o anda teyzesi ve eniştesiyle bir sorun çıkmasın diye çok özengösteriyordu,çünküzatenaraları limoniydi.Hemde, tatilbaşladıktanbirhaftasonrakendisigibibirbüyücüdentelefongeldidiye.Harry'ninHogwarts'takieniyi arkadaşlarından biri olan Ron Weasley, hepsi büyücü olan bir aileden

geliyordu.YaniHarry'nin bilmediği bir çok şeyi biliyordu, ama daha önce hiçtelefonetmemişti.ŞuşanssızlığabakınkitelefonaVernonEniştecevapvermişti."Buyrun, ben Vernon Dursley." O sırada tesadüfen odada olan Harry, Ron'unsesinincevapverdiğiniduyuncadonupkalmıştı.

"ALO?ALO?BENİDUYUYORMUSUNUZ?BEN-HARRY-POTTER'LAGÖRÜŞMEK-İSTİYORUM!"Ronöylebağırıyorduki,VernonEnişteyerindenzıpladı ve ahizeyi kulağından yarım metre uzakta tuttu, ona öfke ve hayretkarışımıbirifadeylebakıyordu.

Ağızlıkyönünde,"KİMİNLEGÖRÜŞÜYORUM?"diyekükredi."KİMSİNİZ?"

Ron,"RON-WEASLEY!"diyehaykırdıonacevapolarak.SankiVernonEnişteileikisibirfutbolsahasınınikiucundankonuşuyorlardı."BEN-HARRY'NİN-OKULDAN-ARKADAŞIYIM-"

VernonEnişte'ninbakışlarıbiranda,olduğuyerdekalakalmışHarry'yedöndü.

"BURADA HARRY POTTER FALAN YOK!" diye kükredi. Şimdi, sankipatlamasından korkuyormuş gibi, ahizeyi kol boyu uzaklıkta tutuyordu."HANGİ OKULDAN SÖZ ETTİĞİNİ BİLMİYORUM! BİR DAHA ASLABENİARAMA!SAKINAİLEMİNYANINAYAKLAŞMA!"

Ve zehirli bir örümceği atıyormuş gibi, ahizeyi telefonun üstüne fırlattı. Bunuizleyenkavga,ozamanakadarkienberbatkavgalardanbirioldu.

Vernon Enişte, Harry'yi tükürük içinde bırakarak, "SEN BENİMTELEFONUMU NE CESARETLE ŞEY GİBİ - SENİN GİBİ İNSANLARAVERİRSİN!"diyekükredi.

Ron belli ki Harry'nin başını derde soktuğunu fark etmişti, çünkü bir dahaaramadı.Hogwarts'takiöbürarkadaşı,Hermionedeonunlabağlantıkurmamıştı.Harry, Ron'un aramasın diye onu uyardığından kuşkulanıyordu. Yazık, çünküHarry'nin sınıfının en akıllı cadısıHermione, annesiyle babasıMuggle olduğuiçin telefonu nasıl kullanması gerektiğini pek güzel biliyordu ve herhaldeHogwarts'agittiğinisöylemeyecekkadardaaklıselimsahibiydi.

BöyleceHarrybeşuzunhaftaboyuncabüyücüarkadaşlarınınhiçbirindenhaberalamadı, yani bu yaz da neredeyse geçen yaz kadar berbat geçmeye adaygörünüyordu. Sadece bir tek, çok küçük iyileşme vardı: Ondan, arkadaşlarınamektup göndermek için yararlanmayacağına yemin ettikten sonra, Harry'ningeceleri baykuşu Hedwig'i dışarı salmasına izin verilmişti. Vernon Enişte,Hedwig'inkafesindehepkapalıkalıncaçıkardığışamatayüzündenpesetmişti.

Harry,AcayipWendelinhakkındayazmayıbitirdi,durupyinedinledi.Karanlıkevin sessizliği sadece azman kuzeni Dudley'nin uzaktan gelen homurtuluhorultusuyla bozuluyordu. Saat çok geç olmalıydı. Harry'nin gözleriyorgunluktankaşınıyordu.Belkidebukompozisyonuertesigecebitirirdi...

Mürekkep şişesinin kapağını kapattı, yatağının altından eski bir yastık kılıfınıçekip aldı, fenerini, SihirTarihi'ni, kompozisyonunu, tüy kalemiylemürekkebiiçine koydu, yataktan kalkıp hepsini yatağının altındaki gevşek bir tahtanındibine gizledi. Sonra ayağa kalktı, gerindi ve yatağının yanındaki komodininüstündeduranışıklıçalarsaatinkaçıgösterdiğinebaktı.

Geceninbiriydi.Harryanidenmidesinde tuhafbirsarsıntıhissetti.Farkınabilevarmadantambirsaattironüçyaşındaydı.

Harry'nin bir başka sıra dışı yanı da, doğum günlerini hiç beklememesiydi.Ömründe hiç doğum günü kartı almamıştı. Dursley'ler onun son iki doğumgününü tamamen bilmezlikten gelmişlerdi, bu seferkini hatırlayacaklarınısanmakiçindehiçbirnedeniyoktu.

Harry karanlık odayı boydan boya yürüdü, Hedwig'in büyük, boş kafesininyanındangeçipaçıkpencereyegitti.Pervazayaslandı,battaniyeninaltındaoncazamankaldıktan sonra serin gecehavasınınyüzünevuruşupekhoştu.Hedwiggelmeyeliikigeceolmuştu.Harryonuniçinkaygılanmıyordu-dahaöncedebukadarsüreylegittiğiolmuştu-amageriyeçabukdöneceğiniumutediyordu.Buevdeonugörünceirkilmeyentekcanlıoydu.

Harry,yaşınagöreufaktefekvezayıfolsada,sonyıldabirkaçsantimuzamıştı.Amakuzgunkarasısaçlarıherzamannasılsaöyleydi:Neyaparsayapsıninatladağınık kalıyordu.Gözlüklerinin arkasındaki gözleri parlak yeşildi ve alnında,saçınınarasındanaçıkçagörülebilen,şimşekbiçimindeincebiryaraizivardı.

Harry'ye ilişkin sıra dışı şeylerin içinde enolağanüstüolanı buyara iziydi. İz,Dursley'lerin on yıldır söyledikleri gibi, Harry'nin annesiyle babasını öldürenaraba kazasından yadigâr kalmamıştı. Çünkü Lily ve James Potter bir arabakazasında ölmemişlerdi. Öldürülmüşlerdi, yüzyılın en fazla korkulan KaranlıkBüyücüsüLordVoldemorttarafından.Voldemort'unlaneti,Harry'yiöldüreceğinekendisine geri dönünce, Harry bu saldırıdan yalnızca alnında bir yara iziylekurtulmuştu.CanınızorkurtaranVoldemortisekaçmıştı...

NevarkiHarrydahasonraonunlaHogwarts'takarşıkarşıyagelmişti.Karanlıkpencerede durmuş son karşılaşmalarını hatırlarken, on üçüncü doğum gününeulaştığıiçinbiletalihliolduğunukabuletti.

Hedwig'denbir işaretgörmek içinyıldızlıgökyüzünübakışlarıyla taradı.Belkidegagasındansarkanölübirfareyle,övgübekleyerek,onadoğrusüzülüyordu.Çatıların üzerinden dalgın dalgın bakan Harry'nin ne gördüğünün farkınavarmasıbirkaçsaniyesürdü.

Altınkronüstünesiluetiçizilmişveherandahadabüyüyen, iri,garipşekildeyan yan giden bir yaratık vardı veHarry'nin yönünde kanat çırpıyordu.Harryhayli hareketsiz durarak onun gittikçe alçalmasını gözledi. Bir an için, elipenceremandalında, tereddütetti,acabakapasammıdiyedüşünüyordu,amaosırada garip yaratık Privet Drive'ın sokak lambalarından birinin üzerindensüzüldüveonunneolduğunuanlayanHarryyanasıçradı.

Üç baykuş süzülerek pencereden içeri girdi, iki tanesi baygına benzeyenüçüncüyütaşıyordu.YumuşakbirpatsesiyleHarry'ninyatağınakondular,büyükvekurşuni renkte olanortadaki baykuşdosdoğruyatağadevrildi vehareketsizkaldı.Bacaklarınakocabirpaketbağlanmıştı.

Harry baygın baykuşu hemen tanıdı - Adı Errol'dı ve Weasley ailesine aitti.Harryanındayatağakoştu,Errol'ınbacaklarındakiipleriçözdü,paketiçıkardıvesonra da onuHedwig'in kafesine taşıdı. Errolmahmur gözlerinden birini açtı,cılızbirötüşleteşekkürettivelakırlakırsuiçmeyekoyuldu.

Harrydiğer ikibaykuşunyanınadöndü.Bunlardanbiri,büyük,karbeyazıdişibaykuş,kendikuşuHedwig'di.Odabirpakettaşıyorduvekendindenpekhoşnutgörünüyordu.OnuyükündenkurtaranHarry'yegagasıylasevgidolubiröpücükverdi,sonradaErrol'ınyanınagitmekiçinodanınöbüryanınauçtu.

Harry güzel, kahverengi bir kuş olan üçüncü baykuşu tanımadı, ama neredengeldiğini hemen anladı. Çünkü üçüncü pakete ek olarak, Hogwarts armasınınbulunduğu bir mektup taşıyordu. Harry bu baykuşu görevinden azat edince,hayvan kendini beğenmiş bir şekilde tüylerini kabarttı, kanatlarını gerdi vepenceredendışarıuçupgeceyekarıştı.

Harryyatağınaoturdu,Errol'ınpaketinikaptı,ambalajkâğıdınıkoparıpaçtıveiçinde altın yaldızlı kâğıda sarılı bir hediyeyle ilk doğum günü kartını buldu.Parmaklarıhafifçetitreyerekzarfıaçtı.İkiparçakâğıtdüştü-birmektupvebirgazetekupürü.

Kupür belli ki büyücülerin gazetesi Gelecek Postası'ndan kesilmişti, çünküsiyah-beyaz resimdeki insanlar hareket ediyorlardı. Harry kupürü alıpkırışıklarınıdüzelttiveokudu.

SİHİRBAKANLIĞIGÖREVLİSİBÜYÜKÖDÜLÜKAPTI

SihirBakanlığıMuggleEşyalarınınKötüyeKullanımıDairesiBaşkanıArthurWeasley,GelecekPostası'nınyıllıkBüyükÖdüllüGalleonÇekilişi'nikazandı.

Çok memnun görünen Mr. Weasley, GelecekPostası'na, "Altınları Mısır'da bir tatil yaparakharcayacağız," dedi. "En büyük oğlumuz Bill orada,Gringotts Büyücülük Bankası'nın lanet bozucusuolarakçalışıyor."

WeasleyailesiMısır'dabiraygeçirdiktensonra,yeniokul yılının başlangıcı nedeniyle, Weasleyçocuklarından beşinin devam ettiği Hogwarts'a geridönecek.

Harry hareket eden resmi inceledi ve büyük bir piramit önünde duran dokuzWeasley'nin birden ona coşkuyla el salladığını görünce yüzüne bir tebessümyayıldı.TombulküçümenMrs.Weasley;uzunboylu,saçlarıaçılmaktaolanMr.Weasley;altıoğulvebirkız.Siyah-beyazresimdegörünmesebile,hepsidealevgibi kızıl saçlı. Resmin tam ortasında, uzun boylu ve leylek bacaklı Ronduruyordu, faresi Scabbers omzundaydı, kolunu da küçük kardeşi Ginny'yedolamıştı.Harrybüyükbiraltınyığınınıkazanmayıçokiyihuyluvesondereceyoksul olan Weasley'lerden daha fazla hak edecek birilerini düşünemiyordu.Ron'unmektubunualıpaçtı.

SevgiliHarry,

Mutluyıllar!

Bak, o telefon için gerçekten üzgünüm. UmarımMuggle'lar burnundan getirmemiştir. Babamasordum, o da herhalde bağırmamam gerektiğinisöyledi.

Burada,Mısır'da her şey harika. Bill bizemezarlarıgezdirdi,bueskiMısırlıbüyücülerinonlarakoyduğulanetlere inanamazsın. Annem Ginny'ninsonuncusuna girmesine izin vermedi. Orası, mezaraizinsiz dalan ve fazladan başları falan çıkmışMuggle'larındeğişimeuğramışiskeletleriyledoluydu.

Babam Gelecek Postası'nın çekilişini kazanıncainanamadım buna. Yedi yüzGalleon!Çoğu bu tatilegitti, ama bana önümüzdeki yıl için yeni bir asaalacaklar.

Harry, Ron'un eski asasının çatladığı olayı çok iyi hatırlıyordu. Asa, ikisininbinipHogwarts'auçtuklarıarabaokularazisindebirağacaçarpıncaçatlamıştı.

Yeni sömestr başlamadan bir hafta kadar öncegeleceğiz, benim asamı ve yeni kitaplarımızı almakiçin Londra'ya gideceğiz. Orada seninle karşılaşmaşansıvarmı?

Muggle'larınmoralinibozmasınaizinverme!

Londra'yagelmeyeçalış,

Ron

Not: Percy, öğrenci başı oldu.Mektubu geçen haftaaldı.

Harry fotoğrafabir göz attı.Hogwarts'ta yedinci ve sonyılındaolanPercy'ninpek kendini beğenmiş bir hali vardı. Öğrenci Başı rozetini, düzenli saçlarınıntepesine fütursuzca tünemiş olan fesine iğnelemişti, bağa çerçeveli gözlüğüMısırgüneşindeparıldıyordu.

Harry şimdi de hediyesini alıp açtı. Paketin içinde minyatür bir cam topacabenzeyenbirşeyvardı.AltındadaRon'danbirbaşkanot.

Harry - bu bir Cep Sinsioskopu. Etrafta güvenilmezbiri varsa, parlaması ve olduğu yerde dönmesigerekiyor. Bill bunun büyücü turistler için satılansaçma sapan bir şey olduğunu söylüyor, güvenilirdeğilmiş. Dün akşam yemeğinde yanıp durdu daondan. Ama Bill o sırada Fred'le George'unçorbasınaböcekkoyduklarınınfarkındadeğildi.

Eyvallah-Ron

Harry, Cep Sinsioskopu'nu komodinin üstüne koydu, sivri ucunda dengelenenalet kıpırtısız durmuş, Harry'nin saatinin fosforlu akrebiyle yelkovanınıyansıtıyordu. Harry birkaç saniye mutlulukla ona baktı, sonra Hedwig'ingönderdiğipaketielinealdı.

Bundadaambalajıiçindebirhediye,birkartvebirmektupvardı.BuseferkilerHermione'dengelmişti.

SevgiliHarry,

RonbanayazıpVernonEnişte'neettiğitelefondansöz

etti.Umarımiyisindir.Şu anda Fransa'da tatildeyim ve bunu sana nasılgöndereceğimibilmiyorum-yaGümrük'teaçarlarsa?-derken Hedwig çıkageldi! Sanırım, bir değişiklikolsun diye doğum gününde bir şey almandan eminolmak istiyordu. Hediyeni baykuş-siparişiylegönderttim;GelecekPostası'nda ilanı vardı (Onudaburaya getirtiyorum, büyücülük dünyasında olupbiteni, izleyebilmek öyle iyi oluyor ki). Ron'laailesinin bir hafta önce çıkan resmini gördün mü?Eminim bir sürü şey öğreniyordur, gerçektenkıskanıyorum-eskiMısırbüyücülerimuhteşemdi.Burada da ilginç bir yerel büyücülük tarihi var.Öğrendiğim bazı şeyleri eklemek için bütün SihirTarihikompozisyonumuyenidenyazdım.Umarımçokuzun olmamıştır, Profesör Binns'in istediğinden ikiparşömentomarıdahafazla.Ron tatilin son haftasında Londra'da olacağınısöylüyor. Sen de gelebilir misin? Teyzenle eniştengelmeneizinverirmi?Keşkegelebilsen.OlmazsasenieylülünbirindeHogwartsEkspresi'ndegörürüm!

SevgilerHermione

Not:Ron,Percy'ninöğrenci başı olduğunu söylüyor.Eminimbusahidenhoşunagitmiştir.Ronpekmemnun

kalmışabenzemiyor.

Harry,Hermione'ninmektubunubirkenarakoyuphediyesinialırkenyinegüldü.Paket çok ağırdı. Hermione'yi tanıdığı için, hediyenin çok zor büyülerle dolukoca bir kitap olacağından emindi - değildi oysa. Kâğıdı yırtıp da üzerindesimdenharflerleSüpürgeBakımSetiyazanparlaksiyahderibirçantagörüncekalbideligibiçarptı.

Harry, "Vay canına, Hermione!" diye fısıldadı, çantanın içine bakmak içinfermuarınıaçtı.

İçinde büyük bir kavanoz Fleetwood Sap Rötuş Cilası, pırıl pırıl gümüş birKuyruk Çalısı Makası, uzun yolculuklarda süpürgenize tutturmak için minikpirinçtenbirpusulavebirKendiKendineSüpürgeBakımıElKitabıvardı.

Arkadaşları dışında Harry, Hogwarts'ı en çok Quidditch için özlüyordu: Sihirdünyasının bu en popüler sporu son derece tehlikeliydi, çok heyecanlıydı vesüpürgelerüzerindeoynanıyordu.HarryiseçokiyibirQuidditchoyuncusuydu,Hogwartsbinalarındanbirinintakımınasonyüzyıliçindeseçilenengençoyuncuolmuştu.Endeğerlihazinelerindenbiride,yarışsüpürgesiNimbus2000'di.

Harry deri çantayı bir yana bırakıp son paketini eline aldı. Ambalaj kâğıdıüzerindekieğribüğrüyazıyıhementanıdı:Paket,HogwartsbekçisiHagrid'dengeliyordu. Üstteki kâğıt tabakasını yırtanca gözüne yeşil ve derimsi bir şeyçarptı, ama daha onu doğru dürüst açamadan paket garip bir şekilde titredi veiçindehernevarsa,gürültülübirtakırtıgeldi-sankiçenesivarmışgibi.

Harry donup kaldı. Hagrid'in ona kasıtlı olarak asla tehlikeli bir şeygöndermeyeceğinibiliyordu,nevarkiHagridtehlikelişeylerkonusundanormalbirinsangibidüşünmezdi.Devörümcekleredostlukgösterdiği,meyhanelerdekiadamlardanhırçın,üçbaşlıköpekler satınaldığıvekulübesinegizliceyasadışıejderhayumurtalarısoktuğugörülmüştü.

Harry pakete endişeyle dokundu. Paket yeniden yüksek sesle takırdadı. Harrykomodininin üstündeki lambaya uzandı, bir eliyle onu sıkıca yakaladı vevurmaya hazır şekilde başının üstüne kaldırdı. Sonra öbür eliyle ambalajkâğıdınıngerikalanınıyakalayıpçekti.

Ve dışarı bir şey düştü - bir kitap. Harry üzerinde altın yaldızlı harflerle“CanavarKitap:Canavarlar”yazangüzel,yeşilkapağını şöylebirgörebilmiştiki,kitapyan tarafınaatladıvegaripbiryengeçgibi,yatağınüzerindeyanyanseğirtti.

"Ahha!"diyemırıldandıHarry.

Kitap gürültülü bir tıkırtıyla yataktan yuvarlandı ve odanın öbür yanına doğruhızla atıldı. Harry çaktırmadan onu izledi. Kitap çalışma masasının altındakikaranlıkboşluktasaklanıyordu.Dursley'lerinhâlâmışılmışıluyuyorolmasıiçinduaedenHarrydörtayaküstüneçöküponadoğruuzandı.

"Ayy!"

Kitap elinin üstüne kapandı, sonra da hâlâ kapakları üzerinde seğirterek onunyanından çırpınıp geçti. Harry fırladı, ileri atıldı ve kitabı yere yapıştırmayıbaşardı.YandakiodadauyuyanVernonEnişteyükseksesle,uykulubirhomurtusalıverdi.

Harrymücadeleedenkitabıkollarınınarasınaiyicekıstırıpşifonyerekoştu,birkemer çıkararak kitabın çevresine sıkıca tutturdu. Bu arada Hedwig ve Errolilgiyleonuizliyorlardı.CanavarKitapöfkeyleürperdi,amaartıknekuşkanadıgibi çırpınıyordu, ne de ısırabiliyordu. Harry de onu yatağın üstüne atıpHagrid'inkartınauzandı.

SevgiliHarry,Niceyıllara!

Bu, önümüzdeki yıl sana yararlı olur dedim. Dahafazlasınıburdasöylemem.Senigörünceanlatırım.

UmarımMuggle'larsanaiyimuameleediyorlardır.

Eniyidileklerimle,

Hagrid

Harry,Hagrid'in ısıranbirkitabınyararlıolacağınıdüşünmesini tekinsizbuldu,ama Hagrid'in kartını da Ron ve Hermione'ninkinin yanına yerleştirdi. Ağzı

kulaklarına varmıştı. Geriye sadece Hogwarts'tan gelenmektup kalmıştı artık.BununherzamankindenkalınolduğunufarkedenHarry,zarfıaçtı,içindekiilkparşömensayfasınıçıkardıveokudu:

SevgiliMr.Potter,

Yeni okul yılının eylülde başlayacağını bildirmekisteriz. Hogwarts Ekspresi, King's Crossİstasyonu'nda Peron Dokuz Üç Çeyrek'ten saat onbirdekalkacak.

Üçüncü sınıfların bazı hafta sonlarında Hogsmeadeköyünü ziyaret etmelerine izin veriliyor. Lütfenilişiktekiizinbelgesiniimzalamasıiçinanne-babanızayadavelinizeverin.

Önümüzdeki yıl için gerekli olan kitapların listesiilişiktedir.

Saygılarımla,

ProfesörM.McGonagall

MüdürYardımcısı

Harry, Hogsmeade izin belgesini zarftan çekip baktı, artık gülümsemiyordu.Hafta sonlarında Hogsmeade'i ziyaret etmek harika olurdu; orasının tamamenbüyücülereaitbirköyolduğunubiliyorduvedahaadımınıbileatmamıştı.İyide,Vernon Enişte ya da Petunia Teyze'yi bu belgeyi imzalamaya nasıl iknaedecekti?

Çalarsaatebaktı.Sabahınikisiolmuştu.

HogsmeadebelgesihakkındaertesisabahuyanıncaüzülmeyekararverenHarry

yenidenyatağınagittivekendisiiçinyaptığı,Hogwarts'adönenekadarkaçgünkaldığını gösteren çizelgede bir günü daha karalamak için uzandı. Sonragözlüğünü çıkarıp, gözleri açık, yüzü üç doğum günü kartına dönük, yatağauzandı.

Ne kadar sıra dışı olursa olsun, Harry Potter o anda herkesin hissettiklerinihissediyordu:Ömründeilkkez,ogündoğumgünüolduğuiçinmutluydu.

İKİNCİBÖLÜM:MARGEHALA'NINBÜYÜK

HATASI

Harry ertesi sabah kahvaltıya indiğinde, üç Dursley de kahvaltı masasınınetrafında oturuyordu. Yepyeni bir televizyonu izliyorlardı, buzdolabı ilesalondaki televizyon arasındaki yolun uzunluğundan yüksek sesle şikâyet edipduranDudleyiçinbir"evehoşgeldin"hediyesi.Dudleyyazlarıvaktininçoğunu,küçük domuz gözleri ekrana çivilenmiş, beş gıdısı o yerken sürekli titreyerek,mutfaktageçirirdi.

Harry,Dudley ile boynu kısa, bıyığı gür, iriyarı, kalıplı bir adamolanVernonEnişte'nin arasına oturdu. Harry'ye mutlu yıllar dilemek bir yana, Dursley'leronunodayagirdiğinifarkettikleriyolundabirişaretbilevermediler,amaHarrybumuameleye öyle alışkındı ki aldırmadı. Kendine bir parça kızarmış ekmekaldı, sonra da kaçak bir mahkûm hakkındaki bir haberin orta yerinde olantelevizyondakispikerebaktı.

"...halk,Black'insilahlıvesonderece tehlikeliolduğukonusundauyarılmıştır.Özel bir telefon hattı kurulmuştur, Black'i görenler hemen buraya habervermelidir."

VernonEnişte,gazetesininüstündentutsağabakarak,"Onunbeşparaetmediğinibize söylemelerine gerek yok," diye homurdandı "Şu haline bak, pis serseri!Saçınabakınşunun!"

YanyanHarry'yepisbirbakışattı,Harry'nindağınıksaçlarıonun içinhepbirkızgınlıkkaynağıolmuştu.Amakupkuruyüzü,dirseğinekadarinenkeçeleşmiş,arapsaçı gibi saçlarla çevrili olan televizyondaki adamla karşılaştırınca, Harrykendinigerçektentemizpakhissetti.

Spikeryenidenortayaçıkmıştı.

"TarımveBalıkçılıkBakanlığı'nınbugünilanedeceği..."

Vernon Enişte spikere kötü kötü bakarak, "Dur bakalım!" dedi havlarcasına."Bizemanyağınneredenkaçtığınısöylemedin!Bununneyararıvar?Deliherifşuansokaktaburayadoğrugeliyorolabilir!"

KemikliveatsuratlıPetuniaTeyze,şimşekgibidönerekmutfakpenceresindendikkatle dışarı baktı. Harry onun özel telefon hattını arayacak kişi olmayabayılacağını biliyordu. Petunia Teyze dünyanın en meraklı kadınıydı vehayatının büyük kısmını sıkıcı, yasalara saygılı komşularını casus gibigözleyerekgeçirmişti.

Vernon Enişte kocaman mor yumruğuyla masaya vurarak, "Ne zamanöğrenecekler?"dedi,"Böyleinsanlarlabaşaçıkmanıntekyoluidam!"

Hâlâgözlerinikısmış,kapıkomşusununçalıfasulyelerinebakanPetuniaTeyze,"Çokdoğru,"dedi.

VernonEniştefincanındakiçayıbitirdi,saatinebaktıveekledi:"Hemençıksamiyiolur,Petunia,Marge'ıntrenisaatondageliyor."

Aklı yukarı kattaki süpürge bakım setinde olan Harry, bu nahoş darbeyledünyayadöndü.

"MargeHalamı?"diyekekeledi."O-oburayagelmiyor,değilmi?"

Marge Hala, Vernon Enişte'nin kardeşiydi. Harry ile onun arasında kan bağıolmadığı halde (Harry'nin annesi, PetuniaTeyze'in kardeşiydi) ömür boyu ona"hala"demeyezorlanmıştı.MargeHalakentdışında,buldogyetiştirdiğibüyükbahçeli bir evde otururdu. Privet Drive'da pek kalmazdı, çünkü kıymetliköpeciklerini bırakmaya içi elvermezdi, ama onun ziyaretlerinin her biriHarry'ninaklınakorkunçbircanlılıklakazınmıştı.

Dudley'nin beşinci doğum günü partisinde Marge Hala, Harry'nin, yeğeninimüziklibiblolaroyunundayenmesiniönlemekiçinbastonuylaincikkemiklerinevurmuştu. Bir kaç yıl sonra Noel'de gelmiş, Dudley'ye bilgisayarlı bir robot,Harry'ye de köpek bisküvisi getirmişti. Onun Hogwarts'a başlamasından birönceki yılda yaptığı son ziyaretteHarry kazayla en sevdiği köpeğinin patisinebasmıştı.Ripper,Harry'yibahçeyekadarkovalamış,odabirağacatırmanmıştıveMargeHala saat gece yarısını geçene kadar onu çağırmayı reddetmişti.BuolayınanısıhâlâDudley'ningözleriningülmektenyaşarmasınayolaçıyordu.

VernonEnişte, "Marge bir hafta burada kalacak," diye hırladı, "ve hazır konuaçılmışken," dedi, şişman parmağıyla tehdit edici şekilde Harry'yi göstererek,"benonualmadanöncebazışeyleriaçıklığakavuşturmamızgerekiyor."

Dudleyyılışıkyılışıksırıtaraktelevizyonizlemektenvazgeçti.VernonEnişte'ninHarry'yezorbalıketmesiniizlemekonuenfazlaeğlendirenşeydi.

"Önce," diye hırladı Vernon Enişte, "Marge'la konuşurken terbiyenitakınacaksın."

Harryacıacı,"Tamam,"dedi,"odatakınırsa."

"İkinci olarak," dedi Vernon Enişte, Harry'nin cevabını duymamış gibidavranıyordu, "Margeseninanormalliğinhakkındahiçbir şeybilmediği için,oburadayken hiçbir -ama hiçbir- acayip şey istemiyorum. Adam gibi davran,anlıyormusun?"

Harrydişlerinisıkarak,"Odavranırsa,bendedavranırım,"dedi.

"Veüçüncüolarak,"dediVernonEnişte,hainküçükgözlerişimdikocamanmoryüzünde çizik çizik olmuştu, "Marge'a senin St. Brutus İflah Olmaz SuçluÇocuklarGüvenlikMerkezi'negittiğinisöyledik."

"Ne?"diyeferyatettiHarry.

"Vesendeöylediyeceksin,yoksakarışmam,"dediVernonEnişte,tükürürcesine.

Harry,yüzübembeyaz,küplerebinmişhaldeoracıktaoturmuşVernonEnişte'yebakıyor, duyduklarına inanamıyordu. Marge Hala bir haftalık bir ziyaret içingeliyordu - bu, Dursley'lerin ona verdiği en berbat doğum günü hediyesiydi,eniştesinineskiçoraplarıdahil.

Vernon Enişte ağır ağır ayağa kalkarak, "Eh, Petunia" dedi, "öyleyse benistasyonagidiyorum.Sendegelmekistermisin,Dudd?"

"Hayır," dedi Dudley, babası Harry'yi tehdit etmeye son verdiği için yinetelevizyonuizlemeyekoyulmuştu.

PetuniaTeyze,Dudley'nin kalın telli sarı saçlarını düzeltti. "Duddy halası içinşıkır şıkır giyinecek.Anneciği ona yepyeni, güzelmi güzel bir papyon kravataldı."

VernonEnişte,Dudley'ninbesiliomzunabirşaplakattı.

"Öyleysebirazdangörüşürüz,"dedivemutfaktançıktı.

DehşettenkendindengeçmişgibioturanHarry'ninaklınabirdenbir fikirgeldi.Kızarmış ekmeğini bırakarak hemen ayağa kalktı ve ön kapıya giden VernonEnişte'ninardınadüştü.

Eniştesiarabaceketinigiymekteydi.

DönüpdeHarry'ninonabaktığınıgörünce,"Senigötürmüyorum,"diyehırladı.

Harrysoğuksoğuk, "Sankigelmek isteyenvarda,"dedi. "Sizebir şeysormakistiyorum."

VernonEniştekuşkuylaonabaktı.

"Hog– yani okulumdaki üçüncü sınıfların bazen köyü ziyaret etmesine izinveriliyor,"dediHarry.

VernonEniştekapınınyanındakibirkancadanarabaanahtarlarınıalarak,"Ee?"diyelafıağzınatıkadı.

Harrytelaşla,"İzinbelgesiniimzalamanızgerek,"dedi.

Eniştesi,"Niyeimzalayacakmışımpeki?"diyedudakbüktü.

"Eh," dedi Harry, kelimelerini dikkatle seçerek, "zor iş olacak çünkü, MargeHala'yanumarayapmak,oşeyegidiyorumdiye,neydihaniSt..."

VernonEnişte,"St.BrutusİflahOlmazSuçluÇocuklarGüvenlikMerkezi!"diyeböğürdüveHarrysesindebelirginbirpaniktınısıduyarakmemnunoldu.

Onun kocaman, mor renkli yüzüne sakin sakin bakarak, "Aynen öyle," dedi."Uzunuzunezberlemekgerek.Üstelikdeinandırıcışekildesöylemeliyim,değilmi?Yakazaylaağzımdanbirşeykaçırırsam?"

"Eşeksudangelenekadardayakyersinozaman,onagöre!"diyekükrediVernonEnişte,yumruğuhavadaHarry'ninüstüneyürüyerek.AmaHarrypesetmedi.

Azimle, "Bana eşek sudan gelene kadar dayak atmak Marge Hala'nınsöyleyebileceklerimiunutmasınısağlamaz,"dedi.

VernonEniştedurdu,yumruğuhâlâhavadaydı,yüzüçirkinbirpatlıcanmorunabürünmüştü.

Harryçabucak,"Amaizinbelgemiimzalarsanız,"dedi,"yeminederimkisözdehangiokulagittiğimihatırlarımvedavranışlarımdatıpkıbirMug–yaninormalolurum,falan."

Harry, Vernon Enişte'nin meseleyi yeniden düşündüğünü görüyordu, dişlerimeydandaolsavealnındabirdamaratsabile.

Sonunda, "Tamam," diye kesip attı. "Marge'ın ziyareti sırasında davranışlarınıdikkatle izleyeceğim.Eğerbuziyaretin sonundayoldançıkmazvedediklerimidoğrulamışolursan,kahrolasıbelgeniimzalarım."

Hışımla döndü, ön kapıyı açtı ve öyle hızla çarptı ki, tepedeki küçük renkli

camlardanbiriyeredüştü.

Harrymutfağadönmedi.Üstkata,kendiyatakodasınaçıktı.GerçekbirMugglegibi hareket edecekse, işe şimdiden başlaması isabet olurdu. Yavaşça veüzüntüylebütünhediyelerini,doğumgünükartlarınıtopladı,evödeviylebirliktegevşek döşeme tahtasının altına sakladı. Sonra Hedwig'in kafesine gitti. Errolkendine gelmiş görünüyordu, o ve Hedwig, kafaları kanatlarının altındauyuyorlardı.Harryiçiniçekti,sonraikisinidedürtüpuyandırdı.

Kederle,"Hedwig,"dedi,"birhaftakadarburalardagörünmemengerek.Errol'lagit,Ron sanagözkulakolur.Onadurumuaçıklayanbir notyazarım.Banadaöyle bakma" - Hedwig'in kehribar rengi büyük gözlerinde suçlayıcı bir ifadevardı, "benim kabahatim değil. Ron ve Hermione ile birlikte Hogsmeade'iziyaretedebilmemintekyolubu."

Ondakika sonraErrolve (bacağınaRon içinbirnotbağlanmışolan)Hedwig,penceredendışarı süzülüpgözdenkayboldular.ŞimdikendinigerçektenberbathissedenHarrydeboşkafesigardırobunakoyuportadankaldırdı.

Ama Harry'nin acı acı düşünecek pek vakti olmadı. Daha ancak kafesikaldırmıştı ki, Petunia Teyze aşağı inip konuklarını karşılasın diye, yukarı,Harry'yeferyatetmeyekoyuldu.

O,holevarırvarmazda,"Saçınabirşeyleryap!"deditelaşla.

Harry saçını dümdüz yatırmaya çalışmanın bir anlamını göremiyordu. MargeHalaonueleştirmeyebayılırdı,yaniHarrynekadarbakımsızgörünürseodaokadarmutluolacaktı.

Pekazsonra,VernonEnişte'ninarabasınıngerigeriparkyerinegirerkençakıllarıezdiğiduyuldu,derkenarabakapılarıvurulduvebahçepatikasındanayakseslerigeldi.

PetuniaTeyze,"Kapıyıaç!"diyetısladıHarry'ye.

Midesindebüyükbirsıkıntıyla,Harrykapıyıçekipaçtı.

EşikteMargeHaladuruyordu.VernonEnişte'yeçokbenziyordu:İriyarı,kalıplıvemoryüzlüydü, hatta kardeşininki kadar gür olmasabile bir bıyığı davardı.Bir elinde muazzam büyüklükte bir bavul tutuyordu, diğer kolunun altına daihtiyarvekötühuylubirbuldogsıkıştırmıştı.

MargeHala,"BenimDudd'imnerde?"diyekükredi."Nerdebenimcanımıniçi?"

Dudley holden badi badi geldi, sarı saçları şişman kafasına sımsıkıyapıştırılmıştı, gıdılarının altından bir papyon kravat güçbela görünüyordu.MargeHala bavuluHarry'ninkarnınadoğru savurarakonunnefesini kesti, tekkoluylaDudley'yisıkıcasardıveyanağınakocabiröpücükkondurdu.

Harry,Dudley'ninMargeHala'ya,sadeceonunsarılmalarınaiyiparaverdiğiiçintahammülettiğinibiliyordu.AyrıldıklarındaDudleytombuleliyleelbettekigıcırgıcırbiryirmisterlinlikbanknotusıkısıkıyatutmuştu.

MargeHala,sankiobirşapkaaskısıymışgibiHarry'ninyanındanhızlageçerek,"Petunia!"diyehaykırdı.MargeHalailePetuniaTeyzeöpüştüler,dahadoğrusu,MargeHalakocaçenesiniPetuniateyze'ninyanakkemiğinetosladı.

OsıradaVernonEnişteiçerigirdi,kapıyıkaparkenneşeylegüldü.

"Çayistermisin,Marge?"dedi."YaRipper'ınistermi?"

Harry'yi holde bavulla bir başına bırakarak hepsi sürü halinde mutfağagiderlerken,Marge Hala, "Ripper benim fincanımdan biraz çay içebilir" dedi.AmaHarry'ninşikâyetiyoktu,MargeHala'dankurtulmasınısağlayanherbahaneonauyardı.Buyüzdenbavuluüstkata,yedekyatakodasınataşımayakoyuldu,mümkünolduğukadaruzunsürede.

Mutfağa döndüğünde, Marge Hala'ya çay ve meyveli kek ikram edilmişdi,Ripper da bir köşede gürültülü gürültülü bir şeyler yutuyordu. Harry, PetuniaTeyze'nin, tertemiz döşemesini kirleten çayve salya lekelerini görüncehafifçeirkildiğinifarketti.Hayvanlardannefretederdio.

VernonEnişte,"Ötekiköpeklerekimbakıyor,Marge?"diyesordu.

Marge Hala, "Ah, onları Albay Fubster'a emanet ettim," diye gürledi. "Artıkemekli, hiç değilse oyalanacak bir şeyi olur. Ama zavallı ihtiyar Ripper'ıbırakamadım.Bendenuzaktakalıncaözleyipdertleniyor."

HarryyerineoturuncaRipperyenidenhırlamayabaşladı.BuhırlamadaMargeHala'nınilkkezHarry'yedikkatetmesineyolaçtı.

"Ya!"dedihavlarcasına."Hâlâburdasın,öylemi?"

"Evet"dediHarry.

"Öyle nankör nankör 'evet' deme bana," diye hırladıMarge Hala. "Vernon ilePetunia'nın sana bakmaları ne nimet. Ben olsam yapmazdım. Benim kapımabırakılmışolsan,dosdoğrubiryetimhaneyegiderdin."

Harry'nin,Dursley'lerleyaşayacağınabiryetimhanedeyaşamayıtercihedeceğinisöylemek için içi gidiyordu, amaHogsmeade belgesi düşüncesi onu durdurdu.Yüzünezorlaacılıbirgülümsemeyerleştirdi.

"Yılışıkyılışıksırıtmaöyle!"diyegürlediMargeHala."Görüyorumki,senisongörüşümden beri hiç ıslah olmamışsın. Okul seni biraz adam eder diyeummuştum."Çayındankocabiryudumalıpbıyığınısildi."Onunereyeyolladımdemiştin,Vernon?"

VernonEniştehemen,"St.Brutus,"dedi."Umutsuzvakalariçinbirincisınıfbirkurumdur."

"Anlıyorum,"dediMargeHala.Vemasanınkarşıucundanhavladı:"St.Brutus'tasopavarmı,çocuk?"

"Şey..."

VernonEnişte,MargeHala'nınardındanbaşınıterstersaşağıyukarısalladı.

"Evet," dedi Harry. Sonra bir iş yapıyorsa tam yapması iyi olur duygusunakapılarakekledi:"Herzaman."

"Mükemmel,"dediMargeHala."Benhakedeninsanlaravurmamakşeklindekibu saçma sapan çekingenliği, kaypaklığı kabul etmem. Yüz olaydan doksandokuzundagerekliolaniyibirsopadır.Sensıksıkdayakyedinmi?"

"A,evet,"dediHarry,“hemdedefalarca."

MargeHalagözlerinikıstı.

"Sesinin tonundan hoşlanmıyorum hiç, çocuk," dedi. "Yediğin dayaktan böylekayıtsızcasözedebiliyorsan,sanayeterincesopaçekmedilerdemektir.Petunia,senin yerinde olsam onlara yazarım. Bu çocuğun durumunda aşırı şiddetkullanımınıonayladığınıaçıkçabelirt."

VernonEnişte herhaldeHarry'nin pazarlıklarını unutacağından endişeleniyorduki,konuyuanındadeğiştirdi.

"Busabahkihaberleridinledinmi,Marge?Kaçakmahkûmanedersin,ha?"

MargeHalakendinievindehissetmeyehazırlanırken,Harry,dörtnumaralıevdeonsuz hayatı özlediğini fark etti. Vernon Enişte ile Petunia Teyze, çoğu kezHarry'yiayakaltındançekilmeye teşvikederlerdi,doğrusuHarry'nindecennetcanına minnetti. Öte yandan Marge Hala, Harry'yi her an gözünün önündeistiyordu ki, ıslah olması için önerilerini boru sesiyle ilan edebilsin. Harry'yi

Dudley ile karşılaştırmaktan pek hoşlanırdı ve Dudley'ye pahalı hediyeleralırken,sankiniyehediyealmadığınısorsundiye,gözlerindenateşsaçarak,onameydanokurcasınaHarry'yebakardı.Harry'yineyinböylekifayetsizyaptığınailişkinkaranlıkimalardadabulunurdu.

Üçüncügünöğleyemeğinde, "Çocukböyleoldudiyekendini suçlamamalısın,Vernon." demişti. "Eğer insanın içinde bir çürüme varsa, kimsenin elinden birşeygelmez."

Harrydikkatiniyemeğevermeyeçalıştı,amaelleri titriyordu,yüzüdeöfkedenkızarmayabaşlamıştı.Kendikendine,belgeyiunutma,dedi.Hogsmeade'idüşün.Hiçbirşeysöyleme.Kalkma–

MargeHalaşarapkadehineuzandı.

"Yetiştirmenin temel kurallarından biridir bu," dedi. "Köpeklerde hep görülür.Eğerdişiköpektebirbozuklukvarsa,yavrusundadaolur-"

TamoandaMargeHala'nın şarapkadehi elindepatladı.Camparçacıklarıdörtbiryanauçuştu,MargeHalaabuksabukseslerçıkardı,gözlerinikırpıştırdı,kocakırmızıyüzüsırılsıklamolmuştu.

PetuniaTeyze,"Marge!"diyecikledi."Marge,iyimisin?"

Marge Hala yüzünü peçetesiyle silerek, "Endişelenecek bir şey yok," dedi."Fazla sıkmış olmalıyım. Geçenlerde Albay Fubster'ın evinde de aynı şeyiyaptım.Yaygarayagerekyok;Petunia,sıktımmısıkarım..."

AmahemPetuniaTeyze,hemdeVernonEnişteşüpheyleHarry'yebakıyorlardı,odapudingindenvazgeçipmümkünolduğukadarerkendenmasadankaçmayakararverdi.

Holeçıktığındaduvarayaslanıpderinderinnefesaldı.Kontrolünükaybedipbirşeyipatlatmayalıçokolmuştu.Birdahaböylebirolayıkaldıramazdı.TehlikedeolantekşeydeHogsmeadebelgesideğildi-eğerbuşekildedevamederse,SihirBakanlığı'ylabaşıderdegirecekti.

Harry hâlâ yaşça küçük bir büyücüydü, büyücülük yasaları onun okul dışındasihre başvurmasını yasaklıyordu. Sicili de pek temiz sayılmazdı. Daha geçenyaz, Privet Drive'da bir daha sihir kullanıldığı bakanlığın kulağına çalınırsa,Harry'nin Hogwarts'tan atılacağını oldukça açıklıkla bildiren resmi bir uyarıalmıştı.

Dursley'lerin masadan kalktığını duydu ve hızla yukarı çıkıp ayak altından

çekildi.

Harrysonrakiüçgünü,MargeHalaonunlauğraşmayagirişinceKendiKendineSüpürgeBakımıElKitabı'nıdüşünmekiçinkendinizorlamasısayesindeatlattı.Hayli işe yarıyor gibiydi, ama bakışlarının camgibi olmasına da yol açıyorduanlaşılan,çünküMargeHalaHarry'ninakılcanormalinaltındaolduğuyolundakifikrinidilegetirmeyebaşlamıştı.

Sonunda,ensonunda,Marge'ınkonukluğununsonakşamıgeldi.PetuniaTeyzegöz alıcı yemekler yapmıştı, Vernon Enişte de birkaç şişe şarap açmıştı.Harry'ninkusurlarıhakkındateklafedilmedençorbalarınıiçipsomonbalıklarınıyediler; limonlukremalıpastayıyerlerken,VernonEniştematkapyapımşirketiGrunnings hakkındaki uzun bir nutukla hepsini sıkıntıdan patlattı. DerkenPetuniaTeyzekahveyaptıveVernonEniştebirşişekonyakçıkardı.

"Senibaştançıkarabilirmiyim,Marge?"

MargeHalazatenyeterinceşarapiçmişti.Koskocayüzükıpkırmızıolmuştu.

"Öyleyse, azıcık," diye kıkır kıkır güldü. "Ondan biraz daha fazla... birazcıkdaha...hahişte."

Dudleydördüncüpastadiliminiyiyordu.PetuniaTeyze,serçeparmağıhavada,kahvesiniyudumluyordu.Harryaslındayokolupyatakodasınagitmekistiyordu,amaVernonEnişte'ninküçükgözlerininkızgınbakışıylakarşılaşıncabirazdahadayanmasıgerektiğinianladı.

MargeHaladudaklarını şaplatıpboşkonyakkadehiniyerinekoyarken, "Ooh,"dedi. "Nefis yemekti, Petunia. On iki köpeğe bakmak zorunda olduğum içinnormalde akşamları kızartmayla falan idare ediyorum..." Gürültüyle geğirdi,tüvitörtülü şişkingöbeğini sıvazladı. "Pardon.Amasağlıklı cüssedebir çocukgörmek hoşuma gider," diye devam etti, Dudley'ye göz kırparak. "Sen boyluposlu, sağlam bir adam olacaksın,Dudd, baban gibi. Evet, biraz daha konyakalırım,Vernon..."

"Şunagelince-"

BaşıylaanidenHarry'yiişaretetti,Harrymidesininkasıldığınıhissetti.Elkitabıdiyedüşündühemen.

"Bunun hain, çelimsiz bir görünüşü var.Köpeklerde de olur.Geçen yılAlbayFubster'abirtanesiniboğdurdum.Sıçangibibirşeydi.Cılız.Cinsibozuk."

Harry, kitabının on ikinci sayfasını hatırlamaya çalışıyordu: “Gönülsüz Geri

ÇeviricilereŞifaVermeBüyüsü”.

"Her şeykandabiter, geçengündediyordumya.Kötükankendinibelli eder.Şimdi, senin ailen aleyhinde bir şey demiyorum, Petunia" - Petunia Teyze'ninkemiklielinikendikürekgibieliyleokşadı,"amakızkardeşinkötütohumdu.Eniyi ailelerde bile çıkar. Sonra da beş para etmez biriyle kaçtı, işte sonucukarşımızdaduruyor."

Harrygözlerinidikmiştabağınabakıyordu,kulaklarındagaripbirçınlamavardı.Süpürgenizi kuyruğundan şifaca yakalayın, diye düşündü. Ama gerisinihatırlamıyordu.MargeHala'nınsesi,tıpkıVernonEnişte'ninmatkaplarındanbirigibi,onudeliyordusanki.

"BuPotter,"dediMargeHalayüksek sesle,biryandandakonyakşişesini alıphem bardağına biraz daha koydu, hem de masa örtüsüne biraz daha sıçrattı."Bananeişyaptığınıhiçsöylememiştiniz,değilmi?"

VernonEniştevePetuniaTeyzesonderecegergingörünüyorlardı.HattaDudley,ağzıaçık,annesiylebabasınabakmakiçingözlerinipastasındanbileayırdı.

Vernon Enişte, Harry'ye belli belirsiz bir bakış atarak, "O-çalışmazdı," dedi."İşsizdi."

"Düşündüğüm gibi!" dedi Marge Hala, konyağı bir yudumda kafasına dikti,çenesinikolağzınasildi."Aylak,meteliketmez,tembelbirotlakçı."

"Değildi" dedi Harry birden. Masaya bir sessizlik çöktü. Harry sapır sapırtitriyordu.Hayatındaböyleöfkelenmemişti.

"DAHAKONYAK!" diye haykırdıVernonEnişte, bembeyaz olmuştu. ŞişeninhepsiniMarge Hala'nın kadehine boşalttı. "Sen, çocuk" diye hırladı Harry'ye."Yatağına,hadi."

"Hayır, Vernon," diye hıçkırdıMarge Hala, elini havaya kaldırdı, minik kanlıgözleri Harry'ye dikilmişti. "Devam et, çocuk, devam et. Anne babanla gururduyuyorsun, öyle mi? Gidip kendilerini bir araba kazasında öldürtüyorlar(sarhoştularherhalde)."

KendinibirandaayağadikilmişbulanHarry,"Arabakazasındaölmediler!"dedi.

"Arabakazasındaöldüler, senipisküçükyalancıve senibunamuslu, çalışkaninsanlarınbaşınayükolmayabıraktılar"diyeferyadıbastı,öfkeyleşişmişti."Senküstah,nankörküçük–"

Ama Marge Hala birden konuşmayı kesti. Bir an için söyleyecek sözbulamamıştısanki.Şişiyorgibiydi, ifadeedilemezbirkızgınlıkla-amaşişmesidurmuyordu. Koca kırmızı yüzü genişlemeye başladı, minik gözleri yerindenuğradı, ağzı da konuşamayacak kadar gerildi. Bir saniye sonra tüvit ceketininbirkaç düğmesi yerlerinden fırlayıp duvarlardan sekti , dev bir balon gibişişiyordu, göbeği tüvit kemerinden kurtulmuştu, parmaklarının her biri salamrulosugibiolmuştu...

Onunbedeniiskemlesindentavanadoğruyükselmeyebaşlarken,VernonEniştevePetuniaTeyzeaynıanda"MARGE!"diyeferyadıbastılar.ArtıkMargeHalayusyuvarlak olmuştu, domuz gözlü bir cankurtaran şamandırasına benziyordu,havada süzülüp inme inmiş gibi sesler çıkarırken elleriyle ayakları garip birşekildeikiyanaaçılmıştı.Ripperkayarakodayagirdi,deligibihavladı.

"HAAYIIIIR!"

Vernon Enişte, Marge'ın ayaklarından birini yakalayıp onu yeniden aşağıçekmeyeçalıştı,azdahaodahavalanıyordu.BirsaniyesonraRipperileriatlayıpdişleriniVernonEnişte'ninbacağınageçirmişti.

Harry, kimse onu durduramadan yemek odasından çılgın gibi çıktı,merdivenlerin altındaki dolaba yöneldi. O yaklaşırken, dolap kapısı sihirli birşekildeaçıldı.Birkaçsaniyedesandığını,güçlükledeolsa,önkapıyataşımıştı.Yukarıfırladıvekendiniyatağınaltınaatarakgevşektahtayıçıkardı,kitaplarıvedoğumgünüarmağanlarıyladoluyastıkkılıfınıaldı.Sürünerekçıktı,Hedwig'inboşkafesinikaptı,aşağıya,sandığınınyanınakoştu.TamosıradaVernonEnişte,pantolonunun bir paçası kan içinde ve parçalanmış, yemek odasından dışarıfırladı.

"ÇABUKBURAYAGEL!"diyeböğürdü."BURAYADÖN,DÜZELTONU!"

Ama Harry'yi tepeden tırnağa pervasız bir öfke bürümüştü. Sandığını birtekmedeaçtı,asasınıçıkardıveVernonEnişte'yedoğrulttu.

Soluksoluğa,"Hakettibunu"dedi."Layığınıbuldu.Bendenuzakdur."

El yordamıyla arkasında kapının kilidini aradı. "Ben gidiyorum," dedi. "Artıkcanıma yetti." Bir an sonra karanlık, sessiz sokaktaydı, kolunun altındaHedwig'inkafesi,ağırsandığınısürüklüyordu.

ÜÇÜNCÜBÖLÜM:HIZIROTOBÜS

Harrybirkaç sokakuzaklaştıktan sonraMagnoliaCrescent'ta alçakbir duvarındibine yığıldı. Sandığını çekerken harcadığı çabadan dolayı soluk soluğakalmıştı.Oradaöyle,sessizceoturdu.Kanıhâlâbeynindeydi,kalbinindeligibiçarpışınıdinliyordu.

Amakaranlıksokaktaondakikakadar tekbaşınadurduktansonra, içindeyenibir duygukabardı: panik.Hangi açıdanbakarsa baksın, dahaöncekendini hiçböylesinekötübiraçmazdabulmamıştı.TekbaşınakaranlıkMuggledünyasındamahsurkalmıştıvegidecekhiçbiryeriyoktu.Dahadabeteri,azönceokkalıbirbüyüyapmıştı,budakesinlikleHogwarts'tanatılacağıanlamınageliyordu.GençYaştaBüyücülüğünKısıtlanmasıKararnamesi'niöylebirihlaletmiştiki,şimdioburada otururken Sihir Bakanlığı temsilcilerinin üzerine çullanmamasınaşaşıyordu.

HarryürperdiveMagnoliaCrescent'ıgözleriyle taradı.Onaneolacaktı şimdi?Tutuklanacak mıydı, yoksa büyücülük dünyasından bütün bütüne dışlanacakmıydı?Ron'laHermione'yidüşündüğündeiçiadamakıllıburkuldu.Suçluolsadaolmasa da Ron'la Hermione'nin ona böyle bir durumda yardım etmekisteyeceklerindenemindi.AmaikisideyurtdışındaydıveHedwigolmadığındanonlarlairtibatkurmakmümkündeğildi.

Yanında Muggle parası da yoktu. Sandığının dibindeki para kesesinde birazbüyücüaltınıvardı,amaannesininvebabasınınonabıraktığıservetingerikalanıLondra'dakiGringottsBüyücülerBankası'ndabirkasadaydı.SandığınıçekeçeketaLondra'yagötürmesineimkânyoktu.Tabiieğer...

Hâlâelindetuttuğuasasınabaktı.Eğerzatenokuldanatılmışsa(şimdikalbiacıverecekkadarhızlaçarpıyordu),birazdahabüyüyapmasınınbirzararıolmazdıherhalde. Baba yadigârı görünmezlik pelerini yanındaydı, sandığa büyü yapıptüygibihafifleştirse, süpürgesinebağlasaveüzerinepelerinigeçiripLondra'yauçsaneolurdusanki?Ozamankasasındanparasınıngerikalanınıalabilirve...dışlanmışbiriolarakhayatınabaşlayabilirdi.Korkunçbirtablo,amabuduvarındibinde de sonsuza kadar oturamazdı ya. Yoksa Muggle polisine geceninyarısında bir sandık dolusu büyü kitabı ve bir süpürgeyle dışarıda ne işi

olduğunuaçıklamakzorundakalabilirdi.

Harry yine sandığının içindekileri karıştırıp görünmezlik pelerinini aramayakoyulduamadahapelerinibulamadan,anidendoğrulduvebirkezdahaetrafınabakındı.

EnsesindekituhafbirürpertiHarry'degözetlendiğiduygusunuuyandırmıştı.Nevar ki, sokak bomboştu ve büyük, kare biçimindeki evlerin hiçbirinde ışıkyanmıyordu.

Yeniden sandığına eğildi, ama neredeyse eğilir eğilmez, eli asasında, tekrarayağa dikildi.Bir şey duymaktan çok, bir şey hissetmişti:Birisi ya da bir şeyarkasındaki çitle garaj arasındaki dar boşlukta duruyordu. Harry gözlerinikısarak karanlık sokağa baktı. O şey bir hareket etse, sokak kedisi mi yoksabaşkabirşeymianlayacaktı.

Harry, "Lumos,"diye fısıldadıveasasınınucundagözlerinikamaştıranbir ışıkbelirdi.Asayıbaşınınüstünekaldırıncaikinumaranınçakıllıçimentodanduvarıbirden aydınlandı.Garaj kapısı parlaklaştı veHarry tam ikisinin ortasında çokbüyükbirşeyinheybetlisiluetiniapaçıkgördü.Kocaman,ışılışılgözlerivardı.

Harryirkilipgeriledi.Ayaklarısandığaçarptı,tökezledi.Düşüşünükesmekiçinkolunu savururken asası elinden fırladı ve Harry olanca ağırlığıyla suyolunayığıldı.

SağıredicibirGÜMsesiduyulduveHarryansızınortayaçıkankörediciışıktankorunmakiçinellerinikaldırıpgözlerinesiperetti...

Bir çığlık atarak arkasındaki kaldırıma doğru yuvarlandı. Tam zamanında.Birsaniyesonradevasabirçifttekerlekvefar,kulaktırmalayanbirfrenleHarry'ninaz önce yattığı yerde durdu.Harry başını kaldırdığında tekerlek ve farların üçkatlı, iflah olmaz derecedemor bir otobüse ait olduğunu gördü. Otobüs adetaoradabitivermişti.Öncamındaaltınharflerle“HızırOtobüs”yazıyordu.

Harrybiraniçindüşüştendolayısersemledimmiacabadiyemeraketti.Derkenotobüstenmor üniformalı bir biletçi çıktı ve yüksek sesle gecenin karanlığınadoğrukonuşmayabaşladı.

"Mahsur kalmış cadıların ve büyücülerin acil durum taşıtı Hızır Otobüs'e hoşgeldiniz.Asanızı tuttuğunuzeliniziuzatın,otobüseatlayın,sizi istediğinizyeregötürelim.BenimadımStanShunpike,biletçiniz...

Biletçi lafınıyarıdabıraktı.HâlâyerdeoturmaktaolanHarry'yiyenigörmüştü.

Harry asasını tekrar eline alıp zar zor ayağa kalktı. Yakından bakınca StanShunpike'ınkendindenyalnızcabirkaçyaşbüyükolduğunugördü; en fazlaonsekizindeyadaondokuzundaydı.İri,kepçekulaklarıveepeycesivilcesivardı.

"Yerdenaapıyodunööle?"dediStan,profesyoneltavrınıbirkenarabırakarak.

"Düştüm,"dediHarry.

Kıskısgülüp,"Nediyedüştünki?"dediStan.

"Bilerek düşmedim," dedi Harry, bozularak. Kotunun bir dizi yırtılmıştı vedüşüşünükesmekiçinkullandığıelikanıyordu.Birdenniyedüştüğünühatırladıve dönüp garajla çit arasındaki dar yola baktı. Hızır Otobüs'ün farlarıylaapaydınlıkolanyolboştu.

"Nereyebakıyosun?"dediStan.

"Büyük,siyahbirşeyvardı,"dediHarry,kendindenpekeminolmadanboşluğuişaretederek."Köpekgibibirşey...amadevgibi..."

DönüpStan'ebaktı.Stan'inağzıhafifçeaçıktı.Harry tedirginlik içinde,Stan'ingözlerininalnındakiyaraizinekaydığınıgördü.

"Obaşındakideneööle?"dedibirdenStan.

"Hiç,"dediHarryhemen,yaraizinisaçıylaörterek.SihirBakanlığıonuarıyorsa,işlerinikolaylaştırmakistemiyordu.

"Adınne?"diyeüstelediStan.

"Neville Longbottom," dedi Harry, aklına gelen ilk ismi söyleyerek. "Ee - buotobüs,"diyedevamettihiçbeklemeden,Stan'indikkatinibaşkayereçekmeyiumarak,"heryeregidermidemiştin?"

“Tabii," dedi Stan gururla, "nereye istersen. Karada olsun da. Suda beş paraetmez.Baksana,"dediyineşüphecibir ifadeyle,"bizesinyalgönderdin,dimi?Asanıkaldırıp,dimi?"

"Evet,"dediHarryhemen."Baksana,Londra'yagitmeknekadartutar?"

"OnbirSickle,"dediStan,"amaonüçesıcakçikolatadaveriyoruz,onbeşeysebirşişesıcaksuylaistediğinrenkdişfırçasıalıyosun."

HarrybirkezdahasandığınıkarıştırıpparakesesiniçıkardıveStan'inelinebirmiktargümüşbıraktı.SonraStan'lebirlikteHarry'ninsandığınıveonunüstündedengededuranHedwig'inkafesinikaldırıpotobüsünbasamaklarındançıkardılar.

İçeride koltuk yoktu; onun yerine, perdeli pencerelerin yanında yarım düzinekadar pirinç somya duruyordu. Bütün yatakların yanındakimesnetlerde yananmumlar,ahşapkaplıduvarlarıaydınlatıyordu.Otobüsünarkasında,gecetakkesigiymişbirbüyücü,"Sağol,amaşimdiolmaz,sülükturşusukuruyorum'dediveuykusundadöndü.

"Senşurayageç"diye fısıldadıStan.Harry'nin sandığını,direksiyonunönünderahat bir koltukta oturan şoförün tam arkasındaki yatağın altına tıktı. "Buşoförümüz,ErniePrang.Ern,buNevilleLongbottom."

Çokkalın camlıbirgözlük takmışyaşlı birbüyücüolanErniePrang,Harry'yibaşıyla selamladı. Harry yine tedirgin tedirgin perçemini düzeltip yatağınınüstüneoturdu.

Stan,Ernie'ninyanındakikoltuğaoturup,"Hadigazla,Ern,"dedi.

YinemuazzambirGÜMsesiçıktıveHarrykendiniyatağayapışmışbuldu.HızırOtobüs'ünhızıylaarkayadoğrufırlamıştı.Doğrularakkaranlıkpenceredendışarıbaktı ve şimdi bambaşka bir caddede gittiklerini gördü. Stan, Harry'ninyüzündekiafallamışifadeyibüyükbirkeyifleizliyordu.

"Sen bize sinyal göndermeden önce burdaydık işte," dedi. "Nerdeyiz, Ern?Galler'debiyerdemi?"

"Haa,"dediErnie.

"NasıloluyordaMuggle'larotobüsüduymuyor?"dediHarry.

"Onlarmı?!"dediStanküçümseyenbirtavırla."Onlardoorudürüsdinlemezler,dimi?Doorudürüsbakmazlardaayrıca.Hiçbişiyinfarkınavarmazonlar."

"GidipMadamMarsh'ıuyandırsan iyiolur,Stan,"dediErn."Birdakika içindeAbergavenny'deolacağız."

Stan,Harry'ninyatağınıgeçipdarbirtahtamerdivendenyukarıçıkarakgözdenkayboldu. Harry hâlâ pencereden dışarı bakıyor, kendini an be an daha datedirgin hissediyordu. Ernie direksiyon kullanma konusunda ustalaşmışabenzemiyordu. Hızır Otobüs kaldırıma çıkıp duruyor, ama hiçbir şeyeçarpmıyordu;ogelirkensırasırasokaklambası,postakutusuveçöpbidonuçilyavrusugibidağılıyor,ogeçtiktensonrayineyerlerinedönüyorlardı.

Stanarkasındaseyahatpelerinli,hafiftenyeşilbircadıyladöndü.

"İştegeldik,MadamMarsh"dedineşeyle.Ernfreneasıldıveyataklarotobüsün

içindeyarımmetrekadarönekaydı.MadamMarshağzınabirmendiltıkıştırarakbasamaklardandüşekalka indi.Stan arkasındanonun çantasını attı ve kapılarıçarparakkapadı;yineGÜMdiyebirsesçıktıvedarbir taşrayolundayıldırımgibigitmeyebaşladılar.Ağaçlarhoplayarakyollarındançekiliyordu.

HarrysürekliGÜM'leyenveyüzmilliksıçramalaryapanbirotobüsteolmasadauyuyamazdı. Başına neler geleceğini ve Dursley'lerinMarge Hala'yı tavandanindirmeyibeceripbeceremediklerinidüşünmektenkendinialıkoyamıyor,midesibulanıyordu.

StanbirGelecekPostasıçıkarmış,dilidişlerininarasında,onuokuyordu.Uzun,çitileşmiş saçlı, çökük yüzlü bir adamın fotoğrafı Harry'ye birinci sayfadanyavaşçagözkırptı.AdamHarry'yetuhafbirbiçimdetanıdıkgeliyordu.

"O adam!" dedi Harry, dertlerini bir an için unutarak. "Muggle haberlerineçıkmıştı!"

Stanleybirincisayfayagözatıpkıkırdadı.

"SiriusBlack"dedi,başınıevetanlamındasallayarak."TabiiMugglehaberlerineçıkar,Neville.Hiçbişidenhaberinyokgalbasenin..."

Harry'nin boş boş baktığını görünce üstünlük taslar bir tavırla güldü, birincisayfayıçıkarıpHarry'yeuzattı.

"Dahaçokgasteokumanlazım,Neville."

Harrygazeteyimumışığınadoğrukaldırıpokumayabaşladı:

BLACKHÂLÂYAKALANAMADI

Sihir Bakanlığı'nın bugün yaptığı açıklamaya göre,muhtemelenşimdiyedekAzkabankalesinekapatılmışenreziltutsakolanSiriusBlack,hâlâyakalanamadı.

Sihir Bakanı Cornelius Fudge bu sabah yaptığıaçıklamada, "Black'i yeniden yakalamak içinelimizden geleni yapıyor ve büyücü toplumundansakinolmalarınıricaediyoruz,"dedi.

Fudge,Muggle Başbakanı'nı krizden haberdar ettiğiiçin Uluslararası Sihirbazlar Federasyonu'nun bazıüyelerincesertbirşekildeeleştiriliyor.

Fudge sinirli bir tavırla, "Ama bunu yapmakzorundaydım sonuçta," dedi. "Black deli. IsterMuggle olsun ister büyü dünyasından biri, karşısınaçıkan herkes için büyük bir tehlike oluşturuyor.Başbakan'dan Black'in gerçek kimliği hakkındakimseye tek kelime etmeyeceği konusunda güvencealdım.Zatensöylesedekiminanırki?"

Muggle'lara Black'in tabanca (Muggle'larınbirbirleriniöldürmedekullandıklarıbirtürmetalasa)taşıdığısöylendi.Büyücütoplumuysa,Black'inon ikiyıl önce on üç kişiyi tek bir lanetle öldürdüğündekigibibirkatliamınkorkusuylayaşıyor.

Harry,SiriusBlack'inçökükyüzününcanlıgörünenyegânebölgesiolangölgeligözlerininiçinebaktı.Şimdiyekadarhiçvampirlekarşılaşmamış,amaKaranlıkSanatlaraKarşı Savunmaderslerinde resimlerini görmüştü veBlackmumgibibeyazteniyletambirvampirebenziyordu.

Harry'ninhaberiokumasınıizleyenStan,"Korkunçbişi,dimi?"dedi.

"On üç kişiyi mi öldürmüş?" dedi Harry, sayfayı Stan'e uzatarak. "Tek birlanetle,ha?"

"Evet,"dediStan."Hemdeşahitlerinönündefalan.Güpegündüz.Ortalıkbayabikarışmıştı,dimiErn?"

"Haa,"dediErnkasvetlikasvetli.

Stan,elleriarkasında,Harry'yidahaiyigörebilmekiçinkoltuğundadöndü.

"Black,Kim-Olduunu-Bilirsin-Sen'inönemlidestekçilerindendi,"dedi.

"Ne,Voldemort'unmu?"dediHarrydüşünmeden.

Stansivilcelerinekadarbembeyazkesildi;Erndireksiyonuöylehızlıçevirdiki,bu defa bir çiftlik evi otobüsün önünden kaçmak için olduğu gibi kenarasıçramakzorundakaldı.

"Kafana saksı falan mı düştü senin?" diye viyakladı Stan. "Ne diye isminisölüyosunki?"

"Affedersiniz,"dediHarrytelaşla."Affedersiniz,unuttum."

"Unuttunmu?!"dediStantelaşla."Üff,kalbimöölebiatıyoki..."

"Yani - yani Black, Kim-Olduğunu-Bilirsin-Sen'in destekçisiymiş, öyle mi?"diyeözürdilercesinelafınıdüzelttiHarry.

"Evet," dedi Stan, hâlâ göğsünü sıvazlayarak. "Evet, doğru. KimOlduğunu-Bilirsin-Sen'leçokyakınmışdiyolar...Neyse,küçük'ArryPotter,Kim-Olduunu-Bilirsin-Sen'e gününü gösterince" -o sırada Harry yine tedirgin bir haldeperçemini düzeltti- "Kim-Olduunu-Bilirsin-Sen'in bütün müritleri birer bireravlandı, dimiErn?Çoğu zatenbiliyodu işlerinin bittiğini, kuzukuzugeldiler.AmaSiriusBlackööleyapmadı.Kim-Olduğunu-Bilirsin-Senbaşageçse,onunsağkoluolacağınıdüşünüyomuşdiyeduydum."

"Neyse,Black'iMuggle'larladolubicaddeninortasındakıstırıyolar,odaasasınıçekipcaddeninyarısınıhavayauçuruyo.BibüyücüveosıradaordaolanonikiMuggle hapı yutuyo. Dehşet, di mi? Bi de Black ondan soora naapıyo biliyomusun?"diyedramatikbiredaylafısıldadıStan.

"Ne?"

"Gülüyo," dedi Stan. "Orda ööle durup gülüyo. Sihir Bakanlığı'ndan destekkuvvetlerigelincedekuzukuzugidiyoonlarla,buaradadakatılakatılagülmeyedevamediyo.Deliçünkü,dimiErn?Deli,dimi?"

"Azkaban'agittiğindedelideğildiysede, şimdiolmuştur,"dediErnsıkıntılıbirsesle. "O yere adım atacağıma kellemi keserim. Gerçi, yanlış anlama...yaptığındansonra,hakettibunu..."

"Olayınüstünüörtmek içinbayabiuğraştılar,dimiErn?"dediStan."Kocabicaddehavayauçuyo,okadarMuggleölüyofalan.Nooldudemişlerdi,Ern?"

"Gazpatlaması,"diyehırıldadıErnie.

"Şimdi de dışarda," dedi Stan,Black'in gazete fotoğrafındaki kupkuru suratınıinceleyerek."DahaönceAzkaban'dankaçanolmamışhiç,dimiErn?Nasıyaptı,hiçkafambasmıyo.Korkutucu,dimi?GerçioAzkabanmuhafızlarınakarşıpekşansıyokbence,haErn?"

Erniebirdenürperdi.

"Başka bir şeyden bahsetsene, Stan, haydi aslanım. O Azkaban muhafızlarıtüylerimidikendikenediyor."

Stangazeteyiisteksizcebirkenarabıraktı.HarrydeHızırOtobüs'ünpenceresineyaslandı. Kendini daha da kötü hissediyordu. Stan'in birkaç gece sonrayolcularınaneleranlatacağınıhayaletmektendekendinialamıyordu.

"Şu'ArryPotter'ıduydun,dimi?Halasınıuçurmuşhavayayav!Geçendeburdabizimleydi,HızırOtobüs'te,dimiErn?Kirişikırmayaçalışıyodu..."

Harry de tıpkı Sirius Black gibi büyücü yasalarını çiğnemişti. Marge Hala'yışişirmek onuAzkaban'a gönderecek kadar kötü bir suçmuydu?Harry büyücühapishanesi hakkında hiçbir şey bilmiyordu, ama orası hakkında konuşanherkesinsestonundaaynıkorkuvardı.DahageçenyılHogwartsbekçisiHagridorada iki ay geçirmişti. Harry, Hagrid'e nereye gideceğini söylediklerindeyüzüne yerleşen dehşet ifadesini kolay kolay unutamayacaktı. Üstelik Hagrid,Harry'nintanıdığıencesurinsanlardanbiriydi.

Hızır Otobüs karanlığın içinde çalıları ve direkleri, telefon kulübelerini veağaçlarıetrafasaçarakyolunadevametti.Harrydekuştüyüyatağındasessizveperişan bir halde yattı. Bir süre sonra, Harry'nin sıcak çikolata için gerekenparayı verdiği Stan'in aklına geldi, ama tam servis yaparken otobüs birdenbireAnglesea'denAberdeen'e sıçrayınca çoğunuHarry'nin yastığının üstüne döktü.Aradabir,geceliklive terliklibirbüyücüyadacadıaltkatageliyor,otobüsteniniyordu.Hepsideinmektençokmemnungörünüyordu.

SonundaotobüsteyolcuolarakbirtekHarrykaldı.

"Pekâlâ,Neville,"dediStan,elleriniçırparak."Londra'danereye?"

"DiagonYolu,"dediHarry.

“Tamam,"dediStan,"sıkıtutunozaman..."

GÜM

Charing Cross Caddesi'nde yıldırım hızıyla ilerliyorlardı. Harry doğrulup

binaların ve bankların otobüsün önünden kıl payı kaçmalarını izledi.Gökyüzünün rengi açılmaya başlamıştı. Bir iki saat ortalıkta görünmeyecek,açılıraçılmazGringotts'agidecek,sonradayolakoyulacaktıamanereye,kendidebilmiyordu.

Ern frenlere asıldı ve Hızır Otobüs küçük ve derme çatma bir meyhaneninönünde durdu. Bu, arkasında Diagon Yolu'na sihirli bir geçiş bulunan ÇatlakKazan'dı.

"Teşekkürler,"dediHarry,Ern'e.

Basamaklardan aşağı atlayıp, Stan'e sandığı ve Hedwig'in kafesini kaldırımaindirmesindeyardımcıoldu.

"Eh,"dediHarry,"hoşçakal!"

Ama Stan onunla ilgilenmiyordu. Otobüsün kapısının ağzında durmuş, faltaşıgibigözlerleÇatlakKazan'ınkapkaranlıkgirişinebakıyordu.

"İşteburadasın,Harry,"dedibirses.

Harry daha arkasını dönemeden, omzunda bir el hissetti. Aynı anda Stan'inseslendiğiniduydu:"Vaycanına!Ern,çabukburayagel!Çabuk!"

Harryomzundakielinsahibinebaktığındabaşındanaşağıkaynarsularboşandı,gidipSihirBakanıCorneliusFudge'ıntakendisinetoslamıştı.

Stankaldırıma,hemenonlarınyanınaatladı.

"Neville'enasıhitapettiniz,Bakanım?"dediheyecanla.

Uzun,inceçizgilibirpeleringiymiş,tombalak,ufaktefekbiradamolanFudge,üşümüşveyorgungörünüyordu.

"Nevillemi?"dedi."BuHarryPotter."

"Biliyordum!"diyebağırdıStanneşeyle."Ern!Ern!BilbakalımNevillekimmiş,Ern!'ArryPotter'mış!Yaraizinigörebiliyorum!"

"Evet," dedi Fudge, durumu tartarak. "Hızır Otobüs'ün Harry'yi almasına çokmemnunoldum,amaşimdionunlaÇatlakKazan'agirmemizgerekiyor..."

Fudge,Harry'ninomzunudahasıkıtutuponuÇatlakKazan'adoğruyönlendirdi.Kapıaralığından,barınarkasındaelindebirfenerbulunan,kamburduruşlubirigörünüyordu.Mekânınpörsükderili,dişsizsahibiTom'dubu.

"Onu bulmuşsunuz, Bakanım!" dedi Tom. "Bir şey arzu eder misiniz? Bira?Brendi?"

"Belkibirdemlikçay,"dediFudge.HâlâHarry'ninomzunubırakmamıştı.

Arkalarından sürtünme ve öfüldeme sesleri geldi ve içeri Stan'le Ern girdi.Harry'nin sandığını ve Hedwig'in kafesini taşıyorlar, etraflarına heyecanlıheyecanlıbakıyorlardı.

Stan, Harry'ye parlayan gözlerle bakarak, "Ne diye bize kim olduğunusöylemedin,Neville,ha?"dedi.BuaradaErniebaykuşuandıransuratıylaStan'inomzununüstündensahneyiilgiyleizliyordu.

"Birdeözelkonuksalonuricaedeceğiz,Tom,"dediFudgeanlamlıanlamlı.

Tom,Fudge'ıbarınarkasındakigeçidegötürürken,HarrydeStan'leErn'eperişanbirsesle,"Hoşçakalın,"dedi.

"Hoşçakal,Neville!"diyeseslendiStan.

Fudge,Harry'yiTom'unfenerininışığındadargeçittenyürüttü.Azsonraküçükbirsalonagirdiler.Tomparmaklarınışıklattıveanidenızgaradabirateşyanmayabaşladı.Tomeğilipselamvererekodadançıktı.

Fudgeateşinyanındabirsandalyeyigöstererek,"Otur,Harry"dedi.

Harry oturdu. Ateşin parlaklığına rağmen tüyleri diken dikendi. Fudge inceçizgili pelerinini çıkarıp bir kenara attı, sonra da şişe yeşili takım elbisesininpantolonunuçekiştiripHarry'ninkarşısınaoturdu.

"BenimadımCorneliusFudge,Harry.SihirBakanı'yım."

Harrybunuzatenbiliyorduelbette;Fudge'ıdahaöncebirkezgörmüştü.Amaosırada babasının görünmezlik pelerinini giymiş olduğu için, Fudge'ın bunubilmemesigerekiyordu.

HancıTomyenideniçerigirdi.Gecekıyafetininüstünebirönlüktakmıştıvebirtepsinin içinde çayla sıcak ekmek taşıyordu. Tepsiyi Fudge'la Harry'ninarasındakimasayakoyupsalondançıktı,kapıyıdaarkasındankapattı.

"Evet, Harry," dedi Fudge, bir taraftan çay koyarak. "Hepimizi zor durumadüşürdüğünü söylemeliyim. Teyzenle eniştenin evinden öyle kaçıp gitmek!Sandımki...amasağsalimburadasın,önemliolandabu."

FudgesıcakbirekmeküzerinetereyağısürüptabağıHarry'ninönüneitti.

"Ye biraz, Harry, yürüyen bir ölüye benzemişsin. Pekâlâ... Miss MarjorieDursley'nin şişirilmesi olayını hallettiğimizi duymak hoşuna gider herhalde.BüyüKazalarınıDüzeltmeDairesi'nin ikiüyesibirkaçsaatöncePrivetDrive'agönderildi.Miss Dursley'nin havası indirildi ve hafızası değiştirildi. Olayı hiçhatırlamıyor.Böylecemeselekapandı,kimsedezarargörmedi."

Fudge fincanının üzerindenHarry'ye, en sevdiği yeğenini süzen bir amca gibibaktı. Kulaklarına inanamayan Harry konuşmak üzere ağzını açtı, ama aklınasöyleyecekhiçbirşeygelmeyinceyenidenkapattı.

"Neo, teyzenle eniştenin tepkisindenmikaygılanıyorsun?"dediFudge. "Evet,ikisinindesonderecekızgınolduğunuinkâretmeyeceğim,Harry.AmaNoel'ivePaskalya'yıHogwarts'tageçirmenşartıylagelecekyazsenialmayahazırlar."

Harry'nindiliçözüldü.

"BenNoelvePaskalyatatillerindehepHogwarts'takalıyorumzaten”dedi."VebirdahadahiçPrivetDrive'adönmekistemiyorum."

"Yapma ama, eminim biraz sakinleştikten sonra fikrin değişecek" dedi Fudgeendişelibirsestonuyla."NedeolsaonlarailenHarryveeminimbirbiriniziçokseviyorsunuz...şeyy,yaniçokderindenderine."

Harry'nin aklına Fudge'a işin aslını anlatmak gelmedi. Hâlâ kendisine neolacağınıöğrenmeyibekliyordu.

"Geriye kalan tek şey" dedi Fudge, kendisine ikinci bir tereyağlı ekmekhazırlayarak, "tatilinin son iki haftasını nerede geçireceğine karar vermek.Benimönerimburada,ÇatlakKazan'dabirodatutup-"

"Birdakika”diyelafınıkestiHarry."Pekiyacezam?"

Fudgeonagözlerinikırpıştırdı.

"Cezamı?"

"Yasaları çiğnedim!" dedi Harry. "Genç Yaşta Büyücülüğün KısıtlanmasıKararnamesi!"

"Canım, seni öyle ufacık bir şey için cezalandıracak değiliz ya!" dedi Fudge,elindekiekmeğisabırsızcasallayarak."Birkazaydı!SırfhalalarınışişirdilerdiyeinsanlarıAzkaban'agöndermeyizbiz!"

Ama bu, Harry'nin geçmişte Sihir Bakanlığı'yla yaşadıklarına pek uyan birdurumdeğildi.

"Geçenyıl bir ev cini enişteminevindebirpudingpatlattı diye resmibir ihtaraldım!"dediHarrykaşlarını çatarak. "SihirBakanlığıoradabirkezdahabüyüyapılırsaHogwarts'tanatılacağımısöylemişti!"

Harry'ningözlerionuyanıltmıyorsa,Fudgebirdenbirazsarsaklaşmıştı.

"Şartlar değişir,Harry... şunu da dikkate almalıyız ki... şu anki iklimde... cezaalmayıistemiyorsunherhalde?"

“Tabiikiistemiyorum”dediHarry.

"Eh,ozamanneyitartışıyoruz?"dediFudge,şenbirkahkahaatarak."Şimdisenbir ekmek al, Harry. Ben de gidip bakayım, Tom'un senin için bir odası varmıymış?"

FudgeodadançıktıveHarryarkasındanbakakaldı.Sonderece tuhafbirşeylerdönüyordu ortada. Fudgemadem yaptıkları içinHarry'yi cezalandırmayacaktı,niyeÇatlakKazan'daonubeklemişti?Hanidüşünüyorduda,herhaldegençyaştabüyüyapmaolaylarıylailgilenmekSihirBakanı'nınkendisinedüşmezdi.

FudgeyanındahancıTom'lageridöndü.

"Onbirnumaralıodaboş,Harry,"dediFudge."Çokrahatedeceğinisanıyorum.Sendenbirtekşeyistiyorum,Harry,eminimanlayışlakarşılayacaksındır:SeninMuggle Londra'sında dolaşmanı istemiyorum, oldu mu? Diagon Yolu'ndançıkma. Ve her gece karanlık basmadan buraya döneceksin. Eminimanlıyorsundur.Tombenimiçinsanagözkulakolacak."

"Tamam,"dediHarryağırağır,"amaniye?"

"Seni yeniden kaybetmek istemeyiz, değil mi?" dedi Fudge, candan birkahkahayla."Yo,yo...neredeolduğunubilmemizdahaiyi...yani..."

Fudgeyüksekseslegırtlağınıtemizlediveinceçizgilipelerininialdı.

"Eh,benartıkgideyim,yapacakişçok."

"Black'leilgilibirgelişmevarmı?"diyesorduHarry.

Fudge'ınparmaklarıpelerininingümüşiipliklerindenkaydı.

"Ne,ne?Ha,duydundemek,şey,şuandabirşeyyok,amaanmeselesi.Azkabanmuhafızları şimdiye kadar hiç başarısızlığa uğramadılar... ve daha önce onlarıhiçböyleöfkeligörmemiştim."

Fudgehafifçeomuzsilkti.

"Peki,hoşçakal."

Eliniuzattı,onunelinisıkarkenHarry'ninaklınabirdenbirfikirgeldi.

"Şey-Bakanım?Birşeysorabilirmiyim?"

"Elbette,"dediFudgegülümseyerek.

"Şey,Hogwarts'taüçüncüsınıflarınHogsmeade'iziyaretetmesineizinveriliyor,ama teyzemle eniştem izin belgemi imzalamadılar. Siz imzalayabilir misinizacaba?"

Fudgerahatsızolmuşabenziyordu.

"Ah,"dedi."Hayır,hayır,kusurabakmaHarry,amabenseninebeveyninyadavelindeğilim"

"Ama siz Sihir Bakanı'sınız," dedi Harry hevesle. "Eğer siz bana izinverirseniz..."

"Hayır,kusurabakmaHarry,amakurallarböyle"dediFudgekararlıbirtavırla."BelkiHogsmeade'egelecekyılgidebilirsin.Aslında,banasorarsan,gitmedahaiyi...evet...eh,bengideyim.İyitatiller,Harry."

FudgesonbirkezgülümsediktenveHarry'ninelinisıktıktansonraodadançıktı.Tom,Harry'yegülümseyerekyanınageldi.

"Lütfenbenitakipedin,Mr.Potter"dedi."Eşyalarınızıyukarıçıkardımbile..."

Harry, Tom'un peşinden şık bir tahta merdiveni çıktı ve kapısında pirinçrakamlarla“11”yazanbirodayageldi.Tomkapıyıaçtı.

İçerideçokrahatgörünenbiryatak,iyicilalanmışmeşedeneşyalarvecoşkuylaçıtırdayanbirateşvardı.Vedolabınüstündede;

"Hedwig!"dediHarry,heyecandansoluğukesilerek.

KarbeyazbaykuşgagasınıtıkırdattıveuçupHarry'ninkolunakondu.

"Çok akıllı bir baykuşunuz var" dedi Tom gülerek. "Siz geldikten beş dakikasonraodageldi.Birşeyeihtiyacınızolursa,istemektençekinmeyin,Mr.Potter."

Eğilipselamverdiveodadançıktı.

Harry uzun süre yatağının üstünde oturup dalgın dalgın Hedwig'i okşadı.Pencereden görünen gökyüzü hızla koyu kadife maviden soğuk çelik grisine,sonra da alfan benekli bir pembeye döndü. Harry yalnızca birkaç saat önce

Privet Drive'dan ayrıldığına, okuldan atılmadığına ve şimdi önündeDursley'lerdenuzakikihaftabulunduğunainanmaktagüçlükçekiyordu.

"Çokgaripbirgeceydi,Hedwig"dediesneyerek.

Vegözlüğünübileçıkarmadan,yastıklarınınüzerineyığılıpuykuyadaldı.

DÖRDÜNCÜBÖLÜM:ÇATLAKKAZAN

Harry'ninbutuhafyeniözgürlüğünealışmasıbirkaçgününüaldı.Dahaöncehiçistediği saatte kalkmamış, istediği şeyi yememişti böyle. Şimdi DiagonYolu'ndançıkmadığı sürece istediğiyerebilegidebiliyordu.Vebuuzun,parketaşlı cadde, dünyanın en harikulade büyücü dükkânlarıyla dolu olduğundan,Fudge'averdiği sözü tutmayıpdaMuggledünyasınadönmekHarry'ninaklınınucundandahigeçmiyordu.

Her sabah Çatlak Kazan'da kahvaltısını ederken diğer konukları izlemekHarry'ninhoşunagidiyordu:alışverişegelmiş taşralıufak tefek,komikcadılar;Biçim Değiştirme Güncesi'nde çıkan son makale üzerine tartışan saygınbüyücüler;vahşigörünümlüsihirbazlar,kabasabacüceler...Hattabirkeresinde,kalın yün başlığının altından bir tabak çiğ böbrek sipariş eden, şüpheli birşekildecadalozabenzeyenbirinibilegörmüştü.

Harrykahvaltıdansonraarkabahçeyeçıkıyor,asasıylaçöptenekesininüstündekisoldan üçüncü tuğlaya tıklıyor ve geri çekilip duvarın içinde Diagon Yolu'naaçılankemerligeçidinortayaçıkmasınıbekliyordu.

Harry uzun, güneşli günleri dükkânları gezerek ve açıkhava kafelerinderengârenk şemsiyelerin altında yemek yiyerek geçiriyordu. Kafelerdeki diğermüşterilerbirbirlerinealdıklarışeylerigösteriyor("Bubirayskop,dostumartıkayçizelgeleriyledebelenmeyepaydos,gördünmü?")yadaSiriusBlackvakasınıtartışıyorlardı ("Şahsen ben, o Azkaban'a dönene dek çocukları dışarıbırakmayacağım."). Harry ödevlerini battaniyelerin altında, fener ışığındayapmaktandakurtulmuştu.ArtıkFloreanFortescue'nunDondurmaDükkânı'ndaoturup,ara sıraFloreanFortescue'nunkendisindendeyardımalaraködevlerinibitirebilirdi. Fortescue hem ortaçağ cadıları hakkında çok şey biliyor, hem deHarry'yeheryarımsaattebirbedavasundae(meyvalıdondurma)veriyordu.

Gringotts'takikasasınagidipparakesesinialtınGalleon'lar,gümüşSickle'larvebronz Knut'larla doldurduktan sonra, hepsini bir çırpıda harcamamak içinHarry'ninnefsineepeyhâkimolmasıgerekti.Hogwarts'adahabeşyılboyuncagideceğini ve büyü kitapları için Dursley'lerden para istemenin nasıl bir hisolacağını kendine tekrar tekrar hatırlatarak, som altından, çok şık bir

Tükürenbilye takımını almamayı başardı (miskete çok benzeyen bu büyücüoyununda, taşlar sayı kaybeden oyuncunun suratına iğrenç kokulu bir sıvıfışkırtıyordu). Büyük bir cam topun içindeki mükemmel galaksi modeline deepey içi gitti, bu modeli satın alsaydı Astronomi dersinden ömür boyukurtulurdu. Ama iradesini en çok zorlayan şey, Çatlak Kazan'a geldikten birhaftasonra,ensevdiğidükkânolanKaliteliQuidditchMalzemeleri'ndekarşısınaçıktı.

DükkândakikalabalığınnereyebaktığınımerakedenHarry,güçbela içerigiripheyecanlı cadıların ve büyücülerin arasından itiş kakış ilerlerken, gözüne yenikurulmuş bir platform ilişti. Platformun üstünde, hayatında gördüğü enmuhteşemsüpürgeduruyordu.

"Yeni çıkmış... prototip..." diyordu köşeli çeneli bir büyücü, yanındakiarkadaşına.

Harry'den daha küçük bir erkek çocuğu babasının koluna yapışmış sallanarak,"Dünyadakienhızlısüpürgebu,değilmibaba?"diyeciyaklıyordu.

"İrlandaMilli Takımı bu bebeklerden daha demin yedi tane sipariş etti!" dedidükkânınsahibikalabalığa."Biliyorsunuz,otakımDünyaKupası'nınfavorisi!"

Önünde duran iriyarı cadı çekilince, Harry süpürgenin yanındaki levhayıokuyabildi:

ATEŞOKU

Busonmodelsüratsüpürgesinindişbudakağacındanyapılma, son derece ince işlenmiş ve pürüzsüz sapı,cam gibi bir cilaya ve elle kazınmış kendi kayıtnumarasına sahip.Süpürgekuyruğundabulunan, tektek özel olarak seçilmiş huş ağacı dallarınınaerodinamik açıdan kusursuzluğu, Ateşoku'nabenzersiz bir denge kazandırıp hata payını sıfıraindiriyor. Ateşoku saatte sıfır kilometreden 250kilometreye on saniyede çıkıyor. Bozulamaz fren

büyüsüdecabası.Talepüzerinefiyatbildirilir.

“Talep üzerine fiyat bildirilir...” Harry, Ateşoku'nun kaç altına mal olacağınıdüşünmek bile istemiyordu. Hayatında hiçbir şeyi bu kadar çok istememişti -amaşimdiyedekkendiNimbus2000'iyledehiçQuidditchmaçıkaybetmemişti.Zaten iyi bir süpürgesi varken, Ateşoku almak için Gringotts'taki kasasınıboşaltmasınınneanlamıvardı?Harryfiyatsormadı,amaogündensonrahemenhergünAteşoku'nabakmakiçinorayageridöndü.

Öte yandan, Harry'nin gerçekten alması gereken şeyler de vardı. Aktara gidipİksirmalzemeleristoğunuyeniledi.Artıkokulcüppelerikollarınavebacaklarınakısagelmeyebaşladığından,MadamMalkin'inHerDurumaGöreCüppeleri'negidip kendine yeni cüppe aldı. Elbette en önemli işi, yeni dersleri SihirliYaratıklar'ınBakımıveKehanetdedahil,yeniokulkitaplarınıalmaktı.

Harrydükkânınvitrininebaktığındaşaşırdı.Camınarkasındaherzamankialtınkabartmalı, parke taşı boyunda büyü kitapları yerine büyük bir demir kafes,içindedeyüztanekadar“CanavarKitap:Canavarlar”duruyordu.Hiddetlegüreştutmuşolankitaplarboğuşuyor,birbirlerinikapmayaçalışıyor,buaradayırtılansayfalardadörtbiryanasaçılıyordu.

Harry cebinden kitap listesini çıkardı ve ilk kez listede neler olduğuna baktı.“CanavarKitap:Canavarlar”,SihirliYaratıklarınBakımıiçintemelkitapolarakgeçiyordu. Harry, Hagrid'in niye kitabın işine yarayacağını söylediğini şimdianlıyordu.İçirahatladı;Hagridyinekorkunçbirhayvanedinipyardımamuhtaçmıkaldıacabadiyemeraketmişti.

FlourishveBlotts'agirerken,görevliaceleyleyanınageldi.

"Hogwartsmı?"dedihemen."Yenikitaplarınımıalmayageldin?"

"Evet,"dediHarry."Gerekenkitaplar"

Görevli,Harry'yikenaraitip,"Kaçıloradan,"dedisabırsızca.Ellerineçokkalıneldivenler geçirdi, büyük, yumrulu bir baston kaptı ve Canavar Kitaplar'ınkafesinedoğruilerledi.

"Dur,"dediHarryçabucak."Bendeondanvarzaten."

"Varmı?"Adamınyüzündemuazzambirrahatlamaifadesibelirmişti."Şükürlerolsun,zatenbusabahbeşkezısırıldım".

Birden vahşi bir yırtılma sesi havayı yardı; Canavar Kitaplar'dan ikisi birüçüncüyüyakalamış,orasındanburasındançekiştiripparçalıyordu.

"Kesin!Kesin!"diyebağırdıgörevli,elindekibastonuparmaklıklarınarasındanuzatıp kitapları ayırarak. "Bir daha hayatta bu kitapları satmam! Burasıtımarhaneye döndü! Oysa iki yüz tane “Görünmez Kitap: Görünmezlik”aldığımızda, artık bundan kötüsü olmaz diye düşünmüştüm - bir servete malolmuşlardı ve bir tanesini bile bulamamıştık... Ee, sana başka nasıl yardımcıolabilirim?"

"Evet,"dediHarry,kitaplistesinebakarak."CassandraVablatsky'denGeleceğinSisPerdesiniAralamak'ıalmamgerekiyor."

"Oo, Kehanet'e başlıyoruz, ha?" dedi adam. Eldivenlerini çıkarıp Harry'yidükkânın arka tarafına götürdü. Orada fal bakmaya ayrılmış bir köşe vardı.Küçük bir masanın üstü “Öngörülemezi Öngörmek: Kendinizi Şoklara KarşıYalıtın”ve“KırıkToplar:FallarMelunlaşınca”gibikitaplarladoluydu.

Küçükbirmerdivenetırmanmışolangörevli,"Buyur"diyerekkalın,karakaplıbirkitapuzattı.

GeleceğinSisPerdesiniAralamak

Temelfalbakmayöntemleriiçinçokiyibirrehber.Elfalı,kristalküreler,kuşbağırsakları...

AmaHarrydinlemiyordu.Gözüküçükbirmasanınüstündekibirvitrindeduranbaşka bir kitaba takılmıştı: “Ölüm Alametleri: Ecel Kapıya DayandığındaYapabilecekleriniz”.

"Yerinde olsam onu okumazdım," dedi Harry'nin hangi kitaba baktığını görentezgâhtar nazikçe. "Her tarafta ölüm alametleri görmeye başlarsın, insanıkorkudanöldürmekiçinbirebir."

Ama Harry'nin gözü hâlâ kitabın kapağındaydı; ayı büyüklüğünde, gözleriparlayansiyahbirköpekvardıkapakta.Tuhafbirşekildetanıdıkgeliyordu...

TezgâhtarGeleceğinSisPerdesiniAralamak'ıHarry'ninelinetutuşturdu.

"Başkabirşeyvarmı?"

"Evet," dedi Harry, gözlerini köpeğinkilerden ayırıp şaşkın bir halde kitaplistesinebakarak."Şeyy-OrtaSınıflariçinBiçimDeğiştirmeveÜçüncüSınıflariçinTemelBüyülerKitabıalmamgerekiyor."

HarryondakikasonrakoltukaltındayenikitaplarıylaFlourishveBlotts'tançıktıve nereye gittiğinin pek farkında olmadan, yürürken birkaç kişiye çarparakÇatlakKazan'ınyolunututtu.

Merdivenleri çıkıp odasına girdi ve kitaplarını yatağın üstüne bıraktı. Biritemizliğe gelmişti; pencereler açıktı ve içeri güneş ışığı giriyordu. Harry arkataraftakigözdenuzakMugglecaddesindenotobüsleringeçtiğiniduyabiliyordu,aşağıda Diagon Yolu'nda gezen görünmez kalabalığın sesini de. Lavabonunüstündekiaynadakendinigördü.

"Bu bir ölüm alameti olamaz," dedi yansımasına, boyun eğmez bir tavırla."Magnolia Crescent'ta o şeyi gördüğümde panik içindeydim. Büyük ihtimallesadecebirsokakköpeğiydi..."

Eliniistemsizcekaldırıpsaçınıdüzleştirmeyeçalıştı.

"Okonudakazanamayacağınbirmücadeleyegiriyorsun,güzelim,"dediaynasımuzipbirsesle.

Günlergeçtikçe,HarryhergittiğiyerdeRon'unveHermione'ninizinerastlamakiçinetrafınabakınıroldu.Okulunaçılmasıyaklaştığından,artıkDiagonYolu'nabir sürü Hogwarts öğrencisi gelmeye başlamıştı. Harry, Kaliteli QuidditchMalzemeleri'nde, Gryffindor'dan arkadaşları Seamus Finnigan ve DeanThomas'la karşılaşmıştı.Onlar daAteşoku'ndangözlerini alamıyorlardı.AyncaFlourish ve Blotts'un önünde toparlak suratlı, unutkan bir çocuk olan NevilleLongbottom'adarastladı.Harryduruponunlasohbetetmedi;görünüşebakılırsaNeville kitap listesini kaybetmişti ve çok sert biri gibi görünen ninesi onuhaşlıyordu. Harry, Sihir Bakanlığı'ndan kaçarken Neville'miş gibi yaptığınınineninhiçöğrenmemesiniumdu.

Tatilin son günü uyandığında, Ron ve Hermione'yle hiç olmadı ertesi günHogwarts Ekspresi'nde buluşacağını düşünüyordu. Kalktı, giyindi, Ateşoku'nasonbirkezbakmayagitti.Tamneredeöğleyemeğiyiyeceğinidüşünürken,birionaseslendi.Harrydönüpbaktı.

"Harry!HARRY!"

İşte ikisideoradaydılar.FloreanFortescue'nunDondurmaDükkânı'nınönündeoturuyorlardı.Ronçokçilli,Hermione'yseçokbronzgörünüyordu,ikisideona

çılgıncaelsallıyorlardı.

"Nihayet!" dedi Ron, Harry otururken ona sırıtarak. "Çatlak Kazan'a uğradık,ama çıktığını söylediler.Biz de önce Flourish veBlotts'a gittik, sonraMadamMalkin'e,sonra–"

"Bütün okulmalzemelerimi geçen hafta aldım" diye açıkladıHarry. "Hem sizbenimÇatlakKazan'dakaldığımıneredenbiliyorsunuz?"

"Babam,"dediRonkısaca.

SihirBakanlığı'ndaçalışanMr.WeasleyelbetteMargeHala'nınbaşınagelenlerinöyküsünüduymuşolmalıydı.

"Halanıgerçektendeşişirdinmi,Harry?"dediHermione,çokciddibirsesle.

"Öyleyapmakistememiştim"dediHarry.Ronbirkahkahapatlatmıştı."Sadece-kontrolümükaybettim."

"Komik değil, Ron" dedi Hermione sert bir şekilde. "Cidden, Harry nasılatılmadışaşıyorum."

"Bende"diye itirafettiHarry."Bırakatılmayı, tutuklanacağımsandım".Ron'abaktı."BabanFudge'ınbeniniyebıraktığınıbilmiyor,değilmi?"

Ronomuzsilkip,"Sensindiyedirherhalde,değilmi?"dedi.Hâlâkıkırdıyordu."ÜnlüHarryPotterfalan.Benöylehalamıteyzemişişirmeyekalksam,Bakanlıkbananeyapar,düşünmekbileistemiyorum.Gerçiöncetoprağıkazıpçıkarmanızgerekirdi,çünküannemöldürürdübeni.Neyse,buakşambunubabamakendinsorabilirsin. Bu gece biz de Çatlak Kazan'da kalıyoruz! Böylece yarın King'sCross'abizimlegelebilirsin!Hermionedeoradakalıyor!"

Hermione gözleri gülerek evet anlamında başını salladı. "Annemle babam busabahbütünHogwartseşyalarımlabirliktebeniburayabıraktı."

"Harika!" dediHarry neşeyle. "Ee, bütün yeni kitaplarınızı, öteberinizi aldınızmı?"

"Şunabak,"dediRon,uzunincebirkutuçıkarıpaçarak."Yepyenibirasa.Otuzbeşsantim,söğüt,birtanetekboynuzluatkuyruğutüyüvar.Bütünkitaplarımızıda aldık" - iskemlesinin altındaki büyük bir çantayı işaret etti. "Şu CanavarKitaplar'a ne diyorsun? İki tane istediğimizi söylediğimizde tezgâhtar az dahaağlayacaktı."

Harry,Hermione'ninyanındaki iskemleninüstündeduranbirdeğilüç tane tıka

basadoluçantayıişaretederek,"Onlarne,Hermione?"diyesordu.

"Eh,bensizdendahaçokyenidersekaydoldum,öyledeğilmi?"dediHermione."Onlar ders kitaplarım: Aritmansi, Sihirli Yaratıkların Bakımı, Kehanet, EskiTılsımlar,MuggleAraştırmaları-"

"NiyeMuggleAraştırmaları alıyorsun ki?" dediRon,Harry'ye bakıp gözlerinidevirerek."SenMuggle'lardandoğmasın!AnnenlebabanMuggle!Muggle'larlailgilibilinecekherşeyibiliyorsunzaten!"

"Ama onları büyücülerin bakış açısından görmek muhteşem olacak" dediHermioneciddiciddi.

"Buyılhiçyemekyemeyiyadauyumayıdüşünüyormusun,Hermione?"diyesorduHarry.Ronkıskısgüldü.AmaHermioneonlaraaldırışetmedi.

"Hâlâ birkaç Galleon'um var," dedi çantasını kontrol ederek. "Doğum günümeylülde, annemle babam kendime şimdiden bir hediye alayım diye bana birazparaverdiler."

"Şöyleiyibirkitabanedersin?"dediRonmasumbiredayla.

"Hayır, sanmıyorum" dedi Hermione istifini bozmadan. "Aslında bir baykuşistiyorum.Harry'ninHedwig'ivar,seninseErrol'ın".

"Yok" dedi Ron. "Errol bir aile baykuşu. Benim sadece Scabbers'ım var."Cebinden faresini çıkardı. "Ve ona bir baktırtmak istiyorum" diye ekledi,Scabbers'ımasanınüstünekoyarak."SanırımMısıronapekuymadı."

Scabbersnormaldeolduğundançokdahazayıfgörünüyordu,üstelikbıyıklarındadabelirginbirsarkmavardı.

ArtıkDiagonYolu'nuçokiyibilenHarry,"Tamşuradabirsihirlihayvandükkânıvar" dedi. "Sen Scabbers için bir şey verebilirler mi bakarsın, Hermione debaykuşunualır."

DondurmalarınıyedilervekarşıyageçipSihirliHayvanevi'negittiler.

İçeride ayakta duracak pek yer yoktu. Kafeslerden bir santim bile duvargörünmüyordu. İçerisi çok kokuyordu, çok da gürültülüydü, çünkü kafesleriniçindekiler ya cikliyor, ya viyaklıyor, ya vıdı vıdı ediyor, ya da tıslıyordu.Kasadaki cadı çift uçlu su kelerlerinin bakımı hakkında bir büyücüyetavsiyelerde bulunuyordu. Harry, Ron ve Hermione kafesleri inceleyerekbeklediler.

İkikocaman,morkarakurbağasıoturmuş,ıslakyutmasesleriçıkarıyor,ölükurtsinekleriyle kendilerine bir ziyafet çekiyorlardı. Mücevherlerle bezeli dev birtosbağa pencerenin kenarında ışıl ışıl parlıyordu. Zehirli turuncu salyangozlarcamkaplarınınkenarındanağırağırsüzülüyorlardı.Şişman,beyazbir tavşansapatdiyeipekbirsilindirşapkayadönüşüyor,sonrapatdiyenormaledönüyordu.Her renkten kedi, bir kafes dolusu gürültücü kuzgun, bir sepet dolusu yüksekseslevınlayankomik,kaymakrengiyüntopağıvardı.Bir tezgâhınüstündede,uzun tüysüz kuyruklarını kullanarak bir tür ip atlama oyunu oynayan parlaksiyahfarelerledolubirkafesduruyordu.

Çiftuçlusukelercisibüyücüdükkândançıkınca,Rontezgâhayaklaştı.

"Benimfarem"dedicadıya."Mısır'dandöndüğümüzdenberibirazsolgun."

"Tezgâhayatır"dedicadı,cebindenağır,siyahbirgözlükçıkararak.

Ron iç cebinden Scabbers'ı çıkarıp diğer farelerin bulunduğu kafesin yanınakoydu. Fareler ip atlama numaralarını bırakıp daha iyi görebilmek için teleyaklaştılar.

Ron'un her şeyi gibi fare Scabbers da elden düşmeydi (daha önce ağabeyiPercy'yeaitti)vebirazhırpalanmışhaldeydi.Kafestekifarelerinyanındaiyideniyiyeefkârlıgörünüyordu.

"Hım,"dedicadı,Scabbers'ıkaldırarak."Bufarekaçyaşında?"

"Bilmiyorum"dediRon."Bayağıyaşlı.Eskidenağabeyimindi."

"Netürgüçlerivar?"dedicadı,Scabbers'ıyakındaninceleyerek.

"Ee.."dediRon. İşinaslı,Scabbersenufakbirgüçkırıntısıbilegöstermemiştihiç. Cadının gözleri Scabbers'ın lime lime olmuş sol kulağından bir parmağıeksikönpatisinekaydı.Yüksekseslecıkcık'ladı.

"Bufareninimanıgevremiş."

"Percyonubanaverdiğindeböyleydizaten,"dediRon,kendinisavunurcasına.

"Böyle sıradan, normal bir bahçe faresinin üç yıldan falan çok yaşamasıbeklenemez" dedi cadı. "Daha zor yıpranan bir şey arıyorsan, bunlardan birihoşunagiderbelki..."

Hemenyine ipatlamayabaşlayan siyah fareleri işaret etti. "Gösterişçiler"diyemırıldandıRon.

"Eğeryenisiniistemiyorsan,buFareToniği'nideneyebilirsin"dedicadı, tezgâhaltındanküçükbirkırmızışişeçıkararak.

"Tamam"dediRon."Nekadar-AH!"

Ron'un kafası öne düştü. En üst kafesten kocaman, turuncu bir şey atlayıpkafasınainmişvedeligibitükürüksaçarakScabbers'ınüstünedoğrufırlamıştı.

"HAYIR, CROOKSHANKS, HAYIR!" diye bağırdı cadı. Ama Scabbersellerinin arasından sabun gibi kayıp yüzükoyun yere yapıştı, sonra da kapıistikametindesıvıştı.

"Scabbers!"diyebağırdıRon,onunpeşindendükkândandışarıfırlayarak.HarrydeRon'uizledi.

Scabbers'ı bulmaları neredeyse on dakika sürdü. Kaliteli QuidditchMalzemeleri'ninönündekibirkâğıtsepetinesığınmıştı.Rontirtirtitreyenfareyicebinekoyduvebaşınamasajyaparakdoğruldu.

"Odaneydiöyle?"

"Yaçokbüyükbirkediydi,yadaküçükbirkaplan"dediHarry.

"Hermionenerede?"

"Herhaldebaykuşunualıyordur."

Kalabalık caddede Sihirli Hayvanevi'ne doğru ilerlediler. Oraya vardıklarındaHermionedükkândan çıktı, amabir baykuşla değil.Kollarını kocaman sarmankediyesıkısıkısarmıştı.

"Ocanavarısatınmıaldın?"dediRon,şaşkınlıktanbirkarışaçıkağzıyla.

"Nefis,değilmi?"dediHermione.Heyecandanyüzünüalbasmıştı.

"Bu,görüşegöredeğişir"diyedüşündüHarry.Kedininturuncutüylerikalınvekabarıktı,amabirazçarpıkbacaklıolduğukesindi.Suratıysasomurtkanvegaripbir şekilde ezik görünüyordu, sanki duvara toslamış gibiydi. Ancak şimdiScabbers ortalıkta olmadığından, kedi Hermione'nin kollarında, halindenmemnun,mırıldıyordu.

"Hermione,oşeyazdahakafaderimiyüzüyordu!"dediRon.

"Amaisteyerekyapmadı,değilmi,Crookshanks?"

"Peki ya Scabbers?" dedi Ron, göğüs cebindeki şişkinliği göstererek.

"Dinlenmeyevegevşemeyeihtiyacıvar!Oşeyortadaykennasılolacakbu?"

"Aklımageldide,FareToniği'niunuttun"dediHermione,küçükkırmızışişeyiRon'un eline şamar atar gibi bırakarak. "Endişelenmeyi de bırak,Crookshanksbenimyatakhanemde yatacak, Scabbers ise seninkinde.Ne var bunda?ZavallıCrookshanks, cadının söylediğine göre asırlardır oradaymış: Kimse onuistememiş."

"Nedenacaba!"dediRonalaylıalaylı.ÇatlakKazan'ınyolunututtular.

OrayavardıklarındaMr.Weasleybardaoturmuş,GelecekPostası'nıokuyordu.

"Harry!"dedibaşınıkaldırıpgülümseyerek."Nasılsın?"

"İyiyim, sağ olun" dedi Harry, üçü eşyalarıyla birlikte Mr. Weasley'yekatılırlarken.

Mr.Weasleygazetesinibıraktı.HarryartıkkendisinetanıdıkgelenSiriusBlackfotoğrafınıngazetedenonabaktığınıgördü.

"Onuhâlâyakalayamadılaröyleyse."dedi.

"Hayır," dedi Mr. Weasley. Yüzünde son derece ciddi bir ifade vardı."Bakanlık'ta hepimizi gündelik işlerimizden çekip onu arama çalışmasınayönlendirdiler,amaşimdiyekadarşansımızyavergitmedi."

"Onuyakalasaködülalırmıydık?"diyesorduRon."Birazdahaparabulsakiyiolurdu"

"Saçmalama,Ron," dediMr.Weasley. İkinci bakışta, çokgergin görünüyordu."Black on üç yaşında bir çocuğa yakalanmaz. Onu Azkaban muhafızlarıyakalayacak,şurayayazıyorum."

OandaMrs.Weasleybaragirdi.Ellerialışveriştorbalarıyladoluydu.ArkasındandaHogwarts'tabeşinci senelerinebaşlayacakolan ikizlerFredveGeorge,yeniöğrencibaşı seçilmişolanPercy ileWeasley'lerinenküçükçocuğuve tekkızıolanGinnyiçerigirdi.

BaştanberiHarry'yezaafıolanGinny,onugördüğündeherzamankindendeçokutanmışgibiydi,belkideHarrygeçenyılHogwarts'taonunhayatınıkurtardığıiçin. Kıpkırmızı kesilerek, Harry'nin gözlerine bakmadan "merhaba" diyemırıldandı. Percy ise sankiHarry ile tanışmamışlar gibi resmi bir şekilde eliniuzattı."Harry.Senigörmeknegüzel."

"Merhaba,Percy,"dediHarry.Gülmemekiçinkendinizortutuyordu.

"Umarım iyisindir" dedi Percy şişinerek. Harry'nin elini sıkmayı dabırakmamıştı.Bu,belediyebaşkanınatakdimedilmekgibibirşeydi.

"Çokiyiyim,sağol"

"Harry!" dedi Fred, Percy'yi dirseğiyle önünden çekip abartılı bir şekildeeğilerek."Senigörmekmuhteşem,azizim-"

"Harika"dediGeorge,Fred'iitipHarry'ninelinikaparak."Kesinliklefiyakalı."

Percy'ninalnıkırıştı.

"Haydi,yeter"dediMrs.Weasley.

"Anne!" dedi Fred, sanki onu yeni görmüş gibi. Annesinin de elini yakaladı."Senigörmeknefevkalade-"

"Yeter dedim" dedi Mrs. Weasley, elindekileri boş bir sandalyeye bırakarak."Merhaba, Harry'ciğim. Herhalde müjdemizi duymuşsundur." Percy'ningöğsündekiyepyenigümüşrozetigösterdi."Ailedekiikinciöğrencibaşı!"dedi,göğsükabararak.

"Vesonuncu,"dediFred,usulca.

"Ona ne şüphe," dedi Mrs. Weasley, birden kaşlarını çatarak, "ikinizi sınıfbaşkanıyapmadıklarınınfarkındayım."

"Niye sınıf başkanı olmak isteyelim ki?" dedi George. Bu fikir ona tiksintivermişgibiydi."Hayatınnezevkikalırozaman?"

Ginnykikirdedi.

"Kızkardeşinizedahaiyiörnekolmalısınız!"diyeçıkıştıMrs.Weasley.

"Ginny'nin örnek alacak başka ağabeyleri var, anne" dedi Percy mağrur biredayla."Bengidipyemekiçinüstümüdeğiştireyim..."

PercygidinceGeorgederinbirohçekti.

"Onubirpiramidekapatmayaçalıştık"dediHarry'ye."Amaannembizigördü."

Ogecekiyemekçokkeyifligeçti.HancıTomsalondakiüçmasayıbirleştirdiveyediWeasley,HarryveHermionebeşlezizyemeğiafiyetleyediler.

Enfesçikolatalıpudinglerinesıragelince,"YarınKing'sCross'anasılgidiyoruz,baba?"diyesorduFred.

"Bakanlıkikiarabagönderiyor"dediMr.Weasley.

Herkesbaşınıçeviriponabaktı.

"Niye?"diyesorduPercymerakla.

"Senin sayende, Perce" dedi George ciddi bir ses tonuyla. "Kaportalarınınüzerindeküçükbayraklardaolacak,onlarınüstündedeÖByazacak."

"ÖküzBaşlıanlamında"dediFred.

PercyveMrs.Weasleydışındaherkesingülmektenburnundanpudingfışkırdı.

Percyvakurbirsesle,"Bakanlıkniyearabagönderiyor,baba?"diyesorduyine.

"Şey,bizimartıkbirarabamızolmadığından"dediMr.Weasley,"vebenoradaçalıştığımdan,banabiriyiliktebulunuyorlar..."

Sesi rahattı, ama Harry onun kulaklarının kızardığını fark etti. Tıpkı baskıaltındaolduğuzamanlardaRon'unkulaklarınınkızarmasıgibi.

"İyideediyorlar"dediMrs.Weasleyhemen."Nekadarbagajımızvarfarkındamısınız? Muggle Metrosu'nda çok güzel bir tablo çizerdiniz... Hepinizeşyalarınızıtopladınız,değilmi?"

"Ronyenieşyalarınınhepsinisandığınakoymadıdaha"dediPercy, ıstıraplıbirsesle."Onlarıbenimyatağımayığdı."

Mrs.Weasleymasanınöbürucundanseslendi:"Gidipbütüneşyalarını toplasaniyi olur, Ron. Sabahleyin pek vaktimiz olmayacak." Ron, kaşlarını çatarakPercy'yebaktı.

Yemekten sonra herkesin karnı doymuş ve uykusu gelmişti. Eşyalarını kontroletmek için birer birer odalarına çıktılar. Ron ve Percy, Harry'nin yanındakiodadaydılar.Harrysandığınıyenikapatıpkilitlemiştiki,duvarınöbürtarafındankızgınseslerduyduvenelerolduğunabakmayagitti.

OnikinumaranınkapısıaralıktıvePercybasbasbağırıyordu.

"Burada,komodininüstündeydi,cilalamakiçinçıkarmıştım-"

Rondabağırarak,"Onadokunmadımbile,tamammı?"diyekarşılıkverdi.

"Neoldu?"dediHarry.

"ÖğrenciBaşırozetimgitmiş"dediPercy,hızlaHarry'yedönerek.

"Scabbers'ın Fare Toniği de" dedi Ron, sandığını boşaltıp aranarak. "Sanırımbardaunuttum."

"Rozetimibulanakadarhiçbiryeregitmiyorsun!"diyebağırdıPercy.

Harry,Ron'a"Scabbers'ıntoniğinibenalırım,eşyalarımıtopladımnasılsa"dediveaşağıindi.

Bara giden geçidin yarısına gelmişti ki, salondan iki kızgın ses daha geldikulağına.SeslerinMr.veMrs.Weasley'yeaitolduğunuhemenanladı.Tereddütetti,onlarıkavgaederkenduyduğunubilsinleristemiyordu.Amakendiadınıdaduyuncadurduvesalonunkapısınayaklaştı.

"... ona söylememeninhiç anlamıyok," diyorduMr.Weasleyhararetle. "BunubilmekHarry'ninhakkı.Fudge'aanlatmayaçalıştım,amaoHarry'yeçocukgibimuameleetmekteısrarlı.Oonüçyaşındave-"

"Arthur,gerçeğisöylersenödükopar!"dediMrs.Weasley tizbirsesle."Okulabunukafasınatakmışolarakmıyollamakistiyorsunonu?Tanrıaşkına,bilmediğiiçinmutluo!"

"Niyetim onu perişan etmek değil, tetikte olmasını sağlamak," diye kendinisavunduMr.Weasley. "Harry ile Ron'un nasıl olduğunu biliyorsun, akıllarınaeseniyapıyorlar-şimdiyedekikikezYasakOrman'adüştüler!AmaHarrybuyılöyle bir şey yapmamalı! Evden kaçtığı gece başına neler gelebilirdi diye birdüşünüyorumda..!HızırOtobüsonualmasaydı,heriddiasınavarımkiBakanlıkbulmadanölmüşolurdu."

"Amaölmedi,gayetiyi,ozamanneanlamıvar-"

"Molly, Sirius Black'in deli olduğunu söylüyorlar. Belki öyledir, amaAzkaban'dankaçabilecekkadarakıllıymışdemek,hemdeböylebirşeyimkânsızsayıldığı halde. Üç hafta oldu, kimse izine rastlamadı. Fudge'ın GelecekPostası'nasöyleyipdurduğuşeylerumurumdadeğil.Black'iyakalamamız,kendikendine büyü yapan asalar üretmemiz kadar uzak bir ihtimal gibi görünüyor.Kesinolantekşey,Black'inneyinpeşindeolduğu."

"AmaHarry,Hogwarts'tatamamengüvendeolacak."

"Azkaban'ın da tamamen güvenli bir yer olduğunu düşünüyorduk. Black,Azkaban'dankaçabildiyse,Hogwarts'adagirebilir."

"AmakimseBlack'inHarry'ninpeşindeolduğundanemindeğil."

Tahtadantokbirsesçıktı.Harry,Mr.Weasley'ninyumruğunumasayavurduğunaemindi.

"Molly, sanakaçkere söylememgerekiyor?Basınaanlatmadılar, çünküFudgebunun gizli kalmasını istiyordu.AmaBlack'in kaçtığı gece, Fudge,Azkaban'agitti. Muhafızlar Fudge'a Black'in bir süredir uykusunda konuştuğunusöylemişler. Hep aynı şeyi söylüyormuş: "O, Hogwarts'ta... o, Hogwarts'ta."Black çıldırmış Molly, Harry'nin ölmesini istiyor. Bana sorarsan Harry'yiöldürmenin Kim-Olduğunu-Bilirsin-Sen'i yeniden güçlü kılacağını sanıyor.Harry'ninKimOlduğunu-Bilirsin-Sen'idurdurduğugeceBlackherşeyiniyitirdi,Azkaban'dadabunusaplantıhalinegetirebileceğionikiyılgeçirdi..."

Bir sessizlik oldu. Gerisini de duymak için yanıp tutuşan Harry, kapıya iyiceyanaştı.

"Arthur,tabiikineyindoğruolduğunainanıyorsanonuyapmalısın.AmaAlbusDumbledore'u unutuyorsun. Dumbledore müdür olduğu sürece kimseninHarry'yeHogwarts'tazararverebileceğinisanmıyorum.Herhaldeonundabütünbunlardanhaberivardır."

"Tabii ki haberi var. Ona Azkaban muhafızlarının okul arazisindemevzilenmesinin bir mahzuru olup olmadığını sorduk. Hoşuna gitmedi, amakabuletti."

"Hoşunagitmedimi?Black'iyakalayacaklarsaniyehoşunagitmesinki?"

"Dumbledore, Azkaban muhafızlarından pek hoşlanmıyor," dedi Mr. Weasleysıkıntıyla. "Aslına bakarsan, ben de... ama Black gibi bir büyücüyleuğraşıyorsan, normalde uzak durmak isteyeceğin kişilerle güç birliği yapmangerekirbazen."

"EğerHarry'yikurtarırlarsa-"

"Ozamanbundan sonraonlarhakkında tekbirkötü sözbile söylemem"dediMr.Weasleybitkinbirsesle."Geçoldu,Molly,yukarıçıksakiyiolur..."

Harry iskemleleringıcırtısınıduydu.Elindengeldiğincesessizbirşekilde,baragiden geçitten indi ve gözden kayboldu. Salonun kapısı açıldı. Birkaç saniyesonrakulağınagelen seslerden,Mr.veMrs.Weasley'ninmerdivenleri çıktığınıanladı.

FareToniğişişesiyemekteoturduklarımasanınaltındaduruyordu.Harry,Mr.veMrs.Weasley'nin odalarının kapısının kapandığını işitene kadar bekledi, sonra

elindeşişeyleyukarıçıktı.

FredveGeorgegölgeleriniçindeeğilmiş,Percy'ninrozetinibulmakiçinRon'labirlikte kaldığı odanın altını üstüne getirmesini dinleyerek kahkahadankırılıyorlardı.

Fred,"Rozetibizaldık"diyefısıldadıHarry'ye."Birazgeliştiriyoruz."

ŞimdirozetinüstündeÖğrenciKovabaşıyazıyordu.

Harry kendini zorlayarak güldü, gidip Ron'a Fare Toniği'ni verdi ve kendiniodasınakapayıpyatağınauzandı.

Demek Sirrus Black onun peşindeydi. Bu her şeyi açıklıyordu. Fudge onayumuşakdavranmıştı, çünküonu sağ salimgörünce çok rahatlamıştı.Harry'yeDiagonYolu'ndakalmasözüverdirmişti,çünküoradakiçoksayıdabüyücüonugözaltında tutabilirlerdi. Yarın onları istasyona götürmesi için iki Bakanlıkarabası göndermedeki amacı da, Weasley'lerin trende Harry'ye göz kulakolmalarıydı.

Harry yan odadan gelip duvarda eriyen bağırışları dinleyerek yatağında yatıp,niyedahafazlakorkmadığınımeraketti.SiriusBlacktekbirlanetleonüçkişiyiöldürmüştü; Mr. ve Mrs. Weasley, Harry gerçeği bilirse paniğe kapılır diyedüşünüyordu besbelli. Ama Harry Mrs. Weasley'le tamamen aynı fikirdeydi:Dünyanın en güvenli yeri, Dumbledore'un olduğu yerdi. Herkes sürekliDumbledore'un hayatta Lord Voldemort'un korktuğu tek insan olduğunusöylemiyormuydu?HerhaldeVoldemort'unsağkoluolanBlackdeondanaynıderecedekorkardı.

Bir de şu herkesin sözünü ettiği Azkaban muhafızları vardı. Çoğu kişininkorkudan kendini kaybetmesine sebep oluyor gibiydiler. Eğer onlar okuldamevzileniyorsa,Black'iniçerigirmeşansıçokküçükgörünüyordu.

Hayır, bütün bunların içinde Harry'nin canını en çok sıkan şey, artıkHogsmeade'e gitme şansının sıfıra yakın olmasıydı. Kimse Black yakalananakadar Harry'nin şatonun güvenli ortamından ayrılmasını istemeyecekti; hatta,tehlikegeçenekadar,attığıheradımındikkatleizleneceğinidüşünüyordu.

Karanlık tavana kaşlarını çatarak baktı. Kendi başının çaresine bakamaz mısanıyorlardı?LordVoldemort'danüçkerekurtulmuştu,hepten işeyaramazbirideğildi...

Durupdururken,MagnolaCrescent'tagölgeleriniçindegördüğüyaratığınresmi

gözününönünegeldi.Ecelkapıyadayandığındayapabilecekleriniz...

"Öldürülmeyeceğim"dediHarryyükseksesle.

"Hahşöyle,güzelim,"dediaynasıuykulubirsesle.

BEŞİNCİBÖLÜM:RUHEMİCİ

Ertesi sabah Tom, her zamanki dişsiz sırıtışıyla ve elinde bir fincan kahveyleHarry'yi uyandırdı. Harry giyindi ve tam canı sıkkın bir Hedwig'i kafesinedönmeye ikna ediyordu ki, Ron gürültüyle odaya girdi, kafasındansweatshirt'ünügeçiriyorvesinirlenmişgörünüyordu.

"Trene ne kadar erken binersek, o kadar iyi" dedi. "Hiç değilse Hogwarts'taPercy'den uzak kalırım. Şimdi de beni Penelope Clearwater'ın fotoğrafına çaydamlatmakla suçluyor. Biliyorsun..." Ron yüzünü buruşturdu, "kız arkadaşı.Yüzünüçerçeveninaltınasakladı,çünküburnundakocabirlekeolmuş..."

Harry,"Sanabirşeysöyleyeceğim"diyesözebaşladı,amabuseferde,Percy'yiyeniden kızdırdığı için Ron'u tebrik etmek amacıyla uğrayan Fred'le Georgeyüzündenlafıyarımkaldı.

Kahvaltıya indiler. Mr. Weasley, kaşları çatık, Gelecek Postası'nın birincisayfasınıokuyordu.Mrs.WeasleyiseHermioneileGinny'yegençkızkenyaptığıbirAşkİksiri'nianlatıyordu.Üçüdekıkırdayıpduruyordu.

MasayaotururlarkenRon,Harry'ye,"Nediyordunsen?"diyesordu.

"Sonra konuşuruz" diyemırıldandıHarry, tam o sırada Percy fırtına gibi içeridalmıştı.

Harry handan ayrılma kargaşası içinde Ron'la da, Hermione'yle de konuşmafırsatıbulamadı.ÇatlakKazan'ındarmerdivenindensandıklarınıgüçbelaaşağıindiripkapınınyakınınayığmaklameşguldüler,üstlerinedetepesindeHedwigveHermes'in(Percy'nincücebaykuşu)tünediğikafeslerikoydular.Sandıkyığınınınyanında,gürültüyletükürüksaçanküçükbirhasırsepetvardı.

Hermionehasırlarınarasından,"Tamam,Crookshanks"diyeşakıdı."Trendeseniçıkaracağım."

"Hayır, çıkarmayacaksın" diye cevabı yapıştırdı Ron. "Zavallı Scabbers neolacakbakalım?"

Göğsüne işaret etti, oradaki büyük yumrudan anlaşıldığı kadarıyla Scabberscebindebüzülmüştü.

DışarıdaBakanlıkarabalarınıbekleyenMr.Weasley,başınıiçeriuzattı.

"Geldiler"dedi."Haydi,Harry."

Mr. Weasley, Harry'yi önüne katıp eski moda iki koyu yeşil arabadan ilkinedoğru götürdü. Her iki arabayı da, zümrüt yeşili takım elbise giymiş, sinsigörünüşlüikibüyücüsürüyordu.

Mr.Weasley,kalabalıksokaktaaşağıyukarıbakarak,"Binbakalım,Harry"dedi.

Harry arabanın arkasına oturdu, çok geçmeden yanına Hermione, Ron ve sonolarakdaPercygeldi.Ronbundanhiçhoşlanmadı.

King's Cross yolculuğu, Harry'nin Hızır Otobüs'teki yolculuğuylakarşılaştırılınca fevkalade olaysız sayılırdı. SihirBakanlığı arabaları neredeysesıradan görünüyorlardı, ama Harry onların, Vernon Enişte'nin yeni şirketarabasının kesinlikle geçemeyeceği boşluklardan sıyrılabildiklerini fark etti.King's Cross'a yirmi dakika erken vardılar. Bakanlık sürücüleri onlara bagajarabaları buldu, sandıklarını çıkardı. Sonra da şapkalarına dokunarak Mr.Weasley'ye selam verdiler ve arabalarına binip gittiler. Nasıl olduysa, trafikışıklarının önündeki yerinden kıpırdamayan araba kuyruğunun başınageçivermeyidebecerdiler.

Mr.WeasleyistasyonakadarHarry'ninburnunundibindenayrılmadı.

Çevrelerinebakarak, "Peki öyleyse"dedi, "madembukadarkalabalığız, ikişerikişergeçelim.ÖnceHarryilebengidiyoruz."

Mr. Weasley dokuz ve onuncu peronlar arasındaki bölmeye doğru Harry'ninarabasını iterek yürüdü. Henüz dokuzuncu perona varmış olan 125 numaralışehirlerarası trenleçok ilgilenmişgibigörünüyordu.Harry'yeanlamlıbirbakışatarak,kayıtsızcabölmeyeyaslandı.Harrydeonutaklitetti.

Bir an sonra katı metalin içinden yanlamasına Peron Dokuz Üç Çeyrek'egeçmişlerdi. Başlarını kaldırınca, çocuklarını trene kadar getirmiş cadılar vebüyücülerledoluperondadumanlarsaçan,kıpkırmızılokomotifi,yaniHogwartsEkspresi'nigördüler.

PercyveGinnyanidenHarry'ninardındabelirdi.

Soluksoluğaydılar,bellikibölmeyikoşarakgeçmişlerdi.

"Ah,iştePenelope!"dediPercy,saçınıdüzeltipyenidenpembeleşerek.Uzunvekıvırcık saçlı bir kıza doğru, kız parlak rozetini ille de görsün diye göğsünü

çıkararak yürümeye başladı. Ginny ile Harry göz göze geldi, ikisi degüldüklerinigizlemekiçinsırtlarınıdöndüler.

GerikalanWeasley'ler ileHermionedeonlarakatılınca,HarryveMr.Weasleyönedüşüp,ağzınakadardolukompartımanlarınyanındangeçtiler,treninsonuna,hayli boş görünen bir vagona kadar gittiler. Sandıkları yüklediler, Hedwig'leCrookshanks'i bagaj rafına koydular, sonra da Mr. ve Mrs. Weasley'ye vedaetmekiçinyenidenaşağıindiler.

Mrs.Weasleyönceçocuklarınınhepsini,sonraHermione'yi,nihayetdeHarry'yiöptü.Harry, o kendisine fazladan bir kez sarılınca utandı, ama aslında pek dememnunoldu.

Mrs.Weasleydoğrulurken,garipbirşekildeparlayangözlerle,"Kendinedikkatedeceksin,değilmi,Harry?"dedi.Sonrakocamanelçantasınıaçtıve,"Hepinizesandviçyaptım"diyeekledi."Albakalım,Ron...hayır,salamuraetdeğil...Fred?Frednerede?Al,canım..."

Mr.Weasleyyavaşça,"Harry,"dedi,"birdakikaburayagel."

Başıyla bir sütunu işaret etti, Harry de onu izleyerek sütunun arkasına gitti,diğerleriniMrs.Weasley'ninetrafınatoplanmışhaldebıraktı.

Mr.Weasley,gerginbir sesle, "Gitmedenöncesanasöylememgerekenbir şeyvar."dedi.

"Tamam,Mr.Weasley,biliyorum,"dediHarry.

"Biliyormusun?Nasılbilebilirsin?"

"Ben... şey...düngece sizinleMrs.Weasley'yikonuşurkenduydum. İstemedenkulakmisafirioldum"diyeeklediHarryçabucak."Kusurabakmayın."

"Buşekildeöğrenmenitercihetmezdim"dediMr.Weasley,kaygılıgörünüyordu.

"Hayır, doğru söylüyorum, mesele yok. Böylece siz Fudge'a verdiğiniz sözütutmuşoldunuz,bendenelerolduğunuöğrendim."

"Harry,çokkorkmuşolmalısın."

Harryiçtenlikle,"Korkmadım"dedi."Sahiden"diyeekledi,çünküMr.Weasleyinanmamışgibibakıyordu."Kahramanolmayaçalışmıyorumama,yanicidden,SiriusBlack,Voldemort'danbeterolamaz,değilmi?"

Mr.Weasleyismiduyuncairkildi,amaduymazlıktangeldi.

"Harry, ben senin Fudge'ın düşündüğünden daha sağlam kumaştan olduğunubiliyordum,korkmadığınadaelbettememnunumama-"

Gerikalançocuklarıönünekatmış, trenegötürenMrs.Weasley,"Arthur!"diyeseslendi."Arthur,neyapıyorsun?Trenkalktıkalkacak!"

"Geliyoruz,Molly"dediMr.Weasley,amasonraHarry'yedöndüvedahaalçakbirsesle,dahahızlakonuşmayadevametti."Dinle,banasözvermeniistiyorum-"

"- İyi bir çocuk olup şatoda kalacağım konusunda mı?" diye sordu Harry,kederle.

"Tamöylesayılmaz."Harry,Mr.Weasley'yitanıdığındanberihiçbukadarciddigörmemişti."Harry,banaBlack'iaramayacağınkonusundayeminet."

Harrybakakaldı."Ne?"

Gürültülübirdüdüksesiduyuldu.Demiryolugörevlileritreninyanındayürüyor,bütünkapılarıçarparakkapatıyorlardı.

Mr.Weasley, daha da hızlı konuşarak, "Bana söz ver,Harry" dedi, "ne olursaolsun".

Harry şaşkınlıkla, "Beni öldürmek istediğini bildiğim birini niye arayayım?"diyesordu.

"Yeminet,neduyarsanduy."

"Arthur,çabuk!"diyebağırdıMrs.Weasley.

Trendumansalıyordu;hareketetmeyebaşlamıştı.Harrykompartımanınkapısınakoştu,Ronkapıyıaçıpogeçsindiyegeriyeçekildi.Penceredensarktılar,trenbirköşeyidönüponlargözdenkaybolanakadarMr.veMrs.Weasley'yeelsalladılar.

Tren hızlanırken Harry, Ron ve Hermione'ye, "Sizinle özel olarak konuşmamgerek"dedi.

"Gitbakalım,Ginny"dediRon.

Ginny,gücenmişbiredayla,"Amannegüzel"dediveazametledışarıçıktı.

Harry,RonveHermionekoridorda yürümeyebaşladılar.Boş bir kompartımanarıyorlardı,amatreninensonundakidışındahepsidoluydu.

Bukompartımandasadecebirkişivardı,pencereninyanındamışılmışıluyuyan

biradam.Harry,RonveHermione,eşiktekaldılar.HogwartsEkspresigenellikleöğrencileremahsustu,yemekarabasını itencadıhariç,bu trendedahaöncehiçyetişkingörmemişlerdi.

Yabancı sonderecepejmürde, birçokyeri yamalı bir büyücü cüppesi giymişti.Hastavebitkingörünüyordu.Hayligençolsada,açıkkestanerengisaçlarıyeryerkırlaşmıştı.

Pencereden en uzakta olan yerlere oturup kapıyı çekerek kapatırlarken, "Kimdersiniz?"dediRonfısıltıyla.

Hermionehemen,"ProfesörR.J.Lupin"diyefısıldadı.

"Neredenbiliyorsun?"

Hermione, adamın üstündeki bagaj rafını işaret ederek, "Bavulunda yazıyor"dedi. Bagajda özenle düğümlenmiş bol miktarda sicimin bir arada tuttuğu,küçük, hırpalanmış bir bavul vardı. Bir köşesine yarısı soyulmuş harflerle"ProfesörR.J.Lupin"adıyapıştırılmıştı.

Ron, profesörün solgun profiline bakıp kaşlarını çatarak, "Ne dersi okutuyoracaba?"dedi.

"Orasıbelli"diyefısıldadıHermione."Birtekboşdersvar,değilmi?KaranlıkSanatlaraKarşıSavunma."

Harry, Ron ve Hermione'nin daha önce iki tane Karanlık Sanatlara KarşıSavunmahocalarıolmuştu, ikisideancakbireryıldayanabilmişti. İşintekinsizolduğunailişkinsöylentilervardı.

"Eh,umarımüstesindengelir"dediRonkuşkuyla."Sankisağlambirnazardeğseişibitecekmişgibibirhalivar,değilmi?Neyse..."Harry'yedöndü,"senbizeneanlatacaktın?"

HarryonlaraMr.veMrs.Weasley'nin tartışmasınıveazönceMr.Weasley'ninonauyarıdabulunduğunuanlattı.SözlerinibitirdiğizamanRonyıldırımçarpmışgibi görünüyordu, Hermione ise ellerini ağzına kapatmıştı. Sonunda onlarıindirip, "Sirius Black seni bulmak içinmi kaçmış?" diye sordu. "Ah, Harry...çok,çokdikkatliolmangerek.Belaarama,Harry..."

SinirlenenHarry,"Benbelaaramıyorum"dedi."Belagenelliklebenibuluyor."

Ron titreyerek, "Harry o kadar aptal mı ki, onu öldürmek isteyen bir kaçığınardınadüşsün?"dedi.

İkisi de haberdenHarry'nin beklediğinden daha fazla etkilenmişlerdi. Ron da,HermionedeBlack'tenonunkorktuğundandahafazlakorkuyordu.

Ron sıkıntıyla, "Azkaban'dannasıl çıktığını kimsebilmiyor" dedi. "Dahaöncekimsebunubaşaramamıştı.Üstelikdeenyüksekgüvenlikönlemleriylekorunanbirtutsaktı."

Hermione içtenlikle, "Ama onu yakalarlar, değilmi?" diye sordu. "Yani bütünMuggle'lardaonuarıyor..."

Ronbirden,"Osesdene?"dedi.

Bir yerlerden hafif, teneke gibi bir düdük sesi duyuluyordu. Kompartımanıgözleriyletaradılar.

"Seninsandığındangeliyor,Harry"dediRon,ayağakalkıpbagajrafınauzandı.BirazsonraCepSinsioskopu'nuHarry'nincüppelerininarasındançekipalmıştı.AletRon'unavucundahızladönüyorvepırılpırılışıksaçıyordu.

Hermione daha iyi görmek için ayağa kalktı, ilgiyle, "O bir Sinsioskopmu?"dedi.

"Evet... Ha, bak, çok ucuz" dedi Ron. "Onu Harry'ye yollamak için Errol'ınbacağınabağlarkençıldırdısanki."

Hermionekurnazca,"Osıradagüvenilmezbirşeyyapıyormuydun?"diyesordu.

"Hayır! Şey... Errol'ı kullanmamamgerekiyordu.Biliyorsun, uzun yolculuklarıkaldıracak halde sayılmaz... İyi ama, Harry'ye hediyesini başka nasılyollayacaktım?"

Sinsioskop tiz ıslıklar çalarken,Harry, "Yeniden sandığa koy" diye akıl verdi."Yoksaonuuyandıracak."

Başıyla Profesör Lupin'i işaret etti. Ron, Sinsioskop'u Vernon Enişte'nin pekkorkunçbirçiftçorabınıniçinesakladı,böylecesesinidekesmişoldu.Sonradasandıkkapağınıüzerinekapadı.

Yerine oturarak, "Hogsmeade'de kontrol ettirebiliriz" dedi. "Dervish veBanges'deböyleşeylersatıyorlar,sihirlialetlerfalan,Fred'leGeorgesöylemişti."

Hermionemerakla, "Hogsmeade hakkında fazladan bir şeyler biliyormusun?"diyesordu."İngiltere'dekitekMuggle'sızyerleşimalanıolduğunuokumuştum."

"Evet,öylesanırım,"dediRondüşünmeden."Amagitmekistememinnedenio

değil.BensadeceBalyumruk'agirmekistiyorum!"

"Odane?"diyesorduHermione.

Ron'un yüzüne hülyalı bir ifade geldi. "Orası, her şeyin bulunduğu bir şekercidükkânı...BiberŞeytancıklarağzındandumançıkarmanayolaçıyorlarveçilekdondurması ile top topkremadanyapılmışkocamanşişmanŞokotoplar.Sınıftaemerken, az sonra ne yazacağını düşünüyormuş gibi görünmeni sağlayangerçektenkusursuzşekertüykalemler."

Hermioneazimleısraretti."AmaHogsmeadeçokilginçbiryer,değilmi?TarihiBüyücülükMekânları'nda,hanın1612cincüceayaklanmasınınkarargâhıolduğuyazılı,BağıranBarakadaİngiltere'dekienperilibinaymış."

"- ve onları emerken seni yerden birkaç santim yükselten koca koca şerbettopları" dedi Ron. Besbelli, Hermione'nin ağzından çıkan tek kelimeyi biledinlememişti.

HermionedönüpHarry'yebaktı.

"OkuldanbirazuzaklaşıpHogsmeade'dekeşfeçıkmakhoşolmazmı?"

"Sanırımolur,"dediHarrykasvetle."Sizöğrenincebanasöylersiniz."

"Nedemekistiyorsun?"dediRon.

"Bengidemem.Dursley'lerizinbelgemiimzalamadı,Fudgedaolmazdedi."

Rondehşetekapılmıştı.

"Gelmeneizinyokmu?Ama-olmazki-McGonagallyadabaşkabirisanaizinverir."

Harry sahte sahte güldü. Gryffindor Binası'nın Başkanı olan ProfesörMcGonagallçoksertbiriydi.

"-yadaFred'leGeorge'asorarız,onlarşatonundışınaçıkanbütüngizligeçitleribilirler."

"Ron!" dedi Hermione sertçe. "Black henüz yakalanmamışken bence Harryokuldankaçmamalı."

Harry acı acı, "Evet, herhalde McGonagall da ondan izin istediğimde böylediyecek"dedi.

"Ama biz yanında olursak" dedi Ron, Hermione'ye şevkle, "Black cesaret

edemez."

Hermione,"AmanRon,saçmalama"diyecevabıyapıştırdı."Blacksokağınortayerindebirsürüinsanıöldürmüşbiri,sırfbizordayızdiyeHarry'yesaldırmaktançekinirmisanıyorsun?"

KonuşurkenbiryandandaCrookshanks'insepetininbağlarıylaoynuyordu.

"Çıkarmaoşeyidışarı!"dediRon,amaçokgeçkalmıştı.Crookshankssepettenkuş gibi sıçradı, gerindi, esnedi ve Ron'un dizlerine atladı. Ron'un cebindekiyumrutitredi,odaCrookshanks'iöfkeyleitti.

"Bırakşunu!"

"Ron,yapma!"dediHermioneöfkeyle.

Rontamcevapverecektiki,ProfesörLupinkımıldandı.Yüreklerikalkarakonabaktılar, amaLupin başını öbür yana çevirip, ağzı biraz açık uyumaya devametti.

Hogwarts Ekspresi kararlı bir şekilde kuzeye doğru yoluna devam ediyordu,pencerenin dışındaki manzara gitgide daha vahşi ve karanlık bir hal alırken,tepedekibulutlardakalınlaşmıştı, insanlarkompartımankapısınınönünde ilerigeri koşturuyorlardı. Crookshanks şimdi boş bir koltuğa oturmuştu, ezik yüzüRon'adönüktü,sarıgözleriiseRon'unüstcebindeydi.

Saatbirdeyemekarabasınısürentombulcadıkompartımankapısınageldi.

Ron, başıyla Profesör Lupin'i işaret ederek kararsızlık içinde, "Acaba onuuyandırsakmı?"dedi."Birazyemekyeseiyiolacakmışgibigörünüyor."

HermioneihtiyatlaProfesörLupin'eyaklaştı.

"Şey-Profesör?"dedi."Özürdilerim-Profesör?"

Lupinyerindenkımıldamadı.

Cadı,Harry'yeüstüstedizilmişkocabirkazanpastasıyığınıuzatırken,"Üzülmecanım" dedi. "Uyanınca karnı acıkmış olursa, ben önde kondüktörün yanındaolacağım."

Cadıkompartımanınkapısınıçekipkapatırken,Ronyavaşça,"Gerçektenuyuyorsanırım,ha?"dedi."Yani,ölmemiştir,değilmi?"

"Hayır,hayır,nefesalıyor"diyefısıldadıHermione,biryandandaHarry'ninonauzattığıkazanpastasınıalıyordu.

Belki arkadaşlığı iyi sayılmazdı, ama Profesör Lupin'in kompartımanlarındaolması işe de yaradı. Öğleden sonra bir ara, tam yağmur yağmaya başlayarakpencerenindışındayuvarlanıpgidentepeleri flulaştırmışken,koridordayenidenayaksesleriduydular.Ensevmedikleriüçkişikapıdabelirdi:DracoMalfoyveikiyanındaikiyardakçısı,VincentCrabbeveGregoryGoyle.

Draco Malfoy'la Harry, Hogwarts'a yaptıkları ilk tren yolculuğundan beribirbirinedüşmandı.Solgun,sivriyüzündehepalaycıbirgülüşbulunanMalfoy,Slytherin Binası'ndaydı; Slytherin Quidditch Takımı'nda arayıcı pozisyonundaoynuyordu,yaniHarry'ninGryffindortakımındakipozisyonu.CrabbeveGoylesanki Malfoy'un emirlerini yerine getirmek için doğmuşlardı. İkisi de eninegelişmiş ve kaslıydılar. Saçı kaşlarına kadar inen ve çok kalın bir boynu olanCrabbedahauzunboyluydu.Goyle'unkısa,kabarıksaçlarıveuzun,gorilkollarıvardı.

Malfoy her zamanki tembel konuşmasıyla kompartıman kapısını açarak, "Bakhele,kimlervarburda"dedi."Potur'laVızır."

CrabbeveGoyleifritgibikıkırdadılar.

"Babanınbuyazsonundabirazaltınedindiğiniduydum,Weasley"dediMalfoy."Annenşoktanöldümü?"

Ron yerinden öyle bir fırladı ki,Crookshanks'in sepetine çarpıp yere düşürdü.ProfesörLupinhorladı.

"O da kim?" dedi Malfoy. Lupin'i fark edince otomatikman bir adım geriçekilmişti.

Ron'ututmakgerekirsediyeherihtimalekarşıayağakalkmışolanHarry,"Yenihoca"dedi."Nediyordun,Malfoy?"

Malfoy'un soluk gözleri kısıldı; bir öğretmenin burnunun dibinde kavgaçıkaracakkadarbudaladeğildi.

CrabbeileGoyle'aküskünküskün,"Gelinhadi"diyemırıldandı,yokoldular.

HarryveRonyenidenoturdu,Ronyumruklarınamasajyapıyordu.

Kızgın kızgın, "Bu yıl Malfoy'un saçmalıklarını dinleyecek değilim" dedi."Doğrusöylüyorum.Eğerailemhakkındabirşakadahayapacakolursa,kafasınıyakaladığımgibi-"

Roneliylehavadavahşibirhareketyaptı.

Hermione tıslar gibi, "Ron"dedi, bir yandandaProfesörLupin'i gösteriyordu,"dikkatliol..."

AmaProfesörLupinhâlâmışılmışıluyuyordu.

Tren daha da kuzeye doğru yoluna devam ederken yağmur şiddetlendi.Pencerelerşimdiyekpare,ışıltılıbirgriyedönüşmüştü.Bütünkoridorlardakivebagaj raflarınınüstündeki fenerleryananakadargittikçekoyulaşmayı sürdürenbirgri.Trentıngırdadı,zangırdadı,kükredi,amaProfesörLupinhâlâuyuyordu.

ArtıktamamenkararmışpenceredenbakmakiçinonunyanındanöneeğilenRon,"Neredeysevarmışolmalıyız"dedi.

Kelimelerağzındanhenüzçıkmıştıki,trenyavaşlamayabaşladı.

"Harika,"dediRon,ayağakalkıpProfesörLupin'inyanındanihtiyatlayürüyerekdışarıyabakmayaçalışırken."Açlıktanölüyorum,şölenegitmekistiyorum..."

Hermionesaatinebakarak,"Varmışolamayız"dedi.

"Öyleyseniyeduruyoruz?"

Trengittikçeyavaşlıyordu.Pistonlarınsesikesilince,rüzgârveyağmurcamlarıdahadabüyükbirgürültüyledövmeyekoyuldu.

KapıyaenyakınolanHarry,koridorabakmakiçinayağakalktı.Vagonboyunca,kafalarmeraklakompartımanlardandışarıuzanıyordu.

Trenbirsarsıntıyladurdu,uzaktangelenpatırtılarvegümbürtülerden,bagajlarınraflardandüştüğünüanladılar.Sonrahiçbiruyarıolmaksızınışıklarsöndü,zifirikaranlığagömüldüler.

Ron'unsesi,Harry'ninarkasından,"Neleroluyor?"dedi.

"Ayy!"diyesoluduHermione."Ron,obenimayağım!"

Harryelyordamıylayerinedöndü.

"Sencetrenarızamıyaptı?"

"Bilmem..."

Birgıcırtıduyuldu,Harry,pencereninbirazınısilipdışarıbakanRon'unkaranlıksiluetinihayalmeyalseçti.

"Dışarıdabirhareketvar"dediRon."Sanırımbirileritrenebiniyor..."

KompartımanınkapısıanidenaçıldıvebirisiHarry'ninbacaklarınınüstüneçıkıpcanınıacıttı.

"Pardon!Neleroluyor,biliyormusunuz?Ayy!Pardon-"

"Merhaba, Neville" dedi Harry, karanlıkta el yordamıyla aranıp Neville'ipelerinindençekerek.

"Harry?Senmisin?Neleroluyor?"

"Hiçbirfikrimyok!Otursana."

Gürültülübirtıslamaveacıbirciyaklamasesiyükseldi.Neville,Crookshanks'inüstüneoturmayakalkmıştı.

Hermione'nin sesi duyuldu: "Gidip kondüktöre neler oluyor diye soracağım."Harry onun yanından geçtiğini ve kapının kayarak yeniden açıldığını hissetti,sonrabirgümbürtüduyuldu,birileriacıylaviyakladı.

"Odakim?"

"Kimo?"

"Ginny?"

"Hermione?"

"Neyapıyorsun?"

"Ron'uarıyordum."

"Geldeotur."

"Burayadeğil!"dediHarryçabucak."Burdabenvarım!"

"Ayy!"dediNeville.

"Susun!"dediboğukbirsesbirden.

Anlaşılan Profesör Lupin nihayet uyanmıştı. Harry onun köşesinde hareketettiğiniduyuyordu.Hiçbirikonuşmadı.

Yumuşakbirçıtırtınınardındantitreşenbirışıkkompartımanıdoldurdu.ProfesörLupin elinde bir avuç alev tutuyor gibiydi. Bu alevler yorgun gri yüzünüaydınlatıyordu,amagözlerindetetikteveuyanıkbirbakışvardı.

Aynı boğuk sesle, "Olduğunuz yerde kalın" dedi, avuç dolusu ateşini önündetutarakyavaşçaayağakalktı.

Amakapı,dahaLupinonaulaşamadanağırağıraçıldı.

Kapıda, Lupin' in elindeki titreşen alevlerle aydınlanmış olarak, boyu tavanakadar varan pelerinli bir şekil duruyordu. Yüzü kukuletasının altına tamamengizlenmişti. Harry'nin gözleri aşağı doğru kaydı ve gördüğü şey midesininkasılmasına yol açtı. Pelerinden dışarı bir el çıkıyordu. Bu, ıslak ıslakparıldayan,grimsi,yapışyapışgörünen,lekelibireldi.Sudaçürümüşölübirşeygibi...

Ne var ki, görünmesi bir saniye bile sürmedi. Pelerinin altındaki yaratıkHarry'ninbakışınıhissetmişgibi,elhemensiyahkumaşınkatlarıarasınaçekildi.

Sonra da kukuletanın altındaki şey, her neyse, uzun uzun, ağır ağır, hırıltıylanefesaldı.Sankiçevresindenhavadandafazlabirşeyemmekistiyorgibiydi.

Üzerlerineyoğunbir soğukçöktü.Harrygöğsünde soluğunun sıkışıpkaldığınıhissetti.Soğuk,derisindendedahaderinlereindi.Göğsününiçindeydi,kalbininiçinde...

Harry'ningözleridevrildi.Göremiyordu.Soğuktaboğuluyordu.Kulaklarındasusesigibibirçağıldamavardı.Aşağıçekiliyordu,kükremegittikçeartıyordu...

Ve sonra uzaklardan feryatlar duydu, korkunç, korkmuş, yalvaran feryatlar.Bağıran her kimse, Harry ona yardım etmek istiyordu. Kollarını oynatmayaçalıştı, ama oynatamadı... Kalın, beyaz bir sis çevresinde, içinde anafor gibidönüyordu.

"Harry!Harry!İyimisin?"

Biriyüzünütokatlıyordu.

"N-ne?"

Harrygözleriniaçtı.Üstündefenerlervardı,yersarsılıyordu.HogwartsEkspresiyeniden yola koyulmuş, ışıklar yanmıştı. Oturduğu yerden döşemeye kaymıştıanlaşılan. Ron ve Hermione yanında yere diz çökmüşlerdi, tepelerinde onugözleyen Neville'le Profesör Lupin'i görebiliyordu. Harry kendini çok hastahissetti. Gözlüğünü iterek yerine oturtmak için elini yüzüne götürünce de,yüzününsoğuksoğukterlediğinifarketti.

RonveHermioneonukaldırıpyerineoturttular.

Ronkaygıyla,"İyimisin?"diyesordu.

"Evet"dediHarry,çabucakkapıyadoğrubaktı.Kukuletalıyaratıkyokolmuştu.

"Neoldu?O-oşeynerde?Kimbağırdı?"

"Kimsebağırmadı"dediRon,dahadakaygılı.

Harry ışıl ışıl kompartımana baktı. Ginny ve Neville, her ikisi de bembeyazhaldeonabaktılar.

"Amaferyatlarduydum."

Bir çat sesi, hepsinin yerinden fırlamasına yol açtı. Profesör Lupin muazzambüyüklüktebirçikolatayıparçalaraayırıyordu.

"Al"dediHarry'ye,onaözelliklebüyükbirparçauzatarak."Ye.Faydasıolur."

Harryçikolatayıaldı,amayemedi.

"Oşeyneydi?"diyesorduLupin'e.

"Bir Ruh Emici" dedi Lupin, şimdi diğerlerine de çikolata veriyordu."Azkaban'ınRuhEmicileri'ndenbiriydi."

Herkes ona bakakaldı. ProfesörLupin boş çikolata kâğıdını buruşturup cebinesoktu.

"Ye"diyetekrarladı."Faydasıolur.Benimkondüktörlekonuşmamgerek,kusurabakmayın..."

Harry'ninyanındangeçti,koridordagözdenkayboldu.

"İyi olduğundan emin misin, Harry?" diye sordu Hermione, ona endişeylebakarak.

"Anlamıyorum...neoldu?"dediHarry,yüzündekiteribirazdahasildi.

"Eh-oşey-RuhEmici-oracıktadurduveetrafabaktı(yaniherhalde,yüzünügöremedim)-vesen-sen-"

Hâlâ korkmuş görünen Ron, "Kriz falan geçiriyorsun sandım" dedi. "Sankikaskatıoldun,yeredüştünvetitreyipkasılmayabaşladın."

"VeProfesörLupinüzerindengeçti,RuhEmici'yedoğruyürüdü,asasınıçekti"dedi Hermione. "Ve dedi ki 'Hiçbirimiz pelerinlerimizin altında Sirius Black'isaklamıyoruz.Gitburadan.”AmaRuhEmiciyerindenkıpırdamadıbile.Lupinbirşeylermırıldandı,asasınınucundangümüşümsübirşeyonadoğrufişkırdı,odadöndüvesankikayarakuzaklaştı..."

Neville,herzamankindendahatizbirsesle,"Korkunçtu"dedi."Ogirinceiçerisi

nasılsoğudu,hissettinizmi?"

"Kendimigariphissettim"dediRon,rahatsızrahatsızomuzlarınıoynattı."Sankibirdahahiçneşelenemeyecekmişimgibi..."

Köşesine büzülmüş ve neredeyse Harry kadar kötü görünen Ginny, usulcahıçkırdı. Hermione yanına gidip onu teselli etmek istercesine kolunu omzunadoladı.

Harry kendini garip hissederek, "Ama hiçbiriniz yerinizden aşağı düşmedinizmi?"

"Hayır" dedi Ron, yeniden endişeyle Harry'ye baktı. "AmaGinny deliler gibititriyordu..."

Harry anlamıyordu. Kendini zayıf ve titrek hissediyordu, sanki ağır bir gripgeçirmişgibi.Yavaşyavaşutanmayadabaşlıyordu.Nedenbaşkalarıdeğildebirtekodarmadağınolmuştu?

ProfesörLupingeridönmüştü.İçerigirerkendurakladı,onlarabaktıvecılızbirtebessümle,"Yani,oçikolatalarızehirlemedim..."dedi.

Harry bir parça ısırdı ve hayretle, sıcaklığın el ve ayakparmaklarının uçlarınakadaryayıldığınıhissetti.

Profesör Lupin, "On dakika içinde Hogwarts'ta olacağız," dedi. "İyi misin,Harry?"

Harry,ProfesörLupin'eadınıneredenbildiğinisormadı.

"İyiyim,"diyemırıldandı,utançla.

Yolculuğun geri kalanında pek konuşmadılar. Sonunda tren Hogsmeadeİstasyonu'ndadurdu,herkesinmekiçinitişipkakışmayabaşladı.Baykuşlaröttü,kedilermiyavladı,Neville'in kurbağası şapkasının altında gürültüyle vırakladı.Minikperonbuzgibiydi,yağmurbuzlutabakalarhalindeyağıyordu.

Aşinabirses,"Birincisınıflarburdan!"dedi.Harry,RonveHermionedönünceHagrid'indevasasiluetiniperonunöbüryanındagördüler.Çokkorkmuşgörünenbirincisınıflarıgöldekigelenekselyolculuklarınaçağırıyordu.

"İyi misiniz, siz üçünüz?" diye kalabalığın başları üzerinden haykırdı. Ona elsalladılar, ama konuşma fırsatı bulamadılar, çünkü çevrelerindeki insan yığınıonları peron boyunca öbür yana sürüklüyordu.Harry,RonveHermione, inişliçıkışlı bir balçık yola çıkan diğer öğrencileri izlediler. Orada birinci sınıflar

dışındaki öğrencileri en azından yüz posta arabası bekliyordu. Harry'nintahminine göre her biri görünmez birer at tarafından çekiliyordu, çünkü içerigirip kapıyı kapatınca araba kendiliğinden yola koyuluyor, kâh sarsılıyor, kâhyalpalıyordu.

Arabahafiftenhafifehumusvesamankokuyordu.Harryçikolatayıyediğindenberi kendini daha iyi hissediyordu, ama hâlâ zayıftı. Ron veHermione, sankiyenidenyığılmasındankorkuyorlarmışgibi,yanyanonabakıyorlardı.

Araba, tepesindekanatlı yabandomuzlarıbulunan taş sütunların arasındakibirçiftmuhteşemdövmedemirkapıyadoğruyuvarlanayuvarlanagiderken,Harrykapınınikiyanındanöbettutanheykelgibi,kukuletalıikiRuhEmicidahagördü.Bir soğuk hastalık dalgası onu yeniden içine almakla tehdit etti;Harry, yamruyumru koltuğunda arkaya yaslanıp, kapılardan geçene kadar gözlerini yumdu.Araba,şatoyaçıkan,uzun,eğimliyoldahızlandı.Hermioneminikpencerelerdenbirinden dışarı sarkmış, çok sayıdaki taretin ve kulenin yaklaşmasınıseyrediyordu.SonundaarabasallanarakdurduveHermioneileRonindi.

Harrydeaşağıinerken,tembelamakeyiflibirseskulağınaçarptı.

"Bayıldınha,Potter?Longbottomdoğrumusöylüyor?Sahidenbayıldınmı?"

Malfoy, Hermione'ye bir dirsek atıp geçerek şatoya çıkan taş merdivenlerdeHarry'ninyolunukesti.Yüzüneşeliydi,solukgözlerimelunmelunparlıyordu.

DişlerisıkılmışRon,"Çekgit,Malfoy"dedi.

Malfoy yüksek sesle, "Sen de bayıldın mı, Weasley? O korkunç ihtiyar RuhEmicisenindeödünüpatlattımıyoksa?"dedi.

Sakin bir ses, "Bir sorun mu var?" dedi. Profesör Lupin o anda bir sonrakiarabadançıkmıştı.

Malfoy,ProfesörLupin'eküstahbirbakışattı.Bu,onuncüppesindekiyamalarıve eski püskü bavulunu da kapsayan bir bakıştı. Sesinde minicik bir alayimasıyla, "Ah, hayır -şey- Profesör" dedi. Sonra daCrabbe veGoyle'a pis pissırıttı,önlerinedüşüpmerdivenlerdenşatoyaçıktı.

Hermione acele etsin diye Ron'un sırtını dürttü, üçü merdivenlerde kaynaşankalabalığakatıldı.DevasameşeönkapılardangeçipmağaragibiGirişSalonu'nagirdiler.Salonalevalevmeşalelerleaydınlatılmıştıveüstkatlaragidengörkemlimermerbirmerdivenibarındırıyordu.

Büyük Salon'un kapısı sağ tarafta açıktı. Harry kalabalığı oraya doğru izledi,

ama daha gecenin karanlık ve bulutlu göğünü yansıtan sihirli tavana doğrudürüst bir göz atmadan, bir ses, "Potter! Granger!" diye seslendi. "İkinizi degörmekistiyorum!"

Harry ve Hermione şaşkınlıkla döndüler. Biçim Değiştirme hocaları veGryffindor Binası'nın Başkanı Profesör McGonagall, kalabalığın başlarıüzerinden sesleniyordu. Saçlarını sımsıkı arkada toplayan sert görünüşlü bircadıydı.Keskingözleri,karebiçimindegözlükleçerçevelenmişti.Harry, içindekötü bir şey olacağı hissiyle, itişe kakışa zorlukla onun yanına vardı. ProfesörMcGonagall,içindehepyanlışbirşeyyaptığıduygusunuuyandırırdı.

Profesör, "Öyle kaygılı görünmenize gerek yok - sadece odamda bir şeylersöyleyeceğim"dedionlara."Hadiişine,Weasley."

Profesör McGonagall, Harry ile Hermione'yi gevezelik eden kalabalıktanuzaklaştırırken, Ron bakakaldı. Harry ve Hermione, Giriş Salonu, mermermerdivenvebirkoridorboyuncaprofesöreeşlikettiler.

Kocaman, hoş geldin diyen bir ateşin yandığı küçük odasına geldiklerinde,ProfesörMcGonagalleliyleonlaraoturmalarınıişaretetti.Kendisidemasasınınbaşına geçerek hemen, "Profesör Lupin önden bir baykuş yollayarak trendehastalandığınısöyledi,Potter"dedi.

Daha Harry cevap veremeden kapı hafifçe vuruldu ve revir görevlisi MadamPomfreypaldırküldüriçerigirdi.

Harry yüzünün kızardığını hissetti. Bayılması yeterdi zaten, ya da her neyaptıysa...Herkesinböylegürültükoparmasınagerekyoktu.

"İyiyim,"dedi,"birşeyeihtiyacımyok-"

"Ah,sensin,öylemi?"dediMadamPomfrey.

Harry'nin dediklerine aldırmayarak ona yakından bakmak için eğildi. "Sanırımyinetehlikelibirşeyleryaptın."

"BirRuhEmici'ydi,Poppy"dediProfesörMcGonagall.

Birbirlerine karanlık bir bakış attılar veMadam Pomfrey hoşnutsuzluk içinde"cıkcık"dedi.

"BirokulaRuhEmiciler'iyerleştirmek"diyemırıldandı,Harry'ninsaçınıgeriyeitipalnınaelinikoyarak."İlkbayılanoolmayacak.Evet,alnıyapışyapışolmuş.Dehşetvericişeylerdironlarvezatennarinolaninsanlarüzerindekietkileri-"

Harrykızgınkızgın,"Bennarindeğilim!"dedi.

OandanabzınabakmaktaolanMadamPomfreydalgındalgın,"Elbettedeğilsin"dedi.

ProfesörMcGonagallçabucak,"Neyeihtiyacıvar?"diyesordu."Yatakistirahatımı?Belkidegeceyihastanekanadındageçirmeli,nedersin?"

"Beniyiyim!"dediHarry,yerindensıçrayarak.ReviregiderseDracoMalfoy'unnelersöyleyeceğidüşüncesi,işkencedenfarksızdı.

Şimdi Harry'nin gözlerinin içine bakmaya çalışan Madam Pomfrey, "Eh, hiçdeğilsebirazçikolatayemeli"dedi.

"Yedimzaten"dediHarry."ProfesörLupinbanaçikolataverdi.Hepimizeverdi."

Madam Pomfrey, onayladığını belli eden bir edayla, "Verdi, öyle mi?" dedi."DemekkisonundaneyinneyedevaolduğunubilenbirKaranlıkSanatlaraKarşıSavunmahocamızolmuş."

Profesör McGonagall, sert bir sesle, "Kendini iyi hissettiğinden emin misin,Potter?"dedi.

"Evet."

"Peki öyleyse. BenMiss Granger'la ders programı üzerinde kısa bir konuşmayaparkendışarıdabeklermisinlütfen?Sonradabirlikteşöleneineriz."

Harry,kendikendinemırıldanarakhastanekanadınayönelenMadamPomfrey'lebirlikte koridora çıktı. Birkaç dakika beklemesi gerekti, sonra bir şeye peksevinmişgörünenHermione,arkasındaProfesörMcGonagallilekapıdagöründüveüçümermermerdivendenaşağı,BüyükSalon'aindi.

Salon, bir sivri uçlu siyah büyücü şapkaları denizinden farksızdı. Uzun binamasalarınınhepsine,ortadamasalarınüstündeuçuşanbinlercemumunışığındayüzleriparlayanöğrencilerdizilmişti.Birtutambeyazsaçlı,minicikbirbüyücüolanProfesörFlitwick eski bir şapkaylaüçbacaklı bir tabureyi salonundışınataşıyordu.

Hermioneyavaşça,"Ah"dedi,"Seçme'yikaçırdık."

Hogwarts'ın yeni öğrencileri binalarına Seçmen Şapka'yı başlarına takarakseçilirdi, şapka onların en uygun olduğu binayı (Gryffindor, Ravenclaw,Hufflepuff ya da Slytherin) bağırarak duyururdu. Profesör McGonagall uzunadımlarla öğretmenler masasındaki boş iskemlesine doğru yürüdü. Harry ile

Hermione ise olabildiğince sessiz adımlarla ters yöne, Gryffindor masasınagittiler. Salonun arkasından geçerlerken insanlar dönüp onlara baktı, bir kaçtanesi de parmağıyla Harry'yi gösterdi. Yoksa Ruh Emici'nin önünde yereyığılmasınınhikâyesibukadarçabukmuduyulmuştu?

HarryveHermione,onlarayerayırmışolanRon'unikiyanınaoturdular.

Ron,"Neymişmesele?"diyemırıldandıHarry'ye.

Harry fısıldayarak açıklamaya koyuldu ama, tamo sıradamüdür ayağa kalkıpkonuşmayabaşlayınca,lafınıyarıdakesti.

Profesör Dumbledore çok yaşlı olmasına rağmen insanda hep büyük enerjiyesahipmiş izlenimi uyandırırdı. Çok uzun gümüşi renkte saçları ve sakalı, darçerçeveligözlüğüvesonderecekemerlibirburnuvardı.Genellikleçağınınenbüyük büyücüsü olarak tanımlanırdı, ama Harry'nin ona saygı duymasınınnedenibudeğildi.AlbusDumbledore'agüvenmedenedemezdinizveHarryonunöğrencileregülümseyişiniizlerken,RuhEmicitrenkompartımanınagirdiğindenberikendiniilkkezgerçektensakinhissetti.

MumışığısakalınınüstündeışıldayanDumbledore,

“Hoşgeldiniz!"

dedi.

"Hogwarts'ta bir başka yıla hoş geldiniz! Sizesöyleyecek birkaç şeyim var ve içlerinden birisi çokciddi.Mükemmelşölenimizkafanızıkarıştırmadaneniyisionuaradançıkarmakherhalde..."

Dumbledoreboğazınıtemizleyerekdevametti:

"Hepinizin Hogwarts Ekspresi'ndeki aramalardan

sonrafarkınavarmışolacağıgibi,okulumuzşuandaSihir Bakanlığı'nın bir işi için burada bulunan birtakımAzkabanRuhEmicileri'neevsahipliğiediyor."

OduraklayıncaHarryde,Mr.Weasley'ninsöylediklerinihatırladı:Dumbledore,RuhEmiciler'inokulukorumasındanmemnundeğildi.

Dumbledore,

"Arazininbütüngirişlerinemevzilendiler"

diyedevametti,

"ve bizimle birlikte oldukları sürece, kimseninokuldan izinsiz ayrılmaya kalkışmaması gerektiğiniaçıklığa kavuşturmak zorundayım. Ruh Emicilernumaralara, kılık değiştirmeye kanmaz - hattagörünmezlikpelerinlerinebile."

diyeyumuşakbaşlıbiredaylaekledi.HarryveRonbirbirlerinebaktı.

"Rica ya da mazereti anlamak bir Ruh Emici'nindoğasındayoktur.Bununiçinherbiriniziuyarıyorum,size zarar vermeleri için neden yaratmayın, RuhEmiciler söz konusu olunca hiçbir öğrencinin kuraldışı davranmaması için sınıf başkanlarına ve kız veerkeklerinikiyeniöğrencibaşınagüveniyorum."

Harry'ninbirkaçiskemleötesindeoturanPercyyinegöğsünüşişirdivehayranlıkbeklentisiyle etrafa baktı.Dumbledore yeniden durakladı, büyük bir ciddiyetlesalonusüzdü.Yerindenkıpırdayanyadasesçıkaranolmadı.

"Mutluolayise"

dedi,

"buyılaramızakatılanikiyeniöğretmenehoşgeldindememiz.

Önce, Karanlık Sanatlara Karşı Savunmaöğretmenliği görevini almayı kabul etme lütfundabulunanProfesörLupin."

Dağınık,coşkudanhayliuzakalkışlarduyuldu.SadecetrendeProfesörLupin'leaynı kompartımandaolanlar şiddetle alkışladı,Harry dahil. ProfesörLupin, eniyi cüppelerini giymiş olan diğer öğretmenlerin yanında daha da pejmürdeduruyordu.

Ron,"Snape'ebak,"diyefısıldadıHarry'ninkulağına.

İksirhocasıProfesörSnape,öğretmenmasasınınöbürucundanProfesörLupin'ebakıyordu. Herkes Snape'in Karanlık Sanatlara Karşı Savunma hocalığını nekadaristediğinibilirdi,amaSnape'tennefretedenHarrybileonunince,sarımsırenkteki yüzünü çarpıtan ifadeye hayret etti. Öfkenin de ötesindeydi: nefretti.Harrybuifadeyiçokiyibiliyordu.Snape,gözlerinevakitHarry'yeilişsehepbuifadeyitakınırdı.

"İkinciyenihocamızagelince"

diye devam etti Dumbledore, Profesör Lupin için tutulan isteksiz alkış sonaererken,

"Sihirli Yaratıkların Bakımı hocamız ProfesörKettleburn'ün geçen yıl sonunda geri kalanuzuvlarının keyfini dahauzun süre çıkarabilmek içinemekliye ayrıldığını söylemekten üzüntü duyuyorum.Öte yandan, onun yerini dolduracak şahsın RubeusHagrid olması beni sevindiriyor. Hagrid, bekçilikgörevlerineekolarakbuöğretmenlikişinideyapmayıkabuletti."

Harry, Ron ve Hermione, nutku tutulmuş halde birbirlerine baktılar. Sonra daözellikle Gryffindor masasından gök gürültüsü gibi yükselen alkışa katıldılar.Harry, yüzü yakut kırmızısına dönüşmüş, kocaman tebessümü kara sakalınınarapsaçından farksız yığını arkasında saklanmış halde, eğilerek muazzamellerinebakanHagrid'igörmekiçinöneeğildi.

Ron, masayı yumruklayarak, "Bilmeliydik!" diye kükredi. "Başka kim bizeısıranbirkitapgönderirdiki?"

HerkesdurduktansonrabilealkışlamayadevamedenHarry,RonveHermione,Profesör Dumbledore yeniden konuşmaya başlarken Hagrid'in gözlerini masaörtüsünesildiğinigördüler.

"Eh,sanırımönemlişeylerbundanibaret"

dediDumbledore.

"Şölenbaşlasın!"

Önlerindeki altın tabaklar ve kadehler birden yiyecek ve içeceklerle doldu.Aniden acayip acıkanHarry, elinin uzanabildiği her şeyden tabağına doldurupyemeyekoyuldu.

Çok leziz bir şölendi; salon konuşmalarla, kahkahalarla ve çatal bıçakşıngırtılarıyladolmuştu.AncakHarry,RonveHermioneşölenbiranöncebitsinistiyorlardıki,Hagrid'lekonuşabilsinler.Öğretmenolmanınonuniçinnebüyükanlam taşıdığını biliyorlardı. Hagrid, tam bir büyücü değildi. Öğrenciliğininüçüncü yılında, işlemediği bir suç yüzündenHogwarts'tan atılmıştı. Geçen yılonunadınıtemizeçıkaran,Harry,RonveHarmioneolmuştu.

En sonunda, son balkabağı turtası lokmaları altın tabaklarda eriyip bitince,Dumbledore yatağa gitme vakti geldiğini bildirdi ve aradıkları fırsatı elegeçirdiler.

Öğretmenler masasına vardıklarında Hermione, "Tebrikler, Hagrid!" dedi birsevinççığlığıyla.

"Hepsi siz üçünüz sayesinde" dedi Hagrid, başını kaldırıp onlara bakarkenparıldayan yüzünü peçetesine silerek. "İnanamıyorum... büyük adam,Dumbledore... Profesör Kettleburn yeter artık dedikten sonra dosdoğrukulübemegeldi...hepistediğimşeydi..."

Duygularınayenilipyüzünüpeçetesinegömdü,ProfesörMcGonagalldaonlarıkovaladı.

Harry, Ron ve Hermione, mermer merdivenden yukarı akın akın çıkanGryffindor'lara katıldılar. Artık adamakıllı yorulmuşlardı. Birkaç koridordandaha geçtiler, başka merdivenlerden çıkıp durdular ve sonunda GryffindorKulesi'nin gizli girişine geldiler. Pembe elbiseli şişman bir hanımın kocamanportresi,"Parola?"diyesordu.

"Geliyorum, geliyorum!" diye seslendi Percy kalabalığın arkasından. "Yeniparola,FortunaMajor".

"Ah hayır," dedi Neville Longbottom hüzünle. Parolaları hatırlamakta hepgüçlükçekerdi.

Portre deliğinden ve Ortak Salon'dan geçen kızlarla oğlanlar ayrılıp kendiyatakhane merdivenlerinden çıktılar. Harry'nin döne döne yükselen merdiveniçıkarken tek düşündüğü şey, buraya döndüğüne ne kadarmemnun olduğuydu.İçinde beş tane dört direkli karyola bulunan, bildik, daire biçimindekiyatakhanelerine vardılar ve etrafa bakan Harry, sonunda evinde olduğunuhissetti.

ALTINCIBÖLÜM:PENÇELERVEÇAY

YAPRAKLARI

ErtesigünHarry,RonveHermioneBüyükSalon'akahvaltıetmeyeindiklerinde,ilkgördüklerişeyDracoMalfoyoldu.KalabalıkbirSlytheringrubunukomikbiröyküyle eğlendiriyordu. Malfoy, tam onlar yanından geçerlerken gülünç birbaygınlıkgeçirmetaklidiyaptıvebüyükbirkahkahakoptu.

"Aldırma" dedi Harry'nin tam arkasından yürüyen Hermione. "Hiç aldırma,değmez..."

Buldog suratlı Slytherin'li bir kız olan Pansy Parkinson, "Hey, Potter!" diyeciyakladı."Potter!RuhEmicilergeliyor,Potter!Bööööö.'"

Harry,GryffindormasasınagidipGeorgeWeasley'ninyanındakiboş iskemleyeyığıldı.

"Yeni üçüncü sınıf ders programları" dediGeorge, elindekileri uzatarak. "Nenvarsenin,Harry?"

"Malfoy"dediRon.SlytherinmasasınaterstersbakarakGeorge'unöbüryanınaoturdu.

George kafasını kaldırıp baktığında, Malfoy yine korkudan bayılma numarasıyapıyordu.

"Küçük pislik" dedi sakin bir ses tonuyla. "Geçen gece Ruh Emiciler trendebizimtarafageldiklerindebukadarburnuhavadadeğildiama.Koşakoşabizimkompartımanageldi,değilmi,Fred?"

Fred,Malfoy'aküçümserbirbakışatarak,"Neredeysealtınaediyordu"dedi.

"Benimdepekhoşumagitmedi,doğrusu"dediGeorge."KorkunçşeylerşuRuhEmiciler..."

"Sankiinsanıniçinidonduruyorlar,değilmi?"dediFred.

"Amasizkendinizdengeçmediniz,değilmi?"dediHarryalçaksesle.

"Kafana takma, Harry" dedi George yüreklendirircesine. "Babam da bir kereAzkaban'agitmekzorundakalmıştı, hatırlıyormusun,Fred?Orasınınömründegittiğienberbatyerolduğunusöylemişti.Geridöndüğündezayıfça titriyordu...RuhEmicilerbulunduklarıyerdekimutluluğuemipalıyorlar.Oradakitutsaklarınçoğuçıldırıyor."

"Neyse, ilk Quidditch maçından sonra görürüz bakalım Malfoy böyle neşeliolacak mı" dedi Fred. "Sezonun ilk maçı Gryffindor'la Slytherin arasında,unutmadın,değilmi?"

Harry ile Malfoy bir Quidditch maçında ilk kez karşı karşıya geldiklerinde,kaybedenMalfoy olmuştu. Neşesi biraz yerine gelen Harry sosis ve kızarmışdomatesaldı.

Hermioneyenidersprogramınıinceliyordu.

"Güzel,bugünbazıyeniderslerebaşlıyoruz"dedimutlumutlu.

Ron,onunomzununüstündenbakıpkaşlarınıçatarak,"Hermione"dedi,"seninprogramını karman çorman etmişler. Baksana günde on ders falan vermişlersana.Hepsinegirecekvaktinyok."

"Üstesindengelirim.ProfesörMcGonagall'lahallettikonu."

"Ama bak," dedi Ron gülerek, "bu sabahın programını görüyor musun? Saatdokuzda Kehanet, Ve tam altında, saat dokuzda, Muggle Araştırmaları. Ve -"Roninanamayangözlerleprogramabirazdahayaklaştı,"bak-onundaaltında,Aritmansi,saatdokuzda.Yani,iyiolduğunubiliyorum,Hermione,amakimseokadariyiolamaz.Aynıandanasılüçayrıdersegirersinki?"

"Saçmalama,"dediHermione."Tabiikiaynıandaüçdersteolmayacağım."

"Ee,ozaman-"

"Marmeladıuzat."dediHermione.

"Ama"

"Aman Ron, sana ne programım biraz doluysa?" diye kestirip attı Hermione."Dedimya,ProfesörMcGonagall'lahallettik."

TamosıradaBüyükSalon'daniçeriHagridgirdi.Uzunköstebekderisipaltosunugiymiştivekocamanelindeölübirkokarcayıtutmuş,dalgındalgınsallıyordu.

Öğretmenler masasına doğru giderken durup, "İyisiniz ya?" dedi hevesle."Hayatta ilk dersime siz giriyorsunuz! Öğle yemeğinden hemen sonra! Sabahbeşten beri ayaktayım, hazırlık yapıyorum... Umarım sorun çıkmaz... benöğretmenha?..Vaybe..."

Ağzı kulaklarında, bir eliyle hâlâ kokarcayı sallayarak öğretmenler masasınınyolunututtu.

Ronbirazkaygılıbirsesle,"Acabanehazırlıyor?"dedi.

Salon boşalmaya başladı, insanlar ilk derslerine girmek için yola koyulmuştu.Rondersprogramınagözattı.

"Gitsekiyiolacak.Bak,Kehanet,KuzeyKulesi'nintepesinde.Orayavarmamızondakikasürer..."

Çabucakkahvaltılarınıbitirdiler,FredveGeorge'ahoşçakaldedilervesalonunçıkışınadoğruilerlediler.Slytherinmasasınınyanındangeçerlerken,Malfoybirkezdahabaygınlıkgeçirmetaklidiyaptı.Harry,GirişSalonu'nageçtiğindehâlâarkasındangelenkahkahalarıduyabiliyordu.

Kuzey Kulesi'ne gitmek, uzun bir yolculuktu. Hogwarts'ta iki yıl geçirdiklerihalde şatonun her tarafını öğrenebilmiş değillerdi, üstelik daha önce KuzeyKulesi'nehiçgirmemişlerdi.

"Kestirme-bir-yol-olmalı,"dediRonsoluksoluğa.Yedincidefaupuzunbirmerdivençıkarak,hiçtanıdıkgörünmeyenbirsahanlığagelmişlerdi.Etrafta,taşduvaraasılmışboşbirçimenlikarazipeyzajıdışındahiçbirşeyyoktu.

"Sanırımşuradan"dediHermione,sağtaraftakiboşkoridorabakarak.

“Olamaz" dedi Ron. "O taraf güney. Bak, pencereden gölün bir bölümügörünüyor..."

Harry tabloyu seyrediyordu. Tombul, alaca kır bir midilli az önce çimenliğeçıkmış, kaygısızca otlanıyordu. Harry, Hogwarts'taki tabloların sakinlerininoradan oraya gitmesine ve birbirlerini ziyaret etmek için çerçevelerindenayrılmasına alışkındı, ama yine de onları izlemeyi seviyordu.Az sonra baştanaşağı zırhla kaplı, kısa boylu, tıknaz bir şövalye de epey tangırdayarakmidillisinin arkasından tabloya girdi. Metal dizlerindeki izlere bakılırsa,düşmüştü.

"Aha!" diye bağırdı şövalye, Harry, Ron ve Hermione'yi görünce. "Bana aittopraklarda gezinen bu caniler de kim? Düşüşümle alay etmek için gelmiş

olabilirmisinizacaba?Davranın,düzenbazlarsizi,köftehorlarsizi!"

Hayret içinde izlediler: Küçük şövalye kılıcını kınından çıkardı ve vahşicesallamaya başladı, öfkeyle hoplayıp zıplıyordu. Ama kılıç onun için çokbüyüktü; fazlaca hızlı savurduğu bir hamlenin ardından dengesini kaybedipyüzüstüçimeyapıştı.

"İyimisin?"dediHarry,resmeyaklaşarak.

"Geriçekil,seniaşağılıkküstah!Çekil,senidalavereci!"

Şövalye kılıcını yeniden eline alıp yere dayayarak ayağa kalktı. Ama bununsonucunda kılıç çimene iyice saplanmıştı, bütün gücüyle çekmesine rağmençıkaramadı. Sonunda çaresiz kaldı, yine pat diye çimene düştü ve miğferininsiperliğinikaldırıpyüzündekiterisildi.

"Dinle,"dediHarry, şövalyeninbitkinhalinden faydalanarak."KuzeyKulesi'niarıyoruz.Neredeolduğunubilmezsin,değilmi?"

"Bir macera!" Şövalyenin öfkesi ansızın dinmiş gibiydi. Tangırdayarak ayağakalktı ve gürledi: "Beni takip edin, dostlar! Ya hep birlikte hedefimizeulaşacağız,yadabuuğurdayiğitçecanvereceğiz!"

Kılıcınkabzasınabirdahaasıldı,amanafile.Tombulmidilliyebinmeyeçalışıpondadabaşarısızolunca,"Yayangidiyoruzohalde, saygıdeğerbaylarvezarifbayan!İleri!İleri!"diyehaykırdı.

Ve gürültülü bir şekilde tangırdayarak çerçevenin sol tarafına doğru koşupgözdenkayboldu.

Zırhının tangırtılarını dinleyerek koridor boyunca peşinden koştular.Arada bironuileridebirresimdekoşarkengörebiliyorlardı.

Şövalye, "Yürekli olun, şimdi bizi en beteri bekliyor!" diye bağırdı. Sonrabirden,dönedöneçıkandarbirmerdiveninduvarındaasılıbirresimdekijüponlukadınlarınönündebelirdi.Kadınlaronugörüncetelaşlandılar.

Harry, Ron ve Hermione oflayıp puflayıp, gözleri gittikçe daha da karararakmerdiveni çıktılar. Sonunda yukarıdan bir yerden birtakım mırıltılar duyunca,sınıfagelmeküzereolduklarınıanladılar.

Şövalyekafasınıfesatgörünüşlübirgrupkeşişinbulunduğubirtabloyasokarak,"Elveda!" diye haykırdı. "Elveda, silah arkadaşlarım! Gün gelir de soylu biryüreğeveçelikgibikaslaratekrarihtiyacınızolursa,SirCadogan'ıçağırın!"

"Oldu, çağırırız," diye mırıldandı Ron, şövalye kaybolurken, "tabii eğer birçatlağaihtiyacımızolursa."

Sonbirkaçbasamağı çıkıpküçücükbir sahanlığageldiler. Sınıfın çoğuburadabekliyordu. Bu sahanlıkta kapı yoktu; Ron, Harry'yi dürtüp tavanı gösterdi.Tavandapirinçlevhalıyuvarlakbirkapakvardı.

"SybillTrelawney,Kehanetöğretmeni"diyelevhayıokuduHarry."İyideorayanasılçıkacağız?"

Kapak ona cevap verirmişçesine birden açıldı ve gümüşi bir merdiven tamHarry'ninayaklarınındibineindi.Herkessustu.

Ronsırıtarak,"Öndenbuyur"dediveHarryöndençıktı.Ömründe gördüğü en garip sınıfa adım attı. Aslında burası sınıfa hiçbenzemiyordu; daha çok bir evin çatı katıyla eski tip bir çayhanenin karışımıgibiydi. İçeri en az yirmi tane küçük, yuvarlak masa tıkılmıştı, hepsinin deçevresi kreton koltuklar ve tombik küçük puflarla çevriliydi. Her şey loş,kıpkırmızıbirışıklaaydınlatılmıştı;pencerelerdekiperdelerinhepsikapalıydıveçoksayıdaki lambanınüzerikoyukırmızıeşarplarlaörtülmüştü. İçerisiboğucusıcaktı ve üstü tıkış tıkış dolu bir şöminenin ateşinde duran büyük bakırçaydanlıktan, iç kaldıran bir koku yayılıyordu. Daire biçimindeki odayıçevreleyenduvarlarboyuncauzananraflar tozlukuş tüyleriyle,yanıp tükenmişmumlarla,destelercelimelimeoyunkağıdıyla,sayısızgümüşikristalküreylevemuazzambirçayfincanıdizisiyledoluydu.

Ron,Harry'ninomzundabelirdi.Sınıfyavaşyavaşiçeridoluyor,herkesfısıltıylakonuşuyordu,

"Onerede?"dediRon.

Birdengölgeleriniçindenbirsesyükseldi.Yumuşak,puslubirsestibu.

"Hoşgeldiniz”dedi."Sizinihayetfizikseldünyadagörmeknegüzel."

Harry ilk başta kocaman, parıl parıl bir böcek gördüğünü sandı. ProfesörTrelawneyateş ışığınayanaşınca, onun çok zayıf olduğunugördüler; kocamangözlüğü gözlerini normalin birkaç katı büyüklükte gösteriyordu ve üstünetüllerle bezeli bir şal dolamıştı. Cılız boynunun etrafından sayısız zincir veboncuksarkıyordu,ellerivekollarıysabileziklerleveyüzüklerlekaplıydı.

"Oturun,çocuklarım,oturun,"dedi.Tedirginbirhalde,kimikoltuklarayerleşti,

kimi de puflara gömüldü. Harry, Ron ve Hermione aynı masanın etrafınaoturdular.

AteşinönündekikanatlıbirkoltuğaoturanProfesörTrelawney,"Kehanet'ehoşgeldiniz," dedi. "Benim adım Profesör Trelawney. Beni daha önce görmemişolabilirsiniz.OkulunhayhuyunasıkçakatılmakİçGöz'ümüpuslandırıyor."

Kimsebu sıra dışı açıklamaya cevabenbir şey söylemedi.ProfesörTrelawneyşalını zarifçe düzeltip devam etti: "Demek sihir sanatlarının en zoru olanKehanet'i öğrenmeyi seçtiniz. Sizi baştan uyarmalıyım ki, eğer sizde Görüyoksa,benimsizeöğretebileceğimpekaz şeyvardemektir.Kitaplar insanıbualandaancakbiryerekadargötürüyor..."

Bu sözlerin üzerine hem Harry hem de Ron sırıtarak Hermione'ye baktılar.Kitaplarınbukonudapek faydasıolmayacağıhaberionuşaşkınaçevirmişgibigörünüyordu.

"Birçok cadı ve büyücü, gürültülü patlamalar, kokular ve aniden kaybolmalarkonusunda her ne kadar yetenekli olsa da, geleceğin üzerini örten peçeninardındaki gizemleri kavrayamaz," diye devam etti Profesör Trelawney.Kocaman, ışıldayan gözleri bir tedirgin yüzden diğerine geçerek dolaşıyordu."Bu,pekazınabahşedilmişbirlütuftur.Sen,çocuk"dedianiden,Nevilleazdahapufuylabirliktedevriliyordu,"nineniyimi?"

"Sanırım,"dediNevilleürkekçe.

"Senin yerinde olsam o kadar emin olmazdım, yavrum" dedi ProfesörTrelawney.Ateşin ışığı uzun, zümrüt küpelerine vuruyordu.Neville yutkundu.Profesör Trelawney konuşmasına sakin sakin devam etti: "Bu yıl Kehanet'intemel yöntemlerini işleyeceğiz. Birinci sömestr çay yapraklarını okumayaayrılacak. Sonraki sömestrdaysa el falına geçeceğiz. Bu arada, yavrum" dedibirdenParvatiPatil'ebakarak,"kızılsaçlıbiradamakarşıtetikteol."

ParvatitamarkasındakiRon'abaktıvesandalyesiniondanhafifçeuzaklaştırdı.

"Dahasonrada"diyedevamettiProfesörTrelawney,"kristalküreyegeçeceğiz-eğerozamanakadarateşalametleribitirdiysektabii.Neyazıkkişubattaderslerefeci bir grip salgını sebebiyle ara verilecek. Benim sesim gidecek. Paskalyasıralarındaysa,içimizdenbiribizisonsuzadekterkedecek."

Bu beyanını çok gergin bir sessizlik izledi, ama Profesör Trelawney farkındadeğilgibiydi.

"Yavrum,acaba"dediLavenderBrown'aveonunenyakınındaoturanLavendersandalyesinde büzüldü, "bana şu en büyük gümüş çay demliğini uzatabilirmisin?"

Lavender yüzünde rahatlamış bir ifadeyle ayağa kalktı, raftan kocaman birçaydanlıkaldıveProfesörTrelawney'ninönündekimasanınüstünekoydu.

"Teşekkürederim,yavrum.Şukorktuğunşeyvarya–OnAltıEkimCumagünügerçekleşecek."

Lavendertitredi.

"Şimdi hepinizi çiftlere ayırmak istiyorum. Raftan birer çay fincanı alıp banagelin, ben fincanınızı dolduracağım. Sonra oturun, için; sadece posası kalanakadar.Bunusolelinizlefincanıniçindeüçkereçevirin,sonrafincanıtabağınınüstünebaşaşağıkoyun.Çayınsondamlasıdaaktıktansonrafincanınızıeşinizeverin, okusun. ŞekilleriGeleceğin Sis PerdesiniAralamak'ın beşinci ve altıncısayfalarınabaşvurarakyorumlayacaksınız.Bendesınıftadolaşaraksizeyardımedipyönlendireceğim.Buarada,yavrum"deditamkalkmaküzereolanNeville'ikolundan yakalayarak, "ilk fincanını kırdıktan sonra lütfen mavi desenliolanlardanalırmısın?Pembelereçokbağlıyımda."

Gerçekten deNeville fincan rafına ulaşır ulaşmaz, kırılan porselenin şıngırtısıgeldi. Profesör Trelawney elinde bir faraş ve bir fırçayla ona doğru süzülüp,"Mavilerden,yavrum"dedi,"birmahzuruyoksa...Teşekkürederim..."

Harry ve Ron çay fincanlarını doldurup masalarına döndüler ve kaynar çayıçabucak içmeye çalıştılar. Posayı Profesör Trelawney'nin dediği gibi fincanıniçindedöndürdüler,sonradaçaydamlalarınıiyiceakıtıpfincanlarınıbirbirlerineverdiler.

"Peki" dedi Ron, ikisi de kitaplarının beşinci ve altıncı sayfalarını açarken."Benimkindenegörüyorsun?"

"Birsürüıslakkahverengişey,"dediHarry.Odadakiağırkokuludumankendiniuykuluvesersemlemişhissetmesinenedenoluyordu.

"Zihinlerinizi genişletin canlarım ve gözlerinizin dünyevi olanın ötesinigörmesineizinverin!"diyehaykırdıProfesörTrelawneykaranlığıniçinden.

Harrykendinitoplamayaçalıştı.

"Peki, çarpık çurpuk bir haç işareti gibi bir şeyin var..." dedi, Geleceğin SisPerdesiniAralamak'abaşvurarak."Bu, 'sınavveazap' anlamınageliyor -kusura

bakma- ama güneş olabilecek bir şey de var burada. Bekle... anlamı, 'büyükmutluluk'muş...yaniazapçekeceksin,amaçokmutluolacaksın.."

"BenceseninİçGöz'ünebirbaktırtmangerekiyor"dediRon.Kahkahalarınızarzorbastırdılar,ProfesörTrelawneytamonlarınbulunduğuyönebakıyordu.

"Sıra bende..." Ron, Harry'nin çay fincanına bakmaya başladı. Gösterdiğiçabadan dolayı alnı kırış kırış olmuştu. "Bir kabarcık var, bir melon şapkayabenziyor"dedi."BelkideSihirBakanlığıiçinçalışacaksındır..."

Fincanıöbürtürlüçevirdi.

"Ama bu taraftan bakınca daha çok bir meşe palamuduna benziyor... onunanlamı neymiş?"Geleceğin Sis PerdesiniAralamak'ı karıştırdı. " 'Devlet kuşu,beklenmedikaltın'.Harika,banabirazborçverebilirsin.Buradadabirşeyvar"deyip fincanı yine çevirdi. "Bir hayvana benziyor. Evet, şu kafasıysa... birsuaygırınabenziyor...yok,birkoyuna..."

Harrykahkahasınıtutamayınca,ProfesörTrelawneybirdenonlaradöndü.

"Ben bir bakayım, yavrum," dedi Ron'a, azarlarcasına. Hemen gelip Ron'danHarry'ninfincanınıkaptı.Bunusınıfsuspusolupizlemeyebaşladı.

ProfesörTrelawneyfincanıniçinebakıyor,saatintersyönündeçeviriyordu.

"Şahin...yavrum,ölümcülbirdüşmanınvar."

"Ama onu herkes biliyor" dedi Hermione, duyulabilir bir fısıltıyla. ProfesörTrelawneyonadikdikbaktı.

"Evet,biliyorlar"dediHermione."HerkesHarryileKim-Olduğunu-Bilirsin-Senarasındaolanlarıbiliyor."

HarryveRononayüzlerindehayretiletakdirkarışımıbirifadeylebaktılar.Dahaönce Hermione'nin bir öğretmenle bu şekilde konuştuğunu hiç işitmemişlerdi.ProfesörTrelawneycevapvermemeyitercihetti.KocagözlerinitekrarHarry'ninfincanınadikipfincanıçevirmeyedevametti.

"Sopa...birsaldırı.Amanaman,bupekmutlulukvericibirfincandeğil..."

"Benonunbirmelonşapkaolduğunusanmıştım"dediRonutanarak.

"Kurukafa...yolununüstündebirtehlikevar,yavrum..."

Herkes kımıldamadan Profesör Trelawney'ye bakıyordu. Fincanı son bir kezçevirdi,"hii"dediveçığlıkattı.

Bir kez daha porselen şıngırtısı yükseldi; Neville ikinci fincanını kırmıştı.Profesör Trelawney boş bir koltuğa gömüldü. Ziynetlerden ışıl ışıl olan elikalbindeydi,gözleriysekapalıydı.

"Yavrum-zavallıyavrum-hayır-bunusöylememekdahaiyi-hayır-sormayınbana..."

"Nedir, Profesör?" dedi Dean Thomas hemen. Herkes ayağa kalkmıştı, yavaşyavaş Harry ile Ron'un masasının etrafında toplanmaya başladılar. Harry'ninfincanınabakmakiçinProfesörTrelawney'ninkoltuğunayanaşıyorlardı.

"Yavrum." Profesör Trelawney kocaman gözlerini dramatik bir şekilde açtı."SendeEcelvar."

"Nevar?"dediHarry.

Tek anlamayanın kendisi olmadığının farkındaydı; Dean Thomas omuz silkti,Lavender Brown ise şaşkın görünüyordu. Ama yine de hemen hemen herkeselinidehşetiçindeağzınagötürdü.

"Ecel, yavrum, Ecel!" diye haykırdı Profesör Trelawney. Harry'ninanlamamasına çok şaşırmış görünüyordu. "Kilise bahçelerine musallat olandevasa,hayaletköpek!Yavrum,bubiralamet-hemdeenkötüsünden-birölümalametibu!"

Harry'ninmidesinesancıgirdi.FlourishveBlotts'takiÖlümAlametlerikitabınınkapağındaki o köpek - Magnolia Crescent'ta gölgelerin içindeki o köpek...LavenderBrowndaelinikorkuylaağzınakapadı.HerkesHarry'yebakıyordu,birkişi dışında: Hermione ayağa kalktı ve Profesör Trelawney'nin koltuğununarkasınayanaştı.

"BenceobirEcel'ebenzemiyor"dedikararlıbirsesle.

ProfesörTrelawney,Hermione'yegiderekartanbirantipatiylesüzdü.

"Kusurabakma,yavrum,amaseninetrafındapekazauragörüyorum.Geleceğintitreşimlerinekarşıpekaçıkdeğilsin."

SeamusFinniganbaşınıbiroyanabirbuyanayatırıyordu.

"BuradanbakıncabirEcelgibigörünüyor"dedigözlerinineredeysekapayarak."Amaburadandahaçokbireşeğebenziyor"dedibaşınısolayatırarak.

"Bir zahmet benim ölüp ölmeyeceğime karar verseniz artık!'" dedi Harry,ağzındançıkanlarakendideşaşırarak.Kimseonabakmakbileistemiyordu.

"Sanırım bugün dersi burada bitiriyoruz" dedi Profesör Trelawney en puslusesiyle."Evet...lütfenmalzemelerinizikaldırın..."

HerkesçayfincanlarınısessizsessizProfesörTrelawney'yegötürdü,kitaplarınıkaldırıpçantalarınıkapattı.RonbileHarryilegözgözegelmektenkaçınıyordu.

"Birdahakiseferedek"dediProfesörTrelawneyölgünbirsesle,"kısmetinizaçıkolsun.Ha,yavrum,buarada-"dediNeville'eişaretederek,"birdahakidersegeçkalacaksın,oyüzdenarayıkapatmakiçinfazladançalış."

Harry, Ron ve Hermione, Profesör Trelawney'nin gümüşi merdiveninden,ardından da döne döne inenmerdivenden hiç konuşmadan indiler ve ProfesörMcGonagall'ın Biçim Değiştirme dersinin yolunu tuttular. Sınıfı bulmaları okadar uzun sürdü ki, Kehanet'ten erken çıkmış olmalarına rağmen derse ucuucunayetiştiler.

Harrysınıfınarkalarındabiryereoturdu.Kendinispotışığınınaltındaymışgibihissediyordu; sınıfın geri kalanı sanki her an düşüp ölecekmiş gibi kaçamakbakışlar atıp duruyordu ona. ProfesörMcGonagall'ın Animagus'lar (istedikleriandahayvanadönüşebilenbüyücüler)hakkındaanlattıklarınıpekduymuyordu.HattaProfesörMcGonagall herkesinönünde,gözlerinin etrafındagözlük izleribulunanbirtekirkediyedönüştüğündeonuizlemiyordubile.

"Neniz var bugün sizin?" dedi Profesör McGonagall, puf diye normal halinedönüp sınıftakilere bakarak. "Gerçi benim için fark etmez, ama ilk defa birdönüşümümsınıftanalkışalmıyor."

Yine bütün kafalar Harry'ye döndü, ama kimse konuşmadı. Hermione elinikaldırdı.

"Lütfen, Profesör, az önce ilk Kehanet dersimize girdik, çay yapraklarınıokuyordukve-"

"Haa,tabii"dediProfesörMcGonagall,birdenkaşlarınıçatarak."Başkabirşeysöylemenegerekyok,MissGranger.Söyleyinbakalım,buyılhanginizölüyor?"

Herkesbakakaldı.

"Ben"dediHarryensonunda.

"Anlıyorum" dedi Profesör McGonagall, boncuk gibi gözlerini Harry'yeodaklayarak."Ohalde,Potter,ProfesörTrelawney'ninbuokulageldiğindenberiher yıl bir öğrencinin ölümünüöngördüğünübilmelisin.Henüzhiçbiri ölmedi.Ölüm alametleri görmek, onun en sevdiği yeni sınıf karşılama merasimi.

Meslektaşlarımhakkındahiçkötükonuşmamakgibibiralışkanlığımolmasa-"Profesör McGonagall lafını yarım bıraktı, burnunun kanatları bembeyazkesilmişti.Dahasakinbirsesledevametti:"Kehanet,sihrinkesinliktenenuzakdallarından biri. Şahsen ben, pek tahammül edemediğimi sizdensaklamayacağım.GerçekGörücülerçokenderdirveProfesörTrelawney..."

Yenidendurduveçokgerçekçibirsestonuyla,"Banasağlığıngayetyerindeymişgibigörünüyor,Potter"dedi."Buyüzdenbugünseniödevdenmuaf tutmazsamkusura bakmazsın herhalde. Seni temin ediyorum ki, ölürsen ödevini teslimetmekzorundadeğilsin."

Hermione güldü. Harry kendini biraz daha iyi hissediyordu. ProfesörTrelawney'nin sınıfının loş kırmızı ışığından ve sersemletici kokusundanuzaktaykenbirtopakçayyaprağındankorkmakdahazordu.Ancakherkesiknaolmuş değildi. Ron hâlâ endişeli görünüyordu, Lavender ise, "Peki ama yaNeville'infincanı?"diyefısıldadı.

BiçimDeğiştirme dersi bittikten sonra, öğle yemeği için paldır küldür BüyükSalon'adoğruilerleyenkalabalığakatıldılar.

"Ron,kendinegel"dediHermione,onunönünebirtabakyahniiterek."ProfesörMcGonagall'ınsöyledikleriniduydun."

Rontabağınabirazyahnikoyupçatalınıaldı,amayemeyebaşlamadı.

"Harry" dedi ciddi bir sesle, usul usul, "bir yerde büyük, siyah bir köpekgörmedin,değilmi?"

"Gördüm,"dediHarry."Dursley'lerdenayrıldığımgecegördüm."

Ronbüyükbirşangırtıylaçatalınıdüşürdü.

"Büyükihtimallebirsokakköpeğidir"dediHermionesakinsakin.

Ron, Hermione'ye öyle bir bakış baktı ki, aklını kaçırdığını düşünüyormuşgibiydi.

"Hermione,HarrybirEcelgördüyse,bu-buçokfena"dedi."Amcam-BiliusAmcabirtanegörmüştü-yirmidörtsaatsonraöldü!"

“Tesadüf"dediHermioneciddiyealmadan.Kendinebirazdahabalkabağısuyukoydu.

"Sen ne dediğini bilmiyorsun!" dedi Ron, kızmaya başlayarak. "Ecel'ler çoğubüyücününödünükoparır!"

"E ondan öyleyse" dedi Hermione üstünlük taslayan bir sesle. "Ecel'i görüpkorkudan ölüyorlar demek. Ecel ölümün alameti değil, sebebi yani! Harry'ninhâlâbizimlebirlikteolmasınınsebebiyse,öylebirşeygörüp,pekiozamanbenartıknallarıdikeyim,diyedüşünmemesi!"

Ronağzınıaçtı,amabirşeydemedi,buaradaHermioneçantasındanAritmansikitabınıçıkardıveaçıpmeyvesuyusürahisineyasladı.

"Bence Kehanet çok belirsiz görünüyor" dedi, sayfasını arayarak. "Banasorarsan,işiniçindefazlacatahminyürütmevar."

"OfincandakiEcel'inbelirsizbirtarafıyoktu!"dediRonhararetle.

"Harry'ye onun bir koyun olduğunu söylerken bu kadar emin görünmüyordunama"dediHermionesoğukkanlılıkla.

"ProfesörTrelawney senin iyi bir aura'n olmadığını söyledi!Bir kerecik olsunbirkonudakötüolmakhoşunagitmiyor,değilmi?!"

Damarınabasmıştı.HermioneAritmansikitabınımasayaöyle sertvurduki, etvehavuçparçalarıdörtbiryanasaçıldı.

"Kehanet'te iyi olmak bir topak çay yaprağında ölüm alametleri görmekanlamınageliyorsa,oderseuzunsüredevamedeceğimisanmıyorum!Aritmansidersimlekarşılaştırıldığındatambirkepazelikti!"

Çantasınıkapıpsinirlisinirliuzaklaştı.

Ronkaşlarınıçatarakonunarkasındanbaktı.

"Nedenbahsediyor?"dediHarry'ye."DahaAritmansidersinegirmediki."

Harryöğleyemeğindensonraşatodançıkabildiğiiçinmemnundu.Öncekigünküyağmur dinmişti; hayatlarındaki ilk Sihirli Hayvanların Bakımı derslerinegiderlerken gökyüzü açık, soluk bir gri renkte, ayaklarının altındaki çimenseesnekvenemliydi.

Ron'la Hermione birbirleriyle konuşmuyorlardı. Hagrid'in Yasak Orman'ınkıyısındakikulübesinegidenmeyilliçimlikalandanilerlerkenHarrydeonlarınyanında çıtını çıkarmadan yürüyordu. Bu derse Slytherin'lerle birlikte giriyorolmalarıgerektiğini,ancakönlerindeçoktanıdıküçsırtıgördüğüzamananladı.Malfoy, Crabbe ve Goyle'a heyecanla bir şeyler anlatıyor, ikisiyse kıkır kıkırgülüyordu.Harryonlarınnehakkındakonuştuğundanaşağıyukarıemindi.

Hagrid sınıfını kulübesinin önünde bekliyordu. Köstebek derisi paltosunun

içinde,yanındazağarFang'ledurmuş,dersbaşlasındiyesabırsızlanıyormuşgibigörünüyordu.

"Hadi,hadibakalım,yürüyün!"diyeseslendisınıfyaklaşırken."Bugünsizesıkıbir sürprizim var! Çok iyi ders olacak! Herkes buradamı? Tamam, peşimdengelin!"

HarrybiraniçinHagridonlarıYasakOrman'asokacakdiyekorktu;oradazatenkendisine ömür boyu yetecek kadar kötü tecrübe yaşamıştı. Ancak Hagridağaçların kıyısından kıyısından yürümeye devam etti ve beş dakika sonrakendilerinibirtürpadokundışındabuldular.İçindehiçbirşeyyoktu.

"Herkesburaya,çitinçevresine toplansın,hadibakalım!"diyeseslendiHagrid."Tamam-görebileceğinizbiryerdedurun.Şimdi,öncekitaplarınızıaçsanıziyiolur."

"Nasıl?"dediDracoMalfoy'unsoğuk,uyuşuksesi.

"Ha?"dediHagrid.

"Kitaplarımızı nasıl açıyoruz?" diye tekrar etti Malfoy. “Canavar Kitap:Canavarlar”ı çıkardı, kapalı dursun diye uzun bir iple bağlamıştı.Diğerleri dekitaplarını çıkardılar; bazıları kitaplarını Harry gibi kemerle bağlayıpkapatmışlardı; bazıları dar çantalara tıkmışlar, bazılarıysa eşek ataçlarıyla sıkısıkıkapatmışlardı.

"Kimse-kimsekitabınıaçmayıbaşaramadımı?"dediHagrid,çökmüşbirhalde.

Bütünsınıfhayıranlamındabaşınısalladı.

"Onlarıokşamanızgerekiyor"dediHagrid,sankibudünyanınenbarizşeyiymişgibi."Bakın..."

Hermione'ninkitabınıaldıveonukapalı tutanBüyülüSeloteyp'içıkardı.Kitapısırmaya hamle etti, amaHagrid dev gibi parmağını sırtından aşağı gezdirincetitrediveaçılıpelindesessizcedurmayabaşladı.

"Ah, hepimiz ne kadar aptalız!" dedi Malfoy kıs kıs gülerek. "Onlarıokşamalıydıktabii!Nasıltahminedemedik!"

Hagrid tereddütlü bir sesle, "Ben... komik olduklarını düşünmüştüm," dediHermione'ye.

"Aman ne kadar komik!" dedi Malfoy. "Bize ellerimizi kopartmaya çalışankitaplarvermekneesprili!"

"Kapa çeneni, Malfoy" dedi Harry yavaşça. Hagrid'in morali bozulmuşgörünüyorduveHarryonunilkdersindebaşarılıolmasınıistiyordu.

"Pekâlâ"dediHagrid.Neyapacağınışaşırmışgibigörünüyordu."Şimdi...şimdikitaplarınızhazırve...ve...geriyebir tekSihirliYaratıklarkalıyor.Evet.Gidiponlarıgetireyim.Bekleyin.."

Orman'adoğruuzaklaşıpgözdenkayboldu.

"Tanrım,buranındacılkıçıktı"dediMalfoyyükseksesle."Oangutdersverecekha,babamasöyleyincekrizgeçirirherhalde."

"Kapaçeneni,Malfoy"diyetekrarettiHarry.

"Dikkatet,Potter,arkandabirRuhEmicivar."

"Ayyyyy!"diyeciyakladıLavenderBrown.Padokunöbürucunugösteriyordu.

Harry'ninhayatındagördüğüentuhafyaratıklaronlaradoğrugeliyordu.Biratınvücuduna, arka ayaklarına ve kuyruğuna sahiptiler; ön ayakları, kanatları vekafalarıysadevbirkartalınkileri andırıyordu.Haşin, çelik rengindegagalarıvekocaman,pasparlakturuncugözlerivardı.Önayaklarınınucundakiyaklaşıkonbeşsantimuzunluğundapençeleriölümcülgörünüyordu.Hayvanlarınherbirininboynunun etrafında kalın bir deri tasma vardı. Her tasma uzun bir zincirebağlıydı ve bütün bu zincirlerin ucu, yaratıkların arkasından hafifçe koşarakpadokagelenHagrid'indevgibiellerindeydi.

"Naber?"diyekükredi, zincirleri sallayıpyaratıkları sınıfındurduğuçitedoğrusürerek.Hagridonlarınyanınagelipyaratıklarıçitebağlarkenherkesufakufakgeriledi.

"Hipogrifler!"diyekükrediHagridneşeyle,onlaraelsallayarak."Çokgüzeller,değilmi?"

Harry,Hagrid'inneyikastettiğiniazçokanlayabiliyordu.Yarıat,yarıkuşbirşeygörmenin ilk şokunu atlattıktan sonra insan, hipogriflerin yelesindenkanadındaki tüylere yumuşak geçiş yapan pırıl pırıl postuna hayranlıklabakmayabaşlıyordu.Herbiri ayrı renkteydi: fırtınagrisi, bronz, pembemsibiralaca,ışılışılkestanerengivemürekkepsiyahı.

"Pekâlâ," dedi Hagrid, ellerini ovuşturup etrafa gülümseyerek, "biraz dahayakınagelmekistiyorsanız..."

Görünüşe bakılırsa kimse istemiyordu. Ancak Harry, Ron ve Hermione çite

ihtiyatlayaklaştılar.

"Şimdi, hipogrifler hakkında ilk bilmeniz gereken, gururludurlar" dediHagrid."Çokkolaynemkaparbuhipogrifler.Amanhakaretedeyimdemeyin,çünkübuyapıpyapacağınızsonşeyolabilir."

Malfoy,Crabbe veGoyle dinlemiyorlar, aralarında alçak sesle konuşuyorlardı.Harry'niniçine,dersinasılböleceklerikonusundaplanyaptıklarınadairkötübirhisdoğdu.

"Her zaman ilk hareketin hipogriften gelmesini beklersin" diye devam ettiHagrid."Kibardırbiliyormusunuz?Onadoğruyürürsün,eğilipselamverirsinvebeklersin.Odasanaeğilirse,onadokunabilirsindemektir.Eğilmezse,çabucanakyanındançekilin,çünküopençeleradamıncanınıbayağıyakıyor."

"Pekâlâ,öncekimdenemekistiyor?"

Sınıfın büyük bir bölümü bu soruya cevaben daha da geriledi. Harry, Ron veHermione'nin bile kuşkuları vardı. Hipogrifler yırtıcı başlarını sallıyor, güçlükanatlarınıaçıyordu;böylebağlanmaktanhoşlanmışgibigörünmüyorlardı.

"Yokmukimse?"dediHagrid,yalvarangözlerle.

"Bendenerim"dediHarry.

ArkasındabirisiseslibirşekildenefesinituttuvehemLavenderhemdeParvati,"Yoo,hayır,Harry,çayyapraklarınıhatırla"diyefısıldadılar.

Harryaldırışetmedi.Padokçitinetırmandı.

"Afferin, Harry!" diye kükredi Hagrid. "Pekâlâ - bakalım Şahgaga'ylaanlaşabilecekmisin?"

Zincirlerdenbiriniçözdü,grihipogrifiarkadaşlarındanayırdıvederi tasmasınıçıkardı. Padokun öbür tarafındaki sınıfta herkes nefesini tutmuş gibiydi.Malfoy'ungözlerimelunmelunkısıldı.

"Dikkat et, Harry" dedi Hagrid sessizce. "Göz teması kurdun, gözünükırpmamaya çalış şimdi - öyle gözünü çok kırpıştırırsan hipogrifler sanagüvenmez..."

Harry'nin gözleri anında sulanmaya başladı, ama onları kapamadı. Şahgagakocaman,sivrikafasınıçeviripvahşi,turuncugözünüHarry'yedikti.

"İşteböyle"dediHagrid."İşteböyle,Harry...şimdieğil..."

Harry,Şahgaga'ya ensesini açmak fikrindenpekhoşlanmamıştı, amakendisinesöyleneniyaptı.Hafifçeeğildivegözlerinikaldırıpyukarıbaktı.

Hipogrifhâlâtepesindedurmuşonabakıyordu.Kıpırdamıyordu.

"Uf"dediHagrid,endişelibirsesle."Pekâlâ-şimdigeriçekilHarry,yavaşyavaş-"

Ama o anda Harry'yi çok şaşırtan bir şey oldu ve hipogrif birden pullu öndizlerinikırıpeğildi,şüphesizselamveriyordu.

"Afferin, Harry!" dedi Hagrid coşkuyla. “Tamam - şimdi ona dokunabilirsin!Gagasınıokşa,hadidurma!"

AslındadönüpgitmeninkendisinindahahayrınaolacağınıdüşünenHarry,ağırağır hipogrife yaklaştı ve elini uzattı. Gagasını birkaç kez okşayınca hipogrifbundanhoşlanıyormuşgibitembeltembelgözlerinikapadı.

Herkes alkışladı, yani çok büyük düş kırıklığına uğramış görünen Malfoy,CrabbeveGoylehariçherkes.

"Pekâlâ,Harry"dediHagrid,"sanırımonabinmeneizinverebilir!"

Bu iş Harry'nin beklediğinden çok ileri gitmişti. Süpürgeye binmeye alışıktı;amabirhipogrifebinmeninaynışeyolacağındanpekemindeğildi.

"Şuradantırmanıyorsun,tamkanateklemininarkasından,"dediHagrid."Dikkatetdetüylerindenbirinikoparma,hiçhoşunagitmez..."

Harry ayağını Şahgaga'nın kanadının üstüne koydu ve kendini kaldırıp sırtınabindi. Şahgaga ayağa kalktı.Harry nereye tutunacağını bilemiyordu; önündekiheryertüylekaplıydı.

"Haydibakalım!"diyekükrediHagrid,hipogrifinsağrısınıtokatlayarak.

Harry'nin her iki yanındaki dört metrelik kanatlar aniden açıldı; hipogrifhavalanmadan önce Harry can havliyle onu boynundan yakaladı. Bununsüpürgeye binmekle hiç alakası yoktu ve Harry hangisini tercih ettiğine kararvermektehiçzorlukçekmedi;hipogrifinkanatlarıherikiyanındarahatsızedicibir şekilde çırpılıyor, bacaklarının altına sürtünüp düşecekmiş hissinekapılmasınayol açıyordu;parlak tüylerparmaklarının altındankayıyordu, amaonlara daha sıkı tutunmaya cesaret edemiyordu; Nimbus 2000'inin yumuşakhareketi yerine şimdi kendini, hipogrifin kanat çırpışlarıyla birlikte sağrısıalçalıpyükseldikçebirileribirgerisallanırhaldebulmuştu.

Şahgagaonapadokunetrafındabirturattırdıktansonrainişegeçti;Harry'ninençok korktuğu kısımdı bu; hipogrifin yumuşak boynu eğilirken kendini geriyeverdi, sanki boynun üstünden kayıp düşecekmiş gibiydi; sonra dört uyumsuzayak güm diye yere konarken tutunmayı zar zor becererek kendini yinedoğrulttu.

"Çokgüzel,Harry!"diyekükrediHagrid.Malfoy,CrabbeveGoylehariçherkesbağırıpalkışlıyordu."Peki,şimdikimdenemekistiyor?"

Sınıftaki diğer öğrenciler Harry'nin başarısından cesaret almıştı, ihtiyatlapadokun çitine tırmandılar. Hagrid, hipogrifleri birer birer çözdü ve az sonrapadokunhertarafıgerginbirşekildeeğilipselamvereninsanlarladoldu.Nevillesürekli kendininkinden kaçıyordu, hipogrif dizlerini kırmak istemiyor gibiydi.Harryizlerken,RonveHermionekestanerengiolanladenemeyaptılar.

Şahgaga'yı Malfoy, Crabbe ve Goyle devralmışlardı. Malfoy'un önündeeğilmişti,şimdiMalfoytepedenbakanbirifadeyleonungagasınıokşuyordu.

"Çokkolaymış,"dediMalfoybezginbezgin.Harryduyabilsindiyeyüksekseslekonuşuyordu."Biliyordumkolayolduğunu,Potteryapabildiğinegöre...Eminimsen hiç tehlikeli değilsindir, değilmi?" dedi hipogrife. "Değilmi, seni çirkin,kocahayvan?"

Çelikpençelerşimşekgibiçaktı;Malfoytizbirçığlıkattı,azsonraHagridonaulaşabilmek için Şahgaga'ya tasmasını geçirmeye çalışıyordu. Malfoy yerdekıvrılmışyatıyor,cüppesiyavaşyavaşkanabulanıyordu.

"Ölüyorum!" diye feryat etti Malfoy, sınıf panik içindeydi. "Ölüyorum, şuhalimebakın!Beniöldürdü!"

"Ölmüyorsun!"dediHagrid.Bembeyazkesilmişti."Biribanayardımetsin-onuburadançıkarmalıyız-"

Hagrid, Malfoy'u kolayca kaldırırken Hermione kapıyı açmaya koştu.ÇıkarlarkenHarry,Malfoy'unkolundauzunvederinbirkesikolduğunugördü;akankançiminüstünesaçılıyorduveHagridonunlayokuşyukarı,şatoyadoğrukoşuyordu.

SihirliYaratıklarınBakımısınıfıçoksarsılmışbirşekilde,ağıradımlarlaarkadangeliyordu.Slytherin'lerinhepsiHagridhakkındaatıptutuyordu

"Onuderhalpostalamalılar!"dediPansyParkinson,gözleriyaşlıbirhalde.

"Malfoy'un hatasıydı!" diye çıkıştı Dean Thomas. Crabbe ve Goyle tehdit

edercesinekaslarınıesnettiler.

SınıftaşbasamaklarıçıkıpbomboşGirişSalonu'nagirdi.

Pansy, "Ben gidip iyi olup olmadığına bakacağım" dedi,mermermerdivenlerikoşarak çıkarken hepsi ona baktı. Hâlâ Hagrid hakkında homurdanıp duranSlytherin'ler, zindandaki ortak salonlarının yolunu tuttular; Harry, Ron veHermioneiseyukarı,GryffindorKulesi'nedoğruyolakoyuldu.

"İyileşecekmisence?"dediHermionetedirgintedirgin.

"Tabii, Madam Pomfrey kesikleri bir saniyede tedavi edebilir," dedi Harry.Başhemşireonunbukesiktençokdahakötüsakatlıklarınıtedavietmişti.

"AmaHagrid'inilkdersindeböylebirşeyolmasıçokkötü,öyledeğilmi?"dediRon, endişeli bir sesle. "Malfoy'un işleri mahvedeceğinden her zaman eminolabilirsin..."

Akşam yemeği vaktinde Büyük Salon'a ilk inenler arasındaydılar. Hagrid'igörmeyiumuyorlardı,amaoradadeğildi.

"Onu kovmazlar, değil mi?" dedi Hermione kaygıyla. Etli pudingine hiçdokunmamıştı.

"Kovmasalariyiederler'dediRon,odayemiyordu.

Harry, Slytherin masasını seyrediyordu. Crabbe ve Goyle'un da dahil olduğubüyükbirgrupbirarayagelmiş,hararetlekonuşuyordu.HarryonlarınMalfoy'unnasılyaralandığınınöyküsünükendilerinegöreuyarladıklarındanemindi.

"Eh,ilginçbirilkgünolmadığınısöyleyemezsiniz,"dediRonkasvetle.

Yemekten sonra kalabalık Gryffindor Ortak Salonu'na çıktılar ve ProfesörMcGonagall'ın verdiği ödevi yapmaya çalıştılar, ama üçü de sürekli kuleninpenceresindendışarıdalıpdalıpgidiyordu.

"Hagrid'inpenceresindeışıkvar"dediHarrybirden.

Ronsaatinebaktı.

"Aceleedersekgidiponugörebiliriz,saathâlâerken..."

"Bilemiyorum," dedi Hermione tereddütle. Harry onun kendisine baktığınıgördü.

"Okularazisindeyürümemeizinvarherhalde"dediiğneleyicibirşekilde."Sirius

BlackburadakiRuhEmiciler'igeçmedidaha,değilmi?"

Böylece eşyalarını kaldırdılar ve portre deliğinden çıkıp ön kapının yolunututtular. Kimseyle karşılaşmadıklarına memnundular, çünkü bu saatte dışarıdaolmalarınaizinverilipverilmediğindentamolarakemindeğildiler.

Çim hâlâ ıslaktı ve alacakaranlıkta neredeyse siyah görünüyordu. Hagrid'inkulübesineulaştıklarındakapıyıçaldılar,içeridenbirsesgürledi:"Geliyorum."

Hagrid,zımparalanmıştahtamasasında,sırtındabirgömlekleoturuyordu,zağarFang başını onun kucağına koymuştu. Tek bakışta Hagrid'in epey içmişolduğunuanladılar;önündeneredeysekovabüyüklüğündekurşunibirmaşrapavardıveonlarıodaklamaktazorlukçekiyormuşgibiydi.

Kimolduklarınıanlaranlamaz,"Galibabirrekorbu”dedisesiçatlayarak."Dahaöncesadecebirgündayananbiröğretmenolduğunusanmıyorum."

"Atılmadınherhalde,Hagrid!"dediHermione,soluğunututarak.

"Dahadeğil'dediHagridperişanbirhalde,artıkmaşrapasındanevarsakocabiryudumalarak."AmaMalfoy'aolanlardansonraanmeselesi,ha?"

"Durumunasıl?"dediRon,otururlarken."Ciddideğil,değilmi?"

"Madam Pomfrey onu elinden geldiğince iyileştirdi" dedi Hagrid cansız birsesle,"amahâlâacıçektiğinisöylüyor...bandajsardılar...inliyor..."

"Numara yapıyor" dedi Harry hemen. "Madam Pomfrey her şeyi düzeltebilir.Geçenyılbenimkemikleriminyarısınıyenidençıkardı.Amaeminolun,Malfoybudurumunetindensütündenfaydalanacaktır."

"Tabii,okulyönetimkuruluüyelerinesöylendidurum"dediHagridperişanbirsesle. "İşi çok büyük tuttuğumu düşünüyorlar. Hipogrifleri sonrayabırakmalıymışım... Pıtırkurt'larla falan başlamalıymışım... İyi bir ilk ders olurdiyedüşündüydüm..hepsibenimsuçum..."

"HepsiMafloy'unsuçu,Hagrid!"dediHermioneciddibirsestonuyla.

"Biz şahidiz" dedi Harry. "Sen hipogriflerin onlara hakaret edilirsesaldıracaklarınısöyledin.DinlemediysebuMalfoy'unsorunu.BizDumbledore'aişinaslınıanlatırız."

"Evet,üzülmeHagrid,bizsenidestekleriz"dediRon.

Hagrid'in böcek karası gözlerinden yaşlar süzülmeye başladı. Harry ile Ron'u

sıkısıkı,kemiklerinikıracakmışgibikucakladı.

"Bence yeterince içmişsin,Hagrid' dediHermione kararlı bir sesle.Maşrapayımasadanaldıvedışarıçıkıpboşalttı.

"Eh,galibahaklı"dediHagrid,HarryileRon'ubıraktı.Kaburgalarınısıvazlayıp,sendeleyerek gerilediler. Hagrid büyük bir çabayla iskemlesinden kalktı veHermione'ninpeşindendışarıçıktı.Büyükbirşapırtıduyuldu.

"Osesneydi?"dediHarry, tedirginbirhalde.Hermioneelindeboşmaşrapayladönmüştü.

"Kafasınısufıçısınasoktu"dediHermione,maşrapayıortalıktankaldırarak.

Hagridgerigeldi.Uzunsaçıvesakalısırılsıklamdı,gözlerindekisuyusilmeklemeşguldü.

"Böyledahaiyi"dedi,kafasınıbirköpekgibisallayıphepsiniıslatarak."Bakın,gelipbenigörmeklebüyükiyilikettiniz,bengerçekten-"

Hagrid birden kalakaldı, Harry'ye sanki onun orada olduğunu yeni fark etmişgibibakıyordu.

"SENNEYAPTIĞINISANIYORSUN,HA?"diyekükredi.Okadaraniolmuştukibu,yerlerindenyarımmetresıçradılar."KARANLIKBASINCAORTALIKTADOLAŞMAMAN GEREKİYOR, HARRY! YA SİZ İKİNİZ! NASIL İZİNVERİRSİNİZONA!"

Hagrid, Harry'nin üstüne doğru yürüdü, onu kolundan yakaladı ve çekerekkapıyagötürdü.

"Yürüyün!"dedikızgınbirsesle."Hepiniziokulagerigötürüyorum,birdahadakaranlıkbastıktansonraortalıktadolaştığınızıgörmeyeyim.Bunadeğmemben!"

YEDİNCİBÖLÜM:GARDIROPTAKİBÖCÜRT

Malfoy ancakperşembegünüöğleden sonra,Slytherin'ler veGryffindor'lar ikisaatlik İksir dersinin yarısına gelmişken sınıfta göründü.Bandajlı kolu askıda,kasıla kasıla zindana girdi. Harry'ye göre, korkunç bir muharebeden geriyekalmışsonkahramanpozutakınıyordu.

PansyParkinson,"Nasıl,Draco?"diyesordu."Çokacıyormu?"

"Evet"dediMalfoy,yiğitçeyüzünüburuşturarak.AmaHarryonun,PansybaşınıçevirinceCrabbeveGoyle'agözkırptığınıgördü.

ProfesörSnapetembeltembel,"Oturyerine,otur"dedi.

HarryveRonbirbirlerinebakıpyüzleriniekşittiler.OnlargeçkalmışolsaSnape"otur yerine" demez, ceza verirdi.AmaMalfoy, Snape'in derslerinde ne yapsapaçayı sıyırmayı başarmıştı. Snape, Slytherin Binası'nın Başkanı'ydı vegenelliklekendiöğrencilerinikayırırdı.

Bugünyenibiriksiryapıyorlardı,birUfalmaİksiri.

MalfoykazanınıhemencecikHarryileRon'unyanınakurdu,malzemeleriniaynımasadahazırlıyorlardı.

"Efendim," diye seslendiMalfoy, "efendim, bu papatya köklerini kesmek içinyardımaihtiyacımvar,çünkükolum-"

Snape başını kaldırmadan, "Weasley," dedi, "Malfoy'un köklerini onun içinkesiver."

Ron'unyüzütuğlakırmızısıbirrenkaldı.

Malfoy'a,"Kolundahiçbirşeyyok"dedi,tıslargibi.

Malfoy,masanınkarşısındansankimarifetyapmışgibisırıttı.

"Weasley,ProfesörSnape'innedediğiniduydun,kesşukökleri."

Ronbıçağınıkavradı,Malfoy'unkökleriniönüneçektiveonlarırasgelekesmeyebaşladı.Sonundahepsifarklıboydaoldu.

Malfoycanındanbezmişgibi,"Profesör"dedi,"Weasleyköklerimikullanılmazhalegetiriyor,efendim."

Snapemasalarınayaklaştı,kemerliburnununüstündenköklerebaktı,sonrauzun,yağlısiyahsaçlarınınaltındanRon'apispisgülümsedi.

"Malfoy'laköklerinideğiştir,Weasley."

"Amaefendim-!"

Ron son çeyrek saati, kendi köklerini özenle, tamı tamına eşit boyda keserekgeçirmişti.

Snapeentehlikelisesiyle,"Şimdi"dedi.

Rongüzelgüzelkesilmişkendiköklerinimasanınöbüryanına,Malfoy'adoğruitti,sonradabıçağınıyenidenelinealdı.

"Efendim, bir de bu Büzüşmüşincir'in soyulması gerek" dediMalfoy. Sesindemelunbirkeyifseziliyordu.

Snape, daima ve sadece ona ayırdığı nefret dolu bakışını Harry'ye çevirerek,"Potter,Malfoy'unBüzüşmüşincir'inisensoyabilirsin"dedi.

Harry, Malfoy'un Büzüşmüşincir'ini aldı. Ron ise şimdi kullanmak zorundaolduğu köklerin uğradığı hasarı onarmaya çalışıyordu. Harry, Büzüşmüşincir'ielinden geldiğince çabuk soydu ve hiçbir şey demeden masanın öbür yanına,Malfoy'aattı.Malfoy'unağzışimdiiyideniyiyekulaklarınavarmıştı.

Yavaşça,"DostunuzHagrid'isonzamanlardagördünüzmü?"diyesordu.

Ron,kesikkesik,kafasınıkaldırmadan,"Seninüstünevazifedeğil,"dedi.

"Korkarımuzunsüreöğretmenlikyapamayacak"dediMalfoy,sesindesahtebirüzüntüyle."Babamyaralanmamdanhiçmemnunkalmadı."

"Konuşmayadevametde,Malfoy,bensanasahidenyaralanmaknasılolurmuşgöstereyim"diyehırladıRon.

"Okulyönetimkurulunaşikâyetetti.SihirBakanlığı'nada.Babamınçoknüfusuvardır, biliyorsunuz. Ve bunun gibi kalıcı bir yaralanma - abartılı, sahte birşekildeiçiniçekti,"kimbilirkolumartıkeskisigibiolacakmıhiç?"

EliöfkeyletitrediğiiçinyanlışlıklaölübirtırtılınkafasınıkesenHarry,"Demekbununiçinnumarayapıyorsun?"dedi."Hagrid'ikovdurabilmekiçin."

"Eh,"dediMalfoy,sesinifısıltıdüzeyineindirerek,"kısmen,Potter.Amabaşkafaydalarıdaolacak.Weasley,tırtıllarımıbenimiçindilimle."

Birkaç kazan ötede, Neville'in başı derde girmişti. Neville her İksir dersindedarmadağınolurdu;enkötüdersiydi,ProfesörSnape'eduyduğubüyükkorkudaherşeyionkatbeterhalegetiriyordu.Parlakbirasityeşiliolmasıgerekeniksirisonuçta-

“Turuncu, Longbottom," dedi Snape, iksirin bir kısmını kepçeyle alıp herkesgörebilsin diye yeniden kazana dökerek. "Turuncu. Söyle bana, çocuk, o kalınkafana tek bir şey bile girmiyor mu? Hiçbir kuşkuya yer açmayacak şekilde,sadecebir faredalağı yeterli dediğimiduymadınmı?Bir parça sülük sıvısınınyeterliolacağınıaçıkçabelirtmedimmi?Seninanlayabilmenisağlamak içinneyapmalıyım,Longbottom?"

Nevillepespembeolmuştu,titriyordu.Ağladıağlayacakbirhalivardı.

"Lütfen, efendim," dedi Hermione, "lütfen, Neville'e düzeltmesi için yardımcıolabilirim."

"Sizden gösteriş yapmanızı istediğimi hatırlamıyorum, Miss Granger" dediSnape soğuk soğuk. Hermione de Neville gibi pembeleşti. "Longbottom, budersin sonunda iksirinin birkaç damlasını kurbağana vereceksin, hep birlikteneler olacağını göreceğiz.Belki de bu durum seni işini doğru dürüst yapmayateşvikeder."

Snape, Neville'i korkudan soluğu kesilmiş halde bırakarak onun yanındanayrıldı.

Neville,Hermione'yedönüp,"Banayardımet!"diyeinledi.

"Hey,Harry" dedi Seamus Finnigan,Harry'nin pirinç ölçeklerini ödünç almakiçin eğilirken, "duydun mu? Bu sabahki Gelecek Postası'nda Sirius Black'ingörüldüğünüsanıyorlar."

"Nerde?" dedi Harry ve Ron hemen. Masanın öbür yanında Malfoy başınıkaldırdı,dikkatledinlemeyekoyuldu.

"Buradan çok uzakta değil" dedi Seamus, heyecanlı görünüyordu. "Onu birMugglegörmüş.Tabiimeseleyipekkavrayamamış.Muggle'laronusıradanbirsuçlu sanıyor, değil mi? Kadın özel telefon hattını aramış. SihirBakanlığı'ndakilerorayavaranakadarSiriustozolmuş."

Ron, "Buradan çok uzakta değil..." diye tekrarladı, anlamlı anlamlı Harry'ye

bakıyordu.GeridönünceMalfoy'undacankulağıyladinlediğinigördü."N'oldu,Malfoy?Soyulacakbaşkabirşeymivar?"

Ama Malfoy'un gözleri kötü kötü parlıyordu ve Harry'nin üstüne dikilmişti.Masayayaslandı.

"Black'itekbaşınayakalamayımıdüşünüyorsun,Potter?"

"Evet,öyle,"dediHarry,baştansavarcasına.

Malfoy'uninceağzıhainbirgülümsemeylebükülüyordu.

Alçaksesle,"Tabii,benolsam"dedi,"çoktanbirşeyleryapmışolurdum.İyibirçocukgibiokuldakalmazdım,dışarıda,onuarıyorolurdum."

Ronkababirtavırla,"Sennediyorsun,Malfoy?"diyesordu.

"Bilmiyormusun,Potter?"diyesoluduMalfoy,solukgözlerikısılmıştı.

"Neyi?"

Malfoyalçaksesle,alaylıalaylıgüldü.

"Belkidekellenitehlikeyeatmakistemiyorsundur.İşiRuhEmiciler'ebırakmakistiyorsun,öylemi?Oysabenolsam,intikamisterdim.Onukendimyakalamakisterdim."

Tam Harry öfkeyle, "Ne diyorsun sen?" derken, Snape seslendi: "Şimdimalzemeleri katmayı bitirmiş olmanız gerek. Bu iksirin içilmeden öncekaynamasıgerekiyor.Okaynarkenortalığıtoplayın,sonradaLongbottom'ınkinideneyelim..."

Crabbe ve Goyle, kan ter içindeki Neville'in iksirini telaşla karıştırmasınabakarak açık açık güldüler. Hermione, Snape görmesin diye ona ağzınınkenarıyla talimat veriyordu, Harry ve Ron kullanmadıkları malzemelerikaldırdılar,ellerinivekepçeleriniyıkamakiçinköşedekitaşlavaboyagittiler.

Harrybirheykelinağzındanakanbuzgibibasınçlısuyunaltınaellerinitutarken,Ron'a, "Malfoy ne demek istedi?" diye mırıldandı. "Black'ten niye intikamalmakisteyeyimki?Banahiçbirşeyyapmadı,yanişimdilik."

Ronhiddetle,"Uyduruyor"dedi,"sanaaptalcabirşeyleryaptırmayaçalışıyor..."

Dersin sonu yaklaşmıştı, Snape uzun adımlarla, kazanının başına sinmişNeville'inyanınagitti.

Karagözleri parıldayarak, "Herkesburaya toplansın," dedi, "veLongbottom'ınkurbağasınınbaşınagelenleriizlesin.EğerbirUfalmaİksiriyapmayıbaşardıysa,kurbağası küçülüp kurbağa yavrusu olacak. Eğer yanlış yaptıysa, ki bundaneminim,zehirlenecek."

Gryffindor'larkorkuiçindeizlediler.Slytherin'lerheyecanlanmışgörünüyorlardı.SnapekurbağaTrevor'ı solelinealdı,Neville'inartıkyeşilbir rengebürünmüşiksirineküçükbirkaşıksoktu.Trevor'ınboğazındanaşağıbirkaçdamladamlattı.

Biranderinbirsessizlikhâkimoldu,buaradaTrevoryutkundu.Sonraküçükbirpof sesi duyuldu ve Trevor bir kurbağa yavrusu olarak Snape'in avucundadebelenmeyebaşladı.

Gryffindor'lar alkışlamaya koyuldular. Bozulmuş görünen Snape, cüppesinincebindenküçükbirşişeçıkardı,kurbağanıntepesinebirkaçdamladöktü.Trevorbirdeneskisigibiyetişkinbirkurbağaoldu.

Snape,"Gryffindor'danbeşpuansiliyorum"dedi,herkesinyüzündekitebessümdesilindi."Sizeonayardımetmeyindemiştim,MissGranger.Dersbitmiştir."

Harry,RonveHermione,GirişSalonu'nagidenmerdivenleritırmandılar.Harryhâlâ Malfoy'un söylediklerini düşünürken, Ron da Snape'e kızıp köpürmeklemeşguldü.

"İksir doğru yapılmış diye Gryffindor'dan beş puan silmek, ha! Niye yalansöylemedin,Hermione?Nevilletekbaşınayaptıdiyebilirdin."

Hermionecevapvermedi.Ronetrafınabakındı.

"Nerdebu?"

Harry de döndü. Artık merdivenlerin tepesine varmışlardı. Büyük Salon'dayemeğegidensınıfıngerikalanınınyanlarındangeçişiniizlediler.

Ronkaşlarınıçatarak,"Şuracıkta,yanıbaşımdaydı"dedi.

CrabbeileGoyle'unarasındayürüyenMalfoyyanlarındangeçti.Harry'yepispissırıttıvegözdenkayboldu.

"İşteorda"dediHarry.

Hermione, soluğu biraz kesilmiş halde aceleylemerdivenlerden çıkıyordu.Bireliyle sıkı sıkı çantasını tutmuştu, diğeriyle cüppesinin içine bir şeyisokuşturuyorgibiydi.

"Nasılyaptınbunu?"diyesorduRon.

"Neyi?"dedi,yanlarınagelenHermione.

"Biranöncehemenarkamızdaydın,biransonraisemerdivenlerinaltında."

"Ne?"Hermione'ninbirazkafasıkarışmışgibiydi."Ah-birşeyalmakiçingerigitmekzorundakaldım.Ah,hayır-"

Hermione'ninçantasındabirdikişpatlamıştı.Harrybunaşaşmadı.Çantanınontanedençok,kocamanveağırkitaplaağzınakadardoluolduğunugörebiliyordu.

Ron,"Bunlarınhepsininiyeyanındataşıyorsunki?"diyesordu.

Hermionesoluksoluğa,"Kaçdersalıyorum,biliyorsunuz"dedi."Şunlarıbenimiçintutabilirmisin?"

"Ama"Ronelinetutuşturulankitaplarıçevirmiş,kapaklarınabakıyordu,"bugünbu derslerin hiçbiri yok ki. Öğleden sonra sadece Karanlık Sanatlara KarşıSavunma'yagireceğiz."

"Ah, evet" dedi Hermione, aklı başka yerdeymiş gibi, ama yine de kitaplarıçantasınatıktı."Umarımyemekteiyibirşeylervardır,açlıktanölüyorum."SonradaBüyükSalon'adoğruyürüyüpgitti.

Ron, Harry'ye, "Sana da Hermione bizden bir şeyler saklıyormuş gibi geliyormu?"diyesordu.

İlk Karanlık Sanatlara Karşı Savunma dersine geldiklerinde, Profesör Lupinortalardayoktu.Hepsioturupkitaplarını, tüykalemlerini,parşömentomarlarınıçıkardı.SonundaLupinodayagirdiğinde,aralarındakonuşuyorlardı.Lupinbellibelirsiz gülümsedi ve eski püskü çantasını öğretmenmasasının üstüne koydu.Her zamanki gibi pejmürdeydi, ama trende olduğundan daha sağlıklıgörünüyordu.Sankiaradabirkaçiyiyemekyemişgibiydi.

"İyi günler" dedi. "Lütfen kitaplarınızı kaldırıp çantalarınıza koyar mısınız?Bugünkü dersimiz, uygulamalı bir ders olacak. Sadece asalarınıza ihtiyacınızvar."

Öğrenciler kitaplarını kaldırırken kimi birbirinemerakla baktı. Daha önce hiçuygulamalı bir Karanlık Sanatlara Karşı Savunma dersi yapmamışlardı. Tabiigeçen yılki hocalarının sınıfa bir kafes dolusu cinperi getirip ortaya saldığı ounutulmazdersisaymazsanız.

Herkes hazır olunca, "Peki öyleyse" dedi Profesör Lupin. "Lütfen beni izler

misiniz."

Hem şaşıran, hem meraklanan sınıf ayağa kalktı, derslikten çıkan ProfesörLupin'iizlediler.Profesöronlarınönünedüşüpıssızbirkoridordangeçti.Köşeyidönünce hortlak Peeves'i gördüler. Havada tepe üstü uçar gibi durmuş, enyakındakianahtardeliğiniçikletletıkıyordu.

Peeves,ProfesörLupinyarımmetrekadarötesinegelmedenbaşınıkaldırmadı,sonrakıvrıktırnaklıayağınıoynatarakşarkısöylemeyebaşladı.

"DelilüleliLupin"diyeşakıdıPeeves."DelilüleliLupin,delilüleliLupin."

HemenhemenherzamankikadarkabavebaşaçıkılmazgörünenPeevesgeneldeöğretmenlere biraz saygı gösterirdi. Herkes bir anda dönüp Profesör Lupin'ebaktı,bunane tepkigöstereceğinimerakediyorlardı.Onunhâlâgülümsemekteolduğunugörünceşaşırdılar.

Tatlı tatlı, "Ben senin yerinde olsam çikleti o anahtar deliğinden çıkarırdım,Peeves"dedi."YoksaMr.Filchsüpürgeleriniiçerikoyamaz."

Filch,Hogwarts'ınhademesiydi.Öğrencilereve,evet,Peeves'ekarşıdasüreklisavaş ilanetmiş,kötühuylu,başarısızbirbüyücü.Nevarki,Peeves,ProfesörLupin'in dediklerine aldırmadı. Dilini dudaklarının arasından çıkarıp hızlaüfleyerektükürüklübirpırrrtsesiçıkarmaklayetindi.

ProfesörLupinhafifçeiçiniçektiveasasınıçıkardı.

Omzunun üstünden sınıfa, "Bu, yararlı küçük bir büyüdür" dedi. "Lütfendikkatlebakın."

Asasınıomuzhizasınakaldırdıve,"Waddiwasi!"diyerekPeeves'edoğrulttu.

Çiklet kurşun hızıyla anahtar deliğinden fırlayıp dosdoğru Peeves'in sol burundeliğinedaldı.Peevestepeüstüdönüpdüzeldivelanetederekhızlauzaklaştı.

DeanThomashayretiçinde,"Süperdi,efendim!"dedi.

“Teşekkür ederim, Dean" dedi Profesör Lupin, asasını ortadan kaldırarak."Devamedelimmi?"

Yeniden yola düştüler, öğrenciler pejmürde Profesör Lupin'i artan bir saygıylasüzüyorlardı.Onları ikinci bir koridordan geçirdi ve öğretmenler odasının tamönündedurdu.

"İçeribuyurun"dedikapıyıaçıpyanaçekilerek.

Eski, dağınık iskemlelerle dolu, uzun, duvarları ahşap kaplamalı bir oda olanöğretmenlerodasında,biröğretmenhariç,kimseyoktu.ProfesörSnapealçakbirkoltukta oturuyordu, sınıf içeri girerken dönüp baktı. Gözleri pırıl pırılparlıyordu,ağzınınkenarındapisvealaylıbirgülüşvardı.ProfesörLupiniçerigiripkapıyıkapamayakalkışıncaSnape,"Açıkbırak,Lupin"dedi."Bunatanıkolmamayı tercih ederim." Ayağa kalktı, kara cüppesi arkasında dalgalanaraksınıfın yanından geçti.Kapıya gelince olduğu yerde döndü ve, "Herhalde seniuyaranolmamıştır,Lupin"dedi. "AmabusınıftaNevilleLongbottomvar.Onazor bir şeyi emanet etmemeni tavsiye ederim. Tabii, Miss Granger kulağınatalimatlarınıfısıldamıyorsa."

Neville kıpkırmızı oldu. Harry ise gözlerinden ateşler saçarak Snape'e baktı.Kendi sınıfında Neville'e zorbalık etmesi bile yeterince kötüyken, şimdi dekalkmışbaşkaöğretmenlerinönündeaynışeyiyapıyordu.

ProfesörLupinkaşlarınıkaldırdı.

"Operasyonun ilk aşamasında banaNeville'in yardımcı olacağını umuyordum"dedi,"veeminimhayranolunacakbirperformansgösterecek."

Neville'in yüzü, böyle bir şey mümkünse eğer, daha da kızardı. Snape dudakbüktü,sonradakapıyıçarparakçıkıpgitti.

ProfesörLupin,eliylesınıfıodanınucunadoğruçağırarak,"Şimdi"dedi.Buradaöğretmenlerinyedekcüppelerinibulundurduklarıeskibirgardıroptanbaşkabirşey yoktu. Profesör Lupin yanına gidince, gardırop birden yalpalayıp duvaraçarptı.

Çocuklardan kimi korkuyla geriye atlarken, Profesör Lupin sükûnetle,"Kaygılanacakbirşeyyok"dedi."OradabirBöcürtvar."

Çoğunagörebukaygılanacakbir şeydi,oysa.Neville,ProfesörLupin'edehşetdolubirbakış attı,SeamusFinnigan isezangırdamayabaşlamışkapı topuzunuendişeylesüzdü.

"Böcürt'lerkaranlık,kapalıyerleriseverler"dediProfesörLupin."Gardıropları,yatakların altındaki boşlukları, lavaboların altındaki dolapları - bir keresindebirininsarkaçlı,büyükbirsaatiçinesaklandığınıbilegörmüştüm.BuBöcürtiseburaya dün öğleden sonra geldi. Ben de, acaba üçüncü sınıflara uygulamayapmamiçinöğretmenlerburayıbanabırakırmıdiyemüdüresordum.

"Ozaman,kendimizesoracağımızilksoruşu:Böcürtnedir?"

Hermioneelinikaldırdı.

"Birbiçimdeğiştiricidir"dedi. "Bizi en fazlaneyinkorkutacağınıdüşünüyorsaonunbiçiminebürünür."

Profesör Lupin, "Ben bile daha iyi anlatamazdım" dedi, Hermione ışıldadı."Öyleyse karanlıkta oturan Böcürt henüz bir biçime bürünmüş değil. Kapınınöbüryanındakikişiyienfazlaneyinkorkutacağınıbilmiyor.Tekbaşınaolduğuvakit bir Böcürt'ün neye benzediğini kimse bilmez. Ama ben onu dışarıçıkardığımanda,herbirimizinençokkorktuğuşeyolacak.

"Yani"dediProfesörLupin,Neville'inkorkudanağzındanbiraztükürüksaçmayabaşlamasını görmezlikten gelerek, "daha başlamadan Böcürt'e karşı büyük biravantajımızvar.Neolduğunufarkettinmi,Harry?"

Elinikaldırmış,ayaklarınınüzerindeyaylananHermioneyanındaykenbirsoruyacevapvermekçokcesaretkırıcıbiriştiama,Harryyinedeşansınıdenedi.

"Şey - çok kalabalık olduğumuz için hangi biçime bürüneceğini bilemez deondanmı?"

"Tam dediğin gibi" dedi Profesör Lupin, Hermione de biraz düş kırıklığınauğramış görünerek elini indirdi. “Bir Böcürt'le başa çıkmak için yanınızdabirilerininolmasıherzamaneniyisidir.Aklıkarışır.Neolmalıacaba,başsızbircesetmi,etyiyenbirsümüklüböcekmi?BirseferindebirBöcürt'üntamdabuhatayıişlediğinigörmüştüm.aynıandaikikişiyibirdenkorkutmayaçalıştı,yarıyarıyasümüklüböceğedönüştü.Doğrusu,hiçdekorkutucudeğil.”

"BirBöcürt'ü püskürten büyü basittir, ama zihin gücü gerektirir.Anlıyorsunuzya, Böcürt'lerin işini asıl bitiren şey kahkahadır. Yapmanız gereken, onueğlencelibulacağınızbirbiçimebürünmeyezorlamaktır.

"Büyüyüönceasasızdeneyeceğiz.Arkamdantekrarlayın,lütfen...Riddikulus".

Sınıfhepbirağızdan,"Riddikulus!"dedi.

"İyi.Çokiyi.Amakorkarımbukolaybölümüydü.Çünkübukelimetekbaşınayeterlideğil.İştesendebunoktadadevreyegiriyorsun,Neville."

Gardıropyenidensarsıldı,amaidamagidiyormuşgibiöneçıkanNevilleondanfazlasarsılıyordu.

"Şimdi,Neville"dediProfesörLupin."Önceşunusorayım:Senidünyadaençokkorkutanşeynedirdersin?"

Neville'indudaklarıkıpırdadı,amasesçıkmadı.

ProfesörLupinneşeyle,"Pardon,Neville,duyamadım"dedi.

Neville,sankibirisionayardımetsindiyeyalvarıyormuşgibi,çaresizceetrafınabakındı.Sonradazarzorduyulanbirsesle,adetafısıldayarak,"ProfesörSnape"dedi.

Hemen hemen herkes güldü. Hatta Neville bile özür dilercesine sırıttı. AncakProfesörLupindüşünceligörünüyordu.

"Demek Profesör Snape... hımmm... Neville, sanırım ninenle birlikteoturuyorsun,değilmi?"

"Şey - evet" dedi Neville, tedirgin bir şekilde. "Ama - Böcürt'ün onadönüşmesinideistemiyorum."

"Hayır, hayır, beni yanlış anladın" dedi Profesör Lupin. Şimdi gülümsüyordu."Acababizenineningeneldenetürşeylergiydiğinisöyleyebilirmisin?"

Neville şaşırmış göründü, ama cevap da verdi: "Eh... hep aynı şapkayı giyer.Yüksekbirşapka,tepesindededoldurulmuşbirakbabavar.Veuzunbirelbise...normalde,yeşil...bazendetilkikürkündenbireşarp."

"Pekiyaçanta?"diyetüyoverdiProfesörLupin.

"Büyük,kırmızıbirçanta"dediNeville.

"Tamamöyleyse...Ogiysileriçokcanlıbirşekildegözününönünegetirebiliyormusun,Neville?Zihniningözündeonlarıgörebiliyormusun?"

Neville, pek de emin olmadan, "Evet" dedi. Belli ki arkasından ne geleceğinimerakediyordu.

Lupin, "Böcürt bu dolaptan dışarı fırlayınca ve seni görünce, Neville" dedi,"Profesör Snape'in biçimine bürünecek. Sen de asanı kaldıracaksın -böyle- ve'Riddikulus' diye bağıracaksın - ve ninenin giysileri üzerinde var gücünleyoğunlaşacaksın. Her şey yolunda giderse, Profesör Böcürt Snape, o yeşilelbiseyi giyip, o akbabalı şapkayı takmak ve büyük, kırmızı çantayı taşımakzorundakalacak."

Herkeskahkahayıbastı.Gardıropdahadaşiddetleyalpaladı.

"Eğer Neville başarılı olursa, böcürt büyük bir ihtimalle dikkatini sıraylahepimizeçevirecek"dediProfesörLupin."Şimdihepinizinbirdakikanızıayırıp

sizi en fazlakorkutan şeyidüşünmeniziveneyapıpdaonukomikgörünmeyezorlayacağınızıhayaletmeniziistiyorum..."

Herkessustu.Harrydüşündü...Dünyadaonuençokkorkutanşeyneydi?

AklınaönceLordVoldemortgeldi-tümgücünekavuşmuşbirVoldemort.Amadaha o bir Böcürt Voldemort'a karşı olası bir karşı saldırıyı planlamayabaşlamadan,zihnininyüzeyinekorkunçbirgörüntüsüzüldü...

Çürümekteolan,ıslakıslakışıldayanbirel,karabirpelerininaltınakayarcasınasokulan bir el... görünmeyen bir ağızdan çıkan uzun, hırıltılı bir soluk... sonrainsandaboğuluyormuşduygusuuyandıracakkadariçeişleyenbirsoğuk...

Harry ürperdi, sonra da kimsenin fark etmediğini umarak çevresine bakındı.Çoğu kişi gözlerini sıkı sıkıya yummuştu. Ron kendi kendine, "Bacaklarınıkopar" diyordu. Harry onun neyi kastettiğinden emindi, çünkü Ron en çokörümceklerdenkorkardı.

ProfesörLupin,"Herkeshazırmı?"diyesordu.

Harry korkuyla sarsıldı.O hazır değildi. İnsan bir RuhEmici'yi nasıl daha azkorkunç hale getirirdi? Ama ek süre istemek de hoşuna gitmiyordu. Başkaherkes“evet"anlamındabaşınısallıyorvekollarınısıvıyordu.

"Neville,geriyeçekileceğiz"dediProfesörLupin."Önündeaçıkbiralanolsun,tamam mı? Bir sonrakini ben öne çıksın diye çağıracağım... Hadi bakalım,hepinizgeriyeçekilinki,Nevillerahatrahatçalışsın."

Hepsigeriye,duvarlarındibineçekilerekNeville'igardırobunyanındatekbaşınabıraktı. Neville solgun ve korkmuş görünüyordu, ama cüppesinin kollarınısıvamıştıveasasınıhazırtutuyordu.

Kendi asasını da gardırop kapısının topuzuna yöneltmiş olan Profesör Lupin,"Üçekadarsayıyorum,Neville"dedi."Bir-iki-üç-şimdi"

Profesör Lupin'in asasının ucundan kıvılcımlar fışkırarak kapının topuzunaçarptı.Kapıbirhamledeaçıldı.KancaburunluvetehditedicigörünenProfesörSnapedışarıçıktı,gözlerindenşimşeklerçakarakNeville'ebaktı.

Nevillegeriledi,asasınıkaldırdı,ağzınıaçtı,amasesçıkmadı.Snape,cüppesininiçineeliniatarak,onunüzerineyürüyordu.

"R-r-riddikulus!"diyeciyakladıNeville.

Kırbaçşakırtısıgibibirsesduyuldu.Snapesendeledi.Sırtındauzun,dantellibir

elbise, başında da tepesinde güve yenikli bir akbabanın bulunduğu yüksek birşapkavardışimdi.Elindekoskocaman,kırmızıbirçantataşıyordu.

Herkes kahkahayı bastı; kafası karışan böcürt tereddüt etti ve Profesör Lupinbağırdı:"Parvati!Öneçık!"

Parvati,yüzündekararlıbirifadeyle,öneyürüdü.Snapeonadöndü.Birşraksesidaha duyuldu. Şimdi Snape'in yerinde kan lekeleri içinde, sargılı bir mumyaduruyordu. Görmeyen yüzü Parvati'ye çevriliydi. Yavaş yavaş, ayaklarınısürüyüpkaskatıkollarınıhavayakaldırarakonadoğruyürümeyebaşladı.

"Riddikulus!"diyehaykırdıParvati.

Sargılardan biri mumyanın ayağı dibinde çözüldü, mumyanın ayağı sargıyatakıldı,yüzükoyunyeredüştü,kafasıyuvarlanıpgitti.

"Seamus!"diyebağırdıProfesörLupin.

Seamus,Parvati'ninyanındanokgibiatıldı.

Şrak! Mumyanın olduğu yerde şimdi siyah saçları yere kadar uzanan, iskeletgibi,yemyeşilsuratlıbirkadınvardı-birölümperisi.Ağzınıardınakadaraçtı,odayıbudünyayaaitolmayanbirsesdoldurdu;Harry'ninbaşındakisaçlarıdikendikeneden,uzun,iniltilibirferyat-

"Riddikulus!"diyehaykırdıSeamus.

Ölümperisiboğulurgibibirsesçıkardıveboğazınıkavradı;sesigitmişti.

Şrak!Ölümperisişimdidönedönekuyruğunukovalayanbirfareyedönüşmüştü,sonra-şrak!-kayanvekıvrananbirçıngıraklıyılanolmuştuki-şrak!-tek,kanlıbirgözbebeğinedönüştü.

"Aklıkarıştı!"diyebağırdıLupin."Başarıyoruz!Dean!"

Deanhızlaöneyürüdü.

Şrak!Gözbebeği kopuk bir el oldu; el fırlayıp dönerek döşemede yengeç gibisürünmeyekoyuldu.

"Riddikulus!"diyeferyatettiDean.

Birçatsesiduyuldu,elbirfarekapanınasıkıştı.

"Mükemmel!Sırasende,Ron!"

Ronönefırladı.

"Şrak!"

Birçokkişiçığlıkattı. İkimetreboyunda,baştanaşağı tüylüdevbirörümcek,kıskaçlarını tehditedicişekildeşaklatarakRon'unüzerineyürüyordu.Harrybiran Ron'un donup kaldığını sandı. Sonra; "Riddikulus!" diye böğürdü Ron veörümceğin bacakları yok oldu. Yuvarlanmaya başladı. Lavender BrownviyaklayarakonunönündenkaçtıveörümcekHarry'ninayaklarıdibindedurdu.Harry asasını kaldırarak hazırlandı, ama "Bırak!" diye bağırdı Profesör Lupinbirden,hızlailerledi.

Şrak!

Bacaksızörümcekyokolmuştu.Birsaniyeherkesneredeolduğunugörmekiçinçılgıncaetrafabakındı.SonraLupin'inönündegümüşibeyazbirküreninhavadaasılıolduğunugördüler.Lupin,adetatembelce,"Riddikulus!"dedi.

Şrak!

Böcürtbirkarafatmaolarakyereinerken,Lupin,"İleri,Neville,bitirişini!"diyebağırdı.

Şrak!

Snapegeridönmüştü.BuseferNeville,çokkararlıgörünerekhamleetti.

"Riddikulus!" diye bağırdı ve bir an Snape'i dantelli elbisesiyle görür gibioldular, sonraNeville gürültüyle, "Ha!" diye güldü ve böcürt patladı.Binlerceminikdumandemetineayrılıpkayboldu.

Sınıf alkışlamaya başlarken, Profesör Lupin, "Mükemmel!" diye bağırdı.“Mükemmel,Neville!Hepinize aferin.Durun bakalım... Böcürt'le uğraşan herkişi için Gryffindor'a beş puan - iki kez yaptığı için Neville'e on puan -HermioneileHarry’yedeonbeşerpuan.”

"Amabenhiçbirşeyyapmadımki"dediHarry.

"Sen ve Hermione dersin başında sorularımı doğru cevapladınız, Harry" dediLupin tatlılıkla. "Çok iyi,millet,mükemmelbirdersti.Evödeviolarakda,birzahmetBöcürtbölümünüokuyupbenimiçinözetiniçıkartın...ödevlerpazartesigünüverilecek.Hepsibukadar."

Öğrenciler heyecanla konuşarak öğretmenler odasını terk ettiler. Ancak Harrykendini hiç de keyifli hissetmiyordu. Profesör Lupin kasıtlı olarak onunBöcürt'leuğraşmasınaengelolmuştu.Neden?YoksaHarry'nintrendeyığıldığını

gördüğü ve onun beceremeyeceğini düşündüğü için mi? Harry'nin yinekendindengeçeceğinimisanıyordu?

Amabaşkakimseolayınfarkındadeğildi.

"Oölümperisininasılhallettiğimigördünüzmü?"diyebağırdıSeamus.

"Yaeli?"diyebağırdıDean,kendielinisallayarak.

"OşapkaylaSnape'i?"

"Yabenimmumyamı?"

Lavender düşünceli düşünceli, "Acaba Profesör Lupin neden kristal toplardankorkuyor?"dedi.

Çantalarını almak için sınıfa dönerlerken, Ron heyecanla, "Bu şimdiye kadaryaptığımız en iyiKaranlık SanatlaraKarşı Savunma dersiydi, değilmi?" diyesordu.

Hermione,"Çokiyibiröğretmenebenziyor"dedionaylayarak."AmakeşkebendeBöcürt'lekarşıkarşıyagelseydim".

"Seninkineolurdu?"dediRon,kıskısgülerek."Onüzerindendokuzaldığınbirevödevimi?"

SEKİZİNCİBÖLÜM:ŞİŞMANHANIM'INKAÇIŞI

Kısa sürede, Karanlık Sanatlara Karşı Savunma çoğu kişinin en sevdiği dershaline gelmişti. Profesör Lupin hakkında ileri geri konuşanlar, sadece DracoMalfoyileonunSlytherinçetesiydi.

Profesör Lupin geçerken Malfoy gürültülü bir fısıltıyla, "Şunun cüppesininhalinebak"diyordu,"eskievcinimizgibigiyiniyor."

Ama diğerleri Profesör Lupin'in cüppesinin yamalı ya da yıpranmış olmasınaaldırmıyordu bile. Sonraki birkaç dersi de ilki kadar ilginç olmuştu.Böcürtler'den sonra cincücelere benzeyen pis, küçük yaratıklar olan KırmızıKafalar'ı incelediler. Kan dökülen her yerde, şatoların zindanlarında ve terkedilmiş savaş alanlarındaki siperlerde pusuya yatar, kaybolanlara kısa ve kalınsopalarlavurmakiçinbeklerlerdi.KırmızıKafalar'dansonra,pullumaymunlarıandıransürüngensuyaratıklarıKappa'larageçtiler.Perdelielleri,göllerindeherşeydenhabersiz dolaşanları boğsakdiye kaşınırdı.Harry bazı öbür derslerindede aynı şekilde mutlu olsa, hayatta başka bir şey istemezdi. En kötüsü İksirdersiydi. Snape bugünlerde özellikle kinci davranıyordu, kimsenin de bununniyeolduğundan şüphesi yoktu.Snape'inbiçimini alanveNeville'in, ninesiningiysilerinigiydirdiğiBöcürt'ünhikâyesi,okulaormanyangınıhızıylayayılmıştı.Snape bunu komik bulmamıştı anlaşılan. Profesör Lupin'in adı geçincegözlerinde tehditkâr şimşekler çakıyordu, Neville'e eskisinden daha da fazlazorbalıkediyordu.

Harry,ProfesörTrelawney'ninkuledekiboğucuodasında,eğribüğrüşekillerivesembolleri çözerek, profesörün ona her bakışında yaşlarla dolan kocamangözlerini görmezlikten gelmeye çalışarak geçirdiği saatleri de korkuyla beklerolmuştu.ProfesörTrelawney'yisevemiyordu,oysasınıfındanbazıöğrencileronayüceltme sınırlarına varan bir saygı gösteriyorlardı. Parvati Patil ve LavenderBrown öğlen saatlerinde Profesör Trelawney'nin kuledeki odasını ziyareti âdethaline getirmişlerdi.Her seferinde de yüzlerinde, sinir bozacakkadar üstünlüktaşıyan bir ifadeyle geri dönüyorlardı, başkalarının bilmedikleri şeyleribiliyorlarmış gibi. Harry'den söz ederken kısık sesle konuşmaya dabaşlamışlardı,osankiölümdöşeğindeyatıyormuşgibibirhallerivardı.

Hareketli ilkdersten sonraaşırıderecede sıkıcıbirhal alanSihirliYaratıklarınBakımı'nı ise aslında kimse sevmiyordu. Hagrid kendine güvenini kaybetmişgibiydi.Şimdilikbirçokdersi,muhtemelendünyanınensıkıcıyaratıklarıolanPıtırkurtlar'anasılbakacaklarınıöğrenmeklegeçiriyorlardı.

Bir saatidahaPıtırkurtlar'ınyapışkanboğazlarındanaşağı ince incedoğranmışyeşil salata tıkmakla geçirdikten sonra Ron, "İnsan neden onlara bakmazahmetinekatlansınki?"diyesormuştu.

AmaekimayıylabirlikteHarrykendisinioyalayacakbaşkabirşeydahabuldu.Buo kadar zevkli bir şeydi ki, sıkıntılı derslerini unutturdu.Quidditch sezonuyaklaşıyordu. Gryffindor takımının kaptanı Oliver Wood da, yeni sezondakitaktikleritartışmakiçinperşembeakşamıbirtoplantıyaptı.

BirQuidditchtakımındayedikişivardı:Kırmızı,futboltopubüyüklüğündebirtop olan Quaffle'ı sahanın her iki ucundaki on beş metre yüksekliğindeçemberlerden geçirerek gol atmakla görevli üçKovalayıcı; hızla oradan orayaseğirtip oyunculara saldırmaya çalışan iki ağır, siyah top olan Bludger'larıkovalamakiçinağırsopalarladonanmışikiVurucu;kalelerikoruyanbirTutucuveişienzorolanArayıcı.Onungörevi,minik,kanatlı,cevizbüyüklüğündebirtop olan Altın Snitch'i yakalamaktı. Snitch yakalanınca oyun sona erer veArayıcı'nıntakımıfazladanyüzellipuankazanırdı.

OliverWood, on yedi yaşında sağlam yapılı bir çocuktu, Hogwarts'ta yedincisınıfta okuyordu, yani son yılıydı. Karanlığın çökmekte olduğu Quidditchsahasının kenarındaki buz gibi soyunma odasında takımının altı üyesine hitapederken,sakinsesindebirumutsuzlukvardı.

"QuidditchKupası'nıkazanmakiçinbusonşansımız-benimsonşansım"dedionlara, önlerinde bir aşağı bir yukarı yürüyerek. "Bu yılın sonunda okulubitiriyorum.BirdahaKupa'yıalmaihtimalimolmayacak.

"GryffindoryediyıldırKupa'yıkazanamıyor.Tamam,çoktalihsizdik,olursabukadar olur -sakatlıklar- sonra geçen yıl turnuva iptal oldu..."Wood, sanki buhatıra hâlâ üzüntüden boğazını tıkıyormuş gibi yutkundu. "Oysa biliyoruz kibizim takımımız okuldaki - en - iyi - kahrolası - takım" dedi, bir yumruğuyladiğerelinevurarak.Oeskiçılgıncapırıltıyinegözlerineyerleşmişti.

"MuhteşemüçKovalayıcı'mızvar."

EliyleAliciaSpinnet,AngelinaJohnsonveKatieBell'igösterdi.

"YenilmezikiVurucu'muzvar."

FredveGeorgeWeasleybirağızdan,"Kesşunu,Oliver,bizimahcupediyorsun"dediler,kızarmışnumarasıyaparak.

Wood,Harry'yebirtürvahşigururlaveateşpüskürengözlerlebakarak,"VebizeherseferindemaçıkazandıranbirArayıcı'mızvar!"dedi."Veben"diyeekledi,sonradanaklınagelmişgibi.

"Bizdeseninçokiyiolduğunudüşünüyoruz,Oliver"dediGeorge.

"PantergibiTutucu,"dediFred.

Wood yeniden voltalamaya başlayarak, "Mesele şu ki" dedi, "bu son iki yılQuidditch Kupası'nın üstüne bizim adımız yazılmış olmalıydı. Harry takımakatıldığından beri ben hepKupa'nın çantada keklik olduğunu düşündüm.Amaalamadıkvebuyıloşeyinüzerindenihayetadımızıgörmekiçinsonşansımız..."

Woodöylebüyükbirkederlekonuşuyorduki,FredveGeorgebilehaldenanlarbirtavıriçinegirdiler.

"Oliver,buyılbizimyılımız"dediFred.

"Başaracağız,Oliver!"dediAngelina.

"Mutlaka"dediHarry.

Takım, azimle dolu bir şekilde haftada üç akşam antrenman yapmaya başladı.Havagittikçedahasoğukveyağmurluoluyordu,gecelerdedahakaranlıktı,amaçamur, rüzgâr ve yağmur gemi azıya alsa da, Harry'nin muazzam gümüşQuidditchKupası'nınihayetkazanmayayönelikoharikahayalinilekeleyemezdi.

Harry bir akşam antrenmandan sonra üşümüş ve kaskatı olmuş, amaantrenmanın gidişinden hoşnut haldeGryffindorOrtak Salonu'na döndüğünde,odaheyecanlakaynıyordu.

Şöminenin başındaki en iyi iskemlelerden ikisine oturmuş, Astronomi içinbirtakım yıldız çizelgeleri tamamlayan Ron ve Hermione'ye, "N'oldu?" diyesordu.

Hayli hırpalanmış eski ilan tahtasına konmuş bir duyuruyu gösterenRon, “İlkHogsmeadehaftasonu."dedi."Ekimsonu,CadılarBayramı."

"Mükemmel," dedi, Harry'nin arkasından portre deliğinden geçen Fred."Zonko'yabiruğramamgerekiyor,PisKokuluTopaklar'ımbittibitecek."

Morali inişe geçenHarry, kendini Ron'un yanındaki iskemleye attı. Hermione

onunaklındangeçenleriokumuşgibiydi.

"Harry, eminim bir dahaki sefere gidebilirsin" dedi. "Black'i yakalamalarıyakındır,zatenbirkezortalardagörüldübile."

"Black, Hogsmeade'de bir şeyler yapmaya kalkışacak kadar aptal değil." dediRon. "McGonagall'a bu sefer gidebilir misin diye sor, Harry, bir daha gidenekadararadanasırlargeçebilir."

"Ron!"dediHermione."Harry'ninokuldakalmasıgerekiyor."

"Okulda kalan tek üçüncü sınıf öğrencisi de o olamaz ama" dedi Ron."McGonagall'asor,haydi,Harry."

Harrykararınıvererek,"Evet,soracağımsanırım"dedi.

Hermione tartışmak için ağzını açtı, ama tam o anda Crookshanks bir tüyhafifliğiyleonunkucağınaatladı.Ağzındanbüyük,ölübirörümceksarkıyordu.

Ron,yüzünüburuşturarak,"Bunuönümüzdeyemekzorundamı?"diyesordu.

"AkıllıCrookshanks'imbenim,onutekbaşınamıyakaladın?"dediHermione.

Crookshanksörümceğiağırağırçiğnedi,sarıgözleriküstahçaRon'adikilmişti.

"Onuorda tutyeter"dediRon sinirli sinirli.Yenidenyıldız çizelgesinedöndü."Scabbersçantamdauyuyor."

Harry esnedi. Aslında gidip yatmak istiyordu, ama kendi yıldız çizelgesini detamamlaması gerekiyordu. Çantasını kendine doğru çekti, parşömenini,mürekkebinivetüykaleminiçıkararakçalışmayabaşladı.

Ron,sonyıldızınadınıdagösterişlibiredaylayazıpçizelgeyiHarry'ninönünesürerek,"İstiyorsanbenimkindenkopyaçekebilirsin"dedi.

Kopyadan hiç haz etmeyenHermione dudaklarını büzdü, ama bir şey demedi.CrookshankshâlâgözlerinikırpmadanRon'abakıyor, tüylükuyruğununucunuyavaşçasallıyordu.Sonra,anidenatladı.

"AYY!" diye bağırdı Ron, Crookshanks'in dört pençesini derinlere gömüpvahşice yırtmaya başladığı çantasını kaptı. "DEFOL ŞURDAN, SENİAPTALHAYVAN!"

Ron çantasını Crookshanks'in pençelerinden kurtarmaya çalışıyordu, amaCrookshanks yapışıp kalmıştı. Tükürükler saçıyor ve kuyruğunu kamçı gibivuruyordu.

"Ron,onuncanınıyakma!"diyebağırdıHermione,cırtlakbirsesle.Bütünortaksalon onları izliyordu. Ron, Crookshanks'in hâlâ sıkı sıkıya yapışmış olduğuçantayı fırıldak gibi döndürürken, Scabbers uçarcasına çantanın tepesindenfırladı.

Ron, "TUTUN ŞU KEDİYİ!" diye haykırdı. Crookshanks çantanınkalıntılarındankurtulmuş,masanınüstüneatlamıştı,dehşetiçindekiScabbers'ınpeşindenkoşuyordu.

GeorgeWeasley,Crookshanks'inüstüneatladı,amakaçırdı.Scabbersyirmiçiftbacak arasından sıyrılarak eski bir konsolun altına uçtu. Crookshanks kayarakfrenyaptı,çizgilibacaklarınınüzerindeçömeldiveönayağıylakonsolunaltınagözüdönmüşçesinepençeatmayakoyuldu.

Ron ve Hermione telaşla geldiler. Hermione, Crookshanks'i gövdesindenyakalayıp uzaklaştırdı. Ron kendini karın üstü yere attı ve büyük zorluklaScabbers'ıkuyruğundantutupçıkardı.

Hermione'ye, küplerebinmişhalde, "Şununhalinebak!"dedi,Scabbers'ı onunönündetutupsallayarak."Birderibirkemikkaldı!Okediyiondanuzaktut!"

Hermione,sesititreyerek,"Crookshanksiçinbuçokdoğal"dedi."Bütünkedilerfarelerikovalar,Ron!"

DeligibiçırpınanScabbers'ıyenidencebinegirsindiyeiknaetmeyeçalışanRon,"O hayvanda garip bir şey var!" dedi. "Scabbers'ın çantamda olduğunusöylediğimiduydu!"

Hermione sabırsızlıkla, "Ay, ne saçmalık" dedi. "Crookshanks onun kokusunualabiliyor,Ron,yoksanasıl-"

Ron, "O kedi Scabbers'a kafayı takmış!" dedi. Çevresine toplanmış insanlarınkıkırdamaya başlamasını da görmezden geldi. "Scabbers ondan önce geldi,üstelikdehasta!"

Ron Ortak Salon'u uygun adım geçip erkek öğrencilerin yatakhanesine gidenmerdivenlerdekayboldu.

Ertesi günRonhâlâHermione'ye kızgındı.Bitkibilimdersi boyunca, üçü aynıPofuduk Bezelye üzerinde çalıştıkları halde Hermione'yle konuşmadı denseyeridir.

Bitkilerin tombul pembe kabuklanı soyup pırıl pırıl içlerini tahta kovayaboşaltırlarken,Hermioneürkekürkek,"Scabbersnasıl?"diyesordu.

Ron öfkeyle, "Yatağımın altında saklanmış, titreyip duruyor" dedi. Tanelerikovayaisabetettiremeyincebezelyelerseranındöşemesinesaçıldı.

Bezelyeler gözlerinin önünde tomurcuklanırken, Profesör Sprout, "Dikkat et,Weasly,dikkatet'"diyebağırdı.

BirsonrakidersleriBiçimDeğiştirme'ydi.DerstensonraProfesörMcGonagall'adiğerleriylebirlikteHogsmeade'egidipgidemeyeceğinisormakararıalanHarry,sınıfındışındakikuyruğakatıldı.Netürbirtartışmayöntemiizleyeceğinekararvermeyeçalışıyordu.Amakuyruğunbaşındakikarışıklıkdikkatinidağıttı.

Lavender Brown ağlıyor gibiydi. Parvati kolunu ona sarmıştı ve pek ciddigörünenSeamusFinniganileDeanThomas'abirşeyleranlatıyordu.

Hermione, Harry ve Ron'la birlikte gruba katılırken, endişeyle, "Ne oldu,Lavender?"dedi.

Parvati,"Busabahevdenmektupaldı"diyefısıldadı."Tavşanı,Binky.Bir tilkitarafındanöldürülmüş."

"Ah,"dediHermione,"Çoküzüldüm,Lavender."

"Bilmemgerekirdi!"dediLavender,trajikbiredayla."Bugünayınkaçıolduğunubiliyormusunuz?"

"Şey-?"

"Ekimin on altısı! 'Şu korktuğun şey var ya –OnAltı Ekim'de gerçekleşecek.'Hatırlıyormusunuz?Haklıydı,haklıydı!"

Artık bütün sınıf Lavender'ın çevresine toplanmıştı. Seamus ciddi ciddi başınısallıyordu.Hermionebirandurakladı,sonrada,"Sen"dedi,"Binky'ninbirtilkitarafındanöldürüleceğindenmikorkuyordun?"

"İlledebirtilkideğil"dediLavender,Hermione'yeselgibiyaşlarakıtangözlerlebakarak."Amaöleceğindenkorkuyordumelbette,değilmi?"

"Ah"dediHermione.Kısabirtereddütünardındansordu:"Binkyyaşlıbirtavşanmıydı?"

"Ha-hayır!"diyehıçkırdıLavender."O-odahabebecikti!"

Parvatiarkadaşınınomzunudahadasıkısardı.

"İyiama,öleceğindennedenkorkuyordunöyleyse?"diyesorduHermione.

Parvati,ateşsaçangözlerinionadikti.

Hermione, grubun geri kalanına dönerek, "Yani, meseleye mantıkla bakacakolursanız" dedi, "yani, Binky bugün bile ölmedi, değil mi, sadece Lavenderhaberi bugün aldı" Lavender yüksek sesle bir hüngürtü kopardı "ve bundankorkuyordaolamazdı,çünküonuniçingerçekbirşokoldu."

Ron yüksek sesle, "Hermione'ye aldırma, Lavender" dedi, "o başkalarınınhayvanlarınahiçönemvermez."

Profesör McGonagall tam o anda sınıfın kapısını açtı. Belki de iyi oldu,Hermione ile Ron birbirlerine öldürecekmiş gibi bakıyorlardı. Sınıfa girinceHarry'ninikiyanınaoturdularvedersboyuncabirbirleriylekonuşmadılar.

Ders sonunda zil çaldığında,Harry hâlâProfesörMcGonagall’a ne diyeceğinekararvermemişti.AmaHogsmeadekonusunuilkaçanprofesöroldu.

Öğrenciler sınıftan çıkmaya çalışırken, "Bir dakika, lütfen!" diye seslendi."Hepinizbenimbinamdaolduğunuzagöre,HogsmeadeizinbelgeleriniziCadılarBayramı'ndan önce bana vermelisiniz. Belgesi olmayan köyü ziyaret edemez,onuniçinunutmayın!"

Nevilleelinikaldırdı.

"Lütfen,Profesör,ben-bensanırımkaybettim."

"Ninen senin iznini doğrudan bana yolladı, Longbottom" dedi ProfesörMcGonagall. "Bunun daha emin bir yol olduğunu düşünmüş. Eh, hepsi bu,gidebilirsiniz."

"Şimdisor,"diyefısıldadıRon,Harry'ye.

"Evet,ama.."diyebaşladıHerrnione.

Roninatla,"Hadi,Harry"dedi.

Harry sınıfın geri kalanının çıkmasını bekledi, sonra da tedirgin bir haldeProfesörMcGonagall'ınmasasınayöneldi.

"Evet,Potter?"

Harryderinbirnefesaldı.

"Profesör,teyzemleeniştem-şey-belgemiimzalamayıunuttular"dedi.

ProfesörMcGonagallkarebiçimindekigözlüğününüstündenonabaktı,amabir

şeydemedi.

"Onun için -yani - sizceuygunmu-yaniuygunolurmueğerben -eğerbenHogsmeade'egitsem?"

ProfesörMcGonagallönünebaktıvemasasınınüstündekikâğıtlarıkarıştırmayakoyuldu.

"Korkarım olmaz, Potter" dedi. "Ne dediğimi duydun. Belgesi olmayan köyüziyaretedemez.Kuralböyle."

"Ama - Profesör - teyzemle eniştem - biliyorsunuz", onlar Muggle, pekanlamıyorlar - yani Hogwarts kurallarını falan" dedi Harry. Bu arada Ron dahabire başını sallayarak onu yüreklendiriyordu, "eğer gidebileceğimisöylerseniz".

"Ama söylemiyorum." Profesör McGonagall ayağa kalktı, kâğıtlarını birçekmeceye titizce istifledi. "Belgede anne babanın ya da velinin izin vermesigerektiğiaçıkçabelirtilmiş."Dönüpyüzündetuhafbirifadeyleonabaktı.Acımamıydı yoksa? "Özür dilerim, Potter, ama son sözüm bu. Acele et, yoksa birsonrakidersinegeçkalacaksın."

Yapacakşeyyoktu.Ron,ProfesörMcGonagallhakkındademediğinibırakmadı,söyledikleriHermione'yi fenahaldeöfkelendirdi.Hermione ise,Ron'udahadakızdıran bir "onun iyiliği için" ifadesi takınmıştı. Harry, sınıfındaki herkesin,Hogsmeade'egidinceilkönceneyapacaklarıhakkındayüksekseslevemutlulukiçindekonuşmalarınatahammületmekzorundakaldı.

Ron,Harry'yineşelendirmeyegayretederek,"Şöleniunutma"dedi."Biliyorsunya,CadılarBayramışöleni,akşama."

Harrykasvetlikasvetli,"Evet"dedi,"harika."

CadılarBayramışöleniherzamangüzelolurdu,amaherkesgibiHarrydeşöleneHogsmeade'degeçirilmişbirgününardındangelse,dahaiyiolurdutabii.Kimnedese,geridebırakılmışolmasınınüzüntüsüsilinmedi.TüykaleminiiyikullananDean Thomas, belgede Vernon Enişte'nin imzasını taklit etmeyi önerdi, amaHarryProfesörMcGonagall'a belgesinin imzalı olmadığını söylemişti bir kere.Dolayısıyla işe yaramazdı. Ron yarım ağızla görünmezlik pelerininikullanmasınıönersede,Hermionebunaşiddetlekarşıçıktı.Dumbledore'un,RuhEmiciler'inbupelerinlerin içinigörebildiğiyolundaki sözlerinihatırlattı.Percyise,herhaldeonuenazrahatlatanşeylerisöyledi:

"Hogsmeadeiçinçokyaygarakoparıyorlar,amaeminol,Harry,söylendiğikadardadeğil"dedi ciddi ciddi. "Tamam, şekercidükkânlarıhiç fena sayılmaz, amaZonko'nunŞakaDükkânısahidentehlikeli.Vetamam,BağıranBaraka'yıziyaretetmeyeherzamandeğerama,gerçektenHarry,bunlarbiryana,birşeykaçırıyorsayılmazsın."

Cadılar Bayramı sabahı, Harry ötekilerle birlikte uyandı vemorali fena haldebozuk,kahvaltıyaindi.Yinedenormaldavranmakiçinelindengeleniyaptı.

OnuniçinçoküzülmüşgörünenHermione,"SanaBalyumruk'tanbirsürüşekergetiririz"dedi.

"Evet,birdolu"dediRon.OveHermione,

Harry'nin ne kadar düş kırıklığına uğradığını görünce, Crookshanks yüzündenkavgaettikleriniunutmuşlardı.

Harry,birşeyyokmuşgibidavranmayaçalışarak,"Benimiçinüzülmeyin"dedi."Şölendegörüşürüz.İyieğlenceler."

HademeFilch'inönkapısındabeklediğiGirişSalonu'nakadaronlaraeşliketti.Filch kapının iç tarafında durmuş, elindeki uzun bir listeden isimleri kontrolediyordu.Şüpheyleheryüzüsüzerekgitmemesigerekenkişilerinsıvışmamasınıgarantiyealıyordu.

Crabbe veGoyle'la birlikte sıraya girmiş olanMalfoy, "Buradamı kalıyorsun,Potter?"dedi."RuhEmiciler'inyanındangeçmeyekorkuyormusun?"

Harry ona aldırmadı, tek başınamermermerdivenlerden çıktı, ıssız koridorlarıgeçtiveGryffindorKulesi'nevardı.

ŞişmanHanımuyuklarkenbirdensıçrayıp,"Parola?"diyesordu.

"TortunaMajör,"dediHarrybezginbezgin.

Portre savrulup açıldı, Harry delikten tırmanarak Ortak Salon'a girdi. Salongevezelik eden birinci ve ikinci sınıflarla ve belli ki Hogsmeade'i biraz fazlaziyaretettikleriiçinartıkbunuyeniliksaymayanbirkaçbüyüksınıföğrencisiyledoluydu.

"Harry!Harry!Selam,Harry!"

Seslenen,Harry'yepekhayranlıkduyanikincisınıföğrencisiColinCreevey'ydi.Colinonunlakonuşmakiçinhiçbirfırsatıkaçırmazdı.

"Hogsmeade'egitmiyormusun,Harry?Neden?

“Hey”, Colin hevesle çevresindeki arkadaşlarına baktı, "istersen gelip bizimleoturabilirsin,Harry!"

"Şey - hayır, sağ ol, Colin" dediHarry. Bir sürü insanın, alnındaki yara izinegözünü dikip bakmasını kaldıracak halde değildi. "Ben - benim kütüphaneyegitmemgerek,ödevimvar."

Bunu söyledikten sonra, gerisingeri dönüp portre deliğinden çıkmaktan başkaseçeneğikalmamıştı.

O giderken Şişman Hanım aksi bir sesle arkasından seslendi: "Beniuyandırmanınneâlemivardısanki?"

Harryruhsuzruhsuzkütüphaneyedoğruyürüdü,amayarıyoldafikirdeğiştirdi.Canıdersçalışmakistemiyordu.Geridönünce,Filch'leburunburunageldi.BellikiFilch,Hogsmeadeziyaretçilerininsonuncusunudayolcuetmişti.

"Senneyapıyorsunburda?"diyehırladıkuşkuyla.

Harrydoğruyusöyledi:"Hiçbirşey."

"Hiçbir şeymiş!" dedi Filch tükürürcesine, çenesi sevimsiz bir şekilde titredi."Bendeinandım!Buradasinsisinsitekbaşınadolaşıyorsun.Niyeöbürmikroparkadaşlarınla birlikte Pis Kokulu Topaklar, Geğirme Tozu ve Vızvız KurtlaralmakiçinHogsmeade'dedeğilsin?"

Harryomuzlarınısilkti.

"Eh, hadi bakalım Ortak Salon'una, ait olduğun yere!" diye kesip attı Filch.Harrygözdenkaybolanakadardaolduğuyerdedurupgözlerindenateşsaçarakarkasındanbaktı.

AmaHarryOrtak Salon'a dönmedi, birmerdivenden çıktı. Kararsız bir halde,Hedwig'igörmeyeBaykuşhane'yemigitsemacabadiyedüşünüyorvebaşkabirkoridordayürüyorduki,odalarınbirindenbirses,"Harry?"dedi.

HarrykiminseslendiğiniduymakiçinhemengeridöndüveodasınınkapısındandışarıbakanProfesörLupin'igördü.

"Neyapıyorsun?"dediLupin.AmabunuFilch'inkindençokdahafarklıbirtonlasormuştu."Ron'laHermionenerde?"

"Hogsmeade'de"dediHarry,aldırmıyormuşgibidavranarak.

"Ah,"dediLupin.Bir anHarry’yebaktı. "Niye içeri girmiyorsun?Bir sonrakidersimiçin,birazöncebirGarkenezgetirdiler."

"Birne?"dediHarry.

Lupin’in arkasından odaya girdi. Bir köşede çok büyük bir akvaryum vardı.Küçük,sivriboynuzlarıolanpisyeşilrenklibiryaratıkcamayapıştırdığısuratınışekildenşeklesokuyor,inceuzunparmaklarınıaçıpkapıyordu.

Lupin, Garkenez'i düşünceli düşünceli süzerek, “Su iblisi” dedi. "Bize pekzorluk çıkarmaz herhalde, hele Kappalar'dan sonra. Bütün iş kavrayışındankurtulmakta. Anormal uzuluktaki parmaklarını görüyormusun?Kuvvetli, amakolaycakıvrılıyor".

Garkenez yeşil dişlerini gösterdi ve sonra da kendini köşedeki arapsaçı gibiotlarıniçinegömdü.

Lupin,çaydanlığınabakınarak,"Birfincançayistermisin?"dedi."Bendetamkendimeçayyapmayıdüşünüyordum."

"Tamam"dediHarry,eliniayağınınereyekoyacağınışaşırmıştı.

Lupinçaydanlığaasasıyladokundu,ucundanbirdenbuharfışkırdı.

Tozlu bir tenekenin kapağını kaldırarak, "Otur" dedi. "Korkarım, sadece poşetçayımvar-amaçayyapraklarıcanınayetmiştirherhalde."

Harryonabaktı.Lupin'ingözleriparılparılparlıyordu.

"Bununeredenbiliyorsunuz?"dediHarry.

Lupin, Harry'ye kenarından bir parça kopmuş bir çay kupası uzattı. "ProfesörMcGonagallsöyledi.Kaygılanmıyorsun,değilmi?"

"Hayır,"dediHarry.

Bir an Lupin'e, Magnolia Crescent'ta gördüğü köpekten söz etmeyi düşündü,amasonravazgeçti.Lupin'inonuödleksanmasınıistemiyordu,helebirBöcürt'lebaşaçıkamayacağınıdüşündüktensonra.

Harry'nindüşündüklerininbirkısmıyüzünevurmuşolsagerekki,Lupin,"Senikaygılandıranbirşeymivar,Harry?"diyesordu.

"Hayır," diye yalan söyledi Harry. Biraz çay içti ve Garkenez'in ona yumruksallayışını seyretti. Birden, "Evet" dedi, çayını Lupin'in masasına koyarak."Böcürt'leboyölçüştüğümüzgünvarya?"

"Evet?"dediLupinyavaşça.

Harryansızın,"Niyebenimboyölçüşmemeizinvermediniz?"dedi.

Lupinkaşlarınıkaldırdı.

"Bununapaçıkortadaolduğunusanıyordum,Harry"dedi,birazşaşırmışgibiydi.

Harry hayrete düşmüştü. Lupin'in böyle bir şey yapmadığını söyleyip, inkâredeceğinisanıyordu.

"Niye?"diyesorduyeniden.

Lupin hafifçe kaşlarını çatarak, "Eh" dedi, "Böcürt'ün senin karşına çıktığındaLordVoldemort'unbiçiminebürüneceğinivarsaydım."

Harrybakakaldı.Hembubeklediğiensoncevaptı,hemdeLupinVoldemort'unadınısöylemişti.OanakadarHarry'ninbuadıyüksekseslesöylediğiniduyduğutekkişi(kendisidışında),ProfesörDumbledore'du.

Lupin, Harry'ye hâlâ kaşları çatık bakarak, "Anlaşılıyor ki yanılmışım" dedi."AmaLordValdemort'unöğretmenlerodasındabirandabelirmesininiyibirfikirolmadığınıdüşündüm.İnsanlarınpaniğekapılacağınıtahminettim."

Harrydürüstlükle,"ÖnceVoldemortaklımageldi"dedi."Amasonra-sonraşuRuhEmiciler'ihatırladım."

Lupindüşüncelidüşünceli,"Anlıyorum"dedi."Baksen...etkilendimdoğrusu."Harry'ninyüzündeki şaşkınlık ifadesinehafif bir gülümseyişlebaktı. "Bubize,enfazlakorktuğunşeyin-korkuolduğunuimaediyor.Çokakıllıca,Harry."

Harrybunanediyeceğinibilemiyordu,odabirazdahaçayiçti.

Lupin anlayışla, "Demek senin Böcürt'le mücadele edebileceğine inanmadımsandın,öylemi?"dedi.

"Eh... evet," dedi Harry. Birden kendini çok daha iyi hissetmeye başlamıştı."ProfesörLupin,biliyorsunuz,RuhEmiciler..."

Kapıvuruluncasözükesildi.

"Girin"diyeseslendiLupin.

Kapıaçıldı,Snapegirdi.Üzerindendumanlartütenbirkadehtaşıyordu.Harry'yigörüncedurdu,gözlerikısıldı.

"Ah, Severus" dedi Lupin gülümseyerek. "Çok teşekkür ederim. Buraya,

masanınüstünebırakabilirmisin?"

Snape dumanlar tüten kadehi bıraktı, gözleri Harry ile Lupin arasında gidipgeliyordu.

Lupin, akvaryumu göstererek, tatlı tatlı, "Ben de tam Harry'ye Garkenez'imigösteriyordum"dedi.

"Büyüleyici"dediSnape,Garkenez'ebakmadan."Onuhemeniçmelisin,Lupin."

"Evet,evet,içeceğim"dediLupin.

"Birkazandolusuyaptım"diyedevamettiSnape."Yineihtiyacınolursadiye."

"Sanırımyarındaiçerim.Çokteşekkürler,Severus."

"Bir şey değil" dedi Snape, ama gözlerinde Harry'nin hoşlanmadığı bir bakışvardı.Gülümsemeksizinveihtiyatla,gerigeriodadandışarıçıktı.

Harrymeraklakadehebaktı.Lupingülümsedi

"ProfesörSnapelütfedipbanabirilaçhazırladı.Benbuişlerdepekiyideğilim,bu iksir de çok karmaşık."Kadehi eline alıp kokladı. "Ne var ki, erken alıncayararsızhalegeliyor"diyeekledi.Biryudumalıpürperdi.

"Neden -?" diye başladı Harry. Lupin ona baktı ve yarım kalmış soruyucevapladı.

"Kendimi pek iyi hissetmiyorum. İyi gelen tek şey, bu iksir. ProfesörSnape'lebirlikteçalıştığımiçinçokşanslıyım.Buiksiriyapabilecekbüyücüazdır."

Profesör Lupin bir yudum daha aldı,Harry birden kadehi vurup onun elindendüşürmekiçinyılgınbirdürtühissetti.

"Profesör Snape, Karanlık Sanatlar'la çok ilgileniyor" dedi kendine engelolamadan.

"Sahi mi?" diye sordu Lupin. İksirden bir yudum daha aldı, fazla ilgilenmişgörünmüyordu.

"Bazılarıdiyorki-"Harrydurakladı,sonrapervasızcaağzındanbaklayıçıkardı."BazılarıonunKaranlıkSanatlaraKarşıSavunmaöğretmeniolmakiçinherşeyiyapacağınıdüşünüyor."

Lupinkadehtekinibitirdiveyüzünüburuşturdu.

"İğrenç"dedi."Eh,Harry,artıkbenimişimedönmemgerek.Dahasonraşölende

görüşürüz."

"Tamam"dediHarry,boşkupasınıbıraktı.

Boşkadehtenhâlâdumanlarçıkıyordu.

"Albakalım"dediRon."Taşıyabildiğimizkadarınıgetirdik."

BirrenklişekerlerşelalesiHarry'ninkucağınaaktı.

Alacakaranlık çökmüştü,Ron ileHermione azönceOrtakSalon'a gelmişlerdi.Soğuk rüzgâr yüzlerini pembeleştirmişti, hayatlarının en hoş gününü geçirmişgibigörünüyorlardı.

"Sağolun”dediHarry,birpaketminik,karaBiberŞeytancık'ıaldı."Hogsmeadenasılbiryer?Nereleregittiniz?"

Anlaşıldığıkadarıylaheryeregitmişlerdi.BüyücülükdonanımıdükkânıDervishve Banges'e, Zonko'nun Şaka Dükkânı'na, birer kupa köpüklenen sıcakkaymakbirasıiçmekiçinÜçSüpürge'yevedahabirsürüyere.

"Postane,Harry! İkiyüzkadarbaykuş,hepsi raflardaoturuyorlar,mektubununnekadarhızlıgitmesiniistediğinegörerenkkodlarıvar!"

"Balyumruk'a yeni bir şekerleme gelmiş, bedava numune veriyorlardı, şurdabirazvar,bak."

"Galibainsanyiyenbirdevgördük,sahiden,ÜçSüpürge'dehertürlüsüvar."

"Keşkesanabirazkaymakbirasıgetirebilseydik,insanıgerçektenısıtıyor."

"Senneyaptın?"dediHermione,endişeligörünüyordu."Çalıştınmı?"

"Hayır"dediHarry."Lupinbanaodasındabirfincançayikrametti.SonraSnapegeldi..."

Onlarakadehmeselesinianlattı,Ron'unağzıaçıkkaldı.

"Lupiniçtimiyani?"diyeyutkundu."Delimio?"

Hermionesaatinebaktı.

"Biliyor musunuz, aşağı insek iyi olacak, şölen beş dakika içinde başlıyor..."Telaşla portre deliğinden geçtiler ve hâlâ Snape'i tartışarak kalabalığın arasınakarıştılar.

"Ama eğer o -anlıyorsunuz ya-" Hermione sesini alçaltarak, tedirgin tedirgin

etrafınabakındı,"eğergerçektenşeyyapmayaçalışıyorsa-Lupin'izehirlemeye-Harry'ninönündeyapmazdı."

"Evet, belki" dedi Harry, Giriş Salonu'na varıp Büyük Salon'a geçerlerken.Salon, içine mumlar konmuş yüzlerce balkabağıyla, kanat çırpan bir canlıyarasalar bulutuyla ve alev saçan pek çok turuncu flamayla süslenmişti.Flamalar, parlak renkli su yılanları gibi fırtınalı tavan boyunca yavaş yavaşyüzüyorlardı.

Yiyecekler çok lezzetliydi; Balyumruk şekerleriyle patlayacak hale gelmişHermioneveRonbile,herşeydenikincikezalmayıbecerdiler.Harryikidebiröğretmenlermasasınabakıyordu.ProfesörLupinneşeli görünüyordu, nekadarolabiliyorsa o kadar iyiydi. Muska hocası mini mini Profesör Flitwick'leheyecanlı heyecanlı konuşuyordu.Harrymasadagözlerini gezdirerek,Snape'inoturduğuyerebaktı.Omuhayalediyordu,yoksaSnape'ingözleriLupin'edoğalolandandahafazlabirsıklıklamıkayıyordu?

Şölen, Hogwarts hayaletlerinin sunduğu eğlence ile sona erdi. Duvarlarlamasalardan bir anda belirivererek, kayarak resmi geçit yaptılar. Gryffindor'unhayaleti Neredeyse Kafasız Nick, kendi kafasının koparılması olayınınbeceriksizcebirtemsiliylebüyükbaşarıkazandı.

Öylegüzelbirakşamdıki,herkessalondançıkarkenkalabalığınarasından,"RuhEmicilersevgileriniyolluyor,Potter!"diyebağıranMalfoybileHarry'ninkeyfinibozamadı.

Harry, Ron ve Hermione, Gıyffindor Kulesi'ne giden normal yolda diğerGryffindor'ları izlediler. Ama sonunda Şişman Hanım'ın portresinin durduğukoridorageldiklerinde,burayadoluşmuşöğrencilerinyolutıkadığınıgördüler.

Ronmerakla,"Nedenkimseiçerigirmiyor?"diyesordu.

Harryönündekikafalarınüstündenileribirgözattı.Portrekapanmışgibiydi.

Percy'nin sesi, "Yol verin, lütfen" dedi ve kendisi de kalabalığın arasındanazametle yol açarak göründü. "Yol niye tıkandı. Hepiniz birden parolayıunutmuşolamazsınız-pardon,benöğrencibaşıyım."

Derkenkalabalığınüstüne,önceön taraftanbaşlayanbir sessizlikçöktü.Sankikoridora bir soğuk dalgası yayıldı. Percy'nin, aniden sertleşen bir sesle, "BiriProfesörDumbredore'uçağırsın"dediğiniduydular."Çabuk."

İnsanlarkafalarınıçevirdi;arkadakilerparmaklarınınucundaduruyordu.

HenüzgelenGinny,"Neleroluyor?"dedi.

Bir an sonra Profesör Dumbledore gelmiş, hızla portreye doğru yürüyordu.Gryffindor'larogeçebilsindiyesıkıştılar.Harry,RonveHermionedemeseleninneolduğunugörmekiçindahayakınasokuldu.

"Olamaz"diyebağırdıHermione,Harry'ninkolunasıkısıkıyapıştı.

Şişman Hanım portreden kaybolmuştu. Portrenin kendisi ise öyle vahşicedoğranmıştıki,tuvalşeritleriyerikaplamıştı.Portredenbüyükparçalartamamenkesilipkopartılmıştı.

Dumbledoremahvolmuş tabloya şöyle bir baktı, döndü,ProfesörMcGonagall,LupinveSnape'intelaşlaonayaklaşmalarınısıkıntılıgözlerleizledi.

"Onubulmamızgerek"dediDumbledore;"ProfesörMeGonagall, lütfenderhalMr. Filch'e gidin ve ona şatodaki her tabloda Şişman Hanım'ı aramasınısöyleyin."

"Şansaihtiyacınızolacak!"dedigıdaklargibibirses.

HortlakPeeves'dibu,kalabalığınüstündehavadahareketediyorveyıkımyadakedergördüğüherzamankigibi,hayatındanmemnungörünüyordu.

Dumbledore sükûnetle, "Ne demek istiyorsun, Peeves?" diye sordu. Peeves'insırıtması biraz azaldı. Dumbledore'a sataşmaya cesaret edemiyordu. Bununyerine,gıdaklamasındandahaiyiolmayanyağlıbirseslekonuşmayabaşladı:

"Utanıyor, Müdür Hazretleri, efendim. Görünmek istemiyor. Berbat durumda.Onundördüncükattakipeyzajdakoştuğunugördüm,efendim,ağaçlarınarasınagiripçıkıyordu.Fenahaldeağlıyordu"dedimutlulukla.Sonrada,hiçiknaediciolmayanbirbiçimde,"Zavallıcık"diyeekledi.

Dumbledoreyavaşça,"Kiminyaptığınısöyledimi?"dedi.

"Ah, evet, Profesör Hazretleri" dedi Peeves. Kollarında koca bir bomba tutanbirinin havasını takınmıştı. "Anlıyorsunuz ya, onu içeri sokmayınca adam çokkızmış." Peeves tepe üstü döndü, kendi bacaklarının arasından Dumbledore'abakıpsırıttı."Çoköfkelibiradam,buSiriusBlack."

DOKUZUNCUBÖLÜM:ACIYENİLGİ

Profesör Dumbledore bütün Gryffindor'ları Büyük Salon'a geri gönderdi.Hufflepuff,RavenclawveSlytherin'lerdeondakikasonraonlarakatıldı,hepsidesondereceşaşırmışgörünüyordu.

Profesör McGonagall ve Flitwick, salonun bütün kapılarını kapatırlarken,Dumbledore, "Öğretmenlerle şatoyu baştan aşağı taramamız gerekiyor" dediöğrencilere.. "Korkarım ki kendi güvenliğiniz açısından geceyi buradageçirmeniz gerekecek. Sınıf başkanlarının salon girişinde nöbet tutmasınıistiyorum,başınızdadakızveerkeköğrencibaşlarınıbırakıyorum.Herhangibirsorun derhal bana bildirilecek" dedi, gururlu bir edayla caka satan Percy'ye."Hayaletlerdenbiriylehaberyollarsınız."

Profesör Dumbledore tam salondan çıkacakken durdu. "Az dahaunutuyordum..."

Elinişöylebirsalladı.Uzunmasalarsalonunkenarlarınauçupduvarlaradikineyaslandılar.Elinibirdahasalladıveyerlermorrenkte,pofidikuykutulumlarıyladoldu.

"İyiuykular"dediProfesörDumbledore,kapıyıarkasındankapatarak.

Salonu aniden heyecanlımırıltılar kapladı;Gryffindor'lar okulun geri kalanınanelerolupbittiğinianlatıyordu.

"Herkes uyku tulumuna!" diye bağırdı Percy. “Haydi, konuşmayı kesin artık!Işıklarondakikasonrasönüyor!"

Ron, "Hadi" dedi Harry ve Hermione'ye; üç uyku tulumu alıp bir köşeyesürüklediler.

Hermionekaygıyla,"SenceBlackhâlâşatodamıdır?"diyefısıldadı.

"BesbelliDumbledoreöyleolabileceğinidüşünüyor"dediRon.

Giyinik bir şekilde uyku tulumlarının içine girip, konuşmak için başlarınıdirseklerineyasladılar."Bugeceyiseçtiğiiçinçokşanslıyız,biliyorsunuz,değilmi?"dediHermione."Kuledeolmadığımıztekgece..."

"Sanırım kaçak olduğundan, zamanın farkında değil" dedi Ron. "CadılarBayramıolduğununfarkınavarmadı.Yoksaburadaniçeridalmazdıböyle."

Hermionekorkudantitredi.

Etraflarındakiherkesbirbirineaynısoruyusoruyordu:"İçerinasılgirdi?"

"Belki Cisimlenme'yi biliyordur" dedi birkaç metre ötedeki bir Ravenclaw."Öyleyoktanvaroluyorduryani."

"Kılık değiştirmiştir büyük ihtimalle" dedi Hufflepuff'lardan bir beşinci sınıföğrencisi.

"Uçarakgirmişolabilir"dediDeanThomas.

Hermione, "Cidden, zahmet edip de Hogwarts: Bir Tarih'i okuyan bir benmivarım?"dediHarryileRon'a,tersters.

"Büyükihtimalle"dediRon."Neden?"

"Bu şato sadece duvarlarla korunmuyor da ondan" dediHermione. "İnsanlarıniçeri gizlice girmesini önlemek için her türden büyüyle donatılmış. Burayaöylecene cisimlenemezsin. Ayrıca nasıl bir kılık değiştirme yöntemi RuhEmiciler'i kandıracakmış, merak ediyorum. Tek tek bütün girişleri tutmuşdurumdalar. Uçarak gelse de görürlerdi. Üstelik Filch bütün gizli geçitleribiliyor,onlarıdakapatmışlardır."

"Işıklarsönüyor!"diyebağırdıPercy."Herkesuykutulumunagirsin,dahafazlakonuşmadaistemiyorum!"

Birden bütün mumlar söndü. Artık sadece, oradan oraya süzülüp sınıfbaşkanlarıylabüyükciddiyetlekonuşangümüşihayaletlerdenvetıpkıdışarıdakigökyüzügibiyıldızlarlakaplıolantavandanışıkgeliyordu.Tavandanvesalonukaplayan fısıltılardan dolayı, Harry kendini dışarıda, hafif rüzgârlı bir havadauyuyormuşgibihissetti.

Hersaatbaşındabiröğretmensalondabeliriyor,asayişberkemalmidiyekontrolediyordu. Sabah saat üçe doğru, artık öğrencilerin çoğu uykuya dalmışken,ProfesörDumbledore içeri girdi. Harry onun, uyku tulumları arasında gezinipinsanlara konuşmayı bırakmalarını söyleyen Percy'yi aramasını izledi.Dumbledore'unayaksesleriniduyarduymazuyuyormuşgibiyapanHarry,RonveHermione'ninyattığıyerinçokyakınındaydıPercy.

"İzinerastladınızmı,Profesör?"diyesorduPercyfısıltıyla.

"Hayır.Buradaherşeyyolundamı?"

"Herşeykontrolaltında,efendim."

"Güzel. Şimdi hepsini kaldırmanın anlamı yok. Gryffindor portre deliği içingeçicibirkoruyucubuldum.Yarınonlarıgerigötürebilirsin."

"PekiyaŞişmanHanım,efendim?"

"İkincikattabirArgyllshireharitasındasaklanıyor.BellikiBlack'iparolasıziçerialmayıreddetti,odasaldırdı.Sinirleriçokbozuk,amabiryatışsın,Filch'eonutamirettireceğim."

Harry, salonun kapısının bir kez daha gıcırtıyla açıldığını ve ayak sesleriningeldiğiniduydu.

"MüdürBey?"Snape'tibu.Harry iyicekulakkesiliphiçkıpırdamadandinledi."Üçüncükatın tamamıarandı.Oradadeğil.Filchdezindanlarabaktı;oradadayok."

"PekiyaAstronomiKulesi?ProfesörTrelawney'ninodası?Baykuşhane?"

"Hepsiarandı..."

"Pekala,Severus.Black'inburadauzunuzunkalacağınıbeklemiyordumzaten."

"İçerinasılgirdiğikonusundabirteorinizvarmı,Profesör?"diyesorduSnape.

Harryöbürkulağınıserbestbırakmakiçinbaşınıkolundanhafifçekaldırdı.

"Birsürüvar,Severus,hepsidebirbirindenküçükihtimaller."

Harry gözlerini biraz aralayıp onların durduğu yere baktı;Dumbledore'un sırtıona dönüktü, ama Percy'nin pür dikkat kesilmiş yüzünü ve Snape'in kızgınprofilinigörebiliyordu.

"Yaptığımızkonuşmayıhatırlıyormusunuz,MüdürBey,haniokulunaçılışındanhemen önce?" dedi Snape. Dudakları çok az kıpırdıyordu, sanki Percy'yikonuşmanındışındatutmakistermişgibiydi.

"Hatırlıyorum,Severus"dediDumbledore,uyarırgibibirsestonuyla.

"Black'in okulun içinden yardım almadan girmesi neredeyse imkânsızgörünüyor.Sizeendişelerimibildirmiştim,okulaaldığınızyeni-"

"Bu şatodaki tek bir kişinin bile Black'in içeri girmesine yardım edeceğineinanmıyorum" dedi Dumbledore. Sesinde öyle bir kararlılık vardı ki, konu

kapandı ve Snape cevap vermedi. "Ruh Emiciler'in yanına inmem gerekiyor"dedi Dumbledore. "Taramanız bittiği zaman onlara bilgi vereceğimisöylemiştim."

"Yardımetmekistemedilermi,efendim?"dediPercy.

"İstediler tabii" dedi Dumbledore soğuk bir sesle. 'Ama korkarım ben müdürolduğumsürecehiçbirRuhEmicibukapınıneşiğindeniçeriadımatamaz."

Percy kızarır gibi oldu. Dumbledore hızlı adımlarla ve sessizce yürüyereksalondan çıktı. Snape bir süre orada öylece durupmüdürü yüzünde büyük birkızgınlıklaizledi,sonraodaçıktı.

Harry gözlerini yana çevirip Ron ve Hermione'ye baktı. İkisinin de gözleriaçıktı,gözbebeklerindenyıldızlıtavanınışığıyansıyordu.

Ronağzınısessizceoynattı:"Buişneydiböyle?"

Sonraki birkaç gün boyunca okulda Sirius Black'ten başka şey konuşulmadı.Okula nasıl girdiği konusundaki teoriler giderek daha da acayipleşiyordu;Hufflepuff'tan Hannah Abbott, Bitkibilim'de günün büyük bir bölümünü,dinleyenherkeseBlack'inçiçekaçanbirçalıyadönüşmüşolabileceğinianlatarakgeçirdi.

ŞişmanHanım'ınyırtılmıştuvaliduvardanindirilmiş,yerineSirCadoganvekırrenkli, tombulmidillisinin tablosu konmuştu. Bu durum kimsenin pek hoşunagitmedi. Sir Cadogan vaktinin yarısını insanları düelloya davet ederek, artakalanınıdasaçmalıkderecesindekarışıkparolalardüşünüp,buparolalarıgündeenazikikezdeğiştirerekgeçiriyordu.

"Zırdelibu"dediSeamusFinnigan,Percy'yekızgınkızgın."Başkasınıbulamazmıyız?"

"Diğer resimlerden hiçbiri işi istemedi" dedi Percy. "Şişman Hanım'ın başınagelenler onları korkuttu. İçlerinde bir tekSirCadogan gönüllü olma cesaretinigösterdi."

Yine de Sir Cadogan, Harry'yi endişelendiren son şeydi. Harry artık sıkı göztakibindeydi. Öğretmenler koridorda onunla yürümek için çeşitli bahaneleryaratıyordu, Percy Weasley ise (Harry'nin tahminince annesinden aldığıtalimatla) kendini beğenmiş bir bekçi köpeği gibi o nereye gitse kuyruğundanayrılmıyordu. Bütün bunlar yetmezmiş gibi, Profesör McGonagall Harry'yiodasınaçağırdı.Yüzündeöylekasvetlibirifadevardıki,Harrybirininöldüğünü

sandı.

"Artıkbunusendengizlemeninbiranlamıyok,Potter"dediçokciddibirsesle."Biliyorum,buseniniçinbirşokolacak,amaSiriusBlack-"

"Biliyorum, benim peşimde" dedi Harry bezgin bir sesle. "Ron'un babasıannesinesöylerkenduydum.Mr.Weasley,SihirBakanlığı'ndaçalışıyor."

Profesör McGonagall hayrete düşmüş gibiydi. Bir süre Harry'ye baktı, sonra,"Anlıyorum!" dedi. "Eh, o halde, Potter, akşamları Quidditch antrenmanlarınaçıkmanıniyibirfikirolmadığınısöylersembenianlarsınsanırım.Sahadasadecetakımarkadaşlarınlabirlikteyken,saldırıyafazlacaaçıksınPotter."

"Cumartesigünüilkmaçımızvar!"dediHarry,çiledençıkmışhalde."Çalışmakzorundayım,Profesör!"

Profesör McGonagall ona dikkatle bakarak uzun uzun düşündü. Harry onunGryffindor takımının başarısıyla yakından ilgilendiğini biliyordu; sonuçtaHarry'yitakımaArayıcıolarakönerendeoydu.Harrysoluğunututarakbekledi.

"Hımm..."ProfesörMcGonagall ayağakalkıppenceredendışarı,yağmurdazarzor seçilebilenQuidditch sahasınabaktı. "Eh...Tanrıbiliyorya,buyıl nihayetKupa'yıkazandığımızıgörmeyiçok istiyorum.... amayinede,Potter...yanındabir öğretmen bulunsa daha memnun olurum. Madam Hooch'tanantrenmanlarınızıizlemesiniricaedeceğim."

İlkQuidditchmaçıyaklaşırkenhavagiderekdahadakötüleşti.MadamHooch'undenetimindekiGryffindortakımıyılmadan,herzamankindendesıkıçalışıyordu.Derken, cumartesi günkü maçtan önceki antrenmanlarında, Oliver Woodtakımınakötübirhaberverdi.

"Slytherin'le oynamıyoruz!"dedi, çokkızgıngörünüyordu. "Flint azöncebenigörmeyegeldi.Hufflepuff'laoynuyoruz."

"Niye?"deditakımıngerikalanıkorohalinde.

'Flint'inbahanesi,arayıcılarınınkolununhâlâsakatolması"dediWood,dişleriniöfkeyle gıcırdatarak. "Ama gerçek sebebi belli. Bu havada oynamakistemiyorlar.Şanslarınıazaltırdiyedüşünüyorlar..."

Bütüngünşiddetlirüzgârvesağanakyağmurvardı,Woodkonuşurkenuzaktanbirgökgürültüsüduyuldu.

"Malfoy'unkolununhiçbirşeyiyok"dediHarryhiddetle."Numarayapıyor!"

"Biliyorum, ama bunu kanıtlayamayız" dediWood acı acı. "Bütün o oyunlarıSlytherin'lemaç yapacağız diye çalışıyorduk. Şimdi onun yerineHufflepuff’laoynuyoruz ve onların tarzı oldukça farklı. Yeni bir kaptan veArayıcılar'ı var,CedricDiggory."

Angelina,AliciaveKatiebirdenkikirdediler.

"Nevar?"dediWood,buhavaidavranışkarşısındakaşlarınıçatarak.

"Şuuzunboylu,yakışıklıolan,değilmi?"dediAngelina.

"Güçlüvesuskun"dediKatie.Yinekikirdemeyebaşladılar.

"Suskunolmasınınteksebebi,ikikelimeyibirarayagetiremeyecekkadarkalınkafalı olması" dedi Fred, sabrı tükenerek. "Niye endişeleniyorsun bilmiyorum,Oliver, Hufflepuff çantada keklik. Onlarla son maçımızda Harry Snitch'i beşdakikadafalanyakalamıştı,hatırlamıyormusun?"

"Tamamen farklı şartlarda oynamıştık o maçı!" diye bağırdı Wood, gözleriyerinden uğramıştı. "Diggory çok güçlü bir takım kurdu! Üstelik harika birArayıcı!Bendesizinolayaböylebakmanızdankorkuyordum!Gevşememeliyiz!Konsantrasyonumuzu yitirmemeliyiz! Slytherin bizi gafil avlamaya çalışıyor!Kazanmakzorundayız!"

"Oliver,sakinol!"dediFred,ufakufakkaygılanarak."Hufflepuff'ıçokciddiyealıyoruz.Cidden."

Maçtan önceki gün rüzgâr iyiden iyiye ulumaya başladı ve sağanak yağmurşiddetinidahadaartırdı.Koridorlarokadarkaranlıktıki,fazladanmeşalelervefenerler yakıldı. Slytherin takımı oyuncuları hallerinden pek de hoşnutgörünüyordu,ençokdaMalfoy.

Dışarıda yağan dolu, pencerelerden sekerken, "Ah, kolum biraz daha iyidurumdaolsaydı!"dediiççekerek.

Harry'ninkafasındaertesigünkümaçtanbaşkaşeyeyeryoktu.OliverWooddersaralarında aceleyle yanına gelip, taktik verip duruyordu. Bu üçüncü kezolduğundaWood lafı o kadar uzattı ki,Harry birdenKaranlık SanatlaraKarşıSavunma'ya on dakika geç kaldığını fark edip koşarak uzaklaştı. Wood hâlâarkasından bağırıyordu: "Diggory çok hızlı yön değiştiriyor, Harry, etrafındadönmeyeçalışsaniyiolur."

Harry,KaranlıkSanatlaraKarşıSavunmasınıfınındışındakayarakdurdu,kapıyıaçtıveiçeridaldı.

"Geciktiğimiçinözürdilerim,ProfesörLupin,ben-"

AmaonaöğretmenmasasındanbakankişiProfesörLupindeğildi;Snape'ti.

"Bu ders on dakika önce başladı, Potter. Bu yüzden, Gryffindor'dan on puanindiriyorum.Otur."

AmaHarryyerindenkıpırdamadı.

"ProfesörLupinnerede?"dedi.

"Bugün kendini ders veremeyecek kadar rahatsız hissediyormuş" dedi Snapeçarpık bir gülümsemeyle. "Yanılmıyorsam sana oturmanı söylemiştim, değilmi?"

AmaHarryolduğuyerdekaldı.

"Nesivar?"

Snape'insiyahgözleriışıldadı.

"Hayati bir tehlike yok," dedi, sanki öyle olsa memnun olurmuş gibi."Gryffindor'dan beş puan daha indiriyorum ve bir kez daha yerine oturmanısöylemekzorundakalırsam,ellipuanolacak."

Harryağırağıryerinegidipoturdu.Snapesınıfagözgezdirdi.

"Potter lafımı kesmeden önce dediğim gibi, Profesör Lupin şimdiye kadarişlediğinizkonularınlistesinibırakmadı."

“İzninizle, efendim, Böcürtler'i, Kırmızı Kafalar'ı, Kappalar'ı ve Garkenezler'igördük”dediHermioneçabucak.“Sıradada...”

"Sus" dedi Snape soğuk bir sesle. "Bilgi istemedim. Sadece Profesör Lupin'inorganizasyoneksikliğindensözediyordum."

"Şimdiye kadarki en iyi Karanlık Sanatlara Karşı Savunma öğretmenimiz o "dediDeanThomascesurca.Sınıfıngerikalanındandaonahakverenmırıltılaryükseldi.Snapeherzamankindendetehditkârgörünüyordu.

"Çokkolaytatminoluyorsunuz.Lupinsizipekzorlamıyor-KırmızıKafalarveGarkenezler'le birinci sınıfların bile başa çıkmasını beklerdim. Bugünkükonumuz-"

Harry onun kitabın sayfalarını çevirip son bölüme geldiğini gördü, oysa obölümüişlemediklerinibiliyorolmalıydı.

"-kurtadamlar"dediSnape.

"Ama, efendim" dedi Hermione, kendini tutamıyormuşçasına, "dahakurtadamlarageçmememizgerekiyor,sıradaHinzıpırlarvardı."

"MissGranger"dediSnape,buzgibibir sükûnetle. "Budersibenimverdiğimisanıyordum,sizindeğil.Vehepinizeüçyüzdoksandördüncüsayfayıaçmanızısöylüyorum."Yenidenetrafınabaktı."Hepinize.Hemen."

Nefretdoluyanyanbakışlarvekızgınmırıldanmalarlakitaplarınıaçtılar.

"Hanginiz bana bir kurtadamla gerçek bir kurdun nasıl ayırt edileceğinisöyleyebilir?"

Herkes hareket etmeden, sessizce durdu; yani hemen elini kaldıran Hermionedışındakiherkes.

"Kimse yok mu?" dedi Snape, Hermione'yi görmezden gelerek. Çarpıkgülümsemesi yüzüne geri gelmişti. "Yani Profesör Lupin'in size temel farklarıöğretmediğinimi?"

"Sizesöyledik"dediParvatibirden,"dahakurtadamlaragelmedik,bizhenüz-"

"Sus!" diye hırladı Snape. "Bak sen, bir kurtadamı görünce tanımayacak birüçüncü sınıf öğrencisi göreceğimi hiç tahmin etmezdim. Unutmayayım daProfesörDumbledore'anekadargerideolduğunuzuhatırlatayım..."

"Lütfen, efendim" dediHermione, eli hâlâ havadaydı. "Kurtadamla gerçek birkurtarasındabirkaçküçükfarkvardır.Kurtadamınburnu-"

"İkincidefasizesözverilmemişkenkonuşuyorsunuz,MissGranger"dediSnapesakin sakin. "İflah olmaz bir ukala olduğunuz için Gryffindor'dan beş puandaha."

Hermionekıpkırmızıoldu,eliniindirdivegözlerindeyaşlarlabaşınıönüneeğdi.Bütün sınıfın Snape'e ters ters bakması, ondan ne kadar nefret ettikleriningöstergesiydi, çünkü her biri daha önce en azından bir kezHermione'ye ukalademişti.Hermione'yehaftadaenazikikezukalaolduğunusöyleyenRonyükseksesle, "Bize bir soru sordunuz, o da cevabını biliyor!" dedi. "Madem cevapistemiyorsunuz,niyesoruyorsunuz?"

Sınıftakiler onun fazla ileri gittiğini anında anlamıştı. Snape ağır ağır Ron'unüstünedoğruyürüdüvebütünsınıfnefesinituttu.

"Cezaya kalıyorsun, Weasley" dedi Snape ipeksi bir sesle. Yüzünü Ron'un

yüzünün dibine sokmuştu. "Bir daha da ders verme biçimimi eleştirdiğinigörürsem,gerçektençokpişmanolursun."

Dersin geri kalanı boyunca kimsenin çıtı çıkmadı. Oturup kitaplarındankurtadamlarlailgilinotlarçıkardılar.SnapeisesıralararasındagezinipProfesörLupin'leişlediklerikonularıinceliyordu.

"Çokyetersizbiraçıklama...yanlış,Kappa'yaMoğolistan'dadahasıkrastlanır...ProfesörLıupinbunaonüzerindensekizmiverdi?Benüçbilevermezdim..."

Sonundazilçaldığında,Snapekalkmamalarınıistedi.

"Hepinizkurtadamlarınnasılayırtedildiğivenasılöldürüldüğüüzerinebirödevhazırlayıp bana getireceksiniz. İki parşömen rulosu uzunluğunda olacak,Pazartesi sabahına kadar da bitecek. Birinin bu dersin ucundan tutmasınınvaktidirartık.Weasley,senburadakal,cezanıayarlamamızgerekiyor."

HarryveHermionesınıftakilerlebirlikteçıktı.Sınıftakidiğeröğrencilersesleriniçıkarmadan biraz uzaklaştılar. Sonra birden Snape üzerine öfkeli bir tiradabaşladılar.

Harry, "Snape işi istese bile diğer Karanlık Sanatlara Karşı Savunmahocalarımızdanhiçbirineböyledavranmamıştı"dediHermione'ye."NiyeLupin'etaktıböyle?SencebunlarhepBöcürt'ünyüzündenmi?"

"Bilmiyorum"dediHermionedüşünceleredalmışhalde."AmaumarımProfesörLupinçabucakiyileşir..."

BeşdakikasonraRononlarayetişti.Çoköfkeliydi.

"Biliyormusunuzo-"(Snape'e,Hermione'nin"Ron!"demesineyolaçanbirsıfatyakıştırdı) "- bana ne yaptırıyor? Hastane kanadındaki yatak lazımlıklarınıovaraktemizlememgerekiyor.Sihirkullanmadanbirde!"Yumruklarınısıkmış,derin derin nefes alıyordu. "Black niye Snape'in odasına saklanmamış sanki?Bizebiriyilikediponunişinibitirebilirdi!"

Harryertesisabahçokerkenkalktı;okadarerkendikihavahâlâkaranlıktı.Biranrüzgârınsesineuyandığınısandı,amasonraensesindesoğukbiresintihissettive hemen doğruldu - hortlak Peeves yanı başında havada süzülüyor, kulağınahızlaüflüyordu.

"Niyeböylebirşeyyaptınki?"dediHarryhiddetle.

Peeves yanaklarını şişirdi, hızla üfledi ve geri geri süzülerek uzaklaştı, bir

taraftandakıkırkıkırgülüyordu.

Harry el yordamıyla çalar saatini buldu ve saatin kaç olduğuna baktı. Dörtbuçuktu. Peeves'e lanet okuyup yatağında döndü ve yeniden uyumaya çalıştı,ama bunda çok zorlandı. Artık uyanmıştı bir kere, tepesinden gelen gökgürültüsünü, rüzgârınşatoduvarlarınaçarpışınıveYasakOrman'dakiağaçlarınuzaktan gelen gacırtılarını duymaması çok zordu. Birkaç saat sonra dışarıdaQuidditchsahasında,odolununiçindemücadeleediyorolacaktı.Sonundabirazdahauyumaumudunubiryanabırakıpkalktı,giyindi,Nimbus2000'inialdıveyatakhanedenusulusulçıktı.

Kapıyıaçtığındabacağınabirşeysürtündü.TamzamanındaeğilipCrookshanks'ikuyruğununucundanyakaladıvesürükleyerekdışarıçıkardı.

“Biliyormusun, sanırımRon senin hakkında yanılmamış” dediCrookshanks'eşüpheyle. "Buradabir sürü farevar,gitonlarıkovala.Hadiyürü."diyeekledi,merdivenlerden insin diye Crookshanks'i ayağıyla dürterek. "Scabbers'ı rahatbırak."

Fırtınanın gürültüsü Ortak Salon'da daha da çok duyuluyordu. Ancak Harrymaçın iptal edilmeyeceğini biliyordu,Quidditchmaçları fırtına gibi ufak tefekşeylerdendolayıiptaledilmezdi.Yinedeiçinibirendişekaplamayabaşlamıştı.WoodkoridordaonaCedricDiggory'yigöstermişti.DiggorybeşincisınıftaydıveHarry'den çok daha iriydi. Arayıcılar genellikle hafif ve hızlı olurlardı, amaDiggory'nin kilosu, rüzgârla daha zor savrulacağı için bu havada ona avantajsağlayacaktı.

Harry şafak sökene kadarki saatleri ateşin önünde geçirdi. Arada bir kalkıpCrookshanks'in sinsice erkekler yatakhanesinegidenmerdivenlerden çıkmasınıönlüyordu.EnsonundaHarrykahvaltı saatigelmişolmalıdiyedüşünüpyalnızbaşınaportredeliğineyöneldi.

"Durvedövüş,seniuyuzköpek!”diyehaykırdıSirCadogan.

"Of,kapaçeneni"dediHarryesneyerek.

Büyük bir kap dolusu yulaf lapası onu biraz kendine getirdi. Tostunabaşladığında,takımındiğeroyuncularıdagelmişti.

"Zorbirmaçolacak"dediWood.Hiçbirşeyyemiyordu.

"Merak etme, Oliver" dedi Alicia yatıştırıcı bir sesle. "Biraz yağmur bizietkilemez."

Amayağmur"biraz"danepeycefazlaydı.Quidditchöylesinepopülerdiki,bütünokulherzamankigibimaçıizlemeyegeldi,amahepsiQuidditchsahasınagidençimenliğibaşlarınırüzgârakarşıeğip,koşarakgeçmekzorundakaldı.Koşarkenşemsiyeleri ellerinden fırlayıp gidiyordu, Harry soyunma odasına girmedenhemen önce, Malfoy, Crabbe ve Goyle'un kocaman bir şemsiyenin altındastadyumagiderkenkahkahalarlagülüpparmaklarıylaonuişaretettiklerinigördü.

Takımkırmızıcüppelerinigiyip,Wood'unherzamankimaçöncesimotiveedicikonuşmasını bekledi, ama böyle bir şey olmadı.Wood birkaç kez konuşmayaçalıştı, tuhaf bir yutkunma sesi çıkardı, sonra da başını umutsuzca iki yanasallayıponlarapeşindengelmeleriniişaretetti.

Rüzgâr o kadar şiddetliydi ki, sahaya çıkarken yalpalıyorlardı. Kalabalıktezahürat yapıyorsa da sürekli patlayan gök gürültülerinin arasında onlarıduyamıyorlardı.YağmurHarry'nin gözlüğünü ıslatıyordu.Bu şartlarda Snitch'inasılgörecektiki?

Hufflepuff'lar kanarya sarısı cüppelerinin içinde, sahanın öbür tarafındangeliyorlardı. Kaptanlar birbirlerine yaklaşıp el sıkıştılar; Diggory, Wood'agülümsedi, ama Wood'un sanki çenesi kilitlenmiş gibiydi, başıyla selamvermekleyetindi.Harry,MadamHooch'undudaklarının,"Süpürgelerinizebinin"dediğini gördü. Sağ ayağını çamurdan şapırtıyla kurtarıp Nimbus 2000'inüzerindenattı.MadamHoochdüdüğünüağzınagötürüpüflediveonlarazarzorulaşanbutizseslebirlikte,maçbaşladı.

Harryhızlayükseldi,amaNimbus'u rüzgârdanhafifçeyöndeğiştiriyordu.Onuelinden geldiğince sabit tuttu ve dönüp gözlerini kısarak yağmurun içindearanmayabaşladı.

BeşdakikaiçindeHarryiliklerinekadarıslanmışvedonmuştu.BırakınküçücükSnitch'i, takım arkadaşlarını bile güçbela görebiliyordu. Sahada bir oraya birburayauçuyor, kırmızıve sarı renkte flu şekillerinyanındangeçiyordu.Maçınnasıl gittiği hakkında en ufak fikri yoktu. Rüzgârdan, spikeri duyamıyordu.Pelerinlerden ve hırpalanmış şemsiyelerden oluşan bir denizin altındakiseyircileri göremiyordu. Harry iki kez bir Bludger tarafından süpürgesindendüşürülme tehlikesiyle burun buruna geldi; gözlüğünün üstündeki yağmurdamlalarıgörüşünüöylebulandırıyorduki,geldiklerinigörmemişti.

Zamanın izini yitirdi. Süpürgesini düz tutmak giderek zorlaşıyordu. Gökyüzükarardıkçakararıyordu, sanki gece, erkengelmeyekarar vermişgibiydi.Harryikikezazdahabaşkabiroyuncuyaçarpıyordu,hemdeonlarıntakımarkadaşlarımıyoksarakiptakımdanmıolduğunubilmeden.Artıkherkesöyleıslak,yağmur

daöyleşiddetliydiki,oyuncularıbirbirindenayırtetmekteçokzorlanıyordu...

İlkşimşeklebirlikte,MadamHooch'undüdüğününsesiduyuldu;Harrysağanakyağmuruniçinden,yerdekiWood'unonaeliyleaşağıinmesiniişaretettiğinizarzorgördü.Bütüntakımbüyükbirşapırtıylaçamuraindi.

Wood,"Molaaldım!"diyegürleditakımına."Haydi,şuraya-"

Sahanın kenarındaki büyük bir şemsiyenin altına toplandılar;Harry gözlüğünüçıkarıpaceleylecüppesinesildi.

"Kaçkaç?"

"Elli sayı öndeyiz" dedi Wood, "ama Snitch'i yakalayamazsak geceye kadaroynarız."

Harry gözlüğünü sallayarak, "Gözümde bununla hiç şansım yok" dedi bitkinbitkin.

TamoandaHermionearkasındabelirdi;üstündepelerinivardıveanlaşılmazbirşekildegülümsüyordu.

"Aklımabirfikirgeldi,Harry!Gözlüğünüver,çabuk!"

Harrygözlüğünüuzattıve takımın şaşkınbakışları arasındaHermioneasasıylagözlüğetıklayıp,"Impervius"dedi.

"İşteoldu!"dedi,gözlüğügerivererek."Suyusavuşturacakartık!"

Woodazdahaonuöpecekmişgibigörünüyordu.

Harmionekalabalığıniçinekarışırken,arkasından,"Harika!"diyeseslendikısıkbirsesle."Pekâlâtakım,hadibakalım!"

Hermione'ninbüyüsüişiçözmüştü.Harryhâlâsoğuktanuyuşmuşhaldeydi,hâlâhayatında hiç olmadığı kadar sırılsıklamdı, ama görebiliyordu. Yepyeni birkararlılıkla süpürgesini azgın havada hızla sürmeye, her tarafa bakıp Snitch'iaramayabaşladı.Bu aradaüstünegelenbirBludger'dan, hızla aksi istikamettegidenDiggory'ninaltındangeçerekkurtuldu...

Bir gök gürültüsü daha patladı, hemen ardından da çatal biçiminde bir şimşekçaktı.Bu işgiderekdahada tehlikelihalegeliyordu.Harry'ninSnicth'ehemenulaşmasıgerekiyordu.

Sahanınortasınadoğrugitmeyeniyetlenerekdöndü,ama tamoandaçakanbirşimşek tribünleri aydınlattı ve Harry tamamen aklını başından alan bir şey

gördü: devgibi, salkımsaçak tüylübir siyahköpek silueti.Enüst sıradaki boşkoltuklardanbirindekıpırdamadanduruyor,fondakigökyüzününönündeaçıkçaseçiliyordu.

Harry'ninuyuşmuş elleri süpürgesinin sapındankayıncaNimbus anidenbirkaçmetre düştü. Islak perçemini sallayarak gözlerinden çekenHarry, bir kez dahatribünebaktı.Köpekortadankaybolmuştu.

"Harry!" diye dehşetle seslendi Wood, Gryffindor kalesinden. "Harry, tamarkanda!"

HarrydeligibietrafınabakındıCedricDiggorysahanınöbürucundankaptırmışgeliyordu ve yağmurlu havada, tam ortalarında minicik bir altın benekparıldıyordu...

HarrybüyükbirpaniklesüpürgesininsapınayapışıpSnitch'edoğrufırladı.

"Hadi!"diyebağırdıNimbus'una.Rüzgârsuratınıdövüyordu."Dahahızlı!"

Ama tuhaf bir şeyler oluyordu. Stadyum ürpertici bir sessizliğe bürünmüştü.Rüzgârhâlâaltındaşiddetleesiyor,amauğuldamayıunutuyordu.Sankibirisesikapatmışgibiydi,sankiHarrybirdensağırolmuştu-neleroluyordu?

Sonraheryanınıkorkunçbirşekildealttandikgelenbirsoğuksardı,aşağıdakisahadahareketedenbirşeylerinfarkınavarmıştı.

Düşünmeyefırsatkalmadan,HarrygözleriniSnitch'tenayırmış,aşağıbakmıştı.

Aşağıda en azından yüz tane Ruh Emici vardı, görünmeyen yüzlerini onaçevirmişlerdi.Sankigöğsünübuzgibisularkaplıyor,içinideşiyordu.Sonrayinebirşeyduydu...biribağırıyordu,kafasınıniçindebağırıyordu...birkadın...

"Harry'yibırak,Harry'yibırak,lütfen!""Kenaraçekil,aptalkız...derhalkenaraçekil..." "Harry'yi bırak, lütfen, beni al, onun yerine beni öldür." Harry'ninbeyniniuyuşturucu,anaforgibidönenbeyazbirpuskaplıyordu...Neyapıyordu?Niye uçuyordu? Ona yardım etmesi gerekiyordu... yoksa o ölecekti...öldürülecekti...

Buzgibipusuniçindedüşüyor,düşüyordu."Harry'yibırak!Lütfen...merhametet... merhamet et..." Tiz bir ses kahkahalarla gülüyor, kadın çığlık atıyordu.Harrykendindengeçti.

"Şanslıymış,yerçokyumuşaktı."

"Kesinöldüdedim."

"Amagözlüğübilekırılmamış."

Harry fısıltıları duyabiliyordu, ama hiçbir anlam veremiyordu.Nerede olduğu,orayanasılgeldiği,yadaorayagelmedenönceneyaptığıkonusundaenufakbirfikriyoktu.Tekbildiği,vücudununhersantiminindayakyemişgibiağrıdığıydı.

"Hayatımdagördüğümenkorkunçşeydibu."

Korkunç...enkorkunçşey...kukuletalısiyahsiluetler...soğuk...çığlık...

Harry'nin gözleri birden açıldı. Hastane kanadında yatıyordu. Baştan aşağıçamura bulanmış olan Gryffindor Quidditch Takımı yatağının etrafındatoplanmıştı. Ron'la Hermione de oradaydı, yüzme havuzundan çıkmış gibigörünüyorlardı.

"Harry!"dediFred.Üzerinikaplayançamurunaltındabembeyazgörünüyordu."Kendininasılhissediyorsun?"

Sanki Harry'nin belleği hızlı çekim ileri alındı. Şimşek... Ecel... ve RuhEmiciler...

"Neler oldu?" dedi. Yatağında o kadar hızlı doğruldu ki, hepsi nefeslerinituttular.

"Düştün"dediFred."Çokyüksekten-onbeşmetrevarmıydı?"

"Öldünsandık"dediAliciatitreyerek.

Hermione'denhafif,ciklergibibirsesçıktı.Gözlerikançanağıgibiydi.

"Yamaç?"dediHarry."Neoldu?Yenidenoynayacakmıyız?"

Kimsebirşeydemedi.Gerçek,Harry'ninbağrınataşgibioturdu.

"Herhalde-kaybetmedik,değilmi?"

"Diggory, Snitch'i yakaladı" dedi George. "Tam sen düştükten sonra. Nelerolduğunun farkına varmamıştı. Dönüp seni yerde görünce, maçı iptal etmeyeçalıştı.Yenidenoynanmasınıistedi.Amahaklarıylakazandılar...Woodbilebunukabulediyor."

"Woodnerede?"dediHarry,birdenoradaolmadığınıfarkederek.

"Hâlâduşta"dediFred."Bizcekendiniboğmayaçalışıyor."

Harryyüzünüdizlerineyaslayıp,ellerinisaçınagötürdü.Fredomzunukavrayıpsertçesarstı.

"HadiHarry,dahaöncehiçSnitch'ikaçırmamıştın."

"Yakalayamayacağınbirgüngelecektielbetle"dediGeorge.

"Daha her şey bitmedi" dedi Fred. "Yüz sayıyla yenildik, değil mi? YaniHufflepuf,Ravenclaw'ayenilirse,bizdeRavenclaw'ıveSlytherin'iyenersek..."

"Hufflepuff’ınenazikiyüzsayıylakaybetmesigerekecek"dediGeorge.

"AmaRavenclaw'ıyenerlerse..."

"İmkânıyok,Ravenclawçokiyi.AmaSlytherin,Hufflepuff'ayenilirse..."

"Herşeysayılarabağlı-herikitaraftandayüzpuanlıkfark-"

Harry orada öylece yattı, tek kelime bile etmedi.Kaybetmişlerdi... İlk kez birQuidditchmaçınıkaybetmişti.

On dakika kadar sonra Madam Pomfrey gelip takıma onu rahat bırakmasınısöyledi.

"Daha sonra seni görmeye geliriz" dedi Fred. "Kendini hırpalama, Harry, senhâlâbizimgelmişgeçmişeniyiArayıcı'mızsın."

Takım,arkasındabirçamurizibırakarakdışarıçıktı.MadamPomfreyyüzündeonaylamazbirifadeylearkalarındankapıyıkapattı.RonveHermione,Harry'ninyatağınayanaştı.

"Dumbledoreküplerebindi"dediHermione,titrekbirsesle."Dahaönceonuhiçböylegörmemiştim.Sendüşerkenkoşaraksahayafırlayıpasasınısalladıvesenyere vurmadan önce adeta yavaşladın. Sonra asasınıRuhEmiciler'e doğrulttu.Üzerlerinegümüşibirşeygönderdi.Hemenstadyumdançıktılar...Okulsahasınagirdikleriiçinçokkızgındı,dediki-"

"Sonrasenibüyüylebirsedyeyeyükledi"dediRon."Okuladoğruyürüdü,sendesedyeylebirliktesüzülerekgittin.Herkessandıkisen-"

Sustu, ama Harry bunu pek fark etmedi. Ruh Emiciler'in ona yaptıkları şeyidüşünüyordu.... çığlık atan sesi. Kafasını kaldırdığında Ron'la Hermione onaöyle bir endişeyle bakıyorlardı ki, hemen söyleyecek pratik bir şey bulmayaçalıştı.

"BiriNimbus'umualdımı?"

RonveHermionebirbirlerineçabukbirbakışattılar.

"Şeyy-"

"Ne?"dediHarry,birbirine,biröbürünebakarak.

"Şey...sendüştüğünde,odafırladı"dediHermionetereddütlübirsesle.

"Ve?"

"Veşeye-şeye-ah,Harry-ŞamarcıSöğüt'eçarptı."

Harry'niniçiburkuldu.ŞamarcıSöğütokularazisininortasındaduran,çokvahşibirağaçtı.

"Sonra?"dedi,gelecekcevaptanölesiyekorkarak.

"Şey,ŞamarcıSöğüt'übilirsin"dediRon."Da-dar-bealmayısevmez."

"Profesör Flitwick sen ayılmadan çok az önce onu getirdi" dedi Hermioneneredeyseduyulmazbirsesle.

Ağır ağır, ayaklarının dibindeki çantaya uzandı, çantayı ters çevirip bir yığıntahtakıymığınıvedalparçasınıyatağınüstüneboşalttı.BunlarHarry'ninsadık,amasonundayenilensüpürgesindenartakalanlardı.

ONUNCUBÖLÜM:ÇAPULCUHARİTASI

MadamPomfrey,Harry'yihaftasonunungerikalanıboyuncahastanekanadındatutmakta ısraretti.Harrykarşıgelmedi, şikâyetetmedi,amaNimbus2000'ininun ufak artıklarını atmasına da izin vermedi. Aptallık ettiğini biliyordu,Nimbus'un artık onarılamaz halde olduğunu biliyordu, ama Harry'nin elindedeğildi;kendinisankieniyiarkadaşlarındanbirinikaybetmişgibihissediyordu.

Bir ziyaretçi seline boğuldu, hepsi de onu neşelendirmekte kararlıydı. Hagridsarı lahanayabenzeyenbirdemetkulağakaçançiçeğigönderdi.GinnyWeasleyise fenahaldekızararak,elindekendiyaptığıbir"geçmişolsun"kartıylageldi.Kart, Harry onu meyve çanağında kapalı tutmadığı sürece tiz bir sesle şarkısöylüyordu.Gryffindortakımıpazarsabahıonuyineziyaretetti,budefaWoodda yanlarındaydı veHarry'ye ruhsuz, ölü gibi bir sesle onu hiç suçlamadığınısöyledi.RonveHermione,Harry'ninbaşucundanancakgeceleri ayrılıyorlardı.Ama kim ne derse desinHarry kendini daha iyi hissetmiyordu, çünkü onlarınbilmediğibirderdidahavardı.

KimseyeEcel'denbahsetmemişti,Ron'laHermione'yebile,çünküRon'unpaniğekapılacağını, Hermione'ninse alay edeceğini biliyordu. Öte yandan, Ecel'in ikikezgöründüğüve iki seferdedebununeredeyseölümcülkazaların izlediğidebir gerçekti; ilk seferinde az daha Hızır Otobüs'ün altında kalıyordu;ikincisindeyse on beşmetre yükseklikteyken süpürgesinden düşmüştü. Ecel, ogerçektenölenekadaronamusallatmıolacaktı?Hayatınıngerikalanınıhayvanoradamıdiyesürekliomzununüstündenbakarakmıgeçirecekti?

Sonra bir de Ruh Emiciler vardı. Harry onlar hakkında her düşündüğündekendini hasta gibi ve aşağılanmış hissediyordu.HerkesRuhEmiciler'in dehşetverici olduğunu söylüyordu, ama ondan başka kimse bir Ruh Emiciyaklaştığında bayılmıyordu... başka kimse kafasının içinde, annesinin ölürkenattığıçığlıklarıduymuyordu.

Harryartıkoçığlıkatansesinkimeaitolduğunubiliyordu.Hastanekanadındageceleri uyanık halde yatağında uzanmış, tavandaki ay ışığı hüzmelerinebakarken, annesinin ağzından çıkan sözcükleri tekrar tekrar duymuştu. RuhEmiciler ona yaklaştığında annesinin yaşamının son anlarını, Harry'yi Lord

Voldemort'dankorumaçabalarınıveVoldemort'unannesiniöldürmedenhemenönceattığıkahkahayıduyuyordu...Harrytedirginbiruykuyadaldı.Amaıslakveçürümüş ellerle, korku içinde yakarışlarla dolu rüyalar görürken sarsılarakuyanıp,yenidenannesininsesinidüşünmeyebaşladı.

Pazartesi günü okulun gürültüsüne patırtısına dönmek çok rahatlatıcı olmuştu.HernekadarMalfoy'unsataşmalarınakatlanmakzorundakalsada,hiçolmazsaoradayken kafası başka şeylerle meşgul oluyordu. Malfoy, Gryffindor'unyenilgisinden dolayı adeta sevinçten uçuyordu.Nihayet bandajlarını çıkarmıştıve her iki kolunun da kullanılabilir hale gelmesini, Harry'nin süpürgesindendüşüşünün coşkulu taklitleriyle kutluyordu. Malfoy bir sonraki İksir dersininbüyükbirbölümünüzindanınöbürucundanRuhEmicitaklitleriyaparakgeçirdi.Sonunda tepesi atan Ron, Malfoy’a büyük, kaygan bir timsah kalbi fırlatıpsuratınaisabetettirince,SnapeGryffindor'danellipuanindirdi.

"KaranlıkSanatlaraKarşıSavunma'yayineSnapegiriyorsa,benhastayımdeyipizin alıyorum"dediRon, öğle yemeğinden sonraLupin'in sınıfına giderlerken."Hermione,birbaksanaiçeridekimvar."

Hermionesınıfınkapısındanbaşınıuzatıpiçeribaktı.

"Herşeyyolunda!"

ProfesörLupinyenidenişininbaşındaydı.Gerçektendehastalıktanyenikalkmışgibigörünüyordu.Eskipüskücüppesiüstündendahadasarkıyorduvegözlerininaltında kara gölgeler vardı, ama yine de öğrenciler yerlerine otururken onlaragülümsedi. Herkes bir ağızdan, Lupin hastayken Snape'in onlara neleryaptığındanyakınmayabaşladı.

"Haksızlıkbu,sizinyerinizegelmiştisadece,niyebizeödevveriyorki?"

"Kurtadamlarhakkındahiçbirşeybilmiyoruz-"

"-hemdeikiparşömenuzunluğunda!"

"ProfesörSnape'eokonularıhenüzişlemediğimizisöyledinizmi?"dediLupin,kaşlarınıhafifçeçatarak.

Yenidenbiruğultukoptu.

"Evet,amaçokgerideolduğumuzusöyledi-"

"-nedesekdinlemedi-"

"-hemdeikiparşömenuzunluğunda!"

ProfesörLupin,yüzlerdekikızgınlıkifadesinigörüncegülümsedi.

"Merak etmeyin, ben Profesör Snape'le konuşurum. Ödevi yapmanıza gerekyok."

"Olamaz"dediHermione,düşkırıklığıyla."Benbitirdimbile!"

Çokzevklibirdersgeçirdiler.ProfesörLupincambirkabıniçindebirHinzıpırgetirmişti.Buminik,tekbacaklıvedumanbüklümlerindenyapılmışgibiduranyaratığınoldukçaçelimsizvezararsızbirgörünümüvardı.

"Gezginleri bataklıkların içine çeker" dedi Profesör Lupin, herkes not alırken."Elindensallananfenerigörüyormusunuz?Öndengider-insanlardaışığıtakipeder-ondansonrada-"

Hinzıpırcamayaslanıpvıcıkvıcık,korkunçbirsesçıkardı.

ZilçalıncaherkesgibiHarrydeeşyalarınıtoplayıpkapıyadoğruilerledi,ama-

"Birdakikabekle,Harry"diyeseslendiLupin."Birazkonuşmakistiyorum."

HarrygeridönüpProfesörLupin'inHinzıpır'ınkabınıbirbezleörtmesiniizledi.

"Maçta olanları duydum" dedi Lupin. Masasına gidip kitaplarını çantasınadoldurmayabaşladı."Süpürgeneçoküzüldüm.Tamiretmeimkânıvarmı?"

"Hayır"dediHarry."Ağaçonuparamparçaetti."

Lupiniççekti.

"Şamarcı Söğüt'ü benim Hogwarts'a geldiğim yıl diktiler. Eskiden bir oyunoynarlardı, gövdesine dokunacak kadar yaklaşmaya çalışırlardı ağaca. DaveyGudgeonadındabirçocukazkalsınbirgözündenoluyordu,ondansonraağacınyakınınagitmemizyasaklandı.Hangisüpürgeolsaoağaçlabaşaçıkamazdı."

"RuhEmiciler'ideduydunuzmu?"dediHarrygüçlükle.

Lupingözlerinihemenonaçevirdi.

"Evet, duydum. İçimizde kimse Profesör Dumbledore'u o kadar kızgıngörmemiştir herhalde. Bir süredir sabırsızlanmaya başlamışlardı...Dumbledore'un onları içeri bırakmamasına hiddetleniyorlardı... sanırımdüşmeninsebebionlardı,değilmi?"

"Evet,"dediHarry.Öncebir tereddütetti,amadilininucunagelensoruodahakendinehâkimolamadanağzındançıkmıştıbile:"Neden?Sizcenedenbeniöyle

etkiliyorlar?Benmiçok-"

"Bunun zayıflıkla hiç ilgisi yok" dedi Profesör Lupin sert bir sesle. SankiHarry'ninzihniniokumuştu."RuhEmicilersenidahakötüetkiliyor,çünküseningeçmişindebaşkalarınınkindeolmayankorkunçolaylarvar."

SınıftaniçerikışgüneşindengelenbirışıkhuzmesisızıpLupin'ingrisaçlarınıvegençyüzündekiçizgileriaydınlattı.

"Ruh Emiciler bu dünyadaki en berbat yaratıklardandır. En karanlık, en pisyerlerde barınırlar, çürümeden ve umutsuzluktan zevk alırlar, etraflarındakihuzuru, umudu ve mutluluğu kuruturlar. Muggle'lar bile, her ne kadar onlarıgöremeselerde,varlıklarınıhisseder.BirRuhEmici'yefazlayaklaştığındabütüniyi duyguların, bütünmutlu anıların emilip alınır senden.BirRuhEmici, eğerbaşarabilir de seninle uzun süre beslenirse, sonunda seni dekendi gibi bir şeyhaline getirir - ruhsuz ve kötücül. Elinde hayatındaki en kötü deneyimlerinharicindehiçbir şeykalmaz.Ve seninbaşınagelen enkötü şey,Harry, herkesisüpürgesindendüşürmeyeyeter.Utanacakhiçbirşeyinyok."

Harry, Lupin'in masasına bakıp, "Bana yaklaştıkları zaman" dedi boğazıdüğümlenerek,"Voldemort'unannemiöldürüşünüduyabiliyorum."

Lupin koluyla ani bir hareket yaptı, sanki Harry'nin omzunu kavramayaniyetlenmişti, amavazgeçti.Kısabir sessizlikoldu; sonra "Niyemaçageldilerki?"dediHarryacıacı.

"Acıkmaya başladılar” dedi Lupin sakince. Çantasını kapattı. "Dumbledoreonları okulun içine bırakmıyor, bu yüzden avlanacak insan stokları tükenmeyebaşladı... Quidditch sahasının etrafındaki büyük kalabalığa karşı koyamadılarsanırım.Bütünoheyecan...coşanduygular...buonlariçinbirziyafetdemekti."

"Azkabankorkunçbiryerolmalı"diyemırıldandıHarry.Lupinyüzünde tatsızbirifadeylebaşınısallayarakonayladı.

"Kaledenizinortasında,küçükbiradada.Aslındatutsakları içeridetutmakiçinduvarlaravedenize ihtiyaçlarıyok.Çünküzatenhepsikendikafalarının içindekısılmış durumdalar, neşeli tek bir şey düşünebilecek durumda değiller. Çoğubirkaçhaftadaçıldırıyor."

"AmaSiriusBlackonlardankaçtı"dediHarryağırağır."Ellerindenkurtuldu..."

Lupin'in çantası masadan aşağı kaydı; çabucak yakalayabilmek için eğilmesigerekti.

"Evet" dedi doğrularak. "Black onlarla savaşmanın bir yolunu bulmuş olmalı.Ben böyle bir şeyin mümkün olabileceğine inanmazdım... Ruh Emicileryanlarındauzunsürekalanbirbüyücününbütüngüçlerinikuruturdiyebilinir..."

"Ama siz trendeki oRuhEmici'nin geri çekilmesini sağlamıştınız" dediHarrybirden.

"Bazı-savunmayöntemlerivar"dediLupin."AmatrendesadecebirtaneRuhEmicivardı.Sayılarınekadarçokolursa,direnmekokadarzoroluyor."

"Netürsavunmayöntemleri?"dediHarryhemen."Banaöğretebilirmisiniz?"

"RuhEmiciler'lesavaşmakonusundabiruzmanolduğumuiddiaedemeyeceğim,Harry.Tamtersi..."

"Ama Ruh Emiciler bir maça daha gelirlerse, onlara karşı koyabilmemgerekiyor."

Lupin,Harry'ninyüzündekikararlıifadeyebaktı,birantereddütetti,sonracevapverdi: "Şey... peki. Yardım etmeye çalışırım. Ama korkarım ki bu işinönümüzdeki sömestre kadar beklemesi gerekiyor. Tatilden önce yapmamgerekençokşeyvar.Hastalanmakiçinçoktersbirzamanseçtim."

Lupin'inRuhEmiciSavuşturmaderslerivaadi,annesininölümünübirdahahiçduymayabileceğidüşüncesivekasımsonundakimaçtaRavenclaw'ınHufflepuff'ıezip geçmesi sayesinde, Harry'nin ruh hali iyiye doğru büyük bir değişimgösterdi.GryffindorgerçektendeKupaşansınıyitirmemişti,amabirmaçdahakaybetmek gibi bir lüksleri yoktu. Wood yine çılgın enerjisine kavuştu vetakımınıaralıkboyuncadevamedenyağmurunoluşturduğusoğukpusuniçindeher zamanki kadar sıkı çalıştırmaya devam etti. Harry okulun içinde RuhEmiciler'e dair hiçbir iz görmedi. Görünüşe bakılırsa Dumbledore'un öfkesionlarıgirişlerdekimevzilerindetutuyordu.

Sömestrın sona ermesinden iki hafta önce gökyüzü birden aydınlanıp gözkamaştırıcı bir opal taşı beyazına dönüştü ve bir sabah kalktıklarında çamurluyerlerkırağıkaplıydı.Şatonuniçindeyse,havadabirNoelheyecanıvardı.Muskaöğretmeni Profesör Flitwick sınıfını titrek titrek parlayan ışıklarla erkendensüslemiş,sonradanbuışıklarıngerçek,kanatçırpanperilerolduğuanlaşılmıştı.Öğrencilerinhepsimutlumutlutatilplanlarınıtartışıyorlardı.HemRon,hemdeHermioneHogwarts'takalmayakararvermişti.HernekadarRonbunuPercyileikihaftadahageçirmeyekatlanamayacağındanyaptığınıilerisürse,Hermionedekütüphaneyikullanmasıgerektiğikonusunda ısraretsebile,Harrykanmamıştı;

bunuoyalnızkalmasındiyeyapıyorlardıveHarryonlaraminnettardı.

Harrydışındaherkesemutlulukverenbirdurumda,sömestrınsonhaftasonundaHogsmeade'ebirgezidahayapılacakolmasıydı.

"BütünNoelalışverişimizioradanyapabiliriz!"dediHermione."Balyumruk'takioDiştemizleyiciİpliknane'lerannemlebabamınçokhoşunagiderdi!"

BirkezdahaarkadakalanteküçüncüsınıföğrencisininkendiolacağıgerçeğineboyuneğenHarry,Wood'danHangiSüpürgeadındakikitabıaldıvegününgerikalanını çeşitli markalar hakkında enine boyuna okuyarak geçirdi. Takımantrenmanlarında okul süpürgelerinden birini, çok eski bir Kayan Yıldız'ıkullanıyordu.Osüpürgeçokyavaşvesarsıntılıydı;kesinlikleyenibirsüpürgeyeihtiyacıvardı.

Hogsmeadegezisininyapılacağıcumartesisabahı,Harrypelerinlereveatkılarasarılmış olanRon'laHermione'ye güle güle dedi ve dönüp tek başınamermermerdivendençıkarakGryffindorKulesi'ninyolunu tuttu.Dışarıdakaryağmayabaşlamıştı,şatoçoksessizvesakindi.

"Pşşt-Harry!"

Üçüncükatkoridorununyarısındaykenarkasınıdöndü.FredveGeorgekambur,tekgözlübircadıheykelininarkasındanonabakıyorlardı.

"Neyapıyorsunuz?"dediHarrymerakla."NiyeHogsmeade'egitmiyorsunuz?"

"Gitmedenöncesanabirazbayramneşesivermeyegeldik"dediFred,esrarengizbirşekildegözkırparak."İçerigel..."

Başıyla tekgözlüheykelinsol tarafındakiboşbirsınıfıgösterdi.Harry,Fred'leGeorge'unpeşindeniçerigirdi,GeorgekapıyısessizcekapattıvedönüpHarry'yegülümseyerekbaktı.

"ErkenbirNoelhediyesi;sana,Harry"dedi.

Fred fiyakalı bir hareketle pelerinin içinden bir şey çekip çıkardı, sıralardanbirininüstünekoydu.Büyük,karebiçiminde,epeyyıpranmışbirparşömendibu.Üstünde hiçbir şey yazılı değildi.Harry bununFred'leGeorge'un şakalarındanbiriolmasındanşüphelenerek,onlarabaktı.

"Bunekiböyle?"

"Bu,Harry,bizimbaşarımızınsırrı"dediGeorge,parşömenisevgiyleokşayarak.

"Onusanavermekiçimiziyakıyor"dediFred.

"Ama dün gece, senin ihtiyacının bizimkinden daha fazla olduğuna kararverdik."

"Neyse,zatenezberebiliyoruz"dediGeorge."Onusanamirasbırakıyoruz.Artıkpekihtiyacımızyok."

"Pekibenimeskibirparşömenparçasınaniyeihtiyacımolsun?"dediHarry.

"Eskibirparşömenparçasıha!"dediFred.SankiHarryonahakaretetmişgibi,dişlerinisıkarakgözlerinikapatmıştı."Açıkla,George."

"Şey...dahabizbirincisınıftayken,Harry,yanigenç,tasasızvemasumken..."

Harrygülmemekiçinkendinizortuttu.FredveGeorge'unhayatlarınınherhangibirdönemindemasumolduklarındanşüpheliydi.

"Şey,enazındanşimdikindendahamasumken,Filch'lebaşımızderdegirdi."

"KoridordabirTezekbombasıpatlattıkvenedensebuonusinirlendirdi."

"Odabiziodasınagötürüpherzamankitehditlerinisavurmayabaşladı."

"-Cezayabırakma-"

"-Karındeşme-"

"Biz de dosya dolaplarından birindeki, El Koyulmuş ve Çok Tehlikeli olaraketiketlenmişbirçekmeceninfarkınavarmadanedemedik."

"Duruntahminedeyim."dediHarry,sırıtmayabaşlayarak.

"Eh, sen olsan ne yapardın?" dedi Fred. "George bir tane daha Tezekbombasıbırakarakdikkatibaşkayöneçekti,bendeçekmeceyiaçıpbunukaptım."

"Sandığınkadardakötübirşeydeğildiyaptığımız"dediGeorge."Filch'inonunasılçalıştıracağınıhiççözemediğinisanıyoruz.Büyükihtimalleneolduğundanşüphelenmiştirama,yoksaelkoymazdı."

"Pekisiznasılçalıştıracağınızıbiliyormusunuz?"

"Tabii" dedi Fred, sırıtarak. "Bu küçük bebek bize okuldaki bütün hocalardandahaçokşeyöğretti."

"Beni makaraya sarıyorsunuz" dedi Harry, eski püskü parşömen parçasınabakarak.

"Ya,öylemiyapıyoruz?"dediGeorge.

Asasınıçıkardı,parşömenehafifçedokunup,"Bütünciddiyetimleyeminederimki,hayırlıbirşeydüşünmüyorum"dedi.

Ve bir anda, George'un asasının dokunduğu noktadan çizgiler çıkmaya,parşömeni bir örümcek ağı gibi sarmaya başladı. Birbirleriyle birleştiler,kesiştiler, parşömenin her bir köşesine yayıldılar. Sonra tepede kelimeleroluşmayabaşladı,büyük,kıvrımlıyeşilkelimeler:

Mösyöler Aylak, Kılkuyruk, Patiayak ve ÇatalakSihirli Muziplik Sanatçılarının Yardakçıları gururlasunar:ÇAPULCUHARİTASI.

Hogwarts şatosunun ve okul arazisinin her karışını gösteren bir haritaydı bu.Amadahadaçarpıcıolanı,haritadagezinenminicikmürekkepnoktalarıydı,herbirinin üstünde ufacık harflerle bir isim yazıyordu. Harry şaşkına dönmüş birhalde eğilip daha yakından baktı. Sol üst köşedeki bir nokta, ProfesörDumbledore'unçalışmaodasındabiraşağıbiryukarıyürüdüğünügösteriyordu;hademeninkedisiMrs.Norrisikincikattadolanıyordu,hortlakPeevesiseoandaKupa Salonu'nda hoplayıp zıplıyordu. Harry gözlerini o tanıdık koridorlardagezdirirken,birşeydahadikkatiniçekti.

Buharitadahaönceayakbasmadığıbirtakımgeçitlerigösteriyordu.Vegörünüşegörebunlarınbirçoğu-

"DoğrucaHogsmeade'e gidiyor" dedi Fred, çizgilerden birini parmağıyla takipederek.Toplamyeditanevar.Filchşudördünübiliyor."deyiphepsinibirerbirergösterdi, "ama şunları bir tek bizim bildiğimizden eminiz. Dördüncü katta,aynanın arkasında olanla hiç uğraşma. Geçen kışa kadar kullanıyorduk amaçöktü - tamamen kapanmış durumda. Bunu ise kimsenin kullanmadığınısanıyoruz, çünkü girişinin tam üstünde Şamarcı Söğüt var. Ama şuradakidoğruca Balyumruk'un kilerine çıkıyor. Defalarca kullandık. Ve fark ettiysen,girişibuodanınhemendışında.Tekgözlükocakarınınkamburununiçinden."

"Aylak, Kılkuyruk, Patiayak ve Çatalak" dedi George, iç geçirerek. Haritanıntepesindekiyazıyıokşadı."Onlaraçokşeyborçluyuz."

"Yeni kuşak kural yıkıcılara yardım etmek için yorulmaksızın çalışmış, soylu

insanlar"dediFredvakurbiredayla.

"Pekâlâ"diyetoparlandıGeorge,"kullandıktansonrasilmeyiunutma."

"Yoksaherkesokuyabilir"dediFred,uyaranbirsestonuyla.

"Tekyapmangerekenasanlayinetıklayıp,'Muzipliktamamlandı!'demek.Üstühemenbomboşolacak."

"Evet,gençHarry"dediFred,olağanüstübirPercytaklidiyle,"terbiyenitakın."

"Balyumruk'tagörüşürüz"dediGeorge,gözkırparak.

İkisidetatminolmuşgibisindensırıtarakodadançıktılar.

Harry orada durup, mucizevi haritaya bakakaldı. Minicik mürekkepten Mrs.Norris'in sola dönüp yerdeki bir şeyi koklayışını izledi. Filch'in gerçekten dehaberiyoksa...RuhEmiciler'inyanındangeçmesigerekmeyecektibile...

Ama orada öylece, heyecan içinde dururken, Mr. Weasley'nin bir keresindesöylediğibirşeyanılarınınarasındansüzülüpgeldi.

Kendi kendine düşünebilen bir şeye, beyninin nerede saklı olduğunugöremiyorsan,güvenme.

BuharitaMr.Weasley'nindikkatedilmesigerektiğinisöylediğiotehlikelisihirlinesnelerdendi...SihirliMuziplikSanatçılarınınYardakçıları...amasonraHarry,haritayısadeceHogsmeade'egitmektekullanacağınıdüşündü.Birşeyçalacakyada birine saldıracak değildi ya... üstelik Fred ve George onu yıllardırkullanıyorlardı,başlarınakorkunçbirşeygelmemişti...

Harryparmağıyla,Balyumruk'agidengeçiditakipetti.

Sonraharitayı, sankibiremreuyarmışgibibirdenbirekıvırdı,cüppesinin içinesoktu ve hızla sınıfın kapısına doğru ilerledi. Kapıyı birkaç santim araladı.Dışarıda kimse yoktu. Çok temkinli bir şekilde sınıftan yavaşça çıktı ve tekgözlücadınınheykelininarkasınageçti.

Ne yapması gerekiyordu? Haritayı yeniden çıkardı ve büyük bir hayretle,üzerindeyenibirmürekkepşekilolduğunugördü.“HarryPotter”yazıyordu.Buşekil,tamHarry'nindurduğunoktada,üçüncükatkoridorununyarısınayakınbiryerde duruyordu. Harry dikkatle baktı. Kendinin küçük mürekkep temsili,minnacıkasasıylacadıyatıklıyorgibiydi.Harryhemengerçekasasınıçıkardıveheykele tıkladı. Hiçbir şey olmadı. Yine haritaya baktı. Şeklinin üstünde,olabilecekenküçükkonuşmabalonubelirmişti.İçinde"Dissendium"yazıyordu.

Harrycadıyabirkezdahatıklayarak,"Dissendium!"diyefısıldadı.

Heykelin kamburu hemen, oldukça ince birini içeri alabilecek kadar aralandı.Harry koridora şöyle bir göz attı, sonra haritayı yine ortadan kaldırıp kendinideliğeçektivebaşınıiçerisokarakkendiniileriitti.

Ona taştanyapılmışbirkaydırakgibigelenbir şeydenaşağı epeycekaydıktansonrasoğuk,nemlitoprağaindi.Ayağakalkıpetrafınabakındı.Zifirikaranlıktı.Asasınıkaldırıp,"Lumos!"diyemırıldanınca,çokdar,alçak,toprakbirtüneldeolduğunugördü.Haritayıkaldırdı,asasınınucuylaüzerinetıkladıve,"Muzipliktamamlandı!" diyemırıldandı.Haritanın üstündeki her şey hemen silindi.Onudikkatli bir şekilde katladı, cüppesinin içine yerleştirdi, sonra da kalbi hemheyecanhemdeendişeyleçarparhalde,yolakoyuldu.

Yol, dev bir tavşan kovuğuymuşçasına sürekli dönüyor, kıvrılıyordu. Harryasasınıönünetutarak,engebelizemindearadabirtakılıptökezleyerekilerledi.

Çok uzun sürdü, amaHarry Balyumruk düşüncesinden güç aldı. Ona bir saatgibi gelen bir sürenin sonunda, yol yukarı doğru meyletmeye başladı. Harryhızını artırdı. Soluk soluğaydı, yüzü cayır cayır yanıyordu, ayaklarıysa buzgibiydi.

On dakika sonra, yukarı doğru devam edip gözden kaybolan yıpranmış taşbasamaklara vardı. Gürültü etmemeye dikkat ederek, çıkmaya başladı. Yüzbasamak, iki yüz basamak... sayısını unutmuştu, ayaklarına bakarak çıkmayadevamediyordu...sonra,birdenbire,kafasısertbirşeyeçarptı.

Bubirkapağabenziyordu.Harryoradaöylecedurup,kafasınıntepesiniovarak,etrafı dinledi. Yukarıdan bir ses geldiğini duymuyordu. Yavaşça kapağı iterekaçtıvekenarındaniçeribaktı.

Tahta sandıklarla vekutularla dolubir kilerdeydi.Yukarı tırmanıpkapağı yinekapadı-kapak,tozluyerleokadariyikaynaşıyorduki,oradaolduğunuanlamakimkânsızdı. Harry yukarı çıkan merdivene usul usul yaklaştı. İşte şimdibirilerinin sesini duyuyordu, ayrıca bir zilin çınlamasını ve bir kapının açılıpkapanmasesinide.

Ne yapması gerektiğini düşünürken, çok daha yakındaki bir kapının açılmasesiniduydu;biriaşağıinmeküzereydi.

"Bir de bir kutu daha Jöle Sümüklüböcek al, hayatım. Neredeyse hepsinibitirdiler."dedibirkadınsesi.

Birçiftayakmerdivendenaşağıiniyordu.Harrykendiniçokbüyükbirsandığınarkasınaatarakayakseslerininkesilmesinibekledi.Adamınkarşıduvarınoradakutularıkarıştırdığınıduyuyordu.Birdahafırsatgelmeyebilirdi.

Harry saklandığı yerden hemen çıkıp merdivenleri çabuk çabuk ve sessizcetırmandı, dönüp arkasına baktığında kocaman bir sırt ve bir kutunun içinegömülmüş kel bir kafa gördü. Merdivenlerin sonundaki kapıya ulaştı,aralığından usulca geçti ve kendini Balyumruk tezgâhının arkasında buldu,eğildi,yanyangittivesonradoğrulupayağadikildi.

Balyumruk,Hogwartsöğrencileriyleöylesinedoluyduki,kimseHarry'yeikincibir kez dönüp bakmadı bile. Harry etrafını seyrederek, ite kaka aralarındanilerledi. Şimdi nerede olduğunu görse Dudley'nin domuz suratına yayılacakifadeyidüşündüğünde,gülmemekiçinkendinizortuttu.

Aklagelebilecekenağızsulandırıcıtatlılarladoluyığınlarafvardı.Kaymakgibinugat topları; ışıldayanpembehindistancevizi buzuküpleri; tombul, bal renklikaramelalar;itinayladizilmişyüzlerceçeşitçikolata;kocabirfıçıdolusuBinBirÇeşitFasulyeŞekerlemesivardı;başkabirfıçıisedahaönceRon'unbahsettiği,FışırdayanVızvızlaradındaki,ayaklarıyerdenkesenşerbet toplarıyla tıkabasadoluydu.Başkabirduvarda"ÖzelEfekt" tatlılarıduruyordu:Drooble'ınEn İyiBalonluSakızı(odayı,neyaparsanızyapıngünlerceçıkmayançançiçeğimavisibaloncuklarladolduruyordu); tuhaf,kıymıkkıymıkDiştemizleyici İpliknaneler;minicik, siyah Biber Şeytancıklar ("arkadaşlarınıza alev püskürtme gösterisiyapın!"); Buz Fareler ("dişleriniz takırdasın, gıcırdasın!"); kurbağa biçimindeNaneliKaymaklar ("midedegerçekçibirşekildehoplayıpzıplar!");şekerkaplıKırılganTüyKalemlervePatlayanBonbonlar.

Harry altıncı sınıflardan oluşan bir kalabalığın içinden sıyrılınca, dükkânın enuzak köşesinde asılı bir tabela gördü ("AlışılmadıkTatlar").RonveHermionetabelanın altında durmuş, bir tepsi dolusu kan tadında lolipopu inceliyorlardı.Harryçaktırmadanarkalarınakadaryürüdü.

"Öğk,hayır,Harrybunlardan istemez.Bunlar vampirler için, sanırım"diyorduHermione.

"Peki ya şunlara ne dersin?" dedi Ron, bir kâse dolusu Karafatma SürüsünüHermione'ninburnunundibinesokarak."

"Kesinlikleolmaz"dediHarry.

Ronneredeysekâseyidüşürecekti.

"Harry!"diyetizbirçığlıkattıHermione."Buradaneişinvar?Nasıl-nasıl-?"

"Vaybe!"dediRon,çoketkilenmişgörünerek."Cisimlenme'yiöğrendinha!"

"Tabiikiöğrenmedim"dediHarry.AltıncısınıflarduymasındiyesesinialçaltıponlaraÇapulcuHaritasıhakkındakiherşeyianlattı.

"Fred'leGeorgeniyebanavermemişleronu?!"dediRonöfkeyle. "Benonlarınkardeşiyim!"

"Ama Harry onu elinde tutmayacak!" dedi Hermione, sanki bu saçma birfikirmişçesine."ProfesörMcGonagall'averecek,değilmi,Harry?"

"Hayır,vermeyeceğim!"dediHarry.

Ron, gözlerini iri iri açıp Hermione'ye bakarak, "Deli misin sen?" dedi. "Bukadariyibirşeyverilirmi?"

"Verirsem nereden bulduğumu söylemem gerekir! O zaman Filch, Fred'leGeorge'unkendisiniişlettiklerinianlar!"

"Ama ya Sirius Black?" diye fısıldadı Hermione. "Şatoya girmek için ogeçitlerdenbirinikullanıyorolabilir!Öğretmenlerinöğrenmesigerek!"

"Birgeçittengiriyorolamaz"dediHarryçabucak."Haritadayeditanegizlitünelvar, değil mi? Fred'le George, Filch'in dördünü zaten bildiğini düşünüyorlar.Diğer üçüne gelince - bir tanesi çökmüş, yani kimse oradan geçemez. BirtanesiningirişininüstüneŞamarcıSöğütdikili,yanioradançıkamazsın.Benimkullandığım tünelse -şey- aşağıdaki kilerde girişi görmek çok zor - yani zatenoradaolduğunubilmiyorsa..."

Harry durakladı. Ya Black geçidin orada olduğunu biliyorduysa? Ancak Ronyüksek sesle gırtlağını temizleyip, tatlı dükkânı kapısının içine yapıştırılmışduyuruyuişaretetti.

SİHİR BAKANLIĞI'NIN EMRİYLE ikinci bir emrekadar Ruh Emiciler'in her gece Hogsmeadesokaklarında devriye gezeceğini müşterilerimizehatırlatırız. Bu önlem Hogsmeade sakinleriningüvenliği için alınmıştır ve Sirius Black yeniden

yakalanır yakalanmaz kaldırılacaktır. Bu bakımdanalışverişinizikaranlıkbasmadanönce tamamlamanızönerilir.

MutluNoeller!

"Gördün mü?" dedi Ron alçak sesle. "Köy Ruh Emici kaynarken, Black'inBalyumruk'a gizlice girmeye çalıştığını görmek isterdim doğrusu. Hermione,zaten Balyumruk'un sahipleri de biri içeri izinsiz girse duyarlardı, değil mi?Evleri,dükkânınüstkatı!"

"Evet,ama-ama-"Hermionebirsorundahabulmayaçalışıyorgibiydi."Bak,Harry yine de Hogsmeade'e gelmemeli, imzalı bir belgesi yok! Biri öğrenirsebaşıfecişekildederdegirer!Dahasıhenüzgeceolmadı-yaSiriusBlackbugüngelirse?Meselaşimdi?"

"Bu şartlardaHarry'yi tanıması epey güç olur" dedi Ron, tirizli pencerelerdengörünen lapa lapa, döne döne yağan karı göstererek. "Yapma, Hermione,Noel'deyiz,Harry’ninbirazeğlenmeyeihtiyacıvar."

Hermionedudağınıısırdı,sonderecekaygılıgörünüyordu.

"Beniihbaredecekmisin?"diyesorduHarry,sırıtarak.

"Ah-tabiikihayır-amagerçekten,Harry-"

"FışırdayanVızvızlar'ıgördünmü,Harry?"dedi

Ron,Harry'yiçekiştiripfıçınınbaşınagötürerek."JöleSümüklüböcekleri?Pekiya Asit Poplar'ı? Fred yedi yaşımdayken bunlardan bir tane vermişti bana -dilimdebirdelikaçmıştı.Anneminonusüpürgesiylepatakladığınıhatırlıyorum."Ron dalgın dalgın Asit Pop kutusuna baktı." Sence Fred'e şu KarafatmaSürüsü'nüfıstıkdiyeyutrurabilirmiyim?"

RonveHermionealdıklarıtatlılarınparasınıödediktensonra,üçüBalyumruk'tançıkıpdışarıdakitipiyeadımattı.

HogsmeadebirNoelkartıgibigörünüyordu;küçük,sazdandamlıkulübelerinvedükkânların hepsi soğuk bir kar katmanıyla örtülüydü; kapıların üzerindeçobanpüskülü yapraklarından çelenkler vardı ve ağaçlardan büyülü mumlarsallanıyordu.

Harry titredi; diğer ikisinin aksine, yanında pelerinini getirmemişti. Başlarınırüzgârakarşı eğerekcaddede ilerlediler,RonveHermioneatkılarının ardındanbağırıyorlardı.

"ŞurasıPostane."

"Zonkoşurada."

"BağıranBaraka'yagidebiliriz."

"Bakın ne diyeceğim" dedi Ron, dişleri takırdayarak. "Üç Süpürge'dekaymakbirasıiçmeyegidelimmi?"

Harry dünden razıydı; rüzgâr çok şiddetliydi ve elleri donmuştu. Karşıyageçtiler,birkaçdakikasonraküçücükhanınkapısındangiriyorlardı.

İçerisi son derece kalabalık, gürültülü, sıcak ve dumanlıydı. Güzel yüzlü,balıketindebirkadınbardakibirgrupbıçkınsihirbazaservisyapıyordu.

"O,MadamRosmerta"dediRon."Bengidipiçeceklerialayım,ha?"diyeekledi,hafifçekızararak.

HarryveHermionearkatarafadoğruilerleyipşömineninyanındaduranşıkbirNoel ağacıyla pencere arasındaki küçük, boş bir masaya oturdular. Ron beşdakikasonra,elindeüçmaşrapaköpüklü,sıcakkaymakbirasıylageldi.

"MutluNoeller!"dedimutlumutlu,maşrapasınıkaldırarak.

Harry kana kana içti. Ömründe tattığı en güzel şeydi, içinin her köşesiniısıtıyordusanki.

Anidenbir esinti saçınıuçuşturdu.ÜçSüpürge'ninkapısıyineaçılmıştı.Harrymaşrapasınınüstündenbaktığındaazdahatıkanıyordu.

ProfesörMcGonagallveProfesörFlitwickbirkartaneleriserpintisiiçindebaragirmişlerdi. Az sonra arkalarından Hagrid de girdi. Misket limonu yeşili birmelonşapkaveinceçizgilibirpeleringiymişbiriylekonuşuyordu:SihirBakanıCorneliusFudge'la.

Ron ve Hermione hemen elleriyle Harry'nin başının üstüne bastırıp onutaburesinden indirerek masanın altına itmişlerdi. Üstünden kaymakbirasıdamlayanvesaklanmayaçalışanHarry,boşmaşrapasınıtutupöğretmenlerinveFudge'ınayaklarını izledi.Baradoğru ilerlediler,durdular, sonradadönüp tamonadoğruyürüdüler.

Tepesindebiryerde,Hermione,"Mobiliarbus!"diyefısıldadı.

Masalarının yanındakiNoel ağacı yerden birkaç santimhavalandı, yana doğrusüzüldüvehafifbirpatsesiylemasalarınıntamönüneiniponlarıgözdensakladı.AlttakisıkdallarınarasındanbakanHarry,tamyanlarındakimasadadörttakımsandalye bacağının hareket ettiğini gördü, sonra da yerlerine oturanöğretmenlerinveBakan'ınoflayıppuflamalarınıduydu.

Sonra parlak turkuvaz renkli, yüksek topuklu ayakkabılar giymiş bir çift ayakdahagördüvebirkadınsesiduydu.

"KüçükboySolungaçsuyu?"

"Benim"dediProfesörMcGonagall'ınsesi.

"İkilitreşekerliiçki?"

"Eyvallah,Rosmerta"dediHagrid.

"Vişneşurubuvesoda,buzluveşemsiyeli?"

"Mımm!"dediProfesörFlitwick,ağzınışapırdatarak.

"Ohaldefrenküzümüromusizin,BakanBey."

“Teşekkürler, Rosmerta'cığım" dedi Fudge'ın sesi. "Seni yeniden görmek çokgüzel.Sendebirtaneal,olurmu?Gelbizekatıl..."

"Çokteşekkürederim,BakanBey."

Harry ışıl ışıl topukların uzaklaşmasını, sonra da geri gelmesini izledi. Kalbigırtlağında rahatsız edici bir şekilde atıyordu.Niye bunun öğretmenler için deson hafta sonu olduğu aklına gelmemişti ki? Ve acaba orada ne kadaroturacaklardı?Geceokuladönecekse,gizliceBalyumruk'agirmek içinzamanaihtiyacıvardı...Hermione'ninbacağıyanıbaşındasinirleseğirdi.

"Ee,siziburalaragetirennedir,BakanBey?"dediRosmerta'nınsesi.

Fudge'ınkalınbedenininaltkısmı,kulakmisafirivarmıdiyekontrolediyormuşgibi sandalyesinde kıpırdandı. Sonra Fudge alçak sesle konuştu: "SiriusBlack'tenbaşkaneolabilir, hayatım?CadılarBayramı'ndaokuldaneolduğunuduymuşsundurherhalde."

"Birsöylentiduydum"diyeitirafettiMadamRosmerta.

"Bütünmeyhaneye anlattınmı,Hagrid?"dediProfesörMcGonagall, öfkeli bir

sesle.

"Black'in hâlâ buralarda olduğunu mu düşünüyorsunuz, Bakan Bey?" diyefısıldadıMadamRosmerta.

"Bundaneminim"dediFudgekısaca.

"RuhEmiciler'inmeyhanemi iki kez aradığını biliyormusunuz?" dediMadamRosmerta. Sesinde hafif bir kızgınlık vardı. "Bütün müşterilerimi korkutupkaçırdılar...işiçinhiçiyideğilbu,BakanBey."

"Rosmerta,hayatım,bendeonlarabayılmıyorum"dediFudgerahatsızbirsesle."Gereklibirtedbir...talihsizbirtedbir,amaneyapalım...Azöncebirkaçtanesinerastladım. Dumbledore'a çok öfkeliler - onları şatonun arazisinden içerisokmuyor."

"Benceiyiediyor"dediProfesörMcGonagallsertbirsesle."Odehşetyaratıklarortadagezinirkennasıldersverebilirizki?"

"Doğru!"diyeciklediufaktefekProfesörFlitwick.Ayaklarıyerdenonbeş-yirmisantimyukarıdasallanıyordu.

"Yine de" diye itiraz etti Fudge, "sizi çok daha kötü bir şeyden korumak içinburadalar...hepimizBlack'inneleryapabileceğinibiliyoruz..."

"Biliyor musunuz, hâlâ inanmakta güçlük çekiyorum" dedi Madam Rosmertadüşünceli bir sesle. "Karanlık yana geçenler arasında, Sirius Black en sonumacağım...yani,Hogwarts'taküçükbirçocukolduğuzamanlardanhatırlıyorumonu. O zaman bana büyüyünce ne olacağını söyleseniz, fazla içki içmişsinizderdim."

"Asıl önemli bölümünü bilmiyorsun, Rosmerta" dedi Fudge boğuk bir sesle."Yaptığıenkötüşeypekbilinmez."

"Enkötüsümü?"dediMadamRosmerta.Sesimerakla canlanmıştı. "Ozavallıinsanlarıöldürmektendahamıkötüdiyorsunuz?”

"Kesinlikleöylediyorum"dediFudge.

"Bunainanamam.Ondankötüneolabilirki?"

"OnuHogwarts'ta olduğu zamandan hatırladığını söylüyorsun,Rosmerta" diyemırıldandı Profesör McGonagall. "En iyi arkadaşı kimdi, onu da hatırlıyormusun?"

"Elbette"dediMadamRosmerta,hafifçegülerek."Onlarıhiçayrıgöremezdiniz,öyledeğilmi?Onlarıkaçkereburadaağırlamıştım-nasıldagüldürürlerdibeni.Tambirşovmençiftti,SiriusBlackveJamesPotter!"

Harrymaşrapasınıbüyükbirgürültüyleelindendüşürdü.Rononutekmeledi.

"Kesinlikle" dedi Profesör McGonagall. "Black ve Potter. Küçük çetelerininelebaşlarıydı. İkisi de çok parlaktı, tabii -hatta ender görülür derecedeparlaktılar-amaonlargibibaşbelalarıbirdahagelmemiştirherhalde."

"Bilemiyorum" dedi Hagrid gülerek. "Fred ve George Weasley onlara köksöktürebilir."

"Black ve Potter'ı kardeş sanabilirdiniz!" diye konuşmaya katıldı ProfesörFlitwick."Yapışıkikizler!"

"Elbette öyleydiler" dedi Fudge. "Potter bütün arkadaşlarından çok Black'egüvenirdi. Okulu bitirdikten sonra da bir şey değişmedi. James, Lily ileevlendiğinde, sağdıçları Black'ti. Sonra onu Harry'ye vaftiz babası yaptılar.Harry'nin bundan hiç haberi yok, tabii.Bu fikir onu nasılmahvederdi, tahminedersiniz."

"Black,Kim-Olduğunu-Bilirsin-Sen'e katıldığı içinmi?" diye fısıldadıMadamRosmerta.

"Ondandakötü,hayatım..."Fudgesesinineredeyseduyulmayacakkadaralçaltıpdevam etti. "Potter'ların, Kim-Olduğunu-Bilirsin-Sen'in peşlerinde olduğunubildiklerinden çoğu kişinin haberi yoktur. Kim-Olduğunu-Bilirsin-Sen'e karşıyorulmaksızın çalışan Dumbledore'un birkaç tane işe yarar casusu vardı.İçlerindenbirionabunuçıtlatmış,odaJames'leLily'yihemenuyarmıştı.Onlarasaklanmalarını tavsiye etti. Eh, tabii ki Kim-Olduğunu-Bilirsin-Sen'densaklanmak zordu. Dumbledore onlara en büyük şanslarının Fidelius Büyüsüolduğunusöyledi."

"Nasılbirbüyüo?"dediMadamRosmerta.Meraktansoluğukesilmişti.ProfesörFlitwickgırtlağınıtemizledi.

"Fevkaladekarmaşıkbirbüyü"dedicikcikbirsesle."Birsırrınyaşayantekbirkişinin içinebüyülübirşekildegizlenipmühürlenmesineyarıyor.Bilgi,seçilenkişinin, başka bir deyişle 'Sır Tutucu' nun içinde saklı kalıyor ve bulunmasıimkânsız hale geliyor - tabii ki Sır Tutucu onu açığa vurmayı seçmezse. SırTutucu konuşmayı reddettiği sürece, Kim-Olduğunu-Bilirsin-Sen, Lily veJames'in kaldığı köyü yıllarca karış karış arasa da bulamazdı, hatta burnunu

oturmaodalarınınpenceresinedayasabile!"

"DemekBlack,Potter'larınSırTutucusu'ydu"diyefısıldadıMadamRosmerta.

"Elbette" dedi Profesör McGonagall. "James Potter, Dumbledore'a, Black'inonların nerede olduğunu söylemektense ölmeyi tercih edeceğini, Black'inkendinin de saklanmayı planladığını söylemişti... yine de Dumbledore'unendişesi geçmedi. Potter'lara kendisinin Sır Tutucu olmayı teklif ettiğinihatırlıyorum."

"Black'tenşüpheleniyormuyduyani?"dediMadamRosmerta,soluğunututarak.

"Potter'lara yakın birinin Kim-Olduğunu-Bilirsin-Sen'i onların hareketlerindenhaberdar ettiğinden emindi" dedi Profesör McGonagall kasvetle. "Aslınabakarsan, bizim tarafımızdaki birinin ihanet edip karşı tarafa geçtiğinden veKim-Olduğunu-Bilirsin-Sen'e bir sürü bilgi aktardığından epeydirşüpheleniyordu."

"AmaJamesPotter,Black'ikullanmaktaısrarmıetti?"

"Etti" dedi Fudge, kederli bir sesle. "Sonra da, Fidelius Büyüsü yapıldıktanyalnızcabirhaftasonra..."

"Blackonlaraihanetmietti?"dediMadamRosmertasoluksuzhalde.

"Evet, ihanet etti.Black ikili ajan rolündenusanmıştı,Kim-Olduğunu-Bilirsin-Sen'e desteğini açık açık beyan etmeye hazırdı. Görünüşe bakılırsa bunuPotter'ların ölüm anına saklamış. Ama, hepimizin bildiği gibi, küçük HarryPotter'la karşılaşmak, Kim-Olduğunu-Bilirsin-Sen'in sonu oldu. Güçleri gitti,feci halde zayıfladı ve kaçtı. Bu da Black'i gerçekten çok kötü bir durumdabıraktı. Efendisi, tam da onun, yani Black'in, gerçek rengini gösterip bir hainolduğunuaçıkettiğindeyenilmişti.Kaçmaktanbaşkaşansıyoktu."

"Pis, iğrenç dönek!" dediHagrid.Bunu öyle yüksek sesle söylemişti ki, barınyarısısusmuştu.

"Şışt!"dediProfesörMcGonagall.

"Ona rastlamıştım!" diye gürledi Hagrid. "Bütün o insanları öldürmeden öncesonbengörmüşümdüronuherhalde!LilyveJamesöldürüldüktensonraHarry'yio evden kurtaran bendim!Harabenin içinden çektim aldım onu, zavallı küçükşey.Alnındakoccabir kesikvardı, annesi babası ölmüştü...Neoluyor, ouçanmotorununüstündeSiriusBlackgeliyor.Oradanearadığıhiçaklımagelmemişti.Onun,LilyveJamesPotter'ınSırTutucusuolduğunubilmiyordum.Haberlerde

Kim-Olduğunu-Bilirsin-Sen'in saldırısını duydu da yapabileceği bir şey varmıdiyebakmayageldisandım.Bembeyazkesilmişti, tir tir titriyordu.Pekibenneyaptım, biliyor musunuz? O HAİN KATİLİ TESELLİ ETTİM!" diye kükrediHagrid.

"Hagrid,lütfen!"dediProfesörMcGonagall."Sesinehâkimol!"

"Üzüldüğü şeyinLilyve JamesPotter olmadığını nebilecektimki?AsılKim-Olduğunu-Bilirsin-Sen'eönemverdiğini?Sonrabirdekalkıp,'Harry'yibanaver,Hagrid, ben onun vaftiz babasıyım, ona bakarım' diyor. Pöh! Ama benDumbledore'dan emir almıştım. Black'e olmaz dedim, Dumbledore, Harry'ninteyzesiyle eniştesinin evine götürülmesini söylemişti. Black karşı geldi, amasonundarazıoldu.MotorunualıpHarry'yiorayaonunlagötürmemiistedi.‘Artıkihtiyacımyok’dedi.

"O zaman işin içinde bir bit yeniği olduğunu çakmalıydım. O motoru çokseverdi, ne diye bana veriyordu ki?Niye artık ihtiyacı olmayacaktı? İşin aslı,motorun izini sürmek çok kolaydı.Dumbledore onunPotter'ların SırTutucusuolduğunu biliyordu. Black o gece tüymesi gerektiğini biliyordu, Bakanlık'ınbirkaçsaatiçindepeşinedüşeceğinidebiliyordu."

"Peki ya Harry'yi ona verseydim, ha? Her iddiasına varım, denizin ortasındamotordanfırlatıratardıonu.Eniyiarkadaşınınoğlu!AmabirbüyücüKaranlıkyana geçmeye görsün, artık hiçbir şeyin, hiç kimsenin önemi kalmıyor onuniçin..."

Hagrid'in öyküsünü uzun bir sessizlik izledi. Sonra Madam Rosmerta az çoktatminolmuşbirsesle,"Amaortadankaybolmayıbaşaramadı,değilmi?"dedi."SihirBakanlığıertesigünonuyakaladı!"

"Heyhat,keşkeöyleolsaydı,"dediFudgeacıacı.

"Onubulanbizdeğildik.KüçükPeterPettigrew'di,yinePotter'larındostlarındanbiri.ŞüphesizkederdençılgınadönmüşolanveBlack'inPotter'larınSırTutucusuolduğunubilenPettigrew,Black'inpeşinekendidüştü."

"Pettigrew...Hogwarts'ta onların peşinden ayrılmayan şu küçük, şişman çocukmu?"dediMadamRosmerta.

"Black ve Potter onun kahramanlarıydı, onlara tapıyordu" dedi ProfesörMcGonagall. "Yetenek açısından hiçbir zaman onların seviyesinde olmadı.Genellikle ona çok sert davranırdım. Tahmin edersiniz şimdi - şimdi nasılpişmanım..."Sesi,sankibirdenbaşınıüşütmüşgibiçıkıyordu.

"Yapma, Minerva" dedi Fudge nazikçe, "Pettigrew bir kahraman gibi öldü.Tanıklar -Muggle'lar, tabii ki, daha sonra anılarını sildik- bize Pettigrew'inBlack'i nasıl köşeye sıkıştırdığını anlattılar.Dediklerinegöre, ağlıyormuş. 'Lilyve James, Sirius! Nasıl yaparsın!' Sonra asasına hamle etmiş. Tabii ki Blackdahaçabukdavranmış.Pettigrew'iparamparçaetmiş..."

Profesör McGonagall burnunu sümkürüp boğuk bir sesle konuştu: "Aptalçocuk... sersem, çocuk... düellodahepumutsuzbir vakaydı... bu işiBakanlık'abırakmalıydı..."

"Söylüyorum, Black'e küçük Pettigrew'den önce ulaşmış olsam asayla falanuğraşmazdım, onun kollarını bacaklarını tek tek koparırdım" diye gürlediHagrid.

"Sennedenbahsettiğinibilmiyorsun,Hagrid"dedi

Fudge sertçe. "Sihirli Kanun Yürütme Timi'nden Keskin Nişancı Büyücülerdışında kimsenin, köşeye kıstırılmış bir Black'e karşı şansı olamazdı. Ben osırada Sihirli Afetler Dairesi Bakan Yardımcısı'ydım. Black bütün o insanlarıöldürdüktensonraolayyerineilkvaranlardanbiridebendim.Hiç-hiçbirzamanunutmayacağım.Bazenhâlârüyamdagörüyorum.Caddeninortasındabirkrater,öylederinki,alttakikanalizasyonuçatlatmış.Hertaraftacesetler.ÇığlıkçığlığaMuggle'lar. Ve orada durmuş, kahkahalarla gülen Black, önünde dePettigrew'denartakalanlar...kanlariçindebircüppevebirkaç-birkaçparça-"

Fudge'ınsesibirdenkesildi.Beşkişininburunçekmesesiduyuldu.

"İşte böyle, Rosmerta" dedi Fudge boğuk bir sesle. "Black, Sihirli KanunYürütme Devriyesi tarafından götürüldü ve Pettigrew Birinci Sınıf MerlinNişanı'nalayıkgörüldü.Sanırımbu,zavallıannesiiçinküçükdeolsabirteselliolmuştur.BlackozamandanberiAzkaban'daydı."

MadamRosmertaderinderiniçgeçirdi.

"Deliolduğudoğrumu,BakanBey?"

"Keşkeöylediyebilseydim"dediFudgeağırağır."Efendisininyenilgisininonabir süre için de olsa keçileri kaçırttığına kesinlikle inanıyorum. Pettigrew'i vebütünoMuggle'larıöldürmek,köşeyekıstırılmışveçaresizbiradamınyapacağıbir şeydi - zalimce... anlamsız.AmaBlack'iAzkaban'ı son teftişimde gördüm.Biliyorsun,oradakiçoğututsakkaranlıktaoturupkendikendinemırıldanırdurur,akılları başlarında değildir... ama Black'in ne kadar normal durduğunugördüğümde şok geçirmiştim. Benimle oldukça mantıklı konuştu. Sinir

bozucuydu. Görseniz, sadece sıkıldı sanırdınız - büyük bir soğukkanlılıklagazetemibitiripbitirmediğimisordu,bulmacaçözmeyiözlediğinisöyledi.Evet,Ruh Emiciler'in onun üzerinde ne kadar az etkisi olduğunu gördüğümdeafalladım - üstelik orada en sıkı korunanlardanbiriydi.GecegündüzkapısınınönündeRuhEmicilervardı."

"Peki sizce niçin kaçmış olabilir?" dedi Madam Rosmerta. "Aman Tanrım,Bakan Bey, yeniden Kim-Olduğunu-Bilirsin-Sen'e katılmaya çalışmıyordur,değilmi?"

"Sanırım -şey- sonuçta yapmak istediği bu" dedi Fudge kaçamak bir cevapla."AmaBlack'ibundançokönceyakalamayıumuyoruz.Yanişimdi,tekbaşınavedostsuzbirKim-Olduğunu-Bilirsin-Senbaşkabirşey...Amaensadıkhizmetkârıgeridönerse,nekadarçabuktoparlanacağınıdüşünmekbileiçimiürpertiyor..."

Tahtayadeğenbircamsesigeldi,biribardağınımasanınüstünekoymuştu.

"Biliyormusun,Cornelius,eğerMüdür'leyemekyiyeceksen,şatoyadönsekiyiolur"dediProfesörMcGonagall.

Harry'nin önündeki ayak çiftleri bir kez daha birer birer sahiplerinin ağırlığınıyüklendi; pelerin etekleri yenidengöründüveMadamRosmerta'nınparıldayantopuklarıbarınarkasındakayboldu.ÜçSüpürge'ninkapısıtekraraçıldı,yinebirkarserpintisiolduveöğretmenlergözdenkayboldu.

"Harry?"

Ron ve Hermione'nin yüzleri masanın altında gözüktü. İkisi de ne diyeceğinibilemezhaldeonabakıyordu.

ONBİRİNCİBÖLÜM:ATEŞOKU

Harry'nin, nasıl olup da gerisingeri Balyumruk kilerine girmeyi başardığı,tüneldengeçtiğiveşatoyadöndüğühakkındaçokbelirginbirfikriyoktu.Bütünbildiği, dönüş yolculuğunun hemen hemen hiç vakit almamış olduğuydu. Neyaptığının da pek farkına varmamıştı, çünkü az önce duyduğu konuşmayüzündenbaşıhâlâzonkluyordu.

Niye kimse ona söylememişti? Dumbledore, Hagrid, Mr. Weasley, CorneliusFudge...NedenhiçkimseHarry'ninannesiylebabasının,eniyiarkadaşlarıonlaraihanetettiğiiçinöldüğünüsöylememişti?

Ron ve Hermione akşam yemeği boyunca Harry'yi tedirgin tedirgin izlediler,ama kulak misafiri oldukları konu hakkında konuşmaya cesaret edemediler,çünküPercyyakınlarındaoturuyordu.KalabalıkOrtakSalon'açıktıklarızamanda,sömestrsonugeldidiyebirneşekrizigeçirenFredveGeorge'unbeş-altıtaneTezekbombasıatmışolduğunugördüler.FredveGeorge'un,Hogsmeade'eulaşıpulaşmadığınısormalarınıistemeyenHarry,sessizsedasızboşyatakhaneyeçıktı.Dosdoğruyatağınınbaşucundakikomodinegitti.Kitaplarınıkenara itti, aradığışeyi çabucak buldu - Hagrid'in ona iki yıl önce verdiği, annesiyle babasınınbüyücüportreleriyledoluderikaplıfotoğrafalbümü.Yatağınaoturdu,perdelerietrafınaçektivesayfalarıçevirerekaramayakoyuldu,taki...

Annesiylebabasınındüğüngünündenbirresmegelincedurdu.İştebabasıorada,gülümseyerek ona el sallıyordu, Harry'ye miras bıraktığı hizaya gelmez siyahsaçları dört bir yana dağılmıştı. İşte annesi, mutlulukla ışıldayarak, babasınınkolunagirmişti.Veişte...buoolmalıydı.Sağdıçları...Harrydahaönceonahiçdikkatetmemişti.

Aynıkişiolduğunubilmese,bueskifotoğraftakininBlackolduğunuaslatahminetmezdi. Yüzü çökmüş ya da mum gibi olmaktan çok uzaktı, yakışıklıydı,gülüyordu. Bu fotoğraf çekildiğindeVoldemort için çalışmaya başlamışmıydıacaba? Yanındaki iki kişinin ölümlerini mi planlıyordu? Azkaban'da onutanınmazhalegetirecekonikiyılgeçireceğininfarkındamıydı?

AmaRuhEmicileronuetkilemiyor, diyedüşündüHarry, yakışıklı, gülenyüzebakarak.Onlarçokyakınageldiklerindeanneminçığlıkattığınıduymakzorundadeğil.

Harryalbümüçarpıpkapattı,uzandıveyenidenkomodininekoydu.Cüppesiylegözlüğünü çıkarıp yatağa girdi. Bu arada perdeleri de onu gözden saklayacakşekildeayarladı.

Yatakhanekapısıaçıldı.

Ron,endişelibirsesle,"Harry?"dedi.

Ama Harry hiç kıpırdamadan yatarak, uyuyormuş gibi yaptı. Ron'un çıktığınıduyduvedönüpsırtüstüuzandı.Gözlerifaltaşıgibiaçıktı.

Dahaönceaslabilmediğitürdenbirnefret,Harry'niniçinezehirgibidoluyordu.Sanki albümdeki resimgözlerininüstüneyapıştırılmışgibi,Black'inkaranlığıniçinden ona güldüğünü görebiliyordu. Biri ona film oynatıyormuş gibi, SirrusBlack'inPeterPettigrew'i(NevilleLongbottom'abenziyordu)uçurupbinparçayaayırmasını izledi. Birinin alçak sesle, heyecanlı heyecanlı mırıldandığınıduyabiliyordu(oysaBlack'insesininneyebenzediğikonusundaenufakbirfikriyoktu)."Tamam,Lord'um...Potter'larbeniSırTutucularıyaptı..."Sonrabirsesdaha geldi, gülen tiz bir ses, Ruh Emiciler yakınına geldiklerinde Harry'ninkafasındaduyduğuses...

"Harry,sen-berbatgörünüyorsun."

Harry, gün ağarana kadar uyumamıştı. Uyandığında yatakhaneyi boş bulmuş,giyinmiş ve dönen merdivenlerden aşağı inmişti. Ortak Salon, yediği “nanelikurbağa”dan dolayı karnını ovalayanRon ve ev ödevlerini üçmasaya yaymışHermionedışındaboştu.

"Herkesnerede?"diyesorduHarry.

"Gittiler! Tatilin ilk günü, unuttun mu?" dedi Ron. Bir yandan da Harry'yidikkatlesüzüyordu."Öğleyemeğivaktigeldinerdeyse,bendebirdakikasonragelipseniuyandıracaktım."

Harry ateşin yanındaki bir iskemleye çöktü. Dışarıda hâlâ kar yağıyordu.Crookshankskocaman,sarıturuncubirhalıgibişömineninönüneyayılmıştı.

Hermione kaygıyla onun yüzüne bakarak, "Gerçekten de iyi görünmüyorsun,biliyormusun?"dedi.

"İyiyim"dediHarry.

Hermione, Ron'la bakışarak, "Harry, dinle" dedi, "dün duyduklarımız senisahidenüzmüşolmalı.Amaaptalcabirşeyyapmayakalkışmamangerek."

"Negibi?"dediHarry.

"Black'inardınadüşmekgibi"dediRonsertsert.

Harry o uyurken ikisinin bu konuşmayı prova ettiklerini anlamıştı. Bir şeydemedi.

"Yapmayacaksın,değilmi,Harry?"dediHermione.

Ron,"ÇünküBlackiçinölmeyedeğmez"dedi.

Harryonlarabaktı.Hiçbirşeyanlamıyorgibiydiler.

"Bir Ruh Emici yanına her yaklaştığında ne görüp duyduğumu biliyormusunuz?" dedi. Tedirgin olan Ron ve Hermione başlarını hayır anlamındasalladılar."AnneminçığlıkattığınıveVoldemort'ayalvardığınıduyuyorum.Eğersizdeölümüneşiğindekiannenizinböyleçığlıkattığınıduysanız,bunuhemenunutmazdınız. Eğer dostu olduğu sanılan birinin ona ihanet ettiğini veVoldemort'upeşinetaktığınıöğrenmişolsanız..."

"Yapabileceğin hiçbir şey yok!" dedi Hermione, sarsılmış, görünüyordu. "RuhEmicilerBlack'iyakalayacakveAzkaban'agerigötürecek-belasınıbulacak!"

"Fudge'ın ne dediğini duydunuz. Black, Azkaban'dan normal insanlarınetkilendiği gibi etkilenmiyor. Azkaban'da kalmak onun için diğerleri kadarbüyükbircezadeğil."

Çok gergin görünen Ron, "Ne diyorsun yani?" diye sordu. "Sen - Black'iöldürmekfalanmıistiyorsun?"

Hermione paniğe kapılarak, "Aptallık etme" dedi. "Harry kimseyi öldürmekistemiyor.Değilmi,Harry?"

Harryyinecevapvermedi.Neyapmakistediğinibilmiyordu.Tekbildiği,Blacközgür dolaşırken kendisinin hiçbir şey yapmadan durması fikrine tahammüledemediğiydi.

Birden, "Malfoy biliyor" dedi. "Bana İksir dersinde ne dediğini hatırlıyormusunuz?'Benolsamonukendimyakalardım...İntikamisterdim.'"

Ronöfkeyle,"BizimlafımızadeğildeMalfoy'unkinemikulakvereceksinyani?"dedi. "Dinle... Black onunla işini bitirdikten sonra Pettigrew'in annesine negönderdiler,biliyormusun?Babambanasöylemişti-BirinciSınıfMerlinNişanıve bir kutuda Pettigrew’in parmağı. Ondan bulabildikleri en büyük parça buolmuş.Blackdelininbiri,Harryvetehlikeli-"

Harry, ona kulak asmadan, "Malfoy'a babası söylemiş olmalı" dedi. "O,Voldemort'unyakınçevresindendi."

Ron,"Kim-Olduğunu-Bilirsin-Sende,tamammı?"diyelafınıkestikızgınlıkla.

"Demekki,Malfoy'lar,Black'inVoldemortadınaçalıştığınıbiliyorlardı."

"Ve Malfoy da senin tıpkı Pettigrew gibi binlerce parçaya ayrılmana bayılır!Anlasana şunu,Malfoy sadece, o sana karşıQuidditch oynamadan önce seninkendiniöldürtmeniistiyor."

"Harry, lütfen" dedi Hermione, şimdi gözlerinde yaşlar parıldıyordu. "lütfen,aklını başına topla. Black korkunç, korkunç bir şey yaptı, ama ken-kendinitehlikeye atma. Black'in istediği de bu... Ah, Harry, onun ardına düşersenBlack'inekmeğineyağsürersin.Annenlebabansanazarargelmesiniistemezdi,değilmi?Black'inardınadüşmeniaslaistemezlerdi!"

"Black'in sayesinde, ne istediklerini asla bilemeyeceğim" dedi Harry ters ters."Onlarlahiçkonuşmadımben."

Bir sessizlik oldu. Crookshanks rahat rahat gerindi, pençelerini büktü. Ron'uncebititredi.

"Bak" dedi Ron, konuyu değiştirmeye çalıştığı belliydi, "tatildeyiz! Noel'e azkaldı!Hadi-hadigidipHagrid'igörelim.Nevakittironuziyaretetmiyoruz!"

"Hayır!"dediHermionehemen."Harry'ninşatodanayrılmamasıgerekiyor,Ron-"

Harry yerinde doğruldu. "Evet, gidelim" dedi. "Ben de ona, annemle babamhakkında her şeyi anlattığı halde nasıl olup da Black'ten hiç söz etmediğinisorarım!"

AnlaşılanRonbunuSiriusBlackgündemdekalmasındiyeteklifetmiştiaslında.

Telaşla, "Ya da satranç oynarız" dedi, "Ya da Tükürenbilye. Percy bir takımbırakmıştı."

"Hayır,Hagrid'iziyaretedelim'dediHarrykararlıbirşekilde.

Yatakhaneden pelerinlerini aldılar ve portre deliğinden geçtiler ("Kalkın dadövüşün,siziödlekköpekler!"),boşşatodayürüdülervemeşeönkapıdandışarıçıktılar.

Çimenlikten yavaş yavaş geçtiler. Ayakları parlak, tozumsu karın içinde sığ

çukurlar oluşturuyordu.Çoraplarıyla pelerinlerinin eteği ıslandı, buzgibi oldu.Yasak Orman sanki büyülüymüş gibi duruyordu, her ağaç gümüşe bulanmışgibiydi.Hagrid'inkulübesidekremalıpastayabenziyordu.

Ronkapıyavurdu,amacevapalamadı.

Pelerininin altında tir tir titreyenHermione, "Dışarıda değildir herhalde, değilmi?"dedi.

Ronkulağınıkapıyadayadı.

"Garipbirsesvar"dedi."Dinlesenize-Fangmibu?"

Harry ve Hemnione de kulaklarını kapıya yapıştırdılar. Kulübenin içindenboğuk,aralıklıiniltilergeliyordu.

Rontedirgintedirgin,"Gidipbiriniçağırsakmıdersiniz?"diyesordu.

"Hagrid!"diyeseslendiHarry,kapıyavurarak."Hagrid,içeridemisin?"

Ağırayaksesleriduyuldu,sonrakapıgıcırdayarakaçıldı.Hagridkıpkırmızı,şişgözlerle orada duruyordu. Deri yeleğinin önüne gözlerinden sel gibi yaşakıyordu.

"Duymuşsunuz!"diyeböğürdüvekendiniHarry'ninboynunaattı.

Doğrusu,Hagridnormalbir insanın iki katı büyüklükteolduğu için, buhiçdekomikbirşeydeğildi.Harry,tamHagrid'inağırlığıaltındaezilecekken,RonveHermione tarafından kurtarıldı. İkisi Hagrid'i birer kolunun altından tutarakkaldırdılar,Harry'nindeyardımıylayenidenkulübeye soktular.Hagrid,onlarınkendisini bir iskemleye oturtmasına izin verdi ve masanın üstüne yığılarakkendini koyverip ağlamaya koyuldu. Yüzü, arapsaçı gibi sakalının içinedamlayanyaşlarlaparıldıyordu.

DonakalanHermione,"Hagrid,neleroluyor?"diyesordu.

Harry'ningözüne,masanınüstündeduranresmigörünüşlübirmektupçarptı.

"Bune,Hagrid?"

Hagrid'inhıçkırıkları ikimisli arttı, amamektubuHarry'yedoğru iteledi.Odaalıpyükseksesleokudu:

SayınMr.Hagrid,

Sınıfınızdaki bir öğrenciye bir hipogrifinsaldırmasıyla ilgili soruşturmamıza ek olarakbildirmek isteriz ki,ProfesörDumbledore'unmüessifkazada sizin hiçbir sorumluluk taşımadığınızyolundakiteminatınıkabulettik.

Ron,Hagrid'in omzuna bir şaplak atarak, "Eh, tamam öyleyse, Hagrid!" dedi.AmaHagridhıçkırmayısürdürdüvedevasaellerindenbirinisallayarak,Harry'yidevametmeyedavetetti.

Ancak,sözügeçenhipogrife ilişkinkaygılarımızıdilegetirmek zorundayız. Mr. Lucius Malfoy'un resmişikâyetinigözönünealmayakararverdik.Buyüzdende bu konu, Tehlikeli Yaratıkların İtlafı Komitesinegötürülecektir. 20 Nisan'da Komite'nin Londra’dakibürosunda yapılacak olan duruşmada sizin vehipogrifinizin de hazır bulunmanızı rica ederiz. Buarada, hipogrifin bağlı tutulması ve tecrit edilmesigerekmektedir.

Dostanesaygılarımızla...

Yazınınaltındadayönetimkuruluüyelerininbirlistesivardı.

"Ah"dediRon."AmasenŞahgaga'nınkötübirhipogrifolmadığınısöylemiştin,Hagrid.Eminimkisorunçıkmadan-"

Hagrid, "Siz o Tehlikeli Yaratıkların İtlafı Komitesi'ndeki dinozorlarıbilmiyorsunuz!" dedi tıkanırcasına. Gözlerini koluna sildi. "Onlar ilginçyaratıklaragıcıktırbirkere!"

Hagrid'in kulübesinin köşesinden aniden yükselen bir ses, Harry, Ron ve

Hermione'nin oldukları yerde hızla dönmelerine yol açtı. Hipogrif Şahgaga,köşedeuzanmış,kanlıbirşeyigeveliyordu.

Hagrid heyecandan güçlükle konuşarak, "Onu dışarıda karın altında bağlıbırakamazdım!"dedi."Tekbaşına!Noel'de!"

Harry, Ron ve Hermione bakıştılar. Hagrid'in "ilginç yaratıklar", diğerinsanlarınsa "korkutucu canavarlar" dediği şeylere hiçbir zaman onunla aynıgözlebakmamışlardı.Öteyandan,Şahgagadapeköyle zararlı görünmüyordu.HattaHagrid'instandardınagörebasbayağışirinsayılırdı.

"Sağlambirsavunmahazırlamangerek,Hagrid"dediHermione.OturduveeliniHagrid'inmuazzambüyüklükteki koluna koydu. "EminimŞahgaga'nın güvenliolduğunukanıtlayabilirsin."

"Hiç fark etmez!" dedi Hagrid hıçkırarak. "O İtlaf Şeytanları, hepsi LuciusMalfoy'unbirsözünebakıyor!Ondankorkuyorlar!Veeğerdavayıkaybedersem,Şahgaga-"

Hagrid parmaklarını gırtlak kesermiş gibi boğazından geçirdi, sonra büyük birhüngürtükoparıpöneatıldı,yüzünükollarınagömdü.

"PekiyaDumbledore?"dediHarry.

"Benimiçingerekendenfazlasınıyaptızaten"diyeinlediHagrid."Hembaşındayeterincedertvar.ORuhEmiciler'işatodanuzaktutmayaçalışıyor,SiriusBlackdesinsisinsiortalardageziniyor."

Ron ve Hermione çabucak Harry'ye baktılar. Ona Black hakkındaki gerçeğianlatmadığı için Hagrid'i azarlamaya başlamasını bekliyor gibiydiler. AmaHarry'nin bunu yapmaya içi elvermedi, Hagrid böylesine perişan vekorkmuşken,olmazdı.

"Dinle, Hagrid" dedi. "Vazgeçemezsin. Hermione haklı, senin sadece iyi birsavunmayaihtiyacınvar.Bizitanıkolarakçağırabilirsin-"

Hermione düşünceli düşünceli, "Ben hipogrif tacizine ilişkin bir şeylerokuduğumdaneminim,"dedi.

"Hipogrif kurtulmuştu. Senin için ararım,Hagrid. Tam olarak neyin nesiymiş,görürüz."

Hagrid daha da yüksek sesle ulumaya koyuldu. Harry ve Hermione, onlarayardımetsindiyeRon'abaktılar.

"Şey-çayyapayımmı?"dediRon.

Harryhayretleonabaktı.

Ron omuzlarını silkerek, "Birisi üzüldü mü annem hep öyle yapar" diyemırıldandı.

Nihayet,başkabir sürüyardımvaadindebulunulup,önünedumanları tütenbirçay kupası koyulduktan sonra,Hagrid burnunumasa örtüsü büyüklüğünde birmendile sildi. "Haklısınız" dedi. "Darmadağın olmayı kaldıracak halim yok.Kendimitoparlamalıyım..."

ZağarFangürkekürkekmasanınaltındançıktıvebaşınıHagrid'indizinedayadı.

Hagrid, bir eliyle Fang'i okşayıp öbürüyle yüzünü silerek, "Son günlerdekendimde değildim" dedi. "Şahgaga için üzülüyordum, kimse de derslerimisevmiyor."

Hermionehemen,"Bizseviyoruz!"diyeyalanattı.

"Evet, harika!" dedi Ron,masanın altında parmaklarını çapraz tutarak. "Şey -Pıtırkurtlarnasıl?"

"Öldüler"dediHagridkederle."Fazlayeşilsalatadan."

"Ah,hayır!"dediRon.Ağzıkulaklarınadoğruhareketlenmeyebaşlamıştı.

"O Ruh Emiciler falan da acayip sinirimi bozuyor, ha" dedi Hagrid, ani birtitreyişle. "Ne zaman Üç Süpürge'de bir şey içmek istesem, önlerindengeçiyorum.Azkaban'ageridönmüşgibi."

Sustu,çayınıyudumladı.Harry,RonveHermionesolukalmadanonugözlediler.Hagrid'in Azkaban'da kısa süreli kalışı hakkında daha önce konuştuğunu hiçduymamışlardı.BirazsonraHermioneçekinerek,"Oradakalmakkorkunçbirşeymi,Hagrid?"diyesordu.

Hagrid alçak sesle, "Bilemezsiniz" dedi. "Öyle yer görmedim hayatımda.Deliriyorum sandım. Hep kafamdaki korkunç şeyleri hatırlayıp durdum...Hogwarts'tanatıldığımgün...babamınöldüğügün...Norbert'ıbıraktığımgün..."

Gözleri yaşlarla doldu. Norbert, Hagrid'in bir vakitler iskambilde kazandığıbebekejderhaydı.

"Bir süre sonra kim olduğunu da hatırlamıyorsun. Ve yaşamanın anlamıkalmıyor. Ben hep uykumda ölsem diye ümit ederdim... Beni bıraktıklarında

yenidendoğmuşgibiydim,herşeydalgalarhalinde,selgibigerigeldi,dünyanıneniyiduygusuydu.GerçiRuhEmicilerbenibırakmakistememiştiya..."

"Amamasumdun!"dediHermione.

Hagridbirhıhsesiçıkarttı.

"Onlar için önemi var mı sanıyorsun? Umurlarında değil. Orada kendileriylebirlikte sıkışıp kalmış iki yüz insan oldukça kim suçluymuş, kim değilmişaldırmazlar.Birileriolsunki,bütünmutluluklarınıçekipalsınlar,sülükgibi."

Hagridbiransuskunkaldı,gözleriniçayınadikti.Sonraalçaksesle,"Şahgaga'yıbıraksam,gitsededim..."dedi."Uçsungitsindiyeuğraştım...Amabirhipogrifesaklanması gerektiğini nasıl anlatırsın? Hem ben - ben yasaya karşı gelmeyekorkuyorum..." Onlara baktı, yine yüzünden aşağı yaşlar süzüldü. "Bir dahaAzkaban'agitmekistemiyorum,asla."

Hagrid'e gidişleri hiç eğlenceli olmasa bile yine de Ron ve Hermione'ninumduklarıetkiyiyaratmıştı.Harry,Black'iunutmayaunutmamıştıama,TehlikeliYaratıklarınİtlafıKomitesi'nekarşıdavasındaHagrid'eyardımcıolmakistiyorsa,kafasınıdahepintikamatakamazdı.Ertesigüno,RonveHermionekütüphaneyegittiler.Şahgaga içinbir savunmahazırlamalarınayardımcıolabilecekkitaplarıyüklenip boşOrtak Salon'a döndüler.Üçü gürül gürül yanan ateşin karşısındaoturup, ünlü saldırgan hayvan davalarına ilişkin tozlu ciltlerin sayfalarını ağırağır çevirdiler. Davaya uygun bir şeye rastladıklarında da birbirleriylekonuşuyorlardı.

"Burdabir şeyvar... 1722'debir davavarmış... amahipogrifmahkûmolmuş -öff,onayaptıklarınabakın,iğrenç..."

"Bunun yararı olabilir, bakın - 1296'da birmantikor birine saldırmış, onlar damantikorubırakmışlar-yo-hayır,yanınagitmeyekimsecesaretedemiyormuşdaondan..."

Bu arada şatonun geri kalan bölümlerinde her zamanki görkemli Noelsüslemeleri hazırlanmıştı. Hem de onların keyfini çıkaracak öğrenci pekolmadığı halde. Koridorlara çobanpüskülü ve ökseotundan kalın şeritlerasılmıştı, her zırhın içinde esrarengiz ışıklar yanıyordu ve Büyük Salon herzamankigibi,altınyıldızlarıylaparıldayanonikiNoelağacıyladolmuştu.Güçlüve leziz bir yiyecek kokusu koridorları sarmıştı. Noel'den bir önceki akşamdaise,bukokuöylebaskınbirhalalmıştıki,ScabbersbileRon'uncebiningüvenliortamındanburnunudışarıuzatıpumutlahavayıkokladı.

NoelsabahıHarry,Ron'unonayastığınıatmasıylauyandı.

"Heyhey!Hediyeler!"

Harry uzanıp gözlüğünü aldı, taktı. Yarı karanlıkta, ufak bir hediye yığınınınbelirdiğiyatağınınayakucunagözlerinikısarakbaktı.Ronkendihediyelerininpaketleriniaçmayabaşlamıştıbile.

"Annemdenbirkazakdaha...yineaçıkkahverengi...Bakbakalım,senindevarmı?"

Vardı.Mrs.Weasley ona, önüneGryffindor Aslanı işlenmiş kırmızı bir kazakgöndermişti. Ayrıca, on iki tane de evde pişmiş elmalı üzümlü tart, bir Noelpastasıvebirkutufındıklıtatlı.Harrybütünbunlarıkenaraçekerken,altlarındaduranuzun,incebirpaketgördü.

"O da ne?" dedi Ron, elinde paketinden yeni çıkmış bir çift açık kahverengiçoraplauzanıpbakarak.

"Bilmem..."

Harry paketi parçalarcasına açtı ve görkemli, pırıl pırıl bir süpürge yatakörtüsünün üstüne yuvarlanınca şaşkınlıkla içini çekti. Ron çoraplarını elindendüşürdü,dahayakındanbakmakiçinyatağındanzıplayıpkalktı.

Boğukbirsesle,"İnanamıyorum"dedi.

BirAteşoku'ydu,Harry'ninhergünDiagonYolu'ndagörmeyegittiği,rüyalarınınsüpürgesinin tıpkısı. Eline alırken sapı ışıldıyordu. Onun titreştiğini hissedenHarry elinden bıraktı; süpürge, destek gerektirmeden havada asılı kaldı, tamonun binmesine uygun yükseklikteydi. Gözleri sapın tepesindeki altın kayıtnumarasından kuyruğu oluşturan son derece düzgün, aerodinamik huş ağacıdallarınakadaruzandı.

Ronsaygılıbirsesle,"Bunusanakimgönderdi?"diyesordu.

"Bakbakalımbirkartvarmı?"dediHarry.

Ron,Ateşoku'nunambalajkâğıdınıparçalarcasınakarıştırdı.

"Hiçbirşeyyok!Vaycanına,kimseniniçinbukadarparaharcar?"

"Eh"dedi,fenahaldeşaşırmışHarry."BahsegirerimkiDursley'lerdeğildir."

Ateşoku'nunetrafındadolanıphergörkemlisantiminiiçinesindirenRon,"BahsegirerimDumbledore'dur" dedi. "Görünmezlik pelerinini de sana isimsiz olarak

göndermişti."

"Amaobabamındı.Dumbledoresadecebabamaaitolanbirşeyibanaveriyordu.Benim için yüzlerce Galleon harcayamaz. Öğrencilere böyle şeyler vermeyisürdüremez."

"İştebununiçindekendisiningönderdiğinisöylemiyor!"dediRon."Malfoygibipislikler,senikayırıyordemesindiye.Hey,Harry-"Ronkeyiflibirkahkahaattı,"Malfoy!Helesenibununüstündegörsün!Gıcıkolacak!Buvarya,uluslararasıstandartlarauygunbirsüpürge!"

Harry,bireliniAteşoku'nunüstündegezdirerek,"Bunainanamıyorum"dedi.BuaradaRon,Harry'nin yatağına çökmüş,Malfoy'u düşünerek gülmekten yerlereyuvarlanıyordu."Kim-?"

"Biliyorum" dedi Ron, kendine hâkim olarak. "Kim olabileceğini biliyorum -Lupin!"

"Ne?" dedi Harry, şimdi de o gülmeye başlamıştı. "Lupin mi? Bak, onun bukadaraltınıolsaydı,kendineyenicüppealırdı."

"İyi de, seni seviyor" dedi Ron. "Ve senin Nimbus'un parçalandığında buradadeğildi. Sonradan duymuş olabilir, Diagon Yolu'nu ziyaret edip sana bunualmayakararvermiştirbelki-"

"Buradadeğilmiydi,nedemekistiyorsun?"dediHarry."Benomaçtaoynarkenhastaydı."

"Eh,hastanekanadındadeğildiama.Benoradaydım,Snape'incezasıyüzündenyataklazımlıklarınıtemizliyordum,unuttunmu?"

Harryonabakıpkaşlarınıçattı.

"Lupin'inböylebirşeyialacakparasıolduğunainanamıyorum."

"Sizikinizneyegülüyorsunuz?"

Hermione o sırada içeri girmişti, sırtında sabahlığı vardı ve boynuna kurdelebağlanmış,peksomurtkangörünenCrookshanks'ikucağındataşıyordu.

"Onu buraya getirme!" dediRon.Hemen yatağının derinliklerinden Scabbers'ıkaptı, pijamasının cebine yerleştirdi. Ama Hermione onu dinlemiyordu.Crookshanks'i Seamus'ın boş yatağına bırakmış, ağzı açık, Ateşoku'nabakıyordu.

"Ah,Harry!Kimgönderdibunusana?"

"Hiçbirfikrimyok"dediHarry."İçindekartfalanyoktu."

HayretkiHermioneneheyecanlanmışnedemeraklanmıştı.Tersine,yüzüasıldıvedudağınıısırdı.

"Sanadaneleroluyor?"dediRon.

Hermioneyavaşyavaş, "Bilmiyorum"dedi. "Amabirazgarip, değilmi?Yani,bununiyibirsüpürgeolmasıgerekiyor,değilmi?

Ronkızgınkızgınöfçekti.

"Bu,dünyanıneniyisüpürgesi,Hermione"dedi.

"Öyleyseçokdapahalıolmalı..."

Ronmutlulukla, "HerhaldeSlytherin'inbütün süpürgelerinin toplamındandahapahalıdır"dedi.

"Peki... Harry'ye bunca pahalı bir şeyi kim gönderir, hem de adını bilevermeden?"dediHermione.

"Kimene?"dediRonsabırsızlanarak."Baksana,Harry,birdeneyebilirmiyim?Ha,deneyebilirmiyim?"

"Benceosüpürgeyeşimdilikkimsebinmemeli!"dediHermionetizbirsesle.

HarryveRononabaktılar.

"Harryonunlaneyapsınpeki?"dediRon."Yerlerimisüpürsün?"

Ama daha Hermione cevap veremeden, Crookshanks, Seamus'ın yatağındandosdoğruRon'ungöğsünefırladı.

"ÇIKAR - ŞUNU - BURDAN!" diye böğürdü Ron. Crookshanks'in tırnaklarıpijamasını parçalarken, Scabbers da omzundan çılgınca kaçmaya çalışıyordu.Ron,Scabbers'ıkuyruğundanyakaladıveCrookshanks'ebirtekmesavurdu,amaisabet ettiremedi. Ayağı Harry'nin yatağının ucundaki sandığa çarptı, onudevirdi.Ronacıylauluyarakoracıktazıplamayakoyuldu.

Birden Crookshanks'in tüyleri dikildi. Odayı tiz, tenekemsi bir ıslık sesidolduruyordu. Cep Sinsioskopu, Vernon Enişte'nin eski çoraplarındankurtulmuştu,yerdedeligibidönüyorveışılışılyanıyordu.

"Bunuunutmuştum!"dediHarry,eğilipSinsioskop'uyerdenalarak."Mümkünse

oçoraplarıhiçgiymem..."

Sinsioskop avcunda dönüyor ve ıslık çalıyordu. Crookshanks de ona tıslayıptükürüyordu.

"O kediyi burdan götürsen iyi olur, Hermione" dedi, küplere binmiş Ron.Harry'nin yatağına oturmuş ayak başparmağını ovuyordu. "Şunu susturamazmısın?"dediHarry'yede.Hermioneodadanhızlaçıkarken,CrookshanksdesarıgözlerihâlâRon'adikili,hainhainbakıyordu.

Harry, Sinsioskop'u yeniden çorapların içine yerleştirip sandığının içine attı.Şimdi sadece Ron'un acı ve öfke iniltileri duyuluyordu. Scabbers, Ron'unellerinde büzülmüştü. Harry onun Ron'un cebinden çıktığını son göreli epeyolmuştu.Vaktiyle çok şişmanolanScabbers'ın şimdi çok zayıfladığını görmekonuşaşırttı,hiçdehoşunagitmedi.Anlaşılantüylerideyeryerdökülmüştü.

"İyigörünmüyor,değilmi?"dediHarry.

"Stresten!" dedi Ron. "O aptal, koca tüy torbası onu kendi haline bıraksaiyileşir!"

Harryise,SihirliHayvanevi'ndekikadının,farelerinüçyılyaşadığınısöyleyişinihatırladı. Scabbers şimdiye kadar hiç ortaya koymadığı güçlere sahip değilse,ömrünün sonuna geliyor demektir, diye düşünmekten kendini alıkoyamadı.Ron'un sık sık onun sıkıcı ve yararsız olduğundan yakınmasına rağmen,Scabbersölürseperişanolacağınıdadüşündü.

O sabah Gryffindor Ortak Salonu'nda Noel ruhunun hayli zayıf olduğusöylenebilirdi.Hermione,Crookshanks'iyatakhaneyekapatmıştı,amaonatekmeattığıiçinRon'adafenahaldekızmıştı.RonisehâlâCrookshanks'inScabbers'ıyeme yolundaki son çabasına ateş püskürüyordu. Harry onları birbiriylebarıştırmayaçalışmaktanvazgeçtivekendini,OrtakSalon'agetirdiğiAteşoku'nuincelemeye verdi. Nedense bu daHermione'yi aynı derecede kızdırdı. Bir şeydemedi, ama sanki o da kedisini eleştirmiş gibi, süpürgeye karanlık bakışlaratıyordu.

Öğle yemeğinde Büyük Salon'a gittiler. Bina masaları yine duvarların önüneçekilmişti. Salonun ortasında on iki kişilik tek bir masa duruyordu.ProfesörlerdenDumbledore,McGonagall, Snape, Sprout ve Flitwick oradaydı.Her zamankikahverengi ceketini çıkarmış, çokeskivebirazcıkküflügörünenbirfrakgiymişolanhademeFilchdeoradaydı.Masadasadeceüçöğrencivardı:sonderecetedirgingörünenikibirincisınıföğrencisiveasıksuratlıbirSlytherin

beşincisınıföğrencisi.

Harry, Ron ve Hermione masaya yaklaşırken, Dumbledore, "Mutlu Noeller!"dedi."Sayımızokadarazki,binamasalarınıkullanmakbanabudalacagöründü-oturun,oturun!"

Harry,RonveHermionemasanınucunayanyanaoturdular.

"Maytap!" dedi Dumbledore coşkuyla, kocaman gümüş rengi bir maytabınucunu Snape'e uzattı. Snape gönülsüzce alıp çekti. Tabanca atışı gibi birpatlamaylamaytap ikiyeayrıldıveüzerinde içidolmuşbirakbabaolanbüyük,ucusivribircadışapkasıortayaçıktı.

Böcürt'ühatırlayanHarry,Ron'lagözgözegeldi,ikisidegülümsediler.Snape'inağzıkızgınlıktanincecikbirçizgihalinialdı,şapkayıDumbledore'adoğruitti.Odaşapkayıhemenkendibüyücüşapkasıyladeğiştirdi.

Herkesegülümseyerekmasaya,"Yumulun!"diyeemirverdi.

Harrykendinefırınpatatesalırken,BüyükSalon'unkapılarıyenidenaçıldı.İçerigirenProfesörTrelawney'di,onlaradoğrutekerleklerüzerindeyürüyormuşgibikayarakgeliyordu.Yemekşerefinepayetliyeşilbirelbisegiymişti.Buelbiseyleparılparıl,kocamanbiryusufçuğaherzamankindenfazlabenzemişti.

Dumbledoreayağakalkarak,“Sybill,nehoşsürpriz!”dedi.

Profesör Trelawney, en puslu, en uzaklardan gelen sesiyle, "Kristal küremebakıyordum,MüdürBey"dedi."Vehayretleriçindekendimitekbaşımayediğimyemeğibırakmış,sizinyanınızagelirkenbuldum.Benkimimkikaderinçağrısınıreddedeyim?Aceleylekulemdençıktım,lütfenbenibağışlayın,geçkaldığım..."

"Tabii, tabii" dedi Dumbledore, gözleri parıldayarak. "Sana bir iskemleçekeyim."

Gerçekten de asasıyla havadan bir iskemle çekti. İskemle güm diye ProfesörSnapeveProfesörMcGonagall'ınortasınadüşmedenönce,havadabirkaçsaniyedöndü. Ama Profesör Trelawney oturmadı; koskocaman gözleri masadadolaşıyordu.Birdenküçükbirçığlıkattı.

"Cesaret edemem, Müdür Bey! Eğer ben de masaya katılırsam, on üç kişiolacağız!Bundanbahtsızbirşeyolamaz!Unutmayınkionüçkişibirlikteyemekyerse,masayıilkterkedenkişiilkölenolur!"

Profesör McGonagall sabırsızlıkla, "Bu tehlikeyi göze alacağız Sybill" dedi.

"Şimdiotur,hindibuzgibioldu."

ProfesörTrelawneyduraksadı,sonraboşiskemleyeoturdu.Gözleriniyummuştu,ağzıdasıkısıkıyakapalıydı,sankimasayayıldırımdüşmesinibekliyormuşgibi.ProfesörMcGonagallenyakındakikâseniniçinebüyükbirkaşıksoktu.

"İşkembeistermisin,Sybill?"

ProfesörTrelawneyonaaldırmadı.Gözleriniyenidenaçaraketrafabirkezdahabaktıvesordu:"İyiama,sevgiliProfesörLupinnerede?"

"Korkarım zavallı adam yine hasta” dedi Dumbledore, bir yandan da herkesetabağınıza yemek alın diye işaret ediyordu. "Noel günü böyle bir şey olmasıtalihsizlik."

"Ama sen mutlaka bunu biliyordun, değil mi, Sybill?" dedi ProfesörMcGonagall,kaşlarıhavada.

ProfesörTrelawney,ProfesörMcGonagall'açoksoğukbirbakışattı.

"Elbette biliyordum, Minerva" dedi yavaşça. "Ama insan Her-Şeyi-Bildiğigerçeğiyle gösteriş yapamaz. Ben genelde İç Göz'e sahip değilmiş gibidavranırımki,başkalarıtedirginolmasın."

ProfesörMcGonagallekşibirsesle,"Bak,buçokşeyiaçıklıyor"dedi.

ProfesörTrelawney'ninsesibirdençokdahapuslubirhalaldı.

"Eğer bilmen gerekiyorsa, Minerva, o zavallı Profesör Lupin'in uzun sürearamızda kalmayacağını gördüm. Kendisi de vaktinin az olduğunun farkındagibi.Onuniçinkristalküreyebakmayıteklifettiğimdekaçtıdesemyeridir."

"Kiminaklınagelir?"dediProfesörMcGonagall,incebiralayla.

Dumbledore, Profesör McGonagall ile Profesör Trelawney'nin konuşmalarınasonverenneşeliamabirazyüksekbirsesle,"Ben"dedi,"ProfesörLupin'inöyleacil bir tehlikeyle karşı karşıya olduğunu sanmıyorum. Severus, ona yenideniksiryaptın,değilmi?"

"Evet,MüdürBey"dediSnape.

"İyi. Öyleyse göz açıp kapayana kadar ayağa kalkacak demektir... Derek, buparmaksosislerdenaldınmı?Mükemmeldirler."

Birinci sınıf öğrencisiDerek,Dumbledore ona doğrudan doğruya hitap edincekıpkırmızıkesildivesosistabağınıtitreyenellerlealdı.

ProfesörTrelawney,Noelyemeğinintasonunakadar,yaniikisaatsüreyleadetanormaldavrandı.Amatıkabasadoymuşolanvehâlâmaytapşapkalarını takanHarryileRonmasadanilkkalkanlarolunca,acıbirçıtlıkattı.

"Yavrularım!Hanginizöncekalktıyerinden?Hanginiz?"

"Bilmem"dediRon,rahatsızrahatsızHarry'yebakarak.

ProfesörMcGonagallsoğukbiredayla,"EğerbaltalıbirdeliGirişSalonu'nailkgirecek olanı kesmek için dışarıda beklemiyorsa, pek fark edeceğinisanmıyorum"dedi.

Ronbilegüldü.ProfesörTrelawneyiseçokalınmışgöründü.

"Geliyormusun?"dediHarry,Hermione'ye.

"Hayır"diyemırıldandıHermione."ProfesörMcGonagall'asöylemekistediğimbirşeyvar."

HiçbirbaltalıdelininbulunmadığıGirişSalonu'nadoğrugiderlerken,"Herhaldebaşkadersleredegirebilirmidiyesoracak"dediRonesneyerek.

Portre deliğine vardıklarında, Sir Cadogan'ı iki keşiş, birkaç eski HogwartsMüdürüvetombulmidillisiylebirNoelpartisininkeyfiniçıkarırkenbuldular.SirCadoganmiğferbaşlığınıyukarıittivebirkocaşişedolusuşekerliiçkiyionlarınşerefinehavayakaldırdı.

"Mutlu-hık-Noeller!Parola?"

"'Adiköpek'dediRon.

"Size de, efendim!" diye kükredi Sir Cadogan, resim ileri doğru açılıp onlarıiçerialırken.

Harrydosdoğruyatakhaneyegitti,Ateşoku'nuveHermione'nindoğumgünündeonaverdiğiSüpürgeBakımSeti'nialdı.OnlarıaşağıindiripAteşoku'nunbakımyapılacakbiryanınıaradı.Ancak,kesilecekkıvrıkçalı telifalanyoktu,sapıdaöylebirparlıyorduki,cilalamakanlamsızdı.Ron'la ikisioturuponaheraçıdanhayranhayranbakmaklayetindiler.TakiportredeliğiaçılıpdayanındaProfesörMcGonagall'labirlikteHermionegelenekadar.

ProfesörMcGonagalI, Gryffindor Binası'nın Başkanı olduğu halde,Harry onuOrtakSalon'da daha önce bir tek kez görmüştü, o da çok vahimbir duyurudabulunmakiçindi.OveRon,herikisideAteşoku'nuellerindetutarak,profesörebakakaldı.Hermione çevrelerinden dolaştı, oturdu, en yakındaki kitabı aldı ve

yüzünüiçinegömdü.

Profesör McGonagalI şömineye yürüyüp Ateşoku'na boncuk gibi gözleriylebakarak, "Demekbu, öylemi?"dedi. "MissGranger az önce sanabir süpürgegönderildiğinibildirdi,Potter."

HarryveRondönüpHermione'yebaktılar.Terstuttuğukitabınarkasındaalnınınkızardığınıgörebiliyorlardı.

"Müsaadeedermisiniz?"dediProfesörMcGonagall,amaAteşoku'nuellerindenalmadanöncecevapvermelerinidebeklemedi.Sapındançalıuçlarınakadaronuinceledi. "Hımmm.Veherhangibirnotyoktu,öylemi,Potter?Kartdayoktu?Herhangibirmesajda?"

"Hayır,"dediHarry,boşboşbakarak.

"Anlıyorum.Eh,korkarımbunualmakzorundayım,Potter."

"N-ne?"dediHarry,ayağafırlayarak."Niye?"

"Uğursuzlukbüyüsüiçinkontroledilmesigerekiyor"dediProfesörMcGonagall."Tabiibenuzmandeğilim,amaeminimkiMadamHoochileProfesörFlitwickonusöküpbakacaklardır."

"Sökmekmi?"diyetekrarladıRon,ProfesörMcGonagallaklınıkaçırmışgibi.

"Birkaçhaftadanfazlasürmez.Zararlıbirbüyüolmadığınıanladığımızandagerialırsın."

Harry,sesihafifçetitreyerek,"Hiçbirşeyiyok!"dedi."Gerçekten,Profesör."

"Bunu bilemezsin, Potter" dedi Profesör McGonagall şefkatle. "Yani, onunlauçmadanöncebilemezsinvekorkarımbizonamüdahaleedilmediğindeneminolmadanönceuçmandaimkânsız.Senigelişmelerdenhaberdarederim."

ProfesörMcGonagallolduğuyerdedöndüveAteşoku'nuportredeliğininötesinetaşıdı, delik arkasından kapandı. Harry onun ardından bakakaldı, Rötuş Cilasıkutusunuhâlâsımsıkıelindetutuyordu.RonisehışımlaHermione'yedöndü.

"NiyeMcGonagall'ayetiştirdinhemen?"Hermionekitabınıbirkenaraattı.Yüzühâlâpembeydi,amaayağakalktıvemeydanokurcasınaRon'unkarşısınadikildi.

"Çünkü düşündüm ki -ve Profesör McGonagall da benimle aynı fikirde- osüpürgeyiHarry'yebüyükihtimalleSiriusBlackgöndermiştir!"

ONİKİNCİBÖLÜM:PATRONUS

Harry, Hermione'nin niyetinin iyi olduğunu biliyordu ama, bu ona kızmasınaengel değildi. Birkaç saat için dünyanın en iyi süpürgesine sahip olmuştu veşimdiHermione'ninişinekarışmasıyüzündenbirdahaonugörüpgörmeyeceğinibilemiyordu.Ateşoku'nuntemizolduğundanemindiama,bütünobüyüsaptamatestlerindengeçtiktensonranehalegelecektikimbilir?

RondaHermione'yefenahaldekızmıştı.OnungözündeyepyenibirAteşoku'nunsökülmesicinayettenbaşkaşeydeğildi.DoğruşeyiyaptığınıdüşünenHermioneise Ortak Salon'dan kaçmaya başlamıştı. Harry ve Ron onun kütüphaneyesığındığını varsayıyorlardı, geri gelsin diye ikna etmeye çalışmadılar. Sonuçta,öğrencileringerikalanıYeniYıl'ınhemenardındandönüp,GryffindorKulesibirkezdahakalabalıkvegürültülübirhalalıncahoşnutoldular.

Wood,sömestrbaşlamadanöncekiakşamHarry'yiaradı.

"İyi birNoel geçirdinmi?" diye sordu. Sonra da cevabını beklemeden oturdu,sesini alçalttı ve, "Noel'de biraz düşündüm, Harry" dedi. "Son maçtan sonradiyorum, anlıyorsun ya. Eğer Ruh Emiciler önümüzdeki maça da gelirlerse...yani...seninşeyyapmanıgözealamayız-yani-"

Woodsustu,nediyeceğinibilemeyerekbaktı.

Harry hemen, "Üstünde çalışıyorum" dedi. "Profesör Lupin, Ruh Emicilerisavuşturmak için beni eğiteceğini söyledi. Bu hafta başlamamız gerekiyor.Noel'densonravaktimolur,dedi."

Yüzüne rahat bir ifade yerleşen Wood, "Ah" dedi, "öyleyse - Arayıcı olaraksendenyoksunkalmakistemem,Harry.Peki,yenibirsüpürgesiparişettinmi?"

"Hayır."

"Ne?!Hemenişegirişseniyiolur,biliyormusun-RavenclawmaçındaoKayanYıldız'abinemezsin!"

"Noel'deonabirAteşokuyolladılar"dediRon.

"Ateşokumu?Hayır!Cidden?Ger-gerçekbirAteşokumu?"

Harryüzüntüyle,"Heyecanlanma,Oliver"dedi."Artıkbendedeğil.Gaspedildi."

VeAteşoku'nunoandauğursuzlukbüyüsüvarmıyokmudiyekontroledildiğiniaçıkladı.

"Uğursuzlukbüyüsümü?Nasılbüyülenmişolurki?"

"SiriusBlack"dediHarrybezginbezgin."Benimpeşimdeolduğusöyleniyor.BuyüzdendeMcGonagallsüpürgeyionungöndermişolabileceğinidüşünüyor."

ÜnlübirkatilinArayıcısı'nınpeşindeolduğuyolundakibilgiyikulakarkasıedenWood, "Ama" dedi, "Black bir Ateşoku almış olamaz ki, adam kaçak! Bütünülkede aranıyor! Kaliteli Quidditch Malzemeleri dükkânına dalıp süpürge mialmışyani?"

"Biliyorum"dediHarry,"amaMcGonagallyinedeonusökmekistiyor."

Wood'unrengisoldu.

"Gidip onunla konuşacağım, Harry" diye söze verdi. "Mantıklı davranmasınısağlarım... Bir Ateşoku..., takımımızda gerçek bir Ateşoku... Gryffindor'unkazanmasınıodabizimkadarister...Mantıklıdavranmasınısağlayacağım...birAteşoku..."

Ertesi gün dersler yeniden başladı. Buz gibi bir ocak sabahında insanın en azyapmak isteyeceğişey,okularazisinde ikisaatgeçirmektir.AmaHagridonlarıeğlendirmek için semenderlerledolubir şenlikateşiyakmıştı.Kuru tahtalarveyapraklartoplayarakateşialevalevyanarhaldetuttularvesondereceiyibirdersgeçirdiler. Alevlere bayılan kertenkeleler de ufalanan, akkor haline gelmişkütüklerarasındayukarıaşağıkoşuşturupdurdu.DöneminilkKehanetdersiisehiç de bu kadar eğlenceli değildi. Profesör Trelawney şimdi onlara el falıöğretiyordu ve zerre kadar vakit kaybetmedenHarry'ye, hayatında gördüğü enkısaömürçizgisinesahipolduğunusöyledi.

Harry'ningirmekiçinasılcanattığıders,KaranlıkSanatlaraKarşıSavunma'ydı.Wood'la konuşmasından sonra, Ruh Emici Savuşturma derslerine mümkünolduğuncaçabukbaşlamakistiyordu.

Harry dersin sonunda ona vaadini hatırlatınca Lupin, "Ah, evet" dedi. "Durbakayım...Perşembeakşamısaatsekiznasıl?SihirTarihisınıfıyeterincebüyük,sanırım... Bunu nasıl yapacağımızı dikkatle düşünmem gerek... üzerindealıştırmayapmakiçinşatoyagerçekbirRuhEmicigetiremeyiz..."

Yemeğegitmekiçinkoridordangeçerlerken,Ron,"Hâlâhastagörünüyor,değilmi?"dedi."Sencenesivar?"

Arkalarından gürültülü ve sabırsız bir "hah" sesi yükseldi. Hermione'ydi, birzırhın ayakları dibinde oturmuş, kitaplarla tıkış tıkış dolu olduğu içinkapanmayançantasınıyenidenyerleştiriyordu.

Ronsinirlisinirli,"Nehahlıyorsunbizeöyle?"dedi.

Hermionekibirlibirsesle,"Hiç"dedi,çantasınıyenidenomzunaattı.

"Evet,hahladın"dediRon."Lupin'innesiolduğunumerakettiğimisöyledim,sende-"

Hermione insanı çıldırtan bir tepeden bakışla, "Eh, besbelli değil mi?" dîyesordu.

"Bizesöylemekistemiyorsan,söyleme"diyecevabıyapıştırdıRon.

"İyi"dediHermioneazametle.Yürüyüpgitti.

Onun arkasından gücenik gücenik bakan Ron, "Hiçbir şey bildiği yok" dedi."Sadeceonunlayenidenkonuşmamızısağlamayaçalışıyor."

Perşembe akşamı saat sekizde, Harry, Gryffindor Kulesi'nden ayrılarak SihirTarihisınıfınadoğruyolakoyuldu.Orayavardığındasınıfkaranlıkveboştu,amao, lambaları asasıyla yaktı. Henüz beş dakika beklemişti ki, Profesör Lupinbüyükbirsandıklaçıkageldi.SandığıProfesörBinns'inmasasınakoydu.

"One?"diyesorduHarry.

Lupinpelerininiçıkartarak,"YinebirBöcürt"dedi. "Geçensalıdanberi şatoyutarıyorum, ne şans ki bunuMr. Filch'in dosya dolabına sinmiş halde buldum.Gerçek bir Ruh Emici'ye bundan fazla benzeyenini bulamayız. Böcürt senigörünce Ruh Emici'ye dönüşecek, biz de onun üzerinde alıştırma yapacağız.Kullanmadığımız zaman onu odamda saklayabilirim, masamın altında hoşunagidecekbirdolapvar."

"Tamam" dedi Harry. Hiç korkmuyormuş ve sadece Lupin gerçek bir RuhEmici'nin yerine geçecek bu kadar iyi bir vekil bulduğu için hayatındanmemnunmuşgibibirsestonuylakonuşmayaçalışıyordu.

"Pekâlâ..."ProfesörLupinkendiasasınıçıkardıveHarry'yedeaynışeyiyapmasıiçin işaret etti. "Birazdandeneyeceğimve sanadaöğreteceğimbüyü, çok ileriderecedebirsihirdir,Harry-SıradanBüyücülükDüzeyi'ninçokötesinde.BunaPatronusbüyüsüdenir."

Harrykaygıyla,"Nasılişler?"dedi.

"Eh,gerektiğigibiişleyincebirPatronusmeydanagetirir"dediLupin."BudabirtürRuhEmicisavuşturucudur-seninleRuhEmiciarasındakalkangörevigörenbirkoruyucu."

Harry birden kendini, elinde büyük bir sopa tutan Hagrid boyunda bir şeklinarkasına çömelmiş olarak gördü. ProfesörLupin devametti: "Patronus, bir türpozitif güçtür; Ruh Emici'nin beslendiği şeylerin -umut, mutluluk, varlığınısürdürme arzusu- bir yansımasıdır, ama gerçek insanlar gibi umutsuzlukhissetmez, bu yüzden de Ruh Emiciler'in ona zararı dokunmaz. Ama seniuyarmalıyım,Harry. Bu büyü senin için çok ileri olabilir. Birçok usta büyücüonuyapmaktagüçlükçekmiştir."

Harrymerakla,"BirPatronusneyebenzer?"diyesordu.

"Onlarıyaratanbüyücüyebağlı,hepsifarklıfarklıdır."

'Peki,nasılyapılıyor?"

"İki sihirli sözle. Ama sadece var gücünle tek ve mutlu bir anı üzerindekonsantreolursanişler."

Harrykafasındamutlubiranıarandı.Dursley'lerdebaşınagelenhiçbirşeysözkonusubileolamazdı.Sonunda,birsüpürgeyeilkkezbindiğiandakararkıldı.

"Tamam" dedi, içindeki o harika, şahane duyguyu tam olarak hatırlamayaçalışarak.

"Sihirlisözlerşunlar"dediLupin,boğazınıtemizledi."Expectopatronum!"

"Expectopatronum"diyetekrarladıHarryalçaksesle,"expectopatronum."

"Mutluanıyavargücünlekonsantreoluyormusun?"

"Ah - evet" dedi Harry, düşüncelerini hemencecik o ilk süpürge sefasınadönmeye zorladı. "Expecto patrona - hayır, patronum - özür dilerim - ezpectopatronum,expectopatronum-"

Aniden asasının ucundan bir şey vıj diye fırladı; gümüşi renkte bir gaztutamağınabenziyordu.

Harryheyecanla,"Gördünüzmü?"diyesordu."Birşeyoldu!"

Lupin gülümseyerek, "Çok iyi" dedi. "Peki öyleyse - bir Ruh Emici üzerindedenemeyehazırmısın?"

"Evet"dediHarry.Asasınısıkısıkıkavradıveboşsınıfınortasınadoğruyürüdü.

Aklınıuçmaüzerindetutmayaçalışıyordu,amaarayagirenbaşkabirşeyvardı...Her an, annesini yeniden duyabilirdi... ama bunu düşünmemeliydi, yoksasahidendeduyardı,oysabunuistemiyordu-yoksaistiyormuydu?

Lupinsandığınkapağınıtuttuveçekti.

BirRuhEmiciyavaşçakutudanyükseldi,kukuletalıyüzüHarry'yedöndü.Islakıslakışıldayan,lekelibirelkendipelerininikavradı.Sınıftakilambalartitreşereksöndü.RuhEmicikutudançıktıvederinderin,hırıltılıbirnefesalaraksessizceHarry'ye doğru kaymaya koyuldu.Harry'yi iliklerine işleyen bir soğuk dalgasısardı.

"Expectopatronum!"diyehaykırdıHarry."Expectopatronum!Expecto-"

Ama hem sınıf, hem deRuhEmici kaybolmaya başlamıştı...Harry yine kalınbeyazbir sisin içine düşüyorduve annesinin her zamankindende yüksek sesi,kafasının içinde yankılanıyordu "Harry'yi bırak! Harry'yi bırak! Lütfen - neistersenyaparım-"

"Kenaraçekil-kenaraçekil,kızım-"

"Harry!"

Harry sarsılarak kendine geldi. Yerde sırtüstü yatıyordu. Sınıfın lambalarıyenidenyanmıştı.Neleroldudiyesormadı.

"Özürdilerim'diyemırıldandı.Doğrulupoturduvegözlüğününardındansoğuktersüzüldüğünühissetti.

"İyimisin?"dediLupin.

"Evet..."Harrykendinisıralardanbirineçektiveonayaslandı.

"Al"Lupin ona birÇikolatalıKurbağa verdi. "Yeniden denemeden önce bunuye. İlk seferinde yapmanı beklememiştim. Doğrusunu istersen, yapsanşaşırırdım."

Harry, Kurbağa'nın kafasını ısırıp kopararak, "Gittikçe kötüleşiyor" dedi. "Buseferanneminsesidahayüksekti-veonun-Voldemort'un-"

Lupinherzamankindendahasolgungöründü.

"Harry,eğerdevametmekistemiyorsan,çokiyianlarımbunu."

"İstiyorum ama!" dedi Harry hiddetle. Çikolatalı Kurbağa'nın geri kalanınıağzına tıktı. "Yapmak zorundayım! Ya Ruh Emiciler Ravenclawmaçımıza da

gelirlerse? Yeniden düşmeyi göze alamam. Bu oyunu kaybedersek, QuidditchKupası'nıdakaybederiz!"

"Pekiöyleyse..."dediLupin."Başkabiranıseçmekisteyebilirsin,mutlubiranı.Yani, üzerinde konsantre olmak için diyorum... Anlaşılan öteki anın yeterincekuvvetlideğilmiş..."

Harry düşündü, düşündü ve sonunda, geçen yıl Gryffindor'un OkulŞampiyonası'nı kazandığı sıradaki duygularının kesinlikle çok mutlusayılabileceğinekararverdi.Asasınayenidensımsıkısarıldıvesınıfınortasındayerinialdı.

"Hazırmısın?"dediLupin,kutununkapağınıkavrayarak.

"Hazırım"dediHarry.Vargücüyle,kafasınıkutuaçılıncanelerolacağınailişkinkaranlıkdüşüncelerledeğil,Gryffindor'ungalibiyetineilişkinmutludüşüncelerledoldurmayaçalışıyordu.

"Haydi!" dedi Lupin, kapağı kaldırarak. Oda bir kez daha buz gibi soğudu,karardı. Ruh Emici öne doğru kayarcasına ilerledi. Çürümekte olan bir eliniHarry’yedoğruuzatarakhırıltıylanefesalıyordu.

"Expectopatronum!"diyehaykırdıHarry."Expectopatronum!Expectopat–"

Beyaz sis, duyularını sildi... çevresinde kocaman, flulaşmış şekiller hareketediyordu... sonrayenibir sesgeldi, bir adamın sesi, haykıran,panik içindebirses:

"Lily,Harry'yialvegit!Buo!Git!Koş!Benonuoyalarım."

Bir odadan sendeleyerekgelenbirinin sesleri - hızla açılanbir kapı - tiz sesli,gıdaklargibibirkahkaha...

"Harry!Harry...uyan..."

Lupin,Harry'ninyüzüneşiddetlitokatlaratıyordu.

BuseferHarrynedentozlubirsınıfdöşemesindeyattığınıanlayanakadararadanbirdakikageçti.

"Babamı duydum" diye mırıldandı Harry. "Onun sesini ilk kez duyuyorum -Voldemort'uoyalamayaçalıştı,annemkaçacakvakitbulsundiye..."

Harry birden yüzünde yaşlar olduğunu fark etti, tere karışmışlardı. Lupingörmesindiyeyüzünümümkünolduğuncaeğip, ayakkabısınınbağınıbağlama

bahanesiyle,yaşlarıcüppesinesildi.

Lupingaripbirsesle,"James'imiduydun?"dedi.

"Evet..."Harry,yüzükuru,başınıkaldırıpbaktı."Niye-babamıtanımıyordunuz,değilmi?"

"Ben - ben tanıyordum aslında" dedi Lupin. "Hogwarts'ta arkadaştık. Dinle,Harry-belkidebugecelikburadabırakmalıyız.Bubüyü,saçmalıkderecesindeileribirbüyü...Sanabütünbunlarıyaşatabilecekbirşeyihiçönermemeliydim."

"Hayır!" dedi Harry. Yeniden ayağa kalktı. "Bir kez daha deneyeceğim!Yeterince mutluluk verici şeyler düşünmüyorum, mesele bu... bir dakikabekleyin..."

Beynini zorladı. Sahiden, sahiden mutlu bir anı... iyi, güçlü bir Patronus'adönüştürebileceğibiranı...

Büyücüolduğunu,Dursley'lerdenayrılıpHogwarts'agideceğiniilköğrendiğian!Artık bu da mutlu bir anı değilse, ne mutlu anı sayılırdı, bilmiyordu... PrivetDrive'dan ayrılacağını anladığında hissettiklerine var gücüyle konsantre olarakayağakalktıvebirkezdahasandığınkarşısınageçti.

"Hazır mısın?" dedi Lupin, bunu, doğru olmadığını bile bile yapıyor gibiydi."İyicekonsantreoldunmu?Peki-haydi!"

Sandığın kapağını üçüncü kez kaldırdı ve Ruh Emici içinden yükseldi; odasoğukvekaranlığabüründü.

"EXPECTO PATRONUM!" diye haykırdı Harry. "EXPECTO PATRONUM!EXPECTOPATRONUM!"

Harry'nin başının içindeki çığlık yeniden başlamıştı - ama bu kez ayarı iyiyapılmamışbirradyodangelirgibiydi.Dahaalçak,dahayüksek,sonrayinedahaalçak... Ve hâlâ Ruh Emici'yi görebiliyordu... duraklamıştı... Sonra Harry'ninasasınınucundanmuazzam,gümüş rengibirgölge fışkırdı.OnunlaRuhEmiciarasında havada durdu. Harry'nin bacakları su gibi olsa da, hâlâ ayaklarınınüstündeduruyordu...ancak,dahanekadarduracağınıbilemiyordu...

Lupinönefırlayarak,"Riddikulus!"diyekükredi.

Gürültülü bir çatırtı duyuldu ve Harry'nin bulutlu Patronus'u, Ruh Emici'ylebirlikteyokoldu.Harrybiriskemleyeçöktü,kendinisankibirmilkoşmuşkadarbitkin hissediyordu, bacakları titriyordu. Gözünün ucuyla Profesör Lupin'in

asasıyla Böcürt'ü sandığa dönmeye zorladığını gördü. Böcürt yine gümüşi birküreyedönüşmüştü.

Lupin hızlı adımlarla Harry'nin oturduğu yere gelerek, "Mükemmel!" dedi."Mükemmel,Harry!Bukesinliklebirbaşlangıçtı!"

"Birkezdahadeneyebilirmiyiz?Birkerecikdaha?"

"Şimdi değil" dediLupin kararlı bir şekilde. "Bir gece için yeterince denedin.Al."

OnaBalyumruk'uneniyiçikolatalarınınbirindenkocabirparçauzattı.

"Hepsini ye, yoksaMadamPomfrey kanımı içer.Önümüzdeki hafta aynı saat,tamammı?"

"Tamam" dedi Harry. Çikolatadan bir lokma ısırdı ve Lupin'in, Ruh Emiciortadankayboluncayenidenyanmışlambalarısöndürmesiniizledi.Birdenaklınabirşeygeldi.

"ProfesörLupin?"dedi."Madembabamıtanıyordunuz,SiriusBlack'idetanıyorolmalısınız."

Lupinhızladöndü.

Haşinbirsesle,"Bunudanerdençıkardın?"dedi.

"Hiç-yani,Hogwarts'taarkadaşolduklarınıbiliyordumda..."

Lupin'inyüzügevşedi.

"Evet, tanıyordum" dedi. "Ya da tanıdığımı sanıyordum. Artık gitsen iyi olur,Harry,saatgeçoldu."

Harry sınıftan çıktı, bir koridor boyunca yürüdü, bir köşeyi döndü. Sonra birzırhınarkasındandolanarakkaidesineoturupçikolatasınıbitirdi.KeşkeBlack'insözünü etmeseydim diye düşünüyordu, çünkü belli ki Lupin bu konuda hiçheveslideğildi.SonraHarry'nindüşünceleriyenidenannesiylebabasınagitti...

Boğazına kadar çikolatayla dolu olduğu halde kendini güçsüz ve garip birşekilde boş hissediyordu. Annesiyle babasının son anlarının kafasının içindeyeniden canlandığını duymak korkunç olsa da, Harry küçücük bir çocukolduğundan bu yana onların sesini ilk defa duyuyordu. Ama bir taraftanannesiyle babasının sesini duymayı istediği müddetçe, asla doğru dürüst birPatronusyapamazdı...

Kendi kendine sertçe, "Onlar öldü" dedi. "Öldüler ve yankılarını dinlemek deonları geri getirmez. O Quidditch Kupası'nı istiyorsan, kendine hâkim olmangerek."

Ayağakalktı,sonçikolataparçasınıağzınatıktıveGryffindorKulesi'ninyolunututtu.

Ravenrlawsömestrin ilkhaftasındaSlytherin'leoynadı.Slytherinçokaz farklakazandı. Wood'a göre, bu sonuç Gryffindor açısından hayırlıydı, onlar daRavenclaw'ı yenerlerse ikinci olurlardı. Harry bu yüzden antrenman sayısınıhaftadabeşeçıkardı.Lupin'in altıQuidditchantrenmanındandahayorucuolanRuhEmiciSavuşturmaderslerinidekatınca,Harry'yeevödevleriniyapmakiçinhaftadasadecebirgecekalıyordu.Yinedebuzorlamanınizlerini,omuzlarındakimuazzam yükün nihayet etkiliyor gibi göründüğü Hermione kadargöstermiyordu. Hermione'yi hiç sektirmeden her gece Ortak Salon'un birköşesinde görmek mümkündü. Birkaç masaya kitaplarını, Aritmansiçizelgelerini, Eski İşaretler sözlüklerini, ağır şeyler kaldırmış Muggle'larıgösterenşemalarıvedosyalardolusuayrıntılınotlarınıyayıyordu.Hemenhemenhiçkimseylekonuşmuyordu,biriçalışmasınıyarıdabölüncedetepesiatıyordu.BirakşamHarryoturmuş,Snape içinFarkEdilmeyenZehirlerhakkındabelalıbir ödevi bitirirken, Ron, "Bunu nasıl yapıyor?" diye sordu. Harry başınıkaldırdı.Hermioneyıkılacakmışgibiduranbirkitapyığınınınardındaneredeysegözdenkaybolmuştu.

"Neyinasılyapıyor?"

"Bütünderslerinenasılgirebiliyor?"dediRon."BusabahonuAritmansicadısıProfesör Vector'la konuşurken duydum. Dünkü dersten söz ediyorlardı, amaHermione o derste olamaz, çünkü Sihirli Yaratıkların Bakımı'nda bizimlebirlikteydi!VeErnieMcMillanbanaonunbir tekMuggleAraştırmalarıdersinibile kaçırmadığını söyledi. Oysa bu derslerin yarısı Kehanet'le aynı saatte.Kehanetderslerinindehiçbirinikaçırmadı."

Harry'nino anHermione'nin imkânsızdersprogramının esrarını çözecekvaktiyoktu.Snape'inödeviniyazmayagerçektendevametmesigerekiyordu.Nevarki,ikisaniyesonrayenidençalışmasıbölündü.Buseferki,Wood'du.

"Kötü haber, Harry. Az önce Ateşoku için Profesör McGonagall'ı görmeyegittim.O -şey-banabirazkötüdavrandı.Banaöncelikleriminyanlışolduğunusöyledi. Senin hayatta kalmandan çok Kupa'yı kazanmaya önem verdiğimidüşündü sanırım. Üstelik de sırf, önce Snitch'i yakalayacak olduktan sonraAteşoku'nun seni sırtından atmasına aldırmadığımı söyledim diye." Wood

inanmazlıklabaşınısalladı."Gerçekten,nebiçimbağırdıbana...Korkunçbirşeysöylemişim sanırsın. Sonra ona süpürgeyi daha ne kadar tutacağını sordum..."Yüzünü buruşturup Profesör McGonagall'ın sert sesini taklit etti: " 'Gerektiğikadar,Wood'...Sanırımyenibirsüpürgesiparişetmevaktingeldi,Harry.Hangisüpürgeninarkasındabirsiparişformuvar...MalfoygibisendebirNimbus2001alabilirsin."

"Malfoy'un iyi olduğunu düşündüğü hiçbir şeyi alacak değilim" dedi Harry,kararlıbirşekilde.

Ocak çaktırmadan şubata dönüştü, dondurucu soğukhavadadeğişiklik olmadı.Ravenclaw maçı gittikçe yaklaşıyordu, ama Harry hâlâ yeni bir süpürgeısmarlamamıştı. Artık, her Biçim Değiştirme dersinin arkasından, Hermioneyüzünü kaçırarak hızla yanlarından geçiyor, Ron da umutla yanı başındadikilirken,ProfesörMcGonagall'aAteşoku'nusoruyordu.

On ikinci seferde, o daha ağzını bile açmadan, ProfesörMcGonagall, "Hayır,Potter, alamazsın" dedi. "Süpürgeyi bilinen lanetlerin çoğu için kontrol ettik,ama Profesör Flitwick bir Üzerinden Atma Nazarı olabileceğini düşünüyor.Kontrollerimiz sona erdiğinde ben sana söylerim. Lütfen artık başımın etiniyemektenvazgeç."

İşin fena tarafı,Harry'ninRuhEmiciSavuşturmaderslerideumduğukadar iyigitmiyordu.BirkaçderssonraBöcürt-RuhEmicionaheryaklaştığındabelirsiz,gümüşi bir gölge yaratmayı başarır olmuştu. Ama Patronus'u, Ruh Emici'yiuzaklaştıramayacakkadarzayıftı.Yarısaydambirbulutgibihavadadurarak,onuorada tutmak için çırpınan Harry'nin enerjisini emiyordu. Harry kendinekızıyordu, annesiylebabasının sesleriniyenidenduymayolundakigizli arzusu,onasuçlulukduygusuveriyordu.

Çalışmaya başladıklarının dördüncü haftasında Profesör Lupin kesin birifadeyle, "Kendinden çok fazla şey bekliyorsun" dedi. "On üç yaşında birbüyücü için, belli belirsiz birPatronus bile büyükbaşarıdır.Artık hiç olmazsakendindengeçmiyorsun,değilmi?"

Harry,moralibozukhalde,"BirPatronus-RuhEmiciler'ipüskürtür falandiyedüşünmüştüm"dedi."Onlarıyokederdiye-"

"GerçekPatronusbunuyapar"dediLupin."Amasendeçokkısasüredebüyükşeyler başardın. Eğer bir sonraki Quidditch maçında Ruh Emiciler ortayaçıkarsa,onlarıyereinecekkadaruzunsüreuzaktatutabilirsin."

"Çoksayıdaolduklarıvakitdahazorolurdemiştiniz."

Lupin gülümseyerek, "Sana güvenim tam" dedi. "Al bakalım - bir içkiyi hakettin.ÜçSüpürge'den,dahaöncedenemediğinbirşey."

Çantasındanikişişeçıkardı.

Harrydüşünmeden,"Kaymakbirası!"dedi."Evet,çokseverim!"

Lupintekkaşınıkaldırdı.

"Şey-RonileHermione,Hogsmeade'dengelirkenbanabirazgetirmişlerdi"diyepalavrayıattıHarryhemen.

"Anlıyorum"dediLupin,oysayinedebirazşüpheleniyormuşgibibirhalivardı."Neyse - Gryffindor'un Ravenclaw'a karşı zaferine içelim! Tabii benim taraftutmamamgerekiyor,hocaolarak..."diyeeklediçabucak.

Kaymakbiralarınısessizce içtiler,derkenHarrybirsüredirmerakettiğibirşeyisordu.

"BirRuhEmici'ninkukuletasınınaltındanevar?"

ProfesörLupindüşüncelidüşüncelişişesiniindirdi.

"Hımmm... eh, bunugerçekten bilen kişiler artık bize söyleyebilecekdurumdadeğil. Anlıyorsun ya, Ruh Emici kukuletasını ancak son ve en kötü silahınıkullanmakiçinaçar."

"Nediro?"

Lupin, biraz çarpık bir tebessümle, "RuhEmiciÖpücüğüdiyorlar" dedi. "RuhEmiciler bunu, tamamen yok etmek istedikleri kişilere yapar. Sanırım okukuletanın altında bir tür ağız var, çünkü çenelerini kurbanlarının ağzınayapıştırıyorve-veruhunuemiyorlar."

Harryboşbulunupbirkaçdamlakaymakbirasıtükürdü.

"Ne-öldürüyorlarmı-?"

"Ah,hayır"dediLupin."Dahadabeteri.Biliyorsun,beyninvekalbinçalışmayısürdürdükçeruhsuzdavarlığınısürdürebilirsin.Amaartıkhiçbirbenlikduygun,hafızan...hiçbirşeyinolmaz.Düzelmeşansınsıfırdır.Sadece-varolursun.Boşbirkabukgibi.Veruhunsaebediyengider...kaybolur."

Lupinbirazdahakaymakbirasıiçti,sonrada,"Bu,SiriusBlack'ibekleyenkader"

dedi. "Bu sabahGelecekPostası'ndayazıyordu.BakanlıkonubulurlarsaböyleyapmalarıiçinRuhEmiciler'eizinvermiş."

Harrybiran,birininruhununağzındanemilipçekilmesifikriylenutkututulmuşhaldeoturdu.AmasonraBlack'idüşündü.

Birden,"Hakediyor"dedi.

Lupinkayıtsızbir sesle, "Öylemidersin?"diye sordu. "Herhangibirininbunuhakettiğinidüşünüyormusungerçekten?"

"Evet"dediHarry,meydanokurcasına."Bazı...bazışeyleriçin."

Lupin'e Üç Süpürge'de kulak misafiri olduğu konuşmayı anlatmak isterdi.Black'in annesiyle babasına ihanet edişini de. Ama bunları anlatınca,Hogsmeade'eizinsizgittiğideortayaçıkacaktıveLupin'inbundanpekmemnunkalmayacağınıbiliyordu.Onuniçinkaymakbirasınıbitirdi,Lupin'eteşekkürettiveSihirTarihisınıfındançıktı.

Kendi kendine, yoksa bir Ruh Emici'nin kukuletasının altında ne olduğunusormasamıydım,diyedüşündü,cevapokadarkorkunçtu.Tamruhununemilipalınmasının nasıl bir duygu olduğu gibi tatsız düşüncelere dalmıştı ki,merdivenlerinortayerindeProfesörMcGonagall'atosladı.

"Önünebak,Potter!"

"Özürdilerim,Profesör-"

"Ben de şimdi Gryffindor Ortak Salonu'nda sana baktım. Eh, burada işte,aklımızagelenheryöntemebaşvurdukvehiçbir şeyiyokmuşgibigörünüyor -biryerlerdeçokiyibirdostunvar,Potter..."

Harry'nin ağzı açık kaldı. Profesör elinde, her zamanki kadar harika görünenAteşoku'nututuyordu.

Cılızbirsesle,"Yanigerialabilirmiyim?"diyesorduHarry."Sahiden?"

"Sahiden" dedi Profesör McGonagall, şimdi resmen gülümsüyordu. "Sanırımcumartesi günkü maçtan önce elin alışsın istersin, değil mi? Ve Potter, lütfenkazanmayaçalış,tamammı?YoksaarkaarkayasekizinciyıldırKupaşansımızıkaybetmiş olacağız. Profesör Snape daha dün gece bana bunu hatırlatmaknezaketinigösterdi..."

Söyleyecek şey bulamayan Harry, Ateşoku'nu yukarı, Gryffindor Kulesi'nedoğru taşıdı. Bir köşeyi dönerken, ağzı kulaklarında ona doğru koşan Ron'u

gördü.

"Verdi,ha?Mükemmel!Dinle,hâlâdeneyebilirim,değilmi?Yarın?"

"Evet... nasıl istersen..." dedi Harry, kalbi bir aydır olduğundan daha hafifti."Bak ne diyeceğim - Hermione ile barışmalıyız. Sadece yardım etmeyeçalışıyordu..."

"Tamam,"dediRon."AzönceOrtakSalon'daydı-çalışıyordu,değişiklikolsundiye!"

GryffindorKulesi'negidenkoridorasaptılarveSirCadogan'ayalvaranNevilleLongbottom'ı gördüler. Anlaşıldığı kadarıyla Sir Cadogan onu içeri almayıreddediyordu.

Neville, gözleri yaşlı, "Onları bir yere yazmıştım" diyordu, "ama düşürmüşolmalıyım!"

"Bendeinandım!"diyekükrediSirCadogan.Sonra,HarryileRon'ugördü."İyiakşamlar,genç soyluhizmetkârlarım!Gelindebudeliyidemirevurun, içeriyezorlagirmeyeçalışıyordu."

"Öf,kessesini"dediRon,HarryileikisiNeville'inyanınageldiklerinde.

Neville, perişan bir halde, "Parolaları kaybettim" dedi. "Bu hafta kullanacağıparolaları ona söylettiydim, çünkü ikide bir değiştiriyor ve şimdi de onları neyaptığımıbilemiyorum."

"Elemterehiş"dediHarry.SirCadoganbüyükbirdüşkırıklığıyla,OrtakSalon'agirmelerine izin vermek için istemeye istemeye öne doğru savruldu. Herkesinbaşı onlara doğru çevrilirken ani, heyecanlı birmırıltı ortalığı kapladı. Bir ansonraHarry,Ateşokuhakkındacoşkuylakonuşaninsanlarlaçevrilmişti.

"Nerdenbuldun,Harry?"

"Denememeizinverirmisin?"

"Hiçonunlauçtunmu,Harry?"

"Ravenclaw'ınhiçşansıyok,onlarınhepsininsüpürgeleriTertemizYedi."

"Birtutayımmı,Harry?"

Ateşoku'nuneldenelegeçipheraçıdanhayranlıklaizlendiğiondakikakadarbirsüredensonrakalabalıkdağıldı.HarryveRon,koşarakyanlarınagelmemiştekkişi olan Hermione'yi şimdi rahatça görebiliyorlardı. Ödevlerinin üzerine

eğilmiştiveonlarlagözgözegelmemeyeözengösteriyordu.HarryveRononunmasasınayaklaşınca,Hermionenihayetbaşınıkaldırıpbaktı.

"Gerialdım'dediHarrygülümseyerekveAteşoku'nuhavayakaldırdı.

"Gördünmü,Hermione?Hiçbirşeyiyokmuş"dediRon.

Hermione,"Eh-olabilirdiama!"dedi."Yani,hiçdeğilseşimdigüvenliolduğunubiliyorsun!"

"Evet,sanırımöyle"dediHarry."Yukarıkoysamiyiolur."

"Ben götürürüm!" dedi Ron hevesle. "Zaten Scabbers'a da Fare Toniği'nivermemgerek."

Ateşoku'nu aldı, sanki camdan yapılmış gibi tutarak, erkeklerin merdiveninedoğrutaşıdı,

Harry,"Öyleyseoturabilirmiyim?"diyesorduHermione'ye.

"Herhalde"dediHermione,iskemledekibirsürüparşömenikaldırdı.

Harry tıkış tıkış dolu masaya baktı:Mürekkebi hâlâ parlayan uzun Aritmansiödevine, daha da uzun Muggle Araştırmaları ödevine ("Muggle'ların NiyeElektriğe İhtiyacı Olduğunu Açıklayın") ve Hermione'nin şimdi üzerindeçalıştığıEskiİşaretlerçevirilerine.

"Bunlarınhepsininasılhallediyorsun?"diyesorduHarryona.

"Eh, işte -bilirsin ya- çok çalışarak" dedi Hermione. Harry yakından bakıncaonundaLupinkadaryorgungöründüğünüfarketti.

Eski İşaretler sözlüğünü bulmak için kitapları karıştırmasını seyrederken de,"Nedenbirkaçdersibırakmıyorsun?"diyesordu.

DehşetekapılmışgörünenHermione,"Bunuyapamam!"dedi.

Harry,çokkarmaşıkgörünenbirsayıçizelgesinielinealdı."Aritmansiberbatbirşeyebenziyor."

Hermione ciddiyetle, "Ah, hayır, harika!" dedi. "Benim en sevdiğim ders!Aritmansi-"

AmaHarry,Aritmansi'ninnesininharikaolduğunuaslaöğrenemedi.Tamoandaerkeklerinmerdivenindenaşağıdoğruboğulurcasmabirçığlıkyankılandı.BütünOrtak Salon sustu, taşlaşmış gibi hepsi girişe bakakaldı. Telaşlı ayak sesleri

duyuldu, gitgide yaklaştı - ve sonra, Ron koşarak göründü. Peşinde bir çarşafsürüklüyordu.

"BAK!"diyeböğürdü,hızlıadımlarlaHermione'ninmasasınagelerek."BAK!"diyehaykırdı,çarşafıonunyüzünedoğrusallıyordu.

"Ron,ne-?"

"SCABBERS!BAK!SCABBERS!"

Neye uğradığını anlamayan Hermione, Ron'dan kaçmak için geriye doğrukaykılmıştı.Harry,Ron'unelindekiçarşafabaktı.Üzerindekırmızıbirşeyvardı.Busankifenahalde-

"KAN!"diyeferyatettiRon,şaşkınsessizliğibozarak."GİTMİŞ!VEYERDENEVARDI,BİLİYORMUSUN?"

"Ha-hayır,"dediHermione,titrekbirsesle.

Ron,onunEskiİşaretlerçevirisininüzerinebirşeyattı.HermioneveHarryönedoğrueğildi.Garip,çiviyazısıgibişekillerinüzerindebirkaçtaneuzun,sarıkeditüyüduruyordu.

ONÜÇÜNCÜBÖLÜM:GRYFFINDOR–RAVENCLAW

Ron'la Hermione'nin arkadaşlığının sonu gelmiş gibi görünüyordu. İkisi debirbirine öyle kızgındı ki, Harry onların bir daha nasıl olup da barışacağınıbilmiyordu.

Ron,Hermione'yeöfkeliydi,çünküCrookshanks'inScabbers'ıyemegirişimlerinihiçbir zamanciddiye almadığını, onu sıkı sıkı göz altında tutmadığını vedahahâlâRon'aScabbers'ıbütünyataklarınaltındaaramasınıönererekCrookshanksmasummuş gibi davrandığını düşünüyordu. Öte yandan Hermione,Crookshanks'inScabbers'ıyediğinedairhiçbirkanıtbulunmadığını,sarıtüylerinNoel'den beri orada duruyor olabileceğini ve Crookshanks, SihirliHayvanevi'nde kafasına atladığından beri Ron'un kedisine karşı önyargılıolduğunuilerisürüyordu.

Harry kendi adına Crookshanks'in Scabbers'ı yediğinden emindi ve ona bütündelillerinbuyöndeolduğunusöylediğinde,HermioneHarry'yedesinirlendi.

"Tamam, Ron'un tarafını tut sen! Biliyordum zaten!" diye yakındı. "ÖnceAteşoku, şimdi Scabbers, her şey benim suçum, değil mi?! Beni rahat bırak,Harry,yapacakbirsürüişimvar!"

FaresinikaybedenRon,çökmüşhaldeydi.

"Haydi,Ron,hepScabbers'ınnekadarsıkıcıolduğunusöylüyordun"dediFred,teselli edercesine. "Hemne zamandır rengi solgundu, gözü toprağabakıyordu.Böyleçabucakgazlamasıdahaiyiolmuştur.Birlokmadagitti-büyükihtimallehiçbirşeyhissetmemiştir."

"Fred!"dediGinnyhiddetle.

"Yiyipuyumaktanbaşkabirşeyyapmazdı,Ron,bunukendinsöylemiştin"dediGeorge.

"Bir keresinde bizim için Goyle'u ısırmıştı!" dedi Ron perişan bir halde."Hatırlıyormusun,Harry?"

"Evet,budoğru"dediHarry.

"Ömrünün gurur ânıydı" dedi Fred, ciddi bir ifade takınmakta çok zorlanarak."Goyle'un parmağındaki yara izi onun hatırasına bir anıt olarak kalsın.Haydi,Ron,yapma,Hogsmeade'egidipkendineyenibirfareal.Sızlanmanınneanlamıvar?"

Harry, Ron'u neşelendirmek adına son bir gayretle onu Gryffindor takımınınRavenclaw maçından önceki son antrenmanına gelmeye ikna etti. Gelirse,antrenman bittikten sonra Ateşoku'na binebileceğini söylemişti. Bu, Ron'unaklınıbirsüreolsunScabbers'tanuzaklaştırmasınısağladı("Süper!Pekionunlabirkaç atış da yapabilir miyim?"). Böylece ikisi beraber Quidditch sahasınadoğruyolakoyuldular.

Hâlâ Harry'ye göz kulak olmak için Gryffindor antrenmanlarını denetleyenMadam Hooch da Ateşoku'ndan herkes kadar etkilenmişti. Antrenmanbaşlamadanönceonuelinealıporadakilereprofesyonel fikrini sunma lütfundadabulundu.

"Şunun dengesine bakın! Nimbus serisinin bir hatası varsa, o da kuyrukbölümündeki hafif bir yatıklıktır - genellikle birkaç yıl sonra ufak bir havadirencinenedenolmayabaşlar.Sapıdamodernleştirmişler,Tertemizlerdenbirazdahaince,banaeskiGümüşOklar'ıhatırlatıyor.Sahi,GümüşOklar'ınüretiminidurdurmaları ne yazık. Uçmayı onlardan biriyle öğrenmiştim, çok da iyi birsüpürgeydi..."

Bir süre daha bu şekilde devam etti, ta ki Wood araya girene dek: "Şeyy -Madam Hooch? Bir mahzuru yoksa Harry Ateşoku'nu geri alabilir mi?Antrenmanyapmamızgerekiyorda..."

"Ah -tabii- al bakalım, Potter" dedi Madam Hooch. "Ben Weasley'le birlikteşuradaoturacağım..."

Ron'labirliktesahadançıkıptribüneoturdular.GryffindortakımıdaertesigünkümaçlailgilisontalimatlarıdinlemekiçinWood'unetrafındatoplandı.

"Harry, Ravenclaw'da kimin Arayıcı oynayacağını öğrendim: Cho Chang.Dördüncü sınıfta ve bayağı iyi... Aslında oynayacak kadar iyi durumdaolmamasını umuyordum, bazı sakatlık sorunları yaşamıştı da..." Cho Chang'intamameniyileşmesindenduyduğuhoşnutsuzluklaWood'unsuratıasılmıştı."Öteyandan,obirKuyrukluyıldızİkiYüzAltmışkullanıyorkiAteşoku'nunyanındakomikkalır."Harry'ninsüpürgesinetakdirledoluptaşangözlerlebaktı."Pekâlâ,millet,başlayalım."

VenihayetHarryAteşoku'nabiniphızlahavalandı.

Hayallerinindeötesindebirşeydibu.Ateşokuenufakdokunuşuyladönüyordu;tutuşundan çok düşüncelerine itaat ediyor gibiydi. Sahanın üzerinde öyle birhızla ilerliyordu ki, stadyum yeşil ve gri renkte bulanık bir görüntüyedönüşmüştü; bir ara o kadar hızlı döndü ki, Alicia Spinner çığlık attı. SonraHarrysonderecekontrollübirdalışageçtivesahanınçimzemininiayaklarıylayaladıktan sonra yine havaya fırlayıp yükselmeye başladı, on metre, on beşmetre,yirmimetre-

"Harry,Snitch'isalıyorum!"diyeseslendiWood.

HarrydönüpkaledireklerinedoğrubirBludger'layarıştı;onukolaycageçtiveSnitch'inWood'unarkasındanbiryerdenfırladığınıgördü.Onsaniyesonra,onusağelindesıkısıkıtutuyordu.

Takımçılgıncaalkışlayıpbağırdı.Harry,Snitch'ibirkezdahabıraktı,birdakikaavansverdivediğerlerininyanındanhızlageçerekpeşindengitti.Snitch'iKatieBell'in dizlerinin yanında gördü ve kızın etrafından kolayca dolanıp tekraryakaladı.

O zamana kadarki en iyi antrenmanlarıydı bu; takım, aralarında bir Ateşokuolmasınınşevkiyle,eniyihareketlerinikusursuzbirşekildegerçekleştirdi.YineyereindiklerindeWood'untekbireleştirisibileyoktuvebu,GeorgeWeasley'nindebelirttiğigibi,ilkkezoluyordu.

"Yarınbizinedurdurabilir,bilmiyorum!"dediWood. "Tabii eğer -Harry,RuhEmicisorununuçözdün,değilmi?"

"Evet"dediHarry.CılızPatronus'uaklınageldivekeşkedahagüçlüolsaydıdiyedüşündü.

"RuhEmicilerbirdahaboygöstermeyecek,Oliver.YoksaDumbledoreöfkedenköpürür"dediFredkendindeneminbirtavırla.

"Eh, umarım gelmezler" dedi Wood. "Neyse - çok iyiydi, millet. Kuleyedönelim,herkeserkenyatsın."

Harry,"Benbirazkalıyorum,RonAteşoku'nubirdenemekistiyor"dediWood'a.Diğeroyuncularsoyunmaodasınagiderlerken,HarryRon'adoğruyürüdü,odatribünlerlesahanınarasındakibariyerinüzerindenatlayıpHarry'ninyanınageldi.MadamHoochkoltuğundauyuyakalmıştı.

"Albakalım"dediHarry,Ron'aAteşoku'nuvererek.

Ron yüzünde büyük bir coşkuyla süpürgeye bindi ve bastırmaya başlayankaranlığıniçinedoğrufırladı,Harrydesahanınkenarındagezinerekonuizledi.Madam Hooch sıçrayarak uyandığında gece olmuştu. Harry ile Ron'u onuuyandırmadıklarıiçinhaşladıveşatoyadönmelerikonusundaısraretti.

Harry Ateşoku'nu omzuna yasladı ve Ron'la birlikte Ateşoku'nun son dereceyumuşakhareketlerini, inanılmazivmesiniveçokisabetlidönüşlerini tartışarakkaranlıkstadyumdançıktılar.Şatoyagidenyolunyarısınagelmişlerdiki,Harrysolunabakıpyüreğiniağzınagetirenbirşeygördü-karanlıktaparıldayanbirçiftgöz.

Harrykalakaldı,kalbikaburgalarınaçarparcasınaatıyordu.

"Nevar?"dediRon.

Harryparmağıylaişaretetti.Ronasasınıçıkarıp,"Lumos!"dedi.

Çimebirışıkhuzmesidüştü,birağacındibinevurupdallarınıaydınlattı;orada,yeni çıkmakta olan yaprakların arasında çömelmiş halde, Crookshanksduruyordu.

"Defol şuradan!" diye kükredi Ron. Eğilip çimin üstünde duran bir taşı elinealdı,amaodahabirşeyyapamadanCrookshanksuzunsarıkuyruğunuşöylebirsallayıportadankaybolmuştubile.

"Gördün mü?" dedi Ron öfkeyle, taşı yeniden yere atarak. "İstediği gibidolaşmasına izinveriyor - büyük ihtimalleScabbers'ınüstünekatıkolsundiyebirikikuşyemiştir..."

Harry hiçbir şey demedi. Derin bir soluk aldı, içi rahatlamıştı; bir an için ogözlerin Ecel'e ait olduğunu sanmıştı. Bir kez daha şatonun yolunu tuttular.Küçük panik anından biraz utanan Harry, Ron'a hiçbir şey söylemedi - veaydınlıkGirişSalonu'navarıncayadekbirdahasağınasolunabakmadı.

Harry ertesi sabah kahvaltıya yatakhanesindeki diğer çocuklarla birlikte indi,hepsideAteşoku'nunbirtürşerefkıtasınıhakettiğineinanıyordu.HarryBüyükSalon'a girerken bütün kafalar Ateşoku'na döndü ve her tarafta mırıldanmalarbaşladı.Slytherintakımınınyıldırımçarpmışgibigörünüşü,Harry'debüyükbirtatminduygusuyaratmıştı.

Ron,dönüpMalfoy'abakarak,"Suratınıgördünmü?"dedineşeyle."İnanamıyor!Harikabirşeybu!"

WooddaAteşokukendisininolmadığıhaldeonunihtişamınıntadınıçıkarıyordu.

"Buraya koy, Harry” dedi. Süpürgeyi masanın ortasına yerleştirip, adı yukarıbaksın diye özenle çevirdi. Az sonra Ravenclaw ve Hufflepuff masalarındaninsanlar süpürgeye bakmak için gelmeye başlamışlardı. Cedric Diggory gelipNimbus'ununyeriniböyleüstünbir süpürgeyledoldurduğu içinHarry'yi tebriketti. Percy'nin Ravenclaw'lı kız arkadaşı Penelope Clearwater ise düpedüzAteşoku'nututmakiçinizinistedi.

O, Ateşoku'nu yakından incelerken, Percy, "Aman diyeyim, Penny, sabotajolmasın da!" dedi. "Penelope'yle iddiaya girdik" diye açıkladı takıma. "MaçınsonucuüzerineonGalleon'lukbiriddia!"

PenelopeAteşoku'numasanınüzerinebıraktı,Harry'yeteşekkürettivemasasınadöndü.

"Harry - lütfen kazanın" dedi Percy telaşlı bir fısıltıyla. "OnGalleon'um yok.Evet,geliyorum,Penny!"Vetostunupaylaşmakiçinonunyanınagitti.

"Osüpürgeyiidareedebileceğindeneminmisin,Potter?"dedisoğuk,uyuşukbirses.

DracoMalfoydahayakındanbakmakiçingelmişti,CrabbeveGoyledahemenarkasındaydı.

"Evet,sanırım"dediHarrykayıtsızca.

"Bir sürü özelliği var, değilmi?" dediMalfoy.Gözleri hain hain parıldıyordu."Yazık,paraşütkoymamışlar-birRuhEmici'yeçokyaklaşırsandiyediyorum."

CrabbeveGoylekıskısgüldüler.

"Senindekendininkinefazladanbirkolbağlayamamançokyazık,Malfoy"dediHarry."OzamanSnitch'iseninyerineyakalayabilirdi."

Gryffindor takımı kahkahalarla güldü. Malfoy soluk renkli gözlerini kıstı veuzaklaştı. Gidip Slytherin takımının diğer oyuncularına katıldı. Kafa kafayavermişler, şüphesiz Malfoy'a Harry'nin süpürgesinin gerçek bir Ateşoku olupolmadığınısoruyorlardı.

On bire çeyrek kala, Gryffindor takımı soyunma odasının yolunu tuttu. HavaHufflepuff’la yaptıklarımaçtakine hiç benzemiyordu. Berrak, serin bir gündü,çokhafifbiresintivardı.BudefagörmezorluğuolmayacaktıveHarry,hernekadar gergin olsa da, sadece bir Quidditch maçının getirebileceği heyecanıhissetmeye başlamıştı. Kalabalığın ilerideki stadyuma doğru gittiğiniduyabiliyorlardı. Harry siyah okul cüppesini çıkardı ve cebinden asasını alıp

Quidditch cüppesinin altına giyeceği tişörtün içine soktu. Ona ihtiyacıolmamasını diliyordu. Birden Profesör Lupin'in de kalabalığın içinde olupolmadığını,seyredipseyretmediğinimeraketti.

"Ne yapmamız gerektiğini biliyorsunuz" dediWood, tam soyunma odasındançıkmayahazırlanırlarken."Bumaçıkaybedersek,Kupaşansımızkalmıyor.Siz-sizdünküantrenmandakigibiuçunyeter,hiçbirsorunyaşamayız!"

Stadyumu inletenbir tezahürataltındasahayaçıktılar.MavigiymişRavenclawtakımı,sahanınortasındabekliyordu.ArayıcılarıChoChang,takımlarındakitekkızdı.Harry'denbirbaşkısaydı.Harry,üstündekibütüngerginliğerağmen,onunçok-çokgüzelolduğununfarkınavarmadanedemedi. İki takım,kaptanlarınınarkasında karşı karşıya dizildiğinde, kız Harry'ye gülümsedi ve Harry midesicivarındabiryerdemaçlahiçilgisiolmadığınıdüşündüğübirsarsıntıhissetti.

"Wood,Davies,elsıkışın"dediMadamHoochcanlıbirsesle.Wood,Ravenclawkaptanıylaelsıkıştı.

"Süpürgelerinizebinin...düdüğümübekleyin...üç-iki-bir-"

Harryayağıylayerevurarakyükseldi.Ateşokudiğerbütünsüpürgelerdendahabüyükbirhızla fırlamıştı;Harry stadyumunüzerindeuçupSnitch'ebakınmayabaşladı. Bir taraftan da Weasley ikizlerinin arkadaşı Lee Jordan'ın yorumunudinliyordu.

-MaçbaşladıvebumaçınenbüyükheyecanunsuruGryffindor'dan Harry Potter'ın kullandığı Ateşoku.Hangi süpürgeye göre Ateşoku, bu yıl yapılacakDünya Şampiyonası'nda çoğu milli takımın tercihiolacak...

"Jordan, senin için birmahzuruyoksa bizemaçta olanları anlatırmısın?" diyearayagirdiProfesörMcGonagall'ınsesi.

"Haklısınız, Profesör - birkaç gerekli bilgi veriyordum da. Aklıma gelmişken,Ateşoku'nunkendindenotomatikfrenive-"

"Jordan!"

"Tamam,tamam.”

- Şu anda Gryffindor atakta, Gryffindor'dan KatieBellkaleyedoğrugidiyor...

Harry,Katie'nin tam tersiyöndegiderekonunyanındangeçti.Etrafınabakınıpaltınbirparıltıararken,ChoChang'ınkendisiniyakındantakipettiğininfarkınavardı.Cho'nunçokiyibiruçucuolduğunaşüpheyoktu-birotarafındanbirbutarafındanyaklaşıyor,onuyöndeğiştirmeyezorluyordu.

Fred,Alicia'yadoğrugidenbirBludger'ınpeşinedüşmüş,hızlageçerken,"Onasüratneymişgöster,Harry!"diyebağırdı.

Ravenclaw kale direklerinin etrafından dönüyorlardı ki, Harry Ateşoku'nunhızını artırdı ve Cho geride kaldı. Tam Katie maçın ilk golünü atmayıbaşardığında ve sahanın Gryffindor tarafı sevinçten çılgına döndüğünde, onugördü - Snitch, zemine yakın bir yerde, bariyerlerden birinin yanında uçupduruyordu.

Harry dalışa geçti; Cho da onun ne yaptığını görüp peşinden fırladı. Harrygiderek hızlanıyor, heyecan her tarafını kaplıyordu; dalışlar onun uzmanlıkalanıydı.Sadeceüçmetrekalmıştı-

Ansızın, Ravenclaw Vurucuları'ndan birinin vurduğu bir Bludger çıktı ortaya;Harryyolundansapıpbirkaçsantimlekurtuldu,amaobirkaçkritiksaniyeiçindeSnitchortadankaybolmuştu.

Gryffindor taraftarlarından düş kırıklığıyla dolu koca bir "Aaaaaaaahhh!" sesiçıktı, Ravenclaw tarafındansa vurucularına epey alkış geldi. George WeasleyikinciBludger’ıdoğrucasıkıntıyaratanVurucu'nunüstüneyollayarakferahladı.Vurucu'nunBludger'dankaçmasıiçinhavadabaşaşağıdönmesigerekti.

- Gryffindor seksene sıfır önde ve şu Ateşoku'nabakın! Potter onun bütün marifetlerini sergilemeyebaşladı şimdi. Nasıl döndüğüne bakın - Chang'inKuyrukluyıldız'ıonarakipola-maz.Ateşoku'nun ince

dengesigerçektendekendinigöster-meyebaşlıyorbuuzun-

"JORDAN! ATEŞOKU'NUN REKLAMINI YAPMAN İÇİN PARA MIVERDİLERSANA?YORUMUNADEVAMET!"

Ravenclawyetişmeyebaşlamıştı;üçgolatmışlardı,budaGryffindorsadeceellisayıöndedemekti-Cho,Snitch'iondanönceyakalarsa,Ravenclawkazanacaktı.Harry alçaldı, bir RavenclawKovalayıcısı'na çarpmaktan kıl payı kurtuldu vesahayı deli gibi taramaya başladı. Bir altın parıltısı,minicik kanatlar - Snitch,Gryffindorkaledireklerininetrafındadönüyordu.

Harry hızlandı, gözleri ilerideki altın beneğe kilitlenmişti - ama hemen sonraChobirdenbireortayaçıkıpönünükesti-

Harryçarpışmayıengellemekiçinyöndeğiştirince,"HARRY,CENTİLMENLİKETMENİN SIRASI DEĞİL!" diye kükredi Wood. "GEREKİRSE ONUSÜPÜRGESİNDENDÜŞÜR!"

Harry dönüpCho'yugördü;Cho sırıtıyordu.Snitch yine ortadankaybolmuştu.HarryAteşoku'nuyukarıdoğrulttu,azsonraoyununyedimetreyukarısındaydı.Gözünün kenarından, Cho'nun onu takip ettiğini gördü... Snitch'i kendiaramaktansa onu marke etmeye karar vermişti. Peki öyleyse... eğer Harry'ninkuyruğunayapışacaksa,sonuçlarınadakatlanmasıgerekecekti...

Harry yeniden dalışa geçti.OnunSnitch'i gördüğünü sananCho, takip etmeyeçalıştı. Harry çok keskin bir dönüşle dalıştan çıktı, Cho ise hızla aşağı doğruinmeye devam etti; Harry bir kez daha mermi gibi yukarı fırladı ve Snitch'iüçüncükezgördü:Ravenclawtarafında,sahanınçoküzerindeışıldıyordu.

Hızlandı;metrelerce altında,Choda hızlandı.Harry kazanmaküzereydi, arayıaçıyor,hergeçensaniyeSnitch'edahadayaklaşıyordu-derken-

"Aa!"diyeçığlıkattıCho,parmaklarıylabiryeriişaretederek.

DikkatidağılanHarry,aşağıbaktı.

Üç Ruh Emici, üç uzun boylu, siyahlara bürünmüş, kukuletalı Ruh Emici,kafalarınıkaldırmışonabakıyordu.

Düşünerekvakitkaybetmedi.Elinicüppesininyakasındansokupasasınıçıkardıvekükredi:"Expectopatronum!"

Asasınınucundangümüşibeyazdevasabirşeyfırladı.OnuntamRuhEmiciler'edoğrugittiğinibiliyordu,amadurupseyretmedi.Zihnihâlâmucizevibirşekildeberraktı, dönüp önüne baktı - hedefine neredeyse ulaşmıştı. Hâlâ asayı tutaneliyleönedoğruuzandıveparmaklarıylaminik,mücadeleciSnitch'ikavramayıbaşardı.

Madam Hooch'un düdüğü duyuldu. Harry havada arkasına döndü ve kırmızırenkli altı bulanık şeklin hızla ona doğru yaklaştığını gördü. Az sonra bütüntakım onu öylesine sıkı kucaklıyordu ki, neredeyse süpürgesinden düşecekti.Aşağıda,kalabalığıniçindekiGryffindor'larınsevinçnaralarınıduyabiliyordu.

"İşte böyle oğlum!" diye bağırıp duruyorduWood.Alicia, Angelina veKatie,üçüdeHarry'yiöpmüşlerdi,Frediseonaöylesıkısarılmıştıki,Harrykafasınınkopacağını sandı. Takım tam bir karmaşa içinde yere inmeyi başardı. Harrysüpürgesinden indi vebir sürüGryffindor taraftarının sahaya fırladığını gördü,enöndedeRonvardı.Dahaneolduğunuanlamadan,coşkuylabağırıpçağırankalabalıkonusarmıştı.

"Evet!"diyebağırdıRon,Harry'ninkolunuhavayakaldırarak."Evet!Evet!"

"Aferin,Harry!"dediPercy,çokmemnungörünüyordu."OnGalleonkazandım!Penelope'yibulmamgerek,affedersiniz."

"Çokiyiydin,Harry!"diyekükrediSeamusFinnigan.

"Müthiştibe!"diyeseslendiHagrid,orayaüşüşmüşGryffindor'larınkafalarınınüzerinden.

"BayağıiyibirPatronus'tu"dedibirsesHarry'ninkulağına.

Harry arkasına dönüp Profesör Lupin'i gördü. Lupin hem sarsılmış, hem dememnunkalmışgörünüyordu.

"Ruh Emiciler beni hiç etkilemedi!" dedi Harry heyecanla. "Hiçbir şeyhissetmedim!"

"Çünkü-ee-onlarRuhEmicideğildi"dediProfesörLupin."Geldebak-"

Harry'yi kalabalığın içinden çıkarıp sahanın kenarını görebileceği bir yeregötürdü.

"Mr.Malfoy’uepeykorkuttun"dediLupin.

Harry bakakaldı. Malfoy, Crabbe, Goyle ve Slytherin takım kaptanı MarcusFlint,yerdedarmadağınbiryığınhalindeyatıyorlardı.Kendileriniuzun, siyah,

kukuletalıcüppeleriniçindençıkarmakiçindebeleniyorlardı.GörünüşebakılırsaMalfoy,Goyle'unomuzlarındaayaktadurmuştu.ProfesörMcGonagallyüzündekatıksızbiröfkeifadesiyletepelerinedikilmişti.

"Alçakça bir hile!" diye bağırıyordu. "GryffindorArayıcısı'na yönelik rezil veödlekçebir sabotajgirişimi!Hepiniz cezayakalıyorsunuz, ayrıcaSlytherin'denellipuandüşürüyorum!BukonuyuProfesörDumbledore'ladagörüşeceğim,hiçşüphenizolmasın!Hah,iştegeliyor!"

Gryffindor'un zaferini perçinleyecek bir şey varsa, o da buydu; ite kakaHarry'ninyanınagelmişolanRon,Malfoy'unkendinicüppedenkurtarmak içinçabalayışınıveGoyle'uncüppeniniçinesıkışmışkafasınıizlerkengülmektenikibüklümoldu.

"Haydi, Harry!" dedi George, ite kaka yanına gelerek. "Parti var! GryffindorOrtakSalonu'nda,hemenşimdi!"

"Tamam," dedi Harry, kendini çok uzun süredir olmadığı kadar mutluhissediyordu.Hâlâkırmızıcüppelerinin içindeki takımlabirlikteöndengiderekstadyumdançıktılarveşatoyadöndüler.

SankiQuidditchKupası'nıkazanmışlardı;partibütüngünvegeceninbüyükbirbölümü boyunca sürdü. Fred ve George Weasley bir iki saatliğine ortadankaybolup kucak dolusu kaymakbirası şişesi, balkabağı gazozu ve torba torbaBalyumruktatlılarıyladöndüler.

"Bunu nasıl yaptınız?" diye çığlık attı Angelina Johnson. George kalabalığaNaneliKurbağalarfırlatmayabaşlamıştı.

Fred, Harry'nin kulağına, "Aylak, Kılkuyruk, Patiayak ve Çatalak'ın dayardımıyla"diyefısıldadı.

Kutlamaya sadece bir kişi katılmamıştı. Hermione inanılmaz bir şekilde birköşede oturmuş, İngiliz Muggle'larının Ev Hayatı ve Sosyal Alışkanlıklarıadında kocaman bir kitap okuyordu. Harry, Fred'le George'un birkaçkaymakbirasışişesinihavayaatıptuttuğumasadanuzaklaşıponunyanınagitti.

"Maçadamıgelmedin?"diyesordu.

Hermione ona bakmadan, "Tabii ki geldim" dedi tuhaf, tiz bir sesle. "Vekazandığımıziçinçokmutluyumveseninçokiyioynadığınıdüşünüyorum,amabunupazartesiyekadarbitirmişolmalıyım."

"Haydi, Hermione, gel de bir şeyler ye" dedi Harry. Ron'a bakıp onun savaş

baltasınıgömebilecekkadarneşeliolupolmadığınımeraketti.

“Yapamam,Harry,hâlâokumamgerekendörtyüzyirmi iki sayfamvar!"dediHermione. Sesi hafiften isterik bir hal almıştı. "Neyse, zaten..." dedi Ron'abakarak,"obenimkatılmamıistemiyor."

Harry'ninbunadiyebileceğibirşeyyoktu,çünküRontamoandadönüpyükseksesle"Scabbersyenmişolmasaydı,buŞekerSinekler'denyiyebilirdi,gerçektençokseverdionları."dedi.

Hermione gözyaşlarına boğuldu. Harry daha bir şey diyemeden ya da bir şeyyapamadan, kocaman kitabı koltuk altına almış ve ağlayarak kızlaryatakhanesineçıkanmerdivenedoğrukoşupgözdenkaybolmuştu.

Harry alçak sesle, "Ona biraz daha yumuşak davranamaz mısın?" diye sorduRon'a.

"Hayır”dediRonkararlıbirsesle."Eğerpişmanolmuşgibidavransaydı-amayok, asla hatalı olduğunu kabul etmeyecek Hermione. Hâlâ Scabbers tatileçıkmışfalangibidavranıyor."

GryffindorpartisiancakProfesörMcGonagallsabahınbirindeekosesabahlığıvebaşındasaçfilesiyleçıkageliphepsininyatmasındaısraredincesonaerdi.HarryveRon yatakhanelerine çıktılar, bir taraftan hâlâmaçı tartışıyorlardı. SonundaHarrybitkinbirhaldeyatağınatırmandı,ayışığıgelmesindiyeperdeleriniçekti,arkasınayaslandıveneredeyseanındauykuyadaldığınıhissetti...

Çokgarip bir rüyagördü.OmzundaAteşoku'yla bir ormandayürüyor, gümüşibeyaz bir şeyi takip ediyordu. O şey ilerideki ağaçların arasında dolanıyordu,onu sadece yaprakların arasından görebiliyordu. Yakalamak için hızını artırdı,ama o hızlandıkça avı da hızlanıyordu. Harry koşmaya başladı ve ileride biryerde toynakların giderek süratlendiğini duydu. Şimdi son sürat koşuyordu veilerisindedörtnalakoşmasesiduyuyordu.Sonrabirköşeyidönüpaçıklığaçıktıve-

"AAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHHHHHH!YOOOOOOOOOOOOOOOOO!"

Harry sanki yüzüne bir şey çarpmış gibi aniden uyandı. Zifiri karanlıktatamamenyönünüşaşırmışhalde,perdeleriniçekiştirdi-etrafındabirininhareketettiğini ve odanın öbür ucundan Seamus Finnigan'ın sesinin geldiğiniduyabiliyordu.

"Neleroluyor?"

Harry yatakhane kapısının çarpılarak kapandığını duydu sanki. Sonundaperdelerinaralığınıbuldu,açtıvetamoandaDeanThomaslambasınıyaktı.

Ronyataktaoturmuştu.Birtaraftakiperdeleriyırtıktı,yüzündeysetambirdehşetifadesivardı.

"Black!SiriusBlack!Bıçağıvardı!"

"Ne?"

"Buradaydı!Dahaşimdi!Perdelerikesti!Beniuyandırdı!"

"Rüyagörmediğindeneminmisin,Ron?"dediDean.

"Perdelerebakın!Söylüyorumsize,buradaydı!"

Hepsi yataklarından çıktılar; yatakhane kapısına önce Harry ulaştı vemerdivenlerden aşağı koşarak indiler. Arkalarından kapılar açılıyor, uykulusesleryükseliyordu.

"Kimbağırdı?"

"Neyapıyorsunuz?"

OrtakSalon'daki tek ışık partiden arta kalan süprüntülerle dolu, sönmek üzereolanateşinparıltısıydı.İçerisibomboştu.

"Rüyagörmediğindeneminmisin,Ron?"

"Söylüyorumsize,onugördüm!"

"Nedirbugürültü?"

"ProfesörMcGonagallyatmamızısöylemişti!"

Kızlardan birkaçı üstlerine sabahlıklarını geçirip aşağı inmişti, esniyorlardı.Erkeklerdeyenidenortayaçıkmayabaşlamışlardı.

"Harika,devammıediyoruz?"dediFredWeasleykeyifle.

"Herkesyukarıdönsün!"dediPercy,aceleyleOrtakSalon'agirerek.Konuşurkenbiryandandaöğrencibaşırozetinipijamasınaiğneliyordu.

"Percy - Sirius Black!" dedi Ron cılız bir sesle. "Yatakhanemizdeydi! Bıçağıvardı!Beniuyandırdı!"

OrtakSalonsuspusoldu.

"Saçmalama!" dedi Percy, sarsılmış görünüyordu. "Fazla yedin Ron - kâbusgördün-"

"Söylüyorumsana-"

"Haydiama,yeterartık!"

ProfesörMcGonagall geri dönmüştü. Ortak Salon'a girerken portreyi çarparakkapatıpkızgıngözlerleetrafınabakmayabaşladı.

"Gryffindor'unmaçıkazanmasınaçoksevindim,amabuişsaçmabirhalalmayabaşladı!Percy,sendendahafazlasınıbeklerdim!"

"Ben kesinlikle böyle bir şeye izin vermedim, Profesör!" dedi Percy, kızgınkızgın şişinerek. "Ben de şimdi hepsine yataklarına dönmelerini söylüyordum!KardeşimRonkâbusgörmüş-"

"KÂBUS DEĞİLDİ!" diye bağırdı Ron. "PROFESÖR, BİR UYANDIM KİSIRIUSBLACKELİNDEBİRBIÇAKLATEPEMDEDİKİLMİŞ!"

ProfesörMcGonagallonabakakaldı.

"Saçmalama,Weasley,portredeliğindennasılgeçmişolabilir?"

"Ona sorun!" dediRon, bir parmağını SirCadogan'ın resminin arkasına doğrusallayarak."Sorunbakalımgörmüşmü-"

ProfesörMcGonagall,Ron'aşüpheyle,terstersbakarakportreyiyenidenitipaçtıvedışarıçıktı.Bütünsalonnefesinitutupdinledi.

"SirCadogan,azöncebiradamınGryffindorKulesi'negirmesine izinverdinizmi?"

"Elbette,asilleydim!"diyehaykırdıSirCadogan.

OrtakSalon'unhemiçinde,hemdedışındahayretdolubirsessizlikoldu.

"Ver-verdinizmi?"dediProfesörMcGonagall."Ama-amayaparola?!"

"Parolaları vardı!" dedi SirCadogan gururla. "Bütün haftanın parolaları vardı,leydim!Küçükbirkâğıttanokudu!"

Profesör McGonagall kendini çekerek portre deliğinden geçip, afallamışkalabalığınönünegeldi.Bembeyazkesilmişti.

"Kim," dedi, sesi titreyerek, "hangi su katılmamış salak bütün haftanınparolalarınıbirkâğıdayazıpdaortalıktabıraktı?"

Mutlak bir sessizlik oldu, arada küçücük, korku dolu ciklemeler duyuluyordu.Neville Longbottom, baştan aşağı, ponpon terlikli ayak parmaklarına kadartitreyerek,ağırağırelinikaldırdı.

ONDÖRDÜNCÜBÖLÜM:SNAPE'İNKİNİ

O gece Gryffindor Kulesi'nde kimse uyumadı. Şatonun yine arandığınıbiliyorlardı ve bütün bina Ortak Salon'da, Black'in yakalanıp yakalanmadığınıduymayı bekleyerek, uyumadanoturdu.ŞafaktaProfesörMcGonagall geldi veonlaraBlack'inyinekaçtığınısöyledi.

Ertesi gün her gittikleri yerde daha sıkı güvenlik önlemleri gördüler. ProfesörFlitwick ön kapılara Sirius Black'in büyük bir resmini gösterip simasınıbelletiyordu.Filchbirdenkoridorlardabiryukarıbiraşağıkoşturupduvarlardakiince çatlaklardan fare deliklerine kadar her şeye tahta çakmaya başlamıştı. SirCadogankovulmuştu.Portresiyedincikattakitenhasahanlığagerigötürülmüştüve Şişman Hanım geri gelmişti. Ustaca onarılmıştı, ama hâlâ son derecetedirgindi.İşinegeridönmeyiancakekstrakorunmasağlanmasıkoşuluylakabuletmişti. Onu korumak için bir avuç suratsız güvenlik ifriti tutulmuştu. Tehditedici bir grup halinde koridoru arşınlıyorlar, homurtularla konuşuyorlar vesopalarınınboyunukarşılaştırıyorlardı.

Harryüçüncükattakitekgözlücadınınheykelininkorumasızolduğunuveönünebir şey çakılmadığını ister istemez fark etti. Anlaşılan Fred ve GeorgekendilerininveşimdiHarry,RonileHermione'ninheykeliniçindekigizligeçidibilentekkişiolduklarınısöylemektehaklıydılar.

Harry,"Birisinesöylemelimiyizsence?"diyesorduRon'a.

Ronkonuyukapatmakistercesine,"Balyumruk'tangelmediğinibiliyoruz”dedi."Dükkânazorlagirilsehaberimizolurdu."

Harry,Ron'unböyledüşündüğünememnunolmuştu.Tekgözlücadınındaönünetahtaçakılsaydı,Hogsmeade'ebirdahaaslagidemeyebilirdiçünkü.

Ron birden şöhret olmuştu. Hayatında ilk kez, insanlar ona Harry'yegösterdiklerinden fazla ilgi gösteriyorlardı. Ron'un bu deneyimin keyfiniçıkardığıdaapaçıktı.Ogeceolanlaryüzündenhâlâçoksarsılmışolduğuhalde,ona soran herkese, zengin ayrıntılarla, neler olduğunu anlatmak onu mutluediyordu.

“... Uyuyordum ve bir yırtılma sesi duydum, rüyamda oldu sandım, biliyor

musunuz?Amabirdehavacereyanıvardı...Uyandım,birbaktımkiyatağımınperdelerininbir tarafı aşağı indirilmiş... öbür tarafa döndüm... ve onu tepemdeayaktadururkengördüm... İskelet gibiydi, gür, kirli saçları vardı... elindekocabirbıçaktutuyordu,30santimdenfazlaolmalı...banabaktı,bendeonabaktım,sonrahaykırdım,odasıvıştı.”

"Niye,ama?"diyeeklediRon,Harry'ye.Kandondurucuhikâyesinidinleyenbirgrupikincisınıföğrencisikızgitmişti."Niyesıvıştı?"

Harrydeaynışeyimerakediyordu.NiyeyanlışyatağagidenBlackönceRon'ususturup sonra Harry'ye geçmemişti? Black on iki yıl önce masum insanlarıöldürmeyealdırmadığınıkanıtlamıştı,buseferisedörttanesiuyuyanbeşsilahsızerkekçocukvardıkarşısında.

"Senhaykırıpdainsanlarıuyandırıncaşatodançıkmasınınzorolacağınıanlamışolmalı" dedi Harry düşünceli düşünceli. "Portre deliğinden geçmesi içinbinadakilerin hepsini öldürmesi gerekecekti... sonra da karşısına öğretmenlerçıkacaktı..."

Neville tam bir yüzkarası haline gelmişti. Profesör McGonagall ona öylekızmıştıki,gelecektekibütünHogsmeadeziyaretlerini iptaletmiş,cezavermişve başkalarının Neville'e Kule'ye giriş parolasını söylemesini yasaklamıştı.ZavallıNeville her akşam birisi onu içeri soksun diyeOrtak Salon'un önündebeklemek zorundaydı. Bu arada güvenlik ifritleri de ona pis pis sırıtarakbüsbütün tatsızlıkyaratıyorlardı.Nevarki,bucezalarınhiçbirininesininonuniçinhazırladığıcezanınyanındanbilegeçemezdi.Black'inkuleyegirişindenikigünsonra,ninesiNeville'ebirHogwartsöğrencisininkahvaltıdaalabileceğienkötüşeyiyolladı-birçığırtkan.

Okul baykuşları her zamanki gibi postayı taşıyarak Büyük Salon'dan içerisüzüldüler. Büyük bir hüthüt kuşu gagasında kıpkırmızı bir zarfla önünekonunca, Neville az daha tıkanıyordu. Onun karşısında oturan Harry ve Ronmektubunbirçığırtkanolduğunuhemenanladı-Rondaöncekiyılannesindenbirtanealmıştı.

"Vınla,Neville"dediRon.

Nevilleikikeresöyletmedi.Zarfıyakaladı,bombagibiönündetutaraksalondandışarı bir koşu fırladı. Bu arada Slytherinmasası da onun haline kahkahalarlagülüyordu.ÇığırtkanınGirişSalonu'ndafaaliyetegeçtiğiniduydular-Neville'inninesininsihirlenormalvolümününyüzkatınayükselmişsesi,nasılbütünaileyirezilettiğinihaykırarakanlatıyordu.

NevilleiçinüzülmeklemeşgulolanHarry,kendisinindebirmektubuolduğunuhemen fark etmemişti. Hedwig bileğini şiddetle gagalayarak onun dikkatiniçekti.

"Ayy!Şey-teşekkürler,Hedwig..."

Baykuş,Neville'inpatlamışmısırlarınıafiyetleyerken,Harrydezarfıyırtıpaçtı.İçindekinottaşöylediyordu:

SevgiliHarryveRon,

Bu akşam altı sularında benimle çay içmeye nedersiniz? Sizi ben gelip şatodan alacağım. GİRİŞSALONU'NDA BENİ BEKLEYİN, TEK BAŞINIZAÇIKMANIZAİZİNYOK.

Selamlar,

Hagrid

"HerhaldeBlackhikâyesinitümayrıntılarıyladinlemekistiyor!"dediRon.

Böylece o akşam saat altıda Harry ve Ron, Gryffindor Kulesi'nden ayrıldı,koşarakgüvenlikifritlerininyanındangeçtiveaşağı,GirişSalonu'naindiler.

Hagridçoktangelmişonlarıbekliyordu.

"Pekâlâ, Hagrid" dedi Ron. "Sanırım cumartesi gecesi olup biten her şeyidinlemekistiyorsun,ha?"

"Hepsiniduydumbile"dediHagrid,önkapılarıaçıponlarıdışarıçıkarırken.

"Ya"dediRon,süngüsüdüşmüşgörünüyordu.

Hagrid'in kulübesine girince gözlerine çarpan ilk şey, onun yamalı yorganıüstünde oturan Şahgaga oldu. Muazzam kanatlarını sıkıca vücudunayapıştırmıştı, keyiflebir tabakdolusuölügelincikyiyordu.Bu tatsız sahnedengözlerini kaçıran Harry, Hagrid'in gardırobunun kapısında devasa, tüylü birkahverengi takım elbise ile korkunç bir sarı-turuncu renkli kravatın asılı

olduğunugördü.

"Bunlardan'oluyor,Hagrid?"diyesordu.

"Şahgaga'nın Tehlikeli Yaratıkların İtlafı Komitesi'ne karşı duruşması" dediHagrid."Bucuma.OnunlabenbirlikteLondra'yagidiyoruz.HızırOtobüs'teikiyerayırttım..."

Harry berbat bir suçluluk duygusuyla sarsıldı. Şahgaga'nın duruşmasının bukadaryakınolduğunutamamenunutmuştu.Ron'unyüzündekihuzursuzifadeyebakılırsa, o da aynı durumdaydı. Şahgaga'nın savunmasını hazırlamasınayardımcıolmakonusundakisözlerinideunutmuşlardı.Ateşoku'nungelişi,başkaherşeyiakıllarındansilmişti.

Hagridonlaraçaykoydu,birtabakBathçöreğiikrametti,amakabuletmeyecekkadar akılları vardı. Daha önceHagrid'in yemekleri konusunda hayli deneyimedinmişlerdi.

Hagridortalarınaoturuponayakışmayacakkadarciddibirgörünümebürünerek,"İkinizlebirşeykonuşacağım"dedi.

"Nedir?"diyesorduHarry.

"Hermione."

"Onaneolmuş?"dediRon.

"Kafasını yiyecek, oolmuş.Noel'denberi sık sıkbanageliyor.Kendini yalnızhissediyor. Önce Ateşoku yüzünden onunla konuşmadınız, şimdi dekonuşmuyorsunuzçünkükedisi-"

"-Scabbers'ıyedi!"diyehaykırdıRonöfkeyle.

"Çünkü kedisi bütün kediler gibi davrandı" diye devam etti Hagrid inatla."Bayağı bir ağladı burda, anlıyorsunuz ya. Kötü günler geçiriyor.Becereceğindenfazlasınıyüklendi,banasorarsanız,oncaşeyiyapmayaçalışıyor.YinedeŞahgaga'nınduruşmasıiçinbanayardımedecekzamanbuldu,ha...Banaçokiyibazışeylerbuldu...SanırımŞahgaga'nınşimdihaylişansıvar..."

"Hagrid,bizdeyardımetmeliydik-kusurabakma-"diyekekelediHarry.

"Sizisuçlamıyorum!"dediHagrid,eliyleHarry'ninözrünübirkenarasavurarak."Tanrı biliyor ya, sizin de yapacak çok işiniz vardı. Gece gündüz Quidditchantrenmanı yaptığınızı gördüm - ama size söyleyeyim, bak. Ben ikinizinarkadaşlarınıza süpürgeler ya da farelerden çok değer verdiğinizi sanırdım.

Hepsibu!"

HarryveRonbirbirlerinerahatsızbakışlarattılar.

"Çoküzüldü, sahiden,Blackazdahasenibıçaklayacaktıya,Ron. İyibirkalbivarHermione'nin.Sizikinizdeonunlakonuşmuyorsunuz-”

"Okedidenkurtulsa,konuşurum"'dediRonöfkeyle."Oysahâlâonusavunuyor!Kedibirmanyak,amahakkındatekkötüsözduymakistemiyor!"

Hagridbilgece,"Eh,öyle,insanlarhayvanlarıkonusundabirazaptallıkedebilir"dedi Hagrid. Arkasında Şahgaga, Hagrid'in yastığına birkaç gelincik kemiğitükürdü.

Ziyaretlerinin geri kalanını Gryffindor'un Quidditch Kupası'ndaki şansınınartmasıüzerinekonuşarakgeçirdiler.Saatdokuzda,Hagridonlarıyenidenşatoyagötürdü.

OrtakSalon'adöndüklerindeduyurutahtasınınönündebirkalabalıktoplanmıştı.

"Hogsmeade, önümüzdeki hafta sonu!" dedi Ron, yeni duyuruyu okumak içininsanların başları üzerinden uzanarak.Bir yere oturmaya giderlerken,Harry'yealçaksesle,"Nedersin?"diyesordu.

"Eh, Filch Balyumruk'a giden geçit konusunda bir şey yapmadı" dedi Harry,dahadaalçaksesle.

Sağkulağındabirses,"Harry!"dedi.HarryzıpladıvedönüpHermione'yebaktı.Tamarkalarındakimasayaoturmuştu,arkasınagömüldüğükitaplarıaraladı.

"Harry, eğer yine Hogsmeade'e gidersen... Profesör McGonagall'a o haritayısöylerim!"dediHermione.

"Birinin konuştuğunu duyuyormusun, Harry?" diye hırladı Ron, Hermione'yebakmadan.

"Ron, nasıl seninle gitmesine izin verirsin? Sirius Black sana az daha neyapıyordu,düşünsene.Ciddiyim,söylerim!"

Ron küplere binmiş halde, "Demek şimdi de Harry’yi okuldan attırmayaçalışıyorsun!"dedi."Buyılyeterincezararındokunmadımı?"

Hermione cevap vermek için ağzını açtı, ama Crookshanks hafifçe tıslayarakkucağınasıçradı.Ron'unyüzündekiifadeyigörünceonaürkmüşgözlerlebakanHermione,Crookshanks'ikucakladıvehızlakızlarınyatakhanesinedoğrugitti.

"Ne dersin, peki?" dedi Ron, konuşmaları hiç bölünmemiş gibi. "Hadi hadi,geçen sefer gittiğinde hiçbir şey görmedin. Daha Zonko'nun dükkânına bilegirmedin!"

Harry,Hermioneduyamayacakkadaruzaktamıdiyeetrafınabakındı.

"Tamam"dedi."Amabukezyanımagörünmezlikpelerininialıyorum."

Cumartesi sabahı Harry görünmezlik pelerinini torbasına koydu, ÇapulcuHaritası'nı cebine tıktı ve herkesle birlikte kahvaltıya indi. Hermione karşıdanonakuşkucubakışlaratıpduruyordu,amaonunlagözgözegelmektenkaçındıveherkes ön kapılara doğru giderkenHermione onunGiriş Salonu'ndakimermermerdiveneyürüdüğünügörsündiyeözengösterdi.

Ron'a,"Gülegüle!"diyeseslendiHarry."Döndüğündegörüşürüz!"

Ronsırıttıvegözkırptı.

Harrytelaşlaüçüncükataçıkarken,ÇapulcuHaritası'nıdacebindençıkardı.Tekgözlücadınınyanınaçömelerekharitayıdüzeltti.Tekbirküçüknokta,onadoğruhareketediyordu.Harrygözlerinikısıpbaktı.Yanındakiküçücükyazıda"NevilleLongbottom"diyordu.

Harry hemen asasını çıkardı, "Dissendium!" diye mırıldandı ve torbasınıheykeliniçinetıktı.AmadahakendisitırmanamadanNevilleköşeyidöndü.

"Harry!SenindeHogsmeade'egitmediğiniunutmuşum!"

"SelamNeville"dediHarry, hızlaheykeldenuzaklaşıpharitayı yeniden cebinetıkarak."Neyapıyorsun?"

"Hiç"diyeomzunusilktiNeville."PatlamalıPiştioynamakistermisin?"

"Şey -şimdi değil- ben Lupin'in vampir ödevini yapmak için kütüphaneyegidiyordum."

Nevillesevinçle,"Bendegelirim!"dedi."Oödevibendeyapmadım!"

"Şey-durbakayım-evet,unutmuşum.Bendüngecebitirmiştim!"

"Süper, bana yardım edersin!" dedi Neville, toparlak yüzünde hevesli birifadeyle."Sarımsaklailgiliomeseleyihiçanlamıyorum-yemelerimigerekiyor,yoksa-"

Neville,Harry'ninomzundangeriyebakarak,birandasoluğunututtu.

Snape'ti.NevillehemencecikHarry'ninarkasınageçti.

Durarak bir birine, bir ötekine bakan Snape, "Ya siz ikiniz burada neyapıyorsunuz?"diyesordu."Buluşmakiçintuhafbiryer-"

Snape'in kara gözlerinin her iki yandaki kapı aralığına ve sonra da tek gözlücadıyakaydığınıgörenHarry,fenahaldehuzursuzoldu.

"Burada-buluşmadık"dedi."Sadece-karşılaştık."

"Yok canım?" dedi Snape. "En beklenmedik yerlerde ortaya çıkmak gibi birhuyunvar,Potterveburalaranedensizgittiğinedepekrastlamadım...Benşimdiikinize,aitolduğunuzyere,yaniGryffindorKulesi'negitmeniziöneriyorum."

HarryveNevilletekkelimeetmedenyolakoyuldular.KöşeyidönerlerkenHarryarkasına baktı. Snape elini tek gözlü cadının başının üstünde gezdirip onuyakındaninceliyordu.

Şişman Hanım'ın yanına gelince, Neville'e önce parolayı söyleyip sonra davampirödevinikütüphanedeunuttuğunuekleyerekonuatlatmayıbaşardı.Geridöndü. Güvenlik ifritlerinin görüş sahasından çıkınca da haritayı yine çıkarıpyakındanbakmayabaşladı.

Üçünükatkoridoruboşalmışgibigörünüyordu.Harryharitayıdikkatletaradıveüzerinde"SeverusSnape"yazanminiknoktanınartıkodasınadönmüşolduğunugörerekrahatbirnefesaldı.

Tabana kuvvet tek gözlü cadıya gitti, kamburunu açtı, kendini içeri attı ve taşoluğundibindeçantasınakavuşmaküzereaşağıkaydı.ÇapulcuHaritası'nısilipyenidenboşhalegetirdi,sonradabirkoşukopardı.

Görünmezlik pelerininin altına tamamen saklanan Harry, Balyumruk'tan çıkıpgüneşlisokağaadımattıveRon'unsırtınadokundu.

"Benim"diyemırıldandı.

"Niyegeciktin?"diyefısıldadıRon.

"Snapeoralardadolanıyordu..."

HighStreet'tenyukarıdoğruyolakoyuldular.

Ronağzınınkenarından,"Neredesin?"diyesordu."Hâlâordamısın?Garipbirduygubu..."

Postaneyegittiler;Harry rahatçaetrafınabakabilsindiye,RonMısır'dakiBill'e

birbaykuşgöndermeninfiyatınıögreniyormuşgibiyaptı.Baykuşlaroturmuşonabakıp alçak sesle ötüyorlardı, hiç değilse üç yüz tane vardı. Büyük gribaykuşlardanminiminiozanbaykuşlarına("SadeceYerelTeslimat")kadar.Öyleküçüklerdiki,Harry'ninavucunaoturabilirlerdi.

Sonra Zonko'nun yerini ziyaret ettiler, ağzına kadar öğrenci dolu olduğundan,Harry kimsenin ayağına basıp paniğe yol açmamak için çok dikkat etmekzorunda kaldı. Burada Fred ve George'un en çılgın hayallerini bilegerçekleştirecekşakalarvenumaralarvardı.Harry,Ron'afısıltıylatalimatverdivepelerinininaltındanonabirazaltınuzattı.Zonko'nundükkânını,keselerihatırısayılır ölçüde hafiflemiş olarak terk ettiler. Ama cepleri Tezekbombaları,HıçkırıkŞekerleri,KurbağaYumurtasıSabunuveadambaşıbirerBurunIsıranÇayFincanı'ylaşişmişti.

Berrak ve meltemli bir gündü, ikisi de içeride kalmak istemiyordu. ÜçSüpürge'ninönündengeçerek,İngiltere'ninenperilieviolanBağıranBaraka'yıziyaret etmek için yokuşu tırmandılar. Bağıran Baraka, köyün geri kalanınınbiraz daha yukarısındaydı. Üzerlerine tahta çakılmış pencereleri ve bitkilerlesarılırutubetlibahçesiylegünışığındabilebiraztekinsizgörünüyordu.

Çite dayanıp binaya bakarlarken, Ron, "Hogwarts hayaletleri bile buradankaçınır" dedi. "Neredeyse Kafasız Nick'e sordum... Burada çok hoyratyaratıklarınyaşadığını söylüyor.Kimse içerigiremiyor.FredveGeorgedenedielbette,amabütüngirişlerkapatılmış..."

Yokuşa tırmandıktan sonra Harry sıcak bastı diye tam birkaç dakikalığınapelerini çıkarmayı düşünüyordu ki, yakında bir yerden sesler duydu. Birileri,tepenin öbür yanından eve doğru tırmanıyordu. Biraz sonra, hemen ardındaCrabbeveGoyle'laMalfoygöründü.Konuşanoydu.

"...heranbabamdanbirbaykuşgelebilir.Onlarakolumundurumunuanlatmakiçinduruşmayagitmesigerekti...nasılüçaykullanamadığımıfalan..."

CrabbeveGoylekıskısgüldü.

"Okoca,kıllımoronunkendinisavunmasınıduymakisterdim,gerçekten... 'Hiçzararlıdeğil,doğrusöylüyorum'...Ohipogrifeölmüşgözüylebakabilirsiniz."

MâlfoybirdenRon'ugördü.Solgunyüzühainbirsırıtışlaaydınlandı.

"Neyapıyorsun,Weasley?"

Mâlfoy,Ron'unarkasındakiyıkıkdökükevebaktı.

"Herhaldeburadaoturmakçokhoşunagiderdi,değilmi,Weasley?Kendiyatakodan olsun diye hayal mi kuruyordun? Duydum ki bütün ailen tek bir odadayatıyormuş-doğrumu?"

Harry,Malfoy'unüzerineatlamasındiyeRon'uncüppesininarkasınayapıştı.

Kulağına,"Onubanabırak"diyefısıldadı.

Kaçırılmayacakkadariyibirfırsattı.HarrysessizceMalfoy,CrabbeveGoyle'unarkasınasüzüldü,eğilipyoldanbiravuçdolusuçamuraldı.

Malfoy,Ron'a, "Bizde tamdostunHagrid'densözediyorduk,"dedi. "TehlikeliHayvanların İtlafı Komitesi'ne neler söylediğini hayal etmeye çalışıyorduk.Senceağlarmıohipogrifinboynunu-"

ŞAP!

ÇamuronaçarpıncaMalfoy'unbaşıönedoğrusavruldu.Gümüşi-sarısaçlarıbirandavıcıkvıcıkolmuştu.

"Neler-?"

Ronöyle bir gülmeyebaşladı ki, düşmemek için çite tutunmak zorundakaldı.Malfoy,CrabbeveGoyleaptalaptalolduklarıyerdedönüpdeligibietraflarınabaktılar.Malfoysaçınıtemizlemeyeçalışıyordu.

"Odaneydi?Kimyaptı?"

Ron,havadurumuhakkındafikirbeyanedenbirininhavasıyla,"Burasıdaçokperili,değilmi?"dedi.

Crabbe ve Goyle korkmuş görünüyordu. Gelişmiş adaleleri hayaletlere karşıfaydaetmiyordu.Malfoyçılgıncabomboşaraziyebakınıyordu.

Harry yol boyunca sinsice ilerledi, orada balçık gibi bir su birikintisinde piskokulu,yeşilbirçamurvardı.

ŞAPIRT!

Bu sefer Crabbe ve Goyle da nasibini aldı. Goyle olduğu yerde öfkeylezıplayarakçamuruküçük,cansızgözlerindençıkarmayaçalıştı.

Malfoyyüzünüsilip,Harry'ninolduğuyerinyarımmetrekadarsolunabakarak,"Oradangeldi!"dedi.

Crabbeuzunkollarınızombigibiöneuzatmış,körlemesine ileriyürüdü.Harry

onun arkasına geçti, bir sopa alıp Crabbe'nin sırtına fırlattı. O kimin attığınıgörmek için havada bir tür bale dönüşü yaparken de sessiz bir kahkahayla ikibüklümoldu.Crabbe,oradagördüğütekkişiolanRon'adoğruhamleetti.AmaHarrybacağınıuzattı.Crabbesendeledivekocaman,düztabanayağıHarry'ninpelerininin eteğine takıldı. Harry, pelerininin şiddetle çekildiğini hissetti vepelerinyüzündenkaydı.

Malfoybiranonabakakaldı.

"AAYYY!"diyeferyatetti,eliyleHarry'ninbaşınıgöstererek.Sonrageridöndü,tepedenaşağısonsüratkoştu,CrabbeveGoyledaonuizledi.

Harry,pelerinitekrarbaşınınüstüneçekti,amaolanolmuştu.

"Harry!" dedi Ron, öne doğru sendeleyerek yürüyüp Harry’nin gözdenkaybolduğu noktaya çaresizce bakarak. "Kaçsan iyi olur! Malfoy birilerinesöylerse-eniyisisenşatoyadön,hemen-"

"Sonragörüşürüz"dediHarryvebaşkatekkelimeetmedenHogsmeade'egidenyoldanaşağıkoştu.

Malfoy gördüğüne inanacak mıydı? Malfoy'a inanan çıkar mıydı? Hiç kimsegörünmezlik pelerinini bilmiyordu -Dumbledore dışında hiç kimse. Harry'ninmidesi altüst oldu- Malfoy bir şey söylerse Dumbledore neler olup bittiğinianlardı-

GerisingeriBalyumruk'a,mahzenmerdivenlerinden aşağı, taş döşemeden ileri,kapaktan dışarı - Harry, pelerini çıkardı, kolunun altına sıkıştırdı ve geçitboyunca koşmaya başladı... Malfoy ondan önce geri dönerdi... Bir öğretmenbulması ne kadar vakit alırdı? Soluk soluğa, böğründe keskin bir sancıyla, taşoluğa gelene kadar yavaşlamadı. Pelerini burada bırakmak zorundaydı, eğerMalfoy bir öğretmene ispiyonladıysa, pelerin onu fena halde ele verirdi. Birköşede, gölgelerin içine sakladı onu, sonra mümkün olduğu kadar çabuk birşekildetırmanmayakoyuldu.Terliellerioluğunikiyanındakayıyordu.Cadınınkamburunun iç tarafınaulaştı,asasıyladokundu,başınıdışarıuzattıvekendinidışarı çekti. Kambur kapandı ve tamHarry heykelin arkasından zıplamıştı ki,hızlayaklaşanayaksesleriduydu.

Gelen Snape'ti. Kara cüppesi dalgalanarak Harry’ye süratle yaklaştı, önündedurdu.

"Demekböyle"dedi.

Snape'tebastırılmışbirzaferhavasıseziliyordu.Terliyüzüveçamurluellerininfarkında olanHarrymasum bir ifade takınmaya çalıştı. Ellerini hemen cebinesokupgizledi.

"Benimlegel,Potter"dediSnape.

Harry onun ardına düşüp merdivenlerden indi, bir yandan da Snape'e farkettirmeden ellerini cüppesinin iç tarafına silip temizlemeye çalışıyordu.Merdivenlerdenzindanaindiler,oradandaSnape'inodasınagittiler.

Harry buraya daha önce bir kez gelmişti, o zaman da başı çok ciddi şekildebeladaydı. Snape o seferden beri kavanozlara korkunç ve yapışkan birkaç şeydahaeklemişti.Hepsimasasınınarkasındakiraflardadurmuş,alevlerinışığındaparıldıyorvetehditediciatmosferekatkıdabulunuyordu.

"Otur"dediSnape.

Harryoturdu.AmaSnapeayaktakaldı.

"Mr.Malfoybanagelipçokgaripbirhikâyeanlattı,Potter"dediSnape.

Harrybirşeysöylemedi.

"Diyor ki, Bağıran Baraka'nın orada Weasley'ye rastlamış - yalnızgörünüyormuş."

Harryyinekonuşmadı.

"Mr.Malfoydiyorki,odurmuşWeasley'lekonuşurken,büyükmiktardaçamurbaşınınarkatarafınagelmiş.Sencebunasılolmuşolabilir?"

Harrymakulölçüdeşaşırmışgörünmeyeçalıştı.

"Bilmiyorum,Profesör."

Snape'in gözleri deşermişçesineHarry'ninkilere dikilmişti.Bununbir hipogrifegözlerinikaçırmadanbakmaktanfarkıyoktu.Harrygözkırpmamayaçalıştı.

"SonraMr.Malfoyolağanüstübirgörüntüyetanıkolmuş.Neolduğunutahminedebiliyormusun,Potter?"

"Hayır"dediHarry,şimdimasumvemeraklıgörünmeyeçalışarak.

"Başınmış,Potter.Havadaduruyormuş."

Uzunbirsessizlikoldu.

"Belki deMadam Pomfrey'ye gitmesi gerekir" dediHarry. "Eğer böyle şeylergörüyorsa-"

Snape yumuşak bir sesle, "Başın Hogsmeade'de ne yapıyor olabilir, Potter?"dedi. "Başının Hogsmeade'e gitmesine izin yok. Vücudunun herhangi birbölümününHogsmeade'egitmesineizinyok."

"Onu biliyorum" dedi Harry, yüzünü suçluluk ve korkudan arındırmayaçalışarak."AnlaşılanMalfoyhalüsin-"

"Malfoy halüsinasyon görmüyor" diye hırladı Snape. Ellerini Harry'ninkoltuğunun iki koluna koyarak eğildi. Şimdi burun burunaydılar. "BaşınHogsmeade'deyse,gerikalanındaoradadır."

"GryffindorKulesi'ndeydim"dediHarry."Sizdedinizya-"

"Bunudoğrulayacakbirivarmı?"

Harry bir şey söylemedi. Snape'in ince dudaklı ağzı korkunç bir tebessümlekıvrıldı.

Yenidendoğrularak, "Demeköyle" dedi. "SihirBakanı'ndanbaşlayarakherkesmeşhurHarryPotter'ı SiriusBlack'ten korumaya çalışıyor.AmameşhurHarryPotter kendi yasalarını kendi koyuyor. Varsın sıradan insanlar onun güvenliğiiçin endişelensin! Meşhur Harry Potter istediği yere gider, sonuçlarına daaldırmaz."

Harry suskun kaldı. Snape onu tahrik ederek gerçeği söyletmeye çalışıyordu.Bunuyapmayacaktı.Snape'inelindekanıtyoktu-henüz.

Snape birden, gözleri parlayarak, "Babana ne kadar çok benziyorsun, Potter"dedi. "O da fevkalade kendini beğenmişti. Quidditch'e biraz yeteneği olması,hepimizden bir gömlek üstün olduğunu düşünmesine yol açmıştı. Dostları vehayranlarıylacakasatıpdururdu...aranızdakibenzerlikinanılmaz."

Harry, kendine engel olamadan, "Babam caka satmazdı" dedi. "Ben desatmıyorum."

Snape, yüzünde melun bir ifadeyle, yakaladığı zayıf noktanın üstüne giderek,"Baban da kurallara pek aldırmazdı" dedi. "Kurallar sıradan faniler içindir,QuidditchKupasıkazananlariçindeğil.Burnuöylebüyüktüki-"

"KESSESİNİ!"

Harry birden ayağa fırladı. PrivetDrive'daki son gecesinden beri hissetmediği

çılgıncabirhiddet,heryanınıkaplamıştı.Snape'inyüzününkaskatıkesilmesine,karagözlerinintehlikelibirşekildeparlamasınaaldırmıyordu.

"Bananededin,Potter?"

Harry, "Babamı rahat bırakıp sesinizi kesmenizi söyledim!" diye haykırdı."Gerçeği biliyorum, tamam mı? Sizin hayatınızı kurtardı! Dumbledore banasöyledi!Babamolmasaşuandaburdabileolmayabilirdiniz!"

Snape'insarımsıteni,ekşisütrenginedönüşmüştü.

"Peki ya müdür sana babanın hayatımı hangi koşullar altında kurtardığını dasöyledi mi?" diye fısıldadı. "Yoksa bu ayrıntıların, kıymetli Potter'ın nazikkulaklarıiçinpeknahoşolacağınımıdüşündü?"

Harrydudağınıısırdı.Neolduğunubilmiyordu,bunubellietmekdeistemiyordu-amaSnapegerçeğitahminetmişti.

Yüzünde korkunç, çarpık bir gülümsemeyle, "Baban hakkında yanlış bir fikiredinmenden nefret ederdim, Potter" dedi. "Şanlı bir kahramanlık hikâyesi mihayalediyordun?Öyleysebenhemenbunudüzelteyim-azizdenfarksızbabanve arkadaşları bana çok eğlenceli bir şaka yaptılar. Eğer baban son andatırsmamışolsaydı,buşakabenimcanımamalolabilirdi.Yaptığınıncesurcabiryanı yok. Benimkini olduğu kadar kendi canını da kurtarıyordu. Şakalarıbaşarıyaulaşsaydı,Hogwarts'tanatılırdı."

Snape'in çarpık, sarımsı dişleri ortaya çıkmıştı, "Ceplerini boşalt, Potter" deditükürürcesine.

Harrykıpırdamadı.Kulaklarızonkluyordu.

"Cepleriniboşalt,yoksadosdoğrumüdüregidiyoruz.Boşaltonları,Potter!"

Korkudan buz kesmiş olan Harry, yavaşça Zonko'nun şakaları torbasıylaÇapulcuHaritası'nıcebindençıkardı.

Snape,Zonko'nuntorbasınıaldı.

"Ronverdionlarıbana”dediHarry.BiryandandaoSnape'erastlamadanönceRon'u uyarma fırsatı bulmak için dua ediyordu. "O - geçen sefer onlarıHogsmeade'dengetirdi."

"Sahimi?Veogündenberiyanındataşıyorsun,ha?Nekadardokunaklı...peki,yabune?"

Snapeharitayıelinealmıştı.Harrykayıtsızbir ifade takınmak içinvargücüyleçabaladı.

"Yedekparşömenkâğıdı"diyeomzunusilkti.

Snape,gözleriHarry'de,haritayıeviripçevirdi.

"Bukadareskibirparşömenkâğıdınaihtiyacınolamaz,değilmi?"dedi."Niye-atmıyorumkibunu?"

Eliateşedoğruhareketlendi.

"Hayır!"dediHarryhemen.

"Demek öyle!" dedi Snape, uzun burnunun kanatları titredi. "Bu da Mr.Weasley'dengelmişbirbaşkadeğerlihediyemiyoksa?Yada -başkabir şey?Bir mektup, belki, görünmez mürekkeple yazılmış bir mektup? Ya da - RuhEmiciler'inyanındangeçmedenHogsmeade'egitmekiçintalimat?"

Harrygözlerinikırptı.Snape'ingözleriışıldadı.

"Bakalım,bakalım..."diyemırıldandı,asasınıçıkarıpharitayımasasınınüstünedüzelterekyaydı."Sırrınıaçığavur!"dedi,asasıylaparşömenedokunarak.

Hiçbirşeyolmadı.Harry,ellerinintitremesiniönlemekiçinyumruklarınısıktı.

"Gösterkendini!"dediSnape.haritayasertçevurarak.

Harita bomboş duruyordu. Harry derin derin soluk alıp sakin kalmayaçalışıyordu.

"Profesör Severus Snape, bu okulun hocası, sana sakladığın bilgiyi vermeniemrediyor!"dediSnape,asasıylaharitayavurarak.

Sankigörünmezbirelüzerindeyazıyormuşgibi,haritanınpürüzsüzyüzeyindekelimelerbelirdi.

"Mr. Aylak, Profesör Snape'e selamlarını sunar ve anormal derecede büyükburnunubaşkalarınınişinesokmamasınıricaeder."

Snapedondukaldı.Harrynutku tutulmuşhaldemesajabakıyordu.Amaharitabununlakalmadı.İlkininaltındabaşkayazılardabeliriyordu.

"Mr.Çatalak,Mr.Aylak'akatılmaklakalmayıp,ProfesörSnape'inçirkinbirrezilolduğunueklemekister."

Durum o kadar ciddi olmasa, çok komik olurdu aslında. Üstelik dahası da

vardı...

"Mr. Patiayak böyle bir budalanın profesör olabilmesine nasıl hayret ettiğinibelirtmekister."

Harry dehşet içinde gözlerini yumdu. Onları yeniden açtığında, harita sonsözünüsöylemişti.

"Mr.Kılkuyruk,ProfesörSnape'eiyigünlerdilervesaçınıyıkamasınısalıkverir,pisherif."

Harrydarbenininmesinibekledi.

"Demeköyle..."dediSnapeyumuşakbirsesle."Göreceğizbakalım..."

Hızlıhızlışöminesinedoğrugitti,şömineninüstündekibirkavanozdanbiravuçparıldayantozalıpalevleresavurdu.

Snapeateşedoğru,"Lupin!"diyeseslendi."Seninlekonuşmakistiyorum!"

NeyeuğradığınışaşıranHarryateşebakakaldı.İçindeyüksekhızladönenbüyükbir şekil peydahlanmıştı.Birkaç saniye sonra, eski püskügiysilerindeki küllerisüpürerek,ProfesörLupinşöminedendışarıçıkıyordu.

"Benimiçağırdın,Severus?"dedinezaketle.

DönüpmasasınagiderkenyüzüöfkeylekasılmışolanSnape,"Elbetteçağırdım"dedi."AzöncePotter'dancepleriniboşaltmasınıistedim.Cebindeşuvardı."

Snape,üzerindeMösyölerAylak,Kılkuyruk,PatiayakveÇatalakkelimelerihâlâparıldayan parşömeni parmağıyla gösterdi. Lupin'in yüzünde tuhaf, anlaşılmazbirifadebelirdi.

"Ee?"dediSnape.

Lupinharitayabakmayısürdürdü.Harry’yebüyükbirhızladüşünüyormuşgibigeldi.

"Ee?"dediSnapebirkezdaha."BellikibuparşömenKaraBüyüdolu.Buseninuzmanlıkalanınsayılıyor,Lupin.SencePotterböylebirşeyineredenalmıştır?"

LupinbaşınıkaldırdıvemüdahaleetmemesiiçinonuuyarırcasınaHarry'yebellibelirsizbirbakışattı.

Nezaketle, "Kara Büyü mü dolu?" diye tekrarladı. "Sahiden böyle midüşünüyorsun,Severus?Banasankionuokumayaçalışanherkesehakareteden

zararsız bir parşömen parçasıymış gibi görünüyor. Çocukça ama kesinlikletehlikelideğil,ha?SanırımHarryonubirşakadükkânındanaldı."

"Öylemidersin?"dediSnape.Çenesiöfkedenkasılmıştı."Birşakadükkânındaböyle bir şey bulunurmu dersin?Doğrudan imalatçısından almış olması dahaaklayakındeğilmisence?"

Harry, Snape'in neden söz ettiğini anlamıyordu. Görünüşe bakılırsa, Lupin deanlamıyordu.

"Yani, Mr. Kılkuyruk'tan ya da bu insanların herhangi birinden mi?" dedi."Harry,buadamlarınherhangibirinitanıyormusun?"

"Hayır"dediHarryhemen.

"Görüyorsun ya, Severus" dedi Lupin, yine Snape'e dönerek "Bana bir Zonkoürünügibigörünüyor."

Tam o anda, Ron odaya daldı. Neredeyse soluk alamaz haldeydi. Snape'inmasasınınazönündedurduveelicüppesiningöğsünde,konuşmayaçalıştı.

"Harry'ye - o - şeyi - ben - verdim" dedi boğulurcasına. "Çok - çok - önce -Zonko'dan-almıştım."

"Eh!"dediLupin,ellerinibirbirineçarpıp,neşeyleçevresinebakarak."Böylecemeseleaçıklığakavuştu!Severus,bunugerialayım,değilmi?"Haritayıkatladı,cüppesinin içine soktu. "Harry, Ron, benimle gelin, vampir ödevi hakkındasizinlekonuşmamgerek.Müsadenle,Severus!"

Odadançıkarlarken,Harry,Snape'ebakmayacesaretedemedi.O,RonveLupin,konuşmaksızıntaGirişSalonu'nakadaryürüdüler.SonraHarry,Lupin'edöndü.

"Profesör,ben-"

Lupin, "Açıklama duymak istemiyorum" diye kesti lafını.BoşGiriş Salonu'nabaktı ve sesini alçalttı. "Bu haritanın yıllar önce Mr. Filch tarafından gaspedildiğini biliyorum. Evet, bir harita olduğunu biliyorum" dedi,Harry veRonşaşkın şaşkın bakınca. "Sizin elinize nasıl düştüğünü bilmiyorum. Ama onuteslim etmeyişinize hayret ediyorum. Özellikle bir öğrencinin şatoda birtakımbilgilerbırakmasındansonranelerolduğunudüşünecekolursanız.Vebunusanageriveremem,Harry."

Harry bunu bekliyordu ve bazı açıklamalar duymaya öylesine hevesliydi ki,itirazetmedi.

"Snapenedenbunuimalatçılarındanaldığımısandı?"

"Çünkü..." Lupin durakladı, "çünkü bu haritayı yapanlar seni kandırıp okuldışınaçıkarmayıisterdi.Bunusondereceeğlencelibulurlardı."

EtkilenenHarry,"Onlarıtanıyormusunuz?"diyesordu.

"Karşılaşmıştık" dedi Lupin kısaca. Harry'ye eskiden olduğundan çok dahabüyükbirciddiyetlebakıyordu.

"Benden bir daha paçanı kurtarmamı bekleme, Harry. Sirius Black'i ciddiyealmanı sağlayamadım. Ama Ruh Emiciler yanına yaklaştığında duyduklarınınsenin üzerinde daha büyük bir etkisi olmasını beklerdim. Annenle baban senhayatta kalasın diye canlarını verdiler, Harry. Onlara borcunu böyle miödüyorsun - bir torba dolusu sihirli şaka uğruna fedakârlıklarını hiçe sayarakmı?"

Uzaklaştı.Harry şimdi kendiniSnape'in odasında olduğundan çokdahaberbathissediyordu.Ron'laikisiyavaşyavaşmermermerdivenleritırmandı.Harrytekgözlü cadınınyanındangeçerkengörünmezlikpelerinini hatırladı - hâlâorada,aşağıdaduruyordu,amaHarry'ningidiponualacakcesaretiyoktu.

Ronbirden,"Benimkabahatim"dedi."Senigitmeyebeniknaettim.Lupinhaklı,aptalcabirşeydi,yapmamalıydık."

Ron sustu; güvenlik ifritlerinin devriye gezdiği koridora gelmişlerdi veHermione onlara doğru yürüyordu. Harry onun yüzüne bakar bakmaz,Hermione'nin olanları duyduğunu anladı. Yüreği ağzına geldi - ProfesörMcGonagall'asöylemişmiydiacaba?

Hermioneönlerindedurunca,Ronzalimbirsesle,"Söylemiştimsizedemekiçinmigeldin?"dedi."Yoksaazöncebiziihbarmıettin?"

"Hayır" dedi Hermione. Elinde bir mektup tutuyordu, dudakları titriyordu.“Sadece, bilmeniz gerektiğini düşündüm... Hagrid davayı kaybetti. Şahgagaöldürülecek."

ONBEŞİNCİBÖLÜM:QUIDDITCHFİNALİ

"Bana-banabunugönderdi”dediHermione,mektubuuzatarak.

Harrymektubualdı.Parşömennemliydi, iri irigözyaşlarımürekkebiöylekötüdağıtmıştıki,bazıyerleriokumakiyicezorlaşmıştı.

SevgiliHermione,

Kaybettik. Onu Hogwarts'a geri getirmeme izinverdiler, infaz tarihi henüz belli değil. Gaga,Londra'yıçoksevdi.Bizeyardımınıunutmayacağım.

Hagrid.

"Bunuyapamazlar"dediHarry."Yapamazlar.Şahgagatehlikelideğil."

"Malfoy'unbabasıKomite'yikorkutarakyaptırdıbunu"dediHermione,gözlerinisilerek. "O nasıl biri, biliyorsunuz. Ötekilerin de hepsi titrek yaşlı ahmaklar,korktular. Gerçi bir temyiz olacak, hep olur. Ama ben umut görmüyorum...hiçbirşeydeğişmişolmayacak."

"Hayır, olacak" dedi Ron hiddetle. "Bu defa bunca işi tek başına yapmangerekmeyecek,Hermione.Benyardımedeceğim."

'Ah,Ron!"

Hermione kollarını Ron'un boynuna doladı ve kendini tamamen koyverdi.Dehşete düşen Ron, onun başını beceriksizce okşamaya koyuldu. Sonunda,Hermioneonubırakıpgeriçekildi.

"Ron,Scabbersiçinçokçoküzgünüm"dediağlayarak.

"Ee - şeyy - yaşlıydı zaten" dediRon.Hermione'nin onubırakmış olmasından

çokrahatlamışgörünüyordu."Ayrıcapekbirişedeyaramıyordu.Kimbilir,belkiannemlebabamşimdibanabirbaykuşalır."

Black'in binaya ikinci kez girişinden sonra öğrencilere dayatılan güvenlikönlemleri, Harry, Ron ve Hermione'nin akşamları gidip Hagrid'i ziyaretetmelerini imkânsızhalegetirmişti.Onunlakonuşmak için tekfırsatları,SihirliYaratıklarınBakımıdersleriydi.

Hagrid,kararınyarattığışoklauyuşmuşgibigörünüyordu.

"Hep benim suçum. Dilim tutuldu. Hepsi siyah cüppeleri içinde oradaoturuyorlardı, bense habire notlarımı düşürüyordum, o benim için baktığıntarihler var ya, Hermione, onları unutuyordum. Sonra Lucius Malfoy ayağakalkıpsöyleyeceklerinisöyledi,Komitedeoonlaranedediyseaynenyaptı..."

"Daha temyiz var!" dedi Ron hiddetle. "Henüz pes etme, biz üstündeçalışıyoruz!"

Sınıftaki diğer öğrencilerle birlikte şatoya dönüyorlardı. Az ötede Malfoy’ugörebiliyorlardı,CrabbeveGoyle'la yürüyor, ikide bir dönüp arkasına bakıyorvealaylıalaylıgülüyordu.

"Yararı yok, Ron" dedi Hagrid üzgün üzgün. Şatonun merdivenlerinevarmışlardı."OKomiteMalfoy'unavucununiçinde.BensadeceGaga'nınkalanvaktinin ömrünün en güzel günleri olmasını sağlayayım diyorum. Bunu onaborçluyum..."

Hagrid arkasını dönüp kulübesine doğru yürümeye başladı. Yüzü mendilinegömülüydü.

"Şunabakın,nasıldazırlıyor!"

Malfoy,CrabbeveGoyleşatokapılarınınhemeniçindedurmuş,dinliyorlardı.

"Hayatınızda böyle zavallı bir şey gördünüz mü?" dedi Malfoy. "Bir deöğretmenimizolacak!"

Hem Harry hem de Ron öfkeyle Malfoy'a doğru hamle etti, ama Hermioneonlardançabukdavranmıştı-ŞLAP!

Bütün gücüyle Malfoy'un suratına bir tokat atmıştı. Malfoy sendeledi. Harry,Ron,CrabbeveGoyleafallayıpkalmışlardı.Hermioneyineelinikaldırdı.

"BirdahasakınHagrid'ezavallıdeme,seniiğrenç-senikötükalpli-"

"Hermione!" dedi Ron cılız bir sesle. Hermione bir tokat daha atmayayeltenirkeneliniyakalamayaçalıştı.

"Bırak,Ron!"

Hermione asasını çıkardı. Malfoy geriledi. Crabbe ve Goyle tamamen şaşkınhalde,onabakarakkomutbeklediler.

Malfoy,"Yürüyün"diyemırıldandıveüçüzindanagidengeçittekayboldu.

"Hermione!"dediRonyine.Hemafallamış,hemdeetkilenmişbirhalivardı.

"Harry,Quidditchfinalindeonlarıyenseniziyiolur!"dediHermionetizbirsesle."Yenin,çünküSlytherin'inkazandığınıgörmeyedayanamam!"

"Muskadersibaşlıyor"dediRon.HâlâHermione'yefaltaşıgibiaçılmışgözlerlebakıyordu."Gitsekiyiolacak."

Aceleyle mermer merdivenlerden çıkıp Profesör Flitwick'in sınıfının yolunututtular.

Harrysınıfınkapısınıaçtığında,"Geçkaldınız,çocuklar!"dediProfesörFlitwickpaylarcasına."Haydi,girin,asalarınızıçıkarın,bugünNeşelendirmeBüyüleri'nideniyoruz.Çiftlereayrıldıkbile-"

HarryveRonhemenarka taraftakibirsırayagittilerveçantalarınıaçtılar.Rondönüparkasınabaktı.

"Hermionenerede?"

Harrydeetrafınabakındı.Hermionesınıftaniçerigirmemişti,oysaHarrykapıyıaçtığındahemenyanıbaşındaydı.

"Garip,"dediHarry,Ron'abakarak."Belki-belkituvaletefalangitmiştir,ha?"

AmaHermionebütündersboyuncaortayaçıkmadı.

"BirNeşelendirmeBüyüsüonundaişineyarayabilirdi"dediRon.Öğleyemeğiiçinsınıftançıkmışlardı,hepsininağzıkulaklarındaydı-NeşelendirmeBüyülerionlardabüyükbirhoşnutlukduygusuyaratmıştı.

Hermione öğle yemeğinde de yoktu. Elmalı pastalarını bitirdiklerindeNeşelendirme Büyüleri'nin etkisi geçmeye yüz tutmuş, Harry ve Ron yavaşyavaşendişelenmeyebaşlamışlardı.

"Malfoy ona bir şey yapmış olmasın sakın?" dedi Ron kaygıyla, Gryffindor

Kulesi'ninmerdivenleriniçıkarlarken.

Güvenlik ifritlerinin yanından geçtiler, Şişman Hanım'a parolayı söylediler("Boşboğaz")veportredeliğindengeçipOrtakSalon'agirdiler.

Hermione masada oturmuş, mışıl mışıl uyuyordu. Başını önünde açık duranAritmansi kitabına yaslamıştı. Gidip iki yanına oturdular. Harry onu dürterekuyandırdı.

"N-ne?" dedi Hermione. Sarsılarak uyanıp telaşla etrafına bakınmaya başladı."Vakitgeldimi?Ha-hangidersvarşimdi?"

"Kehanet, ama daha yirmi dakika var" dediHarry. "Hermione, niyeMuska'yagelmedin?"

"Ne?Yo,olamaz!"diyeciyakladıHermione."Muska'yagirmeyiunuttum!"

"Ama nasıl unutursun?" dedi Harry. "Sınıfın kapısına gelene kadar bizimlebirlikteydin!"

"İnanamıyorum!" diye sızlandıHermione. "ProfesörFlitwick kızdımı?Aman,hepMalfoy'unyüzünden.Aklımondaydı,ipinucunukaçırdım!"

"Biliyormusun,Hermione?"dediRon,Hermione'ninyastıkniyetinekullandığıkocamanAritmansi kitabına bakarak. "Bence sen elden gidiyorsun. Çok fazlaşeyyapmayaçalışıyorsun."

"Hayır,hiçdedeğil!"dediHermione,saçınıgözlerininönündençekipçaresizceçantasını arayarak. "Bir yanlışlık yaptım, hepsi bu! Hemen gidip ProfesörFlitwick'igörsemveözürdilesemiyiolur...Kehanet'tegörüşürüz!"

Hermione onlara yirmi dakika sonra, Profesör Trelawney'nin sınıfına çıkanmerdiveninbaşındakatıldı.Sonderecehırpalanmışgörünüyordu.

"Neşelendirme Büyüleri'ni kaçırdığıma inanamıyorum! Şimdi kesin sınavdaçıkar.ProfesörFlitwicköylebirimadabulundu!"

Beraberce merdivenleri çıkıp loş, boğucu kule odasına girdiler. Bütün küçükmasalarınüzerindeiçiincibeyazısisledolubirerkristalküreparlıyordu.Harry,RonveHermionesallananbirmasayaberaberceoturdular.

"Kristal kürelere önümüzdeki sömestre kadar başlamıyoruz sanıyordum" diyemırıldandı Ron, Profesör Trelawney oralarda bir yerde mi diye etrafınabakınarak.

"Hiç şikâyet etme, bu demektir ki el falını bitirdik" diye mırıldandı Harry."Elimeherbakışındairkilmesindenusanmıştım."

"İyi günler!" dedi tanıdık, puslu bir ses. Profesör Trelawney her zamanki gibigölgelerin arasından dramatik bir giriş yaptı. Parvati ve Lavender heyecanlatitredi,yüzlerikristalkürelerinışığındapınlpırıldı.

"Kristal küreye planladığımdan önce başlamaya karar verdim" dedi ProfesörTrelawney, ateşe sırtı dönük oturup etrafına bakarak. "Ama kader tanrıçalarıbanahazirandakisınavınızın 'küre' hakkındaolacağıbilgisini iletti, bende sizeyeterikadaralıştırmayaptırmakiçinsabırsızlanıyorum."

Hermionehıhdiyegüldü.

"Hadi canım... 'kader tanrıçaları ona bilgi vermiş'... sınavı kim hazırlıyor?O!Aman ne kadar hayret verici bir kehanet!" dedi. Sesini alçak tutma zahmetinebilekatlanmamıştı.

Profesör Trelawney'nin onu duyup duymadığı belli olmuyordu, çünkü yüzügölgeleriniçindeydi.Ancak,duymamışgibidevametti.

"Kristalebakmasondereceincebirsanattır"dedihülyalıbirşekilde."Küreninsonsuz derinliklerine ilk baktığınızda hiçbirinizden görmenizi beklemiyorum.İşe,bilinçlizihnivedışgözleridinlendirmeçalışmalarıylabaşlayacağız."

Ron kendine hâkim olamayarak kıs kıs gülmeye başladı, sesi bastırmak içinyumruğunu ağzına tıkması gerekti - "böylece İç Göz'ü ve Süperbilinciberraklaştıracağız.Belki,eğerşanslıysak,dersbitmedenbazılarınızgörebilir."

Başladılar.KendiadınaHarry,kendinisalakgibihissediyordu.Oturmuşkristalküreye boş boş bakıyor, sürekli "bu çok aptalca" gibisinden düşüncelerinüşüştüğü zihnini boş tutmaya çalışıyordu. Ron'un alçak sesle kıkırdayıpdurmasının,Hermione'niniseikidebircık-cıklamasınındadurumapekfaydasıolmuyordu.

Sessiz sessiz kristale bakmakla geçen on beş dakikanın ardından, "Bir şeygördünüzmü?"diyesorduonlara.

"Evet,bumasadabiryanıkvar"dediRon,parmağıylagöstererek."Birimumunudökmüş."

"Vakitkaybıbu"diyetısladıHermione."Faydalıbirşeylerçalışıyorolabilirdim.MeselaNeşelendirmeBüyüsü'ndekieksiklerimikapatıyorolabilirdim."

ProfesörTrelawneyhışırdayarakyanlarındangeçti.

"Küresindekigölgeliişaretleriyorumlamadayardımımıisteyeninizvarmı?"diyemırıldandı,bileziklerinişakırdatarak.

"Benim yardıma ihtiyacım yok" diye fısıldadı Ron. "Bunun ne demek olduğugayetortada.Bugecefenasisolacak."

HemHarryhemdeHermionekahkahayıpatlattı.

"Yapmayın ama!" dedi Profesör Trelawney. Bütün kafalar onlara dönmüştü.Parvati ve Lavender öfkelenmiş görünüyordu. "Durugörü titreşimlerinidağıtıyorsunuz!" Masalarına yaklaşıp kristal kürelerine baktı. Harry'nin içiburkuldu.Olacaklarıbildiğindenemindi...

"Buradabir şeyvar!"diye fısıldadıProfesörTrelawney.Yüzünükristalküreyeyaklaştırmıştıveküre,kocamangözlükcamlarındanyansıyordu."Hareketedenbirşey...amane?"

Harry,Ateşokudadahilolmaküzereelindekiherşeyüzerineiddiayagirebilirdiki,gördüğüherneyse,iyibirşeydeğildi.Vetabiiki...

"Yavrum..."ProfesörTrelawneygözleriniHarry'yeçevirerekderinbirsolukaldı."İşte burada, hem de her zamankinden daha berrak... Yavrum, sana doğrugeliyor,giderekyaklaşıyor...Ec–"

"Öff,Tanrıaşkına!"dediHermioneyükseksesle."YinemioEcelsaçmalığı!"

Profesör Trelawney kocaman gözlerini Hermione'nin suratına dikti. Parvati,Lavender'a fısır fısır bir şeyler söyledi ve ikisi de Hermione'ye kızgın kızgınbaktı. Profesör Trelawney ayağa kalkıpHermione'yi gözle görülür bir öfkeylesüzmeyebaşladı.

"Kusurabakma,yavrum,amaneyazıkkibusınıfaayakbastığındanberisendesoylu Kehanet sanatının gerektirdiği şeylerin bulunmadığı çok belliydi. Hatta,zihni bu kadar iflah olmaz bir şekilde dünyevi olan bir başka öğrenciyerastladığımısanmıyorum."

Kısabirsessizlikoldu.Sonra-

"İyi!"dediHermioneaniden.AyağakalkıpGeleceğinSisPerdesiniAralamak'ı,çantasına tıktı, "iyi!"dedi tekrar, çantasınıomzununüstündenatıpbuaradadaneredeyseRon'udevirerek."Bırakıyorum!Ayrılıyorum!"

Bütünsınıfınhayretdolubakışlarıarasında,Hermionegidipkapağıbirtekmede

açtıvemerdivenlerdeninipgözdenkayboldu.

Sınıfınnormaledönmesibirkaçdakikaaldı.ProfesörTrelawney,Ecelkonusunutamamen unutmuş görünüyordu. Birden Harry ve Ron'un masasına arkasınıdönüpderinderinnefesaldıvetüllüşalınasıkısıkısarındı.

"Ooooo!" dedi Lavender birden. Herkes yerinden sıçradı. "Oooooo, ProfesörTrelawney,şimdihatırladım!Onungideceğinigörmüştünüz,değilmi?'Paskalyasıralarında, içimizden biri bizi sonsuza dek terk edecek!' Ta ne zamansöylemiştiniz,Profesör!"

ProfesörTrelawneyonanemligözlerlegülümsedi.

"Evet, yavrum, Miss Granger'ın bizi terk edeceğini gerçekten de görmüştüm.Amainsanyinedeİşaretler'iyanlışdeğerlendirmişolmayıumuyor...İçGözbiryükhalinialabiliyor,anlıyorsunuzya..."

Lavender ve Parvati derinden etkilenmiş görünüyordu. Profesör Trelawneyonlarınmasasınaoturabilsindiyekenarakaydılar.

Ronyüzündedehşetdolubir ifadeyle, "Hermione'ningünübayağı iyi geçiyor,ha?"diyemırıldandıHarry'ye.

"Evet..."

Harry kristal küreye baktı, ama büklüm büklüm beyaz sisten başka bir şeygörmedi.AcabaProfesörTrelawneygerçektendeEcel'igörmüşmüydüyine?Yaogörecekmiydi?Olabilecekenkötüşey,Quidditchfinaliyaklaşırkenneredeyseölümcülbirkazadahageçirmesiydi.

Paskalyatatilipekdedinlendiricisayılmazdı.Üçüncüsınıflarınhiçbukadarçoködevleri olmamıştı. Neville Longbottom sinirden neredeyse baygınlıkgeçirecekti,üstelikbukonudayalnızdadeğildi.

"Buna da tatil mi diyorlar!" diye kükredi Seamus Finnigan bir gün OrtakSalon'da."Dahasınavlaraçokvar,neyapmayaçalışıyorlar?"

Ama kimsenin Hermione kadar çok işi yoktu. Kehanet’i bırakmış olmasınarağmen, herkesten daha fazla dersi vardı. Genellikle geceleri Ortak Salon'danson çıkan ve ertesi sabah kütüphaneye ilk gelen o oluyordu; gözlerindeLupin'inkilergibigölgelervardıveheranağlayacakmışgibigörünüyordu.

Şahgaga'nın temyizinin sorumluluğunuRonüstüne almıştı.Ödevini yapmadığızamanlarda“HipogrifPsikolojisininElKitabıveKanatlımıBelalımı?Hipogrif

Vahşetine Dair Bir İnceleme” gibi isimleri olan koca koca kitaplaragömülüyordu.Kendini o kadar kaptırmıştı ki, Crookshanks'e kötü davranmayıbileunutuyordu.

Bu aradaHarry'nin, her günküQuidditch antrenmanı veWood'la sonu gelmeztaktik tartışmalarının arasında ödevlerini yapacak vakit bulması gerekiyordu.Gryffindor-SlytherinmaçıPaskalyatatilindensonraki ilkcumartesiyapılacaktı.Slytherin turnuvada tamı tamına iki yüz sayı farkla öndeydi. Bu da (Wood'untakımına hatırlatıp durduğu gibi) Kupa'yı almak için maçı bundan büyük birfarkla kazanmaları gerekiyor demekti. Ayrıca yükün çoğunun da Harry'ninomzundaolduğuanlamınageliyordu,çünküSnitch'iyakalamaktakımayüzellisayıkazandırıyordu.

Woodsürekli, "YaniSnitch'i, eğerelli sayıdandahabüyükbir farklaöndeysekyakalamalısın"diyorduHarry'ye. "Elli sayıdandahabüyükbir farklaöndeysekyakala, yoksa maçı kazanırız, ama Kupa'yı kaybederiz. Anladın, değil mi?Snitch'ieğer-"

"BİLİYORUM,OLIVER!"diyebağırdıHarry.

Bütün Gryffindor Binası kafayı maça takmıştı. Gryffindor, efsanevi CharlieWeasley'nin (Ron'un ikinci en büyük ağabeyi) Arayıcı olduğu zamandan beriQuidditchKupası'nı kazanamamıştı.AmaHarrykimsenin, hattaWood'unbile,kazanmayı kendisi kadar istediğini sanmıyordu. Harry ve Malfoy arasındakidüşmanlık doruk noktasına varmıştı. Malfoy hâlâ Hogsmeade'deki çamurfırlatmaolayınınacısınıunutmamıştı.Harry'ninbirşekildecezaalmadanpaçayıkurtarmasınaisedahadaçokkızmıştı.Harryde,RavenclawmaçındaMalfoy’unonu sabote etme girişimini unutmamıştı, ama Malfoy'u bütün okulun önündeyenmekonusundakikararlılığınınenönemlisebebiŞahgagameselesiydi.

Kimse bir maç öncesinde böylesine elektrikli bir atmosfer görmemişti. Tatilbittiğinde iki takım ve bina arasındaki gerginlik neredeyse kopma noktasınagelmişti. Koridorlarda ufak tefek itiş kakışlar oluyordu. En sonundaGryffindor'dan bir dördüncü sınıf ve Slytherin'den bir altıncı sınıf öğrencisi,kendilerini kulaklarından pırasalar fışkırır halde hastane kanadında buldular.Harry'nin işi daha da zordu. Sınıfa giderken Slytherin'ler bacaklarını uzatıpçelmetakmayaçalışıyorlardı;CrabbeveGoylehergittiğiyerdekarşısınaçıkıyorve etrafındaki insanları görünce şapşal şapşal yürüyüp gidiyordu. Wood,Slytherin'lerdevredençıkarmayaçalışırkorkusuyla,Harry'yesüreklibirilerinineşlik etmesi talimatını vermişti. Bütün Gryffindor Binası bu görevi şevklebenimsemişti, öyle ki Harry etrafındaki büyük, gürültülü kalabalık yüzünden

derslere yetişemiyordu. Harry kendi güvenliğinden çok Ateşoku'nungüvenliğiyle ilgileniyordu. Onunla uçmadığı zamanlardaAteşoku'nu sandığınakilitliyorveteneffüslerdesıksıkGryffindorKulesi'nefırlayıphâlâoradamıdiyebakıyordu.

Maçtan önceki geceGryffindorOrtakSalonu'nda her zamanki işler bir kenarabırakıldı.Hermionebilekitaplarınıbırakmıştı.

"Çalışamıyorum,konsantreolamıyorum”diyordugergingergin.

Büyük bir gürültü vardı. Fred veGeorgeWeasley baskının üstesinden gelmekiçinherzamankindendeçoksesçıkarıpdahadafazlaşaklabanlıkyapıyorlardı.OliverWoodbirköşedebirQuidditchsahasımodelininüstüneeğilmiş,asasıylamodelinüzerindekiküçükşeflerihareketettiripkendikendinemırıldanıyordu.

Angelina,AliciaveKatie,Fred'leGeorge'unesprilerinegülüyorlardı.Harry,RonveHermione'ylebirliktehengâmeninmerkezindenuzaktaoturuyor,ertesigünüdüşünmemeyeçalışıyordu.Çünküherdüşündüğündemidesindekidevasabirşeydışarıçıkmayaçabalıyormuşgibihissediyordukendini.

"Hiçmeraketme"dediHermione,amaodadehşetedüşmüşgörünüyordu.

"BirAteşoku'nvar!"dediRon.

"Evet..."dediHarry.Midesinesancıgirmişti.

Woodbirdenayağakalkıp,“Takım!Yatağa!"dediğinde,çokrahatladı.

Harryçokrahatsızbirgecegeçirdi.ÖncerüyasındauyuyakaldığınıveWood'un,"Neredeydin? Yerine Neville'i kullanmak zorunda kaldık!" diye bağırdığınıgördü.SonraMalfoy'laSlytherintakımınındiğeroyuncularınınmaçaejderlerinüstünde geldiklerini gördü. Son hızla uçuyor, Malfoy'un bineğinin ağzındanpüsküren alevlerden kaçmaya çalışıyordu ki, Ateşoku'nu unuttuğunun farkınavarıyordu.Yeredoğrudüşmeyebaşlayıpsıçrayarakuyandı.

Harry’nin maçın daha oynanmadığını, yatağında güven içinde yattığını veSlytherin takımının maça ejderlerle gelmesine kesinlikle izin verilmeyeceğiniidraketmesiiçinbirkaçsaniyegeçmesigerekti.Çoksusamıştı.Çıtçıkarmamayaçalışarakdörtdirekliyatağındançıktıvepencereninaltındakigümüşsürahidenkendinebirazsukoydu.

Okul arazisi sessiz ve sakindi. Yasak Orman'daki ağaçların tepesinde yaprakkımıldamıyordu;ŞamarcıSöğüt hiç kıpırdamadan,masumbir görünüşle oradaduruyordu.Maçsırasındakoşullarmükemmelolacağabenziyordu.

Harrykadehinibırakmış, tamyatağınadönmeküzereydiki,gözününucunabirşeyilişti.Gümüşiçimeninüzerindebirtürhayvandolanıyordu.

Harryçabucakkomodininegitti,gözlüğünüalıpgözünetaktıveaceleylepencerekenarınadöndü.Ecelolamazdıherhalde-tamdaşimdi,tamdamaçtanönce-

Yinearaziyebakmayabaşladıvebirdakikakadararandıktansonra,onugördü.ŞimdiOrman'ınkenarındageziyordu...Ecel falandeğildi...birkediydi...Harryçizgilikuyruğutanıyınca,pencerekenarınatutunarakrahatbirnefesaldı.SadeceCrookshanks'tibu.

YoksasadeceCrookshanksdeğilmiydi?Harryburnunucamadayayıpgözlerinikısarak baktı. Görünüşe bakılırsa Crookshanks durmuştu. Harry ağaçlarıngölgesindebaşkabirşeyindahahareketettiğinigördüğündenemindi.

Hemensonra,oşeyortayaçıktı:Devgibi, salkımsaçak tüylü,siyahbirköpek,çiminüzerindesinsisinsidolaşıyordu.Crookshanksdeonunyanındagidiyordu.Harrybakakaldı.Nedemektibu?EğerCrookshanksdeköpeğigörebiliyorsa,bunasılHarry'ninölümününalametiolabilirdiki?

"Ron!"diyefısıldadı."Ron!Uyan!"

"Ha?"

"Birbaksana,birşeygörebiliyormusun?"

"Çokkaranlık,Harry"diyemırıldandıRonboğukbirsesle."N'apıyorsunsen?"

"Şurada,aşağıda-"

Harryhemenbaşınıçeviripyinepenceredendışarıbaktı.

Crookshanksveköpekortadankaybolmuştu.Harrytamaşağı,şatonungölgesinebakabilmek için pencere pervazına tırmandı, ama orada değildiler. Nereyegitmişlerdi?

Yanındangürültülübirhorlamageliyordu.Ronyineuykuyadalmıştı.

Ertesi gün Harry ve Gryffindor takımının diğer oyuncuları Büyük Salon'amuazzam bir alkış eşliğinde girdiler. Harry, Ravenclaw ve Hufflepuffmasalarının da onları alkışladığını gördüğünde sırıtmadan edemedi. Slytherinmasasıysa onlar geçerken yüksek sesle tısladı. Harry, Malfoy'un herzamankindendesolgungöründüğünüfarketti.

Wood bütün kahvaltıyı takımına yemek yemelerini söyleyerek geçirdi, ama

kendi bir lokma bile yemedi. Sonra koşulları gözden geçirmek için diğerlerikahvaltılarını bitirmeden kalkıp sahanın yolunu tuttular. Büyük Salon'dançıkarlarkenherkesyinealkışladı.

"İyişanslar,Harry!"diyeseslendiChoChang.Harrykızardığınıhissetti.

"Pekâlâ...rüzgâryokgibi...güneşbirazparlak,görüşünüzübirazetkileyebilir,oyüzdendikkat edin...Zemin epey sert, iyi,maçınbaşındahızlı havalanmamızısağlar..."

Woodsahadagezinipetrafabakıyor, takımıdaarkasındanyürüyordu.Sonundauzaktaşatonunönkapılarıaçıldıveokulungerikalanıçimenliğeçıktı.

"Soyunmaodası"dediWoodsadece.

Kırmızı cüppelerini giyerlerken hiç konuşmadılar. Harry diğerlerinin de aynıduygular içindeolupolmadığınımeraketti:Sankikahvaltıdakıvrılıpduranbirşeyyemiş gibiydi.Dahaneolduğunu anlamadan,Wood, "Tamam,vakit geldi,gidelim..."dedi.

Birartıpbirazalangürültüdalgasıiçindesahayaçıktılar.Seyircilerindörtteüçükırmızırozetlertakmış,üzerindeGryffindorAslanıbulunankırmızıbayraklarla"BASTIR GRYFFINDOR!" ya da "KUPA ASLANLARIN!" gibi sloganlaryazan flamalar sallıyorlardı. Öte yandan Slytherin kale direklerinin arkasındayeşiller giymiş iki yüz kadar seyirci vardı; bayraklarında Slytherin'in gümüşiyılanıparlıyorduvediğerlerigibiyeşilgiymişolanProfesörSnape,yüzündeçokgaddarbirgülümsemeyleenönsıradaoturuyordu.

HerzamankigibimaçıanlatanLeeJordan,

-İşteGryffindor'larsahayaçıkıyor!

diyebağırdı.

-Potter,Bell, Johnson,Spinnet,Weasley,WeasleyveWood. Çoğuna göreHogwarts'ın senelerdir gördüğüeniyitakım.

Lee'ninyorumlarıSlytherin'lerinyuhalamalarıylaboğuldu.

- Ve işte Slytherin takımı geliyor, başlarında kaptanFlintvar.Takımdabirtakımdeğişiklikleryaptı,beceriyerineboyututercihetmişgibigörünüyor.

Slytherintaraftarlarındanyineyuhalamalaryükseldi.AncakHarry,Lee'ninhaklıolduğunu düşünüyordu. Malfoy açık arayla Slytherin takımındaki en küçükoyuncuydu;diğerleriçokiriydi.

"Kaptanlar,elsıkışın!"dediMadamHooch.

Flint veWood birbirlerine yaklaştılar ve birbirlerinin elini sıkı sıkı kavradılar;ikisidediğerininparmaklarınıkırmayaçalışıyorgibiydi.

"Süpürgelerinizebinin!"dediMadamHooch."Üç...iki...bir..."

On dört süpürge havaya fırlarken düdük sesi seyircinin gürlemesi arasındakaynadı gitti. Harry saçlarının alnından geriye uçuştuğunu hissetti. Uçmanınverdiği heyecanla gerginliği geçti; etrafına bakındı, Malfoy'un kuyruğundaolduğunugördüvehızlanıpSnitch'iaramayabaşladı.

-VeGryffindoratakta,Quaffle,Gryffindor'danAliciaSpinnet'ta, doğruca Slytherin kale direklerine doğrugidiyor,çokiyi,Alicia!Ahh,hayır!

- Warrington araya girip Quaffle'ı aldı.Slytherin'den Warrington sahayı hızla derinlemesinegeçiyor

-BAM!

- George Weasley'den çok iyi bir Bludger hamlesi,Warrington Quaffle'ı düşürüyor ve Quaffle şimdi

Johnson'da. Gryffindor atağa kalkıyor, haydi,Angelina!

-Montague'nünetrafındançokiyidönüyor

-Eğil,Angelina,Bludgergeliyor!

-VESAYI!GRYFFINDORON-SIFIRÖNDE!

Angelinayumruğunukaldırıpsahanınbirucundadairelerçizerekuçtu;aşağıdakikırmızıdeniz,sevinççığlıklarıatıyordu.

"AH!"

Angelina,MarcusFlint'inonahızla çarpmasıyüzündenazdaha süpürgesindendüşüyordu.

"Kusura bakmayın!" dedi Flint. Aşağıdaki kalabalık yuh çekiyordu. "Kusurabakmayın,onugörmedim!"

Hemen ardından Fred Weasley, vurucu sopasını Flint'in kafasının arkasınaçakmıştı.Flint'inburnusüpürgesininsapınaçarpıpkanamayabaşladı.

"Yeter artık!" dedi Madam Hooch, hızla aralarına girerek. "Kovalayıcılar'ınayönelik kışkırtılmamış saldırıdan dolayı Gryffindor lehine penaltı.Kovalayıcılar'ınakastihasardandolayıSlytherinlehinedebirpenaltı!"

"Yapmayın,Miss!"diyeuluduFred.AmaMadamHoochdüdüğünüöttürdüveAliciauçupilkpenaltıyıkullanmayagitti.

-Haydi,Alicia!

diyebağırdıLee,kalabalığınüstüneçökensessizliğiyırtarcasına.

-EVET!TUTUCU'YUMAĞLUPETTİ!GRYFFINDORYİRMİ-SIFIRÖNDE!

Harry, hâlâ burnu kanayarak Slytherin'in penaltısını kullanmaya giden Flint'iizlemek için Ateşoku'yla keskin bir dönüş yaptı. Wood, Gryffindor kaledireklerininönündehavadasüzülüyordu.Dişlerinisıkmıştı.

Flint,MadamHooch'undüdüğünübeklerken,LeeJordanseyircilere,

-Tabii,Woodsüperbirtutucu!

dedi.

-Süper!Geçmesiçokzor-gerçektençokzor.

-EVET!İNANAMIYORUM!KURTARDI!

Harry rahatlamış bir şekilde hızla uzaklaşıpSnitch'i aramaya başladı.Amabirkulağı Lee'nin yorumundaydı, söylediklerini kelimesi kelimesine duymayaçalışıyordu. Gryffindor elli sayıdan daha büyük bir farkla öne geçene kadarMalfoy'uSnitch'tenuzaktutmasıçokönemliydi...

-Gryffindoratakta,hayır,Slytherinatakta

-Hayır!

- YineGryffindor atakta ve Katie Bell gidiyor,Quaffle,Gryffindor'danKatieBell'de,hızlagidiyor.

-KASTİHAREKET!

SlytherinkovalayıcısıMontague,Katie'ninönündendönmüşveQuaffle'ıalmakyerine Katie'nin kafasını yakalamıştı. Katie havada takla attı, süpürgesininüstündekalmayıbaşardı,amaQuaffle'ıdüşürdü.

Madam Hooch'un düdüğü bir kez daha çaldı. Montague'ye doğru uçupbağırmaya başladı. Bir dakika sonra Katie, Slytherin tutucusuna karşı birpenaltıyıdahasayıyaçevirmişti.

- OTUZ - SIFIR! ALIN BAKALIM, SİZİ PİS,HİLEBAZ–

"Jordan,eğertarafsızbirşekildeanlatamayacaksan-!"

"Olduğugibianlatıyorum,Profesör!"

Harry'nin içinde büyük bir heyecan dalgası kabardı. Snitch'i görmüştü -Gryffindor kale direklerinden birinin dibinde parıldıyordu- ama henüz onuyakalamamalıydı.VeMalfoybirgörse-

BirşeyanidendikkatiniçekmişgibiyapanHarry,Ateşoku'nudöndürüpsahanınSlytherintarafınadoğruhızlandı.Bunumaraişeyaradı.Malfoyalelacelepeşinedüştü,bellikiHarry'ninoradaSnitch'igördüğünüsanmıştı...

VIJJJT.

Slytherin vurucusu Derrick'in vurduğu bir Bludger, Harry'nin sağ kulağınıyalayarakgeçti.Hemensonra-

VIJJJT.

İkinci Bludger, Harry'nin dirseğini sıyırmıştı. Öbür vurucu, yani Bole,yaklaşıyordu.

Harry bir an Bole'la Derrick'in, sopaları havada, ona yaklaşmakta olduklarınıgördü.

Ateşoku'nu son saniyede yukarı doğrulttu veBole'laDerrick iç gıcıklayıcı birçatırtıylaçarpıştı.

Slytherinvurucularıkafalarınıtutarakbirbirlerindenuzaklaşırken,LeeJordan,

-Hahaa!

diyebağırdı.

-Vahvah,çocuklar!BirAteşoku'nualtetmekiçinbundançokdahaerkenkalkmanızgerekiyor!

- Ve şimdi yine Gryffindor atakta, JohnsonQuaffle'ıalıyor.

-HemenyanındaRintvar.

-Sopanıonungözünesok,Angelina!

-ŞakaydıProfesör,şakaydı

-Yo,hayır!

- Flint Quaffle'ı aldı, Flint Gryffindor kaledireklerinedoğruuçuyor,haydi,Wood,kurtar-!

AmaFlint sayı yapmıştı; Slytherin tarafından sevinçnaraları yükseldi,Lee iseöyle bir küfür etti ki, Profesör McGonagall sihirli megafonu elinden çekipalmayaçalıştı.

"Özürdilerim,Profesör,özürdilerim!Birdahaolmayacak!”

- Evet, Gryffindor otuza on önde ve QuaffleGryffindor'da-

Maç,Harry'ninogünekadaroynadığıenpismaçadönüşüyordu.Gryffindor'unbu kadar erken öne geçmesine sinirlenen Slytherin'ler, Quaffle'ı ellerinegeçirmek için giderek her yola başvurmaya başlamışlardı. Bole, Alicia'yasopasıyla vurup onu Bludger sandığını söylemeye kalktı. George Weasley

misilleme yaparak Bole'un suratına dirsek attı. Madam Hooch iki tarafa dapenaltı verdi veWood birmuhteşem kurtarış daha yaparak skorunGryffindorlehinekırk-onolmasınısağladı.

Snitchyineortadankaybolmuştu.MalfoyhâlâHarry'yeyakınduruyordu,Harryiseoyununyukarısındauçuyor, etrafınabakmıyordu -heleGryffindorelli sayıönegeçsin...

Katie sayı yaptı. Elli - on. Slytherin'ler intikam almaya kalkarsa diye Fred veGeorgeWeasley,sopalarıhavada,onunetrafındageziyorlardı.BoleveDerrick,Fred'le George'un yokluğundan yararlanıp iki Bludger'ı da Wood'un üzerinefırlattılar; ikisi de üst üsteWood'un karnına çarptı veWood soluğu büsbütünkesilmişhalde,süpürgesinetutunarakhavadadönmeyebaşladı.

MadamHoochdeliyedönmüştü.

"Quaffle sayı yapma mesafesinde olmadığı sürece tutucuya saldıramazsınız!"diyebağırdıBoleveDerrick'e."Gryffindorpenaltıkullanacak!"

VeAngelina sayı yaptı.Altmış - on.Az sonraFredWeasley,Warrington'a birBludger yapıştırıp Quaffle'ı elinden düşürttü; Alicia Quaffle'ı yakaladı veSlytherinkalesindengeçirdi:yetmiş-on.

Aşağıdaki Gryffindor taraftarlarının bağırmaktan sesi kısılacaktı - Gryffindoraltmış sayı öndeydi ve eğer Harry Snitch'i şimdi yakalarsa, Kupa onlarınolacaktı.Harryoyununçokyukarısında,kuyruğundaMalfoy'lasahanınüzerindedönüpdururken,yüzlercegözünonuizlediğinihissedebiliyorduadeta.

Veonugördü.Snitchyedimetreyukarısındaışıldıyordu.

Harry büyük bir süratle fırladı, rüzgâr kulaklarında uğulduyordu; elini uzattı,amaanidenAteşokuyavaşlamayabaşladı.

Dehşete düşmüş bir halde etrafına baktı. Malfoy ileri atılıp Ateşoku'nunkuyruğunayapışmış,çekiyordu.

"Seni-"

Harry, Malfoy'a vurabilecek kadar kızgındı, ama uzanamıyordu. MalfoyAteşoku'natutunmakiçingösterdiğiçabadandolayısoluksoluğaydı,amagözlerihain hain parlıyordu. Amacına ulaşmıştı - Snitch bir kez daha gözdenkaybolmuştu.

Malfoy yeniden kendi Nimbus 2001’ine binerken,MadamHooch hızla oraya

gelip, "Penaltı!" diye ciyakladı. "Gryffindor lehine penaltı! Ömrümde böyletaktikgörmedim!"

LeeJordan,ProfesörMcGonagall'ınerişemeyeceğibiryerdezıplayarak,

-SENİHİLEBAZPİSLİK!

diyeuluyordumegafona.

-SENİPİS,HİLEBAZPİ–

Profesör McGonagall onu azarlamadı bile. Malfoy'a doğru yumruğunusallıyordu;şapkasıbaşındandüşmüştüveodaöfkeylebağırıyordu.

Gryffindor penaltısını Alicia kullandı, ama o kadar sinirliydi ki, birkaç metrefarkla kaçırdı. Gryffindor takımı konsantrasyonunu yitiriyordu, Malfoy'unHarry'yeyaptığıfauldendolayızevktendörtköşeolanSlytherin'lerisebuşevkledahaiyioynamayabaşlamışlardı.

- Slytherin atakta, Slytherin kaleye doğru gidiyor -Montaguesayıyapıyor-

diyeinlediLee.

-Yetmiş-yirmiGryffindorönde...

Harry şimdi Malfoy'u o kadar yakından marke ediyordu ki, ikisinin dizleribirbirine çarpıp duruyordu. Malfoy'un Snitch'in yakınına gitmesine izinvermeyecekti...

Malfoy, tam dönmeye çalışırken Harry onu engelleyince, "Defol şuradan,Potter!"diyebağırdıçaresizce.

- Gryffindor'dan Angelina Johnson Quaffle'ı alıyor,haydi,Angelina,HAYDİ!

Harrydönüpbaktı.MalfoydışındakibütünSlytherinoyuncuları,hattaSlytherintutucusubile,Angelina'yadoğruuçuyordu-hepsionuengelleyeceklerdi-

HarryAteşoku'nuçevirdi,süpürgeninüstüneiyiceyattıveilerifırladı.Birmermigibi,Slytherin'lerinüzerineuçtu.

"AHHHHHH!"

Ateşokuüstlerinedoğrugelirkenhepsidağıldı;Angelina'nınönüaçılmıştı.

-SAYI!SAYI!Gryffindorsekseneyirmiönde!

Az kalsın dümdüz tribünlere yapışacak olan Harry kayarak havada durdu,süpürgesiniçevirdivehızlasahanınortasınadöndü.

Sonra neredeyse kalbinin durmasına sebep olan bir şey gördü. Malfoy dalışageçmişti,yüzündemuzafferbiredavardı-orada,aşağıdakiçimeninbirkaçmetreüstünde,minicik,altınbirparıltıduruyordu.

HarryAteşoku'ylahızlaaşağıdoğrufırladı,amaMalfoyçoköndeydi.

"Hadi!Hadi!Hadi!"diyorduHarrysüpürgesine.Malfoy'ayaklaşıyorlardı...BoleüstünebirBludgergönderirkenHarryiyiceeğilipsüpürgesapınınüstüneyattı...Malfoy'unhementopuğundaydı...aynıhizadaydı...

Harry iki elini de süpürgesinden çekerek ileri atıldı. Malfoy'un eline çarpıparadançektive...

"EVET!"

Elihavada,dalıştançıktıve stadyumayağakalktı.Harrykalabalığın tepesindegeziniyordu, kulağında tuhaf bir çınlama vardı. Minik altın top yumruğununiçinehapsolmuş,umutsuzcakanatçırpıyordu.

Wood, gözlerindeki yaşlardan yarı yarıya kör olmuş halde, hızla üzerinegeliyordu; Harry'nin boynuna dolanıp başını omzuna yaslayarak kendinitutmadanağlamayabaşladı.Harryikibüyükdarbehissetti,Fred'leGeorgeonlara

çarpmışlardı. Angelina, Alicia ve Katie'nin, "Kupayı kazandık! Kupayıkazandık!" diyen seslerini duydu. Gryffindor takımı sarmaş dolaş halde vekısılmışseslerlebağırarakyeredoğrusüzülmeyebaşladı.

Taraftarlar dalga dalga bariyerlerin üstünden atlayıp sahaya doluyordu.Herkessırtlarınavuruyordu.Harrysesleriveüstüneyaslananvücutlarınbaskısınıhayalmeyalhissediyordu.Sonrakalabalıkonuvetakımındiğeroyuncularınıomuzlaraaldı.Havayafırlatıldığında,kırmızırozetlertakmışolanHagrid'igördü-"Onlarıyendin,Harry,onlarıyendin!HelebirŞahgaga'ya söyleyeyim!"Percymanyakgibi zıplayıp duruyordu, saygınlığı falan unutmuştu. Profesör McGonagall,Wood'dandaçokağlıyor,gözlerinidevasabirGryffindorBayrağı'na siliyordu;ve Ron'la Hermione de işte orada, itişe kakışa Harry'ye doğru geliyorlardı.Söyleyecek laf bulamadılar ama, Harry, Dumbledore'un, elinde muazzamQuidditchKupası'ylabeklediğitribünleretaşınırken,sadeceağızlarıkulaklarındatebessümettiler.

EtraftabirRuhEmiciolsaydıkeşke...AğlayanbirWood'danKupa'yıalıphavayakaldırdığında,HarrydünyanıneniyiPatronus'unuyaratabileceğineinanıyordu.

ONALTINCIBÖLÜM:PROFESÖRTRELAWNEY'NİNKEHANETİ

Harry'nin Quidditch Kupası'nı nihayet kazanmış olma sevinci en az bir haftasürdü.Havabilekutlamayapıyorgibiydi;haziranyaklaşırkengünlerbulutsuz,sıcak ve nemli geçmeye başladı. Herkesin tek yapmak istediği, dışarı çıkıpbirkaç litre balkabağı suyu eşliğinde çimlerin üstüne serilmek, belki arada birTükürenbilye oynamak ya da dev mürekkep balığının gölün yüzeyinde sakinsakingezinmesiniizlemekti.

Ama bunu yapamadılar. Sınavlar başlamak üzereydi ve öğrenciler dışarıdatembellik etmek yerine şatonun içinde kalıp, pencerelerden içeri yaz havasısüzülürken beyinlerini konsantre olmaya zorlamakmecburiyetindeydi. Fred veGeorgeWeasleybileçalışırkengörülmüşlerdi;S.B.D.’lerini(StandartBüyücülükDüzeyi) almak üzereydiler. Percy, Hogwarts'ın verdiği en yüksek yeterlikderecesi olan F.Y.B.S.'lerine (Feci Yorucu Büyücülük Sınavı) girmeyehazırlanıyordu.SihirBakanlığı'nagirmekistediğiiçin,çokyükseknotlaralmasıgerekiyordu.Sinirlerigüngeçtikçedahadageriliyor, akşamlarıOrtakSalon'dasessizliği bozan herkese çok ağır cezalar veriyordu. Aslında, Percy'den dahakaygılıgörünensadecebirkişivardı:Hermione.

Harry ve Ron ona nasıl olup da aynı anda birçok derse girmeyi başardığınısormaktan vazgeçmişlerdi, ama çıkardığı sınav çizelgesini gördüklerindekendilerinitutamadılar.İlksütunşöyleydi:

PAZARTESİ

Saat9,Aritmansi

Saat9,BiçimDeğiştirme

Öğleyemeği

Saat1,Muska

Saat1,EskiTılsımlar

"Hermione?" dedi Ron. Bunu temkinli bir sesle söylemişti, çünkü bu aralarHermione,biridokunsapatlayacakgibigörünüyordu."Şeyy-busaatleridoğruyazdığındaneminmisin?"

"Ne?" diye çıkıştı Hermione. Hemen eline sınav çizelgesini alıp baktı. "Evet,tabiikidoğru."

"Sana nasıl aynı anda iki sınava birden gireceğini sormamızın bir anlamı varmı?"dediHarry.

"Hayır"diyekestirip attıHermione. "NumorolojiveGramatikakitabımıgörenoldumu?"

"Evet,uyumadanöncebirazbakarımdiyealmıştım"dediRon,çokalçaksesle.Hermionemasasındakiparşömenyığınınıkarıştırarakkitabıaramavabaşlamıştı.TamosıradapenceredenbirhışırtıgeldivegagasındasıkısıkıtuttuğubirnotlaHedwigiçerigirdi.

"Hagrid'den" dedi Harry, notu yırtıp açarak. "Şahgaga'nın temyizi - altısındayapılacakmış."

"Tam sınavlarımızı bitirdiğimiz gün" dedi Hermione. Hâlâ Aritmansi kitabınıarıyordu.

Harry, mektubu okumaya devam ederek, "Buraya gelip yapacaklarmış" dedi."SihirBakanlığı'ndanbirive-vebircellat."

Hermionekafasınıkaldırıpbaktı,altüstolmuştu.

"Temyize cellat mı getiriyorlar?! Öyleyse kararlarını çoktan vermiş gibigörünüyorlar!"

"Evet,öyle"dediHarry,sıkıntıyla.

"Bunuyapamazlar!"diyeuluduRon. "Onun içinbir sürüşeyokudum,hepsinigörmezdengelemezler!"

AmaHarry'nin içinde,TehlikeliYaratıkların İtlafıKomitesi'ninMr.Malfoy’unetkisiyle kararını çoktan vermiş olduğuna dair korkunç bir duygu vardı.Gryffindor'un zaferiyle sonuçlanan Quidditch finalinden beri gözle görülürşekildesessizleşenDraco,sonbirkaçgündeeskikasıntılığınayenidenkavuşmuş

görünüyordu. Harry'nin duyduğu alaycı yorumlara bakılırsa, Malfoy,Şahgaga'nın öldürüleceğinden emindi ve bunun kendisi sayesinde olmasındanmutlulukduyuyorgibiydi.BöyledurumlardaHarry'nintekyapabildiği,kendiniHermione'ninyaptığınıyapmaktan,yaniMalfoy'unsuratınabir taneçakmaktanalıkoymaktı. En kötüsü de gidipHagrid'i görmek için vakitleri ya da fırsatlarıolmamasıydı,çünküyenigüvenlikönlemlerihenüzkaldırılmamıştıveHarrytekgözlücadınınaltındakigörünmezlikpelerininigerialmayacesaretedemiyordu.

Sınavhaftasıbaşladığındaşatoyaolağandışıbirsessizlikçöktü.Üçüncüsınıflarpazartesi öğle yemeği saatinde Biçim Değiştirme'den kül rengi yüzlerle vegüçsüzhaldeçıktılar.Sonuçlarıkarşılaştırıp,çaydanlığıtosbağayaçevirmenindedahil olduğu görevlerinin zorluğundan yakındılar.Hermione tosbağasının dahaçokkaplumbağayabenzediğindenşikâyetederekherkesinsinirinibozdu,çünkübaşkalarınındertlerininyanında,onunkihiçsayılırdı.

"Benimkindekuyrukyerinehâlâbirçaydanlıkağzıvardı,tambirkâbus..."

“Tosbağalarınnefesibuhargibimioluyordu?"

"Kabuğundahâlâsöğütlüporselendesenivardı,sizcenotdüşermioradan?"

Sonra alelacele yemek yiyip, doğruca Muska sınavının yolunu tuttular.Hermionehaklıçıktı;ProfesörFlitwickonlaraNeşelendirmeBüyüleri'nisordu.Harry heyecandan kendininkini biraz abartınca, eşi Ron isterik kahkahanöbetlerinetutulmayabaşladı.Öyleki,büyüyükendisinindedeneyebilmesiiçinönceonusınıftançıkarıpbirsaatliğinesessizbirodadatutmakzorundakaldılar.Akşam yemeğinden sonra öğrenciler aceleyle ortak salonlarına gittiler. Amadinlenmekiçindeğil,SihirliYaratıklarınBakımı,İksirveAstronomisınavlarınaçalışmakiçin.

ErtesisabahkiSihirliYaratıklarınBakımısınavındaHagrid'ingerçektendeçokdüşüncelibirhalivardı;aklıhiçoradadeğilmişgibiydi.Sınıfabüyükbir leğendolusuPıtırkurtgetirmişvesınavıgeçmekiçinbirsaatinsonundaPıtırkurtlar'ınhâlâ canlı olması gerektiğini söylemişti. Pıtırkurtlar'ı yaşatmanın en iyi yolu,onlarıkendihallerinebırakmakolduğundan,hepsiningirdiğienkolaysınavoldubu.BöyleceHarry,RonveHermionedeHagrid'lekonuşmafırsatıbuldu.

"Gaga bunalmaya başladı" dedi Hagrid, eğilip Harry'nin Pıtırkurt'unun hâlâhayattaolupolmadığınıkontrolediyormuşnumarasıyaparak."Çokuzunsüredirbağlıduruyor.Amayinede...birdahakigüneöğreneceğiz-öyleyadaböyle."

Öğledensonrakiİksirsınavlarıtambirfelaketti.Harryelindengeleniyapmasına

rağmen Kafa Karıştıran Karışım'ının koyulaşmasını sağlayamadı. Tepesindedikilip onu kin dolu bir zevkle izleyenSnape de notlarının arasına şüpheli birşekildesıfırabenzeyenbirşeyçiziktiripyanındanuzaklaştı.

GeceyarısıenyüksekkuledeAstronomi,çarşambasabahıysaSihirTarihivardı.Harry. Florean Fortescue'nun ortaçağ cadı avları konusunda söylediği her şeyiyazarken, boğucu sınıfta Fortescue'nun Şoko Cevizli Sundae'lerinden olsaydıkeşke diye iç geçirdi. Çarşamba günü öğleden sonra kızgın güneşin alnındakiseradaBitkibilimvardı;sonragüneştenkızarmışenselerleyenidenOrtakSalon'adönüldü ve ertesi günün o saatlerinin, yani sınavların bitmiş olacağı zamanınhayalikurulmayabaşlandı.

Sondan bir önceki sınavları perşembe sabahki Karanlık Sanatlara KarşıSavunma'ydı. Profesör Lupin o güne kadar girdikleri en alışılmadık sınavıhazırlamıştı; dışarıda güneşin altındaki bir tür engelli yarış pisti gibiydi sınav.Önce içinde bir Garkenez olan derin bir su birikintisinden yürümeleri, sonraKırmızı Kafalar'la dolu bir dizi çukurdan geçmeleri, Hinzıpır'ın yanıltıcıyönlendirmelerine aldırmadan küçük bir bataklıktan çıkmaları ve eski birsandığagiripyenibirBöcürt'lesavaşmalarıgerekiyordu.

"Mükemmel, Harry" diye mırıldandı Lupin, Harry sandığın içinden sırıtarakçıkarken."Tamnot."

Başarısının heyecanıyla kıpkırmızı olan Harry, Ron'u ve Hermione'yiizleyebilmek içinoradakaldı.Ron,Hinzıpır'akadarçok iyigitti,amaHinzıpıronunkafasınıkarıştırmayıbaşarıpbelinekadarbatağagömülmesinesebepoldu.Hermione, içindeBöcürt'ünbulunduğu sandığagelenekadarher şeyikusursuzbirşekildeyaptı.Amasandığıniçindebirdakikakaldıktansonra,çığlıkçığlığadışarıfırladı.

"Hermione!"dediLupinşaşırarak."Neoldu?"

"P-P-ProfesörMcGonagall!"dediHermione,soluksoluğasandığıişaretederek."Bü-bütünderslerdenkaldığımısöyledi!"

Hermione'yisakinleştirmekbayağıvakitaldı.Sonundakendinegelince,o,HarryveRonşatoyadöndüler.RonhâlâHermione'ninBöcürt'ünegülmeyemeyilliydibiraz, ama merdivenlerin başında gördükleri şey, çıkabilecek bir tartışmayıönledi:CorneliusFudge,oradadurmuşetrafabakıyordu.İnceçizgilipelerinininiçindehafifçeterlemişti.Harry'yigörünceirkildi.

"Merhaba,Harry!"dedi."Sınavdançıktıngaliba?Nasıl,bitiyormubari?"

"Evet' dediHarry. SihirBakanı'yla tanışıklığı olmayanHermione veRon arkaplandaneyapacaklarınıbilemedengezinipduruyorlardı.

"Nefisbirgün"dediFudge,göledoğrubakarak."Yazık...yazık..."

DerinderiniççekipHarry'yebaktı.

"Nahoş bir görevden dolayı buradayım, Harry. Sihirli Yaratıkların İtlafıKomitesi'ninazgınbirhipogrifin infazı içinbir tanığa ihtiyacıvardı.BenimdeBlack'in durumu için Hogwarts'ı ziyaret etmem gerektiğinden, benden ricaettiler."

"Yanitemyizoldumu?"diyearayagirdiRon,öneçıkarak.

"Hayır,hayır,buöğledensonrayapılacak"dediFudge,Ron'ameraklabakarak.

"O halde infaza tanıklık etmeniz hiç gerekmeyebilir!" dedi Ron azimle."Hipogrifinhâlâkurtulmaşansıvar!"

Fudgedahacevapveremeden,arkasındakişatokapısındanikibüyücüçıktı.Biriöyle ihtiyardı ki, sanki gözlerinin önünde eriyip gidiyordu; ikincisi iriyarıydı,ince, siyah bir bıyığı vardı. Harry onların Tehlikeli Yaratıkların İtlafıKomitesi'nin temsilcileri olduklarını tahmin etti, çünkü çok yaşlı büyücüHagrid'inkulübesinedoğrukısıkgözlerlebakıp,zayıfbirsesle,"Off,off,buişiçinfazlayaşlıyımartık..."dedi."Saatikide,değilmi,Fudge?"

Siyah bıyıklı adam kemerindeki bir şeye dokunup duruyordu; Harry dahadikkatli bakınca, iri parmağını parıldayan bir baltanın keskin tarafındagezdirdiğinifarketti.Ronbirşeysöylemekiçinağzınıaçtı,amaHermioneonusertbirşekildekaburgasındandürtüpbaşıylaGirişSalonu'nuişaretetti.

Öğle yemeği için Büyük Salon'a girerlerken, Ron kızgın kızgın, "Niye engeloldun bana?" dedi. "Onları görmedin mi? Baltaları bile hazır! Böyle adaletolmaz!"

"Ron, senin baban Bakanlık'ta çalışıyor. Kalkıp da patronuna öyle şeylersöyleyemezsin!"dediHermione.Amaodaçoküzüntülügörünüyordu."Hagridbu defa soğukkanlılığını korur ve savını düzgün sunarsa, Şahgaga'yı infazedemezler..."

AncakHarry,Hermione'nin söylediklerinekendininde inanmadığını anlamıştı.Etraflarındaki insanlaryemekleriniyerkenbir taraftandaheyecanlakonuşuyor,öğleden sonranın gelip sınavların bitmesini iple çekiyorlardı. Ama Hagrid veŞahgagahakkındaendişelenmeklemeşgulolanHarry,RonveHermione,onlara

katılmadılar.

Harry ve Ron'un son sınavları Kehanet, Hermione'ninse MuggleAraştırmaları'ydı.Üçüberabercemermermerdivenleriçıktılar.Hermionebirincikattaonlardanayrıldı,Harry ileRon iseyedincikatakadardevamettiler.Çoksayıda öğrenci Profesör Trelawney'nin sınıfına çıkan dönen merdivenlerdeoturmuş,sondakikaçalışmalarıyapıyordu.

Gidip yanına oturduklarında, Neville Longbottom onlara, "Hepimizi ayrı ayrıiçeri alıyor" dedi. Geleceğin Sis Perdesini Aralamak'ı kucağına yerleştirmişti,kristalebakmaklailgilisayfalarönündeaçıkduruyordu."Kristaltoptaherhangibirşeygöreninizoldumu?"diyesordumutsuzmutsuz.

"Cık"dediRondalgındalgın.Saatinebakıpduruyordu;HarryonunŞahgaga'nıntemyizinenekadarkaldığınıkontrolettiğinibiliyordu.

Sınıfın dışındaki kuyruk çok yavaş ilerliyordu. Ne zaman biri gümüşimerdivenden aşağı inse, diğer öğrenciler, "Ne sordu? İyi miydi?" diyefısıldıyorlardı.

Amahepsidecevapvermeyireddediyordu.

"Dediki,kristaltopona,söylersembaşımakorkunçbirkazageleceğiniiletmiş!"dediNevilleürkekbirsesle.Merdivendeninip,yeniyenisahanlığaulaşmışolanHarryileRon'adoğruyürüdü.

"Tabiicanım"dediRongülerek."Biliyormusun,Hermione'ninonunhakkında-"(başparmağıyla yukarıdaki kapağı işaret etti) "yanılmadığını düşünmeyebaşladım.Yaşlıbirsahtekâro."

"Evet" dedi Harry, kendi de saatine bakarak. İki olmuştu. "Keşke biraz aceleetse..."

Parvatimerdivenlerdenindiğindeyüzügururlaparlıyordu.

"Benimgerçek birGörücü'nün bütün niteliklerine sahip olduğumudüşünüyor"dediHarryveRon'a."Birsürüşeygördüm...eh,iyişanslar."

HızlamerdivendeninipLavender'ınyanınagitti.

"Ronald Weasley" dedi tepelerinden o tanıdık, puslu ses. Ron dişlerini sıkıpHarry'ye baktı ve gümüşi merdivenden çıkıp gözden kayboldu. Şimdi sınavagirmemiş olan bir tek Harry kalmıştı. Yere oturup sırtını duvara yasladı vegüneşli pencerede vızıldayan sineği dinledi. Aklı arazinin bir ucunda,

Hagrid'deydi.

NihayetyirmidakikakadarsonraRon'unbüyükayaklarımerdivendebelirdi.

"Nasılgitti?"diyesorduHarry,ayağakalkarak.

"Hikâye"dediRon."Hiçbirşeygöremedim,bendeuydurdum.İknaolmadı,amagaliba..."

Profesör Trelawney, "Harry Potter!" diye seslenince, Harry, "Ortak Salon'dagörüşürüz"diyemırıldandı.

Kuleodasınormaldeolduğundandasıcaktı;perdelerkapalıydı,ateşyanıyordu.Her zamanki iç kaldırıcı koku Harry'yi öksürttü. İskemlelerin ve masalarınarasından geçip, önünde büyük bir kristal topla onu bekleyen ProfesörTrelawney'ninyanınagitti.

"İyi günler, yavrum" dedi profesör usulca. "Lütfen kürenin içine bak... aceleetme...sonradaiçindenegördüğünüanlatbana..."

Harry kristal topun üzerine eğilip bakmaya başladı. Bütün konsantrasyonunutoplayıp, onu büklüm büklüm beyaz sisten başka bir şey göstermeye zorladı,amahiçbirşeyolmadı.

"Ee?"dediProfesörTrelawneynezaketle."Negörüyorsun?"

Sıcaklıkiyiceboğucubirhalalmıştıvehemenyanlarındakiateştensüzülenkokuburun deliklerini yakıyordu. Ron'un az önce söylediklerini düşünüp numarayapmayakararverdi.

"Şeyy-"dediHarry,"karanlıkbirşekil...eee..."

"Neyebenziyor?"diyefısıldadıProfesörTrelawney."İyidüşün...”

HarryzihninitaradıveaklınaŞahgagageldi.

"Birhipogrif"dedikendindeneminbirsesle.

"Gerçekten!" diye fısıldadı Profesör Trelawney. Dizlerinin üstünde duranparşömene hararetle bir şeyler yazdı. "Evladım, zavallı Hagrid'in SihirBakanlığı'yla sorununun sonucunu görüyor olabilirsin! Daha yakından bak...Hipogrifin...başıhâlâyerindemi?"

"Evet"dediHarrybüyükbirkararlılıkla.

"Emin misin?" dedi Profesör Trelawney ısrarla. "İyice emin misin, yavrum?

Hipogrifin yerde kıvrandığını, arkasında da eli baltalı, gölgeli bir figürdurduğunugörüyorolmayasın?"

"Hayır!"dediHarry.Midesihafifhafifbulanmayabaşlamıştı.

"Kanyokmu?AğlayanbirHagridyokmu?"

"Hayır!"dediHarryyine.Odadanve sıcaktanhemenkurtulmak istiyordu, "iyigörünüyor-uçupgidiyor..."

ProfesörTrelawneyiççekti.

"Pekâlâ, yavrum, burada bırakıyoruz... pek tatmin edici olmadı... ama elindengeleniyaptığınaeminim.

Harry rahatlamış halde yerinden kalktı, çantasını aldı. Tam gidiyordu ki,arkasındanhaşin,kulaktırmalayıcıbirseskonuştu.

"Bugeceolacak."

Harry hızla arkasına döndü. ProfesörTrelawney koltuğunda kaskatı kesilmişti,gözleriboşbakıyorduveağzısarkmıştı.

"Pa-pardon?"dediHarry.

AmaanlaşılanProfesörTrelawneyonuduymuyordu.Gözleridönmeyebaşladı.Paniğe kapılan Harry orada öylece durdu. Profesör Trelawney bir tür nöbetgeçirmek üzereymiş gibiydi.Harry koşup hastane kanadına gitmeyi düşünerektereddüt etti - derken Profesör Trelawney yeniden o haşin, kendininkine hiçbenzemeyenseslekonuşmayabaşladı:

"KaranlıkLordyalnızvedostsuz,müritleritarafındanterkedilmişdurumda.Uşağışusononikiyıldırzinciraltında. Bu gece, gece yarısından önce, hizmetkârserbest kalacak ve yeniden efendisine katılmayagidecek. Karanlık Lord, uşağının yardımıyla yinegüçlenecek, eskisinden de büyük ve korkunç olacak.

Bu gece... gece yarısından önce... hizmetkâr...efendisine...katılmaya...gidecek..."

Profesör Trelawney'nin başı göğsüne düştü. Ağzından bir hırıltı çıktı. Sonrabirden,yinebaşınıkaldırdı.

"Çoközürdilerim,yavrum"dedihülyalıbirsesle."Gündüzsıcağındanolmalı...Birandalmışım..."

Harryöylecedurupbakakaldı.

"Birsorunmuvar,yavrum?"

"Az - az önce bana Karanlık Lord'un yeniden güçleneceğini söylediniz...uşağınınonageridöneceğini..."

ProfesörTrelawneyaltüstolmuşgörünüyordu.

"Karanlık Lord mu? Adı Anılmaması Gereken Kişi mi? Evladım, bu şakayagelecekşeydeğil...yenidengüçlenecekmiş..."

"Amaazöncesizsöylediniz!Dedinizki,KaranlıkLord-"

"Sanırımsendesızdın,yavrum!"dediProfesörTrelawney"Kesinliklebukadarabartılıbirkehanettebulanacakdeğilim!"

Harry gümüşimerdivenden inip dönenmerdivene geldi.Kafasımeşguldü... azönce Profesör Trelawney'nin gerçek bir kehanette bulunduğuna mı tanıkolmuştu? Yoksa Profesör Trelawney, bunu sınava çarpıcı bir final olarak mıyapmıştı?

Beş dakika sonra hızla Gryffindor Kulesi'nin dışındaki güvenlik ifritlerininyanından geçerken, Profesör Trelawney'nin sözleri hâlâ kulağındayankılanıyordu.Karşıdangülenveşakalaşaninsanlargelipgeçiyor,dışarıyaveipleçektikleriözgürlüğedoğruilerliyorlardı;HarryportredeliğineulaşıpOrtakSalon'agirdiğinde, içerisi neredeysebomboştu.Ancak,Ron'laHermioneoradabirköşedeoturuyorlardı.

"ProfesörTrelawney"dediHarrysoluksoluğa,"azöncebana-"

Amayüzlerindekiifadeyigörüncelafıyarımkaldı.

"Şahgagakaybetmiş"dediRoncılızbirsesle."Hagridazöncebunugönderdi."

Hagrid'in notu bu defa kuruydu, gözyaşları mürekkebi dağılmamıştı, amagörünüşe bakılırsa yazarken eli öyle titremişti ki, not neredeyse okunmayacakhaldeydi.

Temyizi kaybettik. Günbatımında infaz edecekler.Yapabileceğiniz bir şey yok. Gelmeyin. Görmeniziistemiyorum.

Hagrid.

"Gitmek zorundayız" dedi Harry hiç tereddüt etmeden. "Orada kendi başınaoturupcelladıbekleyemez!"

"Günbatımında ama" dedi Ron. Donuk gözlerle pencereden dışarı bakıyordu."Hayattaizinvermezler...özellikledesana,Harry..."

Harrybaşınıellerininarasınagömüpdüşünmeyebaşladı.

"Keşkegörünmezlikpeleriniolsaydı..."

"Nerede?"dediHermione.

Harryonapelerinitekgözlücadınınaltındakigeçittebıraktığınıanlattı.

"... Snape beni bir daha oralarda görürse, başım ciddi derde girer" diye bitirdilafını.

"Doğru" dedi Hermione, ayağa kalkarak. "Seni görürse... cadının kamburununasılaçıyorumdemiştin?"

"Tı-tıklayıp'Dissendium'diyorsun"dediHarry."Ama-"

Hermione onun cümlesini bitirmesini beklemedi; odanın öbür ucuna yürüdü,ŞişmanHanım'ınportresiniitipaçtıvegözdenkayboldu.

"Almayagitmedi,değilmi?"dediRon,arkasındanbakakalarak.

Almaya gitmişti. Hermione on beş dakika sonra, cüppesinin içine sakladığıgümüşirenktepelerinledöndü.

"Hermione,sonzamanlardasananeleroluyor,bilmiyorum!"dediRon,afallamış

halde."ÖnceMalfoy'avuruyorsun,sonraProfesörTrelawney'nindersindençıkıpgidiyorsun-"

Herrnione'ninkoltuklarıkabarmıştı.

Herkesle birlikte akşam yemeğine indiler, ama yemekten sonra GryffindorKulesi'ne dönmediler. Harry, pelerini cüppesinin önüne tıkmıştı; şişkinliğisaklamak için kollarını kavuşturarak dolaşması gerekiyordu. Giriş Salonu'nundışında,boşbirodadagizlenereksalonunboşalmasınıbeklediler.Salondansoniki kişinin de çıktığını ve arkalarından kapının kapandığını duyduktan sonra,Hermionekapıdankafasınıuzattı.

"Tamam,"diyefısıldadı."Kimseyok-pelerinigeçir-"

Kimsegörmesindiyebirbirlerineçokyakınyürüyerek,salonupelerininaltında,parmakuçlarındageçtiler,sonradataşmerdivenlerdeninipdışarıçıktılar.YasakOrman'ın üzerinde batan güneş, ağaçların en üstteki yapraklarını ışıl ışılyapmıştı.

Hagrid'in kulübesine ulaşıp kapıyı çaldılar. Cevap vermesi bir dakika sürdü.Kapıyıaçtığındaysa,solgunbiryüzlevetirtirtitreyerekkimgeldidiyeetrafınabakındı.

"Biziz"diyefısıldadıHarry."Üstümüzdegörünmezlikpelerinivar.Biziiçerialdaçıkaralım."

"Gelmemeliydiniz!" diye fısıldadı Hagrid. Ama geri çekilip, girmelerine izinverdi.Hagridhemenkapıyıkapattı,Harrydepeleriniçekipüzerlerindençıkardı.

Hagrid ağlamıyordu, onların boynuna da atılmadı. Nerede olduğunu ve neyapacağınıbilmeyenbirigibidavranıyordu.Buçaresizliğiizlemek,gözyaşlarınıizlemektendezordu.

"Çayistermisiniz?"dedi.Çaydanlığauzanırkenkocamanellerititriyordu.

"Şahgaganerede,Hagrid?"dediHermionetereddütlübirsesle.

"Onu - onu dışarı çıkardım" dedi Hagrid. Sürahiyi doldururken sütü bütünmasayadöktü. "Balkabağı tarhındabağlı duruyor.Ağaçları görsün, temizhavaalsınistedim,son-"

Hagrid'in elleri öyle fena titredi ki, süt sürahisi elinden kayıp yere düştü veparamparçaoldu.

"Bana bırak, Hagrid" dedi Hermione hemen. Çabucak gidip temizlemeye

başladı.

"Dolaptabirtanedahavar"dediHagrid,oturupalnınıkolunasilerek.HarrygözucuylaRon'abaktı,Rondaonaçaresizbakışlarlayanıtverdi.

Harryonunyanınaoturarak,"Kimseninyapabileceğibirşeyyokmu,Hagrid?"diyesordukızgınbirsesle."Dumbledore-"

"Denedi" dediHagrid. "Komite'nin kararını geçersiz kılacak gücü yok.OnlaraŞahgaga'nınzararsızolduğunusöyledi,amahepsikorkuyor...OLuciusMalfoynasıl biridir, bilirsin... tehdit etmiştir onları... Cellat, yani Macnair, o daMalfoy'un eski bir arkadaşı... ama çabuk ve acısız olacak... ve ben yanındaolacağım..."

Hagridyutkundu.Gözleriçılgıncakulübeyitarıyordu,sankibirumutkırıntısıyadaufacıkdaolsabirteselliarıyormuşgibiydi.

"Dumbledoredagelecek-şeyyapılırken.Busabahyazdıbana.Benimlebirlikte-birlikteolmakistiyor.Büyükadam,Dumbledore..."

Yeni bir süt sürahisi bulmak için Hagrid'in dolabını karıştıran Hermione'denhafif bir hıçkırık geldi, ama hemen kendini tuttu. Elinde yeni sürahiyledoğrulurken,gözyaşlarınahâkimolmayaçalışıyordu.

"Bizdeseninlekalacağız,Hagrid"diyebaşladıkonuşmaya,amaHagridsalkımsaçakkafasınıikiyanasallamayabaşlamıştıbile.

"Sizinşatoyadönmenizgerekiyor.Dedimya,seyretmeniziistemiyorum.Ayrıcaburada da olmamanız gerekiyor... Fudge ve Dumbledore izinsiz çıktığınızıöğrenirlerse,Harry,seninbaşınabayağıişaçılır."

ŞimdiHermione'ninyüzünden aşağı sessiz gözyaşları süzülüyordu.AmaçaylauğraşarakonlarıHagrid'densakladı.Sonra,tamsürahiyidoldurmakiçinelinesütşişesinialmıştıki,küçükbirçığlıkattı.

"Ron!İna-inanamıyorum-Scabbersbu!"

Ron'unağzışaşkınlıktanaçıkkalmıştı.

"Nedenbahsediyorsunsen?"

Hermione süt sürahisinimasaya götürüp baş aşağı çevirdi. Fare Scabbers deligibicıyakladı,sürahininiçindekalmakiçinepeyçırpındı,amasonundakayarakmasanınüstünedüştü.

"Scabbers!"dediRonşaşkınşaşkın."Scabbers,buradanearıyorsun?"

Çırpınanfareyialıp ışığa tuttu.Scabbersberbatdurumdaydı.Herzamankindendezayıftı,epeytüydökmüş,yeryerkelleşmişti.Ron'unelindenkurtulmakiçindeligibidebeleniyordu.

"Tamam, Scabbers!" dedi Ron. "Kedi yok! Burada seni incitecek hiçbir şeyyok!"

Hagrid gözlerini pencereye dikerek birden ayağa kalktı. Normalde al al olanyüzü,parşömenrengikesilmişti.

"Geliyorlar..."

Harry,RonveHermionehızlaarkalarınadöndüler.Birkaçkişi,uzaktakişatonunmerdivenlerinden iniyordu. En önde Albus Dumbledore vardı, gümüşi sakalıgüneşinsonışıklarıylaparlıyordu.HemenyanındaCorneliusFudgeyürüyordu.ArkalarındandatakatsizveyaşlıKomiteüyesiylecellatMacnairgeliyordu.

"Gitmeniz lazım" dedi Hagrid. Sapır sapır titriyordu. "Sizi buradabulmamalılar...gidin,hadi..."

Ron,Scabbers'ıcebinetıktı,Hermioneisepelerinialdı.

"Siziarkadançıkarayım"dediHagrid.

Onun peşinden gidip arka bahçeye çıktılar. Harry kendini tuhaf bir şekilderüyadaymışgibihissediyordu.Birkaçmetreileride,Hagrid'inbalkabağıtarhındabirağacabağlıŞahgaga'yıgörüncebuhisdahadagüçlendi.Şahgagabirşeylerolduğunun farkındaydı. Sivri kafasını bir o yana bir bu yana döndürüyor, yerisinirlisinirlieşeliyordu.

"Bir şey yok, Gaga" dedi Hagrid usulca. "Bir şey yok..." Harry, Ron veHermione'yedöndü."Hadi"dedi."Gidin."

Amakıpırdamadılar.

"Hagrid,yapamayız-"

"Onlaragerçekteneolduğunuanlatırız-"

"Onuöldüremezler-"

"Gidin!" dedi Hagrid hiddetle. "Durum zaten fena, bir de siz başınızı derdesokmayın!"

Hiç seçenekleri yoktu. Hermione, pelerini Ron'la Harry'nin üzerine çekerken,kulübeninöntarafındaninsanseslerigeldiğiniduydular.Hagridüçününazöncegözdenkaybolduğunoktayabaktı.

"Çabukgidin"dediboğukbirsesle."Dinlemeyin..."

Vekapısıçalınınca,dönüpkulübesinedoğruyürüdü.

Harry,RonveHermioneyavaşyavaş,korkudankendilerindengeçmişbirhaldeHagrid'in evinin etrafından dolaşmaya koyuldular. Tam evin öbür tarafınaulaşırlarken,önkapısertçekapandı.

"Lütfen,aceleedelim"diyefısıldadıHermione."Dayanamam,katlanamam..."

Çimendenyokuşyukarı, şatoyadoğru ilerlemeyebaşladılar.Güneş şimdihızlabatıyordu; gökyüzü berrak, morumsu bir griye dönmüştü, ama batıya doğruyakutkırmızısıbirparıltıgörülüyordu.

Ronbirdendurdu.

"Lütfen,Ron"dediHermione.

"Scabbers-rahat-durmuyor-"

Ron iki büklüm olmuş, Scabbers’ı cebinde tutmaya çalışıyordu. Ama fareçıldırmıştı; deli gibi ciyaklıyor, kıvrılıp çırpınıyor, dişlerini Ron'un elinegeçirmeyeçalışıyordu.

"Scabbers,senisersem,benim,Ron"diyetısladıRon.

Arkalarındabirkapınınaçıldığınıduydular.Birilerikonuşmayabaşladı.

"Ron,lütfengidelim,yapmaküzereler!"dediHermionefısıldayarak.

'Tamam-Scabbers,rahatdur-"

İlerlediler; Harry de Hermione gibi arkalarından gelen sesleri dinlememeyeçalışıyordu.Ronyinedurdu.

"Tutamıyorum-Scabbers,kessesini,herkesduyacak-"

Faredeligibiciyaklıyordu,amayinedesesiHagrid'inbahçesindengelensesleribastırmıyordu.Bellibelirsizerkeksesleriduyuldu.Sonrabirsessizlikveansızınbirbaltanınhavayıyarmasınınvedarbesininsesi.

Hermionesendeledi...

"Yaptılar!"diyefısıldadıHarry'ye."İnanamıyorum-yaptılar!"

ONYEDİNCİBÖLÜM:KEDİ,FAREVEKÖPEK

Harry'ninşoktanaklıdurmuştusanki.Üçü,dehşettenolduklarıyeremıhlanmışgibi,görünmezlikpelerinininaltındaöylecedurdular.Batangüneşinsonışınları,uzungölgelerindüştüğüaraziyikanlıbir ışıklaboyamıştı.Sonra, arkalarından,vahşibirulumaduydular.

"Hagrid" diye mırıldandı Harry. Ne yaptığını düşünmeksizin geri döndü, amahemRon,hemHermionekollarındantuttular.

"Yapamayız"dediRon,kâğıtgibibembeyazolmuştu."Onugörmeyegittiğimiziöğrenirlersebaşıdahadafazladerdegirer..."

Hermione'ninsoluğukesikkesikvedüzensizdi.

"Nasıl–yapa-bildiler?"deditıkanırcasına."Nasılyapabildiler?"

"Hadigel"dediRon.Dişlerizangırdıyorgibiydi.

Geriye,şatoyadoğruyolakoyuldular.Pelerininaltındasaklıkalabilmekiçinağırağır yürüyorlardı. Işık artık hızla çekiliyordu. Açık araziye geldiklerinde,karanlık,birbüyügibietraflarınayerleşmişti.

"Scabbers, uslu dur" diye tısladı Ron, elini göğsüne bastırdı. Fare deli gibikıvranıyordu.Ronbirdendurdu,Scabbers'ı cebinindibine itmeyeçalıştı. "Nenvarsenin,aptalfare?Kıpırdama-AHH!Beniısırdı!"

"Ron,sus!"diyefısıldadıHermionetelaşla."Fudgeheranburayagelebilir-"

"Yerinde-durmuyor-"

Scabbersbelli kidehşetekapılmıştı.Bütüngücüylekıvranıyor,Ron'unelindenkurtulmayaçalışıyordu.

"Nesivarbunun?"

AmaHarryazönceCrookshanks'igörmüştü-vücuduyereyapışmış,kocasarıgözleri karanlıkta tekinsiz bir şekilde parıldayarak, onlara doğru sinsi sinsiilerliyordu. Onları görüyor muydu, yoksa sadece Scabbers'ın ciklemelerini miizliyordu,bilemiyorduHarry.

"Crookshanks!" diye inledi Hermione. “Hayır, git burdan, Crookshanks! Gitburdan!"

Amakedidahadayaklaşıyordu.

"Scabbers-HAYIR!"

Çok geç - fare Ron'un onu kavrayan parmaklarının arasından kaymış, yereatlamışvekaçıpgitmişti.Crookshankstekbirhamleyleonunarkasındansıçradı.Ron da, daha Harry ile Hermione onu durduramadan, görünmezlik pelerininiüstündenatarakkaranlığadoğrufırladı.

"Ron!"diyeinlediHermione.

OveHarrybirbirlerinebaktılar,sonraikisidekoşarakRon'unpeşindengittiler;pelerininaltındaykendoğrudürüstkoşamadıklarıiçinonuüstlerindenattılar.

İkisiRon'unardındanfırlayınca,pelerindeflamagibipeşlerindendalgalanmayabaşladı. Az ötede Ron'un ayaklarının gümbürdeyişini ve Crookshanks'ebağırışınıduyuyorlardı.

"Çekilonunyanından-çekil-Scabbers,gelburaya."

Birgümbürtüduyuldu.

"Yakaladımişte!Defolşurdan,senipiskedi."

Harry ve Hermione az daha Ron'a takılıp düşüyorlardı; tam önünde kayarakdurdular.Rontoprağayayılmıştı,amaScabbersyenidencebindeydi.Kıpırdayıpduranşişkinliğiikieliylesıkısıkıtutuyordu.

"Ron-pelerinin-altına-gel"diyesoluduHermione."Dumbledore-Bakan-birdakikasonradışarıçıkacaklar-"

Ama daha kendilerini yeniden örtemeden, hatta daha soluklanamadan, devasapençelerinpatırtısınıduydular.Birisikaranlıktanonlaradoğruhızlageliyordu-muazzambüyüklükte,solukgözlü,kuzgunkarasıbirköpek.

Harry asasına doğru uzandı, ama çok geç - köpek hızla ileri atılmış ve önayaklarıyla göğsüne vurmuştu. Harry, bir tüy anaforu içinde geri geri gidipdevrildi;onunsıcaknefesinihissetti,upuzundişlerinigördü-

Ama köpek, sıçrayışının hızıyla biraz fazla ileri sürüklenmişti; Harry'ninüzerinden yuvarlanıp gitti. Kendini sersemlemiş ve kaburgaları kırılmış gibihisseden Harry, ayağa kalkmaya çalıştı. Kayarak yeni bir saldırı için onlara

dönenköpeğinhırladığınıduyabiliyordu.

Ron ayağa kalkmıştı. Köpek üzerlerine atlarken, Harry'yi kenara itti; köpeğinçenesi,HarryyerineRon'undışarıuzanmışkolunageçti.Harryköpeğinüzerineatladı, bir avuç tüy yakaladı, ama köpek Ron'u sanki bez bir bebekmiş gibikolaycasürükleyerekuzaklaştırıyordu.

Sonra,neredengeldiğianlaşılmayanbirşeyHarry'ninyüzüneöylebirvurduki,yenidenyereserildi.Hermione'nindeacıylaferyatettiğinivedüştüğünüduydu.Harry asasını kavradı, gözlerini kırparak, kafasından süzülen kanıuzaklaştırmayaçalıştı.

"Lumos!"diyefısıldadı.

Asanınışığıonakalınbirağacıngövdesinigösterdi.Scabbers'ıŞamarcıSöğüt'üngölgesine kadar kovalamışlardı. Ağacın dalları şiddetli bir rüzgârdaymış gibiçatırdıyor, daha fazla yaklaşmalarını önlemek için kamçı gibi ileri gerisavruluyordu.

Ve orada, gövdenin dibinde, köpek Ron'u köklerdeki büyük bir aralıktan gerigeri içeri sürüklüyordu - Ron şiddetlemücadele ediyordu, ama başı ve göğsügözdenkaybolmaküzereydi-

"Ron!" diye haykırdı Harry, onları izlemek için hamle etti, ama kalın bir dalhavayıöldürücübiçimdekamçılayınca,yenidengeriçekilmekzorundakaldı.

Tekgörebildikleri,Ron'unbirbacağıydı.Köpeğinonudahadaaşağıçekmesiniönleme çabasıyla bir köke kanca gibi sarılmıştı. Sonra korkunç bir çatırdamahavayısilahsesigibiyardı.Ron'unbacağıkırılmıştı,bir saniyesonradaayağıgözdenkayboldu.

"Harry-yardımgetirmemizgerek-"diyebağırdı,

Hermione.Onunüstündedekanvardı.Söğütomzunukesmişti.

"Hayır!Oşeyonuyiyecekkadarbüyük,vaktimizyok-"

"Yardımsızaslageçemeyiz-"

Yapraklarıyumrukgibisıkılmışbirdal,kamçıgibionlaradoğrusavruldu.

"Oköpekgiriyorsa,bizdegirebiliriz"diyesoluduHarry.Orayaburayaatılıyor,havada sallanırken ıslık çalan hırçın dalların arasından bir yol bulmayaçalışıyordu, ama ağacın vurma menziline girmeden köklere bir santim olsunyaklaşamıyordu.

"Ah,yardımedin,yardımedin"diyeçaresizce fısıldadıHermione.Oracıktaneyapacağınıbilmedendörtdönüyordu."Lütfen..."

Crookshanksileriatıldı.Etrafıdövendallarınarasındanyılangibisüzüldüveönayaklarınıgövdedekibiryumruüzerinekoydu.

Ağaç sanki mermere dönmüş gibi, bir anda hareketsizleşti. Tek yaprakkımıldamıyor,sallanmıyordu.

"Crookshanks!" diye fısıldadı Hermione kararsızca. Şimdi Harry'nin kolunututmuş,acıtacakgibisıkıyordu."Nasılbildi-"

Harry acı acı, "O köpekle arkadaş" dedi. "İkisini birlikte gördüm. Gel hadi -asanıdaçıkart-"

Birkaçsaniyedeağacınyanınavardılar,amadahaköklerdekiaçıklığagelmeden,Crookshanks çizgili kuyruğunu savurarak içeri kaymıştı bile.SıraHarry'deydi;başı önde sürünerek girdi, toprak eğimden aşağı kayarak çok alçak bir tünelindibine indi. Crookshanks biraz ilerideydi, gözleri Harry'nin asasının ışığındaparıldıyordu.BirkaçsaniyesonraHermionedekayarakHarry'ninyanınainmişti.

Dehşetdolubirsesle,"Ronnerede?"diyefısıldadı.

"Buradan gidiyoruz" dedi Harry, mecburen kambur durarak. Crookshanks'inarkasındanyolakoyuldu.

Hermionearkasından,soluksoluğa,"Butünelnereyeçıkıyor?"diyesordu.

"Bilmiyorum...ÇapulcuHaritası'nda işaretli,amaFredveGeorgehiçkimseninburaya girmediğini söylediler. Haritanın kıyısı boyunca ilerliyor, sankiHogsmeade'eçıkıyorgibi..."

İki büklüm halde, gidebileceklerince hızla gittiler. İleride Crookshanks'inkuyruğu yukarı aşağı hareket ederek bir görünüyor, bir kayboluyordu. Tünelbitmekbilmedi,Balyumruk'açıkangeçitkadaruzungibiydi.HarrysadeceRon'uve o koskocaman köpeğin ona neler yapıyor olabileceğini düşünüyordu...Çömelikhaldekoşuyor,kesikkesikveacıiçindesoluyordu.

Sonratünelyükselmeyebaşladı,derkenkıvrıldıveCrookshanksyokoldu.Harryonunyerineküçükbiraralıktangelenbirdemetloşışıkgörüyordu.

OveHermionedurakladılar.Soluklanmayaçalışarakyavaşça ilerlediler.Ötedeneolduğunugörmekiçinikisideasasınıkaldırmıştı.

Bir odaydı bu, karmakarışık, tozlu bir oda. Duvarlardaki kâğıtlar soyulmuştu,

döşemenin her yerinde lekeler vardı. Bütün mobilyalar, sanki birisi onları biryereçarpıpkırmışgibiparçalanmıştı.Pencerelerinhepsinetahtaçakılmıştı.

Harry, Hermione'ye bir bakış attı. O da, çok korkmuş görünse bile, evetanlamındabaşınısalladı.

Harry kendini delikten yukarı çekti, çevreye göz attı. Oda boştu, ama sağtaraflarındaki bir kapı açıktı, gölgeli bir hole gidiyordu. Hermione birdenHarry'nin kolunu yeniden kavradı. Kocaman açılmış gözleri, tahta çakılmışpencerelerdedolaşıyordu.

"Harry"diyefısıldadı."SanırımBağıranBaraka'dayız."

Harryetrafınabakındı.Gözüneyakınlarındaki tahtabir iskemleçarptı. İskemleparamparçaydı,bacaklarındanbiritümüylekoparılmıştı.

Ağırağır,"Bunuhayaletleryapmışolamaz"dedi.

Tamoandayukarıdabirçatırtıduyuldu.Birşeyhareketetmişti.İkisidetavanabaktı. Hermione, Harry'nin kolunu öyle sıkıyordu ki, Harry’nin parmaklarıuyuşmayabaşlamıştı.Onabakıpkaşlarınıkaldırdı;HermionebaşınıbirkezdahaevetanlamındasalladıveHarry’ninkolunubıraktı.

Olabildiğince sessiz ve yavaş ilerleyerek hole girdiler ve yıkık dökükmerdivenden üst kata çıktılar. Her şey kalın bir toz tabakasıyla örtülüydü,döşeme hariç. Döşemede, üst kata sürüklenen bir şey enli, parlak bir şerit izibırakmıştı.

Karanlıksahanlığavardılar.

"Nox"diyefısıldadıikisibirdenveasalarınınucundakiışıklarsöndü.Sadecebirkapıaçıktı.Orayadoğruusulusulgiderlerken,arkasındabirsesduydular.Hafifbiriniltivederindengelen,güçlübirmırıltı.Sonkezbakıştılar,sonkezbaşlarınısallayarakanlaştılar.

AsasınıönündesıkısıkıtutanHarry,birtekmedekapıyıardınakadaraçtı.

PerdeleritozluolangörkemlibirdörtdireklikaryoladaCrookshanksyatıyordu,onlarıgörünceyüksekseslemırladı.Yanında,yerdeRondurmuş,garipbiraçıylakıvrılmışbacağınıtutuyordu.

HarryveHermioneonadoğrukoştular.

"Ron-iyimisin?"

"Köpeknerede?"

"Köpekdeğil"diyeinlediRon.Dişleriıstıraplasıkılmıştı."Harry,bubirtuzak-"

"Ne-"

"Köpeko...obirAnimagus..."

Ron, Harry'nin omzunun ötesine bakıyordu. Harry hızla döndü. Gölgeleriniçindekiadam,birandakapıyıarkalarındankapattı.

Kirli ve gür, keçeleşmiş saçları dirseklerine kadar uzanıyordu.Derin, karanlıkgöz yuvalarının içinde gözleri parlıyor olmasa, rahatlıkla ceset sanılabilirdi.Mum gibi derisi yüzünün kemikleri üzerinde öylesine gerilmişti ki, yüzükafatasına benziyordu. Sırıttığında, sarı dişleri ortaya çıktı. Bu adam, SiriusBlack'ti.

"Expelliarmus!"dediçatlakbirsesle,Ron'unasasınıonlaratutarak.

Harry veHermione'nin asaları ellerinden fırlayıp havaya uçtu ve Black onlarıyakaladı.Sonraönebiradımattı.GözleriHarry'yedikiliydi.

Boğuk bir sesle, "Gelip arkadaşını kurtaracağını düşündüm" dedi. Sesinikullanma alışkanlığını uzun süre önce yitirmiş gibiydi. "Baban da benim içinaynı şeyi yapardı. Cesaret gösterdin, hemen bir öğretmene koşmadın. Şükranduyuyorum...buherşeyikolaylaştıracak..."

Black'in babasına sataşması, sanki ovuşturmuş gibi Harry'nin kulaklarındaçınladı. Göğsünde tokurdayan bir nefret patlak verdi, korkuya yer bırakmadı.Hayatında ilk kez asasını kendini savunmak için değil, saldırmak için elindeistiyordu...öldürmekiçin.Neyaptığınıbilmedenilerihamleetti,amaanidenikiyanında da bir hareket oldu ve iki çift el onu yakalayıp geriye çekti. "Hayır,Harry!" diye soludu Hermione, aklı başından gitmiş bir fısıltıyla. Ama Ron,Black'edöndü.

"Harry'yiöldürmek istiyorsan,bizideöldürmelisin!"dediateşliateşli.Hemdeayakta durmak için gösterdiği gayretten rengi daha da solduğu ve konuşurkenhafifçesallandığıhalde.

Black'ingölgeligözlerindebirışıkparlayıpsöndü.

"Uzan"dedialçaksesleRon'a."Obacağıdahadabeterhalegetireceksin."

"Beniduydunmu?"dediRoncılızbirsesle.Ayaktadurabilmekiçin,acıiçinde,hâlâHarry'yetutunuyordu."Üçümüzübirdenöldürmengerekecek!"

"Bu gece burada tek bir cinayet işlenecek” dedi Black, sırıtışı bütün yüzüneyayıldı.

"Niyeymiş?" dedi Harry tükürürcesine. Bir yandan da kendini Ron veHermione'nin ellerinden kurtarmaya çalışıyordu. "Geçen sefer aldırmamıştın,değil mi? Pettigrew'i ortadan kaldırmak için bütün o Muggle'ları daöldürmüştün...Neoldu,yoksaAzkaban'dayufkayüreklimioldun?"

"Harry!"diyesızıldandıHermione."Sussana!"

"OBENİMANNEMLEBABAMIÖLDÜRDÜ!"diyekükrediHarry.BüyükbirçabaylaHermioneveRon'unellerindenkurtulupileriatıldı.

Sihrimihriunutmuştu-kendisininkısa,sıskaveonüçyaşında,Black'iniseuzunboylu, yetişkin bir adam olduğunu unutmuştu. Harry'nin tek bildiği, Black'incanını elinden geldiği kadar yakmak istediğiydi, bunun karşılığında kendicanınınnekadaryanacağıdaumurundadeğildi...

Belki de Harry'nin böyle aptalca bir şey yapmasının şokundan, Black asalarıvaktindekaldırmadı.Harry'ninellerindenbiriBlack'insıskacıkbileğinesarıldı,onuasalarınucunubırakmayazorladı.Harry'nindiğereliyumrukolupBlack'inbaşınınkenarınaçarptı,ikisibirdengeriye,duvaradoğrudüştüler.

Hermione çığlık atıyordu; Ron haykırıyordu; Black'in elindeki asalardan,Harry'ninyüzünübirkaçsantimleıskalayankıvılcımfıskiyelerifışkırmıştı.Harryparmaklarınınaltındakikarakurukolunçılgıncakıvrandığınıhissetti, amaonututmayadevametti.ÖbüreliyleBlack'inneresinibulsayumrukluyordu.

AmaBlack'inboştakieliHarry'ninboğazınıbuldu.

"Hayır"diyetısladı."Haddindenfazlabekledim-"

Parmaklarıgerildi.Harrytıkandı,gözlüğüçarpılmıştı.

SonraHermione'ninayağınınyoktanvarolmuşgibisavrulduğunugördü.Blackacıyla homurdanarak Harry'yi bıraktı. Ron kendini Black'in asayı tutan elineatmıştı,Harryhafifbirçatırtıduydu.

Birbirine dolaşmış gövdelerden kurtuldu, kendi asasının yerde yuvarlandığınıgördü;kendinionadoğrufırlattıama-

"Ahhh!"

Crookshanksdekavgayakatılmıştı.ÖnayaklarınıntırnaklarınıHarry'ninkolunaiyicebatırdı.Harryonusavurdu,amaCrookshanksşimdideonunasasınadoğru

koşuyordu-

"SAKINHA!"diyekükrediHarry.Crookshanks'enişanalıpbirtekmesavurdu,keditükürüklersaçarakyanadoğruuçtu.Harryasasınıkapıpdöndü-

"Çekilinönümden!"diyebağırdıRonveHermione'ye.

İkinci kez söylemesine gerek kalmadı. Soluk soluğa kalmış, dudağı kanayanHermione, kendisinin ve Ron'un asalarını kaparak ortadan kaçıldı. Ron dörtdirekli karyolaya kadar sürünerek gitti, üzerine yığıldı. Hızla nefes alıyordu,beyazyüzüşimdihafiftenyeşermişti,herikieliylekırıkbacağınıkavramıştı.

Blackduvarındibineyığılmışhaldeydi.Harry'ninyavaşçayaklaşmasınıizlerken,zayıfgöğsühızlayükselipalçalıyordu.HarryasasınıdosdoğruBlack'inkalbinetutuyordu.

"Beniöldürecekmisin,Harry?"diyefısıldadıBlack.

Harrytepesindeduruponabakmayabaşladı,asasıhâlâkalbineişaretediyordu.Black'in sol gözünün çevresinde mosmor bir çürük oluşmaktaydı, burnu dakanıyordu.

"Annemlebabamıöldürdün"dediHarry.Sesibiraztitriyordu,amaasasınıtutanelisabitsayılırdı.

Black,oçökmüşgözleriyleonabaktı.

Çokyavaşça,"İnkâretmiyorum"dedi."Amaeğerbütünhikâyeyibilseydin-"

"Bütün hikâye mi?" diye tekrarladı Harry, kulaklarında müthiş bir zonklamavardı."OnlarıVoldemort'asattın,bilmemgerekentekşeybu!"

"Beni dinlemelisin" dedi Black, şimdi sesinde bir telaş seziliyordu."Dinlemezsenpişmanolursun...anlamıyorsun..."

"Sandığındançokdaha iyianlıyorum"dediHarry, şimdi sesiherzamankindençok titriyordu."Senonuhiçduymadın,değilmi?Annemi...Voledmort'unbeniöldürmesineengelolmayaçalışırken...vesenyaptınbunu...senyaptın..."

Dahaikisidebaşkabirşeysöyleyemeden,sarıturuncurenktebirşeyHarry'ninyanından yıldırım gibi geçti; Crookshanks, Black'in göğsüne sıçradı ve orayayerleşti,tamkalbininüstüne.Blackgözlerinikırptıvekediyebaktı.

"Gitburdan"diyemırıldandı,Crookshanks'iüstündenatmayaçalışarak.

Ama Crookshanks pençelerini Black'in cüppesine geçirdi ve yerinden

kımıldamadı.Çirkin, ezikyüzünüHarry'ye çevirdi veokoca sarı gözlerle onabaktı.Harry'ninsağındakiHermionehıçkırdı.

HarryasasınıdahadasıkıtutarakBlackveCrookshanks'ebaktı.Neolmuşyanikediyi de öldürmesi gerekiyorsa? Black'le işbirliği yapmıyor muydu? EğerBlack'ikorumayaçalışırkenölmeyehazırsa,buHarry'yiilgilendirmezdi...Blackonu kurtarmaya çalışıyorsa, bu da sadece onun Crookshanks'e Harry'ninannesiylebabasınaverdiğindendahaçokönemverdiğinikanıtlardı...

Harry asasını kaldırdı. Yapacaksa şimdi yapmalıydı. Annesinin ve babasınınintikamınıalmavaktigelmişti.Black'iöldürecekti.Black'iöldürmekzorundaydı.İştefırsatgelmişti...

Saniyeler uzadı, Harry hâlâ, asasını dengede tutmuş, donmuş gibi oradaduruyordu. Black başını kaldırmış ona bakıyordu, Crookshanks göğsündeydi;yatağınyakınlarındanRon'undüzensizsoluklarıgeliyordu;Hermionesuskundu.

Derkenyenibirsesduyuldu-

Yukarı doğru belli belirsiz ayak sesleri yaklaşıyordu - biri merdivenlerdençıkıyordu.

"YUKARIDAYIZ!" diye çığlık attı Heımione birden. “YUKARIDAYIZ -SIRIUSBLACK-ÇABUK”

Black irkildi, az daha Crookshanks'i yerinden ediyordu. Harry asasınakasılmışçasına yapıştı - "Yap şimdi!" diyordu kafasındaki bir ses - ama ayaksesleri merdivenlerden yukarı gümbürdeyerek yükseliyordu ve Harry hâlâdüşündüğüşeyiyapmamıştı.

OdanınkapısıbirkırmızıkıvılcımlarsağanağıylaaçıldıveProfesörLupinpaldırküldür içeri girerken Harry hızla döndü. Lupin'in yüzünden kan çekilmişti,asasını kaldırmıştı, hazırdı.Gözleri yerde yatanRon'un, kapının yanına sinmişHermione'nin, Black'e yönelttiği asasıyla orada duran Harry'nin ve sonraHarry'nin ayakları dibinde örselenmiş, kanlar içinde yatan Black'in üzerindedolaştı.

"Expelliarmus!"diyebağırdıLupin.

Harry'ninasasıbirkezdahaelindenuçupgitti.Hermione'nintuttuğuikiasada.Lupin hepsini ustaca yakaladı, sonra odanın ortasına giderek, Crookshanks'inkorumakistergibihâlâgöğsündeyattığıBlack'egözlerinidikipbaktı.

Harryoracıktaduruyordu,birdenbirboşlukduygusunakapılmıştı.Yapamamıştı.

Cesaretedememişti.BlackyineRuhEmiciler'eteslimedilecekti.

SonraLupingaripbirsesle,bastırılmışbirduyguyla titreyenbirseslekonuştu:"Onerede,Sirius?"

Harry hemen Lupin'e baktı. Onun ne demek istediğini anlamıyordu. KimdenbahsediyorduLupin?YenidendönüpBlack'ebaktı.

Black'inyüzüifadesizsayılırdı.Birkaçsaniyehiçkıpırdamadı.Sonra,boşeliniağırağırkaldırdıvedosdoğruRon'ugösterdi.HiçbirşeyanlamayanHarrydönüpRon'abaktı,Ronsersemlemişgörünüyordu.

"İyi ama..." diye mırıldandı Lupin, Black'e sanki zihnini okumak istercesinedikkatle bakıyordu. "Niye daha önce kendini göstermedi? Yoksa -" Lupin'ingözleribirdenaçıldı,Black'teötekileringöremediğibirşeygörüyormuşgibiydi,"-yoksaomuydu...yoksayermideğiştirdiniz...banasöylemeden?"

Black,çökükgözleriniLupin'inyüzündenayırmadan,başınıevetanlamındaağırağırsalladı.

"ProfesörLupin"diyearayagirdiHarryyükseksesle,"neoluy–?"

Ama sorusunu bitiremedi, çünkü gördüğü şey sesinin gırtlağında donupkalmasına yol açtı. Lupin, asasını indiriyordu. Bir an sonra Black'in yanınayürümüş,elinitutmuş,onuayağakaldırarakCrookshanks'inyeredüşmesineyolaçmış,sonradaBlack'ikardeşiymişgibikucaklamıştı.

Harrykendinisankimidesinindibidüşmüşgibihissetti.

"İNANAMIYORUMBUNA!"diyebirçığlıkattıHermione.

Lupin,Black'ibırakıponadöndü.Hermioneyerdenkalkmış,gözlerindeçılgıncabakışlarla,eliyleLupin'iişaretediyordu."Siz-siz-"

"Hermione-"

"-sizveo!"

"Hermione,sakinol-"

"Kimseye söylemedim!" Sesi cırtlak bir ton almıştı. "Sizin hatırınız için hepsakladım-"

"Hermione,dinlebeni,lütfen!"diyebağırdıLupin."Açıklayabilirim-"

Harrytitrediğinihissediyordu,korkuyladeğilamayenibirhiddetdalgasıyla.

"Sizegüvendim"diyehaykırdıLupin’e,sesikontroldençıkmıştı,"oysasizheponundostuydunuz!"

"Yanılıyorsun" dedi Lupin, "Ben on iki yıldır Sirius'un dostu değildim, amaşimdiöyleyim...bırakdaaçıklayayım..."

"HAYIR!" diye çığlık attı Hermione. "Harry, ona güvenme, Black'in şatoyagirmesineyardımcıoluyordu,seninölmeniodaistiyor-obirkurtadam.

Ortaya gergin bir sessizlik çöktü. Herkesin gözü, şimdi şaşılacak kadar sakinduran,amarengisolmuşLupin'deydi.

"Her zamanki standardını tutturamadın, Hermione" dedi. "Korkarım üçtensadecebiridoğru.Sirius'unşatoyagirmesineyardımcıolmuyordumveelbettekiHarry'nin ölmesini istemiyorum..." Yüzünden garip bir titreyiş geçti, "Amakurtadamolduğumuinkâretmeyeceğim."

Ron ayağa kalkmak için yeniden yiğitçe bir çaba gösterdi, ama acı dolu biriniltiylegerisingeridüştü.Lupinendişeyleonadoğruhamleetti,amahayrettenağzıaçıkkalanRonona,"Bendenuzakdur,kurtadam!"dedi.

Lupinbirdendurdu.Sonra,belirginbirçabaylaHermione'yedönüpsordu:"Nezamandanberibiliyorsun?"

"Çok uzun zamandır" diye fısıldadı Hermione. "Profesör Snape'in ödeviniyaptığımdanberi..."

Lupinsükûnetle, "Çokmemnunolacak"dedi. "Oödevi,birisibelirtileriminneolduğunuanlarumuduylaverdi.Ayçizelgesinikontroledipdolunaydahephastaolduğumumu fark ettin?YoksaBöcürt'ün beni görünce hep aya dönüştüğünümü?"

"İkiside"dediHermionealçaksesle.

Lupinzorlagüldü.

"Sen,kendiyaşındakileriçindegördüğümenakıllıcadısın,Hermione."

"Değilim" diye fısıldadı Hermione. "Eğer birazcık aklım olsaydı, herkese neolduğunuzusöylerdim!"

"Amabiliyorlarzaten"dediLupin."Hiçdeğilse,öğretmenlerbiliyor."

"Dumbledoresenikurtadamolduğunubilebilemiişealdıyani?"dediRonnefesnefese."Delimio?"

"Öğretmenlerden bazıları öyle düşündü" dedi Lupin. "Kimi öğretmenlerigüvenilirbiriolduğumaiknaetmekiçinçokuğraşmasıgerekti-"

"VEHATAETTİ!"diye feryatettiHarry."BAŞINDANBERİONAYARDIMEDİYORDUN!" Dört direkli karyolaya geçip yüzünü titreyen eline gömmüşBlack'i işaret ediyordu. Crookshanks onun yanına zıpladı ve mırıldayarakkucağınaçıktı.Ron,bacağınısürükleyerekikisindendeuzaklaştı.

"Sirius'a yardım etmiyordum" dedi Lupin. "Bana bir şans tanırsan, açıklarım.Bak–"

Harry, Ron ve Hermione'nin asalarını ayırıp, hepsini sahiplerine doğru attı.Harry,nutkututulmuşhalde,kendininkiniyakaladı.

"İşte"dediLupin,kendiasasınıkemerinesokarak."Sizsilahlısınız,bizdeğiliz.Şimdidinleyecekmisin?"

Harrynedüşüneceğinibilemiyordu.Bubirnumaramıydı?

"Onayardımetmiyorduysanız"dedi,Black'eöfkedolubirbakışatarak,"buradaolduğununasılbildiniz?"

"Harita"dediLupin."ÇapulcuHaritası.Odamdaonuinceliyordum-"

"Nasılişlediğinibiliyormusunuz?"dediHarrykuşkuyla.

Lupin, elini sabırsızlıkla sallayarak, "Elbette nasıl işlediğini biliyorum" dedi."Yazanlardan biriyim. BenAylak'ım, okulda arkadaşlarımın bana taktığı lakapbuydu."

"Yazdınızmı-?"

"Önemliolanşu:Buakşamharitayadikkatlebakıyordum,çünküsenin,Ron'unve Hermione'nin hipogrif infaz edilmeden Hagrid'i ziyaret etmek için şatodangizlicekaçacağınızıdüşünüyordum.Haklıymışımda,değilmi?"

Volta atmaya koyuldu, bir yandan da onlara bakıyordu. Ayaklarının altındaküçüktozyığınlarıyükseliyordu.

"Babanıneskipelerininigiyiyorolabilirsinizama,Harry-"

"Pelerinineredenbiliyorsunuz?"

"James'ionunaltındagözdenkaybolurkenkimbilirkaçkezizlemişimdir..."dediLupin,eliniyinesabırsızlıklasallayarak."Meseleşuki,birgörünmezlikpelerinibile giysen, Çapulcu Haritası'nda görünürsün. Araziden geçip Hagrid'in

kulübesine girmenizi izledim. Yirmi dakika sonra Hagrid'den ayrıldınız veşatoyadoğruyolakoyuldunuz.Amayanınızdabaşkabiridevardı."'

"Ne?"dediHarry."Hayır,yoktu!"

HâlâvoltaatanLupin,"Gözlerimeinanamadım"dedi,Harry'ninarayagirmesinealdırmadan "Harita'nın işleyişinde bir bozukluk var sandım. Nasıl sizinyanınızdaolabilirdi?"

"Yanımızdakimseyoktu!"dediHarry.

"Sonrabirnoktadahagördüm,hızlasizedoğruilerliyordu,üzerindeSiriusBlackyazıyordu... Sizinle çarpıştığını gördüm, içinizden ikisini Şamarcı Söğüt'eçekmesiniizledim-"

"Birimizi!"dediRonkızgınlıkla.

"Hayır,Ron"dediLupin."İkinizi."

Voltaatmayasonvermişti,gözleriRon'unüzerindedolaşıyordu.

Temkinlibiredayla,"Ofareyebirbakabilirmiyimacaba"diyesordu.

"Ne?""dediRon."Scabbers'ınbununlaneilgisivar?"

"Çokilgisivar"dediLupin."Lütfengörebilirmiyimonu?"

Ron tereddüt etti, sonra elini cüppesinin içine soktu. Scabbers dışarı çıktı,çaresizceçırpınıyordu.Rononunkaçmasınıönlemek içinuzun,kelkuyruğunututmakzorundakaldı.Crookshanks,Black'inkucağındaayağakalktıvehafifçetısladı.

Lupin,Ron'ayaklaştı.Scabbers'adikkatlebakarkensoluğunututuyorgibiydi.

"Ne var?" dedi Ron yine, korkmuş bir halde Scabbers'ı ona yakın tutarak."Fareminbunlarlaneilgisivar?"

"Obirfaredeğil"dediSiriusBlackbirden,çatlakbirsesle.

"Nedemekistiyorsun-elbettebirfare-"

"Hayır,değil"dediLupinyavaşça."Obirbüyücü."

"BirAnimagus"dediBlack,"adıdaPeterPettigrew."

ONSEKİZİNCİBÖLÜM:AYLAK,KILKUYRUK,

PATİAYAKVEÇATALAK

Bucümleninsaçmalığınıkavramaları içinbirkaçsaniyegeçmesigerekti.SonraRon,Harry'nindüşündüğüşeyidilegetirdi.

"İkinizdeçatlaksınız."

"Gülünç"dediHermionezayıfbirsesle.

"PeterPettigrewöldü!"dediHarry."Onikiyılönceoöldürdü!"

EliyleBlack'iişaretetti,Black'inyüzükasıldı.

"Niyetimbuydu"diyehomurdandı,sarıdişlerimeydanda,"amaküçükPeterbenialtetti...buseferöyleolmayacak!"

Ve Black, Scabbers'ın üzerine atlarken, Crookshanks yere savruldu; Black'inağırlığıkırıkbacağınınüstünebininceRonacıylaferyatetti.

"Sirius, HAYIR!" diye haykırdı Lupin, ileri atılıp Black'i Ron'un üstündençekerek."BEKLE!Buşekildeyapamazsın-anlamalarıgerek-açıklamalıyız-"

"Sonradan açıklarız!" diye hırladıBlack. Lupin'i üstünden atmaya çalışıyordu,bireliScabbers'aulaşmayaçabalarkenhavayıpençeliyordu.Scabbersisedomuzyavrusu gibi viyaklıyor, kaçmaya çalışırken Ron'un yüzünü ve boynunutırmalıyordu.

HâlâBlack'i tutmaya çalışanLupin, "Her - şeyi - öğrenmeye - hakları - var!"dedi."Ronyıllarcahayvanıdiyebaktıona!Benimbileanlamadığımyanlarıvarbuişin!VeHarry-Harry'yehakikatiborçlusun,Sirius!"

Black mücadele etmeyi bıraktı, ama derine çökmüş gözleri yine de Ron'unısırılmış, tırmalanmış ve kanayan elleri arasında sıkıca tuttuğu Scabbers'adikilmişti.

"Peki öyleyse" dedi Black, gözlerini fareden ayırmadan. "Onlara ne istersenanlat. Ama elini çabuk tut, Remus. Uğruna hapse atıldığım cinayeti işlemekistiyorum..."

"Kafadan kontaksınız, ikiniz de" dedi Ron, destek olsunlar diye Harry veHermione'yebakarak."Artıkcanımayetti.Bengidiyorum."

Sağlamayağı üzerindedoğrulmaya çalıştı, amaLupin yeniden asasını kaldırıpScabbers'ınüzerinetuttu.

Yavaşça, "Beni sonuna kadar dinleyeceksin,Ron" dedi. "DinlerkenPeter'ı sıkısıkıtut,yeter."

"OPETERDEĞİL,SCABBERS!"diyeferyatettiRon.Biryandandafareyiöncebinesokmayaçalışıyordu,amaScabberssıkımücadeleediyordu.Ronsallandı,dengesini kaybetti ve Harry onu yakalayıp yeniden yatağın üstüne itti. Sonra,Black'iyoksayarakLupin'edöndü.

"Pettigrew'inöldüğünügörentanıklarvar"dedi."Birsokakdolusu..."

"Gördüklerini sandıkları şeyigörmediler!"dediBlackvahşibir tavırla;Ron'unelindedebelenenScabbers'abakıyorduhâlâ.

"Herkes Sirius'un Peter'ı öldürdüğünü düşündü" dedi Lupin, başını sallayarak."Ben de öyle sanıyordum, bu akşam haritayı görene kadar. Çünkü ÇapulcuHaritasıaslayalansöylemez...Peteryaşıyor.Ronelindeonututuyor,Harry."

Harry,Ron'abaktı,bakışlarıkarşılaşıncasessizceanlaştılar:Blackde,Lupindeakıllarını kaçırmıştı. Hikâyelerinde zerrecemantık yoktu. Scabbers nasıl PeterPettigrew olabilirdi? Azkaban sonunda Black'in de aklını oynatmasına yolaçmıştıdemek-amanedenLupindeonauyuyordu?

SonraHermione,titrek,sözdesakinbirseslekonuştu.ProfesörLupin'imantığadavetedergibiydi.

"Ama Profesör Lupin... Scabbers, Pettigrew olamaz... bu doğru olamaz,biliyorsunuzolamayacağını..."

"Neden doğru olamazmış?" dedi Lupin sakin sakin, sanki sınıftaymışlar daHermionesadeceGarkenezler'eilişkinbirdeneydebirsorunsaptamışgibi.

"Çünkü... çünkü Peter Pettigrew Animagus olsa, insanlar bilirdi. ProfesörMcGonagall'ın sınıfındaAnimagus'larıokuduk.Veevödevimiyaparkenonlarıaraştırdım-

Bakanlık,hayvanolabilencadılarlabüyücüleritakipediyor.Hangihayvanhalinedönüştüklerini, işaretlerini ve benzer şeyleri gösteren kayıtları var... Gidipkayıtlarda Profesör McGonagall'a baktım, bu yüzyılda sadece yedi Animagus

olmuş.Pettigrew'inadıdaolistedeyok-"

DahaHarry'nin,Hermione'ninevödevleriiçinharcadığıçabayaiçteniçehayretetmesinefırsatkalmadan,Lupingülmeyebaşladı.

"Yine doğru, Hermione!" dedi. "Ama Bakanlık, Hogwarts'ta dolaşan üç tanekaydedilmemişAnimagusolduğunuaslabilmedi."

"Eğer onlara hikâyeyi anlatacaksan, bir an önce başla, Remus" diye hırladıBlack.Scabbers'ınherumutsuzhareketinigözlüyorduhâlâ."Onikiyılbekledim,dahafazlabekleyecekdeğilim."

"Pekâlâ... ama senin de bana yardım etmen gerek, Sirius" dedi Lupin. "Benyalnızcanasılbaşladığınıbiliyorum..."

Lupindurdu.Arkalarındanbirgacırtıgelmişti.Yatakodasıkapısıkendikendineaçılmıştı.Beşibirdengözleriniorayadikti.SonraLupinkapıyadoğruyürüdüvedışarı,sahanlığabaktı.

"Kimseyok..."

"Burasıperili!"dediRon.

"Değil." Lupin hâlâ şaşkın gözlerle kapıya bakıyordu. "Bağıran Baraka hiçbirzamanperilideğildi...Köylülerinduyduğuçığlıklarveulumalarbanaaitti."

Kırlaşmış saçlarını gözlerindençekti, bir andüşündü, sonra, "Her şeybununlabaşlıyor zaten -" dedi, "- benim kurtadam olmamla. Eğer ben ısırılmamışolsaydım,bunlarınhiçbiriolmazdı...tabiibirdedelicecesurolmasaydım..."

Sakin ve yorgun görünüyordu. Ron sözünü kesmeye kalktı, ama Hermione,"Şışşt!"dedi.BüyükbirdikkatleLupin'igözlüyordu.

"Isırıldığımdaçokküçükbirçocuktum.Annemlebabamherşeyidenedi,amaogünlerdebununşifasıyoktu.ProfesörSnape'inbenimiçinyaptığıİksir,çokyenibirbuluş.Benigüvenlihalegetiriyor,anlıyorsunuzya.Dolunaydanöncekihaftaonu aldığım sürece, dönüştüğümde aklım başımda oluyor... Ofisimdekıvrılıyorum,zararsızbirkurtsuretindeayınyenidenküçülmesinibekliyorum.

"AncakKurtboğanİksiribulunmadanönce,aydabirkeztamtekmilbircanavarolurdum. Hogwarts'a gelmem imkânsız görünüyordu. Öbür anne babalarçocuklarınınbanakarşıkorunmasızkalmasınıistemezdiherhalde.

"Derken Dumbledore müdür oldu ve anlayışlı davrandı. Birtakım önlemlerialdığımız sürece okula gelmemem için bir neden olmadığını söyledi..." Lupin

içiniçektivedosdoğruHarry'yebaktı."SanaaylarönceŞamarcıSöğüt'ünbenimHogwarts'a geldiğim yıl dikildiğini söylemiştim. Gerçek şu ki, Söğüt, benHogwarts'ageldiğimiçindikildi.Buev-"Lupinodayamutsuzbirbakışattı,"-burayagelentünel-benkullanayımdiyeyapıldı.Aydabirşatodankaçırılırdım,buraya, dönüşmeye getirilirdim. Ağaç, tehlikeli olduğum sırada başka birininbanarastlamasınıönlemekiçintünelinağzınadikilmişti."

Harry bu hikâyenin nereye varacağını anlamıyordu, ama yine de kendindengeçmişhaldedinliyordu.

Lupin'insesidışındakitekses,Scabbers'ınkorkmuşciklemeleriydi.

"O günlerdeki dönüşümlerim - korkunçtu. Bir kurtadama dönüşmek çok acıvericidir.Kırabileceğiminsanlardanuzaktutuluyordum,onuniçinkendimiısırıptırmalıyordum. Köylüler gürültüyü ve çığlıkları duyuyor, vahşi ruhlarıduyduklarınısanıyorlardı.Dumbledoredabusöylentileridestekliyordu...Şimdibile, ev yıllardır suskun kaldığı halde, köylüler buraya yaklaşmaya cesaretedemez...

“Ama,dönüşümlerimdışında,hayatımdaolmadığımkadarmutluydum. İlkkezdostlarımolmuştu,üçbüyükdostSiriusBlack...PeterPettigrew...vetabiibaban,Harry-JamesPotter.”

“Buüçdostunbenimaydabir kaybolduğumuanlamamaları zordu.Türlü türlühikâye uydurdum. Onlara annem hasta dedim, eve gidip onu görmem gerekdedim... Ne olduğumu öğrendikleri anda beni bırakacaklar diye dehşetiçindeydim.Amaelbette,onlardaseningibi,Hermione,gerçeğianladılar...”

"Ve beni terk etmediler.Onun yerine, dönüşümlerimi yalnızca daha tahammüledilirhalegetirmeklekalmayıp,ömrümünengüzelgünlerihalinegetirenbirşeyyaptılar.Animagusoldular."

"Babamdamı?"diyesorduHarryhayretle.

"Evet,oda"dediLupin."Bununasılyapacaklarınıanlamalarıneredeyseüçyılsürdü.BabanveSiriusokulunenzekiöğrencileriydi.İyikideöyleymiş,çünküAnimagusdönüşümükorkunçbirşekildetersgidebilir-

Bakanlık'ınbunudeneyenleribukadaryakındangözlemesininnedenlerindenbiridebu.JamesveSirius'unPeter’aepeyyardımetmesigerekti.Sonunda,beşinciyılımızda, becerdiler. İstedikleri zaman hepsi farklı bir hayvanadönüşebiliyordu."

"İyi ama bunun size ne faydası oldu?" diye sorduHermione, şaşırmış bir halivardı.

"İnsanolarakbanaarkadaşlıkedemiyorlardı,onlardahayvanolarakettiler"dediLupin. "Bir kurtadam sadece insanlar için tehlikelidir. Her ay James'ingörünmezlikpelerinininaltındaşatodankaçarlardı.Dönüşümgeçirirlerdi...Peter,en küçükleri olarak, Söğüt'ün saldırgan dallarının altına sızıp ağacı donduranyumruya dokunabiliyordu. Sonra tünelden geçer ve bana katılırlardı. Onlarınetkisiyle, daha az tehlikeli bir hal aldım. Bedenim hâlâ kurt bedeniydi, amaonlarlabirlikteykenzihnimokadarkurtlaşmıyordu."

"Çabukol,Remus"diyehırladıBlack.YüzündekorkunçbiraçlıkifadesiylehâlâScabbers'ıgözlüyordu.

"Bittibitiyor,Sirius,tamam...eh,hepimizdönüşebildiğimiziçinönümüzdesondereceheyecanvericiolanaklarvardı.ÇokgeçmedenBağıranBaraka'dançıkıpgeceleri okul arazisinde ve köyde dolaşmaya başladık. Sirius ve James öylebüyük hayvanlara dönüşmüşlerdi ki, bir kurtadamı kontrol altındatutabiliyorlardı. Hiçbir Hogwarts öğrencisinin okul arazisi ve Hogsmeadehakkında bizim kadar çok şey öğrendiğini sanmam... İşte Çapulcu Haritası'nıyazmaya böyle başladık, lakaplarımızla da imzaladık. Sirius Patiayak'tı, PeterKılkuyruk,JamesiseÇatalak."

"Netürhayvan-?"diyebaşladıHarry,amaHermioneonunsözünükesti.

"Yinedeçoktehlikeliymiş!Karanlıktabirkurtadamlabirliktedolaşmak,ha!Yaötekileriatlatıpdabirileriniısırsaydınız?"

"Bugünbileaklımdançıkmayanbirdüşünce"dediLupinciddiyetle."Vebirçokkez de, böyle bir şeyin olmasına ramak kaldı. Sonradan bunları hatırlayıpgülerdik.Gençtik,düşüncesizdik-kendizekâmızdanbaşımızdönmüştü.

"Bazen Dumbledore'un güvenine ihanet ettim diye kendimi suçlu hissettiğimolurdu, tabii... Başka hiçbir müdürün yapmayacağı şeyi yapmış ve beniHogwarts'a kabul etmişti. Benim ve başkalarının güvenliği için koyduğukuralları yıktığımdan haberi yoktu. Üç öğrenci arkadaşımın yasadışı olarakAnimagus olmalarına önayak olduğumu asla bilmedi. Ama bir sonraki ayınmacerasını planlamak için her oturduğumuzda, suçluluk duygularımı unutmayıbaşarırdım.Vebugündedeğişmedim..."

Lupin'inyüzüsertleşti, ses tonundankendinden iğrendiğianlaşılıyordu."Bütünbuyılboyuncakendimlemücadeleettim,Dumbledore'aSirius'unbirAnimagus

olduğunusöylesemmidiyedüşündüm.Amasöylemedim.Neden?Ödlektimdeondan.Bunusöylemek,buokuldaokurkenonungüvenineihanetettiğimikabuletmek, başkalarını da kendimle birlikte sürüklediğimi kabul etmek anlamınagelecekti... ve Dumbledore'un güveni benim için her şey demekti. BeniHogwarts'a öğrenci olarak aldı, bana iş verdi. Oysa bütün yetişkinlik hayatımboyunca insanlar benden uzak durmuştu, böyle olduğum için ücretli işbulamamıştım. Ben de Sirius'un okula Voldemort'dan öğrendiği KaranlıkSanatlar'dan yararlanarak girdiğine, Animagus olmasının bu işle bir ilgisiolmadığına kendimi ikna ettim... Yani, bir anlamda, Snape benim hakkımdabaşındanberihaklıydı."

"Snapemi?"dediBlacksertçe,dakikalardırilkkezScabbers'ıgözlemeyibıraktıvebaşınıkaldırıpLupin'ebaktı."Snape'inbununlaneilgisivar?"

"Oburada,Sirius"dediLupinciddi ciddi. "Odaburadaöğretmenlikyapıyor."Harry,RonveHermione'yebaktı.

"Profesör Snape de okulda bizimle birlikteydi. Karanlık Sanatlara KarşıSavunma hocası olarak tayinime bütün gücüyle karşı çıktı. Yıl boyuncaDumbledore'a benim güvenilir biri olmadığımı söyledi durdu. Kendincenedenlerivar...anlıyorsunuzya,Siriusonabiroyunoynadı, sonundaSnapeazdahacanındanoluyordu,benimdedahilolduğumbiroyun-"

Black'tenalaycıbirnidageldi.

"Layığını buldu" dedi dudak bükerek. "Sinsi sinsi dolaşır, neler yaptığımızıanlamayaçalışırdı...biziokuldanattırabileceğiniumardı..."

Lupin, "Severusbenimher aynereyegittiğimle çok ilgileniyordu"dediHarry,RonveHermione'ye."Aynısınıftaydık,anlıyorsunuzyave-şey-birbirimizipeksevmezdik.ÖzellikleJames'isevmezdi.SanırımJames'inQuidditchsahasındakibecerilerinikıskanırdı...Neyse,Snapebirakşam,benidönüşümgeçireyimdiyeŞamarcıSöğüt'e götürenMadamPomfrey'le arazidengeçtiğimizi gördü.Siriusise,Snape'e,benimarkamdaniçerigirmekiçinyapmasıgerekentekşeyinuzunbirsopaylaağacıngövdesindekiyumruyadokunmakolduğunusöylemenin-şey-eğlenceliolacağınıdüşünmüş.Eh,Snapebunudenedi, tabii-eğerbuevekadargelseydi, karşısında dönüşümünü tamamlamış bir kurtadam bulacaktı- amababan, Sirius'un ne yaptığını duyunca, Snape'in arkasından gitti ve kendihayatını hiçe sayarak onu geri çekti... Yine de Snape beni tünelin sonundaşöylesine bir gördü. Dumbledore başkalarına söylemesini yasakladı ama, oandanitibarenneolduğumuanladı..."

Harry ağır ağır, "Demek Snape bunun için sizi sevmiyor" dedi. "Sizin de buşakayadahilolduğunuzusandığıiçin."

"Doğru"dedihorgören,soğukbirses.Lupin'inarkasındakiduvardangeliyordu.

SeverusSnape,görünmezlikpelerininiçıkardı.AsasıdosdoğruLupin'edönüktü.

ONDOKUZUNCUBÖLÜM:LORDVOLDEMORT'UNHİZMETKÂRI

Hermioneçığlık attı.Black ayağa fırladı.Harry elektrik çarpmışgibi yerindensıçradı.

"BunuŞamarcıSöğüt’ündibindebudum"dediSnape.AsasınıLupin'inüstündençekmemeye dikkat ederek, pelerini bir kenara fırlattı. "Çok işe yaradı, Potter,teşekkürederim..."

Snape'inbirazsoluğukesilmişti,amayüzündebastırılmışbirzaferedasıvardı."Belki burada olduğunu nereden bildi diyemerak ediyorsundur" dedi, ışıl ışılgözlerle."Azönceodanauğradım,Lupin.Bugeceiksirialmayıunuttun,bendekendim bir kadeh götüreyim dedim. Şans işte... yani, benim için. Masanınüstünde bir harita duruyordu. Bir bakışta gereken her şeyi anladım. Senin butüneldenkoşarakgeçipgözdenkayboluşunugördüm."

Lupin,"Severus-"diyelafabaşladı,amaSnapesözünükesti.

"Eski dostunBlack'in şatoya girmesine yardım ettiğiniMüdürBey'e defalarcasöyledim,Lupin.İştekanıtı.

Seninbueskiyerimekântutacakkadarpervasızdavranacağınbenimbileaklımagelmezdi-"

"Severus, hata ediyorsun" dedi Lupin aceleyle. "Her şeyi duymadın henüz -açıklayabilirim-SiriusburayaHarry'yiöldürmekiçingelmedi-"

"BugeceAzkaban'a ikiyolcudaha"dediSnape,gözleridelideliparıldıyordu."Dumbledore'un buna tepkisi ne olacak, çokmerak ediyorum doğrusu... seninzararsız olduğundan emindi, Lupin... nasıl desem, evcil bir kurtadamolduğundan..."

"Seniahmak”dediLupinsakinbirses tonuyla."Öğrencilikgünlerindenkalmabirkin,masumbiradamıAzkaban'agerigöndermeyedeğermi?"

BAM! Snape'in asasının ucundan ince, yılanımsı sicimler fırlayıp Lupin'inağzına, el ve ayak bileklerine dolandı. Lupin dengesini kaybedip yere düştü,kımıldayamıyordu.BlacköfkeylekükreyerekSnape'inüstüneatıldı,amaSnapeasasınıBlack'inikikaşınıntamortasınadoğrulttu.

"Haydi, bir bahaneyarat" diye fısıldadı. "Bunuyapmam içinbir bahaneyarat,yeminederimyaparım."

Black olduğu yerde kaldı. Hangi yüzde daha büyük bir nefret olduğunu ayırtetmekimkânsızdı.

Harry ne yapacağını, kime inanacağını bilmez halde öylece duruyordu.Ron'laHermione'ye baktı. Ron'un kafası da onunki kadar karışmışa benziyor, hâlâdebelenen Scabbers'a hâkim olmaya çalışıyordu. Hermione ise Snape'e doğrutereddütlübiradımattıvesoluğukesilmişhalde,"ProfesörSnape,"dedi."Ne-nediyeceklerinidinlemeninbirzararıolmaz,de-değilmi?"

"MissGranger,zatenokuldanatılmatehlikesiylekarşıkarşıyasınız"dediSnapesertbirsesle."Siz,PotterveWeasleyokulsınırlarınındışında,hükümgiymişbirkatilvebirkurtadamlabirliktesiniz.Hayatınızdabirkezolsun,dilinizitutun."

"Amaya-yabiryanlışlıkolmuşsa-?"

"KESSESİNİ,APTALKIZ!"diyebağırdıSnape.Yüzüneanidenmanyakçabirifade yerleşmişti, "ANLAMADIĞIN KONUDA KONUŞMA!" Hâlâ Black'inyüzüneçevrilmişolanasasındanbirkaçkıvılcımçıktı.Hermionesustu.

Snape, "İntikam çok tatlı bir şey" diye fısıldadı Black'e. "Seni yakalayan kişiolmayıöyleistiyordumki..."

"Komik duruma düşen yine sensin, Severus" diye hırladı Black. "Şu çocukfaresinişatoyagetirdiğisürece-"başıylaRon'uişaretetti,"-zorlukçıkarmadangelirim."

"Şatoya mı?" dedi Snape ipeksi bir sesle. "Oraya kadar gitmemiz gerektiğinisanmıyorum. Tüm yapmam gereken. Söğüt'ten çıktıktan sonra Ruh Emiciler'içağırmak. Seni gördüklerine çok memnun olacaklar, Black... hatta belki biröpücükverecekkadar..."Black'inyüzününrengibüsbütünattı.

"Be-benidinlemekzorundasın"dediçatlakbirsesle."Fare-fareyebak-"

Ama Snape'in gözünde Harry'nin daha önce hiç görmediği delice bir parıltıvardı.Mantığınıyitirmişgörünüyordu.

"Yürüyün,hepiniz"dedi.ParmaklarınışaklattıveLupin'esarılısicimlerinuçlarıuçup eline kondu. "Kurtadamı ben sürüklerim.BelkiRuhEmiciler ona da biröpücükverir-"

Harry kendi bile ne yaptığının farkına varamadan odayı üç adımda geçmiş ve

kapınınönünükapatmıştı.

"Çekil oradan, Potter, zaten başın yeterince belada" diye hırladı Snape. "Eğerburayaseninpostunukurtarmayagelmişolmasam-"

"Profesör Lupin istese bu yıl beni yüz kere öldürebilirdi" dedi Harry. "RuhEmiciler'e karşı savunma dersi almak için onunla defalarca yalnız kaldım.MademBlack'eyardımediyordu,niyebeniöldürmedi?"

"Bendenbirkurtadamınkafasınınnasılçalıştığımtahminetmemibekleme"diyetısladıSnape."Önümdençekil,Potter."

"ÇOK ZAVALLISIN!" diye bağırdı Harry. "SIRF OKULDA SENİ SALAKDURUMUNADÜŞÜRDÜLERDİYEONLARIDİNLEMİYORSUNBİLE-"

"SUS! KİMSE BENİMLE BÖYLE KONUŞAMAZ!" diye haykırdı Snape,yüzünde daha da delice bir ifadeyle. "Babana çekmişsin, Potter! Demin seninhayatını kurtardım, diz çöküp bana teşekkür etmen gerekirdi! Seni öldürseydilayığınıbulmuşolurdun!Aynıbabangibiölecektin,Blackhakkındayanıldığınıkabuledemeyecekkadarkibir içinde - şimdiönümdençekil,Potter,yoksabençekerim.ÖNÜMDENÇEKİL,POTTER!"

Harrygözaçıpkapayıncayakadarkararınıverdi.

Snapeonadoğrubiradımbileatamadan,asasınıkaldırdı.

"Expelliarmus!"diyebağırdı-ancakbağıranbirtekodeğildi.Çıkangümbürtü,kapıyı menteşelerinden salladı; Snape havaya fırlayıp duvara yapıştı ve yerekadarkaydı,saçınınaltındankansüzülüyordu.Baygındüşmüştü.

Harry dönüp etrafına baktı. Ron da Hermione de onunla aynı anda Snape'isilahsız hale getirmeye çalışmıştı. Snape'in asası epey yükselip yatağa,Crookshanks'inyanınadüştü.

"Bunu yapmamalıydın" dedi Black, Harry'ye bakarak. "Onu banabırakmalıydın..."

Harry gözlerini Black'inkilerden kaçırdı. Hâlâ doğru olanı yaptığından emindeğildi.

Hermione hareketsiz yatan Snape'e korkulu gözlerle bakarak, "Bir öğretmenesaldırdık...biröğretmenesaldırdık..."diyeinildiyordu."Off,başımızöylederdegirecekki-"

Lupin bağlarından kurtulmaya çalışıyordu. Black çabucak eğilip onu çözdü.

Lupiniplerinyeryerkestiğikollarınıovuşturarakayağakalktı.

"Teşekkürederim,Harry"dedi.

"Sanainanıyorumdemedimdaha"dediHarrysertçe.

"Ohaldeartıksanakanıtgöstersekiyiolacak"dediBlack."Sen,çocuk-Peter'ıverbana.Hemen."

Ron,Scabbers'ıgöğsüneiyicebastırdı.

"Hadicanım"dedicılızbirsesle."Azkaban'dansırfScabbers'ıelegeçirmekiçinmiçıktığınısöylemeyeçalışıyorsun?Yani..."destekbulmaumuduylaHarry ileHermione'ye baktı. "Tamam, diyelim ki Pettigrew bir fareye dönüşebiliyor -milyonlarca fare var- Azkaban'a kapatıldıktan sonra peşine düşeceği fareninhangisiolduğununeredenanlamış?"

"Biliyormusun,Sirius, bumantıklı bir soru" dediLupin,Black'e hafifçe çatıkkaşlarlabakarak."Neredeolduğununasılanladın?"

Black pençeye benzeyen ellerinden birini cüppesine sokup buruşuk bir kâğıtparçasıçıkardı.Kâğıdıdüzelttiveonlarauzattı.

Ron'la ailesinin geçen yaz Gelecek Postası'nda çıkan fotoğrafıydı bu. Orada,Ron'unomzunda,Scabbersduruyordu.

Lupinşaşkınadönmüşhalde,"Bununasılelegeçirdin?"diyesorduBlack'e.

"Fudge" dedi Black. "Geçen yıl Azkaban'ı teftiş etmeye geldiğinde, bana bugazeteyiverdi.Ve iştePeteroradaydı,birincisayfada... şuçocuğunomzunda...Onuhemen tanıdım...kaçkeredönüşürkengörmüştümonu.ResminaltındadaçocuğunHogwarts'adöneceğiyazılıydı...Harry'ninolduğuyere..."

"Tanrım"dediLupinalçaksesle.ResimdenScabbers'a,sonrayineresmebaktı."Önpatisi..."

"Nesivarmış?"dediRonsertçe.

"Birparmağıeksik"dediBlack.

"Elbette"dediLupinusulca."Çokbasit...çokzekice...Kendimikesti?"

"Tam dönüşmeden önce" dediBlack. "Onu köşeye kıstırdığımda, bütün caddeduysundiyehaykırarakLilyveJames'eihanetettiğimisöyledi.Sonra,benonulanetleyemeden,arkasındatuttuğuasaylabütüncaddeyihavayauçurdu,beşaltımetre mesafedeki herkesi öldürdü - ve fırlayıp diğer farelerle birlikte

kanalizasyonadaldı..."

"HiçduymamışmıydınRon?"dediLupin."Peter'danartakalanenbüyükparça,parmağıydı."

"Bakın, Scabbers büyük ihtimalle başka bir fareyle falan kavga etmiştir!Yıllardırbenimailemlebirlikteo,ta-"

"Aslında, on iki yıldan beri" dedi Lupin. "Niye o kadar uzun yaşadığını hiçmeraketmedinizmi?"

"Ona-onaçokiyibakıyorduk!"dediRon.

"Amaşimdiokadariyigörünmüyor,değilmi?"dediLupin."SanırımSirius'unkaçtığınıduyduğundanberizayıflıyordu..."

"O manyak kediden korkuyordu!" dedi Ron, başıyla hâlâ yatakta mırlayanCrookshanks'igöstererek.

Amabudoğrudeğil,diyedüşündüHarrybirden...Crookshanks'lekarşılaşmadanönce de hasta bir hali vardı Scabbers'ın... Ron Mısır'dan döndüğünden beri...Blackkaçtığındanberi...

"Bu kedi manyak değil" dedi Black boğuk bir sesle. Kemikli elini uzatıpCrookshanks'in tüylü kafasını okşadı. "Türünün şimdiye kadar rastladığım enzekiörneği.Peter'ınneolduğunuilkbakıştaanladı.Vebenimlekarşılaştığında,bir köpek olmadığımı anladı. Bana güvenmesi biraz zaman aldı. Sonunda onaneyinpeşindeolduğumuanlatabildim,ozamandanberidebanayardımediyor..."

"Nasılyani?"dediHermionefısıltıyla.

"Bana Peter'ı getirmeye çalıştı, ama başaramadı...O da benim içinGryffindorKulesi'nin parolalarını çaldı... Anladığım kadarıyla, onları bir çocuğunkomodinindenalmış..."

Harry'ninbeyni,duyduklarınınetkisiyleçökecekmişgibiydi.Çoksaçmaydı...öteyandan...

"Ama Peter neler döndüğünü anladı ve sıvıştı... bu kedi - Crookshanks midemiştiniz? -banaPeter'ınçarşaflardakan lekesibıraktığını söyledi...herhaldekendiniısırmıştır...eh,öldünumarasıyapmakdahaöncedeişineyaramıştı..."

BusözcüklerHarry'yisarsıpkendinegetirdi.

"Pekiniyeöldünumarasıyaptı?"dedihiddetle. "Çünküseninannemlebabamı

öldürdüğüngibionudaöldüreceğinibiliyordu!"

"Hayır"dediLupin."Harry-"

"Şimdideonunişinibitirmeyegeldin!"

"Evet,öyle"dediBlack,Scabbers'akötücülbirbakışatarak.

"OhaldeSnape'insenigötürmesineizinvermeliydim!"diyebağırdıHarry.

"Harry," dedi Lupin telaşla, "anlamıyormusun?Bunca zaman annenle babanaihanet edenin Sirius olduğunu, Peter'ınsa onun peşine düştüğünü sandık - amatam tersi olmuştu, anlamıyormusun?Peter annenle babana ihanet etti - SiriusPeter'ınpeşinedüştü-"

"DOĞRU DEĞİL BU!" diye haykırdı Harry. "ONLARIN SIRTUTUCUSU'YDU O! SİZ GELMEDEN ÖNCE SÖYLEDİ, ONLARIÖLDÜRDÜMDEDİ!"

ParmağıylaBlack'iişaretediyordu.Blackbaşınısallıyordu;çökükgözleribirdenbirefazlasıylaparlaklaşmıştı.

"Harry... onları ben öldürdüm sayılır" dedi çatlak bir sesle. "Son andaLily veJames'i,Peter'ı seçmeye,SırTutucuolarakbenimyerimeonukullanmaya iknaettim... benim suçum, bunu biliyorum... Öldükleri gece, Peter'ı kontrol edipgüvende olduğundan emin olmak istemiştim, ama saklandığı yere vardığımda,gitmişti.Ancakmücadeleolduğunadairbir izyoktu.Birgariplikvardıbunda.Korktum.Hemenannenlebabanınevinedoğruyolaçıktım.Harapolmuşevlerinivecesetlerinigördüğümde-Peter'ınneyaptığınıanladım.Benimneyaptığımı."

Sustu.Arkasınıdöndü.

"Bukadarıyeter"dediLupin.SestonuHarry'nindahaöncehiçduymadığıkadarsertti."Olanlarıkanıtlamanıntekbiryoluvar.Ron,şufareyiverbana."

"Verirsemonaneyapacaksınız?"diyesorduRon,gerginbirsesle.

"Onu kendini göstermeye zorlayacağım" dedi Lupin. "Eğer gerçekten fareyse,hiçzarargörmeyecek."

Ron önce tereddüt etti, ama sonundaScabbers'ı Lupin'e uzattı. Scabbers nefesalmaksızın ciklemeye, kıvrılıp dönmeye başladı, minicik siyah gözleriyuvalarındanuğrayacakgibiydi.

"Hazırmısın,Sirius?"dediLupin.

Black,yatağınüzerindenSnape'inasasınıalmıştıbile.Lupin'eveçırpınanfareyeyaklaştı.Islakgözlerialevalevdi.

"Berabermi?"dedialçaksesle.

"Sanırım" dedi Lupin. Bir eliyle Scabbers'ı, diğeriyle asasını tutuyordu. "Üçekadarsayıyorum.Bir-iki-üç!"

İki asadan damavi-beyaz ışık püskürdü; Scabbers bir an havada dondu kaldı,küçüksiyahbedenideligibikıvranıyordu-Ronçığlıkattı-fareyeredüştü.Yinegözkamaştırıcıbirışıkparladıve-

Büyüyenbir ağacın filminihızla ileri sararak izlemekgibiydi.Yerdenbirkafaçıkıyordu; kollar bacaklar çıkıyordu; az sonra, Scabbers'ın yerinde bir adamayakta durmuş, iki büklüm halde ellerini ovuşturuyordu. Crookshanks yataktatükürüklersaçarakhırlıyordu,tüylerihavayadikilmişti.

Çok kısa boylu bir adamdı bu, Harry ve Hermione'den az kabacaydı. İnce,renksiz, saçı dağınıktı, tepesi de epey açılmıştı. Kısa sürede çok kilo vermişşişman adamların, yıkanmış da çekmiş hissi veren görünümüne sahipti.Derisipis görünüyordu, neredeyse Scabbers'ın tüyleri gibiydi. Sivri burnu ve çokküçük, ıslakgözleriyle deScabbers'a birazbenziyordu.Hızlı hızlı, kesikkesiknefesalaraketrafınadönüphepsinebaktı.Harryonunkapıyadoğrukaçamakbirbakışattığınıfarketti.

Lupin tatlı bir sesle, "Vay vay,merhaba, Peter" dedi, sanki farelerin eski okularkadaşlarına dönüşmesi sık sık karşılaştığı bir şeymiş gibi. "Ne zamandırgörüşmedik."

"S-Sirius...R-Remus..."Pettigrew'insesibilecikliyormuşgibiçıkıyordu.Birkezdahagözlerikapıyakaydı."Dostlarım...eskidostlarım..."

Black'inasatutanelikalktı,amaLupinonubileğindenyakalayıpuyarangözlerlebaktı ve yeniden Pettigrew'e döndü. Yumuşak ve rahat bir sesle konuşmayabaşladı.

"Peter, biz de Lily ile James'in öldüğü gece olanlar hakkında biraz sohbetediyorduk. Orada, yatakta cikleyip dururken önemli ayrıntıları kaçırmışolabilirsin–"

"Remus" dedi Pettigrew soluksuz halde. Harry onun solgun yüzünden aşağıterler süzüldüğünü görebiliyordu. "Ona inanmıyorsun, değil mi... Beniöldürmeyeçalıştı,Remus..."

"Öyle duyduk" dedi Lupin, soğuk bir sesle. "Seninle konuşup bir iki noktayıaydınlatmakistiyorum,Peter,tabiieğersana-"

"Yine beni öldürmeye geldi!" diye feryat etti Pettigrew birden. Black'i işaretediyordu.Harryonunortaparmağınıkullandığını,çünküişaretparmağınıneksikolduğunu gördü. "Lily'yi ve James'i öldürdü, şimdi de beni öldürecek... banayardımetmekzorundasın,Remus..."

Black, Pettigrew'e dipsiz birer kuyuya benzeyen gözlerle bakıyordu.Yüzü herzamankindendeçokbirkurukafayabenziyordu.

"Benbazışeyleriyerineoturtanakadarkimseseniöldürmeyecek"dediLupin.

"Yerine oturtmak mı?" diye ciyakladı Pettigrew. Yine odaya telaşla gözgezdirmeye başladı, tahtayla kapatılmış pencerelere ve tek kapıya baktı."Peşimden geleceğini biliyordum! Benim için döneceğini biliyordum! On ikiyıldırbekliyordumbunu!"

"Sirius'un Azkaban'dan kaçacağını biliyor muydun?" dedi Lupin, kaşlarıçatılmıştı."Hemdeşimdiyekadarkimseoradankaçamamışken?"

Pettigrew tiz bir sesle, "Bizim sadece rüyalarımızda göreceğimiz Karanlıkgüçleri var onun!" diye bağırdı. "Başka türlü oradan nasıl çıkmış olsun ki?HerhaldeAdıAnılmamasıGerekenKişionabirkaçnumaraöğretmiştir!"

Black adeta ağzını açmadan bir kahkaha attı, tüm odayı kaplayan korkunç birkahkaha.

"Voldemortha,bananumaraöğretecekha?"dedi.

Pettigrew,sankiBlackonakırbaçsavurmuşgibiirkildi.

"Ne o, eski efendinin ismini duymaktan korkuyormusun?" dedi Black. "Senisuçlamıyorum,Peter.Onuntayfasıdasendenpekhoşnutdeğil,öyledeğilmi?"

"Nedenbahsediyorsun-bilmiyorum,Sirius-"diyemırıldandıPettigrew.Dahadahızlısolumayabaşlamıştı.Yüzütamamenteriçindekalmıştışimdi.

"On iki yıldır benden saklanmıyorsun" dedi Black. "Voldemort'un eskimüritlerindensaklanıyorsun.Azkaban'dabazışeylerduydum,Peter...hepsiseninöldüğünü sanıyor, yoksa onlara hesap vermen gerekirdi... Uyurlarken çığlıkçığlığa birçok şey söylediklerini duydum. Hainin onlara ihanet ettiğinidüşünüyorgibiydiler.Voldemort,Potter'larınevinesendenaldığıbilgiylegitti...veoradasonuylakarşılaştı.Voldemort'unbütünmüritlerideAzkaban'adüşmedi,

değil mi? Birçoğu hâlâ dışarıda, bekliyor, hatalarını kabul etmiş numarasıyapıyorlar...Seninhâlâhayattaolduğunubiröğrenseler,Peter-"

"Neden bahsediyorsun... bilmiyorum..." dedi yine Pettigrew, daha da tiz birsesle. Yüzünü koluna silip Lupin'e baktı. "Buna - bu deli saçmasınainanmıyorsunherhalde,Rernus-"

"İtiraf etmeliyimki,Peter,masumbir adamınniyeon ikiyılınıbir fareolarakgeçirdiğinianlamaktagüçlükçekiyorum"dediLupin,ifadesizbirsesle.

"Masumdum,amakorkmuştum!"diyeciklediPettigrew."Voldemort'unmüritleripeşimdeyse, bunun tek sebebi onların en iyi adamını Azkaban'a göndermişolmam-yanicasusu,SiriusBlack'i!"

Black’inyüzüöfkedençarpılmıştı.

"Bu ne cüret!" diye gürledi. Sesi birden o ayı büyüklüğündeki köpeğinki gibiçıkmıştı. "Ben Voldemort'un casusu olacağım ha? Ben ne zaman kendimdendaha güçlü, daha kudretli insanların etrafında sinsi sinsi dolaştım? Ama sen,Peter - niye casusun sen olduğunu en baştan çıkaramadığımı hiçanlayamayacağım. Hep sana göz kulak olacak güçlü arkadaşların olmasındanhoşlanmışsındır,değilmi?Eskidenbizdik...benveRemus...veJames..."

Pettigrewyineyüzünüsildi,solukalamıyorduadeta.

"Bencasusumha...aklınıkaçırmışolmalısın...asla...nasılböylebirşeydersin,hiç-"

"LilyveJames'inseniSırTutucuyapmalarınınteksebebi,bunubenimönermişolmam" dedi Black tıslarcasına. Sesi öyle kin doluydu ki, Pettigrew bir adımgeriledi. "Bunun mükemmel bir plan olduğunu düşünmüştüm... bir blöf...Voldemortkesinliklebenimpeşimdengelecekti,seningibizayıf,yeteneksizbirşeyikullandıklarıhayattaaklınagelmeyecekti...Voldemort'agidipPotter'larıonaverebileceğinisöylediğinan,seninosefilhayatınınenönemlianıdırherhalde."

Pettigrewdalgın dalgınmırıldanıyordu.Harry arada "abartılı" ve "delilik" gibikelimeleriçıkarabildi,amaelindeolmadanbütündikkatiPettigrew'inkülrenginedönmüşsuratınavenasıldakapıyavepencerelerebakıpdurduğunakayıyordu.

"ProfesörLupin?"dediHermioneürkekçe."Bir-birşeysöyleyebilirmiyim?"

"Elbette,Hermione"dediLupinkibarbirtavırla.

"Şeyy - Scabbers - yani bu - bu adam - üç yıldır Harry'nin yatakhanesinde

yatıyor. Kim-Olduğunu-Bilirsin-Sen için çalışıyorsa, niye şimdiye kadarHarry'yezararvermeyeçalışmadı?"

"İşte!"dediPettigrewheyecanla,sakateliyleHermione'yigöstererek."Teşekkürederim! Görüyor musun, Remus? Harry'nin kılına bile dokunmadım! Niyedokunayımki?"

"Ben nedenini söyleyeyim" dedi Black. "Çünkü kendine bir faydası olduğunugörmediğin sürece hayatında kimse için bir şey yapmadın. Voldemort on ikiyıldırsaklanıyordu,yarıölüolduğunusöylüyorlardı.Bütüngücünüyitirmişbirbüyücü enkazı için Albus Dumbledore'un burnunun dibinde cinayet işleyecekdeğildin,öyledeğilmi?Onadönmedenönce,onun,oyunsahasındakieniriyarıkabadayı olduğundan emin olmalıydın, değilmi?Yoksa niye gidip bir büyücüailesininyanınayamanasın?Olanbitendenhaberinolsundiye,değilmi,Peter?Eskikoruyucuyinegüçlenirde,onakatılmakgüvenlihalegelirsediye".

Pettigrew defalarca ağzını açıp kapattı. Konuşma yeteneğini yitirmiş gibigörünüyordu.

"Eee-Mr.Black-Sirius?"dediHermioneürkekürkek.

Black birden irkildi ve dönüpHermione'ye, sanki böyle kibarca hitap edilmekuzunsüredirbaşınagelmeyenbirşeymişgibibaktı.

"Sormamın bir mahzuru yoksa, acaba - acaba Kara Büyü kullanmadıysanız,Azkaban'dannasılkaçtınız?"

"Teşekkür ederim!" dedi Pettigrew, soluğunu bırakarak. Hermione'ye bakıpbaşınıçılgıncasallıyordu."Kesinlikle!Tamdabenim-"

AmaLupinonubirbakıştasusturdu.Black.Hermione'yebakıphafifçekaşlarınıçatmıştı, ama ona kızmış gibi görünmüyordu. Daha çok kafasında cevapdüşünüyorgibiydi.

"Nasıl yaptım bilmiyorum" dedi ağır ağır, "Sanırım aklımı kaçırmamamınsebebi, masum olduğumu bilmemdi. Bu mutlu bir düşünce değildi, o yüzdenRuhEmicilerbunubendenemipalamadılar...amaaklımınbaşındakalmasınıvekimolduğumuunutmamamısağladı...güçlerimiyitirmememisağladı...Herşeykatlanılmaz hale gelince de... hücremde dönüşüm geçirebiliyordum... köpekhaline gelebiliyordum. Biliyorsunuz, Ruh Emiciler göremez..." Yutkundu."İnsanları onların duygularını hissederek bulurlar... köpek olduğumdaduygularımın daha az - daha az insani, daha az karmaşık olduğunu farkediyorlardı... ama elbette, bunun oradaki diğer herkes gibi benim de aklımı

kaçırdığımdanolduğunudüşünüyorlar,dertetmiyorlardı.Amazayıfdüştüm,çokzayıf.Elimdebirasaolmadanonlarıkendimdenuzaktutmaumudumyoktu...”

"Ama sonra o resimde Peter’ı gördüm... Harry ile birlikte Hogwarts'taolduğunun farkına vardım... Karanlık Yan'ın yeniden güç topladığına dair enufakbirişaretgelirse,hareketegeçmekiçinmükemmelbirkonumdaydı..."

Pettigrewkafasınıikiyanasallıyor,sesçıkarmadanağzındabirşeylergeveliyorvebütünbunlarıyaparkenBlack'ehipnotizeolmuşgibibakıyordu.

"...Müttefikleri bulunduğundan emin olduğu anda darbeyi indirmeye hazırdı...OnlaraPotter'ların sonuncusunu sunmaya hazırdı.OnlaraHarry'yi verirse, kimLord Voldemort'a ihanet ettiğini söylemeye cüret edebilirdi ki? İftiharla geridönebilirdi...

"Anlayacağınız,birşeyleryapmakzorundaydım.Peter'ınhâlâhayattaolduğunubilentekkişibendim..."

Harry, Mr. Weasley'nin Mrs. Weasley'ye söylediklerini hatırladı: "MuhafızlarBlack'in bir süredir uykusunda konuştuğunu söylemişler. Hep aynı şeyisöylüyormuş:'OHogwarts'ta'."

"Sanki birisi kafamda bir ateş yakmıştı ve Ruh Emiciler bunu yokedemiyorlardı.... mutlu bir duygu değildi bu... bir saplantıydı... ama bana güçverdi,zihnimiberraklaştırdı.Birgeceyemekgetirmekiçinkapımıaçtıklarında,köpek bedeninde yanlarından sıyrılıp geçtim... hayvan duygularını hissetmekonlar içinokadarzorki,kafalarıkarıştı...Sıskaydım,çoksıska...parmaklıklararasından geçebilecek kadar sıska... Köpek bedeninde anakaraya kadaryüzdüm... O zamandan beri Orman'da yaşıyorum... Quidditch seyretmeyegeldiğimzamanlarhariç,tabii...sendebabankadariyiuçuyorsun,Harry..."

Harry'yebaktı.Harrygözlerinikaçırmadı.

"İnanbana"dediBlackçatlakbirsesle."İnanbana.JamesveLily'yeaslaihanetetmedim.Onlaraihanetetmektenseölürdüm."

Venihayet,Harryona inandı.Boğazı düğümlenmişti, başını tamamanlamındasalladı.

"Hayır!

Pettigrew,Harry'ninbaşınısallamasıonunidamkararıymışgibidizlerininüstüneattı kendini. Dizlerinin üstünde ilerliyor, sürünüyordu. Ellerini önünde, duaediyormuşgibikavuşturmuştu.

"Sirius-benim...Peter...dostun...yapamazsın..."

Blackbirtekmesavurdu.Pettigrewgerizıpladı.

"Cüppemyeterincepis,birdesendokunma"dediBlack.

Pettigrew, "Remus!" diye feryat edip Lupin'e döndü ve bu defa onun önündeyalvarırcasınakıvranmayabaşladı."Bunainanıyorolamazsın...Siriussanaplanıdeğiştirdiklerinisöylemezmiydi?"

"Casusun ben olduğumu düşünüyorsa söylemezdi, Peter" dedi Lupin.Pettigrew'in başının üstünden, "Sanırımbu yüzden bana söylemedin, değilmi,Sirius?"dedikayıtsızbirsesle.

"Beniaffet,Remus"dediBlack.

"Önemlideğil,eskidostumPatiayak"dediLupin.Kollarınısıvıyordu."Pekibendesenicasussandığımiçinbeniaffedebilirmisin?"

"Tabii"dediBlack.Etsizyüzündebiranbirgülümsemebelirirgibioldu.Odakollarınısıvamayabaşladı."Onubirliktemiöldürelim?"

"Evet,öyle"dediLupinhaşinbirsesle.

"Yapamazsınız...olmaz..."dediPettigrewsoluksoluğa.Ron'adoğruemekledi.

"Ron... iyibirdostdeğilmiydim... iyibir evcilhayvandeğilmiydim?Onlarınbeniöldürmesine izinvermeyeceksin,Ron,değilmi... senbenim tarafımdasın,değilmi?"

AmaRon,Pettigrew'ebüyükbirtiksintiylebakıyordu.

"Yatağımdauyumanaizinverdim!"dedi.

"İyi kalpli çocuk... iyi kalpli efendi..." SürünerekRon'un yanına gitti. "Onlaraizinveremezsin...benseninfarendim...iyibirevcilhayvandım..."

"Fareliğininsanlığındandahaiyiyse,bupekböbürlenilecekbirşeydeğilPeter"dediBlackacımasızbir ses tonuyla..Çektiğiacıdandolayı rengigittikçesolanRon, kırık bacağını Pettigrew'in önünden sertçe çekip onun ulaşamayacağı biryere uzattı. Pettigrew dizlerinin üstünde dönüp, Hermione'nin cüppesinineteklerinehamleetti.

"Tatlıkız...akıllıkız...sen-senonlaraizinvermezsin...banayardımet..."

Hermione cüppesini Pettigrew'in ellerinden çekip, yüzünde dehşet ifadesiyle

duvaradoğrugeriledi.

Pettigrew dizlerinin üstünde tir tir titreyerek, başını yavaş yavaş Harry'yeçevirdi.

"Harry...Harry...tıpkıbabanabenziyorsun...tıpkıonabenziyorsun..."

"NE CÜRETLE HARRY İLE KONUŞURSUN?" diye kükredi Black. "NECÜRETLE ONUN KARŞISINDA DURURSUN? NE CÜRETLE ONUNÖNÜNDEJAMES'DENBAHSEDERSİN?"

"Harry"diyefısıldadıPettigrew.Elleriniuzatarak,dizlerininüstündeonadoğrusüründü."Harry,Jamesolsabenimöldürülmemiistemezdi...Jamesolsaanlardı,Harry...banamerhametgösterirdi..."

BlackveLupinaynıandagidipPettigrew'iomuzlarındanyakalayıp iterekarkaüstü yere düşürdüler. Yerde oturmuş, korkudan her tarafı seğirerek onlarabakıyordu.

"Lilyve James'iVoldemort'a sattın"dediBlack.Oda titriyordu. "İnkâr ediyormusun?"

Pettigrew'ingözündenyaşlar boşandı.Korkunçbir görüntüydübu:Sanki fazlagelişmiş,kelbirbebek,yerdeikibüklümyatıyordu.

"Sirius, Sirius, ne yapabilirdim? Karanlık Lord... bilemezsin... hayal bileedemeyeceğinsilahlarıvaronun....Korkmuştum,Sirius,benhiçbirzamansen,RemusveJamesgibicesurdeğildim.Bununolmasınıhiçbirzamanistemedim...AdıAnılmamasıGerekenKişibenizorladı-"

"YALAN SÖYLEME!" diye böğürdü Black. "LILY VE JAMES ÖLMEDENBİR YIL ÖNCE DE ONA BİLGİ SIZDIRIYORDUN SEN! ONUNCASUSUYDUN!"

"Her-heryerielegeçirmeyebaşlamıştı!"dediPettigrewteksolukta."O-onureddetmekleelenegeçerdiki?"

"Gelmiş geçmiş en kötücül büyücüyle savaşmakla ele ne mi geçerdi?" dediBlack.Yüzündekorkuvericibirhiddetvardı."Sadecemasumhayatlar,Peter!"

"Anlamıyorsun!"diyesızlandıPettigrew."Beniöldürürdü,Sirius!"

"O HALDE ÖLSEYDİN!" diye kükredi Black. "DOSTLARINA İHANETEDECEĞİNEÖLSEYDİN,BİZSENİNİÇİNBUNUYAPARDIK!"

BlackveLupinasalarınıkaldırmış,omuzomuzaduruyorlardı.

"Şunu anlamalıydın" dedi Lupin sakin bir sesle. "Eğer Voldemort seniöldürmezse,bizöldürürdük.Hoşçakal,Peter."

Hermioneelleriniyüzünekapayıpduvaradöndü.

"HAYIR!" diye haykırdı Harry. Koşup Pettigrew'in önüne, asalarla onun tamarasınageçti."Onuöldüremezsiniz"dedisoluksoluğa."Yapamazsınız."

HemBlack,hemdeLupinafallamışgörünüyordu.

"Harry,busolucanseninanasızbabasızolmanınteksebebi”diyehırladıBlack."Yerde kıvranan şu pislik senin ölmeni izler, kılını bile kıpırdatmazdı. Onuduydun.Kendikokuşmuşpostuonuniçinseninbütünailendendahaönemli."

"Biliyorum" dedi Harry soluk soluğa. "Onu şatoya götürürüz. Ruh Emiciler'eteslimederiz.Azkaban'agider...yeterkionuöldürmeyin."

"Harry!"dediPettigrew,kollarınıHarry'nindizlerinedolayarak."Sen-teşekkürederim-banahakettiğimdenfazlasınıveriyorsun-teşekkürederim-"

"Çekilbaşımdan"diyeterslediHarry.TiksintiylePettigrew'inelleriniüzerindençekti. "Bunu senin için yapmıyorum. Bence babam en iyi arkadaşlarının sırfseniniçinkatilolmalarınıistemezdi,onuniçinyapıyorum."

Kimse kımıldamıyor, çıt çıkarmıyordu. Pettigrew hariç. Ellerini göğsünekoymuş,hırıltılıhırıltılınefesalıyordu.BlackveLupinbirbirlerinebakıyorlardı.Sonraaynıandahareketegeçerek,asalarınıindirdiler.

"Bukararıvermekbirtekseninhakkın,Harry"dediBlack."Amadüşün...onunneyaptığınıdüşün..."

"Azkaban'a gider" diye tekrarladıHarry. "Eğer orayı hak edenbiri varsa, o dabu..."

Pettigrewhâlâarkasındahırılhırılnefesalıyordu.

"Pekâlâ"dediLupin."Kenaraçekil,Harry."

Harrytereddütetti.

"Onubağlayacağım"dediLupin."Sadecebağlayacağım,yeminederim."

Harryçekildi.Lupin'inasasındanbudefaincesicimlerçıktı.AzsonraPettigrew,kolları,bacaklarıveağzıbağlanmışhalde,yerdekıvranıyordu.

Black de asasını Pettigrew'e yönelterek, "Peter, bir dönüşürsen" diye hırladı,"senigerçektenöldürürüz.Anlaştıkmı,Harry?"

Harry yerde yatan, bağlanmış gövdeye baktı ve Pettigrew'in onu görebileceğişekildebaşıylaonayladı.

"Pekâlâ"dediLupin,işciddiyetiyle."Ron,benkemikleriMadamPomfreygibidüzeltemem,oyüzdensenihastanekanadınagötürenekadarbacağınısarsakiyiolur."

Hemen Ron'un yanına gitti, eğildi, asasıyla Ron'un bacağına dokundu ve"Feruia" diye mırıldandı. Ron'un bacağına sargılar dolanmaya, onubandajlamayabaşladı.Lupinonunayağakalkmasınayardımetti;Ronağırlığınıhafifçesakatayağınaverdiveacıdanyüzüburuşmadı.

"Şimdidahaiyi"dedi.“Teşekkürler."

"YaProfesörSnape?"dediHermionealçaksesle.GözleriSnape'inyerdeyatanbedenindeydi.

"Ciddi bir şeyi yok" dedi Lupin, eğilip nabzını kontrol ederek. "Biraz - fazlahevesliydiniz,okadar.Hâlâbaygın.Şeyy-belkiemniyetiçindeşatoyadönenekadarkendinegetirmesekdahaiyi.Onuböyledegötürebiliriz..."

"Mobilicorpus" diyemırıldandı. Snape sanki bileklerine, boynuna ve dizlerinegörünmeziplerbağlanmışçasına,birdenayağadikildi.Garipbirkuklaymışgibi,başıçirkinbirşekildesarkıyordu.Yerdenbirkaçsantimhavadaduruyor,cansızayaklarısallanıyordu.Lupin,görünmezlikpelerininialıpcebinetıktı.

"İçimizdenikisideşunazincirlenecek"dediBlack,Pettigrew'iayağıyladürterek."İşisıkıtutmakiçin."

"Benyaparım"dediLupin.

"Birdeben"dediRonkızgınbirsesle.Topallayatopallayailerledi.

Blackyoktanağırprangalarvaretti.AzsonraPettigrewyineayaktaydı,solkoluLupin'in sağ koluna, sağ kolu da Ron'un sol koluna zincirlenmişti. Ron'unyüzünde kararlı bir ifade vardı. Scabbers'ın gerçek kimliğini şahsına hakaretkabul etmiş gibiydi. Crookshanks yumuşak bir hareketle yataktan atlayıp,öncülüketmekiçinodadandışarıçıktı,tüylükuyruğukeyiflehavayadikilmişti.

YİRMİNCİBÖLÜM:RUHEMİCİÖPÜCÜĞÜ

Harry hiç bu kadar tuhaf bir grup içinde bulunmamıştı. Merdivenden aşağıinerken başı Crookshanks çekiyordu; altı bacaklıların katıldığı bir yarışınyarışmacılarınabenzeyenLupin,PettigrewveRononunarkasındangeliyorlardı.Onların arkasında Profesör Snape, kendi asasının etkisiyle havada tekinsiz birşekildesüzülüyordu.Snape'inasasınıSiriuselindetutmuş,onuyönlendiriyordu.Profesörün ayak parmakları ilerlerken her basamağa çarpıyordu. Harry veHermioneiseenarkadaydı.

Tüneleyenidengirmekzoroldu.Lupin,PettigrewveRongeçebilmekiçinyandöndüler. Lupin hâlâ asasını Pettigrew'in üstünde tutuyordu.Harry onların teksıra halinde tünel boyunca garip bir şekilde yan yan gittiklerini görebiliyordu.Crookshanks yine baştaydı. Harry, Snape'in önleri sıra havada süzülmesinisağlayan Sirius'un hemen ardından tünele girdi. Snape'in sallanan başı alçaktavana vurup duruyordu. Harry Sirius'un bunu önlemek için hiç çabagöstermediğiizleniminekapıldı.

Tüneldeyavaşyavaşilerlerlerken,SiriusbirdenHarry'ye,"Buneanlamageliyor,biliyormusun?"diyesordu."Pettigrew'iteslimetmekneanlamageliyor?"

"Özgürsün"dediHarry.

"Evet...Amabenaynızamanda-bilmiyorumsanasöyleyenoldumu-benseninvaftizbabanım."

Harry,"Evet,biliyordum"dedi.

"Eh...annenlebabanbeniseninvelintayinetmişti"dediSiriusgerginbirtavırla."Onlarabirşeyolursa..."

Harrybekledi.AcabaSiriusonunsandığışeyimikastediyordu?

"Tabii anlarım, yani, teyzen ve eniştenle kalmak istersen" dedi Sirius. "Ama...hani... düşün bakalım. Bir kez adım temize çıkınca... eğer sen... farklı bir evistersen..."

Harry'ninmideboşluğundabirpatlamaolduadeta.

"Ne - seninle oturmak mı?" dedi, kazayla başını tavandan çıkmış bir kayayavurarak."Dursley'lerdenayrılmakmı?

"Elbette, istemeyeceğini tahminetmiştim"dediSiriushemen."Anlıyorum.Bensadecedüşünmüştümki-"

"Sen deli misin?" dedi Harry. Onun sesi de en az Sirius'unki kadar çatlakçıkmıştı. "Elbette Dursley'lerden ayrılmak istiyorum! Evin var mı? Ne zamantaşınabilirim?"

Sirius ona bakmak için bütün vücuduyla döndü. Snape'in kafası tavanısıyırıyordu,amaSiriusaldırıyorabenzemiyordu.

"İstiyormusun?"diyesordu."Ciddimisin?"

"Evet,ciddiyim"dediHarry.

Sirius'un kuru yüzü, Harry'nin onda gördüğü ilk gerçek gülümsemeyleaydınlandı. Bu tebessüm, şaşırtıcı bir değişikliğe yol açtı. Sanki o bir deri birkemikmaskeninarkasından,onyıldahagençbiribakıyormuşgibi.Biraniçin,Harry'ninannesiylebabasınındüğünündekigülenadamabenzemişti.

Tünelin ucuna varana kadar bir daha konuşmadılar. Önce Crookshanks dışarıfırladı, belli ki ağaç gövdesindeki yumruya patisiyle basmıştı. Çünkü Lupin,PettigrewveRon,saldırgandallardansessolukçıkmadanyukarıtırmandılar.

Sirius önce Snape'i delikten geçirdi, sonra Harry ile Hermione geçsinler diyeçekildi.Sonundahepsidışarıçıkmıştı.

Şimdiaraziçokkaranlıktı, tekışıkşatonunuzaktakipencerelerindengeliyordu.Tekkelimeetmedenyolakoyuldular.Pettigrewhâlâhırıltıylasoluyor,aradabirde mızıldanıyordu. Harry'nin kafası kazan gibiydi. Dursley'lerden ayrılacaktı.Annesiyle babasının en iyi arkadaşı Sirius Black'le birlikte oturacaktı...Sersemlemişti... Dursley'lere televizyonda gördükleri mahkûmla oturacağınısöylediğizamannelerolacaktıacaba?

"Tekbiryanlışhareketbileyapma,Peter"dediLupinönlerinde,tehditedicibiredayla.AsasıhâlâPettigrew'ingöğsünedönüktü.

Arazidenağırağırgeçtiler,şatoışıklarıgittikçebüyüyordu.SnapeyineSirius'unönünde, çenesi göğsüne vurarak garip bir şekilde havada süzülüyordu. Sonrabirden-

Birbuluthareketetti.Yerdedonukgölgeleroluştu.Grup,ayışığıiçindekalmıştı.

Snape, birden duran Lupin, Pettigrew ve Ron'a çarptı. Sirius donup kaldı.KolunuuzatıpHarryveHermione'ninönünükesti.

Harry, Lupin'in siluetini görebiliyordu. Kaskatı kesilmişti. Sonra kolu bacağıtitremeyebaşladı.

"Eyvah-"diyeyutkunduHermione."Bugeceiksirinialmadı!Güvenlideğil!"

"Koşun"diyefısıldadıSirius."Koşun!Hemen!"

NevarkiHarrykoşamazdı.Ron zincirlePettigrewveLupin'e bağlıydı.Harryileridoğruatıldı,amaSiriusonugöğsündenyakalayıpgeriyesavurdu.

"Banabırak-KOŞ!"

Korkunçbir hırlamaduyuldu.Lupin'in kafası uzuyordu.Vücududa.Omuzlarıkamburlaşıyordu. Yüzünde ve ellerinin çevresinde gözle görülür şekilde kıllarçıkıyordu, elleri bükülerek pençelere dönüşüyordu. Crookshanks'in tüyleri dehavayadikilmişti,gerigerigidiyordu-

Kurtadam arka ayakları üzerinde kalkıp uzun çenesini takırdatırken, SiriusHarry'nin yanından yok oldu. Muazzam, ayı gibi bir köpeğe dönüşerek ileriatıldı.Kurtadamkendinionubağlayanprangalardankurtarırken,köpekdeonuensesinden yakalayıp geriye, Ron ve Pettigrew'den uzağa çekti. Çene çeneyekilitlenmişlerdi,pençeleriylebirbirleriniparalıyorlardı-

Harrygördüklerininetkisiyleolduğuyereçakıldıkaldı;onlarınkavgasınaöyledalmıştıki,başkahiçbirşeyifarketmiyordu.Onukendinegetiren,Hermione'ninçığlığıoldu-

Pettigrew, Lupin'in düşen asasını almak için yere atlamıştı. Sargılı bacağıüzerinde sağlamduramayanRondüşmüştü.Bir pat sesi duyuldu, sonra parlakbir ışık görüldü -Ronyerdehareketsiz yatıyordu.Bir pat daha -Crookshankshavayauçtu,sonradayereyığıldı

"Expelliarmus!"diyehaykırdıHarry,kendiasasınıPettigrew'etutarak.Lupin'inasası havayauçtu, gözdenkayboldu. "Olduğunyerdekal!"diyebağırdıHarry,ileridoğrukoştu.

Çokgeçkalmıştı.Pettigrewdedönüşümgeçirmişti.HarryonunkelkuyruğununRon'unileriuzanmışkolundakiprangadankamçıgibisavrulupgeçtiğinigördü,otlarınarasındanbirhışırtıgeldi.

Biruluma ilegümbürgümbürbirhırlamaduyuldu;Harrydönüncekurtadamın

kaçtığınıgördü;dörtnalaOrman'agidiyordu-

"Sirius,Pettigrewgitti,fareyedönüştü!"diyebağırdı.

Siriuskaniçindeydi,burnuylasırtındaderinyaralarvardı,amaHarry'yiduyuncayenidenfırlayıpgitti.Ayakseslerihızlauzaklaştıvesessizliğekarıştı.

HarryveHermione,Ron'unyanınakoştular.

"Onaneyaptı?"diye fısıldadıHermione.Ron'ungözleri yarı yarıyakapalıydı,ağzı açık kalmıştı.Kesinlikle canlıydı, soluk aldığını duyuyorlardı, ama onlarıtanıyorabenzemiyordu.

"Bilmiyorum."

Harry çaresizce çevresine bakındı. Black de, Lupin de gitmişti... YanlarındasadeceSnapevardı,hâlâbilinçsizbirhalde,havadaasılıduruyordu.

Harry, saçını gözlerinden çekip doğru dürüst düşünmeye çalışarak, "Onlarışatoyagötürüpbirinesöylesekiyiolur"dedi."Gel-"

Amasonra,karanlığıniçindenkesikkesikbirhavlama,birinlemeduydular,acıçekenbirköpeğinsesi...

"Sirius"diyemırıldandıHarry,gözlerinidikipkaranlığabakarak.

Bir an kararsız kaldı, ama o sırada Ron için yapabilecekleri bir şey yoktu.Black'inisebaşıdertteydi-

Harry koşmaya başladı, Hermione hemen ardındaydı. Acı havlama gölünyakınından geliyor gibiydi. Ona doğru seğirttiler ve Harry son sürat koşarkensoğuğufarketti,amaneanlamageldiğinianlamadı-

Havlamabirdendurdu.Gölünkıyısınavardıklarındanedendurduğunugördüler-Sirius yeniden insana dönüşmüştü. İki büklüm bir halde, ellerini başınagötürmüştü.

"Haaayır"diyeinledi."Haaayır...lütfen..."

VeHarryoandaonlarıgördü.EnazyüztaneRuhEmici,gölünçevresindenkarabiryığınhalindeonlaradoğrukayıyordu.Hızladöndü,oaşina,buzgibisoğukiçinenüfuzediyordu,sisgörüşünübulandırıyordu.KaranlıktaheryandanbelirenRuhEmicileronlarıçemberiçinealıyordu.

"Hermione,mutlubirşeydüşün!"diyehaykırdı.

Harry,asasınıkaldırdı,görüşünütemizlemekiçinhızlagözlerinikırptı,zihnindehafifhafifyankılanmayabaşlayançığlıktankurtulmakiçinkafasınısalladı-

Vaftizbabamlabirlikteoturacağım,Dursley'lerdenayrılıyorum.

Sirius'u ve yalnızca Sirius'u düşünmek için kendini zorladı ve büyülü sözlerisöylemeyekoyuldu:"Expectopatronum!Expectopatronum!"

Blacktitredi,yuvarlanarakdöndüveölümkadarsolgunhalde,yerdehareketsizyattı.

İyileşecek.Gidiponunlabirlikteoturacağım.

"Expectopatronum!Hermione,yardımetbana!Ex-pectopatronum!"

"Expecto-"diyefısıldadıHermione,"expecto-ex-pecto-"

Ama yapamadı. Ruh Emiciler onlara yaklaşıyordu, aralarında bir metre bilekalmamıştı.HarryveHermione'ninçevresindekatıbirduvaroluşturdular,dahadayakınageldiler...

"EXPECTOPATRONUM!"diyehaykırdıHarry,kulaklarındakiçığlığısilmeyeçalışıyordu."EXPECTOPATRONUM!"

Asasından ince bir gümüş demeti çıktı ve önünde sis gibi havada kaldı. Aynıanda Harry, hemen yanı başında Hermione'nin yığıldığını hissetti. Yalnızdı...tamamenyalnız...

"Expecto-expectopatronum-"

Harry dizlerinin soğuk otlara çarptığını hissetti. Sis gözlerini perdeliyordu.Büyükbirçabaylahatırlamayaçalıştı-Siriusmasumdu-masum-iyiolacağız-onunlaoturacağım-

"Expectopatronum!"diyesoludu.

Biçimsiz Patronus'unun cılız ışığında, bir Ruh Emici'nin çok yakınındadurduğunu gördü. Harry'nin yarattığı gümüş sis bulutundan geçemiyordu.Pelerinin altından ölü, yapış yapış bir el dışarı uzandı. Patronus'u yana itmekistermişgibibirhareketyaptı.

"Hayır-hayır-"diyesoluduHarry."Omasum-expecto-expectopatronum-"

Onu gözlediklerini hissedebiliyordu, hırıltılı nefeslerini kötücül bir rüzgâr gibiçevresindeduyuyordu.EnyakındakiRuhEmicionuölçüpbiçiyorgibiydi.Sonrayarıçürümüşellerinikaldırdı-vekukuletasınıindirdi.

Gözlerin olması gereken yerde sadece ince, gri, lekeli bir deri vardı, boş gözyuvalarının üstüne bomboş gerilmişti.Ama bir ağzı vardı...Açık, biçimsiz birdelik,havayıbirölümhırıltısıylaemiyordu.

Harryfelçedicibirkorkuyladoldu,nekıpırdayabiliyor,nedekonuşabiliyordu.Patronus'utitreştiveöldü.

Beyaz sis onu körleştiriyordu. Mücadele etmesi gerekiyordu... expectopatronum... göremiyordu... ve uzakta, o aşina çığlığı duyuyordu... expectopatronum... siste el yordamıyla Sirius'u aradı ve kolunu buldu... onualamayacaklardı...

Amabirçiftkuvvetli,yapışyapışelbirdenHarry'ninboynunadolandı.Yüzünükaldırması için zorluyordu... Harry onun soluğunu hissediyordu... önceHarry'den kurtulacaktı... Harry onun kokmuş nefesini hissediyordu... annesikulaklarındabağırıyordu...duyduğusonşeyonunsesiolacaktı-

Ve sonra, onu boğan sisin arasından, gittikçe daha da parlak bir hal alangümüşümsübirışıkgördüğünüsandı...öne,çimlerinüstünedüştüğünühissetti-

Harry, yüzükoyun yerde, kımıldayamayacak kadar zayıf ve hasta halde,titreyerek gözlerini açtı. Kör edici ışık, çevresindeki otları aydınlatıyordu...Çığlıkdurmuştu,soğukgeriçekiliyordu...

Birisi Ruh Emiciler'i geri sürüyordu... onun, Sirius'un ve Hermione'ninçevresinde daireler çiziyordu... Ruh Emiciler'in hırıl hırıl emme seslerisiliniyordu.Gidiyorlardı...havayenidenılınmıştı...

Harry geri kalan tümkuvvetiyle başını birkaç santimkaldırdı ve ışığın içinde,dörtnala gölden geçen bir hayvan gördü. Gözleri terden bulanıklaşmış halde,onun ne olduğunu çıkarmaya çalıştı... bir tek boynuzlu at kadar parlaktı.Bilincini yitirmemek için mücadele eden Harry, karşı kıyıya varınca onunyavaşlayıp durmasını izledi. Bir anda, hayvanın saçtığı ışıkta, onu karşılayanbirini gördü... elini kaldırarak onu okşayan birini... garip şekilde aşina gelenbirini...ama,olamazdı...

Harry anlamıyordu. Artık düşünemiyordu. Gücünün son damlasının kendisiniterkettiğinihissettivebayılırkenbaşıyerevurdu.

YİRMİBİRİNCİBÖLÜM:HERMIONE'NİNSIRRI

"Çokşaşırtıcıbiriş...çokşaşırtıcı..hiçbirininölmemesimucize...hiçböyleşeyduymadım...Doğrusu,seninordaolmanbüyükşans,Snape..."

'Teşekkürederim,BakanBey."

"İkinciSınıfMerlinNişanıderimben.Eğerkoparabilirsem,BirinciSınıf!"

"Gerçektençokteşekkürederim,BakanBey."

"Şurandafecibirkesikvar...Blackyaptıherhalde."

"Aslında,Potter,WeasleyveGranger'dı,BakanBey..."

"Nediyorsun!"

"Black onları büyülemişti, görür görmez anladım.Davranışlarına bakılırsa, birKafa Karıştırma Büyüsü. Onun masum olabileceğine inanıyor gibiydiler.Yaptıklarından sorumlu değillerdi. Öte yandan, onların müdahalesi Black'inkaçmasına yol açabilirdi... belli ki Black'i tek başlarına yakalayabileceklerinisanıyorlardı. Şimdiye kadar pek çok şey yaptılar, hepsi yanlarına kaldı...Korkarımbukendilerinipeküstüngörmelerineyolaçmış...veelbetteMüdürdePotter'ahepolağandışımiktardaözgürlüktanımıştır-"

"Eh,yani şey,Snape...HarryPotter,biliyorsun...o sözkonusuoluncahepimizyelkenlerisuyaindiriyoruz."

"Amayinede-acababukadarözelmuamelegöstermekleonaiyilikmiediliyor?Şahsen ben ona başka herhangi bir öğrenci gibi davranmaya çalışıyorum. Vebaşkahangiöğrenciarkadaşlarınıböylebirtehlikeyeatsa-enazından-okuldanuzaklaştırılırdı.Düşünün,BakanBey:Okulunbütünkurallarınakarşıgelerek -onun korunması için alınan bütün önlemlerden sonra- geceleyin okul arazisidışına çıkmak, bir kurtadam ve bir caniyle beraber olmak -yasadışı olarakHogsmeade'ideziyaretettiğineinanmamiçinnedenlervar-"

"Vay,vay...Bakalım,Snape,bakalım...çocukkesinliklebudalacadavranmış..."

Harry yatmış, gözleri sımsıkı yumulu, dinliyordu. Kendini çok dermansız

hissediyordu. Duyduğu kelimelerin kulaklarından beynine ulaşması çok vakitalıyordusanki.Buyüzdendeanlamaktazorlanıyordu.Kollarıbacaklarıkurşungibiydi, gözkapakları açamayacağı kadar ağırdı... Burada, bu rahat yatakta,sonsuzakadaryatmakistiyordu...

"Beni asıl şaşırtan, Ruh Emiciler'in davranışı oldu... Onların geri çekilmesineneyinyolaçtığıkonusundabirfikrinvarmı,Snape?"

"Hayır, Bakan Bey. Ben ayıldığımda, okul girişindeki mevzilerinedönüyorlardı..."

"Olağanüstü.VebunarağmenBlack,Harryvekız-"

"Onlaraulaştığımdahepsibilinciniyitirmişdurumdaydı.Black'ibağlayıpağzınıtıkadım tabii, büyüyle sedyeler yarattım ve hepsini dosdoğru şatoya gerigetirdim."

Birduraklamaoldu.Harry'ninbeyniartıkbirazdahahızlıçalışıyorgibiydivebuhızlabirlikte,mideboşluğukemiriliyormuşgibibirduyguyakapılmıştı...

Gözleriniaçtı.

Her şey biraz flu görünüyordu. Biri Harry'nin gözlüğünü çıkarmıştı. Karanlıkhastane kanadında yatıyordu. Koğuşun sonunda, sırtı ona dönük, bir yatağınüzerineeğilmişMadamPomfrey'yiseçebiliyordu.Harrygözlerinikıstı.MadamPomfrey'ninkolununaltındanRon'unkızılsaçlarıgörülebiliyordu.

Harry yastığın üzerinde başını oynattı. Sağındaki yataktaHermione yatıyordu.Yatağınaayışığıvuruyordu.Onundagözleriaçıktı.Taşlaşmışgibiydi,Harry'ninuyanık olduğunu fark edince parmağını dudaklarına götürdü, sonra da hastanekanadı kapısını işaret etti. Kapı aralıktı, Cornelius Fudge ile Snape'in sesleri,oradan,dışarıdakikoridordangeliyordu.

Madam Pomfrey karanlık koğuşta çabuk çabuk yürüyerek Harry'nin yatağınageldi. Harry ona bakmak için döndü. Madam Pomfrey'nin elinde, hayatındagördüğüenbüyükçikolatavardı.Çikolatadançok,küçükbirkayayabenziyordu.

Canlı bir sesle, "Aa, uyanmışsın!" dediMadamPomfrey.ÇikolatayıHarry'ninyatağınınbaşucundakikomodininüstünekoyduveküçükbir çekiçleparçalarabölmeyekoyuldu.

HarryveHermionebirağızdan,"Ronnasıl?"dediler.

MadamPomfrey keyifsizce, "Yaşayacak" dedi. "Sizin ikinize gelince... burada

kalacaksınız,yanibenikinizinde-Potter,neyaptığınısanıyorsunsen?"

Harryyerindedoğrulmuş,gözlüğünütakıyorveasasınıalıyordu.

"Müdürügörmemgerek"dedi.

"Potter" dedi Madam Pomfrey, sakinleştirici bir tavırla, "tamam. Black'iyakaladılar. Yukarıya kilitlendi. Ruh Emiciler her an 'öpücük' işleminigerçekleştirebilirler–"

"NE?"

Harry yataktan aşağı atladı; Hermione de aynı şeyi yapmıştı. Ama Harry'ninçığlığıdışarıdan,koridordanduyulmuştu.Bir saniye sonraCorneliusFudge ileSnapekoğuşagirdiler.

"Harry, Harry, neler oluyor?" dedi sarsılmış görünen Fudge. "Yatağındaolmalısın-çikolatayedimi?"diyesorduMadamPomfrey'yeendişeyle.

"Bakan Bey, dinleyin!" dedi Harry. "Sirius Black masum! Peter Pettigrewyalandanölmüşgibiyaptı!Buakşamonugördük!RuhEmiciler'inSirius'abunuyapmalarınaizinveremezsiniz,o-"

AmaFudgeyüzündehafifbirtebessümlebaşınısallıyordu.

"TamamHarry,kafançokkarışmış,çokzoranlaryaşadın.Sırtüstüyatşimdi,herşeykontrolümüzaltında..."

"HAYIR,DEĞİL!"diyeferyatettiHarry."YANLIŞADAMIYAKALADINIZ!"

"BakanBey,lütfendinleyin"dediHermione,odaHarry'ninyanınakoşmuştuveFudge'ın yüzüne yalvarırcasına bakıyordu. "Ben de onu gördüm. Ron'unfaresiydi,obirAnimagus,yaniPettigrew,ayrıca-"

"Görüyorsunuz ya, Bakan Bey" dedi Snape. "Kafaları karışmış, ikisinin de...Blackiyiişçıkarmış..."

"KAFAMIZKARIŞMIŞFALANDEĞİL!"diyekükrediHarry.

MadamPomfreykızgınlıkla,"BakanBey!Profesör!"dedi."Gitmenizkonusundaısrarediyorum.Potterbenimhastamveüzülmemesigerekiyor!"

"Benüzgündeğilim,onlaranelerolduğunuanlatmayaçalışıyorum!"dediHarryöfkeyle."Birdinleseler-"

Ama Madam Pomfrey birden Harry’nin ağzına koca bir parça çikolata tıktı.

Harry boğulur gibi oldu, kadın da bu fırsattan yararlanıp onu zorla yenidenyatağayatırdı.

"Şimdi,lütfen,BakanBey,buçocuklarınbakımaihtiyaçlarıvar.Lütfengidin-"

Kapı yeniden açıldı. Gelen Dumbledore'du. Harry ağzını dolduran çikolatayıbüyükzorluklayutupyenidenayağakalktı.

"ProfesörDumbledore,SirrusBlack-"

"Tanrı aşkına!" dedi Madam Pomfrey, kendini kaybetmiş bir halde. "Burasıhastanekanadımı,değilmi?MüdürBey,ısraretmekzorundayım-"

"Özür dilerim, Poppy, ama Mr. Potter ve Miss Granger'la biraz konuşmamgerek"dediDumbledoresakinsakin."AzönceSiriusBlack'lekonuşuyordum-"

"Eminim ki size de Potter'ın kafasına soktuğu masalı anlatmıştır" dedi Snapetükürürgibi."Birfarehakkında,sözdePettigrewsağmış-"

"Gerçekten de Black'in hikâyesi buydu" dedi Dumbledore, dar çerçeveligözlüğününarkasındanSnape'idikkatlesüzerek.

"Peki ya benim tanıklığımın hiç mi değeri yok?" diye hırladı Snape. "PeterPettigrewBağıranBaraka'dadeğildi,arazidedeizinerastlamadım."

Hermioneciddiyetle,"Çünkükendinizdengeçmiştinizdeondan,Profesör!"dedi."Vaktindegelmediğiniziçinduymadınız-"

"MissGranger,ÇENENİZİTUTUN!"

"İyide,Snape"dediFudge,şaşırmışgörünüyordu,"küçükhanımınzihnikarışık,hoşgörüyleyaklaşmalıyız-"

Dumbledore onun lafını kesti, "Harry ve Hermione ile yalnız konuşmalıyım"dedi."Cornelius,Severus,Poppy-lütfenbiziyalnızbırakın."

"Müdür Bey!" diye feveran etti Madam Pomfrey. "Tedaviye ihtiyaçları var,istirahata-"

"Bu konunun beklemeye tahammülü yok" dedi Dumbledore. "Israr etmekzorundayım."

Madam Pomfrey dudaklarını büzdü ve hızla koğuşun öbür ucundaki odasınayürüdü,kapıyıda arkasındançarptı.Fudgeyeleğinden sarkanbüyük, altın cepsaatinebaktı.

"Ruh Emiciler gelmiş olmalı" dedi. "Gidip onları bulayım. Dumbledore,yukarıdagörüşürüz."

KapıyagittiveSnapeiçinaçıktuttu,amaSnapeyerindenkıpırdamamıştı.

Gözleri Dumbledore'un yüzüne dikili, "Black'in hikâyesinin tek kelimesineinanmıyorsunuzelbette"diyefısıldadıSnape.

"Harry ve Hermione ile yalnız konuşmak istiyorum" diye tekrarladıDumbledore.

Snapeonadoğrubiradımattı.

"SiriusBlackdahaonaltıyaşındaykencinayetişleyebileceğinigöstermişti"diyesoludu."Bunuunutmadınız,değilmi,MüdürBey?Birzamanlarbeniöldürmeyekalkıştığınıunutmadınız,değilmi?"

Dumbledoreyavaşça,"Hafızamherzamanolduğukadargüçlü,Severus"dedi.

SnapebirdendöndüveFudge'ınhâlâtuttuğukapıdandışarıraprapyürüdü.Kapıonun arkasından kapanınca, Dumbledore, Harry ve Hermione'ye döndü. İkisiaynıandaheyecanlakonuşmayabaşladılar.

"Profesör,Blackdoğrusöylüyor,bizPettigrew'igördük-"

"-ProfesörLupinkurtadamadönüşüncekaçtı-"

"-Obirfare-"

"-Pettigrewönpençesini,yaniparmağınıdemekistiyorum,onukesmiş-"

"-Ron'aPettigrewsaldırdı,Siriusdeğil-"

AmaDumbledoreelinikaldırarakbuaçıklamaselinidurdurdu.

"Şimdidinlemesırasısizde,sözümükesmemeniziricaediyorum,çünküçokazvaktimizvar"dediyavaşça. "Black'inhikâyesinidestekleyecekbirnebzekanıtbile yok, sizin sözlerinizdenbaşka - veonüçyaşındaki iki büyücünün sözlerikimseyi ikna etmez. Bir sokak dolusu görgü tanığı Sirius'un Pettigrew'iöldürdüğüne yemin etti. Ben kendim Bakanlık'ta ifade verip Potter'ların SırTutucusu'nunSiriusolduğunusöyledim."

KendinitutamayanHarry,"ProfesörLupinsizeanlatır-"dedi.

"ProfesörLupinşuandaOrman'ınderinliklerinde,kimseyehiçbirşeyanlatacakhaliyok.Yenideninsanadönüştüğünde,işiştengeçmişolacak,Siriusölüdende

beterhalegelecek.Ayrıca aramızdançoğukurtadamlarahiçgüvenmediği için,onundesteğinindepekbiranlamtaşımayacağınıekleyeyim-veSirius'laikisinineskidostolmaları"

"Ama-"

"Dinlebeni,Harry.Çokgeç,anlıyormusun?ProfesörSnape'inolaylara ilişkinyorumununsizinkindençokdahaiknaediciolduğunuanlamangerek."

Hermioneçaresizce,"Sirius'tannefretediyor"dedi. "SırfSiriusonaaptalcabirşakayaptıdiye-"

"Siriusmasumbir adamgibihareket etmedi.ŞişmanHanım'ayönelik saldırı -Gryffindor Kulesi'ne bıçakla girmek - Ölü ya da diri, Pettigrew olmadanProfesörSnape'inifadesinigeçersizkılmaşansımızsıfır."

"Amasizbizeinanıyorsunuz."

"Evet, inanıyorum" dedi Dumbledore sakin sakin. "Ama başkalarının hakikatigörmesinisağlayacakyadaSihirBakan'ınıaşacakgücümyok..."

Harryonunağırbaşlıyüzünebaktıve sanki ayaklarınınaltındaki toprakbirdençekilmiş gibi bir hisse kapıldı. Dumbledore'un her şeyi halledebileceği fikrinealışmıştı. Onun mucizevi bir çözüm yaratmasını beklemişti. Ama hayır... sonumutlarıdayokolupgitmiştiişte.

Dumbledore ağır ağır, "Bizim ihtiyacımız olan şey" dedi ve açıkmavi gözleriHarry'denHermione'yeçevrildi,"dahafazlazaman."

"Ama-"diyebaşladıHermione.Sonragözleriyusyuvarlakoldu."OH!"

"Şimdi,iyidinleyin"dediDumbledore,çokalçaksesle,amaçokanlaşılırşekildekonuşuyordu. "Sirius yedinci katta Profesör Flitwick'in odasında kilitli. BatıKulesi'ninsağdanonüçüncüpenceresi.Eğerherşeyyolundagiderse,buakşambirdenfazlamasumcanıkurtarabilirsiniz.Amaşunuunutmayın,ikinizde.Aslagörülmemelisiniz. Miss Granger, yasayı biliyorsunuz - nelerin tehlikedeolduğunubiliyorsunuz...gö-rül-me-me-li-si-niz."

Harry'ninnelerolupbittiğihakkındaenufakbirfikriyoktu.Dumbledoredöndüvekapıyavarıncayineonlarabaktı.

"Sizi içeri kilitliyorum. Şu anda -" saatine baktı, "gece yarısına beş var.MissGranger,üçdeviryaptırsanızyetersanırım.İyişanslar."

"İyi şanslar mı?" diye tekrarladı Harry, kapı Dumbledore'un arkasından

kapanırken."Üçdevirmi?Nedensözediyor?Neyapmamızgerek?"

AmaHermioneyakasından elini sokmuş, el yordamıyla cüppenin altından çokuzunveçokincebiraltınzincirçıkarmaklameşguldü.

"Harry,burayagel"deditelaşla."Çabuk!"

Harry onun yanına gitti, iyice afallamıştı. Hermione zinciri uzatıyordu. Harryonunucundansarkanminik,parıldayanbirkumsaatigördü.

"İşte-"

Hermionezincirionundaboynunadolamıştı.

"Hazırmısın?"dedisoluksoluğa.

"Neyapıyoruz?"dediHarry,nelerolupbittiğinizerrekadaranlamıyordu.

Hermionekumsaatiniüçkereçevirdi.

Karanlık koğuş yok oldu. Harry büyük bir hızla geriye doğru uçtuğu hissinekapıldı. Yanından bulanık bir renkler ve şekiller denizi geçip gitti; kulaklarızonkluyordu.Bağırmakistedi,amakendisesiniduyamadı-

Ama birden ayaklarının altında sert zemini hissetti, her şey yeniden odaknoktasınaoturdu-

BoşalmışGirişSalonu'ndaHermione'ninyanındaduruyordu,açıkönkapılardantaş döşemeye altın renkte bir güneş ışığı seli vurmuştu. Telaşla dönüpHermione'yebaktı,kumsaatininzinciriboynunukesiyordu.

"Hermione,ne-?"

"Gir şuraya!"Hermione, Harry'nin kolunu tutup onu salonun öbür yanına, birsüpürge dolabının kapısına sürükledi.Kapıyı açtı,Harry'yi içeri, kovalarla yerbezlerininarasınaitti.Kendidearkasındangirdivekapıyıçarparakkapattı.

"Ne-nasıl-Hermione,neleroluyor?"

"Zamanda geriye gittik" diye fısıldadı Hermione, karanlıkta Harry'ninboynundakizinciriçıkararak."Üçsaatgeriye..."

Harry kendi bacağını bulup iyice bir çimdikledi. Canı çok acıdı, böylece çokgaripbirrüyagörüyorolmaihtimalideortadankalkmışoldu.

"Ama-"

"Şişşt!Dinle!Birilerigeliyor!Sanırım-sanırımbugelenlerbizolabiliriz!"

Hermionekulağınıdolapkapısınayapıştırmıştı.

"Salondangelenayaksesleri...evet,sanırımHagrid'egidiyoruz!"

"Yani şimdi sen bana" diye fısıldadı Harry, "hem burada bu dolapta, hem deoradadışarıdaolduğumuzumusöylüyorsun?"

"Evet" dedi Hermione, kulağı hâlâ dolap kapısına yapışıktı. "Biz olduğumuzaeminim...üçkişidenfazladeğilmişgibigeliyorkulağa...veağırağıryürüyoruz,çünkügörünmezlikpelerinininaltındayız-"

Sustu,yinedikkatledinliyordu.

"Önbasamaklardanindik..."

Hermione tersine dönmüş bir kovanın üzerine oturdu; son derece endişeligörünenHarryisebirtakımsorularacevapverilmesiniistiyordu.

"Okumsaatigibişeyinerdenaldın?"

"Ona Zaman Döndürücü deniyor" diye fısıldadı Hermione. "Okuldaki ilkgünümüzde ProfesörMcGonagall'dan aldım. Bütün derslerime girebilmek içinbütün yıl kullandım. Profesör McGonagall kimseye söylememem için banayemin ettirdi.Onu alabileyimdiyeSihirBakanlığı'na bir sürümektup yazmakzorunda kaldı. Onlara örnek bir öğrenci olduğumu ve bunu derslerim dışındahiçbir şey için asla, asla kullanmayacağımı söyledi... Geriye dönebilmek içinboyuna çevirip duruyorum, aynı anda birden fazla derse bu sayede girdim,anlıyormusun?Ama...”

Harry,Dumbledore'unneyapmamızıistediğinianlamıyorum.Nedenüçsaatgerigitmemizisöyledi?BununSirius'anefaydasıolacak?"

Harryonungölgeliyüzünebaktı.

Yavaşça,"Şusıralardabirşeyolmuşolmalı"dedi."Onudeğiştirmemiziistiyor.Neoldu?ÜçsaatönceHagrid'edoğruyürüyorduk..."

"Şimdi üç saat öncesi ve Hagrid'e doğru yürüyoruz işte" dedi Hermione. "Azöncekendimizibinadançıkarkenduyduk..."

Harry kaşlarını çattı, konsantre olmaya çalışarak beynini sulandırıyormuş gibihissediyordu.

"Dumbledore az önce dedi ki - birden fazla masum canı kurtarabileceğimizi

söyledi..."Vebirdenanladı."Hermione,Şahgaga'yıkurtaracağız!"

"İyiama-bununSirius'aneyararıolacak?"

"Dumbledore dedi ki - bize pencerenin nerede olduğunu söyledi - Flitwick'inodasınınpenceresi!Sirius'uorayakilitlemişler!Şahgaga'yıopencereyeuçurupSirius'u kurtarmamız gerek! Sirius, Şahgaga'nın sırtında kaçabilir - ikisi dekaçabilir!"

Harry'ningörebildiğikadarıyla,Hermione'ninyüzündedehşetedüşmüşbirifadevardı.

"Eğerbunugörülmedenbaşarırsak,mucizeolur!"

"Eh,denememizgerek,değilmi?"dediHarry.Ayağakalkıpodakulağınıkapıyayapıştırdı.

"Kimseyokgaliba...hadi,gidelim..."

Harry dolap kapısını itip açtı. Giriş Salonu boştu. Ellerinden geldiği kadarsessizcevesüratle,dolaptandışarı fırlayıp taşmerdivenlerdenindiler.Gölgeleruzamayabaşlamıştıbile,YasakOrman'dakiağaçlarıntepeleribirkezdahaaltıngibiparıldıyordu.

"Ya pencereden bakan varsa -" diye mızıldandı Hermione, arkalarında kalanşatoyabakarak.

Harrykararlıbir şekilde, "Ozamankoşarız"dedi. "DosdoğruOrman'a, tamammı?Birağacıfalansiperalıpnöbettutarız-"

"Tamam, ama seraların etrafından dolanalım" dedi Hermione soluk soluğa."Hagrid'inönkapısındanuzakdurmamızgerek,yoksakendimizigörürüz!ArtıkHagrid'eneredeysevarmışolmalıyız!"

BiryandanonunnedemekistediğinianlamayaçalışanHarry,birkoşukopardı,Hermionedearkasındangeliyordu.Sebzetarhındangeçerekseralaravardılar,biranonların arkasındadurakladıktan sonradakoşabildikleri kadarhızlaŞamarcıSöğüt'ünetrafındandolanıpOrman'asığındılar...

Harry,ağaçlarıngölgelerindekendinigüvencedehissedincedöndü;birkaçsaniyesonraHermionedenefesnefeseyanınageldi.

"Tamam" diye soludu, "gizlice Hagrid'in oraya gitmemiz gerek. Sakıngörüneyimdeme,Harry..."

Orman'ın kıyısından gitmeye özen göstererek, ağaçların arasından sessizcegeçtiler.Hagrid'inevininönünügördüklerianda,kapınınvurulduğunuduydular.Hemen geniş gövdeli bir meşe ağacının ardına gizlenip iki tarafındangözetlemeye koyuldular.Hagrid kapısının eşiğinde belirmişti, solgun bir yüzlevetirtirtitreyerek,kimgeldidiyeetrafınabakındı.VeHarrykendisesiniduydu.

"Biziz.Üstümüzdegörünmezlikpelerinivar.Biziiçerialdaçıkaralım."

"Gelmemeliydiniz!" diye fısıldadıHagrid.Ama sonra geri çekilip, girmelerineizinverdivehemenkapıyıkapattı.

Harryhararetle,"Buşimdiyekadaryaptığımızentuhafşey"dedi.

"Biraz ileri gidelim" diye fısıldadı Hermione. "Şahgaga'nın daha yakınındaolmamızgerek!"

Hagrid'in balkabağı tarhının çevresini saran çite bağlanmış sinirli Şahgaga'yıgörenekadar,ağaçlararasındansessizceilerlediler.

"Şimdimi?"diyefısıldadıHarry.

"Hayır!" dediHermione. "Eğer şimdi çalarsak,Komite'deki adamlarHagrid'inonu serbest bıraktığını sanır! Onlar Şahgaga'yı dışarıda bağlı görene kadarbeklememizgerek!"

"Ozamandayaklaşıkaltmışsaniyemizkalır"dediHarry.Buişgiderekimkânsızgörünmeyebaşlamıştı.

Tamoanda,Hagrid'inkulübesininiçindenbirşangırtıkoptu.

Hermione, "İşte Hagrid süt sürahisini kırdı" diye fısıldadı. "Biraz sonra benScabbers’ıbulacağım-"

SahidendebirkaçdakikasonraHermione'ninhayretçığlığınıduydular.

"Hermione" dedi Harry birden, "ya biz - ya biz içeri dalsak, Pettigrew'iyakaladığımgibi-"

"Hayır!"dediHermionedehşetdolubirfısıltıyla."Anlamıyormusun?Enönemlibüyücülük yasalarından birine karşı geliyoruz! Kimse zamanı değiştirmemeli,hiçkimse!Dumbledore'uduydun,eğergörünürsek-"

"Bizisadecekendimizgörürüz,birdeHagrid!"

"Harry,kendiniHagrid'inkulübesinedalarkengörsenneyapardınsence?"

"Herhalde - herhalde aklımı kaçırırdım" dedi Harry. "Ya da işin içinde KaraBüyüvarsanırdım-"

"Aynen öyle! Anlayamazdın, hatta belki de kendine saldırırdın! Anlamıyormusun? Profesör McGonagall bana zamanla oynayan büyücülerin başına nekorkunç şeyler geldiğini anlattı... Birçoğu geçmişteki ya da gelecektekibenlikleriniyanlışlıklaöldürmüş!"

"Tamam!"dediHarry."Sadecebirfikirdi,düşündümki-"

Ama Hermione onu dirseğiyle dürtüp şatoyu işaret etti. Harry uzaktaki önkapılarırahatçagörebilmekiçinbaşınıbirazoynattı.Dumbledore,FudgeveyaşlıKomiteüyesiilecellatMacnairmerdivenlerdeniniyorlardı.

"Dışarıçıkmaküzereyiz"dediHermione.

GerçektendebirazsonraHagrid'inarkakapısıaçıldıveHarry,kendisi,RonveHermione'nin Hagrid'le birlikte çıktıklarını gördü. Bu kesinlikle hayatının engaripduygusuydu:Birağacınarkasınagizlenipkendisininbirbalkabağıtarhındaduruşunugözlemek.

"Birşeyyok,Gaga"dediHagridŞahgaga'ya."Birşeyyok..."SonraHarry,RonveHermione'yedöndü."Hadi"dedi."Gidin."

"Hagrid,yapamayız-"

"Onlaragerçekteneolduğunuanlatırız-"

"Onuöldüremezler-"

"Gidin!Durumzatenfena,birdesizbaşınızıderdesokmayın!"

Harry,balkabağıtarhındakiHermione'nin,görünmezlikpelerininiRon'laikisininüstüneçekişiniseyretti.

"Çabukgidin.Dinlemeyin..."

Hagrid'in ön kapısı çalındı. İnfaz heyeti gelmişti. Hagrid geri dönerek, arkakapıyı aralık bırakıp kulübesine girdi. Harry kulübeyi çepeçevre saran otlarınparça parça yassılışını izledi ve giden üç çift ayak sesi duydu. O, Ron veHermionegitmişlerdi...AmaağaçlararasındasaklananHarryveHermione,arkakapıdankulübedenelerolduğunuduyabiliyorlardı.

Macnair'insoğuksesigeldi:"Hayvannerde?"

"Dışar–dışarıda"dediHagridçatlakbirsesle.

Hagrid'in penceresinde Macnair'in Şahgaga'ya bakan yüzü belirince, Harrybaşınıgeriçekti.SonraFudge'ıduydular.

"Şimdisana-şey-resmiinfazduyurusunuokumamızgerek,Hagrid.Elimiçabuktutacağım.VesonradaseninleMacnair'inimzalamanızgerekiyor.Macnair,sendedinlemelisin,prosedürböyle-"

Macnair'inyüzüpenceredenkayboldu.Yaşimdiyahiç.

"Bekleburda"diyefısıldadıHarryHermione'ye."Benhallederim."

Fudge'ın sesi tekrar duyulurken,Harry ağacın arkasından fırladı, çitten atlayıpbalkabağıtarhınagirdiveŞahgaga'yayaklaştı.

"TehlikeliHayvanlarınİtlafıKomitesi,bundanböylekendisindenhükümlüdiyesöz edilecek olan Hipogrif Şahgaga'nın 6 Haziran'da günbatımında infazedilmesinikararaltına-"

HarrygözlerinikırpmamayaözengöstererekŞahgaga'nınvahşi,turuncugözünebirkezdahabaktıveyereeğilerekselamverdi.Şahgagapulludizlerininüzerineçöktü,sonrayenidenayağakalktı.Harryonuçitebağlayanipiçözmeyeçalıştı.

"... boynu vurularak infaz edilmeye mahkûm edildi; infazı Komite'nin tayinedilmişcelladıMacnairyerinegetirecek..."

"Gel,Şahgaga"diyemırıldandıHarry,"gel,sanayardımedeceğiz.Sesçıkarma...sesçıkarma..."

"...aşağıdakitanıklarhuzurunda.Hagrid,senburayıimzalıyorsun..."

Harrybütüngücüyleipeasıldı,amaŞahgagaönayaklarınıyeregömmüştü.

Komite üyesinin tiz ve keskin sesi, Hagrid'in kulübesinin içinden, "Eh, hadibitirelimşuişi"dedi."Hagrid,belkideseniçeridekalsandahaiyiolur-"

"Hayır,ben-benonunlaolmakistiyorum...Yalnızkalmasınistiyorum-"

Kulübeniniçindenayaksesleriyankılandı.

"Şahgaga,kıpırda!"diyetısladıHarry.

Harry,Şahgaga'nınboynundakiipedahadakuvvetleasıldı.Hipogrif,kanatlarınısinirli sinirli hışırdatarak yürümeye başladı. Ama Orman'la aralarında hâlâ üçmetreden fazla mesafe vardı, Hagrid'in arka kapısından tabak gibigörünüyorlardı.

Dumbledore'un sesi geldi: "Bir dakika lütfen, Macnair" diyordu, "senin deimzalaman lazım." Ayak sesleri durdu. Harry ipe asıldı. Şahgaga, gagasınıgürültüyleşaklattıvebirazdahahızlıyürüdü.

Hermione'ninbeyazyüzübirağacınarkasındanuzanmıştı.

Sesiniçıkarmadanağzınıoynatarak,"Harry,çabuk!"dedi.

Harry kulübenin içinde konuşan Dumbledore'un sesini hâlâ duyabiliyordu. İpibir kez daha çekiştirdi. Şahgaga gönülsüz gönülsüz tırısa kalktı. Ağaçlaravarmışlardı...

"Çabuk!Çabuk!"diyeinlediHermione,ağacınınaltındanfırlayıpipiyakaladıveŞahgaga'yı daha hızlı hareket ettirmek için o da ipe asıldı. Harry omzununüstünden arkaya baktı. Şimdi görülmüyorlardı, Hagrid'in bahçesini de hiçgörmüyorlardı.

"Dur!"diyefısıldadıHermione'ye."Biziduyabilirler-"

Hagrid'in arka kapısı gürültüyle açıldı. Harry,Hermione ve Şahgaga olduklarıyerdekaldılar.Hipogrifdedikkatledinlermişgibiydi.

Sessizlik...sonra-

Komiteüyesinintizsesi,"Nerede?"diyesordu."Hayvannerede?"

Cellatöfkeyle,"Burayabağlıydı!"dedi."Gözlerimlegördüm!Şuracıkta!"

"Neolağanüstü"dediDumbledore.Sesindebellibelirsizbirkeyifseziliyordu.

"Gaga!"dediHagridboğukboğuk.

Bir vıjt sesi, sonra da bir baltanın vuruşu duyuldu. Cellat baltasını kızgınlıklaçite savurmuştu. Sonra bir ulumadır koptu, bu sefer Hagrid'in hıçkırıklararasındasöyledikleriniduyabiliyorlardı.

"Gitmiş! Gitmiş! O güzel gagacığına şükürler olsun, gitmiş! İpi çekip serbestkalmışolmalı!Gaga,benimakıllıoğlum!"

Şahgaga ipi çekiştirmeye başladı,Hagrid'in yanına gitmek istiyordu.Harry veHermioneipedahadasıkıyapıştılarveonudurdurmakiçintopuklarınıOrman'ınzemininegömdüler.

"Birionuçözmüş!"diyehomurdanıyorducellat."Araziyiaramalıyız,Orman'ı-"

"Macnair,eğerŞahgagagerçektençalındıysa,hırsızınonuyayanolarakburadan

götürdüğünü düşünmüyorsun, değil mi?" diye sordu Dumbledore. Hâlâeğleniyormuşgibibirhalivardı."İstersengökleriara...Hagrid,birfincançayiyigider.Yadakocabirkadehkonyak."

"Ta-tabii,Profesör"dediHagrid.Sesi,mutluluktanbitkindüşmüşgibiçıkıyordu."Buyrun,buyrun..."

HarryveHermionedikkatledinledi.Ayaksesleriduydular,sonracelladınalçaksesleettiğiküfürleri,kapınınkapanmasını.Sonrabirkezdahaortalığasessizlikçöktü.

"Şimdineolacak?"diyefısıldadıHarry,etrafınabakarak.

Çok sarsılmış görünen Hermione, "Burada saklanmamız gerek" dedi. "Onlarşatoya dönene kadar beklemeliyiz. Sonra da Şahgaga'yı Sirius'un penceresineuçurmak için ortalığın güvenli olmasını bekleriz. Orada daha uzun sürekalmayacakçünkü...off,çokzorolacak..."

OmzununüstündenendişeyleOrman'ınderinliklerinebaktı.Güneşbatıyordu.

Harry uzun uzun düşünüp, "Burada kalamayız" dedi. "Şamarcı Söğüt'ügörebilecekbiryerdeolmamızgerek,yoksaneolupbittiğinibilemeyiz."

"Tamam"dediHermione,Şahgaga'nın ipinedahadasıkısarıldı."AmaunutmaHarry,görülmememizgerek..."

Orman'ınkıyısındanhareketegeçtiler,çevrelerineyoğunbirkaranlıkçöküyordu.Sonunda aralarından Söğüt'ü seçebildikleri bir ağaç kümesinin arkasınasaklandılar.

"Ronorda!"dediHarrybirden.

Karanlıkbirşekilçimenlerinüzerindekoşarken,haykırışısakingecehavasındayankılanıyordu.

"Çekilonunyanından-çekil-Scabbers,gelburaya."

Ve sonra bir anda iki gölgenin daha belirdiğini gördüler. Harry, kendisiyleHermione'ninRon'ukovalamalarınıgözledi.SonraRon'unpikeyaptığınıgördü.

"Yakaladımişte!Defolşurdan,senipiskedi-"

"İşteSirius!"dediHarry.Köpeğinkocamangölgesi,Söğüt'ünköklerindendışarısıçramıştı.Harry'yidevirmesini,sonraRon'uyakalamasınıgördüler...

Harry,köpeğinRon'ukökleriniçineçekmesiniizlerken,"Buradandahadakötü

görünüyor, değilmi?" dedi. "Off - bak, ağaç beni patakladı - seni de - ammatuhafiş."

ŞamarcıSöğütgıcırdıyorvealtdallarınıkamçıgibisavuruyordu.Kendilerinin,gövdeye erişmeye çalışarak oraya buraya koşturduklarını görüyorlardı. Sonraağaçdonupkaldı.

"Crookshanksyumruyabastı"dediHermione.

"Veiştegidiyoruz..."diyemırıldandıHarry."İçerigirdik."

Onlarıngözdenkaybolduğuanda,ağaçyenidenhareketetmeyebaşladı.Birkaçsaniyesonrahayliyakındanayaksesleriduydular.Dumbledore,Macnair,FudgeveyaşlıKomiteüyesi,şatoyadoğrugidiyorlardı.

"Tambiztüneleindiktensonra!"dediHermione."KeşkeDumbledoredabizimlegelseydi..."

Harryacıacı,"OzamanMacnairveFudgedagelirdi"dedi."Venesineisterseniddiayagirerimki,FudgeMacnair'e,Sirius'uoracıktaöldürmesinisöylerdi..."

Dörtadamınşatomerdivenlerindençıkıpgözdenkaybolmasınıizlediler.Birkaçdakika süreyle ortalık boş kaldı. Sonra "İşte Lupin geliyor!" dedi Harry. TaşmerdivenlerdenkoşarakinipSöğüt'ehızlayaklaşanbirbaşkagölgegörmüşlerdi.Harrygökyüzünebaktı.Bulutlarayıtamamenörtüyordu.

Lupin'in yerden kırık bir dal alarak gövdedeki yumruyu itmesini gözlediler.Ağaçmücadele etmeyi bıraktı ve Lupin de onun köklerindeki yarıkta gözdenkayboldu.

"Keşkepelerinialsaydı"dediHarry."Oracıktaduruyor..."

Hermione'yedöndü.

"Şimdifırlayıpgitsem,kapıpgelsem,Snapeonuaslaelegeçiremezdive-"

"Harry,görülmememizgerekli"

Harry ona hırsla, "Buna nasıl dayanabiliyorsun?" diye sordu. "Orada öylecedurupherşeyetanıkolmaya?"Birandurakladı."Pelerinikapıpgeleceğim!"

"Harry,hayır!"

Hermione,Harry'nin cüppesinin arkasını tamzamanındayakaladı.Tamo andabir şarkı göklere yükseldi.Hagrid'di bu, avaz avaz şarkı söyleyerekve hafifçeyalpalayarakşatoyadoğruçıkıyordu.Elindekocabirşişeyisallıyordu.

"Gördün mü?" diye fısıldadı Hermione. "Neler olabilirdi, gördün mü? Gözönündeolmamamızgerek.Hayır,Şahgaga!"

Hipogrif,Hagrid'egitmekiçingeneçılgıncaçabalıyordu.Harrydeipinitutarakonugeriçekmeyeçalıştı.Hagrid'inçakırkeyifhaldeavareavareşatoyagidişiniizlediler.Gözdenkayboldu.Şahgagagitmekiçinmücadeleetmeyibıraktı.Başıhüzünlesarktı.

Dahaikidakikaolmamıştıki,şatonunkapılarıbirkezdahasavrularakaçıldıveSnapedışarıfırlayıpSöğüt'edoğrukoşmayakoyuldu.

Snape'in ağacın yanında durup etrafa bakmasını gözlerlerken, Harry'ninyumruklarısıkıldı.Snapepelerinialdıvekaldırıpbaktı.

"Çekpisellerinionunüstünden!"diyehomurdandıHarryalçaksesle.

"Hişşt!"

Snape, ağacı dondurmak için Lupin'in kullandığı dalı aldı, yumruyu dürttü vepelerinigiyipgözdenkayboldu.

"İşte bu kadar" dedi Hermione yavaşça. "Hepimiz aşağıdayız... ve şimdi detekraryukarıçıkanakadarbeklememizgereksadece..."

Şahgaga'nın ipinin ucunu alıp en yakındaki ağaca sıkıca bağladı, kuru toprağaoturduvekollarınıdizlerinesardı.

"Harry, anlamadığım bir şey var... Ruh Emiciler niye Sirius'u almadılar?Geldiklerinihatırlıyorum,sanırımsonrabayıldım...öyleçoktularki..."

Harry de oturdu. Gördüklerini anlattı; en yakındaki Ruh Emici ağzınıHarry'ninkine yaklaştırırken, kocaman, gümüşi bir şeyin gölden nasıl koşarakgelipdeRuhEmiciler'igeriçekilmeyezorladığını.

HarrysözlerinibitirdiğindeHermione'ninağzıaçıkkalmıştı.

"Neydiama?"

"Ruh Emiciler'in gitmesini sağladığına göre" dedi Harry, "tek bir şey olabilir.GerçekbirPatronus.GüçlübirPatronus."

"Kimyaptıpeki?"

Harrybir şeydemedi.Gölünöbürkıyısındagördüğükişiyi düşünüyordu.Kimolduğukonusundabirtahminivardı...amanasılolabilirdiki?

Hermione merakla, "Neye benzediğini görmedin mi?" diye sordu."Öğretmenlerdenbirimiydi?"

"Hayır.Öğretmendeğildi."

"Ama onca Ruh Emici'yi uzaklaştırdığına göre çok güçlü bir büyücü olmalı...Patronusöylesineparıldıyorsa,onuaydınlatmadımı?Göremedinmi?"

Harryağırağır,"Evet,gördüm"dedi."Ama...belkidehayalettim...doğrudürüstdüşünemiyordum...hemensonrabayıldım..."

"Kimolduğunudüşündün?"

"Benonun-"Harryyutkundu,bununkulağanekadartuhafgeleceğinibiliyordu."Benonunbabamolduğunudüşündüm."

HarrybaşınıkaldırıpHermione'yebakınca,onunağzınınbirkarışaçıkkaldığınıgördü.Harry'yeşaşkınlıkveacımakarışımıbirduyguylabakıyordu.

Yavaşça,"Harry,baban-şey-öldü"dedi.

Harryhemen,"Biliyorum"dedi.

"Hayaletinimigördüğünüsandın?"

"Bilmiyorum...hayır...cismivarmışgibigörünüyordu..."

"İyiama..."

"Belkidehayalgörüyordum"dediHarry."Ama...görebildiğimkadarıyla...onabenziyordu...bendefotoğraflarıvar..."

Hermioneonahalâsankiaklidengesindenendişeediyormuşgibibakıyordu.

"Kulağaçılgıncageldiğinibiliyorum"dediHarrymonotonbirsesle.Şahgaga'yabakmak için başını çevirdi. Hipogrif gagasını toprağa daldırmıştı, belli kisolucanarıyordu.AmaHarryaslındaŞahgaga'yabakmıyordu.

Babasını düşünüyordu ve onun en eski üç arkadaşını... Aylak, Kılkuyruk,PatiayakveÇatalak...Dördüdebuakşamarazidedolaşıyormuydu?Kılkuyrukbu akşam, herkes onun öldüğünü düşündüğü halde, yeniden ortaya çıkmıştı -babasınınaynışeyiyapmasıokadarda imkânsızmıydı?Gölünöbür tarafında,olmayan şeyleri mi görmüştü? O siluet net bir şekilde göremeyeceği kadaruzaktaydı...oysabiraniçin,bilincinikaybetmedenhemenönce,emindi...

Yukarıdakiyapraklarrüzgârdahafifçehışırdadı.

Ay, hareket eden bulutların arasına bir girip bir çıkıyordu. Hermione, yüzüSöğüt'edönükoturmuş,bekliyordu.

Venihayet,birsaatkadargeçtiktensonra...

"İştegeliyoruz!"diyefısıldadıHermione.

Harry ile ikisi ayağa kalktılar. Şahgaga kafasını kaldırdı. Lupin, Ron vePettigrew'iotlarınarasındakideliktensarsaksarsaktırmanırkengördüler.SonraHermione geldi... sonra da yukarı doğru tuhaf tuhaf süzülen baygın Snape,onlarınarkasındandaHarryileBlack.Hepsişatoyadoğruyürümeyebaşladı.

Harry'nin kalbi büyük bir hızla atıyordu.Gökyüzüne baktı.Artık bulut her ankenaraçekilecekveaygörünecekti...

"Harry" diye mırıldandı Hermione, sanki onun tam olarak ne düşündüğünübiliyormuş gibi, "olduğumuz yerde kalmamız gerek. Görülmemeliyiz.Yapabileceğimizhiçbirşeyyok..."

Harrysakince,"DemekPettigrew'inbirkezdahakaçmasınaizinvereceğiz"dedi.

"Bukaranlıktabirfareyinasılbulmayıdüşünüyorsun?"diyekesipattıHermione."Yapabileceğimiz hiçbir şey yok. Biz Sirius'a yardım etmek için geri döndük.Başkabirşeyyapmamamızgerekiyor!"

"Tamam!Tamam!"

Ay bulutların arasından sıyrılmıştı. Arazinin öte yanındaki minik siluetlerindurduğunugördüler.Sonradabirhareket-

Hermione,"İşteLupin"dedi."Dönüşümgeçiriyor-"

"Hermione!"dediHarrybirden."Bizimdehareketetmemizgerek!"

"Hayır,sanadiyorum-"

"Müdahale etmek için değil! Ama Lupin Orman'a koşacak, dosdoğru bizedoğru!"

Hermioneyutkundu.

"Çabuk!" diye inledi, Şahgaga'nın ipini çözmeye koşarak. "Çabuk! Nereyegideceğiz?Nerdesaklanacağız?RuhEmicilergelmeküzere-"

"Hagrid'inkulübesine!"dediHarry."Şuandaboş-gelhadi!"

Koşabildiklerikadarhızlakoştular,Şahgagaarkalarındaneşkinadımgeliyordu.

Geridekurtadamınuluduğunuduyuyorlardı...

Kulübe görünmüştü. Harry kapıya doğru seğirtti, var gücüyle çekip açtı veHermione ile Şahgaga yanından yıldırım gibi geçtiler; Harry onların ardındankendiniiçeriatıpkapıyısürgüledi.ZağarFangdeligibihavladı.

"Şışş, Fang, biziz!" dedi Hermione, onu susturmak için koşup kulaklarınıkaşıyarak."Ucuucunakurtulduk!"dediHarry'ye.

"Evet..."

Harry pencereden dışarı bakıyordu. Neler olup bittiğini buradan görmek çokdahazordu.Şahgaga,kendisiniyenidenHagrid'inkulübesindebulduğuiçinçokmutlugörünüyordu.Ateşinönüneyattı,kendindenmemnunşekildekanatlarınıkatladıveiyibiruykuçekmeyehazırlandı.

Harry yavaşça, "Ben yine dışarı çıksam iyi olur" dedi. "Neler olup bittiğinigöremiyorum-vaktingeldiğinianlayamayacağız-"

Hermionebaşınıkaldırdı.Yüzündekuşkucubirifadeylebaktı.

"Müdahaleetmeyekalkışmayacağım"dediHarryhemen."Amanelerolduğunugörmezsek,Sirius'ukurtarmavaktiningeldiğininasılanlarız?"

"Eh...Pekiöyleyse...BenŞahgaga'ylaburadabeklerim...amaHarry,dikkatliol-oradabirkurtadamvar-veRuhEmiciler-"

Harry yeniden dışarı çıkıp kulübenin kıyısından dolaştı. Uzaklarda acılı birhavlamaduyuyordu.DemekRuhEmicilerSirius'unetrafınısarmaktaydı...oveHermione'ninSirius'unyanınakoşmasıanmeselesiydi...

Harry göle doğru baktı, kalbi göğsünde davul gibi çarpıyordu. O Patronus'ugöndermişolankişiheranortayaçıkabilirdiartık...

BirankararsızhaldeHagrid'inkulübesininönündedurdu.Görülmemengerek.Amagörülmekistemiyordukizaten.Görmekistiyordu...bilmesişarttı...

VeişteRuhEmicilergörünmüştü.Karanlıktaheryandançıkıyor,gölünkıyısınadoğru kayarcasına gidiyorlardı... Harry'nin olduğu yerden karşı kıyıya doğruhareketediyorlardı....Onlarayaklaşmasıgerekmeyecekti.

Harry koşmaya başladı. Kafasında babasından başka düşünce yoktu... Eğeroysa...eğergerçektenoysa...bilmesi,bulmasıgerekiyordu.

Göl gittikçe yaklaşıyordu, ama görünürde kimse yoktu. Karşı kıyıda minik,

gümüşipırıltılargörüyordu-kendiPatronusdenemesininürünü-

Suyun tamkıyısındabirçalıvardı.Harrykendinionunarkasınaatıp,çaresizceyapraklar arasından gözetledi. Karşı kıyıda gümüşi pırıltılar birden sönmüştü.İçindedehşetlekarışıkbirheyecankabardı-artıkheran-

"Hadi!"diyemırıldandı,etrafabakarak."Neredesin?Baba,gelhadi-"

Ama kimse gelmedi. Harry, gölün öbür yanındaki Ruh Emiciler çemberinebakmak için başını kaldırdı. Bir tanesi kukuletasını indiriyordu. Kurtarıcınıngelmesinintamvaktiydi-amabukezkimseyardımagelmiyordu-

Vebirdenkafasındabir şimşek çaktı - anladı.Babasını görmemişti - kendisinigörmüştü-

Harryçalılığınarkasındanfırlayıpasasınıçıkardı.

"EXPECTOPATRONUM!"diyehaykırdı.

Ve asasının ucundan biçimsiz bir pus bulutu değil, kör edici, göz kamaştırıcı,gümüşibirhayvanfırladı.Harrygözlerinikısarakneolduğunuanlamayaçalıştı.Atabenziyordu.Sessizce,dörtnalauzaklaşıyordu,gölünkarayüzeyiniaşıyordu.Harry onun başını indirip, Ruh Emiciler sürüsüne saldırdığını gördü... Şimdiyerdeki karanlık bedenlerin çevresinde koşup duruyordu veRuhEmiciler geriçekiliyor,dağılıyor,karanlığadönüyorlardı...Gitmişlerdi.

Patronus döndü. Gölün hâlâ durgun olan yüzeyinden Harry'ye doğru bu kezeşkinkoşuylageliyordu.Atdeğildi.Tekboynuzluatdadeğildi.Çatalboynuzlubirgeyikti.Göktekiaykadarparlaktı...Harry'yedönüyordu...

Kıyıda durdu.Kocaman, gümüşi gözlerini dikipHarry'ye bakarken, toynaklarıyumuşaktopraküzerindehiçbirizbırakmadı.Yavaşyavaşçatalboynuzlubaşınıeğdi.VeHarryanladı..

"Çatalak"diyefısıldadı.

Amatitreyenparmakuçlarıyaratığadoğruuzanırken,oyokoldu.

Harry,elihâlâileriuzanmışhalde,oradaöylecedurdu.Kalbiyerindenoynarken,arkasından nal sesleri duydu - hızla dönünce de, Hermione'nin, peşi sıraŞahgaga'yısürükleyerekonadoğrukoştuğunugördü.

"Ne yaptın?" diye sordu Hermione hiddetle. "Sadece etrafa bakacağınısöylemiştin!"

"Az önce hepimizin canını kurtardım..." dedi Harry. "Şunun arkasına geç -şuçalılığın-açıklayacağım."

Hermioneyinebirkarışaçıkbirağızla,azönceolanlarıdinledi.

"Senigörenoldumu?"

"Evet, dinlemiyor musun? Ben, beni gördüm, ama babam olduğunu sandım!Meseleyok!"

"Harry, inanamıyorum - bütün bu Ruh Emiciler'i uzaklaştıran bir Patronusyarattın!Buçok,çokileridüzeydesihir..."

"Bu sefer yapabileceğimi biliyordum" dedi Harry, "çünkü zaten daha önceyapmıştım...Mantıklıgeliyormu?"

"Bilmiyorum-Harry,Snape'ebak!"

İkisi birden çalıların arasından öteki kıyıya baktılar. Snape kendine gelmişti.Sihirle sedyeler yaratıyor ve Harry, Hermione ile Black'in gevşek bedenlerinionlarınüzerinekaldırıyordu.BesbelliüzerindeRon'unyattığıdördüncübirsedyeise, yanında süzülüp duruyordu. Sonra, asasını önünde tutarak, onları şatoyadoğrugötürdü.

"Tamam, vakit geldi sayılır" dedi Hermione gergin gergin, saatine bakarak."Dumbledore hastane kanadının kapısını kilitleyene kadar yaklaşık kırk beşdakikamız var. Orada olmadığımızı kimse anlamadan önce Sirius'u kurtarıpkoğuşadönmemizgerekiyor..."

Göle yansıyan hareketli bulutları seyrederek beklediler. Yanlarındaki çalılıkrüzgârda fısıldıyordu. Canı sıkılan Şahgaga yeniden solucan bulmak için yerieşelemeyekoyulmuştu.

Harrysaatinebakarak,"Senceyukarıçıkmışmıdır?"dedi.ŞatoyabaktıveBatıKulesi'ninsağınadoğrupencerelerisaymayabaşladı.

"Bak!"diyefısıldadıHermione."Odakim?Birisişatodançıkıyor!"

Harry karanlıkta görmeye çalışarak baktı. Adam araziyi koşarak geçipgirişlerdenbirinedoğrugidiyordu.Kemerindeparlakbirşeyışıldıyordu.

"Macnair!" dedi Harry. "Cellat! Ruh Emiciler'i almaya gitti! Tam sırası,Hermione-"

HermioneelleriniŞahgaga'nınsırtınakoydu,Harryonunbinmesineyardımetti.

Sonra kendisi de ayağını çalının alçaktaki dallarından birine koyarak, onunönüne oturdu. Şahgaga'nın ipini boynundan geçirdi ve tasmasının öbür yanınadizgingibibağladı.

"Hazırmısın?"diyefısıldadıHermione'ye."Banatutunsaniyiolur-"

Şahgaga'nınsağrılarınıtopuklarıyladürttü.

Şahgagadosdoğrukaranlıkgöğedoğruyükseldi.Harryonunböğrünedizleriyletutundu, altında koca kanatların büyük bir güçle inip kalktığını hissediyordu.Hermione, Harry'nin beline sıkı sıkı tutunmuştu. Harry onun mırıldandığınıduyabiliyordu. "Ah, hayır - bu hiç hoşuma gitmiyor - ah, gerçekten hoşumagitmiyor-"

Harry, Şahgaga'yı ileri doğru gitmeye zorladı. Sessizce şatonun üst katlarınadoğru kayıyorlardı... Harry ipin sol tarafını şiddetle çekince, Şahgaga döndü.Harryyanlarındanhızlageçenpencerelerisaymayaçalışıyordu-

"Çüş!"dedi,ipibecerebildiğincegeriyeçekerek.

Şahgagayavaşladıvedurdular.YaniŞahgagahavadakalabilmekiçinkanatlarınıçırptıkçayükselipalçalmalarısayılmazsa.

"İşteorada!"dediHarry.PencereninyanınayükseldiklerindeSirius'ugörmüştü.EliniuzattıveŞahgaga'nınkanatlarıaşağıinerken,camahızlavurmayıbaşardı.

Blackbaşınıkaldırdı.Harryonunağzınınaçıkkaldığınıgördü.Blackoturduğuiskemledenkalkıppencereyekoştu.Açmayaçalıştı,amakilitliydi.

"Geri çekil!" diye seslendi Hermione ona. Bir taraftan sol eliyle Harry'nincüppesininarkasınatutunarak,asasınıçıkardı.

"Alohomara!"

Pencereçatdiyeaçıldı.

"Nasıl-nasıl-?"dediBlackcılızbirsesle.Hipogrif'ebakıyordu.

KıpırdamasındiyeŞahgaga'yıboynununikiyanındansıkıcatutanHarry,"Hadi-fazla vaktimiz yok" dedi. "Buradan çıkman gerek - Ruh Emiciler geliyor.Macnaironlarıalmayagitti."

Black ellerini pencere pervazının iki yanına koyarak, başıyla omuzlarını darpervazınarasındançıkardı.Neysekiçokzayıftı.BirkaçsaniyesonrabirbacağınıŞahgaga'nın sırtına atmış ve kendini hipogrifin sırtına çekerek Hermione'nin

arkasınaoturmuştu.

"Tamam,Şahgaga,yukarı!"dediHarry,ipisallayarak."Yukarı,kuleye-hadi!"

Hipogrif güçlü kanatlarını salladı, yeniden yükselmeye başladılar, ta BatıKulesi'nintepesinekadar.Şahgagamazgallaratakırtıylaindi.HarryveHermionedehemenonunsırtındanaşağıatladılar.

"Sirius, hemen gitsen iyi olur" dedi Harry soluk soluğa. "Her an Flitwick'inodasınavarabilirler,seningitmişolduğunugörürler."

Şahgagayerieşeleyereksivrikafasınısalladı.

Siriustelaşla,"Öbürçocuğaneoldu?"diyesordu."Ron'a?"

"İyileşecek - hâlâ baygın, amaMadam Pomfrey onu iyileştireceğini söylüyor.Çabuk-git!"

AmaBlackhâlâaşağı,Harry'yebakıyordu.

"Nasılteşekküredebilirim-"

"GİT!"diyebağırdıHarryveHermione,birağızdan.

Black,Şahgaga'nınbaşınıaçıkgökleredoğrudöndürdü.

"Yinegörüşeceğiz"dedi."Sen-gerçektendetambabanınoğlusun,Harry..."

Topuklarıyla Şahgaga'nın sağrılarını sıkıştırdı. Harry ve Hermione, muazzamkanatlar bir kez daha yükselince, kendilerini geriye attılar... Hipogrif yenidenhavalandı...Harryarkalarındanbakarken,oda,binicisidegitgideküçüldüler...Sonraayınönündenbirbulutgeçti...gitmişlerdi.

YİRMİİKİNCİBÖLÜM:YİNEBAYKUŞPOSTASI

"Harry!"

Hermione saatine bakarak Harry'yi kolundan çekiştiriyordu. "Kimse bizigörmeden hastane kanadına geri dönmek için tam on dakikamız var -Dumbledoreondakikasonrakapılarıkilitliyor-"

"Tamam"dediHarry,gözlerinigökyüzündenalarak."Gidelim..."

Arkalarındaki kapı aralığından sessizce geçip, dönen dar taş merdivendenindiler. Merdivenin sonuna geldiklerinde birtakım sesler duydular. Duvarayaslanıp kulak kabarttılar. Seslere bakılırsa, gelenler Fudge ve Snape'ti.Merdivenindibindekikoridordahızlıhızlıyürüyorlardı.

"...umarım Dumbledore zorluk çıkarmaz" diyordu Snape. "Öpücük hemenuygulanacakmı?"

"Macnair,RuhEmiciler'ledönerdönmez.BuBlackolayıbaştansonahayliutançvericioldu.GelecekPostası'naonunihayetyakaladığımızhaberinivermeyinasıliple çekiyorum bilemezsin... bence seninle de söyleşi yapmak isteyeceklerdir,Snape...Aklıbaşınagelirgelmez,gençHarryPotterdagazeteyekendisininasılkurtardığınıanlatmakisteyecektir..."

Harry dişlerini sıktı. Fudge'la Snape onun ve Hermione'nin saklandığı yerinönünden geçerlerken, Snape'in pis pis sırıttığını gördü. Ayak sesleri uzaklaşıpkayboldu. Harry ve Hermione bir süre bekleyip onların gittiğinden eminolduktan sonra, ters yönde koşmaya başladılar. Üst üste iki merdivenden inipyenibirkoridorageldiler-sonraileridengelengevrekkahkahalarduydular.

"Peeves!"diyemırıldandıHarry,Hermione'ninbileğineyapışarak."Buraya!"

Tam zamanında sol taraflarındaki boş bir sınıfa daldılar. Anlaşılan Peevescoşkulu bir ruh haliyle koridorda hoplaya zıplaya geziniyor, katıla katılagülüyordu.

"Ay,buPeevesbirfelaket"diyefısıldadıHermione.Kulağınıkapıyayaslamıştı."EminimRuhEmicilerSirius'un işinibitirecekdiyeböyleheyecanlı..."Saatinebaktı."Üçdakikakaldı,Harry!"

Peeves'in haince neşeli sesi uzaklaşıp kaybolana dek beklediler, sonra odadançıkıpyinekoşmayabaşladılar.

"Hermione - acaba - Dumbledore kapıyı kilitlemeden - içeri giremezsek - neolur?"dediHarrysoluksoluğa.

"Düşünmek bile istemiyorum!" diye inledi Hermione. Yeniden saatine baktı."Birdakikakaldı!"

Hastane kanadı girişinin bulunduğu koridorun sonuna vardılar. "Tamam -Dumbledore'unsesiniduyuyorum”dediHermionegergingergin."Hadi,Harry!"

Koridordasessizceilerlediler.Kapıaçıldı.Dumbledore'unsırtıgöründü.

"Siziiçerikilitliyorum"dediğiniduydular."Şuandageceyarısınabeşvar.MissGranger,üçdeviryaptırsanızyetersanırım.İyişanslar."

Dumbledore odadan geri geri çıktı, kapıyı kapattı ve asasını çıkarıp sihirlekilitledi. Paniğe kapılan Harry ve Hermione ona doğru koştular. Dumbledorebaşını kaldırdı ve uzun, gümüşi bıyığının altında koca bir gülümseme belirdi."Ee?"dediusulca.

"Başardık!"dediHarrynefesnefese."Siriusgitti,Şahgaga'nınüstünde..."

Dumbledoreonlaragülengözlerlebaktı.

"Aferin.Sanırım-"hastanekanadındanbirsesgeliyormudiyedikkatledinledi."Evet,sanırımsizdegittiniz.İçerigirin-siziiçerikilitleyeceğim-"

HarryveHermionesessizcehastanekanadınagirdiler.HâlâyatağındahareketsizyatanRon haricinde, içerisi boştu.Arkalarından kilidin sesi gelince,Harry veHermioneyataklarınayattılar.Hermione,ZamanDöndürücü'yücüppesininiçinesoktu.AzsonraMadamPomfreyodasındanhızlıadımlarlageldi.

"Yoksa Müdür Bey'in çıktığını mı duydum? Artık hastalarıma bakmamamüsaadevarmı?"

Kafasıçokbozuktu.HarryveHermioneçikolatalarınısessizsessizyemenineniyisi olacağı kanaatine vardılar. Madam Pomfrey tepelerine dikilmiş, yiyipyemediklerini gözleriyle görmek istiyordu. Ama Harry ağzındaki lokmalarıyutmakta zorlanıyordu. Hermione'yle ikisi kulak kabartmış bekliyorlardı,sinirleriçokgergindi...Sonrabirden,tamikisideMadamPomfrey'dendördüncüçikolataparçalarınıaldıklarında,uzaktan,yukarıdanbiryerdengelenöfkelibirkükremeduydular...

"Neydio?"dediMadamPomfreydikkatkesilerek.

Şimdi duyabiliyorlardı, kızgın sesler giderek daha da yükseliyordu. MadamPomfreygözlerinikapıyadikmişti.

"Amacidden-herkesiuyandıracaklar!Neyaptıklarınısanıyorlar?"

Harryseslerinnedediğiniçıkarmayaçalışıyordu.Giderekyaklaşıyorlardı-

"Buharlaştıherhalde,Severus,odadaonunlabirliktebirinibırakmalıydık.Bubirduyulsun-"

"BUHARLAŞMADI!"diyekükrediSnape, sesi şimdiçokyakındangeliyordu."BU ŞATONUN İÇİNDE NE CİSİMLENEBİLİRSİN NE DEBUHARLAŞABİLİRSİN!BU–İŞTE–POTTER’IN–PARMAĞI–VAR!"

"Severus-mantıklıol-Harrykilitaltındaydı-"

BAM.

Hastanekanadınınkapısıhızlaaçıldı.

Fudge,SnapeveDumbledorekoğuşagirdiler.Dumbledoresakindi.Hattakeyfigayet yerindeymiş gibi bir hali vardı. Fudge kızgın görünüyordu. Snape iseçiledençıkmıştı.

"ÇABUKSÖYLE,POTTER!"diyeböğürdü."NEYAPTIN?"

"ProfesörSnape!"dediMadamPomfreyferyatfigan."Kendinizehâkimolun!"

"Snape,haydiama,mantıklıol"dediFudge."Bukapıkilitliydi,demingördük-"

"KAÇMASINAYARDIMETTİLER,BİLİYORUM!"diyeuluduSnape,HarryileHermione'yiişaretederek.Yüzüçarpılmıştı,ağzındantükürüksaçıyordu.

"Sakinol,azizim!"diyebağırdıFudge."Saçmasapankonuşuyorsun!"

"POTTER'I TANIMIYORSUN!" diye haykırdı Snape. "O YAPTI,BİLİYORUM,OYAPTI-"

"Yeter artık, Severus" dedi Dumbledore usulca. "Ağzından çıkanı kulağınduysun. Ben on dakika önce koğuştan ayrılalı beri bu kapı kilitli. MadamPomfrey,buöğrencileryataklarındançıktılarmı?"

"Tabii ki hayır!" dedi Madam Pomfrey hiddetle. "Siz çıktığınızdan beriyanlarındayım!"

"Duydun mu, Severus?" dedi Dumbledore sakin sakin. "Eğer - Harry veHermione'nin aynı anda iki yerde birden olabildiklerini ima etmiyorsan,korkarımkionlarıdahafazlarahatsızetmeninanlamıyok."

Snape orada öylece durup, öfkeden köpürmüş halde bir Fudge'a, birDumbledore'a bakıyordu. Fudge, Snape'in davranışı karşısında tamamen şokauğramış görünüyordu, Dumbledore'un gözleriyse gözlüğünün ardındaışıldıyordu.Snapecüppesinisavurarakdöndüvekoğuştanhızlaçıktı.

"Hoca bayağı dengesiz görünüyor" dedi Fudge, arkasından bakakalarak."Yerindeolsamgözümüüstündenayırmazdım,Dumbledore."

"Yok, dengesiz değil" dedi Dumbledore usulca. "Sadece ağır bir düş kırıklığıyaşadı."

"Tekdüşkırıklığıyaşayanodeğil!"dediFudgenefesnefese."GelecekPostasıbayramedecek!Black'iköşeyekıstırmıştık,amayineparmaklarımızınarasındankaçtı! Şimdi bir de hipogrifin kaçış öyküsü duyulursa, alay konusu oldumdemektir!Eh...gidipBakanlık'ahaberversemiyiolacak..."

"YaRuhEmiciler?"dediDumbledore."Okuldançıkarılacaklardiyeumuyorum."

"Ha, evet, gitmeleri gerekecek" dedi Fudge, elini dalgın dalgın saçlarınagötürerek. "Öpücük'ü masum bir çocuğa uygulamaya kalkacakları hiç aklımagelmezdi... tamamen kontrolden çıkmışlar... Yo, bu gece toplanıp Azkaban'adönmelerini sağlayacağım.Belki okul girişi için ejderhaları düşünsek daha iyiolur..."

"İşte bu, Hagrid'in hoşuna giderdi" dedi Dumbledore, bir an Harry veHermione'yebakıpgülümseyerek.OveFudgekoğuştançıktıktansonra,MadamPomfrey çabucak gidip kapıyı yeniden kilitledi. Kendi kendine kızgın kızgınmırıldanarakodasınagirdi.

Koğuşun öbür tarafından hafif bir inilti geliyordu. Ron uyanmıştı. Yatağındadoğrulduğunuvebaşınısıvazlayaraketrafınabakındığınıgördüler.

"Ne -neoldu?"dedi inleyerek. "Harry?Niyeburadayız?Siriusnerede?Lupinnerede?Neleroluyor?"

HarryveHermionebirbirlerinebaktılar.

"Senanlat"dediHarry,ağzınabirparçadahaçikolataatarak.

Harry, Ron ve Hermione ertesi gün öğle vaktinde hastane kanadından

ayrıldıklarında, şatoneredeysebomboştu.Sınavlardansonrakibunaltıcı sıcağınetkisiyle, kimse yeni bir Hogsmeade gezisini kaçırmak istememişti. Ancak neRonnedeHermionegitmekistedi.BöyleceikisiveHarrykendilerinidışarıatıpönceki gecenin olağanüstü olaylarından bahsetmeye, Sirius'un ve Şahgaga'nınşimdineredeolabileceğihakkındakonuşmayabaşladılar.Gölkenarındaoturupdev mürekkep balığının kollarını suyun üstünde tembel tembel sallamasınıizlerlerken,Harrysohbettenkoptu.Gözlerigölünkarşıkıyısında,dalıpgitmişti.Öncekigecegeyikotaraftançıkıponadoğrukoşmuştu...

Üstlerinebirgölgedüştü.Kafalarınıkaldırdıklarında,Hagrid'inkızarmışgözlerletepelerinde dikildiğini gördüler. Masa örtüsü büyüklüğündeki mendillerindenbiriyleterliyüzünüsiliyorvegülümseyerekonlarabakıyordu.

"Biliyorum,düngeceolanlardansonramutluolmamamgerekiyor"dedi."Yani,Blackyinekaçtıfalan-amabilinbakalımbirdeneoldu?"

"Neoldu?"dediler,merakediyormuşnumarasıyaparak.

"Gaga!Kaçtı!Hürartık!Bütüngecebayramettim!"

"Bu harika bir şey!" dedi Hermione. Kahkaha attı atacak gibi görünen Ron'akınayanbirbakışfırlattı.

"Evet...adamgibibağlamamışımherhalde"dediHagrid,araziyemutluluklagözgezdirerek."Gerçibusabahbayağıendişelendim... sandımkidışarıdaProfesörLupin'le karşılaşmış olabilir, ama Lupin dün gece hiçbir şey yemediğinisöyledi..."

"Ne?"dediHarryhemen.

"Vay be, duymadınız mı?" dedi Hagrid. Gülümsemesi kaybolur gibi olmuştu.Görünürde kimse olmamasına rağmen sesini alçalttı. "Şeyy - Snape bu sabahbütünSlytherin'lere söylemiş... artıkherkesbilmelidemiş...ProfesörLupinbirkurtadam.Yaa.Düngecedearazidebaşıboşkalmış.Şimdieşyalarını topluyor,tabii."

"Eşyalarınımıtopluyor?"dediHarrykaygıyla."Niye?"

"E gidiyor da ondan" dedi Hagrid. Harry'nin bunu sormaya gerek duymasınaşaşırmıştı."Sabahilkişistifaetti.Birdahaolmasınıgözealamamdedi."

Harryayağakalktı.

"Gidiponugöreceğim"dediRon'laHermione'ye.

"Amaistifaettiyse-"

"-yapabileceğimizbirşeyyokgibigörünüyor-"

"Umurumdadeğil.Yinedeonugörmekistiyorum.Sizinleburadabuluşuruz."

Lupin'inodasınınkapısıaçıktı.Eşyalarınınçoğunu toplamıştıbile.Garkenez'inboş akvaryumunun yanında eski, hırpalanmış bavulu açık duruyordu, doluyayakındı. Lupin masasındaki bir şeyin üzerine eğilmişti. Harry kapıyı çalıncakafasınıkaldırıpbaktı.

"Geldiğinigördüm"dediLupingülümseyerek.Üzerineeğildiğiparşömeniişaretetti.ÇapulcuHaritası'ydıbu.

"AzönceHagrid'lekarşılaştım"dediHarry."Sizinistifaettiğinizisöyledi.Doğrudeğilbu,değilmi?"

"Korkarım doğru" dedi Lupin. Çekmecelerini açıp içindekileri çıkarmayabaşladı.

"Neden?" dedi Harry. "Sihir Bakanlığı Sirius'a yardım ettiğinizi düşünmüyor,değilmi?"

LupingidipHarry'ninarkasındakikapıyıkapattı.

"Hayır. Profesör Dumbledore, Fudge'ı, sizin hayatınızı kurtarmaya çalıştığımaikna etmeyi başarmış." İç çekti. "Bu, Severus için bardağı taşıran son damlaolmuş. O da bu sabah kahvaltıda -ee- kazara ağzından benim bir kurtadamolduğumukaçırmış."

"Sırfbuyüzdengitmiyorsunuzya!"dediHarry.

Lupinacıacıgülümsedi.

"Yarın bu saatlerde ailelerdenbaykuşlar yağmayabaşlayacak - çocuklarına birkurtadamın öğretmenlik yapmasını istemeyecekler, Harry. Dün geceyi birdüşünüyorum da, onları anlıyorum, içinizden birini ısırabilirdim... bu bir dahaaslaolmamalı."

"Siz bizim şimdiye kadarki en iyi Karanlık Sanatlara Karşı Savunmaöğretmenimizsiniz!"dediHarry."Gitmeyin!"

Lupinbirşeydemedi,başınıikiyanasalladı.Çekmeceleriniboşaltmayadevametti. Sonra, tam Harry onun kalmasını sağlayacak iyi bir neden bulmayaçalışırken, konuştu: "MüdürBey'in bu sabah bana anlattıklarına bakılırsa, dün

geceepeyhayatkurtarmışsın,Harry.Gururduyduğumbirşeyvarsa,odaseninnekadarçokşeyöğrendiğindir.BanaPatronus'unuanlat."

"Onuneredenbiliyorsunuz?"dediHarryşaşkınşaşkın.

"RuhEmiciler'ibaşkanepüskürtebilirdiki?"

Harryolanlarıanlattı.Sözünübitirdiğinde,Lupinyinegülümsüyordu.

"Evet,babandönüşümgeçirdiğindehepçatalboynuzlubirgeyikolurdu"dedi."Doğrutahminetmişsin...onabuyüzdenÇatalakdiyorduk."

Lupinsonkitaplarınıdabavulunakoydu,çekmecelerikapadıvedönüpHarry'yebaktı.

"Al -bunudüngeceBağıranBaraka'dangetirdim"dedi,Harry'yegörünmezlikpelerinini vererek. "Bir de..." Önce bir tereddüt etti, ama sonra ÇapulcuHaritası'nı da uzattı. "Artık öğretmenin değilim, o yüzden bunu da sanavermektensuçlulukduymuyorum.Benimhiç işimeyaramaz, tahminederimkisen,RonveHermioneonunnasılsaişeyaramasınısağlarsınız."

Harryharitayıalıpsırıttı.

"Bana Aylak, Kılkuyruk, Patiayak ve Çatalak'ın beni okulun dışına çekmeyeçalışacağınısöylemiştiniz...bunueğlencelibulurlardıdemiştiniz."

"Evet, aynen öyle yapardık," dedi Lupin, eğilip bavulunu kapatarak. "Şunutereddütetmedensöyleyebilirimki,Jamesoğlununşatodakigizligeçitlerihiçbirzamankeşfetmediğiniöğrensebüyükdüşkırıklığınauğrardı."

Kapıçaldı.HarryçabucakÇapulcuHaritası'nıvegörünmezlikpelerininicebinetıktı.

GelenProfesörDumbledore'du.Harry'yioradagörüncehiçşaşırmadı.

"Arabankapıda,Remus"dedi.

"Teşekkürederim,MüdürBey."

LupineskibavulunuveboşGarkenezakvaryumunualdı.

"Eh - hoşçakal,Harry"dedigülümseyerek. "Sanaöğretmenlikyapmakbenimiçinbüyükbirzevkti.Eminimbirgünyinegörüşeceğiz.MüdürBey,benikapıyakadargeçirmenizegerekyok,kendimgiderim..."

Harry'ye,Lupinmümkünolduğuncaçabukayrılmakistiyormuşgibigeliyordu.

"Ohalde,hoşçakal,Remus"dediDumbledoreciddibirsesle.Lupin,GarkenezakvaryumununyerinihafifçedeğiştiripDumbledore'laelsıkıştı.Sonra,Harry'yebaşıylasonbirselamveripbirangülümseyerek,odadançıktı.

Harry onun boş sandalyesine oturdu ve üzgün bakışlarını yere dikti. Kapınınkapandığınıduyuncakafasınıkaldırdı.Dumbledorehâlâoradaydı.

"Niyeböyleüzgünsün,Harry?"dediusulca."Düngecedensonrakendinlegururduymalısın."

"Birşeyfarketmedi"dediHarryacıacı."Pettigrewkaçtı."

"Fark etmedi mi?" dedi Dumbledore usulca. "Dünya kadar fark etti, Harry.Gerçeğin ortaya çıkmasına yardımcı oldun. Masum bir adamı korkunç birkaderdenkurtardın."

Korkunç. Harry'nin hafızasında bir kıvılcım çaktı. Eskisinden de büyük vekorkunç...ProfesörTrelawney'ninkehaneti!

"ProfesörDumbledore-dün,KehanetsınavımsırasındaProfesörTrelawneyçok-çoktuhaflaştı."

"Öylemi?"dediDumbledore."Ee-yaniherzamankindendemituhaf?"

"Evet... sesi derinleşti, gözleri fıldır fıldır döndü ve dedi ki... dedi ki,Voldemort'un hizmetkârı gece yarısından önce ona dönecekmiş... hizmetkâronunyenidengüçlenmesinisağlayacakmış."Harry,Dumbledore'abaktı."Sonrabirdenyinenormaledöndü,söylediğihiçbirşeyihatırlamıyordu.Acaba-acabagerçekbirkehanettemibulundu?"

Dumbledorehafiftenetkilenmişebenziyordu.

"Biliyormusun,Harry,gerçektendekehanettebulunmuşolabilir"dedi,yüzündedüşünceli bir ifadeyle. "Kimin aklına gelirdi? Böylece gerçek kehanetlerininsayısıikiyeçıkmışoluyor.Maaşınazammıteklifetsemacaba?.."

"Ama -" Harry ona hayretle baktı. Dumbledore bunu nasıl böyle sükûnetlekarşılayabilirdi?

"Ama - Sirius'la Profesör Lupin'in Pettigrew'i öldürmesine ben engel oldum.YaniVoldemortgeridönersebubenimsuçumoluyor!"

"Hayır, olmuyor" dedi Dumbledore yumuşak bir ses tonuyla. "ZamanDöndürücü'yle yaşadığın deneyimden hiçbir şey öğrenmedin mi, Harry?Yaptıklarımızınsonuçlarıherzamanöylekarmaşık,öyledeğişkendirki,geleceği

tahminetmekgerçektendeçokzorbiriştir...ProfesörTrelawney,eksikolmasın,bununcanlıbirkanıtı.Pettigrew'inhayatınıkurtarmançoksoylubirhareketti."

"AmayaVoldemort'unyenidengüçlenmesineyardımederse-!"

"Pettigrew sana hayatını borçlu. Voldemort’un yanına sana borçlu olan biryardımcı gönderdin. Bir büyücü diğer bir büyücünün hayatını kurtardığında,aralarında belli bir bağ oluşur... ve yanılmıyorsam, Voldemort hizmetkârınınHarryPotter'aborçluolmasınıistemeyecektir."

"Pettigrew'le aramda bağ istemiyorum!" dedi Harry. "Annemle babama ihanetettio!"

"Büyününenderin,enulaşılamazköşelerindensözediyoruz,Harry.Ama inanbana...güngelirPettigrew'inhayatınıkurtardığınaçokmemnunolabilirsin."

Harry böyle bir şeyin nasıl olup da gerçekleşebileceğini düşünemiyordu bile.Dumbledore,Harry'nindüşünceleriniokumuşgibiydi.

"Babanıçokiyitanırdım,Harry.HemHogwarts'tan,hemdedahasonrasından"dedişefkatle."OdaolsaPettigrew'ikurtarırdı,bundaneminim."

Harry kafasını kaldırıp Dumbledore'a baktı. Dumbledore ona gülmezdi -Dumbledore'aanlatabilirdi...

"Düngece...Patronus'uyaratanınbabamolduğunusandım.Yani,kendimigölünkarşıkıyısındagördüğümde...onugörüyorumsandım."

"Çok kolay yapılabilecek bir hata" dedi Dumbledore sevecen bir edayla."Sanırım bunu duymaktan bıkmışsındır, ama James'e inanılmaz derecedebenziyorsun.Gözlerinhariç...gözleriniannendenalmışsın."

Harrykafasınıikiyanasalladı.

"Aptallık ettim o olduğunu sanmakla" diye mırıldandı. "Yani, onun öldüğünübiliyordum."

"Sanıyor musun ki sevdiklerimiz ölünce bizi gerçekten de terk ederler? Zoradüştüğümüzde onları her zamankinden de berrak bir şekilde hatırlamadığımızımı sanıyorsun? Baban senin içinde yaşıyor Harry ve ona ihtiyacın olduğuzamanlardakendiniaçıkçagösteriyor.BaşkanasılgidipdeözellikleoPatronus'uyaratabilirdinki?Çatalakdüngeceyinekoşuyordu."

Harry'ninDumbledore'unnedediğinianlamasıbirkaçsaniyesürdü.

Dumbledoregülümseyerek, "Siriusdüngecebanahepsininnasıl daAnimagushaline geldiğini anlattı" dedi. "Müthiş bir başarı - en zoru da, bunu bana farkettirmeden yapmış olmaları. Sonra Ravenclaw'la Quidditch maçınızda Mr.Malfoy'unüzerineatılanPatronus'ununaldığıalışılmadıkbiçimihatırladım.Yanidüngecegerçektendebabanıgördün,Harry...onukendiiçindebuldun."

VeDumbledore,arkasındakafasıkarışmışbirHarrybırakarak,odadançıktı.

Harry,Ron,HermioneveProfesörDumbledoredışındakimseSirius,ŞahgagavePettigrew'in ortadan kaybolduğu o gece gerçekten neler olduğunu bilmiyordu.Sömestr sonu yaklaşırken, Harry'nin kulağına gerçekte neler olduğuna dairbirçokteoriçalındı,amahiçbirigerçeğinyanınabileyaklaşmıyordu.

Malfoy, Şahgaga olayından dolayı çok kızgındı. Hagrid'in hipogrifi gizlicekaçırmanın bir yolunubulduğundan emindi.Kendisinin ve babasının bir bekçitarafından alt edilmesine deliriyordu. Bu arada Percy Weasley'nin, Sirius'unkaçışıkonusundasöylemekistediğiçokşeyvardı.

Onudinleyentekkişiye,yanikızarkadaşıPenelope'ye,"EğerBakanlık'agirmeyibaşarırsam, Sihirli Kanun Yürütme konusunda birçok öneride bulunacağım!"diyordu.

Havamükemmeldi,atmosferçokneşeliydiveHarry,Sirius'unserbestkalmasınayardım etmekle neredeyse imkânsızı başardıklarını biliyordu. Yine de hiçbiryılınsonunadoğrubukadarkeyifsizolmamıştı.

ProfesörLupin'ingidişineüzülentekkişininoolmadığıkesindi.Harry’ninbütünKaranlıkSanatlaraKarşıSavunmasınıfı,Lupin'inistifasındandolayıüzgündü.

"Acabagelecekyılnegetirecekler?"dediSeamusFinnigankasvetlikasvetli.

"Belkibirvampirgetirirler"dediDeanThomasumutla.

Harry’nin kafasını meşgul eden sadece Profesör Lupin'in ayrılışı değildi.Kendini Profesör Trelawney'nin kehanetini düşünmekten alıkoyamıyordu.Sürekli Pettigrew'in nerede olduğunu, henüz Voldemort'un yanına sığınıpsığınmadığını merak ediyordu. Ama Harry'nin keyfini en çok kaçıran şey,Dursley'leredöneceğidüşüncesiydi.Belkiyarımsaatboyunca,harikabiryarımsaatboyunca,artıkSirius'labirlikteyaşayacağınısanmıştı...annesiylebabasınınen iyi arkadaşıyla... Babasının yeniden yanında olması dışında, başınagelebilecek en iyi şeydi bu. Sirius'tan hiç haber olmaması, onun saklandığıanlamınageliyordu,dolayısıyladaaslındaçokiyihaberdi.Öteyandan,Harryazkalsın kavuşacağı yuvayı ve artık böyle bir şeyinmümkün olmadığı gerçeğini

düşündükçekendiniberbathissediyordu.

Sınav sonuçları sömestrın songünübelli oldu.Harry,RonveHermionebütünderslerden geçmişlerdi. Harry, İksir'den geçtiğine çok şaşırmıştı. Kafasında,Dumbledore'un bizzat müdahale edip, Snape'in onu kasten bırakmasınıönlediğine dair bir şüphe vardı, son bir hafta boyunca Snape'in Harry'yedavranışları oldukça kaygı vericiydi. Harry, Snape'in ona duyduğu nefretinartamayacağınıdüşünmüştühep.Artabiliyormuşoysa.Harry'yenezamanbaksa,Snape'in ince ağzının bir köşesi seğirmeye başlıyordu. Ayrıca sürekliparmaklarını esnetiyordu, sanki Harry'nin gırtlağına yapışmak içinsabırsızlanıyormuşgibi.

PercyF.Y.B.S.'lerindenenyükseknotlarıçekmişti;Fred'leGeorge'uniseherbiribir avuç S.B.D. almıştı. Bu arada Gryffindor, büyük ölçüde QuidditchKupası'ndaki muhteşem performansı sayesinde, üst üste üç yıl OkulŞampiyonluğu'nukazanmıştı.Bunedenle,dersyılı sonuşölenikırmızıvealtınrenkler içinde yapılmış ve şölen boyunca en gürültülü kutlama Gryffindormasasında olmuştu. Harry bile ertesi gün Dursley'lere yapacağı yolculuğuunutmayıbaşarıpherkeslebirlikteyemiş,içmişvegülmüştü.

Ertesi sabah Hogwarts Ekspresi istasyondan ayrılırken, Hermione, Harry ileRon'aşaşırtıcıbirhaberverdi.

"Bu sabah tam kahvaltıdan önce Profesör McGonagall'ın odasına uğradım.MuggleAraştırmaları'nıbırakmayakararverdim."

"Amasınavınıyüzdeüçyüzyirmiylegeçtin!"dediRon.

"Biliyorum" dedi Hermione, içini çekerek. "Ama bu yıl gibi bir yıla dahakatlanamam. O Zaman Döndürücü beni delirtiyordu. Geri verdim. MuggleAraştırmaları ve Kehanet çıkınca, yine normal bir ders programına sahipolabileceğim."

"Bize söylemediğine hâlâ inanamıyorum" dedi Ron huysuzca. "Sözdearkadaşınızbirde."

"Kimseye söylemeyeceğime söz vermiştim" dedi Hermione ters ters. DönüpHarry’yebaktı.HarrypenceredenHogwarts'ınbirdağınarkasındakayboluşunuizliyordu.Orayıbirdahagörenekadararadanikiaygeçecekti...

"Aman,neşelenbiraz,Harry!"dediHermionehüzünle.

"Birşeyimyok"dediHarryhemen."Tatilidüşünüyorum,okadar."

"Evet, o konuyu ben de düşündüm" dedi Ron. "Harry, gelip bizde kalmalısın.Annemlebabamdan izinalırım, sonradaseniararım.Artık feletonkullanmayıbiliyorum-"

"Telefon, Ron" dedi Hermione. "Cidden, gelecek yıl asıl senin MuggleAraştırmalarıalmanlazım..."

Ronduymazdangeldi.

"BuyazQuidditchDünyaKupasıvar!Nedersin,Harry?Gelbizdekal,DünyaKupası'nagideriz.Genelliklebabamişyerindenbiletbulabiliyor."

ButeklifHarry'ninkeyfiniepeyyerinegetirdi.

"Evet...eminimDursley'lergelmemeseveseveizinverirler...özellikledeMargeHala'yayaptıklarımdansonra..."

HaylineşelenenHarry,RonveHermione'ylebirliktePatlamalıPiştioynamayabaşladı. Çay arabasını süren cadı geldiğinde de kendine bir sürü yiyecek aldı,amaiçlerindeçikolatalıhiçbirşeyyoktu.

Amaonuasılsevindirenşeyöğledensonragerçekleşti...

"Harry," dedi Hermione birden, onun omzunun üstünden bakarak. "Şupencerenindışındakişeydene?"

Harrydönüpdışarıbaktı.Camınarkasındaçokküçük,gribirşeybirgörünüpbirkayboluyordu.Dahaiyigörmekiçinayağakalktığındabununminicikbirbaykuşolduğunu gördü. Baykuş, boyuna göre fazlasıyla büyük bir mektup taşıyordu.Hattabaykuşöyleküçüktüki,havadataklaatıpduruyor,treninrüzgârındanbiroyana bir bu yana savruluyordu. Harry çabucak pencereyi indirdi ve kolunuçıkarıpbaykuşuyakaladı.ÇoktüylübirSnitch'itutmakgibiydibu.Onudikkatlibir şekilde içeri aldı. Baykuş, mektubunu Harry'nin oturduğu yere bırakıpkompartımanın içindeorayaburayauçmayabaşladı,besbelligörevinibaşarıylatamamladığı için halinden çok memnundu. Hedwig vakur bir küçümsemeedasına benzeyen bir tavırla gagasını şaklattı. Crookshanks yattığı yerdedoğrulduvekocaman,sarıgözleriylebaykuşuizlemeyebaşladı.BununfarkınavaranRon,baykuşukapıpkurtardı.

Harrymektubu aldı.Onun adına gönderilmişti.Yırtarak açıp baktı ve bağırdı:"Sirius'tan!"

"Ne?"dediRonveHermioneheyecanla."Yükseksesleoku!"

SevgiliHarry,

Umarım sen teyzenle eniştene ulaşmadan önce bumektup seni bulur. Onların baykuş postasına alışıkolupolmadıklarınıbilmiyorum.

Şahgagavebensaklanıyoruz.Bumektupyanlışelleredüşerse diye, yerimizi söylemeyeceğim. Baykuşungüvenilirliğikonusundabirtakımşüphelerimvar,amabulabildiklerimin en iyisi buydu ve çok da hevesligörünüyordu.

Sanırım Ruh Emiciler beni hâlâ arıyor, ama buradabeni bulmalarına imkân yok. Yakında birkaçMuggle'ın beni görmesine izin vereceğim.Hogwarts'tanuzaktaolduğumiçin,şatodakigüvenlikkaldırılacaktır.

Kısa görüşmemiz boyunca söylemeye fırsatbulamadığım bir şey var. Sana Ateşoku'nu gönderenbendim-

"Hah!" dedi Hermione zafer kazanmışçasına. "Gördünmü?! Sana demiştim ogönderdidiye!"

"Evetama,uğursuzlukbüyüsüyapmamış,değilmi?"dediRon."Ah!"

Şimdi avcunun içindemutlumutluötenminikbaykuş,Ron'unparmaklarındanbiriniısırmıştı,bellikibunubirsevgigösterisiniyetineyapmıştı.

Siparişi Baykuş Bürosu'na benim için Crookshanksgötürdü. Senin adını kullandım, ama onlara altınıGringotts'taki yedi yüz on bir numaralı kasadanalmalarını söyledim - yani benim kasamdan. Lütfenbunu vaftiz babanın, senin on üç yıllık doğumgünlerinekarşılıktoptanbirhediyesiolarakkabulet.

Eniştenin evini terk ettiğin o gece seni korkuttumsanırım, onun için de ayrıca özür dilerim. Kuzeyeyolculuğuma başlamadan önce seni bir kezgörebileyimistiyordum,amasanırımgörünümümseniürküttü.

Ýlişikte sana, Hogwarts'ta önümüzdeki yılı dahakeyifli geçirmeni sağlayacağını düşündüğüm bir şeygönderiyorum.

Bana ne zaman ihtiyacın olursa, haber gönder.Baykuşunbenibulur.

Yakındatekraryazarım.

Sirius

Harry hevesle zarfın içine baktı. Bir parşömen parçası daha vardı. Çabucakokuduveiçiısındı,memnuniyetledoldu.Sankibirşişesıcakkaymakbirasınıbirdikişteiçmişgibiydi.

Ben, Sirius Black, Harry Potter'ın vaftiz babasısıfatıyla, onun hafta sonlarındaHogsmeade'i ziyaret

etmesineizinveriyorum.

"Dumbledoreiçinbuyeterliolur!"dediHarrysevinçle.GözleriniyineSirius'unmektubunaçevirdi."Birdakika,birnotvar..."

ArkadaşınRon'unbubaykuşuisteyeceğinidüşündüm,nedeolsaartıkbirfaresiolmamasıbenimsuçum.

Ron'un gözleri irileşti. Minik baykuş hâlâ avucunda heyecanlı heyecanlıötüyordu.

"İstemekmi?"dedikararsızbirsesle.Birsürebaykuşuyakındaninceledi,sonra,HarryileHermione'yiçokşaşırtarak,onukoklamasıiçinCrookshanks'inönüneuzattı.

"Nediyorsun?"diyesordukediye."Kesinbaykuşmu?"

Crookshanksmırladı.

"Banabukadarıyeter"dediRonsevinçle."Artıkobenim."

Harry,King'sCrossİstasyonu'navaranakadarSirius'unmektubunutekrartekrarokudu. Ron ve Hermione ile birlikte Peron Dokuz Üç Çeyrek'teki bölmeniniçindengeçerken,onuhâlâelindesıkısıkıtutuyordu.

HarryoradabekleyenVernonEnişte'yihemengördü.Mr.veMrs.Weasley'denepeyileridedurmuş,onlarakuşkulugözlerlebakıyordu.Mrs.Weasley,Harry'yikucaklayınca, onlar hakkındaki en kötü kuşkuları onaylanmış gibi bir tavırtakındı.

"Dünya Kupası için ararım!" diye seslendi Ron, Harry'nin arkasından. Harryonunla ve Hermione'yle vedalaşmış, sandığını ve Hedwig'in kafesini koyduğuarabayıitiyordu.VernonEnişteonuherzamankigibikarşıladı.

"O ne?" diye hırladı, Harry'nin hâlâ elinde tuttuğu zarfa bakarak. "Eğerimzalamamgerekenyenibirbelgeyse,senin-"

"Değil"dediHarryneşeyle."Vaftizbabamdanbirmektup."

"Vaftizbabanmı?"dediVernonEnişte tükürüklersaçarak."Seninvaftizbaban

yok!"

"Var"dediHarryneşeyle."Annemlebabamıneniyiarkadaşıydı.Kendisihükümgiymişbirkatil,amabüyücühapishanesindenkaçtıveşuandasaklanıyor.Yinede benimle temasta kalmayı seviyor... benden haberdar olmayı... mutlu olupolmadığımıkontroletmeyi..."

VeHarry,VernonEnişte'ninyüzündekidehşet ifadesinebakıpsırıtarak,önündeHedwig'in tangırdayan kafesiyle istasyon çıkışına yöneldi. Bu yaz geçenyılkindençokdahaiyiolacağabenziyordu.

TableofContentsBİRİNCİBÖLÜM:BAYKUŞPOSTASIİKİNCİBÖLÜM:MARGEHALA'NINBÜYÜKHATASIÜÇÜNCÜBÖLÜM:HIZIROTOBÜSDÖRDÜNCÜBÖLÜM:ÇATLAKKAZANBEŞİNCİBÖLÜM:RUHEMİCİALTINCIBÖLÜM:PENÇELERVEÇAYYEDİNCİBÖLÜM:GARDIROPTAKİBÖCÜRTSEKİZİNCİBÖLÜM:ŞİŞMANHANIM'INKAÇIŞIDOKUZUNCUBÖLÜM:ACIYENİLGİONUNCUBÖLÜM:ÇAPULCUHARİTASIONBİRİNCİBÖLÜM:ATEŞOKUONİKİNCİBÖLÜM:PATRONUSONÜÇÜNCÜBÖLÜM:GRYFFINDOR-RAVENCLAWONDÖRDÜNCÜBÖLÜM:SNAPE'İNKİNİONBEŞİNCİBÖLÜM:QUIDDITCHFİNALİONALTINCIBÖLÜM:PROFESÖRTRELAWNEY'NİNKEHANETİONYEDİNCİBÖLÜM:KEDİ,FAREVEKÖPEKONSEKİZİNCİBÖLÜM:AYLAK,KILKUYRUK,PATİAYAKVEÇATALAKONDOKUZUNCUBÖLÜM:LORDVOLDEMORT'UNHİZMETKÂRIYİRMİNCİBÖLÜM:RUHEMİCİÖPÜCÜĞÜYİRMİBİRİNCİBÖLÜM:HERMIONE'NİNSIRRIYİRMİİKİNCİBÖLÜM:YİNEBAYKUŞPOSTASI