aktiviti pergerakan - copy.docx

7/27/2019 aktiviti pergerakan - Copy.docx

http://slidepdf.com/reader/full/aktiviti-pergerakan-copydocx 1/17

Konsep dan Kepentingan Pergerakan

Dalcroze (1950) pernah mengatakan cara terbaik bagi kanak-kanak belajar

adalah dengan cara “melakukan” (Learning by doing) kerana tubuh adalah alat

yang paling utama dan merupakan asas keseluruhan pergerakan muzik dan

seterusnya mengembangkan daya komunikasi yang mengintegrasikan telinga

(pendengaran), minda dan tubuh badan sebagai respon fizikal secara

improvisasi kepada muzik. Pergerakan adalah perlakuan atau aksi individu yang

boleh berlaku secara automatis, spontan ataupun terurus di mana ia melibatkan

perancangan yang lebih tersusun melalui postur, gerak isyarat dan pelbagai

pergerakan badan.

Pergerakan merupakan aktiviti yang memenuhi kanak-kanak untuk

penglibatan yang aktif falam situasi pembelajaran muzik. Ia memberi peluang

kepada kanak-kanak untuk melibatkan diri sepenuhnya dan meluahkan perasaan

mereka, imaginasi dan menginterpretasi melalui muzik secara pergerakan fizikal

yang bersifat “non verbal ”. Oleh itu, respon kepada muzik merupakan pelengkap

kepada pelbagai aktiviti pengajaran pembelajaran di bilik darjah kerana dalam

dunia kanak-kanak muzik dan pergerakan tidak boleh dipisahkan kerana sifat

semula jadi kanak-kanak memang suka bergerak.



3.0 Konsep dan Definisi Pergerakan Muzik Terarah

Muzik dan pergerakan merupakan unsur kesenian. Menurut Campbell (1995),

muzik adalah suatu kesenian yang tertumpu pada aspek pendengaran atau aural.

Oleh yang semikian, muzik boleh diperkenalkan kepada bayi dan kanak-kanak

prasekolah dalam bentuk elemen muzik. Pergerakan pula didefinisikan sebagai

sebarang bentuk gerak (movement ) yang dilakukan oleh seseorang itu akan

menyebabkan dia berubah kedudukan atau kekal di tempat tersebut. Muzik dan

pergerakan membolehkan kanak-kanak mengamati, menyerap dan bertindak

balas mengikut cara dan gaya kreatif yang tersendiri. Kanak-kanak pada

umumnya terpesona dengan rentak dan irama muzik. Terarah bermaksud

terkawal, di mana pergerakan yang melibatkan perancangan yang lebih tersusun.

Potensi pergerakan yang terpendam dalam diri kanak-kanak boleh

dimajukan dengan menggunakan muzik dan bentuk-bentuk irama tertentu

membangkitkan intensiti dalam diri kanak-kanak ke tahap yang lebih tinggi,

penglibatan diri secara aktif dan menyuburkan minat serta mempertingkatkan

rasa keriangan. Kanak-kanak memperoleh keseronokan apabila mereka

bergerak mengikut rentak irama. Aktiviti-aktiviti berirama paling sesuai

terutamnya untuk kanak-kanak kecil. Ia juga dapat dijadikan sebagai jentera

kepada pergerakan ekspresif.

Penguasaan dan pengawalan pergerakan adalah penting untuk menjamin

agar pengalaman-pengalaman pergerakan yang ditempuhi kanak-kanak itu

benar-benar memuaskan dan menyeronokkan mereka. Seperti kata Barbara

Mettler (1961), … untuk membina kebebasan, kesedaran dan pengawalan dalam

menggunakan badan sebagai alat penyataan dan pergerakan, dan juga sebagai

media pernyataan.

Apabila kanak-kanak memahami kenapa penguasaan dan kesedaran

terhadap pergerakan itu penting, maka ia menjadi suatu pengalaman

pembelajaran kepada mereka apabila mereka sedar bahawa mereka memainkan

peranan dalam menentukan pergerakan mereka. Apabila kanak-kanak



bertambah mahir dalam menguasai semua elemen pergerakan, mereka dapat

mengadunkan diri mereka ke dalam pergerakan-pergerakan mereka dengan

cara yang lebih bersefahaman dan bermakna.

Penguasaan ke atas pergerakan tubuh badan sendiri seperti berjalan,

berlari, melompat, memusing dan sebagainya boleh meningkatkan pemahaman

kanak-kanak terhadap kemungkinan-kemungkinan pergerakan, bahan-bahan

pergerakan dan pengalaman-pengalaman pergerakan. Mereka menguasai

bentuk-bentuk (pergerakan) sendiri dalam ruang adalah satu lagi proses belajar

bagi kanak-kanak. Adalah penting untuk menyedari tentang bentuk-bentuk tubuh

badan mereka semasa berada dalam keadaan kaku dan dalam keadaan

bergerak. Contohnya merespon dengan serta merta terhadap ujaran kata-kata

seperti “kaku” atau “berhenti” memperlihatkan dengan jelas akan maksud -

maksud yang spesifik yang dimengerti oleh seseorang kanak-kanak seperti

“berhenti seperti sediakala”, “kekalkan bentuk anda”, “kekalkan imbangan badan”,

“jangan bergerak” dan lain-lain lagi. Kesan daripada kemahiran-kemahiran

pergerakan tersebut akan memupuk disiplin dalam kalangan kanak-kanak.Jelas

sekali bahawa pengalaman-pengalaman pergerakan mengajar kanak-kanak

untuk menguasai dan menyedari tentang kemahiran-kemahiran pergerakan yang

boleh digunakan bukan sahaja dalam pergerakan, tetapi juga dalam permainan-

permainan, sukan, dan aktiviti-aktiviti harian.

Persepsi mereka yang bertambah mantap itu juga boleh digunakan untuk

bidang-bidang seni yang lain. Mereka mungkin menemui elemen-elemen

geraktari dimanifestasikan melalui karya-kerya lukisan, muzik dan sastera, dan

kesedaran mereka ini boleh membantu mereka mengapresiasi unsur-unsur

jaluran, corak, warna dan bentuk dalam karya lukisan, melodi, harmoni dan lirik

dalam seni muzik; dan bayangan-bayangan dalam kesusasteraan.

Dalam bidang muzik, apabila kanak-kanak melakukan pergerakan dengan

iringan muzik, mereka menyesuaikan diri mereka mengikut pergerakan dan

rentak yang dilakukan oleh rakan-rakan atau pasangan-pasangan mereka. Ini

akan menimbulkan rasa atau kesedaran terhadap kewujudan diri mereka sendiri



dan juga terhadap rakan-rakan yang lain. Proses ini sebenarnya merupakan

wahana untuk mencetuskan idea dan perasan secara spontan dengan lebih

yakin dan bebas.



4.0 Definisi dan Konsep Pergerakan Kreatif

Secara umumnya, pergerakan kreatif merupakan interpretasi idea, perasaan

serta tanggapan deria yang dilahirkan secara simbolik melalui pergerakan. Ia

memberi penekanan kepada empat elemen asas, iaitu tubuh badan, ruang,

masa dan tenaga yang merupakan perbendaharaan pergerakan untuk

membolehkan kanak-kanak serta remaja berkomunikasi di simpang

meningkatkan potensi-potensi seperti kebebasan menyatakan perasaan melalui

pergerakan, ritma dan kreativiti.

Menurut Murray (1980), pergerakan kreatif merujuk kepada daya cipta

seseorang untuk mencipta bentuk atau idea baru, menyusun objek, pola atau

idea yang sedia ada untuk diintegrasikan ke dalam masyarakat. Lloyd (1990)

menyatakan bahawa kanak-kanak menggunakan pergerakan-pergerakan

berentak untuk meluahkan perasaan dan pemikiran idea merupakan satu bentuk

pernyataan yang unik.

Gladys Andrew Fleming menggunakan istilah “Pergerakan Kreatif

Berirama” untuk pendidikan geraktari kanak-kanak. Beliau mentakrifkan istilah ini

sebagai penghubung antara fikiran dan perasaan yang dipancarkan melalui

perantaraan anggota tubuh badan. Ia membayangkan cara seseorang individu

menggunakan pergerakan dalam menyelesaikan tiga komponen utama dalam

geraktari: untuk tujuan-tujuan ekspresi, komunikasi atau kepuasan peribadi

(Fleming, 1976:4).

Menurut pandangan Geraldine Dimondstein (1983) pula, pergerakan

kreatif merupakan “interpretasi idea-idea, perasaan dan kesan-kesan

pancaindera kanak-kanak yang dilahirkan secara simbolik dalam bentuk-bentuk

pergerakan yang menggunakan anggota-anggota fizikal. Persepsi beliau

mengenai kepentingan bidang gerak tari dalam pendidikan telah dihuraikan

dengan lebih lanjut dalam kenyataan beliau:



“Bentuk seni gerak tari adalah berbeza daripada bentuk -bentuk seni yang lain,

tidak seperti cat, tanah liat, bunyi atau perkataan-perkataan yang menjadi bahan-

bahan untuk seni tersebut; seni gerak tari menggunakan ruang, masa dan

tenaga sebagai bahan-bahannya. Bahan-bahan ini menjadi “perbendaharaan

kata” yang digunakan oleh setiap individu dalam melakukan pergerakan, yakni

anggota tubuh bergerak melalui ruang dan gerak laku tersebut memerlukan

masa serta menggunakan tenaga sebagai penggeraknya. Melalui paduan di

antara pelbagai bahan tersebut, maka lahirlah bentuk, lapisan dan struktur

pergerakan yang mencorakkan imej-imej yang member i makna dan kesan

melalui pancaindera kinestatik visual.”

Secara kesimpulannya, pergerakan kreatif merupakan aktiviti yang

bersifat semulajadi dan tidak formal, dan pada masa yang sama pengalaman-

pengalaman dalam kegiatan pergerakan ini membantu kanak-kanak mengesan

potensi-potensi mereka untuk melahirkan perasaan serta menjadikannya

sebagai alat perhubungan. Terdapat enam elemen dalam pergerakan kreatif iaitu

ruang, masa, bentuk badan, beban, aliran dan irama. Pengalaman geraktari

dapat membantu kanak-kanak menjalin paduan antara mental fizikal dan

persekitaran serta membantu mereka untuk melahirkan segala perasaan

dalaman yang terpendam melalui perantaraan pergerakan. Ia merupakan aktiviti

yang menyentuh jiwa kanak-kanak.



5.0 Kepentingan Pergerakan Kreatif Kepada Kanak-Kanak

Peranan pergerakan kreatif dalam pendidikan adalah bertujuan untuk

mendedahkan kanak-kanak kepada pelbagai bentuk pergerakan yang berunsur

seni. Pendidikan bentuk ini membolehkan kanak-kanak menggunakan gerak geri

anggota sebagai media untuk melahirkan perasaan dalaman, mengintegrasikan

motor dengan kognitif, meninjau hubungan antara personaliti dengan pergerakan,

dan meneroka batas-batas tradisi yang menjadi ciri-ciri dalam proses pendidikan.

Sebagaimana yang kita tahu, kanak-kanak mempunyai minat yang

mendalam terhadap kegiatan-kegiatan yang bertenaga. Kegiatan-kegiatan ini

dapat membantu mereka mencari pengetahuan dan pengalaman dalam alam

pembelajaran. Mereka mempunyai keinginan dan minat semulajadi terhadap

rentak dan irama, gerak laku yang beritma, dan akan menggunakan daya

kreativiti mereka untuk melakukan gerakan-gerakan spontan sesuai dengan

rentak irama. Kanak-kanak pada umumnya dianggap sebagai “nakal” lantaran

tingkah laku yang demikian memberi implikasi bahawa sifat suka bermain-main

itu merupakan sebahagian daripada ciri-ciri tingkah laku kanak-kanak. Bermain

merupakan fitrah kanak-kanak.

Kanak-kanak mempunyai sifat-sifat yang dinamik dan spontan serta naluri

ingin tahu yang sukar dipuaskan (Dauer and Pangrazi 1983:11). Oleh kerana

sifat-sifat ini mereka cenderung memperolehi pembelajaran melalui kegiatan-

kegiatan berbentuk permainan yang menyeronokan. Dengan menyesuaikan

naluri ingin bermain ini ke dalam bentuk pergerakan-pergerakan kreatif, akan

mewujudkan situasi dan persekitaran yang dapat menyuburkan tumbesaran dan

perkembangan semula jadi mereka. Pengalaman-pengalaman kreatif ini ada

hubungkaitnya dengan pernyataan kendiri. Ia membabitkan keperluan untukmelahirkan idea-idea, berfikir, mencuba dan bertindak. Bentuk-bentuk ekspresi

yang bersifat kreatif seperti melukis, memahat, membuat tembikar, berlakon,

bermain alat-alat muzik, berdendang dan sebagainya adalah dianggap sebagai

pendekatan-pendekatan terhadap pengalaman kreatif yang bersifat konvensional.

Walaupun demikian, yang menjadi intisari ekspresi kreatif ialah aktiviti fizikal.



Aktiviti fizikal atau pergerakan merupakan bentuk ekspresi kreatif yang lazimnya

menjadi kebiasaan kanak-kanak. Mengikut Fleming (1976:9), salah satu unsur

yang paling dinamik dalam program kanak-kanak ini ialah pengalaman kreatif itu

sendiri. Kanak-kanak perlu didedahkan kepada pengalaman-pengalaman

sedemikian untuk membolehkan mereka melahirkan perasaan dalaman mereka

secara kreatif.

Pengalaman-pengalaman ini mencetuskan satu dimensi baru dalam hidup

mereka. Melaluinya kanak-kanak akan dapat merasakan hubungan padu di

antara perlakuan berfikir, bertindak balas, penyampaian idea-idea, sikap dan

citarasa. Dalam hubungan ini tidaklah keterlaluan jika dikatakan bahawa

pergerakan kreatif merupakan satu penyelesaian terhadap persoalan

menyalurkan daya ciptaan dan produktiviti kanak-kanak.

Mengikut Sandi Combest (1975:55),

Selagi pendidikan untuk kanak-kanak menjadi semakin bersepadu dan

berkembang sebagai agen pengkayaan personaliti total, maka pengalaman-

pengalaman yang melibatkan kanak-kanak ini secara menyeluruh dalam bentuk

aktiviti-aktiviti ekspresif dan konstruktif dianggap amat signifikan.

Justeru, adalah amat penting diberi penekanan yang khusus terhadap

permainan dan pengalaman yang bercorak imaginatif dan kreatif dalam

sebarang aktiviti pergerakan kanak-kanak. Kreativiti dan pergerakan merupakan

dua unsur yang mendasari kreativiti semula jadi dalam diri kanak-kanak.

Perlakuan mereka tidak dibendung oleh sebarang batasan. Mereka berkhayal

dan bertindak dengan bebas. Mereka mencipta pergerakan berdasarkan dayaimaginasi dan kecekapan kreatif mereka serta berbangga dengan hasil ciptaan

itu. Bagaimanapun, gerak laku mereka itu tidaklah boleh dipandang sebagai

perlakuan “olok-olok” atau “main-main” kerana pada hakikatnya apa yang

mereka lakukan itu sesungguhnya merupakan naluri perasaan dan rasa kekitaan

mereka. (Dimondstein. 1983:44, 1971:6).



6.0 Aktiviti-Aktiviti Pergerakan Muzikal Terarah

1. Senamrobik / Senaman Aerobik

Menurut Marta Dinata (2007), senam aerobik adalah siri gerak yang dipilih

secara sengaja dengan cara mengikuti irama muzik yang dipilih sehingga

melahirkan peruntukan ritma, kontinuitas dan tempoh tertentu.

Senamrobik merupakan satu sistem gabungan antara rangkaian

pergerakan dan muzik yang sengaja dibuat sehingga muncul keselarasan antara

pergerakan dan muzik tersebut untuk mencapai tujuan tertentu.

2. Drama

Perkataan drama berasal dari kata Yunani Kuno “draomai ” yang bermaksud

bertindak atau berbuat dan “drame” yang berasal dari kata Perancis yang diambil

oleh Diderot dan Beaumarchaid untuk menjelaskan lakon-lakon mereka tentang

kehidupan kelas menengah.

Secara umumnya, drama ialah melakukan gerakan dan melakonkan aksi.

Menurut Sir John Pollock (1958), drama didefinisikan sebagai satu pertunjukan

yang berlaku penyatuan antara lakonan dan pengucapan atau persembahan

gerak laku, serta melakonkan atau meniru watak-watak. Drama harus

mengandungi persoalan, tindakan, perkembangan dan klimaks serta kesimpulan.

Drama mampu membantu perkembangan keseluruhan bagi kanak-kanak.

Drama merupakan aktiviti yang penting sebagai memberi ruang dan peluang

kepada kanak-kanak untuk meluahkan perasaan atau mengekspresi diri mereka

secara terkawal dan sistematik. Penggunaannya dapat mendorong dan

merangsang pelajar untuk menghubungkan perasaannya dengan mata pelajaran

yang dipelajarinya. Pelajar bebas meluahkan sesuatu, membuat penemuan,

memberi dan berkongsi sesuatu. Drama berperanan sebagai ragam

pembelajaran iaitu salah satu alat bentu pengajaran dan pembelajaran. Ia dapat



menimbulkan keseronokan dan keberkesanan pembelajaran kepada peajar di

samping dapat menyuburkan sahsiah pelajar.

3. Pantomin

Pantomin adalah lakonan situasi tanpa dialog manakala skripnya akan dibaca

oleh kanak-kanak dan mengiringi lakonan tersebut. Melalui aktiviti pantomin ini,

kanak-kanak diberi peluang untuk melahirkan perasaannya melalui gerak badan

dan bukan melalui kata-kata. Ini dapat membina keyakinan diri dan motivasi

kepada kanak-kanak yang lemah dalam kemahiran lisan.

Guru harus memperkenalkan pantomin tentang sesuatu cerita dengan

langkah-langkah yang mudah. Di samping itu, guru menerangkan apakah

pentomin yang perlu dilakukan seseorang pelakon sebelum kanak-kanak

berlokon. Contohnya, guru boleh berpantomin bagaimana menangkap ikan,

memotong rumput dan sebagainya.

Permainan teka-teki atau tajuk nyanyian boleh dijadikan aktiviti permulaan

pada pantomin. Kanak-kanak perlu melakonkan pantomin secara individu untuk

memahirkan teknik-teknik itu dahulu sebelum mempentominan dengan dua

orang apabila sudah mahir dalam teknik ini. Kanak-kanak boleh mencuba

pantomin secara berkumpulan iaitu memerlukan penyelerasan dengan beberapa

pelakon yang lain apabila telah mahir. Untuk pentomin kumpulan, seorang

pelajar boleh membaca cerita dengan suara yang kuat sambil melakonkan

pantomin itu.

Aktiviti ini boleh dijalankan dengan iringan muzik latar yang sesuai. Guru

dan pelajar yang menjadi penonton boleh menyediakan ruang lakonan dan

peralatan yang diperlukan.



4. Teater

Teater berasal dari kata Yunani, “Theatron” dalam bahasa Inggeris bermaksud

“Seeing Place” iaitu tempat menonton. Secara umumnya, teater boleh diertikan

sebagai segala hal yang dipertunjukkan di hadapan orang ramai.

Teater merupakan satu bentuk seni persembahan yang menggabungkan

3 elemen utama yang sangat penting iaitu penonton, pelakon dan cerita.

Terdapat juga gabungan elemen tambahan lain seperti pengcahayaan, kostum,

props dan tempat persembahan. Tetapi jika tiada elemen tambahan pun,

persembahan teater masih boleh diadakan.

Pengcahayaan

Tempat Persembahan

Props dan Kostum

http://2.bp.blogspot.com/-FxgihTVwuQk/UFra9hbiQ7I/AAAAAAAAAnU/yeZTBhuM5Lo/s1600/thumbnail+(8).jpg

http://4.bp.blogspot.com/-OOcKKU1H9S0/UFra4kj9s7I/AAAAAAAAAm0/NFc4HsDzXCQ/s1600/thumbnail+(4).jpg

http://1.bp.blogspot.com/-Y1YUPo4vD10/UFra7tS9sFI/AAAAAAAAAnE/siPx-912Tbk/s1600/thumbnail+(6).jpg

http://2.bp.blogspot.com/-_8z8JFp0yHg/UFra8mqqeHI/AAAAAAAAAnM/gv0MPT2G0Bw/s1600/thumbnail+(7).jpg



















Teater merupakan sesuatu yang hidup dan merupakan kombinasi

pelbagai unsur seni seperi seni visual, muzik, tarian, lakon dan sebagainya. Ia

menggambarkan atau mencerminkan masyarakat realiti. Ia berbeza dengan

drama tv atau di filem kerana teater dipersembahkan secara langsung dan boleh

mewujudkan interaksi 2 hala.



7.0 Aktiviti-Aktiviti Pergerakan Kreatif

1. Makyung

Makyung berasal dari kerajaan lama Patani, yang sekarang menjadi sebahagian

daripada Thai Selatan. Dalam Hikayat Patani, cerita Sembilan Belas,

mencatatkan tentang kumpulan opera yang berkemungkinan merujuk kepada

makyung. Ia berasal dibawa ke Kelantan lebih kurang 200 tahun dahulu dan dari

sana ke Kedah. Selepas kemangkatan Sultan Mohamad IV pada tahun 1920,

makyung tidak lagi dikhaskan sebagai permainan istana khusus untuk raja dan

kaum kerabatnya, tetapi mula dipersembahkan untuk rakyat biasa. Dalam proses

transisi ini, makyung kehilangan banyak ciri-ciri kehalusan yang berkaitan

dengan permainan istana. Akibat perubahan dari istana ke kampung, makyung

dalam usahanya menarik penonton baru, telah menyerapkan ciri-ciri dan

keanehan kehidupan rakyat biasa. Walaubagaimanapun makyung hari ini masih

lagi melambangkan sebilangan ciri-ciri istana dalam bahasa, muzik dan tariannya.

Pada masa dahulu, makyung dimainkan untuk berbagai-bagai upacara;

tetapi yang terpenting ialah selepas menuai sebagai tanda kesyukuran dan pada

ketika-ketika lain untuk berdamping dengan semangat-semangat tertentu. Selain

itu, Makyung boleh dipersembahkan sebagai hiburan dan juga sebagai cara

perubatan. Tetapi pada hari ini makyung pada umumnya dimainkan untuk

upacara-upacara sekular seperti perkahwinan, hari keputeraan sultan, dan hari

kelepasan umum.

Cerita Makyung merupakan sebuah hasil sastera rakyat. Cerita-cerita

Makyung diperturunkan secara lisan dan sarat dengan pengajaran atau unsur-

unsur moralnya. Kanak-kanak boleh mempelajari sesuatu pengajaran melalui

cerita-cerita Makyung tersebut.

Secara ringkasnya, Makyung merupakan suatu bentuk dramatari Melayu

yang menggabungkan unsur-unsur ritual, lakonan dan tarian yang digayakan,

muzik vokal dan instrumental, lagu, cerita dan teks percakapan yang formal dan



bersahaja. Dramatari ini dipertontonkan terutamanya di Terengganu, Patani,

Kelantan, Kedah serta di Kepulauan Riau-Indonesia.

2. Main Peranan

Main peranan merupakan satu lakonan spontan yang melibarkan sekumpulan

murid tanpa menggunakan skrip. Dengan kata lain, main peranan ialah

dramatisasi yang tiada kaitan atau penghafalan skrip, di mana pelakon-pelakon

cuba meyelesaikan atau menjelaskan situasi kepada murid-murid lain supaya

mempraktikkan kepada diri mereka berdasarkan peranan yang dimainkan secara

spontan.

Kanak-kanak diberi peranan dan bertindak sebagai watak-watak yang

ditentukan dalam satu situasi yang disediakan.Proses ini biasanya dimulakan

dengan pemikiran masalah yang sesuai. Masalah ini dikemukakan kepada

kanak-kanak dengan cara membacakannya atau memperlihatkannya melalui

filem, televisyen, mendengar rakaman dan lain-lain. Selepas itu, kanak-kanak

perlu membayangkan bagaimana situasi tersebut kemudian melakonkannya

mengikut situasi tersebut.

Antara watak-watak yang disukai mereka ialah doktor, polis, guru dan

sebagainya.

3. Tarian

Tarian dapat didefinisikan sebagai satu seni tari pergerakan badan, kaki, dan

tangan mengikut rentak muzik yang dimainkan. Tarian boleh dilakukan secara

bersendirian, berpasangan atau berkumpulan. Penyanyi juga sering mengiringi

sesuatu persembahan tarian. Kanak-kanak terutamanya kanak-kanak

prasekolah paling suka menyanyi dan menari. Tarian merupakan aktiviti yang

sering dilakukan di prasekolah.



Malaysia merupakan negara berbilang kaum dan terdiri daripada kaum

melayu, cina, india, iban, sumazau, kadazandusun dan sebagainya. Tarian yang

dipersembahkan dari setiap kaum mempunyai asal usul dan tujuan tersendiri.

Sebagai contohnya tarian zapin, gamelan, kipas, ngajat dan sumazau. Pelbagai

adat dan budaya yang dapat dipelajari daripada masyarakat pelbagai kaum ini,

terutama dapat dilihat daripada tariannya. Justeru, melalui tarian, kanak-kanak

boleh mempelajari dan menghayati budaya setiap kaum di Malaysia.

4. Dekon

Dekon merupakan perkataan yang terbentuk daripada gabungan dua perkataan,

iaitu deklamasi dan lakon. Dekon dipersembahkan oleh seorang yang akan

mendeklamasikan puisi atau sajak dan pada masa yang sama berlakon.

Contohnya, seorang kanak-kanak akan mendeklamasikan sajak atau puisi dan

pada masa yang sama, seorang atau beberapa orang kanak-kanak akan

melakonkan aksi yang sesuai dengan maksud sajak atau puisi.

5. Gimnastik

Gimnastik ditakrifkan sebagai “bentuk senaman yang sistematik yang direka

untuk menghasilkan kesan-kesan tertentu terhadap tubuh badan”. Latihan-

latihan dirian, gulingan, lompatan imbangan dan sebagainya serta aktiviti-aktiviti

yang menggunakan peralatan-peralatan, baik kecil mahupun besar, adalah

aktiviti-aktiviti yang termasuk dalam bidang gimnastik. Jenis-jenis aktiviti ini

menyediakan asas untuk perlakuan-perlakuan fizikal di mana elemen-elemen

kekuatan, kelenturan, ketangkasan, daya tenaga, ketahanan otot dan imbangan

boleh dipertingkatkan dengan cara tertentu. Situasi pembelajaran yang amat

individualistik juga boleh membantu membentuk sifat-sifat seperti ketekunan,

kecekalan, keberanian dan keyakinan kendiri.

Gimnastik dibahagikan kepada beberapa jenis iaitu gimnastik pendidikan,

gimnastik artistik dan gimnastik irama.



Kanak-kanak gemar melakukan aktiviti-aktiviti tersebut kerana mereka

tertarik kepada pergerakan-pergerakan semula jadi seperti melompat, memanjat,

bergayut, menggolek, memusing, mengalih dan sebagainya. Seorang kanak-

kanak yang tertarik dengan sesuatu bentuk pergerakan gimnastik dan ingin

menguasainya terpaksalah bergantung kepada keupayaan dan usahanya sendiri

bagi mengatasi rintangan-rintangan seperti ketinggian, masa, daya kuasa dan

ruang. Kepuasan yang mereka perolehi akan mendorongnya untuk meneruskan

kegiatannya, dan dengan hati yang tabah sanggup menghadapi masalah-

masalah yang jauh lebih mencabar. Kanak-kanak juga boleh memanipulasi

pelbagai alatan seperti tali, bola gym, gelung dan belatan untuk melakukan

pelbagai pergerakan kreatif.



8.0 Rumusan

Secara intihannya, pemilihan sesuatu aktiviti dan cara mendorong kanak-kanak

untuk belajar hendaklah diasaskan kepada perkembangan sifat-sifat tabii dan

keperluan-keperluan mereka. Kegiatan-kegiatan yang dirancang itu tidak hanya

mencabar keupayaan kanak-kanak malahan perlu dibentuk dengan cara tertentu

supaya mempunyai ciri-ciri keselamatan. Ini memberi peluang kepada para

pengajar yang terlibat supaya dapat membimbing kanak-kanak menyedari

tentang batasan-batasan keupayaan dan kemampuan mereka.

Para guru tidak harus terlalu mengawal pergerakan kanak-kanak yang

cuba melakukan pergerakan yang mencabar kerana ini akan membantut

keupayaan mereka. Kanak-kanak memerlukan perhatian daripada guru-guru

mereka dalam segala perlakuan. Para guru boleh melakukannya melalui kata-

kata rangsangan, pujian dan maklum balas yang positif semasa mereka

melakukan aktiviti-aktiviti pergerakan. Sikap dan tingkah laku terpuji dapat dibina

serta diperkukuhkan dalam sanubari kanak-kanak.

Persekitaran yang merangsangkan adalah penting dalam menyediakan

kepelbagaian dan cabaran yang diperlukan untuk pertumbuhan yang sihat.

Pengalaman-pengalaman baru dalam aktiviti pergerakan akan memberi peluang

kepada kanak-kanak untuk cuba mencipta idea-idea baru mengenai pergerakan

serta menggalakkan mereka berkongsi idea-idea tersebut dengan rakan-rakan

mereka. Perkembangan sosial mereka akan meningkat secara tidak langsung.

Peringkat umur prasekolah merupakan peringkat yang paling sesuai untuk

didedah kepada mereka aktiviti-aktiviti pergerakan kreatif.

aktiviti pergerakan - copy.docx

Documents