cofactoren werkdruk, het spanningsveld tussenzorg voor de werknemer en de belangen van deklant en gebrekkige steun van de leidinggevendete onderzoeken.

Om inzicht te krijgen in de relatie tussen psycho-sociale risico’s in het werk van bedrijfsartsen enhun (mentale) gezondheid is een studie met lon-gitudinale opzet of uitvoering van monitoringdoor middel van preventief medisch onderzoek(PMO) een volgende stap. Aanbevolen wordt ombij een dergelijke studie de risicofactoren die debedrijfsartsen in deze studie als hinderlijk classifi-ceren, zoals het spanningsveld tussen de zorgvoor de werknemer en de belangen van de klant,te betrekken. Ook de mate waarin sociale steunvan de leidinggevende een rol speelt bij de erva-ring van werkdruk en spanningsveld, zou danonderzocht kunnen worden. Ten slotte verdienthet de aanbeveling om de mate waarin de gezond-heidsklachten het werkvermogen op de korte enlange termijn belemmeren te onderzoeken.

DA N K WO O R D

Dank aan alle bedrijfsartsen die hebben deelge-nomen aan dit onderzoek. Wij danken ook hetNederlands Centrum voor Beroepsziekten voorde geboden medewerking.

LITERATUUR1. Arnetz BB. Psychosocial challenges facing physicians

of today. Soc Sci Med 2001; 52(2): 203-213.2. Firth-Cozens J. Doctors, their wellbeing, and their

stress. BMJ 2003; 326(7391): 670-671.

3. Firth-Cozens J. Interventions to improve physicians’well-being and patient care. Soc Sci Med 2001; 52(2):215-222.

4. Noordam & De Vries. Contouren worden zichtbaar:positioneringsonderzoek NVAB. Amsterdam: Noor-dam & De Vries: Adviesbureau voor organisatie enonderzoek, 2002.

5. Stommen N, Attekum A van, Kant IJ. De bedrijfsartsals zelfstandig ondernemer: lust of last? TijdschrBedrijfs Verzekeringsgeneeskd 2007; 15(4): 149-155.

6. Rhenen W van, Dijk FJ van, Schaufeli WB, Blonk RW.Distress or no distress, that’s the question: A cutoffpoint for distress in a working population. J OccupMed Toxicol 2008; 3: 3.

7. Veldhoven MJPM van, Meijman TF. Het meten vanpsychosociale arbeidsbelasting met en vragenlijst:Vragenlijst Beleving en Beoordeling van de Arbeid(VBBA). Amsterdam: NIA, 1994.

8. Broersen JP, Fortuin RJ, Dijkstra L, et al. MonitorArboconvenanten: kengetallen en grenswaarden.Tijdschr Bedrijfs Verzekeringsgeneeskd 2004; 12(4):100-104.

9. Mitchell AJ, Coyne JC. Do ultra-short screening instru-ments accurately detect depression in primary care? Apooled analysis and meta-analysis of 22 studies. Br JGen Pract 2007; 57(535): 144-151.

10. Tuomi K, lmarinen J, Ahkola A, et al. Work AbilityIndex. Helsinki: Finnish Institute of OccupationalHealth, 1997.

11. Schaufeli W, Bakker A. Utrechtse Bevlogenheids-schaal: Voorlopige handleiding. Utrecht: SectiePsychologie van Arbeid, Gezondheid en Organisatie,Universiteit Utrecht, 2003.

12. Endicott J, Nee J. Endicott Work Productivity Scale(EWPS): a new measure to assess treatment effects.Psychopharmacol Bull 1997; 33(1): 13-16.

13. Bruggink JW. Gezondheid en zorg in cijfers 2009, ziek-tes komen vaak niet alleen (hfst 5). Den Haag:Centraal Bureau voor de Statistiek, 2009.

Er zijn geen belangenconflicten of financiële ondersteuning te

melden.

299TBV 18 / nr 7 / september 2010

Geen partij voor de mediator

Mevrouw V heeft een tijdelijk arbeidscontract. Erspeelt een klein meningsverschil met haar werk-gever, dat wel een keer uitgepraat moet worden.Ze wil dat uitpraten, maar voor het zover komt,valt ze uit met fors depressieve klachten, achtmaanden voor de einddatum van haar arbeids-contract. In de probleemanalyse tekent de bedrijfsarts opdat mevrouw V nog niet arbeidsgeschikt is. Hijmaakt melding van het meningsverschil en advi-seert dit te bespreken zodra het beter metmevrouw V gaat. Nu kan ze dit nog niet aan. De werkgever schakelt een mediator in. Deze zetmevrouw V flink onder druk. Uiteindelijk tekentzij een overeenkomst waarmee werkgever enwerknemer met wederzijds goedvinden hetarbeidscontract over twee maanden beëindigen.

Mevrouw V wordt hersteld verklaard en krijgtnog twee maanden betaald. Enige tijd later belt zij de bedrijfsarts. Die hoortdan voor het eerst dat ze uit dienst is. Mevrouw Vmeldt dat het UWV moeilijk doet. Zij krijgt geenuitkering omdat zij nog ziek is en recht heeft oploondoorbetaling van haar werkgever. Zij hadgeen ontslag mogen nemen. De werkgever trekt aan het langste eind. Hij heeftzes maanden loonbetaling uitgespaard en is eenlastige werknemer kwijt. Mevrouw V zit met degebakken peren. Zij krijgt geen uitkering en isnog steeds fors depressief. Zij was letterlijk ‘geenpartij’ voor de mediator, die immers door dewerkgever wordt betaald.

Ria Sandbrink

P R A K T I J K P E R I K E L