gen terapisi
DESCRIPTION
Gen tedavisi, genel anlamda, bir hastalığı tedavi etmek ya da en azından bir hastanın klinik durumunu iyileştirmek amacıyla genetik materyalin hücrelere transferi olarak tanımlanır. Gen tedavisinin temel amacı, hedef hücrelere bir vektör aracılığı ile terapötik geni transfer etmektir. Gen tedavisinde en çok kullanılan vektörler, viral vektörlerdir. Adeno-assosiye virüs, retrovirüs, adenovirüs ve herpesvirüs vektörleri en sık uygulanan viral vektörlerdendir. Viral olmayan vektörler, viral vektörlerden daha az verimlidir, ancak düşük immünojenite ve büyük DNA parçalarını aktarabilmeleri onların avantajları olarak bilinir. Gen tedavisi hem somatik hem de eşey hücrelerinde uygulanılabilir. İlk kez 1982 yılında denenmeye başlayan, bir klinik uygulama olarak kabul edilen gen tedavisi, beklenenden daha hızlı gelişme göstererek çoğu bilim insanını kendine çekmiştir. Bu alandaki gelişmeler, ilk gen tedavisi ilaçlarının üretilmesini sağlamıştır. Örnek olarak kanser tedavisinde ve lipoprotein lipaz eksikliğinin tedavisinde kullanılması onaylanan ilaçlardan söz edilebilir. Ayrıca, Leber'in konjenital amorozisi (LCA) ve hemofili hastaları için üretilmiş gen tedavisi ilaçları şu anda faz III aşamasındadır. Bu derlemede, gen tedavisinin temel ilkeleri, tarihçesi ve günümüzdeki klinik uygulamaları son literatür verileri ışığı altında sunulmaktadır. 1. Gen Tedavisi Fikri ve TarihçesiÇok uzun zamandan beri bilim adamlarının hedefi olan genetik hastalıkların tedavisi ve bununla paralel gelişen gen tedavisi, genetik hastalıkların nükleotidler düzeyinde tedavi edilmesini sağlar. Ancak gen tedavisi fikri ilk kez 1970 yılında, retrovirüslerin RNA’ları üzerinde çalışan, Martine Cline tarafından ortaya konmuştur.Martine Cline, virüslerin transformasyon mekanizmalarını incelediğinde, virüslerin genetik materyallerini konak hücre genomuna aktardığını keşfederek, hücrelere gen transfer işlemlerini gerçekleştirmek için bir araç olarak kullanılabileceklerini belirtmiştir1.Rekombinant DNA teknolojisinin gelişmesi ile genlerinin izolasyonu ve manipülasyonu mümkün olmuştur2-4. Martin Cline, 1980'lerin başında retroviral tabanlı gen transferinin geliştirilmesine önemli katkıda bulunmuş ve genlerin in vitro ve in vivo olarak yüksek verimlilikte transfer edilebileceğini göstermiştir57. Bu gelişmelere dayanarak 1982 yılında, ilk insan gen tedavisi, talasemi hastalığı için, aynı kişi tarafından gerçekleştirilmiştir8.Daha sonra 1990 yılında ciddi kombine immün yetmezlik (SCID) hastalığında Michael Blaese ve William French Anderson tarafından ADA geni taşıyan retrovirus vektörü ile yapılmış gen tedavisi uygulamaları sonucunda 2 çocuğun tam olarak tedavisi sağlanmıştır9.TRANSCRIPT
-
ZET
Anahtar Szckler:
ABSTRACT
Key words:
Gen tedavisi hastalklar tedavi etmek veya nlemek amacyla bir kiinin genlerinin
ekspresyonunun deitirilmesi olarak tanmlanabilir. Akademik ve ticari laboratuvarlarn
zorlu almalar ile 2006 yl verilerine gre 1273 gen tedavisi klinik deneme protokol
etik evrelerce onaylanmtr. Ancak henz sadece ba-boyun kanserleri iin gelitirilen
bir gen tedavisi rn rutin kullanm iin in'de lisans alabilmitir. Gen tedavisi
denemelerindeki baar s z l k lar teraptik genler in yeters iz l i inden
kaynaklanmamaktadr. Baarl gen tedavisinin nndeki en nemli engel toksik olmayan
gen aktarm sistemlerinin olmaydr. Gen tedavisinde viral ve viral olmayan eitli
vektr sistemleri kullanlmaktadr ve her biri kendine zg avantaj ve dezavantajlara
sahiptir. Gnmzde en etkili gen aktarm aralar, genlerini hedef hcreye aktarma
zellikleri nedeniyle, virslerdir. Gen tedavisi kaltsal tek gen hastalklar ve
kardiyovaskler hastalklar da iine alan bir dizi hastaln tedavisi amacyla
gelitirilmekteyse de zellikle kanser tedavisi daha ne kmaktadr. Gen tedavisinin
pratikte yaygn uygulama alan bulabilmesi tedavi genlerinin hcrelere yeterli dozlarda
aktarlabilmesine, genin hastalkl hcreleri hedefleyebilmesine ve aktarlan yeni
genlerin vcut tarafndan sk kontrol altnda tutulabilme yollarnn gelitirilmesine ve
dolaysyla da biyogvenlik problemlerinin almasna baldr. Bu derlemede gen
tedavisinde kullanlan vektr sistemleri anlatlacak ve biyogvenirlik asndan
deerlendirme kriterleri tartlacaktr.
Gen tedavisi, biyogvenlik, viral vektrler, non-viral vektrler
Gene therapy can be described as the approach to change gene expression of an
individual to treat a disease. According to the annual gene therapy records in 2006, hard
work of both academic and industrial laboratories resulted 1273 gene therapy clinical
protocols that have been approved by ethical commitees. In spite of all these attempts
there is only one licence so far and that has recently been given by China for the routine
use of head and neck cancer treatment. A major obstacle to the successful application of
gene therapy trials is not a insufficient amount of therapeutic genes, but the lack of
nontoxic gene delivery systems. A variety of viral and non-viral systems are used for gene
therapy and each system owns its specific advantages and disadvantages. In the current
status, the most effective gene delivery tools are viruses because of their natural ability to transfer genes to target
cells. Gene therapy is being developed for a range of diseases including inherited monogenic disorders and
cardiovascular diseases, but this approach has been most evident for cancer. In order that gene therapy can be used in
clinical practice, delivery of therapeutic genes to cells at efficient doses, gene-targetting to the disease cells and
tight-control of the delivered genes should be improved, by another means, biosafety problems needs to be solved. In
this review, vector systems used in gene therapy will be explained and evaluation criterias for their biosafety will be
discussed.
Gene therapy, biosafety, viral vectors, non-viral vectors
Krkkale niversitesi
Tp Fakltesi
Tbbi Biyoloji ve Genetik AbD
KIRIKKALE
letiim:
Ayen GNEL ZCAN
Krkkale niversitesi
Tp Fakltesi
Tbbi Biyoloji ve Genetik AbD
71100 KIRIKKALE
Tel: 0318 357 35 71/1019
E-posta: [email protected]
GEN TEDAVS VE BYOGVENLK
Ayen GNEL ZCAN
Gene Therapy and Biosafety
Derleme/Review
35Trk Hijyen ve Deneysel Biyoloji Dergisi 2007; 64 (1): 35-50
-
Cilt 64 < Say 1 < 2007
GR
Germ hcre serisi gen tedavisinde Gen deiimi
Gen ifadesinin basklanmas
Somatik hcre serisi gen tedavisinde Spesifik hcrelerin ldrlmesi
GEN TEDAVSNDE KULLANILAN GEN
Gen ilavesinde AKTARIM ARALARI
Ex vivo gen tedavisinde,
yaklam sonu vermeyecektir. Kanser tedavisinde
Gen tedavisi hastalklar tedavi etmek veya tmre kar immn cevab artrmann veya kusurlu
nlemek amacyla bir ki inin genlerinin tmr basklayc genin ilevsel kopyasnn ilavesinin
ekspresyonunun deitirilmesine denir. Gen tedavisi amaland durumlarda da bu yntem uygundur.
deiiklie urayan hcrelerin tipine ve deiikliin Gen ilavesi, hipertansiyon kontrolnde damarlar
ekline gre snflandrlmaktadr (1). korumak (r. endotel nitrik oksid sentetaz gen
Gen tedavileri hcre tipine gre, germ aktarm) veya koroner arter hastalarnda vaskler
hcrelerine ve somatik hcrelerine yaplan tedaviler bymeyi uyarmak (r. VEGF gen aktarm) amacyla
olarak snflandrlabilir: da denenmektedir.
yaplan ise ok daha zor ve karmaktr.
deiiklik soylar boyu aktarlabilecek ekilde Ama, mutant geni fonksiyonel kopyas ile
kalcdr. Gamet, zigot veya erken dnem embriyoda deitirmek veya mutasyonu in situ dzeltmektir.
yaplan deiiklik ile mmkndr. ou lkede etik Mutant gen rnnn hcreye zarar verdii ilevin
olarak gelecek kuaklar etkileme yetisi nedeniyle geri kazanm sonucu dzelebilecek genetik
germ hcre serisi tedavisi yasaklanmtr. Ancak, hastalklarda tercih edilecek bir yntemdir.
mitokondriyal hastalklar iin ekirdek gen transferi zellikle
etik adan kabul edilebilir bulunmaktadr. enfeksiyon hastalklarnn tedavisinde kullanlan bir
Mitokondri DNA's sitoplazmada bulunduundan yaklamdr. Bu yntemde hedef patojenin
dolay in vitro fertilizasyonu takiben (drt hcre fonksiyonunun basklanmas amalanr. Ayrca bu
aamasnda) tm hcrelerin ekirdekleri izole edilir yaklam kanserde aktif hale gemi onkogenlerin
ve ekirdei karlm donrn yumurta hcrelerine sessizletirilmesinde, otoimmn hastalklarda ve
verilir. ekirdek transferi olan bu yntem aslnda belki fonksiyon kazanmna bal genetik
teknik anlamda klonlamadr. hastalklarda kullanlabilir.
ise ama yntemi ise
bir hastann belli hcreleri veya dokularnda ilgili zellikle kanser tedavisinde yer bulmaktadr. Bu
hastal dzeltecek ekilde genetik deiiklik amala toksik kemoteraptik ajan, toksik olmayan
yapmaktr. Somatik gen tedavisinde kiinin genomu n ila (prodrug) formunda vcuda verilirken, bu n
deiiklie uramakta ancak bu deiim gelecek ilac aktifleyen enzimi kodlayan gen de kanser
kuaklara aktarlmamaktadr. Gnmzdeki tm gen hcrelerine aktarlmaktadr. Bu yaklama gen
tedavisi denemeleri ve protokolleri somatik hcre gdml enzim prodrug tedavisi (gene directed
serisi tedavileri iindir. enzyme prodrug therapy-GDEPT) veya intihar gen
Somatik hcreler eitli yollarla deiiklie tedavisi denilmektedir. Uygulamada, aktif n ila
uratlabilir. Bu gen tedavisi yaklamlarn drt grup hedeflenmemi komu hcrelere de yayldndan
altnda toplayabiliriz: gen ilavesi, gen deiimi, gen gl bir ilave (bystander) etki oluturmaktadr.
ifadesinin (ekspresyonunun) inhibisyonu, zgn
hcrelerin ldrlmesi:
bozuk genin ilevsel kopyasnn
verilmesi amalanr. Hcrede mutant gen kalmakta Genlerin alc hcreye aktarlmas laboratuvar
ancak buna fonksiyonel gen ilave edilmektedir. ortamnda (ex vivo) veya hastann vcudunda (in
Fonksiyon kaybna yol aan genetik hastalklarn vivo) gerekletirilebilir:
dzeltilmesinde faydaldr. rnein kistik fibrozis gen hcreler hastadan
ilavesi iin uygun bir hastalktr. Ancak kalc alnr ve hcre kltr ortamnda oaltlarak
hasarlarn meydana gelmi olduu durumlarda bu klonlanan gen aktarlr. Gen aktarmnn
GEN TEDAVS VE BYOGVENLK
36 Trk Hijyen ve Deneysel Biyoloji Dergisi
-
gerekletii hcreler seilerek hcre kltrnde in Aktarlacak gen, alc hcrenin kromozomuna
vitro olarak oaltlr ve hastaya verilir. Hastann girecek ya da epizom olarak kalacak ekilde
baklk sistemi tarafndan bu hcrelerin red tasarlanabilir. Uzun sreli gen ifadesinin
edilmemesi iin mmkn olduunca hastann kendi salanabilmesi iin yabanc genin alc hcrenin
hcreleri (otolog hcreler) tercih edilir. Ancak bu kromozomuna entegre olmas (zellikle kk
yntem, hastadan alnabilecek hcrelere hcrelerde) tercih edilebilir. Bylelikle hcre
(Hematopoetik sistem hcreleri, deri hcreleri vs.), dngsnde hcre blndke gen de oalacaktr.
hcrelerin engraft indklenebilmesi ve hastaya Ancak kromozoma entegrasyon baz sorunlar
tekrar verildikten sonra uzun sre yaayabilmesi ile tamaktadr. ou genin kromozoma entegrasyonu
snrldr. rasgele olmaktadr ve bu entegrasyon hastann
ise, alc hcrelerin in vitro deiik hcrelerinde farkl ekilde gerekleir.
kltrnn yetersiz olduu (r. beyin hcreleri) veya Entegre olan genin ekspresyonu kromozomdaki
kltr yaplan hcrelerin hastaya re-implantnn yerleimine bal olarak beklenmeyen etkiler ortaya
etkili bir ekilde yaplamad durumlarda tek kartabilecei gibi, gen ekspresyonunun tamamen
seenektir. Doku hedeflemesi bu yntemde nemli bir durmas da sz konusudur. Genin dk dzeyde
sorundur. Transfer edilen gen dorudan hedef dokuya eksprese edilebilmesi veya ksa sreli ifade edilip
veya genel dolama verilebilir ancak aktarm iin tamamen sessizlemesi de mmkndr. Daha da
kullanlan vektr sadece hedeflenen hcreler kts endojen genlerin ekspresyonunu
tarafndan alnacak ekilde veya sadece hedeflenen deitirebilir. En byk endie ise yksek dzeyde
hcrelerde gen ifadesi olacak ekilde tasarlanm ifade edilen bir genin kromozoma entegre olduu
olmaldr. Bu yntemde geni alm veya ifade eden blgedeki bir onkogeni uyarmasdr. iddetli
hcreleri oaltma ve seme imkan olmadndan in kombine immn yetmezlik (SCID; Severe Combined
vivo gen tedavisinin baars gen aktarm ve Immune Deficiency) iin tedavi edilen hastada
ifadesinin (ekspresyonunun) etkinliine baldr. teraptik geni tayan retroviral vektrn
In vivo gen tedavisi
Cilt 64 < Say 1 < 2007
1
1
2
2
3
3
4
4
5
56
6
7
7
8
8
9
9
10
10
11
11Adenovirus 26% (n=322)
Retrovirus 23% (n=293)
plak/Plazmid DNA 18% (n=230)
Lipofektin 9% (n=99)
Vaccinia virus 7% (n=88)
Poxvirus 6.8% (n=85)
Adeno-associated virus 3.7% (n=46)
Herpes simplex virus 3.4% (n=43)
RNA transfer 1.3% (n=16)
Dierleri 4% (n=31)
Bilinmeyenler 2.9% (n=36)
The Journal of Gene Medicine, 2007 John Wiley and Sons Ltd www.wiley.co.uk/genmed/clinical
ekil 1. Gen tedavisinde kullanlan vektrler ( www.wiley.co.uk/genmed/clinical )
A. GNEL-ZCAN
37Trk Hijyen ve Deneysel Biyoloji Dergisi
-
6kromozoma entegrasyonu sonucunda 10 modifiye T srdrlebilmesidir. Eer hedef hcreler aktif
hcresinden birinde LMO2 onkogeni aktive olmu ve olarak blnyorsa hcre poplasyonu geniledike
lsemi gelimitir (2, 3). Tedavi sonras, hastalarn T epizomlar seyrelecektir. Dolays ile kalc bir tedavi
hcrelerinde 50 farkl insersiyon blgesi saptanm, imkanszlaacak ve tedavinin tekrarlanmasn
ancak bu klonlardan bir tanesi dierlerinden daha gerektirecektir. Baz durumlarda, rnein kanser
fazla oalarak T-hcre lsemisine yol amtr. Bu hcrelerinin ldrlmesi veya akut bir enfeksiyonun
olumsuz gelimeler, kromozoma rastgele entegre tedavisi amalandnda, bu yntem problem tekil
olan vektrleri gen tedavisi arac olarak kullanan etmez nk tedavi amal aktarlan genin uzun
klinik protokollerin reddine yol am ve tm dnyada sreli ifadesine gerek yoktur. Genin epizomal
retroviral transdksiyonu yaplm geni lenfosit ekspresyonu snrl olmas istenmeyen ve
havuzlarnn kullanm yasaklanmtr. Tm bu beklenmedik durumlarn ortaya kt durumlarda
nedenlerden dolay, 2006 yl verilerine gre onay ise avantaj salamaktadr.
alm 1273 gen tedavisi klinik deneme protokollerinin deal bir gen transferi yntemi henz mevcut
%23' retroviral kaynakl olmasna ramen, deildir. Herbirinin farkl avantaj ve dezavantajlar
ekstrakromozomal olarak kalan (epizomlar halinde) vardr (Tablo 1). nsan hcrelerine transdksiyon
vektrler gen tedavisinin ana arac olarak etkinliinin yksek olmas nedeni ile memeli
grlmektedir (ekil 1). Epizomal vektrlerin virsleri gen transferinde en ok kullanlan
dezavantaj gen tedavisinin snrl bir sre vektrlerdir. Onaylanm gen tedavisi klinik deneme
Cilt 64 < Say 1 < 2007
Aktarlan
gen
bykl
(kB)
5-7 +
+
-
-
-
-
-
+(?)
8-30
2-4
< 30
< 25
~ 8
> 20
> 20
6-7
10
6-7
10
11-12
10
6-9
10
8-10
10
Veri yok
Veri yok Deiken
Veri yok
Titre1
(cfu.ml )
Genoma
entegrayon
In vivo
transfeksiyon
etkinlii
Dezavantajlar AvantajlarVektr
RV
AV
Sadece blnen hcrelere
transfeksiyon
RCV*
Blnen hcrelere
kararl transfeksiyon
Blnen hcrelere
kararl transfeksiyon
Geni klonlama
kapasitesi
Geni klonlama
kapasitesi, sadece
kasda ekspresyon
sreklilii
Kararl transfeksiyon
Byk klonlama
blgesi, nron
zgnl
ok eitli hcreyi
etkin olarak enfekte
edebilme
Hem blnen hem
blnmeyen
hcrelere
transfeksiyon
Sadece blnen hcrelere
transfeksiyon
RCV*
mmnojenite
+ RCV
Geici ekspresyon
mmnojenite
+ RCV
iek asyla alanmam
immn yetmezlii olmayan
kiilerle snrl
Kk klonlama blgesi
AAV
HSV
HSV
Vaccinia
Lipozom
plak
DNA
Geici ekspresyon
Baz hcrelere toksisite
Geici ekspresyon
Tablo 1. Gen tedavisinde kullanlan vektrlerin karlatrmas
*RCV: replikasyon komponenti virs
GEN TEDAVS VE BYOGVENLK
38 Trk Hijyen ve Deneysel Biyoloji Dergisi
-
protokollerinin %70'i viral vektrleri kullanmaktadr yeteneinden dolay bu olasl ortadan kaldrmak
(ekil 1) ve bu virslerin balcalar retrovirsler iin gen tedavisinde kullanlan retrovirsler genetik
(RV), adenovirsler (AV), adenoasosiye virsler (AAV), olarak deitirilmitir. Retrovirslerin normalde
herpessimpleks virs (HSV), ve vaccinia virs'dr. transkripsiyon nitesi vardr. Bunlar; gag, pol ve
Seilecek virs, hedef hcreye ve geici veya uzun env'dir. sis-etkili RNA eleman ise viral proteinlerin
sre l i gen ekspresyonu iht iyac na gre RNA'y paketleyebilmesi iin gerekli olan RNA
belirlenmektedir. Gelitirilen eitli vektr sistemleri tanma blgesidir. Vektrde gag, pol ve env genleri
aada zetlenmitir (4). karlmtr ve bu blgeye teraptik gen klonlanr.
Retroviral vektrlerin klonlama kapasitesi 8 kb'dir.
Teraptik geni tayan vektrn paketlenmesi gag,
pol ve env fonksiyonu olan ama btn retroviral
ounlukla Moloney fare lsemi virs (MoMLV) genomu iermeyen zel bir hcre ile salanr (ekil
kaynakl vektrlerdir(5). Retrovirsler RNA 2). Homolog rekombinasyon ile vektrn bu
virsleridir ve tadklar reverz transkriptaz hcrelerden viral proteinleri kodlayan genleri
sayesinde genomlarndan cDNA sentezleyebilirler. tekrar kazanmamas, yani replikasyon kompenenti
Retrovirsler, enfekte ettikleri hcrelerin virs (RCV) oluumunu nlemek iin, bu genlerin
sitoplazmalarna nkleoprotein kompleksi hcrede lokalizasyonu tek bir ekspresyon vektr
(preintegrasyon kompleksi) tarlar. Bu kompleks zerinde bulundurulmamaktadr. Her bir gen farkl
viral RNA genomunun reverz-transkripsiyonunu ve ekspresyon vektr zerinde bulunacak ekilde
oluan cDNA'nn konak hcrenin kromozomunda hcre tasarm yaplmaktadr. Bylelikle gen
herhangi bir yere rastgele girmesini salar. Konak tedavisinde kullanlan retroviral vektrn doal
kromozomuna ulaabilmesi iin retroviral cDNA v i r s f o rmuna dn me o l a s l o k
gereklidir ve eriim sadece hcre
blnmesi esnasnda ekirdek
m e m b r a n k a y b o l d u u n d a
gerekleebilir. Bu nedenle
retrovirsler sadece blnen
hcreleri enfekte edebilirler. Bu
durum retroviral vektrlerin
kullanmn snrlamaktadr. Ancak
sadece oalan hcrelere gen
aktarabilme potansiyeli olmas
kanser tedavisinde avantaj
yaratmaktadr. rnein beyin
t m r l e r i n d e k u l l a n m
(oalmayan normal beyin
hcreleri arasnda aktif olarak
oalan kanser hcrelerine
teraptik geni seici olarak
aktarabi leceinden dolay )
olduka gvenlidir.
Doal retrovirslerin hcreleri
t r a n f o r m a s y o n a u r a t m a
1.VRAL SSTEMLER:
a.Retroviral vektrler:
Cilt 64 < Say 1 < 2007
Tropatik gen
Retroviral Genom
Vektr Genom
Paketleme
hcreleri
gag pol env
3'5'
3'5'
Gag/Pol
proteinleri
Vektr genom
ekirdek
ekil 2. Retroviral vektrler ve paketleme hcre serileri
Resim, Strachan ve Read'den modifiye edilmitir (1).
Env proteinleri
A. GNEL-ZCAN
39Trk Hijyen ve Deneysel Biyoloji Dergisi
-
azaltlabilmektedir. Gag ve pol'un bir vektrde, denemelerinin ounluunda kullanlmlardr.
env'nin dier vektr zerinde bulunduu hcre Ancak, insersiyonal mutasyon riski nedeni ile
serilerinde (rekombinasyon olaslnn 1/10 000 aada anlatlan dier vektrlere ynelinmitir.
olduu gz nne alndnda) retroviral vektrn
-8
patojenite kazanma olasl 10 olacaktr. Retroviral Adenovirsler (Ad) insanlarda st solunum yolu
vektrlerin retildii paketleme hcrelerinin (virus enfeksiyonu yapan zarfsz ift iplikli DNA
producer cells-VPC) fare kaynakl olmas insanlarda virsleridir. imdiye kadar 51 farkl insan adenovirs
antikor oluumu ve kompleman aktivasyonuna bal serotipi bilinmektedir. Gen tedavisi vektrleri
olarak gen tedavisi etkinliinin dk olmasna yol genellikle Ad2 ve Ad5 virs kaynakldr. Ad virsler,
aabilmektedir (6). Bu nedenle insan hcresi kaynakl yksek nkleer transfer etkinlii, geni doku
paketleme hcre serileri gelitirilmeye ve klinik tropizmi ve dk patojenite zellikleri nedeniyle
deneme protokolleri oluturulmaya allmaktadr vektr gelitirilmesinde tercih sebebi olmulardr.
(7). Retroviral vektrlerin uzun u tekrarlar (5'-LTR) Adenovira l vektr ler yksek t i t re lerde
blgesindeki promotor blgeleri dokuya zg (retrovirallerden ok daha fazla)retilebilmektedir
promotorlar ile deitirilerek gen tedavisinde doku ve hem oalan hem de oalmayan hcrelere etkin
hedeflemesi de salanabilmektedir (8). gen transferi yapabilmektedirler. Lineer ift-sarmal
Retroviral vektrlerin hcrelere DNA aktarm DNA's hcre nkleusunda konak genomuna
etkinlii yksektir ve erken dnem gen tedavisi entegre olmadan epizomal kalmaktadr. Yukarda
anlat ld zere, bu zel l ik
biyogvenlik asndan avantaj, uzun
sreli ekspresyon salayamadndan
dezavan ta j o l u t u rmak tad r.
Retroviral vektrler de olduu gibi
a d e n o v i r a l v e k t r l e r i n d e
retilebilmesi iin yardmc hcrelere
ihtiya vardr. Adenoviral vektrlerin
genomu (26-45 kb; r. Ad5 35 kb'dr)
byk olduundan dolay balangta
farkl defektif gen blgeleri ieren
eitli vektrler retilebilmitir (9).
Birinci kuak vektrlerde DNA
sentezini ve ge viral ekspresyou
kodlayan E1 blgesi karlmtr.
kinci kuak vektrler de ise E1'e
i laveten E2 ve E4 blgeler i
karlmtr (ekil 3). Ancak bunlarn
adenov i ra l p rote in lere ba l
immnojenitesi yksek olduundan
dolay, daha sonra tm viral genlerin
karld ve replikasyon orijin
blgesinde olan ITR ('tersdnm u
tekrarlar-inverted terminal repeats-'
ve paketleme sinyalinin (Y) brakld
b.Adenoviral vektrler:
Cilt 64 < Say 1 < 2007
ekil 3. Adenoviral Vektrler
Adenoviral vektrlerin 1. kuanda E1(+/- E3)-delesyonlar, 2. kuanda E1(+/-
E3) ve E2/4 delesyonlar vardr.3.kuakta viral genomun kodlayan ksmnn byk
blm karlmtr. Onkolitik vektrler ise E1B geni dnda tm viral genomu
tamaktadr. Resim, Volpers ve Kochanek'in makalesinden modifiye edilmitir (9).
E1; Erken fonksiyonlar dzenler. Virs replikasyonu iin gerekli, E2; Replikasyonda rol
oynayan proteinler ve DNA polimeraz kodlar, E3; Patojenitede nemli: Enfekte olmu
hcrelerin yzeyine MHC I'in gelmesini engeller, enfekte hcrelerin lizisini nler, E4;
Gen ekspresyonunu dzenleyen genleri kodlar.
Nukleotidler
Ad5 Genomu
1. Kuak Vektrler
2. Kuak Vektrler
Onkolitik Vektrler
3. Kuak Vektrler
('Gutless')
10 000
E1A E1B
Transgen
Transgen
Transgen 1
Kodlamayan DNA blg
Transgen 2
E1
E1B
E2 E3 E4
E3
E2 A E4
20 000 30 000
GEN TEDAVS VE BYOGVENLK
40 Trk Hijyen ve Deneysel Biyoloji Dergisi
-
' gutless ' veya yardmc-baml vektrler immn supresyon yaplmas yan sra tekrarlayan
gelitirilmitir (9). 'Gutless' vektrler 35 kb'lk uygulamalarda farkl serotip veya hayvan
teraptik DNA'y tayabilmektedir. Viral gen adenovirs kaynakl vektr alternatifleri zerinde
ekspresyonunun olmamas bu vektrlerin toksisitesini allmaktadr (13, 14).
ve immnojenitesinin ok azaltmtr. 'Gutless' Ad Belki de adenoviral vektrler gerek kullanm
vektrler karacier hcrelerinde transgen yerini yksek fakat geici transgen ekspresyonunun
ekspresyonunu bir yldan fazla salayabilmektedir. istendii durumlarda bulacaklardr (rnein kanser
Ancak, 'gutless' vektrlerin retilebilmesi iin viral hcrelerinin ldrlmesi iin). Bu amala, Ad
gen fonksiyonlarnn saland yardmc hcrelere virslerin onkolitik vektr olarak tasarlanan
ihtiya vardr. Dzenleyici ve yapsal viral formlarnda, virsn sadece replikasyon orijininde
proteinlerin hepsini gerektii zamanda ve miktarda modifikasyon vardr. Kondisyonel replikatif vektr
retebilen hcre serileri henz istenilen dzeyde olarak da isimlendiren bu vektrler herhangi bir
gelitirilebilmi deildir. Bu nedenle, 'gutless' transgen tamaz (ekil 3). Ad vektrlerin
vektrleri retmek halihazrda ok zordur. replikasyon blgeleri baz hcre dngs
Ad2 ve 5 serotipinin, birok hcrede bulunan dzenleyici proteinlerine balanmaktadr. rnein
Coxsackie ve adenovirs reseptrleri ile primer Ad-E1A replikasyon blgesi pRB'e balanr. E1A, S-
olarak hcreye tutunmas ve a integrinler ile de fazna girii uyarr ve viral enfeksiyon iin kritik olan v
hcreye girmesi geni doku tropizmi salamaktadr viral ve hcresel genleri trans-aktive eder. E1A
(10, 11). Dolays ile hedeflenmeyen dokularda da gen blgesi defektif virsler (dl922-947) pRB'e
ekspresyonuna yol aacandan sistemik kullanmlar balanamadndan E2F'i (hcreyi S fazna geiren
saknca oluturmaktadr. En byk problem ise yksek faktr) pRB'den kurtaramaz ve dolays ile virs
immnojeniteleridir. 1999 ylnda Faz I ornitin oalmas gerekleemez. Bu nedenle normal
transkarbamilaz (OTC) yetmezlii gen tedavisi hcrelerde Ad-E1A virsleri oalamaz, ancak pRB
13
denemesi esnasnda Jesse Gelsinger 6x10 ikinci yola anormallikleri olan tmrlerde oalarak
kuak rekombinant adenoviral partikln intra- tmr hcrelerini lizise uratmaktadr. Ad-E1B ise
hepatik enjeksiyon ile aldktan iki gn sonra kuvvetle p53'e balanarak virsn oald hcrelerin
muhtemel Ad vektrn tetikledii sitokin salnmn apoptozise gitmesini nler. E1B blm defektif
yol at yaygn intravaskler koaglasyon, akut adenoviral virsler (ONYX-015 veya dl1520) normal
pulmoner ve multiorgan yetmezlii nedeniyle hcrelerde p53 blokaj yapamayacandan
lmtr (12). Dier denemelerdeki hastalar daha az apoptozis ve byme tutuklanmas nedeniyle
ama belirgin bir inflamatuvar cevap gelitirmitir. oalamayacaktr, p53 mutasyonu ile giden kanser
Adenoviral vektrlerin dier bir dezavantaj ise ksa hcrelerinde ise virsler oalarak hcreleri lizise
sreli ekspresyon salayabilmeleridir. Birinci kuak uratacaktr. ONYX-015, ba-boyun kanserlerinde
rekombinant adenoviral vektrlerin kullanld kistik faz II klinik denemelerde kemoterapi ile birlikte
fibrozis gen tedavisi denemelerinde transgen kullanlmaktadr (15). Dier bir yaklam ise E1A ve
ekspresyonu ikinci hafta sonunda azalmaya balam, E1B gen ekspresyonunu tmr veya doku tipine zg
drdnc haftada ise kaybolmutur. Srekli promotorlarn kontrolunda salamaktr. Onkolitik
ekspresyon iin tekrarlayan uygulamalar adenovirsler ile elde edilen snrl klinik denemeler
gerekmektedir ve bu da immn cevab bu ajanlarn gvenli olduunu, ancak kombine
iddetlendirmektedir. Ad vektr partikllerine kar tedaviler ile yeterli klinik cevaplar alnabildiini
tipe zg ntralizan antikorlarn gelimesi vektrn ortaya koymutur. Bu nedenle, intihar (GDEPT) gen
tekrarlayan uygulamalarn snrlayabilmektedir. Bu veya immn-modulatr gen eksprese eden
sorunu zmek iin gen transferi esnasnda geici rekombinant onkolitik vektrler gelitirilmeye
Cilt 64 < Say 1 < 2007A. GNEL-ZCAN
41Trk Hijyen ve Deneysel Biyoloji Dergisi
-
allmaktadr (16). uygulanmas nedeniyle karacier hasar ve vektre
kar immn cevap gelitirme potansiyeli
Adeno-assosiye virsler (AAV) zarfsz, tek-iplikli tamaktadr. AAV vektrler iin dier bir sorun da,
DNA virsleridir. Parvovirs ailesine ait olan AAV'lerin ok kiide ntralizan antikorlarn bulunmasdr.
replikasyonlar iin adeno- veya herpes virslerin Deiik serotiplerin kullanlmas bu sorun iin bir
yardmna ihtiyalar vardr. ou AAV-kaynakl zm olabilir (16).
vektrlerde AAV serotip 2 kullanlmtr. AAV-2'nn
primer reseptrleri heparin slfat proteoglikanlar, HSV vektrleri santral sinir sistemi iin tropizm
yardmc reseptrleri ise fibroblast byme faktr 1 gsterir. 152 kb'lk ift-iplikli DNA genomu ve en az
reseptr ve a b integrinler'dir ve yaygn doku 80 gen iermesi ile kompleks bir virstr. v 5
tropizmleri vardr. Retina ve havayolu epitel hcreleri Kromozoma entegre olmaz ancak duyusal
tropizmi olan AAV-5, iskelet kaslarna gen aktarm ganglionlarda yaam boyu sren latent enfeksiyon
ok etkin olan AAV-6, karacier tropizmi gsteren oluturabilirler. Latent kalma mekanizmas ile
AAV-8 serotipleri sras ile kistik fibroz, kas distrofileri transgenin uzun sreli ekspresyonunu salayabilme
ve hemofili gen tedavileri iin gelitirilmektedir (16). potansiyeli mevcuttur. Parkinson hastal ve santral
Patojenik olmayan modifiye edilmemi AAV 2, insan sinir sitemi tmrleri gibi durumlarda nronlara gen
hcrelerinde 19. kromozomun q13.3-qter blgesinde transferi ana uygulama alan olabilecektir ancak
zgn bir blgeye entegre olarak latent enfeksiyona pratikte kullanm iin henz erken dnemde olan
yol aar. Bu zellii sayesinde, risk oluturmadan vektrlerdir (18). Gen tama kapasitesinin en az 30
uzun sreli transgen ekspresyonu yapabilmektedir. kb olmas en nemli avantajdr. Ayrca sistemik
Ancak, spesifik entegrasyonu salayan virsn rep toksisite kt taktirde asiklovir gibi antiherpetik
proteinidir ve rep geni gen tedavisi vektrlerinden ilalar ile viral replikasyonun durdurulma
karlmtr. AAV vektrlerinde rep geni yan sra cap avantajna sahiptir. Ancak latent duruma geince
geni de olmak zere AAV genomunun %96's HSV'nin, vektre taklan teraptik gen dahil tm
karlmtr. Vektrde virsten sadece ulardaki ters genlerin ekspresyonunu susturmas dezavantaj
dnm tekrarlar kalmtr. Dier sistemlerde oluturmaktadr. Latent dnemde sadece HSV'nin
olduu gibi virs partikllerinin retilmesi iin gerekli LAT blgesi aktif kalmaktadr. LAT blgesi LATP1 ve
genler (rep ve cap AAV genleri, E2a, E4 adenoviral LATP2 promotorlarnn kontrol altndadr ve latent
genleri dahil) paketleme hcreleri (HEK 293) srele ilikili transkriptleri oluturmaktadr.
tarafndan salanmaktadr. Paketleme hcrelerinde Teraptik genin LAT blgesine klonlanmas belki de
eksik olan ise AAV'nin ters dnm u tekrarlardr. bu problemi zebilecektir (19). HSV I genleri de
Rekombinant vektr hi viral gen iermediinden m o d i f i y e e d i l e r e k o n k o l i t i k z e l l i k
yksek dzeyde gvenlik salar. Ancak, AAV genomu kazandrlabilmektedir. Onkolitik HSV I vektrleri
ok kk olduundan sadece 4.5 kb uzunluunda ve klinik denemeleri ile ilgili daha ayrntl bilgi
DNA tayabilir. Nispeten ksa DNA dizileri Young ve ark. tarafndan yaynlanan derlemede
tayabilmesi ve yksek titrelerde retilememesi bu bulunabilir (16).
vektrn de kullanm alann snrlamaktadr (17).
AAV vektrler ile kistik fibrozis faz I klinik iek hastalnn eradikasyonundan nce a
denemelerinde cesaret verici sonular alnm ve suu olarak kullanlan Poxvirs kaynakl Vaccinia
hcresel immn cevabn gzlenmemi olmas AAV virs gnmzde gen tedavisi arac olarak tekrar
vektrlerin gen tedavisinde etkili bir sistem gndeme gelmitir. 200 kb byklnde genoma
olabilecei konusunda umut olmutur. Ancak sahip Vaccinia virsnn klonlama kapasitesi
Hemofili B deneme protokol intrahepatik artere yksektir (25 kb) ve konak genomuna entegre
c. Adeno-asosiye viral vektrler:
d.Herpes simplex virs (HSV) vektrleri:
e.Poxvirus/Vaccinia virs vektrleri:
Cilt 64 < Say 1 < 2007 GEN TEDAVS VE BYOGVENLK
42 Trk Hijyen ve Deneysel Biyoloji Dergisi
-
Cilt 64 < Say 1 < 2007
olmaz. ou memeli hcresini enfekte edebilir. Ancak blnmeyen hcrelere transdksiyon kabiliyetinin
tm virs genlerini bnyesinde bulundurmas ve korunmas iin ok aba harcanmtr. Gvenlii
replikasyon zellii olmas nedeniyle immn cevap artrmak amacyla kendini inaktive eden vektrler
gibi yan etkiler oluturabilir. Tmr hcreleri sz gelitirilmeye allmaktadr (23). Rekombinasyon
konusu olduunda ba k yant avantaj komponenti virslerin oluma potansiyeli nedeniyle
olabilmektedir. Vaccinia i le melanomada domestik kedilerde HIV benzeri tabloya yol aan FIV
immnoterapinin Faz III klinik deneme verileri (feline immunedeficiency virs) ve atlarda anemiye
aklanmtr (20). yol aan bir lentivirs olan EIAV (equine infectious
anemia virus) virs tabanl vektr sistemleri
Klinik deneme protokolleri oluturulmu gelitirilmeye allmaktadr. Lentiviral vektrleri
yukardaki vektrlere ilaveten laboratuvarlarda kullanan snrl sayda klinik deneme protokol
birok farkl virs grubundan da vektr gelitirilmeye onaylanm bulunmaktadr.
allmaktadr. Bunlarn balcalar ise Alfavirs ve
Lentiviral vektrlerdir. Alfavirsler, Togaviridae
ailesinin bir yesidir ve tek-iplikli RNA virsdr. Virs haricindeki vektr sistemlerinin retimi
Vektr olarak benzer zelliklere sahip deiik virs kolay ve greceli olarak ucuzdur, paketleme
kullanlmaktadr. Bunlar: Semliki forest virs (SFV), kapasiteleri byktr ve hereyden nemlisi
Sindbis virs (SIN), ve Venezuelan equine encephalitis biyogvenirlilii yksektir. Laboratuvarda yabanc
virs (VEE)'dir. Gen aktarm arac olarak kullanlan DNA'y hcre iine aktarma grece olarak kolaydr ve
ou alfavirs vektr replikasyon yapamaz ve viral sistemlerin gvenlik problemlerinin kontrol
replikasyonu iin gerekli genler yardmc hcrelerden altna alnamad durumlarda bu yntemlerin
salanr. Ancak intratmral gen aktarmnda bazlarnn gen tedavisinde kullanlma potansiyeli
kullanlmak iin replikasyon zellii olan vektrler de vardr. Ancak gnmzde tm bu yntemlerin,
yaplmtr. Bu vektrler doal alfavirsn tm dk gen transfer etkinlii ve ksa sreli ekspresyon
genlerini tamaktadr. Alfavirslerin hcre toksitesi oluturabilme problemleri vardr.
yksek ve hcre tropizmi geni olduundan birok
tmrn gen tedavisi iin uygundur. Rekombinant Lipozomlar, memeli hcrelerinin membran
alfavirslerin intratmral enjeksiyonu tmr yaps model alnarak yapay olarak belli lipidlerin
hcrelerinde apoptozisi tetiklemektedir (21). sv ortamda kartrlmas ile oluturulan sentetik
Lentiviral virsler ise blnmeyen hcreleri de aralardr. Lipozomlar, virozomlar, katyonik lipidler,
enfekte edebilen zellemi diploid retrovirslerdir lipopolilizinler, polikatyon konjugatlar gibi eitli
(22). mmn sistemi tetiklememeleri ve yksek formlar vardr. rnein fosfolipidler, biyolojik
dzeyde gen ekspresyonu salamalar dier nemli membranlarn yapsn taklit eden ift tabakal ara
avantajlardr. ou lentiviral vektrlerin kayna oluturur. Fosfolipidlerin oluturduu arata
insan HIV (human immunedeficiency virs) virsdr. hidrofilik fosfat gruplar d tarafta, hidrofobik lipid
Dier retrovirsler gibi genoma rastgele entegre kuyruklar i tarafta bulunur. Aktarlacak DNA in
olmas nedeniyle benzer gvenlik sorunlar vitro lipozom ile paketlenir ve in vivo hedef dokuya
tamaktadr. HIV genomu standard retrovirslerin dorudan gen transferi iin kullanlr. Lipozom-DNA
genomundan ok daha karmaktr. Standard kompleksi lipopleks, polimer-DNA kompleksi ise
retrovirslerde bulunan transkripsiyon nitelerine polipleks olarak adlandrlr. Katyonik lipozomlarn
ilaveten tat ve rev genleri vardr. Gereksiz genlerin pozitif yzey yk olduundan DNA ile doal olarak
karlmas, gvenli paketleme hcre serilerinin kompleks oluturur. Ancak anyonik ve ntral
oluturulmas ve bunlar yaparken vektrn lipozomlarn DNA ile kompleks oluturabilmesi iin
f. Dier:
2. VRS HARC VEKTR SSTEMLER :
a.Lipozomlar:
A. GNEL-ZCAN
43Trk Hijyen ve Deneysel Biyoloji Dergisi
-
Cilt 64 < Say 1 < 2007
DNA'nn baka aralarn iine konulmas gerekir. partikl bonbardman (biyolistik veya 'gene gun')
DNA'nn lipid klf ile sarlmas DNA'nn in vivo ortamda tekniidir. Metal (altn) paracklarnn zerine
paralanmasn nler ve hcre iine endositoz ile kaplanan DNA zel bir tabancadan hcreye yksek
alnmasn salar. Katyonik lipozomlarn gen aktarm basn ve hz altnda (sktrlm helyum yardm
etkinlii daha iyi olduundan (negatif ykl ile) atelenir. Bu basit ve nispeten gvenli yntemle
membranlara kolaylkla penetre olur) ve hcre iinde baz dokulara baarl gen aktarm yaplmtr.
aktarlan DNA'y ykmdan etkin bir ekilde Ancak bu enjeksiyon yntemiyle de gen aktarm
koruyabildiinden, gen aktarm deneylerinde en fazla etkinlii dktr ve enjekte edilen DNA hcre
tercih edilen formdur (24). Viral vektrlerden farkl genomuna karar l b i r ek i lde entegre
olarak DNA-lipid kompleksini hazrlamak kolaydr ve olamamaktadr. Kas gibi dzenli olarak oalmayan
aktarlan genin bykln snrlayan bir durum dokularda DNA dayank l ok neml i
yoktur. Ancak, gen aktarm etkinlii viral olmayabileceinden ve aylarca enjekte edildii
vektrlerden 10 000 kez dktr ve aktarlan DNA kasda ekspresyonuna devam edebileceinden
kromozomal DNA iine entegre olacak ekilde dolay, bu yntemin ilk uygulamalar 'Duchenne
tasarlanmamtr. zellikle oalan hcrelerde gen muscular dystrophy' fare modelinde (mdx fareleri)
younluunun dmesi nemli bir problemdir ve distrofin geninin aktarm eklinde olmutur (26).
transgen ekspresyonunun ksa sreli olmasna yol Distrofin geninin bykl nedeni ile bir minigen
amaktadr. kullanlmtr. Minigen, distrofin cDNA ve buna takl
yksek dzeyde ekspresyonu gvence altna alan
plak DNA, baz durumlarda hedef dokuya, dzenleyici bir dizi (rnein kuvvetli bir viral
rnein kasa, enjeksiyon ile dorudan uygulanabilir. promotor) iermitir ve kasa dorudan
Direkt uygulamada dier bir seenek ise intramskler enjeksiyon ile uygulanmtr.
elektroporasyondur. Bu metod, ksa elektrik uyarlar
v e r e r e k t r a n s m e m b r a n p o t a n s i y e l i n i n Bu yntemde aktarlacak DNA, zgn hcre
indklenmesine ve hcre zarnda kk aralklar yzey reseptrne balanabilen ve dolays ile
almasn salar. Oluan bu aralklardan DNA hcreye endositozu indkleyip DNA'nn hcre iine
daha kolay girer. Her doku zgn ve kendine has alnmasn salayabilecek hedefleyici bir molekle
zellikleri olduundan dolay etkin bir transfeksiyon t ak l r. rne i n ; hepa to s i t l e r s e rumu
iin optimal elektroporasyon koullar yoktur. asialoglikoproteinlerden yzeylerindeki reseptrler
Transfeksiyon etkinlii hem elektrik akmnn sayesinde temizleyebilirler. Polilizine (pozitif ykl)
amplitd ve sresine hem de DNA younluuna kovalan bala bal asialoglikoproteinler DNA'ya
baldr. n vitro koullarda birka kilovoltluk voltaj (negatif ykl) elektrostatik etkileimler ile
ve birka mikrosaniyelik akm sresi optimal dnebilir nitelikte balanr. Eer bu kompleksin
olabilirken, in vivo koullarda onlar hatta yzlerce karaciere infzyonu safra yolu veya vaskler olarak
kilovolt ve milisaniyelik akm gereklidir (25). gerekletirilirse hepatositler tarafndan seici
Elektroporasyonun in vivo uygulamas hedef dokuya alnr. Daha genel bir yaklam ise, bir ok hcrede
in situ elektrodlar taklarak uygulanmaktadr. Kas, eksprese edilen ancak prolifere olan hcrelerde ve
beyin, deri, karacier ve tmr dokularna hematopoetik hcrelerde daha fazla olan
elektroporasyonla baarl gen aktarmlar transferrin reseptrn kullanmaktr.
yaplmtr. Bu ekilde alnan maddeler genelde lizozoma
ynlendirilir ve DNA'nn hcre ekirdeine
ulaabilmesi iin baz ka mekanizmalar olmas
Elektroporasyona benzer dier bir yntem gerekir. zellikle tad DNA'y sitoplazmaya
b. Elektroporasyon:
d. Reseptr aracl endositoz:
c. Dorudan enjeksiyon veya partikl
bonbardman:
GEN TEDAVS VE BYOGVENLK
44 Trk Hijyen ve Deneysel Biyoloji Dergisi
-
Cilt 64 < Say 1 < 2007
brakamayan baz polipleksler endozom-litik ajanlar tmr bymesini basklamtr (29). Fakltatif
ile birlikte kullanlmaldr. Bir seenek adenovirs anaerobik olan Salmonella'nn ise onkolitik
veya adenovirs proteinlerini birlikte vermektir. Bu potansiyeli hipoksik merkezli byk tmrlerin
erken endozomu ykar ve ieriinin kamasn salar yansra oksijenlenen kk metastatik lezyonlarda
(17). Gen transfer etkinlii yksektir ancak bu metod da vardr. mmnomodulatr sitokin (TGF-1, IL-10)
transfer edilen genin hcrenin genomuna genlerini tayan invaziv E. coli ve Lactococcus lactis
entegrasyonuna izin vermez. sular ise enflamatuar barsak hastalklarnda
denenmektedir.
Bakteri aracl DNA aktarm son yllarda allan Bu yntemin aktarm etkinlii yksek olmasna
yeni bir gen aktarm yaklamdr. Saklama ve retme r a m e n b i z i m ( h e n z y a y n l a n m a m
koullarnn kolayl, tayabilecekleri ve bulgularmzda) ve dier birok alma grubunun
aktarabilecekleri DNA miktarnn byk olmas, gzlemledii nemli bir problem, plazmid
hcreden hcreye yaylabilme zellii ile non-replike kararszl ve bunun sonucunda plazmidin hcrede
vektrlerin ulaamayaca yerlere gidebilmesi kaybolmas ve kararsz ekspresyon gstermesidir
nedeniyle gerek in vitro gerekse in vivo transgen (30). Bu problemlerin en nemli sebeplerinden birisi
uygulamalar iin umut vermektedir. Bakteri aracl yksek kopya sayl plazmidler kullanlmasdr.
gen transferinde aktarlacak gen ncelikle karyotik Rekombinant proteinlerin retiminde tercih edilen
ekspresyon vektrne taklr. Bakteriyel sistemler yksek kopya sayl plazmidler yksek gen dozajna
enfeksiyon hastalklarnda heterolog antijen bal yksek ekspresyon dzeyi salamaktadr.
tayarak alama iin kullanlabildii gibi onkolojide Ancak baz durumlarda kopya saysnn artmas gen
immnotedavi, onkolitik ve tmr hedefleme yetisi rnn artn salayamaz. Bu muhtemelen
vardr. Bu amala kullanlan bakteriler arasnda hcrenin snrl transkripsiyon ve translasyon
zayflatlm S. typhimurium sular bata olmak kapasitesinden dolaydr. Plazmid replikasyonu ve
zere L. monocytogenes, Shigella, Clostridium, rekombinant gen ekspresyonundan kaynaklanan
Bifidobacterium ve invaziv E. coli saylabilir (27). metabolik yk byme hzn yavalatarak rn
Bifidobacteria ve Clostridia zorunlu anaerobik oluumunu dmesine yol aabilir. Protein
bakteri olmalarndan dolay nekrotik/hipoksik ekspresyonu sadece plazmid kopya saysna deil,
merkezli byk tmrlerin lizisini salayabilmekte ayn zamanda promotor gcne, mRNA kararllna,
ancak kk metastatik lezyonlarda etkisiz proteolize, ve protein katlanmasna da baldr.
kalmaktadrlar. 1960'l yllarda insan klinik Tm bu faktrler plazmid kararl l n
denemelerinde kullanlan toksin oluturmayan etkilemektedir. eitli aratrma merkezleri daha
Clostridia sporlar tmr kitleleri iinde abse kararl dk kopya sayl plazmidler gelitirmeye
oluturmasna ramen tmr gerilemesini alrken dier yandan da aktarlan plazmidin hcre
sa layamam t r ( 28 ) . K l i n i k e tk in l i i n iindeki kaderini belirleyen olaylar aydnlatmaya
saptanamamasndan dolay klinik denemelere devam almaktadr (30, 31). Regulasyon veya replikasyon
edilmemitir. Son zamanlarda Clostridium'un tmr proteinlerini kodlayan yapsal genlerdeki delesyon,
hedefleme zellii pro-drug aktive eden enzimlerin insersiyon veya nokta mutasyonlar kopya saysn
selektif aktarm iin denenmeye balamtr ve deitirebilir. Plazmid zerindeki ters dnm
baarl sonular elde edilmitir. Clostridia'nin daha tekrarlar veya zgn ikincil yaplar DNA onarm
gvenli alternatifi nonpatojen ve spor oluturmayan sistemlerinin hedefi haline gelmekte, UV onarm
Bifidobacteria'dr. Endostatin genini kodlayan sistemi ve SOS sistemi tarafndan plazmid DNA'sn
plazmidi tayan Bifidobacterium adolescentis paralara ayrabilmektedir. lgili DNA onarm
deneysel karacier tmrlerinde anjiogenezi ve genlerini tamayan retim sular plazmid
e. Bakteri aracl gen transferi:
A. GNEL-ZCAN
45Trk Hijyen ve Deneysel Biyoloji Dergisi
-
Cilt 64 < Say 1 < 2007
kararlln artrmaktadr. (33). Segregasyon sonras plazmidsiz hcrelerin
Tropatik geni tamak zere kullanlan eleyen dier bir sistem ise Hok/sok stabilizasyon
plazmidlerin hcre blnmesi esnasnda dalm eit sistemidir (34). Hok gen rn ldrcdr. Hok
olmamakta ve baz hcreler birden fazla plazmid geni bakteri kromozomu zerinde zayf konstitf
ierirken bazlar ise hi plazmid iermemekte, promotor altndadr fakat mRNA's kararldr. Katil
dolays ile bir sre sonra ortama rekombinant Hok genini basklayan Sok geni ise plazmid zerine
plazmidi iermeyen hcreler hakim olmaktadr. Bu takldr. Sok geni Hok mRNA'sna komplementer
nedenle bakteri aracl gen tedavisinde plazmid 'antisense' RNA kodlar ve plazmid zerinde gl
kararll iin selektif ortamlar kullanlmaktadr. konstitf promotor altndadr fakat mRNA's
Rekombinant protein retiminde en yaygn kullanlan kararszdr. Dolays ile hcre blnmesi sonras
selektif sistemler antibiyotiklerdir. Ancak, bakteri plazmid iermeyen bakteriler kontrolsz kalan Hok
aracl gen tedavisinde kullanlan plazmidler protein rn nedeniyle eleneceklerdir.
antibiyotik geni tamamaldr nk direnlilik Daha kararl plazmid sistemlerinin geliitilmesi
genleri horizantal gen transferi ile patojenik retilme ve kontol kolayl olan bakteri aracl gen
mikroorganizmalara aktarlabilir. Ayrca allerjik transferinin daha etkin bir hale getirilmesini
problemler ortaya kabilmektedir. Amerikan Besin salayabilecektir.
ve la Ynetimi FDA tarafndan onaylanan tek
antibiyotik ise insanlarda az kullanlmalar nedeni ile
kanamisindir (www.cfsan.fda.gov/~dms/opa- Her vektr sisteminin kendine zg avantaj ve
armg.html). Plazmidlere diren geni eklemeden ama dezavantajlar bulunduundan vektrlerin kombine
yine antibiyotikli ortamda kararll salanabilen bir olarak kullanlmalar dezavantajlarn aabilmenin
yntem Williams ve arkadalarnn gelitirdii bir yolu olabilir. eitli hibrid vektrler bilinmekte
represr titrasyon metodudur (32). Bu yntemde olup bunlarn balcalar virozomlardr (17, 24).
direnlilik geni plazmidi tayan suun kromozomuna Virozomlarn baz formlar, Lipopleks (DNA-lipozom
rnein lac promotorunun aasna entegre edilir. kompleksi) ve inaktive HVJ virs (Japon
Lac represr geni de kromozoma lokalizedir. Normal hemaglutinasyon virs) veya influenza virs
koullarda direnlilik geni ekspresyonu represr kombinasyonu ile oluturulmulardr. Solunum
protein nedeniyle basklanm durumdadr ve yoluna gen transferi potansiyeli yalnz bana
kanamisinli ortamda remez. Bir veya birden fazla lac katyonik lipozomlar veya viral vektrleri uygulayan
promotor tayan yksek kopya sayl plazmid hcreye yntemlere gre daha yksektir. mmnolojik olarak
aktarlnca represr yetersiz kalacandan hcreler iyi tolere edildiklerinden tekrarlayan uygulamalarn
kanamisinli ortamda reyebilir. Bunun yansra transfer etkinlii ve gvenlii zerinde olumsuz
antibiyotiksiz seleksiyon sistemleri gelitirilmeye etkisi yoktur. Katyonik lipozomlar veya polimerler
allmaktadr. Bunlardan pCOR sistemi klinik basite adenoviral vektrler ile kartrlp
denemelere girmitir. pCOR plazmidi supresr tRNA uygulanr. Bu yntem zellikle viral reseptr
geni tamaktadr ve bunun protein rn antibiyotik olmayan hcrelere gen aktarmnda faydaldr.
yerine seleksiyonda kullanlmaktadr. oaltld Ayrca, inaktif adenovirsler katyonik lipozomlarn
E.coli hcresinde ise argE geninde amber mutasyon veya polimerlerin transfer etkinliini artrmaktadr.
vardr. Yani arginin iin 'auxotrophic'tir. argE arginin Virs-virs kombinasyonlar dier bir hibrid
sentezinde nemli olan N-asetil ornitinaz kodlar. sistemdir. Bylelikle, her bir viral vektrn
Supresor tRNA ise amber mutant blgeyi okuyup avantajlarndan faydalanlr. rnein adenovirs ile
protein sentezinin devamn salayabilir. Bylelikle Epstein-Barr virsnn (EBV) hibridleri yksek
ancak plazmidi tayan hcreler oalabilmektedir titrelerde elde edilebilir (adenovirs sayesinde) ve
3. HBRD VEKTR SSTEMLER:
GEN TEDAVS VE BYOGVENLK
46 Trk Hijyen ve Deneysel Biyoloji Dergisi
-
Cilt 64 < Say 1 < 2007
hcrede epizom olarak uzun sreli kalabilir (EBV'in enzimlerin fazla ekspresyonu, veya byme
EBNA1 geni vektrn nkleusa transferini gvence faktrleri veya byme faktr reseptrlerinin uzun
altna alarak gen dilsyonunu nler). sreli ekspresyonu sonucu ortaya kabilmektedir.
Dolays ile aktarlan genin yeri, dalm ve
i s t e n m e y e n e k s p r e s y o n d z e y l e r i d e
deerlendirmeye alnmaktadr. Genin ex vivo
Gen tedavisinin pratikte yaygn uygulama alan transdksiyonu yaplarak, genetik modifikasyona
bulabilmesi tedavi genlerinin hcrelere yeterli uram teraptik hcrelerde meydana gelen
yksek dozlarda aktarlabilmesine, genin hastalkl deiiklikler (morfoloji, fonksiyon ve proliferasyon,
hcreleri hedefleyebilmesine ve aktarlan yeni lmszlk gibi davranlar veya malign-transforme
genlerin vcut tarafndan sk kontrol altnda fenotip indksiyonu) incelenmelidir. Ayrca
tutabilme yollarnn gelitirilmesine ve dolays ile transdksiyon, hcrelerin in vivo trafiini ve
biyogvenlik problemlerinin almasna baldr. dalmn etkileyebileceinden hayvan deneyleri
Dier biyoteknoloji rnlerinde olduu gibi preklinik ile teraptik hcrelerin etkinlii saptanmaldr.
hayvan modellerini kullanarak gvenli l ik Gen tedavisi vektrlerinin gvenirliliinin
deerlendirmesinde iki nokta gz nnde deerlendirilmesi iin 1999 ylnda Amerikan Ulusal
bulundurulur: 1) hayvan trnn ve fizyolojik/hasta Salk Enstits, NIH, tarafndan detayl bir yol
durumun seimi ve; 2) doz, uygulama yolu ve tedavi haritas izilmitir. Buna gre gen tedavisi
rejimini (skl ve sresi) kapsayacak ekilde aktarm vektrlerinin gvenirlilii, aktarm sistemi, gen
yolunun deerlendirilmesi. Biyogvenlilik iin transferi ve ekspresyonu, retrovirs aktarm
deerlendirme teraptik genin retiminden verili sistemleri, retrovirs harici aktarm/ekspresyon
sonrasna kadar (aktarlacak genin gvenirlilii, sistemleri olmak zere drt ana snfta
vektrn gvenirlilii, patojenite, etrafa yaylma, incelenmektedir (35):
genom iine girme, konakdaki viral gen dizileri ile
rekombinasyon, paketleme hcre serilerinin
gvenirlilii, yardmc hcre kontaminasyonu, ex- Rekombinant DNA'nn hedeflendii hcreler
vivo oaltlan alc hcrelerin gvenirlilii ve nedir? Hangi hedef hcreler ex vivo olarak ilem
aktarlan DNA'nn gen ekspresyonunun dzenlenmesi grecektir ve bu hcrelerin ilemden nce ve sonra
olmak zere) birok aamada yap lmas karakterizasyonlar nasl yaplacaktr?
gerekmektedir. Gen rnnde deiiklie yol aan Aktarm sistemi etkin midir? Hcrelerin yzde
genetik dizi modifikasyonlarnn yaplmas, veya ka aktarlan DNA'lar iermektedir?
alternatif promotor/enhancer dizilerinin kullanlm Aktarlan DNA dizisinin yaps nasl monitorize
olmas hayvan almalarnda ilave gvenlilik edilecektir ve analizin duyarll nedir?
deerlendirmelerini gerektirebilir. Bu tip yaklamlar Aktarlan DNA ekstrakromozomal mdr yoksa
iin bilimsel gereklilik ortaya konmak zorundadr. kromozoma entegre olacak mdr? Aktarlan DNA
Teraptik gen rnnn immnomodulatr aktivitesi tekrar dzenlenmi midir?
varsa baklk sisteminin ar uyarmna bal Hcre bana aktarlan DNA kopya says
geliebilecek otoimmnite potansiyeli de gz nnde nedir? Eklenen DNA'nn hcrede gerek kalmll ve
bulundurularak gvenirlilii deerlendirilmelidir. gerekse yaps kararl mdr?
stenmeyen yan etkiler eksprese olan teraptik genin
istenmeyen blgelerde ve/veya istenmeyen
miktarlarda, rnein, reseptr/iyon kanallarnn Laboratuvar almalarnda gen transfer
normalde eksprese olmayan yerlerde ekspresyonu, sisteminin in vivo ve in vitro etkinliini belirlemek
G E N T E D AV S V E K T R L E R N N
GVENRLL
1. AKTARIM SSTEMLER:
a.
b.
c.
d.
e.
2. GEN TRANSFER VE EKSPRESYONU
a.
A. GNEL-ZCAN
47Trk Hijyen ve Deneysel Biyoloji Dergisi
-
Cilt 64 < Say 1 < 2007
iin hangi hayvan ve hcre kltr modelleri test etmek iin hangi laboratuvar almalar
kullanlmtr? Bu sistemlerin insan tedavisi ile ne gibi yaplmtr ve analizlerin duyarll nedir?
benzerlik ve farkllklar bulunmaktadr? Hayvan almalarnda vektr DNA'nn tedavi
nsanda baarl olabilmesi iin ilgili gen edilmeyen hcrelere, zellikle germ hcre serisine
transfer protokolnde tahmin edilen gen transfer girii ile ilgili bir bulgu mevcut mu? Bu amala
ve/veya ekspresyonunun minimal dzeyi nedir? Bu yaplan analizlerin duyarll nedir?
dzey nasl saptanmtr? Klinik deneme iin nerilen protokoln insan
Gen transfer ve ekspresyonunun minimum d primatlar ve/veya dier hayvanlarda yaplm
gerekli dzeyini elde edebilmek iin kullanlan benzerleri mevcut mu? Sonular nelerdir? zellikle
aktarm sisteminin etkinliini deerlendiren hayvan retroviral vektrn herhangi bir endojen veya dier
ve hcre kltr model deneylerine ait tm sonular viral DNA dizileri rekombine olduuna dair hayvan
detayl aklanm mdr? deneylerinde bulgu var m?
Ekspresyonun ne kadar sadece istenen
gendendir (ve ne kadar etraftaki dier DNA'dandr)?
Gen insersiyonu dier genlerin ekspresyonunu ne
dzeyde deitirmektedir? a. nsana uygulanacak retrovirs harici aktarm
Aktarlan DNA'dan ekspresyon, hcrelerin sistemlerinin de gvenlilik deerlendirilmesi
yzde kanda gereklemektedir? Normal aktivitenin titizlikle yaplmaldr. Nkleik asitler rnein
yzde ka eklenen genden kaynaklanmaktadr? lipozomlar ile kompleks haldeyse ve inhalasyon yolu
Gen, hedef hcreler dnda da eksprese ile uygulanacaksa kompleks halde olmayan
olmakta mdr? Eer oluyorsa, hangi dzeydedir? lipozomlardan farkllk gsterebilecei gz nnde
bulundurulmal ve klinik alma iin nerilen
l ipozom /DNA kompleks in in gven l i l i k
Retroviral vektr hazrlanmas aamasnda deerlendirilmesi kompleks olmayan lipozomlardan
hangi hcre tipleri enfekte olmutur? Eer varsa, bamsz olarak deerlendirilmelidir. Eksprese
hangi hcreler enfeksiyz partiklleri retmektedir? olacak geni tayan plazmidin tamamnn
Retroviral vektrn ve oluan provirsn tasarlanmas promotor, dier transkripsiyonel
(kayp, yeniden dzenlenme, rekombinasyon, veya elemanlarn ve homolog rekombinasyonu
mutasyon asndan deerlendirildiinde) kararll tetikleyebilecek herhangi bir dizinin seim nedenini
nedir? Hastann hcrelerinde aktarlan genin endojen de kapsayacak ekilde aklanmaldr. Aktarm
veya dier viral DNA dizileri ile yeniden dzenlenme sisteminin patolojik ve istenmeyen etkileri olup
veya rekombinasyona ne dzeyde maruz kalaca olmadna ynelik (DNA'nn tedavi edilen hcreler
hakknda mevcut bilgi nedir? Karaszlk veya dndaki hcrelere zellikle germ hcre serisi
varyasyonu azaltmak iin vektr tasarmnda hangi hcrelerine girip girmediini de saptar ekilde)
nlemler alnmtr? Kararll test etmek iin hangi yaplan hayvan almalar, tedaviden sonra
laboratuvar almalar yaplmtr, ve analizlerin hayvanlarn ne kadar sre boyunca incelendii ve
duyarll nedir? hangi gvenlik almalarnn yrtld, bu
Transfer sonucu oluacak potansiyel zararl analizlerin duyarllk dzeyleri ile ilgili verilerle
etkiler (r. neoplazi geliimi, zararl mutasyonlar, birlikte bildirilmelidir.
enfeksiyz partikllerin yeniden olumas veya Bir gen tedavisi protokol onay almadan nce
immn reaksiyon) hakknda laboratuvar verileri yukardaki sorulara ilaveten halk sal asndan
nelerdir? Patojeniteyi azaltmak iin vektr da aadaki kayglar gidermelidir:
tasarmnda hangi nlemler alnmtr? Patojeniteyi Aktarlan DNA'nn hastadan dier kiilere veya
d.
b.
e.
c.
d.
4.RETROVRS HARC AKTARIM/
EKSPRESYON SSTEMLER
e.
f.
3. RETROVRS AKTARIM STEMLER
a.
b.
c.
a.
GEN TEDAVS VE BYOGVENLK
48 Trk Hijyen ve Deneysel Biyoloji Dergisi
-
Cilt 64 < Say 1 < 2007
evreye yaylmas ile ilgili belirgin bir olaslk sz Rekombinant DNA Danma Komitesi (RAC-The
konusu mu? Recombinant DNA Advisory Comittee) tarafndan
Byle bir yaylm durumunda hangi nlemler t bb i , e t i k ve b i yogven l i k a s ndan
alnacaktr (r. ayn oday paylaan hastalar, salk deerlendirilmektedir. Her bir gen tedavisi klinik
grevlileri veya aile bireyleri iin)? denemesine balanmadan nce ise enstitnn IRB
Halk salna riskler varsa bunu hafifletmek (Institutional Review Board) ve IRC (Independent
iin hangi nlemler alnacaktr? Review Consulting) kurulular tarafndan
Yenidoanlarn maruz kalabilecei olas onaylanmak zorundadr. Gelecein tedavi
riskleri, dikey aktarm da dahil, nlemek amacyla metodlarna hazrlkl olabilmek ve bu alanda
hastalara doum kontrol nlemleri nerilecek mi? l k e m i z d e d e g v e n l i a r a t r m a l a r n
Benzer kayglar salk personeli iin de geerli midir? yrtlebilmesini gvence altna almak iin benzer
yaplanmalara ihtiya vardr ve en ksa zamanda
gerekli alt yap kurulmaldr.
Gen tedavisi klinik denemelerine gnmze kadar
tm dnyada binlerce hasta katlm olmasna ramen
baarl sonular henz ok azdr. OTC yetmezli olan
bir hastann hepatik artere teraptik geni tayan
adenoviral vektrlerin enjeksiyonu sonucu lm ve
retroviral aracl gen tedavisi alan 17 SCID
hastasndan 3'nde retroviral insersiyon sonucu
lsemi gelimesi viral vektrlerin toksisiteleri ile ilgili
kayglar artrmtr. Tm bu sre iinde ba-boyun
kanserleri iin gelitirilen ve p53 tmr basklayc
geni tayan rekombinant adenoviral vektr
(Gendicine) rutin kullanm iin in'de lisans almtr
ve hepatoseller kanserlerde kullanlmaya
balanmtr (36, 37). nsan gen-transfer rnlerinin
ve protokollerinin deerlendirilmesi bu makalenin
ieriinden anlalaca zere olduka karmaktr ve
buna uygun yaplanmay gerektirmektedir. Amerikan
Gda ve la daresi (FDA) Amerika Birleik
Devletlerindeki gen tedavisi almalarnn
denetimini yapmaktadr. ABD'de klinik denemelere
girecek bir gen tedavisi rn nce FDA'dan onay
almaldr(www.fda.gov/cber/infosheets/genezn.ht
m). Amerikan Ulusal Salk Enstits (NIH-National
Institute of Health) gen tedavisi aratrmalarnn
gvenliinde rol oynayan dier nemli bir kurulutur.
NIH aratrmaclar ve enstitler iin gen tedavisi
klinik denemelerinde izlenecek klavuzlar
salamaktadr. Klinik deneme protokolleri veya
planlar ncelikle NIH Biyoteknoloji Aktiviteleri
Ofisine kayd yaplmakta, daha sonra NIH
b.
c.
d.
SONU
KAYNAKLAR:
1. Strachan T, Read AP. Chapter twenty one: New appro-
aches to treating disease. New York: Garland Science,
2004.
2. Hacein-Bey-Abina S, von Kalle C, Schmidt M, ve ark.
LMO2-associated clonal T cell proliferation in two
patients after gene therapy for SCID-X1. Science, 2003;
302: 415-19.
3. Cavazzana-Calvo M, Lagresle D, Hacein-Bey-Abina S, ve
ark. Gene therapy for severe combined immunode-
ficiency. Annu Rev Med, 2005; 56: 585-602.
4. Kay M, Glorioso JC, Naldini L. Viral vectors for gene
therapy: the art of turning infectious agents into
vehicles of therapeutics. Nature Med, 2001; 7: 33-40.
5. Pages JC, Bru T. Toolbox for retrovectorologist. J Gene
Med, 2004; 6: 67-82.
6. Takeuchi Y, Porter CD, Strahan KM, ve ark. Sensitization
of cells and retroviruses to human serum by (alpha 1-3)
galactosyltransferase. Nature, 1996; 379: 85-88.
7. Cosset F, Takeuchi Y, Battini JL, ve ark. High-titer pac-
kaging cells producing recombinant retroviruses resis-
tant to human serum. J Virol, 1995; 69: 7430-36.
8. Diaz R, Eisen T, Hart IR, ve ark. Exchange of viral
promoter/enhancer elements with heterologous
regulatory sequences generates targeted hybrid long
terminal repeat vectors for gene therapy of melanoma.
J Virol, 1998; 72: 789-95.
9. Volpers C, Kochanek S. Adenoviral vectors for gene
transfer and therapy. J Gene Med, 2004; 6: 164-71.
10.Bergelson J, Cunningham JA, Droguett G, ve ark. Iso-
lation of a common receptor for Coxsackie B viruses
and adenoviruses 2 and 5. Science, 1997; 275: 1320-23.
11.Wickham T, Mathias P, Cheresh DA, ve ark. Integrin-
A. GNEL-ZCAN
49Trk Hijyen ve Deneysel Biyoloji Dergisi
-
Cilt 64 < Say 1 < 2007
alpha-V-beta-3 and integrin-alpha-V-beta-5 promote 9: 67-72.
adenovirus internalization but not virus attachment. 25.Gehl J. Electroporation: theory and methods,
Cell, 1993; 73: 309-19. perspectives for drug delivery, gene therapy and
12.Report of the National, Institutes of Health Recom-binant research. Gene Ther, 2003; 177: 437-47.
DNA Advisory Committee. NIH Report. Assessment of 26.Acsadi G, Dickson G, Love DR, ve ark. Human dystrophin
adenoviral vector safety and toxicity. Hum Gene Ther, expression in mdx mice after intramuscular injection of
2002; 13: 3-13. DNA constructs. Nature, 1991; 352: 815-18.
13.Havenga M, Lemckert AAC, Ophorst O, ve ark. Exploiting 27.Vassaux G, Nitcheu J, Jezzard S, ve ark. Bacterial gene
the natural diversity in adenovirus tropism for therapy therapy strategies. J Pathol, 2006; 208: 290-98.
and prevention of disease. J Virol, 2002; 76: 4612-20. 28.Carey R, van Zijl P, Foz ME, ve ark. Clostridial oncolysis
14.Roy S, Gao GP, Lu Y, ve ark. Characterization of a family of in man. Eur J Cancer, 1967; 3: 37-46.
chimpanzee adenoviruses and development of mole- 29.Li X, Fu GF, Fan YR, ve ark. Bifidobacterium longum as
cular clones for gene transfer vectors. Hum Gene Ther, an oral delivery system of endostatin for gene therapy
2004; 15: 519-30. on solid liver cancer. Cancer Gene Ther, 2003; 10: 105-
15.Kirn D, Niculescu-Duvaz I, Hallden G, ve ark. The emer- 11.
ging fields of suicide gene therapy and virotherapy. 30.Bauer H, Darji A, Chakraborty, T, ve ark. Salmonella-
Trends Mol. Med, 2002; 8: S68-S73. mediated oral DNA vaccination using stabilized
16.Young L, Searle PF, Onion D, ve ark. Viral gene therapy eukaryotic expression plasmids. Gene Ther, 2005; 12:
strategies: from basic science to clinical application. J 364-372.
Pathol, 2006; 208: 299-318. 31.Zelmer A, Krusch S, Koschinski A, ve ark. Functional
17.Gardlik R, Palffy R, Hodosy J, ve ark. Vectors and delivery transfer of eukaryotic _expression plasmids to
systems in gene therapy. Med Sci Monit, 2005; 11: RA110- mammalian cells by Listeria monocytogenes: a
21. mechanistic approach. J Gene Med, 2005; 7: 1097-112.
18.Fink D, Glorioso JC. Engineering herpes simplex virus 32.Williams SG, Cranenburgh RM, Weiss AME, ve ark.
vectors for gene transfer to neurons. Nature Med, 1997; Reprsessor Titration: A Novel System for Selection and
3: 357-59. Stable Maintenance of Recombinant Plasmids. Nucleic
19.Carpenter D, Stevens JG. Long-term expression of a Acids Research, 1998; 26 (9): 2120-24.
foreign gene from a unique position in the latent herpes 33.Soubrier F, Cameron B, Manse B, ve ark. pCOR: a new
simplex virus genome. Hum Gene Ther, 1996; 7: 1447-54. design of plasmid vectors for nonviral gene therapy.
20.Wallack M, Sivanandham M, Balch CM, ve ark. Surgical Gene Ther. 1999; 6(8): 1482-8.
adjuvant active specific immunotherapy for patients 34.Gerdes K, Thisted T, Martinussea J. Mechanism of post-
with stage III melanoma: the final analysis of data from a segregational killing by the hok/sok system of plasmid
phase III.randomized, double-blind, multicenter R1: sok antisense RNA regulates formation of a hok
vaccinia melanoma oncolysate trial. J Am Coll Surg, mRNA species correlated with killing of plasmid-free
1998; 187: 69-77. cells. Mol Microbiol, 1990;4(11):1807-18.
21.Lundstrom K. Alphavirus vectors as tools in cancer gene 35.Doblhoff-Dier O, Collins CH. Biosafety: future priorities
therapy. Technol Cancer Res Treat, 2002; 1: 83-8. for research in health care. J Biotechnology, 2001; 85:
22.Vigna L, Naldini L. Lentiviral vectors: excellent tools for 227-39.
experimental gene transfer and promising candidates for 36.Peng Z. Current status of gendicine in China:
gene therapy. J Gene Med, 2000; 5: 308-16. recombinant human Ad-p53 agent for treatment of
23.Miyoshi H, Blomer U, Takahashi M, ve ark. Development cancers. Human Gene Ther, 2005; 16: 1013-24.
of a self-inactivating lentivirus vector. J Virol,1998; 72: 37.Guan YS, Liu Y, Zhou XP, ve ark. p53 gene (Gendicine)
8150-57. and embolisation overcame recurrent hepatocellular
24.Schmidt-Wolf GaS-WI. Non-viral and hybrid vectors in carcinoma. Gut, 2006; 55(11): 1684
human gene therapy: an update. Trends Mol Med, 2003;
GEN TEDAVS VE BYOGVENLK
50 Trk Hijyen ve Deneysel Biyoloji Dergisi