Kościół katolicki[4] Prymat Świętego Piotra

Ty jesteś Piotr *czyli Skała+, i na tej Skale zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze Królestwa Niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie". (Mt ,16, 13-20)

Paś baranki moje. Paś owce moje. (J 21, 15-19)

Objawienie zostało dane Kościołowi w Chrystusie poprzez nauczanie 12 Apostołów oraz Ewangelistów. Podstawowym nośnikiem Objawienia, przekazywanego z pokolenia na pokolenie, jest żywa Tradycja Kościoła oraz spisane za życia Apostołów Pismo Święte Nowego Testamentu, które jest ściśle powiązane z Biblią Hebrajską. Zgodnie z nauczaniem Kościoła Katolickiego stanowią one jedno nierozdzielne źródło poznania Objawienia[4]. Katolicy nie są zobowiązani do wiary w Objawienia Prywatne, nawet jeśli zostały one uznane przez Kościół za autentyczne[6]. Nie należą one bowiem do Depozytu Wiary [KKK 67].

CHRYSTUS USTANOWIŁ KOŚCIÓŁ - „Idźcie więc i nauczajcie wszystkie

narody. Uczcie je zachowywad wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skooczenia świata ”.( Mt 28, 19-20).

Bóg Cię kocha, chce, byś Go poznał i spędził z Nim całą wiecznośd.

„Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna Swego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne”1.

Tylko Jezus może nadad życiu znaczenie i cel.

Diagram ilustruje przepaśd oddzielającą nas od Boga.

Strzałki symbolizują podejmowane przez nas próby dotarcia do Boga.

http://www.kazdystudent.pl/a/poznanieboga.html?gclid=CMi4jLjc69ACFU2JsgodTA8C0g

„Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie”8.

Jezus pokazuje nam, w jaki sposób już teraz możemy nawiązad z Nim przyjaźo. Mówi „Przyjdźcie do mnie”. „Jeśli ktoś jest spragniony, a wierzy we Mnie niech przyjdzie do Mnie i pije! Jak rzekło Pismo: Strumienie wody żywej popłyną z jego wnętrza”9.

Aby nawiązad przyjaźo z Bogiem, trzeba osobiście zaprosid Go do naszego życia.

- własne „ja” na tronie

- Jezus poza nawiasem życia - działania kierowane wyłącznie przez własne „ja”

- Jezus na tronie życia człowieka

- „Ja” podporządkowane Jezusowi

- wpływ i kierownictwo Jezusa

Teraz rozpoczynasz trwającą całe życie podróż pełną zmian i rozwoju. Będziesz poznawad Boga coraz lepiej przez czytanie Biblii i modlitwę.

Dekalog http://www.biblijni.pl/Wj,20,1-21 http://www.biblijni.pl/Pwt,5,1-22 Wyjaśnienie: http://www.teologia.pl/m_k/spis07.htm http://mateusz.pl/pow/pow-dekalog.htm

http://kosciol.wiara.pl/doc/3998349.Nie-bedziesz-czynil-obrazu

Miłość największym przykazaniem Bożym

http://www.naszczas.pl/biblia/kategoria/jak-czytac-biblie/

Wyjaśnienie: http://www.opoka.org.pl/biblioteka/T/TA/TAP/przykazania-koscielne-cz-m.html http://www.zbawiciel.gda.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=1021&Itemid=48 http://www.wiez.pl/czasopismo/;s,czasopismo_szczegoly,id,86,art,3823

Dokumenty Soboru Watykaoskiego II - http://www.tezeusz.pl/cms/tz/index.php?id=3823

Kodeks Prawa Kanonicznego - http://www.zaufaj.com/prawo-kanoniczne.html

Encykliki i inne dokumenty - http://www.nonpossumus.pl/encykliki/index.php

Odpusty w Kościele - http://www.brewiarz.pl/czytelnia/odpusty.php3

Dogmaty - https://pl.wikipedia.org/wiki/Dogmat

Apostolstwo Modlitwy - http://www.ampolska.co/

„Daję wam Przykazanie Nowe, abyście się wzajemnie miłowali tak, jak Ja was umiłowałem; żebyście i wy tak się miłowali wzajemnie. Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali”.

1. Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich

należy Królestwo niebieskie

2. Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą

pocieszeni

3. Błogosławieni cisi, albowiem oni na własnośd

posiądą ziemię

4. Błogosławieni, którzy łakną i pragną

sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni

5. Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia

dostąpią

6. Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga

oglądad będą

7. Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój,

albowiem oni będą nazwani synami Bożymi.

8. Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla

sprawiedliwości, albowiem do nich należy Królestwo

niebieskie

1. W niedzielę i święta nakazane uczestniczyd we Mszy świętej i powstrzymad

się od prac niekoniecznych.

2. Przynajmniej raz w roku przystąpid do sakramentu pokuty.

3. Przynajmniej raz w roku, w okresie wielkanocnym przyjąd Komunię Świętą.

4. Zachowywad nakazane posty i wstrzemięźliwośd od pokarmów mięsnych, a

w okresach pokuty powstrzymywad się od udziału w zabawach.

5. Troszczyd się o potrzeby wspólnoty Kościoła.

Papieże - https://pl.wikipedia.org/wiki/Kategoria:Papie%C5%BCe

Papież Franciszek - http://www.opoka.org.pl//zycie_kosciola/franciszek_i/

Watykan - http://www.rzym.it/watykan/ Rzym mapa Rzymu – kliknij poniżej: https://www.google.com/maps/place/Rome,+Italy/@41.903331,12.452767,1085m/data=!3m1!1e3!4m2!3m1!1s0x132f6196f9928ebb:0xb90f770693656e38?hl=en

Wirtualne zwiedzanie Rzymu - http://www.vatican.va/various/basiliche/san_pietro/vr_tour/index-en.html

Kościół katolicki - https://pl.wikipedia.org/wiki/Ko%C5%9Bci%C3%B3%C5%82_katolicki

Kościół na świecie - https://pl.wikipedia.org/wiki/Ko%C5%9Bci%C3%B3%C5%82_katolicki_na_%C5%9Bwiecie

Polska - https://pl.wikipedia.org/wiki/Podzia%C5%82_administracyjny_Ko%C5%9Bcio%C5%82a_katolickiego_w_Polsce

Kościoły katolickie w Polsce nieuznające Papieża: https://pl.wikipedia.org/wiki/Ko%C5%9Bci%C3%B3%C5%82_katolicki_w_Polsce#Ko.C5.9Bcio.C5.82y_katolickie_w_Polsce_nieuznaj.C4.85ce_papie.C5.BCa

Lista biskupów świata - https://pl.wikipedia.org/wiki/Kategoria:Listy_biskup%C3%B3w

Zakony i zgromadzenia żeoskie – http://www.zyciezakonne.pl/dzialy/informator/zakony-zenskie/

habity - http://habity-zakonne.blogspot.com/2010/02/lista-zakonow-zenskich.html

Zakony i zgromadzenia męskie - http://www.zyciezakonne.pl/dzialy/informator/zakony-meskie/ habity - http://zakonnicy.blogspot.com/

Episkopat Polski - http://episkopat.pl/

Dokumenty - http://episkopat.pl/dokumenty/

LISTY - http://episkopat.pl/dokumenty/#1455586207642-3be64013-5c40

Komunikaty - http://episkopat.pl/dokumenty/#1456222430526-1a72b3ef-46cb

Diecezje - http://episkopat.pl/diecezje-kosciola-katolickiego-w-polsce/

Po naciśnięciu + etykietki Metropolie:

Metropolia Białostocka

Archidiecezja Białostocka Diecezja Drohiczyoska Diecezja Łomżyoska

Metropolia Częstochowska

Archidiecezja Częstochowska Diecezja Radomska Diecezja Sosnowiecka

Metropolia Gdaoska

Archidiecezja Gdaoska Diecezja Pelplioska Diecezja Toruoska

Metropolia Gnieźnieoska Archidiecezja Gnieźnieoska Diecezja Bydgoska Diecezja Włocławska

Metropolia Katowicka

Archidiecezja Katowicka Diecezja Gliwicka Diecezja Opolska

Metropolia Krakowska

Archidiecezja Krakowska Diecezja Bielsko-Żywiecka Diecezja Kielecka Diecezja Tarnowska

Metropolia Lubelska

Archidiecezja Lubelska Diecezja Sandomierska Diecezja Siedlecka

Metropolia Łódzka

Archidiecezja Łódzka Diecezja Łowicka

Metropolia Poznaoska

Archidiecezja Poznaoska Diecezja Kaliska

Metropolia Przemyska

Archidiecezja Przemyska Diecezja Rzeszowska Diecezja Zamojsko-Lubaczowska

Metropolia Przemysko-Warszawska (greckokatolicka)

Archieparchia Przemysko-Warszawska Eparchia Wrocławsko-Gdaoska

Metropolia Szczeciosko-Kamieoska

Archidiecezja Szczeciosko-Kamieoska Diecezja Koszaliosko-Kołobrzeska Diecezja Zielonogórsko-Gorzowska

Metropolia Warmioska

Archidiecezja Warmioska Diecezja Elbląska Diecezja Ełcka

Metropolia Warszawska

Archidiecezja Warszawska Diecezja Płocka Diecezja Warszawsko-Praska

Metropolia Wrocławska Archidiecezja Wrocławska Diecezja Legnicka

Diecezja Świdnic

A R C H I D I E C E Z J A K R A K O W S K A :

Archidiecezja Krakowska

http://www.diecezja.pl/

http://episkopat.pl/archidiecezja-krakowska-2/

Metropolita Krakowski - http://parafia.rabka.swmm.eu/Metropolita_Krakowski_2017-01-28.pdf

Aktualności - http://www.diecezja.pl/archidiecezja/aktualnosci.html LISTY - Listy i dekrety

W obiektywie - http://www.diecezja.pl/archidiecezja/archidiecezja-w-obiektywie.html

I. Chrzest - Na początku działalności Kościoła, chrzczono przez zanurzenie w wodzie przy źródle,

w rzece, stawie, jeziorze, a w przypadku jej braku przez 3-krotne polanie głowy z równoczesnym

wypowiedzeniem formuły "w Imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego" (Didache 7), niekiedy poszerzonej (Justyn, 61).

W miarę rozszerzania się chrześcijaostwa zaczęto stopniowo do chrztu dodawad liczne obrzędy, związane z okresem próby (w II w. trwał on ok. 3 lat), mające na celu uformowanie w przyjmujących chrzest odpowiednich postaw moralnych oraz zobrazowanie jego skutków; zgłaszających się poddawano egzaminowi, wysłuchiwano opinii poręczycieli i zaliczano do kandydatów na chrześcijan (katechumen), a potem wprowadzano w podstawowe prawdy wiary chrześcijaoskiej (przygotowanie dalsze); krótko przed Wielkanocą powtórnie badano ich kwalifikacje moralne; przyjęci do chrztu kąpielą w Wielki Czwartek rozpoczynali przygotowanie bezpośrednie; w Wielki Piątek surowo pościli, a podczas Wielkiej Nocy czuwali modląc się, słuchając czytao i pouczeo; nad ranem wyrzekali się złego ducha; wstępowali do wody po namaszczeniu olejem katechumenów i odpowiadali na 3 pytania dotyczące wiary w poszczególne osoby Trójcy Świętej; po każdorazowej odpowiedzi "wierzę" zanurzano ich lub polewano wodą ich głowy; chrzczono w naczyniu lub basenie napełnionym wodą, uprzednio poświęconą, by w ten sposób nadad jej świętośd wody bieżącej (uważanej za świętą z natury); po wyjściu z wody namaszczano neofitów po raz drugi, po

czym bp udzielał im Sakramentu Bierzmowania; następnie dopuszczano ich do udziału w Eucharystii; w Egipcie,

Afryce i Rzymie obrzęd chrztu kooczyła ceremonia spożywania przez neofitów mleka zmieszanego z miodem (por.

Wyjścia 3,8.17; 33,3; 1 P 2,2-3), która w obrządku rzym. przetrwała do VI w. Kiedy po Edykcie mediolaoskim (313)

chrześcijaostwo stało się religią paostwową, rozbudowano obrzęd przyjmowania kandydatów do chrztu.; przyjętym

kandydatom do chrztu kapłan (lub diakon) kreślił na czole znak Krzyża i odprawiał egzorcyzm, po czym nałożywszy na

nich ręce odmawiał modlitwę i podawał szczyptę soli (zwyczaj rzym., praktykowany z okazji urodzin); wzbogacono

też o liczne obrzędy bezpośrednie przygotowanie do chrztu (poprzedzone 2-3-letnim okresem katechizacji),

rozciągając je na cały okres wielkiego postu; rozpoczynano je obrzędem wpisania imion katechumenów na oficjalną

listę gminy (por. Augustyn, SERMO 132, 1; PL 38,755) oraz odprawieniem wielu egzorcyzmów; na ok. 2 tygodnie

przed Wielkanocą bp w obecności gminy przekazywał katechumenom zbiór głównych prawd wiary, a tydzieo później

- tekst Modlitwy Paoskiej ; podtrzymano zwyczaj obowiązkowej kąpieli w Wielki Czwartek oraz postu w Wielki Piątek;

wzbogacona o nowe obrzędy liturgia Wielkanocy, w ramach której udzielano chrztu, zaczynała się od wyznania wiary

katechumenów przed gminą, po czym przechodzili oni do baptysterium; rozszerzono też formułę sakramentalną, na

którą składały się pytania i odpowiedzi z zakresu całego Apostolskiego składu wiary; po chrzcie neofitów

namaszczano i przyodziewano w białe szaty, po czym udzielano bierzmowania; włączeni w ten sposób do

społeczności Kościoła po raz pierwszy, brali pełny udział w Eucharystii. W miarę masowego napływu kandydatów

obrzędy chrzcielne odprawiano w okresie wielkiego postu (najczęściej w niedziele) i nazywano je skrutyniami (np. od

IV w. do pol. VI w. w Rzymie odprawiano 3 skrutynia w 3, 4 i 5 niedzielę, a także w dni powszednie; gdzie indziej

znano 7 skrutyniów); w Rzymie w IV w. udzielano chrztu w Wielkanoc i w uroczystośd Zesłania Ducha Świętego; poza

Rzymem zaś także w uroczystośd Epifanii (na Wschodzie, a potem w Hiszpanii, na Sycylii, w Irlandii, Galii), Boże

Narodzenie (Hiszpania, Galia), święta apostołów i męczenników (Hiszpania), Jana Chrzciciela (Galia); w przypadku

choroby chrzczono bezzwłocznie. Obchodzono również rocznicę chrztu, przeważnie w poniedziałek po Niedzieli

Przewodniej. Od IX w. upraszczano obrzędy poprzedzające chrzest i odprawiano je w dniu chrztu przed obrzędem

sakramentalnym; ze względu na wielką śmiertelnośd noworodków zaczęto postulowad coraz wcześniejszy termin

chrztu, skracając stopniowo okres od narodzin do chrztu do 20, 15, 8, 3 dni (w XIX w. często chrzczono w dniu

urodzenia); w wyniku tej praktyki zanikł zwyczaj udzielania chrztu w Wielkanoc; ślady tego zwyczaju zachowały się

jedynie w kościołach katedralnych, gdzie dla podtrzymania tradycji i zaznaczenia łączności chrztu ze

Zmartwychwstaniem Chrystusa udzielano go dzieciom urodzonym krótko przed tym świętem. Dzieci chrzczono przez

całkowite zanurzenie (np. w Polsce jeszcze w XVI w.); w przypadku dorosłych zaś, obok formy chrztu przez zanurzenie

całkowite (tak np. chrzczono Pomorzan, Litwinów i Żmudzinów), stosowano także formę przez 3-krotne polanie

głowy (zwłaszcza gdy udzielano chrztu w kościołach, np. chrzest Władysława Jagiełły 1386 w katedrze krakowskiej)

lub łączono zanurzenie częściowe (do kolan lub bioder) z polaniem głowy (scena na Drzwiach gnieźnieoskich). Po

chrzcie neofici (dorośli i niemowlęta) przyjmowali Komunię; z chwilą, gdy Sobór LATERANEOSKI IV (1215) ustalił

granicę rozeznania na ok. 7 rok życia, zaniechano tej praktyki w odniesieniu do dzieci (I komunię w wieku

niemowlęcym przyjęła jednak np. bł. Kinga, ur. 1234). Rytuał chrztu, zmierzający do coraz większego uproszczenia i

scalenia obrzędów związanych z kolejnymi stopniami katechumenatu, a także wyłączenia Bierzmowania i Eucharystii

z obrzędu inicjacyjnego, ujednolicono w POTRYDENCKIM Rytuale rzymskim z 1614, w którym zamieszczono 2

odrębne ryty chrztu (dorosłych i dzieci); ryt chrztu dzieci był nadal skróconym rytem chrztu dorosłych (np. pytania

kierowane do niemowląt, wyrzeczenie się szatana i wyznanie wiary); pierwszeostwo dano obmyciu przez polanie (3-

krotne), zachowując możliwośd chrztu przez zanurzenie; przyjęto też krótką (raz wypowiadaną) formułę

TRYNITARNĄ" N.N., ja ciebie chrzczę w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego"; dorosłym udzielano po chrzcie Komunii, a

także Bierzmowania, jeśli chrzcił bp. Reformy rytu chrztu dokonano dopiero na Soborze Wat. II. Odnowiona liturgia

chrztu zaczyna się obrzędem przyjęcia; rodzice lub chrzestni proszą o chrzest dla dziecka (charakter egzystencjalny

rytu); wyrazem zgody Kościoła na jego udzielenie jest znak krzyża, kreślony na czole dziecka przez celebransa i

rodziców; w celu ożywienia wiary całej wspólnoty (głównie rodziców i chrzestnych), gdyż w jej wierze udziela się

chrztu dziecku, potem następuje liturgia słowa Bożego, na którą składa się 1 lub kilka czytao Pisma św.,

przedzielonych śpiewem responsorialnym, homilia, Modlitwa powszechna oraz egzorcyzm przygotowujący do

namaszczenia olejem katechumenów (obrzęd ten może byd pominięty; w Polsce nie został wprowadzony) lub do

nałożenia rąk; celem przygotowania rodziców i chrzestnych, przyjmujących na siebie zobowiązania wypływające z

chrztu dziecka, do bezpośredniego w nim udziału. Celebrans przez uroczystą modlitwę, wzywając Boga i

przypominając jego plan zbawienia, święci wodę lub (w okresie wielkanocnym) wspomina o poświęceniu wody

chrzcielnej, po czym rodzice i chrzestni wobec całej wspólnoty wyrzekają się szatana i składają wyznanie wiary;

chrzest dokonuje się przez obmycie wodą, które zgodnie z miejscowym zwyczajem może mied formę zanurzenia lub

polania, przy równoczesnym wezwaniu Trójcy Świętej; dopełnieniem obrzędu sakramentalnego obmycia jest

namaszczenie krzyżmem, wyrażające jednośd ochrzczonego z Chrystusem Kapłanem, Prorokiem i Królem, oraz

obrzędy włożenia białej szaty, wręczenia zapalonej świecy (przechowywanej jako pamiątki chrztu). Liturgia chrztu

kooczy się procesją do prezbiterium (jeżeli chrzcielnica znajduje się w prezbiterium, rodzice z dziedmi ustawiają się

dookoła ołtarza), gdzie po przemówieniu celebransa wszyscy odmawiają Modlitwę Paoską, a następnie otrzymują

błogosławieostwo (III 4); zebranie się wokół ołtarza jest zapowiedzią dopełnienia inicjacji chrześc. przez

Bierzmowanie i udział w Eucharystii oraz makiem wcielenia do społeczności przeznaczonej do kultu. Wprowadzono

też nowy ryt chrztu dla terenów misyjnych (udzielanego najczęściej przez katechistów); dotychczasowe zaś

ceremonie uzupełniające tzw. chrztu z wody, udzielany w niebezpieczeostwie śmierci (najczęściej przez świeckich),

zastąpiono obrzędami wyraźnie wskazującymi na równorzędnośd co do skutków takiego chrztu z pełnym obrzędem

inicjacji. Dzieciom w wieku szkolnym oraz dorosłym, po przywróceniu katechumenatu (KL 64), udziela się chrztu w

ramach liturgii inicjacji (II). Wśród tekstów liturgii chrztu, która jest sprawowaniem tajemnicy paschalnej (OBP,

Wstęp. Wtajemniczenie chrześcijaoskie 6), przede wszystkim dialogi, aklamacje, modlitwa powszechna oraz psalmy

przewidziano jako śpiewy (OBP, Wstęp. Wtajemniczenie chrześcijaoskie 33); ponadto postuluje się stosowanie

podczas liturgii chrztu takich form śpiewu, jak hymny oraz pieśni (np. pieśni wielkanocne). Wraz z wprowadzeniem

praktyki chrztu dzieci przyjął się zwyczaj nadawania przy tej okazji imienia; w Polsce do imienia słowo dodawano

chrześc., od XV w. kilka, co od XVIII w. stało się niemal powszechnym zwyczajem; dla podkreślenia przynależności do

wspólnoty zbawionych wybiera się imię patrona Świętego. / Encyklopedia Katolicka KUL-u /.

Baptysterium we Florencji – a poniżej panorama:

http://panoramy.zbooy.pl/360/show.html?max=1&p=florencja-baptysterium-

wnetrze&lang=p

Baptismal font of Renier de Huy, Liège Chrzcielnica w Legnicy

Najstarszy opis chrztu na ziemiach

polskich zawiera Żywot Świętego

Ottona, Apostoła Pomorza /1139r./,

spisany przez HERBORDA. Opisany

jest tam chrzest ... czytaj poniżej:

XII w.

XIII w.

Pyrzyce: W jaki sposób Otton realizował swoją misję? Kronikarze opisując wydarzenia w Pyrzycach ukazują swoistą metodologię misyjną, byd może zresztą stosowaną wszędzie tam na terenach słowiaoskich, gdzie nie uciekano się do przemocy. Po przyjeździe do nowej miejscowości starał się Otton najpierw o stworzenie dogodnych warunków do nauczania. Zależało mu na aprobacie lokalnych władz (wiecu, starszyzny), jak i na dobrej atmosferze. Podobno gdy ekspedycja docierała do Pyrzyc, zza wałów słychad było odgłosy libacji związanej z jarmarkiem, a byd może także jakimś świętem pogaoskim. Otton powstrzymał zatem ekipę i kazał wkroczyd do miasta, gdy głowy ochłoną po zabawie i pijaostwie. Gdy już znaleźli się chętni do wysłuchania nauk i była po temu dobra atmosfera, wówczas następował tydzieo nauk o podstawowych prawdach wiary i praktykach chrześcijaoskich. Chciano ludziom o przecież zupełnie innej tradycji kulturowej i religijnej –przystępnie opowiedzied o Jezusie,o Jego śmierci i zmartwychwstaniu, o tym, dlaczego to wszystko się dokonało i co z tego wynika dla każdego człowieka. Trzeba było opowiedzied to nie tylko w miejscowym dialekcie, ale jakoś przełożyd na miejscową kulturę. Skarbem musiał tu się okazad wieloletni pobyt Ottona w podobnej przecież kulturowo i językowo Polsce, niezastąpiony musiał byd kapłan Wojciech... Sam obrzęd chrztu poprzedzał kilkudniowy post. Uroczystośd chrztu miała atmosferę podniosłego święta.

Otton kazał zbudowad trzy chrzcielnice i otoczyd je zasłonami, wewnątrz kazał wkopad w ziemię misy

chrzcielne. W jednej z chrzcielnic chrzcił on sam mężczyzn i chłopców, w pozostałych jego współpracownicy

chrzcili osobno kobiety, osobno mężczyzn. Herbord mocno podkreśla, w jaki sposób dbano o skromnośd

obrzędu: Kiedy więc przybyli już przed zasłonę, pojedynczo już tylko ze swymi rodzicami chrzestnymi

wchodzili dalej. I zaraz szatę, którą przystępujący do chrztu był odziany oraz świecę woskową, kiedy ów

wstępował do wody, odbierali rodzice chrzestni; trzymając ją przed swoim obliczem czekali, aż będą ją

mogli oddad wychodzącemu z wody. Kapłan zaś, który stał przy kadzi, skoro usłyszał raczej niż zobaczył, że

ktoś znajduje się w wodzie, uchyliwszy nieco zasłony przez potrójne zanurzenie głowy dokonywał aktu

owego sakramentu; po namaszczeniu zaś krzyżmem świętym na głowie i po nałożeniu białej szaty odsuwał

zasłonę i kazał ochrzczonemu wyjśd z wody, a rodzice chrzestni okrywali go szatą, którą trzymali, i

wyprowadzali. - http://www.frdl.szczecin.pl/manager_pliki/51/2004_Fenrych%20-%20Swiety%20Otton.pdf

Chrzcielnica baptysterium chrzcielnica

OŚWIADCZENIE RODZICÓW I CHRZESTNYCH W SPRAWIE KATOLICKIEGO WYCHOWANIA DZIECKA, GDY RODZICE NIE SĄ ZWIĄZANI MAŁŻEOSTWEM KANONICZNYM http://www.diecezja.com.pl/pdf/Instrukcja%20w%20sprawie%20chrztu%20dzieci.pdf

POSTĘPOWANIE W SPRAWIE FORMALNEGO AKTU WYSTĄPIENIA Z KOŚCIOŁA http://episkopat.pl/dokumenty/pozostale/5075.1,Zasady_postepowania_w_sprawie_formalnego_aktu_wystapienia_z_Kosciola.html

Chrzest Jezusa

II. Bierzmowanie

Dz 8,17 – Wtedy więc wkładali [Apostołowie] na nich ręce, a oni otrzymywali Ducha Świętego.

Dz 9,17 – Wtedy Ananiasz poszedł. Wszedł do domu, położył na nim ręce i powiedział: «Szawle, bracie, Pan Jezus,

który ukazał ci się na drodze, którą szedłeś, przysłał mnie, abyś przejrzał i został napełniony Duchem Świętym».

Dz 19,6 – A kiedy Paweł włożył na nich ręce, Duch Święty zstąpił na nich. Mówili też językami i prorokowali.

Istotą tego sakramentu jest przekazanie Ducha Świętego, umocnienie wiary oraz uzdolnienie do

świadczenia o niej oraz jej obrony. Jednoczy ściślej z Jezusem Chrystusem. Katolika włącza w misję

ewangelizacyjną Kościoła katolickiego.

- Bierzmowanie, Ilustracja Original file - Confirmation_VanderWeyden.png

Udzielanie sakramentu jest w Kościele katolickim zarezerwowane dla biskupów i są tam oni zwyczajnymi szafarzami tego sakramentu. Nadzwyczajnym szafarzem tego sakramentu w Kościele katolickim jest każdy kapłan upoważniony do tego przez biskupa. W razie niebezpieczeostwa śmierci, sakramentu tego może udzielid każdy ksiądz, zgodnie z kanonem 883 kodeksu prawa kanonicznego z 1983. Ważną osobą na bierzmowaniu jest świadek. Jest on świadkiem umocnienia wiary bierzmowanego. Kładzie on prawą dłoo na prawym ramieniu bierzmowanego. Prawo kanoniczne zaleca, by był nim jeden z chrzestnych[2].

III. Eucharystia (sakrament) http://www.opoka.org.pl/varia/komunia/ „Bierzcie i jedzcie, to jest Ciało moje” (Mt 26,26). Po wieczerzy podał Apostołom kielich wypełniony winem ze słowami „Pijcie z niego wszyscy, bo to jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów”. (Mt 26,27-28), por. (Mk 14,22-24; Łk 22,19-20) oraz w 1 Kor 11, 24-26.

Nakazowi uczestniczenia we Mszy św. czyni zadośd ten, kto bierze w niej udział, gdziekolwiek jest

odprawiana w obrządku katolickim (nie tylko rzymskim), bądź w sam dzieo świąteczny, bądź też

popołudniu dnia poprzedzającego (1248 KPK), w każdą niedzielę oraz :

1679 r. XV w.

Kandydat do Bierzmowania

bardzo boi się, więc Świadek…

⇒ (25 grudnia) Uroczystośd Narodzenia Paoskiego

⇒ (1 stycznia) Uroczystośd Świętej Bożej Rodzicielki

⇒ (6 stycznia) Uroczystośd Objawienia Paoskiego

⇒ (czwartek po Uroczystości Trójcy Przenajświętszej)

⇒ (15 sierpnia) Uroczystośd Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

⇒ (1 listopada) Uroczystośd Wszystkich Świętych

Od uczestniczenia we Mszy Św. zwalniają: choroba, nadmierna odległośd od kościoła,

uczynki miłości bliźniego, np. pielęgnowanie chorego, opieka nad dzieckiem, obow. służbowe…

w Polsce - http://www.msze.opoka.org.pl/

na świecie - http://www.emigracja.chrystusowcy.pl/index.php?option=com_sobi2&Itemid=74.

A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z | 0-9

Afryka Ameryka Południowa

Ameryka Północna Australia i Nowa

Zelandia

Azja Europa

Komunię Świętą możemy ponownie tego samego dnia przyjąd, jedynie podczas sprawowania Mszy Św.

Trzeba też zachowad post od jedzenia i picia jedną godz. Osoby w podeszłym wieku lub złożone jakąś

chorobą, jak również ci, którzy się nimi opiekują, mogą przyjąd Najświętszą Eucharystię, chociażby coś

spożyli w ciągu godziny poprzedzającej” (kan. 919 § 3).

Modlitwy przed Komunią - http://adonai.pl/modlitwy/?id=129

Modlitwa po Komunii - http://adonai.pl/modlitwy/?id=96

Przyjmowanie Komunii świętej przez wiernych rozwiedzionych żyjących w nowych związkach.

Sobotnia Msza Św. - Msza św. niedzielna w sobotę – WiaraWiki

Kalendarz liturgiczny - http://liturgia.niedziela.pl/spis_liturgia.php

WYSZUKIWANIE GODZINY MSZY ŚWIĘTEJ

Należy

świętowad

niedzielę

i

sześd

świąt.

1

2

3

4

5

6

„Savoir – vivre” w kościele - http://www.savoir-vivre.com.pl/?11.-w-kosciele,110

Video - Uszanowad Dom Boga! https://www.youtube.com/watch?v=JkiMT_V_FUg http://www.youtube.com/watch?v=U8oROQsMjYk

TRANSMISJE MSZY ŚWIĘTEJ - online : http://msza-online.net/

KRAKÓW - transmisja TV

KOMOROWICE - http://www.komorowice.bielsko.pl/index.php/parafia/kamera http://media.aniolbeskidow.pl/radio.php

STRACHOCINA - http://www.strachocina.przemyska.pl/index.php?id=2&subpage=21

LOURDES - http://www.worldcam.pl/2991,6,8,podglad.html http://fr.lourdes-france.org/tv-lourdes/

LEŚNA PODLASKA - http://worldcam.live/pl/webcam/lesnapodlaska

OSTRZESZÓW - http://worldcam.live/pl/webcam/kinas

PARZNO - http://worldcam.live/pl/webcam/ipparzno

CZĘSTOCHOWA - http://www.jasnagora.pl/612,372,artykul,Kaplica_Matki_Bozej_1.aspx

FATIMA - http://www.worldcam.pl/3457,6,18,podglad.html

ŚLĄSKIE RADIO - http://www.slaskieradio.com/ RAMÓWKA POZDROWIENIA MSZA ŚWIĘTA - w każdą niedzielę, 830

- 1000

RADIO ŚLĄSK - http://www.radioslask.pl/ - co niedziela i święta; 730

, 930

, 1045

RZYM – kamera: http://www.worldcam.pl/kamery/europa/watykan/1099

Msza Święta przy Grobie Św. Jana Pawła II w każdy czwartek 710

na żywo - http://www.radiomaryja.pl/

nagranie - http://pl.radiovaticana.va/news/tags/homilie-czwartkowe

U Św. Marty - http://pl.radiovaticana.va/news/tags/msza-w-domu-%C5%9Bw-marty

TRANSMISJA MSZY ŚWIĘTEJ - nie jest uczestnictwem we Mszy

Świętej i nie spełnia obowiązku niedzielnego w niej uczestnictwa!

IV. Sakrament pokuty i pojednania

"Wieczorem owego pierwszego dnia tygodnia, tam gdzie przebywali uczniowie, gdy drzwi były zamknięte z obawy

przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: Pokój wam! A to powiedziawszy, pokazał im ręce i

bok. Uradowali się zatem uczniowie ujrzawszy Pana. A Jezus znowu rzekł do nich: Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał,

tak i Ja was posyłam. Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie

grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane" (J 20, 19-23).

Okres pokuty starożytnej do VI-VII w. - praktycznie wszyscy pisarze tego okresu, jak Didache, Pasterz Hermasa, Listy Ignacego z Antiochii i in. wyrażają przekonanie, że grzechy ciężkie nie są rzadkie wśród chrześcijan. C. Vogel podaje spis dwunastu grzechów zaczerpnięty z pism nowotestamentalnych i ojców apostolskich: nieczystośd, zabójstwo, bałwochwalstwo, magia, chciwośd, kradzież, zawiśd: zazdrośd, zła żądza, miłośd próżnej chwały, nienawiśd, Kłamstwo: fałszywe świadectwo, krzywoprzysięstwo, hipokryzja, obmowa, złośd: gniew, buntowniczośd, kłótliwośd, perwersyjnośd, zły charakter, złe plotki, obraźliwe wyzwiska, krzywda, wprowadzanie w błąd, pycha: zarozumiałośd, próżnośd, arogancja, niestałośd i głupota, pijaostwo i nieumiarkowanie. Za te grzechy można było otrzymywad przebaczenie przez czynienie pokuty: modlitwa, łzy i prostracje (leżenie krzyżem lub padanie na twarz) post i jałmużna. Spowiedzią, wyznaniem grzechów było samo podjęcie widocznej dla wszystkich pokuty, by oddad chwałę Bogu. Wyznanie swej grzeszności czyniono wspólnie zwłaszcza przed rozpoczęciem Eucharystii, dotyczyło to jednak lżejszych grzechów. Niekiedy zdarzały się publiczne wyznania grzechów, ale nie było to regułą. W przypadku cięższych grzechów, dochodziło do odsunięcia danego chrześcijanina od przystępowania do komunii, aż do czasu, gdy odbędzie pokutę proporcjonalną do swych złych czynów. Była ona nadawana przez głowę wspólnoty miejscowego Kościoła, czyli biskupa. Współcześnie nazywa się ją pokutą publiczną, co mylnie rozumiane jest z publicznym wyznaniem grzechów. Świadectwa z pierwszych wieków Kościoła wskazują, że najczęściej grzechy, za które wyznaczano pokutę były znane jedynie samemu biskupowi. Charakter publiczny pokuty starożytnej należy rozumied jako uczestnictwo modlitewne i wsparcie duchowe wspólnoty chrześcijaoskiej udzielane grzesznikowi, nie zaś jako publiczne upokorzenie. Zdarzało się, że penitent czynił publiczną spowiedź. Zawsze jednak była to jego osobista, wolna decyzja, wynikająca z pobudek duchowych[5]. Dyscyplina pokutna w III wieku - W tym okresie nastąpił kryzys montanistyczny, który był reakcją na zbyt łagodne, według niektórych, traktowanie grzeszników. Chodziło o dopuszczanie upadłych po odbyciu pokuty, np. apostatów w wyniku prześladowao, którzy chcieli wrócid do Kościoła, do komunii. Było to niezgodnie, według krytyków, z wcześniejszą praktyką. Główną postacią tego kryzysu był Tertulian. Na ten okres przypada też spór Nowacjana z papieżem Korneliuszem oraz św. Cypriana z papieżem Stefanem. Również Hipolit Rzymski krytykował papieży za rozluźnianie dyscypliny pokutnej[6]. Pokuta kanoniczna od IV do VI w. - Informacje na temat pokuty kanonicznej znajdujemy m.in. w homiliach Augustyna z Hippony oraz Cezarego z Arles. Akta starożytnych synodów ukazują, że w Eucharystii uczestniczyli jedynie ci, którzy nie zgrzeszyli grzechami ciężkimi, zgodnie ze słowami 1 Listu Jana 3,6: Każdy, kto trwa w Nim, nie grzeszy, żaden zaś z tych, którzy grzeszą, nie widział Go ani Go nie poznał. Do komunii nie był dopuszczony nikt, kto należał do stanu pokutników – aż do dnia, w którym biskup pojednał go ze wspólnotą Kościoła. Kanon 29 synodu w Epaone (517 r.) w Galii mówi o tym, że jedynie apostaci mają opuścid zgromadzenie razem z katechumenami przed rozpoczęciem części eucharystycznej zgromadzenia niedzielnego. Świadczy to prawdopodobnie o tym, że w Kościele starożytnym jedynie ta grupa pokutników nie mogła byd obecna podczas sprawowania liturgii Eucharystii. Pozostali pokutnicy uczestniczyli w liturgii, ale nie byli dopuszczeni do Stołu Paoskiego[7]. Okres tzw. taryf pokutnych do XII-XIII w. - Świadectwem nowego podejścia do praktyki pokutnej, był synod w Chalon-sur-Saône (644-655 r.). Biskupi stwierdzili, że jest rzeczą pożyteczną dla wiernych, by na tych, którzy zgrzeszyli biskup nałożył pokutę tyle razy, ile potrzeba (kanon 8). Ta praktyka pokuty wielokrotnej przeszła na kontynent z Wysp Brytyjskich, z kościołów iroszkockich i anglosaskich, które prawdopodobnie nie znały starożytnej praktyki pokutnej, w VI w. Nowy sposób pokuty polegał na odbywaniu ustalonych czynów pokutnych za konkretne grzechy. Początki takiej pokuty miały miejsce w środowisku monastycznym. Poszczególnym grzechom były przypisane odpowiednie czyny pokutne – stąd nazwa "taryfy pokutne"[8]. (wielomiesięczne posty i umartwiania ). Rozwój spowiedzi

prywatnej, jako równoprawnej z pokutą publiczną, przypada na czasy Grzegorza Wielkiego. Praktyka współczesna od XIII w. W 1215 Sobór lateraoski IV wprowadził obowiązek spowiedzi przynajmniej raz w roku oraz tajemnicę spowiedzi. Dopiero w XVI w. wprowadzone zostały konfesjonały.

=========== Konfesjonał - https://youtu.be/km1CFVbYRpU

w Polsce Rozgrzeszenie - http://niedziela.pl/artykul/25440/nd

w Watykanie

w USA

1750 r.

1838 r.

Relief na cokole pomnika - Spowiedź królowej Zofii - Św. Jan Nepomucen,

został on zamordowany w 1393 roku na rozkaz Wacława IV,

gdyż nie chciał wyjawid

tajemnicy spowiedzi (król podejrzewał żonę o zdradę).

Krzyże pokutne to monolityczne, proste i surowe kamienne formy w kształcie krzyża wznoszone przez zabójców w miejscu popełnionego morderstwa. W Europie istnieje ok. 7000 krzyży. Największym tego typu obiektem w Europie jest Krzyż pokutny w Stargardzie

[1]. Na terenie samej Polski znajduje się ok. 600 krzyży.

Morderca, oprócz wzniesienia krzyża, był również zobowiązany pokryd koszty pogrzebu i przewodu sądowego. Winien również łożyd na utrzymanie rodziny zabitego. Był zobowiązany wobec Kościoła, np. musiał zakupid świece. Następnie powinien odbyd boso pieszą pielgrzymkę do świętego miejsca. Wystawienie krzyża stanowiło ostatni punkt pokuty. Krzyż był jej wyrazem zadośduczynienia. Stawiano go ku pamięci, uwadze i przestrodze potomnych. Miał również skłaniad przechodniów do modlitwy za dusze: zabójcy i ofiary. Przy krzyżu następowało pojednanie zabójcy z rodziną ofiary. Krzyż mordercy - Małopolska - Miejscowośd Bachowice. Jadąc od strony Wadowic skręcam w prawo, w kierunku przysiółka Kaniów. Szybko zostawiam w tyle niewielką grupę domów. Wąska droga prowadzi między polami uprawnymi poprzecinanymi połaciami drzew. Niecały kilometr dalej po lewej stronie dostrzegam niewysoki płotek stojący u stóp wysokiego drzewa. To tu. Za płotkiem kryje się kamienny, łacioski krzyż w ponad połowie zakopany w ziemi. Pokrywa go warstwa kolorowych porostów. Na tabliczce informacyjnej pisze jedynie, że to krzyż pokutny stawiany przez zabójcę w miejscu zbrodni. Krzyż pokutny, Penitence crosses in Poland‎ (2 kategorie, 68 plików)‎. Wykaz Krzyży kamiennych z Polski - http://zabytki.org.hostingasp.pl/Wykaz.aspx?typ=1&kraj=5&nwojlista=1,8,12

Modlitwy przed rachunkiem sumienia Wzór rachunku sumienia Rachunek sumienia Ks. Tischner - https://www.youtube.com/watch?v=Izl0TCwj1sA Co mysled o braku żalu? 5 warunków dobrej spowiedzi Umartwienie post flagelanci Dyscyplina (narzędzie) jałmużna Poczucie winy Nawrócenie i pokuta Forma pokuty Koniecznośd wyznania grzechów śmiertelnych

Video - https://www.youtube.com/results?q=piotr+jordan+%C5%9Bliwi%C5%84ski+ofmcap

Z tego się nie spowiadaj (O. Śliwioski -Kapucyn) - https://youtu.be/YodsRfPymAM

Od takiego spowiednika uciekaj jak najdalej - https://youtu.be/rOX0wC-yYBo Natrętne myśli bluźniercze - http://www.katolik.pl/forum/read.php?f=1&i=367865&t=367865

http://www.rozmawiamy.jezuici.pl/forum/81/n/2472

Myśli natrętne (obsesje) - http://psychiatria.mp.pl/choroby/72914,zaburzenie-obsesyjno-kompulsyjne

Terapia - http://www.centrumdobrejterapii.pl/en/contact/

Zadośduczynienie - Nie zapomnij, zastanowid się, jak wynagrodzisz Bogu za swoje grzechy i jak naprawisz krzywdy wyrządzone bliźnim (wyrównaj zło dobrem: odwołaj oszczerstwo, oddaj rzecz przywłaszczoną, jeśli nie byłeś na Mszy świętej w niedzielę lub święto, przyjdź na nią w tygodniu. Skoro pokuta nałożona przez kapłana wydaje ci się zbyt mała, wykonaj coś od siebie jako zadośduczynienie. Jest to częśd Sakramentu Pokuty, od której spełnienia Pan Jezus uzależnił swoje przebaczenie. Nazywamy ją zadośduczynieniem Panu Bogu i bliźnim.

Pokuta - Należy jak najprędzej wypełnid zadaną pokutę. Jest też wskazane nałożyd sobie samemu jakąś skuteczną pokutę, uzdrawiającą jakiś nałóg lub złe przyzwyczajenie Wszelkie krzywdy wyrządzone bliźnim należy naprawid i wynagrodzid. Wszelkie zniewagi wyrządzone Bogu można naprawid przez gorliwą pobożnośd i posługiwanie bliźnim, czyniąc uczynki miłosierdzia. Trzeba również codziennie czuwad. aby nie obrazid Boga i bliźniego, unikając wszelkich złych okazji. Postanowienie poprawy ma byd konkretne i faktycznie realizowane.

1838 r.

XV w.

VI. Sakrament małżeostwa Małżeostwo - Teologia http://wdr.diecezjakrakow.pl/

http://www.teologia.pl/m_k/spis06h.htm Niepłodnośd jest w 90% uleczalna! www.embrion.pl

www.npr.pl www.leczenie-nieplodnosci.pl www.napromedica.pl

http://www.lichen.pl/pl/275/n_177/naprotechnologia_w_licheniu

http://www.opoka.org.pl/struktury_kosciola/inne/dobroczynnosc/domy_s_matki.html

https://pl.wikipedia.org/wiki/Okno_%C5% Mieszkad razem, przed ślubem? - https://youtu.be/tXwUG3TDGrE

Nie mieszkajcie razem przed ślubem - http://www.fronda.pl/a/nie-mieszkajcie-razem-przed-slubem-to-porazka,87390.html Liturgia: http://www.slideshare.net/parakletpl/liturgia-sakramentu-maestwa-1525703 http://przemyska.pl/2015/03/04/uwaga-zmiana-przepisow-dotyczacych-zawierania-malzenstw-konkordatowych/

Informacja o zmianie przepisów dotyczących zawierania małżeostw konkordatowych + wzór zaświadczenia (.pdf)

VII. święcenia (kapłaostwo)

W Polsce jest: 133 biskupów, 22 200 księży diecezjalnych, 6 300 zakonnych, 23 300 sióstr zakonnych, 1 500 braci zakonnych, 7 diakonów stałych, działających w 10 114 parafiach.

W Polsce istnieje łącznie 50 seminariów duchownych, w których klerycy przygotowują się do przyjęcia święceo kapłaoskich. W 2003 roku w Polsce było 6 400 kleryków[96], a w 2011 roku – 3200[45]. Liczba wyświęcanych księży diecezjalnych w latach 2013–2015 wynosi odpowiednio: 401, 355 i 329[108].

V. Namaszczenie chorych

„Choruje ktoś wśród was? Niech sprowadzi kapłanów Kościoła, by się modlili nad nim i namaścili go olejem w imię

Pana. A modlitwa pełna wiary będzie dla chorego ratunkiem i Pan go podźwignie, a jeśliby popełnił grzechy, będą mu

odpuszczone”. / Jb 5,14-15/ „… wielu chorych namaszczali olejem i uzdrawiali / Mk 6,13 /.

Namaszczenie chorych, to sakrament, udzielany wiernym w wypadku

choroby. Sakrament Namaszczenia chorych można przyjmowad wielokrotnie.

Namaszczenie chorych obok spowiedzi i Komunii Świętej (zwanej wtedy

wiatykiem) jest nazywane sakramentem chorych. Jeżeli choroba

uniemożliwia spowiedź, sakrament własną mocą odpuszcza grzechy. Ma to

miejsce, jeżeli chory pragnie dostąpid ich odpuszczenia.

Foto - Roger van der Weyden (1445)

Ciekawostką jest to iż, jeżeli sakrament ten przyjmuje chory kapłan, namaszcza mu się zewnętrzną częśd dłoni, a nie jak w przypadku innych wewnętrzną. Zewnętrzna częśd dłoni u kapłanów jest namaszczona dlatego, że wewnętrzna jest znaczona krzyżmem przy święceniach.

Udzielany wiernym w wypadku poważnej lub grożącej śmiercią choroby. Mogą go również przyjmowad osoby w podeszłym wieku wielorazowo.W domu Chorego Ksiądz może odprawid Mszę Św., jeśli Chory nie był pół roku w kościele. W każdą niedzielę świecki Szafarz zanosi Eucharystię. W naszej Parafii P. Józef Luberda, tel. 508 575 307. Kapłan też w Pierwszy Piątek jedzie do Chorego, by Go wyspowiadad.

POKUTA, NAMASZCZENIE CHORYCH i EUCHARYSTIA jako WIATYK są przyjmowane, gdy życie chrześcijaoskie osiąga swój kres – *KKK nr 1525+, nazwane są „sakramentami, które stanowią zakooczenie ziemskiej pielgrzymki”. Przyjęcie Ciała i Krwi Chrystusa w chwili przejścia do Ojca ma szczególne znaczenie, ponieważ jest zaczątkiem życia wiecznego zgodnie z obietnicą Chrystusa: „Kto spożywa moje

Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym (J 6, 54). Do przyjęcia Wiatyku zobowiązani są wszyscy ochrzczeni, więc trzeba odpowiednio wcześniej „wezwad księdza” prosząc o udzielenie nie tylko sakramentu namaszczenia chorych, ale i Wiatyku.

Zmarły 22.10.1948 r. Kardynał Hlond czując, że siły go opuszczają, mając świadomośd, że jest umierającym, dwa dni przed śmiercią polecił: jutro w procesji będzie przyniesiony P. Jezus, aby pokazad ludziom, że Arcyb. jest zaopatrywany i aby się nie lękali przyjmowad Sakramentów św. Wobec całej Kapituły przyjmę Wiatyk i ostatnie namaszczenie. …

Obecnie Wiatyk należy przyjmowad podczas Mszy św., by chory mógł otrzymad Komunię św. pod dwiema

postaciami, a także i z tej przyczyny, że Komunia św. przyjmowana jako Wiatyk jest szczególnym znakiem

uczestnictwa w tajemnicy śmierci Chrystusa i Jego przejścia do Ojca, sprawowanej w Ofierze Mszy św. W mszale

zamieszczono specjalny zbiór modlitw „Msza przy udzielaniu Wiatyku”. Jeśli chory nie może przyjąd Komunii pod

postacią chleba, można mu Ją podad tylko pod postacią wina (SCh, nr 119). Wiatyk można i powinno się udzielad

niezależnie od tego, czy będący w niebezpieczeostwie śmierci przyjął już danego dnia Komunię św. Co więcej, gdyby

przez kilka dni pozostawał w sytuacji zagrożenia życia, może przyjmowad Komunię św. na sposób Wiatyku

wielokrotnie, w poszczególnych dniach (KPK, kan. 921 § 2-3). Nie ma zatem obawy, popełnienia nieodwracalnej pomyłki,

że ktoś zbyt wcześnie przyjmie Wiatyk.

Chrzest jest pierwszym sakramentalnym przejściem - z niewoli grzechu do dziecięctwa Bożego, zaś Wiatyk ostatnim

sakramentem na przejście - z ziemi do Boga Ojca w wieczności. Umierający zostaje umocniony Wiatykiem Ciała i Krwi

Chrystusa i otrzymuje zadatek zmartwychwstania. Tę prawdę wyraża dialog kapłana z chorym; „Ciało Chrystusa (lub:

Krew Chrystusa).Chory odp.: „Amen”. Natychmiast kapłan dodaje: „Niech Chrystus cię strzeże i zaprowadzi do życia

wiecznego”.Chory: „Amen”.

Inną wielką łaską, związana z udzielaniem Wiatyku, jest dar odpustu zupełnego na godz. śmierci. Umierający,

uzyskując odpust zupełny, otrzymuje darowanie kary, którą musiałby odbyd za popełnione grzechy, bowiem podczas

sakramentu pokuty grzechy odpuszczane są co do winy, natomiast otwarta pozostaje kwestia kary. W szczególnych

wypadkach, gdy wierny z powodu nagłej choroby znajdzie się niespodziewanie w niebezpieczeostwie śmierci

przewidziany jest obrzęd połączony, podczas którego udziela się choremu sakramentu pokuty, namaszczenia i

Eucharystii jako Wiatyku (SCh, nr 30). Ponadto będący w niebezpieczeostwie śmierci, jeśli wcześniej tego nie uczynił, ma

możliwośd przystąpienia do sakramentu bierzmowania, którego może mu udzielid każdy kapłan.

Jeśli niebezpieczeostwo śmierci jest bliskie i nie ma czasu na to, by udzielid wszystkich sakramentów według wyżej

podanego porządku, wówczas najpierw umożliwia się choremu odbycie sakramentalnej spowiedzi, w koniecznym

wypadku ogólnej, następnie udziela mu się Wiatyku, dopiero potem, jeżeli czas pozwala, namaszczenia chorych.

Eucharystia przyjmowana jako Wiatyk zanurza umierającego w teraźniejszości wydarzenia zbawczego. Wiatyk nadaje

ludzkiej śmierci nowy wymiar: ukazuje umierającemu przejrzysty obraz samego siebie, jednoczy go z Chrystusem, z

Najświętszą Maryją Dziewicą, ze wszystkimi świętymi, ze wszystkimi członkami Kościoła. Bardzo ważną zatem rzeczą

jest aby wierni nie odkładali przyjęcia Wiatyku, lecz zostali Nim pokrzepieni, gdy mają pełną świadomośd. W Wiatyku

Chrystus daje samego siebie jako zaopatrzenie na drogę i siłę do przejścia ku Jego chwalebnemu zmartwychwstaniu,

zadatek radości z osiągnięcia pełni Bożego życia.

- Porady: http://62.77.60.84/audio/ra/00344099.RM

http://opieka.edu.pl/porady-dla-osob-opiekujacych-sie-osobami-starszymi/

http://opieka.edu.pl/sygnaly-swiadczace-o-zblizajacym-sie-koncu-zycia/

http://opieka.edu.pl/na-granicy-na-godziny-przed-smiercia-2/

http://opieka.edu.pl/jak-przygotowac-sie-do-wlasnej-smierci/

http://opieka.edu.pl/opieka-nad-umierajaca-osoba/

http://opieka.edu.pl/co-nalezy-zrobic-w-wypadku-smierci-osoby-bliskiej/

Śmierd mózgu - http://www.organisci.org/aktualnosci/aktualnosci/6180/smierc-mozgu-jest-koncem-zycia Prof dr hab. Jan Talar - https://tajnearchiwumwatykanskie.wordpress.com/tag/wybudzenia-ze-spiaczki/ Cud - http://www.fronda.pl/a/cud-w-teksasie-smierc-mozgu-to-jeszcze-nie-koniec,62959.html Obudziła się - http://www.fronda.pl/a/smierc-mozgu-obudzila-sie-po-modlitwie-przyjaciela,51614.html

O. Norkowski OP - http://www.opoka.org.pl/biblioteka/F/FE/niedziela201347-smierc_mozgowa.html

O zmarłych, nigdy nie mówmy; że " nie żyje", lecz " umarł". Nie mówimy: "módlmy się za duszę N." lecz: "módlmy się za zmarłego N", a z modlitw za zmarłych należy usunąd wezwanie: "za dusze znikąd nie mające ratunku", "za dusze, za które nikt się nie modli", ponieważ Kościół w każdej Mszy św. i w Liturgii Godzin poleca Bogu wszystkich zmarłych, a także co roku obchodzi Dzieo Zaduszny. Można użyd wezwania: "módlmy się za tych zmarłych, których imiona znane są tylko Bogu ", " którzy najwięcej potrzebują modlitwy ", " za których najbliżsi się nie modlą " itp. http://www.kkbids.episkopat.pl/?id=193

Chrystus mówił: "W domu Ojca mego wiele jest mieszkao; gdyby było inaczej, byłbym wam powiedział. Idę przygotowad wam miejsce. A jeśli pójdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę znowu i wezmę was do siebie, abyście, gdzie Ja jestem, i wy byli."

A ludzie niaraz piszą w nekrologach i na nagrobkach napisy ateistyczne, np. „ Papież JAN PAWEŁ II - NIE ŻYJE 21:37” - https://www.youtube.com/watch?v=kN1ookmofkc „ Arcybiskup Józef Życioski - NIE ŻYJE - http://www.tvn24.pl/wiadomosci-z-kraju,3/arcybiskup-jozef-zycinski-nie-zyje,212998.html „ Kardynał Józef Glemp - NIE ŻYJE http://wyborcza.pl/1,76842,13285137,Kardynal_Jozef_Glemp_nie_zyje.html?disableRedirects=true Na Cmentarzu: http://www.wiadomosci24.pl/artykul/o_czym_mowia_napisy_na_nagrobkach_80237.html Episkopat Polski: http://episkopat.pl/list-pasterski-episkopatu-polski-o-szacunku-dla-ciala-zmarlego-i-obrzedach-pogrzebu-w-przypadku-kremacji/

Strona Nieobecni - http://nieobecni.com.pl/ , to tu możesz znaleźd groby Polaków, np.

Karol Wojtyła - http://nieobecni.com.pl/index.php?s=szukaj&imie=Karol+&nazwisko=Wojty%C5%82a&x=16&y=14 Andrzej Bobola - http://nieobecni.com.pl/index.php?s=szukaj&imie=andrzej&nazwisko=bobola&x=21&y=13 Maria Konopnicka - http://nieobecni.com.pl/index.php?s=szukaj&imie=Maria&nazwisko=Konopnicka&x=16&y=17 Jerzy Popiełuszko - http://nieobecni.com.pl/index.php?s=szukaj&imie=Jerzy&nazwisko=Popie%C5%82uszko&x=23&y=11 Piotr Skarga - http://nieobecni.com.pl/index.php?s=szukaj&imie=Piotr&nazwisko=Skarga&x=20&y=12 Stefan Wyszyoski - http://nieobecni.com.pl/index.php?s=szukaj&imie=Stefan&nazwisko=Wyszy%C5%84ski&x=8&y=15 Władysław Bełza - http://nieobecni.com.pl/index.php?s=szukaj&imie=W%C5%82adys%C5%82aw+&nazwisko=Be%C5%82za&x=22&y=14

Rabka Zdój - Cmentarz - http://www.nieobecni.com.pl/index.php?s=cmentarz&id=1184

Religia - https://pl.wikipedia.org/wiki/Dusza_(religia)

Dusza - https://pl.wikipedia.org/wiki/Dusza_(teologia_katolicka)

SŁUCHAJ - http://www.zywawiara.pl/tagi/art-zycie-wieczne.html

NIEŚMIERTELNOŚD - http://www.teologia.pl/m_k/zag08-1a.htm

Wiecznośd - http://adonai.pl/wiecznosc/?id=83

Co się dzieje po śmierci - http://www.jezus.pl/Czytelnia/Drogowskazy/Co-sie-dzieje-po-smierci/Wspanialosc-nieba.htm

WIERZĘ W ŻYCIE WIECZNE

P. Jezus rozmawiał i nauczał w j. aramejskim. Jezus posługiwał się j. aramejskim, gdyż takim językiem mówiła ludnośd zamieszkująca region, w którym się wychował. Prawdopodobnie znał też j. grecki. Przypuszczalnie miał wykształcenie typowe dla ubogiej ludności Izraela, w którym ważną rolę miało gruntowne poznanie Biblii hebrajskiej.

Kiedy nauczał, wiele mówił o Ojcu, o Niebie; „W domu Ojca mego wiele jest mieszkao; gdyby było inaczej, byłbym wam powiedział. Idę przygotowad wam miejsce. A jeśli pójdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę znowu i wezmę was do siebie, abyście, gdzie Ja jestem, i wy byli". (J 14, 2-3) .

Nauczył też modlitwy - https://www.youtube.com/watch?v=nDXnrKD8sns,

co możemy wysłuchad w j. aramejskim; https://youtu.be/MAEIrp4MFBE https://youtu.be/mzMGD4tS6EA

O Niebie możemy poczytad - http://biblia.wiara.pl/slownik/67ea4.Slownik-biblijny/slowo/NIEBO

http://www.katolik.pl/niebo-i-pieklo,2288,416,cz.html

o Aniołach - http://biblia.wiara.pl/doc/422977.ANIOLOWIE/2 http://adonai.pl/anioly/?id=1

http://www.naszczas.pl/biblia/tajemnice-biblijnych-imion/michal-rafal-gabriel/,

o Czyśdcu - http://www.piotrandryszczak.pl/podstawy_biblijne_nauki_o_stanie_posrednim_czyscu.html

http://www.awronka.nazwa.pl/bazya/bibliaoczysccu.htm#_ftn1 http://egzorcyzmy.katolik.pl/biblia-o-czyscu/

http://ps-po.pl/2011/05/21/pytanie-do-biblii-pieklo-czysciec-niebo/

o Piekle - http://egzorcyzmy.katolik.pl/pieklo-w-pismie-swietym/ http://www.fundamentjezus.com/pieklo.html

http://biblia.blox.pl/html/1310721,262146,21.html?447379

o Szatanie - http://prasa.wiara.pl/doc/1096136.Tozsamosc-Lucyfera

http://egzorcyzmy.katolik.pl/diabel-i-szatan-w-pismie-swietym/