ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΑΜΙΝΙΩΝΣΧ.ΕΤΟΣ 2015-16

ΒΙΩΜΑΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ

ΚΑΜΙΝΙΑ - ΠΕΙΡΑΙΑΣ

• Τα Καμίνια αποτελούν μια από τις πιο γνωστές εργατικές συνοικίες του Πειραιά. Εκτείνεται στο πίσω μέρος (βόρεια) του καπνεργοστασίου Κεράνη, από την Πειραιώς μέχρι την περιοχή του Ρετσίνα και δυτικά με την Παλαιά Κοκκινιά.

• Συνορεύουν στα βόρεια με την Παλαιά Κοκκινιά, στα νότια με το Νέο Φάληρο, ανατολικά με το προάστιο του Αγίου Ιωάννη Ρέντη και δυτικά με την συνοικία της Ρετσίνας (Λεύκας). Διασχίζεται από δύο κεντρικούς δρόμους μεγάλης κυκλοφορίας: την οδό Δωδεκανήσου που ξεκινά από την οδό Πειραιώς με κατεύθυνση προς την Παλαιά Κοκκινιά και την οδό Αγίου Ελευθερίου προς τιμή της μεγαλύτερης Εκκλησίας των Καμινίων, με κατεύθυνση από την Ρετσίνα στου Ρέντη.

«…βάσει πληροφοριών που έχω, τα Καμίνια πήραν τ’ όνομά τους λόγω του ότι

υπήρχαν πολλά εργοστάσια εδώ που έφτιαχναν τούβλα και από τα καμίνια που

υπήρχαν σ’ αυτά τα εργοστάσια, άρχισε σιγά-σιγά να λέγεται έτσι η περιοχή των

Καμινίων… τότε ήταν βιομηχανική περιοχή… υπήρχαν μόνο μονοκατοικίες… παντού

χωματόδρομοι… ήταν κατοικημένα μέχρι εκεί που είναι σήμερα τα πάρκα του

Ανδρέου… μετά αραίωναν πολύ τα σπίτια… προς τον Ρέντη ήταν πιο πολύ χωράφια,

αλάνες και οικόπεδα….»

κ. Μαρουλία Α. συνέντευξη στον Α. Λ.

• Τα Καμίνια, μαζί με την περιοχή Άγιος Ιωάννης Ρέντης, κατοικήθηκαν ήδη πριν την κλασσική εποχή, όπως πιστοποιούν ανασκαφικά ευρήματα που ανήκουν στην Πρωτογεωμετρική έως την ύστερη Γεωμετρική περίοδο. Ειδικότερα στα Καμίνια αποκαλύφθηκαν αρχαία οδός με ανάλημμα, η οποία πλαισιώνεται από συστάδες τάφων σε ταφικούς περιβόλους, κτίσματα απροσδιόριστης χρήσης και κλίβανοι και πηγάδια με κεραμική.

• Πριν τον συνοικισμό του κλασσικού Πειραιά, επί εποχής του δημοκρατικού Κλεισθένη το 507 π.χ., ο αρχικός «Πειραιάς» ήταν κώμη που βρισκόταν στα Καμίνια και τον Άγιο Ιωάννη Ρέντη. Διοικητικά, η κώμη αυτή, μαζί με τις γειτονικές κώμες (και μετέπειτα δήμους) του Φαλήρου, της Ξυπέτης (σημερινό Μοσχάτο)και των Θυμαιταδών (σημερινό Κερατσίνι) αποτελούσε τετράκωμο. Μεταξύ των τεσσάρων αυτών κωμών τελούνταν αγώνες. Πράγματι, στη θέση Καμίνια κοντά στην Εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής της συνοικίας Απόλλωνα, πιθανολογείται ότι υπήρχε το Τετράκωμον Ηράκλειον, δηλαδή κοινό ιερό προς τιμή του θεού Ηρακλή. Σε αυτό συνηγορεί η ανεύρεση επιγραφών με ονόματα νικητών κατά τους αγώνες στο Ηράκλειο.

Στα Καμίνια άνθησε μεγάλο τμήμα του βιομηχανικού Πειραιά των τελών του 19ου αρχών του 20ου αιώνα.

Βιομηχανικά κτίρια: ατμόμυλος Ν. Σταματόπουλου, 1873

κλωστήριο-υφαντήριο του Χ. Σταμόπουλου, 1875 κλωστοϋφαντουργικά εργοστάσια του Θ. Ρετσίνα εργοστάσιο ζαχαροπλαστικής του Κ.Ν. Οικονόμου

κυλινδρόμυλος του Δ. Καλαμάκη, από τον οποίο έλαβε το όνομά της και η ομώνυμη γέφυρα.

κυλινδρόμυλοι αδελφών Γεωργή κυλινδρόμυλοι Νικολετόπουλου

κυλινδρόμυλοι Σαραντόπουλου, 1938 κυλινδρόμυλοι Μιχ. Μοίρα, 1938

μύλοι «Ευτυχία» Στην περιοχή, επί της οδού Πειραιώς, υπήρχε η «Σχολή Κλωστικής Υφαντικής

Πλεκτικής (ΣΚΥΠ).

« Γενικά τα Καμίνια ήταν βιομηχανική περιοχή, υπήρχαν πολλά εργοστάσια. Κάποια από αυτά που θυμάμαι ήταν η βιομηχανία για μπισκότα, απέναντι από το σημερινό γυμνάσιο και η αλευροβιομηχανία που παρήγε ψωμί και αλεύρι, όπου εκεί δούλευα και εγώ.

Παλιά ονομαζόταν Βοϊδολίβαδα, όμως το σημερινό όνομά τους το πήραν από το παλιό εργοστάσιο που στεγαζόταν στο σημερινό τριγωνάκι. Τα σπίτια ήταν μονοκατοικίες. Δεν υπήρχαν τρόλεϋ και αμάξια. Οι σχέσεις μας ήταν χωρίς πολλές εντάσεις…

Δεν υπήρχαν πάρκα και παιδικές χαρές. Τα παιδιά έπαιζαν στις γειτονιές μέχρι αργά...

Τότε δεν υπήρχαν καθόλου σκουπίδια, γιατί δεν υπήρχε και τίποτα να πετάξουμε…

Τότε υπήρχε ένα γυμνάσιο ο Προμηθέας και ένα δημοτικό που δεν θυμάμαι πως λέγεται. Ο Προμηθέας πριν γίνει γυμνάσιο ήταν ριγανάδικο, εργοστάσιο που έφτιαχνε ρίγανη…».

κυρία Νίκη Σ. Ζει στα Καμίνια από το 1950. συνέντευξη στην Σ. Κ.

ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΑΜΙΝΙΩΝΙΔΡΥΣΗ: ΠΔ 628/22-8-78 - ΦΕΚ 134/30-8-78 τ.α΄

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΚΤΗΡΙΟ

Το 1950 το κτίριο «Προμηθεύς» λειτουργεί ως νυχτερινή σχολή και στις επιδείξεις της σχολής (6 Ιουλίου 1950) γίνεται αναφορά στο σύνολο των μαθητών της, που ανέρχονται στους 1942. Συγκεκριμένα:

• Α΄ γυμνασίου : 362• Β΄ γυμνασίου: 342• Γ΄ γυμνασίου: 430• Δ΄ γυμνασίου: 322• Ε΄ γυμνασίου: 214• και στην προκαταρτική τάξη που λειτουργούν για πρώτη φορά 272.

ΣΥΝΟΛΟ ΜΑΘΗΤΩΝ ΕΤΟΥΣ 1978

Α΄ΤΑΞΗΑγόρια: 141Κορίτσια: 115 Σύνολο: 256

Β΄ΤΑΞΗΑγόρια: 40Κορίτσια: 54 Σύνολο: 96

Γ΄ΤΑΞΗΑγόρια: 22Κορίτσια: 15 Σύνολο: 38

Γενικό Σύνολο: 390

«Ξεκίνησα να φοιτώ στο γυμνάσιο το 1979. Πριν φτιαχτεί το νέο κτήριο, πηγαίναμε στον Προμηθέα. Ένα κτήριο κακοσυντηρημένο. Παμπάλαιο και βρώμικο που εξ ανάγκης δόθηκε στην περιοχή, αφού τα παιδιά αναγκάζονταν να πηγαίνουν στο γυμνάσιο της Καστέλλας (πρωί-απόγευμα) και δεν υπήρχε συγκοινωνία για την μεταφορά… στις περισσότερες αίθουσες έπεφταν σοβάδες στα κεφάλια μας… αξίζει να σημειωθεί ότι το νέο κτήριο του γυμνασίου οφείλεται στους αγώνες που έκαναν οι γονείς μαζί με τα παιδιά και τους εκπαιδευτικούς… τα περισσότερα παιδιά ήταν φτωχών οικογενειών… οι περισσότεροι γονείς ήταν εργάτες… το πρώτο έτος φοίτησης στο γυμνάσιο οι μαθήτριες φορούσαν σχολική ποδιά, που καταργήθηκε το επόμενο έτος… σε κάθε τμήμα υπήρχαν περίπου 30 μαθητές… τα μαθήματα ήταν λιγότερα από αυτά που διδάσκονται σήμερα… οι σχέσεις μεταξύ των παιδιών ήταν άλλοτε φιλικές άλλοτε εχθρικές… μεταξύ των καλών μαθητών υπήρχε ανταγωνισμός που εκδηλωνόταν άλλοτε θετικά άλλοτε αρνητικά, ανάλογα με την προσωπικότητα του μαθητή… γενικά, τα παιδιά επιθυμούσαν να είναι όλα μαζί… οι καθηγητές ήταν αυστηροί και απαιτούσαν σεβασμό από τους μαθητές τους… αλλά και οι ίδιοι σέβονταν τους μαθητές τους… έβαζαν τακτικά τεστ στο μάθημα της ημέρας και αρκετά διαγωνίσματα σε κάθε τρίμηνο… δεν έβαζαν εύκολα υψηλούς βαθμούς… ο καλύτερος μαθητής μετά βίας είχε 18 στον έλεγχο…

…θυμάμαι με αγάπη και νοσταλγία κάποιους καθηγητές… για την διδασκαλία τους, τις συμβουλές τους για την ζωή και την κοινωνία, για τα ιδανικά της ελευθερίας , της δικαιοσύνης, της αλληλεγγύης, της ισότητας και της ισονομίας που μου δίδαξαν…

παρά την αυστηρότητά τους, μ’ έμαθαν να σκέφτομαι, να σέβομαι τους συνανθρώπους μου, να πειθαρχώ… μ’ έμαθαν να εκφράζω την άποψή μου, να την υπερασπίζομαι με πάθος, ν’ αγωνίζομαι και να μην σκύβω το κεφάλι στις δυσκολίες…»

κ. Κλεοπάτρα Β. συνέντευξη στην Δ. Κ.

«Στα Καμίνια ήρθα το 1982. Εκείνη την εποχή ήταν γυμνασιάρχης ο κύριος Δημητρακόπουλος και υποδιευθύντρια η κυρία Κιουράνη. Ο Προμηθέας ήταν παλιά τεχνική σχολή ενός Παπαγιαννόπουλου. Σε αυτό σπούδαζαν παιδιά τεχνικής εκπαίδευσης, αφού δεν υπήρχε η ΣΚΥΠ. Αγοράστηκε 400χιλιάδες δραχμές…

Στο σχολείο υπήρχε μια ωραία περιφραγμένη αυλή δίπλα από τους μύλους. Υπήρχαν 2 όροφοι, στον επάνω υπήρχαν αίθουσες και κάτω οι τουαλέτες. Το κτίριο ήταν παλιό με άσχημες συνθήκες για τα παιδιά. Πολλές φορές όταν έβρεχε τα παιδιά αναγκαζόντουσαν να κάνουν μάθημα ενώ κάθονταν πάνω στα θρανία τους, γιατί έμπαινε βροχή και γίνονταν μούσκεμα. Όταν είχε πολύ κρύο, γίνονταν σύντμηση ωραρίου… Μετά διευθύντρια έγινε η κ. Αντωνοπούλου Ελένη… Ήταν ένα χάλια κτίριο αλλά εμείς προσπαθούσαμε να το κάνουμε ωραίο. Είχαμε κάνει και μια έκθεση βιβλίου.

Το 1988 χτίστηκε το καινούριο… Παλαιά, πριν το σχολείο ήταν αποθήκες, αλλά γκρεμίστηκαν σιγά-σιγά και έφτιαξαν σχολείο. Μετά έγινε το γυμναστήριο και γι΄αυτό κατέβαλε προσπάθεια ο Σύλλογος γονέων που υπήρχε τότε. Υπήρχε και Λύκειο στα Καμίνια, ήταν στην Αγ. Ελευθερίου, αλλά γκρεμίστηκε και έγινε πολυκατοικία και αυτό επηρέασε το ωράριο και το γυμνάσιο λειτουργούσε και πρωί και βράδυ, εναλλάξ με το λύκειο…

Μόλις μπήκαμε στο νέο κτίριο αισθανθήκαμε ωραία, γιατί είδαμε πολυτέλεια και άνεση. Στο παλιό σχολείο υπήρχαν 2 αίθουσες που για να πας στην μια πέρναγες από την άλλη και τα παιδιά αντί ν΄ακούν ιστορία άκουγαν μαθηματικά και γι΄αυτό προσπαθούσαμε να μιλάμε χαμηλόφωνα..

Στο παλιό σχολείο δίδασκα βοτανική και γεωγραφία στην 1η τάξη που υπήρχαν 6 τμήματα. Στο νέο κτίριο, δίδασκα φυσική, χημεία σχεδόν σε όλα τα τμήματα. Πρόσωπα έχω ξεχάσει, αλλά θυμάμαι ονόματα… Απ΄ όλες τις εμπειρίες κράτησα τα θετικά…

Τα παιδιά μεταξύ τους είχαν φιλίες από το δημοτικό, οι γονείς τους γνωρίζονταν.. Γενικά υπήρχαν καλές σχέσεις. Όλοι βοηθούσαν με τον τρόπο τους. Πολλοί μαθητές μου παντρεύτηκαν. Η γειτονιά ήταν οικονομικά σε πολύ χαμηλό επίπεδο. Υπήρχαν πολλές αλάνες για τα παιδιά και χαμηλές πολυκατοικίες…

.

...Δίδαξα σε πολλά σχολεία αλλά το αγαπημένο μου είναι ο Προμηθέας…Μία είναι η μαγική συνταγή, αγάπα τα παιδιά και προσπάθησε να

περάσεις τις γνώσεις σου…»σπαράγματα από μια συζήτηση με τον κ. Καραγκούνη Ε.

πρώην καθηγητή του γυμνασίου Καμινίων και διευθυντή του, το 1995

«Οι δρόμοι ήταν χωματόδρομοι και όταν έβρεχε υπήρχαν πολλές λάσπες… Είχανε γίνει δύο μεγάλες πλημμύρες. Η πρώτη έγινε μέσα στο ΄50 που στο δικό μου σπίτι είχε φτάσει ως και ένα μέτρο το νερό και η δεύτερη έγινε γύρω στο ΄78 που σ΄εμένα είχε φτάσει έως και μισό μέτρο… Ήτανε φτωχογειτονιά, περνούσαν κάρρα … σπάνια βλέπαμε αυτοκίνητο και στην Αγίου Ελευθερίου υπήρχε νυφοπάζαρο και από την Θηβών ως την Δωδεκανήσου υπήρχε ποτάμι… Κατά το ΄60 άρχισαν πια τα Καμίνια να παίρνουν τα πάνω τους… Χτίστηκαν οι πολυκατοικίες, καταστήματα, παιδικές χαρές… Εδώ στα Καμίνια είμαι από τότε που γεννήθηκα, δηλαδή είμαι εδώ…. 71 χρόνια ! Πριν χτιστεί το σημερινό γυμνάσιο Καμινίων το πρώτο κτήριο που χτίστηκε ήταν η «Ένωση»… παίρνανε τα χαρούπια και έφτιαχναν πετιμέζι και ποτά. Μετά χτίστηκε το σινεμά «Ακροπόλ» και μετά το σημερινό γυμνάσιο. .. Και τα δυό μου τα παιδιά πήγανε στο γυμνάσιο Καμινίων. Και ήτανε γυμνάσιο, Λύκειο, δημοτικό, νήπιο μια εποχή… Από καθηγητές θυμάμαι την κ. Κοκίνου που δίδασκε καλλιτεχνικά, την κ. Θανοπού-λου που δίδασκε φιλολογικά, τον κ. Καραγκούνη, γεωγραφία, τον κ. Χατζόπουλο, μα-θηματικά, τον κ. Μπινιάρη, γυμναστική… κ. Ελένη συνέντευξη στην Σ. Μ.

«Οι πρώτοι μετανάστες ήρθαν από την Μικρά Ασία. Το επόμενο κύμα ήταν στην δεκαετία του ΄50 και του ΄60 που ήρθαν από τις Κυκλάδες και πιο συγκεκριμένα από την Μύκονο και την Σαντορίνη… Στην οδό Θήρας και στην οδό Χίου υπάρχουν αρχαιολογικές ανασκαφές…»

κ. Κων/νος Κ. Συνέντευξη στην Κ. Κ.

«Τα σπίτια ήταν απλά, πιο χαμηλά, μονοκατοικίες με μεγάλες αυλές, οι οποίες μύριζαν ωραία από τα πολλά λουλούδια… δεν υπήρχε ο φόβος που υπάρχει σήμερα, ο κόσμος ήταν πιο ανοιχτός… τα παιδιά έπαιζαν στις αυλές, στις αλάνες και στους δρόμους, που δεν περνούσαν πολλά αμάξια… ο κόσμος έβγαινε στις ταβέρνες, γινόντουσαν όλοι μια παρέα και τραγουδούσαν παλιά ρεμπέτικα…»

κ. Κατερίνα , 1965 συνέντευξη στην Κ. Μ.

ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑΜΑΤΙΑ ΒΟΥΡΚΩΜΕΝΑ (1966) Σ. ΞΑΡΧΑΚΟΥ- Ν. ΓΚΑΤΣΟΥΕΝΑ ΡΕΜΑΛΙ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ Ν. ΠΕΤΡΙΔΗ-ΠΥΘΑΓΟΡΑ ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ ΑΘΑΝΑΤΕ ΜΙΧ. ΓΕΝΙΤΣΑΡΗ ΣΤΟ ΠΑΣΑΛΙΜΑΝΙ ΣΤΡΑΤΟΥ ΠΑΓΙΟΥΜΤΖΗ ΕΙΜΑΙ ΒΕΡΟΣ ΠΕΙΡΑΙΩΤΗΣ ΜΙΧ. ΓΕΝΙΤΣΑΡΗ ΠΕΙΡΑΙΩΤΙΚΟΣ ΜΑΝΕΣ ΜΑΡΚ. ΒΑΜΒΑΚΑΡΗ ΠΕΙΡΑΙΩΤΟΠΟΥΛΑ ΜΠΑΓΙΑΝΤΕΡΑ ΠΕΙΡΑΙΩΤΙΣΣΑ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΒΟΥΡΑ ΟΜΟΡΦΗ ΠΕΙΡΑΙΩΤΙΣΣΑ ΚΩΣΤΑ ΚΑΠΛΑΝΗ ΠΕΙΡΑΙΩΤΙΣΣΑ Δ. ΜΟΥΤΣΗ-Ν. ΓΚΑΤΣΟΥΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ (1960), από την ταινία «Ποτέ την Κυριακή» Μ.ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ ΚΑΠΟΙΟ ΠΡΩΙΝΟ ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ (1963) Μ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ -ΧΡ. ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ ΩΡΑΙΑ ΠΕΙΡΑΙΩΤΙΣΣΑ ΓΙΩΡΓΟΥ ΖΑΜΠΕΤΑ Η ΘΑΛΑΣΣΑ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ ΓΙΩΡΓΟΥ ΜΗΤΣΑΚΗ ΠΕΝΤΕ ΜΑΓΚΕΣ ΣΤΟΝ ΠΕΡΑΙΑ ΑΝΤ.ΚΑΛΥΒΟΠΟΥΛΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΤΑΚΙ ΜΟΥ τραγούδι: ΔΟΥΚΙΣΣΑ ΤΙ ΠΕΙΡΑΙΩΤΗΣ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ τραγούδι:Δ. ΠΑΠΑΜΙΧΑΗΛ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ Β. ΓΕΡΜΑΝΟΥ

«…υπήρχαν πολλά παιδιά και στις γειτονιές και στα

σχολεία, αλλά τα περισσότερα παιδιά δεν ακολουθούσαν τα γράμματα αλλά κάποια τέχνη… οι σχέσεις των παιδιών στο σχολείο ήταν εξαιρετικές, δεν υπήρχε το φαινόμενο του ρατσισμού. Αλλά και οι γονείς των παιδιών γνωρίζονταν μεταξύ τους… τότε δεν υπήρχαν αλλοδαποί. Το 1990 ήρθε το πρώτο κύμα μεταναστών… στην αρχή ο κόσμος ήταν συγκρατημένος αλλά μετά άρχισε να γνωρίζει το διαφορετικό και να το δέχεται…»

κ. Κατερίνα, 1965 συνέντευξη στην Κ. Μ.

ΣΧ. ΕΤΟΣ 2015-2016

ΑΛΛΟΔΑΠΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ 1978

ΚΑΝΕΝΑΣ

ΑΛΛΟΔΑΠΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ 2015-16 Ε/Ε ΕΚΤΟΣ Ε/Ε Α΄ ΤΑΞΗ: αγ. 5 αγ. 16 κορ.13 ΣΥΝΟΛΟ : 34

Β΄ ΤΑΞΗ: αγ. 3 αγ. 7 κορ. 2 κορ. 11 ΣΥΝΟΛΟ: 23

Γ΄ΤΑΞΗ: αγ. 4 αγ. 8 κορ. 3 κορ. 13 ΣΥΝΟΛΟ: 28

ΓΕΝΙΚΟ ΣΥΝΟΛΟ: 85

«Ξεκίνησα να φοιτώ στο γυμνάσιο το 1991-1992… το σχολείο δεν είχε μεγάλη δια-φορά με σήμερα… μόνο που δεν είχε το γυμναστήριο… είχαμε κάνει μέχρι και καταλή-ψεις για να μας το φτιάξουν… ήμασταν γύρω στα 25 παιδιά ανά τμήμα και κάθε τάξη είχε 6-7 τμήματα, απ’ ό,τι θυμάμαι… οι μαθητές μεταξύ τους ήταν δεμένοι μπορώ να πω… υπήρχαν ανταγωνισμοί ,αλλά σε φυσιολογικά πλαίσια… στα τότε παιδιά, πιστεύω, υπήρχε μεγαλύτερη παιδικότητα από τώρα… οι σχέσεις των μαθητών με τους καθηγητές ήταν πιο «τυπικές» από σήμερα… τότε υπήρχε πιο πολύς φόβος, σεβασμός να το πω, ως προς τον καθηγητή… υπήρχε μια οικειότητα βέβαια, αλλά όχι όσο τώρα… τ’ αγαπημένα μου μαθήματα ήταν η φυσική, χημεία, μαθηματικά… από καθηγητές που είχα θυμάμαι την κ Βασιλείου στα φιλολογικά, την κ. Κοκίνου καλλιτεχνικά, την κ. Φοφόλου στην μουσική, την κ. Στρατηγού στην οικιακή οικονομία, την κ. Μαλέγκου και τον κ. Πετροπουλάκο στην χημεία, τον κ. Καραγκούνη γεωγραφία, την κ. Κωνσταντινοπούλου μαθηματικά, τον κ. Ανδριόπουλο στα θρησκευτικά, την κ. Βασι-λειάδου…. και την κ. Καννά… τα παιδιά ήμασταν όλα της ίδιας οικονομικής κατάστασης… μετανάστες δεν είχαμε καθόλου… λίγο πριν το 1990 άρχισαν να έρχονται μετανάστες από την Ασία, που δούλευαν σε κάτι εργοστάσια κοντά… αργότερα άρχισαν να έρχονται από μετανάστες από την Αλβανία και από άλλες χώρες και να μένουν εδώ… κ. Μαρουλία Α. συνέντευξη στον Α. Λ.

«Φοίτησα για πρώτη φορά στο γυμνάσιο το 2003… σε κάθε τμήμα υπήρχαν 23 περί-που παιδιά… οι σχέσεις μεταξύ μας ήταν καλές, αλλά υπήρχαν και διάφορες «κλίκες», όπως πιστεύω ότι υπάρχουν και σήμερα… εκείνη την περίοδο, είχαν αρχίσει να έρχο-νται πολλά παιδιά από άλλες χώρες ,όπως Ρωσία, Αλβανία, Αίγυπτο… η συμπεριφορά προς αυτά τα παιδιά δεν ήταν από όλους η καλύτερη… τα παιδιά ανήκαν, τα περισσό-τερα, στην μεσαία τάξη, δεν δίνονταν όμως ιδιαίτερη σημασία σ’ αυτό… θυμάμαι καθηγητές που κάνουν μάθημα ακόμη… κ.Φυτιλά, κ.Παπαθεοδοσίου, κ.Κωστήρη, κ.Κοκίνου, κ.Μαγγίνας, κ.Ανδριόπουλος… το κτίριο ήταν καλοδιατηρημένο… στο προαύλιο δεν υπήρχαν μπασκέτες και στην αυλή υπήρχε τσιμέντο… ενδιαφέρουσα δραστηριότητα ήταν η χορωδία… θεατρική αγωγή δεν είχαμε… επίσης κάναμε παρουσιάσεις στην τεχνολογία… μου έχουν μείνει ωραίες στιγμές και αναμνήσεις όπως η τριήμερη, που είχαμε πάει στην γ’ γυμνασίου… πριν φύγουμε από το γυμνάσιο, μας έφτιαξαν ένα βίντεο όπου δίναμε συνέντευξη και λέγαμε κάποια πράγματα για τον εαυτό μας και τους συμμαθητές μας, ώστε να έχουμε να θυμόμα-στε μεγάλοι…»

κ. Ειρήνη Τ. συνέντευξη στην Α. Μ.

ΣΧ. ΕΤΟΣ 2015-2016

ΜΑΘΗΤΕΣ ΚΑΤΑ ΤΑΞΗ ΚΑΙ ΦΥΛΟ Α΄ ΤΑΞΗΑγόρια: 66Κορίτσια: 52 ΣΥΝΟΛΟ: 118

Β΄ ΤΑΞΗΑγόρια: 55Κορίτσια: 66 ΣΥΝΟΛΟ: 121

Γ΄ ΤΑΞΗΑγόρια: 65Κορίτσια: 56 ΣΥΝΟΛΟ: 121

ΓΕΝΙΚΟ ΣΥΝΟΛΟ: 360

ΔΙΕΥΘΥΝΤΕΣ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ 1978-2016

22-08-1978 ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ20-08-1981 ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗ (φιλόλογος)27-08-1982 ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ (φυσιογνώστρια)17-01-1983 ΚΟΚΑΪΔΗΣ ΝΙΚΟΣ (φιλόλογος)01-03-1983 ΔΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΣ 01-09-1983 ΘΕΟΔΩΡΑΚΟΥ ΚΑΛΛΙΟΠΗ (γυμνάστρια)21-09-1983 ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ (φιλόλογος)02-09-1985 ΠΡΑΣΣΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ (φιλόλογος)01-09-1986 ΤΟΨΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ (φιλόλογος)01-02-1990 ΤΟΥΜΠΑΚΑΡΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ (φυσικός)03-09-1990 ΜΠΙΝΙΑΡΗ-ΧΡΥΣΟΓΕΛΟΥ ΙΟΥΛΙΑ (γυμνάστρια)06-09-1990 ΠΑΝΗΓΥΡΑΚΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ (αγγλική φιλολογία)01-09-1992 ΚΙΤΡΙΝΑΚΗΣ ΑΓΓΕΛΟΣ (αγγλική φιλολογία)31-05-1995 ΜΠΙΝΙΑΡΗ-ΧΡΥΣΟΓΕΛΟΥ ΙΟΥΛΙΑ (γυμνάστρια)28-09-1995 ΚΑΡΑΓΚΟΥΝΗΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ (φυσικός)13-09-1996 ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ΣΟΦΙΑ (οικιακής οικονομίας)31-02-2000 ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΤΩΝΗΣ (μαθηματικός)

02-09-2002 ΠΕΤΡΟΥΝΙΑΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ (μαθηματικός)2010-2011 ΜΑΡΙΑΚΗΣ ΝΙΚΗΤΑΣ (φυσικός)2011-2015 ΤΟΠΟΓΛΙΔΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΗ (οικονομολόγος)2015- ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΟΥ ΜΑΡΙΑ (φιλόλογος-θεατρολόγος)

«Όταν πρωτοήρθα στο σχολείο, βρήκα ένα εξαιρετικό σχολείο… Ήταν ένα μεγάλο σχολείο, το οποίο είχε τμήματα με 33 και 34 μαθητές… Το κτήριο ήταν αρκετά καινούριο και καλοδιατηρημένο… Υπήρχαν υπολογιστές και ήταν πολύ σημαντικό, τότε, γιατί δεν υπήρχε στα γυμνάσια το μάθημα της πληροφορικής… Την πρώτη χρονιά που ήρθα έκανα μάθημα στην τρίτη τάξη… Οι συνάδελφοι με αντιμετώπισαν με πολύ δεκτικότητα… Αυτό που ξεκίνησα να κάνω από την πρώτη χρονιά, ήταν να ιδρύσω μια θεατρική ομάδα… κι ανεβάσαμε την πρώτη χρονιά τον «Πλούτο» του Αριστοφάνη… τις παραστάσεις τότε τις κάναμε σ’ ένα υπαίθριο θεα-τράκι, που ανήκε στον Δήμο… πλέον αγνοείται η τύχη του… Τα πρώτα χρόνια προσπαθήσαμε να δημιουργήσουμε μόνοι μας μια βιβλιοθήκη, διοργανώνοντας εκθέσεις βιβλίου και με τα έσοδα αγοράζαμε σιγά-σιγά βιβλία… Η βι-βλιοθήκη λειτουργούσε με τα παιδιά, ήταν αυτά που έκαναν την διακίνηση των βιβλί-ων… Ήταν ένας χώρος που μπορούσες να πας να περάσεις την ώρα σου δημιουργικά, να δανειστείς τα βιβλία που θέλεις και να καθίσεις για μια ανάπαυλα… Κάτι αντίστοι-χο προσπαθούμε να κάνουμε και τώρα, όταν έχετε κάποιο κενό… Οι εμπειρίες που απέκτησα από αυτή την θεατρική ομάδα και τις διάφορες δράσεις, είναι φανταστικές… Το σχολείο δεν είναι μόνο μάθημα… μέσα από την ομάδα, αλλάζουνε οι σχέσεις και το σχολείο λειτουργεί σε άλλο επίπεδο… Αυτό προσπαθώ να κάνω πράξη διαρκώς…»

σπαράγματα από μια συζήτηση με την κ. Βασιλειάδου Μ. Δ/ντρια Γ/σίου Καμινίων

ΤΟ ΝΕΟ ΓΕΦΥΡΙ ΤΗΣ ΑΡΤΑΣ

“Ανάσκαψα όλη τη γη να σε βρω.

Κοσκίνισα μες την καρδιά μου την έρημο·ήξερα πως δίχως τον άνθρωποδεν είναι πλήρες του ήλιου το φως.Ενώ, τώρα, κοιτάζοντας μές από τόση διαύγεια τον κόσμο, μες από σένα - πλησιάζουν τα πράγματα,γίνονται ευδιάκριτα, γίνονται διάφανα –

τώρα μπορώ ν'αρθρώσω την τάξη του σ'ένα μου ποίημα.

Παίρνοντας μια σελίδα θα βάλω σε ευθείες το φως” Ν. ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ

αφιερωμένο στους

ΜΙΚΡΟΥΣ ΕΞΕΡΕΥΝΗΤΕΣ ΚΑΙ ΕΤΕΡΟΥΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΣ

ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ: Α. Μ. / Μ. Κ. / Σ. Μ./ Δ. Κ. / Α. Λ.ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ: Χ. Κ. / Κ. Κ. / Μ. Κ. ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ: Β. Λ. / Χ. Κ. / Α. Χ. / Κ. Μ. / Δ. Κ. / Μ. Χ. / Σ. Μ. ΧΑΡΤΕΣ: Α. Μ. / Μ. Κ.ΑΠΟΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΗΣΕΙΣ: Χ. Κ. / Μ. Κ. / Α. Μ. / Κ. Μ. / Σ. Μ. / Α. Μ. ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ: Σ. Μ. / Α. Μ. / Δ. Κ. / Α. Λ. / Β. Λ. / Σ. Μ. ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ-ΕΡΕΥΝΑ: Δ.Χ. / Χ.Κ. / Α.Χ. / Σ.Μ. / Κ.Μ. / Δ.Κ. / Σ.Μ. / Κ.Κ. / Σ.Κ. / Δ.Κ. / Α.Μ. / Μ.Κ. / Σ.Μ. / Α.Λ. / ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ: Δ.Κ.

ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ, ΤΟ ΣΧΕΔΙΑΣΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΟΥ: Κάκος Β.