blend magazine issue 41

MODE EN MENSEN EN MUZIEK EN MEDIA EN KUNST ER

K #

P8

09

04

7

PERFUME ISSUE

SIX SCENTS GRANT WORTH

BOUDICCA PIPILOTTI RIST

VIVIANE SASSEN BILL OWENS

Nederland / België 6,50Issue 41 / Mei 2009 Fotografie Corriette Schoenaerts & JOFF

COVER_41_2009_RHJ.indd 1 30-03-2009 14:32:48Omslag_voor_LR.indd 1 02-04-2009 14:43:57

OT09_Zodiac_Eng_DPS_CtA_spread.indd 1 09-02-2009 18:29:50Omslag_voor_LR.indd 2 02-04-2009 14:44:26

OT09_Zodiac_Eng_DPS_CtA_spread.indd 1 09-02-2009 18:29:50003_BLE40_2008.indd 23 11-02-2009 10:47:06

[ CORY KENNEDY ] aanstormend visionair uit los angeles.onverschrokken style-opstandeling en cult-blogger.met een vastberaden mening over fashion. haar: jimo salako.fotografi e: robert lobetta.

sebastianprofessional.nl

002_BLE41_2009.indd 2 02-04-2009 10:20:36

proteïnerijke, ultralichte, geslagen room voor

verrukkelijke krullen met veerkracht en ultralichte golven

die erom smeken aangeraakt te worden.

vraag ernaar bij je salon.

sebastian professional

003_BLE41_2009.indd 3 02-04-2009 09:59:46

REEBOK Q DAY

004-009_Reebok_promotion_BLE40_09_RHJ.indd 4 01-04-2009 18:17:52

reebok blend

reebok Q dAY

Fotografie JAcQues du Pontstyling clYde burrows

Visagie YokAw / AngeliQue HoornModellen AsJA, dirk, tom, riAnne, cHristoPHer, nAi-sAm, glenn / Pretend it never HAPPened


6

IF YOU CAN

CATCH IT!


7

reebok blend

IF YoU CAn004-009_Reebok_promotion_BLE40_09_RHJ.indd 7 01-04-2009 18:18:42

8

AND PARTY!speciale wedstrijd rond de reebok qday sneakercheck voor 30 april blend.nl/qday


9

AND PARTY!speciale wedstrijd rond de reebok qday sneakercheck voor 30 april blend.nl/qday

CelebRATe QDAY

Reebok en Blend magazine vieren dit jaar Koninginne dag spectaculair. Reebok brengt de super gelimiteerde Qday 2009 sneaker op de markt. Eenmalig en maar 200 stuks! Vanaf 6 april te koop in onder andere de webstore van Blend magazine, store.blend.nl. Maar dat is natuurlijk nog niet alles!

Reebok en Blend magazine regelen voor jou de perfecte Koninginnedag. Win... en vier samen met negen vrienden Koninginnedag op een boot in de Amsterdamse grachten. Inclusief dj’s, gratis drank & food, om jouw eigen feest compleet te maken.

Ga vanaf 10 april op zoek naar ‘BEZET’ spots in het centrum van Amsterdam, Utrecht, Den Haag en Rotterdam. Dubbelcheck de bomen, lantarenpalen, gebouwen en grachten rondom ‘BEZET’ spots goed, want hier ergens zijn de Qday prijspakketten verstopt. Met hierin: de exclusieve Reebok Qday sneaker en een unieke wincode voor je eigen feest op de Koninginnedagboot. Surf naar blend.nl/ qday, vul de code in en zie direct of je gewonnen hebt! Hou blendmag.hyves.nl in gaten voor tips, tricks en de laatste locatie-aanwijzingen om deze vette prijzen te scoren.

Vanaf 6 april is de Qday sneaker te koop in Amsterdam, Utrecht, Den Haag en Rotterdam bij: Front Runner, Acht sneakers & shirts, Subzero en No boys Allowed.

en online op: store.blend.nl en Freshcotton.nl

blend.nl/qdayblendmag.hyves.nl


006-006_BLE40_2009.indd 23 12-02-2009 13:29:05

007-007_BLE40_2009.indd 23 12-02-2009 13:29:33

012_BLE41_2009.indd 12 01-04-2009 18:12:57

13

Hop naar buiten

Spring is in the air, dames en heren. Je kunt het zien, voelen en bovenal ruiken. Dus wat doe je nog binnen? Hop, ga naar buiten! En als je dan echt niet zonder kunt, neem deze Blend dan gewoon met je mee.

Ik hou het deze keer kort. Bijzonder kort.

Na maanden te hebben rond gewaard in een grijze soep, is het tijd voor de huishoudelijke mededelingen. Ik zou op deze plek de wel heel toffe campagne van Reebok en Blend magazine kunnen vermelden waarbij je een limited edition sneaker kunt winnen, maar die staat al op de volgende pagina’s... Ik zou ook de New Talent Portfolio Night op 17 april kunnen vermelden, maar dat is een inspirerend artikel geworden...

Rest mij nog om de niet-abonnees te wijzen op een heel mooie actie deze maand, waarbij je een Nooka-horloge kunt uitkiezen!

Dat doe ik dus allemaal niet, want, zoals gezegd, het staat al elders in het blad. En verder: interviews met Grant Worth, Viviane Sassen en Melanie Bonajo, en weer heel veel mooi beeld en inspirerende tekst.

Lees!

Maar doe het vooral buiten.

Theo PaijmansHoofdredacteurBlend [email protected]

Blend is een uitgave van Blend BV.

UitgeverJurriaan Bakker, [email protected]

HoofdredacteurTheo Paijmans, [email protected]

EindredactieRemco Houtman-Janssen, [email protected]

VormgevingBrunette van Eijseldijk, [email protected]

RedactieBieneke van der Does, [email protected] van Elsäcker, [email protected]

Moderedactie JOFF, [email protected]

Redactiemedewerkers Renata Espinosa, Dennis Mijnheer, Leonie Kuipers, Tom Waist

Fotografie Melanie Bonajo, Marc Deurloo, Dennis Duijnhouwer, Taufiq Hosen, Barrie Hullegie, Marcelo Krasilcic,

Joost Van Der Neut, Bill Owens, Petrovsky & Ramone, Duy Quoc Vo, Viviane Sassen, Corriette Schoenaerts, Niqi Segers, Joost Vandebrug, Wouter Vandenbrink, Wyne Veen, Vrederick, Grant Worth

Styling Sonny Groo, April Jumelet, Alex Van der Steen, Thomas Vermeer

Haar & make-up Cindy Broekhuis, Rahsan Memik, Dennis Michael, Yokaw Pat

Commercial managerRymond Habiboella, [email protected]

Ralph Prumper (stagiair), [email protected]

Marketing & New BusinessCathelijn de Reede, [email protected]

Floor de Jager (stagiaire), [email protected]

store.blend.nlKim Spanjers, [email protected]

WebsiteArtform Media

WeblogMarieke van Elsäcker

Pre-presscolorscan, Voorhout - Amsterdam

DrukwerkPRinterface

Losse verkoopBetapress

DirectieJurriaan Bakker

Abonnementen Voor alle vragen over abonnementen en bezorging, maar ook voor adres wijzigingen kun je terecht op

Blend.nl. Ook kun je de Blend-lezersservice bereiken via: E-mail: [email protected]

Postbus 59680, 1040 LD Amsterdam o.v.v. Blend LezersserviceTelefoon: 020-7513253 — Fax: 020-7512731

(C) Copyright: niks uit deze uitgave mag worden vermenigvuldigd zonder uitdrukkelijke toestemming van deuitgever en andere auteursrechthebbenden. De uitgever is niet verantwoordelijk voor schade opgelopen door

onjuiste verwerking in het blad. Blend.nl, ISSN 1574-4515.Veantwoordelijk uitgever België: De Mey Micheline, Eekhoutdriesstraat 67, 9041 Oostakker, België

Abonnementsvoorwaarden: de abonnementsprijs bedraagt 44,95 per jaar (8 nummers + specials).Abonnementen binnen Europa 79,95 per jaar, buiten Europa 109,95 per jaar.

Een abonnement kan bij iedere editie ingaan; het wordt afgesloten voor minimaal een jaar en wordt stilzwijgend per jaar verlengd tot wederopzegging. Opzeggingen dienen uiterlijk twee maanden voor afloop van de abonnementsperiode schriftelijk te worden doorgegeven

aan Blend Lezersservice. Abonneegegevens worden opgenomen in een abonnementsbestand. Dit bestand is aangemeld bij het College Bescherming Persoonsgegevens Den Haag en kan worden gebruikt om u informatie te verschaffen over abonnementen en aanbiedingen

van Blend BV. Indien u hier bezwaar tegen heeft kunt u dit via een briefkaart kenbaar maken aan Blend BV.

Blend BVPostbus 59680, 1040 LD Amsterdam

Tel. +31 (0)20 751 27 30 — Fax +31 (0)20 751 27 [email protected]

013-016_Col-Ed_Inh_BLE41_09_THJ.indd 13 01-04-2009 19:32:48

14

106 — ‘Vrijheid als state of mind’ Het (sur)realisme van fotografe Melanie Bonajo

112 — Six ScentsZes modeontwerpers, zes parfums

122 — Fashion – AeroDoor Duy Quoc Vo

130 — Report: DublinStreet art & fashion (en de idioten van U2)

134 — Fashion – Perfume IssueDoor Joost van der Neut

142 — New Talent Puma—Ducati—CSM

150 — Live ’n LoudHete liveacts volgens Vrederick

156 — Gratis Nooka-horlogeBij een abo op Blend

158 — MediasignaalThe Weak in Wonderland

160 — Absolut TalentHelmut Smits’ retrospectief in Londen

162 — New Talent Portfolio NightTips van de masters

166 — Who We AreDe middelvingermode van Gio-Goi

168 — MediaKunst / Theater / Film / CD

190 — In je gezichtDaar had jij bij kunnen staan

192 — Verkoopinformatie

InhoudIssue 41, Mei 2009

20 — BlendsignaalAnekdotisme in kunsthal KAdE

22 — IncomingMode / Kunst / Mensen

34 — ColumnPaper blog by Perre van den Brink

36 — ColumnPaper blog by Menno van Meurs

38 — Girls Love DJ’sThe Freshest Kids

42 — New PeopleHemelbestormers / Idealisten

46 — Shot by... Petrovsky & RamoneFotografisch reisdagboek

54 — Fashion – The Scent of FashionDoor Barrie Hullegie

62 — ‘Ik zou een goede regisseur geweest zijn’Fotograaf Bill Owens blikt terug

66 — Kunstenares Pipilotti Rist‘Het leven is kleurrijk!’

72 — Report: London Fashion WeekAchter de schermen bij House of Holland

78 — Live PhotoshopDe snapshotfotografie van Grant Worth

84 — ‘Techniek is ondergeschikt’Wyne Veen en de passie van hobbyisme

88 — Blauw bloedWode by Boudicca

96 — Fotografe Viviane Sassen‘Ik doorgrond mijn werk vaak pas later’


kswiss.nl/kspace

9118-2_KSad_Blend_RHP_def.indd 1 25-02-2009 15:54:52015_BLE41_2009.indd 15 02-04-2009 14:58:17

16

130 — the scent of Dublin

46 — Petrovsky & ramone

66 — PiPilotti rist

84 — Wyne veen


www.

newy

orke

r.eu

NY_AD_M2_230x300_Blend_EU.indd 1 18.03.2009 9:50:21 Uhr017_BLE41_2009.indd 17 01-04-2009 14:41:27

18diesel blend

018-019_diesel_promotion_BLE41_09_RHJ_RHJ.indd 18 01-04-2009 18:21:13

19

Only The BraveAl het goede komt in drieën. Zo kun je de fles van Diesels nieuwe fragrance Only the Brave op drie manieren zien. Verticaal gezien doet de flacon denken aan een activistisch gerezen vuist, horizontaal als een uiting van wilskracht en liggend als eerbetoon aan iconische mannen. Kracht, zelfzekerheid en moed komen tevens terug in de geur zelf, dankzij het hout en leer als bijzondere geurnoten, speels afgewisseld met elementen van citroen en mandarijn. Voor wie zijn eigen koers vaart, en van nature non-conformistisch is, kortom only for the brave! diesel.com

018-019_diesel_promotion_BLE41_09_RHJ_RHJ.indd 19 02-04-2009 14:53:11

20

Blend signaalTekst Bieneke van der Does Fotografie Graham Baring

AnekdotismeWonderland, Through the Looking Glass is de openingstentoonstel-ling van de nieuwe kunsthal KAdE in Amersfoort, die op 1 mei aanstaande zijn deuren opent. Hoofdcurator Robbert Roos over de tentoonstelling: ‘De kunstwereld is bijna een eeuw lang gedomineerd door het modernisme: alles moest strak, formeel en conceptueel zijn. Maar juist de laatste jaren zie je kunstenaars weer vrijuit fantaseren. Gothic, sprookjes, romantiek, het kan niet op. Deze meer anekdotische kunst heeft een hoog niveau en vind je terug bij de beste galeries van de wereld, maar is in Nederland heel weinig te zien. Hier blijft het “strenge” het hoogst haalbare. Ik wil daar graag deze werelden van verbeelding tegenover zetten. En het is in mijn ogen ook gewoon fantastisch werk. Er komen heel bijzondere dingen naar Amers-foort, die ik zelf graag zie en die ik ook graag wil laten zien.’De 21 grotendeels buitenlandse kunstenaars in Wonderland spelen allen op eigen wijze in op het as-sociatieve voorstellingsvermogen van de kijker. Ze maken gebruik van het idioom van sprookjes, sagen en mythen. Hun werk is verhalend, fantasierijk en anek-dotisch en soms wrang en grotesk. De parallelle werelden die de kun-stenaars scheppen zijn autonoom, maar kunnen ook verwijzingen bevatten naar maatschappelijke en politieke thema’s. Zo schildert de Deense Kathrine Aertebjerg in felle, contrasterende kleuren droomwerelden die vrolijk lijken, maar een dreigende ondertoon hebben. De Australische Patricia Piccinini bouwt levensechte wezens, die het midden houden tussen mens en (knaag)dier, uit leer, silicone en fiberglass, die een interactie aangaan met “echte” mensen.

kunsthal kAde, Amersfoort

2 mei t/m 30 augustus 2009

kadeamersfoort.nl

020-021_BlendSignaal_BLE41_09_RHJ_RHJ.indd 20 01-04-2009 16:38:50

21

Patricia Piccinini, The Long Awaited (detail), 2008, 152x80x92 cm, silicon, fiberglass, human hair, plywood, leather, clothing

020-021_BlendSignaal_BLE41_09_RHJ_RHJ.indd 21 01-04-2009 16:39:07

22

incomingTekst Bieneke van der Does & Marieke van Elsäcker

RRRIPP!! PAPER FASHIONIn 1966 verspreidde het Amerikaanse papierbedrijf Scott Paper Company voor het eerst een papieren wegwerpjurk bij het brede publiek, als reclamestunt voor hun eigen producten. In een mum van tijd diende papieren kleding met opvallende en veelkleurige bedrukkingen als promotie-materiaal voor de meest uiteenlopende doeleinden: van pop-art tot verkiezingsslogans, alles was mogelijk. Het gebruik van papier in de mode duikt daarnaast op in diverse culturen en historische periodes. Met de ten-toonstelling RRRIPP!! PAPER FASHION onthult het Antwerpse ModeMuseum, in samenwer-king met Atopos Cultural Organisation, dit uitzonderlijke stukje modegeschiedenis voor het grote publiek. Naast de historische paper dresses wordt ook recent werk getoond van ontwerpers als Hussein Chalayan, A.F. Vandevorst, John Galliano, Walter Van Beirendonck, Dirk Van Saene, Issey Miyake en vele anderen. T/m 16 augustus 2009. (BvdD)

momu.be

Bob Dylan Poster Dress, USA 1967 © ATOPOS Collectie, Athene. Foto: Panos Davios

022-032_Incoming_BLE41_09_RHJ_RHJ.indd 22 31-03-2009 11:41:42

opmaak_A4_advertentie_blend.indd 1 11/02/2009 13:37:59039-039_BLE40_2009.indd 23 11-02-2009 13:55:20

24

The Beat for menVetiver bourbon, leatherwood, cedrat, zwarte peper en vioolblaadjes. Deze geurnoten gooide Christopher Bailey in de mix en tadaa: Burberry The Beat for men was een fact. Bailey over The Beat: ‘We wilden een parfum ontwikkelen met een typische Britpop-elegantie, een ongefor-ceerde look, stijl en houding die jong, modern, mannelijk en dynamisch is. Het parfum draagt de creativiteit, positiviteit, energie en de individu-alistische, ongedwongen, open-minded aanpak van The Beat man uit.’Aangezien het oog ook wat wil, heeft Bailey de eigenschappen van het parfum terug laten komen in de flacon. Grijs metallic, zwart en antraciet drukken het iconische erfgoed van Burberry uit met een innovatieve ets van ruiten. (BvdD)

burberry.com

Sandwich manIedereen kan zijn stem laten horen, als je maar betaalt. Dat is zo ongeveer de strekking van Christopher Wests project Your Mes-sage Here. Via een wekelijkse veiling op Ebay verkoopt hij de lege ruimte op zijn T-shirt. De hoogste bieder mag een design aanleve-ren, waar Christopher vervolgens een week mee rondloopt. ‘I am a walking sandwich man! In principe zijn er geen beperkingen en draag ik alles.’ Op 5 juli hoopt hij 35 shirts te kunnen exposeren tijdens zijn eindexamenexpositie van de Gerrit Rietveld Academie, waar hij Graphic Design studeert. ‘Die dag worden de shirts een voor een live geveild en haal ik de site offline. De collectie moet zich dan op eigen kracht verspreiden over Amsterdam en de rest van de wereld.’ (MvE)

your-message-here.com


033-033_BLE40_2009.indd 23 11-02-2009 11:01:27

26

Cocq Art ExposureEen jaar geleden zetten Suzan Schuitemaker en Jolien Kempen Cocq Art Exposure op. Cocq Art Exposure, het creatieve onderdeel van make-laarskantoor Cocq Makelaars in Amsterdam, geeft jonge en gerenom-meerde kunstenaars carte blanche om de lege ruimte in het kantoor te vullen. Iedere zes weken wordt het stokje overgedragen aan een nieuwe kunstenaar. Zowel fotografie als schilder-, tekenen collagekunst zijn de revue reeds gepasseerd. Momenteel zijn er de bijzondere fotografische kunstwerken van Maaike Anne Stevens te bewonderen. Stevens combi-neert in haar werk haar voorliefde voor architectonische vormen met de psychologie van ruimtes en hun bezoekers. T/m 16 april 2009. (BvdD)

cocq-artexposure.nl

Archigram


027_BLE41_2009.indd 27 01-04-2009 14:45:12

28

Glas(s)Sybren Valkema, glasontwerper en docent, opende in 1969 een glasatelier in de Rietveld Academie. De afdeling groeide uit tot een van de belangrijkste glasopleidingen ter wereld. Het 40jarig bestaan wordt dit jaar groots gevierd met de tentoonstelling Glas(s), Gerrit Rietveld Academie Amsterdam 19692009 in Gemeentemuseum Den Haag. De tentoonstelling en de gelijknamige publicatie die erbij verschijnt, tonen de rijke geschiedenis van de glasafdeling en laten aan de hand van hedendaagse ontwerpen zien hoe toonaangevend de opleiding nog altijd is. Zo kun je er werk bewonderen van (oud)docenten en (oud)studenten als Bert Frijns, Mieke Groot, Dafna Kaffeman, Katrin Maurer, Richard Meitner, Richard Price, Sybren Valkema, Gareth Noel Williams en vele anderen. T/m 1 november 2009. (BvdD)

gerritrietveldacademie.nl

Mia LerssiCinderella is a slut, 2008

Gevonden schoenenstandaard, verchroomd, glas80 x 100 x 100 cm

Collectie kunstenaarFotograaf: Ron Zijlstra


Nu in stijlvol Casino PackSamsung introduceert met de UltraTOUCH (S8300) als eerste een elegante slider met een 2,8”

ultra helder AMOLED touchscreen. Samsung laat met dit nieuwe stijlicoon zien wat perfectie in stijl,

design en technologie is. Maak foto’s met de 8 megapixel camera, luister naar favoriete songs of ga

supersnel internetten. In stijl. Nu in stijlvol Casino Pack met €55,- vouchers voor Holland Casino en

iedere week kans op een geheel verzorgde reis naar Las Vegas. Meer info: samsungmobile.nl

UltraTouch-adv-230x300.indd 1 3/19/09 1:49:33 PM029_BLE41_2009.indd 29 01-04-2009 14:49:06

30

Art LabStreetlab mag dan leuke uitstapjes maken naar Turkije en New York, ook in eigen land blijven ze toffe events organiseren. Zoals de expositie Art Lab op de nieuwe locatie van Streetlab, Pakhuis Afrika in Am-sterdam. Art Lab bestaat uit twee onderdelen: een art market en een expositie met vijf internationale kunstenaars, gecureerd door Jeroen Smeets. Naast zijn hoofdredacteurschap voor RELOAD magazine is Jeroen freelance curator voor verschillende exposities en is hij zelf actief als kunstenaar. Voor Art Lab haalde hij onder meer werk van de Britse kunstenaars Pinkyvision en Joe Holbrook naar Amsterdam. Op de art market vind je werk van dertig nationale kunstenaars, illustrators en vormgevers. Al het werk dat hier te koop is, zal je maximaal 500 euro kosten, waarbij Streetlab eer doet aan de naam affordable art. Er is werk te koop van o.a. Joost Stokhof, Mike Clark, Sopa000, Karimo en Freshpats. Datum: 24-25-26 april. (BvdD)

streetlab.nl

jeroensmeets.nl Pinkyvision


9102 Police adv Blend 230x300.indd 1 05-02-2009 15:36:15037-037_BLE40_2009.indd 23 11-02-2009 11:02:43

32

Peter Jeroense‘Opposters’ zijn kranten met een verzameling tekeningen van mode-illustrator Peter Jeroense. Jeroense is een gevierde oude rot in het illustratievak en heeft een duide-lijk herkenbaar handschrift door louter met zwart/wit te werken. Voor de lancering van nieuwe op-posters stelden Ellie Uyttenbroek (Exactitudes), Pieter Vos (75B) en Peter Jeroense een tentoonstelling samen in showroom MAMA. Uyttenbroek en Vos zullen in april bovendien twee masterclasses geven over het werk van Jeroense. Tijdens de expositie zijn de op-posters exclusief bij showroom MAMA te koop. Nog t/m 17 mei. (BvdD)

showroommama.nl


RECORDINGS

033_BLE41_2009.indd 33 01-04-2009 14:52:21

34

column_Let’s go peopLe!A paper blog by Perre van den Brink

Goedendag. Mijn naam is Perre, ofwel Pierre zonder i. Ik werk bij Diesel en heb een blog. En dit blog had jij, als bovengemiddeld hippe, niet brildragende brildrager natuurlijk allang gebookmarked. Ik voel me vereerd dat ik, als blogger en senior beterweter deluxe, van Blend de edele taak heb gekregen om jullie via deze column en op de Blend-site op de hoogte te brengen van dingen die mij bezig houden, in de hoop dat die dingen jullie ook gaan bezig houden of misschien zelfs al wel bezig hielden, zodat we aan het eind van de rit met z’n allen een heel erg warm en verbonden gevoel van bin-nen hebben. Noem het een offline community.

Aangezien ik tijdens het schrijven van deze column vervuld ben van positiviteit, wil ik drie voorbeelden geven van mensen die lekker bezig zijn doordat ze zich laten leiden door verschillen de soorten liefde: liefde tussen mensen, liefde voor muziek en liefde voor werk, en dan vooral de niet-te-veel-lullen-gewoon-shit-ondernemen-mentaliteit die daaruit kan voortvloeien. Om de Twitter-woorden van Diddy te quoten: Let’s go people!

Er zijn weinig dingen mooier en irritanter dan het kijken naar de liefde tussen twee mensen. De dame achter Le Love ondersteunt het eerste deel van deze gedachte en vult haar blog met beelden die iets met de kunst van het liefhebben te maken hebben. Vereer haar zeker eens met je digitale aanwezigheid als je aandoenlijke beelden van mensen die van elkaar houden kunt waarderen. Mocht je om allerlei redenen wars zijn van intermenselijke liefde maar wel extreem veel van roken houden, dan kunnen je longen opgelucht adem halen. Voor jou is er Le Smoking.Het geromantiseerde samenlevingscontract hiernaast komt van Le Love en geeft me een

net zo’n warm gevoel als het nieuwe album van Tom Trago, die toch wel heel hard op weg is de Nederlandse Carl Craig te worden. Zijn geniale album Voyage Direct is wat je krijgt als je een producer met roots in de hiphop en een onvoorwaardelijke liefde voor muziek in het algemeen opsluit in een met samplers, compu-ters en muziekinstrumenten gevulde ruimte in een straat vol wanstaltige na-oorlogse function over form-architectuur.

Function over form... Een mentaliteit waar ik persoonlijk gezien not down mee ben. Ik hou van form over function. Wat mij betreft moet iets er in de eerste plaats heel sick uitzien. Pot sierlijkheid galore! Daarna mag er pas nagedacht worden over het volledig overschatte begrip functionaliteit.

marLoes Ten Bhömer is iemand die form over function extreem goed begrijpt. Haar liefde voor design en architectuur en de daarbij horende vormen leidde haar uiteindelijk naar het maken van schoenen. Een zeer correcte move, want haar ontwerpen zien eruit als de schoenen die Assepoester in 2050 zou aantrek-ken. Next level elegantie meets crazy futurisme.

Het was me een waar genoegen, deze eerste column. Tot de volgende. Lobi. .niceandimportant.com

CheCk: TwiTTer.Com/iamdiddy // LeLoveimage.BLogspoT.Com // Lesmkokingimage.BLogspoT.Com // myspaCe.Com/TomTrago // marLoesTenBhomer.Com //

< Tom Trago

034_column_Perre_BLE41_09_RHJ_RHJ.indd 34 01-04-2009 13:39:03

THE

IN AN ABSOLUT WORLD.

ABSOLUT.COMGENIET MAAR DRINK MET MATE.

DRINKWIJZER.INFO

adv blend 230x300.indd 1 10-02-2009 20:33:13213-213_BLE40_2009.indd 23 11-02-2009 11:06:35

36

column_TreasuresA paper blog by Tenue de Nîmes & anothersomething / Menno van Meurs & Joachim Baan

BenoiT Pailley In opdracht van Double Magazine (lemagazinedouble.com) moest fotograaf en setdesigner Benoit Pailley (bransch.net) een beeld vastleggen dat symbool zou staan voor de economische en politieke roe-righeid van dit moment. Door een combinatie te maken van sieraden en gevonden voorwerpen die hij zwart verfde, creëerde hij een onheilspel-lend diorama met een gallery-achtige twist. Pailley beschrijft met zijn beeld de gevoeligheid in religie en oorlog, en de broosheid van vrij-heid en menselijke natuur. Het knappe van het beeld zit hem wat ons betreft in twee elementen: enerzijds beschrijft het een tumultueus moment in de geschiedenis, anderzijds laat het perfect zien welke stijl momenteel de boventoon voert in contemporary jewelry.

–

shuron eyewear Hoewel Franse en Italiaanse modehuizen de wereld van de brillen domineren, komen zij helaas zelden verder dan de gebruikelijke slick and shine. Even geleden vonden wij echter het geweldige Shuron Frames (shuron.com), een Amerikaanse

brillen maker die al 140 jaar, verspreid over drie eeuwen, garant staat voor adembenemende monturen en er wereldwijd al miljoenen van verkocht. Alle Shuron-modellen worden gemaakt van originele, ruwe materialen. Hou je dus ver van plastic replica’s en waan jezelf voortaan dagelijks in de ultieme Hollywood classic.

–

Thank you Too Het Thank You Too-concept (thankyoutoo.org) is even eenvoudig als doeltreffend: een kaartje met een korte, pakkende tekst dat je achter kunt laten op uiteenlopende plekken. Of je nu iemand wil bedanken voor het lenen van een boek, wil zeggen dat je geïnspireerd bent geraakt of een cadeau wil voorzien van de final touch, Thank You Too is het ideale blokje voor in het zijvak van je tas. Elk blokje kaartjes bevat een bonte verzameling Thank You Too-kreten die in allerlei situaties kunnen worden ingezet. En voor wie goede ideeën heeft voor een nieuwe spreuk, is er de mogelijkheid via de site een

suggestie achter te laten voor het volgende blokje kaartjes. Wij wachten in elk geval op de eerste web 2.0-versie van dit fijnzinnige concept.

–

Denim Demon sami Tour De Zweedse Olsson-broers van Denim Demon (denimdemon.se) zijn tijdens een onstuimige road trip op zoek gegaan naar de basis van hun bestaan. Hun voorouders stammen af van de Sami, een volk dat al 4000 jaar leeft van het houden van rendieren in het hoge noorden van Scandinavië. Doel van hun trip was niet alleen teruggaan naar de bakermat, maar ook het uitvoeren van een ongebruikelijk denimexpe-riment. De familie van Oskar en Anton heeft op verzoek van de heren een jaar lang in de wildernis rond gebanjerd in de raw denims van Denim Demon. Zonder ze te wassen weltever-staan. Check onze blog voor de resultaten...

– tenuedenîmes.blogspot.com

anothersomething.org

036_column_menno_BLE41_09_RHJ.indd 36 01-04-2009 15:06:15

GOLIATHSPORTSWEAR.COM

037_BLE41_2009.indd 37 01-04-2009 18:14:04

38

The Freshest Kids, waar kennen we die naam ook alweer van?Jeff: ‘Het is de titel van een oude documentaire over B-boys.’Henno: ‘B-boying is all about coming out fresh. Originaliteit, jezelf vernieuwen en dat laten zien aan de wereld. Eerst deden we dat als B-boys op de dansvloer, nu achter the wheels of plastic.’

Hoe zijn jullie begonnen?Jeff: ‘Onze eerste gig was Semtex van Ted Langen-bach. Dat was op uitnodiging van dj Joey Daniel, die onze sound goed bij die avond vond passen. Het ging ook best goed voor een eerste keer.’Henno: ‘Sindsdien heeft Ted ons niet meer met rust gelaten, haha. Toen we twee maanden na Semtex al een dubbele boeking hadden, wisten we dat het de goede kant op ging.’

Wie doet wat tijdens een set? Henno: ‘Jeff (rijbewijs) rijdt, Henno (geen rijbe-wijs) drinkt. Daartussenin draaien we een mix van rock, disco, wave, house, breaks en hiphop. Genres in elkaar mixen is iets wat we vanaf het begin al doen.’

THE WHEELS OF PLASTICElk wEEkEnd EEn fEEstjE (of vijf). En Er nog voor bEtaald krijgEn ook. HEnno En jEff plukkEn al twEE jaar dE vrucHtEn van HEt dj-zijn. ondEr HEt dak van girls lovE dj’s, maar ook op EigEn kracHt als tHE frEsHEst kids. tEkst Marieke van elsäcker fotografiE Taufiq Hosen

Henno: ‘We houden ons vooral bezig met de muziek waar we in geloven, waar we zelf op feesten. Als ik een nieuwe trend moet noemen is het stiekem roken en doen alsof je Frans bent.’

Welke nieuwe acts verdienen meer aandacht?Henno: ‘Nederland zit best vol met creatieven die nog niet zo lang bezig zijn. Marco & Orpheo hebben wij al naar Ballroom 3000 gehaald; ik zou het cool vinden om hen wat vaker te zien.’

En wat staat bovenaan de playlist deze lente?Unaniem: ‘Voyage Direct, het nieuwe album van Tom Trago.’

Nog toekomstplannen?Jeff: ‘Ja, veel produceren, veel samenwerken en nog meer draaien.’Henno: ‘We zijn allebei bezig met het maken van eigen tracks. Dat gaat lekker, ga je nog van horen.’

myspace.com/thefreshestkidz

girlslovedjs.com

Jeff: ‘We vullen elkaar goed aan qua smaak. Als ik een plaat draai komt Henno daarna met iets wat ik niet had kunnen bedenken. Dat zorgt voor toffe momenten tijdens onze sets.’Henno: ‘Er is wel wat competitie; wie het eerst met de nieuwe platen komt, haha. Dat houdt de spanning erin.’

Wat maakt draaien tijdens GLDJS zo leuk?Henno: ‘Girls love dj’s.’Jeff: ‘Ja, die funfactor speelt een grote rol. We zijn er vaak ook wat eerder om vast de sfeer te proeven, zodat we soepel op het publiek kunnen inspelen.’Henno: ‘Juist omdat de sfeer niet te serieus is sta je iets minder in het keurslijf van een normale club. De verwachtingen van de mensen liggen anders, dat maakt het leuk.’

Wat is de toekomst van de clubscene?Jeff: ‘Mensen worden kritischer. Na een mid-dag surfen is iedereen weer op de hoogte van de laatste ontwikkelingen. Daardoor groeien dingen ook meer naar elkaar toe.’

GLDJS

038_GLDJS_BLE41_09_RHJ.indd 38 31-03-2009 11:50:41

www.boijmans.nl/elixir

Het video-organisme van

Pipilotti Rist 7 maart t /m 10 mei 2009

De Zwitserse videokunstenaar Pipilotti Rist creëert een zintuiglijke totaalervaring in Museum Boijmans Van Beuningen. Laat je onderdompelen in een bad van betoverende videobeelden, soundtracks en objecten in een 1500m2 grote installatie.

Het video-organisme van

7 maart t /m 10 mei 2009

Pip

ilotti R

ist, Tyngdkraft, var m

in vän, 2007, Audio video installatie (video still),

Courtesy de kunstenaar, H

auser & W

irth Zürich London en Luhring A

ugustine, New

York

AD-Rist-blend-def.indd 1 23-01-2009 10:04:33043-043_BLE40_2009.indd 23 11-02-2009 11:04:00

40

In An Absolut WorldCre� ive Cha� enge

Geniet, maar drink met mate.

040-041_Absolut_promotion_BLE41_09_RHJ.indd 40 01-04-2009 17:51:46

41

In An Absolut World

In An ABSOLUT WorldTekst Bieneke van der Does

Blend magazine en ABSOLUT VODKA zetten samen een pitch op rondom de nieuwe campagne ‘In An ABSOLUT World’. Met deze inspirerende en humoristische campagne wil het vodkamerk een discussie op gang brengen over universele en alledaagse onder-werpen en mensen uitdagen om hun droombeeld weer te geven. Nu gaat het merk de interactie aan met de creatieve geesten onder ons.

Judith van den Hoek (20 jaar) zond tot nu toe de beste vertaling van haar ABSOLUT World. Ze studeert aan het Gra� sch Lyceum in Rotterdam.

Kun je jouw visie op ‘In An ABSOLUT World’ toelichten?

‘In die wereld is er geen oorlog.’

Wat of wie heeft je geïnspireerd?

‘Ik weet nog dat ik een bericht zag staan in de krant dat er weer soldaten waren gesneuveld in Afghanistan. Zo ben ik op het idee gekomen om dit beeld te ma-ken. De soldaten hebben in plaats van een geweer een waterpistool vast. Door één simpel dingetje te veranderen, kun je een heel ander beeld creëren bij de-zelfde foto, maar met een totaal andere gedachte erbij. Als ik de soldaten een kussen had gegeven of een bos bloe-men, had je waarschijnlijk hetzelfde ef-fect gehad, maar de waterpistolen vond ik komischer en duidelijker.’

Hoe drink je het liefst jouw ABSOLUT VODKA?

‘Ik drink mijn Cosmopolitan het liefst op een warme vakantiebestemming met leuk gezelschap!’

Staat het beeld van jouw ABSOLUT World ook haar� jn op je netvlies en denk je dit perfect te kunnen verta-len naar tekst of beeld? Aarzel dan niet en stuur jouw visie naar [email protected] o.v.v. ABSOLUT World. Blend en ABSOLUT VODKA selec-teren samen de beste visionaire werken, die worden gepubliceerd in Blend magazine. Check blend.nl/creative-challenge voor de voor-waarden en speci� caties.

absolut.com/iaaw

THE

040-041_Absolut_promotion_BLE41_09_RHJ.indd 41 01-04-2009 17:52:17

42

new peopleTekst & fotografie Dennis Duijnhouwer

SaelorSNieuwe band uit amsterdam, bestaan-

de uit Thijs (gitaar) en alexandra

(toetsen, accordion, cello, zang).

Hun eerste eP, opgenomen in de stu-

dio van deUS-frontman Tom Barman,

komt dit jaar uit.

myspace.com/saelorsmusic

042-045_New_people_BLE41_090_RHJ.indd 42 01-04-2009 14:14:17

43


44

FirestoneAllstar punkband uit Amsterdam, bestaande uit leden van Malkovich, Aux

raus en razor Crusade. Maakt momenteel podia onveilig met de kortste

set ooit; ze spelen nooit langer dan een kwartier. Al hun nummers hebben

internet als thema.

Vossemi-legendarische skater/dj en

allemansvriend, die in navolging

van Linda binnenkort zijn eigen

tijdschrift lanceert, Vos.


45


46

Petrovsky & Ramone reizen de wereld rond en fotograferen mensen en plekken. Dit is hun dagboek.

Shot by

046-053_Petrovsky&Ramone_BLE41_09_RHJ.indd 46 01-04-2009 12:02:48

48

“There is a New America every morning when we wake up. It is upon us whether we will it or not.”

Adlai E. Stevenson Jr.


49


50

“Remember that death is not the end. It is only a transition.”

Dream Theater – Fatal Tragedy


51


52


53

“By believing passionately in something that still does not exist, we create it. The nonexistent is whatever we have not sufficiently desired.”

Franz Kafka


54

transparante jas Moschino singlet & bandplooibroek ivo MittelMeijer

Amorphous Contour

054-061_Fashion_BarrieHullegie_BLE41_09_RHJ.indd 54 31-03-2009 15:41:53

FOTO

GR

AFI

E B

AR

RIE

HU

LLE

GIE

ST

YLI

NG

ALE

X V

AN

DER

ST

EEN

GR

OO

MIN

G C

IND

Y B

RO

EKH

UIS

/ H

OU

SE

OF

OR

AN

GE

MO

DEL

LEN

GID

O S

CH

ERF

& N

IKK

I H

OC

K /

TO

NY

JO

NE

S M

OD

ELM

AN

AG

EMEN

TA

SS

. FO

TOG

RA

FIE

JAS

PER

BU

NN

ING

A &

NE

TTA

TA

UB

ERS

TUD

IO H

ET

LIC

HTAmorphous

Contour


56g

ele

geb

rei

de

po

lo G

uc

ci g

ou

den

mo

tor

jac

k D

ior

Ho

mm

e


57 Sh

irt ev

isu


58c

olb

ert

jil

sa

nd

er


59


60a

lle

kle

din

g f

ra

nc

isc

o v

an

ben

thu

m s

ch

oen

en j

il s

an

der


61

Alle k

ledin

g p

ra

da


62

Bill Owens (70) uit San Jose, Californië ontdekte op jonge leeftijd dat de wereld meer is dan koeien. ‘Mijn leven is veranderd door naar school te gaan. Ook de bibliotheek veranderde mijn leven, want ik begon te dromen. Ik las bijvoorbeeld over Europa en kreeg de kriebels – ik wilde er naartoe. Waarom weet ik niet precies, ik denk uit nieuwsgierigheid. Ik bereidde me voor om de wereld te zien zodat ik foto’s kon maken.’Het leidde in 1973 tot het fotoboek Suburbia, waarin hij een intiem inzicht geeft in het leven in een suburb. Een hip fenomeen in die tijd. De Amerikaanse middleclass verhuisde en masse naar de buitensteden op zoek naar huisjes, boom-pjes en beestjes. De fotograaf Owens dompelde zich onder in zijn onderwerp. Als getrouwde jongeman settelde hij zich in zo’n Vinex-wijk en plaatste oproepen in de lokale krant in de

hoop happy families te vinden die gefotogra-feerd wilden worden. Het leverde onder meer een foto op van een jong gezin poserend op de oprit van hun witgeschilderde huis. De Amerikaanse Volvo met plezierboot op de trekhaak maakt het plaatje af. Eigenlijk is het een té perfect plaatje. Geënsceneerd? ‘Nee, het is zoals ik het aantrof, ze stonden op het punt om op vakantie te gaan. Gelukkig had ik een ladder bij me, zodat ik het plaatje vanaf een hoger perspectief kon schieten en alles erop kon krijgen.’De kracht van Owens’ fotografie schuilt in zijn vermogen door te dringen tot zijn onderwerp. ‘Ik kruip het huis van mensen binnen, ik betreed hun leven en laat zien wat dat inhoudt. Veel fo-tografen schieten alleen de buitenkant van een huis, maar ik wil op de deur kloppen en naar binnen gaan. Ik wil dat mensen die mijn foto’s

bekijken zich afvragen: waarom staat die persoon dáár? Met wie is hij getrouwd? Wat hebben ze vandaag gedaan? Waar praten ze over? Als ik terugkijk op mijn leven, zou ik denk ik ook een goede regisseur geweest kunnen zijn. Ik ben een verhalenverteller over het leven van vrouwen, kinderen, teleurstellingen en andere dingen die mensen overkomen.’

DE StrAAt OpBill Owens werkt projectmatig door eerst een thema te bedenken. Stap twee is hitting the streets. Dat varieerde van de aangeveegde straten in de suburbs (Suburbia), de werkvloer (Working and Leisure, 1977), de met molotovcocktails en anti- Vietnampamfletten bezaaide straten in riots (1967-1968) tot de festivalgrond in Altamont (1968). ‘Vooraf stel ik altijd een lijst met projecten

VENI VIDI VINEXFarmboy Bill Owens ontdekt de wereld met zijn camera. van amerikaanse suburbs tot vietnam tot het beruchte altamont Festival, waar hij het net als mick jagger aan de stok kreeg met hells angels. ‘ik kruip levens Binnen.’ tekst dennis mijnheer FotograFie joost vandebrug

062-065_BillOwens_BLE41_09_RHJ.indd 62 31-03-2009 14:09:59

63


64


65

opmerkelijke foto van het festivalpubliek kreeg hij minder problemen. ‘Ik was in een geluidstoren geklommen voor een overzichtsfoto en opeens zag ik iemand al zijn kleding uitdoen en over de hoofden van de mensen wandelen. Hoever hij gekomen is? Geen idee, ik heb hem niet meer terug zien komen, hij liep de foto uit.’

Bill Owens - America Fast Forward, in Galerie Alex

Daniels – Reflex Amsterdam, curator Claudia Zanfi, nog

tot 14 april 2009, reflex-art.nl

kust. De Rolling Stones traden op en hadden voor hun bewaking de Hells Angels ingeschakeld. Het festival ontaardde in rellen, wat leidde tot een dode en gewonden. Mick Jagger legde de schuld bij de Hells Angels. Owens: ‘Ik hoorde dat de Hells Angels Mick Jagger na het Altamont-inci-dent in New York gingen opzoeken. Ze huurden een boot omdat hij op een van de eilanden in de haven verbleef, maar hun boot sloeg om en de politie moest ze uit het water vissen.’ Onlangs zijn zelfs verhalen naar buiten gekomen dat Mick Jag-ger op een dodenlijst stond. Owens zelf werd ook bedreigd omdat ze dachten dat hij hun aandeel had vastgelegd op camera. ‘Ik heb mijn naam niet gebruikt bij de foto’s omdat ik bang was dat ze achter me aan zouden komen. Ik nam het zekere voor het onzekere; denk je dat je mensen kunt vertrouwen die crystal meth verkopen?’ Met een

op en die ga ik invullen. Een project is afgerond als ik geen geld meer heb of als ik een jaar eraan gewerkt heb. Als het langer duurt dan gaat het me tegenstaan.’ Anno 2009 heeft hij nog steeds een lijst met fotografieprojecten. ‘Ik heb een trip door Amerika gemaakt en overal waar ik was heb ik koffie, fastfood en banketten gefotografeerd. Ik heb in een jaar tijd zeventien dvd’s vol met food geschoten, dus ik wil nu een uitgever vinden en dan over vijf jaar een tentoonstelling.’ Niet elk project is overigens een instant succes. ‘Sommige belanden jaren en jaren in een doos onder mijn bed.’ En andere projecten van Owens belanden in verschillende Museums of Modern Art.

DODENlIJStIn 1968 fotografeerde Owens bezoekers van het Altamont Festival, het Woodstock van de west-

< Yosemite, 1977From the series “Leisure, Americans at Play 1973–1980”Silver gelatine print24 x 30 cmCourtesy of Galerie Alex Daniels – Reflex Amsterdam & Bill Owens

< From the series “Riots, San Francisco University 1967-1968”Silver gelatine print16 x 24 cmCourtesy of Galerie Alex Daniels – Reflex Amsterdam & Bill Owens

I’m A Refugee From ChinaFrom the series “Working (I Do It For The Money) 1975–1977”Silver gelatine print24 x 31 cmCourtesy of Galerie Alex Daniels – Reflex Amsterdam & Bill Owens


66

Schoenen uit! Om de wereld van videokunste-nares Pipilotti Rist te betreden dient contact met het aardse vermeden te worden, zodat je kunt wegdromen in een ander universum. Een universum dat het 1500m2 gesamtkunstwerk in Museum Boijmans van Beuningen ver over-schrijdt. Het zachte tapijt, de ligobjecten en de semi-hallucinerende muziek in de verschillende zalen dienen ter ontspanning zodat de indruk-wekkende videoprojecties op plafondpanelen, gordijnen en de vloer de zintuigen maximaal kunnen bespelen. ‘Ik wil dat bezoekers de ruimte overnemen, dat ze het beschouwen als hun huis,’ luidt de wens van Rist (46), die in haar tiener-jaren de naam Pipilotti aannam – een verwijzing naar de vrijgevochten, soms onnavolgbare Pippi Langkous. ‘Ik geef de ruimte weg aan het publiek, zij mogen doen wat ze ermee willen en hoeven zich niet geremd te voelen door de kunstenaar. Als de naam van de kunstenaar vervaagt, dan is er meer identificatie tussen kunst en publiek. Dat wil ik.’ Aan sommige video’s werkte je tien jaar, heb je zelfs dán geen last van enige ijdelheid? ‘Ik haat ijdelheid. Ik heb het ook ongetwijfeld, maar het is mijn missie om daar overheen te stappen.’ Een bescheiden Zwitserse kunstenares met een allesbehalve bescheiden CV. Om maar wat te

noemen: ze maakte de Zwitserse inzending op de Biënnale van Venetië in 2005, verzorgde een 64x36 meter videoprojectie op het plein voor Centre Pompidou, leverde een projectie voor een reclamezuil op Times Square en exposeerde in MoMA New York. Rist denkt groot, maar uit zich klein.

RAISON D’êTREDe gelaagde video-installaties van Pipilotti Rist zetten aan tot nadenken, over hoe mensen naden-ken. Beeldvorming en gender spelen een grote rol in haar werk. Ze projecteert dit op haar model Ewelina Guzik – die in vijf kunstwerken gekleed en ontkleed gefilmd wordt. ‘Ze is mijn muze, mijn mens. Ewelina staat voor mij namelijk niet alleen voor vrouw maar vooral voor de mens. In mijn beleving is de vrouw de norm en de man is meer de uitzondering. In onze maatschappij wordt echter andersom gedacht. Als we een naakte man zien, denk aan Leonardo Da Vinci, dan staat de man symbool voor de mens, terwijl als we een naakte vrouw zien, dan staat dat in onze manier van denken gelijk aan vrouwen. Nog een voorbeeld: als ik zeg cameraman, dan denk ik automatisch aan een man, mijn denkpatroon laat niet toe dat ik dan een associatie met een vrouw

krijg. Dat is niet mijn fout, dat is niet jouw fout... dat is evolutie. Ik zeg dit nu tegen jou en ik laat het in mijn werk naar voren komen om mezelf daarvan bewust te laten zijn. Zie mijn kunst als een tegenreactie, ik onderstreep onze manier van denken.’ Het is een vruchtbaar onderwerp voor de Zwitserse kunstenares, zelfs een raison d’être. ‘Als alles zou kloppen dan kan ik doodgaan, dan is er geen kunstenaar meer nodig die het onderstreept. We schieten heel veel materiaal en daar halen we maar een paar fragmentjes uit. De dingen die het meest in de buurt komen van wat ik wil en hoe ik het zelf ervaar, die worden gemonteerd.’Wat is de functie van naakt in jouw werk? ‘Dat Ewelina regelmatig naakt verschijnt in video’s zorgt ervoor dat sociale klasse en tijd geen rol meer spelen. Het maakt het universeel. Het werk gaat dan meer over de problemen die overblijven – onafhankelijk van plaats, tijd en sociale context. Algemene problemen zoals onbegrip, liefde, pijn en eenzaamheid zullen altijd blijven bestaan en dát is het onderwerp waarin ik geïnteresseerd ben.’ Waarom heb je daar juist Ewelina voor gekozen? ‘Vanwege haar sproeten, haha. In 2005 organiseerde ik een castingdag want ik zocht een roodharige performer met sproetjes. Dat had zij,

video kakelbontWelkom in de Wondere Wereld van PiPilotti Rist. eigenzinnig, onnavolgbaar, bescheiden en onschuldig. de kun stenares geeft een kleurrijk inzicht in onze manier van denken en schuWt geen enkel taboe. ‘Het is dilettantisme oP Hoog niveau.’ tekst Dennis Mijnheer fotografie joost vanDebrug

066-071_PipilottiRist_BLE41_09_RHJ.indd 66 31-03-2009 14:18:02

67


68


69

het klikte tussen ons, en sindsdien hebben we veel samengewerkt.’

Teruggave van kleurnog een thema waar Pipilotti interessante denk-beelden op nahoudt: kleur. Haar uiterst kleurrijke video-installaties laten bezoekers tot lSD-waar-dige hoogtes stijgen. Waarom gebruik je zoveel felle kleuren? ‘Het leven is kleurrijk!’ Ze vervolgt haar relaas door het vorige issue van Blend op te pakken. rist wijst naar het gezicht van het covermodel. Conclusie? ‘Zij is hier minder kleur-rijk dan in het echt. als mensen een celluloidfilm ontwikkelen, dan vindt er in ons westerse sy-steem altijd een afname van kleur plaats. De reden daarvoor is de angst dat een witte huid te rood of te bruin is. We zijn gewend aan dit systeem, maar stel dat het celluloid zou zijn ontwikkeld in afrika, dan zou het technisch gezien heel anders ontwikkeld worden: donkerder en kleurrijker. Ik gebruik daarom veel kleur in mijn werk; ik geef de kleuren terug die door de techniek in onze maatschappij gereduceerd zijn.’

gkrkkSrkkSMuziek vormt ook een belangrijke peiler in de installaties van rist. Zes jaar lang speelde ze in de Zwitserse vrouwenband les reines Prochaines. In 1994 stopte ze ermee. ‘Ik hou ervan om met muziek te werken, maar ik hou er niet van om op het podium te staan.’ In Pipilotti’s video I’m not The girl Who Misses Much (1986) performt ze nog. Ze danst met ontblote borsten als een marionet en zingt de gelijknamige lyric op repeat. Het is een verwijzing naar, of eigenlijk ode aan het nummer Happiness is a Warm gun van John lennon. voor haar video-installaties leent ze wel vaker regels uit nummers. ‘Maar naast het werk hangt een namenlijst van de muzikanten, anders krijg ik daar problemen mee,’ voegt ze er aan toe. voor de muziek in haar installaties laat ze ook nummers produceren door anders guggisberg. ‘In 1995 wilde ik het nummer Wicked game van Chris Isaac coveren. Daarvoor ging ik op zoek naar een muzikant die niet te goed was. Ik wilde geen virtuoos, maar meer een gkrkksrkks [een krakend geluid, red]. Om die reden ben ik bij hem terechtgekomen en dat ging goed, het resul-teerde in een 13-jarige samenwerking.’ Waarom wilde je geen virtuoos? ‘Ik hou van gebroken geluiden, ik wil de verschillende onderdelen van de muziek kunnen horen. Ik kan ook niet tegen drums waarmee je het menselijk lichaam kunt horen. Ik wil een kunstmatig, transparant ritme dat me in vervoering kan brengen.’ en hoe zie je jezelf als kunstenaar, als virtuoos of als gkrkks-rkks? ‘Ik ben een dilettant, ik zou het dilet tantisme op hoog niveau noemen. Ik werk met consumen-tenmateriaal. als videokunstenaar gebruik ik min of meer dezelfde media die de massamedia gebruiken om te filmen. uit de consumentenmedia persen we vervolgens de maximale kwaliteit. We werken met after effects en poetsen pixels op. als je alles overziet werken we niet met duur superhightech materiaal, we gebruiken zeg maar democratische media.’

MeT HuID en HaarHet gehele menselijk lichaam is een dankbaar onderwerp voor rist. De helikopterview van de expo sitie in Boijmans is zelfs gemodelleerd naar het menselijk lichaam. na de entree, waar dus de schoenen uit moeten, begeeft de bezoeker zich in “de mond” – de eerste ruimte met een video-installatie. vervolgens leidt de weg naar “de slokdarm” enzovoort. vanwaar de fascina-tie voor het lichaam? ‘Het is ons huis. Ik ben niet alleen geïnteresseerd in de buitenkant van het lichaam, ik ben ook erg geïnteresseerd in het beeld áchter je ogen. en dan bedoel ik niet alleen de fantasie van mensen, maar ook onze inwendige vloeistoffen. Die zitten verscholen in ons lichaam, maar we zien of horen dat nooit.’ In de installatie Stir Heart, rinse Heart com-bineert rist beelden van menselijke rituelen met video-opnames van de binnenkant van het lichaam. voor deze letterlijke introspectie werkte ze samen met een team artsen met endoscopische camera’s, ultrasound en magnetische golven. Het zijn fascinerende, vervreemdende beelden. gina’s Mobile is een ander werk waarin ze inzicht geeft in de binnenkant van het menselijk lichaam. Te zien is vlezig, roze-rood weefsel gelardeerd door onder meer en haarzakje en een haartje – de video bevat extreme close-ups van vijf vulva’s. rist: ‘De delen van de huid op een lichaam worden verschillend gepercipieerd. neem de huid van de vulva in tegenstelling tot de huid van een hand. De betekenis van een aanraking is totaal verschil-lend. De vulva is weliswaar slechts een stuk huid van het lichaam, maar het maakt ons ontzettend kwetsbaar. Het opent je hart. voor de installatie heb ik het licht zodanig laten arrangeren zodat de vulva belicht wordt en gepercipieerd wordt als een heel kostbaar horloge.’

FeaTure FIlMPipilotti rist hield zich voorheen vooral bezig met video-installaties, maar vier jaar geleden maakte ze de zijstap naar een speelfilm. In Pepperminta, een 80 minuten durende film, wordt de hoofdrol gespeeld door haar muze ewelina guzik. De film is af en rist is nu bezig om de film op een filmfestival vertoond te krijgen. ‘Het systeem van films is tegengesteld aan dat van kunst. Met kunst wacht je tot mensen jou uitkiezen, maar met een speelfilm moet je echt langs de deuren. er is veel concurrentie, maar ik heb nu een wereld-distributeur.’ Ze ervaart nog andere verschillen tussen de kunstwereld en de filmwereld. ‘Bij kunst is het risico voor jou, terwijl bij film het risico meer gespreid is omdat er meerdere partijen en geldschieters bij betrokken zijn. Ook het publiek is anders: mensen die naar de film gaan, gaan niet per definitie naar het museum, er is slechts een klein deel dat beide doet.’

Elixer: het video-organisme van Pipilotti Rist

T/m 10 mei in Museum Boijmans van Beuningen, Rotterdam

boijmans.nl


70Pipilotti Rist, Homo Sapiens Sapiens, 2005 (audio/video-installatie). Foto: Taufiq Hosen


71

Pipilotti Rist, Apple Tree Innocent On Diamond Hill, 2003 (video-installatie). Foto: Taufiq Hosen


72

InsIde House of HollandTekst Marieke van Elsäcker Fotografie Vrederick

Tijdens London Fashion Week presenteerde Henry Holland zijn herfst 2009-collectie. Een kleurrijke show waaruit maar weer blijkt dat het loont om een sterke inside crowd te hebben. Peaches, Pixie, Nick Grimshaw en co zitten front row, beste vriendin Agyness Deyn opent de show en de kapsels worden verzorgd door Sebastian Professional, waarvan goede vriendin Cory Kennedy het gezicht is. Op uitnodiging van Sebastian nam ik een kijkje voor en achter de schermen van House of Holland.

At the London Fashion Week designer Henry Hol-land presented his Autumn 2009 collection. A colour-ful show that once again demonstrated that it is good to have strong ties to an illustrious incrowd. Peaches, Pixie, Nick Grimshaw and others sit front row, his best friend Agyness Deyn opens the show and the hairstyles are taken care of by Sebastian profes sional. On the invitation of Sebastian, I got an intimate look behind the scenes of House of Holland.

072-077_LondonSebastian_BLE41_09_RHJ.indd 72 01-04-2009 13:07:04

73


74

AgynessBeeldschoon slungelt Agyness als een brok positieve ener-gie tussen al het backstage-geweld door. Met eigenlijk alleen oog voor haar moeder (‘she’s getting her nails done too!’), zuslief (net als Aggy en haar moeder platinablond) en haar Henry. Agyness: ‘Hij is mijn man, mijn broer, mijn beste vriend, mijn alles. Ik ben altijd super zenuwachtig voor Henry’s show, dan moet ik extra mijn best doen. Zijn

nieuwe collectie is geweldig. elk seizoen ontwikkelt Henry zich, we worden beiden steeds volwassener.’Agyness

Beautiful as ever and radiating positive

energy, Agyness strolls around the hectic

backstage. She only has eyes for her

mother (‘She’s getting her nails done

too!’), her sister ( who, like Aggy and her

mother, is platinablonde) and her Henry.

Agyness: ‘He is my husband, my brother,

my best friend, my everything. I am

always extra nervous at one of Henry’s

shows, I’ll have to do my extra best. His

new collection is amazing. Henry evolves

each season. We are both becoming more

adult.’


HenryHenry, blozend van alle came-ra’s en verantwoordelijkheden, liet zich bij zijn ontwerpen zichtbaar inspireren door kleurstaaltjes, die verspreid liggen door zijn appartement. Henry: ‘Ik ben al eeuwen bezig met het herinrichten van mijn flat, maar ik kan maar niet de juiste kleuren kiezen. Op een avond lag ik op bed en ben ik die kleurstaaltjes gaan toepassen op kleding, acces-soires, panty’s, jassen, noem maar op. De ontwerpen zijn grafisch, strak, kleurrijk, met veel wol en zijde en Swarovski-kristallen en heftige schoe-nen. Altijd met humor.’ Vooral koele kleuren zijn prominent: grijs, blauw, wat groen, roze en veel paars. Henry: ‘Ik ben gek op paars, maar laatst werd me verteld dat het in kleu-rentherapie duidt op seksuele frustratie... Mijn slaapkamer is niet paars hoor.’

HenryHenry, blushing with all his responsibili-

ties and all the camera’s pointed at him,

was evidently inspired by the colour

samples that are scattered throughout his

appartment. Henry: ‘I have been busy for

ages with the redesign of my flat, but I

am unable to choose the right colours.

One evening I just applied those colour

samples to clothes, accessoires, panties,

coats, you name it. The designs are

graphical, tight, and colourful with lots

of wool and silk, Swarovski crystals and

outrageous shoes. Always with a touch

of humour.’ Especially the cool colours

feature prominently, grey, blue some

green, pink and lots of purple. Henry:

‘I love purple but I was told recently

that purple in colour therapy stands for

sexual frustration... My bedroom isn’t

purple, though.’


twins willen met haar gezien worden. Op haar kamer (ze woont nog thuis) lig-gen inmid dels stapels uitnodigingen voor feestjes en modeshows, in de hoop dat ze komt opdagen. ‘Maar ik zit daar niet alleen maar cool te zijn hoor, ik hou ook enorm van mode,’

zet ze recht. ‘Mijn favoriete ontwerper blijft Jeremy Scott, mijn beste vriend. Hij is een genie. Verder na-tuurlijk Henry Holland en gevestigde namen als Alexandre Herchcovitch, Prada, Margiela... Mode is op het punt dat elk pad bewandeld lijkt. Ik vind het leuk dat ontwerpers op zoek gaan naar dingen die nog niet gedaan zijn.’Nu het modellencontract binnen is, stromen ook de aanvragen voor fa-shionshoots en campag-nes binnen. Een van die aanvragen kwam vorig jaar van Sebastian Pro-

fessional, die Cory het perfecte gezicht vond voor Whipped Cream, een mousse die oogt en voelt (maar helaas niet smaakt) als slagroom. Cory: ‘De hele Whipped Cream-campagne was een samenwerking tussen Sebastian en mij. Ik had inspraak in alles, van de shoots tot de styling en het haar. Die vrijheid gaf de doorslag om met hen in zee te gaan.’Haar liefde voor The Cobrasnake is inmiddels be-koeld, dus legt ze haar mooiste moment zelf vast in een blog die voornamelijk bestaat uit foto’s. Cory: ‘Het is heel persoonlijk. Negentig procent van de foto’s op mijn blog maak ik zelf met mijn Ya-shica T-4, Lomo en bergen wegwerpcamera’s. Tijdens Toronto Fashion Week vindt een tentoonstelling plaats met mijn werk door de jaren heen.’ Bekijk haar blog op itscorykennedy.wordpress.com.

COrY KENNEDYOp 15-jarige leeftijd ontmoet Cory Kennedy (1990) fotograaf Mark Hunter bij een Blood Brothers- concert. Het klikt, ze wisselen telefoonnummers uit en al snel zitten ze samen op een roze wolk. Verliefd als hij is, fotografeert Mark zijn meisje op ieder moment van de dag en plaatst alle foto’s op zijn partyfotosite The Cobrasnake. Cory in de badkamer, Cory op het strand, dansende Cory, drinkende Cory, kotsende Cory, Cory op Hollywood-feestjes, Cory in bed, Cory in een pashokje... Steeds als Mark foto’s van haar uploadt schieten de bezoekersaantallen omhoog.Binnen enkele maanden heeft ze niet alleen dui-zenden vrienden op myspace, youtube-eerbetonen en bloggers die haar kledingstijl analyseren, ook offline liefhebbers van Paris Hilton tot de Olsen


Jimo SalakoJimo Salako (Sebastian) ontwierp samen met Henry Holland de kapsels voor de show. achter de

schermen tovert hij bos-jes stro zonder moeite om tot steil, glanzend haar met een plotselinge golf halverwege. Jimo: ‘Deze stijl refereert aan films uit de jaren ’30 en ’70, met name die van Bernardo Bertolucci, in de zin dat het kapsel modern en lineair is, maar tegelijkertijd een klassiek aspect heeft, die golf.’

meer (backstage) beeld van House of Holland en london Fashion Week vind je op blend.nl/gallery

Jimo SalakoJimo Salako (Sebastian) design

ed, with Henry Holland, the

hairstyles for the show. Behind

the scenes he magically trans

forms meager bushes of straw

into luscious cascades of shiny

hair with a sudden curl halfway.

Jimo: ‘This style refers to the

films of the 1930’s and 1970’s,

especially those of Bertolucci,

in the sense that the coiffure is

modern and lineair, but at the

same time has this classical

aspect, that wave.

For more images of House of Holland and the London Fashion Week, see also blend.nl/gallery

Cory kenneDyCory Kennedy (1990) is fifteen years old when she meets photog

rapher Mark Hunter at a Blood Brothers concert. They get on,

exchange phone numbers and fall in love. Totally smitten, Mark

shoots her every moment of the day and uploads the images on his

partypic site the Cobrasnake. Everytime he uploads new images,

the number of visitors to his site skyrockets. Within a few months

she has thousands of friends on her Myspace page, but also youtube

tributes and bloggers who painstakingly analyse her latest outfit.

Offline socialite airheads like Paris Hilson and the Olson twins want

to be seen with her. On her room (she still lives at home) she has

tons of invitations for fashion shows and parties. ‘But I am not only

sitting there just being cool, I have a genuine passion for fashion. My

favourite designer is Jeremey Scott, my best friend. He is a genius.

And Henry Holland, Alexandre Herchovitch, Prada, Margiela...

Fashion has arrived at the point where every avenue has been taken.

I like designers who are in search of new things.’


78

In het digitale tijdperk waar we in leven, is snel-heid de katalysator voor de dagelijkse ervaring. Touch screen, voice modus, airport, air waves, speed dial – Facebook is de nieuwe hangout, mega & gigabyte het nieuwe begrip van ruimte. Het leven is simpelweg meer technisch geworden zonder dat de techniek ons eigen hoeft te zijn.Met Apple als nieuwe god is het leven comforta-beler dan ooit. We hoeven het allemaal niet echt te weten, we hoeven het allemaal niet echt te proberen en we hoeven het allemaal niet echt te ervaren om zogezegd vervuld te raken. Het leven in de digitale wereld is flinterdun, we baden ons in fantoomgevoelens en -emoties. Met al deze hightech ontwikkelingen creëren we het idee dat alles mogelijk is, dat we wie dan ook kunnen zijn. Was fictie vroeger iets van de verbeelding, inmiddels zijn we de fictie zelve.Door de digitale renaissance in onze cultuur is er een overvloed aan mogelijkheden ontstaan, met als gevolg dat bepaalde waardevolle en mooie technieken langzaam verdwijnen – omdat ze zogezegd niet meer nodig zijn. Zo ook met de Polaroid-fotografie oftewel Instant Film. Sinds februari 2008 is de Polaroid Corporation gestopt met het produceren van de Polaroid-film om zich meer te gaan richten op digitale fotografie. Het idee voor de Polaroid-camera ontstond toen het 3-jarige dochtertje van uitvinder Edwin Land in 1944 nogal teleurgesteld was over het feit dat ze de foto’s die genomen waren niet meteen kon zien.

Drie jaar later, in 1947, werd de eerste Polaroid-camera (toen nog Land Camera genoemd) op de markt geïntroduceerd, en daarmee ook het gegeven van de snapshotfotografie.De fotografie van tegenwoordig is digitaal, wat de mogelijkheden vergroot maar daarmee ook de hoeveelheid fotografen. De kunst in fotografie gaat inmiddels om het goed beheersen van de tools in Photoshop. Dit levert een vorm van perfectie op die zo perfect is dat hij niet bestaat. Maar gelukkig, bij elke ontwikkeling is er een counter culture die tegen deze nieuwe normen aanschopt. En binnen de fotografie is dat momenteel de snap-shotfotografie. Ik ontmoette Polaroid-fotograaf en videokunstenaar Grant Worth in New York City om te praten over wat Polaroid-fotografie nu zo bijzonder maakt.Grant Worth (1978, Wisconsin, USA) verhuisde in 1997 naar New York om fotografie en video-kunst te studeren aan New York University. Na zijn afstuderen in 2002 raakte hij verwikkeld in het nachtleven tijdens de Electroclash-beweging en organiseerde hij de beruchte broekloze Panty Party’s. Samen met zijn vriendin en kamerge-noot Debbie van electroband Avenue D huurde hij een loft in Williamsburg, Brooklyn om een soort Warhol-achtige Factory te creëren, waar vrienden en kunstenaars constant bezig waren aan projecten. De loft werd omgedoopt tot Magic Land en door de jaren heen fungeerde de plek als een soort van residency voor kunstenaars,

muzikanten en performers. Dat resulteerde in een bom aan activiteiten, van vreemde feestjes tot hysterische televisieshows.

JOFF: Het gros van je werk bestaat uit Polaroid-fotografie, is dat ook waarmee je begonnen bent aan de universiteit?Grant Worth: ‘Destijds hadden ze niet zoveel di-gitaal, op video na, en zelfs die klassen waren heel klein. Tijdens mijn jaren aan NYU heb ik wat Polaroid-projecten gedaan, pas toen raakte ik daar verslingerd aan. Ik heb natuurlijk het echte vak fotografie daar geleerd. Maar bij de Polaroid voelde ik me gewoon heel erg aangetrokken tot de geur, het geluid en dat je het meteen kon vasthou-den. Toen ik na mijn afstuderen op een gegeven moment van een goede vriend een SX-70 Polaroid-camera kreeg, is het serieus gaan leven.’

Schiet je nog steeds met de SX-70?‘Ik werk met drie verschillende camera’s, maar ik gebruik de SX-70 niet zo heel veel, want het is veel moeilijker om de film te vinden. De nieu-were series heb ik wel geschoten met de SX-70; ik had wat oude film op de kop getikt. Ik kon toen bijvoorbeeld op de Polaroid tekenen en de emulsie beïnvloeden tijdens de ontwikkeling van de film. Op een bepaalde manier is het een soort live Photoshop, zonder de history button dan. Het heeft voor mij iets heel schilderachtigs op die manier.’

SPEED KILLS BUT BEAUTY LIVES FOREVERMet de koMst van digitale caMera’s noeMen veel Mensen zich opeens fotograaf. de snapshotbeweging biedt een welkoM tegenwicht. polaroid-kunstenaar Grant Worth: ‘het is live PhotoshoP, maar dan zonder de history button.’ tekst JOFF fotografie Grant WOrth

078-083_GrantWorth_BLE41_09_RHJ.indd 78 31-03-2009 14:26:36

79

Moon Eats The Sun


80

Factory Girl


81

Why Oh Why Can’t I?


82

over de laatste Mask Series die ik gedaan heb. Het idee van het vastleggen van een moment dat niet direct heel serieus is. Het is die feestsetting waarin je foto’s maakt van je vrienden en familie. Voor mij brengt het een soort decadentie mee van de jaren ’70. Het is veel tastbaarder dan enige andere vorm van fotografie.’

Je oudere werk is daarentegen vrij abstract en gericht op vreemde objecten en combinaties. Hoe is de introductie van mensen en lichamen in je werk, zoals in de Mask Series, totstandgekomen?‘Ik produceer dat abstractere werk nog steeds. Mijn eerste show Holy Ghost bij John Connelly Presents was gebaseerd op wat ik zag buiten New York City. Ik trachtte een soort van utopie in mijn beelden vast te leggen. Door bepaalde vreemde combinaties vast te leggen wilde ik een droomwereld laten zien die echt bestaat. Het is een soort van verborgen wereld in het dagelijks leven. Deze werkwijze is wel heel solitair, en ik had op een gegeven moment behoefte om met mensen samen te werken. Ook om de beelden die ik maak tastbaarder te maken voor het publiek. Het vergt veel meer regisseren en een strakker concept als je met mensen werkt en niet met objecten. In alles wat ik maak gaat het om het vieren van de mooie dingen in het leven die ook echt bestaan; om zo de magische dingen uit de mensen van wie ik van hou en ken uit het leven te trekken en te vereeuwigen.’

Wat dat betreft staat je werk nu veel dichter bij het idee van Magic Land, van hoe het ooit begon nen is.‘Ik denk dat ik in die begintijd eigenlijk wel de

Sinds de introductie van de digitale camera is fotografie ontzettend veranderd. Polaroidfotografie is een vorm die langzaam aan het verdwijnen is. Is dat een van de redenen waarom jij Polaroid bent gaan schieten?‘In mijn buurt kan ik geen Polaroidfilm meer kopen. Ik moet die tegenwoordig van Ebay halen. Zoals ik al eerder zei zijn het de geur en het geluid die me er zo in aantrekken. Ook de fysieke interactie van het fotograferen speelt een belangrijke rol. Ik ben gek op de fuckups, dat je nooit precies weet wat er gaat gebeuren. Ik kocht zelfs een tijdje expres films die over datum waren. Het is alsof je een kaartje in de loterij koopt, je weet nooit of je gaat winnen. Polaroids zijn oneofakind, je kunt ze niet herproduceren; het is wat het is, en dat is ook de schoonheid ervan.’

Hoe zie je jezelf binnen de hele tendens van de snapshotfotografie?‘Ik denk dat het meer gaat om een bepaalde esthetiek die er gaande is. Er zijn zoveel verschillende media waaruit je kunt kiezen. Je kunt dingen digitaal schieten maar in Photoshop bewerken met speciale effecten, of je kunt met een wegwerpcamera schieten en dit professioneel laten ontwikkelen of gewoon bij de supermarkt. Afhankelijk van hoe je het behandelt kun je spelen met de kwaliteit van het beeld.’

In die zin kun je wel zeggen dat Polaroid een van de puurste fotografievormen is.‘Ja, terwijl het in eerste instantie over het algemeen als test werd gebruikt, puur als schets zodat je de dure film niet verknoeide. Dat is ook een van de redenen waarom ik zo opgewonden ben

The Sounds In Our Core Everybody’s Hungry


83

films van bijvoorbeeld Michael Snow en Stan Brakhage en al die films uit de Warhol-periode. In mijn videowerk probeer ik dezelfde esthetiek te hanteren. De video’s die ik maak zijn behoor-lijk formeel en kritisch over de esthetiek en de mechanieken van kunst. Ik onderzoek de regels van video, de beperkingen en uitdagingen binnen het productieproces. Van het editing-programma Final Cut Pro is er maar een aantal tools waar ik mee kan werken en dat ik begrijp. Ik experi-menteer met dit gegeven en kijk hoe ver ik kan gaan. In die zin is de benadering hetzelfde als bij mijn Polaroids.’

Hoe anticipeer je op het feit dat Polaroids eer-daags verdwijnen?‘Het is wel een trieste gedachte, maar ik zal toch gewoon verder moeten. En gelukkig zal video voorlopig nog wel blijven bestaan, en ik ben daar ook nog lang niet klaar mee. Ik ben bovendien momenteel bezig met een meer sculpturaal en geluidsproject waar geen video of fotografie bij aan te pas komt. Uiteindelijk gaat het me om de esthetiek die ik naar buiten breng, en het medium is een tool om mijn verbeelding tot het publiek te laten spreken.’

For the English text version, see www.blend.nl.

Voor video’s door Grant Worth, check blend.nl/blend.tv

missionfantastic.com

johnconnellypresents.com

tegenoverstelde kant uit ging. Dat heeft veel te maken heeft met mijn groei als kunstenaar. Ik denk dat ik me destijds meer aangetrokken voelde tot de natuur en dingen die niets met New York City te maken hadden. Binnen dat kader voelde ik me veilig en krachtig, omdat ik daar controle over had. Ik was toen meer bezig met dingen die ik niet mooi vond, als een soort van vlucht in mijn eigen wereld. Nu ben ik meer bezig met dingen die ik wel mooi vind, en probeer die in mijn werk te integreren. Ik blijf natuurlijk nog altijd gefascineerd door objecten en rare silhou-etten. Ik zit nu meer in een stadium waarin het heen en weer gaat. Zelfs in mijn video’s speelt dit een rol. Als ik een video maak, probeer ik hetzelfde idee te vertalen naar een Polaroid-foto, en vice versa. Onbewust probeer ik denk ik een brug te slaan tussen stil en bewegend beeld. Ik ben altijd geïnteresseerd geweest in performance en de theatra le kant hiervan, en in alternatieve silhouetten en abstracties. Ik waardeer de schoon-heid van vreemde dingen en probeer daarin een bepaalde realiteit te verwerken. Volgens de sterren ben ik een tweeling, en ik denk dat dit een grote rol in mijn werk speelt; ik ben gek op de natuur en pure schoonheid, maar ik hou ook van achter de computer zitten en knopjes indrukken.’

Toch, als medium is video compleet het tegen-overgestelde van Polaroid. Hoe ga je om met deze tegenstelling?‘Ik denk dat ze elkaar aan de ene kant vaak aan-spreken en aan de andere kant compleet alien van elkaar zijn. Ik ben geobsedeerd door de ex-perimentele film uit de jaren ’60 en ’70. Dit type films wordt niet meer vertoond in de filmhuizen,

Our Costumes Do Shine Your Queen At Your Side


84

084-087_Parfum_WyneVeen_BLE41_09_RHJ.indd 84 31-03-2009 18:47:03

85

cloud bombsfotografie Wyne Veen


86


87


88

WARRIOR GRAFFITI

088-095_Boudicca_BLE41_09_RHJ_RHJ.indd 88 31-03-2009 17:44:54

89


90

Ontwerpers Zowie Broach en Brian Kirkby van het innovatieve Londense modelabel Boudicca lieten zich inspireren door dit verhaal van daad-kracht en overgave met hun revolutionaire parfum Wode by Boudicca. Wode komt van woad, een plantenextract dat alleen als het in aanraking met zuurstof komt een diep-kobaltblauwe kleur aanneemt. Zo ook met het parfum: als je het opspuit, nestelt een magische kobaltblauwe mist zich op het lichaam die binnen enkele seconden weer verdwijnt.De geur opent met kruidige noten van jenever-bes, kardemom, nootmuskaat, salie, koriander en engelwortel. Citrus en lichtere bloemnoten brengen de verfrissing. Eenmaal binnen word je verwelkomd door een extract van rauwe opium en de zwarte dollekervel die koningin Boudicca aan

haar einde bracht. Vervolgens kom je een kamer binnen van nacht-liefste, tonkaboon, styrac-hars en boommos, die uiteindelijk ontvouwt in het le-deren muskushart. Amber en dierlijke noten zoals synthetische castoreum en cistusroos verdiepen de geur als een warme stralende huid.Wode komt als een limited edition in een spraypaintbusje waarin Zowie en Kirkby refe-reren aan graffiti als de moderne oorlogsverf van revolutie en rebellie.

Boudicca is onderdeel van de expositie Shape op de aankomende Arnhem Mode Biënnale, van 6 juni t/m 6 juli.

boudiccawode.com

platform13.com

Boudicca was koningin van de iceni-stam in oost-engeland (60-61 na chr.) en voerde een gigantische opstand tegen de romeinse bezetting. ze ging gehuld in kobaltblauwe krijgersverf om zo het romeinse leger op een mystieke en krachtige manier te imponeren. in lon-den werd ze uiteindelijk gedwongen zich over te geven, waarna ze zichzelf vergiftigde met het kruid dollekervel. tekst JOFF fotografie BARRIE HULLEGIE


91


92


93


94


95

Fotografie Barrie Hullegie / unit C.M.a.Styling Sonny groo / View agenCy

Haar & make-up DenniS MiCHael Voor elliS FaaS CoSMetiCS / angelique Hoorn Model MartHe / SPS MoDelS


96

Sinds je in 2002 terugging naar Afrika is het continent onderwerp van je autonome fotografie. Dat leidde tot de Prix de Rome die je in 2007 hebt gewonnen voor je serie Ultra Violet.‘Die prijs bestaat sinds 16-zoveel en is de oudste kunstprijs in Nederland. Hij werd altijd uitgereikt per genre of medium; het ene jaar waren film, fotografie en video aan de beurt, het jaar erop schilderkunst, etcetera. De keer dat ik won was het voor het eerst open voor alle media. Het was dus eigenlijk nog stoerder dat ik had gewonnen, omdat ik met kunstenaars in alle disciplines op een hoop lag, haha.’

Hoe vind jij dat fotografie en video tegenwoordig gezien worden in het pantheon van de moderne kunsten? Bill Viola zei dat er een tijd was dat curatoren van musea nauwelijks aandacht had-den voor de experimentele film en video. Wat is jouw ervaring?‘Ik denk dat ik wat dat betreft precies in het goede tijdperk geboren ben. Ik heb er nooit echt zo’n last van gehad. Fotografie en video waren heel erg in opkomst toen ik begon. Dat was een groot voordeel toen ik begon te exposeren. Er is wel een soort moeheid opgetreden denk ik, bij veel mensen. Je hebt natuurlijk de hele discussie gehad over “luie schilders” van Hans den Hartog Jager – die zegt...’

...dat fotografen luie schilders zijn.‘Ja. Het komt erop neer dat je op een gegeven moment toch het kaf van het koren moet schei-den. Video en fotografie waren op een gegeven

moment zo in zwang dat je er over struikelde, bij wijze van spreken. Aan de andere kant is het goed omdat we toch een inhaalslag moesten maken. Ik ben er alleen maar blij mee dat foto-grafie tegenwoordig ook als echte kunstvorm geaccepteerd wordt. Dat is inderdaad niet altijd zo geweest.’

Moderne technologie is heel democratisch want heel goedkoop. Iedereen kan tegenwoordig foto’s maken, dus iedereen doet het. En dan heb je internet waar je al je foto’s kunt uploaden... Er is zoveel beeld, zie jij daarbinnen ook stromingen of tendensen ontstaan?‘Ik weet het niet. Toen ik op de academie zat vormden mensen als Nan Goldin en Araki de nieuwe stroming in de fotografie, een soort snapshotfotografie waar heel veel mensen door geïnspireeerd werden. Daarna is er zo’n overkill aan al die snapshots ontstaan, onder meer in de modefotografie en in de grunge scene. Veel foto-grafen hadden gewoon niet zo’n interessant level als Nan Goldin. Het is natuurlijk een stijlmiddel dat je kunt hanteren, een soort van onscherpte, de actie, de kleurzwemen, de rigoureuze afsnijdingen van mensen, ledematen en gezichten – dat zijn de kenmerken van die snapshotfotografie. Het is gewoon heel snel, dat zie je aan die foto’s, en dat heeft zeker een charme. Het was in de tijd dat het egodocument in opkomst was, dat mensen hun eigen leven gingen vastleggen. Veel mensen kon-den zich daarin vinden. In die tijd zijn ook heel veel fotoboekjes uitgegeven met al die snapshots van het dagelijks leven van mensen, de situatie

op straat, midden in de nacht en dan weer de lucht en dan weer een vogel, of vrienden naakt op bed. Het heeft mij ook een tijd geïntrigeerd, ik denk dat het de tijdgeest was. Daarna is er een meer ambachtelijke beweging opgestaan, maar dan wel op een heel digitale manier. Het werd steeds meer slick, slick, slick, met heel ingewik-keld licht en heel erg overgeretoucheerd en veel statischer enzo, waar ik eigenlijk ook helemaal niet zo van hou.‘Het is wel gek dat je, doordat digitale fotografie zo toegankelijk is, een heel ander beeld krijgt van het verleden. Vroeger was fotografie veel specialer, je ging op vakantie en dan had je vader een camera bij zich en werd er af en toe een foto gemaakt. Nu schieten we wanneer en hoe vaak we maar willen en kiezen we de leukste uit, de foto waar we het knapste op staan. Dat had je vroeger natuurlijk helemaal niet. Het lijkt me interessant om achteraf te zien hoe dat dan verschilt. Hoe je je eigen verleden ook bijna gaat manipuleren door met digitale fotografie te werken.’

Het ritueel der fotografie... In de 19e eeuw trok je je beste pak aan en ging je naar de fotograaf. Het was bijna magisch.‘En alleen voor de elite! Ik vind het ook heel typisch dat je een foto nu gewoon delete als je vindt dat je er niet leuk op staat. Vroeger had je dan pech. Je ging de foto’s ophalen, deed heel voorzichtig zodat er geen vingers op kwamen, en dan was er wel eens eentje waar iemand met zijn ogen dicht op stond. Die kon je dan niet in je album plakken.’

AFRIKA FlAmboyADe in AmsterDAm geboren fotogrAfe ViViane SaSSen groeiDe op in KeniA, wAAr hAAr vADer Arts wAs. hAAr wellicht meest formAtieve herinneringen gAAn terug nAAr Die tijD. ‘ik kan mijn werk Vaak paS later doorgronden.’ teKst Theo Paijmans portretfoto WouTer vandenbrink

096-103_VivianSassen_BLE41_09_RHJ.indd 96 01-04-2009 19:36:11

97


98

Dat gebeurde vrij zelden. Die foto was dan toch al gemaakt...‘Dat bedoel ik, die flaws komen bijna niet meer voor. Je kunt je eigen leven ideaal maken omdat je de beste, leukste foto’s van jezelf kiest en de rest delete.’

Deden statieportretten niet anders dan het voor-werp idealiseren?‘Die mensen wilden wel waar voor hun geld...’

Hoe ben jij bij fotografie gekomen?‘Ik was altijd geïnteresseerd in beelden, op de middelbare school was al duidelijk dat ik naar de kunstacademie wilde gaan. Ik ben eerst mode gaan doen op de Arnhemse kunstacademie, 1991-1992; Viktor & Rolf zaten in de derde toen ik begon. Ik ben veel model voor hun geweest. Ik kwam toen ook veel in aanraking met fotografen. Ik kwam erachter dat ik beeld interessanter vond dan kleding. Toen ben ik overgestapt.’

Je Afrika-werk, hoe kijk jij daarop, hoe mensen zich focussen op dat werk?‘Ik ben er heel blij mee dat er op gefocust wordt omdat het mijn autonome werk is dat ik heel graag toon en waar ik hard voor werk. Ik ben in 2001 aan die Afrika-foto’s begonnen, het is een langlopend project dat is nog niet afgelopen, daar ga ik mee door. Ik heb het gevoel dat ik daar iets te pakken heb, het onderwerp en de manier van fotograferen waar ik echt iets mee kan en wat ik te gek vind. Welke kant het op gaat weet ik nog niet. Het is niet dat het boek een afgesloten ding is.‘Ik kan me wel storen aan de manier hoe er over wordt gepraat, hoe mensen het misschien inter-preteren, maar het kan me ook weer niet zoveel schelen omdat ik denk dat het meer zegt over hen dan over mijn werk. Dat het werk op de een of andere manier terugslaat op de kijker, dat je jezelf gaat afvragen wat die schaduwen betekenen op de zwarte mensen, wat de achter-liggende bedoelingen zijn van mij als kunstenaar, dat hoef ik niet per se open en bloot duidelijk te maken, ik vind het interessanter wat mensen daar

zelf mee doen. Ik word er wel vaak in bevestigd dat mensen hele stereotype ideeën hebben over Afrika en zwarte mensen, dat er een soort van paternalistische kijk is op Afrikanen. Dan lach ik in mijn vuistje, haha. Nee hoor, dat is onzin! Als mensen daarover struikelen, denk ik: eigenlijk is het misschien dan wel gelukt. Maar de media worden door lezers natuurlijk ook weer op een andere manier geïnterpreteerd. Misschien nemen ze dat ook wel heel letterlijk of voor waar aan, de dingen die er staan. Ik vind juist dat mensen hun eigen conclusies moeten trekken, ik hoop dat mijn beelden op verschillende niveaus leesbaar zijn, dat je het vanuit verschillende gezichtspunten kunt beschouwen. Dat het een soort van sociaal-maatschappelijk kan zijn, maar dat je het ook heel erg mooi of esthetisch kunt vinden. Of dat je de emotionele kant daarvan opzoekt. Al die dingen vind ik waardevol. Ik hoop dat de goede verstaander, de goede kijker, die meerdere lagen daaruit kan destilleren.’

Je hebt ook een tijd in Kenia gewoond, hielp dat in de zin van een bepaalde vertrouwdheid?‘Als ik daar kom, is het toch een beetje thuis-komen, maar tegelijkertijd ben ik daar altijd een vreemde. Het is heel tweeslachtig. Ik denk dat je dat misschien ook wel ziet aan mijn foto’s, dat het altijd die tweeslachtigheid heeft, dat het heel dichtbij is en tegelijkertijd heel veraf, dat het vervreemdend is en heel intiem.’

Bijna mythologisch maar niet volgens de boeken. Dat het heel natuurlijk aanvoelt als je erover zou dromen.‘Het gaat voor mij ook heel erg over dromen. Mijn werk komt heel intuïtief tot stand en vaak ook door dromen. Ik denk dat het onderbe-wustzijn een heel grote rol speelt in mijn werk. Achteraf kan ik het soms pas duiden. Soms fo-tografeer ik iets of zie ik een thema in mijn werk dat ik niet helemaal begrijp en dat ik later pas kan doorgronden.’

vivianesassen.com

De beelden op de volgende pagina’s zijn ontleend

aan haar onlangs verschenen boek FLAMBOYA,

Uitgeverij Contrasto, contrastobooks.com


99

Rubedo


100

Kisumu


101

Totem


102

Lilac


103

Mirror Man


104-105_BLE41_2009.indd 104 01-04-2009 14:57:01

104-105_BLE41_2009.indd 105 01-04-2009 14:57:15

106

’s Nachts, wanneer je ogen veilig verborgen in je oogkassen liggen en in de zwarte duisternis staren, ontstaan vaak kleurrijke formaties van kleine schouwspellen en fantasierijke situaties. Deze korte oversteek naar de diepe nacht, waarin je de dagelijkse beslommeringen verwerkt in dromen en zo nu en dan in minder fijne nachtmerries, is het enige moment op de dag dat je je niet hoeft te verhouden tot een maatschappelijke norm. Dit gegeven van een vrije fantasievolle realiteit is iets wat Melanie Bonajo verwerkt in haar foto-grafische beelden. De fotografe is niet zozeer de kunstenaar, maar het medium om de eigenlijke kunst te registreren. Dit vertaalt zich in bizarre momenten en ingrepen waarin Melanie de mys-teries ontrafelt die net onder de oppervlakte van het alledaagse leven liggen. Geen illusie maar een bizarre werkelijkheid die dichter bij ons staat dan we denken. Dit maakt de fotografie van Melanie Bonajo goudeerlijk en daardoor wordt die door sommigen over het hoofd gezien. Terwijl ze meer dan vaak methodes hanteert die we een paar jaar later terugzien bij de gerenommeerde fotografen. Maar dat is nu eenmaal hoe het werkt wanneer je gedachtegoed de wereld in stuurt; hoe dan ook vindt het uiteindelijk de oppervlakte.

ONeiNDiGe verzaMeliNG‘You wanna come with me? i have a room with everything,’ luidde een flirtpoging van een vreem-de man in Brussel. Gefascineerd door het idee een kamer met alles te hebben, als speeltuin met oneindige mogelijkheden, besloot Melanie maar niet op zijn avances in te gaan maar deze pick-up line te gebruiken als paraplutitel voor haar

eerste boek. i Have a room With everything werd onlangs uitgegeven en is niet zozeer een overzicht maar een afsluiting van het werk van Melanie Bonajo. Het is de persoonlijke speeltuin die Melanie in de afgelopen jaren heeft onderzocht en gevisualiseerd, niet op chronologische volgorde maar als oneindige verzameling. Waarin het niet om tijd gaat maar om de vele mogelijkheden die we als mens hebben. een van deze mogelijkheden is een extra poster bij het boek, getiteld Thank you for hurting me, i really needed that... – een verzameling intens huilende snapshotportretten van Melanie zelf.

CapriCiOusMelanie Bonajo (1978, Heerlen) studeerde in 2002 af aan de fotografie-afdeling van de Gerrit rietveld academie. ze exposeerde haar werk in gerenommeerde galeries in binnen- en buitenland en is een van de oprichters van fotografietijdschrift Capricious. vorig jaar organiseerde ze samen met Kinga Kielczynska een sleep-in en performances bij Mediamatic, en dit jaar is ze met een project samen met kunstenares emmeline de Mooij ge-selecteerd voor Festival international Des arts De la Mode Hyères in Frankrijk. ik interviewde Melanie in haar studio in de rijksacademie, waar ze momenteel vertoeft.

JOFF: Het is interessant dat je de huilende foto’s als bijlage hebt toegevoegd – alsof het er bij hoort maar toch niet helemaal. Die beelden zijn ook behoorlijk persoonlijk, terwijl in het boek de meer surrealistische beelden staan. staat het boek in die zin meer in het teken van vervreemding?

Melanie: ‘De bijlage is eigenlijk ook gewoon hu-moristisch bedoeld. voor het boek heb ik gekozen om allerlei uitgangspunten te laten zien waarmee ik werk. Het is een cluster uit een groot archief. ik heb meerdere snapshotfoto’s die in het verstrijken van de tijd een serie vormen. zo zijn er series van plassende meisjes, mijn kater Meneertje en de huilfoto’s. af en toe springt er een foto uit en die eindigt dan in het boek, of het wordt een serieuze serie. soms duurt dat jaren, soms duurt het een week. Het zijn twee verschillende werk-methodes, maar de esthetiek blijft hetzelfde. De huilfoto’s laten een soort absurdisme zien naar dagelijkse situaties.’

Je werk heeft een bepaald realisme maar is tege-lijkertijd ook heel surrealistisch. Gaan deze twee uitersten de strijd met elkaar aan of is het een soort sneeuwbaleffect?‘ik vind het interessanter om een dialoog met de werkelijkheid aan te gaan, in plaats van het puur alleen in de verbeelding te zoeken. ik hou van de dynamiek wanneer je met je eigen magie de droge werkelijkheid benadert; dat je niet kunt voorspellen wat er gaat gebeuren of wat zich zal aandienen. en dat vervolgens vast te leggen. Mijn oudere werk was een meer persoonlijk onderzoek waarin ik me bezighield met de wereld en dingen in relatie tot mij. Het boek is een afsluiting van een periode. De vorige publicatie Modern life Of The soul, in samenwerking met videokunstenares Kinga Kielczynska, is het begin van een nieuwe fase, waarin de focus meer ligt op een collectieve benadering die verwikkeld is in de samenleving en cultuur om ons heen.’

THE ORIGIN OF ORIGINShet is een dunne scheidslijn tussen realisme en surrealisme. althans, bij fotografe Melanie Bonajo. niet de foto is de kunst, maar de magie van het moment. ‘Uiteindelijk gaat het over vrijheid als een state of Mind.’ tekst JOFF foto-grafie melanie bOnaJO

106-111_MelanieBonajo_BLE41_09_RHJ.indd 106 31-03-2009 17:52:42

107


108

First Woman On The Moon - 2004 >

< Robbie And Me - 1999

Presents For Lonely People - 2006


109


110

Je werk heeft vaak een performatief karakter. Beïnvloedt dit de rol van het medium fotografie in je werk?‘Op sommige momenten is het belangrijker dan op andere, maar het blijft altijd aanwezig. Ik heb wel vaker gezegd dat ik klaar was met fotografie, maar ik kom er toch steeds weer op terug. Voor mij is het belangrijk dat het werk zich tot een publiek kan wenden, of het nu een installatie, performance of happening is. Een foto is dan de ultieme registratie van het gedachtegoed. Ik mis dat bij een live performance of installatie, de focus en concentratie kristalliseren zich snel. Dat heeft natuurlijk ook zijn eigen schoonheid, maar ik wil niet gebonden zijn aan ruimte of spullen. Een foto is in die zin een ontastbare wereld waarin ik me flexibel kan bewegen en mijn gedachtegoed kan registreren. Daarnaast is het snel, reproduceerbaar en toegankelijk.‘Het maken van een foto is voor mij ook iets heel individueels, persoonlijks en intiems. In de foto Presents For Lonely People is het echt precies de magie van het moment dat ik daar ben met Annie (de vrouw in de foto) en mijn assistent. Met z’n allen creëren we een ingreep in haar leven. Op dat moment condenseert en transfor-meert de energie van iets alledaags tot iets wat de werkelijkheid ontstijgt. Dat moment is de kunst, die dan vervolgens wordt geregistreerd door de fotografie.’

Heb je wel eens overwogen ook video als medium te gebruiken?‘Alle sessies die ik doe worden geregistreerd op videotape. Voor mij zijn het ook echt sessies die ik aanga met het onderwerp. Ik ben momenteel aan het experimenteren met video om te kijken of ik tot een nog gecompliceerdere manier kan komen in het vertellen van verhalen. Ik heb in het verleden veel met video gewerkt, maar met de introductie van de digitale videocamera ver-loor ik mijn interesse – vooral omdat ik geen zin had om het programma te leren. Maar nu op de Rijksacademie ben ik het opnieuw aan het onderzoeken. Ik ben momenteel vooral geïnteres-seerd in een soort van quasi-documentaires. Dit probeer ik momenteel al uit te werken in een nog geconcentreerdere mix van fotoseries. Een soort van surrealistische documentaires, oftewel fake-amentaries. De werkelijkheid is dus altijd mijn speelplaats, die ik dan weer inslik, transformeer en terugkaats.’

Komt het wel eens voor dat je de grens overgaat in het doen van ingrepen om een surrealistisch beeld neer te zetten?‘Je merkt wel als je een beeld hebt gemaakt of het leeft of dood is. Het is een subtiele balans. En soms is die balans zoek – en dan moet je het afschuiven. Dat merk je vooral wanneer je jezelf kwijt was tijdens het maken. Het enige mecha-

nisme dat dat kan toetsen ben jezelf. Daarna komen al de culturele filters eroverheen: je gender, familie en tijdsbeeld. Mysterie is absoluut heel belangrijk in mijn werk, er moet iets onbegrij-pelijks in zitten.’

Is er dan niet al genoeg mysterie in de wereld?‘Ik ben vooral geïnteresseerd in het creëren van mysteries die niet direct zichtbaar zijn in het nor-male leven. Of iets te ontsluieren wat net onder de oppervlakte ligt. Dat merk je vooral als je met mensen werkt, wat er dan gaat gebeuren is eigenlijk al bepaald. Het is vaak alsof ik daar alleen ben om het verlangen van die persoon naar boven te halen. Ook al lijkt het alsof ik het initieer, binnen een abstractere setting zijn de rol-len vaak omgedraaid. Iemand wil graag gewoon tot een bepaalde grens gaan of zelfs daarover. Ik ben op dat moment de persoon om ze over die grens te trekken.’

Dus toen je een van je modellen in de foto Conser-vation Of Energy aan een boom hing met gaffer tape, was dat iets waar zij op zoek naar was?‘Hahaha, ja eigenlijk wel, maar het is wel dat je een verhaal creëert in iemands leven. En ik vind dat het de taak van een kunstenaar is om verhalen te maken en een overdracht van gedachtegoed beschikbaar te stellen door middel van beeld, muziek, literatuur, etc... Op een klein niveau kan

Do You Know Vic? - 2004


111

dat gewoon zijn dat je met zo iemand een verhaal maakt in zijn of haar leven, om net even iets totaal anders te doen. En het creëert ook een verhaal in mijn leven.’

Als je zou moeten omschrijven waar je werk over gaat, hoe zou je dat dan doen?‘Uiteindelijk gaat het over vrijheid als een state of mind en het leven met heel veel humor te benaderen en ook gewoon de negatieve en moei-lijke dingen te omarmen, ook al zijn die op dat moment vervelend, moeilijk, deprimerend en zwaar. Toch, als je er dan achteraf op terugkijkt zijn dingen altijd weer anders dan ze lijken. En dat zie je heel erg in de huilfoto’s. Als je me nu vraagt waarom ik toen zat te huilen – ik zou het echt niet meer weten. Terwijl ik op dat moment echt heel zwaar serieus en verdrietig was. Maar als ik mezelf nu terugzie dan vraag ik me af: was dat nu echt allemaal nodig, haha.’

Dat is ook wel de schoonheid van herinnering – die is altijd geromantiseerd, zodat dingen min-der pijn doen en andere momenten nog mooier worden dan de werkelijkheid.‘Het is ook je potentieel om als mens compleet te kunnen leven, daar horen die kanten bij. Het is een zegen om al deze aspecten mee te kunnen maken. Als je afscheid kunt nemen, dan weet je ook hoe het is om van iemand te houden. Als je

niets hebt om het mee te kunnen spiegelen dan is er eigenlijk ook niets. Alles verhoudt zicht tot elkaar, iets wat ik probeer te vieren in die foto’s, de paradox. ‘Het gaat ook om een bepaalde onhandigheid van mensen in alle situaties, en dat is ook oké. Het is nu eenmaal moeilijk om de hele tijd een perfect mens te zijn. De oplossingen voor situaties zijn vaak juist de dingen die eigenlijk pijn doen of vervelend zijn. Net als bij homeopathie, dat een kleine dosis van een ziekte juist je weerstand verhoogt. Zo zie ik het ook vaak om te prik-kelen op een heel subtiele manier. Zo heb je al die verschillende aspecten en methodes om iets te doen en te zeggen.’

Je laat in je werk zien dat de oplossingen en methodes veel dichterbij ons liggen dan we zou-den denken.‘Ik denk dat in deze tijd mensen heel erg bewust zijn van zichzelf als beeld en als imago. En hoe je jezelf in een bepaald imago kunt proppen dat al bepaald is door anderen. En hoe kom je daaruit? En kan dat überhaupt wel? En is het belangrijk? Of is het juist beter om gewoon allemaal dezelfde klederdracht te dragen en als één organisme te functioneren? In deze maatschappij zijn we na-tuurlijk compleet uit onze context gerukt omdat we zo’n global community zijn. En dat vergt een compleet andere vorm van bewustzijn. Het is ook

bijna onmogelijk in deze technologische tijd om te zeggen: dit zijn wij, dit is onze kosmologie, zo zien we de wereld, zo gaan we het doen en zo zijn onze rituelen.’

Denk je dat we ons als individu dan nog wel kunnen onderscheiden van elkaar?‘Individualisme is een illusie. Ik heb mezelf in die zin ook nooit ervaren als een ik, of als een zelf. Ik zie mezelf meer als een verzameling van allerlei stemmen in mijn hoofd, die weer allemaal aparte karakters zijn en zich inzetten ten behoeve van specifieke situaties. Ik zie mezelf als een losse vorm. In die zin denk ik ook niet dat kunst iets kan vernieuwen of een unicum is. Iets kan alleen binnen de context van zijn eigen tijd vernieuwend zijn. En dan nog refereert het aan een soort van archetypes die universeel zijn en ondergeschikt aan de menselijk fysiologie van het bewustzijn. In feite refereert alles aan een blauwprint. Elke tijd en goed kunstwerk refereert aan een universeel onveranderlijk iets wat gewoon bestaat maar alleen verandert door de tijd die verandert en daardoor de cultuur en de mens. Daarom is het belangrijk dat elk goed kunstwerk refereert aan de origin of origins.’

For the English version, check blend.nl

d-e-s-a-s-t-e-r.ch

Personality Crisis - 2000


112

Het is een druilerige dag, het soort dag in de stad waarop je verwacht niets te zullen ruiken behalve misschien de natte wol van je jas, of de onwelkome geur van het stappen in een vieze plas. We zitten middenin New York Fashion Week en iedereen rent als een gek in het rond. Op de vlucht voor de regen daal ik de trappen af naar Seven New Yorks helverlichte en zorgvuldig ingerichte winkel met mode die elk hongerig oog zou willen zien. Ik ben hier voor een afspraak met Seven-eigenaar Joseph Quartana en Kaya Sorhaindo, die de nieuwe limited edition parfumlijn Six Scents hebben gecreëerd.Ik ben er als eerste, dus loop ik naar achter in de winkel, waar de zes parfums staan uitgestald op een voetstuk – speciale verstuivers die Six Scents gebruikte bij de lancering van de collectie. De parfumlijn zag vorige herfst het levenslicht als steun voor DIFFA, Design Industries Foundation Fighting AIDS; een groot deel van de opbrengst van het parfum gaat naar dit goede doel. Zes modeontwerpers die nog geen eigen parfum hadden, kregen de kans er samen met Seven een te ontwikkelen: Alexandre Herchcovitch (Urban Tropicalia), Jeremy Scott (Illicit Sex), Preen (Teen Spirit), Gareth Pugh (Diagonal), Cosmic Wonder (The Spirit of the Wood) en Bernhard Willhelm (Wicken 3000).

Het is intrigerend hoe de concepten van de ont-werpers zijn vertaald naar een geur – Willhelm vroeg zich bijvoorbeeld af hoe water en lucht ruiken, en Jeremy Scott fantaseerde over een verhitte jongenskleedkamer. Naast de uitstalling van de parfums praat ik met Joseph en Kaya over het creatieve proces van Six Scents, hoe je een concept vertaalt naar een geur – of hoe je iets kunt laten ruiken als niets.

Hoe kwamen jullie op het idee om geuren te maken?Kaya: ‘Joseph en ik werken al jaren samen aan projecten. Een jaar geleden deden we een project voor DIFFA. Six Scents is het logische vervolg op alles wat we de afgelopen tijd samen hebben gedaan.’Joseph: ‘We wilden weer iets aan liefdadigheid doen, maar op veel grotere schaal. Kaya had Symrise benaderd om een parfum te creëren, en ze waren meteen geïnteresseerd.’

Wat is Symrise?Kaya: ‘Van de buitenkant is Symrise een heel rechttoe-rechtaan bedrijf dat in smaak en geur handelt, en je snapt niet precies hoe het bedrijf is gelinkt aan al die merken – Comme des Garçons, Givenchy, Jil Sander – maar enkele van de beste

neuzen ter wereld werken er. Met het project wilden zij hun parfummakers in het zonnetje te zetten. Zij zijn de unsung heroes.’ Joseph: ‘Ze krijgen bijna nooit erkenning voor wat ze doen, ook al zijn zij de belangrijkste scha-kel in de ontwikkeling van geuren.’Kaya: ‘Als je iemand vraagt wat zijn of haar favoriete parfum is, zul je veel eerder bijvoor-beeld “Gucci” horen dan iets heel specifieks als Serge Lutens of Frédéric Malle. Zelf vinden we het belangrijk om de designers te stimuleren hun creatieve esthetiek en gevoeligheid op totaal an-dere zaken toe te laten passen.’

Geen van hen had eerder met parfum gewerkt?Joseph: ‘Dat is precies de reden dat we hen heb-ben geselecteerd. Ze zijn groot genoeg om een eigen parfum te hebben, maar niet groot genoeg om door een fabrikant te worden benaderd.’

Hoe heb je de ontwerpers aan de parfummakers gekoppeld?Joseph: ‘Ze hebben ieder een vragenlijst ingevuld over hun favoriete geuren en moesten kort hun visie toelichten. Vervolgens heeft Symrise op basis daarvan de juiste mensen bij elkaar gebracht, combinaties waarvan ze dachten dat die elkaar goed zouden aanvullen.’

unsung heroesniets ruikt naar iets. voor parfumlijn six scents kregen zes modeontwerpers de kans een eigen geur te ontwikkelen. ‘sommige concepten waren erg abstract.’ tekst Renata espino sa fotografie portret MaRcelo KRasilcic fotografie editorial coRRiette schoenaeRts & JoFF model Renee / FutuRe Faces Haar & make-up YoKaw / angelique hooRn ass. fotografie RoY seeRden

112-121_SixScents_BLE41_09_RHJ.indd 112 31-03-2009 18:00:28

114

het vulde het hele kantoor!” Terwijl het een van de lichtste geuren was, die eerste sample. Na nog eens te zijn samengekomen is Symrise vervolgens gaan proberen de geur zoveel mogelijk te redu-ceren. Het eindresultaat is bijna een parfum dat je al twee dagen op je lichaam draagt. Een heel natuurlijke geur.’

Dus het vervliegt snel?Joseph: ‘Het is heel licht. We zijn uiteindelijk beland bij het concept van de essentie van lucht en water. Het ruikt met andere woorden naar versheid. Het is moeilijk te omschrijven, maar daar komt het wel op neer. Dun, schoon en vers. Heel subtiel.’Kaya: ‘Ik liet het een art director uit Duitsland ruiken, en die zei dat het daadwerkelijk ruikt als het water in Duitsland.’

Hij wilde een non-geur?Joseph: ‘Bernhard gebruikt geen parfum of colog-ne en hij houdt er ook niet van. Dus zei hij: “Ik wil dat mijn geur nergens naar ruikt.” Maar zelfs “niets” moet toch ruiken naar iets!’

Wilde hij het naar mens laten ruiken?Kaya: ‘Hij had twee verschillende ideeën. Hij wilde iets met een seksclub, maar hij wilde ook iets wat ruikt naar niets. Dus na de eerste drie samples van zijn parfum kreeg ik telkens tele-foon van Symrise: “Kaya, je moet echt even met Bernhard gaan praten. Hij wil een parfum dat naar niks ruikt, net als water, en het werkt niet, het werkt gewoon niet.” Dus ik zeg: “Eh, ja, dat weet ik... het moet naar iets ruiken.” En dan bel ik Bernhard op om te vragen wat er loos is. Hij zegt: “Yeah, ze hebben het parfum opgestuurd en

Kaya: ‘De vragenlijst kun je op twee manieren interpreteren. Op abstract niveau kun je zeg-gen: oké, dit is erg Mark Buxton [een van de parfummakers van Symrise, hij creëerde Preen Teen Spirit], maar je kunt ook naar de ingredi-enten kijken. Sommige parfummakers werken graag met bestanddelen die bepaalde ontwerpers wilden gebruiken.’

Sommige concepten zijn zo abstract – Jeremy Scott: ‘Illicit Sex is een betoog over liefde: de confrontatie tussen breekbaarheid en kracht,’ of Gareth Pugh: ‘licht en donker’ – dat je je afvraagt hoe het mogelijk is die in een geur te vangen. Welk traject volgden de ontwerpers en parfummakers bij het samenstellen van de ingrediënten?Joseph: ‘Het concept van Gareth was denk ik het makkelijkst te vertalen. We hoefden simpel-weg lichte noten te combineren met donkere. De lichte noten zijn witte amber en witte muskus, de donkere gewoon muskus. Je hebt dus hoge en lage noten die elkaar proberen uit te spelen. Zijn concept ging over wit en zwart, mannelijk en vrouwelijk, en was dus het makkelijkst om te vertalen. Sommige andere concepten waren erg abstract.’

Wat was een van de lastigste?Kaya: ‘Bernhard Willhelm heeft de meeste aanpas-singen gedaan. Het traject was als volgt. Symrise stuurt iedereen een briefing, de ontwerpers vullen de vragenlijst in en sturen die op naar Symrise, en vervolgens gaan de parfummakers langs in de ateliers om te zien wat voor stoffen de ontwerpers gebruiken, hoe ze werken en in wat voor ruimte, en welke energie ze van hen krijgen. Daarna gaan ze met de ontwerpers om de tafel: “Hoe stel je je dit parfum voor?” De parfummaker heeft een hele reeks geuren meegenomen waarvan de ontwerper moet zeggen welke gevoelens ze in hem opwekken. Dit is een goede indicatie van de richting die het parfum op moet. Zo’n proces is voor het eerst gebruikt voor Thierry Muglers Angel. In plaats van zomaar wat ingrediënten te proberen, worden geuren voorgeschoteld om te zien welke emoties ze opwekken. Dus als de ontwerper duidelijk een bepaalde kant opgaat, zou dat de hartnoot kunnen zijn.’Joseph: ‘Angel is waarschijnlijk een van de meest succesvolle, en complexe, geuren.’

Hoe complex is het parfum van Bernhard Will-helm uiteindelijk geworden?Kaya: ‘Bernhards concept was absoluut de groot-ste uitdaging. Hij wilde een geur die naar niks zou ruiken.’


115

met de rest zijn we nog bezig. We kunnen er nog niks over vertellen.’Kaya: ‘Behalve dat het weer om zes ontwerpers gaat, al zal de formule wel iets anders zijn.’Joseph: ‘De eerste serie was met een zeer gefocuste groep ontwerpers, die allemaal al tussen de vijf en tien jaar bezig zijn. Ze zijn stuk voor stuk behoorlijk radicaal en cutting edge, dat is wat ze gemeenschappelijk hebben.’

Hangen in Seven New York ook de collecties van alle ontwerpers?Joseph: ‘Niet van Alexandre Herchovitch. Ik wilde niet alleen ontwerpers van Seven. Ik hou van zijn werk, en dus hebben we hem gevraagd. Maar voor de volgende serie willen we onze horizon iets verbreden.’

Gaan jullie samenwerken met dezelfde parfum-makers?Joseph: ‘Nee. We kiezen parfummakers die aan-sluiten bij de esthetiek van de ontwerpers.’Kaya: ‘Het goede doel verandert misschien ook.’Joseph: ‘We denken erover om de ontwerpers vol-gende keer zelf hun goede doel te laten kiezen.’

Jullie hebben enkele tentoonstellingen met de geuren gedaan. Waar bestonden die uit?Kaya: ‘Daarmee grepen we terug op het basis-idee van Six Scents, dus hoe je op een andere manier met parfum en geur kunt omgaan. Een parfum in een winkel lanceren is lastig, en we willen Six Scents meer aan kunst koppelen. Het draait niet alleen om cosmetica. Toen Joseph en ik bespraken hoe we de lijn op de kaart konden zetten, wilden we allebei een ervaring die meer-dere zintuigen prikkelt, een ruimte met krachtige visuals waarin de geuren op een andere manier worden voorgesteld.’Joseph: ‘In New York ontwierpen we ruikstations, die de geur uitwasemen. Als je je hoofd erboven houdt, ruik je het parfum.’

Hebben jullie zelf al eens een parfum ontwik-keld?Joseph: ‘Nee... misschien in de toekomst.’Kaya: ‘Misschien doen we wel een zevende geur. We maken er constant grapjes over. Het zou zo-maar kunnen!’

For the English text version, check www.blend.nl

six-scents.com

bruiken, omdat het geen enkele aandacht had ge-kregen. Hij zei: “Ik heb al eens een geur gemaakt die nooit iets heeft bereikt, en ik wil graag dat die wél iets bereikt.” We hebben toen dat luchtje geroken en vonden het meteen fantastisch. Voor Six Scents hebben we het wel iets aangepast.’

Wat het concept wel hetzelfde?Joseph: ‘Het concept draaide om Jeremy’s fanta-sieën over homoseksuele jongenskleedkamers, en zijn herinneringen aan de Obsession-advertenties van Calvin Klein in de jaren ’80.’Kaya: ‘Het ruikt naar een hete kleedkamer, alsof je net uit een heet bad komt en parfum op spuit. Dat gevoel krijg je erbij.’

Zijn jullie al bezig met een nieuwe serie?Joseph: ‘Ja. Een ontwerper heeft al bevestigd, en

Ah! Als de mineralen in water ofzo.Kaya: ‘Water is overal anders. Het smaakt anders, het wast je kleren anders. Maar als geur is het heel lastig. Sommige mensen vinden het geweldig, anderen vragen zich af waar de geur is.‘Een ander conflict hadden we met Jeremy Scotts parfum. De samenwerking met Symrise is be-gonnen toen ik met i-D magazine werkte aan zijn Identity-tentoonstelling; ik coördineerde de show vanuit New York. Ze waren met Symrise in contact om geuren te ontwikkelen die bepaalde periodes uit het bestaan van i-D zouden van-gen. Jeremy Scott was de enige ontwerper die ze hadden benaderd, de rest waren stylisten enzo. Toen Jeremy zijn concept voor Six Scents aan ons voorlegde, beschreef hij in feite het parfum dat hij met i-D had gecreëerd.’Joseph: ‘Hij wilde gewoon dat parfum weer ge-


116

Urb

an T

rop

ical

ia –

Ale

xand

re H

erch

covi

tch

& J

oach

im C

orre

ll


117

Wic

ken

3000

– B

ernh

ard

Will

helm

& L

ucas

Sie

uzac


118

The

Sp

irit o

f Woo

d –

Cos

mic

Won

der

Lig

ht S

ourc

e &

Phi

lipp

e P

apar

ella

-Par

is


119

Illic

it S

ex –

Jer

emy

Sco

tt &

Phi

lipp

e R

oque

s


120

Dia

gona

l – G

aret

h P

ugh

& E

mili

e C

opp

erm

ann


121

Teen

Sp

irit –

Pre

en &

Mar

k B

uxto

n


122

122-129_Twister_Duy_BLE41_09_RHJ.indd 122 31-03-2009 18:09:13

bolero JAN TAMINIAU

ketting BLUE BLOOD

jasje HUGO

broek SKIN DENIM

AERO


124

ketting BLUE BLOOD

colbert MONIQUE VAN HEIST / via SPR+

broek LEVI’S

hes met tasjes MAISON MARTIN MARGIELA / via SPR+

broek WRANGLER

sandalen CAMPER X BERNHARD WILLHELM


125


126

jack LEE

beha BJÖRN BORG

broek MONIQUE VAN HEIST / via SPR+


127

jack DIESEL GOLD LABEL / via SPR+

top GSUS


128


129

bril ANNE ET VALENTIN

hotpants COLLECTIE ARNHEM

schoenen DIESEL

\

trenchcoat KTZ / via Destination Shop

broek REPLAY

sandalen CAMPER X BERNHARD WILLHELM

Fotografie DUY QUOC VO / HOUSE OF ORANGEStyling THOMAS VERMEER / THOMASVERMEER.COMHaar & make-up YOKAW PAT / ANGELIQUE HOORNModel SHARAN / DE BOEKERSAss. fotografie MALOU TANMet dank aan STUDIO UMSJATKA


130

the scent of dublinTekst Theo Paijmans Fotografie Vrederick

Thriving hubDublin is een stad van tegenstellingen. De eerste verwijzing naar de Ierse stad vinden we al bij de oude Grieken, waardoor Dublin kan bogen op bijna 2000 jaar geschiedenis. De beroemde schrijver James Joyce liet er zijn boek Ulysses afspelen, dat wel de meest invloedrijke roman van de 20e eeuw genoemd wordt. Van kunstenaar Francis Bacon, overleden in 1992, is het atelier omgevormd tot museum. Maar het is vooral de combinatie van historie en de huidige communities van kunstenaars en muzikanten die de stad zo boeiend maakt. Dublin anno nu is een thriving hub waarin youngsters van allerlei pluimage het straatbeeld bevolken.

Hardboiled onelinersDublin is door Jameson uitgekozen als backdrop voor het Jameson Dublin Film Festival. Een logische zet, want de stad geldt al sinds de oprichting van het Ierse whiskeymerk, net iets meer dan twee eeuwen geleden, als thuisbasis. Ook de oorspronkelijke brouwerij is er nog te vinden, met op de binnenplaats een immense koperen distilleerketel.Als onderdeel van het filmevent had Jameson midden februari de Jameson Film Experience met acteur Clive Owen georganiseerd. Owen wist al sinds zijn vroege jeugd dat hij het acteurspad op wilde. Toen Blend magazine hem sprak, was de vraag natuurlijk waar Sin City 2 bleef. Die film had al twee jaar geleden moeten uitkomen, maar de geruchten willen dat de release nu volgend jaar is. Dan maar even naar de horses mouth. Als er iemand is die het kan weten, dan toch zeker Owen? ‘Honestly, ik weet het ook niet!’ was zijn antwoord, terwijl zijn helblauwe ogen oprecht keken. In The Academy werd die avond het deel van Sin City vertoond waarin Clive speelt naast die andere gigant, Benicio del Toro. Films zijn magie. Op het scherm worden acteurs iemand anders. Hoe gemakkelijk je geest klimt in de suspension of disbelief - je weet immers dat het Owen is, daar op dat grote scherm in die bizarre wereld van Sin City, hey, je hebt hem dezelfde middag nog gesproken nietwaar, maar dat gegeven glijdt geruisloos uit je gedachten na de eerste hardboiled oneliners die hij uitspreekt.

130-133_Dublin_BLE41_09_RHJ.indd 130 01-04-2009 18:03:33

131


132


133

Fossielen van arrogantieDe pre-screening van Is There Anybody There? was in een bovenzaal ergens op de zevende verdieping van een immense, ultramoderne cinematoren in het centrum van Dublin. Want hoe betoverend de stad ook is met zijn vele oude gebouwen en nauwe straten, Dublin kent ook nieuwbouw. Variërend van de kolossale en wanstaltige overheids-gebouwen die doen denken aan futuristische gevangenissen, tot de gigantische bankgebouwen die in de huidige bankcrisis meer dienen als fossielen van de arrogantie en hoogmoed van het financiële wezen. Heel anders is het in het centrum van Dublin, waar de huizen, gebou-wen en instellingen teruggebracht zijn tot menselijker proporties. Vooral Dublin University is een mooi voorbeeld daarvan.

De idioten van U2Hoe oud de muren van Dublin ook zijn, en hoeveel zuchten er ook tegen weerkaatsten of vanaf zijn gegleden, de stad an sich is schilderachtige genoeg om perfect te kunnen dienen als backdrop voor een filmevent. En ondanks de respectabele ouderdom is er genoeg street art die als een nieuwe laag sedimenten de oude bedekt en duidelijk maakt dat Dublin een smeltkroes van stijlen is.Grappig: de plek die U2 een paar jaar als studio gebruikte, is door de vele idolate fans omgetoverd tot een driedimensionaal gastenboek. De hele straat is overdekt met graffiti, met boodschappen van fans aan hun band. De studio zelf is zo bedekt met muurschilderingen, tags, uitspraken en graffiti, dat je er met moeite nog een gebouw in herkent. Helaas denkt niet iedereen er zo over. Het verhaal gaat dat de idioten van U2 een heel art deco-blok plat willen laten gooien om er weer een wanstaltig, modern hotel neer te zetten. Gelukkig is Dublin ouder en authentieker dan de dagdromen van een stel verwende rockmiljonairs, maar zonde is het wel.Authentiek, warm en vriendelijk als het rimpelige gezicht van een lief oud omaatje met roze wangetjes, onvoorspelbaar als een van de elfen uit de Ierse folklore, donker en vurig als een van de schilderijen van Francis Bacon, dat is Dublin. Prima locatie voor een fimfestival en thank god koos Jameson voor goede films als Sin City en de nieuwste rolprent van John Crowley, en niet voor dat op-gepompte en lege Hollyweird-spektakel dat, net als het Amerikaanse fastfoodmenu, je weliswaar achterlaat met een volle maag, maar ook met een leeg gemoed.

Street fashionOp straat kom je in Dublin vogels van divers pluimage tegen. Van typisch Ierse elfenmeisjes met lange jurken en blote voeten en van die ogen waar je in verzuipt, tot de zichzelf wel heel serieus ne-mende punker compleet met gejat Mercedes-logo op zijn leren jas.Qua street fashion heeft Dublin een eigen variant van de euromix te bieden. Waar immers de ingrediënten over heel Europa en grote delen van Amerika hetzelfde zijn – welkom in de Global Culture – zie je toch, als je goed kijkt, de verschillen, de variaties, de unieke statements. De oorsprong van de verschillende elementen van street fashion in Dublin zijn te traceren naar het roerige verleden van de stad. Voor de economische opleving midden jaren ’90 was Dublin vooral een stad van armoede, werkeloosheid en een enorm heroïneprobleem. De kledingstijlen die de we nu veel tegenkwamen bestonden uit items uit de talrijke tweedehands-kledingwinkels, gecombineerd met T-shirts van eigen makelij of uit de plaatselijke, rijke muziekscene.Dublin kent een aantal plekken waar elke avond bands optreden, inclusief een hardcore punktempel waar, toen wij er waren, twee Amerikaanse deathmetalbands uit Detroit speelden. Citaat hese zanger: ‘Yeah, next week we will play Holland. Where? No, not Amsterdam, we want to but it never happens. It’s a place called En-Schee-dee, do you know that?’

Is There Anybody There?We pikken nog snel de speciale screening mee van de film Is There Anybody There? De film verhaalt op tragi-komische wijze over het leven van Edward, een 10-jarig jongetje dat opgroeit in een huis voor bejaarden dat gerund wordt door zijn ouders. Het jongetje heeft een obsessie: het vinden van bewijs voor het voortbestaan na de dood. En omdat er nog wel eens iemand sterft in het tehuis, heeft de kleine Edward het er maar druk mee, met zijn bandrecorder en andere hulpmiddelen, om te achterhalen waar de ziel dan naartoe gaat. Alles verandert als op een dag een goochelaar in ruste in het tehuis terechtkomt, wiens rol prachtig vertolkt wordt door Michael Caine. Regisseur John Crowley was in de zaal aanwezig en beant-woordde na afloop enkele vragen. Ik complimenteerde hem met zijn research, omdat de film een hoge mate van sfeer en authenticiteit heeft. Heel anders is zijn onlangs uitgekomen en spraakmakende film Boy A, die een jongetje dat een moord heeft gepleegd en zijn straf heeft uitgezeten volgt in een gemeenschap waar hij probeert een nieuw leven op te bouwen.


134

Fumed UpSoftly

Top EnD

Jasje vintage via Joosje

Geschoten door parfum Escale a Portofino - Christian Dior

134-141_Twister_Joost_BLE41_09_RHJ.indd 134 31-03-2009 18:23:29

135

Fumed UpSoftly

Fotografie JooSt van der neUtStyling april JUmelet / view agency

Haar & make-up raHSan memikmodel kriStin ScHrot / elite model management

met dank aan StUdio 13


136

Jasje Eastpak

Trui & lakbroek Mads Nørgaard

Pumps s’Oliver

Geschoten door parfum Feerie - Van Cleef en Arpels


137

Colbertgilet H&M

Tanktop Chasin’

Vintage broek Moschino via Jutka & Riska

Suède laarzen ACNE via SPRMRKT

Geschoten door parfum Ma Dame - Jean Paul Gaultier &

l’Eau the One - Dolce & Gabbana


138

Jasje Maison Martin Margiela via SPRMRKT

Broek Turnover

Gympen Goliath

Geschoten door parfum Femme - Hugo Boss


139

Jasje vintage YSL Rive Gauche via Jutka & Riska

Top Zooyork

Broek Faith

Pumps Zara

Ketting Police

Ringen Thomas Sabo, Dyrberg/Kern, Coppenhagen

Geschoten door parfum Infusion d’Iris - Prada & Ungaro


140

Colbert vintage via Joosje

Broekpak Reebok

Pumps Diesel

Armband Brosway

Geschoten door parfum Chanel No.5 Eau Premiere


141

Jack Converse

Rok Spijkers en Spijkers

Riem Matthew Williamson for H&M

Geschoten door parfum Versense - Versace & Juicy Couture


142

en Jil Sander worden naar mijn idee vaak overschaduwd door de extremere ontwerpen van de Galliano’s en McQueens in de modewereld, maar ik bewonder ze heel erg! Daarnaast ben ik fan van Raf Simons en Kim Jones. Het interessante aan Londen vind ik dat er erg veel ruimte is voor jonge, frisse ontwerpers aan de ene kant, maar ook voor heritage-merken als Burberry en Aquascutum. Ik denk dat het heel belangrijk is dat deze wisselwerking blijft bestaan. In Londen heerst op dit moment een lichte neiging naar het frivole, en de klassieke Engelse merken bieden tegenwicht. Dat maakt het heel interessant!’Tijdens haar opleiding aan Central Saint Martins liep Katie stage bij Luella en J.Lindeberg, en werkte ze voor Timothy Everest en Katharine Hamnett. Katie: ‘Bij Timothy Everest heb ik voornamelijk geleerd om technische perfectie na te streven. Daarvoor werkte ik vrij rommelig, en nu ben ik een perfectionist. Luella is een heel cool merk, en ik bewonder het feit dat de collectie zowel commercieel als edgy en vol humor is. Het is een klein label, dus ik kreeg van alles wat mee tijdens mijn stage.’

Fotografie: Chris Moore

minimale, gestroomlijnde silhouet en de Europese uitstraling vind ik het erg goed bij Puma passen. Het jack was het uitgangspunt voor mijn afstudeerproject, en het komt twee keer terug in de collectie. Het materiaal dat ik heb gebruikt, is wel anders dan waar ik normaal gesproken mee werk, maar het sloot mooi aan op de rest. Doordat ik de eerste prijs heb gewonnen voor Puma, besef ik nu ook dat sportswear een key element in mijn collecties moet blijven.’Katie’s collectie is geïnspireerd op de eerste Parijse modehuizen, zoals Gres en Vionnet. Katie: ‘Deze couturiers waren ongelooflijk vooruitstrevend en ontwierpen voor hun tijd gestroomlijnde stukken. Dit klassieke aspect heb ik gecombineerd met sportieve accenten, en daarbij ging ik uit van beweging en het vrouwelijk lichaam. Ik heb voornamelijk gewerkt met jersey. Daarnaast vind ik het interessant om goedkope lingerie en nylons in een andere context te gebruiken, naast meer luxe stoffen. Ik hou ook erg van suède en hoe deze stof zich gedraagt als jersey.’Naast het feit dat ze zelf puur voor vrouwen ontwerpt, heeft Katie veel bewondering voor designers van vrouwenkleding. Katie: ‘Ontwerpers als Claire McCardell, Donna Karan, Stella McCartney

NEW talENtTekst Bieneke van der Does

PuMA—DuCATI—CSMVoor het derde achtereenvolgende jaar vroeg Puma de masterstudenten van Central Saint Martins College of Art and Design een item te re-designen. Naast hun eigen afstudeercollectie, bogen de studenten zich dit jaar in opdracht van Puma over het iconische motorjack van motorsportmerk Ducati. Tijdens London Fashion Week in februari presenteerden de studenten hun afstudeercollectie en hun interpretatie van het motorjack. Puma zal de winnende jacks in een gelimiteerde oplage in productie ne-men, en de studenten winnen naast eeuwige roem een geldprijs ter ondersteuning van hun collectie.

WINNER (£ 8000): Katie GreenwoodKatie (24 jaar) studeerde af met een MA Fashion, en daarnaast won zij de eerste prijs in de Puma/Ducati-contest. Ze baseerde haar ontwerp op het strakke Italiaanse imago van Ducati en combineerde dit met coole accenten uit de Londense street style. Katie: ‘Het is een heel divers jack geworden, dat heel makkelijk te combineren is met je dagelijkse outfit. Het is vrouwelijk en stoer tegelijk, dus je kunt er alle kanten mee op. Door het

142-149_New_talent_BLE41_09_RHJ.indd 142 01-04-2009 16:33:24

143


144

van het traditionele motorjack en het transformeren naar iets wat je dagelijks kunt dragen. Het feit dat het jack uit twee onderdelen bestaat maakt het heel divers. Het functionele en sportieve aspect is de link naar Puma. Ik heb er een hoop verborgen details in verwerkt, wat het een speels ontwerp maakt. Het gebruik van verborgen details waar alleen de drager van afweet is overigens de enige link met mijn afstudeercollectie. Naast het ontwerpgedeelte in de samen-werking tussen Puma, Ducati en Central Saint Martins, vond ik het productieproces heel interessant. We werkten nauw samen met het manufacturing team van Ducati, dat ons veel wist te vertellen over het gebruik en bewerken van bepaalde soorten leer. Het was echt heel leerzaam om samen te werken met zulke grootheden als Puma en Ducati, en het is belangrijk dat studenten dit soort kansen blijven krijgen.’Het uitgangspunt van Wayne’s afstudeercollectie was de Deense

SECOND PRIZE (£ 4000): Wayne FitzellDe tweede prijs in de Puma design contest is voor de 27-jarige Wayne Fitzell. Hij studeerde af met een master in Menswear. Eerder behaalde hij al een BA in Product Design aan Dublin Institute of Technology. Over zijn ontwerp voor Puma zegt Wayne: ‘Ik heb de heritage van Ducati en de “Italian Duke” als uitgangspunt genomen. De Italian Duke was de held van de Ducati-motorraces in de jaren ’50. Ik wilde afstappen

kraakbeweging BZ. Wayne: ‘De BZ’s gaven me een bepaald beeld van persoonlijkheid waar ik voor wilde ontwerpen. Van hieruit kwam de keuze voor ongebruike-lijk materiaal, verborgen details en comfort. Zo heb ik materialen als jersey, stretch denim en wol gecombineerd. De collectie heeft een underground feel zoals een kraakbeweging dat heeft, maar wel met een goede pasvorm en comfortabele materialen.’Wayne liep stage bij Hussein Chalayan en Kim Jones. ‘Ik wilde graag bij deze twee ontwerpers stage lopen omdat zij mij vanaf het begin al hebben geïnspireerd. Ik heb bij beiden ontzettend veel geleerd, van het opzetten van een nieuwe collectie tot het geprodu-ceerd krijgen ervan. Ik heb Kim ook geassisteerd bij verschillende stylingopdrachten voor magazines als V Magazine en Pop en de campagne van zijn eigen label.’

waynefitzell.com


145


146

THIRD PRIZE (shared / £ 2000):Nicola LewisNicola (25 jaar) deelt de derde prijs met Laura Mackness. Het Puma Ducati-jack van Nicola is geba-seerd op het klassieke motorjack uit de jaren ’50, met iconische dragers als James Dean en Marlon Brando. Het waren deze stoere, rebelse heren die Nicola’s keuze voor zware, gecoate leder en de zeer mannelijke uitstraling van het jack beïnvloedden. Nicola: ‘Het sportieve aspect en de link naar Puma zijn bijvoorbeeld de geribde manchetten en de halslijn. Deze zijn ontleend van het klassieke

sweatshirt. Ook de pullover-vorm van het jack refereert aan sportswear. Ik denk dat de eenvoud van het jack voldoet aan het beeld dat Puma uitstraalt. Er is geen visuele gelijkenis tussen het jack en mijn afstudeercollectie. Er zijn wel overeenkomsten in de uit-gangspunten; bij beide werden die ingegeven door iconische beelden en decennia.’Voor ze afstudeerde met een MA in Womenswear, rondde Nicola al een BA in Fashion Design aan Mont-fort University in Leicester af. Haar afstudeercollectie baseerde ze op de jaren ’70, waarbij ze inspiratie haalde uit Anjelica Huston in Bob Richardsons foto’s, Halston en Diane Keaton in Annie Hall. Nicola: ‘Referenties aan deze tijd zie je in de hele collectie terugko-men, van de wijze van styling tot aan het knippen en ontwerpen. De hele collectie is gemaakt van wide-wale corduroy in camel. Deze stof wordt vaak geassocieerd met de jaren ’70, en ik vond het wel edgy om de gehele collectie er in uit te voeren. Elke outfit is overdekt met een doorzichtige plastic cape ter bescherming van het kledingstuk eronder. Dit idee heb ik overgenomen van orthodoxe joodse mannen, die, wanneer het regent, hun hoeden bedekken met plastic. Iconische beelden en mensen uit het verleden inspireren me, en

met name hoe zij of hun werken terugkomen in de huidige cultuur. Ik denk dat jonge, in Londen gevestigde ontwerpers als Richard Nicoll en Christopher Kane ook al gezien kunnen worden als iconen, omdat zij begonnen zijn met een bepaald idee of silhouet, waar wij nu op voortborduren en inspiratie uit halen.’Nicola liep stage op de inkoop-afdeling van het luxe warenhuis Harrods. ‘Het was heel wat anders dan stage lopen bij een ontwerper, maar dit leek me interessanter. Ik liep mee met het internationale inkoopteam van womenswear. We bezochten showrooms om te beslissen wat we voor het volgende seizoen zouden inkopen. Dit gaf me inzicht in wat er met je collectie gebeurt wanneer het ontworpen en geproduceerd is, wanneer het eenmaal uit handen is gegeven. Ik heb ook samengewerkt met de visual merchandisers van Harrods, die onder andere etalages en winkelruimtes inrichten. Dit heeft me geholpen na te denken over hoe belangrijk presentatie en lay-out eigenlijk zijn. Met het maken van een collectie alleen ben je er nog niet, dat moet ik goed in mijn achterhoofd houden als ik een eigen label begin!’

nicolalewis.co.uk

Fotografie: Dan Wilton


147


148

eigen ontwerp bestaat ook uit twee delen. Het schoudergedeelte heeft de traditionele “zware” details van een gequild motorjack, en de rest van de jas heeft een vrouwelijke touch door het slanke, getailleerde silhouet. Ik wilde er iets van maken dat ik zelf ook zou dragen. Het is een heel veelzijdig ontwerp geworden.’De collectie waarmee Laura haar master in Fashion Design Womens-wear afrondde, heeft helemaal geen overeenkomsten met het Puma-jack. Laura: ‘Ik heb dat met opzet gedaan. Het leek me interessant om geheel buiten mijn eigen werkwijze te ontwerpen. Mijn afstudeercol-lectie is gebaseerd op het werk van François en Jean Robert, een boek getiteld Reggi-Secolo, Erwin Wurm, haarverf, Jean Paul Goude’s werk met Grace Jones, met name haar video Slave To The Rhythm, Christian Marclay, basisvormen als vierkanten, cirkels en driehoeken, de kleur van Juergen Tellers foto’s... Ook mijn eigen illustraties hebben

THIRD PRIZE (shared / £ 2000):Laura MacknessLaura (25 jaar) deelt de derde prijs met Nicola Lewis. Ze nam een aantal traditionele biker jacks onder de loep en baseerde hierop haar eigen ontwerp. Laura: ‘In mijn zoektocht naar biker jacks door de jaren heen kwam ik maar één jasje tegen dat uit twee delen bestond. Dat vond ik briljant. Mijn

me beïnvloed tijdens het ontwer-pen. Ik heb met contrasterende materialen gewerkt als wol, jersey en ijsstokjes, en ik heb er veel geflockte accessoires in verwerkt. Ik hou wel van een beetje humor in mode. Mijn stage heb ik gelopen bij Peter Jensen, die altijd een groot element van plezier in zijn collecties verwerkt. Daarom bewonder ik ook het werk van Elsa Schiaparelli en Franco Moschino, er zitten vaak grappige details in hun ontwerpen. Ik vond de collecties van Yves Saint Laurent toen Yves zelf nog aan het roer stond heel elegant en geraffineerd, en ik hield erg van de onverwachte designs waar Maison Martin Margiela mee aankwam. Ik bewonder op dit moment vooral Raf Simons’ werk voor Jil Sander vanwege zijn grafische eenvoud.’ Een eigen label is Laura’s droom, maar ze gaat eerst aan de slag bij een high fashion-bedrijf om ervaring op te doen.

lauramackness.co.uk


149


150

live ’n loudTekst & fotografie Vrederick

Voor mijn lens deze Blend veel nieuwkomers. Het begint me duidelijk te worden waar we naar zullen luisteren deze zomer. De onnavolgbare klanken van Golden Silvers en Micachu gecombineerd met de elektronische beats van We Have Band.

The Veilshet is lente: lekker op een balkonnetje in slaap vallen met de nieuwe plaat van The Veils op z’n allerhardst. Geen buurman die daar problemen mee heeft. Als jongetje stond hij al tussen de Bowies en wist hij wat hij zou worden. Met zijn perfecte stem werd hij al op zijn zeventiende getekend bij mijn favoriete label Rough Trade Records.myspace.com/theveils

We hAVe BAndhun muziek zit precies tussen Bloc Party en Crystal Castles in, heel simpel en helemaal raak. Mijn verwachting is dat ze binnenkort in vele platentassen (correctie: gebrande cd sleeves) van dj’s zullen belanden.songtip: Oh.myspace.com/wehaveband

GOlden silVeRsVanuit het niets verwierven zij afgelopen jaar een plek op Glastonbury. Golden silvers maakt geheel niet te omschrijven muziek, maar je gaat er echt van genieten. Bekijk zeker ook de clip van True Romance. Wie wil nou niet op die dansvloer staan?myspace.com/thegoldensilvers

MiCAChuMet haar trouwe shapes (zo noemt ze haar twee bandgenoten), een stofzui-ger, een radio en een kindergitaartje maakt deze zangeres/dj heerlijke elektronische, lieve en gekke muziek. het toeval wil dat zij True Romance van Golden silvers heeft geremixt en We have Band juist Micachu weer heeft geremixt. Met duizenden bandjes blijft de muziekindustrie een klein en gezellig wereldje.myspace.com/micayomusic

JOsh WelleRin londen had ik naast mijn machtige euro uitgeven maar een echt doel: Josh Weller fotograferen. deze singer-songwriter, met het beste kapsel van de straat, is een soort kruising tussen Bob dylan en The Fresh Prince.myspace.com/joshweller

150-155_Live_n_Loud_BLE41_09_RHJ.indd 150 31-03-2009 18:30:56

151

The Veils


152

We Have Band


153

Golden SilverS


154

Micachu


155

Josh Weller


for blend

156

156-157_Abo_Nooka_BLE41_09_RHJ.indd 156 31-03-2009 18:40:26

157

Abonnee Actie

Nooka horloge t.w.v. €120 cadeau!

Neem nu een abonnement op Blend magazine voor maar €67,50 en ontvang Blend magazine 1,5 jaar thuis en krijg als welkomstcadeau een gratis Nooka horloge t.w.v. €120!

Nooka brengt je, naast vette designhorloges in verschillende kleuren, een nieuwe, intuïtieve manier om naar de tijd te kijken. Gewoon de streepjes of bolletjes tellen! Zie nooka.com. Ga voor deze actie of voor een jaarabonnement Blend met 30% korting voor maar €31,50 naar blend.nl/wordabonnee. Bovendien ontvang je nu als abonnee 15% korting op alle producten in de webstore van Blend magazine. Check store.blend.nl. Na betaling van je abonnement (de factuur ontvang je met je nieuwe Blend magazine) wordt jouw welkomstgeschenk naar je toegestuurd.

156-157_Abo_Nooka_BLE41_09_RHJ.indd 157 31-03-2009 18:40:44

mediasignaalTekst Marieke van Elsäcker Fotografie Rossella Dimichina

The weak in wonderlanddit is ’m dan: de winnende foto van de lee Make history Contest. Geluk-

kige winnaar rosella dimichina maakte hem in Salento, Zuid-italië, als

onderdeel van een onderwaterserie. duizenden inzendingen stroomden binnen

sinds de wedstrijd afgelopen jaar van start ging. de jury destilleerde

hieruit een shortlist van honderd beelden, die tentoongesteld werden

tijdens een pop-upexpositie in Milaan. Met The weak in wonderland viel

rosella met haar neus in de prijzen. rosella: ‘Mijn werk draait meestal

om afwezigheid van dingen. Geen plaatsen, gezichten of objecten, maar

alleen de zoektocht naar iets universeels. Met die gedachte selecteerde

ik dit beeld, als een detail dat buiten de tijd om gaat.’ naast de eer won

158-159_Media_Signaal_LEE_BLE41_09_RHJ.indd 158 01-04-2009 16:29:08

ze het enorme geldbedrag van 50.000 euro. ‘Ik weet nog niet wat ik daarmee

ga doen. Ik hoop dat er nieuwe kansen op mijn pad komen; dan gebruik het

geld om die projecten te ondersteunen.’

rosselladimichina.commakehistory.eu

158-159_Media_Signaal_LEE_BLE41_09_RHJ.indd 159 01-04-2009 16:29:36

DoDe pixelDat die twee concepten in hun bood-schap overeenkomen is haast toeval, want een doorlopende lijn in zijn werk van de afgelopen jaren is haast niet te ontdekken. Helmut: ‘ik ben daar nooit zo mee bezig. Terugkij-kend ontdek ik wel wat patronen, dat ik een tijdje veel met kleur bezig was ofzo. Universal Flag en Full Color ontstonden bijvoorbeeld in dezelfde periode.’ Die eerste was een vierbaansvlag in cyaan, magenta, geel en zwart, ofwel de CMYK-kleuren, waarmee je in theorie iedere andere vlag kunt drukken. Full Color bestond uit jerrycans in diezelfde kleuren, gevuld met frisdrank, ook

Zomaar wat tarten aan commercie is niet zijn bedoeling, legt Helmut uit. ‘ik vind commercie niet per se slecht, de balans slaat alleen vaak door. Met mijn werk breng ik dit onder de aandacht. ik vind het bijvoorbeeld absurd dat er gebieden op de wereld zijn waar je makkelijker aan Coca-Cola kunt komen dan schoon drink water.’ in 2006 ontwierp hij daarom The Real Thing, een filterinstallatie om van Coca-Cola weer water te maken. Helmut: ‘Coca-Cola pretendeert the real thing te zijn terwijl water natuurlijk de bron van alle leven is en het hoofd-ingrediënt van Coca-Cola.’

absolut talent award 2009Tekst Marieke van Elsäcker Fotografie Vrederick / Lotte Stekelenburg

The Real ThingHelmut Smits won in januari de Absolut Talent Award tijdens de Blend portfolio night in pakhuis de Zwijger. een jaar lang volgen we zijn creatieve pad.

‘ik zag het niet zitten om heel veel spullen mee te sjouwen, dus met een stapel A4-tjes en tape ben ik naar londen gegaan.’ op 5 januari opende Helmut Smits zijn retrospectief in de KK outlet in londen. A4-prints van zijn werk van de afgelopen jaren plakte hij chronologisch op de muur, begin-nend rond zijn afstuderen in 2001. Aan het einde van de tijdlijn was zijn nieuwste werk Greenscreen

te zien: een samenvatting van een voetbalwedstrijd, waarbij het veld als greenscreen fungeert om de commercials die normaal gespro-ken voor, tijdens en na de wedstrijd worden vertoond in de wedstrijd te monteren. Helmut: ‘Commercie speelt een grote rol bij voetbal. Van logo’s op de shirts en reclameblok-ken tot geprojecteerde billboards naast het doel waar de spelers doorheen rennen. Dit project is hiervan de overtreffende trap. ook het geluid van de commentator en de commercials lopen door elkaar. ik heb er gisteren een tijd naar zitten luisteren, en gek genoeg went zelfs dat.’

160-161_NewTalent_Helmut_BLE41_09_RHJ.indd 160 01-04-2009 16:50:48

161

te mixen tot nieuwe kleuren. Ander werk dat hij van 2001 tot nu maakte? Een lp-vouwfiets, een miniatuur voetbalstadion met fruit als publiek, een dode pixel in Google Earth, een fontein van opblaaszwem-badjes, brandende Ikea-producten, hoogspanningsvlaggetjes, clown Ronald McDonald op een bankje in het Kröller-Müller Museum en nog duizend andere dingen. Helmuts plannen voor de toekomst zijn al even talrijk, maar daarover meer in de volgende Blend.

helmutsmits.nl

160-161_NewTalent_Helmut_BLE41_09_RHJ.indd 161 01-04-2009 16:51:25

162

New TaleNT PorTfolio NighTTekst Bieneke van der Does Fotografie Vrederick

Je bent een getalenteerde creatief en je wil wat. Je weet alleen niet waar en hoe. Blend magazine en Streetlab schieten je te hulp met de New Talent Portfolio Night. Op vrijdag 17 april opent Pakhuis de Zwijger in Amsterdam voor de derde keer zijn deuren voor dit event waarbij creativiteit en aanstormend talent centraal staan. Circa dertig masters uit verschillende creatieve velden staan klaar om je portfolio door te nemen en je te voorzien van tips en feedback. Blend magazine stelt alvast drie van de aanwezige masters aan je voor en vraagt hen wat zij verwachten en adviseren.

Aanmelden via [email protected]

Meer info: blend.nl/creative-challenge en streetlab.nl

Joost Hoekstra (senior designer 178 aardige ontwerpers)alweer elf jaar is hij mede-eigenaar van 178 aardige ontwerpers. of-ficieel staat Joost Hoekstra (1974) voor de Conceptontwikkeling, Copy en ideologie van 178 aardige ontwerpers. Joost: ‘Maar ik doe eigenlijk hoofdzakelijk conceptontwikkeling. ik ben vooral betrokken bij de tot-standkoming van het creatieve idee. ik geef richting aan de briefing die we van opdrachtgevers krijgen. ik kader het probleem of de vraag van de klant af en vertaal het naar een kloppend concept. Het echte vormgevingswerk laat ik meestal aan anderen over. ik stuur dan hier en daar nog wat bij en speel dan de art director. Het eindresultaat is echter altijd het resultaat van meerdere creatieve geesten. Het copygedeelte is vooral de short copy. pay-offs bedenken om het concept af te maken. of de naam of titel van een magazine, boek of jaarverslag verzinnen. geen lange teksten dus. Qua ideologie... dat heeft erik Hoogendorp, een van de andere oprichters, ooit bedacht. in deze rol ben ik meer bezig met het formuleren en uitdragen van de missie en visie van 178 aardige ontwerpers, het geven van interviews, presentaties, gastoptredens of talent nights. onze visie valt samen met het credo “vorm is inhoud”. we leven in een beeldcultuur. Meer dan de inhoud bepaalt de vorm van een boodschap ons denken, doen en laten. wij proberen als bureau om vorm en inhoud met elkaar samen te laten vallen. we zijn erg aan elkaar gewaagd. onze roots liggen op de Hogeschool voor de kunsten Utrecht (HkU). in lokaal 178 is het allemaal begonnen. Hier werkten we al samen aan schoolopdrachten en aan onze eerste echte projecten. we hebben voor een groot deel elkaar opgeleid tot de ontwerpers die we nu zijn.’Joost vind het belangrijk om kennis te delen en talentvolle, jonge mensen verder op weg te helpen. daarom treedt hij graag voor de tweede keer op als master tijdens de new talent portfolio night. Joost: ‘Verder is het leuk om over je vak te praten. Hierdoor houd je ook jezelf scherp. tijdens de vorige new talent night vond ik het best pittig om zoveel verschillende mensen met zulk divers werk advies te geven. ik hoop dat er deze keer misschien wel een heel getalenteerde ontwerper tussen zit die we een stageplek of misschien wel een baan kunnen aanbieden. dat was vorige keer nog niet het geval. Hoewel dat ook helemaal niet de insteek hoeft te zijn om eens met een aardige ontwerper te komen praten! tip: zorg voor een goed en helder portfolio. kom zo snel mogelijk to the point als je iets wil weten of vragen want de tijd is vrij kort, zeven minuten... en die zijn zo voorbij. Het is zonde van ieders tijd als het een rommelig en richtingloos gesprek wordt.’

178aardigeontwerpers.nl

162-165_New_talent_Night_BLE41_09_RHJ.indd 162 31-03-2009 18:53:11

Harm SaS (creatief partner Sid Lee)Harm Sas (33 jaar) volgde een HBO-opleiding communicatie/internationale economie aan de Universiteit van Utrecht. Harm: ‘ik ben als stagiair begonnen bij neerlands eerste dancetijdschrift: Update magazine. ik heb me een tijdje bezig gehouden met de organisatie van festivals in het buitenland voor tmf. daarna heb ik gewerkt bij platenmaatschappij Beats included, muziekhuis massivemusic, brand experience bureau Usual Suspects en lifestylemerk diesel. en nu ben ik, samen met partner niels van de Walle, verantwoordelijk voor commercial creativity agency Sid Lee amsterdam. Het van oorsprong canadese Sid Lee is een agency die wereldwijd opdrachten doet voor merken als adidas en cirque du Soleil. de belangrijkste reden voor Sid Lee om naar amsterdam te komen is talent. talent is de holy grail voor Sid Lee. europa is dankzij haar diversiteit aan culturen een broeinest voor talent en amsterdam is het creatieve cen-trum. Voor een kick ass industrial designer uit Barcelona of Berlijn is de stap naar amsterdam een stuk makkelijker te maken dan naar montreal, canada. Voor het werk maakt het niet uit waar je zit, zo gebeurt het re-gelmatig dat er in amsterdam op klussen uit amerika wordt gewerkt en vice versa. Sid Lee amsterdam bestaat uit een atelier, een winkel, een galerie en een creative canteen. in de winkel verkopen we allerlei producten die we of zelf ontwikkeld hebben of waarbij we als label fungeren. denk aan meubelen, muziek, literatuur, sieraden en kleding. de creative canteen bestaat uit een blackboard, dat fungeert als canvas. een keer per maand wordt de bar gerestyled door kunstenaars en die bepalen dan ook de naam van de bar. nu heet ie bijvoorbeeld Buutvrij. en Sid Lee collective is onze creatieve en culturele incubator; onder deze naam ontwikkelen en stimuleren we allerlei creatieve initiatieven, zoals de producten in de winkel, exposities in de galerie en de events in de canteen, maar ook

zaken als de Succ-collectie. dit is een meubellijn; Succ staat voor slightly un-comfortable chair collection – for shorter and more efficient meetings zeg maar. Het spelenderwijs opzoeken van de grenzen van creativiteit en deze indien mogelijk verleggen is de rode draad bij Sid Lee collective.’aangezien Sid Lee altijd op zoek is naar creatief talent, treedt Harm graag op als master tijdens de new talent portfolio night. ‘We zijn een jong bureau, de gemiddelde leeftijd is 26 jaar. and Sid is super eager to find the new brilliants. ik denk dat het een pittige avond wordt, omdat het vele intensieve, korte meetings zijn. maar het wordt voornamelijk inspirerend omdat er altijd wel dingen langskomen waarvan je denkt: wow, wat goed gedaan. mijn tip voor de avond is enkel werk te laten zien waar je honderd procent achterstaat. er is ontzettend weinig tijd, en daarom zeg ik: less is more. probeer meer te vertellen over één project in plaats van over zoveel mogelijk werk. Hierdoor kun je buiten het werk zelf ook wat vertellen over het proces, met wie je gewerkt hebt, de achterliggende gedachte, de totstandkoming etc. creativiteit is een groepsproces, enthousiasme, passie en drive zijn heel belangrijk. Show it en geniet.’

sidlee.comsidleecollective.com


RodeRick van deR Lee(cuRatoR BRight Young things)Roderick van der Lee (30 jaar) is oprichter en curator van Bright Young things, een initiatief voor jonge talentvolle kunstenaars en fotografen. na het afronden van zijn opleiding kunstgeschiedenis werkte hij een paar jaar voor grote veilinghuizen, waaronder christie’s in Londen. Roderick: ‘daarna heb ik in Londen een tijdje belangrijke moderne kunstwerken opgespoord en ingekocht voor gefortuneerde particulieren. Picasso’s voor sjeiks, dat soort dingen. klinkt spannend, maar dat is het helemaal niet. ik vond dat er op de voorste linie, in de nieuwste ontwikkelingen op het gebied van kunst, veel spannendere dingen gebeurden.’ Roderick merkte dat het onder andere in Londen en amsterdam heel moeilijk was voor beginnend talent om een serieus podium te krijgen. ‘en daarnaast merkte ik dat er veel verzamelaars zijn die wel eigenwijs genoeg zijn om voor bijzondere, nieuwe en ongevestigde werken te durven gaan, maar niet goed weten waar ze moeten zoeken. om de twee bij elkaar te brengen hebben we Bright Young things opgezet. We zijn begonnen als galerie die op bizarre locaties exposities neerzet en een bijzonder publiek uitnodigt. We zijn nu druk in de weer om daarnaast ook een B.Y.t.-stichting op te richten. hiermee kunnen we zonder commercieel oogpunt bijzondere projecten en exposities in binnen- en buitenland organiseren om jong nederlands talent te promoten. ik ben curator van het geheel. ik selecteer dus de kunstenaars en fotografen en selecteer dan binnen hun portfolio wat de beste of juiste werken zijn voor een expositie. We werken ook met thema’s voor sommige projecten. ik ga dan in nauw overleg met de B.Y.t.’s over hun werk en persoonlijke stijl en de thematiek.’niet zo vreemd dus dat Roderick een van de masters is op de new talent Portfolio night van Blend magazine. Roderick: ‘net zoals bij B.Y.t. ben ik erg begaan met jong talent en de stimulering daarvan. ik vind het belangrijk dat jong talent goed gestuurd wordt, iets wat gelukkig meer en meer gebeurt dankzij dit soort initiatieven! tijdens de avond hoop ik op een sneak preview van de toekomst. tip: denk als nieuwkomer vooral niet na over wat je denkt dat mensen graag willen zien of horen. Laat zoveel mogelijk van je werk zien.’

brightyoungthings.nl


166

keren. De acid house scene was illegaal en bood ons de kans om ons eigen

ding te doen, voor een groep van tienduizend gelijkgestemden. We werden

verblind door ecstasy en staken onze middelvinger op naar de politie. We

wilden een revolutie ontketenen.’ Ze begonnen met het hosten van flink wat

warehouse parties in Manchester en Londen, en na een tijdje begonnen ze

met het verkopen van printed T-shirts, die gretig aftrek vonden onder de

liefhebbers van acid house. Zonder enige ervaring in de kunsten van mode

of design begonnen ze hun collecties uit te breiden, en Gio-Goi (grove

vertaling: de roep van de wind) was een feit.

Muziek is de leading factor van het label, vertelt Anthony: ‘Zonder al

onze muzikale contacten, roots in festivalmode en ervaringen zouden

wij gewoon het zoveelste label zijn. Het is het kleurrijke verleden dat

Gio-Goi interessant maakt. Op dit moment werken we samen met Deadmau5

aan een nieuwe collectie, en we zijn een nieuw label aan het opzetten.

Muziek is alles voor ons. When you have music and fashion for breakfast,

lunch and dinner, you become what you eat.’

Onder meer Pete Doherty, The Streets, Arctic Monkeys, Hard-Fi en Oasis

zijn de geloofwaardige ambassadeurs van het merk. Anthony: ‘Pete probeert

nog wel eens te ontwerpen voor ons, maar meestal is hij zo fucking

stoned dat er broeken met drie broekspijpen en shirts zonder opening

voor je hoofd van zijn hand komen. Ik heb wel een gitaar van hem, en een

schilderij gemaakt met bloed. Dat inspireert me wel. Maar de samenwerking

met Deadmau5 is wel wat productiever... We toeren deze zomer met hem naar

onder andere het Glastonbury-festival. Ik vind het super om samen te

werken met nieuwe muzikanten; iedereen die probeert verdient een kans.

Zelf zijn we ook met iets nieuws begonnen, we zijn bezig met het maken

van een film voor Cannes en met het produceren van een videoclip. En we

zijn kunst aan het ontdekken.’

Is er iemand die Anthony graag eens zou willen kleden in Gio-Goi, dead or

alive? ‘Joe Strummer van The Clash. Ik heb vroeger hard met hem gefeest

tijdens Glastonbury, hij was een fantastische kerel.’

donnelly24.com

gio-goi.com

media_Who We areTekst Bieneke van der Does Beeld Donnelly24.com

MIDDELvInGErMODEDe stoere items van het Britse kledinglabel Gio-Goi ademen attitude en muziek. niet zo gek, aangezien de roots van de rebelse gebroeders Donnelly in de muziekwereld liggen.

We schrijven eind jaren ’80. De broers Anthony en Christopher Donnelly

zijn angry young men en hevig onder de invloed van de acid house scene

die op dat moment de Britse straten beheerst. Anthony: ‘Onze zus Tracey

werkte destijds bij Factory records, dat verantwoordelijk was voor de

oprichting van de legendarische club The Hacienda. Die club had een enorme

invloed op de dance-revolutie die net zijn intrede had gedaan, en op Chris

en mij. We waren jong en hadden zin om ons tegen het establishment te

166_Media_WhoWeAre_BLE41_09_RHJ.indd 166 01-04-2009 13:46:14

AVAILABLE AT: TENUE DE NIMES, ELANDSGR ACHT 60, 1016 TX AMSTERDAM, TEL +3120 320 40 12

167_BLE41_2009.indd 167 01-04-2009 15:10:48

168

media kunstTekst Bieneke van der Does Fotografie Arne Toonen

Vreemde Vogelsmet kunstenaars als Henk schiffmacher, WayneHorse, morckytroubles en

T. onder hun hoede hebben oprichters Arne Toonen en Birgit schuurman

Prints & The revolution goed in de kijker weten te spelen. de prijs van

de zeefdrukken, potlood- en pentekeningen, stencil art, graffiti art en

schilderijen houden ze laag door geen fysieke galerie te huren. Hierdoor

kunnen ook minder welgestelde kunstliefhebbers zich eigenaar noemen van

een echt stukje contemporary art, street art of pop art.

omdat het in real life aanschouwen van nieuw werk toch ook zijn charme

heeft, wordt de virtuele galerie een paar keer per jaar even tastbaar.

Vanaf 16 april exposeert Prints & The revolution nieuw werk van 22

kunstenaars in een leegstaand pand.

Arne Toonen zal ook zelf weer een aantal doeken exposeren. Arne: ‘Ik heb

sinds kort een eigen atelier en daar kan ik flink tekeergaan. er is niemand

die over mijn schouder meekijkt, zoals dat bijvoorbeeld wel gebeurt bij

mijn werk als regisseur in reclame. schilderen is daarom heel bevrijdend

voor mij. op de expositie zal ik vijf nieuwe werken laten zien. Twee

enorme doeken van twee bij drie meter, en drie kleine. Ik zit momenteel

in een vreemde-vogelsfase. Ik heb gewoon even iets met vogels, ik weet

niet hoe ik er bij ben gekomen. Het blijft typisch mijn werk, omdat er

zoals altijd meerdere lagen in te zien zijn. Ik begin altijd met een

abstracte achtergrond, dan een laag met grafische typografie en ik eindig

met een kleurrijke, realistische bovenste laag.’ Benieuwd geworden? Het

werk van Arne en vele anderen is van 16 t/m 29 april 2009 te bewonderen

op de Nes 84-86 in Amsterdam.

printsandtherevolution.nl

168_Media_print&revolution_BLE41_09_RHJ.indd 168 31-03-2009 17:32:11

169

blend storeFotografie & visagie Niqi Segers

Modellen Rowan & ChielStagiair Lex Pijnenburg

NEW ITEMS Fashion/art/funin verschillende prijsklassen.

Nieuwsgierig? Kijk dan op store.blend.nl

store.blend.nl

169_BLENDstore_rechts_BLE41_09_RHJ.indd 169 01-04-2009 18:07:39

170

theater previewTekst Leonie Kuipers

Springdance

Yasmeen godder – Singular Sensationsde veelbelovende amerikaans-israëlische Yasmeen godder toont lef; ze houdt graag spiegels voor. als een van de weinige choreografen refereert ze aan de situatie in haar thuisland en maakt ze geëngageerd werk. in haar nieuwste stuk Singular Sensations onderzoekt ze de vraag wie wij zijn in deze überindividualistische wereld van ‘kijk eens naar mij.’ Hoe kunnen we iets nog opwindend vinden? echte spanning zoeken? Of een diepe verbondenheid vinden met het gevoel van sensatie? Hebben we niet alles al gekozen en onderzocht? de dansers worstelen hun weg terug naar het authentieke, op zoek naar een uniek gevoel.

yasmeengodder.com

Hiroaki Umeda – Haptic / adapting for distortionBen je een echte scifi-fan? Laat je games en Trekkie-outfit thuis en ga naar het theater! de Japanse Hiroaki Umeda presenteert op Springdance twee bijzondere solo’s: Haptic en adapting for distortion. niet alleen zie je een virtuoos danser, je ziet vooral een gesamtkunstenaar van de bovenste plank. denk aan een combinatie van beeld, geluid, licht en beweging. Zowel minimaal als radicaal, met invloeden uit hiphop, butoh en moderne dans. Umeda maakt kinetische kunst waarbij gebruik wordt gemaakt van de laatste ontwikkelingen op computergebied. Hij is hierdoor niet alleen een hype in dansland, deze master.

hiroakiumeda.com

Laurent chétouane – Tanzstück #3: doppel / Solo / ein abender hangt een mysterie rond de Frans-duitse regisseur en choreograaf Laurent chétouane. Kijk alleen al naar zijn website: drie data waarop je kunt klikken en vervolgens enkel een e-mailadres krijgt. geen bio, geen foto’s, geen info, niets. deze man met filosofische inslag wordt ook wel de intellectueel onder de hedendaagse dansmakers genoemd. Hij maakt zowel teksttheater als dansvoorstellingen met wat zwaardere materie. deze keer heeft de zin ‘ik ben er’ hem geïnspireerd. Want, zo vroeg hij zich af: is dit een constatering? een bevel? een wens? Betekent het niet gelijk ook ‘ik ben er niet’? is er niet altijd een kloof tussen dat wat men zegt en wat men ziet op het toneel? chétouane onderzoekt hoe de fasen van ‘tussen,’ ‘nog niet’ en ‘niet meer’ werken in een dansvoorstelling.

laurentchetouane.com

Springdance, 16 t/m 26 april in Utrecht, springdance.nl

Singular Sensations. Foto: Tamar Lamm ↑

Haptic / Adapting for Distortion. Foto: Alex ↑

Tanzstück #3: Doppel / Solo / Ein Abend. Foto: Sigal Fenster Jan ↑

170_Theater_Review_BLE41_09_RHJ.indd 170 31-03-2009 15:53:17

DIPLOMA - DEGREE*- MASTERS**validated by Middlesex University

The Worlds Largest Digital Media CollegeWorldwide over 50 Campus Locations Practical Hands-on TrainingEstablished for over 30 years www.sae.edu

Rotterdam 010-4117951 Amsterdam 020-6228790 Brussel 02/6479220 London 020-79239159

Call for a free brochure or personal tour!

GET CREATIVE IN THE AUDIO | FILM | WEB INDUSTRYINVEST IN YOUR FUTURE

Audio Engineering // Web Design & Development // Film Making // Electronic Music Production // Home Studio Production // VJ productionElectronic Music Production Electronic Music Production Electronic Music Production

NEWSHOR

T

courses

BLEND409_SAE.indd 1 4/1/09 4:52:07 PM171_BLE41_2009.indd 171 02-04-2009 14:54:33

FILM PREVIEWTekst Tom Waist

vader (een trieste rol van Per Ragnar) ’s avonds op pad gaan om bij niets vermoedende mannen de keel af te snijden, zodat zij gevoed kan worden. Haar vader heeft daar een routine van gemaakt die de tragiek van de vampier op indringende wijze onderstreept.De sterke basis van de fi lm is het scenario van John Ajvide Lindqvist, die met Let The Right One In zijn eigen boek adapteerde. Het is ronduit indrukwekkend te noemen dat het Lindqvist is gelukt nog een originele draai te geven aan de vampiermythe. Maar de voornaamste reden dat zijn scenario zo goed in elkaar zit is de kracht van de relatie. Als je het vampieraspect uit de fi lm sloopt, houd je alsnog een liefl ijke jeugdfi lm over. Het zal dan ook niemand verbazen dat de rechten van het boek inmiddels opgekocht zijn door Hollywood en Matt Reeves (regisseur van Cloverfi eld) schijnt bezig te zijn met een Engelstalige remake. We zetten er zo onze vraagtekens bij, want er valt weinig te verbeteren aan Alfredsons origineel.Let The Right One In is een fi lm die iedereen moet zien. Ook als je geen affi niteit hebt met het vampieraspect, zul je in deze fi lm een tragisch verhaal vinden over moed, liefde en vriendschap met een einde – een laatste afrekening met de pestkoppen die Oskar lastigvielen – waar je u tegen zegt.

Let The Right One In(Låt Den Rätte Komma In)Regie: Tomas Alfredson2008Vanaf 23 april in de bioscoop.

VRIENDSCHAP EN VAMPIERSDe Zweedse fi lm Let The Right One In (Låt Den Rätte Komma In) van regisseur Tomas Alfredson laat zich omschrijven als een klein, tragisch drama. Het is een koude, deprimerende winter in 1981. De 12-jarige einzelgänger Oskar (Kåre Hedebrant) heeft het op school zwaar te verduren. Hij wordt gepest en zint op wraak. Maar hoe graag hij zijn belagers ook aan zijn nieuwe zakmes zou willen rijgen, hij weet dat hij er niet toe in staat is. Zijn zelfvertrouwen krijgt echter een boost wanneer hij in aanraking komt met het nieuwe, mysterieuze buurmeisje Eli (Lina Leandersson). Ook zij heeft het niet gemakkelijk, want, zal later blijken,ze is een vampier. Ja, je leest het goed, een vampier.Het is een met clichés beladen onderwerp, maar Alfredson lijkt zich niet te willen focussen op het feit dat er een, letterlijk en fi guurlijk, bloeddorstig meisje door zijn fi lm wandelt. Hij richt zich daarentegen op de onmoge-lijke vriendschap en vervolgens liefde die opbloeit tussen de twee jonge protagonisten. Ook al weten we dat een van de twee de nodige slachtoffers maakt, hun relatie is, mede door de genuanceerde acteerprestaties, op elk vlak geloofwaardig.Let The Right One In kijkt niet zozeer als een vampierfi lm, maar meer als een relationeel drama. De folklore van de vampier wordt hier en daar wel eer aangedaan – zo is er een indrukwekkende scène waar Oskar Eli niet uitnodigt, maar wel zijn huis laat binnenkomen – maar op een frisse wijze. Het belangrijkste verschil tussen Let The Right One In en andere vampierfi lms is dat de personages in de fi lm niet geloven in het bestaan van vampiers. Voor hun is het, net als voor ons als toeschouwers, een verzinsel. Des te groter is de schok wanneer dat verzinsel ook daadwerkelijk blijkt te bestaan. Deze onwetendheid zorgt voor een soort nuchterheid in de fi lm. Je ziet dan ook geen blonde meisjes in gescheurde topjes die krijsend door een donker bos rennen. Die nuchterheid tekent ook Eli’s bestaan als vampier. Ze is geen oppermachtig, onsterfelijk wezen. Ze laat haar

172-174_Film_reviews_BLE41_09_RHJ.indd 172 01-04-2009 14:27:21

www.differentrecordings.com - www.tiga.ca

NEW ALBUM CIAO!street date - April, 24

CIAO! DJ DATEParadiso, Amsterdam - April, 29

173_BLE41_2009.indd 173 01-04-2009 15:18:24

Dirty Harry 6 – retireDClint Eastwood is een held, laten we wel wezen. De man speelde twee van de bekendste personages uit de filmgeschiedenis: Harry Callahan (in de Dirty Harry-reeks) en De Man Zonder Naam (in Sergio Leone’s spaghettiwesterns). Hij regisseerde genreklassiekers (westerns als The Outlaw Josey Wales en Unforgiven; de boksfilm Million Dollar Baby) en was korte tijd burgemeester van Carmel-by-the-Sea, Californië. Hij wordt dit jaar 79 jaar en we lijken nog lang niet van hem af te zijn. Dus vraag je je af waarom een man die nog altijd on top of his game is (hij bracht ons in 2008 het Oscar-genomineerde drama Changeling) besluit een draak van een film te maken?Gran Torino is een van meest stereotype, clichématige en ronduit belachelijke films die momenteel in de bioscoop draaien. Maar het wonderlijkste is dat Gran Torino zó walgelijk Amerikaans, over the top en ongeloofwaardig is dat het vermakelijk wordt, waardoor je je steeds blijft afvragen wat de oude meester Eastwood nou doet in deze film.Eastwood speelt de gepensioneerde oorlogsveteraan Walt Kowalski die zo’n beetje een hekel heeft aan alles en iedereen, maar vooral aan zijn Aziatische buren, en er een dagtaak van maakt om mopperend over zijn veranda te ijsberen en pruimtabak in de rondte te spuwen. Wanneer de Aziatische buurjongen Thao op een dag Walts geliefde auto, een Gran Torino 1972, probeert te stelen, is dat genoeg bewijs voor de oude knar dat ‘die spleetogen’ niet deugen. Walt komt er echter achter dat de jongen gedwongen werd door een plaatselijke bende die de buurt terroriseert. Tegen wil en dank neemt Walt, als een daadkrachtige Geert Wilders, de taak op zich om de jeugd te hervormen.Gran Torino is (helaas) geen knokfilm en ook al richt Walt zijn geweer op de jeugd, schieten doet hij ook niet. Iedereen weet hoe deze formulefilm verder verloopt: dat er een vriendschap zal opbloeien tussen Walt en Thao, en natuurlijk heeft Walt een groot geheim dat hij met niemand deelt en natuurlijk is de getormenteerde Walt eigenlijk een man met een hart en natuurlijk doen we er zeker driekwart van de film over om dat hart te vinden, etc etc.Gran Torino is een voorspelbaar monster dat deugt van geen kant maar je toch weet te vermaken. Als Eastwood niets met deze film te maken zou hebben gehad, zou Gran Torino nooit de bioscoop bereikt hebben. Maar godzijdank is dat wel het geval, want wie wil nou niet de grote Clint Eastwood een kanonnenvuur van racistische opmerkingen zien spuwen? Het zorgt namelijk voor een hilarische absurditeit waardoor je telkens denkt: zei hij dat nou echt? Dus koop de grootste maat popcorn, de grootste beker frisdrank en ga met minstens drie man naar deze film: Dirty Harry 6 – Retired.

Gran TorinoRegie: Clint Eastwood2008Nu te zien in de bioscoop.

Smell-O-ViSiOnToen in 1927 The Jazz Singer uitkwam, zaten de mensen met open mond in de bioscoopzalen. Na jaren en jaren van stomme films werd cinema eindelijk ondersteund door geluid. Het leverde een heel nieuwe ervaring op. Niet alleen kon men een film nu zien, men kon ’m ook horen. In 1960 dacht Hans Laube daar nog een zintuiglijke ervaring aan toe te voegen met de Smell-O-Vision. De Smell-O-Vision zorgde er, door middel van dertig verschillende geuren die de bioscoopzaal in werden gespoten, voor dat men ook nog eens kon ruiken wat er op het scherm gebeurde. Het was geen succes, de Smell-O-Vision werd slechts een keer gebruikt voor de film Scent Of Mystery.Elke keer als ik The Silence Of The Lambs zie, moet ik denken aan deze Smell-O-Vision. Er is namelijk geen andere film waarin geur zo’n belangrijke rol speelt. In plaats van talloze voorbeelden te geven, richt ik mij op een specifieke scène. Het is de scène waarin Clarice Sterling (Jodie Foster) samen met een team forensische artsen het lichaam van een van de slachtoffers van Buffalo Bill inspecteert. In plaats van het te negeren of ervan uit te gaan dat wij als toeschouwers weten dat een lijk een bepaalde geur met zich meebrengt, benadrukt regisseur Jonathan Demme juist het feit dat de kamer doordrenkt is met een onuitstaanbare odeur. En dit doet hij op een heel simpele doch toepasselijke manier: de aanwezigen smeren een mentholcrème onder hun neusgaten. Wanneer de lijkschouwer de zak waar het lichaam in ligt open ritst, wordt Clarice overvallen door de geur en je ziet hoe ze probeert te acclimatiseren.Hoewel de rest van de scène je kippenvel bezorgt door de meesterlijke manier waarop het lijk lang niet in beeld komt, blijft de notie van geur bij je hangen. Je weet dan misschien niet hoe het precies hoort te ruiken, maar je weet dat de geur er is en je kunt er niet omheen. Het veroorzaakt een vreemde reactie in je hersenen, die proberen vast te stellen wat je ruikt en of je iets ruikt, ook al zit je naar een film te kijken en beschikt de cinema (godzijdank) niet over Smell-O-Vision. Demme zorgt er met deze scène voor dat je je de rest van de film blijft afvragen hoe bepaalde plekken en mensen ruiken, of je dat nu wil of niet. Een ware zintuiglijke ervaring.

The Silence Of The LambsRegie: Jonathan Demme1991Verkrijgbaar op dvd (MGM).

172-174_Film_reviews_BLE41_09_RHJ.indd 174 01-04-2009 14:27:46

045-045_BLE40_2009.indd 135 11-02-2009 11:04:55

PHYLLIS GALEMBO

Masquerade, A Decade

23 mei - 11juli

Artist reception Saturday 23rd of may 16-18 uur.

Weteringschans 83, 1017 RZ Amsterdam Tel. 020 – 423 54 23 Fax 020 – 422 35 42

[email protected] www.reflex-art.nl

176_BLE41_2009.indd 176 01-04-2009 15:48:11

177

cd reviewsTekst Tom Waist Fotografie Vrederick

Wil je jouw party pic in de Blend zien, stuur dan je foto(s) naar [email protected]

ShoeSTigaPIAS 2009 I’d love to comb your hairYour hair is such a messDon’t take off that dressI’d love to comb your hair het lijkt erop dat Tiga koffie is gaan drinken met Frank Zappa, want de songtekst van Shoes slaat, op een typische Zappa-manier, nergens op en dat is mooi. ook mooi is dat Soulwax weer van de partij is. De productionele werkzaamheden die de twee broers hebben verricht aan Tiga’s nieuwe album Ciao! zijn weer van een ongekend hoog niveau. Shoes, een van de toekomstige singles van Ciao!, is daar een goed voorbeeld van. hoewel Tiga door zijn samenwerking met Zombie Nation, onder de naam ZZT, nieuw en rauwer terrein heeft verkend met dissonante knallers als Lower State of Consciousness en The Worm, verloochent de Canadees zijn inspiratiebronnen niet. ook Shoes heeft weer de retro vibe die we hoorden op nummers van zijn vorige album Sexor. en de invloed van bands als Depeche Mode en The human League is voelbaar aanwezig.het album Ciao! komt 27 april uit en zal ongetwijfeld binnen korte tijd een grote aanhang verwerven. Wanneer Shoes als single uitkomt is nog niet helemaal duidelijk. Wel is bekend geworden dat de Franse legende Mr. oizo (kortgeleden nog door Blend geïnterviewd) een remix zal afleveren.

myspace.com/officialtiga

SoLID GoLDThe Golden FilterDUMMY 2009 Jawel, er is leven na MGMT en empire of The Sun. het mysterieuze The Golden Filter uit New York trakteert ons op een hun eerste single Solid Gold, die een gulden middenweg vindt tussen electro-pop en disco-house, bijgestaan door onschuldige, meisjesachtige vocalen. het doet een beetje aan als een liefdeskind van Legowelt, The Knife en een willekeurig indierockbandje. heerlijk pretentieloze zomermuziek. Check ook de dromerige clip van Solid Gold!

myspace.com/thegoldenfilter

ICh LIeBe eUCh (DJ KoZe ReMIx)hildegard KnefGet Physical 2009 Ik ben altijd groot fan geweest van artiesten die zichzelf en hun werk niet al te serieus nemen. De Duitse DJ Koze is daar een schoolvoorbeeld van. De afsluiter van zijn nieuwe remixverzamelaar op Get Physical is een lachwekkende bewerking van een klassiek Duits liefdeslied van jaren ’60 popdiva hildegard Knef. In plaats van het origineel dansvloervriendelijk te maken door het vol te pompen met allerhande drumpartijen, voegt Koze hier en daar wat oehs en aahs toe en plakt hij er een pakkend basloopje onder. het lome tempo, de ietwat melancholische nostalgie en de oubollige blazers en strijkers van het origineel maken Ich Liebe euch tot onwaar-schijnlijke genomineerde voor “nummer-dat-je-moet-luisteren-als-je-vriend(in)-het-net-heeft-uitgemaakt.”

myspace.com/djkozeakaadolfnoise

177-183_CDrubriek_BLE41_09_RHJ_RHJ.indd 177 01-04-2009 16:44:37

178_BLE41_2009.indd 178 01-04-2009 15:24:08

179

Triangle WalksFever rayrabid records 2009 ik zal eerlijk zijn: The knife heeft mij nooit echt kippenvel kunnen bezorgen. Het deed me niet zoveel. Toen ik hoorde dat de zangeres van The knife, karin Dreijer, onder de naam Fever ray een album ging uitbrengen, lag ik daar dan ook niet wakker van. Maar toen ik de gelijknamige plaat uiteindelijk hoorde, was ik gelijk verkocht. karin laat voor Fever ray haar broer Olof thuis met zijn draaitafels spelen en dat heeft ervoor gezorgd dat haar soloproject gezuiverd is van de beats die we gewend waren van The knife. een gemis? nee dus. Wat overblijft is een soort Björk-plaat zonder de pretenties en geforceerde kunstzinnigheid. Fever ray is een album dat popmuziekliefhebbers en openminded electro-kids dichter bij elkaar zal brengen.een van de hoogtepunten (en er zijn er meer-dere) is het nummer Triangle Walks, waarin de vreemde instrumentatie naadloos samenvalt met de unieke stem van Dreijer. Tiga schijnt een remix klaar te hebben liggen, oftewel: en god zag dat het goed was.

myspace.com/feverray

WHere’s My MOney (Caspa reMix)TCD-style recordings 2009 Het lijkt erop dat dubstep (toch) weer helemaal terug is. nu het zich begint te versmelten met house, in de vorm van fidget, wint het genre weer aan populariteit. Where’s My Money is een van de hardste dubstepnummers die ik gehoord heb. De bridge, die voornamelijk bestaat uit een telefoonconversatie die rechtstreeks uit lock, stock & Two smoking Barrels lijkt te komen, mondt uit in downtempogekte met de tomeloze energie van klassieke techno. kei- en keihard.Met artiesten als Caspa, die binnenkort met een album komt, en de ingenieuze Benga is dubstep nog lang niet aan het eind van z’n latijn.

myspace.com/caspadubstep

live gOes Onsound streamsound stream germany 2008 De magie van live goes On van sound stream (een pseudoniem van Duitser Frank Timm) is zo subtiel dat het lastig is deze onder woorden te brengen. Ten eerste past het nummer in geen enkel hokje: het is geen minimal, het is geen house, maar wat is het in hemelsnaam dan wel? Het is een vreemde symbiose tussen een paar verknipte Chicago house piano stabs, een naar de achtergrond gedrukte strijkersloop, vreemde discodrums en een kick waar je nooit precies van weet wanneer hij er in zal knallen. neem daarbij in rekenschap dat de positieve eentonig-heid van live goes On een hypnotiserend effect heeft; het nummer pulseert maar door en door en wanneer je denkt dat het einde bereikt is, valt de beat weer in. Het resultaat: een briljant stukje retrofunk. niet bestemd voor de dansvloer, maar perfect om te beluisteren als je op de fiets zit.Binnenkort staat sound stream in de panorama-bar in Berlijn (kort geleden door resident advisor nog verkozen tot hipste club ter wereld), dus het zal niet lang meer duren of we kunnen niet meer om zijn muziek heen.

myspace.com/s0undstream


180_BLE41_2009.indd 180 01-04-2009 15:28:53

181

KilometerSebastien tellierrecord makers 2009 Als je dacht dat er niet zoiets bestond als een kruising tussen een zwerver en een pooier, dan heb je de Fransman Sebastien tellier nog nooit gezien. met zijn morsige baard, lange haren en Giorgio moroder-bril lijkt hij rechtstreeks uit een futuristische verfilming van het Nieuwe testament te zijn gestapt. De single Kilometer is afkomstig van zijn laatste album Sexuality, geproduceerd door Guy manuel de Homem-Cristo (de helft van het legendarische Daft Punk). Qua productie doet Kilometer denken aan de disco van Daft Punks album Discovery, maar telliers hijgerige vocalen neigen meer naar Serge Gainsbourg. Franse zuchtmeisjes mogen daarbij natuurlijk niet ontbreken.tip: record makers heeft een aantal geweldige clips gemaakt voor telliers singles Divine (de Franse inzending voor afgelopen Songfestival), roche en Kilometer.

myspace.com/sebastientellier

my ANGeliC DemoNSJustin martinBuzzin’ Fly records 2008 ik herinner me nog goed een avond in wijlen Club 11 dat een dj, van wie ik de naam niet meer weet, een nummer draaide waarvan ik koste wat kost moest weten wat het was. maar ik had niet de ballen om het te vragen en dus trachtte ik (tevergeefs) het label van de plaat te lezen. Het enige wat ik zag was een ronddraaiend Clone records-logo. tot op de dag van vandaag weet ik niet om welke track het ging. maar ik heb mijn lesje geleerd, dus toen dit nummer van Justin martin gedraaid werd in Studio 80 rende ik naar de dj’s om te informeren wat ik hoorde. my Angelic Demons weet je als geen ander steeds weer op het verkeerde been te zetten. melodieën veranderen zonder de nodige aankondiging en als je het begin vergelijkt met het middenstuk zou je denken dat Justin martin simpelweg twee verschillende tracks aan elkaar heeft geplakt. Dit werkt echter niet op je zenuwen, maar maakt van my Angelic Demons een soort trip. een minimale, dubby reis langs cowbells en bass burbs. Geschikt voor zowel de dansvloer als de iPod. Stuk voor stuk aspecten van een sound die bekend is geworden door het label Dirty Bird.tip: Justin martin komt in april eindelijk naar Nederland! Hij is 11 april te bewonderen in de Flex Bar te Amsterdam.

myspace.com/justinmartinsmusica

BiG FuNinner CityKmS 1988 Nu electro en house een interessante renaissance meemaken is het wellicht eens zinnig om de inspiratiebronnen van de hedendaagse artiesten te beluisteren. Big Fun was een van de grote (toen nog) technohits tijdens de Summer of love van 1988. De klassieke synths van dit nummer zijn wel duizenden malen gesampled, vooral door electro-artiesten van nu. De vrouwelijke vocalen zijn haast niet om aan te horen en je zult je misschien afvragen waarom mensen hierdoor helemaal uit hun dak gingen. maar ach, dat zeggen ze over twintig jaar ook over de dansvloerkrakers van vandaag de dag.


WWW.BREADANDBUTTER.COM

BR E A D & BU T T E R

BERLINBERLINBERLINAIRPORT BERLIN-TEMPELHOF

01.– 03. JULY 2009

BREAD & BUTTER IS COMING HOME!

BBBerlin_Blend_230x300.indd 1 27.03.2009 15:04:49 Uhr182_BLE41_2009.indd 182 02-04-2009 14:55:47

183

Ride Me HigH (JoakiM ReMix)J.J. CaleTigersushi 2007 Terwijl je op televisie wordt doodgegooid met het nieuwe album Roll on van (volgens de re-clame) ‘gitaarlegende’ J.J. Cale, stuitte ik ineens op deze geweldige remix uit 2007. Joakim, de man die alles van Late of The Pier tot air in een nieuw jasje heeft weten te steken, maakt van Ride Me High een groovende discotrack. Niet door zijn remix vol te stouwen met synths of rollende beats, maar door op simpele wijze de gitaarpartij te loopen. een heel effectieve remix, die eigenlijk maar om een reden geweldig is. Want waarom zou iemand het ooiT in zijn hoofd halen een discoremix te maken van J.J. Cale? Belachelijk/fantastisch!

myspace.com/jimibazzouka

W.F.L. (THiNk aBouT THe FuTuRe) (PauL oakeNFoLd Mix)Happy MondaysFactory 1989 Het lijkt erop dat de tijd gekomen is om de ongekende invloed van Factory Records nog maar eens te benadrukken. Factory Records, voor de leken onder ons, is het label dat verantwoordelijk was voor de releases van bands als Joy division, New order en Happy Mondays. Joy division krijgt, door anton Corbijns film Control, de laatste tijd de nodige dosis verdiende aandacht, maar Happy Mondays is bij de hedendaagse jeugd nauwelijks bekend. Vandaar dat een van mijn twee oldskool tips deze Paul oakenfold-mix van een van hun bekendste singles betreft. dit is een nummer dat ik in 1989 wel had willen horen in The Hacienda, de door Factory opgerichte house- en technobroedplaats annex club in Manchester. die goede, oude tijd dat iedereen stijf van de pillen stond zonder dat iemand daar ook maar een probleem van maakte. als je het gezicht van zanger Shaun Ryder bekijkt, begrijp je waarom we er nu anders over denken.

myspace.com/happymondaysonline

RiVeRSideSidney SamsonSneakerz Muzik 2009 Riverside is, los van de productie, een interessant nummer vanwege de verschillende reacties die het opwekt. de een vindt het een verschrikkelijk commercieel gedrocht, de ander bewondert juist de manier waarop de aanstekelijke melodie iedereen aan het dansen krijgt. Riverside, van de Nederlander Sidney Samson, is een beetje van beide. Cheesy and effectief ineen. Verachtelijk maar onweerstaanbaar.een paar weken terug kwam ik in de ochtend een vriendin tegen die de nacht daarvoor nog had staan dansen in de club waar ik aan het dj-en was. ik fietste langs haar en in plaats van een normale begroeting riep ze: ‘RiVeRSide, MoTHeRFuCkeR!’ Het zegt genoeg.

myspace.com/sidneysamson


184

Wat maak je precies?‘Ik maak spiegels met verschillende materialen en technieken. Door te polijsten ontstaat bijvoorbeeld de meest geconcentreerde dichtheid van moleculen, en wordt tegelijkertijd de omgeving weerspiegeld; alsof het in zichzelf oplost. En ik maak stenen van natuur-lijke materialen die er onnatuurlijk uitzien. Ik geef zo het materiaal terug aan de natuur en bewijs dat het onderscheid tussen die twee niet bestaat. In mijn werk stel ik heel veel vragen om vervolgens dingen anders te kunnen benaderen, of om het juist een vraag te laten... Een beetje onduidelijkheid kan best fijn zijn. Naast mijn autonome werk adviseer ik regelmatig bedrijven. Die wisselwerking houdt me fris.’ Waarin onderscheid jij je van andere kunstenaars?‘Als ik met anderen van gedachten wissel, merk ik dat ik anders tegen dingen aankijk dan zij. Ik rede-neer vanuit een abstracte benadering; het kost me soms best moeite om er grip op te krijgen. Culturele waarden hebben ook weinig effect op me. Soms voel ik me meer dier dan mens.’ Wie is jouw grote voorbeeld?‘Het liefst ben ik mijn eigen voorbeeld. Er zijn wel mensen die me raken: Michel Houellebecq omdat hij

ongebruikelijk zware scenario’s durft neer te zetten, Joseph Beuys omdat hij zijn kamer van alle hoeken ontdoet door ze dicht te smeren met vet, Aldo Bakker omdat hij simpelweg mooie dingen maakt en Matthew Barney omdat hij tot in de moleculen weet door te dringen. Ze scheppen ieder hun eigen beleving, dat probeer ik ook.’ Wie of wat fascineert je?‘Hoeveel moois er is op verschillende schalen. Van een enorme spiegelende Caribische oceaan tot een metallic strontvlieg op een gifgroen blaadje. En de na-tuur als die er onnatuurlijk uitziet. Een pastelkleurige lucht, een knalrode vogel, een roze meer...’ Wat wil je in de toekomst graag bereiken?‘Ervaren dat er geen begrenzing is.’

Leeftijd: 27 jaar

Opleiding: Design Academy Eindhoven

‘Ik wil ervaren dat er geen begrenzing is’

Rado presenteert Brecht Duijf

Fotografie: Marc Deurloo

Met de nieuwe communitysite radostar.com en de Rado Award tijdens de Dutch Design Week spant horlogemerk Rado zich flink in voor (inter)nationaal talent. In het kader hiervan selecteerde Rado twee designers die een belofte voor 2009 inhouden. Op deze pagina’s worden ze aan je voorgesteld. Ben jij een designer die eveneens onderscheidend bezig is, meld je dan aan op radostar.com.

184-187_RADO_promotion_BLE41_09_RHJ.indd 184 01-04-2009 13:24:30

186rado blend

Wat maak je precies?‘Ik maak foto’s om grip te krijgen op de wereld om mij heen, altijd met de spanning tussen het ensceneren en het spontane moment. Soms is een blik in iemands ogen of een rotjoch in de tram genoeg om me te triggeren. Het idee voor een foto ontstaat en het laat me niet meer los voordat ik ’m heb geschoten. Mijn geënsceneerde foto’s hebben de schijn van reportage-fotografie. Ik kies zorgvuldig de locatie, de mensen, de belichting, kleding en styling, maar laat tijdens het fotograferen iets onverwachts gebeuren, zodat de modellen uit hun rol vallen en het eindresultaat toch weer een toevallige snapshot is. Dat spanningsveld tussen controle en onvoorspelbaarheid zorgt voor de meest interessante beelden.’

Waarin onderscheid jij je van andere fotografen?‘Ik zie mijzelf meer als regisseur dan als fotograaf. Ik verschuil me niet als een einzelgänger achter mijn camera, maar laat liever in samenwerking met een groep mensen processen ontstaan. Ik daag mezelf uit, verleg steeds mijn grenzen en blijf nooit langer dan een jaar bij eenzelfde onderwerp hangen.’

Wie is jouw rolmodel?‘Als je Hannes Wallrafen, Paul de Nooijer, Steven Mei-sel, Ray Cesar en Koen Hauser in een grote blender zou gooien om er vervolgens een persoon uit te per-sen, dan is dat mijn grote idool.’

Wie of wat fascineert je?‘Alle instinctieve oergevoelens die we verdringen bij onszelf. De dingen die je een uncanny feeling geven, maar die toch zo zichtbaar zijn in alle gedragingen van mensen onderling. Dat maakt mensen zo dierlijk en echt.’

Wat wil je in de toekomst bereiken?‘Onafhankelijk fucking goed werk maken. En waarde-ring krijgen voor wat ik doe. Het lijkt me een enorme uitdaging om commercieel werk te maken zonder mijn ziel te verkopen.’

josos.nl

Leeftijd: 38 jaar

Opleiding: Fotografie, AKV St. Joost

‘Ik wil commercieel werk maken zonder mijn ziel te verkopen’

Rado presenteert Jos Vogelpoel

Fotografie: Marc Deurloo


high class fash...

funky

188-189_BLE41_2009.indd 188 01-04-2009 15:33:56

high class fash...

funky

188-189_BLE41_2009.indd 189 01-04-2009 15:34:07

190

In Je GezichtDe straat is de inspiratiebron voor de nieuwste muziek, mode, dans en kunst en het uitgangspunt ben jij.

MaIl Je foto naar [email protected] — Formaat 5x7cm (staand), het liefst op 300dpi (1,5 mb). onder de InzendInGen Verloten We een aantal VerraSSInGen.

Gavin Jonesthagavin.hyves.nl

romy treebusch romy-miranda.hyves.nl

fernando [email protected]

alexander Moerland Propedeuse Kunstacademie St. Joost [email protected]

Sylvie de Vervreemde vwo 6 [email protected]

Kisten VestersStudent fotografiemyspace.com/kakkiewakkie

aniek bartels Grafisch vormgever myspace.com/aniekb_

Sanne GielensStudent aan de fotovakschoolsukisansje.hyves.nl

roxanne hornrunt haar eigen bedrijfje roxsh.com | roxsh.hyves.nl

annewil ravensbergen Student fashion & design annewilravensbergen.hyves.nl

Johan van WalsemStudent culturele en maat-schappelijke Vormingjohanfotografie.nl

delial creatievenaam.hyves.nl

Kors [email protected]

Wilcoinkoper funkie housefunkiehouse.nl

lisa en [email protected]

190_In_Je_gezicht_BLE41_09_RHJ.indd 190 31-03-2009 15:37:19

Streetlab & Blend Magazine presenteren

NEW

TALENTPORTFOLIO

NIGHT17 APRIL PAKHUIS DE ZWIJGER AMSTERDAM

Vrijdag 17 april 2009 van 19:30 tot 22:00 uur gratis entreePakhuis de Zwijger Piet Heinkade 179 Amsterdam. Meer informatie op:

www.streetlab.nlwww.blend.nl/creative-challengeI

Na twee zeer succesvolle edities is het tijd voor de derde New Talent Portfolio Night! Dus neem je portfolio onder de arm en show het aan de masters op het gebied van mode, styling, fotografie, film, reclame, grafische vormgeving, illustratie en nu ook muziek! Wil je tips, heb je een vraag of

wil je gewoon weten wat de professionals van jouw werk vinden....kom langs!

Met Bas Kosters (modeontwerper),Bieneke van der Does (redactrice Blend magazine), Carlo Wijnands (talent scout HTNK),

Carly Renwarin en Chanine Kerseboom (oprichters Karel&Sjaak),Colette Olof (curator Foam), Corriette Schoenaerts (fotograaf/beeldend kunstenaar),

Fleur van der Neut Kolfschoten (illustration agent Unit),Frank de Ruwe (oprichter Natwerk), Harm Sas (creatief partner Sid Lee),

Jennifer Skupin (art director en designer KesselsKramer),Jerome Severin (creatief directeur Contain.r), Jim Taihuttu (creatief directeur Habbekrats),

Joachim Baan (grafisch ontwerper Anothercompany),Jochem Leegstra en Martijn Tamboer (creative directors ...,staat creative statements),

Joost Hoekstra (senior designer 178 aardige ontwerpers), Kim Spanjers (Blend webstore), Lee Stuart (stylist en hoofdredacteur State Magazine), Lennard schuurmans (illustrator),Marc Deurloo (fotograaf), Marieke van Helden (art buyer Cayenne Communications),

Maud Göttgens (programmeur Streetlab), Reuben Alexander (oprichter Buutvrij),Roderick van der Lee (curator Bright Young Things),

Simon de Koning (producer Soundscape Music), Sophia Bentoh (modestylist), Theo Paijmans (hoofdredacteur Blend magazine),

Perre van den Brink (marketing officer Diesel en blog niceandimportant.com),Victor Bakhuis (eigenaar DJ Broadcast), Vincent Hagen (oprichter Bruut) en

Wouter Vandenbrink (fotograaf en co-founder Blend magazine).

Meld je aan voor de portfoliorondes door je naam en vakgebied te mailen [email protected]

Advertentie_Blend.indd 1 31-03-09 11:48191_BLE41_2009.indd 191 01-04-2009 15:35:14

192

Acne

acnestudios.com

Ann Demeulemeester

van-ravenstein.nl

Anne et VAlentin

anneetvalentin.com

BjÖrn Borg

+31 (0)20 626 21 53

bjornborg.com

Blue BlooD

bluebloodbrand.com

BouDiccA

platform13.com

BroswAy

brosway.com

cAmper x BernhArD willhelm

Via unlimited pr

+31 (0)20 626 61 76

u-pr.nl

camper.com

chAnel

chanel.com

chAsin

Kalverstraat 35

1012 nx Amsterdam

chasin.com

christiAn Dior

dior.com

collectie Arnhem

collectie-arnhem.nl

DestinAtion shop

weteringstraat 46h

1017 sp Amsterdam

destinationshop.nl

Diesel

diesel.com

Dior homme

diorhomme.com

Dolce & gABBAnA

dolcegabbana.com

DyrBerg/Kern

dyrbergkern.com

eAstpAK

e-eastpak.com

enD

Via ganbaroo

+31 (0)20 684 81 11

gan-baroo.com

evandelia.com

eVisu

+31 (0)20 305 99 55

evisu.com

FrAncisco VAn Benthum

Via ganbaroo

+31 (0)20 684 81 11

gan-baroo.com

franciscovanbenthum.com

goliAth

goliathsportswear.com

gucci

gucci.com

gsus

g-sus.com

h&m

+31 (0)900 19 88

hm.com

hugo Boss

+31 (0)20 470 22 97

hugoboss.com

iVo mittelmeijer

Via spice pr

+31 (0)20 489 10 31

ivomittelmeijer.com

jAn tAminiAu

Via spice pr

+31 (0)20 489 10 31

jantaminiau.com

jeAn pAul gAultier

jeanpaulgaultier.com

jil sAnDer

jilsander.com

joosje

spuistraat 62-hs

1012 tw Amsterdam

+31 (0)20 620 27 11

jutKA & risKA

Bilderdijkstraat 194

1053 le Amsterdam

KtZ

kokontozai.co.uk

lAnVin

lanvin.com

lee

lee.com

leVi’s

Via levi’s store

+31 (0)20 489 51 79

levis.com

mADs nørgAArD

via wig Anthology

+31 (0)20 494 10 25

madsnorgaard.com

mAison mArtin mArgielA

maisonmartinmargiela.com

monique VAn heist

moniquevanheist.com

moschino

moschino.it

nooKA

nooka.com

prADA

prada.com

police

police.it

reeBoK

+31 (0)33 43 47 100

reebok.com

replAy

+31 (0)20 420 05 60

replay.it

rAF simons

rafsimons.com

six scents

six-scents.com

sKin Denim

+31 (0)20 420 42 83

skindenim.com

sprmrKt & spr+

rozengracht 191-193

1016 lZ Amsterdam

+31 (0)20 330 56 01

sprmrkt.nl

s’oliVer

soliver.de

thomAs sABo

Via unlimited pr

+31 (0)20 626 61 76

u-pr.nl

thomassabo.com

turnoVer

turnover.nl

ungAro

ungaro.com

VAn cleeF en Arpels

vancleef-arpels.com

wrAngler

press only

+31 (0)20 421 12 26

wrangler.com

yVes sAint lAurent

ysl.com

ZArA

zara.com

ZooyorK

Via roq music group

+31 (0)6 390 412 99

zooyork.com

VerKoopinFormAtie

192_Verkoopinfo_BLE41_09_RHJ.indd 192 01-04-2009 10:09:21

W W W. R E L E A S E T H E B E A S T. N L

Geniet, maar drink met mate.DRINKWIJZER.INFO

jagermeister_20090203_ad_dungeon_blend.indd 1 3-2-2009 17:06:51239-239_BLE40_2009.indd 23 11-02-2009 11:10:25Omslag_voor_LR.indd 3 02-04-2009 14:45:19

A NEW FRAGRANCE FOR MEN FROM

BU

RB

ER

RY

TH

EB

EA

T.C

OM

Omslag_voor_LR.indd 4 02-04-2009 14:45:47

blend magazine issue 41

Documents