ratha yaatra of lord jagannath - sri chandrasekharendra

www.srignanapeetam.org 1

Sri Chandrasekharendra Saraswathi Gnana Peetam

Vol. 2.4 Kaliyugabda 5119, Shalivahana Shaka 1940, Hevilambi Samvatsaram, Grishma Ritu, Ashada masa (July 2017)

Ratha yaatra of lord Jagannath



CONTENTS

1. Founder's Message ( Telugu) - 3

2. Sloka from Bhagavadgita - 4

3. Nitya Smarana Sloka - 4

4. Oka Guruvunichi emi pondali (Telugu) - 5

5. Paramacharya’s Call - The Basic Texts of Hinduism : Our Ignorance of Them (Hindu

Dharma) - 8

7. SCSGP Calendar - 12

8. What we have done: May’17 Updates — 13

9. About Ashada Maasa - 14



Vol. 2.4 Ashada masa 2017

SRI CHANDRASEKHARENDRA SARASWATHI GNANA PEETAM

...Spreading Love and Light

Founder’s Message - ధర్మం ఎలా ర్కి్షస్త ంది ?

ధర్మమును అవలంబిస్తే ధర్మములో చరిస్తే ధర్మము మనని కాపాడుత ంది అని వాక్కు.

ఐతే ఇది ఎలా సాధయము, అలా ఎలా క్కదుర్ుత ంది? అనన దానికి కాళిదాసు అభిజ్ఙా నశాక్కంతలంలో ఒక్ సనినవేశానిన ఉదహ

రించార్ు.

అంతః పుర్ంలో ఉదయ యగి అవసర్మున్ాన లేక్కన్ాన ఒక్ క్ర్రను పట్టు క్క తిర్ుగుతాడు.మనమూ అంతే ధర్మము ఆచరించడం

వలన మనకి సదయః ఫలితం ఉన్ాన లేక్కన్ాన ధరామనినపట్టు క్కన్ే ఉండాలి.

ఆ ఉదయ యగి మాట్లక ఇవి: "ఆచార్ ఇతయహితేన మయా ధృతా యా వేతరయష్టు ర్వరోధగృహేష రాజ్ఞః"

పెదదలక చెపాార్న్ో, ఆచార్మన్ో, న్ేను అంతఃపుర్ంలో అవసర్మున్ాన లేక్కన్ాన ఉదయయగిగాచేరినన్ాట్ినుండి అంతఃపుర్ంలో తిరిగేట్

పుాడు దండానిన ఎంతో శ్రదదతో వదలక్కండా పట్టు క్కనితిరిగాను. (అంట్ ేపరతి పనికీ చేతిలో క్ఱ్ఱ ఉందా లేదా చూసుక్కని, క్ఱ్ఱను

పట్టు క్కన్ే పనిచేస్తవాడననమాట్.)

"కాలే గత ేబహుతిథే మమ స్ెైవ జ్ఙతా పరసాా నవిక్లబగ తే ర్వలంబన్ారాా "అలా చాలాకాలముగడిచిపోయిన తర్వాత వారా్క్యము

మూలాన న్ా నడక్లో తొట్టర పాట్ట, తడబడుట్ క్లకగుతోంది. ఆతడబాట్టలో న్ేను పడిపో క్కండా న్ేను చాలాకాలం పట్టు కోవడం

వలల అలవాట్ ైన దండమేకాపాడుత ననది. (అలా పరతి విషయంలో జీవితాంతం క్ఱ్ఱను పట్టు క్కని అనిన పనులూ చేయడంవలల , ని

లదొక్కుకోలేని వయసులో నిలబడడానికి ఆ క్ఱ్ఱయి ేసహక్రించి నిలబెడుతోందననమాట్).

ధర్మము క్ూడా ఇంతే, ఆ దండము వంట్ిదే ధర్మము. ధర్మము ఆచరించేట్పుాడుఅపాట్ిక్పుాడు ఫలితము లేక్పో వచుు

రాక్పో వచుు అలా అని ధర్మమును వదిలి తవర్గాఫలితం ప ందట్ానికి అధరామన్ానశ్రయించక్ూడదు. ధర్మమును వదలక్కండ శ్ర

దధతోఆచరించినన్ాడు, ఒక్చ ోమనమీ శ్రీర్మును వదలినపుాడు దేహ తాయగానంతర్ము క్ూడా గతిలోవ ైక్లవయము క్లకగక్కండ ఆ

ధర్మమే మనను చేతిక్ఱ్ఱలాగ ర్క్షిసుే ంది.

చేతి క్ఱ్ఱను మనం ధరిస్తే తర్వాత ఆ క్ఱ్ఱ మనని ధరిసుే ంది. ధరామనిన ర్క్షించి అవలంబిస్తే అది మనని ర్క్షిసుే ంది.

Founder & President

HK. Madhusundan Rao.



Sloka from Bhagavad Gita (1.15)

पाञ्चजन्यं हृषीकेशो देवदत्त ंधनञ्जय: । pāñchajanyaṁ hṛiṣhīkeśho devadattaṁ dhanañjayaḥ ।

पौण्ड्र ंदध्मौ महाशङ्ख ंभीमकमाा वकृोदर: । । pauṇḍraṁ dadhmau mahā-śhaṅkhaṁ bhīma-karmā vṛikodaraḥ । ।

pāñchajanyam—the conch shell named Panchajanya; hṛiṣhīka-īśhaḥ—Shree Krishna, the Lord of the mind and senses; devadattam—the conch shell named Devadutta; dhanam-jayaḥ—Arjun, the winner of wealth; pauṇḍram—the conch named Paundra; dadhmau—blew; mahā-śhaṅkham—mighty conch; bhīma-karmā—one who performs herculean tasks; vṛika-udaraḥ—Bheem, the voracious eater

Meaning:

Hrishikesh blew his conch shell, called Panchajanya, and Arjun blew the Devadutta. Bheem, the voracious eater and performer of herculean tasks, blew his mighty conch, called Paundra.

Sources :http://www.holy-bhagavad-gita.org/chapter/1/verse/15

Nitya Smarana Slokas

Sloka for kali nashanam

ककोटकस्य नागस्य दमयंतयााः नलस्य च । karkotakasya nagasya, damayantya Nalasya cha ।

ऋतुपर्ास्य राजशशाः कीतान ंकललनाशनं ॥ Rituparnasya rajarsheh kirtanam Kali nasanam॥

हरे राम हरे राम , राम राम हरे हरे । Hare Rama, Hare Rama, Rama Rama, Hare Hare ।

हरे कृष्र् हरे कृष्र् , कृष्र् कृष्र् हरे हरे || Hare Krishna, Hare Krishna, Krishna Krishna, Hare Hare ॥

http://www.holy-bhagavad-gita.org/w/panchajanyam

http://www.holy-bhagavad-gita.org/w/hrishika-ishah

http://www.holy-bhagavad-gita.org/w/devadattam

http://www.holy-bhagavad-gita.org/w/dhanam-jayah

http://www.holy-bhagavad-gita.org/w/paundram

http://www.holy-bhagavad-gita.org/w/dadhmau

http://www.holy-bhagavad-gita.org/w/maha-shankham

http://www.holy-bhagavad-gita.org/w/maha-shankham

http://www.holy-bhagavad-gita.org/w/bhima-karma

http://www.holy-bhagavad-gita.org/w/vrika-udarah



ఒక గుర్ువున్ంచి ఏమి ప ందాలి

శ్రర గుర్ుభ్యయనమః

నమస్తే

గుర్ువునుంచి ఏమి ఆశంచాలో తెలకసుక్కన్ే ముందుగా గుర్ువు లేదా గుర్ుతవము గూరిు తెలకసుక్కన్ే పరయతనం

చేయాలి, అసలక గుర్ువ వవర్ు? గుర్ువు యొక్ు అవసర్మేమి? అని ముందుగా విచార్ణ చేయాలి.

ఎవర్ు గుర్ువు? గుర్ువు లక్షణములేమి అని చూస్తే మన ఆర్ష వాజ్ఞమయంలో బహు విసాే ర్ంగా గుర్ువ ైభవము

గుర్ు లక్షణములక పరక్ట్ింపబడాా యి. ఐనపాట్ికీ క ంత తెలకసుక్కన్ే పరయతనం చేస్తే గుర్ువు యొక్ు లక్షణములక ఈ

కిరందవని తెలకసుే ంద.ి...

శరర తిరయో బరహమనిష్ోో యః పరశానేససమదర్శనః

నిర్మమో నిర్హంకార్ః నిదవన్ోద ో నిషఫరిగరహః

అనపతక్షశ్శశచిర్దక్షః క్ర్ుణామృత సాగర్ః

ఏవం లక్షణ సంపననః సగుర్ుర్్రహమవితేమః

ఉపసాదయః పరయతేనన జిజ్ఙఞ సో సాసధయస్టదధయిే

వేదశాసేరములక తెలిస్టనవాడు, నిర్ంతర్ము సవసవర్ూపానుసంధానపర్ుడు, జితేందిరయుడు,దేహేనిదయిాదులందు న్ేను అను

భ్ావము అనయమునందు న్ాది అనుభ్ావము లేనివాడు,శ్రతొషణసుఖదుఃఖాదులను సహించువాడు, సర్వ కామవరిిత డు,

శష యలను తరింప జ్ేయ సమర్ుా డు, దయాసముదుర డు అగు బరహమవిదుడు సదుు ర్ువనబడును, ఇట్ిు గుర్ువును

ఆశ్రయింపవలెను అని సర్వవేదాంత స్టదాధ ంతసార్ సంగరహము లో చెపాబడింది.

సరే బాగుంద,ి ఐతే గుర్ువు యొక్ు అవసర్మేమి? గుర్ువున్ ందుక్క ఆశ్రయించాలి? గుర్ువున్ాశ్రయిస్తేన్ాకిమిట్ి

లాభం? ఏం క్లిస సుే ంది? అని విచార్ణ చేస్తే ..

బనధముకే్ం బరహమనిషోం క్ృతక్ృతయం భజ్ేదుు ర్ుమయసయ పరసాదా తసంసార్ సాగరో గోషాదాయతే!

సంసార్మునుండి ముక్కే డెై, నిర్ంతర్ం బరహమమునందే ర్మిసూే క్ూడా ఈ జ్నమలో చేయవలస్టన

సతాుర్యములన్ొనరిసూే ండడంచేత క్ృతక్ృత యడైెన సదుు ర్ువులను ఆశ్రయించిన వారికి ఆ గుర్ువుయొక్ు అనుగరహము వలన

సంసార్ మహాసముదరమును, ఆవు డెక్ుతో పడిన మట్ిు గుంతను దాట్ిన సులభంగా దాట్గలర్ు. అంట్ే గుర్ువును

ఆశ్రయించవలస్టనది సంసార్ముకిే క ర్క్క కానీ సంసార్ంలో ఇంకా క్కదుర్ుక్కన్ే కోరిక్లగూరిు కాదు, శ్రీర్ంలో ఉంట్ూ

చేయవలస్టన సతుర్మలను చేసూే సంసార్ముక్కే డుగా ఎలా ఉండి తరించాలోతెలకసుక్కన్ేందుక్క గుర్ువు యొక్ు అవసర్ం



ఉననది తపా, సంసార్ంలో కోరిక్లక కోర్డానికి కాదననది సుసాషుం.

సరే బాగుందీ, గుర్ువంట్ే సంసార్ముక్కే డు, నిర్ంతర్ బరహామనుసంధానం చేసూే ండేవాడు, శ్రీర్ంతీసుక్కననందుక్క శాసేరం తన

అవసాలక్కగానూ విధించిన ధరామనుష్ాో నం కావిసూే క్ృతక్ృత యడైెన సదుు ర్ువును స్తవిస్తే ఆయన సంపాదించింది

తన శష యలకిసాే డు. అంట్ే నిర్ంతర్ బరహామనుసంధానం చేసూే ఆతమస్టాతిలో జీవనుమక్కే డెైన సదుు ర్ువు తన శష యనికీ అదే ఇసాే డు

ఎందుక్ంట్ే అదే గుర్ువున్ాశ్రయించే పర్మ పరయోజ్నంక్నుక్, మర ి గుర్ువు అదొక్ుట్ే ఇసాే డా? సంసార్ం నడపడానికి

కావలస్టనవేవీ ఇవవడా? ఆ సాా యి చేర్ుక్కన్ేవర్క్ూ మరి సంసార్ లంపట్ం తపాదా? అన్ే అనుమానమూ క్లకగుత ంది .

క ందరికి, ముందుగా అవే కావాలని కోర్ుక్కన్ేవార్ూ క ందర్ుండవచుు. జీవనుమక్కే డిని చేయగలిగిన గుర్ువుకి ఇతర్ సంసార్

లంపట్ాలకి సంబంధించిన కోరకులక తీర్ుడం ఒక్ లెఖ్ఖ కాదు. పరతేయక్ంగా సాంసారిక్ కోరిక్లక కోర్నవసర్ంలేదు ఎందుక్ంట్ే

గుర్ుపాద సార్శయేి తిరవేణి సంగమ సానన సమానం. మనక్క లౌకిక్ంగా ఏ ధర్మ బదధమ ైన కోరిక్ ఐతే తీర్ట్లేదయ దానికి అడుా గా

వచేు పాపరాశ, గుర్ుపాద దర్శనము చేతనూ, గుర్ు శ్శశ్రర ష చేతనూ, గుర్ు భజ్న చేతనూ తొలగదయయబడతాయి. దాని

ఫలితంగా భగవంత ని అనుగరహంచేత మనకి కావలస్టన లౌకిక్ ఇచులక తీర్ుబడతాయి. ఇది అనుషంగిక్ పరయోజ్నమేతపా

గుర్ువున్ాశ్రయించడానికి పరథమ, పర్మ పరయోజ్నం కాన్ేర్దు. గుర్ువు గూరిు చెపటాన పెైశరల కాల

పరకార్ం, ఆయన శరర తి, వేదవేదాంగములను తెలిస్టనవాడు కాబట్ిు తన ధర్మంలో భ్ాగంగా తనన్ాశ్రయించినవాడు ముముక్షువ ై

వచిున్ా మరి దేనిక చిున్ా కోరిక్ తీర్ువచుు, ఆ కోరిక్ తీర్డం అన్ేది ఆ సదుు ర్ువు యొక్ు ధరామచర్ణ యొక్ు అనుషంగిక్

ఫలితంగా ఆశ్రయించిన వయకిేక చేుది మాతరమే అవుత ంది. తపా గుర్ువు యొక్ు లేదా గుర్ువున్ాశ్రయించడయొక్ు పర్మ

పరయోజ్నం కాన్ేకాదు.

గుర్ువున్ేమడగాలి? ఎలా అడగాలి?

శ్శశ్రర షయా సదా భకాే ా పరణామ ై రివనయోకిేభిః

పరసననం గుర్ు మాసాదయ పరషువయం జ్ేఞయ మాతమనః

శ్శశ్రర ష చేత, భకిేచే నమసురించి, వినయ విధేయతల చేత గుర్ువుని పరసననం చేసుక ని, తర్వాత తన

అభీపటసతము ‘జీవనుమకిేని ప ందుట్క్క కావలస్టన ఆతమ తతేోమును (జ్ేఞయ మాతామనః) తెలకపమని కోర్వలెను,జీవనుమకిేని

ప ందడమే జ్నమ సాఫలయము’.

భగవన్! క్ర్ుణాస్టంధయ ! భవస్టంధయర్భవానేరిః

యమాశరతాయశ్రమేణ ైవ పర్ం పార్ం గతాబుధాః

షడుు ణ ైశ్వర్యసంపనునడవు, దయాసముదుర డవు ఐన ఓ గుర్ూతేమా! తమ అనుగరహముచే అన్ేక్మంది సంసార్

సాగర్ము సున్ాయాసముగా దాట్టచున్ానర్ు, కావున ననున గూడ అలాన్ే క్ృతార్ుా ని చేయుము(సంసార్ సాగర్ము

దాట్ించుము) అని వేడుక్కంట్టన్ానను



ఇంతక్క ముందు పైెన చెపటానట్టల , గుర్ువు సంపాదన శష యలక ప ందుతార్ు, ఎలాగకైతే జ్నమ వంశ్ పార్ంపర్యంగా ఉనన ఆసుే లక

సంక్రమిసాే యో, అలాన్ే విదాయపర్ంపర్ లేదా గుర్ుపర్ంపర్గా పూర్వ గుర్ువులక సంపాదించినది ప ందగలర్ు. ఈ విషయమ ై

గుర్ుమండలర్ూపటణి ఐన కామాక్షిని గూరిు ఒక్ శరల క్ంలో ఇలా అడిగార్ు మూక్ శ్ంక్ర్ులక ఇలా అడిగార్ు

ఖణాం చానదమిసం వతంసమనిశ్ం కాఞ్చుపురే ఖేలనం

కాలాయశ్ఛవితసురీం తనుర్ుచిం క్రేణజ్పత లోచన్ే!

తార్ుణయయషమనఖమాచం సేనభర్ం జ్ఙ్ఘా సాృశ్ం క్కనేలం

భ్ాగయం దేశక్ సఞ్చుతమమమ క్దా సమాాదయిేదమిికే?

తలమీద చందరవంక్, నలలని ఇనుముతో పో ట్ీన్ా అననట్టల ఉండే నీ శ్రీర్ కాంతి, నితయ యవవనముతోఉండి లోకాలను

పో ష్టంచేట్ానికి స్టదధంగా ఉండేట్ట్టవంట్ి సాందరసేనములక క్లిగి, పటక్ులను దాట్ిన ప డవ ైన్ా నలలని కేశ్ పాశ్ములతో కాంచీ

పుర్ములో ఆడుక్కంట్ూఉండే తలిల కామాక్షి మా గుర్ువుల భ్ాగయము న్ాకకపుాడుక్లకగున్ో క్దా!

వంశ్ము లేదా పర్ంపర్ రకండు ర్కాలక జ్నమ వశాత్ ఒక్ క్కట్టంబంలో పుట్ుగా ఏర్ాడిన ఆ వంశ్ /క్కట్టంబ పర్ంపర్

దాని వలల పూర్ువలెైన తాత తండుర ల భ్ాగయములెైన పుణయ సంపద, ఆస్టా ఐశ్వర్యములక కీరిే పరతిషోలక ప ందే భ్ాగయము ఒక్

ర్క్ము. అలాన్ే విదాయ పర్ంపర్ లేదా గుర్ు పర్ంపర్ అను విధంలో ఒక్ గుర్ువును ఆశ్రయించగా ఆ గుర్ు వాక్య మననముచే

మునుపు ఉనన గుర్ువులక ప ందిన భ్ాగయవిశేష్ానిన సాధన దావరా తానూ ప ందడం. ఈ శరల క్ంలో మూక్ శ్ంక్ర్ులక కాంచీ

పుర్ములో ఉననట్టవంట్ి తలిల పెైన చెపటానవిధంగా క్లియతిరిగుతూ ఆడుక్కంట్ూ ఆడిసూే ఉండగా సాకార్ దర్శనం చేస్ట

జీవనుమకిేని ప ందిన తన గుర్ువులను సమరిసూే అమామ అట్టవంట్ి భ్ాగయం న్ాకకపుాడు క్లిగిసాే వు తల్లల అని అడుగుత నన

సనినవేశ్ం ఇది.

అమమవారే గుర్ుమండల ర్ూపటణిఐన కార్ణం చేత అందర్ు గుర్ువులూ ఆమ యొక్ు ర్ూపమే ఐన

చేత,పూర్వ గుర్ువులందర్ూ అమమ అనుగరహం వలల ఆమ ను ఉపాస్టంచి ఆమ గా మారిపోయార్ు అంట్ే సాయుజ్యస్టాతిని ప ందార్ు కాబట్ిు ఆమ కీ, గుర్ువులకీ అభ్ేధం అందున ఆమ యిే మూక్ శ్ంక్ర్ుల ఎదుర్ుగా వచిు నిలకునన మూక్ శ్ంక్ర్ుల గుర్ువుగార్ు. ఈ శరల క్ం సమరించినపుాడు అమమవారి పెైర్ూపానిన సమరించగాన్ే శాబిదక్ంగా భ్ావయుతంగా మన మనసుసలో మ దిలే అమమ సవర్ూపమే గుర్ుమండల ర్ూపటణి, ఆమ యిే అసమద్ గుర్ుసవర్ూప. గుర్ు ర్ూపం మ దిలితే ఆ ర్ూపమే ఆ పరాదేవత. కామాక్షికి గుర్ువుగారికీ ఉనన అభ్ేధం ఇంతందంగా వివరించబడింది ఈ శరల క్ంలో.

తండిర తాత ముతాే తలక సంపాదించిన భ్ాగయం అందర్ూ ఆశసాే ర్ు, కానీ ఇక్ుడ శష యడు తన గుర్ు పర్ంపర్ ప ందిన భ్ాగాయనిన కోర్ుత న్ానర్ు. అనిన కోరకులూ తీరేు అమమవారే సవయంగా వచిున్ా ఆమ ను గుర్ుమండల ర్ూపటణిగా చూస్ట సాయుజ్ఙయనే్న కోర్ుత న్ానర్ు తపా అనయమ ైన కోరిక్లక కాదు.

సర్వం శ్రర గుర్ుచర్ణార్విందార్ాణమసుే



జ్య జ్య శ్ంక్ర్ హర్ హర్ శ్ంక్ర్

జ్య జ్య శ్ంక్ర్ హర్ హర్ శ్ంక్ర్

ధర్మసయ జ్యోసుే అధర్మసయ న్ాశరసుే

అదెైవతం సతయం - వేదం పరమాణం

------------------------------- వసుధెైవ క్కట్టంబక్ం -----------------------

Madhusundan Rao.

Paramacharya’s Call - The Basic Texts of Hinduism : Our Ignorance of Them (Hindu Dharma : The Vedas )

There are books aplenty in the world dealing with a vast variety of subjects. The adherents of each religion single out one book for special veneration, believing that it shows them the way to salvation. The followers of some faiths even build temples in honour of their holy scriptures. The Sikhs, for instance, do so; they venerate their sacred book, calling it the "Granth Sahib" [and enshrine it in temples]. Thus the followers of each religion have come to have a work showing them the way to their spiritual uplift. Such books are believed to enshrine the utterances and commandments of God conveyed through the founders of the respective faiths. For this reason they are called the revealed texts. We call the same "apauruseya" (not the work of a human author). What men do of their own accord is "pauruseya" and what the paramatman reveals, using man as a mere instrument, is "apauruseya". What is the authoritative work of our Vedic religion? People of other faiths are clear about what their sacred books are. Buddhists have the Tripitaka, Parsis(Zoroastrians) the Zend-Avesta, Christians the Bible, and Muslims the Qur'an. What work is basic to our religion, common to Saivas, Vaishnavas, Dvaidins(dualists) and Advaitins(non-dualists) and the followers of various other (Hindu) traditions? Most of us find the answer difficult. Why? There is an important reason. People born in other religions are taught their sacred texts in schools. Or they receive instructions [at home] in their respective faiths for two or three years, and then have what is called "secular" education. So even at a youthful age they are fairly conversant with the religion into which they are born. We Hindus receive no religious instruction at all. How has this affected us? Whenever adherents of other faiths go seeking converts, we be-come a convenient target for them. How is it that people belonging to other re-ligions do not leave their faith to embrace another in any considerable num-bers? The reason is that they learn about the tenets of their religion in child-hood itself and remain firmly attached to it. In contrast, we are not taught even the elements of our religion in our early years. Worse, we speak ill of our scrip-



tures and have no qualms about even destroying them. Our education follows the Western pattern. We want to speak like the white man, dress like him and ape him in the matter of manners and customs. We remain so even after our having won independ-ence. In fact, though we keep speaking all the time about our cul-ture, about swadeshi and so on, we are today more Westernised than before. Remaining a paradesi (alien) at heart we keep talking of swadeshi. Religion has been the backbone of our nation's life from time immemorial. If we wish to remain swadeshi, both in-wardly and outwardly, we must receive religious instructions from childhood itself. The secular state is of no help in this matter be-cause, in the secular set-up, education continues to be imparted to our children on the Western pattern, and the children are taught that our sastras are all superstition. The result is that most of us do not know what the sacred text is, that is common to all Hindus. Our Atma-vidya (science of the Self) is extolled by people all over the world. (In our country learning even subjects that are appar-ently mundane like political economy, economics, dance, etc, has a transcendent purpose). Foreigners come to India in search of our sastras and translate them into their own lan-guages. If we want to be respected by the world we must gain more and more knowledge in such sastras as have won the admiration of the world. We cannot earn more esteem than others for achievements in fields like sci-ence and technology. We feel proud if one or two Indians win Nobel prize but the rest of the world hardly takes any notice of it. Its attitude may be expressed thus: "The strides we have taken in science and technology do not give us satisfaction. So we go to the Hindus seeking things that are beyond. But they themselves seem to forsake the philosophical and metaphysical quest for our science and technology". We must be proud of the fact that our country has produced more men who have found inner bliss than all counties put together have. It is a matter of shame that we are ignorant of the sastras that they have bequeathed to us, the sastras that taught them how to scale the heights of bliss. Many Hindus are ignorant of the scripture that is the very source of their religion - they do not know even its name. "What does it matter if we don't know? " they ask. "What do we gain by knowing it? " Though we are heirs to a great civilization, a civilization that is universally admired, we are ignorant of its springs. "Who cares about our culture? Money is all that we need, " such is the attitude of our people and they keep flying from continent to continent in search of a fortune. Some of them come to me and tell me: "People abroad ask us about our religion, about the Vedas, about the Upanishads. They want to know all about the Gita and yoga, about our tenples and Puranas and about so many other things. We find it difficult to answer their questions. In fact we seem to know less than what they already know about these matters. We are indeed ashamed of ourselves. So would you please briefly put together the concepts of our religion and philosophy? " What does this mean? We are proud of living as foreigners in our own land, but the foreigners themselves think poorly of us for being so. We are inheritors of the world's oldest religion and culture; yet we have no concern for them ourselves. How would you then expect foreigners to have any respect for us? Perhaps it would have mattered much if we were an unlettered people. Others would have thought us to be ig-norant, not anything worse. But what is the reality today? We read and write and talk a great deal. Science and technology, politics, cinema, fiction -- these are our interests. Yet foreigners think poorly of us because we ig-



nore what is unique to our land, the sastras relating to the Self. There are so many books on our religion but we seem to have no need for any of them. All our reading consists of foreign literature. We know all the works of Milton and Wordsworth, but know precious little of the poetry of Bhavabhuti and Ottakkuttar. We are acquainted with the history of the Louis dynasty and of the Tsars, but we know nothing of the solar and lunar dynasties of our own country. Why, we do not know even the names of the seers of the various gotras. We are thoroughly acquainted with things that are of no relevance to us, but of the subjects that have aroused the wonder of the world we are ignorant, ignorant even of the names of the sastras on which they are founded. Even if men learned in the scriptures come forward to speak about them we refuse to listen to them. It causes me great pain that our country and countrymen have descended to such abysmal depths of ignorance. The reason for this sorry state of affairs is that we are not as anxious to know about our culture, as we are to find out how much it would fetch us in terms of money. Indeed the true purpose of earning money and other activities of ours must be to know this culture fully, live in con-sonance with its spirit and experience a sense of fulfilment. Why should we care to know about our religion? A question like this ab-surd. Religion itself is the purpose of all our actions --it is its own pur-pose. The need be no purpose for religion although the performance of religious rites brings us great benefits such as tranquillity of mind, af-fection for all and, finally, liberation. Unmindful of all this, we want to know whether it would fetch us money. If we were truly interested in religion and truly attached to it, we would never be worried about the purpose served by it. "Brahmanena niskarano dharmah sadango Vedadhyeyo jneyasca, " so say the sastras. It means that a Brahmin must learn the Vedas and sastras not because there is any reason for it, not because there is any purpose served by the same. It is only in our childhood that we learn the subject without asking question about how useful it is. A schoolgoing chiild does not ask :"Why should I learn history or geography? " Our religious texts must be taught early in life. When a child grows up and goes to college, he believes his stud-ies will prove useful to him. If he reads for a B.L. or L.L.B. degree, it is to become a lawyer. Similarly, if he reads for an L. T (or B. Ed. ) degree or on M. B. B. S. , it is to become a teacher or a doctor. If you ask a teenager to study our religious texts, he would retort: "Why should I learn them? How will it help in my career? " So religious texts should be taught in childhood itself, that is before the youngster is old enough to question you about their utility [or harbour doubts about the same]. Only then will we develop an interest in our religion and sastras. Do we pay our children for their being interested in sports, music or cinema? Similarly, they must be made to take an inter-est in religion also and such interest must be created in the same way as in sports and entertainment. If children take to sports and entertainment which afford only temporary pleasure, they are bound to take religion which will confer on them everlasting happiness. The present sorry state of affairs is due to our basic education being flawed. Today we have come to such a pass that people ask whether knowledge of religion is of help in their upkeep. This is a matter of shame. The sastras admonish: "Do not ask whether Vedic education will provide you food. We eat and live but to learn the Vedas. " Your approach must be based on this principle. A child born in a faith which has such high ideals is cut off from all opportunities of religious instruction at his very birth. Our concern is imparting him worldly knowledge from very start. Our children must be brought up properly and faith in God



inculcated in them early in life. We spend so much on our youngsters- but what do we spend on their religious instruction? A father spends thousands on his son's upanayana. But if he were to spend one tenth of the sum towards achieving what consti-tutes the very purpose of the upanayana ceremony - making the child a good brahmacarin - faith in our religion would be kept alive. To repeat, far better would it be to spend money on achieving the goal of upanayana than on the upanayana ceremony itself. The child must be given religious instruction by a private tutor and taught the duties of the brahmacarin. Why should teachers conversant with such matters be denied an income? If religion is taught in childhood itself, people will be free from doubts as they grow up and the teacher too will be bene-fited. Today the situation is so lamentable that most of us do not know even the name of the text that forms the foundation and authority of our religion. The fact that our people are not taught religion at an early age is one reason why there are so many differences among them. One man is a theist and another an atheist. One performs religious rites without devotion while another is devoted but does not perform any rites. The differences and disputes are many. As for the doubts har-boured by people about our religion there is no end. If our religion were taught in childhood itself there would be unanimity of views and freedom from doubts. We know it for a fact that there are not so many doubting peo-ple among followers of other religions as there are among ours: the reason is that, unlike us, they are better in-formed about the concepts of their respective religions. What is the book of our religion? A definite answer even to this question seems to be a difficult task for people these days. However, if we follow the truths of that book which is the basic work of our religion there will be universal uplift. Followers of most religions point to a single book as their sacred text even if the matters mentioned in it are dealt with in other works of theirs also. A man may write one book today, tomorrow a second man will come up to write another. There may be good as well as bad points about them and it would be difficult to determine the value of each. So is it not to our advantage if a single book is accepted for all time as our basic religious text? That is why every religion treats such a single book as its prime scripture. What are the works that tell us all about our religion? The libraries are chock-full of books on Hinduism; indeed there are hundreds of thousands of them. The sub-jects that come under our religion are also numerous. It all seems to cause confu-sion. But we must remember that there are a few texts that constitute a common basis for all the other numerous works. By practising the tenets of our religion many have had the beatific experience and remained in tranquil samadhi, without knowing death and oblivious of the outside world. We see such men even today. There are books from which we learn about Sadasiva Brahmendra, Pattinattar, and similar realised souls. Other religious sys-tems have not produced as many realised souls as has our own faith. Is it possible that a religion that has been a source of inspiration for such a large number of great men should have no authoritative texts?



SCSGP Calendar — Jully 2017 (Ashada maasa 25/6/17 to 23/7/2017)

1. June 25th - Ashada shukla padyami - Varahi Navarathrulu (25th June to 2nd July 2017) Varahai Nava-raathi moadati roju Varahi Maha Pooja and Sri chakra Nava Varana Pooja Every day at Peetam Chandi Homam at Peetam

2. June 28th - Ashada shukla panchami - Skanda Panchami

3. June 29th - Ashada shukla shasthi- Kumara shasthi – Subrahmanya pooja at peetam

4. Jully 2nd - Ashada shukla Navami- Varahi Navarathri Last day

5. Jully 4th - Ashada shukla ekadashi- Toli / sayana Yekadashi Chaturmaasa Vartham prarambamu Gop-adma vrathaarambamu

6. Jully 8 th & 9 th - Ashada Pournami - Maha Aashadi / Vyasa pournami / Guru Pournami / Eruvaka Pournima - Sri chakra Nava avarna Pooja, Guru Mandala Pooja at Peetam – All members should attend this program

7. Jully 12th - Sankashta hara chaturthi

8. Jully 16th - Karakataka Sankramanamu - Punaya kaalam 05:54 AM - 16:28 PM Dakshina ayanamu pra-rabham

9. Jully 19th - Ashada Krishna Ekadasi – Parameshti guru (Sri Balanandanatha) aaradhana utsavam at Pee-tam

10. Jully 23th - Ashada Amavasya Chandi Homam at Peetam

SCSGP Calendar — August 2017 (Sravana Masam 24/7/17 to 21/8/2017)

1. Jully 25th - Sravana shukla Vidiya – Mangala Gouri vratham

2. Jully 27th - Sravana shukla chavithi – Nagula chavithi

3. Jully 28th - Sravana shukla panchami - Garuda or Naaga Panchami

4. August 4th - Varalakshmi Vratham

5. August 6th - Krishna Yajurveda Upaakarma

6. August 7th - Rugveda upaakarma, Raksha Bandhan, Hayagreeva Jayanti Sravana Pournami - Sampatkari Srilakshmi homam at Peetam – All members should attend this program

7. August 11th - Sankashta hara chaturthi

8. August 15th - Sravana Krishna Ashtami – Sri Krishna ashtami Chandi Homam at peetam

9. August 17th - Simha sankramanam – Punya kaalam 06:07 AM - 12:30 PM

10. August 19th - Sravana Krishna trayodasi – Shani Trayodashi



Seed Balls Preparation in ananthapur,

What we have done: June17 Updates



About Ashada Masa Let us know about upcoming Masam i.e. Ashada Masam. According to Mathsya purana, if anybody con-structs house in this month, they would get enough labour, gems and other wealth to live their life happily on this earth. According to our customs, many women apply the henna during this month. In this Masa, consuming food pre pared using drumstick and long gourd is preferred.

Important events in this Masa are:

Ashada Shuddha Vidiya: This is the second day of this Masa. On this day, the ratha yaatra of lord Jagannath starts and will continue till Ashada Shuddha poornima at The Jagannath temple in Puri, located in Orissa, India.

Neelaachala nivasaaya nityaaya paramatmane |

Subhadra prana nathaya jagannathaya mangalam ||

Ashada Shuddha Dashami: This is the next important day in this Masa. On this day, goddess Lakshmi is wor-shipped for prosperity and wealth in life. ‘Shaaka Vratha’ (Vegitables) or ‘Dadhi vratha’ (Curd) is followed from this day by the devotees. In this Masa, it is advisable to avoid taking food prepared using green leaves. But the vegetables of green leaves should be given as alms to the needy.

Ashada shudda Ekadashi: We all know that, in our calendar there will be 24 Ekadashis. But in a leap year the same will be 26. The Ashada shudda ekadashi is considered to be the first ekadashi and is the first festival in Dakshinaayana. Starting Chathurmaasa deeksha is followed on this day by many sages, saints and Peetadhipatis This Masa is believed to be very dearest to lord Vishnu. There are two beliefs in regard to this. First, it is believed that Lord Vishnu will guard Bali in paatala lok from this day and returns to Vaikunta on Kartheeka Shuddha

Ekadashi. Second is that the Lord Vishnu goes for sleep on this day in Ksheera Samudra on the bed of the sur-pant Adi Sheshu. It is believed that he wakes up on Kartheeka Shuddha Ekadashi.

From this Ekadashi – Shaiva Shayanotsava and Vishnu Shayanotsava are performed by Shaivas and Sri Vaishanavas respectively in south India.

Ashada Poornima or Vyasa Poornima: Next important day in this Masa is Ashada Poornima or Vyasa Poornima. This day the sage Vyasa is remembered and worshipped for his great contribution in compiling Vedas. He has also written lot many scripts for the welfare of human race.

A new cloth (angavastram) is taken and rice is poured to it to cover it completely. A lemon is placed on it and

puja is performed. After the puja is completed, this worshipped rice is mixed with the rice at home. This is to invite goddess Lakshmi and to gain her blessings and prosperity in life.

On this day, as per our Vedas and divine scripts, every disciple performs his / her GURU pooja and seek his di-vine blessings.



shankaram shankarAchAryam keshavam bAdarAyaNam |

SUtrabASykrtau vande bhagavantau punah punaha ||

Dakshinayana: Ashada masa marks the beginning of Dakshinayana, where the sun takes turn towards south di-rection of the Zodiac Karkataka Raasi. It is known as Karkataka Sankramana and is believed to be punya kaalam. This is also believed to be very auspicious for pitru devata pooja during this period

Contact Us:

SCSGP, Visit our website: www.srignanapeetam.org

#4-75, Behind 1st road, Twitter handle: @scsgpatp

Georgepet, Anantapur, Andhra Pradesh, Facebook: https://www.facebook.com/srignanapeetam/

India - 515001.

Contact No : +91 9949692729,+91-9880032729

Email : [email protected]

Please share your valuable feedback and expectations from this letter to: [email protected]

SARVE JANA SUKHINOBHAVANTHU - SAMASTHA SANMANGALANI BHAVANTHU

http://srignanapeetam.org

https://twitter.com/scsgpatp

https://www.facebook.com/srignanapeetam/

ratha yaatra of lord jagannath - sri chandrasekharendra

Documents