Art & TechnologyA story

By Kim Snellink

Inhoudsopgave

Digital Art - Pg 4 Pre-Digital Art - Pg 6 EDHV - Pg 8 Baltan-lab - Pg 10 Design by performance - Pg 12 TED talks - Pg 14 Tech + Art - Pg 16 Hey Hey Hey - Pg 18 Twente Biennale - Pg 20 Art & Architecture - Pg 22

Column

‘The real danger is not that computers will begin to think like men, but that men will begin to think like computers.’

Kunst heeft verbeelding nodig. Visie, het schetsen van een toekomst. De toekomst ligt in de technologie, en kunst speelt hier een belangrijke rol in. Creativiteit van de artiest is een must, men moet doorzetten en geduld hebben tot het zichzelf vorm geeft.

Wat is nou het doel van kunst? Onder andere communicatie, rituelen, je verbeelding verbeelden en het mysterieuze beleven. In een moderne technologische samenleving kan men er niet omheen. Kunst is overal en het trekt mensen aan. Het is entertainment en wordt gebruikt om mensen rust te geven.

We gaan kijken naar verschillende moderne technieken en originele toepassingen van kunst in de samenleving. Sommige onderdelen worden meer belicht dan anderen, over smaak valt immers niet te twisten!

Kim Snellink

Art & Technology

Digital art & Design met Theremin

Het blok werd ingeluid met het col-lege over Theremin. Er werd begonnen met een filmpje waarbij plaatjes in een snel tempo werden afgebeeld. Deze plaatjes veranderden op het ritme en de melodie van de muziek. Op bepaalde frequenties kwamen er een reeks af-beeldingen voorbij die met elkaar te maken hadden. Het had een grote samenhang, en het geheel was erg indrukwekkend.

Money & speed: Inside the black box – VPRO Tegenlicht

VPRO is in het programma ‘Tegenlicht’ een maand lang de wereld over gegaan op zoek naar de financiele werkenli-jkheid die ons te wachten staat. Ons financiele systeem ging in 20098 kei-hard onderuit. Ondanks vele gerust-stellende woorden is dit nog niet op-gelost.

Deze documentaire was de eerste in zijn soort. Het was namelijk gemaakt voor de iPad. Je had de mogelijkheid om tijdens de video financiele data te verkennen en te onderzoeken. Dit is een interessante tool voor geinteres-seerden in het onderwerp.

Digital art

Ik vond de Money & Speed: Inside the black box een interessant con-cept. Het is een moderne manier van het kijken naar een documentaire en ik heb uiteindelijk met smart thuis nog informatie opgezocht naar dit onderwerp. Het interactieve gebruik van de iPad was innoverend en erg

interessant!

Wat is kunst?

De betekenis van kunst verandert door de eeuwen heen. We maken daarbij een reis van de Griekse oudheid tot de middeleeuwen. Een aantal kunststromin-gen zijn hier al naar voren gekomen, namelijk de Renaissance, het Impres-sionisme, Expressionisme en Kubisme.

De kwaliteit van een kunstwerk wordt beoordeeld aan de hand van de aard en mate van de prikkeling die het teweeg brengt.

Van de stromingen die in dit college besproken zijn, is Kubisme het meest blijven hangen. Het Kubisme is een stroming binnen de moderne kunst van het begin van de twintigste eeuw. Wat ik er zo mooi aan vind, is het ver-warrende, dat het verschillende stand-punten kan leveren en hoe je ook sta-at, het een uitdagend beeld blijft.

In het kubisme wordt geen onderscheid gemaakt tussen drie-dimensionale vor-men die naar de kijker toe buigen en vormen die van de kijker af moeten buigen. Kubisten maken vormen vlak en vernigvuldigen ze. Het meest kenmerk-ende is de vereenvoudiging van alles. Het simplistische en verwarrende vind ik erg indrukwekkend.

Kunst is alles wat door een mens is gemaakt en dat tot doel heeft de menselijke zintuigen en geest te prikkelen door originaliteit en/of schoonheid. Dit kan beeldende kunst zijn (schilderijen, tekeningen, beeld-houwwerken, fotografie), maar ook muziek, film, literatuur, theater, dans en bouwkunst.

Pre-Digital art

EDHV‘Research is belangrijker dan het uiteindelijke product’. Deze introductie was intrigerend. Hoe kan je een identiteit creeren die zichzelf ontwikkelt?

EDHV doet dit met onder andere Bits ’n Pieces. Het idee was om insecten zo te beinvloeden om een poster of ontwerp te maken. Ze hebben een machine gemaakt die insecten volgt en een ontwerp maakt. Deze wordt au-tomatisch geprint. De aantal stappen die het insect maakt bepaalt wanneer het geprint wordt. Het onthoudt ook welke insecten werden gebruikt. Insecten zoeken een uitgang, waardoor ze altijd naar de uiteinden lopen. Dit kan dus beiinvloed worden door vormen op het plateau te zetten. Het logo voor de expositie is ook ge-maakt door insecten. Er zijn ver-schillende posters voor klanten mee gemaakt en het heeft onder andere in de New York Times testaan.

In het begin werd er vooral veel gebrainstormd. Er werd een eerste opstelling gemaakt, waarbij het insect een ‘zwart vlekje’ is en een lijn wordt getrokken waar deze naar-

toe wordt bewogen. Uiteindelijk werd er een andere camera gebruikt, van de PS3. Deze was een stuk sneller, waar-door het insect beter gevolgd kon worden. Ook werden er een printer en een PC aan toe gevoegd. Er werd een programma geschreven die objecten in een beeld isoleren en stippen maakt van de insecten, deze krijgen een ID en worden gevolgd (via Open CV Blob Detection). Verschillende dingen werden geanalyseerd, als afstand, angle en ID. Uiteindelijk is er een tekentool gemaakt en is het bij elkaar geprogrammeerd. Er kunnen zo verschillende posters gemaakt worden door middel van kleuren toe te voegen en bewegingen te beinvloeden.

Hoe gaaf zou het zijn om een 3D versie te kunnen maken met dit principe? Een derde waarde toevoegen was interes-sant. De software werd aangepast zodat 2 camera’s gekoppeld konden worden. Er werd een model gemaakt van plastic, en vervolgens werd het insect los gelaten over een 3d object. Hierna werden de twee beelden aan elkaar gekoppeld (een camera boven en een onder). De X en Y posities worden aan elkaar gekoppeld. Vervolgens is het in 3D uitgeprint. Uiteindelijk is verder uitgewerkt en omgezet naar een echte 3D stoel. Je ziet de paden die gelopen zijn, qua vormen en structuur.

Afb. 2. God’s browser

Het is lastig om te vertellen wat een medialab nou is. Twintig a dertig jaar geleden is het idee tevoorschijn gekomen. Het is een leeromgeving waar verschillende mensen bij elkaar komen, brainstormen en ideeen ontwikkelen met nieuwe technologieen.

Baltan is een lab in Eindhoven (Stri-jp-S) en zijn meer dan twee jaar ac-tief. Tegenwoordig zit het medialab in het Van Abbe museum. Philips onder-steunt verschillende labs in Strijp-S. Het ontwikkelen van ideeen en bij elkaar brengen van verschillende tech-nologieen waar andere ontwerpers niet meteen aan denken. Het is een ruimte voor artistic research.

Het Baltan-lab heeft een horizon van licht en geluid gecreerd. Elk deel heeft zijn eigen leven. Grote schermen werden geplaatst in de vorm van een horizon. In het Flux festival werd het project getoond (zie afb. 1).

God’s browser by Geert Mul:

Voor Geert Mul is het internet een grote database. Ze hebben 100.000 plaatjes van internet gehaald en deze plaatjes werden getoond random in verschillende volgordes. Je kon het besturen door interactie toe te voe-gen aan het project. (Zie afb. 2) Hoe dichter je bij het scherm stond, hoe sneller de plaatjes verschenen.

Baltan-lab

Afb. 1. Flux festival

Fontys Hogeschool minor:

Een van de projecten waren ze erg enthousiast over. Er werd iets gemaakt met de gedachten van ‘de stijl’. ze transformeerde mensen in andere vor-men op een beeldscherm (zie afb. 3). De beweging die ter plekke plaats vond werd weergegeven als beweging in blokjes op het scherm.

Baltan in the bus stop:

De bushalte, ook gebaseerd op ‘de sti-jl’, op het stadhuisplein, werd af-gelopen jaar gemaakt door Baltan (afb. 5). Ze hebben een stadskaart gemaakt in de bushalte. een digitale stads-kaart (gemaakt in pixels). Verschil-lende kanten van de bushalte gaven telkens andere kleuren licht weer.

Afb. 3. Fontys-project

Latest project:

Een spel waar je in deze wereld kunt treden en dat je bewust wordt van het lekken van informatie. Het werd Naked On Pluto genoemd (afb 4), share your way to a better world. Hoe verder je komt in het spel, hoe onbekender je word dus des te minder mensen je nog kunnen vinden of herkennen.

Het draait meer om de kunst dan de technologie. Zorg ervoor dat je niet kijkt naar het product zelf maar meer naar het concept.

Het lab is niet alleen voor kunste-naars. Bij Baltan vindt men het in-teressant vinden om verschillende meningen en ideeën te zien, buiten kunstenaars alleen. Ook onder andere studenten en Philips medewerkers zijn er welkom. Het is echt een mix van verschillende talenten die bij elkaar komen.

Afb. 4. Naked on Pluto

Afb. 5. Bus stop

Design by performance

In de wereld van design is er een vervaging van grenzen tussen kunst en experimenteel design. In Z33 werd daar al eerder op gefocust in de ten-toonstelling ‘Designing Critical De-sign’, waarbij designers aan bod ka-men die een kritisch element in hun ontwerpen introduceren. De focus ligt niet op het toten van afgewerkte pro-ducten, maar op het productieproces zelf, op objecten wiens afwerking een doorlopend proces is dat beinvloed of gevormd wordt door de omgeving, de specifieke situatie waarin ze zich be-vinden, of door de bezoeker. Processen en performances worden een essentieel onderdeel van de tentoonstelling dat hierdoor onvoorspelbaar en spontaan wordt.

In dit onderwerp komen verschillen-de soorten designs en designers van pas. Mensen die met deze inspiratie prachtige kunstobjecten creeren. Er zijn een hoop voorbeelden langsgeko-men, en een aantal zal ik verder uit-werken.

Een van de meest waanzinnige voor-beelden is van Yves Klein, waarbij een vrouw als penseel werd gebruikt. Dit leverde waanzinnige beelden op.

Een verder voorbeeld is van Roel Wout-ers, grafisch vormgever uit Amsterdam (met ZzZ). Het is een video genaamd ‘Grip’ . Het is allemaal in 1 shot opgenomen, waarbij analoge typografie werd gebruikt in combinatie met een trampoline.

Maarten Baas is een opmerkelijke de-signer. In 2002 ontwierp hij een serie verbrande meubels, Smoke. Enkele daar-van kwamen in een musea terecht. In 2004 opende hij een expositie in New York, ‘Where’s the smoke’ waarin 25 verbrande meubelstukken stonden. Baas werd uitgeroepen tot Designer of the Year door Design Miami.

Design by performance

wk 7 Ted talksDe TED-talks (erg interessant om eens wat door te nemen) waren een aantal videofragmenten waar het hoofdpunt de interactie tussen mens en comput-er was. De eerste video, door Golan Levin, ging hier dan ook meteen diep op in.

Golan Levin is een kunstenaar en tech-nicus. Hij doceert verder ook compu-tational arts op het Carnegie Mellon University in Pittsburgh. Golan heeft interesse in het onderzoeken van nieu-we vormen van reactieve expressie.

Door middel van performance en digi-tale objecten geeft hij een creatieve draai aan digitale technieken die onze relaties met machines tegenwoordig aantonen.

Golan presenteert tijdens zijn TED-talk moment kunst als interactie tus-sen mens en computer. Een voorbeeld was dat je voor een scherm moest staan en met je gezicht in de camera goed gepositioneerd moest staan. Wanneer je knipperde met je ogen, registreerde de computer de tijden waarop je dit deed. Elke keer dat je dus knipperde met je ogen, hoe vaak je dat ook deed, neemde de computer een soort foto van het mo-ment waarop je dit deed.

Om te zien hoe hij van concept tot eindpresentatie kwam, was erg indruk-wekkend. Hoe een goed concept kan uit-werken tot iets heel nieuws en innova-tiefs, waarbij je kunst en technologie op een nieuwe manier koppelt.

Een andere indrukwekkende TED-talk die werd bekeken was door John Maeda. Deze Japans-Amerikaanse grafisch ontwerper, professor en computer-expert heeft zich ook gefocussed op het gebied van technologie en design. Verder is hij ook nog een schrijver, met zijn best-seller ‘Laws of Simplicity’.

Ik ben een groot fan van simplicity en vooral minimalistische ontwerpen. Daarom vond ik John Maeda ook erg in-teressant om meer over te onderzoeken nadat ik de TED-talk van hem had ge-hoord. Uiteindelijk kwam ik bij zijn werk Tap, Type, Write. De typografie en de het minimalistische van dit filmpje vond ik zo interessant. De in-teractie tussen mens en de computer is in onze westerse wereld inderdaad niet meer weg te denken.

Tech + ArtZou alle kunst digitaal worden? Op dit moment gebruiken vele kunstenaars dig-itale technieken in het productiepro-ces van eerder traditionele media als kunst. Ik zal hier zo veel mogelijk voorbeelden van uitwerken en een aan-tal beelden erbij schetsen.

Nancy Burson (1982) First and Second Beauty Composites. ‘morphing’, ver-schillende mensen combineren tot 1 gezicht ‘perfect gezicht’. (afb boven)

Corridor, Craig Kalpakjian (1997). Dagelijkse ‘landschappen zoals kan-toren’. Troosteloze steriele omgevin-gen met een hoog realisme. Computer gegenereerd met 3d software. Corridor is een eindeloze loop.

Klone, Dieter Huber (1997) Alterna-tieve realiteit die doet denken aan het genetisch manipuleren van planten. (afb links)

Digitaal beeld als representatie van de waarheid of van code?

Conversation Map (I worked on my film today. Are you daing someone now?), Warran Neidich (2002). Doof stomme conversatie met gebarentaal is gevisu-aliseerd door plaatsing van lampjes op de vingers in een foto met lange slui-tertijd.

Immaterials ‘Light Painting WiFi’

Lesen, Jochem Hendricks (2001). Tek-ent letterlijk naar de waarneming door voorwerpen te bekijken doorheen een eyetracker die de beweging van de ogen volgt en registreert. Zijn werken ref-ereren naar de eerste plotter tek-eningen en zijn een letterlijk verslag van het proces dat de basis is van de kunst: Kijken.

Radiohead, House of Cards (links), James Frost (2008). Volledig ‘gefilmd’ met behulp van verschillende 3d cam-era’s. Er is geen traditionele film of video camera aan te pas gekomen. Bewerkt met zowel analoge als digi-tale 3d effecten. Data is beschikbar gesteld op Google Code.

Hektor, Uli Franke & Jurg Lehni (2002) (afb onder). Graffiti robot die wordt aangestuurd vanuit illustrator. Past in een koffertje.

Skulls, Robert Lazzarini (2000). 3D scans van een schedel zijn perspecti-visch vevormd en op reaistische wijze weer geproduceerd als sculpturen.

People 1:10 Karin Sander (1998-2001). 3D bodyscans van levende modellen op schaal 1/10 3d geprint via FDM rapid prototyping techniek achteraf geair-brushed. Kunstenaar is niet betrokken bij het maak proces, dit is volledig geautomatiseerd. Dit stelt de rol van de kunstenaar in vraag. Vorm van tele-porting.

Unfold L’Artisan Electronique. Systeem van pottenbakken digitaal gemaakt. Je kan zelf potten ontwerpen, die worden in de database gezet en dan kan je hem uit laten printen.

Hey Hey Hey

Erik v. Studio (Grafisch Ontwerper af-gestudeerd) vertelt over Hey Hey Hey. Het laatste grote project was op de Dutch Design Week, Melvin the Machine. Ze begonnen met een heel slecht idee, waarop werd gezegd, ‘Laten we het pro-beren’.

Verschillende ideen van Hey Hey Hey waren onder andere: The Shell Shop, The Little League en mobile informa-tiepunt.

MU had het bedrijf gevraagd om hun designproject voor de Dutch Design Week te maken. Het mocht niet het-zelfde zijn als wat je op andere plek-ken zou zien. MU wilt dat het een mo-ment is dat je iets gaat zien wat je nog niet weet. Het heeft input van de toeschouwer nodig.

Na meeting met MU zijn ze naar Japan gegaan en hebben ze de taal bekeken. Ochtendshow: Pitagora Suitschi, pro-gramma van nog geen minuut. Dit pro-gramma laat simpelweg een kettingreac-tie zien. De toeschouwer kan zelf ook filmpjes insturen. Aangezien het Ja-pan is is het altijd erg groots. Toen ze thuis kwamen wilden ze ook zoiets doen.

Idee wat de Amerikanen ‘Rube Goldberg-machine’ noemen. Rube Goldberg was een Amerikaanse cartoonist. Hij bedacht hele heftige kettingreactie-machines voor een simpele taak.

Het ontwerpen van Melvin the Machine: Plannen op papier gezet en groep ont-werpers en bouwers bij elkaar gezocht om het te maken. Ze verzonnen het idee terwijl ze aan het bouwen waren. Het moest er natuurlijk wel goed eruit zien. Ook moet het een verbindende factor hebben. Het moet in een frame komen. Alle ideeen werden bij elkaar gebundeld. Kost enorm veel tijd voor je iets hebt wat maar half werkt. Ze kwamen er uit dat er wel computers in moeten (dingen automatiseren). Hij had al een naam, Melvin. Ze wilden dat hij een persoonlijkheid had en zijn naam kon promoten.

Uiteindelijke oplossing/presentatie op DDW: Buis gekocht en stempel om-heen gezet. (Rioleringsbuis, flexibele stempel). Rol rolt naar beneden. Ieder frame waar iets gebeurt, noemde ze een module. Heeft veel onderdelen (mod-ules). Bij alles heb je het idee dat er iets speciaals gaat gebeuren. Extra benadrukt door veiligheidsbrillen uit te delen (nergens voor nodig maar wel heel leuk). Hij liep maar voor 4 mi-nuten, vonden ze kort maar het was wel een hele beleving. Slecht opgesteld zodat mensen terug moesten komen om alles te zien. Met spraygun tasjes ge-maakt ‘I went to see Melvin and all i got was this bag, with stains’ werden als hete broodjes verkocht.

Ook koppeling met Twitter + Facebook. Script geschreven wat eigen berich-tjes schreef en het in een verhaaltje maakte. Machine staat aan en dan doet hij verder alles zelf. Melvin the Ma-chine heeft ook een blog. Camera’s in machines etc. Op hoogtepunt met zo’n 16 man aan gewerkt. 4/5 man tegeli-jkertijd. Het project heeft 12 tot 13 duizend euro gekost. Het duurde ander-half uur na elke 4 minuten om hem op te bouwen.

Twente Biennale

Wat een vroegte, en wat een reis naar het noorden, helemaal naar Hengelo! En waarom? De Twente Biennale was er en dit was toch echt een must-see als Art & Technology student, ofja, zo werd ons verteld!

De biennale was gevestigd in een oude fabriekshal waar in de 20e eeuw zware elektrische apparatuur werd gepro-duceerd. Dat kon je ook merken aan alles wat er in terug kwam, het was in een woord ‘heftig’. Van de poedel zonder hoofd tot de ‘lijken’ buiten. Wat een afschrikwekkende beelden waren dit! Ik vond het wel heel erg heftig, vooral omdat ik niet zo ben van de ‘dode’ kunst en zulke heftige enge beelden. Ik vind een film als Chucky al te eng!

Na me er overheen gezet te hebben zijn we toch maar rustig een rondje gaan lopen door de hallen van de expositie. Gelukkig waren niet alle kunstwerken even gruwelijk. Er waren ook hele moo-ie, of grappige ontwerpen. Zo vond ik de lange rij van sigarettenpakjes erg hilarisch. Het vogelhuisje met de pe-nis was ook echt een blijvertje in de hilarische hoek, en hoewel deze ook heel erg indrukwekkend was, vond ik de kabouter-telefoonlijn ook een grap-pig concept. Dit kunstwerk heeft me ook het langste ‘gepakt’. Ik ben hier toch erg lang bij wezen blijven om het te snappen en te begrijpen wat het nou precies deed.

Ook een ander indrukwekkend stuk war-en de twee lampjesmuren. Als je aan de ene kant een knopje indrukte, werd deze een andere kleur en ook meteen aan de andere kant van de muur. Dit vond ik erg mooi bedacht en zeker wel de moeite waard. Eerst had ik niet door dat de knop aan de andere kant een andere kleur werden, tot het me opeens opviel. Erg leuk!

Er waren een aantal erg indrukwekk-ende ontwerpen, maar sommige waar ik toch ook mijn vraagtekens bij zette. Zo vond ik de ‘kunst’ van de por-nobeelden toch wel heel apart. Ik snap dat het om het shockeren gaat, maar dan vond ik de ‘dode’ poppen nog kun-stiger dan een scherm met een porno-film in een donkere ruimte. Dat kan je laat op de avond ook op RTL zien, zo-gezegd. Om dit nou kunst te noemen...

Al met al, een hoop goede, interes-sante kunstwerken, maar ook een aantal waarbij ik toch echt mijn vraagtek-ens bij zette. Wel een mooie dag, en vooral erg leuk om met studenten om me heen over te discussieren (waarom was het nou zo eng om in die poedel-pop zijn achterwerk te graaien?!).

Art & Architecture

Twenty years ago the computer was a babbling box. Now it is a boasting beast.

Troika is een designbureau gevestigd in Londen. Er werken hier drie mensen, twee vrouwen en een man. Deze drie hebben allemaal een designopleiding in Londen gevolgd. Nadat ze afgestu-deerd waren, hebben ze Troika opgezet en zijn ze samen aan projecten gaan werken. Troika heeft experimentele ontwerpen, waar art en architectuur ontworpen wordt.

Het eerste project, het ‘cloud’ proj-ect, was een sculptuur die geplaatst werd in een hal die leidt naar de British Airways First Class Lounges. De inspiratie voor dit project was dan ook ‘clouds’, ofwel wolken. Troika zag het als contrast tussen de drukke da-gen en de chaos op een vliegveld, en de kalme, rustige wereld dat we ont-dekken wanneer we vliegen en hoog in de lucht zitten. Dit verschil is enorm, tussen sirene rust en enorme drukte.

Het tweede project was ‘Fall-ing Light’. Dit project was in op-dracht voor Swarovsky, bekend door de kristallen. De persoon die staat op de vloer van de gallerij, beleeft een soort lichtdruppels die vallen van het plafond op de grond. Het geluid erbij, de lichten en het mechanisme, zorgt ervoor dat je in een soort ‘beleving’ raakt wanneer je hier tussen staat. Het concept was dat wetenschap niet vernietigt, maar poezie in de patronen uit de natuur.

Een ander project is ‘Shoal’, waarbij architectuur en technologie hand in hand gaan. Van een saaie, lange gang heeft Troika iets indrukwekkends ge-maakt. Vissen aan het plavond met ma-teriaal dat van kleur verandert als je van hoek verandert en een mechanische beweging wanneer je er omheen draait. Het hele statische van het gebouw wordt hierdoor doorbroken en krijgt een soort beleving als in het tweede project, iets poetisch.

Het tweede bureau was Random Interna-tional. Dit bureau richt zich op het spuiten van grafitti. Ook dit bureau bestaat uit drie mensen.

Hier werden een aantal projecten weer besproken, maar toen ik zelf nog verder ging kijken op het internet vond ik een project dat mijn aandacht nog veel meer trok. Het project heette ‘The Making of FAR’. Het is eigenlijk een pinboard met een hele hoop kleine witte lichtjes dat beelden weergeeft van de extremen van het weer, van on-weer tot een heldere hemel. Wat ik nog mooier vond was het filmpje wat erbij hoorde waarbij dansers gebruik maakte van dit ontwerp en hier een hele heft-ige dans-choreografie bij maakten. De installatie was eigenlijk een soort aanvulling van de beleving van het beeld van de dansers. Ook hier speelde de simpliciteit, het minimalistische en toch het hele heftige beeld een mooi geheel.