DİZ BANTLAMASI

McConnell Bantlaması:

• Bantlama tekniği, hastada mevcut olan patellar konum

bozukluğuna göre yapılmalıdır.

• En ileri düzeydeki komponent önce düzeltilir.

• Patellar konum bozukluğunun başlıca 4 komponenti vardır;

1. Lateral glide

2. Rotasyon

3. Lateral tilt

4. Posterior (inferior)tilt

Pozisyon: Diz ekstansiyonda ve Quadriceps gevşek iken

yapılır.

*** Patellada posterior (inferior) tilt problemi varsa

infrapatellar fat pad irritasyonunu azaltmak için önce

bu düzeltilmelidir ve posterior komponent lateral

kayma veya lateral tilt ile beraber düzeltilmelidir.

Superior tilt Medial tilt

Medial glide Medial rotasyon

Temel Basketweave tekniği:

Pozisyon: Kişi ayakta dizi hafif fleksiyonda duruyor.

*** Medial ve lateral eklem hattında X bantlaması oluşuyor,

mediale ve laterale sıra ile uygulanıyor, patella etrafında

baklava dilimi görüntüsü oluşuyor, patellanın hemen

üzerinde-altında ve bilek üzerinde anchorla bitiriliyor...

Butterfly Tekniği:

Pozisyon: Kişi ayakta dizi hafif fleksiyonda duruyor ve

topuğunun altında hafif yükselti var.

*** X bantlamaları bir öncekinin daha iç kısmında olucak

şekilde ilerliyor. Patella etrafında baklava dilimi

oluşuyor ve aynı şekilde anchor yapılıyor.

1.Genel diz ve/veya patellofemoral

Endikasyon:

Tibial rotasyon için bantlama: Yanlış pozisyona bağlı olan

limitli ve ağrılı diz fleksiyonunda

McConnell bantlamasından yarar görmeyen hastalarda

Fonksiyon: Kişinin normal fleksiyon ve ekstansiyonunda

pozisyonel hataları düzeltir. Tibianın internal rotasyonu

ile patellanın femoral çentikteki hareketi düzelir.

Pozisyon: Kişi 5-10 derece diz fleksiyonda ve

ayaktadır. Ayağını inversiyona ve tibiayı mümkün

olduğunca internal rotasyonda pozisyonlar.

2.Patellar Tendinosis:

Endikasyon: Patellar

tendinosis, fatpad ya da

patellar tendonun

yüklenmesini engelleme,

Osgood-Schlatter’da ağrı

kontrolü

Fonksiyon: Tendonun

yüklenmesini önler ve

ağrıyı azaltır.

Pozisyon: Kişi dizi tam

ekstansiyonda oturur.

3. Unload the fat pad-McConnell bantlaması:

Endikasyon: İnfreiorpatellofemoral ağrı, fat padirritasyonu, dizartroskopisinden sonra

Fonksiyon: Fat pad üzerindenyükü kaldırır.

Pozisyon: Kişi yatar ve kaslargevşektir.

*** Cilt portakal kabuğugörünümündedir ve kişihiperekstansiyondan kaçınır.

4. Diz desteği- Crystal palace wrap:

Endikasyon: Retropatellar ağrı, jumper’s knee, Osgood-

Schlatter

Fonksiyon: Patellanın femur üzerindeki baskısını

azaltmak. Tibial tuberküldeki stresi rahatlatmak.

Pozisyon: Kişi diz hafif fleksiyonda ve gevşekken

ayaktadır.

Kontraendikasyon: Patellanın rotasyonel disfonksiyonları

*** popliteal fossayı koru, lateral kenardakini ikiye ayır

ve twistler patellar tendonu destekleyecek!

5.Diz Desteği: Alternatif metod- Diamond wrap

6. Lateral Collateral

Ligament Spraini:

Fonksiyon: Dizin temel lateral

stabilizasyonunu sağlamak.

Pozisyon: Kişi topuğun altında

küçük bir yükseltiyle, diz 15

derece fleksiyonda ayakta

durur.

*** Uyluğun 1/3 distaline 2

anchor ve tibial tuberküle 1

anchor

*** Hem medial eklem hattını

hem de lateral eklem hattını

bantla en son popliteadan bitir

7. Anterior Cruciate bantlaması:

Endikasyon: ACL spraini

Fonksiyon: ACL’ye destek ve stabilite sağlamak

Pozisyon: Kişi ayaktayken kalça ve diz hafif fleksiyonda.

*** uyluk 1/3 proksimaline anchor

*** patellanın 2,5 cm altından lateralden başla, medialde

ilerle, medial eklem hattından geç,....

*** (sadece medialde çaprazlanıyor)

8. Dizin 8 şekilli

sarımı:

Endikasyon: Diz

ekleminin spraini

Fonksiyon: Diz

eklemine destek

sağlamak

Pozisyon: Diz hafif

fleksiyonda

**baldırın posterior

ve lateralinden

başlanıyor...

9. Diz İnstabilitesi:

Endikasyon: Hafif-orta şiddetli diz yaralanması, ACL-

PCL gerilmesi, patellar tendonun hafif enflamasyonu,

cerrahi sonrası rehabilitasyon sırasında

Fonksiyon: 90 derecenin üzerindeki fleksiyon-

ekstansiyon hareketlerinden koruma

Pozisyon: İlk önce yüzüstü pozisyonda hamstring

tendonlarına anchor yapılıyor, sonra sırtüstü

pozisyonda ve 60 derece diz fleksiyonu pozisyonu

Kontraendikasyon: Cerrahi gerektiren yaralanmalar

PCL görevi

(medial)

ACL görevi

(medial)

10. Patellar korreksiyon-1:

Endikasyon: Patellofemoral ağrı sendromu, kondromalazi

patella, patellar dislokasyon

11. Patellar korreksiyon-2:

Endikasyon: Kondromalazi patellanın başlangıç evrelerinde,

kas zayıflığı sonucu olan patella lateralizasyonunda

12. Rotasyonel instabilite:

Endikasyon: Rotasyon instabilitesi, medial meniscus straini

Pozisyon: Kişi dizi 30 derece fleksiyonda ve ayaği

inversiyonda ayaktadır.

Patellar Taping, Patellofemoral Pain Syndrome,

Lower Postural Kinematics and Dynamic

Postural Control

Journal of Athletic Training 2008;43(1):21-28

Çalışmanın Amacı:

Patellofemoral ağrı sendromu (PFS) olan ve

olmayan kişilerde patellar bantlanın; diz-kalça eklem

kinematikleri ve Star Excursion Balance Test(SEBT)

sırasındaki standardize edilmiş uzanma mesafesi

üzerine etkilerini araştırmaktır.

Bireyler ve Yöntemler:

Bireyler:

Çalışmaya 20 sağlıklı(12 kadın,8 erkek) ve 20PFS’li(12 kadın,8 erkek) birey alınmıştır.

Dahil edilme kriterleri(PFS’li bireyler için):

• Merdiven çıkma, oturma, yürüme, koşma, squat, dizfleksiyonu ve izometrik Quadriceps kontraksiyonu ileartan, en az 8 haftadır devam eden, diffüz-unilateral öndiz ağrısı olanlar

• Bu çalışmadan önce patellar bantlama uygulanmamışolanlar

Dahil edilmeme kriterleri:

• Daha önce osteoartrit-patellar tendinit –tendinopati

tanısı almış olanlar

• Cerrahi (artroskopi dahil), dislokasyon/subluksasyon,

kırık, ligamentöz ya da diğer yumuşak doku

yaralanmaları öyküsü bulunanlar

• Konkuzyon ya da nörolojik defisit bulunanlar

• Sağlıklı bireylerde daha önce ön diz ağrısı hikayesi

olmaması

Yöntemler:

• Diz-kalça kinematikleri için elektromagnetic tracking

sistem( elektromanyetik sensorler sacruma, uyluğun

ve baldırın lateraline yerleştirilmiştir.)

• SEBT için yere birbirlerine 45 derecelik açıyla

mezura sabitlenmiştir.

• Algılanan ağrı düzeyini belirlemek için VAS

kullanılmıştır.

Test Prosedürü:

Kişilerin SEBT ‘deki uzandıkları mesafeyistandardize etmek için alt ekstremite uzunluklarına(SIAS-medial malleol) bölümünü almışlardır=%MAXD.

Bireylerin her iki bacağı için de randomize olarakMcConnell medial glide bantlama tekniği ve testuygulanmıştır.

Sensörler yerleştirildikten sonra SEBT yapılmıştır.

Her bacak için test uygulandıktan sonra( bantlı-bantsız) VAS üzerinde ağrı düzeylerini belirtmeleriistenmiştir.

SEBT;bu çalışmada anterior

yönlerinde uygulanıyor.

(anterior-anterolateral-

anteromedial)

** Earl ve ark. anterior

yönlerinde uygulandığında

Vastus Medialis

aktivasyonunun diğer

yönlere göre daha çok

olduğunu belirtmişlerdir.

Sonuçlar:

Ağrı düzeyi;

PFS grubu ile kontrol grubu karşılaştırıldığında T ve NT durumlarında ağrı

şiddeti PFS grubunda daha yüksek.(P=0.005)=a.

PFS grubu içinde T ve NT durumlarında istatistiksel olarak anlamlı düzeyde

fark vardır.(P=0.005)=b

Standardize uzanma mesafeleri (%MAXD)

Her iki grup arasında T ve NT durumları arasında anlamlı derecede fark vardır.

PFS grubundaki mesafe daha azdır.(P=0.028)=a.

Kontrol grubunda T durumunda NT’ye göre anlamlı derecede azalma

görülmüştür.(P=0.028)=b

Kinematik değişkenler:

İstatistiksel düzeyde anlamlı değişiklik bulunamamıştır.

Sonuç olarak;

PFS’li bireylerde patellar bantlama; SEBT sırasında

sagital plandaki diz-kalça kinematiklerini

etkilemeksizin, ağrıyı azaltmış ve dinamik postüral

kontrolü geliştirmiştir. Patellar bantlama ağrıyı

azaltarak dinamik postüral kontrolü geliştirmiştir.

Kinematic MRI Assessment of McConnell Taping

Before and after Exercises:

Am J Sports Med 2004 32:621

(Egzersiz Öncesi ve Sonrası McConnell

Bantlamasının Kinematik MRI ile

Değerlendirilmesi)

Çalışmanın amacı:

McConnell bantlamasının medial glide tekniğinin,

kişilerin standardize edilmiş egzersiz protokolünü

tamamladıklarında medial patellar pozisyonun

kalıcılığına etkisini değerlendirmektir.

Bireyler ve Yöntemler:

Bireyler:

Çalışmaya Patellofemoral ağrı sendromu (PFS)öyküsü olmayan 18 kadın öğrenci alınmıştır.

Ortalama yaşları: 22,28±2,02’dir.

Dahil edilme kriterleri:

• Patellofemoral ekleme(PFE) ait ciddi hastalık öyküsüolmamalı

• PFE’ye ait cerrahi öyküsü olmaması

• 20 dk.’lık orta şiddetli egzersizi güvenle yapabilmesi

Şekildeki gibi bir Kinematik MRI düzeneği kullanılıyor.

• Öncelikle kişilerin PFE’lerini bantlama olmaksızın

tam ekstansiyon, 12-24-36 derece fleksiyon

pozisyonlarında görüntülüyorlar.(kaslar gevşek

iken)= NT

• Sonra kişilerin PFE’lerini McConnell’ın medial glide

tekniği ile bantlıyorlar ve aynı şekilde 4 pozisyonda

görüntülüyorlar.=T

• Son olarak kişiler standardize edilmiş egzersiz

protokolünü tamamladıktan sonra aynı şekilde 4

pozisyonda görüntülüyorlar.=TE

Larsen ve ark. Tarafından tanımlanan egzersiz protolünü

kullanıyorlar. Bu protokolü her kişi 3 tekrarlı 5 set halinde yapıyor

ve setler arasında 1’er dk.’lık dinlenme periyodu veriliyor.

MRI’da Lateral Patellar Displacement hesaplanırken;

patellanın medial köşesinin Line2’yi kestiği noktanın

koordinat eksenindeki uzunluğu alınıyor.

Lateral Medial

Sonuçlar:

Sonuç olarak;

Bu çalışmada McConnell medial glide bantlama

tekniğinin patellanın mediale yer değiştirmesinde etkili

olduğu fakat bu etkisinin egzersiz sonrasında kalıcı

olmadığı bulunmuştur.

Teşekkürler...