gen terapisi

16

Upload: sevde

Post on 11-Nov-2015

36 views

Category:

Documents


4 download

DESCRIPTION

Gen tedavisi, genel anlamda, bir hastalığı tedavi etmek ya da en azından bir hastanın klinik durumunu iyileştirmek amacıyla genetik materyalin hücrelere transferi olarak tanımlanır. Gen tedavisinin temel amacı, hedef hücrelere bir vektör aracılığı ile terapötik geni transfer etmektir. Gen tedavisinde en çok kullanılan vektörler, viral vektörlerdir. Adeno-assosiye virüs, retrovirüs, adenovirüs ve herpesvirüs vektörleri en sık uygulanan viral vektörlerdendir. Viral olmayan vektörler, viral vektörlerden daha az verimlidir, ancak düşük immünojenite ve büyük DNA parçalarını aktarabilmeleri onların avantajları olarak bilinir. Gen tedavisi hem somatik hem de eşey hücrelerinde uygulanılabilir. İlk kez 1982 yılında denenmeye başlayan, bir klinik uygulama olarak kabul edilen gen tedavisi, beklenenden daha hızlı gelişme göstererek çoğu bilim insanını kendine çekmiştir. Bu alandaki gelişmeler, ilk gen tedavisi ilaçlarının üretilmesini sağlamıştır. Örnek olarak kanser tedavisinde ve lipoprotein lipaz eksikliğinin tedavisinde kullanılması onaylanan ilaçlardan söz edilebilir. Ayrıca, Leber'in konjenital amorozisi (LCA) ve hemofili hastaları için üretilmiş gen tedavisi ilaçları şu anda faz III aşamasındadır. Bu derlemede, gen tedavisinin temel ilkeleri, tarihçesi ve günümüzdeki klinik uygulamaları son literatür verileri ışığı altında sunulmaktadır. 1. Gen Tedavisi Fikri ve TarihçesiÇok uzun zamandan beri bilim adamlarının hedefi olan genetik hastalıkların tedavisi ve bununla paralel gelişen gen tedavisi, genetik hastalıkların nükleotidler düzeyinde tedavi edilmesini sağlar. Ancak gen tedavisi fikri ilk kez 1970 yılında, retrovirüslerin RNA’ları üzerinde çalışan, Martine Cline tarafından ortaya konmuştur.Martine Cline, virüslerin transformasyon mekanizmalarını incelediğinde, virüslerin genetik materyallerini konak hücre genomuna aktardığını keşfederek, hücrelere gen transfer işlemlerini gerçekleştirmek için bir araç olarak kullanılabileceklerini belirtmiştir1.Rekombinant DNA teknolojisinin gelişmesi ile genlerinin izolasyonu ve manipülasyonu mümkün olmuştur2-4. Martin Cline, 1980'lerin başında retroviral tabanlı gen transferinin geliştirilmesine önemli katkıda bulunmuş ve genlerin in vitro ve in vivo olarak yüksek verimlilikte transfer edilebileceğini göstermiştir57. Bu gelişmelere dayanarak 1982 yılında, ilk insan gen tedavisi, talasemi hastalığı için, aynı kişi tarafından gerçekleştirilmiştir8.Daha sonra 1990 yılında ciddi kombine immün yetmezlik (SCID) hastalığında Michael Blaese ve William French Anderson tarafından ADA geni taşıyan retrovirus vektörü ile yapılmış gen tedavisi uygulamaları sonucunda 2 çocuğun tam olarak tedavisi sağlanmıştır9.

TRANSCRIPT

  • ZET

    Anahtar Szckler:

    ABSTRACT

    Key words:

    Gen tedavisi hastalklar tedavi etmek veya nlemek amacyla bir kiinin genlerinin

    ekspresyonunun deitirilmesi olarak tanmlanabilir. Akademik ve ticari laboratuvarlarn

    zorlu almalar ile 2006 yl verilerine gre 1273 gen tedavisi klinik deneme protokol

    etik evrelerce onaylanmtr. Ancak henz sadece ba-boyun kanserleri iin gelitirilen

    bir gen tedavisi rn rutin kullanm iin in'de lisans alabilmitir. Gen tedavisi

    denemelerindeki baar s z l k lar teraptik genler in yeters iz l i inden

    kaynaklanmamaktadr. Baarl gen tedavisinin nndeki en nemli engel toksik olmayan

    gen aktarm sistemlerinin olmaydr. Gen tedavisinde viral ve viral olmayan eitli

    vektr sistemleri kullanlmaktadr ve her biri kendine zg avantaj ve dezavantajlara

    sahiptir. Gnmzde en etkili gen aktarm aralar, genlerini hedef hcreye aktarma

    zellikleri nedeniyle, virslerdir. Gen tedavisi kaltsal tek gen hastalklar ve

    kardiyovaskler hastalklar da iine alan bir dizi hastaln tedavisi amacyla

    gelitirilmekteyse de zellikle kanser tedavisi daha ne kmaktadr. Gen tedavisinin

    pratikte yaygn uygulama alan bulabilmesi tedavi genlerinin hcrelere yeterli dozlarda

    aktarlabilmesine, genin hastalkl hcreleri hedefleyebilmesine ve aktarlan yeni

    genlerin vcut tarafndan sk kontrol altnda tutulabilme yollarnn gelitirilmesine ve

    dolaysyla da biyogvenlik problemlerinin almasna baldr. Bu derlemede gen

    tedavisinde kullanlan vektr sistemleri anlatlacak ve biyogvenirlik asndan

    deerlendirme kriterleri tartlacaktr.

    Gen tedavisi, biyogvenlik, viral vektrler, non-viral vektrler

    Gene therapy can be described as the approach to change gene expression of an

    individual to treat a disease. According to the annual gene therapy records in 2006, hard

    work of both academic and industrial laboratories resulted 1273 gene therapy clinical

    protocols that have been approved by ethical commitees. In spite of all these attempts

    there is only one licence so far and that has recently been given by China for the routine

    use of head and neck cancer treatment. A major obstacle to the successful application of

    gene therapy trials is not a insufficient amount of therapeutic genes, but the lack of

    nontoxic gene delivery systems. A variety of viral and non-viral systems are used for gene

    therapy and each system owns its specific advantages and disadvantages. In the current

    status, the most effective gene delivery tools are viruses because of their natural ability to transfer genes to target

    cells. Gene therapy is being developed for a range of diseases including inherited monogenic disorders and

    cardiovascular diseases, but this approach has been most evident for cancer. In order that gene therapy can be used in

    clinical practice, delivery of therapeutic genes to cells at efficient doses, gene-targetting to the disease cells and

    tight-control of the delivered genes should be improved, by another means, biosafety problems needs to be solved. In

    this review, vector systems used in gene therapy will be explained and evaluation criterias for their biosafety will be

    discussed.

    Gene therapy, biosafety, viral vectors, non-viral vectors

    Krkkale niversitesi

    Tp Fakltesi

    Tbbi Biyoloji ve Genetik AbD

    KIRIKKALE

    letiim:

    Ayen GNEL ZCAN

    Krkkale niversitesi

    Tp Fakltesi

    Tbbi Biyoloji ve Genetik AbD

    71100 KIRIKKALE

    Tel: 0318 357 35 71/1019

    E-posta: [email protected]

    GEN TEDAVS VE BYOGVENLK

    Ayen GNEL ZCAN

    Gene Therapy and Biosafety

    Derleme/Review

    35Trk Hijyen ve Deneysel Biyoloji Dergisi 2007; 64 (1): 35-50

  • Cilt 64 < Say 1 < 2007

    GR

    Germ hcre serisi gen tedavisinde Gen deiimi

    Gen ifadesinin basklanmas

    Somatik hcre serisi gen tedavisinde Spesifik hcrelerin ldrlmesi

    GEN TEDAVSNDE KULLANILAN GEN

    Gen ilavesinde AKTARIM ARALARI

    Ex vivo gen tedavisinde,

    yaklam sonu vermeyecektir. Kanser tedavisinde

    Gen tedavisi hastalklar tedavi etmek veya tmre kar immn cevab artrmann veya kusurlu

    nlemek amacyla bir ki inin genlerinin tmr basklayc genin ilevsel kopyasnn ilavesinin

    ekspresyonunun deitirilmesine denir. Gen tedavisi amaland durumlarda da bu yntem uygundur.

    deiiklie urayan hcrelerin tipine ve deiikliin Gen ilavesi, hipertansiyon kontrolnde damarlar

    ekline gre snflandrlmaktadr (1). korumak (r. endotel nitrik oksid sentetaz gen

    Gen tedavileri hcre tipine gre, germ aktarm) veya koroner arter hastalarnda vaskler

    hcrelerine ve somatik hcrelerine yaplan tedaviler bymeyi uyarmak (r. VEGF gen aktarm) amacyla

    olarak snflandrlabilir: da denenmektedir.

    yaplan ise ok daha zor ve karmaktr.

    deiiklik soylar boyu aktarlabilecek ekilde Ama, mutant geni fonksiyonel kopyas ile

    kalcdr. Gamet, zigot veya erken dnem embriyoda deitirmek veya mutasyonu in situ dzeltmektir.

    yaplan deiiklik ile mmkndr. ou lkede etik Mutant gen rnnn hcreye zarar verdii ilevin

    olarak gelecek kuaklar etkileme yetisi nedeniyle geri kazanm sonucu dzelebilecek genetik

    germ hcre serisi tedavisi yasaklanmtr. Ancak, hastalklarda tercih edilecek bir yntemdir.

    mitokondriyal hastalklar iin ekirdek gen transferi zellikle

    etik adan kabul edilebilir bulunmaktadr. enfeksiyon hastalklarnn tedavisinde kullanlan bir

    Mitokondri DNA's sitoplazmada bulunduundan yaklamdr. Bu yntemde hedef patojenin

    dolay in vitro fertilizasyonu takiben (drt hcre fonksiyonunun basklanmas amalanr. Ayrca bu

    aamasnda) tm hcrelerin ekirdekleri izole edilir yaklam kanserde aktif hale gemi onkogenlerin

    ve ekirdei karlm donrn yumurta hcrelerine sessizletirilmesinde, otoimmn hastalklarda ve

    verilir. ekirdek transferi olan bu yntem aslnda belki fonksiyon kazanmna bal genetik

    teknik anlamda klonlamadr. hastalklarda kullanlabilir.

    ise ama yntemi ise

    bir hastann belli hcreleri veya dokularnda ilgili zellikle kanser tedavisinde yer bulmaktadr. Bu

    hastal dzeltecek ekilde genetik deiiklik amala toksik kemoteraptik ajan, toksik olmayan

    yapmaktr. Somatik gen tedavisinde kiinin genomu n ila (prodrug) formunda vcuda verilirken, bu n

    deiiklie uramakta ancak bu deiim gelecek ilac aktifleyen enzimi kodlayan gen de kanser

    kuaklara aktarlmamaktadr. Gnmzdeki tm gen hcrelerine aktarlmaktadr. Bu yaklama gen

    tedavisi denemeleri ve protokolleri somatik hcre gdml enzim prodrug tedavisi (gene directed

    serisi tedavileri iindir. enzyme prodrug therapy-GDEPT) veya intihar gen

    Somatik hcreler eitli yollarla deiiklie tedavisi denilmektedir. Uygulamada, aktif n ila

    uratlabilir. Bu gen tedavisi yaklamlarn drt grup hedeflenmemi komu hcrelere de yayldndan

    altnda toplayabiliriz: gen ilavesi, gen deiimi, gen gl bir ilave (bystander) etki oluturmaktadr.

    ifadesinin (ekspresyonunun) inhibisyonu, zgn

    hcrelerin ldrlmesi:

    bozuk genin ilevsel kopyasnn

    verilmesi amalanr. Hcrede mutant gen kalmakta Genlerin alc hcreye aktarlmas laboratuvar

    ancak buna fonksiyonel gen ilave edilmektedir. ortamnda (ex vivo) veya hastann vcudunda (in

    Fonksiyon kaybna yol aan genetik hastalklarn vivo) gerekletirilebilir:

    dzeltilmesinde faydaldr. rnein kistik fibrozis gen hcreler hastadan

    ilavesi iin uygun bir hastalktr. Ancak kalc alnr ve hcre kltr ortamnda oaltlarak

    hasarlarn meydana gelmi olduu durumlarda bu klonlanan gen aktarlr. Gen aktarmnn

    GEN TEDAVS VE BYOGVENLK

    36 Trk Hijyen ve Deneysel Biyoloji Dergisi

  • gerekletii hcreler seilerek hcre kltrnde in Aktarlacak gen, alc hcrenin kromozomuna

    vitro olarak oaltlr ve hastaya verilir. Hastann girecek ya da epizom olarak kalacak ekilde

    baklk sistemi tarafndan bu hcrelerin red tasarlanabilir. Uzun sreli gen ifadesinin

    edilmemesi iin mmkn olduunca hastann kendi salanabilmesi iin yabanc genin alc hcrenin

    hcreleri (otolog hcreler) tercih edilir. Ancak bu kromozomuna entegre olmas (zellikle kk

    yntem, hastadan alnabilecek hcrelere hcrelerde) tercih edilebilir. Bylelikle hcre

    (Hematopoetik sistem hcreleri, deri hcreleri vs.), dngsnde hcre blndke gen de oalacaktr.

    hcrelerin engraft indklenebilmesi ve hastaya Ancak kromozoma entegrasyon baz sorunlar

    tekrar verildikten sonra uzun sre yaayabilmesi ile tamaktadr. ou genin kromozoma entegrasyonu

    snrldr. rasgele olmaktadr ve bu entegrasyon hastann

    ise, alc hcrelerin in vitro deiik hcrelerinde farkl ekilde gerekleir.

    kltrnn yetersiz olduu (r. beyin hcreleri) veya Entegre olan genin ekspresyonu kromozomdaki

    kltr yaplan hcrelerin hastaya re-implantnn yerleimine bal olarak beklenmeyen etkiler ortaya

    etkili bir ekilde yaplamad durumlarda tek kartabilecei gibi, gen ekspresyonunun tamamen

    seenektir. Doku hedeflemesi bu yntemde nemli bir durmas da sz konusudur. Genin dk dzeyde

    sorundur. Transfer edilen gen dorudan hedef dokuya eksprese edilebilmesi veya ksa sreli ifade edilip

    veya genel dolama verilebilir ancak aktarm iin tamamen sessizlemesi de mmkndr. Daha da

    kullanlan vektr sadece hedeflenen hcreler kts endojen genlerin ekspresyonunu

    tarafndan alnacak ekilde veya sadece hedeflenen deitirebilir. En byk endie ise yksek dzeyde

    hcrelerde gen ifadesi olacak ekilde tasarlanm ifade edilen bir genin kromozoma entegre olduu

    olmaldr. Bu yntemde geni alm veya ifade eden blgedeki bir onkogeni uyarmasdr. iddetli

    hcreleri oaltma ve seme imkan olmadndan in kombine immn yetmezlik (SCID; Severe Combined

    vivo gen tedavisinin baars gen aktarm ve Immune Deficiency) iin tedavi edilen hastada

    ifadesinin (ekspresyonunun) etkinliine baldr. teraptik geni tayan retroviral vektrn

    In vivo gen tedavisi

    Cilt 64 < Say 1 < 2007

    1

    1

    2

    2

    3

    3

    4

    4

    5

    56

    6

    7

    7

    8

    8

    9

    9

    10

    10

    11

    11Adenovirus 26% (n=322)

    Retrovirus 23% (n=293)

    plak/Plazmid DNA 18% (n=230)

    Lipofektin 9% (n=99)

    Vaccinia virus 7% (n=88)

    Poxvirus 6.8% (n=85)

    Adeno-associated virus 3.7% (n=46)

    Herpes simplex virus 3.4% (n=43)

    RNA transfer 1.3% (n=16)

    Dierleri 4% (n=31)

    Bilinmeyenler 2.9% (n=36)

    The Journal of Gene Medicine, 2007 John Wiley and Sons Ltd www.wiley.co.uk/genmed/clinical

    ekil 1. Gen tedavisinde kullanlan vektrler ( www.wiley.co.uk/genmed/clinical )

    A. GNEL-ZCAN

    37Trk Hijyen ve Deneysel Biyoloji Dergisi

  • 6kromozoma entegrasyonu sonucunda 10 modifiye T srdrlebilmesidir. Eer hedef hcreler aktif

    hcresinden birinde LMO2 onkogeni aktive olmu ve olarak blnyorsa hcre poplasyonu geniledike

    lsemi gelimitir (2, 3). Tedavi sonras, hastalarn T epizomlar seyrelecektir. Dolays ile kalc bir tedavi

    hcrelerinde 50 farkl insersiyon blgesi saptanm, imkanszlaacak ve tedavinin tekrarlanmasn

    ancak bu klonlardan bir tanesi dierlerinden daha gerektirecektir. Baz durumlarda, rnein kanser

    fazla oalarak T-hcre lsemisine yol amtr. Bu hcrelerinin ldrlmesi veya akut bir enfeksiyonun

    olumsuz gelimeler, kromozoma rastgele entegre tedavisi amalandnda, bu yntem problem tekil

    olan vektrleri gen tedavisi arac olarak kullanan etmez nk tedavi amal aktarlan genin uzun

    klinik protokollerin reddine yol am ve tm dnyada sreli ifadesine gerek yoktur. Genin epizomal

    retroviral transdksiyonu yaplm geni lenfosit ekspresyonu snrl olmas istenmeyen ve

    havuzlarnn kullanm yasaklanmtr. Tm bu beklenmedik durumlarn ortaya kt durumlarda

    nedenlerden dolay, 2006 yl verilerine gre onay ise avantaj salamaktadr.

    alm 1273 gen tedavisi klinik deneme protokollerinin deal bir gen transferi yntemi henz mevcut

    %23' retroviral kaynakl olmasna ramen, deildir. Herbirinin farkl avantaj ve dezavantajlar

    ekstrakromozomal olarak kalan (epizomlar halinde) vardr (Tablo 1). nsan hcrelerine transdksiyon

    vektrler gen tedavisinin ana arac olarak etkinliinin yksek olmas nedeni ile memeli

    grlmektedir (ekil 1). Epizomal vektrlerin virsleri gen transferinde en ok kullanlan

    dezavantaj gen tedavisinin snrl bir sre vektrlerdir. Onaylanm gen tedavisi klinik deneme

    Cilt 64 < Say 1 < 2007

    Aktarlan

    gen

    bykl

    (kB)

    5-7 +

    +

    -

    -

    -

    -

    -

    +(?)

    8-30

    2-4

    < 30

    < 25

    ~ 8

    > 20

    > 20

    6-7

    10

    6-7

    10

    11-12

    10

    6-9

    10

    8-10

    10

    Veri yok

    Veri yok Deiken

    Veri yok

    Titre1

    (cfu.ml )

    Genoma

    entegrayon

    In vivo

    transfeksiyon

    etkinlii

    Dezavantajlar AvantajlarVektr

    RV

    AV

    Sadece blnen hcrelere

    transfeksiyon

    RCV*

    Blnen hcrelere

    kararl transfeksiyon

    Blnen hcrelere

    kararl transfeksiyon

    Geni klonlama

    kapasitesi

    Geni klonlama

    kapasitesi, sadece

    kasda ekspresyon

    sreklilii

    Kararl transfeksiyon

    Byk klonlama

    blgesi, nron

    zgnl

    ok eitli hcreyi

    etkin olarak enfekte

    edebilme

    Hem blnen hem

    blnmeyen

    hcrelere

    transfeksiyon

    Sadece blnen hcrelere

    transfeksiyon

    RCV*

    mmnojenite

    + RCV

    Geici ekspresyon

    mmnojenite

    + RCV

    iek asyla alanmam

    immn yetmezlii olmayan

    kiilerle snrl

    Kk klonlama blgesi

    AAV

    HSV

    HSV

    Vaccinia

    Lipozom

    plak

    DNA

    Geici ekspresyon

    Baz hcrelere toksisite

    Geici ekspresyon

    Tablo 1. Gen tedavisinde kullanlan vektrlerin karlatrmas

    *RCV: replikasyon komponenti virs

    GEN TEDAVS VE BYOGVENLK

    38 Trk Hijyen ve Deneysel Biyoloji Dergisi

  • protokollerinin %70'i viral vektrleri kullanmaktadr yeteneinden dolay bu olasl ortadan kaldrmak

    (ekil 1) ve bu virslerin balcalar retrovirsler iin gen tedavisinde kullanlan retrovirsler genetik

    (RV), adenovirsler (AV), adenoasosiye virsler (AAV), olarak deitirilmitir. Retrovirslerin normalde

    herpessimpleks virs (HSV), ve vaccinia virs'dr. transkripsiyon nitesi vardr. Bunlar; gag, pol ve

    Seilecek virs, hedef hcreye ve geici veya uzun env'dir. sis-etkili RNA eleman ise viral proteinlerin

    sre l i gen ekspresyonu iht iyac na gre RNA'y paketleyebilmesi iin gerekli olan RNA

    belirlenmektedir. Gelitirilen eitli vektr sistemleri tanma blgesidir. Vektrde gag, pol ve env genleri

    aada zetlenmitir (4). karlmtr ve bu blgeye teraptik gen klonlanr.

    Retroviral vektrlerin klonlama kapasitesi 8 kb'dir.

    Teraptik geni tayan vektrn paketlenmesi gag,

    pol ve env fonksiyonu olan ama btn retroviral

    ounlukla Moloney fare lsemi virs (MoMLV) genomu iermeyen zel bir hcre ile salanr (ekil

    kaynakl vektrlerdir(5). Retrovirsler RNA 2). Homolog rekombinasyon ile vektrn bu

    virsleridir ve tadklar reverz transkriptaz hcrelerden viral proteinleri kodlayan genleri

    sayesinde genomlarndan cDNA sentezleyebilirler. tekrar kazanmamas, yani replikasyon kompenenti

    Retrovirsler, enfekte ettikleri hcrelerin virs (RCV) oluumunu nlemek iin, bu genlerin

    sitoplazmalarna nkleoprotein kompleksi hcrede lokalizasyonu tek bir ekspresyon vektr

    (preintegrasyon kompleksi) tarlar. Bu kompleks zerinde bulundurulmamaktadr. Her bir gen farkl

    viral RNA genomunun reverz-transkripsiyonunu ve ekspresyon vektr zerinde bulunacak ekilde

    oluan cDNA'nn konak hcrenin kromozomunda hcre tasarm yaplmaktadr. Bylelikle gen

    herhangi bir yere rastgele girmesini salar. Konak tedavisinde kullanlan retroviral vektrn doal

    kromozomuna ulaabilmesi iin retroviral cDNA v i r s f o rmuna dn me o l a s l o k

    gereklidir ve eriim sadece hcre

    blnmesi esnasnda ekirdek

    m e m b r a n k a y b o l d u u n d a

    gerekleebilir. Bu nedenle

    retrovirsler sadece blnen

    hcreleri enfekte edebilirler. Bu

    durum retroviral vektrlerin

    kullanmn snrlamaktadr. Ancak

    sadece oalan hcrelere gen

    aktarabilme potansiyeli olmas

    kanser tedavisinde avantaj

    yaratmaktadr. rnein beyin

    t m r l e r i n d e k u l l a n m

    (oalmayan normal beyin

    hcreleri arasnda aktif olarak

    oalan kanser hcrelerine

    teraptik geni seici olarak

    aktarabi leceinden dolay )

    olduka gvenlidir.

    Doal retrovirslerin hcreleri

    t r a n f o r m a s y o n a u r a t m a

    1.VRAL SSTEMLER:

    a.Retroviral vektrler:

    Cilt 64 < Say 1 < 2007

    Tropatik gen

    Retroviral Genom

    Vektr Genom

    Paketleme

    hcreleri

    gag pol env

    3'5'

    3'5'

    Gag/Pol

    proteinleri

    Vektr genom

    ekirdek

    ekil 2. Retroviral vektrler ve paketleme hcre serileri

    Resim, Strachan ve Read'den modifiye edilmitir (1).

    Env proteinleri

    A. GNEL-ZCAN

    39Trk Hijyen ve Deneysel Biyoloji Dergisi

  • azaltlabilmektedir. Gag ve pol'un bir vektrde, denemelerinin ounluunda kullanlmlardr.

    env'nin dier vektr zerinde bulunduu hcre Ancak, insersiyonal mutasyon riski nedeni ile

    serilerinde (rekombinasyon olaslnn 1/10 000 aada anlatlan dier vektrlere ynelinmitir.

    olduu gz nne alndnda) retroviral vektrn

    -8

    patojenite kazanma olasl 10 olacaktr. Retroviral Adenovirsler (Ad) insanlarda st solunum yolu

    vektrlerin retildii paketleme hcrelerinin (virus enfeksiyonu yapan zarfsz ift iplikli DNA

    producer cells-VPC) fare kaynakl olmas insanlarda virsleridir. imdiye kadar 51 farkl insan adenovirs

    antikor oluumu ve kompleman aktivasyonuna bal serotipi bilinmektedir. Gen tedavisi vektrleri

    olarak gen tedavisi etkinliinin dk olmasna yol genellikle Ad2 ve Ad5 virs kaynakldr. Ad virsler,

    aabilmektedir (6). Bu nedenle insan hcresi kaynakl yksek nkleer transfer etkinlii, geni doku

    paketleme hcre serileri gelitirilmeye ve klinik tropizmi ve dk patojenite zellikleri nedeniyle

    deneme protokolleri oluturulmaya allmaktadr vektr gelitirilmesinde tercih sebebi olmulardr.

    (7). Retroviral vektrlerin uzun u tekrarlar (5'-LTR) Adenovira l vektr ler yksek t i t re lerde

    blgesindeki promotor blgeleri dokuya zg (retrovirallerden ok daha fazla)retilebilmektedir

    promotorlar ile deitirilerek gen tedavisinde doku ve hem oalan hem de oalmayan hcrelere etkin

    hedeflemesi de salanabilmektedir (8). gen transferi yapabilmektedirler. Lineer ift-sarmal

    Retroviral vektrlerin hcrelere DNA aktarm DNA's hcre nkleusunda konak genomuna

    etkinlii yksektir ve erken dnem gen tedavisi entegre olmadan epizomal kalmaktadr. Yukarda

    anlat ld zere, bu zel l ik

    biyogvenlik asndan avantaj, uzun

    sreli ekspresyon salayamadndan

    dezavan ta j o l u t u rmak tad r.

    Retroviral vektrler de olduu gibi

    a d e n o v i r a l v e k t r l e r i n d e

    retilebilmesi iin yardmc hcrelere

    ihtiya vardr. Adenoviral vektrlerin

    genomu (26-45 kb; r. Ad5 35 kb'dr)

    byk olduundan dolay balangta

    farkl defektif gen blgeleri ieren

    eitli vektrler retilebilmitir (9).

    Birinci kuak vektrlerde DNA

    sentezini ve ge viral ekspresyou

    kodlayan E1 blgesi karlmtr.

    kinci kuak vektrler de ise E1'e

    i laveten E2 ve E4 blgeler i

    karlmtr (ekil 3). Ancak bunlarn

    adenov i ra l p rote in lere ba l

    immnojenitesi yksek olduundan

    dolay, daha sonra tm viral genlerin

    karld ve replikasyon orijin

    blgesinde olan ITR ('tersdnm u

    tekrarlar-inverted terminal repeats-'

    ve paketleme sinyalinin (Y) brakld

    b.Adenoviral vektrler:

    Cilt 64 < Say 1 < 2007

    ekil 3. Adenoviral Vektrler

    Adenoviral vektrlerin 1. kuanda E1(+/- E3)-delesyonlar, 2. kuanda E1(+/-

    E3) ve E2/4 delesyonlar vardr.3.kuakta viral genomun kodlayan ksmnn byk

    blm karlmtr. Onkolitik vektrler ise E1B geni dnda tm viral genomu

    tamaktadr. Resim, Volpers ve Kochanek'in makalesinden modifiye edilmitir (9).

    E1; Erken fonksiyonlar dzenler. Virs replikasyonu iin gerekli, E2; Replikasyonda rol

    oynayan proteinler ve DNA polimeraz kodlar, E3; Patojenitede nemli: Enfekte olmu

    hcrelerin yzeyine MHC I'in gelmesini engeller, enfekte hcrelerin lizisini nler, E4;

    Gen ekspresyonunu dzenleyen genleri kodlar.

    Nukleotidler

    Ad5 Genomu

    1. Kuak Vektrler

    2. Kuak Vektrler

    Onkolitik Vektrler

    3. Kuak Vektrler

    ('Gutless')

    10 000

    E1A E1B

    Transgen

    Transgen

    Transgen 1

    Kodlamayan DNA blg

    Transgen 2

    E1

    E1B

    E2 E3 E4

    E3

    E2 A E4

    20 000 30 000

    GEN TEDAVS VE BYOGVENLK

    40 Trk Hijyen ve Deneysel Biyoloji Dergisi

  • ' gutless ' veya yardmc-baml vektrler immn supresyon yaplmas yan sra tekrarlayan

    gelitirilmitir (9). 'Gutless' vektrler 35 kb'lk uygulamalarda farkl serotip veya hayvan

    teraptik DNA'y tayabilmektedir. Viral gen adenovirs kaynakl vektr alternatifleri zerinde

    ekspresyonunun olmamas bu vektrlerin toksisitesini allmaktadr (13, 14).

    ve immnojenitesinin ok azaltmtr. 'Gutless' Ad Belki de adenoviral vektrler gerek kullanm

    vektrler karacier hcrelerinde transgen yerini yksek fakat geici transgen ekspresyonunun

    ekspresyonunu bir yldan fazla salayabilmektedir. istendii durumlarda bulacaklardr (rnein kanser

    Ancak, 'gutless' vektrlerin retilebilmesi iin viral hcrelerinin ldrlmesi iin). Bu amala, Ad

    gen fonksiyonlarnn saland yardmc hcrelere virslerin onkolitik vektr olarak tasarlanan

    ihtiya vardr. Dzenleyici ve yapsal viral formlarnda, virsn sadece replikasyon orijininde

    proteinlerin hepsini gerektii zamanda ve miktarda modifikasyon vardr. Kondisyonel replikatif vektr

    retebilen hcre serileri henz istenilen dzeyde olarak da isimlendiren bu vektrler herhangi bir

    gelitirilebilmi deildir. Bu nedenle, 'gutless' transgen tamaz (ekil 3). Ad vektrlerin

    vektrleri retmek halihazrda ok zordur. replikasyon blgeleri baz hcre dngs

    Ad2 ve 5 serotipinin, birok hcrede bulunan dzenleyici proteinlerine balanmaktadr. rnein

    Coxsackie ve adenovirs reseptrleri ile primer Ad-E1A replikasyon blgesi pRB'e balanr. E1A, S-

    olarak hcreye tutunmas ve a integrinler ile de fazna girii uyarr ve viral enfeksiyon iin kritik olan v

    hcreye girmesi geni doku tropizmi salamaktadr viral ve hcresel genleri trans-aktive eder. E1A

    (10, 11). Dolays ile hedeflenmeyen dokularda da gen blgesi defektif virsler (dl922-947) pRB'e

    ekspresyonuna yol aacandan sistemik kullanmlar balanamadndan E2F'i (hcreyi S fazna geiren

    saknca oluturmaktadr. En byk problem ise yksek faktr) pRB'den kurtaramaz ve dolays ile virs

    immnojeniteleridir. 1999 ylnda Faz I ornitin oalmas gerekleemez. Bu nedenle normal

    transkarbamilaz (OTC) yetmezlii gen tedavisi hcrelerde Ad-E1A virsleri oalamaz, ancak pRB

    13

    denemesi esnasnda Jesse Gelsinger 6x10 ikinci yola anormallikleri olan tmrlerde oalarak

    kuak rekombinant adenoviral partikln intra- tmr hcrelerini lizise uratmaktadr. Ad-E1B ise

    hepatik enjeksiyon ile aldktan iki gn sonra kuvvetle p53'e balanarak virsn oald hcrelerin

    muhtemel Ad vektrn tetikledii sitokin salnmn apoptozise gitmesini nler. E1B blm defektif

    yol at yaygn intravaskler koaglasyon, akut adenoviral virsler (ONYX-015 veya dl1520) normal

    pulmoner ve multiorgan yetmezlii nedeniyle hcrelerde p53 blokaj yapamayacandan

    lmtr (12). Dier denemelerdeki hastalar daha az apoptozis ve byme tutuklanmas nedeniyle

    ama belirgin bir inflamatuvar cevap gelitirmitir. oalamayacaktr, p53 mutasyonu ile giden kanser

    Adenoviral vektrlerin dier bir dezavantaj ise ksa hcrelerinde ise virsler oalarak hcreleri lizise

    sreli ekspresyon salayabilmeleridir. Birinci kuak uratacaktr. ONYX-015, ba-boyun kanserlerinde

    rekombinant adenoviral vektrlerin kullanld kistik faz II klinik denemelerde kemoterapi ile birlikte

    fibrozis gen tedavisi denemelerinde transgen kullanlmaktadr (15). Dier bir yaklam ise E1A ve

    ekspresyonu ikinci hafta sonunda azalmaya balam, E1B gen ekspresyonunu tmr veya doku tipine zg

    drdnc haftada ise kaybolmutur. Srekli promotorlarn kontrolunda salamaktr. Onkolitik

    ekspresyon iin tekrarlayan uygulamalar adenovirsler ile elde edilen snrl klinik denemeler

    gerekmektedir ve bu da immn cevab bu ajanlarn gvenli olduunu, ancak kombine

    iddetlendirmektedir. Ad vektr partikllerine kar tedaviler ile yeterli klinik cevaplar alnabildiini

    tipe zg ntralizan antikorlarn gelimesi vektrn ortaya koymutur. Bu nedenle, intihar (GDEPT) gen

    tekrarlayan uygulamalarn snrlayabilmektedir. Bu veya immn-modulatr gen eksprese eden

    sorunu zmek iin gen transferi esnasnda geici rekombinant onkolitik vektrler gelitirilmeye

    Cilt 64 < Say 1 < 2007A. GNEL-ZCAN

    41Trk Hijyen ve Deneysel Biyoloji Dergisi

  • allmaktadr (16). uygulanmas nedeniyle karacier hasar ve vektre

    kar immn cevap gelitirme potansiyeli

    Adeno-assosiye virsler (AAV) zarfsz, tek-iplikli tamaktadr. AAV vektrler iin dier bir sorun da,

    DNA virsleridir. Parvovirs ailesine ait olan AAV'lerin ok kiide ntralizan antikorlarn bulunmasdr.

    replikasyonlar iin adeno- veya herpes virslerin Deiik serotiplerin kullanlmas bu sorun iin bir

    yardmna ihtiyalar vardr. ou AAV-kaynakl zm olabilir (16).

    vektrlerde AAV serotip 2 kullanlmtr. AAV-2'nn

    primer reseptrleri heparin slfat proteoglikanlar, HSV vektrleri santral sinir sistemi iin tropizm

    yardmc reseptrleri ise fibroblast byme faktr 1 gsterir. 152 kb'lk ift-iplikli DNA genomu ve en az

    reseptr ve a b integrinler'dir ve yaygn doku 80 gen iermesi ile kompleks bir virstr. v 5

    tropizmleri vardr. Retina ve havayolu epitel hcreleri Kromozoma entegre olmaz ancak duyusal

    tropizmi olan AAV-5, iskelet kaslarna gen aktarm ganglionlarda yaam boyu sren latent enfeksiyon

    ok etkin olan AAV-6, karacier tropizmi gsteren oluturabilirler. Latent kalma mekanizmas ile

    AAV-8 serotipleri sras ile kistik fibroz, kas distrofileri transgenin uzun sreli ekspresyonunu salayabilme

    ve hemofili gen tedavileri iin gelitirilmektedir (16). potansiyeli mevcuttur. Parkinson hastal ve santral

    Patojenik olmayan modifiye edilmemi AAV 2, insan sinir sitemi tmrleri gibi durumlarda nronlara gen

    hcrelerinde 19. kromozomun q13.3-qter blgesinde transferi ana uygulama alan olabilecektir ancak

    zgn bir blgeye entegre olarak latent enfeksiyona pratikte kullanm iin henz erken dnemde olan

    yol aar. Bu zellii sayesinde, risk oluturmadan vektrlerdir (18). Gen tama kapasitesinin en az 30

    uzun sreli transgen ekspresyonu yapabilmektedir. kb olmas en nemli avantajdr. Ayrca sistemik

    Ancak, spesifik entegrasyonu salayan virsn rep toksisite kt taktirde asiklovir gibi antiherpetik

    proteinidir ve rep geni gen tedavisi vektrlerinden ilalar ile viral replikasyonun durdurulma

    karlmtr. AAV vektrlerinde rep geni yan sra cap avantajna sahiptir. Ancak latent duruma geince

    geni de olmak zere AAV genomunun %96's HSV'nin, vektre taklan teraptik gen dahil tm

    karlmtr. Vektrde virsten sadece ulardaki ters genlerin ekspresyonunu susturmas dezavantaj

    dnm tekrarlar kalmtr. Dier sistemlerde oluturmaktadr. Latent dnemde sadece HSV'nin

    olduu gibi virs partikllerinin retilmesi iin gerekli LAT blgesi aktif kalmaktadr. LAT blgesi LATP1 ve

    genler (rep ve cap AAV genleri, E2a, E4 adenoviral LATP2 promotorlarnn kontrol altndadr ve latent

    genleri dahil) paketleme hcreleri (HEK 293) srele ilikili transkriptleri oluturmaktadr.

    tarafndan salanmaktadr. Paketleme hcrelerinde Teraptik genin LAT blgesine klonlanmas belki de

    eksik olan ise AAV'nin ters dnm u tekrarlardr. bu problemi zebilecektir (19). HSV I genleri de

    Rekombinant vektr hi viral gen iermediinden m o d i f i y e e d i l e r e k o n k o l i t i k z e l l i k

    yksek dzeyde gvenlik salar. Ancak, AAV genomu kazandrlabilmektedir. Onkolitik HSV I vektrleri

    ok kk olduundan sadece 4.5 kb uzunluunda ve klinik denemeleri ile ilgili daha ayrntl bilgi

    DNA tayabilir. Nispeten ksa DNA dizileri Young ve ark. tarafndan yaynlanan derlemede

    tayabilmesi ve yksek titrelerde retilememesi bu bulunabilir (16).

    vektrn de kullanm alann snrlamaktadr (17).

    AAV vektrler ile kistik fibrozis faz I klinik iek hastalnn eradikasyonundan nce a

    denemelerinde cesaret verici sonular alnm ve suu olarak kullanlan Poxvirs kaynakl Vaccinia

    hcresel immn cevabn gzlenmemi olmas AAV virs gnmzde gen tedavisi arac olarak tekrar

    vektrlerin gen tedavisinde etkili bir sistem gndeme gelmitir. 200 kb byklnde genoma

    olabilecei konusunda umut olmutur. Ancak sahip Vaccinia virsnn klonlama kapasitesi

    Hemofili B deneme protokol intrahepatik artere yksektir (25 kb) ve konak genomuna entegre

    c. Adeno-asosiye viral vektrler:

    d.Herpes simplex virs (HSV) vektrleri:

    e.Poxvirus/Vaccinia virs vektrleri:

    Cilt 64 < Say 1 < 2007 GEN TEDAVS VE BYOGVENLK

    42 Trk Hijyen ve Deneysel Biyoloji Dergisi

  • Cilt 64 < Say 1 < 2007

    olmaz. ou memeli hcresini enfekte edebilir. Ancak blnmeyen hcrelere transdksiyon kabiliyetinin

    tm virs genlerini bnyesinde bulundurmas ve korunmas iin ok aba harcanmtr. Gvenlii

    replikasyon zellii olmas nedeniyle immn cevap artrmak amacyla kendini inaktive eden vektrler

    gibi yan etkiler oluturabilir. Tmr hcreleri sz gelitirilmeye allmaktadr (23). Rekombinasyon

    konusu olduunda ba k yant avantaj komponenti virslerin oluma potansiyeli nedeniyle

    olabilmektedir. Vaccinia i le melanomada domestik kedilerde HIV benzeri tabloya yol aan FIV

    immnoterapinin Faz III klinik deneme verileri (feline immunedeficiency virs) ve atlarda anemiye

    aklanmtr (20). yol aan bir lentivirs olan EIAV (equine infectious

    anemia virus) virs tabanl vektr sistemleri

    Klinik deneme protokolleri oluturulmu gelitirilmeye allmaktadr. Lentiviral vektrleri

    yukardaki vektrlere ilaveten laboratuvarlarda kullanan snrl sayda klinik deneme protokol

    birok farkl virs grubundan da vektr gelitirilmeye onaylanm bulunmaktadr.

    allmaktadr. Bunlarn balcalar ise Alfavirs ve

    Lentiviral vektrlerdir. Alfavirsler, Togaviridae

    ailesinin bir yesidir ve tek-iplikli RNA virsdr. Virs haricindeki vektr sistemlerinin retimi

    Vektr olarak benzer zelliklere sahip deiik virs kolay ve greceli olarak ucuzdur, paketleme

    kullanlmaktadr. Bunlar: Semliki forest virs (SFV), kapasiteleri byktr ve hereyden nemlisi

    Sindbis virs (SIN), ve Venezuelan equine encephalitis biyogvenirlilii yksektir. Laboratuvarda yabanc

    virs (VEE)'dir. Gen aktarm arac olarak kullanlan DNA'y hcre iine aktarma grece olarak kolaydr ve

    ou alfavirs vektr replikasyon yapamaz ve viral sistemlerin gvenlik problemlerinin kontrol

    replikasyonu iin gerekli genler yardmc hcrelerden altna alnamad durumlarda bu yntemlerin

    salanr. Ancak intratmral gen aktarmnda bazlarnn gen tedavisinde kullanlma potansiyeli

    kullanlmak iin replikasyon zellii olan vektrler de vardr. Ancak gnmzde tm bu yntemlerin,

    yaplmtr. Bu vektrler doal alfavirsn tm dk gen transfer etkinlii ve ksa sreli ekspresyon

    genlerini tamaktadr. Alfavirslerin hcre toksitesi oluturabilme problemleri vardr.

    yksek ve hcre tropizmi geni olduundan birok

    tmrn gen tedavisi iin uygundur. Rekombinant Lipozomlar, memeli hcrelerinin membran

    alfavirslerin intratmral enjeksiyonu tmr yaps model alnarak yapay olarak belli lipidlerin

    hcrelerinde apoptozisi tetiklemektedir (21). sv ortamda kartrlmas ile oluturulan sentetik

    Lentiviral virsler ise blnmeyen hcreleri de aralardr. Lipozomlar, virozomlar, katyonik lipidler,

    enfekte edebilen zellemi diploid retrovirslerdir lipopolilizinler, polikatyon konjugatlar gibi eitli

    (22). mmn sistemi tetiklememeleri ve yksek formlar vardr. rnein fosfolipidler, biyolojik

    dzeyde gen ekspresyonu salamalar dier nemli membranlarn yapsn taklit eden ift tabakal ara

    avantajlardr. ou lentiviral vektrlerin kayna oluturur. Fosfolipidlerin oluturduu arata

    insan HIV (human immunedeficiency virs) virsdr. hidrofilik fosfat gruplar d tarafta, hidrofobik lipid

    Dier retrovirsler gibi genoma rastgele entegre kuyruklar i tarafta bulunur. Aktarlacak DNA in

    olmas nedeniyle benzer gvenlik sorunlar vitro lipozom ile paketlenir ve in vivo hedef dokuya

    tamaktadr. HIV genomu standard retrovirslerin dorudan gen transferi iin kullanlr. Lipozom-DNA

    genomundan ok daha karmaktr. Standard kompleksi lipopleks, polimer-DNA kompleksi ise

    retrovirslerde bulunan transkripsiyon nitelerine polipleks olarak adlandrlr. Katyonik lipozomlarn

    ilaveten tat ve rev genleri vardr. Gereksiz genlerin pozitif yzey yk olduundan DNA ile doal olarak

    karlmas, gvenli paketleme hcre serilerinin kompleks oluturur. Ancak anyonik ve ntral

    oluturulmas ve bunlar yaparken vektrn lipozomlarn DNA ile kompleks oluturabilmesi iin

    f. Dier:

    2. VRS HARC VEKTR SSTEMLER :

    a.Lipozomlar:

    A. GNEL-ZCAN

    43Trk Hijyen ve Deneysel Biyoloji Dergisi

  • Cilt 64 < Say 1 < 2007

    DNA'nn baka aralarn iine konulmas gerekir. partikl bonbardman (biyolistik veya 'gene gun')

    DNA'nn lipid klf ile sarlmas DNA'nn in vivo ortamda tekniidir. Metal (altn) paracklarnn zerine

    paralanmasn nler ve hcre iine endositoz ile kaplanan DNA zel bir tabancadan hcreye yksek

    alnmasn salar. Katyonik lipozomlarn gen aktarm basn ve hz altnda (sktrlm helyum yardm

    etkinlii daha iyi olduundan (negatif ykl ile) atelenir. Bu basit ve nispeten gvenli yntemle

    membranlara kolaylkla penetre olur) ve hcre iinde baz dokulara baarl gen aktarm yaplmtr.

    aktarlan DNA'y ykmdan etkin bir ekilde Ancak bu enjeksiyon yntemiyle de gen aktarm

    koruyabildiinden, gen aktarm deneylerinde en fazla etkinlii dktr ve enjekte edilen DNA hcre

    tercih edilen formdur (24). Viral vektrlerden farkl genomuna karar l b i r ek i lde entegre

    olarak DNA-lipid kompleksini hazrlamak kolaydr ve olamamaktadr. Kas gibi dzenli olarak oalmayan

    aktarlan genin bykln snrlayan bir durum dokularda DNA dayank l ok neml i

    yoktur. Ancak, gen aktarm etkinlii viral olmayabileceinden ve aylarca enjekte edildii

    vektrlerden 10 000 kez dktr ve aktarlan DNA kasda ekspresyonuna devam edebileceinden

    kromozomal DNA iine entegre olacak ekilde dolay, bu yntemin ilk uygulamalar 'Duchenne

    tasarlanmamtr. zellikle oalan hcrelerde gen muscular dystrophy' fare modelinde (mdx fareleri)

    younluunun dmesi nemli bir problemdir ve distrofin geninin aktarm eklinde olmutur (26).

    transgen ekspresyonunun ksa sreli olmasna yol Distrofin geninin bykl nedeni ile bir minigen

    amaktadr. kullanlmtr. Minigen, distrofin cDNA ve buna takl

    yksek dzeyde ekspresyonu gvence altna alan

    plak DNA, baz durumlarda hedef dokuya, dzenleyici bir dizi (rnein kuvvetli bir viral

    rnein kasa, enjeksiyon ile dorudan uygulanabilir. promotor) iermitir ve kasa dorudan

    Direkt uygulamada dier bir seenek ise intramskler enjeksiyon ile uygulanmtr.

    elektroporasyondur. Bu metod, ksa elektrik uyarlar

    v e r e r e k t r a n s m e m b r a n p o t a n s i y e l i n i n Bu yntemde aktarlacak DNA, zgn hcre

    indklenmesine ve hcre zarnda kk aralklar yzey reseptrne balanabilen ve dolays ile

    almasn salar. Oluan bu aralklardan DNA hcreye endositozu indkleyip DNA'nn hcre iine

    daha kolay girer. Her doku zgn ve kendine has alnmasn salayabilecek hedefleyici bir molekle

    zellikleri olduundan dolay etkin bir transfeksiyon t ak l r. rne i n ; hepa to s i t l e r s e rumu

    iin optimal elektroporasyon koullar yoktur. asialoglikoproteinlerden yzeylerindeki reseptrler

    Transfeksiyon etkinlii hem elektrik akmnn sayesinde temizleyebilirler. Polilizine (pozitif ykl)

    amplitd ve sresine hem de DNA younluuna kovalan bala bal asialoglikoproteinler DNA'ya

    baldr. n vitro koullarda birka kilovoltluk voltaj (negatif ykl) elektrostatik etkileimler ile

    ve birka mikrosaniyelik akm sresi optimal dnebilir nitelikte balanr. Eer bu kompleksin

    olabilirken, in vivo koullarda onlar hatta yzlerce karaciere infzyonu safra yolu veya vaskler olarak

    kilovolt ve milisaniyelik akm gereklidir (25). gerekletirilirse hepatositler tarafndan seici

    Elektroporasyonun in vivo uygulamas hedef dokuya alnr. Daha genel bir yaklam ise, bir ok hcrede

    in situ elektrodlar taklarak uygulanmaktadr. Kas, eksprese edilen ancak prolifere olan hcrelerde ve

    beyin, deri, karacier ve tmr dokularna hematopoetik hcrelerde daha fazla olan

    elektroporasyonla baarl gen aktarmlar transferrin reseptrn kullanmaktr.

    yaplmtr. Bu ekilde alnan maddeler genelde lizozoma

    ynlendirilir ve DNA'nn hcre ekirdeine

    ulaabilmesi iin baz ka mekanizmalar olmas

    Elektroporasyona benzer dier bir yntem gerekir. zellikle tad DNA'y sitoplazmaya

    b. Elektroporasyon:

    d. Reseptr aracl endositoz:

    c. Dorudan enjeksiyon veya partikl

    bonbardman:

    GEN TEDAVS VE BYOGVENLK

    44 Trk Hijyen ve Deneysel Biyoloji Dergisi

  • Cilt 64 < Say 1 < 2007

    brakamayan baz polipleksler endozom-litik ajanlar tmr bymesini basklamtr (29). Fakltatif

    ile birlikte kullanlmaldr. Bir seenek adenovirs anaerobik olan Salmonella'nn ise onkolitik

    veya adenovirs proteinlerini birlikte vermektir. Bu potansiyeli hipoksik merkezli byk tmrlerin

    erken endozomu ykar ve ieriinin kamasn salar yansra oksijenlenen kk metastatik lezyonlarda

    (17). Gen transfer etkinlii yksektir ancak bu metod da vardr. mmnomodulatr sitokin (TGF-1, IL-10)

    transfer edilen genin hcrenin genomuna genlerini tayan invaziv E. coli ve Lactococcus lactis

    entegrasyonuna izin vermez. sular ise enflamatuar barsak hastalklarnda

    denenmektedir.

    Bakteri aracl DNA aktarm son yllarda allan Bu yntemin aktarm etkinlii yksek olmasna

    yeni bir gen aktarm yaklamdr. Saklama ve retme r a m e n b i z i m ( h e n z y a y n l a n m a m

    koullarnn kolayl, tayabilecekleri ve bulgularmzda) ve dier birok alma grubunun

    aktarabilecekleri DNA miktarnn byk olmas, gzlemledii nemli bir problem, plazmid

    hcreden hcreye yaylabilme zellii ile non-replike kararszl ve bunun sonucunda plazmidin hcrede

    vektrlerin ulaamayaca yerlere gidebilmesi kaybolmas ve kararsz ekspresyon gstermesidir

    nedeniyle gerek in vitro gerekse in vivo transgen (30). Bu problemlerin en nemli sebeplerinden birisi

    uygulamalar iin umut vermektedir. Bakteri aracl yksek kopya sayl plazmidler kullanlmasdr.

    gen transferinde aktarlacak gen ncelikle karyotik Rekombinant proteinlerin retiminde tercih edilen

    ekspresyon vektrne taklr. Bakteriyel sistemler yksek kopya sayl plazmidler yksek gen dozajna

    enfeksiyon hastalklarnda heterolog antijen bal yksek ekspresyon dzeyi salamaktadr.

    tayarak alama iin kullanlabildii gibi onkolojide Ancak baz durumlarda kopya saysnn artmas gen

    immnotedavi, onkolitik ve tmr hedefleme yetisi rnn artn salayamaz. Bu muhtemelen

    vardr. Bu amala kullanlan bakteriler arasnda hcrenin snrl transkripsiyon ve translasyon

    zayflatlm S. typhimurium sular bata olmak kapasitesinden dolaydr. Plazmid replikasyonu ve

    zere L. monocytogenes, Shigella, Clostridium, rekombinant gen ekspresyonundan kaynaklanan

    Bifidobacterium ve invaziv E. coli saylabilir (27). metabolik yk byme hzn yavalatarak rn

    Bifidobacteria ve Clostridia zorunlu anaerobik oluumunu dmesine yol aabilir. Protein

    bakteri olmalarndan dolay nekrotik/hipoksik ekspresyonu sadece plazmid kopya saysna deil,

    merkezli byk tmrlerin lizisini salayabilmekte ayn zamanda promotor gcne, mRNA kararllna,

    ancak kk metastatik lezyonlarda etkisiz proteolize, ve protein katlanmasna da baldr.

    kalmaktadrlar. 1960'l yllarda insan klinik Tm bu faktrler plazmid kararl l n

    denemelerinde kullanlan toksin oluturmayan etkilemektedir. eitli aratrma merkezleri daha

    Clostridia sporlar tmr kitleleri iinde abse kararl dk kopya sayl plazmidler gelitirmeye

    oluturmasna ramen tmr gerilemesini alrken dier yandan da aktarlan plazmidin hcre

    sa layamam t r ( 28 ) . K l i n i k e tk in l i i n iindeki kaderini belirleyen olaylar aydnlatmaya

    saptanamamasndan dolay klinik denemelere devam almaktadr (30, 31). Regulasyon veya replikasyon

    edilmemitir. Son zamanlarda Clostridium'un tmr proteinlerini kodlayan yapsal genlerdeki delesyon,

    hedefleme zellii pro-drug aktive eden enzimlerin insersiyon veya nokta mutasyonlar kopya saysn

    selektif aktarm iin denenmeye balamtr ve deitirebilir. Plazmid zerindeki ters dnm

    baarl sonular elde edilmitir. Clostridia'nin daha tekrarlar veya zgn ikincil yaplar DNA onarm

    gvenli alternatifi nonpatojen ve spor oluturmayan sistemlerinin hedefi haline gelmekte, UV onarm

    Bifidobacteria'dr. Endostatin genini kodlayan sistemi ve SOS sistemi tarafndan plazmid DNA'sn

    plazmidi tayan Bifidobacterium adolescentis paralara ayrabilmektedir. lgili DNA onarm

    deneysel karacier tmrlerinde anjiogenezi ve genlerini tamayan retim sular plazmid

    e. Bakteri aracl gen transferi:

    A. GNEL-ZCAN

    45Trk Hijyen ve Deneysel Biyoloji Dergisi

  • Cilt 64 < Say 1 < 2007

    kararlln artrmaktadr. (33). Segregasyon sonras plazmidsiz hcrelerin

    Tropatik geni tamak zere kullanlan eleyen dier bir sistem ise Hok/sok stabilizasyon

    plazmidlerin hcre blnmesi esnasnda dalm eit sistemidir (34). Hok gen rn ldrcdr. Hok

    olmamakta ve baz hcreler birden fazla plazmid geni bakteri kromozomu zerinde zayf konstitf

    ierirken bazlar ise hi plazmid iermemekte, promotor altndadr fakat mRNA's kararldr. Katil

    dolays ile bir sre sonra ortama rekombinant Hok genini basklayan Sok geni ise plazmid zerine

    plazmidi iermeyen hcreler hakim olmaktadr. Bu takldr. Sok geni Hok mRNA'sna komplementer

    nedenle bakteri aracl gen tedavisinde plazmid 'antisense' RNA kodlar ve plazmid zerinde gl

    kararll iin selektif ortamlar kullanlmaktadr. konstitf promotor altndadr fakat mRNA's

    Rekombinant protein retiminde en yaygn kullanlan kararszdr. Dolays ile hcre blnmesi sonras

    selektif sistemler antibiyotiklerdir. Ancak, bakteri plazmid iermeyen bakteriler kontrolsz kalan Hok

    aracl gen tedavisinde kullanlan plazmidler protein rn nedeniyle eleneceklerdir.

    antibiyotik geni tamamaldr nk direnlilik Daha kararl plazmid sistemlerinin geliitilmesi

    genleri horizantal gen transferi ile patojenik retilme ve kontol kolayl olan bakteri aracl gen

    mikroorganizmalara aktarlabilir. Ayrca allerjik transferinin daha etkin bir hale getirilmesini

    problemler ortaya kabilmektedir. Amerikan Besin salayabilecektir.

    ve la Ynetimi FDA tarafndan onaylanan tek

    antibiyotik ise insanlarda az kullanlmalar nedeni ile

    kanamisindir (www.cfsan.fda.gov/~dms/opa- Her vektr sisteminin kendine zg avantaj ve

    armg.html). Plazmidlere diren geni eklemeden ama dezavantajlar bulunduundan vektrlerin kombine

    yine antibiyotikli ortamda kararll salanabilen bir olarak kullanlmalar dezavantajlarn aabilmenin

    yntem Williams ve arkadalarnn gelitirdii bir yolu olabilir. eitli hibrid vektrler bilinmekte

    represr titrasyon metodudur (32). Bu yntemde olup bunlarn balcalar virozomlardr (17, 24).

    direnlilik geni plazmidi tayan suun kromozomuna Virozomlarn baz formlar, Lipopleks (DNA-lipozom

    rnein lac promotorunun aasna entegre edilir. kompleksi) ve inaktive HVJ virs (Japon

    Lac represr geni de kromozoma lokalizedir. Normal hemaglutinasyon virs) veya influenza virs

    koullarda direnlilik geni ekspresyonu represr kombinasyonu ile oluturulmulardr. Solunum

    protein nedeniyle basklanm durumdadr ve yoluna gen transferi potansiyeli yalnz bana

    kanamisinli ortamda remez. Bir veya birden fazla lac katyonik lipozomlar veya viral vektrleri uygulayan

    promotor tayan yksek kopya sayl plazmid hcreye yntemlere gre daha yksektir. mmnolojik olarak

    aktarlnca represr yetersiz kalacandan hcreler iyi tolere edildiklerinden tekrarlayan uygulamalarn

    kanamisinli ortamda reyebilir. Bunun yansra transfer etkinlii ve gvenlii zerinde olumsuz

    antibiyotiksiz seleksiyon sistemleri gelitirilmeye etkisi yoktur. Katyonik lipozomlar veya polimerler

    allmaktadr. Bunlardan pCOR sistemi klinik basite adenoviral vektrler ile kartrlp

    denemelere girmitir. pCOR plazmidi supresr tRNA uygulanr. Bu yntem zellikle viral reseptr

    geni tamaktadr ve bunun protein rn antibiyotik olmayan hcrelere gen aktarmnda faydaldr.

    yerine seleksiyonda kullanlmaktadr. oaltld Ayrca, inaktif adenovirsler katyonik lipozomlarn

    E.coli hcresinde ise argE geninde amber mutasyon veya polimerlerin transfer etkinliini artrmaktadr.

    vardr. Yani arginin iin 'auxotrophic'tir. argE arginin Virs-virs kombinasyonlar dier bir hibrid

    sentezinde nemli olan N-asetil ornitinaz kodlar. sistemdir. Bylelikle, her bir viral vektrn

    Supresor tRNA ise amber mutant blgeyi okuyup avantajlarndan faydalanlr. rnein adenovirs ile

    protein sentezinin devamn salayabilir. Bylelikle Epstein-Barr virsnn (EBV) hibridleri yksek

    ancak plazmidi tayan hcreler oalabilmektedir titrelerde elde edilebilir (adenovirs sayesinde) ve

    3. HBRD VEKTR SSTEMLER:

    GEN TEDAVS VE BYOGVENLK

    46 Trk Hijyen ve Deneysel Biyoloji Dergisi

  • Cilt 64 < Say 1 < 2007

    hcrede epizom olarak uzun sreli kalabilir (EBV'in enzimlerin fazla ekspresyonu, veya byme

    EBNA1 geni vektrn nkleusa transferini gvence faktrleri veya byme faktr reseptrlerinin uzun

    altna alarak gen dilsyonunu nler). sreli ekspresyonu sonucu ortaya kabilmektedir.

    Dolays ile aktarlan genin yeri, dalm ve

    i s t e n m e y e n e k s p r e s y o n d z e y l e r i d e

    deerlendirmeye alnmaktadr. Genin ex vivo

    Gen tedavisinin pratikte yaygn uygulama alan transdksiyonu yaplarak, genetik modifikasyona

    bulabilmesi tedavi genlerinin hcrelere yeterli uram teraptik hcrelerde meydana gelen

    yksek dozlarda aktarlabilmesine, genin hastalkl deiiklikler (morfoloji, fonksiyon ve proliferasyon,

    hcreleri hedefleyebilmesine ve aktarlan yeni lmszlk gibi davranlar veya malign-transforme

    genlerin vcut tarafndan sk kontrol altnda fenotip indksiyonu) incelenmelidir. Ayrca

    tutabilme yollarnn gelitirilmesine ve dolays ile transdksiyon, hcrelerin in vivo trafiini ve

    biyogvenlik problemlerinin almasna baldr. dalmn etkileyebileceinden hayvan deneyleri

    Dier biyoteknoloji rnlerinde olduu gibi preklinik ile teraptik hcrelerin etkinlii saptanmaldr.

    hayvan modellerini kullanarak gvenli l ik Gen tedavisi vektrlerinin gvenirliliinin

    deerlendirmesinde iki nokta gz nnde deerlendirilmesi iin 1999 ylnda Amerikan Ulusal

    bulundurulur: 1) hayvan trnn ve fizyolojik/hasta Salk Enstits, NIH, tarafndan detayl bir yol

    durumun seimi ve; 2) doz, uygulama yolu ve tedavi haritas izilmitir. Buna gre gen tedavisi

    rejimini (skl ve sresi) kapsayacak ekilde aktarm vektrlerinin gvenirlilii, aktarm sistemi, gen

    yolunun deerlendirilmesi. Biyogvenlilik iin transferi ve ekspresyonu, retrovirs aktarm

    deerlendirme teraptik genin retiminden verili sistemleri, retrovirs harici aktarm/ekspresyon

    sonrasna kadar (aktarlacak genin gvenirlilii, sistemleri olmak zere drt ana snfta

    vektrn gvenirlilii, patojenite, etrafa yaylma, incelenmektedir (35):

    genom iine girme, konakdaki viral gen dizileri ile

    rekombinasyon, paketleme hcre serilerinin

    gvenirlilii, yardmc hcre kontaminasyonu, ex- Rekombinant DNA'nn hedeflendii hcreler

    vivo oaltlan alc hcrelerin gvenirlilii ve nedir? Hangi hedef hcreler ex vivo olarak ilem

    aktarlan DNA'nn gen ekspresyonunun dzenlenmesi grecektir ve bu hcrelerin ilemden nce ve sonra

    olmak zere) birok aamada yap lmas karakterizasyonlar nasl yaplacaktr?

    gerekmektedir. Gen rnnde deiiklie yol aan Aktarm sistemi etkin midir? Hcrelerin yzde

    genetik dizi modifikasyonlarnn yaplmas, veya ka aktarlan DNA'lar iermektedir?

    alternatif promotor/enhancer dizilerinin kullanlm Aktarlan DNA dizisinin yaps nasl monitorize

    olmas hayvan almalarnda ilave gvenlilik edilecektir ve analizin duyarll nedir?

    deerlendirmelerini gerektirebilir. Bu tip yaklamlar Aktarlan DNA ekstrakromozomal mdr yoksa

    iin bilimsel gereklilik ortaya konmak zorundadr. kromozoma entegre olacak mdr? Aktarlan DNA

    Teraptik gen rnnn immnomodulatr aktivitesi tekrar dzenlenmi midir?

    varsa baklk sisteminin ar uyarmna bal Hcre bana aktarlan DNA kopya says

    geliebilecek otoimmnite potansiyeli de gz nnde nedir? Eklenen DNA'nn hcrede gerek kalmll ve

    bulundurularak gvenirlilii deerlendirilmelidir. gerekse yaps kararl mdr?

    stenmeyen yan etkiler eksprese olan teraptik genin

    istenmeyen blgelerde ve/veya istenmeyen

    miktarlarda, rnein, reseptr/iyon kanallarnn Laboratuvar almalarnda gen transfer

    normalde eksprese olmayan yerlerde ekspresyonu, sisteminin in vivo ve in vitro etkinliini belirlemek

    G E N T E D AV S V E K T R L E R N N

    GVENRLL

    1. AKTARIM SSTEMLER:

    a.

    b.

    c.

    d.

    e.

    2. GEN TRANSFER VE EKSPRESYONU

    a.

    A. GNEL-ZCAN

    47Trk Hijyen ve Deneysel Biyoloji Dergisi

  • Cilt 64 < Say 1 < 2007

    iin hangi hayvan ve hcre kltr modelleri test etmek iin hangi laboratuvar almalar

    kullanlmtr? Bu sistemlerin insan tedavisi ile ne gibi yaplmtr ve analizlerin duyarll nedir?

    benzerlik ve farkllklar bulunmaktadr? Hayvan almalarnda vektr DNA'nn tedavi

    nsanda baarl olabilmesi iin ilgili gen edilmeyen hcrelere, zellikle germ hcre serisine

    transfer protokolnde tahmin edilen gen transfer girii ile ilgili bir bulgu mevcut mu? Bu amala

    ve/veya ekspresyonunun minimal dzeyi nedir? Bu yaplan analizlerin duyarll nedir?

    dzey nasl saptanmtr? Klinik deneme iin nerilen protokoln insan

    Gen transfer ve ekspresyonunun minimum d primatlar ve/veya dier hayvanlarda yaplm

    gerekli dzeyini elde edebilmek iin kullanlan benzerleri mevcut mu? Sonular nelerdir? zellikle

    aktarm sisteminin etkinliini deerlendiren hayvan retroviral vektrn herhangi bir endojen veya dier

    ve hcre kltr model deneylerine ait tm sonular viral DNA dizileri rekombine olduuna dair hayvan

    detayl aklanm mdr? deneylerinde bulgu var m?

    Ekspresyonun ne kadar sadece istenen

    gendendir (ve ne kadar etraftaki dier DNA'dandr)?

    Gen insersiyonu dier genlerin ekspresyonunu ne

    dzeyde deitirmektedir? a. nsana uygulanacak retrovirs harici aktarm

    Aktarlan DNA'dan ekspresyon, hcrelerin sistemlerinin de gvenlilik deerlendirilmesi

    yzde kanda gereklemektedir? Normal aktivitenin titizlikle yaplmaldr. Nkleik asitler rnein

    yzde ka eklenen genden kaynaklanmaktadr? lipozomlar ile kompleks haldeyse ve inhalasyon yolu

    Gen, hedef hcreler dnda da eksprese ile uygulanacaksa kompleks halde olmayan

    olmakta mdr? Eer oluyorsa, hangi dzeydedir? lipozomlardan farkllk gsterebilecei gz nnde

    bulundurulmal ve klinik alma iin nerilen

    l ipozom /DNA kompleks in in gven l i l i k

    Retroviral vektr hazrlanmas aamasnda deerlendirilmesi kompleks olmayan lipozomlardan

    hangi hcre tipleri enfekte olmutur? Eer varsa, bamsz olarak deerlendirilmelidir. Eksprese

    hangi hcreler enfeksiyz partiklleri retmektedir? olacak geni tayan plazmidin tamamnn

    Retroviral vektrn ve oluan provirsn tasarlanmas promotor, dier transkripsiyonel

    (kayp, yeniden dzenlenme, rekombinasyon, veya elemanlarn ve homolog rekombinasyonu

    mutasyon asndan deerlendirildiinde) kararll tetikleyebilecek herhangi bir dizinin seim nedenini

    nedir? Hastann hcrelerinde aktarlan genin endojen de kapsayacak ekilde aklanmaldr. Aktarm

    veya dier viral DNA dizileri ile yeniden dzenlenme sisteminin patolojik ve istenmeyen etkileri olup

    veya rekombinasyona ne dzeyde maruz kalaca olmadna ynelik (DNA'nn tedavi edilen hcreler

    hakknda mevcut bilgi nedir? Karaszlk veya dndaki hcrelere zellikle germ hcre serisi

    varyasyonu azaltmak iin vektr tasarmnda hangi hcrelerine girip girmediini de saptar ekilde)

    nlemler alnmtr? Kararll test etmek iin hangi yaplan hayvan almalar, tedaviden sonra

    laboratuvar almalar yaplmtr, ve analizlerin hayvanlarn ne kadar sre boyunca incelendii ve

    duyarll nedir? hangi gvenlik almalarnn yrtld, bu

    Transfer sonucu oluacak potansiyel zararl analizlerin duyarllk dzeyleri ile ilgili verilerle

    etkiler (r. neoplazi geliimi, zararl mutasyonlar, birlikte bildirilmelidir.

    enfeksiyz partikllerin yeniden olumas veya Bir gen tedavisi protokol onay almadan nce

    immn reaksiyon) hakknda laboratuvar verileri yukardaki sorulara ilaveten halk sal asndan

    nelerdir? Patojeniteyi azaltmak iin vektr da aadaki kayglar gidermelidir:

    tasarmnda hangi nlemler alnmtr? Patojeniteyi Aktarlan DNA'nn hastadan dier kiilere veya

    d.

    b.

    e.

    c.

    d.

    4.RETROVRS HARC AKTARIM/

    EKSPRESYON SSTEMLER

    e.

    f.

    3. RETROVRS AKTARIM STEMLER

    a.

    b.

    c.

    a.

    GEN TEDAVS VE BYOGVENLK

    48 Trk Hijyen ve Deneysel Biyoloji Dergisi

  • Cilt 64 < Say 1 < 2007

    evreye yaylmas ile ilgili belirgin bir olaslk sz Rekombinant DNA Danma Komitesi (RAC-The

    konusu mu? Recombinant DNA Advisory Comittee) tarafndan

    Byle bir yaylm durumunda hangi nlemler t bb i , e t i k ve b i yogven l i k a s ndan

    alnacaktr (r. ayn oday paylaan hastalar, salk deerlendirilmektedir. Her bir gen tedavisi klinik

    grevlileri veya aile bireyleri iin)? denemesine balanmadan nce ise enstitnn IRB

    Halk salna riskler varsa bunu hafifletmek (Institutional Review Board) ve IRC (Independent

    iin hangi nlemler alnacaktr? Review Consulting) kurulular tarafndan

    Yenidoanlarn maruz kalabilecei olas onaylanmak zorundadr. Gelecein tedavi

    riskleri, dikey aktarm da dahil, nlemek amacyla metodlarna hazrlkl olabilmek ve bu alanda

    hastalara doum kontrol nlemleri nerilecek mi? l k e m i z d e d e g v e n l i a r a t r m a l a r n

    Benzer kayglar salk personeli iin de geerli midir? yrtlebilmesini gvence altna almak iin benzer

    yaplanmalara ihtiya vardr ve en ksa zamanda

    gerekli alt yap kurulmaldr.

    Gen tedavisi klinik denemelerine gnmze kadar

    tm dnyada binlerce hasta katlm olmasna ramen

    baarl sonular henz ok azdr. OTC yetmezli olan

    bir hastann hepatik artere teraptik geni tayan

    adenoviral vektrlerin enjeksiyonu sonucu lm ve

    retroviral aracl gen tedavisi alan 17 SCID

    hastasndan 3'nde retroviral insersiyon sonucu

    lsemi gelimesi viral vektrlerin toksisiteleri ile ilgili

    kayglar artrmtr. Tm bu sre iinde ba-boyun

    kanserleri iin gelitirilen ve p53 tmr basklayc

    geni tayan rekombinant adenoviral vektr

    (Gendicine) rutin kullanm iin in'de lisans almtr

    ve hepatoseller kanserlerde kullanlmaya

    balanmtr (36, 37). nsan gen-transfer rnlerinin

    ve protokollerinin deerlendirilmesi bu makalenin

    ieriinden anlalaca zere olduka karmaktr ve

    buna uygun yaplanmay gerektirmektedir. Amerikan

    Gda ve la daresi (FDA) Amerika Birleik

    Devletlerindeki gen tedavisi almalarnn

    denetimini yapmaktadr. ABD'de klinik denemelere

    girecek bir gen tedavisi rn nce FDA'dan onay

    almaldr(www.fda.gov/cber/infosheets/genezn.ht

    m). Amerikan Ulusal Salk Enstits (NIH-National

    Institute of Health) gen tedavisi aratrmalarnn

    gvenliinde rol oynayan dier nemli bir kurulutur.

    NIH aratrmaclar ve enstitler iin gen tedavisi

    klinik denemelerinde izlenecek klavuzlar

    salamaktadr. Klinik deneme protokolleri veya

    planlar ncelikle NIH Biyoteknoloji Aktiviteleri

    Ofisine kayd yaplmakta, daha sonra NIH

    b.

    c.

    d.

    SONU

    KAYNAKLAR:

    1. Strachan T, Read AP. Chapter twenty one: New appro-

    aches to treating disease. New York: Garland Science,

    2004.

    2. Hacein-Bey-Abina S, von Kalle C, Schmidt M, ve ark.

    LMO2-associated clonal T cell proliferation in two

    patients after gene therapy for SCID-X1. Science, 2003;

    302: 415-19.

    3. Cavazzana-Calvo M, Lagresle D, Hacein-Bey-Abina S, ve

    ark. Gene therapy for severe combined immunode-

    ficiency. Annu Rev Med, 2005; 56: 585-602.

    4. Kay M, Glorioso JC, Naldini L. Viral vectors for gene

    therapy: the art of turning infectious agents into

    vehicles of therapeutics. Nature Med, 2001; 7: 33-40.

    5. Pages JC, Bru T. Toolbox for retrovectorologist. J Gene

    Med, 2004; 6: 67-82.

    6. Takeuchi Y, Porter CD, Strahan KM, ve ark. Sensitization

    of cells and retroviruses to human serum by (alpha 1-3)

    galactosyltransferase. Nature, 1996; 379: 85-88.

    7. Cosset F, Takeuchi Y, Battini JL, ve ark. High-titer pac-

    kaging cells producing recombinant retroviruses resis-

    tant to human serum. J Virol, 1995; 69: 7430-36.

    8. Diaz R, Eisen T, Hart IR, ve ark. Exchange of viral

    promoter/enhancer elements with heterologous

    regulatory sequences generates targeted hybrid long

    terminal repeat vectors for gene therapy of melanoma.

    J Virol, 1998; 72: 789-95.

    9. Volpers C, Kochanek S. Adenoviral vectors for gene

    transfer and therapy. J Gene Med, 2004; 6: 164-71.

    10.Bergelson J, Cunningham JA, Droguett G, ve ark. Iso-

    lation of a common receptor for Coxsackie B viruses

    and adenoviruses 2 and 5. Science, 1997; 275: 1320-23.

    11.Wickham T, Mathias P, Cheresh DA, ve ark. Integrin-

    A. GNEL-ZCAN

    49Trk Hijyen ve Deneysel Biyoloji Dergisi

  • Cilt 64 < Say 1 < 2007

    alpha-V-beta-3 and integrin-alpha-V-beta-5 promote 9: 67-72.

    adenovirus internalization but not virus attachment. 25.Gehl J. Electroporation: theory and methods,

    Cell, 1993; 73: 309-19. perspectives for drug delivery, gene therapy and

    12.Report of the National, Institutes of Health Recom-binant research. Gene Ther, 2003; 177: 437-47.

    DNA Advisory Committee. NIH Report. Assessment of 26.Acsadi G, Dickson G, Love DR, ve ark. Human dystrophin

    adenoviral vector safety and toxicity. Hum Gene Ther, expression in mdx mice after intramuscular injection of

    2002; 13: 3-13. DNA constructs. Nature, 1991; 352: 815-18.

    13.Havenga M, Lemckert AAC, Ophorst O, ve ark. Exploiting 27.Vassaux G, Nitcheu J, Jezzard S, ve ark. Bacterial gene

    the natural diversity in adenovirus tropism for therapy therapy strategies. J Pathol, 2006; 208: 290-98.

    and prevention of disease. J Virol, 2002; 76: 4612-20. 28.Carey R, van Zijl P, Foz ME, ve ark. Clostridial oncolysis

    14.Roy S, Gao GP, Lu Y, ve ark. Characterization of a family of in man. Eur J Cancer, 1967; 3: 37-46.

    chimpanzee adenoviruses and development of mole- 29.Li X, Fu GF, Fan YR, ve ark. Bifidobacterium longum as

    cular clones for gene transfer vectors. Hum Gene Ther, an oral delivery system of endostatin for gene therapy

    2004; 15: 519-30. on solid liver cancer. Cancer Gene Ther, 2003; 10: 105-

    15.Kirn D, Niculescu-Duvaz I, Hallden G, ve ark. The emer- 11.

    ging fields of suicide gene therapy and virotherapy. 30.Bauer H, Darji A, Chakraborty, T, ve ark. Salmonella-

    Trends Mol. Med, 2002; 8: S68-S73. mediated oral DNA vaccination using stabilized

    16.Young L, Searle PF, Onion D, ve ark. Viral gene therapy eukaryotic expression plasmids. Gene Ther, 2005; 12:

    strategies: from basic science to clinical application. J 364-372.

    Pathol, 2006; 208: 299-318. 31.Zelmer A, Krusch S, Koschinski A, ve ark. Functional

    17.Gardlik R, Palffy R, Hodosy J, ve ark. Vectors and delivery transfer of eukaryotic _expression plasmids to

    systems in gene therapy. Med Sci Monit, 2005; 11: RA110- mammalian cells by Listeria monocytogenes: a

    21. mechanistic approach. J Gene Med, 2005; 7: 1097-112.

    18.Fink D, Glorioso JC. Engineering herpes simplex virus 32.Williams SG, Cranenburgh RM, Weiss AME, ve ark.

    vectors for gene transfer to neurons. Nature Med, 1997; Reprsessor Titration: A Novel System for Selection and

    3: 357-59. Stable Maintenance of Recombinant Plasmids. Nucleic

    19.Carpenter D, Stevens JG. Long-term expression of a Acids Research, 1998; 26 (9): 2120-24.

    foreign gene from a unique position in the latent herpes 33.Soubrier F, Cameron B, Manse B, ve ark. pCOR: a new

    simplex virus genome. Hum Gene Ther, 1996; 7: 1447-54. design of plasmid vectors for nonviral gene therapy.

    20.Wallack M, Sivanandham M, Balch CM, ve ark. Surgical Gene Ther. 1999; 6(8): 1482-8.

    adjuvant active specific immunotherapy for patients 34.Gerdes K, Thisted T, Martinussea J. Mechanism of post-

    with stage III melanoma: the final analysis of data from a segregational killing by the hok/sok system of plasmid

    phase III.randomized, double-blind, multicenter R1: sok antisense RNA regulates formation of a hok

    vaccinia melanoma oncolysate trial. J Am Coll Surg, mRNA species correlated with killing of plasmid-free

    1998; 187: 69-77. cells. Mol Microbiol, 1990;4(11):1807-18.

    21.Lundstrom K. Alphavirus vectors as tools in cancer gene 35.Doblhoff-Dier O, Collins CH. Biosafety: future priorities

    therapy. Technol Cancer Res Treat, 2002; 1: 83-8. for research in health care. J Biotechnology, 2001; 85:

    22.Vigna L, Naldini L. Lentiviral vectors: excellent tools for 227-39.

    experimental gene transfer and promising candidates for 36.Peng Z. Current status of gendicine in China:

    gene therapy. J Gene Med, 2000; 5: 308-16. recombinant human Ad-p53 agent for treatment of

    23.Miyoshi H, Blomer U, Takahashi M, ve ark. Development cancers. Human Gene Ther, 2005; 16: 1013-24.

    of a self-inactivating lentivirus vector. J Virol,1998; 72: 37.Guan YS, Liu Y, Zhou XP, ve ark. p53 gene (Gendicine)

    8150-57. and embolisation overcame recurrent hepatocellular

    24.Schmidt-Wolf GaS-WI. Non-viral and hybrid vectors in carcinoma. Gut, 2006; 55(11): 1684

    human gene therapy: an update. Trends Mol Med, 2003;

    GEN TEDAVS VE BYOGVENLK

    50 Trk Hijyen ve Deneysel Biyoloji Dergisi