(Microsoft Word - bildiri \366zet e-kitap)Türkiye Fizyoterapistler Dernei ve Kongre Bakan
Bilimsel Sekreterya
Düzenleme Kurulu
Prof. Dr. Baran Yosmaolu, Bakent Üniversitesi Prof. Dr. Hülya Nilgün Gürses, Bezmiâlem Vakf Üniversitesi Prof. Dr. Necmiye Ün Yldrm, Salk Bilimleri Üniversitesi Prof. Dr. Serap nal, stinye Üniversitesi Prof. Dr. Tülin Akçay Düger, Hacettepe Üniversitesi Doç. Dr. Arzu Erden, Karadeniz Teknik Üniversitesi Doç. Dr. Esra Doru Hüzmeli, Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi Doç. Dr. Naciye Vardar Yal, Hacettepe Üniversitesi Doç. Dr. Nilay Çömük Balc, Ondokuz Mays Üniversitesi Doç. Dr. eyda Toprak Çelenay, Ankara Yldrm Beyazt Üniversitesi Dr. Ör. Üyesi Özlem Akkoyun Sert, KTO Karatay Üniversitesi Dr. Fzt. Reyhan Özgöbek, T.C. Aile Çalma ve Sosyal Hizmetler Bakanl Fzt. lknur Olça Erden, T.C. Salk Bakanl Dr. Fzt. Ceyhun Türkmen, Çankr Karatekin Üniversitesi
Bilim Kurulu Prof. Dr. Ali Kiti, Pamukkale Üniversitesi Prof. Dr. Arzu Genç, Dokuz Eylül Üniversitesi Prof. Dr. Arzu Razak Özdinçler, Biruni Üniversitesi Prof. Dr. Aye Nur Tunal, Dou Akdeniz Üniversitesi Prof. Dr. Banu Bayar, Mula Stk Koçman Üniversitesi Prof. Dr. Baran Yosmaolu, Bakent Üniversitesi Prof. Dr. Burcu Semin Akel, stanbul Kültür Üniversitesi Prof. Dr. Defne Kaya, Bursa Uluda Üniversitesi Prof. Dr. Deran Oskay, Gazi Üniversitesi Prof. Dr. Derya Özer Kaya, zmir Kâtip Çelebi Üniversitesi Prof. Dr. Ekin Akalan, stanbul Kültür Üniversitesi Prof. Dr. Fatma Karantay Mutluay, stanbul Medipol Üniversitesi Prof. Dr. Ferdi Bakurt, Süleyman Demirel Üniversitesi Prof. Dr. Ferhan Soyuer, Antalya Bilim Üniversitesi Prof. Dr. Feryal Suba, Yeditepe Üniversitesi Prof. Dr. Funda Demirtürk, Tokat Gaziosmanpaa Üniversitesi Prof. Dr. Gül Yazcolu, Hacettepe Üniversitesi Prof. Dr. Hanifegül Takran, stanbul Aydn Üniversitesi Prof. Dr. Hasan Hallaçeli, Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi Prof. Dr. Hülya Arkan, Atlm Üniversitesi Prof. Dr. Hülya Nilgün Gürses, Bezmiâlem Vakf Üniversitesi Prof. Dr. pek Yeldan, stanbul Üniversitesi-Cerrahpaa Prof. Dr. Kezban Bayramlar, Hasan Kalyoncu Üniversitesi
Prof. Dr. Mine Gülden Polat, Marmara Üniversitesi Prof. Dr. Mintaze Kerem Günel, Hacettepe Üniversitesi Prof. Dr. Necmiye Ün Yldrm, Salk Bilimleri Üniversitesi Prof. Dr. Nevin Ergun, Sanko Üniversitesi Prof. Dr. Nilgün Bek, Lokman Hekim Üniversitesi Prof. Dr. Raziye Nesrin Demirta, Eskiehir Osmangazi Üniversitesi Prof. Dr. Serap nal, stinye Üniversitesi Prof. Dr. Tülin Akçay Düger, Hacettepe Üniversitesi Prof. Dr. Yavuz Yakut, Hasan Kalyoncu Üniversitesi Prof. Dr. Yeim Bakar, zmir Bakrçay Üniversitesi Prof. Dr. Zeliha Bakurt, Süleyman Demirel Üniversitesi Prof. Dr. Zeliha Candan Algun, stanbul Medipol Üniversitesi Prof. Dr. Zuhal Kunduraclar, Hamidiye Salk Bilimleri Fakültesi Doç. Dr. Arzu Erden, Karadeniz Teknik Üniversitesi Doç. Dr. Burcu Talu, nönü Üniversitesi Doç. Dr. Duygu Ilgn, Manisa Celal Bayar Üniversitesi Doç. Dr. Eda Akba, Zonguldak Bülent Ecevit Üniversitesi Doç. Dr. Esra Doru Hüzmeli, Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi Doç. Dr. Eylem Tütün Yümin, Bolu Abant zzet Baysal Üniversitesi Doç. Dr. Ferruh Tapnar, zmir Demokrasi Üniversitesi Doç. Dr. Gül Öznur Karabçak, Aydn Adnan Menderes Üniversitesi Doç. Dr. Meral Sertel, Krkkale Üniversitesi Doç. Dr. Musa Acar, Necmettin Erbakan Üniversitesi Doç. Dr. Naciye Vardar Yal, Hacettepe Üniversitesi Doç. Dr. Nilay Çömük Balc, Ondokuz Mays Üniversitesi Doç. Dr. Özge Çnar Medeni, Çankr Karatekin Üniversitesi Doç. Dr. Öznur Büyükturan, Ahi Evran Üniversitesi Doç. Dr. Serkan Bakrhan, Ege Üniversitesi Doç. Dr. Serkan Ta, Alanya Alaaddin Keykubat Üniversitesi Doç. Dr. Sevim Acaröz Candan, Ordu Üniversitesi Doç. Dr. eyda Toprak Çelenay, Ankara Yldrm Beyazt Üniversitesi Doç. Dr. Tark Özmen, Karabük Üniversitesi Doç. Dr. Yasemin Buran Çrak, stinye Üniversitesi Dr. Ör. Üyesi Ahmet Cüneyt Akgöl, stanbul Okan Üniversitesi Dr. Ör. Üyesi Anl Tekeolu Tosun, Fenerbahçe Üniversitesi Dr. Ör. Üyesi Asuman Saltan, Yalova Üniversitesi Dr. Ör. Üyesi Aydn Meriç, Lefke Avrupa Üniversitesi Dr. Ör. Üyesi Aynur Ota, Sivas Cumhuriyet Üniversitesi Dr. Ör. Üyesi Cevher Demirci, Balkesir Üniversitesi Dr. Ör. Üyesi Dilber Karagözolu Cokunsu, Bahçeehir Üniversitesi Dr. Ör. Üyesi Emel Tavuran Horata, Ayfonkarahisar Salk Bilimleri Üniversitesi Dr. Ör. Üyesi Emine Ayti, stanbul Esenyurt Üniversitesi Dr. Ör. Üyesi Gül Deniz Ylmaz Yelvar, stinye Üniversitesi Dr. Ör. Üyesi Gülay Aras Bayram, stanbul Medipol Üniversitesi Dr. Ör. Üyesi Hanife Doan, Bozok Üniversitesi Dr. Ör. Üyesi Hülya ili, stanbul Bilgi Üniversitesi Dr. Ör. Üyesi smail Özsoy, Selçuk Üniversitesi Dr. Ör. Üyesi Melahat Sayan, Yüksek htisas Üniversitesi Dr. Ör. Üyesi Meltem Inta Ark, Kütahya Salk Bilimleri Üniversitesi Dr. Ör. Üyesi Naime Ulu, Atlm Üniversitesi Dr. Ör. Üyesi Nuray Alaca, Acbadem Üniversitesi Dr. Ör. Üyesi Özge Çakr, Girne Üniversitesi Dr. Ör. Üyesi Özlem Akkoyun Sert, KTO Karatay Üniversitesi Dr. Ör. Üyesi Seda Saka, Haliç Üniversitesi Dr. Ör. Üyesi Sevgi Özdinç, Trakya Üniversitesi Dr. Ör. Üyesi Tuçe Kalaycolu, Kbrs Salk ve Toplum Bilimleri Üniversitesi Dr. Ör. Üyesi Zübeyde Ercan, Frat Üniversitesi Ör. Gör. Büra Terim, Geliim Üniversitesi
Bilimsel Program
Salon-A Salon-B
09:00-09:30 AÇILI
09.30-11.00 Panel 1: Health Strategies in Europe during Covid 19 Pandemic
Oturum Bakanlar: Prof. Dr. Filiz Can, Prof. Dr. Tülin Düger Rehabilitation Strategies for WHO in the European Region in the Context of Covid 19
Satish Mishra (Technical Manager - Disability and Rehabilitation and Long-term Care, WHO Regional Office for Europe)
Health Strategies of World Physiotherapy- Europe Region in Covid 19 Pandemic
Esther-Mary D'Arcy (Chairman, World Physiotherapy Europe Region)
The role of Physiotherapists in Covid 19 Pandemic in Spain
Carmen Suarez (Vice-Chairman, World Physiotherapy Europe Region)
11.00-11.10 ARA
11.10-12.10 Panel 2: Pandemide Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Soluk Aldrr
Oturum Bakanlar: Prof. Dr. Nilgün Gürses, Prof. Dr. Fatma Karantay Mutluay
COVID-19’da Deerlendirme
COVID-19 Yaklamlar Doç. Dr. Semiramis Özylmaz
COVID-19 Pandemisine Küresel Bak
Prof. Dr. Rengin Demir
12.20-13.00 Konferanslar -
Oturum Bakanlar: Prof. Dr. Hülya Arkan, Prof. Dr. Sema Savc Konferans 1: “Prone” Pozisyon Prof. Dr. Riany Sena
Konferans 2: Long COVID-19 Doç. Dr. Melda Salam
13.00-13.10 ARA
13.10-13.50 UYDU SEMPOZYUMU Oturum Bakan; Prof. Dr. Sedat Dalbayrak stanbul Okan Üniversitesi Beyin ve Sinir Cerrahisi A. D. Spastisitede Baklofen Pompas Tedavisi ve Nöromodülasyon Giriimlerine Genel Bir Bak Doç. Dr. Atilla Ylmaz stanbul Okan Üniversitesi Beyin ve Sinir Cerrahisi A. D. / Nöromodülasyon Ünitesi
13.50-14.00 ARA
14:00-14:30 Konferanslar: Eitimde Yeni Dorular
Oturum Bakanlar: Prof. Dr. Necmiye Ün Yldrm, Prof. Dr. Yeim Bakar
Konferans 3: Eitimde Yeni Dorular: 21. Yüzyl Becerileri Prof. Dr. Nevzat Tarhan
14:00-15:10 Panel 6: Fizyoterapi ve Rehabilitasyonda Tele-Yaam
Oturum Bakanlar: Prof. Dr. Mehmet Gürhan Karakaya, Doç. Dr. Muhammed Klnç
Telerehabilitasyon nedir? Türkiye’deki Akademik ve Klinik Boyutu Nedir?
Doç. Dr. Turhan Kahraman
Telerehabilitasyonda Analiz ve
Telerehabilitasyonda Etik Konular, Riskler ve Yaygnlatrma
Prof. Dr. Serap nal
14:30-14:40 ARA 15:10-15:20 ARA
14:40-15:40 Panel 3: Harmanlanm Örenme ve Uzaktan Eitimde Etik
Oturum Bakanlar: Prof. Dr. Z. Candan Algun, Prof. Dr. Kezban Bayramlar, Doç. Dr. eyda Toprak Çelenay
Neyi-Nasl Harmanlarz?
Harmanlanm Örenme Modelleri Doç. Dr. Filiz Kaleliolu
Uzaktan Eitimde Etik ve Telif Haklar Dr. Ör. Üyesi Eray Serdar Yurdakul
15:20-16:20 Konferanslar: Telerehabilitasyonda Aratrma ve Eitim
Oturum Bakanlar: Prof. Dr. Bilsen Sirmen, Prof. Dr. ebnem Baydere
Konferans 4: Telerehabilitasyonda Aratrma
Prof. Dr. Feryal Suba Konferans 5: Klinik Uygulama ve Örenci Eitiminde Telerehabilitasyonun Kullanm Doç. Dr. Yasemin Buran Çrak
Konferans 6: nme ve Omurilik Yaralanmalarnda Ev çi Uzaktan Kontrollü Telerehabilitasyonun Klinik Etkinlii Prof. Dr. Nuray Yozbatran
15:40-15:50 ARA 16:20-16:30 ARA
15:50-16:50 Panel 4: Pandemi-Fizyoterapi ve Rehabilitasyon-Eitim
Oturum Bakanlar: Prof. Dr. A. Aye Karaduman, Dr. Ör. Üyesi Hülya ili Çekirdek Eitim Program ve Pandemi Prof. Dr. A. Aye Karaduman
Çevrim çi Süreçte Beceri Kazanm Prof. Dr. Arzu Razak Özdinçler
Örenci Bak Açs ile Acil Uzaktan Eitim Deneyimi Prof. Dr. Derya Özer Kaya
Akademisyenlerin Pandemi Sürecinde Eitime Adaptasyonu
Dr. Ör. Üyesi ebnem Avc
16:30-17:30 Panel 7: Telerehabilitasyonda Alanlara Yönelik Uygulamalar
Oturum Bakanlar: Prof. Dr. Deniz nal nce, Prof. Dr. Zeliha Bakurt Romatoloji ve Kas skelet Sistemi Hastalklarnda Telerehabilitasyon
Doç. Dr. Eda Tonga
Pediatride Telerehabilitasyon
Doç. Dr. Esra Doru Hüzmeli Kardiyopulmonerde Telerehabilitasyon
Doç. Dr. Neslihan Durutürk
16:50-17:00 ARA 17:30-17:40 ARA
17:00-18:00 Panel 5: Pandemide Lisans ve Lisansüstü Eitim: Örenciler Ne stiyor?
Oturum Bakanlar: Uzm. Fzt. Çalar Soylu, Stj. Fzt. layda Sözeri Lisans Nasl, Nasl Olmal? Dilan çen
Lisansüstü Eitim Nasl, Nasl Olmal? Uzm. Fzt. Gülsena Utku
17:40-19:00
Bildiri Sunumlar Oturum Bakanlar: Doç. Dr. Sevim Acaröz Candan, Doç. Dr. Serkan Bakrhan
Sözel Bildiriler S015-S016-S017-S018-S019-S020-S021- S022-S023-S024-S025-S026-S027-S028- S029-S030-S031
*dier bildiriler kongre yayn platformu bildiriler bölümünde sunum vdeosu eklinde yer alacaktr.
18:00-19:00 Bildiri Sunumlar Oturum Bakanlar: Doç. Dr. Meral Sertel, Doç. Dr. Eylem Tütün Yümin
*Sözel Bildiriler S001-S002-S004-S005-S006-S007- S008-S010-S011-S012-S013-S014
9 Mays 2021, Pazar
Oturum Bakanlar: Prof. Dr. Seyit Çtaker, Doç. Dr. Ferruh Tapnar
Menisküs Cerrahileri Sonrasnda Prof. Dr. Hayri Baran Yosmaolu
Plantar Fasiit’te Prof. Dr. Nilgün Bek
Priformis Sendromu’nda Doç. Dr. Gürsoy Cokun
Rotator Klf Cerrahileri Sonrasnda Prof. Dr. rem Düzgün
09:00-9:40 Konferanslar: Fizyoterapi ve Rehabilitasyonda novasyon ve Yapay Zeka
Oturum Bakanlar: Prof. Dr. Fatma Uygur, Prof. Dr. Serap nal
Konferans 10: Fizyoterapi ve Rehabilitasyonda novatif Çözümler Prof. Dr. Ela Tarakç
Konferans 11: Fizyoterapi ve Rehabilitasyonda Yapay Zeka Prof. Dr. Erhan Akdoan
10:00-10:10 ARA 09:40-9:50 ARA
Oturum Bakanlar: Prof. Dr. pek Yeldan, Prof. Dr. Arzu Genç
Nörorehabilitasyonda Motor Örenme Prensipleri Doç. Dr. Burcu Ersöz Hüseyinsinolu
Yutma Bozukluklar Doç. Dr. Numan Demir
Nörolojik Hastalklarda Elektroterapi Uygulamalar Doç. Dr. Özlem Yürük
09:50-10:45 Panel 16: Fizyoterapi ve Rehabilitasyonda novatif Çalmalar
Oturum Bakanlar: Prof. Dr. Ekin Akalan, Dr. Ör. Üyesi Zehra Karahan
Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Yazlmlar Doç. Dr. Aye Betül Oktay
Parkinson Hastalnn Rehabilitasyonunda Oyunlatrma Dr. Ör. Üyesi Farzin Hajebrahimi
Fizyoterapi ve Rehabilitasyonda novatif Deerlendirme Doç. Dr. Burcu Talu
11:10-11:20 ARA 10:45-10:55 ARA
11:20-13:00 Panel 10: Fizyoterapi ve Rehabilitasyonda Özel Konular ve Uygulamalar
Oturum Bakanlar: Doç. Dr. Alis Kostanolu, Dr. Ör. Üyesi R.Tuba Klç
Onkoplastik Meme Cerrahileri Sonrasnda Lenfödem Fizyoterapisi Prof. Dr. lke Keser
Kadnlarda Ar Aktif Mesane Sendromunda Fizyoterapi ve
10:55-11:50 Panel 17: Kantlar ve Duygular? Sonuç Patent Olabilir mi?
Oturum Bakanlar: Prof. Dr. Zafer Erden, Prof. Dr. Öznur Tunca Ylmaz
novatif Yaklamlarda Kantlar Neler Söylüyor? Prof. Dr. Nilüfer Çetili Korkmaz
Robot Destekli Rehabilitasyon Sistemleri
Kas skelet Sistemi Problemlerinde Osteopatik Yaklamlar Dr. Ör. Üyesi Ömer Osman Pala
Graston Teknii Dr. Ör. Üyesi Serkan Usgu
Obstrüktif Uyku Apne Problemlerinde Fizyoterapi ve Rehabiltasyon Dr. Ör. Üyesi Gülhan Ylmaz Gökmen
Ba Arsnda Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Fzt. Özge Kayalar Dülger
Kullanmnda Hastalarn Duygu Durumu Nasl Deerlendirilir? Prof. Dr. Duygun Erol Barkana
Salkta Patent Nasl Alnr? Doç. Dr. Kadir Gök
11:50-12:00 ARA
12:00-13:00 Panel 18: Multidisipliner Robotik Rehabilitasyon Uygulamalar
Oturum Bakanlar: Prof. Dr. Yavuz Yakut, Prof. Dr. Mine Gülden Polat
Fizyoterapi ve Rehabilitasyonda Robotik Sistemler Dr. Ör. Üyesi Mehmet Emin Aktan
Özdengelemeli D skelet Robot Co-Ex: Tasarm ve Uygulama Dr. Ör. Üyesi Barkan Uurlu
Pasif Bilek ve Ön Kol Rehabilitasyonu için Robot Destekli D skelet Tasarm Dr. Ör. Üyesi Mehmet Erkan Kütük
Propriyosepsiyonda Tekno-Rehabilitasyon Dr. Fzt. Onur Aydodu
Klinikten Robotik Rehabilitasyon Deneyimleri Uzm. Fzt. Onur Ulukuz
13.00-14.00 ÖLE ARASI 13.00-14.00 ÖLE ARASI
14:00-14:40 Panel 11: Koruyucu Rehabilitasyon Uygulamalarnn Kapsam ve Gelecei
Nihal iman imek ve Tülin Güntel ONURUNA Oturum Bakanlar: Prof. Dr. Nesrin Demirta, Sevil Serin
Biyopsikososyal Model le Toplum Temelli Yaklamlar Prof. Dr. Uur Cavlak
Koruyucu Fizyoterapi ve Rehabilitasyon 2030 Hedefleri Dr. Fzt. Reyhan Özgöbek
FZTEM-Fizyoterapi Egzersiz Danma Merkezleri ve Koruyucu Yaklamlar Uzm. Fzt. Ahmet Burak Sezgin
14:00-14:40 Konferanslar: Fizyoterapi ve Rehabilitasyonda Doru Sosyal Medya Kullanm
Oturum Bakanlar: Prof. Dr. Tülin Akçay Düger, Prof. Dr. Defne Kaya
Konferans 12: Reklam Kurulu Daire Bakanl: Sosyal Medya Reklamlarnda Etik ve Cezai lemler Bakan V. Erdem Biçer
Konferans 13: Yeni Medya ile Deien Tüketici Davranlar ve Fizyoterapistler için Sosyal Medyada Hizmet Pazarlama Doç. Dr. Yasin Bulduklu
14:40-14:50 ARA 14:40-14:50 ARA
Cenan Yumakolu Çalar ve Aysel Turgal ONURUNA
Oturum Bakanlar: Prof. Dr. Mehtap Malkoç, Dr. Banu Ekinci
Salkl Hayat Merkezleri’nde Ne Kadar Yol Kat Edildi? Uzm. Fzt. Deniz Alkan Doç. Dr. Naciye Vardar Yal
Sosyal Hizmet Merkezlerinde Fizyoterapi Hizmetleri Fzt. Dilek Çamursoy Prof. Dr. Songül Atasavun Uysal
14:50-15:40 Panel 19: Pandeminin Fizyoterapistlere Getirdikleri
Oturum Bakanlar: Prof. Dr. Zuhal Kunduraclar, Prof. Dr. Funda Demirtürk
MEB Bal letilen Özel Eitim Merkezi letmesinde Karlalan Sorunlar Fzt. Nüket Tanac Akçay
Salk Bakanl ve Üniversite Hastanelerinde Çalan Fizyoterapistlerin COVID-19 Pandemisinde Karlat Sorunlar Uzm. Fzt. Erkan Alp
COVID-19 Pandemisinde Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Departmanlarnn Çalma Standartlar Nasl Olmal? Fzt. Nezahat Akn
Kronik Bir Sorun: Salk Bakanlnda Döner Sermaye ve Ek Ödeme Uzm. Fzt. Hanifi Erol
15:40-15:50 ARA 15:40-15:50 ARA
Adem Haciolu ve Gülten Mert ANISINA
Oturum Bakanlar: Prof. Dr. Necmiye Ün Yldrm, Selçuk Çebi
Türkiye Olimpik Hazrlk Merkezlerinde Fizyoterapist Olmak Prof. Dr. Volga Bayrakç Tunay Fzt. aziye Yldrm Dündar
Paralimpik Sporcularda Klasifikasyon ve Fizyoterapi Uygulamalar Doç. Dr. Aynur Demirel Prof. Dr. Nevin Ergun
15:50-16:40 Panel 20: Fizyoterapi ve Rehabilitasyonda Giriimcilik
Oturum Bakanlar: Prof. Dr. nci Yüksel, Fzt. Caner Tan
Fizyoterapist stihdamnda Sorunlar ve Çözüm Önerileri Dr. Ör. Üyesi Özlem Akkoyun Sert
Sorun Cevaplayalm (Nasl yer açalm? Yal Bakm Merkezi, Salkl Yaam Merkezi) Fzt. Eda Krmzgül Fzt. Sadk Yldz Fzt. Halil Muku
Giriimcilik ve Devlet Destekleri Dr. Ör. Üyesi Mahmut Yaran
Kaplca letmeciliinde Fizyoterapistin Rolü Fzt. Sinem Melike Koca
16:40-16:50 ARA 16:40-16:50 ARA
Panel 21: Cinsel Salk
Oturum Bakanlar: Prof. Dr. Handan Tüzün, Murat Aar
Çocuk Fizyoterapi ve Rehabilitasyonunda ICF Prof. Dr. Mintaze Kerem Günel Uzm. Fzt. Ayegül Akgül Kocabal
Okul Fizyoterapistlii: Evde Kalan Okullu Çocuklarda Koruyucu Fizyoterapi Yaklamlar Fzt. Ebru Özker Dr. Ör. Üyesi Filiz Çileda Özdemir
Çocuk Bakm- Koruma Hizmetlerinde Fizyoterapi Hizmetleri: Çocuk Evlerinde Fizyoterapist Ne Yapar? Fzt. Hülya Sözlü Doç. Dr. Nilay Çömük Balc
16:50-17:40 Oturum Bakanlar: Prof.Dr. lkim Çtak Karakaya, Prof. Dr. Yeim Bakar
Cinsel Salkta Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Fzt. Yasemin rkilata
Aile Danmanlnda Cinsel salk Uzm. Psikolog, Kemal Özcan
Cinsel Salk-Hekim Bak Açsyla Dr. Cem Keçe, Psikoterapist
18:00-18:10 ARA 17:30-17:40 ARA
Mehmet Kaplan, Funda Alacaolu ve Betül Özdemir ANISINA
Oturum Bakan: Prof. Dr. Hülya Arkan, Dr. Fzt. Reyhan Özgöbek
Toplum Ruh Sal Merkezleri: Mental Salkta Fizyoterapi Fzt. Özden Gökçek Dr. Ör. Üyesi Hamiyet Yüce
Kadn Snma Evleri: Kadn Çocuk stismar ve Beden Farkndal Doç. Dr. Arzu Erden
17:40-19:00 Panel 22: Sedanter Davran Pandemisi: Gizli Tehdit
Oturum Bakanlar: Prof. Dr. Nuray Krd, Prof. Dr. Umut Baki Tugay
COVID-19 Pandemisi ve Fiziksel naktivite ve Beslenme Doç. Dr. Naciye Vardar Yal Doç. Dr. Nevra Koç, Dyt.
Yal ve Genç Bak Açs ile Karantina Dönemi Doç. Dr. Selda Baar Uzm. Fzt. Ata Tekin
Psiko-Sosyal Dayankllk enel Karaman, Psk. lknur Erden, Fzt., Sos.
19:00-19:30 KAPANI
[S001] Otizmli bireylerde postüral kontrol, denge ve ince motor becerilerinin incelenmesi Ünzile Tunç1, Yldz Erdoanolu2, Zeynep Bahadr Ace3 1Kardelen Özel Eitim Kurumu, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon, stanbul 2Antalya Bilim Üniversitesi, Salk Bilimleri Fakültesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü, Antalya 3Atlas Üniversitesi, Salk Bilimleri Fakültesi, Ergoterapi Bölümü, stanbul Amaç: Bu çalma otizm spektrum bozukluu tanl bireylerde oturmada postüral kontrol, denge ve ince motor becerilerinin incelenmesi ve aralarndaki ilikinin belirlenmesi amacyla yapld. Gereç-Yöntem: Çalmaya, 5-17 ya aralnda 20 otizm spektrum bozukluu olan birey ve benzer ya aralnda 20 salkl gönüllü birey dahil edildi. Katlmclarn demografik bilgileri kaydedildikten sonra, oturmada postüral kontrol deerlendirmesi; Oturmada Postüral Kontrol Ölçei (SPCM) ile, denge deerlendirmesi Bruininks-Oseretsky Motor Yeterlilik Testi (BOMYT) ksa formu denge alt testi ile, denge tahtasnda tek ayak üzerinde durma ve topuk-parmak duruu ile, ince motor beceri ise Jebsen Taylor el fonksiyon testi ve 9 delikli peg testi ile deerlendirildi. Deerlendirmeler sa ve sol ekstremiteler için ayr ayr yapld. Sonuçlar: OSB’li çocuklar ve salkl kontrol grubu arasnda postüral kontrol, denge ve ince motor beceri deerleri arasnda anlaml fark bulundu (p<0,05). OSB’li çocuklarn postüral kontrol, denge ve ince motor becerilerde daha düük seviyede olduklar görüldü. OSB’li çocuklarn postüral kontrol, denge ve ince motor becerileri arasnda anlaml iliki bulunmad (p>0,05). Tartma: Çalma sonucunda otizm spektrum bozukluu olan bireylerin postüral kontrol, denge ve ince motor becerilerinde yatlarna göre kayplar olduu görüldü. Çalmada incelenen parametrelerin günlük yaam aktiviteleri ve yaam kalitesini etkileyebilecei düünüldüünde, bu sonuçlarn otizm spektrum bozukluu olan bireylerde mevcut fizyoterapi ve rehabilitasyon yaklamlarna yol gösterici olaca düünüldü. Anahtar Kelimeler: denge, ince motor beceri, otizm spektrum bozukluu, postüral kontrol
Examination of postural control, balance and fine motor motor skills in individuals in autism spectrum disorder Ünzile Tunç1, Yldz Erdoanolu2, Zeynep Bahadr Ace3 1Kardelen Special Education Institution, Physiotherapy and Rehabilitation, stanbul 2Antalya Blm University, Faculty of Health Sciences, Physiotherapy and Rehabilitation Department, Antalya 3Atlas University, Faculty of Health Sciences, Occupatonal Therapy, stanbul Purpose: The purpose of this study was to evaluate postural control, balance and fine motor skills among individuals with autism spectrum disorder and to determine the relationship between them. Materials-Methods: The study included 20 autistic spectrum disorders diagnosed in the 5-17 age range and 20 healthy volunteers in the same age range. After the demographic data of the participants were recorded, postural control assessment; postural control (SPCM), balance assessment Bruinks-Oseretsky Motor Proficiency Test (BOMYT), short form balance test, standing on one foot on the balance board and heel-finger posture, and fine motor skill test, Jebsen Taylor hand function test and 9-hole peg test were used. The evaluations were performed separately for the left and right extremities. Results: A significant difference was found in postural control, balance and fine motor skill values between individuals with ASD and control group (p<0,05). Individuals with ASD were found to be a lower level in postural control, balance and fine motor skills. No significant relationship was found between postural control, balance and fine motor skills of individuals with ASD (p>0,05). Discussion: As a result of this study, it was seen that children with ASD were more ineffective in postural control, balance and fine motor skills than their peers. In the present study, it was thought that the parameters examined could affect daily life activities and quality of life, These results would guide the current approaches to physiotherapy and rehabilitation in individuals with autism spectrum. Keywords: balance, fine motor skills, autism spectrum disorder, postural control
12
[S002]
Osteoartrit hastalarnda egzersizin miRNA ekspresyonlar üzerine etkisinin incelenmesi Fulya Senem Karaahmetolu1, Zeynep Betül Özcan2, Halime Hanm Pençe2, Meltem Vural3, Emine Il Üstün3, Alev Kural4, Sibel Kura2, Bekir Erdoan2 1Salk Bilimleri Üniversitesi Salk Bilimleri Fakültesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Anabilimdal, stanbul 2Salk Bilimleri Üniversitesi Tp Fakültesi, Tbbi Biyokimya Anabilimdal, stanbul 3SBÜ Bakrköy Dr. Sadi Konuk EAH, Fiziksel Tp ve Rehabilitasyon Klinii, stanbul 4SBÜ Bakrköy Dr. Sadi Konuk EAH, Biyokimya Klinii, stanbul Amaç: Diz osteoartrit (OA) tanl olgularda egzersizin mikroRNA (miRNA) ekspresyonlar üzerine etkisinin incelenmesidir. Gereç-Yöntem: Diz OA tanl, Kellgren Lawrence (K/L) evrelemesine göre grade 2/3 olan, 38-75 ya aras 30 hasta birey egzersiz grubuna ve 30 salkl birey kontrol grubuna dahil edildi. Egzersiz grubuna 8 hafta süresince; haftada 2 gün klinik, 1 gün ev program eklinde egzersiz program uyguland. Egzersiz tedavisinin banda ve sonunda olgularn; 1 adet EDTA’ l tüpe 5-10 cc periferal kan örnekleri alnd. Ardndan Numeric Rating Scale (NRS) ile ar, Western Ontario and McMaster Universities Osteoarthritis Index (WOMAC) ile fonksiyonel durum, Beck Depresyon Ölçei (BDÖ) ile depresyon düzeyi, Short Form-36 (SF-36) ile yaam kalitesi deerlendirildi. miRNA-146a, miRNA-155, miRNA-221-3p, miRNA-145 gen ekspresyonlar real-time PZR (Polimeraz Zincir Reaksiyonu) yöntemiyle belirlendi. Sonuçlar: Diz OA'l hastalarda egzersiz tedavisi sonras BDI, SF-36, NRS ve WOMAC ölçeklerinde anlaml fark bulundu (p=0,000 BDE için, p=0,022 SF-36 için, p=0,001 NRS için, p=0,000 WOMAC için). Tedaviden önce ve sonra miRNA- 146a, miRNA-145, miRNA-155 ve miRNA-221-3p ekspresyon seviyelerinde anlaml bir fark yoktu (p=0,87 miRNA-145 için, p=0,61 miRNA-146a için, p=0,84 miRNA-155 için, p=0,99 miRNA-221-3p için). Tartma: Diz OA tanl hastalarda egzersiz tedavisi hastalarda ary, fiziksel fonksiyonu, yaam kalitesini ve depresyon durumunu iyi yönde etkilemektedir. Egzersiz tedavisinin, miRNA ekspresyonu üzerinde etkinliine dair daha kapsaml bilimsel aratrmalara ihtiyaç vardr. Anahtar Kelimeler: Osteoartrit, egzersiz, mikroRNA
Investigation of the effect of exercise on miRNA expressions in osteoarthritis patients Fulya Senem Karaahmetolu1, Zeynep Betül Özcan2, Halime Hanm Pençe2, Meltem Vural3, Emine Il Üstün3, Alev Kural4, Sibel Kura2, Bekir Erdoan2 1Health Sciences University Faculty of Health Sciences, Department of Physiotherapy and Rehabilitation, Istanbul 2Health Sciences University Faculty of Medicine, Department of Medical Biochemistry, Istanbul 382 / 5000 Çeviri sonuçlar SBÜ Bakrköy Dr. Sadi Konuk EAH, Physical Medicine and Rehabilitation Clinic, Istanbul 4SBÜ Bakrköy Dr. Sadi Konuk EAH, Biochemistry Clinic, Istanbul Purpose: The aim of this study is to investigate the effect of exercise on microRNA expression levels in knee OA. Materials-Methods: The patients between the ages of 38-75 years with a diagnosis of knee OA according to Kellgren- Lawrence staging were divided into two groups as study group and control group. The study group was administered a clinical program 2 days a week and at home program 1 day a week for 8 weeks. At the beginning and end of the treatment; 5-10 cc peripheral blood samples were taken into 1 blood tube with EDTA. Pain was measured with Numeric Rating Scale (NRS), functional status with Western Ontario and McMaster Universities Osteoarthritis Index (WOMAC), depression level with Beck Depression Scale (BDI), quality of life with Short Form- 36 (SF-36). Gene expression of miRNA-146a, miRNA-155, miRNA-221-3p, miRNA-145 was determined by real-time PZR method. Results: A significant difference was found in BDI, SF-36, NRS and WOMAC scales after exercise therapy in patients with knee OA (p= 0,000 for BDI, p= 0,022 for SF-36, p= 0,001 for NRS, p=0,000 for WOMAC). There was no significant difference in the expression levels of miRNA-146a, miRNA-145, miRNA-155 and miRNA-221-3p before and after treatment (p=0,87 for miRNA-145, p=0,61 for miRNA-146a, p=0,84 for miRNA-155, p=0,99 for miRNA-221-3p). Discussion: Exercise therapy affects pain, physical function, quality of life and depression in patients with knee OA. More extensive scientific research is needed on the effectiveness of exercise therapy on miRNA expression. Keywords: Osteoarthritis, exercise, microRNA
13
[S003] Total Diz Artroplastisi Cerrahisinin Proinflamatuar Sitokin Seviyesi, Ar iddeti, Fonksiyonel Durum, Eklem Pozisyon Hissi ve Radyografik Bulgular Üzerindeki Etkisi Arzu Erden1, Murat Emirzeolu1, Kübra Canl2, Serap Özer Yaman3, brahim Peken4, Osman Aynac5, Süleyman Caner Karahan3 1Karadeniz Teknik Üniversitesi, Salk Bilimleri Fakültesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü, Trabzon 2Hacettepe Üniversitesi, Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Fakültesi, Ankara 3Karadeniz Teknik Üniversitesi, Tp Fakültesi, Biyokimya Ana Bilim Dal, Trabzon 4Akdamadeni Devlet Hastanesi, Ortopedi ve Travmatoloji Bölümü, Yozgat 5Karadeniz Teknik Üniversitesi, Tp Fakültesi, Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dal, Trabzon Amaç: Bu çalmann amac, total diz artroplastisi(TDA) ameliyatnn proinflamatuar sitokin seviyesi, ar iddeti, fonksiyonel durum, diz eklem pozisyon hissi, valjite açs ve kötü dizilim üzerindeki etkisini incelemektir. Gereç-Yöntem: Çalmaya TDA geçiren 29 ileri evre diz osteoartrit(EDO) hastas (kadn/erkek:24/5) ile 22 erken evre diz osteoartrit(EEDO) hastas (kadn/erkek:13/9) dahil edildi. Proinflamatuar sitokinlerden IL1 β, IL 6 ve TNF α serum seviyeleri ölçüldü. Ar iddeti Görsel Analog Skalas(GAS) ile, fonksiyonel durum Western Ontario ve McMaster Üniversiteleri Osteoartrit ndeksi(WOMAC) ile deerlendirildi. Valjite açs, kötü dizilim direkt grafi üzerinden ölçüldü. Diz eklemi pozisyon hissi 35, 55 ve 70 derecelerde saptand. Sonuçlar: Postoperatif 6. haftada IL-6, ar iddeti, WOMAC skoru, valjite açs, kötü dizilim ve diz eklem pozisyon hissinde preoperatif döneme göre anlaml iyilemeler bulundu (pIL6:0,002;pGAS:<0,001; pWOMAC:<0,001;pvaljite:<0,001;pkötüdizilim:<0,001;peklem pozisyon hissi:0.02). EDO grubundaki hastalar EEDO grubundaki hastalara kyasla postoperatif 6. haftada daha düük ar iddeti ve kötü dizilime sahip iken TNF α ve IL1 β seviyeleri daha yüksekti (p<0,001). IL6, WOMAC skoru, valjite açs, diz eklem pozisyon hissi EEDO grubundaki hastalarla benzerdi(p>0,05). Tartma: Fonksiyonel durumu, IL6'y, radyolojik deiiklikleri ve eklem pozisyon hissini iyiletirmede TDA etkin bir tedavi yöntemidir. TNF α ve IL1 β’nn uzun dönem izlemi ile ilgili çalmalara ihtiyaç vardr. Anahtar Kelimeler: Diz, osteoartrit, sitokinler, propriyosepsiyon
Effect of Total Knee Arthroplasty Surgery on Proinflammatory Cytokine Level, Pain Intensity, Functional Status, Joint Position Sense and Radiographic Findings Arzu Erden1, Murat Emirzeolu1, Kübra Canl2, Serap Özer Yaman3, brahim Peken4, Osman Aynac5, Süleyman Caner Karahan3 1Karadeniz Technical University, Faculty of Health Science, Department of Physiotherapy and Rehabilitation, Trabzon 2Hacettepe University, Faculty of Physical Therapy and Rehabilitation, Ankara 3Karadeniz Technical University, Faculty of Medicine, Division of Biochemistry, Trabzon 4Akdamadeni State Hospital, Division of Ortopaedia and Traumatology, Yozgat 5Karadeniz Technical University, Faculty of Medicine, Division of Ortopaedia and Traumatology Purpose: The aim of this study was to examine the effect of total knee arthroplasty(TKA) surgery on proinflammatory cytokine level, pain intensity, functional status, knee joint position sense, valgity angle and malalignment. Materials-Methods: Twenty-nine late stage knee osteoarthritis(LSKO) patients (female/male:24/5) and 22 early stage knee osteoarthritis(ESKO) patients (female/male:13/9) who underwent TKA were included in the study. Serum levels of IL1 β, IL 6 and TNF α proinflammatory cytokines were measured. Pain intensity was evaluated with Visual Analogue Scale (VAS), functional status was evaluated with Western Ontario and McMaster Universities Osteoarthritis Index (WOMAC). Valgity angle and malalignment were measured on direct radiography. Knee joint position sense at 35, 55 and 70 degrees was measured. Results: Improvements were found in IL-6, pain intensity, WOMAC score, valgity angle, malalignment, and knee joint position sense at postoperative 6th week compared to the preoperative period (pIL6:0.002;pVAS:<0.001;pWOMAC:<0.001;pvalgity:<0.001; pmalalingement:<0.001; pjoint position sense:0.02). Patients in the LSKO group had lower pain intensity and malalingement at postoperative 6th week compared to patients in the ESKO group, while TNF α and IL1 β levels were higher (p<0.0001). IL6, WOMAC score, valgity angle, knee joint position sense were similar to ESKO (p>0.05). Discussion: TKA is an effective treatment method to improve IL6, functional status, radiological changes and joint position sense. Studies on long-term follow-up of TNF α and IL1 β are needed. Keywords: Knee, osteoarthritis, cytokines, proprioception
14
[S004]
Multipl Skleroz Tanl Bireylerde Kombine Frenkel Koordinasyon Egzersizi ve Aerobik Egzersiz Programnn Serum risin Hormon Düzeyine Etkileri Furkan Bilek1, Nilüfer Çetili Korkmaz2, Zübeyde Ercan1 1Frat Üniversitesi Salk Bilimleri Fakültesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü, Elaz 2Pamukkale Üniversitesi Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Yüksekokulu, Denizli Amaç: Relapsing-Remitting Multipl Skleroz (RRMS) tanl bireylerde Frenkel Koordinasyon Egzersizi (FKE) ile kombine uygulanan aerobik egzersiz (AE)’in serum irisin hormon düzeyi üzerine etkisinin incelenmesidir. Gereç-Yöntem: Çalmaya Geniletilmi Engellilik Durum Ölçei 1 ile 2.5 arasnda olan 11 RRMS tanl birey dâhil edildi. Maksimum aerobik kapasiteyi (VO2maks) belirlemek amacyla artml egzersiz testi kullanld. Serum irisin hormon düzeyleri enzime bal baklk deneyi yöntemiyle deerlendirildi. Katlmclar toplam 18 seans fizyoterapi ve rehabilitasyon programna katld. Katlmclara, fonksiyonel durumlarna uygun 4-5 tekrarl 4 farkl FKE’in yan sra bisiklet ergometresi ile VO2maks’n %50-60’nda AE program 50–60 dakika uyguland. Sonuçlar: Katlmclarn ortalama ya 27.36±4.57 yld. Katlmclarn çalma öncesi 19.83±1.61 ng/ml olan irisin hormon düzeylerinin çalma sonras 22.23±3.68 ng/ml’ye artt saptand (p=0.021).. VO2maks düzeylerinin egzersiz öncesi 20.11±2.98 mL/kg/dk iken egzersiz sonras anlaml düzeyde artarak 23.51±1.98 mL/kg/dk’ya ulat kaydedildi (p=0.005). Tartma: Bulgularmz dorultusunda FKE-AE programmzn, RRMS’li bireylerde semptomlar artrmadan kardiyovasküler ve serum irisin hormon düzeyini gelitirmede güvenli ve etkili bir egzersiz protokolü olduu sonucuna varlmtr. Egzersiz protokollerinin kardiyovasküler sistem üzerine olan olumlu etkileri VO2maks’n yan sra serum irisin hormon düzeyi ile de objektif olarak gösterilebilir. Anahtar Kelimeler: risin, Frenkel Koordinasyon Egzersizi, aerobik egzersiz, Multipl Skleroz
Effects of Combined Frenkel Coordination Exercise and Aerobic Exercise Program on Serum Irisin Hormone Level in Individuals with Multiple Sclerosis Furkan Bilek1, Nilüfer Çetili Korkmaz2, Zübeyde Ercan1 1Frat University Faculty of Health Sciences, Department of Physiotherapy and Rehabilitation, Elazig/Turkey 2Pamukkale University School of Physical Therapy and Rehabilitation, Denizli/Turkey Purpose: The purpose of our study was the investigation of the effects of aerobic exercise (AE) combined with Frenkel Coordination Exercise (FCE) on a serum iris hormone level in individuals diagnosed with Relapsing-Remitting Multiple Sclerosis (RRMS). Materials-Methods: Eleven RRMS individuals with an Expanded Disability Status Scale between 1 and 2.5 were included in the study. The incremental exercise test was used to determine the maximum aerobic capacity (VO2max). Serum irisin hormone levels were evaluated using enzyme-linked immunosorbent assay method. Participants attended 18 sessions of physiotherapy and rehabilitation program. In addition to 4 different FCEs with 4-5 repetitions suitable for their functional status, the AE program was applied for 50-60% of the VO2max with a bicycle ergometer for 50-60 minutes. Results: The average age of the participants were 27.36±4.57 years. It was found that the hormone levels of irisin, which was 19.83±1.61 ng/ml before the study, increased to 22.23±3.68 ng/ml after the study (p=0.021). While VO2max levels were 20.11±2.98 mL/kg/min before exercise, it was recorded that it increased significantly after exercise and reached 23.51±1.98 mL/kg/min (p=0.005). Discussion: In line with our findings, it was concluded that our FCE-AE program is a safe and effective exercise protocol in improving cardiovascular and serum irisin hormone levels without increasing symptoms in RRMS individuals. The positive effects of exercise protocols on the cardiovascular system can be objectively demonstrated by serum irisin hormone level as well as VO2max. Keywords: Irisin, Frenkel Coordination Exercise, aerobic exercise, Multiple Sclerosis
15
[S005]
Yeni Tanl Hipertiroidi Hastalarnn Egzersiz Kapasitesi Solunum Kas Kuvveti Yorgunluk ve Dispne Alglarnn Salkl Bireylerle Karlatrlmas Fidan Ylmaz1, Meral Bonak Güçlü2, Afruz Babayeva3, lhan Yetkin3 1Krehir Ahi Evran Üniversitesi, Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Yüksekokulu, Krehir 2Gazi Üniversitesi, Salk Bilimleri Fakültesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü, Ankara 3Gazi Üniversitesi, Tp Fakültesi, ç Hastalklar Anabilim Dal, Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalklar Bilim Dal, Ankara Amaç: Tiroid hormon fazlal sonucu oluan kas mitokondriyal enerji metabolizmasndaki bozukluklar solunum kas kuvveti ve egzersiz toleransnda azalma, dispne ve yorgunluun artmasna neden olabilmektedir. Literatürde bu parametrelerin etkilenimine dair bilgi yetersizdir. Bu çalmann amac hipertiroidi hastalarnn egzersiz kapasitesi, solunum kas kuvveti, dispne ve yorgunluk algsnn salllarla karlatrlmasdr. Gereç-Yöntem: Enine kesitsel çalmadr. Oniki hasta (6 TMNG, 6 Graves, 36,5±12,9 yl, 7K/5E) ve 12 salkl kontrol (32,4±11,9 yl, 8K/4E) dahil edildi ve karlatrld. Egzersiz kapasitesi (6-dakika yürüme testi (6-DYT)), solunum kas kuvveti (maksimum inspiratuar basnç (MP) ve maksimum ekspiratuar basnç (MEP)) (az basnç ölçüm cihaz), yorgunluk (Yorgunluk iddet Ölçei (YÖ)), dispne alglamas (Modifiye Medical Research Council (MMRC) dispne ölçei) ile deerlendirildi. Sonuçlar: Hipertiroidi hastalarnn 6-DYT mesafesi (p=0,013), MP (p=0,032), %MP (p=0,013), MEP (p=0,015), %MEP (p=0,004) deerleri salkllardan istatistiksel anlaml olarak daha az, MMRC dispne ölçei (p=0,001) ve YÖ puanlar (p=0,049) ise yüksekti. Hastalarn 6’snn (%50) MP'i ve 6-DYT mesafesi, 5’inin (%41,6) MEP’i beklenenin %80’inden az, hastalarn 4’ü (%33,3) iddetli yorgun ve 4’ünde (%33,3) günlük yaam aktiviteleri srasnda nefes darl vard. Tartma: Yeni tanlanm hipertiroidi hastalarnda fonksiyonel egzersiz kapasitesi, inspiratuar ve ekspiratuar kas kuvveti azalm, dispne ve yorgunluk algs ise artmtr. Bu hastalarn takibinde solunum kas kuvveti, egzersiz kapasitesi, dispne ve yorgunluk algs deerlendirilmelidir. Hastalar pulmoner rehabilitasyon programlarna yönlendirilmelidir. Anahtar Kelimeler: Dispne, Hipertiroidi, Solunum Kaslar, Yürüme Testi
Comparison of Exercise Capacity Respiratory Muscle Strength Fatigue and Dyspnea Perceptions in Newly Diagnosed Hyperthyroid Patients with Healthy Individuals Fidan Ylmaz1, Meral Bonak Güçlü2, Afruz Babayeva3, lhan Yetkin3 1Krsehir Ahi Evran University, School of Physical Therapy and Rehabilitation, Krsehir 2Gazi University, Faculty of Health Sciences, Department of Physiotherapy and Rehabilitation, Ankara 3Gazi University, Faculty of Medicine, Department of Internal Diseases, Department of Endocrinology and Metabolic Diseases, Ankara Purpose: Thyroid hormone excess causes change in muscle mitochondrial energy metabolism which may lead decrease in respiratory muscle strength and exercise tolerance and increase in dyspnea and fatigue perception. Information how aforementioned parameters are affected, is limited in literature. The aim of this study was to compare the exercise capacity, respiratory muscle strength, dyspnea and fatigue perception in patients with hyperthyroid and healthy controls. Materials-Methods: A cross-sectional study. Twelve patients with hyperthyroid (6 MNG, 6 Graves, 36,5±3,74 years, 7F/5M) and 12 healthy controls (32,4±3,44 years, 8F/4M) were included and compared. Exercise capacity (6-minute walking test (6-MWT)), respiratory muscle strength (maximum inspiratory pressure (MIP) and maximum expiratory pressure (MEP)) (mouth pressure measuring device), fatigue (Fatigue Severity Scale (FSS)) and dyspnea perception (Modified Medical Research Council (MMRC) dyspnea scale) were evaluated. Results: In hyperthyroid patients, 6-MWT distance (p=0.013), MIP (p=0.032), MIP% (p=0.013), MEP (p=0.015), MEP% (p=0.004) values were statistically lower, MMRC dyspnea scale (p=0.001) and FSS scores (p=0.049) were higher compared with healthy controls. Six (50%) of patients had MIP and 6-MWT distance, 5 (41.6%) had MEP less than 80% predicted, 4 patients (33.3%) were severely fatigued and 4 patients (33.3%) had dyspnea during activities of daily living. Discussion: Functional exercise capacity, inspiratory and expiratory muscle strength are impaired, dyspnea and fatigue perception are increased in newly diagnosed hyperthyroid patients. Respiratory muscle strength and exercise capacity, fatigue and dyspnea should be evaluated during the follow up. Patients should be directed to pulmonary rehabilitation programs. Keywords: Dyspnea, Hyperthyroidism, Respiratory Muscles, Walk Test
16
[S006]
Farkl titreim seviyelerinde uygulanan foam rollern esneklik üzerine etkisi Gürkan Günaydn Aydn Adnan Menderes Üniversitesi Salk Bilimleri Fakültesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü, Aydn Amaç: Fiziksel uygunluk parametreleri arasnda bulunan esnekliin gelitirilmesi için birden fazla teknik uygulanmaktadr. Bu tekniklerden biri de titreimli foam rolling uygulamalardr. Titreimli foam rollerin farkl frekans özellikleri olmasna ramen bu farkllklarn esneklik üzerine etkileri bilinmemektedir. Bu sebeple bu çalmann amac farkl titreim seviyelerinin esneklik üzerine etkisinin belirlenmesidir. Gereç-Yöntem: Çalmaya 20 katlmc dâhil edilmitir. Bu katlmclardan 1. gruba 32 Hz, 2. gruba ise 62 Hz frekansta titreimli foam rolling uygulanmtr. Uygulama öncesi ve sonras hamstring kas esneklik seviyeleri deerlendirilmitir. Sonuçlar: Yaplan analizler sonucunda 32 Hz (p=0,002) ve 62 Hz (p=0,001) frekanslarnda uygulanan foam rollerin esneklii arttrd görülmütür. Ancak uygulama öncesi (p=0.648) ve uygulama sonras gruplar aras esneklik deerlerinde (p=0,524) herhangi bir fark bulunamamtr. Tartma: Bu çalma sonucunda her iki frekansn da esnekliin artrlmasnda etkili olduu ancak frekans artlarnn esneklik farkll oluturmad görülmektedir. Anahtar Kelimeler: esneklik, titreim
The effect of foam roller applied at different vibration levels on flexibility Gürkan Günaydn Aydn Adnan Menderes University Faculty of Health Sciences, Department of Physiotherapy and Rehabilitation, Aydn Purpose: More than one technique is applied to improve flexibility which is among the physical fitness parameters. One of these techniques is vibrating foam rolling applications. Although vibrating foam rollers have different frequency levels, the effects of these differences on flexibility are unknown. For this reason, the purpose of this study is to determine the effect of different vibration levels on flexibility. Materials-Methods: Twenty participants were included in the study. From these participants, vibrating foam rolling was applied at a frequency of 32 Hz to the first group and 62 Hz to the second group. Hamstring muscle flexibility levels were evaluated before and after practice. Results: As a result of the analysis, it was seen that foam roller applied at 32 Hz (p = 0.002) and 62 Hz (p = 0.001) frequencies increased flexibility. However, there was no difference between the groups in pre (p = 0.648) and post- application (p = 0.524). Discussion: As a result of this study, it was found that both frequencies are effective in increasing flexibility, but frequency increases did not create a difference in flexibility levels. Keywords: flexibility, vibration
17
[S007]
KOAH ve Bronektazi Hastalarnda Kardiyovasküler Hastalk Farkndal ve Fiziksel Aktivite Düzeyinin Karlatrlmas Dilara Saklca1, Naciye Vardar Yal1, Melda Salam1, Lütfi Çöplü2 1Hacettepe Üniversitesi, Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Fakültesi, Ankara, Türkiye 2Hacettepe Üniversitesi, Tp Fakültesi, Göüs Hastalklar Anabilim Dal, Ankara, Türkiye Amaç: KOAH ve bronektazi pek çok komorbidite ile ilikilidir. Bu nedenle hastalarn kardiyovasküler hastalklar(KVH) hakknda bilgi sahibi olmalar önemlidir. Çalmann amac farkl obstrüktif akcier hastalklarnda kardiyovasküler hastalk farkndal ve fiziksel aktivite düzeyinin aratrlmasyd. Yöntem: Çalmaya 14 KOAH (66±5,16 yl; 9E,5K), 14 bronektazi (56,79±5,52 yl; 6E,8K), 14 salkl (58,71±6,92 yl; 7E,7K) birey dahil edildi. Kiilere Kardiyovasküler Hastalklar Risk Faktörleri Bilgi Düzeyi (KARRF-BD) Ölçei, Charlson Komorbidite ndeksi (CKI) ve Uluslararas Fiziksel Aktivite Ölçei (IPAQ-SF) uyguland. Sonuçlar: Çalmaya dahil edilen bireylerinin BMI, KARRF-BD skorlar, fiziksel aktivite düzeyleri arasnda fark yoktu (p>0,05). Salkl grubun orta iddette fiziksel aktivite düzeyi KOAH ve bronektazi grubundan anlaml olarak yüksekti (p<0,05). KOAH grubunun yürüme ve oturma süreleri bronektazi grubu ile benzerdi (p>0,05) ve salkl gruptan anlaml olarak farklyd (p<0,05). KARRF-BD ölçeinde egzersiz hakkndaki bilgiyi sorgulayan 15. (Düzenli egzersiz kalp hastal riskini azaltr), 16.(Sadece spor salonunda yaplan egzersizle risk azalr) ve 17.(Yava yürümek ve gezmek de egzersiz saylr) maddeler analiz edildiinde; 15-16 maddelerinin doru cevap says tüm gruplar için benzerdi (p>0,05). 17. madde doru cevap says KOAH ve salkl grupta benzerken bronektazili grupta istatistiksel olarak düüktü (p<0,05). Tartma: Komorbitelerine ramen, obstrüktif hasta gruplarnn KVH ile farkndalnn genel popülasyonla benzer olmas, bu hastalarnn farkndalk konusunda bilgilendirilmeye ihtiyac olduklarn göstermektedir. Bronektazilerde egzersiz iddeti hakknda yanl bilginin daha yaygn olduu görüldü. KOAH grubunda yürüme süresinin daha az, oturma süresinin daha uzun olmasnn sebebi; KOAH'n fiziksel kapasiteyi snrlad ve mevsimsel olarak aktif olmay engelledii düünülmektedir. Komorbiteleri fazla olan obstrüktif hasta grubunda hasta eitimi ile kardiyovasküler hastalk farkndalnn arttrlmas ve doru egzersiz parametrelerinin öretilmesi önemlidir. Anahtar Kelimeler: Kronik Obstrüktif, Bronektazi, Egzersiz, Kardiyak Rehabilitasyon
Comparison of Cardiovascular Disease Awareness and Physical Activity Level in COPD and Bronchiectasis Patients Dilara Saklca1, Naciye Vardar Yal1, Melda Salam1, Lütfi Çöplü2 1Faculty of Physical Therapy and Rehabilitation, Hacettepe University, Ankara, Turkey 2Department of Chest Diseases, Faculty of Medicine, Hacettepe University, Ankara, Turkey Purpose: COPD and bronchiectasis are associated with many comorbidities. Therefore, patients need to have information about cardiovascular diseases (CVD). The study aimed to investigate cardiovascular disease awareness and physical activity level in different obstructive pulmonary diseases. Materials-Methods: The study included 14 COPD (66 ± 5.16 years; 9M, 5F), 14 bronchiectases (56.79 ± 5.52 years; 6M, 8F), 14 healthy (58.71 ± 6.92 years; 7M, 7F) individuals were included. Cardiovascular Disease Risk Factors Knowledge Level (CARRF-KL) Scale, Charlson Comorbidity Index (CCI), and International Physical Activity Scale (IPAQ-SF) were applied to the subjects. Results: There was no difference between the BMI, CARRF-KL scores, and IPAQ-SF scores of the individuals included in the study (p>0.05). The moderate physical activity level of the healthy group was significantly higher than the COPD and bronchiectasis group (p<0.05). The walking and sitting times of the COPD group were similar to the bronchiectasis group (p>0.05) and were significantly different from the healthy group (p<0.05). Discussion: Despite their comorbidities, the fact that the awareness of obstructive patient groups with CVD is similar to the general population indicates that these patients need to be informed about awareness. The reason for the shorter walking time and longer sitting time in the COPD group; COPD is thought to limit physical capacity and prevent seasonally active activity. It is important to increase awareness of the cardiovascular disease with patient education and to teach the correct exercise parameters in the obstructive patient group with more comorbidities. Keywords: Chronic Obstructive, Bronchiectasis, Exercise, Cardiac Rehabilitation
18
[S008]
Preterm çocuklarda küvözde kal süreleri ile duyu profilleri arasndaki ilikinin incelenmesi Rabia Eraslan1, Pelin Atalan1, Bülent Elbasan2, Kvlcm Gücüyener3 1Gazi Üniversitesi,Salk Bilimleri Enstitüsü, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Anabilim Dal, Ankara 2Gazi Üniversitesi,Salk Bilimleri Fakültesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü, Ankara 3Gazi Üniversitesi,Tp Fakültesi, Çocuk Sal ve Hastalklar Anabilim Dal, Ankara Amaç: Bu çalmann amac preterm çocuklarn küvözde kal süreleri ve duyu profilleri arasndaki ilikiyi incelemektir. Gereç-Yöntem: Çalmaya 2-5 ya aras 32 preterm çocuk dahil edildi. Çocuklarn duyusal özellikleri Dunn Duyu Profili kullanlarak deerlendirildi. Küvözde kal süreleri epikriz raporlar incelenerek kaydedildi. Veriler SPPS 21.0 paket program kullanlarak analiz edildi. Verilerin normal dalma uygun olduu Kolmogorov Smirnov testi ile belirlendi (p>0.05). Küvezde kal süresi ve duyu profili alt skorlar (zayf kayt, duyu aray, duyusal hassasiyet, duyusal kaçnma) arasndaki iliki Pearson korelasyon analizi ile incelendi. Sonuçlar: Çocuklarn (16 E,16 K) ya ortalamas 39,6 ay iken, gestasyonel ya ortalamalar 31,5 ay olarak bulundu. Çocuklarda küvözde kal süresi, duyu aray ile orta (p=<0.05, r=-0.591), duyusal kaçnma ile düük-orta (p<0.05, r=- 0.354), duyusal hassasiyet ile orta (p<0.05, r=-0.607) düzeyde negatif yönde anlaml iliki gösterirken, zayf kayt alt skoru ile anlaml bir iliki göstermedi (p>0.05). Tartma: Yenidoan youn bakm ortam, kritik beyin geliimi döneminde iitsel, görsel ve taktil uyarma uzun süreli ve ar maruz kalma ile potansiyel olarak duyusal modülasyonda zorluklara yol açan bir ortamdr. Preterm çocuklarda okul öncesi dönemde duyu profilleri küvözde kal süreleri ile anlaml iliki göstermektedir. Preterm çocuklarn duyusal geliimlerinin takip edilmesi özellikle okul öncesi dönemde önem tamaktadr. Anahtar Kelimeler: çocuk, duyu profili, duyusal geliim, preterm
Examination of the relationship between length of stay in incubator and sensory profiles in preterm children Rabia Eraslan1, Pelin Atalan1, Bülent Elbasan2, Kvlcm Gücüyener3 1Gazi University, Institute of Health Sciences, Department of Physiotherapy and Rehabilitation, Ankara 2Gazi University, Faculty of Health Sciences, Department of Physiotherapy and Rehabilitation, Ankara 3Gazi University, Faculty of Medicine, Department of Child Health and Diseases, Ankara Purpose: The aim of this study is to examine the relationship between the length of stay in the incubator and sensory profiles of preterm children. Materials-Methods: Thirty-two preterm children aged 2-5 years were included in the study. Sensory characteristics of children were evaluated using Dunn Sensory Profile. The length of stay in the incubator was recorded by examining the epicrisis reports.Data were analyzed using SPPS 21.0 package program. It was determined by Kolmogorov Smirnov test that the data were suitable for normal distribution (p> 0.05).The relationship between the length of stay in the incubator and sensory profile sub-scores (low registration, sensation seeking, sensory sensitivity, sensation avoiding) was analyzed using Pearson correlation analysis Results: The mean age of children (16 M, 16 F) was 39.6 months, while the mean gestational age was 31.5 months. The duration of stay in the incubator in children was moderate with sensation seeking (p =<0.05, r =-0.591), low-medium with sensory sensitivity (p<0.05,r =-0.354), moderate with sensation avoiding (p <0.05, r =-0.607), while it did not show a significant correlation with low registration sub-score (p> 0.05). Discussion: The neonatal intensive care environment is an environment that potentially leads to difficulties in sensory modulation with prolonged and overexposure to auditory, visual and tactile stimulation during the critical brain development period. The sensory profiles in pre-school period in preterm children show significant relationship with the length of stay in the incubator. Monitoring the sensory development of preterm children is especially important in the preschool period. Keywords: child, sensory profile, sensory development, preterm
19
[S010]
Konjenital Kalp Hastal Olan ve Olmayan Down Sendromlu Çocuklarda Kardiyopulmoner Parametreler, Motor Geliim ve Kas Kuvvetinin ncelenmesi Tuba anl1, Melda Salam2, Naciye Vardar Yal2, lker Erturul3, Hayrettin Hakan Aykan3, Tevfik Karagöz3 1Atlm Üniversitesi, Salk Bilimleri Fakültesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü, Ankara 2Hacettepe Üniversitesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Fakültesi, Ankara 3Hacettepe Üniversitesi,Tp Fakültesi, Çocuk Kardiyolojisi Bilim Dal, Ankara Amaç: Konjenital kalp hastalklar Down Sendromlu bireylerde sk görülen problemlerdir. Bu çalmann amac konjenital kalp hastal olan ve olmayan Down sendromlularda, kaba motor geliim ve el kavrama kuvvetini karlatrmakt. Gereç-Yöntem: Çalmaya 17 Down sendromlu birey dahil edildi. Bu bireylerden konjenital kalp hastal olan 9 (ya ortalamas 32,22±9,87 ay) ve olmayan 8 kii (ya ortalamas 32,12±13,33 ay) idi. Motor geliim GMFM-88 ölçeiyle, el kavrama kuvveti Ampül Dinamometre ile ölçüldü. Bireylerin ekokardiografi raporlarndan alnan Ejeksiyon fraksiyon deerleri kaydedildi. Ayrca Wang solunum skoru, brakial nabz, kan basnc ve oksijen saturasyonlar ölçüldü. Gruplar aras fark Mann-Whitney U testi ile karlatrld. Sonuçlar: Ya ve cinsiyet açsndan gruplar arasnda istatistiksel olarak anlaml fark yoktu (p>0.05). Konjenital kalp hastal olan (%59,15±16,89) ve olmayan (%81,17±17) grupta GMFM-88 skorlar karlatrldnda anlaml fark bulundu (p=0.03). Gruplar arasnda el kavrama kuvveti, Wang solunum skoru, Ejeksiyon fraksiyon deerleri karlatrldnda anlaml fark bulunamad (p>0.05). Tartma: Down sendromlu hastalarda konjenital kalp hastalnn varl, kaba motor geliimin gecikmesine neden olan bir faktördür. Konjenital kalp hastal olan Down sendromlu hastalarda bireyselletirilmi rehabilitasyon programlarnn uygulanmas anlaml katklar salayabilir. Anahtar Kelimeler: Doumsal kalp kusurlar, Down sendromu, Motor beceriler
Investigation of Cardiopulmonary Parameters, Motor Development and Muscle Strength in Children with Down Syndrome with and without Congenital Heart Disease Tuba anl1, Melda Salam2, Naciye Vardar Yal2, lker Erturul3, Hayrettin Hakan Aykan3, Tevfik Karagöz3 1Atlm University,Faculty of Health Sciences,Department of Physiotherapy and Rehabilitation, Ankara 2Hacettepe University, Faculty of Physiotherapy and Rehabilitation, Ankara 3Hacettepe University, Faculty of Medicine, Department of Pediatric Cardiology, Ankara Purpose: Congenital heart diseases are common problems in Down Syndrome. The aim of this study was to compare gross motor development and hand grip strength in Down syndrome patients with and without congenital heart disease. Materials-Methods: 17 individuals with Down syndrome were included in the study. Of these individuals, 9 patients with congenital heart disease (mean age 32.22±9.87 months) and 8 patients without congenital heart disease (mean age 32.12±13.33 months). The motor development was measured with the GMFM-88 scale, the hand grip strength was measured with the Bulb Dynamometer. Ejection fraction values obtained from the echocardiography reports of the individuals were recorded. In addition, Wang respiratory score, brachial pulse, blood pressure and oxygen saturations were measured. The difference between groups was compared using the Mann Whitney U test. Results: There was no statistically significant difference between the groups in terms of age and gender (p> 0.05). When the GMFM-88 scores were compared in the group with congenital heart disease (%59.15±16.89) and without (%81.17±17), a significant difference was found (p = 0.03). When the hand grip strength, Wang respiratory score and ejection fraction values were compared between the groups, no significant difference was found(p> 0.05). Discussion: The presence of congenital heart disease in patients with Down syndrome is a factor that causes a delay in gross motor development. Implementation of individualized rehabilitation programs in patient with Down syndrome with congenital heart disease can provide significant contributions. Keywords: Congenital Heart Defects, Down Syndrome, Motor Skills
20
[S011]
Kronik Bel Arl Hastalarda Alt Ekstremite Kemiksel Diziliminin Postüral Kontrol ve Fiziksel Performans ile likisi Berna Yalçn1, Yldz Erdoanolu2 1Bakent Üniversitesi stanbul Salk Uygulama ve Aratrma Merkezi, Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Bölümü, stanbul 2Antalya Bilim Üniversitesi, Salk Bilimleri Fakültesi, Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Bölümü, Antalya Amaç: Bu çalma, kronik bel arl (KBA) hastalarda alt ekstremite kemiksel dizilimi ile postüral kontrol ve fiziksel performans arasndaki ilikinin incelenmesi amacyla yapld Gereç-Yöntem: Çalmaya, 18-65 ya aras KBA’l 60 hasta dahil edildi. Hastalarn kemiksel dizilimleri mekanik lateraldistalfemoral aç (mLDFA), medial proksimaltibial aç (mPTA), mekanik tibiofemoral aç (mTFA), eklem çizgisi yaknsama açs (JLCA), anatomik tibiofibular aç (aTFA), anatomik mekanik aç (AMA), anatomik lateraldistalfemoral aç (aLDFA) ve Q açlar ile, ar iddetleri Numerik Ar Skalas, statik dengeleri Tek Ayak Denge Testi, dinamik dengeleri Yldz Denge Testi ve fiziksel performanslar Fiziksel Performans Test Bataryas ile deerlendirildi. Sonuçlar: Hastalarn AMA, JLCA ve aLDFA salkl bireylere göre anlaml olarak artt bulundu. Hastalarn dominant alt ekstremite aTFA ile dinamik dengeleri medial (p=0.03, r=-0.27), anteromedial (p=0.02, r=0.30), posterolateral (p=0.04, r=-0.27) yönleri arasnda negatif orta kuvvetli ve Q açs ile anteromedial (p=0.03, r=0.26) yönleri arasnda pozitif orta kuvvetli iliki bulundu. AMA ve Q açlar ile fiziksel performans testleri arasnda ise negatif orta kuvvetli iliki bulundu (p<0.05). Tartma: Bu çalmadaki KBA’l hastalarn alt ekstremite kemiksel dizilimlerinde AMA, JLCA ve aLDFA’daki açsal sapmalar salkl bireylerin ayn parametrelerine göre anlaml bulundu ancak AMA, JLCA ve aLDFA’daki açsal deiimler postüral kontrol ve fiziksel performansla ilikili deildi. Hastalarn aTFA ve Q açlar ile postüral kontrollerinin, AMA ve Q açlar ile fiziksel performanslarnn ilikili olduu görüldü. KBA’l hastalarda alt ekstremite kemiksel dizilim dengesinin deiebilecei, postüral kontrolün ve fiziksel performansn etkilenebilecei düüncesiyle, ilerleyen dönem rehabilitasyon programlarna postüral kontrolü ve fiziksel performans gelitirecek eitimler eklenebilir. Anahtar Kelimeler: bel ars, postüral kontrol, fiziksel performans
The Relationship Between Lower Extremity Alignment, Postural Balance and Physical Performance in Chronic Low Back Pain Berna Yalçn1, Yldz Erdoanolu2 1Bakent University Istanbul Health Practice and Research Center, Department of Physiotherapy and Rehabilitation, Istanbul, Turkey 2Antalya Bilim University, Faculty of Health Sciences, Department of Physiotherapy and Rehabilitation, Antalya, Turkey Purpose: This study was conducted to examine the relationship between lower extremity alignment, postural control and physical performance in patients with chronic low back pain (CLBP). Materials-Methods: 60 patients with CLBP between the ages of 18-65 were included in the study. Lower extremity alignment of the patients: mechaniclateraldistalfemoral angle (mLDFA), medialproximaltibial angle (mPTA), mechanicaltibiofemoral angle (mTFA), joint line convergence angle (JLCA), anatomicaltibiofibular angle (aTFA), anatomicalmechanical angle (AMA), anatomicallateraldistalfemoral angle (aLDFA), Q angle, pain intensity was evaluated using Numeric Pain Scale, static balance One-Foot Balance Test, dynamic balance Star Balance Test and physical performances with Physical Performance Test Battery. Results: Patients’ AMA, JLCA and aLDFA increased significantly as compared to healthy individuals. There was a negative medium strength relationship between the medialv(p=0.03, r=-0.27), (p=0.02, r=0.30), posterolateral (p=0.04, r=-0.27) aspects of the aTFA and dynamic balance of the patients, and a positive medium strength relationship between the Q angle p=0.03, r=0.26) and the anteromedial aspects. A negative moderate-strong correlation was found between the AMA and Q angles and physical performance tests (p<0.05). Discussion: The changes in AMA, JLCA and aLDFA of the patients with CLBP in this study were found to be significant according to the same parameters of healthy individuals. The aTFA and Q angles of the patients were associated with their postural control, AMA and Q angles and their physical performance. Considering that lower extremity alignment balance may change and postural control and physical performance may be affected, trainings to improve postural control and physical performance can be added to future rehabilitation programs. Keywords: low back pain, postural balance, physical performance
21
[S012]
Alzheimer Hastal Tanl Bireylerde Ev Temelli Telerehabilitasyon: Randomize Kontrollü Çalma Kübra Nur Menengiç1, pek Yeldan2, Nilgün Çnar3, Türker ahiner4 1Dou Üniversitesi, Meslek Yüksekokulu, Terapi ve Rehabilitasyon Bölümü, Fizyoterapi Program, stanbul; stanbul Üniversitesi-Cerrahpaa, Lisansüstü Eitim Enstitüsü, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Anabilim Dal, stanbul 2stanbul Üniversitesi-Cerrahpaa, Salk Bilimleri Fakültesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü,Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Anabilim Dal, stanbul 3Maltepe Üniversitesi Tp Fakültesi, Nöroloji Anabilim Dal, stanbul 4Memorial ili Hastanesi, stanbul Amaç: Çalmamzn amac, telerehabilitasyon araclyla uygulanan ev temelli gerçek zamanl gözetimli çift görevli egzersiz tedavisinin Alzheimer hastal (AH) tanl bireylerde etkinliinin incelenmesiydi. Gereç-Yöntem: Erken-orta evre 20 AH tanl birey randomize olarak telerehabilitasyon (TG) ve kontrol grubu (KG) olmak üzere iki gruba ayrld. Olgularn sosyodemografik ve klinik bilgileri kaydedildi. Kognitif fonksiyon “Mini-Mental Test”le, fonksiyonel mobilite “Zamanl Kalk ve Yürü Testi”yle, fonksiyonel bamszlk “Fonksiyonel Bamszlk Ölçei (FBÖ)”yle, depresyon düzeyi “Geriatrik Depresyon Ölçei-Ksa Form (GDÖ)”la, anksiyete düzeyi “Beck Anksiyete Ölçei (BAÖ)”yle, bakm yükü “Zarit Bakm Verme Yükü Ölçei (ZBYÖ)”yle ve bakm verenin iyilik hâli “Warwick Edinburgh yilik Hâli Ölçei (WEHÖ)”yle deerlendirildi. Fiziksel egzersizlere kognitif görevlerin eklendii 6 haftalk egzersiz protokolü, Zoom program araclyla fizyoterapist gözetiminde uyguland. Seans süresi, skl ve kognitif görevlerin zorluu kademeli olarak ayarland. KG herhangi bir tedavi almad. Olgular tedavinin banda ve sonunda deerlendirildi. statistiksel analiz SPSS 22.0'da yapld. Sonuç ölçütlerinin ortalama deerlerindeki deiim hesapland, gruplar aras farkn analizinde Mann Whitney-U Testi kullanld. Sonuçlar: Tedavi sonunda gruplar aras karlatrmada FBÖ, BAÖ, GDÖ ve WEHÖ sonuçlarnda TG lehine anlaml fark vard (p<0,05). Tedavi öncesi sonras deiimin gruplar aras analizinde, TG’de ZBYÖ haricindeki tüm sonuç ölçütlerinde KG’ye göre anlaml gelime olduu saptand (p<0,05). Tartma: Video-konferans sistemiyle çevrim içi uygulanan egzersiz tedavisinin, fonksiyonel bamszl, bakm verenin iyilik hâlini artran, depresyon ve anksiyete düzeyini azaltan etkin bir yöntem olduu gösterilmitir. Erken-orta evre AH tanl bireylerde uzaktan yürütülen egzersiz tedavisiyle global kognitif fonksiyonda, fonksiyonel mobilitede ve fonksiyonel bamszlkta anlaml gelime salanabilir. Telerehabilitasyon güvenli ve uygulanabilir bir seçenek olarak, AH tanl bireylere egzersiz tedavisini ulatrmak için kullanlabilir. Anahtar Kelimeler: Alzheimer tipi demans (ATD), egzersiz, kognisyon, teletp
Home-Based Telerehabilitation for People with Alzheimer Disease: A Randomized Controlled Study Kübra Nur Menengiç1, pek Yeldan2, Nilgün Çnar3, Türker ahiner4 1Dou University, Advanced Vocational School, Division of Therapy and Rehabilitation, Physiotherapy Program, Istanbul; Istanbul University-Cerrahpasa, Institute of Graduate Studies, Department of Physiotherapy and Rehabilitation, Istanbul 2Istanbul University-Cerrahpasa, Faculty of Health Science, Division of Physiotherapy and Rehabilitation, Department of Physiotherapy and Rehabilitation, Istanbul 3Maltepe University Faculty of Medicine, Department of Neurology, Istanbul 4Memorial Sisli Hospital, Istanbul Purpose: The aim of our study was to examine the effectiveness of home-based real-time supervised dual-task supervised exercise treatment via telerehabilitation in individuals with Alzheimer's disease (AD). Materials-Methods: Early-middle staged 20 AD patients were randomly divided into two groups as telerehabilitation (TG) and control group (CG). Cognitive function were assessed with“Mini-Mental State Examination”, functional mobility with“Timed Up and Go Test”, functional independence with“Functional Independence Measure (FIM)”, depression and anxiety levels with“Geriatric Depression Scale-Short Form (GDS)” and “Beck Anxiety Scale (BAS)”, caregiver burden with“Zarit Care Burden Scale (ZBS)” and caregiver's well-being with“Warwick Edinburgh Well-Being Scale (WEWBS)”. The 6-week motor-cognitive dual-task exercise training was performed online and under the supervision of physiotherapist via Zoom program. Session duration, frequency and difficulty of cognitive tasks were adjusted gradually. CG didn’t receive any treatment. Subjects were assessed before and after the treatment. Results: At the end of the treatment, there was a significant difference in favor of TG in the results of FIM, BAS, GDS and WEIWBS between the groups (p <0.05). Comparison of the mean change, there was a significant improvement in favor of TG in all outcome measures except ZBS (p <0.05). Discussion: Supervised exercise treatment via telerehabilitation has been found to be an effective method that increases functional independence and caregiver’s well-being, and decreases depression, anxiety levels. Remotely delivered exercise treatment in AD may provide significant improvement in cognitive function and functional mobility. Telerehabilitation can be used as a safe and viable option to deliver exercise therapy to individuals with AD. Keywords: Alzheimer-type dementia (ATD), exercise, cognition, telemedicine
22
[S013] Non-kistik bronektazili çocuklarda statik ve dinamik dengenin belirleyicileri Hikmet Uçgun1, Hülya Nilgün Gürses2, Erkan Çakr3 1Bezmialem Vakf Üniversitesi Salk Bilimleri Fakültesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü, stanbul; Bezmialem Vakf Üniversitesi Salk Bilimleri Enstitüsü, Kardiyopulmoner Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dal, stanbul 2Bezmialem Vakf Üniversitesi Salk Bilimleri Fakültesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü, stanbul 3Bezmialem Vakf Üniversitesi Tp Fakültesi, Çocuk Sal ve Hastalklar Ana Bilim Dal, Çocuk Göüs Hastalklar Bilim Dal, stanbul Amaç: Kronik solunum sistemi hastalklarnda dengenin etkilenmesinde olas mekanizmalar periferik ve solunum kaslarnn kuvvetsizlii, hiperinflasyon ve artm solunum i yükü olarak belirtilmi ancak aratrmalarn büyük çounluu KOAH’l hastalar üzerine younlamtr. Çalmamzn amac, non-kistik bronektazili çocuklarda solunum fonksiyonu, periferik ve solunum kas kuvveti ve fonksiyonel kapasitenin statik ve dinamik denge üzerine etkisini aratrmaktr. Gereç-Yöntem: Non-kistik bronektazili 39 çocuk (12,74±3,22 yl) çalmaya alnd. Solunum fonksiyon testi (SFT), maksimum inspiratuar (MIP) ve ekspiratuar (MEP) basnç, M. quadriceps kas kuvveti (QKK), 6 dakika yürüme testi (6DYT) ölçümleri yapld. Statik denge postural stabilite testi genel indeksi (PST) ile; dinamik denge stabilite limitleri testi ortalama skoru (SLT) ile deerlendirildi. Bamsz belirleyicilerin tespit edilebilmesi adna tek deikenli dorusal regresyon analizi ile her bir deikenin statik ve dinamik denge üzerine etkisi incelendi. Sonuçlar: PST ile MIP (r=0,417) ve MEP (r=0,574); SLT ile MIP (r=0,328), MEP (r=0,402), QKK (r=0,526) ve 6DYT (r=0,413) arasnda anlaml iliki bulundu. Statik dengenin MEP; dinamik dengenin QKK ile en kuvvetli ilikiye sahip olduu saptand (p<0,001). SFT parametrelerinin dengeyle ilikisi yoktu (p>0,05). Tartma: SFT parametrelerinin denge üzerinde etkisiz olmas; hastalarda erken yalarda solunum fonksiyonunun korunmas ve iddetli hiperinflasyonun olmamas ile ilikilendirilebilir. Literatürde salkllarda ve kronik solunum sistemi hastalarnda abdominal kas kuvvetinin dengeyle yakndan ilikili olduunun belirtilmesi; solunum kas kuvvetlerini statik ve dinamik dengeyle ilikili bulmamz destekler niteliktedir. Çalmamzda QKK ve 6DYT’nin dinamik dengenin önemli birer bamsz belirleyicisi olduunun bulunmas; QKK’nin fonksiyonel kapasite üzerindeki etkisi de göz önüne alndnda, periferik kas kuvvetinin dinamik dengeyi salamadaki önemini göstermektedir. Anahtar Kelimeler: Non-kistik Bronektazi, Statik Denge, Dinamik Denge
Determinants of static and dynamic balance in children with non-cystic bronchiectasis Hikmet Uçgun1, Hülya Nilgün Gürses2, Erkan Çakr3 1Bezmialem Vakif University Faculty of Health Sciences, Department of Physiotherapy and Rehabilitation, Istanbul; Bezmialem Vakif University Institute of Health Sciences, Department of Cardiopulmonary Physiotherapy and Rehabilitation, Istanbul 2Bezmialem Vakif University Faculty of Health Sciences, Department of Physiotherapy and Rehabilitation, Istanbul 3Bezmialem Vakif University Faculty of Medicine, Department of Pediatric Health and Diseases, Division of Pediatric Chest Diseases, Istanbul Purpose: Possible mechanisms for affecting the balance in chronic respiratory diseases have been stated as weakness of peripheral and respiratory muscles,hyperinflation and increased respiratory workload,but most of the studies have focused on patients with COPD. The aim of our study is to investigate the effect of respiratory function,peripheral and respiratory muscle strength and functional capacity on static and dynamic balance in children with non-cystic bronchiectasis. Materials-Methods: Thirty-nine children(12.74±3.22 years) with non-cystic bronchiectasis were included in the study.Pulmonary function test(PFT),maximum inspiratory(MIP) and expiratory(MEP) pressure,M.quadriceps muscle strength(QMS),6-minute-walk-test(6MWT) were measured.Static and dynamic balance were evaluated with postural stability test general index(PST) and stability limits test mean score(SLT),respectively.To determine the independent determinants of static and dynamic balance,the effect of each variable was analyzed with univariate-regression-analysis. Results: A significant relationship was found between PST with MIP(r=0,417) and MEP(r=0,574);SLT with MIP(r=0,328),MEP(r=0,402), QMS(r=0,526) and 6MWT(r=0,413).It was determined that static balance with MEP and dynamic balance and QMS had strongest relationship(p<0,001).PFT parameters weren't related to static and dynamic balance(p>0,05). Discussion: Preservation of respiratory function and absence of severe hyperinflation in patients at early ages;it can be related to ineffectiveness of PFT parameters on balance.In the literature,it's stated that abdominal muscle strength is closely related with balance in healthy and patients with chronic respiratory diseases;and that supports us to find respiratory muscle strength related to balance.Finding in our study that QMS and 6MWT are important independent determinants of dynamic balance;considering the effect of QMS on functional capacity,it shows the importance of peripheral muscle strength in control of dynamic balance. Keywords: Non-cystic Bronchiectasis, Static Balance, Dynamic Balance
23
[S014] Temel Beden Farkndalk Terapisinin gebe kadnlarda farkndalk, stres ve anksiyete üzerindeki etkileri Hamiyet Yüce1, Gülhan Ylmaz Gökmen1, Burçin Akçay1, ule Keçeliolu1, Emre Merter Mart2 1Bandrma Onyedi Eylül Üniversitesi, Salk Bilimleri Fakültesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü, Bandrma- Balkesir 2Bandrma Devlet Hastanesi, Bandrma-Balkesir Amaç: Bu kontrollü çalmann amac, Temel Beden Farkndalk Terapisi’nin gebelik srasnda yaanan farkndalk, stres ve anksiyete üzerindeki etkilerini aratrmakt. Gereç-Yöntem: Bu çalma, ön test ve son test kontrol gruplu yar deneysel bir çalma olarak yürütüldü. Tüm gebe kadnlar (n = 28) rutin gebelik eitimi ald. Deney grubu (n = 15) ayrca alt hafta boyunca Temel Beden Farkndalk Terapisi ald. Gebe kadnlarn farkndalklar Bilinçli Farkndalk Ölçei ile, stresleri Alglanan Stres Ölçei ve Prenatal Distres Ölçei (Revize Versiyonu) ile, anksiyete düzeyleri Durumluk-Sürekli Kayg Envanteri ile deerlendirildi. Sonuçlar: Deney grubunun sonuç ölçümleri müdahale öncesi ve sonras karlatrldnda, Prenatal Distres Ölçei (p = 0.035) ve Sürekli Kayg Envanteri (p = 0.034) parametrelerinde istatistiksel olarak anlaml bir düü gözlendi. Bununla birlikte, Alglanan Stres Ölçei, Durumluk Kayg Envanteri ve Bilinçli Farkndalk Ölçei’nde istatistiksel olarak anlaml deiiklikler yoktu (p>0.05). Kontrol grubunda grup içi deerlendirme parametrelerinde istatistiksel olarak anlaml farkllklar yoktu (p> 0.05). Deney ve kontrol gruplar arasnda da istatistiksel olarak anlaml farkllklar yoktu (p> 0.05). Tartma: Temel Beden Farkndalk Terapisi otonomik sinir sistemini düzenlemesi ve denge hattnda stabilite salayarak ar kas gerginliini önlemesi ile gebe kadnlarda prenatal distres ve genel anksiyete düzeylerini azaltm olabilir. Dolaysyla gebe kadnlarda prenatal distres ve anksiyeteyi azaltmak için rutin gebelik eitimi ve egzersiz programlarna ek bir farmakolojik olmayan tedavi yöntemi olarak uygulanabilir. Anahtar Kelimeler: Anksiyete, Distres, Farkndalk, Gebelik
Effects of Basic Body Awareness Therapy on awareness, stress and anxiety in pregnant women Hamiyet Yüce1, Gülhan Ylmaz Gökmen1, Burçin Akçay1, ule Keçeliolu1, Emre Merter Mart2 1Bandrma Onyedi Eylül University, Faculty of Health Sciences, Department of Physiotherapy and Rehabilitation, Bandrma-Balkesir 2Bandrma State Hospital, Bandrma-Balkesir Purpose: The purpose of this controlled trial was to investigate the effects of Basic Body Awareness Therapy on awareness, stress, and anxiety experienced during pregnancy. Materials-Methods: This study was conducted as a pre-test and post-test quasi-experimental study with a control group. All pregnant women (n=28) received routine pregnancy training. The experimental group (n=15) also received Basic Body Awareness Therapy for six weeks. The awareness of pregnant women was evaluated with the Mindful Attention Awareness Scale, their stresses with the Perceived Stress Scale and the Prenatal Distress Scale (Revised Version), and their anxiety levels with the State-Trait Anxiety Inventory. Results: When the outcome measurements of the experimental group were compared pre and post-intervention, a statistically significant decrease was observed in Prenatal Distress Scale (p = 0.035) and Trait Anxiety Inventory (p = 0.034) parameters. However, there were no statistically significant changes in Perceived Stress Scale, State Anxiety Inventory and Mindful Attention Awareness Scale (p>0.05). There were no statistically significant differences in the within-group assessment parameters in the control group (p>0.05). There were also no statistically significant differences between the experimental and control groups (p>0.05). Discussion: Basic Body Awareness Therapy may have reduced prenatal distress and general anxiety levels in pregnant women by regulating the autonomic nervous system and preventing excessive muscle tension by providing stability in the balance line. Therefore, it can be applied as a non-pharmacological treatment method in addition to routine pregnancy training and exercise programs to reduce prenatal distress and anxiety in pregnant women. Keywords: Anxiety, Awareness, Distress, Pregnancy
24
[S015]
Telerehabilitasyon Temelli Kalistenik Egzersizlerin Yal Yetikinlerde Fiziksel Performans, Depresyon ve Düme Riskine Etkisi Fatih Tekin1, Nilüfer Çetili Korkmaz1, Furkan Bilek2 1Pamukkale Üniversitesi, Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Yüksekokulu, Denizli 2Frat Üniversitesi, Salk Bilimleri Fakültesi, Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Bölümü, Elaz Amaç: Bu çalmann amac, COVID19 pandemisi sürecinde inaktif olan yal yetikinlerde telerehabilitasyon yoluyla yaplan kalistenik egzersiz programnn fiziksel performans, depresyon ve düme riski üzerine etkisini aratrmaktr. Gereç-Yöntem: 65 ya ve üstü bireyler çalmaya dahil edildi. Katlmclar kalistenik egzersiz grubu ve kontrol grubuna randomize edilerek Geriatrik Depresyon Ölçei (GDÖ), Modifiye Düme Etki Ölçei (MDEÖ) ve Ksa Fiziksel Performans Bataryas (KFPB) ile deerlendirildi. Egzersiz grubuna 6 farkl kalistenik egzersiz videolu gösterim ile verildi ve bu program haftada 5 gün 4 hafta boyunca uygulamalar istendi. Kontrol grubunda herhangi bir rehabilitasyon yaklam uygulanmad. Sonuçlar: Her iki gruba ellier katlmc (Erkek: 67,11±3,22 yl, Kadn: 67,34±3,09 yl) dahil edildi. Kalistenik Egzersiz grubunun ortalama GDÖ skorundaki azalma anlamlyken (p<0,05), kontrol grubundaki azalma anlamszd (p>0,05). Egzersiz grubunun ortalama MDEÖ skoru, KFPB-Denge Testi, KFPB-Sandalye Testi ve KFPB toplam puanndaki art, tedavi öncesine göre anlamlyken (p<0,05), kontrol grubundaki art anlamszd (p>0,05). KFPB-Yürüme Testi skorundaki art ise her iki grup için de anlamszd (p>0,05). Tartma: Kalistenik egzersizlerin yal yetikinlerde depresyonu ve düme korkusunu azaltt, ayaa kalkma ve denge becerilerini arttrd ve telerehabilitasyonda kullanlabilecek olan güvenli ve etkili bir rehabilitasyon yaklam olduu sonucuna varlmtr. Pandemi sürecinde inaktif olan yal yetikinlerin genel salk düzeyleri, dengeleri ve düme korkularnn yan sra yürüme becerileri ile ilgili gelimeler salayabilmek için telerehabilitasyon temelli uygulanan farkl rehabilitasyon yaklamlarnn ve uzun dönem etkilerinin incelenmesi gerekmektedir. Anahtar Kelimeler: Fiziksel Performans, Kalistenik Egzersiz, Telerehabilitasyon, Yal Yetikin
Effect of Telerehabilitation-Based Calisthenic Exercises on Physical Performance, Depression and Fall Risk in Elderly Adults Fatih Tekin1, Nilüfer Çetili Korkmaz1, Furkan Bilek2 1Pamukkale University, School of Physical Therapy and Rehabilitation, Denizli 2Frat University, Faculty of Health Sciences, Department of Physical Therapy and Rehabilitation, Elaz Objective: Aim of this study was to investigate effect of calisthenic exercise (CE) program performed through telerehabilitation on physical performance, depression and fall risk in inactive elderly adults during COVID-19 pandemia period. Materials-Methods: Individuals aged 65 and over were included in the study. Participants were randomized to CE and control group, and evaluated with Geriatric Depression Scale (GDS), Modified Falls Efficacy Scale (MFES) and Short Physical Performance Battery(SPPB). Six different calisthenic exercises were given to CE group with video recordings and were asked to apply this program for 5 days/week for 4 weeks. No rehabilitation approach was applied in the control group. Results: Fifty participants (Male: 67.11±3.22 years, Female: 67.34±3.09 years) were included in each groups. While decrease in mean GDS score of CE was significant(p<0.05), decrease in control group was insignificant (p>0.05). Increase in mean MPSS score, SPPB-Balance Test, SPPB-Chair Test and SPPB total score of CE group was significant compared to before treatment (p<0.05), while increase in control group was insignificant(p>0.05). Increase in SPPB- Walking Test score was insignificant for both groups (p>0.05). Discussion: It was concluded that calisthenic exercises reduce depression and fear of falling, increase standing and balance skills in elderly adults, and are a safe and effective rehabilitation approach that can be used in telerehabilitation. It is necessary to examine different rehabilitation approaches and their long-term effects applied in telerehabilitation in order to improveme general health level, balance and fear of falling as well as walking skills of inactive elderly adults during pandemic process. Keywords: Calisthenic Exercise, Elderly Adults, Physical Performance, Telerehabilitation
25
[S016]
Multipl Skleroz Hastalarnda Standart Egzersiz ve Sanal Gerçeklik Temelli Egzersiz Uygulamasnn Oluturduu Akut Kognitif ve Bedensel Yorgunluun ncelenmesi: Olgu Serisi Merve Sevik Dönderici1, Muhammed Klnç2 1Acbadem Üniversitesi, Salk Hizmetleri Meslek Yüksekokulu, Fizyoterapi Program, stanbul 2Hacettepe Üniversitesi, Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Fakültesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Anabilim Dal, Ankara Bu çalmann amac Multipl Skleroz (MS) rehabilitasyonunda önemli bir yer tutan standart egzersiz eitimi ve sanal gerçeklik temelli egzersiz eitimi uygulamasnn oluturduu akut fiziksel ve kognitif yorgunluun incelenmesidir. Bu amaçla MS tans alm üç kadn hasta incelenmitir. Birer hafta aralklarla standart egzersiz eitimi ve sanal gerçeklik temelli egzersiz eitimi uygulanan hastalarn egzersizler srasnda harcadklar toplam ve aktif enerji miktarlar SenseWear aktivite monitörü ile, egzersizin oluturduu subjektif akut yorgunluk Visüel Analog Skalas (VAS) ile deerlendirilmitir. Egzersizler sonras oluan akut kognitif yorgunluu deerlendirmek amaçl ise Symbol Digit Modalities Test (SDMT) ve Paced Auditory Serial Addition Test 3”(PASAT) kognitif test bataryalar kullanlmtr. Yaplan deerlendirmeler sonucunda sanal gerçeklik temelli egzersiz eitimi srasnda olgularn aktif harcadklar enerji miktarnn daha fazla olduu, fakat aktif harcanan enerji miktar ile hasta tarafndan belirtilen subjektif yorgunluk miktar arasnda pozitif yönlü bir iliki olmad görülmütür. Bunun sebebinin sanal gerçeklik uygulamalarnn elenceli doasndan kaynaklanyor olabilecei düülmektedir. Ayrca kognitif yorgunluun deerlendirildii PASAT deerleri, standart egzersiz tedavisi ile karlatrldnda her üç olguda da sanal gerçeklik temelli egzersiz eitiminde daha düük bulunmutur. Düük PASAT skorlar azalm kognitif fonksiyonla ilikilidir. Sonuç olarak sanal gerçeklik temelli egzersiz tedavisinde aktif harcanan enerji miktar ve oluan akut kognitif yorgunluk daha fazla iken, bu tedavi çeidinde hasta tarafndan alglanan subjektif yorgunluun Olgu 1 ve Olgu 3 için daha düük olduu görülmütür. Anahtar Kelimeler: Multipl Skleroz, Sanal Gerçeklik, Yorgunluk
Investigation of Acute Cognitive and Physical Fatigue Caused by Standard Exercise and Virtual Reality Based Exercise Therapy in Multiple Sclerosis Patients: Case Series Merve Sevik Dönderici1, Muhammed Klnç2 1Department of Physiotherapy, Vocational School of Health Services, Acibadem University, Istanbul, Turkey 2Department of Physical Therapy and Rehabilitation, Faculty of Physical Therapy and Rehabilitation, Hacettepe University, Ankara, Turkey The aim of this study is investigate acute physical and cognitive fatigue caused by standard and virtual reality based exercise training, which has an important place in multiple sclerosis (MS) rehabilitation. For this purpose, three female patients diagnosed as MS were examined. SenseWear activity monitor was used to evaluate the total and active energy expenditured by the patients and Visual Analog Scale (VAS) was used to evaluate the subjective acute fatigue using standard and virtual reality-based exercise training at one week intervals. In order to evaluate the acute cognitive fatigue a