ejemplos de poesÍa lÍrica medieval

4
Jarchas A continuación, una selección de jarchas romances pertenecientes a moaxajas de autores de los siglos XI al XIII, junto a su traducción al castellano. 1 tanto amare tanto amare habîb tanto amare enfermeron olios nidios e dolen tan male ¡Tanto amar, tanto amar, amigo, tanto amar! ¡Enfermaron unos ojos brillantes y duelen tan mal! 2a,b ben yâ sahhârâ alba quee stá kon bi-al-fogore k(u)and bene bide amore Ven, oh hechicero: un alba que está con fogor cuando viene pide amor 5a ya mam(m)a si no lesa al-ginna allora mor(r)ey traïde hamrî min al-hâgib 'asà sanarey Oh madre, si no cesa la locura (de amor), enseguida moriré. Traed mi vino de (casa de) el hagib, acaso sanaré. 7a,b yâ mamma mio al-habîbi bay-sê e no me tornade gar ke fareyo ÿâ mamma in no mio 'ina' lesade ¡Oh madre, mi amigo se va y no vuelve! Dime qué haré, madre, si mi pena no afloja. 8 um(m)î qi qâl li-ahûb 'aql al-nisâ qaq(q)â non sabet mio qawlî hubbî li-man yabqâ Madre mía, quien dijo al amigo: 'la constancia de las mujeres (es) caca', no sabe (que) mi máxima (es que) mi amor es para quien persiste. 38b bai-se mio qoragon de mib yâ rabbî su se tornarad tan mal mio doler al-garîb enfermo ÿed quan sanarad Mi corazón se va de mí ¡Oh Dios! ¿Acaso me volverá? Tan mal (es) mi doler extraño (que) enfermo está (mi corazón), ¿cuándo sanará?

Upload: begoruano

Post on 01-Dec-2014

3.528 views

Category:

Education


0 download

DESCRIPTION

 

TRANSCRIPT

Page 1: EJEMPLOS DE POESÍA LÍRICA MEDIEVAL

Jarchas

A continuación, una selección de jarchas romances pertenecientes a moaxajas de autores de los siglos XI al XIII, junto a su traducción al castellano. 1

tanto amare tanto amare

habîb tanto amare

enfermeron olios nidios

e dolen tan male

¡Tanto amar, tanto amar,

amigo, tanto amar!

¡Enfermaron unos ojos brillantes

y duelen tan mal!

2a,b

ben yâ sahhârâ

alba quee stá kon bi-al-fogore

k(u)and bene bide amore

Ven, oh hechicero:

un alba que está con fogor

cuando viene pide amor

5a

ya mam(m)a si no lesa al-ginna

allora mor(r)ey

traïde hamrî min al-hâgib

'asà sanarey

Oh madre, si no cesa la locura (de amor),

enseguida moriré.

Traed mi vino de (casa de) el hagib,

acaso sanaré.

7a,b

yâ mamma mio al-habîbi

bay-sê e no me tornade

gar ke fareyo ÿâ mamma

in no mio 'ina' lesade

¡Oh madre, mi amigo

se va y no vuelve!

Dime qué haré, madre,

si mi pena no afloja.

8

um(m)î qi qâl li-ahûb

'aql al-nisâ qaq(q)â

non sabet mio qawlî

hubbî li-man yabqâ

Madre mía, quien dijo al amigo:

'la constancia de las mujeres (es) caca',

no sabe (que) mi máxima

(es que) mi amor es para quien persiste.

38b

bai-se mio qoragon de mib

yâ rabbî su se tornarad

tan mal mio doler al-garîb

enfermo ÿed quan sanarad

Mi corazón se va de mí

¡Oh Dios! ¿Acaso me volverá?

Tan mal (es) mi doler extraño

(que) enfermo está (mi corazón), ¿cuándo

sanará?

Page 2: EJEMPLOS DE POESÍA LÍRICA MEDIEVAL

Cantigas de amigo:

Ondas do mar de Vigo,

se uistes meu amigo.

E ay Deus, se uerrá cedo.

Ondas do mar leuado,

se vistes meu amado.

E ay Deus, se uerrá cedo.

Se uistes meu amigo,

o por que eu sospiro.

E ay Deus, se uerrá cedo.

Se uistes meu amado,

por que ei gran coidado.

E ay Deus, se uerrá cedo.

Olas del mar de Vigo,

¿habéis visto a mi amigo?

Y, ¡ay Dios, si vendrá pronto!

Olas del mar airado,

¿habéis visto a mi amado?

Y, ¡ay Dios, si vendrá pronto!

¿Habéis visto a mi amigo,

por el que yo suspiro?

Y, ¡ay Dios, si vendrá pronto!

¿Habéis visto a mi amado,

el que me inquieta tanto?

Y, ¡ay Dios, si vendrá pronto!

(Fuente: Martín Códax, pliego Vindel, Cancionero da Ajuda.)

•Cantigas de amor:

A dona que eu am' e tenho por senhor

amostrade-mh-a, Deus, se vos em prazer for,

se non dade-mh-a morte.

A que tenh'eu por lume d'estes olhos meus

e por que choran sempr' , amostrade-mh-a Deus,

se non dade-mh-a morte.

Essa que vós fezestes melhor parecer

de quantas sey, ay Deus!, fazede-mh-a veer,

se non dade-mh-a morte.

Ai, Deus! qui mh-a fezestes mays ca mim amar,

mostrade-mh-a u possa com ela falar,

se nom dade-mh-a morte.

La mujer que yo amo y tengo por señora

Mostrádmela, Dios, hacedme el favor,

Sino dádme la muerte.

La que tengo por luz de estos ojos míos

Y por la que lloran siempre, mostrádmela, Dios,

Sino dádme la muerte.

Esa que vos hiciste mejor parecer

De cuantas hay, ay Dios, hacédmela ver,

Sino dádme la muerte.

Ay Dios, que me hiciste amarla más que a mí,

mostrádmela y que pueda con ella hablar,

Sino dádme la muerte

(Fuente: Mª Luisa Indini (ed.) (1978): Bernal de Bonaval. Poesie. Bari: Adriatica

Editrice, pp. 113-114. )

Page 3: EJEMPLOS DE POESÍA LÍRICA MEDIEVAL

•Cantigas de escarnio:

Ai, dona fea, fostes-vos queixar

que vos nunca louv' en [o] meu cantar;

mais ora quero fazer um cantar

en que vos loarei toda via;

e vedes como vos quero loar;

dona fea, velha e sandia!

Dona fea, se Deus me perdon,

pois avedes [a] tan gran coraçon

que vos eu loe, en esta razon

vos quero loar toda via;

e vedes qual será a loaçon

dona fea, velha e sandia!

Dona fea, nunca vos eu loei

en meu trobar, pero muito trobei;

mais ora já un bon cantar farei,

en que vos loarei toda via;

e direi-vos como vos loarei:

dona fea, velha e sandia!

Ay, mujer fea, fuístete a quejar

Que a vos nunca os loé en mi cantar

Pero ahora quiero hacer un cantar

En el que os loaré toda la vida

Y verás como os quiero loar:

mujer fea, vieja y loca!

mujer fea, si Dios me perdona,

Porque tiene tan gran corazón

Que a vos os loe, en esta razón

A vos quiero loaros toda la vida;

Y verás cual es el loor

mujer fea, vieja y loca!

mujer fea, nunca os loé

en mi trovar, pero mucho trové;

ora un buen cantar haré,

En el cual a vos os loaré toda la vida,

Y os diré loándoos:

Mujer fea, vieja y loca

(Fuente: M. Rodrigues Lapa: Cantigas de Joham de Guilhade, Cancionero

Colocci-Brancuti)

Cantigas de maldecir:

O que foi passar a serra

é non quis servir a terra,

é ora, entrant' a guerra,

que faroneja?

Pois el agora tan muito erra,

maldito seja!

O que levou os dinheiros

e non troux' os cavaleiros,

é por non ir nos primeiros

que faroneja?

Pois que ven cõnos prestumeiros,

maldito seja!

O que filhou gran soldada

e nunca fez cavalgada,

é por non ir a Graada

que faroneja?

Se é rie' omen ou á mesnada,

maldito seja!

O que meteu na taleiga

pouc' aver e muita meiga,

é por non entrar na Veiga

que faroneja?

Pois chus mol[e] é que manteiga,

maldito seja!

Page 4: EJEMPLOS DE POESÍA LÍRICA MEDIEVAL

Villancico castellano

Tres morillas me enamoran en Jaén, Axa y Fátima y Marién.

Tres morillas tan garridas iban a coger olivas, y hallábanlas cogidas en Jaén, Axa y Fátima y Marién.

Y hallábanlas cogidas, y tornaban desmaídas y las colores perdidas en Jaén, Axa y Fátima y Marién.

Tres moricas tan lozanas, tres moricas tan lozanas, iban a coger manzanas a Jaén: Axa y Fátima y Marién.

Anónimo

…………………………….

Aunque soy morenita un poco,

no me doy nada;

con el agua del almendruco,

me lavo la cara.

…………………………………………….

Alba

Ya cantan los gallos Ya cantan los gallos, amor mío, y vete: cata que amanece. Vete, alma mía, más tarde no esperes, no descubra el día los nuestros placeres. Cata que los gallos, según me parece, dicen que amanece.